1)

W przypadku współpracy transgranicznej między państwem członkowskim a beneficjentem w ramach instrumentu pomocy przedakcesyjnej za okres od 2014 do 2020 r. (zwanego dalej „IPA II”) takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, czy art. 40 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 447/2014 (1) z dnia 2 maja 2014 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014 ustanawiającego Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II) dopuszcza określenie korekty finansowej w odniesieniu do podmiotu gospodarczego, co do którego podniesiono, że popełnił naruszenie stanowiące nieprawidłowość, lecz nie jest on beneficjentem wiodącym, który przyjął na siebie odpowiedzialność za zapewnienie wykonania całej operacji?

2)

Na wypadek udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy w sytuacji określonej w art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej zagwarantowane jest prawo beneficjenta wiodącego do udziału w postępowaniu w sprawie określenia korekty finansowej oraz w postępowaniu sądowym dotyczącym zaskarżenia tego aktu administracyjnego – niezależnie od jego miejsca siedziby względem organu odpowiedzialnego za stosowanie korekt finansowych w ramach danego programu współpracy transgranicznej, a także czy wskazane przepisy dopuszczają ograniczenia tych możliwości aktywności procesowej, jakie przewidziano w ramach praktyki sądów krajowych w postępowaniu głównym?