Dziennik Urzędowy |
PL Serie C |
C/2023/785 |
10.11.2023 |
Publikacja jednolitego dokumentu zmienionego w następstwie zatwierdzenia zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012
(C/2023/785)
Komisja Europejska zatwierdziła niniejszą zmianę nieznaczną w rozumieniu art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 (1).
Wniosek o zatwierdzenie tej zmiany nieznacznej jest podany do wiadomości publicznej w bazie danych Komisji eAmbrosia.
JEDNOLITY DOKUMENT
„GLÜCKSTÄDTER MATJES”
Nr UE: PGI-DE-1112-AM01 – 21.4.2022
ChNP ( ) ChOG (X)
1. Nazwa
„Glückstädter Matjes”
2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie
Niemcy
3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego
3.1. Typ produktu
Klasa 1.7 Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich
3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1
„Glückstädter Matjes” (matiasy glückstadzkie) są produkowane ręcznie w tradycyjny sposób, zazwyczaj jako filety, ale również w postaci niefiletowanej, z lekko solonych śledzi (Clupea harengus), których mięso wzdłuż kręgosłupa dojrzewa dzięki enzymom produkowanym przez ich organizm. Filety mają tłustawy połysk i jasno-szaro-brązową barwę — po stronie zewnętrznej, z której usunięto skórę, filety mienią się srebrzysto, po stronie wewnętrznej mięso wzdłuż kręgosłupa jest czerwonawe, co jest wynikiem procesu dojrzewania. W zależności od wielkości i wagi śledzia użytego do produkcji, filety ważą od 30 do 50 g i mają od 14 do 17 cm długości. Filety z „Glückstädter Matjes” spożywane są zazwyczaj na zimno, ich mięso jest miękkie i delikatne i ma nietypowy, charakterystyczny dla matiasów aromat i smak zimnej, świeżej, ale nie surowej ryby z łagodną nutą słoną. „Glückstädter Matjes” sprzedawane są konsumentom, podmiotom z sektora gastronomii i sklepom w postaci świeżych filetów przechowywanych w chłodni. Jednakże sprzedawcy ryb i przedstawiciele gastronomii kupują „Glückstädter Matjes” również w postaci niefiletowanej, w celu przetworzenia ich we własnym zakresie.
3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)
„Glückstädter Matjes” są produkowane wyłącznie ze śledzi (Clupea harengus). Powszechnie przyjęta praktyką jest wykorzystywanie jako surowca do produkcji matiasów śledzi złowionych w środkowej i północnej części Morza Północnego. Są one głęboko zamrażane bezpośrednio po złowieniu.
Ze złowionych okazów wybiera się te ryby, które, zgodnie z ich naturalnym rocznym cyklem życia, w okresie od końca maja do początku lipca mają już wystarczającą ilość tłuszczu, by można produkować z nich matiasy, a jednocześnie nie mają jeszcze żadnych zewnętrznych oznak wskazujących na obecność mleczu lub ikry.
3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym
Patroszenie, proces dojrzewania, jak i późniejsze przetwarzanie matiasów do postaci filetów odbywa się wyłącznie na przedmiotowym obszarze geograficznym.
3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa
—
3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa
—
4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego
Obszar miasta Glückstadt w Szlezwiku-Holsztynie.
5. Związek z obszarem geograficznym
5.1. Specyfika obszaru geograficznego
Glückstadt jest miastem portowym w Szlezwiku-Holsztynie położonym w dolnym biegu rzeki Łaby.
Produkcja „Glückstädter Matjes” ma długie tradycje. Szczególna metoda produkcji ręcznej (proces dojrzewania mięsa wzdłuż kręgosłupa będący wynikiem działania jedynie własnych enzymów ryby oraz soli, usunięcie skóry i ości w celu otrzymania filetu, jak również ich końcowe ręczne oczyszczanie) odbywa się zgodnie z kultywowaną w Glückstadcie tradycją produkcji matiasów i stanowi warunek wstępny uzyskania produktu o cechach zgodnych z charakterystyką „Glückstädter Matjes”.
Tradycja ta została zapoczątkowana w 1893 r. wraz z utworzeniem w Glückstadcie przedsiębiorstwa zajmującego się połowami śledzia. W dniu 15 lipca 1894 r. pierwszy lugier z tego miasta o nazwie „Tümmler” po ośmiu tygodniach rejsu połowowego powrócił do macierzystego portu ze 150 beczkami ze śledziami w soli (źródło: Detjens, Willy: „Unserem lieben Professor Detlefsen zum Gedächtnis” (Naszemu ukochanemu profesorowi Detlefsenowi na pamiątkę), w „64. Jahresbericht der Vereinigung ehemaliger Primaner des Gymnasiums zu Glückstadt von 1887” (64. Sprawozdanie roczne Stowarzyszenia byłych uczniów ostatnich klas gimnazjum w Glückstadcie z 1887 r., Glückstadt 1957, s. 4, wiersz 52 i nast.). Kolejnym przykładem kultywowania tej tradycji jest przekazanie dnia 21 czerwca 1957 r. beczułki „Glückstädter Matjes” ówczesnemu prezydentowi federalnemu Theodorowi Heussowi z okazji odbywającego się wówczas w Glückstadcie „dnia matiasa” obchodzonego przez niemiecki sektor połowów śledzia (źródło: Kaufholz, Heinz: „Ein Fässchen »Glückstädter Matjes« für Heuss” (Beczułka „Glückstädter Matjes” dla Heussa), w: „Glückstädter Monatsspiegel” (Glückstadzki Przegląd Miesięczny), wydanie z czerwca 2008 r., s. 15).
Zachowanie szczególnych tradycyjnych metod produkcji ręcznej w Glückstadcie i niestosowanie przez lokalnych producentów maszynowych metod przetwórstwa, ani żadnych dodatkowych środków wspomagających dojrzewanie, barwników, wzmacniaczy smaku czy konserwantów, przyczyniają się w istotny sposób do szczególnej jakości matiasów produkowanych w Glückstadcie.
5.2. Specyfika produktu
„Glückstädter Matjes” są wytwarzane jedynie ze śledzi i soli, po usunięciu z ryby wszystkich wnętrzności, które nie są potrzebne do procesu dojrzewania pod wpływem działania enzymów, i bez użycia jakichkolwiek innych środków wspomagających dojrzewanie, przy czym produkcja ta odbywa się wyłącznie ręcznie. Śledzie w całości (niewypatroszone) zostają natychmiast po złowieniu (w czasie trwającego tylko kilka tygodni rocznego sezonu połowowego) głęboko zamrożone i w takiej postaci dostępne są w Glückstadcie przez kolejne miesiące aż do następnego sezonu połowowego, można je więc w każdej chwili przetworzyć na świeże matiasy w postaci filetów. Po rozmrożeniu śledzia wnętrzności usuwa się poprzez patroszenie lub odgławianie, ale pozostawia się nietknięte części trzustki wydzielające enzymy w pobliżu jelita i wyrostków pylorycznych. Śledzie są następnie umieszczane w beczkach z dodatkiem wyłącznie soli, gdzie ich mięso wzdłuż kręgosłupa dojrzewa pod wpływem enzymów wydzielanych przez ich organizm i ryby te osiągają postać matiasów. Kolejną czynnością jest filetowanie, które odbywa się wyłącznie ręcznie. „Glückstädter Matjes” odróżniają się od wytwarzanych przemysłowo produktów z matiasów lub produktów „à la matias” przede wszystkim smakiem i konsystencją. Charakteryzują się one wyraźnym aromatem i smakiem specyficznym dla matiasów, z dobrze wyczuwalną, ale łagodną nutą słoną. Jednocześnie, podczas gryzienia, ich mięso jest szczególnie miękkie i delikatne, nie będąc jednak papkowate. Wewnętrzna strona filetu ma czerwonawe zabarwienie powstające w wyniku procesu dojrzewania wzdłuż kręgosłupa. Filety „Glückstädter Matjes” spożywane są najczęściej włożone w rozkrojoną bułkę, na kromce ciemnego chleba żytniego, a także podawane jako danie z różnymi dodatkami i sosami.
„Glückstädter Matjes” są dobrze znane, przynajmniej w północnej części Niemiec, gdzie cieszą się szczególną renomą ze względu na ich pochodzenie i sposób, w jaki wciąż jeszcze produkowane są w Glückstadcie. Szczególną renomę zawdzięczają one również utrzymującej się od dziesięcioleci tradycji wytwarzania matiasów na przedmiotowym obszarze geograficznym. Dzięki zainaugurowanemu w 1968 r. przez ówczesnego burmistrza Glückstadtu Manfreda Bruhna i obchodzonemu od tamtej pory co roku w czerwcu „Glückstadzkiemu Tygodniu Matiasa” (Kaufholz, Heinz, poz. cyt. oraz „Heringsfang, harte Knochenarbeit’” (Połowy śledzia, praca trudna i wyczerpująca), w: „Glückstädter Monatsspiegel”, wydanie z czerwca 2005 r., str. 7) – czterodniowemu świętu matiasa – matiasy te stały się szeroko znane, a ich popularność ciągle rośnie. Ceremonia otwarcia obchodów „Tygodnia Matiasa” przyciąga nie tylko odwiedzających ze Szlezwika-Holsztynu, Hamburga i Dolnej Saksonii, ale również smakoszy matiasów z innych części Niemiec. Konkursy na najlepszy przepis kulinarny organizowane w ramach „Glückstädter Matjeswochen” stały się bodźcem do stworzenia wielu różnych potraw z „Glückstädter Matjes” i nowych przepisów na ich przetwarzanie i przygotowanie.
„Glückstädter Matjes” są sprzedawane jako specjał głównie w sklepach spożywczych w Szlezwiku-Holsztynie, Hamburgu i Dolnej Saksonii. W sprzedaży wysyłkowej specjał ten dostępny jest przez cały rok, a podmioty z branży gastronomicznej i gospodarstwa domowe składają na niego coraz więcej zamówień. Zarówno fakt, że „Glückstädter Matjes” są produktem szeroko znanym, jak i to, że cieszą się one dużym uznaniem, potwierdziły wyniki reprezentatywnej ankiety przeprowadzonej w 2008 r. wśród konsumentów (Adriano Profeta „Gutachten zur Schutzwürdigkeit der Bezeichnung‚ Glückstädter Matjes’ gemäß der Verordnung (EG) Nr. 510/06 als g. g. A.” (Opinia w sprawie kwalifikowania się „Glückstädter Matjes” do ochrony nazwy jako ChOG zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 510/2006), Freising 2008). Istnieje ścis>ła współzależność między stopniem, w jakim znane jest miasto Glückstadt, a stopniem znajomości produktu „Glückstädter Matjes”.
5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)
Swój smak, konsystencję i wygląd filety z „Glückstädter Matjes” zawdzięczają temu, że w Glückstadcie nadal stosuje się tradycyjny sposób ich ręcznej produkcji. Ich renoma wynika z faktu, że przy wytwarzaniu matiasów w Glückstadcie nie stosuje się uproszczonych w związku z rozwojem produkcji przemysłowej metod obróbki i procesów dojrzewania, a zatem produkcja „Glückstädter Matjes”, w której wszystkie czynności wykonywane są ręcznie, wymaga dużo większego nakładu pracy. Ponadto dzięki podejmowanym od dziesięcioleci staraniom zarówno władz miasta Glückstadt, jak i działających w nim producentów matiasów szczególne cechy tej tradycyjnej specjalności stały się szeroko znane. „Glückstädter Matjes” stanowią integralną część życia kulturalnego Glückstadtu i są bardzo wysoko cenione jako produkt spożywczy. Produkt ten stał się zatem stałym tradycyjnym elementem kultury kulinarnej regionu i jest postrzegany jako specjalność o dużej renomie w regionie, a także poza nim.
Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu
https://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/42279
ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2023/785/oj
ISSN 1977-1002 (electronic edition)