Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 13 lipca 2023 r. – Association Protéines France i in./Ministre de l’Économie, des Finances et de la Souveraineté industrielle et numérique

(Sprawa C-438/23, Protéines France i in.)

(C/2023/744)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d’État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Association Protéines France, Union végétarienne européenne, Association végétarienne de France, Beyond Meat Inc.

Strona pozwana: Ministre de l’Économie, des Finances et de la Souveraineté industrielle et numérique

Strony zainteresowane: 77 Foods SAS, Les Nouveaux Fermiers SAS, Umiami SAS, NxtFood SAS, Nutrition et santé SAS, Olga SAS

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 (1), wymagające udzielania konsumentom informacji, które nie mogą wprowadzać ich w błąd co do tożsamości, charakteru i właściwości środków spożywczych, należy interpretować w ten sposób, że harmonizują one w szczególny sposób, w rozumieniu i do celów stosowania art. 38 ust. 1 tego rozporządzenia, kwestię stosowania nazw produktów pochodzenia zwierzęcego z branż mięsnej, wędliniarskiej lub rybnej – do celów opisywania, wprowadzania do obrotu lub promowania środków spożywczych zawierających białko roślinne, które to nazwy mogą wprowadzać konsumentów w błąd – uniemożliwiając tym samym państwu członkowskiemu interweniowanie w tej kwestii poprzez ustanowienie środków krajowych regulujących używanie takich nazw lub zakazujących ich używania?

Czy przepisy art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, które przewidują, że w braku nazwy przewidzianej w przepisach nazwą, za pomocą której oznacza się środek spożywczy, jest jego nazwa zwyczajowa lub nazwa opisowa, w związku z przepisami pkt 4 części A załącznika VI do tego rozporządzenia, należy interpretować w ten sposób, że harmonizują one w szczególny sposób, w rozumieniu i do celów stosowania art. 38 ust. 1 tego rozporządzenia, kwestię treści i stosowania nazw środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego – nazw innych niż te przewidziane w przepisach – do celów opisywania, wprowadzania do obrotu lub promowania środków spożywczych zawierających białko roślinne, w tym również w przypadku całkowitego zastąpienia składnikami pochodzenia roślinnego wszystkich składników pochodzenia zwierzęcego znajdujących się w składzie danego środka spożywczego, uniemożliwiając tym samym państwu członkowskiemu interweniowanie w tej kwestii poprzez ustanowienie krajowych przepisów regulujących używanie takich nazw lub zakazujących ich używania?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze lub drugie, czy harmonizacja w szczególny sposób, której w rozumieniu i do celów stosowania art. 38 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 dokonują przepisy art. 7 i 17 tego rozporządzenia w związku z przepisami pkt 4 części A załącznika VI do wspomnianego rozporządzenia, stoi na przeszkodzie:

a)	przyjęciu przez państwo członkowskie środka krajowego przewidującego nałożenie sankcji administracyjnych w przypadku naruszenia wymogów i zakazów wynikających z przepisów tego rozporządzenia?

przyjęciu przez państwo członkowskie środka krajowego określającego próg zawartości białek roślinnych, poniżej którego stosowanie nazw środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego – nazw innych niż te przewidziane w przepisach – do celów opisywania, wprowadzania do obrotu lub promowania środków spożywczych zawierających białko roślinne pozostaje dozwolone?

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytania pierwsze i drugie: czy przepisy art. 9 i 17 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 zezwalają państwu członkowskiemu na:

przyjęcie środka krajowego określającego próg zawartości białek roślinnych, poniżej którego stosowanie nazw środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego – nazw innych niż te przewidziane w przepisach – jest dopuszczalne do celów opisywania, wprowadzania do obrotu lub promowania środków spożywczych zawierających białko roślinne?

b)	przyjęcie środka krajowego zakazującego używania niektórych nazw zwyczajowych lub opisowych, w tym również w przypadku, gdy towarzyszą im dodatkowe wskazania zapewniające konsumentowi rzetelność informacji?

c)	przyjęcie środków, o których mowa w pkt 4 lit. a) i b), wyłącznie w odniesieniu do produktów wytworzonych na jego terytorium, bez naruszania w takim przypadku zasady proporcjonalności tych środków?

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. 2011, L 304, s. 18).