Skarga wniesiona w dniu 29 sierpnia 2023 r. – Uss/Rada

(Sprawa T-542/23)

(C/2023/344)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Artem Alexandrovich Uss (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: R. Moeyersons, adwokat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Wnioski

Skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2023/1094 (1) z dnia 5 czerwca 2023 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi oraz rozporządzenia Rady (UE) 2023/1089 (2) z dnia 5 czerwca 2023 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi;

—	obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia domniemania niewinności i prawa do obrony [art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą praw podstawowych”)].

—	W zaskarżonej decyzji uznano wszystkich wiodących przedsiębiorców działających w Rosji z definicji za „osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które wspierają, materialnie lub finansowo rząd Federacji Rosyjskiej”, niezależnie od tego, czy ma to miejsce.

—	W zaskarżonej decyzji uznano członków najbliższej rodziny wiodących przedsiębiorców działających w Rosji lub inne osoby fizyczne, które uzyskują od nich korzyści, z definicji jako osoby pomagające im w obejściu środków ograniczających, niezależnie od tego, czy ma to miejsce.

Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady proporcjonalności (art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej).

—

Decyzja nie jest ani odpowiednia, ani konieczna do realizacji podstawowego celu, któremu służy, a ograniczenia, jakie nakłada ona na jednostki, są nadmierne w stosunku do tego podstawowego celu. Obecnie umożliwia ona również karanie niewiodących przedsiębiorców działających w sektorach gospodarczych zapewniających istotne źródło dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej.

Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań.

—	Ze względu na stałą zmianę i rozszerzenie kryteriów umieszczenia w wykazie osób i podmiotów objętych sankcjami Unii zainteresowane osoby i osoby mieszkające w Rosji nie są w stanie dostosować swojego zachowania w sposób odpowiadający zamysłom Rady.

—

W zaskarżonej decyzji posłużono się niejasnymi kryteriami, takimi jak „wiodący przedsiębiorcy” i „sektory gospodarcze zapewniające istotne źródło dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej”. Nie przewiduje ona żadnego kryterium ilościowego lub jakościowego do celów ustalenia, co oznacza „wiodący” i jakie są te sektory. Odnośne sektory także nie zostały zdefiniowane.

Zarzut czwarty dotyczy naruszenia podstawowego prawa do równości i niedyskryminacji (art. 20 i 21 karty praw podstawowych).

—	Zaskarżona decyzja dotyczy członków najbliższej rodziny wiodących przedsiębiorców, podczas gdy nie dotyczy ona członków rodziny osób fizycznych wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i art. 2 ust. 1 lit. a) decyzji 2014/145/WPZiB.

(1) Dz.U. 2023, L 146, s. 20.

(2) Dz.U. 2023, L 146, s. 1.