Komitet	Koniec kadencji	Publikacja w Dz.U.	Osoba zastąpiona	Rezygnacja	Członek/ zastępca członka	Kategoria	Państwo	Osoba mianowana	Przynależność	Data decyzji Rady
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Clemens ROSENMAYR	rezygnacja	członek	pracodawcy	Austria	Tobias SONNWEBER	Industriellenvereinigung	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Tobias SONNWEBER	rezygnacja	zastępca członka	pracodawcy	Austria	Clemens ROSENMAYR	Wirtschaftskammer Österreich	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Mark GAUCI	rezygnacja	członek	rząd	Malta	Silvio FARRUGIA	Urząd ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	David SALIBA	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Malta	Charles MICALLEF	Urząd ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Nicolas BESSOT	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Francja	Jean GALVE	Direction générale du travail	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Egleė RADIŠAUSKIENĖ	rezygnacja	zastępca członka	pracodawcy	Litwa	Ineta RIZGELĖ	Litewska Konfederacja Biznesu	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Meeli MIIDLA-VANATALU	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Estonia	Marika LIIV	Estoński Inspektorat Pracy	z 6.2.2023

Komitet	Koniec kadencji	Publikacja w Dz.U.	Osoba zastąpiona	Rezygnacja	Członek/ zastępca członka	Kategoria	Państwo	Osoba mianowana	Przynależność	Data decyzji Rady
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Charlotte REIFF	rezygnacja	członek	związki zawodowe	Austria	Dorottya KICKINGER	Osterreichischer Gewerkschaftsbund	z 14.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Ulrika HAGSTRÖM	rezygnacja	zastępca członka	związki zawodowe	Szwecja	Boel CALLERMO	TCO	z 21.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Tommy LARSSON	rezygnacja	zastępca członka	pracodawcy	Szwecja	Anders WESTLUND	Sveriges Kommuner och Regioner	z 21.2.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Marian TĂNASE	rezygnacja	członek	rząd	Rumunia	Elena PERJU	Ministerstwo Pracy, Rodziny, Ochrony Socjalnej i Seniorów	z 9.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Elena PERJU	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Rumunia	Camelia Florentina IORGULESCU	Ministerstwo Pracy, Rodziny, Ochrony Socjalnej i Seniorów	z 9.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Suvi LAHTI-LEEVE	rezygnacja	członek	pracodawcy	Finlandia	Konfederacja Przemysłu Fińskiego (EK)	Anne SALOMAA	z 13.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Miroslav HORKÝ	rezygnacja	członek	pracodawcy	Czechy	Jiří PUTNA	Konfederacja Przemysłu	z 9.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Nina HEDEGAARD NIELSEN	rezygnacja	członek	związki zawodowe	Dania	Can SARIALTUN	Duńska Konfederacja Związków Zawodowych	z 13.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Fernanda CAMPOS	rezygnacja	członek	rząd	Portugalia	Nelson FERREIRA	Autoridade para as Condições de Trabalho - ACT	z 13.3.2023

Komitet	Koniec kadencji	Publikacja w Dz.U.	Osoba zastąpiona	Rezygnacja	Członek/ zastępca członka	Kategoria	Państwo	Osoba mianowana	Przynależność	Data decyzji Rady
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Niels SØRENSEN	rezygnacja	zastępca członka	związki zawodowe	Dania	Nina HEDEGAARD NIELSEN	Duńska Konfederacja Stowarzyszeń Zawodowych	z 13.3.2023
Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy	28.2.2025	Dz.U. C 92 z 25.2.2022	Jean-Luc DE MATTEIS	rezygnacja	zastępca członka	związki zawodowe	Luksemburg	Hernani GOMES	OGBL	z 25.4.2023
Komitet Doradczy ds. Swobodnego Przepływu Pracowników	24.9.2024	Dz.U. C 393 z 13.10.2022	Nicolas KELLER	rezygnacja	członek	pracodawcy	Niemcy	Santiago CUERVO ESCOBAR	BDA Bundesvereinigung der Deutschen Arbeitgeberverbände	z 16.6.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	z 19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Cristina BURZI	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Włochy	Teresa CIMMINO	Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Lena WIDMAN	rezygnacja	zastępca członka	pracodawcy	Szwecja	Jessica PERMATZ	Konfederacja Szwedzkich Przedsiębiorstw	z 6.2.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Fiete STARCK	rezygnacja	członek	pracodawcy	Niemcy	Pia RIXNER	Bundesvereinigung der Deutschen Arbeitgeberverbände	z 14.2.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Arne FRANKE	rezygnacja	zastępca członka	pracodawcy	Niemcy	Fiete STARCK	Bundesvereinigung der Deutschen Arbeitgeberverbände	z 14.2.2023

Komitet	Koniec kadencji	Publikacja w Dz.U.	Osoba zastąpiona	Rezygnacja	Członek/ zastępca członka	Kategoria	Państwo	Osoba mianowana	Przynależność	Data decyzji Rady
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Kristin PAULSSON	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Szwecja	Christina JANZON	Ministerstwo Zdrowia i Polityki Społecznej	z 28.3.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Gerly HERM	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Estonia	Leanyka LIBEON	Ministerstwo Spraw Społecznych Estonii	z 28.3.2023
Komitet Doradczy ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego	19.10.2025	Dz.U. C 315 I z 23.9.2020	Jaroslav KOVÁČ	rezygnacja	członek	rząd	Słowacja	Martina JANOVČÍKOVÁ	Ministerstwo Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny Republiki Słowackiej	z 22.5.2023
Zarząd Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy	31.3.2023	Dz.U. C 135 z 11.4.2019	Viktoria BERGSTRÖM	rezygnacja	członek	rząd	Szwecja	Aurora LEWÉN	Ministerstwo Pracy	z 6.2.2023
Zarząd Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy	31.3.2027	Dz.U. C 116 z 31.3.2023	Valérie PARRA BALAYÉ	rezygnacja	członek	związki zawodowe	Hiszpania	Antonio LUNA PAVÓN	UGT-E	z 26.6.2023

Komitet	Koniec kadencji	Publikacja w Dz.U.	Osoba zastąpiona	Rezygnacja	Członek/ zastępca członka	Kategoria	Państwo	Osoba mianowana	Przynależność	Data decyzji Rady
Zarząd Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn	31.5.2025	Dz.U. L 147 z 30.5.2022	Lee MARIPUU	rezygnacja	członek	rząd	Estonia	Agnes EINMAN	Departament Polityki Równości w Ministerstwie Spraw Społecznych Estonii	z 20.2.2023
Zarząd Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn	31.5.2025	Dz.U. L 147 z 30.5.2022	Eva Liina KLIIMAN	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Estonia	Lee MARIPUU	Ministerstwo Spraw Społecznych Estonii	z 20.2.2023
Zarząd Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn	31.5.2025	Dz.U. L 147 z 30.5.2022	Paweł KOSMULSKI	rezygnacja	członek	rząd	Polska	Anna Maria SIWIERSKA	Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej	z 24.4.2023
Zarząd Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn	31.5.2025	Dz.U. L 147 z 30.5.2022	Karolina MICHALCZYK	rezygnacja	zastępca członka	rząd	Polska	Paweł KOSMULSKI	Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej	z 24.4.2023

---

(1)   Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(2)   Dz.U. L 58 z 23.2.2023, s. 1.

(3)  Dok. 12435/23 + ADD 1.

W dniu 19 września 2023 r. prezes Sądu wydał postanowienie w przedmiocie środka tymczasowego na podstawie art. 157 ust. 2 regulaminu postępowania przed Sądem Unii Europejskiej w sprawie T-743/22 RIII, Nikita Dmitrievich Mazepin przeciwko Radzie Unii Europejskiej. Postanowieniem tym uchylił postanowienie z dnia 7 września 2023 r. wydane w tej samej sprawie i zastąpił je wersją sprostowaną. Nowe postanowienie nakładało na Radę obowiązek opublikowania w Dzienniku Urzędowym ogłoszenia wskazującego, że ponowne umieszczenie skarżącego N. Mazepina w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi podlega zawieszeniu – do czasu wydania w postępowaniu głównym orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie – na takich samych warunkach jak warunki przewidziane w poprzednim postanowieniu prezesa Sądu z dnia 19 lipca 2023 r.

Odpowiednie punkty sentencji postanowienia prezesa Sądu z dnia 19 września 2023 r. brzmią następująco:

---

(1)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

(2)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.

Poniższa informacja skierowana jest do osób wymienionych w załącznikach II i III do decyzji Rady 2012/285/WPZiB (1), zmienionej decyzją Rady 2023/1598 (2), oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 377/2012 (3), zmienionego rozporządzeniem Rady (UE) 2023/1593 (4), w sprawie środków ograniczających wobec niektórych osób, podmiotów i organów zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Republiki Gwinei Bissau.

Rada Unii Europejskiej, po dokonaniu przeglądu wykazu osób wskazanych w wyżej wymienionych załącznikach, zdecydowała, że środki ograniczające przewidziane w decyzji 2012/285/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 377/2012, powinny dalej obowiązywać wobec tych osób.

Zwraca się uwagę odnośnych osób na to, że mogą one wystąpić do właściwych organów w odpowiednim państwie członkowskim (odpowiednich państwach członkowskich), które to organy wskazano na stronach internetowych wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 377/2012, o uzyskanie zezwolenia na skorzystanie z zamrożonych środków finansowych w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb lub dokonania określonych płatności (por. art. 4 rozporządzenia).

Do 26 grudnia 2023 r. odnośne osoby mogą złożyć do Rady wniosek, wraz z dokumentami uzupełniającymi, o ponowne rozpatrzenie decyzji o umieszczeniu ich w wyżej wymienionych wykazach; wniosek taki należy przesłać na następujący adres:

Council of the European Union

General Secretariat

DG RELEX 1

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: mailto:sanctions@consilium.europa.eu

Zwraca się także uwagę odnośnych osób na to, że mogą one zaskarżyć decyzję Rady do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z warunkami określonymi w art. 275 akapit drugi oraz w art. 263 akapity czwarty i szósty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

---

(1)   Dz.U. L 142 z 1.6.2012, s. 36.

(2)   Dz.U. L 196 z 4.8.2023, s. 23.

(3)   Dz.U. L 119 z 4.5.2012, s. 1.

(4)   Dz.U. L 196 z 4.8.2023, s. 1.

Zwraca się uwagę osób, których dane dotyczą, na następujące informacje zgodnie z art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (1).

Podstawą prawną przedmiotowej operacji przetwarzania jest decyzja Rady 2012/285/WPZiB (2), zmieniona decyzją Rady 2023/1598 (3), oraz rozporządzenie Rady (UE) nr 377/2012 (4), zmienione rozporządzeniem Rady (UE) 2023/1593 (5), w sprawie środków ograniczających wobec niektórych osób, podmiotów i organów zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Republiki Gwinei Bissau.

Administratorem przedmiotowej operacji przetwarzania jest dział RELEX.1. w Dyrekcji Generalnej ds. Stosunków Zewnętrznych (RELEX) Sekretariatu Generalnego Rady; dane kontaktowe tego działu są następujące:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: mailto:sanctions@consilium.europa.eu

Dane kontaktowe inspektora ochrony danych w Sekretariacie Generalnym Rady:

Inspektor ochrony danych

mailto:data.protection@consilium.europa.eu

Celem operacji przetwarzania jest ustanowienie i uaktualnianie wykazu osób objętych środkami ograniczającymi na mocy decyzji 2012/285/WPZiB, zmienionej decyzją 2023/1598, oraz na mocy rozporządzenia (UE) nr 377/2012, zmienionego rozporządzeniem (UE) 2023/1593, w sprawie środków ograniczających wobec niektórych osób, podmiotów i organów zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Republiki Gwinei Bissau.

Osoby, których dane dotyczą, są osobami fizycznymi, które spełniają kryteria umieszczenia w wykazie, określone w decyzji 2012/285/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 377/2012.

Gromadzone dane osobowe obejmują: dane niezbędne do prawidłowej identyfikacji odnośnej osoby, uzasadnienie oraz wszelkie inne powiązane dane.

Gromadzone dane osobowe mogą być w razie potrzeby udostępniane Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych i Komisji.

Bez uszczerbku dla ograniczeń określonych w art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725, wykonywanie praw przysługujących osobom, których dane dotyczą, takich jak prawo dostępu, jak również prawo do sprostowania lub prawo do sprzeciwu, będzie rozpatrywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

Dane osobowe będą przechowywane przez pięć lat od momentu, gdy podmiot danych zostanie usunięty z wykazu osób objętych środkami ograniczającymi lub gdy ważność danego środka wygaśnie, lub też przez okres trwania postępowania sądowego, jeżeli zostało ono wszczęte.

Bez uszczerbku dla sądowych, administracyjnych i pozasądowych środków zaskarżenia, każda osoba, której dane dotyczą, może wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 (mailto:edps@edps.europa.eu).

---

(1)   Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.

(2)   Dz.U. L 142 z 1.6.2012, s. 36.

(3)   Dz.U. L 196 z 4.8.2023, s. 23.

(4)   Dz.U. L 119 z 4.5.2012, s. 1.

(5)   Dz.U. L 196 z 4.8.2023, s. 1.

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0633
JPY	Jen	158,08
DKK	Korona duńska	7,4571
GBP	Funt szterling	0,86965
SEK	Korona szwedzka	11,7280
CHF	Frank szwajcarski	0,9676
ISK	Korona islandzka	145,50
NOK	Korona norweska	11,4300
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,377
HUF	Forint węgierski	391,08
PLN	Złoty polski	4,5893
RON	Lej rumuński	4,9680
TRY	Lir turecki	28,9312
AUD	Dolar australijski	1,6544
CAD	Dolar kanadyjski	1,4311
HKD	Dolar Hongkongu	8,3126
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7823
SGD	Dolar singapurski	1,4524
KRW	Won	1 422,96
ZAR	Rand	19,9410
CNY	Yuan renminbi	7,7728
IDR	Rupia indonezyjska	16 355,10
MYR	Ringgit malezyjski	4,9816
PHP	Peso filipińskie	60,345
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	38,396
BRL	Real	5,2516
MXN	Peso meksykańskie	18,3274
INR	Rupia indyjska	88,3770

---

(1)   Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 160 z 5.5.2023, s. 1.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Arçelik i Whirlpool nadal negocjują warunki, na jakich prawa Whirlpool do marki Ariston będą stanowić część przedsiębiorstwa docelowego.

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5, rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Côteaux de Saumur”

PDO-FR-A0179-AM02

Data przekazania informacji: 27 czerwca 2023

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Nie ma to wpływu na wielkość wyznaczonego obszaru geograficznego.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   Odstęp między krzewami winorośli

Minimalny odstęp między roślinami zmniejsza się z 1 m do 0,90 m.

Celem przedmiotowej zmiany jest zwiększenie gęstości nasadzeń winorośli bez zmiany odstępów między rzędami.

Dodano również przepis szczególny dotyczący winorośli na zboczach o nachyleniu powyżej 10 %; w przypadku tych krzewów minimalny odstęp między krzewami wynosi 0,80 m.

Uzupełnienie to ma na celu uwzględnienie szczególnego przypadku winorośli uprawianych na zboczach o wyraźnym nachyleniu, co powoduje szczególne wymagania podczas sadzenia (sadzenie równolegle do zbocza, a nie prostopadle do niego).

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

3.   Cięcie

Zasady cięcia zharmonizowano na poziomie chronionych nazw z obszaru Anjou Saumur w Dolinie Loary (fr. Val de Loire).

Celem tej harmonizacji jest poszerzenie wiedzy podmiotów gospodarczych i uproszczenie kontroli. Przedmiotowa zmiana wprowadza możliwość dostosowania się plantatorów winorośli do przymrozków, które występują coraz później.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

4.   Związek z obszarem geograficznym

Punkt ten zmieniono poprzez odniesienie do roku 2021 – zamiast do 2018 – i zaktualizowanie liczby gmin zmienionej w następstwie połączeń kilku gmin.

Zmieniono pkt 8 jednolitego dokumentu.

5.   Środki przejściowe

Ze specyfikacji produktu usunięto środki przejściowe, które wygasły.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

6.   Etykietowanie

Doprecyzowano ramy regulacyjne dotyczące określeń fakultatywnych.

Zmieniono pkt 9 jednolitego dokumentu.

7.   Zmiany redakcyjne

W specyfikacji produktu wprowadzono szereg zmian redakcyjnych.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

8.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zmieniono w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw pochodzenia. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa produktu

Côteaux de Saumur

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to białe wina niemusujące produkowane z przejrzałych winogron posiadające poniższe główne analityczne cechy charakterystyczne. Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w tych winach wynosi co najmniej 15 %. Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach po fermentacji wynosi co najmniej 34 gramy na litr. Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) wynosi 10, z wyjątkiem win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu poniżej 18 %, dla których wynosi ona 11.

Kryteria analityczne są zgodne z obowiązującymi unijnymi przepisami.

Wina charakteryzują się wykwintnością łączącą często subtelne aromaty białych kwiatów lub świeżych bądź kandyzowanych owoców. Przywołują na myśl łagodność krajobrazu w Dolinie Loary. Ich smak, wyróżniający się odpowiednią równowagą między nutami świeżości i słodyczy, wyczuwalny mimo pewnej delikatności, łączy w sobie elegancki i złożony charakter. Ta zrównoważona struktura gwarantuje, że wino doskonale nadaje się do starzenia, który to proces pozwala często uzyskać nuty wosku pszczelego i miodu.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

a)   Podstawowe praktyki enologiczne

1.   Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek czynności mających na celu wzbogacenie.

Zabrania się stosowania kawałków drewna.

Wina dojrzewają co najmniej do dnia 15 lutego roku następującego po roku zbiorów.

Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

2.   Gęstość

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 metra, zaś odstęp między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,90 metra.

Zbiory z działek, na których odstęp między roślinami w tym samym rzędzie wynosi mniej niż 0,90 metra, ale nie mniej niż 0,80 metra, i które są położone na zboczu o nachyleniu powyżej 10 %, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia.

Zbiory z działek, na których gęstość obsady winorośli wynosi mniej niż 4 000 roślin na hektar, ale nie mniej niż 3 300 roślin na hektar, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia, z zastrzeżeniem zgodności z przepisami dotyczącymi zasad odnoszących się do palikowania i wysokości ulistnienia określonymi w specyfikacji produktu. Odstęp między rzędami winorośli na tych obsadzonych winoroślą działkach nie może wynosić więcej niż 3 metry, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 metr.

3.   Cięcie i palikowanie winorośli

Praktyka uprawy

Winorośl przycina się, stosując albo cięcie długie albo cięcie krótkie, z maksymalnie 12 oczkami na krzew. W stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom liczba gałązek owocujących w roku na roślinę nie przekracza 10.

Wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu odpowiada co najmniej 0,6-krotności odstępu między rzędami, przy czym wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu mierzy się między dolną granicą ulistnienia ustaloną na co najmniej 0,40 metra nad powierzchnią ziemi a górną granicą cięcia wierzchołków pędów winorośli (fr. rognage) ustaloną na co najmniej 0,20 metra nad górnym drutem konstrukcji.

W przypadku działek, na których gęstość obsady winorośli wynosi mniej niż 4 000 roślin/ha, ale nie mniej niż 3 300 roślin/ha, obowiązują ponadto następujące zasady dotyczące palikowania: minimalna wysokość słupków do palikowania nad powierzchnią ziemi wynosi 1,90 metra; konstrukcja składa się z 4 poziomów drutów; minimalna wysokość górnego drutu wynosi 1,85 metra nad powierzchnią ziemi.

4.   Nawadnianie

Praktyka uprawy

Nawadnianie jest zabronione.

Wina produkuje się z przejrzałych winogron. Winogrona zbiera się ręcznie metodą zbiorów sukcesywnych.

b)   Maksymalne zbiory

40 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2021 r.:

—	w departamencie Deux-Sèvres: Saint-Martin-de-Mâcon, Tourtenay;

—

w departamencie Maine-et-Loire: Bellevigne-les-Châteaux, Cizay-la-Madeleine, Le Coudray-Macouard, Courchamps, Distré, Doué-en-Anjou (wyłącznie terytoria gmin delegowanych Meigné i Les Verchers-sur-Layon), Épieds, Fontevraud-l'Abbaye, Montsoreau, Parnay, Le Puy-Notre-Dame, Saumur, Souzay-Champigny, Turquant, Les Ulmes, Varrains, Vaudelnay;

—	w departamencie Vienne: Berrie, Curçay-sur-Dive, Glénouze, Pouançay, Ranton, Saint-Léger-de-Montbrillais, Saix, Ternay, Les Trois-Moutiers.

Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité)”.

7.   Odmiana(-y) winorośli

chenin B

8.   Opis związku lub związków

1.   Informacje na temat obszaru geograficznego

a)   – Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar geograficzny odpowiada wapiennym wzgórzom, na których wytwarza się produkty objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Saumur”. W 2021 r. obszar obejmował terytorium 17 gmin należących do departamentu Maine-et-Loire, 2 gminy należące do departamentu Deux-Sèvres i 9 gmin należących do departamentu Vienne. Z południa na północ obszar, którego północną granicę stanowi Loara, przecina dolina rzeki Thouet i jej dopływu – Dive. Ta sieć rzeczna uformowała krajobraz, tworząc ciąg wzgórz o różnych ekspozycjach, których wysokość waha się od 40 do 110 metrów.

Krajobraz został ukształtowany przez uprawę winorośli, która skolonizowała obszary o korzystnej ekspozycji, pozwalając jednak na utrzymanie na szczytach pagórków lasów, w których występują różne gatunki drzew, lecz dominują dęby i kasztanowce. W centralnej części działek, na których uprawia się winorośle, znajduje się komin wentylacyjny ogromnych wyrobisk, z których wydobywano kamienie do budowy domów i które wykorzystywano następnie jako tereny do uprawy grzybów. Krajobraz ten wyróżnia się harmonią między winnicami a budowlami architektonicznymi, wzajemnym oddziaływaniem między miejscowościami, w których wytwarza się wino, oraz winnicami przylegającymi do posiadłości mieszczańskich o fasadach zdobionych rzeźbami, które zachwycają swoją białą barwą i są swoistym symbolem „Andegawenii białej”, które to elementy przyczyniły się do utworzenia w tym miejscu regionalnego parku przyrody i wpisania tego regionu na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Gleby na działkach specjalnie wyznaczonych do zbioru winogron rozwinęły się na różnych formacjach turonu: są to rędziny i wapienne gleby brunatne o zróżnicowanej grubości, pokryte lokalnie, na wierzchołkach wzgórz, piaskami i iłami powstałymi na nowszych formacjach, takich jak senon lub eocen. Gleby te charakteryzują się dobrymi właściwościami termicznymi i umiarkowanymi zasobami wodnymi oraz nie wykazują żadnych oznak zalegania wody.

W regionie Saumur panuje klimat oceaniczny. Położone na zachód od regionu winiarskiego masywy Mauges łagodzą wpływ klimatu oceanicznego poprzez działanie fenu. Średnie roczne opady wynoszą 600 milimetrów i są charakterystyczne dla obszaru chronionego przed wilgotnymi wiatrami, zaś na wzgórzach Mauges przekraczają 800 milimetrów. Powyższa różnica w ilości opadów jest jeszcze bardziej widoczna w trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli, zwłaszcza od czerwca do okresu zbiorów. Loara i jej dopływy również odgrywają kluczową rolę, ponieważ sprzyjają występowaniu porannych mgieł w okresie zbiorów. Położony na południu obszaru geograficznego „Seuil du Poitou” nadaje obszarowi pewne cechy klimatu południowego, które przekładają się na obecność roślinności nietypowej dla brzegów Loary (dęby ostrolistne, drzewa oliwne, migdałowce itp.). Średnie roczne temperatury są stosunkowo wysokie (około 12 °C).

b)   – Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem

Uprawa winorośli w Saumur, która istniała już w IX wieku, rozwinęła się głównie w XVI wieku wraz z przybyciem na te tereny holenderskich kupców, którzy, wykorzystując potencjał tych win do przewozu drogą morską, sprawili, że właściwości odmiany winorośli chenin B doceniono także poza granicami regionu. Od tego czasu różne rodzaje przedmiotowych win otrzymywano poprzez zróżnicowanie sposobów prowadzenia winorośli: krzewy, z których produkowano wina „zamorskie”, były przycinane na krótką łozę, w przeciwieństwie do krzewów przeznaczonych do produkcji win „dla Paryża”. Wydaje się, że przedmiotowa odmiana winorośli pochodzi właśnie z tej winnicy. Potencjał tej odpornej odmiany różni się znacznie w zależności od rodzaju gleby, na której jest uprawiana.

Producenci wina bardzo szybko zrozumieli również, że winogrona tej odmiany należy zbierać po osiągnięciu przez nie zaawansowanego stopnia dojrzałości, stosując określone techniki. W 1845 r. hrabia Odart stwierdza w swoim „Traité des cépages” (Traktat o odmianach winorośli): „Konieczne jest również dodanie warunku, że zbiory należy przeprowadzać dopiero wówczas, gdy winogrona będą przejrzałe, co następuje w okolicach dnia Wszystkich Świętych, kiedy zmiękczona przez deszcze skórka odchodzi”. Przejrzałość jest zatem nieodłącznym warunkiem przeprowadzania zbiorów. W 1816 r. Jullien w „Topographie de tous les vignobles connus” (Topografia wszystkich znanych winnic) uściśla, że: „W dobrych winnicach klasy crus zbiory przeprowadza się kilkukrotnie; wina z pierwszych dwóch zbiorów, podczas których zbiera się wyłącznie najbardziej dojrzałe winogrona, wysyła się za granicę; wina, które produkuje się z winogron zebranych podczas trzecich zbiorów, konsumowane są w kraju (...)”.

Chociaż nazwa „Coteaux de Saumur” sięga średniowiecza, początkowo określała obszar geograficzny obejmujący gminy graniczące z Loarą, od Saumur (po połączeniu z gminą Dampierre) do Montsoreau. Obszar został poszerzony o gminy położone na prawym brzegu rzeki Thouet dopiero w późniejszym okresie.

W 1865 r. P.-A. Millet de la Turtaudière w swoim opracowaniu zatytułowanym „Indicateur de Maine-et-Loire” (Informacje na temat Maine-et-Loire) stwierdził: „Winogrona, z których produkuje się wina białe z Coteaux de Saumur, zbiera się w szczególności w gminach Dampierre, Souzay, Parnay, Turquant i Montsoreau. Ponieważ jednak wina tego samego koloru z Chacé, Varrains, Brézé i Saint Cyr posiadają równie doskonałe właściwości, powinny one znaleźć się w tej samej kategorii”. Definicja ta jest zapowiedzią powiększenia obszaru geograficznego, którego dokonano w dekrecie dotyczącym uznania kontrolowanej nazwy pochodzenia „Coteaux de Saumur”.

2.   Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Wina „Coteaux de Saumur” charakteryzują się wykwintnością łączącą często subtelne aromaty białych kwiatów lub świeżych bądź kandyzowanych owoców. Przywołują na myśl łagodność krajobrazu w Dolinie Loary. Ich smak, wyróżniający się odpowiednią równowagą między nutami świeżości i słodyczy, wyczuwalny mimo pewnej delikatności, łączy w sobie elegancki i złożony charakter. Ta zrównoważona struktura gwarantuje, że wino doskonale nadaje się do starzenia, który to proces pozwala często uzyskać nuty wosku pszczelego i miodu.

3.   Związki przyczynowe

Połączenie stosunkowo ciepłego i suchego klimatu oraz wapiennych, kredowych gleb umożliwiających dobre odwadnianie, które sprzyjają regularnemu, ale nie nadmiernemu zaopatrzeniu w wodę, pozwoliło lokalnej odmianie winorośli chenin B zadomowić się na wzgórzach o najlepszej ekspozycji. Topografia ta, stanowiąca istotny czynnik w produkcji wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux de Saumur”, zapewnia dobrą wentylację winogron, a tym samym sprzyja koncentracji cukru i rozwojowi szlachetnej pleśni. Loara i jej dopływy również odgrywają kluczową rolę, ponieważ sprzyjają występowaniu w okresie zbiorów porannych mgieł, które są niezbędne dla rozwoju botrytis cinerea.

Producenci wina szybko zrozumieli zalety kontroli odmiany winorośli chenin B. W 1876 r. J. Guyot w swoim opracowaniu „Viticulture de la France” (Uprawa winorośli we Francji) opisał tę odmianę winorośli uprawianą w Saumur w następujący sposób: „Nie można tutaj ignorować wpływu przycinania na jakość wina; należy jednak od razu zauważyć, że jakość winorośli nie wynika wyłącznie z przycinania, lecz również z gleby i miejsca uprawy (...)”.

Zgodnie ze stosowanymi praktykami wśród wyznaczonych działek rolnych uwzględnia się zatem wyłącznie działki położone na wzgórzach. Położenie to wymaga optymalnego zarządzania winoroślą, kontroli jej dynamiki i potencjału produkcyjnego, a także stosowania praktyki niskich plonów związanych z odpowiednim przycinaniem. Zgodnie z tradycją winogrona zbiera się ręcznie metodą zbiorów sukcesywnych, po osiągnięciu przez nie stanu przejrzałości uzyskiwanego wskutek działania szlachetnej pleśni lub poprzez naturalną koncentrację cukru.

O renomie win z regionu Saumur świadczy wiele tekstów pisanych. W 1529 r. Bourdigné określa tę winnicę mianem arcydzieła Noego. Przywołuje w szczególności przywiązanie Bretończyków i Normandczyków do tych produktów. Z kolei w 1618 r. Jean Hiret nie waha się sklasyfikować ich wśród „najlepszych francuskich win białych”. Podczas gdy poeci są urzeczeni winami z Saumur, Kapetyngowie (zwłaszcza Ludwik Święty) i dynastia Plantagenetów są ich doskonałymi patronami. Dzięki wpływom królestwa Henryka II i Eleonory Akwitańskiej wina te docierają do najzamożniejszych odbiorców. W 1816 r. Jullien w „Topographie de tous les vignobles connus” (Topografia wszystkich znanych winnic) klasyfikuje wina z Saumur w pierwszej kategorii i stwierdza: „Na dobrze wyeksponowanych wzgórzach na terytorium Saumur produkuje się cieliste wina białe o dużej zawartości alkoholu, które dobrze znoszą przewóz drogą morską; charakteryzują się one subtelnością i dobrym smakiem”. Dodaje również: „Produkty wysyłane do Maine i Normandii transportuje się częściowo rzeką Mayenne; w przypadku wysyłki do Paryża i Orleanu transportuje się je w górę rzeki Loary; natomiast w przypadku wysyłki za granicę produkty transportuje się najpierw w dół tej rzeki do Nantes, a następnie docierają one do celu drogą morską”.

Region winiarski Saumur, którego rozwój wiąże się z prowadzonym na tym terenie handlem rzecznym, jest ukierunkowany na produkcję oryginalnych win gatunkowych. Wspomniane dążenie do uzyskania wysokiej jakości win znajduje odzwierciedlenie w wielu tekstach pisanych, w tym już w „Traité des cépages” (Traktat o odmianach winorośli) hrabiego Odarta z 1845 r. oraz w „Ampélographie Française” (Ampelografia francuska) Victora Rendu z 1857 r., w których wspomina się o późnych zbiorach winorośli odmiany chenin B przeprowadzanych metodą zbiorów sukcesywnych, przypisując tym samym renomę dobrym winom białym znad Loary. W 2010 r. wino „Coteaux de Saumur” cieszy się w dalszym ciągu dużą renomą. Jest to rzadki i drogi produkt wprowadzany do obrotu głównie w ramach sprzedaży bezpośredniej niewielkiemu gronu świadomych konsumentów będących pasjonatami wina.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2021 r.: Artannes-sur-Thouet, Brossay, Doué-en-Anjou (wyłącznie terytoria gmin delegowanych Doué-la-Fontaine, Forges et Montfort), Montreuil-Bellay, Rou-Marson, Saint-Just-sur-Dive.

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

—	Określenia fakultatywne, których stosowanie – zgodnie z przepisami wspólnotowymi – mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

—

Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić, dodając do niej nazwę geograficzną „Val de Loire”, zgodnie z zasadami stosowania tej nazwy geograficznej określonymi w specyfikacji produktu. Czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

—	Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych;

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Nazwa lokalizacji wpisanej do ksiąg wieczystych jest zapisana czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) połowy wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-30c423b6-eb30-4c57-a08a-7d3b5d562c20

---

(1)   Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Saumur-Champigny”

PDO-FR-A0147-AM03

Data przekazania informacji: 27.6.2023 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Nie ma to wpływu na wielkość wyznaczonego obszaru geograficznego.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   Wyznaczone działki rolne

Dodano sesje, na których zatwierdza się wyznaczone granice.

Zmiana ta ma na celu dodanie daty zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy zmiany powierzchni działek wyznaczonych do produkcji w obrębie obszaru geograficznego produkcji. Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną chronioną nazwą pochodzenia.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

3.   Odstęp między krzewami winorośli

Minimalny odstęp między krzewami zmniejsza się z 1 m do 0,90 m.

Celem przedmiotowej zmiany jest zwiększenie gęstości nasadzeń winorośli bez zmiany odstępów między rzędami.

Dodano również przepis szczególny dotyczący winorośli na zboczach o nachyleniu powyżej 10 %; w przypadku tych krzewów minimalny odstęp między krzewami wynosi 0,80 m.

Uzupełnienie to ma na celu uwzględnienie szczególnego przypadku winorośli uprawianych na zboczach o wyraźnym nachyleniu, co powoduje szczególne wymagania podczas sadzenia (sadzenie równolegle do zbocza, a nie prostopadle do niego).

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

4.   Cięcie

Zasady cięcia zharmonizowano na poziomie chronionych nazw z obszaru Anjou Saumur w Dolinie Loary (fr. Val de Loire).

Celem tej harmonizacji jest poszerzenie wiedzy podmiotów gospodarczych i uproszczenie kontroli. Przedmiotowa zmiana wprowadza możliwość dostosowania się plantatorów winorośli do przymrozków, które występują coraz później.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Związek zmieniono poprzez dostosowanie liczby gmin po połączeniu się niektórych z nich.

Zmieniono pkt 8 jednolitego dokumentu.

6.   Etykietowanie

Doprecyzowano ramy regulacyjne dotyczące określeń fakultatywnych.

Zmieniono pkt 9 jednolitego dokumentu.

7.   Środki przejściowe

Ze specyfikacji produktu usunięto środki przejściowe, które wygasły.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

8.   Zmiany redakcyjne

W specyfikacji produktu wprowadzono szereg zmian redakcyjnych.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

9.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zmieniono w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw pochodzenia. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Saumur-Champigny

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to czerwone wina niemusujące. Charakteryzują się one: — naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 10,5 %, — maksymalną zawartością cukrów fermentacyjnych po fermentacji wynoszącą 3 g/l. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 12,5 %. Fermentacja jabłkowo-mlekowa musi zostać zakończona. Zawartość kwasu jabłkowego w winach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 0,4 g/l.

Kryteria analityczne są zgodne z obowiązującymi przepisami UE.

Wina te charakteryzują się często ciemnorubinową szatą świadczącą zwykle o aromatach czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) lub fiołka. Są to wina świeże, krągłe i giętkie, które potrafią oczarować swoim urokiem zarówno na etapie wina młodego, jak i po kilku latach przechowywania.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.   Gęstość obsady – odstępy

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 metra, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,90 metra.

Zbiory z działek, na których odstęp między roślinami w tym samym rzędzie wynosi mniej niż 0,90 metra, ale nie mniej niż 0,80 metra, i które są położone na zboczu o nachyleniu powyżej 10 %, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia.

Zbiory z działek, na których gęstość obsady winorośli wynosi mniej niż 4 000 roślin na hektar, ale nie mniej niż 3 300 roślin na hektar, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia, z zastrzeżeniem zgodności z przepisami dotyczącymi zasad odnoszących się do palikowania i wysokości ulistnienia określonymi w specyfikacji produktu objętego nazwą. Odstęp między rzędami winorośli na tych obsadzonych winoroślą działkach nie może wynosić więcej niż 3 metry, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 metr.

2.   Zasady przycinania

Praktyka uprawy

Winorośl przycina się, stosując albo cięcie długie albo cięcie krótkie, z maksymalnie 12 oczkami na roślinę. Winorośl można przycinać, pozostawiając 2 dodatkowe oczka na roślinę, pod warunkiem że w stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom (układanie pączków owocowych) liczba gałązek owocujących w roku na roślinę nie przekroczy 12.

3.   Wzbogacanie

Szczególne praktyki enologiczne

Zezwala się na stosowanie substraktywnych technik wzbogacania przy maksymalnym progu częściowego stężenia względem objętości przed wzbogacaniem wynoszącym 10 %.

Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 12,5 %.

4.   Stosowanie kawałków drewna

Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się stosowania kawałków drewna poza okresem produkcji wina.

5.   Nawadnianie

Praktyka uprawy

Nawadnianie jest zabronione.

5.2.   Maksymalne zbiory

69 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2021 r.: Bellevigne-les-Châteaux (wyłącznie terytorium delegowanych gmin Chacé i Saint-Cyr-en-Bourg), Montsoreau, Parnay, Saumur (wyłącznie terytorium dawnych gmin Saumur i Dampierre-sur-Loire), Souzay-Champigny, Turquant, Varrains. Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité).

7.   Odmiany winorośli

Cabernet franc N

8.   Opis związku lub związków

8.1.   Związek

1.   Informacje na temat obszaru geograficznego

a)   Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Winnica znajduje się w dawnej prowincji Andegawenii, w miejscu, w którym południowo-zachodnia granica Basenu Paryskiego spotyka się ze zboczami Masywu Armorykańskiego. To zestawienie białawych gleb kredowych z ciemniejszymi glebami łupkowymi pozwoliło w przeszłości dokonać odróżnić się regionowi „Andegawenii białej” w okolicach Saumur od „Andegawenii czarnej” w okolicach Angers. Na północy granicę winnicy stanowi Loara. Z południa na północ obszar przecina dolina rzeki Thouet i jej dopływu – Dive. Ta sieć rzeczna uformowała krajobraz, tworząc ciąg wzgórz o różnych ekspozycjach, których wysokość waha się od 40 do 110 metrów. Obszar geograficzny obejmuje terytorium 7 gmin departamentu Maine-et-Loire. Gminy te, które odpowiadają kueście turońskiej i wznoszącym się nad nią formacjom, należą do obszaru geograficznego kontrolowanej nazwy pochodzenia „Saumur”.

Winorośl skolonizowała obszary o korzystnej ekspozycji i ukształtowała krajobraz, pozwalając jednak na utrzymanie na wierzchołkach pagórków lasów iglastych i liściastych, w których dominują dęby i kasztanowce. W centralnej części działek, na których uprawia się winorośle, znajduje się komin wentylacyjny ogromnych wyrobisk, z których wydobywano kamienie do budowy domów i które wykorzystywano następnie jako tereny do uprawy grzybów lub piwnice. Harmonia między winnicami a budowlami architektonicznymi, wzajemne oddziaływanie między miejscowościami, w których wytwarza się wino, oraz winnice przylegające do posiadłości mieszczańskich o fasadach zdobionych rzeźbami, które zachwycają swoją białą barwą i są swoistym symbolem „Andegawenii białej”, przyczyniły się do utworzenia w tym miejscu regionalnego parku przyrody i wpisania tego regionu na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Działki wybrane do zbioru winogron zostały specjalnie wyznaczone na różnych formacjach turonu: są to rędziny i wapienne gleby brunatne o zróżnicowanej grubości, pokryte lokalnie, na wierzchołkach wzgórz, piaskami i iłami powstałymi na nowszych formacjach, takich jak senon lub eocen. Gleby charakteryzują się dobrymi właściwościami termicznymi i umiarkowanymi zasobami wodnymi oraz nie wykazują żadnych oznak zalegania wody.

W regionie Saumur panuje klimat oceaniczny. Położone na zachód od regionu winiarskiego masywy Mauges łagodzą wpływ klimatu oceanicznego poprzez działanie fenu. Roczne opady wynoszą 550–600 milimetrów i są charakterystyczne dla obszaru chronionego przed wilgotnymi wiatrami, zaś na wzgórzach Mauges przekraczają 800 milimetrów. Powyższa różnica w ilości opadów jest jeszcze bardziej widoczna w trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli, zwłaszcza od czerwca do okresu zbiorów. Położony na południu obszaru geograficznego „Seuil du Poitou” nadaje obszarowi pewne cechy klimatu południowego, które przekładają się na obecność roślinności nietypowej dla brzegów Loary (dęby ostrolistne, drzewa oliwne, migdałowce itp.). Średnie roczne temperatury są stosunkowo wysokie (około 12 °C).

b)   Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem

Historia regionu winiarskiego Saumur związana jest aż do połowy średniowiecza z historią winnicy andegaweńskiej należącej do hrabiów Andegawenii. Chociaż pod względem geologicznym przypomina Turenię, region Saumur jest powiązany z Andegawenią ze względu na cechy historyczne i ludzkie. Winnica „Saumur Champigny” powstała w 1066 r. wraz z wykarczowaniem przez mnichów z Saint-Florent wzgórza „Bois Doré”, które góruje nad Loarą od Saumur do Montsoreau. Winnica, nazwana wówczas „Coteaux de Saumur”, zdobyła znaczną renomę dzięki jakości produkowanych w niej win białych.

Produkcja wina czerwonego rozpoczęła się na początku XVII wieku. Około 1630 r. przebywający wówczas w Gujennie kardynał Richelieu przesłał swojemu intendentowi w Turenii kilka tysięcy sadzonek winorośli najbardziej cenionej w regionie Bordeaux w celu zasadzenia w kantonach Chinon, Bourgueil i Saumur: cabernet franc N. Wydaje się jednak, że pojawienie się tej odmiany miało miejsce przed tą datą oraz że dotarła ona przez port w Nantes (któremu zawdzięcza swoją lokalną nazwę „Breton”) dzięki unii między Akwitanią, czyli regionem, z którego pochodzi, a Andegawenią, zawartą w związku ze ślubem Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej.

XVIII wiek przyniósł znaczny wzrost konsumpcji wina czerwonego oraz zwiększenie liczby upraw odmiany winorośli cabernet franc N. W 1845 r. w swoim „Traité des cépages” (Traktat o odmianach winorośli) hrabia Odart napisał o cabernet franc N: „roślina ta, występująca na bardzo szeroką skalę na zachodzie Francji, nadaje winu z Bordeaux, a także winom czerwonym z Chinon, Bourgueil i winom z Champigny ich swoisty charakter”. W 1861 r. Guillory starszy poinformował jednak, że winogrona przeznaczone do produkcji win czerwonych zbiera się w znacznie mniejszej ilości niż winogrona przeznaczone do produkcji win białych. W „Bulletin de la Société Agricole et Industrielle d'Angers” (Biuletyn Stowarzyszenia Rolniczego i Przemysłowego w Angers) napisał: „na lewym brzegu Loary najbardziej znanymi winnicami klasy crus produkującymi wino czerwone są Souzay, Champigny i Dampierre”.

Odmiana winorośli cabernet franc N rozwija się wolno, ale w stałym tempie, zwłaszcza dzięki Antoine’owi Cristalowi, pionierskiemu producentowi wina z końca XIX wieku z gminy Parnay. Jego wysiłki zmierzające do opanowania, przystosowania i rozwinięcia tej odmiany pozwoliły kontrolowanej nazwie pochodzenia „Saumur-Champigny” osiągnąć pełny rozwój od lat 60. XX wieku, co stanowi potwierdzenie słów doktora Maisonneuve, który w swoim opracowaniu z 1925 r. zatytułowanym „L'Anjou, ses vignes et ses vins” (Andegawenia, jej winnice i jej wina) napisał: „[odmiana ta] doskonale sprawdza się na glebach wapiennych Saumur, gdzie powstają z niej słynne wina z Champigny”.

Założenie spółdzielczej wytwórni wina w 1957 r. pozwoliło rozwinąć rynki, początkowo w Paryżu, a następnie w całej Francji oraz poza terytorium krajowym dzięki eksportowi mającemu miejsce od początku lat 80. XX wieku. W 2009 r. produkcja wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia „Saumur-Champigny” wyniosła średnio 70 000 hektolitrów.

2.   Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Wina „Saumur-Champigny” są bardzo przyjemnymi winami czerwonymi. Często ciemnorubinowa szata świadczy zwykle o aromatach czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) lub fiołka. Są to wina świeże, krągłe i giętkie, które potrafią oczarować swoim urokiem zarówno na etapie wina młodego, jak i po kilku latach przechowywania.

3.   Związki przyczynowe

Połączenie stosunkowo ciepłego i suchego klimatu oraz wapiennych, kredowych gleb umożliwiających sprawne odwadnianie, które sprzyjają regularnemu, ale nie nadmiernemu zaopatrzeniu w wodę, pozwoliło odmianie winorośli cabernet franc N zadomowić się na wzgórzach o najlepszej ekspozycji, zapewniając wczesne dojrzewanie i wentylację winogron sprzyjającą osiągnięciu przez nie optymalnej dojrzałości. Podmioty gospodarcze bardzo szybko przyswoiły sobie techniki pozwalające im na wydobycie z winogron tego, co najlepsze, dostosowując swoje techniki produkcji wina. Techniki te, z których większość stanowi obecnie praktyki, przedstawił wybitny enolog Sébille-Auger w trakcie kongresu w Bordeaux w 1843 r. podczas prezentacji gospodarstwa w Souzay-Champigny.

W drugiej połowie XX wieku kontrolowana nazwa pochodzenia „Saumur-Champigny” znacznie rozwinęła się pod względem obsadzonych powierzchni i sprzedaży poza terytorium krajowym – wina objęte tą nazwą eksportowano do ponad 40 krajów.

Społeczność chcącą uwiecznić tę winnicę nagrodzono wpisaniem jej na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie kontrolowana nazwa pochodzenia „Saumur-Champigny”, wymieniania wśród najbardziej prestiżowych z regionu „Val de Loire”, stanowi potwierdzenie słów Georges'a Clémenceau, który po odkryciu wina produkowanego przez swojego przyjaciela Antoine’a Cristala stwierdził: „kraj, który produkuje to wino, jest wielkim krajem, ponieważ nie ma wielkiego kraju bez historii i wielkiej cywilizacji”.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wszelkie określenia fakultatywne, których stosowanie – zgodnie z przepisami wspólnotowymi – mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić, dodając do niej nazwę geograficzną „Val de Loire”, zgodnie z zasadami określonymi w specyfikacji produktu. Czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych;

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Nazwa lokalizacji wpisanej do ksiąg wieczystych jest zapisana czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) połowy wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji i produkcji wina, stanowi obszar następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2021 r.:

—	w departamencie Deux-Sèvres: Saint-Martin-de-Mâcon, Tourtenay;

—	w departamencie Indre-et-Loire: Chinon;

—

w departamencie Maine-et-Loire: Artannes-sur-Thouet, Bellevigne-les-Châteaux (wyłącznie terytorium gminy delegowanej Brézé), Brossay, Cizay-la-Madeleine, Le Coudray-Macouard, Courchamps, Distré, Doué-en-Anjou (wyłącznie terytorium gmin delegowanych de Concourson-sur-Layon, Doué-la-Fontaine, Forges, Meigné et Les Verchers-sur-Layon), Épieds, Fontevraud-l’Abbaye, Montreuil-Bellay, Le Puy-Notre-Dame, Rou-Marson, Saint-Just-sur-Dive, Saumur (wyłącznie terytorium dawnych gmin Bagneux et Saint-Hilaire-Saint-Florent), Terranjou (wyłącznie terytorium gminy delegowanej Chavagnes), Les Ulmes, Vaudelnay;

—	w departamencie Vienne: Berrie, Curçay-sur-Dive, Glénouze, Pouançay, Ranton, Saint-Léger-de-Montbrillais, Saix, Ternay, Les Trois-Moutiers.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-55cef068-39e1-4df2-bf73-61d4fbc63ff2

---

(1)   Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Savennières Roche aux Moines”

PDO-FR-A0982-AM02

Data powiadomienia: 26.6.2023 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Nie ma to wpływu na wielkość wyznaczonego obszaru geograficznego.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   Odstęp między krzewami

Minimalny odstęp między krzewami zmniejsza się z 1 m do 0,90 m.

Celem przedmiotowej zmiany jest zwiększenie gęstości nasadzeń winorośli bez zmiany odstępów między rzędami.

Dodano również przepis szczególny dotyczący winorośli na zboczach o nachyleniu powyżej 10 %; w przypadku tych krzewów minimalny odstęp między krzewami wynosi 0,80 m.

Uzupełnienie to ma na celu uwzględnienie szczególnego przypadku winorośli uprawianych na zboczach o wyraźnym nachyleniu, co powoduje szczególne wymagania podczas sadzenia (sadzenie równolegle do zbocza, a nie prostopadle do niego).

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

3.   Cięcie

Zasady cięcia zharmonizowano na poziomie chronionych nazw z obszaru Anjou Saumur w Dolinie Loary (fr. Val de Loire).

Celem tej harmonizacji jest poszerzenie wiedzy podmiotów gospodarczych i uproszczenie kontroli. Przedmiotowa zmiana wprowadza możliwość dostosowania się plantatorów winorośli do przymrozków, które występują coraz później.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

4.   Zmiany redakcyjne

W specyfikacji produktu wprowadzono szereg zmian redakcyjnych.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

5.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zmieniono w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw pochodzenia. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Savennières Roche aux Moines

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to wina białe niemusujące, wytrawne, półsłodkie lub słodkie, posiadające następujące główne analityczne cechy charakterystyczne: – minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach wytrawnych wynosi 12,5 %; – minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w pozostałych winach wynosi 15,5 %; zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach wytrawnych po fermentacji nie przekracza 4 gramów na litr. Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach półsłodkich po fermentacji wynosi co najmniej 30 gramów na litr; – kwasowość lotna, kwasowość miareczkowa i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych. Są to wina białe, najczęściej wytrawne. Ich bladożółta szata, niekiedy złotawa z zielonymi refleksami, wyróżnia się niespotykaną elegancją. Złożony i subtelny zapach łączy w sobie często aromaty kwiatowe z bardziej owocowymi nutami podkreślonymi przez mineralny posmak. Wina te charakteryzują się pełnym, miłym smakiem z żywym akcentem, który eliminuje wszelką ciężkość. Jeżeli w danym roku możliwe jest rozwinięcie się szlachetnej pleśni, producenci mają możliwość produkcji win długo dojrzewających zawierających cukry fermentacyjne, które wykształcają z czasem szczególny i złożony bukiet związany z rozwojem botrytis cinerea.

Pozostałe kryteria analityczne są zgodne z obowiązującymi przepisami.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11,5
Minimalna kwasowość miareczkowa
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

Szczególne praktyki enologiczne

Winogrona wsypuje się do prasy w całości.

Zabrania się stosowania pras ślimakowych.

Zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek czynności mających na celu wzbogacenie. Zabrania się wszelkiej obróbki termicznej zbiorów lub wina, w ramach której stosuje się temperaturę poniżej -5 °C lub powyżej 40 °C. Zabrania się przeprowadzania wszelkiej obróbki polegającej na częściowej dezalkoholizacji win. Zabrania się stosowania kawałków drewna. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

Wina dojrzewają co najmniej do dnia 15 czerwca roku następującego po roku zbiorów.

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 5 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2 metry, zaś odstęp między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,90 metra. Zbiory z działek, na których odstęp między roślinami w tym samym rzędzie wynosi mniej niż 0,90 metra, ale nie mniej niż 0,80 metra, i które są położone na zboczu o nachyleniu powyżej 10 %, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia. Winorośl przycina się, stosując albo cięcie długie albo cięcie krótkie bądź cięcie mieszane, z maksymalnie 10 oczkami na roślinę.

W stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom liczba gałązek owocujących w roku na roślinę nie przekracza 8.

Wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu odpowiada co najmniej 0,6-krotności odstępu między rzędami, przy czym wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu mierzy się między dolną granicą ulistnienia ustaloną na co najmniej 0,40 metra nad powierzchnią ziemi a górną granicą cięcia wierzchołków pędów winorośli (fr. rognage) ustaloną na co najmniej 0,20 metra nad górnym drutem konstrukcji.

Nawadnianie jest zabronione.

Winogrona zbiera się ręcznie, dokonując co najmniej dwukrotnej selekcji kiści na łodydze. Zabrania się stosowania maszyny do zbioru winogron.

Zabrania się stosowania skrzyń ładunkowych z przenośnikiem śrubowym (fr. benne à vis).

5.2.   Maksymalne zbiory

1.	wina wytrawne 35 hektolitrów z hektara

2.	wina półsłodkie i słodkie 30 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następującej gminy w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2021 r.: Savennières.

7.   Odmiany winorośli

Chenin B

8.   Opis związku lub związków

1.   Informacje na temat obszaru geograficznego

a)   Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Roche aux Moines to miejscowość słynąca z win objętych kontrolowaną nazwą pochodzenia „Savennières”. Położona około dwunastu kilometrów na zachód od Angers, od zawsze uznawana jest za jedną z kolebek tej kontrolowanej nazwy pochodzenia. Obszar położony jest na wysuniętym, spiczastym wzgórzu, które można określić mianem prawdziwego występu skalnego zbudowanego z podłoża Masywu Armorykańskiego dominującego nad Loarą. Wschodnią granicę obszaru wyznacza winnica „Coulée de Serrant”, a zachodnią – dolina, z której roztacza się widok na miejscowość les Forges oddzielającą obszar od wzgórza „Moulin du Gué”. Powierzchnia wyznaczonego obszaru wynosi około 35 hektarów. Górna część wzgórza jest nachylona łagodnie w kierunku południowym. Zbocze staje się bardziej strome w dolnej i zachodniej części, wyeksponowanej w kierunku „Moulin du Gué”.

Formacje geologiczne należą do Masywu Armorykańskiego. Gleby pochodzą w większości od formacji łupkowych i łupkowo-piaszczystych powstałych w epokach od ordowika górnego do dewonu wczesnego. Lokalnie występują także żyły wulkaniczne, których pierwotny materiał kwasowy doprowadził do powstania ryolitów. W pewnym miejscu na zboczu wzgórza ta twarda skała, od której pochodzi nazwa obszaru, jest wyraźnie odsłonięta. Na kilku działkach położonych na początku płaskowyżu występują gleby lekko pokryte piaskami eolicznymi z epoki czwartorzędu. Na zboczach skała macierzysta znajduje się zazwyczaj bardzo blisko powierzchni. Gleby są na ogół płytkie, niezbyt żyzne i bardzo kamieniste. Charakteryzują się dobrą przepuszczalnością wody, a ich rezerwy wodne są niewielkie.

Klimat panujący w Roche aux Moines wpisuje się w kontekst klimatyczny winnic Andegawenii, to znaczy klimat oceaniczny. Położone na zachodzie masywy Mauges łagodzą te cechy klimatu oceanicznego dzięki wpływowi fenu. Średnie roczne opady wynoszą 600 milimetrów i są charakterystyczne dla terenu osłoniętego przed wilgotnymi wiatrami, zaś na wzgórzach Mauges przekraczają 800 milimetrów. Powyższa różnica w ilości opadów jest jeszcze bardziej widoczna w trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli, zwłaszcza od czerwca do okresu zbiorów. Średnie roczne temperatury są stosunkowo wysokie (około 12 °C). Cechy te są wyraźniejsze na poziomie mezoklimatu. Strome, zwrócone na południe stoki zapewniają optymalną ilość światła słonecznego, ograniczają wilgotność powietrza i gwarantują dobrą aerację działek.

Loara dobrze spełnia swoją rolę, regulując temperaturę panującą na pobliskim zboczu znajdującym się pod wpływem dominujących wiatrów, utrzymując tym samym wysokie temperatury nocą. Rzeka odgrywa również ważną rolę, sprzyjając występowaniu w okresie zbiorów porannych mgieł, które są niezbędne dla rozwoju botrytis cinerea.

b)   Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem

Korzenie nazwy „Roche aux Moines” sięgają XII wieku i jest ona od tego czasu nieprzerwanie stosowana. Pojawiła się około 1130 r., kiedy to domenę rycerza Buharda przekazano mnichom z opactwa Saint-Nicolas d’Angers, którzy zasadzili na jej terenie winorośl. Pierwsza z bitew pod Bouvines rozegrała się dnia 2 lipca 1214 r. Rycerze angielscy, spowolnieni przez posadzone gęsto winorośle, zostali pokonani przez wojska Ludwika VIII. Na wzgórzu „Roche aux Moines”, które pozostało własnością klasztorną, uprawa winorośli była dostosowywana do potrzeb zakonników aż do czasu rewolucji. Ten prestiżowy obszar został wówczas przejęty przez właścicieli, których aspiracją była produkcja wysokiej jakości wina.

Pierre Guillory (1796–1878), który nieustannie dążył do rozwoju winnicy, znacząco wpłynął na sposób jej prowadzenia. Dzięki poszukiwaniu nowości technicznych i chęci dzielenia się wynikami swojej pracy przyczynił się on do popularności „Roche aux Moines”. Odtworzył na tym wzgórzu terasy, które odkrył na brzegach Jeziora Lemańskiego. Eksperymentował również z budowaniem rusztowań na drutach i palikach łupkowych, które umożliwiają wentylację kiści winogron odmiany chenin B. Pracował także nad wykorzystaniem siarki i metodą wczesnego usuwania pączków liściowych. Wyniki jego badań w dziedzinie technik zbioru i tłoczenia zostały szybko uznane przez pozostałych producentów. W 1861 r. w „Biuletynie Stowarzyszenia Rolniczego i Przemysłowego w Angers” („Bulletin de la Société Agricole et Industrielle d'Angers”) napisał on zresztą: „Zbiory, z rzadkimi wyjątkami, odbywają się w październiku, kiedy zostanie uznane, że winogrona osiągnęły idealną dojrzałość i że co najmniej jedna czwarta winogron jest spleśniała”. Jego wypowiedź potwierdza zresztą opinię hrabiego Odarta, który w 1845 r. w swoim „Traktacie o odmianach winorośli” („Traité des cépages”) stwierdził, że: „Konieczne jest również dodanie warunku, że zbiory należy przeprowadzać dopiero wówczas, gdy winogrona będą przejrzałe, co następuje w okolicach dnia Wszystkich Świętych, kiedy zmiękczona przez deszcze skórka odchodzi”. Tutejsi producenci bardzo szybko zrozumieli znaczenie przeprowadzania zbiorów tej odmiany po osiągnięciu przez owoce zaawansowanego stopnia dojrzałości i zwracania szczególnej uwagi na każdą kiść.

2.   Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Są to wina białe, najczęściej wytrawne.

Ich bladożółta szata, niekiedy złotawa z zielonymi refleksami, wyróżnia się niespotykaną elegancją. Złożony i subtelny zapach łączy w sobie często aromaty kwiatowe z bardziej owocowymi nutami podkreślonymi przez mineralny posmak. Wina te charakteryzują się pełnym, miłym smakiem z żywym akcentem, który eliminuje wszelką ciężkość.

Jeżeli w danym roku możliwe jest rozwinięcie się szlachetnej pleśni, producenci mają możliwość produkcji win długo dojrzewających zawierających cukry fermentacyjne, które wykształcają z czasem szczególny i złożony bukiet związany z rozwojem botrytis cinerea.

3.   Związki przyczynowe

Najlepszym sposobem wykorzystania wyjątkowych cech tego stromego, górującego nad Loarą zbocza, na którym występują gleby kamieniste i szkieletowe, jest uprawa winorośli. Zbocze to zapewnia odmianie chenin B znakomitą przestrzeń, o ile jest winnica jest dobrze prowadzona przez producentów (cięcie krótkie, zbiory ustalone na 30 hektolitrów z hektara, precyzyjne zbiory dzięki szczegółowej selekcji kiści). Topografia, która charakteryzuje się występowaniem płytkich gleb, wiąże się z koniecznością mechanicznej pielęgnacji gruntów lub obsiewania działek trawą oraz opanowania sposobów stosowania środków ochrony winorośli, które mogą zniszczyć podglebie i uniemożliwić uprawę winorośli na wyznaczonych działkach.

Stosowane praktyki, zwłaszcza w zakresie zbioru, świadczą o doświadczeniu zdobytym przez producentów. Ustalenie wielkości zbiorów zgodnie z potencjałem gleby i wykluczenie wszelkich praktyk wzbogacania dowodzą chęci potwierdzenia silnej tożsamości win. Zachowanie oryginalnego charakteru tego wyjątkowego, delikatnego białego wina wymaga najwyższej staranności, zarówno jeśli chodzi o techniki tłoczenia, w celu zachowania wszystkich właściwości surowca, jak i tradycyjną winifikację, w celu zagwarantowania końcowych właściwości produktu.

W 1956 r. w swojej książce „Les Vins de Loire” (Wina znad Loary) Pierre Bréjoux w następujący sposób opisał wina „Roche aux Moines”: „To prawdziwy diament Loary, a nawet jedna z perełek francuskiego dziedzictwa winiarskiego”. Producenci, świadomi swojego obowiązku zapewnienia i ugruntowania jakości i renomy kontrolowanej nazwy pochodzenia „Savennières Roche aux Moines”, podejmują wspólnie wytężone wysiłki, aby wino to stało się prawdziwym klejnotem wśród francuskich win.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym „code officiel géographique” z 2021 r.: Beaulieu-sur-Layon, Chaudefonds-sur-Layon, Rochefort-sur-Loire, Val-du-Layon (wyłącznie terytorium delegowanej gminy Saint-Aubin-de-Luigné).

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Określenia fakultatywne, których stosowanie – zgodnie z przepisami wspólnotowymi – mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić, dodając do niej nazwę geograficzną „Val de Loire”, zgodnie z zasadami określonymi w specyfikacji produktu. Czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

W dokumentach handlowych, dokumentach przewozowych i na etykietach win o zawartości cukrów fermentacyjnych wynoszącej co najmniej 30 gramów na litr obowiązkowo umieszcza się określenie „półsłodkie” lub „słodkie” odpowiadające zawartości cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winie zgodnie z definicją zawartą w przepisach wspólnotowych. Na etykietach określenia te umieszcza się w tym samym polu widzenia co kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-70af0d37-a07e-4a6f-b4c4-dd8f69b4f286

---

(1)   Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Niniejsze ogłoszenie należy uważać za nieważne i niebyłe.