W dniu 31 sierpnia 2023 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (https://competition-cases.ec.europa.eu/search). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32023M11220. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

W dniu 21 sierpnia 2023 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”) Komisja otrzymała zgłoszenie (2) planowanej koncentracji.

W dniu 31 sierpnia 2023 r. strony zgłaszające poinformowały Komisję, że wycofały swoje zgłoszenie.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(2)   Dz.U. C 305 z 29.8.2023, s. 7.

---

(1)  Dok. COM(2023) 300 final.

(2)   Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1.

(3)   Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 11.

(4)  Dok. 11565/23 + ADD 1 + ADD 2.

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0745
JPY	Jen	158,18
DKK	Korona duńska	7,4563
GBP	Funt szterling	0,85503
SEK	Korona szwedzka	11,9105
CHF	Frank szwajcarski	0,9561
ISK	Korona islandzka	143,90
NOK	Korona norweska	11,4920
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,217
HUF	Forint węgierski	389,15
PLN	Złoty polski	4,5010
RON	Lej rumuński	4,9603
TRY	Lir turecki	28,7720
AUD	Dolar australijski	1,6801
CAD	Dolar kanadyjski	1,4659
HKD	Dolar Hongkongu	8,4261
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8224
SGD	Dolar singapurski	1,4624
KRW	Won	1 430,83
ZAR	Rand	20,6702
CNY	Yuan renminbi	7,8476
IDR	Rupia indonezyjska	16 431,79
MYR	Ringgit malezyjski	5,0222
PHP	Peso filipińskie	61,257
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	38,166
BRL	Real	5,3502
MXN	Peso meksykańskie	18,8455
INR	Rupia indyjska	89,3410

---

(1)   Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody. Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit G-1), CHAR 4/39, 1049 Brussels, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.

Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036. Produkt Państwo(-a) pochodzenia lub wywozu Środki Podstawa prawna Data wygaśnięcia (3) Folia aluminiowa w rolkach Chińska Republika Ludowa Cło antydumpingowe ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/915 z dnia 4 czerwca 2019 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej w rolkach pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 (Dz.U. L 146 z 5.6.2019, s. 63) 6.6.2024 r.

---

(1)   Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  TRADE-Defence-Complaints@ec.europa.eu

(3)  Środek wygasa o północy (00:00) w dniu podanym w niniejszej kolumnie.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Safranbolu Safranı”

Nr WE: PDO-TR-02860- 10.8.2022

ChOG ( ) ChNP (X)

1.   Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Safranbolu Safranı”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Republika Turcji

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu [zgodnie z załącznikiem XI]

Klasa 1.8 Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Safranbolu Safranı” to cebulowa roślina uprawna należąca do gatunku szafranu Crocus sativus L. Karaarslan z rodziny kosaćcowatych, posiadająca jedną część nadziemną i wieloletnią część podziemną, kwitnąca jesienią. „Safranbolu Safranı” to aromatyczna roślina z regionu Safranbolu, o długości co najmniej 2 cm, gdy jest świeża, i co najmniej 1 cm, gdy jest wysuszona, o silnym zapachu i aromacie jodoformu, której cząstki mają żywą, karmazynową barwę o intensywności wykraczającej ponad normy szafranu pierwszej klasy. Szafranu nie kruszy się ani nie proszkuje, tylko suszy w pierwotnym kształcie, zachowując jego karmazynową barwę.

Kwiaty rośliny mają sześć płatków i fioletową barwę. Na kwiatach znajdują się trzy pręciki. Z ekonomicznego punktu widzenia największą wartość ma znamię, czyli czerwona i zaokrąglona górna część organu żeńskiego (zalążni) kwiatu. Chociaż wartość rynkowa żółtych organów męskich (pręcików) jest niska, one również stanowią źródło dodatkowego dochodu dla producentów. Ze względu na fakt, że pręciki są obfitym źródłem pyłków, można uznać szafran za roślinę pyłkową. Zalążnia jest tylko jedna i składa się z szyjki, zalążka i znamienia. W dojrzałej roślinie znamię dzieli się na trzy części, zwane również włóknami, o kształcie przypominającym nici i długości 2,5–3 cm. Znamię ma żywą, karmazynową barwę. To właśnie to trzyczęściowe znamię zalążni jest używane jako szafran. Znamię zalążni wykorzystuje się do produkcji szafranu, a składnikami aktywnymi są takie związki jak olejek eteryczny, karoteny i pikrokrocyna. Spośród tych związków karoteny (w szczególności krocyna) nadają szafranowi właściwości barwiące, a pikrokrocyna i safranal nadają gorycz i aromat. Najważniejszym składnikiem zwiększającym wartość handlową szafranu jest krocyna, naturalny związek, który nadaje roślinie złocistożółtą/czerwonawą barwę zbliżoną do pomarańczy.

„Safranbolu Safranı” ma wyższą jakość niż inne rodzaje szafranu produkowane na świecie, jeżeli chodzi o aromat, barwę i właściwości barwiące, oraz zabarwia na żółto wodę o wadze 100 000 razy większej niż jego własna waga.

Właściwości chemiczne „Safranbolu Safranı” w suchej masie włókien:

	Wartość maksymalna
— Wilgotność i zawartość składników lotnych	(%) 9,6
— Popiół	(%) 4,9
— Popiół nierozpuszczalny w kwasie	(%) 0,1
— Ilość suchej masy rozpuszczonej w zimnej wodzie	(%) 62,0
— Azot całkowity	(%) 2,77
— Surowa celuloza	(%) 4,0
— Gorycz, pikrokrocyna	(%) 83,0
— Safranal	(%) 29,0
— Intensywność barwy, krocyna	(%) 231,0

Cechy wyróżniające „Safranbolu Safranı”: pikrokrocyna (gorycz) (w suchej masie) powinna wynosić minimum 70 %, safranal (w suchej masie) w zakresie 20–50 %, krocyna (intensywność barwy) (w suchej masie) powinna wynosić minimum 190 %.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Wszelka działalność związana z sadzeniem bulwocebul, nawożeniem, zbiorami i suszeniem musi się odbywać na obszarze geograficznym określonym w art. 4.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Produkt pakuje się w opakowania nadające się do kontaktu z żywnością o pojemności od 1 g do 5 kg.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oprócz informacji obowiązkowych, które muszą być podane zgodnie z zasadami prezentacji i etykietowania środków spożywczych, na etykiecie należy zamieścić następujące informacje:

—	nazwę handlową i adres, skróconą nazwę i adres lub zarejestrowany znak towarowy przedsiębiorstwa;

—	numer partii;

—	nazwę produktu – „Safranbolu Safranı”;

—	następujące logo:

—	urzędowy hologram potwierdzający autentyczność.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

„Safranbolu Safranı” jest produkowany, uprawiany, nawożony, zbierany i suszony w granicach miasta Safranbolu położonego w pobliżu miasta Karabuk.

a)

w następujących dzielnicach Safranbolu: 15 Temmuz, Akçasu, Aşağı Tokatlı, Atatürk, Babasultan, Bağlarbaşı, Barış, Camikebir, Cemalcaymaz, Çavuş, Çeşme, Emek, Esentepe, Hacıhalil, Hüseyinçelebi, İsmetpaşa, İzzetpaşa, Karaali, Kirkille, Musalla i Yenimahalle Wszystkie wsie w tych miejscowościach są włączone do obszaru produkcji.

b)

we wsiach w pobliżu Safranbolu: Agaçkese, Akkışla, Akören, Alören, Aşağıçiftlik, Aşağıdana, Bağzığaz, Bostanbükü, Cabbar, Cücahlı, Çatak, Çavuşlar, Çerçen, Çıraklar, Danişment, Davutobası, Değirmencik, Dere, Düzce, Gayza, Geren, Gökpınar, Gündoğan, Hacıhasan, Hacılarobası, Harmancık, İnceçay, Kadıbükü, Karacatepe, Karapınar, Karıt, Kehler, Kırıklar, Konarı, Kuzyakahacılar, Kuzyakaköseler, Kuzyakaöte, Nacsaklar, Nebioğlu, Oğulören, Ovacuma, Ovaköseler, Örencik, Pelitören, Sakaralan, Sarıahmetli, Sat, Sırçalı, Sine, Tayyip, Tintin, Tokatlı, Toprakcuma, Üçbölük, Yazıköy, Yolbaşı, Yörük, Yukarıçiftlik i Yukarıdana. Miasto Safranbolu znajduje się na 41° 16' szerokości geograficznej północnej i 32° 41' długości geograficznej wschodniej.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Czynniki naturalne

Warunki klimatyczne i warunki uprawy są najważniejszymi czynnikami wpływającymi na „Safranbolu Safranı”. Czynniki te wpływają na ilość pikrokrocyny (gorycz), safranalu (związek organiczny), krocyny (intensywność barwy) w szafranie, a także na wielkość i liczbę bulwocebul i kwiatów. Ze względu na panujące w Safranbolu warunki klimatyczne, jeżeli chodzi o temperaturę i opady, bulwocebule są większe, a kwiaty dłuższe niż w przypadku pokrewnych bulwocebul posadzonych w sąsiednich miastach lub innych miastach w Turcji, które są mniejsze, mają mniej bulwocebulek potomnych, a ich okres kwitnienia przypada później. Co więcej, stężenie składników olejku eterycznego (safranalu, pikrokrocyny i krocyny) w szafranie wyprodukowanym w innych miejscach jest niższe – a jego zapach mniej intensywny – niż w przypadku szafranu wyprodukowanego w Safranbolu.

Klimat

Uprawa szafranu w Safranbolu jest ściśle związana z warunkami klimatycznymi panującymi w regionie. Ponieważ Safranbolu leży na styku dwóch stref klimatycznych – klimatu Morza Czarnego i klimatu Anatolii Centralnej – powstaje w tym miejscu specyficzny mikroklimat. Średnia roczna temperatura w Safranbolu wynosi 12,3 °C. Według danych meteorologicznych temperatury w kwietniu są bardzo zbliżone do średniej rocznej, a do listopada temperatura jest wyższa od średnich wartości rocznych.

W Safranbolu panuje półsuchy klimat o niewielkiej wilgotności. Biorąc pod uwagę te warunki, można stwierdzić, że obszar ten posiada właściwości niezbędne do uprawy szafranu, który jest wrażliwy na nadmierny chłód w zimie i wymaga chłodnej pogody w zimie, a suszy w lecie.

Temperatury panujące Safranbolu są zbieżne z temperaturami, których potrzebuje szafran. Taką zbieżność można zaobserwować również w charakterystyce opadów. W okresie kwitnienia roślina potrzebuje wilgotnej i chłodnej pogody, czemu sprzyjają optymalne wartości opadów odnotowywane w regionie. Temperatura panująca w regionie zwiększa kwitnienie i plony, a także zawartość związków lotnych i bioaktywnych.

70 % składników olejku eterycznego szafranu to safranal (związek organiczny), który wpływa na zapach szafranu. Powstaje on w wyniku hydrolizy pikrokrocyny (odpowiadającej za gorycz) pod wpływem temperatury podczas przechowywania zebranego szafranu.

Wilgotność powietrza

Średnia roczna wilgotność względna w Safranbolu wynosi 61 %. W przeciągu roku wilgotność względna jest wysoka zimą, a niska latem. W okresie wzrostu „Safranbolu Safranı” potrzebuje wilgotności na poziomie 50–60 %, a wilgotność przekraczająca tę wartość uszkadza kwiat rośliny. Wilgotność względna panująca w Safranbolu w okresie wzrostu szafranu jest odpowiednia dla uprawy tej rośliny. Dzięki odpowiedniemu poziomowi wilgotności szafran jest odporny na choroby i szkodniki.

Gleba

Wartość pH gleby wykorzystywanej do uprawy szafranu powinna wynosić około 6,0–8,0, co jest zbliżone do pH gleby w regionie Safranbolu, które wynosi 5,5–8,5, zapewniając zakres pH odpowiedni dla uprawy szafranu. Takie sprzyjające warunki glebowe zwiększają plony w okresie kwitnienia.

Czynniki ludzkie

Czynnik ludzki jest istotny, ponieważ sadzenie, pielenie, a w szczególności zbiory „Safranbolu Safranı” należy wykonywać ręcznie i ostrożnie. Bulwocebule nadal rozmnażają się pod ziemią w drugim i trzecim roku po pierwszym sadzeniu, a po zbiorach pod koniec trzeciego roku ręcznie wykopuje się bulwocebule, aby zwiększyć wydajność upraw przez zwężenie odstępów między rzędami roślin. Ponieważ nasiona szafranu są niepłodne, nie odgrywają roli w rozmnażaniu tej rośliny. Aby wyhodować nowy kwiat szafranu, używa się jego bulwiastego korzenia, który pozostaje pod ziemią. Bulwocebula żyje tylko jeden sezon i z biegiem czasu wytwarza bulwocebulki potomne. Pod koniec trzeciego roku wykopane ręcznie bulwocebule są ponownie sadzone. Rozmnażanie „Safranbolu Safran” zależy zatem od czynnika ludzkiego.

Pole, na którym będzie uprawiany szafran, należy pielić ręcznie i ostrożnie, aby usunąć chwasty i ułatwić rozwój bulwocebul, a także aby ich nie uszkodzić.

Aby uzyskać wysokiej jakości szafran, muszą go zebrać sprawni i doświadczeni pracownicy w krótkim okresie przed wschodem słońca. Po wschodzie słońca szafran zaczyna tracić swoje właściwości pod wpływem promieniowania słonecznego. Okres między dojrzewaniem i zbiorem szafranu wynosi prawie dwa dni. Po zbiorach istotne znaczenie dla jakości szafranu ma również zebranie znamion i warunki przechowywania.

Ręczne zbieranie pojedynczych kwiatów szafranu i oddzielanie białych obszarów znajdujących się u jego korzeni wymaga szczególnej wiedzy specjalistycznej, ponieważ ma to znaczenie dla aromatu, goryczy i właściwości barwiących szafranu, które nadają mu wartość. Nieostrożne wykonywanie tych czynności powoduje, że szafran traci całą swoją wartość handlową, co poważnie obniża jego wartość ogólną.

Zbiór

Kwiaty szafranu zbiera się ręcznie wczesnym rankiem, gdy kwiaty są w formie pąków. Ma to na celu ochronę olejków eterycznych, które stanowią część składników aktywnych rośliny i są obecne w znamieniu zalążni, co wpływa na ilość safranalu.

Kwiaty „Safranbolu Safranı” zbiera się ręcznie, wczesnym rankiem, gdy zawartość związków lotnych w kwiatach jest wysoka. Następnie z kwiatu ostrożnie usuwa się ręcznie pęczek obejmujący trójdzielne włókna (organ żeński) wraz z szyjką i końcówką, zanim kwiaty wyschną i zamkną płatki. Ręczne wyrywanie tego pęczka z łodygi w jednym kawałku to najważniejsza czynność w procesie produkcji szafranu. Doświadczeni zbieracze wiedzą, jak wyciągnąć pęczek bez rozerwania włókien i ile siły muszą użyć, aby wyciągnąć go w jednym kawałku. Barwa szyjki i końcówki, które znajdują się poniżej znamienia, wyraźnie zmienia się z szafranowo-karmazynowej w żółtą i drugim ważnym krokiem jest odcięcie łodygi tego delikatnego pęczka dokładnie tam, gdzie barwa przechodzi z karmazynowej w żółtą, dzięki czemu uzyskuje się znamię zgodne z klasą „pushal”. Poza barwą, cały aromat i związki bioaktywne „Safranbolu Safranı” koncentrują się w części odpowiadającej klasie „pushal”, dlatego część tę poddaje się suszeniu w celu dalszego wykorzystania.

Część odpowiadającą klasie „pushal” suszy się, z zachowaniem pierwotnego kształtu, w zamkniętym środowisku z naturalnym światłem, w temperaturze pokojowej (20–22° C) na czystym płótnie przez 1–2 tygodnie. Podczas suszenia nie stosuje się żadnych chemikaliów, ani nie wystawia się produktów na wpływ ruchu powietrza bądź bezpośrednie światło słoneczne. W pełni wysuszoną część odpowiadającą klasie „pushal” przechowuje się w szczelnych szklanych pojemnikach lub drewnianych skrzynkach w miejscach częściowo zacienionych, chroniąc ją przed wilgocią i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które powodują przebarwienia, niepożądane zmiany smaku oraz utratę zapachu i aromatu.

Szafranu nie kruszy się ani nie proszkuje, tylko suszy w pierwotnym kształcie, zachowując jego karmazynową barwę. Tak wysuszony produkt wykorzystuje się jako szafran.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

—

---

(1)   Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 98 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) w terminie 3 miesięcy od daty niniejszej publikacji.

„Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”

PGI-IT-02874

Data złożenia wniosku: 10.11.2022 r.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Terre Abruzzesi / Terre d’Abruzzo

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChOG – chronione oznaczenie geograficzne

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

8.	Wino półmusujące

15.	Wino z suszonych winogron

4.   Opis wina lub win

1.   Bianco [białe] ze wskazaniem lub bez wskazania białej odmiany winorośli – Kategoria: Wino

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności.

Aromat: dominujące owocowe i kwiatowe aromaty o różnej intensywności w zależności od odmiany winorośli, z nutami owoców białych i tropikalnych.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, z posmakiem głównie białych i żółtych owoców, czasem białych i żółtych kwiatów, długo utrzymujący się o dobrym bukiecie.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,00 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 14,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

2.   Bianco Frizzante [białe półmusujące] – Kategoria: Wino półmusujące

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Pianka: delikatna i ulotna.

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności.

Aromat: przyjemnie owocowy, z nutami jabłka i owoców tropikalnych.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, mineralny, z posmakiem owoców białych i tropikalnych, długo utrzymujący się.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,00 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 14,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

3.   Rosso [czerwone] ze wskazaniem lub bez wskazania czarnej odmiany winorośli – Kategoria: Wino

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: rubinowa o różnej intensywności.

Aromat: dominujące owocowe aromaty o różnej intensywności w zależności od odmiany winorośli, z nutami wiśni Amarena i dojrzałych małych czerwonych owoców, czasami z nutami roślinnymi.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, delikatnie taninowy, z posmakiem głównie dojrzałych czerwonych owoców, o dobrym bukiecie i długo utrzymujący się.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,50 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 18,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

4.   Rosso Frizzante [czerwone półmusujące] – Kategoria: Wino półmusujące

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Pianka: delikatna i ulotna.

Barwa: rubinowa o różnej intensywności.

Aromat: owocowy, z nutami wiśni Amarena i dojrzałych małych czerwonych owoców.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, z posmakiem czerwonych owoców i o dobrym bukiecie.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,50 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 18,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Rosato [różowe] ze wskazaniem lub bez wskazania odmian winorośli Merlot, Sangiovese, Pinot Nero i Pinot Grigio – Kategoria: Wino

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: różowa o różnej intensywności.

Aromat: dominujące owocowe aromaty o różnej intensywności w zależności od odmiany winorośli, przyjemnie korzenny, z lekkimi nutami roślin i owoców tropikalnych.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, z posmakiem owoców i przypraw, delikatny, o dobrym bukiecie i długo utrzymujący się.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,50 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

6.   Rosato Frizzante [różowe półmusujące] – Kategoria: Wino półmusujące

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Pianka: delikatna i ulotna.

Barwa: różowa o różnej intensywności.

Aromat: dominujące owocowe aromaty o różnej intensywności w zależności od odmiany winorośli, przyjemnie korzenny, z lekkimi nutami roślin i owoców tropikalnych.

Smak: od wytrawnego do półwytrawnego, z posmakiem owoców i przypraw, delikatny, długo utrzymujący się.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,50 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15,00 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

7.   Bianco Passito [białe z suszonych winogron] – Kategoria: Wino z suszonych winogron

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: żółta, w miarę dojrzewania przechodząca w bursztyn.

Aromat: suszone słodkie owoce, cedr, morela i miód.

Smak: od wytrawnego po słodki, z nutami suszonych owoców.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 16,00 %, przy czym rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu co najmniej 11,00 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 22,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

8.   Rosso Passito [czerwone z suszonych winogron] – Kategoria: Wino z suszonych winogron

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: czerwona o różnej intensywności, która w miarę dojrzewania przechodzi w kolor owocu granatu.

Aromat: dojrzałe czerwone owoce, wiśnia Amarena, śliwka i dżem.

Smak: od wytrawnego po słodki, o dobrej strukturze i z nutami suszonych czerwonych owoców, utrzymujący się.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 16,00 %, przy czym rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu co najmniej 11,00 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 22,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

9.   Novello [nowe] – Kategoria: Wino

ZWIĘZŁY OPIS TEKSTOWY

Barwa: rubinowoczerwona, niekiedy z odcieniami fioletu.

Aromat: owocowy, z nutami wiśni, jeżyn i jagód.

Smak: świeży, posmak czerwonych owoców, delikatne i jedwabiste taniny.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 11,00 %.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 18,0 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki enologiczne

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.   „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”Passito Bianco i Passito Rosso

Szczególna praktyka enologiczna

Winogrona, które będą wykorzystywane do produkcji win objętych chronionym oznaczeniem geograficznym „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo” Passito mogą być pozostawione do wyschnięcia na winorośli lub, po zbiorach, suszone przy użyciu jednej z metod dopuszczonych na mocy przepisów. Po zakończeniu procesu suszenia winogrona muszą charakteryzować się naturalną zawartością alkoholu na poziomie co najmniej 16 % obj.

5.2.   Maksymalna wydajność

1.	„Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”Bianco, Bianco Frizzante i Passito Bianco 26 000 kg winogron z hektara

2.	„Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”Rosso, Rosato, Rosso Frizzante, Rosso Novello i Passito Rosso 24 000 kg winogron z hektara

3.	„Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo” ze wskazaniem białej lub czarnej odmiany winorośli 22 000 kg winogron z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wina, które mogą być opatrzone chronionym oznaczeniem geograficznym „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, wytwarza się z winogron uprawianych na obszarze produkcji obejmującym całe terytorium administracyjne regionu Abruzji.

7.   Odmiany winorośli

Aglianico N.

Barbera N.

Barbera Bianca B.

Biancame B.

Bombino Bianco B.

Cabernet Volos N.

Cabernet Franc N. – Cabernet

Cabernet Sauvignon N. – Cabernet

Calabrese N.

Canaiolo Nero N. – Canaiolo

Cannonau N.

Chardonnay B.

Ciliegiolo N.

Cococciola B.

Dolcetto N.

Dorona B.

Falanghina B.

Fiano B.

Gaglioppo N.

Garganega B.

Grechetto B.

Greco B.

Incrocio Manzoni 2–3 B.

Kerner B.

Maiolica N.

Malbech N.

Malvasia Istriana B. – Malvasia

Malvasia Bianca Lunga B. – Malvasia

Malvasia Bianca di Candia B. – Malvoisie

Malvasia del Lazio B. – Malvasia

Marzemino N.

Merlot Kanthus N.

Merlot N.

Montepulciano N.

Montonico Bianco B. – Montonico

Moscato Bianco B. – Moscato

Mostosa B.

Nebbiolo N.

Palava B.

Passerina B.

Pecorino B.

Petit Manseng B.

Petit Verdot N

Pinot Bianco B. – Pinot

Pinot Grigio – Pinot

Pinot Nero N. – Pinot

Primitivo N.

Refosco Nostrano N. – Refosco

Riesling Italico B. – Riesling

Riesling Italico B. – Welschriesling

Sangiovese N.

Sauvignon B.

Sauvignon Kretos B.

Semillon B.

Sorèli B.

Sylvaner Verde B. – Silvaner

Syrah N.

Tannat N.

Terrano N.

Tocai Friulano B. – Friulano

Traminer Aromatico Rs

Trebbiano Abruzzese B. – Trebbiano

Trebbiano Toscano B. – Trebbiano

Veltliner B.

Verdicchio Bianco B. – Verdicchio

Vermentino B.

Viogner B.

8.   Opis związku lub związków

8.1.    „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, wszystkie kategorie wina (wino, wino półmusujące, wino z suszonych winogron)

Szczegółowe informacje dotyczące obszaru geograficznego

—	Czynniki naturalne mające wpływ na związek z obszarem:

ChOG obejmuje obszar regionu Abruzji.

Prowincja Chieti

Prowincja Chieti obejmuje szeroki obszar nadmorskich wzgórz, który rozciąga się od rzeki Foro do rzeki Trigno, za którym znajdują się wzgórza śródlądowe oraz pogórza rozciągające się aż do podnóża masywu Maiella i gór Frentani na północnym zachodzie. Istnieje również obszar śródlądowy graniczący z prowincją L’Aquila na północy i regionem Molise na południu, który można uznać za górzysty. Gliniaste wzgórza otaczają część piaszczystych i gliniastych równin zalewowych ukształtowanych przez rzeki Foro, Sangro, Sinello i Trigno, tworząc pofałdowany krajobraz z szerokimi, niemal płaskimi nasypami i zboczami, które są łagodne i zaokrąglone, ale często gwałtownie poprzecinane stromymi, a nawet pionowymi zboczami powstałymi w wyniku intensywnej erozji (wąwozy). Gleby rolne niemal zawsze mają równomierny rozkład materiału w glebie, przy czym gleby występujące na tych obszarach charakteryzują się strukturą piaszczysto-gliniastą; zazwyczaj są one luźne, a ich głębokość zmienia się w zależności od nachylenia i ekspozycji. Retencja wody jest średnia do niskiej, a poziom składników odżywczych i próchnicy jest niski do umiarkowanego. Na gruntach o nachyleniu mniejszym niż 25 % i dobrej ekspozycji gleby te są wykorzystywane pod uprawy winorośli i oliwek, które są powszechnymi sposobami wykorzystania gleby, chroniącymi ją również przed szybką erozją. Średnia roczna suma opadów waha się w granicach od 650 mm rocznie na zboczach przybrzeżnych do ponad 800 mm rocznie w przypadku wzgórz śródlądowych. Najbardziej deszczowy jest okres między październikiem a grudniem (około 80 mm/miesiąc), podczas gdy miesiącem z absolutnym minimum opadów jest lipiec (od 30 mm do 40 mm). Klimat jest umiarkowany, przechodzący w umiarkowany ciepły w miesiącach letnich. Średnie temperatury mieszczą się w przedziale od 13 °C w kwietniu do 15 °C w październiku, a najwyższe wartości sięgają 25 °C w lipcu i sierpniu. Obszar ten charakteryzują znaczne różnice temperatur między dniem a nocą, częściowo ze względu na bliskość masywu Maiella, co stwarza optymalne warunki do nagromadzenia się substancji aromatycznych w winogronach i pozwala uzyskać wina o intensywnym i charakterystycznym zapachu. Indeks cieplny Winklera, tj. średnia aktywna temperatura w okresie od kwietnia do października, wynosi od 1 700 stopniodni (obszary śródlądowe) do 2 300 stopniodni (nadmorskie wzgórza), co stwarza warunki zapewniające optymalne dojrzewanie wczesnych odmian, takich jak Chardonnay, Pinot i Moscato, średniopóźnych odmian, między innymi Pecorino, Trebbiano i Malvasia, oraz późniejszych odmian, w tym Cococciola, Falanghina, Montepulciano i Montonico.

Prowincja L’Aquila

Prowincja L’Aquila ma typową morfologię górzystego obszaru o dość skalistym i nierównym krajobrazie, szczególnie w najbardziej wysuniętej w głąb lądu części w pobliżu grzbietu Apeninów, gdzie znajdują się dawne i niedawne tarasy fluwialne/aluwialne i koryta rzek. Góry Abruzji, które charakteryzują prowincję L’Aquila, są częścią środkowego i południowego pasma Apeninów i tworzą sekcję, w której Apeniny osiągają maksymalną szerokość, wysokość i gęstość. Gęstość i okazałość tych gór wynika z powszechnej obecności i grubości wapienia (w szczególności gęstego wapienia, ale także wapienia dolomitycznego), charakteryzującego się licznymi elementami krasowymi, a zwłaszcza hydrografią powierzchniową, w której przepływy wody są sporadyczne lub nieobecne. Winorośl uprawiana jest jedynie na kilku obszarach, w szczególności w śródlądowych basenach aluwialnych między górami (Alto Tirino, Valle Peligna, Valle Subequana, Valle Roveto), na dobrze przepuszczalnych glebach o odpowiedniej ekspozycji i wystarczającej zawartości składników odżywczych. Klimat jest zasadniczo umiarkowany, z raczej mroźnymi i długimi zimami. Średnie roczne temperatury mieszczą się w przedziale od 10 °C do 12 °C, a najwyższe wartości sięgają 23–25 °C w lipcu. Roczne opady wynoszą około 800 mm rocznie i są równomiernie rozłożone w ciągu roku (od 40 mm w lipcu i sierpniu do 70 mm w listopadzie i grudniu). Indeks cieplny Winklera, tj. średnia aktywna temperatura w okresie od kwietnia do października, wynosi od 1 600 do 2 000 stopniodni, co stwarza warunki zapewniające optymalne dojrzewanie odmian uprawianych lokalnie (zarówno wczesnych, jak i średniopóźnych).

8.2.    „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, wszystkie kategorie wina (wino, wino półmusujące, wino z suszonych winogron)

Szczegółowe informacje dotyczące obszaru geograficznego

—	Czynniki naturalne mające wpływ na związek z obszarem:

Prowincja Pescara

Prowincję Pescara można uznać za górzystą, z wyjątkiem wąskiego pasa graniczącego z pozostałymi trzema prowincjami regionu. Składa się ona z szerokiego i rozległego obszaru nadmorskich wzgórz, za którym znajdują się wzgórza śródlądowe i pogórza rozciągające się aż do podnóża masywów Gran Sasso i Maiella. Gleby są głównie glebami brunatnymi, brunatnymi glebami wapiennymi (regosole i wertisole) oraz śródziemnomorskimi glebami brunatnymi. Na zwróconych w stronę południa gruntach o nachyleniu mniejszym niż 25 % gleby te są wykorzystywane pod uprawy winorośli i oliwek, które są powszechnymi sposobami wykorzystania gleby, chroniącymi ją również przed szybką erozją. Średnia roczna suma opadów waha się w granicach od 600 mm rocznie na zboczach przybrzeżnych do ponad 800 mm rocznie w przypadku wzgórz śródlądowych. Najbardziej deszczowy jest okres między październikiem a grudniem (około 80 mm/miesiąc), podczas gdy miesiącem z absolutnym minimum opadów jest lipiec (od 30 mm do 40 mm). Klimat jest umiarkowany, a średnie temperatury mieszczą się w przedziale od 13 °C w kwietniu do 15 °C w październiku, a najwyższe wartości sięgają 25 °C w lipcu i sierpniu. Obszar ten charakteryzują znaczne różnice temperatur między dniem a nocą, częściowo ze względu na bliskość masywów Gran Sasso i Maiella, oraz dobra wentylacja, co stwarza optymalne warunki dla zdrowia winogron i gromadzenia się w nich substancji aromatycznych oraz pozwala uzyskać wina o intensywnym i charakterystycznym zapachu. Indeks cieplny Winklera, tj. średnia aktywna temperatura w okresie od kwietnia do października, wynosi od 1 700 stopniodni (obszary śródlądowe) do 2 300 stopniodni (nadmorskie wzgórza), co stwarza warunki zapewniające optymalne dojrzewanie wczesnych odmian, takich jak Chardonnay, Sauvignon, Moscato i Incrocio Manzoni, średniopóźnych odmian, między innymi Pecorino, Malvasia i Trebbiano, oraz późnych odmian, np. Montepulciano.

Prowincja Teramo

Prowincja Teramo składa się z szerokiego i rozległego obszaru nadmorskich wzgórz, za którym znajdują się wzgórza śródlądowe i pogórza rozciągające się aż do podnóża masywu Gran Sasso w środkowej i południowej części oraz Monti della Laga w północnej części. Gleby na tym obszarze są pylasto-ilaste z luźniejszymi warstwami na obszarach przybrzeżnych i zasadniczo dość łagodnymi zboczami o dobrej ekspozycji. Obszar ten jest wykorzystywany pod uprawy winorośli i oliwek, które są powszechnymi sposobami wykorzystania gleby, chroniącymi ją również przed szybką erozją. Średnia roczna suma opadów waha się w granicach od 600 mm rocznie na zboczach przybrzeżnych do ponad 800 mm rocznie w przypadku wzgórz śródlądowych. W ciągu roku opady deszczu rozkładają się równomiernie, przy czym okres bardziej intensywnych opadów przypada między październikiem a grudniem (około 70 mm miesięcznie), a najmniej opadów obserwuje się w lipcu (około 40 mm). Klimat jest ciepły i umiarkowany, a średnie temperatury mieszczą się w przedziale od 13 °C w kwietniu do 15 °C w październiku, a najwyższe wartości sięgają 24–25 °C w lipcu i sierpniu. Obszar ten charakteryzują znaczne różnice temperatur między dniem a nocą, częściowo ze względu na bliskość masywu Gran Sasso i Monti della Laga, oraz dobra wentylacja, co stwarza optymalne warunki dla zdrowia winogron i gromadzenia się w nich substancji aromatycznych oraz pozwala uzyskać wina o intensywnym i charakterystycznym zapachu. Indeks cieplny Winklera, tj. średnia aktywna temperatura w okresie od kwietnia do października, wynosi od 1 800 stopniodni (obszary śródlądowe) do 2 200 stopniodni (nadmorskie wzgórza), co zapewnia pełne i prawidłowe dojrzewanie wszystkich odmian winorośli uprawianych na tym obszarze – od wczesnych odmian, takich jak Chardonnay i Sauvignon, przez średniopóźne odmiany, między innymi Trebbiano, Pecorino i Passerina, i aż po późne odmiany, w tym Montonico i Montepulciano.

8.3.    „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, kategoria: wino

—

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktów przypisywanej pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym Zarówno wina czerwone, jak i różowe cechują się typowymi aromatami czerwonych owoców o różnym stopniu dojrzałości, takich jak wiśnia i jeżyna, czasami także z nutami roślinnymi i korzennymi. Są to dość złożone wina o dobrej kwasowości i smaku od wytrawnego do półwytrawnego. Mają one dobrą strukturę połączoną z dużą elegancją i subtelnością. Wina białe są świeże i wonne, z aromatami białych i tropikalnych owoców i kwiatów. Są to dość złożone wina pod względem zapachu, który długo się utrzymuje, i smaku od wytrawnego do półwytrawnego, czasami z pikantnymi i mineralnymi nutami. Mają one dobrą kwasowość, dużą elegancję i subtelność. Cechy charakterystyczne tych win wynikają ze szczególnej topografii obszaru, charakteryzującej się rozległymi nasłonecznionymi wzgórzami w połączeniu z obecnością Morza Adriatyckiego na wschodzie oraz masywów Gran Sasso i Maiella na, odpowiednio, północnym zachodzie i południowym zachodzie, co sprzyja powstawaniu istotnych przepływów powietrza (bryzy). Warunki te są optymalne dla zdrowia winogron i ich dojrzewania, a także dla gromadzenia się substancji aromatycznych w winogronach, co pozwala uzyskać wina o intensywnym i charakterystycznym zapachu.

—

Związek przyczynowy między elementami obszaru geograficznego i jakością oraz cechami charakterystycznymi produktu, które można przypisać przede wszystkim środowisku geograficznemu Decydujące znaczenie dla cech jakościowych tych win mają głównie szczególne warunki glebowe i klimatyczne panujące na obszarze produkcji. Umiarkowany klimat, dobrze przepuszczalne gleby o odpowiedniej ilości dostępnej wody oraz wyraźne różnice między temperaturami w nocy i w dzień w okresie dojrzewania winogron zapewniają optymalne dojrzewanie kiści winogron, sprawiając, że winogrona mają odpowiednią zawartość cukru i kwasu. Parametry te, wraz z charakterystycznymi cechami uprawianych odmian, umożliwiają uzyskanie wysokiej jakości win o dość złożonych profilach organoleptycznych i bardzo wyjątkowych właściwościach, które są silnie związane z obszarem produkcji i odmianą winorośli, z których są wytwarzane.

8.4.    „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, kategoria: wino półmusujące

—

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktów przypisywanej pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym Białe, czerwone i różowe wina półmusujące mają delikatną i ulotną piankę, dość długo utrzymujące się nuty owocowe i kwiatowe oraz smak od wytrawnego do półwytrawnego, z dobrą strukturą kwasową i złożonością. Cechy charakterystyczne tych win wynikają ze szczególnej topografii obszaru, charakteryzującej się rozległymi nasłonecznionymi wzgórzami w połączeniu z obecnością Morza Adriatyckiego na wschodzie oraz masywów Gran Sasso i Maiella na, odpowiednio, północnym zachodzie i południowym zachodzie, co sprzyja powstawaniu istotnych przepływów powietrza (bryzy). Warunki te są optymalne dla zdrowia winogron, a także dla gromadzenia się substancji aromatycznych w winogronach, co pozwala uzyskać wina o intensywnym i charakterystycznym zapachu.

—

Związek przyczynowy między elementami obszaru geograficznego i jakością oraz cechami charakterystycznymi produktu, które można przypisać przede wszystkim środowisku geograficznemu Cechy charakterystyczne win półmusujących wynikają z warunków glebowo-klimatycznych panujących na obszarze produkcji w połączeniu z czynnikami ludzkimi, które miały wpływ na enologiczny potencjał winogron oraz na technologie przetwarzania. Zachodzi zatem silny związek przyczynowy między szczególną jakością produktów a ich pochodzeniem geograficznym.

8.5.    „Terre Abruzzesi” / „Terre d’Abruzzo”, kategoria: wino z suszonych winogron

—

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktów przypisywanej pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym Białe wina Passito produkowane są głównie z lokalnych odmian winogron, takich jak Trebbiano Abruzzese i aromatycznych winogron z rodzin Moscato i Malvasia. Mają one barwę od żółtej do bursztynowej i intensywny aromat dojrzałych owoców i miodu. Smak może być od wytrawnego po słodki i bardzo długo się utrzymuje. Czerwone wina Passito są produkowane głównie poprzez pozostawienie winogron do wyschnięcia na winorośli (głównie odmiany Montepulciano, samodzielnie lub w połączeniu z międzynarodowymi odmianami, takimi jak Merlot, Cabernet Sauvignon i Syrah). Są one rubinowoczerwone, nabierające z upływem czasu barwy owocu granatu. Wina te dobrze się starzeją; mają dobrą strukturę i bukiet oraz wysoką zawartość alkoholu. Wina te są produkowane jedynie na najbardziej nasłonecznionych, najlepiej wentylowanych i najsuchszych obszarach, które zapewniają najlepsze warunki do uzyskania zdrowych, przejrzałych winogron, bogatych w cukier, ale przede wszystkim w substancje aromatyczne, które osiągają pełną wyrazistość w powstałych z tych winogron winach.

—

Związek przyczynowy między elementami obszaru geograficznego i jakością oraz cechami charakterystycznymi produktu, które można przypisać przede wszystkim środowisku geograficznemu Opisane wina Passito zawdzięczają swoje przyjemne właściwości jakości winogron, warunkom glebowym i klimatycznym oraz szczególnej topografii obszaru produkcji. Uzyskanie takich surowców zależy w szczególności od wyraźnej różnicy temperatur między dniem a nocą w okresie dojrzewania kiści winogron. Wraz z doskonałą wentylacją zapewnia to zbiór zdrowych winogron o zrównoważonym profilu kwasowym i aromatycznym. W przypadku tych win również zachodzi zatem silny związek przyczynowy między szczególną jakością produktów a ich pochodzeniem geograficznym.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

—

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/18784

---

(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.