ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 271
European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Rocznik 66
31 lipca 2023

Spis treści

Strona

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

2023/C 271/01

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

1

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

 

Trybunał Sprawiedliwości

2023/C 271/02

Sprawa C-499/21 P: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – Joshua David Silver, Leona Catherine Bashow, Charles Nicholas Hilary Marquand, JY, JZ, Anthony Styles Clayton, Gillian Margaret Clayton/ Rada Unii Europejskiej [Odwołanie – Skarga o stwierdzenie nieważności – Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej – Decyzja (UE) 2020/135 – Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – Skutki tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem dla tych obywateli – Artykuł 263 akapit czwarty TFUE – Legitymacja procesowa czynna – Warunki – Interes prawny]

2

2023/C 271/03

Sprawa C-501/21 P: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – Harry Shindler, Christopher David Randolph, Douglas Edward Watson, Michael Charles Strawson, Hilary Elizabeth Walker, Sarah Caroline Griffiths, James Graham Cherrill, Anita Ruddell Tuttell, Joséphine French, William John Tobbin/Rada Unii Europejskiej [Odwołanie – Skarga o stwierdzenie nieważności – Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej – Decyzja (UE) 2020/135 – Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – Konsekwencje tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem w przypadku tych obywateli – Artykuł 263 akapit czwarty TFUE – Legitymacja procesowa czynna – Przesłanki – Interes prawny]

3

2023/C 271/04

Sprawa C-502/21 P: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – David Price / Rada Unii Europejskiej [Odwołanie – Skarga o stwierdzenie nieważności – Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej – Decyzja (UE) 2020/135 – Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – Skutki tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem dla tych obywateli – Artykuł 263 akapit czwarty TFUE – Legitymacja procesowa czynna – Warunki – Interes prawny]

3

2023/C 271/05

Sprawa C-520/21, Bank M. (Skutki uznania umowy za nieważną)]Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie – Polska) – Arkadiusz Szcześniak/Bank M. SA [Odesłanie prejudycjalne – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13/EWG – Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 – Kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej – Klauzule przeliczeniowe – Określenie kursu wymiany między tą walutą obcą a walutą krajową – Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku – Skutki uznania umowy za nieważną w całości – Możliwość dochodzenia roszczeń wykraczających poza zwrot kwot uzgodnionych w umowie i poza zapłatę odsetek za zwłokę – Szkoda po stronie konsumenta – Niemożliwość rozporządzania kwotą miesięcznych rat przekazanych bankowi – Szkoda po stronie banku – Niemożliwość rozporządzania kwotą kapitału przekazanego konsumentowi – Odstraszający skutek zakazu stosowania nieuczciwych warunków umownych – Skuteczna ochrona konsumenta – Wykładnia sądowa przepisów krajowych]

4

2023/C 271/06

Sprawa C-721/21, Eco Advocacy: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) – Irlandia] – Eco Advocacy CLG/An Bord Pleanála [Odesłanie prejudycjalne – Środowisko naturalne – Dyrektywa 92/43/EWG – Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory – Specjalne obszary ochrony – Artykuł 6 ust. 3 – Wstępna kontrola planu lub przedsięwzięcia mająca na celu ustalenie, czy konieczne jest dokonanie odpowiedniej oceny skutków tego planu lub przedsięwzięcia dla specjalnego obszaru ochrony – Uzasadnienie – Środki, które mogą zostać uwzględnione – Projekt budowy lokali mieszkalnych – Autonomia proceduralna – Zasady równoważności i skuteczności – Przepisy proceduralne, zgodnie z którymi przedmiot sporu jest określony przez zarzuty podniesione w chwili wniesienia skargi]

5

2023/C 271/07

Sprawa C-132/22 Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca (Specjalne listy klasyfikacyjne): Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio – Włochy) – BM, NP/Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca – MIUR [Odesłanie prejudycjalne – Swobodny przepływ pracowników – Artykuł 45 TFUE – Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 – Artykuł 3 ust. 1 – Przeszkoda – Równość traktowania – Postępowanie klasyfikacyjne do celów przydzielania stanowisk w niektórych krajowych instytucjach publicznych – Warunek dopuszczenia związany z wcześniejszym doświadczeniem zawodowym uzyskanym w tych instytucjach – Uregulowanie krajowe niepozwalające na uwzględnienie doświadczenia zawodowego zdobytego w innych państwach członkowskich – Względy uzasadniające – Cel polegający na zwalczaniu niepewności zatrudnienia]

6

2023/C 271/08

Sprawa C-183/22, Saint-Louis Sucre (Uznawanie organizacji producentów): Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Francja) – Saint-Louis Sucre/Premier ministre, Ministre de l’Agriculture et de l’Alimentation, SICA des betteraviers d’Étrépagny [Odesłanie prejudycjalne – Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 – Statut organizacji producentów – Artykuł 153 ust. 1 lit. b) – Zasada przynależności członków tylko do jednej organizacji producentów – Zakres – Artykuł 153 ust. 2 lit. c) – Demokratyczna kontrola organizacji producentów i podejmowanych w jej ramach decyzji, sprawowana przez członków będących producentami – Kontrola sprawowana przez osobę nad niektórymi członkami organizacji producentów]

6

2023/C 271/09

Sprawa C-287/22, Getin Noble Bank (Zawieszenie wykonania umowy kredytu): Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie – Polska) – YQ, RJ/Getin Noble Bank S.A. [Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13/EWG – Kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej – Artykuł 6 ust. 1 – Artykuł 7 ust. 1 – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Zawieszenie wykonania umowy kredytu – Zapewnienie pełnej skuteczności skutku restytucyjnego]

7

2023/C 271/10

Sprawa C-292/22, Nova Targovska Kompania 2004: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad – Varna – Bułgaria) – Teritorialna direktsia Mitnitsa Varna/NOVA TARGOVSKA KOMPANIA 2004 AD [Odesłanie prejudycjalne – Unia celna – Wspólna taryfa celna – Klasyfikacja towarów – Nomenklatura scalona – Pozycje 1511 i 1517 – Rafinowany, bielony i dezodoryzowany olej palmowy – Brak metody przewidzianej do badania konsystencji produktu]

8

2023/C 271/11

Sprawa C-411/22, Thermalhotel Fontana: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof –Austria) – Thermalhotel Fontana Hotelbetriebsgesellschaft mbH [Odesłanie prejudycjalne – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Artykuł 3 ust. 1 lit. a) – Pojęcie świadczeń z tytułu choroby – Zakres stosowania – Swobodny przepływ pracowników – Artykuł 45 TFUE – Rozporządzenie (WE) nr 492/2011 – Artykuł 7 ust. 2 – Przywileje socjalne – Odmienne traktowanie – Uzasadnienie – COVID 19 – Izolacja pracowników zarządzona przez krajowy organ sanitarny – Należna wspomnianym pracownikom rekompensata wypłacana przez pracodawcę – Zwrócenie pracodawcy wypłaconych kwot przez właściwy organ – Wyłączenie pracowników przygranicznych poddanych izolacji na podstawie środka przyjętego przez organ państwa ich miejsca zamieszkania]

9

2023/C 271/12

Sprawa C-676/20, ASADE: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 31 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Aragón – Hiszpania) – Asociación Estatal de Entidades de Servicios de Atención a Domicilio (ASADE) / Consejería de Sanidad de la Diputación General de Aragón [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Sytuacja o charakterze wyłącznie wewnętrznym – Udzielanie zamówień publicznych – Dyrektywa 2014/24/UE – Artykuły 74–77 – Świadczenie usług socjalnych i zdrowotnych – Zawieranie umów w sprawie uzgodnionego działania z podmiotami prywatnymi niemającymi celu zarobkowego – Usługi na rynku wewnętrznym – Dyrektywa 2006/123 WE – Zakres stosowania – Artykuł 2 ust. 2 lit. f) i j)]

10

2023/C 271/13

Sprawa C-30/22, Direktor na Teritorialno podelenie na Natsionalnia osiguritelen institut-Veliko Tarnovo: Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 24 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Veliko Tarnovo – Bułgaria) – DV/Direktor na Teritorialno podelenie na Natsionalnia osiguritelen institut – Veliko Tarnovo [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Pracownicy migrujący – Bezrobocie – Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej – Zabezpieczenie społeczne – Artykuł 30 – Ustalenie prawa do zasiłku dla bezrobotnych – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Artykuł 65 ust. 2 – Obywatelka państwa członkowskiego, która wykonywała pracę najemną w Zjednoczonym Królestwie – Ustanie jej umowy o pracę po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa i po zakończeniu okresu przejściowego ustalonego w tej umowie – Prawo tej obywatelki do zasiłku dla bezrobotnych na podstawie ustawodawstwa tego państwa członkowskiego po powrocie do niego]

11

2023/C 271/14

Sprawa C-34/22, Belgische Staat: Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 27 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen Afdeling Gent – Belgia) – VN / Belgische Staat [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Swoboda świadczenia usług – Swobodny przepływ kapitału – Ograniczenia – Przepisy podatkowe – Podatek dochodowy – Zwolnienie podatkowe dla odsetek wypłacalnych przez banki spełniające określone przesłanki ustawowe – Dyskryminacja pośrednia – Instytucje kredytowe mające siedzibę w Belgii i instytucje mające siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego]

11

2023/C 271/15

Sprawa C-669/22, Rozhlas a televízia Slovenska: Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 6 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Prešov – Słowacja) – Rozhlas a televízia Slovenska/CI [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Zakres stosowania – Wskazanie powodów uzasadniających konieczność dokonania przez Trybunał wykładni niektórych przepisów prawa Unii oraz związku między tymi przepisami a mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym – Niedostateczne wyjaśnienia – Oczywista niedopuszczalność]

12

2023/C 271/16

Sprawa C-12/23 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 10 listopada 2022 r. w sprawie T-374/22, Autoramiksas/Komisja, wniesione w dniu 13 stycznia 2023 r. przez Autoramiksas UAB

12

2023/C 271/17

Sprawa C-91/23 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 19 grudnia 2022 r. w sprawie T-522/21, XH/Komisja, wniesione w dniu 16 lutego 2023 r. przez XH

13

2023/C 271/18

Sprawa C-144/23, KUBERA: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Słowenia) w dniu 9 marca 2023 r.KUBERA, trgovanje s hrano in pijačo, d.o.o. /Republika Slovenija

14

2023/C 271/19

Sprawa C-216/23, Hauser Weinimport: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bayerischen Verwaltungsgerichtshofs (Niemcy) w dniu 4 kwietnia 2023 r. – Hauser Weinimport GmbH/Freistaat Bayern

14

2023/C 271/20

Sprawa C-285/23, Linte: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Ekonomisko lietu tiesa (Łotwa) w dniu 3 maja 2023 r. – Postępowanie karne przeciwko A, B, C, Z, F, AS Latgales Invest Holding, SIA METEOR HOLDING, METEOR Kettenfabrik GmbH, SIA Tool Industry i AS Ditton pievadķēžu rūpnīca

15

2023/C 271/21

Sprawa C-291/23, Hantoch: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 8 maja 2023 r. – LS/PL

16

2023/C 271/22

Sprawa C-323/23, Pensionsversicherungsanstalt: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 25 maja 2023 r. – DS/Pensionsversicherungsanstalt

16

2023/C 271/23

Sprawa C-329/23, Sozialversicherungsanstalt: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 25 maja 2023 r. – Sozialversicherungsanstalt der Selbständigen

17

2023/C 271/24

Sprawa C-335/23, Qatar Airways: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Frankfurt am Main (Niemcy) w dniu 26 maja 2023 r. – MN/Qatar Airways

18

2023/C 271/25

Sprawa C-341/23: Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowacka

18

2023/C 271/26

Sprawa C-366/23 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 29 marca 2023 r. w sprawie T-26/22, CIMV/Komisja, wniesione w dniu 8 czerwca 2023 r. przez Compagnie industrielle de la matière végétale (CIMV)

19

2023/C 271/27

Sprawa C-190/21, PayPal: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Stuttgart – Niemcy) – Paypal (Europe) Sarl i Cie, SCA/PQ

20

2023/C 271/28

Sprawa C-723/21, Stadt Frankfurt (Oder) i FWA: Postanowienie prezesa drugiej izby Trybunału z dnia 16 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Cottbus – Niemcy) – Stadt Frankfurt (Oder), FWA Frankfurter Wasser- und Abwassergesellschaft mbH/Landesamt für Bergbau, Geologie und Rohstoffe

20

2023/C 271/29

Sprawa C-651/22: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 marca 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Portugalii

21

2023/C 271/30

Sprawa C-668/22: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 16 marca 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowacji

21

 

Sąd

2023/C 271/31

Sprawa T-571/17 RENV: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – UG/Komisja [Służba publiczna – Personel kontraktowy – Umowa na czas nieokreślony – Rozwiązanie umowy – Artykuł 47 lit. c) ppkt (i) WZIP – Nienależyte wykonywanie obowiązków – Zachowanie w ramach służby i postawa wobec pracy nie do pogodzenia z interesem służby – Obowiązek uzasadnienia – Prawo do bycia wysłuchanym – Prawo do urlopu rodzicielskiego – Artykuł 42a regulaminu pracowniczego – Stosowanie do urzędników i innych pracowników Unii minimalnych wymogów dyrektyw 2010/18/UE i 2002/14/WE – Artykuły 27, 30 i 33 karty praw podstawowych – Prawo pracowników do informacji i konsultacji – Artykuł 24b regulaminu pracowniczego – Oczywisty błąd w ocenie – Ochrona w przypadku nieuzasadnionego zwolnienia z pracy – Zakwestionowanie w trybie incydentalnym aktów ostatecznych – Niedopuszczalność – Zasada proporcjonalności – Nadużycie władzy – Odpowiedzialność]

22

2023/C 271/32

Sprawa T-200/20: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Stone Brewing/EUIPO – Molson Coors Brewing Company (UK) (STONE BREWING) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STONE BREWING – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy STONES – Względna podstawa odmowy rejestracji – Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]]

22

2023/C 271/33

Sprawa T-585/20: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Polwax/Komisja [Konkurencja – Koncentracje – Znajdujący się na wyższym szczeblu rynek gaczu parafinowego – Znajdujący się na niższym szczeblu rynek wosków parafinowych – Decyzja uznająca koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym i z porozumieniem EOG – Brak zobowiązania dotyczącego dostaw gaczu parafinowego – Skutki wertykalne – Zablokowanie dostępu do rynku czynników produkcji]

23

2023/C 271/34

Sprawa T-79/21: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Ryanair i Airport Marketing Services/Komisja [Pomoc państwa – Umowy zawarte z przedsiębiorstwem lotniczym Ryanair i jego spółką zależną Airport Marketing Services – Usługi marketingowe – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Korzyść – Kryterium rzeczywistego zapotrzebowania – Artykuły 41 i 47 karty praw podstawowych – Prawo dostępu do akt – Prawo do bycia wysłuchanym]

24

2023/C 271/35

Sprawa T-201/21: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Covington & Burling i Van Vooren/Komisja [Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz – Indywidualne stanowiska państw członkowskich – Odmowa dostępu – Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001 – Wyjątek dotyczący ochrony procesu podejmowania decyzji – Komitologia – Rozporządzenie (WE) nr 1925/2006]

24

2023/C 271/36

Sprawa T-376/21: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Instituto Cervantes/Komisja [Zamówienia publiczne na usługi – Postępowanie przetargowe – Świadczenie usług w zakresie szkoleń językowych dla instytucji, organów i agencji Unii – Klasyfikacja oferenta w procedurze kaskadowej – Obowiązek uzasadnienia – Elementy oferty dostępne poprzez hiperłącze – Oczywiste błędy w ocenie – Nadużycie władzy]

25

2023/C 271/37

Sprawa T-748/21: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Hangzhou Dingsheng Industrial Group i in./Komisja [Dumping – Rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chin na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej wysyłanych z Tajlandii – Dochodzenie w sprawie obejścia środków – Obejście – Artykuł 13 rozporządzenia (UE) 2016/1036 – Wystarczające dowody – Oczywisty błąd w ocenie – Obowiązek uzasadnienia]

26

2023/C 271/38

Sprawy połączone T-197/22 i T-198/22: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Ioulia and Irene Tseti Pharmaceutical Laboratories/EUIPO – Arbora & Ausonia (InterMed Pharmaceutical Laboratories eva intima) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznych znaków unijnych InterMed Pharmaceutical Laboratories eva intima – Wcześniejsze słowne znaki, unijny i krajowy, EVAX – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]

26

2023/C 271/39

Sprawa T-347/22: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Rauch Furnace Technology/EUIPO – Musto et Bureau (Creuset) [Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający tygiel – Wcześniejszy wzór – Podstawa unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Brak odmiennego całościowego wrażenia – Ujawnienie wcześniejszego wzoru – Artykuł 6, 7 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Dowody złożone w języku innym niż język postępowania – Artykuł 29 ust. 1 i 5 oraz art. 81 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2245/2002 – Okoliczności faktyczne podnoszone lub dowody przedstawione po raz pierwszy przed izbą odwoławczą – Artykuł 63 rozporządzenia nr 6/2002]

27

2023/C 271/40

Sprawa T-438/22: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – International British Education XXI/EUIPO – Saint George’s School (IBE ST. GEORGE’S) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego IBE ST. GEORGE’S – Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy ST. GEORGE’S SCHOOL – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]

28

2023/C 271/41

Sprawa T-446/22: Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Corver/EUIPO (CHR ME) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego CHR ME – Bezwzględna podstawa unieważnienia – Charakter opisowy – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 2017/1001]

28

2023/C 271/42

Sprawa T-514/22: Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Vitromed/EUIPO – Vitromed Healthcare (VITROMED Germany) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego VITROMED Germany – Międzynarodowa rejestracja wcześniejszego graficznego znaku towarowego VITROMED – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]

29

2023/C 271/43

Sprawa T-433/22: Postanowienie Sądu z dnia 6 czerwca 2023 r. – Spreewood Distillers/EUIPO – Radgonske gorice (STORK) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STORK – Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy GOLDEN STORK – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna]

30

2023/C 271/44

Sprawa T-134/23: Skarga wniesiona w dniu 13 marca 2023 r. – Institut Jožef Stefan/Komisja

30

2023/C 271/45

Sprawa T-282/23: Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2023 r. – WT/Komisja

32

2023/C 271/46

Sprawa T-290/23: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Sber/SRB

32

2023/C 271/47

Sprawa T-325/23: Skarga wniesiona w dniu 13 czerwca 2023 r. – Meta Platforms Ireland/EROD

34

2023/C 271/48

Sprawa T-330/23: Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2023 r. – Tyczka/EUIPO (READYPACK)

35

2023/C 271/49

Sprawa T-333/23: Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2023 r. – MPM Quality/EUIPO – Elton Hodinářská (PRIM)

35

2023/C 271/50

Sprawa T-338/23: Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2023 r. – Next Media Project/EFCA

36

2023/C 271/51

Sprawa T-679/19: Postanowienie Sądu z dnia 12 czerwca 2023 r. – Argyraki/Komisja

36

2023/C 271/52

Sprawa T-28/23: Postanowienie Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – D&G Laboratories/EUIPO – Holpindus (aleva NATURALS)

37

PL

 

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2023/C 271/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 261 z 24.7.2023

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 252 z 17.7.2023

Dz.U. C 235 z 3.7.2023

Dz.U. C 223 z 26.6.2023

Dz.U. C 216 z 19.6.2023

Dz.U. C 205 z 12.6.2023

Dz.U. C 189 z 30.5.2023

Teksty te są dostępne na stronie internetowej:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/2

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – Joshua David Silver, Leona Catherine Bashow, Charles Nicholas Hilary Marquand, JY, JZ, Anthony Styles Clayton, Gillian Margaret Clayton/ Rada Unii Europejskiej

(Sprawa C-499/21 P) (1)

(Odwołanie - Skarga o stwierdzenie nieważności - Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - Decyzja (UE) 2020/135 - Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej - Skutki tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem dla tych obywateli - Artykuł 263 akapit czwarty TFUE - Legitymacja procesowa czynna - Warunki - Interes prawny)

(2023/C 271/02)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Joshua David Silver, Leona Catherine Bashow, Charles Nicholas Hilary Marquand, JY, JZ, Anthony Styles Clayton, Gillian Margaret Clayton (przedstawiciele: P. Tridimas, dikigoros, D. Harrison i A. von Westernhagen, solicitors)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer, J. Ciantar i R. Meyer, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Joshua David Silver, Leona Catherine Bashow, Charles Nicholas Hilary Marquand, JY, JZ, Anthony Styles Clayton i Gillian Margaret Clayton zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 490 z 6.12.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/3

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – Harry Shindler, Christopher David Randolph, Douglas Edward Watson, Michael Charles Strawson, Hilary Elizabeth Walker, Sarah Caroline Griffiths, James Graham Cherrill, Anita Ruddell Tuttell, Joséphine French, William John Tobbin/Rada Unii Europejskiej

(Sprawa C-501/21 P) (1)

(Odwołanie - Skarga o stwierdzenie nieważności - Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - Decyzja (UE) 2020/135 - Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej - Konsekwencje tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem w przypadku tych obywateli - Artykuł 263 akapit czwarty TFUE - Legitymacja procesowa czynna - Przesłanki - Interes prawny)

(2023/C 271/03)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Harry Shindler, Christopher David Randolph, Douglas Edward Watson, Michael Charles Strawson, Hilary Elizabeth Walker, Sarah Caroline Griffiths, James Graham Cherrill, Anita Ruddell Tuttell, Joséphine French, William John Tobbin (przedstawiciel: J. Fouchet, avocat)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer, J. Ciantar i R. Meyer, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Harry Shindler, Christopher David Randolph, Douglas Edward Watson, Michael Charles Strawson, Hilary Elizabeth Walker, Sarah Caroline Griffiths, James Graham Cherrill, Anita Ruddell Tuttell, Joséphine French i William John Tobbin zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 452 z 8.11.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/3

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. – David Price / Rada Unii Europejskiej

(Sprawa C-502/21 P) (1)

(Odwołanie - Skarga o stwierdzenie nieważności - Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - Decyzja (UE) 2020/135 - Obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej - Skutki tej umowy dla statusu obywatela Unii Europejskiej i praw związanych z tym statusem dla tych obywateli - Artykuł 263 akapit czwarty TFUE - Legitymacja procesowa czynna - Warunki - Interes prawny)

(2023/C 271/04)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: David Price (przedstawiciel: J. Fouchet, adwokat)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer, J. Ciantar i R. Meyer, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

David Price zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 452 z 8.11.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/4

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie – Polska) – Arkadiusz Szcześniak/Bank M. SA

[C-520/21 (1), Bank M. (Skutki uznania umowy za nieważną)]

(Odesłanie prejudycjalne - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 - Kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej - Klauzule przeliczeniowe - Określenie kursu wymiany między tą walutą obcą a walutą krajową - Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku - Skutki uznania umowy za nieważną w całości - Możliwość dochodzenia roszczeń wykraczających poza zwrot kwot uzgodnionych w umowie i poza zapłatę odsetek za zwłokę - Szkoda po stronie konsumenta - Niemożliwość rozporządzania kwotą miesięcznych rat przekazanych bankowi - Szkoda po stronie banku - Niemożliwość rozporządzania kwotą kapitału przekazanego konsumentowi - Odstraszający skutek zakazu stosowania nieuczciwych warunków umownych - Skuteczna ochrona konsumenta - Wykładnia sądowa przepisów krajowych)

(2023/C 271/05)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Arkadiusz Szcześniak

Strona pozwana: Bank M. SA

przy udziale: Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Finansowego, Prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa – Śródmieście w Warszawie, Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego

Sentencja

W kontekście uznania umowy kredytu hipotecznego za nieważną w całości ze względu na to, że nie może ona dalej obowiązywać po usunięciu z niej nieuczciwych warunków,

art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

należy interpretować w ten sposób, że:

—

nie stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą konsument ma prawo żądać od instytucji kredytowej rekompensaty wykraczającej poza zwrot miesięcznych rat i kosztów zapłaconych z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty, pod warunkiem poszanowania celów dyrektywy 93/13 i zasady proporcjonalności, oraz

—

stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą instytucja kredytowa ma prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot kapitału wypłaconego z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty.

(1)  Dz.U. C 64 z 7.2.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/5

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) – Irlandia] – Eco Advocacy CLG/An Bord Pleanála

(Sprawa C-721/21 (1), Eco Advocacy)

(Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Specjalne obszary ochrony - Artykuł 6 ust. 3 - Wstępna kontrola planu lub przedsięwzięcia mająca na celu ustalenie, czy konieczne jest dokonanie odpowiedniej oceny skutków tego planu lub przedsięwzięcia dla specjalnego obszaru ochrony - Uzasadnienie - Środki, które mogą zostać uwzględnione - Projekt budowy lokali mieszkalnych - Autonomia proceduralna - Zasady równoważności i skuteczności - Przepisy proceduralne, zgodnie z którymi przedmiot sporu jest określony przez zarzuty podniesione w chwili wniesienia skargi)

(2023/C 271/06)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court (Irlandia)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Eco Advocacy CLG

Druga strona postępowania: An Bord Pleanála

przy udziale: Keegan Land Holdings, An Taisce – The National Trust for Ireland, ClientEarth AISBL

Sentencja

1)

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ono na przeszkodzie krajowemu przepisowi proceduralnemu, zgodnie z którym, po pierwsze, wniosek o przeprowadzenie kontroli sądowej w świetle zarówno prawa krajowego, jak i przepisów prawa Unii, takich jak art. 4 ust. 2–5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko i załącznik III do tej dyrektywy lub art. 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, powinien opierać się na przedstawieniu żądań i zarzutów, na których bazują owe żądania, określać dokładnie każdy z tych zarzutów i wskazywać w odniesieniu do każdego zarzutu okoliczności faktyczne lub dowody powołane na jego poparcie, a po drugie, skarżący nie może podczas rozprawy podnosić zarzutów ani formułować żądań innych niż te zawarte w owym przedstawieniu.

2)

Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 92/43

należy interpretować w ten sposób, że:

o ile – w przypadku, gdy właściwy organ państwa członkowskiego postanawia udzielić pozwolenia na plan lub przedsięwzięcie mogące oddziaływać na teren chroniony w świetle tej dyrektywy, nie wymagając przeprowadzenia odpowiedniej oceny w rozumieniu tego przepisu – ów organ nie ma obowiązku ustosunkowania się w uzasadnieniu swej decyzji do wszystkich kwestii prawnych i faktycznych podniesionych w toku postępowania administracyjnego, o tyle powinien on wskazać dostatecznie powody, które pozwoliły mu przed udzieleniem takiego pozwolenia na nabycie pewności, pomimo przeciwnych opinii i wyrażonych w nich ewentualnie rozsądnych wątpliwości, że wykluczona jest wszelka rozsądna wątpliwość o charakterze naukowym co do możliwości oddziaływania przez to przedsięwzięcie na ów teren w istotny sposób.

3)

Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 92/43

należy interpretować w ten sposób, że:

w celu ustalenia, czy konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniej oceny skutków planu lub przedsięwzięcia dla danego terenu, można uwzględnić cechy tego planu lub przedsięwzięcia, które wiążą się z usunięciem zanieczyszczeń i które mogą zatem skutkować ograniczeniem negatywnego wpływu rzeczonego planu lub przedsięwzięcia na ów teren, jeżeli cechy te włączono do tego planu lub przedsięwzięcia jako cechy standardowe nieodłącznie związane z takim planem lub przedsięwzięciem, niezależnie od jakiegokolwiek oddziaływania na ten teren.

(1)  Dz.U. C 158 z 11.4.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/6

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio – Włochy) – BM, NP/Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca – MIUR

[Sprawa C-132/22 (1) Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca (Specjalne listy klasyfikacyjne)]

(Odesłanie prejudycjalne - Swobodny przepływ pracowników - Artykuł 45 TFUE - Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 - Artykuł 3 ust. 1 - Przeszkoda - Równość traktowania - Postępowanie klasyfikacyjne do celów przydzielania stanowisk w niektórych krajowych instytucjach publicznych - Warunek dopuszczenia związany z wcześniejszym doświadczeniem zawodowym uzyskanym w tych instytucjach - Uregulowanie krajowe niepozwalające na uwzględnienie doświadczenia zawodowego zdobytego w innych państwach członkowskich - Względy uzasadniające - Cel polegający na zwalczaniu niepewności zatrudnienia)

(2023/C 271/07)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Strony w postępowaniu głównym

Strony skarżące: BM, NP

Strona pozwana: Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca – MIUR

Sentencja

Artykuł 45 TFUE i art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii

należy interpretować w ten sposób, że:

stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje, iż jedynie kandydaci, którzy zdobyli konkretne doświadczenie zawodowe w krajowych instytucjach publicznych wyższego kształcenia artystycznego, muzycznego i choreograficznego, mogą zostać dopuszczeni do postępowania w przedmiocie wpisania na listy sporządzone do celów zatrudniania pracowników w tych instytucjach na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony i na czas określony, uniemożliwiając tym samym uwzględnienie, w celu dopuszczenia do tego postępowania, doświadczenia zawodowego zdobytego w innych państwach członkowskich.

(1)  Dz.U. C 207 z 23.5.2022

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/6

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Francja) – Saint-Louis Sucre/Premier ministre, Ministre de l’Agriculture et de l’Alimentation, SICA des betteraviers d’Étrépagny

[Sprawa C-183/22 (1), Saint-Louis Sucre (Uznawanie organizacji producentów)]

(Odesłanie prejudycjalne - Rolnictwo - Wspólna organizacja rynków - Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 - Statut organizacji producentów - Artykuł 153 ust. 1 lit. b) - Zasada przynależności członków tylko do jednej organizacji producentów - Zakres - Artykuł 153 ust. 2 lit. c) - Demokratyczna kontrola organizacji producentów i podejmowanych w jej ramach decyzji, sprawowana przez członków będących producentami - Kontrola sprawowana przez osobę nad niektórymi członkami organizacji producentów)

(2023/C 271/08)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d’État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Saint-Louis Sucre

Strona pozwana: Premier ministre, Ministre de l’Agriculture et de l’Alimentation, SICA des betteraviers d’Étrépagny

Sentencja

1)

Artykuł 153 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r.,

należy interpretować w ten sposób, że:

wymóg przynależności tylko do jednej organizacji producentów dotyczy wyłącznie jej członków będących producentami.

2)

Artykuł 153 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 1308/2013, zmienionego rozporządzeniem 2017/2393,

należy interpretować w ten sposób, że:

w celu ustalenia, czy statut danej organizacji producentów zawiera przepisy pozwalające będącym producentami członkom tej organizacji producentów na kontrolowanie w demokratyczny sposób ich organizacji i podejmowanych przez nią decyzji, organ krajowy odpowiedzialny za uznanie tej organizacji powinien:

—

zbadać, czy dana osoba kontroluje niektórych członków organizacji producentów, biorąc pod uwagę nie tylko fakt, że osoba ta posiada udział w kapitale zakładowym tych członków, ale również to, czy osobę tę łączą z nimi inne rodzaje stosunków, takie jak, w przypadku członków niebędących producentami, ich przynależność do tej samej konfederacji związków zawodowych bądź, w przypadku członków będących producentami, sprawowanie przez nich funkcji kierowniczych w takiej konfederacji;

—

po sprawdzeniu, czy będący producentami członkowie organizacji producentów dysponują większością głosów na walnym zgromadzeniu organizacji, powinien jeszcze zbadać, czy w świetle rozdziału głosów wśród członków, którzy nie są kontrolowani przez inne osoby, jeden lub większa liczba członków niebędących producentami mogą, ze względu na decydujący wpływ, jaki mogliby z tego powodu wywierać, kontrolować, nawet bez większości, decyzje podejmowane przez tę organizację producentów.

(1)  Dz.U. C 213 z 30.5.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/7

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie – Polska) – YQ, RJ/Getin Noble Bank S.A.

[Sprawa C-287/22 (1), Getin Noble Bank (Zawieszenie wykonania umowy kredytu)]

(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Dyrektywa 93/13/EWG - Kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej - Artykuł 6 ust. 1 - Artykuł 7 ust. 1 - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Zawieszenie wykonania umowy kredytu - Zapewnienie pełnej skuteczności skutku restytucyjnego)

(2023/C 271/09)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: YQ, RJ

Strona pozwana: Getin Noble Bank S.A.

Sentencja

Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w związku z zasadą skuteczności

należy interpretować w ten sposób, że:

stoją one na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym sąd krajowy może oddalić złożony przez konsumenta wniosek o zastosowanie środków tymczasowych mających na celu zawieszenie, w oczekiwaniu na ostateczne orzeczenie w przedmiocie unieważnienia zawartej przez tego konsumenta umowy kredytu ze względu na to, że owa umowa kredytu zawiera nieuczciwe warunki, spłaty rat miesięcznych należnych na podstawie wspomnianej umowy kredytu, w sytuacji gdy zastosowanie takich środków tymczasowych jest konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności tego orzeczenia.

(1)  Dz.U. C 318 z 22.8.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/8

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad – Varna – Bułgaria) – Teritorialna direktsia Mitnitsa Varna/„NOVA TARGOVSKA KOMPANIA 2004” AD

(Sprawa C-292/22 (1), Nova Targovska Kompania 2004)

(Odesłanie prejudycjalne - Unia celna - Wspólna taryfa celna - Klasyfikacja towarów - Nomenklatura scalona - Pozycje 1511 i 1517 - Rafinowany, bielony i dezodoryzowany olej palmowy - Brak metody przewidzianej do badania konsystencji produktu)

(2023/C 271/10)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Administrativen sad – Varna

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca kasację: Teritorialna direktsia Mitnitsa Varna

Druga strona postępowania kasacyjnego:„NOVA TARGOVSKA KOMPANIA 2004” AD

przy udziale: Okrazhna prokuratura – Varna

Sentencja

1)

Nomenklaturę scaloną, zawartą w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, w brzmieniach ustalonych rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1602 z dnia 11 października 2018 r. i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1776 z dnia 9 października 2019 r.,

należy interpretować w ten sposób, że:

pozycją 1517 objęty jest jadalny preparat z oleju palmowego, który nie jest objęty pozycją 1516 tej nomenklatury i który został poddany obróbce innej niż rafinacja, przy czym bez znaczenia jest w tym względzie kwestia, czy w wyniku tej obróbki preparat ten został zmodyfikowany chemicznie.

2)

Nomenklaturę scaloną, zawartą w załączniku I do rozporządzenia nr 2658/87, w brzmieniach ustalonych rozporządzeniem wykonawczym 2018/1602 i rozporządzeniem wykonawczym 2019/1776,

należy interpretować w ten sposób, że

w braku określonych w tej nomenklaturze metod i kryteriów umożliwiających ustalenie, czy taki preparat został poddany obróbce innej niż rafinacja, organy celne mogą wybrać odpowiednią do tego celu metodę, pod warunkiem że pozwala ona na uzyskanie rezultatów zgodnych z rzeczoną nomenklaturą, czego weryfikacja jest zadaniem sądu krajowego.

(1)  Dz.U. C 266 z 11.7.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/9

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 15 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof –Austria) – Thermalhotel Fontana Hotelbetriebsgesellschaft mbH

(Sprawa C-411/22 (1), Thermalhotel Fontana)

(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Artykuł 3 ust. 1 lit. a) - Pojęcie „świadczeń z tytułu choroby” - Zakres stosowania - Swobodny przepływ pracowników - Artykuł 45 TFUE - Rozporządzenie (WE) nr 492/2011 - Artykuł 7 ust. 2 - Przywileje socjalne - Odmienne traktowanie - Uzasadnienie - COVID 19 - Izolacja pracowników zarządzona przez krajowy organ sanitarny - Należna wspomnianym pracownikom rekompensata wypłacana przez pracodawcę - Zwrócenie pracodawcy wypłaconych kwot przez właściwy organ - Wyłączenie pracowników przygranicznych poddanych izolacji na podstawie środka przyjętego przez organ państwa ich miejsca zamieszkania)

(2023/C 271/11)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Thermalhotel Fontana Hotelbetriebsgesellschaft mbH

przy udziale: Bezirkshauptmannschaft Südoststeiermark

Sentencja

1)

Artykuł 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

należy interpretować w ten sposób, że:

finansowana przez państwo rekompensata przyznawana pracownikom najemnym z tytułu szkód majątkowych spowodowanych uniemożliwieniem im działalności zawodowej w czasie ich izolacji z powodu zachorowania lub podejrzenia zachorowania przez nich na COVID 19 albo podejrzenia zakażenia wirusem COVID 19 nie stanowi „świadczenia z tytułu choroby”, o którym mowa w tym przepisie, a tym samym nie wchodzi w zakres stosowania tego rozporządzenia.

2)

Artykuł 45 TFUE i art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii

należy interpretować w ten sposób, że:

stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, na mocy którego przyznanie rekompensaty za utratę przez pracowników zarobków z powodu poddania ich izolacji w następstwie pozytywnego wyniku badania przesiewowego na COVID 19 jest uzależnione od warunku, by środek w postaci izolacji został zarządzony przez organ tego państwa członkowskiego na mocy rzeczonego uregulowania.

(1)  Dz.U. C 359 z 19.9.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/10

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 31 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Aragón – Hiszpania) – Asociación Estatal de Entidades de Servicios de Atención a Domicilio (ASADE) / Consejería de Sanidad de la Diputación General de Aragón

(Sprawa C-676/20 (1), ASADE)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Sytuacja o charakterze wyłącznie wewnętrznym - Udzielanie zamówień publicznych - Dyrektywa 2014/24/UE - Artykuły 74–77 - Świadczenie usług socjalnych i zdrowotnych - Zawieranie umów w sprawie uzgodnionego działania z podmiotami prywatnymi niemającymi celu zarobkowego - Usługi na rynku wewnętrznym - Dyrektywa 2006/123 WE - Zakres stosowania - Artykuł 2 ust. 2 lit. f) i j))

(2023/C 271/12)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Tribunal Superior de Justicia de Aragón

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Asociación Estatal de Entidades de Servicios de Atención a Domicilio (ASADE)

Strona pozwana: Consejería de Sanidad de la Diputación General de Aragón

Sentencja

Artykuły 76 i 77 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE,

należy interpretować w ten sposób, że:

nie sprzeciwiają się one uregulowaniu krajowemu, które zastrzega dla prywatnych podmiotów niemających celu zarobkowego uprawnienie do zawierania – z poszanowaniem zasad jawności, konkurencji i przejrzystości – umów, na mocy których podmioty te świadczą usługi społeczne lub zdrowotne w interesie ogólnym w zamian za zwrot poniesionych przez te podmioty kosztów, bez względu na szacunkową wartość tych usług, jeżeli zawarcie tych umów zmierza do osiągnięcia celów solidarności, niekoniecznie zwiększając odpowiedni charakter lub efektywność budżetową świadczenia wspomnianych usług w stosunku do systemu mającego powszechne zastosowanie do procedur udzielania zamówień publicznych, o ile

—

z jednej strony ramy prawne i umowne, w których prowadzona jest działalność wspomnianych podmiotów, rzeczywiście przyczyniają się do celu społecznego oraz do realizacji celów solidarności i efektywności budżetowej, na których opiera się owo uregulowanie,

—

a z drugiej strony przestrzegana jest zasada przejrzystości, która została w szczególności określona w art. 75 owej dyrektywy.

(1)  Dz.U. C 138 z 19.4.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/11

Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 24 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Veliko Tarnovo – Bułgaria) – DV/Direktor na Teritorialno podelenie na Natsionalnia osiguritelen institut – Veliko Tarnovo

(Sprawa C-30/22 (1), Direktor na Teritorialno podelenie na Natsionalnia osiguritelen institut-Veliko Tarnovo)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Pracownicy migrujący - Bezrobocie - Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - Zabezpieczenie społeczne - Artykuł 30 - Ustalenie prawa do zasiłku dla bezrobotnych - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Artykuł 65 ust. 2 - Obywatelka państwa członkowskiego, która wykonywała pracę najemną w Zjednoczonym Królestwie - Ustanie jej umowy o pracę po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa i po zakończeniu okresu przejściowego ustalonego w tej umowie - Prawo tej obywatelki do zasiłku dla bezrobotnych na podstawie ustawodawstwa tego państwa członkowskiego po powrocie do niego)

(2023/C 271/13)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Administrativen sad Veliko Tarnovo

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: DV

Druga strona postępowania: Direktor na Teritorialno podelenie na Natsionalnia osiguritelen institut – Veliko Tarnovo

Sentencja

Artykuł 65 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 465/2012 z dnia 22 maja 2012 r.,

należy interpretować w ten sposób, że:

nie ma on zastosowania do sytuacji, w której osoba występuje o przyznanie świadczeń z tytułu bezrobocia do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym nie ukończyła okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek i na którego terytorium powraca ona po zakończeniu okresu ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek ukończonego w innym państwie, w którym miała miejsce zamieszkania w rozumieniu tego przepisu przez cały ten okres.

(1)  Dz.U. C 138 z 28.3.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/11

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 27 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen Afdeling Gent – Belgia) – VN / Belgische Staat

(Sprawa C-34/22 (1), Belgische Staat)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Swoboda świadczenia usług - Swobodny przepływ kapitału - Ograniczenia - Przepisy podatkowe - Podatek dochodowy - Zwolnienie podatkowe dla odsetek wypłacalnych przez banki spełniające określone przesłanki ustawowe - Dyskryminacja pośrednia - Instytucje kredytowe mające siedzibę w Belgii i instytucje mające siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego)

(2023/C 271/14)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen Afdeling Gent

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: VN /

Strona pozwana: Belgische Staat

Sentencja

Artykuł 56 TFUE i art. 36 Porozumienie o Eurpejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one uregulowaniu krajowemu ustanawiającemu zwolnienie podatkowe, które – choć ma zastosowanie bez rozróżnienia do wynagrodzeń związanych z depozytami oszczędnościowymi utrzymywanymi w krajowych i zagranicznych instytucjach kredytowych – uzależnia zwolnienie dochodów z depozytów oszczędnościowych utrzymywanych w instytucjach kredytowych mających siedzibę w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego od spełnienia warunków, które muszą być analogiczne do warunków zawartych w tym uregulowaniu krajowym, właściwych de facto dla rynku krajowego.

(1)  Dz.U. C 213 z 30.05.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/12

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 6 czerwca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Prešov – Słowacja) – Rozhlas a televízia Slovenska/CI

(Sprawa C-669/22 (1), Rozhlas a televízia Slovenska)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Zakres stosowania - Wskazanie powodów uzasadniających konieczność dokonania przez Trybunał wykładni niektórych przepisów prawa Unii oraz związku między tymi przepisami a mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym - Niedostateczne wyjaśnienia - Oczywista niedopuszczalność)

(2023/C 271/15)

Język postępowania: słowacki

Sąd odsyłający

Okresný súd Prešov

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Rozhlas a televízia Slovenska

Strona pozwana: CI

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Prešov (sąd rejonowy w Preszowie, Słowacja) postanowieniem z dnia 8 września 2022 r. jest oczywiście niedopuszczalny.

(1)  Data złożenia: 24.10.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/12

Odwołanie od postanowienia Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 10 listopada 2022 r. w sprawie T-374/22, Autoramiksas/Komisja, wniesione w dniu 13 stycznia 2023 r. przez Autoramiksas UAB

(Sprawa C-12/23 P)

(2023/C 271/16)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Autoramiksas UAB (przedstawiciel: G. Valantiejus, advokatas)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości (ósma izba) odrzucił odwołanie jako oczywiście niedopuszczalne i obciążył Autoramiksas UAB kosztami.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/13

Odwołanie od postanowienia Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 19 grudnia 2022 r. w sprawie T-522/21, XH/Komisja, wniesione w dniu 16 lutego 2023 r. przez XH

(Sprawa C-91/23 P)

(2023/C 271/17)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnosząca odwołanie: XH (przedstawiciel: K. Górny, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie zwraca się do Sądu o:

—

uchylenie zaskarżonego postanowienia;

—

a w konsekwencji – uwzględnienie jej żądań, a mianowicie:

A.

stwierdzenie nieważności:

—

decyzji D/386/20 z dnia 24 listopada 2020 r. w sprawie odmowy zmiany wpisu w systemie Sysper 2 wnoszącej odwołanie, utrzymanej w mocy decyzją nr R/125/21 przyjętą przez organ powołujący w dniu 16 czerwca 2021 r. w odpowiedzi na jej zażalenie wniesione w dniu 22 lutego 2021 r.;

—

decyzji z dnia 12 listopada 2020 r. (IA nr 32–2020) w sprawie nieumieszczenia nazwiska wnoszącej odwołanie w wykazie urzędników, którzy uzyskali awans w 2020 r., utrzymanej w mocy decyzją nroR/80/21 przyjętą przez organ powołujący w dniu 8 czerwca 2021 r. w odpowiedzi na jej zażalenie wniesione w dniu 5 lutego 2021 r.;

B.

naprawienie szkód poniesionych przez skarżącą.

—

obciążenie Komisji całością kosztów zarówno postępowania odwoławczego, jak i postępowania w pierwszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie powołuje następujące zarzuty na jego poparcie: oczywisty błąd w ocenie, przeinaczenie dowodu i naruszenie prawa – naruszenie art. 91 regulaminu pracowniczego urzędników (1) i art. 270 TFUE. Naruszenie pkt 102, 104 i załącznika 2 do praktycznych przepisów wykonawczych do regulaminu postępowania przed Sądem; naruszenie art. 76, 147 i art. 148 § 9 regulaminu postępowania przed Sądem, w odniesieniu do:

—

oczywistego błędu w ocenie, zasady dobrej administracji i rzetelnego procesu;

—

wykorzystania adresów wnoszącej odwołanie przez sekretariat Sądu i informowania o nich;

—

nierozpoznania rzeczywistego stałego adresu wnoszącej odwołanie i jego zmiany w trakcie postępowania w przedmiocie przyznania pomocy prawnej;

—

oczywistego błędu w ocenie;

—

braku sprostowania lub poprawienia adresu wnoszącej odwołanie;

—

doręczania korespondencji wnoszącej odwołanie z Sądem;

—

nieuwzględnienia dowodów pocztowych przesyłek poleconych wysłanych przez wnoszącą odwołanie do Sądu;

—

niewłączenia przez Sąd do akt pism skierowanych przez wnoszącą odwołanie do Sądu;

—

treści korespondencji wnoszącej odwołanie z Sądem;

—

daty zawieszenia biegu terminu na wniesienie środka zaskarżenia;

—

powoływanego istnienia upoważnienia do doręczania postanowień na tymczasowy adres wnoszącej odwołanie za granicą, gdzie wnosząca odwołanie nie miała miejsca zamieszkania (zamiast jej stałego adresu w Belgii);

—

powoływanego istnienia upoważnienia do doręczania postanowień na tymczasowy adres wnoszącej odwołanie w Polsce, gdzie wnosząca odwołanie nie miała miejsca zamieszkania (zamiast jej stałego adresu w Belgii);

—

istnienia nieprzewidywalnych okoliczności lub siły wyższej;

—

istnienia wybaczalnego błędu;

—

upływu terminu na wniesienie środka zaskarżenia.

(1)  Rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWWiS) ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (Dz.U. 1962 P 45, s. 1385).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Słowenia) w dniu 9 marca 2023 r.KUBERA, trgovanje s hrano in pijačo, d.o.o. /Republika Slovenija

(Sprawa C-144/23, KUBERA)

(2023/C 271/18)

Język postępowania: słoweński

Sąd odsyłający

Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Słowenia)

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca skargę rewizyjną: KUBERA, trgovanje s hrano in pijačo, d.o.o.

Druga strona postępowania: Republika Slovenija

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 267 akapit trzeci TFUE stoi na przeszkodzie przepisowi Zakon o pravdnem postopku (kodeksu postępowania cywilnego), na podstawie którego Vrhovno sodišče (sąd najwyższy, Słowenia), w ramach postępowania dotyczącego wyrażenia zgody na wniesienie skargi rewizyjnej (revizija), nie bada, czy z wniosku jednej ze stron o wystąpienie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z odesłaniem prejudycjalnym wynika obowiązek zwrócenia się przez Vrhovno sodišče (sąd najwyższy) do Trybunału z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

2)

Czy art. 47 karty, dotyczący obowiązku uzasadnienia orzeczeń sądowych, należy interpretować w ten sposób, że orzeczenie procesowe oddalające wniosek jednej ze stron o wyrażenie zgody na wniesienie skargi rewizyjnej (revizija) zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego stanowi „orzeczenie sądowe”, w którym należy wskazać powody, dla których wniosek strony o wystąpienie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z odesłaniem prejudycjalnym nie może zostać uwzględniony w danej sprawie?

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bayerischen Verwaltungsgerichtshofs (Niemcy) w dniu 4 kwietnia 2023 r. – Hauser Weinimport GmbH/Freistaat Bayern

(Sprawa C-216/23, Hauser Weinimport)

(2023/C 271/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bayerischer Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Hauser Weinimport GmbH

Strona przeciwna: Freistaat Bayern

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 3 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 251/2014 (1) powinien być interpretowany w ten sposób, że pojęciem „alkohol” objęty jest również napój zawierający alkohol i niebędący produktem z winogron w rozumieniu art. 3 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 251/2014?

2)

Czy „dodanie” w rozumieniu art. 3 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 251/2014 oznacza, że zawartość alkoholu w produkcie końcowym powinna być wyższa w porównaniu zawartością alkoholu w produkcie z winogron użytym zgodnie z art. 3 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 251/2014?

3)

Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, artykuł 3 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia (UE) nr 251/2014 w związku z załącznikiem I pkt 1) lit. b) ii) rozporządzenia (UE) nr 251/2014 powinien być interpretowany w ten sposób, że pojęciem „aromatyzujące środki spożywcze” objęty jest napój zawierający alkohol w rozumieniu pytania 1)?

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. 2014, L 84, s. 14).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Ekonomisko lietu tiesa (Łotwa) w dniu 3 maja 2023 r. – Postępowanie karne przeciwko A, B, C, Z, F, AS Latgales Invest Holding, SIA METEOR HOLDING, METEOR Kettenfabrik GmbH, SIA Tool Industry i AS Ditton pievadķēžu rūpnīca

(Sprawa C-285/23, Linte (1))

(2023/C 271/20)

Język postępowania: łotewski

Sąd odsyłający

Ekonomisko lietu tiesa

Strony w postępowaniu głównym

A, B, C, Z, F, AS Latgales Invest Holding, SIA METEOR HOLDING, METEOR Kettenfabrik GmbH, SIA Tool Industry, AS Ditton pievadķēžu rūpnīca

Przy udziale: Latvijas Investīciju un attīstības aģentūra (łotewskiej agencji ds. inwestycji i rozwoju)

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 24 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/41/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych (2) należy interpretować w ten sposób, że przesłuchanie oskarżonego w drodze wideokonferencji obejmuje również udział oskarżonego w postępowaniu karnym prowadzonym w innym państwie członkowskim w drodze wideokonferencji z państwa członkowskiego jego miejsca zamieszkania?

2)

Czy art. 8 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym (3) należy interpretować w ten sposób, że prawo oskarżonego do udziału w ustnej fazie postępowania karnego może być zagwarantowane również przez udział oskarżonego w postępowaniu karnym toczącym się w innym państwie członkowskim w drodze wideokonferencji z państwa członkowskiego jego miejsca zamieszkania?

3)

Czy udział oskarżonego w postępowaniu karnym toczącym się w innym państwie członkowskim w drodze wideokonferencji z państwa członkowskiego jego miejsca zamieszkania jest równoznaczny z fizyczną obecnością oskarżonego na rozprawie przed sądem państwa członkowskiego, przed którym toczy się postępowanie?

4)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania pierwsze i/lub drugie, czy wideokonferencja może zostać zorganizowana wyłącznie za pośrednictwem właściwych organów państwa członkowskiego?

5)

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie czwarte, czy sąd państwa członkowskiego, przed którym toczy się postępowanie, może komunikować się bezpośrednio z oskarżonym przebywającym w innym państwie członkowskim i przesłać mu link umożliwiający połączenie się z wideokonferencją?

6)

Czy organizacja wideokonferencji bez pośrednictwa właściwych organów państwa członkowskiego nie jest niezgodna z zachowaniem jednolitego obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Unii?

(1)  Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.

(2)  Dz.U. 2014, L 130, s.1.

(3)  Dz.U. 2016, L 65, s.1.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 8 maja 2023 r. – LS/PL

(Sprawa C-291/23, Hantoch (1))

(2023/C 271/21)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: LS

Strona pozwana: PL

Pytanie prejudycjalne

Czy przy dokonywaniu wykładni art. 10 rozporządzenia nr 650/2012 (2) w odniesieniu do kwestii, czy składniki majątku spadkowego znajdowały się w państwie członkowskim sądu, do którego wniesiono sprawę, należy oprzeć się na dacie śmierci czy na dacie wniesienia powództwa?

(1)  Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (Dz.U. 2012, L 201, s. 107).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 25 maja 2023 r. – DS/Pensionsversicherungsanstalt

(Sprawa C-323/23, Pensionsversicherungsanstalt)

(2023/C 271/22)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: DS

Druga strona postępowania: Pensionsversicherungsanstalt

Pytania prejudycjalne

Czy wykładni art. 7 dyrektywy 2004/38/WE (1) należy dokonywać w ten sposób, że bierny zawodowo obywatel Unii nie ma prawa do świadczenia w ramach systemu pomocy społecznej w rozumieniu tej dyrektywy, jeżeli przebywa w przyjmującym państwie członkowskim dłużej niż trzy miesiące, ale krócej niż pięć lat, a jego prawo pobytu wynika wyłącznie z faktu bycia współmałżonkiem (art. 2 pkt 2 lit. a) dyrektywy 2004/38/WE) obywatelki Unii będącej w państwie przyjmującym pracownicą najemną (pracownicą migrującą) [art. 7 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2004/38/WE], natomiast sam nie posiada pierwotnego prawa pobytu w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. a), b) lub c) dyrektywy 2004/38/WE?

(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. 2004, L 158, s. 77).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/17

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 25 maja 2023 r. – Sozialversicherungsanstalt der Selbständigen

(Sprawa C-329/23, Sozialversicherungsanstalt)

(2023/C 271/23)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Wnosząca rewizję: Sozialversicherungsanstalt der Selbständigen

Przy udziale: dr WM, Bundesminister für Soziales, Gesundheit, Pflege und Konsumentenschutz

Pytania prejudycjalne

1.

Czy do stanu faktycznego, w którym obywatel Unii prowadzi działalność jednocześnie w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie EOG-EFTA (Liechtensteinie) i Szwajcarii, zastosowanie znajdują normy prawa Unii dotyczące ustalania prawa właściwego w obszarze zabezpieczenia społecznego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 883/2004 (1) w związku z rozporządzeniem (WE) nr 987/2009 (2)?

W wypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej:

2.

Czy stosowanie rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w związku z rozporządzeniem (WE) nr 987/2009 w takim stanie faktycznym powinno odbywać się w ten sposób, że właściwość przepisów o zabezpieczeniu społecznym należy oceniać odrębnie z jednej strony w odniesieniu do relacji między państwem członkowskim Unii Europejskiej a państwem EOG-EFTA, a z drugiej strony w odniesieniu do relacji między państwem członkowskim Unii Europejskiej a Szwajcarią, w związku z czym w każdym z tych dwóch wypadków wystawia się odrębne zaświadczenie dotyczące prawa właściwego?

3.

Czy podjęcie działalności w kolejnym państwie, do którego znajduje zastosowanie wskazane rozporządzenie, skutkuje zmianą „danej sytuacji” w rozumieniu art. 87 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, nawet jeśli nie wynikałaby z tego zmiana prawa właściwego ani w świetle rozporządzenia (WE) nr 883/2004, ani w świetle rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (3), a działalność ta jest na tyle ograniczona w swoim zakresie, że przynosi jedynie około 3 % łącznych dochodów?

Czy odgrywa przy tym jakąś rolę to, czy w rozumieniu pytania drugiego koordynacja w relacji bilateralnej z jednej strony między dotychczas zaangażowanymi państwami i z drugiej strony między jednym z dotychczas zaangażowanych państw a „kolejnym” państwem ma następować odrębnie?

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. 2004, L 166, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. 2009, L 284, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. 1971, L 149, s. 2).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/18

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Frankfurt am Main (Niemcy) w dniu 26 maja 2023 r. – MN/Qatar Airways

(Sprawa C-335/23, Qatar Airways)

(2023/C 271/24)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgericht Frankfurt am Main

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: MN

Strona pozwana: Qatar Airways

Pytania prejudycjalne

1)

Czy rozporządzenie (WE) nr 261/2004 (1) należy interpretować w ten sposób, że pasażer jest uprawniony do bezpłatnego przejazdu na podstawie art. 3 ust. 3 wariant pierwszy tego rozporządzenia, jeżeli jest on zobowiązany do uiszczenia jedynie opłat i podatków od podróży lotniczych za bilet lotniczy?

2)

W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi przeczącej:

Czy rozporządzenie nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że nie stanowi taryfy (pośrednio) dostępnej powszechnie w rozumieniu art. 3 ust. 3 wariant drugi tego rozporządzenia, jeżeli lot został zarezerwowany w ramach ograniczonej w czasie i ilościowo promocji przewoźnika lotniczego, która była dostępna tylko dla określonej grupy zawodowej?

3)

W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie drugie jest również przecząca, a zakres stosowania rozporządzenia nr 261/2004 uznaje się za otwarty:

a)

Czy art. 8 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że pierwotnie zarezerwowany i odwołany lot i wybrany przewóz zastępczy w późniejszym terminie muszą pozostawać w związku czasowym?

b)

Jak ewentualnie należałoby ograniczyć ten związek czasowy?

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. 2004, L 46, s. 1).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/18

Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowacka

(Sprawa C-341/23)

(2023/C 271/25)

Język postępowania: słowacki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Ioan i R. Lindenthal, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Słowacka

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że Republika Słowacka poprzez to, że nie zapewniła, aby w odniesieniu do 11 składowisk odpadów, o których mowa w skardze (Vlčie Hory, Bojná część B i część C – I etap, Čadca –Podzávoz, Rajec – Šuja, Ružomberok – Biela Púť, Skládka TKO Zubrohlava, Hnúšťa – Kotlište, Detva – Studienec II etap, Hontianske Tesáre, Hôrky – Pláne oraz Stropkov – Chotča), zostały przedstawione do zatwierdzenia plany zagospodarowania składowisk oraz wszelkie środki korygujące w celu podjęcia ostatecznych decyzji w sprawie dalszego działania składowiska odpadów na podstawie planu zagospodarowania albo w celu podjęcia środków zmierzających do jak najszybszego zamknięcia składowiska odpadów, uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 14 lit. a) i b) dyrektywy 1999/31/WE (1) w sprawie składowania odpadów;

—

stwierdzenie, że Republika Słowacka poprzez to, że nie zapewniła, aby w odniesieniu do 10 składowisk odpadów, o których mowa w skardze (Stupava – Žabáreň, Bobogdány, Prietrž, Veronika Dežerice, Skládka KO Duslo, Šahy – Holá Stráž, Židová – Vráble, Smutná, Hnúšťa – Branzová, Veľká Ves), podjęto środki w celu jak najszybszego zamknięcia tych składowisk, uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 14 lit. b) dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów;

—

obciążenie Republiki Słowackiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgodnie z art. 14 dyrektywy 1999/31 Republika Słowacka powinna była podjąć środki w celu zapewnienia, aby istniejące składowiska odpadów, czyli „składowiska odpadów, które posiadają zezwolenie lub które już działają w czasie transpozycji niniejszej dyrektywy”, zostały poddane ocenie pod kątem wymogów dyrektywy i albo zostały zamknięte tak szybko, jak to możliwe, albo zostały dostosowane do wymogów dyrektywy w ciągu ośmioletniego okresu przejściowego, który upłynął w dniu 16 lipca 2009 r.

Zgodnie z art. 14 lit. a) dyrektywy Republika Słowacka była zobowiązana, w terminie jednego roku od wejścia w życie przepisów transponujących dyrektywę, zapewnić, aby podmiot zajmujący się składowiskiem przygotował i przedstawił właściwym władzom do zatwierdzenia plan zagospodarowania składowiska, włącznie z elementami wymienionymi w art. 8, oraz wszelkie środki korygujące, które będą potrzebne do spełnienia wymagań tej dyrektywy, a zgodnie z art. 14 lit. b) dyrektywy, po przedstawieniu planu zagospodarowania składowiska, właściwe władze miały podjąć ostateczną decyzję w sprawie dalszego działania składowiska odpadów na podstawie omawianego planu zagospodarowania oraz dyrektywy. Jednocześnie na podstawie art. 14 lit. b) zdanie ostatnie dyrektywy Republika Słowacka powinna była podjąć niezbędne środki mające na celu, zgodnie z art. 7 lit. g) i art. 13, zamknięcie jak najszybciej składowisk, które nie uzyskały, zgodnie z art. 8, zezwolenia na kontynuację działania.

Republika Słowacka uchybiła tym zobowiązaniom.

(1)  Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. 1999, L 182, s. 1).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/19

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 29 marca 2023 r. w sprawie T-26/22, CIMV/Komisja, wniesione w dniu 8 czerwca 2023 r. przez Compagnie industrielle de la matière végétale (CIMV)

(Sprawa C-366/23 P)

(2023/C 271/26)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnosząca odwołanie: Compagnie industrielle de la matière végétale (CIMV) (przedstawiciele: B. Le Bret, R. Rard i P. Renié, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie dopuszczalności i zasadności odwołania;

—

uchylenie zaskarżonego wyroku; oraz

—

wydanie ostatecznego orzeczenia co do istoty sprawy zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz, tytułem żądania głównego, uwzględnienie żądań przedstawionych przez CIMV w pierwszej instancji lub, tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 3 decyzji Komisji w zakresie, w jakim przewiduje ona wszczęcie egzekucji;

—

tytułem dalszego żądania ewentualnego – przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi na jego poparcie dwa zarzuty:

Po pierwsze, Sąd naruszył prawo i przeinaczył okoliczności faktyczne przy dokonywaniu oceny naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ powinien był stwierdzić naruszenie tej zasady przez Komisję Europejską w świetle uzasadnionych oczekiwań powstałych po stronie CIMV w wyniku odpowiedzi udzielonej przez Komisję.

Po drugie, Sąd naruszył prawo i przeinaczył okoliczności faktyczne, ponieważ powinien był uznać, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa do obrony i prawa do bycia wysłuchanym, ze względu na długi odstęp czasu, jaki upłynął między zbadaniem akt sprawy, ostatnim kontaktem z wnoszącą odwołanie i wydaniem decyzji

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/20

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Stuttgart – Niemcy) – Paypal (Europe) Sarl i Cie, SCA/PQ

(Sprawa C-190/21 (1), PayPal)

(2023/C 271/27)

Język postępowania: niemiecki

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 278 z 12.07.2021

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/20

Postanowienie prezesa drugiej izby Trybunału z dnia 16 marca 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Cottbus – Niemcy) – Stadt Frankfurt (Oder), FWA Frankfurter Wasser- und Abwassergesellschaft mbH/Landesamt für Bergbau, Geologie und Rohstoffe

(Sprawa C-723/21 (1), Stadt Frankfurt (Oder) i FWA)

(2023/C 271/28)

Język postępowania: niemiecki

Prezes drugiej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 95 z 28.02.2022

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/21

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 marca 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Portugalii

(Sprawa C-651/22) (1)

(2023/C 271/29)

Język postępowania: portugalski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 463 z 05.12.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/21

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 16 marca 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowacji

(Sprawa C-668/22) (1)

(2023/C 271/30)

Język postępowania: słowacki

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 463 z 05.12.2022

Sąd

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/22

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – UG/Komisja

(Sprawa T-571/17 RENV) (1)

(Służba publiczna - Personel kontraktowy - Umowa na czas nieokreślony - Rozwiązanie umowy - Artykuł 47 lit. c) ppkt (i) WZIP - Nienależyte wykonywanie obowiązków - Zachowanie w ramach służby i postawa wobec pracy nie do pogodzenia z interesem służby - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do bycia wysłuchanym - Prawo do urlopu rodzicielskiego - Artykuł 42a regulaminu pracowniczego - Stosowanie do urzędników i innych pracowników Unii minimalnych wymogów dyrektyw 2010/18/UE i 2002/14/WE - Artykuły 27, 30 i 33 karty praw podstawowych - Prawo pracowników do informacji i konsultacji - Artykuł 24b regulaminu pracowniczego - Oczywisty błąd w ocenie - Ochrona w przypadku nieuzasadnionego zwolnienia z pracy - Zakwestionowanie w trybie incydentalnym aktów ostatecznych - Niedopuszczalność - Zasada proporcjonalności - Nadużycie władzy - Odpowiedzialność)

(2023/C 271/31)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: UG (przedstawiciel: M. Richard, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciel: L. Radu Bouyon, pełnomocnik)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi w istocie, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 17 października 2016 r., na mocy której Komisja Europejska rozwiązała jej umowę o pracę w charakterze członka personelu kontraktowego, oraz po drugie, o naprawienie szkody majątkowej i krzywdy, jakich miała doznać skarżąca wskutek tej decyzji.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

UG i Komisja Europejska pokrywają własne koszty w sprawach zarejestrowanych pod sygnaturami T 571/17 i C 249/20 P.

3)

W sprawie zarejestrowanej pod sygnaturą T 571/17 RENV UG pokrywa własne koszty oraz jedną trzecią kosztów poniesionych przez Komisję.

(1)  Dz.U. C 357 z 23.10.2017.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/22

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Stone Brewing/EUIPO – Molson Coors Brewing Company (UK) (STONE BREWING)

(Sprawa T-200/20) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STONE BREWING - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy STONES - Względna podstawa odmowy rejestracji - Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2023/C 271/32)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Stone Brewing Co. LLC (Escondido, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: M. Kloth, R. Briske i D. Habel, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Molson Coors Brewing Company (UK) Ltd (Burton Upon Trent, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: G. Orchison, solicitor, i J. Abrahams, KC)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 31 stycznia 2020 r. (sprawa R 1524/2018-4).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Stone Brewing Co. LLC pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Molson Coors Brewing Company (UK) Ltd.

3)

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 201 z 15.6.2020.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/23

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Polwax/Komisja

(Sprawa T-585/20) (1)

(Konkurencja - Koncentracje - Znajdujący się na wyższym szczeblu rynek gaczu parafinowego - Znajdujący się na niższym szczeblu rynek wosków parafinowych - Decyzja uznająca koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym i z porozumieniem EOG - Brak zobowiązania dotyczącego dostaw gaczu parafinowego - Skutki wertykalne - Zablokowanie dostępu do rynku czynników produkcji)

(2023/C 271/33)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Polwax S.A. (Jasło, Polska) (przedstawiciele: E. Nessmann i G. Duda, radczynie prawne)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: N. Khan, G. Meessen i J. Szczodrowski, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Polski Koncern Naftowy Orlen S.A. (Płock, Polska) (przedstawiciel: M. Mataczyński, adwokat)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 14 lipca 2020 r. (sprawa M.9014) wydanej na podstawie art. 8 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. 2004, L 24, s. 1), w której Komisja Europejska uznała koncentrację Polskiego Koncernu Naftowego Orlen S.A. (zwanego dalej „Orlenem”) i Grupy Lotos S.A. za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z art. 57 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), pod warunkiem spełnienia przez Orlen określonych zobowiązań.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Polwax S.A. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 399 z 23.11.2020.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/24

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Ryanair i Airport Marketing Services/Komisja

(Sprawa T-79/21) (1)

(Pomoc państwa - Umowy zawarte z przedsiębiorstwem lotniczym Ryanair i jego spółką zależną Airport Marketing Services - Usługi marketingowe - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Korzyść - Kryterium rzeczywistego zapotrzebowania - Artykuły 41 i 47 karty praw podstawowych - Prawo dostępu do akt - Prawo do bycia wysłuchanym)

(2023/C 271/34)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ryanair DAC (Swords, Irlandia), Airport Marketing Services Ltd (Dublin, Irlandia) (przedstawiciele: E. Vahida, F.-C. Laprévote, V. Blanc, S. Rating, I.-G. Metaxas-Maranghidis i D. Pérez de Lamo, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Flynn, J. Carpi Badía i C. Georgieva, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Maceroni i A.-L. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze na podstawie art. 263 TFUE skarżący żądają stwierdzenia nieważności decyzji Komisji (UE) 2020/1671 z dnia 2 sierpnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.47867 2018/C (ex 2017/FC) wdrożonej przez Francję na rzecz przedsiębiorstw Ryanair i Airport Marketing Services (Dz.U. 2020, L 388, s. 1).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Ryanair DAC i Airport Marketing Services Ltd zostają obciążone własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

3)

Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 110 z 29.3.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/24

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Covington & Burling i Van Vooren/Komisja

(Sprawa T-201/21) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz - Indywidualne stanowiska państw członkowskich - Odmowa dostępu - Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001 - Wyjątek dotyczący ochrony procesu podejmowania decyzji - Komitologia - Rozporządzenie (WE) nr 1925/2006)

(2023/C 271/35)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Covington & Burling LLP (Saint-Josse-ten-Noode, Belgia), Bart Van Vooren (Meise, Belgia) (przedstawiciel: P. Diaz Gavier, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i A. Spina, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 263 TFUE skarżący domagają się stwierdzenia nieważności dorozumianej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 marca 2021 r. oraz decyzji potwierdzającej Komisji C(2021) 2541 final z dnia 7 kwietnia 2021 r., na mocy których ich wniosek o dostęp do dokumentów dotyczących głosowania państw członkowskich w procedurze komitetowej w sprawie zmiany załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do gatunków roślin zawierających pochodne hydroksyantracenu został oddalony.

Sentencja

1)

Postępowanie w przedmiocie żądań skargi zmierzających do stwierdzenia nieważności dorozumianej decyzji o odmowie dostępu z dnia 12 marca 2021 r. zostaje umorzone.

2)

Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Europejskiej C(2021) 2541 final z dnia 7 kwietnia 2021 r. w zakresie, w jakim odmawia ona dostępu do indywidualnych głosów przedstawicieli państw członkowskich na podstawie art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

3)

W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

4)

Komisja zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 217 z 7.6.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/25

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Instituto Cervantes/Komisja

(Sprawa T-376/21) (1)

(Zamówienia publiczne na usługi - Postępowanie przetargowe - Świadczenie usług w zakresie szkoleń językowych dla instytucji, organów i agencji Unii - Klasyfikacja oferenta w procedurze kaskadowej - Obowiązek uzasadnienia - Elementy oferty dostępne poprzez hiperłącze - Oczywiste błędy w ocenie - Nadużycie władzy)

(2023/C 271/36)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Instituto Cervantes (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: E. van Nuffel d’Heynsbroeck, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciel: M. Ilkova, pełnomocnik)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: I. Herranz Elizalde, pełnomocnik)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 19 kwietnia 2021 r., w której instytucja ta udzieliła zamówienia na umowy ramowe na szkolenia językowe dla instytucji, organów i agencji Unii Europejskiej (HR/2020/OP/0014) – w zakresie jego części nr 3 (język hiszpański) – na miejscu pierwszym grupie CLL Centre de Langues-Allingua, a na miejscu drugim – skarżącemu.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Instituto Cervantes pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Królestwo Hiszpanii pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 338 z 23.8.2021.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/26

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Hangzhou Dingsheng Industrial Group i in./Komisja

(Sprawa T-748/21) (1)

(Dumping - Rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chin na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej wysyłanych z Tajlandii - Dochodzenie w sprawie obejścia środków - Obejście - Artykuł 13 rozporządzenia (UE) 2016/1036 - Wystarczające dowody - Oczywisty błąd w ocenie - Obowiązek uzasadnienia)

(2023/C 271/37)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd (Hangzhou, Chiny), Dingheng New Materials Co., Ltd (Rayong, Tajlandia, Thai Ding Li New Materials Co., Ltd (Rayong) (przedstawiciele: G. Coppo i G. Pregno, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciel: P. Němečková, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżące wnoszą o stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1474 z dnia 14 września 2021 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe, nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/2384 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/271 wobec przywozu niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej wysyłanych z Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii (Dz.U. 2021, L 325, s. 6).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd, Dingheng New Materials Co., Ltd i Thai Ding Li New Materials Co., Ltd pokrywają oprócz kosztów własnych także koszty poniesione przez Komisję Europejską.

(1)  Dz.U. C 84 z 21.2.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/26

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Ioulia and Irene Tseti Pharmaceutical Laboratories/EUIPO – Arbora & Ausonia (InterMed Pharmaceutical Laboratories eva intima)

(Sprawy połączone T-197/22 i T-198/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznych znaków unijnych InterMed Pharmaceutical Laboratories eva intima - Wcześniejsze słowne znaki, unijny i krajowy, EVAX - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 271/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ioulia and Irene Tseti Pharmaceutical Laboratories SA (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: C. Chrysanthis, P.-V. Chardalia i A. Vasilogamvrou, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: T. Frydendahl, pełnomocnik)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Arbora & Ausonia, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: J. Mora Cortés, adwocat)

Przedmiot

W skargach opartych na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 1 marca 2022 r. (sprawa R 1244/2021-1) i (sprawa R 1245/2021-1).

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 1 marca 2022 r. (sprawa R 1244/2021-1) w zakresie, w jakim dotyczy towarów „[p]reparaty toaletowe, preparaty do mycia ciała, preparaty do czyszczenia” należących do klasy 3 i towarów „preparaty higieniczne; środki sanitarne do celów medycznych” należących do klasy 5.

2)

W pozostałym zakresie skarga w sprawie T-197/22 zostaje oddalona.

3)

Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 1 marca 2022 r. (sprawa R 1245/2021-1).

4)

W sprawie T-197/22 każda ze stron pokrywa własne koszty.

5)

W sprawie T-198/22 EUIPO i Arbora & Ausonia, SL pokrywają koszty poniesione przez Ioulia and Irene Tseti Pharmaceutical Laboratories SA.

(1)  Dz.U. C 222 z 7.6.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/27

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Rauch Furnace Technology/EUIPO – Musto et Bureau (Creuset)

(Sprawa T-347/22) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający tygiel - Wcześniejszy wzór - Podstawa unieważnienia - Brak indywidualnego charakteru - Brak odmiennego całościowego wrażenia - Ujawnienie wcześniejszego wzoru - Artykuł 6, 7 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 - Dowody złożone w języku innym niż język postępowania - Artykuł 29 ust. 1 i 5 oraz art. 81 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2245/2002 - Okoliczności faktyczne podnoszone lub dowody przedstawione po raz pierwszy przed izbą odwoławczą - Artykuł 63 rozporządzenia nr 6/2002)

(2023/C 271/39)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Rauch Furnace Technology GmbH (Gmunden, Autriche) (przedstawiciel: M. Traxler, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Nicolás Gómez i D. Gája, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Musto et Bureau Srl (Osteria Grande, Italie) (przedstawiciel: F. De Sanzuane, adwokat)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 marca 2022 r. (sprawa R 1697/2021-3).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Rauch Furnace Technology GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Musto et Bureau Srl.

3)

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 294 z 1.8.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/28

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – International British Education XXI/EUIPO – Saint George’s School (IBE ST. GEORGE’S)

(Sprawa T-438/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego IBE ST. GEORGE’S - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy ST. GEORGE’S SCHOOL - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 271/40)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: International British Education XXI SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: N. Fernández Fernández-Pacheco, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: J. Crespo Carrillo, pełnomocnik)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Saint George’s School SL (Fornells de la Selva, Hiszpania) (przedstawiciel: R. Guerras Mazón, adwokat)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 11 maja 2022 r. (sprawa R 2226/2020-4).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

International British Education XXI SL pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Saint George’s School SL.

3)

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 340 z 5.9.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/28

Wyrok Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – Corver/EUIPO (CHR ME)

(Sprawa T-446/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego CHR ME - Bezwzględna podstawa unieważnienia - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 2017/1001)

(2023/C 271/41)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Serge-Paul Corver (Lanaken, Belgia) (przedstawiciel: C. König, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: A. Söder i M. Eberl,, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 28 marca 2022 r. (sprawa R 2082/2021-2).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Serge-Paul Corver i Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 326 z 29.8.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/29

Wyrok Sądu z dnia 21 czerwca 2023 r. – Vitromed/EUIPO – Vitromed Healthcare (VITROMED Germany)

(Sprawa T-514/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego VITROMED Germany - Międzynarodowa rejestracja wcześniejszego graficznego znaku towarowego VITROMED - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 271/42)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Vitromed GmbH (Jena, Niemcy) (przedstawiciel: M. Linß, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Walicka i E. Nicolás Gómez, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Vitromed Healthcare (Dźajpur, Indie) (przedstawiciel: S. Eble, adwokat)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności i zmianę decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 2 czerwca 2022 r. (sprawa R 1670/2021-2).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Vitromed GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Vitromed Healthcare.

3)

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 380 z 3.10.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/30

Postanowienie Sądu z dnia 6 czerwca 2023 r. – Spreewood Distillers/EUIPO – Radgonske gorice (STORK)

(Sprawa T-433/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STORK - Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy GOLDEN STORK - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001 - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2023/C 271/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Spreewood Distillers GmbH (Schlepzig, Niemcy) (przedstawiciele: O. Spieker i D. Mienert, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: N. Lamsters i T. Frydendahl, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Radgonske gorice d.o.o. (Gornja Radgona, Słowenia)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 10 maja 2022 r. (sprawa R 1782/2021-5).

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Strony pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 326 z 29.8.2022.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/30

Skarga wniesiona w dniu 13 marca 2023 r. – Institut Jožef Stefan/Komisja

(Sprawa T-134/23)

(2023/C 271/44)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Institut Jožef Stefan (Lublana, Słowenia) (przedstawiciel: A. Bochon, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

uznanie skargi za dopuszczalną;

—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 3 stycznia 2023 r. wydanej przez komitet ds. weryfikacji Komisji Europejskiej, w której odrzucono wniosek strony skarżącej o sygnaturze EDF-2021-MCBRN-R-CBRNDIM-101075036-PANDORA, złożony w związku z zaproszeniem do składania wniosków EDF-2021-MCBRN-R w ramach programu Europejskiego Funduszu Obronnego, ze względu na to, że Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie oraz naruszyła wynikający z art. 296 TFUE obowiązek uzasadnienia, zasadę dobrej administracji i prawo do bycia wysłuchanym;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w ramach niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie:

—

Sąd jest właściwy do zbadania, czy Komisja Europejska dopuściła się oczywistego błędu w ocenie przy wykonywaniu swoich uprawnień;

—

strona pozwana dopuściła się oczywistego błędu w ocenie pięciu dokumentów przedstawionych w załączniku 6 w odniesieniu do całego konsorcjum PANDORA, w tym strony skarżącej, i w związku z tym niesłusznie doszła do wniosku, że wniosek jest niekompletny i że z tego powodu należy go uznać za niedopuszczalny.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia:

—

zgodnie z art. 296 TFUE akty prawne są uzasadniane i odnoszą się do propozycji, inicjatyw, zaleceń, wniosków lub opinii przewidzianych w traktatach;

—

uzasadnienie przedstawione w zaskarżonej decyzji jest niewystarczające, aby umożliwić stronie skarżącej zrozumienie toku rozumowania strony pozwanej. Zaskarżona decyzja, w której przedstawiono powody odrzucenia wniosku, zawiera jedynie trzy zdania mające uzasadniać całkowite jego odrzucenie;

—

zaskarżona decyzja narusza art. 296 TFUE ze względu na to, że nie przedstawiono w niej jasnego i jednoznacznego uzasadnienia.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji:

—

wśród gwarancji zapewnianych przez porządek prawny Unii w postępowaniach administracyjnych znajduje się w szczególności zasada dobrej administracji, z którą związany jest obowiązek zbadania przez właściwą instytucję, przy zachowaniu staranności i bezstronności, wszystkich istotnych kwestii rozpatrywanego przypadku;

—

strona pozwana – aby zapewnić poszanowanie zasady dobrej administracji – mogła przed wydaniem zaskarżonej decyzji zwrócić się do strony skarżącej o przedstawienie dodatkowych wyjaśnień. Było to możliwe tym bardziej ze względu na to, że – nawet jeżeli w jakimś zakresie wyjaśnienie było konieczne – strona skarżąca przedstawiła wszystkie wymagane dokumenty w odpowiednim czasie;

—

strona pozwana, zgodnie z procedurą opisaną we własnym przewodniku dotyczącym składania wniosków, powinna była skontaktować się z konsorcjum PANDORA w przypadku uznania informacji przedstawionych w załączniku 6 za niewystarczające;

—

strona pozwana, nie przestrzegając własnych wytycznych, niewątpliwie naruszyła zasadę dobrej administracji.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa do bycia wysłuchanym:

—

prawo do bycia wysłuchanym wynika z posiadającej długą historię zasady ogólnej prawa Unii, według której osobie, na której interesy wydana przez organ publiczny decyzja ma znaczący wpływ, trzeba umożliwić przedstawienie swojego stanowiska;

—

w niniejszej sprawie zaskarżona decyzja rodzi pytanie o naruszenie prawa do bycia wysłuchanym. Dopiero bowiem dzięki zaskarżonej decyzji strona skarżąca była w stanie częściowo zrozumieć, że rzekomym problemem był brak szczegółowości informacji zawartych w załączniku 6. Zaskarżona decyzja nie mogła jednak zostać poddana badaniu dopuszczalności, co uniemożliwiło stronie skarżącej obronę;

—

w zaskarżonej decyzji strona pozwana, nie uwzględniając swoich własnych wytycznych w odniesieniu do załącznika 6 do zaproszenia do składania wniosków, jak wyjaśniono powyżej, oraz nadużywając procedury weryfikacji, naruszyła prawo strony skarżącej do bycia wysłuchaną.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/32

Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2023 r. – WT/Komisja

(Sprawa T-282/23)

(2023/C 271/45)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: WT (przedstawiciel: M. Velardo, avvocata)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji oddalającej wniosek o przeniesienie uprawnień emerytalnych na podstawie art. 11 ust. 2 i 3 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i warunków zatrudnienia innych pracowników Unii, wydanej przez Urząd Administrowania i Wypłacania Należności Indywidualnych PMO/2 – Emerytury i renty w dniu 4 sierpnia 2022 r. z sygnaturą „PMO 2, TFT IN, 2833610500, Pers. Nr: 336105”;

—

stwierdzenie nieważności decyzji OUZU (organu upoważnionego do zawierania umów o pracę) z dnia 13 lutego 2023 r., doręczonej tego samego dnia, oddalającej odwołanie (nr R/496/22) złożone na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej od decyzji z dnia 4 sierpnia 2022 r.;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej ze względu na to, że sześciomiesięczny termin jest przewidziany wyłącznie w przepisach wykonawczych, a nie wynika z żadnego przepisu regulaminu pracowniczego. Skarżąca podnosi również na podstawie art. 277 TFUE zarzut niezgodności z prawem ww. ogólnych przepisów wykonawczych ze względu na to, że są one sprzeczne z przepisami wyższego rzędu

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa przy wykładni pojęcia siły wyższej i przepisów finansowych oraz naruszenia obowiązku dbałości i zasady proporcjonalności. Nie ulega wątpliwości, że pandemia COVID-19 stanowi zdarzenie, które jest zarazem anormalne, jak nieprzewidywalne, a tym samym powoduje egzogeniczne skutki, które zakłócają również zarządzanie i planowanie codziennej działalności, w tym, jak w przypadku skarżącej, złożenie wniosku o przeniesienie uprawnień emerytalnych z przekroczeniem sześciomiesięcznego terminu. W niniejszej sprawie odnotowano bowiem istnienie zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych okoliczności umożliwiających powołanie się na siłę wyższą.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/32

Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Sber/SRB

(Sprawa T-290/23)

(2023/C 271/46)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sber Vermögensverwaltungs AG (Wiedń, Austria) (przedstawiciele: O. Behrends, lawyer)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącej o udzielenie dostępu do dokumentów;

—

po drugie, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Odwoławczej SRB z dnia 8 marca 2023 r. w sprawie 4/2022 w zakresie, w jakim decyzja ta zawiera niekorzystne ustalenia wobec strony skarżącej;

—

po trzecie, stwierdzenie nieważności odmownej odpowiedzi zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 (1), po upływie piętnastu dni roboczych od decyzji Komisji Odwoławczej;

—

obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że decyzja SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącego o udzielenie dostępu do dokumentu („decyzja pierwotna”) jest sprzeczna z prawem.

—

Bezprawność decyzji pierwotnej została ustalona przez Komisję Odwoławczą w decyzji w wiążący dla SRB sposób. Jej bezprawność wynika również z opisanych poniżej okoliczności.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że decyzja Komisji Odwoławczej jest sprzeczna z prawem z następujących powodów.

—

Komisja Odwoławcza przekroczyła swoje kompetencje i naruszyła art. 85 ust. 8 rozporządzenia (UE) 806/2014 (2), ponieważ twierdzi ona, iż może utrzymać w mocy niektóre części pierwotnej decyzji SRB w wiążący i ostateczny sposób, pomimo swojej decyzji o przekazaniu sprawy SRB do ponownego rozpoznania;

—

Komisja Odwoławcza w błędny sposób odmówiła dostępu do akt i ujawnienia dokumentów w drodze postanowienia z powodu swojego błędnego poglądu, iż stanowiłoby to obejście zasad dotyczących publicznego dostępu;

—

Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 1 lit. a) tiret czwarte rozporządzenia (WE) 1049/2001.

—

Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) 1049/2001.

3.

Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem dorozumianej odpowiedzi odmownej.

—

SRB naruszyła obowiązek wydania decyzji w terminie określonym w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Stanowi to odmowę dostępu zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Odmowa jest niezgodna z prawem z powodu wiążącego charakteru decyzji Komisji Odwoławczej SRB. Jest ona bezprawna również dlatego, że nie zawiera ona żadnego uzasadnienia.

Skarżący podnosi również zarzuty dotyczące sprzeczności z art. 20 i 21 ust. 4 regulaminu postępowania Komisji Odwoławczej oraz z art. 85 ust. 8 i art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w wykładni dokonanej przez SRB.

(1)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 l 145, s. 43).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz. U. 2014 L 225, s. 1).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/34

Skarga wniesiona w dniu 13 czerwca 2023 r. – Meta Platforms Ireland/EROD

(Sprawa T-325/23)

(2023/C 271/47)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Meta Platforms Ireland Ltd (Dublin, Irlandia) (przedstawiciele: H.-G. Kamann, F. Louis, M. Braun i A. Vallery, lawyers, P. Nolan, B. Johnston, C. Monaghan, L. Joyce i D. Breatnach, Solicitors, D. McGrath, SC, i E. Egan McGrath, Barrister)

Strona pozwana: Europejska Rada Ochrony Danych

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności „wiążącej decyzji EROD 1/2023 w przedmiocie sporu zainicjowanego przez Irish SA w przedmiocie przekazywania danych przez Meta Platforms Ireland Limited na potrzeby świadczonej przez nią usługi Facebook (art. 65 RODO)” z dnia 13 kwietnia 2023 r., w całości lub, tytułem żądania ewentualnego, w jej odpowiednich częściach; oraz

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że art. 65 ust. 1 lit. a) RODO narusza zasadę państwa prawa, art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Kartą”), a także art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC), w związku z czym przepis ten jest niezgodny z prawem i nieważny.

2.

Zarzut drugi, dotyczący przekroczenia przez EROD kompetencji przyznanych jej w art. 65 RODO.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia przez EROD ustanowionego w art. 41 karty prawa do dobrej administracji.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący tego, że EROD nie działała jako bezstronny organ, dopuszczając się w ten sposób naruszenia art. 41 karty.

5.

Zarzut piąty, dotyczący tego, że udzielone Data Protection Commission przez EROD polecenie nakazania Meta Ireland dostosowania operacji przetwarzania do regulacji zawartej w rozdziale V RODO i) narusza zasady impossibilium nulla obligatio est et ultra posse nemo obligo obligatio ur; ii) narusza zasadę pewności prawa; iii) jest pozbawione podstawy prawnej; iv) narusza art. 45 ust. 5 RODO i art. 288 ust. 4 TFUE; oraz v) narusza zasadę proporcjonalności.

6.

Zarzut szósty, dotyczący naruszenia przez EROD swobody prowadzenia przez Meta Ireland działalności gospodarczej zgodnie z art. 16 Karty.

7.

Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia przez EROD prawa własności Meta Ireland przysługującego jej na podstawie art. 17 Karty.

8.

Zarzut ósmy, dotyczący naruszenia przez EROD swobody świadczenia przez Meta Ireland usług zgodnie z art. 56 TFUE.

9.

Zarzut dziewiąty, dotyczący tego, że EROD naruszyła art. 83 RODO i szereg podstawowych zasad regulujących wymierzanie grzywien na podstawie tego rozporządzenia.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/35

Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2023 r. – Tyczka/EUIPO (READYPACK)

(Sprawa T-330/23)

(2023/C 271/48)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Tyczka GmbH (Geretsried, Niemcy) (przedstawiciel: M. Knitter)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „READYPACK” – zgłoszenie nr 18 512 637

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 17 kwietnia 2023 r. w sprawie R 2274/2022-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i art. 7 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—

Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/35

Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2023 r. – MPM Quality/EUIPO – Elton Hodinářská (PRIM)

(Sprawa T-333/23)

(2023/C 271/49)

Język skargi: czeski

Strony

Strona skarżąca: MPM Quality (Frydek-Mistek, Republika Czeska) (przedstawiciel: M. Kyjovský, advokát)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Elton Hodinářská a.s. (Nowe Miasto nad Metują, Republika Czeska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy PRIM – zgłoszenie nr 12030441

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 27 marca 2023 r. w sprawach połączonych R 1308/2022-2 i R 1325/2022-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności punktów I, II, IV i V sentencji zaskarżonej decyzji;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

naruszenie art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/36

Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2023 r. – Next Media Project/EFCA

(Sprawa T-338/23)

(2023/C 271/50)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Next Media Project, SLU (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciele: R. Simar i L. Trefon, adwokaci)

Strona pozwana: Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa

Żądania

Skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa z dnia 8 czerwca 2023 r. o odrzuceniu oferty Next Media Project;

—

obciążenie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca zarzuca pozwanej naruszenie pkt 12.2 i 29.3 załącznika 1 do rozporządzenia 2018/1046 (1), specyfikacji warunków zamówienia (art. 3.4.2 specjalnej specyfikacji zamówienia EFCA/2022/OP/0004) oraz obowiązków staranności i ostrożności; ponadto podnosi ona, że pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie.

—

Zarzut ma na celu wykazanie, że druga strona była zobowiązana do uwzględnienia oferty skarżącej, ponieważ oferta ta nie jest dotknięta nieprawidłowością w rozumieniu pkt 12.2 załącznika 1 do wspomnianego rozporządzenia 2018/1046.

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/36

Postanowienie Sądu z dnia 12 czerwca 2023 r. – Argyraki/Komisja

(Sprawa T-679/19) (1)

(2023/C 271/51)

Język postępowania: francuski

Prezes dziesiątej izby zarządziła wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 399 z 25.11.2019.

31.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 271/37

Postanowienie Sądu z dnia 14 czerwca 2023 r. – D&G Laboratories/EUIPO – Holpindus (aleva NATURALS)

(Sprawa T-28/23) (1)

(2023/C 271/52)

Język postępowania: angielski

Prezes drugiej izby zarządziła wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 104 z 20.3.2023.