18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/1

Kursy walutowe euro (1)

17 lipca 2023 r.

(2023/C 253/01)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1230
JPY	Jen	155,38
DKK	Korona duńska	7,4504
GBP	Funt szterling	0,85873
SEK	Korona szwedzka	11,4873
CHF	Frank szwajcarski	0,9652
ISK	Korona islandzka	146,90
NOK	Korona norweska	11,2420
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,757
HUF	Forint węgierski	373,03
PLN	Złoty polski	4,4508
RON	Lej rumuński	4,9414
TRY	Lir turecki	29,5517
AUD	Dolar australijski	1,6487
CAD	Dolar kanadyjski	1,4845
HKD	Dolar Hongkongu	8,7750
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7727
SGD	Dolar singapurski	1,4839
KRW	Won	1 421,92
ZAR	Rand	20,2582
CNY	Yuan renminbi	8,0457
IDR	Rupia indonezyjska	16 842,79
MYR	Ringgit malezyjski	5,0990
PHP	Peso filipińskie	61,125
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	38,856
BRL	Real	5,3960
MXN	Peso meksykańskie	18,8477
INR	Rupia indyjska	92,1073

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/2

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie zalecenia dotyczącego decyzji Rady upoważniającej do podjęcia rokowań w sprawie zasad handlu cyfrowego z Republiką Korei i Singapurem

(2023/C 253/02)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

14 kwietnia 2023 r. Komisja Europejska wydała zalecenie dotyczące decyzji Rady upoważniającej do podjęcia rokowań w sprawie zasad handlu cyfrowego z Republiką Korei i Singapurem.

Celem tego zalecenia jest upoważnienie Komisji do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Korei i z Singapurem w celu ustanowienia wiążących zasad handlu towarami i usługami prowadzonego drogą elektroniczną. Negocjacje te mogą obejmować transgraniczny przepływ danych oparty na zaufaniu, wymogi dotyczące lokalizacji danych oraz ochronę danych osobowych.

EIOD przypomina, że ponieważ ochrona danych osobowych jest prawem podstawowym w Unii, nie może ona podlegać negocjacjom w kontekście umów handlowych zawieranych przez UE. Dialogi dotyczące ochrony danych i negocjacje handlowe z krajami trzecimi mogą się uzupełniać, ale muszą toczyć się odrębnymi torami. Przepływ danych osobowych między UE a państwami trzecimi powinien być możliwy dzięki wykorzystaniu mechanizmów przewidzianych w przepisach UE dotyczących ochrony danych. EIOD przypomina, że w 2018 r. Komisja zatwierdziła przepisy horyzontalne dotyczące transgranicznych przepływów danych i ochrony danych osobowych w negocjacjach handlowych. EIOD uważa, że przepisy te stanowią wyważony kompromis między interesami publicznymi i prywatnymi, ponieważ umożliwiają UE zwalczanie protekcjonistycznych praktyk w państwach trzecich w odniesieniu do handlu cyfrowego, przy jednoczesnym zapewnieniu, aby umowy handlowe nie mogły być wykorzystywane do kwestionowania wysokiego poziomu ochrony gwarantowanego przez Kartę praw podstawowych UE i unijne przepisy dotyczące ochrony danych osobowych. EIOD wnioskuje z tego zalecenia, że należy rozpocząć negocjacje w sprawie przepływu danych i ochrony danych w celu uzgodnienia przepisów, które są spójne z tymi przepisami horyzontalnymi. W celu zapewnienia jasności EIOD zaleca zawarcie wyraźnego odniesienia do tych przepisów horyzontalnych.

Ponadto, zwłaszcza w odniesieniu do Republiki Korei, EIOD zwraca uwagę, że Komisja przyznała już temu państwu ustalenie dotyczące odpowiedniego stopnia ochrony w 2021 r. W związku z tym przekazywanie danych osobowych przez administratora lub podmiot przetwarzający w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) organizacjom w Republice Korei objętym decyzją stwierdzającą odpowiedni stopień ochrony może odbywać się bez konieczności uzyskania dalszej zgody. W związku z tym EIOD zaleca dalsze wyjaśnienie, dlaczego, pomimo decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony, dalsze negocjacje w sprawie transgranicznych przepływów danych i ochrony danych są uważane za konieczne w przypadku Republiki Korei.

Ponadto EIOD wnioskuje, że wytyczne negocjacyjne i postanowienia horyzontalne umożliwiają, w należycie uzasadnionych przypadkach, zastosowanie środków, które wymagałyby od administratorów lub podmiotów przetwarzających przechowywania danych osobowych w UE/EOG. EIOD przypomina, że wraz z EROD zalecił niedawno, aby administratorzy i podmioty przetwarzające, mające siedzibę w UE/EOG i przetwarzające elektroniczne dane osobowe dotyczące zdrowia w ramach wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie europejskiej przestrzeni danych dotyczących zdrowia, byli zobowiązani do przechowywania tych danych w UE/EOG, bez uszczerbku dla możliwości przekazywania elektronicznych danych osobowych dotyczących zdrowia zgodnie z rozdziałem V RODO. W celu uniknięcia wątpliwości EIOD zaleca jednoznaczne wyjaśnienie w wytycznych negocjacyjnych, że wynegocjowane zasady nie powinny uniemożliwiać UE lub państwom członkowskim przyjmowania, w należycie uzasadnionych przypadkach, środków, które wymagałyby od administratorów lub podmiotów przetwarzających przechowywania danych osobowych w UE/EOG.

1. WPROWADZENIE

14 kwietnia 2023 r. Komisja Europejska („Komisja”) wydała zalecenie dotyczące decyzji Rady upoważniającej do podjęcia rokowań w sprawie zasad handlu cyfrowego z Republiką Korei i Singapurem (1) („zalecenie”). W załączniku do zalecenia wyszczególniono wytyczne dotyczące negocjacji w sprawie zasad handlu cyfrowego z Republiką Korei i z Singapurem oraz proponowaną treść zasad i zobowiązań („załącznik”).

Unia Europejska („UE”) zawarła umowę o wolnym handlu z Republiką Korei w 2011 r. oraz umowę o wolnym handlu z Singapurem w 2019 r. Umowy te przewidują istotne zobowiązania w zakresie handlu towarami i usługami między stronami, ale nie zawierają kompleksowych zasad dotyczących handlu cyfrowego (2).

UE i Republika Korei zawarły partnerstwo cyfrowe 28 listopada 2022 r. i w tym kontekście uzgodniły niewiążące zasady handlu cyfrowego 30 listopada 2022 r. UE i Singapur zawarły partnerstwo cyfrowe 1 lutego 2023 r., a 31 stycznia 2023 r. uzgodniły niewiążące zasady handlu cyfrowego (3).

Celem zalecenia jest upoważnienie Komisji do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Korei i Singapurem w celu ustanowienia wiążących zasad dotyczących handlu towarami i usługami prowadzonego drogą elektroniczną, zgodnie z art. 218 ust. 3 i 4 TFUE.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 14 kwietnia 2023 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE (4) o ochronie danych.

5. WNIOSKI

18.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia:

(1)

zawrzeć wyraźne odniesienie do faktu, że negocjacje w sprawie przepływu danych i ochrony danych powinny zostać otwarte w celu uzgodnienia przepisów spójnych z przepisami horyzontalnymi dotyczącymi transgranicznego przepływu danych i ochrony danych osobowych w negocjacjach handlowych zatwierdzonych przez Komisję w 2018 r.;

(2)	wyjaśnić w motywie, dlaczego pomimo decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony przyznanej Republice Korei, dalsze negocjacje w sprawie transgranicznego przepływu danych i ochrony danych są uważane za konieczne z tym krajem;

(3)

objaśnić w wytycznych negocjacyjnych zawartych w załączniku do zalecenia, że wynegocjowane zasady nie powinny uniemożliwiać UE lub państwom członkowskim nakładania na administratorów i podmioty przetwarzające, w należycie uzasadnionych przypadkach, obowiązku przechowywania danych osobowych w UE/EOG; oraz

(4)	dodać odniesienie do konsultacji z EIOD w motywie wniosku.

Bruksela, 15 maja 2023 r.

Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI

(1) COM(2023) 230 final, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?qid=1681472401391&uri=COM%3A2023%3A230%3AFIN

(2) Motyw 1 wniosku.

(3) Motyw 2 wniosku.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 45/2001 i decyzję nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/4

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat podpisania, zawarcia i tymczasowego stosowania Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru i protokołu wykonawczego do tej umowy (na lata 2023–2027)

(2023/C 253/03)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

Zasięgnięto opinii EIOD w sprawie wniosków Komisji dotyczących podpisania, zawarcia i tymczasowego stosowania nowej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru i protokołu wykonawczego do tej umowy, których głównym celem jest ustanowienie partnerstwa i ram zarządzania prawnego, środowiskowego, gospodarczego i społecznego w dziedzinie rybołówstwa.

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje dodanie szczegółowego zapisu dotyczącego ochrony danych do art. 16 protokołu, a także włączenie dodatku 2 do załącznika do protokołu, który zawiera użyteczne informacje na temat warunków i zabezpieczeń związanych z przetwarzaniem danych osobowych. Do celów przekazywania danych EIOD zaleca jednak skorzystanie z usług wspólnego komitetu składającego się z przedstawicieli organów Unii i malgaskiego ministerstwa odpowiedzialnego za rybołówstwo, w celu dalszego uszczegółowienia takich odpowiednich zabezpieczeń, egzekwowalnych praw osób, których dane dotyczą, i skutecznych środków ochrony prawnej. W ten sposób EIOD zaleca Komisji należyte uwzględnienie wytycznych Europejskiej Rady Ochrony Danych (EROD) 2/2020 dotyczących art. 46 ust. 2 lit. a) i art. 46 ust. 3 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/679 (1) w odniesieniu do przekazywania danych osobowych między organami i podmiotami publicznymi z EOG i spoza EOG.

1. WPROWADZENIE

28 kwietnia 2023 r. Komisja Europejska („Komisja”) wydała:

—

wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, oraz tymczasowego stosowania Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru i protokołu wykonawczego do tej umowy (na lata 2023–2027) („wniosek w sprawie podpisania”) (2); oraz

—

wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, oraz tymczasowego stosowania Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru i protokołu wykonawczego do tej umowy (na lata 2023–2027) („wniosek w sprawie zawarcia”) (3).

Celem wniosku w sprawie podpisania jest (i) upoważnienie do podpisania, w imieniu Unii, Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru (zwanej dalej „umową o partnerstwie”) oraz protokołu wykonawczego do umowy o partnerstwie (na lata 2023-2027) (zwanego dalej „protokołem”) (4) oraz (ii) zapewnienie tymczasowego stosowania umowy o partnerstwie i protokołu (5).

Celem wniosku w sprawie zawarcia jest zatwierdzenie umowy o partnerstwie i protokołu (6).

Celem umowy o partnerstwie jest ustanowienie partnerstwa i ram zarządzania prawnego, środowiskowego, gospodarczego i społecznego w dziedzinie rybołówstwa (7).

Celem protokołu jest wykonanie postanowień umowy o partnerstwie poprzez ustanowienie w szczególności warunków regulujących dostęp statków unijnych do obszaru połowowego Madagaskaru oraz współpracę przewidzianą w umowie o partnerstwie (8).

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 28 kwietnia 2023 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE o ochronie danych. EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie do tych konsultacji w motywie 9 wniosku w sprawie podpisania i w motywie 8 wniosku w sprawie zawarcia. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 rozporządzenia UE o ochronie danych.

3. WNIOSKI

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia:

(1)

skorzystanie z usług wspólnego komitetu w celu dalszego uszczegółowienia odpowiednich zabezpieczeń, egzekwowalnych praw osób, których dane dotyczą, i skutecznych środków ochrony prawnej wymienionych w dodatku 2 do załącznika do protokołu. W ten sposób EIOD zaleca Komisji należyte uwzględnienie wytycznych Europejskiej Rady Ochrony Danych (EROD) 2/2020 dotyczących art. 46 ust. 2 lit. a) i art. 46 ust. 3 lit. b) rozporządzenia 2016/679 w odniesieniu do przekazywania danych osobowych między organami i podmiotami publicznymi z EOG i spoza EOG.

Bruksela, 1 czerwca 2023 r.

Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(2) COM(2023) 218 final.

(3) COM(2023) 219 final.

(4) Art. 1 wniosku w sprawie podpisania.

(5) Art. 3 i 4 wniosku w sprawie podpisania.

(6) Art. 1 wniosku w sprawie zawarcia.

(7) Art. 2 umowy o partnerstwie.

(8) Art. 2 protokołu.

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/6

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania postępowań w sprawach karnych

(2023/C 253/04)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIODhttps://edps.europa.eu)

5 kwietnia 2023 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania postępowań w sprawach karnych.

EIOD w pełni popiera cel Komisji, jakim jest ustanowienie wspólnych zasad przekazywania postępowań karnych z jednego państwa członkowskiego do drugiego, aby skutecznie zwalczać przestępczość transgraniczną i zapewnić, by dochodzenie lub ściganie przestępstwa prowadziło najodpowiedniejsze do tego celu państwo członkowskie.

Z zadowoleniem przyjmuje również wyjaśnienie podane we wniosku, że przyszłe rozporządzenie będzie podstawą prawną wymiany danych osobowych między państwami członkowskimi w celu przekazywania postępowań karnych zgodnie z art. 8 i art. 10 lit. a) dyrektywy (UE) 2016/680 Parlamentu Europejskiego i Rady (1).

EIOD zwraca się do prawodawcy o dalsze wyjaśnienie ról i obowiązków władz centralnych zgodnie z tym wnioskiem, a także odniesień do ram prawnych ochrony danych.

1. WPROWADZENIE

5 kwietnia 2023 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania postępowań w sprawach karnych (2) („wniosek”).

Celem wniosku jest przyjęcie nowego instrumentu dotyczącego przekazywania postępowań karnych między państwami członkowskimi w celu: (1) poprawy skuteczności i prawidłowości przebiegu postępowań w UE; (2) poprawy poszanowania praw podstawowych w procesie przekazywania postępowań karnych; (3) poprawy skuteczności i pewności podczas przekazywania postępowań karnych; (4) umożliwienia przekazywania postępowań karnych, jeżeli leży to w interesie wymiaru sprawiedliwości, ale obecnie nie jest możliwe między państwami członkowskimi, oraz ograniczenia zjawiska bezkarności (3).

Inicjatywa ta została uwzględniona w programie prac Komisji na 2022 r (4). i jest częścią unijnej strategii zwalczania przestępczości zorganizowanej 2021–2025 (5).

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 5 kwietnia 2023 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE o ochronie danych (6). EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 62 wniosku. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 rozporządzenia UE o ochronie danych.

5. WNIOSKI

13.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia:

(1)	wyjaśnienie ról i obowiązków władz centralnych w motywie 58 i art. 22 ust. 2 wniosku,

(2)	wyjaśnienie i dostosowanie motywów 55 i 58, jeśli chodzi o odniesienia do ram prawnych ochrony danych.

Bruksela, 22 maja 2023 r.

Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

(2) COM(2023) 185 final.

(3) Zob. s. 3 uzasadnienia.

(4) https://commission.europa.eu/system/files/2023-01/cwp2022_en.pdf

(5) Komunikat Komisji w sprawie unijnej strategii zwalczania przestępczości zorganizowanej 2021–2025, COM(2021) 170 final.

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/8

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2009/102/WE i (UE) 2017/1132 w odniesieniu do szerszego wykorzystania i aktualizacji narzędzi i procesów cyfrowych w ramach prawa spółek

(2023/C 253/05)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

29 marca 2023 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2009/102/WE i (UE) 2017/1132 w odniesieniu do szerszego wykorzystania i aktualizacji narzędzi i procesów cyfrowych w ramach prawa spółek („wniosek”).

EIOD przyjmuje do wiadomości ogólny cel wniosku, jakim jest zwiększenie przejrzystości i zaufania do środowiska biznesowego dla spółek, konsumentów i innych zainteresowanych stron z sektora prywatnego, a także organów publicznych. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przepisy przewidujące publiczne ujawnienie danych osobowych naruszają prawo do ochrony życia prywatnego i danych osobowych. Chociaż EIOD rozumie, że konieczne może być upublicznienie niektórych kategorii danych osobowych, aby osiągnąć konkretne i jasno określone cele leżące w interesie publicznym, na cel przejrzystości nie można powoływać się jako na cel sam w sobie. Aby zapewnić zgodność z art. 7 i 8 Karty, EIOD uważa, że cele interesu publicznego uzasadniające ujawnienie danych osobowych powinny być wyraźniej sformułowane w części normatywnej wniosku. Ponadto kategorie danych osobowych, które mają być publicznie dostępne, powinny być określone w sposób wyczerpujący, z uwzględnieniem wymogów konieczności i proporcjonalności.

Podobnie EIOD rozumie, że połączenie różnych systemów integracji rejestrów na poziomie Unii ma na celu dalsze zwiększenie przejrzystości. Ustanowienie połączeń między systemem integracji rejestrów przedsiębiorstw (BRIS), systemem integracji rejestrów beneficjentów rzeczywistych (BORIS) i systemem wzajemnego połączenia rejestrów upadłości (IRI) powinno jednak odpowiadać konkretnym celom wyraźnie określonym w części normatywnej wniosku.

Ponadto wniosek powinien objaśnić odpowiednie role państw członkowskich i Komisji, w szczególności w kontekście BRIS, oraz połączenia między BRIS a BORIS i IRI.

1. WPROWADZENIE

Ogólne cele wniosku obejmują zwiększenie przejrzystości i zaufania w środowisku biznesowym, osiągnięcie bardziej cyfrowych i połączonych transgranicznych usług publicznych dla spółek oraz ułatwienie MŚP ekspansji transgranicznej, co z kolei prowadzi do bardziej zintegrowanego i bardziej cyfrowego jednolitego rynku. Aby to osiągnąć, wniosek przewiduje zwiększenie ilości danych o spółkach dostępnych w rejestrach działalności gospodarczej lub systemie integracji rejestrów przedsiębiorstw (BRIS) i poprawę ich wiarygodności. Przewiduje również umożliwienie bezpośredniego wykorzystania danych o spółkach dostępnych w rejestrach działalności gospodarczej przy zakładaniu transgranicznych oddziałów lub spółek zależnych oraz w innych działaniach i sytuacjach transgranicznych (2).

Wniosek jest zgodny z unijnymi celami w zakresie cyfryzacji określonymi w szczególności w komunikacie Komisji pt. „Cyfrowy kompas na 2030 r.: europejska droga w cyfrowej dekadzie” (3). Jest on również zgodny z komunikatami Komisji pt. „Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r.” (4) i „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (5), ponieważ ma na celu usunięcie przeszkód utrudniających ekspansję transgraniczną, jakie napotykają obecnie małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) na jednolitym rynku. Wniosek został włączony do programu prac Komisji na 2023 r. jako jedno z kluczowych działań w ramach głównego celu Komisji, jakim jest „Europa na miarę ery cyfrowej” (6).

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 30 marca 2023 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE o ochronie danych (7). EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 39 wniosku. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 EUDPR.

6. WNIOSKI

26.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia:

(1)	wyraźniej określić cele interesu publicznego uzasadniające publiczne ujawnianie informacji i dokonać tego w części normatywnej wniosku;

(2)	wyczerpująco określić we wniosku wszystkie kategorie danych osobowych, które mają być udostępniane publicznie;

(3)	sprecyzować, co oznacza użycie terminu „dane/informacje” (ang. particulars),

(4)	określenie w części normatywnej wniosku konkretnych celów połączenia między systemem integracji rejestrów, systemem integracji rejestrów beneficjentów rzeczywistych i systemem wzajemnego połączenia rejestrów upadłości;

(5)	wyjaśnić odpowiednie role państw członkowskich i Komisji, w szczególności w kontekście połączeń, które mają zostać ustanowione między systemem integracji rejestrów, systemem integracji rejestrów beneficjentów rzeczywistych i systemem wzajemnego połączenia rejestrów upadłości.

Bruksela, dnia 17 maja 2023 r.

Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI

(1) COM(2023) 177 final.

(2) COM(2023) 177 final, s. 2.

(3) COM(2021) 118 final.

(4) COM(2021) 350 final.

(5) COM (2020) 103 final.

(6) COM(2022) 548 final.

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/10

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 253/06)

Państwo członkowskie

Francja

Trasa

Brest-Ouessant

Okres obowiązywania umowy

1 kwietnia 2024 r. – 31 marca 2028 r.

Ostateczny termin składania wniosków i ofert

22 września 2023 r. do godz. 17:00 (czasu obowiązującego w Paryżu)

Adres, pod którym udostępnia się tekst zaproszenia do składania ofert oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące zaproszenia do składania ofert i obowiązku użyteczności publicznej

REGION BRETANII

Direction des Transports et des Mobilités

Boulevard Isidore Marfille

CS 42941

29229 Brest CEDEX 2

FRANCJA

Tel. +33 299279731

E-mail: stephane.marsille@bretagne.bzh

Adres profilu nabywcy:

https://marches.megalis.bretagne.bzh/entreprise

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/11

Publikacja wniosku o wprowadzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina na podstawie art. 97 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013

(2023/C 253/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 98 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU NA POZIOMIE UNII

„Dealu Mare”

PDO-RO-A1079-AM02

Data złożenia wniosku: 15.1.2021

1. Wnioskodawca i uzasadniony interes

ASOCIAȚIA PROFESIONALĂ VITIVINICOLĂ DEALU MARE [Stowarzyszenie Branżowe Plantatorów Winorośli Dealu Mare]

ASOCIAȚIA PROFESIONALĂ VITIVINICOLĂ DEALU MARE [Stowarzyszenie Zawodowych Plantatorów Winorośli Dealu Mare] jest członkiem Krajowej Organizacji Stowarzyszeń Międzybranżowych Plantatorów Winorośli (ONIV) – grupy wybranej przez organizacje producentów z własnej inicjatywy do ich reprezentowania. W 2011 r. organizacja ta została uznana za międzybranżową organizację producentów rolnych (OIPA) dla sektora wina.

Stowarzyszenie to pełni funkcję reprezentacyjną w zakresie zarządzania winnicami wpisanych do rejestru plantacji winorośli (RPV), które stosują chronioną nazwę pochodzenia (ChNP) „Dealu Mare” oraz chronione oznaczenie geograficzne (ChOG), zrzeszając 15 podmiotów gospodarczych (producentów) prowadzących działalność w okręgach Buzău i Prahova oraz produkujących i wprowadzających do obrotu wina objęte ChNP/ChOG, zarządzając plantacjami o powierzchni ok. 1 500 ha, na których produkuje się wina gatunkowe objęte ChNP/ChOG z wykorzystaniem dużej liczby odmian winorośli pochodzenia rumuńskiego uprawianych/zarejestrowanych w systemie jakości.

2. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Kategorie produktów sektora wina

☒

Związek

☒	Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu

3. Opis zmiany i powody jej wprowadzenia

1. Włączenie nowych kategorii wina

Ponieważ Rumunia przesłała za pośrednictwem systemu E-Bacchus kilka specyfikacji produktu sporządzonych oddzielnie dla każdej kategorii produktu ustanowionej prawem, w przypadku ChNP „Dealu Mare” przepisy dotyczące produkcji win należy zebrać w jednej specyfikacji produktu obejmującej warunki produkcji wszystkich kategorii win uzyskiwanych w ramach tej nazwy: win niemusujących, gatunkowych win musujących, aromatycznych gatunkowych win musujących, win półmusujących.

Wymienione kategorie wina zdefiniowano w następujący sposób.

Gatunkowe wino musujące to wino otrzymywane w wyniku pierwotnej lub wtórnej fermentacji alkoholowej, ze świeżych winogron, moszczu winogronowego lub wina, które to produkty po otwarciu pojemnika uwalniają dwutlenek węgla pochodzący wyłącznie z fermentacji.

Aromatyczne gatunkowe wino musujące to gatunkowe wino musujące otrzymane z moszczu lub częściowo sfermentowanego moszczu wyprodukowanego z winogron odmian aromatycznych uprawianych w winnicach znajdujących się na wyznaczonym obszarze nazwy pochodzenia.

Wino półmusujące to wino produkowane z wina i moszczu winogronowego lub częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego uzyskanego z odmian winogron uprawianych na plantacjach winorośli znajdujących się na wyznaczonym obszarze nazwy pochodzenia. Jest to produkt otrzymywany z wina, pod warunkiem że całkowita zawartość alkoholu w tym winie wynosi minimum 9 % objętości, a wino znajduje się w zamkniętych pojemnikach i charakteryzuje się nadciśnieniem spowodowanym endogennym dwutlenkiem węgla.

W rezultacie zmieniono rozdział I specyfikacji produktu oraz pkt 3 jednolitego dokumentu.

2. Określenie odmian wykorzystywanych do uzyskania nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina, które będą produkowane w ramach ChNP „Dealu Mare”, należy zmienić specyfikację produktu, aby uwzględnić odmiany przeznaczone do produkcji tych kategorii wina (gatunkowe wino musujące, aromatyczne gatunkowe wino musujące, wino półmusujące) w ramach ChNP „Dealu Mare”.

W związku z tym zmieniono rozdziały IV, V i VI specyfikacji produktu oraz pkt 5.2 jednolitego dokumentu.

3. Określenie wielkości produkcji nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina w ramach ChNP „Dealu Mare” należy zmienić specyfikację produktu, aby uwzględnić wielkość zbiorów winogron i produkcji wina w odniesieniu do tych nowych kategorii wina, które to wielkości określono na maksymalnie 14 000 kg winogron z hektara oraz maksymalnie 105 hl wyprodukowanego wina z hektara.

W związku z tym zmieniono rozdziały V i VI specyfikacji produktu oraz pkt 5.2 jednolitego dokumentu.

4. Uzupełnienie informacji na temat związku z wyznaczonym obszarem w odniesieniu do nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina w ramach ChNP „Dealu Mare” należy zmienić specyfikację produktu, tak aby zawierała dodatkowe szczegółowe informacje na temat obszaru geograficznego i związku między obszarem a produktem (zależność przyczynowa) w odniesieniu do tych nowych kategorii.

Szczegóły dotyczące produktów (nowe kategorie wina – gatunkowe wina musujące, aromatyczne gatunkowe wina musujące, wina półmusujące) uzupełniono o informacje na temat czynnika ludzkiego związanego z otrzymywaniem win. Zmiany te są konieczne, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ChNP.

W celu zapewnienia większej jasności niektóre informacje dotyczące związku przyczynowego między obszarem a produktem zostały przeformułowane.

W rezultacie zmieniono rozdział II specyfikacji produktu oraz pkt 8 jednolitego dokumentu.

5. Określenie przepisów dotyczących etykietowania nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina należy uzupełnić specyfikację produktu o warunki dotyczące etykietowania (oznaczenia obowiązkowe i nieobowiązkowe) oraz prezentacji (butelkowanie) nowo wprowadzonych kategorii wina.

Specyfikacja produktu została uzupełniona o określone warunki dotyczące etykietowania aromatycznych gatunkowych win musujących i półmusujących z uwzględnieniem nazw obszarów geograficznych (miejscowości) cieszących się renomą w dziedzinie produkcji wina, które współbrzmią z nazwą ChNP „Dealu Mare”, sugerując tradycję produkcji wina wysokiej jakości na tym obszarze.

W rezultacie zmieniono rozdział XII specyfikacji produktu oraz pkt 9 jednolitego dokumentu.

6. Określenie warunków dotyczących praktyk upraw

Specyfikacja produktu została uzupełniona o szczegółowe informacje na temat praktyk upraw związanych z gęstością nasadzeń, stosowanych w celu uzyskania nowych kategorii gatunkowego wina musującego, aromatycznego gatunkowego wina musującego i wina półmusującego (minimalna gęstość sadzenia w podkładkach/ha, maksymalne obciążenie owocami, żywotne grona wszystkich odmian, forma prowadzenia – krótkie lub półwysokie).

W rezultacie zmieniono rozdział VIII specyfikacji produktu, natomiast jednolity dokument pozostał bez zmian.

7. Określenie parametrów fizykochemicznych nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina produkowanych w ramach ChNP „Dealu Mare” konieczne jest również uzupełnienie specyfikacji produktu o specyficzne właściwości fizykochemiczne nowych kategorii win wprowadzonych na podstawie wniosku o zmianę, aby zapewnić zgodność z przepisami dotyczącymi ChNP.

W rezultacie zmieniono rozdział XI specyfikacji produktu oraz pkt 4 jednolitego dokumentu.

8. Określenie właściwości organoleptycznych nowych kategorii wina

W związku z wprowadzeniem nowych kategorii wina produkowanych w ramach ChNP „Dealu Mare” konieczne jest również uzupełnienie specyfikacji produktu o specyficzne właściwości organoleptyczne nowych kategorii win wprowadzonych na podstawie wniosku o zmianę, aby zapewnić zgodność z przepisami dotyczącymi ChNP.

W rezultacie zmieniono rozdział XI specyfikacji produktu oraz pkt 4 jednolitego dokumentu.

9. Określenie szczególnych praktyk technologicznych dotyczących nowych kategorii wina

Specyfikacja produktu została uzupełniona o szczególne praktyki technologiczne dotyczące uzyskiwania nowych kategorii wina będących przedmiotem wniosku – gatunkowych win musujących, aromatycznych gatunkowych win musujących, win półmusujących.

W rezultacie zmieniono rozdział X specyfikacji produktu, natomiast jednolity dokument pozostał bez zmian.

10. Usunięcie odmiany winorośli z uprawy

Zmieniono specyfikację produktu i usunięto z niej główną odmianę winorośli Trebbiano, ponieważ nie jest ona wykorzystywana do produkcji ChNP „Dealu Mare”.

W związku z tym zmieniono rozdziały IV, V i VI specyfikacji produktu oraz pkt 5.2 i 7 jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Dealu Mare

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

5.	Gatunkowe wino musujące

6.	Aromatyczne gatunkowe wino musujące

8.	Wino półmusujące

4. Opis wina lub win

4.1. Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – wina białe

Wina mają aromaty owoców egzotycznych, gruszek, nutę kwiatów winorośli, świeżo ściętego siana, jaśminu i akacji.

Szata zazwyczaj w odcieniach barwy żółtej, cytrynowożółtej lub słomkowożółtej z zielonkawymi refleksami.

Na podniebieniu wina te są świeże, owocowe i lekko mineralne.

Minimalna zawartość cukru, wyrażona jako suma glukozy i fruktozy w winach „Dealu Mare” niepochodzących z Valea Călugărească wynosi 5 g/l. (250 mg/l dwutlenku siarki w przypadku win białych i różowych).

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	15,00
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość ogólna	5,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	250

4.2. Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – wina różowe

Barwa: jasnoróżowa/jasnołososiowa, od jasnoróżowej po pomarańczową, bladoróżowa, czasem malinoworóżowa.

Aromaty/smak: soczyste truskawki i maliny, poziomki, żurawina, delikatne akcenty róży, świeża kwasowość, owocowy posmak, czasem z nutą owocu granatu i dojrzałych czerwonych owoców, lekkie ślady białego pieprzu.

Aromat: dominujący bukiet owocowy – wiśnie, poziomki, truskawki, kwiaty róży, dojrzałe wiśnie, maliny, pomelo.

Minimalna zawartość cukru, wyrażona jako suma glukozy i fruktozy w winach „Dealu Mare” niepochodzących z Valea Călugărească wynosi 5 g/l (250 mg/l dwutlenku siarki w przypadku win białych i różowych).

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	15,00
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość ogólna	5,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	250

4.3 Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – wina czerwone

Wina czerwone charakteryzują się finezją, niską zawartością tanin, aksamitnością i średnią intensywnością barwy. Są to wina o delikatnym aromacie dojrzałych czerwonych owoców, śliwek, czarnych owoców leśnych, cynamonu i słodkich migdałów. Ich smak jest bogaty, pełny, harmonijny, czuć w nim dobrze zintegrowaną kwasowość oraz taniny; barwa win obejmuje różne odcienie: od rubinowoczerwonej, przez barwę owocu granatu po ciemnoczerwoną.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	15,00
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	150

4.4 Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – gatunkowe wina musujące

Wina białe (o barwie słomkowożółtej lub subtelnej złotożółtej) – owocowość, świeżość, subtelny aromat kwiatów akacji, drobne, trwałe bąbelki, wyrazistość wynikająca z równowagi słodko-kwasowej.

Są one aksamitne, mają dużą zawartość ekstraktu i glicerolu, wysoką kwasowość, aromat grejpfruta, miodu, piżma, smak świeżych cytrusów, brzoskwiń, dojrzałych gruszek i migdałów lub lekko korzenny i słodko-gorzki, charakteryzuje je aromat świeżo ściętego siana, tostów, są kremowe i delikatnie napowietrzone.

Różowe wino musujące – refleksy bardzo bladego różowołososiowego/przejrzystego różu, orzeźwiające, aromaty czerwonych owoców (truskawek, dojrzałych malin), kwiatowe (róża), smak porzeczek, malin, świeżych poziomek, delikatna pianka, trwałe, czasami wysoka kwasowość.

Wina czerwone mają rubinową barwę, są kwiatowe (z subtelnym zapachem róży), mają delikatne, trwałe bąbelki, charakteryzują się świeżością (soczyste dojrzałe maliny, truskawki) i są intensywnie owocowe.

Nadciśnienie tych win w temperaturze 20 °C wynosi: min. 3,5 bara.

Maksymalna kwasowość lotna win (meq/l) różni się w zależności od barwy win i zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	14,0
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	10,0
Minimalna kwasowość ogólna	6,0 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	185

4.5 Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – aromatyczne gatunkowe wina musujące

Wina mają obfite, drobne i trwałe bąbelki, słomkowożółtą barwę z zielonkawymi refleksami oraz delikatny, intensywny bukiet winogron muskat, kwiatów winorośli i grejpfruta, który jest przyjemny i harmonijny, zachowujący równowagę między słodyczą a kwasowością.

Nadciśnienie tych win w temperaturze 20 °C wynosi: min. 3,0 bara.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	14,0
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	6,0
Minimalna kwasowość ogólna	5,0 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	185

4.6 Analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne – wina półmusujące

Wina te są ekstraktywne i mają dobrą kwasowość. Półmusujące wino białe lub różowe (otrzymywane z czarnych odmian winorośli) jest produkowane w odmianach wytrawnych, półwytrawnych, półsłodkich i słodkich.

Półmusujące wino białe ma słomkowożółtą barwę z zielonkawymi refleksami, charakteryzuje się obfitym bąbelkowaniem i delikatnym, trwałym napowietrzeniem, delikatnym, intensywnym aromatem winogron muskat, kwiatu winorośli, grejpfruta oraz równowagą między słodyczą a kwasowością.

Półmusujące wina różowe mają owocowe aromaty (truskawki, śliwki, czarne wiśnie, owoce leśne, jagody, aromatyczne zioła, miód, poziomki) i barwę bladoróżową z lekką nutą łososiową.

Nadciśnienie w tych winach w temperaturze 20 °C wynosi min. 1 bar i maks. 2,5 bara z powodu endogennego dwutlenku węgla.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	13,0
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	7,0
Minimalna kwasowość ogólna	5,0 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	185

5. Praktyki winiarskie

a) Szczególne praktyki enologiczne

Praktyki uprawy

—	Gęstość obsady: minimum 3 000 roślin/ha lub minimum 75 % żywotnych roślin w stosunku do planowanej gęstości.

—

Plantacje, z których otrzymywane są wina opatrzone chronioną nazwą pochodzenia, muszą mieć czystość odmianową na poziomie co najmniej 85 %; podkładka z innych odmian na tych plantacjach może pochodzić wyłącznie z odmian rodzaju Vitis vinifera. Winogrona należące do takich odmian należy oddzielać podczas zbiorów od winogron odmiany wykorzystywanej do produkcji wina, któremu przyznano nazwę pochodzenia.

W winnicach przeznaczonych do produkcji win półmusujących objętych ChNP „Dealu Mare” minimalna gęstość nasadzeń wynosi 3 300 podkładek/ha. Maksymalne obciążenie owocami wynosi w przypadku wszystkich odmian 30 żywotnych pąków. Forma prowadzenia winorośli – niska lub półwysoka.

W produkcji gatunkowych win musujących: gęstość nasadzeń wynosi minimum 3 000 roślin/ha lub minimum 75 % żywotnych roślin w porównaniu z przewidywaną gęstością nasadzeń. W winnicach przeznaczonych do produkcji aromatycznych gatunkowych win musujących objętych ChNP

Minimalna gęstość nasadzeń „Dealu Mare” wynosi 3 300 podkładek/ha. Maksymalne obciążenie owocami wynosi w przypadku wszystkich odmian 30 żywotnych kiści.

Forma prowadzenia winorośli – niska lub półwysoka.

Szczególne praktyki

Odpowiednie ograniczenia dotyczące produkcji win

W przypadku gatunkowych win musujących dojrzałość technologiczna winogron pokrywa się z ich pełną dojrzałością lub ją poprzedza. W przypadku produkcji win bazowych dojrzałość technologiczną osiąga się przy 8–10 g/l H2SO4, ponieważ stosunkowo wysoka kwasowość zapewnia świeżość i stabilność potrzebną do produkcji wina musującego.

Z kolei w przypadku aromatycznych gatunkowych win musujących dojrzałość ocenia się na podstawie minimalnej zawartości cukru wynoszącej 153 g/l. Datę zbioru ustala się na podstawie postępowania procesu dojrzewania winogron, w zależności od odmiany i działki, na której uprawia się winorośle.

Dojrzałość winogron przeznaczonych do produkcji win półmusujących ocenia się na podstawie zawartości cukru, która musi wynosić minimum 136 g/l.

b) Maksymalne zbiory

1.	wina niemusujące, zbierane w okresie pełnej dojrzałości, odmiany białe 14 000 kg winogron z hektara

2.	gatunkowe wina musujące, odmiany białe 14 000 kg winogron z hektara

3.	gatunkowe wina musujące, odmiany różowe/czerwone 12 000 kilogramów winogron z hektara

4.	aromatyczne gatunkowe wina musujące, odmiany białe 14 000 kg winogron z hektara

5.	aromatyczne gatunkowe wina musujące, odmiany różowe/czerwone 12 000 kilogramów winogron z hektara

6.	wina niemusujące, zbierane w okresie pełnej dojrzałości, odmiany białe 91 hektolitrów z hektara

7.	wina niemusujące, późny zbiór, odmiany białe 78 hektolitrów z hektara

8.	wina niemusujące, zbierane w okresie, gdy winogrona pokryte są szlachetną pleśnią, odmiany białe 65 hektolitrów z hektara

9.	gatunkowe wina musujące, odmiany białe 91 hektolitrów z hektara

10.	gatunkowe wina musujące, odmiany różowe/czerwone 78 hektolitrów z hektara

11.	aromatyczne gatunkowe wina musujące, odmiany białe 105 hektolitrów z hektara

12.	aromatyczne gatunkowe wina musujące, odmiany czerwone/różowe 90 hektolitrów z hektara

13.	wina półmusujące, odmiany białe/czerwone/różowe 100 hektolitrów z hektara

14.	wina półmusujące, odmiany białe/różowe/czerwone 14 000 kg winogron z hektara

15.	wina niemusujące, późny zbiór, odmiany białe 12 000 kilogramów winogron z hektara

16.	wina niemusujące, zbierane w okresie, gdy winogrona pokryte są szlachetną pleśnią, odmiany białe 10 000 kilogramów winogron z hektara

17.	wina niemusujące, zbierane w okresie pełnej dojrzałości, odmiany różowe/czerwone 14 000 kg winogron z hektara

18.	wina niemusujące, późny zbiór, odmiany różowe/czerwone 12 000 kilogramów winogron z hektara

19.	wina niemusujące, zbierane w okresie, gdy winogrona pokryte są szlachetną pleśnią, odmiany różowe/czerwone 10 000 kilogramów winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Okręg Prahova

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-BOLDEŞTI”

—	miasto Boldești-Scăieni i podlegająca mu administracyjnie miejscowość Seciu; - gmina Bucov – wsie Pleașa i Bucov; - gmina Plopu – wsie Gâlmeia i Plopu.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-BOLDEȘTI” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*: SECIU, DEALU FRUMOS, VALEA CORBULUI.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-VALEA CĂLUGĂREASCĂ”

—	gmina Valea Călugărească – wsie Valea Călugărească, Valea Largă, Valea Nicovani, Valea Poienii, Valea Mantei, Valea Popii, Valea Ursoi, Vârfurile, Schiau, Răchieri i Valea Săracă;

—	gmina Bucov – wsie Chițorani, Valea Orlei, Bucov i Bighilin;

—	gmina Albești – Paleologu – wieś Albești – Paleologu;

—	miasto Urlați i podlegająca mu administracyjnie miejscowość Valea Mieilor.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-VALEA CĂLUGĂREASCĂ” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*: CHIŢORANI, VALEA ORLEI, VALEA POPII,

VALEA SĂRACĂ, VALEA MANTEI, VALEA POIENII, VALEA NICOVANI, VALEA LARGĂ, VALEA MIEILOR.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-URLAŢI”

—	miasto Urlaţi i podlegające mu administracyjnie miejscowości Urlați, Arioneștii Noi, Arioneștii Vechi, Cherba, Măruntiș, Orzoaia de Jos, Orzoaia de Sus, Valea Bobului, Valea Crângului, Valea Nucetului, Valea Pietrei, Valea Seman, Valea Urloi, Jercălăi;

—	gmina Apostolache – wieś Apostolache;

—	gmina Iordăcheanu – wieś Iordăcheanu, Mocești i Plavia.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-URLAȚI” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: VALEA PIETREI, VALEA BOBULUI, VALEA NUCETULUI, VIA

DOMNEASCĂ, VALEA URLOI, VALEA SEMAN, VALEA CRÂNGULUI.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-CEPTURA”

—	gmina Ceptura – wsie Ceptura de Jos, Ceptura de Sus, Malu Roșu, Rotari i Șoimești;

—	gmina Fântânele – wsie Fântânele i Bozieni.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-CEPTURA” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: MALU ROŞU, VALEA GARDULUI, VALEA

MĂNĂSTIRII.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-TOHANI”

—	gmina Gura Vadului – wsie Gura Vadului, Perșunari i Tohani;

—	gmina Vadu Săpat – wsie Vadu Săpat, Ghinoaica i Ungureni;

—	gmina Călugăreni – wsie Călugăreni i Valea Scheilor;

—	gmina Jugureni – wsie Jugureni i Boboci.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-TOHANI” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: VÂRFUL CU DOR, GURA VADULUI, DUMBRAVA, VADU SĂPAT.

Okręg Buzău

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-BREAZA”

—	gmina Breaza – wsie Breaza, Bădeni, Greceanca, Văleanca-Vilănești i Vispești;

—	gmina Năeni – wsie Năeni, Fințești, Fântânele, Prosca i Vârf;

—	gmina Săhăteni – wsie Săhăteni i Istrița de Jos.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-BREAZA” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: BREAZA, GRECEANCA, NĂENI, VISPEŞTI, FINŢEŞTI,

SĂHĂTENI.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-MEREI”

—	gmina Merei – wsie Merei, Dealul Viei, Ciobănoaia, Izvoru Dulce, Gura Sărății, Nenciulești, Dobrileşti, Sărata Monteoru, Valea Puţului-Merei i Ogrăzile;

—	gmina Ulmeni – wieś Vâlcele.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-MEREI” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: IZVORU DULCE, GURA SĂRĂŢII, DEALUL VIEI, DOBRILEŞTI, NENCIULEŞTI, VALEA PUŢULUI, CIOBĂNOAIA.

Podnazwa pochodzenia „DEALU MARE-ZOREȘTI”

—	gmina Vernești – wsie Vernești, Zorești, Săsenii pe Vale, Săsenii Noi, Săsenii Vechi, Nișcov, Nenciu, Cârlomăneşti, Cândeşti.

Do podnazwy pochodzenia „DEALU MARE-ZOREŞTI” można dodać jedną z następujących nazw konkretnych winnic*:

podnazwa pochodzenia: VALEA TEANCULUI, DEALUL ZORILOR, NIŞCOV.

7. Odmiany winorośli

Aligoté W - Plant de trois, Plant gris, Vert blanc, Troyen blanc

Barbera R

Burgund Mare R - Grosser burgunder, Grossburgunder, Blaufrankisch, Kekfrankos, Frankovka, Limberger

Busuioacă de Bohotin Rs – Schwarzer Muscat, Muscat fioletovâi, Muscat violet cyperus, Tămâioasă violetă

Băbească neagră N – Grossmuttertraube, Hexentraube, Crăcana, Rară neagră, Căldăruşă, Serecsia

Cabernet Franc N

Cabernet Sauvignon N – Petit Vidure, Burdeos tinto

Chardonnay W – Gentil blanc, Pinot blanc Chardonnay

Crâmpoşie selecţionată B

Fetească albă B – Păsărească albă, Poama fetei, Mädchentraube, Leanyka, Leanka

Fetească neagră N – Schwarze Mädchentraube, Poama fetei neagră, Păsărească neagră, Coada rândunicii

Fetească regală B - Konigliche Madchentraube, Koningsast, Ktralyleanka, Dănășană, Galbenă de Ardeal

Grasă de Cotnari B - Dicktraube, Grasă, Köver szölö

Grenache Noir N

Merlot N – Bigney rouge

Mourvedre N

Muscat Ottonel B – Muscat Ottonel blanc

Nebbiolo R

Negru Aromat R

Negru de Drăgăşani N

Novac N

Petit Verdot N

Pinot Gris G – Affumé, Grauer Burgunder, Grauburgunder,Grauer Mönch, Pinot cendré,Pinot Grigio, Ruländer

Pinot Blanc B – Pinot Bianco

Pinot Noir N – Blauer Spätburgunder, Burgund Mic, Burgunder Roter, Klăvner Morillon Noir

Pinot noir R – Spätburgunder, Pinot nero

Riesling de Rhin W - Weisser Riesling, White Riesling

Riesling italian B – Olasz Riesling, Olaszriesling, Welschriesling

Sangiovese R – Brunello di Montalcino, Morellino

Sauvignon B – Green sauvignon

Syrah N – Shiraz, Petit Syrah

Traminer Rose Rs – Rosetraminer, Savagnin Rose, Gewürztraminer

Tămâioasă românească W – Busuioacă de Moldova, Muscat blanc à petit grains

Tămâioasă românească B – Rumänische Weihrauchtraube, Tamianka

Viognier B – Bergeron, Barbin, Rebolot, Greffou, Picotin Blanc, Vionnier

Viognier B – Petit Vionnier, Viogne, Galopine, Vugava bijela

8. Opis związku lub związków

8.1. Informacje na temat obszaru geograficznego

Od północy obszar ten jest ograniczony wysokimi wzgórzami i lasami. Na południu granica przebiega wzdłuż drogi ekspresowej Ploiești-Buzău w rejonie ośrodka produkcji wina Valea Călugărească, natomiast od Urlați granica biegnie wzdłuż podstawy wzgórz 2–3 km na północ od drogi ekspresowej, w kierunku Buzău.

Obszar uprawy winorośli charakteryzuje się dużą różnorodnością gleb. W zachodniej części masywu Dealu Mare występują gleby składające się z czerwonych glin, margli i, w mniejszym stopniu, drobnych, czerwonawych piasków. W wyniku nachylenia zboczy warstwy gliny i piasku występują na przemian, a to często powoduje osuwanie się ziemi, do którego dochodzi dość często również w winnicach. Gleby te charakteryzują się dużą zawartością tlenku żelaza, dzięki czemu są bardzo odpowiednie do uprawy odmian do produkcji wina czerwonego.

Gleby we wschodniej części masywu składają się z sarmackich wapieni, iłów, piaskowców i tufów dackich oraz osadów drobnego piasku na przemian ze żwirem składającym się z fragmentów skał krystalicznych, gliny i lessu.

Jeśli chodzi o typ gleby, na zachodzie dominują erodowane gleby leśne brunatno-czerwone, natomiast na wschodzie występują rędziny, pseudorędziny i w mniejszym stopniu gleby piaszczyste. W niektórych ośrodkach, gdzie podłoże skalne leży blisko powierzchni, można też znaleźć gleby szkieletowe. Mają one wysoką zawartość węglanu wapnia, co sprzyja produkcji aromatycznych win.

Ogólna orientacja dolin w kierunku północ-południe stwarza bardzo korzystne warunki do uprawy winorośli, a winorośle pokrywają oba zbocza wzgórz. Dominuje południowa, południowo-wschodnia i południowo-zachodnia ekspozycja zboczy. Winogrona uprawia się głównie na zboczach o nachyleniu od 8 % do 30 %, a w mniejszym stopniu na zboczach bardziej stromych.

Temperatura krytyczna, przy której dochodzi do zamarzania pąków winorośli, występuje najczęściej w dolinach i na równinach, a rzadziej na zboczach. Na wzgórzach minimalne temperatury są o około 3 °C wyższe niż na równinie, a mroźne zimy zdarzają się znacznie rzadziej. Z tego powodu winorośle uprawiane na zboczach mogą przetrwać zimę bez zagrożenia mrozem.

8.2. Informacje o jakości i cechach produktu

Wina niemusujące

Wina białe charakteryzują się optymalną równowagą między zawartością alkoholu, kwasowością a zawartością cukrów, aromatami owoców egzotycznych, gruszek, nutami kwiatów winorośli, jaśminu, kwiatu akacji, barwą od cytrynowożółtej do słomkowożółtej (z zielonkawymi refleksami), smakiem lekko mineralnym, z nutami moreli, cytrusów, owoców egzotycznych, delikatnych przypraw, świeżości.

Wina czerwone charakteryzują się niską zawartością tanin, aksamitnością i intensywnością barwy oraz są wyraziste w smaku, a wina z odmian o ponadprzeciętnej intensywności barwy charakteryzują się dobrze zintegrowanym smakiem tanin. Wina te mają wyraziste aromaty dojrzałych czerwonych owoców, śliwek, dojrzałych czarnych jagód, borówek, wiśni, słodkich migdałów, z nutami zapachowymi wanilii, oraz przybierają barwę od rubinowoczerwonej do barwy owocu granatu i ciemnej czerwieni.

Wina różowe mają aromaty owoców egzotycznych i cytrusów, ich smak jest świeży, orzeźwiający, ma dobrą kwasowość i jest zrównoważony; wina mają owocowy posmak.

Wina czerwone z obszarów Ceptura, Tohani i Merei są mocniejsze, bardziej żywiołowe oraz mają intensywniejszą barwę dzięki bogatym zasobom heliotermicznym i lekkiej strukturze gleby.

Gatunkowe wino musujące

Wina białe są ekstraktywne, mają zrównoważoną strukturę i dobrą kwasowość, co wynika z południowo-wschodniej ekspozycji zboczy i praktyk upraw, które pozwalają na utrzymanie umiarkowanych plonów.

Wina te są owocowe, świeże, z obfitym bąbelkowaniem, trwałym napowietrzeniem z małymi bąbelkami na całej wysokości kieliszka, trwałe, z równowagą między słodyczą a kwasowością.

Wina różowe/czerwone mają kwiatowy charakter, są finezyjne, mają niską zawartość tanin i średnio intensywną barwę, szczególnie te z rejonów Valea Călugărească i Urlați.

Gatunkowe aromatyzowane wina musujące

Wina te charakteryzują obfite, drobne i trwałe bąbelki, typowe delikatne aromaty odmiany (Muscat) oraz kwiatowy bukiet akacji i miodu (Tămâioasă Românească). Mają kwiatowe aromaty bazylii, słomkowo-żółtą barwę, zapach róży, akacji, plastra miodu, świeżo ściętego siana, są owocowe i świeże. Wina z odmiany Busuioacă de Bohotin mają interesującą bladoróżową barwę oraz zapach róży i bazylii.

Wina półmusujące

Wina te są ekstraktywne, mają dobrą kwasowość. Charakteryzuje je równowaga między zawartością alkoholu, kwasowością i pH, a także świeżość, delikatność i trwałe bąbelki. Różowe wina półmusujące otrzymywane z czarnych odmian to wina o delikatnym aromacie czerwonych owoców, przyjemne, z dobrej jakości drobnymi i trwałymi bąbelkami.

8.3. Wpływ czynnika ludzkiego

W okresie przed pojawieniem się filoksery wina białe produkowano z odmian Gordin i Tămâioasă, a wina czerwone z odmian Negru moale, Negru vârtos i Băbească neagră, które zwykle były mieszane na potrzeby produkcji wina. Produkcja win musujących rozpoczęła się w 1892 r. w Azuga, historycznym miejscu, w którym wina musujące są produkowane według tradycyjnej metody. Piwnice są zbudowane na powierzchni, ze ścianami o grubości ponad 1,20 m, co zapewnia dobre warunki do produkcji win musujących według tradycyjnej metody, ponieważ druga fermentacja wymaga stałej i niskiej temperatury, a temperatura w Azuga wynosi 14 °C w lipcu i -4 °C w styczniu.

Produkcja aromatycznych gatunkowych win musujących rozwinęła się w Rumunii w latach 70. w Valea Călugărească. Późniejsza technologia produkcji spowodowała przeprowadzanie fermentacji w metalowych pojemnikach. W 1990 r. opatentowano proces otrzymywania nowego rodzaju wina – wina musującego Muscat.

Podczas produkcji wina w ramach protokołu winiarskiego przewiduje się zmniejszenie zawartości dwutlenku siarki, kontrolowane tłoczenie, zachowanie typowych dla odmian aromatów (zwłaszcza owocowych), które nadają winom finezję i okrągły smak, oraz pozwalają uzyskiwać bąbelki dobrej jakości.

W winnicach położonych na zboczach w kierunku południowo-wschodnim stosowanie określonych praktyk upraw (na ogół półwysokie prowadzenie z systemami podporowymi, które zapewniają dobry stosunek liści do plonów, dzięki czemu winogrona mogą w pełni dojrzewać) umożliwia produkcję win o zrównoważonej strukturze i dobrej kwasowości wynikającej z tego położenia. Produkcja jest regulowana dzięki ręcznemu przycinaniu w zimie, które kończy się po véraison zielonymi zbiorami. Zrównoważona produkcja pozwala na optymalne dojrzewanie od początku września do końca października.

8.4. Zależność przyczynowa

Są to głównie wina jednoodmianowe, ale także kupaże składające się z dwóch lub trzech win, których proporcje ustala się w momencie kupażowania, w zależności od potencjału poszczególnych odmian ze zbiorów z danego roku.

Duża rozpiętość wysokości terenu, z obszarami nizinnymi i zboczami wznoszącymi się na wysokość ponad 380 m, powoduje zróżnicowanie warunków uprawy i decyduje o przestrzennym rozmieszczeniu odmian i rodzajach otrzymywanego wina.

Niziny i dolne partie zboczy, sięgające do jednej trzeciej ich wysokości, mają bardziej żyzne gleby i są lepiej zaopatrzone w wodę, co pozwala na bardziej energiczny wzrost i większe plony, które wykorzystuje się głównie do produkcji win niemusujących i gatunkowych win musujących, które są świeże i aksamitne. W tym regionie powstają wina zrównoważone, o średniej zawartości ekstraktu, z aromatami kwiatów (winorośli, akacji, bazylii) i owoców (moreli, cytrusów, jagód), o umiarkowanej zawartości alkoholu lub owocowym smaku (owoców egzotycznych, cytrusów). Aby kontrolować wzrost wegetatywny, zazwyczaj stosuje się naprzemienne, długotrwałe obsiewanie trawą odstępów między rzędami, a ładunek owoców na roślinę podczas zbiorów jest większy niż gdzie indziej.

Środkowa część zboczy (na wysokości 280–300 m) to część obszaru o największym potencjale, z której powstają wysoko oceniane wina. Zbocza o umiarkowanej wysokości, skierowane na południe, południowy wschód i południowy zachód, z płytkimi glebami, średnią żyznością i obszarami skał wapiennych są uprawiane w celu wyprodukowania win niemusujących i aromatycznych gatunkowych win musujących, w których w pełni zoptymalizowano potencjał jakościowy w zakresie intensywnych, dobrze wyważonych, świeżych i owocowych aromatów. Wina czerwone pochodzą z winnic skierowanych głównie na południe, o płytszych i mniej żyznych glebach, co sprawia, że są mniej żywotne, ale zapewniają doskonałą ekspozycję liści na słońce i idealne warunki do gromadzenia polifenoli i cukrów. Mają intensywną barwę i są bogate w podstawowe zapachy jagód, jeżyn, śliwek i czarnych wiśni. Na obszarach uprawy winorośli Ceptura, Tohani i Merei występują bogate zasoby heliotermalne i gleby o lekkiej strukturze, dzięki czemu powstają mocne, pełne i energiczne wina czerwone o bardziej intensywnej barwie. Lokalnie, w zachodniej części masywu Dealu Mare (ośrodki winiarskie Valea Călugărească i Urlați-Ceptura), na glebach o dużej zawartości tlenku żelaza, składających się z czerwonej gliny, margli i drobnych czerwonawych piasków, powstają wina o charakterystycznych właściwościach sensorycznych – o średnio i bardzo intensywnej barwie, aksamitne, intensywnie aromatyczne i owocowe (gatunkowe wina musujące, wina półmusujące), a także o takich cechach, jak dobrze zdefiniowane aromaty kwiatowe i szczególna świeżość. Gleby w tym rejonie są wyjątkowo korzystne i służą do produkcji win białych, które są typowo aromatyczne, zrównoważone, ekstraktywne, o mineralnym charakterze i specyficznych aromatach kwiatowych i botanicznych. Znajdują się one głównie na wschodnich i zachodnich zboczach, gdzie poziom ciepła i nasłonecznienia jest bardziej umiarkowany, co pozwala lepiej zachować kwasowość i zapewnić owocowość win niemusujących i półmusujących.

Dzięki obecności na tym obszarze, szczególnie we wschodniej części winnicy (ośrodki produkcji wina w Pietroasa i Breaza), skalistych gleb o dużej zawartości węglanu wapnia możliwa jest uprawa typowych odmian aromatycznych win niemusujących i aromatycznych gatunkowych win musujących, które są ekstraktywne, świeże, o mineralnym charakterze i złożonych, dobrze zdefiniowanych aromatach kwiatowych (akacja, bazylia, miód). Również wschodnia część winnicy, która jest obsadzona na glebach zawierających wapień sarmacki, glinę, piaskowiec oraz pokłady drobnego piasku i żwiru, jest wykorzystywana do produkcji intensywnie zabarwionych win czerwonych i intensywnie owocowych win białych.

Obszar położony na największej wysokości (300–380 m n.p.m.) jest bardzo nasłoneczniony i ma duży potencjał, charakteryzuje się najmniej żyznymi glebami i dużą zawartością skał wapiennych, obejmuje obszary o południowej ekspozycji sprzyjającej odmianom czerwonym, zachodniej i północno-zachodniej ekspozycji sprzyjającej odmianom białym oraz obszary płaskowyżu, gdzie w pełni wykorzystuje się odmiany bardziej żywiołowe. Wina białe produkowane w tym regionie są bardziej owocowe i mają bardziej wyraźny mineralny charakter. Winnice położone na zachodnich zboczach są chronione przed silnym nasłonecznieniem charakterystycznym dla działek południowych, co w połączeniu z bardziej umiarkowanymi temperaturami panującymi na dużych wysokościach pozwala lepiej zachować kwasowość winogron oraz aromatyczne nuty botaniczne i kwiatowe. Jednocześnie, ze względu na mniejszą żywotność wynikającą z mniej żyznej gleby i bardziej umiarkowanych temperatur na dużych wysokościach, wina czerwone (gatunkowe wina musujące, aromatyczne gatunkowe wina musujące i wina półmusujące) z tego obszaru są pełne, mocne, bogate w taniny i mają duży potencjał starzenia.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Warunki etykietowania

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Ze względów marketingowych gatunkowe wina musujące są wprowadzane do obrotu wyłącznie w szklanych butelkach (są sprzedawane konsumentom w butelkach).

Butelkowanie aromatycznych gatunkowych win musujących odbywa się od 1 grudnia roku zbiorów. Wino jest rozlewane do butelek o pojemności 0,375, 0,75, 1,5 i 3 l.

Aromatyczne gatunkowe wina musujące są wprowadzane do obrotu, aby mogły być dopuszczone do konsumpcji od 1 grudnia roku zbiorów.

Wina półmusujące są wprowadzane do obrotu, aby mogły być dopuszczone do konsumpcji od 1 grudnia roku zbiorów. Wino jest rozlewane do butelek o pojemności 0,375, 0,75 i 1.5 l.

Produkcja poza wyznaczonym obszarem

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo od wymogu produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Produkcja win objętych kontrolowaną nazwą pochodzenia „Dealu Mare” może odbywać się także w okolicy, w ramach tego samego regionu administracyjnego, czyli w powiatach Ploiești, Buzău i Mizil (okręg Prahova) oraz powiatu Buzău (okręg Buzău).

Wina musujące i aromatyczne gatunkowe wina musujące objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Dealu Mare” mogą być również produkowane w okolicy, w ramach tego samego regionu administracyjnego, czyli w powiatach Ploiești, Azuga i Mizil (okręg Prahova) oraz powiatu Buzău (okręg Buzău).

W takim przypadku producenci muszą przedstawić dowody na istnienie w pobliżu zakładów pakowania i butelkowania przed przystąpieniem Rumunii do Unii Europejskiej, potwierdzające tradycje w tej dziedzinie i doświadczenie w uzyskiwaniu produktów wysokiej jakości.

Link do specyfikacji produktu

https://www.onvpv.ro/sites/default/files/caiet_sarcini_doc_dealu_mare_modif_cf_cererii_1996_01.10.2020_toate_categ_cf_notificarii_945_12.05.2022.pdf

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/25

Publikacja jednolitego dokumentu zmienionego w następstwie zatwierdzenia zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

(2023/C 253/08)

Komisja Europejska zatwierdziła niniejszą zmianę nieznaczną w rozumieniu art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 (1).

Wniosek o zatwierdzenie tej zmiany nieznacznej jest podany do wiadomości publicznej w bazie danych Komisji eAmbrosia.

JEDNOLITY DOKUMENT

„MEISSNER FUMMEL”

Nr UE: PGI-DE-0079-AM01 – 21.4.2022

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa

„Meißner Fummel”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Niemcy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 2.3. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Meißner Fummel” jest specjalnym wyrobem ciastkarskim o długiej trwałości. Jest to wypełnione powietrzem ciasto o rozmiarze i kształcie małego bochenka chleba, z bardzo cienką i łamliwą wierzchnią warstwą. Jego składniki to tłuszcz, cukier, mąka i sól.

Wszystkie składniki (tłuszcz (ok. 100 g), cukier, mąka i sól) miesza się w celu uzyskania zwartej masy. Cząstki tej masy o wadze 50–100 g rozwałkowuje się na cienkie krążki, których połówkę zwilża się wodą lub jajkiem, a drugą połówkę zawija się, mocno ściskając krawędzie. Następnie słomką wdmuchuje się powietrze, po czym ciasto wypieka się przez 3 minuty w temperaturze 240 °C.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Cały proces produkcji „Meißner Fummel” odbywa się na obszarze geograficznym opisanym w sekcji 4.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Wszystkie rodzaje opakowań muszą być opatrzone napisem „Meißner Fummel g.g.A.”.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny pochodzenia „Meißner Fummel” jest ograniczony do miasta Miśnia w Saksonii.

5. Związek z obszarem geograficznym

Według legendy początki oznaczenia geograficznego „Meißner Fummel” sięgają 1710 r., a obecnie jest ono uznawane za szczególną część tożsamości miasta Miśnia. Jest to nazwa specjalności z Miśni znana i renomowana w całej Saksonii. Według tradycji ludowej „Meißner Fummel” jest wypiekany w Miśni od czasów Augusta II Mocnego (1670-1733), elektora Saksonii. Pierwsza wzmianka o cieście z Miśni zwanym „Fommel” pochodzi z 1747 r.

Dokumenty Stowarzyszenia Historii Miasta Miśnia z 1891 r. zawierają informacje na temat „Meißner Fummel” wskazujące, że ciasto to było specjalnością miasta już w 1747 r. Kolejny dowód renomy „Meißner Fummel” można znaleźć w broszurze z 1956 r., która zawiera następującą wzmiankę:

„Kurier elektora Saksonii regularnie podróżował między Dreznem a Miśnią. Nadużywał jednak miśnieńskiego wina, w wyniku czego nie potrafił utrzymać się prosto w siodle. Elektor Saksonii, August II Mocny, nakazał w związku z tym cechowi piekarzy w Miśni wypiekanie łatwo łamliwego ciasta, które kurier, po wizycie w tym mieście, musiał przedstawić elektorowi w stanie nienaruszonym”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/42319

(1) Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 17.

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/27

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 253/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Asparago verde di Canino”

Nr UE: PGI-IT-02868 – 29.9.2022

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy

„Asparago verde di Canino”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Chronione oznaczenie geograficzne „Asparago verde di Canino” jest zastrzeżone dla pędów szparagów należących do rodziny liliowatych, odmiany Asparagus officinalis L., typu zielonego, z następujących odmian: Atlas, Grande, UC157, Vegalim, Starlim, Italo, Atticus, Verdus.

W momencie wprowadzenia do obrotu produkt objęty ChOG „Aspargo verde di Canino” musi posiadać następujące właściwości morfologiczne, handlowe, organoleptyczne i fizykochemiczne:

Właściwości morfologiczne

—	jasnozielony pęd z pąkiem przybierającym fioletowe odcienie;

—	cały pęd, prosty pokrój i wąski, zwarty pąk; ścisła konsystencja, brak wiotkości;

—	czysty pęd, oczyszczony z ziemi lub innych zabrudzeń.

Właściwości handlowe

—	kategoria „Extra”: średnica pędu > 16 mm;

—	kategoria I: średnica pędu wynosi od 10,1 do 16 mm;

—	kategoria II (znana jako asparagina): średnica pędu wynosi od 8 do 10 mm.

W przypadku każdego opakowania dopuszczalna jest tolerancja ± 10 % masy pędów niezgodnych ze wskazaną średnicą.

Właściwości organoleptyczne

—	zapach: delikatny do intensywnego, bez nietypowych nut;

—	smak: słodki, z ziołowym posmakiem.

Właściwości fizyczno-chemiczne

—	żelazo: zawartość powyżej 1 mg/100 g;

—	magnez: zawartość powyżej 10 mg/100 g.

Produkt objęty ChOG „Asparago verde di Canino” musi również posiadać pełne (nie puste), pozbawione pęknięć pędy. Ze względu na jednolitość całej części jadalnej i brak odpadów szparagi te są również znane jako „mangiatutto” (spożywane w całości).

Wyłącznie w przypadku przetwarzania możliwe jest wykorzystanie także pędów spełniających wszystkie wymogi specyfikacji produktu, z wyjątkiem tych, które dotyczą kalibru i kształtu. Dopuszcza się również nieznaczne powierzchowne uszkodzenia skórki pędu, pod warunkiem że nie wpływają one na jakość i okres przydatności do spożycia pędów. Pędy te mogą być objęte ChOG „Asparago verde di Canino”, ale nie mogą być przeznaczone dla konsumenta końcowego jako świeży, nieprzetworzony produkt.

Produkt jest wprowadzany do obrotu w postaci świeżej, głęboko mrożonej lub mrożonej (kategoria III).

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie czynności związane z produkcją produktu objętego ChOG „Asparago verde di Canino” (uprawa, czyszczenie, sortowanie, mycie, klasyfikowanie pod względem wielkości, krojenie, wiązanie w pęczki i podział na kategorie handlowe) muszą odbywać się na obszarze określonym w pkt 4 poniżej.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

W celu dopuszczenia do obrotu produkt objęty ChOG „Asparago verde di Canino” musi być pakowany w jeden z następujących rodzajów opakowań:

W przypadku produktu świeżego

Pakowany w wiązki, ciasno związany i wyrównany u podstawy przez ręczne lub mechaniczne cięcie w zależności od następujących rodzajów opakowań:

—	woreczki z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością o masie 0,250–1 000 g;

—	wiązki owinięte opaską dopuszczoną do kontaktu z żywnością o masie 0,250–1 000 g;

—	tacki z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością o masie 0,125–1 000 g;

—	pudełka z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością o masie 1–6 kg;

—	skrzynki z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością o masie 1–12 kg.

Pędy mogą być sprzedawane luzem w opakowaniach z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością o masie nieprzekraczającej 12 kg; opakowanie to musi być zamknięte siatką lub przy użyciu innego sposobu dostosowanego do środków spożywczych, a także opaską zawierającą informacje wymagane przy etykietowaniu produktu objętego ChOG „Asparago verde di Canino”, tak aby chronić produkt przed wszelkim uszkodzeniem.

W przypadku kategorii III:

—	worki z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością, zamknięte w kontrolowanej atmosferze, o masie 0,10–10 kg;

—	worki z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością, zamknięte próżniowo, o masie 0,5–10 kg.

Wszystkie opakowania muszą być wykonane z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością i zamknięte w sposób uniemożliwiający wyjęcie produktu bez uszkodzenia opakowania.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oprócz obowiązkowych informacji przewidzianych w szczegółowych przepisach krajowych i europejskich, na etykiecie opakowania muszą znajdować się następujące dodatkowe informacje, wydrukowane wyraźną i czytelną czcionką, wraz z europejskim symbolem graficznym ChOG i logo ChOG opisanym poniżej:

—	„Asparago verde di Canino”, po którym następuje akronim ChOG (chronione oznaczenie geograficzne) lub słowa „Indicazione Geografica Protetta” [„chronione oznaczenie geograficzne”];

—	imię i nazwisko oraz adres lub nazwa przedsiębiorstwa i adres siedziby indywidualnego producenta lub związku producentów lub podmiotu pakującego.

Zezwala się na stosowanie oznaczeń odnoszących się do nazw lub nazwisk, nazw przedsiębiorstw, prywatnych znaków towarowych, pod warunkiem że nie mają one charakteru zachwalającego i nie wprowadzają konsumenta w błąd.

Słowa „Indicazione Geografica Protetta” [„Chronione oznaczenie geograficzne”] można powtórzyć w dowolnym innym miejscu na pojemniku lub etykiecie, również w postaci akronimu „I.G.P.” [„ChOG”].

Zabronione jest dodawanie jakichkolwiek określeń, które nie zostały wyraźnie przewidziane.

Logo

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji produktu objętego ChOG „Asparago verde di Canino” znajduje się na terytorium administracyjnym gmin Canino, Cellere, Montalto di Castro, Tarquinia, Tuscania, Tessennano i Arlena di Castro.

5. Związek z obszarem geograficznym

Wniosek o uznanie „Asparago verde di Canino” opiera się zarówno na renomie produktu, jak i na jego wyjątkowej jakości, wynikających z jasnozielonego koloru, konsystencji, smaku i braku odpadów, dzięki czemu nazywany jest „mangiatutto” (spożywany w całości). Szparag ten jest bogaty w składniki mineralne, takie jak żelazo i magnez.

Jasnozielony kolor typowy dla „Asparago Verde di Canino” wynika ze szczególnych warunków glebowo-klimatycznych tego obszaru, na którym występują gleby wulkaniczne bogate w potas i składniki mineralne, głównie żelazo i magnez, które mają wyraźny i charakterystyczny wpływ na kolor. Pojęcie „mangiatutto” (spożywany w całości) wiąże się z faktem, że produkt nie jest bardzo łykowaty i że podczas zbioru pęd obcina się powyżej poziomu gruntu, eliminując w ten sposób najbardziej białą, włóknistą i twardą część, która jest nieprzyjemna w spożyciu: ta szczególna cecha agronomiczna i techniczna umożliwia konsumentowi wykorzystanie szparagów w całości, stąd ich określenie „mangiatutto” (spożywany w całości).

Pomijając genetykę, o cechach tych decydują korzystne warunki rolnicze i glebowo-klimatyczne oraz techniki uprawy stosowane przez lokalnych rolników z obszaru geograficznego, o którym mowa w pkt 4. Gleba odgrywa zasadniczą rolę, ponieważ jej właściwości na obszarze uprawy sprzyjają uprawie szparagów. Gleby na tym obszarze to głównie gleby gliniaste lub gliniasto-piaszczyste. Występują głównie na wapiennych tarasach i osadach wulkanicznych, które charakteryzują się dobrą żyznością chemiczną, a tym samym ułatwiają pojawienie się pędów produktu objętego ChOG „Asparago verde di Canino”. Podczas okresów deszczowych woda nie zatrzymuje się ze względu na właściwości hydrologiczne gleb. Gleby charakteryzują się w szczególności wysoką zawartością wapnia i potasu, ale przede wszystkim żelaza i magnezu, dzięki czemu produkt objęty ChOG „Asparago verde di Canino” zawiera żelazo i magnez, co cechuje szparagi pod względem jakości. Warunki klimatyczne na tym obszarze geograficznym są szczególnie korzystne ze względu na występowanie odpowiedniego dla tego produktu ogrodniczego mikroklimatu, który wynika również z względnej bliskości morza. Łagodne temperatury zimą i wiosną umożliwiają wczesny rozwój koron, które zwykle od początku stycznia zaczynają wypuszczać pędy nadające się do zbioru.

Lata charakteryzujące się niską wilgotnością i niewielkimi opadami deszczu sprzyjają wzrostowi produktu objętego ChOG „Asparago verde di Canino”, którego korzeniom szkodzi zatrzymywanie się wilgoci, a liściom – wody, mogące być przyczyną chorób grzybiczych rośliny. Roczne temperatury są dość jednolite, ze średnimi miesięcznymi zbliżonymi do 16 °C; średnie wartości minimalne i maksymalne wynoszą odpowiednio około 11 °C i 22 °C, przy czym najzimniejsze miesiące przypadają na styczeń i luty, a minimalne temperatury prawie nie osiągają wartości bezwzględnych poniżej 0 °C. Najcieplejsze miesiące to lipiec i sierpień, podczas których maksymalne temperatury mogą osiągnąć wartości bezwzględne wynoszące około 32 °C. Opady na tym obszarze są również niezwykle jednolite, ze średnimi skumulowanymi rocznymi opadami w ostatnich latach przekraczającymi nieco 472 mm. Opady koncentrują się w okresie jesienno-zimowym, natomiast okres suchy przypada na miesiące letnie. Na szczególną uwagę zasługuje również wykorzystanie energii geotermalnej przy uprawie pod osłonami. Korzenie są ogrzewane za pomocą podziemnych rur, w których krąży ciepła woda z warstw powierzchniowych. W okresie zimowym jadalną część rośliny chronią tunele z polietylenu umożliwiające utrzymanie ciepłego mikroklimatu, który jest idealny dla szparagów.

„Asparago verde di Canino” ma prestiżową, choć stosunkowo krótką historię. Jego sukces komercyjny i związek z obszarem sięgają początku lat 80. XX wieku, kiedy to rozwinięto pierwsze umiejętności w zakresie nowoczesnej uprawy szparagów. Pierwszą szparagarnię o powierzchni 9 hektarów, na których uprawiano zielone szparagi, założono w 1980 r.

Nowa uprawa zachęciła do opracowania odpowiednich narzędzi do zbierania zielonych szparagów i sprawiła, że szczególną uwagę poświęcono ręcznym metodom zbioru, ponieważ natychmiast zrozumiano, że etap ten jest ważny „nie tylko dla jakości pędów, ale także dla przyszłej produkcji. [...] Aby uzyskać delikatne pędy z ciasno przylegającymi podsadkami, konieczne było sprawne przeprowadzenie zbiorów, które [musiały] odbywać się codziennie przez cały okres pełnej produkcji, bez dwudniowych przerw na etapie początku i końca zbiorów” (Saccardo F., Temperini O., Asparago: tecnica agronomica e scelta varietale, w Arsial (red.), Esperienze sulla coltivazione dell'asparago nel Lazio, 2004, s. 17).

Następnie, w celu wydłużenia sezonu produkcyjnego, a tym samym czasu obecności na rynku, producenci z powodzeniem eksperymentowali z przymusową uprawą z wykorzystaniem ciepłej wody dzięki obecności źródeł termalnych na równinie Paglieto. Korzystne warunki glebowo-klimatyczne, które zapewniają optymalne warunki do uprawy szparagów, dały początek nowej rzeczywistości rolniczej w gminie Canino (w Innovazione e agricoltura, 2, nr 2, 1999, s. 36–39; L'Informatore agrario, nr 50, 2001, s. 45).

„Asparago verde di Canino” jest ceniony ze względu na konsystencję, smak i brak odpadów, w zawiązku z czym jest nazywany „mangiatutto” (spożywany w całości). Tak określono go w przewodniku Frutta e ortaggi in Italia wydanym przez Italian Touring Club, wymieniając go jednocześnie wśród najbardziej cenionych odmian w całym kraju (Cabrini L., Malerba F., Frutta e ortaggi in Italia, TCI, Mediolan, 2005, s. 49). Mianem „mangiatutto” (spożywany w całości) określono go również w tomie 1001 specialità della cucina italiana da provare almeno una volta nella vita, w którym figuruje wśród produktów wysokiej jakości z regionu Lacjum (Machado A., Prete C., Newton Compton, 2015, s. 297–299).

Produkt ten uznaje się za jeden z najważniejszych produktów z Tuscii, w tym w dziennikach, w których zwraca się szczególną uwagę na kwestię żywności, takich jak La Repubblica (repubblica.it/cronaca/2013/04/26/), Corriere della Sera (viaggi.corriere.it/weekend/), Libero, Quotidiano.net (.quotidiano.net/viaggiesapori/), il Tempo (tempo.it/i-consigli-di-fuoriporta/2017/04/21/) czy w czasopismach kulinarnych, takich jak Mondo Mangiare (mangiare.moondo.info).

W 2006 r. „Asparago verde di Canino” włączono do projektu Leader Plus 2000/2006 – Gal degli Etruschi jako jeden z produktów „mających dużą zdolność identyfikacji” z terytorium i który, choć nie jest produktem „objętym jakąkolwiek formą publicznego uznania (ChNP, ChOG, IGT itp.), ma duże znaczenie dla niektórych gmin w regionie, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym”.

Od 2001 r. gminy Canino i Montalto di Castro organizują coroczne targi promujące i rozpowszechniające zielone szparagi. W szczególności festiwal „Asparago verde di Canino” słynie z przygotowywania „monumentalnego omletu” ze szparagów, dzięki któremu ta gmina w prowincji Viterbo jest rekordzistką w kategorii „największy omlet na świecie” (Gazzetta_25/04/2010; Messaggero_11/05/2016).

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny na stronie internetowej:

http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335”

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità” (na górze po prawej stronie ekranu), kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie odnośnika „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

18.7.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 253/32

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2023/C 253/10)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Coteaux champenois”

PDO-FR-A1364-AM03

Data przekazania informacji: 20.4.2023 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Odmiany winorośli

W rozdziale I pkt V ppkt 1 specyfikacji produktu dodano słowa „– główne odmiany winorośli:” w celu uwzględnienia Voltis B – odmiany o przeznaczeniu adaptacyjnym.

Odmianę Voltis dodano do wykazu odmian winorośli w specyfikacji produktu. Ta odmiana odporna na mączniaka rzekomego i na mączniaka prawdziwego jest interesująca z punktu widzenia ograniczenia stosowania środków ochrony roślin. Jej proporcja jest ograniczona do 5 % wśród odmian winorośli i 10 % w mieszance win.

W rozdziale I pkt V ppkt 2 specyfikacji produktu dodano zasady dotyczące proporcji odmian w winnicy.

a)	Proporcja głównych odmian winorośli we wszystkich odmianach winorośli wynosi co najmniej 95 %.

b)	Proporcja odmiany Voltis B we wszystkich odmianach winorośli nie przekracza 5 %

Przedmiotowe zmiany nie powodują zmian jednolitego dokumentu.

2. Gęstość nasadzeń

W rozdziale I pkt VI ppkt 1 lit. a) specyfikacji produktu zmieniono ogólne zasady dotyczące gęstości, aby umożliwić większe odstępy między rzędami i mniejsze odstępy między krzewami.

Te nowe zasady, ustalone po kilku latach eksperymentów, ułatwią dostosowanie winnic do zmiany klimatu i wprowadzenie praktyk rolno-środowiskowych. Zmniejszenie minimalnych odstępów między krzewami pozwala częściowo zrekompensować mniejszą gęstość nasadzeń.

Przedmiotowa zmiana powoduje zmianę w pkt 5 jednolitego dokumentu.

3. Zasady cięcia

W rozdziale I pkt VI ppkt 1 lit. b) specyfikacji produktu zmieniono brzmienie metod cięcia: cięcie Chablis, cięcie w formie sznura Royat, cięcie z doliny Marny oraz cięcie techniką jednoramiennego lub dwuramiennego sznura Guyota – w celu uwzględnienia nowych zasad dotyczących gęstości nasadzeń.

Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.

4. Pozostałe praktyki uprawy

W rozdziale I pkt VI ppkt 2 specyfikacji produktu dodano dwie praktyki uprawy:

—	W okresie od dnia 30 listopada do dnia 31 stycznia następnego roku w międzyrzędziach musi występować pokrywa roślinna, wysiana lub dziko rosnąca.

—

Nasadzenia i wymiany winorośli przeprowadza się z wykorzystaniem roślin, których wszystkie elementy (szczepy i podkładki) zostały poddane działaniu gorącej wody przed szczepieniem. W przeciwnym razie rośliny są poddawane działaniu gorącej wodą przed posadzeniem. Poddanie działaniu gorącej wody musi odbywać się w zakładzie zatwierdzonym przez FranceAgriMer.

Te nowe zasady mają cel agroekologiczny.

Uzupełnienia te nie mają wpływu na jednolity dokument.

5. Zbiory – usuwanie substancji stałych (szlamu)

Zgodnie z rozdziałem I pkt VIII ppkt 5 lit. a) specyfikacji produktu substancje stałe powstałe w wyniku tłoczenia usuwa się przed „dniem 31 stycznia następującym po zbiorach” zamiast „dniem 15 grudnia roku zbiorów”.

Ostateczny termin usunięcia substancji stałych przesunięto ze względu na trudności, jakie napotkały przedsiębiorstwa odzyskujące te substancje (szlam), aby w pierwszym terminie zakończyć wszystkie operacje usuwania w obiektach wykorzystywanych przez podmioty.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

6. Przetwarzanie

W rozdziale I pkt IX ppkt 2 lit. c) specyfikacji produktu dodano następującą zasadę:

Wina są produkowane z jednej lub kilku odmian winorośli. Nie można ich produkować wyłącznie z jednej odmiany o przeznaczeniu adaptacyjnym.

Proporcja głównej odmiany/głównych odmian winorośli w mieszance wynosi co najmniej 90 %.

Proporcja odmiany o przeznaczeniu adaptacyjnym w mieszance nie przekracza 10 %

Wprowadzenie jednej lub kilku odmian o przeznaczeniu adaptacyjnym wymaga, aby produkowane z nich wina stanowiły nie więcej niż 10 % mieszanki w produkcie końcowym.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

7. Zgłoszenie produktów do objęcia nazwą (fr. déclaration de revendication)

W rozdziale II pkt I ppkt 3 specyfikacji produktu datą, do której należy dokonać tego zgłoszenia, jest „31 lipca” zamiast „15 sierpnia”.

Ta nowa data jest bardziej dogodna dla podmiotów.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

8. Zgłoszenie zamiaru butelkowania

W rozdziale II pkt I specyfikacji produktu dodano zgłoszenie zamiaru butelkowania poprzez utworzenie pkt 4.

Ten wymóg dokonywania zgłoszenia zagwarantuje, że kontrole organoleptyczne będą przeprowadzane na winach butelkowanych.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

9. Dane dotyczące organu kontroli

W rozdziale III pkt II specyfikacji produktu zaktualizowano adres organu kontrolnego.

Akapit drugi przeredagowano, zaś akapit trzeci usunięto w celu zapewnienia zgodności z nowymi zasadami redakcyjnymi określonymi w pkt II specyfikacji produktu.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa lub nazwy

Coteaux champenois

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Analityczne cechy charakterystyczne

KRÓTKI OPIS

Są to wina niemusujące białe, różowe i czerwone.

Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w tych winach wynosi co najmniej 9 %.

W przypadku wzbogacania całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach nie przekracza 13 % po wzbogaceniu.

Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach nie przekracza 3 gramów na litr. W przypadku win czerwonych fermentacja jabłkowo-mlekowa jest zakończona. Na etapie pakowania zawartość kwasu jabłkowego w winach czerwonych nie przekracza 0,4 grama na litr. Kwasowość lotna, kwasowość ogólna i zawartość dwutlenku siarki są określone w przepisach wspólnotowych.

Wina czerwone mają przezroczystą barwę czerwoną o różnej intensywności. Wina różowe mają jasną barwę od bladoróżowej do ciemnołososiowej. Wina te są niezwykle lekkie i delikatne, w smaku jedwabiste w pierwszym kontakcie i zazwyczaj o aromatach czerwonych owoców.

Wina białe mają krystaliczną, solankową teksturę z dominującą mineralnością, której zawdzięczają długi finisz. Naturalna kwasowość nadaje im pewną rześkość. Cechują je subtelne nuty aromatyczne: kwiatowe, owocowe lub mineralne.

Leżakowanie nadaje winom tłustość i przyczynia się do ich równowagi smakowej.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	13
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki winiarskie

5.1. Szczególne praktyki enologiczne

1. Gęstość sadzenia – przepisy ogólne

Praktyka uprawy

Winorośl jest sadzona z odstępem między rzędami, który nie może przekraczać 2 metrów.

Odstęp między roślinami w rzędzie wynosi 0,70–1,50 m.

Suma odstępów między rzędami i odstępów między krzewami w tym samym rzędzie nie może przekraczać 3 metrów.

Wszelkie przekształcenia działki powodujące zmianę gęstości sadzenia są zakazane do czasu jej wykarczowania.

2. Gęstość sadzenia – przepisy szczególne

Praktyka uprawy

Aby umożliwić przemieszczanie się dostosowanych maszyn, na działkach położonych na stokach

—	o nachyleniu powyżej 35 %

—

albo na stokach o nachyleniu powyżej 25 % w połączeniu z przechyłem powyżej 10 %,

mogą występować alejki o szerokości 1,50–3 m, przy czym dopuszcza się maksymalnie jedną alejkę na sześć rzędów winorośli. W tym przypadku suma rozstawu między innymi rzędami i rozstawu między krzewami w jednym rzędzie nie może przekraczać 2,30 m.

3. Zasady przycinania

Praktyka uprawy

Zabrania się dopuszczania do sytuacji, w których dochodzi do jakiegokolwiek nachodzenia jednego krzewu na drugi oraz jakiegokolwiek nakładania się jednego pędu owocującego na drugi.

Liczba oczek nie przekracza 18 na metr kwadratowy.

Cięcie wykonuje się najpóźniej przed stadium fenologicznym (F) (12 stadium Lorentza), czyli gdy rozwiną się cztery liście.

Cięcia winorośli dokonuje się z zastosowaniem następujących technik:

—	cięcie Chablis (fr. taille Chablis)

—	cięcie w formie sznura Royat

—	cięcie z doliny Marny (fr. taille de la vallée de la Marne)

—	cięcie systemem Guyota pojedynczym, podwójnym lub asymetrycznym.

4. Zbiory

Praktyka uprawy

Wszelkie środki, które nie pozwalają na zbieranie całych kiści winogron, są zabronione.

Winogrona muszą być transportowane w całości do zakładów produkcji wina.

5. Szczególne praktyki enologiczne

Niedopuszczalne jest wykorzystywanie kawałków drewna.

Do produkcji win różowych niedopuszczalne jest wykorzystywanie węgla do celów enologicznych, samego lub w mieszankach stosowanych w preparatach.

Podczas procesu wzbogacania zwiększenie objętości moszczu winogronowego użytego do fermentacji nie może przekroczyć 1,12 % na każdy 1 % wzrostu zawartości alkoholu.

Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

5.2. Maksymalna wydajność

1. Maksymalna wydajność

15 500 kilogramów winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, winifikacja i produkcja win, w tym dojrzewanie i pakowanie, odbywają się na wyznaczonych terytoriach określonych w art. 17 ustawy z dnia 6 maja 1919 r.

7. Odmiany winorośli

Arbane B

Chardonnay B

Meunier N

Petit Meslier B

Pinot blanc B

Pinot gris G

Pinot noir N

8. Opis związku lub związków

8.1. Informacje na temat obszaru geograficznego

Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar geograficzny odpowiada obszarowi kontrolowanej nazwy pochodzenia „Champagne”. Znajduje się w północno-wschodniej Francji i obejmuje terytorium gmin w departamentach Aisne, Aube, Haute-Marne, Marne i Seine-et-Marne.

Podobnie jak w przypadku obszaru geograficznego, działki wybrane do zbioru winogron odpowiadają działkom określonym dla kontrolowanej nazwy pochodzenia „Champagne”. Wpisują się w krajobraz winnic na stokach, spoczywających na progach strukturalnych wschodniej części Basenu Paryskiego, które stanowią duże struktury geomorfologiczne:

—	Côte d’Ile-de-France w departamencie Marne, a także zbocza powiązanych dolin, obejmujące od północy na południe Montagne de Reims, dolinę Marny (która rozciąga się od południa Aisne aż po Seine-et-Marne), Côte des Blancs i Côte du Sézannais, by wymienić najbardziej modelowe sektory;

—	Côte de Champagne z marglowym Vitry i należącym do departamentu Aube sektorem Montgueux;

—	Côte des Bar, przecinająca wiele dolin, łącząca tereny Bar-sur-Aubois na wschodzie i Bar-Séquanais na zachodzie, w departamentach Aube i Haute-Marne.

Rzeźba typowa dla kuesty i przyległych dolin, ze wzgórzami o ekspozycji wschodniej i południowej, czasami północnej, jak w przypadku północnego położenia Montagne de Reims i lewego brzegu doliny Marny.

Czoło progu składa się z twardych warstw wapiennych lub kredowych. Stoki wzgórz są kredowe, marglowe lub piaszczyste, miększe uległy erozji, a następnie pokryły się nadległymi produktami koluwialnymi pochodzącymi z czoła progu.

Winnice znajdują się w strefie północnej. Podlegają wpływowi dwóch rodzajów klimatu:

—	oceanicznego, dzięki któremu woda dostarczana jest w stałych ilościach przy nieznacznych różnicach temperatur między poszczególnymi porami roku;

—	kontynentalnego, który odpowiada za niekiedy niszczycielskie przymrozki i sprzyjające nasłonecznienie latem.

Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem

Obecność winnic, sięgająca czasów starożytnych, była dobrze ugruntowana w Szampanii w IX w., w następstwie rozwoju przyklasztornej uprawy winorośli. Wina te były znane w średniowieczu pod nazwą „Vins de France”, ponieważ produkowano je w Basenie Paryskim, na granicy z domeną królewską.

Do XVIII w. prowincja Szampania jest przede wszystkim producentem win czerwonych. Według Pierre’a Galeta ich produkcja znacznie dominowała nad produkcją win białych i różowych (zwanych „paillets”) zanim opanowano proces szampanizacji poprzez drugą fermentację w butelkach. W XIX w. nastąpił wzrost popularności win musujących z Szampanii, zaś spadła produkcja win czerwonych. Zaledwie kilka „grands vins” produkowanych w Montagne de Reims, Grande Vallée de la Marne i w Aube zachowało renomę.

Ustawa z dnia 22 lipca 1927 r. zastrzegająca nazwę „Champagne” wyłącznie dla win musujących wprowadziła oznaczenie „Vins originaires de la Champagne viticole” [wina z regionu winnego Szampanii], od 1953 r. nazywanych „Vins natures de Champagne” [naturalne wina z Szampanii]. Zrehabilitowane dzięki staraniom kilku producentów kultywujących tradycję „vins natures”, w 1974 r. wina te zostają objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux champenois” zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 grudnia 1973 r. zakazującej stosowania samej nazwy „Vins natures de la Champagne”.

Wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux champenois” są produkowane tylko wtedy, gdy właściwości zbiorów są dostosowane do produkcji win niemusujących. Ich produkcja jest zatem bardzo nieregularna.

Aby zapobiec nieuczciwym praktykom powiązanym z obrotem winami luzem, producenci wnieśli o uchwalenie ustawy z dnia 23 maja 1977 r. zakazującej wysyłania w innej formie niż w butelkach win produkowanych pod kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux champenois”, z wyjątkiem ich przemieszczania w obrębie wyznaczonego winiarskiego obszaru Szampanii, między podmiotami działającymi na tym obszarze.

Produkcją zarządzają te same organizacje zawodowe, które zostały utworzone dla kontrolowanej nazwy pochodzenia „Champagne”, czyli Syndicat général des vignerons de Champagne (utworzony w 1904 r.) oraz Union des Maisons de Champagne (założona w 1882 r.), zgrupowane w ramach Comité Interprofessionnel des Vins de Champagne (utworzonego w 1941 r.).

8.2. Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Są to wina czerwone, białe i różowe, często określane nazwą gminy, w której zbierane są winogrona.

Wina czerwone mają przezroczystą barwę czerwoną o różnej intensywności, a wina różowe mają jasną barwę od bladoróżowej do ciemnołososiowej. Wina te są niezwykle lekkie i delikatne, w smaku jedwabiste w pierwszym kontakcie i zazwyczaj o aromatach czerwonych owoców.

Leżakowanie nadaje winu tłustość i przyczynia się do jego równowagi smakowej.

8.3. Związki przyczynowe

Szerokie otwarcie krajobrazowe trzech kuest na równinę i doliny gwarantuje winnicom ilość światła wystarczającą do dojrzewania jagód, nawet w przypadku ekspozycji północnej. Ekspozycja wschodnia i południowa tradycyjnych sektorów najbardziej znanych z produkcji „Coteaux champenois” zapewnia winnicom najwięcej światła wiosną i jesienią, tworząc tym samym optymalne warunki dla kwitnienia winorośli i dojrzewania jagód.

Otwarty krajobraz pozwala uniknąć stagnacji zimnego powietrza i tym samym zmniejsza ryzyko mrozów. Klimat regionu Szampanii wymaga jednak, aby plantatorzy winorośli wybierali wyłącznie zdrowe winogrona z najłagodniejszych lat, na najlepszych działkach, najczęściej ze starych winorośli, oraz prowadzili zbiory, gdy winogrona są w pełni dojrzałe.

Nachylenie zboczy wzgórz winorośli zapewnia optymalny naturalny odpływ, gwarantowany również przez poszczególne podłoża, które umożliwiają naturalne nawadnianie winorośli. Kreda, ze względu na jej porowatość i przepuszczalność, eliminuje nadmiar wody, zapewniając zarazem ponowne nawodnienie gleby przy suchej pogodzie poprzez kapilarne podciąganie wilgoci. Pozostałe rodzaje podglebia łączą się z poziomami marglowymi, które zapewniają rezerwę wody, albo warstw wapiennych, albo piasku krzemionkowego, przy czym ten ostatni pozwala na przenikanie nadmiaru wody z okresów mokrych. Ten rodzaj podglebia i delikatne warunki klimatyczne zdeterminowały umiejscowienie odmian winorośli w poszczególnych częściach regionu winiarskiego.

Niepowtarzalna sytuacja klimatyczna Szampanii nadaje winogronom, a następnie winom, naturalną kwasowość, która decyduje o żywym charakterze wina, wyczuwalnym w smaku i wydobywającym nuty mineralne, które wino zawdzięcza podłożu.

Wina są często produkowane z czarnych winogron, które według Jules’a Guyota są bardziej odporne na działanie mrozu i deszczu i szybciej dojrzewają. W 1822 r. André Jullien zaliczył „[czerwone wina] z Verzy, Verzenay, Mailly, Saint-Basle, Bouzy i z clos de Saint-Thierry do najlepszych win we Francji, jeśli pochodzą z lat suchych o bardzo wysokiej temperaturze”.

Produkcja win czerwonych lub różowych, w wyniku krótszej lub dłuższej maceracji, najlepiej sprzyja zachowaniu aromatów odmian pinot noir N i meunier N oraz ich rozwojowi podczas fermentacji w kadzi. W przypadku win białych zachowanie integralności winogron od momentu zbioru i delikatne tłoczenie zgodnie z praktyką przyjętą w Szampanii, pozwala uniknąć zabarwienia sokami pochodzącymi z czarnych winogron, a tym samym zagwarantować klarowność wina.

Wina czerwone z prowincji Szampania pojawiały się wśród „grands vins” na sakrach królów w Reims począwszy od 1328 r. (koronacja Filipa VI), gdzie były szczególnie cenione za naturalną delikatność bukietu. Potężni władcy Europy nabywali nawet winnice w Montagne de Reims, a Henryk IV chciał przyjąć tytuł pana na Ay (fr. seigneur d’Ay). Wytrawni degustatorzy na dworze Ludwika XIV, mieniący się „zakonem Coteaux”, opiewali sławę i reputację tych win: „Proszę nie szczędzić kosztów na zakup wina z Szampanii”, pisze w 1671 r. Saint-Évremond do hrabiego d’Olonne. „Nie ma prowincji nad Szampanię, która dostarczałaby znakomitsze wina na każdą porę roku”.

Pochwały te powtarzają się w wielu dokumentach od XVII do XIX w.; wina te zajmują „poczesne miejsce wśród najlepszych z »vins fins« w królestwie”, które przyznaje im André Jullien w 1822 r. Dzięki profesjonalizmowi producentów ich renoma nadal istnieje. Wina te należy degustować z szacunkiem i historyczną ciekawością, pamiętając, że przetrwały od czasów starożytnych.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Nazwy dodatkowe

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to nazwa lokalizacji wpisana do ksiąg wieczystych;

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Oznaczenie lokalizacji jest dozwolone jedynie w przypadku, gdy wszystkie winogrona użyte do produkcji wina pochodzą z tego określonego miejsca.

Wskazanie odmiany winorośli

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Nazwę odmiany winorośli umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających trzech milimetrów i połowy wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Można zastrzec odmianę tylko wtedy, gdy wszystkie winogrona pochodzą z tej odmiany.

Pakowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Ustawa z dnia 23 maja 1977 r. zakazuje wysyłania w innej formie niż w butelkach win produkowanych pod kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux champenois”, z wyjątkiem ich przemieszczania w obrębie wyznaczonego winiarskiego obszaru Szampanii, między podmiotami działającymi na tym obszarze.

Po zakończeniu okresu dojrzewania wina są wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem dla konsumenta od 15 października roku następującego po roku zbioru.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-0f9a38f5-d783-4774-bd86-7a2d39ae9f7b

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 253

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 66 18 lipca 2023

Spis treści		Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 253/01	Kursy walutowe euro – 17 lipca 2023 r.	1
	Europejski Inspektor Ochrony Danych
2023/C 253/02	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie zalecenia dotyczącego decyzji Rady upoważniającej do podjęcia rokowań w sprawie zasad handlu cyfrowego z Republiką Korei i Singapurem (Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)	2
2023/C 253/03	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat podpisania, zawarcia i tymczasowego stosowania Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Madagaskaru i protokołu wykonawczego do tej umowy (na lata 2023–2027) (Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)	4
2023/C 253/04	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania postępowań w sprawach karnych (Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIODhttps://edps.europa.eu)	6
2023/C 253/05	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2009/102/WE i (UE) 2017/1132 w odniesieniu do szerszego wykorzystania i aktualizacji narzędzi i procesów cyfrowych w ramach prawa spółek (Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)	8
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2023/C 253/06	Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty – Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej ( 1 )	10

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2023/C 253/07	Publikacja wniosku o wprowadzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina na podstawie art. 97 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013	11
2023/C 253/08	Publikacja jednolitego dokumentu zmienionego w następstwie zatwierdzenia zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012	25
2023/C 253/09	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	27
2023/C 253/10	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	32