5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/1

ZAWIADOMIENIE KOMISJI

w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw

(2023/C 160/01)

I. WPROWADZENIE

Doświadczenie Komisji podczas stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) pokazało, że niektóre kategorie koncentracji na ogół nie wzbudzają zastrzeżeń dotyczących konkurencji. Celem niniejszego zawiadomienia jest określenie warunków, zgodnie z którymi Komisja będzie badać – w sposób uproszczony – niektóre koncentracje, oraz przedstawienie wytycznych dotyczących procedury uproszczonej określonej w załączniku II do rozporządzenia Komisji (UE) 2023/914 z dnia 20 maja 2023 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw („rozporządzenie wykonawcze”) (2). Niniejsze zawiadomienie zastępuje zawiadomienie z 2013 r (3). i będzie miało zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego.

W ramach procedury uproszczonej Komisja będzie badać koncentracje, które spełniają warunki określone w pkt 5 niniejszego zawiadomienia, o ile nie mają zastosowania żadne zabezpieczenia ani wyłączenia określone w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia (4). W odniesieniu do tych koncentracji Komisja przyjmuje decyzję w formie uproszczonej, uznając w niej koncentrację za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego, w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (5). Ponadto w określonych okolicznościach Komisja może skorzystać z klauzuli elastyczności, o której mowa w pkt 8 i 9 niniejszego zawiadomienia, w celu zbadania w ramach procedury uproszczonej niektórych koncentracji, które nie spełniają warunków określonych w pkt 5 niniejszego zawiadomienia, o ile nie mają zastosowania żadne zabezpieczenia ani wyłączenia przewidziane w sekcji II.C (6). Komisja może jednak wszcząć postępowanie, przyjąć pełną decyzję lub skorzystać z obu tych możliwości na podstawie rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw w odniesieniu do proponowanej koncentracji, nawet jeżeli koncentracja ta należy do kategorii określonych w niniejszym zawiadomieniu, w szczególności jeżeli mają zastosowanie jakiekolwiek zabezpieczenia lub wyłączenia określone w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia.

Niektóre koncentracje badane w ramach zwykłej procedury mogą powodować horyzontalne nakładanie się obszarów działalności (7) lub powstanie stosunków wertykalnych (8) spełniających warunki określone w pkt 5 lit. d) niniejszego zawiadomienia. O ile nie mają zastosowania żadne zabezpieczenia ani wyłączenia określone w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia, wspomniane przypadki horyzontalnego nakładania się obszarów działalności lub stosunki wertykalne zostaną ocenione w sposób uproszczony (tj. w taki sam sposób jak w decyzji w formie uproszczonej) w ostatecznej decyzji Komisji w ramach zwykłej procedury. Ponadto w określonych okolicznościach Komisja może skorzystać z klauzuli elastyczności, o której mowa w pkt 8 niniejszego zawiadomienia, aby ocenić – w sposób uproszczony w ramach zwykłej procedury – niektóre przypadki horyzontalnego nakładania się obszarów działalności lub stosunki wertykalne, o ile nie mają zastosowania żadne zabezpieczenia ani wyłączenia określone w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia.

Postępując zgodnie z procedurą określoną w sekcjach II–IV, Komisja zmierza do lepszego ukierunkowania i zwiększenia skuteczności unijnej kontroli łączenia przedsiębiorstw.

II. KATEGORIE KONCENTRACJI, DO KTÓRYCH MOŻNA STOSOWAĆ PROCEDURĘ UPROSZCZONĄ

A. Koncentracje spełniające warunki

Komisja będzie zasadniczo stosowała (9) procedurę uproszczoną do dowolnej z następujących kategorii koncentracji (10):

(a)

co najmniej dwa przedsiębiorstwa przejmują wspólną kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem, pod warunkiem że to wspólne przedsiębiorstwo nie ma bieżącego ani przewidywanego obrotu w obrębie terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) (11) oraz że przedsiębiorstwa, o których mowa, nie planują przeniesienia żadnych aktywów znajdujących się w EOG do wspólnego przedsiębiorstwa w chwili dokonywania zgłoszenia (12);

(b)

co najmniej dwa przedsiębiorstwa przejmują wspólną kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem, pod warunkiem że to wspólne przedsiębiorstwo prowadzi w EOG działalność o niewielkim znaczeniu. Odnosi się to do koncentracji, które spełniają wszystkie następujące warunki:

(i)	roczny bieżący obrót wspólnego przedsiębiorstwa oraz obrót z wniesionej działalności (13), jak również przewidywany roczny obrót na terytorium EOG wynosi mniej niż 100 mln EUR (14);

(ii)	całkowita wartość aktywów przeniesionych do wspólnego przedsiębiorstwa na terytorium EOG, planowana (15) w chwili dokonywania zgłoszenia, wynosi mniej niż 100 mln EUR (16).

(c)

co najmniej dwa przedsiębiorstwa łączą się lub co najmniej jedno przedsiębiorstwo przejmuje wyłączną lub wspólną kontrolę nad innym przedsiębiorstwem, pod warunkiem że żadna ze stron uczestniczących w takiej koncentracji nie prowadzi działalności gospodarczej na tym samym rynku produktowym i geograficznym (17) lub na właściwym rynku produktowym będącym rynkiem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do tego rynku produktowego, na którym działa jakakolwiek inna strona koncentracji (18);

(d)

co najmniej dwa przedsiębiorstwa łączą się lub co najmniej jedno przedsiębiorstwo przejmuje wyłączną lub wspólną kontrolę nad innym przedsiębiorstwem i spełnione są warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (i) oraz pkt 5 lit. d) ppkt (ii) na podstawie wszystkich możliwych definicji rynku (19);

(i)

łączny udział w rynku wszystkich stron uczestniczących w koncentracji, które są zaangażowane w działalność gospodarczą na tym samym rynku produktowym i geograficznym (20) (horyzontalne nakładanie się obszarów działalności), spełnia co najmniej jeden z następujących warunków (21):

aa)	jest niższy niż 20 %;

bb)	jest niższy niż 50 %, a przyrost (delta) indeksu Herfindahla-Hirschmanna („HHI”) wynikający z koncentracji na tym rynku jest niższy niż 150 (22);

(ii)

indywidualne i łączne udziały w rynku wszystkich stron uczestniczących w koncentracji, które są zaangażowane w działalność gospodarczą na rynku produktowym będącym rynkiem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do rynku produktowego, na którym działa dowolna inna strona koncentracji (stosunek wertykalny) (23), spełniają co najmniej jeden z następujących warunków (24):

aa)	są niższe niż 30 % na rynkach wyższego i niższego szczebla;

bb)	są niższe niż 30 % na rynku wyższego szczebla, a strony uczestniczące w koncentracji i prowadzące działalność na rynku niższego szczebla posiadają udział w nabyciu (25) wynoszący mniej niż 30 % w odniesieniu do nakładów na rynku wyższego szczebla;

cc)

są niższe niż 50 % zarówno na rynku wyższego, jak i niższego szczebla, przyrost (delta) HHI wynikający z koncentracji jest niższy niż 150 zarówno na rynku wyższego, jak i niższego szczebla, a mniejsze przedsiębiorstwo pod względem udziału w rynku jest takie samo na rynku wyższego i niższego szczebla (26).

(e)	strona ma przejąć wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem, nad którym posiada już wspólną kontrolę.

Koncentracja może jednak spełniać kryteria więcej niż jednej z kategorii opisanych w niniejszym zawiadomieniu. W związku z tym strony zgłaszające mogą przedstawić zgłoszenie koncentracji w oparciu o więcej niż jedną kategorię (27).

Do celów stosowania pkt 5 lit. c) i pkt 5 lit. d) w przypadku przejęcia wspólnej kontroli, jeżeli wspólne przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności na tym samym rynku produktowym co przedsiębiorstwa przejmujące wspólną kontrolę, stosunki istniejące wyłącznie między przedsiębiorstwami przejmującymi wspólną kontrolę nie są uważane za horyzontalne nakładanie się obszarów działalności ani stosunki wertykalne w rozumieniu niniejszego zawiadomienia (28). W przypadku gdy wspólne przedsiębiorstwo oraz przedsiębiorstwa przejmujące wspólną kontrolę prowadzą działalność na tym samym rynku produktowym i geograficznym, łączny udział w rynku powinien jednak uwzględniać działalność wszystkich przedsiębiorstw działających na tym rynku. Jeżeli koncentracja nie powoduje żadnego przyrostu, a horyzontalne nakładanie się obszarów działalności oraz stosunki wertykalne istniały już wcześniej, takie wcześniej istniejące nakładanie się obszarów działalności i stosunki nie są uwzględniane do celów zastosowania pkt 5 lit. c) i pkt 5 lit. d).

B. Klauzula elastyczności umożliwiająca zmianę procedury ze zwykłej na uproszczoną

Na wniosek stron zgłaszających Komisja może zbadać w ramach procedury uproszczonej niektóre koncentracje, które nie należą do żadnej z kategorii wymienionych w pkt 5 niniejszego zawiadomienia. Może to zrobić, w przypadku gdy co najmniej dwa przedsiębiorstwa łączą się lub co najmniej jedno przedsiębiorstwo przejmuje wyłączną lub wspólną kontrolę nad innym przedsiębiorstwem, o ile spełnione są warunki określone w pkt 8 lit. a) i pkt 8 lit. b) na podstawie wszystkich możliwych definicji rynku (29):

a)	łączny udział w rynku wszystkich stron uczestniczących w koncentracji, których obszary działalności horyzontalnie się nakładają, jest niższy niż 25 %;

(b)

indywidualne I łączne udziały w rynku wszystkich stron uczestniczących w koncentracji, między którymi istnieje stosunek wertykalny, spełniają co najmniej jeden z następujących warunków (30):

(i)	są niższe niż 35 % na rynkach wyższego i niższego szczebla;

(ii)	są niższe niż 50 % na jednym rynku, podczas gdy indywidualne i łączne udziały w rynku wszystkich stron uczestniczących w koncentracji na wszystkich pozostałych rynkach, między którymi istnieje stosunek wertykalny, są mniejsze niż 10 %.

a)	roczny bieżący obrót wspólnego przedsiębiorstwa oraz obrót z wniesionej działalności (32) na terytorium EOG wynosi mniej niż 150 mln EUR (33); oraz

b)	całkowita wartość aktywów przeniesionych do wspólnego przedsiębiorstwa na terytorium EOG, planowana (34) w chwili dokonywania zgłoszenia, wynosi mniej niż 150 mln EUR (35).

10.

Kategorie wymienione w pkt 8 i 9 stosuje się alternatywnie, a nie łącznie. W celu uniknięcia wątpliwości pkt 8 można połączyć z pkt 5 lit. d). W związku z tym strony zgłaszające mogą złożyć wniosek o zastosowanie klauzuli elastyczności w odniesieniu do niektórych rynków, pod warunkiem że zostały spełnione warunki określone w pkt 8, i korzystać z procedury uproszczonej, jeżeli wszystkie pozostałe rynki spełniają warunki określone w pkt 5lit. d).

C. Zabezpieczenia i wyłączenia

11.

W niniejszej sekcji przedstawiono niewyczerpujący wykaz przykładów rodzajów koncentracji, które mogą być wyłączone z procedury uproszczonej.

12.

Wystąpienie co najmniej jednej z okoliczności wymienionych w niniejszej sekcji może stanowić powód, dla którego Komisja poinformuje strony zgłaszające, że do koncentracji objętych zakresem pkt 5 nie można zastosować procedury uproszczonej. W przypadku wystąpienia co najmniej jednej z okoliczności wymienionych w niniejszej sekcji z reguły nie będzie stosowana klauzula elastyczności, o której mowa w pkt 8 i 9. W takich przypadkach Komisja może przejść do zwykłej procedury.

C.1. Wspólne przedsiębiorstwa prowadzące w EOG działalność o niewielkim znaczeniu (pkt 5 lit. b) i pkt 9)

13.

W przypadku koncentracji objętych pkt 5 lit. b) lub pkt 9 zwykła procedura może zostać uznana za właściwą, jeżeli pomiędzy stronami uczestniczącymi w koncentracji występuje horyzontalne nakładanie się obszarów działalności lub stosunki wertykalne, na podstawie których nie można wykluczyć, że koncentracja wzbudzi poważne wątpliwości co do jej zgodności z rynkiem wewnętrznym, lub jeżeli zachodzą którekolwiek z okoliczności, o których mowa w sekcji II.C (36). Ponadto Komisja może uznać za właściwe przeprowadzenie pełnej oceny, według zwykłej procedury kontroli łączenia przedsiębiorstw, jeżeli obrót niektórych wspólnych przedsiębiorstw w chwili dokonywania zgłoszenia jest niższy niż wartość progowa określona w pkt 5 lit. b) ppkt (i) lub pkt 9, ale można oczekiwać, że obrót ten w ciągu następnych trzech lat znacznie przekroczy ten próg na terytorium EOG.

C.2 Trudności z określeniem rynków właściwych

14.

Przy ocenie, czy koncentrację objętą pkt 5, 8 lub 9 należy jednak zbadać w ramach zwykłej procedury, Komisja zapewni, aby wszystkie istotne okoliczności zostały ustalone w sposób wystarczająco jasny. Z uwagi na fakt, że definicje rynku będą prawdopodobnie kluczowym elementem takiej oceny, strony zgłaszające powinny przekazać informacje na temat wszystkich możliwych alternatywnych definicji rynku zasadniczo na etapie poprzedzającym zgłoszenie (37). Strony zgłaszające odpowiadają za: (i) opisanie wszystkich alternatywnych właściwych rynków produktowych lub geograficznych, na które zgłaszana koncentracja może mieć wpływ; oraz (ii) za dostarczenie wszystkich danych i informacji na temat definicji takich rynków (38). Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie definicji rynku po przeanalizowaniu faktów dotyczących danej sprawy. Komisja nie będzie stosowała procedury uproszczonej w przypadkach, w których trudno jest zdefiniować rynki właściwe lub ustalić udziały w rynku stron uczestniczących w koncentracji. Podobnie, jeżeli koncentracja jest związana z nowymi zagadnieniami prawnymi o znaczeniu ogólnym, Komisja może powstrzymać się od przyjmowania decyzji w formie uproszczonej i przejść do procedury zwykłej.

C.3 Udziały mniejszościowe

15.

Jedna ze stron uczestniczących w koncentracji może posiadać znaczne udziały mniejszościowe w przedsiębiorstwach prowadzących działalność na rynku lub rynkach, na których prowadzi działalność inna strona uczestnicząca w koncentracji. Na przykład podmiot przejmujący może posiadać udział mniejszościowy w przedsiębiorstwie prowadzącym działalność na tym samym rynku lub rynkach co spółka przejmowana lub na rynku wyższego lub niższego szczebla w stosunku do rynku lub rynków, na których prowadzi działalność spółka przejmowana. Jeżeli spółki te mają bardzo znaczący udział w rynku, w określonych okolicznościach dana koncentracja może nie kwalifikować się do zbadania w ramach procedury uproszczonej, nawet jeśli łączny udział w rynku stron uczestniczących w koncentracji jest mniejszy niż progi określone w pkt 5. To samo może zachodzić w przypadku, gdy co najmniej jeden konkurent jednej ze stron koncentracji posiada znaczące udziały mniejszościowe w którejkolwiek z pozostałych stron koncentracji.

C.4 Inne aktywa o wartości konkurencyjnej

16.

Niektóre rodzaje koncentracji mogą zwiększać władzę rynkową stron uczestniczących w koncentracji; nawet jeśli strony nie prowadzą działalności na tym samym rynku. Może to być wynikiem łączenia zasobów technologicznych, finansowych lub innych lub aktywów o wartości konkurencyjnej, takich jak surowce, prawa własności intelektualnej (na przykład patenty, know-how, projekty i marki), infrastruktury, znaczącej bazy użytkowników lub zasobów danych o wartości handlowej. Koncentracje te mogą nie kwalifikować się do zbadania w ramach procedury uproszczonej.

C.5 Ściśle powiązane rynki sąsiadujące

17.

Koncentracje, w których przynajmniej dwie strony uczestniczące w koncentracji są obecne na ściśle powiązanych rynkach sąsiadujących (39), również mogą nie kwalifikować się do zbadania w ramach procedury uproszczonej. Może tak się zdarzyć w szczególności w przypadku, gdy co najmniej jedna strona uczestnicząca w koncentracji posiada indywidualny lub łączny udział w wysokości co najmniej 30 % w jakimkolwiek rynku produktowym, na którym nie występuje horyzontalne nakładanie się obszarów działalności ani stosunki wertykalne między stronami uczestniczącymi w koncentracji, ale który jest rynkiem sąsiadującym rynku, na którym druga strona uczestnicząca w koncentracji prowadzi działalność (40). Określenia rynków sąsiadujących należy dokonać zgodnie z pkt 14 niniejszego zawiadomienia.

C.6 Okoliczności określone w wytycznych Komisji w sprawie oceny horyzontalnych i niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw i inne szczególne okoliczności

18.

Komisja jest mniej skłonna do tego, by zastosować procedurę uproszczoną w przypadku wystąpienia jakichkolwiek szczególnych okoliczności, o których mowa w wytycznych Komisji w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw oraz w sprawie niehoryzontalnych połączeń przedsiębiorstw (41) lub w niniejszej sekcji. Dotyczy to okoliczności, w których:

a)	rynek jest już skoncentrowany (w szczególności w przypadku, gdy obecność a rynku mniej niż trzech konkurentów, poza stronami uczestniczącymi w koncentracji, jest znacząca) (42);

b)	progi udziału w rynku określone w pkt 5 i 8 niniejszego zawiadomienia zostały przekroczone pod względem zdolności lub produkcji na rynkach, na których wskaźniki te mogą być istotne (43);

c)	jedna ze stron uczestniczących w koncentracji jest podmiotem, który niedawno wszedł na rynek (44);

d)	na rynkach, na których produkty są bardzo zróżnicowane, dochodzi do nakładania się obszarów działalności (45);

e)	proponowana koncentracja wyeliminowałaby znaczącą – rzeczywistą lub potencjalną – siłę konkurencyjną (46);

f)	proponowana koncentracja stanowiłaby połączenie dwóch ważnych innowatorów (47);

g)	proponowana koncentracja obejmuje przedsiębiorstwo, które ma obiecujące produkty przygotowywane do wprowadzenia na rynek (48);

h)	koncentracja doprowadziłaby do wyeliminowania potencjalnej konkurencji (49);

i)	istnieją przesłanki wskazujące na to, że proponowana koncentracja umożliwiłaby stronom uczestniczącym w koncentracji utrudnienie ekspansji ich konkurentów lub utrudniłaby rywalom dostęp do dostaw lub rynków, lub zwiększyłaby bariery wejścia (50);

j)	poprzez konsolidację podmiot powstały w wyniku połączenia uzyskałby dostęp do szczególnie chronionych informacji handlowych dotyczących działalności jego konkurentów na rynku wyższego lub niższego szczebla (51);

k)	strony uczestniczące w koncentracji działają na rynkach, które należą do różnych poziomów łańcucha wartości, nie będąc w stosunku wertykalnym, a indywidualny lub łączny udział w rynku wynosi co najmniej 30 % na co najmniej jednym z tych rynków.

19.

Komisja może przejść do pełnej oceny w trybie zwykłej procedury, gdy pojawia się kwestia koordynacji, o której mowa w art. 2 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (52).

C.7 Przejście z kontroli wspólnej na wyłączną

20.

Dotychczasowe doświadczenie Komisji pokazuje, że przejście z kontroli wspólnej na wyłączną może wyjątkowo wymagać bliższego zbadania, przyjęcia pełnej decyzji, albo też obu tych działań. Szczególny problem w zakresie konkurencji może pojawić się w sytuacji, gdy istniejące wcześniej wspólne przedsiębiorstwo zostaje włączone do grupy lub sieci należącej do jedynego pozostałego udziałowca lub akcjonariusza posiadającego pakiet kontrolny, przez co zniesione zostają wszelkie ograniczenia wprowadzane wcześniej przez potencjalnie rozbieżne bodźce ze strony pozostałych udziałowców lub akcjonariuszy posiadających pakiet kontrolny, a istniejące wcześniej wspólne przedsiębiorstwo przyjmuje mniej konkurencyjną strategię rynkową. Na przykład w scenariuszu, w którym przedsiębiorstwo A i przedsiębiorstwo B wspólnie sprawują kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem C, koncentracja, w wyniku której A obejmuje wyłączną kontrolę nad C, może spowodować problemy w zakresie konkurencji, jeżeli: (i) C jest bezpośrednim konkurentem A; (ii) C i A mają znaczącą wspólną pozycję na rynku; oraz (iii) dojdzie do utraty części niezależności, jaką wcześniej miało C (53). W przypadkach, w których takie scenariusze wymagają dokładniejszej analizy, Komisja może przejść do zwykłej procedury (54).

21.

Komisja może również przejść do zwykłej procedury w sytuacji, gdy ani Komisja, ani właściwe organy państw członkowskich nie zbadały uprzedniego przejęcia wspólnej kontroli nad danym wspólnym przedsiębiorstwem.

C.8 Uzasadnione zastrzeżenia dotyczące konkurencji wyrażone przez państwa członkowskie lub osoby trzecie

22.

Komisja przejdzie do zwykłej procedury, jeżeli państwo członkowskie lub państwo Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu wyrazi uzasadnione zastrzeżenia dotyczące konkurencji w odniesieniu do zgłoszonej koncentracji w terminie 15 dni roboczych od otrzymania kopii zgłoszenia lub jeżeli osoba trzecia wyrazi uzasadnione zastrzeżenia dotyczące konkurencji w terminie ustalonym dla takich uwag.

C.9 Wnioski o odesłanie

23.

Procedura uproszczona nie będzie miała zastosowania, jeżeli państwo członkowskie złoży wniosek o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 9 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, lub jeśli Komisja przyjmie wniosek jednego lub większej liczby państw członkowskich o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 22 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

C.10 Odesłania przed zgłoszeniem na wniosek stron zgłaszających

24.

Z zastrzeżeniem zabezpieczeń i wyłączeń przewidzianych w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia Komisja może zastosować procedurę uproszczoną do koncentracji, jeżeli:

(a)	w wyniku uzasadnionego wniosku, o którym mowa w art. 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, Komisja postanowi nie odsyłać sprawy do państwa członkowskiego;

(b)	w wyniku uzasadnionego wniosku, o którym mowa w art. 4 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, sprawa zostaje odesłana do Komisji.

III. PRZEPISY PROCEDURALNE

A. Koncentracje, które można zgłaszać bezpośrednio bez nawiązywania kontaktów przed zgłoszeniem

25.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw strony zgłaszające są uprawnione do dokonania zgłoszenia koncentracji w dowolnym czasie, o ile zgłoszenie to jest kompletne. Możliwość nawiązania kontaktów przed zgłoszeniem to usługa oferowana przez Komisję stronom zgłaszającym na zasadzie dobrowolności w celu przygotowania do przeprowadzenia formalnej procedury kontroli łączenia przedsiębiorstw. Kontakty przed zgłoszeniem mogą być niezwykle cenne zarówno dla stron zgłaszających, jak i dla Komisji przy określaniu dokładnego zakresu informacji wymaganych w zgłoszeniu. W większości przypadków kontakty przed zgłoszeniem będą skutkować znacznym ograniczeniem wymaganego zakresu informacji

26.

Jak wynika z doświadczenia Komisji w stosowaniu procedury uproszczonej, niektóre kategorie koncentracji kwalifikujące się do badania w ramach uproszczonej procedury (spośród kategorii wymienionych w pkt 5 niniejszego zawiadomienia) mogą zostać zbadane w terminie krótszym niż termin 25 dni roboczych określony w art. 10 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Wynika to z faktu, że koncentracje te wymagają zwykle mniejszego zakresu dochodzenia. Na przykład koncentracje objęte zakresem pkt 5 a) lub pkt 5 c) mogą zostać zbadane w ramach dodatkowo usprawnionej „najbardziej uproszczonej” procedury opisanej w niniejszym punkcie. Zgodnie z tą najbardziej uproszczoną procedurą koncentracje te należy zgłaszać, uzupełniając odpowiednie sekcje skróconego formularza CO (55) (w szczególności sekcję 7, w której wskazuje się rodzaj kategorii, do której można zastosować procedurę uproszczoną). Strony zgłaszające zachęca się do zgłaszania danej koncentracji bezpośrednio bez nawiązywania jakichkolwiek kontaktów przed zgłoszeniem.

B. Kontakty przed zgłoszeniem w przypadku koncentracji powodujących horyzontalne nakładanie się obszarów działalności lub powstanie stosunków niehoryzontalnych

27.

Zdecydowanie zachęca się strony zgłaszające do nawiązywania kontaktów przed zgłoszeniem w przypadku spraw, które powodują horyzontalne nakładanie się obszarów działalności łączących się stron lub powstanie stosunków niehoryzontalnych między działalnościami stron uczestniczących w koncentracji (z uwzględnieniem produktów przygotowywanych do wprowadzenia na rynek). Dotyczy to przypadków objętych zakresem pkt 5, 8 lub 9 niniejszego zawiadomienia, pod warunkiem że obszary działalności stron uczestniczących w koncentracji nakładają się horyzontalnie, występują między nimi stosunki wertykalne lub należą one do ściśle powiązanych rynków sąsiadujących. Na przykład zdecydowanie zachęca się do nawiązywania kontaktów przed zgłoszeniem w przypadku koncentracji objętej zakresem pkt 5 lit. b), która powoduje horyzontalne nakładanie się obszarów działalności stron lub powstanie stosunków niehoryzontalnych między ich działalnościami. Takie kontakty przed zgłoszeniem byłyby szczególnie istotne, gdyby w przypadku co najmniej jednego rynku nie zostałyby spełnione kryteria określone w pkt 5 lit. d).

28.

W przypadku spraw powodujących horyzontalne nakładanie się obszarów działalności stron uczestniczących w koncentracji lub powstanie stosunku niehoryzontalnego między ich działalnościami kontakty przed zgłoszeniem należy nawiązać przynajmniej na dwa tygodnie przed przewidywaną datą zgłoszenia.

C. Wniosek o przydzielenie sprawy zespołowi

29.

Przed formalnym złożeniem zgłoszenia w ramach procedury uproszczonej strony zgłaszające muszą złożyć wniosek o przydzielenie sprawy zespołowi. We wniosku należy wskazać rodzaj koncentracji, punkt niniejszego zawiadomienia, który można zastosować do koncentracji, oraz przewidywaną datę zgłoszenia. W przypadkach określonych w pkt 27, jeżeli strony zgłaszające zgłaszają koncentrację bezpośrednio, nie nawiązując żadnych kontaktów przed zgłoszeniem lub gdy takie kontakty są bardzo ograniczone, wniosek o przydzielenie sprawy zespołowi należy złożyć przynajmniej na tydzień przed przewidywaną datą zgłoszenia.

D. Decyzja w formie uproszczonej

30.

Jeżeli Komisja jest przekonana, że koncentracja spełnia kryteria procedury uproszczonej (zob. pkt 5, 8 i 9), wydaje na ogół decyzję w formie uproszczonej. Dotyczy to przypadków niepowodujących żadnych problemów w zakresie konkurencji, w odniesieniu do których Komisja otrzymuje zgłoszenie na formularzu CO (56). Koncentracja zostanie wówczas uznana za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia na podstawie art. 10 ust. 1 i 6 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Komisja dołoży wszelkich starań, aby wydawać decyzje w formie uproszczonej najszybciej jak to możliwe, po upływie terminu 15 dni roboczych, podczas którego państwa członkowskie mogą wnioskować o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 9 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. W okresie 25 dni roboczych Komisja ma jednak możliwość przejścia do zwykłej procedury, a zatem wszczęcia postępowania lub przyjęcia pełnej decyzji, jeżeli uzna ona takie działanie za stosowne. W takich przypadkach Komisja może również uznać zgłoszenie za niekompletne w istotnym aspekcie na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego w przypadku nieotrzymania zgłoszenia na formularzu CO.

E. Publikacja decyzji w formie uproszczonej

31.

Komisja opublikuje zawiadomienie o przyjęciu decyzji w formie uproszczonej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, tak jak ma to miejsce w przypadku przyjęcia pełnej decyzji zatwierdzającej. Publiczna wersja decyzji w formie uproszczonej będzie dostępna na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji. Decyzja w formie uproszczonej będzie zawierała: (i) informacje o zgłoszonej koncentracji opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w chwili dokonywania zgłoszenia (nazwy stron uczestniczących w koncentracji, państwo ich pochodzenia, charakter koncentracji i rodzaje działalności gospodarczej, których dotyczy koncentracja); oraz (ii) stwierdzenie, że koncentracja jest zgodna z rynkiem wewnętrznym, ponieważ należy do co najmniej jednej z kategorii przedstawionych w niniejszym zawiadomieniu, z wyraźnym wskazaniem tej/tych kategorii.

F. Rynki objęte zakresem pkt 5 lit. d) lub pkt 8 w przypadku decyzji wydawanych w ramach zwykłej procedury

32.

Niektóre koncentracje badane w ramach zwykłej procedury mogą powodować horyzontalne nakładanie się obszarów działalności lub powstanie stosunków wertykalnych spełniających warunki określone w pkt 5 lit. d) niniejszego zawiadomienia. Niektóre koncentracje badane w ramach zwykłej procedury mogą również powodować horyzontalne nakładanie się obszarów działalności lub powstanie stosunków wertykalnych spełniających warunki określone w pkt 8 niniejszego zawiadomienia. W tych przypadkach ostateczna decyzja nie będzie zawierać szczegółowej oceny takiego horyzontalnego nakładania się obszarów działalności lub takich stosunków wertykalnych. W tym względzie ostateczna decyzja będzie zawierać stwierdzenie, że niektóre przypadki horyzontalnego nakładania się obszarów działalności lub niektóre stosunki wertykalne należą do jednej lub większej liczby kategorii opisanych w niniejszym zawiadomieniu, z wyraźnym wskazaniem tej/tych kategorii.

33.

Komisja może podjąć decyzję o włączeniu szczegółowej oceny horyzontalnego nakładania się obszarów działalności lub stosunków wertykalnych określonych w pkt 32, jeżeli nie mają zastosowania żadne zabezpieczenia ani wyłączenia przewidziane w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia.

IV. DODATKOWE OGRANICZENIA

34.

Procedura uproszczona nie jest właściwa w przypadku koncentracji, w których zainteresowane przedsiębiorstwa wyraźnie wnioskują o ocenę ograniczeń koniecznych do dokonania koncentracji i bezpośrednio z nią związanych.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1), dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/ALL/?uri=celex%3A32004R0139.

(2) Dz.U. L 119 z 5.5.2023, s. 22.

(3) Zawiadomienie Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5), dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/ALL/?uri=CELEX%3A52013XC1214%2802%29.

(4) Zob. sekcja II.C niniejszego zawiadomienia.

(5) Wymagania dotyczące zgłoszenia określono w załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego.

(6) Zob. sekcja II.C niniejszego zawiadomienia.

(7) Koncentracja powoduje horyzontalne nakładanie się obszarów działalności, gdy strony uczestniczące w koncentracji są zaangażowane w działalność gospodarczą na tych samych właściwych rynkach produktowych i geograficznych, w tym w opracowywanie produktów przygotowywanych do wprowadzenia na rynek. Horyzontalne nakładanie się obszarów działalności dotyczące tych produktów obejmuje nakładanie się produktów przygotowywanych do wprowadzenia na rynek oraz nakładanie się co najmniej jednego produktu wprowadzonego do obrotu i co najmniej jednego produktu przygotowywanego do wprowadzenia na rynek. Produkty przygotowywane do wprowadzenia na rynek to produkty, które prawdopodobnie w krótkim lub średnim terminie zostaną wprowadzone na rynek. Produkty przygotowywane do wprowadzenia na rynek obejmują również usługi.

(8) Koncentracja powoduje powstanie stosunków wertykalnych, gdy co najmniej jedna strona uczestnicząca w koncentracji jest zaangażowana w działalność gospodarczą na rynku produktowym będącym rynkiem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do rynku produktowego, na którym działa jakakolwiek inna strona uczestnicząca w koncentracji, w tym w opracowywanie produktów przygotowywanych do wprowadzenia na rynek. Stosunki wertykalne dotyczące tych produktów obejmują stosunki między produktami przygotowywanymi do wprowadzenia na rynek oraz stosunki między co najmniej jednym produktem wprowadzonym do obrotu i co najmniej jednym produktem przygotowywanym do wprowadzenia na rynek.

(9) O ile nie mają zastosowania zabezpieczenia lub wyłączenia określone w sekcji II.C niniejszego zawiadomienia.

(10) Koncentracja spełniająca wszystkie warunki którejkolwiek z kategorii wymienionych w pkt 5 lit. a), b), c), d) lub e) będzie zasadniczo koncentracją kwalifikującą się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej. Nie oznacza to jednak, że jeżeli transakcja należy do jednej z tych kategorii, będzie można w odniesieniu do niej automatycznie zastosować procedurę uproszczoną. Na przykład transakcja może być objęta zakresem pkt 5 lit. b), ale jednocześnie powodować horyzontalne nakładanie się obszarów działalności, które przekracza progi określone w pkt 5 lit. d). W takim przypadku Komisja może przejść do zwykłej procedury kontroli łączenia przedsiębiorstw, w szczególności jeżeli nie występuje żadna z okoliczności przewidzianych w sekcji II.C.

(11) Termin „bieżący obrót” odnosi się do obrotu osiąganego przez wspólne przedsiębiorstwo w chwili dokonywania zgłoszenia. Obrót wspólnego przedsiębiorstwa można określić na podstawie najaktualniejszych skontrolowanych sprawozdań finansowych spółek dominujących lub samego wspólnego przedsiębiorstwa, w zależności od dostępności odrębnych sprawozdań finansowych dotyczących zasobów połączonych we wspólnym przedsiębiorstwie. Termin „przewidywany obrót” odnosi się do obrotu, którego osiągnięcia oczekuje się w przeciągu trzech lat od chwili dokonania zgłoszenia.

(12) Należy uwzględnić wszelkie aktywa, które zostały lub mają zostać przekazane do wspólnego przedsiębiorstwa w chwili dokonywania zgłoszenia, niezależnie od daty faktycznego przeniesienia takich aktywów do wspólnego przedsiębiorstwa.

(13) Dotyczy to wielu sytuacji. Na przykład:

—	w przypadku wspólnego przejęcia spółki przejmowanej obrotem, który ma być brany pod uwagę, jest obrót tej spółki przejmowanej (wspólnego przedsiębiorstwa);

—	w przypadku utworzenia wspólnego przedsiębiorstwa, do którego spółki dominujące wnoszą swoją działalność, obrotem, który ma być brany pod uwagę, jest obrót z wniesionej działalności;

—	w przypadku wejścia do istniejącego wspólnego przedsiębiorstwa nowej kontrolującej strony należy wziąć pod uwagę obrót wspólnego przedsiębiorstwa i obrót działalności wnoszonej przez nową spółkę dominującą (jeżeli istnieje).

(14) Zob. przypis 11, w którym przedstawiono wskazówki dotyczące obliczania obrotu wspólnego przedsiębiorstwa oraz terminów „bieżący” i „przewidywany” obrót.

(15) Zob. przypis 12.

(16) Całkowita wartość aktywów wspólnego przedsiębiorstwa może zostać określona zgodnie z ostatnimi sporządzonymi i zatwierdzonymi bilansami każdej spółki dominującej. Określenie „aktywa” obejmuje: (i) wszystkie rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które zostaną przeniesione do wspólnego przedsiębiorstwa (przykładem rzeczowych aktywów trwałych są zakłady produkcyjne, hurtownie lub punkty sprzedaży detalicznej oraz zapasy towarów; przykładem aktywów niematerialnych jest własność intelektualna, wartość firmy, produkty przygotowywane do wprowadzenia na rynek, programy badawczo-rozwojowe); oraz (ii) finansowanie, w tym dostęp do środków pieniężnych, lub kredyty lub wszelkie zobowiązania wspólnego przedsiębiorstwa, jakich spółki dominujące wspólnego przedsiębiorstwa zgodziły się udzielić lub zagwarantować.

(17) Zob. obwieszczenie Komisji w sprawie definicji rynku właściwego do celów wspólnotowego prawa konkurencji (Dz.U. C 372 z 9.12.1997, s. 5), dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/ALL/?uri=celex%3A31997Y1209%2801%29. Wszelkie zawarte w niniejszym zawiadomieniu odniesienia do działalności przedsiębiorstw na rynkach należy rozumieć jako działalność na rynkach wewnątrz EOG lub rynkach, które obejmują EOG, ale mogą też wykraczać poza EOG.

(18) Zob. wytyczne Komisji w sprawie oceny niehoryzontalnych połączeń przedsiębiorstw na mocy rozporządzenia Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. C 265 z 18.10.2008, s. 6, przypis 4), dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A52008XC1018%2803%29 („wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw”). Do celów niniejszego zawiadomienia w odniesieniu do stosunków wertykalnych zwykle zakłada się, że nakłady są wykorzystywane bezpośrednio w produkcji własnej podmiotu niższego szczebla (tj. są one zintegrowane z produktem lub absolutnie niezbędne do produkcji produktu rynku niższego szczebla) lub że nakłady zostają odsprzedane przez przedsiębiorstwo działające na rynku niższego szczebla (np. dystrybutorów). Wyklucza to połączenia zdalne lub połączenia z usługami świadczonymi na rzecz różnych sektorów, takimi jak usługi dostarczania energii elektrycznej lub zbierania odpadów.

(19) Progi dla przypadków horyzontalnego nakładania się obszarów działalności i stosunków wertykalnych stosuje się do wszelkich możliwych alternatywnych definicji rynku produktowego i rynku geograficznego, jakie mogą być rozważane. Ważne jest, aby zastosowane definicje rynku określone w zgłoszeniu były wystarczająco precyzyjne, aby uzasadnić ocenę, że progi te nie zostały przekroczone, oraz aby wszystkie możliwe alternatywne definicje rynku zostały wymienione (w tym rynki geograficzne węższe niż rynki krajowe).

(20) Zob. przypis 17.

(21) W celu uniknięcia wątpliwości, należy zaznaczyć, że jeżeli niektóre z rynków, które potencjalnie można wziąć pod uwagę, a których dotyczy transakcja, spełniają warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (i) lit. aa), a inne – warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (i) lit. bb), uznaje się, że transakcja spełnia warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (i).

(22) HHI oblicza się jako sumę kwadratów indywidualnych udziałów w rynku wszystkich firm na rynku. Zob. pkt 16 wytycznych Komisji w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw na mocy rozporządzenia Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. C 31 z 5.2.2004, s. 5), dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/ALL/?uri=celex%3A52004XC0205%2802%29 („wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw”). Jednak aby obliczyć zmianę (delta) HHI wynikającą z koncentracji, wystarczy od kwadratu sumy udziałów w rynku stron koncentracji (innymi słowy, kwadratu udziału w rynku, jaki ma po koncentracji podmiot powstały w wyniku połączenia) odjąć sumę kwadratów indywidualnych udziałów w rynku stron (ponieważ udziały w rynku wszystkich innych konkurentów pozostają niezmienione, nie mają one wpływu na wynik równania).

(23) Zob. przypisy 17 i 18.

(24) W celu uniknięcia wątpliwości, należy zaznaczyć, że jeżeli niektóre z rynków, które potencjalnie można wziąć pod uwagę, a których dotyczy transakcja, spełniają warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (ii) lit. aa), a inne – warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (ii) lit. bb) lub lit. cc), uznaje się, że transakcja spełnia warunki określone w pkt 5 lit. d) ppkt (ii).

(25) Udział w nabyciu przedsiębiorstwa oblicza się, dzieląc (i) wolumen lub wartość zakupów produktów dokonywanych przez przedsiębiorstwo na rynku wyższego szczebla przez (ii) całkowitą wielkość rynku wyższego szczebla (pod względem wolumenu lub wartości).

(26) Kategoria ta ma na celu uwzględnienie niewielkich przyrostów w istniejącej wcześniej integracji pionowej. Na przykład przedsiębiorstwo A prowadzące działalność na rynkach wyższego i niższego szczebla (z udziałem 45 % w każdym z nich) przejmuje przedsiębiorstwo B prowadzące działalność na tych samych rynkach wyższego i niższego szczebla (z udziałem 0,5 % w każdym z nich). Kategoria ta nie uwzględnia sytuacji, w których większa część integracji pionowej wynika z transakcji, nawet jeśli łączny udział w rynku wynosi poniżej 50 %, a delta HHI wynosi poniżej 150. Na przykład kategoria ta nie uwzględnia następującej sytuacji: przedsiębiorstwo A prowadzące działalność na rynku wyższego szczebla z udziałem 45 % w tym rynku oraz na rynku niższego szczebla z udziałem 0,5 % w tym rynku przejmuje przedsiębiorstwo B prowadzące działalność na rynku wyższego szczebla z udziałem 0,5 % w tym rynku oraz na rynku niższego szczebla z udziałem 45 % w tym rynku.

(27) Jeżeli koncentracja należy do więcej niż jednej kategorii uproszczonej, strony zgłaszające powinny wyraźnie zaznaczyć to w formularzu zgłoszeniowym.

(28) Takie nakładanie się obszarów działalności lub stosunki mogą jednak prowadzić do koordynacji, o której mowa w art. 2 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, i można je uwzględnić zgodnie z pkt 19 niniejszego zawiadomienia.

(29) Zob. przypis 17.

(30) W celu uniknięcia wątpliwości, należy zaznaczyć, że jeżeli niektóre z rynków, które potencjalnie można wziąć pod uwagę, a których dotyczy transakcja, spełniają warunki określone w pkt 8 lit. b) ppkt (i), a inne – warunki określone w pkt 8 lit. b) ppkt (ii), uznaje się, że transakcja spełnia warunki określone w pkt 8 lit. b).

(31) Koncentracja spełniająca wszystkie warunki którejkolwiek z kategorii określonych w pkt 8 lub 9 będzie zasadniczo koncentracją kwalifikującą się do objęcia klauzulą elastyczności. Nie oznacza to jednak, że jeżeli transakcja należy do jednej z tych kategorii, będzie można w odniesieniu do niej automatycznie zastosować procedurę uproszczoną. Na przykład transakcja może być objęta zakresem pkt 9, ale także powodować horyzontalne nakładanie się obszarów działalności, które przekracza progi określone w pkt 5 lit. d) lub pkt 8. W takim przypadku Komisja może nie zgodzić się na zbadanie sprawy w ramach procedury uproszczonej.

(32) Zob. przypis 13.

(33) Zob. przypis 11, w którym przedstawiono wskazówki dotyczące obliczania obrotu wspólnego przedsiębiorstwa oraz terminu „bieżący” obrót.

(34) Zob. przypis 12.

(35) Zob. przypis 16.

(36) W przypadkach objętych pkt 5 lit. b) lub pkt 9, jeżeli działalność stron uczestniczących w koncentracji powoduje horyzontalne nakładanie się obszarów działalności lub powstanie stosunków wertykalnych, strony zgłaszające mają obowiązek przedstawienia wszystkich danych i informacji dotyczących definicji takich rynków.

(37) Zob. pkt 28.

(38) Podobnie jak w przypadku wszystkich innych zgłoszeń Komisja może odwołać decyzję w formie uproszczonej, jeżeli jest ona oparta na nieprawidłowych informacjach, za które odpowiedzialne jest jedno z zainteresowanych przedsiębiorstw, jak określono w art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

(39) Rynki produktowe kwalifikują się jako ściśle powiązane rynki sąsiadujące, jeżeli dane produkty są w stosunku do siebie komplementarne lub gdy należą one do grupy produktów, które są zazwyczaj kupowane przez jedną grupę klientów, z tym samym przeznaczeniem końcowym.

(40) Zob. pkt 25 i sekcja V wytycznych w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw.

(41) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw.

(42) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 17 i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 36. Obecność na rynku można uznać za znaczącą, jeżeli udział konkurenta wynosi co najmniej 5 %.

(43) Zob. decyzja Komisji z dnia 19 września 2019 r., sprawa M.8674, BASF/Solvay’s Polyamide Business, motyw 475.

(44) Zob. wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 37.

(45) Zob. wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 28.

(46) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 37 i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 7 i 26 lit. c).

(47) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 38 i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 26 lit. a).

(48) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 38 i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 26 lit. a).

(49) Zob. wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 58.

(50) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 36 i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 29, 49 i 75.

(51) Zob. wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 78.

(52) Zob. wytyczne w sprawie horyzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 39 i nast. i wytyczne w sprawie niehoryzontalnych koncentracji przedsiębiorstw, pkt 26.

(53) Decyzja Komisji z dnia 17 grudnia 2008 r., sprawa M.5141, KLM/Martinair, motywy 14–22.

(54) Decyzja Komisji z dnia 18 września 2002 r., sprawa M.2908, Deutsche Post/DHL (II).

(55) Zob. załącznik II do rozporządzenia wykonawczego.

(56) Zob. załącznik I do rozporządzenia wykonawczego.

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/11

KOMUNIKAT KOMISJI

Komunikat na podstawie art. 3 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 20 i art. 22 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/914 w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004

(2023/C 160/02)

W art. 3 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 20 i art. 22 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) [ 2023/914] z dnia 20 kwietnia 2023 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw („rozporządzenie wykonawcze”) (1) wymaga się, aby zgłoszenia, uzasadnione wnioski, uwagi do zastrzeżeń Komisji, zobowiązania zaproponowane przez zainteresowane przedsiębiorstwa oraz formularz RM były składane do Komisji w formacie określonym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Komisja określa w niniejszym dokumencie – na podstawie art. 3 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 20 i art. 22 rozporządzenia wykonawczego – format, w jakim należy składać zgłoszenia, uzasadnione wnioski, uwagi do zastrzeżeń Komisji, zobowiązania zaproponowane przez zainteresowane przedsiębiorstwa oraz formularz RM („dokumenty”).

1. Metoda przekazywania dokumentów do Komisji

Przekazywanie dokumentów, których wielkość nie przekracza 10 gigabajtów, powinno odbywać się drogą elektroniczną przy użyciu EU Send Web („EU Send”), utworzonej przez Komisję internetowej platformy wymiany służącej do bezpiecznego przekazywania dokumentów (2). EU Send wymaga uprzedniej rejestracji, a dokumenty przekazywane za pośrednictwem tego systemu podlegają ograniczeniom dotyczącym wielkości, które mogą ulegać zmianie. W przypadku przekazywania dokumentów, których wielkość jest mniejsza niż 10 gigabajtów, ale przekracza ograniczenia EU Send, dokumenty te należy przesłać w kilku częściach.

Do dokumentów przekazywanych przy użyciu EU Send należy dołączyć formularz przekazania dostępny w EU Send. Formularz ten należy prawidłowo wypełnić.

Dokumenty, których wielkość przekracza 10 gigabajtów, można doręczyć osobiście lub wysłać przesyłką poleconą do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej, zapisane na dyskach twardych ze złączem zewnętrznym USB 2.0 lub 3.0, sformatowanych w formacie danych nieskompresowanych zgodnym z systemem Microsoft Windows.

Dokumenty przesyłane przesyłką poleconą lub doręczane osobiście należy zaadresować do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji na adres opublikowany na stronie internetowej DG ds. Konkurencji (3). Zaadresowanie dokumentów do innych służb Komisji może spowodować opóźnienia.

2. Elektroniczne podpisywanie dokumentów

W niniejszej sekcji określono specyfikacje techniczne dotyczące podpisywania dokumentów składanych drogą elektroniczną (w przypadku gdy podpis jest wymagany). Mają one zastosowanie zarówno do dokumentów przesyłanych przy użyciu EU Send, jak i dokumentów przekazywanych Komisji na zewnętrznych urządzeniach pamięciowych.

Aby dokumenty składane drogą elektroniczną zostały uznane za ważne, muszą być opatrzone co najmniej jednym kwalifikowanym podpisem elektronicznym zgodnym z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014 („rozporządzenie eIDAS”) (4). We wszystkich państwach członkowskich uznaje się wyraźnie, że tylko kwalifikowane podpisy elektroniczne mają skutek prawny równoważny podpisom odręcznym. W związku z tym inne rodzaje podpisów elektronicznych, takie jak skany podpisów lub zaawansowane podpisy elektroniczne zdefiniowane w rozporządzeniu eIDAS, które nie spełniają wymogów dotyczących kwalifikowanych podpisów elektronicznych, nie są akceptowane.

Format kwalifikowanego podpisu elektronicznego musi być zgodny z jednym z formatów wymienionych w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1506 (5) lub ich najnowszymi specyfikacjami opublikowanymi przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych.

Kwalifikowane usługi zaufania mogą świadczyć kwalifikowani dostawcy usług zaufania, jak określono w rozporządzeniu eIDAS. Kwalifikowani dostawcy usług zaufania są dostawcami usług komercyjnych i kwalifikowanymi członkami systemu zaufania UE. Kwalifikowani dostawcy usług zaufania figurują w wyszukiwarce zaufanych list (6).

Nadawca musi zakupić wszelkie urządzenia cyfrowe i sprzęt komputerowy, stosowane do wykonania kwalifikowanego podpisu elektronicznego, w tym kwalifikowane urządzenia do wydawania elektronicznych certyfikatów i składania podpisów elektronicznych, oraz ponosi za nie odpowiedzialność.

10.

Komisja oceni dokumenty opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Aby zwiększyć pewność, że kwalifikowany podpis elektroniczny uzyska pomyślną walidację DG ds. Konkurencji, istnieje możliwość sprawdzenia jego ważności poprzez skorzystanie z kwalifikowanych dostawców usług zaufania, którzy świadczą odpłatnie usługi kwalifikowanej walidacji (7). W celach demonstracyjnych można również wykorzystać aplikację internetową Digital Signature Services (usługi podpisów cyfrowych) Komisji (8). Aby rozwiać wszelkie wątpliwości, należy zaznaczyć, że platformy tej nie można wykorzystywać do przekazywania jakichkolwiek dokumentów dotyczących spraw, jakichkolwiek informacji poufnych ani informacji dotyczących konkretnych spraw.

11.

Podpisane dokumenty nie mogą być zaszyfrowane i nie mogą zawierać żadnych certyfikatów innych niż certyfikaty związane z kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

12.

Metadane kwalifikowanego podpisu elektronicznego muszą być zgodne z danymi kontaktowymi podpisującego. Używając jednego kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub kilku kwalifikowanych podpisów elektronicznych do podpisania dokumentu, należy w celach informacyjnych podać dane kontaktowe podpisującego oraz umieścić na końcu dokumentu oznaczenie „[podpisano elektronicznie]”. Wizualne przedstawienie podpisu elektronicznego jest fakultatywne i nie wnosi żadnej dodatkowej wartości prawnej.

13.

Zmiany podpisanego dokumentu spowodują nieważność wszelkich istniejących podpisów elektronicznych. W związku z tym po wprowadzeniu jednego kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub kilku kwalifikowanych podpisów elektronicznych nie należy wprowadzać żadnych zmian w dokumencie.

14.

Dokumentów podpisanych elektronicznie przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego nie wolno blokować ani zabezpieczać hasłem. Dzięki temu specjalne oprogramowanie komputerowe Komisji będzie mieć dostęp do dokumentu w celu zweryfikowania ważności kwalifikowanego podpisu elektronicznego.

3. Specyfikacje techniczne dokumentów składanych drogą elektroniczną

15.

W niniejszej sekcji określono specyfikacje techniczne dotyczące dokumentów składanych drogą elektroniczną, w tym dokumentów przesyłanych przy użyciu EU Send, a także przekazywanych na zewnętrznych urządzeniach pamięciowych.

16.

Przed złożeniem wszystkie dokumenty składane w formacie elektronicznym muszą zostać przeskanowane w poszukiwaniu wirusów i muszą być wolne od wirusów. Komisja usunie wszelkie zainfekowane pliki i unieszkodliwi wszelkie zainfekowane zewnętrzne nośniki danych. W wyniku usunięcia lub unieszkodliwienia plików złożenie dokumentów może zostać uznane za nieważne lub niekompletne.

17.

Dokumentów składanych przy użyciu EU Sign nie wolno szyfrować. Zaleca się natomiast zdecydowanie szyfrowanie dokumentów dostarczanych na zewnętrznych urządzeniach pamięciowych. Szyfrowanie powinno być realizowane wyłącznie na poziomie urządzenia pamięciowego. Poszczególne dokumenty zapisane na urządzeniu nie powinny być natomiast chronione hasłem. Hasła do odszyfrowania należy przesłać oddzielnie.

18.

Wszystkie dokumenty muszą być sporządzone w formacie PDF (Portable Document Format) lub w formacie arkusza kalkulacyjnego (XLSX) (z zastrzeżeniem punktu 21 poniżej). Dokumenty w formacie PDF muszą mieć możliwość wyszukiwania – jako plik PDF utworzony cyfrowo lub poprzez zeskanowanie do celów optycznego rozpoznawania znaków (OCR). W dokumentach w formacie XLSX wszystkie dane podstawowe należy pozostawić niezredagowane, a wszystkie podstawowe formuły i algorytmy powinny być nienaruszone.

19.

Nazwy plików poszczególnych dokumentów powinny być takie, by umożliwiały łatwą identyfikację odpowiedniej sekcji formularza CO, skróconego formularza CO, formularza UW lub formularza RM. Nazwa pliku dokumentu powinna zawierać również numer postępowania, którego dotyczy składany dokument. Nazwy plików dokumentów nie mogą zawierać znaków specjalnych oraz znaków systemów pisma innych niż alfabet łaciński, a pełna ścieżka musi być ograniczona do 250 znaków.

20.

Każda strona w pliku PDF musi być oznaczona identyfikatorem przedsiębiorstwa i kolejnym numerem kontrolnym dokumentu (np. ABC-00000001).

4. Dodatkowe specyfikacje dla dokumentów wewnętrznych składanych w ramach sekcji 5.4 formularza CO

21.

Dokumenty należy składać w formacie natywnym (tj. nieskonwertowane do formatu PDF w celu przedłożenia Komisji w ramach formularza CO).

22.

Wiadomości e-mail i inne pliki należy składać jako osobne pliki (nie powinny być zapisane w formatach „.pst”, „.zip” ani „.nsf”). Pliki nsf należy przekonwertować do dowolnego „pojedynczego” formatu wiadomości e-mail (jak np. „.msg” lub „.eml”).

23.

Dokumenty muszą być przekazywane w całości i w formie niezredagowanej. Wszystkie podstawowe metadane muszą być nienaruszone. Niedozwolone jest stosowanie jakiegokolwiek oprogramowania do usuwania duplikatów lub kontrolowania wątków wiadomości e-mail.

5. Alternatywne metody podpisywania i składania dokumentów do DG ds. Konkurencji

24.

Jeżeli platforma EU Send jest niedostępna z powodu prac konserwacyjnych lub z przyczyn technicznych niezależnych od Komisji, należy niezwłocznie skontaktować się z zespołem wsparcia informatycznego EU Send (COMP-EU-SEND@ec.europa.eu). Nie należy korzystać z tego adresu do przesyłania jakichkolwiek dokumentów ani do omawiania jakichkolwiek informacji poufnych lub dotyczących konkretnych spraw.

25.

Jeżeli przekazanie za pomocą EU Send jest technicznie niemożliwe, a Komisja wyjątkowo zezwala na skorzystanie z innego sposobu przekazania dokumentów, dokumenty, których wielkość nie przekracza 10 gigabajtów, można doręczyć osobiście lub przesłać przesyłką poleconą do DG ds. Konkurencji. Należy w tym celu używać zewnętrznych urządzeń pamięciowych, takich jak USB, CD lub DVD, lub dyski twarde ze złączem zewnętrznym USB 2.0 lub 3.0, sformatowane w formacie danych nieskompresowanych zgodnym z systemem Microsoft Windows. Dokumenty te muszą być podpisane cyfrowo kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

26.

Jeżeli podpisanie dokumentów kwalifikowanym podpisem elektronicznym nie jest wykonalne, a Komisja wyjątkowo zezwala na skorzystanie z innego sposobu dokonania podpisu, można do DG ds. Konkurencji doręczyć osobiście lub przesłać przesyłką poleconą papierową kopię wszystkich składanych dokumentów podpisaną ręcznie. W takim przypadku do dokumentów tych należy dołączyć w celach informacyjnych dwie kopie cyfrowe wszystkich dokumentów na zewnętrznych urządzeniach pamięciowych (takich jak USB, CD, DVD lub zewnętrzne dyski twarde ze złączem zewnętrznym USB 2.0 lub 3.0, sformatowane w formacie danych nieskompresowanych zgodnym z systemem Microsoft Windows). Należy również dołączyć podpisane ręcznie oświadczenie, że podpisana kopia papierowa i kopie cyfrowe są identyczne.

6. Data rozpoczęcia stosowania

27.

Instrukcje zawarte w niniejszym komunikacie będą miały zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego.

(1) Dz.U. L, 119 z 5.5.2023, s. 22.

(2) Instrukcję korzystania z EU Send (zwanej również „eTrustEx”) można znaleźć pod adresem https://ec.europa.eu/competition-policy/mergers/practical-information_en.

(3) https://ec.europa.eu/competition-policy/mergers/practical-information_en.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE, dostępne na stronie https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32014R0910&from=PL

(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1506 z dnia 8 września 2015 r. ustanawiająca specyfikacje dotyczące formatów zaawansowanych podpisów elektronicznych oraz zaawansowanych pieczęci elektronicznych, które mają być uznane przez podmioty sektora publicznego, zgodnie z art. 27 ust. 5 i art. 37 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 235 z 9.9.2015, s. 37).

(6) Kwalifikowani dostawcy usług zaufania w podziale na państwa członkowskie są wymienieni tutaj: https://esignature.ec.europa.eu/efda/tl-browser/#/screen/home. Tylko kwalifikowani dostawcy usług zaufania ze znakiem „QCert for ESig” mogą wydać kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego, który jest wymagany w przypadku kwalifikowanego podpisu elektronicznego.

(7) Kwalifikowani dostawcy usług zaufania w podziale na państwa członkowskie są wymienieni tutaj: https://esignature.ec.europa.eu/efda/tl-browser/#/screen/home. Kwalifikowaną usługę walidacji dla kwalifikowanego podpisu elektronicznego mogą świadczyć kwalifikowani dostawcy usług zaufania z oznaczeniem „QVal for QESig”.

(8) Aplikacja internetowa Digital Signature Services Komisji: https://ec.europa.eu/cefdigital/DSS/webapp-demo/validation

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/14

Kursy walutowe euro (1)

4 maja 2023 r.

(2023/C 160/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1074
JPY	Jen	148,92
DKK	Korona duńska	7,4503
GBP	Funt szterling	0,88015
SEK	Korona szwedzka	11,3410
CHF	Frank szwajcarski	0,9802
ISK	Korona islandzka	150,10
NOK	Korona norweska	11,8282
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,460
HUF	Forint węgierski	373,94
PLN	Złoty polski	4,5905
RON	Lej rumuński	4,9295
TRY	Lir turecki	21,5825
AUD	Dolar australijski	1,6585
CAD	Dolar kanadyjski	1,5072
HKD	Dolar Hongkongu	8,6909
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7668
SGD	Dolar singapurski	1,4695
KRW	Won	1 465,69
ZAR	Rand	20,1357
CNY	Yuan renminbi	7,6538
IDR	Rupia indonezyjska	16 263,59
MYR	Ringgit malezyjski	4,9313
PHP	Peso filipińskie	61,286
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	37,430
BRL	Real	5,5194
MXN	Peso meksykańskie	19,8208
INR	Rupia indyjska	90,5495

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/15

KOMUNIKAT RZĄDU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów

(2023/C 160/04)

Publiczne zaproszenie do składania ofert w przetargu na udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż na obszarze „Gryfice”

SEKCJA I: PODSTAWA PRAWNA

Prawo geologiczne i górnicze art. 49h ust. 2 (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072 ze zm.)

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2015 r. w sprawie przetargu na udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża (Dz. U. z 2015 r. poz. 1171)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Dz. Urz. WE L 164 z 30.06.1994, str. 3; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 2, str. 262)

SEKCJA II: OGŁASZAJĄCY

Nazwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Adres pocztowy: ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa, Polska

Tel. +48 223692449;

Faks +48 223692460

Adres strony internetowej: www.gov.pl/web/klimat

SEKCJA III: PRZEDMIOT POSTĘPOWANIA

1) rodzaj działalności, na którą ma być udzielona koncesja;

Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż na obszarze „Gryfice”, część bloków koncesyjnych nr 62, 82 i 83.

2) przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana działalność;

Granice obszaru przetargowego wyznaczają linie łączące punkty o następujących współrzędnych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	691 055,17	219 674,19
2	692 737,14	221 619,12
3	693 771,09	224 785,26
4	695 846,05	233 241,52
5	697 800,71	239 098,78
6	689 034,77	237 808,88
7	688 700,54	245 043,47
8	687 684,41	264 181,99
9	684 723,09	259 134,45
10	673 948,18	266 614,09
11	675 598,09	237 055,20
12	673 865,95	223 383,30
13	673 409,40	219 824,29
14	677 185,11	213 499,78
15	687 174,95	217 946,87
16	685 637,43	221 987,20
17	688 367,49	223 047,42
18	689 636,16	219 042,50

z wyłączeniem poligonu zdefiniowanego punktami 19-23:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
19	679 335,20	223 870,95
20	679 746,86	224 268,31
21	679 040,45	224 478,55
22	678 251,69	224 485,63
23	678 251,81	224 056,04

Powierzchnia rzutu pionowego obszaru przetargowego wynosi 747,96 km2. Dolną granicą przestrzeni jest głębokość 5 000 m p.p.t.

Celem prac prowadzonych w utworach karbonu i permu jest udokumentowanie i wydobywanie w wyżej opisanym obszarze złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

3) okres składania ofert;

Oferty przetargowe należy składać w siedzibie Ministerstwa Klimatu i Środowiska w terminie do 180 dnia włącznie, do godziny 12.00 czasu środkowoeuropejskiego (CET/CEST), licząc od dnia następującego po dniu opublikowania ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4) szczegółowe warunki przetargu, w tym kryteria oceny ofert oraz określenie ich znaczenia, zapewniające spełnienie warunków, o których mowa w art. 49k ustawy z 9 czerwca 2011 r.Prawo geologiczne i górnicze;

Ofertę w postępowaniu przetargowym może złożyć podmiot posiadający decyzję o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego w zakresie określonym w art. 49a ust. 16 pkt 1 Prawo geologiczne i górnicze samodzielnie lub jako operator w przypadku ubiegania się o koncesję wspólnie przez kilka podmiotów.

Otrzymane oferty zostaną poddane ocenie przez komisję przetargową w oparciu o następujące kryteria:

30 % -	zakres i harmonogram proponowanych prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;
20 % -	zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych;
20 % -	finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż, w szczególności źródła i sposoby finansowania zamierzonej działalności, w tym udział środków własnych oraz środków pochodzących z kapitału obcego;
20 % -	proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych z zastosowaniem elementów innowacyjnych wypracowanych dla tego projektu;
5 % -	techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym (w tym 2 % za zakres współpracy w opracowywaniu i wdrażaniu innowacji w poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu węglowodorów ze złóż z jednostkami naukowymi zajmującymi się rozpoznaniem budowy geologicznej Polski oraz analityki, technologii i metodyki poszukiwań złóż uwzględniających specyfikę polskich warunków geologicznych i mających zastosowanie do tych warunków);
5 % -	doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złóż, zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska.

W przypadku gdy w wyniku oceny wniosków zgodnie z kryteriami, o których mowa powyżej, dwie lub więcej ofert uzyskają jednakową ocenę, dodatkowym kryterium w celu dokonania ostatecznego wyboru między tymi ofertami jest wysokość wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego, należnego w fazie poszukiwania i rozpoznawania.

5) minimalny zakres informacji geologicznej;

W celu złożenia oferty w przetargu nie jest wymagane wykazanie się prawem do korzystania z informacji geologicznej.

W przypadku przejścia do fazy wydobywania przedsiębiorca jest zobowiązany do przedstawienia dowodu istnienia prawa do korzystania z informacji geologicznej, w zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności.

6) termin rozpoczęcia działalności;

Rozpoczęcie działalności objętej koncesją nastąpi nie później niż w ciągu 14 dni, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

7) warunki udzielenia koncesji

Zwycięzca przetargu na podstawie art. 49x ust. 2a ustawy Prawo geologiczne i górnicze wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania tej działalności. Zabezpieczenie ustanawia się po dniu doręczenia decyzji zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego, o której mowa w art. 108 ust. 11 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, nie później niż przed dniem rozpoczęcia prowadzenia ruchu zakładu górniczego.

Wysokość zabezpieczenia z tytułu działalności prowadzonej na podstawie planu ruchu zakładu górniczego wynosi 80 000 000 zł (słownie złotych: osiemdziesiąt milionów).

W przypadku zatwierdzenia przez właściwy okręgowy urząd górniczy kolejnych planów ruchu zakładu górniczego, obejmujących wykonanie nowych robót geologicznych – otworów wiertniczych, wysokość zabezpieczenia będzie sukcesywnie wzrastać o 40 000 000 zł (słownie złotych: czterdzieści milionów) za każdy nowy otwór wiertniczy.

Dopuszczalne formy wniesienia zabezpieczenia:

1.	pieniądzu;

2.	poręczeniach bankowych lub poręczeniach spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, z tym że zobowiązanie kasy jest zawsze zobowiązaniem pieniężnym;

3.	gwarancjach bankowych;

4.	gwarancjach ubezpieczeniowych;

5.	poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r.o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. z 2020 r. poz. 299);

6.	wekslach z poręczeniem wekslowym banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej;

7.	zastawie na papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;

8.	ubezpieczeniach od odpowiedzialności cywilnej.

8) minimalny zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

Wykonanie 50 km (długość linii wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 2D lub 25 km2 (powierzchnia pola wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 3D.

Wykonanie otworu wiertniczego do głębokości maksymalnej 5 000 m (TVD) wraz z obligatoryjnym rdzeniowaniem interwałów perspektywicznych.

9) czas, na jaki ma być udzielona koncesja;

Czas obowiązywania koncesji to 30 lat, w tym:

1)	faza poszukiwania i rozpoznawania trwa 5 lat licząc od dnia udzielenia koncesji,

2)	faza wydobywania trwa 25 lat i liczy się od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej.

10) szczególne warunki wykonywania działalności, w tym w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub racjonalnego gospodarowania złożem;

Rozpoczęcie badań geofizycznych nastąpi nie później niż w ciągu 24 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Rozpoczęcie robót geologicznych (otworu wiertniczego) nastąpi nie później niż w ciągu 42 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Z uwagi na fakt, iż obszar przetargowy znajduje się częściowo w granicach morskich wód wewnętrznych oraz pasa nadbrzeżnego (pasa technicznego oraz pasa ochronnego) brzegu wód morskich określa się szczegółowe warunki wykonywania działalności na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 21 października 2022 r. (znak: GPG-I.6211.78.22.DW(8):

zakaz prowadzenia działalności w akwenach służących żegludze i zapewnieniu bezpieczeństwa nawigacyjnego, których granice określone są na podstawie:

§ 3 pkt 1 i § 4 pkt 1 zarządzenia nr 5 Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 8 sierpnia 2017 r.w sprawie określenia infrastruktury zapewniającej dostęp do portów morskich w Dziwnowie, Kamieniu Pomorskim, Lubinie, Mrzeżynie, Nowym Warpnie, Policach, Stepnicy, Trzebieży, Wapnicy i Wolinie oraz do przystani morskich w Międzyzdrojach, Niechorzu i Rewalu (Dz. Urz. Woj. Zach. Z 2017 r. poz. 3487 ze zm.);

2)	§ 164 ust. 1 zarządzenia nr 3 Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 26 lipca 2013 r.Przepisy portowe (Dz. Urz. Woj. Zach. z 2013 r. poz. 2932 ze zm.) na obszarze morskich wód wewnętrznych;

zakaz wznoszenia obiektów trwałych, mających status sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń służących do wydobycia węglowodorów, w rozumieniu art. 23 ustawy z dnia 21 marca 1991 r.o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2022 r., poz. 457 ze zm.) na obszarze morskich wód wewnętrznych;

3.	nakaz układania kabli i rurociągów na głębokości nie mniejszej niż 3 m pod dnem akwenu w przypadku zamiaru wykorzystania rurociągów do poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania złóż węglowodorów z akwenów morskich wód wewnętrznych.

Realizacja programu prac koncesji nie może naruszać praw właścicieli nieruchomości gruntowych i nie zwalnia od konieczności przestrzegania dalszych wymagań określonych przepisami, zwłaszcza Prawa geologicznego i górniczego, oraz dotyczących zagospodarowania przestrzennego, ochrony środowiska, gruntów rolnych i leśnych, przyrody, wód i odpadów.

Minimalna kategoria rozpoznania złoża ropy naftowej i gazu ziemnego to kategoria C.

11) wzór umowy o ustanowienie użytkowania górniczego;

Wzór umowy w załączniku.

12) informację o wysokości wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego;

Minimalna wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego dla obszaru „Gryfice” wynosi w pięcioletnim okresie bazowym 183 235,24 PLN (słownie złotych: sto osiemdziesiąt trzy tysiące dwieście trzydzieści pięć 24/100) rocznie.

Szczegółowe warunki dotyczące płatności znajdują się w załączniku wskazanym w pkt 10.

13) informację o wymaganiach, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty wymagane od składającego ofertę;

Oferta przetargowa powinna określać:

1)	nazwę (firmę) i siedzibę składającego ofertę;

2)	przedmiot przetargu wraz z określeniem przestrzeni, w granicach której ma być udzielona koncesja oraz ustanowione użytkowanie górnicze;

3)	czas, na jaki koncesja ma być udzielona, czas trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz wskazanie terminu rozpoczęcia działalności;

4)	cel, zakres i rodzaj prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych oraz informację o pracach, które mają być wykonywane dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich technologiach,

5)	harmonogram, w podziale na lata, realizacji prac geologicznych, w tym robót geologicznych, oraz ich zakres,

6)	zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2 Prawo geologiczne i górnicze,

7)	prawa składającego ofertę do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega się ten podmiot;

8)	wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach;

9)	sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na środowisko;

10)	zakres informacji geologicznej, którą dysponuje składający ofertę;

11)	doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złoża, w tym zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;

12)	techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złoża, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;

13)

finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złoża, w szczególności źródła i sposoby finansowania zamierzonej działalności, w tym udział środków własnych oraz środków pochodzących z kapitału obcego;

14)	proponowaną technologię prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

15)	proponowaną wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego, nie mniejszą niż kwota określona w ogłoszeniu o wszczęciu postępowania przetargowego;

16)

w przypadku gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, oprócz elementów, o których mowa powyżej, oferta określa dodatkowo:

a)	nazwy (firmy) i siedziby wszystkich podmiotów składających ofertę,

b)	wskazuje operatora,

c)	podaje proponowane w umowie o współpracy udziały procentowe w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych;

17)	formę ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w pkt 7.

Oferta składana w postępowaniu przetargowym powinna odpowiadać wymaganiom i warunkom określonym w ogłoszeniu o wszczęciu tego postępowania.

Do oferty dołącza się:

1)	dowody potwierdzające istnienie określonych w niej okoliczności, w szczególności wyciągi z odpowiednich rejestrów;

2)	dowód wniesienia wadium;

3)	kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17 Prawo geologiczne i górnicze;

4)	załączniki graficzne sporządzone zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;

5)	w przypadku korzystania z zasobów technicznych innych podmiotów przy realizacji koncesji – pisemne zobowiązania do oddania zasobów technicznych do dyspozycji podmiotowi uczestniczącemu w postępowaniu przetargowym;

6)	2 egzemplarze projektu robót geologicznych;

Składający ofertę może z własnej inicjatywy przedstawić w ofercie dodatkowe informacje lub dołączyć do niej dodatkowe dokumenty.

Dokumenty składane przez składającego ofertę powinny mieć formę oryginału lub odpisu poświadczonego za zgodność z oryginałem w sposób przewidziany przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. Wymóg ten nie dotyczy kopii dokumentów, które mają być dołączone do oferty, a zostały wytworzone przez organ koncesyjny.

Dokumenty sporządzone w języku obcym powinny zostać złożone wraz z tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego.

Ofertę składa się w zamkniętej kopercie albo zamkniętej paczce opatrzonej nazwą (firmą) składającego ofertę oraz określeniem przedmiotu przetargu.

Ofertę złożoną po upływie terminu składania ofert zwraca się składającemu ofertę bez otwierania.

14) informację o formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości i terminie wpłaty.

Oferent zobowiązany jest do wniesienia wadium w wysokości 1 000 PLN (słownie: jeden tysiąc 00/100) przed upływem terminu składania ofert.

SEKCJA IV INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

IV.1) Komisja przetargowa

W celu przeprowadzenia przetargu i dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty organ koncesyjny powołuje komisję przetargową. Skład komisji oraz tryb jej pracy określa rozporządzenie z 28 lipca 2015 r.Rady Ministrów w sprawie przetargu na udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża (Dz. U. z 2015 r. poz. 1171). Komisja przetargowa przedkłada organowi koncesyjnemu do zatwierdzenia protokół z przebiegu przetargu, który wraz z ofertami oraz wszystkimi dokumentami dotyczącymi przetargu są jawne dla innych podmiotów składających oferty.

IV.2) Dodatkowe wyjaśnienia

W terminie 14 dni od dnia opublikowania ogłoszenia zainteresowany podmiot może złożyć do organu koncesyjnego wniosek o udzielenie wyjaśnień dotyczących szczegółowych warunków przetargu. Organ koncesyjny, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, ogłasza treść wyjaśnienia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ten organ.

IV.3) Dodatkowe informacje

Komplet informacji o obszarze przetargowym został zebrany przez Państwową Służbę Geologiczną w „Pakiecie danych geologicznych do postępowania przetargowego na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż. Obszar przetargowy „Gryfice”, który jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska pod adresem: https://bip.mos.gov.pl/koncesje-geologiczne/przetargi-na-koncesje-na-poszukiwanie-rozpoznawanie-i-wydobywanie-weglowodorow/piata-runda-przetargow-2021/

oraz w

Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych

Ministerstwo Klimatu i Środowiska

ul. Wawelska 52/54

00-922 Warszawa

POLSKA

Tel. +48 223692449;

Faks +48 223692460

UMOWA

o ustanowieniu użytkowania górniczego w celu poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Gryfice”, zwana dalej „Umową”

zawarta w Warszawie, dnia … r., pomiędzy:

Skarbem Państwa - Ministrem Klimatu i Środowiska, w imieniu i na rzecz którego działa na podstawie pełnomocnictwa… …, zwanym dalej „Skarbem Państwa”,

oraz

… (przedsiębiorca) z siedzibą w … (pełny adres), zarejestrowaną … pod numerem KRS …, o kapitale zakładowym w wysokości …, w imieniu której występują …, zwaną dalej „Użytkownikiem Górniczym”,

zwanych dalej „Stroną” lub łącznie „Stronami”,

o nastepującej treści:

§ 1

Skarb Państwa jako wyłączny właściciel wnętrza skorupy ziemskiej obejmującej przestrzeń w obrębie gmin wiejskich: Świerzno, Karnice, Rewal i Brojce, gmin miejsko-wiejskich: Wolin, Kamień Pomorski, Dziwnów, Golczewo, Płoty, Trzebiatów i Gryfice w województwie zachodniopomorskim, której granice wyznaczają linie łączące punkty (1-18) o następujących współrzędnych, wyznaczonych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	691 055,17	219 674,19
2	692 737,14	221 619,12
3	693 771,09	224 785,26
4	695 846,05	233 241,52
5	697 800,71	239 098,78
6	689 034,77	237 808,88
7	688 700,54	245 043,47
8	687 684,41	264 181,99
9	684 723,09	259 134,45
10	673 948,18	266 614,09
11	675 598,09	237 055,20
12	673 865,95	223 383,30
13	673 409,40	219 824,29
14	677 185,11	213 499,78
15	687 174,95	217 946,87
16	685 637,43	221 987,20
17	688 367,49	223 047,42
18	689 636,16	219 042,50

z wyłączeniem poligonu zdefiniowanego punktami 19-23:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
19	679 335,20	223 870,95
20	679 746,86	224 268,31
21	679 040,45	224 478,55
22	678 251,69	224 485,63
23	678 251,81	224 056,04

ustanawia na rzecz Użytkownika Górniczego użytkowanie górnicze w opisanej wyżej przestrzeni, ograniczonej od góry dolną granicą nieruchomości gruntowych a od dołu głębokością 5 000 m, pod warunkiem uzyskania przez Użytkownika Górniczego koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Gryfice ” w terminie roku od dnia zawarcia Umowy.

Jeżeli warunek uzyskania koncesji, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie spełniony, zobowiązania wynikające z Umowy wygasają.

W przestrzeni górotworu, określonej w ust. 1, Użytkownik Górniczy jest upoważniony:

1)	w utworach karbonu i permu – do wykonywania czynności związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego;

2)	w pozostałej części – do prowadzenia wszelkich niezbędnych robót i czynności związanych z udostępnianiem utworów karbonu i permu.

Powierzchnia rzutu pionowego opisanej wyżej przestrzeni wynosi 747,96 km2.

Użytkowanie górnicze upoważnia Użytkownika Górniczego do wyłącznego wykorzystywania przestrzeni określonej w ust. 1, w celu poszukiwania i rozpoznawania ropy naftowej i gazu ziemnego, a także do wykonywania w jej obrębie wszystkich niezbędnych w tym celu robót i czynności w sposób określony obowiązującymi przepisami, zwłaszcza ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072 ze zm.), zwanej dalej „ustawą – Prawo geologiczne i górnicze” oraz wydawanymi na ich podstawie decyzjami.

§ 2

Użytkownik Górniczy oświadcza, że nie wnosi żadnych zastrzeżeń co do stanu faktycznego i prawnego przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 3

Umowa staje się skuteczna z dniem uzyskania koncesji.

Użytkowanie górnicze zostaje ustanowione na okres 30 lat, w tym 5 lat dla fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz 25 lat dla fazy wydobywania, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2 i § 10.

Użytkowanie górnicze wygasa w przypadku wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji, bez względu na przyczynę.

§ 4

Użytkownik Górniczy zobowiązuje się powiadamiać na piśmie Skarb Państwa o wszelkich przekształceniach powodujących zmianę nazwy, siedziby i adresu, formy organizacyjnej, zmiany numerów rejestrowych i identyfikacyjnych, przejściu z mocy prawa koncesji na inny podmiot, złożeniu wniosku o upadłość, ogłoszeniu upadłości, wszczęciu postępowań restrukturyzacyjnych. Skarb Państwa może żądać niezbędnych wyjaśnień w tych sprawach. Powiadomienia dokonuje się w terminie 30 dni od dnia zaistnienia wyżej wymienionych okoliczności.

§ 5

Umowa nie narusza praw osób trzecich, a zwłaszcza właścicieli nieruchomości gruntowych, ani nie zwalnia z konieczności spełnienia przez Użytkownika Górniczego wymagań przewidzianych przepisami prawa, zwłaszcza dotyczących poszukiwania i rozpoznawania kopalin oraz ochrony i wykorzystywania zasobów środowiska.

§ 6

Skarb Państwa zastrzega sobie możliwość ustanowienia w obrębie przestrzeni, o której mowa w § 1 ust. 1, użytkowania górniczego w celu wykonywania innej działalności niż określona Umową, w sposób nienaruszający praw Użytkownika Górniczego.

§ 7

Tytułem wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego w przestrzeni, określonej w § 1 ust. 1, Użytkownik Górniczy zapłaci za każdy rok obowiązywania fazy poszukiwania i rozpoznawania użytkowania górniczego (liczony jako kolejne następujące po sobie 12 miesięcy) na rzecz Skarbu Państwa wynagrodzenie:

a)	za pierwszy rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

b)	za drugi rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, …zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

c)	za trzeci rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

d)	za czwarty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

za piąty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

—	z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku gdy termin płatności wynagrodzenia należnego za dany rok obowiązywania użytkowania górniczego przypada w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 1 marca Użytkownik Górniczy zapłaci wynagrodzenie w terminie do dnia 1 marca, przy czym jeżeli wynagrodzenie będzie podlegało waloryzacji zgodnie z ust. 3-5 Użytkownik Górniczy dokona wpłaty nie wcześniej niż w dniu ogłoszenia wskaźnika, o którym mowa w ust. 3, po jego uwzględnieniu.

Wynagrodzenie określone w ust. 1 podlega waloryzacji z uwzględnieniem średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych, ustalonych dla okresu od podpisania Umowy do roku poprzedzającego termin płatności wynagrodzenia, ogłoszonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. W przypadku gdy wskaźnik ten dla danego roku jest niższy niż zero lub równy zeru waloryzacji za ten rok nie dokonuje się.

W przypadku gdy termin płatności wynagrodzenia przypada w tym samym roku kalendarzowym, w którym zawarto Umowę, wynagrodzenie nie podlega waloryzacji.

W przypadku gdy Umowa została zawarta oraz stała się skuteczna w roku poprzedzającym rok, w którym przypada termin płatności wynagrodzenia, wynagrodzenie nie podlega waloryzacji jeżeli Użytkownik Górniczy uiści je do końca roku kalendarzowego, w którym Umowa została zawarta i stała się skuteczna.

W przypadku utraty przez Użytkownika Górniczego użytkowania górniczego, będącego przedmiotem Umowy przed upływem terminu, określonego w § 3 ust. 2, będzie on obowiązany do zapłaty wynagrodzenia za cały rok użytkowania, w którym nastąpiła jego utrata. W przypadku jednak, gdy utrata użytkowania nastąpiła w związku z cofnięciem koncesji lub z przyczyn określonych w § 10 ust. 1, 3 lub 4, Użytkownik Górniczy będzie zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia za cały okres użytkowania fazy poszukiwania i rozpoznawania, określony w § 3 ust. 1 i 2, zwaloryzowanego w sposób wskazany w ust. 3, niezależnie od kary umownej, o której mowa § 10 ust. 2. Zapłata wynagrodzenia nastąpi w terminie 30 dni od dnia utraty użytkowania górniczego. Utrata użytkowania nie zwalnia Użytkownika Górniczego z ciążących na nim obowiązków dotyczących ochrony środowiska, związanych z przedmiotem użytkowania górniczego, w szczególności dotyczących ochrony złóż.

Zapłata wynagrodzenia z tytułu użytkowania górniczego będzie dokonywana przez Użytkownika Górniczego na rachunek bankowy Ministerstwa Klimatu i Środowiska, prowadzony w Narodowym Banku Polskim O/O Warszawa o numerze: 07 1010 1010 0006 3522 3100 0000 ze wskazaniem w tytule przelewu – „Ustanowienie użytkowania górniczego w związku z udzieleniem koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Gryfice”.

Datą zapłaty będzie data uznania powyższego rachunku Skarbu Państwa.

Wynagrodzenie określone w ust. 1 nie jest obciążone podatkiem od towarów i usług. W przypadku zmiany przepisów prawa, które wprowadzą opodatkowanie czynności będących przedmiotem Umowy, lub zmiany interpretacji przepisów w tym zakresie wskazujących na konieczność obciążenia wynagrodzenia podatkiem od towarów i usług, wysokość wynagrodzenia będzie podlegała podwyższeniu o wartość należnego podatku.

Skarb Państwa będzie pisemnie powiadamiał Użytkownika Górniczego o zmianach numeru rachunku, o którym mowa w ust. 7.

10.

Wynagrodzenie za ustanowienie użytkowania górniczego należy się Skarbowi Państwa niezależnie od przychodu, który mógłby osiągnąć Użytkownik Górniczy z tytułu korzystania z użytkowania górniczego.

11.

Kopie dowodów wniesienia wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, Użytkownik Górniczy przesyła Skarbowi Państwa w terminie 7 dni od dnia wniesienia wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego.

§ 8

Po uzyskaniu przez Użytkownika Górniczego decyzji inwestycyjnej określającej warunki wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż, Strony są zobowiązane do podpisania w terminie 30 dni od dnia wydania tej decyzji aneksu do Umowy, w którym określone zostaną warunki wykonywania Umowy w fazie wydobywania oraz wysokość wynagrodzenia za użytkowanie górnicze w przestrzeni określonej w § 1 ust. 1 za każdy rok obowiązywania użytkowania górniczego w fazie wydobywania.

Jeżeli w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji inwestycyjnej określającej warunki wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż nie zostanie zawarty aneks, o którym mowa w ust. 1, prawo użytkowania górniczego wygasa.

§ 9

Użytkownik Górniczy może rozporządzać użytkowaniem górniczym ustanowionym w § 1 ust. 1 wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Skarbu Państwa.

§ 10

Naruszenie przez Użytkownika Górniczego obowiązków określonych Umową, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, upoważnia Skarb Państwa do wypowiedzenia Umowy ze skutkiem natychmiastowym bez prawa do roszczeń majątkowych ze Strony Użytkownika Górniczego. Wypowiedzenie nie jest jednak możliwe, jeżeli Użytkownik Górniczy naruszył obowiązki określone w Umowie z powodu siły wyższej.

W razie wypowiedzenia Umowy z przyczyn, określonych w ust. 1 lub 4, Skarbowi Państwa przysługuje kara umowna od Użytkownika Górniczego w wysokości 25 % wynagrodzenia za cały okres użytkowania górniczego w fazie poszukiwania i rozpoznawania, określony w § 3 ust. 1 i 2, zwaloryzowanego w sposób wskazany w § 7 ust. 3.

Jeżeli Użytkownik Górniczy opóźnia się z zapłatą wynagrodzenia, w stosunku do terminów wskazanych w § 7 ust. 1 lub 2 o ponad 7 dni, Skarb Państwa wzywa Użytkownika Górniczego do zapłaty zaległego wynagrodzenia w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia Umowy ze skutkiem natychmiastowym.

W razie nieprzekazania przez Użytkownika Górniczego Skarbowi Państwa informacji o zdarzeniach, wskazanych w § 4, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń, Skarb Państwa może naliczyć Użytkownikowi Górniczemu karę umowną w wysokości 5 % wynagrodzenia za cały okres użytkowania górniczego w fazie poszukiwania i rozpoznawania za każdy przypadek nieprzekazania informacji albo wypowiedzieć Umowę w całości lub w części, z zachowaniem 30-dniowego terminu, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego.

Umowa wiąże Użytkownika Górniczego do dnia wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji i nie może być przez niego wypowiedziana.

Wypowiedzenie Umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Strony ustalają, że w razie wypowiedzenia Umowy przez Skarb Państwa uiszczone wynagrodzenie za użytkowanie górnicze, o którym mowa w § 7 ust. 1, nie podlega zwrotowi.

Skarb Państwa zastrzega sobie prawo do dochodzenia odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej na zasadach ogólnych, jeżeli wysokość szkody poniesionej przez Skarb Państwa jest większa od kary umownej.

§ 11

Strony wskazują następujące dane kontaktowe, na które należy kierować korespondencję:

1)	dane Skarbu Państwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska, ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa,

2)	dane Użytkownika Górniczego: (adres).

Strony mają obowiązek niezwłocznego informowania się wzajemnie w formie pisemnej o każdej zmianie danych kontaktowych wskazanych w ust. 1. Powyższa zmiana nie wymaga aneksu do Umowy. Korespondencja wysłana na ostatnio podane dane kontaktowe Strony uznawana będzie za skutecznie doręczoną drugiej Stronie.

Każda ze Stron będzie doręczać drugiej Stronie korespondencje osobiście, pocztą kurierską lub listem poleconym, na ostatnio podane przez Stronę dane kontaktowe.

Listy polecone, adresowane na ostatnio podany adres Strony, zwrócone przez pocztę lub firmę kurierską ze względu na niepodjęcie przez adresata w terminie, będą traktowane, jako skutecznie doręczone z upływem czternastego dnia od dnia pierwszej próby doręczenia.

§ 12

Strony nie są odpowiedzialne za niewywiązanie się z zobowiązań wynikających z Umowy spowodowanych działaniem siły wyższej, jeżeli można udowodnić, że przeszkody stanowiące działanie siły wyższej wpłynęły na niewypełnienie zobowiązań umownych. Przez siłę wyższą należy rozumieć zdarzenie zewnętrzne, którego Strony nie mogły przewidzieć i któremu nie mogły zapobiec, uniemożliwiające wykonanie Umowy w całości lub części, na stałe lub na pewien czas, któremu Strona nie mogła przeciwdziałać przy zachowaniu należytej staranności i które nie wynikło wskutek błędów lub zaniedbań Strony dotkniętej jej działaniem.

W razie wystąpienia siły wyższej Strony niezwłocznie podejmą wszelkie niezbędne starania mające na celu uzgodnienie sposobu postępowania w związku z zaistniałą sytuacją.

§ 13

Użytkownik Górniczy może wystąpić o przedłużenie obowiązywania Umowy w całości lub w części, na piśmie pod rygorem nieważności.

§ 14

W razie wypowiedzenia Umowy Użytkownikowi Górniczemu nie przysługuje w stosunku do Skarbu Państwa roszczenie z tytułu zwiększenia wartości przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 15

Spory wynikające z Umowy rozstrzygać będzie sąd powszechny właściwy miejscowo dla siedziby Skarbu Państwa.

§ 16

Niniejsza Umowa podlega prawu polskiemu, a w szczególności przepisom ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz przepisom Kodeksu cywilnego.

§ 17

Koszty związane z zawarciem Umowy ponosi Użytkownik Górniczy.

§ 18

Zmiany Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 19

Umowę sporządzono w trzech jednobrzmiących egzemplarzach (jeden egzemplarz dla Użytkownika Górniczego i dwa egzemplarze dla Skarbu Państwa).

Skarb Państwa

Użytkownik Górniczy

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/28

Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów

(2023/C 160/05)

SEKCJA I: PODSTAWA PRAWNA

Prawo geologiczne i górnicze art. 49h ust. 2 (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072 ze zm.)

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2015 r.w sprawie przetargu na udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża (Dz. U. z 2015 r. poz. 1171)

SEKCJA II: OGŁASZAJĄCY

Nazwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Adres pocztowy: ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa, Polska

Tel. +48 223692449; Faks: +48 223692460

Adres strony internetowej: www.gov.pl/web/klimat

SEKCJA III: PRZEDMIOT POSTĘPOWANIA

1) Rodzaj działalności, na którą ma być udzielona koncesja;

Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż na obszarze „Kartuzy”, część bloku koncesyjnego nr 49.

2) Przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana działalność;

Granice obszaru przetargowego wyznaczają linie łączące punkty o następujących współrzędnych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	709 648,50	467 438,93
2	709 994,91	434 842,34
3	737 770,93	435 133,01
4	737 259,22	467 502,29
5	720 361,13	467 514,79

Powierzchnia rzutu pionowego obszaru przetargowego wynosi 900,35 km2. Dolną granicą przestrzeni jest głębokość 5 000 m p.p.t.

Celem prac prowadzonych w utworach kambru, ordowiku i syluru jest udokumentowanie i wydobywanie w wyżej opisanym obszarze złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

3) Okres składania ofert nie krótszy niż 90 dni od dnia opublikowania ogłoszenia i miejsce ich składania;

4) Szczegółowe warunki przetargu, w tym kryteria oceny ofert oraz określenie ich znaczenia, zapewniające spełnienie warunków, o których mowa w art. 49k ustawy z 9 czerwca 2011 r.Prawo geologiczne i górnicze;

Otrzymane oferty zostaną poddane ocenie przez komisję przetargową w oparciu o następujące kryteria:

30 % -

zakres i harmonogram proponowanych prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

20 % -

zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych;

20 % -

finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż, w szczególności źródła i sposoby finansowania zamierzonej działalności, w tym udział środków własnych oraz środków pochodzących z kapitału obcego;

20 % -

proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych z zastosowaniem elementów innowacyjnych wypracowanych dla tego projektu;

5 % -

techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym (w tym 2 % za zakres współpracy w opracowywaniu i wdrażaniu innowacji w poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu węglowodorów ze złóż z jednostkami naukowymi zajmującymi się rozpoznaniem budowy geologicznej Polski oraz analityki, technologii i metodyki poszukiwań złóż uwzględniających specyfikę polskich warunków geologicznych i mających zastosowanie do tych warunków);

5 % -

doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złóż, zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska.

5) Minimalny zakres informacji geologicznej;

W celu złożenia oferty w przetargu nie jest wymagane wykazanie się prawem do korzystania z informacji geologicznej.

6) Termin rozpoczęcia działalności;

Rozpoczęcie działalności objętej koncesją nastąpi nie później niż w ciągu 14 dni, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

7) Minimalny zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

Wykonanie 100 km (długość linii wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 2D lub 50 km2 (powierzchnia pola wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 3D.

Wykonanie otworu wiertniczego do głębokości maksymalnej 5 000 m (TVD) wraz z obligatoryjnym rdzeniowaniem interwałów perspektywicznych.

8) Czas, na jaki ma być udzielona koncesja;

Czas obowiązywania koncesji to 30 lat, w tym:

1)	faza poszukiwania i rozpoznawania trwa 5 lat licząc od dnia udzielenia koncesji,

2)	faza wydobywania trwa 25 lat i liczy się od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej.

9) Szczególne warunki wykonywania działalności, w tym w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub racjonalnego gospodarowania złożem;

Rozpoczęcie badań geofizycznych nastąpi nie później niż w ciągu 24 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Rozpoczęcie robót geologicznych (otworu wiertniczego) nastąpi nie później niż w ciągu 42 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Minimalna kategoria rozpoznania złoża ropy naftowej i gazu ziemnego to kategoria C.

10) Wzór umowy o ustanowienie użytkowania górniczego;

Wzór umowy w załączniku.

11) Informację o wysokości wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego;

Minimalna wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego dla obszaru „Kartuzy” wynosi w pięcioletnim okresie bazowym 220 567,74 PLN (słownie złotych: dwieście dwadzieścia tysięcy pięćset sześćdziesiąt siedem 74/100) rocznie.

Szczegółowe warunki dotyczące płatności znajdują się w załączniku wskazanym w pkt 10.

12) Informację o wymaganiach, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty wymagane od składającego ofertę;

Oferta przetargowa powinna określać:

1)	nazwę (firmę) i siedzibę składającego ofertę;

2)	przedmiot przetargu wraz z określeniem przestrzeni, w granicach której ma być udzielona koncesja oraz ustanowione użytkowanie górnicze;

3)	czas, na jaki koncesja ma być udzielona, czas trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz wskazanie terminu rozpoczęcia działalności;

4)	cel, zakres i rodzaj prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych oraz informację o pracach, które mają być wykonywane dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich technologiach,

5)	harmonogram, w podziale na lata, realizacji prac geologicznych, w tym robót geologicznych, oraz ich zakres,

6)	zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2 Prawo geologiczne i górnicze,

7)	prawa składającego ofertę do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega się ten podmiot;

8)	wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach;

9)	sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na środowisko;

10)	zakres informacji geologicznej, którą dysponuje składający ofertę;

11)	doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złoża, w tym zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;

12)	techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złoża, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;

13)

14)	proponowaną technologię prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

15)	proponowaną wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego, nie mniejszą niż kwota określona w ogłoszeniu o wszczęciu postępowania przetargowego;

16)

w przypadku gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, oprócz elementów, o których mowa powyżej, oferta określa dodatkowo:

a)	nazwy (firmy) i siedziby wszystkich podmiotów składających ofertę,

b)	wskazuje operatora,

c)	podaje proponowane w umowie o współpracy udziały procentowe w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych;

2.	Oferta składana w postępowaniu przetargowym powinna odpowiadać wymaganiom i warunkom określonym w ogłoszeniu o wszczęciu tego postępowania.

Do oferty dołącza się:

1)	dowody potwierdzające istnienie określonych w niej okoliczności, w szczególności wyciągi z odpowiednich rejestrów;

2)	dowód wniesienia wadium;

3)	kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17 Prawo geologiczne i górnicze;

4)	załączniki graficzne sporządzone zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;

5)	w przypadku korzystania z zasobów technicznych innych podmiotów przy realizacji koncesji – pisemne zobowiązania do oddania zasobów technicznych do dyspozycji podmiotowi uczestniczącemu w postępowaniu przetargowym;

6)	2 egzemplarze projektu robót geologicznych;

4.	Składający ofertę może z własnej inicjatywy przedstawić w ofercie dodatkowe informacje lub dołączyć do niej dodatkowe dokumenty.

6.	Dokumenty sporządzone w języku obcym powinny zostać złożone wraz z tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego.

7.	Ofertę składa się w zamkniętej kopercie albo zamkniętej paczce opatrzonej nazwą (firmą) składającego ofertę oraz określeniem przedmiotu przetargu.

8.	Ofertę złożoną po upływie terminu składania ofert zwraca się składającemu ofertę bez otwierania.

13) informację o formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości i terminie wpłaty.

Oferent zobowiązany jest do wniesienia wadium w wysokości 1 000 PLN (słownie: jeden tysiąc 00/100) przed upływem terminu składania ofert.

SEKCJA IV INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

IV.1) Komisja przetargowa

IV.2) Dodatkowe wyjaśnienia

IV.3) Dodatkowe informacje

Komplet informacji o obszarze przetargowym został zebrany przez Państwową Służbę Geologiczną w „Pakiecie danych geologicznych do postępowania przetargowego na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż. Obszar przetargowy „Kartuzy”, który jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska pod adresem: https://bip.mos.gov.pl/koncesje-geologiczne/przetargi-na-koncesje-na-poszukiwanie-rozpoznawanie-i-wydobywanie-weglowodorow/piata-runda-przetargow-2021/

oraz w

Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych

Ministerstwo Klimatu i Środowiska

ul. Wawelska 52/54

00-922 Warszawa

POLSKA

Tel. +48 223692449;

Faks +48 223692460

UMOWAo ustanowieniu użytkowania górniczego w celu poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Kartuzy”, zwana dalej „Umową”

zawarta w Warszawie, dnia …r., pomiędzy:

Skarbem Państwa - Ministrem Klimatu i Środowiska, w imieniu i na rzecz którego działa na podstawie pełnomocnictwa… …, zwanym dalej „Skarbem Państwa”,

oraz

… (przedsiębiorca) z siedzibą w… (pełny adres), zarejestrowaną … pod numerem KRS …, o kapitale zakładowym w wysokości …, w imieniu której występują …, zwaną dalej „Użytkownikiem Górniczym”,

zwanych dalej „Stroną” lub łącznie „Stronami”, o nastepującej treści:

§ 1

Skarb Państwa jako wyłączny właściciel wnętrza skorupy ziemskiej obejmującej przestrzeń w obrębie gmin wiejskich: Kolbudy, Przywidz, Stężyca, Chmielno, Sierakowice, Somonino, Przodkowo, Linia, Szemud, Wejherowo, Łęczyce i Luzino, gmin miejsko-wiejskich: Żukowo i Kartuzy oraz miast Gdynia i Gdańsk w województwie pomorskim, której granice wyznaczają linie łączące punkty (1-5) o następujących współrzędnych, wyznaczonych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	709 648,50	467 438,93
2	709 994,91	434 842,34
3	737 770,93	435 133,01
4	737 259,22	467 502,29
5	720 361,13	467 514,79

ustanawia na rzecz Użytkownika Górniczego użytkowanie górnicze w opisanej wyżej przestrzeni, ograniczonej od góry dolną granicą nieruchomości gruntowych a od dołu głębokością 5 000 m, pod warunkiem uzyskania przez Użytkownika Górniczego koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Kartuzy ” w terminie roku od dnia zawarcia Umowy.

Jeżeli warunek uzyskania koncesji, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie spełniony, zobowiązania wynikające z Umowy wygasają.

W przestrzeni górotworu, określonej w ust. 1, Użytkownik Górniczy jest upoważniony:

1)	w utworach kambru, ordowiku i syluru – do wykonywania czynności związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego;

2)	w pozostałej części – do prowadzenia wszelkich niezbędnych robót i czynności związanych z udostępnianiem utworów kambru, ordowiku i syluru.

4.	Powierzchnia rzutu pionowego opisanej wyżej przestrzeni wynosi 900,35 km2.

§ 2

Użytkownik Górniczy oświadcza, że nie wnosi żadnych zastrzeżeń co do stanu faktycznego i prawnego przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 3

Umowa staje się skuteczna z dniem uzyskania koncesji.

Użytkowanie górnicze zostaje ustanowione na okres 30 lat, w tym 5 lat dla fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz 25 lat dla fazy wydobywania, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2 i § 10.

Użytkowanie górnicze wygasa w przypadku wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji, bez względu na przyczynę.

§ 4

§ 5

§ 6

§ 7

a)	za pierwszy rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

b)	za drugi rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

c)	za trzeci rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

d)	za czwarty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: ….), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

e)	za piąty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

– z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku gdy termin płatności wynagrodzenia przypada w tym samym roku kalendarzowym, w którym zawarto Umowę, wynagrodzenie nie podlega waloryzacji.

Datą zapłaty będzie data uznania powyższego rachunku Skarbu Państwa.

Skarb Państwa będzie pisemnie powiadamiał Użytkownika Górniczego o zmianach numeru rachunku, o którym mowa w ust. 7.

10.

11.

§ 8

§ 9

Użytkownik Górniczy może rozporządzać użytkowaniem górniczym ustanowionym w § 1 ust. 1 wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Skarbu Państwa.

§ 10

Umowa wiąże Użytkownika Górniczego do dnia wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji i nie może być przez niego wypowiedziana.

Wypowiedzenie Umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Strony ustalają, że w razie wypowiedzenia Umowy przez Skarb Państwa uiszczone wynagrodzenie za użytkowanie górnicze, o którym mowa w § 7 ust. 1, nie podlega zwrotowi.

§ 11

Strony wskazują następujące dane kontaktowe, na które należy kierować korespondencję:

1)	dane Skarbu Państwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska, ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa,

2)	dane Użytkownika Górniczego: (adres).

Każda ze Stron będzie doręczać drugiej Stronie korespondencje osobiście, pocztą kurierską lub listem poleconym, na ostatnio podane przez Stronę dane kontaktowe.

§ 12

W razie wystąpienia siły wyższej Strony niezwłocznie podejmą wszelkie niezbędne starania mające na celu uzgodnienie sposobu postępowania w związku z zaistniałą sytuacją.

§ 13

Użytkownik Górniczy może wystąpić o przedłużenie obowiązywania Umowy w całości lub w części, na piśmie pod rygorem nieważności.

§ 14

W razie wypowiedzenia Umowy Użytkownikowi Górniczemu nie przysługuje w stosunku do Skarbu Państwa roszczenie z tytułu zwiększenia wartości przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 15

Spory wynikające z Umowy rozstrzygać będzie sąd powszechny właściwy miejscowo dla siedziby Skarbu Państwa.

§ 16

Niniejsza Umowa podlega prawu polskiemu, a w szczególności przepisom ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz przepisom Kodeksu cywilnego.

§ 17

Koszty związane z zawarciem Umowy ponosi Użytkownik Górniczy.

§ 18

Zmiany Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 19

Umowę sporządzono w trzech jednobrzmiących egzemplarzach (jeden egzemplarz dla Użytkownika Górniczego i dwa egzemplarze dla Skarbu Państwa).

Skarb Państwa

Użytkownik Górniczy

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/40

(2023/C 160/06)

SEKCJA I: PODSTAWA PRAWNA

Prawo geologiczne i górnicze art. 49h ust. 2 (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072 ze zm.)

SEKCJA II: OGŁASZAJĄCY

Nazwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Adres pocztowy: ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa, Polska

Tel. +48 223692449;

Faks +48 223692460

Adres strony internetowej: www.gov.pl/web/klimat

SEKCJA III: PRZEDMIOT POSTĘPOWANIA

1) Rodzaj działalności, na którą ma być udzielona koncesja;

Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż na obszarze „Gorzów Wielkopolski S ”, część bloku koncesyjnego 183.

2) Przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana działalność;

Granice obszaru przetargowego wyznaczają linie łączące punkty o następujących współrzędnych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	549 450,19	244 711,63
2	546 785,65	241 113,57
3	540 242,75	241 894,16
4	540 873,53	247 572,85
5	546 430,59	247 861,28
6	547 712,18	259 199,82
7	540 414,53	256 580,45
8	531 745,15	262 931,15
9	531 753,26	263 057,74
10	521 496,05	262 559,19
11	521 556,67	262 436,44
12	521 365,66	247 695,31
13	528 872,38	239 725,61
14	528 621,24	236 900,92
15	527 049,18	228 863,08
16	540 948,98	229 635,49
17	547 125,25	229 978,70
18	550 209,91	230 150,11

z wyłączeniem poligonu zdefiniowanego punktami 19-26:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
19	537 338,87	235 938,86
20	537 381,70	235 451,89
21	537 161,68	235 262,61
22	536 191,17	234 978,91
23	535 945,30	236 140,79
24	536 032,11	236 456,84
25	536 631,59	236 671,44
26	537 053,67	236 400,94

Powierzchnia rzutu pionowego obszaru przetargowego wynosi 691,38 km2. Dolną granicą przestrzeni jest głębokość 4 000 m p.p.t.

Celem prac prowadzonych w utworach permu jest udokumentowanie i wydobywanie w wyżej opisanym obszarze złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

3) Okres składania ofert nie krótszy niż 90 dni od dnia opublikowania ogłoszenia i miejsce ich składania;

Otrzymane oferty zostaną poddane ocenie przez komisję przetargową w oparciu o następujące kryteria:

30 % -

zakres i harmonogram proponowanych prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

20 % -

zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych;

20 % -

proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych z zastosowaniem elementów innowacyjnych wypracowanych dla tego projektu;

5 % -

5) Minimalny zakres informacji geologicznej;

W celu złożenia oferty w przetargu nie jest wymagane wykazanie się prawem do korzystania z informacji geologicznej.

6) Termin rozpoczęcia działalności;

Rozpoczęcie działalności objętej koncesją nastąpi nie później niż w ciągu 14 dni, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

7) Minimalny zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

Wykonanie 80 km (długość linii wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 2D lub 50 km2 (powierzchnia pola wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 3D.

Wykonanie otworu wiertniczego do głębokości maksymalnej 4 000 m (TVD) wraz z obligatoryjnym rdzeniowaniem interwałów perspektywicznych.

8) Czas, na jaki ma być udzielona koncesja;

Czas obowiązywania koncesji to 30 lat, w tym:

1)	faza poszukiwania i rozpoznawania trwa 5 lat licząc od dnia udzielenia koncesji,

2)	faza wydobywania trwa 25 lat i liczy się od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej.

9) Szczególne warunki wykonywania działalności, w tym w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub racjonalnego gospodarowania złożem;

Rozpoczęcie badań geofizycznych nastąpi nie później niż w ciągu 24 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Rozpoczęcie robót geologicznych (otworu wiertniczego) nastąpi nie później niż w ciągu 42 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Minimalna kategoria rozpoznania złoża ropy naftowej i gazu ziemnego to kategoria C.

10) Wzór umowy o ustanowienie użytkowania górniczego;

Wzór umowy w załączniku.

11) Informację o wysokości wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego;

Minimalna wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego dla obszaru „Gorzów Wielkopolski S” wynosi w pięcioletnim okresie bazowym 169 374,27 PLN (słownie złotych: sto sześćdziesiąt dziewięć tysięcy trzysta siedemdziesiąt cztery 27/100) rocznie.

Szczegółowe warunki dotyczące płatności znajdują się w załączniku wskazanym w pkt 10.

12) Informację o wymaganiach, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty wymagane od składającego ofertę;

Oferta przetargowa powinna określać:

1)	nazwę (firmę) i siedzibę składającego ofertę;

2)	przedmiot przetargu wraz z określeniem przestrzeni, w granicach której ma być udzielona koncesja oraz ustanowione użytkowanie górnicze;

3)	czas, na jaki koncesja ma być udzielona, czas trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz wskazanie terminu rozpoczęcia działalności;

4)	cel, zakres i rodzaj prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych oraz informację o pracach, które mają być wykonywane dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich technologiach,

5)	harmonogram, w podziale na lata, realizacji prac geologicznych, w tym robót geologicznych, oraz ich zakres,

6)	zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2 Prawo geologiczne i górnicze,

7)	prawa składającego ofertę do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega się ten podmiot;

8)	wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach;

9)	sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na środowisko;

10)	zakres informacji geologicznej, którą dysponuje składający ofertę;

11)	doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złoża, w tym zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;

12)	techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złoża, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;

13)

14)	proponowaną technologię prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

15)	proponowaną wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego, nie mniejszą niż kwota określona w ogłoszeniu o wszczęciu postępowania przetargowego;

17)

w przypadku gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, oprócz elementów, o których mowa powyżej, oferta określa dodatkowo:

a)	nazwy (firmy) i siedziby wszystkich podmiotów składających ofertę,

b)	wskazuje operatora,

c)	podaje proponowane w umowie o współpracy udziały procentowe w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych;

2.	Oferta składana w postępowaniu przetargowym powinna odpowiadać wymaganiom i warunkom określonym w ogłoszeniu o wszczęciu tego postępowania.

Do oferty dołącza się:

1)	dowody potwierdzające istnienie określonych w niej okoliczności, w szczególności wyciągi z odpowiednich rejestrów;

2)	dowód wniesienia wadium;

3)	kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17 Prawo geologiczne i górnicze;

4)	załączniki graficzne sporządzone zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;

5)	w przypadku korzystania z zasobów technicznych innych podmiotów przy realizacji koncesji – pisemne zobowiązania do oddania zasobów technicznych do dyspozycji podmiotowi uczestniczącemu w postępowaniu przetargowym;

6)	2 egzemplarze projektu robót geologicznych;

4.	Składający ofertę może z własnej inicjatywy przedstawić w ofercie dodatkowe informacje lub dołączyć do niej dodatkowe dokumenty.

6.	Dokumenty sporządzone w języku obcym powinny zostać złożone wraz z tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego.

7.	Ofertę składa się w zamkniętej kopercie albo zamkniętej paczce opatrzonej nazwą (firmą) składającego ofertę oraz określeniem przedmiotu przetargu.

8.	Ofertę złożoną po upływie terminu składania ofert zwraca się składającemu ofertę bez otwierania.

13) Informację o formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości i terminie wpłaty.

Oferent zobowiązany jest do wniesienia wadium w wysokości 1 000 PLN (słownie: jeden tysiąc 00/100) przed upływem terminu składania ofert.

SEKCJA IV INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

IV.1) Komisja przetargowa

IV.2) Dodatkowe wyjaśnienia

IV.3) Dodatkowe informacje

Komplet informacji o obszarze przetargowym został zebrany przez Państwową Służbę Geologiczną w „Pakiecie danych geologicznych do postępowania przetargowego na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż. Obszar przetargowy „Gorzów Wielkopolski S”, który jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska pod adresem: https://bip.mos.gov.pl/koncesje-geologiczne/przetargi-na-koncesje-na-poszukiwanie-rozpoznawanie-i-wydobywanie-weglowodorow/piata-runda-przetargow-2021/

oraz w

Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych

Ministerstwo Klimatu i Środowiska

ul. Wawelska 52/54

00-922 Warszawa,

POLSKA

Tel. +48 223692449;

Faks +48 223692460

UMOWA

zawarta w Warszawie, dnia … r., pomiędzy:

Skarbem Państwa - Ministrem Klimatu i Środowiska, w imieniu i na rzecz którego działa na podstawie pełnomocnictwa … …, zwanym dalej „Skarbem Państwa”,

oraz

zwanych dalej „Stroną” lub łącznie „Stronami”,

o nastepującej treści:

§ 1

Skarb Państwa jako wyłączny właściciel wnętrza skorupy ziemskiej obejmującej przestrzeń w obrębie gmin wiejskich: Lubiszyn, Bogdaniec, Deszczno, Santok, Krzeszyce i Bledzew, gmin miejsko-wiejskich: Witnica, Lubniewice i Skwierzyna oraz miasta Gorzów Wielkopolski w województwie lubuskim, której granice wyznaczają linie łączące punkty (1-18) o następujących współrzędnych, wyznaczonych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	549 450,19	244 711,63
2	546 785,65	241 113,57
3	540 242,75	241 894,16
4	540 873,53	247 572,85
5	546 430,59	247 861,28
6	547 712,18	259 199,82
7	540 414,53	256 580,45
8	531 745,15	262 931,15
9	531 753,26	263 057,74
10	521 496,05	262 559,19
11	521 556,67	262 436,44
12	521 365,66	247 695,31
13	528 872,38	239 725,61
14	528 621,24	236 900,92
15	527 049,18	228 863,08
16	540 948,98	229 635,49
17	547 125,25	229 978,70
18	550 209,91	230 150,11

z wyłączeniem poligonu zdefiniowanego punktami 19-26:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
19	537 338,87	235 938,86
20	537 381,70	235 451,89
21	537 161,68	235 262,61
22	536 191,17	234 978,91
23	535 945,30	236 140,79
24	536 032,11	236 456,84
25	536 631,59	236 671,44
26	537 053,67	236 400,94

ustanawia na rzecz Użytkownika Górniczego użytkowanie górnicze w opisanej wyżej przestrzeni, ograniczonej od góry dolną granicą nieruchomości gruntowych a od dołu głębokością 4 000 m, pod warunkiem uzyskania przez Użytkownika Górniczego koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Gorzów Wielkopolski S ” w terminie roku od dnia zawarcia Umowy.

Jeżeli warunek uzyskania koncesji, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie spełniony, zobowiązania wynikające z Umowy wygasają.

W przestrzeni górotworu, określonej w ust. 1, Użytkownik Górniczy jest upoważniony:

1)	w utworach permu – do wykonywania czynności związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego;

2)	w pozostałej części – do prowadzenia wszelkich niezbędnych robót i czynności związanych z udostępnianiem utworów permu.

Powierzchnia rzutu pionowego opisanej wyżej przestrzeni wynosi 691,38 km2.

§ 2

Użytkownik Górniczy oświadcza, że nie wnosi żadnych zastrzeżeń co do stanu faktycznego i prawnego przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 3

Umowa staje się skuteczna z dniem uzyskania koncesji.

Użytkowanie górnicze zostaje ustanowione na okres 30 lat, w tym 5 lat dla fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz 25 lat dla fazy wydobywania, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2 i § 10.

Użytkowanie górnicze wygasa w przypadku wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji, bez względu na przyczynę.

§ 4

§ 5

§ 6

§ 7

a)	za pierwszy rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

b)	za drugi rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

c)	za trzeci rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

d)	za czwarty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

e)	za piąty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

—	z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku gdy termin płatności wynagrodzenia przypada w tym samym roku kalendarzowym, w którym zawarto Umowę, wynagrodzenie nie podlega waloryzacji.

Datą zapłaty będzie data uznania powyższego rachunku Skarbu Państwa.

Skarb Państwa będzie pisemnie powiadamiał Użytkownika Górniczego o zmianach numeru rachunku, o którym mowa w ust. 7.

10.

11.

§ 8

§ 9

Użytkownik Górniczy może rozporządzać użytkowaniem górniczym ustanowionym w § 1 ust. 1 wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Skarbu Państwa.

§ 10

Umowa wiąże Użytkownika Górniczego do dnia wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji i nie może być przez niego wypowiedziana.

Wypowiedzenie Umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Strony ustalają, że w razie wypowiedzenia Umowy przez Skarb Państwa uiszczone wynagrodzenie za użytkowanie górnicze, o którym mowa w § 7 ust. 1, nie podlega zwrotowi.

§ 11

Strony wskazują następujące dane kontaktowe, na które należy kierować korespondencję:

dane Skarbu Państwa:

Ministerstwo Klimatu i Środowiska, ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa,

2)	dane Użytkownika Górniczego: (adres).

Każda ze Stron będzie doręczać drugiej Stronie korespondencje osobiście, pocztą kurierską lub listem poleconym, na ostatnio podane przez Stronę dane kontaktowe.

§ 12

W razie wystąpienia siły wyższej Strony niezwłocznie podejmą wszelkie niezbędne starania mające na celu uzgodnienie sposobu postępowania w związku z zaistniałą sytuacją.

§ 13

Użytkownik Górniczy może wystąpić o przedłużenie obowiązywania Umowy w całości lub w części, na piśmie pod rygorem nieważności.

§ 14

W razie wypowiedzenia Umowy Użytkownikowi Górniczemu nie przysługuje w stosunku do Skarbu Państwa roszczenie z tytułu zwiększenia wartości przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 15

Spory wynikające z Umowy rozstrzygać będzie sąd powszechny właściwy miejscowo dla siedziby Skarbu Państwa.

§ 16

Niniejsza Umowa podlega prawu polskiemu, a w szczególności przepisom ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz przepisom Kodeksu cywilnego.

§ 17

Koszty związane z zawarciem Umowy ponosi Użytkownik Górniczy.

§ 18

Zmiany Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 19

Umowę sporządzono w trzech jednobrzmiących egzemplarzach (jeden egzemplarz dla Użytkownika Górniczego i dwa egzemplarze dla Skarbu Państwa).

Skarb Państwa

Użytkownik Górniczy

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/52

(2023/C 160/07)

SEKCJA I: PODSTAWA PRAWNA

Prawo geologiczne i górnicze art. 49h ust. 2 (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072 ze zm.)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Dz. Urz. WE L 164 z 30.6.1994, str. 3; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 2, str. 262)

SEKCJA II: OGŁASZAJĄCY

Nazwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Adres pocztowy: ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa, Polska

Tel. +48 223692449

Faks +48 223692460

Adres strony internetowej: www.gov.pl/web/klimat

SEKCJA III: PRZEDMIOT POSTĘPOWANIA

1) rodzaj działalności, na którą ma być udzielona koncesja;

Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż na obszarze „Siedlce W”, część bloków koncesyjnych nr 216, 217, 236 i 237.

2) przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana działalność;

Granice obszaru przetargowego wyznaczają linie łączące punkty o następujących współrzędnych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	508 667,07	687 397,04
2	508 667,07	722 038,06
3	474 026,06	722 038,06
4	474 026,06	687 397,04

Powierzchnia rzutu pionowego obszaru przetargowego wynosi 1 200,00 km2. Dolną granicą przestrzeni jest głębokość 3 500 m p.p.t.

Celem prac prowadzonych w utworach kambru, ordowiku i syluru jest udokumentowanie i wydobywanie w wyżej opisanym obszarze złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

3) okres składania ofert nie krótszy niż 90 dni od dnia opublikowania ogłoszenia i miejsce ich składania;

Otrzymane oferty zostaną poddane ocenie przez komisję przetargową w oparciu o następujące kryteria:

30 % -

zakres i harmonogram proponowanych prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

20 % -

zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych;

20 % -

proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych z zastosowaniem elementów innowacyjnych wypracowanych dla tego projektu;

5 % -

5) minimalny zakres informacji geologicznej;

W celu złożenia oferty w przetargu nie jest wymagane wykazanie się prawem do korzystania z informacji geologicznej.

6) termin rozpoczęcia działalności;

Rozpoczęcie działalności objętej koncesją nastąpi nie później niż w ciągu 14 dni, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

7) minimalny zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

Wykonanie 150 km (długość linii wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 2D lub 50 km2 (powierzchnia pola wzbudzania) badań geofizycznych – sejsmiki 3D.

Wykonanie otworu wiertniczego do głębokości maksymalnej 3 500 m (TVD) wraz z obligatoryjnym rdzeniowaniem interwałów perspektywicznych.

8) czas, na jaki ma być udzielona koncesja;

Czas obowiązywania koncesji to 30 lat, w tym:

1)	faza poszukiwania i rozpoznawania trwa 5 lat licząc od dnia udzielenia koncesji,

2)	faza wydobywania trwa 25 lat i liczy się od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej.

9) szczególne warunki wykonywania działalności, w tym w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub racjonalnego gospodarowania złożem;

Rozpoczęcie badań geofizycznych nastąpi nie później niż w ciągu 24 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Rozpoczęcie robót geologicznych (otworu wiertniczego) nastąpi nie później niż w ciągu 42 miesięcy, licząc od dnia w którym decyzja o udzieleniu koncesji stanie się ostateczna.

Minimalna kategoria rozpoznania złoża ropy naftowej i gazu ziemnego to kategoria C.

10) wzór umowy o ustanowienie użytkowania górniczego;

Wzór umowy w załączniku.

11) informację o wysokości wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego;

Minimalna wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego dla obszaru „Gryfice” wynosi w pięcioletnim okresie bazowym 293 976,00 PLN (słownie złotych: dwieście dziewięćdziesiąt trzy tysiące dziewięćset siedemdziesiąt sześć 00/100) rocznie.

Szczegółowe warunki dotyczące płatności znajdują się w załączniku wskazanym w pkt 10.

12) informację o wymaganiach, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty wymagane od składającego ofertę;

Oferta przetargowa powinna określać:

1)	nazwę (firmę) i siedzibę składającego ofertę;

2)	przedmiot przetargu wraz z określeniem przestrzeni, w granicach której ma być udzielona koncesja oraz ustanowione użytkowanie górnicze;

3)	czas, na jaki koncesja ma być udzielona, czas trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz wskazanie terminu rozpoczęcia działalności;

4)	cel, zakres i rodzaj prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych oraz informację o pracach, które mają być wykonywane dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich technologiach,

5)	harmonogram, w podziale na lata, realizacji prac geologicznych, w tym robót geologicznych, oraz ich zakres,

6)	zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2 Prawo geologiczne i górnicze,

7)	prawa składającego ofertę do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega się ten podmiot;

8)	wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach;

9)	sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na środowisko;

10)	zakres informacji geologicznej, którą dysponuje składający ofertę;

11)	doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złoża, w tym zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;

12)	techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złoża, w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym, organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;

13)

14)	proponowaną technologię prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych;

15)	proponowaną wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego, nie mniejszą niż kwota określona w ogłoszeniu o wszczęciu postępowania przetargowego;

17)

w przypadku, gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, oprócz elementów, o których mowa powyżej, oferta określa dodatkowo:

a)	nazwy (firmy) i siedziby wszystkich podmiotów składających ofertę,

b)	wskazuje operatora,

c)	podaje proponowane w umowie o współpracy udziały procentowe w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych;

2.	Oferta składana w postępowaniu przetargowym powinna odpowiadać wymaganiom i warunkom określonym w ogłoszeniu o wszczęciu tego postępowania.

Do oferty dołącza się:

1)	dowody potwierdzające istnienie określonych w niej okoliczności, w szczególności wyciągi z odpowiednich rejestrów;

2)	dowód wniesienia wadium;

3)	kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17 Prawo geologiczne i górnicze;

4)	załączniki graficzne sporządzone zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;

5)	w przypadku korzystania z zasobów technicznych innych podmiotów przy realizacji koncesji – pisemne zobowiązania do oddania zasobów technicznych do dyspozycji podmiotowi uczestniczącemu w postępowaniu przetargowym;

6)	2 egzemplarze projektu robót geologicznych;

4.	Składający ofertę może z własnej inicjatywy przedstawić w ofercie dodatkowe informacje lub dołączyć do niej dodatkowe dokumenty.

6.	Dokumenty sporządzone w języku obcym powinny zostać złożone wraz z tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego.

7.	Ofertę składa się w zamkniętej kopercie albo zamkniętej paczce opatrzonej nazwą (firmą) składającego ofertę oraz określeniem przedmiotu przetargu.

8.	Ofertę złożoną po upływie terminu składania ofert zwraca się składającemu ofertę bez otwierania.

13) informację o formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości i terminie wpłaty.

Oferent zobowiązany jest do wniesienia wadium w wysokości 1 000 PLN (słownie: jeden tysiąc 00/100) przed upływem terminu składania ofert.

SEKCJA IV INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

IV.1) Komisja przetargowa

IV.2) Dodatkowe wyjaśnienia

IV.3) Dodatkowe informacje

Komplet informacji o obszarze przetargowym został zebrany przez Państwową Służbę Geologiczną w „Pakiecie danych geologicznych do postępowania przetargowego na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż. Obszar przetargowy »Siedlce W«”, który jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska pod adresem: https://bip.mos.gov.pl/koncesje-geologiczne/przetargi-na-koncesje-na-poszukiwanie-rozpoznawanie-i-wydobywanie-weglowodorow/piata-runda-przetargow-2021/

oraz w

Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych

Ministerstwo Klimatu i Środowiska ul. Wawelska 52/54

00-922 Warszawa

POLSKA

Tel. +48 223692449

Faks +48 223692460

zawarta w Warszawie, dnia … r., pomiędzy:

Skarbem Państwa - Ministrem Klimatu i Środowiska, w imieniu i na rzecz którego działa na podstawie pełnomocnictwa… …, zwanym dalej „Skarbem Państwa”,

oraz

zwanych dalej „Stroną” lub łącznie „Stronami”, o nastepującej treści:

§ 1

Skarb Państwa jako wyłączny właściciel wnętrza skorupy ziemskiej obejmującej przestrzeń w obrębie gmin wiejskich: Korytnica, Wierzbno, Liw, Grębków, Sokołów Podlaski, Bielany, Dobre, Jakubów, Cegłów, Kotuń, Mokobody, Siedlce, Skórzec, Suchożebry, Wiśniew i Wodynie, gmin miejsko-wiejskich: Kałuszyn i Mrozy, oraz miast Sokołów Podlaski, Węgrów i Siedlce w województwie mazowieckim, której granice wyznaczają linie łączące punkty (1-4) o następujących współrzędnych, wyznaczonych w układzie PL-1992:

Numer punktu	X [PL-1992]	Y [PL-1992]
1	508 667,07	687 397,04
2	508 667,07	722 038,06
3	474 026,06	722 038,06
4	474 026,06	687 397,04

ustanawia na rzecz Użytkownika Górniczego użytkowanie górnicze w opisanej wyżej przestrzeni, ograniczonej od góry dolną granicą nieruchomości gruntowych a od dołu głębokością 3 500 m, pod warunkiem uzyskania przez Użytkownika Górniczego koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze „Siedlce W ” w terminie roku od dnia zawarcia Umowy.

Jeżeli warunek uzyskania koncesji, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie spełniony, zobowiązania wynikające z Umowy wygasają.

W przestrzeni górotworu, określonej w ust. 1, Użytkownik Górniczy jest upoważniony:

1)	w utworach kambru, ordowiku i syluru – do wykonywania czynności związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego;

2)	w pozostałej części – do prowadzenia wszelkich niezbędnych robót i czynności związanych z udostępnianiem utworów kambru, ordowiku i syluru.

Powierzchnia rzutu pionowego opisanej wyżej przestrzeni wynosi 1 200,00 km2.

§ 2

Użytkownik Górniczy oświadcza, że nie wnosi żadnych zastrzeżeń co do stanu faktycznego i prawnego przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 3

Umowa staje się skuteczna z dniem uzyskania koncesji.

Użytkowanie górnicze zostaje ustanowione na okres 30 lat, w tym 5 lat dla fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz 25 lat dla fazy wydobywania, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2 i § 10.

Użytkowanie górnicze wygasa w przypadku wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji, bez względu na przyczynę.

§ 4

§ 5

§ 6

§ 7

a)	za pierwszy rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

b)	za drugi rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

c)	za trzeci rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

d)	za czwarty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: …), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

e)	za piąty rok użytkowania liczony od dnia, w którym Umowa stała się skuteczna, … zł (kwota) (słownie złotych: ….), w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tego roku użytkowania górniczego,

– z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku gdy termin płatności wynagrodzenia przypada w tym samym roku kalendarzowym, w którym zawarto Umowę, wynagrodzenie nie podlega waloryzacji.

Datą zapłaty będzie data uznania powyższego rachunku Skarbu Państwa.

Skarb Państwa będzie pisemnie powiadamiał Użytkownika Górniczego o zmianach numeru rachunku, o którym mowa w ust. 7.

10.

11.

§ 8

§ 9

Użytkownik Górniczy może rozporządzać użytkowaniem górniczym ustanowionym w § 1 ust. 1 wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Skarbu Państwa.

§ 10

Umowa wiąże Użytkownika Górniczego do dnia wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty mocy koncesji i nie może być przez niego wypowiedziana.

Wypowiedzenie Umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Strony ustalają, że w razie wypowiedzenia Umowy przez Skarb Państwa uiszczone wynagrodzenie za użytkowanie górnicze, o którym mowa w § 7 ust. 1, nie podlega zwrotowi.

§ 11

Strony wskazują następujące dane kontaktowe, na które należy kierować korespondencję:

1)	dane Skarbu Państwa: Ministerstwo Klimatu i Środowiska, ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa,

2)	dane Użytkownika Górniczego: (adres).

Każda ze Stron będzie doręczać drugiej Stronie korespondencje osobiście, pocztą kurierską lub listem poleconym, na ostatnio podane przez Stronę dane kontaktowe.

§ 12

W razie wystąpienia siły wyższej Strony niezwłocznie podejmą wszelkie niezbędne starania mające na celu uzgodnienie sposobu postępowania w związku z zaistniałą sytuacją.

§ 13

Użytkownik Górniczy może wystąpić o przedłużenie obowiązywania Umowy w całości lub w części, na piśmie pod rygorem nieważności.

§ 14

W razie wypowiedzenia Umowy Użytkownikowi Górniczemu nie przysługuje w stosunku do Skarbu Państwa roszczenie z tytułu zwiększenia wartości przedmiotu użytkowania górniczego.

§ 15

Spory wynikające z Umowy rozstrzygać będzie sąd powszechny właściwy miejscowo dla siedziby Skarbu Państwa.

§ 16

Niniejsza Umowa podlega prawu polskiemu, a w szczególności przepisom ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz przepisom Kodeksu cywilnego.

§ 17

Koszty związane z zawarciem Umowy ponosi Użytkownik Górniczy.

§ 18

Zmiany Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 19

Umowę sporządzono w trzech jednobrzmiących egzemplarzach (jeden egzemplarz dla Użytkownika Górniczego i dwa egzemplarze dla Skarbu Państwa).

Skarb Państwa

Użytkownik Górniczy

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/63

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11111 – UBS / CREDIT SUISSE)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 160/08)

W dniu 26 kwietnia 2023 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji.

Zgłoszenie to dotyczy następujących przedsiębiorstw:

—	UBS Group AG („UBS”, Szwajcaria),

—	Credit Suisse Group AG („Credit Suisse”, Szwajcaria).

Przedsiębiorstwa UBS i Credit Suisse połączą się, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Koncentracji dokonuje się w drodze umowy w sprawie połączenia skutkującej absorpcją Credit Suisse przez UBS. Istniejącym podmiotem pozostanie więc UBS.

Przedmiot działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji:

—

UBS jest wielonarodowym bankiem inwestycyjnym i przedsiębiorstwem świadczącym usługi finansowe, założonym i mającym siedzibę w Szwajcarii i prowadzącym działalność na całym świecie. Działalność UBS obejmuje zarządzanie majątkiem i aktywami oraz usługi bankowości inwestycyjnej, detalicznej i korporacyjnej,

—

Credit Suisse jest wielonarodowym bankiem inwestycyjnym i przedsiębiorstwem świadczącym usługi finansowe, założonym i mającym siedzibę w Szwajcarii i prowadzącym działalność na całym świecie. Działalność Credit Suisse obejmuje zarządzanie majątkiem i aktywami oraz usługi bankowości inwestycyjnej, detalicznej i korporacyjnej.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Należy zawsze podawać następujący numer referencyjny:

M.11111 – UBS / CREDIT SUISSE

Uwagi można przesyłać do Komisji pocztą lub pocztą elektroniczną. Należy stosować następujące dane kontaktowe:

E-mail: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu

Adres pocztowy:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/65

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 160/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„Los Pedroches”

Nr UE: PDO-ES-0506-AM02 – 29.07.2021

ChNP (X) ChOG ( )

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Consejo Regulador de la Denominación de Origen Protegida „Los Pedroches” [Rada Regulacyjna ds. chronionej nazwy pochodzenia „Los Pedroches”]

C/ Pozoblanco No 3, 14440 Villanueva de Córdoba (Kordoba), Hiszpania

Tel. +34 957121084 Faks +34 957121084

E-mail: informacion@jamondolospedroches.es

Rada Regulacyjna ds. chronionej nazwy pochodzenia „Los Pedroches” jest organizacją non-profit uznaną przez właściwy organ państwa członkowskiego za organ zarządzający chronioną nazwą pochodzenia „Los Pedroches” na mocy zarządzenia Regionalnego Ministerstwa Rolnictwa i Rybołówstwa Andaluzji (2) z dnia 30 stycznia 1998 r. i regulowaną obowiązującym rozporządzeniem przyjętym na mocy zarządzenia Regionalnego Ministerstwa z dnia 12 lutego 2018 r. Rada Regulacyjna reprezentuje podmioty gospodarcze zaangażowane w produkcję produktu objętego ChNP, kieruje się zasadami demokracji i reprezentacji interesów gospodarczych i sektorowych objętych ChNP oraz zwraca szczególną uwagę na mniejszości przez reprezentowanie w równym stopniu różnych interesów. W związku z powyższym Rada Regulacyjna ma zdolność prawną do składania wniosków w sprawie zmian zgodnie z prawodawstwem krajowym, zwłaszcza z art. 13 ust. 2 lit. a) ustawy rządu andaluzyjskiego nr 2/2011 z dnia 25 marca 2011 r. w sprawie rybołówstwa i jakości żywności.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒

Związek

☒	Etykietowanie

☒	Inne [Kontrole zgodności ze specyfikacją i wymogami prawnymi]

4. Rodzaj zmian

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

12 stycznia 2014 r. wszedł w życie w Hiszpanii dekret królewski 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. zatwierdzający normę jakości dla iberyjskiego mięsa oraz iberyjskiej szynki, łopatki i polędwicy (zwany dalej „normą jakości” lub „iberyjską normą jakości”), który uchylił i zastąpił poprzedni dekret królewski 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r. o tym samym tytule. Ta norma jakości zapewnia normalizację w sektorze, ponieważ wprowadza obowiązkowe wymogi dotyczące produktów ze świń rasy iberyjskiej, których producenci chcą stosować oznaczenia regulowane tą normą, tak jak to ma miejsce w przypadku szynek i łopatek objętych ChNP „Los Pedroches”.

W związku z tym wnioskuje się o wprowadzenie w specyfikacji dotyczącej ChNP szeregu zmian dotyczących punktów „Opis produktu”, „Obszar geograficzny”, „Dowód pochodzenia”, „Metoda produkcji”, „Związek” i „Etykietowanie” wyłącznie w celu dostosowania jej do aktualnych wymogów iberyjskiej normy jakości w zakresie warunków hodowli świń, współczynnika rasowego i opisów handlowych produktów, a także z myślą o dostarczeniu podmiotom gospodarczym kompleksowego dokumentu. Ponadto wszystkie odesłania do dekretu królewskiego 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r. zastąpiono odesłaniami do dekretu królewskiego 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r.

Mimo tych zmian zachowano warunki określone w pierwotnej specyfikacji produktu objętego ChNP, które są bardziej restrykcyjne niż warunki określone w normie jakości, w szczególności warunki dotyczące hodowli świń (przede wszystkim ich żywienia i wysiłku fizycznego) oraz minimalnej zawartości procentowej czystości rasy iberyjskiej, których spełnienie nadaje surowcowi zasadnicze cechy niezbędne do produkcji wyjątkowych i wyróżniających się produktów, jakimi są szynki i łopatki objęte ChNP „Los Pedroches”.

Inne zmiany, które nie wynikają ze zmian w iberyjskiej normie jakości, zostały zgłoszone z inicjatywy Rady Regulacyjnej i dotyczą głównie procesu produkcji. W poszczególnych częściach dokumentu przedstawiono uzasadnienie tych zmian.

5.1. Opis produktu

W pierwotnej specyfikacji przewidziano możliwość wykorzystania do produkcji szynek i łopatek objętych ChNP świń, które mają co najmniej 75 % rasy iberyjskiej (zgodnie z klasyfikacją prawną ustanowioną dekretem królewskim 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r., obecnie uchylonym). Mimo że obowiązująca iberyjska norma jakości (przyjęta dekretem królewskim 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r.) nadal zezwala na wykorzystanie do wytwarzania szynek i łopatek wprowadzanych do obrotu jako „iberyjskie” świń, które mają 75 % rasy iberyjskiej, w specyfikacji wprowadzono ograniczenie, zgodnie z którym kończyny, które mają zostać objęte ChNP, muszą pochodzić od świń w 100 % genetycznie czystej rasy iberyjskiej. Tym samym usunięto możliwość wykorzystania świń będących krzyżówkami z innymi, nierodzimymi rasami.

W związku z tym poniższy opis zawarty w pierwotnej specyfikacji (pkt B.2 „Kwalifikowalne rasy”):

„Jedynym rodzajem świni, której kończyny nadają się do wytwarzania szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, jest świnia rasy iberyjskiej we wszystkich jej szczepach, przy czym dopuszcza się zwierzęta mające co najmniej 75 % tej rasy i co najwyżej 25 % domieszki ras Duroc i Duroc Jersey, zgodnie z wymogami dekretu królewskiego 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r. przyjmującego normę jakości dla iberyjskiego mięsa oraz iberyjskiej szynki, szynki z łopatki i polędwicy lub prawa, które go zastąpi [...]”

zastępuje się następującym opisem w nowej specyfikacji:

„Jedynym rodzajem świni, której kończyny nadają się do wytwarzania szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, jest świnia w 100 % rasy iberyjskiej, zgodnie z wymogami dekretu królewskiego 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. przyjmującego normę jakości dla iberyjskiego mięsa oraz iberyjskiej szynki, szynki z łopatki i polędwicy, [...]”.

W jednolitym dokumencie skreśla się następujący akapit w pkt 4.2 „Opis” (poprzedni format lub arkusz streszczenia):

„Rodzajem trzody chlewnej, której mięso nadaje się do wytwarzania szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia, jest świnia rasy iberyjskiej we wszystkich jej szczepach, przy czym dopuszcza się zwierzęta mające co najmniej 75 % tej rasy i co najwyżej 25 % domieszki ras Duroc i Duroc Jersey, o ile pochodzą od macior czystej rasy iberyjskiej zgodnie z postanowieniami dekretu królewskiego 1469/2007 z dnia 2 listopada (...).”

Uzasadnienie:

Zmiana ta, uzasadniona możliwością ustanowienia w specyfikacji surowszych wymogów niż te przewidziane w przepisach ogólnych, ma na celu ograniczenie produkcji produktu objętego ChNP do produktów o najwyższej jakości handlowej w tym sektorze. Świnia rasy iberyjskiej (będąca gatunkiem natywnym na Półwyspie Iberyjskim) jest rasą wiejską, doskonale przystosowaną do klimatu i życia na terenach określanych nazwą „dehesa” [drzewiastych pastwiskach charakterystycznych dla środkowej i południowej Hiszpanii, pokrytych łąkami, na których rosną gatunki zielne, wykorzystywane do wypasu bydła, kóz i owiec, oraz gatunkami drzew należących do rodzaju Quercus (dąb), takich jak dąb ostrolistny (Quercus ilex sp. ballota)], z której pozyskuje się mięso charakteryzujące się dużymi przerośnięciami tłuszczem oraz intensywnym aromatem i smakiem. Konsumenci, którzy dostrzegają szczególny charakter szynek i łopatek „iberyjskich”, są coraz bardziej świadomi poszczególnych klasyfikacji handlowych w zależności od czystości genetycznej świń i ich żywienia i preferują produkty pochodzące w 100 % od świń rasy iberyjskiej. Ponadto zmiana ta pomoże zachować czystość rasy iberyjskiej.

Jeśli chodzi o rodzaje świń, których kończyny nadają do produkcji szynek i łopatek objętych ChNP, poniższy wymóg zawarty w pierwotnej specyfikacji (pkt B.2 „Kwalifikujące się rasy”):

„i przeszły przez wszystkie etapy rozwoju w swoim życiu, to jest od urodzenia aż do ostatniego etapu tuczu, na obszarze geograficznym wyznaczonym i zdefiniowanym w niniejszym dokumencie”

zastępuje się następującym wymogiem:

„i przeszły przez wszystkie etapy produkcji na obszarze geograficznym wyznaczonym i zdefiniowanym w niniejszym dokumencie”.

W związku z tym poniższy akapit w specyfikacji produktu (pkt D.1 „Źródło, znakowanie i inspekcja w odniesieniu do zwierząt”):

„Cały okres życia świń, od urodzenia aż do ostatniego etapu tuczu, odbywa się i kończy w gospodarstwach wpisanych do rejestrów Rady Regulacyjnej ds. chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches«, a zatem w strefie produkcji produktów objętych tą chronioną nazwą pochodzenia”

otrzymuje brzmienie:

„Każdy etap produkcji, któremu poddawane są świnie, odbywa się i kończy w gospodarstwach wpisanych do rejestrów Rady Regulacyjnej ds. chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches«, a zatem w strefie produkcji produktów objętych tą chronioną nazwą pochodzenia”.

Zmiana ta dotyczy ponadto następujących punktów arkusza streszczenia: pkt 4.2 „Opis” (w którym zawarto wymóg, aby wszystkie zwierzęta „przeszły przez wszystkie etapy rozwoju w swoim życiu, to jest od urodzenia aż do ostatecznego utuczenia, na obszarze geograficznym wyznaczonym i zdefiniowanym w niniejszym dokumencie”), pkt 4.3 „Obszar geograficzny” (zgodnie z którym „narodziny, chów i tucz świń” ma odbywać się na określonym obszarze) oraz pkt 4.4 „Dowód pochodzenia” (zgodnie z którym „[w]szystkie etapy życia świń, od narodzin poprzez chów aż do ostatecznego utuczenia, będą odbywać się na obszarze wyznaczonym”). Zamiast tego w pkt 3.4 nowego jednolitego dokumentu („Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym”) określa się te etapy w następujący sposób:

„Wszystkie etapy produkcji muszą odbywać się na przedmiotowym obszarze geograficznym. Obejmują one:

—	chów i tucz świń, których kończyny są wykorzystywane do wytwarzania produktu objętego ChNP;

—	ubój zwierząt i rozbiór mięsa;

—	wszystkie etapy przygotowania, w tym: solenie, mycie, odpoczywanie, suszenie/sezonowanie i dojrzewanie w dojrzewalniach”.

Uzasadnienie:

Pierwotne brzmienie specyfikacji zawierało wymóg nie tylko, aby wszystkie etapy produkcji szynek i łopatek odbywały się na określonym obszarze geograficznym, ale również aby świnie, z których pochodzi surowiec do wytwarzania produktu (tusze, w szczególności kończyny przednie i tylne), były urodzone na określonym obszarze geograficznym. Etap ten nie został włączony do pierwotnego projektu zarządzenia Regionalnego Ministerstwa Rolnictwa i Rybołówstwa z dnia 30 stycznia 1998 r. zatwierdzającego rozporządzenie w sprawie nazwy pochodzenia „Los Pedroches” i Rady Regulacyjnej ds. tej nazwy pochodzenia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym rządu Andaluzji w dniu 21 lutego 1998 r., którego art. 5 stanowi:

„Obszar produkcji, na którym hoduje i tuczy się świnie, których nogi są następnie wykorzystywane do produkcji szynek i łopatek objętych nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, składa się z terenów określanych nazwą »dehesa« porośniętych dębami ostrolistnymi, dębami korkowymi i dębami galasowymi [...]”.

We wnioskowanej zmianie zawarto odniesienie do etapów produkcji (zamiast etapów życia trzody chlewnej), przy czym ogranicza się realizację tych etapów do określonego obszaru geograficznego i znosi się ograniczenie dotyczące miejsca urodzenia świń, które nie było uzasadnione z technicznego punktu widzenia.

W szczególności, jak wyjaśniono w punkcie specyfikacji zatytułowanym „Obszar geograficzny” lub w punkcie jednolitego dokumentu zatytułowanym „Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym”, etapy produkcji, które muszą odbywać się na tym obszarze geograficznym, obejmują chów i ostatni etap tuczu świń oraz wszystkie etapy produkcji.

W tym przypadku narodziny prosiąt stanowią etap życia zwierzęcia (zgodnie z pierwotną specyfikacją), ale nie są etapem produkcji szynek i łopatek objętych ChNP. Za zmianą przemawia również fakt, że prosięta te mogą być wykorzystywane do celów innych niż ubój na potrzeby produktów objętych ChNP (np. do spożycia jako smażone prosięta ssące), a także fakt, że ich miejsce urodzenia nie ma wpływu na wymogi dotyczące genetyki, które muszą być spełnione (100 % rasy iberyjskiej w przypadku ChNP).

Ponadto, jak wyjaśniono w punkcie dotyczącym związku, to sposób prowadzenia hodowli świń, w szczególności proces tuczu w ramach pasania świń w lasach po odsadzeniu (podkreślenie wpływu pastwisk na terenach określanych nazwą „dehesa” na żywienie świń), ma istotne znaczenie dla osiągnięcia produktu końcowego i nadaje mu cechy charakterystyczne. Miejsce urodzenia świń nie jest jednak istotne dla osiągnięcia produktu ani nie wpływa na jego jakość.

Ponadto w badaniu technicznym („Sprawozdanie dotyczące braku znaczenia miejsca urodzenia i systemu chowu dla ostatecznej jakości świń objętych ChNP »Los Pedroches«” sporządzone przez doktora nauk weterynaryjnych Vicentego Rodrígueza Estéveza z wydziału Produkcji Zwierzęcej Uniwersytetu w Kordobie) stwierdzono między innymi, że wymóg, aby świnie urodziły się na określonym obszarze geograficznym „nie ma podstaw technicznych w odniesieniu do cech jakościowych produktu końcowego, ponieważ nie ma na nie wpływu; cechy te zależą bowiem przede wszystkim od żywności spożywanej przez świnię w ciągu ostatnich dwóch lub trzech miesięcy życia, tj. od pastwisk i żołędzi, na które wpływ ma fizyczne środowisko Los Pedroches i sąsiednie obszary”.

Zniesienie wymogu, aby świnie były urodzone wyłącznie w granicach obszaru geograficznego, jest również uzasadnione koniecznością zachowania biologicznej i środowiskowej wartości terenów określanych nazwą „dehesa”. Chów świń rasy iberyjskiej na wczesnym etapie życia zwierzęcia poza tradycyjnymi gospodarstwami na terenach określanych nazwą „dehesa” ma tę zaletę, że pozwala uniknąć negatywnego wpływu na środowisko, jaki w przeciwnym razie zwierzęta hodowlane – tradycyjnie chowane na ograniczonych małych obszarach takich terenów – wywierałyby na tę lokalizację, co nie przyniosłoby żadnych korzyści ani nie prowadziłoby do produkcji zwierząt o wyższej jakości czy o bardziej wyróżniających cechach. Należy również wziąć pod uwagę, że produkcja prosiąt stała się znacznie bardziej intensywna i profesjonalna, co prowadzi do zbyt dużego zagęszczenia zwierząt gospodarskich, które oprócz innych szkodliwych skutków dla terenów określanych nazwą „dehesa” powoduje nadmiar gnojowicy lub odchodów, zagrażając glebie i drzewom na tych terenach.

Ponadto zniesienie tego wymogu przyczyni się do ograniczenia problemu chowu wsobnego świń wykorzystywanych do uzyskania produktu objętego ochroną, który jest wynikiem produkcji prosiąt na małą skalę w tradycyjnych gospodarstwach o zmniejszonym stadzie hodowlanym, a może mieć negatywny wpływ na wydajność procesu produkcji, a nawet na jakość produktu końcowego. Główne skutki obejmują niższe wskaźniki urodzeń i wzrostu, a także występowanie deformacji, co skutkuje niższą owulacją u loch i wyższymi wskaźnikami upadkowości przedurodzeniowej, co zwiększa ryzyko wymarcia gatunku.

W obecnej iberyjskiej normie jakości zrezygnowano z kategorii szynek i łopatek „Recebo”, w związku z czym odpowiednio zmienia się specyfikację i jednolity dokument.

W związku z powyższym skreśla się następującą kategorię kończyn objętą specyfikacją (pkt B.3 „Kategorie kończyn”):

„–

iberyjskie szynki i łopatki »Recebo«: pochodzące od świń, którym po okresie pasania w lasach na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie i odżywianiu się wyłącznie żołędziami i trawą, podczas którego przybrały minimum 29 kg, konieczne okazało się uzupełniające podanie, w ramach tego samego systemu wypasu, dziennych racji pasz podlegających kontroli i dopuszczeniu przez Radę Regulacyjną, wytwarzanych na bazie zbóż i roślin strączkowych. Mięsa te w chromatografii gazowej wykazują wartości analityczne kwasów tłuszczowych w podskórnej tkance tłuszczowej właściwe dla parametrów określonych dla kategorii »Recebo«. Parametry te w każdym roku gospodarczym ustala Rada Regulacyjna ds. chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches«. Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość żołędzi, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Recebo« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 2 świń rasy iberyjskiej/hektar, choć gęstość tę można zmniejszyć po obliczeniu ilości żołędzi przez oceniających organu kontrolnego Rady Regulacyjnej. Kończyny te oznacza się czerwoną pieczęcią i etykietą chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches« z napisem »Recebo«,”.

W jednolitym dokumencie skreśla się następujący akapit (pkt 4.2 „Opis” – poprzedni format):

„–

szynki i łopatki »Recebo«: pochodzące od świń, którym po etapie wypasu na terenach górskich na obszarach określanych nazwą »dehesa« znajdujących się na wskazanym obszarze i odżywianiu się wyłącznie żołędziami i trawą, podczas którego przybrały minimum 8,75 kg, konieczne okazało się uzupełniające podanie, w ramach tego samego systemu wypasu, dziennych racji pasz podlegających kontroli i dopuszczeniu przez organ kontrolny, wytwarzanych na bazie zbóż i roślin strączkowych. Mięsa te w chromatografii gazowej wykazują wartości analityczne kwasów tłuszczowych w podskórnej tkance tłuszczowej właściwe dla parametrów określonych dla kategorii »Recebo«. Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość żołędzi, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Recebo« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 2 świń rasy iberyjskiej/hektar,”.

Definicje kategorii „de Bellota” i „Cebo de Campo” zmienia się na „Bellota 100 % Ibérico” i „Cebo de Campo 100 % Ibérico”.

W związku z tym następujące akapity specyfikacji (pkt B.3 „Kategorie kończyn”):

„Zgodnie z dekretem królewskim 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r. szynki i łopatki klasyfikuje się według ich żywienia w następujący sposób:

—

iberyjskie szynki i łopatki »Bellota«: pochodzące od świń tuczonych w ostatnim etapie życia w ramach systemu pasania w lasach na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie, gdzie zwierzęta żywią się wyłącznie żołędziami i trawą. Mięsa te w chromatografii gazowej wykazują wartości analityczne kwasów tłuszczowych w podskórnej tkance tłuszczowej właściwe dla parametrów określonych dla mięs klasy »Bellota«. Parametry te w każdym roku gospodarczym ustala Rada Regulacyjna ds. chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches«. [...] Kończyny te oznacza się czarną pieczęcią i etykietą chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches« z napisem »Bellota«, [...]

—

iberyjskie szynki i łopatki »Cebo de Campo«: pochodzące od świń tuczonych na ostatnim etapie życia w ramach wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie, przede wszystkim z wykorzystaniem substancji naturalnych właściwych dla terenów określanych nazwą »dehesa«, to jest traw, roślin pastewnych i resztek na ścierniskach, w zależności od pory roku, uzupełnianych w razie potrzeby dziennymi racjami pasz [...]. Kończyny te oznacza się żółtą pieczęcią i etykietą chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches« z napisem »Cebo de Campo«”

otrzymują brzmienie:

„Zgodnie z dekretem królewskim 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. szynki i łopatki klasyfikuje się według ich rasy i żywienia w następujący sposób:

—

Szynki i łopatki »Bellota 100 % Ibérico«: pochodzące od świń rasy iberyjskiej w 100 % czystych genetycznie zgodnie z dekretem królewskim 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r., tuczonych na ostatnim etapie życia w ramach systemu pasania w lasach na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie i żywionych wyłącznie żołędziami i trawą. [...] Kończyny te oznacza się czarną pieczęcią i etykietą chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches« z napisem »Bellota 100 % Ibérico«.

—

Szynki i łopatki »Cebo de Campo 100 % Ibérico«: pochodzące od świń rasy iberyjskiej w 100 % czystych genetycznie zgodnie z dekretem królewskim 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. tuczonych w ramach wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie, przede wszystkim z wykorzystaniem substancji naturalnych właściwych dla terenów określanych nazwą »dehesa«, to jest traw, roślin pastewnych i resztek na ścierniskach, w zależności od pory roku, uzupełnianych w razie potrzeby dziennymi racjami pasz [...]. Kończyny te oznacza się zieloną pieczęcią i etykietą chronionej nazwy pochodzenia »Los Pedroches« z napisem »Cebo de Campo 100 % Ibérico«”.

W jednolitym dokumencie następujące akapity (pkt 4.2 „Opis” – poprzedni format):

„Różne klasy mięsa pochodzą od różnych rodzajów świń i zgodnie z postanowieniami dekretu królewskiego 1469/2007 z dnia 2 listopada 2007 r. ze względu na sposób żywienia zwierząt w ostatnim etapie tuczu dzielą się na trzy kategorie:

—

szynki i łopatki »Bellota«: pochodzące od świń tuczonych w ostatnim etapie życia w ramach systemu wypasu obszary zwanych »dehesa«, gdzie zwierzęta żywią się wyłącznie żołędziami i trawą. Mięsa te w chromatografii gazowej wykazują wartości analityczne kwasów tłuszczowych w podskórnej tkance tłuszczowej właściwe dla parametrów określonych dla mięs klasy »Bellota«. Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość żołędzi, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Bellota« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 1 świni rasy iberyjskiej/hektar,

[...]

—

szynki i łopatki »Cebo de Campo«: pochodzące od świń tuczonych w systemie wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« znajdujących się na wskazanym obszarze, przede wszystkim z wykorzystaniem substancji naturalnych właściwych dla terenów określanych nazwą »dehesa«, to jest traw, roślin pastewnych i resztek pozostałych na rżyskach, w zależności od pory roku, uzupełnianych w razie potrzeby dziennymi racjami pasz podlegających kontroli i dopuszczeniu przez organ kontrolny, wytwarzanych na bazie zbóż i roślin strączkowych. Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość dostępnych zasobów naturalnych na terenach określanych nazwą »dehesa«, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Cebo de Campo« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 12 świń rasy iberyjskiej/hektar,”

otrzymują brzmienie (pkt 3.2 „Opis produktu” – aktualny format):

„Poszczególne kończyny klasyfikuje się w zależności od rasy i rodzaju paszy, którą podawano świniom na ostatnim etapie tuczu, w następujący sposób:

—	Szynki i łopatki »Bellota 100 % Ibérico«: pochodzące od świń w 100 % rasy iberyjskiej tuczonych na ostatnim etapie życia w ramach systemu pasania w lasach na terenach określanych nazwą »dehesa« i żywionych wyłącznie żołędziami i trawą.

—

Szynki i łopatki »Cebo de Campo 100 % Ibérico«: pochodzące od świń w 100 % rasy iberyjskiej tuczonych w ramach wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« w naszym regionie, przede wszystkim z wykorzystaniem substancji naturalnych właściwych dla terenów określanych nazwą »dehesa«, uzupełnianych w razie potrzeby dziennymi racjami pasz”.

Uzasadnienie:

Oprócz czynnika paszowego w iberyjskiej normie jakości wprowadzono przy klasyfikacji produktów czynnik rasy, wraz z obowiązkiem określenia procentowej wartości genów rasy iberyjskiej w świniach wykorzystywanych do produkcji przedmiotowych produktów. Ponieważ specyfikacja produktu objętego ChNP ogranicza się do produktów w 100 % iberyjskich, należało przemianować kategorie „de Bellota” i „Cebo de Campo” na „Bellota 100 % Ibérico” i „Cebo de Campo 100 % Ibérico”.

Dodaje się możliwość zmniejszenia maksymalnej gęstości stada świń na hektar zgodnie z parametrami określonymi w normie jakości dla kategorii „de Bellota”.

W związku z tym następujący akapit specyfikacji (pkt B.3 „Kategorie kończyn”):

„Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość żołędzi, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Bellota« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 1 świni rasy iberyjskiej/hektar, choć gęstość tę można zmniejszyć po obliczeniu ilości żołędzi przez oceniających organu kontrolnego Rady Regulacyjnej”

otrzymuje brzmienie:

„Aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość żołędzi, gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do tej kategorii objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 1 świni rasy iberyjskiej/hektar, choć gęstość tę można zmniejszyć zgodnie z przepisami załącznika do dekretu królewskiego 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. dotyczącymi maksymalnej dopuszczalnej gęstości stada określonej w zależności od wielkości obszaru leśnego na działce wskazanej w części SIGPAC (system informacji geograficznej dotyczącej działek rolnych) systemu LPIS (zob. pkt E.1 niniejszego dokumentu), lub po obliczeniu ilości żołędzi przez oceniających organu kontrolnego Rady Regulacyjnej”.

Zmiana ta dotyczy także pkt 4.2 poprzedniej wersji jednolitego dokumentu („Opis”), w którym podobnie stwierdzono, że „gęstość stada świń, których mięso ma zostać zaliczone do kategorii »Bellota« objętej chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, w żadnym wypadku nie może przekroczyć 1 świni rasy iberyjskiej/hektar”.

Uzasadnienie:

W odniesieniu do wymogów określonych dla kategorii „de Bellota” w pierwotnej specyfikacji przewidziano możliwość zmniejszenia ustalonej maksymalnej gęstości stada do 1 świni na hektar w oparciu o obliczenie ilości żołędzi przez oceniających organu kontrolnego. Taka kontrola obsady stanowi odpowiedź na potrzebę zapewnienia, aby świnie żywiły się żołędziami, oraz zwiększenia ich wkładu w ekosystem terenów określanych nazwą „dehesa”.

Aby dostosować specyfikację do iberyjskiej normy jakości, dodano możliwość zmniejszenia maksymalnej gęstości stada świń na hektar zgodnie z parametrami określonymi w załączniku do normy jakości zatytułowanym „Maksymalna dopuszczalna gęstość obsady określona w zależności od wielkości obszaru leśnego na działce wskazanej w części SIGPAC (system informacji geograficznej dotyczącej działek rolnych) systemu LPIS”. SIGPAC to hiszpańska aplikacja rządowa (Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności) umożliwiająca identyfikację geograficzną działek (w tym przypadku położonych na obszarze określonym w specyfikacji produktu objętego ChNP), które są wykorzystywane na potrzeby chowu zwierząt gospodarskich, a także ich powierzchni pokrytej drzewami z rodzaju Quercus sp., które wytwarzają żołędzie.

Zarówno w specyfikacji (pkt B.4 „Właściwości fizyczne i organoleptyczne”), jak i w jednolitym dokumencie (pkt 3.2 „Opis produktu” – aktualny format) wprowadza się wymóg dotyczący masy minimalnej określony w normie jakości w odniesieniu do szynek i łopatek w 100 % iberyjskich:

„Masa minimalna wynosi 5,75 kg w przypadku szynek i 3,7 kg w przypadku łopatek”.

Uzasadnienie:

Iberyjska norma jakości reguluje minimalną masę szynek i łopatek, które mają być wprowadzane do obrotu pod nazwą „Ibérico”. W związku z tym opis ten (który odpowiada minimalnej masie określonej w normie jakości dla szynek i łopatek w 100 % iberyjskich) został włączony do właściwości fizycznych produktu.

Dodaje się możliwość pozostawienia nogi na szynkach i łopatkach przy sprzedaży w całości. W związku z tym zmienia się następujący akapit specyfikacji (pkt B.4 „Właściwości fizyczne i organoleptyczne”) oraz jednolitego dokumentu (pkt 3.2 „Opis produktu” – aktualny format):

„Wygląd zewnętrzny: zewnętrzny kształt wydłużony, stylizowany, profilowany przez tak zwane krojenie na sposób góralski w kształcie litery V. Noga będzie mieć zachowane kopyto w celu ułatwienia identyfikacji”

przez dodanie poniższego doprecyzowania:

„Wygląd zewnętrzny: zewnętrzny kształt wydłużony, stylizowany, profilowany przez tak zwane krojenie na sposób góralski w kształcie litery V. W przypadku sprzedaży w całości noga będzie mieć zachowane kopyto w celu ułatwienia identyfikacji”.

Uzasadnienie:

Pierwotna specyfikacja w części dotyczącej właściwości fizycznych produktu zawierała wymóg zachowania kopyta w celu ułatwienia identyfikacji.

Zachowanie kopyta na szynkach i łopatkach iberyjskich jest w faktycznie ich znakiem rozpoznawczym, ale ma to sens tylko wtedy, gdy kończyny są wprowadzane do obrotu w całości, przy czym większość z nich tradycyjnie jest tak wprowadzana na obrotu. W pierwotnej specyfikacji przewidziano jednak również możliwość sprzedaży produktów w postaci odkostnionej, porcjowanej lub krojonej (te postaci zachowano również w nowej specyfikacji), w którym to przypadku nie jest możliwe zachowanie kopyta w celu spełnienia wymogu dotyczącego wyglądu zewnętrznego.

5.2. Obszar geograficzny

Poniższe zdanie w specyfikacji produktu (pkt C „Obszar geograficzny”):

„Wszystkie etapy życia świń, od narodzin przez chów aż do ostatniego etapu tuczu, będą odbywać się na tym terytorium i będą kontrolowane przez Radę Regulacyjną. Podobnie będą się tam odbywać wszystkie etapy produkcji szynek i łopatek iberyjskich, od uboju i ćwiartowania świń rasy iberyjskiej po późniejsze peklowanie i sezonowanie”

otrzymuje brzmienie:

„Wszystkie etapy produkcji, którym poddawane są świnie, tj. chów i ostatni etap tuczu, muszą odbywać się na tym terytorium i być kontrolowane przez organ kontrolny. Podobnie będą się tam odbywać wszystkie etapy produkcji szynek i łopatek iberyjskich, od uboju i ćwiartowania świń rasy iberyjskiej po późniejsze peklowanie i sezonowanie”.

W jednolitym dokumencie (pkt 4.3 „Obszar geograficzny”) następujące zdanie:

„Obszar geograficzny, na którym będą miały miejsce narodziny, chów i tucz świń, których kończyny zostaną przeznaczone do wyrobu szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, jak również cały proces związany ze wspomnianym wyrobem, ubój, rozbiór świń rasy iberyjskiej, a także solenie, konserwowanie, suszenie i dojrzewanie mięs, obejmuje [...]”

otrzymuje brzmienie:

„Obszar, na którym ma miejsce chów i tucz świń, których kończyny są przeznaczone do wyrobu szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, jak również cały proces związany ze wspomnianym produktem, ubój, rozbiór świń rasy iberyjskiej, a także solenie, peklowanie, suszenie i sezonowanie mięsa, obejmuje [...]”.

Uzasadnienie:

Zmiana ta jest uzasadniona powodami określonymi już w zmianie nr 2 dotyczącej „Opisu produktu”.

Ponadto w pierwotnej specyfikacji błędnie wskazano, że poszczególne etapy są „kontrolowane przez Radę Regulacyjną”, podczas gdy w rzeczywistości zadanie to wykonuje organ kontrolny. W nowym proponowanym brzmieniu skorygowano ten błąd.

5.3. Dowód pochodzenia

W związku z usunięciem kategorii szynek i łopatek „Recebo” zgodnie z iberyjską normą jakości (zob. ponownie zmiana nr 3 dotycząca „Opisu produktu”) następujący akapit specyfikacji (pkt D.2 „Identyfikacja, oznakowanie i kontrola kończyn”):

„e)	Te szynki i łopatki muszą być oznakowane pieczęcią, numerowaną kolejno dla każdego roku gospodarczego i dla każdej z trzech kategorii pasz określonych powyżej w niniejszej specyfikacji”

otrzymuje brzmienie:

„e)	Te szynki i łopatki muszą być oznakowane pieczęcią, numerowaną kolejno dla każdego roku gospodarczego i dla każdej z dwóch kategorii pasz określonych powyżej w niniejszej specyfikacji”.

Podobnie następujący akapit specyfikacji (pkt D.6 „Pochodzenie paszy dla świń”):

„W związku z charakterem tego ostatniego etapu tuczu można wyróżnić trzy kategorie, przy czym w przypadku każdej z nich o szczególnej jakości produktów decydują substancje naturalne dostępne dla świń podczas ich swobodnego wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« o każdej porze roku”

zastępuje się następującym akapitem (pkt D.5 „Pochodzenie paszy dla świń”):

„W związku z charakterem tego ostatniego etapu tuczu można wyróżnić następujące kategorie, przy czym w przypadku każdej z nich o szczególnej jakości produktów decydują substancje naturalne dostępne dla świń podczas ich swobodnego wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« o każdej porze roku.”.

W tym samym punkcie specyfikacji skreśla się następujący akapit:

„»Recebo«: ostatni etap tuczu obejmuje etap żywienia wyłącznie na bazie żołędzi i trawy, podczas którego świnie przybierają minimum 29 kg, oraz późniejszy etap, podczas którego świnie nadal są wypasane na terenach określanych nazwą »dehesa« należących do gospodarstw zarejestrowanych jako objęte przedmiotową chronioną nazwą pochodzenia, żywią się trawą i innymi substancjami naturalnymi, zaś ich pożywienie jest w razie potrzeby uzupełniane paszami podlegającymi dopuszczeniu i kontroli przez Radę Regulacyjną. Udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego określonego i wyznaczonego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 85 %”.

Skreśla się informację o badaniach analitycznych kwasów tłuszczowych z wykorzystaniem technologii chromatografii gazowej.

Skreśla się następujący akapit specyfikacji (pkt D.3 „Badania analityczne”):

„D.3.

Badania analityczne

Poza niezbędnymi kontrolami na miejscu na tłuszczu uzyskanym z części krzyżowej świń rasy iberyjskiej w czasie uboju przeprowadza się analizę kwasów tłuszczowych metodą chromatografii gazowej, zgodnie z zarządzeniem PRE/3844/2004 z dnia 18 listopada 2014 r. ustanawiającym oficjalne metody pobierania próbek z tusz świń rasy iberyjskiej oraz metodę analizy do celów oznaczania składu kwasów tłuszczowych w całkowitej zawartości lipidów w warstwie podskórnej tkanki tłuszczowej świń rasy iberyjskiej, w celu sprawdzenia, czy parametry analityczne mieszczą się w parametrach ustalonych dla każdego rodzaju paszy”.

W związku z tym odpowiednio zmienia się numerację kolejnych podpunktów („D.3”, „D.4” itd.).

Uzasadnienie:

Właściwości dotyczące tłuszczu u świń rasy iberyjskiej zależą od rodzaju paszy otrzymywanej na ostatnim etapie tuczu. Ostatnimi czasu do zróżnicowania pasz pod względem jakości wykorzystuje się analizę profilu kwasów tłuszczowych w tłuszczu przy użyciu technik chromatografii gazowej.

Wyniki najnowszych badań w tym sektorze wykazały, że oznaczenie profilu kwasów tłuszczowych za pomocą chromatografii gazowej nie jest wiarygodną naukową metodą klasyfikacji zwierząt gospodarskich według poszczególnych rodzajów pasz, które świnie rasy iberyjskiej mogą otrzymywać. Stwierdzono, że ta metoda analizy profilu kwasów tłuszczowych prowadzi do powstania dużej liczby wyników „fałszywie dodatnich” (świnie sklasyfikowane jako „Bellota”, które tuczono paszą) i „fałszywie ujemnych” (świnie niesklasyfikowane jako „Bellota”, które tuczono przez pasanie w lasach). Potwierdza to dużą zmienność czynników innych niż pasza podawana na ostatnim etapie tuczu, które mają wpływ na końcowy profil lipidowy świń. Do czynników takich należą skład paszy na etapie żywienia przygotowawczego przed ostatnim etapem tuczu lub zróżnicowana ilość i jakość żołędzi w różnych okresach pasania w lasach.

Ponadto w ostatnich latach przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją pasz dla zwierząt opracowały pasze dla świń rasy iberyjskiej wzbogacone jednonienasyconymi kwasami tłuszczowymi, głównie kwasem oleinowym (do 70 % łącznej zawartości kwasów tłuszczowych). Dają one profil kwasów tłuszczowych u świń tuczonych wyłącznie paszą podobny do tych, które tuczono przez pasanie w lasach. Te pierwsze nie otrzymywały jednak paszy w tej tradycyjnej formie, a otrzymane produkty końcowe są wyraźnie różne pod względem jakości i klasyfikacji.

W związku z powyższym hiszpańskie Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności usunęło informacje o tej analizie z iberyjskiej normy jakości.

Następujący akapit pierwotnej specyfikacji (pkt D.5 „Identyfikacja, oznakowanie i kontrola produktu w porcjach”):

„Zarejestrowane zakłady przetwórcze w celu prowadzenia odkostniania, porcjowania lub krojenia szynek i łopatek, które uzyskały certyfikację jako objęte chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, muszą złożyć stosowny wniosek do Rady Regulacyjnej z 24-godzinnym wyprzedzeniem”

zmienia się w następujący sposób (pkt D.4 „Identyfikacja, oznakowanie i kontrola produktu w porcjach”):

„Zarejestrowane podmioty gospodarcze w celu prowadzenia odkostniania, porcjowania lub krojenia szynek i łopatek, które uzyskały certyfikację jako objęte chronioną nazwą pochodzenia »Los Pedroches«, muszą przed rozpoczęciem tych czynności złożyć stosowny wniosek do Rady Regulacyjnej”.

Uzasadnienie:

Zmiana ta wynika wyłącznie z kwestii organizacyjnych dotyczących podmiotów gospodarczych i Rady Regulacyjnej („podmioty” w nowym brzmieniu są synonimem „zakładów przetwórczych”). Wystarczy, aby operatorzy kontaktowali się z Radą Regulacyjną i składali do niej wnioski w związku z tymi czynnościami (odkostnianie, porcjowanie lub krojenie) przed ich wykonaniem, bez konieczności przestrzegania wymogu składania takich wniosków z 24-godzinnym wyprzedzeniem, tj. mogą oni wykonywać te czynności, nawet jeśli okres wyprzedzenia jest krótszy.

W punkcie dotyczącym paszy podawanej świniom wykorzystywanym do produkcji produktów oznaczonych jako „Cebo de Campo” (pkt D.5 nowej specyfikacji produktu – „Pochodzenie paszy dla świń” oraz pkt D.6 tej o tym samym tytule w poprzedniej wersji specyfikacji produktu) utrzymuje się wymóg, zgodnie z którym „udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego określonego i wyznaczonego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %”, a ponadto następujący akapit specyfikacji:

„W każdym razie pasza, którą żywią się świnie objęte przedmiotową chronioną nazwą pochodzenia, jest produkowana w całości na obszarze geograficznym określonym w niniejszym dokumencie”

otrzymuje brzmienie:

„Pasza, którą żywią się świnie objęte przedmiotową chronioną nazwą pochodzenia, jest w znacznej mierze produkowana na obszarze geograficznym określonym w niniejszym dokumencie. Pasza ta składa się głównie z mieszanki zbóż (pszenicy, jęczmienia i kukurydzy) oraz w mniejszym stopniu roślin strączkowych (grochu i nasion soi). Znaczna część tych składników pochodzi z tradycyjnej produkcji na obszarze geograficznym, ale niewielka część składników, jak np. soja, nie pochodzi z tego obszaru. Oznacza to, że nie jest technicznie możliwe, aby pasza pochodziła w całości z określonego obszaru geograficznego; w związku z tym zezwala się na dodawanie paszy pochodzącej spoza tego obszaru.

W każdym razie tradycyjny system wypasu wymagany przez sam system chowu i tuczu oraz fakt, że tylko niewielka ilość paszy może być produkowana poza danym terytorium, gwarantuje, że udział procentowy całkowitej spożytej suchej masy pochodzącej z obszaru geograficznego – w przypadku świń »Cebo de Campo« (których żywność uzupełnia się paszą) – znacznie przekracza minimum dozwolone w obowiązujących przepisach (art. 1 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r.)”.

Ponadto w pkt 3.3 jednolitego dokumentu („Pasza i surowce”) dodaje się następujący tekst:

„Surowce

Nogi świni pochodzące od:

—	świń »Bellota«: żywienie na ostatnim etapie tuczu oparte wyłącznie na żołędziach i trawie z terenów określanych nazwą »dehesa« na określonym obszarze geograficznym. Dzięki temu pasza pochodzi w całości z określonego obszaru geograficznego opisanego w niniejszym dokumencie;

—

świń »Cebo de Campo«: na ostatnim etapie tuczu świnie są chowane w ramach wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« na określonym obszarze geograficznym i żywione głównie produktami naturalnymi, takimi jak pozostałości żołędzi, trawa lub resztki na ścierniskach po uprawie zbóż, w zależności od pory roku. W razie potrzeby żywienie to uzupełnia się paszą. Udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego opisanego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %.

Pasza

Pasza wykorzystywana do uzupełnienia żywności świń »Cebo de Campo« składa się głównie z mieszanki zbóż (pszenicy, jęczmienia i kukurydzy) oraz w mniejszym stopniu roślin strączkowych (grochu i nasion soi). Znaczna część tych składników pochodzi z tradycyjnej produkcji na obszarze geograficznym, ale niewielka część składników, jak np. soja, nie pochodzi z tego obszaru. Oznacza to, że nie jest technicznie możliwe, aby pasza pochodziła w całości z określonego obszaru geograficznego; w związku z tym zezwala się na dodawanie paszy pochodzącej spoza tego obszaru.

Uzasadnienie:

Jak wyjaśniono w nowym tekście, nie jest technicznie możliwe, aby 100 % wykorzystywanej paszy pochodziło z określonego obszaru geograficznego, ponieważ niektóre ze składników występujących w mniejszych ilościach, takie jak soja, nie są produkowane lokalnie. W każdym razie dodatkowe warunki przewidziane w art. 1 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. są spełnione: (i) nie ma to wpływu ani na jakość produktu, ani na jego szczególne cechy wynikające ze związku ze środowiskiem geograficznym, ponieważ te wynikają z części żywienia świń opartego na zasobach wypasu na tereny określane nazwą „dehesa”, oraz (ii) ilość paszy pochodzącej spoza określonego obszaru geograficznego w żadnym przypadku nie przekracza w danym roku 50 % suchej masy.

Usuwa się z tekstu zbędną informację dotyczącą udziału procentowego paszy pochodzącej z określonego obszaru geograficznego. W tym samym punkcie (pkt D.6 „Pochodzenie paszy dla świń” w poprzedniej wersji specyfikacji produktu) akapit:

„Do momentu tego ostatniego etapu tuczu świnie rasy iberyjskiej żywią się w ramach wypasu na terenach określanych nazwą »dehesa« należących do gospodarstw zarejestrowanych jako objęte przedmiotową chronioną nazwą pochodzenia, z wykorzystaniem substancji naturalnych pochodzących z tych terenów określanych nazwą »dehesa«, takich jak trawa, zielonka lub resztki na ścierniskach po uprawie zbóż, w zależności od pory roku. Pożywienie to jest uzupełniane bardzo małymi dawkami paszy podlegającej dopuszczeniu i kontroli przez Radę Regulacyjną. Celem tego etapu jest uzyskanie świni o zaawansowanym wieku i bardzo niskiej masie, o wysokiej masie kości i bardzo niskim poziomie tłuszczu. Taka świnia następnie jest tuczona na ostatnim etapie, który ma kluczowe znaczenie dla jakości kończyn. Udział w tym etapie paszy pochodzącej z obszaru geograficznego określonego i wyznaczonego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %”

zastępuje się następującym akapitem (pkt D.5 nowej specyfikacji produktu – „Pochodzenie paszy dla świń”):

Zmiana ta dotyczy także pkt 3.3 jednolitego dokumentu („Pasza i surowce”), w którym stwierdzono, że w przypadku świń „Cebo de Campo”„udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego określonego i wyznaczonego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %”.

Uzasadnienie:

Skreślono ostatnie zdanie: „Udział w tym etapie paszy pochodzącej z obszaru geograficznego określonego i wyznaczonego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %”. Wynika to z faktu, że jest ono zbędne, ponieważ wymóg ten pojawia się już w bezpośrednio poprzedzającym punkcie dotyczącym kategorii „Cebo de Campo”. Ten minimalny udział procentowy paszy pochodzącej z obszaru geograficznego ma zastosowanie wyłącznie do tej kategorii, ponieważ w przypadku kategorii „Bellota” 100 % paszy na tym etapie musi pochodzić z określonego obszaru geograficznego.

W jednolitym dokumencie skreśla się cały pkt „Dowód pochodzenia” w celu dostosowania treści do nowego formatu przewidzianego w załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r.

5.4. Metoda produkcji

W pkt E.1 specyfikacji („Praktyki rolnicze i rodzaje świń”) następujące akapity w lit. a) „Cerdo de Bellota”:

„Masa na początku okresu pasania w lasach: od 92 kg do 115 kg (od 8 do 10 hiszpańskich arrobas).

[...]

Ostateczny termin uboju: 31 marca, wyjątkowo 15 kwietnia.

[...]

Maksymalna gęstość stada: 1 świnia rasy iberyjskiej na hektar terenów określanych nazwą »dehesa«”

otrzymują brzmienie:

„Masa partii na początku okresu pasania w lasach: od 92 kg do 115 kg (od 8 do 10 hiszpańskich arrobas).

[...]

Okres pasania świń w lasach musi rozpocząć się między 1 października a 15 grudnia, przy czym daty uboju przypadają między 15 grudnia a 31 marca.

[...]

Zgodnie z dekretem królewskim 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. maksymalna dopuszczalna gęstość stada musi być ustalona w sposób przedstawiony poniżej, pod warunkiem że nie przekracza ona maksymalnie 1 świni rasy iberyjskiej na hektar terenów określanych nazwą »dehesa«:

Pokryty obszar zalesiony na działkach LPIS należących do gospodarstwa (wartość procentowa)	Maksymalna dopuszczalna gęstość stada w gospodarstwie (liczba świń na hektar)
do 10	0,25
do 15	0,42
do 20	0,58
do 25	0,75
do 30	0,92
do 35	1
powyżej 35	1 ”

Dodaje się również akapit w brzmieniu:

„Zagrody i działki wykorzystywane do tego rodzaju wypasu określono w dekrecie królewskim nr 4/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. (tj. muszą być wskazane w warstwie terenów do pasania świń w lasach w części SIGPAC systemu LPIS), o ile znajdują się na terytorium określonym w niniejszej specyfikacji”.

Uzasadnienie:

Zmiany te wprowadzono wyłącznie w celu dostosowania specyfikacji produktu objętego ChNP do nowej iberyjskiej normy jakości, w której określono wymogi dotyczące maksymalnej dopuszczalnej gęstości stada świń wykorzystywanych do produkcji produktów oznaczonych jako „de Bellota”, a także ustanowiono datę rozpoczęcia okresu pasania świń w lasach i datę uboju.

W związku z usunięciem kategorii szynek i łopatek „Recebo” z iberyjskiej normy jakości skreśla się następujący akapit specyfikacji (pkt E.1 „Praktyki rolnicze i rodzaje świń”):

„Świnie »Recebo« mają następujące cechy:

—	Minimalny wiek ubojowy: 14 miesięcy.

—	Masa na początku okresu pasania w lasach: od 92 kg do 115 kg (od 8 do 10 hiszpańskich arrobas).

—

Po przybraniu co najmniej 29 kg (2,5 arrobas) w wyniku żywienia się wyłącznie żołędziami i trawą, ostatni etap tuczu będzie opierać się wyłącznie na zielonce, substancjach naturalnych i paszy składającej się głównie ze zbóż i roślin strączkowych, podlegającej dopuszczeniu i kontroli przez Radę Regulacyjną.

—	Ostatnim terminem uboju jest 15 maja.

—	Maksymalna gęstość stada: 2 świnie rasy iberyjskiej na hektar terenów określanych nazwą »dehesa«”.

Skreślono również słowo „Recebo” w następującym akapicie:

„pasze podlegające dopuszczeniu wyprodukowane na obszarze geograficznym określonym i wyznaczonym w niniejszym dokumencie do użytku w odniesieniu do kategorii »Recebo« i »Cebo de Campo« [...]”.

Zmieniony akapit brzmi:

„pasze podlegające dopuszczeniu wyprodukowane na obszarze geograficznym określonym i wyznaczonym w niniejszym dokumencie do użytku w odniesieniu do kategorii »Cebo de Campo« [...]”.

Brzmienie zostało dostosowane do obowiązujących przepisów dotyczących rejestracji zakładów w sektorze pasz dla zwierząt.

Następujący akapit specyfikacji (pkt E.1 „Praktyki rolnicze i rodzaje świń”):

„Rada Regulacyjna ustanowiła wykaz pozytywny pasz podlegających dopuszczeniu wyprodukowanych na obszarze geograficznym określonym i wyznaczonym w niniejszym dokumencie do użytku w odniesieniu do kategorii »Recebo« i »Cebo de Campo«, na podstawie ich składu, którego głównymi elementami muszą być zboża i rośliny strączkowe. Rada sprawdziła ich skład zgodnie z dekretem królewskim nr 1191/1998 w sprawie rejestracji zakładów sektora pasz dla zwierząt”

otrzymuje następujące brzmienie:

„Rada Regulacyjna musi sprawdzić, czy pasze podlegające dopuszczeniu zostały wyprodukowane na obszarze geograficznym wyznaczonym i określonym w niniejszym dokumencie do użytku w odniesieniu do kategorii »Cebo de Campo«, na podstawie ich składu, którego głównymi elementami muszą być zboża i rośliny strączkowe. Musi również sprawdzić zgodność z przepisami dekretu królewskiego 629/2019 z dnia 31 października 2019 r. w sprawie ogólnego rejestru zakładów w sektorze pasz dla zwierząt, warunków zatwierdzania lub rejestracji takich zakładów i krajowych punktów wprowadzenia, działalności podmiotów działających na rynku pasz oraz krajowego komitetu koordynacyjnego ds. pasz dla zwierząt”.

Uzasadnienie:

W związku z uchyleniem dekretu królewskiego 1191/1998 z dnia 12 czerwca 1998 r. w sprawie dopuszczania i rejestracji zakładów i pośredników w sektorze pasz dla zwierząt dostosowano brzmienie do obowiązujących przepisów.

Skreśla się następujące zdanie specyfikacji (pkt E.2 „W odniesieniu do uboju i ćwiartowania”):

„Świnie muszą przybyć do rzeźni co najmniej 12 godzin przed ubojem, aby wyeliminować zmęczenie w transporcie i zapewnić minimalny poziom zapasów glikogenu mięśniowego”.

Uzasadnienie:

Skreślenie to wynika z faktu, że przetrzymywanie świń w rzeźni przez ponad 24 godziny (w pierwotnej specyfikacji przewidziano minimalny okres 12 godzin) jest sprzeczne z europejskimi wytycznymi dotyczącymi dobrostanu zwierząt. W związku z tym właściwsze jest jedynie wymaganie, aby świnie były przyjmowane i trzymane w rzeźni zgodnie z obowiązującymi przepisami technicznymi i zdrowotnymi.

Następujący akapit w pierwotnej specyfikacji (pkt E.2 „W odniesieniu do uboju i ćwiartowania”):

„Kończyny z tusz o masie mniejszej niż 110 kg muszą być wyrzucane”

otrzymuje brzmienie:

„Kończyny z tusz o masie mniejszej niż 108 kg muszą być wyrzucane”.

Uzasadnienie:

Zmiana ta ma na celu dostosowanie specyfikacji produktu objętego ChNP do nowej iberyjskiej normy jakości, w której ustanowiono minimalną masę tuszy w zależności od rasy świń. W przypadku świń w 100 % rasy iberyjskiej norma jakości przewiduje minimalną masę tuszy wynoszącą 108 kg. Stanowi to zmniejszenie o zaledwie 2 kg w porównaniu z minimalną wagą określoną w pierwotnej specyfikacji produktu objętego ChNP (110 kg), co ma minimalny wpływ na końcową masę peklowanych kończyn i nie ma wpływu na jakość produktu końcowego. Zmiana ta jest zatem zwyczajnie uzasadniona faktem, że taka dokładna korelacja z normą jakości ułatwia zarządzanie tuszami.

W odniesieniu do okresu odpoczywania kończyn następujący akapit specyfikacji (pkt E.3 „W odniesieniu do przetwórstwa przemysłowego”):

„Czas przechowywania kończyn w chłodniach zależy od ich masy i może wynosić od 30 do 90 dni”

otrzymuje następujące brzmienie:

„Czas przechowywania kończyn w chłodniach zależy od ich masy i może wynosić od 30 do 90 dni. Etap ten można jednak dodatkowo wydłużyć, tak aby pokrywał się z etapem suszenia/sezonowania, żeby osiągnąć naturalne warunki środowiskowe, takie jak temperatura i wilgotność względna, niezbędne do zapewnienia prawidłowego przygotowania produktu w tradycyjny sposób”.

Uzasadnienie:

Proponowane nowe brzmienie lepiej odzwierciedla tradycyjne praktyki i zwyczaje produkcyjne na obszarze objętym ChNP ze względu na szczególny klimat. Temperatury na tym obszarze są zwykle bardziej ekstremalne niż na innych obszarach produkcji szynki i łopatki w Hiszpanii, co wpływa na temperaturę w naturalnych suszarniach, która jest wyższa w miesiącach letnich i niższa zimą. W związku z wysokimi temperaturami w miesiącach letnich konieczne może okazać się zapewnienie kończynom okresu dostosowawczego po soleniu i przed naturalnym suszeniem w suszarni, w której temperatury mogą sięgać 30 °C. Pozwoli to uniknąć nagłych wahań temperatury i wilgotności względnej, jakich doświadczają szynki i łopatki podczas przechodzenia z jednego etapu do drugiego, co może prowadzić do nierównomiernego peklowania kończyn.

W odniesieniu do procesu suszenia/sezonowania kończyn następujący akapit specyfikacji (pkt E.3 „W odniesieniu do przetwórstwa przemysłowego”):

„Szacuje się, że proces ten będzie trwał około sześciu miesięcy”

otrzymuje brzmienie:

„Szacuje się, że proces ten będzie trwał od sześciu miesięcy do roku”.

Uzasadnienie:

Nowe brzmienie lepiej odzwierciedla tradycyjne praktyki i zwyczaje w zakresie produkcji szynek i łopatek na obszarze objętym ChNP, a przy tym nie wpływa na jakość czy szczególny charakter produktów. Ustanowienie przedziału („od sześciu miesięcy do roku”) zapewnia większą jasność niż szacowanie zwyczajowego okresu („około sześciu miesięcy”).

Minimalne okresy peklowania dostosowano do nowej iberyjskiej normy jakości przez zastąpienie następującego akapitu specyfikacji dotyczącego procesu dojrzewania w dojrzewalniach (pkt E.3 „W odniesieniu do przetwórstwa przemysłowego”):

„Kończyny dojrzewają w dojrzewalni przez co najmniej 18 miesięcy od rozpoczęcia procesu produkcji szynek i 12 miesięcy w przypadku łopatek”

następującym akapitem:

„Kończyny dojrzewają w dojrzewalni przez co najmniej dwa lata od rozpoczęcia procesu produkcji szynek i rok w przypadku łopatek.”

Podobnie następujący akapit w pkt 4.2 poprzedniej wersji jednolitego dokumentu („Opis”):

„Minimalny czas peklowania wynosi 12 miesięcy w przypadku łopatek i 18 miesięcy w przypadku szynek”

otrzymuje brzmienie (pkt 3.2 „Opis produktu”):

„Minimalny czas peklowania wynosi rok w przypadku łopatek i dwa lata w przypadku szynek”.

Uzasadnienie:

W związku z minimalnymi okresami peklowania określonymi w nowej iberyjskiej normie jakości konieczne jest wydłużenie czasu dojrzewania szynek, co w żaden sposób nie obniża wymogów jakościowych.

Następujący akapit specyfikacji (pkt E.3 „W odniesieniu do przetwórstwa przemysłowego”) oraz jednolitego dokumentu (pkt 3.5 „Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa”) dotyczący przewożenia produktu końcowego:

„Zarejestrowane dojrzewalnie mogą być upoważnione do wprowadzania do obrotu odkostnionych szynek i łopatek »Los Pedroches« w postaci »kawałków środkowych«, »plastrów« lub »porcji«, pod warunkiem zagwarantowania, że pochodzenie produktu nie jest ograniczone do obszaru produkcji i przygotowania”

otrzymuje następujące brzmienie:

„Szynki i łopatki objęte ChNP »Los Pedroches« mogą być prezentowane do sprzedaży bez kości w postaci kawałków środkowych, plastrów lub porcji, pod warunkiem że są pakowane i można zidentyfikować ich pochodzenie. Czynność ta może być prowadzona przez podmioty, które przyjęły protokół operacyjny ustanowiony przez Radę Regulacyjną i przestrzegają go w celu zagwarantowania identyfikowalności, pochodzenia, identyfikacji oraz ostatecznej jakości produktu i są w tym celu wpisane do rejestrów Rady Regulacyjnej”.

Uzasadnienie:

Zapewnienie większych gwarancji dotyczących zachowania identyfikowalności produktu.

10.

W jednolitym dokumencie skreśla się cały pkt „Metoda produkcji” w celu dostosowania treści do nowego formatu przewidzianego w załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r.

5.5. Związek

Przeformułowano punkt dotyczący związku.

Następujące wyjaśnienie w pkt F specyfikacji („Związek ze środowiskiem geograficznym”) (oraz równoważne wyjaśnienie w pkt 4.6 arkusza streszczenia – „Związek z obszarem geograficznym”):

„Na obszarze znanym geograficznie jako »Los Pedroches« i ogólnie w całej północnej części prowincji Kordoba znajdują się porośnięte dębami ostrolistnymi tereny określane nazwą »dehesa« o powierzchni około 300 000 hektarów, co stanowi 10 % całkowitej powierzchni kraju, która wynosi około 3 mln hektarów. Na terenie tego rolno-leśno-pasterskiego kompleksu chów zwierząt od wieków odbywa się w systemie ekstensywnym, w ramach którego szczególnie wyróżnia się chów i eksploatacja świń rasy iberyjskiej, z wykorzystaniem potencjału żywieniowego owoców dębu na potrzeby karmienia zwierząt, bez których cały ekosystem byłby skazany na zaniknięcie.

Ten żyzny las, który w przeszłości obejmował znaczną część regionu śródziemnomorskiego, został zredukowany do wielu obszarów Hiszpanii, takich jak ten, o którym mowa, ze względu na wątpliwości co do jego efektywności gospodarczej. Tereny określane nazwą »dehesa« zostały nabyte przez Koronę w XVI w. i w znacznej części były wykorzystywane jako dzierżawy udzielane w przetargach pod różne rodzaje działalności, wśród których wyróżniało się pasanie świń w lasach. Następnie w XIX w. ziemie te zostały objęte historycznym procesem »dezamortyzacji«, czyli konfiskaty majątków kościelnych i wystawieniu ich na sprzedaż, ale państwo utrzymywało nadzór nad ich uprawą, co wraz z wprowadzanymi w późniejszym czasie ograniczeniami pozwoliło na regulowanie wyrębów i zachowanie rzadkich gajów dębowych, a to z kolei umożliwiło ekosystemowi przetrwanie do czasów dzisiejszych w stanie, w jakim znajduje się obecnie.

Obecna gęstość drzew z rodzaju Quercus na terenach określanych nazwą »dehesa« w regionie Los Pedroches wynosi od 40 do 50 drzew na hektar. We wschodniej części powiatu rezygnuje się z siewu zbóż na terenach określanych nazwą »dehesa«, mimo że na zachodzie praktyka ta nadal się utrzymuje. Ogólnie rzecz biorąc, co ósmy rok jest rokiem nasiennym. Średnie zbiory żołędzi w naszym regionie wynoszą około 1 000 kg/ha.

Świnia rasy iberyjskiej jest bez wątpienia najbardziej przystosowana do systemu pasania w lasach ze względu na swoje zachowanie, dzięki czemu naturalnie dobrze rozwija się w tym systemie chowu. Zwierzę to, tuczone w tym systemie wypasu na ostatnim etapie, jest jedynym zwierzęciem, które może dostarczyć przemysłowi surowce do produkcji produktów mięsnych, które są tak popularne wśród konsumentów końcowych.

Ten system chowu trwa co najmniej 15 miesięcy, z czego 4–5 ostatnich miesięcy to okres pasania świń w lasach. Etap ten rozpoczyna się pod koniec października lub na początku listopada w zależności od danego roku i może trwać do początku marca. Ostatni etap tuczu zwierząt odbywa się w sposób całkowicie naturalny i w ramach wolnego wybiegu z wykorzystaniem owoców dębu ostrolistnego, dębu korkowego i dębu galasowego – żołędzi – oraz naturalnych pastwisk dostępnych w tym okresie na tym obszarze. Należy zauważyć, że jest to jedyny teren określany nazwą »dehesa«, na którym dąb galasowy wytwarza owoce. Żołędzie tego gatunku dojrzewają około 20 dni wcześniej niż w przypadku pozostałych drzew rodzaju Quercus, co pozwala przyspieszyć okres pasania w lasach świń rasy iberyjskiej. Ma to szczególne znaczenie dla cech produktu objętego chronioną nazwą pochodzenia. Należy zauważyć, że świnie na obszarze Los Pedroches są jedynymi świniami, które w znacznym stopniu żywią się żołędziami tego drzewa, co jest istotne z punktu widzenia związku między produktem a obszarem objętym chronioną nazwą pochodzenia.

Najpowszechniejszymi szczepami świń rasy iberyjskiej w tym powiecie są lampiño, negra entrepelada, retinta oraz torbiscal. Warto również podkreślić starania podejmowane obecnie w celu przywrócenia szczepu »negro de Los Pedroches«, odmiany rodzimej w naszym powiecie, która niemal wyginęła, ale którą obecnie próbuje się przywrócić.

Z danych historycznych dotyczących produkcji tego zwierzęcia zebranych przez Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich rządu Andaluzji można wywnioskować, że na naszym obszarze produkcji każdego roku około 50 000 świń jest tuczonych na żołędziach, przy czym liczba ta zmienia się w zależności od ilości owoców produkowanych w każdym roku na terenach określanych nazwą »dehesa«.

Ten rodzaj hodowli zwierząt gospodarskich, którego cechą charakterystyczną jest wyżej wspomniane tradycyjne pasanie w lasach na ostatnim etapie tuczu, pozwala na uzyskanie tłuszczu, którego temperatura topnienia jest tym niższa, im większa jest ilość spożywanych żołędzi, co nadaje kończynom wyjątkowy aromat i soczystość, a wysiłek fizyczny podejmowany przez świnie nadaje tkance mięśniowej większą gęstość i sprawia, że jest lepiej nasycona tłuszczami.

Niezwykła jakość szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia, jeśli chodzi o wywoływane przez nie wrażenia zmysłowe, związana jest zatem z całym systemem produkcji – tak odmiennym od stosowanego na całym świecie – opartym na wspomnianym wcześniej systemie wypasu, wykorzystującym zasoby naturalne terenów określanych nazwą »dehesa« na ostatnim etapie tuczu, przede wszystkim zaś żołędzie i trawy, co jest podstawowym czynnikiem, który sprawia, że produkt ma kompozycję tłuszczów nieporównywalną z uzyskiwaną w ramach innych systemów produkcji.

Na terenach określanych nazwą »dehesa« na północy prowincji Kordoba występuje najwyższy odsetek dębów ostrolistnych w ramach całej populacji pozostałych gatunków z rodzaju Quercus sp. na całym Półwyspie Iberyjskim. Ma to istotne znaczenie w kontekście rodzaju żołędzi, które świnie spożywają na obszarze geograficznym objętym chronioną nazwą pochodzenia.

Należy również zwrócić uwagę na znaczenie, jakie tereny określane nazwą »dehesa« mają w żywieniu świń rasy iberyjskiej hodowanych w systemie ekstensywnym praktykowanym na tych terenach, jako element charakteryzujący i wyróżniający produkt końcowy objęty chronioną nazwą pochodzenia, a w związku z powyższym determinujący jego związek z obszarem geograficznym. Roślinność występująca w ciągu roku na terenach określanych nazwą »dehesa« w regionie Los Pedroches jest wyjątkowa pod względem ilości i rodzaju i różni się od roślinności występującej na pozostałych terenach określanych nazwą »dehesa«. To również dowodzi, jak ważnym elementem wyróżniającym produkt i decydującym o jego ostatecznych właściwościach organoleptycznych są żołędzie i pastwiska występujące na tym określonym obszarze.

Sam rynek potwierdza doskonałość szynek i łopatek »Los Pedroches«, ponieważ znaczna część zwierząt wybranych, hodowanych i tuczonych na tym obszarze w celu uzyskania żywności o wysokiej wartości odżywczej była tradycyjnie wywożona do innych części kraju, gdzie następnie zwierzęta poddawano ubojowi. Ich późniejsze przygotowanie i wprowadzanie do obrotu zapewniało im znaczną wartość dodaną.

Sytuacja ta hamowała wzrost gospodarczy tego powiatu, jednak obecnie się to zmienia: od lat osiemdziesiątych w powiecie powstaje coraz więcej zakładów zajmujących się przetwórstwem tusz świń rasy iberyjskiej produkowanych w naszym regionie, w szczególności bardziej szlachetnych elementów kończyn świni, oraz ich przygotowaniem i wprowadzaniem do obrotu.

Tajemnica sukcesu tych zakładów tkwi w doskonałym zrozumieniu faktu, że jakość kulinarna najwspanialszych produktów ze świni rasy iberyjskiej wynika z połączenia nieodzownej jakości surowca z rzemieślniczymi technikami produkcji. Ich największym osiągnięciem było wykorzystanie technik produkcji wypracowywanych i rozwijanych w naszym powiecie na przestrzeni lat oraz dostosowanie ich do nowoczesnych procesów przemysłowych, przy jednoczesnym poszanowaniu podstawowych elementów każdego z etapów produkcji szynki, od wymogu odpoczynku zwierząt do końcowej prezentacji produktu konsumentom. Ponadto wraz z rozwojem wszystkich tych technik wprowadzono ulepszenia, takie jak możliwość kontrolowania potencjalnego wpływu na klimat, eliminacja szkodliwych skutków, które mogą wystąpić w niektórych latach, oraz monitorowanie i standaryzacja produktu w kilku cyklach wprowadzania do obrotu.

Produkcja opiera się na indywidualnej obróbce i kontroli każdego kawałka, średniej wysokości około 700 m n.p.m. oraz chłodnym i suchym klimacie kontynentalnym dominującym na tym obszarze w sezonie produkcyjnym.

Rezultatem całego tego procesu jest produkt końcowy, który po krojeniu ma marmurkową strukturę oraz aromat i soczystość nieporównywalną z żadnym innym mięsem konserwowanym na świecie. Elementy te docenia nie tylko rynek – wyjątkową jakość szynek i łopatek »Los Pedroches« wynikającą z ich konkretnego pochodzenia potwierdzono także naukowo”

zastępuje się następującym wyjaśnieniem w pkt F specyfikacji („Związek ze środowiskiem geograficznym”):

„Związek z obszarem geograficznym opiera się na czynnikach naturalnych, szczególnych cechach produktu i konkretnej metodzie produkcji stosowanej na określonym obszarze geograficznym. W szczególności wyjątkowy ekosystem obszaru geograficznego wpływa na system chowu zwierząt i umożliwia wykorzystanie w ich żywieniu szeregu zasobów naturalnych, które decydują o właściwościach organoleptycznych produktu końcowego. Ponadto na rozwój aromatów i smaku produktu wpływ ma proces produkcji, a przede wszystkim etapy suszenia i sezonowania, które odbywają się w środowisku naturalnym z wykorzystaniem warunków klimatycznych panujących na tym obszarze.

Jeśli chodzi o warunki naturalne, na obszarze znanym geograficznie jako »Los Pedroches« i ogólnie w całej północnej części prowincji Kordoba znajdują się porośnięte dębami ostrolistnymi tereny określane nazwą »dehesa« o powierzchni około 300 000 hektarów, co stanowi 10 % całkowitej powierzchni kraju, która wynosi około 3 mln hektarów. W tym rolno-leśno-pasterskim kompleksie chów zwierząt mógł od wieków odbywać się w systemie ekstensywnym, w ramach którego szczególnie wyróżnia się chów i eksploatacja świń rasy iberyjskiej, z wykorzystaniem potencjału żywieniowego owoców dębu na potrzeby karmienia zwierząt, bez których cały ekosystem byłby skazany na zaniknięcie.

Naturalne warunki panujące na tym obszarze wpływają zatem przede wszystkim na system chowu zwierząt, ponieważ umożliwiają przeprowadzenie tuczu przy maksymalnym wykorzystaniu, w sposób całkowicie naturalny i w systemie ekstensywnym, owoców dębu ostrolistnego, dębu korkowego i dębu galasowego – żołędzi – oraz naturalnych pastwisk dostępnych na terenach określanych nazwą »dehesa«. Należy pamiętać, że świnia rasy iberyjskiej, ze względu na swoje zachowanie, jest najbardziej przystosowana do naturalnego żywienia w ramach pasania w lasach.

Co więcej, Los Pedroches to jedyny teren określany nazwą »dehesa«, na którym dąb galasowy wytwarza owoce. Żołędzie tego gatunku dojrzewają około 20 dni wcześniej niż w przypadku pozostałych drzew rodzaju Quercus, co pozwala przyspieszyć okres pasania w lasach świń rasy iberyjskiej. Etap ten rozpoczyna się pod koniec października lub w pierwszych dniach listopada, w zależności od danego roku, i może trwać do początku marca. Jak wyjaśniono, ostatni etap tuczu zwierząt opiera się na zasobach naturalnych tego obszaru, a w tym konkretnym przypadku świnie żywią się w znacznym stopniu żołędziami wspomnianych drzew.

W ten sposób żywienie zwierząt, z których pochodzi surowiec do produkcji szynek i łopatek objętych ChNP, zależy od rodzaju spożywanych przez nie żołędzi, przy czym należy mieć na uwadze, że na terenach określanych nazwą »dehesa« na północy prowincji Kordoba występuje najwyższy odsetek dębów ostrolistnych w ramach całej populacji pozostałych gatunków z rodzaju Quercus na całym Półwyspie Iberyjskim. Ważnym składnikiem żywienia zwierząt są również pastwiska, trawa, ścierniska i inne substancje naturalne znajdujące się na terenach określanych nazwą »dehesa«.

Ponadto tego rodzaju system ekstensywnego wypasu, którego główną cechą jest pasanie w lasach, sprawia, że szynki i łopatki objęte ChNP są bogate w węglowodory rozgałęzione pochodzące z żołędzi i traw spożywanych przez świnie, a także mają tłuszcze o niższej temperaturze topnienia niż inne tłuszcze zwierzęce. Potwierdza to o wpływ czynników naturalnych występujących na tym obszarze na jakość i szczególne cechy otrzymywanego w ten sposób produktu.

Okoliczności te, wraz z późniejszym procesem produkcji, który w dużej mierze zależy od naturalnych warunków klimatycznych panujących na tym obszarze, w szczególności od etapów odbywających się w naturalnych suszarniach i dojrzewalniach, powodują powstanie związków nadających szynkom i łopatkom »Los Pedroches« ich charakterystyczny smak i aromat, jak wyjaśniono poniżej.

Określony obszar geograficzny (na północy prowincji Kordoba, obejmujący gminy położone w Valle de Los Pedroches, Valle del Guadiato i Sierra de Córdoba, z których wszystkie położone są na wysokości powyżej 300 m n.p.m. i na średniej wysokości około 700 m n.p.m.) ma swój własny klimat, który różni się od klimatu reszty prowincji i Andaluzji. Obszar ten znajduje się w sercu łańcucha górskiego Sierra Morena i jest odgraniczony od południa licznymi pasmami górskimi tworzącymi część Sierra Morena. Jego zachodnią i północno-zachodnią granicę wytycza rzeka Zújar, północną – rzeka Guadalmez, a wschodnią – rzeka Yeguas. Granice te podkreślają niskie pasma górskie, które kontrastują z rozległymi równinami tworzącymi cały powiat. Specyficzny klimat tego obszaru wynika z jego odizolowania dzięki łańcuchom górskim Sierra Morena i Gór Betyckich.

Panuje tu półwilgotny klimat śródziemnomorski, który jednak ma charakter kontynentalny, z długimi i chłodnymi zimami, w których występują ostre przymrozki i nieregularne opady deszczu, oraz gorącymi i suchymi latami. Ten kontynentalny charakter przejawia się głównie w systemie opadów oraz w dziennych i rocznych wahaniach temperatury, przy czym zakres tych ostatnich jest dość szeroki i występują wyraźne różnice między latem a zimą. Przeważają słoneczne lub bezchmurne dni, a przeciętna liczba godzin nasłonecznienia wynosi ponad 2 500 godzin rocznie.

Temperatury znacznie się różnią w poszczególnych porach roku, a nawet w ciągu dnia. Temperatura utrzymuje się jednak na równym poziomie na całym obszarze i średnio wynosi 26–27 °C w lecie i 7–8 °C w zimie. Najwyższe temperatury występują w okresie letnim, w szczególności w lipcu i sierpniu – czasami przekraczają 35 °C w ciągu dnia, podczas gdy w nocy spadają do 18–20 °C. W zimie temperatury są znacznie niższe i wahają się od średniego maksymalnego poziomu od 10 °C do 15 °C do średniego minimalnego poziomu od -2 °C do 2 °C.

Te warunki klimatyczne umożliwiają suszenie szynki w naturalnych suszarniach. Kończyny są podwieszane i wystawiane na otaczające warunki klimatyczne, a niezbędną temperaturę i wilgotność zapewnia się dzięki otwieraniu i zamykaniu okien. Ten etap zapewnia stabilność barwy i umożliwia ususzenie szynki w stopniu zapewniającym jej końcową stabilność. Sprzyja również tworzeniu się związków odpowiedzialnych za smak szynki (wolne aminokwasy) i jej aromat (proteoliza i procesy degradacji lipidów). W tym celu szynka jest wystawiana na działanie coraz wyższej temperatury i coraz mniejszej wilgotności względnej; należy pamiętać, że faza ta zazwyczaj odbywa się latem, co oznacza stopniowy wzrost temperatury z 15–18 °C do 28–30 °C i wilgotność względną w przedziale 60–80 %. Ten wzrost temperatury wspomaga rozprowadzanie soli i dehydratację, co prowadzi do zrównoważenia poziomu soli i dostępności wody między obszarami zewnętrznymi a pomieszczeniami wewnętrznymi oraz uwalnia produkty proteolizy, które hamują aktywność wody (aw).

Na koniec szynki i łopatki przenosi się do dojrzewalni, w których odbywa się końcowy etap peklowania, a kończyny powoli dojrzewają. Na tym ostatnim etapie proces chemiczny, który rozpoczął się na etapie poprzednim, jest kontynuowany, podobnie jak reakcje, które powodują powstawanie związków odpowiadających za charakterystyczny smak i aromat mięsa. Niższa temperatura, wilgotność względna i aw powodują kondensację produktów intensywnej hydrolizy lipidów i białek. Są to związki o niskiej masie cząsteczkowej oraz wysokim potencjale smakowym i aromatycznym: peptydy, aminokwasy i aminy z hydrolizy białka oraz wolne kwasy tłuszczowe, aldehydy, ketony, alkohole, estry i węglowodory z hydrolizy i utleniania lipidów. Jak wyjaśniono powyżej, wytwarza się również szereg rozgałęzionych węglowodorów z produktów roślinnych, żołędzi i traw, które stanowią część żywienia świń.

Ponadto te czynniki procesu produkcji (głównie temperatura, aktywność wody i stężenie soli) decydują o populacji mikroorganizmów na powierzchni peklowanych szynek i łopatek, składającej się głównie z drożdży, pleśni i bakterii z rodziny Micrococcaceae, które są najbardziej odpowiednie do uzyskanych warunków środowiskowych. Mają one wpływ na właściwości organoleptyczne produktu końcowego, a to dzięki wytwarzanym przez nie produktom lotnym. W tym względzie istnieją dowody naukowe potwierdzające ważną rolę mikroorganizmów w procesach proteolizy i lipolizy, które mają miejsce podczas dojrzewania szynki pochodzącej od świń rasy iberyjskiej (Núñez i in., 1998, Rodríguez i in., 1998) oraz ich wkład w rozwój aromatu i smaku mięsa (Martín i in., 2004, 2006; Andrade, 2009)”

oraz tą samą treścią w pkt 5 jednolitego dokumentu – („Związek z obszarem geograficznym”), z wyjątkiem akapitu dziewiątego, któremu nadaje się bardziej zwięzłe brzmienie:

„Określony obszar geograficzny (obejmujący gminy położone w Valle de Los Pedroches, Valle del Guadiato i Sierra de Córdoba, z których wszystkie położone są na wysokości powyżej 300 m n.p.m. i na średniej wysokości około 700 m n.p.m.) ma swój własny klimat, który różni się od klimatu reszty prowincji i Andaluzji ze względu na jego odizolowanie łańcuchami górskimi Sierra Morena i Gór Batyckich”.

Uzasadnienie:

Celem tej zmiany jest podkreślenie wpływu obszaru i warunków produkcji występujących na tym obszarze podczas produkcji w środowisku naturalnym oraz ich wpływu na szczególne cechy produktu końcowego, a także znaczenia terenów określanych nazwą „dehesa” i systemu ekstensywnego, w którym odbywa się ostatni etap tuczu, co zostało już podkreślone w pierwotnej specyfikacji. Te aspekty związane z etapem peklowania, które mają niezaprzeczalny wpływ na właściwości produktu końcowego (jak podkreślono w badaniu i sprawozdaniu technicznym na temat wpływu obszaru produkcji na peklowanie iberyjskiej szynki objętej ChNP „Los Pedroches” opracowanym przez departament badań naukowych, rozwoju i innowacji w Centrum Technologicznym CICAP), zostały niesłusznie pominięte w punkcie dotyczącym związku w pierwotnej specyfikacji.

Zmiana ta ma również na celu wyraźne określenie związku przyczynowego między produktem a czynnikami występującymi na danym obszarze geograficznym, przy jednoczesnym unikaniu odniesień o charakterze ogólnikowym lub zbyt niejasnym.

5.6. Etykietowanie

Na etykietach produktów dodaje się informację o rasie świń i paszy. W związku z tym następujący akapit specyfikacji (pkt H „Etykietowanie”):

„[...] na której muszą znajdować się słowa »Denominación de Origen Protegida Los Pedroches« oraz nazwa kategorii, do której należy dana kończyna, szynka lub łopatka, wraz z kategorią paszy”

oraz następujący akapit w jednolitym dokumencie (pkt 4.8 „Etykietowanie”):

„[...] ze słowami »Denominación de Origen ‘Los Pedroches’« oraz nazwą kategorii, do której należy dana kończyna”

otrzymuje brzmienie (pkt H specyfikacji – „Etykietowanie” i pkt 3.6 nowego jednolitego dokumentu – „Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa”):

„[...] ze słowami »Denominación de Origen Protegida ‘Los Pedroches’« oraz nazwą kategorii, do której należy dana kończyna (szynka lub łopatka), wraz z kategorią rasy i paszy”.

Uzasadnienie:

Norma jakości nakłada obowiązek podawania na etykietach produktów informacji o wartości procentowej genów rasy iberyjskiej w świni, dlatego dodano to odniesienie do rasy.

Zarówno w specyfikacji, jak i w jednolitym dokumencie zamieszcza się oficjalne logo ChNP używane do oznakowania wszystkich szynek i łopatek objętych ochroną:

„Etykieta musi również zawierać oficjalne logo ChNP (przedstawione poniżej):”.

5.7. Kontrole zgodności ze specyfikacją

Aktualizuje się informacje zawarte w następujących akapitach specyfikacji (pkt G „Kontrole zgodności ze specyfikacją”):

„Kontrole zgodności ze specyfikacją przed wprowadzeniem produktu do obrotu przeprowadzane są zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r.

Właściwym organem kontrolnym jest Dyrekcja Generalna ds. Przemysłu i Jakości Żywności regionalnego Ministerstwa Rolnictwa i Rybołówstwa Andaluzji – C/Tabladilla, s/n, 41071 Sewilla, Hiszpania; Tel. +34 955032278; Faks +34 955032112; E-mail: dgipa.cap@juntadeandalucia.es

Informacje na temat organów, którym powierzono zadanie sprawdzania zgodności z wymogami określonymi w specyfikacji, można znaleźć pod następującym adresem:

http://www.juntadeandalucia.es/agriculturaypesca/portal/areas-tematicas/industrias-agroalimentarias/calidad-y-promocion-agroalimentaria/denominaciones-de-calidad/jamones-y-paletas.html”.

Otrzymują one brzmienie:

„Przed wprowadzeniem produktu do obrotu poddaje się go kontroli zgodności ze specyfikacją produktu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.

Właściwym organem wyznaczonym jako odpowiedzialny za kontrole jest Dyrekcja Generalna ds. Przemysłu Rolno-Spożywczego, Innowacji i Łańcucha Dostaw Żywności Ministerstwa Rolnictwa, Rybołówstwa, Gospodarki Wodnej i Rozwoju Obszarów Wiejskich Rządu Wspólnoty Autonomicznej Andaluzji, C/ Tabladilla, s/n, 41071 Sewilla, Hiszpania; Tel. +34 955032278; Faks +34 955032112; E-mail: dgiica.cagpds@juntadeandalucia.es.

Informacje na temat organów, którym powierzono zadanie sprawdzania zgodności z wymogami określonymi w specyfikacji, można znaleźć pod następującym adresem:

https://www.juntadeandalucia.es/organismos/agriculturaganaderiapescaydesarrollosostenible/areas/industrias-agroalimentarias/calidad/paginas/denominaciones-calidad-jamones-paletas.html”.

Uzasadnienie:

Punkt ten zmieniono ze względu na zmiany w nazwie właściwego organu, obowiązujących przepisach UE oraz linku do informacji na temat podmiotów odpowiedzialnych za kontrolę zgodności ze specyfikacją.

W jednolitym dokumencie skreśla się pkt „Organ kontrolny” w celu dostosowania treści do nowego formatu przewidzianego w załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r.

5.8. Wymogi prawne

Skreśla się pkt I „Wymogi prawne”, ponieważ nie jest to punkt wymagany w specyfikacji na podstawie art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Los Pedroches”

Nr UE: PDO-ES-0506-AM02 – 29.7.2021

ChNP (X) ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy

„Los Pedroches”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Właściwości szynek i łopatek objętych ChNP „Los Pedroches” pod koniec procesu produkcji są następujące:

—	Wygląd zewnętrzny: zewnętrzny kształt wydłużony, stylizowany, profilowany przez tak zwane krojenie na sposób góralski w kształcie litery V. W przypadku sprzedaży w całości noga będzie mieć zachowane kopyto w celu ułatwienia identyfikacji.

—	Masa minimalna wynosi 5,75 kg w przypadku szynek i 3,7 kg w przypadku łopatek.

—	Charakterystyczna barwa od różowej do fioletowoczerwonej, produkt po przecięciu jest marmurkowaty.

—	Mięso nie jest bardzo słone ani słodkie, ma wytrawny smak. Aromat jest przyjemny i intensywny, z nutą prażonych lub suszonych orzechów, typowy dla tego rodzaju produktów.

—	Konsystencja nie jest bardzo włóknista.

—	Tłuszcz jest błyszczący i różowawobiały, może mieć żółtawe odcienie; jest aromatyczny, o przyjemnym smaku, a jego konsystencja różni się w zależności od proporcji żołędzi w pokarmie spożywanym przez świnie.

Poszczególne kończyny klasyfikuje się w zależności od rasy i rodzaju paszy, którą podawano świniom na ostatnim etapie tuczu, w następujący sposób:

—	Szynki i łopatki „Bellota 100 % Ibérico”: pochodzące od świń w 100 % rasy iberyjskiej tuczonych na ostatnim etapie życia w ramach systemu pasania w lasach na terenach określanych nazwą „dehesa” i żywionych wyłącznie żołędziami i trawą.

—

Szynki i łopatki „Cebo de Campo 100 % Ibérico”: pochodzące od świń w 100 % rasy iberyjskiej tuczonych w ramach wypasu na terenach określanych nazwą „dehesa” w naszym regionie, przede wszystkim z wykorzystaniem substancji naturalnych właściwych dla terenów określanych nazwą „dehesa”, uzupełnianych w razie potrzeby dziennymi racjami pasz.

Minimalny czas peklowania wynosi rok w przypadku łopatek i dwa lata w przypadku szynek.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Surowce

Nogi świni pochodzące od:

—	świń „Bellota”: żywienie na ostatnim etapie tuczu oparte wyłącznie na żołędziach i trawie z terenów określanych nazwą „dehesa” na określonym obszarze geograficznym. Dzięki temu pasza pochodzi w całości z określonego obszaru geograficznego opisanego w niniejszym dokumencie;

—

świń „Cebo de Campo”: na ostatnim etapie tuczu świnie są chowane w ramach wypasu na terenach określanych nazwą „dehesa” na określonym obszarze geograficznym i żywione głównie produktami naturalnymi, takimi jak pozostałości żołędzi, trawa lub resztki na ścierniskach po uprawie zbóż, w zależności od pory roku. W razie potrzeby żywienie to uzupełnia się paszą. Udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego opisanego w niniejszym dokumencie wynosi co najmniej 65 %.

Pasza

Pasza wykorzystywana do uzupełnienia żywności świń „Cebo de Campo” składa się głównie z mieszanki zbóż (pszenicy, jęczmienia i kukurydzy) oraz w mniejszym stopniu roślin strączkowych (grochu i nasion soi). Znaczna część tych składników pochodzi z tradycyjnej produkcji na obszarze geograficznym, ale niewielka część składników, jak np. soja, nie pochodzi z tego obszaru. Oznacza to, że nie jest technicznie możliwe, aby pasza pochodziła w całości z określonego obszaru geograficznego; w związku z tym zezwala się na dodawanie paszy pochodzącej spoza tego obszaru.

Jak wyjaśniono w pkt 5 niniejszego dokumentu, to zasoby pastwisk na terenach określanych nazwą „dehesa” decydują zarówno o jakości surowca użytego do produkcji szynek i łopatek objętych ChNP, jak i samego produktu. Stosowanie paszy spoza obszaru nie wpływa zatem na jakość produktu, która jest związana ze środowiskiem geograficznym.

W każdym razie tradycyjny system wypasu wymagany przez sam system chowu i tuczu oraz fakt, że tylko niewielka ilość paszy może być produkowana poza danym terytorium, gwarantuje, że udział procentowy całkowitej spożytej suchej masy pochodzącej z obszaru geograficznego – w przypadku świń „Cebo de Campo” (których żywność uzupełnia się paszą) – znacznie przekracza minimum dozwolone w obowiązujących przepisach (art. 1 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r.).

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji muszą odbywać się na przedmiotowym obszarze geograficznym. Obejmują one:

—	chów i tucz świń, których kończyny są wykorzystywane do wytwarzania produktu objętego ChNP;

—	ubój zwierząt i rozbiór mięsa;

—	wszystkie etapy przygotowania, w tym: solenie, mycie, odpoczywanie, suszenie/sezonowanie i dojrzewanie w dojrzewalniach.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Szynki i łopatki objęte ChNP „Los Pedroches” mogą być prezentowane do sprzedaży bez kości w postaci kawałków środkowych, plastrów lub porcji, pod warunkiem że są pakowane i można zidentyfikować ich pochodzenie. Czynność ta może być prowadzona przez podmioty, które przyjęły protokół operacyjny ustanowiony przez Radę Regulacyjną i przestrzegają go w celu zagwarantowania identyfikowalności, pochodzenia, identyfikacji oraz ostatecznej jakości produktu i są w tym celu wpisane do rejestrów Rady Regulacyjnej.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Rada Regulacyjna musi w sposób w pełni widoczny i uniemożliwiający ponowne użycie umieścić dodatkową etykietę na każdej kończynie ze słowami „Denominación de Origen Protegida »Los Pedroches«” oraz nazwą kategorii, do której należy dana kończyna (szynka lub łopatka), wraz z kategorią rasy i paszy.

Etykieta musi również zawierać oficjalne logo ChNP (przedstawione poniżej):

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar, na którym ma miejsce chów i tucz świń, których kończyny są przeznaczone do wyrobu szynek i łopatek objętych chronioną nazwą pochodzenia „Los Pedroches”, jak również cały proces związany ze wspomnianym produktem, ubój, rozbiór świń rasy iberyjskiej, a także solenie, peklowanie, suszenie i sezonowanie mięs, obejmuje następujące gminy należące do prowincji Kordoba:

Alcaracejos, Añora, Belalcázar, Bélmez, Los Blázquez, Cardeña, Conquista, Dos Torres, Espiel, Fuente La Lancha, Fuente Obejuna, La Granjuela, El Guijo, Hinojosa del Duque, Pedroche, Peñarroya-Pueblonuevo, Pozoblanco, Santa Eufemia, Torrecampo, Valsequillo, Villanueva de Córdoba, Villanueva del Duque, Villanueva del Rey, Villaralto and El Viso, a także na wysokości powyżej 300 m gminy Adamuz, Hornachuelos, Montoro, Obejo, Posadas, Villaharta i Villaviciosa.

5. Związek z obszarem geograficznym

Związek z obszarem geograficznym opiera się na czynnikach naturalnych, szczególnych cechach produktu i konkretnej metodzie produkcji stosowanej na określonym obszarze geograficznym. W szczególności wyjątkowy ekosystem obszaru geograficznego wpływa na system chowu zwierząt i umożliwia wykorzystanie w ich żywieniu szeregu zasobów naturalnych, które decydują o właściwościach organoleptycznych produktu końcowego. Ponadto na rozwój aromatów i smaku produktu wpływ ma proces produkcji, a przede wszystkim etapy suszenia i sezonowania, które odbywają się w środowisku naturalnym z wykorzystaniem warunków klimatycznych panujących na tym obszarze.

Jeśli chodzi o warunki naturalne, na obszarze znanym geograficznie jako „Los Pedroches” i ogólnie w całej północnej części prowincji Kordoba znajdują się porośnięte dębami ostrolistnymi tereny określane nazwą „dehesa” o powierzchni około 300 000 hektarów, co stanowi 10 % całkowitej powierzchni kraju, która wynosi około 3 mln hektarów. W tym rolno-leśno-pasterskim kompleksie chów zwierząt mógł od wieków odbywać się w systemie ekstensywnym, w ramach którego szczególnie wyróżnia się chów i eksploatacja świń rasy iberyjskiej, z wykorzystaniem potencjału żywieniowego owoców dębu na potrzeby karmienia zwierząt, bez których cały ekosystem byłby skazany na zaniknięcie.

Naturalne warunki panujące na tym obszarze wpływają zatem przede wszystkim na system chowu zwierząt, ponieważ umożliwiają przeprowadzenie ostatniego etapu tuczu przy maksymalnym wykorzystaniu, w sposób całkowicie naturalny i w systemie ekstensywnym, owoców dębu ostrolistnego, dębu korkowego i dębu galasowego – żołędzi – oraz naturalnych pastwisk dostępnych na terenach określanych nazwą „dehesa”. Należy pamiętać, że świnia rasy iberyjskiej, ze względu na swoje zachowanie, jest najbardziej przystosowana do naturalnego żywienia w ramach pasania w lasach.

Najpowszechniejszymi szczepami świń rasy iberyjskiej w tym powiecie są lampiño, negra entrepelada, retinta oraz torbiscal. Warto również podkreślić starania podejmowane obecnie w celu przywrócenia szczepu „negro de Los Pedroches”, odmiany rodzimej w naszym obszarze.

Co więcej, Los Pedroches to jedyny teren określany nazwą „dehesa”, na którym dąb galasowy wytwarza owoce. Żołędzie tego gatunku dojrzewają około 20 dni wcześniej niż w przypadku pozostałych drzew rodzaju Quercus, co pozwala przyspieszyć okres pasania w lasach świń rasy iberyjskiej. Etap ten rozpoczyna się pod koniec października lub w pierwszych dniach listopada, w zależności od danego roku, i może trwać do początku marca. Jak wyjaśniono, ostatni etap tuczu zwierząt opiera się na zasobach naturalnych tego obszaru, a w tym konkretnym przypadku świnie żywią się w znacznym stopniu żołędziami wspomnianych drzew.

W ten sposób żywienie zwierząt, z których pochodzi surowiec do produkcji szynek i łopatek objętych ChNP, zależy od rodzaju spożywanych przez nie żołędzi, przy czym należy mieć na uwadze, że na terenach określanych nazwą „dehesa” na północy prowincji Kordoba występuje najwyższy odsetek dębów ostrolistnych w ramach całej populacji pozostałych gatunków z rodzaju Quercus na całym Półwyspie Iberyjskim. Ważnym składnikiem żywienia zwierząt są również pastwiska, trawa, ścierniska i inne substancje naturalne znajdujące się na terenach określanych nazwą „dehesa”.

Okoliczności te, wraz z późniejszym procesem produkcji, który w dużej mierze zależy od naturalnych warunków klimatycznych panujących na tym obszarze, w szczególności od etapów odbywających się w naturalnych suszarniach i dojrzewalniach, powodują powstanie związków nadających szynkom i łopatkom „Los Pedroches” ich charakterystyczny smak i aromat, jak wyjaśniono poniżej.

Określony obszar geograficzny (obejmujący gminy położone w Valle de Los Pedroches, Valle del Guadiato i Sierra de Córdoba, z których wszystkie położone są na wysokości powyżej 300 m n.p.m. i na średniej wysokości około 700 m n.p.m.) ma swój własny klimat, który różni się od klimatu reszty prowincji i Andaluzji ze względu na jego odizolowanie łańcuchami górskimi Sierra Morena i Gór Batyckich.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

https://juntadeandalucia.es/sites/default/files/inline-files/2022/08/Pliego_modificado_Los_Pedroches.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Właściwe organy krajowe, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/89

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2023/C 160/10)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

POWIADOMIENIE O ZMIANIE STANDARDOWEJ W JEDNOLITYM DOKUMENCIE

„Cariñena”

PDO-ES-A0043-AM03

Data przekazania informacji: 6.2.2023 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Włączenie dwóch gmin do obszaru geograficznego określonego przez ChNP

Opis:

Obszar geograficzny został rozszerzony na gminy Fuendetodos i Vistabella de Huerva przylegające do obszaru geograficznego, który wyznacza ChNP „Cariñena”.

Zmiana dotyczy pkt 4 „Zwięzłe określenie obszaru geograficznego” w specyfikacji produktu i pkt 6 „Wyznaczony obszar” w jednolitym dokumencie.

Biorąc pod uwagę ich przedmiot i uzasadnienie, zmiany tej nie uznaje się za zmiany na poziomie Unii zgodnie z art. 14 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33, ponieważ nie powodują one zmiany chronionej nazwy pochodzenia; zmiany, skreślenia ani dodania kategorii produktów sektora wina; unieważnienia związku ani wprowadzenia nowych ograniczeń przy wprowadzaniu produktu do obrotu. W związku z powyższym uznaje się ją za zmianę standardową.

Uzasadnienie:

Przeprowadzone badania na miejscu, oparte głównie na analizie cech glebowo-klimatycznych obu gmin, umożliwiły scharakteryzowanie potencjału agronomicznego obszaru dodawanego do ChNP, stwierdzając, że nie ma znaczących różnic w stosunku do obecnego obszaru geograficznego.

Obszary uprawy winorośli badane w Fuendetodos mają cechy, które są w znacznym stopniu podobne do jednej z jednostek obszaru objętego ChNP „Cariñena”, a w szczególności mają profil płaskowyżów wapiennych. Stwierdzono również, że wskaźniki klimatyczne pokrywają się ze strefą klimatyczną D objętą ChNP.

Jeśli chodzi o gminę Vistabella, ustalono, że istnieją dwa odrębne obszary, które pokrywają się z obszarami objętymi ChNP. Są to w szczególności gleby na zboczach z łupkami ilastymi i kwarcytem oraz gleby nasienne i zbocza. W badaniu stwierdzono również, że dane klimatyczne w tej gminie są podobne do danych określających strefę klimatyczną D objętą ChNP.

2. Włączenie odmiany białej (drugorzędnej)

Opis:

Została ona włączona do wykazu odmian drugorzędnych zawartego w specyfikacji ChNP „Cariñena blanca”.

Zmiana dotyczy pkt 6 „Odmiany winorośli, z których produkuje się wino” w specyfikacji produktu. Nie ma ona wpływu na jednolity dokument, ponieważ jest odmianą drugorzędną.

Uzasadnienie:

Zarządzeniem AGM/1312/2022 z dnia 13 września do wykazu odmian winorośli dopuszczonych w Aragonii dodano nazwę Cariñena blanca jako synonim Carignan blanc.

Odmiana ta jest dostosowana do szczególnych warunków nazwy, zarówno pod względem produkcji, jak i aspektów enologicznych, o silnym aromatycznym charakterze, który zachowuje charakterystyczny profil sensoryczny win białych objętych ChNP „Cariñena”.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Cariñena

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

3.	Wino likierowe

5.	Gatunkowe wino musujące

8.	Wino półmusujące

16.	Wino z przejrzałych winogron

4. Opis wina lub win

1. Wina białe i różowe

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: czysty

—	Wino białe: barwa słomkowożółta o zielonkawym odcieniu, bladożółta, słomkowożółta lub żółta.

—	Wino różowe: barwa łupin cebuli, łososiowa, różowa, truskawkowa lub różowofioletowa.

Aromat: owocowy, aromat drzewny w przypadku kontaktu wina z drewnem, bez wad.

Smak: średnia kwasowość, umiarkowana słodycz, bez wad.

*	Maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 240 mg/l, jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	13,3
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	180

2. Wina czerwone

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: przejrzysty, barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu lub wiśni.

Aromat: owocowy, czerwonych owoców (czereśnia, truskawka, malina, porzeczka), aromat drzewny w przypadku kontaktu wina z drewnem, bez wad.

Smak: średnia kwasowość, umiarkowana słodycz, średnie wrażenie cierpkości, bez wad.

*	Maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 180 mg/l, jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	13,3
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	140

3. Wino likierowe

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: czysty

—	Wino białe: barwa żółta, bursztynowa lub złotożółta.

—	Wino czerwone: barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu lub wiśni.

Aromat: dojrzałe owoce, aromat drzewny w przypadku kontaktu wina z drewnem, bez wad.

Smak: alkoholu (uczucie ciepła) i słodyczy, bez wad.

*	Maksymalna zawartość dwutlenku siarki – 200 mg/l, jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	15
Minimalna kwasowość ogólna	3,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	15
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	150

4. Gatunkowe wino musujące

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: przejrzysty, z pęcherzykami dwutlenku węgla.

—	Wino białe: barwa słomkowożółta o zielonkawym odcieniu, bladożółta, słomkowożółta lub żółta.

—	Wino różowe: barwa łupin cebuli, łososiowa, różowa, truskawkowa lub różowofioletowa.

—	Wino czerwone: barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu, wiśni lub rubinowoczerwona.

Aromat: owocowy, bez wad.

Smak: wyczuwalny w ustach dwutlenek węgla (ostry i orzeźwiający), lekko kwaśny (świeży) smak, bez wad.

*	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	10
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	160

5. Wino półmusujące

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: przejrzysty, z pęcherzykami dwutlenku węgla.

—	Wino białe: barwa słomkowożółta o zielonkawym odcieniu, bladożółta, słomkowożółta lub żółta.

—	Wino różowe: barwa łupin cebuli, łososiowa, różowa, truskawkowa lub różowofioletowa.

—	Wino czerwone: barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu, wiśni lub rubinowoczerwona.

Aromat: owocowy, bez wad.

Smak: wyczuwalny w ustach dwutlenek węgla (ostry i orzeźwiający), lekko kwaśny (świeży) smak, bez wad.

*	Wino białe i wino różowe: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 180 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 240 mg/l

*	Wino czerwone: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 140 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 180 mg/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	7
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	13,3
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

6. Wino z przejrzałych winogron (z późnych zbiorów)

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: czysty

—	Wino białe: barwa słomkowożółta o zielonkawym odcieniu, bladożółta, słomkowożółta lub żółta.

—	Wino różowe: barwa łupin cebuli, łososiowa, różowa, truskawkowa lub różowofioletowa.

—	Wino czerwone: barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu, wiśni lub rubinowoczerwona.

Aromat: dojrzałe owoce, aromat drzewny w przypadku kontaktu wina z drewnem, bez wad.

Smak: alkoholu (uczucie ciepła), słodyczy – w zależności od zawartości cukrów – bez wad.

*	Wino białe i wino różowe: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 180 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 240 mg/l

*	Wino czerwone: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 140 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 180 mg/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	13
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	15
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

7. Wino z przejrzałych winogron (naturalne słodkie)

KRÓTKI OPIS TEKSTOWY

Wygląd: czysty

—	Wino białe: barwa słomkowożółta o zielonkawym odcieniu, bladożółta, słomkowożółta lub żółta.

—	Wino różowe: barwa łupin cebuli, łososiowa, różowa, truskawkowa lub różowofioletowa.

—	Wino czerwone: barwa burgundowa, czerwonopurpurowa, czerwona przypominająca barwę owocu granatu, wiśni lub rubinowoczerwona.

Aromat: dojrzałe owoce, aromat drzewny w przypadku kontaktu wina z drewnem, bez wad.

Smak: średnio lub bardzo słodki. Wolny od wad.

*	Wino białe i wino różowe: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 180 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 240 mg/l

*	Wino czerwone: maksymalna zawartość dwutlenku siarki: 140 mg/l; jeżeli zawartość cukrów wynosi co najmniej 5 g/l – 180 mg/l

**	W przypadku nieokreślenia limitów obowiązują limity przewidziane w obowiązujących przepisach europejskich.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	13
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	15
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki enologiczne

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Szczególne praktyki enologiczne

Podczas zbiorów do produkcji win objętych ChNP wykorzystuje się wyłącznie zdrowe części winogron, które osiągnęły niezbędny stopień dojrzałości i w których potencjalna zawartość alkoholu wynosi co najmniej 9 % obj.

Do ekstrakcji moszczu lub wina oraz oddzielania go od wytłoków należy stosować odpowiednie ciśnienie, tak aby wydajność (połączenie metody ściągania soku i tłoczenia) nie przekraczała 74 litrów wina na 100 kilogramów winogron.

Praktyki związane z uprawą

Minimalna gęstość obsady wynosi 1 500 roślin na hektar rozmieszczonych równomiernie na całym obszarze nasadzenia.

b) Maksymalna wydajność

1.	Odmiany czerwone 62,9 hektolitra z hektara

2.	Odmiany czerwone 8 500 kilogramów winogron z hektara

3.	Odmiany białe 66,6 hektolitra z hektara

4.	Odmiany białe 9 000 kilogramów winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Gminy: Aguarón, Aladrén, Alfamén, Almonacid de la Sierra, Alpartir, Cariñena, Cosuenda, Encinacorba, Fuendetodos, Longares, Mezalocha, Muel, Paniza, Tosos, Villanueva de Huerva i Vistabella de Huerva.

7. Odmiany winorośli

CABERNET SAUVIGNON

CHARDONNAY

GARNACHA BLANCA

GARNACHA TINTA

MACABEO – VIURA

MAZUELA - CARIÑENA

MERLOT

SYRAH

TEMPRANILLO

8. Opis związku lub związków

Wina aragońskie wywodzą się z regionu nazywanego Celtyberia, na którego terenie znajdowało się rzymskie miasto Carae (dziś Cariñena), którego mieszkańcy pili wino wymieszane z miodem już w III wieku przed naszą erą. Już w 1696 r. na obszarze, który odpowiada gminom włączonym obecnie do obszaru objętego ChNP, ograniczono plantacje w zależności od jakości.

Właściwości poszczególnych rodzajów gleb występujących na obszarze geograficznym w połączeniu z niskimi opadami deszczu, skrajnymi temperaturami i północno-wschodnim wiatrem nazywanym „cierzo” tworzą selektywny ekosystem, w którym przez wieki kontynuowano uprawę winorośli, dzięki czemu powstał szczególny i niepowtarzalny produkt końcowy dostosowany do środowiska, z którego pochodzi.

Występujące odmiany są przystosowane do istniejących warunków glebowo-klimatycznych i wytrzymują te warunki, dzięki czemu produkuje się z nich gamę win wyjątkowych pod względem właściwości fizykochemicznych i sensorycznych charakterystycznych dla win wytwarzanych z dozwolonych odmian winorośli.

WINO

Dzięki ewolucji poszczególnych rodzajów gleby występujących na obszarze geograficznym w zależności od właściwości terenu, a także klimatowi i poszczególnym odmianom winorośli powstają wina charakteryzujące się intensywnymi, wyraźnymi i świeżymi aromatami, zrównoważonym, pełnym smakiem i znaczną trwałością.

WINO LIKIEROWE

Produkcja win likierowych stanowi element historii tego obszaru geograficznego. Sprzyjają jej warunki klimatyczne charakteryzujące się wysokimi temperaturami w ciągu dnia i ograniczonymi opadami, co umożliwia uzyskanie winogron o bardzo dużej zawartości cukrów, zwłaszcza w przypadku późnych zbiorów.

GATUNKOWE WINO MUSUJĄCE

Wytwórnie wina z przedmiotowego obszaru przeprowadzają ten proces enologiczny, w ramach którego stosuje się tradycyjne metody, od początku XX wieku. Ekstremalne temperatury i gleby bogate w wapień umożliwiają uprawę odmian winorośli, które nadają winom pełny i zrównoważony charakter. Dzięki niskim opadom i wysokiemu nasłonecznieniu winogrona mają naturalną zawartość alkoholu umożliwiającą produkcję gatunkowych win musujących zgodnych ze specyfikacjami.

WINA PÓŁMUSUJĄCE

Naturalna zawartość alkoholu, lekka kwasowość i intensywność aromatów owocowych, które charakteryzują wina półmusujące, wynikają z długiej ekspozycji na działanie promieni słonecznych zapewniającej optymalny stopień nasłonecznienia, a także ze znacznych różnic temperatur spowodowanych klimatem kontynentalnym panującym na obszarze i niewielkim ryzykiem wystąpienia opadów w okresie dojrzewania winogron.

WINO Z PRZEJRZAŁYCH WINOGRON

Praktyka polegająca na opóźnianiu zbiorów na obszarze geograficznym chronionej nazwy pochodzenia „Cariñena” mająca na celu uzyskanie winogron o wyższej zawartości cukrów przyczynia się do wytworzenia w produkcie charakterystycznych aromatów dojrzałych owoców i uwydatnia jego słodki smak lub uczucie ciepła spowodowane zawartością alkoholu; równowaga ta wynika z długiego okresu nasłonecznienia winogron w całym okresie dojrzewania.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Etykiety handlowe właściwe dla każdej zarejestrowanej wytwórni wina należy przekazać organowi regulacyjnemu zgodnie z wymogami przewidzianymi w specyfikacji produktu w celu wpisania ich do rejestru etykiet.

Na etykiecie musi obowiązkowo znajdować się jedno z dwóch określeń wskazanych poniżej:

Denominación de Origen „Cariñena” [nazwa pochodzenia, tradycyjny termin, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1308/2013] lub Denominación de Origen Protegida „Cariñena” (chroniona nazwa pochodzenia). Produkt przeznaczony do spożycia będzie opatrzony znakami gwarancyjnymi, numerowanymi i wydawanymi przez organ regulacyjny, które zostaną naniesione w zarejestrowanej wytwórni wina w sposób uniemożliwiający ich ponowne wykorzystanie.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Transport i butelkowanie poza obszarem produkcji stanowi zagrożenie dla jakości wina. Butelkowanie na obszarze pochodzenia pozwala zachować właściwości i cechy produktu.

Butelkowanie jest ważną czynnością, podczas której należy przestrzegać ścisłych wymogów. Dlatego butelkowanie na obszarze wyznaczonym w specyfikacji produktu jest niezbędne, aby zachować wszystkie właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne wina.

Link do specyfikacji produktu

https://www.aragon.es/documents/20127/60698006/Pliego_de_condiciones_DOP_Cari%C3%B1ena_vc_2022.pdf/4c84782b-a115-c455-0319-42216ec432da?t=1666097211187

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

5.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 160/97

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 160/11)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

SPECYFIKACJA PRODUKTU BĘDĄCEGO GWARANTOWANĄ TRADYCYJNĄ SPECJALNOŚCIĄ

„Twaróg wędzony”

Nr UE: TSG-PL-2779 – 29.6.2021

Państwo członkowskie lub państw trzecie: Polska

1. Nazwy, które mają być zarejestrowane

„Twaróg wędzony”

2. Typ produktu [zgodnie z Załącznikiem XI]

Klasa 1.3. Sery

3. Podstawy do rejestracji

3.1. Czy produkt

☒	jest wynikiem sposobu produkcji lub przetwarzania odpowiadającego tradycyjnej praktyce w odniesieniu do tego produktu lub środka spożywczego, lub jego skład odpowiada takiej praktyce.

☐	jest wytwarzany z tradycyjnie stosowanych surowców lub składników.

„Twaróg wędzony” to szczególny rodzaj sera twarogowego niedojrzewającego, którego tradycyjna praktyka wytwarzania wynosi około 40 lat. Metoda przygotowania, wygląd, barwa i smak nadają „twarogowi wędzonemu” tradycyjny charakter.

Metoda produkcji opiera się na wywodzących się z tradycyjnych procesów:

—	wędzeniu sera na gorąco dymem pochodzącym ze spalania drewna wybranych drzew liściastych,

—	soleniu poprzez nacieranie sera solą albo zanurzanie sera w solance.

W procesie produkcji szczególną rolę zajmuje proces wędzenia, który nie jest powszechnie praktykowany w odniesieniu do serów kwasowych (twarogowych) produkowanych w Polsce ze względu na ich stosunkowo niską zawartość suchej masy, co utrudnia proces wędzenia. To dzięki wędzeniu i soleniu (solenie w odniesieniu do serów twarogowych nie jest w Polsce powszechną praktyką) produkt zyskuje swój specyficzny smak i aromat.

3.2. Czy nazwa

☐	jest tradycyjnie stosowana w odniesieniu do konkretnego produktu;

☒	określa tradycyjny lub specyficzny charakter produktu.

Stosowana nazwa „twaróg wędzony” odzwierciedla specyficzny charakter produktu wynikający z poddania go procesowi wędzenia.

4. Opis

4.1. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1, w tym jego najważniejszych cech fizycznych, chemicznych, mikrobiologicznych lub organoleptycznych, świadczących o jego szczególnym charakterze (art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 668/2014”)

„Twaróg wędzony” to szczególny rodzaj sera twarogowego niedojrzewającego w postaci niewielkiej bryły o kształcie cylindrycznym i masie 250–300 g lub prostopadłościennym o zmiennej masie jednostkowej 200–300 g, o barwie typowej dla produktu poddanego naturalnemu wędzeniu dymem z drewna drzew liściastych (barwa: od kremowo-żółtej do lekko brązowej). Ser otrzymywany jest z mleka krowiego. W przypadku „twarogu wędzonego” z przyprawami na powierzchni oraz na przekroju sera widoczne są cząstki zastosowanych dodatków smakowych (mogą to być: sól czosnkowa, czosnek, pieprz, papryka, koper, czarnuszka lub kminek). Termin przydatności do spożycia wynosi 30 dni od daty produkcji.

„Twaróg wędzony” cechują następujące parametry organoleptyczne i fizykochemiczne:

Cechy	Wymagania
Smak i zapach	Lekko kwaśny, lekko słony do słonego, smak i zapach wędzenia. W przypadku produktu z dodatkami (przyprawami) wyraźny smak i zapach użytych przypraw.
Struktura i konsystencja	Miąższ jednolity, dopuszcza się lekko kruchy i lekko twardy; dopuszcza się szczeliny międzyziarnowe.
Barwa	Miąższ sera biały do kremowego, zabarwienie powierzchni sera od kremowo-żółtego do lekko brązowego, niejednolite
Kwasowość czynna pH	Nie mniej niż 4,2
Zawartość soli %	Dla produktu samoprasowanego: nie więcej niż 3,0 Dla produktu prasowanego: nie więcej niż 2,0
Zawartość wody %	Nie więcej niż 70 %
Zawartość tłuszczu %	Dla produktu samoprasowanego: 17,0 ± 3,0 Dla produktu prasowanego: 9,0 ± 1,5

Proces wędzenia, oprócz nadania produktowi dymnego smaku i zapachu, powoduje wydłużenie terminu przydatności, co stanowi wyróżnik tego sera względem innych serów kwasowych (twarogów). Jest to efekt zarówno działania podwyższonej temperatury podczas procesu wędzenia, solenia, jak i właściwości dymu wędzarniczego.

4.2. Opis metody wytwarzania produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1, obowiązkowo stosowanej przez producenta, w tym, w stosownych przypadkach, charakteru i właściwości używanych surowców lub składników oraz metody przygotowywania produktu (art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014)

ETAP I

Pozyskiwanie surowca.

Surowcem do produkcji „twarogu wędzonego” jest surowe mleko krowie.

Przechowywanie mleka surowego.

Mleko przed produkcją może być przechowywane nie dłużej niż 24 godziny w temperaturze poniżej 8 °C.

ETAP II

Podgrzewanie mleka, odgazowanie, wirowanie i normalizacja tłuszczu.

Mleko surowe jest podgrzewane w wymienniku ciepła do temperatury ok. 65 °C gdzie podlega odgazowaniu, a następnie separacji tłuszczu na wirówce czyszcząco-odtłuszczającej. Po wirowaniu normalizuje się w mleku zawartość tłuszczu do poziomu min. 3,5 % w przypadku produkcji twarogu wędzonego samoprasowanego lub do poziomu min. 1,6 % w przypadku produkcji twarogu wędzonego prasowanego.

Pasteryzacja mleka.

Mleko jest pasteryzowane w temperaturze 74–80 °C z 45 sekundowym przetrzymaniem w temperaturze pasteryzacji.

Wychładzanie.

Mleko po pasteryzacji zostaje wychłodzone do ok. 20–30 oC, adekwatnie do stosowanej temperatury zaszczepiania mleka na sery twarogowe (patrz Etap III). Mleko kieruje się do kotła twarożkarskiego.

ETAP III

Zaszczepianie.

Do mleka wprowadza się kultury mezofilnych bakterii fermentacji mlekowej w postaci szczepionki bezpośredniej. W zależności od specyfiki stosowanych kultur bakterii oraz pory roku zaszczepianie odbywa się w temperaturze 20–30 °C, przy czym niższe temperatury stosowane są latem, a wyższe w okresie zimowym. Mleko w kotle miesza się przez 15–30 minut po dodaniu szczepionki.

Koagulacja.

Koagulacja mleka zachodzi w czasie 12–18 godzin w zależności od zastosowanej temperatury i rodzaju dodanych kultur bakterii. Fermentację prowadzi się do osiągnięcia wartości pH poniżej 4,65. Obróbkę skrzepu poprzedza ocena jego zwięzłości polegająca na ręcznym przełamaniu skrzepu przez twarożkarza. Skrzep, który na przełomie jest gładki, nadaje się do krojenia będącego kolejnym etapem produkcji.

Obróbka skrzepu.

Skrzep delikatnie kroi się i pozostawia na kilka minut – z powierzchni skrzepu po krajaniu wydziela się serwatka. Dalsza obróbka polega na mieszaniu, którego intensywność zwiększa się wraz ze wzmacnianiem odwadniającego się skrzepu i rozpoczyna się proces dogrzewania w tempie ok. 1–2 °C/10 min. Zwykle podgrzewa się gęstwę twarogową o ok. 8–10 °C powyżej temperatury zaprawiania (zaszczepiania), przy okresowym mieszaniu. O zakończeniu dogrzewania decyduje twarożkarz na podstawie oceny organoleptycznej stopnia osuszenia ziarna twarogowego. Wówczas gęstwę pozostawia się na kilka minut bez mieszania w celu oddzielenia się serwatki od ziarna twarogowego (ziarno wypływa ku górze, serwatka gromadzi się w dolnej części kotła). Obróbka skrzepu trwa łącznie od 1,5 do 2 godzin.

Odczerpywanie serwatki.

Po zakończeniu dogrzewania odczerpuje się serwatkę w ilości ok. 60 % mleka użytego do produkcji.

Wstępne ociekanie i wylewanie gęstwy.

Gęstwę twarogową przekazuje się pod prasy (w przypadku produkcji twarogu wędzonego prasowanego) lub na standaryzator gęstwy (w przypadku produkcji twarogu wędzonego samoprasowanego), na którym następuje wstępne oddzielenie serwatki od ziarna twarogowego.

W przypadku produktu z dodatkami do gęstwy na tym etapie wprowadza się dodatki warzywne lub przyprawy. Dozwolone jest używanie następujących dodatków – w nawiasach podano maksymalne ilości dodatku w odniesieniu do 100 kg gotowego wyrobu:

—	soli czosnkowej (0,25 kg)

—	czosnku mielonego suszonego (0,3 kg).

—	pieprzu naturalnego mielonego lub młotkowanego (0,3 kg),

—	pieprzu ziołowego (0,5 kg),

—	nasienia kopru (0,5 kg),

—	nasienia kminku (0,5 kg),

—	papryki słodkiej lub ostrej w proszku (w różnych proporcjach – łącznie 0,8 kg),

—	nasienia czarnuszki (0,25 kg).

Nasiona kminku lub kopru przed dodaniem należy sparzyć gorącą wodą.

Zezwala się na mieszanie ze sobą w/w dodatków –w takim przypadku maksymalne ilości dodatków w odniesieniu do 100 kg gotowego wyrobu sumują się. Łączna masa dodatków nie może przekroczyć 1 kg na 100 kg gotowego wyrobu.

Na tym etapie dopuszcza się dodanie do gęstwy soli w ilości do 1 kg na 100 kg gotowego wyrobu. W przypadku zastosowania dodatku soli czosnkowej ilość dodanej soli na tym etapie produkcji nie może przekraczać 0,75 kg na 100 kg gotowego produktu.

Samoprasowanie w formach lub prasowanie pod prasami.

W przypadku produkcji twarogu wędzonego samoprasowanego w formach: ze standaryzatora ziarno jest wylewane do form, które następnie są sztaplowane (układane jedna na drugiej). Po trwającym do 30 minut ociekaniu wstępnie uformowany twaróg w formach odwraca się i poddaje dalszemu ociekowi serwatki w magazynie chłodniczym.

W przypadku produkcji twarogu wędzonego prasowanego gęstwę wylewa się ręcznie w chusty twarożkarskie, które umieszcza się warstwowo jedna na drugiej pod prasami. Tak przygotowane porcje prasuje się pod naciskiem ok. 10 N/kg masy sera i stopniowo zwiększa nacisk do 30 N/kg. Czas prasowania wynosi 30–60 minut, przy czym uzależniony jest on od stopnia osuszenia ziarna w procesie dogrzewania. Ser po prasowaniu odwija się z chust i kroi na prostopadłościany.

Na tym etapie sery uzyskują swój ostateczny kształt:

—	w przypadku twarogu samoprasowanego – cylindra o średnicy ok. 10 cm i masie jednostkowej wynoszącej 250–300 g,

—	w przypadku twarogu wędzonego prasowanego – prostopadłościanu o wymiarach podstawy ok. 12 × 8 cm i masie ok. 250 g.

Po procesie samoprasowania albo prasowania zawartość wody w twarogu powinna wynosić poniżej 70 %.

Twaróg następnie wprowadza się do chłodni. Czas chłodzenia wyznaczony jest przez okres potrzebny do osiągnięcia temperatury poniżej 15 °C twarogu, ale nie przekracza on 24 godzin.

ETAP IV

Solenie.

Solenie w przypadku sera samoprasowanego prowadzi się w solance. Dopuszcza się wówczas wykorzystywanie nazwy „twaróg wędzony” z dookreśleniem „solankowy”. Ser zanurza się w zbiorniku z solanką i przetrzymuje w nim przez czas niezbędny do osiągnięcia zawartości soli na poziomie ok. 1,5 %, co trwa zwykle kilkanaście do kilkudziesięciu minut. Czas solenia uzależniony jest od stężenia solanki – im wyższe stężenie, tym krótszy czas solenia. Początkowe stężenie solanki powinno wynosić ok. 21 %.

Solenie w przypadku sera prasowanego polega na dwustronnym, równomiernym rozprowadzeniu soli i nacieraniu powierzchni twarogu. Ser należy następnie schłodzić i podsuszyć podmuchem powietrza o temperaturze 2–8 °C. W czasie ochładzania i podsuszania należy ser odwrócić.

ETAP V

Wędzenie.

Ser wykładany jest na wózki wędzarnicze z perforowanymi przekładkami (perforacje pozwalają na dostęp dymu również do powierzchni sera pozostającej w kontakcie z przekładką). Wózki z twarogiem umieszcza się w komorach wędzarniczych, do których dostarczany jest dym. Do procesu wędzenia używa się dymu pochodzącego ze spalania drewna bukowego i olchowego – dopuszcza się wykorzystywanie wytwornic dymu naturalnego oraz zrębków wędzarniczych bukowych i olchowych. Proces wędzenia przebiega w temperaturze od 40 do 65 °C i prowadzi się do czasu uzyskania barwy typowej dla gotowego wyrobu.

Wychładzanie.

Uwędzony twaróg na wózkach przewozi się z komór wędzarniczych do wydzielonych chłodni i wychładza twaróg do temperatury poniżej 15 °C, co trwa zwykle od 12 do 24 godzin.

ETAP VI

Pakowanie.

Ser twarogowy wędzony po wychłodzeniu jest pakowany w atmosferze gazów ochronnych (mieszanina azotu i dwutlenku węgla) lub z zastosowaniem pakowania w obniżonym ciśnieniu.

Czynności niedozwolone w procesie produkcji:

—	używanie preparatów dymu wędzarniczego,

—	wędzenie sera na zimno.

4.3. Opis najważniejszych elementów decydujących o tradycyjnym charakterze produktu (art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014)

Główne elementy świadczące o tradycyjnym charakterze produktu zawierają podstawowe elementy, które nie uległy zmianie, wraz z dokładnymi i dobrze udokumentowanymi odesłaniami.

Ser twarogowy (twaróg) (2) to od kilkuset lat wytwarzany w Polsce wyrób mleczarski powstający w oparciu o zakwaszanie mleka, późniejsze jego podgrzanie, oddzielenie serwatki i prasowanie. Sery twarogowe to wyroby typowe dla krajów Europy Wschodniej i Środkowej. Polski termin „twaróg” nie posiada odpowiednika w językach państw zachodnich, a typowe polskie twarogi nie są w tych krajach znane.

Jak można przeczytać w pracy Jana Licznerskiego pt. „Serowarstwo” wydanej po raz pierwszy w 1922 roku „lud polski od niepamiętnych czasów wszędzie wytwarzał z twarogu tzw. gomółki i suszył je na zapas”. Gomółki to spłaszczone kule z twarogu, które były utrwalane za pomocą suszenia (3).

Rozwój serowarstwa na terenach Polski postępuje przede wszystkim w XVIII i XIX wieku za sprawą migracji osadników olenderskich (tak nazywano przybyszy z Holandii, Prus, Niemiec), którzy rozpowszechnili chów bydła nizinnego, a wraz z nim różne praktyki obróbki mleka i techniki produkcji serów. Gospodarka olędrów nastawiona była głównie na hodowlę krów mlecznych i związane z nią mleczarstwo, zwłaszcza serowarstwo.

Niezaprzeczalnie to właśnie twaróg był pierwszym produktem, który zaczęto wyrabiać z mleka. Ten najprostszy w produkcji rodzaj zakwaszanego sera jest w sposób niemal niezmieniony wytwarzany po dzień dzisiejszy.

Najistotniejszym aspektem pozwalającym na zrozumienie specyfiki produkcji serowarskiej w XVIII i XIX wieku jest fakt, iż „twarogiem” nazywano wówczas zarówno produkt otrzymany w wyniku koagulacji kwasowej (z udziałem rodzimych bakterii fermentacji mlekowej lub po dodaniu kwasu), jak i skrzep wydzielony z pomocą podpuszczki otrzymywanej z żołądków cielęcych. Ten ostatni nazywano twarogiem ze słodkiego mleka (4).

W historycznym piśmiennictwie zamiennie stosuje się sformułowania dotyczące zarówno serów twarogowych, jak i podpuszczkowych. Jedynie na podstawie szczegółowych opisów pozyskiwania i technik wytwarzania serów uzyskujemy dokładną informację o tym, o jakim produkcie jest mowa. W materiałach Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi – „Z badań nad pożywieniem ludu Łowickiego (1880-1939)” – Jan Piotr Dekowski opisuje technologię produkcji współczesnego „twarogu” określając go „serem” wyrabianym z zsiadłego mleka, od którego odsączano serwatkę. Autor dodaje, że otrzymany w ten sposób „twaróg” solono i niekiedy dodawano przypraw.

Symptomatyczne są próby poszukiwania metod przedłużenia trwałości serów twarogowych poprzez suszenie, solenie, a także wędzenie i przechowywanie w odpowiednich warunkach. Obserwujemy także różne formy kulinarnego wykorzystania twarogów, zwykle z zastosowaniem solenia, przypraw i warzyw.

Pierwsze wzmianki na temat wędzenia twarogu (zwanego wówczas „serem zrobionym sposobem zwyczajnym”) można znaleźć w publikacji z 1837 r. Antoniego Wagi (5). Autor pisze, że serowi zrobionemu sposobem zwyczajnym można nadać przyjemny smak poprzez wędzenie, a zarazem ochronić go przed pleśnieniem i gniciem. Przestrzega również przed wędzeniem w zbyt wysokiej temperaturze, co mogłoby doprowadzić do powstania pęcherzy albo rozpuszczenia się produktu. Uwaga ta jest ciągle aktualna, ponieważ dobranie odpowiedniej temperatury i czasu wędzenia twarogu wymaga wiedzy i doświadczenia technologicznego. W ówczesnych czasach używano gałęzi jałowca. Jednakże w miarę postępu technologicznego drewno to zostało zastąpione drewnem drzew liściastych (bukowych i olchowych). Wynika to z postępu technologicznego – wędzenie drewnem drzew iglastych powoduje gorzki smak, ciemny kolor i osadzanie się lepkich substancji, które mają negatywny wpływ na zdrowie ludzi.

W podręczniku z 1971 r. pt. „Technologia mleczarstwa. Część II.” autorstwa Tadeusza Obrusiewicza wymienia się „twarogi wędzone” jako wyprodukowane w sposób przedłużający ich trwałość i nadający nowe atrakcyjne cechy organoleptyczne.

Przemysłowa produkcja serów twarogowych czerpie z oryginalnych technologii stosowanych wcześniej w gospodarstwach domowych i niewielkich przetwórniach folwarcznych.

O tradycyjnym charakterze technologii twarożkarskiej decydują następujące elementy (6):

—	rodzaj surowca: mleko odtłuszczone, mleko standaryzowane pod względem zawartości tłuszczu,

—	stopień obróbki termicznej mleka: na ogół pasteryzacja krótkotrwała w temp. około 74 °C przez kilkanaście sekund albo 80–85 °C przez kilka lub kilkanaście sekund,

—	metoda wytrącania białek (głównie kazeiny): kwasowa pośrednia, przez ukwaszenie mleka (do pH ok. 4,6) za pomocą bakterii kwasu mlekowego,

—	sposób obróbki skrzepu lub skoagulowanej ziarnistej masy: wielkość, stopień osuszenia i zakres zmian pH ziarna,

—	stopień końcowej obróbki masy twarogowej: ociekanie, prasowanie.

Technologia produkcji sera twarogowego z przeznaczeniem na „twaróg wędzony” pozostaje wierna tradycji z uwagi na specyficznie, niżej wymienione, czynności technologiczne opisane np. w instrukcji nr 342 z roku 1976 r. dotyczącej produkcji serów twarogowych niedojrzewających wydanej przez Centralny Związek Spółdzielni Mleczarskich w Polsce:

—	zastosowanie jako surowca mleka o standaryzowanej zawartości tłuszczu,

—	pasteryzacja krótkotrwała,

—	koagulacja pod wpływem kwasu mlekowego wytwarzanego przez bakterie fermentacji mlekowej – czas trwania procesu od 12 do 18 godzin,

—	krajanie skrzepu, mieszanie i dogrzewanie/dosuszanie ziarna,

—	prasowanie lub samoprasowanie sera.

Technologia produkcji wyrobu pod nazwą „twaróg wędzony” w warunkach przemysłowych została wdrożona na początku lat 80-tych XX wieku. Wtedy to opisano technologię wytwarzania sera twarogowego wędzonego w instrukcji technologicznej nr 256/83 wydanej przez Wojewódzki Związek Spółdzielni Mleczarskich w Poznaniu, a wymagania jakościowe zawarto w normie zakładowej: ZN-83/CZSMl/A-85 opublikowanej w 1983 r. przez WZSMl w Poznaniu. Z uwagi na specyfikę gospodarki centralnie planowanej norma ta obowiązywała zakłady produkujące „twaróg wędzony w całym kraju”. W produkcji twarogu wędzonego do chwili obecnej przestrzega się wszystkich reżimów technologicznych ustalonych w w/w instrukcji w zakresie czynności nadających produktowi specyficzne cechy dot. solenia i wędzenia.

Kolejne źródła nawiązujące do twarogu wędzonego bazują na normie zakładowej i instrukcji technologicznej.

W artykule pt. „Twarogi kwasowe – przetwórstwo” opublikowanym w prasie branżowej („Przegląd Mleczarski”, 2008) dr inż. Krzysztof Bohdziewicz zauważa, że naturalna tendencją w produkcji twarogu było przedłużenie jego trwałości a obecnie jest to zwiększenie wartości żywieniowej i atrakcyjności konsumenckiej. Wśród tego typu produktów wymieniony jest „twaróg wędzony” w rozumieniu normy zakładowej z 1983 r. Jest tam również nawiązanie do solenia produktu oraz ewentualnego dodawania przypraw.

Względem procedur opisanych w instrukcji i normie z 1983 r. na przestrzeni lat dopuszczono wykorzystywanie dwóch rodzajów solenia poprzedzających proces wędzenia – solenie poprzez nacieranie sera solą, tzw. na sucho (w przypadku serów prasowanych) oraz poprzez zanurzanie sera w solance (w przypadku serów samoprasowanych). Oba te systemy odnoszą się do metod tradycyjnie stosowanych w produkcji serowarskiej (7). Wprowadzenie metody solenia poprzez zanurzanie sera w solance pozwoliło poprawić standaryzację jakości wyrobu, nie wpływając na finalne właściwości produktu.

Wędzenie, obok solenia i suszenia, uznawane jest za jedną z najstarszych metod utrwalania żywności. W obecnych czasach, gdy do utrwalania żywności powszechnie stosuje się procesy chłodzenia, zamrażania, liofilizacji, sterylizacji i konserwacji, proces wędzenia w znacznym stopniu utracił swoją rolę zabiegu utrwalania żywności, jednocześnie wzmocniła się jego rola jako procesu tradycyjnego uszlachetniania przetworów.

W procesie wędzenia twarogu używano dymu pochodzącego ze spalania drewna drzew liściastych. W towarowej produkcji twarogu wędzonego dym wytwarza się w komorze połączonej kanałami dymowymi z właściwą komorą wędzarniczą, gdzie sery twarogowe układa się na specjalnych stelażach. Z czasem zaczęto wykorzystywać nowe urządzenia służące do wędzenia – wprowadzono użycie wytwornic dymu naturalnego oraz wykorzystanie zrębków wędzarniczych bukowych i olchowych. Dzięki tym zabiegom proces jest bezpieczniejszy i daje szersze możliwości standaryzacji systemu wędzenia zachowując jednocześnie specyficzne cechy i właściwości produktu oraz tradycyjną metodę wędzenia na gorąco. Ten sposób stosowany jest obecnie.

Zachowano tym samym pierwotny charakter i specyficzne cechy produktu, uznając niezmiennie za podstawy jego wyjątkowej jakości, tak cenionej przez konsumentów, proces solenia twarogu i wędzenie „na gorąco” dymem z drewna drzew liściastych.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Polski termin „twaróg” oznacza masę kazeinową skoagulowaną metodą kwasową lub kwasowo-podpuszczkową i odpowiednio osuszoną – najczęściej do zawartości 65–75 % wody.

(3) J. Licznerski, „Serowarstwo”, Warszawa 1922.

(4) Antoni Waga w poradniku: „Teorya gospodarowania wewnętrznego, czyli zbiór wiadomości potrzebnych gospodyniom, dla użytku Instytutów Żeńskich” wydanej w roku 1837 nadmienia:

(5) j.w.

(6) E. Pijanowski, J.Gaweł „Zarys chemii i technologii mleczarskiej, tom III” PWRiR Warszawa, wydanie trzecie, zmienione 1986, s. 222–223.

(7) E.Pijanowski, J.Gaweł „Zarys chemii i technologii mleczarskiej, tom III” PWRiR Warszawa, wydanie trzecie, zmienione 1986, s. 117–123.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 160

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 66 5 maja 2023

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 160/01	Zawiadomienie Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw	1
2023/C 160/02	Komunikat Komisji – Komunikat na podstawie art. 3 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 20 i art. 22 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/914 w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004	11

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 160/03	Kursy walutowe euro – 4 maja 2023 r.	14
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2023/C 160/04	Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów	15
2023/C 160/05	Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów	28
2023/C 160/06	Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów	40
2023/C 160/07	Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów	52

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2023/C 160/08	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.11111 – UBS / CREDIT SUISSE) ( 1 )	63
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2023/C 160/09	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	65
2023/C 160/10	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	89
2023/C 160/11	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	97