3.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 156/2

STATUT ACTRIS ERIC

(2023/C 156/02)

PREAMBUŁA

MAJĄC NA UWADZE, że nauka o zmianie klimatu i jakości powietrza wymaga zrozumienia przestrzennej i czasowej zmienności elementów składowych atmosfery charakteryzujących się krótkim okresem występowania;

MAJĄC NA UWADZE, że pełniejsze zrozumienie czynników wywołujących zmianę klimatu i zanieczyszczenie powietrza wymaga obserwacji czterowymiarowego rozkładu elementów składowych atmosfery charakteryzujących się krótkim okresem występowania;

MAJĄC NA UWADZE, że pełniejsze zrozumienie atmosferycznej zmienności elementów składowych atmosfery charakteryzujących się krótkim okresem występowania wymaga wiedzy na temat złożonych procesów napędzających ich interakcje;

MAJĄC NA UWADZE, że nauka o zmianie klimatu i jakości powietrza wymaga zapewnienia dostępu do długookresowych danych z obserwacji dostarczanych z odpowiednią dokładnością, obejmujących odpowiednie obszary geograficzne;

MAJĄC NA UWADZE, że doskonalenie wiedzy i technologii na potrzeby nauki o zmianie klimatu i jakości powietrza wymaga dostępu do wyposażonych w odpowiednie urządzenia platform badawczych w atmosferze naturalnej i kontrolowanej;

MAJĄC NA UWADZE, że ACTRIS zapewnia wyjątkową wiedzę ekspercką w zakresie metrologii aerozoli, chmur i reaktywnych gazów śladowych, w ramach dostarczania danych dotyczących zmienności elementów składowych atmosfery charakteryzujących się krótkim okresem występowania oraz w ramach procedur dostępu do tych informacji;

MAJĄC NA UWADZE, że związane z danymi produkty ACTRIS są niezbędne w celu zapewnienia kompletności systemu obserwacji Ziemi w zakresie klimatu i jakości powietrza oraz pozwalają na eliminowanie niepewności w modelach systemu klimatycznego i ziemskiego służących opracowywaniu zrównoważonych rozwiązań w odpowiedzi na wyzwania środowiskowe;

MAJĄC NA UWADZE, że celem ACTRIS jest zwiększenie poziomu technologii wykorzystywanej w rozproszonej infrastrukturze badawczej oraz jakości usług oferowanych bardzo szerokiej społeczności użytkowników, obejmującej partnerów z sektora prywatnego;

MAJĄC NA UWADZE, że ACTRIS wspiera również szkolenie operatorów i użytkowników oraz wzmacnia powiązania między badaniami, edukacją i innowacjami w dziedzinie nauk o atmosferze i klimacie;

ZATEM:

członkowie i obserwatorzy wymienieni w załączniku I

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ 1

ELEMENTY ZASADNICZE

Artykuł 1

Nazwa

Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 723/2009 ustanawia się infrastrukturę do badania aerozoli, chmur i gazów śladowych (ACTRIS) jako konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) o nazwie „ACTRIS ERIC”.

Artykuł 2

Zadania i działania

1. Celem ACTRIS jest opracowywanie wysokiej jakości zintegrowanych zbiorów danych w dziedzinie nauk o atmosferze oraz świadczenie usług, w tym usług związanych z dostępem do wyposażonych w odpowiednie urządzenia platform, dostosowanych do zastosowań naukowych i technologicznych.

2. Głównym zadaniem ACTRIS ERIC jest utworzenie i prowadzenie rozproszonej infrastruktury badawczej oraz koordynacja strategicznego i finansowego rozwoju oraz długoterminowego funkcjonowania ACTRIS.

3. W ramach realizacji swojego głównego zadania i zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym statucie ACTRIS ERIC prowadzi następujące działania:

a)	koordynuje i monitoruje odpowiednie dostarczanie danych z obiektów krajowych;

b)	koordynuje i monitoruje działania w obiektach centralnych oraz strategie rozwoju ich usług;

c)	zapewnia otwarty i terminowy dostęp do danych i związanych z danymi produktów ACTRIS za pośrednictwem centrum danych;

d)	zarządza fizycznym i zdalnym dostępem do centrów tematycznych, centrum danych i obiektów krajowych.

4. ACTRIS ERIC może również prowadzić następujące działania:

a)	promowanie ACTRIS wśród społeczności naukowych, sektora prywatnego i ogółu społeczeństwa;

b)	wdrażanie rozwiązań na rzecz rozwoju społecznego i technologicznego związanych z zadaniem i działaniami określonymi w art. 2 ust. 2 i 3 statutu;

c)	rozwijanie wspólnych działań z grupami użytkowników, w tym z przedstawicielami sektora;

d)	promowanie transferu wiedzy do podmiotów z sektora, społeczeństwa i decydentów politycznych;

e)	harmonizacja wdrażania ACTRIS w świetle krajowych priorytetów i strategii;

f)	promowanie zasobów ACTRIS do celów kształcenia i szkolenia;

g)	współpraca i współdziałanie z innymi infrastrukturami badawczymi w powiązanych i uzupełniających się dziedzinach;

h)	wspieranie szkoleń, działań informacyjnych i współpracy międzynarodowej;

i)	uczestnictwo w działaniach naukowo-badawczych istotnych w kontekście jej zadania w roli partnera finansującego lub finansowanego oraz

j)	wszelkie inne powiązane działania niezbędne do realizacji jej zadania.

5. ACTRIS ERIC realizuje swoje główne zadanie na zasadzie niedochodowej. Bez uszczerbku dla zasad mających zastosowanie do pomocy państwa ACTRIS ERIC może prowadzić działalność gospodarczą w ograniczonym zakresie, pod warunkiem że jest ona ściśle związana z jej głównym zadaniem i nie zagraża jego realizacji. ACTRIS ERIC ewidencjonuje oddzielnie koszty i przychody ze swojej działalności gospodarczej i stosuje ceny rynkowe za świadczone usługi, a gdy ustalenie cen rynkowych jest niemożliwe – ceny pokrywające pełne koszty usługi powiększone o rozsądną marżę. Wszelkie dochody z tytułu tej ograniczonej działalności gospodarczej są wykorzystywane przez ACTRIS ERIC w celu poprawy i wzmocnienia jej zadania.

Artykuł 3

Lokalizacja i siedziba statutowa

1. ACTRIS ERIC jest rozproszoną infrastrukturą badawczą z siedzibą statutową w Helsinkach w Finlandii, posiadającą jednostki biura centralnego w Finlandii i we Włoszech.

2. Rozproszona infrastruktura badawcza obejmuje centrum danych, centra tematyczne i obiekty krajowe zlokalizowane w różnych krajach. Centrum danych, centra tematyczne i obiekty krajowe są połączone z ACTRIS ERIC na podstawie umów zawartych z organizacjami, które prowadzą te obiekty.

Artykuł 4

Czas trwania i likwidacja

1. ACTRIS ERIC ustanawia się na czas nieokreślony, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących likwidacji ERIC.

2. Decyzję o likwidacji ACTRIS ERIC podejmuje walne zgromadzenie zgodnie z art. 18 ust. 8 statutu.

3. Aktywa pozostałe po spłacie zadłużenia ACTRIS ERIC rozdziela się między członków, stałych obserwatorów i obserwatorów proporcjonalnie do ich skumulowanego rocznego wkładu pieniężnego w ACTRIS ERIC, o ile walne zgromadzenie nie postanowi inaczej.

4. Bez zbędnej zwłoki po podjęciu decyzji o likwidacji, a w każdym przypadku nie później niż w ciągu 10 dni od podjęcia takiej decyzji, ACTRIS ERIC powiadamia o niej Komisję Europejską. Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu dziesięciu dni od zakończenia procedury likwidacji, ACTRIS ERIC powiadamia Komisję Europejską o tym fakcie.

5. ACTRIS ERIC przestaje istnieć z dniem opublikowania przez Komisję Europejską stosownego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Odpowiedzialność i ubezpieczenie

1. ACTRIS ERIC odpowiada za swoje długi.

2. Odpowiedzialność finansowa członków, stałych obserwatorów i obserwatorów za długi ACTRIS ERIC jest ograniczona do wysokości wniesionych przez nich rocznych wkładów na rzecz ACTRIS ERIC.

3. ACTRIS ERIC zawiera odpowiednią umowę ubezpieczenia obejmującą elementy ryzyka związanego z utworzeniem i funkcjonowaniem ACTRIS ERIC.

Artykuł 6

Polityka dostępu w odniesieniu do użytkowników

1. ACTRIS ERIC zapewnia skuteczny dostęp do danych, narzędzi i usług. Niedyskryminacyjne ustalanie priorytetów odbywa się z uwzględnieniem zasług naukowych, technicznej wykonalności lub innych odpowiednich kryteriów związanych z celem ACTRIS.

2. Dostęp musi opierać się na zasadzie otwartego dostępu zgodnie z kryteriami, procedurami i trybem określonymi w dokumentach ACTRIS ERIC dotyczących polityki w zakresie danych oraz polityki w zakresie dostępu i usług zatwierdzonych przez walne zgromadzenie. Procedury i kryteria oceny podaje się do publicznej wiadomości na stronie internetowej ACTRIS ERIC. ACTRIS ERIC zapewnia wytyczne dla użytkowników, w tym za pośrednictwem swojej strony internetowej, w celu ułatwienia dostępu do danych, narzędzi i usług.

Artykuł 7

Polityka w zakresie oceny

Działalność ACTRIS ERIC podlega corocznej ocenie przez Radę konsultacyjną ds. nauki i innowacji. Usługi, działania i zarządzanie ACTRIS są ponadto oceniane co najmniej raz na pięć lat przez niezależnych zewnętrznych oceniających, którzy nie mogą być członkami Rady konsultacyjnej ds. nauki i innowacji i którzy są wyznaczeni przez walne zgromadzenie i przedkładają mu sprawozdania.

Artykuł 8

Polityka upowszechniania wyników badań

1. ACTRIS ERIC promuje otwartą naukę i innowacje oraz zachęca użytkowników do publicznego udostępniania wyników ich badań. Wykorzystywanie danych, usług i infrastruktury ACTRIS jest uznawane w publikacjach i wszelkich innych dokumentach. Więcej szczegółowych informacji znajduje się w przepisach wewnętrznych ACTRIS ERIC.

2. ACTRIS ERIC wykorzystuje różne kanały, aby dotrzeć do odbiorców docelowych, w tym portal internetowy, media społecznościowe, biuletyny, warsztaty, udział w konferencjach oraz artykuły w czasopismach i gazetach codziennych.

Artykuł 9

Polityka w zakresie praw własności intelektualnej

1. Z zastrzeżeniem warunków jakiejkolwiek umowy między ACTRIS ERIC a użytkownikami prawa własności intelektualnej tworzone przez użytkowników ACTRIS ERIC są własnością tych użytkowników.

2. Dane ACTRIS, jak również prawa własności intelektualnej oraz do innych zasobów wiedzy wytworzonych i rozwiniętych w ramach ACTRIS należą do podmiotów lub osób, które je wytworzyły. Podmioty przekazujące dane zezwalają ACTRIS ERIC na korzystanie z danych ACTRIS zgodnie z warunkami określonymi w dokumentach ACTRIS dotyczących polityki w zakresie danych oraz polityki dostępu i usług.

3. Dane ACTRIS udostępnia się zgodnie z zasadami otwartej nauki i otwartego dostępu określonymi bardziej szczegółowo w przepisach wewnętrznych.

Artykuł 10

Polityka zatrudnienia

1. Politykę zatrudnienia ACTRIS ERIC regulują przepisy państwa, w którym zatrudnia się pracowników.

2. Procedury wyboru kandydatów, rekrutacji i zatrudnienia w ACTRIS ERIC muszą być przejrzyste, niedyskryminacyjne i muszą przebiegać z poszanowaniem równości szans. Szczegółowe zasady rekrutacji pracowników są określone w przepisach wewnętrznych.

Artykuł 11

Polityka zamówień publicznych

ACTRIS ERIC traktuje podmioty pragnące wziąć udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego i oferty na takich samych warunkach i w sposób niedyskryminujący, niezależnie od tego, czy siedziba podmiotu znajduje się na terytorium Unii czy poza nim. Polityka zamówień publicznych ACTRIS ERIC musi być zgodna z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i konkurencji. Szczegółowe przepisy dotyczące procedur i kryteriów udzielania zamówień określa się w przepisach wewnętrznych.

ROZDZIAŁ 2

CZŁONKOSTWO I STATUS OBSERWATORA

Artykuł 12

Członkowie, stali obserwatorzy, obserwatorzy i podmioty reprezentujące

1. Członkami ACTRIS ERIC posiadającymi prawo głosu lub stałymi obserwatorami lub obserwatorami ACTRIS ERIC bez prawa głosu mogą zostać następujące podmioty:

a)	państwa członkowskie Unii Europejskiej;

b)	państwa stowarzyszone, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 723/2009;

c)	państwa trzecie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 723/2009, inne niż państwa stowarzyszone;

d)	organizacje międzyrządowe.

2. Warunki uzyskania członkostwa, statusu stałego obserwatora lub obserwatora określono w art. 13. Członkami ACTRIS ERIC muszą być co najmniej jedno państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz co najmniej dwa inne państwa będące państwami członkowskimi albo państwami stowarzyszonymi.

3. W każdych okolicznościach państwa członkowskie i państwa stowarzyszone muszą mieć łącznie większość praw głosu na walnym zgromadzeniu. Walne zgromadzenie zapewnia, aby ACTRIS ERIC ciągle spełniało ten wymóg.

4. Każdy członek, stały obserwator lub obserwator, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a)–c), może być reprezentowany w walnym zgromadzeniu przez jeden podmiot publiczny lub większą liczbę podmiotów publicznych, w tym regiony lub podmioty prywatne, które świadczą usługi publiczne, wybranych przez członka, stałego obserwatora lub obserwatora zgodnie z jego zasadami i procedurami. Tacy członkowie, stali obserwatorzy lub obserwatorzy informują przewodniczącego walnego zgromadzenia o wszelkich zmianach dotyczących podmiotu reprezentującego, o zakończeniu jego mandatu lub o wszelkich zmianach szczególnych praw i obowiązków przekazanych podmiotowi reprezentującemu.

5. Członków, stałych obserwatorów i obserwatorów ACTRIS ERIC oraz podmioty ich reprezentujące wymieniono w załączniku I. Załącznik I jest aktualizowany przez przewodniczącego walnego zgromadzenia lub inną upoważnioną przez niego osobę.

6. W przypadkach, w których ACTRIS ERIC uzna to za korzystne, może również zawrzeć umowę ze stronami trzecimi, na przykład z państwami, które nie mogą być członkiem, stałym obserwatorem lub obserwatorem ERIC.

Artykuł 13

Warunki uzyskania członkostwa, statusu stałego obserwatora lub obserwatora

1. Podmioty, które podpisały oficjalny wniosek o utworzenie ACTRIS ERIC, stają się jej członkami lub obserwatorami na mocy decyzji Komisji o utworzeniu ACTRIS ERIC zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 723/2009.

2. Z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1 podmioty wymienione w art. 12 ust. 1, które pragną zostać członkami ACTRIS ERIC, przedkładają pisemny wniosek przewodniczącemu walnego zgromadzenia. Wniosek musi zawierać informację o tym, w jaki sposób dany podmiot przyczyni się do realizacji celów i działań ACTRIS ERIC opisanych w art. 2 oraz w jaki sposób będzie wypełniał obowiązki, o których mowa w art. 15.

3. Z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1 podmioty wymienione w art. 12 ust. 1, które chcą wnieść wkład w działania ACTRIS ERIC, ale nie mają jeszcze możliwości zostania członkami, mogą wnioskować o status stałego obserwatora lub obserwatora. Wnioskodawcy przedkładają pisemny wniosek przewodniczącemu walnego zgromadzenia. Wniosek musi zawierać informację o tym, w jaki sposób wnioskodawca przyczyni się do realizacji celów i działań ACTRIS ERIC opisanych w art. 2 oraz w jaki sposób będzie wypełniał obowiązki, o których mowa w art. 16.

Artykuł 14

Rezygnacja członka, stałego obserwatora lub obserwatora oraz zakończenie członkostwa lub statusu obserwatora

1. Członek lub stały obserwator nie może zrezygnować z członkostwa lub statusu stałego obserwatora w ciągu pierwszych pięciu lat działalności ACTRIS ERIC.

2. Po upływie pierwszych pięciu lat od utworzenia ACTRIS ERIC członek lub stały obserwator może zrezygnować z członkostwa lub statusu stałego obserwatora z końcem roku budżetowego, pod warunkiem że poinformuje o swojej rezygnacji, wysyłając oficjalny wniosek do przewodniczącego walnego zgromadzenia z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem.

3. Obserwator może zrezygnować ze statusu obserwatora z końcem roku budżetowego, pod warunkiem że poinformuje o swojej rezygnacji, wysyłając oficjalny wniosek do przewodniczącego walnego zgromadzenia z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem.

4. Członkowie, stali obserwatorzy i obserwatorzy muszą wywiązać się ze wszystkich zobowiązań finansowych i innych obowiązków, zanim ich rezygnacja stanie się skuteczna.

5. Walne zgromadzenie może pozbawić członkostwa lub statusu obserwatora, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)	członek, stały obserwator lub obserwator dopuścił się poważnego naruszenia co najmniej jednego ze swoich obowiązków wynikających z niniejszego statutu;

b)	członek, stały obserwator lub obserwator nie naprawił takiego naruszenia w ciągu sześciu miesięcy od otrzymania pisemnego zawiadomienia o naruszeniu wystosowanego przez przewodniczącego walnego zgromadzenia.

6. Członek, stały obserwator lub obserwator, o których mowa w art. 14 ust. 5, mają prawo do przedstawienia swojego stanowiska walnemu zgromadzeniu, zanim zgromadzenie podejmie jakąkolwiek decyzję w danej sprawie.

7. Członek, stały obserwator lub obserwator, którzy wycofali się z członkostwa lub statusu obserwatora lub zostali ich pozbawieni, nie mają prawa do odzyskania ani do zwrotu żadnych wniesionych wkładów.

8. Bez uszczerbku dla art. 14 ust. 1–3 członkowie, stali obserwatorzy i obserwatorzy będący państwami trzecimi innymi niż państwa stowarzyszone lub organizacjami międzyrządowymi mogą zrezygnować z członkostwa lub ze statusu obserwatora w ACTRIS ERIC po wprowadzeniu zmian w rozporządzeniu Rady (WE) nr 723/2009, które mogłyby wywrzeć istotny wpływ na ich prawa i obowiązki względem ACTRIS ERIC. Zmiany takie uznaje się za istotne, jeżeli wiążą się ze zwiększeniem opłat (w tym wkładów rocznych), zmianą praw głosu, nałożeniem wymogów sprzecznych z obowiązującymi przepisami zgodnie z art. 31 niniejszego statutu, odebraniem prawa do bycia reprezentowanym w walnym zgromadzeniu lub innych organach utworzonych przez ACTRIS ERIC lub zmianą przysługujących im praw związanych z reprezentacją lub korzystaniem z usług i obiektów ACTRIS.

Zobowiązania i skutki rezygnacji z członkostwa lub statusu obserwatora w ACTRIS ERIC są wstępnie ustalane zgodnie z art. 14 ust. 4 na podstawie wyników jednomyślnego głosowania walnego zgromadzenia.

Bez względu na art. 14 ust. 1–3 członek i stały obserwator, którego to dotyczy, (w terminie sześciu miesięcy od odpowiedniej zmiany rozporządzenia w sprawie ERIC) powiadamia walne zgromadzenie z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem o swojej rezygnacji, która stanie się skuteczna w dowolnym momencie po upływie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego statutu.

Bez względu na art. 14 ust. 1–3 obserwator, którego to dotyczy, (w terminie sześciu miesięcy od odpowiedniej zmiany rozporządzenia w sprawie ERIC) powiadamia walne zgromadzenie z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem o swojej rezygnacji.

ROZDZIAŁ 3

PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁONKÓW I OBSERWATORÓW

Artykuł 15

Członkowie

1. Bez uszczerbku dla innych praw określonych w niniejszym statucie, przepisach wewnętrznych lub obowiązujących przepisach prawa każdy członek ma prawo do:

a)	uczestniczenia i głosowania w walnym zgromadzeniu;

b)	uczestniczenia w wydarzeniach i działaniach ACTRIS ERIC;

c)	dostępu do wsparcia ze strony ACTRIS ERIC i centrów tematycznych rozproszonej infrastruktury badawczej dla swoich obiektów krajowych;

d)	wyznaczenia podmiotów reprezentujących zgodnie z art. 12;

e)	wybierania organów zarządzających ACTRIS ERIC poprzez swoich delegatów na walnym zgromadzeniu oraz do bycia wybieranym do tych organów;

f)	prowadzenia jednostki obiektu centralnego i kierowania obiektem centralnym;

g)	nabywania towarów i usług dostarczanych jako wkład rzeczowy do oficjalnego i wyłącznego użytku ACTRIS ERIC, które służą wyłącznie na potrzeby niedochodowej działalności ACTRIS ERIC (i są jako takie księgowane na rachunkach ACTRIS ERIC).

2. Każdy członek zobowiązany jest:

a)	wnosić wkłady roczne zgodnie z art. 26;

b)	udzielić podmiotom reprezentującym pełnego umocowania do głosowania we wszystkich kwestiach poruszanych w trakcie posiedzeń walnego zgromadzenia;

c)	wnosić wkład w realizację zadań i działań ACTRIS ERIC określonych w art. 2;

d)	zachęcać do przyjęcia standardów ACTRIS w ramach swoich krajowych społeczności naukowych ACTRIS;

e)	prowadzić obiekty krajowe charakteryzujące się wystarczającą jakością, aby świadczyć usługi na rzecz ACTRIS.

Artykuł 16

Stali obserwatorzy i obserwatorzy

1. Prawa obserwatorów obejmują prawo do:

a)	uczestniczenia w walnym zgromadzeniu bez prawa głosu;

b)	uczestniczenia w wydarzeniach i działaniach ACTRIS ERIC;

c)	dostępu do wsparcia ze strony ACTRIS ERIC i centrów tematycznych rozproszonej infrastruktury badawczej dla swoich obiektów krajowych;

d)	wyznaczenia podmiotów reprezentujących zgodnie z art. 12.

2. Każdy obserwator zobowiązany jest:

a)	wnosić wkłady roczne zgodnie z art. 26;

b)	wnosić wkład w realizację zadań i działań ACTRIS ERIC określonych w art. 2;

c)	zachęcać do przyjęcia standardów ACTRIS w ramach swoich krajowych społeczności naukowych ACTRIS;

d)	zapewniać infrastrukturę techniczną niezbędną, aby umożliwiać dostęp.

3. Obserwatorzy są przyjmowani na okres maksymalnie trzech lat z możliwością dwukrotnego przedłużenia o rok po uzyskaniu zgody walnego zgromadzenia.

4. Obserwatorzy, którzy przewidują stały udział w konsorcjum, ale nie mogą zostać jego członkami, mogą uzyskać status stałych obserwatorów po uzyskaniu zgody walnego zgromadzenia. Stali obserwatorzy mają takie same prawa i obowiązki jak członkowie, o których mowa w art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 2 i art. 26, z wyjątkiem prawa do głosowania na walnym zgromadzeniu.

Artykuł 17

Zawieszenie praw członków, obserwatorów i stałych obserwatorów

1. Jeżeli członek zalega z wniesieniem wkładów zgodnie z art. 26 w wysokości równej kwocie wkładów należnych od tego członka za poprzedni rok lub przekraczającej tę kwotę, jego prawo głosu na walnym zgromadzeniu zostaje automatycznie zawieszone do czasu uregulowania wkładów.

2. Jeżeli obserwator lub stały obserwator zalega z wniesieniem wkładów zgodnie z art. 26 w wysokości równej kwocie wkładów należnych od tego obserwatora lub stałego obserwatora za poprzedni rok lub przekraczającej tę kwotę, jego prawo głosu na walnym zgromadzeniu zostaje automatycznie zawieszone do czasu uregulowania wkładów.

ROZDZIAŁ 4

ZARZĄDZANIE

Artykuł 18

Walne zgromadzenie

1. Walne zgromadzenie jest organem zarządzającym ACTRIS ERIC, a w jego skład wchodzą delegaci członków, stałych obserwatorów i obserwatorów. Każdego członka, stałego obserwatora lub obserwatora reprezentuje maksymalnie dwóch delegatów. Delegatów powołuje członek, stały obserwator lub obserwator. Walne zgromadzenie zbiera się co najmniej raz w roku i odpowiada za wyznaczanie ogólnego kierunku działalności ACTRIS ERIC oraz za nadzór nad ACTRIS ERIC. Walne zgromadzenie wybiera przewodniczącego i wiceprzewodniczącego na dwuletnią kadencję, która może zostać przedłużona dwukrotnie. Każdy członek, stały obserwator lub obserwator bez zbędnej zwłoki informuje na piśmie przewodniczącego walnego zgromadzenia o wszelkich przypadkach powołania lub odwołania swoich delegatów. Delegatom może towarzyszyć maksymalnie dwóch ekspertów, którzy mają za zadanie wyłącznie doradzać delegatom. Eksperci nie mogą wyrażać opinii podczas posiedzeń, chyba że zostaną o to poproszeni przez przewodniczącego. Walne zgromadzenie przyjmuje swoje przepisy wewnętrzne.

2. Każdy członek posiada jeden głos, do którego dodaje się jeden dodatkowy głos dla członka wnoszącego wkład do co najmniej jednego obiektu centralnego ACTRIS oraz jeden dodatkowy głos dla członka wnoszącego wkład do więcej niż trzech różnych centralnych obiektów ACTRIS. Stali obserwatorzy i obserwatorzy uczestniczą w posiedzeniach walnego zgromadzenia bez prawa głosu.

3. Walne zgromadzenie zwołuje przewodniczący, który mu przewodniczy. W przypadku nieobecności przewodniczącego walnemu zgromadzeniu przewodniczy wiceprzewodniczący.

4. Nadzwyczajne posiedzenie walnego zgromadzenia jest zwoływane na wniosek co najmniej jednej trzeciej członków.

5. Członek może reprezentować co najwyżej jednego innego członka. Reprezentowany członek informuje o tym fakcie przewodniczącego na piśmie przed każdym posiedzeniem walnego zgromadzenia.

6. Decyzje mogą być podejmowane również w drodze procedury pisemnej. Warunki procedury pisemnej są określone w przepisach wewnętrznych przyjętych przez walne zgromadzenie.

7. W celu zapewnienia ważności posiedzenia wymagane jest kworum dwóch trzecich członków i głosów. Jeżeli nie osiągnięto kworum, zwołuje się jak najszybciej drugie posiedzenie, wystosowując nowe zaproszenie zawierające ten sam porządek obrad. Podczas drugiego posiedzenia uznaje się, że osiągnięto kworum, jeżeli obecnych jest 50 % członków i uzyskano taką proporcję głosów.

8. Walne zgromadzenie w szczególności:

Podejmuje decyzję w drodze jednogłośnego głosowania członków obecnych na posiedzeniu o zmianie statutu ACTRIS ERIC.

Z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2 decyzje w następujących kwestiach wymagają a) większości (dwóch trzecich) głosów członków obecnych na posiedzeniu oraz b) większości (60 %) rocznych wkładów członkowskich wpłaconych za ostatni pełny rok finansowy:

a)	zatwierdzenie planu finansowego ACTRIS ERIC;

b)	zatwierdzenie wewnętrznych przepisów finansowych.

Z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2 decyzje w następujących kwestiach wymagają większości (dwóch trzecich) głosów członków obecnych na posiedzeniu:

a)	zatwierdzenie rocznych planów prac i budżetu rocznego;

b)	zatwierdzenie przepisów wewnętrznych innych niż wewnętrzne przepisy finansowe;

c)	wkłady członków i stałych obserwatorów;

d)	likwidacja dobrowolna i likwidacja ACTRIS ERIC;

e)	zatwierdzenie poprzednich rocznych sprawozdań finansowych i sprawozdania z działalności;

f)	mianowanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego;

g)	mianowanie i odwołanie dyrektora generalnego;

h)	zatwierdzanie nowych członków, stałych obserwatorów i obserwatorów oraz odnawianie statusu obserwatora;

i)	wypowiedzenie członkostwa lub statusu obserwatora przez walne zgromadzenie, z wyłączeniem głosu danego członka;

j)	tworzenie i likwidacja dodatkowych organów doradczych, nieuregulowanych w niniejszym statucie, a także komitetów i grup roboczych.

Podejmowanie decyzji zwykłą większością:

w sprawie wszelkich pozostałych kwestii.

Artykuł 19

Dyrektor generalny

1. Dyrektor generalny jest powoływany przez walne zgromadzenie w drodze procedury przyjętej przez walne zgromadzenie. Dyrektor generalny jest pracownikiem ACTRIS ERIC. Dyrektor generalny jest przedstawicielem prawnym ACTRIS ERIC. Dyrektor generalny jest odpowiedzialny za wykonywanie decyzji walnego zgromadzenia i zapewnia, aby rozwój naukowy i strategiczny ACTRIS spełniał oczekiwania w zakresie skutków społeczno-ekonomicznych, rozwoju technologii i innowacji. Dyrektor generalny aktywnie uczestniczy w budowaniu społeczności i wspieraniu stosunków zewnętrznych i partnerstw strategicznych, a także nadzoruje i koordynuje działania ACTRIS. Dyrektor generalny reprezentuje ACTRIS ERIC we wszelkich postępowaniach sądowych.

2. Kadencja dyrektora generalnego trwa pięć lat. Walne zgromadzenie może jednokrotnie odnowić kadencję dyrektora generalnego.

3. Dyrektor generalny urzęduje w siedzibie statutowej ACTRIS ERIC i jest odpowiedzialny za zarządzanie personelem i działaniami ACTRIS ERIC zgodnie z budżetem i przepisami wewnętrznymi ACTRIS ERIC.

Artykuł 20

Biuro centralne

Biuro centralne pełni rolę głównego ośrodka ACTRIS, który koordynuje działania ACTRIS i umożliwia świadczenie usług ACTRIS. Biuro centralne zapewnia wsparcie prac walnego zgromadzenia oraz organów doradczych i komitetów ACTRIS ERIC.

Artykuł 21

Rada konsultacyjna ds. nauki i innowacji

1. Walne zgromadzenie powołuje niezależną zewnętrzną Radę konsultacyjną ds. nauki i innowacji. Członków Rady konsultacyjnej ds. nauki i innowacji mianuje walne zgromadzenie.

2. Rada konsultacyjna ds. nauki i innowacji:

a)	monitoruje jakość działalności ACTRIS ERIC pod względem merytorycznym i operacyjnym oraz działania w zakresie rozproszonej infrastruktury badawczej;

b)	przekazuje informacje zwrotne i wydaje zalecenia dotyczące rozwoju działalności ACTRIS ERIC i działań w zakresie rozproszonej infrastruktury badawczej;

c)	odbywa posiedzenia i przedstawia zalecenia walnemu zgromadzeniu co najmniej raz do roku.

Artykuł 22

Rada konsultacyjna ds. etyki

1. Walne zgromadzenie powołuje niezależną Radę konsultacyjną ds. etyki. Członków Rady konsultacyjnej ds. etyki mianuje walne zgromadzenie.

2. Rada konsultacyjna ds. etyki:

a)	przekazuje informacje zwrotne i wydaje zalecenia dotyczące rozwoju etycznych aspektów działalności ACTRIS ERIC i działań w zakresie rozproszonej infrastruktury badawczej;

b)	odbywa posiedzenia i w razie potrzeby wydaje zalecenia walnemu zgromadzeniu i dyrektorowi generalnemu.

Artykuł 23

Komitet Finansowy

1. Walne zgromadzenie ustanawia Komitet Finansowy i powołuje jego członków.

2. Komitet Finansowy:

a)	wspiera walne zgromadzenie w sprawach związanych z zarządzaniem planami finansowymi;

b)	odbywa posiedzenia i w razie potrzeby wydaje zalecenia walnemu zgromadzeniu.

3. Komitet Finansowy przyjmuje swój regulamin, który podlega zatwierdzeniu przez walne zgromadzenie.

Artykuł 24

Inne organy, komitety i grupy robocze

ACTRIS ERIC może ustanowić dodatkowe organy, komitety i grupy robocze, jeżeli uzna to za konieczne, oraz określić ich zadania i mandat.

ROZDZIAŁ 5

FINANSE I WKŁADY

Artykuł 25

Zasoby finansowe

Zasoby ACTRIS ERIC obejmują:

a)	wkłady członków, stałych obserwatorów i obserwatorów zgodnie z art. 26 i załącznikiem II;

b)	dotacje i darowizny oraz

c)	inne zasoby w granicach i na warunkach zatwierdzonych przez walne zgromadzenie.

Artykuł 26

Wkłady

1. Wysokość wkładów członków, stałych obserwatorów i obserwatorów oblicza się na podstawie podstawowych przepisów i zasad określonych w załączniku II, które są szczegółowo opisane w wewnętrznych przepisach finansowych ACTRIS ERIC.

2. Wszelkie zmiany wysokości wkładów muszą zostać zatwierdzone przez członka lub stałego obserwatora, którego dotyczy zmiana, zanim zostaną zatwierdzone przez walne zgromadzenie.

Artykuł 27

Zasady budżetowe, sprawozdania finansowe i audyt

1. Rok budżetowy ACTRIS ERIC rozpoczyna się w dniu 1 stycznia i kończy się w dniu 31 grudnia każdego roku.

2. ACTRIS ERIC podlega wymogom prawa państwa, w którym mieści się jego siedziba statutowa, w odniesieniu do sporządzania, składania, badania i publikacji sprawozdań finansowych. Więcej szczegółowych zasad znajduje się w wewnętrznych przepisach finansowych ACTRIS ERIC.

3. Do sprawozdania finansowego ACTRIS ERIC dołącza się sprawozdanie na temat zarządzania budżetem i finansami w danym roku budżetowym. Roczne sprawozdanie i roczny budżet przedkłada się walnemu zgromadzeniu.

4. Darowizny, prezenty i wszelkie inne wpływy od członków, stałych obserwatorów, obserwatorów lub osób trzecich mogą być przyjmowane po zatwierdzeniu przez walne zgromadzenie.

Artykuł 28

Zwolnienia z podatku i akcyzy

1. Zwolnienia z VAT na podstawie art. 143 ust. 1 lit. g) i art. 151 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE oraz zgodnie z art. 50 i 51 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 stosuje się do zakupów towarów i usług przez ACTRIS ERIC oraz przez członków ERIC zgodnie z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) oraz w rozumieniu rozdziałów 2 i 3 niniejszego statutu, które to towary i usługi są przeznaczone do oficjalnego i wyłącznego użytku ACTRIS ERIC, pod warunkiem że takie zakupy dokonywane są wyłącznie na potrzeby niedochodowej działalności ACTRIS ERIC zgodnie z jej działalnością. Zwolnienia z VAT ograniczone są do zakupów o wartości przekraczającej 300 EUR.

2. Zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 11 dyrektywy Rady (UE) 2020/262 ograniczają się do zakupów dokonywanych przez ACTRIS ERIC przeznaczonych do oficjalnego i wyłącznego użytku ACTRIS ERIC, pod warunkiem że takie zakupy dokonywane są wyłącznie na potrzeby niedochodowej działalności ACTRIS ERIC niemającej charakteru gospodarczego zgodnej z przedmiotem jej działalności i że wartość zakupu przekracza kwotę 300 EUR.

3. Zakupy dokonywane przez pracowników nie są objęte zwolnieniami.

ROZDZIAŁ 6

RÓŻNE

Artykuł 29

Składanie sprawozdań Komisji Europejskiej

1. ACTRIS ERIC przedkłada roczne sprawozdanie z działalności zawierające w szczególności aspekty naukowe, operacyjne i finansowe jej działalności. Sprawozdanie zatwierdzane jest przez walne zgromadzenie i przekazywane Komisji Europejskiej oraz odpowiednim organom publicznym w ciągu sześciu miesięcy od końca danego roku budżetowego. Sprawozdanie jest podawane do wiadomości publicznej na stronie internetowej ACTRIS ERIC.

2. ACTRIS ERIC informuje Komisję Europejską o wszelkich okolicznościach, które mogą w poważnym stopniu utrudnić realizację zadań ACTRIS ERIC lub przeszkodzić ACTRIS ERIC w wypełnieniu wymogów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 723/2009.

Artykuł 30

Język roboczy

Językiem roboczym ACTRIS ERIC jest język angielski.

Artykuł 31

Prawo właściwe

Wewnętrzne funkcjonowanie ACTRIS ERIC podlega:

a)	prawu Unii, w szczególności rozporządzeniu (WE) nr 723/2009 i decyzjom, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a) oraz art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia;

b)	b) prawu państwa, w którym znajduje się siedziba statutowa ACTRIS ERIC, w przypadku spraw nieuregulowanych lub tylko częściowo uregulowanych w aktach prawnych, o których mowa w lit. a) oraz

c)	niniejszemu statutowi i jego przepisom wykonawczym.

Artykuł 32

Spory

1. Członkowie, stali obserwatorzy i obserwatorzy ACTRIS ERIC dążą do polubownego rozwiązywania sporów.

2. Sądem właściwym do rozstrzygania sporów pomiędzy członkami, obserwatorami i stałymi obserwatorami, których przedmiotem jest ACTRIS ERIC, sporów między członkami, obserwatorami i stałymi obserwatorami a ACTRIS ERIC oraz wszelkich innych sporów, w których stroną jest Unia, jest Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

3. W przypadku sporów między ACTRIS ERIC a osobami trzecimi zastosowanie mają przepisy Unii dotyczące właściwości sądów. W sprawach nieobjętych przepisami Unii sąd właściwy do rozstrzygania takich sporów określa się zgodnie z prawem państwa, w którym mieści się siedziba statutowa ACTRIS ERIC.

Artykuł 33

Aktualizacje i dostępność statutu

Niniejszy statut jest aktualizowany i dostępny publicznie na stronie internetowej ACTRIS ERIC oraz w siedzibie statutowej.

Artykuł 34

Postanowienia dotyczące rozpoczęcia działalności

1. Pierwsze posiedzenie walnego zgromadzenia zwołuje państwo, w którym ACTRIS ERIC ma siedzibę statutową, w jak najkrótszym terminie po tym, gdy decyzja Komisji Europejskiej o utworzeniu ACTRIS ERIC stanie się skuteczna.

2. Przed pierwszym posiedzeniem i nie później niż czterdzieści pięć dni kalendarzowych po tym, jak decyzja Komisji Europejskiej o utworzeniu ACTRIS ERIC stanie się skuteczna, właściwe państwo powiadamia członków założycieli i obserwatorów o wszelkich szczególnych pilnych czynnościach prawnych, które należy podjąć w imieniu ACTRIS ERIC. Jeżeli żaden członek założyciel nie złoży sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od powiadomienia, osoba właściwie umocowana przez odpowiednie państwo przeprowadza czynności prawne.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ CZŁONKÓW, STAŁYCH OBSERWATORÓW, OBSERWATORÓW I ICH PODMIOTÓW REPREZENTUJĄCYCH

Członkowie	Podmioty reprezentujące
Republika Austrii	Federalne Ministerstwo Edukacji, Nauki i Badań (Bundesministerium für Bildung, Wissenschaft und Forschung)
Królestwo Belgii	Service public de programmation Politique scientifique (BELSPO) – Autorité fédérale Departement Economie, Wetenscap en Innovatie (EWI) – Vlaamse overheid Service public de Wallonie – Direction Générale opérationelle de l’Economie, de l’Emploi & de la Recherche (EER) – Région wallonne
Republika Bułgarii	Ministerstwo Edukacji i Nauki
Republika Cypryjska	Wiceministerstwo ds. Badań Naukowych, Innowacji i Polityki Cyfrowej
Republika Czeska	Ministerstwo Edukacji, Młodzieży i Sportu
Królestwo Danii	Duńska Agencja ds. Szkolnictwa Wyższego i Nauki
Republika Finlandii	Ministerstwo Edukacji i Kultury Ministerstwo Transportu i Łączności
Republika Francuska	Centre national de la recherche scientifique (CNRS)
Republika Federalna Niemiec	Federalne Ministerstwo Środowiska, Ochrony Przyrody, Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Konsumentów
Republika Włoska	Krajowa Rada ds. Badań Naukowych (CNR)
Królestwo Norwegii	Norweska Rada ds. Badań Naukowych
Rzeczpospolita Polska	Ministerstwo Edukacji i Nauki
Rumunia	Ministerul Cercetării, Inovării și Digitalizării (Ministerstwo Badań Naukowych, Innowacji i Cyfryzacji)
Królestwo Hiszpanii	Ministerstwo Nauki i Innowacji
Królestwo Szwecji	Szwedzka Rada ds. Badań Naukowych (VR)
Obserwatorzy	Podmioty reprezentujące
Konfederacja Szwajcarska	Federalne Biuro ds. Środowiska (FOEN)

ZAŁĄCZNIK II

WKŁADY CZŁONKÓW, STAŁYCH OBSERWATORÓW I OBSERWATORÓW NA DZIAŁALNOŚĆ

Wstęp

Zasoby obiektów krajowych ACTRIS są organizowane na poziomie krajowym, a ich finansowanie nie jest traktowane jako składka państwa przyjmującego ani jako wkłady członkowskie na rzecz ACTRIS ERIC ani jako wkłady państwa przyjmującego na rzecz obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC.

Państwa przyjmujące jednostki obiektu centralnego są odpowiedzialne za finansowanie ich budowy, zgodnie z odpowiednimi ustaleniami krajowymi.

Działalność obiektów centralnych będących częścią ACTRIS ERIC jest częściowo finansowana z dodatkowych wkładów państw przyjmujących, a częściowo z wkładów członkowskich wnoszonych przez członków, stałych obserwatorów i obserwatorów ACTRIS ERIC, jak opisano poniżej.

Działalność obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC, jest częściowo finansowana z wkładów członkowskich państw przyjmujących obiekty centralne, a częściowo przez ACTRIS ERIC poprzez realokację wkładów członkowskich, jak opisano poniżej.

Budżet i działalność ACTRIS są dostosowywane w zależności od dochodów.

Zasady wnoszenia wkładów

1.	Roczne wkłady członków i stałych obserwatorów obejmują wkłady członkowskie oraz, w stosownych przypadkach, wkłady państw przyjmujących i dodatkowe wkłady państw przyjmujących. Roczne wkłady obserwatorów obejmują wyłącznie wkłady członkowskie.

2.	Wkłady członkowskie to wkłady gotówkowe na rzecz ACTRIS ERIC od wszystkich członków, stałych obserwatorów i obserwatorów, które są wykorzystywane przez ACTRIS ERIC do finansowania rocznych kosztów operacyjnych obiektów centralnych.

3.	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego to wsparcie udzielane przez członków i stałych obserwatorów ACTRIS ERIC na rzecz funkcjonowania obiektów centralnych będących częścią ACTRIS ERIC, które są zlokalizowane w ich państwie.

Wkład państwa przyjmującego to wsparcie udzielane przez członków i stałych obserwatorów ACTRIS ERIC na rzecz funkcjonowania obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC, zlokalizowanych w ich państwie. Wkłady państwa przyjmującego są wnoszone zgodnie z zasadą 6 i mogą być przekazywane w całości albo w części do ACTRIS ERIC w celu przekazania ich odpowiednim instytucjom w danym państwie.

Uzgodniono, że poziom wkładów państwa przyjmującego i dodatkowych wkładów państwa przyjmującego wynosi około 70 % kosztów obiektu centralnego. Maksymalny wkład państwa przyjmującego lub dodatkowy wkład państwa przyjmującego na rzecz obiektu centralnego nie może przekroczyć 70 % jego rocznego budżetu i nie może być niższy niż 50 % budżetu.

6.	Wkłady państwa przyjmującego i dodatkowe wkłady państwa przyjmującego mogą być wnoszone w formie pieniężnej lub jako wkłady rzeczowe. Zasady wnoszenia wkładów pieniężnych i rzeczowych zostaną określone w przepisach wewnętrznych.

Kwota rocznych kosztów operacyjnych każdego z obiektów centralnych, która nie jest objęta wkładem państwa przyjmującego ani dodatkowym wkładem państwa przyjmującego, jest finansowana przez ACTRIS ERIC z wkładów członkowskich wnoszonych przez członków, stałych obserwatorów i obserwatorów ACTRIS ERIC.

8.	Wkłady członkowskie wnoszone są wyłącznie w formie pieniężnej.

9.	Wkłady członkowskie na rzecz ACTRIS ERIC są wnoszone w euro.

10.	W przypadku stałych obserwatorów i obserwatorów roczne wkłady członkowskie podlegają tym samym zasadom co w przypadku członków.

11.	Członkowie, stali obserwatorzy i obserwatorzy przystępujący do ACTRIS ERIC wniosą proporcjonalny wkład roczny za rok przystąpienia, obliczony na podstawie miesiąca przystąpienia do ACTRIS ERIC.

12.	Wysokość rocznych wkładów w przypadku organizacji międzyrządowych jest ustalana przez walne zgromadzenie w momencie przyjęcia ich wniosku o członkostwo lub status obserwatora.

13.

Wkłady członkowskie obejmują:

a)	wsparcie ogólne na utrzymanie działalności biura centralnego i centrum danych, w części niepokrytej przez wkłady państwa przyjmującego lub dodatkowe wkłady państwa przyjmującego;

b)	wsparcie operacyjne na utrzymanie działalności centrów tematycznych, w części niepokrytej przez wkłady państwa przyjmującego lub dodatkowe wkłady państwa przyjmującego.

Roczne wkłady członkowskie oblicza się według następującego równania i są one wyszczególnione w wewnętrznych przepisach finansowych:

Równanie dla części dotyczącej wsparcia ogólnego i wsparcia operacyjnego:

W odniesieniu do każdego państwa – członek/obserwator i (od 1 do N)

Wkład członkowski (i) = część dotycząca wsparcia ogólnego (i) + część dotycząca wsparcia operacyjnego (i)

Gdzie:

—	Skróty: MC = wkłady członkowskie, HO = biuro centralne, DC = centrum danych, TC = centrum tematyczne, GNI = dochód narodowy brutto.

—	MC part HO/DC/TC = 30 % kosztów operacyjnych HO/DC/TC

—	Capacity TC oznacza maksymalną zdolność deklarowaną przez TC, wyrażoną jako maksymalna liczba obiektów krajowych (NF), którym można zapewnić wsparcie operacyjne

—	Nr(i,j) oznacza liczbę obiektów krajowych w danym państwie i (od 1 do N), które otrzymają wsparcie operacyjne od centrum tematycznego j (od 1 do 6).

Zobowiązania finansowe na pierwsze pięć lat działalności

Poniżej (tabela 1) przedstawiono orientacyjny plan dochodów i wydatków ACTRIS ERIC w ciągu pierwszych pięciu lat działalności ACTRIS ERIC.

Przez pierwsze pięć lat wysokość wkładów członkowskich obliczana jest zgodnie z powyższym równaniem, w oparciu o koszty związane z rozwojem działalności obiektów centralnych oraz plan członków, stałych obserwatorów i obserwatorów, którzy mają wprowadzić obiekty krajowe do ACTRIS. Wkłady członkowskie, które mają być wnoszone przez członków, stałych obserwatorów i obserwatorów, oblicza się dla pierwszego pięcioletniego okresu i przedstawiono je w tabeli 2.

Szacowane roczne dodatkowe wkłady państwa przyjmującego na rzecz ACTRIS ERIC w pierwszym pięcioletnim okresie przedstawiono w tabeli 2. Orientacyjne wkłady państwa przyjmującego na rzecz obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC, przedstawiono w tabeli 3.

Co najmniej rok przed końcem początkowego okresu pięcioletniego walne zgromadzenie rozpocznie proces podejmowania decyzji w sprawie kolejnego planu finansowego i wkładów członkowskich.

Tabela 1

Plan dochodów i wydatków ACTRIS ERIC w ciągu pierwszych pięciu lat działalności

DOCHODY ACTRIS ERIC	2021	2022	2023	2024	2025
Wkład członkowski	1 475 320	2 069 497	2 421 496	2 720 060	3 088 263
Dodatkowy wkład państwa przyjmującego	889 400	924 400	951 400	993 400	1 067 400
OGÓŁEM	2 364 720	2 993 897	3 372 896	3 713 460	4 155 663

WYDATKI ACTRIS ERIC	2021	2022	2023	2024	2025
Biuro centralne	1 158 895	1 209 290	1 241 027	1 302 089	1 402 081
Centrum danych, część ERIC	78 312	78 312	82 312	82 312	86 312
Wkłady członkowskie redystrybuowane do obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC	1 127 512	1 706 296	2 049 557	2 329 059	2 667 270
OGÓŁEM	2 364 720	2 993 897	3 372 896	3 713 460	4 155 663

Tabela 2

Szacowane roczne wkłady członkowskie i dodatkowe wkłady państwa przyjmującego na rzecz ACTRIS ERIC w ciągu pierwszych pięciu lat działalności

Państwo	Wkład	2021	2022	2023	2024	2025
AUSTRIA	Wkład członkowski	51 000	76 742	83 486	96 865	107 141
BELGIA	Wkład członkowski	86 227	110 044	120 199	128 664	140 113
BUŁGARIA	Wkład członkowski	48 581	61 336	66 783	72 739	80 954
CYPR	Wkład członkowski	66 946	78 713	83 726	89 401	96 941
REPUBLIKA CZESKA	Wkład członkowski	57 901	83 624	90 523	103 485	113 181
DANIA	Wkład członkowski	43 568	57 853	63 477	70 246	93 649
FINLANDIA	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, biuro centralne	700 000	700 000	700 000	700 000	700 000
	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, centrum danych	7 200	7 200	7 200	7 200	7 200
	Wkład członkowski	83 769	109 163	153 669	180 067	211 134
FRANCJA	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, centrum danych	34 500	34 500	34 500	34 500	34 500
FRANCJA	Wkład członkowski	210 698	262 706	294 487	315 407	347 968
NIEMCY	Wkład członkowski	220 163	360 321	416 454	505 778	605 431
WŁOCHY	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, biuro centralne	111 000	146 000	169 000	211 000	281 000
	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, centrum danych	13 000	13 000	17 000	17 000	21 000
	Wkład członkowski	128 645	248 588	297 000	320 619	344 335
NORWEGIA	Dodatkowy wkład państwa przyjmującego, centrum danych	23 700	23 700	23 700	23 700	23 700
NORWEGIA	Wkład członkowski	66 247	81 318	87 587	95 014	104 688
POLSKA	Wkład członkowski	74 690	101 707	121 326	142 714	169 500
RUMUNIA	Wkład członkowski	82 255	99 041	134 294	147 967	158 643
HISZPANIA	Wkład członkowski	145 271	175 830	190 798	204 847	223 905
SZWECJA	Wkład członkowski	58 425	75 352	123 895	138 371	149 300
SZWAJCARIA	Wkład członkowski	50 935	87 161	93 793	107 876	141 380
Wkład członkowski łącznie		1 475 320	2 069 497	2 421 496	2 720 060	3 088 263
Dodatkowy wkład państwa przyjmującego łącznie		889 400	924 400	951 400	993 400	1 067 400

Tabela 3

Wskazane roczne wkłady państwa przyjmującego, zarówno na wdrożenie, jak i na działalność operacyjną obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC (część centrum danych i centrów tematycznych nienależąca do ACTRIS ERIC). Poniższe wkłady państw przyjmujących nie są częścią dochodów i wydatków ACTRIS ERIC przedstawionych w tabeli 1

Państwo	Wkład na rzecz	2021	2022	2023	2024	2025
AUSTRIA	CIS, CREGARS	437 000	520 000	402 000	432 000	319 000
BELGIA	CREGARS	651 000	731 000	580 000	561 000	527 000
REPUBLIKA CZESKA	CAIS-ECAC	115 000	102 000	106 000	106 000	95 000
FINLANDIA	DC, CAIS-ECAC, CCRES, CiGas	1 714 000	788 000	772 000	802 000	833 000
FRANCJA	DC, CAIS-ECAC, CARS, CCRES, CiGas, CREGARS	2 644 000	2 261 000	2 430 000	2 144 000	1 915 000
NIEMCY	CAIS-ECAC, CARS, CIS, CCRES, CiGas, CREGARS	4 610 000	5 214 000	4 219 000	4 544 000	3 052 000
WŁOCHY	Biuro centralne (*1), centrum danych, CAIS-ECAC, CARS	2 675 000	3 497 000	940 000	956 000	1 198 000
NORWEGIA	Centrum danych	1 256 000	1 116 000	1 119 000	709 000	585 000
RUMUNIA	CARS	105 000	255 000	265 000	272 000	282 000
HISZPANIA	Centrum danych, CARS	380 000	400 000	407 000	414 000	398 000
SZWAJCARIA	CiGas	121 000	116 000	112 000	108 000	104 000
Wkład państwa przyjmującego łącznie		14 708 000	15 000 000	11 352 000	11 048 000	9 308 000

(*1) * Wkład Włoch obejmuje wkłady na wdrożenie jednostki biura centralnego w latach 2021–2022.

ZAŁĄCZNIK III

DEFINICJE

Na potrzeby niniejszego statutu obowiązują następujące definicje:

„ACTRIS” oznacza infrastrukturę do badania aerozoli, chmur i gazów śladowych, która opracowuje wysokiej jakości dane dokumentujące elementy składowe atmosfery charakteryzujące się krótkim okresem występowania i procesy powodujące zmienność tych elementów w atmosferze naturalnej i kontrolowanej, a także integruje, harmonizuje i rozpowszechnia zbiory danych, działania i usługi świadczone przez obiekty centralne i obiekty krajowe.

„Dane ACTRIS” są zdefiniowane w polityce ACTRIS w zakresie danych, przyjętej i aktualizowanej decyzjami walnego zgromadzenia.

„ACTRIS ERIC” oznacza infrastrukturę do badania aerozoli, chmur i gazów śladowych jako konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) na podstawie rozporządzenia (WE) nr 723/2009.

„Obiekt centralny” oznacza europejski komponent ACTRIS, biuro centralne, centrum danych lub centrum tematyczne, które oferuje dane lub usługi badawcze ACTRIS oraz inne usługi dla użytkowników, jak również zapewnia wsparcie operacyjne dla obiektów krajowych.

„Wnoszenie wkładu na rzecz obiektu centralnego” oznacza, że dane państwo wnosi wkład na rzecz obiektu centralnego, jeżeli jest państwem przyjmującym części obiektu centralnego lub uczestniczy w działalności tej części. Wkład na rzecz obiektu centralnego wymaga wniesienia wkładu w finanse obiektu centralnego w formie wkładów członkowskich.

„Umowa o współpracy” oznacza umowę pomiędzy ACTRIS ERIC a obiektem krajowym lub pomiędzy ACTRIS ERIC a obiektem centralnym, który nie jest włączony do ACTRIS ERIC.

„Centrum danych” oznacza obiekt centralny odpowiedzialny za tworzenie i przechowywanie danych ACTRIS oraz udostępnianie danych, produktów i narzędzi o wartości dodanej ACTRIS oraz prowadzenie portalu danych ACTRIS.

„Biuro centralne” oznacza obiekt centralny odpowiedzialny za koordynację i reprezentowanie ACTRIS, jak również za ułatwianie dostępu do usług ACTRIS.

„Państwo przyjmujące” oznacza każde państwo, w którym znajduje się i funkcjonuje obiekt centralny.

„Wkład państwa przyjmującego” oznacza wsparcie udzielane przez członków lub stałych obserwatorów na rzecz funkcjonowania obiektów centralnych, które nie są częścią ACTRIS ERIC, zlokalizowanych w ich państwie.

„Dodatkowy wkład państwa przyjmującego” oznacza wsparcie udzielane przez członków i stałych obserwatorów ACTRIS ERIC na rzecz funkcjonowania obiektów centralnych będących częścią ACTRIS ERIC, które są zlokalizowane w ich państwie.

„Własność intelektualna” oznacza własność intelektualną określoną w art. 2 Konwencji o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej podpisanej 14 lipca 1967 r. i zmienionej 28 września 1979 r.

„Wkład członkowski” oznacza kwotę pieniędzy, którą państwa wpłacają, aby przystąpić do ACTRIS ERIC jako członkowie, stali obserwatorzy lub obserwatorzy.

„Obiekt krajowy” oznacza platformę obserwacyjną lub badawczą, która ma stosunek umowny z ACTRIS ERIC i która dostarcza dane lub fizyczny/zdalny dostęp do swoich pomieszczeń.

„Centrum tematyczne” oznacza obiekt centralny, który jest włączony do ACTRIS ERIC albo ma stosunek umowny z ACTRIS ERIC, oferujący usługi i wsparcie operacyjne na rzecz zapewnienia jakości/kontroli jakości pomiarów i danych (w tym szkolenia, kalibrację, narzędzia zapewniania jakości/kontroli jakości oraz rozwój standardowych procedur operacyjnych i oceny).

3.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 156/31

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 156/06)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Sidra da Madeira”

Nr UE: PGI-PT-02641 — 14.10.2020

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy

„Sidra da Madeira”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Portugalia

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.8 Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Sidra da Madeira” jest napojem otrzymywanym w wyniku fermentowania naturalnego soku wyciskanego ze świeżych owoców tradycyjnych i innych odmian jabłek (Malus domestica Borkh.) – a niekiedy także mieszanek jabłek i gruszek (Pyrus communis L.) – uprawianych wyłącznie na wyspie Madera. Proces jego wytwarzania jest zgodny z metodami produkcji, które są tradycyjne lub charakterystyczne dla wyspy.

Jest to cydr naturalny produkowany wyłącznie w procesie fermentowania soku otrzymanego w wyniku krojenia, mielenia, miażdżenia i wyciskania lokalnie uprawianych jabłek i niekiedy gruszek, co oznacza, że zawarte w nim cukier i dwutlenek węgla są wyłącznie pochodzenia endogennego. Występuje on również jako naturalny cydr gazowany, którego właściwości musujące wynikają w całości lub w części z dodania dwutlenku węgla.

Co do zasady cydr ten posiada następujące cechy charakterystyczne: minimalna zawartość alkoholu – 5 % (objętościowo w temp. 20 oC); zawartość cukrów fermentacyjnych – mniej niż 15 g/l; minimalna kwasowość ogólna (jako kwasowość miareczkowa) – 3 g/l i do 10 g/l; maksymalna kwasowość lotna (wyrażona jako kwas octowy) – 1,8 g/l i maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (wyrażona jako SO2) – 200 mg/l.

W zależności od kombinacji gatunków i odmian wykorzystanych owoców cydr „Sidra da Madeira” ma barwę od jasnocytrynowożółtej do słomkowożółtej z pomarańczowymi odcieniami, jest klarowny, jeśli został przefiltrowany, lub występuje w nim niewielki osad, jeśli nie został przefiltrowany.

Ma świeży, autentyczny aromat, który ukazuje owocowy charakter o średniej do dużej intensywności, z wyraźnymi nutami zielonego jabłka, dojrzałego jabłka, pigwy lub owoców cytrusowych, które tworzą zrównoważoną, przyjemną całość.

Cydr zazwyczaj jest niegazowany i ma lekki, niezbyt słodki smak, w którym występuje harmonijna równowaga między cierpkością a goryczą, charakteryzujący się wytrawnym finiszem. Wyróżnia się on silnym aromatem i smakiem jabłek oraz świeżością, którą zawdzięcza swojej znacznej kwasowości.

Sprzedawany jest jako cydr butelkowany lub jako cydr pakowany w odpowiednie pojemniki (beczki lub gąsiory), przeznaczony do sprzedaży w lokalach gastronomicznych oraz do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do produkcji „Sidra da Madeira” stosowane są tradycyjne odmiany jabłek „Barral”, „Cara-de-dama”, „Branco”, „Bico de melro”, „Da Festa”, „Domingos”, „Da Ponta do Pargo”, „Calhau”, „Focinho de rato” i „Vime” oraz – w niektórych przypadkach – gruszek „Do Santo” i „Tenra de São Jorge”.

Wieloletnia praktyka maderskich rolników polegająca na rozmnażaniu i dzieleniu się materiałem genetycznym drzew i owoców o najlepszych właściwościach przeznaczonych do spożycia w postaci świeżej lub do produkcji cydru sprawia, że nadal uprawiane są inne odmiany jabłek i gruszek, w szczególności jabłka odmian „Baunesa”, „Camacha”, „Espelho”, „Parda”, „Rajada”, „Reineta Tenra da Camacha”, „Santa Isabel”, „Ázimo”, „Amarelo”, „Amargo”, „Camoesa”, „De vinho”, „Ouro”, „Pevide”, „Rajado”, „Rijo”, „Riscado” i „Serra” oraz gruszki odmian „Santa Isabel ou de Santana”, „São João”, „Curé” i „Pardas”, które również – choć w mniejszym stopniu – wykorzystuje się w partiach przeznaczonych do produkcji cydru „Sidra da Madeira”.

Jako że niektórzy producenci od samego początku starali się urozmaicić swoje sady egzotycznymi odmianami przeznaczonymi do spożycia w postaci świeżej, takimi jak jabłka „Golden”, „Fuji”, „Starking”, „Royal Gala” i „Reineta” oraz gruszki „Rocha”, z których wiele Vieira Natividade znalazł już na wyspie w 1947 r., owoce tych odmian również mogą być wykorzystywane do produkcji „Sidra da Madeira”, jeśli są dostępne w gospodarstwie lub zostały wyhodowane wyłącznie na wyspie.

Mieszanie lub łączenie tej szerokiej gamy tradycyjnych odmian jabłek i gruszek, a czasami również innych odmian jabłek i gruszek, które mogą być mniej lub bardziej ostre, gorzkie lub słodkie i które są uprawiane na wyspie, składa się na bogactwo kolorów, aromatów i smaków oraz orzeźwiającą kwasowość, które wyróżniają cydr „Sidra da Madeira” produkowany w różnych miejscowościach na wyspie przez poszczególnych producentów.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji cydru – od produkcji surowca poprzez ekstrakcję naturalnego soku i fermentację aż po dojrzewanie i przechowywanie – odbywają się na wyspie Madera.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Pakowanie cydru „Sidra da Madeira” w butelki lub odpowiednie pojemniki (beczki lub gąsiory) przeznaczone do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu odbywa się na wyspie Madera, aby zapewnić zachowanie charakterystycznych kolorów, aromatów i smaków tego naturalnego (czasami gazowanego) cydru, unikając utleniania lub zanieczyszczenia, które mogłyby pogorszyć jego właściwości organoleptyczne, oraz aby zagwarantować pełną identyfikowalność produktu.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Wyspa Madera.

5. Związek z obszarem geograficznym

Wniosek o rejestrację cydru „Sidra da Madeira” opiera się na związku między jego charakterystycznym kolorem, aromatem i smakiem oraz wyraźną kwasowością a – po pierwsze – szeroką gamą kombinacji owoców należących do tradycyjnych i innych odmian jabłek i gruszek uprawianych wyłącznie na wyspie Madera, które są wykorzystywane do jego produkcji, oraz – po drugie – warunkami glebowo-klimatycznymi w miejscowościach, w których uprawia się świeże owoce. Do tego związku przyczyniają się również znakomita reputacja cydru „Sidra da Madeira” i jego znaczenie w poszczególnych miejscowościach wyspy, w których jest wytwarzany.

Specyfika produktu

„Sidra da Madeira” wyróżnia się tym, że jest naturalnym (niekiedy gazowanym) cydrem o szerokiej gamie kolorów, aromatów i smaków oraz wyraźnie wyczuwalnej kwasowości, dzięki czemu zyskał dużą popularność wśród konsumentów, który powstaje w wyniku fermentowania naturalnego soku wyciskanego z różnych mieszanek lub kombinacji świeżych owoców – tradycyjnych i innych odmian jabłek i czasem gruszek – które są uprawiane i zbierane w sadach założonych w różnych miejscach wyspy Madera o bardziej umiarkowanym mikroklimacie i bardziej kwaśnych glebach, z których owoce czerpią swoje specyficzne właściwości organoleptyczne.

Jest on również bardzo dobrze znany producentom i konsumentom, ponieważ od zawsze miał duże znaczenie dla mieszkańców miejscowości na wyspie, na której panują warunki sprzyjające uprawie świeżych owoców, z których jest wytwarzany, i na której opracowano najbardziej tradycyjną metodę produkcji cydru i wprowadzono nowe praktyki dopuszczalne w odniesieniu do tego rodzaju napoju z myślą o poprawie i zróżnicowaniu jego produkcji. W tych miejscowościach każdego roku odbywają się również festiwale i imprezy folklorystyczne, podczas których promuje się cydr „Sidra da Madeira” oraz jabłka i gruszki, z których jest on wytwarzany.

Specyfika obszaru geograficznego

Czynniki przyrodnicze. Madera to wulkaniczna wyspa położona w strefie podzwrotnikowej Północnego Atlantyku. Charakteryzuje się bardzo nierówną rzeźbą terenu – strome góry poprzecinane są głębokimi dolinami, tworząc centralne pasmo górskie biegnące ze wschodu na zachód, prostopadle do dominujących wiatrów, o wysokości ponad 1 200 m n.p.m. Dzięki swojemu położeniu geograficznemu Madera ma łagodny klimat, w którym występują niewielkie wahania temperatury, z wyjątkiem wyżej położonych terenów, na których temperatury są niższe. Górzyste ukształtowanie terenu wyspy i ekspozycja na pasaty spowodowały wytworzenie się wielu różnych mikroklimatów – południowa strona wyspy jest słoneczna i osłonięta, natomiast północna jest zacieniona, chłodniejsza i wilgotna.

Właściwości dominujących gleb bazaltowych zmieniają się wraz ze wzrostem wysokości i związaną z tym zmianą klimatu, który staje się wilgotniejszy i chłodniejszy. Dlatego też owoce wykorzystywane do produkcji cydru „Sidra da Madeira” uprawia się głównie na obszarach wyspy o bardziej umiarkowanym i wilgotnym mikroklimacie – głównie na wysokości powyżej 400 m n.p.m. na stronie południowej i 300 m n.p.m. na stronie północnej – gdzie dominują półkwaśne lub kwaśne gleby brunatne i wulkaniczne charakteryzujące się dobrym napowietrzeniem i drenażem.

Czynnik ludzki. Wśród drzew owocowych wprowadzonych przez pierwszych portugalskich osadników w latach dwudziestych XV wieku znalazły się liczne odmiany jabłoni i gruszy przywiezione z Portugalii, które znalazły idealne warunki do uprawy na obszarach o bardziej umiarkowanym mikroklimacie i przeważnie piaszczysto-gliniastych glebach o średniej lub wysokiej kwasowości.

Uważa się, że produkcja „Sidra da Madeira” rozpoczęła się, gdy tylko sady wydały wystarczającą ilość owoców do spożycia i przetworzenia. Potwierdzają to relacje kronikarza Gomesa Eanesa de Zurary (1410–1474) oraz inne zapisy wskazujące, że wśród dostaw, które floty portugalskie zabierały z wyspy Madera od połowy XV wieku, można było znaleźć „wino jabłkowe”.

Wiadomo również, że od początku XVII wieku obok wina Madera – używając tych samych pras – produkowano „wino jabłkowe”, które niekiedy wykorzystywano nawet do fałszowania wina Madera – proceder ten przerwano, wprowadzając na początku XX wieku zakaz wytwarzania wina z jabłek w celu produkcji fałszywego wina Madera. Zakaz ten spowodował, że lokalni producenci zaczęli fermentować sok jabłkowy w celu wytworzenia „nowego napoju”, który początkowo nazywali „cidra” lub „sidra”, a następnie „Sidra da Madeira”, aby odróżnić go od cydru produkowanego gdzie indziej.

Artykuł opublikowany w 1906 r. przez agronoma João da Mota Prego (1859–1931), w którym opisał on metody „produkcji cydru na Maderze” i zachęcił lokalnych producentów do podjęcia produkcji cydru, w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju tej gałęzi produkcji, a wielu producentów do dziś stosuje się do jego zaleceń. Ponadto agronom Vieira Natividade (1899–1968), opisując w 1947 r. rozwój sadownictwa na Maderze, sporządził zestawienie szerokiej gamy odmian jabłek i gruszek występujących na wyspie i określił parafie, w których kontynuowano tradycję produkcji cydru.

Łatwość rozprzestrzeniania się drzew ziarnkowych oraz tradycyjna maderska praktyka rozmnażania i wymiany materiału genetycznego owoców o najlepszych cechach doprowadziły do powstania licznych tradycyjnych odmian jabłek i gruszek wywodzących się z odmian wprowadzonych początkowo przez Portugalczyków, a następnie przez Brytyjczyków mieszkających na wyspie w okresie od XVI do XVIII wieku. Wybierano je i utrzymywano w różnych częściach wyspy, w których hodowano odmiany najlepiej przystosowane do lokalnych warunków glebowo-klimatycznych, dające najlepsze owoce do spożycia w postaci świeżej i do produkcji cydru, a następnie rozmnażano je przez szczepienie i sadzono w innych częściach wyspy, na których panowały podobne warunki.

Na przestrzeni wieków praktyka ta umożliwiła nie tylko rozwój najważniejszych tradycyjnych odmian owoców ziarnkowych, ale również wprowadzenie w ostatnim czasie egzotycznych odmian jabłek i gruszek, które uprawia się i zbiera w maderskich sadach. Odmiany te charakteryzują się również znaczną kwasowością i niektórzy producenci wykorzystują je również do produkcji cydrów, które otrzymuje się przy użyciu tradycyjnych lub specjalnych metod produkcji opracowanych w różnych miejscowościach na wyspie.

Przez długi czas konsumpcja cydru „Sidra da Madeira” była ograniczona do miejsc, w których go produkowano – był on spożywany przede wszystkim przez osoby, które go wyprodukowały, i ich rodziny. W ostatnich dziesięcioleciach sytuacja zmieniła się i nastąpił znaczny wzrost sprzedaży w restauracjach i barach na rynku regionalnym, a także wzrost sprzedaży bezpośredniej konsumentom końcowym na lokalnych rynkach i targach oraz podczas festiwali lub imprez folklorystycznych organizowanych w celu promowania cydru i jabłek, z których jest wytwarzany.

Ze względu na zainteresowanie tradycją i wysoką jakością tego produktu w połowie 2016 r. utworzono Stowarzyszenie Maderskich Wytwórców Cydru (APSRAM), do którego należy około 30 producentów cydru i którego celem jest promowanie i ochrona jakości i autentyczności „Sidra da Madeira”, propagowanie badań naukowych i rozpowszechnianie informacji o tym produkcie.

Związek między obszarem geograficznym a właściwościami i renomą produktu

Specyfika glebowo-klimatyczna obszarów wyspy, która sprzyjała adaptacji i zakładaniu sadów i sadzeniu pojedynczych drzew wielu odmian jabłek i gruszek, nadaje ich owocom wyjątkową kwasowość i charakterystyczne właściwości sensoryczne, które – w zależności od kombinacji owoców użytych do produkcji – w większym lub mniejszym stopniu przekazywane są również cydrowi „Sidra da Madeira”.

Dzięki charakterystycznemu kolorowi, aromatowi i smakowi „Sidra da Madeira”, które wynikają ze specyfiki mieszanek lub kombinacji owoców tradycyjnych i innych odmian jabłek – i czasem gruszek – stosowanych do jego produkcji, a także dzięki znacznej kwasowości, która jest przede wszystkim wynikiem warunków glebowo-klimatycznych panujących w miejscach uprawy owoców, cydr „Sidra da Madeira” zdobył wiele nagród w krajowych konkursach takich jak „Concurso Nacional de Cervejas e Sidras Tradicionais Portuguesas” (Krajowy Konkurs Tradycyjnego Portugalskiego Piwa i Cydru) oraz „Great Taste – Portugal”. Doskonałą reputację cydr zyskuje jednak dzięki miejscowym konsumentom i – w coraz większym stopniu – turystom odwiedzającym wyspę.

Historyczne zapisy świadczące o znaczeniu produkcji „wina jabłkowego”, „cidra”, „sidra” i „Sidra da Madeira” na przestrzeni ostatnich 600 lat skłoniły lokalnych producentów do stwierdzenia, że cydr jest produkowany na wyspie od momentu jej zasiedlenia, na obszarach, na których warunki są najbardziej odpowiednie do zakładania sadów dostarczających owoce. Z tego też względu głęboko zakorzeniona tradycja produkcji i picia cydru kultywowana jest na całej wyspie, lecz przede wszystkim w São Roque do Faial w gminie Santana, Santo António da Serra w gminie Machico, Camacha w gminie Santa Cruz, Jardim da Serra w gminie Câmara de Lobos, Ponta do Pargo w gminie Calheta i Prazeres w gminie Calheta, w których ze względu na bardzo szczególną rywalizację między społecznościami wyspiarskimi co roku odbywają się imprezy folklorystyczne i społeczno-kulturalne promujące produkcję i spożycie cydru „Sidra da Madeira”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://tradicional.dgadr.gov.pt/pt/cat/bebidas-espirituosas/outras-bebidas/1084-sidra-da-madeira-igp

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

3.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 156/35

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 156/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„Vorarlberger Alpkäse”

Nr UE: PDO-AT-1413-AM01 – 5.4.2022

ChNP (X) CHOG ( )

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Vorarlberger Alpwirtschaftsverein, Montfortstr. 9, 6900 Bregencja, Austria

Tel. +43 5574400350

Faks +435574400600

E-mail: fritz.metzler@lk-vbg.at

Pierwotny adres stowarzyszenia uległ zmianie i został teraz odpowiednio skorygowany. Wnioskodawca reprezentuje interesy producentów sera „Vorarlberger Alpkäse” (ChNP) i ma tym samym prawnie uzasadniony interes w złożeniu wniosku o wprowadzenie zmian do specyfikacji.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Austria

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒	Związek z obszarem geograficznym

☒	Etykietowanie

☒	Inne (zmiana w informacjach na temat właściwej służby, nazwa pierwotnej grupy składającej wniosek, jednostka kontrolująca, wymogi krajowe, poprawki redakcyjne)

4. Rodzaj zmiany (zmian)

☐	Zmiany specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikujące się do uznania za nieznaczne zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiana (zmiany)

Biorąc pod uwagę doświadczenie zdobyte w zakresie praktycznych aspektów związanych z chronioną nazwą od czasu jej ustanowienia, wnioskowane zmiany w specyfikacji produktu są konieczne w celu bardziej szczegółowego opisania wszystkich istotnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu, w tym poszczególnych etapów produkcji, oraz zapewnienia jakości sera „Vorarlberger Alpkäse” (ChNP).

Poprzednią specyfikację produktu, składającą się z kilku odrębnych dokumentów i załączników, połączono w jeden dokument, poprawiono oraz zaktualizowano, aby zapewnić klarowniejszy opis wymogów, zwłaszcza w odniesieniu do metody produkcji oraz dowodu pochodzenia, co przyczynia się do zachowania jakości sera „Vorarlberger Alpkäse” (ChNP).

Dokładniej rzecz ujmując, wprowadzone zmiany dotyczą elementów opisanych poniżej.

1. Opis produktu

Tekst w pkt 5 lit. b) (Opis) specyfikacji produktu uwzględniono w pkt 4.2 jednolitego dokumentu (Opis). Punkt ten podzielono na pkt 4.2.1 (Ogólny) i 4.2.2 (Właściwości). Tekst pierwotny doprecyzowano i poprawiono jego układ. Skreślono zawartość tłuszczu w suchej masie. Wagę pojedynczych kręgów sera zwiększono do 40 kg (zamiast 35 kg), a minimalny okres dojrzewania został określony na 3 miesiące (zamiast 3–6 miesięcy).

Pkt 5 lit. b) specyfikacji produktu:

„Ser twardy produkowany z naturalnego mleka surowego (niepoddanego obróbce termicznej, niesterylizowanego w wirówce, niepasteryzowanego, bez konserwantów lub stabilizatorów, bez dodatków chemicznych, bez genetycznie modyfikowanej podpuszczki) pochodzącego od bydła wypasanego na łąkach lub pastwiskach alpejskich, o wysuszonej, ziarnistej skórce o barwie od brązowo-żółtej po brązową. Ser ma zwartą lub plastyczną konsystencję, barwę kości słoniowej i zazwyczaj zawiera okrągłe dziury wielkości ziaren grochu. Zawartość tłuszczu w suchej masie wynosi więcej niż 45 %. Kręgi serowe ważą do 35 kg. Smak jest łagodny i aromatyczny, wraz z dojrzewaniem staje się ostry.

Minimalny okres dojrzewania trwa 3 do 6 miesięcy, przy czym możliwe są rozbieżne właściwości (brak pęknięć, mniejsze dziury)”;

otrzymuje następujące brzmienie:

„4.2. Opis

4.2.1. Ogólny

»Vorarlberger Alpkäse« jest serem twardym produkowanym na określonym obszarze, na łąkach lub pastwiskach alpejskich z mleka surowego odpowiedniego do produkcji serów twardych od krów niekarmionych kiszonką, wypasanych na łąkach alpejskich. Poszczególne kręgi serowe ważą maks. 40 kg i dojrzewają przez co najmniej 3 miesiące.

4.2.2 Właściwości

Ser ma wysuszoną, ziarnistą skórkę o barwie od brązowo-żółtej po brązową oraz konsystencję od zwartej po gładką. Ma barwę kości słoniowej. Po przekrojeniu można zauważyć, że ser ma nieliczne, ale rozłożone równomiernie okrągłe dziury wielkości ziaren grochu – od matowych po błyszczące. Dziury zasadniczo są okrągłe i wielkości ziaren grochu. Smak jest łagodny, wraz z dojrzewaniem staje się ostry.

W zależności od stopnia dojrzałości opisane właściwości mogą być bardziej lub mniej wyraźne, co nie wpływa na ogólne cechy sera »Vorarlberger Alpkäse« ani ich nie zmienia.

»Vorarlberger Alpkäse« można wprowadzać do obrotu w porcjach o różnych rozmiarach.”.

Uzasadnienie

Skreślono wyrazy „zawartość tłuszczu w suchej masie wynosi więcej niż 45 %”, nie zastępując ich, ponieważ nie ma takiej potrzeby, biorąc pod uwagę obowiązujące wymogi prawne. Doprecyzowano tekst, którego część pochodzi ze specyfikacji, a część została dodana, aby wyjaśnić i uzupełnić opis produktu, dzięki czemu organowi kontroli zapewniono dokładniejsze i rzetelniejsze parametry produktu, gwarantujące jego jakość. Doprecyzowano również definicję minimalnego okresu dojrzewania, wyjaśniając tym samym ten proces.

Na rynku i w sprzedaży widoczna jest tendencja do wytwarzania serów, które dojrzewają dłużej, co wymaga stosowania bardziej tolerancyjnych zakresów wysokości formy i wagi poszczególnych kręgów serowych. W związku z tym wagę zwiększono do maksymalnie 40 kg. Zmiana ta nie ma negatywnych skutków ani wpływu na jakość „Vorarlberger Alpkäse”.

2. Dowód pochodzenia

Poprzednie uwagi dotyczące historii produktu w pkt 5 lit. d) (Dowód pochodzenia) pierwotnej specyfikacji produktu, które miały być przedstawione w tym punkcie w momencie uznania danej nazwy, zostały obecnie przeniesione do punktu 4.6 (Związek z obszarem geograficznym). W ich miejsce w pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) zmienionej specyfikacji dodano przepisy sektorowe dotyczące zapewnienia identyfikowalności:

„Stowarzyszenie składające wniosek prowadzi rejestr producentów zawierający każdą Sennalpe (chatę alpejską), w której produkowany jest ser »Vorarlberger Alpkäse« na obszarze geograficznym; oprócz podania nazwy łąki alpejskiej i adresu Sennalpe musi złożyć specjalny wniosek odpowiedniego stowarzyszenia, aby mogła zostać wpisana do tego rejestru.

Zezwala się na dalszy transport wykorzystanego mleka z jednej zatwierdzonej serowni alpejskiej do innej takiej mleczarni w obrębie określonego obszaru. Aby zapewnić identyfikowalność, w nocie potwierdzającej dostawę mleka należy podać ilość transportowanego mleka.

Aby zapewnić identyfikowalność sera »Vorarlberger Alpkäse« poza łańcuchami dostaw, stowarzyszenie składające wniosek na żądanie umieszcza stosowny znak kazeinowy. Oznaczenie to zawiera numer seryjny.

Znak kazeinowy zawiera następujący tekst:

»G.U.-VBG

ALPKAESE

XXXXXX«

W przypadku każdego wyprodukowanego kręgu sera Sennalpe musi umieścić znak kazeinowy zawierający numer seryjny przed odciśnięciem sera, a następnie umieścić stosowną notatkę w dziennym sprawozdaniu z produkcji. W dziennym sprawozdaniu z produkcji uwzględnia się także datę produkcji, ilość przetworzonego mleka, temperaturę ogrzewania oraz liczbę kręgów sera wyprodukowanych danego dnia. Przestrzeganie okresu dojrzewania można prześledzić na podstawie dokumentacji/partii produkcyjnej. Ser może również dojrzewać i być przechowywany w regionalnych komorach dojrzewalniczych na niższych wysokościach na określonym obszarze.

Sennalpe, która sprzedaje »Vorarlberger Alpkäse«, musi prowadzić dokumentację zapewniającą identyfikowalność (np. noty potwierdzające dostawę/partie).”.

Uzasadnienie

Ponieważ specyfikacja nie zawierała do tej pory żadnych zasad dotyczących dowodu pochodzenia, uważa się za stosowne umieszczenie informacji dotyczące identyfikowalności produktu w pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) specyfikacji produktu. Zawiera on teraz przepisy zapewniające identyfikowalność produktu. Ponadto część tekstu przeniesiono z pierwotnego pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) do pkt 4.4. W przyszłości zezwala się na dalszy transport wykorzystanego mleka z jednej zatwierdzonej serowni alpejskiej do innej w obrębie określonego obszaru, ponieważ przy obecnym stanie techniki nie ma to już wpływu na jakość i zapewnia produkcję sera „Vorarlberger Alpkäse” (ChNP). Stało się to konieczne ze względu na rosnące trudności w znalezieniu pracowników przy ogromnej intensywności pracy i związanej z tym niepewności utrzymania produkcji serów alpejskich na lokalnych obszarach alpejskich. W dokumentacji należy podać ilość transportowanego mleka.

3. Obszar geograficzny

Pkt 5 lit. c) specyfikacji produktu:

„Obszary obejmujące łąki i pastwiska alpejskie w austriackim kraju związkowym Vorarlberg. Oficjalnie uznane gospodarstwa alpejskie znajdują się na wysokości od 1 000 m do 1 800 m n.p.m. i są prowadzone wyłącznie w miesiącach letnich w ramach alpejskiego sezonowego pasterstwa wędrownego.”;

oraz przedłożona dodatkowo mapa Austrii

otrzymują następujące brzmienie:

4.3. Obszar geograficzny

„Ser »Vorarlberger Alpkäse« jest produkowany w kraju związkowym Vorarlberg na wysokości od 1 000 m do 1 800 m n.p.m. Oficjalnie uznane gospodarstwa alpejskie są prowadzone wyłącznie w miesiącach letnich w ramach alpejskiego sezonowego pasterstwa wędrownego.”.

Mapa hipsometryczna wyznaczonego obszaru geograficznego:

Uzasadnienie

Tekst został skrócony. Wymóg w specyfikacji dotyczący oficjalnie uznanych gospodarstw alpejskich znajduje się w punkcie 4.5 (Metoda produkcji) (w szczególności punkt 4.5.1 (Surowiec – mleko)). Ponadto dodano nową mapę wyznaczonego obszaru geograficznego. Mapa ta zawiera teraz również informacje o wysokości nad poziomem morza. Przedmiotowa zmiana nie ma wpływu na granice obszaru geograficznego.

4. Metoda produkcji

Pierwotny tekst pkt 5 lit. e) (Metoda produkcji) specyfikacji produktu sformułowano bardziej precyzyjnie o podzielono go na punkty – 4.5.1 (Surowiec – mleko), 4.5.2 (Produkcja) i 4.5.3 (Wiedza fachowa – wiedza na temat produkcji).

Pkt 5 lit. e) specyfikacji produktu:

„Mleko surowe nadające się do produkcji sera twardego, pozyskiwane w Alpach od urzędowo kontrolowanych stad krów niekarmionych kiszonką, które nie jest poddawane obróbce termicznej, pasteryzacji ani sterylizacji w wirówce, jest przetwarzane na miejscu, bez transportu i pośredniego przechowywania. Uzyskane wieczorem mleko jest natychmiast przelewane do mniejszych pojemników (drewnianych baniek lub kadzi), aby umożliwić powstanie śmietany. Następnego dnia śmietana (masło alpejskie) jest ręcznie odtłuszczana, aby uzyskać pożądaną zawartość tłuszczu w produkcie. Dojrzałe i odtłuszczone mleko miesza się następnie w alpejskich (miedzianych) kotłach z otrzymanym rano mlekiem pełnym, kulturami kwasu mlekowego/bakterii i alpejskimi podpuszczkami serowarskimi. Skrzep jest usuwany ręcznie za pomocą chust serowarskich, bez użycia maszyn. Skrzep podgrzewa się do temperatury 51,5–52,5 °C, prasuje się i regularnie poddaje się działaniu solanki w celu uzyskania dobrej skórki. Produkcja sera odbywa się wyłącznie podczas letniego wypasu bydła (które jest karmione wyłącznie przez wypas na alpejskich pastwiskach). Ze względu na krótki okres wypasu w Alpach (3–4 miesiące) produkt jest dostępny tylko sezonowo i w ograniczonych ilościach.

Zabronione jest dodawanie mleka z gospodarstw doliny w jakiejkolwiek formie.

Kwestie dotyczące hodowli i zdrowia zwierząt oraz higieny w gospodarstwie i wśród pracowników regulują stosowne przepisy krajowe. Jakość zapewnia się dzięki inspekcjom oraz szkoleniom personelu i w zakresie higieny.”

otrzymuje następujące brzmienie:

4.5.1. Surowiec (mleko)

„Ser »Vorarlberger Alpkäse« jest produkowany wyłącznie z mleka surowego od krów alpejskich wypasanych latem w Alpach. Poza wyjątkowymi przypadkami (np. choroba, opady śniegu lub ruja) w miesiącach letnich wypas musi odbywać się codziennie. Bydło nie może być przepędzane na pastwiska poza obszarem Sennalpe. Dozwolone jest wyłącznie mleko krowie z oficjalnie uznanych gospodarstw położonych na łąkach lub pastwiskach alpejskich, znajdujących się na określonym obszarze geograficznym. Do produkcji sera »Vorarlberger Alpkäse« nie wolno używać mleka termizowanego ani pasteryzowanego, ani mleka sterylizowanego w wirówce. Zabronione jest dodawanie mleka z gospodarstw doliny w jakiejkolwiek formie. Mleko używane do produkcji sera »Vorarlberger Alpkäse« jest charakterystyczne dla pastwisk określonego obszaru geograficznego porośniętych delikatnymi trawami i ziołami. Krowy żywią się trawą i ziołami – w stanie świeżym w postaci zielonki lub suszone jako siano. Karmienie sfermentowaną paszą lub kiszonką jest wyraźnie zabronione.

Stosowanie rozdrobnionego ziarna jako paszy wyrównawczej i uzupełniającej z innych obszarów jest dozwolone w proporcji do 20 % suchej masy rocznie.

W związku z tym zawartość zielonki pochodzącej z obszaru geograficznego nie może być niższa niż 80 % całkowitej suchej masy, którą karmione są w skali roku krowy mleczne. Dodawanie rozdrobnionego ziarna pochodzącego z innych obszarów geograficznych jest dozwolone w proporcji do 20 % suchej masy.

4.5.2. Produkcja

Można stosować tylko mleko surowe od krów niekarmionych kiszonką, nietermizowane, niepasteryzowane, które nie było sterylizowane w wirówce. Niedopuszczalne jest dodawanie konserwantów, stabilizatorów, dodatków produkowanych chemicznie oraz genetycznie modyfikowanych podpuszczek.

Po częściowym odtłuszczeniu mleko surowe poddaje się wstępnemu dojrzewaniu przy użyciu kultury serwatki lub bakterii kwasu mlekowego. Tradycyjne bakterie kwasu mlekowego, pierwotnie wyizolowane i rozmnożone z dzikich kultur, będą stanowiły teraz podstawę kultury hodowlanej dla kultur stosowanych w gospodarstwie. Następnie dojrzałe i odtłuszczone mleko miesza się w alpejskich (miedzianych) kotłach z otrzymanym rano mlekiem surowym, kulturami kwasu mlekowego/bakterii i alpejskimi podpuszczkami serowarskimi. Skrzepy usuwa się za pomocą chust serowarskich lub przenosząc mieszaninę skrzepu/serwatki do form serowarskich. Zgęstniałe (skoagulowane) mleko jest następnie krojone na pożądaną wielkość za pomocą krajacza do skrzepu. Następnie odbywa się kolejny etap formowania sera: skrzep formuje się dalej i następuje synereza (w wyniku której serwatka oddziela się od skrzepu). Skrzep jest podgrzewany do temperatury od 51 °C do 54 °C, a następnie przenoszony do form i prasowany.

Sery ważą maksymalnie 40 kg, w zależności od wielkości kręgu. Następnie sery umieszcza się w kąpieli solankowej o zawartości soli około 20 ° Bé, aby ser wchłonął sól, uformowała się skórka i rozwinęła się struktura sera, kiedy ser jest szczelnie zamknięty na zewnątrz, a wewnątrz dojrzewa dokładnie i równomiernie. Dzięki temu właśnie ser »Vorarlberger Alpkäse« ma jednorodną, zwartą konsystencję. Okres dojrzewania serów wynosi co najmniej 3 miesiące, w zależności od rodzaju skórki i doświadczenia przetwórcy mleka, w temperaturze od 10 °C do 17 °C i wilgotności powyżej 80 %. Podczas dojrzewania sery są regularnie poddawane obróbce (szczotkowaniu lub nacieraniu) wodą z solą (zawartość soli do 20 ° Bé) do trzech razy w tygodniu, aby zapewnić typowe tworzenie się skórki i rozwinąć smak. Po minimalnym okresie dojrzewania ser »Vorarlberger Alpkäse« jest gotowy do spożycia.

4.5.3. Wiedza ekspercka – wiedza na temat produkcji

Swoją jakość ser »Vorarlberger Alpkäse« zawdzięcza w szczególności doświadczeniu lokalnych serowarów w zarządzaniu produkcją i dojrzewaniem sera. Sztuka serowarska opiera się na wiedzy fachowej przetwórców mleka zaangażowanych w produkcję w różny sposób, w zależności od ich indywidualnej roli w procesie, dzięki któremu osiągana jest typowa jakość sera »Vorarlberger Alpkäse«. Proces ten rozpoczyna się od zastosowania kultur bakterii kwasu mlekowego. Na przykład określenie składu kultury bakterii kwasu mlekowego, temperatury, okresu odpoczynku, ilości i proporcji dodawanych bakterii oraz warunków przechowywania wynika z doświadczenia przetwórcy mleka. Szczególną cechą ukształtowaną w ramach tego doświadczenia jest specyficzne przechowywanie i dojrzewanie mleka surowego w sposób sprzyjający powstawaniu bakterii kwasu mlekowego, które znacznie poprawiają właściwości sera pod względem trwałości, zapachu i smaku. Stosowanie podpuszczki cielęcej, czas i sposób cięcia zagęszczonego (skoagulowanego) mleka oraz wielkość skrzepu, formowanie sera i podgrzewanie mieszanki skrzepu i serwatki również są wynikiem specyficznego doświadczenia serowarów i mają szczególne znaczenie dla jakości sera »Vorarlberger Alpkäse«.

Serowar musi bardzo dokładnie monitorować każdy etap produkcji sera i określić właściwy czas dla każdego etapu przetwarzania. Na przykład staranne podgrzewanie sera »Vorarlberger Alpkäse« w temperaturze 51–54°C po przecięciu skoagulowanego mleka jest ważnym warunkiem długiej trwałości sera. Jednocześnie z mlekiem należy postępować ostrożnie, aby zachować dużą część cech i składników aromatycznych i mikrobiologicznych, a tym samym specyficznych właściwości mleka. Do tego dochodzi fakt, że mleko – ze względu na zmieniające się w sposób naturalny warunki paszowe na łąkach alpejskich – nie posiada standardowych właściwości: jego jakość (np. zawartość białka lub inne składniki mleka) jest zmienna. Dzięki szerokiemu doświadczeniu serowarzy wytwarzający »Vorarlberger Alpkäse« potrafią poradzić sobie z tymi naturalnymi wahaniami. Ich staranna praca na tych wszystkich etapach obróbki ma zasadniczy wpływ na dalszy przebieg procesu dojrzewania, a tym samym na jakość produktu końcowego. Podczas dojrzewania należy zwrócić szczególną uwagę na ostrożne obchodzenie się z serem. Dzięki swojemu doświadczeniu serowarzy instynktownie wiedzą, kiedy ser należy obrócić, wyszczotkować i natrzeć, a tym samym mają znaczący wpływ na jakość sera.

Regularne spotkania hodowców i serowarów, podczas których dzielą się oni zdobytą wiedzą, powodują ciągły proces szkolenia, pomagający utrzymać jakość i tradycję »Vorarlberger Alpkäse«.”.

Uzasadnienie

W procesie produkcji wprowadzono zmiany, aby zapewnić niepowtarzalną jakość sera „Vorarlberger Alpkäse”, która oparta jest przede wszystkim na znajomości tradycyjnej metody produkcji przez producentów. Wraz z – obecnie zmienionym – sformułowaniem zawartym już w pierwotnej specyfikacji opis tej tradycyjnej metody produkcji jest obecnie bardziej szczegółowy, w szczególności dzięki dokładniejszemu zdefiniowaniu metody przetwarzania.

Poszczególne zmiany odnoszą się do następujących punktów:

—

Surowiec – mleko

Żywienie bydła wyłącznie poprzez wypas nie zawsze jest wystarczające dla utrzymania zdrowia zwierząt, ponieważ coraz bardziej ekstremalne zjawiska pogodowe (susza, długie okresy deszczowe itp.) i związana z nimi zmiana klimatu narażają krowy mleczne na terenach alpejskich na stres metaboliczny i zmniejszają dostępność paszy pastwiskowej. Ponadto poszczególne rasy krów hodowanych na pastwiskach alpejskich mają różne zapotrzebowanie na energię i dlatego dla dobrego samopoczucia potrzebują paszy uzupełniającej.

W związku z tym, aby zapewnić zrównoważone zaopatrzenie w składniki odżywcze niezbędne dla dobrostanu zwierząt, niezależnie od wyjątkowych warunków klimatycznych, takich jak susze, umożliwiono zakup rozdrobnionego zboża i wykorzystanie go jako paszy wyrównawczej i uzupełniającej w ilości do 20 % suchej masy rocznie.

Powyższe odstępstwo odnoszące się do dodatków paszowych nie wpływa na wysoką i stałą jakość mleka, ponieważ większość pasz objętościowych musi pochodzić z określonego obszaru.

Wymóg określony w pkt 5 lit. c) specyfikacji produktu dotyczący oficjalnie uznanych gospodarstw alpejskich położonych na wysokości od 1 000 m do 1 800 m przeniesiono do pkt 4.5.1 (Surowiec - mleko) i zdefiniowano bardziej szczegółowo. Mleko może pochodzić wyłącznie od krów z gospodarstw położonych na łąkach lub pastwiskach alpejskich, które otrzymały numer zezwolenia od właściwego organu (Austriacki Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności). Jest to uzasadnione szczególnymi wymogami higieny określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 (rozporządzenie w sprawie higieny pasz), do których przestrzegania zobowiązane są gospodarstwa produkujące ser. W rozporządzeniu tym znajduje się wykaz zatwierdzonych gospodarstw.

W przyszłości zezwala się na dalszy transport z jednej zatwierdzonej serowni alpejskiej do innej w obrębie określonego obszaru, ponieważ przy obecnym stanie techniki nie ma to już wpływu na jakość. Obydwie serownie alpejskie mają obowiązek podać ilość transportowanego mleka w nocie potwierdzającej dostawę.

—

Produkcja

Produkcja sera „Vorarlberger Alpkäse” została opisana z podziałem na dokładne etapy, od przetwarzania mleka surowego do etapu dojrzenia w przechowywania. Przedstawiono parametry techniczne, których należy dotrzymać, aby zapewnić jakość.

Obecnie skrzep można podgrzać do temperatury między 51 °C a 54 °C (zamiast jak poprzednio między 51,5 °C a 52,5 °C). Dopuszczony został szerszy zakres temperatur ogrzewania, ponieważ w przypadku ogrzewania ręcznego nie jest możliwe precyzyjne ustawienie temperatury, co oznacza, że wymagana jest szersza tolerancja. Nowy zakres tolerancji dla temperatury ogrzewania nie ma negatywnego wpływu na jakość produktu. Nadal niedopuszczalne jest dodawanie konserwantów, stabilizatorów i dodatków produkowanych chemicznie. Podkreślono to jeszcze wyraźniej dzięki bardziej precyzyjnemu sformułowaniu.

Jeśli chodzi o kultury własne serwatki lub kwasu mlekowego, wyjaśniono, że historyczna kultura macierzysta jest obecnie produkowana centralnie i stosowana wewnętrznie do dalszego wykorzystania jako kultura gospodarstwa do produkcji sera „Vorarlberger Alpkäse”. Kluczową rolę w tym zakresie odgrywa doświadczenie przetwórców mleka.

Zawartość soli doprecyzowano i dostosowano do możliwych do sprawdzenia w praktyce kryteriów za pomocą skali Baumé (Bé). Zawartość soli określono na poziomie do 20 ° Bé. W dalszej części wyjaśniono proces powstawanie skórki typowej dla sera „Vorarlberger Alpkäse” i związaną z tym jakość sera, a także odniesiono się do zarządzania przez serowara i klimatu dojrzewania.

—

Wiedza fachowa – wiedza na temat produkcji

Istniejąca specyfikacja nie zawierała żadnych kluczowych spostrzeżeń dotyczących tradycyjnej wiedzy producentów, dlatego została ona doprecyzowana w tym zakresie. Ponadto dodano opis kwalifikacji specjalistów. Opisano również na bieżąco prowadzone działania ukierunkowane na przekazywanie tradycji w celu zapewnienia jakości, co umożliwi skuteczne zahamowanie utraty lub uszczuplenia wiedzy fachowej oraz zachowanie tradycyjnej wiedzy na temat produktu.

5. Związek z obszarem geograficznym

Informacje zawarte wcześniej w pkt 5 lit. d) (Dowód pochodzenia) zostały przeniesione do pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym).

Informacje zawarte wcześniej w pkt 5 lit. f) (Związek) zostały przeniesione do pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym). Wyczerpująco opisano wpływ czynników klimatycznych i ludzkich na obszarze geograficznym, przy czym szczegółowo opisano specyficzną wiedzę fachową producentów regionalnych, o której wcześniej tylko wspominano w specyfikacji, taką jak tradycyjna znajomość specjalnych technik przechowywania oraz wysoki poziom wiedzy fachowej w zakresie technik produkcji i zarządzania dojrzewaniem, co ma kluczowe znaczenie dla wydobycia właściwości organoleptycznych sera.

Uzasadnienie

Specyfikację dostosowano do wymogów rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 poprzez przeniesienie uwag historycznych, takich jak dowody w postaci dokumentów i stare tradycje związane z serem „Vorarlberger Alpkäse”, które pierwotnie były opisane w sekcji dotyczącej dowodu pochodzenia, do pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym).

6. Etykietowanie

Pierwotny tekst pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) specyfikacji produktu przeniesiono do pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) i dostosowano do aktualnych wymagań dotyczących dokumentacji.

Na przykład wymogi zawarte w pierwotnej specyfikacji (dotyczące umieszczenia na produkcie daty produkcji i nazwy łąk lub pastwisk alpejskich) stały się zbędne ze względu na dokumentację, którą należy obecnie przedstawić do celów dowodu pochodzenia. Doprecyzowano kwestię dotyczącą znaku kazeinowego. Umieszczanie tego znaku na opakowaniach porcji sera stało się zbędne, ponieważ w przypadku porcji zagwarantowano identyfikowalność partii.

Zasady dotyczące marek własnych zawarte w pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) pierwotnej specyfikacji produktu przeniesiono do pkt 4.8 (Etykietowanie).

„Zezwala się na stosowanie prywatnych etykiet. Prywatna etykieta nie może jednak wprowadzać konsumenta w błąd lub szkodzić dobrej reputacji ChNP”.

Uzasadnienie

Wyjaśniono i rozszerzono wymagania dotyczące zarządzania markami własnymi. W dalszym ciągu dozwolone będą marki własne.

7. Poprawki redakcyjne

7.1. Zaktualizowano nazwę właściwego organu państwa członkowskiego oraz szczegółowe informacje na jego temat.

7.2. Skorygowano adres grupy składającej wniosek.

Uzasadnienie

Od czasu objęcia przedmiotowego oznaczenia ochroną adres grupy składającej wniosek uległ zmianie i została zaktualizowana wraz ze zmienionymi danymi właściwego organu.

7.3. Organ kontrolny

Część zawierająca dane kontaktowe organu kontrolnego została zmieniona, ponieważ organ ten jest obecnie spółką prywatną, tj. Lacon GmbH.

7.4. Zmiany w układzie tekstu/sposobie prezentacji specyfikacji produktu

Dokonano zmiany numeracji i zmiany niektórych tytułów, aby informacje były bardziej przejrzyste i precyzyjne.

7.5. Wymogi krajowe

Punkt „Wymogi krajowe” został skreślony bez zastąpienia, ponieważ są one zbędne w świetle wymogów regulacyjnych.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Vorarlberger Alpkäse”

Nr UE: PDO-AT-1413-AM01 – 5.4.2022

ChNP (X) ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Vorarlberger Alpkäse”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Austria

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1 Typ produktu [zgodnie z załącznikiem XI]

Klasa 1.3. Sery

3.2 Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Vorarlberger Alpkäse” jest serem twardym produkowanym na określonym obszarze, na łąkach lub pastwiskach alpejskich z mleka surowego odpowiedniego do produkcji serów twardych od krów niekarmionych kiszonką, wypasanych na łąkach alpejskich. Poszczególne kręgi serowe ważą maks. 40 kg i dojrzewają przez co najmniej 3 miesiące.

W zależności od stopnia dojrzałości opisane właściwości mogą być bardziej lub mniej wyraźne, co nie wpływa na ogólne cechy sera „Vorarlberger Alpkäse” ani ich nie zmienia.

3.3 Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do produkcji sera „Vorarlberger Alpkäse” można wykorzystywać wyłącznie mleko krów z oficjalnie uznanych gospodarstw położonych na łąkach lub pastwiskach alpejskich, na których prowadzona jest gospodarka użytkami zielonymi. Wytwarzanie kiszonki i karmienie nią są zabronione.

Stosowanie paszy wyrównawczej w formie rozdrobnionego ziarna jest dozwolone w proporcji do 20 % suchej masy rocznie. Rozdrobnione ziarno może również pochodzić z innych obszarów, ponieważ obszar geograficzny, będący typowym obszarem górskim, nie nadaje się dobrze do uprawy. Oznacza to, że na obszarze tym nie uprawia się ani nie produkuje prawie żadnego rodzaju zboża ani podobnych upraw, co wymaga zakupu środków produkcji pochodzących z innych obszarów.

3.4 Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Surowiec musi być produkowany, przetwarzany oraz musi dojrzewać na określonym obszarze.

3.5 Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

---

3.6 Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Sery muszą być oznaczone znakiem kazeinowym z numerem seryjnym. Stowarzyszenie składające wniosek jest odpowiedzialne za zarządzanie numerem seryjnym i przydzielanie tego numeru.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Ser „Vorarlberger Alpkäse” jest produkowany w kraju związkowym Vorarlberg na wysokości od 1 000 m do 1 800 m n.p.m. Oficjalnie uznane gospodarstwa alpejskie są prowadzone wyłącznie w miesiącach letnich w ramach alpejskiego sezonowego pasterstwa wędrownego.

5. Związek z obszarem geograficznym

Ser „Vorarlberger Alpkäse” uzyskuje swoje charakterystyczne właściwości dzięki mleku używanemu do produkcji, jego składnikom, smakowi i konsystencji, na które ma wpływ flora alpejska Vorarlbergu, oraz warunkom klimatycznym i ludzkim (tradycyjna produkcja rzemieślnicza) procesu produkcji. W małych gospodarstwach alpejskich do dziś prowadzi się produkcję rzemieślniczą i utrzymuje proces starannego obchodzenia się z serami i ich dojrzewania. Dzięki temu ser „Vorarlberger Alpkäse” ma wyjątkową jakość i długi okres przydatności do spożycia.

Mleko używane do produkcji sera „Vorarlberg Alpkäse” ma szczególne walory smakowe ze względu na alpejską roślinność obszaru produkcji i stosowanie głównie zielonej paszy dla zwierząt, co w połączeniu z tradycyjną rzemieślniczą metodą produkcji nadaje serowi jego charakterystyczne właściwości. Produkcja serów przyczynia się zasadniczo do utrzymania rolnictwa górskiego w Vorarlbergu i jest niezbędna dla zachowania różnorodności ekologicznej i stabilności alpejskiego krajobrazu kulturowego Vorarlbergu.

W Vorarlbergu rolnictwo koncentruje się wyłącznie na gospodarowaniu użytkami zielonymi. W gospodarstwach alpejskich obowiązuje ścisły zakaz karmienia kiszonką (brak pasz sfermentowanych). Tylko dzięki zakazowi stosowania kiszonek możliwa jest produkcja wysokiej jakości sera „Vorarlberger Alpkäse”.

„Vorarlberger Alpkäse” to produkt, który jest produkowany i spożywany na określonym obszarze od wielu setek lat. Na terenie dzisiejszego kraju związkowego Vorarlberg przez cały ten czas produkowano sery. Pierwotnie, i przez wieki, sery były produkowane przede wszystkim na potrzeby własne i regionalne. Produkcja serów alpejskich przyczynia się zasadniczo do utrzymania rolnictwa górskiego w Vorarlbergu i jest niezbędna dla zachowania różnorodności ekologicznej i stabilności alpejskiego krajobrazu kulturowego Vorarlbergu. Przetwarzanie mleka surowego na obszarach alpejskich w trakcie alpejskiego sezonowego pasterstwa wędrownego między gospodarstwami w dolinach, na pastwiskach i na łąkach alpejskich jest ważnym elementem ekonomicznym utrzymania gospodarstw rolnych i mlecznych w Vorarlbergu.

Jak wynika z dokumentów, tradycyjne metody wytwarzania sera w regionie były stosowane już w czasie wojny trzydziestoletniej. Proces ten stanowi podstawę dzisiejszego procesu produkcji sera „Vorarlberger Alpkäse”. Już w XVIII w. istotną część alpejskiego mleka produkowanego w miesiącach letnich w ramach sezonowego pasterstwa wędrownego przetwarzano na sery alpejskie. Od tego czasu funkcjonuje nazwa „Vorarlberger Alpkäse”.

Warunki regionalne, takie jak wysokość nad poziomem morza, klimat, flora i fauna oraz drobna struktura gospodarstw rolnych, przyczyniły się w połowie XVIII w. do rozwoju produkcji serów tłustych z wykorzystaniem specyficznych technik serowarskich. Dzięki temu uzyskano dłuższy termin przydatności do spożycia i większą wartość dodaną.

Wiedza techniczna i umiejętności produkcji sera zgromadzone na wyznaczonym obszarze (żywienie zwierząt, przetwarzanie mleka, technologia produkcji i dojrzewanie) były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Ta wiedza i te umiejętności były dalej rozwijane i służą do dziś jako podstawa produkcji sera „Vorarlberger Alpkäse”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://www.patentamt.at/herkunftsangaben/vorarlbergeralpkaese/

Dostęp do specyfikacji można również uzyskać bezpośrednio na stronie internetowej austriackiego urzędu patentowego (www.patentamt.at) pod poniższym adresem: „Znaki towarowe / Oznaczenia geograficzne / Wykaz austriackich oznaczeń geograficznych”. Specyfikację można tam znaleźć pod nazwą „Qualitätsbezeichnung”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

3.5.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 156/45

(2023/C 156/08)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„VORARLBERGER BERGKÄSE”

Nr UE: PDO-AT-1419-AM01 - 5.4.2022

ChNP (X) ChOG ( )

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

ARGE Milch Vorarlberg, Montfortstr. 9, 6900 Bregenz, Austria

Tel. +43 5574400350

Faks +43 5574400600

E-mail: fritz.metzler@lk-vbg.at

Obecny wnioskodawca jest następcą prawnym pierwotnej grupy wnioskodawców w odniesieniu do wszystkich praw i obowiązków wynikających z chronionej nazwy pochodzenia „Vorarlberger Bergkäse”. Reprezentuje on interesy producentów sera „Vorarlberger Bergkäse” (ChNP) i ma tym samym prawnie uzasadniony interes w złożeniu wniosku o wprowadzenie zmian do specyfikacji.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Austria

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒	Związek z obszarem geograficznym

☒	Etykietowanie

☒	Inne (zmiana w informacjach na temat właściwej służby, nazwa pierwotnej grupy składającej wniosek, jednostka kontrolująca, wymogi krajowe, poprawki redakcyjne)

4. Rodzaj zmian

☐	Zmiany specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikujące się do uznania za nieznaczne zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☒	Zmiany specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikujące się do uznania za nieznaczne zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiana (zmiany)

Dokładniej rzecz ujmując, wprowadzone zmiany dotyczą elementów opisanych poniżej.

1. Opis produktu

Tekst w pkt 5 lit. b) (Opis) oraz uzupełnienia wprowadzone do tego punktu pierwotnej specyfikacji produktu włączono do pkt 4.2 (Opis). Punkt ten podzielono z kolei na ppkt 4.2.1 (Informacje ogólne) i 4.2.2 (Właściwości). Uszczegółowiono i uporządkowano pierwotny tekst. Skreślono treści dotyczące zawartości tłuszczu w suchej masie. Zwiększono masę pojedynczych kręgów sera do 7–40 kg (zamiast 8–35 kg) oraz rozszerzono zakres wysokości formy do 8–12 cm (poprzednio 10–12 cm). Określono minimalny okres dojrzewania jako trwający 3 miesiące.

Pkt 5 lit. b) specyfikacji produktu:

„»Vorarlberger Bergkäse« to ser produkowany z naturalnego mleka surowego (krowiego), o wynoszącej około 50 % zawartości tłuszczu w suchej masie oraz mający ziarnistą skórkę od maziowej i dojrzałej po wysuszoną i od brązowożółtej po brązową. Kręgi ważą od 8 kg do 35 kg i mają wysokość 10–12 cm. Okrągłe dziury o wielkości zbliżonej do wielkości grochu są matowe lub błyszczące i równomiernie rozmieszczone. Ser jest twardy lub plastyczny, o barwie od kości słoniowej po jasnożółtą. Smak od ostrego po pikantny. Surowcem jest mleko pochodzące od krów wypasanych na pastwiskach alpejskich i w dolinach odpowiednich do produkcji sera twardego, przy czym do karmienia nie stosuje się kiszonki. Stosuje się wyłącznie naturalną podpuszczkę.”

oraz uzupełnienia w pkt 5 lit. b):

„Najważniejsze cechy wyróżniające to bez wątpienia ścisłe przestrzeganie zasad karmienia (zob. załącznik), małe alpejskie mleczarnie, staranne ręczne dojrzewanie i dbałość o ser »Vorarlberger Bergkäse«, tradycyjne przetwarzanie naturalnego mleka surowego produkowanego bez wykorzystania kiszonki oraz umiejętności serowarów.

Do dostarczania mleka upoważnione są jedynie gospodarstwa prowadzące wyłącznie ekstensywną gospodarkę pastwiskami, bez produkcji kiszonek i karmienia nimi. Gospodarstwa mieszane (gospodarstwa, które karmią młode bydło kiszonką) nie mogą dostarczać mleka. Mleko jest dostarczane co najmniej raz dziennie i przetwarzane bezpośrednio w zakładzie.

Fakt, że ser produkuje się w małych gospodarstwach, pozwala zapewnić utrzymanie rzemieślniczego charakteru produkcji i ostrożne obchodzenie się z tym serem. Skutkuje to również szczególną jakością i długim okresem przydatności do spożycia sera »Vorarlberger Bergkäse«.”

zostają przeredagowane w następujący sposób:

4.2. Opis

4.2.1. Informacje ogólne

„Vorarlberger Bergkäse” to ser twardy wytwarzany z naturalnego krowiego mleka surowego produkowanego bez wykorzystania kiszonki na górskich terenach Alp lub w dolinach alpejskich. Gospodarstwa, które karmią młode bydło kiszonką (gospodarstwa mieszane), nie mogą dostarczać mleka.

Kręgi sera ważą od 7 kg do 40 kg, mają wysokość 8–12 cm i dojrzewają przez co najmniej 3 miesiące.

4.2.2. Właściwości

Ser ma ziarnistą skórkę od maziowej i dojrzałej po wysuszoną o barwie od brązowożółtej po brązową i konsystencję od zwartej po gładką. Ma barwę od kości słoniowej po jasnożółtą. Po przekrojeniu ser ma równomiernie, ale nieregularnie rozmieszczone okrągłe dziury o wielkości zbliżonej do wielkości grochu, od matowych po błyszczące. W serze mogą powstawać niewielkie pęknięcia (o długości 0,5–1 cm). Smak jest pikantny, a z upływem czasu staje się ostry. W zależności od stopnia dojrzałości opisane właściwości mogą być bardziej lub mniej wyraźne, co nie wpływa na ogólny wizerunek sera „Vorarlberger Bergkäse” (ChNP) ani go nie zmienia.

„Vorarlberger Bergkäse” może być sprzedawany w porcjach różnej wielkości.

Uzasadnienie

Uwagi niezwiązane z opisem danego produktu przedstawiono w bardziej szczegółowy sposób w punktach „Związek z obszarem geograficznym” i „Metoda produkcji”, które obecnie są przeznaczone do tego celu.

Zwiększono zakresy tolerancji dla wagi i wysokości kręgów sera ze względu na utratę dojrzałości spowodowaną jego dłuższym przechowywaniem oraz z uwagi na rentowność małych gospodarstw. Ze względów logistycznych małe gospodarstwa wymagają, aby sery były cięższe. Skreślono słowa „około 50 % zawartości tłuszczu w suchej masie” bez ich zastępowania, ponieważ są zbędne w świetle istniejących wymogów prawnych. Doprecyzowano tekst (np. w odniesieniu do minimalnego okresu dojrzewania), którego część pochodzi ze specyfikacji, a część została dodana, aby wyjaśnić i uzupełnić opis produktu, dzięki czemu organowi kontroli zapewniono dokładniejsze i rzetelniejsze parametry produktu gwarantujące jego jakość.

2. Dowód pochodzenia

Wcześniejsze uwagi zawarte w specyfikacji dotyczące historii produktu w pkt 5 lit. d) (Dowód pochodzenia), które miały być przedstawione w tym punkcie w chwili uznania danej nazwy, oraz uzupełnienia wprowadzone do tego punktu przeniesiono do pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym) (zob. tekst tego punktu). W ich miejsce w pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) nowej specyfikacji wprowadzono przepisy sektorowe dotyczące zapewnienia identyfikowalności:

„Stowarzyszenie składające wniosek prowadzi rejestr producentów, w którym wymieniony jest każdy przetwórca mleka produkujący »Vorarlberger Bergkäse« na danym obszarze geograficznym, wraz z nazwą gospodarstwa i adresem kontaktowym, niezależnie od tego, czy jest on członkiem stowarzyszenia. Aby zostać wpisanym do tego rejestru, przetwórca mleka musi złożyć specjalny wniosek do stowarzyszenia składającego wniosek.

Producent mleka i przetwórca mleka zawierają ze sobą umowę oraz zamówienie na dostawę mleka. W umowach tych reguluje się kwestie dotyczące jakości surowca (mleko produkowane bez wykorzystania kiszonki), obszaru, z którego pochodzi mleko, oraz dokumentacji związanej z dostawami mleka do przetwórcy mleka.

Producenci mleka i przetwórcy mleka muszą zapewnić, aby mleko surowe przeznaczone do dalszego przetwarzania na ser »Vorarlberger Bergkäse« oraz sam produkt końcowy były zbierane, przechowywane i przetwarzane oddzielnie od innych zapasów mleka lub konwencjonalnych odmian sera.

Producenci mleka są zobowiązani do rejestrowania ilości produkowanego przez siebie mleka z podziałem, który wskazuje na ilość mleka wykorzystywanego do produkcji »Vorarlberger Bergkäse«. Przetwórcy mleka muszą prowadzić przejrzystą ewidencję ilości zakupionego mleka i jego pochodzenia. Dozwolony jest dalszy transport od jednego przetwórcy mleka do drugiego na określonym obszarze geograficznym, przy czym należy odnotować odnośną ilość.

W celu zapewnienia identyfikowalności sera »Vorarlberger Bergkäse« w całym łańcuchu dostaw stowarzyszenie składające wniosek wydaje na wniosek przetwórców mleka znak kazeinowy zawierający numer seryjny. Stosowany znak kazeinowy składa się z następującego tekstu:

G.U.-VBG

BERGKAESE

XXXXXX

wraz z numerem seryjnym. Stowarzyszenie składające wniosek jest odpowiedzialne za zarządzanie numerem seryjnym oraz jego przydzielanie.

Przed prasowaniem ser identyfikuje się za pomocą znaku kazeinowego z niepowtarzalnym numerem seryjnym, którego nie można usunąć z kręgu sera. W celu zapewnienia wewnętrznej identyfikowalności podaje się także datę produkcji lub numer partii.

W dziennym sprawozdaniu z produkcji odnotowuje się datę produkcji, ilość przetworzonego mleka, numer seryjny znaku kazeinowego, temperaturę ogrzewania oraz liczbę kręgów sera. Przestrzeganie okresu dojrzewania można prześledzić na podstawie rejestru prowadzonego w danym zakładzie mleczarskim. Ser może również dojrzewać i być przechowywany poza zakładem mleczarskim w dojrzewalniach znajdujących się na określonym obszarze.

W ramach sprzedaży »Vorarlberger Bergkäse« przetwórca mleka musi prowadzić rejestry umożliwiające identyfikowalność (np. dowody dostawy)”.

Uzasadnienie

Ponieważ do tej pory specyfikacja nie zawierała żadnych zasad dotyczących dowodu pochodzenia, uznano za stosowne, aby dodać informacje na temat identyfikowalności produktu w pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) specyfikacji produktu. Punkt ten zawiera teraz przepisy zapewniające identyfikowalność. Ponadto część tekstu przeniesiono z pierwotnego pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) do pkt 4.4 (Dowód pochodzenia).

3. Obszar geograficzny

Pkt 5 lit. c) (Obszar geograficzny) pierwotnej specyfikacji produktu

Dodano region Walgau. Pozostały tekst ograniczono do informacji niezbędnych w przypadku danego obszaru geograficznego. Pisownię „Laiblachtal” zmieniono na „Leiblachtal”.

Ponadto mapy Vorarlbergu i Austrii przedstawione dodatkowo w pkt 5 lit. c) (Obszar geograficzny) pierwotnej specyfikacji zastąpiono nową mapą.

Pkt 5 lit. c) specyfikacji produktu:

„Ser »Vorarlberger Bergkäse« produkują wyłącznie producenci lub przetwórcy i rolnicy z regionów Bregenzerwald, Kleinwalsertal, Großwalsertal, Laiblachtal (Pfanderstock) i Rheintal z surowego mleka wyprodukowanego w Vorarlbergu.”

oraz mapy Vorarlbergu i Austrii przekazane dodatkowo z myślą o pkt 5 lit. c)

otrzymują następujące brzmienie:

4.3. Obszar geograficzny

Ser „Vorarlberger Bergkäse” produkuje się z mleka surowego wytwarzanego w Vorarlbergu w następujących regionach prowincji Vorarlberg: Bregenzerwald, Kleinwalsertal, Großwalsertal, Leiblachtal (Pfänderstock), Walgau i Rheintal.

Mapa wyznaczonego obszaru geograficznego (obszar zacieniony):

Uzasadnienie

Dodano region Walgau, ponieważ sąsiaduje z opisanym dotychczas wyznaczonym obszarem i podlega tym samym warunkom geologicznym, biologicznym i kulturowym, które spełniają kryteria przedmiotowej specyfikacji. Pozostały tekst ograniczono do informacji niezbędnych w przypadku danego obszaru geograficznego. Poprawiono błąd typograficzny „Laiblachtal”. Prawidłowa nazwa regionu to „Leiblachtal”. Ponadto mapę „Tyrol-Vorarlberg” w specyfikacji produktu zastąpiono nową mapą wyznaczonego obszaru geograficznego. Ta nowa mapa jest bardziej przejrzysta i przedstawia obszar w bardziej szczegółowy sposób dzięki dodanemu cieniowaniu.

4. Metoda produkcji

Pierwotny tekst pkt 5 lit. e) (Metoda produkcji) specyfikacji produktu sformułowano w bardziej precyzyjny sposób i podzielono na pkt 4.5.1 (Surowiec – mleko), 4.5.2 (Produkcja) i 4.5.3 (Wiedza ekspercka – wiedza na temat produkcji).

Bardziej precyzyjnie określono również metodę przetwarzania. Ponadto w bardziej szczegółowy sposób opisano tradycyjną metodę produkcji w pkt 4.5.3 (Wiedza ekspercka – wiedza na temat produkcji).

Pkt 5 lit. e) specyfikacji produktu:

„»Vorarlberger Bergkäse« jest typowym produktem tradycyjnym.

Istotnym elementem procesu produkcji jest przestrzeganie surowych kryteriów produkcji mleka (wytyczne dotyczące jakości dla producentów mleka).

W szczególności:

—	Do dostarczania mleka upoważnione są jedynie gospodarstwa prowadzące wyłącznie ekstensywną gospodarkę pastwiskami, bez produkcji kiszonek i karmienia nimi, lub do produkcji sera »Vorarlberger Bergkäse« można stosować wyłącznie mleko pochodzące z takich gospodarstw.

—	Mleko jest dostarczane do zakładów serowarskich co najmniej raz dziennie i jest tam bezpośrednio przetwarzane (bez dalszego transportu z jednego zakładu do drugiego).

Rzeczywista produkcja:

—	Dostarczone mleko surowe (nie poddane termizacji, pasteryzacji ani sterylizacji przez odwirowywanie) jest częściowo odtłuszczone (do zawartości tłuszczu wynoszącej ok. 3,3 %).

—

Koaguluje się je za pomocą podpuszczki cielęcej oraz własnej serwatki i kultury kwasu mlekowego danego gospodarstwa (w przypadku której doświadczenie serowara ma kluczowe znaczenie dla oceny oraz hodowli tej kultury). Dzięki zastosowaniu kultur serwatki ser »Vorarlberger Bergkäse« różni się znacznie od innych podobnych produktów.

—	W dalszej kolejności skrzep podgrzewa się do temperatury około 51–52,5 °C i prasuje.

—

Następnie kręgi sera umieszcza się w kąpieli solankowej na 2–3 dni (zawartość soli ok. 20 %), po czym ser dojrzewa w piwnicach w temperaturze od 12 do 15 °C i wilgotności względnej od 90 do 95 %. Równocześnie sery regularnie poddaje się działaniu solanki, aby zapewnić typowe formowanie się skórki i rozwinąć smak (tj. dwa razy w tygodniu szczotkuje się je lub naciera solanką (zawartość soli ok. 20 %, pH 5,25)).

—	Ser »Vorarlberger Bergkäse« jest po raz pierwszy gotowy do spożycia w wieku od 3 do 6 miesięcy (w zależności od stopnia dojrzałości jego właściwości mogą się nieco różnić: małe pęknięcia w serze (o długości 0,5–1 cm), mniej dziur, wyrazisty smak).

Stałe samodzielne kontrolowanie i zapewnienie jakości w gospodarstwach pozwala zapewnić wysoką jakość mleka surowego oraz produkcji sera »Vorarlberger Bergkäse«. Zgodność w zakresie zapewniania jakości kontroluje »Qualitätsmanagementverein für Lebensmittel aus Vorarlberg« [Stowarzyszenie ds. zarządzania jakością żywności z Vorarlbergu]. Kontrole higieny gospodarstw i pracowników oraz zdrowia zwierząt są wymagane prawem.”

został zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:

4.5.1. Surowiec (mleko)

Do produkcji „Vorarlberger Bergkäse” używa się surowego mleka krowiego. Dozwolone jest wyłącznie mleko pochodzące z Vorarlbergu. Do produkcji „Vorarlberger Bergkäse” nie wolno stosować mleka termizowanego, pasteryzowanego ani mleka sterylizowanego przez odwirowywanie.

Mleko stosowane do produkcji „Vorarlberger Bergkäse” jest charakterystyczne dla pastwisk prowincji Vorarlberg, na których występują delikatne trawy i zioła. Krowy żywią się trawami i ziołami w postaci świeżej jako zielonka lub suszonej jako siano. Karmienie paszą fermentowaną lub kiszonką jest wyraźnie zabronione.

Dopuszcza się stosowanie rozdrobnionego ziarna jako paszy wyrównawczej i uzupełniającej z innych obszarów w ilości do 30 % suchej masy rocznie.

Rozdrobnione ziarno może pochodzić z innych obszarów, ponieważ obszar geograficzny, będący typowym obszarem górskim charakteryzującym się murawami i płytką warstwą próchnicy, nie nadaje się dobrze do uprawy. Oznacza to, że na obszarze tym nie uprawia się ani nie produkuje prawie żadnego rodzaju zboża ani podobnych upraw, więc muszą one pochodzić z innych obszarów. W związku z tym zawartość zielonki pochodzącej z obszaru geograficznego nie może być niższa niż 70 % całkowitej suchej masy, którą karmione są w skali roku krowy mleczne. Dopuszcza się dodanie rozdrobnionego ziarna pochodzącego z innego obszaru w ilości do 30 % suchej masy danej porcji.

4.5.2. Produkcja

Mleko surowe jest najpierw częściowo odtłuszczane i koagulowane za pomocą podpuszczki cielęcej oraz kultury serwatki lub bakterii kwasu mlekowego. Tradycyjne bakterie kwasu mlekowego pochodzące z dzikich kultur stanowią obecnie podstawę kultury wyjściowej dla kultur hodowlanych, które nadal hoduje się w gospodarstwie. Dodawanie konserwantów, stabilizatorów i dodatków produkowanych chemicznie jest zabronione. Zagęszczone (skoagulowane) mleko następnie kroi się do pożądanej wielkości za pomocą krajalnicy do skrzepu. Następuje kolejny etap formowania sera: ma miejsce dalszy rozwój skrzepu i synereza (w wyniku której serwatka oddziela się od skrzepu). Skrzep podgrzewa się do temperatury od 51 °C do 54 °C, a następnie przenosi się go do form i prasuje. W zależności od pożądanej wielkości sera przed namoczeniem w solance kręgi ważą od 7 kg do 40 kg, a ich wysokość wynosi od 8 cm do 12 cm. Następnie sery umieszcza się w solance o zawartości soli co najmniej 20 °Bé na 2 do 3 dni, aby ser wchłonął sól, uformowała się skórka i rozwinęła się struktura sera, co powoduje, że ser jest szczelnie zamknięty na zewnątrz, a wewnątrz dojrzewa w sposób dokładny i równomierny. Tym samym uzyskuje się jednorodną, zwartą konsystencję „Vorarlberger Bergkäse”. Potem sery dojrzewają przez co najmniej 3 miesiące, w zależności od rodzaju skórki i doświadczenia przetwórcy mleka, w temperaturze od 10 °C do 15 °C i wilgotności powyżej 80 %. Podczas dojrzewania sery regularnie poddaje się zabiegom (szczotkowanie lub nacieranie) z użyciem słonej wody (zawartość soli do 20 °Bé) co najmniej dwa razy w tygodniu, aby zapewnić typowe formowanie się skórki i rozwinąć smak. Po minimalnym okresie dojrzewania ser „Vorarlberger Bergkäse” jest gotowy do spożycia.

4.5.3. Wiedza ekspercka – wiedza na temat produkcji

Jakość „Vorarlberger Bergkäse” wynika w szczególności z doświadczenia lokalnych przetwórców mleka w zarządzaniu produkcją oraz dojrzewaniem sera.

Podstawę sztuki serowarskiej stanowi wiedza ekspercka przetwórców mleka zaangażowanych w produkcję na różne sposoby, w zależności od ich indywidualnej roli w procesie, dzięki czemu osiąga się typową jakość „Vorarlberger Bergkäse”.

Zaczyna się to od zastosowania i hodowli kultur bakterii kwasu mlekowego. Na przykład ustalenie składu kultury bakterii kwasu mlekowego, temperatury, okresów przerw, ilości i proporcji dodawanych bakterii oraz warunków przechowywania wynika z doświadczenia danego przetwórcy mleka.

Jednym ze szczególnych potencjalnych skutków ich doświadczenia jest specyficzne przechowywanie i dojrzewanie mleka w sposób sprzyjający tworzeniu się bakterii kwasu mlekowego, które znacznie poprawiają właściwości sera pod względem okresu przydatności do spożycia, zapachu i smaku. Ilość podpuszczki cielęcej, czas i sposób krojenia skoagulowanego mleka oraz wielkość skrzepu, dalszy rozwój sera i podgrzewanie mieszkanki skrzepu i serwatki wynikają ze szczególnego doświadczenia serowara i decydują o jakości „Vorarlberger Bergkäse”.

Serowar musi bardzo dokładnie monitorować każdy etap produkcji sera i określić właściwy czas dla każdego etapu przetwarzania. Na przykład staranne podgrzanie sera „Vorarlberger Bergkäse” do temperatury 51–54 °C po przecięciu skoagulowanego mleka stanowi istotny warunek długiego okresu przydatności sera do spożycia. Jednocześnie należy ostrożnie obchodzić się z mlekiem, aby zapewnić zachowanie właściwości i składników aromatycznych i mikrobiologicznych, a tym samym szczególnych cech mleka. Do tego dochodzi fakt, że mleko – ze względu na zmieniające się w sposób naturalny warunki paszowe na łąkach górskich – nie posiada standardowych właściwości: jego jakość (np. zawartość białka lub inny skład mleka) jest zmienna. Dzięki szerokiemu doświadczeniu serowarzy wytwarzający ser „Vorarlberger Bergkäse” potrafią poradzić sobie z tymi naturalnymi wahaniami.

Staranna praca serowara na wszystkich etapach obróbki ma zasadniczy wpływ na dalszy przebieg procesu dojrzewania, a tym samym na jakość produktu końcowego. Podczas dojrzewania należy także zwrócić szczególną uwagę na ostrożne obchodzenie się z serem. W wyniku zdobytego doświadczenia serowar instynktownie wie, kiedy należy obrócić, wyszczotkować i natrzeć ser, co ma znaczący wpływ na jego jakość.

Regularne spotkania kierowników zakładów przetwórstwa mleka lub serów, podczas których dzielą się oni zdobytą wiedzą, dają początek ciągłemu procesowi szkolenia, przyczyniającemu się do utrzymania jakości sera „Vorarlberger Bergkäse” oraz zachowania związanej z nim tradycji.

Uzasadnienie

W procesie produkcji wprowadzono zmiany, aby zapewnić niepowtarzalną jakość sera „Vorarlberger Bergkäse”, która oparta jest przede wszystkim na znajomości tradycyjnej metody produkcji przez producentów. Wraz ze zmienionymi już sformułowaniami zawartymi w pierwotnej specyfikacji, tę tradycyjną metodę produkcji opisano w bardziej szczegółowy sposób, w szczególności przez dokładniejsze określenie metody przetwarzania. Skreślono wyrazy „o zawartości tłuszczu wynoszącej 3,3 %”, nie zastępując ich, ponieważ nie ma takiej potrzeby, biorąc pod uwagę obowiązujące wymogi prawne.

Poszczególne zmiany odnoszą się do następujących punktów:

—	Surowiec – mleko

W celu zapewnienia zrównoważonego zaopatrzenia w składniki odżywcze niezbędne dla dobrostanu zwierząt, niezależnie od wyjątkowych warunków klimatycznych, takich jak susze, umożliwiono zakup rozdrobnionego ziarna i stosowanie go jako paszy wyrównawczej i uzupełniającej w proporcji do 30 % suchej masy rocznie. Uzupełniająca pasza w postaci rozdrobnionego ziarna w proporcji do 30 % jest również niezbędna dla dobrostanu zwierząt w celu zapewnienia odpowiedniego żywienia w okresach wysokiej wydajności mlecznej. Powyższe odstępstwo odnoszące się do dodatków paszowych nie wpływa na wysoką i stałą jakość mleka, ponieważ większość pasz objętościowych musi pochodzić z wyznaczonego obszaru.

W przyszłości dozwolony będzie dalszy transport z jednego zakładu do drugiego na określonym obszarze, ponieważ przy obecnym stanie techniki nie ma to już wpływu na jakość. Ponadto przy obecnym stanie techniki dzienna dostawa mleka nie jest decydującym parametrem jakościowym i z tego powodu skreślono ten tekst z pierwotnej specyfikacji. Transport mleka do innej umawiającej się strony również musi być udokumentowany. Wytyczne dotyczące jakości dla producentów mleka zawarte w załączniku do specyfikacji zostały skreślone, ponieważ metodę produkcji przedstawiono w sposób bardziej szczegółowy i kompleksowy, a ocena jakości jest obecnie opisana w pkt 4.7 (Kontrola). Ponadto Stowarzyszenie ds. zarządzania jakością żywności z Vorarlbergu zostało rozwiązane.

—

Produkcja

Produkcję sera „Vorarlberger Bergkäse” opisano w podziale na szczegółowe etapy, od przetwarzania mleka surowego do etapu dojrzewania podczas suszenia na powietrzu. Podano parametry techniczne, których należy przestrzegać w celu zapewnienia jakości.

Skrzep można teraz podgrzewać do temperatury od 51 °C do 54 °C (a nie jak wcześniej od 51,5 °C do 52,5 °C). Dopuszczono szerszy zakres temperatur podgrzewania, ponieważ w przypadku podgrzewania ręcznego nie jest możliwe dokładne ustawienie temperatury, co oznacza, że wymagana jest szersza tolerancja. Nowy zakres tolerancji dla temperatury podgrzewania nie ma negatywnego wpływu na jakość produktu. Nadal niedozwolone jest dodawanie konserwantów, stabilizatorów i dodatków wytwarzanych chemicznie. Zostało to jeszcze bardziej uściślone przez precyzyjniejsze brzmienie.

W odniesieniu do własnych kultur serwatki lub kwasu mlekowego w gospodarstwie wyjaśniono, że historyczną kulturę podstawową produkuje się obecnie centralnie, a następnie hoduje wewnętrznie w celu dalszego wykorzystania w produkcji „Vorarlberger Bergkäse”. Doświadczenie przetwórców mleka odgrywa w tym względzie decydującą rolę.

Doprecyzowano zawartość soli i dostosowano ją do kryteriów możliwych do sprawdzenia w praktyce, przy czym jednostką miary jest stopień Baumé (°Bé). Zawarta pierwotnie w specyfikacji wartość pH kąpieli solnej nie jest w praktyce istotna ze względu na trudności techniczne w jej monitorowaniu, dlatego też zastąpiono ją stopniem Baumé (°Bé) jako jednostką miary.

W wyniku postępu technologicznego dojrzewanie nie musi już odbywać się w należących do producenta sera piwnicach do dojrzewania, ale może także mieć miejsce w zewnętrznych piwnicach zlokalizowanych na określonym obszarze geograficznym, w których warunki regulacji parametrów istotnych dla kontroli są również optymalne.

Ze względu na poszczególne cechy piwnic do dojrzewania oraz panującą na rynku tendencję w zakresie wymagań jakościowych, aby wydłużać czas dojrzewania sera, konieczne było dostosowanie zakresu temperatur z 12–15 °C do 10–15 °C oraz wilgotności do ponad 80 %. Szczególna wiedza ekspercka kierownika dojrzewalni sera pozwala zapewnić zachowanie oryginalnej jakości sera „Vorarlberger Bergkäse”.

Wyjaśniono dokładniej powstawanie skórki typowej dla „Vorarlberger Bergkäse” i związaną z tym jakość tego sera, a także odniesiono się do zarządzania przez serowara oraz klimatu dojrzewania.

—	Wiedza ekspercka – wiedza na temat produkcji

Istniejąca specyfikacja nie zawierała żadnych kluczowych spostrzeżeń dotyczących tradycyjnej wiedzy producentów, dlatego specyfikacja została doprecyzowana w tym zakresie. Ponadto dodano opis kwalifikacji specjalistów. Opisano również prowadzone na bieżąco działania ukierunkowane na przekazywanie tradycji w celu zapewnienia jakości, co umożliwi skuteczne zahamowanie utraty lub uszczuplenia wiedzy eksperckiej oraz zachowanie tradycyjnej wiedzy na temat produktu. Stowarzyszenie ds. zarządzania jakością żywności z Vorarlbergu zostało rozwiązane. Grupa składająca wniosek jest teraz odpowiedzialna za ciągłe szkolenia oraz wszelką wymianę informacji. Jakość surowców i zarządzanie jakością w zakładzie przetwórczym są regulowane przepisami na poziomie krajowym i unijnym oraz odpowiednio monitorowane.

5. Związek z obszarem geograficznym

Informacje zawarte wcześniej w pkt 5 lit. d) (Dowód pochodzenia) i pkt 5 lit. f) (Związek) pierwotnej specyfikacji produktu oraz uzupełnienia w obu punktach podsumowano w pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym).

Zarówno wielkość produkcji, jak i bibliografia dotycząca historycznego rozwoju sera zostały skreślone.

Uzasadnienie

Specyfikację dostosowano do wymogów rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 poprzez przeniesienie uwag historycznych, takich jak dowody w postaci dokumentów i stare tradycje związane z serem „Vorarlberger Bergkäse”, które pierwotnie były opisane w sekcji dotyczącej dowodu pochodzenia, do pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym).

Wyczerpująco opisano wpływ czynników klimatycznych i ludzkich występujących na przedmiotowym obszarze geograficznym, przy czym szczegółowo opisano szczególną wiedzę ekspercką producentów regionalnych, o której wcześniej jedynie wspomniano w specyfikacji, taką jak tradycyjna znajomość specjalnych technik przechowywania oraz wysoki poziom wiedzy eksperckiej w zakresie technik produkcji i zarządzania dojrzewaniem, co ma zasadnicze znaczenie dla wydobycia właściwości organoleptycznych sera.

Utrata wielkości produkcji wynika z ciągłej zmiany produkowanych ilości.

Historyczny rozwój sera opisano szczegółowo w pkt 4.6 (Związek z obszarem geograficznym). Bibliografia dotycząca historycznego rozwoju sera stała się zatem zbędna i została skreślona, w szczególności ze względu na lepszą czytelność.

6. Etykietowanie

Pierwotny tekst pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) specyfikacji produktu oraz wprowadzone do niego uzupełnienia przeniesiono do pkt 4.4 (Dowód pochodzenia) i dostosowano do obecnych wymogów dotyczących dokumentacji.

Na przykład wymogi zawarte w pierwotnej specyfikacji (dotyczące umieszczania na produkcie daty produkcji i numeru gospodarstwa) stały się zbędne ze względu na dokumentację, którą należy przedstawić na potrzeby dowodu pochodzenia. Wyjaśniono, jaki znak kazeinowy należy stosować. Umieszczanie tego znaku na opakowaniach porcji sera stało się zbędne, ponieważ w przypadku porcji zagwarantowana jest identyfikowalność partii.

Zasady dotyczące prywatnych etykiet określone w pkt 5 lit. h) (Etykietowanie) pierwotnej specyfikacji produktu przeniesiono do pkt 4.8 (Etykietowanie).

„Dozwolone jest stosowanie prywatnych etykiet. Prywatna etykieta nie może wprowadzać konsumenta w błąd ani szkodzić renomie ChNP”.

Uzasadnienie

Wyjaśniono i rozszerzono wymogi dotyczące zarządzania prywatnymi etykietami. W dalszym ciągu będzie to dozwolone.

7. Poprawki redakcyjne

7.1. Zaktualizowano nazwę i dane właściwego organu państwa członkowskiego.

7.2. Zaktualizowano nazwę i adres grupy składającej wniosek.

Uzasadnienie

ARGE Milch Vorarlberg jest następcą prawnym pierwotnej grupy wnioskodawców w odniesieniu do wszystkich praw i obowiązków wynikających z chronionej nazwy pochodzenia „Vorarlberger Bergkäse”. Zaktualizowano informacje dotyczące właściwego organu.

7.3. Organ kontrolny

Zmieniono punkt zawierający dane kontaktowe organu kontrolnego, ponieważ organ ten jest obecnie przedsiębiorstwem prywatnym, a mianowicie Lacon GmbH.

7.4. Zmiany w układzie/prezentacji specyfikacji produktu

Zmiana numeracji oraz zmiana niektórych tytułów, aby informacje były bardziej zrozumiałe i precyzyjne.

7.5. Wymogi krajowe

Skreślono punkt „Wymogi krajowe” bez jego zastępowania, ponieważ wymogi te są zbędne w świetle wymogów regulacyjnych.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Vorarlberger Bergkäse”

Nr UE: PDO-AT-1419-AM01 – 5.4.2022

ChNP (X ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Vorarlberger Bergkäse”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Austria

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu [zgodnie z załącznikiem XI]

Klasa 1.3. Sery

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do produkcji sera „Vorarlberger Bergkäse” można stosować wyłącznie mleko pochodzące z gospodarstw prowadzących gospodarkę pastwiskami, bez produkcji kiszonek ani karmienia nimi.

Dopuszcza się stosowanie rozdrobnionego ziarna jako paszy wyrównawczej i uzupełniającej z innych obszarów w ilości do 30 % suchej masy rocznie.

W związku z tym zawartość zielonki pochodzącej z obszaru geograficznego nie może być niższa niż 70 % całkowitej suchej masy, którą karmione są w skali roku krowy mleczne. Dopuszcza się dodanie rozdrobnionego ziarna pochodzącego z innego obszaru w ilości do 30 % suchej masy danej porcji.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Surowiec musi być produkowany, przetwarzany i dojrzewać na określonym obszarze.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Sery muszą być oznaczone znakiem kazeinowym, na którym znajduje się numer seryjny. Stowarzyszenie składające wniosek jest odpowiedzialne za zarządzanie numerem seryjnym oraz jego przydzielanie.

4 Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Ser „Vorarlberger Bergkäse” produkuje się z mleka surowego wytwarzanego w Vorarlberg w następujących regionach tej prowincji: Bregenzerwald, Kleinwalsertal, Großwalsertal, Leiblachtal (Pfänderstock), Walgau i Rheintal.

5 Związek z obszarem geograficznym

Ser „Vorarlberger Bergkäse” to produkt wytwarzany i spożywany na terenie dzisiejszej prowincji Vorarlberg od wielu setek lat. Pierwotnie i przez wieki ser produkowano głównie na potrzeby własne oraz z myślą o sprzedaży lokalnej.

Warunki regionalne, takie jak wysokość nad poziomem morza, klimat, flora i fauna oraz niewielka struktura gospodarstw rolnych, doprowadziły w połowie XVIII wieku do rozwoju produkcji serów tłustych z zastosowaniem szczególnych technik serowarskich. Dzięki temu sery te miały dłuższy okres przydatności do spożycia i większą wartość dodaną.

Wiedzę techniczną i umiejętności związane z produkcją sera zgromadzone na wyznaczonym obszarze geograficznym (technologia produkcji, dojrzewanie, żywienie zwierząt i przetwarzanie mleka) przekazywano z pokolenia na pokolenie. Około 1890 r. utworzenie stowarzyszeń dało początek lepszemu gromadzeniu i rozpowszechnianiu wiedzy. Stowarzyszenia te zostały następnie zastąpione przez spółdzielnie, które istnieją do dziś.

Ukierunkowane przechowywanie i dojrzewanie mleka sprzyjało bakteriom kwasu mlekowego, które znacznie poprawiły właściwości sera pod względem okresu przydatności do spożycia, zapachu i smaku. Tradycyjne bakterie kwasu mlekowego pochodzące z dzikich kultur stanowią obecnie podstawę kultury wyjściowej dla kultur hodowlanych, które nadal hoduje się w gospodarstwie. Stosowanie podpuszczki cielęcej, czas i sposób krojenia skoagulowanego mleka oraz wielkość skrzepu, rozwój sera i podgrzewanie mieszanki skrzepu i serwatki są wynikiem szczególnego doświadczenia serowara i decydują o jakości „Vorarlberger Bergkäse”. Dalej rozwijano tę wiedzę i te umiejętności, a obecnie stanowią one podstawę produkcji sera „Vorarlberger Bergkäse”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://www.patentamt.at/herkunftsangaben/vorarlbergerbergkaese/

Dostęp do specyfikacji można również uzyskać bezpośrednio na stronie internetowej austriackiego Urzędu patentowego (www.patentamt.at) pod poniższym adresem: „Znaki towarowe / Oznaczenia geograficzne / Wykaz austriackich oznaczeń geograficznych”. Specyfikację można tam znaleźć pod nazwą oznaczającą produkt wysokiej jakości.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 156

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 66 3 maja 2023

Spis treści		Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	ZALECENIA
	Europejski Bank Centralny
2023/C 156/01	Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 24 kwietnia 2023 r. udzielane Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Bank Ċentrali ta’ Malta/Central Bank of Malta (EBC/2023/12)	1

	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 156/02	STATUT ACTRIS ERIC	2

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 156/03	Stopa procentowa stosowana przez Europejski Bank Centralny do podstawowych operacji refinansujących: 3,50 % na dzień 1 maja 2023 r. – Kursy walutowe euro	22

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0965
JPY	Jen	150,70
DKK	Korona duńska	7,4538
GBP	Funt szterling	0,87868
SEK	Korona szwedzka	11,2915
CHF	Frank szwajcarski	0,9841
ISK	Korona islandzka	149,70
NOK	Korona norweska	11,7620
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,587
HUF	Forint węgierski	371,98
PLN	Złoty polski	4,5758
RON	Lej rumuński	4,9305
TRY	Lir turecki	21,3508
AUD	Dolar australijski	1,6371
CAD	Dolar kanadyjski	1,4885
HKD	Dolar Hongkongu	8,6075
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7654
SGD	Dolar singapurski	1,4646
KRW	Won	1 470,32
ZAR	Rand	20,1460
CNY	Yuan renminbi	7,5791
IDR	Rupia indonezyjska	16 143,37
MYR	Ringgit malezyjski	4,8948
PHP	Peso filipińskie	60,712
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	37,478
BRL	Real	5,4853
MXN	Peso meksykańskie	19,6703
INR	Rupia indyjska	89,7515

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2023/C 156/04	Publikacja wniosku zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylającego rozporządzenie (WE) nr 110/2008	23
2023/C 156/05	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	27
2023/C 156/06	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	31
2023/C 156/07	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	35
2023/C 156/08	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	45

Odmiana	Wygląd	Barwa skórki
Gala	Jabłko małe, kuliste lub spłaszczone Przeciętna masa: 150–170 g średnica: 65–85 mm	Barwa zasadnicza dojrzałego owocu żółtawa z rozmytym czerwonym rumieńcem i paskami u niektórych odmian.
Jonathan:	Jabłko średniej wielkości do małego, o stożkowato-kulistym kształcie, delikatnie żebrowane, symetryczne Przeciętna masa: 120–130 g Średnica: 65–75 mm	Barwa zasadnicza dojrzałego owocu żółtawozielona z jaskrawoczerwoną skórką znaczoną szerokimi ciemnoczerwonymi paskami.
Jonagold	Jabłko duże, kuliste lub o lekko stożkowatym kształcie, zrównoważone, z nieznacznym żebrowaniem Przeciętna masa: 220–250 g Średnica: 70–90 mm	Barwa zasadnicza żółtawozielona, 40–60 % skórki jasnoczerwone/ciemnoczerwone.
Golden Delicious	Jabłko o kulistym lub lekko wydłużonym ściętym stożkowatym kształcie Przeciętna masa: 140–180 g Średnica: 70–85 mm	Barwa zasadnicza zielonkawożółta, później żółta.
Red Delicious:	Jabłko średniej wielkości lub duże, wydłużone, z żebrowaniem nad kielichem Przeciętna masa: 150–170 g Średnica: 70–90 mm	Barwa zasadnicza rozmyta, ciemnoczerwona i prążkowana; cała powierzchnia skórki lekko prążkowana i błyszcząca, o głęboko karminowej barwie.
Idared	Jabłko średniej wielkości do dużego, o kształcie spłaszczonej kuli, z delikatnym żebrowaniem Przeciętna masa: 170–220 g Średnica: 70–95 mm	Barwa zasadnicza jaskrawoczerwona z rozmytym rumieńcem.
Pinova	Jabłko średniej wielkości, o lekko wydłużonym, stożkowatym kształcie Przeciętna masa: 150–180 g Średnica: 65–85 mm	Barwa zasadnicza żółta; ponad połowa powierzchni skórki charakterystycznie cynobrowa lub w cynobrowe paski.