13.4.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 129/3

Informacja Komisji Europejskiej, opublikowana zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008, na temat powiadomień państw bandery (wykazu państw i ich właściwych organów), zgodnie z art. 20 ust. 1, 2 i 3 oraz załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008

(2023/C 129/03)

Zgodnie z art. 20 ust. 1, 2 i 3 oraz załącznikiem III do rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (1) następujące państwa trzecie zgłosiły Komisji Europejskiej organy publiczne, które, w związku z systemem świadectw połowowych ustanowionym w art. 12 tego rozporządzenia, są upoważnione do:

a)	rejestrowania statków rybackich pod ich banderą;

b)	przyznawania, zawieszania i cofania licencji połowowych ich statkom rybackim;

c)	potwierdzania prawdziwości informacji przedstawionych w świadectwach połowowych, o których mowa w art. 12, oraz zatwierdzania takich świadectw,

d)	wprowadzania, kontroli przestrzegania oraz egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać ich statki rybackie;

e)	weryfikacji takich świadectw połowowych w celu wspierania właściwych organów państw członkowskich w drodze współpracy administracyjnej, o której mowa w art. 20 ust. 4;

f)	przekazywania wzorów formularzy swoich świadectw połowowych zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku II; oraz

uaktualniania takich zgłoszeń.

Państwo trzecie

Właściwe organy

ALBANIA

(a)

—	Albanian General Harbour Masters (Ministry Transport and Infrastructure)

(b):

—	Commission for Examination of Applications for Fishing Permittion (Ministry of Agriculture, Rural Development & Water Administration), through National Licensing Center (Ministry of Economical Development, Tourism, Trade and Interpreneurship)

(c), (d), (e):

—	Sector of Fishery Monitoring and Control (Ministry of Agriculture, Rural Development & Water Administration)

(f) and (g):

—	The Directorate of Agriculture Production and Trade Policies (Ministry of Agriculture, Rural Development & Water Administration)

ALGERIA

(a) to (d):

—

Directions de la Pêche et des Ressources Halieutiques des Wilayas de:

—

El Tarf,

—

Annaba,

—

Skikda,

—

Jijel,

—

Bejaian,

—	Tizi Ouzou,

—	Boumerdes,

—

Alger,

—

Tipaza,

—

Chlef,

—	Mostaganem,

—

Oran,

—	Ain Temouchent,

—

Tlemcen.

(e) to (g):

—	Ministère de la Pêche et des Ressources Halieutiques

ANGOLA

(a):

—	Conservatória do registo de propriedade (subordinada ao Ministério da Justiça) / Instituto Marítimo Portuário de Angola – IMPA (subordinada ao Ministério dos Transportes)

(b):

—	Ministra das Pescas e do Mar

(c):

—	Direcção Nacional de Pescas (DNP)

(d):

—	Serviço Nacional de Fiscalização Pesqueira e da Aquicultura (SNFPA)

(e), (f), (g):

—	Direcção Nacional de Pescas (Ministério das Pescas e do Mar)

ANTIGUA I BARBUDA

(a) to (g):

—	Chief Fisheries Officer, Fisheries Division, Ministry of Agriculture, Lands, Housing and Environment.

ARGENTYNA

(a) to (g):

—	Dirección Nacional de Coordinación y Fiscalización Pesquera (Ministerio de Agricultura, Ganadería y Pesca

AUSTRALIA

(a) to (e):

—

Australian Fisheries Management Authority;

Department of Primary Industries and Regional Development, Western Australia;

Department of Primary Industries, New South Wales;

Department

of Agriculture and Fisheries, Queensland;

Department of Natural Resources and Environment, Tasmania;

Victoria Fishing Authority;

Department of Primary Industries and Regions, South Australia

(f) to (g):

—	The Australian Government Department of Agriculture, Water and the Environment

BAHAMY

(a) and (b):

—	Port Department, within the Ministry of The Environment / Department of Marine Resources

—	Department of Marine Resources

BANGLADESZ

(a):

—	Mercantile Marine Department

(b) to (f):

—	Marine Fisheries Office

(g):

—	Ministry of Fisheries and Livestock

BELIZE

(a):

—	The International Merchant Marine Registry of Belize (INMARBE)

—	Belize High Seas Fisheries Unit, Ministry of Finance, Government of Belize

BENIN

(a):

—	Direction de la Marine Marchande / Ministère en charge de l'Economie Maritime; Service Contrôle et Suivi des Produits et des Filières Halieutiques de la Direction des Pêches

(b) :

—	Direction des Pêches / Ministère en charge de la Pêche; Service Contrôle et Suivi des Produits et des Filières Halieutiques de la Direction des Pêches

(c),(e),(f),(g):

—	Service Contrôle et Suivi des Produits et des Filières Halieutiques de la Direction des Pêches

(d):

—	Direction des Pêches / Ministère en charge de la Pêche

BRAZYLIA

(a) to (g):

—	Ministry of Agriculture, Livestock and Food Supply

KAMERUN (2)

(a):

—	Ministère des Transports

(b) to (g):

—	Ministère de l'Elevage, des Pêches et Industries Animales

KANADA

(a) to (g):

—	Assistant Deputy Minister of Fisheries and Harbour Management

REPUBLIKA ZIELONEGO PRZYLĄDKA

(a):

—	Institut Maritime et Portuaire (IMP) / Instituto Marítimo e Portuário (IMP)

(b):

—	Direction Générale des Ressources Marines (DGRM) / Direção Geral dos Recursos Marinhos (DGRM)

(c),(d),(e),(f),(g):

—	Unité d’inspection et garantie de qualité (UIGQ) / Unidade de Inspecção e Garantia de Qualidade (UIGQ)

CHILE

(a):

Dirección General del Territorio Marítimo y Marina Mercante, de la Armada de Chile

(b):

—	Subsecretaría de Pesca

—	Servicio Nacional de Pesca

(g):

—	Subsecretaria de Pesca

CHINY

(a) to (g):

—	Bureau of Fisheries, Ministry of Agriculture and Rural Affairs (MARA), P.R. China

KOLUMBIA

(a):

—	Dirección General Marítima

(b) to (f):

—	Autoridad Nacional de Acuicultura y Pesca (AUNAP)

(g):

—	Director de Pesca y Acuicultura

KOSTARYKA

(a):

—	Oficina de Bienes Muebles, Dirección Nacional de Registro Público,Ministerio de Justicia y Gracia

(b):

—	Presidente Ejecutivo, Instituto Costarricense de Pesca y Acuicultura

(c):

—	Dirección General Técnica, Instituto Costarricense de Pesca y Acuicultura

(d):

—	Unidad de Control Pesquero / Instituto Costarricense de Pesca y Acuicultura / Director General del Servicio Nacional de Guardacostas, Ministerio de Seguridad Pública, Gobernación y Policía

(e):

—	Departamento de Cooperación Internacional / Instituto Costarricense de Pesca y Acuicultura

(f):

—	Dirección General Técnica o instancia competente del Instituto Costarricense de Pesca y Acuicultura

(g):

—	Ministro de Agricultura y Ganadería, Ministerio de Agricultura y Ganadería

KUBA

(a):

—	Registro Marítimo Nacional

(b),(c),(e):

—	Oficina Nacional de Inspección Pesquera (ONIP)

(d):

—	Dirección de Ciencias y Regulaciones Pesqueras and Oficina Nacional de Inspección Pesquera

(f):

—	Dirección de Planificación del Ministerio de la Industria Pesquera

(g):

—	Dirección de Relaciones Internacionales del Ministerio de la Industria Pesquera

CURACAO

(a):

—	The Ministry of Traffic, Transport and Urban Planning

(b) and (f):

—	The Ministry of Economic Development

(c):

—	The Ministry of Economic Development in consultation with

the Ministry of Public Health, Environment and Nature

(d):

—	The Ministry of Economic Development, the Ministry of

Traffic, Transport and Urban Planning The Attorney General of Curacao is in charge of the law enforcement

(e):

—	The Ministry of Economic Development in collaboration with the Ministry of Traffic, Transport and Urban Planning

(g):

—	The Government of Curacao

EKWADOR

(a),(c),(e):

—	Director de Pesca Industrial (Ministerio de Acuacultura y Pesca)

(b),(f),(g):

—	Subsecretario de Recursos Pesqueros (Ministerio de Acuacultura y Pesca)

(d):

—	Director de Control Pesquero (Ministerio de Acuacultura y Pesca)

EGIPT

(a):

—

Ministry of Agriculture and Land Reclamation:

I)	General Organization For Veterinary Services (GOVs)

II)	General Authority For Fish Resources Development

(b) and (d):

—	General Authority for Fish Resources Development (cooperation with GOVs in case of fishing vessels of exporting establishments)

(c):

—	Ministry of Agriculture and Land Reclamation:General Organization for Veterinary Services (both Central and Local VET. Quarantine Department)

(e):

—	General Authority for Fish Resources Development (cooperation with local inspectors Veterinary Quarantine for fishing vessels of exporting establishments)

(f):

—	General Organization for Veterinary Services

(g):

I)	Ministry of Agriculture and Land Reclamation

II)	General Organization For Veterinary Services

SALWADOR

(a):

—	Autoridad Marítima Portuária

(b) to (g):

—	Centro de Desarrollo de la Pesca y la Acuicultura (CENDEPESCA)

ERYTREA

(a):

—	Ministry of Fisheries

(b):

—	Fisheries Resource Regulatory Department

(c):

—	Fish Quality Inspection Division

(d):

—	Monitoring Controlling and Surveillance, Ministry of Fisheries

(e):

—	Liaison Division, Ministry of Fisheries

(f):

—	Ministry of Fisheries Laboratory

(g):

—	Government of the State of Eritrea

WYSPY FALKLANDZKIE

(a):

—	Registar of Shipping, Customs and Immigration Department, Falkland Islands Government

(b) to (g):

—	Director of Fisheries, Fisheries Department, Falkland Islands Government

WYSPY OWCZE

(a):

—	FAS Faroe Islands National & International Ship Register

(b):

—	Ministry of Fisheries and the Faroe Islands Fisheries Inspection

(c):

—	Faroe Islands Fisheries Inspection

(d):

—	Ministry of Fisheries, the Faroe Islands Fisheries Inspection and the Police and the Public Prosecution Authority

(e):

—	The Faroe Islands Fisheries Inspection

(f) and (g):

—	Ministry of Fisheries

FIDŻI

(a):

—	Maritime Safety Authority of Fiji (MSAF)

(b):

—	Ministry of Fisheries and Forests; Fisheries Department

—	Fisheries Department

POLINEZJA FRANCUSKA

(a):

—	Direction Polynésienne des Affaires Maritimes (DPAM)

(b),(c),(e),(f):

—	Direction des ressources Marines (DRM)

(d):

—	Direction des ressources marines (DRM) / Haut-Commissariat de la République française / Service des Affaires Maritimes de Polynésie française (SAM PF)

(g):

—	Direction générale des affaires maritimes, de la pêche et de l’Aquaculture (DGAMPA)

GABON

(a) and (b):

—	Ministre de l'Agriculture, de l'Elevage, de la Pêche et du Développement Rural

—	Directeur Général des Pêches et de l'Aquaculture

GAMBIA

(a):

—	The Gambia Maritime Administration

(b):

—	Director of Fisheries

—	Fisheries Department (Director of Fisheries)

GHANA

(a) to (g):

—	Fisheries Commission

GRENLANDIA

(a):

—	The Danish Maritime Authority

(b) to (g):

—	The Greenland Fisheries Licence Control Authority

GRENADA

(a) to (g):

—	Fisheries Division (Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries)

GWATEMALA

(a) to (g):

—	Ministerio de Agricultura, Ganadería y Alimentación (MAGA) through Dirección de Normatividad de la Pesca y Acuicultura.

GWINEA

(a):

—	Direction Générale de l’Agence de la Navigation Maritime (ANAM)

(b):

—	Direction Nationale des Pêches Maritimes

(c):

—	Le Certificateur des certificats de capture

(d) to (f):

—	Direction Générale du Centre National de Surveillance de Police des Pêcheries

(g):

—	Ministère des Pêches, de l’Aquaculture et le l’Economie Maritime

GUJANA

(a) to (g):

—	Fisheries Department, Ministry of Agriculture, Guyana, South America

ISLANDIA

(a) and (b):

—	Directorate of Fisheries

(c),(e),(f),(g):

—	Directorate of Fisheries / The Icelandic Food and Veterinary Authority

(d):

—	Directorate of Fisheries / The Icelandic Coast Guards

INDIE

(a) and (b):

—	Marine Products Exports Development Authority (MPEDA) under the Ministry of Commerce & Industry, Govt. of India

Registrars under the Merchant Shipping Act (Director General of Shipping), Ministry of Shipping, Govt. of India

Deparment of Fisheries of State (Provincial) Governments of West Bengal, Gujarat, Kerala, Orissa, Andhra Pradesh, Karnataka, Maharastra, and Tamil Nadu

(c):

—

Marine Products Exports Development Authority (MPEDA) under the Ministry of Commerce & Industry, Govt. of India

Authorized officers as notified by State Governments and Union Territories:

—	Kochi (Regional Division)

—	Chennai (Regional Division)

—	Kolkata (Regional Division)

—	Mumbai (Regional Division)

—	Visakhapatnam (Regional Division)

—	Veraval (Regional Division)

—	Mangalore (Sub Regional Division)

—	Kollam (Sub Regional Division)

—	Goa (Sub Regional Division)

—	Tuticorin (Sub Regional Division)

—	Bhubaneswar (Regional Division)

—	Bhimavaram (Sub Regional Division)

—	Porbandar (Sub Regional Division)

—	Ratnagiri (Sub Regional Division)

—	Kavaratti (Sub Regional Division)

—	Nellore (Satellite Centre)

(d):

—	Director General of Shipping Marine Products Exports Development Authority, Ministry of Commerce & Industry, Govt. of India Coast Guard Department of Fisheries of the State Governments

(e):

—	Marine Products Export Development Authority (MPEDA) under the Ministry of Commerce & Industry, Govt. of India and its 21 field offices Authorized officers of notified State Governments and Union Territories

(f):

—	Joint Secretary, (EP-MP) Department of Commerce, Ministry of Commerce and Industry

(g):

—	Joint Secretary, (EP-MP) Department of Commerce, Ministry of Commerce and Industry Joint Secretary, Department of Animal Husbandry, Dairying and Fisheries, Ministry of Agriculture

INDONEZJA

(a) and (b):

—	Head of Marine and Fisheries Services Province

Director General Maritime of Capture Fisheries

(c):

—	Head of Fishing Port, Directorate General of Capture Fisheries Fisheries Inspector, Directorate General of Marine Fisheries Resources Surveillance and Control

(d):

—	Director General of Marine and Fisheries Resources Surveillance

(e):

—	Director General of Capture Fisheries

(f) and (g):

—	Director General of Fisheries Product Processing and Marketing

WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ

(a):

—	Directeur Général des Affaires Maritimes et Portuaires (DGAMP, Secrétariat d’État auprès du Ministre des Transports chargé des Affaires Maritimes et Portuaires)

(b):

—	Ministre des Ressources Animales et Halieutiques

—	Ministre des Ressources Animales et Halieutiques

—	Directeur des Pêches, Direction des pêches

oraz

—	Chef du Service d’Inspection et de Contrôle en Frontière (Service d’Inspection et de Contrôle Sanitaires Vétérinaires en Frontières, SICOSAV)

(d):

—	Ministre des Ressources Animales et Halieutiques Directeur des Pêches, Direction des pêches

(f) and (g):

—	Ministre des Ressources Animales et Halieutiques

JAMAJKA

(a):

—	Maritime Authority of Jamaica (MAJ)

(b) to (g):

—	Fisheries Division

JAPONIA

(a):

—	Fisheries Management Division, Bureau of Fisheries, Department of Fisheries and Forestry, Hokkaido Government

—	Aomori Prefectural Government

—	Hachinohe Fisheries Office, Sanpachi District Administration Office, Aomori Prefectural Government

—	Mutsu Fisheries Office, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Seihoku District Administration Office, Aomori Prefectural Government

—	Ajigasawa Fisheries Office, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Seihoku District Administration Office, Aomori Prefectural Government

—	Fisheries Industry Promotion Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Iwate Prefectural Department

—	Fisheries Department, Kuji Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Miyako Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Kamaishi Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Ofunato Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Industry Promotion Division, Agriculture Forestry and Fisheries Department, Miyagi Prefectural Government

—	Fisheries and Fishing Ports Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Akita Prefectural Government

—	Fisheries Division, Industrial and Economic Affairs Department, Shonai Area General Branch Administration Office, Yamagata Prefectural Government

—	Fishery Division, Fukushima Prefectural Government

—	Fishery Office, Fukushima Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Ibaraki Prefectural Government

—	Marine Industries Promotion Division, Chiba Prefectural Government

—	Fishery section, Agriculture, Forestry and Fishery Division, Bureau of Industrial and Labor Affairs, Tokyo Metropolitan Government

—	Fisheries Division, Environment and Agriculture Department, Kanagawa Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Niigata Prefectural Government

—	Promotion Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Promotion Department, Sado Regional Promotion Bureau, Niigata Prefectural Government

—	Fisheries and Fishing Port Division, Toyama Prefectural Government

—	Fishery Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Department, Ishikawa Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Fukui Prefectural Government

—	Reinan Regional Promotion Bureau, Fukui Prefectural Government

—	Office of Fishery Management, Division of Fishery, Department of Industry, Shizuoka Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Aichi Prefectural Government

—	Fisheries Resource Office, Department of Agriculture, Fisheries, Commerce and Industry, Mie Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Kyoto Prefectural Government

—	Fisheries Office, Kyoto Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Environment, Agriculture, Forestry and Fisheries, Osaka Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Bureau, Agriculture and Environmental Department, Hyogo Prefectural Government

—	Kobe Agriculture, Forestry and Fisheries Office, Kobe District Administration Office, Hyogo prefectural Government

—	Kakogawa Agriculture, Forestry and Fisheries Office, Higashi-Harima District Administration Office, Hyogo Prefectural Government

—	Himeji Agriculture, Forestry and Fisheries Office, Naka-Harima District Administration Office, Hyogo Prefectural Government

—	Koto Agriculture, Forestry and Fisheries Office, Nishi-Harima District Administration Office, Hyogo Prefectural Government

—	Tajima Fisheries Office, Tajima District Administration Office, Hyogo Prefectural Government

—	Sumoto Agriculture, Forestry and Fisheries Office, Awaji District Administration Office, Hyogo Prefectural Government

—	Wakayama Prefectural Government

—	Kaisou Promotions Bureau, Wakayama Prefectural Government

—	Arida Promotions Bureau, Wakayama Prefectural Government

—	Hidaka Promotions Bureau, Wakayama Prefectural Government

—	Nishimuro Promotion Bureau, Wakayama Prefectural Government

—	Higashimuro Promotion Bureau, Wakayama Prefectural Government

—	Fishery Division, Fishery Development Bureau, Department of Agriculture, Forestry and Fishery, Tottori Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Shimane Prefectural Government

—	Fisheries Office, Oki Branch Office, Shimane Prefectural Government

—	Matsue Fisheries Office, Shimane Prefectural Government

—	Hamada Fisheries office, Shimane Prefectural Government

—	Okayama Prefectural Government

—	Hiroshima Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Yamaguchi Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Department, Tokushima Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agricultural Administration and Fisheries Department, Kagawa Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Fisheries Bureau, Agriculture, Forestry and Fisheries Department, Ehime prefectural Government

—	Fisheries Management Division, Kochi Prefectural Government

—	Fishery Administration Division, Fishery Bureau, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Fukuoka Prefectural Government

—	Fisheries Division, Saga Prefectural Government

—	Resource Management Division, Fisheries Department, Nagasaki Prefectural Government

—	Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Kumamoto Prefectural Government

—	Tamana Regional Promotion Bureau, Kumamoto Prefectural Government

—	Yatsushiro Regional Promotion Bureau, Kumamoto Prefectural Government

—	Amakusa Regional Promotion Bureau, Kumamoto Prefectural Government

—	Oita Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Agriculture and Fisheries Department, Miyazaki Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Kagoshima Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Okinawa Prefectural Government

—	Agriculture, Forestry and Fisheries Management Division, Miyako Regional Agriculture, Forestry and Fisheries promotions Center, Okinawa Prefectural Government

—	Agriculture, Forestry and Fisheries Management Division, Yaeyama Regional Agriculture, Forestry and Fisheries Promotions Center, Okinawa Prefectural Government

(b):

Same as point (a) and:

—	Fishery Agency, Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries Iwate Regional Marine Fisheries Management Commission

—	Fisheries Division, Tsu Agriculture, Forestry, Fisheries, Commerce, Industry and Environment Office, Mie Prefectural Government

—	Fisheries Division, Ise Agriculture, Forestry, Fisheries, Commerce, Industry and Environment Office, Mie Prefectural Government

—	Fisheries Division, Owase Agriculture, Forestry, Fisheries, Commerce, Industry and Environment Office, Mie Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Kyoto Prefectural Government

(c):

—	Fisheries Agency, Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries

(d):

—	Fisheries Agency, Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries

—	Fisheries Management Division, Bureau of Fisheries, Department of Fisheries and Forestry, Hokkaido Government

—	Aomori Prefectural Government

—	Fisheries Industry Promotion Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Iwate Prefectural Department

—	Iwate Regional Marine Fisheries Management Commission

—	Fisheries Department, Kuji Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Miyako Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Kamaishi Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Department, Ofunato Regional Promotion Bureau, Iwate Prefectural Government

—	Fisheries Industry Promotion Division, Agriculture Forestry and Fisheries Department, Miyagi Prefectural Government

—	Fisheries and Fishing Ports Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Akita Prefectural Government

—	Fisheries Division, Industrial and Economic Affairs Department, Shonai Area General Branch Administration Office, Yamagata Prefectural Government

—	Fishery Division, Fukushima Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Ibaraki Prefectural Government

—	Marine Industries Promotion Division, Chiba Prefectural Government

—	Fishery section, Agriculture, Forestry and Fishery Division, Bureau of Industrial and Labor Affairs, Tokyo Metropolitan Government

—	Fisheries Division, Environment and Agriculture Department, Kanagawa Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Niigata Prefectural Government

—	Fisheries and Fishing Port Division, Toyama Prefectural Government

—	Fishery Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Department,

—	Ishikawa Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Fukui Prefectural Government

—	Reinan Regional Promotion Bureau, Fukui Prefectural Government

—	Office of Fishery Management, Division of Fishery, Department of Industry, Shizuoka Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Aichi Prefectural Government

—	Fisheries Resource Office, Department of Agriculture, Fisheries, Commerce and Industry, Mie Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Kyoto Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Environment, Agriculture, Forestry and Fisheries, Osaka Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Bureau, Agriculture and Environmental Department, Hyogo Prefectural Government

—	Wakayama Prefectural Government

—	Fishery Division, Fishery Development Bureau, Department of Agriculture, Forestry and Fishery, Tottori Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Shimane Prefectural Government

—	Okayama Prefectural Government

—	Hiroshima Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Yamaguchi Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agriculture, Forestry and Fisheries Department, Tokushima Prefectural Government

—	Fisheries Division, Agricultural Administration and Fisheries Department, Kagawa Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Fisheries Bureau, Agriculture, Forestry and Fisheries Department, Ehime prefectural Government

—	Fisheries Management Division, Kochi Prefectural Government

—	Fishery Administration Division, Fishery Bureau, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Fukuoka Prefectural Government

—	Fisheries Division, Saga Prefectural Government

—	Resource Management Division, Fisheries Department, Nagasaki Prefectural Government

—	Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Kumamoto Prefectural Government

—	Oita Prefectural Government

—	Fisheries Administration Division, Agriculture and Fisheries Department, Miyazaki Prefectural Government

—	Fisheries Promotion Division, Kagoshima Prefectural Government

—	Fisheries Division, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries, Okinawa Prefectural Government

(c),(f),(g):

—	Fisheries Agency, Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries

KENIA

(a):

—	Kenya Maritime Authority

(b) to (g):

—	Ministry of Agriculture, Livestock and Fisheries

KIRIBATI

(a):

—	Ministry of Information, Communications, Transport and Tourism

Development (MICTTF)

(b) to (g):

—	Ministry of Fisheries and Marine Resources Development (MFMRD)

KOREA

(a),(b),(d),(f),(g):

—	Ministry of Oceans and Fisheries

(c),(e):

—

National Fisheries Products Quality Management Service and 13 regional offices:

—	Busan Regional Office

—	Incheon Regional Office

—	Incheon International Airport Regional Office

—	Seoul Regional Office

—	Pyeongtaek Regional Office

—	Janghang Regional Office

—	Mokpo Regional Office

—	Wando Regional Office

—	Yeosu Regional Office

—	Jeju Regional Office

—	Tongyeong Regional Office

—	Pohang Regional Office

—	Gangneung Regional Office

MADAGASKAR

(a):

—	Agence Portuaire Maritime et Fluviale Service Régional de Pêche et des Ressources halieutiques de Diana, Sava, Sofia, Boeny Melaky, Analanjirofo, Atsinanana, Atsimo Atsinanana, Vatovavy Fitovinany, Menabe, Atsimo Andrefana, Anosy, and Androy

(b):

—	Ministère chargé de la Pêche

—	Centre de Surveillance des Pêches

(e),(f),(g):

—	Direction Générale de la Pêche et des Ressources Halieutiques

MALEZJA

(a) and (b):

—	Department of Fisheries Malaysia and Department of Fisheries Sabah

(c),(e),(f):

—	Department of Fisheries, Malaysia

(d):

—	Department of Fisheries,

(g):

—	Department of Fisheries, Malaysia Ministry of Agriculture and Agro- based

MALEDIWY

(a):

—	Transport Authority

(b),(c),(e),(f),(g):

—	Ministry of Fisheries, Marine Resources and Agriculture

(d):

—	Coast Guard, Maldives National Defense Force Maldives Police Service

MAURETANIA

(a):

—	Direction de la Marine Marchande

(b):

—	Direction de la Pêche industrielle / Direction de la Pêche Artisanale et Côtière

(c),(d),(e),(f):

—	Garde Côtes Mauritanienne (GCM)

(g):

—	Ministère des Pêches et de l'Economie Maritime

MAURITIUS

(a) to (g):

—	Ministry of Blue Economy, Marine Resources, Fisheries and Shipping (Fisheries Division)

MEKSYK

(a),(c),(g):

—	CONAPESCA a través de la Dirección General de Planeación, Programación y Evaluación

(b):

—	CONAPESCA a través de la Dirección General de Ordenamiento Pesquero y Acuícola

(d),(e):

—	CONAPESCA a través de la Dirección General de Inspección y Vigilancia

(f)

—	Comisión Nacional de Acuacultura y Pesca

CZARNOGÓRA

(a):

—	Ministry of Transport, Maritime Affairs and Telecommunications (Harbour Master Office Bar, Harbour Master Office Kotor)

(b) to (g):

—	Ministry of Agriculture, Forestry and Watermanagement

MAROKO

(a),(b),(e),(f):

—	Direction des Pêches Maritimes et de l'Aquaculture

(c):

—

Délégations des Pêches Maritimes de:

—

Jebha

—

Nador

—	Al Hoceima

—

M'diq

—

Tanger

—

Larache

—	Kenitra-Mehdia

—	Mohammedia

—	Casablanca

—

El Jadida

—

Safi

—

Essaouira

—

Agadir

—

Sidi Ifni

—

Tan-Tan

—

Laâyoune

—

Boujdour

—

Dakhla

(d):

—	Same as point (c)

—	Direction des Pêches Maritimes

(g):

—	Secrétariat Général du Département de la Pêche Maritime

MOZAMBIK

(a):

—	National Marine Institute (INAMAR)

(b) to (g):

—	National Directorate of Fisheries Administration

(c):

—	National Direction of Operations

MJANMA/BIRMA

(a):

—	Department of Marine Administration

(b) to (g):

—	Department of Fisheries / Ministry of Livestock, Fisheries and Irrigation

NAMIBIA

(a):

—	Ministry of Works, Transport and Communication

(b),(d),(f),(g):

—	Ministry of Fisheries and Marine Resources

—	Ministry of Fisheries and Marine Resources (Walvis Bay) and Ministry of Fisheries and Marine Resources (Lüderitz)

NOWA KALEDONIA

(a),(b),(c),(e),(f) and (g):

—	Service des Affaires Maritimes (SAM) de Nouvelle-Calédonie

(d):

—	Etat-Major Inter-Armées

NOWA ZELANDIA

(a) to (g):

—	Ministry for Primary Industries

NIKARAGUA

(a):

—	Dirección General de Transporte Acuático del Ministerio de Transporte e Infraestructura

(b),(d),(f),(g):

—	Instituto Nicaragüense de la Pesca y Acuicultura (INPESCA) through Presidente Ejecutivo

(c):

—

Instituto Nicaragüense de la Pesca y Acuicultura (INPESCA) through the Delegaciones Departamentales:

—	Delegación de INPESCA Puerto Cabezas

—	Delegación de INPESCA Chinandega

—	Delegación de INPESCA Bluefields

—	Delegación de INPESCA Rivas

(e):

—	Dirección de Monitoreo, Vigilancia y Control, INPESCA

NIGERIA

(a):

—	Nigerian Maritime Administration and Safety Agency (NIMASA)

(b):

—	Federal Ministry of Agriculture & Rural Development

(c),(d),(f):

—	Federal Department of Fisheries & Aquaculture (Fisheries Resources Monitoring, control & Surveillance (MCS))

(e),(g):

—	Federal Ministry of Agriculture & Rural Development, Director of Fisheries

NORWEGIA

(a),(b),(e),(f),(g):

—	Directorate of Fisheries

(c):

—	On behalf of the Directorate of Fisheries:

—	Norges Sildesalgslag

—	Norges Råfisklag

—	Sunnmøre og Romsdal Fiskesalgslag

—	Vest-Norges Fiskesalgslag

—	Rogaland Fiskesalgslag S/L

—	Skagerakfisk S/L

(d):

—	Directorate of Fisheries

—	The Norwegian Coastguard

—	The Police and the Public Prosecuting Authority

OMAN

(a):

—	Ministry of Transport, Communications and Information Technology Directorate General of Maritime Affairs

(b),(c),(d),(f):

—	Muscat Governorate: Ministry of Agriculture, Fisheries Wealth and Water Resources Directorate General of Fisheries Resources Development Department of Surveillance & Fisheries Licensing

—	Salalah Governorate: Ministry of Agriculture, Fisheries Wealth and Water Resources Directorate General of Agriculture, Fisheries Wealth and Water Resources, DOFAR Governate Department of Fisheries Resources

(e),(g):

—	Muscat Governorate: Ministry of Agriculture, Fisheries Wealth and Water Resources Directorate General of Fisheries Resources Development Department of Surveillance & Fisheries Licensing

PAKISTAN

(a),(c),(e),(f):

—	Mercantile Marine Department

(b) and (d):

—	Marine Fisheries Department / Directorate of Fisheries

(g):

—	Ministry of Livestock & Dairy Development

PANAMA

(a):

—	Autoridad de los Recursos Acuáticos de Panamá (Dirección General de Ordenación y Manejo Costero Integral) Autoridad Marítima de Panamá (Dirección General de Marina Mercante)

(b):

—	Dirección General de Ordenación y Manejo Costero Integral

—	Administración General Secretaría General Dirección General de Inspecciòn, Vigilancia y Control

PAPUA-NOWA GWINEA

(a),(b),(f),(g):

—	PNG National Fisheries Authority

(c),(d),(e):

—	PNG National Fisheries Authority (Head Office) Monitoring Control and Surveillance Division, Audit & Certification Unit

—	National Fisheries Authority, Audit & Certification Unit, Lae Port Office

—	National Fisheries Authority, Audit & Certification Unit, Madang Port Office

—	National Fisheries Authority, Audit & Certification Unit, Wewak Port Office

PERU

(a) and (b):

—	Director General de Extracción y Procesamiento pesquero del Ministerio and Direcciones Regionales de la Producción de los Gobiernos Regionales de Tumbes, Piura, Lambayeque, La Libertad, Ancash, Lima, Callao, Ica, Arquipa, Moquegua y Tacna

(c),(d),(e):

—	Dirección General de Seguimiento, Control y Vigilancia del Ministerio de Producción and Direcciones Regionales de la Producción de los Gobiernos Regionales de Tumbes, Piura, Lambayeque, La Libertad, Ancash, Lima, Callao, Ica, Arquipa, Moquegua y Tacna

(f):

—	Director General de Seguimiento, Control y Vigilancia del Ministerio de la Producción

(g):

—	Viceministro de Pesquería del Ministerio de la Producción

FILIPINY

(a):

—	Maritime Industry Authority

(b) to (g):

—	Bureau for Fisheries and Aquatic Resources, Department of Agriculture

ROSJA

(a) to (g):

—	Federal Agency for Fisheries, Territorial department of Barentsevo- Belomorskoye, Primorskoye, Zapadno-Baltiyskoye, Azovo- Chernomorskoye, Amur, Okhotsk, Sakhalin-Kuril, North-Eastern.

SAINT-PIERRE I MIQUELON

(a),(c) to (g):

—	DTAM – Service des affaires maritime et portuaires

(b):

—	Préfecture de Saint-Pierre et Miquelon

SENEGAL

(a):

—	Agence nationale des Affaires maritimes

(b):

—	Ministre en charge de la Pêche

(c):

—	Direction de la Protection et de la Surveillance des Pêches (DPSP)

(d) to (g):

—	Direction de la Protection et de la Surveillance des Pêches (DPSP)

SESZELE

(a):

—	Seychelles Maritime Safety Administration

(b):

—	Seychelles Licensing Authority

—	Seychelles Fishing Authority

WYSPY SALOMONA

(a):

—	Marine Division, Ministry of Infrastructure and Development (MID)

(b) to (g):

—	Ministry of Fisheries and Marine Resources (MFMR)

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI

(a) to (g):

—	Branch: Fisheries Management, Department of Agriculture, Forestry and Fisheries

SRI LANKA

(a) to (g):

—	Department of Fisheries and Aquatic Resources

WYSPA ŚWIĘTEJ HELENY

(a):

—	Registrar of Shipping, St. Helena Government

(b),(d) to (g):

—	Senior Fisheries Officer, Directorate of Fisheries, St Helena Government

(c):

—	H.M. Customs, Government of St Helena

SURINAM

(a):

—	Maritime Authority Suriname

(b) to (g):

—	Ministry of Agriculture, Animal Husbandry and Fisheries

TAJWAN

(a):

—	Council of Agriculture, Executive Yuan

—	Maritime and Port Bureau, Ministry of Transportation and Communication

(b):

—	Council of Agriculture, Executive Yuan

(c):

—	Fisheries Agency, Council of Agriculture, Executive Yuan

(d):

—	Fisheries Agency, Council of Agriculture, Executive Yuan

—	Coast Guard Administration, Executive Yuan

(e):

—	Fisheries Agency, Council of Agriculture, Executive Yuan

(f):

—	Fisheries Agency, Council of Agriculture, Executive Yuan

(g):

—	Fisheries Agency, Council of Agriculture, Executive Yuan

FRANCUSKIE TERYTORIA POŁUDNIOWE I ANTARKTYCZNE

(a) to (g):

—	Monsieur le Préfet Administrateur supérieur des Terres Australes et Antarctiques Françaises

TAJLANDIA

(a) and (b):

—	The Department of Fisheries

—	The Marine Department

—	The Department of Fisheries

TRISTAN DA CUNHA

(a):

—	Administration Department

(b),(d):

—	Administration Department / Fisheries Department

(c),(e),(f),(g):

—	Fisheries Department

TUNEZJA

(a):

—	Office de la Marine Marchande et des Ports/ Ministère du Transport

(b) to (d):

—	Arrondissement de la Pêche et de l'Aquaculture de Jendouba, Bizerte, Ariana, Tunis, Nabeul, Sousse, Monastir, Mahdia, and Gabes and Division de la Pêche et de l'Aquaculture de Sfax and Médenine

(e) to (g):

—	La Direction Générale de la Pêche et de l'Aquaculture / Ministère de l'Agriculture et des Ressources hydrauliques

TURCJA

(a) and (b):

—	81 Provincial Directorates of the Ministry of Agriculture and Rural Affairs

(c):

—	General Directorate for Protection and Conservation, 81 Provincial Directorates of the Ministry of Agriculture and Rural Affairs, and 24 Districts Directorate of the Ministry of Agriculture and Rural Affairs.

(d):

—	General Directorate for Protection and Conservation, 81 Provincial Directorates of the Ministry of Agriculture and Rural Affairs and Turkish Coast Guard Command

(e) to (g):

—	General Directorate for Protection and Conservation, Ministry of Agriculture and Rural Affairs

UKRAINA

(a):

—	State Enterprise Maritime Administration of Illichivsk Sea Fishing Port State Enterprise Maritime Administration of Kerch Sea Fishing Port State Enterprise Office of Captain of Mariupol Sea Fishing Port State Enterprise Office of Captain of Sevastopol Sea Fishing Port

(c):

—

State Agency of Melioration and Fisheries of Ukraine

Department of the State Agency of Melioration and Fisheries of Ukraine in:

—	Black Sea Basin

—	Azov Basin

—	Chernihiv region

—	Chernivtsi region

—	Cherkasy region

—	Khmelnytskyi region

—	Kherson region

—	Kharkiv region

—	Ternopil region

—	Sumy region

—	Rivne region

—	Poltava region

—	Odesa region

—	Mykolaiv region

—	Lviv region

—	Luhansk region

—	Department of protection, use and reproduction of water

—	bioresources and regulation of fisheries in Kirvohrad region

—	Kyiv and Kyiv region

—	Ivano-Krankivsk region

—	Zaporizhia region

—	Zakarpattia region

—	Zhytomyr region

—	Donetsk region

—	Dnipropetrovsk region

—	Volyn region

—	Vinnytsia region

(b), (d) to (g):

—	State Agency of Melioration and Fisheries of Ukraine (Derzhrybagentstvo of Ukraine)

ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

(a) to (g):

—	Fisheries Department, Ministry of Environment & Water (MOEW)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO (3)

(a):

—	Anglia: Fishing Vessel Registry, Maritime and Coastguard Agency

—	Szkocja: Fishing Vessel Registry, Maritime and Coastguard Agency

—	Walia: Fishing Vessel Registry, Maritime and Coastguard Agency

—	Irlandia Północna: DAERA Marine and Fisheries Division, Fisheries Inspectorate Team, Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs

—	Wyspa Man: Department Environment Food and Agriculture, Fisheries Directorate

—	Guernsey: Registrer of British Ships

—	Jersey: Marine Resources, Growth Housing and Environment

(b):

—	Anglia: Marine Management Organisation

—	Szkocja: Marine Scotland

—	Walia: Welsh Government, Marine, Fisheries Division

—	Irlandia Północna: DAERA Marine and Fisheries Division, Fisheries Inspectorate Team, Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs

—	Wyspa Man: Department Environment Food and Agriculture, Fisheries Directorate

—	Guernsey: Seafisheries, Committee for Economic Development, States of Guernsey

—	Jersey: Marine Resources, Growth Housing and Environment

(c),(d),(e):

—	Anglia: Marine Management Organisation

—	Szkocja: Marine Scotland

—	Walia: Welsh Government, Marine, Fisheries Division

—	Irlandia Północna: Fisheries Inspectorate Team, Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs

—	Wyspa Man: Department Environment Food and Agriculture, Fisheries Directorate

—	Guernsey: Seafisheries, Committee for Economic Development, State of Guernsey

—	Jersey: Marine Resources, Growth Housing and Environment

(f),(g):

Anglia, Szkocja, Walia, Irlandia Północna, Wyspa Man, Guernsey, Jersey: Marine Management Organisation

ZJEDNOCZONA REPUBLIKA TANZANII

(a) to (g):

—	Director of Fisheries Development

URUGWAJ

(a) to (g):

—	Dirección Nacional de Recursos Acuáticos (DINARA)

STANY ZJEDNOCZONE

(a):

—	United States Coast Guard, U.S. Department of Homeland Security

(b) to (g):

—	National Marine Fisheries Service

WENEZUELA

(a) to (b):

—	Instituto Socialista de la Pesca y Acuicultura

WIETNAM

(a) to (b):

—	Directorate of Fisheries (D-FISH) at national level Sub-Departments of Capture Fisheries and Resources Protection at provincial level

—	Sub-Departments of Capture Fisheries

(d):

—	Fisheries Surveillance Department belonging to D-FISH

—	Inspections of Agriculture and Rural Development belonging to the provinces

—	Sub-Departments of Capture Fisheries and Resources Protection.

(e) and (g):

—	Directorate of Fisheries (D-FISH)

WALLIS I FUTUNA

(a):

—	Le Chef du Service des Douanes et des Affaires Maritimes

(b) and (g):

—	Le Préfet, Administrateur supérieur

—	Le Directeur du Service d'Etat de l'Agriculture, de la Forêt et de la Pêche

JEMEN

(a):

—	Maritime Affairs Authority - Ministry of Transport

(b) to (g):

—	Production & Marketing Services Sector - Ministry of Fish Wealth and its branches from Aden, Alhodeidah, Hadramout, Almahara

(1) Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

(2) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 w dniu 5 stycznia 2023 r. Komisja Europejska uznała Kamerun za niewspółpracujące państwo w zakresie zwalczania połowów NNN (Dz.U. L 8 z 11.1.2023, s. 4). Zgodnie z art. 33 wspomnianego rozporządzenia Rada Unii Europejskiej uznała Kamerun za niewspółpracujące państwo w zakresie zwalczania połowów NNN (Dz.U. L 56 z 23.2.2023, s. 26). Przywóz do Unii produktów rybołówstwa złowionych przez statki rybackie pływające pod banderą Kamerunu jest zakazany zgodnie z art. 38 wspomnianego rozporządzenia.

(3) Zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r.

13.4.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 129/22

Decyzja nr 44/23/COL z dnia 8 marca 2023 r. o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie domniemanej pomocy państwa dla Farice

Zaproszenie do zgłaszania uwag dotyczących pomocy państwa zgodnie z częścią I art. 1 ust. 2 protokołu 3 do Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości

(2023/C 129/04)

Wspomnianą wyżej decyzją, zamieszczoną w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Urząd Nadzoru EFTA poinformował władze islandzkie o swojej decyzji o wszczęciu postępowania wyjaśniającego zgodnie z częścią I art. 1 ust. 2 protokołu 3 do Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji na adres Urzędu Nadzoru EFTA:

EFTA Surveillance Authority

Registry

Avenue des Arts 19H

1000 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

registry@eftasurv.int

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom islandzkim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

Streszczenie

Procedura

23 lutego 2021 r. Urząd Nadzoru EFTA („ESA”) otrzymał skargę („skarga”) od Sýn hf. („Sýn”) dotycząca Farice. Sýn zarzuciła między innymi: 1) że spółka Farice otrzymała rekompensatę kosztów badań przeprowadzonych w ramach przygotowań do trzeciego kabla podmorskiego („środek 1)” oraz 2) że naruszono obowiązek stosowania okresu zawieszenia w odniesieniu do inwestycji spółki Farice w trzeci kabel podmorski między Islandią a Europą („kabel IRIS”, tj. „środek 2”).

23 marca 2021 r. ESA otrzymał formalne powiadomienie od władz islandzkich dotyczące inwestycji w kabel IRIS („środek 2”). 26 marca 2021 r. ESA przyjął decyzję 023/21/COL w sprawie pomocy dla Farice ehf. na inwestycje w trzeci kabel podmorski, stwierdzając, że nie ma wątpliwości co do zgodności pomocy z funkcjonowaniem Porozumienia EOG zgodnie z jego art. 61 ust. 3 lit. c), a zatem nie ma zastrzeżeń co do wdrożenia środka.

9 lipca 2021 r. Sýn złożyła do Trybunału EFTA, na podstawie art. 36 porozumienia o nadzorze i Trybunale, wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji nr 023/21/COL z dnia 26 marca 2021 r.

Wyrokiem z 1 czerwca 2022 r. Trybunał EFTA stwierdził nieważność decyzji nr 023/21/ (1).

Opis przedmiotowej pomocy

Domniemanym beneficjentem jest Farice ehf. („Farice”). Farice jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą w całości własnością państwa islandzkiego. Celem działalności Farice jest hurtowe transgraniczne przesyłanie danych między państwami za pośrednictwem kabla światłowodowego, eksploatacja systemów kabli światłowodowych oraz sprzedaż usług związanych z takimi działaniami. Farice eksploatuje dwa kable podmorskie przebiegające z Islandii do części Europy: FARICE-1 i DANICE.

3 czerwca 2019 r. parlament Islandii zatwierdził rezolucję w sprawie polityki łączności elektronicznej na lata 2019–2033 („polityka telekomunikacyjna”). Celem tej polityki jest między innymi promowanie dostępnej i skutecznej komunikacji oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa infrastruktury. Aby osiągnąć te cele, w polityce tej podkreśla się, że do połączenia Islandii z resztą Europy potrzebne są trzy aktywne kable podmorskie w różnych miejscach wyjścia na ląd.

Decyzja dotyczy dwóch środków.

Środek 1 dotyczy rekompensaty dla Farice z tytułu badań podmorskich w ramach przygotowań do ewentualnej budowy nowego kabla podmorskiego między Islandią a Europą. Podstawą prac i rekompensaty jest umowa zawarta w 2018 r. między Funduszem Telekomunikacyjnym („fundusz”) a Farice. W momencie podpisywania umowy wysokość kosztów oszacowano na 1,9 mln euro.

Środek 2 dotyczy inwestycji spółki Farice w kabel IRIS. Władze islandzkie wybrały Farice do budowy i eksploatacji trzeciego kabla podmorskiego łączącego Islandię i Europę, tj. kabla IRIS. Państwo islandzkie sfinansowało środek 2 przez podwyższenie kapitału Farice o szacowaną kwotę 50 mln euro, przy czym spółka ta należy w całości do państwa islandzkiego.

Ocena

Istnienie pomocy państwa

W swojej decyzji ESA wstępnie stwierdza, że nie może wykluczyć, iż środek 1 stanowi pomoc państwa dla Farice.

ESA nie może w szczególności wykluczyć, że płatności dokonane przez fundusz na rzecz Farice na przeprowadzenie badania podmorskiego przyznały Farice selektywną korzyść. ESA ma bowiem wątpliwości, czy płatności te były dokonywane na warunkach rynkowych.

W swojej decyzji ESA ponadto wstępnie stwierdza, że nie może wykluczyć, iż środek 2 stanowi pomoc państwa.

Zgodność pomocy z rynkiem wewnętrznym

W odniesieniu do potencjalnej zgodności z przepisami środka 1 ESA nie otrzymał żadnej argumentacji w tym zakresie i zwrócił się do władz islandzkich o przedstawienie takiej argumentacji.

W odniesieniu do potencjalnej zgodności z przepisami środka 2 ESA zauważa, że zgodność pomocy na rozwój sieci szerokopasmowych w celu zapewnienia zasięgu, dostępu lub łączności jest zazwyczaj oceniana na podstawie Wytycznych w sprawie pomocy państwa na sieci szerokopasmowe.

Ogólnie rzecz biorąc, głównym celem wytycznych w sprawie sieci szerokopasmowych jest zapewnienie powszechnej dostępności usług szerokopasmowych dla użytkowników końcowych lub dostępu do szybkiego internetu. W związku z tym wytyczne mają zastosowanie do środków pomocy ukierunkowanych na sytuacje, w których rynek nie zapewnia wystarczającego zasięgu łączności szerokopasmowej lub gdy warunki dostępu nie są odpowiednie. W wytycznych w sprawie sieci szerokopasmowych nie ma jednak mowy o łączności międzynarodowej, bezpieczeństwie, transgranicznym przesyłaniu danych lub kablach podmorskich, nie określają one też konkretnie warunków zgodności w odniesieniu do środków ukierunkowanych na kwestie bezpieczeństwa wynikające z braku geograficznej różnorodności i solidności międzynarodowych usług łączności.

W związku z tym wydaje się, że środek 2, którego celem jest zwiększenie redundancji, bezpieczeństwa i solidności już dostępnych międzynarodowych ultraszybkich usług szerokopasmowych dla klientów końcowych, różni się od ogólnego rodzaju środka objętego wytycznymi w sprawie sieci szerokopasmowych, a mianowicie środków dotyczących rozbudowy lub wprowadzenia sieci i usług szerokopasmowych.

Na tym etapie dla ESA nie jest jednak jasne, w jakim zakresie wytyczne w sprawie sieci szerokopasmowych mają zastosowanie do oceny zgodności środka 2. W związku z tym ESA zwrócił się do władz islandzkich o przedstawienie dalszej argumentacji.

W przypadku gdy wytyczne w sprawie sieci szerokopasmowych nie mają zastosowania do przedmiotowego środka, art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG stanowi, że ESA może uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym „pomoc przeznaczoną na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem”. W związku z tym aby pomoc mogła zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym, z jednej strony musi mieć na celu ułatwienie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, a z drugiej strony nie może zmieniać warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.

W tym względzie ESA wstępnie stwierdził, że ma wątpliwości co do konieczności środka 2. Zanim nastąpiła inwestycja w kabel IRIS, do władz islandzkich zwrócił się prywatny operator z propozycją budowy trzeciego kabla podmorskiego. Dlatego chociaż na tym etapie ESA nie ma jasności co do tego, czy oferta ta była porównywalna z projektem dotyczącym kabla IRIS, czy też wskazuje ona na próbę wejścia na rynek międzynarodowych usług przesyłu danych, ESA nie może wykluczyć, że rynek mógł przynieść rezultat zamierzony w ramach środka 2, a tym samym podaje w wątpliwość twierdzenie władz islandzkich, że istniała potrzeba zaradzenia jasno określonej niedoskonałości rynku.

ESA ma ponadto wątpliwości co do proporcjonalności środka 2. Chociaż władze islandzkie opracowały środek 2 w celu ograniczenia kwoty pomocy, ESA wstępnie stwierdza, że – wobec braku uzasadnienia różnicy w cenie – istnienie rzekomo bardziej opłacalnej alternatywy podaje w wątpliwość ogólną proporcjonalność środka.

Na koniec ESA wstępnie stwierdził, że ma wątpliwości co do tego, czy negatywny wpływ na konkurencję i wymianę handlową tych środków jest wystarczająco ograniczony.

W związku z tym ESA wstępnie stwierdził, że ma wątpliwości co do tego, czy pozytywne skutki środka 2 przeważają nad jego możliwym zakłóceniem konkurencji i niekorzystnym wpływem na handel.

Decision No 44/23/COL of 8 March 2023 to open a formal investigation into alleged state aid to Farice

1. Summary

The EFTA Surveillance Authority („ESA”) wishes to inform Iceland that, having preliminarily assessed the alleged aid to Farice ehf. („Farice”) for performing a seabed survey („Measure 1”) and for investment in a third submarine cable („Measure 2”), it has doubts as to whether Measure 1 constitutes State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement and as to whether Measures 1 and 2 are compatible with the functioning of the EEA Agreement. ESA has therefore decided to open a formal investigation procedure pursuant to Articles 4(4), 6 and 13 of Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement („Protocol 3”). ESA has based its decision on the following considerations.

2. Procedure

(1)

By letter dated 27 January 2021, the Icelandic authorities initiated pre-notification discussions with ESA concerning their plans to increase capital in Farice, in order to invest in a third submarine cable between Iceland and Europe („the IRIS cable”), i.e. Measure 2 (2).

(2)

On 23 February 2021, ESA received a complaint („the complaint”) from Sýn hf. („Sýn”) regarding Farice (3). Sýn alleged that Farice received public service compensation from the Icelandic authorities in violation of the SGEI rules (4), including compensation for costs related to surveys conducted in preparation for a possible third submarine cable. Sýn also alleged a violation of the standstill obligation as regards Farice’s investment in the IRIS cable.

(3)

On 23 February 2021, ESA forwarded the complaint to the Icelandic authorities and invited them to provide comments by 25 March 2021 (5).

(4)

On 23 March 2021, ESA received a formal notification from the Icelandic authorities regarding Measure 2 (6). On 26 March 2021, ESA adopted Decision 023/21/COL on Aid to Farice ehf. for investment in a third submarine cable.

(5)

By email dated 25 March 2021, the Icelandic authorities requested an extension of the deadline to provide comments on the complaint. ESA extended the deadline to 31 March 2021. On 31 March 2021, the Icelandic authorities provided ESA with their initial comments on the complaint (7).

(6)

On 9 July 2021, Sýn lodged an application with the EFTA Court under Article 36 of the Surveillance and Court Agreement („SCA”), seeking the annulment of Decision No 023/21/COL of 26 March 2021.

(7)

On 20 January 2022, ESA sent a request for information to the Icelandic authorities concerning the complaint (8). On 16 March 2022, the Icelandic authorities provided their response to the request for information (9).

(8)

On 1 June 2022, the EFTA Court annulled Decision No 023/21/COL (10).

(9)

On 21 June 2022, ESA sent the Icelandic authorities a second request for information concerning the complaint (11). The Icelandic authorities responded on 20 September 2022 (12).

(10)

On 8 November 2022, ESA had a meeting with a representative of Sýn (13).

3. Description of the measures

3.1. Background

(11)

Farice is a private limited liability company established in Iceland. It was founded in 2002 by Icelandic and Faroese parties. According to its articles of association, the purpose of Farice is the wholesale of international data transfer between countries through a fibre optic cable, the operations of fibre optic cable systems, and the sale of services in relation to such activities. The Icelandic State acquired Farice in full in March 2019 following the classification of international submarine cables as infrastructure. All of Farice’s long-term borrowing comes from the Icelandic Treasury

(12)

Farice operates two submarine cables running from Iceland to parts of Europe: FARICE-1 and DANICE. FARICE-1 connects Iceland with Scotland, with a branch unit to the Faroe Islands. DANICE connects Iceland with Denmark. FARICE-1 and DANICE are the only submarine cables running from Iceland to Europe and they intersect in the Atlantic Ocean. A third submarine cable, Greenland Connect, runs from Iceland to Canada via Greenland. Greenland Connect is owned and operated by Tele Greenland. It terminates in Iceland and its traffic is directed through FARICE-1 and DANICE on the way to Europe. It is possible to buy services from Tele Greenland to mainland Canada and from there to New York.

(13)

Between 2010 and 2012, the Icelandic authorities engaged in a series of measures for the restructuring of Farice, due to its financial difficulties. During the same period, the Icelandic authorities submitted various State aid notifications to ESA. These were later withdrawn because the Icelandic authorities concluded that the SGEI Decision applied to these measures (14). On 19 July 2013, ESA sent a comfort letter to the Icelandic authorities noting that Article 3 of the SGEI Decision exempted the Icelandic authorities from the prior notification obligation under Article 1(3) of Part I of Protocol 3 SCA (15).

(14)

The first public service contract between Farice and the Telecommunications Fund („the Fund”), representing the Icelandic authorities, was entered into on 12 April 2012.

(15)

In November 2018, the Minister for Transport and Local Government submitted a proposal to the Icelandic Parliament for a resolution on an electronic communications policy 2019 to 2033 („the Telecommunication Policy”). The objectives of the policy are, inter alia, to promote accessible and effective communications and to guarantee the security of infrastructure. To achieve those objectives, the policy emphasises that three active submarine cables are needed to connect Iceland with the rest of Europe from different landing sites. As a geographically remote country, effective international connections are a prerequisite for the development of Iceland as a modern technology-based society. A serious disruption in international connectivity would cause major damage to the Icelandic economy, and society as a whole.

(16)

Between 2017 and 2020, the Ministry of Transport and Local Government, and the Ministry of Finance and Economic Affairs received several proposals from Sýn regarding the construction of a third submarine cable. The proposals included both an independent project and a collaboration with Celtic Norse AS. These proposals did not entail financing in full by private investors but required cooperation with the Icelandic State and/or Farice.

(17)

On 21 December 2018, Farice signed a new public service contract with the Fund regarding the Icelandic authorities’ work on the Telecommunications Policy („the 2018 PSO Contract”). Farice was engaged to start preparations for the possible construction of a new submarine cable between Iceland and Europe. Farice was compensated for the costs of the preparation work that it undertook on behalf of the Fund, which also included compensation for seabed research to be carried out by Farice in 2019, i.e. Measure 1. The Icelandic State’s participation in further investment or costs for a third cable was neither secured nor structured at that time.

(18)

In January 2019, Sýn submitted a formal request for funding of seabed research in preparation for the introduction of the submarine cable project. In February 2019, the Fund refused to engage in any discussions with Sýn, referring to the public service contract concluded with Farice in December 2018, according to which Farice was entrusted with seabed research as an intermediary.

(19)

On 3 June 2019, the Icelandic Parliament approved the Telecommunications Policy.

(20)

In December 2019, Sýn and the Board of the Fund had a meeting during which Sýn presented its case for a third submarine cable between Iceland and Ireland. Sýn offered to build a submarine cable for remuneration and required a guarantee that Farice would change its operating model to a so-called „carrier’s carrier” model.

(21)

In March 2020, the Fund engaged an independent expert to evaluate the feasibility of Sýn’s and Farice’s third cable projects. The expert’s report was delivered in April 2020. According to Sýn, the report concluded that the project proposed by Sýn was more cost effective. According to the Icelandic authorities, the expert was instructed not to make recommendations. However, the report included recommendations and relied on available, but allegedly unverified, data from Farice and Sýn.

(22)

By letter of 29 April 2020, the Ministry of Transport and Local Government shared the results of the report with Farice and stated that Farice would be responsible for the project and the envisaged owner and operator of the new submarine cable. The Ministry urged Farice to take account of the fact that Sýn’s proposal had been considered more cost effective by the expert. The Ministry stated that it found Sýn’s proposal to change the operational model of Farice unacceptable.

(23)

In May 2020, Sýn and Farice held a meeting to explore the details and validity of Sýn’s proposal and to confirm pricing and quality from key suppliers. According to the Icelandic authorities, Sýn was not able to confirm the prices because the key suppliers had not been willing to confirm their prices. As the foundation for the discussions between Farice and Sýn was the project’s cost effectiveness, which was based on the prices submitted, the discussions were terminated.

(24)

Later in May 2020, the Fund communicated to Sýn that it considered the expiry of the offers to be unacceptable. It further stated that it would therefore not engage in any further discussions with Sýn. It was further stressed that the Fund was not responsible for the project since its role was limited to the provision of funds.

(25)

On 23 February 2021, Sýn lodged a complaint with ESA. Sýn submitted that payments to Farice from the Icelandic State since 2013 had erroneously been classified as a public service compensation as the conditions to be considered as services of a general economic interest had never been met. It further submitted that there was an ongoing breach of State aid rules related to the introduction of a new submarine cable.

(26)

On 23 March 2021, the Icelandic authorities formally notified ESA of their intention to provide aid to Farice for investment in the third cable, i.e. Measure 2. On 26 March 2021, ESA adopted Decision No 023/21/COL approving the measure. That decision was later annulled by the EFTA Court.

3.2. Measure 1

(27)

According to Article 1A of the 2018 PSO Contract between Farice and the Fund, the „parties [to the agreement] agree that the Fund will compensate Farice for seabed research to be carried out in 2019 for a possible optic fibre cable between Iceland and Europe (Ireland) according to article 12 of this contract”.

(28)

In Article 12 of the same contract, it is further stated that „[t]he Fund intends to do a seabed survey on a route between Europe (Ireland) and Iceland for an optic fibre cable to be possibly laid in the near future. Farice undertakes the execution of the projects as an intermediary. Preliminary time and cost schedule is described in annex 1. Farice shall aim to deliver a final marine route survey report to the Fund before December 31, 2019”. The temporal scope of the survey was later extended to 2021.

(29)

According to annex 1, the compensated costs related to the survey were: 1) a desk top study; 2) survey; 3) inshore survey; 4) main survey (excluding inshore survey); 5) reporting and maps; and 6) overhead costs. The costs were estimated at EUR 1,9 million.

(30)

In accordance with the contract, Farice undertook the survey in the years 2019, 2020 and 2021. Payments for third party works, for example the work performed by EGS (16) (the main survey contactor) were invoiced to the Fund based on costs incurred. Work performed by Farice employees was invoiced on the basis of an hourly rate. Additionally, Farice invoiced an administration fee for general administration costs in 2019.

3.3. Measure 2

(31)

In relation to the Icelandic authorities’ work on the Telecommunications Policy, the Icelandic authorities selected Farice to build and operate a third submarine cable connecting Iceland and Europe, i.e. the IRIS cable. Measure 2 relates to the financing by the Icelandic State of the IRIS cable through an estimated EUR 50 million capital increase in Farice, which is wholly owned by the Icelandic State (17).

(32)

According to the Icelandic authorities, Farice was chosen because it is the only entity that: (i) currently operates submarine cables from Iceland to Europe, (ii) has extensive experience in such operations, and (iii) was able to work fast in seeing the project through within the desired timeframe.

(33)

Farice is currently operated on commercial terms without financial support from the State (18) and offers services on two distinct markets: the market for international connectivity („international data transfer market”) and the data centre market („DC market”).

(34)

The primary objective of the measure and the IRIS cable project is to enhance security and reduce the vulnerability of international connectivity to and from Iceland. The secondary objective is to shorten the digital distance between Iceland and Europe, by reducing data latency.

(35)

The new submarine cable is in principle expected to complement the existing submarine cable infrastructure. According to the Icelandic authorities, the interconnection to the new cable will be technologically neutral, provided that instructions and recommendations are followed (19).

(36)

Moreover, according to the Icelandic authorities, Farice grants effective wholesale access to the system on an open and non-discriminatory basis and those access obligations will be enforced irrespective of any change in ownership, management or operation of the infrastructure.

(37)

The eligible costs of Measure 2 are the investment costs related to the new cable, costs relating to survey of the seabed and the optimal path of the cable (20), construction of landing sites and project management. The costs are considered investment costs, including project management costs which are directly related to the investment project. The maximum aid intensity is 100 % of the eligible costs. The board of directors of Farice authorised the capital increase for established costs in intervals during the construction period of the new cable. According to the Icelandic authorities, any overcompensation is controlled retroactively through a capital decrease, dividend payments or by other available means.

(38)

Farice signed a contract with SubCom LLC, a global undersea fibre optic cable system supply company, to lay the IRIS cable, after having elicited offers from three different suppliers. On 11 November 2022, SubCom formally handed over the IRIS cable, which is expected to be ready for service in the first quarter of 2023 (21).

3.4. The Complaint

(39)

As previously mentioned, on 23 February 2021, Sýn submitted a complaint to ESA regarding alleged unlawful State aid measures in favour of Farice. In summary, the complaint concerns three measures:

1.	The payment of compensation for services of general economic interest („SGEI”) from the Icelandic authorities to Farice for the public service obligation („PSO”) of providing international connectivity for electronic communication („the SGEI measure”);

2.	compensation paid to Farice for carrying out a seabed survey as an intermediary, i.e. Measure 1; and

3.	non-compliance with the stand-still obligation in relation to the roll-out of the third submarine cable between Iceland and Europe, i.e. Measure 2.

(40)

The SGEI measure, covered by Sýn’s complaint, was not the subject of the annulled Decision No 023/21/COL, nor the judgment of the EFTA Court in Case E-4/21. Therefore, this measure is not the subject of this Decision, and is currently being processed separately in an open complaint case (22). Conversely, Measures 1 and 2 are the subject of this Decision.

(41)

As regards Measure 1, Sýn submitted that Iceland had under the 2018 PSO Contract agreed to compensate Farice for seabed research to be carried out in 2019. The agreement was later extended (see section 3.2).

(42)

Sýn argued in its complaint that the compensation for the seabed research did not fulfil any of the SGEI criteria, whether under the Altmark conditions (23), the SGEI Decision (24), or the SGEI Framework (25). In particular, Sýn argued that seabed research could not be qualified as a service of general economic interest, and even if it could be, no parameters for the calculation of compensation for such a service had been established.

(43)

As regards Measure 2, Sýn asserted in its complaint that the Icelandic authorities seemed to have entrusted Farice with the roll-out of a new submarine cable funded by the State. In Sýn’s view this constituted a breach of the EEA State aid rules. Sýn was unaware that at the time they submitted the complaint, ESA and the Icelandic authorities were engaged in pre-notification discussion regarding the roll-out to the new submarine cable (26).

(44)

Therefore, Sýn submitted that the actions of the Icelandic authorities related to the roll-out of a new submarine cable, including the payment for seabed research under the auspices of a public service obligation, constituted a breach of the EEA State aid rules, which called for action by ESA.

3.5. Comments of the Icelandic authorities

(45)

The Icelandic authorities have provided their views as regards Measures 1 and 2. These views were expressed during the notification procedure leading up to Decision 023/21/COL (27), as well as in replies to questions sent to them by ESA in connection to the complaint (28).

3.5.1. Regarding Measure 1

(46)

The Icelandic authorities have maintained that the payments to Farice related to the seabed survey did not constitute compensation for a public service, even though contractual provisions related to the survey were included in the 2018 PSO contract (29).

(47)

Instead, the Icelandic authorities have stated that the work related to the survey was allocated to Farice on market terms, in line with the market economy operator principle. Specifically, the Icelandic authorities contend that the award of the seabed survey did not grant Farice an economic advantage that an undertaking could not have obtained in the absence of State intervention, and that it was, in essence, a service assignment, for which Farice was paid the incurred costs. In the view of the Icelandic authorities, this is demonstrated by the fact that the Fund, and not Farice, retains all ownership of survey results and that Farice did not de facto make a profit for administering the survey.

(48)

Moreover, the Icelandic authorities have submitted that Measure 1 did not distort or threaten to distort competition and did not have any effect on trade between the Contracting Parties.

(49)

Specifically, the Icelandic authorities stated that the measure did not grant Farice a stronger competitive position than it would have had if the survey had not been undertaken, and that Farice was not relieved of expenses it would otherwise have had to bear in the course of its day-to-day business operations. The Icelandic authorities had full discretion to utilise the seabed survey in any way they saw fit and no utilization guarantees were granted to Farice. Therefore, the Icelandic authorities contend that the award of the seabed survey did not strengthen the position of Farice as compared with other undertakings.

(50)

Finally, the Icelandic authorities are of the view that the Fund was exempt from the procurement rules when awarding a contract of carrying out the seabed survey, as it was an essential part of preparing the IRIS cable project and therefore a factor in providing a public communications network.

(51)

Consequently, the Icelandic authorities argue that Measure 1 does not constitute State aid.

3.5.2. Regarding Measure 2

(52)

The Icelandic authorities consider Measure 2 to constitute State aid, which is compatible with Article 61(3)(c) of the EEA Agreement, and that the measure falls outside the scope of the Guidelines for the application of State aid rules in relation to rapid deployment of broadband networks („the 2014 Broadband Guidelines”) (30).

(53)

In this regard, the Icelandic authorities note that the measure contributes to a well-defined objective of common interest, i.e. to enhance the security of international connectivity to and from Iceland. The aid measure serves to significantly reduce the vulnerability of Iceland’s international telecommunications network in case of major failures of the current systems.

(54)

Further, as regards the need for State intervention, the Icelandic authorities contend that market failure necessitates State participation in the IRIS cable project. Specifically, the Icelandic authorities note that Farice is the only operator of submarine cables connecting Iceland to Europe, and that despite some interest from private parties to lay similar cables in the past, none of those plans have materialised (31). The Icelandic authorities argue that three main causes have adversely affected the feasibility of other submarine projects to the point where none of them materialized: First, laying a single cable to Iceland without having secured redundancy in connections without material cost through another cable has proven problematic. Second, the small size of the Icelandic market is a natural hindrance. Third, the uncertainty of income from international data centre operators disincentivises investment.

(55)

Moreover, the Icelandic authorities point to the fact that Farice required public service compensation from 2012 to 2018 to operate the two existing cables, i.e. FARICE-1 and DANICE, and that Farice’s current revenues do not support investment in the IRIS cable.

(56)

Consequently, in the absence of a realistic chance of private actors building the submarine infrastructure needed to secure international connectivity to Iceland, and since Farice’s current revenues do not support investment in a third cable, the Icelandic authorities found it necessary to provide Farice with State aid to lay the IRIS cable.

(57)

Moreover, the Icelandic authorities contend that Measure 2 was proportional. In this regard, they note that only established costs were financed through the capital increase. Moreover, the ex post control, including a review of any expenses, will keep costs to the minimum necessary.

(58)

Furthermore, the Icelandic authorities have consistently argued that the IRIS project is not subject to public procurement rules, as it is exempt from the Procurement Act (32), with reference to Article 10 of the Act, cf. Article 8 of the Procurement Directive (33), as the Act and the Directive do not apply to contracts for the principal purpose of permitting the contracting authorities to provide or exploit public communications networks or to provide to the public one or more electronic communications services.

(59)

However, when choosing a subcontractor to lay the cable, Farice engaged in discussions with three suppliers, and selected the most economically efficient offer, having taken account of all relevant considerations.

(60)

As regards the expert report that concluded that the proposal of Sýn was more cost effective than the one from Farice, the Icelandic authorities argue that the cost estimate used by the expert was not verified. Further, that Sýn specifically notified the Icelandic authorities that the supposed offer from Vodafone International was no longer valid. Moreover, the conditions on the operational function of the new cable set by the Sýn, as well as concerns regarding national security and critical infrastructure contributed to the decision to entrust Farice with the building of the new submarine cable. Finally, the proposition of Sýn was based on a different business model, not only for the purposes of the new cable but also Farice’s operation through the FARICE-1 and DANICE cables. Therefore, the business proposition of Sýn was not relevant for the purposes of the determination of proportionality of the aid measure. Consequently, the Icelandic authorities consider Measure 2 to be proportional.

(61)

Finally, as regards limited negative effects on competition, the Icelandic authorities note that the new infrastructure is principally expected to complement the other connections by providing enhanced security for international connectivity favouring the general public and general economic activities in Iceland. Therefore, the Icelandic authorities consider the IRIS cable to not have a material impact on competitiveness of other European markets compared to Iceland. As regards any negative effects the measure might have on the market for international data transfer or the related DC market, the Icelandic authorities consider those effects vastly outweighed by the positive effects of the measure.

3.6. ESA Decision No 023/21/COL

(62)

On 26 March 2021, ESA adopted Decision No 023/21/COL, concluding that Measure 2, i.e. the capital increase to finance the investment in the IRIS cable, constituted State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. However, as ESA found that no doubts were raised as to the compatibility of the measure with the functioning of the EEA Agreement, it decided not to raise objections to the implementation of the measure.

(63)

ESA noted that the compatibility of State aid for the introduction of broadband networks was normally assessed under the 2014 Broadband Guidelines. However, since the measure specifically targeted the security issues raised by the lack of geographical diversity, it fell outside the scope of the 2014 Broadband Guidelines. ESA stated that it would nevertheless apply the principles of the 2014 Broadband Guidelines by analogy to the extent that they were relevant, because those guidelines were the most detailed guidance available for assessing the compatibility of State aid to broadband infrastructure projects with the EEA Agreement.

(64)

Article 61(3)(c) of the EEA Agreement provides that ESA may declare compatible „aid to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas, where such aid does not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest”. Therefore, in order to declare aid compatible, first, the aid must be intended to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas and, second, the aid must not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest (34).

(65)

Under the first condition, ESA examines how the aid facilitates the development of certain economic activities or areas. Under the second condition, ESA weighs up the positive effects of the aid for the development of said activities or areas and the negative effects of the aid in terms of distortions of competition and adverse effects on trade (i.e. conducts a balancing test).

(66)

Concerning the first condition, ESA concluded that Measure 2 facilitated the development in the market for international data transfer services specifically and the markets for electronic communications services in general. Furthermore, ESA found that the selection of Farice, as owner and operator of the third cable, and the selection of a cable manufacturer and installer was exempted from the Icelandic Procurement Act. Further, ESA did not have reasons to believe that the measure was in breach of other relevant EEA provisions.

(67)

Concerning the second condition, ESA concluded that the amount of aid granted through Measure 2 was limited to what was necessary to achieve its objective and therefore proportional. ESA reached this conclusion, inter alia, on the basis that the aid amount was limited to the actual costs of the measure and subject to ex post control.

(68)

Furthermore, ESA concluded that Measure 2 would not have a material impact on the competitiveness of other EEA markets compared to Iceland, as investment in the IRIS cable was, in and of itself, unlikely to materially alter the dynamics of intra-EEA trade on the relevant market.

(69)

As regards the potential effect on the DC market, ESA noted that the data centre market was not a single market of universal services, since the digital needs of businesses were highly dependent on the applications hosted and operated in the data centres. ESA also noted that, while data centres might be more inclined to invest in projects in Iceland, due to extended capacity and security of the international connection network following the construction of a third cable, that was only one of multiple factors that would influence such a decision. Other factors, such as electricity prices, start-up costs and regulatory environment also influenced such decisions. ESA found that those factors were not altered by the measure.

(70)

Consequently, ESA found that the Icelandic authorities had demonstrated that the socio-economic benefits of Measure 2 outweighed any potential adverse effects on competition or trade between the Contracting Parties, given the safeguards in place to minimise such adverse effects.

3.7. EFTA Court Judgment in Case E-4/21

(71)

On 1 June 2022, the EFTA Court annulled ESA’s Decision No 023/21/COL. The Court concluded that ESA should have opened a formal investigation procedure, as ESA had at its disposal information and evidence at the time, which should, objectively, have raised doubts or serious difficulties regarding whether the capital increase to finance the laying of the IRIS cable was compatible with the functioning of the EEA Agreement.

(72)

In particular, the EFTA Court found that ESA was aware of documents that called into question the information at its disposal and on which it relied in the contested decision, without going beyond a mere examination of the information submitted by the Icelandic authorities. These documents related, inter alia, to Sýn’s complaint of 23 February 2022 and annexes thereto. Specifically, the Court noted a document comparing the proposals of Sýn and Farice, and an email dated 29 May 2020, regarding Sýn’s inability to confirm the prices of its proposal. By not obtaining further information on whether Sýn was actually able to confirm its prices, or whether it had been given that opportunity, the Court concluded that ESA failed to satisfy its obligation to conduct a diligent and impartial examination of the notified measure so that it had at its disposal the most complete and reliable information.

(73)

Furthermore, the Court found that Sýn tried to enter the market for international connectivity services, according to the information available to ESA. Yet, in the contested decision, ESA did not consider factors such as potential competitors on the wholesale market for international connectivity, public consultation of stakeholders and entry barriers to that market.

(74)

Finally, the Court found that ESA did not adequately state its reasons for concluding that the notified measure fell outside the scope of the 2014 Broadband Guidelines, and that even though ESA stated in the contested decision that it would apply the guidelines by analogy, where relevant, the Court found little, if any, trace of the principles in the guidelines actually being applied.

(75)

On the basis of, inter alia, the above, the Court concluded that there was consistent and objective evidence that demonstrated that ESA adopted the contested decision despite the existence of doubts. Consequently, the Court annulled the Decision.

4. Presence of State aid

4.1. Introduction

(76)

Article 61(1) of the EEA Agreement reads as follows: „Save as otherwise provided in this Agreement, any aid granted by EC Member States, EFTA States or through State resources in any form whatsoever which distorts or threatens to distort competition by favouring certain undertakings or the production of certain goods shall, in so far as it affects trade between Contracting Parties, be incompatible with the functioning of this Agreement”.

(77)

The qualification of a measure as aid within the meaning of this provision requires the following cumulative conditions to be met: (i) the measure must be granted by the State or through State resources; (ii) it must confer an advantage on an undertaking; (iii) favour certain undertakings (selectivity); and (iv) threaten to distort competition and affect trade.

4.2. Measure 1

(78)

In the following chapters, ESA will assess whether the payments from the Fund to Farice for carrying out a seabed survey involve State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement.

4.2.1. State resources

(79)

According to Article 61(1) of the EEA Agreement, a measure must be granted by the State or through State resources to constitute State aid.

(80)

The Fund has the task of promoting the development of telecommunications in Iceland. The Fund was formed in 2006 on the basis of Act No 132/2005 on the Telecommunication Fund. The main role of the Fund is to allocate funds to: projects aimed at the development of telecommunication infrastructure; projects that contribute to the safety and competitiveness of society in the field of electronic communications; and other telecommunication projects (35).

(81)

According to Article 1 of Act No 132/2005, the Fund is under the ownership of the Icelandic State and its administration falls under the authority of the Ministry of Higher Education, Science and Innovation.

(82)

ESA therefore preliminarily concludes that the payments from the Fund to Farice for carrying out a seabed survey constitute State resources.

4.2.2. Advantage

(83)

According to Article 61(1) of the EEA Agreement, a measure must confer an advantage upon an undertaking. An advantage, within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement, is any economic benefit which an undertaking could not have obtained under normal market conditions (36), thus placing it in a more favourable position than its competitors (37).

(84)

The Icelandic authorities have argued that Measure 1 was concluded on market terms, in line with the market economy operator principle. In order to establish whether or not a transaction carried out by a public body is in line with normal market conditions, ESA will apply the market economy operator test („MEO test”), comparing the behaviour of the public body to that of similar private economic operators under normal market conditions (38).

(85)

In that respect, it is not relevant whether the intervention constitutes a rational means for the public bodies to pursue public policy considerations. Similarly, the profitability or unprofitability of the beneficiary is not in itself a decisive indicator for establishing whether or not the economic transaction in question is in line with market conditions. The decisive element is whether the public bodies acted as a market economy operator would have done in a similar situation (39).

(86)

Moreover, whether a State intervention is in line with market conditions must be examined on an ex ante basis, having regard to the information available at the time the intervention was decided upon. If a State argues that it acted as a market economy operator it must, where there is doubt, provide evidence showing that the decision to carry out the transaction was taken on the basis of economic evaluations comparable to those which, in similar circumstances, a rational market economy operator (with characteristics similar to those of the public body concerned) would have had carried out to determine the profitability or economic advantages of the transaction (40).

(87)

Concerning Measure 1, it is undisputed that the contractual provisions concerning the seabed survey and the payments for that survey were placed in the 2018 PSO Contract between the Fund and Farice, namely Article 1A, 12 and Annex 1. According to the Icelandic authorities, no other provisions of the 2018 PSO Contract applied to the seabed survey (41).

(88)

ESA notes that the Icelandic authorities essentially argue that Articles 1A, 12, and annex 1 of the 2018 PSO Contract do not, in fact, form part of that contract, but are instead a separate service contract made on market terms. This fact raises doubts as to whether the Fund was operating as a market economy operator, when it charged Farice with performing the seabed survey, since such operators would in general conclude clear and concise contracts when purchasing a similar service.

(89)

Indeed, it appears that the Fund contracted Farice to perform a service, without including in the contract any provisions concerning cost overruns, specifics regarding the scope of the survey, contingencies for failure to perform the obligations of the contract, or specifics regarding what costs could be covered by the service contract. According to documentation from and statements made by the Icelandic authorities, the temporal scope of the survey was later extended, and final costs ran over the cost estimate in annex 1.

(90)

Moreover, ESA has asked the Icelandic authorities to provide all documentation of expert evaluations or independent studies of the cost of carrying out the seabed survey, if any such evaluations or studies were carried out prior to the start of the 2018 PSO Contract. However, according to the Icelandic authorities, no such evaluation exists. Additionally, the Fund does not seem to have considered alternative providers. Therefore, ESA has doubts as to whether the Fund’s decision to carry out the transaction was taken on the basis of economic evaluations comparable to those which, in similar circumstances, a rational market economy operator would have taken, as it appears that the Fund committed to paying Farice for a service, without making an evaluation of eventual costs and alternative providers.

(91)

Furthermore, the Icelandic authorities have stated that Farice did not de facto make a profit from performing the survey for the Fund. Moreover, it is unclear to ESA whether the Fund derived any economic value from its ownership of the survey results. In fact, since the survey forms part of the preparatory works for a submarine cable, which the Icelandic authorities themselves consider a security measure, it would appear that the purpose of the survey was not economic in nature. Therefore, ESA doubts that the Fund acted as an economic operator, since it rather seems to have been pursuing public policy aims when commissioning the survey.

(92)

Finally, as the Icelandic authorities have already stated that the payments to Farice for the performance of the subsea survey did not entail compensation for a public service obligation, ESA does not see the need at this time to specifically examine whether Measure 1 fulfils the Altmark criteria, or the provisions of the SGEI Decision or Framework.

(93)

Consequently, ESA has doubts whether Measure 1 was concluded on market terms and cannot exclude that an advantage may have been granted in favour of Farice. Accordingly, the Icelandic authorities are invited to comment on this and submit relevant evidence.

4.2.3. Selectivity

(94)

In order for a measure to involve State aid it must be selective in that it favours „certain undertakings or the production of certain goods”. Measure 1 concerns a contract between the Fund and Farice. Therefore, Farice is the only potential beneficiary. Other undertakings have not concluded similar contracts with the Fund or the Icelandic State. Accordingly, the alleged advantage of Measure 1 would be a selective advantage, as it only concerns one particular undertaking.

(95)

It is therefore ESA’s preliminary view that it cannot be excluded that a selective economic advantage was granted to Farice.

4.2.4. Distortion of competition and effect on trade between Contracting Parties

(96)

To qualify as State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement, a measure must be liable to distort competition and affect trade between the Contracting Parties to the EEA Agreement. According to settled case-law, the mere fact that a measure strengthens the position of an undertaking compared with other undertakings competing in intra-EEA trade is considered to be sufficient, in order to conclude that the measure is likely to distort competition and affect trade between the Contracting Parties (42).

(97)

The Icelandic authorities have argued that the measure in question did not distort or threaten to distort competition and did not have any effect on trade between the Contracting Parties, as the measure did not grant Farice a stronger competitive position than it would have had if the survey had not been undertaken. Moreover, they argue that Farice was not relieved of expenses it would otherwise have had to bear in the course of its day-to-day business operations. Therefore, the Icelandic authorities contend that the award of the seabed survey did not strengthen the position of Farice as compared with other undertakings, neither financially nor in other aspects.

(98)

On this point ESA notes that it is not obliged to establish the real effect of the aid on the market, but is only required to show that the aid is liable to distort competition and affect trade. Therefore, for all practical purposes, a distortion of competition within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement is generally found to exist when the State grants a financial advantage to an undertaking in a liberalised sector where there is, or could be, competition (43).

(99)

Measure 1 concerns payments made to Farice for a seabed survey. The costs covered by those payments included subcontracting costs, as well as Farice’s overhead costs, including hourly rates for Farice staff and a general administration fee. Therefore, Measure 1 seems to have placed Farice in a better financial position than it would have been in the absence of Measure 1.

(100)

Moreover, there are multiple undertakings active in the EEA that provide seabed survey services. This is also demonstrated by the fact that Farice itself subcontracted a large portion of the survey.

(101)

Consequently, ESA has doubts as to whether it can be excluded that Measure 1 was liable to distort competition and affect trade within the EEA. The Icelandic authorities are invited to comment and submit relevant evidence on this.

4.2.5. Conclusion

(102)

In light of the above, ESA cannot exclude that Measure 1 entailed State aid.

4.3. Measure 2

(103)

It is uncontested between Sýn and the Icelandic authorities that Measure 2, i.e. the capital increase in Farice to facilitate the investment in the IRIS cable, constitutes State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement (44).

(104)

ESA therefore preliminary concludes that Measure 2 constitutes State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement.

5. Aid scheme or individual aid

(105)

ESA notes that Measures 1 and 2 were not granted on the basis of a scheme (45). Measure 1, if found to be aid, would therefore be individual aid. Measure 2 constitutes individual aid.

6. Lawfulness of the aid

(106)

Pursuant to Article 1(3) of Part I of Protocol 3 to the Agreement between the EFTA States on the Establishment of a Surveillance Authority and a Court of Justice („Protocol 3”): „The EFTA Surveillance Authority shall be informed, in sufficient time to enable it to submit its comments, of any plans to grant or alter aid. … The State concerned shall not put its proposed measures into effect until the procedure has resulted in a final decision”.

(107)

The Icelandic authorities did not notify Measure 1 to ESA. ESA therefore concludes that, in the event that Measure 1 is deemed to involve aid, the Icelandic authorities have not respected their obligations under Article 1(3) of Part I of Protocol 3. In this event, Measure 1 would be unlawful aid.

(108)

The Icelandic authorities implemented Measure 2 after ESA approved it by Decision 023/21/COL. However, with the annulment of ESA’s approval decision by the EFTA Court, Measure 2 became unlawful.

7. Compatibility of the aid

7.1. Introduction

(109)

In derogation from the general prohibition of State aid laid down in Article 61(1) of the EEA Agreement, aid may be declared compatible if it can benefit from one of the derogations enumerated in the Agreement.

(110)

Article 61(3)(c) of the EEA Agreement provides that ESA may declare compatible „aid to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas, where such aid does not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest”. Therefore, in order to declare the aid compatible, first, the aid must be intended to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas and, second, the aid must not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest (46).

(111)

7.2. Compatibility of Measure 1

(112)

The Icelandic authorities have maintained that Measure 1 does not constitute State aid (see Section 3.5.1). Further, they have also stated that despite the fact that the contractual obligations concerning Measure 1 were included in the 2018 PSO Contract between the Fund and Farice, the measure does not constitute compensation for a public service obligation.

(113)

Therefore, it would appear that the compatibility of Measure 1, should it be found to constitute aid, could not be examined under Article 59(2) of the EEA Agreement and even if it were, ESA has doubts that the Measure 1 is in line with the provisions of the SGEI Decision or Framework. The Icelandic authorities have not, at this stage, brought forward any other arguments as regards the potential compatibility of the measure.

(114)

Therefore, following a preliminary assessment, ESA has doubts at this stage as to whether Measure 1 is compatible with the EEA Agreement. Consequently, ESA invites the Icelandic authorities to provide arguments and evidence to demonstrate that Measure 1 could be considered compatible under the EEA Agreement.

7.3. Compatibility of Measure 2

7.3.1. Introduction

(115)

The Icelandic authorities have invoked Article 61(3)(c) of the EEA Agreement as the basis for the assessment of the compatibility of Measure 2.

(116)

On this point, ESA notes that the compatibility of aid for the roll-out of broadband networks, for the purposes of securing coverage, access or connectivity, is normally assessed under the 2014 Broadband Guidelines. On 8 February 2023, ESA adopted new Broadband Guidelines („the 2023 Broadband Guidelines”) (47).

(117)

ESA will follow the principles and guidelines set out in the 2023 Broadband Guidelines for the compatibility assessment of all notified aid to broadband networks in respect of which it is called upon to take a decision after 8 February 2023 when the 2023 Broadband Guidelines entered into force. Unlawful aid to broadband networks will be assessed in accordance with the rules applicable on the date on which the aid was awarded (48).

(118)

The 2023 Broadband Guidelines were not in effect at the time when Measure 2 was enacted, and therefore cannot serve as a basis for the compatibility assessment of the measure. Therefore, ESA will apply the 2014 Broadband Guidelines, should Measure 2 be considered to fall within their scope. However, the 2023 Broadband Guidelines are based on existing case-law and decision-making practice of the European Commission. Therefore, the 2023 Broadband Guidelines could still be relevant, should Measure 2 fall under the scope of the 2014 Broadband Guidelines, provided they do not place stricter conditions on the beneficiary.

(119)

In general, the 2014 Broadband Guidelines’ primary objective is to ensure widespread availability of broadband services to end users or access to higher speed internet. The 2014 Broadband Guidelines state that „[t]hese guidelines summarise the principles of [ESA’s] policy in applying the State aid rules […] to measures that support the deployment of broadband networks in general (Section 2). They explain the application of these principles in the assessment of aid measures for the rapid roll-out of basic broadband and very high speed, next generation access (NGA) networks (in Section 3). [ESA] will apply the guidelines in the assessment of State aid for broadband” (49). This objective has not changed with the adoption of the 2023 Broadband Guidelines, which state that „[t]hese Guidelines provide guidance on how ESA will assess […] the compatibility of State aid for the deployment and take-up of fixed and mobile broadband networks and services” (50).

(120)

Therefore, the 2014 Broadband Guidelines apply to aid measures that target situations where the market does not provide sufficient broadband coverage or where access conditions are not adequate (51). Conversely, the 2014 Broadband Guidelines do not mention international connectivity, security, international data transfer, or subsea cables, and do not specifically lay down compatibility conditions for measures targeting security issues raised by the lack of geographical diversity and robustness of international connectivity services. Therefore, a measure like the one under assessment, where the objective is increased redundancy, security, and robustness of international connectivity services already available to end customers at high speeds, seems to differ from the general type of measure covered by the 2014 Broadband Guidelines, namely measures concerning the expansion or introduction of broadband networks and services.

(121)

ESA notes that the European Commission, in its Baltic Cable Decision (52), applied the 2014 Broadband Guidelines in its assessment. However, ESA also notes that the measure under assessment in that decision differed significantly from Measure 2. Specifically, it concerned capacity concerns caused by the expected dramatic increase in traffic that could not be supported by the existing infrastructure. Therefore, in addition to security benefits comparable to the ones present in the case at hand, the Baltic Sea Cable targeted (longterm) broadband availability specifically (53). Conversely, Measure 2 does not specifically concern broadband networks or availability.

(122)

However, in its judgment in Case E-4/21, when assessing ESA’s conclusion that Measure 2 fell outside the scope of the 2014 Broadband Guidelines, the EFTA Court stated that the conclusion: „[…] is not supported by a sufficient analysis of the scope of application of the Broadband Guidelines. […] Although the contested decision states that »[t]he Broadband Guidelines’ primary objective is ensuring widespread availability of broadband services to end users or access to higher speed Internet: « and »[t]he particularities of the measure and investment at hand demonstrate that the Guidelines target different types of measures than the one under assessment«, it fails to set out what impact these statements should have on the scope of application of the Broadband Guidelines. Accordingly, […] ESA encountered serious difficulties in its preliminary examination” (54). The Court then further noted „that irrespective of whether the notified measure in the present case was outside of the scope of the Broadband Guidelines, those guidelines still may provide useful guidance on considerations that are relevant to the assessment of compatibility in general” (55).

(123)

Consequently, ESA cannot conclude at this stage to what extent the 2014 Broadband Guidelines apply to the compatibility assessment of Measure 2, and therefore invites the Icelandic authorities to provide further arguments in this regard.

(124)

In the event that the Broadband Guidelines do not apply to the measure at hand, Article 61(3)(c) of the EEA Agreement provides that ESA may declare compatible „aid to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas, where such aid does not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest”. Therefore, in order to declare the aid compatible, first, the aid must be intended to facilitate the development of certain economic activities or of certain economic areas and, second, the aid must not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest.

(125)

7.3.2. Facilitation of development of certain economic activities or areas

7.3.2.1. Economic activities or areas supported

(126)

Under Article 61(3)(c) of the EEA Agreement, in order to be considered compatible, a measure must contribute to the development of certain economic activities or areas.

(127)

The primary objective of the measure is to enhance security and reduce the vulnerability of international connectivity to and from Iceland by building a third submarine cable from Iceland to Europe. The secondary objective is to shorten the digital distance between Iceland and Europe allowing Icelandic people and businesses to make better use of international digital services available in Europe.

(128)

ESA generally considers the construction of a telecommunication infrastructure with a view to its future commercial exploitation to constitute an economic activity (56). Furthermore, the telecommunications market in general constitutes an economic activity. The measure facilitates development in the market for international data transfer services specifically and the markets for electronic communications services in general.

(129)

In view of the above, ESA preliminarily concludes that the measure constitutes aid to facilitate the development of certain economic activities, as required by Article 61(3)(c) of the EEA Agreement.

7.3.2.2. Incentive effect

(130)

State aid is only compatible with the functioning of the EEA Agreement if it has an incentive effect and so effectively facilitates the development of certain economic activities. To establish whether the measure has an incentive effect, it must be demonstrated that it changes the behaviour of the undertaking concerned in such a way that it engages in an activity which it would not carry out without the aid or which it would carry out in a restricted or different manner.

(131)

In Section 6.2.2 of ESA’s Decision No 023/21/COL, ESA stated that Measure 2 had an incentive effect. ESA stated that: 1) Farice had historically proven to be unprofitable; 2) the operation of submarine cables in the region was generally unprofitable; 3) the investment in the IRIS cable was unlikely to achieve a profit; 4) the main objective of the cable was to provide enhanced security, which was an externality that did not heavily factor into investment decisions;) and 5) few stakeholders had signalled interest in operating submarine cables without State support in the past.

(132)

In light of this, ESA is generally inclined to conclude that Measure 2 had an incentive effect, as it incentivised Farice to make an investment it would not have entered into otherwise. However, the Icelandic authorities are invited to provide further information and reasoning on the incentive effect of the measure.

7.3.2.3. Compliance with relevant EEA law

(133)

The Icelandic authorities consider that the selection of Farice, as owner and operator of the IRIS cable, as well as the selection of cable manufacturer and installer, is exempt from the procurement rules, with reference to Article 10 of the Procurement Act (see also Article 8 of the Procurement Directive).

(134)

Specifically, Article 8 of the Procurement Directive states: „This Directive shall not apply to public contracts and design contests for the principal purpose of permitting the contracting authorities to provide or exploit public communications networks or to provide to the public one or more electronic communications services. For the purposes of this Article, »public communications network« and »electronic communications service« shall have the same meaning as in Directive 2002/21/EC of the European Parliament and of the Council”. Furthermore, ESA notes that in accordance with Article 2(m) of Directive 2002/12/EC, „provision of an electronic communications network” means the establishment, operation, control or making available such network.

(135)

The primary objective of the measure in question is to increase security of international connectivity in Iceland by building a third submarine cable, which in turn will provide the public with more electronic communication services. Therefore, the investment in the submarine cable seems to permit Farice to „provide or exploit public communications networks”, as defined in Article 2(a) of Directive 2002/21/EC. However, ESA cannot conclusively conclude at this stage whether all conditions for the application of the exemption are fulfilled.

(136)

Moreover, according to paragraph 74(c) of the 2014 Broadband Guidelines, „[w]henever the granting authorities select a third party operator to deploy and operate the subsidised infrastructure, the selection process shall be conducted in line with the spirit and the principles of the Public Procurement Directives. It ensures that there is transparency for all investors wishing to bid for the implementation and/or management of the subsidised project. Equal and non-discriminatory treatment of all bidders and objective evaluation criteria are indispensable conditions”.

(137)

However, despite this provision, footnote 91 to paragraph 74(c) states: „[t]he situation is different when the public authority decides to deploy and manage the network directly (or through a fully owned entity) […] In such cases, [..] (i) the publicly owned network operators shall limit their activity on the pre-defined target areas and shall not expand to other commercially attractive regions; (ii) the public authority shall limit its activity to maintain the passive infrastructure and to grant access to it, but shall not engage in competition on the retail levels with commercial operators and (iii) to have an accounting separation between the funds used for the operation of the networks and the other funds at the disposal of the public authority”.

(138)

Therefore, the applicability of procurement rules in the context of an assessment under the 2014 Broadband Guidelines seems to depend on whether or not the the conditions, listed in footnote 91, are fulfilled. The Icelandic authorities have not provided sufficient information in this regard.

(139)

Consequently, ESA has doubts as to whether or not Measure 2 falls under the exemption from procurement rules described above, and as to whether the provisions of the 2014 Broadband Guidelines have effect in this regard. Therefore, ESA invites the Icelandic authorities to provide further information and rationale in this regard.

7.3.3. Whether the aid adversely affects trading conditions to an extent contrary to the common interest

7.3.3.1. Introduction

(140)

ESA has not only identified positive effects of the planned aid for the development of the abovementioned economic activities and economic areas, but also possible negative effects that it may have in terms of distortions of competition and adverse effects on trade. These positive and negative effects must then be weighed up.

7.3.3.2. Markets affected by the aid

(141)

The measure mainly has an effect on the wholesale market for international connectivity and the telecommunication market, both national and international. Additionally, the measure may have an effect on the DC market.

7.3.4. Positive effects of the aid

(142)

Measure 2 contributes to the development of a submarine cable between Iceland and Europe, thereby enhancing both redundancy and the security of the submarine cable network that Iceland relies on to participate in the global economy. This is in line with the Icelandic Government’s Telecommunications Policy, whose objective is, inter alia, to promote accessible and effective communications and to guarantee the security of telecommunications infrastructures.

(143)

To achieve those objectives, the Icelandic authorities have emphasised that three active submarine telecommunications cables will connect Iceland with Europe from different landing sites. As a geographically remote country, effective international connections are a prerequisite for the development of Iceland as a modern technologically based society. A serious disruption in international connectivity would cause major damage to the Icelandic economy and society as a whole.

(144)

According to the Icelandic authorities, the main vulnerabilities of the current international connections relate to human error, malfunctions, accidents, natural disasters and other unforeseen events. The Icelandic authorities have provided ESA with a detailed description of the various and multiple disruptions that have happened in the past and disrupted the functionality of the two existing submarine cables (57). ESA considers these vulnerabilities both realistic and probable.

(145)

Furthermore, the absolute lengths of the submarine cables from Iceland to Europe increase the probability of incidents compared to shorter cables going from Scandinavia and the UK to mainland Europe. Moreover, other countries in the EEA are connected to major international network connection points via diversified networks of multiple land and/or submarine cables while Iceland is wholly dependent on only two submarine cables.

(146)

By implementing the measure and adding a third submarine cable to the network, the Icelandic authorities expect the security of international connectivity increases circa tenfold. In particular, a third submarine cable will: (i) increase the projected uptime to 99,9993 %, (ii) reduce the probability of a total outage in a 10-year period to 0,2–1,5 %, and (iii) diversify the land routes in Iceland, decreasing risks associated with a single route failure (58).

(147)

In addition to enhanced security, the Icelandic authorities contend that the addition of a third submarine cable will also improve the competitiveness of Iceland as whole, as the Icelandic digital market will become „closer” to major network hubs in Europe. Data latency in communications between Iceland and Europe will be reduced as a result of shorted cable length and simpler network structure than is available through the current system connecting Reykjavík with Europe. ESA considers this factor positive, as it contributes to the development of the Icelandic economy as a whole.

7.3.4.1. Limited negative effects of the aid

7.3.4.1.1. Introduction

(148)

Article 61(3)(c) of the EEA Agreement requires an assessment of any negative effects on competition and on trade. The aid must not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest.

7.3.4.1.2. Necessity of the aid

(149)

To assess whether State aid is effective to achieve its objective, it is necessary to first identify the problem that needs to be addressed. A State aid measure is necessary if it is targeted towards situations where aid can bring about a material improvement that the market cannot deliver itself, for example by remedying a well-defined market failure.

(150)

A market failure exists if markets, left to their own devices, without intervention fail to deliver an efficient outcome for society. This may arise, for instance, when certain investments are not being undertaken even though the economic benefit for society exceeds the cost (59).

(151)

The Icelandic authorities have explained that Farice would not have undertaken the investment in the IRIS cable in the absence of aid, as it cannot support such an investment with its own funds. This, inter alia, is an indication of the market failure associated with providing international connectivity services in Iceland.

(152)

However, the fact that a specific company may not be capable of undertaking a project without aid does not mean that there is a market failure. For instance, the decision of a company not to invest in a project with low profitability or in a region with limited market demand and/or poor cost competitiveness may not be an indication of a market failure, but rather of a market that functions well (60).

(153)

Concerning the ability of the market to deliver an efficient outcome for society, the Icelandic authorities have pointed to the fact that Iceland was, prior to the IRIS cable project, only connected to Europe through two submarine cables. Furthermore, over the past decade, few stakeholders signalled interest in investing in international data connectivity services between Iceland and Europe or America. These projects did not materialise primarily due to problems with constructing a sound business case for such an investment. Furthermore, these planned and aborted projects by market actors would have been dependent on financial participation by the State (see paragraph (54)).

(154)

However, while it is a fact that no privately funded subsea cables from Iceland have been built in the last 10 years, it is also clear that Sýn approached the Icelandic State with plans to build a subsea cable. Negotiations and discussions between the State and Sýn continued over two years, but were then terminated. Therefore, while it is unclear to ESA whether Sýn’s offer was comparable to the IRIS cable project, or if it indicates an attempt to enter the market for international data connectivity services, ESA cannot exclude the possibility that the market could have delivered the outcome sought by Measure 2.

(155)

Consequently, ESA must preliminarily conclude that it has doubts as to the necessity of Measure 2. The Icelandic authorities are invited to provide further arguments and information relating to this point.

7.3.4.1.3. Appropriateness of the aid

(156)

EFTA States can make different choices with regard to policy instruments, and State aid control does not impose a single way to intervene in the economy. However, State aid under Article 61(1) of the EEA Agreement can only be justified by the appropriateness of a particular instrument to contribute to the development of the targeted economic activities or areas.

(157)

ESA normally considers a measure appropriate where the EFTA State can demonstrate that alternative policy options would not be equally suitable, and that alternative, less distortive, aid instruments would not deliver equally efficient outcomes.

(158)

Due to the general unprofitability of submarine cable infrastructure investments and projects from Iceland to Europe, ESA is inclined to conclude that an alternative policy instrument, such as regulations, would neither trigger investment in the IRIS cable project, nor other similar investment projects. Further, ESA is equally inclined to conclude that a loan or guarantee would not be a more appropriate aid instrument (61).

(159)

Therefore, ESA preliminarily concludes that State aid in the form of a capital increase is the appropriate instrument to facilitate the development of the economic activities that the measure concerns. However, the Icelandic authorities are invited to elaborate on this point.

7.3.4.1.4. Proportionality of the aid

(160

State aid is proportionate if the aid amount per beneficiary is limited to the minimum needed to incentivise the additional investment or activity in the area concerned.

(161)

Measure 2 constitutes a capital increase in Farice. The board of directors of Farice were authorised to increase the capital in intervals during the construction period of the new cable. The financing needs of the recipient were assessed at each interval and only established costs were granted through the capital increase. The granting authority reviews any expenses and controls overcompensation retroactively. This aid granting method and claw-back mechanism contributes to the proportionality of the aid. Moreover, when seeking subcontracting offers, Farice engaged in a competitive selection procedure whereby it selected a contractor who will manufacture and lay the IRIS cable. The selection procedure resulted in Farice opting to contract with the lowest bidder.

(162)

However, according to paragraph 74 of the 2014 Broadband Guidelines, multiple conditions must be fulfilled in order to demonstrate the proportionality of a measure. Failure to meet any of those conditions would in most cases require a detailed assessment (62). These conditions include mapping an analysis of coverage, public consultation, and a competitive selection process.

(163)

ESA is not aware of any mapping analysis or public consultation performed by the Icelandic authorities prior to the implementation of Measure 2. Moreover, as Iceland selected an „in house entity”, namely Farice, to own and operate the infrastructure, it is clear that no competitive selection process was followed in relation to Measure 2. However, ESA notes that there is no need for a competitive selection process if the State chooses to manage a network directly (or through a wholly owned entity).

(164)

Nevertheless, where the aid is granted without a competitive selection procedure, to a public authority that deploys and manages a broadband network at wholesale level directly, or through an in-house entity, the State must justify its choice of network and technological solution.

(165)

Moreover, according to paragraph 74(d) of the 2014 Broadband Guidelines, granting authorities should generally select the most economically advantageous offer. However, this only applies within the context of a competitive tender, and not when the State selects a wholly owned entity to own and operate the network.

(166)

As described in Section 3.1, the Icelandic authorities were approached by Sýn with an offer to build the third submarine cable, which following an examination by an independent expert, was considered to be cost effective than Farice’s offer. The Icelandic authorities have argued that the independent report was based on unconfirmed prices, and when asked to confirm prices, Sýn was unable to do so. Discussions between the Icelandic State and Sýn were terminated as a result. Sýn has argued that it was not given any time or opportunity to renew offers and provide confirmation on prices (63).

(167)

On this point, the EFTA Court stated that: „ESA has not touched upon this issue at all or disputed that it was aware of this information, as alleged by Sýn. ESA has merely reiterated that Sýn’s proposal relied on »unverified figures« without explaining why, if it considered that the figures were unverified, it did not seek to verify them by obtaining further information from Sýn, which had already submitted a complaint to ESA” (64). The EFTA Court then concluded that „it must be held that Sýn has established that ESA was aware of documents that called into question the information at its disposal and on which it relied in the contested decision, without going beyond a mere examination of the information submitted by the Icelandic authorities. By not obtaining further information on whether Sýn was actually able to confirm its prices, or whether it had been given that opportunity, ESA failed to satisfy its obligation to conduct a diligent and impartial examination of the notified measure so that it had at its disposal the most complete and reliable information” (65).

(168)

Therefore, while the Icelandic authorities might not have been required to conduct a competitive tender, nor select the most economically advantageous offer, ESA must preliminarily conclude that the existence of an allegedly more economically viable offer from Sýn puts into doubt the proportionality of Measure 2, as the Icelandic authorities have not sufficiently explained the price differences between Sýn’s offer, and the eventual cost of the IRIS cable project.

(169)

Consequently, as ESA has doubts as regards the proportionality of Measure 2 and invites the Icelandic authorities to further elaborate on the proportionality of the measure, and, in particular, to provide arguments and information explaining the aid amount in comparison to Sýn’s allegedly more economical offer.

7.3.4.1.5. Limited negative effect on intra-EEA trade

(170)

As ESA preliminary considers Measure 2 to constitute State aid, the measure has an effect on intra-EEA trade. However, in order to be compatible, a measure should limit those effects.

(171)

As stated previously, the primary objective of the measure is to enhance the security of international connections in Iceland, and while a third submarine cable will increase capacity, ESA notes that the capacity of the current network is not fully utilised; the new infrastructure is principally expected to complement the other connections currently in operation. Therefore, the addition of a third cable does not materially alter the structure of the market for international connectivity, but rather enhances the security of the infrastructure already present.

(172)

Moreover, even though a third cable will allow Iceland to be better connected to Europe, it will not change the fact that Iceland remains an island approximately 1 200 km from the nearest European country and 2 000 km from the European continent. The improved communication to Iceland will not bridge the natural data latency gap that exists between communication on the European continent compared with communication from the continent to Iceland. Therefore, ESA finds it hard to see how the IRIS cable will have a material impact on the competitiveness of other EEA markets compared to Iceland. Therefore, the third cable, in and of itself, should not materially alter the dynamics of intra EEA-trade on the relevant market.

(173)

ESA notes that there are no other companies, established in the EEA, that currently operate, or have shown concrete plans to operate without State support, a submarine cable similar to the IRIS cable. Therefore, market participants have not to date demonstrated any concrete plans to invest in a submarine cable between Iceland and Europe prior to the implementation of the measure.

(174)

However, as mentioned in paragraph (54), one of the factors that lead to reduced investment in subsea cables from Iceland to Europe is the need to secure redundancy. An undertaking wishing to establish its own subsea cable network needs to build two cables, or secure redundancy using an existing cable. Since Farice is the only operator of subsea cables from Iceland to Europe, it is most likely that any possible new entrant would opt to secure redundancy through one of Farice’s exiting cables, in lieu of building two cables at once. ESA does not have information regarding whether Farice offers redundancy services. However, if Farice does not provide such services, it could call into question the limited negative effects of the measure on competition in general due to potential entry barriers.

(175)

Moreover, paragraph 74 of the 2014 Broadband Guidelines lists a number of conditions aimed at limiting distortion of competition and trade, including the need for detailed mapping and public consultation. Failure to comply with any of the conditions is likely to trigger the need for a detailed analysis by ESA. Therefore, regardless of the eventual scope of the 2014 Broadband Guidelines, the apparent omission of the Icelandic authorities to comply with at least some of the conditions listed in paragraph 74 of the 2014 Broadband Guidelines when implementing Measure 2 leads ESA to doubt the overall limitation of negative effects on competition and trade.

7.3.4.1.6. Conclusion on limited negative effects

(176)

With reference to the foregoing, ESA has doubts that the effects of the measure on intra EEA-trade are sufficiently limited to a minimum. Therefore, ESA invites the Icelandic authorities to provide further arguments and information in this regard.

7.3.4.2. Balancing positive and negative effects of the aid

(177)

For the aid to be compatible with the functioning of the EEA Agreement, the limited negative effects of the aid measure in terms of distortion of competition and adverse impact on trade between Contracting Parties must be outweighed by positive effects, in terms of contribution to the facilitation of the development of economic activities or areas. It must be verified that the aid does not adversely affect trading conditions to an extent contrary to the common interest.

(178)

As follows from the above, ESA is preliminarily inclined to conclude that Measure 2 has directly facilitated the economic activities of Farice and that is has had many positive effects.

(179)

However, in respect of the negative effects, ESA doubts whether the negative effects of Measure 2 on competition and trade are sufficiently limited. Specifically, ESA doubts whether the market failure addressed by the measure is clearly present, and whether the aid was on the whole proportional. Moreover, the effects of the measure on the markets it affects needs to be further examined.

(180)

At this stage, ESA therefore doubts that the positive effects of the measure outweigh its possible distortion of competition and adverse impact on trade.

8. Conclusion

(181)

As set out above, ESA has doubts as to whether Measure 1 constitutes State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. Further, if the measure is found to involve aid, ESA also has doubts as to whether the measure would be compatible with the functioning of the EEA Agreement.

(182)

Furthermore, ESA has doubts as to whether the Measure 2 is compatible with the functioning of the EEA Agreement.

(183)

Consequently, and in accordance Article 4(4) of Part II of Protocol 3, ESA hereby opens the formal investigation procedure provided for in Article 1(2) of Part I of Protocol 3. The decision to open a formal investigation procedure is without prejudice to the final decision of ESA, which may conclude that Measures 1 and 2 do not constitute State aid or are compatible with the functioning of the EEA Agreement.

(184)

ESA, acting under the procedure laid down in Article 1(2) of Part I of Protocol 3, invites the Icelandic authorities to submit their comments by 14 April 2023, and to provide all documents, information and data needed for the assessment of the measures in light of the State aid rules.

(185)

The Icelandic authorities are requested to immediately forward a copy of this decision to the aid recipient.

(186)

The Icelandic authorities have confirmed that this opening decision does not contain any business secrets or other confidential information that should not be published.

(187)

Finally, ESA will inform interested parties by publishing a meaningful summary in the Official Journal of the European Union and the EEA Supplement thereto. All interested parties will be invited to submit their comments within one month of the date of such publication. The comments will be communicated to the Icelandic authorities.

For the EFTA Surveillance Authority,

Arne RØKSUND

President

Responsible College Member

Stefan BARRIGA

College Member

Árni Páll ÁRNASON

College Member

Melpo-Menie JOSÉPHIDÈS

Countersigning as Director,

Legal and Executive Affairs

(1) Wyrok Trybunału EFTA w sprawie E-4/21 Sýn hf. przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA [jeszcze nieopublikowany].

(2) Document No 1176447.

(3) Document No 1182556.

(4) „SGEI” stands for „Services of General Economic Interest”.

(5) Document No 1182715.

(6) Document No 1189996.

(7) Document No 1192410.

(8) Document No 1256678.

(9) Document No 1276074.

(10) Judgment of the EFTA Court in Case E-4/21 Sýn hf. v EFTA Surveillance Authority (not yet reported).

(11) Document No 1285878.

(12) Document No 1313840 and attachments.

(13) Document No 1326167.

(14) Commission Decision 2012/21/EU on the application of Article 106(2) of the Treaty on the functioning of the European Union to State aid in the form of public service compensation to certain undertakings entrusted with the operation of services of general economic interest (OJ L 7, 11.1.2012, p. 3, and EEA Supplement No 43, 2.8.2012, p. 56).

(15) Document No 664512.

(16) EGS is an international group of companies with offices in Europe, the Americas, Asia and Australia. EGS provides global specialist multi-disciplinary marine survey support, and delivers solutions to the Telecommunications, Renewables, Oil and Gas, Charting and Marine Infrastructure market sectors. See also http://www.egssurvey.com/.

(17) For a more detailed description of Measure 2, see Section 3 of ESA’s Decision No 023/21/COL.

(18) In 2013–2018, Farice received public service compensation from the Fund for offering electronic communications connectivity between Iceland and Europe through FARICE-1 and DANICE. The last payment on this basis was made on 4 October 2018.

(19) The new IRIS cable will be based on an open cable architecture which means that customers can be given an access to the infrastructure by using their own terminal equipment. Access to infrastructure can be granted by own fibre pair or fractional fibre pair (spectrum). Furthermore, the technology to use the submarine cable is standardised and based on Ethernet, which is the technology commonly used. A more advanced interface in the form of OTU2, OTU3 and OTU4 is also offered.

(20) This refers to different surveys than those covered by Measure 1.

(21) See Farice press release dated 11 November 2022.

(22) Case No 86451.

(23) Judgment of 24 July 2003, Altmark, C-280/00, ECLI:EU:C:2003:415, paragraphs 87-93.

(24) Commission Decision 2012/21/EU on the application of Article 106(2) of the Treaty on the functioning of the European Union to State aid in the form of public service compensation to certain undertakings entrusted with the operation of services of general economic interest (OJ L 7, 11.1.2012, p. 3, and EEA Supplement No 43, 2.8.2012, p. 56).

(25) Framework for State aid in the form of public service compensation (OJ L 161, 13.6.2013, p. 12 and EEA Supplement No 34, 13.6.2013, p. 1).

(26) See the Judgment of the EFTA Court in Case E-4/21 Sýn hf. v EFTA Surveillance Authority, paragraph 67.

(27) Cases 86220 and 86598.

(28) Case 86451.

(29) Document No 1276074, Section 6.1.

(30) ESA’s Guidelines on the application of the State aid rules in relation to rapid deployment of broadband networks (OJ L 135, 8.5.2014, p. 49 and EEA Supplement No 27, 8.5.2014, p. 1).

(31) The Icelandic authorities mention specifically earlier interest shown by Emerald and Nordic Networks in 2010-2016, and proposals from Sýn, both independently and in collaboration with Celtic Norse AS, in 2018-2020. These proposals were all dependant on some kind of financial participation by the Icelandic State. For further information see Section 3.2.4 in ESA’s Decision No 023/21/COL.

(32) The Act on Public Procurement No 120/2016.

(33) Directive 2014/24/EU of the European Parliament and of the Council of 26 February 2014 on public procurement and repealing Directive 2004/18/EC (OJ L 94, 28.3.2014, p. 65, and EEA Supplement No 73, 16.11.2017, p. 53).

(34) Judgment of 22 September 2020 in Austria v Commission (Hinkley Point C), C-594/18 P, ECLI:EU:C:2020:742, paragraphs 18–20.

(35) https://www.stjornarradid.is/verkefni/samgongur-og-fjarskipti/fjarskiptasjodur/.

(36) ESA’s Guidelines on the notion of State aid as referred to in Article 61(1) of the EEA Agreement („NoA”) (OJ L 342, 21.12.2017, p. 35 and EEA Supplement No 82, 21.12.2017, p. 1), paragraph 66.

(37) See for instance Judgment of 5 June 2012, Commission v EDF, C-124/10 P, ECLI:EU:C:2012:318, paragraph 90; Judgment of 15 March 1994, Banco Exterior de España, C-387/92, ECLI:EU:C:1994:100, paragraph 14; and Judgment of 19 May 1999, Italy v Commission, C-6/97, ECLI:EU:C:1999:251, paragraph 16.

(38) NoA, Section 4.2.1.

(39) NoA, paragraph 76.

(40) NoA, paragraph 79.

(41) Document No 1313844.

(42) Judgment of the EFTA Court in Case E-6/98 Norway v EFTA Surveillance Authority [1999] Ct. Rep. 76, paragraph 59, where it is stated that „[w]hen State financial aid strengthens the position of an undertaking compared with other undertakings competing in intra-Community trade the latter must be regarded as affected by that aid”.

(43) NoA, paragraph 187.

(44) The EFTA Court, in its judgment in Case E-4/21, did not suggest anything to the contrary.

(45) See Article 1(e) of Part II of Protocol 3 to the Agreement between the EFTA States on the Establishment of a Surveillance Authority and a Court of Justice („Protocol 3”).

(46) Judgment of 22 September 2020, Austria v Commission (Hinkley Point C), C-594/18 P, ECLI:EU:C:2020:742, paragraphs 18–20.

(47) See ESA Decision No 004/23/COL amending the substantive rules in the field of State aid by introducing new Guidelines on State aid for broadband networks (not yet reported).

(48) Ibid, Article 1(2).

(49) See the 2014 Broadband Guidelines, paragraph 4.

(50) See the 2023 Broadband Guidelines, paragraph 14.

(51) See the 2014 Broadband Guidelines, paragraphs 34–35. See also the pre-requisites for defining a service as an SGEI in paragraph 16.

(52) Commission Decision SA.36918 (Finland), Baltic Sea Backbone Cable (OJ C 422, 8.12.2017, p.1).

(53) Ibid, paragraph 91: „Thus, the measure facilitates the development of certain economic activities, i.e the provision of electronic communications services and networks, including the provision of international connectivity, and indirectly the provision of broadband services”. (emphasis added).

(54) Judgment of the EFTA Court in Case E-4/21 Sýn hf. v EFTA Surveillance Authority, paragraph 72.

(55) Ibid, paragraph 73.

(56) NoA, paragraphs 202 and 216, and the 2014 Broadband Guidelines, paragraph 7.

(57) See Section 3.2.3 of ESA’s Decision No 023/21/COL for details.

(58) See ESA’s Decision No 023/21/COL, paragraph 22.

(59) See 2014 Broadband Guidelines, paragraph 33.

(60) See 2014 Broadband Guidelines, footnote 45.

(61) See ESA Decision No 023/21/COL, Section 6.3.4.3.

(62) Similar conditions can also be found in the 2023 Broadband Guidelines, Section 5.2.4.

(63) Judgment of the EFTA Court in Case E-4/21 Sýn hf. v EFTA Surveillance Authority, paragraph 64.

(64) Ibid, paragraph 66.

(65) Ibid, paragraph 68.

13.4.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 129/47

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.

(2023/C 129/05)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„ALCACHOFA DE TUDELA”

Nr UE: PGI-ES-0139-AM01 — 9.9.2021

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Consejo Regulador de la Indicación Geográfica Protegida „Alcachofa de Tudela” [Rada Regulacyjna ds. chronionego oznaczenia geograficznego „Alcachofa de Tudela”]

Avda. Serapio Huici, 22 Edificio Peritos

31610 Villava (Nawarra)

ESPAÑA

Tel. +34 948013045

E-mail: ajuanena@intiasa.es

Grupa składająca wniosek reprezentuje wspólne interesy producentów „Alcachofa de Tudela” i ma uzasadniony interes w złożeniu niniejszego wniosku o zmianę specyfikacji produktu objętego chronionym oznaczeniem geograficznym „Alcachofa de Tudela”. Jest to również grupa, która pierwotnie złożyła wniosek o nadanie temu produktowi statusu chronionego.

Rada Regulacyjna ds. ChOG „Alcachofa de Tudela” jest stowarzyszeniem zrzeszającym producentów, których działalność jest związana z „Alcachofa de Tudela”. Zgodnie z art. 45 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 cele tej Rady obejmują podniesienie wartości produktu i ulepszenie działania systemu ChOG.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi Radzie powierzono zadanie promowania jakości „Alcachofa de Tudela” oraz nadzorowania i bronienia reputacji tego produktu. Znajduje to odzwierciedlenie w regulaminie postępowania, który 30 maja 2001 r. ratyfikowano decyzją Ministerstwa Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒

Związek

☒	Etykietowanie

☒	Inne: I. Obowiązujące przepisy prawa krajowego G) Jednostka certyfikująca

4. Rodzaj zmiany (zmian)

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

5.1. Zmiany mające wpływ na kluczowe elementy

5.1.A.1.

W akapicie jedenastym w pkt „Opis produktu” specyfikacji produktu, po opisie wprowadzania do obrotu karczochów bez szypułek dodano następujący tekst: „c) Karczochy gotowe do przygotowywania potraw: Karczochy muszą być obrane i zapakowane w sposób, który pozwoli zachować ich wygląd i świeżość do czasu spożycia.”.

Uzasadnienie tej zmiany: Dodano możliwość wprowadzania do obrotu karczochów bez szypułek w formie obranej. Wprowadzanie do obrotu produktu w takiej formie umożliwia konsumentom zakup świeżego, gotowego do gotowania karczocha i może okazać się skutecznym sposobem dotarcia do grup konsumentów, którym brakuje czasu lub umiejętności, aby obierać karczochy.

W dodanym akapicie zastrzeżono, że karczochy muszą być zapakowane w sposób, który pozwoli zachować ich wygląd i świeżość do czasu spożycia. Obecnie są one zazwyczaj pakowane próżniowo w opakowania z tworzyw sztucznych. Nie planuje się jednak wykluczać potencjalnego wykorzystania innych opracowywanych obecnie rodzajów opakowań niż opakowania z tworzyw sztucznych.

Opisane karczochy spełniają te same wymogi co karczochy nieobrane wprowadzane do obrotu jako produkty świeże; stanowią produkt pośredni między tymi nieobranymi a konserwowanymi karczochami również objętymi ChOG „Alcachofa de Tudela”.

Tekst „można przedstawić w dwóch formach” zastąpiono tekstem „można przedstawić w trzech formach”, aby uwzględnić tę trzecią formę.

5.2. Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy

5.2.A Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy pkt B („Opis produktu”) specyfikacji produktu

5.2.A.1

W opisie produktu w specyfikacji produktu słowo „ma” w akapicie czwartym zastąpiono słowami „zazwyczaj ma”.

Uzasadnienie tej zmiany: Zmianę tę wprowadzono, aby było jasne, że akapit ten zawiera ogólny opis odmiany Blanca de Tudela i nie ustanawia żadnych ograniczeń co do wielkości główek kwiatostanu, które można zbierać. Wielkość główek jest różna w okresie zbiorów, a w zależności od popytu na rynku i warunków pogodowych zbiera się większe lub mniejsze główki. Na niektórych rynkach preferuje się większe karczochy, a na innych częściej wybierane są te mniejsze, które wykorzystuje się do konserwowania.

W każdym razie nigdy nie są one bardzo duże. Cechą charakterystyczną tej odmiany jest to, że nie uzyskuje się z niej dużych karczochów, ponieważ gdy karczoch osiąga średnią wielkość, roślina zaczyna kwitnąć, co sprawia, że nie nadaje się do obrotu.

5.2.A.2

W opisie produktu w specyfikacji produktu zmieniono akapit dziesiąty, który dotyczy prezentacji karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkt świeży, aby zapewnić większą przejrzystość, ale nie wprowadzono żadnych nowych ograniczeń.

Zmieniony opis karczochów z szypułkami brzmi następująco: „a) Karczochy z szypułkami – główki mogą mieć szypułkę o długości około 18 cm, z co najmniej jednym całym liściem. Muszą być sprzedawane w dużych ilościach.”. Dodano słowa „około” i „co najmniej”, a także skreślono wyrażenie umieszczone na końcu zdania („w sposób tradycyjny, tj. na gałązkach”).

Uzasadnienie tej zmiany: Zmiana ta nie polega na wprowadzeniu żadnych nowych ograniczeń. Służy raczej doprecyzowaniu, że produkt jest zwykle sprzedawany z szypułką i liśćmi. Mimo że nie są one spożywane, produkt jest tradycyjnie wprowadzany do obrotu wraz z nimi. Karczochy „Alcachofa de Tudela” tradycyjnie sprzedaje się w dużych ilościach, przy czym każdy karczoch ma szypułkę o wymiarach około 18 centymetrów. Ponieważ jednak długość szypułki nie jest decydująca dla jakości produktu, dodano słowo „około” w celu zapewnienia większej swobody. Długość szypułki zależy od tego, w którym momencie w sezonie produkt jest zbierany. Szypułki są dłuższe we wcześniejszym okresie w sezonie i stają się krótsze w miarę wzrostu rośliny, co odzwierciedla jej naturalny rozwój.

Natomiast obecność liści jest ważna, gdy karczochy są sprzedawane w dużych ilościach. Chociaż liście zwykle nie są spożywane, karczochy dłużej zachowują świeżość, gdy mają liście. Należy zatem podkreślić, że świeże karczochy muszą mieć co najmniej jeden cały liść oraz że karczochy bez liści nie są dozwolone. Aby to odzwierciedlić, dodano wyrażenie „co najmniej”.

Umieszczone na końcu zdania wyrażenie „w sposób tradycyjny, tj. na gałązkach” skreślono, ponieważ nie jest konieczne wprowadzanie karczochów do obrotu na gałązkach. Karczochy zazwyczaj wywozi się z siedziby zarejestrowanych przedsiębiorstw handlowych w opakowaniach, które umożliwiają ich bezpieczny transport bez uszczerbku dla ich jakości. Dawniej karczochy wprowadzano do obrotu na gałązkach, ale obecnie są one zazwyczaj wysyłane na rynki w pudełkach, ponieważ w takiej formie lepiej znoszą podróż. Po dotarciu do punktu sprzedaży są one sprzedawane w dużych ilościach, ale niekoniecznie na gałązkach.

5.2.A.3

W opisie produktu w specyfikacji produktu zmieniono akapit jedenasty, który dotyczy prezentacji karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkt świeży, aby zapewnić większą przejrzystość, ale nie wprowadzono żadnych nowych ograniczeń. Wyrażenie „i nie ma liści” zastąpiono wyrażeniem „i nie ma rozwiniętych liści”. Skreślono zdanie „Sprzedaje się je na kilogramy”.

Uzasadnienie tej zmiany: Wyrażenie „wynosi do” zastąpiono wyrażeniem „jest mniejsza niż” w celu wyjaśnienia, że szypułka musi mieć długość poniżej 10 cm.

Należy wyjaśnić, że w przeciwieństwie do karczochów z szypułkami karczochy sprzedawane w tej formie nie mają rozwiniętych liści. Produkt ten jest zazwyczaj sprzedawany na wagę. Nie ma rozwiniętych liści. Niemniej jednak karczochy często mają małe nierozwinięte listki, które stanowią część szypułki (mającej mniej niż 10 cm długości). Ponieważ karczochy są sprzedawane wraz z szypułkami, listki te nie mogą zostać usunięte bez uszczerbku dla zachowania świeżości karczochów. Należy wyjaśnić, że choć karczochy wprowadzane do obrotu bez szypułek nie mogą mieć w pełni rozwiniętych liści, nie ma potrzeby odcinania małych nierozwiniętych listków, które stanowią część szypułki. Dołączono obraz karczocha, który ma kilka rozwiniętych liści i kilka małych nierozwiniętych listków. Ma to na celu pokazanie, że nie jest możliwe zebranie karczocha i pozostawienie minimalnej długości szypułki wymaganej do zachowania jego świeżości bez uwzględnienia nierozwiniętych listków.

Zdanie „Sprzedaje się je na kilogramy” skreślono, ponieważ nie nakłada ono wymogu. Pojawiło się ono w pierwotnej specyfikacji produktu ze względu na podobieństwo do karczochów z szypułkami i liśćmi, które są wprowadzane do obrotu w dużych ilościach. Nie ma jednak potrzeby zachowania tego wyrażenia, ponieważ karczochy są zwykle wprowadzane do obrotu właśnie w ten sposób.

5.2.B Zmiany redakcyjne pkt B („Opis produktu”) specyfikacji produktu

5.2.B.1

W opisie produktu w specyfikacji produktu skreślono ostatnie zdanie akapitu czwartego „Jego smak jest doskonały, nawet kiedy ma kolor zielony [tj. kiedy jest świeży]”.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono zdanie „Jego smak jest doskonały, nawet kiedy ma kolor zielony”. Zważywszy, że karczochy odmiany Blanca de Tudela są zawsze zielone, zdanie to ewidentnie miało wskazywać, że smak surowego produktu jest doskonały. Lepiej usunąć to zdanie, ponieważ wprowadza ono w błąd i nie ustanawia wymogu ani nie opisuje szczególnej cechy produktu.

5.2.B.2

W specyfikacji produktu uchylono akapit piąty, który odnosi się do rozporządzenia (WE) nr 1466/2003, a w akapicie siódmym skreślono wyrażenie „klasy I”.

Uzasadnienie tej zmiany: Akapit piąty uchylono, ponieważ rozporządzenie, do którego się odnosi, zostało uchylone, a obecnie obowiązujące rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/428 z dnia 12 lipca 2018 r. nie ustanawia klas handlowych karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkty świeże, a zatem nie służy jako punkt odniesienia przy ustalaniu klas handlowych karczochów.

Wyrażenie „klasy I” skreślono, ponieważ, jak wspomniano powyżej, klasyfikacja opierała się na przepisach, które już nie obowiązują.

5.2.B.3

W pkt „Opis produktu” specyfikacji produktu na początku akapitu szóstego dodano wyrażenie „Karczochy wprowadzane do obrotu jako produkt świeży”, aby zwiększyć przejrzystość tekstu.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst ten zmieniono w celu zapewnienia jasności, w związku z uchyleniem poprzedniego akapitu, który odnosił się do uchylonego rozporządzenia europejskiego. Wyrażenie „Karczochy wprowadzane do obrotu jako produkt świeży” dodano w celu doprecyzowania, że cechy opisane w tym akapicie odnoszą się do karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkty świeże.

5.2.C Zmiany redakcyjne pkt C („Obszar geograficzny”) specyfikacji produktu

5.2.C.1

W tym punkcie specyfikacji produktu skreślono wszystkie zbędne informacje. Zmieniony punkt zawiera jedynie wykaz gmin składających się na określony obszar geograficzny. Zmieniono także ostatnią część tekstu: wyrażenie „w tym samym okręgu rolniczym, tj. V lub Ribera” zastąpiono wyrażeniem „na tym samym obszarze produkcji”.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono akapit pierwszy, w którym opisano lokalizację Nawarry i tworzących ją okręgów. Zmieniony tekst zawiera jedynie wykaz gmin składających się na obszar objęty ChOG „Alcachofa de Tudela”; pozostałe informacje w żaden sposób nie określały tego obszaru geograficznego.

Z drugiej strony, choć obszar geograficzny nie ulega zmianie, podział administracyjny Nawarry na okręgi rolnicze nie jest już taki sam jak podział opisany w specyfikacji produktu. W związku z tym skreślono wszystkie odniesienia do okręgów rolniczych, a zmieniony tekst zawiera jedynie wykaz gmin, które całkowicie składają się na określony obszar geograficzny.

Uchylono również akapit opisujący rozmieszczenie upraw na określonym obszarze, ponieważ rozmieszczenie upraw różni się z roku na rok, a informacje te nie wnoszą niczego do specyfikacji produktu.

Wyrażenie umieszczone na końcu ostatniego akapitu skreślono w celu usunięcia odniesienia do okręgów rolniczych. Po zmianie tekst odnosi się do obszaru produkcji. Jak wspomniano powyżej, podział na okręgi zmienił się od czasu publikacji specyfikacji produktu.

5.2.D Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy pkt D („Dowód na pochodzenie produktu z danego obszaru”) specyfikacji produktu

5.2.D.1

Całkowicie odnowiono pkt D („Dowód na pochodzenie produktu z danego obszaru”) specyfikacji produktu: skreślono cały zbędny tekst, a jego nowe brzmienie koncentruje się na elementach gwarantujących identyfikowalność, pochodzenie i cechy produktu. Skreślenie tego tekstu nie wpływa na kluczowe elementy.

Uzasadnienie tej zmiany: Zmiana ta ma jedynie na celu lepsze i dokładniejsze wyjaśnienie, w jaki sposób wykazuje się, że produkt pochodzi z określonego obszaru geograficznego i spełnia pozostałe wymogi określone w specyfikacji produktu.

Poprzednie brzmienie tego punktu specyfikacji produktu było dość niejasne i nie dawało jasnego obrazu kontroli i badań przeprowadzanych przez jednostkę certyfikującą w celu zapewnienia zgodności ze specyfikacją produktu.

Proponowane nowe brzmienie zawiera bardziej szczegółowe wyjaśnienie faktycznych kontroli i badań przeprowadzanych przez organ kontroli w ramach procedury certyfikacji, która jest zgodna z normą UNE-EN ISO/IEC 17065:2012 i została akredytowana przez krajową jednostkę akredytującą.

Podano również szczegółowe informacje na temat systemu kontroli, który opiera się na: kontrolach na miejscu pól karczochów, kontrolach przeprowadzanych w zakładach przetwórczych oraz pobieraniu próbek i ich analizie w trakcie trwania sezonu przetwórczego. Uzupełnieniem tego systemu są własne systemy kontroli wewnętrznej zakładów przetwórczych. W zmienionym tekście określono również rejestry, w których należy wymienić podmioty gospodarcze zaangażowane w produkcję karczochów objętych ChOG, tak aby można było wdrożyć system kontroli.

5.2.E Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy pkt E („Metoda produkcji”) specyfikacji produktu

5.2.E.1

W pkt E („Metoda produkcji”) specyfikacji produktu nie zmieniono jedynie pierwszej części akapitu drugiego, w której opisano wymóg uprawy produktu jako uprawy rocznej. Pozostałą część akapitu skreślono, ponieważ jest ona zbędna.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst ten skreślono, ponieważ nie nakłada on żadnego wymogu dotyczącego metody produkcji: stwierdza się w nim, że płodozmian jest tradycyjnie zalecany, i zauważa, że w przypadku niestosowania płodozmianu nie zaobserwowano żadnych problemów związanych z powtarzającą się produkcją tej samej uprawy.

5.2.E.2

Skreślono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Gleby” pierwotnej specyfikacji produktu, ponieważ nie ustanowiono w nim żadnego wymogu dotyczącego produktu objętego ochroną.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst ten skreślono, ponieważ nie nakłada on żadnego wymogu dotyczącego metody produkcji. To nie Rada Regulacyjna określa, które gleby nadają się do uprawy; to producent jest odpowiedzialny za wybór działek o takich właściwościach gleby, które umożliwią wzrost upraw w taki sposób, aby możliwa była produkcja główek karczocha o cechach jakościowych wymaganych w odniesieniu do ChOG.

5.2.E.3

Skreślono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Nawożenie” pierwotnej specyfikacji produktu, ponieważ nie ustanowiono w nim żadnego wymogu dotyczącego produktu objętego ochroną.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst ten skreślono, ponieważ nie nakłada on żadnego wymogu dotyczącego metody produkcji. W poprzednim brzmieniu tekstu opisano sposób stosowania nawozów w czasie, gdy sporządzano specyfikację produktu, i odniesiono się w nim do norm, które od tego czasu zostały uchylone. Wymogi dotyczące zarówno płodozmianu, jak i stosowania nawozów musiały być zgodne z najlepszymi praktykami rolniczymi i z obowiązującymi wówczas przepisami. Ponieważ nie stanowią one szczególnych cech produkcji karczochów „Alcachofa de Tudela” i są raczej wymogami ogólnymi, nie trzeba o nich wspominać w specyfikacji produktu.

5.2.E.4

Zmieniono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Sadzenie” specyfikacji produktu: skreślono tekst opisujący techniki uprawy karczochów i pozostawiono jedynie decydujące cechy produktu objętego ochroną.

Uzasadnienie tej zmiany: Uchylono akapity opisujące techniki nawożenia i przygotowania rzędów do sadzenia, ponieważ odnoszą się one do technik uprawy, z których część jest przestarzała i które nie są specyficzne dla produktów objętych ChOG „Alcachofa de Tudela”.

Gęstość nasadzeń i odległość między roślinami i rzędami nie mają istotnego wpływu na jakość uprawy, lecz zależą od maszyn, którymi dysponuje producent. W związku z tym skreślono ten opis.

Skreślono odniesienie do Instytutu Technologii Rolniczych i Zarządzania Rolniczego w Nawarrze jako organu odpowiedzialnego za nadzór nad wyborem materiału sadzeniowego; była to spółka publiczna podlegająca rządowi Nawarry, ale już nie istnieje. Obecnie to rolnicy, którzy produkują materiał sadzeniowy, są odpowiedzialni za wybór rośliny, która zostanie zachowana do produkcji materiałów sadzeniowych. Rolnicy ci często zwracają się do niezależnych osób trzecich w celu poświadczenia, że roślina została wybrana we właściwy sposób.

Pozostawiono opis okresu sadzenia. Nie wprowadzono jednak żadnych ograniczeń w odniesieniu do dat, ponieważ zależą one od tego, kiedy roślina karczocha została wysuszona, kiedy wyekstrahowano materiał sadzeniowy i czy warunki glebowe nadają się do sadzenia.

5.2.E.5

Uchylono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Pielęgnacja” specyfikacji produktu, ponieważ nie ustanowiono w nim żadnego wymogu, zawiera on za to opis uprawy karczochów i miejscami przestarzałe informacje.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst skreślono, ponieważ nie nakłada on wymogów specyficznych dla ChOG „Alcachofa de Tudela”; zawiera on tylko opis technik stosowanych w momencie sporządzania specyfikacji produktu. Obecnie na wielu działkach nie usuwa się chwastów. Zamiast tego dopuszcza się kontrolowany wzrost chwastów, aby zapewnić pokrywę gruntową i zapobiec odparowaniu wody. Alternatywnie w celu ograniczenia rozrostu chwastów i wyeliminowania konieczności stosowania herbicydów można zastosować materiały pokrywowe.

5.2.E.6

Zmieniono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Nawadnianie” specyfikacji produktu: uchylono akapity, w których nie określono wymogów i które po prostu opisują określony obszar, a także poprawiono brzmienie, aby zwiększyć jego przejrzystość.

Uzasadnienie tej zmiany: W zmienionym tekście podkreślono, że uprawa karczochów wymaga nawadniania, ponieważ na obszarze produkcji występują niewielkie opady deszczu.

Skreślono tekst opisujący techniki nawadniania, ponieważ ma on charakter ogólny, a najbardziej odpowiednie techniki nawadniania będą zależeć od warunków pogodowych na każdym etapie uprawy.

Skreślono tekst dotyczący technik nawadniania pól drugorocznych, ponieważ te również zależą od warunków pogodowych na każdym etapie uprawy.

5.2.E.7

Uchylono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Środki ochrony roślin” specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Tekst ten skreślono, ponieważ odnosi się on do środków ochrony roślin stosowanych w czasie, gdy sporządzano pierwotną specyfikację produktu, z których część jest obecnie zakazana. Prawodawstwo europejskie nakłada ograniczenia dotyczące stosowania środków ochrony roślin, a wielu producentów „Alcachofa de Tudela” przechodzi na środki ekologiczne. W związku z tym nie ma sensu wspominać o środkach ochrony roślin, ponieważ mogą one zmieniać się w czasie i nie istnieją szczegółowe wymogi dotyczące tych środków w odniesieniu do produktu objętego ChOG „Alcachofa de Tudela”.

5.2.E.8

Skreślono fragmenty pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Zbiory” specyfikacji produktu, ponieważ zawierały one ogólne opisy uprawy karczocha. Pozostawiono jedynie wymogi odnoszące się konkretnie do produktu objętego ochroną.

Uzasadnienie tej zmiany: Uchylono akapit odnoszący się do optymalnego rozwoju główek karczochów, ponieważ zawierał on ogólny opis mający zastosowanie do wszystkich karczochów i nie określono w nim żadnych szczególnych wymogów, które powinno się uwzględnić w specyfikacji produktu.

Uchylono akapity odnoszące się do okresów zbiorów i zamierzonych zastosowań zebranych karczochów. Zbiór rozpoczyna się, gdy na roślinie znajdują się w pełni rozwinięte karczochy; czas, w którym ma to miejsce, jest bardzo zróżnicowany w zależności od pogody jesienią i występowania przymrozków zimą, ponieważ zbiór karczochów, które mają być certyfikowane, może rozpocząć się dopiero po zakończeniu przymrozków.

Zastosowanie zebranych karczochów będzie zależało od popytu na rynku. Pierwszeństwo ma zwykle rynek produktów świeżych. Gdy rynek ten nie może wchłonąć wszystkich wyprodukowanych karczochów, wówczas trafiają one na rynek produktów konserwowanych, na którym ceny są zazwyczaj nieco niższe.

Zmieniono dwa słowa w akapicie, aby poprawić jego brzmienie: słowa „zrywa się” zastąpiono słowami „odcina się”, ponieważ karczochy zbiera się poprzez ich odcięcie nożem, a słowo „codziennie” zastąpiono słowem „regularnie”, ponieważ karczochów nie zbiera się każdego dnia; warunki pogodowe mogą powodować szybszy lub wolniejszy wzrost karczochów, co wymaga odpowiednio większej lub mniejszej częstotliwości zbiorów.

5.2.E.9

Zmieniono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Wyrywanie roślin” specyfikacji produktu, aby skreślić zbędny tekst i podkreślić szczególne wymogi mające zastosowanie do karczochów „Alcachofa de Tudela”.

Uzasadnienie tej zmiany: Punkt ten zmieniono w celu podkreślenia, że materiał sadzeniowy wykorzystany do celów produkcji produktu objętego ChOG „Alcachofa de Tudela” musi pochodzić z działek, na których karczochy uprawiane są jako uprawy roczne, a nie jako uprawy dwuletnie.

Dodano odniesienie do lipca, ponieważ sadzenie odbywa się w lipcu i sierpniu.

Skreślono opis produkcji materiału sadzeniowego, ponieważ proces ten nie jest objęty specyfikacją produktu.

5.2.E.10

Zmieniono nagłówek i brzmienie pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Prezentacja produktu przeznaczonego do sprzedaży jako produkt świeży” specyfikacji produktu w celu położenia większego nacisku na cechy produktu objętego ochroną i usunięcia akapitów, w których nie określono decydujących wymogów dotyczących cech „Alcachofa de Tudela”.

Uzasadnienie tej zmiany: W zmienionym tekście podkreślono, że karczochy muszą pochodzić z zarejestrowanych działek, a kultywarem musi być Blanca de Tudela: są to szczególne cechy produktu objętego ochroną.

Skreślono definicje dozwolonych rodzajów opakowań, a tym samym pozostawiono podmiotom gospodarczym swobodę decydowania o rodzaju opakowań, które będą stosować przy wprowadzaniu karczochów do obrotu. Zgodnie ze zmianą podmioty te muszą powiadomić jednostkę certyfikującą o stosowanych opakowaniach. W związku z tym, że karczochy sprzedawane są w supermarketach jako produkty świeże, istnieje popyt na mniejsze jednostki sprzedaży niż te wykorzystywane do wprowadzania karczochów do obrotu podczas sporządzania specyfikacji produktu. Opakowania nie uważa się za szczególną cechę świeżego karczochów „Alcachofa de Tudela”.

Zmieniony tekst zawiera wymóg, zgodnie z którym – podobnie jak w przypadku konserwowanego karczocha „Alcachofa de Tudela” – do karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkt świeży nie można dodawać środków zakwaszających.

Wymóg dotyczący wielkości nie został zmieniony.

5.2.E.11

Zmieniono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit pierwszy specyfikacji produktu: dodano numerację, aby zwiększyć spójność tekstu, a także skreślono odniesienie do „pkt B”, ponieważ nie nakłada on żadnego wymogu.

Uzasadnienie tej zmiany: W nagłówku dodano numerację, a odniesienie do „pkt B” skreślono, ponieważ nie nakłada on żadnego wymogu.

Zmieniony tekst stanowi, że można stosować wyłącznie produkty „klasy ekstra” i „klasy I”. Tradycyjnie nie zezwalano na stosowanie produktu „klasy II” do produkcji produktu konserwowanego objętego ochroną. W związku z tym dodano taki wymóg w specyfikacji produktu.

5.2.E.12

Zmieniono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit drugi specyfikacji produktu: dodano numerację, zmieniono układ tekstu, aby zwiększyć jego spójność, oraz skreślono tekst, który nie określa wymogów.

Uzasadnienie tej zmiany: Układ tekstu zmieniono, aby rozdzielić poszczególne etapy produkcji produktu konserwowanego. W zmienionym tekście podkreślono, że surowiec musi pochodzić z zarejestrowanych działek i musi to być kultywar objęty ochroną. W tym punkcie skreślono również odniesienie do klasy handlowej świeżych karczochów, które skreślono w odpowiednim punkcie. Zmiana ta została wprowadzona, ponieważ uchylono przepisy określające „klasę I” karczochów wprowadzanych do obrotu jako produkty świeże.

5.2.E.13

Uchylono pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit trzeci specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Po przeformułowaniu punktu zachowanie treści tego akapitu nie ma już sensu. Wymogi dotyczące sterylizacji wyjaśniono w dalszej części tekstu.

5.2.E.14

Zmieniono układ pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit czwarty specyfikacji produktu w taki sposób, że podzielono go na dwie części.

Uzasadnienie tej zmiany: Zmieniono jedynie układ akapitów; nie dodano żadnych nowych informacji. Pierwotny akapit został podzielony na dwa akapity, ponieważ opisuje dwa etapy przetwarzania karczochów konserwowanych „Alcachofa de Tudela”: mycie i blanszowanie.

5.2.E.15

Zmieniono układ pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit piaty specyfikacji produktu w taki sposób, że podzielono go na dwie części.

Uzasadnienie tej zmiany: Układ akapitu został zmieniony, ale nadal zawiera on pierwotne informacje. W zmienionym akapicie doprecyzowano również, że wielkość karczochów określa się według średnicy serc. Pierwotny akapit został podzielony na dwa akapity, ponieważ opisuje dwa etapy przetwarzania karczochów konserwowanych „Alcachofa de Tudela”: mierzenie i cięcie.

5.2.E.16

Zmieniono układ pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit szósty specyfikacji produktu w taki sposób, że podzielono go na dwie części. Część tekstu zmieniono, aby podkreślić wymogi dotyczące „Alcachofa de Tudela”.

Uzasadnienie tych zmian: Zmieniono układ tekstu. Część dotyczącą pakowania i dodawania płynnego środka konserwującego oddzielono od części dotyczącej ogrzewania wstępnego, ponieważ są to dwa różne etapy procesu produkcji konserwowanego „Alcachofa de Tudela”. W części dotyczącej pakowania podkreśla się, że produkt nie może zawierać środków zakwaszających ani regulatorów kwasowości, ponieważ ich brak jest cechą charakterystyczną produktu objętego ochroną. W tekście podkreślono, że pojemnik musi być wykonany ze szkła i zaznaczono, że proces ogrzewania wstępnego jest opcjonalny.

Ogrzewanie wstępne pozwala skuteczniej usunąć powietrze uwięzione w pojemnikach, jednak jeśli między zapakowaniem produktu a zamknięciem i sterylizacją pojemników upłynie długi czas, lepiej nie podnosić temperatury produktu ze względu na związane z tym ryzyko mikrobiologiczne. Na skutek ogrzewania wstępnego pojemniki są trzymane w cieple przez wystarczająco długi czas, aby mogły się w nich rozwijać mikroorganizmy termofilne, które następnie mogą spowodować zepsucie się produktu.

5.2.E.17

Zmieniono układ pkt E („Metoda produkcji”) ppkt „Karczochy konserwowane” akapit siódmy specyfikacji produktu w taki sposób, że podzielono go na dwie części. Definicję pojęcia „sterylizacja” rozszerzono, aby była bardziej przejrzysta.

Uzasadnienie tej zmiany: Zastosowano taki sam układ tekstu jak w poprzednich akapitach. Zmieniony tekst zawiera teraz wymóg, zgodnie z którym obróbka termiczna musi być wystarczająca, aby zapewnić sterylność produktu konserwowanego na potrzeby wprowadzenia na rynek; wymóg ten obowiązuje już w obecnych procedurach certyfikacji. Lepszym rozwiązaniem będzie zezwolenie przetwórcom na wybór odpowiedniej formy obróbki termicznej produktu konserwowanego niż wskazanie określonych temperatur, jak miało to miejsce w pierwotnej specyfikacji produktu. Temperaturę sterylizacji określono w niej w przedziale 115–121 °C. Chociaż jest to typowy zakres temperatur do sterylizacji karczochów konserwowanych, w przyszłości mogą pojawić się nowe autoklawy umożliwiające stosowanie bardziej odpowiednich, mniej energochłonnych metod obróbki, które pozwolą zachować konsystencję produktu konserwowanego, co jest wymagane dla statusu chronionego.

5.2.E.18

W pkt E („Metoda produkcji”) specyfikacji produktu z tabeli dotyczącej konserwowanego „Alcachofa de Tudela” usunięto kolumnę określającą „Klasę II”.

Uzasadnienie tej zmiany: Wymogi dotyczące klasy handlowej „II” usunięto z tabeli, ponieważ ChOG nie obejmuje tej klasy, więc podanie jej może powodować dezorientację.

5.2.E.19

Pkt E („Metoda produkcji”) ppkt 2 opisu dotyczącego jednolitego rozmiaru w specyfikacji produktu rozszerzono tak, aby był bardziej przejrzysty.

Uzasadnienie tej zmiany: Najbardziej cenioną częścią karczocha jest serce, przy czym karczochy z bardzo dużymi podsadkami uważa się za gorszej jakości niż karczochy z mniejszymi przylistkami, ponieważ w przypadku tych ostatnich przy przetwarzaniu serc wycina się mniej przylistków. Z tego powodu w zmienionym tekście podkreślono, że do celów pomiaru jednolitości ocenia się, czy długość podsadek jest jednolita. Pomiar ten przeprowadza się tak samo jak poprzednio, mianowicie wybiera się 20 % karczochów z dłuższymi podsadkami i 20 % z krótszymi podsadkami, a następnie oblicza wynik stanowiący proporcję tych dwóch wartości.

5.2.F Zmiany, które nie mają wpływu na kluczowe elementy pkt F („Związek”) specyfikacji produktu

Poniższe zmiany polegają głównie na usunięciu akapitów, które choć są częścią pkt „Związek”, nie mają wpływu na kluczowe elementy ani na charakter związku.

5.2.F.1

Skreślono pierwsze trzy akapity pkt F („Związek”) ppkt 1 („Związek historyczny”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Akapity te usunięto, ponieważ nie zawierają żadnych konkretnych informacji na temat „Alcachofa de Tudela”, tylko opisano w nich nawadnianie w Nawarze.

5.2.F.2

Skreślono odniesienie do mapy 2 i 5 w pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) specyfikacji produktu, ponieważ mapy te nie stanowią już załączników, natomiast treść tego podpunktu zmieniono w taki sposób, że zawarto wyłącznie odniesienie do określonego obszaru.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono odniesienie do dwóch map, a w zmienionym tekście zawarto sam opis określonego obszaru. Mapy w pierwotnej specyfikacji produktu są stare, ich rozdzielczość jest niskiej jakości i nie wnoszą one żadnych informacji do specyfikacji produktu.

5.2.F.3

Skreślono odniesienie do mapy 5 w pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) lit. b) (Gleby) sekcja 1. (Geologia i litologia) specyfikacji produktu, ponieważ mapa ta nie stanowi już załącznika.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono odniesienie do mapy. Mapy w pierwotnej specyfikacji produktu są stare, ich rozdzielczość jest niskiej jakości i nie wnoszą one żadnych informacji do specyfikacji produktu.

5.2.F.4

Skreślono pierwszych pięć akapitów pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) lit. b) (Gleby) sekcja 2. („Właściwości gleb”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Akapity te usunięto, ponieważ nie zawierały one opisu właściwości gleb na określonym obszarze, tylko opis ogólnej klasyfikacji gleb. Ponownie usunięto odniesienia do map, jak wyjaśniono powyżej; nie są już dołączone jako załączniki.

5.2.F.5

Skreślono odniesienie do mapy 8 i ostatnie cztery akapity w pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) lit. c) („Związek z klimatem”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany:: Skreślono odniesienie do map, ponieważ nie są one już częścią specyfikacji produktu. Skreślono również akapity opisujące klimat na podstawie możliwych do uprawiania roślin, ponieważ informacje zawarte w tych akapitach mają charakter ogólny: omówiono w nich możliwości uprawy roślin innych niż „Alcachofa de Tudela”, czyli uprawy rośliny, której dotyczy specyfikacja produktu.

5.2.F.6

Skreślono odniesienie do mapy 11 i niektóre akapity w pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) lit. d) („Związek z hydrografią”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: W literze zawierającej opis związku z hydrografią skreślono akapity opisujące gospodarkę zasobami wodnymi, ponieważ nie mają one związku z cechami charakterystycznymi „Alcachofa de Tudela”.

Skreślono odniesienie do mapy 11, ponieważ nie jest ona już dołączana jako załącznik (jest to stara mapa, która nie dostarcza żadnych informacji).

5.2.F.7

Skreślono pkt F („Związek”) ppkt 2 („Związek ze środowiskiem naturalnym”) lit. e) („Roślinność i naturalne łąki”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono literę dotyczącą roślinności i naturalnych łąk. Chociaż litera ta zawiera szczegółowy opis roślinności i naturalnych łąk występujących na określonym obszarze, nie odnosi się do żadnych szczególnych cech „Alcachofa de Tudela”.

5.2.G Zmiany redakcyjne pkt G („Jednostka certyfikująca”) specyfikacji produktu

Odnowiono poprzednie brzmienie tekstu pkt G „Jednostka certyfikująca”: skreślono wszystkie zbędne informacje i zaktualizowano szczegółowe informacje dotyczące jednostki certyfikującej.

Uzasadnienie tej zmiany: Pkt G „Jednostka certyfikująca” w poprzedniej wersji specyfikacji produktu zawierał informacje, które nie miały związku z przedmiotowym kontekstem, mianowicie opis struktury, uprawnień i obowiązków organu zarządzającego tym ChOG określonych w przepisach krajowych. Informacje te skreślono i zastąpiono szczegółowymi informacjami na temat jednostki certyfikującej zgodność ze specyfikacją produktu zgodnie z art. 37 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.

5.2.H Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy pkt H („Etykietowanie”) specyfikacji produktu

5.2.H.1

Skreślono pierwsze dwa podpunkty pkt H („Etykietowanie”) specyfikacji produktu.

Uzasadnienie tej zmiany: Podpunkty te skreślono, ponieważ nie wnoszą żadnych dodatkowych informacji i mogą powodować błędne interpretacje. Do celów certyfikacji karczochów można wykorzystać dwa różne elementy, mianowicie etykietę certyfikacyjną i banderolę, które są numerowane i wydawane przez Radę Regulacyjną. Opisano je w dalszej części tekstu.

5.2.H.2

Zmieniono pkt H („Etykietowanie”) ppkt 3 specyfikacji produktu: skreślono zdanie ostatnie, a wyrażenie „albo banderole” dodano w zdaniu pierwszym.

Uzasadnienie tej zmiany: Jak wspomniano w poprzednim akapicie, wszystkie opakowania „Alcachofa de Tudela”, zarówno w przypadku karczochów świeżych, jak i konserwowanych, muszą być opatrzone banderolą albo etykietą certyfikacyjną, dlatego też dodano wyrażenie „albo banderole”. Zdanie ostatnie skreślono, ponieważ nie wnosi żadnych informacji. Jest oczywiste, że karczochy nieposiadające ani etykiety certyfikacyjnej, ani banderoli nie są produktami certyfikowanymi.

5.2.H.3

Zmieniono pkt H („Etykietowanie”) ppkt 4 i 5 specyfikacji produktu. W ppkt 4 skreślono ostatnie wyrażenie, a w ppkt 5 zmieniono brzmienie, ponieważ nie odzwierciedlają one obecnego systemu certyfikacji.

Uzasadnienie tej zmiany: Skreślono końcową część ppkt 4, ponieważ odnosi się ona do koncepcji nieobecnych w obecnym systemie certyfikacji, takich jak zatwierdzanie zakładów oraz wykluczanie produktów przez Radę Regulacyjną. Rada Regulacyjna nie jest odpowiedzialna za zatwierdzanie zarejestrowanych zakładów ani za uznawanie lub wykluczanie produktów; decyzje dotyczące uznania lub wykluczenia produktu podejmuje zarejestrowany podmiot gospodarczy. W tekście nadal jest mowa o tym, że etykietowanie musi odbywać się w zarejestrowanych zakładach. Aby zakład został zarejestrowany, musi przejść wszystkie kontrole i uzyskać certyfikat zakładu przetwórczego lub handlowego „Alcachofa de Tudela”, jak opisano w punkcie „Kontrole”.

Jest to również powód usunięcia wymogu dotyczącego zatwierdzania etykiet handlowych przez Radę Regulacyjną. Zamiast tego w zmienionym tekście określono, że etykiety należy przedłożyć Radzie Regulacyjnej do rejestracji. Rada Regulacyjna nie zatwierdza wprawdzie etykiet handlowych, ale musi rejestrować wszystkie etykiety, w których zastosowano oznakowania. Dlatego akapit ten zmieniono w celu doprecyzowania, że etykiety należy przedkładać Radzie Regulacyjnej. Podczas procesu rejestracji można odmówić zezwolenia na używanie logo ChOG, jeżeli etykiety mogą wprowadzać konsumentów w błąd.

Ponadto skreślono akapit mówiący o odmowie zatwierdzenia etykiet przez Radę Regulacyjną, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami Rada Regulacyjna nie jest odpowiedzialna za zatwierdzanie ani odmowę zatwierdzenia etykiet.

5.2.H.5

Zmieniono pkt H („Etykietowanie”) ostatni podpunkt specyfikacji produktu: również tutaj dodano wyrażenie „oraz banderole”, a elementy graficzne umieszczono w tekście zamiast w formie załącznika (co miało miejsce w pierwotnej specyfikacja produktu).

Uzasadnienie tej zmiany: Ponownie dodano wyrażenie „oraz banderole”, ponieważ elementami certyfikacji są etykieta certyfikacyjna wymieniona w tekście pierwotnym oraz banderola.

Elementy graficzne obejmujące logo, etykietę certyfikacyjną i banderolę zostały umieszczone w głównym dokumencie, a nie jako załącznik.

5.2.I Zmiany niemające wpływu na kluczowe elementy pkt I („Obowiązujące przepisy prawa krajowego”) specyfikacji produktu

Skreślono odniesienia do uchylonych przepisów prawa krajowego. Dodano odniesienie do przepisów dotyczących standardów jakości w odniesieniu do warzyw konserwowanych, które są istotne, ponieważ określono w nich klasy handlowe konserwowanych produktów świeżych.

Uzasadnienie tej zmiany: Wszystkie przepisy, o których mowa w poprzednim wykazie, zostały uchylone.

Chociaż w specyfikacjach produktu nie trzeba już uwzględniać punktu dotyczącego obowiązujących przepisów krajowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych, punkt ten pozostawiono w celu zachowania odniesienia do zarządzenia Kancelarii Premiera z dnia 21 listopada 1984 r. zatwierdzającego normy jakości w odniesieniu do konserwowania produktów świeżych, ponieważ chodzi o przepisy mające szczególne zastosowanie do konserwowanego „Alcachofa de Tudela”.

JEDNOLITY DOKUMENT

„ALCACHOFA DE TUDELA”

Nr UE: PGI-ES-0139-AM01 — 9.9.2021

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Alcachofa de Tudela”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.6 Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Alcachofa de Tudela” otrzymuje się z karczochów kultywaru Blanca de Tudela uprawianych na zarejestrowanych plantacjach.

Karczochy to główki kwiatostanów gatunku Cynara scolymus L. „Blanca de Tudela”. Są dobrze uformowane i mają typowy dla tego kultywaru zielony kolor i okrągły, lekko elipsoidalny kształt.

„Alcachofa de Tudela” może być prezentowany jako:

—	jako produkt świeży, z szypułką (gdy jest sprzedawany z szypułką o długości około 18 cm) albo bez szypułki (gdy szypułka jest krótsza niż 10 cm);

—	w postaci gotowej do przygotowywania potraw, po obraniu i zapakowaniu w taki sposób, aby produkt pozostał świeży;

—	w postaci konserwowanej (serca karczochów albo połówki karczochów) bez zakwaszania. Końcowe pH produktu konserwowanego musi być większe niż 5,0.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Surowcem „Alcachofa de Tudela” są karczochy odmiany Blanca de Tudela pochodzące wyłącznie z określonego obszaru geograficznego. Jako produkty świeże mogą być sprzedawane wyłącznie karczochy uprawiane jako uprawy jednoroczne, natomiast karczochy uprawiane jako uprawy jednoroczne lub dwuletnie mogą być wykorzystywane do wytwarzania produktów konserwowanych.

Karczochy przeznaczone do sprzedaży jako produkt świeży muszą być całe, zdrowe, wolne od uszkodzeń spowodowanych przez choroby lub agrofagi, czyste, pozbawione obcego zapachu i smaku.

Karczochy gotowe do przygotowywania potraw muszą być obrane i zapakowane w taki sposób, aby zachowały świeżość. Ich cechy muszą być podobne do cech karczochów przeznaczonych do spożycia jako produkt świeży.

Karczochy konserwowane muszą być produktem „klasy ekstra” lub „klasy I”, pakowane w szklane pojemniki bez dodatku środków zakwaszających i sterylizowane termicznie. Mogą być sprzedawane w całości lub w połówkach.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Plantacje, na których uprawiana są „Alcachofa de Tudela”, muszą znajdować się w 33 określonych gminach.

Magazyny i zakłady przemysłowe, w których przygotowuje się produkt konserwowany i pakuje produkt świeży lub gotowy do przygotowywania potraw, muszą znajdować się w Nawarze.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Zawartość każdego opakowania świeżych, gotowych do przygotowywania potraw lub konserwowanych karczochów wprowadzanych do obrotu musi być jednolita i składać się wyłącznie z karczochów odmiany Blanca de Tudela uprawianych na obszarze produkcji i spełniających wymogi jakościowe mające zastosowanie do wskazanej klasy handlowej.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Wszystkie opakowania produktów świeżych i konserwowanych, niezależnie od ich postaci, muszą być opatrzone numerowanymi etykietami certyfikacyjnymi lub banderolami wydanymi przez Radę Regulacyjną, które stanowią certyfikat gwarancji produktu objętego ochroną.

Umieszczanie etykiet i etykiet certyfikacyjnych karczochów objętych ochroną musi odbywać się w zarejestrowanych zakładach. Dotyczy to zarówno karczochów sprzedawanych jako produkt świeży, jak i karczochów konserwowanych.

Zarejestrowane firmy zajmujące się przetwarzaniem lub przygotowywaniem produktów muszą przed wprowadzeniem ich do obrotu przedstawić Radzie Regulacyjnej etykiety do rejestracji.

Poniżej przedstawiono logo ChOG oraz numerowaną etykietę certyfikacyjną i banderolę wydawaną przez Radę Regulacyjną jako gwarancję certyfikacji produktu objętego ochroną:


Logo ChOG „Alcachofa de Tudela”	Etykieta certyfikacyjna

Banderola

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny, na którym muszą znajdować się plantacje, jest bardziej ograniczony niż obszar geograficzny, na którym muszą znajdować się magazyny i zakłady przemysłowe przygotowujące produkt konserwowany i pakujące produkt świeży lub gotowy do przygotowywania potraw.

Obszar upraw, na którym muszą znajdować się plantacje „Alcachofa de Tudela”, obejmuje 33 gminy, z których wszystkie znajdują się w Nawarze: Ablitas, Andosilla, Arguedas, Azagra, Barillas, Buñuel, Cabanillas, Cadreita, Cárcar, Cascante, Castejón, Cintruénigo, Corella, Cortes, Falces, Fitero, Fontellas, Funes, Fustiñana, Lodosa, Marcilla, Mendavia, Milagro, Monteagudo, Murchante, Peralta, Ribaforada, San Adrián, Sartaguda, Tudela, Tulebras, Valtierra oraz Villafranca.

Magazyny i zakłady przemysłowe, w których przygotowuje się produkt konserwowany i pakuje produkt świeży lub gotowy do przygotowywania potraw, muszą znajdować się w Nawarze.

5. Związek z obszarem geograficznym

Związek między obszarem geograficznym a „Alcachofa de Tudela” opiera się na jakości produktu, którą warunkują cechy obszaru geograficznego i sposób uprawy karczochów.

5.1. Specyfika produktu

Jedyną dozwoloną odmianą jest pochodząca z geograficznego obszaru uprawy Blanca de Tudela, która została uzyskana w drodze wieloletniej selekcji przez rolników z określonego obszaru.

Jako produkty świeże mogą być sprzedawane wyłącznie karczochy uprawiane jako uprawy jednoroczne, natomiast karczochy uprawiane jako uprawy jednoroczne lub dwuletnie mogą być wykorzystywane do wytwarzania produktów konserwowanych. Wyrywanie i eliminacja roślin odbiegających od normy pozwala uzyskać karczochy wysokiej jakości posiadające cechy charakterystyczne dla przedmiotowej odmiany: zielony kolor i okrągły, lekko elipsoidalny kształt.

Produkt konserwowany jest pakowany w szklane pojemniki i nie jest zakwaszany. Jest to tradycyjna metoda produkcji karczochów konserwowanych na określonym obszarze. Pozwala ona na zachowanie naturalnego smaku produktu, który jest bardziej zbliżony do smaku świeżych karczochów, ponieważ nie stosuje się ani środków zakwaszających, ani regulatorów kwasowości.

5.2. Specyfika obszaru geograficznego

System wodny utworzony na określonym obszarze geograficznym przez rzekę Ebro i jej dopływy Egę, Aragonię i Argę umożliwił powstanie metody uprawy zasilanej jej wodami. Połączenie gleb wapiennych, słonecznego klimatu i wyraźnych różnic temperatur między zimą a latem stwarza idealne warunki dla uprawy karczochów.

Jedyna chroniona odmiana, Blanca de Tudela, powstała w wyniku selekcji dokonanej przez lokalnych producentów, którzy stworzyli odmianę idealnie dostosowaną do określonego obszaru.

5.3. Sposób, w jaki szczególne cechy obszaru geograficznego wpływają na produkt

Wiele swoich charakterystycznych cech „Alcachofa de Tudela” zawdzięczają obszarowi geograficznemu, na którym są uprawiane. Zimowy stan spoczynku, wywołany naturalnie niskimi temperaturami panującymi zimą w rejonie uprawy, nadaje karczochowi (pod koniec zimy, gdy wypuszcza pąki) cechę, która odróżnia go od roślin uprawianych w bardziej umiarkowanych i niewątpliwie bardziej wydajnych rejonach. Uzyskany karczoch ma ciaśniejsze podsadki i lepszy smak.

Metoda wytwarzania produktu konserwowanego – tj. niezakwaszanie produktu i pakowanie go w szklane pojemniki – jest charakterystyczny dla określonego obszaru i pozwala uzyskać produkt o cechach sensorycznych podobnych do świeżych karczochów.

„Alcachofa de Tudela”, a w szczególności odmiana Blanca de Tudela, jest doskonale dostosowana do warunków glebowo-klimatycznych określonego obszaru, pod warunkiem nawadniania. Uprawia się ją na tym obszarze co najmniej od średniowiecza.

Na temat „Alcachofa de Tudela” powstały liczne publikacje. Krytyk Caius Apicius (Cristiano Alvarez) określa „Alcachofa de Tudela” jako „królową wszystkich odmian karczochów”. Wiele tradycyjnych przepisów na określonym obszarze opiera się na „Alcachofa de Tudela” i, jak zauważa Victor Manuel Sarobe w książce „La cocina popular navarra” [Tradycyjna kuchnia Nawarry], „Alcachofa de Tudela” jest składnikiem autentycznego Tudela menestra [gulasz z warzywny z Tudeli].

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://bit.ly/3iY2g7O

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

13.4.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 129/67

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 129/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene”

Nr UE: PDO-BG-02656 — 4.2.2021

ChNP (X) ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Republika Bułgarii

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.3 – Sery

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” to fermentowany produkt mleczarski z mleka pełnego krowiego, owczego, koziego, bawolego lub mieszanego, z dodatkiem kultur starterowych zawierających Lactococcus lactis subsp. lactis i Lactobacillus casei, a także symbiotycznych kultur starterowych z bakterii Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus thermophilus, uzyskiwany w procesie koagulacji mleka z użyciem drożdży do produkcji sera, poddany niezbędnej obróbce, dojrzewający w solance i przeznaczony do spożycia.

Właściwości organoleptyczne

—	Wygląd: biały, porcelanowy czysty przekrój, z odizolowanymi pęcherzykami powietrza spowodowanymi obecnością bakterii lub bez tych pęcherzyków, bez wyraźnego uwarstwienia, o barwie typowej dla danego rodzaju mleka. Kawałki są dobrze uformowane, łatwo dają się oddzielać i nie kruszą się.

—	Kształt: kawałki o kształcie równoległościanu o podstawie kwadratu i prostokątnych bokach – długość: 100–220 mm, szerokość: 100–110 mm, wysokość: 80–100 mm.

—	Wielkość: 0,2–2,0 kg.

—	Barwa: biała, o charakterystycznym odcieniu typowym dla każdego danego rodzaju mleka.

—	Konsystencja: umiarkowanie jędrna, sprężysta.

—

Smak: charakterystyczny dla dojrzałego sera w solance. Umiarkowanie słony, z przyjemnie wyraźnym posmakiem kwasu mlekowego. O smaku i aromacie produktu decyduje nie rodzaj mleka pochodzącego od różnych zwierząt, a skład startera i dojrzewanie w solance. Produkt zawdzięcza typowe właściwości organoleptyczne kulturom starterowym, w których bakterie Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus thermophilus pozostają w symbiozie, jak również procesom fermentacji.

Parametry fizykochemiczne

—

Sucha masa produktu końcowego musi stanowić co najmniej 46 % produktu w przypadku sera „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” produkowanego z mleka krowiego, koziego i mieszanego oraz nie mniej niż 48 % w przypadku sera „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” produkowanego z mleka owczego i bawolego.

—	Zawartość tłuszczu w suchej masie nie może wynosić mniej niż 44 % w przypadku produktu z mleka krowiego i koziego, 48 % w przypadku produktu z mleka bawolego i owczego oraz 45 % w przypadku produktu z mleka mieszanego.

—	Kwasowość produktu końcowego musi wynosić od pH 4.2 do 4.4 lub od 200 do 300 °T.

—	Konserwanty, stabilizatory i emulgatory są niedozwolone w produkcie końcowym.

—	Procentowa zawartość soli musi wynosić 3,5 % ± 0,5 % w całkowitej masie sera i 6–10 % w solance.

—	Stopień dojrzałości (stosunek białka rozpuszczalnego do całkowitego, w %) nie może być mniejszy niż 14 % w przypadku sera z mleka krowiego, bawolego, koziego i mieszanego oraz 16 % w przypadku sera z mleka owczego.

—	Ten stopień dojrzałości osiąga się przy minimalnym okresie dojrzewania wynoszącym 45 dni w przypadku sera z mleka krowiego i koziego oraz 60 dni w przypadku sera z mleka owczego, bawolego i mieszanego.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Pasza spoza obszaru geograficznego wynosi do 20 % rocznie. Uzupełnianie żywienia jest konieczne w niekorzystnych warunkach klimatycznych, gdy pasza produkowana na danym obszarze geograficznym jest niewystarczająca. Ponieważ zwierzęta otrzymują jedynie niewielką ilość paszy spoza obszaru geograficznego, nie ma to wpływu na właściwości produktu, które wynikają głównie ze środowiska geograficznego.

Oprócz podawania paszy żywienie zwierząt odbywa się na pastwiskach, które rozciągają się po całym kraju. Okres wypasu trwa od marca do listopada. Warunki naturalne i klimatyczne w Bułgarii sprzyjają hodowli zwierząt gospodarskich i całorocznemu żywieniu zwierząt mieszanką traw stosowanych zarówno w postaci świeżej, jak i w formie siana i kiszonki. Dłuższy okres wypasu jest przyczyną różnorodności minerałów i witamin w składzie mleka surowego. Ma ono specyficzną zrównoważoną zawartość głównych składników, takich jak substancje mineralne (potas, magnez, fosfor i wapń), białka oraz witamin (A, B, E, D i kwasu foliowego), która jest wynikiem żywienia zwierząt mlecznych w systemie wypasowym. Te składniki odżywcze są obecne w produkcie końcowym.

Mleko surowe wykorzystywane do produkcji „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” pochodzi z Republiki Bułgarii. Cechą wyróżniającą mleko surowe jest wysoka zawartość Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus.

Kultury starterowe bakterii Lactococcus lactis subsp. lactis i Lactobacillus casei, a także symbiotyczne kultury starterowe bakterii Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus thermophilus, które nie są poddawane modyfikacji genetycznej, również muszą być wytwarzane na terytorium Republiki Bułgarii.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy procesu produkcji odbywają się na terytorium Republiki Bułgarii.

Etap 1 –

Przyjęcie, klasyfikacja, standaryzacja i przechowywanie surowców

Etap 2 –

Pasteryzacja mleka

Etap 3 –

Koagulacja mleka

Etap 4 –

Krojenie i przetwarzanie skrzepu podpuszczkowego

Etap 5 –

Odsączanie skrzepu

Etap 6 –

Solenie – możliwe na mokro lub na sucho

Etap 7 –

Dojrzewanie wstępne

Etap 8 –

Dodatkowe solenie i zamykanie opakowań

Etap 9 –

Dojrzewanie sera w solance

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Produkt jest krojony, pakowany i etykietowany w zakładzie mleczarskim w Republice Bułgarii, w którym został wyprodukowany. Pakowanie w porcje konsumpcyjne po zakończeniu etapu dojrzewania musi odbywać się w zakładzie mleczarskim w Republice Bułgarii, w którym produkt został wyprodukowany. W przeciwnym razie istnieje ryzyko zmiany właściwości fizykochemicznych, mikrobiologicznych i smakowych produktu. Produkt musi być pakowany natychmiast po wyjęciu z solanki w celu ograniczenia jego kontaktu z powietrzem. Produkt jest wysoce higroskopijny, to znaczy, że bardzo łatwo wchłania inne zapachy, co może nadać mu zły smak i wpłynąć na jego jakość. Ser może być pakowany w szczelnie zamknięte opakowania próżniowe z folii polietylenowej, metalowe puszki, pudełka z tworzyw sztucznych i drewniane beczki.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszarem geograficznym, na którym produkuje się „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene”, jest Republika Bułgarii.

5. Związek z obszarem geograficznym

„Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” jest znany pod tą nazwą w Bułgarii i na całym świecie. Poświęcano mu uwagę w wielu czasopismach naukowych i innych publikacjach.

Ser jest produkowany w całej Bułgarii zgodnie z ugruntowaną techniką. Korzystne warunki naturalne i klimatyczne w Bułgarii przyczyniają się do rozwoju bakterii mlekowych takich jak Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus, które wykorzystuje się do produkcji sera i które wpływają na jego szczególne właściwości.

Odkrycie tej bakterii w 1905 r. przypisuje się dr. Stamenowi Grigoroffowi, wówczas studentowi medycyny na Uniwersytecie Genewskim. Niedługo później, w 1907 r., odkryty przez niego mikroorganizm w kształcie pałeczki nazwano „Bacillus bulgaricus (Grigoroff)”, a obecnie znany jest zgodnie z klasyfikacją Bergeya jako Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus (nazwa podkreślająca związek z terytorium).

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Stosunkowo łagodny klimat z umiarkowaną ilością ciepła i wilgoci jest typowy dla Bułgarii, obszaru geograficznego, na którym produkuje się ser. Średnia roczna temperatura w przypadku większości obszarów w Bułgarii wynosi 10–14 °C, co jest typowe dla umiarkowanych szerokości geograficznych. Warunki naturalne i klimatyczne umożliwiają występowanie pastwisk zarówno na równinach, jak i na obszarach górskich, co sprzyja produkcji mleka. Naturalne i siane pastwiska i łąki zapewniają zwierzętom zrównoważone i zróżnicowane żywienie dzięki obecności traw, roślin strączkowych i zbóż. Kultury te rozwijają się zarówno na obszarach nizinnych, jak i wysokogórskich. Na naturalnych pastwiskach rośnie ponad 2 000 rodzajów ziół, takich jak komonica zwyczajna, bylica polna, tasznik pospolity i inne. Głównymi substancjami biologicznie czynnymi odpowiedzialnymi za ich właściwości przeciwutleniające są pochodne fenolu oraz witaminy A, E i C. Wpływają one korzystnie na aromat paszy oraz zapach i skład mleka surowego. Wypas zwierząt mlecznych i ich żywienie uzupełniające paszami pochodzącymi głównie z obszaru geograficznego wpływa pozytywnie na zawartość składników mineralnych i witamin w składzie mleka surowego. Smak i jakość produktu zależą od składu chemicznego, właściwości fizykochemicznych i dojrzałości biologicznej.

Warunki klimatyczne przyczyniają się do rozwoju bakterii mlekowych takich jak Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus, powszechnie stosowana w Bułgarii. Bakteria ta jest naturalnie dostępna w Bułgarii, gdzie występuje w dużych ilościach we florze i w faunie, a także w rosie trawy na łąkach i w wodach źródlanych. W specjalistycznym czasopiśmie naukowym Scripta Scientifica Pharmaceutica (t. 1, 2014, s. 25) stwierdzono, że „Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus rozmnaża się jedynie na terytorium współczesnej Bułgarii [...]. W innych częściach świata mutuje i przestaje się rozmnażać po 1–2 fermentacjach”. To właśnie ta bakteria decyduje o szczególnych właściwościach produktu.

5.2. Czynniki ludzkie

Przemysł serowarski w Bułgarii może poszczycić się długą tradycją historyczną. Historyczne odniesienia do serowarstwa sięgają 1558 r. Przekazywane z pokolenia na pokolenie wiedza specjalistyczna i tradycje bułgarskich lokalnych gospodarstw rodzinnych mają ogromne znaczeni/e dla produkcji tego sera. Serowarzy wykorzystują swoje umiejętności w procesie technologicznym, przy koagulacji mleka, krojeniu skrzepu podpuszczkowego, odsączaniu skrzepu i soleniu go. Podczas koagulacji mleka monitorują temperaturę mleka surowego, a także ilość drożdży i startera, ponieważ są one kluczowe dla tworzenia wysokiej jakości skrzepu podpuszczkowego. Serowarzy mieszają skrzep ręcznie, płynnymi ruchami, aby nie dopuścić do fermentacji skrzepu podpuszczkowego. Właściwe przetwarzanie ręczne skrzepu podpuszczkowego jest istotne dla zapewnienia umiarkowanie jędrnej i elastycznej konsystencji. Następnie skrzep podpuszczkowy kroi się – również ręcznie, za pomocą specjalnych noży wieloostrzowych – na kostki o określonej wielkości. W publikacji Млекарство [Mleczarstwo] (prof. Nikola Dimov i in., Sofia, 1975) opisano odsączanie jako najbardziej delikatny etap, który „musi być odpowiednio dostosowany, aby umożliwić oddzielenie nadmiaru serwatki, ubicie masy serowej i utworzenie pożądanej skorupy na powierzchni formy”. Wiedza i umiejętności serowarów przejawiają się również w procesie solenia, gdyż dzięki prawidłowemu soleniu w odpowiednim momencie uzyskuje się umiarkowanie słony smak typowy dla tego produktu. Monitoruje się stopień zasolenia i szybkość solenia produktu, co wpływa znacząco na procesy mikrobiologiczne i biochemiczne podczas dojrzewania i przechowywania. Wprawdzie wraz z uprzemysłowieniem wprowadzono maszyny, ale koagulacja mleka i jego przetwarzanie nadal odbywa się ręcznie. Tradycje sztuki serowarskiej są przekazywane kolejnym pokoleniom rzemieślników, dzięki czemu zachowana jest tradycyjna metoda wytwarzania produktu.

Wiedza i umiejętności potrzebne do produkcji sera zostały opisane w wielu książkach. W 1872 r. w czasopiśmie Читалище ukazał się artykuł zatytułowany „Производство на сирене” [Produkcja serów], a w 1903 r. technikę ich wyrobu opisał Hristo G. Tahtunov w swojej książce Как се прави кашкавал и бяло саламурено сирене [Jak zrobić żółty ser i biały ser solankowy]. Dwa lata później dr Stamen Grigoroff odkrył bakterię Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus, której szczepy wyizolowano i wyselekcjonowano w Bułgarii. W połączeniu z bakterią Streptococcus thermophilus w stosunku 1:1 i w temperaturze 39–40 °C,Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus dostosowuje się do procesu fermentacji w miarę dojrzewania sera. Dojrzewanie nadaje serom „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” ich charakterystyczny smak i aromat. W 1934 r. bułgarskie przedsiębiorstwo rolne wprowadziło pasteryzację mleka surowego i stosowanie w produkcji czystych kultur. Następnie badania przeprowadzone przez Instytut Przemysłu Mleczarskiego w Widyniu wykazały również, że udział bułgarskiej bakterii Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus w produkcji produktu stanowi podstawę jego charakterystycznego smaku i aromatu.

5.3. Właściwości produktu

Charakterystyczny smak i konsystencję produktu, które stanowią jego główne właściwości, uzyskuje się dzięki tradycyjnej technologii produkcji, w której decydującą rolę odgrywają bakterie mlekowe Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus.

Główną funkcją bakterii mlekowych w kulturach starterowych jest wytworzenie kwasu mlekowego w procesie fermentacji mlekowej. Ich enzymy biorą udział w proteolizie oraz w przemianie aminokwasów w związki aromatyczne, a także przyczyniają się do dojrzewania sera. Uzyskanie charakterystycznego smaku sera jest procesem złożonym ze względu na unikalną mieszankę czynników mikrobiologicznych, biochemicznych i technologicznych. Na smak produktu składa się nie tylko z przyjemny mlekowy posmak tego startera i solanki, ale także lekki, subtelny posmak goryczy produktów rozpadu białek złożonych i niektórych aminokwasów, w szczególności kwasu glutaminowego. Podczas dojrzewania w solance powstaje około 130 rodzajów substancji lotnych: aminy, aldehydy, alkohole, kwasy karboksylowe, metyloketony, estry etylowe, związki siarki i węglowodory aromatyczne, które nadają produktowi jego charakterystyczny smak i aromat. Połączenie smaku i aromatu tworzy wyjątkowy „bukiet” sera.

5.4. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Warunki naturalne i klimatyczne obszaru geograficznego, charakteryzujące się umiarkowaną ilością ciepła i wilgoci, sprzyjają rozwojowi bakterii mlekowych typowych dla mikroflory regionu, takich jak Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus. Kultury starterowe Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus thermophilus nadają serowi „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” przyjemny posmak i aromat kwasu mlekowego. Powstają one w procesie dojrzewania w solance. Ser powstaje w wyniku specyficznych procesów mikrobiologicznych dzięki czystym kulturom bakterii Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i szczególnym parametrom sprzyjającym ich rozwojowi.

Kluczową rolę w produkcji odgrywają tradycje i umiejętności serowarów. Są one wykorzystywane w procesie technologicznym, a konkretnie przy koagulacji mleka, krojeniu skrzepu podpuszczkowego, odsączaniu skrzepu i soleniu go. Podczas koagulacji mleka monitorują temperaturę mleka surowego, a także ilość drożdży i startera, ponieważ są one kluczowe dla tworzenia wysokiej jakości skrzepu podpuszczkowego. Ma to duże znaczenie dla zapewnienia umiarkowanie jędrnej i elastycznej konsystencji. Ważne jest również ręczne krojenie skrzepu podpuszczkowego za pomocą specjalnych noży wieloostrzowych. Wiedza i umiejętności serowarów przejawiają się również w procesie solenia, dzięki któremu uzyskuje się umiarkowanie słony smak typowy dla tego produktu.

Produkt zawdzięcza również swoje szczególne właściwości mleku surowemu, które musi pochodzić z obszaru geograficznego. Wypas zwierząt mlecznych na tym obszarze wpływa na aromat i smak mleka surowego oraz na wysoką zawartość Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus. Dłuższy okres wypasu jest przyczyną różnorodności minerałów i witamin w składzie mleka surowego. Ma ono specyficzną zrównoważoną zawartość substancji mineralnych, takich jak potas, magnez, fosfor i wapń, białka oraz witamin (A, B, E, D i kwasu foliowego). Jakość i smak sera zależą w dużej mierze od składu chemicznego, właściwości fizykochemicznych i dojrzałości biologicznej mleka, a także od warunków dojrzewania.

Ser „Българско бяло саламурено сирене / Bulgarsko byalo salamureno sirene” ma szeroki zakres zastosowań w gotowaniu potraw, ponieważ po podgrzaniu staje się bardziej elastyczny. Produkt jest składnikiem tradycyjnych dań regionu, w tym sałatki szopskiej, banicy [tradycyjny wypiek], tzw. miszmaszu [mieszanka smażonych jajek i warzyw], które opisywała Maria Baltadzhieva.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://www.mzh.government.bg/bg/politiki-i-programi/politiki-i-strategii/politiki-po-agrohranitelnata-veriga/zashiteni-naimenovaniya/blgarsko-byalo-salamureno-sirene/

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 129

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 66 13 kwietnia 2023

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 129/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.11005 – RENAULT / MINTH / JV) ( 1 )	1

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0922
JPY	Jen	146,09
DKK	Korona duńska	7,4506
GBP	Funt szterling	0,88038
SEK	Korona szwedzka	11,3480
CHF	Frank szwajcarski	0,9853
ISK	Korona islandzka	149,10
NOK	Korona norweska	11,4745
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,421
HUF	Forint węgierski	376,23
PLN	Złoty polski	4,6631
RON	Lej rumuński	4,9385
TRY	Lir turecki	21,0976
AUD	Dolar australijski	1,6377
CAD	Dolar kanadyjski	1,4728
HKD	Dolar Hongkongu	8,5737
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7649
SGD	Dolar singapurski	1,4538
KRW	Won	1 448,10
ZAR	Rand	20,1330
CNY	Yuan renminbi	7,5183
IDR	Rupia indonezyjska	16 253,32
MYR	Ringgit malezyjski	4,8193
PHP	Peso filipińskie	60,291
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	37,391
BRL	Real	5,4635
MXN	Peso meksykańskie	19,7972
INR	Rupia indyjska	89,6875

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11,5
Minimalna kwasowość ogólna	73,15 w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12
Minimalna kwasowość ogólna	73,15 w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2023/C 129/02	Kursy walutowe euro – 12 kwietnia 2023 r.	2
2023/C 129/03	Informacja Komisji Europejskiej, opublikowana zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008, na temat powiadomień państw bandery (wykazu państw i ich właściwych organów), zgodnie z art. 20 ust. 1, 2 i 3 oraz załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008	3
	INFORMACJE DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
	Urząd Nadzoru EFTA
2023/C 129/04	Decyzja nr 44/23/COL z dnia 8 marca 2023 r. o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie domniemanej pomocy państwa dla Farice – Zaproszenie do zgłaszania uwag dotyczących pomocy państwa zgodnie z częścią I art. 1 ust. 2 protokołu 3 do Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości	22

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2023/C 129/05	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.	47
2023/C 129/06	Publikacja jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013, oraz odesłania do publikacji specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina	61
2023/C 129/07	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	67