Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10797 – PCG / PERSTORP)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 64/01)

W dniu 8 września 2022 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32022M10797. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10989 – BLACKSTONE / EMERSON (HVAC AND REFRIGERATION TECHNOLOGY BUSINESS))

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 64/02)

W dniu 31 stycznia 2023 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32023M10989. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

KOMUNIKAT KOMISJI

na podstawie art. 11 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Monako

(2023/C 64/03)

Załącznik B do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Monako (1) zastąpiono, zgodnie z art. 11 ust. 5 tego układu, tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego komunikatu.

---

(1)  Dz.U. C 23 z 28.1.2012, s. 13.

KOMUNIKAT KOMISJI

Wytyczne dotyczące ułatwienia stosowania rozporządzenia w sprawie IZM* przez instytucje zamawiające i podmioty zamawiające oraz wykonawców

(2023/C 64/04)

Spis treści

1.

Ustalenie pochodzenia wykonawcy

8

1.1.

Dowody, które można wykorzystać w celu ustalenia, czy osoba prawna prowadzi „istotną działalność gospodarczą” w danym państwie

8

1.2.

Dowody w postaci dokumentów, które można wykorzystać do ustalenia „istotnej działalności gospodarczej”

8

2.

Ustalenie pochodzenia usług

9

3.

Ustalenie pochodzenia towarów

9

3.1.

Pochodzenie towarów na podstawie pojęcia towarów całkowicie uzyskanych w danym kraju

9

3.2.

Pochodzenie towarów, które obejmuje więcej niż jedno państwo oraz pojęcie „ostatniego istotnego przetworzenia”.

10

3.2.1.

Ustalenie pochodzenia produktów, które są uwzględnione w załączniku 22-01 do UKC AD

10

3.2.2.

Ustalenie pochodzenia produktów, które nie są uwzględnione w załączniku 22-01 do UKC AD

10

4.

Zobowiązania zwycięskich oferentów

11

4.1.

Zobowiązania dotyczące podwykonawstwa w ramach realizacji zamówienia

11

4.2.

Zobowiązania dotyczące pochodzenia towarów wykorzystywanych w ramach realizacji zamówienia

12

4.3.

Zobowiązania dotyczące dostarczania odpowiednich dowodów na żądanie

12

4.4.

Zobowiązania dotyczące uiszczenia proporcjonalnej opłaty

13

5.

W jaki sposób i w jakich sytuacjach instytucje zamawiające i podmioty zamawiające powinny stosować środek IZM

13

Rozporządzenie (UE) 2022/1031 („rozporządzenie w sprawie IZM”) (1) określa procedury umożliwiające Komisji wszczynanie postępowań wyjaśniających w sprawie zarzutów dotyczących środków lub praktyk państw trzecich przeciwko unijnym wykonawcom, towarom i usługom, a także podejmowanie konsultacji z danymi państwami trzecimi. Rozporządzenie to przewiduje również możliwość nałożenia przez Komisję – w odniesieniu do takich środków lub praktyk państw trzecich – środków IZM w celu ograniczenia dostępu wykonawców, towarów lub usług z państw trzecich do unijnych postępowań o udzielenie zamówienia publicznego.

Art. 12 rozporządzenia w sprawie IZM stanowi, że w terminie sześciu miesięcy od dnia 29 sierpnia 2022 r. Komisja powinna wydać wytyczne, aby ułatwić stosowanie tego rozporządzenia przez instytucje zamawiające i podmioty zamawiające oraz wykonawców.

W motywie 34 tego rozporządzenia określono, że wytyczne te powinny zawierać informacje, w szczególności na temat pojęć pochodzenia osób fizycznych i prawnych, pochodzenia towarów i usług, dodatkowego zobowiązania i stosowania tych przepisów w ramach tego rozporządzenia. Wytyczne te powinny także uwzględnić specyficzne potrzeby MŚP w zakresie informacji przy stosowaniu przez nie tego rozporządzenia, aby zapobiec ich nadmiernemu obciążeniu.

1.   Ustalenie pochodzenia wykonawcy

Do celów stosowania rozporządzenia w sprawie IZM należy ustalić miejsce pochodzenia wykonawcy w następujący sposób:

w przypadku gdy wykonawca jest osobą fizyczną, za jego miejsce pochodzenia uznaje się państwo, którego osoba ta jest obywatelem lub w którym osoba ta posiada miejsce stałego pobytu.

W przypadku gdy wykonawca jest osobą prawną, za jego miejsce pochodzenia uznaje się państwo, w którym ta osoba prawna została utworzona lub w inny sposób zorganizowana, pod warunkiem że ta osoba prawna prowadzi istotną działalność gospodarczą na tym terytorium.

Kryterium istotnej działalności gospodarczej służy uniknięciu ewentualnego obchodzenia środków IZM przyjętych na podstawie omawianego rozporządzenia poprzez otwieranie przez osoby fizyczne lub prawne pochodzące z państwa objętego środkiem IZM przedsiębiorstw fasadowych lub przedsiębiorstw „skrzynka pocztowa” na terytorium państwa innego niż państwo objęte środkiem IZM.

1.1.    Dowody, które można wykorzystać w celu ustalenia, czy osoba prawna prowadzi „istotną działalność gospodarczą” w danym państwie

Osoba prawna prowadzi „istotną działalność gospodarczą” w danym państwie, jeżeli prowadzi na terytorium tego państwa działalność gospodarczą, która nie jest fikcyjną strukturą utworzoną głównie do celów podatkowych lub w celu obejścia środka IZM.

Wykonawca, aby wykazać, że prowadzi „istotną działalność gospodarczą” w danym państwie, może powołać się m.in. na następujące elementy:

—	rodzaj działalności gospodarczej (np. zakład produkcyjny, biuro przedstawicielstwa, ośrodek badawczo-rozwojowy itp.);

—	wielkość/intensywność/odsetek działalności gospodarczej w tym państwie;

—	inwestycję kapitałową w tym państwie;

—	liczbę pracowników w tym państwie;

—	informacje na temat konsumentów/klientów w tym państwie;

—	okres istnienia przedsiębiorstwa w tym państwie;

—	adres służbowy lub korespondencyjny w tym państwie;

—	płacenie podatków w tym państwie.

Elementy te, których powyższy wykaz jest niewyczerpujący, należy oceniać jako całość indywidualnie dla każdego przypadku. Do celów tej oceny można uwzględnić inne elementy w zależności od okoliczności danego przypadku.

1.2.    Dowody w postaci dokumentów, które można wykorzystać do ustalenia „istotnej działalności gospodarczej”

Dowody w postaci dokumentów, które mogą być wymagane od wykonawców, w tym MŚP, do rozważenia w przypadku wątpliwości co do prowadzenia przez nich „istotnej działalności gospodarczej” na terytorium państwa, w którym zostali oni utworzeni lub w inny sposób zorganizowani, są na przykład następujące:

—	rejestry handlowe (sprzedaż i inne operacje) – faktury, paragony, umowy handlowe, akredytywy, dokumenty przewozowe, biznesplany, korespondencja z dostawcami/wierzycielami i nabywcami oraz ich wykaz, rejestry zakupionych zapasów i sprzedanych towarów, sprawozdanie z wizyty w przedsiębiorstwie itp.;

—	informacje finansowe – zbadane sprawozdanie finansowe, sprawozdanie finansowe, wyciąg bankowy, deklaracja podatkowa i wycena wydane przez właściwe organy itp.; oraz

—	informacje o pracownikach – rejestry składek na ubezpieczenie zdrowotne lub programy emerytalne/rentowe, umowy o pracę itp.

Powyższy wykaz przykładów dokumentów jest niewyczerpujący. Instytucje zamawiające i podmioty zamawiające mogą wymagać wszelkiego rodzaju dowodów w postaci dokumentów, które uznają za stosowne na potrzeby ustalenia państwa, w którym wykonawca prowadzi istotną działalność gospodarczą.

2.   Ustalenie pochodzenia usług

Do celów rozporządzenia w sprawie IZM pochodzenie usługi ustala się na podstawie pochodzenia wykonawcy, który świadczy tę usługę. W związku z tym wytyczne właściwe do ustalenia pochodzenia wykonawcy są również właściwe do ustalenia pochodzenia usług.

3.   Ustalenie pochodzenia towarów

Do celów rozporządzenia w sprawie IZM pochodzenie towarów dostarczanych w ramach realizacji zamówienia publicznego należy ustalać na podstawie niepreferencyjnych reguł pochodzenia, które zostały ustanowione w unijnym kodeksie celnym („UKC”) (2) i doprecyzowane w odpowiednich przepisach rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 („UKC AD”) (3).

Co do zasady niepreferencyjne reguły pochodzenia są wykorzystywane do ustalenia kraju pochodzenia towarów na potrzeby zastosowania zasady największego uprzywilejowania (tj. unijnego standardowego traktowania taryfowego), ale również do wprowadzenia szeregu środków z zakresu polityki handlowej, takich jak cła antydumpingowe i wyrównawcze, embarga handlowe, środki ochronne oraz ograniczenia ilościowe lub kontyngenty taryfowe. Są one wykorzystywane również do celów statystyk dotyczących handlu, przetargów publicznych i oznaczania pochodzenia. Unia stosuje własny zbiór przepisów dotyczących niepreferencyjnych reguł pochodzenia, które mogą różnić się od przepisów stosowanych przez inne państwa trzecie.

Niepreferencyjne pochodzenie może różnić się od pochodzenia preferencyjnego ustalanego w kontekście uzgodnienia preferencyjnego dotyczącego towarów, takiego jak unijny ogólny system preferencji taryfowych lub umowa o wolnym handlu, które przewiduje preferencyjne traktowanie taryfowe. Należy pamiętać, że nawet jeżeli towary wykorzystywane w ramach realizacji zamówienia uzyskały preferencje taryfowe przy przywozie do Unii, a pochodzenie takich towarów zostało ustalone na podstawie preferencyjnych reguł pochodzenia mających zastosowanie w handlu z państwem wywozu, pochodzenie tych towarów w kontekście stosowania środków IZM należy jednak zgłosić instytucji zamawiającej lub podmiotowi zamawiającemu na podstawie niepreferencyjnych reguł pochodzenia. W tym kontekście należy zauważyć, że krajem pochodzenia niekoniecznie jest państwo, z którego towary zostały wysłane lub dostarczone.

Przede wszystkim istotna jest znajomość prawidłowej klasyfikacji towaru końcowego w systemie zharmonizowanym (4) („HS”), ponieważ do każdego towaru przypisana jest konkretna reguła pochodzenia oparta na jego klasyfikacji w HS.

Do ustalenia niepreferencyjnego pochodzenia towarów stosuje się dwa podstawowe pojęcia, a mianowicie pojęcie produktów „całkowicie uzyskanych” oraz pojęcie produktów, które zostały poddane „ostatniemu istotnemu przetworzeniu”.

3.1.    Pochodzenie towarów na podstawie pojęcia towarów całkowicie uzyskanych w danym kraju

Zgodnie z art. 60 ust. 1 UKC „[t]owar całkowicie uzyskany w danym kraju lub na danym terytorium uznawany jest za pochodzący z tego kraju lub terytorium”.

W art. 31 UKC AD znajduje się wyczerpujący wykaz towarów, które uznaje się za całkowicie uzyskane w danym państwie lub na danym terytorium. Wykaz ten odnosi się głównie do produktów uzyskanych w stanie naturalnym oraz produktów pochodzących z produktów całkowicie uzyskanych. W związku z tym, również do celów rozporządzenia w sprawie IZM, produkty te można uznać za całkowicie uzyskane w danym kraju i na danym terytorium.

3.2.    Pochodzenie towarów, które obejmuje więcej niż jedno państwo oraz pojęcie „ostatniego istotnego przetworzenia”.

Zgodnie z art. 60 ust. 2 UKC „[t]owar, w produkcję którego zaangażowane są więcej niż jeden kraj lub więcej niż jedno terytorium, uznaje się za pochodzący z kraju lub terytorium, w którym towar ten został poddany ostatniemu istotnemu, ekonomicznie uzasadnionemu przetwarzaniu lub obróbce, w przedsiębiorstwie przystosowanym do tego celu, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania”.

Pojęcie „ostatniego istotnego przetworzenia” oznacza, że ostatnie istotne przetworzenie lub obróbka powinny spowodować wytworzenie nowego produktu lub stanowić istotny etap wytwarzania.

W praktyce, aby ustalić, gdzie nastąpiło ostatnie istotne przetworzenie, konieczne jest uzyskanie przez wykonawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie zamówienia informacji o wszystkich wykorzystanych materiałach. W szczególności należy zidentyfikować materiały niepochodzące wykorzystane w ostatnim państwie produkcji. Materiały niepochodzące muszą być bowiem poddane istotnemu przetworzeniu lub istotnej obróbce w ostatnim państwie, aby można było przypisać pochodzenie odpowiednich towarów do tego państwa produkcji produktu końcowego.

Co do zasady towar nowo wyprodukowany w jednym państwie powinien mieć wyróżniające go cechy i funkcje, które powinny różnić się od materiałów wykorzystanych do jego produkcji, aby uzyskać pochodzenie tego samego państwa produkcji.

Kryterium „ostatniego istotnego przetworzenia” należy poddawać kontroli na dwa różne sposoby, w zależności od tego, czy dany produkt jest uwzględniony w załączniku 22-01 do UKC AD (zob. pkt 3.2.1) czy też nie (zob. pkt 3.2.2) (5).

3.2.1.   Ustalenie pochodzenia produktów, które są uwzględnione w załączniku 22-01 do UKC AD

Reguły określone w załączniku 22-01 (w tym w uwagach wprowadzających) mają zastosowanie wyłącznie do towarów wyraźnie wymienionych na poziomie minimum czterech cyfr HS w tym załączniku.

Towary wymienione w tym załączniku uznaje się za towary, które zostały poddane ostatniemu istotnemu przetwarzaniu lub obróbce, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania w państwie lub na terytorium, gdzie podstawowe lub rezydualne reguły określone w tym załączniku są spełnione, lub które są określone przez te reguły. Na przykład towary wymienione w załączniku 22-01 do UKC AD obejmują niektóre produkty rolne (np. mięso, kawę, zmielone zboża), niektóre produkty chemiczne, wyroby włókiennicze, odzież, obuwie, a także niektóre wyroby z żelaza i stali, narzędzia metalowe, maszyny i urządzenia, w tym maszyny i urządzenia elektryczne. Wykaz ten jest w rzeczywistości dosyć ograniczony i nie obejmuje całego zakresu produktów, które są sklasyfikowane w unijnej Nomenklaturze scalonej.

Reguły mające zastosowanie do produktów uwzględnionych w załączniku 22-01 są wymienione i wyróżnione w tabeli „wykaz reguł” (6). Jeżeli ostatniego państwa produkcji nie można ustalić na podstawie szczegółowo wymienionych reguł podstawowych, należy je ustalić poprzez zastosowanie „reguł rezydualnych” przedstawionych na początku każdego działu.

3.2.2.   Ustalenie pochodzenia produktów, które nie są uwzględnione w załączniku 22-01 do UKC AD

Jeżeli chodzi o towary niewymienione w załączniku 22-01 do UKC AD, pochodzenie ustala się indywidualnie dla każdego przypadku, oceniając każdy proces lub każdą operację w odniesieniu do pojęcia ostatniego istotnego przetworzenia lub ostatniej istotnej obróbki określonych w art. 60 ust. 2 UKC.

Dążąc do zwiększenia zharmonizowanej interpretacji podstawowej zasady „ostatniego istotnego przetworzenia” odnośnie do towarów niewymienionych w załączniku 22-01 do UKC AD, opracowano szczegółowe, niewiążące prawnie wytyczne dotyczące tych produktów. Wytyczne dotyczące tych produktów są również wymienione (ale nie wyróżnione) w tabeli „wykaz reguł”, o której mowa powyżej.

Jeżeli reguła wymieniona w wykazie nie została spełniona w ostatnim państwie produkcji, kraj pochodzenia ustala się poprzez zastosowanie „reguł rezydualnych” przedstawionych na początku każdego działu.

Instytucje zamawiające i podmioty zamawiające, a także wykonawcy, w tym MŚP, powinni przestrzegać odpowiednich reguł i uwzględniać wytyczne dotyczące niepreferencyjnego pochodzenia (zob. „Guidance on non-preferential rules of origin” [„Wytyczne dotyczące stosowania niepreferencyjnych reguł pochodzenia”]) (7).

W przypadku wątpliwości co do pochodzenia towarów lub w celu zapewnienia pewności prawa wykonawcy, a w szczególności MŚP, którym może brakować niezbędnej wiedzy specjalistycznej, mogą zwrócić się o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu. Informacji udzielają: https://trade.ec.europa.eu/access-to-markets/pl/content/wiazaca-informacja-o-pochodzeniu-1

4.   Zobowiązania zwycięskich oferentów

W art. 8 rozporządzenia w sprawie IZM nałożono szereg zobowiązań na zwycięskich oferentów w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego, które są objęte środkiem IZM, a także w przypadku zamówień udzielanych na podstawie umowy ramowej (tzw. „na żądanie”), które były objęte środkiem IZM, dotyczących: i) podwykonawstwa; ii) pochodzenia towarów wykorzystywanych w ramach realizacji zamówienia; iii) dostarczania na żądanie odpowiednich dowodów w odniesieniu do podwykonawstwa i pochodzenia towarów; oraz iv) uiszczenia proporcjonalnej opłaty w razie nieprzestrzegania zobowiązań w zakresie podwykonawstwa i pochodzenia.

Instytucje zamawiające i podmioty zamawiające muszą zamieszczać w dokumentach dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, do których stosuje się środek IZM, odniesienie do wspomnianych zobowiązań, tak aby wykonawcy uczestniczący w odpowiednich postępowaniach, w szczególności MŚP, byli w pełni świadomi obowiązujących wymogów na wypadek udzielenia im zamówienia.

4.1.    Zobowiązania dotyczące podwykonawstwa w ramach realizacji zamówienia

Podwykonawstwo oznacza organizację wykonania części zamówienia przez stronę trzecią i nie obejmuje zwykłej dostawy towarów lub części niezbędnych do świadczenia usługi.

Wykonawcy, którym udzielono zamówienia na świadczenie usług (w tym na roboty budowlane), są zobowiązani do niezlecania w ramach podwykonawstwa więcej niż 50 % całkowitej wartości zamówienia wykonawcom pochodzącym z państwa trzeciego objętego środkiem IZM.

W przypadku zamówień publicznych na roboty budowlane samo wykorzystanie materiałów, towarów i komponentów, które mają być włączone do stałych robót w ramach zamówienia na roboty budowlane lub stanowić ich część, nie oznacza podwykonawstwa i jako takiego nie należy go uwzględniać w obliczaniu wymaganego progu wynoszącego 50 %. Na przykład, jeżeli udzielone zamówienie dotyczy budowy mostu, kosztów wykorzystanych materiałów (takich jak stal, beton, kamień, asfalt itp.) nie należy uwzględniać przy obliczaniu wartości zamówienia do celów progu wynoszącego 50 %.

Ponadto towary zakupione przez wykonawcę do wykorzystania w trakcie realizacji zamówienia (takie jak maszyny wykorzystywane przez wykonawcę dokonującego dostawy do testowania i instalowania dostarczanych towarów, sprzęt wykorzystywany przez wykonawcę robót budowlanych do budowy drogi, komputery wykorzystywane przez wykonawcę usług do sporządzenia opracowania) nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu wartości zamówienia do celów progu wynoszącego 50 %.

4.2.    Zobowiązania dotyczące pochodzenia towarów wykorzystywanych w ramach realizacji zamówienia

W przypadku zamówień, których przedmiot obejmuje dostawę towarów, wykonawcy, którym udzielono zamówienia, są zobowiązani do zapewnienia, aby towary dostarczone lub usługi świadczone w ramach realizacji zamówienia i pochodzące z państwa trzeciego objętego środkiem IZM odpowiadały nie więcej niż 50 % całkowitej wartości zamówienia.

W związku z tym ponad 50 % towarów wykorzystywanych w ramach realizacji zamówień na dostawy towarów musi pochodzić z Unii lub z państwa trzeciego, które nie jest objęte środkiem IZM.

W zakres tego progu wchodzą wszystkie towary, które mają być dostarczone w ramach zamówienia na dostawy. Towary oznaczają towary, o których mowa w przedmiocie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz w specyfikacji danego zamówienia, ale nie obejmują żadnych nakładów, materiałów ani składników włączonych do dostarczanych towarów. Materiały, towary i komponenty, które mają być włączone do zamówionych towarów lub stanowić ich część, nie są zatem objęte tym progiem. Na przykład, jeżeli zamówienie dotyczy dostawy urządzeń elektronicznych, półprzewodniki wykorzystane do produkcji takich urządzeń nie będą wliczane do progu 50 % wartości, ale ponad 50 % takich zamówionych urządzeń elektronicznych musi pochodzić z państwa, które nie jest objęte środkiem IZM.

Instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający może zażądać informacji na temat pochodzenia wykorzystanych towarów w dowolnym momencie realizacji zamówienia.

W przypadku takiego żądania zwycięski oferent, któremu udzielono zamówienia, musi wyraźnie oświadczyć, że towary dostarczone w ramach realizacji zamówienia spełniają wymogi dotyczące progu odnoszące się do pochodzenia dostarczonych towarów. W tym celu wykonawca powinien dostarczyć instytucji zamawiającej oświadczenie, które może być sformułowane w następujący sposób: „Niniejszym zaświadczam, że nie więcej niż 50 % towarów dostarczonych w ramach realizacji zamówienia XXX pochodzi z państwa [X] objętego środkiem IZM [XYZ] z dnia [data: xx.yy.zz]”.

Komisja zaleca, aby w ramach procedur oceny ryzyka i kontroli dotyczących wykonania art. 8 rozporządzenia w sprawie IZM instytucje zamawiające i podmioty zamawiające zachęcały zwycięskiego oferenta do złożenia dobrowolnego oświadczenia poprzez wskazanie odsetka towarów lub usług pochodzących z państw objętych środkami IZM w całkowitej wartości zamówienia.

To dobrowolne oświadczenie powinno co do zasady być złożone przed dokonaniem ostatecznej płatności za zamówienie i może opierać się na istniejących systemach kontroli łańcucha dostaw i identyfikowalności, którymi przedsiębiorstwo dysponuje w ramach normalnej działalności gospodarczej. Jeżeli oświadczenia takie zostały złożone, ryzyko obejścia środków można uznać za niższe niż w przypadku braku takich informacji.

4.3.    Zobowiązania dotyczące dostarczania odpowiednich dowodów na żądanie

Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia, na żądanie instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego, odpowiednich dowodów potwierdzających zachowanie progu odnoszącego się do pochodzenia towarów. W tym względzie wystarczające jest dostarczenie dowodów potwierdzających, że ponad 50 % całkowitej wartości zamówienia pochodzi z Unii lub z innych państw trzecich nieobjętych środkiem IZM.

W praktyce w przypadku zamówienia na dostawę towarów mogą wystąpić dwie sytuacje:

a)	wykonawca może zakupić końcowe towary, które zostały wykorzystane w ramach realizacji zamówienia, w Unii (lub w państwie trzecim) lub w państwie objętym środkiem IZM, lub

b)	wykonawca mógł wyprodukować te towary przy użyciu komponentów lub składników pochodzących z Unii (lub państwa trzeciego) lub z państwa objętego środkiem IZM.

Niepreferencyjne reguły pochodzenia omówione powyżej mają takie samo zastosowanie w obu przypadkach.

W pierwszym przypadku, jeżeli przywożone towary końcowe pochodzą z państwa objętego środkiem IZM, ich udział w całkowitej wartości zamówienia nie może przekraczać 50 % wartości zamówienia. Oznacza to, że ponad 50 % towarów dostarczonych na podstawie zamówienia powinno pochodzić z Unii lub z państw trzecich (innych niż państwa objęte środkiem IZM). Wykonawca może udowodnić zgodność z tym progiem, przedstawiając stosowne faktury lub dołączając oświadczenia od dostawców zewnętrznych. Jeżeli na fakturach użyto waluty obcej, ich wartość przelicza się na EUR według kursu EUR obowiązującego w chwili zakupu.

W drugim przypadku wykonawca musi wykazać, że większość (ponad 50 %) towarów wyprodukowanych i dostarczonych na podstawie zamówienia uzyskała pochodzenie Unii lub państwa trzeciego (innego niż państwo objęte środkiem IZM). Mimo że można stosować komponenty pochodzące z państwa objętego środkiem IZM, muszą one zostać poddane istotnemu przetworzeniu w procesie produkcji, tak aby produkt końcowy uzyskał pochodzenie Unii lub państwa trzeciego (innego niż państwo objęte środkiem IZM) zgodnie z niepreferencyjnymi regułami pochodzenia omówionymi powyżej.

Wykonawca powinien przedstawić wszelkie informacje, zaświadczenia, dokumenty potwierdzające lub oświadczenia wykazujące zgodność z progiem odnoszącym się do pochodzenia. Na dowód taki składają się dokumenty, z których wynika, że ponad 50 % towarów pochodzi z Unii lub z państwa trzeciego nieobjętego środkiem IZM. Może on również zawierać opis procesów produkcji, w tym próbki, opisy lub zdjęcia, umożliwiające ustalenie pochodzenia dostarczonych towarów. Dowód może stanowić również oświadczenie lub inna forma dowodu od dostawcy towarów w Unii, jeżeli wykonawca dokonał zakupu towarów na rynku unijnym.

Odpowiednimi dokumentami mogą być także deklaracje lub świadectwa pochodzenia. Takie dokumenty mogą być wydane przez właściwy organ deklarowanego kraju pochodzenia towarów (na przykład izbę handlową). Takie deklaracje lub świadectwa pochodzenia nie dostarczają jednak informacji na temat dokładności deklarowanego pochodzenia, ponieważ państwa trzecie mogą mieć różne reguły dotyczące ustalania pochodzenia towarów. Tego rodzaju świadectwo zawiera jedynie wskazanie miejsca produkcji lub źródła towarów. W związku z tym deklaracji/świadectw pochodzenia nie należy traktować jako dowodu prawnego, lecz jako element przydatny do ustalenia pochodzenia, który w razie wątpliwości może ułatwić przeprowadzenie dalszych kontroli.

4.4.    Zobowiązania dotyczące uiszczenia proporcjonalnej opłaty

Jeżeli instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający ustalą, że wykonawca nie wypełnił zobowiązań na podstawie art. 8 ust. 1 lit. a)–b) lub jeżeli mają uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności dowodów przedłożonych przez wykonawcę na podstawie art. 8 ust. 1 lit. c), mogą nałożyć proporcjonalną opłatę w wysokości od 10 % do 30 % wartości zamówienia (zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. d)). Rzeczywista kwota tej opłaty będzie musiała być ustalona indywidualnie dla każdego przypadku i może zależeć m.in. od odsetka towarów lub usług, w odniesieniu do których istnieją uzasadnione wątpliwości.

5.   W jaki sposób i w jakich sytuacjach instytucje zamawiające i podmioty zamawiające powinny stosować środek IZM

Art. 6 ust. 4 rozporządzenia w sprawie IZM stanowi, że środek IZM stosuje się wyłącznie do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, których wartość szacunkowa przekracza próg ustalony przez Komisję w świetle wyników postępowania wyjaśniającego i konsultacji oraz z uwzględnieniem kryteriów określonych w ust. 3 (8). Ta wartość szacunkowa powinna wynosić co najmniej 15 000 000 EUR bez VAT w przypadku robót budowlanych i koncesji oraz co najmniej 5 000 000 EUR bez VAT w przypadku towarów i usług.

Na potrzeby stosowania progów określonych we wspomnianym rozporządzeniu właściwe wartości szacunkowe zamówień należy obliczać odpowiednio zgodnie z art. 8 dyrektywy 2014/23/UE, art. 5 dyrektywy 2014/24/UE i art. 16 dyrektywy 2014/25/UE.

Środek IZM stosuje się wyłącznie do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, które są objęte danym środkiem i zostały wszczęte między wejściem w życie tego środka IZM a jego wygaśnięciem, wycofaniem lub zawieszeniem.

W przypadku umów ramowych środki IZM będą stosowane tylko raz przy zawieraniu umowy ramowej dotyczącej udzielenia zamówienia. Środki IZM nie mają zastosowania do zamówień na podstawie umowy ramowej (na tzw. etapie „na żądanie”).

Art. 13 ust. 2 rozporządzenia w sprawie IZM stanowi, że instytucje zamawiające i podmioty zamawiające składają Komisji za pośrednictwem Tenders electronic daily sprawozdania ze stosowania środków IZM, jako część informacji o udzielonych zamówieniach. Sprawozdanie takie będzie zawierać, w odniesieniu do każdej odpowiedniej procedury, informacje na temat stosowania środków IZM, liczby ofert otrzymanych z państw trzecich objętych odpowiednim środkiem IZM, liczby ofert, w odniesieniu do których zastosowano wykluczenie oferty lub korektę punktacji, oraz zastosowania szczególnych wyjątków od środka IZM.

W TED będą specjalne pola, które instytucje zamawiające będą musiały wypełnić.

Środek IZM w postaci korekty punktacji należy stosować na etapie oceny kryteriów udzielenia zamówienia (dokładniej w momencie obliczania wyniku końcowego).

Środek IZM w postaci wykluczenia należy stosować na etapie oceny kryteriów kwalifikacji.

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1031 z dnia 23 czerwca 2022 r. w sprawie dostępu wykonawców, towarów i usług z państw trzecich do unijnych rynków zamówień publicznych i koncesji oraz procedur wspierających negocjacje dotyczące dostępu unijnych wykonawców, towarów i usług do rynków zamówień publicznych i koncesji państw trzecich (Instrument Zamówień Międzynarodowych – IZM) (Dz.U. L 173 z 30.6.2022, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(3)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(4)  https://trade.ec.europa.eu/access-to-markets/pl/content/system-zharmonizowany-0

(5)  Zob. również „Guidance on non-preferential rules of origin” [„Wytyczne dotyczące stosowania niepreferencyjnych reguł pochodzenia”]: https://taxation-customs.ec.europa.eu/system/files/2022-03/Guidance%20on%20non-preferential%20rules%20of%20origin.pdf

(6)  https://taxation-customs.ec.europa.eu/table-list-rules-conferring-non-preferential-origin-products-following-classification-cn_en

(7)  https://taxation-customs.ec.europa.eu/system/files/2022-03/Guidance%20on%20non-preferential%20rules%20of%20origin.pdf

(8)  W szczególności: a) proporcjonalności środka IZM wobec środka lub praktyki państwa trzeciego; b) dostępności alternatywnych źródeł dostaw danych towarów i usług, w celu uniknięcia lub zminimalizowania znaczącego wpływu na instytucje zamawiające i podmioty zamawiające.

DECYZJA RADY

z dnia 14 lutego 2023 r.

w sprawie mianowania jednego zastępcy członka z Włoch do Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników

(2023/C 64/05)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii (1), w szczególności jego art. 23 i 24,

uwzględniając listy kandydatów przedstawione Radzie przez rządy państw członkowskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W drodze decyzji z dnia 20 września 2022 r. (2) oraz z dnia 25 października 2022 r. (3) Rada mianowała członków oraz zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników na okres od dnia 25 września 2022 r. do dnia 24 września 2024 r.

(2)	Rząd Włoch przedstawił jedną kandydaturę na nieobsadzone stanowisko,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

---

(1)  Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 1.

(2)  Decyzja Rady z dnia 20 września 2022 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników (Dz.U. C 393 z 13.10.2022, s. 5).

(3)  Decyzja Rady z dnia 25 października 2022 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków z Danii, Niemiec, Grecji, Chorwacji, Włoch, Cypru, Luksemburga, Malty i Portugalii do Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników (Dz.U. C 481 z 19.12.2022, s. 1).

Konkluzje Rady

w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych

(2023/C 64/06)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

---

(1)  EUCO 18/22, EUCO 1/22, 21/22, 31/22, 34/22, a także ST 9873/22.

Ogłoszenie skierowane do osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi przewidzianymi w decyzji Rady 2013/184/WPZiB, zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2023/380, i w rozporządzeniu (UE) nr 401/2013, wykonywanym rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/378, dotyczących środków ograniczających w związku z sytuacją w Mjanmie/Birmie

(2023/C 64/07)

Poniższe informacje skierowane są do osób, podmiotów i organów figurujących w załączniku do decyzji Rady 2013/184/WPZiB (1), zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2023/380 (2), oraz w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 401/2013 (3), wykonywanego rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/378 (4), dotyczących środków ograniczających w związku z sytuacją w Mjanmie/Birmie.

Rada Unii Europejskiej zdecydowała, że osoby, podmioty i organy figurujące we wspomnianych wyżej załącznikach powinny znaleźć się w wykazie osób, podmiotów i organów, do których stosuje się środki ograniczające przewidziane w decyzji 2013/184/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 401/2013, dotyczących środków ograniczających w związku z sytuacją w Mjanmie/Birmie. Powody umieszczenia zainteresowanych osób, podmiotów i organów w wykazie podano przy odnośnych wpisach w tych załącznikach.

Zwraca się uwagę zainteresowanych osób, podmiotów i organów na to, że mogą złożyć wniosek do właściwych organów w odpowiednim państwie członkowskim lub w odpowiednich państwach członkowskich, które to organy wskazano na stronach internetowych wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 401/2013 dotyczącego środków ograniczających w związku z sytuacją w Mjanmie/Birmie, po to by otrzymać zezwolenie na użycie zamrożonych środków finansowych w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb lub dokonania określonych płatności (por. art. 4b rozporządzenia).

Zainteresowane osoby, podmioty i organy mogą wystąpić do Rady o ponowne rozpatrzenie decyzji o umieszczeniu ich w wyżej wspomnianych wykazach; wniosek w tej sprawie wraz z dokumentami uzupełniającymi należy złożyć do 14 marca 2023 r. na następujący adres:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1.

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Wszelkie przedłożone uwagi zostaną uwzględnione do celów okresowego przeglądu przeprowadzanego przez Radę zgodnie z art. 12 decyzji 2013/184/WPZiB i z art. 4i ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 401/2013.

Zwraca się także uwagę zainteresowanych osób, podmiotów i organów na to, że mogą one zaskarżyć decyzję Rady do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z warunkami określonymi w art. 275 akapit drugi oraz w art. 263 akapit czwarty i szósty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 111 z 23.4.2013, s. 75.

(2)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 27.

(3)  Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 1.

(4)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 1.

Ogłoszenie skierowane do podmiotów danych, które to podmioty zostały objęte środkami ograniczającymi przewidzianymi w decyzji Rady 2013/184/WPZiB i w rozporządzeniu Rady (UE) nr 401/2013, dotyczących środków ograniczających w związku z sytuacją w Mjanmie/Birmie

(2023/C 64/08)

Uwagę podmiotów danych zwraca się na następujące informacje zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725 Parlamentu Europejskiego i Rady (1).

Podstawą prawną przedmiotowej operacji przetwarzania jest decyzja Rady 2013/184/WPZiB (2), zmieniona decyzją Rady (WPZiB) 2023/380 (3), i rozporządzenie Rady (UE) nr 401/2013 (4), wykonywane rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/378 (5).

Administratorem przedmiotowej operacji przetwarzania jest Rada Unii Europejskiej reprezentowana przez dyrektora generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Stosunków Zewnętrznych (RELEX) Sekretariatu Generalnego Rady, a działem odpowiedzialnym za operację przetwarzania danych jest RELEX.1, którego dane kontaktowe są następujące:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1.

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Dane kontaktowe inspektora ochrony danych w Radzie są następujące:

Data Protection Officer

data.protection@consilium.europa.eu

Celem operacji przetwarzania jest ustanowienie i aktualizacja wykazu osób objętych środkami ograniczającymi zgodnie z decyzją 2013/184/WPZiB, zmienioną decyzją (WPZiB) 2023/380, i z rozporządzeniem (UE) nr 401/2013, wykonywanym rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/378.

Podmioty danych są osobami fizycznymi, które spełniają kryteria umieszczenia w wykazie, określone w decyzji 2013/184/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 401/2013.

Gromadzone dane osobowe obejmują: dane niezbędne do prawidłowej identyfikacji danej osoby, uzasadnienie oraz wszelkie inne dane dotyczące przyczyn umieszczenia danej osoby w wykazie.

Podstawę prawną postępowania z danymi osobowymi stanowią decyzje Rady przyjęte zgodnie z art. 29 TUE i rozporządzenia Rady przyjęte zgodnie z art. 215 TFUE, określające osoby fizyczne (podmioty danych) i pozwalające zamrozić aktywa i wprowadzić ograniczenia podróży.

Przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) i do wypełnienia obowiązków prawnych określonych w wyżej wymienionych aktach prawnych i ciążących na administratorze zgodnie z art. 5 ust. 1 lit.b) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Przetwarzanie jest niezbędne ze względów związanych z ważnym interesem publicznym zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Rada może uzyskiwać dane osobowe podmiotów danych od państw członkowskich lub Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Odbiorcami danych osobowych są państwa członkowskie, Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych.

Wszystkie dane osobowe przetwarzane przez Radę w związku z autonomicznymi sankcjami Unii będą zatrzymywane przez pięć lat od momentu, gdy podmiot danych zostanie usunięty z wykazu osób objętych zamrożeniem aktywów lub gdy ważność danego środka wygaśnie, lub jeśli wniesiona zostanie sprawa do Trybunału Sprawiedliwości – do chwili wydania prawomocnego wyroku. Dane osobowe zawarte w dokumentach zarejestrowanych przez Radę są przechowywane przez Radę do celów archiwalnych w interesie publicznym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Może zaistnieć konieczność, by Rada dokonała wymiany danych osobowych dotyczących podmiotów danych z państwem trzecim lub organizacją międzynarodową w związku z transponowaniem przez Radę wykazów oenzetowskich lub w kontekście współpracy międzynarodowej dotyczącej unijnej polityki w zakresie środków ograniczających.

W razie braku decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony lub braku odpowiednich zabezpieczeń przekazanie danych państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej następuje pod następującymi warunkami, zgodnie z art. 50 rozporządzenia (UE) 2018/1725:

—	przekazanie jest niezbędne ze względu na ważne względy interesu publicznego;

—	przekazanie jest niezbędne do ustalenia, dochodzenia lub ochrony roszczeń.

W przetwarzaniu danych osobowych podmiotów danych nie wykorzystuje się zautomatyzowanego podejmowania decyzji.

Podmioty danych mają prawo do informacji na temat swoich danych osobowych oraz prawo dostępu do nich. Mają też prawo do sprostowania swoich danych osobowych i uzupełniania ich. W pewnych okolicznościach mogą mieć prawo usunąć swoje dane osobowe lub sprzeciwić się przetwarzaniu swoich danych osobowych, bądź wystąpić o ograniczenie ich przetwarzania.

Podmioty danych mogą skorzystać z tych praw, wysyłając wiadomość e-mail do administratora z kopią do inspektora ochrony danych, jak zaznaczono wyżej.

Do swojego wniosku podmioty danych muszą dołączyć kopię dokumentu tożsamości (dowodu osobistego lub paszportu) w celu potwierdzenia tożsamości. Dokument ten powinien zawierać numer identyfikacyjny, kraj wydania, datę ważności, imię i nazwisko osoby, jej adres i datę urodzenia. Wszelkie inne dane zawarte w kopii dokumentu tożsamości, takie jak zdjęcie lub wszelkie inne cechy osobowe, mogą zostać zaczernione.

Podmioty danych mają prawo wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 2018/1725 (edps@edps.europa.eu).

Zanim jednak to zrobią, zaleca się, by podmioty danych najpierw starały się dochodzić swoich praw, kontaktując się z administratorem danych osobowych lub z inspektorem ochrony danych w Radzie.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.

(2)  Dz.U. L 111 z 23.4.2013, s. 75.

(3)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 27.

(4)  Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 1.

(5)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 1.

Ogłoszenie skierowane do osób i, podmiotów, do których mają zastosowanie środki przewidziane w decyzji Rady 2011/235/WPZiB, wykonywanej decyzją wykonawczą Rady (WPZiB) 2023/381, i w rozporządzeniu Rady (UE) nr 359/2011, wykonywanym rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/379, dotyczących środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie

(2023/C 64/09)

Niniejszym przekazuje się następujące informacje do wiadomości osób i podmiotów wymienionych w załączniku do decyzji Rady 2011/235/WPZiB (1), wykonywanej decyzją wykonawczą Rady (WPZiB) 2023/381 (2), i w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 359/2011 (3), wykonywanego rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/379 (4), dotyczących środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie.

Rada Unii Europejskiej zdecydowała, że te osoby i podmioty powinny znaleźć się w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi przewidzianymi w decyzji 2011/235/WPZiB i rozporządzeniu (UE) nr 359/2011.

Zwraca się uwagę tych osób i podmiotów na możliwość wystąpienia do właściwych organów w odpowiednim państwie członkowskim (lub odpowiednich państwach członkowskich), które to organy wskazano na stronach internetowych wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 359/2011, o uzyskanie zezwolenia na skorzystanie z zamrożonych środków finansowych w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb lub dokonania określonych płatności (por. art. 4 rozporządzenia).

Wspomniane osoby i podmioty mogą złożyć do dnia 14 marca 2023 r. do Rady wniosek – wraz z dokumentami uzupełniającymi – o to, by decyzja o umieszczeniu ich w wyżej wspomnianym wykazie została ponownie rozważona. Wnioski takie należy przesyłać na następujący adres:

Rada Unii Europejskiej

Sekretariat Generalny

RELEX.1

Rue de la Loi 175 / Wetstraat 175

1048 Bruxelles / Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Zwraca się również uwagę tych osób i podmiotów na możliwość zaskarżenia decyzji Rady do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z warunkami określonymi w art. 275 akapit drugi oraz w art. 263 akapity czwarty i szósty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 51.

(2)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 36.

(3)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 1.

(4)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 13.

Ogłoszenie skierowane do osób, których dotyczą dane, do których to osób mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane w decyzji Rady 2011/235/WPZiB i w rozporządzeniu Rady (UE) nr 359/2011 dotyczących środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie

(2023/C 64/10)

Zgodnie z art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2018/1725 (1) uwagę osób, których dotyczą dane, zwraca się na przedstawione poniżej informacje.

Podstawą prawną przedmiotowej operacji przetwarzania jest i Rady decyzja 2011/235/WPZiB (2), wykonywana decyzją wykonawczą Rady (WPZiB) 2023/381 (3), i rozporządzenie (UE) nr 359/2011 (4), wykonywane rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/379 (5).

Administratorem na potrzeby przedmiotowej operacji przetwarzania jest Rada Unii Europejskiej, reprezentowana przez dyrektora generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Stosunków Zewnętrznych (RELEX) Sekretariatu Generalnego Rady, a działem, któremu powierzono operację przetwarzania danych, jest RELEX.1, którego dane kontaktowe są następujące:

Council of the European Union General Secretariat

RELEX.1

Rue de la Loi 175 / Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Dane kontaktowe inspektora ochrony danych są następujące:

Data Protection Officer data.protection@consilium.europa.eu

Celem operacji przetwarzania jest ustanowienie i aktualizacja wykazu osób objętych środkami ograniczającymi zgodnie z decyzją 2011/235/WPZiB, wykonywaną decyzją wykonawczą (WPZiB) 2023/381, i z rozporządzeniem (UE) nr 359/2011, wykonywanym rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/379.

Osoby, których dotyczą dane, są osobami fizycznymi, które spełniają kryteria umieszczenia w wykazie, określone w decyzji 2011/235/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011.

Gromadzone dane osobowe obejmują: dane niezbędne do prawidłowej identyfikacji danej osoby, uzasadnienie oraz wszelkie inne dane dotyczące powodów umieszczenia.

Podstawy prawne przetwarzania danych osobowych to decyzje Rady przyjęte na mocy art. 29 TUE i rozporządzenia Rady przyjęte na mocy art. 215 TFUE dotyczące umieszczania osób fizycznych (podmiotów danych) w wykazach i nakładające zamrożenie aktywów i ograniczenia dotyczące podróży.

Przetwarzanie jest konieczne do wykonywania zadania realizowanego w interesie publicznym zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) i do zapewnienia zgodności z określonymi w wyżej wymienionych aktach prawnych zobowiązaniami prawnymi, którym podlega administrator zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Przetwarzanie jest konieczne z uwagi na istotny interes publiczny zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Rada może otrzymać dane osobowe osób, których dotyczą dane, od państw członkowskich lub Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Odbiorcami danych osobowych są państwa członkowskie, Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych.

Wszystkie dane osobowe przetwarzane przez Radę w kontekście unijnych autonomicznych środków ograniczających będą zatrzymywane przez 5 lat od momentu, gdy osoba, której dotyczą dane, zostanie usunięta z wykazu osób podlegających zamrożeniu aktywów lub gdy ważność danego środka wygaśnie lub, jeśli wszczęto postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości, do momentu wydania orzeczenia sądowego kończącego postępowanie. Dane osobowe zawarte w dokumentach zarejestrowanych przez Radę są przechowywane przez Radę do celów archiwalnych w interesie publicznym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Możliwe jest, że Rada będzie musiała wymienić dane osobowe osoby, której dane dotyczą, z państwem trzecim lub z organizacją międzynarodową w kontekście transpozycji przez Radę wykazów ONZ lub w kontekście współpracy międzynarodowej dotyczącej polityki w zakresie unijnych środków ograniczających.

W przypadku braku decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony lub odpowiednich zabezpieczeń przekazanie danych osobowych państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej odbywa się na podstawie następującego warunku lub następujących warunków, zgodnie z art. 50 rozporządzenia (UE) 2018/1725:

—	przekazanie jest niezbędne ze względu na ważne względy interesu publicznego;

—	przekazanie jest niezbędne do ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń prawnych.

W przetwarzaniu danych osobowych osoby, której dane dotyczą, nie stosuje się zautomatyzowanego podejmowania decyzji.

Osoby, których dane dotyczą, mają prawo do informacji i prawo dostępu do swoich danych osobowych. Mają też prawo do ich sprostowania i uzupełnienia. W pewnych przypadkach może im przysługiwać prawo do ich usunięcia oraz prawo do sprzeciwu wobec ich przetwarzania lub do wystąpienia o ograniczenie ich przetwarzania.

Osoby, których dane dotyczą, mogą skorzystać z tych praw, wysyłając e- mail do administratora z kopią do inspektora ochrony danych, jak wskazano powyżej.

Do wniosku osoby te muszą dołączyć kopię dokumentu tożsamości, by potwierdzić swoją tożsamość (dowód tożsamości lub paszport). Dokument ten powinien zawierać numer identyfikacyjny, nazwę państwa wydającego, okres ważności, imię i nazwisko, adres i datę urodzenia. Wszelkie inne dane widniejące w kopii dokumentu tożsamości, np. zdjęcie czy pozostałe informacje personalizacyjne, mogą być zaczernione.

Osoby, których dane dotyczą, mają prawo wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 (edps@edps.europa.eu).

Zaleca się, by osoby te najpierw próbowały dochodzić swoich praw, kontaktując się z administratorem lub inspektorem ochrony danych w Radzie.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.

(2)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 51.

(3)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 36.

(4)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 1.

(5)  Dz.U. L 51 I z 20.2.2023, s. 13.

Kursy walutowe euro (1)

20 lutego 2023 r.

(2023/C 64/11)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0674
JPY	Jen	143,09
DKK	Korona duńska	7,4461
GBP	Funt szterling	0,88738
SEK	Korona szwedzka	11,0620
CHF	Frank szwajcarski	0,9861
ISK	Korona islandzka	154,70
NOK	Korona norweska	10,9683
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,693
HUF	Forint węgierski	382,83
PLN	Złoty polski	4,7435
RON	Lej rumuński	4,9180
TRY	Lir turecki	20,1379
AUD	Dolar australijski	1,5456
CAD	Dolar kanadyjski	1,4367
HKD	Dolar Hongkongu	8,3623
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7087
SGD	Dolar singapurski	1,4259
KRW	Won	1 384,38
ZAR	Rand	19,3471
CNY	Yuan renminbi	7,3191
IDR	Rupia indonezyjska	16 178,69
MYR	Ringgit malezyjski	4,7291
PHP	Peso filipińskie	58,675
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	36,708
BRL	Real	5,5162
MXN	Peso meksykańskie	19,6555
INR	Rupia indyjska	88,3060

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 21 grudnia 2022 r.

zlecająca centralnemu administratorowi dziennika transakcji Unii Europejskiej wprowadzenie zmian w tabelach krajowego rozdziału uprawnień Czech, Danii, Niemiec, Irlandii, Hiszpanii, Francji, Włoch, Łotwy, Węgier, Niderlandów, Rumunii i Szwecji do dziennika transakcji Unii Europejskiej

(2023/C 64/12)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE w odniesieniu do funkcjonowania rejestru Unii (1), w szczególności jego art. 46 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Państwa członkowskie przedłożyły Komisji wykaz instalacji znajdujących się na ich terytorium na podstawie art. 11 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE (2).

(2)

Zgodnie z art. 2 decyzji Komisji (UE) 2021/355 (3) Komisja nie zgłosiła sprzeciwu wobec wykazów instalacji objętych dyrektywą 2003/87/WE przedłożonych przez Belgię, Bułgarię, Czechy, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Chorwację, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię i Szwecję, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 1 i załącznikach do tej decyzji.

(3)

Państwa członkowskie określiły wstępne roczne ilości bezpłatnych uprawnień z podziałem na instalacje i powiadomiły o nich, wykorzystując zmienione wartości wskaźników emisyjnych określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 (4), na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 (5).

(4)	W art. 1 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2021/927 (6) stwierdzono, że nie ma potrzeby dostosowywania wstępnych rocznych ilości bezpłatnych uprawnień na podstawie art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, ponieważ zapotrzebowanie nie przekroczyło maksymalnej liczby.

(5)

Pismem z dnia 6 lipca 2022 r. Czechy zgłosiły zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Instalacja CZ-127 została zgłoszona we wstępnej tabeli krajowego rozdziału uprawnień wraz z nieprawidłowym numerem identyfikacyjnym na rachunku w rejestrze. Numer identyfikacyjny CZ-126 zastępuje się prawidłowym stałym numerem.

(6)	Pismem z dnia 2 grudnia 2022 r. Dania zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Skorygowano historyczne poziomy działalności podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple instalacji DK-265, DK-305 i DK-375.

(7)

Pismem z dnia 29 listopada 2022 r. Niemcy zgłosiły zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Zgłoszono dostosowania przepływów ciepła podlegających wymianie z siecią ciepłowniczą w instalacjach DE-43 i DE-2495, co spowodowało korektę współczynników dotyczących ciepła z instalacji nieobjętych EU ETS i przesunięcia bezpłatnych uprawnień z podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple do instalacji DE-43. W wyniku korekty dotyczącej acetylenu skorygowano historyczne poziomy działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie i podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe w instalacji DE-235. Wykryto i skorygowano błędy w obliczeniach historycznego poziomu działalności w odniesieniu do podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w instalacjach DE-892, DE-941, DE-203778, DE-203812 i DE-206021. Historyczne poziomy działalności dotyczące podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple i podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie w instalacji DE-205609 zostały skorygowane po wykryciu błędów w pomiarze gazu ziemnego. Status wytwórcy energii elektrycznej instalacji DE-4111 poprawiono na „wytwórcę energii elektrycznej”. Jeden z eksporterów ciepła nie jest już objęty EU ETS, co powoduje zmniejszenie przydziału dla instalacji DE-4170. W odniesieniu do podinstalacji wytwarzającej tlenek etylenu/glikole etylenowe w instalacji DE-202606 skorygowano błędy dotyczące zużycia energii elektrycznej i współczynnika wymiany energii elektrycznej. Skorygowano pochodzenie mierzalnego ciepła wprowadzanego do instalacji DE-1439 z instalacji objętej EU ETS na instalację nieobjętą EU ETS. W wyniku zidentyfikowania części ciepła wyprowadzanego z instalacji DE-1439 i zmiany jego statusu dotyczącego ucieczki emisji uzyskano podinstalację objętą wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple narażoną na ryzyko ucieczki emisji. Włączenie niezgłoszonego ciepła odpadowego doprowadziło do wzrostu historycznego poziomu działalności w podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple oraz do spadku historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie w instalacji DE-205540. W wyniku postępowania sądowego instalacja DE-204581 została podzielona na instalację DE-204581 i instalację DE-493. Instalacja DE-204581 nie jest objęta EU ETS, ponieważ nie prowadzi żadnej działalności powodującej emisje gazów cieplarnianych. Instalacja DE-493 jest objęta EU ETS w odniesieniu do produkcji i wyprowadzania mierzalnego ciepła do różnych użytkowników, w tym do instalacji DE-204581.

(8)	Pismem z dnia 24 maja 2022 r. Irlandia zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Status wytwórcy energii elektrycznej instalacji IE-130 poprawiono na instalację „niebędącą wytwórcą energii elektrycznej”.

(9)

Pismem z dnia 2 grudnia 2022 r. Hiszpania zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Skorygowano datę rozpoczęcia działalności podinstalacji wytwarzającej dolomit spiekany w instalacji ES-158. Nieprawidłowe pomiary mierzalnych przepływów ciepła doprowadziły do przeszacowania historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple instalacji ES-890. Skorygowane pomiary określają nowy historyczny poziom działalności. Wykryto i skorygowano błędy w obliczeniach historycznego poziomu działalności w odniesieniu do podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w instalacjach ES-932 i ES-201855. Ciepło wyprowadzone do instalacji nieobjętej EU ETS zostało błędnie przypisane do podinstalacji wytwarzającej amoniak, podczas gdy należało je przypisać do podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w ramach instalacji ES-201855. Korekta dotycząca wyprowadzanego ciepła wiąże się również z dostosowaniem emisji tej podinstalacji oraz współczynnika zamienności paliw i energii elektrycznej podinstalacji wytwarzającej amoniak. W wyniku korekty kodu PRODCOM status instalacji ES-202877 dotyczący narażenia na ryzyko ucieczki emisji zmienił się na status braku narażenia na ryzyko ucieczki emisji.

(10)

Pismem z dnia 1 grudnia 2022 r. Francja zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Skorygowano historyczny poziom działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w instalacji FR-1020. Korekty bilansu cieplnego i statusu dotyczącego ucieczki emisji części produkcji spowodowały wzrost historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple oraz obniżenie historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple nienarażonej na ucieczkę emisji w instalacji FR-182. W wyniku korekt zmniejszył się historyczny poziom działalności podinstalacji wytwarzającej wełnę mineralną, a podinstalacja objęta wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie narażona na ryzyko ucieczki emisji została dodana do instalacji FR-1163.

(11)

Pismami z dnia 11 lipca, 22 listopada i 2 grudnia 2022 r. Włochy zgłosiły zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Skorygowano historyczny poziom działalności podinstalacji wytwarzającej szkło typu float w instalacji IT-493. Skorygowano podłączenie techniczne do instalacji IT-654, co doprowadziło do zmiany podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple na podinstalację sieci ciepłowniczej. IT-217620 zostaje ponownie uwzględniona w systemie przydziału bezpłatnych uprawnień w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji z poprawionym numerem identyfikacyjnym w rejestrze. Korekty danych dotyczących mierzalnego ciepła doprowadziły do zmniejszenia historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple oraz do zwiększenia historycznego poziomu działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie w instalacji IT-457.

(12)	Pismem z dnia 1 grudnia 2022 r. Węgry zgłosiły zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Na poziomie działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w instalacji HU-153 uwzględniono ciepło egzotermiczne z procesu neutralizacji.

(13)	Pismem z dnia 1 grudnia 2022 r. Łotwa zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Korekty bilansu cieplnego doprowadziły do wzrostu historycznego poziomu działalności podinstalacji sieci ciepłowniczej instalacji LV-206234.

(14)

Pismami z dnia 8 marca, 23 marca, 16 czerwca, 14 października i 24 października 2022 r. Niderlandy zgłosiły zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Źródło ciepła zostało błędnie potraktowane jako kwalifikujące się ciepło w ramach podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple instalacji NL-366. Ponadto zgłoszone ciepło nie było wprowadzane do podinstalacji wytwarzającej wodór w instalacji NL-366. Obie te kwestie zostały poprawione. Skorygowano historyczny poziom działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple narażonej na ucieczkę emisji w instalacji NL-54. Skorygowano historyczny poziom działalności podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe instalacji NL-110. W odniesieniu do podinstalacji związanej z produkcją styrenu instalacji NL-205924 skorygowano błędy dotyczące zużycia energii elektrycznej i współczynnika wymiany energii elektrycznej. W odniesieniu do instalacji NL-205924 skorygowano również bilans gazów odlotowych i bilans cieplny. Skorygowano granice i obliczenia dotyczące podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe instalacji NL-205926.

(15)	Pismem z dnia 14 listopada 2022 r. Rumunia zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Korekty bilansu cieplnego doprowadziły do obniżenia historycznego poziomu działalności podinstalacji sieci ciepłowniczej instalacji RO-207234.

(16)

Pismem z dnia 1 grudnia 2022 r. Szwecja zgłosiła zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień. Zmniejszono historyczny poziom działalności podinstalacji wytwarzającej wysokogatunkowy papier niepowlekany instalacji SE-471. Wcześniejsze dane obejmowały niesprzedane produkty, które powróciły do procesu. Ta część została odliczona od historycznego poziomu działalności. Skorygowano historyczny poziom działalności podinstalacji wytwarzającej tekturę niepowlekaną i powlekaną instalacji SE-475. Wcześniejsze dane obejmowały niesprzedane produkty, które powróciły do procesu. Ta część została odliczona od historycznego poziomu działalności.

(17)	Zgłoszone tabele krajowego rozdziału uprawnień są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/331 i decyzją Komisji (UE) 2021/355,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

---

(1)  Dz.U. L 177 z 2.7.2019, s. 3.

(2)  Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).

(3)  Decyzja Komisji (UE) 2021/355 z dnia 25 lutego 2021 r. dotycząca krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 68 z 26.2.2021, s. 221).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określające zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021–2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 87 z 15.3.2021, s. 29).

(5)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8).

(6)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/927 z dnia 31 maja 2021 r. w sprawie ustalenia jednorodnego międzysektorowego współczynnika korygującego do dostosowania bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021–2025.

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosków w sprawie dyrektyw dotyczących norm dla organów ds. równości w dziedzinie równego traktowania

(2023/C 64/13)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

7 grudnia 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady dotyczącej norm funkcjonowania organów ds. równości w obszarze równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne, równego traktowania osób w dziedzinie zatrudnienia i pracy bez względu na wyznawaną religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego oraz w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług, oraz uchylająca art. 13 dyrektywy 2000/43/WE i art. 12 dyrektywy 2004/113/WE (1), oraz wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie norm dotyczących organów ds. równości w dziedzinie równego traktowania i równości szans kobiet i mężczyzn w zakresie zatrudnienia i pracy oraz uchylająca art. 20 dyrektywy 2006/54/WE i art. 11 dyrektywy 2010/41/UE (2).

Celem wniosków jest ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących funkcjonowania organów ds. równości, aby zwiększyć ich skuteczność i zagwarantować ich niezależność z zamiarem wzmocnienia stosowania zasady równego traktowania.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską dnia 8 grudnia 2022 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 EUDPR (3).

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje takie cele. Zauważa, że sprawozdania, które organy ds. równości przedstawiałyby zgodnie z art. 15, nie powinny zawierać danych osobowych oraz że współpraca określona w art. 12, a także monitorowanie na podstawie art. 16, nie powinny obejmować przetwarzania danych osobowych.

W związku z tym jego zalecenia koncentrują się na art. 18 dotyczącym przetwarzania danych osobowych. W szczególności zaleca zwiększenie pewności prawa dla organów ds. równości poprzez uznanie art. 18 wniosków za podstawę prawną przetwarzania danych oraz wyraźne powiązanie z art. 9 RODO (4) w odniesieniu do szczególnych kategorii danych osobowych. Zaleca wyjaśnienie zakresu art. 18 ust. 1 wniosków, tak aby obejmował nie tylko gromadzenie, ale również późniejsze przetwarzanie danych osobowych przez organy ds. równości, w razie potrzeby, wyczerpujący wykaz wszystkich szczególnych kategorii danych osobowych w rozumieniu RODO, które mogą być przetwarzane na podstawie wniosków, a także wyjaśnienie odpowiednich i konkretnych środków ochrony praw podstawowych i interesów osoby, której dane dotyczą, wymaganych w art. 9 ust. 2 lit. g) RODO.

1.   WPROWADZENIE

1.

7 grudnia 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady dotyczącej norm funkcjonowania organów ds. równości w obszarze równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne, równego traktowania osób w dziedzinie zatrudnienia i pracy bez względu na wyznawaną religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego oraz w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług, oraz uchylająca art. 13 dyrektywy 2000/43/WE (5) i art. 12 dyrektywy 2004/113/WE (6) („wniosek dotyczący równego traktowania”) oraz wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie norm dotyczących organów ds. równości w dziedzinie równego traktowania i równości szans kobiet i mężczyzn w zakresie zatrudnienia i pracy oraz uchylająca art. 20 dyrektywy 2006/54/WE (7) i art. 11 dyrektywy 2010/41/UE (8) („wniosek dotyczący równości szans”).

2.

Celem wniosku dotyczącego równego traktowania (9) jest ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących funkcjonowania organów ds. równości w celu poprawy ich skuteczności i zagwarantowania ich niezależności z zamiarem wzmocnienia stosowania zasady równego traktowania wynikającej z dyrektyw Rady 79/7/EWG (10) (zakaz dyskryminacji ze względu na płeć, w dziedzinie zabezpieczenia społecznego), 2000/43/WE (która zakazuje dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne), 2000/78/WE (11) (która zakazuje dyskryminacji ze względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w odniesieniu do zatrudnienia, pracy i kształcenia zawodowego) oraz 2004/113/WE (która zakazuje dyskryminacji ze względu na płeć w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług).

3.

Wniosek w sprawie równego traktowania stanowi część kilku strategii i planów działania przyjętych w celu osiągnięcia Unii równości: strategii na rzecz równouprawnienia płci (12), planu działania przeciwko rasizmowi (13), unijnych ram strategicznych na rzecz równouprawnienia, włączenia społecznego i udziału Romów (14), strategii na rzecz równości osób LGBTIQ (15) oraz strategii na rzecz praw osób niepełnosprawnych (16). Mowa o niej również w strategii zwalczania antysemityzmu i wspierania życia żydowskiego (17).

4.

Celem wniosku w sprawie równości szans (18) jest ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących funkcjonowania organów ds. równości dla poprawy ich skuteczności i zagwarantowania ich niezależności z zamiarem wzmocnienia stosowania zasady równego traktowania wynikającej z dyrektyw 2006/54/EC i 2010/41/EU. Niniejszy wniosek stanowi uzupełnienie przepisów UE przyjętych w dziedzinie praw ofiar, dostępu do (19)wymiaru sprawiedliwości (20) oraz zwalczania strategicznych powództw zmierzających do stłumienia debaty publicznej (21). W sprawozdaniu na temat praworządności z 2022 r. podkreślono, że organy ds. równości potrzebują strukturalnych gwarancji niezależności i wystarczających zasobów, aby skutecznie działać, a niektóre z tych organów w państwach członkowskich nadal borykają się z wyzwaniami (22) (23).

5.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 8 grudnia 2022 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE o ochronie danych. EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie do tych konsultacji w motywie 50 wniosku dotyczącego równego traktowania i w motywie 49 wniosku dotyczącego równości szans. W tym względzie EIOD z zadowoleniem odnotowuje również, że przeprowadzono z nim już wcześniej nieformalne konsultacje zgodnie z motywem 60 EUDPR w sprawie projektu wniosku dotyczącego równego traktowania.

5.   WNIOSKI

19.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia: (1) zwiększenie pewności prawa dla organów ds. równości poprzez uznanie art. 18 wniosków za podstawę prawną przetwarzania danych oraz wyraźne powiązanie z art. 9 RODO w odniesieniu do przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych; (2) wyjaśnienie zakresu art. 18 ust. 1 wniosków, tak aby obejmował on nie tylko gromadzenie, ale również późniejsze przetwarzanie danych osobowych przez organy ds. równości, w razie potrzeby; (3) zawarcie wyczerpującego wykazu wszystkich szczególnych kategorii danych osobowych w rozumieniu RODO, które mogą być przetwarzane na podstawie wniosków, a także doprecyzowanie odpowiednich i szczególnych środków ochrony praw podstawowych i interesów osoby, której dane dotyczą, wymaganych w art. 9 ust. 2 lit. g) RODO.

---

(1)  COM(2022) 689 final.

(2)  COM(2022) 688 final.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(5)  Dyrektywa Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne (Dz.U. L 180 z 19.7.2000, s. 22).

(6)  Dyrektywa Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług (Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 37).

(7)  Dyrektywa 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (wersja przeredagowana) (Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 23).

(8)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek oraz uchylająca dyrektywę Rady 86/613/EWG (Dz.U. L 180 z 15.7.2010, s. 1).

(9)  Artykuł 1 ust. 1 i motywy 3-7 wniosku w sprawie równego traktowania.

(10)  Dyrektywa Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 6 z 10.1.1979, s. 24).

(11)  Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16).

(12)  COM(2020)152 final (https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/gender-equality/gender-equality-strategy_en).

(13)  COM(2020)565 final (https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/combatting-discrimination/racism-and-xenophobia/eu-anti-racism-action-plan-2020-2025_en).

(14)  https://ec.europa.eu/info/publications/new-eu-roma-strategic-framework-equality-inclusion-and-participation-full-package_en.

(15)  COM(2020)698 final (https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/combatting-discrimination/lesbian-gay-bi-trans-and-intersex-equality/lgbtiq-equality-strategy-2020-2025_en).

(16)  COM(2021)101 final (https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1484).

(17)  COM(2021) 615 final (https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_21_4990). Zob. uzasadnienie, s. 4.

(18)  Artykuł 1 ust. 1 wniosku.

(19)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 57).

(20)  Dyrektywa Rady 2003/8/WE z dnia 27 stycznia 2003 r. w celu usprawnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sporach transgranicznych poprzez ustanowienie minimalnych wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze (Dz.U. L 26 z 31.1.2003, s. 41).

(21)  Zalecenie Komisji (UE) 2022/758 z dnia 27 kwietnia 2022 r. w sprawie ochrony dziennikarzy i obrońców praw człowieka, którzy angażują się w debatę publiczną, przed ewidentnie bezpodstawnymi lub stanowiącymi nadużycie postępowaniami sądowymi („strategiczne powództwa zmierzające do stłumienia debaty publicznej”) (Dz.U. L 138 z 17.5.2022, s. 30).

(22)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów Sprawozdanie na temat praworządności z 2022 r. Sytuacja w zakresie praworządności w Unii Europejskie (COM(2022) 500 final) (https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/upholding-rule-law/rule-law/rule-law-mechanism/2022-rule-law-report_en).

(23)  Uzasadnienie, s. 6.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11007 – REGAL REXNORD / ALTRA)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 64/14)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2023/C 64/15)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Anjou-Coteaux de la Loire”

PDO-FR-A0405-AM03

Data przekazania informacji: 23.11.2022 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Nie ma to wpływu na wielkość wyznaczonego obszaru geograficznego.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   ODSTĘP MIĘDZY KRZEWAMI WINOROŚLI

Minimalny odstęp między krzewami w tym samym rzędzie zostaje zmniejszony z 1 m do 0,90 m.

Celem przedmiotowej zmiany jest zwiększenie gęstości nasadzeń winorośli bez zmiany odstępów między rzędami.

Dodano również przepis szczególny dotyczący winorośli na zboczach o nachyleniu powyżej 10 %; w przypadku tych krzewów minimalny odstęp między krzewami wynosi 0,80 m.

Uzupełnienie to ma na celu uwzględnienie szczególnego przypadku winorośli uprawianych na zboczach o wyraźnym nachyleniu, co powoduje szczególne wymagania podczas sadzenia (sadzenie równolegle do zbocza, a nie prostopadle do niego).

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

3.   Cięcie

Zasady cięcia zharmonizowano na poziomie chronionych nazw z obszaru Anjou Saumur w Dolinie Loary (fr. Val de Loire).

Celem tej harmonizacji jest poszerzenie wiedzy podmiotów gospodarczych i uproszczenie kontroli. Przedmiotowa zmiana wprowadza możliwość dostosowania się plantatorów winorośli do przymrozków, które występują coraz później.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

4.   Dojrzałość

Minimalną zawartość cukrów w winogronach zwiększono z 221 do 238 gramów na litr. Zwiększenie to miało na celu poprawę jakości win, które są winami z pozostałościami cukrów.

W celu uwzględnienia trudności przy fermentacji moszczy o najwyższej zawartości cukrów zniesiono pułap dotyczący rzeczywistej objętościowej zawartości alkoholu w przypadku win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu wynoszącej co najmniej 18 %.

Zmieniono pkt 4 jednolitego dokumentu.

5.   Związek

Związek zmieniono poprzez odniesienie do 2021 r. zamiast do 2018 r.

Zmieniono pkt 8 jednolitego dokumentu.

6.   Środki przejściowe

Ze specyfikacji produktu usunięto środki przejściowe, które wygasły.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

7.   Główne punkty podlegające kontroli

Do głównych punktów podlegających kontroli dodaje się ręczne zbiory sukcesywne.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

8.   Zmiany redakcyjne

W specyfikacji produktu wprowadzono szereg zmian redakcyjnych.

Zmiany te nie wymagają zmiany jednolitego dokumentu.

9.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zmieniono w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw pochodzenia. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.

10.   Etykietowanie

Zasady etykietowania doprecyzowano na poziomie chronionych nazw z obszaru Anjou Saumur w Dolinie Loary. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Zmienia się pkt 9 jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Anjou-Coteaux de la Loire

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to białe wina niemusujące produkowane z przejrzałych winogron (naturalna koncentracja na winorośli, porażenie lub brak porażenia szlachetną pleśnią), eleganckie, o dużej złożoności aromatycznej (aromaty kwiatów oraz świeżych, a nawet suszonych lub kandyzowanych owoców), łączące w smaku słodycz i świeżość. Charakteryzują się one: - naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 14 %; - zawartością cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynoszącą co najmniej 34 g/l; - minimalną rzeczywistą objętościową zawartością alkoholu wynoszącą 11 % w przypadku win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu poniżej 18 %. Kwasowość ogólna i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	18
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.   Wzbogacanie

Szczególne praktyki enologiczne

Wzbogacanie jest dozwolone zgodnie z zasadami określonymi w specyfikacji produktu.

2.   Stosowanie kawałków drewna

Szczególne praktyki enologiczne

Niedopuszczalne jest wykorzystywanie kawałków drewna. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

3.   Gęstość nasadzeń

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 4 000 krzewów na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 metra, zaś odstęp między krzewami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,90 metra.

Zbiory z działek, na których odstęp między krzewami w tym samym rzędzie wynosi mniej niż 0,90 metra, ale nie mniej niż 0,80 metra, i które są położone na zboczu o nachyleniu powyżej 10 %, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia.

Zbiory z działek, na których gęstość nasadzeń wynosi mniej niż 4 000 krzewów na hektar, ale nie mniej niż 3 300 krzewów na hektar, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia, z zastrzeżeniem zgodności z przepisami dotyczącymi zasad odnoszących się do palikowania i wysokości ulistnienia określonymi w niniejszej specyfikacji produktu. Odstęp między rzędami winorośli na tych obsadzonych winoroślą działkach nie może wynosić więcej niż 3 metry, zaś odstęp między krzewami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 metr.

4.   Cięcie

Praktyka uprawy

Winorośl przycina się, stosując albo cięcie długie albo cięcie krótkie, z maksymalnie 12 oczkami na krzew.

W stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom (oddzielne pączki kwiatowe) liczba gałązek owocujących w roku na krzew nie przekracza 12.

5.   Zbiory

Praktyka uprawy

Winogrona zbiera się ręcznie metodą zbiorów sukcesywnych.

6.   Nawadnianie

Praktyka uprawy

Nawadnianie jest zabronione.

7.   Dojrzewanie

Szczególne praktyki enologiczne

Wina dojrzewają co najmniej do 15 stycznia roku następującego po roku zbiorów.

5.2.   Maksymalne zbiory

40 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2021 r.: Bouchemaine, Chalonnes-sur-Loire, Champtocé-sur-Loire, Ingrandes-Le Fresne sur Loire (wyłącznie w odniesieniu do terytorium dawnej gminy Ingrandes), Mauges-sur-Loire (wyłącznie w odniesieniu do terytorium gmin delegowanych Mesnil-en-Vallée, Montjean-sur-Loire et La Pommeraye), La Possonnière, Saint-Georges-sur-Loire, Saint-Germain-des-Prés. Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité).

7.   Odmiana winorośli

Chenin B

8.   Opis związku lub związków

8.1.   Informacje na temat obszaru geograficznego

a)   Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar geograficzny odpowiada terenom łupkowych wzgórz na brzegach Loary. Jest to najbardziej na zachód wysunięta część obszaru produkcji wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia „Anjou”. W 2021 r. obszar obejmował terytorium 8 gmin w zachodniej części departamentu Maine-et-Loire. Obszar rozciąga się od obrzeży Angers, w gminie Bouchemaine, u zbiegu Loary i Maine i obejmuje tereny położone po obydwu stronach rzeki aż po Ingrandes-sur-Loire i Le Mesnil-en-Vallée w kierunku Nantes.

Rzeka wywiera silny wpływ na mezoklimat. Region winiarski położony jest na najbliższych wzgórzach graniczących z rzeką i nie jest od niej oddalony o więcej niż 3 kilometry. Dalej, zarówno na północy, jak i na południu, krajobraz składa się głównie z łąk i lasów. Nazwa „Coteaux de la Loire” dobrze ilustruje topografię regionu winiarskiego pod względem występujących w tym regionie zboczy o różnych kątach nachylenia. Zbocza w gminie Bouchemaine są bardzo strome, zaś zbocza w gminach Ingrandes-sur-Loire i Saint-Georges-sur-Loire są znacznie łagodniejsze.

Gleby na działkach specjalnie wyznaczonych do zbioru winogron pochodzą z różnych podstawowych formacji Masywu Armorykańskiego. Są to słabo rozwinięte gleby łupkowe lub łupkowo-piaskowcowe. Lokalnie występuje trochę rozwiniętych gleb ze skał erupcyjnych i trochę dewońskich wapiennych gleb brunatnych. Gleby te są bardzo płytkie, a skała macierzysta znajduje się najczęściej na głębokości mniejszej niż 0,40 metra. Nie wykazują one żadnych oznak zalegania wody i mają bardzo umiarkowane rezerwy wodne.

Obszar ten charakteryzuje klimat oceaniczny. Położony na zachód od regionu winiarskiego Masyw Mauges łagodzi wpływ klimatu oceanicznego poprzez działanie fenu. Średnie roczne opady wynoszą 650 milimetrów i są charakterystyczne dla obszaru chronionego przed wilgotnymi wiatrami, zaś na wzgórzach Mauges przekraczają 800 milimetrów. Loara reguluje również temperatury przez cały rok.

Związana z topografią ekspozycja wzgórz odgrywa tutaj zasadniczą rolę. Na prawym brzegu region winiarski o ekspozycji południowej jest osłonięty przed zimnymi wiatrami północnymi, a zatem warunki panujące na tym terenie są bardzo sprzyjające. Na lewym brzegu w ocieplaniu północnych stoków istotną rolę odgrywa odwadniający wpływ rzeki na zimne powietrze. W niektórych miejscach w chronionym przed wiatrami amfiteatrze dochodzi do zatrzymania ciepła. Ponadto kluczową rolę odgrywa Loara, która sprzyja występowaniu w okresie zbiorów porannych mgieł niezbędnych dla rozwoju „szlachetnej pleśni”.

b)   Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem

Chociaż historia regionu winiarskiego Andegawenii sięga IX wieku, dokładna wzmianka o regionie winiarskim „Coteaux de la Loire” pojawia się po raz pierwszy w 1749 r. w „Traité sur la nature et la culture de la vigne” (Traktat o naturze i uprawie winorośli) autorstwa Bideta i Duhamela de Monceau, w której stwierdzono, że w tym regionie: „Bardzo trudny do wykarczowania obszar jest obecnie doskonale zagospodarowany pod uprawy i w całości obsadzony winoroślą (...)”.

Z memorandum Rady Stanu dotyczącego środków administracyjnych zastosowanych w 1804 r. wynika, że w regionie tym produkuje się wyłącznie wina białe: „Wszak wzgórza wzdłuż Loary sprzyjają wyłącznie uprawie winogron służących do produkcji win białych, zaś wina te tworzą ważną gałąź handlu (...)”. W memorandum tym odniesiono się również do Belgii, w której uwielbiano wówczas wina „Coteaux de la Loire”.

W bliższych nam czasach, w 1842 r., Auguste Petit-Lafitte stwierdził, że: „Podstawę win stanowi odmiana winorośli gros pineau lub chenin”. Region winiarski Andegawenii jest kolebką odmiany winorośli chenin B. Potencjał tej odpornej odmiany różni się znacznie w zależności od rodzaju gleby lub, ogólniej rzecz biorąc, miejsca uprawy winorośli. Producenci wina bardzo szybko zrozumieli również, że winogrona tej odmiany należy zbierać po osiągnięciu przez nie zaawansowanego stopnia dojrzałości, stosując określone techniki. W 1845 r. hrabia Odart stwierdził w swoim „Traité des cépages” (Traktat o odmianach winorośli): „Konieczne jest również dodanie warunku, że zbiory należy przeprowadzać dopiero wówczas, gdy winogrona będą przejrzałe, co następuje w okolicach dnia Wszystkich Świętych, kiedy zmiękczona przez deszcze skórka odchodzi”.

Przejrzałość jest zatem nieodłącznym warunkiem przeprowadzania zbiorów. W 1816 r. Jullien w „Topographie de tous les vignobles connus” (Topografia wszystkich znanych winnic) uściśla, że: „W dobrych winnicach klasy crus zbiory przeprowadza się kilkukrotnie; wina z pierwszych dwóch zbiorów, podczas których zbiera się wyłącznie najbardziej dojrzałe winogrona, wysyła się za granicę; wina, które produkuje się z winogron zebranych podczas trzecich zbiorów, konsumowane są w kraju (...)”.

8.2.   Uprawa winorośli w tym regionie winiarskim rozwijała się jednak w taki sam sposób jak w pozostałej części Andegawenii. Wraz z przybyciem holenderskich pośredników w XVI wieku rozwija się rynek „win zamorskich” (przeznaczonych do wysyłki za granicę) produkowanych z winogron zbieranych z winorośli przycinanych na krótką łozę (jeden węzeł lub dwa węzły). Rynek krajowy, ukierunkowany głównie na zaopatrzenie Paryża, również się rozwija, koncentrując się na winach o mniejszej renomie produkowanych z winogron zbieranych z winorośli przycinanych na długą łozę (sześć lub siedem węzłów).

Pod koniec drugiej wojny światowej produkcja była głównie ukierunkowana na wina „półwytrawne” przypominające dawne „wina dla Paryża” (fr. vins pour Paris). Wina wykazujące silną tożsamość, o dużej zawartości cukru zaczęto ponownie produkować w latach 80. XX wieku.

Wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Anjou-Coteaux de la Loire” uważa się za słynne andegaweńskie „słodkie” wina (lokalnie nazywane „likierowymi”).

Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Główną cechą win jest ich elegancja. Wina te, charakteryzujące się dużą złożonością aromatyczną, najczęściej łączące aromaty kwiatowe z aromatami świeżych, a nawet suszonych lub kandyzowanych owoców, przywołują na myśl „andegaweńską słodycz” (fr. douceur angevine). Ich smak łączy w sobie słodycz i świeżość. Łagodne jak Loara latem lub gwałtowne jak Loara podczas zimowych powodzi, z biegiem czasu wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia „Anjou-Coteaux de la Loire” potrafią oczarować swoim urokiem.

Związki przyczynowe

Dzięki połączeniu płytkich gleb z topografią umożliwiającą doskonałą ekspozycję i sprzyjającą regularnemu zaopatrzeniu w wodę odmiana winorośli chenin B może w pełni rozwinąć swoją głębię.

Położenie regionu winiarskiego w bezpośrednim sąsiedztwie Loary, która reguluje temperaturę przez cały sezon wegetacyjny, wraz z odpowiednim prowadzeniem winorośli, w szczególności poprzez krótkie przycinanie, umożliwiają osiągnięcie przez winogrona optymalnej dojrzałości. Bliskość rzeki przyczynia się również do osiągania przez winogrona stanu przejrzałości – albo wskutek działania wiatrów, które rzeka ta ukierunkowuje, mechanicznie sprzyjając wysuszaniu winogron, albo poprzez tworzenie porannych mgieł niezbędnych dla rozwoju gronkowca szarego, a tym samym „szlachetnej pleśni”.

Zbieranie winogron dopiero po osiągnięciu przez nie stanu przejrzałości, przeprowadzanie zbiorów dopiero późną jesienią, a następnie ręczne przeprowadzanie zbiorów sukcesywnych na tej samej działce, aby wybrać owoce, które zgromadziły cukier w sposób naturalny lub są dotknięte „szlachetną pleśnią” (winogrona „przypieczone”), dowodzą zarówno umiejętności producentów, jak i szczególnego dostosowania odmiany winorośli chenin B, którą to odmianę opisał w 1861 r. Guillory starszy: „Zbiory, z rzadkimi wyjątkami, odbywają się w październiku, kiedy zostanie uznane, że winogrona osiągnęły idealną dojrzałość i że co najmniej jedna czwarta winogron jest spleśniała”.

Połączenie tak szczególnego środowiska, odmiany winorośli idealnie dostosowanej do panujących w tym środowisku warunków oraz umiejętności producentów, którzy potrafią wykorzystać wszystkie jej zalety, pozwala uzyskać wyjątkowo oryginalne wina. O renomie tych win świadczy wiele tekstów pisanych, takich jak praca Petit-Lafitte’a, który stwierdza: „Gdy winorośl przycina się, pozostawiając jeden węzeł lub dwa węzły, daje ona likierowe i delikatne wina cenione w Belgii”.

W 1861 r. Guillory starszy w „Bulletin de la Société Agricole et Industrielle d'Angers” (Biuletyn Towarzystwa Rolniczego i Przemysłowego w Angers) przypomina, że: „Na ziemiach tych prawdopodobnie nie sposób prowadzić innych upraw, nie ponosząc zbyt dużych kosztów, z powodu ich niskiej żyzności; z produkowanych na nich winogron uzyskuje się więc niezbyt dużo wina; gdyby nie ich jakość, dzięki której cena utrzymuje się na dość wysokim poziomie, należałoby tam zaniechać nawet uprawy winorośli”.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym „code officiel géographique” z 2021 r.:

—	w departamencie Loire-Atlantique: Vair-sur-Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Anetz);

—

w departamencie Maine-et-Loire: Chaudefonds-sur-Layon, Denée, Mauges-sur-Loire (wyłącznie w odniesieniu do terytorium gmin delegowanych La Chapelle-Saint-Florent, Le Marillais, Saint-Florent-le-Vieil i Saint-Laurent-du-Mottay), Rochefort-sur-Loire, Savennières, Val-du-Layon (wyłącznie w odniesieniu do terytorium gminy delegowanej Saint-Aubin-de-Luigné).

Etykietowanie

Ramy prawne

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Określenia fakultatywne, których stosowanie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi, mogą regulować państwa członkowskie, zapisuje się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość, szerokość i grubość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Specyfika nazwy „Val de Loire”

Ramy prawne

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Etykietowanie: Mniejsza jednostka geograficzna

Ramy prawne

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że: – jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych; – została ona podana w deklaracji zbiorów. Nazwa lokalizacji wpisanej do ksiąg wieczystych jest zapisana czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) połowy wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-875a2642-735c-41b5-9f24-f1587eff7895

---

(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.