OPINIA KOMISJI

z dnia 15 lutego 2023 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w wyniku demontażu obszarów roboczych reaktora R1 i R2 w bloku 2 elektrowni jądrowej Ignalina znajdującej się na Litwie

(Jedynie tekst w języku litewskim jest autentyczny)

(2023/C 60/01)

Poniższą ocenę przeprowadzono zgodnie z postanowieniami Traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać przeprowadzone na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 22 czerwca 2022 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu Litwy – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – dane ogólne dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych (2) powstałych w związku z likwidacją i demontażem obszarów roboczych reaktora R1 i R2 bloku 2 elektrowni jądrowej Ignalina.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 29 sierpnia 2022 r. i 26 października 2022 r. i które zostały przedłożone przez władze Litwy w dniach 3 października 2022 r. oraz 11 listopada 2022 r., a także po skonsultowaniu się z grupą ekspertów, Komisja wydała następującą opinię:

1.	Odległość pomiędzy obiektem a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim, w tym przypadku Łotwą, wynosi 8 km. Granica z Republiką Białorusi (krajem sąsiadującym) znajduje się w odległości 5 km.

2.

Normalne operacje demontażu nie doprowadzą do uwolnień płynnych substancji promieniotwórczych. W warunkach normalnego demontażu uwolnienia gazowych substancji promieniotwórczych nie powinny spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, jeśli chodzi o dawki graniczne określone w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa (3).

3.

Stałe odpady promieniotwórcze będą przekazywane do właściwego zakładu przetwarzania odpadów, obiektu trwałego składowania lub zakładu unieszkodliwiania na terenie elektrowni Ignalina. Stałe odpady niepromieniotwórcze oraz odpady resztkowe zostaną zwolnione z mechanizmów kontrolnych w celu składowania jako zwykłe odpady lub ponownego wykorzystania bądź recyklingu, zgodnie z kryteriami zwolnienia określonymi w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa.

4.

W przypadku nieplanowanych uwolnień substancji promieniotwórczych w wyniku wypadku o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, dawki, na które zostałaby narażona ludność w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, nie miałyby istotnego znaczenia z punktu widzenia ochrony zdrowia, w odniesieniu do poziomów referencyjnych określonych w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa. W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych pochodzących z demontażu obszarów roboczych reaktora R1 i R2 bloku 2 elektrowni jądrowej Ignalina zlokalizowanej na Litwie, zarówno w warunkach normalnej eksploatacji, jak i w razie wypadku o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie spowoduje znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, w odniesieniu do przepisów określonych w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa.

---

(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej bardziej szczegółowej ocenie należy poddać aspekty środowiskowe. Komisja pragnie w szczególności zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienionej dyrektywą 2014/52/UE, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

(2)  Składowanie odpadów radioaktywnych w rozumieniu pkt 1 zalecenia Komisji 2010/635/Euratom z dnia 11 października 2010 r. w sprawie stosowania art. 37 Traktatu Euratom (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 36).

(3)  Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz.U. L 13 z 17.1.2014, s. 1).

Wszczęcie postępowania

(Sprawa M.10807 – VIASAT / INMARSAT)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/02)

W dniu 13 lutego 2023 r., Komisja podjęła decyzję o wszczęciu postępowania w powyższej sprawie, po wcześniejszym stwierdzeniu, iż zgłoszona sprawa wzbudza poważne wątpliwości co do jej zgodności ze wspólnym rynkiem. Niniejsze wszczęcie postępowania otwiera drugą fazę dochodzenia w stosunku do zgłoszonej koncentracji i nie determinuje końcowej decyzji w tej sprawie. Obecna decyzja jest oparta na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1).

Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji.

Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 15 dni od daty niniejszej publikacji, aby mogły zostać w pełni wzięte po uwagę podczas procedury. Mogą one zostać nadesłane Komisji pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: M.10807 – VIASAT / INMARSAT, na adres:

European Commission

Directorate-General for Competition,

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

DECYZJA RADY

z dnia 14 lutego 2023 r.

przedłużająca kadencję zastępcy dyrektora wykonawczego Europolu

(2023/C 60/03)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (1), w szczególności jego art. 54 ust. 3 do5 i art. 55,

działając jako organ uprawniony do mianowania dyrektora wykonawczego i zastępców dyrektora wykonawczego Europolu,

uwzględniając wniosek zarządu Europolu z dnia 14 października 2022 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Jürgen EBNER został mianowany zastępcą dyrektora wykonawczego Europolu na mocy decyzji Rady z dnia 24 października 2019 r. (2) Kadencja Jürgena EBNERA wygasa w dniu 31 października 2023 r.

(2)	Zgodnie z art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/794 zastępców dyrektora wykonawczego Europolu mianuje się na okres czterech lat z możliwością jednokrotnego przedłużenia kadencji.

(3)	Decyzja zarządu Europolu z dnia 1 maja 2017 r. określa procedurę dotyczącą przedłużenia kadencji zastępcy dyrektora wykonawczego Europolu.

(4)	Zarząd poinformował Parlament Europejski o zamiarze zwrócenia się do Rady z wnioskiem o przedłużenie kadencji Jürgena EBNERA, uwzględniając ocenę, o której mowa w art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/794.

(5)	Pismem z dnia 24 stycznia 2023 r. Parlament Europejski poinformował Radę, że nie ma zamiaru wzywać Jürgena EBNERA do stawienia się przed właściwą komisją zgodnie z art. 54 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/794.

(6)	Zarząd przedstawił Radzie opinię, w której proponuje przedłużyć kadencję Jürgena EBNERA, oraz zmienić jego grupę zaszeregowania na AD 15.

(7)	Na podstawie wniosku przedłożonego przez zarząd należy przedłużyć kadencję zastępcy dyrektora wykonawczego Europolu, Jürgena EBNERA oraz zmienić jego grupę zaszeregowania na AD 15,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

---

(1)  Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

(2)  Decyzja Rady z dnia 24 października 2019 r. w sprawie powołania zastępcy dyrektora wykonawczego Europolu (Dz.U. C 370 z 31.10.2019, s. 4).

Zawiadomienie skierowane do niektórych osób i podmiotów, do których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane w decyzji Rady 2011/235/WPZiB oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 359/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie

(2023/C 60/04)

Adresatami poniższych informacji są: SOLTANI Hodjatoleslam Seyed Mohammad (nr 17), JAFARI-DOLATABADI Abbas (nr 19), MOHSENI-EJEI Gholam-Hossein (nr 21), SALAVATI Abdolghassem (nr 25), JAVANI Yadollah (nr 43), HAJMOHAM-MADI Aziz (alias Aziz Hajmohammadi, Noorollah Azizmohammadi) (nr 57), BAGHERI Mohammad-Bagher (nr 58), HOSSEINI Dr Seyyed Mohammad (alias HOSSEYNI Dr Seyyed Mohammad; Seyed, Sayyed i Sayyid) (nr 60), MIRHEJAZI Ali Ashgar (nr 66), MORTAZAVI Seyyed Solat (nr 69), JAFARI Reza (nr 77), MOUSSAVI Seyed Mohammad Bagher (alias MOUSAVI Sayed Mohammed Baqir) (nr 81), JAFARI Asadollah (nr 83), EMADI Hamid Reza (alias Hamidreza Emadi) (nr 84), ASHTARI Hossein (nr 92), VASEGHI Leyla (alias VASEQI Layla, VASEGHI Leila, VASEGHI Layla) (nr 95), Evin Prison (nr 2), Fashafouyeh Prison (alias Greater Tehran Central Penitentiary, Hasanabad-e Qom Prison, Greater Tehran Prison) (nr 3), Rajaee Shahr Prison (alias Rajai Shahr Prison, Rajaishahr, Raja’i Shahr, Reja’i Shahr, Rajayi Shahr, Gorhardasht Prison, Gohar Dasht Prison) (nr 4), będący osobami i podmiotami wymienionymi w załączniku do decyzji Rady 2011/235/WPZiB (1) oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 359/2011 (2), dotyczących środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie.

Rada zamierza utrzymać środki ograniczające wobec ww. osób i podmiotów z nowymi uzasadnieniami. Niniejszym informuje się wspomniane osoby i podmioty, że mogą złożyć do Rady wniosek o uzyskanie przewidzianych uzasadnień umieszczenia ich w wykazie; wniosek taki należy przesłać przed 24 lutego 2023 r. na poniższy adres:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1 Global and Horizontal Affairs

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu.

Wszelkie uwagi przedłożone przed 10 marca 2023 r. zostaną uwzględnione do celów okresowego przeglądu przeprowadzanego przez Radę zgodnie z art. 3 decyzji 2011/235/WPZiB i z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 359/2011.

---

(1)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 51.

(2)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 1.

Ogłoszenie skierowane do osób, wobec których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane w decyzji Rady 2014/119/WPZiB oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

(2023/C 60/05)

Poniższe informacje skierowane są do Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka (Viktor Ivanovych Ratushniak), Witalija Jurijewycza Zacharenki (Vitalii Yuriyovych Zakharchenko) i Serhija Witalijewycza Kurczenki (Serhiy Vitalyovych Kurchenko), osób wymienionych w załączniku do decyzji Rady 2014/119/WPZiB (1) oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 208/2014 (2) w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie.

Rada otrzymała od władz ukraińskich informacje, które zostaną przeanalizowane w ramach corocznego przeglądu środków ograniczających. Osoby te informuje się niniejszym, że mogą złożyć do Rady wniosek o uzyskanie danych, którymi Rada dysponuje w swoich aktach dotyczących ich umieszczenia w wykazie, do dnia 22 lutego 2023 r., na poniższy adres:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

W tym względzie zwraca się uwagę tych osób na fakt, że Rada dokonuje regularnego przeglądu wykazu osób zamieszczonego w decyzji Rady 2014/119/WPZiB i w rozporządzeniu Rady (UE) 208/2014.

---

(1)  Dz.U. L 66 z 6.3.2014, s. 26.

(2)  Dz.U. L 66 z 6.3.2014, s. 1.

Kursy walutowe euro (1)

16 lutego 2023 r.

(2023/C 60/06)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0700
JPY	Jen	143,31
DKK	Korona duńska	7,4490
GBP	Funt szterling	0,88883
SEK	Korona szwedzka	11,1420
CHF	Frank szwajcarski	0,9873
ISK	Korona islandzka	154,30
NOK	Korona norweska	10,9513
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	23,685
HUF	Forint węgierski	382,65
PLN	Złoty polski	4,7765
RON	Lej rumuński	4,9009
TRY	Lir turecki	20,1685
AUD	Dolar australijski	1,5500
CAD	Dolar kanadyjski	1,4334
HKD	Dolar Hongkongu	8,3985
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7033
SGD	Dolar singapurski	1,4287
KRW	Won	1 376,52
ZAR	Rand	19,4066
CNY	Yuan renminbi	7,3351
IDR	Rupia indonezyjska	16 193,38
MYR	Ringgit malezyjski	4,7123
PHP	Peso filipińskie	59,011
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	36,738
BRL	Real	5,6090
MXN	Peso meksykańskie	19,8720
INR	Rupia indyjska	88,4574

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Streszczenie decyzji Komisji Europejskiej w sprawie zezwoleń na wprowadzanie do obrotu lub na stosowanie substancji wymienionych w załączniku XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)

(Opublikowane na podstawie art. 64 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (1) )

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/07)

Decyzja o udzieleniu zezwolenia

Odniesienie do decyzji (2)	Data wydania decyzji	Nazwa substancji	Posiadacz zezwolenia	Numer zezwolenia	Zastosowanie objęte zezwoleniem	Data upływu okresu przeglądu	Uzasadnienie decyzji
C(2023) 882	10 lutego 2023 r.	Tritlenek chromu Nr WE 215-607-8, nr CAS 1333-82-0	Steel Color S.p.A., Via Per Pieve Terzagni 15, 26033 Pescarolo Ed Uniti (CR), Włochy	REACH/23/1/0	Jako środek barwiący i utwardzający do płytek ze stali nierdzewnej stosowanych w przemyśle stalowym do produkcji walcowanych na zimno blach teksturowanych wysokiej jakości	31 grudnia 2028 r.	Zgodnie z art. 60 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 korzyści społeczno-ekonomiczne przeważają nad ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska wynikającym z zastosowania danej substancji oraz nie istnieją odpowiednie alternatywne substancje lub technologie.

---

(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2)  Decyzja jest dostępna na stronie internetowej Komisji Europejskiej pod adresem: Zezwolenie (europa.eu).

Streszczenie decyzji Komisji Europejskiej w sprawie zezwoleń na wprowadzanie do obrotu lub na stosowanie substancji wymienionych w załączniku XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)

(Opublikowane na podstawie art. 64 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (1) )

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/08)

Decyzja o udzieleniu zezwolenia

Odniesienie do decyzji (2)	Data wydania decyzji	Nazwa substancji	Posiadacz zezwolenia	Numer zezwolenia	Zastosowanie objęte zezwoleniem	Data upływu okresu przeglądu	Uzasadnienie decyzji
C(2023) 884	10 lutego 2023 r.	Trójtlenek chromu Nr WE 215-607-8, nr CAS 1333-82-0	Husqvarna AB, EM-OFPM/Erk, 56182, Huskvarna, Szwecja	REACH/23/2/0	Przemysłowe zastosowanie mieszaniny zawierającej trójtlenek chromu w nakładaniu funkcjonalnej powłoki chromowej na ogniwa tnące łańcuchów pilarek w celu spełnienia wymogów dotyczących długotrwałej ostrości i trwałości podczas użytkowania pilarek łańcuchowych	31 grudnia 2032	Zgodnie z art. 60 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 korzyści społeczno-ekonomiczne przeważają nad ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska wynikającym z zastosowania danej substancji oraz nie istnieją odpowiednie alternatywne substancje lub technologie.

---

(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2)  Decyzja jest dostępna na stronie internetowej Komisji Europejskiej pod adresem: Zezwolenie (europa.eu)

Sprawozdanie specjalne 04/2023

„Światowy sojusz na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu +. Osiągnięcia nie dorównały ambicjom”

(2023/C 60/09)

Europejski Trybunał Obrachunkowy opublikował sprawozdanie specjalne 04/2023 pt. „Światowy sojusz na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu +. Osiągnięcia nie dorównały ambicjom”.

Sprawozdanie jest dostępne na stronie internetowej Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, gdzie można zapoznać się z jego treścią lub pobrać je w formie pliku: https://www.eca.europa.eu/pl/Pages/DocItem.aspx?did=63424

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 260/2012 i (UE) 2021/1230 w odniesieniu do poleceń przelewu natychmiastowego w euro

(2023/C 60/10)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

26 października 2022 r. Komisja Europejska wydała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 260/2012 i (UE) 2021/1230 w odniesieniu do poleceń przelewu natychmiastowego w euro (1).

Celem wniosku jest poprawa niskiego poziomu wykorzystania poleceń przelewu natychmiastowego w euro, aby umożliwić czerpanie z nich korzyści, w tym zwiększenie wydajności dla konsumentów, akceptantów, użytkowników korporacyjnych, dostawców usług płatniczych i spółek z branży technologii finansowych, a także administracji publicznej, w tym organów podatkowych. Drugim celem jest rozszerzenie środków płatniczych w punktach interakcji, w szczególności w odniesieniu do transakcji transgranicznych. Na koniec 2021 r. jedynie 11 % poleceń przelewu w euro przesyłanych w UE stanowiły płatności natychmiastowe, chociaż struktura płatności natychmiastowych w euro już istnieje, m.in. w ramach schematu poleceń przelewu natychmiastowego w jednolitym obszarze płatności w euro (SEPA) z 2017 r.

Spośród problemów, których dotyczy wniosek, dwa mają szczególne znaczenie dla ochrony danych: aby rozwiać obawy płatników dotyczące bezpieczeństwa płatności natychmiastowych, we wniosku zobowiązano dostawców usług płatniczych do weryfikacji zgodności identyfikatora rachunku płatniczego i nazwy odbiorcy płatności podanych przez płatnika zanim płatnik zatwierdzi płatność. W przypadku braku zgodności dostawca usług płatniczych powiadamia płatnika o wszelkich wykrytych rozbieżnościach oraz o stopniu takich rozbieżności. EIOD z zadowoleniem przyjmuje wniosek, a w szczególności proponowaną weryfikację zgodności, która dałaby płatnikom możliwość porównania ich danych z odpowiedziami systemu i podjęcia świadomych decyzji, czy zatwierdzenie płatności jest bezpieczne. W przypadku gdy takie zabezpieczenie nie jest potrzebne, wniosek przewiduje możliwość rezygnacji z niego przez płatników, dzięki czemu zmniejsza się zakres przetwarzania danych osobowych.

Przy obecnych przepisach wysoki odsetek odrzuconych płatności natychmiastowych jest spowodowany błędną identyfikacją osób biorących udział w przelewach natychmiastowych jako osób umieszczonych na unijnych listach sankcyjnych. We wniosku przewidziano wymóg kontroli dotyczącej sankcji w formie bardzo częstych weryfikacji klientów pod kątem unijnej listy sankcyjnej, a nie w odniesieniu do każdej pojedynczej transakcji, aby uniknąć wyników fałszywie dodatnich. EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, że we wniosku ukierunkowuje się praktykę w stronę okresowej weryfikacji, która może być stosowana z należytą starannością, tak aby uniknąć wyników fałszywie dodatnich i tak aby osoby, których dane dotyczą, nie doświadczały nieuzasadnionych odmów płatności.

EIOD nie ma żadnych uwag dotyczących pozostałych przepisów wniosku.

1.   WPROWADZENIE

1.

26 października 2022 r. Komisja Europejska wydała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 260/2012 i (UE) 2021/1230 w odniesieniu do poleceń przelewu natychmiastowego w euro.

2.

Celem wniosku jest poprawa niskiego poziomu wykorzystania poleceń przelewu natychmiastowego w euro, aby umożliwić czerpanie z nich korzyści, w tym zwiększenie wydajności dla konsumentów, akceptantów, użytkowników korporacyjnych, dostawców usług płatniczych i spółek z branży technologii finansowych, a także administracji publicznej, w tym organów podatkowych. Drugim celem jest rozszerzenie środków płatniczych w punktach interakcji, w szczególności w odniesieniu do transakcji transgranicznych.

3.

Dwa akty prawne UE w dziedzinie płatności – dyrektywa z 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (PSD2) (2) oraz rozporządzenie w sprawie płatności transgranicznych w Unii (3) – mają już zastosowanie do płatności natychmiastowych i będą nadal obowiązywać po wejściu w życie omawianego wniosku. Komisja zdecydowała jednak, aby to rozporządzenie w sprawie SEPA (4) zawierało nowe przepisy, ponieważ ustanowiono w nim wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do wszystkich poleceń przelewu w euro, a płatności natychmiastowe w euro stanowią nową kategorię poleceń przelewu w euro.

4.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 27 października 2022 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 EUDPR (5). Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 23 wniosku.

5.   PODSUMOWANIE

17.

W związku z powyższym EIOD z zadowoleniem przyjmuje przewidziane we wniosku środki mające na celu weryfikację danych odbiorcy płatności i powstrzymanie się od weryfikacji użytkowników usług płatniczych podczas polecenia przelewu natychmiastowego.

18.

Regularna weryfikacja kompensacyjna z unijną listą sankcyjną, niezależnie od konkretnej transakcji, nie budzi żadnych obaw.

---

(1)  COM(2022) 546 final.

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)..

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1230 z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie płatności transgranicznych w Unii (Dz.U. L 274 z 30.7.2021, s. 20).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiające wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie gromadzenia i udostępniania danych dotyczących usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1724

(2023/C 60/11)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

W dniu 7 listopada 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gromadzenia i udostępniania danych w odniesieniu do usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych i zmieniającego rozporządzenie (UE) 2018/1724 (1).

Wniosek ma na celu zharmonizowanie systemów rejestracji i innych wymogów dotyczących przejrzystości usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych (STR), jak również umożliwienie, poprzez przetwarzanie danych dotyczących STR, określenia odpowiednich reakcji politycznych dotyczących takich kwestii, jak przystępne cenowo mieszkania lub ochrona środowiska miejskiego. EIOD przypomina w tym kontekście – w zakresie, w jakim przetwarzanie dotyczy danych osobowych – o potrzebie przestrzegania zasad konieczności i proporcjonalności.

We wniosku ustanowiono zasady rejestracji dostawców usług STR („wynajmujących”); wymienia się informacje, które muszą dostarczyć wynajmujący, aby otrzymać numer identyfikacyjny; określa obowiązek właściwych organów w zakresie weryfikacji informacji przedłożonych przez wynajmujących, żądania dodatkowych informacji i zawieszenia ważności numeru identyfikacyjnego. Zawarto w nim również przepisy dotyczące obowiązku zapewnienia przez platformy internetowe pośredniczące w najmie krótkoterminowym ważności rejestracji dokonywanych przez wynajmujących.

Ponadto we wniosku określono warunek, zgodnie z którym właściwe organy będą otrzymywać od platform internetowych pośredniczących w najmie krótkoterminowym szczegółowe informacje na temat działalności wynajmujących poprzez pojedynczy cyfrowy punkt dostępu. We wniosku określono również, które organy mogą uzyskać dostęp do danych gromadzonych i udostępnianych przez platformy internetowe pośredniczące w najmie krótkoterminowym.

W przedmiotowej opinii EIOD zaleca zmianę art. 2, aby w części normatywnej wniosku wyraźnie zaznaczyć, że wyklucza on wykorzystywanie danych osobowych przetwarzanych na mocy tego wniosku do celów egzekwowania prawa lub do celów podatkowych i celnych.

Zgodnie z wnioskiem platformy internetowe pośredniczące w najmie krótkoterminowym nie powinny być zobowiązane do zgłaszania danych osobowych gości. W rzeczywistości „dane dotyczące działalności”, zdefiniowane w art. 3 pkt 11, które mają być przekazywane właściwym organom przez platformy internetowe pośredniczące w najmie krótkoterminowym, oznaczają jedynie liczbę dób, na które jednostka jest wynajmowana, oraz liczbę najemców, którzy przebywali w danej jednostce w ciągu jednej doby. EIOD uważa, że jest to kluczowy element wniosku, zważywszy na potrzebę zapewnienia, że przetwarzanie danych osobowych jest ograniczone do tego, co konieczne i proporcjonalne.

EIOD zaleca również określenie kategorii danych osobowych, które wynajmujący mają przedkładać właściwym organom państw członkowskich zgodnie z art. 5 ust. 3, oraz doprecyzowanie sformułowania dotyczącego maksymalnego okresu przechowywania danych osobowych.

Jeżeli chodzi o weryfikację przez właściwe organy i platformy internetowe pośredniczące w najmie krótkoterminowym informacji przedłożonych przez wynajmujących, EIOD z zadowoleniem przyjmuje przekazywanie wynajmującym informacji o wyniku tej weryfikacji, co pozwala wynajmującemu na zakwestionowanie lub skorygowanie takich informacji.

EIOD zaleca również określenie, czy pojedynczy cyfrowy punkt dostępu będzie przechowywał dane osobowe.

Ponadto EIOD zaleca określenie w art. 12 ust. 4, że przepisy te odnoszą się do agregacji danych nieosobowych.

1.   WPROWADZENIE

1.

W dniu 7 listopada 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gromadzenia i udostępniania danych w odniesieniu do usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych i zmieniającego rozporządzenie (UE) 2018/1724 („wniosek”).

2.

Jako cel wniosku przyjęto zharmonizowanie i usprawnienie ram gromadzenia i udostępniania danych związanych z krótkoterminowym najmem lokali mieszkalnych („STR”) w całej Unii Europejskiej oraz zwiększenie przejrzystości w sektorze STR (2).

3.

Mówiąc dokładniej, we wniosku zaproponowano: (i) zharmonizowanie podejścia do systemów rejestracji wynajmujących, w tym wprowadzenie obowiązku utrzymywania odpowiednio zaprojektowanych systemów rejestracji przez organy publiczne do celów uzyskania danych na potrzeby kształtowania polityki i egzekwowania przepisów (3); (ii) nałożenie na platformy internetowe obowiązku umożliwienia wynajmującym umieszczania numerów identyfikacyjnych (co zagwarantuje przestrzeganie wymogów rejestracyjnych przez wynajmujących) oraz udostępniania organom publicznym konkretnych danych dotyczących działalności wynajmujących i ich ofert; (iii) konkretne narzędzia i procedury służące zapewnieniu, aby udostępnianie danych było bezpieczne, zgodne z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych i opłacalne dla wszystkich zaangażowanych stron (4).

4.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 7 listopada 2022 r., zgodnie z art. 42 ust. 1 EUDPR (5). Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 38 wniosku. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 EUDPR.

4.   PODSUMOWANIE

23.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia: (1) należy zmienić art. 2, aby w części normatywnej wniosku wyraźnie zaznaczyć, że wyklucza on wykorzystywanie danych osobowych przetwarzanych zgodnie z wnioskiem do celów egzekwowania prawa lub do celów podatkowych i celnych; (2) należy skreślić ostatnie zdanie motywu 37; (3) należy określić kategorie danych osobowych, które mogą być dodatkowo wymagane przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 5 ust. 3; (4) należy doprecyzować sformułowanie odnoszące się do okresu przedawnienia przechowywania zawarte w art. 5 ust. 5; (5) należy rozważyć ewentualną zmianę art. 10 ust. 4 zdanie pierwsze ze względu na fakt, że w istocie pojedynczy cyfrowy punkt dostępu może przechowywać dane osobowe; (6) należy określić w art. 12 ust. 4, że przepisy te odnoszą się do agregacji danych nieosobowych.

---

(1)  COM(2022) 571 final.

(2)  Zob. sprawozdanie wyjaśniające, s. 1.

(3)  Należy również zauważyć, że wniosek w art. 17 zmienia Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia 2 października 2018 r. w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 1.). Jak określono w motywie 32, we wniosku przewiduje się włączenie procedury dotyczącej rejestracji przez wynajmujących do załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/1724, w którym ustanowiono jednolity portal cyfrowy, przewidując ogólne zasady zapewniania internetowego dostępu do informacji, procedur i usług wsparcia mających znaczenie dla funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(4)  Zob. sprawozdanie wyjaśniające, s. 1.

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego aktu w sprawie interoperacyjnej Europy

(2023/C 60/12)

[Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu]

18 listopada 2022 r. Komisja Europejska wydała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki na rzecz wysokiego poziomu interoperacyjności sektora publicznego w całej Unii (aktu w sprawie interoperacyjnej Europy) (1) („wniosek”). Celem wniosku jest wsparcie interoperacyjności transgranicznej sieci i systemów informatycznych wykorzystywanych do świadczenia usług publicznych w Unii lub zarządzania tymi usługami przez ustanowienie wspólnych przepisów i ram koordynacji w zakresie interoperacyjności sektora publicznego w celu ułatwienia rozwoju interoperacyjnej transeuropejskiej infrastruktury cyfrowych usług publicznych.

EIOD uznaje korzyści płynące ze zwiększonej interoperacyjności w sektorze publicznym i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte przez Komisję w celu zorganizowania i zinstytucjonalizowania procesu prowadzącego do osiągnięcia tego celu. EIOD przypomina jednak również, że interoperacyjność sieci i systemów informatycznych we wszystkich sektorach administracji publicznej i na wszystkich szczeblach administracji ma wpływ na jedną z najbardziej podstawowych zasad ochrony danych – zasadę celowości. W związku z tym kluczowe znaczenie ma dalsze uwzględnianie w tym procesie zagrożeń, które powstają w wyniku usunięcia barier technicznych w wymianie informacji. Z tego względu EIOD z zadowoleniem przyjmuje przepis zobowiązujący Komisję do skonsultowania się z EIOD przed udzieleniem zgody na ustanowienie piaskownic regulacyjnych w przypadkach, gdy żadna instytucja, organ lub agencja UE nie uczestniczy w tej piaskownicy, i proponuje zmianę brzmienia.

Wniosek stworzyłby podstawę prawną przetwarzania danych osobowych w piaskownicach regulacyjnych przewidzianych w art. 11 i 12 wniosku. Uwagi EIOD koncentrują się zatem na tych przepisach.

EIOD zaleca rozważenie, czy istnieją możliwe przypadki użycia piaskownic regulacyjnych, które spełniają standard konieczności, a jeżeli nie można zidentyfikować takich przypadków, usunięcie z wniosku podstawy prawnej przetwarzania danych osobowych. Wskazuje on dalej przepisy, które wydają się pozbawione treści regulacyjnej, i proponuje ich zmianę, tak aby przynosiły one wartość dodaną. EIOD sugeruje także wprowadzenie dodatkowego zabezpieczenia w celu zagwarantowania, że dane testowe nie staną się ponownie danymi w środowisku produkcyjnym, zwłaszcza po ich wzbogaceniu o dane pochodzące od innych uczestników. Proponuje ponadto, by zobowiązać uczestników piaskownic regulacyjnych do dostarczania informacji niezbędnych do przeprowadzenia oceny ochrony danych przez organ nadzorczy, gdy zwracają się do Komisji o ustanowienie piaskownicy, oraz proponuje zmiany mające na celu lepsze reagowanie na sytuacje, w których kilka organów nadzorczych ma kompetencje do oceny proponowanego przetwarzania w ramach piaskownicy regulacyjnej.

1.   WPROWADZENIE

1.

18 listopada 2022 r. Komisja Europejska wydała wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki na rzecz wysokiego poziomu interoperacyjności sektora publicznego w całej Unii (aktu w sprawie interoperacyjnej Europy) („wniosek”).

2.

Celem wniosku jest wsparcie interoperacyjności transgranicznej sieci i systemów informatycznych wykorzystywanych do świadczenia usług publicznych w Unii lub zarządzania tymi usługami przez ustanowienie wspólnych przepisów i ram koordynacji w zakresie interoperacyjności sektora publicznego w celu ułatwienia rozwoju interoperacyjnej transeuropejskiej infrastruktury cyfrowych usług publicznych. Inicjatywa ma na celu przede wszystkim: — zapewnienie spójnego, ukierunkowanego na człowieka podejścia UE do interoperacyjności – od przygotowania polityki po jej wdrożenie; — ustanowienie struktury zarządzania mającej na celu umożliwienie współpracy organów administracji publicznej na wszystkich szczeblach i we wszystkich sektorach, a także zainteresowanych podmiotów prywatnych, obejmującej jasno określone uprawnienia do uzgadniania wspólnych rozwiązań interoperacyjnych (np. ram, otwartych specyfikacji, standardów otwartych, aplikacji lub wytycznych); — współtworzenie ekosystemu rozwiązań interoperacyjnych na potrzeby sektora publicznego UE, tak aby organy administracji publicznej na wszystkich szczeblach w UE i inne zainteresowane strony mogły wnosić wkład w takie rozwiązania i ponownie je wykorzystywać, a także wspólnie wprowadzać innowacje i tworzyć wartość publiczną.

3.

Dostrzeżono potrzebę podjęcia bardziej zdecydowanych działań w tej dziedzinie i zapowiedziano konkretne działania w kilku komunikatach Komisji, m.in. w komunikatach „Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy” (2), „Europejska strategia w zakresie danych” (3), „Określenie i usuwanie barier na jednolitym rynku” (4) oraz „Cyfryzacja wymiaru sprawiedliwości w Unii Europejskiej Wachlarz możliwości” (5). Ponadto Rada Europejska wezwała do stworzenia wzmocnionych ram interoperacyjności w swoim komunikacie do delegatur w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia 1 i 2 października 2020 r. (6) Inicjatywę tę uwzględniono w programie prac Komisji na 2022 r. (załącznik dotyczący REFIT) (7).

4.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 18 listopada 2022 r., zgodnie z art. 42 ust. 1 EUDPR (8). Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 40 wniosku. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 EUDPR.

6.   PODSUMOWANIE

27.

W świetle powyższego EIOD wydaje następujące zalecenia: (1) rozważyć, czy istnieją możliwe przypadki użycia piaskownic regulacyjnych, które spełniają standard, a jeżeli nie można zidentyfikować takiego przypadku, usunąć z wniosku podstawę prawną przetwarzania danych osobowych; (2) dalej określić odpowiednie cele interesu publicznego w kontekście przyszłego rozporządzenia oraz bardziej szczegółowo określić konkretny cel, o którym mowa w art. 23 ust. 1 RODO (9) i art. 25 ust. 1 EUDPR; (3) zmienić art. 12 ust. 6 lit. f) wniosku, tak aby zawierał on wymóg zapewnienia przez uczestników piaskownicy skutecznych rozwiązań technicznych i organizacyjnych służących wykonaniu praw osób, których dane dotyczą; (4) zmienić art. 12 ust. 6 wniosku, tak aby zakazać wszelkich następczych zmian celu i zagwarantować, by dane testowe nie stały się ponownie danymi w środowisku produkcyjnym, zwłaszcza po ich wzbogaceniu o dane pochodzące od innych uczestników; (5) zmienić art. 11 ust. 5 w taki sposób, aby we wniosku w rozumieniu art. 11 ust. 5 określić cel przetwarzania, zaangażowane podmioty, ich role, kategorie odnośnych danych, ich źródła oraz przewidywany okres przechowywania, a także aby nakazać, by ocena skutków dla ochrony danych była prowadzona lub zakończona.

---

(1)  (COM(2022) 720 final)

(2)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy (COM(2020) 67 final).

(3)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Europejska strategia w zakresie danych”, 19 lutego 2020 r. (COM(2020) 66 final).

(4)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie określenia i usuwania barier na jednolitym rynku (COM(2020) 93 final).

(5)  Komunikat Komisji „Cyfryzacja wymiaru sprawiedliwości w Unii Europejskiej Wachlarz możliwości” (COM(2020) 710 final).

(6)  Komunikat Sekretariatu Generalnego Rady do delegacji w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej (1 i 2 października 2020 r.) (EUCO 13/20).

(7)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Program prac Komisji na 2022 r. Razem czynimy Europę silniejszą”, (COM(2021) 645 final).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.)

(9)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1. )

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie pochodzenia dziecka

(2023/C 60/13)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

7 grudnia 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania orzeczeń i przyjmowania dokumentów urzędowych dotyczących pochodzenia dziecka oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia pochodzenia dziecka.

Celem tego wniosku jest ustanowienie wspólnych przepisów dotyczących jurysdykcji i prawa właściwego w zakresie ustalania pochodzenia dziecka w jednym z państw członkowskich w sytuacjach transgranicznych; wspólnych przepisów dotyczących uznawania lub, w zależności od przypadku, przyjmowania w jednym z państw członkowskich orzeczeń wydanych przez sąd w sprawach dotyczących pochodzenia dziecka oraz dokumentów urzędowych dotyczących pochodzenia dziecka sporządzonych lub zarejestrowanych w innym państwie członkowskim; oraz ustanowienie europejskiego poświadczenia pochodzenia dziecka.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje wyraźne odniesienia do stosowania RODO (1), rozporządzenia UE o ochronie danych (2) oraz dyrektywy (3) o prywatności i łączności elektronicznej, a także określenie administratora w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych do celów wniosku oraz wyjaśnienie dotyczące przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych.

1.   WPROWADZENIE

1.

7 grudnia 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania orzeczeń i przyjmowania dokumentów urzędowych dotyczących pochodzenia dziecka oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia pochodzenia dziecka („wniosek”) (4).

2.

Celem tego wniosku jest „ustanowienie wspólnych przepisów dotyczących jurysdykcji i prawa właściwego w zakresie ustalania pochodzenia dziecka w jednym z państw członkowskich w sytuacjach transgranicznych; wspólnych przepisów dotyczących uznawania lub, w zależności od przypadku, przyjmowania w jednym z państw członkowskich orzeczeń wydanych przez sąd w sprawach dotyczących pochodzenia dziecka oraz dokumentów urzędowych dotyczących pochodzenia dziecka sporządzonych lub zarejestrowanych w innym państwie członkowskim”; oraz ustanowienie europejskiego poświadczenia pochodzenia dziecka (5).

3.

Inicjatywę tę uznano za kluczowe działanie w strategii UE na rzecz praw dziecka (6) oraz w strategii UE na rzecz równości osób LGBTIQ (7).

4.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską 12 grudnia 2022 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia UE o ochronie danych. EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie do tych konsultacji w motywie 96 wniosku. W tym kontekście EIOD z zadowoleniem zauważa również, że wcześniej przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 rozporządzenia UE o ochronie danych.

3.   WNIOSKI

9.

W związku z powyższym EIOD nie ma dalszych uwag do wniosku.

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1.).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(3)  Dyrektywa 2002/58/WE parlamentu europejskiego i rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(4)  COM(2022) 695 final.

(5)  Artykuł 1.

(6)  Strategia UE na rzecz praw dziecka, COM(2021) 142 final.

(7)  Unia równości: Strategia na rzecz równości osób LGBTIQ 2020-2025, COM(2020) 698 final. Zob. uzasadnienie, s. 2

Wykaz portów w państwach członkowskich UE, w których statkom rybackim z państw trzecich zezwala się na dostęp do usług portowych i prowadzenie operacji wyładunku i przeładunku produktów rybołówstwa zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008; wykaz portów w Irlandii Północnej, w których statkom rybackim z państw trzecich zezwala się na dostęp do usług portowych i prowadzenie operacji wyładunku i przeładunku produktów rybołówstwa zgodnie z Protokołem w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(2023/C 60/14)

Niniejszy wykaz opublikowano zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (1).

Państwo członkowskie	Wyznaczone porty
Belgia	Ostenda Zeebrugge
Bułgaria	Бургас (Burgas) Варна (Warna)
Dania	Aalborg Aarhus Esbjerg Fredericia Frederikshavn  ((2)) ,  ((15)) ,  ((16)) Hanstholm Hirtshals Hvide Sande  ((2)) ,  ((15)) ,  ((16)) København (Kopenhaga) Skagen Strandby  ((2)) ,  ((15)) ,  ((16)) Thyborøn  ((2)) ,  ((15)) ,  ((16))
Niemcy	Bremerhaven Cuxhaven Rostock (przeładunki niedozwolone) Sassnitz/Mukran (przeładunki niedozwolone)
Estonia	Obecnie brak
Irlandia	Killybegs  ((2)) Castletownbere  ((2)) Burtonport  ((8)) ,  ((9)) Rathmullen  ((8)) ,  ((9)) Greencastle  ((8)) ,  ((9)) Howth  ((8)) ,  ((10)) Ros An Mhil  ((8)) ,  ((10)) Moville  ((8)) ,  ((11)) ,  ((12)) ,  ((13)) ,  ((14)) Quigley’s Point  ((8)) ,  ((11)) ,  ((12)) ,  ((13)) ,  ((14))
Grecja	Πειραιάς (Pireus) Θεσσαλονίκη (Saloniki)
Hiszpania	A Coruña A Pobra do Caramiñal Algeciras Alicante Almería Arrecife Barbate ((2)) (przeładunki i wyładunki niedozwolone) Barcelona Bilbao Burela Cádiz Cartagena Castellón Celeiro Gijón Huelva Las Palmas de Gran Canaria Málaga Marín Palma de Mallorca ((2)) Pasaia (Pasajes) Puerto del Rosario Ribeira Santa Cruz de Tenerife Santander Tarragona Walencja Vigo (Área Portuaria) Vilagarcía de Arousa
Francja	Francja kontynentalna: Dunkierka Boulogne Hawr Caen ((2)) Cherbourg en Cotentin ((2)) Barneville-Carteret Granville ((2)) Saint-Malo Roscoff ((2)) Brest Douarnenez ((2)) Concarneau ((2)) Lorient ((2)) Nantes - Saint-Nazaire ((2)) La Rochelle ((2)) Rochefort sur Mer ((2)) Port la Nouvelle ((2)) Sète Port Marsylia Posiadłości zamorskie Francji: Le Port (Reunion) Fort de France (Martynika)  ((2)) Port de Jarry (Gwadelupa)  ((2)) Port du Larivot (Gujana)  ((2))
Chorwacja	Ploče Rijeka Zadar – Gaženica Split – Sjeverna luka
Włochy	Ancona Brindisi Civitavecchia Fiumicino ((2)) Genua Gioia Tauro La Spezia Livorno Neapol Olbia Palermo Rawenna Reggio Calabria Salerno Taranto Trapani Triest Wenecja
Cypr	Λεμεσός (Limassol)
Łotwa	Ryga Ventspils
Litwa	Kłajpeda
Malta	Valletta (Deepwater Quay, Laboratory Wharf, Magazine Wharf) Port Marsaxlokk (MT DIS Malta Freeport Distripark, MT MAR Marsaxlokk)
Niderlandy	Vlissingen Scheveningen ((2)) Ijmuiden Harlingen Eemshaven Den Helder ((2)) Velsen ((6)) Amsterdam ((6)) Rotterdam ((6)) Stellendam ((7)) Den Oever ((7)) Oudeschild ((7)) Urk ((7)) Lauwersoog ((7)) Yerseke ((7))
Polska	Gdańsk Gdynia Szczecin Świnoujście ((2))
Portugalia	Aveiro [PT AVE 1] ((2)) Caniçal [PT CNL 1] Horta [PT HOR 1] ((2)) Lisboa [PT LIS 1] Peniche [PT PEN 1] ((2)) Ponta Delgada [PT PDL 1] Porto [PT OPO 1] Setúbal [PT SET 1] ((2)) Sines [PT SIE 1] Viana do Castelo [PT VDC 1] ((2))
Rumunia	Konstanca
Słowenia	Obecnie brak
Finlandia	Helsinki (przeładunki niedozwolone)
Szwecja
	Ellös ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Göteborg ((3)) ,  ((4)) Karlskrona Handelshamnen  ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Kungshamn ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Lysekil ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Nogersund ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Rönnäng ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Simrishamn ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Slite ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Smögen ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Strömstad ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Trelleborg ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone) Träslövsläge ((2)) ,  ((3)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone Västervik ((2)) ,  ((3)) ,  ((4)) ,  ((5)) (przeładunki niedozwolone)

Protokół w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej	Wyznaczone porty
Irlandia Północna	Londonderry Kilkeel Portavogie Ardglass Warrenpoint Bangor (Co. Down) Belfast

---

(1)  Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

((2))  Port nie jest punktem kontroli granicznej UE.

((3))  Dozwolone są wszystkie wyładunki produktów rybołówstwa ze statków pływających pod banderą Norwegii, Islandii, Andory i Wysp Owczych.

((4))  Nie zezwala się na wyładunek ponad 10 ton śledzia złowionego na obszarach poza Morzem Bałtyckim, makreli i ostroboka.

((5))  Nie zezwala się na wyładunek mrożonych ryb ze statków innych niż statki pływające pod banderą Norwegii, Islandii, Andory i Wysp Owczych, jeśli oznaczono przypisem (3).

((6))  Akceptowane wyłącznie wyładunki ze statków rybackich o długości powyżej 59 m lub o minimalnej pojemności 1200 BT.

((7))  Tylko w odniesieniu do statków rybackich ze Zjednoczonego Królestwa do prac konserwacyjnych i po zatwierdzeniu przez NVWA. Kontrola bezpośrednia ładowni musi odbywać się w dowolnym dniu od poniedziałku do piątku w godz. 8:00–17:00 w porcie nieoznaczonym przypisem (6) ani (7).

((8))  Akceptowane wyłącznie wyładunki ze statków rybackich pływających pod banderą Zjednoczonego Królestwa i zarejestrowanych w Irlandii Północnej.

((9))  Wyłącznie ze statków o długości poniżej 18 m i wyłącznie wyładunki świeżych gatunków nieobjętych TAC.

((10))  Wyłącznie ze statków o długości poniżej 26 m i wyłącznie w odniesieniu do gatunków dennych (świeżych i mrożonych).

((11))  Akceptowane wyłącznie wyładunki ze statków o długości całkowitej poniżej 18 m.

((12))  Akceptowane wyłącznie wyładunki gatunków nieobjętych TAC.

((13))  Akceptowane wyłącznie wyładunki żywych małży objętych wyłączeniem z unijnego rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

((14))  Akceptowane wyłącznie wyładunki w godz. 14.00–20.00 we wtorki i środy w lutym, marcu październiku, listopadzie i grudniu.

((15))  Zezwala się na operacje wyładunku i przeładunku świeżych produktów rybołówstwa oraz na dostęp do usług portowych.

((16))  Nie zezwala się na prowadzenie operacji wyładunku i przeładunku mrożonych produktów rybołówstwa ze statków innych niż statki pływające pod banderą Wysp Owczych, Islandii i Norwegii.

Ogłoszenie o naborze na stanowisko dyrektora ds. transformacji cyfrowej (DIGIT.A) w Dyrekcji Generalnej ds. Informatyki (grupa zaszeregowania AD 14), Bruksela

COM/2023/10425

(2023/C 60/15)

Komisja Europejska opublikowała ogłoszenie o naborze (nr ref. COM/2023/10425) na stanowisko zastępcy dyrektora ds. transformacji cyfrowej (DIGIT.A) w Dyrekcji Generalnej ds. Informatyki (grupa zaszeregowania AD 14).

Na poniższej stronie portalu Komisji Europejskiej można zapoznać się z tekstem ogłoszenia w 24 językach i zgłosić swoją kandydaturę: https://europa.eu/!hD8fNd

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11002 – BDT CAPITAL PARTNERS / M+W GROUP / EXYTE)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/16)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11026 – PARTNERS GROUP / GHO / STERLING PHARMA)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/17)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11005 – RENAULT / MINTH / JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/18)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11011 – EQT / TRESCAL)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/19)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.11039 – ERMENEGILDO ZEGNA / THE ESTEE LAUDER COMPANIES / TOM FORD INTERNATIONAL)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/20)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10998 – MAGNA INTERNATIONAL / MINTH GROUP / HUAINAN MAGNA MINTH EXTERIORS SYSTEMS JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2023/C 60/21)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2023/C 60/22)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Côtes du Rhône Villages”

PDO-FR-A0664-AM06

Data przekazania informacji: 23.11.2022 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

W rozdziale I specyfikacji produktu objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia „Côtes du Rhône Villages” zmieniono pkt IV – Obszary, na których odbywają się poszczególne czynności – ppkt 3°lit. a) – Obszar bezpośredniego sąsiedztwa – w celu dodania gmin, tak aby obszar bezpośredniego sąsiedztwa odpowiadał obszarowi produkcji ChNP „Côtes du Rhône”, najbardziej ogólnej nazwy, do objęcia którą mogą kwalifikować się produkowane wina, biorąc pod uwagę hierarchiczną strukturę organizacyjną ChNP przypominającą piramidę. Niniejsza zmiana ma na celu uproszczenie i spójność z uwagi na podmioty gospodarcze.

Zmieniono pkt „Wymogi dodatkowe – obszar bezpośredniego sąsiedztwa” jednolitego dokumentu.

2.   Prowadzenie winnicy

W rozdziale I specyfikacji produktu uzupełniono pkt VI – Prowadzenie winnicy – ppkt 2°– „Inne praktyki uprawy” – w celu dodania przepisów rolnośrodowiskowych, aby zachować cechy charakterystyczne środowiska fizycznego i biologicznego. Przepisy te regulują praktykę odchwaszczania, stosowanie włókniny ogrodniczej i ochronę gleby.

Uzupełniono pkt „Praktyki winiarskie” jednolitego dokumentu.

3.   Obowiązki w zakresie składania deklaracji

W rozdziale II specyfikacji kontrolowanej nazwy pochodzenia „Côtes du Rhône Villages” zmieniono pkt I – „Obowiązki w zakresie składania deklaracji”:

—	ppkt 1 – „Zgłoszenie zamiaru objęcia produktów daną nazwą” – ze względu na datę złożenia do organu odpowiedzialnego za ochronę nazw chronionych i zarządzanie nimi deklaracji zgłaszającej wyprodukowane ilości;

—	ppkt 10 – „Zgłoszenie nawadniania”; przepisy te są zbędne w specyfikacji produktu, gdyż uwzględniono je w planie kontroli nazwy.

Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Côtes du Rhône Villages

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

Wina czerwone, różowe i białe

KRÓTKI OPIS

Wina są winami niemusującymi i wytrawnymi (zawartość cukrów fermentacyjnych nie przekracza 4 g/l).

Wina czerwone i różowe stanowią większość produkcji (98 %). Wina czerwone są one pełne, bogate, charakteryzują się znaczną intensywnością barwy, a ich przydatność do przechowywania zależy od rodzaju gleby i mieszanki odmian, dobieranej dzięki umiejętnościom producenta. Odmiana grenache N występuje w połączeniach odmian w proporcji co najmniej 40 %. Odmiany syrah N lub mourvèdre N są z nią łączone jako główne odmiany, stanowiąc co najmniej 25 % wszystkich odmian.

Wina białe są krągłe w smaku, niekiedy z nutami przypraw i wanilii.

Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach musi wynosić co najmniej 12 %. W przypadku win czerwonych zawartość kwasu jabłkowego wynosi mniej niż 0,4 g/l. Pozostałe kryteria analityczne są zgodne z przepisami unijnymi.

Ogólne właściwości analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	14,5
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	16,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.

Praktyki enologiczne Szczególne praktyki enologiczne — w przypadku win czerwonych dopuszcza się substraktywne techniki wzbogacania, przy czym próg stężenia wynosi 10 %; — przy produkcji win różowych dopuszcza się stosowanie węgla drzewnego do celów enologicznych, ale wyłącznie na sprasowanym moszczu i w proporcji, która nie może przekraczać 20 % całkowitej ilości winogron poddawanych winifikacji przez dany podmiot gospodarczy w odniesieniu do danego zbioru.

2.

Odstępy między rzędami i między roślinami Praktyka uprawy — odstęp między rzędami wynosi najwyżej 2,50 m; — na każdy krzew przypada maksymalnie 2,50 m2 powierzchni; powierzchnię tę oblicza się, mnożąc odległości między rzędami przez odstęp między krzewami w tym samym rzędzie; — odstęp między krzewami w rzędzie wynosi 0,80–1,25 m.

3.

Cięcie – przepisy ogólne Praktyka uprawy — winorośl (prowadzoną w kształcie kielicha lub w formie sznura skośnego) przycina się krótko, pozostawiając co najwyżej 6 czopów na krzew; każdy czop ma maksymalnie 2 oczka; — okres formowania sznura Royat jest ograniczony do 2 lat. W tym okresie dopuszcza się przycinanie metodą pojedynczego lub podwójnego sznura Guyota, określoną poniżej dla odmiany viognier B.

4.

Przycinanie – przepis szczególny Praktyka uprawy Odmianę viognier B można przycinać: — albo metodą pojedynczego sznura Guyota z co najwyżej 8 oczkami na łozie i 1 lub 2 pędami z co najwyżej 2 oczkami; — albo metodą podwójnego sznura Guyota z co najwyżej 6 oczkami na każdej łozie i 1 lub 2 pędami z co najwyżej 2 oczkami.

5.	Nawadnianie Praktyka uprawy Można zezwolić na nawadnianie.

6.

Praktyki uprawy mające na celu zachowanie cech środowiska fizycznego i biologicznego Praktyka uprawy W celu zachowania cech środowiska fizycznego i biologicznego, które są podstawą charakteru tego obszaru: — odchwaszczanie chemiczne na końcach rzędów jest zabronione; — zabronione jest odchwaszczanie chemiczne na ponad 50 % powierzchni działek winorośli, z wyłączeniem końców rzędów; — zabronione jest stosowanie włókniny ogrodniczej; — zakazane są wszelkie istotne zmiany ukształtowania terenu oraz naturalnej sekwencji poziomów gleby na działkach przeznaczonych do produkcji produktu objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia.

5.2.   Maksymalna wydajność

50 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, winifikacja i produkcja wina odbywają się na obszarze następujących gmin:

—	w departamencie Ardèche: Bourg-Saint-Andéol, Saint-Just-d’Ardèche, Saint-Marcel-d’Ardèche, Saint-Martin-d’Ardèche,

—	w departamencie Drôme: Bouchet, Mérindol-les-Oliviers, Mirabel-aux-Baronnies, Mollans-sur-Ouvèze, Montbrison, Nyons, (Le) Pègue, Piégon, Rochegude, Rousset-les-Vignes, Saint-Maurice-sur-Eygues, Saint-Pantaléon-les-Vignes, Suze-la-Rousse, Taulignan, Tulette, Venterol, Vinsobres,

—

w departamencie Gard: Aiguèze, Bagnols-sur-Cèze, Castillon-du-Gard, Cavillargues, Chusclan, Codolet, Comps, Cornillon, Domazan, Estézargues, Fournès, Gaujac, Laudun, Montfrin, Orsan, Pont-Saint-Esprit, Pujaut, Rochefort-du-Gard, Sabran, Saint-Alexandre, Saint-Etienne-des-Sorts, Saint-Gervais, Saint-Hilaire-d’Ozilhan, Saint-Marcel-de-Careiret, Saint-Michel-d’Euzet, Saint-Nazaire, Saint-Pons-la-Calm, Saint-Victor-la-Coste, Sauveterre, Saze, Tresques, Valliguières, Vénéjan,

—

w departamencie Vaucluse: Beaumes-de-Venise, Bédarrides, Bollène, Buisson, Cairanne, Camaret-sur-Aigues, Caumont-sur-Durance, Châteauneuf-de-Gadagne, Courthézon, Faucon, Grillon, Jonquières, La Roque-Alric, Lafare, Lagarde-Paréol, Mondragon, Morières-lès-Avignon, Orange, Piolenc, Puyméras, Rasteau, Richerenches, Roaix, Sablet, Saint-Marcellin-lès-Vaison, Saint-Romain-en-Viennois, Saint-Roman-de-Malegarde, Saint-Saturnin-lès-Avignon, Sainte-Cécile-les-Vignes, Séguret, Sérignan-du-Comtat, Sorgues, Suzette, Travaillan, Uchaux, Vaison-la-Romaine, Valréas, Vedène, Villedieu, Violès, Visan.

7.   Odmiany winorośli

Clairette B

Grenache N

Grenache blanc B

Marsanne B

Roussanne B

Viognier B

8.   Opis związku lub związków

Obszar geograficzny rozciąga się między Montélimar i Awinionem, w sercu południowej części doliny Rodanu, w czterech departamentach. Rzeka Rodan (fr. le Rhône) stanowi centrum obszaru i umożliwiła otwarcie tej ważnej drogi komunikacyjnej.

W trzeciorzędzie dolina Rodanu była śródziemnomorskim fiordem rozciągającym się aż po Vienne. Obecne cechy morfologii krajobrazu rozwinęły się w czwartorzędzie, w wyniku zjawisk powodujących erozję (deszcz, wiatry, erozja rzeczna) po wycofaniu się morza. Krajobraz jest zatem zdominowany przez zbocza i tarasy. Gleby mają bardzo różnorodny charakter: tarasy rzeczne, margle i miękkie wapienie, gleby powstałe w wyniku erozji (margle, piaski, piaskowiec lub molasa).

Klimat nadrodański jest na południowym odcinku rzeki klimatem śródziemnomorskim, z ciepłymi i suchymi latami oraz niską sumą rocznych opadów deszczu. Opady występują głównie jesienią i późną zimą. Klimat charakteryzuje się również działaniem mistralu, północnego wiatru, który jest często gwałtowny i zawsze suchy. Wiatr ten wieje średnio przez 120 dni w roku, rozpędzając chmury i sprzyjając wysokiemu nasłonecznieniu. Występowanie gór i wzgórz okalających dolinę tworzy efekt korytarza (efekt Venturiego w korytarzu rodańskim), który wzmacnia siłę wiatru.

W XVIII w. winnice nadrodańskie zyskały uznanie. Pod koniec XVIII w. i w XIX w. na lewym brzegu rozwinęła się uprawa winorośli. W 1864 r. agronom Jules GUYOT, któremu NAPOLEON III polecił sporządzenie sprawozdania na temat stanu i przyszłości winnic we Francji, zawarł w nim odniesienie do „brzegów Rodanu” – „Côtes du Rhône” (w liczbie mnogiej) dla opisania winnic położonych od Saint-Gilles, Beaucaire, do Tournon. Bliskość Rodanu zapewniała dobry rynek zbytu wina.

Winiarstwo stało się ważnym źródłem dochodów. W 1937 r. dominacja ta została zwieńczona uznaniem kontrolowanej nazwy pochodzenia.

W wyniku tego uznania producenci wyrazili chęć promowania i identyfikacji najlepszych win za pomocą nazwy geograficznej. Doprowadziło to do przyznania w 1966 r. możliwości powiązania kontrolowanej nazwy pochodzenia „Côtes du Rhône” z nazwami kilku gmin będących miejscami pochodzenia winogron, w zależności od renomy win, a następnie w 1967 r. do przyznania kontrolowanej nazwy pochodzenia „Côtes du Rhône Villages”. Hierarchiczna organizacja produkcji sprzyjała uznawaniu jednostek geograficznych, które mogły uzupełnić kontrolowaną nazwę pochodzenia „Côtes du Rhône Villages”.

W 2010 r. produkcja wyniosła około 350 000 hektolitrów, w tym 5 000 hektolitrów wina białego.

Są to wina niemusujące i wytrawne. Wina czerwone i różowe stanowią większość produkcji. Są one pełne, bogate, charakteryzują się znaczną intensywnością barwy, a ich przydatność do przechowywania zależy od rodzaju gleby (lżejsze na glebach piaszczystych lub piaszczysto-ilastych, mocniejsze, taninowe na glebach kamienistych lub gliniastych) i mieszanki odmian, dobieranej dzięki umiejętnościom producenta.

Odmiana grenache N występuje w mieszankach w połączeniu z odmianami syrah N lub mourvèdre N. Wszystkie trzy główne odmiany stanowią co najmniej 66 % mieszanki. Wina białe (2 % produkcji) są krągłe w smaku, niekiedy z nutami przypraw i wanilii.

Produkcja tych win, wytwarzanych z winogron pochodzących ze starannie wyselekcjonowanych działek objętych ChNP „Côtes du Rhône”, stanowi szczególny i oryginalny wyraz potencjału przyrodniczego i ludzkiego w obrębie rodziny win z doliny Rodanu (fr. Vallée du Rhône).

Produkowane wina są zatem świadectwem i rezultatem tej niepowtarzalnej różnorodności wykorzystywanej przez producentów, którzy potrafili dostosować odmiany winorośli i wybrać lokalizację winnic, wykorzystać sprzyjające warunki klimatyczne i obecność Rodanu.

Klimat nadrodański sprzyja dobrym warunkom uprawy, z jednej strony dzięki „zdrowotnemu” wpływowi mistralu, który jest wiatrem gwałtownym, zimnym i suchym, chroniącym winorośl przed atakami grzybiczymi, ale również dzięki dobrej dojrzałości winogron, którą zawdzięczają znacznemu nasłonecznieniu, odpowiednim opadom i koncentracji również spowodowanej stałym oddziaływaniem mistralu.

Rów Rodanu, główny szlak komunikacyjny, morski, a następnie kolejowy i lądowy, pozwolił na handel winem już w czasach kolonizacji greckiej, a zatem na podtrzymanie tradycji uprawy winorośli przez ponad 2 000 lat.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Uzupełniające oznaczenia geograficzne

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić jednym z poniższych uzupełniających oznaczeń geograficznych w przypadku win spełniających warunki produkcji określone dla tych uzupełniających oznaczeń geograficznych w specyfikacji produktu:

—	„Chusclan”,

—	„Gadagne”,

—

„Laudun”,

—	„Massif d’Uchaux”,

—

„Nyons”,

—	„Plan de Dieu”,

—	„Puyméras”,

—

„Roaix”,

—	„Rochegude”,

—	„Rousset-les-Vignes”,

—

„Sablet”,

—	„Saint-Andéol”,

—	„Saint-Gervais”,

—	„Saint-Maurice”,

—	„Saint-Pantaléon-les-Vignes”,

—	„Sainte-Cécile”,

—	„Séguret”,

—	„Signargues”,

—	„Suze-la-Rousse”,

—	„Vaison-la-Romaine”,

—	„Valréas”,

—

„Visan”.

Większa jednostka geograficzna

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Etykiety win opatrzonych kontrolowaną nazwą pochodzenia „Côtes du Rhône Villages” mogą wskazywać większą jednostkę geograficzną, tj. „Vignobles de la Vallée du Rhône” (winnice Doliny Rodanu), na warunkach określonych w umowie zawartej między różnymi zainteresowanymi organami ds. ochrony tych produktów i zarządzania nimi.

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie wyjątku w odniesieniu do winifikacji i produkcji wina, stanowi obszar następujących gmin:

—

w departamencie Ardèche: Alboussière, Andance, Ardoix, Arlebosc, Arras-sur-Rhône, Baix, Beauchastel, Bidon, Boffres, Bogy, Champagne, Champis, Charmes-sur-Rhône, Charnas, Châteaubourg, Cheminas, Colombier-le-Cardinal, Cornas, Eclassan, Etables, Félines, Flaviac, Gilhac-et-Bruzac, Glun, Guilherand-Granges, Gras, Labastide-de-Virac, Lemps, Limony, Mauves, Ozon, Peaugres, Peyraud, Plats, Le Pouzin, Quintenas, Rompon, Saint-Barthélemy-le-Plain, Saint-Cierge-la-Serre, Saint-Cyr, Saint Désirat, Saint Etienne de Valoux, Saint-Georges-les-Bains, Saint-Jean-de Muzols, Saint-Julien-en-Saint-Alban, Saint-Laurent-du-Pape, Saint-Montan, Saint-Péray, Saint-Remèze, Saint-Romain-d’Ay, Saint-Romain-de-Lerps, Saint-Symphorien-sous-Chomérac, Saint-Vincent-de-Durfort, Sarras, Savas, Sécheras, Serrières, Soyons, Talencieux, Thorrenc, Toulaud, Tournon-sur-Rhône, Vernosc-les-Annonay, Vinzieux, Vion, La Voulte,

—

w departamencie Drôme: Albon, Aleyrac, Allex, Ambonil, Andancette, Aubres, La Baume-de-Transit, Beaumont-Monteux, Beausemblant, Benivay-Ollon, Bourg-les-Valence, Chamaret, Chanos-Curson, Chantemerle-les-Blés, Chantemerle-les-Grignan, Châteauneuf-de-Bordette, Châteauneuf-sur-Isère, Chavannes, Clansaye, Clérieux, Colonzelle, Condorcet, Crozes-Hermitage, Donzère, Erôme, Etoile-sur-Rhône, La Garde-Adhémar, Gervans, Grane, Granges-les-Beaumont, Les Granges-Gontardes, Grignan, Larnage, La Roche-de-Glun, Laveyron, Livron-sur-Drôme, Loriol-sur-Drôme, Mercurol, Montjoux, Montoison, Montaulieu, Montségur-sur-Lauzon, La Motte-de-Galaure, La Penne-sur-l’Ouvèze, Les Pilles, Pierrelatte, Pierrelongue, Le Poët-Laval, Ponsas, Pont-de-l’Isère, Propiac, Roche-Saint-Secret-Béconne, Roussas, Saint-Barthélemy-de-Vals, Saint-Donat-sur-l’Herbasse, Saint-Gervais-sur-Roubion, Saint-Paul-Trois-Châteaux, Saint-Rambert-d’Albon, Saint-Restitut, Saint-Uze, Saint-Vallier, Salles-sous-Bois, Serves-sur-Rhône, Solérieux, Tain-l’Hermitage, Teyssières, Triors, Valaurie, Valence, Veaunes,

—

w departamencie Gard: Les Angles, Argilliers, Aramon, La Bastide-d’Engras, Beaucaire, Bellegarde, La Capelle-et-Masmolène, Carsan, Collias, Connaux, Flaux, Le Garn, Goudargues, Issirac, Jonquières-Saint-Vincent, Laval-Saint-Roman, Le Pin, Lirac, Meynes, Montfaucon, La Roque-sur-Cèze, Pougnadoresse, Pouzilhac, Remoulins, Roquemaure, Saint-André-d’Olérargues, Saint-André-de-Roquepertuis, Saint-Bonnet-du-Gard, Saint-Christol-de-Rodières, Saint-Geniès-de-Comolas, Saint-Julien-de-Peyrolas, Saint-Laurent-de-Carnols, Saint-Laurent-des-Arbres, Saint-Laurent-la-Vernède, Saint-Paul-les-Fonts, Saint-Paulet-de-Caisson, Salazac, Sernhac, Tavel, Théziers, Vallabrix, Verfeuil, Vers-Pont-du-Gard, Villeneuve-lès-Avignon,

—	w departamencie Isère: Chonas-l’Amballan, Les Côtes d’Arey, Le-Péage-de-Roussillon, Reventin-Vaugris, Les Roches-de-Condrieu, Sablons, Saint-Alban-du-Rhône, Saint-Clair-du-Rhône, Saint-Maurice-l’Exil, Salaise-sur-Sanne, Seyssuel, Vienne.

—	w departamencie Loire: Bessey, La Chapelle-Villars, Chavanay, Chuyer, Lupe, Maclas, Malleval, Pélussin, Roisey, Saint-Michel-sur-Rhône, Saint-Pierre-de-Bœuf, Saint Romain-en-Jarez, Vérin,

—	w departamencie Rhône: Ampuis, Condrieu, Les Haies, Loire-sur-Rhône, Longes, Sainte-Colombe, Saint-Cyr-sur-le-Rhône, Saint-Romain-en-Gal, Tupin-et-Semons,

—

w departamencie Vaucluse: Althen-les-Paluds, Aubignan, Avignon, Le Barroux, Beaumont-du-Ventoux, Bédoin, Blauvac, Brantes, Caderousse, Caromb, Carpentras, Cavaillon, Châteauneuf-du-Pape, Le Crestet, Crillon-le-Brave, Entraigues-sur-la-Sorgue, Entrechaux, Flassan, Gigondas, Jonquerettes, Lamotte-du-Rhône, Lapalud, Loriol-du-Comtat, Malaucène, Malemort-du-Comtat, Mazan, Méthamis, Modène, Monteux, Mormoiron, Mornas, Pernes-les-Fontaines, Le Pontet, Saint-Hippolyte-le-Graveyron, Saint-Léger-du-Ventoux, Saint-Pierre-de-Vassols, Savoillan, Sarrians, Le Thor, Vacqueyras, Villes-sur-Auzon.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-d1effa7b-3f3e-42de-b294-aa6e27019ae0

---

(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Publikacja wniosku o wprowadzenie zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 105 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013

(2023/C 60/23)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 98 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU

„Bianco di Castelfranco Emilia”

PGI-IT-A0508-AM04

Data wniosku: 19.10.2017 r.

1.   Przepisy mające zastosowanie do zmiany

Art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 – zmiana inna niż nieznaczna

2.   Opis i uzasadnienie zmiany

2.1.   Zmiana nazwy ChOG z „Bianco di Castelfranco Emilia” na „Castelfranco Emilia”

Zmiana nazwy z „Bianco di Castelfranco Emilia” na „Castelfranco Emilia” jest konieczna, aby móc promować wina białe z odmian winorośli Trebbiano i Moscato wskazanych na etykiecie. Wina te, tradycyjnie produkowane na tym obszarze, nie mogły być uznane za konkretne rodzaje, ponieważ ich nazwa opierała się na rodzaju „Bianco” (białe). Jak opisano w punkcie „Związki”, obszar Castelfranco Emilia słynął z uprawy winorośli już w XIX wieku. Obszar produkcji należał wówczas do prowincji Bolonia, w której podstawę lokalnych tradycji uprawy winorośli stanowiła uprawa białych winogron, podczas gdy w sąsiedniej prowincji Modena uprawiano głównie czerwone winogrona odmiany Lambrusco. W ten sposób nazwa „Castelfranco Emilia” od co najmniej kilku wieków kojarzy się z lekkimi, wonnymi winami białymi. Chociaż obszar ten należy obecnie do prowincji Modena, nadal stanowi wyznacznik dokładnej granicy między dawnym Państwem Kościelnym a Księstwem Modeny, w którym uprawiano głównie wina czerwone na podstawie odmiany Lambrusco.

Zmiana ta dotyczy pkt 1–9 specyfikacji oraz pkt 1, 4, 5, 6 i 8 jednolitego dokumentu.

2.2.   Dodanie nowych rodzajów

Dodano szereg nowych rodzajów oznaczonych jako odmiany Moscato i Trebbiano. Przewidziano również produkcję wina z obu odmian oraz wskazywanie ich na etykiecie w kolejności ich przewagi w produkcie końcowym. Dodanie tych nowych rodzajów ze wskazaniem odmiany winorośli stało się konieczne w celu dostosowania specyfikacji produktu do dynamicznych zmian w uprawie winorośli, które miały miejsce w ciągu ostatnich 20 lat na omawianym obszarze. W miarę odnawiania nasadzeń winorośli plantatorzy wybierali odmiany winorośli, które tradycyjnie uprawiano na tym obszarze i które gwarantują doskonałe wyniki pod względem jakości i zadowolenia konsumentów. Odmiany Trebbiano i Moscato, których do ubiegłego stulecia używano razem z dominującą odmianą Montù, w ciągu ostatnich dwóch dekad zyskały na znaczeniu jako samodzielne odmiany i stały się konkretnymi rodzajami. Najwięksi producenci wina na tym obszarze również podążyli za tą tendencją i płacą lepsze ceny za winogrona tych odmian, zachęcając w ten sposób plantatorów do ich produkcji.

Zmiana ta dotyczy pkt 2, 4 i 6 specyfikacji oraz pkt 4, 5 i 8 jednolitego dokumentu.

2.3.   Obszar produkcji winogron – dodanie kilku gmin i zmiana formalna w związku z reorganizacją administracyjną

Do istniejącego obszaru produkcji dodano gminy Castelnuovo Rangone, Castelvetro di Modena, Formigine i Spilamberto, położone na przedgórzu Modeny. Badania gleby przeprowadzone na terenie tych gmin wykazały, że występuje tam ten sam rodzaj gleby, co na pierwotnym obszarze. Włączenie tych gmin do obszaru produkcji pozwala na lepsze wykorzystanie uprawianych tam winogron odmian Trebbiano, Moscato oraz Montù. Te białe winogrona mają doskonałe cechy jakościowe, w szczególności wysoką naturalną objętościową zawartość alkoholu i dobrą zawartość pierwotnego aromatu. Należy także zauważyć, że dawne gminy Bazzano i Crespellano (obie w prowincji Bolonia), które stanowiły część pierwotnego obszaru produkcji, należą obecnie do nowej gminy Valsamoggia. W związku z tym zmieniono opis wyznaczonego obszaru, który obecnie brzmi: „jak również cały obszar Bazzano i Crespellano w gminie Valsamoggia” zamiast „gminy Bazzano i Crespellano”.

Zmiana ta dotyczy pkt 3 specyfikacji produktu oraz pkt 6 jednolitego dokumentu.

2.4.   Wydajność nowych odmian Moscato i Trebbiano

W związku ze zmianą połączenia odmian przez dodanie nowych rodzajów oznaczonych jako odmiana Moscato lub Trebbiano lub obie te odmiany wydajność produkcji ustalono na 26 ton/hektar w przypadku Moscato i 29 ton/hektar w przypadku Trebbiano. W dobrych latach cechy gleby i klimatu na danym terytorium pozwalają na produkcję wysokiej jakości win przy wskazanej maksymalnej wydajności.

Ponadto powyższy punkt poprawiono przez wyszczególnienie rodzajów częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego.

Zmiana ta dotyczy pkt 4 specyfikacji produktu oraz pkt 5 jednolitego dokumentu.

2.5.   Definicja obszaru produkcji wina

Obszar produkcji wina obejmuje całe terytorium administracyjne regionu Emilia-Romania.

Zezwolenie na produkcję wina na sąsiednich obszarach regionu Emilia-Romania jest zgodne z odstępstwem przewidzianym w odpowiednich przepisach UE.

W zmianie tej uwzględniono fakt, że w całym regionie tradycyjnie produkowano wina półmusujące i częściowo sfermentowane moszcze winogronowe.

Zmiana ta dotyczy pkt 5 specyfikacji produktu oraz pkt 9 jednolitego dokumentu (Dodatkowe wymogi – odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym).

2.6.   Cechy charakterystyczne nowych rodzajów oznaczonych jako odmiana Moscato lub Trebbiano lub obie te odmiany w momencie wprowadzenia do obrotu

Dodano cechy charakterystyczne win i częściowo sfermentowanych moszczów w momencie wprowadzenia do obrotu.

W związku ze zmianą połączenia odmian przez dodanie nowych rodzajów oznaczonych jako odmiana Moscato lub Trebbiano lub obie te odmiany ustalono ich minimalne właściwości chemiczne i organoleptyczne w momencie wprowadzania do obrotu. Powyższy punkt poprawiono również przez określenie minimalnych właściwości chemicznych i organoleptycznych w odniesieniu do każdego rodzaju w kategorii wina, wina półmusującego i częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego. W momencie wprowadzania do obrotu wina oznaczone jako odmiana Moscato i Trebbiano, lub na odwrót, muszą mieć cechy charakterystyczne dla tych odmian.

Zmiana ta dotyczy art. 6 specyfikacji produktu oraz pkt 4 jednolitego dokumentu.

2.7.   Opis i prezentacja – dwie odmiany wskazane na etykiecie

Oprócz szczególnego przepisu UE dotyczącego dwóch odmian winorośli umieszczonych na etykiecie określono, że winogrona z odmiany o najniższym procencie muszą stanowić co najmniej 15 % całości. Jest to zgodne z odpowiednimi przepisami krajowymi i pozwala zapewnić, aby w przypadku gdy na etykiecie produktu sektora wina podane były dwie odmiany winorośli, odmiana stanowiąca mniejszy odsetek także przyczyniała się do charakteru produktu i stanowiła co najmniej 15 % całkowitej ilości.

Zmiana ta dotyczy pkt 7 specyfikacji produktu oraz pkt 9 jednolitego dokumentu (Dodatkowe warunki podstawowe – dodatkowe przepisy dotyczące etykietowania).

2.8.   Opakowania – stosowanie korków w kształcie grzybka

Również dla kategorii „częściowo sfermentowany moszcz winogronowy” określono przepisy dotyczące pakowania w odniesieniu do stosowania korków w kształcie grzybka z kapturkami nie wyższymi niż 7 cm. W tekście przewidziano już stosowanie takich korków w przypadku kategorii „wino półmusujące”, a obecnie przepisy doprecyzowano, aby wyraźnie uwzględnić możliwość stosowania takich korków także w przypadku kategorii „częściowo sfermentowany moszcz winogronowy”.

Należy zauważyć, że stosowanie korków w kształcie grzybka jest dozwolone zarówno w przypadku win półmusujących, jak i częściowo sfermentowanych moszczów winogronowych od czasu zatwierdzenia pierwotnej specyfikacji produktu dekretem ministerialnym z dnia 18 listopada 1995 r. Zmiana nie jest więc nowym przepisem, lecz jedynie wyjaśnieniem, które jest właściwe dla uściślenia tekstu.

Zmiana ta dotyczy pkt 8 specyfikacji produktu oraz pkt 9 jednolitego dokumentu.

2.9.   Dostosowania dotyczące nazwy ChOG i jej różnych rodzajów

Wprowadzono pewne dostosowania w związku ze zmianą nazwy ChOG i jej różnych rodzajów z „Bianco di Castelfranco Emilia” na „Castelfranco Emilia”.

Zmiana ta dotyczy pkt 9 specyfikacji produktu oraz pkt 8 jednolitego dokumentu.

2.10.   Odniesienie do organu kontrolnego

Zaktualizowano odniesienie do organu kontrolnego przez wskazanie Valoritalia Srl jako organu kontrolnego upoważnionego przez Ministerstwo Polityki Rolnej, Żywnościowej, Leśnej i Turystyki.

Zmiana ta dotyczy pkt 10 specyfikacji produktu. W jednolitym dokumencie nie wprowadza się żadnych zmian.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa produktu

Castelfranco Emilia

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChOG – chronione oznaczenie geograficzne

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

8.	Wino półmusujące

11.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy

4.   Opis wina lub win

1.   „Castelfranco Emilia” Bianco

KRÓTKI OPIS

Wino białe produkowane z winogron odmiany Montù, które muszą stanowić co najmniej 60 %, podczas gdy pozostałe 40 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające silny zapach kwiatów i trawy. Pod względem smaku jest dobrze zbudowane i bogate, urzekające, harmonijne i delikatne, z lekką nutą kwasowości i utrzymującym się posmakiem. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalne objętościowe stężenie alkoholu: 10,5 %

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego (g/l): 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

2.   „Castelfranco Emilia” Bianco Frizzante

KRÓTKI OPIS

Półmusujące wino białe produkowane z winogron odmiany Montù, które muszą stanowić co najmniej 60 %, podczas gdy pozostałe 40 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, charakteryzujące się delikatną i ulotną pianką oraz silnym zapachem kwiatów z nutami jabłka i świeżych owoców. Pod względem smaku jest pełne, bogate i harmonijne, delikatne i przyjemnie kwaskowate z utrzymującym się posmakiem. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

3.   Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Bianco

KRÓTKI OPIS

Częściowo sfermentowany moszcz z białych winogron odmiany Montù, które muszą stanowić co najmniej 60 %, podczas gdy pozostałe 40 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Ma barwę słomkowożółtą o różnej intensywności z wyrazistą i ulotną pianką. Ma silny zapach kwiatów z nutami świeżych owoców. Pod względem smaku jest pełny, bogaty i harmonijny, delikatny i słodki.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu: minimum 1 % i maksimum 3/5 całkowitej objętościowej zawartości alkoholu;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

4.   „Castelfranco Emilia” Moscato

KRÓTKI OPIS

Wino białe produkowane z winogron odmiany Moscato Bianco, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające przyjemnie intensywny owocowy aromat z nutami brzoskwini i banana oraz z nutami kwiatowymi lipy, wisterii i białych kwiatów typowych dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest bogate i delikatne, świeże i przyjemne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,5 %

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   „Castelfranco Emilia” Moscato Frizzante

KRÓTKI OPIS

Półmusujące wino białe produkowane z winogron odmiany Moscato Bianco, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające delikatną i ulotną piankę oraz przyjemnie intensywny owocowy aromat z nutami brzoskwini i banana. Charakteryzuje się nutami kwiatowymi lipy, wisterii i białych kwiatów typowych dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest bogate i delikatne, świeże i przyjemne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,0 %;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

6.   Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Moscato

KRÓTKI OPIS

Częściowo sfermentowany moszcz białych winogron produkowany z winogron odmiany Moscato Bianco, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Ma barwę słomkowożółtą o różnej intensywności, delikatną i ulotną piankę oraz przyjemnie intensywny owocowy aromat z nutami brzoskwini i banana. Charakteryzuje się nutami kwiatowymi lipy, wisterii i białych kwiatów typowych dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest bogaty i delikatny, świeży, przyjemny i słodki, o odpowiedniej kwasowości.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10 %;

Rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu: minimum 1 % i maksimum 3/5 całkowitej objętościowej zawartości alkoholu;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

7.   „Castelfranco Emilia” Trebbiano

KRÓTKI OPIS

Wino białe produkowane z winogron odmiany Trebbiano, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych niearomatycznych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające świeży i lekki zapach kwiatów polnych charakterystyczny dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest łagodne, bogate, delikatne i harmonijne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,5 %

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

8.   „Castelfranco Emilia” Trebbiano Frizzante

KRÓTKI OPIS

Półmusujące wino białe produkowane z winogron odmiany Trebbiano, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych niearomatycznych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Wino o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające świeży i lekki zapach kwiatów polnych charakterystyczny dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest łagodne, bogate, delikatne i harmonijne, o odpowiedniej kwasowości i ma delikatną, ulotną piankę. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10 %;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

9.   Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Trebbiano

KRÓTKI OPIS

Częściowo sfermentowany moszcz białych winogron produkowany z winogron odmiany Trebbiano, które muszą stanowić co najmniej 85 %, podczas gdy pozostałe 15 % można uzyskać z innych niearomatycznych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Emilia-Romania. Ma barwę słomkowożółtą o różnej intensywności oraz świeży i lekki zapach kwiatów polnych charakterystyczny dla tej odmiany winorośli. Pod względem smaku jest łagodny, bogaty, delikatny i słodki, o odpowiedniej kwasowości i ma delikatną, ulotną piankę.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 10,0 %;

Rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu: minimum 1 % i maksimum 3/5 całkowitej objętościowej zawartości alkoholu;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

10.   „Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano

KRÓTKI OPIS

Wino białe o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające lekko owocowy aromat brzoskwini i banana oraz nuty kwiatowe lipy, wisterii i białych kwiatów. Pod względem smaku jest bogate i delikatne, świeże i przyjemne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki. Wino to można produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie wina otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu wino musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,5 %

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

11.   Półmusujące „Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano

KRÓTKI OPIS

Półmusujące wino białe o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające delikatną i ulotną piankę oraz lekko owocowy aromat brzoskwini i banana. Charakteryzuje się nutami kwiatowymi lipy i białych kwiatów. Pod względem smaku jest bogate i delikatne, świeże i przyjemne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki. Wino to można produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie wina otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu wino musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

12.   Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano

KRÓTKI OPIS

Częściowo sfermentowany moszcz białych winogron o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mający delikatną i ulotną piankę oraz lekko owocowy aromat brzoskwini i banana. Charakteryzuje się nutami kwiatowymi lipy i białych kwiatów oraz słodkim smakiem o odpowiedniej kwasowości. Można go produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu wino musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli.

Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu: minimum 1 % i maksimum 3/5 całkowitej objętościowej zawartości alkoholu;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

13.   „Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato

KRÓTKI OPIS

Wino białe o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności oraz delikatnym i świeżym zapachu kwiatów polnych, białych kwiatów i lipy z owocowymi, aromatycznymi nutami brzoskwini i banana. Pod względem smaku jest łagodne, bogate i delikatne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki. Wino to można produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie wina otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli. Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,5 %

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

14.   Półmusujące „Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato

KRÓTKI OPIS

Półmusujące wino białe o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mające delikatną i ulotną piankę oraz o delikatnym i świeżym zapachu kwiatów polnych, białych kwiatów i lipy z owocowymi, aromatycznymi nutami brzoskwini i banana. Pod względem smaku jest łagodne, bogate i delikatne, o odpowiedniej kwasowości. Zawartość cukru waha się od charakteru wytrawnego po słodki. Wino to można produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie wina otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli. Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

15.   Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato

KRÓTKI OPIS

Częściowo sfermentowany moszcz białych winogron o barwie słomkowożółtej o różnej intensywności, mający delikatną i ulotną piankę oraz o delikatnym i świeżym zapachu kwiatów polnych, białych kwiatów i lipy z owocowymi, aromatycznymi nutami brzoskwini i banana. Ma słodki smak o odpowiedniej kwasowości. Wino to można produkować przez mieszanie winogron na etapie winifikacji lub na późniejszym etapie przez mieszanie wina otrzymanego wyłącznie ze wskazanych odmian winorośli. W momencie wprowadzania do obrotu musi posiadać określone powyżej cechy, które są charakterystyczne dla pierwotnych odmian winorośli. Minimalna zawartość alkoholu (w % objętości): 10,0 %;

Rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu: minimum 1 % i maksimum 3/5 całkowitej objętościowej zawartości alkoholu;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 13 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne cechy analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki enologiczne

a)   Podstawowe praktyki enologiczne

Produkcja win półmusujących i częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego

Szczególne praktyki enologiczne

Metody ponownej fermentacji stosowane w produkcji:

Wina z kategorii win półmusujących produkuje się za pomocą drugiej fermentacji, zazwyczaj w autoklawach (metoda Charmata). Nadal jednak praktykuje się tradycyjną ponowną fermentację w butelce.

Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy zawierający dwutlenek węgla z fermentacji produkuje się w drodze fermentacji w zbiornikach ciśnieniowych. Moszcze zawierające dwutlenek węgla z fermentacji w momencie wprowadzania do obrotu są produkowane w autoklawach, aby zachować odpowiednią ilość dwutlenku węgla do wytworzenia pożądanego musowania w produkcie końcowym.

b)   Maksymalna wydajność

1.	„Castelfranco Emilia” Bianco 232 hektolitry z hektara

2.	„Castelfranco Emilia” Bianco Frizzante 232 hektolitry z hektara

3.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Bianco 232 hektolitry z hektara

4.	„Castelfranco Emilia” Moscato 208 hektolitrów z hektara

5.	„Castelfranco Emilia” Moscato Frizzante 208 hektolitrów z hektara

6.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Moscato 208 hektolitrów z hektara

7.	„Castelfranco Emilia” Trebbiano 232 hektolitry z hektara

8.	„Castelfranco Emilia” Trebbiano Frizzante 232 hektolitry z hektara

9.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Trebbiano 232 hektolitry z hektara

10.	„Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato 228 hektolitrów z hektara

11.	„Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato Frizzante 228 hektolitrów z hektara

12.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Trebbiano-Moscato 228 hektolitrów z hektara

13.	„Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano 219 hektolitrów z hektara

14.	Półmusujące „Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano 219 hektolitrów z hektara

15.	Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy „Castelfranco Emilia” Moscato-Trebbiano 219 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Wina i częściowo sfermentowane moszcze winogronowe, które mogą być opatrzone ChOG „Castelfranco Emilia”, wytwarza się z winogron uprawianych na obszarze produkcji obejmującym:

—	całe terytorium administracyjne następujących gmin w prowincji Bolonia: Anzola dell’Emilia, Argelato, Bolonia, Calderara di Reno, Crevalcore, Sala Bolognese, San Giovanni Persiceto, S. Agata Bolognese i Zola Predosa, jak również cały obszar Bazzano i Crespellano w gminie Valsamoggia;

—	całe terytorium administracyjne następujących gmin w prowincji Modena: Castelfranco Emilia, Spilamberto, Castelnuovo Rangone, Castelvetro di Modena, Formigine, Nonantola, Ravarino, San Cesario sul Panaro i Savignano sul Panaro.

7.   Główne odmiany winorośli

Montù B. – Montuni

Moscato Bianco B. – Moscato

Trebbiano Modenese B. – Trebbiano

Trebbiano Romagnolo B. – Trebbiano

Trebbiano Toscano B. – Trebbiano

8.   Opis związku lub związków

8.1.   „Castelfranco Emilia” – wszystkie kategorie wino, wino półmusujące oraz częściowo sfermentowany moszcz winogronowy

Czynniki glebowe, klimatyczne i uprawowe istotne z punktu widzenia związku

Obszar produkcji win „Castelfranco Emilia” obejmuje środkową część równiny Emilia, która rozciąga się między prowincjami Bolonia i Modena. Ze względu na położenie u podnóża Apeninów równina ta charakteryzuje się typowo kontynentalnymi temperaturami i opadami, z gorącym latem i chłodną zimą. Ziemia w środkowej części równiny Emilia są pochodzenia aluwialnego o bardzo łagodnych zboczach. Skład chemiczny tamtejszych gleb charakteryzuje się dobrymi zasobami azotu całkowitego (N), a potas (K) przeważa nad fosforem (P). Skład fizyczno-mechaniczny gleb na prawym brzegu rzeki Panaro jest średnio zwięzły, z tendencją do gliniastej struktury. W warstwach powierzchniowych i głębokich często występuje żwir będący skutkiem osadów rzecznych naniesionych w ciągu ostatniego tysiąclecia. Rzeki Panaro i Samoggia oraz inne mniejsze strumienie spływające z Apeninów, oprócz dobrego poziomu wód w podglebiu, zapewniają wystarczające zaopatrzenie w wodę.

Ponieważ warunki glebowe i klimatyczne równiny w okolicy Modeny i Bolonii sprzyjają naturalnemu wzrostowi winorośli, podstawę metody uprawy stanowi system treliażu składający się ze sznurów stałych z opadającymi gałęziami, których celem jest powstrzymanie bujnego wzrostu roślin i umożliwienie równomiernego rozłożenia pąków, przechwytywania energii promienistej oraz dotarcia do kiści wystarczającej ilości powietrza i światła.

Warunki glebowe, klimatyczne i uprawowe są jednolite na równinach i przedgórzach prowincji Bolonia i Modena, gdzie żyzność gleby i dostępność potasu (K), o którym wiadomo, że ma związek z procesem gromadzenia się cukru w owocach, oraz system treliażu przyjęty przez plantatorów winorośli pozwalają zapewnić optymalne dojrzewanie winogron.

Czynniki ludzkie i historyczne istotne z punktu widzenia związku

Z historycznego punktu terytorium „Castelfranco Emilia” wyznaczało granicę między dwoma rywalizującymi ze sobą miastami: Bolonia należała do Państwa Kościelnego, a Modena była stolicą Księstwa Modeny i Reggio Emilia, mających związek z królewskim rodem Habsburgów-Lotaryngii. Jadąc z zachodu przez rzekę Panaro na moście Sant’Ambrogio w pobliżu Modeny, gdzie przebiegała granica między Księstwem a Państwem Kościelnym, można było zobaczyć, jak winnice z uprawami winorośli Lambrusco ustępują miejsca winnicom z uprawami białych odmian winorośli, takich jak Montù, Trebbiano i Albana. W 1929 r. Castelfranco Emilia, dotychczas bolońskie miasteczko, stało się częścią prowincji Modena.

Wiekową tradycję związaną z winem białym na tym obszarze potwierdzają wczesne publikacje ampelograficzne. Już w 1823 r. pojawiły się wzmianki o odmianie „Montù”, synonim „Montonego”, oraz wytwarzanym z niej winie, w tym w mieszankach z innymi odmianami winogron białych.

Czynnikiem ludzkim jest działalność miejscowych rolników i plantatorów winorośli, którzy dzięki swojej specjalistycznej wiedzy agronomicznej i enologicznej zdołali rozsławić wina „Castelfranco Emilia”.

Technika uprawy opiera się na systemach prowadzenia obejmujących palikowanie z pojedynczym lub podwójnym sznurem stałym w celu ograniczenia wigoru roślin i zapewnienia wystarczającej ekspozycji kiści winogron na światło słoneczne, aby winogrona osiągnęły optymalną dojrzałość.

Dojrzałe winogrona charakteryzują się dużą zawartością cukru, wysoką kwasowością i dużą zawartością substancji aromatycznych charakterystycznych dla uprawianych odmian.

Znajduje to odzwierciedlenie w technicznych aspektach produkcji w zakresie łączenia odmian winorośli, metod prowadzenia – pozwalających zapewnić zrównoważoną produkcję dostosowaną do lokalnych cech gleby i klimatu – oraz praktyk enologicznych, w tym naturalnej ponownej fermentacji w butelce lub w autoklawie.

8.2.   „Castelfranco Emilia” – kategoria wina

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktu, którą można przypisać jego pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym

Produkty oznaczone ChOG „Castelfranco Emilia” w kategorii win mają barwę słomkowożółtą o różnej intensywności i wyraźne aromaty kwiatowe charakterystyczne dla głównych odmian winorośli.

Ich świeżość i wonne aromaty przyczyniają się do wyważonego smaku. Wina te są dobrze zbudowane i bogate, mają umiarkowaną zawartość alkoholu i wyraźną, ale niezbyt dominującą kwaśną nutę. Zawartość cukru w tych winach waha się od charakteru wytrawnego po słodki.

Są to wina gotowe do natychmiastowego spożycia, nienadające się do leżakowania, które dobrze komponują się z makaronami i daniami z białym mięsem lub rybą. Wina te najlepiej spożyć w ciągu roku następującego po roku produkcji, aby lepiej docenić ich szczególne właściwości organoleptyczne.

Na cechy jakościowe tych win wpływają warunki glebowe i klimatyczne obszaru produkcji, na którym panuje klimat umiarkowany, chłodny i bezwietrzny, gleby są dobrze drenowane, o dobrej dostępności wody oraz występują znaczne wahania temperatury w okresie dojrzewania winogron. Dzięki temu winogrona dojrzewają w sposób optymalny i uzyskują odpowiednią zawartość cukru i kwasowość, co łączy się z pozostałymi właściwościami organoleptycznymi i cechami jakościowymi związanymi ze stosowanymi odmianami winorośli, które następnie znajdują odzwierciedlenie w wyprodukowanych z nich winach.

Związek przyczynowy opiera się zatem na szczególnej jakości produktów, którą można przypisać ich pochodzeniu geograficznemu.

8.3.   „Castelfranco Emilia” – kategoria wina półmusującego

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktu, którą można przypisać jego pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym

W regionie Emilia-Romania, w tym na obszarze produkcji win oznaczonych ChOG „Castelfranco Emilia”, produkcja win półmusujących ma długą tradycję. Ponieważ wina półmusujące „Castelfranco Emilia” są bardzo cenione przez konsumentów, ich produkcja jest opłacalna.

Dojrzałe winogrona charakteryzują się dużą zawartością cukru, wysoką kwasowością i dużą zawartością substancji aromatycznych charakterystycznych dla uprawianych odmian, dlatego też dobrze nadają się do drugiej fermentacji w celu produkcji win należących do kategorii „wino półmusujące”.

Produkcja win półmusujących „Castelfranco Emilia” polega na ponownej fermentacji w autoklawach (metoda Charmata) lub w butelkach, co pozwala na uzyskanie win półmusujących o nadciśnieniu spowodowanym dwutlenkiem węgla powstałym w wyniku fermentacji.

Wina półmusujące mają barwę słomkowożółtą, dobrą kwasowość i umiarkowaną zawartość alkoholu. Piana, uzyskana w wyniku ponownej fermentacji w autoklawach lub fermentacji w butelce, jest delikatna, długotrwała i ulotna oraz pozwala wydobyć kwiatowe i owocowe aromatyczne nuty głównych odmian winorośli każdego rodzaju. Te wina półmusujące są gotowe do natychmiastowego spożycia i najlepiej zrobić to w ciągu roku następującego po roku produkcji.

Na cechy jakościowe tych win półmusujących wpływają warunki glebowe i klimatyczne obszaru produkcji, na którym panuje klimat umiarkowany, chłodny i bezwietrzny, gleby są dobrze drenowane, o dobrej dostępności wody oraz występują znaczne wahania temperatury w okresie dojrzewania winogron. Dzięki temu winogrona dojrzewają w sposób optymalny i uzyskują odpowiednią zawartość cukru i kwasowość, co łączy się z innymi właściwościami organoleptycznymi i cechami jakościowymi związanymi ze stosowanymi odmianami winorośli, które następnie znajdują odzwierciedlenie w wyprodukowanych z nich winach.

Związek przyczynowy opiera się zatem na szczególnej jakości produktów, którą można przypisać ich pochodzeniu geograficznemu.

8.4.   „Castelfranco Emilia” – kategoria częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego

Informacje dotyczące szczególnej jakości produktu, którą można przypisać jego pochodzeniu geograficznemu i związkowi przyczynowemu z obszarem geograficznym

Na obszarze produkcji win oznaczonych ChOG „Castelfranco Emilia” rozwinęła się produkcja słodkiego i musującego produktu należącego do kategorii częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego.

Warunki glebowe obszaru produkcji charakteryzują się żyznymi gruntami pochodzenia aluwialnego, o glebach średnio zwięzłych lub gliniastych, czasem luźnych i żwirowych, które sprzyjają wydajnym winnicom.

Techniki uprawy, udoskonalane z biegiem czasu, opierają się na systemach prowadzenia obejmujących palikowanie, zaprojektowanych w celu ograniczenia wigoru roślin i zapewnienia wystarczającej ekspozycji kiści winogron na światło słoneczne, aby winogrona osiągnęły optymalną dojrzałość.

Dojrzałe winogrona charakteryzują się dużą zawartością cukru, wysoką kwasowością i dużą zawartością substancji aromatycznych charakterystycznych dla uprawianych odmian, które to cechy są bardziej wyczuwalne w częściowo sfermentowanym moszczu winogronowym, charakteryzującym się delikatną i ulotną pianą.

Rodzaje częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego produkuje się w drodze ponownej fermentacji w autoklawach moszczu winogronowego lub częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego, w związku z czym charakteryzują się znacznym nadciśnieniem spowodowanym obecnością dwutlenku węgla powstałego w wyniku fermentacji.

Moszcze te mają barwę słomkowożółtą i charakteryzują się dobrym poziomem kwasowości, obniżoną rzeczywistą zawartością alkoholu oraz znaczną zawartością cukru resztkowego, co jest charakterystyczne dla częściowo sfermentowanych moszczów. Posiadają one wyraźne aromaty kwiatowe i owocowe charakterystyczne dla głównych odmian winorośli każdego rodzaju. Piana jest delikatna i ulotna. Również w tym przypadku produkty te są gotowe do natychmiastowego spożycia i najlepiej zrobić to w ciągu roku następującego po roku produkcji.

Na cechy jakościowe wpływają warunki glebowe i klimatyczne obszaru produkcji, na którym panuje klimat umiarkowany, chłodny i bezwietrzny, gleby są dobrze drenowane, o dobrej dostępności wody oraz występują znaczne wahania temperatury w okresie dojrzewania winogron. Dzięki temu winogrona dojrzewają w sposób optymalny i uzyskują odpowiednią zawartość cukru i kwasowość, co łączy się z pozostałymi właściwościami organoleptycznymi i cechami jakościowymi związanymi ze stosowanymi odmianami winorośli, które następnie znajdują odzwierciedlenie w powstałych produktach.

Związek przyczynowy opiera się zatem na szczególnej jakości produktów, którą można przypisać ich pochodzeniu geograficznemu.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze

Etykietowanie rodzajów z dwoma odmianami wskazanymi na etykiecie (Trebbiano-Moscato i na odwrót)

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Oprócz szczególnego przepisu UE dotyczącego dwóch odmian winorośli umieszczonych na etykiecie (art. 50 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia (UE) 2019/33) winogrona z odmiany o najniższym procencie muszą stanowić co najmniej 15 % całości. W przepisach krajowych przewidziano to w art. 45 ustawy 238/2016.

„Castelfranco Emilia” – kategorie wina, wina półmusującego oraz częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego

Ramy prawne:

określone w przepisach UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

W przypadku produktów z kategorii wina półmusującego i częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego można stosować korki w kształcie „grzybka”, pod warunkiem że wysokość każdego kapturka zakrywającego korek wynosi nie więcej niż 7 cm.

Ten rodzaj korka można stosować na podstawie odstępstwa przewidzianego w przepisach UE (art. 57 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/33).

Obszar produkcji wina

Ramy prawne:

określone w przepisach UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

W odpowiednich przepisach UE (obecnie art. 5 rozporządzenia (UE) 2019/33) dopuszczono, aby proces winifikacji, w tym druga fermentacja w celu uzyskania win półmusujących i częściowo sfermentowanych moszczy winogronowych, odbywała się nie tylko na wyznaczonym obszarze produkcji winogron, ale także na sąsiednich obszarach w regionie Emilia-Romania.

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/15995

---

(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2023/C 60/24)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Bohusläns blåmusslor”

Nr UE: PDO-SE-02616 — 17.6.2020

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Bohusläns blåmusslor”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Szwecja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.7: Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Bohusläns blåmusslor” to omułek jadalny (Mytilus edulis) hodowany na archipelagu wokół Bohuslän.

„Bohusläns blåmusslor” charakteryzuje się następującymi właściwościami:

Właściwości fizyczne:

Wygląd: „Bohusläns blåmusslor” ma cienką muszlę, z dwoma podobnymi długimi połówkami muszli, które zwężają się na jednym końcu. Muszla jest często nieco szersza u podstawy i nieco bardziej płaska niż na innych obszarach wodnych. „Bohusläns blåmusslor” ma brązowo-czarną barwę, z akcentami niebieskiego. Wnętrze muszli jest błyszczące i opalizujące. Jest perłowo-białe z jasnoniebieskimi akcentami. Połówki muszli są wypełnione różną ilością ikry (samice) i mlecza (samce).

Rozmiar: Nie więcej niż 50 omułków na kg.

Długość: Waha się od 4,5 do 10 cm.

Zawartość mięsa omułków: Co najmniej 20 % masy w relacji pełnej stanowi mięso omułków.

Właściwości chemiczne:

Woda: 85 g/100 g części jadalnej

Białko: 10–12 g/100 g części jadalnej

Tłuszcz:1,4–1,6 g/100 g części jadalnej

w tym

Tłuszcze nasycone: 0,25–0,4 g/100 g części jadalnej

Tłuszcze jednonienasycone: 0,3–0,4 g/100 g części jadalnej

Tłuszcze wielonienasycone: 0,4–0,5 g/100 g części jadalnej

w tym

Kwasy tłuszczowe omega-3:0,30–0,35 g/100 g części jadalnej

Kwasy tłuszczowe omega-6:0,10–0,15 g/100 g części jadalnej

Właściwości organoleptyczne:

Barwa: Mięso mięśni jest błyszczące, o odcieniu od żółtego po jasnobrązowy, który w okresie tarła może być zabarwiony na różowo u samic noszących jaja.

Aromat: Świeże, wyraźne wrażenie morza i wodorostów morskich, z nutami orzechów i ziemi.

Smak: Wyraźnie świeży, z nutami umami, orzechów i kraba. Ostatnie z tych smaków są bardziej wyczuwalne w okresie tarła od maja do lipca.

Konsystencja: Gładka, o solidnej strukturze, która jest twarda podczas gryzienia, ale nie sprawia wrażenia trudnej do pogryzienia.

Długość okresu przechowywania: „Bohusläns blåmusslor” zachowuje świeżość przez 7–11 dni pod warunkiem nieprzerwanego łańcucha chłodniczego.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

„Bohusläns blåmusslor” odżywia się przez filtrowanie fitoplanktonu, który naturalnie występuje w wodzie.

Surowce: Rodzaj omułka hodowanego do produkcji „Bohusläns blåmusslor” to omułek jadalny naturalnie występujący na obszarze produkcji (Mytilus edulis). „Bohusläns blåmusslor” hoduje się przez swobodne zawieszenie na linach, bez kontaktu z dnem morskim, na maksymalnej głębokości około 9 metrów.

„Bohusläns blåmusslor”, który osiągnął co najmniej 15 miesięcy, zbiera się przez cały rok.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Hodowla i czyszczenie „Bohusläns blåmusslor” musi odbywać się na obszarze geograficznym opisanym w pkt 4.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji „Bohusläns blåmusslor” obejmuje archipelag wokół Bohuslän, od granicy z Norwegią na północy do rzeki Nordre na południu, jak również część wybrzeża Bohuslän w promieniu 5 km od linii brzegowej przy normalnym poziomie wody w następujących parafiach i okręgach:

parafiach Hodal, Strömstad i Tjärnö w okręgu żeglugowym Vätte;

parafiach Lur i Tanum w okręgu żeglugowym Tanum;

parafiach Kville, Svenneby i Bottna w okręgu żeglugowym Kville;

parafiach Tossene i Askum w okręgu żeglugowym Sotenäs;

parafiach Bro, Brasäter i Lyse w okręgu żeglugowym Stagenäs;

parafiach Håby i Foss w okręgu żeglugowym Tunge;

parafiach Skredsvik, Herrestad, Högås, Bokenäs, Dragsmark i Bäve w okręgu żeglugowym Lane;

parafiach Forshälla, Resteröd i Ljung w okręgu żeglugowym Fräkne;

parafiach Skaftö, Torp, Myckleby, Långelanda, Stala, Tegneby, Röra i Morlanda w okręgu żeglugowym Ordost;

parafiach Klövedal, Valla i Stenkyrka w okręgu żeglugowym Tjörn;

parafiach Ödsmål, Norum, Jörlanda, Solberg i Hålta w okręgu żeglugowym Inlands Nordre;

parafiach Lycke, Marstrand, Torsby i Harestad w okręgu żeglugi śródlądowej Söndre.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Związek między obszarem geograficznym a szczególnymi właściwościami „Bohusläns blåmusslor” wynika zarówno z warunków naturalnych panujących na tym obszarze, jak i z czynnika ludzkiego.

Szczególne właściwości produktu

„Bohusläns blåmusslor” hoduje się na swobodnie zwisających linach, bez kontaktu omułków z dnem morza. W związku z tym „Bohusläns blåmusslor”, w przeciwieństwie do kilku innych rodzajów omułków dostępnych na rynku, nie zawierają piasku ani gliny.

„Bohusläns blåmusslor” mają cienką muszlę i są dobrze odżywione (co najmniej 20 % masy w relacji pełnej stanowi mięso omułków). Połówki muszli są zazwyczaj nieco bardziej płaskie i szersze u podstawy niż połówki muszli omułków jadalnych hodowanych na innych obszarach wodnych.

Mięso omułków „Bohusläns blåmusslor” jest błyszczące. „Bohusläns blåmusslor” mają świeży zapach morza i wodorostów morskich z nutą orzechów oraz świeży smak z wyczuwalnymi nutami umami, orzechów i kraba. Struktura jest twarda, co daje przyjemne odczucia smakowe.

Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar produkcji „Bohusläns blåmusslor” znajduje się w części Skagerrak, która obejmuje archipelag Bohuslän. Archipelag ten składa się zasadniczo z jednego łańcucha wysp oddzielających część kontynentalną od morza pełnego, którego stan jest często wzburzony i na którym często panują silne wiatry, lub dwóch takich łańcuchów.

Temperatura, zasolenie i wartość odżywcza wody wraz z obecnością pelagicznych larw naturalnie występującego omułka jadalnego (Mytilus edulis) tworzą warunki naturalne stanowiące podstawę hodowli „Bohusläns blåmusslor”.

O warunkach naturalnych uprawy decyduje szereg prądów morskich. Najważniejszym z nich jest prąd bałtycki, który przenosi bogatą w składniki pokarmowe wodę z ujścia Bałtyku w Öresund na północ do obszaru produkcji. Gdy prąd bałtycki kieruje się na północ wzdłuż zachodniego wybrzeża Szwecji, gromadzi on w sobie dalsze składniki pokarmowe z rzek, głównie z rzek Göta i Nordre.

Kiedy prąd bałtycki dociera do cieśniny Skagerrak, jego zawartość soli wynosi od 24 do 28 %. Dzięki stosunkowo niskiej zawartości soli prąd tworzy warstwę nad znacznie bardziej zasoloną wodą w cieśninie Skagerrak (35–37 %). Wody powierzchniowe tej warstwy utrzymują średnią temperaturę 10–11 °C. W głębszej części tej warstwy średnia temperatura wody spada do 8–9 °C.

Poziom składników pokarmowych, głównie fosforu i azotu, na obszarze produkcji „Bohusläns blåmusslor” zmienia się w ciągu roku, a w wyniku zwiększonego spływu wody z gruntów jest wyższy zimą niż latem. Zawartość fosforu i azotu waha się zatem odpowiednio od 0,4 do 1,0 μM oraz od 15 do 21 μM.

Temperatura i uwarstwienie pożywnych wód powierzchniowych przepływających powyżej bardziej słonych wód na obszarze produkcji sprzyjają rozwojowi fitoplanktonu, który stanowi główne pożywienie „Bohusläns blåmusslor” (zawartość fitoplanktonu mierzona jako chlorofil A wynosi od 1,2 do 3,0 μg/l). Duża dostępność pokarmu oznacza szybki wzrost „Bohusläns blåmusslor”, co z kolei sprawia, że omułki mają cienką muszlę i są dobrze odżywione, a ich mięso ma charakterystyczny smak i aromat.

Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem

Hodowla „Bohusläns blåmusslor” wymaga dopływu pożywnej wody o odpowiednim zasoleniu i temperaturze, aby zapewnić omułkom dobry dostęp do pożywienia i naturalne zaopatrzenie hodowli w larwy omułka jadalnego.

Jednocześnie silne wiatry i wzburzone stany morza mają negatywny wpływ na hodowlę omułków jadalnych oraz na możliwość zbierania „Bohusläns blåmusslor” jesienią i zimą, kiedy to na obszarze produkcji często występują sztormy i silne wichry.

Przy wyborze lokalizacji miejsc hodowli „Bohusläns blåmusslor” hodowcy muszą brać pod uwagę powyższe czynniki. Podczas wyboru odpowiedniego miejsca do hodowli „Bohusläns blåmusslor” hodowcy łączą tradycyjną wiedzę o lokalnych warunkach panujących w różnych częściach obszaru produkcji (wiatry, kierunki wiatru i prądy) z informacjami o właściwościach środowiska morskiego (temperatura wody, zasolenie, warunki odżywcze) pochodzącymi z analiz przeprowadzanych regularnie na obszarze produkcji.

Właściwości „Bohusläns blåmusslor” zależą również od sposobu, w jaki traktuje się omułki po zbiorze. Aby zachować właściwości rosnących omułków, hodowcy schładzają świeżo zebrane omułki za pomocą krążącej wody morskiej (5–6 °C) w ciągu pięciu godzin od zbioru. W okresie letnim, między czerwcem a sierpniem, kiedy temperatura powietrza jest stosunkowo wysoka, omułki schładza się bezpośrednio na statku służącym do zbioru. Zebrane omułki schładza się w zbiornikach wodnych lub dużych workach. Świeżo zebrane omułki można przechowywać w wodzie chłodzącej przez okres do siedmiu dni bez wpływu na właściwości tych omułków, pod warunkiem że odpoczywają one podczas przechowywania.

Zanim „Bohusläns blåmusslor” zostaną zapakowane do sprzedaży, oczyszcza się je z wodorostów morskich i innych narośli. Następnie omułki poddaje się ręcznej kontroli w celu zapewnienia, aby sprzedawane omułki spełniały wymogi jakościowe „Bohusläns blåmusslor”.

Hodowla „Bohusläns blåmusslor” opiera się na zrównoważonym zarządzaniu populacją omułka jadalnego i wymaga od hodowców wiedzy na temat cyklu życia omułka jadalnego oraz warunków jego hodowli w naturalnych warunkach obszaru produkcji „Bohusläns blåmusslor”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

https://www.livsmedelsverket.se/globalassets/foretag-regler-kontroll/livsmedelsinformation-markning-halsopastaenden/skyddade-beteckningar/produktspecifikation_blamusslor_2022_10_12.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.