ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 466

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Rocznik 65
7 grudnia 2022


Spis treści

Strona

 

I   Rezolucje, zalecenia i opinie

 

REZOLUCJE

 

Rada

2022/C 466/01

Rezolucja Rady w sprawie planu prac UE w dziedzinie kultury na lata 2023–2026

1


 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2022/C 466/02

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.10895 – ATHORA / AXA CUSTOMER SOLUTIONS) ( 1 )

19

2022/C 466/03

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.10942 – PHO P / STORA ENSO MAXAU) ( 1 )

20


 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Rada

2022/C 466/04

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rozporządzenia (UE) 2022/2379 w odniesieniu do znaczenia ustanowienia we wszystkich państwach członkowskich dokumentacji wykorzystania środków ochrony roślin w rolnictwie prowadzonej przez właściwe organy krajowe

21

 

Komisja Europejska

2022/C 466/05

Kursy walutowe euro – 6 grudnia 2022 r.

22

2022/C 466/06

Oświadczenie Komisji w związku z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 w odniesieniu do trwających prac mających na celu zagwarantowanie, że dokumentacja prowadzona i przechowywana przez profesjonalnych użytkowników środków ochrony roślin będzie dostępna w formacie elektronicznym zgodnie z art. 67 ust. 1 rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1107/2009

23

2022/C 466/07

Wykaz organizacji uznanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach

24

 

Europejski Inspektor Ochrony Danych

2022/C 466/08

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 389/2012 w odniesieniu do wymiany informacji przechowywanych w elektronicznych rejestrach podmiotów gospodarczych przemieszczających wyroby akcyzowe między państwami członkowskimi w celach handlowych (Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

25

 

INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

2022/C 466/09

Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie

27


 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2022/C 466/10

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.10837 – ASTARA WESTERN EUROPE / MITSUBISHI CORPORATION / ISUZU MOTORS LIMITED / ISUZU SALES DEUTSCHLAND) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

28

 

INNE AKTY

 

Komisja Europejska

2022/C 466/11

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

30

2022/C 466/12

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

37


 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

 


I Rezolucje, zalecenia i opinie

REZOLUCJE

Rada

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/1


REZOLUCJA RADY W SPRAWIE PLANU PRAC UE W DZIEDZINIE KULTURY NA LATA 2023–2026

(2022/C 466/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

UZNAJĄC:

kulturę za niewyczerpane źródło inspiracji i innowacji, wyraz humanizmu i estetyki, nasz wspólny język i dziedzictwo oraz fundamentalny element naszych tożsamości i społeczności;

rolę kultury jako integralnego czynnika zrównoważonego rozwoju i pozytywnej transformacji społecznej;

coraz większe znaczenie wartości UE, w tym wolności wypowiedzi i wolności twórczej;

wkład sektora kultury i sektora kreatywnego w zatrudnienie i gospodarkę UE;

rolę kultury w stosunkach zewnętrznych UE i we współpracy z innymi organami międzynarodowymi, w szczególności z Radą Europy i UNESCO;

poprzednie plany prac Rady w dziedzinie kultury oraz osiągnięte rezultaty;

W ŚWIETLE

trwającej wojny Rosji przeciwko Ukrainie – krajowi kandydującemu do UE – która to wojna stanowi rażące naruszenie prawa międzynarodowego oraz atak na prawa człowieka i na podstawowe wartości i zasady UE, która grozi zniszczeniem bogatego życia kulturalnego i dziedzictwa kulturowego Ukrainy i która wywołała największe od drugiej wojny światowej przesiedlenia obywateli w Europie i niepokojący kryzys energetyczny;

poważnego wpływu pandemii Covid-19 na ogół społeczeństwa, na każdego z osobna oraz na wiele sektorów gospodarki – w szczególności na sektor kultury i sektor kreatywny – z których wiele nadal zmaga się z jej konsekwencjami;

coraz szybszej zmiany klimatu, utraty bioróżnorodności i wynikającej z tego konieczności przyspieszenia transformacji w stronę modelu zrównoważonego, którą kultura może usprawnić poprzez działania uwrażliwiające, kreatywność i innowacje;

toczących się procesów, takich jak cyfryzacja, oraz utrzymujących się wyzwań, takich jak szczególne warunki pracy artystów, twórców i innych osób zawodowo związanych z kulturą;

PRZYPOMINAJĄC O:

najważniejszych dokumentach politycznych przedstawionych w załączniku II do niniejszej rezolucji;

wadze uwzględniania wymiaru kulturalnego we wszystkich stosownych dziedzinach, programach i inicjatywach politycznych oraz zapotrzebowaniu na większą synergię;

działaniach podjętych w celu opracowania i wdrożenia strategicznego podejścia UE do międzynarodowych stosunków kulturalnych;

UZGADNIA

przedstawione poniżej przekrojowe priorytety – z uwagi na ich udział w zwiększaniu europejskiej współpracy kulturalnej, w promowaniu różnorodności kulturowej i w zapewnianiu europejskiej wartości dodanej oraz z myślą o potrzebie wspólnych działań w ciągu najbliższych czterech lat – z uwzględnieniem najważniejszych wyzwań i z należytym poszanowaniem zasady pomocniczości i proporcjonalności:

a)

Artyści i osoby zawodowo związane z kulturą: wzmacnianie pozycji sektora kultury i sektora kreatywnego

b)

Kultura na rzecz ludzi: zwiększanie uczestnictwa w kulturze i roli kultury w społeczeństwie

c)

Kultura na rzecz planety: uwolnienie siły kultury

d)

Kultura na rzecz partnerstw współtwórczych: wzmacnianie kulturalnego wymiaru stosunków zewnętrznych UE.

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI I WYSOKIEGO PRZEDSTAWICIELA UNII DO SPRAW ZAGRANICZNYCH I POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA, ABY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI I Z NALEŻYTYM POSZANOWANIEM ZASADY POMOCNICZOŚCI:

do kwietnia 2026 r. na podstawie dobrowolnych pisemnych wkładów państw członkowskich opracowali dokument roboczy zawierający wstępne wnioski z wdrażania niniejszego programu prac UE, a do czerwca 2026 r. przyjęli sprawozdanie końcowe;

na podstawie uprzednich konsultacji z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami rozważyli zaproponowanie strategicznych ram UE w dziedzinie kultury, w których znajdą odzwierciedlenie zasady przewodnie przedstawione w załączniku I i które będą służyć strategicznemu uwzględnianiu perspektywy polityki kulturalnej i atutów kultury we wszystkich stosownych politykach, programach i inicjatywach UE. Sposobem określania priorytetów i wskazywania konkretnych działań we współpracy kulturalnej na szczeblu europejskim pozostaną plany prac UE w dziedzinie kultury.


ZAŁĄCZNIK I

I.   ZASADY PRZEWODNIE

Plan prac UE w dziedzinie kultury opiera się na następujących zasadach przewodnich:

Kultura, w tym dziedzictwo kulturowe, ma wartość immanentną oraz wpływ na wzmacnianie tożsamości europejskiej.

Różnorodność kulturowa i językowa to podstawowe atuty UE, które należy szanować, promować i wzmacniać, w tym poprzez mobilność i obieg dzieł.

Wolność wyrazu artystycznego i wolność twórcza mają pierwszorzędne znaczenie dla ludzkiej zdolności stawiania czoła wyzwaniom, krytycznego myślenia oraz dokonywania innowacji i wynalazków, i należy na wszelkie możliwe sposoby do nich zachęcać i je wspierać.

Różnorodność kulturowa i dialog międzykulturowy są nieodzowne dla promowania i ochrony praw człowieka; sprzyjają wzajemnemu zrozumieniu, pomagają zapobiegać konfliktom i je rozwiązywać oraz promują pojednanie, pokój i stabilność międzynarodową; wszelkie instrumentalne używanie kultury do rozpowszechniania propagandy wojennej i dezinformacji oraz do wzbudzania nienawiści jest niezgodne z podstawowymi wartościami i zasadami UE.

Kultura ma znaczny udział w zrównoważonym rozwoju, gospodarce i włączeniu społecznym, a tym samym zwiększa spójność terytorialną.

Kultura ma potencjał promowania równości i wzajemnego szacunku oraz zwalczania wszelkich form przemocy, dyskryminacji, nietolerancji i uprzedzeń.

Przy wdrażaniu planu należy w zoptymalizowany sposób posługiwać się dobrymi jakościowo danymi i statystykami.

II.   OBSZARY PRIORYTETOWE

a)   Artyści i osoby zawodowo związane z kulturą: wzmacnianie pozycji sektora kultury i sektora kreatywnego

Ekosystem kultury i kreatywności nie mógłby istnieć bez ludzi, którzy w niezliczonych formach tworzą treści kulturalne: artystów oraz innych osób zawodowo związanych z kulturą i kreatywnością, instytucji i organizacji. Silny sektor kultury i silny sektor kreatywny są więc nieodzowne. Ich struktura opiera się jednak na samozatrudnieniu oraz małych przedsiębiorstwach i mikrofirmach; cechuje je także duża konkurencyjność i fragmentacja rynków. Artyści oraz osoby zawodowo związane z kulturą i kreatywnością zazwyczaj realizują swoją karierę zawodową w oparciu o projekty i dużą mobilność. Często mają nieregularne i nie dające się przewidzieć dochody i aby zarobić na życie, pracują w kilku miejscach.

Podczas pandemii Covid-19 sektor kultury i sektor kreatywny wykazały się dużą zdolnością przystosowawczą i innowacyjnością. Jednak poważnie odczuły i nadal odczuwają skutki pandemii.

Trwająca rosyjska inwazja na Ukrainę i jej wpływ na ekosystem kultury i kreatywności unaoczniają integralną rolę podmiotów kultury w społeczeństwach demokratycznych i wagę ochrony wolności wyrazu artystycznego, coraz częściej znajdującej się pod presją.

Dziś bardziej niż kiedykolwiek należy pilnie wzmocnić odporność sektora kultury i sektora kreatywnego, wesprzeć ich odbudowę i różnorodność, zachęcić je do angażowania się w realizację celów zrównoważonościowych, wykorzystać nowe tendencje przyspieszone przez pandemię – w tym w otoczeniu cyfrowym – oraz zapewnić sprawiedliwe warunki pracy wszystkim osobom zawodowo związanym z kulturą i kreatywnością, tak by ten niezależny i dynamiczny sektor był lepiej słyszalny.

b)   Kultura na rzecz ludzi: zwiększanie uczestnictwa w kulturze i roli kultury w społeczeństwie

Kultura, w tym dziedzictwo kulturowe, odgrywa kluczową rolę w naszych demokracjach i w życiu pojedynczych osób. Uczestnictwo w kulturze i dziedzictwie kulturowym, kreatywności i sztuce ma pozytywny wpływ na ludzi w każdym wieku i ze wszystkich środowisk; podnosi jakość życia oraz poprawia zdrowie i ogólny dobrostan pojedynczych osób i całych społeczności. Uczestnictwo w kulturze sprzyja spójności społecznej i terytorialnej, a zarazem skłania do poszanowania różnorodności kulturowej i językowej oraz daje okazję do otwartego dialogu w społeczeństwach obywatelskich.

Różnorodność kulturowa i językowa należą do kluczowych atutów Europy i jako takie wymagają poszanowania i promowania, ze szczególnym uwzględnieniem języków mniej używanych. Należy zwrócić szczególną uwagę na uczestnictwo dzieci i młodzieży w życiu kulturalnym i na ich zdolność czytania, gdyż sprzyjają one kreatywności i wzbogacają doświadczenie. Równie ważne jest inkluzywne podejście do grup słabszych i defaworyzowanych.

Instytucje kultury odgrywają żywotną rolę w umacnianiu demokracji i dobrostanu społecznego, gdyż kierują ofertę do całej społeczności, zapewniają przystępny cenowo lub bezpłatny dostęp do wiedzy i informacji – z pełnym poszanowaniem praw własności intelektualnej – zwiększają umiejętność korzystania z mediów, tworzą wspólne pole do dialogu i debaty, a tym samym zwiększają integrację społeczną i zaangażowanie społeczne, a ponadto przyczyniają się do zwalczania dezinformacji, mowy nienawiści i nieprawdziwych informacji. Tę rolę instytucji kultury należy bardziej pielęgnować.

W tym kontekście obecny plan prac zwraca szczególną uwagę na sprzyjanie rozwojowi bibliotek. Wiele bibliotek stanowi również spokojne i bezpieczne otoczenie dla osób słabszych, co ma w tym momencie szczególne znaczenie w przypadku licznych przesiedleńców z Ukrainy i ich zapotrzebowania na schronienie fizyczne i mentalne.

c)   Kultura na rzecz planety: uwolnienie siły kultury

Ekosystemy kultury i kreatywności w Europie i na świecie stają przed poważnymi zagrożeniami naturalnymi i antropogenicznymi: długofalowy wpływ na europejski sektor kultury i sektor kreatywny ma w szczególności zmiana klimatu. Nieodzowne jest przygotowanie dziedzictwa kulturowego oraz sektora kultury i sektora kreatywnego na przyszłe wyzwania. Najwyższy czas zająć się gotowością dziedzictwa kulturowego na zagrożenia i zwiększaniem jego odporności na zmianę klimatu. UE będzie kontynuować i intensyfikować walkę z nielegalnym handlem dobrami kultury.

Kultura, w tym dziedzictwo kulturowe, przyczynia się do transformacji w stronę modelu zrównoważonego – potrzebnej, aby można było osiągnąć cele europejskiego zielonego ładu i agendy 2030. W tym kontekście kluczową rolę odgrywają także technologie cyfrowe. Należy więc jeszcze bardziej wzmocnić innowacje w sektorze kultury i sektorze kreatywnym, transformację cyfrową oraz dostępność kultury i dziedzictwa kulturowego w przestrzeni cyfrowej. Kluczową rolę w tym względzie będzie mieć Wspólnota Wiedzy i Innowacji EIT „Kultura i kreatywność” (1). Należy też przyjąć wyważone podejście do środowiska zbudowanego. Szeroka promocja inicjatywy „Nowy europejski Bauhaus” mogłaby pomóc uwrażliwiać na znaczenie dobrej jakościowo architektury i środowiska zbudowanego.

Ponadto należy poprawić badania i statystyki kulturalne, po to by móc lepiej monitorować funkcjonowanie sektora kultury i sektora kreatywnego i w celu ich wspierania opracowywać skuteczne polityki oparte na danych. Centralna – i coraz większa – rola we współpracy z innymi międzynarodowymi i niezależnymi organizacjami zajmującymi się badaniami i statystykami w sektorze kultury i sektorze kreatywnym powinna przypadać Eurostatowi.

d)   Kultura na rzecz partnerstw współtwórczych: wzmacnianie kulturalnego wymiaru stosunków zewnętrznych UE

Bogactwo kulturowe i wolność kulturowa Europy, unijne podejście oddolne zakorzenione w społeczeństwie obywatelskim oraz silne zaangażowanie UE we współtwórczość to mocne atuty w stosunkach międzynarodowych z punktu widzenia budowy zrównoważonych partnerstw opartych na równości stron. Bardzo ważne jest, aby w pełni wykorzystać ten potencjał poprzez zwiększanie nie tylko liczby działań i projektów w ramach współpracy kulturalnej, lecz także ich widoczności i zasięgu.

Wojna Rosji przeciwko Ukrainie jest jasnym dowodem zarówno stopniowo zmieniającej się rzeczywistości geopolitycznej, jak i instrumentalnego używania kultury i dziedzictwa jako pomocy w uzasadnianiu agresji wojskowej. W tym kontekście współtwórczość kulturalna może stać się autentyczną podstawą naszych europejskich wartości – w tym swobód artystycznych i praw kulturalnych – i wiarygodnie je komunikować w wielu częściach świata, a tym samym pomagać hamować rozprzestrzenianie się systemów autorytarnych.

Biorąc pod uwagę przyszłość naszej planety i wspólny cel w postaci zrównoważoności, potrzebne są większe ambicje kulturalne na rzecz zmiany oraz dialog intelektualny torujący drogę wspólnym podejściom w duchu „Nowego europejskiego Bauhausu” (zrównoważone, inkluzywne, piękne). Ścisła koordynacja działań na szczeblu UE oraz uwzględnianie kultury we wszystkich stosownych dziedzinach działań zewnętrznych UE i w odpowiednich instrumentach finansowych będą kluczowe dla wzmocnienia roli kultury w stosunkach zewnętrznych UE.

III.   REALIZACJA I METODY PRACY

1.

Rada zwraca się do państw członkowskich, Komisji i – w pewnych aspektach działań zewnętrznych – do wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, aby wspólnie pracowali nad realizacją działań przewidzianych w planie prac na podstawie dynamicznego programu przedstawionego w części IV i załączniku A. Harmonogram zamieszczony w załączniku A ma charakter orientacyjny i będzie realizowany w zależności od potrzeb przez kolejne prezydencje.

2.

Regularny dialog i współpraca państw członkowskich, instytucji UE, społeczeństwa obywatelskiego, organizacji międzynarodowych oraz partnerów z państw trzecich mają skutkować podejściem całościowym, które będzie sprzyjać synergii – a w stosownym przypadku spójności polityk – zachęcać do uczenia się od siebie nawzajem i może przynieść lepsze rezultaty.

3.

Realizacja planu prac oraz wdrażanie programu „Kreatywna Europa” za pomocą jego rocznych planów prac oraz innych programów i działań związanych z kulturą powinny się uzupełniać w sposób dający synergię.

4.

Plan prac UE w dziedzinie kultury powinien być monitorowany przez prezydencję Rady i w razie potrzeby może być przez Radę modyfikowany w świetle osiągniętych rezultatów lub stosownych wydarzeń politycznych na szczeblu europejskim lub międzynarodowym.

5.

Tematom podlegającym każdemu z obszarów priorytetowych przypisanych zostało kilka działań (część IV) i najwłaściwsza(-sze) metoda(-dy) pracy. Ostateczny wynik każdego z działań wraz z odpowiadającym mu sprawozdaniem zawierającym w stosownym przypadku wnioski i zalecenia zostanie przedstawiony do dyskusji Komitetowi ds. Kultury, a w stosownym przypadku Grupie Roboczej do Spraw Audiowizualnych i Mediów. Podejmą one ewentualne decyzje o dalszych krokach.

6.

Niezbędna jest elastyczność zapisów i realizacji planu prac UE w dziedzinie kultury, aby można było reagować na obecne i przyszłe wyzwania i zmieniające się otoczenie polityczne.

7.

Używać można m.in. następujących metod pracy (2): otwarta metoda koordynacji (OMK); doraźne grupy i narady lub grupy ekspertów i narady prowadzone przez Komisję; wzajemne uczenie się; działania eksperymentalne i pilotażowe; spotkania analityczne; badania; konferencje; seminaria podsumowujące lub inne tego typu formy; dialog ze społeczeństwem obywatelskim; warsztaty formalne i nieformalne; wspólne inicjatywy z Radą Europy i innymi organizacjami międzynarodowymi; konkluzje Rady; nieformalne spotkania urzędników z ministerstw kultury i w stosownym przypadku z innych ministerstw.

IV.   DZIAŁANIA

Jeżeli chodzi o obszary priorytetowe i metody pracy opisane w części II i III, przeprowadzone zostaną następujące działania:

a)   Artyści i osoby zawodowo związane z kulturą: wzmacnianie pozycji sektora kultury i sektora kreatywnego

—    Status i warunki pracy artystów i osób zawodowo związanych z kulturą i kreatywnością

Metody pracy: działania następcze nawiązujące do prac obecnej grupy ds. otwartej metody koordynacji; warsztaty tematyczne; ewentualna konferencja.

Uzasadnienie: w ramach działań następczych nawiązujących do prac grupy eksperckiej ds. otwartej metody koordynacji proponuje się platformę internetową, na której znalazłyby się informacje o warunkach pracy artystów oraz osób zawodowo związanych z kulturą i kreatywnością w państwach członkowskich UE. Platforma będzie oparta na wartościowych danych i materiałach zebranych także we współpracy z partnerami społecznymi reprezentowanymi w różnych sektorach kultury i powinna być stale uzupełniana o aktualną sytuację i nowe środki. Ponadto rozważone zostaną takie tematy jak różnorodność, mobilność oraz perspektywa płci. Pomogłoby to uzyskać informacje o warunkach pracy w całej UE i lepiej radzić sobie z wymogami administracyjnymi, jeżeli chodzi o zabezpieczenie społeczne i inne aspekty, takie jak podatki. W ramach tego tematu należy wziąć pod uwagę również wymianę doświadczeń odnośnie do Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności.

Oczekiwane rezultaty: platforma internetowa umożliwiająca stałą wymianę informacji i sprawdzonych rozwiązań między zainteresowanymi stronami w odniesieniu do poprawy warunków pracy artystów i osób zawodowo związanych z kreatywnością; podsumowanie postępów i praca nad konkretnymi zaleceniami w sprawie statusu artysty (3).

—    Wolność artystyczna

Metody pracy: konferencja, a następnie odnośne konkluzje Rady.

Uzasadnienie: wolność artystyczna to podstawowy czynnik pracy kulturalnej; ochrona wolności artystycznej okazała się ważnym elementem wzmacniania związków między kulturą a demokracją. Artyści i zainteresowane strony z sektora kultury stają przed nowymi, coraz trudniejszymi wyzwaniami. Dlatego niezmiernie ważne są wspólne wysiłki, które pozwolą artystom i podmiotom kulturalnym swobodnie wykonywać swój zawód w całej UE. Kwestia ta dotyczy nie tylko warunków stwarzanych artystom, lecz także decyduje o tym, czyj głos jest słyszalny.

Oczekiwane rezultaty: wymiana pomysłów i sprawdzonych rozwiązań poprzez dyskusję nad różnymi perspektywami i kształtowaniem polityki w celu stymulowania pozytywnych zmian.

—   Stymulowanie transformacji cyfrowej w sektorze kultury i sektorze kreatywnym

Metody pracy: konferencja, a następnie ewentualnie odnośne konkluzje Rady.

Uzasadnienie: w ciągu ostatniej dekady cyfryzacja spowodowała głębokie zmiany w sektorze kultury i sektorze kreatywnym. Zasadniczo zmieniła sposób działania osób związanych z tymi sektorami oraz stosunki między nimi i relację z publicznością. Jednak rozdrobnienie działań i brak współpracy na większą skalę utrudniają wypracowanie silnego i elastycznego podejścia do transformacji cyfrowej.

Oczekiwane rezultaty: wymiana doświadczeń w celu zidentyfikowania sprawdzonych rozwiązań możliwych do zastosowania gdzie indziej, po to by promować spójną i zrównoważoną transformację cyfrową w sektorze kultury i sektorze kreatywnym.

—   Stymulowanie transformacji ekologicznej w sektorze kultury i sektorze kreatywnym, ze szczególnym uwzględnieniem kryzysu energetycznego

Metody pracy: warsztat(y) / otwarta metoda koordynacji; podsumowanie kryzysu energetycznego w celu wymiany sprawdzonych rozwiązań.

Uzasadnienie: sektor kultury i sektor kreatywny nie mogą pozostać w tyle w ramach transformacji ekologicznej. Muszą zwiększyć swój wkład w zrównoważoną przyszłość i odegrać aktywną rolę w transformacji ekologicznej, działaniach klimatycznych oraz gospodarczej odbudowie Europy, ze szczególnym uwzględnieniem obecnego kryzysu gospodarczego i z wzięciem pod uwagę różnorodności geograficznej i cech Unii. Wypróbowano już różnorodne praktyki i inicjatywy. Prace w ramach tego działania powinny odzwierciedlać wynik prac grup ds. otwartej metody koordynacji w dziedzinie kulturowego wymiaru zrównoważonego rozwoju i zwiększania odporności dziedzictwa kulturowego na zmianę klimatu. W ramach tego tematu należy wziąć pod uwagę również wymianę doświadczeń odnośnie do Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności.

Oczekiwane rezultaty: wymiana doświadczeń i zidentyfikowanie sprawdzonych rozwiązań możliwych do zastosowania gdzie indziej w sektorze kultury i sektorze kreatywnym (zwłaszcza w sztukach widowiskowych, muzyce, muzeach, produkcji filmowej), w tym w sprawie kalkulatorów CO2; wsparcie działań sektora kultury i sektora kreatywnego służących dostosowaniu się do transformacji ekologicznej.

—   Wzmocnienie wymiaru kulturalnego i kreatywnego w europejskim sektorze gier wideo

Metoda pracy: seria narad lub spotkań analitycznych.

Uzasadnienie: w nawiązaniu do konkluzji Rady w sprawie budowania europejskiej strategii dla ekosystemu sektora kultury i sektora kreatywnego oraz do sprawozdania i projektu pilotażowego w dziedzinie gier wideo powstałych z inicjatywy Parlamentu Europejskiego dyskusja na szczeblu europejskim może wskazać sposoby wspierania wymiaru kulturalnego i kreatywnego w europejskim sektorze gier wideo, który jest czołową praktyką spośród nowych praktyk kulturalnych w otoczeniu cyfrowym. Podczas dyskusji tych można zastanowić się też nad kwestiami wiążącymi się z mechanizmami finansowania, zwłaszcza MŚP i start-upów; niezależnością, wolnością twórczą i różnorodnością form wyrazu kulturowego; umiejętnościami i szkoleniami; innowacjami kreatywnymi i technologicznymi; nowymi sposobami wykorzystania gier wideo w celu wspierania dostępu do kultury; rolą gier wideo do celów edukacyjnych itd.

Oczekiwane rezultaty: zalecenia w sprawie wspierania kulturalnego i kreatywnego wymiaru europejskiego sektora gier wideo i w sprawie wzmacniania współpracy europejskich zainteresowanych stron w tej dziedzinie.

b)   Kultura na rzecz ludzi: zwiększanie uczestnictwa w kulturze i roli kultury w społeczeństwie

—   Kultura a promowanie demokracji: ku obywatelstwu kulturalnemu w Europie

Metody pracy: wzajemne uczenie się i ewentualna konferencja z udziałem decydentów politycznych i stosownych zainteresowanych stron z sektora kultury i sektora edukacji.

Uzasadnienie: w duchu Karty z Porto Santo i opierając się na badaniu zleconym w ramach planu prac w dziedzinie kultury na lata 2019–2022, należy zintensyfikować i poszerzyć uczestnictwo obywateli, zwłaszcza młodych pokoleń, i dodać legitymizacji procesom decyzyjnym, angażując całą społeczność w podejmowanie decyzji, twórczość, produkcję, komunikację, pośrednictwo i realizację. Należy stworzyć synergie międzysektorowe pomiędzy szkołami, instytucjami kulturalnymi, społeczeństwem obywatelskim i innymi podmiotami, po to by w pełni wykorzystać transformacyjny potencjał kultury dla wzmacniania demokracji.

Oczekiwane rezultaty: wymiana doświadczeń i wybór przykładów sprawdzonych rozwiązań.

—   Kultura a zdrowie

Metoda pracy: ewentualna konferencja; ewentualne nieformalne spotkania urzędników z ministerstw kultury i ministerstw zdrowia; krótkookresowa grupa ds. otwartej metody koordynacji zajmująca się włączaniem kultury w polityki zdrowotne – wymiana sprawdzonych rozwiązań ze szczególnym uwzględnieniem zdrowia psychicznego.

Uzasadnienie: działania kulturalne mogą wesprzeć profilaktykę zdrowotną, promocję zdrowia oraz zarządzanie chorobami i ich leczenie. Oferują podejście całościowe i pozytywnie wpływają na ludzi w każdym wieku i ze wszystkich środowisk, podnoszą jakość życia oraz poprawiają zdrowie i ogólny dobrostan ludzi i społeczności. Mają także istotne oddziaływanie gospodarcze. Otwarta metoda koordynacji może się opierać na wynikach działań przygotowawczych z 2022 r. „Kultura dla zdrowia” oraz na wcześniejszych badaniach i pracach przeprowadzonych w tej dziedzinie.

Oczekiwane rezultaty: uwrażliwianie na pozytywne efekty kultury i tworzenie bardziej międzysektorowej współpracy między decydentami; zalecenia w sprawie wdrażania partycypacyjnych praktyk kulturalnych, ze szczególnym uwzględnieniem zdrowia psychicznego; dalsze mapowanie sprawdzonych rozwiązań.

—   Budowanie mostów: wzmacnianie wielorakiej roli bibliotek jako depozytariuszy i przekazicieli dzieł kultury, umiejętności i wartości europejskich

Metody pracy: grupa ds. otwartej metody koordynacji; warsztaty; konferencja.

Uzasadnienie: biblioteki odgrywają kluczową rolę w europejskim pejzażu demokratycznym, społecznym, kulturalnym i edukacyjnym na wszystkich szczeblach. Mają znaczny wkład w budowę demokracji, zaangażowanie obywatelskie oraz publiczne działania partycypacyjne w całej UE, w tym na obszarach wiejskich i oddalonych, także w regionach najbardziej oddalonych. Są otwarte dla różnorodnych grup, opracowują programy i działania będące odzwierciedleniem bieżących wyzwań społecznych oraz zapewniają dostęp do pluralistycznych i wiarygodnych informacji i zróżnicowanych treści kulturowych w bezpiecznym i dostępnym otoczeniu. Są nieodzownymi depozytariuszami lokalnych i rodzimych danych, wiedzy, badań i kultury.

Oczekiwane rezultaty: rozpoczęcie kompleksowej debaty i zbadanie sposobów promocji i wzmacniania bibliotek; zidentyfikowanie różnych wymiarów i dziedzin z potencjałem oraz zbadanie kierunków finansowania w ramach programów UE; zgromadzenie decydentów i osób zawodowo związanych z bibliotekami; zbadanie możliwości szkoleń i dalszych działań dla profesjonalistów.

—   Ochrona dzieci i młodzieży przed szkodliwymi treściami na platformach cyfrowych

Metody pracy: warsztat(y) / narada(-dy).

Uzasadnienie: dzieci i młodzież są dziś licznie obecne na platformach cyfrowych, które mają olbrzymi pozytywny potencjał. Jednak tym sposobem wzrasta także ryzyko, że słabsze grupy będą narażone na uzależnienia, szkodliwe treści lub informacje wprowadzające w błąd. Można oprzeć się na europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci, akcie o usługach cyfrowych oraz przepisach o ochronie małoletnich z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Ponadto aby można było chronić dzieci i młodzież przed szkodliwymi treściami, szczególnie ważne i istotne są umiejętność korzystania z mediów oraz krytyczne podejście do mediów i platform.

Oczekiwane rezultaty: zidentyfikowanie sprawdzonych rozwiązań i wsparcie dla nich, po to by zapewnić ochronę dzieciom i młodzieży online i wzmocnić ich pozycję, zarówno w państwach członkowskich, jak i na szczeblu UE.

—   Wyszukiwalność różnorodnych europejskich treści kulturalnych w otoczeniu cyfrowym

Metody pracy: badanie tematyczne lub warsztaty.

Uzasadnienie: wyszukiwalność treści kulturalnych zależy od tego, jak dane zostały opracowane i udokumentowane oraz jak duże platformy – odgrywające rolę strażników dostępu – zarządzają treścią. Treści europejskie muszą być wyszukiwalne, a nie jedynie dostępne online. Zasadniczo należy oprzeć się na dotychczasowych pracach i konsultacjach (np. prognoza medialna, Europejskie Obserwatorium Audiowizualne, Europeana), lepiej zrozumieć wpływ praktyk hierarchizacji treści, rekomendacji algorytmowych i strategii selekcjonowania treści na różnorodność kulturową i językową i znaleźć wspólne rozwiązania pozwalające bardziej wyeksponować wysokiej jakości europejskie treści online, w tym odpowiednie modele dochodów oparte na danych.

Oczekiwane rezultaty: zalecenia; przegląd innowacyjnych projektów i konkretnych narzędzi, ale też trudności w dostępie do treści (w tym dla osób z niepełnosprawnościami czy osób o niższym dochodzie), ze szczególnym uwzględnieniem sektorów mniej zbadanych i mniej uregulowanych, takich jak muzyka czy książki.

c)   Kultura dla planety: uwolnienie siły kultury

—   Statystyki kulturalne – budowanie odporności w kulturze i przez kulturę

Metody pracy: seria warsztatów lub działań z zakresu wzajemnego uczenia się; dyskusje z Eurostatem i urzędami statystycznymi państw członkowskich UE.

Uzasadnienie: pandemia Covid-19 uwidoczniła kilka wyzwań i słabości strukturalnych w sektorze kultury i sektorze kreatywnym. Podjęte już zostały ważne środki wsparcia na szczeblu krajowym i unijnym, ale wciąż potrzebne są dalsze kroki, takie jak większa wymiana sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi oraz opracowanie zestawu wiarygodnych statystyk dotyczących kultury, porównywalnych w całej UE, w tym dotyczących nierówności między płciami w sektorze kultury i sektorze kreatywnym. Ważne jest, aby oprzeć się na wynikach projektu pilotażowego z 2022 r. pt. „Pomiar sektora kultury i sektora kreatywnego w Europie” i ściśle współpracować z Eurostatem.

Oczekiwane rezultaty: wymiana sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi; zidentyfikowanie i rozwinięcie zestawu zharmonizowanych i porównywalnych statystyk w całej UE, obejmujących aspekty równości płci, wymiar zatrudnieniowy, wsparcie gospodarcze dla sektora oraz uczestnictwo w kulturze, w stosownym podziale społeczno-demograficznym.

—   Zarządzanie kulturą

Metody pracy: spotkanie analityczne, następnie ewentualnie odnośne konkluzje Rady.

Uzasadnienie: świat ma obecnie do czynienia z licznymi szybkimi zmianami. Potrzebne są więc nowe sposoby myślenia i nowatorskie podejścia, a także niezbędne są przekrojowe, zintegrowane podejścia do zarządzania kulturą, oparte na najnowszych wydarzeniach, badaniach i innowacjach, tak by kultura stała się centrum życia publicznego.

Oczekiwane rezultaty: opracowanie nowego modelu zarządzania kulturą proponującego przyszłościowe podejścia pozwalające całościowo odpowiedzieć na obecne wyzwania.

—   Działania klimatyczne z wykorzystaniem kultury, w tym sztuki i dziedzictwa kulturowego

Metody pracy: działania następcze po sprawozdaniach z otwartej metody koordynacji z 2022 r.; warsztaty, a następnie ewentualnie odnośne konkluzje Rady.

Uzasadnienie: kultura, w tym sztuka i dziedzictwo kulturowe, może odegrać kluczową rolę w inicjowaniu działań klimatycznych oraz promowaniu zrównoważonych modeli konsumpcji i produkcji. Kultura może mieć czynny udział w działaniach klimatycznych i skłaniać do zmiany sposobu myślenia o kryzysie klimatycznym. Można chronić nasze dziedzictwo kulturowe poprzez dzielenie się sprawdzonymi rozwiązaniami w dziedzinie ukierunkowanych środków ochronnych. Samo dziedzictwo kulturowe zaś może być źródłem dobrych rozwiązań i wiedzy w dziedzinie dostosowań klimatycznych. Współpraca powinna opierać się na sprawozdaniach z otwartej metody koordynacji w dziedzinie zwiększania odporności dziedzictwa kulturowego na zmianę klimatu i w dziedzinie kulturowego wymiaru zrównoważonego rozwoju.

Oczekiwane rezultaty: wymiana wiedzy dotyczącej nowatorskich podejść artystycznych i kulturalnych – w tym środków w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności – aby stawić czoła kryzysowi klimatycznemu i pomóc zmienić w tym celu wzorce zachowań; przyspieszenie badań finansowanych przez UE w tej dziedzinie.

—   Wysokiej jakości środowisko życia dla wszystkich

Metody pracy: spotkania europejskich dyrektorów ds. polityki architektonicznej (EDAP); promowanie inicjatywy „Nowy europejski Bauhaus” poprzez kontakty będące następstwem prac sieci ekspertów ds. otwartej metody koordynacji; ewentualna organizacja europejskiej konferencji w sprawie polityki architektonicznej.

Uzasadnienie: zgodnie z pracami i sprawozdaniem grupy ekspertów z państw członkowskich UE ds. otwartej metody koordynacji w dziedzinie inwestowania w wysokiej jakości architekturę i otoczenie życiowe dla wszystkich (2021) oraz z konkluzjami Rady w sprawie kultury, wysokiej jakości architektury i środowiska zbudowanego jako kluczowych elementów inicjatywy „Nowy europejski Bauhaus” (2021) europejscy dyrektorzy ds. polityki architektonicznej spotykają się podczas każdej kolejnej prezydencji, aby zastanawiać się nad ewentualnymi inicjatywami, które pozwoliłyby stworzyć wysokiej jakości środowisko życia dla wszystkich, w tym dla osób mieszkających na obszarach wiejskich i oddalonych, np. w regionach najbardziej oddalonych. Spotkania dyrektorów mogłyby koncentrować się w szczególności na takich tematach, jak jakość budownictwa mieszkaniowego przyszłości, odbudowa, renowacja i dostosowane ponowne wykorzystanie dziedzictwa kulturowego oraz ulepszenia w konkursach architektonicznych i zamówieniach publicznych. Ważne jest, by budować synergię z siecią „Nowego europejskiego Bauhausu”.

Oczekiwane rezultaty: wymiana sprawdzonych rozwiązań między europejskimi dyrektorami ds. polityki architektonicznej; podsumowanie istniejących ram legislacyjnych i stosownych inicjatyw w przedmiotowej dziedzinie oraz ewentualnie rozpoczęcie procesu monitorowania i propagowania uwzględniania wysokiej jakości standardów w nowych i zmienionych politykach i programach; działania związane z „Nowym europejskim Bauhausem”.

—   Ochrona dziedzictwa przed klęskami żywiołowymi i katastrofami antropogenicznymi

Metody pracy: wzajemne uczenie się (warsztaty, wizyty) lub konferencja.

Uzasadnienie: klęski żywiołowe oraz katastrofy i kryzysy antropogeniczne (takie jak zamiana klimatu, pandemia Covid-19 oraz rosyjska wojna przeciwko Ukrainie) wymagają lepszych umiejętności oceny ryzyka, większej gotowości na klęski i katastrofy oraz skoordynowanych działań w ramach podejścia przekrojowego, tak by można było chronić dziedzictwo kulturowe, także niematerialne. Opierając się na dotychczasowych pracach, należy dalej włączać dziedzictwo kulturowe do szerszych polityk i inicjatyw na wszystkich szczeblach oraz wykorzystywać istniejące wspólne europejskie platformy i powstające projekty (np. europejską chmurę współpracy na rzecz dziedzictwa kulturowego, HEREIN) do kontaktów, dyskusji i dzielenia się wiedzą (w tym wiedzą fachową) o gotowości na zagrożenia i zarządzaniu ryzykiem, przywracaniu do wcześniejszego stanu i odbudowie dziedzictwa kulturowego.

Oczekiwane rezultaty: budowa potencjału i umiejętności wśród zainteresowanych stron; opracowanie kompleksowego inwentarza stosownych podręczników, wytycznych i metodologii na szczeblu europejskim, aby ułatwić skuteczne przygotowywanie i wdrażanie środków gotowości na zagrożenia i sytuacje nadzwyczajne w państwach członkowskich i przez państwa członkowskie.

—   Wymiana informacji między osobami zawodowo związanymi z dziedzictwem kulturowym a organami właściwymi ds. dóbr kultury na temat walki z nielegalnym handlem dobrami kultury

Metody pracy: seria warsztatów będących uzupełnieniem przyszłego planu działania UE przeciwko nielegalnemu handlowi dobrami kultury na lata 2023–2027 lub działania z zakresu wzajemnego uczenia się.

Uzasadnienie: unijne przepisy w sprawie wwozu i wywozu dóbr kultury biorą pod uwagę wyzwania związane z nielegalnym handlem transgranicznym w kontekście ochrony dziedzictwa kulturowego. Właściwe organy stają przed kilkoma rodzajami wyzwań (metody weryfikacji, dokumentacja, analiza danych, znajomość rynku sztuki, w tym skutków jego przeniesienia do internetu itd.). Należy zapewnić skuteczną współpracę między wszystkimi zaangażowanymi podmiotami, w tym ministerstwami kultury, instytucjami regionalnymi i lokalnymi, osobami zawodowo zajmującymi się dziedzictwem kulturowym, organami ścigania, siłami specjalnymi policji, organami celnymi i sądowymi oraz osobami zawodowo związanymi z rynkiem sztuki.

Oczekiwane rezultaty: ocena i poprawa współpracy między zaangażowanymi podmiotami; zyskanie wzajemnego wglądu w swoje metody pracy; zidentyfikowanie zagrożeń i problemów; oraz prace nad ewentualnymi zaleceniami w sprawie ulepszeń.

d)   Kultura na rzecz partnerstw współtwórczych: wzmacnianie kulturalnego wymiaru stosunków zewnętrznych UE

—   Zarządzanie strategicznym podejściem UE do międzynarodowych stosunków kulturalnych i ram

Metody pracy: krótkookresowa otwarta metoda koordynacji, spotkania wyższych urzędników.

Uzasadnienie: rola kultury w stosunkach zewnętrznych została opisana w kilku niedawnych istotnych dokumentach UE. Jednak wyzwaniem na wszystkich szczeblach – zarówno dla UE, jak i dla państw członkowskich – pozostaje koordynacja działań i wypełnianie luk między różnymi zainteresowanymi stronami zaangażowanymi w ich realizację. Niezbędne jest więc ustrukturyzowanie współpracy między wszystkimi stosownymi podmiotami i wzmocnienie równowagi interesów, w tym artystów i osób zawodowo związanych z kulturą. Pamiętając o zasadzie współtworzenia w stosunkach zewnętrznych UE, należy dostosować metody pracy, tak by można było w trybie ciągłym podejmować spójne decyzje, w tym definiować priorytety regionalne i tematyczne (np. w kontekście partnerstw z krajami kandydującymi) lub przygotowywać flagowe działania UE (np. targi książki, wystawy światowe, targi i festiwale itd.).

Oczekiwane rezultaty: przekrojowa i inkluzywna metodologia, w tym propozycje przyszłych struktur roboczych i metod pracy, które zapewniłyby wzmocnioną, spójną i bardziej długoterminową współpracę kulturalną w ramach międzynarodowych stosunków kulturalnych, z udziałem wszystkich stosownych zainteresowanych stron.

—   Ochrona dziedzictwa kulturowego oraz wzmacnianie pozycji lokalnego sektora kultury i sektora kreatywnego w Ukrainie

Metody pracy: spotkania grupy ekspertów prowadzonej przez Komisję lub spotkania analityczne oraz działania z zakresu wzajemnego uczenia się / szkoleń; spotkania ze stałymi przedstawicielstwami.

Uzasadnienie: rosyjska wojna przeciwko Ukrainie wyrządziła zniszczenia i szkody ukraińskiemu dziedzictwu kulturowemu i instytucjom kultury, postawiła je w obliczu poważnej groźby dalszych zniszczeń i szkód oraz doprowadziła do sytuacji, w której mogą stać się przedmiotem nielegalnego handlu. Należy więc wesprzeć wysiłki na rzecz zachowania i ochrony. Należy podjąć proces przywracania do wcześniejszego stanu i odbudowy, wzmacniając zdolności i wiedzę fachową Ukrainy; powinien się on opierać na krajowych, międzynarodowych i europejskich normach, na dokumentach ustanawiających standardy, zasadach (takich jak „Nowy europejski Bauhaus”) oraz na zdobytych doświadczeniach i powinien być spójny z europejskimi zasadami jakości dotyczącymi działań finansowanych ze środków UE i mających potencjalny wpływ na dziedzictwo kulturowe (4). Wsparcia potrzebują też ukraińskie podmioty kulturalne i kreatywne oraz osoby zawodowo związane z tymi sektorami, gdyż nadal zmagają się z licznymi trudnościami w swoich działaniach. W duchu współtworzenia współpraca kulturalna z Ukrainą powinna więc służyć wzmocnieniu odporności sektora kultury i sektora kreatywnego oraz ich zdolności do podtrzymywania żywotności kultury i sceny artystycznej.

Oczekiwane rezultaty: ocena ewentualnych wspólnych środków, synergii i sprawdzonych rozwiązań na rzecz zachowania, ochrony i odbudowy ukraińskiego dziedzictwa kulturowego i instytucji kultury oraz na rzecz wspierania ukraińskich podmiotów kulturalnych i kreatywnych.

—   Rola kultury i osób zawodowo związanych z kulturą w promowaniu i obronie demokracji i praw człowieka w trudnych okolicznościach

Metody pracy: ewentualne wspólne spotkania ze stosownymi grupami roboczymi Rady; wspólna konferencja podsumowująca / wspólne seminarium podsumowujące z udziałem Parlamentu Europejskiego, Rady Europy, UNESCO i społeczeństwa obywatelskiego.

Uzasadnienie: doroczne sprawozdanie ESDZ na temat praw człowieka i demokracji na świecie za 2021 r. zarysowuje globalny kontekst regresu demokracji i rozpowszechnionych naruszeń międzynarodowych praw człowieka. Wpływa to także na osoby zawodowo związane z kulturą i kreatywnością w krajach trzecich angażujące się w obronę demokracji, praw człowieka, wolności wyrazu artystycznego itd. Choć UE promuje już poszanowanie praw kulturalnych i różnorodności kulturowej w krajach trzecich, można zastanowić się nad bardziej skoncentrowanym i systematycznym wsparciem, pamiętając o związkach Rady Europy, UNESCO i Parlamentu Europejskiego z tą dziedziną.

Oczekiwane rezultaty: kompleksowy przegląd sytuacji, potrzeb itp. obrońców kulturalnych praw człowieka.


(1)  Wspólnota Wiedzy i Innowacji Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (https://eit.europa.eu/eit-community/eit-culture-creativity).

(2)  Ogólne wytyczne w sprawie metod pracy znajdują się w załączniku B.

(3)  https://en.unesco.org/creativity/governance/status-artist.

(4)  https://www.icomos.org/en/about-icomos/committees/regional-activities-europe/58799-european-quality-principles-for-eu-funded-interventions-with-potential-impact-upon-cultural-heritage


ZAŁĄCZNIK A

Wstępny harmonogram planu prac w dziedzinie kultury na lata 2023–2026

Priorytet

Działanie

2023

2024

2025

2026

1. połowa

2. połowa

1. połowa

2. połowa

1. połowa

2. połowa

1. połowa

2. połowa

a)

Artyści i osoby zawodowo związane z kulturą: wzmacnianie sektora kultury i sektora kreatywnego

Status i warunki pracy artystów i osób zawodowo związanych z sektorem kultury i sektorem kreatywnym

platforma (KE)

 

warsztaty

tematyczne

 

warsztaty

tematyczne

 

warsztaty tematyczne

lub

ewent. konferencja

 

Wolność artystyczna

konferencja prezydencji

konkluzje Rady

 

 

 

 

 

 

 

Stymulowanie transformacji cyfrowej w sektorze kultury i sektorze kreatywnym

 

 

konferencja prezydencji

ewent. konkluzje Rady

 

 

 

 

 

Stymulowanie transformacji ekologicznej w sektorze kultury i sektorze kreatywnym, ze szczególnym uwzględnieniem kryzysu energetycznego

podsumowanie – kryzys energetyczny

 

OMK lub warsztaty

 

 

 

Wzmacnianie wymiaru kulturalnego i kreatywnego w europejskim sektorze gier wideo

 

narady lub spotkania analityczne

 

 

 

 

 

Konkluzje Rady w sprawie odbudowy, odporności i zrównoważonego charakteru sektora kultury i sektora kreatywnego

podsumowanie

 

 

 

 

 

 

Konkluzje Rady w sprawie intensyfikowania wymiany międzykulturowej przez mobilność artystów i osób zawodowo związanych z sektorem kultury i sektorem kreatywnym oraz wielojęzyczność w epoce cyfrowej

 

 

 

 

podsumowanie

 

 

b)

Kultura na rzecz ludzi: zwiększanie uczestnictwa w kulturze i roli kultury w społeczeństwie

Kultura a promowanie demokracji: ku obywatelstwu kulturalnemu w Europie

(prezentacja badania KE z 2022 r. – poprzednia grupa robocza)

 

 

wzajemne uczenie się

ewent. konferencja

 

Kultura a zdrowie

 

ewent. konferencja

ewent. nieformalne spotkanie urzędników

(krótka) grupa OMK

 

 

 

 

Budowanie mostów: wzmacnianie wielorakiej roli bibliotek jako depozytariuszy i przekazicieli dzieł kultury, umiejętności i wartości europejskich

warsztaty

grupa OMK

warsztaty

konferencja

 

Ochrona dzieci i młodzieży przed szkodliwymi treściami na platformach cyfrowych

 

 

 

 

 

warsztaty

 

 

Wyszukiwalność różnorodnych europejskich treści w otoczeniu cyfrowym

badanie

ewent. warsztaty

 

 

 

c)

Kultura na rzecz planety: uwolnienie siły kultury

Statystyki kulturalne – budowanie odporności w kulturze i przez kulturę

warsztaty / wzajemne uczenie się oraz dyskusje z Eurostatem i urzędami statystycznymi państw członkowskich

Zarządzanie kulturą

 

 

 

 

 

 

spotkanie analityczne

ewent. konkluzje Rady

 

Działania klimatyczne z wykorzystaniem kultury, w tym sztuki i dziedzictwa kulturowego

 

 

ewent. warsztaty

 

ewent. warsztaty

 

warsztaty

ewent. konkluzje Rady

przyspieszenie badań finansowanych przez UE w tej dziedzinie.

Wysokiej jakości środowisko życia dla wszystkich

spotkania EDAP

promowanie „Nowego europejskiego Bauhausu”

ewent. konferencja

Ochrona dziedzictwa kulturowego przed klęskami żywiołowymi i katastrofami antropogenicznymi

 

 

wzajemne uczenie się

ewent. konferencja

 

 

 

Wymiana informacji między osobami zawodowo związanymi z dziedzictwem kulturowym a organami właściwymi ds. dóbr kultury na temat walki z nielegalnym handlem dobrami kultury

 

warsztaty / wzajemne uczenie się

warsztaty / wzajemne uczenie się

warsztaty / wzajemne uczenie się

 

 

 

 

d)

Kultura na rzecz partnerstw współtwórczych: wzmacnianie kulturalnego wymiaru stosunków zewnętrznych UE

Zarządzanie strategicznym podejściem UE do międzynarodowych stosunków kulturalnych i ram

spotkania wyższych urzędników

 

krótka OMK

 

 

 

 

 

Ochrona dziedzictwa kulturowego i wzmacnianie pozycji lokalnego sektora kultury i sektora kreatywnego w Ukrainie

spotkania grupy ekspertów prowadzonej przez Komisję lub spotkania analityczne

wzajemne uczenie się / szkolenia

 

 

 

 

spotkania ze stałymi przedstawicielstwami

Rola kultury i osób zawodowo związanych z kulturą w promowaniu i obronie demokracji i praw człowieka w trudnych okolicznościach

 

 

wspólna konferencja podsumowująca / wspólne seminarium podsumowujące (z PE, Radą Europy, UNESCO, społeczeństwem obywatelskim)

 

 

 

 

wspólne spotkanie ze stosownymi grupami roboczymi Rady


ZAŁĄCZNIK B

Wytyczne w sprawie wszystkich metod pracy

Ogólne wytyczne

Metody pracy obowiązujące w ramach planu prac są elastyczne i nie ograniczają się do metod wymienionych w części III pkt 7.

W stosownym przypadku Komisja zapewni wiedzę fachową (w tym badania i inne formy wkładu eksperckiego) oraz wsparcie logistyczne na rzecz metod pracy proponowanych w ramach planu prac.

Udział jest dobrowolny i w stosownym przypadku oparty na nominacjach państwa członkowskiego. Do grup ekspertów i narad Komisji zastosowanie mają szczególne zasady (por. dalej).

W razie potrzeby, o ile jest to wykonalne, Komisja zapewni na żądanie przestrzeń wirtualną (do komunikacji i udostępniania dokumentów) dla wybranych metod pracy, tak aby eksperci mogli utrzymywać kontakt i debatować nad stosownymi kwestiami. Dostęp do przestrzeni wirtualnej będą mieć osoby wskazane przez wszystkie państwa członkowskie oraz w stosownym przypadku przez inne kraje uczestniczące.

O postępach w działaniach przewidzianych w planie prac będzie na żądanie informowany Komitet ds. Kultury.

Dla każdego ostatecznego rezultatu każdej z metod pracy w ramach planu prac zaproponowany zostanie w stosownym przypadku plan dystrybucji i komunikacji na szczeblu europejskim, krajowym i regionalnym.

Zalecenia będące wynikiem każdej z metod pracy zostaną omówione przez Komitet ds. Kultury, a w stosownym przypadku przez inne odpowiednie organy przygotowawcze i w stosownym przypadku zostaną zaprezentowane Radzie.

Sprawozdania końcowe z każdej z metod pracy zostaną opublikowane, a ich streszczenie (nieprzekraczające czterech stron) zostanie w stosownym przypadku przetłumaczone przez Komisję na wszystkie języki urzędowe UE.

Otwarta metoda koordynacji (OMK)

Otwarta metoda koordynacji stanowi ramy współpracy, kontaktów i wymiany sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi na pewne wspólne tematy i pozwala opracować niewiążące zalecenia.

Mandat OMK zostanie sfinalizowany przez Komitet ds. Kultury – przy udziale Grupy Roboczej do Spraw Audiowizualnych i Mediów – na podstawie projektu zaproponowanego przez Komisję.

Mandat może przewidywać zaproszenie do grupy OMK stron trzecich, w tym państw trzecich (1).

Każda grupa OMK wyznaczy na pierwszym posiedzeniu przewodniczącego lub przewodniczących.

Zależnie od tematu grupa OMK może być w stosownym przypadku zachęcana do utworzenia mniejszych grup mających zająć się bardziej szczegółowymi tematami i do korzystania z metod partycypacyjnych.

Działania z zakresu wzajemnego uczenia się

Działania z zakresu wzajemnego uczenia się powinny pozwalać stosownym decydentom, praktykom lub stosownym zaangażowanym stronom na wymianę pomysłów i wiedzy o praktykach, narzędziach i metodach pracy na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. Powinny się one odbywać w kontekście praktycznym i być oparte na zdecydowanym podejściu praktycznym.

Poszczególne państwa członkowskie lub grupa państw członkowskich mogą z własnej inicjatywy udostępnić wiedzę fachową na temat tej metody pracy lub o przekazanie tej wiedzy wystąpić.

Komisja może też zorganizować działania z zakresu wzajemnego uczenia się dla praktyków krajowych, regionalnych lub lokalnych.

Spotkania analityczne

Spotkania analityczne powinny dawać przestrzeń do omówienia nowych, tematycznych lub nowatorskich zagadnień oraz do przedyskutowania planów lub strategii. Debata powinna być otwarta i ściśle nieformalna.

Poszczególne państwa członkowskie lub grupa państw członkowskich, we współpracy ze stosownymi zainteresowanymi stronami, mogą z własnej inicjatywy zapewnić wiedzę fachową i wsparcie logistyczne związane z tą metodą pracy.

Metoda ta może obejmować jedno spotkanie lub serię spotkań, zgodnie z propozycją podmiotu inicjującego.

Podsumowania

Podsumowania służą przeglądowi i ocenie wydarzeń i osiągnięć związanych z tematem uzgodnionym na forum Komitetu ds. Kultury. Ponadto są okazją do dyskusji dla wszystkich zainteresowanych stron.

Podsumowania mogą mieć wszelką właściwą formę, np. spotkań ekspertów online, kwestionariusza, konferencji itd.

Grupy ekspertów i narady prowadzone przez Komisję

Grupy ekspertów prowadzone przez Komisję są organami konsultacyjnymi utworzonymi przez Komisję w celu zapewnienia doradztwa w związku z przygotowaniem aktów ustawodawczych i inicjatyw politycznych (2). Eksperci wchodzący w ich skład są wybierani zgodnie z przepisami wewnętrznymi Komisji.

Komisja może też organizować narady z wybranymi uczestnikami na temat uzgodniony w planie prac UE w dziedzinie kultury.


(1)  Do celów niniejszego planu prac „państwa trzecie” to państwa, o których mowa w przepisach art. 9 i 10 programu Kreatywna Europa (rozporządzenie (UE) 2021/818 – Dz.U. L 189 z 28.5.2021, s. 34).

(2)  Rejestr grup ekspertów Komisji: https://ec.europa.eu/transparency/expert-groups-register/screen/home?lang=pl


ZAŁĄCZNIK II

Główne dokumenty polityczne

Nowy program strategiczny UE na lata 2019–2024 (przyjęty 20 czerwca 2019 r.)

Komunikat Komisji pt. „Nowy europejski program na rzecz kultury” z 22 maja 2018 r. (COM/2018/267 final)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Europejskie media w cyfrowej dekadzie: plan działania na rzecz wsparcia odbudowy i transformacji” (COM/2020/784 final)

Koncepcja dotycząca dziedzictwa kulturowego podczas konfliktów i kryzysów. Komponent na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w działaniach zewnętrznych Unii Europejskiej (kwiecień 2021 r.)

Konferencja w sprawie przyszłości Europy – sprawozdanie z wyników (maj 2022 r.)

Wersje skonsolidowane Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ze szczególnym uwzględnieniem art. 8, art. 10 i art. 167 TFUE (Dz.U. C 202 z 7.6.2016, s. 47)

Konwencja o przestępstwach przeciwko dobrom kultury (2017 r.)

Konkluzje Rady pt. „Europejskie media w dekadzie cyfrowej: plan działania na rzecz wsparcia odbudowy i transformacji” (Dz.U. C 210 z 3.6.2021, s. 1)

Konkluzje Rady w sprawie strategicznego podejścia UE do międzynarodowych stosunków kulturalnych i ram działania (Dz.U. C 192 z 7.6.2019, s. 6)

Konkluzje Rady pt. „Budowanie europejskiej strategii dla ekosystemu sektora kultury i sektora kreatywnego” (Dz.U. C 160 z 13.4.2022, s. 13)

Konkluzje Rady w sprawie zarządzania kulturą (Dz.U. C 393 z 19.12.2012, s. 8)

Konkluzje Rady w sprawie kultury, wysokiej jakości architektury i środowiska zbudowanego jako kluczowych elementów inicjatywy nowy europejski Bauhaus (Dz.U. CI 501 z 13.12.2021, s. 13)

Konkluzje Rady w sprawie podejścia UE do dziedzictwa kulturowego podczas konfliktów i kryzysów (dok. 9837/21)

Konkluzje Rady pt. „Intensyfikowanie wymiany międzykulturowej przez mobilność artystów i osób zawodowo związanych z sektorem kultury i sektorem kreatywnym oraz wielojęzyczność w epoce cyfrowej” (Dz.U. C 160 z 13.4.2022, s. 20)

Konkluzje Rady w sprawie zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kulturowego (Dz.U. C 186 z 5.6.2020, s. 1)

Konkluzje Rady w sprawie odbudowy, odporności i zrównoważonego charakteru sektora kultury i sektora kreatywnego (Dz.U. C 209 z 2.6.2021, s. 3)

Konkluzje Rady w sprawie planu prac w dziedzinie kultury na lata 2019–2022 (Dz.U. C 460 z 21.12.2018, s. 12) oraz sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie planu prac w dziedzinie kultury na lata 2019–2022 (COM/2022/317 final)

Konkluzje Rady w sprawie młodego pokolenia twórców (Dz.U. C 189 z 5.6.2019, s. 34)

Deklaracja z Davos „W kierunku wysokiej jakości Baukultur w Europie”20–22 stycznia 2018 r.

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/864 z 17 maja 2017 r. w sprawie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego (2018) (Dz.U. L 131 z 20.5.2017, s. 1)

Deklaracja europejskich ministrów kultury, spraw audiowizualnych i mediów, zebranych w Angers 7–8 marca 2022 r.

Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji na lata 2020–2024 (JOIN/2020/5 final)

Zielona księga w sprawie europejskiego dziedzictwa kulturowego pt. „Wspólne dziedzictwo europejskie w centrum europejskiego zielonego ładu” (marzec 2021 r.)

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z 17 września 2020 r. w sprawie odbudowy życia kulturalnego w Europie (2020/2708(RSP))

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z 20 października 2021 r. w sprawie sytuacji artystów i odbudowy życia kulturalnego w UE (2020/2261(INI))

Konwencja ramowa o wartości dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa (konwencja z Faro, 2005 r.)

Deklaracja rzymska przywódców G-20

Wspólny komunikat Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „W stronę strategii UE w dziedzinie międzynarodowych stosunków kulturalnych” (JOIN/2016/029 final)

Deklaracja ministrów w sprawie kultury w czasach kryzysu COVID-19 (kwiecień 2020 r.)

Karta z Porto Santo (2021)

Zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy (2017) dla państw członkowskich dotyczące strategii europejskiego dziedzictwa kulturowego na XXI wiek (2017 r.)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2021/818 z 20 maja 2021 r. ustanawiające program Kreatywna Europa (2021–2027) (Dz.U. L 189 z 28.5.2021, s. 34)

Rezolucja Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie kulturowego wymiaru zrównoważonego rozwoju (Dz.U. C 410 z 6.12.2019, s. 1)

Karta rzymska (2020 r.)

„Przekształcamy nasz świat: agenda ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030” (A/RES/70/1)

Konwencja UNESCO z 2005 r. w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego

Konwencja UNESCO o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego wraz z regulaminem wykonawczym do tej konwencji (Haga, 14 maja 1954 r.)

Deklaracja UNESCO Mondiacult w sprawie kultury (Meksyk, 30 września 2022 r.)

Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2347 (UNESCO Digital Library, 2017 r., CL/4210).


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/19


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10895 – ATHORA / AXA CUSTOMER SOLUTIONS)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2022/C 466/02)

W dniu 28 października 2022 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32022M10895. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/20


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10942 – PHO P / STORA ENSO MAXAU)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2022/C 466/03)

W dniu 29 listopada 2022 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32022M10942. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Rada

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/21


Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rozporządzenia (UE) 2022/2379 w odniesieniu do znaczenia ustanowienia we wszystkich państwach członkowskich dokumentacji wykorzystania środków ochrony roślin w rolnictwie prowadzonej przez właściwe organy krajowe

(2022/C 466/04)

W ramach Europejskiego Zielonego Ładu w strategii „Od pola do stołu” i w strategii na rzecz bioróżnorodności podkreślono potrzebę przejścia na zrównoważony system żywnościowy, w szczególności poprzez ograniczenie stosowania pestycydów i związanego z nimi ryzyka o 50 % do 2030 r. oraz poprzez zwiększenie udziału rolnictwa ekologicznego i elementów krajobrazu bogatych w różnorodność biologiczną na użytkach rolnych.

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 (1) (SAIO) pełne gromadzenie danych dotyczących stosowania środków ochrony roślin przez użytkowników zawodowych w ramach działalności rolniczej, tj. 95 % stosowania w każdym państwie członkowskim, wymaga wprowadzenia w Unii wymogu prawnego, zgodnie z którym użytkownicy zawodowi środków ochrony roślin przekazują dokumentację w formie elektronicznej właściwym organom krajowym.

Parlament Europejski i Rada uznają znaczenie wprowadzenia takiego wymogu do prawodawstwa Unii i zobowiązują się współpracować w tym celu.


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 z dnia 23 listopada 2022 r. w sprawie statystyk dotyczących nakładów i produkcji w rolnictwie, zmiany rozporządzenia Komisji (WE) nr 617/2008 oraz uchylenia rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1165/2008, (WE) nr 543/2009 i (WE) nr 1185/2009 oraz dyrektywy Rady 96/16/WE (Dz.U. L 315 z 7.12.2022, s. 1).


Komisja Europejska

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/22


Kursy walutowe euro (1)

6 grudnia 2022 r.

(2022/C 466/05)

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,0516

JPY

Jen

143,33

DKK

Korona duńska

7,4380

GBP

Funt szterling

0,86170

SEK

Korona szwedzka

10,8890

CHF

Frank szwajcarski

0,9872

ISK

Korona islandzka

148,90

NOK

Korona norweska

10,4408

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

24,316

HUF

Forint węgierski

415,08

PLN

Złoty polski

4,6975

RON

Lej rumuński

4,9130

TRY

Lir turecki

19,6010

AUD

Dolar australijski

1,5625

CAD

Dolar kanadyjski

1,4326

HKD

Dolar Hongkongu

8,1813

NZD

Dolar nowozelandzki

1,6583

SGD

Dolar singapurski

1,4263

KRW

Won

1 386,39

ZAR

Rand

18,2068

CNY

Yuan renminbi

7,3494

HRK

Kuna chorwacka

7,5563

IDR

Rupia indonezyjska

16 441,49

MYR

Ringgit malezyjski

4,6223

PHP

Peso filipińskie

58,782

RUB

Rubel rosyjski

 

THB

Bat tajlandzki

36,827

BRL

Real

5,5113

MXN

Peso meksykańskie

20,6884

INR

Rupia indyjska

86,6485


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.


7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/23


Oświadczenie Komisji w związku z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 w odniesieniu do trwających prac mających na celu zagwarantowanie, że dokumentacja prowadzona i przechowywana przez profesjonalnych użytkowników środków ochrony roślin będzie dostępna w formacie elektronicznym zgodnie z art. 67 ust. 1 rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1107/2009

(2022/C 466/06)

Głównym celem Unii w ramach Europejskiego Zielonego Ładu oraz strategii „Od pola do stołu” jest ograniczenie stosowania pestycydów chemicznych oraz zmniejszenie związanego z tym ryzyka. W celu zagwarantowania skutecznej i efektywnej polityki w tym zakresie kluczowe są rzetelne i kompleksowe dane dotyczące stosowania pestycydów na poziomie gospodarstw rolnych. Trwające prace mające na celu zagwarantowanie, że dokumentacja prowadzona i przechowywana przez profesjonalnych użytkowników środków ochrony roślin będzie dostępna w formacie elektronicznym, to ważny czynnik umożliwiający realizację obowiązków sprawozdawczych dotyczących pestycydów, zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 (1). (SAIO).

W związku z powyższym, na mocy art. 67 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (2), Komisja przygotowała projekt rozporządzenia wykonawczego w odniesieniu do treści i formatu dokumentacji dotyczącej stosowania środków ochrony roślin, prowadzonej i przechowywanej przez profesjonalnych użytkowników zgodnie z art. 67 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

Jeśli przedmiotowe rozporządzenie wykonawcze zostałoby przyjęte w przewidywanej obecnie formie, to szczegółowo uregulowałoby kwestie dotyczące prowadzenia i przechowywania dokumentacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009, m.in. przez określenie informacji dokumentowanych przez profesjonalnych użytkowników oraz zagwarantowanie, że dokumentacja ta będzie dostępna w formacie elektronicznym najpóźniej od 1 stycznia 2025 roku.

Projekt przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego jest obecnie omawiany przez Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz (sekcja „Fitofarmaceutyki – ustawodawstwo”). Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (3) Komisja zamierza w najbliższych miesiącach wystąpić o opinię komitetu.

Komisja zamierza przyjąć przedmiotowe rozporządzenie wykonawcze przed końcem roku 2022.


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2379 z dnia 23 listopada 2022 r. w sprawie statystyk dotyczących nakładów i produkcji w rolnictwie, zmiany rozporządzenia Komisji (WE) nr 617/2008 oraz uchylenia rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1165/2008, (WE) nr 543/2009 i (WE) nr 1185/2009 oraz dyrektywy Rady 96/16/WE (Dz.U. L 315 z 7.12.2022, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).


7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/24


Wykaz organizacji uznanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach

(2022/C 466/07)

American Bureau of Shipping (ABS)

Bureau Veritas SA (BV)

China Classification Society (CCS)

Croatian Register of Shipping (CRS)

DNV AS (DNV)

Indian Register of Shipping (IRS)

Korean Register (KR)

Lloyd's Register Group LTD (LR)

Nippon Kaiji Kyokai General Incorporated Foundation (ClassNK)

Polish Register of Shipping (PRS)

RINA Services S.p.A. (RINA)


Europejski Inspektor Ochrony Danych

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/25


Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 389/2012 w odniesieniu do wymiany informacji przechowywanych w elektronicznych rejestrach podmiotów gospodarczych przemieszczających wyroby akcyzowe między państwami członkowskimi w celach handlowych

(2022/C 466/08)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD https://edps.europa.eu)

EIOD zauważa, że projekt wniosku wprowadza następujące zmiany do rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012 (1):

zgodnie z nowym art. 19 ust. 4 informacje zawarte w rejestrach krajowych dotyczące wszystkich podmiotów gospodarczych uczestniczących w przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, o których mowa w rozdziale IV i rozdziale V sekcja 2 dyrektywy Rady (UE) 2020/262 (2), są automatycznie wymieniane za pośrednictwem centralnego rejestru;

zgodnie z nowym art. 20 ust. 1 Komisja musi zapewnić, aby wszystkie osoby uczestniczące w przemieszczaniu wyrobów akcyzowych mogły uzyskać elektroniczne potwierdzenie ważności numerów akcyzowych znajdujących się w centralnym rejestrze.

EIOD uważa, że zmiany te nie powodują istotnych kwestii związanych z ochroną danych, zwłaszcza że informacje, które mają być przekazywane w kontekście współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych, nie zostały zmienione przez proponowane zmiany.

EIOD zauważa również, że proponowane zmiany nie miałyby wpływu na już ustanowione środki przetwarzania danych osobowych w kontekście rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012.

1.   WPROWADZENIE

1.

24 października 2022 r. Komisja Europejska przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 389/2012 w odniesieniu do wymiany informacji przechowywanych w elektronicznych rejestrach podmiotów gospodarczych przemieszczających wyroby akcyzowe między państwami członkowskimi w celach handlowych („wniosek”).

2.

Zgodnie z uzasadnieniem celem wniosku jest wprowadzenie obowiązków państw członkowskich w zakresie wymiany danych przedsiębiorców przemieszczających towary na podstawie rozdziału V, sekcja 2 dyrektywy (UE) 2020/262 prowadzonych w rejestrach krajowych z rejestrem centralnym, umożliwiając pełną wymianę informacji i zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorców, jak również ryzyka nadużyć oraz poprawę współpracy administracyjnej pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich.

Aby osiągnąć te cele, wniosek zmierza do ujednolicenia procedury wymiany danych przedsiębiorców przemieszczających towary w ramach procedury zawieszenia cła z procedurą wymiany danych przedsiębiorców przemieszczających towary w ramach opłaty celnej. Zgodnie z uzasadnieniem dostosowanie to przyczyni się do cyfryzacji monitorowania przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych oraz usprawni zwalczanie oszustw podatkowych czytamy w uzasadnieniu.

3.

Zgodnie z art. 36 dyrektywy Rady (UE) 2020/262 od dnia 13 lutego 2023 r. wszystkie wewnątrzunijne przemieszczenia wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych do innego państwa członkowskiego na potrzeby ich dostarczenia w celach handlowych (tzw. „przemieszczanie z zapłaconym podatkiem akcyzowym”) będą monitorowane za pośrednictwem systemu komputerowego, tj. systemu przemieszczania wyrobów akcyzowych (EMCS). Do dnia 13 lutego 2023 r. EMCS obejmuje jedynie wewnątrzunijne przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Rozszerzenie skomputeryzowanego systemu na przemieszczanie z zapłaconym podatkiem akcyzowym na mocy dyrektywy Rady (UE) 2020/262 wymaga również rozszerzenia zakresu rozporządzenia (UE) nr 389/2012.

4.

Niniejszą opinię EIOD wydano w odpowiedzi na konsultacje przeprowadzone przez Komisję Europejską dnia 26 października 2022 r. zgodnie z art. 42 ust. 1 EUDPR (3). Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje odniesienie się do tych konsultacji w motywie 71 wniosku. W tym względzie EIOD z zadowoleniem zauważa również, że uprzednio przeprowadzono już z nim nieformalne konsultacje, zgodnie z motywem 60 EUDPR.

4.   WNIOSKI

11.

W związku z powyższym EIOD powstrzymuje się od formułowania jakichkolwiek zaleceń.

Bruksela, 9 listopada 2022 r.

Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI


(1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 389/2012 z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2073/2004 (Dz.U. L 121 z 8.5.2012, s. 1).

(2)  Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 45/2001 i decyzję nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).


INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/27


Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie

(2022/C 466/09)

Zgodnie z art. 35 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1) podjęto decyzję o zamknięciu łowiska, jak określono w tabeli poniżej:

Data i godzina zamknięcia łowiska

19.11.2022

Czas trwania

19.11 – 31.12.2022 r.

Państwo członkowskie

Portugalia

Stado lub grupa stad

RJU/9-C.

Gatunek

raja bruzdowana (Raja undulata)

Strefa

wody Unii obszaru 9

Rodzaj(e) statków rybackich

Numer referencyjny

12/TQ109


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/28


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10837 – ASTARA WESTERN EUROPE / MITSUBISHI CORPORATION / ISUZU MOTORS LIMITED / ISUZU SALES DEUTSCHLAND)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2022/C 466/10)

1.   

W dniu 28 listopada 2022 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji.

Zgłoszenie to dotyczy następujących przedsiębiorstw:

Astara Western Europe N.V. (Belgia),

Mitsubishi Corporation (Japonia),

Isuzu Motors Limited („Isuzu”, Japonia),

Isuzu Sales Deutschland GmbH (Niemcy) – spółka joint venture kontrolowana obecnie przez Mitsubishi Corporation i Isuzu.

Przedsiębiorstwa Astara Western Europe, Mitsubishi Corporation i Isuzu przejmą, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Isuzu Sales Deutschland.

Koncentracja dokonywana jest w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.   

Przedmiot działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji:

Astara Western Europe prowadzi działalność w zakresie przywozu i dystrybucji hurtowej czterokołowych pojazdów silnikowych,

Mitsubishi Corporation prowadzi działalność w kilku sektorach, w tym usług finansowych dla przemysłu, energii, metali, produkcji maszyn, chemikaliów, żywności i ochrony środowiska, a także dystrybucji pojazdów silnikowych,

Isuzu prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji pojazdów silnikowych,

Isuzu Sales Deutschland prowadzi działalność w zakresie przywozu i dystrybucji nowych lekkich pojazdów użytkowych oraz powiązanych części zamiennych i akcesoriów.

3.   

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.   

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Należy zawsze podawać następujący numer referencyjny:

M.10837 – ASTARA WESTERN EUROPE / MITSUBISHI CORPORATION / ISUZU MOTORS LIMITED / ISUZU SALES DEUTSCHLAND

Uwagi można przesyłać do Komisji pocztą, pocztą elektroniczną lub faksem. Należy stosować następujące dane kontaktowe:

E-mail: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu

Faks +32 22964301

Adres pocztowy:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


INNE AKTY

Komisja Europejska

7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/30


Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2022/C 466/11)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Pouilly-Fumé / Blanc Fumé de Pouilly”

PDO-FR-A0824-AM01

Data powiadomienia: 23.9.2022

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   Przycinanie

W specyfikacji produktu stwierdza się, że winorośl jest przycinana przed fazą fenologiczną, w której doszło do rozwinięcia się 2 lub 3 liści lub do osiągnięcia przez roślinę etapu 9 w skali Eichhorna i Lorenza.

Zmianę wprowadza się dla większej klarowności kontroli. Dzięki uściśleniu fazy, w której należy zakończyć przycinanie, producenci mogą podawać dokładne oczekiwania, a kontrole mogą odbywać się w optymalnych warunkach.

Zmienia się pkt 5 jednolitego dokumentu.

3.   Palikowanie

W specyfikacji produktu stwierdza się, że palikowanie przeprowadza się przed fazą fenologiczną, w której doszło do uformowania kiści lub osiągnięcia przez roślinę etapu 32 w skali Eichhorna i Lorenza. Określa się sposób palikowania:

„—

Obejmuje ono minimum dwa druty podnoszące i jeden drut nośny w przypadku winorośli przycinanej w formie jednoramiennego sznura Guyota lub sznura Royat albo dwa druty podnoszące w przypadku winorośli przycinanej w formie głowy lub wachlarza.

Druty podnoszące będą ciągnięte powyżej poziomu kiści.

Wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu ma być co najmniej równa 0,6 wielkości odstępu między rzędami, przy czym wysokość liści na rusztowaniu mierzy się od punktu znajdującego się na wysokości 0,10 metra pod drutem gięcia do wysokości rośliny”.

Zmianę wprowadza się dla większej klarowności kontroli. Producenci napotykają coraz większe trudności w zatrudnianiu w winnicach pracowników stałych i korzystają z usługodawców, którzy niekoniecznie są specjalistami w zakresie uprawy winorośli. Wprowadzone do specyfikacji produktu uściślenia dotyczące palikowania mają również charakter edukacyjny, ponieważ doprecyzowują oczekiwania. Umożliwiają również określenie warunków produkcji zapewniających uzyskiwanie winogron jakościowych, będących gwarancją jakościowej bazy surowcowej.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

4.   Przepisy rolno-ekologiczne

Dodaje się, że producent zwraca szczególną uwagę na problemy erozji.

Anomalie klimatyczne (w szczególności ulewne deszcze) mogą wywoływać zjawiska erozji lub spłukiwania gleby w winnicach, które miejscami są położone na stokach o dużym nachyleniu. Dodanie tego przepisu uwrażliwia producentów na to ryzyko, ułatwiając kontrolę w przypadku, gdy nie zostaje ono uwzględnione.

Dodaje się przepisy agroekologiczne w brzmieniu:

„—

Zabrania się jakiejkolwiek istotnych zmian morfologii podglebia, wierzchniej warstwy gleby lub elementów umożliwiających zapewnienie integralności i stabilności gleb działki przeznaczonej do produkcji produktu objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia, z wyjątkiem zwykłych prac związanych z głęboką orką.

- Utrzymywanie trwałej okrywy zielonej na obwodzie działek (obszary na końcach rzędów i między działkami, które nie są obsadzone lub nie są uprawiane), jest obowiązkowe. Obowiązek ten nie ma zastosowania w przypadku rekultywacji miedz, zniszczonych w szczególności w wyniku erozji lub nadzwyczajnych zjawisk klimatycznych.

Zabrania się chemicznego odchwaszczania działki na minimum 25 % międzyrzędzia.

Zabrania się chemicznego odchwaszczania działki pomiędzy fazą fenologiczną, w której doszło do przebarwienia lub osiągnięcia przez roślinę etapu 36 w skali Eichhorna i Lorenza, a dniem 1 lutego roku następującego po roku zbiorów”.

Zmiany te wprowadza się dla większego uwzględnienia kwestii dotyczących środowiska.

Okrywa zielona miedz była uwzględniona w specyfikacji produktu. Specyfikację przeredagowano z myślą o zharmonizowaniu specyfikacji produktów.

W celu ograniczenia stosowania środków chwastobójczych wprowadzono dwa przepisy: zakaz odchwaszczania na otwartym polu, powiązany z wymogiem minimalnej powierzchni międzyrzędzia nieodchwaszczanej chemicznie oraz zakaz odchwaszczania chemicznego jesienią lub zimą.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

5.   Nawadnianie

Znosi się zakaz nawadniania.

Zakaz nawadniania obowiązuje między 1 maja a zbiorami.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

6.   Normy analityczne

Określa się, że kwasowość lotna w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 14,5 miliekwiwalentów na litr.

Przyjęty poziom jest następstwem wieloletniego badania tych wartości w winach objętych ChNP. Gwarantuje on jakość produkowanych win i poszanowanie typowych cech produktu objętego ChNP.

Całkowita zawartość SO2 w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 150 mg na litr.

Przepis ten wprowadzono z myślą o ograniczaniu nakładów, przy równoczesnym zachowaniu jakości win.

Zmienia się pkt 4 jednolitego dokumentu.

7.   Termoregulacja kadzi

W przypadku kadzi fermentacyjnych o pojemności ponad 30 hl wprowadza się obowiązek wyposażenia ich w urządzenie do termoregulacji.

Ten przepis umożliwia potwierdzenie zastosowań i praktyk jakościowych związanych z termoregulacją win białych.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

8.   Zabronione wyposażenie

W trosce o jakość zabrania się stosowania następującego wyposażenia:

poziomych pras stołowych wyposażonych w łańcuchy i w tarcze;

zbiorników samowyładowczych wyposażonych w odśrodkową pompę łopatkową.

W produkcji produktów objętych ChNP stosuje się już wyposażenie bardziej wydajne jakościowo. Zmiana w specyfikacji produktu daje gwarancję takich zastosowań.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

9.   Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy

Pojemność kadzi zwiększa się z 1,4 do 1,6-krotności ilości poddawanej fermentacji w oparciu o plon podstawowy.

Przepis ten umożliwia regulację rynku i produktów opuszczających piwnice w celu ograniczenia ryzyka spadku cen, szczególnie przed winobraniem.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

10.   Obrót między uprawnionymi właścicielami składów

W rozdziale 1 usuwa się pkt IX ppkt 4 lit. b) dotyczący daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

11.   Obowiązki w zakresie składania deklaracji

Dodaje się deklarację o rezygnacji z produkcji oraz deklarację o roślinach obumarłych i brakujących.

Te dwie deklaracje ułatwią kontrole warunków produkcji.

Maksymalny termin odbioru zgłoszenia zamiaru objęcia produktów ChNP zmienia się z 25 listopada na 10 grudnia.

Termin końcowy odbioru zgłoszenia zamiaru objęcia produktów ChNP jest zatem zbieżny z terminem deklaracji zbiorów.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

12.   Główne punkty podlegające kontroli

Zmieniono rozdział 3 w celu uspójnienia treści głównych punktów podlegających kontroli w specyfikacjach produktu z obszaru Val de Loire.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

13.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zostało zmienione w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Pouilly-Fumé

Blanc Fumé de Pouilly

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to wina białe niemusujące, posiadające poniższe analityczne cechy charakterystyczne. – minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu: 10,5 % – w przypadku partii gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania: zawartość cukrów fermentujących (glukoza + fruktoza) nie przekracza 4 g/l. - całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 13 %; kwasowość lotna nie przekracza 14,5 miliekwiwalentów na litr; całkowita zawartość SO2 nie przekracza 150 mg na litr.

- kwasowość ogólna jest zgodna z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych. Są to białe wina wytrawne, niemusujące, o kolorze, który może przechodzić od bladożółtego do złotego. Gama aromatów może obejmować nuty owocowe, przypominające cytrusy, nuty kwiatowe przypominające białe kwiaty, nuty charakterystyczne dla poszczególnych odmian i nuty mineralne. Wina te charakteryzują się złożonością, subtelnością, bogactwem i świeżością.

Ogólne cechy analityczne

Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)

 

Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)

 

Minimalna kwasowość ogólna

 

Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)

 

Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

 

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.   Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się wszelkiej obróbki termicznej zebranych winogron w temperaturze powyżej 40 °C, bezpośrednio po której następuje oddzielenie fazy ciekłej i stałej. Zabrania się stosowania zrębków drewna. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 13 %. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

2.   Praktyka uprawy

Sposoby prowadzenia winorośli

a)

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 6 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie przekracza 1,30 m, a odstęp między krzewami w tym samym rzędzie wynosi od 0,80 m do 1,20 m.

b)

Zasady przycinania. Winorośl jest przycinana przez etapemfenologicznym, w którym doszło do rozwinięcia się od 2 do 3 liści, lub po osiągnięciu przez roślinę etapu 9 w skali Eichhorna i Lorenza, następującymi technikami: - albo w formie jednoramiennego sznura Guyota, pozostawiając maksymalnie 10 oczek na łozę, w tym maksymalnie 8 oczek na długiej łozie i jeden lub 2 czopy o maksymalnie 2 oczkach; - albo za pomocą cięcia krótkiego (prowadzenie w formie sznura Royat), pozostawiając maksymalnie 14 oczek na łozę, ze szkieletem pojedynczym lub podwójnym, z czopami o maksymalnie 2 oczkach. Okres ukształtowania winorośli w formie sznura nie może przekraczać 4 lat. W tym okresie dopuszcza się cięcie w formie pojedynczego lub podwójnego sznura Guyota, w którego przypadku maksymalna liczba pozostawionych oczek na każdym długim pędzie wynosi 8. Odmłodzenie działki winorośli przycinanej w formie sznura skośnego Royat nie może przekroczyć 20 % roślin rocznie.

5.2.   Maksymalna wydajność

1.

75 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, ich fermentacja i wytwarzanie wina odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Nièvre: Garchy, Mesves-sur-Loire, Pouilly-sur-Loire, Saint-Andelain, Saint-Laurent-l’Abbaye, Saint-Martin-sur-Nohain, Tracy-sur-Loire (lista sporządzona na podstawie oficjalnego kodu geograficznego z 2020 r.).

7.   Odmiana(-y) winorośli

Sauvignon B - Sauvignon Blanc

8.   Opis związku lub związków

8.1.   

 

a)

- Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem. Obszar geograficzny rozciąga się na około dwadzieścia kilometrów wzdłuż prawego brzegu Loary i graniczy z południowo-wschodnią częścią Basenu Paryskiego. Jest położony na maksymalnej wysokości 270 metrów, tj. ponad 100 metrów nad doliną, i posiada krajobraz cechujący się dużymi kontrastami, z głębokimi, rozgałęziającymi się dolinami, które biegną zazwyczaj w kierunku północno-wschodnim/południowo-zachodnim i otwierają się na dolną część Doliny Loary.

Winnice są skupione na terytorium 7 gmin, wokół wzgórza Saint-Andelain, najwyższego wzniesienia na obszarze geograficznym.

Rozciągają się na zróżnicowanych podłożach geologicznych, a wytyczone i wybrane do zbioru winogron działki wpisują się w tę różnorodność. Wybierane są w szczególności: - margle kimerydzkie lub „białe ziemie”, które spotyka się w środkowej części obszaru geograficznego, w gminach Pouilly-sur-Loire i Saint-Andelain: są to najliczniejsze z gleb wykorzystywanych pod uprawę winorośli; - wapienie wieku oksfordzkiego, które dały początek bardzo kamienistym glebom, nazywanym lokalnie „caillottes”: występują one szczególnie w północno-wschodniej części obszaru geograficznego; - „krzemienie”, osady o mniej lub bardziej gliniastym charakterze, które powstały w wyniku intensywnej fazy erozyjnej okresu kredowego i występują przede wszystkim na terytorium gminy Saint-Andelain; - gleby krzemionkowe, mniej lub bardziej gliniaste, występujące głównie na zachodnim krańcu obszaru geograficznego, w miejscowości Tracy-sur-Loire.

Na obszarze geograficznym panuje łagodny klimat typu oceanicznego. Średnie roczne opady wynoszą 600 milimetrów, a Loara odgrywa dominującą rolę w regulowaniu temperatury, odprowadzając zimne powietrze z biegnących prostopadle dolin.

b)

- Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem. Ślady rodzącej się uprawy winorośli pojawiają się od V wieku, o czym świadczy istnienie galijsko-rzymskiego majątku „Pauliacum” (Majątek Paulusa). W 680 r. biskup Wigiliusz zapisuje w testamencie swój majątek Pouilly oraz winnice opactwu Notre-Dame-d’Auxerre. Rzymska droga, która jest pozostałością i świadectwem tamtych czasów i która przebiega przez obszar geograficzny, również pokazuje, że działalność handlowa była prowadzona od bardzo dawna.

Winnice przeżywają wówczas prawdziwy rozkwit dzięki zgromadzeniom zakonnym, w szczególności benedyktynom z Charité-sur-Loire. Świadectwem tej epoki ekspansji jest położona na jednym ze wzgórz górujących nad Loarą działka o powierzchni około 4 hektarów, zwana „Loge aux Moines”.

Od XVI wieku Loara i spławiane nią łodzie ułatwiają dystrybucję win, a otwarcie w 1642 r. kanału Briare, łączącego Loarę z Sekwaną, ukierunkowuje handel na Paryż. Po sprzedaniu na targach w Rouen wina z „Pouilly” docierają do Anglii. Pod koniec XVII wieku powstają bractwa winiarskie Świętego Wincenta.

Przez cały XVIII wiek wino „Pouilly” jest wysyłane do Montargis, Fontainebleau, Paryża i Wersalu. Zajmujące powierzchnię 2 000 hektarów winnice obsadzane są wówczas różnymi odmianami winogron: melon B, meslier Saint-François B, sauvignon B i chasselas B.

Druga połowa XIX wieku charakteryzuje się przerwaniem w znacznej części produkcji wina na rzecz wytwarzania winogron stołowych (chasselas B), które po dostarczeniu koleją przeznacza się na słabo zaopatrzony rynek paryski, aż do kryzysu wywołanego filokserą w 1890 r.

Na początku XX wieku odmiana sauvignon B, którą lokalnie nazywa się „białą przydymioną” (fr. blanc fumé), ze względu na to, że jej dojrzałe winogrona pokrywają się szarym nalotem, szybko staje się główną odmianą w winnicach.

Wydany w 1923 r. wyrok potwierdza stosowanie nazwy „Pouilly-Fumé” do win wytwarzanych z odmiany sauvignon B. Producenci organizują się i w 1948 r. tworzą spółdzielnie winiarską Pouilly, a następnie bractwo „Baillis”, którego celem jest popularyzacja win „Pouilly”. Od tego czasu duża część produkcji trafia na rynek krajowy i jest eksportowana do ponad 90 krajów.

W 2009 r. produkcja sięga około 59 000 hektolitrów z 1 220 hektarów winnic, prowadzonych głównie przez firmy rodzinne.

8.2.   

 

Są to białe wina wytrawne, niemusujące, o kolorze, który może przechodzić od bladożółtego do złotego.

Gama aromatów może obejmować nuty owocowe, przypominające cytrusy, nuty kwiatowe przypominające białe kwiaty, nuty charakterystyczne dla poszczególnych odmian i nuty mineralne. Wina te charakteryzują się złożonością, subtelnością, bogactwem i świeżością. Dzięki połączeniu łagodnego klimatu typu oceanicznego, położenia w miejscu osłoniętym od wiatrów zachodnich oraz bliskości Loary, która pełni decydującą rolę w regulowaniu temperatury, obszar geograficzny posiada doskonałe warunki klimatyczne do uprawy odmiany sauvignon B.

Temperatury, łagodzone przez te czynniki w trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli, zapewniają właściwe dojrzewanie winogron, a naprzemienność upalnych dni i chłodnych nocy, występująca przez cały okres dojrzewania winogron, sprawia, że zachowują one świeżość i tworzą swoje aromaty.

Region ten, który na przestrzeni wieków przeszedł głębokie przemiany, zawsze zachowywał swoje winiarskie tradycje. Lokalizacje o wysokim potencjale jakościowym, w których w ostatnich stuleciach winorośl w dużej mierze dominowała nad pozostałymi uprawami, nadal przeznacza się pod winnice.

Takie przeznaczenie potwierdzone jest przez działki wyznaczone do produkcji, obejmujące miejsca o glebach płytkich, położone często na stokach o dużym nachyleniu. Takie lokalizacje wymuszają optymalne zarządzanie roślinami i ich potencjałem produkcyjnym poprzez stosowanie wysokiej gęstości obsady, odpowiednie prowadzenie winorośli i jej precyzyjne przycinanie. Zarządzanie to odzwierciedla specjalistyczną wiedzę gromadzoną przez wieki przez społeczność przywiązaną do swoich tradycji winiarskich i do krajobrazu z winnicami, o czym świadczy trwałość bractw tworzonych od XVII wieku.

Ta specjalistyczna wiedza producentów wyraża się również w zdobytej dzięki doświadczeniu wielu pokoleń umiejętności wydobywania oryginalności i bogactwa środowiska naturalnego: w winach mocnych, pochodzących z „białych ziem”, o cytrusowych akcentach, winach eleganckich, pochodzących z „caillottes”, o nutach białych kwiatów, i winach świeżych, pochodzących z „krzemieni”, z mineralnymi i świeżymi nutami końcowymi.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji i produkcji wina, stanowi obszar następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2020 r.:

w departamencie Cher: Bannay, Bué, Crézancy-en-Sancerre, Jalognes, Menetou-Râtel, Ménétréol-sous-Sancerre, Montigny, Neuvy-deux-Clochers, Saint-Satur, Sainte-Gemme-en-Sancerrois, Sancerre, Sury-en-Vaux, Thauvenay, Veaugues, Verdigny, Vinon;

w departamencie Loiret: Beaulieu-sur-Loire, Bonny-sur-Loire, Briare, Gien, Ousson-sur-Loire, Saint-Brisson-sur-Loire, Thou;

w departamencie Nièvre: Alligny-Cosne, Bulcy, Cosne-Cours-sur-Loire, La Celle-sur-Loire, Myennes, Neuvy-sur-Loire, Pougny, Saint-Loup, Saint-Père.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wszystkie określenia fakultatywne umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości, szerokości i grubości) dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Czcionka, którą zapisane jest uzupełniające oznaczenie geograficzne „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Na etykiecie wina objętego nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych;

została ona podana w deklaracji zbiorów.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-c8e782e2-9df9-46eb-b243-3eff89c512ec


(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.


7.12.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 466/37


Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2022/C 466/12)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1)

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ

„Pouilly-sur-Loire”

PDO-FR-A0825-AM01

Data powiadomienia: 23.9.2022

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Oficjalny kod geograficzny

Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.

Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.

Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.

2.   Przycinanie

W specyfikacji produktu stwierdza się, że winorośl jest przycinana przed fazą fenologiczną, w której doszło do rozwinięcia się 2 lub 3 liści lub do osiągnięcia przez roślinę etapu 9 w skali Eichhorna i Lorenza.

Zmianę wprowadza się dla większej klarowności kontroli. Dzięki uściśleniu fazy, w której należy zakończyć przycinanie, producenci mogą podawać dokładne oczekiwania, a kontrole mogą odbywać się w optymalnych warunkach.

Zmienia się pkt 5 jednolitego dokumentu.

3.   Palikowanie

W specyfikacji produktu stwierdza się, że palikowanie przeprowadza się przed fazą fenologiczną, w której doszło do uformowania kiści lub osiągnięcia przez roślinę etapu 32 w skali Eichhorna i Lorenza. Określa się sposób palikowania:

„-

Obejmuje ono minimum dwa druty podnoszące i jeden drut nośny w przypadku winorośli przycinanej w formie jednoramiennego sznura Guyota lub sznura Royat albo dwa druty podnoszące w przypadku winorośli przycinanej w formie głowy lub wachlarza.

-

Druty podnoszące będą ciągnięte powyżej poziomu kiści.

-

Wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu ma być co najmniej równa 0,6 wielkości odstępu między rzędami, przy czym wysokość liści na rusztowaniu mierzy się od punktu znajdującego się na wysokości 0,10 metra pod drutem gięcia do wysokości rośliny”.

Zmianę wprowadza się dla większej klarowności kontroli. Producenci napotykają coraz większe trudności w zatrudnianiu w winnicach pracowników stałych i korzystają z usługodawców, którzy niekoniecznie są specjalistami w zakresie uprawy winorośli. Wprowadzone do specyfikacji produktu uściślenia dotyczące palikowania mają również charakter edukacyjny, ponieważ doprecyzowują oczekiwania. Umożliwiają również określenie warunków produkcji zapewniających uzyskiwanie winogron jakościowych, będących gwarancją jakościowej bazy surowcowej.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

4.   Przepisy rolno-ekologiczne

Dodaje się, że producent zwraca szczególną uwagę na problemy erozji.

Anomalie klimatyczne (w szczególności ulewne deszcze) mogą wywoływać zjawiska erozji lub spłukiwania gleby w winnicach, które miejscami są położone na stokach o dużym nachyleniu. Dodanie tego przepisu uwrażliwia producentów na to ryzyko, ułatwiając kontrolę w przypadku, gdy nie zostaje ono uwzględnione.

Dodaje się przepisy agroekologiczne w brzmieniu:

„-

Zabrania się jakiejkolwiek istotnych zmian morfologii podglebia, wierzchniej warstwy gleby lub elementów umożliwiających zapewnienie integralności i stabilności gleb działki przeznaczonej do produkcji produktu objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia, z wyjątkiem zwykłych prac związanych z głęboką orką.

Utrzymywanie trwałej okrywy zielonej na obwodzie działek (obszary na końcach rzędów i między działkami, które nie są obsadzone lub nie są uprawiane), jest obowiązkowe. Obowiązek ten nie ma zastosowania w przypadku rekultywacji miedz, zniszczonych w szczególności w wyniku erozji lub nadzwyczajnych zjawisk klimatycznych.

-

Zabrania się chemicznego odchwaszczania działki na minimum 25 % międzyrzędzia.

-

Zabrania się chemicznego odchwaszczania działki pomiędzy fazą fenologiczną, w której doszło do przebarwienia lub osiągnięcia przez roślinę etapu 36 w skali Eichhorna i Lorenza, a dniem 1 lutego roku następującego po roku zbiorów”.

Zmiany te wprowadza się dla większego uwzględnienia kwestii dotyczących środowiska.

Okrywa zielona miedz była uwzględniona w specyfikacji produktu. Specyfikację przeredagowano z myślą o zharmonizowaniu specyfikacji produktów.

W celu ograniczenia stosowania środków chwastobójczych wprowadzono dwa przepisy: zakaz odchwaszczania na otwartym polu, powiązany z wymogiem minimalnej powierzchni międzyrzędzia nieodchwaszczanej chemicznie oraz zakaz odchwaszczania chemicznego jesienią lub zimą.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

5.   Nawadnianie

Znosi się zakaz nawadniania.

Zakaz nawadniania obowiązuje między 1 maja a zbiorami.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

6.   Normy analityczne

Określa się, że kwasowość lotna w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 14,5 miliekwiwalentów na litr.

Przyjęty poziom jest następstwem wieloletniego badania tych wartości w winach objętych ChNP. Gwarantuje on jakość produkowanych win i poszanowanie typowych cech produktu objętego ChNP.

Całkowita zawartość SO2 w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 150 mg na litr.

Przepis ten wprowadzono z myślą o ograniczaniu nakładów, przy równoczesnym zachowaniu jakości win.

Zmienia się pkt 4 jednolitego dokumentu.

7.   Termoregulacja kadzi

W przypadku kadzi fermentacyjnych o pojemności ponad 30 hl wprowadza się obowiązek wyposażenia ich w urządzenie do termoregulacji.

Ten przepis umożliwia potwierdzenie zastosowań i praktyk jakościowych związanych z termoregulacją win białych.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

8.   Zabronione wyposażenie

W trosce o jakość zabrania się stosowania następującego wyposażenia:

poziomych pras stołowych wyposażonych w łańcuchy i w tarcze;

zbiorników samowyładowczych wyposażonych w odśrodkową pompę łopatkową.

W produkcji produktów objętych ChNP stosuje się już wyposażenie bardziej wydajne jakościowo. Zmiana w specyfikacji produktu daje gwarancję takich zastosowań.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

9.   Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy

Pojemność kadzi zwiększa się z 1,4 do 1,6-krotności ilości poddawanej fermentacji w oparciu o plon podstawowy.

Przepis ten umożliwia regulację rynku i produktów opuszczających piwnice w celu ograniczenia ryzyka spadku cen, szczególnie przed winobraniem.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

10.   Obrót między uprawnionymi właścicielami składów

W rozdziale 1 usuwa się pkt IX ppkt 4 lit. b) dotyczący daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

11.   Obowiązki w zakresie składania deklaracji

Dodaje się deklarację o rezygnacji z produkcji oraz deklarację o roślinach obumarłych i brakujących.

Te dwie deklaracje ułatwią kontrole warunków produkcji.

Maksymalny termin odbioru zgłoszenia zamiaru objęcia produktów ChNP zmienia się z 25 listopada na 10 grudnia.

Termin końcowy odbioru zgłoszenia zamiaru objęcia produktów ChNP jest zatem zbieżny z terminem deklaracji zbiorów.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

12.   Główne punkty podlegające kontroli

Zmieniono rozdział 3 w celu uspójnienia treści głównych punktów podlegających kontroli w specyfikacjach produktu z obszaru Val de Loire.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

13.   Odniesienie do organu kontrolnego

Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zostało zmienione w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.

Nie wymaga to zmian w jednolitym dokumencie.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa lub nazwy

Pouilly-sur-Loire

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

KRÓTKI OPIS

Są to wina białe niemusujące, posiadające poniższe analityczne główne cechy charakterystyczne. – minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu: 9,5 % – w przypadku partii gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania: zawartość cukrów fermentujących (glukoza + fruktoza) nie przekracza 4 g/l. – całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12 %. – kwasowość ogólna jest zgodna z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Kwasowość lotna w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 14,5 miliekwiwalentów na litr.

Całkowita zawartość SO2 w partiach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub na etapie pakowania nie przekracza 150 mg na litr.

Są to białe wina wytrawne, niemusujące, o kolorze, który może przechodzić od bladożółtego do złotego. Są one przyjemne, zdecydowane w smaku i odświeżające. Charakteryzują się często nutami mineralnymi, przypominającymi białe kwiaty, suszone owoce, posiadają pewną krągłość.

Ogólne cechy analityczne

Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)

 

Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)

 

Minimalna kwasowość ogólna

 

Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)

 

Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

 

5.   Praktyki winiarskie

5.1.   Szczególne praktyki enologiczne

1.   Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się wszelkiej obróbki termicznej zebranych winogron w temperaturze powyżej 40 °C, bezpośrednio po której następuje oddzielenie fazy ciekłej i stałej. Zabrania się stosowania zrębków drewna. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12 %. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

2.   Praktyka uprawy

Sposoby prowadzenia winorośli

a)

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 6 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie przekracza 1,30 m, a odstęp między krzewami w tym samym rzędzie wynosi od 0,80 m do 1,20 m.

b)

– Zasady przycinania. Winorośl jest przycinana przez etapem fenologicznym, w którym doszło do rozwinięcia się od 2 do 3 liści, lub po osiągnięciu przez roślinę etapu 9 w skali Eichhorna i Lorenza, następującymi technikami: - albo w formie jednoramiennego sznura Guyota, pozostawiając maksymalnie 10 oczek na łozę, w tym maksymalnie 8 oczek na długiej łozie i jeden lub 2 czopy o maksymalnie 2 oczkach; - albo za pomocą cięcia krótkiego (prowadzenie w formie sznura Royat), pozostawiając maksymalnie 14 oczek na łozę, ze szkieletem pojedynczym lub podwójnym, z czopami o maksymalnie 2 oczkach. Okres ukształtowania winorośli w formie sznura nie może przekraczać 4 lat. W tym okresie dopuszcza się cięcie w formie pojedynczego lub podwójnego sznura Guyota, w którego przypadku maksymalna liczba pozostawionych oczek na każdym długim pędzie wynosi 8. Odmłodzenie działki winorośli przycinanej w formie sznura skośnego Royat nie może przekroczyć 20 % roślin rocznie. - albo cięcie krótkie (w formie głowy lub wachlarza), z maksymalnie 12 oczkami na roślinę, z czopami maksymalnie jedno lub dwu oczkowymi.

5.2.   Maksymalna wydajność

75 hektolitrów z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, ich fermentacja i wytwarzanie wina odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Nièvre: Garchy, Mesves-sur-Loire, Pouilly-sur-Loire, Saint-Andelain, Saint-Laurent-l’Abbaye, Saint-Martin-sur-Nohain, Tracy-sur-Loire (lista sporządzona na podstawie oficjalnego kodu geograficznego z 2020 r.).

7.   Odmiana(-y) winorośli

Chasselas B

8.   Opis związku lub związków

8.1.   

 

a)

- Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem. Obszar geograficzny rozciąga się na około dwadzieścia kilometrów wzdłuż prawego brzegu Loary i graniczy z południowo-wschodnią częścią Basenu Paryskiego. Jest położony na maksymalnej wysokości 270 metrów, tj. ponad 100 metrów nad doliną, i posiada krajobraz cechujący się dużymi kontrastami, z głębokimi, rozgałęziającymi się dolinami, które biegną zazwyczaj w kierunku północno-wschodnim/południowo-zachodnim i otwierają się na dolną część Doliny Loary.

Winnice są skupione na terytorium 7 gmin, wokół wzgórza Saint-Andelain, najwyższego wzniesienia na obszarze geograficznym.

Rozciągają się na zróżnicowanych podłożach geologicznych, a wytyczone i wybrane do zbioru winogron działki wpisują się w tę różnorodność. Wybierane są w szczególności: - margle kimerydzkie lub „białe ziemie”, które spotyka się w środkowej części obszaru geograficznego, w gminach Pouilly-sur-Loire i Saint-Andelain: są to najliczniejsze z gleb wykorzystywanych pod uprawę winorośli; - wapienie wieku oksfordzkiego, które dały początek bardzo kamienistym glebom, nazywanym lokalnie „caillottes”: występują one szczególnie w północno-wschodniej części obszaru geograficznego; - „krzemienie”, osady o mniej lub bardziej gliniastym charakterze, które powstały w wyniku intensywnej fazy erozyjnej okresu kredowego i występują przede wszystkim na terytorium gminy Saint-Andelain; - gleby krzemionkowe, mniej lub bardziej gliniaste, występujące głównie na zachodnim krańcu obszaru geograficznego, w miejscowości Tracy-sur-Loire.

Na obszarze geograficznym panuje łagodny klimat typu oceanicznego. Średnie roczne opady wynoszą 600 milimetrów, a Loara odgrywa dominującą rolę w regulowaniu temperatury, odprowadzając zimne powietrze z biegnących prostopadle dolin.

b)

- Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem. Ślady rodzącej się uprawy winorośli pojawiają się od V wieku, o czym świadczy istnienie galijsko-rzymskiego majątku „Pauliacum” (Majątek Paulusa). W 680 r. biskup Wigiliusz zapisuje w testamencie swój majątek Pouilly oraz winnice opactwu Notre-Dame-d’Auxerre. Rzymska droga, która jest pozostałością i świadectwem tamtych czasów i która przebiega przez obszar geograficzny, również pokazuje, że działalność handlowa była prowadzona od bardzo dawna.

Winnice przeżywają wówczas prawdziwy rozkwit dzięki zgromadzeniom zakonnym, w szczególności benedyktynom z Charité-sur-Loire. Świadectwem tej epoki ekspansji jest położona na jednym ze wzgórz górujących nad Loarą działka o powierzchni około 4 hektarów, zwana „Loge aux Moines”.

Od XVI wieku Loara i spławiane nią łodzie ułatwiają dystrybucję win, a otwarcie w 1642 r. kanału Briare, łączącego Loarę z Sekwaną, ukierunkowuje handel na Paryż. Po sprzedaniu na targach w Rouen wina z „Pouilly” docierają do Anglii. Pod koniec XVII wieku powstają bractwa winiarskie Świętego Wincenta.

Przez cały XVIII wiek wino „Pouilly” jest wysyłane do Montargis, Fontainebleau, Paryża i Wersalu. Zajmujące powierzchnię 2 000 hektarów winnice obsadzane są wówczas różnymi odmianami winogron: melon B, meslier Saint-François B, sauvignon B i chasselas B.

Druga połowa XIX wieku charakteryzuje się przerwaniem w znacznej części produkcji wina na rzecz wytwarzania winogron stołowych (chasselas B), które po dostarczeniu koleją przeznacza się na słabo zaopatrzony rynek paryski, aż do kryzysu wywołanego filokserą w 1890 r.

Wydany w 1923 r. wyrok potwierdza stosowanie nazwy „Pouilly-sur-Loire” do win wytwarzanych z odmiany chasselas B. Producenci organizują się i w 1948 r. tworzą spółdzielnie winiarską Pouilly, a następnie bractwo „Baillis”, którego celem jest popularyzacja win „Pouilly”. Od tego czasu duża część produkcji trafia na rynek krajowy i jest eksportowana do ponad 90 krajów.

W 2009 r. produkcja sięga około 1 000 hektolitrów z 30 hektarów winnic, prowadzonych głównie przez firmy rodzinne. Są to białe wina wytrawne, niemusujące, o kolorze, który może przechodzić od bladożółtego do złotego.

Są one przyjemne, zdecydowane w smaku i odświeżające. Charakteryzują się często nutami mineralnymi, przypominającymi białe kwiaty, suszone owoce, posiadają pewną krągłość. Dzięki połączeniu łagodnego klimatu typu oceanicznego, położenia w miejscu osłoniętym od wiatrów zachodnich oraz bliskości Loary, która pełni decydującą rolę w regulowaniu temperatury, obszar geograficzny posiada doskonałe warunki klimatyczne do uprawy odmiany chasselas B.

8.2.   

 

Temperatury, łagodzone przez te czynniki w trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli, zapewniają właściwe dojrzewanie winogron, a naprzemienność upalnych dni i chłodnych nocy, występująca przez cały okres dojrzewania winogron, sprawia, że zachowują one świeżość i tworzą swoje aromaty.

Region ten, który na przestrzeni wieków przeszedł głębokie przemiany, zawsze zachowywał swoje winiarskie tradycje. Lokalizacje o wysokim potencjale jakościowym, w których w ostatnich stuleciach winorośl w dużej mierze dominowała nad pozostałymi uprawami, nadal przeznacza się pod winnice.

Takie przeznaczenie potwierdzone jest przez działki wyznaczone do produkcji, obejmujące miejsca o glebach płytkich, położone często na stokach o dużym nachyleniu. Takie lokalizacje wymuszają optymalne zarządzanie roślinami i ich potencjałem produkcyjnym poprzez stosowanie wysokiej gęstości obsady, odpowiednie prowadzenie winorośli i jej precyzyjne przycinanie. Zarządzanie to odzwierciedla specjalistyczną wiedzę gromadzoną przez wieki przez społeczność przywiązaną do swoich tradycji winiarskich i do krajobrazu z winnicami, o czym świadczy trwałość bractw tworzonych od XVII wieku.

Ta specjalistyczna wiedza producentów wyraża się również w zdobytej dzięki doświadczeniu wielu pokoleń umiejętności wydobywania oryginalności i bogactwa środowiska naturalnego: wina „Pouilly-sur-Loire” – uosobienie wykwintności.

Białe wina „Pouilly-sur-Loire” – których charakter wydobyli w XII wieku zakonnicy Charité-sur-Loire, a następnie Guy Coquille, poseł Stanu Trzeciego w XVI wieku, który zaobserwował, że wina z tego regiony są obecne na stołach możnych rodzin królestwa – cieszyły się coraz większą renomą. Związany z nimi handel międzynarodowy stanowi doskonałą ilustrację tej renomy.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji i produkcji wina, stanowi obszar następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2020 r.:

w departamencie Cher: Bannay, Bué, Crézancy-en-Sancerre, Jalognes, Menetou-Râtel, Ménétréol-sous-Sancerre, Montigny, Neuvy-deux-Clochers, Saint-Satur, Sainte-Gemme-en-Sancerrois, Sancerre, Sury-en-Vaux, Thauvenay, Veaugues, Verdigny, Vinon;

w departamencie Loiret: Beaulieu-sur-Loire, Bonny-sur-Loire, Briare, Gien, Ousson-sur-Loire, Saint-Brisson-sur-Loire, Thou;

w departamencie Nièvre: Alligny-Cosne, Bulcy, Cosne-Cours-sur-Loire, La Celle-sur-Loire, Myennes, Neuvy-sur-Loire, Pougny, Saint-Loup, Saint-Père.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wszystkie określenia fakultatywne umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości, szerokości i grubości) dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Czcionka, którą zapisane jest uzupełniające oznaczenie geograficzne „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że: - chodzi o miejsce (fr. lieu-dit) wpisane do ksiąg wieczystych; że jest ona wymieniona w deklaracji zbiorów.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-c8e782e2-9df9-46eb-b243-3eff89c512ec


(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.