		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 284

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 65 25 lipca 2022

Spis treści		Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2022/C 284/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1
	Sąd
2022/C 284/02	Utworzenie izb i przydział sędziów do izb	2

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2022/C 284/03	Sprawa C-353/20: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de l’Entreprise du Hainaut, division de Charleroi – Belgia) – Skeyes/Ryanair DAC [Odesłanie prejudycjalne – Transport lotniczy – Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 – Rozporządzenie (WE) nr 550/2004 – Instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego – Decyzja o zamknięciu przestrzeni powietrznej – Wykonywanie prerogatyw władzy publicznej – Użytkownik przestrzeni powietrznej – Przewoźnicy lotniczy – Prawo do wniesienia skargi na decyzję o zamknięciu przestrzeni powietrznej – Artykuł 58 TFUE – Swoboda przepływu usług w dziedzinie transportu – Artykuły 16 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Wolność prowadzenia działalności gospodarczej – Prawo do skutecznego środka prawnego]	6
2022/C 284/04	Sprawa C-587/20: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Ligebehandlingsnævnet, działająca na rzecz A/HK/Danmark, HK/Privat [Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy – Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek – Dyrektywa 2000/78/WE – Artykuł 3 ust. 1 lit. a) i d) – Zakres stosowania – Stanowisko przewodniczącego organizacji pracowników – Statut tej organizacji przewidujący w przypadku stanowiska przewodniczącego bierne prawo wyborcze jedynie dla tych członków, którzy w dniu wyborów nie ukończyli 60. roku życia lub 61. roku życia]	7
2022/C 284/05	Sprawa C-589/20: Wyrok Trybunału (trzecie izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Korneuburg – Austria) – JR/Austrian Airlines AG [Odesłanie prejudycjalne – Transport lotniczy – Konwencja montrealska – Artykuł 17 ust. 1 – Odpowiedzialność przewoźników lotniczych w razie śmierci lub uszkodzenia ciała pasażera – Pojęcie wypadku, który spowodował śmierć lub uszkodzenia ciała – Uszkodzenie ciała doznane w trakcie wysiadania – Artykuł 20 – Zwolnienie przewoźnika lotniczego z odpowiedzialności – Pojęcie niedbalstwa lub innego bezprawnego działania lub zaniechania powodującego poniesioną przez poszkodowanego pasażera szkodę lub przyczyniające się do jej powstania – Upadek pasażera, który nie skorzystał z poręczy mobilnych schodów pasażerskich]	7
2022/C 284/06	Sprawa C-617/20: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen – Niemcy) – postępowanie wszczęte przez T.N., N.N. [Odesłanie prejudycjalne – Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Przepisy dotyczące prawa spadkowego – Rozporządzenie (UE) nr 650/2012 – Artykuły 13 i 28 – Ważność oświadczenia o odrzuceniu spadku – Spadkobierca mający miejsce pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu mającego jurysdykcję do orzekania w danej sprawie spadkowej – Oświadczenie złożone przed sądem państwa członkowskiego miejsca zwykłego pobytu tego spadkobiercy]	8
2022/C 284/07	Sprawa C-43/21: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud – Republika Czeska) – FCC Česká republika, s.r.o./Ministerstvo životního prostředí, Městská část Ďáblice, Spolek pro Ďáblice [Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2010/75/UE – Artykuł 3 ust. 9 – Zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich zmniejszanie – Procedura zmiany pozwolenia – Udział zainteresowanej społeczności – Pojęcie istotnej zmiany instalacji – Wydłużenie okresu eksploatacji składowiska]	9
2022/C 284/08	Sprawa C-112/21: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden -Niderlandy) – X BV/Classic Coach Company vof, Y, Z [Odesłanie prejudycjalne – Zbliżanie ustawodawstw – Znaki towarowe – Dyrektywa 2008/95/WE – Artykuł 5 – Prawa wynikające ze znaku towarowego – Artykuł 6 ust. 2 – Ograniczenie skutków znaku towarowego – Brak możliwości zakazania przez właściciela znaku towarowego osobie trzeciej używania w obrocie handlowym wcześniejszego prawa o zasięgu lokalnym – Warunki – Pojęcie wcześniejszego prawa – Nazwa handlowa – Właściciel późniejszego znaku towarowego, któremu przysługuje jeszcze starsze prawo – Znaczenie]	9
2022/C 284/09	Sprawa C-122/21: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas – Litwa) – Get Fresh Cosmetics Limited/Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba [Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 87/357/EWG – Artykuł 1 ust. 2 – Zakres stosowania – Produkty nieżywnościowe, które mogą zostać pomylone ze środkami spożywczymi – Pojęcie – Ryzyko uduszenia, zatrucia, przebicia lub niedrożności przewodu pokarmowego – Domniemanie niebezpiecznego charakteru – Brak – Dowód]	10
2022/C 284/10	Sprawa C-196/21: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Ilfov – Rumunia) – SR/EW [Odesłanie prejudycjalne – Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Doręczanie dokumentów sądowych i pozasądowych – Rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 – Artykuł 5 – Tłumaczenie dokumentu – Pokrycie przez wnioskodawcę kosztów tłumaczenia – Pojęcie wnioskodawcy – Doręczenie, z inicjatywy sądu rozpoznającego sprawę, dokumentów sądowych interwenientom w postępowaniu]	11
2022/C 284/11	Sprawa C-299/21 P: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. – EM/Parlament Europejski [Odwołanie – Służba publiczna – Parlament Europejski – Członek personelu tymczasowego pracujący dla grupy politycznej – Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej – Artykuł 7 – Przeniesienie – Artykuł 12 i art. 12 a ust. 3 – Pojęcie mobbingu – Nieprzydzielenie zadań – Warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej – Wniosek o udzielenie wsparcia – Szkoda – Zadośćuczynienie]	11
2022/C 284/12	Sprawa C-28/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie (Polska) w dniu 12 stycznia 2022 r. – TL, WE przeciwko Getin Noble Bank S.A.	12
2022/C 284/13	Sprawa C-108/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 16 lutego 2022 r. – C. Sp. z o.o. (obecnie w likwidacji) przeciwko Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej	13
2022/C 284/14	Sprawa C-114/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 18 lutego 2022 r. – Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie przeciwko W. Sp. z o.o.	13
2022/C 284/15	Sprawa C-140/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie (Polska) w dniu 25 lutego 2022 r. – SM, KM przeciwko mBank S.A.	14
2022/C 284/16	Sprawa C-146/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 1 marca 2022 r. – YD przeciwko Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej	15
2022/C 284/17	Sprawa C-225/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny w Krakowie (Polska) w dniu 31 marca 2022 r. – R S.A. przeciwko AW T sp. z o.o.	15
2022/C 284/18	Sprawa C-258/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 14 kwietnia 2022 r. – Finanzamt Hannover-Nord/H Lebensversicherung	16
2022/C 284/19	Sprawa C-260/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Erfurt (Niemcy) w dniu 19 kwietnia 2022 r. – Seven.One Entertainment Group GmbH/Corint Media GmbH	17
2022/C 284/20	Sprawa C-264/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação de Lisboa (Portugalia) w dniu 20 kwietnia 2022 r. – Fonds de Garantie des Victimes des Actes de Terrorisme et d’Autres Infractions (FGTI)/Victoria Seguros S.A.	18
2022/C 284/21	Sprawa C-297/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 23 lutego 2022 r. w sprawie T-834/17, United Parcel Service/Komisja, wniesione w dniu 3 maja 2022 r. przez United Parcel Service, Inc.	18
2022/C 284/22	Sprawa C-330/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) w dniu 16 maja 2022 – Friends of the Irish Environment CLG/Minister for Agriculture, Food and the Marine, Ireland and the Attorney General	19
2022/C 284/23	Sprawa C-339/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Svea Hovrätt, Patent- och marknadsöverdomstolen (Sverige) w dniu 24 maja 2022 r. – BSH Hausgeräte GmbH/Electrolux AB	20
	Sąd
2022/C 284/24	Sprawa T-481/17: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Fundación Tatiana Pérez de Guzmán el Bueno i SFL/SRB [Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) – Procedura restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku podmiotu znajdującego się na progu upadłości lub zagrożonego upadłością – Przyjęcie przez SRB programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español – Skarga o stwierdzenie nieważności – Akt podlegający zaskarżeniu – Dopuszczalność – Prawo do bycia wysłuchanym – Prawo własności – Obowiązek uzasadnienia – Artykuły 18, 20 i 24 rozporządzenia (UE) nr 806/2014]	21
2022/C 284/25	Sprawa T-510/17: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Del Valle Ruíz i in./Komisja i SRB [Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) – Procedura restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku podmiotu znajdującego się na progu upadłości lub zagrożonego upadłością – Przyjęcie przez SRB programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español – Prawo do bycia wysłuchanym – Delegowanie uprawnień – Prawo własności – Obowiązek uzasadnienia – Artykuły 18 i 20 oraz art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) ro 806/2014]	22
2022/C 284/26	Sprawa T-245/19: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Uzina Metalurgica Moldoveneasca/Komisja [Środki ochronne – Rynek wyrobów ze stali – Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/159 – Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Legitymacja procesowa czynna – Dopuszczalność – Równość traktowania – Uzasadnione oczekiwania – Zasada dobrej administracji – Obowiązek staranności – Zagrożenie wystąpienia poważnej szkody – Oczywisty błąd w ocenie – Wszczęcie dochodzenia w sprawie środków ochronnych – Kompetencje Komisji – Prawo do obrony]	23
2022/C 284/27	Sprawa T-251/19: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Wieland Werke/Komisja [Konkurencja – Koncentracje – Rynek wyrobów walcowanych i taśm wstępnie walcowanych z miedzi i stopów miedzi – Decyzja uznająca koncentrację za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i z porozumieniem EOG – Zobowiązania – Rynek właściwy – Ocena skutków horyzontalnych i wertykalnych operacji w odniesieniu do konkurencji – Oczywisty błąd w ocenie – Zasada dobrej administracji – Prawo do obrony]	23
2022/C 284/28	Sprawa T-296/20: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Foz/Rada [Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii – Zamrożenie środków finansowych – Błąd w ocenie – Proporcjonalność – Prawo własności – Prawo do wykonywania działalności gospodarczej – Nadużycie władzy – Obowiązek uzasadnienia – Prawo do obrony – Prawo do rzetelnego procesu – Określenie kryteriów umieszczenia w wykazie]	24
2022/C 284/29	Sprawa T-479/20: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Eurobolt i in./Komisja [Dumping – Rozszerzenie cła antydumpingowego nałożonego na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chin na przywóz tych produktów wysyłanych z Malezji – Wykonanie wyroku Trybunału – Artykuł 266 TFUE – Ponowne nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego – Brak mocy wstecznej – Skuteczna ochrona sądowa – Zasada dobrej administracji – Właściwość organu wydającego akt]	25
2022/C 284/30	Sprawa T-577/20: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Ryanair/Komisja (Condor, pomoc na ratowanie) [Pomoc państwa – Niemiecki rynek transportu lotniczego – Pożyczka udzielona przez Niemcy przedsiębiorstwu Condor Flugdienst – Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym – Artykuł 107 ust. 3 lit. c) – Wytyczne dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji – Szczególne trudności, które nie wynikają z arbitralnej alokacji kosztów w ramach grupy – Trudności zbyt poważne, aby mogły zostać przezwyciężone przez samą grupę – Ryzyko przerwania świadczenia ważnej usługi]	25
2022/C 284/31	Sprawa T-593/20: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Tirrenia di navigazione/Komisja [Pomoc państwa – Transport morski – Usługa w ogólnym interesie gospodarczym – Decyzja uznająca pomoc za bezprawnie przyznaną – Decyzja uznająca pomoc za w części niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Pomoc w celu ratowania – Zgodność z rynkiem wewnętrznym – Termin sześciu miesięcy – Przedłużenie – Obowiązek przedstawienia planu restrukturyzacji lub likwidacji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji – Zwolnienie podatkowe – Korzyść – Selektywny charakter – Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi – Naruszenie konkurencji – Przewlekłość postępowania – Uzasadnione oczekiwania – Pewność prawa – Zasada dobrej administracji]	26
2022/C 284/32	Sprawa T-601/20: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Tirrenia di navigazione/Komisja [Pomoc państwa – Transport morski – Usługa w ogólnym interesie gospodarczym – Pomoc przyznana na rzecz Adriatki za okres między styczniem 1992 a lipcem 1994 dotycząca trasy Brindisi/Korfu/Igoumenítsa/Patras – Decyzja uznająca pomoc za bezprawnie przyznaną – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Należne odsetki – Termin przedawnienia – Nowa pomoc – Niezgodność z rynkiem wewnętrznym – Termin sześciu miesięcy – Przedłużenie – Obowiązek przedstawienia planu restrukturyzacji lub likwidacji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji – Zwolnienie podatkowe – Korzyść – Selektywny charakter – Skutki kartelu na rynku – Przewlekłość postępowania – Uzasadnione oczekiwania – Pewność prawa – Zasada dobrej administracji]	27
2022/C 284/33	Sprawa T-632/20: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – OG/EDA [Służba publiczna – Personel tymczasowy – Personel EDA – Ogłoszenie o naborze – Stanowisko kierownika wydziału – Odrzucenie kandydatury – Obowiązek uzasadnienia – Równość traktowania – Przejrzystość – Obiektywizm – Zasada dobrej administracji – Naruszenie ogłoszenia o naborze – Oczywisty błąd w ocenie – Odpowiedzialność – Krzywda]	27
2022/C 284/34	Sprawa T-723/20: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Prigozhin/Rada [(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją w Libii – Zamrożenie środków finansowych – Wykaz osób, podmiotów i organów, do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych – Ograniczenia wjazdu na terytorium Unii Europejskiej i przejazdu przez nie – Wykaz osób objętych ograniczeniami wjazdu i przejazdu przez terytorium Unii – Pierwsze umieszczenie i pozostawienie nazwiska skarżącego w wykazach osób objętych środkami ograniczającymi – Obowiązek uzasadnienia – Błąd w ocenie – Prawo do obrony – Proporcjonalność – Przewidywalność działań Unii)]	28
2022/C 284/35	Sprawa T-754/20: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Cristescu/Komisja [Służba publiczna – Urzędnicy – Środki dyscyplinarne – Akty sprzeczne z powagą urzędu w ramach służby publicznej – Wstępna analiza – Dochodzenie administracyjne – Mandat przyznany IDOC – Ochrona danych osobowych – Zasada bezstronności – Zasada dobrej administracji – Postępowanie dyscyplinarne – Prawo do obrony – Kara dyscyplinarne w postaci nagany – Nieprawidłowość proceduralna – Rozsądny termin – Okoliczności łagodzące]	29
2022/C 284/36	Sprawa T-253/21: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Aquino/Parlament [Służba publiczna – Urzędnicy – Komitet Pracowniczy Parlamentu – Wybór przewodniczącego Komitetu Pracowniczego – Unieważnienie wyboru – Odpowiedzialność]	29
2022/C 284/37	Sprawa T-256/21: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Domator24.com Paweł Nowak/EUIPO – Siwek i Didyk (Fotel) [Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel – Wcześniejszy wzór wspólnotowy – Dowód ujawnienia – Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Artykuł 25 ust. 1 lit. b) i art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002]	30
2022/C 284/38	Sprawa T-316/21: Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Worldwide Machinery/EUIPO – Scaip (SUPERIOR MANUFACTURING) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku – Graficzny unijny znak towarowy SUPERIOR MANUFACTURING – Rzeczywiste używanie znaku towarowego – Artykuł 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	30
2022/C 284/39	Sprawa T-435/21: Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – TK/Komisja [Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2020 r. – Decyzja o nieprzyznaniu skarżącemu awansu do grupy zaszeregowania AD 15 – Porównanie osiągnięć – Równość traktowania – Oczywisty błąd w ocenie – Obowiązek uzasadnienia]	31
2022/C 284/40	Sprawa T-512/19: Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Del Valle Ruíz i in./SRB [Skarga o stwierdzenie nieważności – Polityka gospodarcza i pieniężna – Jednolity Mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych przedsiębiorstw inwestycyjnych (SRM) – Program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wobec Banco Popular Español – Brak ostatecznej wyceny ex post Banco Popular Español – Brak indywidualnego oddziaływania – Oczywista niedopuszczalność]	32
2022/C 284/41	Sprawa T-212/21: Postanowienie Sądu z dnia 19 maja 2022 r. – Groschopp/EUIPO (Sustainability through Quality) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Uchylenie zaskarżonej decyzji – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania]	32
2022/C 284/42	Sprawa T-248/21: Postanowienie Sądu z dnia 5 maja 2022 r. – Fibrecycle / EUIPO (BACK-2-NATURE) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Uchylenie zaskarżonej decyzji – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania]	33
2022/C 284/43	Sprawa T-328/21: Postanowienie Sądu z dnia 2 maja 2022 r. – Airoldi Metalli/Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności – Dumping – Przywóz elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chin – Akt nakładający ostateczne cło antydumpingowe – Importer – Akt regulacyjny wymagający przyjęcia środków wykonawczych – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność]	33
2022/C 284/44	Sprawa T-331/21: Postanowienie Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – mBank/EUIPO – European Merchant Bank (EMBANK European Merchant Bank) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Uchylenie zaskarżonej decyzji – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania]	34
2022/C 284/45	Sprawa T-374/20: Postanowienie Sądu z dnia 6 maja 2022 r. – documentus Deutschland/EUIPO – Reisswolf (REISSWOLF) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Wycofanie wniosku o unieważnienie prawa do znaku – Umorzenie postępowania]	34
2022/C 284/46	Sprawa T-452/21: Postanowienie Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – Thomas Henry/EUIPO (MATE MATE) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Uchylenie zaskarżonej decyzji – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania]	35
2022/C 284/47	Sprawa T-497/21: Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Girardi/EUIPO [Skarga o stwierdzenie nieważności – Znak towarowy Unii Europejskiej – Reprezentowanie przed EUIPO – Powiadomienie o nieprawidłowości dotyczącej uprawnienia do występowania jako przedstawiciel przed EUIPO – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Akt przygotowawczy – Niedopuszczalność]	36
2022/C 284/48	Sprawa T-527/21: Postanowienie Sądu z dnia 29 kwietnia 2022 r. – Abenante i in./Parlament i Rada [Skarga o stwierdzenie nieważności – Rozporządzenie (UE) 2021/953 – Unijne cyfrowe zaświadczenie COVID – Swobodny przepływ osób – Ograniczenia – Brak interesu prawnego – Brak bezpośredniego oddziaływania – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność]	36
2022/C 284/49	Sprawa T-534/21: Postanowienie Sądu z dnia 20 maja 2022 r. – VP/Cedefop [Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Służba publiczna – Członek personelu tymczasowego – Wniosek o przedłużenie umowy o pracę na czas nieokreślony – Decyzja o nieprzedłużeniu – Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Akt podlegający zaskarżeniu – Oczywista niedopuszczalność]	37
2022/C 284/50	Sprawa T-585/21: Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Zásilkovna/Komisja [Pomoc państwa – Rekompensata przyznana za wykonywanie obowiązku świadczenia usługi powszechnej w sektorze pocztowym – Skarga – Skarga o stwierdzenie nieważności – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność]	38
2022/C 284/51	Sprawa T-586/21: Postanowienie Sądu z dnia 13 maja 2022 r. – Swords/Komisja [Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Odmowa dostępu do dokumentów na podstawie ochrony celów dochodzenia – Ponowny wniosek – Dorozumiana odmowa dostępu – Wyraźna decyzja przyjęta po wniesieniu skargi – Umorzenie postępowania]	38
2022/C 284/52	Sprawa T-637/21: Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Target Brands/EUIPO – The a.r.t. company b&s (ART CLASS) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Wycofanie sprzeciwu – Umorzenie postępowania]	39
2022/C 284/53	Sprawa T-654/21: Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2022 r. – Eurecna/Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności – Zamówienia publiczne na usługi – EFR – Umowa Strategie terytorialne na rzecz innowacji (STI) – Dochodzenie OLAF-u – Wpis do bazy danych systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność]	40
2022/C 284/54	Sprawa T-661/21: Postanowienie Sądu z dnia 12 maja 2022 r. – ClientEarth/Komisja [Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Konwencja z Aarhus – Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 – Sprawozdanie z oceny skutków i inne dokumenty dotyczące inicjatywy prawodawczej w dziedzinie ochrony środowiska – Dorozumiana odmowa dostępu – Wyraźna decyzja przyjęta po wniesieniu skargi – Umorzenie postępowania]	40
2022/C 284/55	Sprawa T-676/21: Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Target Brands / EUIPO– The a.r.t. company b&s (art class) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Wycofanie sprzeciwu – Umorzenie postępowania]	41
2022/C 284/56	Sprawa T-695/21: Postanowienie Sądu z dnia 13 kwietnia 2022 r. – Alauzun i in./Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności i na bezczynność – Zdrowie publiczne – Produkty lecznicze stosowanie u ludzi – Pozwolenia na warunkowe dopuszczenie do obrotu szczepionek wyprodukowanych w technologii mRNA – Brak badań nad rakotwórczością i genotoksycznością – Termin do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności – Przekroczenie terminu – Brak wezwania do działania – Zajęcie stanowiska – Brak interesu prawnego – Brak bezpośredniego oddziaływania – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność – Wniosek o wydanie nakazu – Brak właściwości]	41
2022/C 284/57	Sprawa T-17/22: Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2022 r. – Tóth/Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności – Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Dochodzenie OLAF dotyczące działalności Elios Innovativ w zakresie publicznego oświetlenia – Wniosek o dostęp do sprawozdania końcowego z dochodzenia – Dorozumiana odmowa dostępu – Wyraźna decyzja o udzieleniu dostępu wydana po złożeniu skargi – Umorzenie postępowania]	42
2022/C 284/58	Sprawa T-193/22 R: Postanowienie prezesa Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – OT/Rada [Środki tymczasowe – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające w związku z działaniami Rosji podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi – Zamrożenie środków finansowych – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Brak fumus boni iuris – Brak pilnego charakteru]	43
2022/C 284/59	Sprawa T-196/22 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 3 czerwca 2022 r. – Mariani/Parlament [Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Prawo instytucjonalne – Członek Parlamentu – Wykluczenie z udziału w delegacjach Parlamentu Europejskiego ds. obserwacji wyborów – Wniosek o zawieszenie wykonania – Brak pilnego charakteru]	43
2022/C 284/60	Sprawa T-268/22: Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja	44
2022/C 284/61	Sprawa T-269/22: Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja	44
2022/C 284/62	Sprawa T-278/22: Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja	45
2022/C 284/63	Sprawa T-279/22: Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja	46
2022/C 284/64	Sprawa T-299/22: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2022 r. – Sattvica/EUIPO – Herederos de Diego Armando Maradona (DIEGO MARADONA)	47
2022/C 284/65	Sprawa T-306/22: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2022 r. – Fun Factory/EUIPO – I Love You (love you so much)	47
2022/C 284/66	Sprawa T-312/22: Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2022 r. – QC i in./EUIPO – Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (RED BRAND CHICKEN)	48
2022/C 284/67	Sprawa T-316/22: Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2022 r. – QC i in./EUIPO – Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (BLUE BRAND CHICKEN)	49
2022/C 284/68	Sprawa T-317/22: Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – PF/Parlament	50
2022/C 284/69	Sprawa T-320/22: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2022 r. – Scania CV/EUIPO (V8)	50
2022/C 284/70	Sprawa T-322/22: Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – Unsa Énergie/Komisja	51
2022/C 284/71	Sprawa T-324/22: Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2022 r. – Ecoalf Recycled Fabrics/EUIPO (BECAUSE THERE IS NO PLANET B)	52
2022/C 284/72	Sprawa T-325/22: Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – Nurel/EUIPO – FKuR Property (Terylene)	52
2022/C 284/73	Sprawa T-327/22: Skarga wniesiona w dniu 31 maja 2022 r. – PS/ESDZ	53
2022/C 284/74	Sprawa T-335/22: Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – Khudaverdyan/Rada	54
2022/C 284/75	Sprawa T-336/22: Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – PN/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej	55
2022/C 284/76	Sprawa T-339/22: Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – Chocolates Lacasa Internacional/EUIPO – Esquitino Madrid (Conguitos)	55
2022/C 284/77	Sprawa T-340/22: Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2022 r. – Etablissements Nicolas/EUIPO – St. Nicolaus (NICOLAS)	56
2022/C 284/78	Sprawa T-342/22: Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. – Oxyzoglou/Komisja	57
2022/C 284/79	Sprawa T-343/22: Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. – Mozelsio/Komisja	58
2022/C 284/80	Sprawa T-349/22: Skarga wniesiona w dniu 10 czerwca 2022 r. – Hacker Pschorr Bräu/EUIPO – Vandělíková (HACKER SPACE)	59
2022/C 284/81	Sprawa T-693/21: Postanowienie Sądu z dnia 20 maja 2022 r. – NJ/Komisja	60
2022/C 284/82	Sprawa T-803/21: Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – NQ/Rada i in.	60
2022/C 284/83	Sprawa T-80/22: Postanowienie Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – OF/Komisja	60

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2022/C 284/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 276 z 18.7.2022

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 266 z 11.7.2022

Dz.U. C 257 z 4.7.2022

Dz.U. C 244 z 27.6.2022

Dz.U. C 237 z 20.6.2022

Dz.U. C 222 z 7.6.2022

Dz.U. C 213 z 30.5.2022

Teksty te są dostępne na stronie internetowej:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Sąd

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/2

Utworzenie izb i przydział sędziów do izb

(2022/C 284/02)

W dniu 6 lipca 2022 r. w następstwie objęcia stanowisk sędziów Sądu przez T. Tótha i B. Ricziovą Sąd podjął decyzję o zmianie decyzji w sprawie utworzenia izb z dnia 30 września 2019 r. (1), ze zm. (2), oraz decyzji w sprawie przydziału sędziów do izb z dnia 4 października 2019 r. (3), ze zm. (4), na okres od dnia 6 lipca 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r. oraz o następującym przydziale sędziów do izb:

Pierwsza izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

H. Kanninen, prezes izby, M. Jaeger, N. Półtorak, O. Porchia i M. Stancu, sędziowie.

Pierwsza izba, w składzie trzech sędziów:

H. Kanninen, prezes izby;

Konfiguracja A: M. Jaeger i N. Półtorak; sędziowie;

Konfiguracja B: M. Jaeger i O. Porchia; sędziowie;

Konfiguracja C: M. Jaeger i M. Stancu; sędziowie;

Konfiguracja D: N. Półtorak i O. Porchia; sędzie;

Konfiguracja E: N. Półtorak i M. Stancu; sędzie;

Konfiguracja F: O. Porchia i M. Stancu; sędzie.

Druga izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

V. Tomljenović, prezes izby, F. Schalin, P. Škvařilová-Pelzl, I. Nõmm i D. Kukovec, sędziowie.

Druga izba, w składzie trzech sędziów:

V. Tomljenović, prezes izby;

Konfiguracja A: F. Schalin i P. Škvařilová-Pelzl, sędziowie;

Konfiguracja B: F. Schalin i I. Nõmm, sędziowie;

Konfiguracja C: F. Schalin i D. Kukovec, sędziowie;

Konfiguracja D: P. Škvařilová-Pelzl i I. Nõmm, sędziowie;

Konfiguracja E: P. Škvařilová-Pelzl i D. Kukovec, sędziowie;

Konfiguracja F: I. Nõmm i D. Kukovec, sędziowie.

Trzecia izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

G. De Baere, prezes izby, V. Kreuschitz, G. Steinfatt, K.A. Kecsmár i S. Kingston, sędziowie.

Trzecia izba, w składzie trzech sędziów:

G. De Baere, prezes izby;

Konfiguracja A: V. Kreuschitz i G. Steinfatt, sędziowie;

Konfiguracja B: V. Kreuschitz i K.A. Kecsmár, sędziowie;

Konfiguracja C: V. Kreuschitz i S. Kingston, sędziowie;

Konfiguracja D: G. Steinfatt i K.A. Kecsmár, sędziowie;

Konfiguracja E: G. Steinfatt i S. Kingston, sędzie;

Konfiguracja F: K.A. Kecsmár i S. Kingston, sędziowie.

Czwarta izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

S. Gervasoni, prezes izby, L. Madise, P. Nihoul, R. Frendo i J. Martín y Pérez de Nanclares, sędziowie.

Czwarta izba, w składzie trzech sędziów:

S. Gervasoni, prezes izby;

Konfiguracja A: L. Madise i P. Nihoul, sędziowie;

Konfiguracja B: L. Madise i R. Frendo, sędziowie;

Konfiguracja C: L. Madise i J. Martín y Pérez de Nanclares, sędziowie;

Konfiguracja D: P. Nihoul i R. Frendo, sędziowie;

Konfiguracja E: P. Nihoul i J. Martín y Pérez de Nanclares, sędziowie;

Konfiguracja F: R. Frendo i J. Martín y Pérez de Nanclares, sędziowie.

Piąta izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

Izba powiększona w składzie pięciu sędziów jest złożona z trzech sędziów konfiguracji, do której sprawa początkowo wpłynęła oraz dwóch sędziów wyznaczonych kolejno spośród trzech pozostałych sędziów piątej izby.

Piąta izba, w składzie trzech sędziów:

D. Spielmann, prezes izby;

Konfiguracja A: U. Öberg i R. Mastroianni, sędziowie;

Konfiguracja B: U. Öberg i M. Brkan, sędziowie;

Konfiguracja C: U. Öberg i I. Gâlea, sędziowie;

Konfiguracja D: U. Öberg i T. Tóth, sędziowie;

Konfiguracja E: R. Mastroianni i M. Brkan, sędziowie;

Konfiguracja F: R. Mastroianni i I. Gâlea, sędziowie;

Konfiguracja G: R. Mastroianni i T. Tóth, sędziowie;

Konfiguracja H: M. Brkan i I. Gâlea, sędziowie.

Konfiguracja I: M. Brkan i T. Tóth, sędziowie.

Konfiguracja J: I. Gâlea i T. Tóth, sędziowie.

Szósta izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

A. Marcoulli, prezes izby, S. Frimodt Nielsen, J. Schwarcz, C. Iliopoulos i R. Norkus, sędziowie.

Szósta izba, w składzie trzech sędziów:

A. Marcoulli, prezes izby;

Konfiguracja A: S. Frimodt Nielsen i J. Schwarcz, sędziowie;

Konfiguracja B: S. Frimodt Nielsen i C. Iliopoulos, sędziowie;

Konfiguracja C: S. Frimodt Nielsen i R. Norkus, sędziowie;

Konfiguracja D: J. Schwarcz i C. Iliopoulos, sędziowie;

Konfiguracja E: J. Schwarcz i R. Norkus, sędziowie;

Konfiguracja F: C. Iliopoulos i R. Norkus, sędziowie.

Siódma izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

R. da Silva Passos, prezes izby, V. Valančius, I. Reine, L. Truchot i M. Sampol Pucurull, sędziowie.

Siódma izba, w składzie trzech sędziów:

R. da Silva Passos, prezes izby;

Konfiguracja A: V. Valančius i I. Reine, sędziowie;

Konfiguracja B: V. Valančius i L. Truchot, sędziowie;

Konfiguracja C: V. Valančius i M. Sampol Pucurull, sędziowie;

Konfiguracja D: I. Reine i L. Truchot, sędziowie;

Konfiguracja E: I. Reine i M. Sampol Pucurull, sędziowie;

Konfiguracja F: L. Truchot i M. Sampol Pucurull, sędziowie.

Ósma izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

J. Svenningsen, prezes izby, R. Barents, C. Mac Eochaidh, T.R. Pynnä i J.C. Laitenberger, sędziowie.

Ósma izba, w składzie trzech sędziów:

J. Svenningsen, prezes izby;

Konfiguracja A: R. Barents i C. Mac Eochaidh, sędziowie;

Konfiguracja B: R. Barents i T.R. Pynnä, sędziowie;

Konfiguracja C: R. Barents i J.C. Laitenberger, sędziowie;

Konfiguracja D: C. Mac Eochaidh i T.R. Pynnä, sędziowie;

Konfiguracja E: C. Mac Eochaidh i J.C. Laitenberger, sędziowie;

Konfiguracja F: T.R. Pynnä i J.C. Laitenberger, sędziowie.

Dziewiąta izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

M.J. Costeira, prezes izby, M. Kancheva, T. Perišin, P. Zilgalvis i I. Dimitrakopoulos, sędziowie.

Dziewiąta izba, w składzie trzech sędziów:

M.J. Costeira, prezes izby;

Konfiguracja A: M. Kancheva i T. Perišin, sędzie;

Konfiguracja B: M. Kancheva i P. Zilgalvis, sędziowie;

Formation C: M. Kancheva i I. Dimitrakopoulos, sędziowie;

Formation D: T. Perišin i P. Zilgalvis, sędziowie;

Formation E: T. Perišin i I. Dimitrakopoulos, sędziowie;

Formation F: P. Zilgalvis i I. Dimitrakopoulos, sędziowie.

Dziesiąta izba powiększona, w składzie pięciu sędziów:

Dziesiąta izba, w składzie trzech sędziów:

A. Kornezov, prezes izby;

Konfiguracja A: E. Buttigieg i K. Kowalik-Bańczyk, sędziowie;

Konfiguracja B: E. Buttigieg i G. Hesse, sędziowie;

Konfiguracja C: E. Buttigieg i D. Petrlík, sędziowie;

Konfiguracja D: E. Buttigieg i B. Ricziová, sędziowie;

Konfiguracja E: K. Kowalik-Bańczyk i G. Hesse, sędziowie;

Konfiguracja F: K. Kowalik-Bańczyk i D. Petrlík, sędziowie;

Konfiguracja G: K. Kowalik-Bańczyk i B. Ricziová, sędzie;

Konfiguracja H: G. Hesse i D. Petrlík, sędziowie.

Konfiguracja I: G. Hesse i B. Ricziová, sędziowie.

Konfiguracja J: D. Petrlík i B. Ricziová, sędziowie.

Sąd podtrzymuje swą decyzję z dnia 4 października 2019 r., zgodnie z którą izby pierwsza, czwarta, siódma i ósma rozpoznają sprawy wniesione na podstawie art. 270 TFUE oraz, w stosownym przypadku, art. 50a Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zaś izby druga, trzecia, piąta, szósta, dziewiąta i dziesiąta rozpoznają sprawy dotyczące prawa własności intelektualnej, o których mowa w tytule IV regulaminu postępowania.

Ponadto Sąd zdecydował, iż:

—	prezes i wiceprezes nie są przydzieleni na stałe do izby,

—

w każdym roku sądowym wiceprezes zasiada w każdej z izb rozpoznających sprawy w składzie pięciu sędziów w jednej sprawie, w następującej kolejności:

—	pierwsza sprawa przekazana decyzją Sądu powiększonej konfiguracji rozpoznającej sprawę w składzie pięciu sędziów pierwszej izby, drugiej izby, trzeciej izby, czwartej izby oraz piątej izby,

—	trzecia sprawa przekazana decyzją Sądu powiększonej konfiguracji rozpoznającej sprawę w składzie pięciu sędziów szóstej izby, siódmej izby, ósmej izby, dziewiątej izby i dziesiątej izby.

Gdy wiceprezes zasiada w izbie złożonej z pięciu sędziów, wówczas skład powiększony złożony jest z wiceprezesa, sędziów konfiguracji trzyosobowej, do której sprawa początkowo wpłynęła, oraz jednego z pozostałych sędziów danej izby, wyznaczanego na podstawie porządku odwrotnego w stosunku do tego określonego w art. 8 regulaminu postępowania.

(1) Dz.U. 2019 C 372, s. 3.

(2) Dz.U. 2020, C 68, s. 2, Dz.U. 2020, C 114, s. 2, Dz.U. 2020, C 371, s. 2, Dz.U. 2021, C 110, s. 2, Dz.U. 2021, C 297, s. 2, Dz.U. 2021, C 368, s. 2, Dz.U. 2021, C 412, s. 2, Dz.U. 2021, C 431, s. 2, Dz.U. 2021, C 462, s. 2, Dz.U. 2022, C 52, s. 1.

(3) Dz.U. 2019 C 372, s. 3.

(4) Dz.U. 2020, C 68, s. 2, Dz.U. 2020, C 114, s. 2, Dz.U. 2020, C 371, s. 2, Dz.U. 2021, C 110, s. 2, Dz.U. 2021, C 297, s. 2, Dz.U. 2021, C 368, s. 2, Dz.U. 2021, C 412, s. 2, Dz.U. 2021, C 431, s. 2, Dz.U. 2021, C 462, s. 2, Dz.U. 2022, C 52, s. 1.

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/6

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de l’Entreprise du Hainaut, division de Charleroi – Belgia) – Skeyes/Ryanair DAC

(Sprawa C-353/20) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Transport lotniczy - Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 - Rozporządzenie (WE) nr 550/2004 - Instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego - Decyzja o zamknięciu przestrzeni powietrznej - Wykonywanie prerogatyw władzy publicznej - Użytkownik przestrzeni powietrznej - Przewoźnicy lotniczy - Prawo do wniesienia skargi na decyzję o zamknięciu przestrzeni powietrznej - Artykuł 58 TFUE - Swoboda przepływu usług w dziedzinie transportu - Artykuły 16 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Wolność prowadzenia działalności gospodarczej - Prawo do skutecznego środka prawnego)

(2022/C 284/03)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Tribunal de l’Entreprise du Hainaut, division de Charleroi

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Skeyes

Strona pozwana: Ryanair DAC

Sentencja

Artykuł 8 rozporządzenia (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służby żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1070/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r., w związku z art. 2 pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiającego ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenia ramowego), zmienionego rozporządzeniem nr 1070/2009, oraz w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że przyznaje on użytkownikom przestrzeni powietrznej, takim jak przewoźnicy lotniczy, prawo do skutecznego środka prawnego przed sądami krajowymi przeciwko instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego, a to w celu poddania kontroli sądowej podnoszonych naruszeń obowiązku zapewnienia tych służb, który spoczywa na tej instytucji.

Rozporządzenie nr 550/2004, zmienione rozporządzeniem nr 1070/2009, w świetle jego motywu 5 oraz art. 58 ust. 1 TFUE i art. 16 Karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że wyklucza ono stosowanie reguł konkurencji przewidzianych w traktacie FUE do zapewniania służb żeglugi powietrznej związanych z wykonywaniem prerogatyw władzy publicznej, takich jak te przewidziane w tym rozporządzeniu, ale nie wyklucza stosowania postanowień traktatu FUE i wspomnianej karty dotyczących praw i wolności użytkowników przestrzeni powietrznej, takich jak te dotyczące swobody przepływu usług w dziedzinie transportu i wolności prowadzenia działalności gospodarczej.

(1) Dz.U. C 339 z 12.10.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/7

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Ligebehandlingsnævnet, działająca na rzecz A/HK/Danmark, HK/Privat

(Sprawa C-587/20) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek - Dyrektywa 2000/78/WE - Artykuł 3 ust. 1 lit. a) i d) - Zakres stosowania - Stanowisko przewodniczącego organizacji pracowników - Statut tej organizacji przewidujący w przypadku stanowiska przewodniczącego bierne prawo wyborcze jedynie dla tych członków, którzy w dniu wyborów nie ukończyli 60. roku życia lub 61. roku życia)

(2022/C 284/04)

Język postępowania: duński

Sąd odsyłający

Østre Landsret

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Ligebehandlingsnævnet, działająca na rzecz A

Strona pozwana: HK/Danmark, HK/Privat

Przy udziale: Fagbevægelsens Hovedorganisation

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 lit. a) i d) dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że ustanowiona w statucie organizacji pracowników granica wieku uprawniająca do ubiegania się o stanowisko przewodniczącego tej organizacji jest objęta zakresem stosowania tej dyrektywy.

(1) Dz.U. C 44 z 8.2.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/7

Wyrok Trybunału (trzecie izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Korneuburg – Austria) – JR/Austrian Airlines AG

(Sprawa C-589/20) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Transport lotniczy - Konwencja montrealska - Artykuł 17 ust. 1 - Odpowiedzialność przewoźników lotniczych w razie śmierci lub uszkodzenia ciała pasażera - Pojęcie „wypadku”, który spowodował śmierć lub uszkodzenia ciała - Uszkodzenie ciała doznane w trakcie wysiadania - Artykuł 20 - Zwolnienie przewoźnika lotniczego z odpowiedzialności - Pojęcie „niedbalstwa lub innego bezprawnego działania lub zaniechania powodującego poniesioną przez poszkodowanego pasażera szkodę lub przyczyniające się do jej powstania” - Upadek pasażera, który nie skorzystał z poręczy mobilnych schodów pasażerskich)

(2022/C 284/05)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landesgericht Korneuburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: JR

Strona pozwana: Austrian Airlines AG

Sentencja

Artykuł 17 ust. 1 Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r., podpisanej przez Wspólnotę Europejską w dniu 9 grudnia 1999 r. i zatwierdzonej w jej imieniu decyzją Rady 2001/539/WE z dnia 5 kwietnia 2001 r., należy interpretować w ten sposób, że sytuacja, w której pasażer z nieustalonego powodu spada z mobilnych schodów przeznaczonych do wysiadania pasażerów z samolotu i doznaje obrażeń, wchodzi w zakres pojęcia „wypadku” w rozumieniu tego przepisu, nawet jeśli dany przewoźnik lotniczy nie uchybił w tym względzie swoim obowiązkom w zakresie zachowania należytej staranności i zapewnienia bezpieczeństwa.

Artykuł 20 zdanie pierwsze Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r., należy interpretować w ten sposób, że jeżeli wypadek, w wyniku którego pasażer doznał szkody, polega na tym, że pasażer ten spadł z nieustalonego powodu z mobilnych schodów przeznaczonych do wysiadania pasażerów z samolotu, dany przewoźnik lotniczy może zostać zwolniony z odpowiedzialności w stosunku do tego pasażera tylko w zakresie, w jakim – przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności, w jakich powstała ta szkoda – przewoźnik ten udowodni, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i z zastrzeżeniem poszanowania zasad równoważności i skuteczności, że niedbalstwo lub inne bezprawne działanie lub zaniechanie ze strony tego pasażera spowodowało powstanie szkody poniesionej przez tego pasażera lub przyczyniło się do jej powstania w rozumieniu tego przepisu.

(1) Dz.U. C 35 z 1.2.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/8

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen – Niemcy) – postępowanie wszczęte przez T.N., N.N.

(Sprawa C-617/20) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Przepisy dotyczące prawa spadkowego - Rozporządzenie (UE) nr 650/2012 - Artykuły 13 i 28 - Ważność oświadczenia o odrzuceniu spadku - Spadkobierca mający miejsce pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu mającego jurysdykcję do orzekania w danej sprawie spadkowej - Oświadczenie złożone przed sądem państwa członkowskiego miejsca zwykłego pobytu tego spadkobiercy)

(2022/C 284/06)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawcy: T.N., N.N.

przy udziale: E.G.

Sentencja

Artykuły 13 i 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego należy interpretować w ten sposób, że oświadczenie o odrzuceniu spadku złożone przez spadkobiercę przed sądem państwa członkowskiego jego miejsca zwykłego pobytu uważa się za ważne pod względem formy, jeżeli spełnione zostały wymogi co do formy mające zastosowanie przed tym sądem, bez konieczności spełniania przez owo oświadczenie – dla celów jego ważności – wymogów co do formy ustanowionych w prawie właściwym dla dziedziczenia.

(1) Dz.U. C 53 z 15.2.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/9

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud – Republika Czeska) – FCC Česká republika, s.r.o./Ministerstvo životního prostředí, Městská část Ďáblice, Spolek pro Ďáblice

(Sprawa C-43/21) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2010/75/UE - Artykuł 3 ust. 9 - Zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich zmniejszanie - Procedura zmiany pozwolenia - Udział zainteresowanej społeczności - Pojęcie „istotnej zmiany” instalacji - Wydłużenie okresu eksploatacji składowiska)

(2022/C 284/07)

Język postępowania: czeski

Sąd odsyłający

Nejvyšší správní soud

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca w postępowaniu kasacyjnym: FCC Česká republika, s.r.o.

Strona przeciwna w postępowaniu kasacyjnym: Ministerstvo životního prostředí, Městská část Ďáblice, Spolek pro Ďáblice

Sentencja

Artykuł 3 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) należy interpretować w ten sposób, że samo wydłużenie okresu składowania odpadów bez zmiany maksymalnych dopuszczalnych rozmiarów instalacji ani jej całkowitej pojemności nie stanowi „istotnej zmiany” w rozumieniu tego przepisu.

(1) Dz.U. C 110 z 29.3.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/9

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden -Niderlandy) – X BV/Classic Coach Company vof, Y, Z

(Sprawa C-112/21) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Znaki towarowe - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 5 - Prawa wynikające ze znaku towarowego - Artykuł 6 ust. 2 - Ograniczenie skutków znaku towarowego - Brak możliwości zakazania przez właściciela znaku towarowego osobie trzeciej używania w obrocie handlowym wcześniejszego prawa o zasięgu lokalnym - Warunki - Pojęcie „wcześniejszego prawa” - Nazwa handlowa - Właściciel późniejszego znaku towarowego, któremu przysługuje jeszcze starsze prawo - Znaczenie)

(2022/C 284/08)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: X BV

Strona pozwana: Classic Coach Company vof, Y, Z

Sentencja

Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy interpretować w ten sposób, że dla celów stwierdzenia istnienia „wcześniejszego prawa” w rozumieniu tego przepisu nie jest wymagane, aby właściciel tego prawa mógł zakazać używania późniejszego znaku towarowego przez właściciela tego znaku.

Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy 2008/95 należy interpretować w ten sposób, że osobie trzeciej można przyznać „wcześniejsze prawo” w rozumieniu tego przepisu, w sytuacji gdy właścicielowi późniejszego znaku towarowego przysługuje jeszcze starsze prawo, uznane przez prawo danego państwa członkowskiego, w odniesieniu do zarejestrowanego jako znak towarowy oznaczenia, o ile na mocy tego prawa właściciel późniejszego znaku towarowego i jeszcze starszego prawa nie może już zakazać na podstawie swojego jeszcze starszego prawa używania przez osobę trzecią jej późniejszego prawa.

(1) Dz.U. C 189 z 17.5.2021

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/10

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas – Litwa) – Get Fresh Cosmetics Limited/Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba

(Sprawa C-122/21) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 87/357/EWG - Artykuł 1 ust. 2 - Zakres stosowania - Produkty nieżywnościowe, które mogą zostać pomylone ze środkami spożywczymi - Pojęcie - Ryzyko uduszenia, zatrucia, przebicia lub niedrożności przewodu pokarmowego - Domniemanie niebezpiecznego charakteru - Brak - Dowód)

(2022/C 284/09)

Język postępowania: litewski

Sąd odsyłający

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Get Fresh Cosmetics Limited

Strona przeciwna: Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba

przy udziale: V.U.

Sentencja

Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy Rady 87/357/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów, których wygląd wskazuje na przeznaczenie inne niż rzeczywiste, zagrażających zdrowiu lub bezpieczeństwu konsumentów, powinno się interpretować w ten sposób, że nie jest konieczne wykazanie za pomocą obiektywnych i potwierdzonych danych, iż okoliczność umieszczenia w jamie ustnej, wyssania lub połknięcia produktów, które nie są wprawdzie środkami spożywczymi, lecz ze względu na swój kształt, zapach, kolor, wygląd, opakowanie, etykiety, pojemność lub wielkość mogą zostać uznane przez konsumentów, w szczególności przez dzieci, za środki spożywcze, a w konsekwencji mogą zostać spożyte poprzez umieszczenie ich w jamie ustnej, wyssanie lub połknięcie, wiąże się z zagrożeniem i może skutkować na przykład uduszeniem, zatruciem, przebiciem lub niedrożnością przewodu pokarmowego. Niemniej jednak właściwe organy krajowe powinny ocenić w każdym poszczególnym przypadku, czy dany produkt spełnia przesłanki wymienione w tym przepisie, i uzasadnić, że ma to miejsce.

(1) Dz.U. C 182 z 10.5.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/11

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Ilfov – Rumunia) – SR/EW

(Sprawa C-196/21) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Doręczanie dokumentów sądowych i pozasądowych - Rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 - Artykuł 5 - Tłumaczenie dokumentu - Pokrycie przez wnioskodawcę kosztów tłumaczenia - Pojęcie „wnioskodawcy” - Doręczenie, z inicjatywy sądu rozpoznającego sprawę, dokumentów sądowych interwenientom w postępowaniu)

(2022/C 284/10)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Tribunalul Ilfov

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: SR

Strona pozwana: EW

przy udziale: FB, CX, IK

Sentencja

Artykuł 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych („doręczanie dokumentów”) oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli sąd nakazuje przekazanie dokumentów sądowych osobom trzecim, które wniosły o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, sądu tego nie można uznać za „wnioskodawcę” w rozumieniu owego przepisu.

(1) Dz.U. C 263 z 5.7.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/11

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 2 czerwca 2022 r. – EM/Parlament Europejski

(Sprawa C-299/21 P) (1)

(Odwołanie - Służba publiczna - Parlament Europejski - Członek personelu tymczasowego pracujący dla grupy politycznej - Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej - Artykuł 7 - Przeniesienie - Artykuł 12 i art. 12 a ust. 3 - Pojęcie „mobbingu” - Nieprzydzielenie zadań - Warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej - Wniosek o udzielenie wsparcia - Szkoda - Zadośćuczynienie)

(2022/C 284/11)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: EM (przedstawiciel: adwokat M. Casado García-Hirschfeld)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski (przedstawiciele: D. Boytha, L. Darie i C. González Argüelles, pełnomocnicy)

Sentencja

Wyrok Sądu Unii Europejskiej z dnia 3 marca 2021 r., EM/Parlament (T-599/19, niepublikowany, EU:T:2021:111) zostaje uchylony, w zakresie, w jakim Sąd oddalił żądania odszkodowawcze w części, w której dotyczyły one naprawienia szkody poniesionej przez wnoszącego odwołanie w związku z pozbawieniem go zadań do wykonania w okresie od dnia 8 grudnia 2016 r. do dnia 1 czerwca 2018 r., czyli do dnia przejścia na emeryturę.

2)	W pozostały zakresie odwołanie zostaje oddalone.

3)	Parlament Europejski zostaje zobowiązany do zapłaty kwoty 7 500 EUR na rzecz EM.

4)	Parlament Europejski pokrywa, oprócz własnych kosztów związanych zarówno z postępowaniem w pierwszej instancji w sprawie T-599/19, jak i z postępowaniem odwoławczym, połowę kosztów poniesionych przez EM w związku z tymi postępowaniami.

(1) Dz.U. C 431 z 25.10.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie (Polska) w dniu 12 stycznia 2022 r. – TL, WE przeciwko Getin Noble Bank S.A.

(Sprawa C-28/22)

(2022/C 284/12)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: TL, WE

Strona pozwana: Getin Noble Bank S.A.

Pytania prejudycjalne

Czy zgodna z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 roku w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (1) jest taka wykładnia prawa krajowego, która, w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych uzależnia początek biegu terminu przedawnienia roszczeń restytucyjnych przedsiębiorcy od któregokolwiek z poniższych zdarzeń:

a)	zgłoszenia przez konsumenta wobec przedsiębiorcy roszczeń lub zarzutów opartych o niedozwolony charakter postanowień umownych albo od udzielenia przez sąd, działający z urzędu, informacji o możliwości uznania postanowień umowy za niedozwolone, albo

złożenia przez konsumenta oświadczenia o otrzymaniu przez niego wyczerpującej informacji o skutkach (konsekwencjach prawnych) jakie wiążą się z brakiem możliwości dalszego obowiązywania umowy, w tym informacji o możliwości występowania przez przedsiębiorcę z roszczeniami restytucyjnymi i zakresie tych roszczeń, albo

c)	zweryfikowania w postępowaniu sądowym wiedzy (świadomości) konsumenta odnośnie skutków (konsekwencji prawnych) braku możliwości dalszego obowiązywania umowy bądź pouczenia o takich skutkach udzielonego przez sąd, albo

d)	wydania przez sąd prawomocnego wyroku rozstrzygającego spór pomiędzy przedsiębiorcą i konsumentem,

czy zgodna z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG jest taka wykładnia prawa krajowego, która, w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych, nie nakłada na przedsiębiorcę, wobec którego konsument wystąpił z roszczeniami związanymi z istnieniem w umowie niedozwolonych postanowień, obowiązku podjęcia samodzielnych działań zmierzających do zweryfikowania czy konsument jest świadomy skutków wyeliminowania z umowy postanowień niedozwolonych lub braku możliwości dalszego obowiązywania umowy,

czy zgodna z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG jest taka wykładnia prawa krajowego, która, w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych, przewiduje, że termin przedawnienia roszczenia restytucyjnego konsumenta rozpoczyna swój bieg zanim rozpocznie się bieg terminu przedawnienia roszczenia restytucyjnego przedsiębiorcy,

czy zgodna z art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG jest taka wykładnia prawa krajowego, która, w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych, przewiduje, że przedsiębiorcy przysługuje prawo do uzależnienia zwrotu świadczeń otrzymanych od konsumenta od równoczesnego zaoferowania przez konsumenta zwrotu świadczeń otrzymanych od przedsiębiorcy lub zabezpieczenia przez konsumenta dokonania takiego zwrotu, przy czym przy określeniu wysokości świadczenia należnego od konsumenta nie zostaną uwzględnione kwoty, roszczenie o zwrot których uległo przedawnieniu,

czy zgodna z art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG jest taka wykładnia prawa krajowego, która, w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych, przewiduje, że w przypadku skorzystania przez przedsiębiorcę z uprawnienia, o którym mowa w pytaniu 4, konsumentowi nie przysługiwać będą w całości lub w części odsetki za opóźnienie za okres od otrzymania przez przedsiębiorcę wezwania do zwrotu świadczeń.

(1) Dz.U. 1993, L 95, s. 29

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 16 lutego 2022 r. – C. Sp. z o.o. (obecnie w likwidacji) przeciwko Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej

(Sprawa C-108/22)

(2022/C 284/13)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: C. Sp. z o.o. (obecnie w likwidacji)

Strona pozwana: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 306 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) należy tak interpretować, że może on dotyczyć podatnika, który jest konsolidatorem usług hotelowych i nabywa oraz odsprzedaje usługi noclegowe innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, gdy transakcjom tym nie towarzyszą żadne inne usługi dodatkowe?

(1) Dz.U. 2006, L 347, s. 1

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 18 lutego 2022 r. – Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie przeciwko W. Sp. z o.o.

(Sprawa C-114/22)

(2022/C 284/14)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie

Strona pozwana: W. Sp. z o.o.

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy art. 167, art. 168 lit. a), art. 178 lit. a) i art. 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) oraz zasady neutralności i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi krajowemu, takiemu jak art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), który pozbawia podatnika prawa do odliczenia VAT z tytułu nabycia prawa (rzeczy) uznanego za dokonane dla pozoru w rozumieniu przepisów krajowego prawa cywilnego, niezależnie od stwierdzenia czy zamierzonym skutkiem transakcji była korzyść podatkowa, której przyznanie byłoby sprzeczne z jednym lub kilkoma celami dyrektywy i czy stanowiła ona zasadniczy cel przyjętego rozwiązania umownego?

(1) Dz.U. 2006, L 347, s. 1

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie (Polska) w dniu 25 lutego 2022 r. – SM, KM przeciwko mBank S.A.

(Sprawa C-140/22)

(2022/C 284/15)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: SM, KM

Strona pozwana: mBank S.A.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (1) oraz zasady skuteczności i równoważności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej przepisów krajowych, zgodnie z którą w przypadku zawarcia w umowie nieuczciwego warunku, bez którego umowa ta nie może być wykonywana:

1.	umowa ta staje się trwale bezskuteczna (nieważna) z mocą wsteczną od chwili jej zawarcia dopiero po złożeniu przez konsumenta oświadczenia, że nie wyraża zgody na utrzymanie w mocy nieuczciwego warunku, jest świadomy konsekwencji nieważności umowy i wyraża zgodę na nieważność umowy,

bieg terminu przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy o zwrot świadczeń nienależnych spełnionych na podstawie umowy rozpoczyna się dopiero od daty, w której konsument złożył oświadczenie wskazane w punkcie 1, nawet jeżeli uprzednio konsument wezwał przedsiębiorcę do zapłaty, a także przedsiębiorca mógł wcześniej spodziewać się, że sformułowana przez niego umowa zawiera nieuczciwe warunki,

3.	konsument może domagać się zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie dopiero od daty, w której złożył oświadczenie wskazane w punkcie 1, nawet jeżeli uprzednio wezwał przedsiębiorcę do zapłaty,

roszczenie konsumenta o zwrot świadczeń, które spełnił na podstawie nieważnej umowy kredytu (rat kredytu, opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych) powinno zostać obniżone o równowartość odsetek kapitałowych, które przysługiwałyby bankowi, gdyby umowa kredytu była ważna, podczas gdy bank może domagać się zwrotu świadczenia, które spełnił na podstawie tej samej nieważnej umowy kredytu (kapitału kredytu) w pełnej wysokości.

(1) Dz.U. 1993, L 95, s. 29

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 1 marca 2022 r. – YD przeciwko Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej

(Sprawa C-146/22)

(2022/C 284/16)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: YD

Strona pozwana: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Pytania prejudycjalne

Czy art. 2 ust. 1 lit. a) i c); art. 14 ust. 1 i art. 24 ust. 1, art. 98 ust. 1 – 3 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) w związku z art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2) w związku z pkt 1 i 12a załącznika nr III do tej dyrektywy oraz motywami 4 i 7 tej dyrektywy, jak też zasada lojalnej współpracy, zasada neutralności podatkowej, zasada legalizmu podatkowego oraz zasada pewności prawa stoją na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak zastosowane w niniejszej sprawie, które przewidują obniżoną stawkę VAT 5 % dla towarów spożywczych m.in. napojów zawierających mleko odwołując się do kodu nomenklatury scalonej CN 2202, wykluczając z tej stawki towary spożywcze m.in. napoje zawierające mleko zaklasyfikowane do usług związanych z wyżywieniem w oparciu o polską klasyfikację statystyczną (PKWiU 56) i stosując wobec takich towarów (ich dostaw lub usług) obniżoną stawkę VAT 8 %, w sytuacji gdy przeciętny konsument dokonując nabycia tych towarów czy też usług traktuje te dostawy (usługi) jako zaspokajające tą samą jego potrzebę?

Czy praktyka administracyjna powodująca zastosowanie dwóch różnych, obniżonych stawek VAT wobec towarów mających te same obiektywne cechy i właściwości w zależności od wystąpienia usług przygotowania i podania takiego towaru, różnicująca tym samym takie towary pod względem podmiotowym, a nie przedmiotowym jest zgodna z zasadą neutralności podatkowej i zasadą pewności prawa?

(1) Dz. U. 2006, L 347, s. 1.

(2) Dz. U. 2011, L 77, s. 1.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny w Krakowie (Polska) w dniu 31 marca 2022 r. – „R” S.A. przeciwko AW „T” sp. z o.o.

(Sprawa C-225/22)

(2022/C 284/17)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Apelacyjny w Krakowie

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:„R” S.A.

Strona pozwana: AW „T” sp. z o.o.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 19 ust. l akapit drugi, art. 2, art. 4 ust. 3 oraz art. 6 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) w zw. z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (KPP) i z art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz zasadę pierwszeństwa prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że zezwala ona sądowi krajowemu na niezastosowanie obowiązującego na mocy prawa krajowego, w tym rangi konstytucyjnej, orzeczenia sądu konstytucyjnego, o ile orzeczenie to wyłącza badanie przez sąd krajowy, czy – z uwagi na sposób powołania sędziów – organ sądowy jest sądem niezawisłym, bezstronnym i ustanowionym uprzednio z mocy ustawy w rozumieniu prawa Unii Europejskiej?

Czy art. 19 ust. l akapit drugi, art. 2, art. 4 ust. 3 oraz art. 6 ust. 3 TUE w zw. z art. 47 KPP i z art. 267 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu przyjętemu przez Państwo Członkowskie: a/ zakazującemu sądowi krajowemu oceny zgodności z prawem powołania sędziego, a w konsekwencji badania, czy organ sądowy jest sądem w rozumieniu prawa Unii Europejskiej oraz b / przewidującemu odpowiedzialność dyscyplinarną sędziego za czynności orzecznicze związane z przedmiotowym badaniem?

Czy art. 19 ust. l akapit drugi, art. 2, art. 4 ust.3 oraz art. 6 ust. 3 TUE w zw. z art. 47 KPP i z art. 267 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sąd powszechny spełniający wymogi stawiane sądowi w rozumieniu przepisów unijnych, nie jest związany wyrokiem sądu ostatniej instancji – w składzie którego zasiadają członkowie powołani na urząd sędziego z rażącym naruszeniem prawa krajowego regulującego postępowanie nominacyjne na urząd Sędziego Sądu Najwyższego, skutkiem czego sąd ten nie spełnia wymogu sądu niezawisłego, bezstronnego, ustanowionego uprzednio na mocy ustawy i zapewniającego jednostkom skuteczną ochronę prawną – wydanym na skutek nadzwyczajnego środka zaskarżenia (skargi nadzwyczajnej), uchylającym prawomocne orzeczenie i przekazującym sprawę sądowi powszechnemu do ponownego rozpoznania?

W razie udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie trzecie – czy art. 19 ust. l akapit drugi, art. 2, art. 4 ust. 3 oraz art. 6 ust. 3 TUE w zw. z art. 47 KPP i z art. 267 TFUE należy interpretować w ten sposób, że brak związania oznacza, iż

—

orzeczenie wydane przez sąd ostatniej instancji, ustanowiony w sposób opisany w pkt 3, nie jest orzeczeniem w sensie prawnym (jest orzeczeniem nieistniejącym) w rozumieniu przepisów prawa Unii Europejskiej, a oceny w tym zakresie może dokonać sąd powszechny spełniający wymogi stawiane sądowi w rozumieniu przepisów unijnych,

—

czy też orzeczenie wydane przez sąd ostatniej instancji, ustanowiony w sposób opisany w pkt 3, jest orzeczeniem istniejącym, ale sąd powszechny rozpoznający ponownie sprawę jest uprawniony i zobligowany do odmowy zastosowania przepisów prawa krajowego dotyczących konsekwencji tego orzeczenia, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia jednostkom skutecznej ochrony prawnej?

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 14 kwietnia 2022 r. – Finanzamt Hannover-Nord/H Lebensversicherung

(Sprawa C-258/22)

(2022/C 284/18)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesfinanzhof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca rewizję: Finanzamt Hannover-Nord

Druga strona w postępowaniu rewizyjnym: H Lebensversicherung

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 56 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (obecnie art. 63 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisowi państwa członkowskiego, zgodnie z którym przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od działalności gospodarczej osoby prawnej do podstawy opodatkowania ponownie zostają doliczone dywidendy z tytułu praw udziałowych w zagranicznych spółkach kapitałowych stanowiących mniej niż 10 % kapitału (prawa udziałowe w kapitale rozproszonym), jeżeli i o ile te dywidendy zostały odliczone od podstawy opodatkowania na poprzednim etapie ustalania tej podstawy, podczas gdy w odniesieniu do dywidend z tytułu praw udziałowych w kapitale rozproszonym w spółkach kapitałowych z siedzibą w tym państwie członkowskim przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od działalności gospodarczej nie dochodzi do odliczenia i w związku z tym również (ponownego) doliczenia tych dywidend?

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/17

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Erfurt (Niemcy) w dniu 19 kwietnia 2022 r. – Seven.One Entertainment Group GmbH/Corint Media GmbH

(Sprawa C-260/22)

(2022/C 284/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgerichts Erfurt

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Seven.One Entertainment Group GmbH

Strona pozwana: Corint Media GmbH

Pytania prejudycjalne

Czy dyrektywę 2001/29/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że organizacje radiowe i telewizyjne są podmiotami bezpośrednio i pierwotnie uprawnionymi do godziwej rekompensaty przewidzianej w ramach tak zwanego wyjątku dotyczącego kopii na użytek prywatny zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy?

Czy w odniesieniu do ich prawa na podstawie art. 2 lit. e) dyrektywy 2001/29/WE organizacje radiowe i telewizyjne mogą być wyłączone z prawa do godziwej rekompensaty, o której mowa w art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/29/WE, ponieważ prawo do godziwej rekompensaty zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/29/WE może im również przysługiwać ze względu na ich status producenta filmowego?

3)	W przypadku udzielenia na pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej:

Czy ogólne wyłączenie organizacji radiowych i telewizyjnych jest dopuszczalne, mimo że organizacje te w zależności od ich konkretnej oferty programowej częściowo nabywają prawa producenta filmowego jedynie w bardzo niewielkim zakresie (w szczególności w przypadku kanałów telewizyjnych z dużym udziałem programów licencjonowanych od osób trzecich), a częściowo w ogóle nie nabywają żadnych praw producenta filmowego (zwłaszcza nadawcy programów radiowych)?

(1) Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. 2001, L 167, s.10)

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/18

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação de Lisboa (Portugalia) w dniu 20 kwietnia 2022 r. – Fonds de Garantie des Victimes des Actes de Terrorisme et d’Autres Infractions (FGTI)/Victoria Seguros S.A.

(Sprawa C-264/22)

(2022/C 284/20)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal da Relação de Lisboa

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: Fonds de Garantie des Victimes des Actes de Terrorisme et d’Autres Infractions (FGTI)

Druga strona postępowania: Victoria Seguros S.A.

Pytania prejudycjalne

Czy prawem właściwym dla zasad dotyczących przedawnienia roszczenia o odszkodowanie jest prawo miejsca, w którym doszło do wypadku (prawo portugalskie), zgodnie z art. 4 ust. 1 i art. 15 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 864/2007 (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r., Rzym II, czy też, w przypadku wstąpienia w prawa poszkodowanego właściwe jest „prawo osoby trzeciej”, która wstąpiła w prawa poszkodowanego (prawo francuskie), zgodnie z art. 19 tego rozporządzenia?

(1) Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II), (Dz.U. 2007, L 199, s. 40).

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/18

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 23 lutego 2022 r. w sprawie T-834/17, United Parcel Service/Komisja, wniesione w dniu 3 maja 2022 r. przez United Parcel Service, Inc.

(Sprawa C-297/22 P)

(2022/C 284/21)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: United Parcel Service, Inc. (przedstawiciele: A. Ryan, solicitor, W. Knibbeler, F. Roscam Abbing, A. Pliego Selie, T.C. van Helfteren, advocaten i F. Hoseinian, advokat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	uchylenie wyroku Sądu, zgodnie z odwołaniem;

—

wydanie ostatecznego orzeczenia i przyznanie wnoszącemu odwołanie odszkodowania w związku z poniesioną szkodą wraz z mającymi zastosowanie odsetkami zgodnie z żądaniami podniesionymi w pierwszej instancji w ramach postępowania na podstawie art. 340 TFUE lub, tytułem ewentualnym, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd zgodnie z wyrokiem Trybunału; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

W zarzucie pierwszym wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, iż poważne uchybienie proceduralne popełnione przez Komisję w odniesieniu do modelu ekonometrycznego (podobnie jak merytoryczne nieprawidłowości, które uznał) były niewystarczające do wykazania związku przyczynowego i poprzez nieuznanie merytorycznych nieprawidłowości w odniesieniu do modelu ekonometrycznego za wystarczająco istotne naruszenie prowadzące do powstania odpowiedzialności pozaumownej.

W zarzucie drugim wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, że odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy nie podlega zwrotowi, ponieważ zostało zaakceptowane „dobrowolnie”.

W zarzucie trzecim wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, iż utraty synergii nie podlegają zwrotowi.

W zarzucie czwartym wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, iż Komisji przysługuje zakres uznania co do zaakceptowania wzrostu efektywności, skutkiem czego nie dopuściła się ona wystarczająco istotnego błędu w odniesieniu do oceny wzrostu efektywności.

W zarzucie piątym wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, iż UPS nie wystąpił do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające z niezbędnymi wnioskami o udzielenie dostępu do dokumentów FedEx.

W zarzucie szóstym wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, iż szkoda wynikająca z utraty szans stanowi nowy zarzut, który jest niedopuszczalny.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/19

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) w dniu 16 maja 2022 – Friends of the Irish Environment CLG/Minister for Agriculture, Food and the Marine, Ireland and the Attorney General

(Sprawa C-330/22)

(2022/C 284/22)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court (Irlandia)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Friends of the Irish Environment CLG

Strona pozwana: The Minister for Agriculture, Food and the Marine, Ireland and the Attorney General

Pytania prejudycjalne

1)	Czy w sytuacji, gdy rozporządzenie z 2020 r. (1). zastąpiono lub krajowe przepisy wykonawcze utraciły moc, konieczne jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym?

Czy załącznik IA do rozporządzenia Rady 2020/123/UE jest nieważny, uwzględniając cele i założenia rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 (2) (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie WPRyb”), w szczególności art. 2 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, w tym cel art. 2 ust. 2 zdanie drugie oraz zasady dobrych rządów określone w art. 3 lit. c) i d) rozporządzenia w sprawie WPRyb (w tym zakres, w jakim ma on zastosowanie do stad, w odniesieniu do których wymagane jest podejście ostrożnościowe), w związku z art. 9, 10, 15 i 16 rozporządzenia w sprawie WPRyb i jego motywami oraz art. 1, 2, 3, 4, 5, 8 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 (3) ustanawiającego wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie wód zachodnich”), w zakresie, w jakim całkowite dopuszczalne połowy (zwane dalej „TAC”) określone w rozporządzeniu z 2020 r., nie są zgodne z zaleceniem dotyczącym zerowych połowów w odniesieniu do maksymalnego podtrzymywalnego połowu (zwanego dalej „MSY”) wydanym przez Międzynarodową Radę Badań Morza (zwaną dalej „ICES”) dla określonych gatunków?

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/123 z dnia 27 stycznia 2020 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2020 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. 2020, L 25, s. 1).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. 2013, L 354, s. 22).

(3) Dz.U. 2019, L 83, s. 1

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/20

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Svea Hovrätt, Patent- och marknadsöverdomstolen (Sverige) w dniu 24 maja 2022 r. – BSH Hausgeräte GmbH/Electrolux AB

(Sprawa C-339/22)

(2022/C 284/23)

Język postępowania: szwedzki

Sąd odsyłający

Svea Hovrätt, Patent- och marknadsöverdomstolen

Strony w postępowaniu głównym

Wnoszący odwołanie: BSH Hausgeräte GmbH

Druga strona postępowania: Electrolux AB

Pytania prejudycjalne

Czy art. 24 pkt 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1) należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie „w sprawach, których przedmiotem jest rejestracja lub ważność patentów […] niezależnie od tego, czy dana kwestia została podniesiona w pozwie czy też w drodze zarzutu procesowego” oznacza, iż sąd krajowy, który na podstawie art. 4 ust. 1 owego rozporządzenia stwierdził, że ma jurysdykcję do rozpatrzenia sporu dotyczącego naruszenia patentu, przestaje mieć jurysdykcję do rozpatrzenia kwestii naruszenia, jeżeli w drodze zarzutu procesowego podniesiono nieważność tego patentu, czy też przepis ten należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy nie ma jurysdykcji jedynie w odniesieniu do rozpatrzenia tego zarzutu nieważności?

Czy na odpowiedź na pytanie pierwsze ma wpływ istnienie w prawie krajowym przepisów podobnych do tych zawartych w § 61 akapit drugi Patentlagen (ustawy o patentach), zgodnie z którymi aby możliwe było rozpatrzenie zarzutu nieważności w sprawie o stwierdzenie naruszenia, pozwany musi wytoczyć odrębne powództwo o stwierdzenie nieważności?

Czy art. 24 pkt 4 rozporządzenia Bruksela I (2) należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie do sądu państwa trzeciego, to znaczy, w okolicznościach niniejszej sprawy, jako przepis, który przyznaje jurysdykcję wyłączną również sądowi w Turcji w odniesieniu do tej części patentu europejskiego, która została zatwierdzona w tym państwie?

(1) Dz.U. 2012, L 351, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. 2012, L 351, s. 1.).

Sąd

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/21

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Fundación Tatiana Pérez de Guzmán el Bueno i SFL/SRB

(Sprawa T-481/17) (1)

(Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) - Procedura restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku podmiotu znajdującego się na progu upadłości lub zagrożonego upadłością - Przyjęcie przez SRB programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt podlegający zaskarżeniu - Dopuszczalność - Prawo do bycia wysłuchanym - Prawo własności - Obowiązek uzasadnienia - Artykuły 18, 20 i 24 rozporządzenia (UE) nr 806/2014)

(2022/C 284/24)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Fundación Tatiana Pérez de Guzmán el Bueno (Madryt, Hiszpania), Stiftung für Forschung und Lehre (SFL) (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci R. Pelayo Jiménez, A. Muñoz Aranguren i R. Pelayo Torrent)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (przedstawiciele: J. King i M. Fernández Rupérez, pełnomocnicy, które wspierali adwokaci B. Meyring, S. Schelo, F. Fernández de Trocóniz Robles, T. Klupsch i S. Ianc)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: S. Centeno Huerta, L. Aguilera Ruiz, S. Jiménez García i J. Rodríguez de la Rúa Puig, pełnomocnicy), Parlament Europejski (przedstawiciele: P. López-Carceller, M. Martínez Iglesias, L. Visaggio, J. Etienne, M. Menegatti i M. Sammut, pełnomocnicy), Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. de Gregorio Merino, J. Bauerschmidt, A. Westerhof Löfflerová i H. Marcos Fraile, pełnomocnicy), Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Flynn i A. Steiblytė, pełnomocnicy), Banco Santander SA (Santander, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J. Rodríguez Cárcamo, A. Rodríguez Conde, D. Sarmiento Ramírez-Escudero i J. Remón Peñalver)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności wydanej przez SRB na sesji wykonawczej decyzji SRB/EES/2017/08 z dnia 7 czerwca 2017 r. dotyczącej przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español SA.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Fundación Tatiana Pérez de Guzmán el Bueno i Stiftung für Forschung und Lehre (SFL) pokrywają własne koszty, a także koszty poniesione przez Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) i Banco Santander SA.

3)	Królestwo Hiszpanii, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej oraz Komisja Europejska pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 318 z 25.9.2017.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/22

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Del Valle Ruíz i in./Komisja i SRB

(Sprawa T-510/17) (1)

(Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) - Procedura restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku podmiotu znajdującego się na progu upadłości lub zagrożonego upadłością - Przyjęcie przez SRB programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español - Prawo do bycia wysłuchanym - Delegowanie uprawnień - Prawo własności - Obowiązek uzasadnienia - Artykuły 18 i 20 oraz art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) ro 806/2014)

(2022/C 284/25)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Antonio Del Valle Ruíz (Miasto Meksyk, Meksyk) i 41 innych skarżących wymienionych w załączniku do wyroku (przedstawiciele: J. Pobjoy, barrister, B. Kennelly, QC, i S. Walker, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Flynn i A. Steiblytė, pełnomocnicy) oraz Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (przedstawiciele: J. King i M. Fernández Rupérez, pełnomocnicy, których wspierali adwokaci B. Meyring, S. Schelo, F. Fernández de Trocóniz Robles, T. Klupsch i S. Ianc)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: L. Aguilera Ruiz et J. Rodríguez de la Rúa Puig, agents), Parlement européen (przedstawiciele: L. Visaggio, J. Etienne, M. Menegatti, M. Sammut, L. Stefani i M. Martínez Iglesias, pełnomocnicy), Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. de Gregorio Merino, J. Bauerschmidt, A. Westerhof Löfflerová i H. Marcos Fraile, pełnomocnicy), Banco Santander, SA (Santander, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J. Rodríguez Cárcamo, A. Rodríguez Conde, i D. Sarmiento Ramírez-Escudero, a także G. Cahill, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji SRB/EES/2017/08 sesji wykonawczej SRB, z dnia 7 czerwca 2017 r., dotyczącej przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu Banco Popular Español, S.A., a także decyzji Komisji (EU) 2017/1246 z dnia 7 czerwca 2017 r. zatwierdzającej program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español S.A.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Antonio Del Valle Ruíz i pozostali skarżący wymienieni w załączniku pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską, Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) i Banco Santander, SA.

3)	Królestwo Hiszpanii, Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 374 z 6.11.2017.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/23

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Uzina Metalurgica Moldoveneasca/Komisja

(Sprawa T-245/19) (1)

(Środki ochronne - Rynek wyrobów ze stali - Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/159 - Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny - Legitymacja procesowa czynna - Dopuszczalność - Równość traktowania - Uzasadnione oczekiwania - Zasada dobrej administracji - Obowiązek staranności - Zagrożenie wystąpienia poważnej szkody - Oczywisty błąd w ocenie - Wszczęcie dochodzenia w sprawie środków ochronnych - Kompetencje Komisji - Prawo do obrony)

(2022/C 284/26)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Uzina Metalurgica Moldoveneasca OAO (Rîbniţa, Mołdawia) (przedstawiciele: adwokaci P. Vander Schueren i E. Gergondet)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Luengo i P. Němečková, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/159 z dnia 31 stycznia 2019 r. nakładającego ostateczne środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali (Dz.U. 2019, L 31, s. 27) w zakresie, w jakim ma do niej zastosowanie.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Uzina Metalurgica Moldoveneasca OAO zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 230 z 8.7.2019.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/23

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Wieland Werke/Komisja

(Sprawa T-251/19) (1)

(Konkurencja - Koncentracje - Rynek wyrobów walcowanych i taśm wstępnie walcowanych z miedzi i stopów miedzi - Decyzja uznająca koncentrację za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i z porozumieniem EOG - Zobowiązania - Rynek właściwy - Ocena skutków horyzontalnych i wertykalnych operacji w odniesieniu do konkurencji - Oczywisty błąd w ocenie - Zasada dobrej administracji - Prawo do obrony)

(2022/C 284/27)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Wieland-Werke AG (Ulm, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci U. Soltész, C. von Köckritz i K. Winkelmann)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Berghe, A. Cleenewerck de Crayencour, M. Farley i F. Jimeno Fernández, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2019) 922 final z dnia 5 lutego 2019 r. uznającej koncentrację za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i z porozumieniem EOG (sprawa M.8900 – Wieland/Aurubis Rolled Products/Schwermetall).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Wieland-Werke AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 213 z 24.6.2019.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/24

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Foz/Rada

(Sprawa T-296/20) (1)

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii - Zamrożenie środków finansowych - Błąd w ocenie - Proporcjonalność - Prawo własności - Prawo do wykonywania działalności gospodarczej - Nadużycie władzy - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do obrony - Prawo do rzetelnego procesu - Określenie kryteriów umieszczenia w wykazie)

(2022/C 284/28)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Amer Foz (Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciel: adwokat L. Cloquet)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: T. Haas i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skargą wniesioną na podstawie art. 263 TFUE skarżący, Amer Foz, domaga się stwierdzenia nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2020/212 z dnia 17 lutego 2020 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2020, L 43 I, s. 6), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/211 z dnia 17 lutego 2020 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2020, L 43 I, s. 1), decyzji Rady (WPZiB) 2020/719 z dnia 28 maja 2020 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2020, L 168, s. 66), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/716 z dnia 28 maja 2020 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2020, L 168, s. 1), decyzji Rady (WPZiB) 2021/855 z dnia 27 maja 2021 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2021, L 188, s. 90) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/848 z dnia 27 maja 2021 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2021, L 188, s. 18) w zakresie, w jakim aktami tymi nazwisko skarżącego zostało umieszczone i pozostawione w wykazach załączonych do tych aktów.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Amer Foz zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 255 z 3.8.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/25

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Eurobolt i in./Komisja

(Sprawa T-479/20) (1)

(Dumping - Rozszerzenie cła antydumpingowego nałożonego na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chin na przywóz tych produktów wysyłanych z Malezji - Wykonanie wyroku Trybunału - Artykuł 266 TFUE - Ponowne nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego - Brak mocy wstecznej - Skuteczna ochrona sądowa - Zasada dobrej administracji - Właściwość organu wydającego akt)

(2022/C 284/29)

Język postepowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Eurobolt BV (’s-Heerenberg, Niderlany), Fabory Nederland BV (Tilburg, Niderlandy), ASF Fischer BV (Lelystad, Niderlandy), Stafa Group BV (Maarheeze, Niderlandy) (przedstawiciele: S. De Knop, B. Natens i A. Willems, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Maxian Rusche i G. Luengo, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/611 z dnia 30 kwietnia 2020 r. nakładającego ponownie ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (Dz.U. 2020, L 141, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Eurobolt BV, Fabory Nederland BV, ASF Fischer BV i Stafa Group BV zostają obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 304 z 14.9.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/25

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Ryanair/Komisja (Condor, pomoc na ratowanie)

(Sprawa T-577/20) (1)

(Pomoc państwa - Niemiecki rynek transportu lotniczego - Pożyczka udzielona przez Niemcy przedsiębiorstwu Condor Flugdienst - Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym - Artykuł 107 ust. 3 lit. c) - Wytyczne dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji - Szczególne trudności, które nie wynikają z arbitralnej alokacji kosztów w ramach grupy - Trudności zbyt poważne, aby mogły zostać przezwyciężone przez samą grupę - Ryzyko przerwania świadczenia ważnej usługi)

(2022/C 284/30)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ryanair DAC (Swords, Irlandia) (przedstawiciele: adwokaci E. Vahida, F.-C. Laprévote, V. Blanc, S. Rating oraz I.-G. Metaxas-Maranghidis)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Flynn i V. Bottka, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Condor Flugdienst GmbH (Neu-Isenburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Birnstiel i S. Blazek)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2019) 7429 final z dnia 14 października 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.55394 (2019/N) – Niemcy – Pomoc na ratowanie przedsiębiorstwa Condor (Dz.U. 2020, C 294, s. 3)

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Ryanair DAC zostaje obciążony własnymi kosztami i kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

3)	Condor Flugdienst GmbH pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 399 z 23.11.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/26

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Tirrenia di navigazione/Komisja

(Sprawa T-593/20) (1)

(Pomoc państwa - Transport morski - Usługa w ogólnym interesie gospodarczym - Decyzja uznająca pomoc za bezprawnie przyznaną - Decyzja uznająca pomoc za w części niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Pomoc w celu ratowania - Zgodność z rynkiem wewnętrznym - Termin sześciu miesięcy - Przedłużenie - Obowiązek przedstawienia planu restrukturyzacji lub likwidacji - Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji - Zwolnienie podatkowe - Korzyść - Selektywny charakter - Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Naruszenie konkurencji - Przewlekłość postępowania - Uzasadnione oczekiwania - Pewność prawa - Zasada dobrej administracji)

(2022/C 284/31)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Tirrenia di navigazione SpA (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci B. Nascimbene i F. Rossi Dal Pozzo)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braga da Cruz i D. Recchia, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji (UE) 2020/1412 z dnia 2 marca 2020 r. w sprawie środków SA.32014, SA.32015, SA.32016 (11/C) (ex 11/NN) wdrożonych przez Włochy na rzecz przedsiębiorstwa Tirrenia di Navigazione i jego nabywcy, przedsiębiorstwa Compagnia Italiana di Navigazione (Dz.U. 2020, L. 332, s. 45)

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Tirrenia di navigazione SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 378 z 9.11.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/27

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Tirrenia di navigazione/Komisja

(Sprawa T-601/20) (1)

(Pomoc państwa - Transport morski - Usługa w ogólnym interesie gospodarczym - Pomoc przyznana na rzecz Adriatki za okres między styczniem 1992 a lipcem 1994 dotycząca trasy Brindisi/Korfu/Igoumenítsa/Patras - Decyzja uznająca pomoc za bezprawnie przyznaną - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Należne odsetki - Termin przedawnienia - Nowa pomoc - Niezgodność z rynkiem wewnętrznym - Termin sześciu miesięcy - Przedłużenie - Obowiązek przedstawienia planu restrukturyzacji lub likwidacji - Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji - Zwolnienie podatkowe - Korzyść - Selektywny charakter - Skutki kartelu na rynku - Przewlekłość postępowania - Uzasadnione oczekiwania - Pewność prawa - Zasada dobrej administracji)

(2022/C 284/32)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Tirrenia di navigazione (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci B. Nascimbene i F. Rossi Dal Pozzo)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braga da Cruz i D. Recchia, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Tirrenia di navigazione SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 378 z 9.11.2020.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/27

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – OG/EDA

(Sprawa T-632/20) (1)

(Służba publiczna - Personel tymczasowy - Personel EDA - Ogłoszenie o naborze - Stanowisko kierownika wydziału - Odrzucenie kandydatury - Obowiązek uzasadnienia - Równość traktowania - Przejrzystość - Obiektywizm - Zasada dobrej administracji - Naruszenie ogłoszenia o naborze - Oczywisty błąd w ocenie - Odpowiedzialność - Krzywda)

(2022/C 284/33)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: OG (przedstawiciele: adwokaci S. Pappas i N. Kyriazopoulou)

Strona pozwana: Europejska Agencja Obrony (przedstawiciele: C. Ribeiro, pełnomocnik, wspierany przez adwokata B. Wägenbaura)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżąca żąda, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Europejskiej Agencji Obrony (EDA) z dnia 13 grudnia 2019 r., na mocy której jej nazwisko nie zostało umieszczone na liście rezerwowej kandydatów na stanowisko kierownika wydziału informatycznego dyrekcji działań zintegrowanych, a po drugie –zadośćuczynienia za doznaną przez nią krzywdę.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	OG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 19 z 18.1.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/28

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Prigozhin/Rada

(Sprawa T-723/20) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją w Libii - Zamrożenie środków finansowych - Wykaz osób, podmiotów i organów, do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych - Ograniczenia wjazdu na terytorium Unii Europejskiej i przejazdu przez nie - Wykaz osób objętych ograniczeniami wjazdu i przejazdu przez terytorium Unii - Pierwsze umieszczenie i pozostawienie nazwiska skarżącego w wykazach osób objętych środkami ograniczającymi - Obowiązek uzasadnienia - Błąd w ocenie - Prawo do obrony - Proporcjonalność - Przewidywalność działań Unii))

(2022/C 284/34)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Yevgeniy Viktorovich Prigozhin (Sankt Petersburg, Rosja) (przedstawiciel: adwokat M. Cessieux)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M.C. Cadilhac i V. Piessevaux, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2020/1483 z dnia 14 października 2020 r. dotyczącej wykonania decyzji (WPZiB) 2015/1333 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (Dz.U. 2020, L 341, s. 16) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/1481 z dnia 14 października 2020 r. w sprawie wykonania art. 21 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2016/44 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (Dz.U. 2020, L 341, s. 7), w zakresie, w jakim jego nazwisko zostało umieszczone w wykazach osób i podmiotów zawartych w załącznikach II i IV do decyzji Rady (WPZiB) 2015/1333 z dnia 31 lipca 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylającej decyzję 2011/137/WPZiB (Dz.U. 2015, L 206, s. 34) oraz w załączniku III do rozporządzenia Rady (UE) 2016/44 z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (Dz.U. 2016, L 12, s. 1) (zwanych dalej „spornymi wykazami”), a po drugie, po dostosowaniu skargi, decyzji Rady (WPZiB) 2021/1251 z dnia 29 lipca 2021 r. zmieniającej decyzję 2015/1333 (Dz.U. L 272, s. 71) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/1241 z dnia 29 lipca 2021 r. w sprawie wykonania art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2016/44 (Dz.U. 2021, L 272, s. 1) w zakresie, w jakim jego nazwisko zostało utrzymane w spornych wykazach.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Yevgeniy Viktorovich Prigozhin zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 44 z 8.2.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/29

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Cristescu/Komisja

(Sprawa T-754/20) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Środki dyscyplinarne - Akty sprzeczne z powagą urzędu w ramach służby publicznej - Wstępna analiza - Dochodzenie administracyjne - Mandat przyznany IDOC - Ochrona danych osobowych - Zasada bezstronności - Zasada dobrej administracji - Postępowanie dyscyplinarne - Prawo do obrony - Kara dyscyplinarne w postaci nagany - Nieprawidłowość proceduralna - Rozsądny termin - Okoliczności łagodzące)

(2022/C 284/35)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Adrian Sorin Cristescu (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: S. Orlandi, avocat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Brauhoff i A.-C. Simon, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżący żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 27 lutego 2020 r. o zastosowaniu wobec skarżącego kary nagany na podstawie art. 9 ust. 1 lit. b) załącznika IX do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Europejskiej z dnia 27 lutego 2020 r. o zastosowaniu wobec Adriana Sorina Cristescu kary nagany.

2)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 62 z 22.2.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/29

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Aquino/Parlament

(Sprawa T-253/21) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Komitet Pracowniczy Parlamentu - Wybór przewodniczącego Komitetu Pracowniczego - Unieważnienie wyboru - Odpowiedzialność)

(2022/C 284/36)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Roberto Aquino (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciel: S. Bukšek Tomac, R. Ignătescu i T. Lazian, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 270 TFUE skarżący wnosi z jednej strony o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 7 lipca 2020 r., na mocy której unieważniono jego wybór na przewodniczącego Komitetu Pracowniczego Parlamentu (zwanego dalej „KPP”), oraz, po drugie, zasadniczo, posiedzenia inauguracyjnego KPP, które odbyło się w dniu 14 września 2020 r., w szczególności w części dotyczącej wyboru przewodniczącego tego komitetu, zaś z drugiej strony o naprawienie poniesionej przez niego szkody.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Roberto Aquino zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 252 z 28.6.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/30

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – Domator24.com Paweł Nowak/EUIPO – Siwek i Didyk (Fotel)

(Sprawa T-256/21) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel - Wcześniejszy wzór wspólnotowy - Dowód ujawnienia - Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 - Podstawy unieważnienia - Brak indywidualnego charakteru - Artykuł 25 ust. 1 lit. b) i art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002)

(2022/C 284/37)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Domator24.com Paweł Nowak (Zielona Góra, Polska) (przedstawiciel: T. Gawliczek, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: I. Ivanauskas i E. Śliwińska, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Piotr Siwek (Gdańsk, Polska), Sebastian Didyk (Gdańsk) (przedstawiciel: W. Gierszewski, radca prawny)

Przedmiot

Skarga na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 15 marca 2021 r. (sprawa R 1275/2020-3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru między Piotrem Siwkiem i Sebastianem Didykiem z jednej strony a Domator24.com Paweł Nowak z drugiej strony.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Domator24.com Paweł Nowak zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 278 z 12.7.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/30

Wyrok Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Worldwide Machinery/EUIPO – Scaip (SUPERIOR MANUFACTURING)

(Sprawa T-316/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy SUPERIOR MANUFACTURING - Rzeczywiste używanie znaku towarowego - Artykuł 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2022/C 284/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Worldwide Machinery Ltd (Channelview, Teksas, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat B. Woltering)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: T. Frydendahl i D. Gája, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO, będąca interwenientem w postępowaniu przed Sądem: Scaip SpA (Parma, Włochy) (przedstawiciele: adwokatki B. Saguatti i A. Guareschi)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 marca 2021 r. (sprawa R 873/2020-5) dotyczącą postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku między Worldwide Machinery i Scaip.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Worldwide Machinery Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 289 z 19.7.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/31

Wyrok Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – TK/Komisja

(Sprawa T-435/21) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Awans - Postępowanie w sprawie awansu za 2020 r. - Decyzja o nieprzyznaniu skarżącemu awansu do grupy zaszeregowania AD 15 - Porównanie osiągnięć - Równość traktowania - Oczywisty błąd w ocenie - Obowiązek uzasadnienia)

(2022/C 284/39)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: TK (przedstawiciel: S. Orlandi, avocat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Brauhoff i L. Hohenecker, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżący żąda stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Komisji Europejskiej z dnia 18 listopada 2020 r. o niewpisaniu jego nazwiska na listę urzędników, którzy otrzymali awans do grupy zaszeregowania AD 15 w ramach postępowania w sprawie awansu za 2020 r., i po drugie, decyzji o przyznaniu awansu do grupy zaszeregowania AD 15 urzędnikom należącym personelu kierowniczego wyższego szczebla, którzy uzyskali awans w ramach postępowania w sprawie awansu za 2020 r.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	TK i Komisja Europejska pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 349 z 30.8.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/32

Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Del Valle Ruíz i in./SRB

(Sprawa T-512/19) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Polityka gospodarcza i pieniężna - Jednolity Mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych przedsiębiorstw inwestycyjnych (SRM) - Program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wobec Banco Popular Español - Brak ostatecznej wyceny ex post Banco Popular Español - Brak indywidualnego oddziaływania - Oczywista niedopuszczalność)

(2022/C 284/40)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Antonio Del Valle Ruíz i 36 osób, których nazwiska zostały wymienione w załączniku do postanowienia (Dystrykt Federalny Meksyk, Meksyk) (przedstawiciel: B. Fernández García, adwokat)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (przedstawiciele: J. King i E. Muratori, pełnomocnicy, których wspierają H.G. Kamann, F. Louis, C. Schwedler, P. Gey, V. Del Pozo Espinosa De Los Monteros, G. Barthet i J. Krämer, adwokaci)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący wnoszą o stwierdzenie nieważności „decyzji Jednolitej Rady ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRB) o niedokonywaniu ostatecznej wyceny ex post Banco Popular Español, SA, podanej do wiadomości skarżącej pismem z dnia 20 maja 2019 r.”.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Antonio Del Valle Ruíz i pozostali skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku do niniejszego postanowienia, zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 295 z 2.9.2019.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/32

Postanowienie Sądu z dnia 19 maja 2022 r. – Groschopp/EUIPO (Sustainability through Quality)

(Sprawa T-212/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Uchylenie zaskarżonej decyzji - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/41)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Groschopp AG Drives & More (Viersen, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat R. Schiffer)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 11 lutego 2021 r. (sprawa R 1076/2020-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego Sustainability through Quality jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 217 z 7.6.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/33

Postanowienie Sądu z dnia 5 maja 2022 r. – Fibrecycle / EUIPO (BACK-2-NATURE)

(Sprawa T-248/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Uchylenie zaskarżonej decyzji - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/42)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fibrecycle Pty Ltd (Helensvale, Australia) (przedstawiciel: adwokat T. Stein)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik).

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 marca 2021 r. (sprawa R 1699/2020-2), dotyczącą międzynarodowej rejestracji wskazującej Unię Europejską w odniesieniu do słownego znaku towarowego BACK-2-NATURE.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 252 z 28.6.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/33

Postanowienie Sądu z dnia 2 maja 2022 r. – Airoldi Metalli/Komisja

(Sprawa T-328/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Dumping - Przywóz elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chin - Akt nakładający ostateczne cło antydumpingowe - Importer - Akt regulacyjny wymagający przyjęcia środków wykonawczych - Brak indywidualnego oddziaływania - Niedopuszczalność)

(2022/C 284/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Airoldi Metalli SpA (Molteno, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci M. Campa, M. Pirovano, D. Rovetta, G. Pandey, P. Gjørtler i V. Villante)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Luengo i P. Němečková, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze na podstawie art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/546 z dnia 29 marca 2021 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2021, L 109, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Airoldi Metalli SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 320 z 9.8.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/34

Postanowienie Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – mBank/EUIPO – European Merchant Bank (EMBANK European Merchant Bank)

(Sprawa T-331/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Uchylenie zaskarżonej decyzji - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/44)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: mBank S.A. (Warszawa, Polska) (przedstawiciele: adwokaci E. Skrzydło-Tefelska i K. Gajek)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: T. Frydendahl i E. Markakis, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: European Merchant Bank UAB (Wilno, Litwa) (przedstawiciel: adwokat G. Pranevičius)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 30 marca 2021 r. (sprawa R 1845/2020-5), dotyczącej postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między nią a interwenientem.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 320 z 9.8.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/34

Postanowienie Sądu z dnia 6 maja 2022 r. – documentus Deutschland/EUIPO – Reisswolf (REISSWOLF)

(Sprawa T-374/20) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Wycofanie wniosku o unieważnienie prawa do znaku - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/45)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: documentus Deutschland GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci D. Weller, V. Wolf, A. Wulff i K. Schmidt-Hern)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: T. Klee i D. Hanf, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Reisswolf Akten- und Datenvernichtung GmbH & Co. KG (Hamburg) (przedstawiciele: adwokaci A. Ebert-Weidenfeller i H. Förster)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 marca 2021 r. (sprawa R 2354/2019-1), dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między documentus Deutschland a Reisswolf Akten- und Datenvernichtung.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	documentus Deutschland GmbH i Reisswolf Akten und Datenvernichtung GmbH & Co. KG pokrywają własne koszty oraz po połowie kosztów poniesionych przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

(1) Dz.U. C 329 z 16.8.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/35

Postanowienie Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – Thomas Henry/EUIPO (MATE MATE)

(Sprawa T-452/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Uchylenie zaskarżonej decyzji - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/46)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Thomas Henry GmbH (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci O. Spieker, A. Schönfleisch i N. Willich)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 28 maja 2021 r. (sprawa R 406/2021-1).

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Thomas Henry GmbH.

(1) Dz.U. C 368 z 13.9.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/36

Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Girardi/EUIPO

(Sprawa T-497/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Znak towarowy Unii Europejskiej - Reprezentowanie przed EUIPO - Powiadomienie o nieprawidłowości dotyczącej uprawnienia do występowania jako przedstawiciel przed EUIPO - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Akt przygotowawczy - Niedopuszczalność)

(2022/C 284/47)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Giovanna Paola Girardi (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci A. Pomares Caballero i M. Pomares Caballero)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: G. Predonzani i A. Söder, pełnomocnicy)

Przedmiot

W swojej skardze wniesionej na mocy art. 263 TFUE skarżąca żąda, po pierwsze, stwierdzenia nieważności aktu, w którym Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) powiadomił ją w dniu 14 czerwca 2021 r. o nieprawidłowościach w złożonym przez nią wniosku o unieważnienie prawa do znaku, który złożyła pod numerem 000050057 C i we wszystkich innych postępowaniach, w których reprezentowany przez nią zgłaszający lub uprawniony mają siedzibę poza Unią Europejską, oraz, po drugie, stwierdzenia niezgodności z prawem załącznika 1, sekcji 5, część A wytycznych EUIPO dotyczących rozpatrywania spraw związanych ze znakami towarowymi Unii Europejskiej w zakresie, w jakim załącznik ten odnosi się do zawodowego reprezentowania przez hiszpańskich adwokatów przed EUIPO.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Giovannę Paolę Girardi, w tym w ramach postępowania w przedmiocie zastosowania środków tymczasowych w sprawie T-497/21 R.

(1) Dz.U. C 412 z 11.10.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/36

Postanowienie Sądu z dnia 29 kwietnia 2022 r. – Abenante i in./Parlament i Rada

(Sprawa T-527/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Rozporządzenie (UE) 2021/953 - Unijne cyfrowe zaświadczenie COVID - Swobodny przepływ osób - Ograniczenia - Brak interesu prawnego - Brak bezpośredniego oddziaływania - Brak indywidualnego oddziaływania - Niedopuszczalność)

(2022/C 284/48)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Stefania Abenante (Ferrare, Włochy) i 423 pozostałych skarżących, których nazwiska zostały zawarte w załączniku do postanowienia (przedstawiciel adwokat: M. Sandri)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: L. Visaggio, P. López Carceller i J. Rodrigues, pełnomocnicy), Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Moore i S. Scarpa Ferraglio, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący wnoszą o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 z dnia 14 czerwca 2021 r. w sprawie ram wydawania, weryfikowania i uznawania interoperacyjnych zaświadczeń o szczepieniu, o wyniku testu i o powrocie do zdrowia w związku z COVID–19 (unijne cyfrowe zaświadczenie COVID) w celu ułatwienia swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19 (Dz.U. 2021, L 211, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Postępowanie w przedmiocie wniosku Komisji Europejskiej o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.

3)	Stefania Abenante i inni skarżący, których nazwiska zostały zawarte w załączniku pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Parlament Europejski i przez Radę Unii Europejskiej, w tym koszty związane z postępowaniem w przedmiocie środka tymczasowego przed Sądem.

4)	Komisja pokrywa własne koszty związane z wnioskiem o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

(1) Dz.U. C 422 z 18.10.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/37

Postanowienie Sądu z dnia 20 maja 2022 r. – VP/Cedefop

(Sprawa T-534/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie - Służba publiczna - Członek personelu tymczasowego - Wniosek o przedłużenie umowy o pracę na czas nieokreślony - Decyzja o nieprzedłużeniu - Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie - Akt podlegający zaskarżeniu - Oczywista niedopuszczalność)

(2022/C 284/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: VP (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (przedstawiciele: adwokaci A. Guillerme, T. Bontinck, L. Burguin i T. Payan)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 270 TFUE skarżąca żąda, po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) z dnia 2 marca 2021 r., a po drugie, naprawienia poniesionej przez nią wskutek tej decyzji szkody i doznanej krzywdy.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2)	VP pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), w tym koszty związane z postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych.

(1) Dz.U. C 431 z 25.10.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/38

Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – Zásilkovna/Komisja

(Sprawa T-585/21) (1)

(Pomoc państwa - Rekompensata przyznana za wykonywanie obowiązku świadczenia usługi powszechnej w sektorze pocztowym - Skarga - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność)

(2022/C 284/50)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zásilkovna s. r. o (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat R. Kubáč)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Carpi Badía i L. Nicolae, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, pisma Komisji z dnia 9 lipca 2021 r. dotyczącego rekompensaty przyznanej przedsiębiorstwu Česká pošta za wykonywanie obowiązku świadczenia usługi powszechnej w latach 2018–2022 oraz decyzji z dnia 23 czerwca 2020 r. o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego [SA.55208 (2020/C), SA.55497 (2019/FC) i SA.55686 (2019/FC)], a po drugie, pisma Komisji z dnia 31 sierpnia 2021 r. dotyczącego rekompensaty przyznanej przedsiębiorstwu Česká pošta za wykonywanie obowiązku świadczenia usługi publicznej w latach 2018–2022 [SA.55208 (2020/C)].

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Postępowanie w przedmiocie wniosków Republiki Czeskiej i przedsiębiorstwa Česká pošta o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.

3)	Zásilkovna s. r. o. zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską, z wyjątkiem kosztów związanych z wnioskami o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

4)	Zásilkovna, Republika Czeska i Česká pošta pokrywają własne koszty związane z wnioskami o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

(1) Dz.U. C 481 z 29.11.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/38

Postanowienie Sądu z dnia 13 maja 2022 r. – Swords/Komisja

(Sprawa T-586/21) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Odmowa dostępu do dokumentów na podstawie ochrony celów dochodzenia - Ponowny wniosek - Dorozumiana odmowa dostępu - Wyraźna decyzja przyjęta po wniesieniu skargi - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/51)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Patrick Swords (Dublin, Irlandia) (przedstawiciel: G. Byrne, barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Spina i C. Ehrbar, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skargą wniesioną na podstawie art. 263 TFUE skarżący żąda stwierdzenia nieważności dorozumianej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 lipca 2021 r., w drodze której Komisja na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43) odrzuciła jego wniosek o dostęp do wszystkich dokumentów dotyczących informacji otrzymanych przez nią od Irlandii, odnoszących się do korzyści dla zdrowia publicznego związanych z ograniczeniami w podróżowaniu między państwami członkowskimi Unii Europejskiej wprowadzonymi od początku pandemii COVID-19.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Patricka Swordsa.

(1) Dz.U. C 490 z 6.12.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/39

Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Target Brands/EUIPO – The a.r.t. company b&s (ART CLASS)

(Sprawa T-637/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/52)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Target Brands, Inc. (Minneapolis, Minnesota, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat R. Kunze)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Śliwińska i D. Gája, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: The a.r.t. company b&s, SA (Quel, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 czerwca 2021 r. (sprawa R 1597/2019-5), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy The a.r.t. company b&s a Target Brands.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Target Brands, Inc zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 471 z 22.11.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/40

Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2022 r. – Eurecna/Komisja

(Sprawa T-654/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Zamówienia publiczne na usługi - EFR - Umowa „Strategie terytorialne na rzecz innowacji (STI)” - Dochodzenie OLAF-u - Wpis do bazy danych systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność)

(2022/C 284/53)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Eurecna SpA (Wenecja, Włochy) (przedstawiciel: adwokat R. Sciaudone)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Rossi i F. Moro, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 28 lipca 2021 r. o wpisaniu skarżącej do bazy danych systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) na postawie art. 135 ust. 1-3 i art. 142 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Eurecna SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 2 z 3.1.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/40

Postanowienie Sądu z dnia 12 maja 2022 r. – ClientEarth/Komisja

(Sprawa T-661/21) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Konwencja z Aarhus - Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 - Sprawozdanie z oceny skutków i inne dokumenty dotyczące inicjatywy prawodawczej w dziedzinie ochrony środowiska - Dorozumiana odmowa dostępu - Wyraźna decyzja przyjęta po wniesieniu skargi - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/54)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: ClientEarth AISBL (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci O. Brouwer, B. Verheijen i T. van Helfteren)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i K. Herrmann, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 30 lipca 2021 r. oddalającej ponowny wniosek o udzielenie dostępu do dokumentów dotyczących wylesiania i degradacji lasów.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 24 z 17.1.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/41

Postanowienie Sądu z dnia 10 maja 2022 r. – Target Brands / EUIPO– The a.r.t. company b&s (art class)

(Sprawa T-676/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/55)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Target Brands, Inc. (Minneapolis, Minnesota, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat R. Kunze)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Śliwińska i D. Gája, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: The a.r.t. company b&s, SA (Quel, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 9 sierpnia 2021 r. (sprawa R 1596/2019-5), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między The a.r.t. company b&s a Target Brands).

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Target Brands, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 502 z 13.12.2021.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/41

Postanowienie Sądu z dnia 13 kwietnia 2022 r. – Alauzun i in./Komisja

(Sprawa T-695/21) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności i na bezczynność - Zdrowie publiczne - Produkty lecznicze stosowanie u ludzi - Pozwolenia na warunkowe dopuszczenie do obrotu szczepionek wyprodukowanych w technologii mRNA - Brak badań nad rakotwórczością i genotoksycznością - Termin do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności - Przekroczenie terminu - Brak wezwania do działania - Zajęcie stanowiska - Brak interesu prawnego - Brak bezpośredniego oddziaływania - Brak indywidualnego oddziaływania - Niedopuszczalność - Wniosek o wydanie nakazu - Brak właściwości)

(2022/C 284/56)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Virginie Alauzun (Saint-Cannat, Francja) i 774 innych skarżących, których nazwiska figurują w załączniku do postanowienia (przedstawiciel: adwokat F. Di Vizio)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Gattinara i L. Haasbeek, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263, 265 i 266 TFUE skarżący wnoszą o stwierdzenie, że Komisja Europejska niezgodnie z prawem nie włączyła badań nad rakotwórczością i genotoksycznością szczepionek składających się z informacyjnego kwasu rybonukleinowego do procedury udzielania warunkowego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu oraz nakazanie Komisji włączenie takich testów do przeszłych i przyszłych procedur Europejskiej Agencji Leków (EMA) oraz zwrócenie się do EMA o dostarczenie pewnych informacji dotyczących tych testów.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Postępowanie w sprawie wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożone przez Moderna Biotech Spain SL zostaje umorzone.

3)	Virginie Alauzun i inni skarżący wymienieni w załączniku pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

4)	Moderna Biotech Spain pokrywa własne koszty związane z wnioskiem o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

(1) Dz.U. C 2 z 3.1.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/42

Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2022 r. – Tóth/Komisja

(Sprawa T-17/22) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dochodzenie OLAF dotyczące działalności Elios Innovativ w zakresie publicznego oświetlenia - Wniosek o dostęp do sprawozdania końcowego z dochodzenia - Dorozumiana odmowa dostępu - Wyraźna decyzja o udzieleniu dostępu wydana po złożeniu skargi - Umorzenie postępowania)

(2022/C 284/57)

Język postępowania: węgierski

Strony

Strona skarżąca: Bertalan Tóth (Pecz, Węgry) (przedstawiciele: Á. Baratta i B. Czudar, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Béres i A. Spina, pełnomocnicy)

Przedmiot

Przez swoją skargę opartą na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Europejskiego Urzędu ds. Nadużyć Finansowych (OLAF) z dnia 10 listopada 2021 r. przez którą urząd ten odrzucił jej ponowny wniosek do dokumentu zatytułowanego „Sprawozdanie końcowe OLAF OF/2015/0034/B4 dotyczące działalności Elios Innovativ Zrt. w zakresie publicznego oświetlenia”.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 84 z 21.2.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/43

Postanowienie prezesa Sądu z dnia 30 maja 2022 r. – OT/Rada

(Sprawa T-193/22 R)

(Środki tymczasowe - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające w związku z działaniami Rosji podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi - Zamrożenie środków finansowych - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak fumus boni iuris - Brak pilnego charakteru)

(2022/C 284/58)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: OT (przedstawiciele: adwokaci J.-P. Hordies i C. Sand)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: V. Piessevaux, A. Boggio-Tomasaz i M.-C. Cadilhac, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 278 i 279 TFUE skarżący żąda między innymi, by Sąd zawiesił stosowanie rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/427 z dnia 15 marca 2022 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2022, L 87, s. 1) oraz decyzji Rady (WPZIB) 2022/429 z dnia 15 marca 2022 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2022, L 87, s. 44) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/43

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 3 czerwca 2022 r. – Mariani/Parlament

(Sprawa T-196/22 R)

(Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Prawo instytucjonalne - Członek Parlamentu - Wykluczenie z udziału w delegacjach Parlamentu Europejskiego ds. obserwacji wyborów - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru)

(2022/C 284/59)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Thierry Mariani (Paryż, Francja) (przedstawiciel: F.-P. Vos, avocat)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: N. Görlitz i T. Lukácsi, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 278 i 279 TFUE żądanie skarżącego z dnia 14 kwietnia 2022 r. dotyczące zawieszenia wykonania decyzji D-301939 współprzewodniczących Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów z dnia 3 marca 2022 r. o wykluczeniu skarżącego z wszelkiego udziału w delegacjach Parlamentu Europejskiego ds. obserwacji wyborów do końca jego mandatu poselskiego (2019–2024).

Sentencja

1)	Wniosek w przedmiocie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/44

Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja

(Sprawa T-268/22)

(2022/C 284/60)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Biogen Netherlands BV (Badhoevedorp, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat C. Schoonderbeek)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 maja 2022 r. C(2022) 3251 (final) zmieniającej pozwolenie na dopuszczenie do obrotu przyznane decyzją C(2014) 601 (final) dla produktu leczniczego stosowanego u ludzi „Tecfidera – Dimethyl fumarate”; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący nieprzestrzegania systemu ustanowionego w dyrektywie 2001/83/WE (1) w odniesieniu do przepisów dotyczących ochrony prawnej danych, w tym art. 6 ust. 1 tej dyrektywy, oraz obowiązków ciążących na wnioskodawcach w zakresie generycznych produktów leczniczych, na podstawie art. 10 ust. 1 tej dyrektywy.

Zarzut drugi dotyczący nieuwzględnienia konsekwencji opinii Komitetu ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi z dnia 11 listopada 2021 r. w odniesieniu do kwestii, czy pozwolenie na dopuszczenie do obrotu dla produktu leczniczego Fumaderm mogło leżeć u podstaw ogólnego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego Tecfidera zgodnie z art. 6 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2001/83/WE.

(1) Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. 2001, L 311, s. 67).

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/44

Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja

(Sprawa T-269/22)

(2022/C 284/61)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Biogen Netherlands BV (Badhoevedorp, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat C. Schoonderbeek)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 maja 2022 r. C(2022) 3253 (final) w sprawie przyznania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 726/2004 (1) pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi „Dimethyl fumerate Polpharma – dimethyl fumarate”; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący nieprzestrzegania systemu ustanowionego w dyrektywie 2001/83/WE (2) w odniesieniu do przepisów dotyczących ochrony prawnej danych, w tym art. 6 ust. 1 tej dyrektywy, oraz obowiązków ciążących na wnioskodawcach w zakresie generycznych produktów leczniczych, na podstawie art. 10 ust. 1 tej dyrektywy.

(1) Rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (Dz.U. 2004, L 136, s. 1).

(2) Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. 2001, L 311, s. 67).

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/45

Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja

(Sprawa T-278/22)

(2022/C 284/62)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Biogen Netherlands BV (Badhoevedorp, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat C. Schoonderbeek)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 maja 2022 r. C(2022) 3254 (final) w sprawie przyznania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 726/2004 (1) pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi „Dimethyl fumarate Neuraxpharm – dimethyl fumarate”; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/46

Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2022 r. – Biogen Netherlands/Komisja

(Sprawa T-279/22)

(2022/C 284/63)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Biogen Netherlands BV (Badhoevedorp, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat C. Schoonderbeek)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 maja 2022 r. C(2022) 3252 (final) w sprawie przyznania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 726/2004 (1) pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi „Dimethyl fumarate Mylan – dimethyl fumarate”; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/47

Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2022 r. – Sattvica/EUIPO – Herederos de Diego Armando Maradona (DIEGO MARADONA)

(Sprawa T-299/22)

(2022/C 284/64)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Sattvica SA (Buenos Aires, Argentyna) (przedstawiciel: adwokat S. Sánchez Quiles)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Herederos de Diego Armando Maradona (Buenos Aires)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Unijny znak towarowy nr 2 243 947 DIEGO MARADONA – wpis nr T 019 473 761

Postępowanie przed EUIPO: Wpis do akt i do rejestru

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 marca 2022 r. w sprawie R 755/2021-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i w jej miejsce wydanie nowej decyzji nakazującej dokonanie wpisu przeniesienia znaku towarowego nr 2 243 947 DIEGO MARADONA na rzecz SATTVICA SA;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Pierwszą Izbą Odwoławczą EUIPO.

Podniesione zarzuty

—	Niewłaściwe zastosowanie art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/47

Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2022 r. – Fun Factory/EUIPO – I Love You (love you so much)

(Sprawa T-306/22)

(2022/C 284/65)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fun Factory GmbH (Brema, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat K.D. Franzen)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: I Love You, Inc. (Lewes, Delaware, Stany Zjednoczone)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego „love you so much” – zgłoszenie nr 18 157 726

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 marca 2022 r. w sprawie R 1464/2021-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i uwzględnienie odwołania skarżącej;

—	obciążenie drugiej strony postępowania przed izbą odwoławczą kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/48

Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2022 r. – QC i in./EUIPO – Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (RED BRAND CHICKEN)

(Sprawa T-312/22)

(2022/C 284/66)

Język skargi: polski

Strony

Strony skarżące: QC, QD, QE (przedstawiciel: A. Suskiewicz, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (Wróblew, Polska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strony skarżące przed Sądem

Sporny znak towarowy: Trójwymiarowy unijny znak towarowy „RED BRAND CHICKEN” – unijny znak towarowy nr 13 068 861

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 16 marca 2022 r. w sprawie R 1165/2020-2

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania w postaci niezbędnych wydatków poniesionych przez skarżących w związku z postępowaniem.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut sprzeczności ustaleń EUIPO z polskim porządkiem prawnym;

—	Zarzut uznania Interwenienta za „osobę trzecią” w rozumieniu art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie zasady jednolitości orzecznictwa i art. 63 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut przyjęcia nieprawidłowej daty przy ustalaniu daty zgłoszenia spornego unijnego znaku towarowego, tj. naruszenie art. 36 i 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut wydania decyzji na nieprawidłowo oznaczoną stronę postępowania wobec wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej w dniu 2 stycznia 2020 r. Przedsiębiorstwa Drobiarskiego Grzegorz Wyrębski.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/49

Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2022 r. – QC i in./EUIPO – Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (BLUE BRAND CHICKEN)

(Sprawa T-316/22)

(2022/C 284/67)

Język skargi: polski

Strony

Strony skarżące: QC, QD, QE (przedstawiciel: A. Suskiewicz, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Przedsiębiorstwo Drobiarskie Grzegorz Wyrębski (Wróblew, Polska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strony skarżące przed Sądem

Sporny znak towarowy: Trójwymiarowy unijny znak towarowy „BLUE BRAND CHICKEN” – unijny znak towarowy nr 13 071 378

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 marca 2022 w sprawie R 1166/2020-2

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania w postaci niezbędnych wydatków poniesionych przez Skarżących w związku z postępowaniem.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie Art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut sprzeczności ustaleń EUIPO z polskim porządkiem prawnym;

—	Zarzut uznania Interwenienta za „osobę trzecią” w rozumieniu art. 59 ust. 1 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie zasady jednolitości orzecznictwa i art. 63 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut przyjęcia nieprawidłowej daty przy ustalaniu daty zgłoszenia spornego unijnego znaku towarowego, tj. naruszenie art. 36 i 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Zarzut wydania decyzji na nieprawidłowo oznaczoną stronę postępowania wobec wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej w dniu 2 stycznia 2020 r. Przedsiębiorstwa Drobiarskiego Grzegorz Wyrębski.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/50

Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – PF/Parlament

(Sprawa T-317/22)

(2022/C 284/68)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: PF (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i P. Baudoux)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna; w rezultacie

—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 18 lutego 2022 r. oddalającej wniosek skarżącej o ponowne rozpatrzenie decyzji komisji konkursowej konkursu PE/AD/260/2021 z dnia 20 grudnia 2021 r. o niedopuszczeniu jej do egzaminów ustnych i, w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 20 grudnia 2021 r.;

—	obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.	Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia.

2.	Zarzut drugi dotyczący naruszenia przepisów regulujących prace komisji konkursowej, zasad bezstronności i niedyskryminacji.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/50

Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2022 r. – Scania CV/EUIPO (V8)

(Sprawa T-320/22)

(2022/C 284/69)

Język postępowania: szwedzki

Strony

Strona skarżąca: Scania CV AB (Södertälje, Szwecja) (przedstawiciele: adwokaci C. Langenius, P. Sundin i S. Falkner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Wniosek o rejestrację graficznego unijnego znaku towarowego V8 – zgłoszenie nr 18 120 085

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 23 marca 2022 r. w sprawie R 1868/2020-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji na podstawie art. 72 rozporządzenia UE w sprawie znaków towarowych oraz, w drodze zmiany decyzji EUIPO, uwzględnienie wniosku Scania o rejestrację graficznego znaku towarowego w odniesieniu do wszystkich towarów i usług, dla których EUIPO odrzucił zgłoszenie;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania na podstawie art. 134 regulaminu postępowania przed Sądem.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 7 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/51

Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – Unsa Énergie/Komisja

(Sprawa T-322/22)

(2022/C 284/70)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Unsa Énergie (Bagnolet, Francja) (przedstawiciel: M.-P. Ogel, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności pisma Komisji Europejskiej COMP B.2/NP/mm *comp(2022)2975325 z dnia 8 kwietnia 2022 r., w którym Komisja odrzuca skargę to niej skierowaną jako niedopuszczalną

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 1 lit. h) rozporządzenia nr 2015/1589 (1), ponieważ Komisja w sposób błędny zastosowała pojęcie zainteresowanej strony. Strona skarżąca podnosi, że Komisja nie uwzględnia orzecznictwa, zgodnie z którym status zainteresowanej osoby może zostać przyznany związkowi zawodowemu, jeżeli zostanie wykazane, że przyznanie pomocy państwa mogło naruszyć jego interesy.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 24 rozporządzenia nr 2015/1589 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Zdaniem strony skarżącej Komisja nie zbadała jej skargi, ani nie zwróciła się do niej o jej wyjaśnienie z naruszeniem art. 24 rozporządzenia 2015/1589, który przyznaje zainteresowanym stronom różne prawa

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/52

Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2022 r. – Ecoalf Recycled Fabrics/EUIPO (BECAUSE THERE IS NO PLANET B)

(Sprawa T-324/22)

(2022/C 284/71)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Ecoalf Recycled Fabrics, SL(Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci D. Gómez Sánchez i J. Gracia Albero)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego BECAUSE THERE IS NO PLANET B – zgłoszenie nr 18 354 287

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 marca 2022 r. w sprawie R 1925/2021-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i nakazanie dalszego badania unijnego znaku towarowego nr 18 354 287 BECAUSE THERE IS NO PLANET B, zgłoszonego w celu odróżnienia towarów z klas 3, 16, 18 i 21;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami niniejszego postępowania, w tym kosztami postępowania odwoławczego przed EUIPO.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie zasad ogólnych Unii Europejskie: równości traktowania i dobrej administracji.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/52

Skarga wniesiona w dniu 30 maja 2022 r. – Nurel/EUIPO – FKuR Property (Terylene)

(Sprawa T-325/22)

(2022/C 284/72)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Nurel, SA (Saragossa, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci M. Anadón Giménez i J. Learte Álvarez)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: FKuR Property GmbH (Willich, Niemcy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego „Terylene” – zgłoszenie nr 18 088 348

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 marca 2022 r. w sprawie R 1544/2021-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

—	Dowód używania przedstawiony przez wnoszącą sprzeciw w postępowaniu odwoławczym nie powinien był zostać dopuszczony, w związku z czym w zaskarżonej decyzji należało uwzględnić jedynie dowód używania przedstawiony w postępowaniu w sprawie sprzeciwu;

—

Dowód używania przedstawiony przez wnoszącą sprzeciw nie jest wystarczający do udowodnienia rzeczywistego używania w odniesieniu do wszystkich wcześniejszych towarów, tj. „tworzyw sztucznych nieprzetworzonych” należących do klasy 1, na których opiera się sprzeciw, w związku z czym sprzeciw powinien był zostać oddalony.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/53

Skarga wniesiona w dniu 31 maja 2022 r. – PS/ESDZ

(Sprawa T-327/22)

(2022/C 284/73)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: PS (przedstawiciele: adwokaci S. Rodrigues i A. Champetier)

Strona pozwana: Europejska Służba Działań Zewnętrznych

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji strony pozwanej z dnia 23 lipca 2021 r. ustanawiającej aneks do umowy o pracę skarżącego, na mocy którego jego miejsce zatrudnienia zostało zmienione z Waszyngtonu na Brukselę od dnia 1 września 2021 r., oraz w zakresie, w jakim to konieczne, stwierdzenie nieważności decyzji strony pozwanej z dnia 22 lutego 2022 r. oddalającej zażalenie skarżącego wniesione w dniu 20 października 2021 r. na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

—	nakazanie zwrotu wszystkich kosztów poniesionych przez adwokatów skarżącego w ramach postępowania w sprawie niniejszej skargi.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi dwa zarzuty.

—	Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady interesu służby.

—	Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady obsadzenia na równoważnym stanowisku.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/54

Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – Khudaverdyan/Rada

(Sprawa T-335/22)

(2022/C 284/74)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Tigran Khudaverdyan (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: adwokat F. Bélot)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZIB) 2022/429 (1) z dnia 15 marca 2022 r. w zakresie, w jakim na jej mocy nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie znajdującym w załączniku I do decyzji (WPZiB) 2014/145 z dnia 17 marca 2014 r.

—	stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/427 (2) z dnia 15 marca 2022 r. w zakresie, w jakim na jego mocy nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie znajdującym w załączniku I do rozporządzenia 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r.

—	obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia prawa do skutecznej ochrony sądowej i obowiązku uzasadnienia. Skarżący podnosi przede wszystkim, że Rada nie podała indywidualnych, szczególnych i konkretnych powodów mogących stanowić wystarczającą wskazówkę co do zasadności zastosowanych wobec niego środków ograniczających. Uważa on, że zaskarżone akty opierają się na podstawie faktycznej, która nie jest wystarczająco solidna, na powodach, które nie zostały potwierdzone i których prawdopodobieństwo jest jedynie abstrakcyjne. Następnie skarżący uważa, że Rada stawia go w sytuacji, w której to on musi przedstawić dowód nieistnienia ogólnych faktów, które mu są zarzucane, odwracając w ten sposób ciężar dowodu, co jest sprzeczne z najbardziej podstawowymi prawami do obrony. Wreszcie skarżący zarzuca niewystarczający charakter podnoszonych powodów i brak wiarygodnych i istotnych dowodów na poparcie tych powodów oraz twierdzi, że uniemożliwia to odpowiednią kontrolę sądową zgodności z prawem umieszczenia i pozostawienia jego nazwiska w wykazach osób objętych przedmiotowymi środkami ograniczającymi.

Zarzut drugi, dotyczący oczywistego błędu w ocenie, z tego w szczególności względu, że skarżący nie wspiera działań rządu Federacji Rosyjskiej dotyczących działań w Ukrainie. Skarżący podnosi również, że przedsiębiorstwo Yandex nie jest „kluczowym elementem ukrywania informacji o wojnie na Ukrainie przed Rosjanami” ani nie dostarcza „znacznego źródła dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej”.

3.	Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i równości traktowania. Skarżący uważa, że powody mające uzasadnić stosowanie wobec niego środków ograniczających są dyskryminujące i nieproporcjonalne w świetle zamierzonego przez Radę celu.

4.	Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia praw podstawowych skarżącego, w szczególności prawa do poszanowania własności, prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa do wolności prowadzenia działalności gospodarczej oraz prawa do domniemania niewinności.

(1) Decyzja Rady (WPZIB) 2022/429 z dnia 15 marca 2022 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2022, L 87 I, s. 44).

(2) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2022/427 z dnia 15 marca 2022 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2022, L 87 I, s. 1).

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/55

Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – PN/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

(Sprawa T-336/22)

(2022/C 284/75)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: PN (przedstawiciel: D. Giabbani, avocat)

Strona pozwana: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

—	uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną;

—	uznanie niniejszej skargi za zasadną;

—	utrzymanie, w drodze zmiany decyzji, ocen przyznanych mu w ramach postępowania w sprawie oceny za 2019 r., to jest oceny B z tytułu kompetencji, oceny C z tytułu wydajności i oceny B z tytułu zachowania w ramach służby;

—	tytułem ewentualnym – stwierdzenie nieważności oceny w ramach postępowania w sprawie oceny za 2019 r.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi dwa zarzuty.

1.	Zarzut pierwszy dotyczący braku odpowiedniego uzasadnienia ocen przyznanych skarżącemu w każdej kategorii.

2.	Zarzut drugi dotyczący naruszenia ducha i celu Przewodnika w sprawie oceny rocznej.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/55

Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2022 r. – Chocolates Lacasa Internacional/EUIPO – Esquitino Madrid (Conguitos)

(Sprawa T-339/22)

(2022/C 284/76)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Chocolates Lacasa Internacional, SA (Utebo, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J.B. Devaureix i J. Vicente Martínez)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Mariano Esquitino Madrid (Elche, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy Conguitos – unijny znak towarowy nr 10 546 836

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 marca 2022 r. w sprawie R 604/2021-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności i bezskuteczności zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie wniosku o unieważnienie w całości prawa do graficznego unijnego znaku towarowego nr 10 546 836 Conguitos w odniesieniu od klas 3, 14 i 18;

—	obciążenie EUIPO i strony pozwanej kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 53 ust. 1 lit. a) w związku z art. 8 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 53 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/56

Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2022 r. – Etablissements Nicolas/EUIPO – St. Nicolaus (NICOLAS)

(Sprawa T-340/22)

(2022/C 284/77)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: Etablissements Nicolas (Thiais, Francja) (przedstawiciel: adwokat T. de Haan)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: St. Nicolaus a.s. (Liptowski Mikułasz, Słowacja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską graficznego znaku towarowego „NICOLAS” – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 1 228 435

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 28 marca 2022 r. w sprawie R1780/2020-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO i interwenienta kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z postępowaniem przed Czwartą Izbą Odwoławczą Urzędu.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/57

Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. – Oxyzoglou/Komisja

(Sprawa T-342/22)

(2022/C 284/78)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Despina Oxyzoglou (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci D. Grisay i A. Ansay)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uwzględnienie niniejszej skargi o stwierdzenie nieważności/odpowiedzialności pozaumownej;

—	uznanie skargi za dopuszczalną i w rezultacie:

—

tytułem głównym,

—	uznanie skargi o stwierdzenie nieważności za dopuszczalną w świetle braku przesłania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do zwrotu na rzecz skarżącej, który to dokument stanowiłby akt niekorzystny;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 marca 2022 r.;

—	i przekazanie sprawy organowi upoważnionemu do zawierania umów o pracę w celu ustalenia kwoty, którą należy zwrócić skarżącej;

—

tytułem ewentualnym,

—	uznanie skargi o odszkodowanie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia za zasadną,

—	zasądzenie od Komisji odszkodowania za szkodę majątkową poniesioną przez skarżącą, oszacowaną na dzień wniesienia niniejszej skargi na 30 439,50 EUR tytułem kwoty głównej;

—

dalszym tytułem ewentualnym,

—	zobowiązanie Komisji do wskazania, jaką metodą dokonała obliczeń i w jaki sposób zastosowała je w niniejszej sprawie;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem art. 77 ust. 1 i 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”). Skarżąca, na poparcie zarzutu niezgodności z prawem wskazanych przepisów podnosi, że urzędnik lub pracownik powinien móc dokonywać świadomego wyboru w kwestii przeniesienia swoich uprawnień emerytalnych nabytych w ramach systemu krajowego do europejskiego systemu emerytalnego dopiero w chwili przejścia na emeryturę, a nie wcześniej. Tymczasem zastosowanie obowiązujących zasad prowadzi do nierównego traktowania w odniesieniu do urzędników, którzy bądź przebyli całą ścieżkę swojej kariery zawodowej w ramach systemu europejskiego, bądź rozpoczęli służbę w instytucjach europejskich nie przenosząc swoich uprawnień emerytalnych nabytych uprzednio w ramach systemu emerytalnego państwa członkowskiego. Skarżąca twierdzi, że w ten sposób naruszono zasadę niedyskryminacji, która doprowadziła do niezgodności z prawem zaskarżonych przepisów.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązków wspomagania i dbałości, o których mowa w art. 24 regulaminu pracowniczego. Skarżąca wskazuje na fakt, że przy przenoszeniu swoich uprawnień emerytalnych nie otrzymała żadnego wykazu precyzującego, że jest ona uprawniona do zwrotu nieuwzględnionego ekwiwalentu aktuarialnego kwot odpowiadających składkom wpłaconym do systemu krajowego, które nie zostały przekazane do systemu emerytalnego Unii.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady równego traktowania i niedyskryminacji. Zdaniem skarżącej, okoliczność, że niektórzy urzędnicy otrzymali zwrot przy przenoszeniu swoich uprawnień emerytalnych, inni natomiast takiego zwrotu nie otrzymali stanowi naruszenie zasady równego traktowania i nieuzasadnioną dyskryminację.

Zarzut czwarty dotyczący bezpodstawnego wzbogacenia na szkodę skarżącej. Skarżąca podnosi, że w momencie przenoszenia uprawnień emerytalnych z systemu krajowego do systemu emerytalnego Unii Europejskiej nie otrzymała jakiegokolwiek zwrotu nadwyżki nieuwzględnionego ekwiwalentu aktuarialnego przy doliczaniu jej stażu służby.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/58

Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. – Mozelsio/Komisja

(Sprawa T-343/22)

(2022/C 284/79)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Muriel Mozelsio (Enghien, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci D. Grisay i A. Ansay)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uwzględnienie niniejszej skargi o stwierdzenie nieważności/odpowiedzialności pozaumownej/incydentalnej oceny ważności;

—	uznanie skargi za dopuszczalną i w rezultacie:

—

tytułem głównym,

—	uznanie skargi o stwierdzenie nieważności za dopuszczalną w świetle braku przesłania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do zwrotu na rzecz skarżącej, który to dokument stanowiłby akt niekorzystny;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 marca 2022 r.;

—	i przekazanie sprawy organowi upoważnionemu do zawierania umów o pracę w celu ustalenia kwoty, którą należy zwrócić skarżącej;

—

tytułem ewentualnym,

—	uznanie skargi o odszkodowanie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia za zasadną,

—	zasądzenie od Komisji odszkodowania za szkodę majątkową poniesioną przez skarżącą, oszacowaną na dzień wniesienia niniejszej skargi na 15 051,38 EUR tytułem kwoty głównej;

—

dalszym tytułem ewentualnym,

—	zobowiązanie Komisji do wskazania, jaką metodą dokonała obliczeń i w jaki sposób zastosowała je w niniejszej sprawie;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/59

Skarga wniesiona w dniu 10 czerwca 2022 r. – Hacker Pschorr Bräu/EUIPO – Vandělíková (HACKER SPACE)

(Sprawa T-349/22)

(2022/C 284/80)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hacker Pschorr Bräu GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci C. Tenkhoff i T. Herzog)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Jana Vandělíková (Praga, Republika Czeska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „HACKER SPACE” – zgłoszenie nr 18 144 157

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 1 kwietnia 2022 r. w sprawie R 1268/2021-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 47 ust. 5 i art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 w związku z art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia;

—	Naruszenie art. 2 ust. 2 lit. c) i art. 7 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/95;

—	Naruszenie zasady równości traktowania i dobrej administracji, w tym zasady ekonomii procesowej, art. 41 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/60

Postanowienie Sądu z dnia 20 maja 2022 r. – NJ/Komisja

(Sprawa T-693/21) (1)

(2022/C 284/81)

Język postępowania: angielski

Prezes pierwszej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 37 z 24.1.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/60

Postanowienie Sądu z dnia 1 czerwca 2022 r. – NQ/Rada i in.

(Sprawa T-803/21) (1)

(2022/C 284/82)

Język postępowania: portugalski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 109 z 7.3.2022.

25.7.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 284/60

Postanowienie Sądu z dnia 18 maja 2022 r. – OF/Komisja

(Sprawa T-80/22) (1)

(2022/C 284/83)

Język postępowania: francuski

Prezes pierwszej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 138 z 28.3.2022.