6.5.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 185/1

KOMUNIKAT KOMISJI

Zatwierdzenie treści projektu rozporządzenia Komisji uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i uchylającego rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014

(2022/C 185/01)

Dnia 17 grudnia 2021 r. Komisja zatwierdziła treść projektu rozporządzenia Komisji uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i uchylającego rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014.

Projekt rozporządzenia Komisji stanowi załącznik do niniejszego komunikatu. W styczniu 2022 r. projekt zostanie udostępniony w ramach konsultacji publicznych na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/consultations/open.html

ZAŁĄCZNIK

PROJEKT - ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) …/…

z dnia … r.

uznające niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2015/1588 z dnia 13 lipca 2015 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) pkt (i), (vi) i (vii),

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia (2),

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Finansowanie publiczne spełniające kryteria określone w art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi pomoc państwa i wymaga zgłoszenia do Komisji na podstawie art. 108 ust. 3 TFUE. Na mocy art. 109 TFUE Rada może jednak określić kategorie pomocy, które są zwolnione z tego obowiązku zgłoszenia. Zgodnie z art. 108 ust. 4 TFUE Komisja może przyjąć rozporządzenia dotyczące takich kategorii pomocy.

(2)

W rozporządzeniu (UE) 2015/1588, które zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 (3) upoważniono Komisję do uznania, zgodnie z art. 109 TFUE, że niektóre kategorie pomocy można, pod pewnymi warunkami, wyłączyć z wymogu zgłoszenia. Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 994/98 Komisja przyjęła rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014 (4), które stanowiło, że pod pewnymi warunkami pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw („MŚP”) prowadzących działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, a także pomoc przyznawana przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w tych dziedzinach niezależnie od wielkości beneficjenta na naprawę szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i nie podlega wymogowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 TFUE. Rozporządzenie (UE) nr 1388/2014 stosuje się do dnia 31 grudnia 2022 r.

(3)

Komisja w wielu decyzjach stosowała art. 107 i 108 TFUE w odniesieniu do przedsiębiorstw zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury. Komisja określiła również swoją politykę w wytycznych odnoszących się do tego sektora. W świetle doświadczenia Komisji w stosowaniu tych przepisów właściwe jest, aby Komisja nadal korzystała z uprawnień przyznanych jej rozporządzeniem (UE) 2015/1588 w celu wyłączenia pomocy dla MŚP z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE pod pewnymi warunkami. Wyłączenie dla MŚP należy rozszerzyć na pomoc mającą na celu naprawienie szkód spowodowanych przez niektóre zwierzęta chronione.

(4)	Właściwe jest dalsze korzystanie z uprawnień przyznanych rozporządzeniem (UE) 2015/1588 w celu wyłączenia pomocy mającej na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, która jest przyznawana przedsiębiorstwom niezależnie od wielkości beneficjenta.

(5)

Rozporządzenie (UE) 2015/1588 upoważnia Komisję do wyłączenia z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE pomocy mającej na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi niekorzystnymi warunkami pogodowymi w rybołówstwie. Na podstawie tego upoważnienia w niniejszym rozporządzeniu określa się jasne warunki zgodności tej kategorii pomocy z rynkiem wewnętrznym i definiuje jej zakres w taki sposób, aby obejmował pomoc przyznawaną przedsiębiorstwom niezależnie od wielkości beneficjenta.

(6)

Komisja ocenia zgodność pomocy państwa w sektorze rybołówstwa i akwakultury zarówno na podstawie celów polityki konkurencji, jak i celów wspólnej polityki rybołówstwa (5). W celu zachowania spójności ze środkami wsparcia finansowanymi przez Unię maksymalna intensywność pomocy publicznej dopuszczalna na mocy niniejszego rozporządzenia powinna być równa intensywności ustalonej w odniesieniu do tego samego rodzaju pomocy w art. 41 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 (6).

(7)

Niezbędne jest, aby nie przyznawano pomocy w przypadkach, w których prawo Unii, a w szczególności zasady wspólnej polityki rybołówstwa, nie są przestrzegane. Państwa członkowskie mogą zatem przyznać pomoc w sektorze rybołówstwa i akwakultury jedynie wtedy, gdy finansowane środki oraz ich wpływ są zgodne z prawem Unii. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że beneficjenci pomocy państwa przestrzegają zasad wspólnej polityki rybołówstwa.

(8)

Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić lepsze określenie priorytetów w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących pomocy państwa, dalsze ich uproszczenie, a także zwiększyć przejrzystość oraz umożliwić skuteczniejszą ocenę i kontrolę zgodności z zasadami pomocy państwa na szczeblu krajowym i unijnym, przy jednoczesnym zachowaniu instytucjonalnego podziału kompetencji między Komisją i państwami członkowskimi. Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(9)

Ogólne warunki stosowania niniejszego rozporządzenia należy określić w oparciu o zestaw wspólnych zasad zapewniających, by pomoc ułatwiała rozwój działalności gospodarczej, miała wyraźny efekt zachęty, była właściwa i proporcjonalna, była przyznawana z zachowaniem pełnej przejrzystości oraz podlegała mechanizmom kontroli i regularnej oceny, a także nie zakłócała warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.

(10)	Pomoc, która spełnia wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu, zarówno ogólne, jak i specyficzne dla danych kategorii pomocy, powinna zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 TFUE.

(11)

Pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, nieobjęta niniejszym rozporządzeniem lub innymi rozporządzeniami przyjętymi na podstawie art. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1588, nadal podlega wymogowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 TFUE. Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do zgłaszania pomocy potencjalnie objętej niniejszym rozporządzeniem. Pomoc taką należy oceniać w świetle wytycznych dotyczących badania pomocy państwa w sektorze rybołówstwa i akwakultury (7) lub zastępujących je wytycznych.

(12)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia produktów krajowych w stosunku do produktów przywożonych ani do pomocy na działalność związaną z wywozem. Nie powinno mieć zwłaszcza zastosowania do pomocy na tworzenie i prowadzenie sieci dystrybucji w innych państwach członkowskich lub państwach trzecich. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach handlowych bądź kosztów badań lub usług doradczych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego produktu na nowy rynek w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim nie stanowi zazwyczaj pomocy na działalność związaną z wywozem.

(13)

Komisja powinna zapewnić, aby zatwierdzona pomoc nie zakłócała warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Pomoc na rzecz beneficjenta, na którym ciąży dotąd niezrealizowany obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, należy więc wyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęsk żywiołowych.

(14)

Pomoc przyznawaną przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji zasadniczo należy wyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia, ponieważ pomoc taka powinna być oceniana na podstawie Wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (8). W drodze wyjątku pomoc taka może zostać przyznana na mocy niniejszego rozporządzenia w celu naprawienia szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub niektórymi niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Aby zagwarantować pewność prawa, należy ustanowić jasne kryteria w celu określenia, czy dane przedsiębiorstwo należy uznać za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji do celów niniejszego rozporządzenia.

(15)

Egzekwowanie przepisów dotyczących pomocy państwa zależy w dużym stopniu od współpracy państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny zatem podejmować wszelkie środki konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, w tym zgodności indywidualnej pomocy przyznanej na mocy niniejszego rozporządzenia.

(16)

Ze względu na potrzebę znalezienia właściwej równowagi między minimalizacją zakłóceń konkurencji w sektorze objętym pomocą a celami niniejszego rozporządzenia, w ramach niniejszego rozporządzenia nie należy wyłączać pomocy indywidualnej przekraczającej ustaloną kwotę maksymalną, bez względu na to, czy została ona przyznana w ramach programu pomocy wyłączonego niniejszym rozporządzeniem.

(17)	W trosce o przejrzystość, równe traktowanie i możliwość skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do pomocy, w przypadku której można dokładnie obliczyć ex ante ekwiwalent dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka („pomoc przejrzysta”).

(18)

W niniejszym rozporządzeniu należy określić warunki, na jakich niektóre szczególne instrumenty pomocy, takie jak pożyczki, gwarancje, środki podatkowe oraz, w szczególności, zaliczki zwrotne można uznać za przejrzyste. Pomoc w formie gwarancji należy uznać za przejrzystą, jeżeli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w odniesieniu do danego rodzaju przedsiębiorstwa. W przypadku MŚP w Obwieszczeniu Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji (9) określono wysokość rocznych stawek, powyżej których gwarancje państwa zostaną uznane za niestanowiące pomocy. Do celów niniejszego rozporządzenia pomocy w formie zastrzyków kapitałowych i środków w formie kapitału podwyższonego ryzyka nie należy uważać za pomoc przejrzystą.

(19)

Aby zagwarantować, że pomoc jest niezbędna i stanowi zachętę do dalszego rozwoju działalności lub projektów, niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy na działalność, którą i tak beneficjent by prowadził, nawet w przypadku braku pomocy. Pomoc powinna być zwolniona z wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 TFUE zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jedynie w przypadkach, gdy dana działalność lub prace nad projektem objętym pomocą mają się rozpocząć po złożeniu przez beneficjenta pisemnego wniosku o przyznanie pomocy.

(20)

Automatyczne programy pomocy w formie korzyści podatkowych nadal powinny podlegać szczególnemu warunkowi dotyczącemu efektu zachęty z uwagi na fakt, iż ten rodzaj pomocy jest przyznawany w ramach innych procedur niż pozostałe kategorie pomocy. Takie programy powinny być przyjęte jeszcze przed rozpoczęciem prac nad projektem objętym pomocą lub rozpoczęciem działalności. Warunek ten nie powinien mieć jednak zastosowania w przypadku kolejnych wersji programu pomocy fiskalnej, pod warunkiem że dana działalność była już objęta poprzednimi programami pomocy fiskalnej w formie korzyści podatkowych. Do celów oceny efektu zachęty takich programów zasadniczym momentem jest moment ustanowienia po raz pierwszy środka podatkowego w ramach pierwszego programu, który jest następnie zastępowany kolejnymi wersjami programu.

(21)

Przy obliczaniu intensywności pomocy należy uwzględnić wyłącznie koszty kwalifikowalne. W ramach niniejszego rozporządzenia nie należy wyłączać pomocy, która przekracza odpowiednią intensywność pomocy w wyniku uwzględnienia kosztów niekwalifikowalnych. Wyodrębnienie kosztów kwalifikowalnych powinno być poparte jasną, szczegółową i aktualną dokumentacją. Wszystkie kwoty uwzględniane przy obliczaniu powinny być kwotami przed potrąceniem podatku lub innych opłat. Wartość pomocy wypłacanej w kilku ratach powinna być dyskontowana do jej wartości w dniu przyznania pomocy. Wartość kosztów kwalifikowalnych powinna także być dyskontowana do ich wartości na dzień przyznania pomocy. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania i obliczania kwoty pomocy w przypadku pomocy udzielanej w innej formie niż dotacja należy stosować odpowiednio stopę dyskontową i stopę referencyjną obowiązujące w dniu przyznania pomocy, zgodnie z Komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (10). W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w postaci korzyści podatkowych, raty pomocy powinny być dyskontowane na podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w dniach, w których poszczególne korzyści podatkowe stają się skuteczne. Należy propagować stosowanie pomocy w formie zaliczek zwrotnych, gdyż takie instrumenty podziału ryzyka sprzyjają zwiększeniu efektu zachęty. Dlatego też należy wprowadzić przepis stanowiący, że w przypadku udzielenia pomocy w formie zaliczek zwrotnych można zwiększyć obowiązujące pułapy intensywności pomocy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

(22)

W przypadku korzyści podatkowych dotyczących podatków należnych w przyszłości obowiązująca stopa dyskontowa oraz dokładna wysokość rat pomocy mogą nie być znane z wyprzedzeniem. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny z góry określić pułap zdyskontowanej wartości pomocy, przestrzegając obowiązującego poziomu intensywności pomocy. Następnie, kiedy znana już jest kwota pomocy danej raty na dany dzień, można przeprowadzić dyskontowanie na podstawie stopy dyskontowej mającej wówczas zastosowanie. Ogólną kwotę ustalonego pułapu należy pomniejszyć o zdyskontowaną wartość każdej raty pomocy („kwota ograniczona pułapem”).

(23)

Aby ustalić, czy określone w niniejszym rozporządzeniu progi pomocy powodujące obowiązek zgłoszenia oraz maksymalne poziomy intensywności pomocy są przestrzegane, należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy państwa przyznaną na działanie lub projekt objęte pomocą. Niniejsze rozporządzenie powinno również określać, w jakich okolicznościach możliwe jest kumulowanie różnych kategorii pomocy. Pomoc wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia oraz wszelką inną pomoc zgodną z rynkiem wewnętrznym wyłączoną na mocy innego rozporządzenia lub zatwierdzoną przez Komisję można kumulować, pod warunkiem że takie środki pomocy dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych. W przypadku gdy różne źródła pomocy dotyczą tych samych – pokrywających się częściowo lub w całości – możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych, kumulacja powinna być dopuszczalna do wysokości najwyższej intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie powinno ustanawiać także specjalne zasady dotyczące kumulacji środków pomocy z pomocą de minimis. Pomoc de minimis często nie jest przyznawana na szczególne możliwe do wyodrębnienia koszty kwalifikowalne ani nie jest z takimi kosztami związana. W takim przypadku należy zapewnić możliwość swobodnej kumulacji pomocy de minimis z pomocą państwa wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia. Natomiast w przypadkach, gdy pomoc de minimis przyznawana jest na te same możliwe do wyodrębnienia koszty kwalifikowane co pomoc państwa wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia, kumulacja powinna być dozwolona jedynie do maksymalnej intensywności pomocy, określonej w rozdziale III niniejszego rozporządzenia.

(24)

Biorąc pod uwagę, że pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE jest co do zasady zabroniona, ważne jest, aby móc sprawdzić, czy pomoc została przyznana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przejrzystość pomocy państwa jest zatem niezbędna do właściwego stosowania postanowień Traktatu i prowadzi do większej zgodności z zasadami, wyższej odpowiedzialności, wzajemnej oceny i, ostatecznie, bardziej efektywnego wydatkowania środków publicznych. Aby zapewnić przejrzystość, państwa członkowskie powinny być zobowiązane do utworzenia, na poziomie regionalnym lub krajowym, kompleksowych stron internetowych dotyczących pomocy państwa, zawierających informacje zbiorcze na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia. Obowiązek ten powinien być warunkiem zgodności pomocy indywidualnej z rynkiem wewnętrznym. Zgodnie ze standardową praktyką w zakresie publikowania informacji określoną w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1024 (11) należy używać standardowego formatu, który pozwala na wyszukiwanie, pobieranie i łatwe publikowanie informacji w internecie. Linki do stron internetowych dotyczących pomocy państwa wszystkich państw członkowskich powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji. Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) 2015/1588 informacje zbiorcze na temat poszczególnych środków pomocy wyłączonych na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji.

(25)

W celu zapewnienia skutecznego monitorowania środków pomocy zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/1588, należy ustanowić wymogi dotyczące sprawozdawczości państw członkowskich na temat środków pomocy, które zostały zwolnione na mocy niniejszego rozporządzenia, i na temat stosowania niniejszego rozporządzenia. Należy również ustalić zasady dotyczące rejestrów pomocy wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia, jakie powinny prowadzić państwa członkowskie, z uwagi na okres przedawnienia ustanowiony w art. 17 rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 (12). Wreszcie każda przyznana pomoc indywidualna powinna zawierać wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia.

(26)

W celu wyegzekwowania skuteczności warunków zgodności określonych w niniejszym rozporządzeniu Komisja powinna mieć możliwość wycofania przywileju wyłączenia grupowego w stosunku do przyszłych środków pomocy w przypadku niespełnienia wspomnianych wymogów. Komisja powinna mieć możliwość zawężenia wycofania przywileju wyłączenia grupowego do niektórych rodzajów pomocy, niektórych beneficjentów lub środków pomocy przyjętych przez niektóre organy, jeżeli nieprzestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczy tylko ograniczonej grupy środków lub niektórych organów. Takie ukierunkowane wycofanie przywileju powinno stanowić proporcjonalny środek naprawczy bezpośrednio powiązany ze stwierdzonym przypadkiem nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia. W przypadku niespełnienia warunków zgodności określonych w rozdziale I i III przyznana pomoc nie będzie podlegać przepisom niniejszego rozporządzenia, w związku z czym będzie stanowić pomoc niezgodną z prawem, którą Komisja zbada w ramach odpowiedniej procedury określonej w rozporządzeniu (UE) 2015/1588. W przypadku niespełnienia warunków określonych w rozdziale II wycofanie przywileju wyłączenia grupowego w odniesieniu do przyszłych środków pomocy nie ma wpływu na fakt, że w przeszłości środki te, spełniające warunki niniejszego rozporządzenia, były objęte wyłączeniem grupowym.

(27)

Aby wyeliminować różnice, które mogłyby spowodować zakłócenia konkurencji, oraz aby ułatwić koordynację różnych unijnych i krajowych inicjatyw dotyczących MŚP, a także ze względu na pewność administracyjną i pewność prawa, definicja MŚP stosowana na potrzeby niniejszego rozporządzenia powinna opierać się na definicji określonej w zaleceniu Komisji 2003/361/WE (13).

(28)

Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować rodzaje pomocy przyznawanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, które były systematycznie zatwierdzane przez Komisję w przeszłości. Pomoc taka nie powinna wymagać dokonywania przez Komisję indywidualnej oceny jej zgodności z rynkiem wewnętrznym, pod warunkiem że jest ona zgodna z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2021/1139 i wspólną polityką rybołówstwa.

(29)

Zgodnie z art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE pomoc służąca naprawieniu szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi jest zgodna z rynkiem wewnętrznym. W celu zagwarantowania pewności prawa konieczne jest określenie rodzaju zdarzeń, które mogą stanowić klęskę żywiołową wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia. Do celów niniejszego rozporządzenia za klęski żywiołowe należy uznać następujące zdarzenia: trzęsienia ziemi, osunięcia ziemi, powodzie, w szczególności powodzie wywołane przez wylewy rzek i jezior, lawiny, tornada, huragany, erupcje wulkaniczne i pożary naturalne.

(30)

Rybołówstwo i akwakultura to sektory szczególnie narażone na niekorzystne warunki pogodowe i choroby zwierząt. Doświadczenie pokazuje, że sektory te mogą wyjątkowo ucierpieć na skutek takich zdarzeń, a rybacy ponoszą w ich wyniku znaczne szkody. Środki mające na celu odpowiednie ubezpieczenie i wyrównanie takich szkód uznaje się za odpowiednie narzędzie pomagające przedsiębiorstwom w naprawieniu takich szkód, a tym samym w utrzymaniu działalności gospodarczej i zapewnieniu w ten sposób rozwoju działalności gospodarczej w tych sektorach.

(31)

Szkody spowodowane niekorzystnymi warunkami pogodowymi, takimi jak burze, mróz, grad, lód, deszcz lub susza, które występują z większą regularnością, nie powinny być uznawane za klęskę żywiołową w rozumieniu art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE. W zakresie, w jakim ich wpływ na działalność gospodarczą jest taki, że można je porównać do klęski żywiołowej, pomoc mającą na celu naprawienie szkód spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi należy jednak uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE.

(32)

Aby zagwarantować, że wyłączenie rzeczywiście obejmuje pomoc przyznawaną w celu naprawienia szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi i niekorzystnymi warunkami pogodowymi, które można porównać do klęski żywiołowej, w niniejszym rozporządzeniu należy określić, zgodnie z ustaloną praktyką, warunki, na jakich takie programy pomocy mogą korzystać z wyłączenia grupowego. Warunki te powinny odnosić się w szczególności do formalnego uznania przez właściwe organy państw członkowskich danego zdarzenia za klęskę żywiołową lub niekorzystne warunki pogodowe, które można porównać do klęski żywiołowej oraz do bezpośredniego związku przyczynowego między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez przedsiębiorstwo będące beneficjentem, które może być również przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji, i powinny zapewniać unikanie nadmiernej rekompensaty. Wysokość rekompensaty nie powinna przekraczać kwoty niezbędnej do umożliwienia beneficjentowi powrotu do sytuacji istniejącej przed wystąpieniem zdarzenia.

(33)

Rybołówstwo i akwakultura to sektory, w których nie ma wystarczającej zachęty do podejmowania indywidualnych działań, mimo że wynik połączonych działań indywidualnych odpowiadałby wspólnemu dobru wszystkich użytkowników. Z tego powodu pomoc na ochronę i odbudowę różnorodności biologicznej mórz i ekosystemów morskich oraz systemy rekompensat w ramach zrównoważonej działalności połowowej, w tym zbieranie odpadów z morza, należy uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE.

(34)

Z doświadczenia Komisji w tej dziedzinie wynika, że polityka pomocy państwa powinna być okresowo korygowana. Okres stosowania niniejszego rozporządzenia powinien być zatem ograniczony i należy ustanowić przepisy przejściowe. Uwzględniając fakt, że warunki przyznawania pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia są ściśle powiązane z warunkami ustanowionymi na potrzeby stosowania rozporządzenia (UE) 2021/1139 ustanawiającego Europejski Fundusz Morski, Rybacki i Akwakultury (EFMRA) na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r., właściwe jest dostosowanie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia do okresu obowiązywania EFMRA.

(35)	W przypadku gdyby niniejsze rozporządzenie wygasło i nie zostało przedłużone, programy pomocy już wyłączone na mocy niniejszego rozporządzenia powinny pozostać wyłączone przez kolejne sześć miesięcy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy udzielanej małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do pomocy przyznawanej każdemu przedsiębiorstwu prowadzącemu działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury w celu naprawienia szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi zgodnie z art. 46 lub niektórymi niekorzystnymi warunkami pogodowymi zgodnie z art. 47, niezależnie od wielkości beneficjenta pomocy.

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

a)	pomocy, której wysokość ustalona jest na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzonych do obrotu;

pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, a mianowicie pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, pomocy na tworzenie i prowadzenie sieci dystrybucyjnej lub na pokrycie innych kosztów bieżących związanych z prowadzeniem działalności wywozowej;

c)	pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów przywożonych;

d)	pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji, z wyjątkiem pomocy mającej na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub niekorzystnymi warunkami pogodowymi, które można porównać do klęski żywiołowej;

programów pomocy, które nie wykluczają wyraźnie możliwości wypłacenia pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstwa, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęsk żywiołowych;

f)	pomocy ad hoc na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w lit. e);

g)	pomocy przyznanej na operacje, które nie kwalifikowałyby się do wsparcia zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) 2021/1139;

h)	pomocy przyznanej przedsiębiorstwom, których wniosek o wsparcie z EFMRA jest niedopuszczalny z powodów określonych w art. 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) 2021/1139.

4. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do środków pomocy państwa, które — same w sobie, ze względu na związane z nimi warunki lub metody finansowania — nierozerwalnie wiążą się z naruszeniem prawa Unii, w szczególności do:

pomocy, której przyznanie jest uwarunkowane posiadaniem przez beneficjenta siedziby w danym państwie członkowskim lub prowadzeniem przez niego działalności w przeważającej mierze w danym państwie członkowskim. Dozwolony jest jednak wymóg posiadania w momencie wypłaty pomocy zakładu lub oddziału w państwie członkowskim przyznającym pomoc;

b)	pomocy, której przyznanie jest uwarunkowane korzystaniem przez beneficjenta z towarów produkcji krajowej lub usług krajowych;

c)	pomocy ograniczającej możliwości beneficjentów w zakresie wykorzystania wyników działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(1)	„pomoc ad hoc” oznacza pomoc nieprzyznaną na podstawie programu pomocy;

(2)	„pomoc” oznacza każdy środek spełniający wszystkie kryteria określone w art. 107 ust. 1 TFUE;

(3)	„intensywność pomocy” oznacza kwotę pomocy brutto wyrażoną jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, przed potrąceniem podatku lub innych opłat;

(4)

„program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na którego podstawie, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w tym akcie w sposób ogólny i abstrakcyjny, oraz każdy akt prawny, na którego podstawie jednemu przedsiębiorstwu lub kilku przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub w nieokreślonej wysokości;

(5)	„data przyznania pomocy” oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo do otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym;

(6)	„kolejna wersja programu pomocy fiskalnej” oznacza program w formie korzyści podatkowych, który stanowi zmienioną wersję uprzednio istniejącego programu w formie korzyści podatkowych i który go zastępuje;

(7)	„produkty rybołówstwa i akwakultury” oznaczają produkty określone w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (14);

(8)	„ekwiwalent dotacji brutto” oznacza kwotę pomocy, jeżeli pomocy udzielono beneficjentowi w formie dotacji, przed potrąceniem podatku lub innych opłat;

(9)

„pomoc indywidualna” oznacza:

a)	pomoc ad hoc;

b)	pomoc przyznaną indywidualnym beneficjentom na podstawie programu pomocy;

(10)	„klęski żywiołowe” oznaczają: trzęsienia ziemi, lawiny, osunięcia ziemi, powodzie, tornada, huragany, erupcje wulkaniczne i pożary naturalne;

(11)	„zwierzę chronione” oznacza każde zwierzę chronione przepisami unijnymi lub krajowymi;

(12)	„zaliczka zwrotna” oznacza pożyczkę na realizację projektu, wypłacaną w jednej lub kilku ratach, której warunki spłaty zależą od wyniku projektu;

(13)	„małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP)” oznaczają przedsiębiorstwa spełniające kryteria określone w załączniku I;

(14)

„rozpoczęcie prac” oznacza rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązanie, które sprawia, że inwestycja staje się nieodwracalna, zależnie od tego, co nastąpi najpierw. Zakupu gruntów ani prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przeprowadzenie studiów wykonalności, nie uznaje się za rozpoczęcie prac. W przypadku przejęć „rozpoczęcie prac” stanowi moment nabycia aktywów bezpośrednio związanych z nabytym zakładem;

(15)

„przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji” oznacza przedsiębiorstwo, wobec którego zachodzi co najmniej jedna z poniższych okoliczności:

w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat), jeżeli ponad połowa jej subskrybowanego kapitału zakładowego została utracona wskutek skumulowanych strat. Taka sytuacja ma miejsce, gdy w wyniku odliczenia skumulowanych strat od rezerw (i wszystkich innych elementów zasadniczo uznawanych za część środków własnych przedsiębiorstwa) powstaje ujemna skumulowana kwota, która przekracza połowę subskrybowanego kapitału zakładowego. Do celów niniejszej definicji pojęcie „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” odnosi się w szczególności do rodzajów spółek wymienionych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (15), a „kapitał zakładowy” obejmuje, w stosownych przypadkach, wszelkie premie emisyjne;

w przypadku spółki, w której przynajmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat), jeżeli ponad połowa jej kapitału według sprawozdania finansowego została utracona wskutek skumulowanych strat. Do celów niniejszej definicji pojęcie „spółka, w której przynajmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie” odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2013/34/UE;

c)	jeżeli przedsiębiorstwo jest przedmiotem zbiorowego postępowania upadłościowego lub według prawa krajowego, któremu podlega, spełnia kryteria do poddania go zbiorowemu postępowaniu upadłościowemu na wniosek jego wierzycieli;

d)	jeżeli przedsiębiorstwo otrzymało pomoc na ratowanie i nie spłaciło do tej pory pożyczki ani nie zakończyło umowy o gwarancję lub otrzymało pomoc na restrukturyzację i nadal podlega planowi restrukturyzacji.

Artykuł 3

Próg pomocy powodujący obowiązek zgłoszenia

1. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do pomocy indywidualnej dla każdego projektu, którego koszty kwalifikowalne przekraczają 2 mln EUR, lub w przypadku gdy ekwiwalent dotacji brutto pomocy przekracza 1 mln EUR na beneficjenta rocznie.

2. Obchodzenie progów określonych w ust. 1 poprzez sztuczne dzielenie programów pomocy lub projektów pomocy jest zakazane.

Artykuł 4

Warunki wyłączenia

1. Programy pomocy, pomoc indywidualna przyznana w ramach programów pomocy oraz pomoc ad hoc są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lub 3 TFUE i wyłączone z wymogu zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 TFUE, jeżeli odnośna pomoc spełnia warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia oraz szczególne warunki dotyczące odnośnej kategorii pomocy ustanowione w rozdziale III niniejszego rozporządzenia.

2. Środki pomocy są wyłączone na mocy niniejszego rozporządzenia jedynie w takim zakresie, w jakim wyraźnie stanowią, że w okresie, na jaki została przyznana dotacja, i do pięciu lat po wypłacie końcowej beneficjenci pomocy przestrzegają zasad wspólnej polityki rybołówstwa.

Artykuł 5

Przejrzystość pomocy

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, w której przypadku możliwe jest wcześniejsze dokładne obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka („pomoc przejrzysta”).

2. Za pomoc przejrzystą uznaje się następujące kategorie pomocy:

a)	pomoc w formie dotacji oraz dotacji na spłatę odsetek;

b)	pomoc w formie pożyczek, w przypadku której ekwiwalent dotacji brutto oblicza się na podstawie stopy referencyjnej obowiązującej w dniu przyznania pomocy;

pomoc w formie gwarancji:

(i)	jeżeli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w obwieszczeniu Komisji; lub

(ii)

jeżeli przed wprowadzeniem środka metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto dla gwarancji została zaakceptowana na podstawie Obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji lub innego, późniejszego obwieszczenia, po zgłoszeniu tej metody Komisji na mocy dowolnego rozporządzenia przyjętego przez Komisję w dziedzinie pomocy państwa obowiązującego w danym czasie, a zatwierdzona metoda wyraźnie odnosi się do danego rodzaju gwarancji i danego rodzaju transakcji bazowej w kontekście stosowania niniejszego rozporządzenia;

d)	pomoc w formie korzyści podatkowych, w przypadku której w ramach środka przewidziano pułap zapobiegający przekroczeniu obowiązującego progu;

pomoc w formie zaliczek zwrotnych, jeżeli łączna nominalna kwota zaliczek zwrotnych nie przekracza progów obowiązujących na mocy niniejszego rozporządzenia lub jeżeli przed wprowadzeniem środka metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto dla zaliczki zwrotnej została zaakceptowana po zgłoszeniu tej metody Komisji.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia następujących kategorii pomocy nie uznaje się za pomoc przejrzystą:

a)	pomocy w formie zastrzyków kapitałowych;

b)	pomocy w formie środków finansowania ryzyka.

Artykuł 6

Efekt zachęty

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, która wywołuje efekt zachęty.

2. Uznaje się, że pomoc wywołuje efekt zachęty, jeżeli beneficjent złożył do danego państwa członkowskiego pisemny wniosek o przyznanie pomocy przed rozpoczęciem prac nad projektem lub rozpoczęciem działalności. Wniosek o przyznanie pomocy musi zawierać co najmniej następujące informacje:

a)	nazwę przedsiębiorstwa i informację o jego wielkości;

b)	opis projektu lub działalności, w tym daty ich rozpoczęcia i zakończenia;

c)	lokalizację projektu lub działalności;

d)	wykaz kosztów kwalifikowalnych;

e)	rodzaj pomocy (dotacja, pożyczka, gwarancja, zaliczka zwrotna lub inna forma) oraz kwotę finansowania publicznego potrzebną do realizacji projektu/działania.

3. Uznaje się, że środki w formie korzyści podatkowych mają efekt zachęty, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)	środek ustanawia prawo do uzyskania pomocy zgodnie z obiektywnymi kryteriami i bez dalszej ingerencji ze strony państwa członkowskiego; oraz

środek przyjęto i wdrożono przed rozpoczęciem prac nad projektem objętym pomocą lub rozpoczęciem działalności. Ten ostatni wymóg nie ma zastosowania w przypadku kolejnych wersji programu pomocy fiskalnej, jeżeli dana działalność była już objęta poprzednimi programami pomocy w formie korzyści podatkowych.

4. Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, niekorzystnymi warunkami pogodowymi, które można porównać do klęski żywiołowej, lub szkód spowodowanych przez zwierzęta chronione, nie musi mieć efektu zachęty lub uznaje się, że ma taki efekt, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 44, 45 i 46.

Artykuł 7

Intensywność pomocy i koszty kwalifikowalne

1. Do celów obliczania intensywności pomocy i kosztów kwalifikowalnych stosuje się kwoty przed potrąceniem podatku lub innych opłat. Koszty kwalifikowalne uzasadnia jasna, szczegółowa i aktualna dokumentacja. Podatek od wartości dodanej (VAT) nie stanowi wydatku kwalifikowalnego do pomocy, z wyjątkiem przypadków, gdy nie podlega on odzyskaniu na podstawie krajowych przepisów.

2. W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy stanowi ekwiwalent dotacji brutto pomocy.

3. Wartość pomocy wypłacanej w kilku ratach dyskontowana jest do jej wartości w dniu przyznania pomocy. Wartość kosztów kwalifikowalnych dyskontowana jest do ich wartości na dzień przyznania pomocy. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania stosuje się stopę dyskontową obowiązującą w dniu przyznania pomocy.

4. W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w postaci korzyści podatkowych, raty pomocy dyskontowane są na podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w dniach, w których poszczególne korzyści podatkowe stają się skuteczne.

5. Jeżeli pomoc przyznawana jest w formie zaliczek zwrotnych, które w przypadku braku zaakceptowanej metody obliczania ekwiwalentu dotacji brutto wyrażone są jako procent kosztów kwalifikowalnych, a środek przewiduje, że w przypadku pomyślnego zakończenia projektu, określonego na podstawie rozsądnej i ostrożnej hipotezy, zaliczki zostaną spłacone przy zastosowaniu stopy procentowej co najmniej równej stopie dyskontowej obowiązującej w dniu przyznania pomocy, maksymalna intensywność pomocy określona w rozdziale III może zostać zwiększona o 10 punktów procentowych, bez przekraczania stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % całkowitych wydatków kwalifikowalnych operacji.

6. Koszty kwalifikowalne muszą spełniać wymagania art. 53–57 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 (16).

Artykuł 8

Kumulacja

1. Przy ustalaniu, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia określone w art. 3 oraz maksymalne poziomy intensywności pomocy określone w rozdziale III, uwzględnia się całkowitą kwotę środków pomocy państwa na rzecz działalności, projektu lub przedsiębiorstwa objętych pomocą, niezależnie od tego, czy pomoc ta jest finansowana ze źródeł lokalnych, regionalnych, krajowych czy unijnych.

2. Pomoc wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia można kumulować z:

a)	wszelką inną pomocą państwa, o ile dane środki dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych;

wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych — pokrywających się częściowo lub w całości — kosztów kwalifikowalnych tylko wówczas, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.

3. Pomocy państwa wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia nie można kumulować z pomocą de minimis w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, jeżeli skutkiem takiej kumulacji byłoby przekroczenie poziomów intensywności pomocy określonych w rozdziale III.

Artykuł 9

Publikacja i informacja

1. Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia publikację w prowadzonym przez Komisję module dotyczącym przejrzystości przyznawania pomocy państwa lub na kompleksowej stronie internetowej dotyczącej pomocy państwa, na poziomie krajowym lub regionalnym, następujących informacji:

a)	informacje zbiorcze, o których mowa w art. 11, w standardowym formacie określonym w załączniku II lub link zapewniający dostęp do nich;

b)	pełny tekst poszczególnych środków pomocy, o których mowa w art. 11, lub link zapewniający dostęp do pełnego tekstu;

c)	informacje na temat każdej pomocy indywidualnej przekraczającej 10 000 EUR.

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), są publikowane zgodnie z załącznikiem III.

2. W przypadku programów pomocy w formie korzyści podatkowych warunki określone w ust. 1 lit. c) uważa się za spełnione, jeżeli państwa członkowskie publikują wymagane informacje dotyczące kwot pomocy indywidualnej w następujących przedziałach (w mln EUR).

0,03-0,2;

0,2-0,4;

0,4-0,6;

0,6-0,8;

0,8-1.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. c), są zorganizowane i dostępne w standardowej formie, jak określono w załączniku III, oraz umożliwiają skuteczne funkcje wyszukiwania i pobierania danych. Informacje, o których mowa w ust. 1, są publikowane w terminie sześciu miesięcy od daty przyznania pomocy lub, w przypadku pomocy w formie korzyści podatkowej, w ciągu jednego roku od daty, w której wymagane jest złożenie deklaracji podatkowej, i będą dostępne co najmniej przez okres dziesięciu lat od dnia, w którym pomoc została przyznana.

4. Każdy program pomocy i każda pomoc indywidualna zawiera wyraźne odesłanie do niniejszego rozporządzenia, poprzez zamieszczenie jego tytułu i danych dotyczących publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, oraz do szczegółowych przepisów rozdziału III, których dotyczy ta pomoc, lub, w stosownych przypadkach, do prawa krajowego, które zapewnia przestrzeganie odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia. Towarzyszą mu odnośne przepisy wykonawcze i zmiany do nich.

5. Komisja publikuje na swojej stronie internetowej:

a)	linki do stron internetowych dotyczących pomocy państwa, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu;

b)	informacje zbiorcze, o których mowa w art. 11.

ROZDZIAŁ II

MONITOROWANIE

Artykuł 10

Wycofanie przywileju wyłączenia grupowego

Jeżeli państwo członkowskie przyznaje pomoc rzekomo wyłączoną z obowiązku zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia, nie spełniając przy tym warunków określonych w rozdziałach I, II i III, Komisja może, po umożliwieniu zainteresowanemu państwu członkowskiemu przedstawienia swojego stanowiska, przyjąć decyzję stwierdzającą, że całość lub część przyszłych środków pomocy przyjętych przez to państwo członkowskie, które w innych okolicznościach spełniałyby wymogi niniejszego rozporządzenia, ma podlegać wymogowi zgłoszenia do Komisji zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE. Środki podlegające obowiązkowi zgłoszenia mogą zostać ograniczone do środków przyznających niektóre rodzaje pomocy, środków na rzecz niektórych beneficjentów lub do środków przyjętych przez niektóre organy danego państwa członkowskiego.

Artykuł 11

Sprawozdawczość

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej sprawozdanie roczne, o którym mowa w rozdziale III rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (17), dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do każdego całego roku lub każdej części roku, w którym stosuje się niniejsze rozporządzenie.

2. Państwa członkowskie przekazują również Komisji – za pośrednictwem systemu elektronicznej notyfikacji Komisji – informacje zbiorcze na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia, w standardowym formacie określonym w załączniku II, wraz z linkiem zapewniającym dostęp do pełnego tekstu środka pomocy, włącznie z jego zmianami, w ciągu 20 dni roboczych od jego wejścia w życie.

Artykuł 12

Monitorowanie

Państwa członkowskie prowadzą szczegółowe rejestry zawierające informacje i dokumenty uzupełniające niezbędne do ustalenia, czy wszystkie warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu zostały spełnione. Rejestry te są przechowywane przez okres dziesięciu lat od dnia przyznania pomocy ad hoc lub dnia przyznania ostatniej pomocy w ramach programu. W terminie 20 dni roboczych lub w dłuższym terminie określonym we wniosku zainteresowane państwo członkowskie przekazuje Komisji wszelkie informacje i dokumenty uzupełniające, które Komisja uzna za niezbędne do monitorowania stosowania niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII POMOCY

SEKCJA 1

Wspieranie zrównoważonego rybołówstwa oraz odbudowy i ochrony żywych zasobów wodnych

Artykuł 13

Warunki ogólne

Każda pomoc na mocy niniejszej sekcji musi spełnić następujące warunki ogólne:

jeżeli pomoc przyznaje się w odniesieniu do unijnego statku rybackiego, statek ten nie jest przenoszony poza Unię ani nie zmienia się jego bandery przez okres co najmniej pięciu lat od płatności końcowej za operację objętą wsparciem. Jeżeli w tym czasie statek zostanie przeniesiony lub zmieni banderę, kwoty nienależnie wypłacone w związku z taką operacją są odzyskiwane przez państwo członkowskie w wysokości proporcjonalnej do okresu, w którym nie spełniono warunku określonego w zdaniu pierwszym niniejszego punktu;

b)	koszty operacyjne nie stanowią wydatku kwalifikowalnego, chyba że niniejsza sekcja wyraźnie stanowi inaczej.

Artykuł 14

Pomoc na innowacje

1. Pomoc na innowacje w dziedzinie rybołówstwa, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że ma na celu opracowanie lub wprowadzenie nowych lub znacznie ulepszonych produktów i urządzeń, nowych lub ulepszonych procesów i technik oraz nowych lub ulepszonych systemów zarządzania i organizacji, w tym na poziomie przetwarzania i wprowadzania do obrotu.

2. Operacje finansowane z pomocy są przeprowadzane przez podmiot naukowy lub techniczny uznany przez państwo członkowskie lub Unię, lub we współpracy z takim podmiotem. Ten podmiot naukowy lub techniczny zatwierdza wyniki takich operacji.

3. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 15

Pomoc na usługi doradcze

1. Pomoc na usługi doradcze, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ma na celu poprawę ogólnych wyników i konkurencyjności przedsiębiorstw oraz wspieranie zrównoważonego rybołówstwa;

usługa doradcza przybiera jedną z następujących form:

(i)	studia wykonalności i usługi doradcze, w ramach których ocenia się rentowność środków potencjalnie kwalifikujących się do wsparcia na mocy tytułu II rozdział II rozporządzenia (UE) 2021/1139;

(ii)	świadczenie profesjonalnych usług doradczych w zakresie zrównoważenia środowiskowego, ze szczególnym uwzględnieniem ograniczania i – tam gdzie to możliwe – eliminowania negatywnego wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie, lądowe i słodkowodne;

(iii)

świadczenie profesjonalnych usług doradczych w zakresie strategii biznesowych i marketingowych.

2. Studia wykonalności, usługi doradcze i doradztwo, o których mowa w ust. 1 lit. b), są świadczone przez podmioty naukowe, akademickie, zawodowe lub techniczne lub podmioty świadczące usługi doradztwa gospodarczego, które posiadają kompetencje wymagane na mocy prawa krajowego.

3. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się podmiotom i organizacjom rybaków, w tym organizacjom producentów.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z danym środkiem. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 16

Pomoc na partnerstwa między naukowcami a rybakami

1. Pomoc na partnerstwa między naukowcami a rybakami, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ma na celu wspieranie transferu wiedzy między naukowcami a rybakami;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących działań:

(i)	tworzenie sieci, umów o partnerstwie lub stowarzyszeń między jednym lub kilkoma niezależnymi podmiotami naukowymi a rybakami lub jedną lub kilkoma organizacjami rybaków, w których mogą uczestniczyć podmioty techniczne;

(ii)	działania prowadzone w ramach sieci, umów o partnerstwie lub stowarzyszeń, o których mowa w pkt (i). Działania te mogą obejmować gromadzenie danych i działania związane z zarządzaniem, badania, projekty pilotażowe, upowszechnianie wiedzy i wyników badań, seminaria i najlepsze praktyki.

2. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 17

Pomoc na wspieranie kapitału ludzkiego, tworzenia miejsc pracy i dialogu społecznego

1. Pomoc na wspieranie kapitału ludzkiego, tworzenia miejsc pracy i dialogu społecznego, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że pomoc wspiera następujące działania:

szkolenia zawodowe, uczenie się przez całe życie, wspólne projekty, rozpowszechnianie wiedzy o charakterze ekonomicznym, technicznym, regulacyjnym lub naukowym oraz innowacyjnych praktyk, a także nabywanie nowych umiejętności zawodowych, w szczególności związanych ze zrównoważonym zarządzaniem ekosystemami morskimi, higieną, zdrowiem, bezpieczeństwem, działalnością w sektorze morskim, innowacjami i przedsiębiorczością;

tworzenie sieci kontaktów oraz wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk między zainteresowanymi stronami, w tym między organizacjami propagującymi równe szanse mężczyzn i kobiet, propagującymi rolę kobiet w społecznościach rybackich oraz wspierającymi niedostatecznie reprezentowane grupy zaangażowane w łodziowe rybołówstwo przybrzeżne lub połowy ręczne;

c)	dialog społeczny na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym lub lokalnym z udziałem rybaków, partnerów społecznych i innych odpowiednich zainteresowanych stron.

2. Pomoc na wspieranie działalności, o której mowa w ust. 1, może być również przyznawana małżonkom rybaków pracujących na własny rachunek lub partnerom życiowym rybaków pracujących na własny rachunek, jeżeli – i w zakresie, w jakim – są uznawani przez prawo krajowe, którzy nie są pracownikami ani partnerami biznesowymi, jeżeli w sposób zwyczajowy, w warunkach określonych przez prawo krajowe, uczestniczą w działalności osoby pracującej na własny rachunek i wykonują takie same zadania lub zadania pomocnicze.

Artykuł 18

Pomoc na ułatwienie różnicowania form dochodu i nowe formy dochodu

1. Pomoc na ułatwienie różnicowania form dochodu i nowe formy dochodu, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

pomoc ma na celu wspieranie inwestycji przyczyniających się do różnicowania dochodów rybaków poprzez rozwój działalności uzupełniającej, w tym inwestycji na statkach, turystyki wędkarskiej, restauracji, usług w zakresie ochrony środowiska związanych z rybołówstwem oraz działalności edukacyjnej dotyczącej rybołówstwa;

pomoc stanowi wsparcie dla rybaków, którzy:

(i)	przedstawią biznesplan dotyczący rozwoju ich nowej działalności; oraz

(ii)	posiadają odpowiednie umiejętności zawodowe, które mogą zostać nabyte dzięki operacjom finansowanym na mocy art. 17 ust. 3 lit. a).

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), przyznaje się wyłącznie w przypadku, gdy działalność uzupełniająca jest związana z podstawową działalnością połowową rybaka.

3. Kwota tej pomocy nie może przekraczać 50 % budżetu przewidzianego w biznesplanie dla każdej operacji i nie może przekraczać maksymalnej kwoty 75 000 EUR dla każdego beneficjenta.

Artykuł 19

Pomoc na poprawę warunków zdrowotnych i bezpieczeństwa oraz warunków pracy rybaków

1. Pomoc na poprawę warunków zdrowotnych i bezpieczeństwa oraz warunków pracy rybaków, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc jest przyznawana wyłącznie w odniesieniu do inwestycji na statkach rybackich lub w indywidualny sprzęt, a inwestycje te wykraczają poza wymogi określone w prawie unijnym lub krajowym;

b)	pomoc nie jest przeznaczona na wspieranie operacji zwiększających pojemność brutto statku rybackiego.

2. W przypadku operacji, które mają na celu poprawę bezpieczeństwa rybaków na statkach rybackich, do wsparcia kwalifikuje się zakup i, w stosownych przypadkach, instalacja następujących elementów:

a)	tratwy ratunkowe;

b)	zwalniaki hydrostatyczne do tratw ratunkowych;

c)	radiopławy osobiste, takie jaka radiopława EPIRB, które mogą być wszyte w kamizelki ratunkowe lub naszyte na ubrania robocze rybaków;

d)	indywidualne urządzenia wypornościowe, w szczególności kombinezony ratunkowe, boje ratunkowe i kamizelki ratunkowe;

e)	flary sygnalizacyjne;

f)	wyrzutnie linki ratunkowej;

g)	systemy wydobywania człowieka zza burty;

h)	urządzenia gaśnicze, takie jak gaśnice, koce gaśnicze, czujniki pożarowe i czujniki dymu, aparaty oddechowe;

i)	drzwi przeciwpożarowe;

j)	zawory odcinające zbiorniki paliwa;

k)	czujniki gazu i gazowe systemy alarmowe;

l)	pompy zęzowe i alarmy;

m)	sprzęt do łączności radiowej i satelitarnej;

n)	wodoszczelne włazy i drzwi;

o)	osłony maszyn, takich jak wciągarki lub bębny sieciowe;

p)	kładki i drabinki;

q)	oświetlenie poszukiwawcze, pokładowe lub awaryjne;

r)	mechanizm zwalniający dla przypadków, gdy narzędzie połowowe zaczepi o podwodną przeszkodę;

s)	kamery i monitory bezpieczeństwa;

t)	sprzęt i elementy niezbędne do poprawy bezpieczeństwa na pokładzie.

3. W przypadku operacji lub dostarczania sprzętu, które mają na celu poprawę warunków zdrowotnych rybaków na pokładzie statków rybackich, do wsparcia kwalifikują się następujące działania:

a)	zakup i instalacja zestawów pierwszej pomocy;

b)	zakup leków i urządzeń do pilnego leczenia na pokładzie;

c)	zapewnienie telemedycyny, w tym e-technologii, sprzętu i obrazów medycznych stosowanych do konsultacji na odległość ze statków;

d)	dostarczanie przewodników i podręczników mających na celu poprawę stanu zdrowia osób przebywających na pokładzie;

e)	kampanie informacyjne mające na celu poprawę stanu zdrowia osób na pokładzie.

4. W przypadku operacji lub dostarczania sprzętu, które mają na celu poprawę warunków higieny rybaków na pokładzie statków rybackich, do wsparcia kwalifikuje się zakup i, w stosownych przypadkach, instalacja następujących elementów:

a)	urządzenia sanitarne, takie jak toalety i urządzenia do mycia;

b)	urządzenia kuchenne i sprzęt do przechowywania zapasów żywności;

c)	urządzenia do uzdatniania wody pitnej;

d)	sprzęt do czyszczenia w celu utrzymania warunków sanitarnych na pokładzie;

e)	przewodniki i podręczniki dotyczące poprawy higieny na pokładzie, w tym narzędzia programowe.

5. W przypadku operacji lub dostarczania sprzętu, które mają na celu poprawę warunków pracy na pokładzie statków rybackich, do wsparcia kwalifikuje się zakup i, w stosownych przypadkach, instalacja następujących elementów:

a)	balustrady pokładowe;

b)	konstrukcje pokładów ochronnych i modernizacja kabin w celu zapewnienia ochrony przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi;

c)	elementy związane z poprawą bezpieczeństwa w kabinach i zapewnieniem wspólnych obszarów dla załogi;

d)	sprzęt ograniczający podnoszenie ciężkich przedmiotów ręcznie, z wyłączeniem maszyn bezpośrednio związanych z operacjami połowowymi, takich jak wciągarki;

e)	farby antypoślizgowe i maty gumowe;

f)	sprzęt izolujący od hałasu, ciepła lub zimna oraz sprzęt poprawiający wentylację;

g)	odzież robocza i sprzęt ochronny, taki jak nieprzemakalne buty ochronne, ochrona oczu i dróg oddechowych, rękawice ochronne i kaski lub sprzęt chroniący przed upadkiem;

h)	znaki ostrzegawcze dotyczące sytuacji awaryjnych i bezpieczeństwa;

i)	analizy i oceny ryzyka w celu określenia zagrożeń dla rybaków zarówno w porcie, jak i w trakcie żeglugi, aby wdrożyć środki mające na celu zapobieganie ryzyku lub jego zmniejszenie;

j)	przewodniki i podręczniki dotyczące poprawy warunków pracy na pokładzie.

6. Pomoc przyznaje się rybakom lub właścicielom statków rybackich.

7. W przypadku gdy operacja polega na inwestycji na statku rybackim, wsparcie nie może być przyznane więcej niż raz w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. na ten sam rodzaj inwestycji i na ten sam statek rybacki. W przypadku gdy operacja polega na inwestycji w indywidualne wyposażenie, wsparcie nie może być przyznane więcej niż raz w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. na ten sam rodzaj wyposażenia i na tego samego beneficjenta.

8. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 20

Pomoc na rzecz funduszy ubezpieczeń wzajemnych na wypadek kryzysów związanych ze zdrowiem publicznym, niekorzystnych warunków pogodowych oraz incydentów środowiskowych

1. Pomoc na rzecz funduszy ubezpieczeń wzajemnych na wypadek kryzysów związanych ze zdrowiem publicznym, niekorzystnych warunków pogodowych oraz incydentów środowiskowych, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

pomoc ma na celu wniesienie wkładu do funduszy ubezpieczeń wzajemnych, z których wypłaca się rekompensatę finansową rybakom z tytułu strat gospodarczych spowodowanych kryzysami w zakresie zdrowia publicznego, niekorzystnymi warunkami pogodowymi lub incydentami środowiskowymi lub z tytułu kosztów ratowania rybaków lub statków rybackich w razie wypadków na morzu podczas ich działalności połowowej;

b)	połączenie rekompensaty finansowej wypłacanej przez fundusze ubezpieczeń wzajemnych na mocy niniejszego artykułu z innymi unijnymi lub krajowymi instrumentami lub prywatnymi programami ubezpieczeń nie prowadzi do nadmiernej rekompensaty przekraczającej poniesioną stratę gospodarczą.

2. Do celów niniejszego artykułu:

a)	kryzysy związane ze zdrowiem publicznym, niekorzystne warunki pogodowe, incydenty środowiskowe lub wypadki na morzu, o których mowa w ust. 1 lit. a), to zjawiska formalnie uznane za zaistniałe przez właściwy organ państwa członkowskiego;

termin „fundusz ubezpieczeń wzajemnych” oznacza system akredytowany przez państwo członkowskie zgodnie z prawem krajowym tego państwa, który umożliwia stowarzyszonym rybakom ubezpieczanie się i za pomocą którego stowarzyszonym rybakom wypłacane są rekompensaty za straty gospodarcze spowodowane zdarzeniami wymienionymi w ust. 1 lit. a). Fundusz ubezpieczeń wzajemnych prowadzi przejrzystą politykę w odniesieniu do wpłat do funduszu i wypłat z funduszu oraz posiada jasne zasady przypisujące odpowiedzialność za wszelkie powstałe długi.

3. Wkład, o którym mowa w ust. 1 lit. a), odnosi się wyłącznie do kwot wypłacanych przez fundusz ubezpieczeń wzajemnych jako rekompensata finansowa dla rybaków i może obejmować do 50 % tych kwot. Koszty administracyjne ustanowienia funduszy ubezpieczeń wzajemnych nie kwalifikują się do wsparcia.

4. Wkład, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jest przyznawany wyłącznie na pokrycie strat spowodowanych kryzysami związanymi ze zdrowiem publicznym, niekorzystnymi warunkami pogodowymi, incydentami środowiskowymi lub wypadkami na morzu, które wynoszą ponad 30 % rocznego obrotu danego przedsiębiorstwa, wyliczonego na podstawie jego średnich obrotów za poprzednie trzy lata kalendarzowe.

5. Pomoc nie jest przyznawana na początkowy kapitał zakładowy.

Artykuł 21

Pomoc na wspieranie systemów przydziału uprawnień do połowów

1. Pomoc na wspieranie systemów przydziału uprawnień do połowów, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

pomoc ma na celu wspieranie projektowania, rozwoju, monitorowania i oceny systemów przydziału uprawnień do połowów pomiędzy państwa członkowskie i zarządzania tymi systemami, zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w celu dostosowania działalności połowowej do uprawnień do połowów;

b)	pomoc przyznaje się osobom prawnym lub fizycznym lub organizacjom rybaków uznanym przez państwo członkowskie, w tym uznanym organizacjom producentów zaangażowanym w zbiorowe zarządzanie systemami przydziału uprawnień do połowów.

2. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją.

Artykuł 22

Pomoc na zmniejszanie oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie i dostosowanie połowów do wymogów ochrony gatunków

1. Pomoc na zmniejszanie oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie i dostosowanie połowów do wymogów ochrony gatunków, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ma na celu zmniejszanie oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie, sprzyjanie stopniowej eliminacji odrzutów oraz ułatwianie przejścia na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących inwestycji:

(i)	w sprzęt poprawiający selektywność narzędzi połowowych pod względem rozmiaru lub gatunku;

(ii)	inwestycje na pokładzie lub w sprzęt, który eliminuje odrzuty poprzez unikanie i ograniczanie przypadkowych połowów stad handlowych lub który służy do zajmowania się przypadkowymi połowami przeznaczonymi do wyładunku zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

(iii)

w sprzęt, który ogranicza i, jeżeli to możliwe, eliminuje fizyczny i biologiczny wpływ połowów na ekosystem lub dno morskie;

(iv)

w sprzęt chroniący narzędzia połowowe i połowy przed ssakami i ptakami chronionymi na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG (18) lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE (19), pod warunkiem że nie narusza on selektywności narzędzi połowowych i że wprowadzono wszystkie odpowiednie środki w celu uniknięcia szkód fizycznych u drapieżników.

2. Pomocy nie przyznaje się więcej niż jeden raz w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. w odniesieniu do tego samego rodzaju sprzętu na tym samym unijnym statku rybackim.

3. Pomoc przyznaje się wyłącznie w przypadku, gdy narzędzie połowowe lub inny sprzęt, o którym mowa w ust. 1 lit. b), ma wyraźnie lepszą selekcję pod względem wielkości lub wyraźnie mniejszy wpływ na ekosystem i gatunki niedocelowe niż standardowe narzędzie lub inny sprzęt dozwolony na mocy prawa Unii lub na mocy odpowiedniego prawa krajowego przyjętego w kontekście regionalizacji, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.

4. Pomoc może zostać przyznana:

a)	właścicielom unijnych statków rybackich, które są zarejestrowane jako aktywne i które prowadziły działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku o wsparcie;

b)	rybakom posiadającym narzędzie podlegające wymianie, którzy pracowali na pokładzie unijnego statku rybackiego przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku o wsparcie;

c)	organizacjom rybaków uznanym przez dane państwo członkowskie.

5. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją.

Artykuł 23

Pomoc na innowacje związane z zachowaniem morskich zasobów biologicznych

1. Pomoc na innowacje związane z zachowaniem morskich zasobów biologicznych, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

pomoc ma na celu przyczynienie się do stopniowej eliminacji odrzutów i przyłowów oraz ułatwienie przejścia do eksploatacji żywych zasobów morza zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a także zmniejszenie wpływu rybołówstwa na środowisko morskie oraz wpływu chronionego drapieżnika;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie operacji mających na celu rozwój lub wprowadzenie nowej wiedzy technicznej lub organizacyjnej, która zmniejsza wpływ działalności połowowej na środowisko, w tym ulepszonych technik połowowych i selektywności narzędzi połowowych, lub mających na celu osiągnięcie bardziej zrównoważonego wykorzystania żywych zasobów morza i współistnienia z chronionymi drapieżnikami;

c)	operacje objęte wsparciem są przeprowadzane przez podmiot naukowy lub techniczny uznany przez państwo członkowskie, który zatwierdza wyniki takich operacji, lub we współpracy z takim podmiotem;

d)	wyniki operacji objętych wsparciem są odpowiednio upubliczniane przez państwo członkowskie.

2. Statki rybackie uczestniczące w projektach finansowanych na podstawie niniejszego artykułu nie mogą stanowić więcej niż 5 % liczby statków floty krajowej ani 5 % pojemności brutto floty krajowej, obliczonych w momencie przyjęcia instrumentu wsparcia.

Artykuł 24

Pomoc na ochronę i odbudowę różnorodności biologicznej mórz i ekosystemów morskich oraz systemy rekompensat w ramach zrównoważonej działalności połowowej

1. Pomoc na ochronę i odbudowę różnorodności biologicznej mórz i ekosystemów morskich oraz systemy rekompensat w ramach zrównoważonej działalności połowowej, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest zwolniona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE.

2. Pomoc przyznawana na mocy niniejszego artykułu przeznaczona jest na wsparcie następujących operacji:

zbieranie przez rybaków odpadów z morza, takie jak bierne zbieranie zagubionych narzędzi połowowych i innych odpadów morskich; do otrzymania wsparcia kwalifikują się następujące działania:

(i)	usuwanie z morza zagubionych narzędzi połowowych, w szczególności w celu zwalczania sieci-widmo;

(ii)	zakup i, w stosownych przypadkach, zamontowanie na pokładzie sprzętu do zbierania i składowania odpadów;

(iii)

tworzenie systemów zbierania odpadów dla uczestniczących rybaków, w tym zachęt finansowych;

(iv)	zakup i, w stosownych przypadkach, zamontowanie w rybackiej infrastrukturze portowej sprzętu do składowania i recyklingu odpadów;

(v)	kampanie komunikacyjne, informacyjne i podnoszące świadomość mające na celu zachęcenie rybaków i innych zainteresowanych stron do udziału w projektach usuwania zagubionych narzędzi połowowych;

(vi)	szkolenia dla rybaków i agentów portowych;

budowa, montaż lub modernizacja stałych lub ruchomych urządzeń przeznaczonych do ochrony i poprawy stanu morskiej fauny i flory, w tym ich naukowe przygotowanie i ocena; do otrzymania wsparcia kwalifikują się następujące działania:

(i)	zakup i, w stosownych przypadkach, montaż urządzeń służących do ochrony obszarów morskich przed połowem włokiem;

(ii)	zakup i, w stosownych przypadkach, montaż urządzeń służących do odbudowy zdegradowanych ekosystemów morskich;

(iii)

koszty związane z pracami wstępnymi, takimi jak poszukiwanie, badania naukowe lub oceny.

W przypadku operacji, o których mowa w pkt (i)-(iv), następujące koszty nie są kwalifikowalne:

—	nabycie statku, który ma zostać zanurzony i wykorzystany jako sztuczna rafa;

—	koszty związane z budową i utrzymaniem urządzeń do sztucznej koncentracji ryb, z wyjątkiem kosztów przewidzianych w pkt (iv);

wkład w lepsze zarządzanie morskimi zasobami biologicznymi lub ich zachowanie poprzez instalowanie następujących elementów lub podejmowanie następujących działań i projektów:

(i)	okrągłe haki;

(ii)	dźwiękowe urządzenia odstraszające na sieciach;

(iii)

urządzenia zapobiegające przypadkowemu połowowi żółwi („TED”);

(iv)	podbory straszące;

(v)	inne narzędzia lub urządzenia o udowodnionej skuteczności w zapobieganiu przypadkowym połowom gatunków chronionych;

(vi)	szkolenia dla rybaków z zakresu lepszego zarządzania morskimi zasobami biologicznymi lub ich zachowania;

(vii)

projekty koncentrujące się na siedliskach przybrzeżnych mających znaczenie dla ryb, ptaków i innych organizmów;

(viii)

projekty koncentrujące się na obszarach istotnych dla rozmnażania ryb, takich jak przybrzeżne tereny podmokłe;

(ix)	wymiana istniejących narzędzi połowowych na narzędzia o niewielkim oddziaływaniu, koszty związane z więcierzami i pułapkami na ryby, podrywkami i wędami ręcznymi;

d)	systemy rekompensat za szkody w połowach spowodowane przez ssaki i ptaki chronione dyrektywami 92/43/EWG i 2009/147/WE;

udział w innych działaniach mających na celu utrzymanie i zwiększenie różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych, takich jak odbudowa określonych siedlisk morskich i przybrzeżnych w celu wspierania zrównoważonych stad ryb, w tym ich naukowe przygotowanie i ocena; do otrzymania wsparcia kwalifikują się koszty związane z następującymi działaniami:

(i)

koszty związane z programami testowania nowych technik monitorowania, a w szczególności:

—	zdalne elektroniczne systemy monitorowania, takie jak CCTV, służące do monitorowania i rejestrowania przypadkowych połowów gatunków chronionych;

—	rejestrowanie danych oceanograficznych, takich jak temperatura, zasolenie, plankton, zakwity planktonu lub zmętnienie;

—	sporządzanie map inwazyjnych gatunków obcych;

—	działania, w tym badania, mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i jego kontrolę;

(ii)	zachęty finansowe do montowania na pokładzie automatycznych urządzeń rejestrujących służących do monitorowania i rejestrowania danych oceanograficznych, takich jak temperatura, zasolenie, plankton, zakwity planktonu lub zmętnienie;

(iii)

działania ograniczające zanieczyszczenia fizyczne i chemiczne;

(iv)	działania ograniczające inne presje fizyczne, w tym antropogeniczny hałas podwodny, które negatywnie wpływają na różnorodność biologiczną;

(v)	pozytywne środki ochronne mające na celu ochronę i zachowanie flory i fauny, w tym ponowne wprowadzanie gatunków rodzimych lub ich zagęszczanie, oraz stosowanie zasad zielonej infrastruktury, o których mowa w komunikacie Komisji w sprawie zielonej infrastruktury (20);

(vi)	działania mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych, ich kontrolę lub eliminację.

3. Wsparcie na mocy ust. 2 lit. d) uzależnione jest od formalnego uznania takich systemów przez właściwe organy państw członkowskich. Państwa członkowskie dopilnowują również, aby nie dochodziło do nadmiernej rekompensaty szkód w wyniku połączenia unijnych, krajowych i prywatnych systemów rekompensat.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją.

Artykuł 25

Pomoc na poprawę efektywności energetycznej i łagodzenie skutków zmiany klimatu

1. Pomoc na poprawę efektywności energetycznej i łagodzenie skutków zmiany klimatu, z wyjątkiem pomocy na wymianę lub modernizację silników, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE.

2. Pomoc przyznawana na mocy niniejszego artykułu przeznaczona jest na wsparcie następujących operacji:

inwestycje w sprzęt lub inwestycje na pokładzie mające na celu zmniejszenie emisji zanieczyszczeń lub gazów cieplarnianych oraz zwiększenie efektywności energetycznej statków rybackich. Inwestycje w narzędzia połowowe są również kwalifikowalne, pod warunkiem że nie osłabiają selektywności tych narzędzi połowowych.

(i)

W przypadku operacji, które mają na celu poprawę hydrodynamiki kadłuba statku, do wsparcia kwalifikują się koszty związane z następującymi działaniami:

—	inwestycje w mechanizmy stabilności, takie jak stępki przechyłowe i dzioby gruszkowe, które przyczyniają się do poprawy utrzymania się na morzu i stabilności;

—	koszty związane z zastosowaniem nietoksycznych środków przeciwporostowych, takich jak powłoka miedziana, w celu zmniejszenia tarcia;

—	koszty związane z układami sterowania, takimi jak systemy sterowania układem sterowania i różne rodzaje sterów w celu zmniejszenia aktywności steru w zależności od warunków pogodowych i warunków na morzu;

—	testowanie zbiorników w celu stworzenia podstawy do poprawy hydrodynamiki.

Koszty związane z podstawową konserwacją kadłuba nie kwalifikują się do finansowania na podstawie niniejszego ustępu.

(ii)

W przypadku operacji mających na celu ulepszenie układu napędowego statku, do wsparcia kwalifikują się koszty związane z zakupem i, w razie potrzeby, instalacją następujących elementów:

—	energooszczędne śruby napędowe, w tym wały napędowe;

—	katalizatory;

—	energooszczędne generatory, takie jak generatory wykorzystujące wodór lub gaz ziemny;

—	elementy napędowe wykorzystujące energię odnawialną, takie jak żagle, latawce, wiatraki, turbiny lub panele słoneczne;

—	dziobowe stery strumieniowe;

—	konwersja silników do pracy na biopaliwach;

—	ekonometry, systemy zarządzania paliwem i systemy monitorowania;

—	inwestycje w dysze, które poprawiają system napędowy.

(iii)

W przypadku inwestycji w narzędzia połowowe i sprzęt połowowy, do wsparcia kwalifikują się koszty związane z następującymi działaniami:

—	zmiana z narzędzi ciągnionych na narzędzia alternatywne;

—	modyfikacje narzędzi ciągnionych;

—	inwestycje w sprzęt do monitorowania narzędzi ciągnionych.

(iv)

W przypadku inwestycji, których celem jest zmniejszenie zużycia energii elektrycznej lub cieplnej, do wsparcia kwalifikują się następujące koszty:

—	inwestycje mające na celu poprawę systemów chłodzenia, zamrażania lub izolacji statków o długości poniżej 18 m;

—	inwestycje mające na celu zachęcanie do recyklingu ciepła na statku, w tym odzyskiwania ciepła i jego ponownego wykorzystania do innych działań pomocniczych na statku;

b)	audyty i programy związane z efektywnością energetyczną;

c)	badania mające na celu ocenę wpływu alternatywnych systemów napędowych i konstrukcji kadłuba na efektywność energetyczną statków rybackich.

3. Wsparcie na działania wymienione w ust. 2 udzielane jest wyłącznie właścicielom statków rybackich i nie może być przyznane więcej niż jeden raz na ten sam rodzaj inwestycji w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. dla tego samego statku rybackiego.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 26

Pomoc w zakresie wartości dodanej, jakości produktów i wykorzystania przypadkowych połowów

1. Pomoc w zakresie wartości dodanej, jakości produktów i wykorzystania przypadkowych połowów, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ma na celu poprawę wartości dodanej lub jakości złowionych ryb;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących inwestycji:

(i)	inwestycje, które zwiększają wartość produktów rybołówstwa, w szczególności poprzez umożliwienie rybakom przetwarzania, wprowadzania do obrotu i bezpośredniej sprzedaży ich własnych połowów;

(ii)	innowacyjne inwestycje na pokładzie, które poprawiają jakość produktów rybołówstwa.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (ii), jest uzależnione od używania selektywnych narzędzi w celu zminimalizowania niechcianych połowów i jest przyznawane wyłącznie właścicielom unijnych statków rybackich, którzy prowadzili działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku o wsparcie.

Artykuł 27

Pomoc na wspieranie portów rybackich, miejsc wyładunku, miejsc sprzedaży aukcyjnej i przystani

1. Pomoc na wspieranie portów rybackich, miejsc wyładunku, miejsc sprzedaży aukcyjnej i przystani, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	celem pomocy jest poprawa jakości, kontroli i identyfikowalności wyładowywanych produktów, zwiększenie efektywności energetycznej, przyczynienie się do ochrony środowiska oraz poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie inwestycji, które:

(i)	poprawiają infrastrukturę portów rybackich, miejsc sprzedaży aukcyjnej, miejsc wyładunku i przystani, w tym inwestycji w obiekty zapewniające odpowiednie miejsca odbioru zagubionych narzędzi połowowych i odpadów morskich zebranych z morza;

(ii)	ułatwiają przestrzeganie obowiązku wyładunku wszystkich połowów zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 lub zwiększają wartość niedostatecznie wykorzystywanych elementów połowu;

(iii)

poprawiają bezpieczeństwo rybaków poprzez budowę lub modernizację przystani.

Artykuł 28

Pomoc na rzecz rybołówstwa śródlądowego oraz śródlądowej fauny i flory wodnej

1. Pomoc na rzecz rybołówstwa śródlądowego oraz śródlądowej fauny i flory wodnej, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że ma na celu zmniejszenie oddziaływania rybołówstwa śródlądowego na środowisko, zwiększenie efektywności energetycznej, podniesienie wartości lub jakości wyładowywanych ryb lub poprawę zdrowia, bezpieczeństwa, warunków pracy, kapitału ludzkiego i szkoleń.

2. Pomoc przyznawana na mocy niniejszego artykułu przeznaczona jest na wsparcie następujących inwestycji:

a)	wspieranie kapitału ludzkiego, tworzenia miejsc pracy i dialogu społecznego, o których mowa w art. 17, na warunkach określonych w tym artykule;

b)	inwestycje na statkach rybackich lub w indywidualny sprzęt, o których mowa w art. 19, na warunkach określonych w tym artykule;

c)	inwestycje w sprzęt i rodzaje operacji, o których mowa w art. 22, na warunkach określonych w tym artykule;

d)	poprawa efektywności energetycznej i łagodzenie skutków zmiany klimatu, o których mowa w art. 25, na warunkach określonych w tym artykule;

e)	poprawa wartości lub jakości złowionych ryb, o których mowa w art. 26, na warunkach określonych w tym artykule;

f)	w portach rybackich, przystaniach i miejscach wyładunku, o których mowa w art. 27, na warunkach określonych w tym artykule.

3. W ramach pomocy można udzielać wsparcia na rzecz rozwoju i ułatwiania innowacji zgodnie z art. 14, na rzecz usług doradczych zgodnie z art. 15 oraz na rzecz partnerstw między naukowcami a rybakami zgodnie z art. 16.

4. W celu zachęcania do prowadzenia zróżnicowanej działalności przez rybaków śródlądowych, pomoc można przeznaczyć na wspieranie dywersyfikacji działalności w zakresie rybołówstwa śródlądowego na rzecz działalności uzupełniającej, na warunkach określonych w art. 18.

5. Do celów ust. 2:

a)	odniesienia do statków rybackich zawarte w art. 19, 22, 25 i 26 uznaje się za odniesienia do statków rybackich działających wyłącznie na wodach śródlądowych;

b)	odniesienia do środowiska morskiego zawarte w art. 22 uznaje się za odniesienia do środowiska, w którym działają statki rybackie wykorzystywane do rybołówstwa śródlądowego.

6. W celu ochrony i rozwoju fauny i flory wodnej pomoc można przeznaczyć na wsparcie:

zarządzania obszarami sieci Natura 2000, ich odbudowy i monitorowania, gdy jej obszary są związane z działalnością połowową, oraz rekultywacji wód śródlądowych zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (21), w tym na tarliskach i szlakach migracyjnych gatunków migrujących, bez uszczerbku dla art. 24 ust. 2 lit. e) niniejszego rozporządzenia i w stosownych przypadkach z udziałem rybaków śródlądowych;

b)	budowy, modernizacji lub montażu stałych lub ruchomych urządzeń przeznaczonych do ochrony i poprawy stanu wodnej fauny i flory, w tym ich naukowe przygotowanie, monitorowanie i ocena.

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby statki otrzymujące wsparcie na mocy niniejszego artykułu nadal działały wyłącznie na wodach śródlądowych.

SEKCJA 2

Wspieranie działań na rzecz zrównoważonej akwakultury

Artykuł 29

Warunki ogólne

1. Każda pomoc na mocy niniejszej sekcji musi spełnić następujące warunki ogólne:

a)	ogranicza się do przedsiębiorstw z sektora akwakultury, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej;

b)	przedsiębiorcy rozpoczynający działalność w tym sektorze przedstawiają biznesplan oraz, w przypadku gdy kwota inwestycji przekracza 50 000 EUR, studium wykonalności obejmujące ocenę działań pod kątem ochrony środowiska;

w przypadku gdy operacje obejmują inwestycje w sprzęt lub infrastrukturę zapewniające zgodność z przyszłymi wymogami dotyczącymi środowiska, zdrowia ludzi lub zwierząt, higieny lub dobrostanu zwierząt na mocy prawa unijnego, wsparcia można udzielać do dnia, w którym takie wymogi staną się obowiązkowe dla przedsiębiorstw;

d)	nie przyznaje się pomocy na hodowlę organizmów zmodyfikowanych genetycznie;

nie przyznaje się pomocy na rzecz działań w zakresie akwakultury na chronionych obszarach morskich, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego stwierdził, na podstawie oceny oddziaływania na środowisko, że takie działania spowodowałyby znaczący negatywny wpływ na środowisko, którego nie można odpowiednio złagodzić.

2. Wsparcia na mocy niniejszej sekcji udziela się wyłącznie w przypadku, gdy w niezależnym raporcie rynkowym wyraźnie wykazano, że istnieją dobre i trwałe perspektywy rynkowe dla danego produktu.

Artykuł 30

Pomoc na innowacje w sektorze akwakultury

1. Pomoc na innowacje w sektorze akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc stymuluje innowacje w akwakulturze;

pomoc służy następującym celom:

(i)

rozwój wiedzy technicznej, naukowej lub organizacyjnej w zakładach akwakultury, która w szczególności zmniejsza oddziaływanie na środowisko, zmniejsza zależność od mączki rybnej i oleju rybnego, sprzyja zrównoważonemu wykorzystaniu zasobów w akwakulturze, poprawia dobrostan zwierząt lub ułatwia stosowanie nowych zrównoważonych metod produkcji;

(ii)	opracowywanie lub wprowadzanie do obrotu nowych gatunków akwakultury o potencjale rynkowym, nowych lub znacznie ulepszonych produktów, nowych lub ulepszonych procesów bądź nowych lub ulepszonych systemów zarządzania i organizacji;

(iii)

badanie technicznej lub ekonomicznej wykonalności innowacyjnych produktów lub procesów.

2. Operacje na podstawie niniejszego artykułu są przeprowadzane przez publiczne lub prywatne podmioty naukowe lub techniczne, uznane przez państwo członkowskie, które zatwierdzają wyniki takich operacji, lub we współpracy z takimi podmiotami.

3. Wyniki operacji otrzymujących wsparcie są odpowiednio upubliczniane przez państwo członkowskie.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 31

Pomoc na inwestycje zwiększające wydajność w akwakulturze

1. Pomoc na inwestycje zwiększające wydajność w akwakulturze, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że przeznaczona jest na:

a)	inwestycje produkcyjne w akwakulturę;

b)	różnicowanie produkcji akwakultury i hodowanych gatunków;

c)	modernizację jednostek akwakultury, w tym poprawę warunków pracy i bezpieczeństwa pracowników sektora akwakultury;

d)	ulepszenia i modernizację związaną ze zdrowiem i dobrostanem zwierząt, w tym zakup sprzętu mającego na celu ochronę gospodarstw przed dzikimi drapieżnikami;

e)	inwestycje zmniejszające negatywny wpływ lub wzmacniające pozytywny wpływ na środowisko oraz zwiększające efektywną gospodarkę zasobami;

f)	inwestycje mające na celu poprawę jakości lub zwiększenie wartości produktów akwakultury;

g)	odbudowę istniejących stawów lub lagun akwakultury poprzez usuwanie mułu lub inwestycje mające na celu zapobieganie osadzaniu się mułu;

h)	różnicowanie dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury przez rozwój działalności uzupełniającej;

inwestycje skutkujące znacznym zmniejszeniem wpływu przedsiębiorstw z sektora akwakultury na zużycie i jakość wody, w szczególności poprzez zmniejszenie ilości wody lub stosowanych chemikaliów, antybiotyków i innych leków lub poprzez poprawę jakości wody wyjściowej, w tym poprzez stosowanie systemów akwakultury multitroficznej;

j)	propagowanie zamkniętych systemów akwakultury, w których produkty akwakultury są hodowane w zamkniętych systemach recyrkulacji, co ogranicza do minimum zużycie wody;

k)	inwestycje zwiększające efektywność energetyczną i promujące przechodzenie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na odnawialne źródła energii.

2. Pomoc na mocy ust. 1 lit. h) przyznaje się przedsiębiorstwom z sektora akwakultury wyłącznie w przypadku, gdy działalność uzupełniająca związana jest z podstawową działalnością przedsiębiorstwa w sektorze akwakultury, w tym turystyką wędkarską, usługami w zakresie ochrony środowiska związanymi z akwakulturą lub działalnością edukacyjną dotyczącą akwakultury.

3. Pomoc wymieniona w ust. 1 niniejszego artykułu może zostać przyznana na inwestycje, które zwiększają produkcję lub modernizację istniejących przedsiębiorstw sektora akwakultury, lub na budowę nowych zdolności produkcyjnych, pod warunkiem że rozwój ten jest zgodny z planem na rzecz rozwoju w zakresie akwakultury, o którym mowa w art. 34 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 32

Pomoc na rzecz usług z zakresu zarządzania, zastępstw i doradztwa dla zakładów akwakultury

1. Pomoc na rzecz usług z zakresu zarządzania, zastępstw i doradztwa dla zakładów akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc poprawia ogólne wyniki i konkurencyjność zakładów akwakultury;

b)	pomoc zmniejsza negatywny wpływ zakładów akwakultury na środowisko;

pomoc wspiera zakup usług doradczych dla zakładów o charakterze technicznym, naukowym, prawnym, środowiskowym lub gospodarczym. Pomoc przyznaje się wyłącznie MŚP z sektora akwakultury lub organizacjom z sektora akwakultury, w tym organizacjom producentów sektora akwakultury i stowarzyszeniom organizacji producentów sektora akwakultury.

2. Usługi doradcze, o których mowa w ust. 1 lit. c), obejmują:

a)	potrzeby w zakresie zarządzania umożliwiające zakładom akwakultury przestrzeganie unijnych i krajowych przepisów w zakresie ochrony środowiska, a także wymogów w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich;

b)	ocenę oddziaływania na środowisko, o której mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE (22) oraz w dyrektywie 92/43/EWG;

c)	potrzeby w zakresie zarządzania umożliwiające zakładom akwakultury przestrzeganie unijnych i krajowych przepisów w zakresie zdrowia i dobrostanu zwierząt wodnych lub zdrowia publicznego;

d)	normy oparte na przepisach unijnych i krajowych;

e)	strategie marketingowe i biznesowe.

3. Usługi te są świadczone przez podmioty naukowe lub techniczne, jak również przez podmioty świadczące doradztwo prawne lub gospodarcze, posiadające wymagane kompetencje uznane przez państwo członkowskie.

4. Beneficjenci nie otrzymują pomocy częściej niż raz w roku na każdą kategorię usług doradczych wymienionych w ust. 2.

5. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 33

Pomoc na wspieranie kapitału ludzkiego i tworzenie sieci współpracy w sektorze akwakultury

1. Pomoc na wspieranie kapitału ludzkiego i tworzenie sieci współpracy w sektorze akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że przeznaczona jest na:

a)	szkolenia zawodowe, uczenie się przez całe życie, upowszechnianie wiedzy naukowej i technicznej oraz innowacyjnych praktyk, nabywanie nowych umiejętności zawodowych w dziedzinie akwakultury oraz w odniesieniu do zmniejszania oddziaływania działań w zakresie akwakultury na środowisko;

b)	poprawę warunków pracy i propagowanie bezpieczeństwa pracy;

c)	tworzenie sieci kontaktów oraz wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk między przedsiębiorstwami sektora akwakultury lub organizacjami zawodowymi i innymi zainteresowanymi stronami, w tym podmiotami naukowymi i technicznymi lub promującymi równość szans dla mężczyzn i kobiet.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), nie jest przyznawana dużym przedsiębiorstwom sektora akwakultury, chyba że uczestniczą one w wymianie wiedzy z MŚP prowadzącymi działalność w sektorze akwakultury.

Artykuł 34

Zwiększanie potencjału terenów hodowli w ramach akwakultury

1. Pomoc na zwiększanie potencjału terenów hodowli w ramach akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc pozytywnie przyczynia się do rozwoju terenów hodowli i infrastruktury akwakultury oraz zmniejsza negatywny wpływ działalności na środowisko;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących działań:

(i)

identyfikacja i sporządzanie map obszarów najbardziej odpowiednich do rozwoju akwakultury, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, procesów planowania przestrzennego, oraz identyfikacja i sporządzanie map obszarów, na których akwakultura powinna być wykluczona w celu utrzymania roli takich obszarów w funkcjonowaniu ekosystemu;

(ii)	poprawa i rozwój urządzeń pomocniczych i infrastruktury niezbędnych do zwiększenia potencjału terenów hodowli w ramach akwakultury i zmniejszenia negatywnego oddziaływania akwakultury na środowisko, w tym inwestycje w scalanie gruntów, dostawy energii lub gospodarkę wodną;

(iii)

działania podejmowane i realizowane przez właściwe organy na podstawie art. 9 ust. 1 dyrektywy 2009/147/WE lub art. 16 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG w celu zapobiegania poważnym szkodom dla akwakultury;

(iv)

działania podejmowane i realizowane przez właściwe organy w następstwie wykrycia podwyższonej śmiertelności lub chorób, o których mowa w art. 10 dyrektywy Rady 2006/88/WE (23). Działania te mogą obejmować przyjęcie planów działania dotyczących skorupiaków, mających na celu ochronę, odtworzenie i zarządzanie, w tym wsparcie dla producentów skorupiaków w celu utrzymania naturalnych ławic skorupiaków i zlewni.

2. Beneficjentami na mocy niniejszego artykułu są wyłącznie przedsiębiorstwa, którym państwo członkowskie powierzyło zadania określone w ust. 1 lit. b).

Artykuł 35

Zachęcanie nowych hodowców do rozpoczęcia działalności w sektorze zrównoważonej akwakultury

1. Pomoc na zachęcanie nowych hodowców do rozpoczęcia działalności w sektorze zrównoważonej akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	wspiera przedsiębiorczość w sektorze akwakultury;

b)	wspiera zakładanie przedsiębiorstw w sektorze zrównoważonej akwakultury przez nowych hodowców.

2. Wsparcie przyznaje się hodowcom rozpoczynającym działalność w sektorze akwakultury, pod warunkiem, że:

a)	posiadają oni odpowiednie umiejętności i kompetencje zawodowe;

b)	zakładają po raz pierwszy mikroprzedsiębiorstwo lub małe przedsiębiorstwo w sektorze akwakultury, jako osoby zarządzające tym przedsiębiorstwem;

c)	przedstawią biznesplan dotyczący rozwoju ich działalności w sektorze akwakultury.

3. W celu nabycia odpowiednich umiejętności zawodowych hodowcy rozpoczynający działalność w sektorze akwakultury mogą korzystać ze wsparcia na mocy art. 33 ust. 1.

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 36

Pomoc na wspieranie przechodzenia na systemy ekozarządzania i audytu oraz na akwakulturę ekologiczną

1. Pomoc na wspieranie przechodzenia na systemy ekozarządzania i audytu oraz na akwakulturę ekologiczną, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc wspiera rozwój akwakultury ekologicznej lub energooszczędnej;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących działań:

(i)	zmiana konwencjonalnych metod produkcji w sektorze akwakultury na produkcję ekologiczną w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 (24) oraz zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 710/2009 (25);

(ii)	udział w unijnych systemach ekozarządzania i audytu (EMAS) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 (26).

2. Pomoc przyznaje się wyłącznie w odniesieniu do konwersji beneficjentów, którzy zobowiązują się do udziału w EMAS przez okres co najmniej trzech lat lub do spełniania wymogów produkcji ekologicznej przez okres co najmniej pięciu lat.

3. Pomoc przyjmuje formę rekompensaty na czas maksymalnie trzech lat w okresie przestawiania przedsiębiorstwa na produkcję ekologiczną lub w okresie przygotowania do udziału w EMAS. Państwa członkowskie obliczają wysokość tej rekompensaty na podstawie:

a)	utraconych dochodów lub dodatkowych kosztów poniesionych w okresie przejścia z produkcji konwencjonalnej na ekologiczną w przypadku operacji kwalifikujących się na mocy ust. 1 lit. b) pkt (i); lub

b)	dodatkowych kosztów wynikających ze złożenia wniosku i przygotowania do udziału w EMAS w przypadku operacji kwalifikujących się na mocy ust. 1 lit. b) pkt (ii).

4. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 50 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją. Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy określono w załączniku IV. W przypadku gdy jednej operacji dotyczy kilka z wierszy 1–11 załącznika IV, stosuje się najwyższą stawkę maksymalnej intensywności pomocy.

Artykuł 37

Pomoc na wspieranie akwakultury świadczącej usługi w zakresie ochrony środowiska

1. Pomoc na wspieranie akwakultury świadczącej usługi w zakresie ochrony środowiska, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ułatwia rozwój akwakultury świadczącej usługi w zakresie ochrony środowiska;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących działań:

(i)	metody akwakultury zgodne ze szczególnymi potrzebami środowiskowymi i podlegające szczególnym wymogom w zakresie zarządzania wynikającym z wyznaczenia obszarów NATURA 2000 zgodnie z dyrektywami 92/43/EWG i 2009/147/WE;

(ii)	udział, pod względem kosztów bezpośrednio z nim związanych, w ochronie ex-situ i rozmnażaniu zwierząt wodnych w ramach programów ochrony i odbudowy różnorodności biologicznej opracowanych przez organy publiczne lub pod ich nadzorem;

(iii)

działania w zakresie akwakultury, które obejmują ochronę i poprawę stanu środowiska i różnorodności biologicznej oraz gospodarowanie krajobrazem i tradycyjnymi cechami stref akwakultury.

2. Pomoc na mocy ust. 1 lit. b) pkt (i) niniejszego artykułu ma formę rocznej rekompensaty za dodatkowo poniesione koszty lub utracone dochody w wyniku wymogów w zakresie zarządzania obowiązujących na danych obszarach, związanych z wdrożeniem dyrektyw 92/43/EWG lub 2009/147/WE.

3. Pomoc na mocy ust. 1 lit. b) pkt (iii) przyznaje się wyłącznie beneficjentom, którzy zobowiązują się na okres co najmniej pięciu lat do przestrzegania wymogów w zakresie środowiska wodnego, które wykraczają poza zwykłe stosowanie prawa unijnego i krajowego. Korzyści dla środowiska wynikające z danej operacji wykazuje się w drodze uprzedniej oceny przeprowadzonej przez właściwe organy wyznaczone przez państwo członkowskie, chyba że uznano już korzyści dla środowiska wynikające z tej operacji.

4. Pomoc na mocy ust. 1 lit. b) pkt (iii) ma formę rocznej rekompensaty za dodatkowo poniesione koszty lub utracone dochody.

5. Wyniki operacji otrzymujących pomoc na mocy niniejszego artykułu są odpowiednio upubliczniane przez państwo członkowskie.

6. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją.

Artykuł 38

Pomoc przeznaczona na środki dotyczące zdrowia publicznego

1. Pomoc przeznaczona na środki dotyczące zdrowia publicznego, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że przeznaczona jest na program rekompensat, który rekompensuje hodowcom mięczaków czasowe zawieszenie zbiorów mięczaków hodowlanych, w przypadku gdy takie zawieszenie ma miejsce wyłącznie ze względu na zdrowie publiczne.

2. Wsparcia na mocy ust. 1 można udzielać wyłącznie w przypadku, gdy zamknięcie sklasyfikowanego obszaru produkcji lub obszaru przejściowego, zgodnie z art. 62 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/627 (27), jest spowodowane rozmnożeniem się planktonu wytwarzającego toksyny lub obecnością planktonu zawierającego biotoksyny w ilościach przekraczających limity ustanowione w załączniku III sekcja VII rozdział V rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (28) oraz pod warunkiem, że:

a)	zanieczyszczenie trwa dłużej niż cztery kolejne miesiące; lub

b)	strata poniesiona w wyniku zawieszenia zbiorów wynosi ponad 25 % rocznego obrotu danego przedsiębiorstwa, wyliczonego na podstawie jego średnich obrotów za trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok, w którym zawieszono zbiory.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) państwa członkowskie mogą ustanowić specjalne zasady obliczania w odniesieniu do przedsiębiorstw prowadzących działalność krócej niż trzy lata.

3. Okres, na który może zostać przyznana rekompensata, wynosi maksymalnie 12 miesięcy między dniem 1 stycznia 2021 r. a dniem 31 grudnia 2027 r. W należycie uzasadnionych przypadkach okres ten może zostać jednokrotnie przedłużony o maksymalnie dodatkowe 12 miesięcy, przy czym łączny maksymalny okres wynosi 24 miesiące.

4. Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania szkód, w tym płatności w ramach polis ubezpieczeniowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 39

Pomoc przeznaczona na środki z zakresu zdrowia i dobrostanu zwierząt

1. Pomoc przeznaczona na środki z zakresu zdrowia i dobrostanu zwierząt w przedsiębiorstwach sektora akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc ma na celu poprawę zdrowia i dobrostanu zwierząt w przedsiębiorstwach zajmujących się akwakulturą, między innymi w zakresie profilaktyki i bioasekuracji;

pomoc przeznaczona jest na wsparcie następujących działań:

(i)

koszty kontroli i zwalczania chorób w akwakulturze wymienionych w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (29), lub w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt, w tym koszty operacyjne niezbędne do wypełnienia zobowiązań zawartych w planie likwidacji choroby;

(ii)	opracowanie ogólnych i specyficznych dla danego gatunku najlepszych praktyk lub kodeksów postępowania w zakresie bioasekuracji lub potrzeb związanych ze zdrowiem i dobrostanem zwierząt w akwakulturze;

(iii)

inicjatywy mające na celu zmniejszenie zależności akwakultury od weterynaryjnych produktów leczniczych;

(iv)	badania weterynaryjne lub farmaceutyczne oraz rozpowszechnianie i wymiana informacji i najlepszych praktyk dotyczących chorób weterynaryjnych w akwakulturze, w celu propagowania odpowiedniego stosowania weterynaryjnych produktów leczniczych;

(v)	tworzenie i funkcjonowanie grup ochrony zdrowia w sektorze akwakultury, uznanych przez państwa członkowskie;

(vi)

rekompensaty dla hodowców mięczaków za czasowe zawieszenie działalności z powodu wyjątkowej masowej śmiertelności, jeśli roczny wskaźnik śmiertelności przekracza 20 % lub jeśli strata poniesiona w wyniku zawieszenia działalności wynosi ponad 35 % rocznego obrotu danego przedsiębiorstwa, wyliczonego na podstawie jego średnich obrotów za trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok, w którym zawieszono działalność.

2. Pomoc na mocy ust. 1 lit. b) pkt (iv) nie obejmuje zakupu weterynaryjnych produktów leczniczych.

3. Wyniki badań finansowanych na mocy ust. 1 lit. b) pkt (iv) są odpowiednio zgłaszane i upubliczniane przez państwo członkowskie.

Artykuł 40

Pomoc przeznaczona na ubezpieczenie zasobów hodowlanych akwakultury

1. Pomoc przeznaczona na ubezpieczenie zasobów hodowlanych akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc sprzyja zabezpieczeniu dochodów producentów sektora akwakultury;

pomoc zapewnia wkład w ubezpieczenie zasobów hodowlanych akwakultury pokrywające straty gospodarcze, spowodowane co najmniej jednym z poniższych czynników:

(i)	klęski żywiołowe;

(ii)	niekorzystne warunki pogodowe;

(iii)

nagłe zmiany jakości i ilości wody, za które podmiot gospodarczy nie ponosi odpowiedzialności;

(iv)	choroby w akwakulturze, awaria lub zniszczenie urządzeń produkcyjnych, za które podmiot gospodarczy nie ponosi odpowiedzialności;

(v)	kryzysy związane ze zdrowiem publicznym.

2. Wystąpienie w akwakulturze okoliczności, o których mowa w ust. 1 lit. b), musi być formalnie uznane przez zainteresowane państwo członkowskie.

3. W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą z wyprzedzeniem ustanowić kryteria, na podstawie których będzie można stwierdzić, że miało miejsce formalne uznanie, o którym mowa w ust. 2.

4. Wsparcia udziela się wyłącznie w odniesieniu do umów ubezpieczenia zasobów akwakultury, które obejmują straty gospodarcze, o których mowa w ust. 1, przekraczające 30 % średniego rocznego obrotu hodowcy z sektora akwakultury, obliczonego na podstawie średniego obrotu hodowcy z sektora akwakultury z trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym wystąpiły straty gospodarcze.

5. Wkład, o którym mowa w ust. 1 lit. b), odnosi się wyłącznie do kwot wypłacanych z ubezpieczenia zasobów hodowlanych akwakultury jako rekompensata finansowa dla beneficjentów i może obejmować do 50 % tych kwot. Koszty administracyjne ustanowienia ubezpieczenia nie kwalifikują się do wsparcia.

SEKCJA 3

Środki dotyczące wprowadzania do obrotu i przetwarzania

Artykuł 41

Pomoc na środki dotyczące wprowadzania do obrotu

1. Pomoc przeznaczona na środki dotyczące wprowadzania do obrotu, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	pomoc sprzyja środkom dotyczącym wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury;

pomoc służy następującym celom:

(i)	tworzenie organizacji producentów, stowarzyszeń organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, które mają być uznane zgodnie z rozdziałem II sekcja II rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

(ii)

znalezienie nowych rynków i poprawa warunków wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, w tym:

—	gatunków, które można wprowadzić do obrotu;

—	przypadkowych połowów wyładowywanych ze stad handlowych zgodnie ze środkami technicznymi, art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

—	produktów rybołówstwa i akwakultury uzyskanych przy użyciu metod o niskim wpływie na środowisko lub produktów akwakultury ekologicznej w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

(iii)

promowanie jakości i wartości dodanej poprzez ułatwianie:

—	złożenia wniosku o rejestrację danego produktu oraz dostosowania zainteresowanych podmiotów do odpowiednich wymogów w zakresie zgodności i certyfikacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (30);

—	certyfikacji i promocji zrównoważonych produktów rybołówstwa i akwakultury, w tym produktów łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, oraz przyjaznych dla środowiska metod przetwarzania;

—	bezpośredniego wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa przez rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym lub połowami ręcznymi;

—	prezentacji i pakowania produktów;

(iv)	przyczynianie się do przejrzystości produkcji i rynków oraz prowadzenie sondaży rynkowych i badań dotyczących zależności Unii od przywozu;

(v)	przyczynianie się do identyfikowalności produktów rybołówstwa lub akwakultury oraz, w stosownych przypadkach, opracowanie ogólnounijnego oznakowania ekologicznego dla produktów rybołówstwa i akwakultury, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) nr 1379/2013;

(vi)	sporządzanie standardowych umów dla MŚP, które są zgodne z prawem Unii;

(vii)

prowadzenie regionalnych, krajowych lub transnarodowych kampanii komunikacyjnych i promocyjnych, które nie są ukierunkowane na marki handlowe, w celu zwiększenia świadomości społecznej na temat zrównoważonych produktów rybołówstwa i akwakultury.

2. Operacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), mogą obejmować produkcję, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu na wszystkich etapach łańcucha dostaw. Operacje, o których mowa w ust. 1 lit. b) pkt (vii), nie są ukierunkowane na marki handlowe.

Artykuł 42

Pomoc na przetwarzanie produktów rybołówstwa i akwakultury

1. Pomoc na przetwarzanie produktów rybołówstwa i akwakultury, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że przeznaczona jest na wspieranie inwestycji w zakresie przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury.

2. Pomoc przyznawana na mocy niniejszego artykułu ma na celu wspieranie środków, które:

a)	przyczyniają się do oszczędności energii lub zmniejszenia wpływu na środowisko, w tym przetwarzania odpadów;

b)	poprawiają bezpieczeństwo, higienę, zdrowie i warunki pracy;

c)	wspierają przetwarzanie połowów ryb komercyjnych, które nie mogą być przeznaczone do spożycia przez ludzi;

d)	odnoszą się do przetwarzania produktów ubocznych powstających podczas głównej działalności przetwórczej;

e)	odnoszą się do przetwarzania produktów akwakultury ekologicznej zgodnie z art. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

f)	prowadzą do powstania nowych lub ulepszonych produktów, nowych lub ulepszonych procesów bądź nowych lub ulepszonych systemów zarządzania i organizacji.

SEKCJA 4

Inne kategorie pomocy

Artykuł 43

Pomoc na gromadzenie danych, zarządzanie danymi, ich wykorzystywanie i przetwarzanie w sektorze gospodarki rybnej

1. Pomoc na gromadzenie danych biologicznych, środowiskowych, technicznych i społeczno-gospodarczych, zarządzanie tymi danymi, ich wykorzystywanie i przetwarzanie w sektorze gospodarki rybnej, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że sprzyja gromadzeniu danych, zarządzaniu nimi i ich wykorzystaniu, jak przewidziano w art. 25 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i doprecyzowano w rozporządzeniu (WE) 2017/1004.

2. Do wsparcia kwalifikują się następujące rodzaje operacji:

a)	gromadzenie danych, zarządzanie nimi i ich wykorzystywanie do celów analizy naukowej i wdrażania WPRyb;

b)	krajowe, transnarodowe i subnarodowe wieloletnie programy pobierania próbek, pod warunkiem że odnoszą się do zasobów objętych WPRyb;

c)	monitorowanie na morzu rybołówstwa komercyjnego i rekreacyjnego, w tym monitorowanie przyłowów organizmów morskich, takich jak ssaki i ptaki morskie;

d)	badania naukowe prowadzone na morzu;

e)	doskonalenie systemów gromadzenia danych i zarządzania danymi oraz realizacja badań pilotażowych w celu poprawy istniejących systemów gromadzenia danych i zarządzania danymi.

3. Kwota pomocy na podstawie niniejszego artykułu nie może przekraczać, w ekwiwalencie dotacji brutto, stawki maksymalnej intensywności pomocy wynoszącej 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją.

Artykuł 44

Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi

1. Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał dane zdarzenie za klęskę żywiołową oraz

b)	istnieje bezpośredni związek przyczynowy między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez przedsiębiorstwo.

2. Pomoc jest wypłacana bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu.

3. Programy pomocy związane z konkretną klęską żywiołową ustanawia się w terminie trzech lat od daty jej wystąpienia. Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

4. Koszty kwalifikowalne to koszty szkód poniesionych bezpośrednio w wyniku klęski żywiołowej, oszacowane przez organ publiczny, niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez organ przyznający pomoc lub zakład ubezpieczeń. Szkody te mogą obejmować:

a)	szkody materialne dotyczące aktywów takich, jak: budynki, urządzenia, maszyny, zapasy i środki produkcji;

b)	utratę dochodów spowodowaną przez pełne lub częściowe zniszczenie produkcji rybołówstwa lub akwakultury lub środków takiej produkcji, w okresie nieprzekraczającym sześciu miesięcy od wystąpienia klęski.

5. Obliczenie szkód materialnych opiera się na kosztach naprawy lub wartości ekonomicznej przedmiotowych aktywów przed klęską. Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub spadku godziwej wartości rynkowej spowodowanych klęską żywiołową, czyli różnicy między wartością aktywów bezpośrednio przed daną klęską i bezpośrednio po niej.

6. Utratę dochodów oblicza się przez odjęcie:

a)	iloczynu ilości produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych w roku klęski żywiołowej lub w każdym kolejnym roku, którego dotyczy pełne lub częściowe zniszczenie środków produkcji, oraz średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym roku od

iloczynu średniej rocznej ilości produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem klęski żywiołowej lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu lat przed wystąpieniem klęski żywiołowej, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, oraz uzyskanej średniej ceny sprzedaży.

7. Szkody oblicza się na poziomie poszczególnych przedsiębiorstw.

8. Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania szkód, w tym płatności w ramach polis ubezpieczeniowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 45

Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęski żywiołowej

1. Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęski żywiołowej, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, jeżeli spełnia warunki określone w ust. 2–11 niniejszego artykułu.

2. Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęski żywiołowej jest odpowiednim narzędziem, aby pomóc przedsiębiorstwom w naprawieniu takich szkód i ułatwić rozwój działalności gospodarczej bez zmieniania warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem, z zastrzeżeniem następujących warunków:

a)	właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał charakter niekorzystnych warunków pogodowych za warunki pogodowe porównywalne do klęski żywiołowej;

b)	istnieje bezpośredni związek przyczynowy między niekorzystnymi warunkami pogodowymi porównywalnymi do klęski żywiołowej a szkodami poniesionymi przez przedsiębiorstwo.

3. Do celów niniejszego artykułu niekorzystne warunki pogodowe porównywalne do klęski żywiołowej oznaczają niekorzystne warunki pogodowe, takie jak: mróz, burza, grad, lód, ulewny i długotrwały deszcz lub dotkliwa susza, które niszczą ponad 30 % średniej produkcji wyliczonej na podstawie jednego z poniższych elementów:

a)	poprzedzający okres trzyletni;

b)	średnia z trzech lat oparta na poprzedzającym okresie pięciu lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej.

4. Pomoc jest wypłacana bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu.

5. Programy pomocy ustanawia się w terminie trzech lat od daty wystąpienia niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych do klęski żywiołowej. Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

6. Koszty kwalifikowalne to koszty szkód poniesionych bezpośrednio w wyniku niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych do klęski żywiołowej, oszacowane przez organ publiczny, niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez organ przyznający pomoc lub zakład ubezpieczeń. Szkody te mogą obejmować:

a)	szkody materialne dotyczące aktywów takich, jak: budynki, urządzenia, maszyny, zapasy i środki produkcji;

b)	utratę dochodów spowodowaną przez pełne lub częściowe zniszczenie produkcji rybołówstwa lub akwakultury lub środków takiej produkcji w okresie nieprzekraczającym sześciu miesięcy od wystąpienia niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych z klęską żywiołową.

7. Obliczenie szkód materialnych opiera się na kosztach naprawy lub wartości ekonomicznej przedmiotowych aktywów przed wystąpieniem niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych do klęski żywiołowej. Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub spadku godziwej wartości rynkowej spowodowanych przez niekorzystne warunki pogodowe porównywalne z klęską żywiołową, tzn. różnicy pomiędzy wartością aktywów bezpośrednio przed i bezpośrednio po wystąpieniu niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych z klęską żywiołową.

8. Utratę dochodów oblicza się przez odjęcie:

iloczynu ilości produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych w roku wystąpienia niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych z klęską żywiołową lub w każdym kolejnym roku, którego dotyczy pełne lub częściowe zniszczenie środków produkcji, oraz średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym roku od

iloczynu średniej rocznej ilości produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych z klęską żywiołową, lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu lat przed wystąpieniem niekorzystnych warunków pogodowych porównywalnych z klęską żywiołową, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, i uzyskanej średniej ceny sprzedaży.

9. Szkody oblicza się na poziomie poszczególnych przedsiębiorstw.

10. W przypadku strat spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi, o których mowa w art. 20, państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego zamierza udzielić pomocy, a nie zastosować rekompensaty finansowe wypłacane przez fundusze ubezpieczeń wzajemnych dotyczące niekorzystnych warunków pogodowych.

11. Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania szkód, w tym płatności w ramach polis ubezpieczeniowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 46

Pomoc przeznaczona na naprawę szkód spowodowanych przez zwierzęta chronione

1. Pomoc przeznaczona na naprawę szkód spowodowanych przez zwierzęta chronione, spełniająca warunki określone w rozdziale I niniejszego rozporządzenia, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, pod warunkiem że:

a)	istnieje ustalony bezpośredni związek przyczynowy między poniesionymi szkodami a zachowaniem zwierzęcia chronionego;

b)	koszty kwalifikowalne to koszty szkód poniesionych bezpośrednio w wyniku wydarzenia, które spowodowało szkodę, oszacowane przez organ publiczny, niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez organ przyznający pomoc lub zakład ubezpieczeń.

2. Szkody podlegające rekompensacie mogą obejmować następujące elementy:

a)	szkody z tytułu zabitych zwierząt: koszty kwalifikowalne ustala się w oparciu o wartość rynkową zwierząt zabitych przez zwierzęta chronione;

szkody materialne dotyczące następujących aktywów: sprzęt, maszyny, budynki; obliczenie szkód materialnych opiera się na kosztach naprawy lub wartości ekonomicznej przedmiotowych aktywów przed wydarzeniem powodującym szkodę; nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub spadku godziwej wartości rynkowej spowodowanych przez zdarzenie, które doprowadziło do powstania szkody, tj. różnicy między wartością aktywów bezpośrednio przed danym zdarzeniem i bezpośrednio po nim.

3. Beneficjenci proszeni są o rozsądny wkład w celu zmniejszenia ryzyka zakłócenia konkurencji i zapewnienia bodźca do minimalizowania ryzyka. Wkład ten powinien przyjąć formę działań zapobiegawczych takich jak wzniesienie płotów ochronnych w zakresie proporcjonalnym do ryzyka wyrządzenia szkód przez zwierzęta chronione na danym obszarze, chyba że wdrożenie takich środków nie jest racjonalnie możliwe.

4. Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to przedsiębiorstwo jest członkiem. W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie producentów i organizacji, kwota pomocy nie może przekraczać kwoty pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.

5. Program pomocy ustanawia się w terminie trzech lat od daty zdarzenia powodującego szkodę. Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

6. Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania szkód, w tym płatności w ramach polis ubezpieczeniowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 47

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1388/2014 traci moc.

Artykuł 48

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy indywidualnej przyznanej przed jego wejściem w życie, jeżeli spełnia ona wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu z wyjątkiem art. 9.

2. Każda pomoc niewyłączona z wymogu zgłoszenia, określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, na podstawie niniejszego rozporządzenia lub innych obowiązujących uprzednio rozporządzeń przyjętych na mocy art. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1588, jest oceniana przez Komisję zgodnie z właściwymi ramami prawnymi, wytycznymi, komunikatami i zawiadomieniami.

3. Każda pomoc indywidualna przyznana przed dniem 1 stycznia 2023 r. na mocy jakiegokolwiek rozporządzenia przyjętego na podstawie art. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1588 obowiązującego wcześniej w momencie przyznawania pomocy jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 TFUE.

4. Z końcem okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia wszelkie programy pomocy wyłączone na mocy niniejszego rozporządzenia pozostają wyłączone przez sześciomiesięczny okres dostosowawczy.

Artykuł 49

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2027 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 1.

(2) Dz.U. C […] z […], s. […].

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (Dz.U. L 142 z 14.5.1998, s. 1).

(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014 z dnia 16 grudnia 2014 r. uznające niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 369 z 24.12.2014, s. 37).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiające Europejski Fundusz Morski, Rybacki i Akwakultury oraz zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/1004 (Dz.U. L 247 z 13.7.2021, s. 1).

(7) Dz.U. C 217 z 2.7.2015, s. 1.

(8) Komunikat Komisji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz.U. C 249 z 31.7.2014, s. 1).

(9) Dz.U. C 155 z 20.6.2008, s. 10.

(10) Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1024 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 172 z 26.6.2019, s. 56).

(12) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (kodyfikacja).

(13) Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw, małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

(14) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).

(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz.U. L 231 z 30.6.2021, s. 159).

(17) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).

(18) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

(19) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

(20) Komunikat Komisji „Zielona infrastruktura – zwiększanie kapitału naturalnego Europy”, Bruksela, COM(2013)249 final z 6 maja 2013.

(21) Dyrektywa 60/2000/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(22) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

(23) Dyrektywa Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14).

(24) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).

(25) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 710/2009 z dnia 5 sierpnia 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 889/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustanawiania szczegółowych zasad dotyczących ekologicznej produkcji zwierzęcej w sektorze akwakultury i ekologicznej produkcji wodorostów morskich (Dz.U. L 204 z 6.8.2009, s. 15).

(26) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1).

(27) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/627 z dnia 15 marca 2019 r. ustanawiające jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 w odniesieniu do kontroli urzędowych (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 51).

(28) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

(29) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).

(30) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP)

1. Przedsiębiorstwo

Za przedsiębiorstwo uważa się każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Zalicza się tu w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub konsorcja prowadzące regularną działalność gospodarczą.

2. Pułap zatrudnienia oraz pułapy finansowe określające kategorie przedsiębiorstw

2.1.

Do kategorii mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw („MŚP”) należą przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln EUR.

2.2.

W kategorii MŚP małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 mln EUR.

2.3.

W kategorii MŚP mikroprzedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 2 mln EUR.

3. Rodzaje przedsiębiorstw brane pod uwagę przy obliczaniu liczby zatrudnionych i kwot finansowych

3.1.

„Przedsiębiorstwo samodzielne” oznacza każde przedsiębiorstwo, które nie jest zakwalifikowane jako przedsiębiorstwo partnerskie w rozumieniu pkt 3.2, ani jako przedsiębiorstwo powiązane w rozumieniu pkt 3.3.

3.2.

„Przedsiębiorstwa partnerskie” oznaczają wszystkie przedsiębiorstwa, które nie zostały zakwalifikowane jako przedsiębiorstwa powiązane w rozumieniu pkt 3.3 i między którymi istnieją następujące związki: przedsiębiorstwo działające na rynku wyższego szczebla posiada, samodzielnie lub wspólnie z co najmniej jednym przedsiębiorstwem powiązanym w rozumieniu pkt 3.3, co najmniej 25 % kapitału innego przedsiębiorstwa działającego na rynku niższego szczebla lub praw głosu w takim przedsiębiorstwie.

Przedsiębiorstwo można jednak zakwalifikować jako samodzielne i w związku z tym niemające żadnych przedsiębiorstw partnerskich, nawet jeśli niżej wymienieni inwestorzy osiągnęli lub przekroczyli pułap 25 %, pod warunkiem że nie są oni powiązani, w rozumieniu ust. 3, indywidualnie ani wspólnie, z danym przedsiębiorstwem:

publiczne korporacje inwestycyjne, spółki venture capital, osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych prowadzące regularną działalność inwestycyjną w oparciu o kapitał wysokiego ryzyka, które inwestują w firmy nienotowane na giełdzie (tzw. „anioły biznesu”), pod warunkiem że całkowita kwota inwestycji tych inwestorów w jedno przedsiębiorstwo nie przekroczy 1 250 000 EUR;

b)	uczelnie wyższe lub ośrodki badawcze nienastawione na zysk;

c)	inwestorzy instytucjonalni, w tym fundusze rozwoju regionalnego;

d)	samorządy terytorialne z rocznym budżetem poniżej 10 mln EUR oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000.

3.3.

„Przedsiębiorstwa powiązane” oznaczają przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym z poniższych związków:

a)	przedsiębiorstwo ma większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie z tytułu bycia udziałowcem lub wspólnikiem;

b)	przedsiębiorstwo ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innego przedsiębiorstwa;

c)	przedsiębiorstwo ma prawo wywierać dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo na podstawie umowy zawartej z tym przedsiębiorstwem lub postanowień w jego statucie bądź umowie spółki;

przedsiębiorstwo będące udziałowcem lub wspólnikiem innego przedsiębiorstwa kontroluje samodzielnie, na mocy umowy z innymi udziałowcami lub wspólnikami tego przedsiębiorstwa, większość praw głosu udziałowców lub wspólników w tym przedsiębiorstwie.

Zakłada się, że wpływ dominujący nie istnieje, jeżeli inwestorzy wymienieni w pkt 3.2 akapit drugi nie angażują się bezpośrednio lub pośrednio w zarządzanie danym przedsiębiorstwem, bez uszczerbku dla ich praw jako udziałowców.

Przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym ze związków opisanych w akapicie pierwszym za pośrednictwem co najmniej jednego przedsiębiorstwa lub dowolnego z inwestorów wymienionych w pkt 3.2, również traktuje się jako powiązane.

Przedsiębiorstwa pozostające w jednym z takich związków z osobą fizyczną lub grupą osób fizycznych działających wspólnie również traktuje się jako przedsiębiorstwa powiązane, jeżeli prowadzą swoją działalność lub część działalności na tym samym rynku właściwym lub rynkach pokrewnych.

Za „rynek pokrewny” uważa się rynek dla danego produktu lub usługi znajdujący się bezpośrednio na wyższym lub niższym szczeblu rynku w stosunku do rynku właściwego.

3.4.

Poza przypadkami określonymi w pkt 3.2 akapit drugi przedsiębiorstwa nie można uznać za MŚP, jeżeli co najmniej jeden podmiot publiczny kontroluje bezpośrednio lub pośrednio, wspólnie lub indywidualnie, 25 % lub więcej kapitału lub praw głosu.

3.5.

Przedsiębiorstwa mogą złożyć oświadczenie o swoim statusie prawnym przedsiębiorstwa samodzielnego, przedsiębiorstwa partnerskiego lub przedsiębiorstwa powiązanego, załączając dane dotyczące pułapów określonych w pkt 2. Oświadczenie można złożyć nawet wtedy, gdy kapitał jest rozdrobniony w stopniu uniemożliwiającym określenie właściciela, w którym to przypadku przedsiębiorstwo w dobrej wierze oświadcza, że w sposób prawnie uzasadniony może przyjąć, iż 25 % lub więcej jego kapitału nie jest w posiadaniu innego przedsiębiorstwa ani we wspólnym posiadaniu większej liczby powiązanych przedsiębiorstw. Oświadczenia takie nie wykluczają kontroli i postępowań wyjaśniających przewidzianych w przepisach krajowych lub unijnych.

4. Dane wykorzystywane w celu określania pułapu zatrudnienia i pułapu finansowego oraz okres odniesienia

4.1.

W celu określenia liczby pracowników i kwot finansowych wykorzystuje się dane odnoszące się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego, obliczane w skali rocznej. Uwzględnia się je począwszy od dnia zamknięcia rozliczeń. Kwota wybrana jako obrót jest obliczana z pominięciem podatku od wartości dodanej (VAT) i innych podatków pośrednich.

4.2.

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo stwierdza, że w skali rocznej przekroczyło pułapy zatrudnienia lub pułapy finansowe określone w pkt 2 lub spadło poniżej tych pułapów, uzyskanie lub utrata statusu średniego lub małego przedsiębiorstwa bądź mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

4.3.

W przypadku nowo utworzonych przedsiębiorstw, których sprawozdania finansowe nie zostały jeszcze zatwierdzone, odpowiednie dane pochodzą z oceny dokonanej w dobrej wierze w trakcie roku obrachunkowego.

5. Liczba zatrudnionych

Liczba zatrudnionych odpowiada liczbie rocznych jednostek pracy (RJP), to jest liczbie pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w danym przedsiębiorstwie lub w jego imieniu w ciągu całego uwzględnianego roku referencyjnego. Praca osób, które nie przepracowały pełnego roku; osób, które pracowały w niepełnym wymiarze godzin, bez względu na długość okresu zatrudnienia; oraz pracowników sezonowych jest obliczana jako procent RJR. W skład zatrudnionych wchodzą:

a)	pracownicy,

b)	osoby pracujące dla przedsiębiorstwa, podlegające mu i uważane za pracowników na mocy prawa krajowego,

c)	właściciele-kierownicy,

wspólnicy prowadzący regularną działalność w przedsiębiorstwie i czerpiący z niego korzyści finansowe.

Praktykantów lub studentów odbywających szkolenia zawodowe na podstawie umowy o praktyce lub szkoleniu zawodowym nie wlicza się do osób zatrudnionych. Nie wlicza się okresu trwania urlopu macierzyńskiego ani wychowawczego.

6. Ustalenie danych przedsiębiorstwa

6.1.

W przypadku przedsiębiorstwa samodzielnego dane, w tym liczba zatrudnionych, ustalane są wyłącznie na podstawie jego sprawozdania finansowego.

6.2.

W przypadku przedsiębiorstwa mającego przedsiębiorstwa partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane dane, w tym dane dotyczące liczby zatrudnionych, ustalane są na podstawie sprawozdania finansowego i innych danych przedsiębiorstwa lub, jeżeli istnieje, skonsolidowanego sprawozdania finansowego danego przedsiębiorstwa lub skonsolidowanego sprawozdania finansowego innego przedsiębiorstwa, w którym poprzez konsolidację ujęte jest dane przedsiębiorstwo.

Dane, o których mowa w pierwszym akapicie, uzupełnia się danymi dotyczącymi każdego przedsiębiorstwa partnerskiego znajdującego się bezpośrednio na rynku wyższego lub niższego szczebla w stosunku do odnośnego przedsiębiorstwa. Poziom uzupełnienia danych jest proporcjonalny do procentowego udziału w kapitale lub praw głosu (zależnie od tego, która z tych wartości jest większa). W przypadku podmiotów typu cross-holding stosuje się większy udział procentowy.

Dane, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie, uzupełnia się pełnymi danymi każdego przedsiębiorstwa, które jest bezpośrednio lub pośrednio powiązane z odnośnym przedsiębiorstwem, jeśli dane te nie zostały podane wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.

6.3.

Do celów stosowania pkt 6.2:

dane przedsiębiorstw partnerskich danego przedsiębiorstwa pochodzą z ich sprawozdań finansowych i innych danych, w postaci skonsolidowanej, o ile w takowej istnieją. Dane te uzupełnia się pełnymi danymi przedsiębiorstw, które są powiązane z tymi przedsiębiorstwami partnerskimi, jeśli dane te nie zostały podane wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego;

dane przedsiębiorstw powiązanych z danym przedsiębiorstwem pochodzą z ich sprawozdań finansowych i innych danych, w postaci skonsolidowanej, o ile w takowej istnieją. Dane te uzupełnia się proporcjonalnie danymi każdego ewentualnego przedsiębiorstwa partnerskiego takiego przedsiębiorstwa powiązanego, znajdującego się na rynku bezpośrednio wyższego lub niższego szczebla, chyba że zostały one już ujęte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w stosunku co najmniej proporcjonalnym do udziału określonego w pkt 6.2 akapit drugi.

6.4.

W przypadku gdy w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym nie ma danych dotyczących zatrudnienia w danym przedsiębiorstwie, dane dotyczące zatrudnienia są obliczane przez proporcjonalną kumulację danych z przedsiębiorstw partnerskich oraz przez dodanie danych z przedsiębiorstw, z którymi dane przedsiębiorstwo jest powiązane.

ZAŁĄCZNIK II

Informacje dotyczące pomocy państwa wyłączonej na warunkach niniejszego rozporządzenia, które należy przekazać za pomocą ustanowionej przez Komisję aplikacji komputerowej, jak określono w art. 11

Oznaczenie środka pomocy

(wypełnia Komisja)

Państwo członkowskie

Numer referencyjny nadany przez państwo członkowskie

Region

Nazwa regionu lub regionów (NUTS (1))

Organ przyznający pomoc

Nazwa

Adres pocztowy Adres strony internetowej

Nazwa środka pomocy

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego krajowego dziennika urzędowego)

Adres strony internetowej zawierającej pełny tekst środka pomocy

Rodzaj środka

☐

Program

☐	Pomoc ad hoc

Nazwa beneficjenta i grupa (2) do której należy

Zmiana istniejącego programu pomocy lub pomocy ad hoc

Numer referencyjny nadany przez Komisję

☐	Przedłużenie

☐

Zmiana

Czas trwania (3)

☐

Program

dd/mm/rrrr do dd/mm/rrrr

Data przyznania pomocy

☐	Pomoc ad hoc

dd/mm/rrrr

Sektor(y) gospodarki

☐	Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do objęcia pomocą

☐	Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów: Należy wskazać sektor NACE na poziomie grupy (4)

Rodzaj beneficjenta

☐

MŚP

☐	Duże przedsiębiorstwo

Budżet

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy (5)

Waluta krajowa (pełna kwota)

Całkowita kwota pomocy ad hoc przyznanej przedsiębiorstwu (6)

Waluta krajowa (pełna kwota)

☐	Gwarancje (7)

Waluta krajowa (pełna kwota)

Instrument pomocy

☐	Dotacja/dotacja na spłatę odsetek

☐	Pożyczka/zaliczki zwrotne

☐	Gwarancja (w stosownych przypadkach z odniesieniem do decyzji Komisji (8))

☐	Korzyść podatkowa lub zwolnienie od podatku

☐	Inne (należy sprecyzować)

Proszę wskazać, do której z poniższych szerokich kategorii należałoby przypisać środek pod względem jego wpływu/funkcji:

☐

dotacja

☐

pożyczka

☐

gwarancja

☐	korzyść podatkowa

Wskazanie, który z art. 14–46 ma zastosowanie

☐	wykaz artykułów

Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi (art. 44)

Rodzaj klęski żywiołowej:

☐	trzęsienie ziemi

☐

lawina

☐	osunięcie ziemi

☐

powódź

☐

tornado

☐

huragan

☐	erupcja wulkaniczna

☐

pożar

Data wystąpienia klęski żywiołowej

dd/mm/rrrr do dd/mm/rrrr

Uzasadnienie

Proszę wskazać, dlaczego ustanowiono program pomocy państwa lub przyznano pomoc ad hoc zamiast pomocy w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury (EFMRA):

☐	środek nieobjęty krajowym programem operacyjnym;

☐	określenie priorytetów przy przyznawaniu środków w ramach krajowego programu operacyjnego;

☐	finansowanie niedostępne już w ramach EFMRA;

☐	inne (proszę określić)

(1) NUTS – wspólna klasyfikacja jednostek terytorialnych do celów statystycznych. Zazwyczaj region określa się na poziomie 2.

(2) Do celów reguł konkurencji ustanowionych w Traktacie oraz do celów niniejszego rozporządzenia przedsiębiorstwem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą, niezależnie od jego statusu prawnego i sposobu finansowania. Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że podmioty, które są kontrolowane (prawnie lub faktycznie) przez ten sam podmiot, należy traktować jako jedno przedsiębiorstwo.

(3) Okres, w którym organ przyznający pomoc może się zobowiązać do przyznania pomocy.

(4) NACE Rev. 2 jest statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej w Unii Europejskiej. Sektor określa się zwykle na poziomie grupy.

(5) W przypadku programu pomocy: proszę wskazać całkowitą kwotę rocznego budżetu planowanego na podstawie programu lub szacowaną roczną stratę podatkową w odniesieniu do wszystkich instrumentów pomocy objętych programem.

(6) W przypadku przyznania pomocy ad hoc: Proszę wskazać całkowitą kwotę pomocy /stratę podatkową.

(7) W przypadku gwarancji proszę wskazać (maksymalną) kwotę gwarantowanych pożyczek.

(8) W stosownych przypadkach odesłanie do decyzji Komisji zatwierdzającej sposób obliczania ekwiwalentu dotacji brutto zgodnie z art. 5 ust. 2. lit. c).

ZAŁĄCZNIK III

Przepisy dotyczące publikowania informacji, o których mowa w art. 9 ust. 1

Państwa członkowskie organizują swoje kompleksowe strony internetowe dotyczące pomocy państwa, na których należy publikować informacje określone w art. 9 ust. 1, w sposób umożliwiający łatwy dostęp do tych informacji.

Informacje publikowane są w formacie arkusza kalkulacyjnego, który umożliwia przeszukiwanie danych, ich ekstrakcję i łatwe publikowanie w internecie, na przykład w formacie CSV lub XML. Wszystkie zainteresowane strony mogą korzystać z dostępu do strony internetowej bez ograniczeń. Dostęp do strony nie wymaga wcześniejszej rejestracji użytkownika.

Publikuje się następujące informacje dotyczące pomocy indywidualnej, o której mowa w art. 9 ust. 1 lit. c):

—	imię i nazwisko (nazwa) beneficjenta;

—	identyfikator beneficjenta;

—	rodzaj przedsiębiorstwa (MŚP/duże przedsiębiorstwo) w dniu przyznania pomocy;

—	region, w którym beneficjent ma siedzibę, na poziomie NUTS 2 (1);

—	sektor działalności na poziomie grupy NACE (2);

—	element pomocy, wyrażony jako pełna kwota w walucie krajowej (3);

—	instrument pomocy (4) (dotacja/dotacja na spłatę odsetek, pożyczka/zaliczki zwrotne/dotacja podlegająca zwrotowi, gwarancja, korzyść podatkowa lub zwolnienie od podatku, inne (proszę wymienić));

—	data przyznania pomocy;

—	cel pomocy;

—	organ przyznający pomoc.

(1) NUTS – wspólna klasyfikacja jednostek terytorialnych do celów statystycznych. Zazwyczaj region określa się na poziomie 2.

(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, s. 1).

(3) Ekwiwalent dotacji brutto. W odniesieniu do programów fiskalnych kwotę tę można podać w przedziałach określonych w art. 9 ust. 2.

(4) Jeżeli pomoc przyznaje się za pomocą wielu instrumentów, kwotę pomocy należy podać w rozbiciu na poszczególne instrumenty.

ZAŁĄCZNIK IV

Szczegółowe stawki maksymalnej intensywności pomocy

Wiersz

Szczególna kategoria operacji

Maksymalna intensywność pomocy

Poniższe operacje przyczyniają się do realizacji obowiązku wyładunku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013:

—	operacje poprawiające selektywność narzędzi połowowych pod względem rozmiaru lub gatunku;

100 %

—	operacje poprawiające infrastrukturę portów rybackich, miejsc sprzedaży aukcyjnej, miejsc wyładunku i przystani w celu ułatwienia wyładunku i przechowywania przypadkowych połowów;

75 %

—	operacje ułatwiające wprowadzanie do obrotu przypadkowych połowów wyładowanych ze stad handlowych, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1379/2013.

75 %

Operacje mające na celu poprawę zdrowia, bezpieczeństwa i warunków pracy na pokładzie statków rybackich

75 %

Operacje prowadzone w regionach najbardziej oddalonych

85 %

Operacje prowadzone na wyspach greckich, które zgodnie z prawem krajowym zakwalifikowano jako odległe oraz na chorwackich wyspach Dugi Otok, Vis, Mljet i Lastovo

85 %

Operacje związane z łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym

100 %

Operacje, które spełniają wszystkie poniższe kryteria:

(a)	stanowią interes zbiorowy;

(b)	mają wspólnego beneficjenta;

(c)	posiadają cechy innowacyjne lub zapewniają publiczny dostęp do ich wyników

100 %

Operacje realizowane przez organizacje producentów, stowarzyszenia organizacji producentów lub organizacje międzybranżowe

75 %

Operacje wspierające zrównoważoną akwakulturę

60 %

Operacje wspierające innowacyjne produkty, procesy lub sprzęt w zakresie rybołówstwa, akwakultury i przetwórstwa w oparciu o art. 14, 23, 26, 28, 30, 31 i 3.

75 %

Operacje realizowane przez organizacje zrzeszające rybaków lub innych beneficjentów zbiorowych

60 %

Instrumenty finansowe

100 %

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 185

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 65 6 maja 2022

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2022/C 185/01	Komunikat Komisji – Zatwierdzenie treści projektu rozporządzenia Komisji uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i uchylającego rozporządzenie Komisji (UE) nr 1388/2014	1
2022/C 185/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.10691 – CDP GROUP / FOMAS GROUP / PUNCH GROUP / JV) ( 1 )	46

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2022/C 185/03	Opinia Komitetu Doradczego w sprawie praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominujących wydana na posiedzeniu 30 listopada 2021 r. dotycząca projektu decyzji przyjętej w ramach postępowania ugodowego w sprawie COMP/AT.40135 – FOREX (Sterling Lads) Sprawozdawca: Portugalia ( 1 )	47
2022/C 185/04	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające – AT.40135 – FOREX (Sterling Lads – postępowanie ugodowe) ( 1 )	48
2022/C 185/05	Streszczenie decyzji Komisji z dnia 2 grudnia 2021 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia EOG (SPRAWA AT.40135 – FOREX – STERLING LADS) (notyfikowana jako dokument C(2021) 8613 final) ( 1 )	50
2022/C 185/06	Opinia Komitetu Doradczego w Sprawie praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominujących wydana na posiedzeniu 30 listopada 2021 r. dotycząca projektu decyzji przyjętej w ramach postępowania zwykłego w sprawie AT.40135 – FOREX (Sterling Lads) – Sprawozdawca: Portugalia	55
2022/C 185/07	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające – AT.40135 – FOREX (Sterling Lads – postępowanie zwykłe)	56
2022/C 185/08	Streszczenie decyzji Komisji z dnia 2 grudnia 2021 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia EOG (Sprawa AT.40135 – FOREX – Sterling Lads) (notyfikowana jako dokument C(2021) 8612 final)	60
2022/C 185/09	Kursy walutowe euro — 5 maja 2022 r.	65

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2022/C 185/10	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.10431 – ALI GROUP / WELBILT) ( 1 )	66

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0568
JPY	Jen	137,18
DKK	Korona duńska	7,4405
GBP	Funt szterling	0,85190
SEK	Korona szwedzka	10,3748
CHF	Frank szwajcarski	1,0355
ISK	Korona islandzka	138,00
NOK	Korona norweska	9,8463
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,606
HUF	Forint węgierski	378,65
PLN	Złoty polski	4,6673
RON	Lej rumuński	4,9485
TRY	Lir turecki	15,7051
AUD	Dolar australijski	1,4669
CAD	Dolar kanadyjski	1,3483
HKD	Dolar Hongkongu	8,2948
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6273
SGD	Dolar singapurski	1,4561
KRW	Won	1 330,89
ZAR	Rand	16,5862
CNY	Yuan renminbi	6,9944
HRK	Kuna chorwacka	7,5398
IDR	Rupia indonezyjska	15 250,92
MYR	Ringgit malezyjski	4,5955
PHP	Peso filipińskie	55,364
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	36,026
BRL	Real	5,2192
MXN	Peso meksykańskie	21,2069
INR	Rupia indyjska	80,6185


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG.