—

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (1),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE, w szczególności jego art. 47 ust. 2 (2) (rozporządzenie TEN-T),

—

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/6 z dnia 5 stycznia 2017 r. w sprawie europejskiego planu wdrożenia europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (3),

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z dnia 3 października 2017 r. pt. „Jednolity europejski system zarządzania ruchem kolejowym – czy decyzja polityczna ma szansę stać się rzeczywistością?”,

—

uwzględniając Europejski Zielony Ład,

—

uwzględniając komunikat Komisji z 9 grudnia 2020 r. zatytułowany „Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności – europejski transport na drodze ku przyszłości” (COM(2020)0789),

—

uwzględniając siódme sprawozdanie Komisji z dnia 13 stycznia 2021 r. w sprawie monitorowania rozwoju rynku przewozów kolejowych zgodnie z art. 15 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE (COM(2021)0005),

—

uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2228 z dnia 23 grudnia 2020 r. w sprawie Europejskiego Roku Kolei (2021) (4),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2016 r. w sprawie konkurencyjności europejskiej branży zaopatrzenia kolei (5),

—

uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A9-0181/2021),

A.

mając na uwadze, że europejski system zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS) jest normą unijną w zakresie automatycznej kontroli pociągów, która umożliwia interoperacyjność systemu kolei w Europie;

B.

mając na uwadze, że Komisja i europejscy producenci kolejowi, zarządcy infrastruktury i przedsiębiorstwa kolejowe podpisali cztery protokoły ustaleń w sprawie współpracy na rzecz wdrożenia ERTMS, z których ostatni we wrześniu 2016 r.;

C.

mając na uwadze, że podjęto istotne kroki ustawodawcze, w tym w czerwcu 2016 r. przyjęto czwarty pakiet kolejowy, który reguluje kwestie zarządzania koleją i wzmacnia rolę Europejskiej Agencji Kolejowej (zwanej dalej „Agencją”) jako organu odpowiedzialnego za ERTMS, a także dokonano przeglądu technicznej specyfikacji interoperacyjności (TSI) dla podsystemów „sterowanie – urządzenia przytorowe” i „sterowanie – urządzenia pokładowe” (TSI „Sterowanie”) przyjętej rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/919 (6), które nadaje status prawny specyfikacjom wersji 2 wzorca 3 dla europejskiego systemu sterowania pociągiem i wzorca 1 dla globalnego kolejowego systemu łączności ruchomej (GSM-R);

D.

mając na uwadze, że 5 stycznia 2017 r. przyjęto nowy europejski plan wdrożenia ERTMS (7), w którym określono harmonogram wdrożenia ERTMS w korytarzach sieci bazowej;

E.

mając na uwadze, że w pełni wdrożony ERTMS pozwoliłby na zwiększenie zdolności przewozowej nawet o 30 % przy wykorzystaniu istniejącej infrastruktury;

F.

mając na uwadze, że Komisja opublikowała również plan działania dotyczący ERTMS (8), w którym określono działania mające na celu usunięcie przeszkód we wdrażaniu ERTMS i interoperacyjności, a jego celem jest przekształcenie około jednej trzeciej krajowych korytarzy sieci bazowej do 2023 r.;

G.

mając na uwadze, że w latach 2014–2020 wsparcie budżetowe UE na wdrożenie ERTMS wyniosło 2,7 mld EUR, w tym 850 mln EUR z instrumentu „Łącząc Europę” (9), a w kwalifikujących się regionach – 1,9 mld EUR z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności);

H.

mając na uwadze, że wdrożenie ERTMS musi obejmować wycofanie systemów klasy B z elementów przytorowych ETCS oraz szeroko zakrojoną modernizację taboru poprzez jego wyposażenie w podsystemy interoperacyjne z urządzeniami pokładowymi ERTMS;

I.

mając na uwadze, że państwa członkowskie nie mają prawnego obowiązku przyjmowania środków w celu zapewnienia, by przedsiębiorstwa kolejowe inwestowały w ERTMS;

J.

mając na uwadze ostrzeżenie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, że pełne wdrożenie ERTMS w sieci bazowej jest obecnie poważnie opóźnione i nie zostanie ukończone w terminie do 2030 r., powołując się na brak koordynacji między państwami członkowskimi jako jedną z głównych przyczyn tego opóźnienia;

K.

mając na uwadze, że w wyniku wypadku kolejowego ALVIA w Santiago de Compostela w dniu 24 lipca 2013 r. zginęło 80 osób, a 144 zostało rannych;

L.

mając na uwadze, że w nowym okresie programowania zgodnie z unijną metodyką monitorowania wydatków UE na cele związane z klimatem współczynnik wsparcia zarówno celów klimatycznych, jak i środowiskowych dla ERTMS wynosi 40 %, a także mając na uwadze, że 30 % wydatków w ramach funduszy polityki spójności i InvestEU, 37 % w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (10) oraz 60 % w ramach instrumentu „Łącząc Europę” należy przeznaczyć na przeciwdziałanie zmianie klimatu;

M.

mając na uwadze, że w Instrumencie na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności przewidziano, iż 20 % procent inwestycji powinno wspierać cyfryzację, a także mając na uwadze, że według metodyki znakowania cyfrowego określonej w załączniku VII rozporządzenia ustanawiającego Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności współczynnik wsparcia transformacji cyfrowej dla ERTMS wynosi 100 %;

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 18 lutego 2021 r. zatytułowany „Przegląd polityki handlowej – otwarta, zrównoważona i asertywna polityka handlowa” (COM(2021)0066),

—

uwzględniając białą księgę Komisji z dnia 17 czerwca 2020 r. w sprawie wyrównywania szans w związku z subsydiami zagranicznymi (COM(2020)0253);

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 maja 2020 r. zatytułowany „Decydujący moment dla Europy: naprawa i przygotowanie na następną generację” (COM(2020)0456),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany „Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego” (COM(2020)0381),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 maja 2020 r. zatytułowany „Dostosowany program prac Komisji na 2020 r.” (COM(2020)0440) oraz list intencyjny przewodniczącej Ursuli von der Leyen do przewodniczącego Davida Marii Sassolego i kanclerz Angeli Merkel z dnia 16 września 2020 r. zatytułowany „Orędzie o stanie Unii 2020”,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany „Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030: Przywracanie przyrody do naszego życia” (COM(2020)0380),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 marca 2020 r. zatytułowany „Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy” (COM(2020)0098),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 marca 2020 r. zatytułowany „Nowa strategia przemysłowa dla Europy” (COM(2020)0102),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 marca 2020 r. zatytułowany „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (COM(2020)0103),

—

uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 9 marca 2020 r. zatytułowany „W kierunku kompleksowej strategii współpracy z Afryką” (JOIN(2020)0004),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 lutego 2020 r. zatytułowany „Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy” (COM(2020)0067),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (COM(2019)0640),

—

uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 2 grudnia 2020 r. zatytułowany „Nowa agenda UE–USA na rzecz globalnych zmian” (JOIN(2020)0022),

—

uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 26 lutego 2018 r. w sprawie informacji zwrotnych i przyszłych działań w zakresie poprawy wdrażania i egzekwowania rozdziałów dotyczących handlu i zrównoważonego rozwoju w zawieranych przez UE umowach o wolnym handlu oraz zawierający 15 punktów plan działania w sprawie rozdziałów dotyczących handlu i zrównoważonego rozwoju,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2015 r. zatytułowany „Handel z korzyścią dla wszystkich – W kierunku bardziej odpowiedzialnej polityki handlowej i inwestycyjnej” (COM(2015)0497),

—

uwzględniając porozumienie przyjęte podczas 21. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (porozumienie paryskie),

—

uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i cele zrównoważonego rozwoju ONZ,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 listopada 2020 r. w sprawie przeglądu polityki handlowej UE (1), z 9 czerwca 2021 r. pt. „Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030 – Przywracanie przyrody do naszego życia” (2), z dnia 20 maja 2021 r. pt. „Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy: usunięcie barier w funkcjonowaniu jednolitego rynku cyfrowego i poprawa wykorzystania AI przez europejskich konsumentów” (3), z dnia 25 marca 2021 r. w sprawie opracowania strategii UE na rzecz zrównoważonej turystyki (4), z dnia 10 marca 2021 r. pt. „W kierunku unijnego mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 zgodnego z zasadami WTO” (5), z dnia 10 marca 2021 r. zawierającą zalecenia dla Komisji dotyczące należytej staranności i odpowiedzialności przedsiębiorstw (6), z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie nowego planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym (7), z dnia 25 listopada 2020 r. pt. „Nowa strategia przemysłowa dla Europy” (8), z dnia 7 października 2020 r. w sprawie realizacji wspólnej polityki handlowej – roczne sprawozdanie za 2018 r. (9), z dnia 16 września 2020 r. w sprawie roli UE w ochronie i odtwarzaniu światowych lasów (10), z dnia 28 listopada 2019 r. w sprawie alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej (11), z dnia 12 grudnia 2017 r. pt. „W kierunku strategii w zakresie handlu elektronicznego” (12) oraz z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie nowej, perspektywicznej i innowacyjnej przyszłej strategii w dziedzinie handlu i inwestycji (13),

—

uwzględniając opinię Komisji Handlu Międzynarodowego z dnia 15 kwietnia 2021 r. w sprawie sprawozdania pt. „Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030 – przywracanie przyrody do naszego życia”,

—

uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—

uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Rozwoju oraz Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A9-0190/2021),

A.

mając na uwadze, że COVID-19 wywołał globalną pandemię, powodując bezprecedensowy globalny kryzys zdrowotny, gospodarczy, społeczny i humanitarny, który stworzył wąskie gardła i zakłócenia na niespotykaną skalę w obszarze handlu międzynarodowego, ograniczając go w wyniku rozprzestrzeniania się wirusa oraz obniżając globalną produkcję i zatrudnienie, zmniejszając poziom bezpośrednich inwestycji zagranicznych i zwiększając napięcia geopolityczne;

B.

mając na uwadze, że pandemia ukazała luki strategiczne w unijnych i globalnych łańcuchach dostaw, w tym dostaw surowców krytycznych i podstawowych towarów medycznych, takich jak środki ochrony indywidualnej i farmaceutyczne składniki czynne, oraz zwróciła uwagę na potrzebę zwiększenia odporności i dywersyfikacji na szczeblu globalnym, regionalnym i lokalnym;

C.

mając na uwadze, że pandemia COVID-19 pogłębiła nierówności i wzmogła niepokój obywateli o utratę pracy w określonych sektorach, zmianę charakteru pracy oraz presję na płace i prawa pracowników; mając na uwadze, że problemy te należy rozwiązać, aby utrzymać poparcie publiczne dla światowego handlu;

D.

mając na uwadze, że pandemia COVID-19 grozi zahamowaniem światowej walki ze zmianą klimatu, podczas gdy potrzebujemy globalnych działań i współpracy w celu opracowania strategii politycznych oraz włączenia działań w dziedzinie klimatu do polityki wewnętrznej i zewnętrznej, gdyż sama szczepionka nie wystarczy do wyjścia z kryzysu społecznego, środowiskowego i gospodarczego spowodowanego przez COVID-19;

E.

mając na uwadze, że chociaż Unia Europejska znacznie ograniczyła wewnętrzne emisje gazów cieplarnianych, to jednak emisje gazów cieplarnianych związane z towarami przywożonymi stale rosną, podważając tym samym starania Unii o zmniejszenie jej globalnego śladu emisji gazów cieplarnianych;

F.

mając na uwadze, że według szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego (14) handel międzynarodowy towarami i usługami w 2022 r. ma wzrosnąć o 8,4 %, a polityka handlowa musi odgrywać ważną rolę w odbudowie po pandemii COVID-19; mając na uwadze, że komunikat Komisji w sprawie przeglądu polityki handlowej należy uzupełnić dalszym dialogiem i przejrzystością względem Parlamentu Europejskiego, który będzie odgrywać kluczową rolę we wdrażaniu tego komunikatu, a także strategią zwiększania odporności i strategicznej autonomii UE, w tym dostosowanymi środkami z zakresu polityki i instrumentami w obszarze produkcji krajowej, przenoszeniem produkcji do krajów bliżej położonych, dywersyfikacją dostawców i gromadzeniem zapasów;

G.

mając na uwadze, że UE, jako największy na świecie blok handlowy, o rozległej sieci umów handlowych, jest największym podmiotem na światowej scenie handlowej i ma wyjątkową możliwość nawiązywania globalnej współpracy, stymulowania wdrażania norm, wartości i ram zrównoważonego rozwoju UE w krajach partnerskich oraz zapewnienia trwałej odbudowy światowej gospodarki, zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem i porozumieniem paryskim;

H.

mając na uwadze, że podziały w Światowej organizacji Handlu (WTO) i pilna potrzeba jej reformy skomplikowały skoordynowane wysiłki mające na celu zachowanie otwartości globalnych łańcuchów dostaw, a priorytetem musi obecnie być odbudowa zaufania do wielostronnych instytucji jako podmiotów mogących zapewnić globalną reakcję w drodze znacznego przyspieszenia postępów w dyskusji na temat inicjatywy WTO „Handel i Zdrowie”;

I.

mając na uwadze, że ważna jest ścisła współpraca między WTO a innymi organami międzynarodowymi, w szczególności Światową Organizacją Zdrowia (WHO), instytucjami ONZ i Bankiem Światowym, aby przeciwdziałać kryzysowi w sposób kompleksowy, ze zwróceniem szczególnej uwagi na skutki dla zdrowia i gospodarki w krajach rozwijających się;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65.

66.

67.

68.

69.

70.

71.

—

uwzględniając art. 15, 126, 174, 175, 177, 208, 209, 271, 308 i 309 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz Protokół (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI),

—

uwzględniając strategię klimatyczną i nową politykę kredytowania energetyki przyjętą przez EBI w listopadzie 2019 r.,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (COM(2019)0640),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 stycznia 2020 r. pt. „Plan inwestycyjny na rzecz zrównoważonej Europy. Plan inwestycyjny na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu” (COM(2020)0021),

—

uwzględniając wniosek Komisji z dnia 14 stycznia 2020 r. dotyczący rozporządzenia ustanawiającego Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji (COM(2020)0022),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (1),

—

uwzględniając sprawozdanie finansowe EBI za 2019 r. opublikowane 5 maja 2020 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie z działalności EBI za 2019 r. pt. „The Green Thread” [Zielona nić] opublikowane 7 maja 2020 r.,

—

uwzględniając przyjęcie 11 listopada 2020 r. przez Radę Dyrektorów EBI planu działania banku klimatycznego oraz nową strategię klimatyczną EBI z listopada 2020 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie za 2019 r. dotyczące operacji EBI w Unii Europejskiej opublikowane 3 września 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie dotyczące wspieranych przez EBI w 2019 r. projektów poza UE pt. „Global reach: the impact of the EIB beyond the European Union” [Globalny zasięg: wpływ EBI poza Unią Europejską] opublikowane 10 grudnia 2020 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie finansowe i sprawozdanie statystyczne EBI za 2019 r. opublikowane 5 i 7 maja 2020 r.,

—

uwzględniając sprawozdania roczne Komitetu Kontrolnego EBI, sprawozdanie z dochodzeń w sprawie nadużyć finansowych oraz sprawozdanie przedkładane w ramach mechanizmu rozpatrywania skarg za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie grupy EBI za 2019 r. dotyczące ujawniania informacji na temat zarządzania ryzykiem opublikowane 6 lipca 2020 r.,

—

uwzględniając zgodę EBI na ratyfikowanie przez UE porozumienia paryskiego wydaną 7 października 2016 r.,

—

uwzględniając cele zrównoważonego rozwoju ONZ,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie skoordynowanej reakcji gospodarczej na epidemię COVID-19 (COM(2020)0112),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/460 z dnia 30 marca 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013 oraz (UE) nr 508/2014 w odniesieniu do szczególnych środków w celu uruchomienia inwestycji w systemach ochrony zdrowia państw członkowskich oraz w innych sektorach ich gospodarek w odpowiedzi na epidemię COVID-19 (Inicjatywa inwestycyjna w odpowiedzi na koronawirusa) (2),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 listopada 2020 r. w sprawie planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy – jak finansować Zielony Ład (4),

—

uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 11 grudnia 2020 r. dotyczące wieloletnich ram finansowych (WRF) oraz NextGenerationEU, pandemii COVID-19, zmiany klimatu, bezpieczeństwa i stosunków zewnętrznych,

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 03/2019 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO) pt. „Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych – konieczne jest podjęcie działań, by Fundusz osiągnął pełen sukces” opublikowane 29 stycznia 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie z działalności EBI za 2020 r. pt. „Crisis Solutions” [Rozwiązania kryzysowe] opublikowane 20 stycznia 2021 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 12/2020 ETO pt. „Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego – inicjatywa podjęta w celu pobudzania inwestycji w UE, która ma ograniczone skutki” opublikowane 12 maja 2020 r.,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie instytucji i organów unii gospodarczej i walutowej: zapobieganie konfliktom interesów związanym z zatrudnianiem byłych urzędników instytucji publicznych (5),

—

uwzględniając pismo Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do prezesa EBI z 22 lipca 2016 r. w sprawie kwestii dotyczących konfliktu interesów oraz odpowiedź prezesa EBI z 31 stycznia 2017 r.,

—

uwzględniając decyzję Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie 2168/2019/KR dotyczącej decyzji Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o zatwierdzeniu wniosku jej dyrektora wykonawczego o objęcie przez niego stanowiska dyrektora generalnego grupy lobbystów finansowych,

—

uwzględniając sprawozdanie organizacji Counter Balance z 2019 r. pt. „Is the EIB up to the task in tackling fraud and corruption? Challenges for the EU Bank’s governance framework” [Czy EBI jest w stanie walczyć z nadużyciami finansowymi i korupcją? Wyzwania dla ram zarządzania bankiem UE],

—

uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—

uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Rozwoju i Komisję Budżetową,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej Monetarnej (A9-0200/2021),

A.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 309 TFUE i orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zadaniem EBI jest przyczyniać się do osiągania celów Unii, w tym za pomocą różnych instrumentów inwestycyjnych, takich jak pożyczki, akcje, gwarancje, mechanizmy oparte na podziale ryzyka oraz usługi doradcze;

B.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 18 swojego statutu EBI powinien zapewniać wykorzystanie funduszy w sposób maksymalnie racjonalny, w interesie Unii;

C.

mając na uwadze, że EBI jest publicznym organem kredytowym Unii Europejskiej i jedną z największych wielostronnych instytucji finansowych na świecie; mając na uwadze, że w konsekwencji EBI jest naturalnym partnerem UE we wdrażaniu instrumentów finansowych w ścisłej współpracy z krajowymi i wielostronnymi instytucjami finansowymi;

D.

mając na uwadze, że EBI odegrał znaczącą rolę w uruchamianiu środków finansowych dla gospodarki, w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), w związku ze skutkami gospodarczymi pandemii COVID-19, która rozpoczęła się w 2020 r.;

E.

mając na uwadze, że EBI odgrywa ważną rolę w unijnej strategii podejmowania wyzwań klimatycznych i środowiskowych, określonej przez Komisję, gdyż do osiągnięcia zaktualizowanych celów klimatyczno-energetycznych na 2030 r. potrzeba dodatkowych inwestycji w wysokości 350 mld EUR rocznie;

F.

mając na uwadze, że w 2019 r. EBI zobowiązał się wspierać cele Europejskiego Zielonego Ładu, dostosować wszystkie swoje działania finansowe do celów porozumienia paryskiego i stać się „bankiem klimatycznym UE”;

G.

mając na uwadze, że Rada Dyrektorów EBI zatwierdziła plan działania banku klimatycznego na lata 2021–2025;

H.

mając na uwadze, że EBI rozpoczął przegląd swojej polityki kredytowania transportu z 2011 r. z zamierzeniem wspierania dostępnego, wydajnego, ekologicznego i bezpiecznego transportu;

I.

mając na uwadze, że wsparcie dla MŚP i spółek o średniej kapitalizacji jest podstawowym celem polityki publicznej EBI; mając na uwadze, że w samym 2020 r. grupa EBI udzieliła wsparcia w postaci nowego finansowania ponad 425 tys. MŚP i spółek o średniej kapitalizacji; mając na uwadze, że wsparcie dla MŚP stanowiło 40 % całkowitego wolumenu pożyczek zatwierdzonych przez EBI;

J.

mając na uwadze, że inwestycje EBI mogą wspierać sektor społeczny, w tym służbę zdrowia, edukację i mieszkalnictwo;

K.

mając na uwadze, że w 2020 r. EBI zatwierdził pożyczki o wartości 10,23 mld EUR na projekty poza granicami Unii, w tym 2,3 mld EUR na projekty w krajach najsłabiej rozwiniętych;

L.

mając na uwadze, że 7 października 2019 r. grupa mędrców wysokiego szczebla ds. europejskiej infrastruktury finansowej na rzecz rozwoju wydała sprawozdanie końcowe, w którym nakreśliła trzy poniższe możliwe warianty budowy przyszłego europejskiego banku na rzecz klimatu i zrównoważonego rozwoju: a) w oparciu o Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR) i działania zewnętrzne EBI związane z finansowaniem; b) przez połączenie działań zewnętrznych istniejących instytucji finansowych UE w nową instytucję finansową o mieszanej strukturze własności; c) przez przeniesienie wszystkich działań zewnętrznych EBI do jednostki zależnej EBI mającej innych dużych udziałowców; mając na uwadze, że w konkluzjach Rady z grudnia 2019 r. wskazano, iż pod uwagę należy brać tylko warianty a) i c); mając na uwadze, że wyniki studiów wykonalności każdego z wariantów, które miały zostać ogłoszone jesienią 2020 r., wciąż nie są znane;

M.

mając na uwadze, że grupa EBI opracowuje obecnie wytyczne dotyczące dostosowania kontrahentów do celów ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65.

66.

67.

68.

69.

70.

71.

72.

73.

74.

75.

76.

77.

78.

79.

80.

81.

82.

83.

84.

85.

86.

87.

88.

89.

90.

91.

92.

93.

94.

95.

96.

97.

98.

99.

100.

101.

102.

103.

104.

105.

106.

107.

108.

109.

110.

111.

—

uwzględniając sprawozdanie grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EIB) z działalności za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie finansowe grupy EBI za 2019 r. oraz sprawozdanie statystyczne grupy EBI za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie grupy EBI w sprawie zrównoważonego rozwoju za 2019 r. oraz towarzyszące mu sprawozdanie grupy EBI na temat śladu węglowego,

—

uwzględniając sprawozdanie z realizacji polityki przejrzystości grupy EBI za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie grupy EBI w sprawie mechanizmu rozpatrywania skarg za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie roczne za 2019 r. w sprawie działalności EBI w Afryce, na Karaibach, w regionie Pacyfiku oraz w krajach i terytoriach zamorskich,

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Komitetu Kontroli i Audytu za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie EBI dotyczące inwestycji za lata 2019/2020: „Accelerating Europe’s Transformation” [Przyspieszenie transformacji w Europie],

—

uwzględniając sprawozdanie grupy EBI dotyczące ładu korporacyjnego za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie z dochodzeń w sprawie nadużyć finansowych za 2019 r.,

—

uwzględniając plan operacyjny grupy EBI na 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Banku Inwestycyjnego dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat EFIS za 2019 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO) nr 03/2019 z 29 stycznia 2019 r. zatytułowane „Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych – konieczne jest podjęcie działań, by Fundusz osiągnął pełen sukces” (1),

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne ETO nr 12/2020 z 12 maja 2020 r. zatytułowane „Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego – inicjatywa podjęta w celu pobudzania inwestycji w UE, która ma ograniczone skutki”;

—

uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego z 2019 r.,

—

uwzględniając przeprowadzoną przez Komisję ocenę decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielenia gwarancji UE dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego na pokrycie strat poniesionych w związku z działaniami z zakresu finansowania wspierającymi projekty inwestycyjne poza granicami Unii (SWD(2019)0333) oraz jej streszczenie (SWD(2019)0334) opublikowane 13 września 2019 r.,

—

uwzględniając art. 3 i 9 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

—

uwzględniając art. 15, 126, 174, 175, 208, 209, 271, 308 i 309 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), załączony do niego Protokół (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, a także załączony do TFUE Protokół (nr 28) w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej,

—

uwzględniając regulamin wewnętrzny Europejskiego Banku Inwestycyjnego,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 – Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (2),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z 28 maja 2019 r. w sprawie zarządzania funduszem gwarancyjnym Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w 2018 r. (COM(2019)0244),

—

uwzględniając porozumienie trójstronne z września 2016 r. między Komisją Europejską, Europejskim Trybunałem Obrachunkowym i Europejskim Bankiem Inwestycyjnym,

—

uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z 10 lipca 2020 r. w sprawie sprawozdania rocznego z kontroli działalności finansowej Europejskiego Banku Inwestycyjnego za 2018 r. (3),

—

uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0215/2021),

A.

mając na uwadze, że na mocy traktatów EBI ma obowiązek przyczyniać się do integracji UE, spójności gospodarczej i społecznej oraz rozwoju regionalnego za sprawą specjalnych instrumentów inwestycyjnych, takich jak pożyczki, udziały, gwarancje, mechanizmy finansowania oparte na podziale ryzyka oraz usługi doradcze;

B.

mając na uwadze, że głównym celem EBI, zgodnie z art. 309 TFUE, jest przyczynianie się do zrównoważonego i stałego rozwoju rynku wewnętrznego w interesie Unii poprzez ułatwianie finansowania projektów na rzecz rozwoju słabiej rozwiniętych regionów oraz projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania kilku państw członkowskich, które z uwagi na swoje rozmiary lub charakter nie mogą być całkowicie sfinansowane z różnych środków dostępnych w poszczególnych państwach członkowskich;

C.

mając na uwadze, że grupa EBI jest zobowiązana na mocy traktatu do przyczyniania się do integracji i rozwoju regionalnego UE, zgodnie z art. 309 TFUE i protokołem 28;

D.

mając na uwadze, że od czasów kryzysu finansowego UE zmaga się z problemem ogromnego niedoinwestowania w obliczu pilnych potrzeb inwestycyjnych niezbędnych do przeprowadzenia koniecznej ekologicznej i cyfrowej transformacji gospodarki i społeczeństwa;

E.

mając na uwadze, że EBI przyjął nową politykę kredytowania energetyki w listopadzie 2019 r. oraz plan działania banku klimatycznego w grudniu 2020 r;

F.

mając na uwadze, że oczekuje się, iż EBI odegra kluczową rolę w finansowaniu Europejskiego Zielonego Ładu dzięki planowi inwestycyjnemu na rzecz zrównoważonej Europy;

G.

mając na uwadze, że oczekuje się, że EBI będzie wspierał sprawiedliwą zieloną transformację za pośrednictwem mechanizmu Just Transition;

H.

mając na uwadze, że cele polityki publicznej, takie jak spójność terytorialna i społeczna, zrównoważony rozwój, walka z bezrobociem (wśród młodzieży), ubóstwem i wykluczeniem społecznym, powinny być głównym przedmiotem zainteresowania i działań Banku w jego zadaniu przyczyniania się do zrównoważonego i stałego rozwoju rynku wewnętrznego;

I.

mając na uwadze, że w latach 2014-2019 Bank zapewnił ponad 100 mld euro finansowania w regionach objętych Funduszem Spójności;

J.

mając na uwadze, że EBI planuje stać się pierwszym wielostronnym bankiem rozwoju, który będzie spójny z zapisami porozumienia paryskiego, a Rada zwróciła się już do EBI i EBOR o przedstawienie tych planów na potrzeby przyszłych dyskusji;

K.

mając na uwadze, że przeprowadzane przez EBI analizy due diligence i warunki zawieranych przezeń umów muszą należycie uwzględniać kwestię ochrony przed nadużyciami finansowymi, w tym oszustwami podatkowymi i praniem pieniędzy, a także przed ryzykiem finansowania terroryzmu i korupcji;

L.

mając na uwadze, że EBI odgrywa ważną rolę poza UE dzięki swojej zewnętrznej działalności pożyczkowej jako największa wielostronna instytucja finansowa na świecie;

M.

mając na uwadze, że EBI odgrywa kluczową rolę w wysiłkach UE zmierzających do zapewnienia realizacji Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

—

uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-81419-2, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (D073421/01,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 z dnia 22 września 2003 r. w sprawie zmodyfikowanej genetycznie żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

—

uwzględniając fakt, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania przeprowadzonego 17 maja 2021 r.,

—

uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (2),

—

uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z 26 października 2016 r. opublikowaną 5 grudnia 2016 r. (3),

—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje zawierające sprzeciw wobec zezwoleń na wprowadzanie organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) (4),

—

uwzględniając art. 112 ust. 2 i 3 Regulaminu,

—

uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A.

mając na uwadze, że 9 lutego 2012 r. przedsiębiorstwo Dow Agro Sciences Ltd złożyło we właściwym organie krajowym Niderlandów, zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, wniosek o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i pasz zawierających zmodyfikowaną genetycznie soję DAS-81419-2 („soja zmodyfikowana genetycznie”) oraz składających się z niej lub z niej wyprodukowanych („wniosek”); mając na uwadze, że wniosek ten dotyczył również wprowadzenia do obrotu produktów zawierających lub soję zmodyfikowaną genetycznie lub składających się z niej, do zastosowań innych niż żywność i pasza, z wyjątkiem uprawy;

B.

mając na uwadze, że 26 października 2016 r. EFSA pozytywnie zaopiniował wniosek, a opinię tę opublikowano 5 grudnia 2016 r.;

C.

mając na uwadze, że soję genetycznie zmodyfikowaną opracowano tak, by wytwarzała dwie syntetyczne pochodne toksyn Bt: Cry1F i Cry1Ac, dające odporność na niektóre gatunki łuskoskrzydłych, oraz by była odporna na herbicyd glufosynat (5);

D.

mając na uwadze, że w wielu badaniach wykazano, iż uprawa roślin genetycznie zmodyfikowanych tolerujących herbicydy prowadzi do większego zużycia herbicydów uzupełniających, co w dużej mierze spowodowane jest pojawieniem się chwastów odpornych na herbicydy (6); mając na uwadze, że w konsekwencji należy się spodziewać, iż w uprawie soi zmodyfikowanej genetycznie będą stosowane wyższe i powtarzające się dawki glufosynatu, zatem w zbiorach może znaleźć się więcej pozostałości;

E.

mając na uwadze, że glufosynat zaliczono do substancji działających szkodliwie na rozrodczość (1B), spełnia on zatem kryteria graniczne określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (7); mając na uwadze, że zezwolenie na stosowanie glufosynatu w Unii wygasło 31 lipca 2018 r. (8);

F.

mając na uwadze, że ocenę pozostałości herbicydów i produktów ich rozpadu na roślinach zmodyfikowanych genetycznie uznaje się za niewchodzącą w zakres kompetencji panelu EFSA ds. organizmów modyfikowanych genetycznie, w związku z czym procedura wydawania zezwoleń na GMO nie obejmuje takiej oceny;

G.

mając na uwadze, że ze względu na szczególne praktyki rolnicze w uprawie roślin zmodyfikowanych genetycznie tolerujących herbicydy należy zwrócić szczególną uwagę na określone schematy zastosowań, narażenia, występowania konkretnych metabolitów oraz powstawania efektu działania skojarzonego; mając na uwadze, że EFSA nie wziął tego pod uwagę;

H.

mając na uwadze, że badania toksykologiczne na potrzeby zezwoleń na GMO prowadzi się na wyizolowanych toksynach Bt; mając na uwadze, że do badań toksykologicznych prowadzonych na wyizolowanych białkach nie można przywiązywać dużej wagi, gdyż toksyny Bt w roślinach uprawnych zmodyfikowanych genetycznie, takich jak kukurydza, bawełna i soja, są z natury bardziej toksyczne niż wyizolowane toksyny Bt; mając na uwadze, że wynika to stąd, iż inhibitory proteazy (PI) obecne w tkankach roślinnych mogą zwiększać toksyczność toksyn Bt, opóźniając ich rozpad; mając na uwadze, że zjawisko to wykazano w wielu badaniach, w tym w badaniu przeprowadzonym 30 lat temu dla przedsiębiorstwa Monsanto – wykazano w nim, że nawet skrajnie niski poziom inhibitorów proteazy zwiększa toksyczność toksyn Bt aż dwudziestokrotnie (9);

I.

mając na uwadze, że skutki te nigdy nie zostały uwzględnione w ocenach ryzyka EFSA, mimo że są one istotne dla wszystkich roślin Bt zatwierdzonych do przywozu lub uprawy w Unii; mając na uwadze, że nie można wykluczyć ryzyka dla ludzi i zwierząt spożywających żywność i paszę zawierającą toksyny Bt, wynikającego z tej zwiększonej toksyczności spowodowanej interakcją między PI a toksynami Bt;

J.

mając na uwadze, że w szeregu badań zaobserwowano w wyniku narażenia na toksyny Bt skutki uboczne mogące wpływać na układ odpornościowy oraz zauważono, że niektóre toksyny Bt mogą wykazywać właściwości adiuwantów (10), co oznacza, że mogą nasilać alergenność innych białek, z którymi wchodzą w styczność;

K.

mając na uwadze, że ocenę ewentualnych interakcji między pozostałościami herbicydów i ich metabolitów a toksynami Bt uznaje się za niewchodzącą w zakres kompetencji panelu EFSA ds. GMO, dlatego ocena ryzyka ich nie obejmuje; mając na uwadze, że jest to problematyczne, ponieważ wiadomo, że pozostałości z rozpylania glufosynatu zakłócają funkcjonowanie mikrobiomu, co może na przykład nasilić reakcje immunologiczne w połączeniu z toksynami Bt (11);

L.

mając na uwadze uwagi zgłoszone EFSA przez właściwe organy państw członkowskich w ciągu trzymiesięcznego okresu konsultacji (12); mając na uwadze, że te krytyczne uwagi dotyczą m.in. tego, że przedłożone dane dotyczące podatności na szkodniki i choroby są niewystarczające, by przeprowadzić szczegółową analizę ekologiczną interakcji genetycznie zmodyfikowanej soi ze środowiskiem, że wnioskodawca jako drogę narażenia środowiska wymienia tylko znaczne niezamierzone straty genetycznie zmodyfikowanej soi podczas załadunku i rozładunku, a nie ocenia szczegółowo innych dróg narażenia środowiska na materiał odpadowy z przetwarzania lub stosowania soi (np. obornik, odchody zwierząt karmionych soją zmodyfikowaną genetycznie), oraz że proponowany plan monitorowania nie obejmuje istotnych zagadnień nadzoru nad zdrowiem ludzi i zwierząt i nie można go uznać za wystarczająco szczegółowo opracowany;

M.

mając na uwadze, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania z 17 maja 2021 r., co oznacza, że wydanie zezwolenia nie uzyskało poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich;

N.

mając na uwadze, że Komisja przyznaje, iż sytuacja, w której nadal wydaje ona zezwolenia na wprowadzanie GMO bez uzyskania poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich, jest problematyczna, oraz że sytuacja taka jest wyjątkiem, jeśli chodzi ogólnie o wydawanie zezwoleń na wprowadzanie produktów, ale stała się normą w procesie podejmowania decyzji o zezwoleniu na wprowadzenie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy;

O.

mając na uwadze, że w trakcie ósmej kadencji Parlament przyjął łącznie 36 rezolucji, w których sprzeciwił się wprowadzeniu do obrotu GMO: do zastosowania w żywności i paszy (33 rezolucje) oraz do uprawy w Unii (3 rezolucje); mając na uwadze, że w dziewiątej kadencji Parlament Europejski przyjął już 18 sprzeciwów wobec wprowadzania GMO do obrotu; mając na uwadze, że nie uzyskano poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich dla zezwolenia na wprowadzenie żadnego z tych GMO; mając na uwadze, że powody, dla których państwa członkowskie nie popierają zezwoleń, obejmują brak poszanowania zasady ostrożności w procesie wydawania zezwoleń oraz obawy naukowe związane z oceną ryzyka;

P.

mając na uwadze, że Komisja nadal wydaje zezwolenia na GMO, mimo że sama stwierdziła niedemokratyczność tego procesu, a także mimo braku poparcia ze strony państw członkowskich i mimo zastrzeżeń Parlamentu;

Q.

mając na uwadze, że żadna zmiana w prawie nie jest konieczna, by Komisja mogła nie zatwierdzić GMO, jeżeli w komitecie odwoławczym kwalifikowana większość państw członkowskich nie opowie się za zatwierdzeniem (13);

R.

mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 genetycznie zmodyfikowana żywność lub pasza nie może wywierać szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt ani na środowisko naturalne, a przy sporządzaniu decyzji Komisja musi brać pod uwagę wszelkie istotne przepisy prawa Unii oraz inne uzasadnione czynniki istotne dla sprawy; mając na uwadze, że te uzasadnione czynniki powinny obejmować zobowiązania Unii wynikające z celów zrównoważonego rozwoju ONZ, paryskiego porozumienia klimatycznego oraz Konwencji ONZ o różnorodności biologicznej;

S.

mając na uwadze, że w sprawozdaniu specjalnej sprawozdawczyni ONZ ds. prawa do pożywienia z 2017 r. stwierdzono, iż szczególnie w krajach rozwijających się niebezpieczne pestycydy mają katastrofalne skutki dla zdrowia (14); mając na uwadze, że wyznaczony przez ONZ cel zrównoważonego rozwoju nr 3.9 zakłada znaczne obniżenie do 2030 r. liczby zgonów i chorób spowodowanych przez niebezpieczne substancje chemiczne oraz zanieczyszczenie i skażenie powietrza, wody i gleby (15); mając na uwadze, że zezwolenie na przywóz zmodyfikowanej genetycznie soi zwiększyłoby popyt na uprawy, w których stosuje się herbicyd działający szkodliwie na rozrodczość i niedopuszczony już do stosowania w Unii, a zatem zwiększyłoby narażenie pracowników w państwach trzecich; mając na uwadze, że ryzyko zwiększonego narażenia pracowników jest szczególnie niepokojące w przypadku zmodyfikowanych genetycznie upraw tolerujących herbicydy, gdyż w uprawach tych stosuje się większe ilości takich środków;

T.

mając na uwadze, że do głównych przyczyn utraty różnorodności biologicznej należy wylesianie; mając na uwadze, że emisje wynikające z użytkowania gruntów i zmiany tego użytkowania, głównie z wylesiania, to po spalaniu paliw kopalnych druga w kolejności przyczyna zmiany klimatu (16); mając na uwadze, że w paryskim porozumieniu klimatycznym, w strategicznym planie na rzecz różnorodności biologicznej na lata 2011–2020 przyjętym na podstawie Konwencji o różnorodności biologicznej oraz w celach z Aichi dotyczących ochrony różnorodności biologicznej propaguje się zrównoważoną gospodarkę leśną, ochronę lasów i ich odtwarzanie (17); mając na uwadze, że cel zrównoważonego rozwoju nr 15 obejmuje powstrzymanie wylesiania do 2020 r. (18); mając na uwadze, że lasy pełnią wiele funkcji sprzyjających większości celów zrównoważonego rozwoju (19);

U.

mając na uwadze, że produkcja soi należy do najważniejszych przyczyn wylesiania w dorzeczu Amazonki, w regionie Cerrado i na równinie Gran Chaco w Ameryce Południowej; mając na uwadze, że 97 % soi uprawianej w Brazylii i 100 % soi uprawianej w Argentynie to soja zmodyfikowana genetycznie (20); mając na uwadze, że zdecydowana większość genetycznie zmodyfikowanej soi dopuszczonej do uprawy w Brazylii i Argentynie jest również dopuszczona do przywozu do Unii; mając na uwadze, że genetycznie zmodyfikowaną soję dopuszczono już do uprawy w Argentynie i w Brazylii (21);

V.

mając na uwadze, że w niedawno opublikowanym zrecenzowanym badaniu naukowym stwierdzono, iż Unia ma największy na świecie ślad węglowy powiązany z przywozem soi z Brazylii, o 13,8 % większy niż odpowiedni ślad węglowy Chin, czyli największego importera soi, a wynika to z większego udziału emisji z wylesiania uwzględnionego w konsumpcji (22); mając na uwadze, że według innego niedawnego badania około jedna piąta soi wywożonej do Unii z brazylijskich regionów Amazonii i Cerrado, przeznaczona głównie na paszę, może być powiązana z nielegalnym wylesianiem (23);

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MZHG0JG (SYN-ØØØJG-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0028).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję A2704-12 (ACS-GMØØ5-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0029).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 × DAS-40278-9 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 89034, 1507, MON 88017, 59122 i DAS-40278-9 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2019)0030).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę LLCotton25 (ACS-GHØØ1-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0054).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 89788 (MON-89788-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (teksty przyjęte, P9_TA(2019)0055).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 89034 × 1507 × NK603 × DAS-40278-9 oraz subkombinacje MON 89034 × NK603 × DAS-40278-9, 1507 × NK603 × DAS-40278-9 i NK603 × DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2019)0056).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × 1507 × 5307 × GA21 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy, cztery lub pięć modyfikacji Bt11, MIR162, MIR604, 1507, 5307 i GA21 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0057).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 maja 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0069).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × MIR162 × NK603 oraz genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 87427, MON 89034, MIR162 i NK603, składających się z tych odmian kukurydzy lub z nich wyprodukowanych oraz uchylającej decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2018/1111 na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0291).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję SYHT0H2 (SYN-ØØØH2-5), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0292).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 87460 × MON 89034 × MIR162 × NK603 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 87427, MON 87460, MON 89034, MIR162 i NK603 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2020)0293).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87751 × MON 87701 × MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0365).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × MIR162 × MON 87411 oraz genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie lub trzy modyfikacje MON 87427, MON 89034, MIR162 i MON 87411, składających się z tych odmian kukurydzy lub z nich wyprodukowanych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0366).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MIR604 (SYN-IR6Ø4-5), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0367).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 88017 (MON-88Ø17-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0368).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 89034 (MON-89Ø34-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0369).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB614 × T304-40 × GHB119, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0080).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MZIR098 (SYN-ØØØ98-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0081).

—

uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-81419-2 × DAS–44406–6, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (D073422/01,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 z dnia 22 września 2003 r. w sprawie zmodyfikowanej genetycznie żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

—

uwzględniając fakt, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania przeprowadzonego 17 maja 2021 r.,

—

uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (2),

—

uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z 15 października 2020 r. opublikowaną 20 listopada 2020 r. (3),

—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje zawierające sprzeciw wobec zezwoleń na wprowadzanie organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) (4),

—

uwzględniając art. 112 ust. 2 i 3 Regulaminu,

—

uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A.

mając na uwadze, że 2 marca 2016 r. przedsiębiorstwo Dow AgroSciences Ltd złożyło wniosek do właściwego organu krajowego w Niderlandach zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003; mając na uwadze, że wniosek ten dotyczył wprowadzenia do obrotu żywności, składników żywności i paszy zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-81419-2 x DAS-44406-6 (zwaną dalej „soją GMO”), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych; mając na uwadze, że wniosek dotyczył również wprowadzenia do obrotu produktów zawierających soję GMO lub składających się z niej, do zastosowań innych niż żywność i pasza, z wyjątkiem uprawy;

B.

mając na uwadze, że 15 października 2020 r. EFSA pozytywnie zaopiniował wniosek i opublikował swą opinię 20 listopada 2020 r.;

C.

mając na uwadze, że soja GMO została opracowana tak, aby uodpornić ją na trzy grupy środków owadobójczych: glifosat, kwas 2,4-dichlorfenoksyoctowy (2,4-D) i inne powiązane herbicydy fenoksy (AAD-12) i glufosynat, a także odporność na szkodniki z rzędu Lepidoptera, poprzez ekspresję toksyn Bt, Cry1F i Cry1Ac (5);

D.

mając na uwadze, że w wielu badaniach wykazano, iż uprawa roślin genetycznie zmodyfikowanych tolerujących herbicydy prowadzi do większego zużycia herbicydów uzupełniających, co w dużej mierze spowodowane jest pojawieniem się chwastów odpornych na herbicydy (6); mając na uwadze, że w konsekwencji należy się spodziewać, iż w uprawie soi GMO będą stosowane wyższe i powtarzające się dawki glufosynatu, glifosatu i 2,4-D, wskutek czego w zbiorach może znaleźć się więcej ich pozostałości;

E.

mając na uwadze utrzymujące się wątpliwości co do rakotwórczości glifosatu; mając na uwadze, że EFSA stwierdził w listopadzie 2015 r., iż jest mało prawdopodobne, aby glifosat był rakotwórczy, a Europejska Agencja Chemikaliów uznała w marcu 2017 r., że nie ma podstaw, by zaliczyć go do substancji rakotwórczych; mając na uwadze, że z kolei Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem, tj. wyspecjalizowana agencja Światowej Organizacji Zdrowia ds. badań nad rakiem, w 2015 r. zaliczyła glifosat do substancji prawdopodobnie rakotwórczych dla ludzi;

F.

mając na uwadze, że glufosynat jest sklasyfikowany jako działający szkodliwie na rozrodczość (1B), a zatem podlega kryteriom wykluczającym ustanowionym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (7); mając na uwadze, że zezwolenie na stosowanie glufosynatu w Unii wygasło 31 lipca 2018 r. (8);

G.

mając na uwadze, że ocenę pozostałości herbicydów i produktów ich rozpadu na roślinach zmodyfikowanych genetycznie uznaje się za niewchodzącą w zakres kompetencji panelu EFSA ds. organizmów modyfikowanych genetycznie, w związku z czym procedura wydawania zezwoleń na GMO nie obejmuje takiej oceny; mając na uwadze, że takie podejście jest problematyczne, ponieważ sposób, w jaki herbicydy uzupełniające są rozkładane przez roślinę zmodyfikowaną genetycznie, oraz skład, a tym samym toksyczność produktów rozpadu (metabolitów), mogą wynikać z samej modyfikacji genetycznej (9);

H.

mając na uwadze, że ze względu na szczególne praktyki rolnicze związane z uprawą roślin zmodyfikowanych genetycznie tolerujących herbicydy istnieją specjalne schematy zastosowań, narażenia, występowania konkretnych metabolitów oraz powstawania efektu działania skojarzonego, które wymagają szczególnej uwagi; mając na uwadze, że nie zostały one wzięte pod uwagę przez EFSA;

I.

mając na uwadze, że nie można zatem stwierdzić, iż spożywanie soi GMO jest bezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt;

J.

mając na uwadze, że badania toksykologiczne na potrzeby zezwoleń na GMO prowadzi się na wyizolowanych toksynach Bt; mając na uwadze, że do badań toksykologicznych prowadzonych na wyizolowanych białkach nie można przywiązywać dużej wagi, gdyż toksyny Bt w roślinach uprawnych zmodyfikowanych genetycznie, takich jak kukurydza, bawełna i soja, są z natury bardziej toksyczne niż wyizolowane toksyny Bt; mając na uwadze, że wynika to stąd, iż inhibitory proteazy (PI) obecne w tkankach roślinnych mogą zwiększać toksyczność toksyn Bt, opóźniając ich rozpad; mając na uwadze, że zjawisko to zaobserwowano w wielu badaniach, w tym również w badaniu przeprowadzonym 30 lat temu dla przedsiębiorstwa Monsanto; badanie to wykazało, iż nawet skrajnie niski poziom inhibitorów proteazy zwiększa toksyczność toksyn Bt nawet dwudziestokrotnie (10);

K.

mając na uwadze, że skutki te nigdy nie zostały uwzględnione w ocenach ryzyka EFSA, mimo że są one istotne dla wszystkich roślin Bt zatwierdzonych do przywozu lub uprawy w Unii; mając na uwadze, że nie można wykluczyć ryzyka dla ludzi i zwierząt spożywających żywność i paszę zawierającą toksyny Bt, wynikającego z tej zwiększonej toksyczności spowodowanej interakcją między PI a toksynami Bt;

L.

mając na uwadze, że w szeregu badań zaobserwowano w wyniku narażenia na toksyny Bt skutki uboczne mogące wpływać na układ odpornościowy oraz zauważono, że niektóre toksyny Bt mogą wykazywać właściwości adiuwantów (11), co oznacza, że mogą nasilać alergenność innych białek, z którymi wchodzą w styczność;

M.

mając na uwadze, że ocenę ewentualnych interakcji między pozostałościami herbicydów i ich metabolitów a toksynami Bt uznaje się za niewchodzącą w zakres kompetencji panelu EFSA ds. GMO, dlatego ocena ryzyka ich nie obejmuje; mając na uwadze, że jest to problematyczne, ponieważ wiadomo, że pozostałości z rozpylania glufosynatu zakłócają funkcjonowanie mikrobiomu, co może na przykład nasilić reakcje immunologiczne w połączeniu z toksynami Bt (12);

N.

mając na uwadze uwagi zgłoszone EFSA przez właściwe organy państw członkowskich w ciągu trzymiesięcznego okresu konsultacji (13); mając na uwadze, że krytyczne uwagi dotyczyły tego, że obecnie dostępne narzędzia monitorowania horyzontalnego przenoszenia genów w środowiskach naturalnych są nieodpowiednie do wychwytywania rzadkich zdarzeń oraz że wnioskodawca pomija możliwość tworzenia różnorodności genetycznej poprzez przenoszenie zmutowanych odmian, epsps i odmian genowych gry lub ich fragmentów, że dane dostarczone na potwierdzenie bezpieczeństwa soi GMO na podstawie jej istotnej równorzędności z soją konwencjonalną nie są rozstrzygające i że łączne skutki środowiskowe toksyn cry wymagają dalszych badań, aby wykluczyć ryzyko dla środowiska naturalnego;

O.

mając na uwadze, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania z 17 maja 2021 r., co oznacza, że wydanie zezwolenia nie uzyskało poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich;

P.

mając na uwadze, że Komisja przyznaje, iż sytuacja, w której nadal wydaje ona zezwolenia na wprowadzanie GMO bez uzyskania poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich, jest problematyczna, oraz że sytuacja taka jest wyjątkiem, jeśli chodzi ogólnie o wydawanie zezwoleń na wprowadzanie produktów, ale stała się normą w procesie podejmowania decyzji o zezwoleniu na wprowadzenie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy;

Q.

mając na uwadze, że w trakcie ósmej kadencji Parlament Europejski przyjął łącznie 36 rezolucji, w których sprzeciwił się wprowadzeniu do obrotu GMO: do zastosowania w żywności i paszy (33 rezolucje) oraz do uprawy w Unii (3 rezolucje); mając na uwadze, że w dziewiątej kadencji Parlament Europejski przyjął już 18 sprzeciwów wobec wprowadzania GMO do obrotu; mając na uwadze, że nie uzyskano poparcia kwalifikowanej większości państw członkowskich dla zezwolenia na wprowadzenie żadnego z tych GMO; mając na uwadze, że powody, dla których państwa członkowskie nie popierają zezwoleń, obejmują brak poszanowania zasady ostrożności w procesie wydawania zezwoleń oraz obawy naukowe związane z oceną ryzyka;

R.

mając na uwadze, że Komisja nadal wydaje zezwolenia na GMO, mimo że sama stwierdziła niedemokratyczność tego procesu, a także mimo braku poparcia ze strony państw członkowskich i mimo zastrzeżeń Parlamentu;

S.

mając na uwadze, że żadna zmiana w prawie nie jest konieczna, by Komisja mogła nie zatwierdzić GMO, jeżeli w komitecie odwoławczym (14) kwalifikowana większość państw członkowskich nie opowie się za zatwierdzeniem;

T.

mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 genetycznie zmodyfikowana żywność lub pasza nie może wywierać szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt ani na środowisko naturalne, a przy sporządzaniu decyzji Komisja musi brać pod uwagę wszelkie istotne przepisy prawa Unii oraz inne uzasadnione czynniki istotne dla sprawy; mając na uwadze, że te uzasadnione czynniki powinny obejmować zobowiązania Unii wynikające z celów zrównoważonego rozwoju ONZ, paryskiego porozumienia klimatycznego oraz Konwencji ONZ o różnorodności biologicznej;

U.

mając na uwadze, że w sprawozdaniu specjalnej sprawozdawczyni ONZ ds. prawa do pożywienia z 2017 r. stwierdzono, iż szczególnie w krajach rozwijających się niebezpieczne pestycydy mają katastrofalne skutki dla zdrowia (15); mając na uwadze, że wyznaczony przez ONZ cel zrównoważonego rozwoju nr 3.9 zakłada znaczne obniżenie do 2030 r. liczby zgonów i chorób spowodowanych przez niebezpieczne substancje chemiczne oraz zanieczyszczenie i skażenie powietrza, wody i gleby (16); mając na uwadze, że zezwolenie na przywóz zmodyfikowanej genetycznie soi zwiększyłoby popyt na uprawy, w których stosuje się herbicyd działający szkodliwie na rozrodczość i niedopuszczony już do stosowania w Unii, a zatem zwiększyłoby narażenie pracowników w państwach trzecich; mając na uwadze, że ryzyko zwiększonego narażenia pracowników jest szczególnie niepokojące w przypadku zmodyfikowanych genetycznie upraw tolerujących herbicydy, gdyż w uprawach tych stosuje się większe ilości takich środków;

V.

mając na uwadze, że do głównych przyczyn utraty różnorodności biologicznej należy wylesianie; mając na uwadze, że emisje wynikające z użytkowania gruntów i zmiany tego użytkowania, głównie z wylesiania, to po spalaniu paliw kopalnych druga w kolejności przyczyna zmiany klimatu (17); mając na uwadze, że w paryskim porozumieniu klimatycznym, w strategicznym planie na rzecz różnorodności biologicznej na lata 2011–2020 przyjętym na podstawie Konwencji o różnorodności biologicznej oraz w celach z Aichi dotyczących ochrony różnorodności biologicznej propaguje się zrównoważoną gospodarkę leśną, ochronę lasów i ich odtwarzanie (18); mając na uwadze, że cel zrównoważonego rozwoju nr 15 obejmuje powstrzymanie wylesiania do 2020 r. (19); mając na uwadze, że lasy pełnią wiele funkcji sprzyjających większości celów zrównoważonego rozwoju (20);

W.

mając na uwadze, że produkcja soi należy do najważniejszych przyczyn wylesiania w dorzeczu Amazonki, w regionie Cerrado i na równinie Gran Chaco w Ameryce Południowej; mając na uwadze, że 97 % soi uprawianej w Brazylii i 100 % soi uprawianej w Argentynie to soja zmodyfikowana genetycznie (21); mając na uwadze, że zdecydowana większość genetycznie zmodyfikowanej soi dopuszczonej do uprawy w Brazylii i Argentynie jest również dopuszczona do przywozu do Unii; mając na uwadze, że genetycznie zmodyfikowaną soję dopuszczono już do uprawy w Argentynie i w Brazylii (22);

X.

mając na uwadze, że w niedawno opublikowanym zrecenzowanym badaniu naukowym stwierdzono, iż Unia ma największy na świecie ślad węglowy powiązany z przywozem soi z Brazylii, o 13,8 % większy niż odpowiedni ślad węglowy Chin, czyli największego importera soi, a wynika to z większego udziału emisji z wylesiania uwzględnionego w konsumpcji (23); mając na uwadze, że według innego niedawnego badania około jedna piąta soi wywożonej do Unii z brazylijskich regionów Amazonii i Cerrado, przeznaczona głównie na paszę, może być powiązana z nielegalnym wylesianiem (24);

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MZHG0JG (SYN-ØØØJG-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0028).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję A2704-12 (ACS-GMØØ5-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0029).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 × DAS-40278-9 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 89034, 1507, MON 88017, 59122 i DAS-40278-9 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2019)0030).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę LLCotton25 (ACS-GHØØ1-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0054).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 89788 (MON-89788-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0055).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 89034 × 1507 × NK603 × DAS-40278-9 oraz subkombinacje MON 89034 × NK603 × DAS-40278-9, 1507 × NK603 × DAS-40278-9 i NK603 × DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2019)0056).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × 1507 × 5307 × GA21 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy, cztery lub pięć modyfikacji Bt11, MIR162, MIR604, 1507, 5307 i GA21 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0057).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 maja 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0069).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × MIR162 × NK603 oraz genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 87427, MON 89034, MIR162 i NK603, składających się z tych odmian kukurydzy lub z nich wyprodukowanych oraz uchylającej decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2018/1111 na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0291).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję SYHT0H2 (SYN-ØØØH2-5), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0292).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 87460 × MON 89034 × MIR162 × NK603 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery modyfikacje MON 87427, MON 87460, MON 89034, MIR162 i NK603 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte P9_TA(2020)0293).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87751 × MON 87701 × MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0365).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × MIR162 × MON 87411 oraz rodzaje zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy łączące dwie lub trzy modyfikacje MON 87427, MON 89034, MIR162 i MON 87411 i produktów składających się z wymienionych rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0366).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MIR604 (SYN-IR6Ø4-5), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0367).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 88017 (MON-88Ø17-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0368).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 89034 (MON-89Ø34-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0369).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB614 × T304-40 × GHB119, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0080).

—

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MZIR098 (SYN-ØØØ98-3), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0081).

—

uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 × MIR162 × MON810 × NK603 oraz rodzaje genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy łączące dwie lub trzy modyfikacje 1507, MIR162, MON810 i NK603, produktów składających się z wymienionych rodzajów genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy lub z niej wyprodukowanych (D073423/01,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 z dnia 22 września 2003 r. w sprawie zmodyfikowanej genetycznie żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

—

uwzględniając fakt, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania 17 maja 2021 r.,

—

uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (2),

—

uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z dnia 25 listopada 2020 r. opublikowaną 13 stycznia 2021 r. (3),

—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje zawierające sprzeciw wobec zatwierdzania organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) (4),

—

uwzględniając art. 112 ust. 2 i 3 Regulaminu,

—

uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A.

mając na uwadze, że 8 grudnia 2015 r. przedsiębiorstwo Pioneer Overseas Corporation („wnioskodawca”) złożyło zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 wniosek o wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i paszy zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę 1507 × MIR162 × MON810 × NK603 („kukurydza poddana złożonej modyfikacji genetycznej”) oraz produktów składających się z niej lub z niej wyprodukowanych; mając na uwadze, że wniosek ten odnosił się również do wprowadzenia do obrotu produktów zawierających lub mających w swoim składzie kukurydzę poddaną złożonej modyfikacji genetycznej do zastosowań innych niż żywność i pasza, z wyjątkiem uprawy;

B.

mając na uwadze, że wniosek ten dotyczył również wprowadzenia do obrotu produktów zawierających kukurydzę z jedną z 10 subkombinacji pojedynczych modyfikacji genetycznych, które obejmuje ta złożona modyfikacja genetyczna, składających się z takiej kukurydzy lub z niej wyprodukowanych; mając na uwadze, że zatwierdzono już sześć subkombinacji kukurydzy poddanej tej złożonej modyfikacji genetycznej; mając na uwadze, że projekt decyzji wykonawczej Komisji obejmuje cztery pozostałe subkombinacje;

C.

mając na uwadze, że 25 listopada 2020 r. EFSA wydał pozytywną opinię, którą opublikowano 13 stycznia 2021 r.;

D.

mając na uwadze, że kukurydza poddana złożonej modyfikacji genetycznej pochodzi ze skrzyżowania czterech rodzajów zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy i wykazuje tolerancję na herbicydy zawierające glufosynat i glifosat, a także produkuje trzy białka owadobójcze (białka „Bt” lub „Cry”): Cry1F, Cry1Ab i Vip3Aa20, które są toksyczne dla niektórych larw łuskoskrzydłych (5);

E.

mając na uwadze, że w odniesieniu do czterech subkombinacji objętych projektem decyzji wykonawczej Komisji wnioskodawca nie przedstawił żadnych danych doświadczalnych;

F.

mając na uwadze, że w wielu badaniach wykazano, iż uprawa roślin genetycznie zmodyfikowanych tolerujących herbicydy prowadzi do większego zużycia herbicydów uzupełniających, co w dużej mierze spowodowane jest pojawieniem się chwastów odpornych na herbicydy (6); mając na uwadze, że w konsekwencji należy się spodziewać, iż kukurydza poddana złożonej modyfikacji genetycznej będzie narażona na wyższe i powtarzające się dawki glufosynatu i glifosatu, wskutek czego w zbiorach może znaleźć się więcej pozostałości;

G.

mając na uwadze, że utrzymują się wątpliwości co do rakotwórczości glifosatu; mając na uwadze, że EFSA stwierdził w listopadzie 2015 r., iż jest mało prawdopodobne, aby glifosat był rakotwórczy, a Europejska Agencja Chemikaliów uznała w marcu 2017 r., że nie ma podstaw, by zaliczyć go do substancji rakotwórczych; mając na uwadze, że z kolei Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem, tj. wyspecjalizowana agencja Światowej Organizacji Zdrowia ds. badań nad rakiem, w 2015 r. zaliczyła glifosat do substancji prawdopodobnie rakotwórczych dla ludzi;

H.

mając na uwadze, że glufosynat zaliczono do substancji działających szkodliwie na rozrodczość (1B), spełnia on zatem kryteria graniczne określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (7); mając na uwadze, że zezwolenie na stosowanie glufosynatu w Unii wygasło 31 lipca 2018 r. (8);

I.

mając na uwadze, że ocenę pozostałości herbicydów i produktów ich rozpadu na roślinach zmodyfikowanych genetycznie uznaje się za niewchodzącą w zakres kompetencji panelu EFSA ds. organizmów modyfikowanych genetycznie, w związku z czym procedura wydawania zezwoleń na GMO nie obejmuje takiej oceny; mając na uwadze, że takie podejście jest problematyczne, ponieważ sposób, w jaki herbicydy uzupełniające są rozkładane przez roślinę zmodyfikowaną genetycznie, oraz skład, a tym samym toksyczność produktów rozpadu (metabolitów), mogą wynikać z samej modyfikacji genetycznej (9);

J.

mając na uwadze, że ze względu na szczególne praktyki rolnicze związane z uprawą roślin zmodyfikowanych genetycznie tolerujących herbicydy istnieją specjalne schematy zastosowań, narażenia, występowania konkretnych metabolitów oraz powstawania efektu działania skojarzonego, które wymagają szczególnej uwagi; mając na uwadze, że nie zostały one wzięte pod uwagę przez EFSA;

K.

mając na uwadze, że nie można zatem stwierdzić, iż spożywanie kukurydzy poddanej złożonej modyfikacji genetycznej lub jej subkombinacji jest bezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt;

L.

mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (10), którego celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów, należy określić szczególne najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla żywności i pasz produkowanych w państwach trzecich, jeżeli w wyniku stosowania pestycydów poziomy pozostałości są inne niż poziomy pozostałości będące skutkiem praktyk rolniczych stosowanych w Unii; mając na uwadze, że istotnie dzieje się tak w przypadku importowanych genetycznie zmodyfikowanych roślin tolerujących herbicydy z powodu większej ilości zużywanych herbicydów w porównaniu z uprawami niezmodyfikowanymi genetycznie;

M.

mając jednak na uwadze, że według przeprowadzonego przez EFSA w 2018 r. przeglądu obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości glifosatu dostępne dane były niewystarczające do określenia tych poziomów i wartości oceny ryzyka w odniesieniu do genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, w której dokonano modyfikacji EPSPS (11); mając na uwadze, że w kukurydzy poddanej złożonej modyfikacji genetycznej występuje modyfikacja EPSPS (12);

N.

mając na uwadze, że badania toksykologiczne dotyczące zezwoleń na GMO przeprowadza się z wyizolowanymi toksynami Bt; mając na uwadze, że badaniom toksykologicznym przeprowadzanym nad wyizolowanymi białkami można przypisać niewielkie znaczenie, a to ze względu na fakt, że toksyny Bt w uprawach zmodyfikowanych genetycznie, takich jak kukurydza, bawełna i soja, są z natury bardziej toksyczne niż wyizolowane toksyny Bt; mając na uwadze, że dzieje się tak dlatego, iż inhibitory proteazy obecne w tkankach roślinnych mogą zwiększyć toksyczność toksyn Bt poprzez opóźnienie ich rozpadu; mając na uwadze, że zjawisko to zaobserwowano w wielu badaniach, w tym również w badaniu przeprowadzonym 30 lat temu dla przedsiębiorstwa Monsanto; badanie to wykazało, iż nawet skrajnie niski poziom inhibitorów proteazy zwiększa toksyczność toksyn Bt nawet dwudziestokrotnie (13);

O.

mając na uwadze, że skutki te nigdy nie zostały uwzględnione w ocenach ryzyka EFSA, mimo że są one istotne dla wszystkich roślin Bt zatwierdzonych do przywozu lub uprawy w Unii; mając na uwadze, że nie można wykluczyć ryzyka dla ludzi i zwierząt spożywających żywność i paszę zawierającą toksyny Bt, wynikającego z tej zwiększonej toksyczności spowodowanej interakcją między toksynami PI i Bt;