27.8.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 344/4

DECYZJA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO

z dnia 6 sierpnia 2021 r.

zmieniająca decyzję ERRS/2015/4 w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylającą decyzję ERRS/2014/2

(ERRS/2021/7)

(2021/C 344/04)

RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (1), w szczególności art. 3,

uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (2), w szczególności art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/4 (3) ustanowiła ramy koordynacji dotyczące powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej oraz przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (ERRS). Zadania te wynikają z prawa Unii, w szczególności dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (4) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (5) lub z rozporządzenia (UE) nr 1092/2010.

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 (6) i dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/878 (7) zostały przyjęte w dniu 20 maja 2019 r. i zmieniły odpowiednio rozporządzenie (UE) nr 575/2013 i dyrektywę 2013/36/UE. Niektóre wprowadzone przez nie zmiany – np. w art. 124 i 164 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz w art. 131 dyrektywy 2013/36/UE – powinny zostać odzwierciedlone w decyzji ERRS/2015/4 poprzez zmianę postanowień dotyczących przedstawiania opinii i wydawania zaleceń.

(3)

Postanowienia decyzji ERRS/2015/4 dotyczące składu zespołu przeprowadzającego ocenę są powiązane z odpowiednimi postanowieniami rozporządzenia (UE) nr 1092/2010 dotyczącymi członkostwa w Radzie Generalnej i w Komitecie Sterującym ERRS. Konieczne jest dostosowanie tych postanowień do niedawnych zmian instytucjonalnych wprowadzonych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2176 (8) w odniesieniu do składu Rady Generalnej oraz unii bankowej.

(4)

Ponadto niniejsza decyzja ma na celu odniesienie się do kwestii wynikłych w związku z przepisami decyzji ERRS/2015/4, które na przestrzeni czasu okazały się niewystarczająco jasne i w związku z tym są przedmiotem rozbieżnej interpretacji, lub które uznano za niepraktyczne lub nadmiernie uciążliwe, w tym przepisami dotyczącymi procedury, której musi przestrzegać zespół przeprowadzający ocenę przy sporządzaniu opinii.

(5)	Decyzja ERRS/2015/4 powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany

W decyzji ERRS/2015/4 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)	wydawania zaleceń i opinii ERRS dotyczących krajowych środków polityki makroostrożnościowej zgodnie z art. 131 ust. 5a, art. 133 ust. 11 i 12 dyrektywy 2013/36/UE oraz art. 124 ust. 2, art. 164 ust. 6 i art. 458 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;”;

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	wprowadzania zmian do zalecenia ERRS/2015/2 w celu uwzględnienia dodatkowych środków polityki makroostrożnościowej będących przedmiotem powiadomienia, co do których zaleca się wzajemność zgodnie m.in. z art. 134 ust. 5 dyrektywy 2013/36/UE i art. 458 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;”;

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7)	»opinia« – opinię wydawaną przez ERRS po otrzymaniu powiadomienia dotyczącego środka polityki makroostrożnościowej zgodnie z art. 131 ust. 5a i art. 133 ust. 12 dyrektywy 2013/36/UE oraz art. 124 ust. 2, art. 164 ust. 6 oraz art. 458 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;”;

pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9)	»zalecenie« – każde zalecenie wydawane przez ERRS zgodnie m.in. z art. 133 ust. 11, art. 134 ust. 5, art. 138 i art. 139 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE oraz 458 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;”;

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Opinie i zalecenia ERRS dotyczące krajowych środków polityki makroostrożnościowej

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do opinii i zaleceń, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a).

2. Niezwłocznie po otrzymaniu powiadomienia zgodnie z art. 131 lub art. 133 dyrektywy 2013/36/UE lub art. 124, art. 164 lub art. 458 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 Sekretariat ERRS przekazuje je niezwłocznie - ale najpóźniej do zakończenia kolejnego dnia roboczego EBC - członkom Rady Generalnej oraz zespołowi przeprowadzającemu ocenę za pośrednictwem systemu Darwin.

3. W terminie pięciu dni roboczych EBC od otrzymania powiadomienia zgodnie z ust. 2 członkowie Rady Generalnej mogą zgłosić istotne problemy dotyczące wszelkich negatywnych okoliczności zewnętrznych, takich jak niekorzystne transgraniczne skutki uboczne środka polityki makroostrożnościowej, którego dotyczy powiadomienie. W celu zapewnienia sprawnej i skutecznej procedury członkowie dokonują zgłoszenia takich problemów, o ile to możliwe, w języku angielskim.

4. Zespół przeprowadzający ocenę przygotowuje ocenę oraz projekt opinii lub zalecenia w sprawie adekwatności środka polityki makroostrożnościowej przy uwzględnieniu odpowiednich wymogów wynikających z dyrektywy 2013/36/UE i rozporządzenia (UE) nr 575/2013 z perspektywy makroostrożnościowej oraz z perspektywy stabilności finansowej, a także uwzględniając wszelkie istotne problemy zgłoszone przez członków Rady Generalnej na podstawie ust. 3.

5. Niezwłocznie po realizacji tego zadania przez zespół przeprowadzający ocenę Sekretariat ERRS przesyła projekt opinii lub zalecenia za pośrednictwem systemu Darwin członkom Rady Generalnej.

6. Rada Generalna podejmuje decyzję w sprawie projektu opinii lub zalecenia w oparciu o ocenę oraz projekt przygotowany przez zespół przeprowadzający ocenę. O ile nie zostanie zwołane posiedzenie Rady Generalnej zgodnie z Regulaminem ERRS, Rada Generalna podejmuje decyzję w drodze procedury pisemnej. Decyzja Rady Generalnej podejmowana jest przynajmniej na jeden dzień roboczy EBC przed upływem odpowiedniego terminu określonego w art. 131 lub art. 133 dyrektywy 2013/36/UE lub art. 124, art. 164 lub art. 458 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

7. Jeżeli, po wystosowaniu przez ERRS wniosku do organów powiadamiających o udzielenie dalszych informacji, uzyskane wyjaśnienia nadal nie zawierają wszystkich informacji istotnych dla oceny adekwatności planowanego środka, w tym jego zgodności z odpowiednimi wymogami wynikającymi z dyrektywy 2013/36/UE i rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ERRS może przedstawić opinię stwierdzającą, że nie jest możliwe dokonanie oceny zgodności z wymogami dyrektywy 2013/36/UE i rozporządzenia (UE) nr 575/2013. ERRS może także w stosownych przypadkach wydać negatywną opinię lub negatywne zalecenie.”;

art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Zalecenia ERRS w sprawie wzajemności środków polityki makroostrożnościowej

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do zmian zalecenia ERRS/2015/2 w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b).

2. W terminie pięciu dni roboczych EBC od otrzymania przez ERRS wniosku państwa członkowskiego o wzajemność, zgodnie m.in. z art. 134 ust. 5 dyrektywy 2013/36/UE lub art. 458 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, Sekretariat ERRS przedstawia go członkom Doradczego Komitetu Technicznego, Rady Generalnej i zespołu przeprowadzającego ocenę za pośrednictwem systemu Darwin.

3. W terminie pięciu dni roboczych EBC od przesłania informacji, o których mowa w ust. 2, członkowie Rady Generalnej mogą wykazać ERRS, że środek polityki makroostrożnościowej będący przedmiotem powiadomienia spowodowałby znaczne niekorzystne transgraniczne skutki uboczne w ich systemie prawnym. O ile to możliwe, w celu zapewnienia sprawnej i skutecznej procedury, członkowie Rady Generalnej przekazują ERRS odpowiednie informacje w języku angielskim.

4. Zespół przeprowadzający ocenę dokonuje oceny potrzeby przyjęcia zalecenia w sprawie wzajemności oraz, w razie konieczności, przygotowuje projekt zmiany zalecenia ERRS/2015/2. Zespół przeprowadzający ocenę przedstawia propozycję Doradczemu Komitetowi Technicznemu w sprawie wzajemności środka będącego przedmiotem powiadomienia oraz w sprawie środków, za pomocą których wzajemność może być osiągnięta, zgodnie z zaleceniem ERRS/2015/2.

5. Zespół przeprowadzający ocenę rozważa, czy projekt zmiany zalecenia ERRS/2015/2 powinien zostać zmieniony w świetle uwag otrzymanych od członków Doradczego Komitetu Technicznego oraz, za pośrednictwem Sekretariatu ERRS, przedkłada Radzie Generalnej projekt zmiany zalecenia ERRS/2015/2 za pośrednictwem systemu Darwin.

6. Rada Generalna podejmuje decyzję w sprawie projektu zmiany zalecenia ERRS/2015/2 w oparciu o ocenę oraz projekt przygotowany przez zespół przeprowadzający ocenę. O ile nie zostanie zwołane posiedzenie Rady Generalnej zgodnie z Regulaminem ERRS, Rada Generalna podejmuje decyzję w drodze procedury pisemnej.”;

art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Zespół przeprowadzający ocenę

1. Zespół przeprowadzający ocenę przygotowuje oceny oraz projekty opinii lub zaleceń w sprawie środków polityki makroostrożnościowej, wzajemności środków polityki makroostrożnościowej oraz wskaźników bufora antycyklicznego dotyczących państw trzecich. Członkowie zespołu przeprowadzającego ocenę, a także osoby uczestniczące w nim jako obserwatorzy, muszą posiadać dostateczne doświadczenie, zarówno specjalistyczne, jak i w dziedzinie polityki.

2. Przewodniczącym zespołu przeprowadzającego ocenę jest Szef Sekretariatu ERRS lub jego wyznaczony zastępca. Przewodniczący zespołu przeprowadzającego ocenę jest odpowiedzialny za przygotowanie prac zespołu przeprowadzającego ocenę, w tym ustalanie porządku obrad, zwoływanie posiedzeń i przedkładanie zagadnień do dyskusji, a także przewodniczy posiedzeniom zespołu przeprowadzającego ocenę.

3. W skład zespołu przeprowadzającego ocenę wchodzą:

a)	dwaj przedstawiciele Sekretariatu ERRS, w tym na stanowisku przewodniczącego zespołu przeprowadzającego ocenę;

b)	jeden przedstawiciel nadzorczej funkcji EBC;

c)	jeden przedstawiciel makroostrożnościowej funkcji EBC;

d)	jeden przedstawiciel Komisji Europejskiej;

e)	jeden przedstawiciel Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB); oraz

f)	dziewięciu przedstawicieli, każdy reprezentujący inny organy krajowe, z których ERRS wybiera członków Rady Generalnej dysponujących prawem głosu, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010.

Wśród dziewięciu przedstawicieli, o których mowa w lit. f), znajduje się przynajmniej dwóch przedstawicieli tych organów krajowych, spośród których został wybrany krajowy członek Komitetu Sterującego zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1092/2010, przedstawiciel organu, z którego został wybrany pierwszy wiceprzewodniczący ERRS zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010, a także przedstawiciel organu, z którego wyznaczony został przewodniczący Doradczego Komitetu Technicznego na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010, jeżeli organ ten jest rodzajem organu, o którym mowa w lit. f) powyżej.

4. W oparciu o nominacje organów krajowych, z których ERRS wybiera członków Rady Generalnej dysponujących prawem głosu, Rada Generalna wyznacza dziewięciu przedstawicieli, o których mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia zrównoważonej reprezentacji państw członkowskich, które są uczestniczącymi państwami członkowskimi w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (*1), oraz tych, które nie państwami członkowskimi. Zostają oni wyznaczeni na ten sam okres, co odpowiedni krajowy członek Komitetu Sterującego, lub na okres trzech lat. Wchodzący w skład zespołu przeprowadzającego ocenę przedstawiciele organów krajowych, z których nie wybrano krajowego członka Komitetu Sterującego, mogą zostać wyznaczeni ponownie.

5. Wszyscy pozostali członkowie zespołu przeprowadzającego ocenę zostają wyznaczeni na czas nieokreślony.

6. Instytucje reprezentowane w zespole przeprowadzającym ocenę mogą zmieniać swoich przedstawicieli w zależności od wymaganego doświadczenia i rodzaju oceny, jaka ma zostać przeprowadzona przez zespół przeprowadzający ocenę zgodnie z art. 1 ust. 2. Zmiany takie muszą zostać zatwierdzone przez przewodniczącego zespołu przeprowadzającego ocenę.

7. Obserwatorzy mogą zwracać się z wnioskiem o dopuszczenie do uczestnictwa w zespole przeprowadzającym ocenę w celu wnoszenia wkładu do dyskusji. Obserwatorzy mogą być przedstawicielami organów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2 oraz art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010. W przypadku przygotowywania zalecenia lub opinii zgodnie z art. 131 ust. 5a i art. 133 ust. 11 i 12 dyrektywy 2013/36/UE oraz art. 458 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przedstawiciele Komisji i EUNB mają status obserwatorów. W przypadku przygotowywania opinii zgodnie z art. 124 ust. 2 lub art. 164 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przedstawiciele EUNB mają status obserwatorów. Przedstawiciele odpowiednich organów zainteresowanych państw trzecich mogą również zostać zaproszeni w charakterze obserwatorów; w takim przypadku są oni związani umowami o zachowaniu poufności.

8. W przypadku gdy – zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 – zamiast organu krajowego to EBC powiadamia o środku polityki makroostrożnościowej na szczeblu krajowym, EBC jest reprezentowany przez dwóch obserwatorów oraz każde zainteresowane państwo członkowskie jest reprezentowane przez dwóch obserwatorów.

9. W celu uniknięcia konfliktu interesów przy dokonywaniu oceny środków polityki makroostrożnościowej na podstawie art. 1 ust. 2 lit. a) status członków zespołu przeprowadzającego ocenę tymczasowo ustaje, bez wyznaczania zastępców, w odniesieniu do przedstawicieli państw członkowskich lub EBC w każdym przypadku, gdy odpowiednie organy zainteresowanego państwa członkowskiego lub EBC dokonały powiadomienia o środku polityki makroostrożnościowej lub zgłosiły istotne problemy dotyczące polityki makroostrożnościowej lub też zwróciły się do zespołu przeprowadzającego ocenę o dokonanie oceny wzajemności środka polityki makroostrożnościowej.

10. Członkowie zespołu przeprowadzającego ocenę przygotowują projekty opinii lub zaleceń zgodnie z art. 4 ust. 4, art. 5 ust. 4 i art. 6 ust. 5, które mogą być przedmiotem głosowania Rady Generalnej. Zespół przeprowadzający ocenę dąży do uzyskania konsensusu pośród swoich członków. W sytuacjach uzasadnionych okolicznościami wraz z oceną przedstawianą Radzie Generalnej zespół przeprowadzający ocenę może przedłożyć zdanie większości i zdanie mniejszości.

(*1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).”."

Artykuł 2

Przepis przejściowy

Przedstawiciele wyznaczeni zgodnie z art. 7 decyzji ERRS/2015/4 pełnią swoje funkcje do upływu obecnej kadencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 decyzji ERRS/2015/4.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 6 sierpnia 2021 r.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 6 sierpnia 2021 r.

Francesco MAZZAFERRO

Szef Sekretariatu ERRS

w imieniu Rady Generalnej ERRS

(1) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.

(2) Dz.U. C 58 z 24.2.2011, s. 4.

(3) Decyzja Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/4 z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylająca decyzję ERRS/2014/2 (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 28).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni, wskaźnika stabilnego finansowania netto, wymogów w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, ryzyka kredytowego kontrahenta, ryzyka rynkowego, ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, ekspozycji wobec przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, dużych ekspozycji, wymogów dotyczących sprawozdawczości i ujawniania informacji, a także rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 150 z 7.6.2019, s. 1).

(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/878 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniająca dyrektywę 2013/36/UE w odniesieniu do podmiotów zwolnionych, finansowych spółek holdingowych, finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej, wynagrodzeń, środków i uprawnień nadzorczych oraz środków ochrony kapitału (Dz.U. L 150 z 7.6.2019, s. 253).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2176 z dnia 18 grudnia 2019r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1092/2010w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 334 z 27.12.2019, s. 146).

27.8.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 344/12

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2021/C 344/06)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1)

POWIADOMIENIE O ZMIANIE STANDARDOWEJ W JEDNOLITYM DOKUMENCIE

„Côte de Brouilly”

PDO-FR-A1027-AM02

Data przekazania informacji: 4 czerwca 2021 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Obszar geograficzny

W rozdziale I pkt IV ppkt 1 po słowie „Rhône” dodaje się sformułowanie „zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2019 r.”.

Ta zmiana redakcyjna umożliwia uwzględnienie obszaru geograficznego na podstawie obowiązującej w 2019 r. wersji oficjalnego kodu geograficznego redagowanego przez INSEE oraz zapewnienie prawnej definicji obszaru geograficznego.

Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.

Słowa „odbywają się” zastępuje się słowami „mają miejsce”.

Zmieniono pkt 6 jednolitego dokumentu.

Dodano również zdanie informujące o udostępnieniu na stronie internetowej INAO map dotyczących obszaru geograficznego.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

2. Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

W rozdziale I pkt IV ppkt 3 po słowach „następujących gmin” dodaje się sformułowanie „zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2019 r.”.

Wprowadza się odniesienie do oficjalnego kodu geograficznego z 2019 r. oraz aktualizuje się wykaz gmin. Dodaje się również datę zatwierdzenia przez właściwy krajowy komitet Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité) zmienionego obszaru geograficznego objętego nazwą. Zmiany te mają charakter redakcyjny i nie zmieniają granic obszaru geograficznego objętego nazwą. Ich wprowadzenie jest konieczne ze względu na połączenia lub podział gmin lub części gmin, lub ze względu na zmiany nazewnictwa.

Nowe brzmienie specyfikacji produktu pozwala zachować ciągłość w precyzyjnym określeniu gmin położonych na obszarze geograficznym wskazanym w specyfikacji produktu.

Zmieniono pkt 9 jednolitego dokumentu.

3. Przepisy dotyczące dojrzewania

W rozdziale I pkt IX ppkt 2 datę „1 marca” zastępuje się datą „15 stycznia”.

Minimalny termin, do którego wina dojrzewają, zostaje przesunięty z dnia 1 marca na dzień 15 stycznia roku następującego po roku zbiorów, ponieważ wczesne zbiory spowodowane zmianą klimatu mają miejsce coraz częściej i pozwalają na wcześniejsze zakończenie produkcji wina.

Ze względu na naturalne uwarunkowania tej winnicy zbiory w niej są często jednymi z najwcześniejszych zbiorów w Beaujolais. Ponadto w związku z wspomnianymi uwarunkowaniami odmiana winorośli Gamay N szybko osiąga optymalną dojrzałość, dzięki czemu powstają wina, których walory można docenić już na wczesnym etapie dojrzewania.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu. Praktyki winiarskie

4. Wprowadzanie do obrotu produktu przeznaczonego dla konsumenta

W rozdziale I pkt IX ppkt 5 datę „15 marca” zastępuje się datą „1 lutego”.

W związku z przesunięciem minimalnego terminu zakończenia dojrzewania datę wprowadzenia wina do obrotu dla konsumenta przesunięto z dnia 15 marca na dzień 1 lutego.

Zmiana ta nie pociąga za sobą żadnych zmian w jednolitym dokumencie.

5. Obrót między uprawnionymi właścicielami składów

W rozdziale I pkt IX ppkt 5 skreśla się lit. b) dotyczącą daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.

Skrócenie minimalnego okresu dojrzewania i przesunięcie daty wprowadzenia wina do obrotu wymaga szybszego obrotu winami między podmiotami gospodarczymi; ustalenie wczesnej daty, przed którą obrót winami nie jest możliwy, nie jest zasadne.

W związku z tym tytuł rozdziału I pkt IX ppkt 5 zostaje zmieniony poprzez skreślenie słów „obrotu produktami i”.

Przedmiotowe zmiany specyfikacji produktu nie dotyczą jednolitego dokumentu.

6. Środki przejściowe

W rozdziale I pkt XI ppkt 1 skreśla się lit. a), ponieważ środek przejściowy dotyczący zasad w zakresie proporcji odmian w winnicy i łączenia odmian winorośli jest nieaktualny.

Zmienia się zatem tytuł ppkt 1 poprzez skreślenie słów „zasady dotyczące proporcji odmian w winnicy i łączenia odmian winorośli”.

W ppkt 2 lit. a) przed słowami „do zbiorów w 2034 r. włącznie” dodaje się słowo „najpóźniej” w celu wyjaśnienia warunków tego środka.

Skreśla się ppkt 4, ponieważ odnośne środki szczególne wygasły.

Przedmiotowe zmiany specyfikacji produktu nie dotyczą jednolitego dokumentu.

7. Informacje dotyczące kontroli specyfikacji produktu

—	Podmioty gospodarcze są obecnie kontrolowane przez organ certyfikujący, a słowa „plan inspekcji” zastępuje się słowami „plan kontroli” w różnych odnośnych ustępach rozdziału II specyfikacji produktu.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

—	Odniesienia do organu kontrolnego

W rozdziale III pkt II: reguły redakcyjne tej części zostały zmienione od czasu zatwierdzenia specyfikacji produktu w grudniu 2011 r. po to, by nie pojawiały się w niej więcej pełne dane organu kontrolnego w sytuacji, gdy kontrole są przeprowadzane przez organ certyfikujący.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa lub nazwy

Côte de Brouilly

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Krótki opis

Są to niemusujące czerwone wina wytrawne. Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach wynosi co najmniej 10,5 %.

Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 13 %.

Na etapie pakowania wina osiągają maksymalną zawartość kwasu jabłkowego wynoszącą 0,4 g na litr.

Wina gotowe, przygotowane do dopuszczenia do konsumpcji, spełniają następujące normy analityczne:

maksymalna zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy): 3 gramy na litr.

W odniesieniu do maksymalnej całkowitej zawartości alkoholu, minimalnej rzeczywistej zawartości alkoholu, minimalnej kwasowości ogólnej i maksymalnej łącznej zawartości dwutlenku siarki stosuje się normy określone w przepisach wspólnotowych.

„Côte de Brouilly” jest czerwonym winem niemusującym. Na wczesnym etapie dojrzewania ma piękną purpurowoczerwoną szatę, która przechodzi w czerwień owocu granatu. W jego aromacie wyczuwa się nuty kwiatowe i owocowe, które z upływem czasu nabierają nut korzennych. W smaku wino jest owocowe, bogate i w pewnym stopniu mineralne.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna:
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	14,17
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5. Praktyki winiarskie

5.1. Szczególne praktyki enologiczne

1. Szczególne praktyki enologiczne

Szczególne praktyki enologiczne

—	Zabrania się stosowania zrębków drewna.

—	Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 13 %.

—	Zezwala się na stosowanie substraktywnych technik wzbogacania przy progu stężenia wynoszącym 10 %.

—	Wina dojrzewają co najmniej do dnia 15 stycznia roku następującego po roku zbiorów.

Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

2. Praktyka uprawy

Gęstość nasadzeń

Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 6 000 krzewów na hektar.

Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,10 metra, zaś odstęp między krzewami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,80 metra.

Pod warunkiem zachowania minimalnej gęstości nasadzeń 6 000 krzewów na hektar i dla celów mechanizacji, krzewy winorośli może rozdzielać międzyrzędzie o odstępie nie większym niż 3 metry.

Zasady przycinania

Przycinanie kończy się w dniu 15 maja.

Wina pochodzą z winorośli przycinanych za pomocą cięcia krótkiego (prowadzonych w kształcie stożka, parasola, w formie pojedynczego lub podwójnego sznura Royat lub „charmet”) z maksymalną liczbą 10 oczek na łozie.

Każda łoza liczy od 3 do 5 czopów, a na każdym z nich pozostawia się maksymalnie 2 oczka; w związku z odmładzaniem winorośli każda łoza może również liczyć jeden czop, na którym pozostawia się maksymalnie 2 oczka, przycięty na pędzie pochodzącym ze starej gałęzi.

Podczas cięcia formującego lub przy zmianie metody przycinania, krzewy winorośli są przycinane przy zachowaniu maksymalnie 12 oczek na łozę.

Nawadnianie jest zabronione.

Przepisy dotyczące zbiorów mechanicznych

Zebrane winogrona są umieszczane do wysokości nieprzekraczającej 0,50 metra w pojemnikach wykorzystywanych do ich transportu z działki do piwnicy winiarskiej.

Pojemniki są wykonane z materiału obojętnego i przeznaczonego do kontaktu z żywnością.

Sprzęt do zbiorów i transportu zebranych winogron posiada odpowiedni system odpływu wody i ochrony.

5.2. Maksymalna wydajność

1.	61 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, ich fermentacja oraz produkcja i dojrzewanie win mają miejsce na obszarze następujących gmin w departamencie Rhône, na podstawie oficjalnego kodu geograficznego z 2019 r.: Cercié, Odenas, Quincié-en-Beaujolais i Saint-Lager.

7. Główne odmiany winorośli

Gamay N

8. Opis związku lub związków

8.1. Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar geograficzny obejmuje zbocza Mont Brouilly w sercu winnic Beaujolais. Prawdziwa latarnia morska w morzu winorośli – Mont Brouilly to niewielkie wzniesienie oddzielone od wschodniej granicy masywu Monts du Beaujolais, 40 kilometrów na północ od Lyonu i 15 kilometrów od Villefranche-sur-Saône.

Obszar geograficzny obejmuje zatem gminy Cercié, Odenas, Quincié-en-Beaujolais i Saint-Lager w departamencie Rhône.

Wyraźną cechą charakterystyczną góry Mont Brouilly, stanowiącej część masywu Monts du Beaujolais, jest jej budowa geologiczna obejmująca porfiry (zbite w kawałki skały metamorficzne), zwane lokalnie „niebieskimi kamieniami” (pierres bleues), oraz granit w dolnej części zboczy skierowanych ku zachodowi i północnemu zachodowi.

Zbocze z ekspozycją na wschód, położone na terenie gminy Saint-Lager, obejmuje połowę obszaru winnicy. Zbocze z ekspozycją na południe leży na terenie gminy Odenas, stok o nachyleniu w kierunku zachodnim – na terenie gminy Quincié-en-Beaujolais, zaś zbocze północne – na terenie gminy Cercié. Na tym ostatnim zboczu winnica położona jest na wysokości nie większej niż 350 m n.p.m., podczas gdy na pozostałych stokach leży ona na wysokości 400 m n.p.m.

Gleby są ubogie, bardzo kamieniste i gliniaste na „niebieskich kamieniach”, piaszczyste i bardzo przepuszczalne na podłożu granitowym.

Klimat to umiarkowany klimat oceaniczny, którego wpływ zmniejsza się w głąb lądu, gdzie poddawany jest wyraźnym wpływom kontynentalnym (letnie burze, marznące mgły w zimie) i przede wszystkim południowym (letnie upały, najwyższy poziom opadów jesienią i wiosną).

Chronione od wiatrów z zachodu przez masyw Monts du Beaujolais, ponad 80 % obszaru winnicy jest skierowane na wschód i na południe. Od świtu pierwsze promienie słońca ogrzewają i oświetlają zbocze. Sadzenie winorośli na zboczach pozwala jej najczęściej uniknąć wiosennych przymrozków i porannych mgieł z równiny Saony oraz umożliwia wykorzystanie maksymalnego nasłonecznienia i szybkie odprowadzanie ewentualnego nadmiaru wody deszczowej.

8.2. Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem

Nazwa „Brouilly” pochodzi prawdopodobnie od nazwiska dowódcy BRULIUSA, który w IV wieku osiedlił się na zboczach góry i zasadził tam kilka krzewów winorośli. Uprawa winorośli została jednak udokumentowana dopiero w XI wieku, czyniąc „Côte de Brouilly” jedną z najstarszych winnic w Beaujolais.

W XVII wieku w miejscowościach położonych w pobliżu góry powstało wiele posiadłości winiarskich; świadczą o tym zamki (châteaux), których winnice były często uprawiane w systemie zwanym „vigneronnage”, będącym formą lokalnej dzierżawy posiadłości w zamian za część zbiorów.

Po spustoszeniach spowodowanych chorobami winorośli w XIX wieku producenci wznieśli w 1857 r. na szczycie góry kaplicę poświęconą NMP patronce winorośli (Notre Dame du Raisin); budowla miała za zadanie chronić winnicę przed plagą mączniaka prawdziwego.

Co roku odbywająca się w dniu 8 września pielgrzymka prowadzi wędrowców przez winnice aż do kaplicy.

W 1934 r. powstało Stowarzyszenie Producentów Wina Côte de Brouilly (Association des Producteurs du vin de la Côte de Brouilly).

Kontrolowana nazwa pochodzenia „Côte de Brouilly” została uznana dekretem z dnia 19 października 1938 r. Jej cechą charakterystyczną jest powiązanie tradycji regionu z nowoczesnymi technikami.

Winnica jest przeznaczona wyłącznie do produkcji win czerwonych pochodzących głównie z odmiany winorośli Gamay N. Jest ona wrażliwa na późne przymrozki i nieodporna na poparzenia promieniami słonecznymi. Usiłując uzyskać wino gatunkowe, producenci nauczyli się, jak kontrolować jej wzrost, szczególnie dzięki zastosowaniu wysokiej gęstości nasadzeń oraz krótkiego cięcia (przy pniu), wraz z prowadzeniem winorośli w formie głowy.

Aby zapewnić osiągnięcie przez winogrona dobrego stopnia dojrzałości, producent upewnia się, czy eksponowana powierzchnia liściasta jest wystarczająca. Winorośl można również prowadzić przy użyciu stałych palików, które ułatwiają mechanizację.

Aby zapewnić optymalną ekstrakcję związków aromatycznych i polifenolowych winogron, wielu producentów wprowadza techniki polegające na zanurzaniu winogron w soku podczas fermentacji, takie jak zanurzanie czapy przy użyciu kratki (fr. grillage), zanurzanie czapy (fr. pigeage) lub przepompowywanie moszczu (fr. remontage).

W 2010 r. 182 producentów wykorzystywało powierzchnię 320 hektarów winnic do produkcji 16 000 hektolitrów wina.

8.3. Związki przyczynowe

Na obszarze geograficznym występują szczególne warunki geograficzne. Ograniczający się do zboczy jednej góry obszar łączy producentów w trudnym środowisku naturalnym, gdzie warunki związane z pracą na zboczach są niełatwe.

Mając świadomość oryginalności swoich produktów, producenci starali się zagwarantować, by ich charakterystyczne wino pozostało jednym z najlepszych w Beaujolais. Znaczna część ich produkcji nadal jest wprowadzana do obrotu w drodze sprzedaży bezpośredniej.

Otwarcie na rozległą równinę Saony zapewnia nasłonecznienie korzystne dla fotosyntezy roślin. Położenie na wysokości i południowa ekspozycja, w kierunku wschodzącego słońca, umożliwiają optymalne i regularne dojrzewanie winogron. Ze względu na naturalne uwarunkowania winnicy zbiory w niej są często jednymi z najwcześniejszych zbiorów w Beaujolais

W tych szczególnych warunkach geograficznych producenci wypracowali, z pokolenia na pokolenie, techniki pozwalające na najlepsze wykorzystanie odmiany Gamay N. Przedmiotowy obszar geograficzny zapewnia jej jedne z najkorzystniejszych warunków. Jest to mało żywotna, lecz urodzajna odmiana. Dobrze dostosowana, wyselekcjonowana i przyjęta przez producentów wymaga krótkiego cięcia, aby nie osłabiać krzewów i przygotowywać wysokiej jakości zbiory.

Działki dokładnie wyznaczone do zbioru winogron położone są na zboczach Mont Brouilly, z najkorzystniejszą ekspozycją i na niezbyt żyznych glebach. Takie ich usytuowanie gwarantuje oryginalny charakter odmiany Gamay N, z której – dzięki optymalnym warunkom – otrzymuje się wina najwyższej jakości.

Z działek, na których występują gleby uformowane na porfirach, pochodzą wina skoncentrowane, o charakterystycznej dla „Côte de Brouilly” mineralności, w których jednocześnie wyczuwa się zdecydowane nuty owocowe. Z działek, na których występują gleby uformowane na piaskach granitowych, pochodzą delikatniejsze, młodsze wina. Wzniesienie zapewnia również różne ekspozycje, dzięki którym odnajduje się w winach rozmaite niuanse.

JULLIEN, w 1856 r., wyjaśnił w „Topografii wszystkich znanych winnic”: „Z BROUILLY, położnej w najwyższej części góry o tej samej nazwie, pochodzą wina prawie dorównujące pod względem jakości winom z Chénas (Moulin-à-Vent). Mają ciemną barwę, są dobrze zbudowane i można je przechowywać przez długi czas, zwłaszcza te z osady Néronde, Odenas i Saint-Lager, gdzie wytwarza się wina o pięknej barwie, mięsiste i alkoholowe [...]”.

Mont Brouilly jest wyjątkowym punktem odniesienia. Zbocza góry są pokryte winoroślą, a na jej szczycie, porośniętym lasami i wznoszącym się na wysokość 484 m n.p.m., stoi kapliczka. Obszar ten silnie wpływa na tożsamość jego mieszkańców, do tego stopnia, że najsłynniejsze produkty zawdzięczają mu swoje nazwy.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2019 r.:

—	w departamencie Côte-d’Or:

Agencourt, Aloxe-Corton, Ancey, Arcenant, Argilly, Autricourt, Auxey-Duresses, Baubigny, Beaune, Belan-sur-Ource, Bévy, Bissey-la-Côte, Bligny-lès-Beaune, Boncourt-le-Bois, Bouix, Bouze-lès-Beaune, Brion-sur-Ource, Brochon, Cérilly, Chamboeuf, Chambolle-Musigny, Channay, Charrey-sur-Seine, Chassagne-Montrachet, Châtillon-sur-Seine, Chaumont-le-Bois, Chaux, Chenôve, Chevannes, Chorey-lès-Beaune, Clémencey, Collonges-lès-Bévy, Combertault, Comblanchien, Corcelles-les-Arts, Corcelles-les-Monts, Corgoloin, Cormot-Vauchignon, Corpeau, Couchey, Curley, Curtil-Vergy, Daix, Dijon, Ebaty, Echevronne, Epernay-sous-Gevrey, L’Etang-Vergy, Etrochey, Fixin, Flagey-Echézeaux, Flavignerot, Fleurey-sur-Ouche, Fussey, Gerland, Gevrey-Chambertin, Gilly-lès-Cîteaux, Gomméville, Grancey-sur-Ource, Griselles, Ladoix-Serrigny, Lantenay, Larrey, Levernois, Magny-lès-Villers, Mâlain, Marcenay, Marey-lès-Fussey, Marsannay-la-Côte, Massingy, Mavilly-Mandelot, Meloisey, Merceuil, Messanges, Meuilley, Meursanges, Meursault, Molesme, Montagny-lès-Beaune, Monthelie, Montliot-et-Courcelles, Morey-Saint-Denis, Mosson, Nantoux, Nicey, Noiron-sur-Seine, Nolay, Nuits-Saint-Georges, Obtrée, Pernand-Vergelesses, Perrigny-lès-Dijon, Plombières-lès-Dijon, Poinçon-lès-Larrey, Pommard, Pothières, Premeaux-Prissey, Prusly-sur-Ource, Puligny-Montrachet, Quincey, Reulle-Vergy, La Rochepot, Ruffey-lès-Beaune, Saint-Aubin, Saint-Bernard, Saint-Philibert, Saint-Romain, Sainte-Colombe-sur-Seine, Sainte-Marie-la-Blanche, Santenay, Savigny-lès-Beaune, Segrois, Tailly, Talant, Thoires, Vannaire, Velars-sur-Ouche, Vertault, Vignoles, Villars-Fontaine, Villebichot, Villedieu, Villers-la-Faye, Villers-Patras, Villy-le-Moutier, Vix, Volnay, Vosne-Romanée, Vougeot;

—	w departamencie Rhône:

Alix, Anse, L’Arbresle, Les Ardillats, Arnas, Bagnols, Beaujeu, Belleville-en-Beaujolais, Belmont-d’Azergues, Blacé, Le Breuil, Bully, Chambost-Allières, Chamelet, Charentay, Charnay, Chasselay, Châtillon, Chazay-d’Azergues, Chénas, Chessy, Chiroubles, Cogny, Corcelles-en-Beaujolais, Dardilly, Denicé, Deux Grosnes (jedynie część odpowiadająca terytorium dawnej gminy Avenas), Dracé, Emeringes, Fleurie, Fleurieux-sur-l’Arbresle, Frontenas, Gleizé, Juliénas, Jullié, Lacenas, Lachassagne, Lancié, Lantignié, Légny, Létra, Limas, Lozanne, Lucenay, Marchampt, Marcy, Moiré, Montmelas-Saint-Sorlin, Morancé, Le Perréon, Pommiers, Porte des Pierres Dorées, Régnié-Durette, Rivolet, Sain-Bel, Saint-Clément-sur-Valsonne, Saint-Cyr-le-Chatoux, Saint-Didier-sur-Beaujeu, Saint-Etienne-des-Oullières, Saint-Etienne-la-Varenne, Saint-Georges-de-Reneins, Saint-Germain-Nuelles, Saint-Jean-des-Vignes, Saint-Julien, Saint-Just-d’Avray, Saint-Romain-de-Popey, Saint-Vérand, Sainte-Paule, Salles-Arbuissonnas-en-Beaujolais, Sarcey, Taponas, Ternand, Theizé, Val d’Oingt, Vaux-en-Beaujolais, Vauxrenard, Vernay, Villefranche-sur-Saône, Ville-sur-Jarnioux, Villié-Morgon, Vindry-sur-Turdine (jedynie część odpowiadająca terytorium dawnych gmin Dareizé, Les Olmes i Saint-Loup);

—	w departamencie Saône-et-Loire:

Aluze, Ameugny, Azé, Barizey, Beaumont-sur-Grosne, Berzé-la-Ville, Berzé-le-Châtel, Bissey-sous-Cruchaud, Bissy-la-Mâconnaise, Bissy-sous-Uxelles, Bissy-sur-Fley, Blanot, Bonnay, Bouzeron, Boyer, Bray, Bresse-sur-Grosne, Burgy, Burnand, Bussières, Buxy, Cersot, Chagny, Chaintré, Chalon-sur-Saône, Chamilly, Champagny-sous-Uxelles, Champforgeuil, Chânes, Change, Chapaize, La Chapelle-de-Bragny, La Chapelle-de-Guinchay, La Chapelle-sous-Brancion, Charbonnières, Chardonnay, La Charmée, Charnay-lès-Mâcon, Charrecey, Chasselas, Chassey-le-Camp, Château, Châtenoy-le-Royal, Chaudenay, Cheilly-lès-Maranges, Chenôves, Chevagny-les-Chevrières, Chissey-lès-Mâcon, Clessé, Cluny, Cormatin, Cortambert, Cortevaix, Couches, Crêches-sur-Saône, Créot, Cruzille, Culles-les-Roches, Curtil-sous-Burnand, Davayé, Demigny, Dennevy, Dezize-lès-Maranges, Donzy-le-Pertuis, Dracy-le-Fort, Dracy-lès-Couches, Epertully, Etrigny, Farges-lès-Chalon, Farges-lès-Mâcon, Flagy, Fleurville, Fley, Fontaines, Fragnes-La-Loyère (jedynie część odpowiadająca terytorium dawnej gminie La Loyère), Fuissé, Genouilly, Germagny, Givry, Granges, Grevilly, Hurigny, Igé, Jalogny, Jambles, Jugy, Jully-lès-Buxy, Lacrost, Laives, Laizé, Lalheue, Leynes, Lournand, Lugny, Mâcon, Malay, Mancey, Martailly-lès-Brancion, Massilly, Mellecey, Mercurey, Messey-sur-Grosne, Milly-Lamartine, Montagny-lès-Buxy, Montbellet, Montceaux-Ragny, Moroges, Nanton, Ozenay, Paris-l’Hôpital, Péronne, Pierreclos, Plottes, Préty, Prissé, Pruzilly, Remigny, La Roche-Vineuse, Romanèche-Thorins, Rosey, Royer, Rully, Saint-Albain, Saint-Ambreuil, Saint-Amour-Bellevue, Saint-Boil, Saint-Clément-sur-Guye, Saint-Denis-de-Vaux, Saint-Désert, Saint-Gengoux-de-Scissé, Saint-Gengoux-le-National, Saint-Germain-lès-Buxy, Saint-Gervais-sur-Couches, Saint-Gilles, Saint-Jean-de-Trézy, Saint-Jean-de-Vaux, Saint-Léger-sur-Dheune, Saint-Mard-de-Vaux, Saint-Martin-Belle-Roche, Saint-Martin-du-Tartre, Saint-Martin-sous-Montaigu, Saint-Maurice-de-Satonnay, Saint-Maurice-des-Champs, Saint-Maurice-lès-Couches, Saint-Pierre-de-Varennes, Saint-Rémy, Saint-Sernin-du-Plain, Saint-Symphorien-d’Ancelles, Saint-Vallerin, Saint-Vérand, Saint-Ythaire, Saisy, La Salle, Salornay-sur-Guye, Sampigny-lès-Maranges, Sancé, Santilly, Sassangy, Saules, Savigny-sur-Grosne, Sennecey-le-Grand, Senozan, Sercy, Serrières, Sigy-le-Châtel, Sologny, Solutré-Pouilly, Taizé, Tournus, Uchizy, Varennes-lès-Mâcon, Vaux-en-Pré, Vergisson, Vers, Verzé, Le Villars, La Vineuse sur Fregande (jedynie część odpowiadająca terytorium dawnych gmin Donzy-le-National, Massy et La Vineuse), Vinzelles, Viré;

—	w departamencie Yonne:

Aigremont, Annay-sur-Serein, Arcy-sur-Cure, Asquins, Augy, Auxerre, Avallon, Bazarnes, Beine, Bernouil, Béru, Bessy-sur-Cure, Bleigny-le-Carreau, Censy, Chablis, Champlay, Champs-sur-Yonne, Chamvres, La Chapelle-Vaupelteigne, Charentenay, Châtel-Gérard, Chemilly-sur-Serein, Cheney, Chevannes, Chichée, Chitry, Collan, Coulangeron, Coulanges-la-Vineuse, Courgis, Cruzy-le-Châtel, Dannemoine, Deux Rivières, Dyé, Epineuil, Escamps, Escolives-Sainte-Camille, Fleys, Fontenay-près-Chablis, Gy-l’Evêque, Héry, Irancy, Island, Joigny, Jouancy, Junay, Jussy, Lichères-près-Aigremont, Lignorelles, Ligny-le-Châtel, Lucy-sur-Cure, Maligny, Mélisey, Merry-Sec, Migé, Molay, Molosmes, Montigny-la-Resle, Montholon (jedynie część odpowiadająca terytorium dawnych gmin Champvallon, Villiers sur Tholon et Volgré), Mouffy, Moulins-en-Tonnerrois, Nitry, Noyers, Ouanne, Paroy-sur-Tholon, Pasilly, Pierre-Perthuis, Poilly-sur-Serein, Pontigny, Préhy, Quenne, Roffey, Rouvray, Saint-Bris-le-Vineux, Saint-Cyr-les-Colons, Saint-Père, Sainte-Pallaye, Sainte-Vertu, Sarry, Senan, Serrigny, Tharoiseau, Tissey, Tonnerre, Tronchoy, Val-de-Mercy, Vallan, Venouse, Venoy, Vermenton, Vézannes, Vézelay, Vézinnes, Villeneuve-Saint-Salves, Villy, Vincelles, Vincelottes, Viviers, Yrouerre.

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to nazwa miejsca (lieu-dit) wpisana do ksiąg wieczystych;

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Nazwę miejsca (lieu-dit) wpisaną do ksiąg wieczystych zapisuje się bezpośrednio po kontrolowanej nazwie pochodzenia czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) wymiarów czcionki, którą zapisano chronioną nazwę pochodzenia.

b)	Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można wskazać nazwę większej jednostki geograficznej: „Vin du Beaujolais”, „Grand Vin du Beaujolais” lub „Cru du Beaujolais”.

Czcionka, którą zapisana jest nazwa większej jednostki geograficznej, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-4a05d946-3b5f-4ba8-bce7-50d1821f3765

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 344

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 64 27 sierpnia 2021

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2021/C 344/01	Komunikat Komisji oficjalne uznanie, że niektóre akty prawa unijnego w dziedzinie zasad dotyczących bezpieczeństwa żywności, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt stały się nieaktualne	1
2021/C 344/02	Brak zastosowania rozporządzenia wobec zgłaszanej koncentracji (sprawa M.9741 — Ines Kaindl/Peter Kaindl/M Kaindl) ( 1 )	2

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2021/C 344/03	Kursy walutowe euro — 26 sierpnia 2021 r.	3
	Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego
2021/C 344/04	Decyzja Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 6 sierpnia 2021 r. zmieniająca decyzję ERRS/2015/4 w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylającą decyzję ERRS/2014/2 (ERRS/2021/7)	4

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2021/C 344/05	Publikacja wniosku o cofnięcie rejestracji zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych w związku z art. 7 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia symboli unijnych dotyczących chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz w odniesieniu do niektórych zasad dotyczących pochodzenia paszy i surowców, niektórych przepisów proceduralnych i niektórych dodatkowych przepisów przejściowych	10
2021/C 344/06	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	12

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1767
JPY	Jen	129,60
DKK	Korona duńska	7,4366
GBP	Funt szterling	0,85718
SEK	Korona szwedzka	10,2413
CHF	Frank szwajcarski	1,0789
ISK	Korona islandzka	148,60
NOK	Korona norweska	10,3615
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,546
HUF	Forint węgierski	349,18
PLN	Złoty polski	4,5779
RON	Lej rumuński	4,9318
TRY	Lir turecki	9,8450
AUD	Dolar australijski	1,6206
CAD	Dolar kanadyjski	1,4838
HKD	Dolar Hongkongu	9,1625
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6882
SGD	Dolar singapurski	1,5920
KRW	Won	1 373,36
ZAR	Rand	17,5420
CNY	Yuan renminbi	7,6285
HRK	Kuna chorwacka	7,4885
IDR	Rupia indonezyjska	16 996,28
MYR	Ringgit malezyjski	4,9363
PHP	Peso filipińskie	58,803
RUB	Rubel rosyjski	87,0756
THB	Bat tajlandzki	38,525
BRL	Real	6,1506
MXN	Peso meksykańskie	23,9001
INR	Rupia indyjska	87,2340


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG.