Kursy walutowe euro (1)

27 kwietnia 2021 r.

(2021/C 150/01)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2088
JPY	Jen	130,88
DKK	Korona duńska	7,4360
GBP	Funt szterling	0,86895
SEK	Korona szwedzka	10,1403
CHF	Frank szwajcarski	1,1038
ISK	Korona islandzka	150,00
NOK	Korona norweska	10,0073
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,895
HUF	Forint węgierski	362,77
PLN	Złoty polski	4,5644
RON	Lej rumuński	4,9253
TRY	Lir turecki	9,9189
AUD	Dolar australijski	1,5533
CAD	Dolar kanadyjski	1,4985
HKD	Dolar Hongkongu	9,3825
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6724
SGD	Dolar singapurski	1,6024
KRW	Won	1 343,47
ZAR	Rand	17,3383
CNY	Yuan renminbi	7,8373
HRK	Kuna chorwacka	7,5600
IDR	Rupia indonezyjska	17 539,51
MYR	Ringgit malezyjski	4,9531
PHP	Peso filipińskie	58,517
RUB	Rubel rosyjski	90,5550
THB	Bat tajlandzki	37,920
BRL	Real	6,5723
MXN	Peso meksykańskie	24,0829
INR	Rupia indyjska	90,1520

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczącej mandatu negocjacyjnego do zawarcia dziesięciu umów pozwalających na wymianę danych między Eurojustem a właściwymi organami niektórych państw trzecich ds. współpracy sądowej w sprawach karnych

(pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD www.edps.europa.eu)

(2021/C 150/02)

19 listopada 2020 r. Komisja wydała zalecenie upoważniające Radę do podjęcia rokowań między Unią Europejską a odpowiednio Algierią, Armenią, Bośnią i Hercegowiną, Egiptem, Izraelem, Jordanią, Libanem, Marokiem, Tunezją i Turcją w celu zawarcia umów międzynarodowych dotyczących wymiany danych osobowych między Eurojustem a właściwymi organami tych państw ds. współpracy sądowej w sprawach karnych. Takie umowy międzynarodowe stanowiłyby konieczną podstawę prawną do wymiany danych osobowych między Eurojustem a właściwymi organami tych państw trzecich ds. współpracy sądowej w sprawach karnych. W załączniku do zalecenia ustalono dyrektywy Rady w sprawie negocjacji tych dziesięciu przewidywanych umów międzynarodowych i określono mandaty udzielone Komisji.

Umowy międzynarodowe pozwalające Eurojustowi i państwom trzecim na współpracę i wymianę danych osobowych powinny być konieczne i proporcjonalne zgodnie z art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych UE. Powinny one zapewniać odpowiednią równowagę między potrzebą zapobiegania i zwalczania przestępczości z jednej strony, a właściwą ochroną danych osobowych i innych praw podstawowych objętych ochroną Karty z drugiej strony.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż Komisja włączyła do proponowanego mandatu negocjacyjnego szereg zaleceń wydanych w jego opiniach odpowiednio 2/2018 i 1/2020.

Dlatego zalecenia zawarte w niniejszej opinii mają na celu wyjaśnienie i – w stosownych przypadkach – dalsze opracowanie zabezpieczeń i mechanizmów kontrolnych w przyszłych umowach dotyczących ochrony danych osobowych.

Ponadto EIOD jest gotowy do udzielania dalszych porad podczas negocjacji i przed finalizacją tych dziesięciu umów międzynarodowych.

1.   WPROWADZENIE I KONTEKST

1.1   Kontekst

1.

Rozporządzenie w sprawie Eurojustu (1) ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące przekazywania danych przez Eurojust na zewnątrz UE. W art. 56 ust. 2 tego rozporządzenia wymieniono szereg podstaw prawnych, w oparciu o które Eurojust może zgodnie z prawem przekazywać dane organom państw trzecich. Jednym z rozwiązań byłaby decyzja Komisji w sprawie odpowiedniego stopnia ochrony zgodna z art. 36 dyrektywy (UE) 2016/680, w której stwierdza się, że państwo trzecie, do którego Eurojust przekazuje dane, zapewnia odpowiedni stopień ochrony. Z uwagi na to, iż dotąd nie wydano takiej decyzji w sprawie odpowiedniego stopnia ochrony, inną możliwością dla Eurojustu w zakresie regularnego przekazywania danych do państwa trzeciego byłoby skorzystanie z odpowiednich ram wynikających z zawarcia wiążącej umowy międzynarodowej między UE a przyjmującym państwem trzecim zgodnie z art. 218 TFUE przewidującym odpowiednie zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony prywatności i podstawowych praw i wolności osób fizycznych.

2.

19 listopada 2020 r. Komisja przyjęła zalecenie do decyzji Rady upoważniające do podjęcia rokowań w sprawie umów między Unią Europejską (UE) a Algierią, Armenią, Bośnią i Hercegowiną, Egiptem, Izraelem, Jordanią, Libanem, Marokiem, Tunezją i Turcją dotyczących współpracy między Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) a właściwymi organami tych państw ds. współpracy sądowej w sprawach karnych. Takie umowy międzynarodowe stanowiłyby konieczną podstawę prawną do wymiany danych osobowych między Eurojustem a właściwymi organami tych państw trzecich ds. współpracy sądowej w sprawach karnych.

3.

Biorąc pod uwagę strategię polityczną, potrzeby operacyjne organów sądowych w UE i potencjalne korzyści z bliższej współpracy w tym zakresie, Komisja uznaje, że podjęcie w bliższej perspektywie rokowań z dziesięcioma państwami trzecimi jest niezbędne w celu uregulowania sposobu współpracy Eurojustu z właściwymi organami tych państw. Komisja dokonała oceny państw priorytetowych, biorąc pod uwagę potrzeby operacyjne Eurojustu.

4.

Pierwszym priorytetem było wzmocnienie współpracy z państwami kandydującymi oraz potencjalnymi kandydatami, ponieważ państwa te powinny być jak najlepiej przygotowane do efektywnej współpracy sądowej w sprawach karnych w ramach dorobku prawnego UE. Stanowisko Komisji dotyczące Bośni i Hercegowiny oraz Turcji przedstawione zostało w regularnych sprawozdaniach Komisji z 2020 r. (2) W obydwu przypadkach zawarcie umowy międzynarodowej pozwalającej na wymianę danych osobowych z Eurojustem zależy od dokonania w obydwu państwach koniecznych zmian w ich stosownych przepisach o ochronie danych.

5.

Drugim priorytetem było wzmocnienie współpracy z innymi państwami trzecimi, które nie ubiegają się o członkostwo w Unii ale mają potencjalnie duży wpływ na bezpieczeństwo w Europie ze względów geograficznych, takimi jak państwa Bliskiego Wschodu i rejonu Afryki Północnej. Wybór ten jest również zgodny z globalną strategią na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej. (3)

6.

Trzecim priorytetem było zapewnienie jak największej zgodności w relacjach agencji wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych UE z państwami trzecimi, w szczególności pomiędzy Europolem i Eurojustem, w ten sposób zapewniając powiązanie działań dotyczących egzekwowania prawa i współpracy sądowej. Obecnie Komisja dąży w imieniu Europolu do zawarcia umowy z ośmioma spośród dziesięciu wyżej wymienionych państw. Komisja uznaje, że w zakresie w jakim jest to możliwe i wykonalne, warto podejmować wysiłki, aby Eurojust i Europol uczestniczyły w przyszłych negocjacjach, co może również sprawić, że będą bardziej atrakcyjne dla wymienionych państw trzecich.

7.

Zgodnie z procedurą określoną w art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Komisja będzie odpowiedzialna za negocjowanie tych umów międzynarodowych z państwami trzecimi w imieniu UE. Za pomocą wymienionego zalecenia Komisja dąży do uzyskania upoważnienia Rady Unii Europejskiej (Rady) do podjęcia rokowań z wymienionymi dziesięcioma państwami trzecimi. Po zakończeniu negocjacji Parlament Europejski, aby formalnie zawrzeć te umowy, będzie musiał wyrazić zgodę na wynegocjowane teksty umów, natomiast Rada będzie musiała je podpisać.

8.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia 2018/1725 Komisja jest zobowiązana skonsultować się z EIOD po przyjęciu wniosku dotyczącego zalecenia przedłożonego Radzie zgodnie z art. 218 TFUE, w przypadku gdy ma to wpływ na ochronę praw i wolności osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych. 19 listopada 2020 r. Komisja przeprowadziła formalne konsultacje z EIOD.

9.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż Komisja Europejska zasięgnęła jego opinii w sprawie zalecenia i oczekuje, że odniesienie do tej opinii zostanie uwzględnione w preambule do decyzji Rady. Niniejsza opinia nie narusza żadnych dodatkowych uwag, jakie EIOD może formułować na podstawie kolejnych dostępnych informacji na późniejszym etapie.

3.   WNIOSKI

20.

Przewidywane w umowie przekazywanie danych osobowych zgromadzonych w ramach dochodzeń prowadzonych w sprawach karnych może mieć istotny wpływ na życie poszczególnych osób fizycznych, ponieważ może być wykorzystywane w postępowaniach karnych w państwie przyjmującym zgodnie z jego przepisami krajowymi. Z tego względu w umowach międzynarodowych należy zagwarantować, aby ograniczenia praw do prywatności i ochrony danych w odniesieniu do zwalczania przestępczości miały zastosowanie wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne.

21.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje cel mandatu negocjacyjnego, jakim jest zapewnienie poszanowania praw podstawowych i przestrzeganie zasad uznanych w Karcie, w szczególności prawa do [poszanowania] życia prywatnego i rodzinnego, uznanego w art. 7 Karty, prawa do ochrony danych osobowych, o którym mowa w art. 8 Karty, oraz prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, o którym mowa w art. 47 Karty. Ponadto EIOD docenia fakt, iż Komisja włączyła do proponowanego mandatu negocjacyjnego szereg szczegółowych zaleceń, które zostały już przedstawione przez EIOD w swojej opinii 2/2018 dotyczącej ośmiu mandatów negocjacyjnych do zawarcia umów międzynarodowych pozwalających na wymianę danych pomiędzy Europolem a państwami trzecimi oraz opinii 1/2020 dotyczącej mandatu negocjacyjnego do zawarcia umowy międzynarodowej dotyczącej wymiany danych osobowych pomiędzy Europolem a organami ścigania Nowej Zelandii.

22.

EIOD pragnie jednak przypomnieć, że decyzja Rady upoważniająca do podjęcia rokowań zgodnie z art. 218 TFUE powinna zawierać odniesienie nie tylko do proceduralnej podstawy prawnej, lecz także do odpowiedniej materialnej podstawy prawnej, która powinna uwzględniać art. 16 TFUE; Zakres zastosowania każdej umowy międzynarodowej oraz cele przekazywania danych do każdego państwa trzeciego powinny zostać odpowiednio doprecyzowane w załączniku do zalecenia. EIOD zaleca dalsze przeprowadzanie ocen skutków w celu lepszej oceny zagrożeń, jakie przekazywanie danych do tych państw trzecich stwarza dla praw osób fizycznych do prywatności i ochrony danych, ale także dla innych podstawowych praw i wolności chronionych Kartą, tak aby dokładnie określić niezbędne zabezpieczenia. Ponadto EIOD uważa, że stosowne organy nadzoru UE i państw trzecich powinny zostać zaangażowane w monitoring i okresową ocenę umów.

23.

EIOD pozostaje do dyspozycji Komisji, Rady i Parlamentu Europejskiego w celu zapewnienia doradztwa na późniejszych etapach procesu. Uwagi zawarte w niniejszej opinii nie naruszają żadnych dodatkowych uwag, które EIOD może formułować w miarę powstawania kolejnych problemów, do których ustosunkuje się, gdy dostępna będzie odpowiednia informacja. W tym celu EIOD oczekuje, że zapisy projektów umów zostaną z nim skonsultowane w późniejszym terminie przed ich sfinalizowaniem.

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WsiSW (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138), zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie Eurojustu”.

(2)  Bruksela, 6 października 2020 COM(2020) 660 final Komunikat z 2020 r. w sprawie polityki rozszerzenia UE.

(3)  https://eeas.europa.eu/sites/eeas/files/eugs_review_web_0.pdf

Aktualizacja wykazu dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 ust. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (1)

(2021/C 150/03)

Publikowany wykaz dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 ust. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (2), opiera się na informacjach przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 39 kodeksu granicznego Schengen.

Oprócz publikacji w Dzienniku Urzędowym, regularnie aktualizowane informacje dostępne są na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych.

WYKAZ DOKUMENTÓW POBYTOWYCH WYDAWANYCH PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE

SZWAJCARIA

Nowy wykaz zastępujący wykaz opublikowany w Dz.U. C 126 z 12.4.2021, s. 1.

Dokumenty pobytowe na mocy art. 2 ust. 16 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/399, zgodnie z jednolitym wzorem określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (3).

—	Titre de séjour / Aufenthaltstitel / Permesso di soggiorno (L, B, C) / Dokument pobytowy

—	Titre de séjour / Aufenthaltstitel / Permesso di soggiorno [Dokument pobytowy] (L, B, C) zawierający informację „członek rodziny” wydawany obywatelom państw trzecich będącym członkami rodziny obywatela Szwajcarii

—

Titre de séjour / Aufenthaltstitel / Permesso di soggiorno (L, B, C) (dokument pobytowy) zawierający informację „członek rodziny obywatela UE/EFTA” wydawany obywatelom państw trzecich będącym członkami rodziny obywatela państwa członkowskiego UE lub EFTA, korzystającego ze swojego prawa do swobodnego przemieszczania się

—

Titre de séjour Ci / Aufenthaltstitel Ci / Permesso di soggiorno Ci (dokument pobytowy dla małżonków i dzieci – do 25 roku życia – urzędników organizacji międzynarodowych i członków zagranicznych przedstawicielstw w Szwajcarii, którzy wykonują pracę zarobkową na szwajcarskim rynku pracy), ważny od dnia 1 listopada 2019 r. (zastępuje livret pour étrangers Ci)

Dokumenty pobytowe na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002

—	Livret pour étrangers L / Ausländerausweis L / Libretto per stranieri L / [dokument tożsamości kategorii L wydawany cudzoziemcom] (dokument pobytowy zezwalający na pobyt krótkoterminowy; dokument kategorii L, fioletowy)

—	Ausländerausweis B/Livret pour étrangers B/Libretto per stranieri B/Legitimaziun d’esters B [dokument tożsamości kategorii B wydawany cudzoziemcom] (zezwolenie na pobyt czasowy kategorii B; wydawane w trzech lub czterech językach, jasnoszare)

—	Livret pour étrangers C / Ausländerausweis C / Libretto per stranieri C / Dokument tożsamości kategorii C wydawany cudzoziemcom (dokument pobytowy zezwalający na pobyt stały kategorii C, zielony)

—

Livret pour étrangers Ci /Ausländerausweis Ci / Libretto per stranieri Ci [dokument tożsamości kategorii Ci wydawany cudzoziemcom] (dokument pobytowy kategorii Ci dla małżonków i dzieci (w wieku do 25 lat) urzędników organizacji międzynarodowych i przedstawicielstw zagranicznych w Szwajcarii, którzy prowadzą działalność zarobkową na szwajcarskim rynku pracy, czerwony), ważny do dnia utraty ważności

—

Cartes de légitimation (titres de séjour) du Département fédéral des Affaires étrangères / Legitimationskarten (Aufenthaltsbewilligung) vom Eidgenössischen Departement für auswärtige Angelegenheiten / Carte di legittimazione (titoli di soggiorno) del Dipartimento federale degli affari esteri / [dowody tożsamości (dokumenty pobytowe) wydawane przez Federalny Wydział Spraw Zagranicznych] (zob. załącznik 20)

Wykaz wcześniejszych publikacji

Dz.U. C 247 z 13.10.2006, s. 1.

Dz.U. C 77 z 5.4.2007, s. 11.

Dz.U. C 153 z 6.7.2007, s. 1.

Dz.U. C 164 z 18.7.2007, s. 45.

Dz.U. C 192 z 18.8.2007, S. 11.

Dz.U. C 271 z 14.11.2007, S. 14.

Dz.U. C 57 z 1.3.2008, S. 31.

Dz.U. C 134 z 31.5.2008, S. 14.

Dz.U. C 207 z 14.8.2008, S. 12.

Dz.U. C 331 z 31.12.2008, s. 13.

Dz.U. C 3 z 8.1.2009, s. 5.

Dz.U. C 64 z 19.3.2009, s. 15.

Dz.U. C 198 z 22.8.2009, s. 9.

Dz.U. C 239 z 6.10.2009, s. 2.

Dz.U. C 298 z 8.12.2009, s. 15.

Dz.U. C 308 z 18.12.2009, s. 20.

Dz.U. C 35 z 12.2.2010, s. 5.

Dz.U. C 82 z 30.3.2010, s. 26.

Dz.U. C 103 z 22.4.2010, s. 8.

Dz.U. C 108 z 7.4.2011, s. 7.

Dz.U. C 157 z 27.5.2011, s. 5.

Dz.U. C 201 z 8.7.2011, s. 1.

Dz.U. C 216 z 22.7.2011, s. 26.

Dz.U. C 283 z 27.9.2011, s. 7.

Dz.U. C 199 z 7.7.2012, s. 5.

Dz.U. C 214 z 20.7.2012, s. 7.

Dz.U. C 298 z 4.10.2012, s. 4.

Dz.U. C 51 z 22.2.2013, s. 6.

Dz.U. C 75 z 14.3.2013, s. 8.

Dz.U. C 77 z 15.3.2014, s. 4.

Dz.U. C 118 z 17.4.2014, s. 9.

Dz.U. C 200 z 28.6.2014, s. 59.

Dz.U. C 304 z 9.9.2014, s. 3.

Dz.U. C 390 z 5.11.2014, s. 12.

Dz.U. C 210 z 26.6.2015, s. 5.

Dz.U. C 286 z 29.8.2015, s. 3.

Dz.U. C 151 z 28.4.2016, s. 4.

Dz.U. C 16 z 18.1.2017, s. 5.

Dz.U. C 69 z 4.3.2017, s. 6.

Dz.U. C 94 z 25.3.2017, s. 3.

Dz.U. C 297 z 8.9.2017, s. 3.

Dz.U. C 343 z 13.10.2017, s. 12.

Dz.U. C 100 z 16.3.2018, s. 25.

Dz.U. C 144 z 25.4.2018, s. 8.

Dz.U. C 173 z 22.5.2018, s. 6.

Dz.U. C 222 z 26.6.2018, s. 12.

Dz.U. C 248 z 16.7.2018, s. 4.

Dz.U. C 269 z 31.7.2018, s. 27.

Dz.U. C 345 z 27.9.2018, s. 5.

Dz.U. C 27 z 22.1.2019, s. 8

Dz.U. C 31 z 25.1.2019, s. 5.

Dz.U. C 34 z 28.1.2019, s. 4.

Dz.U. C 46 z 5.2.2019, s. 5.

Dz.U. C 330 z 6.10.2020, s. 5.

Dz.U. C 126 z 12.4.2021, s. 1.

Dz.U. C 140 z 21.4.2021, s. 2.

---

(1)  Zob. wykaz wcześniejszych publikacji zamieszczony na końcu niniejszej aktualizacji.

(2)  Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1.

(3)  Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 1.

ZAPROSZENIE DO SKŁADANIA WNIOSKÓW

GR/002/21

Wsparcie działań zwiększających świadomość na temat wartości własności intelektualnej oraz szkód wywołanych przez podrabianie produktów oraz piractwo

(2021/C 150/04)

1.   Cele i opis

Niniejsze zaproszenie do składania wniosków ma na celu zwiększenie świadomości na temat korzyści płynących z ochrony praw własności intelektualnej oraz szkód wywołanych naruszeniem tych praw poprzez zwrócenie uwagi młodych Europejczyków na znaczenie własności intelektualnej we wspieraniu kreatywności, innowacyjności i przedsiębiorczości. Ma ono na celu zwiększenie wiedzy i zaangażowanie kluczowych odbiorców w celu zwiększenia poszanowania praw własności intelektualnej, co w rezultacie powinno zmienić zachowanie ludzi tak, by kupowali mniej podrabianych towarów oraz mieli ograniczony dostęp do treści cyfrowych z nielegalnych źródeł.

Cele szczegółowe zaproszenia to:

—	zwiększenie wiedzy o wartości własności intelektualnej jako narzędzia do ochrony kreatywności i innowacyjności poprzez zapewnienie konkretnych i obiektywnych informacji o własności intelektualnej w tym kontekście i zwiększenie świadomości szkód spowodowanych przez naruszenia praw do niej;

—

zaangażowanie kluczowych odbiorców w zakresie tych kwestii, biorąc pod uwagę odpowiednie możliwości zwiększenia wpływu oraz, w szczególności, sposób w jaki należy się odnosić do odbiorców w tego typu sprawach (nieprotekcjonalny, obiektywny i neutralny) w celu zmiany zachowań i zmniejszenia atrakcyjności podrabiania i piractwa.

Oczekiwane wyniki:

—

dotarcie, w odpowiedni sposób i przy akceptowalnym koszcie, w tym poprzez zoptymalizowane wykorzystanie rozwiązań cyfrowych, do obywateli UE, w szczególności priorytetowych grup docelowych, takich jak dzieci i młodzież podejmujące naukę w szkołach oraz studia wyższe, w ramach nauczania szkolnego lub pozaszkolnego. Oczekuje się również dotarcia do obecnych lub przyszłych nauczycieli / ekspertów akademickich / młodych edukatorów, a także konsumentów, ze szczególnym uwzględnieniem młodych konsumentów (w wieku 15–24 lat);

—	ułatwianie zaangażowania odpowiednich partnerów i środowisk opiniotwórczych, takich jak organizacje konsumentów, influencerzy (np. blogerzy i artyści) oraz innych odpowiednich środowisk opiniotwórczych, które są w stanie dotrzeć do odbiorców docelowych poprzez jasno określony proces;

—	zapewnienie zrównoważonego charakteru i skalowalności wyników projektu.

Zaproszenie do składania wniosków w 2021 r. składa się z dwóch komponentów:

Komponent 1: Dotarcie do dzieci, młodzieży lub nauczycieli / przyszłych nauczycieli poprzez działania edukacyjne w środowiskach akademickich i edukacyjnych środowiskach nieakademickich.

Komponent 1 ma na celu uzupełnienie i stworzenie synergii z własnością intelektualną w ramach projektu edukacyjnego, który jest obecnie opracowywany na najbliższe pięć lat.

(Dostępny budżet: 400 000 EUR. Maksymalna kwota, jaka może zostać przeznaczona na realizację jednego projektu: 60 000 EUR.)

Specyfikacje:

—

zakres: działania edukacyjne w szkole i poza nią skierowane do dzieci w wieku od 6 do 18 lat, lecz również do młodzieży podejmującej studia wyższe lub obecnych lub przyszłych specjalistów z sektora edukacji, którzy bezpośrednio współpracują lub będą bezpośrednio współpracować z dziećmi i młodzieżą (szkolenie instruktorów);

—

proponowane działania muszą być zgodne z nowym zaleceniem w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie zatwierdzonym przez Radę ds. edukacji w dniu 22 maja 2018 r. oraz z nowym planem działania w dziedzinie edukacji cyfrowej (na lata 2021–2027) wydanym przez Komisję Europejską we wrześniu 2020 r., w szczególności ze znaczeniem własności intelektualnej dla wspierania kreatywności, innowacyjności i przedsiębiorczości;

—	oficjalne zaangażowanie podmiotów instytucjonalnych, takich jak ministerstwo edukacji lub innych właściwych decydentów / zainteresowanych stron w celu zatwierdzenia programu i jego rozpowszechniania;

—	zaangażowanie nauczycieli lub ekspertów akademickich w opracowywanie materiałów lub działań edukacyjnych;

—	udokumentowane doświadczenie wnioskodawcy w opracowywaniu programów lub materiałów edukacyjnych dla szkół lub uniwersytetów.

Komponent 2: Dotarcie do konsumentów, w szczególności do młodych konsumentów.

(Dostępny budżet: 600 000 EUR. Maksymalna kwota, jaka może zostać przeznaczona na realizację jednego projektu: 100 000 EUR.)

Specyfikacje:

—	zakres: działania zwiększające świadomość skierowane do konsumentów, w szczególności młodych konsumentów;

—	działania muszą mieć charakter transgraniczny i obejmować kilka państw członkowskich UE (mają zostać zrealizowane w co najmniej trzech państwach członkowskich);

—	zaangażowanie odpowiednich partnerów mających wpływ na rozpowszechnianie informacji i dotarcie do odbiorców (influencerów, takich jak blogerzy lub artyści i środowisk opiniotwórczych, takich jak właściwe media, organy publiczne, organizacje konsumenckie itp.);

—	oryginalność i nowoczesne/kreatywne podejścia będą preferowane, zwłaszcza w wymiarze cyfrowym.

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać w rozdziale I wytycznych dla wnioskodawców.

2.   Warunki udziału

2.1   Kwalifikujący się wnioskodawcy

Aby zostać zakwalifikowanym, wnioskodawca musi być podmiotem publicznym lub prywatnym mającym siedzibę w jednym z 27 państw członkowskich przez okres dłuższy niż dwa lata. Podmioty publiczne, które otrzymują fundusze lub wsparcie od EUIPO poprzez inne środki finansowe, takie jak programy współpracy, których zadaniem jest osiągnięcie celów takich samych jak te przedstawione w niniejszym zaproszeniu nie kwalifikują się (np. krajowe lub regionalne urzędy ds. własności intelektualnej, organizacje międzynarodowe).

2.2   Kwalifikujące się działania

Maksymalny czas trwania projektów wynosi 12 miesięcy.

Rodzaje kwalifikujących się działań finansowanych w ramach niniejszego zaproszenia do składania wniosków, zarówno w odniesieniu do komponentu 1, jak i do komponentu 2, obejmują działania zwiększające świadomość zgodnie z sekcjami 3 i 4 rozdziału 1 wytycznych dla wnioskodawców, w tym następujące niewyczerpujące przykłady:

—	działalność w mediach tradycyjnych i społecznościowych;

—	produkcję i rozpowszechnianie materiałów audiowizualnych lub publikacji;

—	organizację wydarzeń, targów, wystaw i działań szkoleniowych, które stanowią część określonego projektu;

—	działania informacyjno-rozrywkowe (debaty, młodzieżowe programy edukacyjne, kwizy, gry wideo lub programy muzyczne itp.);

—	narzędzia, działania i rozwiązania internetowe itp.

Aby dane działanie mogło zostać zakwalifikowane, musi spełniać następujące warunki finansowania:

—	Komponent 1: Budżet w przedziale od 20 000 EUR do 60 000 EUR.

—	Komponent 2: Budżet w przedziale od 40 000 EUR do 100 000 EUR:

Ponadto w odniesieniu do komponentu 2 we wniosku należy zaproponować działania prowadzone w co najmniej trzech państwach członkowskich.

Następujące działania/projekty nie kwalifikują się:

—	projekty obejmujące głównie lub wyłącznie indywidualne stypendia na udział lub przemówienia w warsztatach, seminariach, konferencjach, kongresach lub wszelkich innych wydarzeniach;

—	projekty obejmujące głównie lub wyłącznie indywidualne stypendia na studia lub szkolenia;

Wnioskodawcy mogą ubiegać się o środki przewidziane w ramach obu komponentów, lecz mogą złożyć tylko jeden wniosek w odniesieniu do jednego komponentu. W związku z tym mogą otrzymać dotację w ramach jednego lub dwóch komponentów.

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać w rozdziale II wytycznych dla wnioskodawców.

3.   Kryteria wyboru i wyłączenia

Wnioskodawcy nie mogą znajdować się w sytuacji, która wyklucza ich z uczestnictwa lub z przyznania dotacji w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. W sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżet ogólny Unii (1).

Wnioskodawcy muszą posiadać odpowiednią zdolność finansową i operacyjną konieczną do realizacji proponowanych działań.

Bardziej szczegółowe informacje o dokumentach potwierdzających, które należy dostarczyć, można uzyskać w rozdziale II wytycznych dla wnioskodawców.

4.   Kryteria przyznania dotacji

Punkty (na 100 możliwych) za kryteria oceny i przyznania dotacji kwalifikowalnym wnioskom są przyznawane według następujących wskaźników:

Kryteria	Minimalny próg punktowy	Maksymalny wynik
1- Przydatność i interes ogólny projektu	18	35
2- Zasięg	25	50
3- Metodyka i zrównoważony charakter	8	15
Ogółem	51	100

Aby wnioski mogły zostać wzięte pod uwagę w ramach procesu przyznawania finansowania, muszą uzyskać łącznie:

—	co najmniej 51 punktów ogółem oraz

—	co najmniej minimalne liczby punktów podane dla każdego z kryteriów

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać w rozdziale II wytycznych dla wnioskodawców.

5.   Budżet

Całkowity budżet przeznaczony na współfinansowanie działań w ramach niniejszego zaproszenia do składania wniosków wynosi 1 000 000 EUR (komponent 1: 400 000 EUR i komponent 2: 600 000 EUR). Kwota ta zostanie rozłożona na dwa lata budżetowe, a dostępność środków odpowiadających budżetowi na 2022 r. będzie uzależniona od przyjęcia budżetu przez władzę budżetową Urzędu.

Minimalna i maksymalna kwota dotacji wyniesie:

Komponent 1: od 20 000 EUR do 60 000 EUR

Komponent 2: od 40 000 EUR do 100 000 EUR

Urząd zastrzega sobie prawo do nieprzydzielenia wszystkich dostępnych funduszy.

6.   Ostateczny termin składania wniosków

Dostęp do pakietu wniosków można uzyskać pod adresem: https://euipo.europa.eu/ohimportal/en/grants

Wnioski należy składać do EUIPO za pomocą internetowego formularza zgłoszenia (e-formularza) najpóźniej do dnia 8 czerwca 2021 r. do godziny 13.00 (czasu lokalnego).

Wniosek złożony w jakikolwiek inny sposób nie zostanie przyjęty.

Wnioskodawcy muszą upewnić się, że przekazali wszystkie wymagane dokumenty wskazane w e-formularzu.

Wnioski, które nie będą zawierały wszystkich określonych informacji i które nie zostaną złożone przed upływem wyznaczonego terminu, nie będą brane pod uwagę.

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać w rozdziale IV wytycznych dla wnioskodawców.

7.   Szczegółowe informacje

Szczegółowe warunki obowiązujące w odniesieniu do niniejszego zaproszenia do składania wniosków można znaleźć w wytycznych dla wnioskodawców pod następującym adresem: https://euipo.europa.eu/ohimportal/en/grants

Wnioski muszą spełniać wszystkie warunki wskazane w wytycznych i muszą zostać złożone na udostępnionych formularzach.

8.   Kontakt

W celu uzyskania dalszych informacji, prosimy o kontakt pod następującym adresem e-mail: grants@euipo.europa.eu

---

(1)  Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1