22.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 61/8

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2021/C 61/07)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„ASTI”

PDO-IT-A1396-AM05

Data przekazania informacji: 4.12.2020

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Odmiany winorośli

W mieszance odmian winorośli przewiduje się możliwość wykorzystania 3 % innych aromatycznych białych odmian winorośli nadających się do uprawy w regionie Piemont, zamiast wyłącznego użycia odmiany Moscato. Zmiana jest nieznaczna, ponieważ wina objęte ChNP są faktycznie produkowane z białej odmiany Moscato bez domieszek. Niemniej jednak wniosek o zmianę został złożony głównie w celu uniknięcia nieprzestrzegania przepisów przez winnice na skutek przypadkowej obecności innych odmian winorośli na obszarze produkcji białej odmiany Moscato, jak również na skutek zastępowania roślin uszkodzonych lub obumarłych (w szczególności w starszych winnicach). Inne przyczyny mogą mieć charakter mechaniczny, wiązać się z chorobą pnia winorośli określanej jako Esca kompleks czy z mikoplazmą żółknięcia dorée. W niektórych przypadkach przyczyną może być dawna praktyka sadzenia innych odmian białych winorośli przeznaczonych wyłącznie do spożycia przez rodzinę plantatora winorośli.

Zmiana dotyczy art. 2 specyfikacji produktu.

2. Zasady uprawy winorośli

Minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach Asti Spumante Metodo Classico wynosi 10 % obj. zamiast 11 % obj.

Po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych badań, w celu optymalizacji produkcji rodzajów o niższej zawartości cukru, takich jak pas dosé, extra brut i brut, uznano za właściwe ustanowienie mniej restrykcyjnych parametrów produkcji dla tradycyjnych win musujących. Powyższa zmiana wiąże się również ze zmianami wprowadzonymi w związku ze zwiększeniem wydajności winogron przeznaczonych do produkcji tradycyjnego wina musującego. Parametry produkcji win musujących objętych ChNP zarówno metodą tradycyjną, jak i metodą Charmata zostają ujednolicone. Wprowadzone zmiany umożliwiają również producentom skuteczniejsze zarządzanie roszczeniami dotyczącymi tej samej winnicy.

Zmiana dotycząca naturalnej zawartości alkoholu w winogronach dotyczy art. 4 specyfikacji produktu i nie ma wpływu na jednolity dokument.

3. Maksymalna wydajność

Wydajność winogron z hektara w przypadku win Asti Spumante Metodo Classico ustala się na poziomie 10 t/ha zamiast 8 t/ha, a w przypadku podobszarów na poziomie 9,5 t/ha, natomiast wydajność winogron/wina ustanawia się na poziomie 75 % zamiast 60 %. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań oraz mając na uwadze, że wydajność do 10 ton nie ma wpływu na jakość i właściwości produktu, a także biorąc pod uwagę rzeczywiste możliwości istniejących nasadzeń winorośli i plonów na danym obszarze dostosowuje się (zwiększa) wydajność z hektara. Pod względem technicznym wniosek ten jest również uzasadniony faktem, że niska produkcja winogron w winnicach prowadzi do przedwczesnego dojrzewania i nagłej utraty składnika kwasowego, co nie idzie w parze z wymogami dotyczącymi produkcji tradycyjnych win musujących w wersjach o niskiej zawartości cukru.

Zmiana dotyczy sekcji 5 lit. b) „Maksymalna wydajność” jednolitego dokumentu i jest powiązana z art. 4 i 5 specyfikacji produktu Asti oraz odpowiednimi specyfikacjami dla podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi.

4. Opis wina lub win

a)	Zakres zawartości cukru dla win Spumante i Spumante Metodo Classico zostaje rozszerzony o rodzaje pas dosè, brut i extrabrut.

b)	W wyniku wprowadzenia rodzajów o niższej zawartości cukru w winach Spumante Metodo Classico usuwa się limit rzeczywistej zawartości alkoholu wynoszący „od 6 do 8 % obj.” i ustanawia się limit na poziomie „co najmniej 6 %”.

c)	Do specyfikacji podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi włącza się opisy win typu Spumante i Spumante Metodo Classico.

Zmiany dotyczą art. 6 specyfikacji produktu Asti w odniesieniu do podobszaru Santa Vittoria d’Alba „Właściwości w momencie wprowadzenia do obrotu” i art. 5 w odniesieniu do podobszaru Strevi oraz pkt 4 jednolitego dokumentu „Opis wina lub win”.

5. Obszar uprawy winorośli

Usuwa się odniesienie do gminy Camo w prowincji Cuneo, ponieważ na mocy ustawy regionalnej została ona administracyjnie włączona do gminy Santo Stefano Belbo, która jest już uwzględniona w opisie obszaru produkcji. Ponadto w celu zapewnienia jasności uznaje się za właściwe włączenie do jednolitego dokumentu dokładnie określonego obszaru geograficznego opisanego w specyfikacji produktu.

Jest to zmiana formalna, która nie zmienia określonego obszaru geograficznego

Zmiana dotyczy art. 3 specyfikacji produktu i pkt 6 jednolitego dokumentu „Określony obszar geograficzny”.

6. Zasady produkcji wina

Skreśla się art. 5 akapit jedenasty specyfikacji: „Zgodnie z art. 1 zakazuje się w odniesieniu do win DOCG stosowania sztucznego gazowania win (zarówno częściowego, jak i całkowitego). W odniesieniu do ich przechowywania zabrania się także dodawania jakichkolwiek środków przeciwfermentacyjnych, nawet jeśli takie praktyki są na ogół dozwolone na mocy obowiązujących przepisów wspólnotowych i krajowych”.

Skreślony akapit zawierał zakaz już zawarty w obowiązującym prawodawstwie – był on zatem zbędny – oraz przepis ograniczający praktyki, które w rzeczywistości są zgodne z prawem. Dzięki jego skreśleniu producenci wina będą teraz odnosić się do obowiązujących przepisów unijnych i krajowych.

Zmienia się brzmienie art. 5 akapit czternasty (poprzednio piętnasty) specyfikacji produktu dotyczącego przeznaczenia moszczu (rozumianego jako produkt pośredni produkcji wina) nadającego się do produkcji win objętych ChNP, co pozwala producentom samodzielnie podjąć decyzję o przeznaczeniu przetworzonego moszczu i umożliwia optymalne zarządzanie produkcją. W związku z tym moszcz zarejestrowany w rocznej deklaracji produkcji winogron jako odpowiedni do produkcji win „Moscato d’Asti” lub „Moscato d’Asti Vendemmia Tardiva” może być wykorzystywany nie tylko do wytwarzania win DOCG „Asti” lub „Asti” Spumante, ale również do wytwarzania „Asti” lub „Asti Spumante Metodo Classico”, co nie było wcześniej dozwolone. Ponadto moszcz przeznaczony do produkcji „Asti” lub „Asti Spumante”, „Asti” lub „Asti Spumante Metodo Classico” może być stosowany do produkcji „Moscato d’Asti”, pod warunkiem, że minimalna naturalna zawartość alkoholu jest zgodna z wymaganą dla tego ostatniego. Zezwala się ponadto na procedurę odwrotną.

Zmiana dotyczy art. 5 specyfikacji produktu i nie ma wpływu na jednolity dokument.

7. Nazwa i objęte nią wina – etykietowanie

Chociaż w gminach wchodzących w skład podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi tradycyjnie produkuje się aromatyczne gatunkowe wina musujące (kat. 6), do tej pory wina te były wprowadzane do obrotu jako ChNP „Asti”. Niniejsza zmiana daje zatem możliwość znakowania win ze wskazaniem danego obszaru produkcji. Oznacza to również, że konsumenci otrzymają dokładniejsze informacje na temat pochodzenia wina.

Ponadto wymogi mające zastosowanie do tych rodzajów wina zgodnie z przepisami dotyczącymi podobszarów są bardziej rygorystyczne niż kryteria dotyczące podstawowych win objętych ChNP. Na przykład maksymalna wydajność jest niższa (o 1–1,5 tony winogron z hektara), a minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winogronach musi być wyższa (o 1–1,5 %).

Zmiana dotyczy art. 1–7 specyfikacji produktu podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi i ma związek z sekcjami 4 „Opis wina lub win” i 5 „Maksymalna wydajność” jednolitego dokumentu.

8. Odstępstwo od wymogu produkcji i butelkowania na określonym obszarze

W pkt 9 jednolitego dokumentu „Dodatkowe wymogi” przewiduje się obecnie wyjątki od wymogu produkcji i butelkowania w obrębie wyznaczonego obszaru.

Wymogi te zostały włączone do specyfikacji produktu wraz z uznaniem statusu ChNP „Asti” (w 1967 r.), a następnie potwierdzone przez uznanie DOCG i wprowadzenie podobszarów, ale w wyniku błędu nie zostały one włączone do jednolitego dokumentu w 2011 r., kiedy to dokumentacja wszystkich istniejących wcześniej nazw została włączona do systemu informacyjnego Komisji UE.

Jest to zatem zmiana formalna, ponieważ specyfikacja produktu w odniesieniu do przedmiotowych wymogów pozostała niezmieniona.

Zmiana dotyczy pkt 9 jednolitego dokumentu „Wymogi dodatkowe” i nie dotyczy specyfikacji produktu.

9. Zmiany formalne

Aktualizuje się niektóre odniesienia do danych kontaktowych. Niniejsza zmiana dotyczy sekcji „Informacje dodatkowe – dane kontaktowe” pkt 1.2 jednolitego dokumentu.

W następstwie skreślenia art. 5 akapit jedenasty zmienia się numerację akapitów.

Skreśla się art. 7 akapit trzeci specyfikacji produktu, ponieważ jest on niezgodny z przepisem, zgodnie z którym możliwe jest podanie nazwy podobszaru pochodzenia win musujących, a także ponieważ inne aspekty, o których była mowa, zostały już określone w obowiązującym prawodawstwie i stały się zbędne.

W specyfikacji aktualizuje się odniesienia prawne.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Asti

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego:

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

6.	Aromatyczne gatunkowe wino musujące

4. Opis wina lub win:

Asti lub Asti Spumante w tym ze wskazaniem podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi

pianka: delikatna, długotrwała;

barwa: od słomkowożółtej do jasnozłotej;

zapach: charakterystyczny, delikatny;

smak: charakterystyczny, zrównoważony, od pas dosè do słodkiego;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu wynosi 11,5 %, z czego co najmniej 6 % obj. stanowi rzeczywista zawartość alkoholu;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	6
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Asti lub Asti Spumante Metodo Classico (metoda tradycyjna) w tym ze wskazaniem podobszarów Santa Vittoria d’Alba i Strevi

pianka: delikatna, długotrwała;

barwa: od słomkowożółtej do delikatnie jasnozłotej;

zapach: charakterystyczny, wyraźny, delikatny;

smak: charakterystyczny, zrównoważony, od pas dosè do słodkiego;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu wynosi 12 %, z czego co najmniej 6 % obj. stanowi rzeczywista zawartość alkoholu;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 17 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	6
Minimalna kwasowość ogólna:	6 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti vendemmia tardiva

barwa: złotożółta;

zapach: owocowy, bardzo intensywny, charakterystyczny dla suszonych winogron, o nutach korzennych;

smak: słodki, harmonijny, aksamitny z nutami winogron muszkatowych, przypomina smak plastru miodu;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 14 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi przynajmniej 11 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 22 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti

barwa: słomkowożółta o różnej intensywności;

zapach: charakterystyczny o muszkatowym aromacie;

smak: słodki, aromatyczny, charakterystyczny, czasami żywy;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 11 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi od 4,5 % obj. do 6,5 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti podobszar „Santa Vittoria d’Alba”

barwa: słomkowożółta ze złotymi refleksami;

zapach: elegancki, delikatny, świeży i trwały o nutach kwiatowych;

smak: zdecydowany, harmonijny, słodki, aromatyczny charakterystyczny muszkatowy, czasami żywy;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi od 4,5 % obj. do 6,5 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15 g/l

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti podobszar „Canelli”

zapach: muszkatowy, charakterystyczny o aromatycznym muszkatowym bukiecie;

barwa: słomkowożółta, żółta o różnej intensywności do złotej;

smak: słodki, aromatyczny, charakterystyczny, z aromatem winogron muszkatowych, czasami żywy;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi od 4,5 % obj. do 6,5 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 16 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti podobszar „Strevi”

barwa: słomkowożółta, żółta o różnej intensywności do złotej;

zapach: charakterystyczny o muszkatowym aromacie;

smak: słodki, aromatyczny, charakterystyczny, z aromatem winogron muszkatowych, czasami żywy;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi od 4,5 % obj. do 6,5 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Moscato d’Asti podobszar „Santa Vittoria d’Alba” vendemmia tardiva

barwa: lśniąco złoto-żółta;

zapach: złożony, owocowy, bardzo intensywny, charakterystyczny dla suszonych winogron, o nutach korzennych; smak: słodki, harmonijny, aksamitny, o nutach winogron muszkatowych, przypomina także smak plastru miodu;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 15 % obj., z czego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi przynajmniej 12 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 22 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	4,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5. Praktyki winiarskie

a. Szczególne praktyki enologiczne

BRAK

b. Maksymalna wydajność

Asti lub Asti Spumante, Moscato d’Asti

10 000 kg winogron z hektara

Asti lub Asti Spumante Metodo Classico (metoda tradycyjna)

10 000 kg winogron z hektara

Moscato d’Asti vendemmia tardiva

6 000 kg winogron z hektara

Moscato d’Asti podobszary Canelli i Strevi

9 500 kg winogron z hektara

Moscato d’Asti podobszar Canelli z określeniem vigna

8 500 kg winogron z hektara

Moscato d’Asti podobszary Strevi i Santa Vittoria d’Alba

9 500 kg winogron z hektara

Moscato d’Asti podobszar Santa Vittoria d’Alba vendemmia tardiva

5 000 kg winogron z hektara

Asti Spumante i Asti Spumante metodo classico podobszary Santa Vittoria d’Alba i Strevi

9 500 kg winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszar produkcji winogron odpowiednich do produkcji win „Asti” D.O.C.G. obejmuje następującą powierzchnię:

W prowincji Alessandria całe terytorium gmin:

Acqui Terme, Alice Bel Colle, Bistagno, Cassine, Grognardo, Ricaldone, Strevi, Terzo i Visone.

W prowincji Asti całe terytorium następujących gmin: Bubbio, Calamandrana, Calosso, Canelli, Cassinasco, Castagnole Lanze, Castel Boglione, Castelletto Molina, Castelnuovo Belbo, Castel Rocchero, Cessole, Coazzolo, Costigliole d’Asti, Fontanile, Incisa Scapaccino, Loazzolo, Maranzana, Mombaruzzo, Monastero Bormida, Montabone, Nizza Monferrato, Quaranti, San Marzano Oliveto, Moasca, Sessame, Vesime, Rocchetta Palafea i San Giorgio Scarampi.

W prowincji Cuneo całe terytorium następujących gmin: Castiglione Tinella, Cossano Belbo, Mango, Neive, Neviglie, Rocchetta Belbo, Serralunga d’Alba, S. Stefano Belbo, S. Vittoria d’Alba, Treiso, Trezzo Tinella, Castino, Perletto oraz osiedla Como i San Rocco Senodelvio w gminie Alba.

—

Dla podobszaru Canelli w prowincji Asti: Całe terytorium następujących gmin: Calamandrana, Calosso, Canelli, Cassinasco, Castagnole Lanze, Coazzolo, Costigliole d’Asti, San Marzano Oliveto, Moasca oraz część terytorium leżąca po lewej stronie od rzeki Bormida w gminie Loazzolo i Bubbio.

Prowincja Cuneo: Całe terytorium następujących gmin: Castiglione Tinella, Cossano Belbo, Mango, Neive, Neviglie, Rocchetta Belbo, Serralunga d’Alba, S. Stefano Belbo, Treiso, Trezzo Tinella oraz osiedla Como i San Rocco Senodelvio w gminie Alba.

—	Podobszar Santa Vittoria d’Alba obejmuje gminę Santa Vittoria d’Alba w prowincji Cuneo.

—	Podobszar Strevi w prowincji Alessandria obejmuje całe terytorium następujących gmin: Acqui Terme, Cassine, Ricaldone, Strevi, Terzo, Alice Bel Colle, Bistagno, Grognardo i Visone.

7. Główne odmiany winorośli

Moscato bianco B. – Moscato reale

8. Opis związku lub związków

„DOCG ASTI”

Asti i Moscato d’Asti to wina produkowane wyłącznie z odmiany winorośli Moscato Bianco, posiadającej charakterystyczny i wykwintny bukiet aromatyczny. Charakterystyczne cechy, jakie ta odmiana nadaje różnym rodzajom win (w tym winom musującym i winom z późnego zbioru) są ściśle związane z umiejętną uprawą winorośli przez plantatorów i z innowacyjnymi technikami produkcji wina, które na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci przyczyniły się do produkcji win muszkatowych o niskiej zawartości cukru zarówno w wersjach musujących, jak i niemusujących.

Sprzyjające na tym terenie warunki do uprawy winorośli (jego szczególna morfologia i skład chemiczny), a także warunki klimatyczne panujące na obszarze oraz lokalne umiejętności producentów i tradycje winiarskie umożliwiły z biegiem lat wyselekcjonowanie odmiany winorośli najlepiej dostosowanej do tego środowiska: Moscato Bianco

W XVIII w. szereg artykułów opublikowanych w Lozannie na temat wina i winnic na całym świecie odnosiło się konkretnie do wysoko cenionego Moscato Bianco z Piemontu. Pod koniec stulecia prestiżowa Società di Agricoltura di Torino (Stowarzyszenie Rolników w Turynie) ogłosiła Moscato jako jedną z odmian winorośli Piemontu odpowiednią do produkcji najbardziej prestiżowych win. W XIX w. Piemont wyraźnie odróżniał się od innych włoskich regionów ze względu na swoją rozległą uprawę Moscato Bianco. W istocie pod koniec XIX w. odnotowano znaczącą produkcję wina musującego ponownie fermentowanego w butelce, otrzymywanego z winogron odmiany Moscato. W 1895 r. po udoskonaleniu metody Charmata opracowanej w Piemoncie, winogrona odmiany Moscato były wykorzystywane głównie do produkcji wina musującego. Już wtedy mówiono o znacznym zapotrzebowaniu, nawet z zagranicy, na białe musujące wino aromatyczne znane pod nazwą handlową Moscato d’Asti lub Moscato di Canelli. Dzięki ustanowieniu tej metody produkcji wina, Piemont wyraźnie odróżniał się od innych regionów, w których również produkowało się Moscato (chociaż o znacznie ograniczonej produkcji). Poza regionem Piemontu większość win Moscato została w rzeczywistości zaklasyfikowana jako luksusowe wina likierowe. Winogrona odmiany Moscato były wykorzystywane do produkcji wina musującego wyłącznie w Piemoncie na obszarach Asti, Alessandrii i Cuneo. Jednocześnie w pierwszej połowie XIX w. miały miejsce pierwsze doświadczenia związane z produkcją wytrawnego wina musującego na bazie winogron odmiany Moscato (Asti Champagne). Z handlowego punktu widzenia nie były one jednak istotne, ponieważ ograniczona wówczas wiedza enologiczna nie pozwalała na zmniejszenie gorzkiego smaku terpenów w całkowicie sfermentowanym winie Moscato. Z drugiej strony dodawanie ograniczającego gorycz cukru przy wtórnej fermentacji w butelce powodowało zbyt duże ciśnienie w butelkach używanych w tamtych czasach. Ponadto regionalny sektor DOCG Asti nadal pracował nad rodzajem wytrawnym zarówno w wersji musującej, jak i w wersji zamykanej zamknięciem kołnierzowym. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku piemonckie instytuty badawcze opublikowały prace eksperymentalne dotyczące właściwości chemicznych i aromatycznych win wytrawnych produkowanych z białej odmiany winogron Moscato oraz rozwoju związków terpenowych w winogronach muszkatowych w celu optymalizacji technologii produkcji. W tych latach rozwinięto pojęcie „enologii odmianowej”, tj. coraz bardziej dopracowanego podejścia technologicznego mającego na celu poprawę cech winogron wyczuwalnych w produkcie końcowym. W szczególności w odmianie Moscato postęp techniczny umożliwił przeprowadzenie dłuższego procesu fermentacji ograniczając w ten sposób gorzki posmak, który nie sprzyjał inicjatywom handlowym w pierwszej połowie XX w. Postęp w zakresie wiedzy został następnie przekazany plantatorom, którzy w ostatnich dziesięcioleciach wytworzyli z odmiany Moscato wina o niskiej zawartości cukru, zarówno w postaci musującej, jak i niemusującej.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Ramy prawne:

Przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

W opisie i prezentacji win objętych kontrolowaną i gwarantowaną nazwą pochodzenia „Asti” lub „Asti Spumante” zawartość cukru nie może być podana w tym samym wierszu co nazwa wina. Informacja ta musi być ponadto napisana inną czcionką, a jej rozmiar musi być mniejszy niż rozmiar czcionki użytej w nazwie.

Odstępstwo dotyczące produkcji na określonym obszarze geograficznym

Ramy prawne:

Przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Odstępstwo dotyczące produkcji na określonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Czynności związane z produkcją win „Asti” DOCG (w tym suszenie winogron z późnego zbioru i proces produkcji wina musującego) mogą odbywać się zarówno na obszarze uprawy winorośli, jak i w dowolnym miejscu w prowincjach Alessandria, Asti i Cuneo oraz w części gminy Chieri (Turyn) graniczącej z obszarem produkcji.

Butelkowanie w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego

Ramy prawne:

Przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Butelkowanie w wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Wina objęte kontrolowaną i gwarantowaną nazwą pochodzenia „Asti” muszą być butelkowane na obszarze produkcji winogron. Zgodnie z art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33 butelkowanie musi odbywać się w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego, aby zapewnić jakość, renomę, zagwarantować, że produkt stamtąd pochodzi, oraz zapewnić skuteczność kontroli.

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/16195

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

22.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 61/18

(2021/C 61/08)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„GRECO DI TUFO”

PDO-IT-A0236-AM02

Data przekazania informacji: 13.11.2020

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Przeredagowanie opisu typologii – wprowadzenie wersji „Riserva”

Wprowadza się wersje „Greco di Tufo Riserva” i „Greco di Tufo Spumante Riserva”, w związku z czym należy dostosować oznaczenia dla przewidywanych rodzajów wina.

Zmiana ta odzwierciedla potrzebę podkreślenia prestiżu ChNP „Greco di Tufo”. Podkreśla się zatem długowieczność produkowanych win i uwzględnia lokalne zwyczaje wprowadzania do obrotu wina uzyskanego również po kilku latach leżakowania.

Ponadto zgodnie z obowiązującymi przepisami po nazwie „Greco di Tufo” skreśla się przymiotnik bianco („białe”).

Zmiana dotyczy art. 1 i 6 specyfikacji produktu oraz sekcji 4 jednolitego dokumentu.

2. Wprowadzenie możliwości nawadniania deficytowego

W związku z trwającą zmianą klimatu oraz coraz większym problemem deficytu wody i stresu termicznego w przypadku roślin, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania procesów fizjologicznych zezwala się na nawadnianie deficytowe.

Zmiana dotyczy art. 4 specyfikacji produktu i nie ma wpływu na jednolity dokument.

3. Wprowadzenie wersji „Riserva” i odpowiadających jej okresów leżakowania

W celu odróżnienia „Greco di Tufo” z oznaczeniem „Riserva” i „Greco di Tufo Spumante” z oznaczeniem „Riserva” uznaje się za stosowne określenie minimalnego czasu leżakowania oraz wskazanie daty rozpoczęcia tego procesu.

Zmiana dotyczy art. 5 specyfikacji produktu oraz sekcji 5 lit. a) jednolitego dokumentu.

4. Opis win ChNP Greco di Tufo, w tym Riserva – dostosowanie właściwości analitycznych i organoleptycznych

Po nazwie pochodzenia „Greco di Tufo” usuwa się przymiotnik bianco„białe”.

Zmiana jest zmianą redakcyjną zgodną z nazwą produktu.

Wraz z wprowadzeniem rodzajów „Greco di Tufo Riserva” i „Greco di Tufo Spumante Riserva” podaje się właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne charakteryzujące te wina w momencie spożywania. Dane i opisy odnoszą się do produktu wysokiej jakości o średnim i długim procesie dojrzewania w piwnicach.

W opisie smaku „Greco di Tufo Spumante” zwiększa się maksymalny limit zawartości cukru resztkowego z brut do extradry.

Zmianę tę uważa się za konieczną, ponieważ odpowiada na wzrost zapotrzebowania konsumentów na te produkty.

Zmiany dotyczą art. 6 specyfikacji produktu oraz sekcji 4 jednolitego dokumentu.

5. Związek z obszarem geograficznym – formalne dostosowanie specyfikacji

Dostosowuje się i harmonizuje treść specyfikacji produktu i jednolitego dokumentu.

Jest to formalne dostosowanie. Nie unieważnia ono związku, o którym mowa w art. 93 ust. 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia nr 1308/2013.

Zmiana dotyczy art. 9 specyfikacji produktu oraz sekcji 8 jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Greco di Tufo

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4.	Wino musujące

4. Opis wina lub win

Greco di Tufo

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności.

Zapach: przyjemny, intensywny, szlachetny, charakterystyczny.

Smak: świeży, wytrawny, harmonijny.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 11,5 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 16 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Greco di Tufo Riserva

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności.

Zapach: przyjemny, intensywny, szlachetny, charakterystyczny.

Smak: wytrawny, świeży, harmonijny.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 17 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Greco di Tufo Spumante

Pianka: delikatna i długotrwała.

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności z zielonkawymi lub złotawymi refleksami.

Zapach: charakterystyczny, przyjemny, z delikatną nutą drożdży.

Smak: pełny, szlachetny i harmonijny, od extrabrut do extradry.

Minimalna objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 15 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	6 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Greco di Tufo Spumante Riserva

Pianka: delikatna i długotrwała.

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności.

Zapach: charakterystyczny, przyjemny, z delikatną nutą drożdży.

Smak: pełny, szlachetny i harmonijny, od extrabrut do extradry.

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj.

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 16 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	6 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5. Praktyki winiarskie

a) Szczególne praktyki enologiczne

Greco di Tufo Riserva – minimalny okres leżakowania

Szczególna praktyka enologiczna

W przypadku „Greco di Tufo Riserva” minimalny okres dojrzewania nie może być krótszy niż 12 miesięcy rozpoczynając od dnia 1 listopada roku zbiorów.

Greco di Tufo Spumante (w tym „Riserva”) – produkcja wina

Szczególna praktyka enologiczna

Wina „Greco di Tufo Spumante”, w tym wina z oznaczeniem „Riserva”, muszą być wytwarzane zgodnie z metodą tradycyjną – wyłącznie w drodze wtórnej fermentacji w butelce.

Minimalny okres leżakowania na drożdżach w butelce dla win „Greco di Tufo Spumante” nie może być krótszy niż 18 miesięcy od daty butelkowania. Minimalny okres leżakowania na drożdżach w butelce w przypadku win „Greco di Tufo Spumante Riserva” nie może być krótszy niż 36 miesięcy od daty butelkowania.

b) Maksymalna wydajność:

Greco di Tufo – wszystkie rodzaje

10 000 kg winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszar produkcji winogron przeznaczonych do produkcji win „Greco di Tufo” D.O.C.G. obejmuje cały obszar administracyjny następujących gmin w prowincji Avellino: Tufo, Altavilla Irpina, Chianche, Montefusco, Prata di Principato Ultra, Petruro Irpino, Santa Paolina i Torrioni.

7. Główne odmiany winorośli

Greco B.

8. Opis związku lub związków

„Greco di Tufo” ChNP – wino i wino musujące”

Czynniki naturalne:

Obszar ChNP Greco di Tufo jest obszarem górskim, przez który przepływa rzeka Sabato. Charakteryzuje się stromymi zboczami, glebami gliniastymi i wapiennymi pochodzenia wulkanicznego oraz bogactwem mineralnym podglebia.

Pagórkowaty teren obszaru produkcji i przeważające na tym terytorium winnice wysunięte na południowy wschód i południowy zachód oraz położenie na obszarach szczególnie przystosowanych do uprawy winorośli przyczyniają się do stworzenia dobrze wentylowanego, nasłonecznionego środowiska sprzyjającego zrównoważonemu funkcjonowaniu procesów wegetacji, a także produktywności rośliny.

Obszary pagórkowate na obszarze produkcji charakteryzują się mikroklimatami o znacznych różnicach temperatur między dniem a nocą, co przyczynia się do zachowania kwasowych właściwości jagód winogron podczas dojrzewania.

Czynniki historyczne i ludzkie:

Praktyka uprawy winorośli na tym obszarze sięga wielu lat wstecz: zajmowali się nią zarówno lokalni mieszkańcy, jak i grecko-mykeńscy kolonizatorzy, którzy przybyli na ten teren. Wiąże się ona również z obecnością rzeki Sabato, która płynie między wzgórzami. Jej nazwa pochodzi od ludu Sabinów – plemienia, które osiedliło się w dorzeczu rzeki Sabato. Z historycznego punktu widzenia obszar ten zyskuje na znaczeniu jako centrum osadnictwa oraz obszar innowacji w uprawie winorośli w XIX wieku dzięki odkryciom ogromnych złóż siarki w gminie Tufo, Obecność i dostępność siarki korzystnie wpłynęła na uprawy winorośli w całym regionie Irpinia i doprowadziła do powstania techniki zwanej zolfatura, która umożliwiała ochronę kiści przed zewnętrznymi czynnikami chorobotwórczymi. Działalność ta w istotny sposób przyczyniła się do rozwoju gospodarki na całym obszarze aż do 1983 r., kiedy to zaprzestano działalności wydobywczej w kawernach.

Przyczynia się ona do uczynienia z tego obszaru jednego z najważniejszych włoskich centrów produkcji wina. W Avellino utworzono szkołę „Regia Scuola di Viticoltura e Enologia”, która rozpowszechnia uprawę odmiany winorośli Greco na tym obszarze i na całym obszarze doliny Sabato.

Dzięki obecności szkoły enologicznej jako siły napędowej postępu społeczno-gospodarczego sektor produkcji wina sprawi, że Avellino stanie się jedną z pierwszych włoskich prowincji w dziedzinie produkcji i wywozu wina.

Środowiska naukowe uznają wartość techniczną i ekonomiczną produkcji Greco di Tufo we wszystkich badaniach ampelograficznych i enologicznych, które miały miejsce na przestrzeni lat.

Czynniki naturalne i ludzkie opisane powyżej, w połączeniu ze specyfiką genetyczną odmiany winorośli Greco, umożliwiają produkcję wysokiej jakości win musujących (typu Spumante). Wszystkie wina objęte ChNP „Greco di Tufo” charakteryzują się świeżością, pełnym bukietem i złożonością smaku, a ponieważ niektóre z nich poddawane są leżakowaniu, są również produkowane w wersji opatrzonej oznaczeniem „Riserva”.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

ChNP „Greco di Tufo” i ChNP „Greco di Tufo Spumante”

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wina Greco di Tufo muszą być wprowadzane do obrotu w butelkach lub innych pojemnikach szklanych o pojemności nieprzekraczającej 5 litrów. Powinny być (z wyjątkiem win typu Spumante) zamknięte zamknięciem kołnierzowym wykonanym materiału przewidzianego w obowiązujących przepisach. W przypadku pojemników o pojemności nieprzekraczającej 0,187 litrów dozwolone jest stosowanie nakrętek.

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/16173

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

22.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 61/23

(2021/C 61/09)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1)

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„FIANO DI AVELLINO”

PDO-IT-A0232-AM02

Data przekazania informacji: 10 listopada 2020 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Przeredagowanie opisu typologii – wprowadzenie wersji „Riserva”

Wprowadza się wersję z oznaczeniem „Riserva”, w związku z czym należy dostosować oznaczenia dla przewidywanych rodzajów wina.

Zmiana ta odzwierciedla potrzebę podkreślenia prestiżu ChNP „Fiano di Avellino”. Podkreśla się zatem długowieczność produkowanych win i uwzględnia lokalne zwyczaje wprowadzania do obrotu wina uzyskanego również po kilku latach dojrzewania.

Ponadto zgodnie z obowiązującymi przepisami po nazwie „Fiano di Avellino” skreśla się również przymiotnik bianco („białe”).

Zmiana dotyczy art. 1, 2 i 6 specyfikacji produktu oraz sekcji 4 jednolitego dokumentu.

2. Wprowadzenie możliwości nawadniania deficytowego

Zmiana dotyczy art. 4 specyfikacji produktu i nie ma wpływu na jednolity dokument.

3. Wprowadzenie rodzaju Riserva i okresu dojrzewania

W celu odróżnienia „Fiano di Avellino” z oznaczeniem „Riserva” uznaje się za stosowne określenie minimalnego okresu dojrzewania oraz wskazanie daty rozpoczęcia tego procesu.

Zmiana dotyczy art. 5 specyfikacji produktu oraz sekcji 5 lit. a) jednolitego dokumentu.

4. Opis win ChNP Fiano di Avellino, w tym Riserva – dostosowanie właściwości analitycznych i organoleptycznych

Po nazwie pochodzenia „Fiano di Avellino” usuwa się przymiotnik bianco„białe”.

Zmiana jest zmianą redakcyjną zgodną z nazwą produktu.

Jeśli chodzi o charakterystykę w momencie wprowadzenia do obrotu, określenie „wytrawne” dotyczące smaku jest stosowane w celu określenia właściwości win objętych ChNP pochodzących z obecnej produkcji.

Wraz z wprowadzeniem nowego rodzaju „Fiano di Avellino Riserva” wprowadza się właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne charakteryzujące to wino w momencie spożywania. Dane i opisy odnoszą się do produktu wysokiej jakości o średnim i długim procesie leżakowania w piwnicach.

Zmiany dotyczą art. 6 specyfikacji produktu oraz sekcji 4 jednolitego dokumentu.

5. Związek z obszarem geograficznym – formalne dostosowanie specyfikacji

Dostosowuje się i harmonizuje treść specyfikacji produktu i jednolitego dokumentu.

Jest to formalne dostosowanie. Nie unieważnia ono związku, o którym mowa w art. 93 ust. 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Zmiana dotyczy art. 8 specyfikacji produktu oraz sekcji 8 jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Fiano di Avellino

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win:

Fiano di Avellino

barwa: słomkowożółta o różnej intensywności;

zapach: przyjemny, intensywny, szlachetny, charakterystyczny;

smak: wytrawny, świeży, harmonijny;

minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 11,5 % obj.;

minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 16 g/l.

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Fiano di Avellino Riserva

Barwa: słomkowożółta o różnej intensywności;

Zapach: przyjemny, intensywny, szlachetny;

Smak: wytrawny, świeży, harmonijny;

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu: 12 % obj.;

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego: 17 g/l

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z ograniczeniami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość ogólna:	5 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5. Praktyki winiarskie

a) Szczególne praktyki enologiczne

Fiano di Avellino Riserva – minimalny okres dojrzewania

Szczególna praktyka enologiczna

W przypadku „Fiano di Avellino Riserva” minimalny okres dojrzewania nie może być krótszy niż 12 miesięcy rozpoczynając od dnia 1 listopada roku zbiorów.

b) Maksymalna wydajność

Fiano di Avellino i Fiano di Avellino Riserva

10 000 kg winogron z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszar produkcji winogron przeznaczonych do produkcji wina „Fiano di Avellino” D.O.C.G. obejmuje cały obszar administracyjny następujących gmin w prowincji Avellino: Avellino, Lapio, Atripalda, Cesinali, Aiello del Sabato, S. Stefano del Sole, Sorbo Serpico, Salza Irpina, Parolise, S. Potito Ultra, Candida, Manocalzati, Pratola Serra, Montefredane, Grottolella, Capriglia Irpina, S. Angelo a Scala, Summonte, Mercogliano, Forino, Contrada, Monteforte Irpino, Ospedaletto D'Alpinolo, Montefalcione, Santa Lucia di Serino i San Michele di Serino.

7. Główne odmiany winorośli

Fiano B.

8. Opis związku lub związków

„Fiano di Avellino ChNP – wino”

Czynniki naturalne

Obszar produkcji DOCG Fiano di Avellino znajduje się między doliną Valle del Calore, doliną Valle del Sabato, zboczami góry Monte Partenio i wzgórzami otaczającymi dolinę Vallo di Lauro. Pod względem geograficznym ukształtowanie terenu charakteryzuje się przewagą terenów pagórkowatych rozciągających się między górami. Ekspozycja winnic na południowy wschód i południowy zachód oraz położenie na obszarach szczególnie przystosowanych do uprawy winorośli przyczyniają się do stworzenia dobrze wentylowanego, nasłonecznionego środowiska sprzyjającego zrównoważonemu funkcjonowaniu procesów wegetacji, a także produktywności rośliny.

Jest to obszar o dużej zmienności geologicznej, wynikającej z jego obszernej powierzchni. Występują na nim głównie gleby gliniasto-wapienne z elementami wulkanicznymi. Gdzieniegdzie można zaobserwować twarde i zwarte skały, a także obszary, na których dominują gleby gliniaste.

Czynniki historyczne i ludzkie

Uprawa winorośli na tym obszarze ma długą tradycję, która wiąże się z obecnością rzeki Sabato, która płynie między wzgórzami charakterystycznymi dla tego terytorium. Nazwa rzeki pochodzi od ludu Sabinów – plemienia, które osiedliło się w dorzeczu rzeki Sabato.

Ze źródeł historycznych wynika, że określenie „Apiano” pochodzi od wina produkowanego na obszarze rolniczym „Apia”, czyli dzisiejszej gminy Lapio położonej na wzgórzach na wschód od Avellino na wysokości 590 n.p.m. Istnieje również hipoteza, że słowo „Apiano” pochodzi od „Api” (wł. pszczoły), jako że słodkie winogrona z łatwością przyciągają do siebie pszczoły.

Wszystkie te czynniki przyczyniły się do uczynienia z tego obszaru jednego z najważniejszych włoskich centrów produkcji wina. W Avellino utworzono szkołę „Regia Scuola di Viticoltura e Enologia”, która rozpowszechnia uprawę odmiany winorośli Fiano na tym obszarze i na całym obszarze doliny rzeki Sabato.

Środowiska naukowe uznają wartość techniczną i ekonomiczną produkcji Fiano di Avellino we wszystkich badaniach ampelograficznych i enologicznych, które miały miejsce na przestrzeni lat.

ChNP Fiano di Avellino reprezentuje białą enologię śródziemnomorską najwyższej jakości: wina te charakteryzują się świeżością, delikatnością, a także przyjemną mineralnością. A ponieważ są winami nadającymi się do leżakowania, są dostępne także w wersji Riserva.

Połączenie czynników naturalnych opisanych powyżej z tradycją uprawy winorośli na obszarze prowincji Avellino oraz nieustanny wkład techniczny i naukowy, który miał istotny wpływ na uprawy i technologię, przyczyniły się do poprawy jakości i popularności win objętych ChNP Fiano di Avellino na rynkach krajowych i międzynarodowych.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Fiano di Avellino i Fiano di Avellino Riserva – ChNP

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wina Fiano di Avellino ChNP muszą być wprowadzane do obrotu w butelkach lub innych pojemnikach szklanych o pojemności nieprzekraczającej 5 litrów. Powinny być zamknięte zamknięciem kołnierzowym wykonanym materiału określonego w obowiązujących przepisach. W przypadku pojemników o pojemności nieprzekraczającej 0,187 litrów dozwolone jest stosowanie nakrętek.

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/16174

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

22.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 61/27

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2021/C 61/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Cerise des coteaux du Ventoux”

Nr UE: PGI-FR-02446 – 3.1.2019

ChNP ( )ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy

„Cerise des coteaux du Ventoux”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.6: Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Cerise des coteaux du Ventoux” jest czereśnią barwy czerwonej przeznaczoną do bezpośredniego spożycia, pochodzącą z odmian uprawnych (kultywarów) Prunus Avium L., Prunus Cerasus L. lub ich mieszańców, dostarczaną w stanie świeżym konsumentowi, posiadającą następujące właściwości:

—	wielkość minimalna 24 mm. Dopuszcza się tolerancję wynoszącą 5 % liczby owoców o wielkości poniżej 24 mm na palecie, ale żaden owoc nie może być mniejszy lub równy 22 mm;

—

optymalna dojrzałość określona według trzech zakresów barwnych i minimalnej zawartości cukru dla danego zbioru, w zależności od odmiany;

Odmiany

Hâtif Burlat, Summit

Belge, Van, Géant d’Hedelfingen

Folfer

Kolor

(według kodu CTIFL)

3–4

4–5

5–6

Minimalna zawartość cukru

11,5 °Bx

12,5 °Bx

15 °Bx

—	jednorodna barwa każdego pojemnika z tą samą odmianą.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Działania, które należy przeprowadzić na tym obszarze geograficznym, obejmują: produkcję, zbiór, sortowanie i kalibrowanie.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Czereśnie objęte ChOG pakowane są w opakowania o pojemności do 6 kg. W przypadku pakowania na tackach, masa palety, na której są one zgromadzone, może być wyższa, ale nie może przekraczać 10 kg, a masa każdej z tacek może wynosić maksymalnie 3 kg.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Poza napisami, które należy obowiązkowo umieścić na etykiecie zgodnie z przepisami dotyczącymi etykietowania i prezentacji środków spożywczych, na etykiecie w tym samym polu widzenia umieszcza się zarejestrowaną nazwę produktu i symbol ChOG Unii Europejskiej.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny „Cerise des coteaux du Ventoux” rozciąga się na pogórzu Mont Ventoux, od równiny Comtat Venaissin na zachodzie do masywu Luberon na południu, w departamencie Vaucluse. Obszar ten odzwierciedla charakter przestrzeni wykorzystywanej do produkcji i przetwarzania „Cerise des coteaux du Ventoux”.

Obszar geograficzny obejmuje następujące gminy w departamencie Vaucluse:

Ansouis, Apt, Aubignan, Auribeau, Le Barroux, La Bastidonne, Le Beaucet, Beaumettes, Beaumont-du-Ventoux, Bédoin, Blauvac, Bonnieux, Buoux, Cabrières-d’Aigues, Cabrières-d'Avignon, Cadenet, Caromb, Carpentras, Caseneuve, Castellet, Crestet, Crillon-le-Brave, Cucuron, Entrechaux, Flassan, Fontaine-de-Vaucluse, Gargas, Gignac, Gordes, Goult, Grambois, L’Isle sur la Sorgue, Joucas, Lacoste, Lafare, Lagnes, Lauris, Lioux, Lourmarin, Malaucène, Malemort-du-Comtat, Maubec, Mazan, Ménerbes, Mérindol, Méthamis, Modène, Mormoiron, La Motte-d’Aigues, Murs, Oppède, Pernes-les-Fontaines, Pertuis, Peypin-d'Aigues, Puget, Puyvert, Robion, La Roque-Alric, La Roque-sur-Pernes, Roussillon, Rustrel, Saignon, Saint-Didier, Saint-Hippolyte-le-Graveyron, Saint-Marcellin-lès-Vaison, Saint-Martin-de-Castillon, Saint-Martin-de-la-Brasque, Saint-Pantaléon, Saint-Pierre-de-Vassols, Saint-Romain-en-Viennois, Saint-Saturnin-lès-Apt, Sannes, Saumane-de-Vaucluse, Sivergues, Suzette, Taillades, La Tour-d’Aigues, Vaison-la-Romaine, Vaugines, Venasque, Viens, Villars, Villedieu, Villelaure, Villes-sur-Auzon.

5. Związek z obszarem geograficznym

Związek ze środowiskiem geograficznym opiera się na renomie „Cerise des coteaux du Ventoux” oraz na szczególnej jakości, będącej zwłaszcza rezultatem warunków klimatycznych i umiejętności stosowanych na tym obszarze. Uprawa czereśni czerwonych, określanych jako „czereśnie stołowe”, odbywa się na obszarze produkcji, gdzie stanowi wielowiekową tradycję, której produkt zawdzięcza swoją renomę. Owoce charakteryzują się optymalną równowagą między dojrzałością, wynikającą ze szczególnie korzystnych czynników naturalnych na obszarze geograficznym, a dużym rozmiarem uzyskiwanym dzięki umiejętnościom przycinania drzew.

W tym zagłębiu produkcyjnym uprawa czereśni jest wielowiekową tradycją (pierwsze pisemne wzmianki o jej znaczeniu na tym obszarze pochodzą z XVII w.). Niegdyś owoce były przeznaczone głównie do konsumpcji domowej. Drzewa rosły w przydomowych ogrodach, ale także były rozproszone pośród łanów zbóż i na zboczach. Jest to tradycyjny region uprawy czereśni czerwonej, znanej jako „czereśnia stołowa”.

Obszar geograficzny „Cerise des coteaux du Ventoux” odznacza się wyjątkowymi warunkami naturalnymi, panującymi w okolicach Mont Ventoux i na zboczach gór Vaucluse i Luberon, których różnica wzniesień wynosi od 50 do 600 m n.p.m. Obszar ten znajduje się pod wpływem klimatu śródziemnomorskiego charakteryzującego się silnym nasłonecznieniem (2 760 godzin w roku) i oddziaływaniem mistralu (silnego wiatru północnego), które jednak słabnie w miarę zbliżania się do masywu Mont Ventoux. Cechuje się również dzienno-nocną amplitudą temperatury spowodowaną napływem mas zimnego powietrza ze szczytu Mont Ventoux (1 912 m n.p.m.).

Z czasem wykształcono tu szczególne umiejętności prowadzenia sadu, zwanego sadem niskopiennym, ułatwiające czynności związane z uprawą (zwłaszcza przycinanie drzew) i dostęp zbieraczy do owoców. Drzewa we wszystkich sadach są przycinane co roku, aby zagwarantować regularne owocowanie, a przede wszystkim, aby uzyskać dorodne czereśnie.

Owoce zbierane są wyłącznie ręcznie. Zbiory przeprowadzają doświadczeni zbieracze przeszkoleni w zakresie stosowania kodu kolorystycznego opracowanego przez międzybranżowy ośrodek techniczny ds. owoców i warzyw (CTIFL, Centre Technique Interprofessionnel des Fruits et Légumes). Posługując się odmianowym kodem kolorystycznym, zbieracz wybiera owoce o optymalnym stosunku zawartości cukru do kwasowości. Dla każdej nowej lub starej odmiany technicy CTIFL zestawili kolor owoców ze wskaźnikami cukru/kwasowości. W ten sposób dla każdej odmiany technicy CTIFL wybrali jako optymalną barwę tę, która odpowiada najlepszemu stosunkowi zawartości cukru do kwasowości owoców.

Nadal przeważają sortowanie i klasyfikowanie owoców według wielkości wykonywane w terenie, chociaż pojawienie się specjalnych kalibrownic do czereśni na początku XXI w. w niektórych przypadkach zmieniło organizację pracy poprzez jej przeniesienie do punktów kalibrowania. Niezależnie od stosowania ręcznej czy mechanicznej techniki sortowania według wielkości, umiejętności podmiotów gospodarczych mają decydujące znaczenie ze względu na delikatność owoców i zachowanie ich jakości. Praktyki te pozwalają na wprowadzenie do obrotu partii owoców, które są bardzo jednorodne pod względem wielkości i barwy.

W sadach uprawia się odmiany czereśni wybrane ze względu na zdolność do wydawania dużych, jędrnych, połyskujących i smacznych owoców. Wszystkie drzewa są co roku przycinane w celu zagwarantowania regularnego owocowania, a przede wszystkim w celu uzyskania owoców o dużych rozmiarach.

Odmiana „Cerise des coteaux du Ventoux” zyskała renomę za sprawą dużych owoców, obecnych na rynku od pierwszych dni maja do połowy lipca. Obecność na rynkach przez ponad 2 miesiące tłumaczy się w szczególności położeniem sadów na zróżnicowanej wysokości, co opisano w czynnikach naturalnych, a także wprowadzeniem odmian o różnych okresach dojrzewania.

Rozwinęły się liczne rynki czereśni, świadczące o gospodarczym znaczeniu produkcji, z których najstarszy powstał w 1902 r. w Tour d'Aigues, a kolejne w sąsiednich gminach. Rynki prowadziły sprzedaż codziennie, a spedytorzy przychodzili, aby kupić czereśnie od hodowców poza rynkiem regulowanym.

W związku ze skalą produkcji w 1960 r. gminy Ventoux połączyły się w celu stworzenia targu w gminie Saint Didier.

W latach sześćdziesiątych XX w. otwarto trzy rynki o znaczeniu ogólnokrajowym [Marchés d’Intérêt Nationaux] (Avignon, Chateaurenard i Cavaillon) i rynek hurtowy [marché-gare] w Carpentras. Zapewniają one przejrzystość podaży i popytu oraz lepszą znajomość cen.

„Cerise des coteaux du Ventoux” jest czereśnią przeznaczoną do bezpośredniego spożycia i dostarczania w stanie świeżym. Zbierana jest w okresie optymalnej dojrzałości, z uwzględnieniem zakresu wybarwienia według kodu kolorystycznego CTIFL i minimalnej zawartości cukru w zależności od odmiany. Wyróżnia się w szczególności dużym rozmiarem owoców, o wielkości co najmniej 24 mm. Dzięki umiejętnościom podmiotów gospodarczych w zakresie sortowania i klasyfikowania owoców według wielkości, zawartość pojemników czereśni jest jednorodna pod względem wielkości i koloru.

„Cerise des coteaux du Ventoux”, oprócz właściwych temu produktowi cech, jest także wynikiem umiejętności producentów i historycznej renomy.

Na obszarze produkcji występują wyjątkowe warunki klimatyczne – silne nasłonecznienie i północny wiatr (mistral). Warunki te ograniczają rozwój „chorób” i sprzyjają wczesnemu owocowaniu na drzewach o położeniu osłoniętym oraz tym późniejszemu, im wyższe ich położenie.

Położenie geograficzne charakteryzuje się wyraźną dzienno-nocną amplitudą temperatury, która sprzyja produkcji dojrzałych, wybarwionych i jędrnych owoców. O przystosowaniu upraw czereśni do tych warunków świadczy wiodąca pozycja tej produkcji na szczeblu krajowym.

Odpowiednie techniki uprawy, takie jak regularne przycinanie drzew i prowadzenie sadów niskopiennych, są atutami, które pozwalają na regularne uzyskiwanie jednorodnej produkcji owoców o optymalnej dojrzałości i dużych rozmiarach.

Znajomość operacji „sortowania – klasyfikowania według wielkości” opiera się na doświadczeniu wywodzącym się z tradycyjnych umiejętności wielu pokoleń producentów. Gwarantuje jednolitą prezentację partii zarówno pod względem wielkości, jak i barwy owoców.

Delikatność czereśni wymaga szybkiego sortowania/klasyfikowania według wielkości (w ciągu 48 godzin od zbioru) i umieszczania ich w pojemnikach o ograniczonej pojemności, aby uniknąć zmiażdżenia owoców.

Prowadzone od ponad 25 lat działania informacyjne związku producentów przyczyniają się do ugruntowania renomy „Cerise des coteaux du Ventoux”. Potwierdzeniem doskonałej reputacji produktu była jego prezentacja podczas inauguracji pawilonu francuskiego przez Prezydenta Republiki na wystawie światowej w Mediolanie w dniu 21 czerwca 2015 r., gdzie wśród: „[…] wyróżnionych produktów wysokiej jakości, [...] francuskich owoców [znalazła się czereśnia] »Cerise des coteaux du Ventoux« [...]” („O & Q Hebdo”, 21 czerwca 2015 r.). W wielu reportażach France Télévisions podkreślano szczególne cechy produktu, np. w materiale wyemitowanym w serwisie wiadomości w dniu 4 czerwca 2019 r. o godz. 13:00 na kanale telewizyjnym France 2 i dostępnym na stronie internetowej francetvinfo.fr, w którym pokazano pracę podmiotów gospodarczych tego sektora w gospodarstwie sadowniczym na północ od Carpentras, wyjaśniając, że: „Sprzedawane będą tylko najlepsze czereśnie, […] [a] sortowanie odbywa się ręcznie według wielkości (ponad 24 mm) i barwy owoców”. Inne czasopisma specjalistyczne, np. „Rungis Actualités” z maja 2019 r., zwracają również uwagę na główne cechy „Cerise des coteaux du Ventoux”, a mianowicie: „[...] dojrzałość owoców i ich wielkość, która musi wynosić ponad 24 mm, [...] [w połączeniu z] metodami sortowania ręcznego lub mechanicznego”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://extranet.inao.gouv.fr/fichier/CDC-CeriseCVentoux200619.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012. s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 61

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 64 22 lutego 2021

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2021/C 61/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.10130 — APG/Arcus/PSP/Alpha Trains) ( 1 )	1
2021/C 61/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9676 — Lov Group/Banijay/ESG) ( 1 )	2
2021/C 61/03	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.10136 — PGGM/Arcus/AMP/Alpha Trains) ( 1 )	3
2021/C 61/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9779 — Alstom/Bombardier Transportation) ( 1 )	4

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2021/C 61/05	Kursy walutowe euro — 19 lutego 2021 r.	5

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2139
JPY	Jen	127,81
DKK	Korona duńska	7,4368
GBP	Funt szterling	0,86508
SEK	Korona szwedzka	10,0330
CHF	Frank szwajcarski	1,0851
ISK	Korona islandzka	155,60
NOK	Korona norweska	10,2095
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,849
HUF	Forint węgierski	358,50
PLN	Złoty polski	4,4830
RON	Lej rumuński	4,8758
TRY	Lir turecki	8,4470
AUD	Dolar australijski	1,5445
CAD	Dolar kanadyjski	1,5307
HKD	Dolar Hongkongu	9,4121
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6642
SGD	Dolar singapurski	1,6059
KRW	Won	1 339,59
ZAR	Rand	17,7391
CNY	Yuan renminbi	7,8318
HRK	Kuna chorwacka	7,5780
IDR	Rupia indonezyjska	17 094,81
MYR	Ringgit malezyjski	4,9048
PHP	Peso filipińskie	58,846
RUB	Rubel rosyjski	89,6089
THB	Bat tajlandzki	36,386
BRL	Real	6,5633
MXN	Peso meksykańskie	24,7094
INR	Rupia indyjska	88,0145

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2021/C 61/06	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.10190 — OTPP/KKR/Caruna Group) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	6
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2021/C 61/07	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmianyw specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	8
2021/C 61/08	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	18
2021/C 61/09	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	23
2021/C 61/10	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	27


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG.