Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10040 — M Group Services/Skanska Infrastructure Services)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 39/01)

W dniu 27 stycznia 2021 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32021M10040. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Kursy walutowe euro (1)

3 lutego 2021 r.

(2021/C 39/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2017
JPY	Jen	126,25
DKK	Korona duńska	7,4375
GBP	Funt szterling	0,88145
SEK	Korona szwedzka	10,1303
CHF	Frank szwajcarski	1,0804
ISK	Korona islandzka	156,10
NOK	Korona norweska	10,3540
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,925
HUF	Forint węgierski	355,51
PLN	Złoty polski	4,4917
RON	Lej rumuński	4,8734
TRY	Lir turecki	8,6136
AUD	Dolar australijski	1,5781
CAD	Dolar kanadyjski	1,5373
HKD	Dolar Hongkongu	9,3150
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6695
SGD	Dolar singapurski	1,6021
KRW	Won	1 341,03
ZAR	Rand	17,9412
CNY	Yuan renminbi	7,7623
HRK	Kuna chorwacka	7,5693
IDR	Rupia indonezyjska	16 852,88
MYR	Ringgit malezyjski	4,8681
PHP	Peso filipińskie	57,721
RUB	Rubel rosyjski	91,2217
THB	Bat tajlandzki	36,111
BRL	Real	6,4256
MXN	Peso meksykańskie	24,2190
INR	Rupia indyjska	87,6185

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Substancje niebezpieczne – Wykaz decyzji dotyczących udzielania zezwoleń podjętych przez państwa EOG–EFTA na podstawie art. 64 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH) w pierwszej połowie 2020 r.

(2021/C 39/03)

Podkomitet I ds. swobodnego przepływu towarów

Do wiadomości Wspólnego Komitetu EOG

W nawiązaniu do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 25/2008 z dnia 14 marca 2008 r. Wspólnemu Komitetowi EOG przekazuje się celem przyjęcia do wiadomości na posiedzeniu w dniu 25 września 2020 r. następujące wykazy decyzji dotyczących udzielania zezwoleń, podjętych zgodnie z art. 64 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH) za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2020 r.

Produkty lecznicze – Wykaz pozwoleń na dopuszczenie do obrotu udzielonych przez państwa EOG–EFTA w pierwszym półroczu 2020 r.

(2021/C 39/04)

Podkomitet I ds. swobodnego przepływu towarów

Do wiadomości Wspólnego Komitetu EOG

W nawiązaniu do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 74/1999 z dnia 28 maja 1999 r. Wspólnemu Komitetowi EOG przekazuje się celem przyjęcia do wiadomości na posiedzeniu w dniu 25 września 2020 r. następujące wykazy dotyczące pozwoleń na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2020 r.

Załącznik I

Wykaz nowych pozwoleń na dopuszczenie do obrotu

Załącznik II

Wykaz odnowionych pozwoleń na dopuszczenie do obrotu

Załącznik III

Wykaz przedłużonych pozwoleń na dopuszczenie do obrotu

Załącznik IV

Wykaz wycofanych pozwoleń na dopuszczenie do obrotu

Załącznik V

Wykaz zawieszonych pozwoleń na dopuszczenie do obrotu

OGŁOSZENIE O KONKURSIE OTWARTYM

(2021/C 39/05)

Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) ogłasza następujący konkurs otwarty:

EPSO/AD/389/21 – ADMINISTRATORZY (AD 6) W DZIEDZINIE ROLNICTWA ZRÓWNOWAŻONEGO I ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH

Ogłoszenie o konkursie jest opublikowane w 24 językach w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C 39 A z dnia 4 lutego 2021 r.

Informacje na ten temat można uzyskać na stronie EPSO: https://epso.europa.eu/home_pl.

Wniosek o wydanie przez Trybunał EFTA opinii doradczej złożony przez Fürstlicher Oberster Gerichtshof w sprawie Liti-Link AG przeciwko LGT Bank AG

(Sprawa E-14/20)

(2021/C 39/06)

W dniu 16 września 2020 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął złożony dnia 4 września 2020 r. przez Fürstlicher Oberster Gerichtshof (Książęcy Sąd Najwyższy) wniosek o wydanie opinii doradczej w sprawie Liti-Link AG przeciwko LGT Bank AG w odniesieniu do następujących kwestii:

1.

Czy art. 26 akapit ostatni dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE, zgodnie z którym najważniejsze warunki umów dotyczących opłat, prowizji lub korzyści niepieniężnych można ujawnić w formie skrótowej, należy interpretować w ten sposób, że korzyści można ujawnić w formie skrótowej i ogólnej? W przypadku udzielenia przez Trybunał odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, kieruje się do niego następujące pytania uzupełniające: 1.1. Czy art. 26 akapit ostatni dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE, zgodnie z którym najważniejsze warunki umów dotyczących opłat, prowizji lub korzyści niepieniężnych można ujawnić w formie skrótowej, należy interpretować w ten sposób, że korzyści można ujawnić w formie skrótowej i ogólnej — np. w ogólnych lub innych z góry określonych warunkach umów — czy też należy ujawnić je oddzielnie w odniesieniu do każdego klienta lub kategorii klientów? Ponadto stawia się następujące pytania:

2.

Czy w rozumieniu art. 26 lit. b) ppkt (i) dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE przedsiębiorstwo inwestycyjne dokonuje ujawnienia prawidłowo, jeżeli jedynie powiadamia klienta, że korzyści mogą być dostarczane przez osoby trzecie, czy też musi ono wyraźnie wskazać, czy i kiedy dostarcza się takich korzyści?

3.

Czy w rozumieniu art. 26 lit. b) ppkt (i) dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE przedsiębiorstwo inwestycyjne dokonuje ujawnienia prawidłowo, jeżeli powiadamia klienta, że kwota dostarczanych przez osobę trzecią korzyści zależy od produktu i że składa się na nią odsetek opłat z tytułu zarządzania pobieranych w doniesieniu do tego produktu, wartość procentowa zniżki od jego ceny emisyjnej lub odsetek ceny emisyjnej, czy też przedsiębiorstwo inwestycyjne musi przed wykonaniem danej usługi inwestycyjnej lub pomocniczej ujawnić klientowi co najmniej przedziały pobieranych przez nie opłat, prowizji i odnoszonych korzyści?

4.

Czy określone w art. 26 dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE warunki dotyczące ujawnienia korzyści w formie skrótowej — a mianowicie, że przedsiębiorstwo inwestycyjne zobowiązuje się do ujawnienia dalszych szczegółów na życzenie klienta i że przestrzega tego zobowiązania — są spełnione, jeżeli w odniesieniu do dokonanych już transakcji przedsiębiorstwo inwestycyjne zobowiązuje się jedynie do ujawnienia klientowi dalszych szczegółów dotyczących dwunastu miesięcy poprzedzających wyrażenie przez niego życzenia?

5.	Czy państwo członkowskie musi, zgodnie z porozumieniem EOG, uznać dyrektywę wykonawczą, która nie została prawidłowo transponowana — w szczególności dyrektywę wykonawczą 2006/73/WE — za mającą bezpośredni skutek horyzontalny?

6.	Czy art. 26 dyrektywy wykonawczej 2006/73/WE należy interpretować w ten sposób, że można z niego wywodzić prawa klientów wobec banku?

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10067 — ElringKlinger/Plastic Omnium New Energies/EKPO Fuel Cell Technologies/ElringKlinger Fuelcell Systems Austria)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 39/07)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Case M.10125 — GBL/Canyon)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 39/08)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10128 — Stirling Square Capital Partners/TA Associates/Glenigan)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 39/09)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2021/C 39/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Salată cu icre de știucă de Tulcea”

Nr UE: PGI-RO-02476 – 6.7.2018

ChNP ( ) ChOG (X)

1.   Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Salată cu icre de știucă de Tulcea”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Rumunia

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.7. Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Salata cu icre de știucă de Tulcea” to biała/żółtawobiała śmietana na bazie oleju słonecznikowego, zawierająca co najmniej 29 % ikry, w tym co najmniej 15 % solonej ikry szczupaka w całych ziarnach i co najwyżej 14 % solonej ikry rybiej z obszaru delty Dunaju (z gatunków z rodziny karpiowatych (Cyprinidae): karasia, płoci, wzdręgi, nieuformowanej ikry karpia; oraz z gatunków z rodziny okoni (Percidae): sandacza, okonia), wymieszanej z wodą gazowaną i sokiem z cytryny.

Do produkcji „Salată cu icre de știucă de Tulcea” niezbędne są następujące surowce i składniki.

Surowce:

1.	solona ikra szczupaka (Esox lucius), co najmniej 15 % w produkcie końcowym, co czyni ją głównym składnikiem;

2.	solona ikra rybia z obszaru delty Dunaju, maksymalnie 14 %, w celu zapewnienia optymalnej tekstury i lepkości.

Składniki:

1.	olej słonecznikowy;

2.	woda gazowana;

3.	sok cytrynowy, otrzymywany przez wyciskanie i filtrowanie;

4.	niejodowana sól kamienna, używana do solenia surowców.

Właściwości fizykochemiczne „Salată cu icre de știucă de Tulcea”:

Cecha	UM	Wartości
Kwasowość (kwas cytrynowy)	%	maks. 1
Zawartość wilgoci	%	maks. 30
Zawartość tłuszczu	%	min. 63
Zawartość białka	%	min. 6,2
Niejodowana sól kamienna (chlorek sodu)	%	maks. 5

Właściwości organoleptyczne:

—	Jednorodny wygląd, lepki i jędrny, bez oddzielającego się oleju, barwa biała/żółtawobiała, z wzorem całych ziaren ikry szczupaka, barwa złotożółta lub czerwonożółta, średnica około 2–2,5 mm, w zależności od sezonu zbioru.

—	Specyficzny smak ikry szczupaka jest podkreślony przez smak ikry rybiej z obszaru delty Dunaju, a wynika on z procesu solenia i dojrzewania.

—	Produkt końcowy ma wyrafinowany i czysty aromat solonej i dojrzałej ikry ryb słodkowodnych. Aromat ten nasila się w momencie pęknięcia ziaren ikry, wywołując delikatne chrupiące uczucie na języku i w jamie ustnej.

—	Brak obcych zapachów, z wyraźnym aromatem soku cytrynowego.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Roczna kwota połowowa ustalona dla obszaru geograficznego (delta Dunaju) przez administrację Rezerwatu Biosfery w delcie Dunaju może prowadzić do zakłóceń w dostawach ikry szczupaka. W takich przypadkach ikra szczupaka może pochodzić również spoza tego obszaru geograficznego.

Ikra rybia z obszaru delty Dunaju jest surowcem pochodzącym wyłącznie z tego obszaru geograficznego (delta Dunaju). Pozyskuje się ją na określonym obszarze geograficznym z ryb z rodziny Cyprinidae: karasia, płoci, wzdręgi, nieuformowanej ikry karpia; oraz z rodziny Percidae: sandacza, okonia.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji „Salata cu icre de știucă de Tulcea” mają miejsce na określonym obszarze geograficznym. Etapy te obejmują: procesy i czynności związane z uzyskaniem surowca: pozyskiwanie (w stosownych przypadkach), oddzielenie, solenie i dojrzewanie ikry, odmierzanie odpowiedniej ilości surowców i składników oraz mieszanie.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na etykiecie „Salată cu icre de știucă de Tulcea” należy podać następujące informacje:

—	nazwę produktu – „Salată cu icre de știucă de Tulcea”, po której następuje określenie „chronione oznaczenie geograficzne” lub „ChOG”,

—	nazwę producenta,

—	nazwę jednostki kontrolującej i certyfikującej.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny to okręg Tulcza, który obejmuje Rezerwat Biosfery w delcie Dunaju. Okręg Tulcza znajduje się na południowo-wschodnim krańcu Rumunii, w środkowo-północnej części Dobrudży u ujścia Dunaju, z dostępem do Morza Czarnego na wschodzie. Od północy graniczy z Mołdawią i Ukrainą, od północnego zachodu z okręgiem Gałacz, od zachodu z okręgiem Braiła, a od południa z okręgiem Konstanca. Okręg Tulcza leży na 45° szerokości geograficznej północnej i 29° długości geograficznej wschodniej.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Wniosek o rejestrację ChOG „Salată cu icre de știucă de Tulcea” opiera się na właściwościach produktu.

„Salată cu icre de știucă de Tulcea” ma specyficzny smak ikry rybiej dopełniony i podkreślony smakiem ikry rybiej z obszaru delty Dunaju, który jest wynikiem procesu solenia i dojrzewania.

„Salata cu icre de știucă de Tulcea” ma wyrafinowany i czysty aromat, typowy dla takich przetworów z solonej i dojrzałej ikry ryb słodkowodnych. Kiedy ziarna ikry pękają, wywołują delikatne chrupiące uczucie na języku i w jamie ustnej, a aromat ten się nasila.

Konsystencja produktu zależy przede wszystkim od ikry rybiej z obszaru w delcie Dunaju, która jest poławiana na tym obszarze geograficznym i służy tworzeniu jednorodnej tekstury dla ikry szczupaka.

Szczególną cechą charakterystyczną ikry szczupaka o całych ziarnach jest złotożółty lub czerwonożółty kolor jednorodnej masy.

Produkt końcowy różni się od innych produktów tej samej kategorii tym, że zamiast dodatków do żywności (emulgatorów, stabilizatorów, zagęszczaczy) stosuje się ikrę rybią z obszaru w delcie Dunaju.

Produkt nie zawiera żadnych dodatków chemicznych ani konserwantów (takich jak kwas sorbinowy lub benzoesan sodu). To właśnie jakość produktu decyduje o okresie jego przydatności do spożycia. Jedynymi stosowanymi metodami konserwacji są: utrzymanie wysokich norm higieny oraz utrzymanie łańcucha chłodniczego w trakcie procesu produkcji, transportu oraz w trakcie sprzedaży produktu.

Różnica między „Salată cu icre de știucă de Tulcea” a podobnymi produktami tej samej kategorii polega na tym, że receptura ta jest wytwarzana wyłącznie na obszarze geograficznym, na którym występuje duża ilość ikry szczupaka.

Innym czynnikiem wyróżniającym „Salată cu icre de știucă de Tulcea” jest fakt, że zawiera on sok z cytryny otrzymywany w procesie tłoczenia, wyciskania i filtrowania, podczas gdy w innych produktach tej samej kategorii stosowane są produkty syntetyczne: kwas cytrynowy i glukoza.

„Salata cu icre de știucă de Tulcea” jest produktem, w którym wykorzystuje się głównie surowce pochodzące z przedmiotowego obszaru geograficznego, a jeden z surowców (ikra rybia z obszaru w delcie Dunaju) pochodzi wyłącznie z niego, co tworzy ścisły związek ze środowiskiem naturalnym tego obszaru geograficznego.

Obszar geograficzny – delta Dunaju – to środowisko naturalne bogate w zasoby ryb słodkowodnych, największa delta w UE, jedno z największych zwartych dorzeczy słodkowodnych w UE i – co nie mniej istotne – największy obszar połowu szczupaka i innych ryb słodkowodnych w Rumunii.

Zgodnie z publikacją naukową z 2008 r. „Danube Delta Biosphere Reserve” [„Rezerwat Biosfery w delcie Dunaju”] autorstwa Petre Gâștescu i Romulusa Știucă czystość wód powierzchniowych w delcie Dunaju jest sklasyfikowana jako klasa I zgodnie z normami jakości środowiska. Wysoka jakość wody na tym obszarze geograficznym ma pozytywny wpływ głównie na właściwości organoleptyczne lokalnych zasobów rybnych.

„Salata cu icre de știucă de Tulcea” reprezentuje lokalną tradycję przetwórstwa rybnego, która ewoluowała od pozyskiwania i spożywania surowej ikry w XIX wieku do przetwarzania jej na potrzeby nowoczesnej kuchni w XX wieku.

Przemysł spożywczy oparty na przetwórstwie rybnym działa na tym obszarze geograficznym od dziesięcioleci, dzięki czemu personel miejscowy jest wykształcony i doświadczony w ocenie specyficznych cech przetworów rybnych.

W związku z tym metoda przygotowania ikry szczupaka jest specyficzna dla określonego obszaru geograficznego.

W procesie tym wykorzystuje się metody ustalone na tym obszarze geograficznym, takie jak oddzielanie ikry za pomocą specjalnego narzędzia, „priboi”, oraz dojrzewanie ikry przez jej zapładnianie. Ikrę oddziela się od błon za pomocą „priboi” połączonej z siecią rybacką. Ziarna ikry szczupaka są oddzielone od siebie, dając jednolitą masę „Salată cu icre de știucă de Tulcea”.

Metoda oddzielania ikry za pomocą priboi została udokumentowana przez rumuńskiego uczonego Grigore’a Antipę w jego pracy „Studii asupra pescăriilor din România” [„Badania dotyczące rybołówstwa w Rumunii”] (Bukareszt, Rumunia, Imprimeria Statului, 1895, 80 stron).

Proces solenia i dojrzewania nadaje „Salată cu icre de știucă de Tulcea” specyficzny smak. Podczas procesu solenia i dojrzewania smak ikry zmienia się w wyniku aktywności enzymów. W trakcie łagodnej obróbki termicznej smak ten (słony z nutą lekkiego dojrzewania) nabiera intensywności i to właśnie ten zintensyfikowany smak jest końcowym smakiem składnika.

Personel miejscowy, korzystając ze swoich zmysłów, jest w stanie ocenić rodzaj, kolor, zapach i smak ikry szczupaka lub ikry rybiej z obszaru w delcie Dunaju, a także stopień jej dojrzałości i lepkości, co umożliwia uzyskanie produktu wysokiej jakości.

Społeczność lokalna charakterystyczna dla tego obszaru geograficznego w XIX wieku była wieloetniczna (Rumuni, Lipowanie, Ukraińcy, Grecy, Turcy itd.) i składała się z rdzennych i napływowych właścicieli statków, kupców, marynarzy, rybaków i wreszcie sprzedawców ryb z różnych środowisk. W tym tyglu kulturowym tutejsi mieszkańcy dostosowali przepis na smarowidło z ikry rybiej (salată de icre) wytwarzane z ikry ryb słonowodnych w celu wykorzystania zasobów dostępnych na tym obszarze geograficznym. Ikrę ryb słonowodnych zastąpili ikrą ryb słodkowodnych, czyli ikrą szczupaka i ryb z obszaru w delcie Dunaju, oraz udoskonalili przepis w jego obecnej postaci. „Salata cu icre de știucă de Tulcea” jest nieodzownym elementem menu obiektów gastronomicznych i agroturystycznych na tym obszarze geograficznym, w szczególności w delcie Dunaju.

Wszystko to przyczyniło się do stworzenia środowiska, w którym tradycje rybackie mogły się w dużym stopniu rozwinąć. Istnieje zatem związek przyczynowy między cechami produktu a warunkami naturalnymi i kulturowymi obszaru geograficznego (delta Dunaju).

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://www.madr.ro/docs/ind-alimentara/2018/caiet-sarcini-stiuca/Documentatie-salata-cu-icre-de-stiuca-de-Tulcea.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Publikacja jednolitego dokumentu zmienionego w następstwie zatwierdzenia zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

(2021/C 39/11)

Komisja Europejska zatwierdziła niniejszą zmianę nieznaczną w rozumieniu art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 (1).

Wniosek o zatwierdzenie tej nieznacznej zmiany jest dostępny w bazie danych Komisji eAmbrosia.

JEDNOLITY DOKUMENT

„CRUDO DI CUNEO”

NR UE: PDO-IT-0490-AM02 – 14.9.2020

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Crudo di Cuneo”.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Kategoria: 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Do produkcji szynki „Crudo di Cuneo” należy używać wyłącznie świeżych udźców wieprzowych pochodzących od zwierząt urodzonych, chowanych i poddanych ubojowi na określonym obszarze produkcji. W momencie wprowadzania do obrotu produkt „Crudo di Cuneo” musi spełniać następujące warunki: czas dojrzewania co najmniej 10 miesięcy od momentu rozpoczęcia obróbki; masa wynosząca 8,5–12 kg po zakończeniu dojrzewania; barwa po rozcięciu jednorodnie czerwona; konsystencja zewnętrznej i wewnętrznej części chudej miękka, spójna, niezwiotczała; widoczna zewnętrzna warstwa tłuszczu (tłuszcz okrywający) o barwie białej przechodzącej w żółtą, spójna, nie mazista; zapach i smak po rozcięciu: wyraźny, dojrzały, łagodny; wewnętrzne warstwy tłuszczu o barwie białej, nieliczne, rozłożone między głównymi pęczkami mięśniowymi; brak anomalii zapachowych. Tłuszcz przy nakłuciu szynki nie może mieć zapachu zjełczałego ani zapachu mleka, ryb lub innych nietypowych aromatów. Skład chemiczny mięsa chudego z mięśnia dwugłowego uda musi odpowiadać następującym wartościom minimalnym i maksymalnym [wyrażonym w procentach]: sól, od 4,5 do 6,9; wilgotność w przedziale 57–63 %, proteoliza w przedziale 22–31 %. Brak nieprawidłowości zewnętrznych: skóra i kości muszą być nienaruszone, nie mogą występować oznaki powstawania stwardnień ani nadmiernego rozmiękczenia. Barwa po rozcięciu: wygląd jednorodny bez plam i smug

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Pasza dla zwierząt

Dawka pokarmowa przygotowywana jest w taki sposób, aby uzyskany skład analityczny odpowiadał zapotrzebowaniu pokarmowemu świni na każdym z trzech etapów produkcji, tj. odpowiednio:

odchowu, tuczu wstępnego i tuczu końcowego.

1.   ETAP ODCHOWU (do 30 kg masy w relacji pełnej)

Właściwości dawki pokarmowej

—	białko surowe: 16–22 %

—	energia strawna/dzień: 3 230–3 900

—	lizyna g/kg: 10–16

—	włókno surowe: 3–5 %

Dawka dzienna (skład dawki wyrażony jako procentowa zawartość poszczególnych składników; dawka podawana w ilości równej 4 % masy w relacji pełnej)

—	kukurydza: 35–40

—	mączka poekstrakcyjna sojowa: 16–20

—	pszenica: 12–15

—	jęczmień: 13–17

—	olej sojowy: 1–3

—	otręby z pszenicy zwyczajnej: 8–12

—	dodatki mineralno-witaminowe: 3–5

Na tym etapie dozwolone jest stosowanie:

—	osocza krwi świń suszonego rozpyłowo

—	produktów pochodnych i produktów ubocznych mleka świeżych i zagęszczonych.

2.   ETAP TUCZU WSTĘPNEGO (w przedziale 30–80 kg masy w relacji pełnej)

Właściwości dawki pokarmowej

—	białko surowe między 15,50–18 %

—	energia strawna/dzień między 3 200–3 600

—	lizyna g/kg: 7–16

—	włókno surowe 3,5–5 %

Dawka dzienna (skład dawki wyrażony jako procentowa zawartość poszczególnych składników; dawka podawana w ilości równej 3 % masy w relacji pełnej)

—	kukurydza: 45–49

—	nasiona soi (mączka poekstrakcyjna sojowa) 14–18

—	pszenica między 10–13

—	jęczmień między 9–12

—	tłuszcz między 1,5–2

—	otręby z pszenicy zwyczajnej: 10–14

—	dodatki mineralno-witaminowe: 3–5

3.   ETAP TUCZU KOŃCOWEGO (w przedziale 80–165 kg masy w relacji pełnej)

Właściwości dawki pokarmowej

—	białko surowe od 13,5 % do 17,5 %

—	energia strawna/dzień między 3 100–3 400

—	lizyna g/kg 6–9 %

—	białko surowe: 3,5–5,5 %

Dawka dzienna (skład dawki wyrażony jako procentowa zawartość poszczególnych składników; dawka podawana w ilości równej 2,3 % masy w relacji pełnej)

—	kukurydza: 49–53

—	nasiona soi (mączka poekstrakcyjna sojowa) 12–16

—	pszenica 9–12

—	jęczmień 8–11

—	tłuszcze: 1–1,5

—	otręby z pszenicy zwyczajnej: 10–14

—	dodatki mineralno-witaminowe: 3–5

Na tym etapie zabrania się karmienia odpadami spożywczymi, olejem rybim po przekroczeniu 40 kg masy w relacji pełnej, makuchami o zawartości tłuszczów większej niż 4 % i po przekroczeniu 120 kg masy w relacji pełnej, ciastkami, sucharami, przekąskami od momentu przekroczenia 60 kg masy w relacji pełnej do przekazania do uboju, odpadami poubojowymi i ogólnie mączkami zwierzęcymi, produktami ubocznymi ryżu.

Zapotrzebowanie w trakcie poszczególnych etapów może się zmieniać wraz ze wzrostem świni lub w związku z pojawieniem się anomalii pogodowych w postaci nadzwyczajnych upałów w okresie letnim. Surowce stosowane do żywienia zwierząt pochodzą głównie z obszaru produkcji szynki „Crudo di Cuneo”, a zboża w większości produkowane są przez gospodarstwa, które prowadzą chów świń. Rasy i typy genetyczne świń dopuszczone do produkcji zwierząt, których mięso stanowi surowiec do produkcji szynki „Crudo di Cuneo”, są to tradycyjne rasy włoskie Large White i Landrace, których doskonalenie zapewnia włoska księga hodowlana (LGI – Libro Genealogico Italiano), lub potomstwo knurów tych ras, potomstwo knurów włoskiej rasy Duroc, których doskonalenie zapewnia włoska księga hodowlana, oraz potomstwo knurów innych ras lub knurów hybrydowych, pod warunkiem że osobniki te pochodzą z programów hodowlanych lub krzyżowań opracowanych w celach zgodnych z włoską księgą hodowlaną w zakresie produkcji świń ciężkich. Do produkcji szynki „Crudo di Cuneo” nie można używać udźców mrożonych. Zabrania się stosowania mięsa z knurów i loch. Udźce dopuszcza się do obróbki, wyłącznie jeżeli pochodzą one od zwierząt, których ubój nastąpił co najmniej 24 godziny wcześniej, ale najwyżej 120 godzin wcześniej.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Do produkcji szynki objętej ChNP „Crudo di Cuneo” stosuje się tylko świeże udźce wieprzowe pochodzące od zwierząt urodzonych i chowanych w warunkach zapewniających przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt. Te optymalne warunki są zapewnione, jeżeli na etapie odsadzania, tuczu wstępnego i tuczu końcowego świnie nie są narażone na jakiekolwiek czynniki stresowe podczas transportu lub zmiany miejsca chowu. Chów musi ponadto być prowadzony w taki sposób, by po zakończeniu etapu tuczu końcowego zapewnić uzyskanie określonych właściwości produktu końcowego. Szynka „Crudo di Cuneo” cechuje się bowiem optymalnym pokryciem warstwą tłuszczu. Dlatego też urodzenie i chów muszą odbywać się na obszarze produkcji. Ponadto zarówno ze względu na konieczność zachowania określonych odstępów czasowych między ubojem a obróbką mięsa oraz na fakt, że długotrwały transport powoduje stłuczenia i powstawanie krwiaków oraz pękanie żyłek, co pogorszyłoby jakość udźców przeznaczonych do obróbki, również ubój musi odbywać się na określonym obszarze geograficznym produkcji. Ponieważ czynności w ramach obróbki udźców i ich dojrzewania są ściśle związane z czynnikami ludzkimi i naturalnymi występującymi na obszarze produkcji, konieczne jest ograniczenie obszaru, na którym te czynności są wykonywane, do określonego obszaru geograficznego produkcji szynki „Crudo di Cuneo”.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Szynka „Crudo di Cuneo” może być sprzedawana cała z kością, bez kości w opakowaniu próżniowym, w kawałkach i w plastrach. Krojenie szynki „Crudo di Cuneo” na kawałki powinno odbywać się w taki sposób, aby skóra na każdym z tych kawałków była opatrzona znakiem umieszczonym wcześniej przez producentów szynki.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

W momencie wprowadzenia do obrotu szynka objęta ChNP „Crudo di Cuneo” musi być opatrzona specjalnym oznakowaniem, stanowiącym gwarancję jej pochodzenia i identyfikacji, składającym się z logo odciskanego na gorąco na dwóch największych bokach udźca przez producentów szynki. Na opakowaniach produktów objętych ChNP „Crudo di Cuneo”, etykietach lub kartonach, pierścieniach i opaskach przymocowywanych bezpośrednio do produktu należy umieścić przy użyciu czcionki czytelnej, nieusuwalnej i wyraźnie odróżniającej się od jakiegokolwiek innego napisu: symbol graficzny stanowiący artystyczne przedstawienie specyficznego i jednoznacznego logotypu, symbol unijny opisany w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1151/2012 oraz numer identyfikacyjny przyznawany każdemu producentowi objętemu systemem kontroli. Logo ChNP „Crudo di Cuneo” składa się z dwóch elementów najważniejszych dla rozpoznawalności produktu: wystylizowanego rysunku szynki i trójkąta lub klina (wł. cuneo), który nawiązuje do stolicy prowincji Cuneo, której pierwotny plan topograficzny miał właśnie kształt trójkąta.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji szynki objętej ChNP „Crudo di Cuneo” położony jest między Alpami Liguryjskimi od przełęczy Cadibona po przełęcz Nava, Alpami Nadmorskimi po masyw przełęczy Tende oraz Alpami Kotyjskimi. Rzeźba terenu tworzy więc wysoki brzeg w kształcie litery U, w środku którego rozciąga się wysoko wzniesiona równina, której oś północ–południe przecinają doliny Tanaro, Padu i ich dopływów. Obszar ten obejmuje prowincję Cuneo, prowincję Asti oraz następujące gminy w prowincji Turyn: Airasca, Andezeno, Arignano, Baldissero Torinese, Bibiana, Bricherasio, Buriasco, Cambiano, Campiglione Fenile, Candiolo, Cantalupa, Carignano, Carmagnola, Castagnole Piemonte, Cavour, Cercenasco, Chieri, Cumiana, Frossasco, Garzigliana, Isolabella, Lombriasco, Luserna S. Giovanni, Lusernetta, Macello, Marentino, Mombello di Torino, Montaldo Torinese, Moriondo Torinese, None, Osasco, Osasio, Pancalieri, Pavarolo, Pecetto Torinese, Pinerolo, Pino Torinese, Piobesi Torinese, Piossasco, Piscina, Poirino, Pralormo, Prarostino, Riva, Roletto, Rorà, S. Secondo di Pinerolo, Santena, Scalenghe, Trofarello, Vigone, Villafranca Piemonte, Villastellone, Vinovo. Dzięki powstawaniu bryz ten obszar geograficzny charakteryzuje się jednorodnym poziomem wilgotności wynoszącym 50–70 % oraz średnimi temperaturami umiarkowanie niskimi w okresie zimowym i umiarkowanie wysokimi w okresie letnim, co umożliwia jednorodne dojrzewanie wyrażające się typową dla szynki „Crudo di Cuneo” wartością proteolizy i niską wilgotnością.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Obszar produkcji szynki objętej ChNP jest od bardzo dawna związany z historią chowu świń, obróbką udźców i dojrzewaniem szynki „Crudo di Cuneo” dzięki specyficznym cechom glebowo-klimatycznym, które odróżniają ten obszar od innych obszarów i nadają produktowi typowe cechy jakościowe, doskonale rozpoznawalne przez konsumenta końcowego.

Wilgotność szynki „Crudo di Cuneo”, ściśle związana z zawartością soli, jest wynikiem oddziaływania bryz. Bryzy te, wiejące od gór położonych na określonym obszarze geograficznym w odwrotnych kierunkach rano i nocą, powodują niski poziom wilgotności powietrza, co tworzy idealne warunki zapewniające doskonałe dojrzewanie produktu i wpływa na niską wilgotność, czas dojrzewania i wartość proteolizy, które są charakterystyczne dla szynki „Crudo di Cuneo”. Ścisły związek między środowiskiem i produktem przejawia się również poprzez stosowany surowiec, którego właściwości wpływają na wartość proteolizy szynki. Chów świń wykorzystywanych do produkcji szynki „Crudo di Cuneo” odbywa się na średniej wysokości 350 m n.p.m., gdzie brak mgieł w okresie zimy i upałów w okresie letnim, korzystnie wpływa na zdrowie świń. Oprócz zdrowotności powietrza i czystości wód również tradycyjny zdrowy i naturalny pokarm na bazie zbóż uprawianych na miejscu sprzyja wczesnemu dojrzewaniu mięsa. Zjawisko proteolizy związane jest z rozwojem mikroorganizmów powierzchniowych: delikatne peklowanie przez masarzy zapewnia regularne odprowadzenia na powierzchnię wilgoci obecnej we włośniczkach w mięsie udźca. W ten sposób na powierzchni mięsa chudego szynki tworzą się mikroklimatyczne warunki charakteryzujące się umiarkowanym zwiększaniem się wilgotności i umożliwiające rozwój pleśni i drożdży, które niszczą składnik proteinowy występujący w części chudej, uwalniając frakcje peptydowe, które mogą mieć decydujący wpływ zarówno na smak, jak i zapach szynki „Crudo di Cuneo”.

Do wysokiej jakości szynki objętej ChNP, a także do jej renomy i powodzenia na rynkach, zasadniczo przyczynili się ludzie, którzy przez wieki opracowali i rozwinęli specyficzne techniki obróbki, przekazywane z pokolenia na pokolenie, aż do dzisiejszych czasów. Jedno ze świadectw tej szczególnej sztuki znajduje się już w dziele z 1618 r. zatytułowanym „Clypeo del gentilhuomo” autorstwa Guglielmina Prato, który opisuje szczegółowo pracę masarzy w Piemoncie.

Spożywanie szynki „Crudo di Cuneo” jest udokumentowane w postaci licznych zamówień składanych niegdyś przez rodziny szlacheckie, zakony i klasztory w tym regionie. To właśnie rosnący popyt na szynki znacząco wpłynął na powstanie licznych zakładów przetwórczych.

Szynka objęta ChNP „Crudo di Cuneo” stanowi więc efekt połączenia i współistnienia czynników ludzkich i środowiskowych, które na przestrzeni wieków wpływały na jej produkcję i przyczyniły się do jej jakości.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji znajduje się na stronie internetowej:

http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335”

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Qualità” [Jakość] (z prawej strony na górze ekranu), następnie zakładki „Prodotti DOP, IGP e STG” [produkty ChNP, ChOG i GTS] (z lewej strony z boku ekranu), a następnie „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE” [Specyfikacje objęte kontrolą UE].

---

(1)  Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 17.