Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.9882 — SAZKA Group/ÖBAG/Casinos Austria)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 395/01)

W dniu 16 listopada 2020 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32020M9882. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Kursy walutowe euro (1)

19 listopada 2020 r.

(2020/C 395/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1832
JPY	Jen	123,08
DKK	Korona duńska	7,4498
GBP	Funt szterling	0,89378
SEK	Korona szwedzka	10,2060
CHF	Frank szwajcarski	1,0797
ISK	Korona islandzka	161,30
NOK	Korona norweska	10,6900
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	26,358
HUF	Forint węgierski	360,90
PLN	Złoty polski	4,4714
RON	Lej rumuński	4,8732
TRY	Lir turecki	8,9373
AUD	Dolar australijski	1,6272
CAD	Dolar kanadyjski	1,5501
HKD	Dolar Hongkongu	9,1737
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7155
SGD	Dolar singapurski	1,5924
KRW	Won	1 321,07
ZAR	Rand	18,3153
CNY	Yuan renminbi	7,7927
HRK	Kuna chorwacka	7,5655
IDR	Rupia indonezyjska	16 820,13
MYR	Ringgit malezyjski	4,8517
PHP	Peso filipińskie	57,147
RUB	Rubel rosyjski	90,2638
THB	Bat tajlandzki	35,975
BRL	Real	6,3371
MXN	Peso meksykańskie	24,0426
INR	Rupia indyjska	87,7970

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2020/C 395/03)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Francję

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Francja

Upamiętniany motyw: Badania naukowe w dziedzinie medycyny

Opis motywu: Wzór przedstawia twarz wpisaną w siatkę geograficzną kuli ziemskiej z napisem „UNION” (unia). Postać obserwuje nieskończenie małe cząsteczki DNA wpisane w okrąg. Rysunek postaci umieszczono pod kątem, co oddaje dominację badacza i jego inteligencji nad przedmiotem badań i zwycięstwo w walce z badanymi chorobami. W prawym górnym rogu umieszczono oznaczenie państwa emitującego „RF”, a w lewym dolnym rogu – znak mennicy i rok emisji „2020”.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 300 tys. monet

Data emisji: październik 2020 r.

---

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10033 — Platinum Compass/OTPP/EDPL)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 395/04)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10019 — AP1/AP3/AP4/Telia Carrier Entities)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 395/05)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Publikacja wniosku o zatwierdzenie innej niż nieznaczna zmiany w specyfikacji produktu zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 395/06)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„Volailles d’Ancenis”

Nr UE: PGI-FR-0167-AM02 – 15.10.2019

ChNP ( ) ChOG (X)

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Les Fermiers du Val de Loire

Boulevard Pasteur

BP 50262

44158 Ancenis Cedex

FRANCJA

E-mail: fermiersduvaldeloire@terrena.fr

Stowarzyszenie „Les Fermiers du Val de Loire” skupia podmioty zajmujące się hodowlą i ubojem drobiu objętego ChOG „Volailles d’Ancenis” i jako takie jest uprawnione do złożenia tego wniosku.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒

Związek

☒	Etykietowanie

☒	Inne: grupa składająca wniosek, wymogi krajowe, kontrole

4.   Rodzaj zmian

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

5.1.   Punkt „Opis produktu”

Następujący przepis w punkcie „Nazwa produktu i rodzaj produktu” dokumentu rejestracyjnego:

—	„Poulet d’Ancenis — Kurczę białe (tusza + kawałki) — Kurczę żółte (tusza + kawałki) — Kurczę czarne

—	Perliczka – Pintade d’Ancenis (tusza + kawałki)

—	Indyk – Dinde d’Ancenis

—	Kapłon – Chapon d’Ancenis

—	Pularda – Poularde d’Ancenis — Pularda biała — Pularda żółta”.

Następujący przepis w punkcie „Specyfikacja produktu – 3.1. Opis produktu” dokumentu rejestracyjnego w pkt 3.12. „Charakterystyka tusz”:

Następujący przepis w punkcie „Specyfikacja produktu – 3.1. Opis produktów” dokumentu rejestracyjnego w pkt 1. „Minimalny wiek ubojowy”:

skreśla się i zastępuje w punkcie „Opis produktu” projektu specyfikacji produktu w następujący sposób:

„»Volailles d’Ancenis« to ptaki należące do rzędu kuraków (galliformes). Należą one do różnych rodzin i obejmują kilka rodzajów zwierząt:

—	kurczę, pularda, kapłon,

—	perliczka, kapłon perliczki,

—

indyk.

Wszystkie pochodzą z wolno rosnących, odpornych odmian, które pozwalają na długi okres chowu i ubój u progu dojrzałości płciowej, zapewniając w ten sposób optymalną jakość (zgodność i smak)”.

Poszczególne przepisy zostają skreślone i zastąpione nowymi przepisami poddanymi przeglądowi formalnemu, przy jednoczesnym utrzymaniu tych samych wymogów dotyczących minimalnej masy tusz, wypatroszonych i bez podrobów, fenotypów (kolumna „barwa mięsa i skóry” oraz „barwa kończyn”). Zmianą merytoryczną w tym punkcie jest dodanie kapłona perliczki do gatunków kwalifikujących się do objęcia ChOG „Volailles d’Ancenis”.

W przeszłości ich produkcja stanowiła część produkcji drobiu „świątecznego” na obszarze geograficznym ChOG „Volailles d’Ancenis”. Z biegiem lat nabrała większego znaczenia. Od ponad 20 lat w hodowlach w regionie każdego roku ustanawia się w chowie od 10 do 20 tysięcy perliczek i mniej więcej tyle jest wprowadzanych do obrotu. Są to perliczki kastrowane, następnie hodowane w celu sprzedaży w sezonie świątecznym. Prowadzenie chowu i praktyki hodowlane w przypadku perliczek są podobne do praktyk stosowanych w odniesieniu do kapłona (kastrowanego kurczęcia) i perliczki „Volailles d’Ancenis”. Cechy tego gatunku opisuje się następnie tak, jak w przypadku innych dozwolonych gatunków, tj. fenotypy, minimalna masa, uściślenie, czy są to wolno rosnące odmiany odporne.

W odniesieniu do wykazu gatunków dopuszczonych do rozbioru, w punkcie „Nazwa produktu i rodzaj produktu” dokumentu rejestracyjnego określającego gatunki dopuszczone do rozbioru:

—	„Kurczę – Poulet d’Ancenis — Kurczę białe (tusza + kawałki) — Kurczę żółte (tusza + kawałki) — Kurczę czarne

—	Perliczka – Pintade d’Ancenis (tusza + kawałki)

—	Indyk – Dinde d’Ancenis

—	Kapłon – Chapon d’Ancenis

—	Pularda – Poularde d’Ancenis — Pularda biała — Pularda żółta”.

W odniesieniu do dozwolonych prezentacji całych sztuk, przepis w punkcie „Specyfikacja produktu – 3.1. Opis produktów” dokumentu rejestracyjnego w pkt 3. „Prezentacja produktów”:

oraz następujący przepis w punkcie „Specyfikacja produktu – 3.1. Opis produktu” dokumentu rejestracyjnego w pkt 3.12 „Charakterystyka tusz”:

skreśla się i zastępuje się następującym przepisem:

„Całe sztuki pochodzą z tusz klasy A.

W przypadku kawałków drobiu, ich klasyfikacja jest niezależna od klasyfikacji całych tusz, dlatego kawałki mogą pochodzić z tusz wykazujących nieznaczne wady (nie można zaklasyfikować ich do klasy A), ale zachowane kawałki muszą spełniać kryteria prezentacji dla klasy A.

Całe sztuki prezentowane są:

—	w postaci »gotowe do przyrządzenia« (oskubane, wypatroszone ptactwo, bez głów, z kośćmi goleniowymi lub bez) pakowane w folię, w atmosferze ochronnej lub w próżni,

—	»częściowo wypatroszone« (ptactwo oskubane, wypatroszone, z głowami, kończynami i podrobami).

Drób jest wprowadzany do obrotu w postaci świeżej lub głęboko zamrożonej.

Podroby drobiowe (serce, żołądek i wątroba) są wprowadzane do obrotu świeże lub głęboko zamrożone”.

Poszczególne przepisy skreśla się i zastępuje nowymi przepisami po dokonaniu ich przeglądu formalnego. Zmiana merytoryczna w tym punkcie dotyczy możliwości wprowadzenia do obrotu całego drobiu objętego ChOG „Volailles d’Ancenis” w kawałkach. Ta możliwość wprowadzenia rozbioru w odniesieniu do wszystkich gatunków umożliwiłaby sektorowi dostosowanie się do nowych nawyków konsumpcyjnych, o czym świadczą niedawno przeprowadzone badania konsumenckie (WorldpanelKantar, 2017). Prezentacja ta jest obecnie popularna wśród konsumentów ze względu na jej wymiar praktyczny; w kawałkach sprzedawanych jest 30 % drobiu hodowlanego. Podobnie jak głębokie mrożenie, rozbiór pozwala w przypadku tego drobiu rozszerzyć rynki zbytu w sektorze o sprzedaż do konsumpcji poza domem, a także pozwala rozwinąć eksport i wykorzystanie tego drobiu w produktach przetworzonych.

Streszczenie, przedstawione obecnie w formie jednolitego dokumentu, zmienia się w punkcie 3.2 w celu uwzględnienia tych zmian: Skreśla się następujący przepis:

Otrzymuje on brzmienie:

„»Volailles d’Ancenis« to ptaki należące do rzędu kuraków (galliformes). Należą one do różnych rodzin i obejmują kilka rodzajów zwierząt:

—	kurczę, pularda, kapłon,

—	perliczka, kapłon perliczki,

—

indyk.

Cały drób pochodzi z wolno rosnących, odpornych odmian, które pozwalają na długi okres chowu i ubój u progu dojrzałości płciowej, zapewniając w ten sposób optymalną jakość (zgodność i smak).

Drób jest chowany na wybiegu na otwartej przestrzeni na terenach trawiastych i zadrzewionych, które sprzyjają naturalnej predylekcji tych odmian do eksploracji wybiegu.

»Volailles d’Ancenis« charakteryzuje się okrągłą tuszą z pełnymi polędwicami i dużymi złożami tłuszczu po boku udźca i po obu stronach mostka.

W zależności od produkcji cechy produktów końcowych są następujące:

	Minimalna masa:	Barwa mięsa i skóry	Barwa kończyn
Kurczę	1 kg	Żółta lub biała	Żółta, biała lub czarna
Perliczka	0,850 kg	Beżowa	Czarna
Kapłon	2,5 kg	Żółta lub biała	Żółta lub biała
Kapłon perliczki	1,4 kg	Beżowa	Czarna
Pularda	1,6 kg	Żółta lub biała	Żółty lub biały
Indyk	2,3 kg	Żółta lub biała	Czarna

5.2.   Punkt „Obszar geograficzny”

Następujący przepis w punkcie „3.3. Określenie obszaru geograficznego”:

otrzymuje brzmienie:

„Drób »Volailles d’Ancenis« jest chowany od wieku jednego dnia do momentu jego wywiezienia w celu uboju. Hodowla drobiu, zarówno budynki, jak i wybiegi, znajduje się na obszarze geograficznym ChOG »Volailles d’Ancenis«, który zasięgiem obejmuje terytorium następujących gmin, na podstawie oficjalnego kodu geograficznego (fr. code officiel géographique) z 2019 r.

Departament Loire-Atlantique w całości

W departamencie Maine-et-Loire:

Gminy w całości:

Angers, Angrie, Armaillé, Aubigné-sur-Layon, Avrillé, Beaucouzé, Beaulieu-sur-Layon, Beaupreau en Mauges, Bécon-les-Granits, Bégrolles-en-Mauges, Béhuard, Bellevigne-en-Layon, Blaison-Saint-Sulpice, Bouchemaine, Bouillé-Ménard, Bourg-l'Evêque, Briollay, Candé, Cantenay-Épinard, Carbay, Cernusson, Challain-la-Potherie, Chalonnes-sur-Loire, Chambellay, Champtocé-sur-Loire, Chanteloup-les-Bois, Chaudefonds-sur-Layon, Chazé-sur-Argos, Cheffes, Chemillé en Anjou, Chenillé-Champteussé, Cholet, Cléré-sur-Layon, Coron, Denée, Doué-en-Anjou, Écouflant, Écuillé, Erdre-en-Anjou, Feneu, Grez-Neuville, Ingrandes-Le Fresne-sur-Loire, Juvardeil, La Jaille-Yvon, La Plaine, La Possonnière, La Romagne, La Séguinière, La Tessoualle, Le Lion-d'Angers, Le May-sur-Èvre, Le Plessis-Grammoire, Les Cerqueux, Les Garennes-sur-Loire, Les Hauts-d’Anjou, Les Ponts-de-Cé, Loiré, Longuenée-en-Anjou, Lys-Haut-Layon, Mauges-sur-Loire, Maulévrier, Mazières-en-Mauges, Miré, Montilliers, Montreuil-Juigné, Montreuil-sur-Loir, Montreuil-sur-Maine, Montrevault sur Èvre, Mozé-sur-Louet, Mûrs-Érigné, Nuaillé, Ombrée-d’Anjou, Orée-d’Anjou, Passavant-sur-Layon, Rives-du-loir-en-Anjou, Rochefort-sur-Loire, Saint-Augustin-des-Bois, Saint-Barthélemy-d’Anjou, Saint-Christophe-du-Bois, Saint-Clément-de-la-Place, Sainte-Gemmes-sur-Loire, Saint-Georges-sur-Loire, Saint-Germain-des-Prés, Saint-Jean-de-la-Croix, Saint-Lambert-la-Potherie, Saint-Léger-de-Linières, Saint-Léger-sous-Cholet, Saint-Martin-du-Fouilloux, Saint-Melaine-sur-Aubance, Saint-Paul-du-Bois, Saint-Sigismond, Sarrigné, Savennières, Sceaux-d’Anjou, Segré-en-Anjou Bleu, Sèvremoine, Somloire, Soulaines-sur-Aubance, Soulaire-et-Bourg, Thorigné-d’Anjou, Tiercé, Toutlemonde, Trélazé, Trémentines, Val d’Erdre-Auxence, Val-du-Layon, Verrières-en-Anjou.

Części gmin:

Brissac-Loire-Aubance (terytoria dawnych gmin: Les Alleuds, Brissac-Quincé, Charcé-Saint-Ellier, Luigné, Saint-Rémy-la-Varenne, Saint-Saturnin-sur-Loire, Saulgé-l’Hopital i Vauchrétien), Loire-Authion (terytoria dawnych gmin: Andard, La Bohalle, La Daguenière i Saint-Mathurin-sur-Loire), Morannes-sur-Sarthe-Daumeray (terytorium dawnej gminy Chemiré-sur-Sarthe), Terranjou (terytoria dawnych gmin: Chavagnes i Notre-Dame-d’Allençon),

W departamencie Deux-Sèvres:

Adilly, Airvault, Allonne, Amailloux, Argentonnay, Aubigny, Availles-Thouarsais, Azay-Sur-Thouet, Beaulieu-Sous-Parthenay, Boisme, Bouille-Saint-Paul, Boussais, Bressuire, Bretignolles, Cerizay, Cersay, Chanteloup, Chatillon-Sur-Thouet, Chiche, Cirières, Clave, Clessé, Combrand, Coulonges-Thouarsais, Courlay, Faye-L'Abbesse, Fénery, Geay, Genneton, Glenay, Gourgé, La Boissière-en-Gâtine, La Chapelle-Bertrand, La Chapelle-Saint-Laurent, La Forêt-Sur-Sèvre, La Petite-Boissière, La Peyratte, L'Absie, Lageon, Largeasse, Le Pin, Le Retail, Le Tallud, Les Châtelliers, Les Forges, Lhoumois, Loretz-d’Argenton, Louin, Luché-Thouarsais, Luzay, Maisontiers, Massais, Mauleon, Menigoute, Moncoutant-sur-Sèvres, Montravers, Neuvy-Bouin, Nueil-Les-Aubiers, Parthenay, Pierrefitte, Pompaire, Pougne-Hérisson, Reffannes, Saint-Amand-sur-Sèvre, Saint-André-sur-Sèvre, Saint-Aubin-Du-Plain, Saint-Aubin-Le-Cloud, Saint-Clémentin, Sainte-Gemme, Sainte-Verge, Saint-Germain-De-Longue-Chaume, Saint-Jacques-De-Thouars, Saint-Jean-De-Thouars, Saint-Lin, Saint-Loup-Lamaire, Saint-Martin-Du-Fouilloux, Saint-Maurice-Étusson, Saint-Pardoux-Soutiers, Saint-Paul-En-Gâtine, Saint-Pierre-Des-Échaubrognes, Saint-Varent, Saurais, Secondigny, Thouars, Trayes, Vasles, Vausseroux, Vautebis, Vernoux-En-Gâtine, Viennay, Vouhé, Voultegon.

W departamencie Vendée:

Bazoges-en-Paillers, Beaurepaire, Chanverrie, Cugand, La Bernardière, La Boissière-de-Montaigu, La Bruffière, La Gaubretière, Les Landes-Genusson, Mortagne-sur-Sèvre, Saint-Aubin-des-Ormeaux, Saint-Laurent-sur-Sèvre, Saint-Malô-du-Bois, Saint-Martin-des-Tilleuls, Tiffauges, Treize-Septiers, Treize-Vents”.

Zmieniono wyznaczony obszar geograficzny. Zmiana ta oznacza rozszerzenie obszaru geograficznego na południe od jego obecnej granicy na część departamentów Vendée, Deux-Sèvres oraz Maine-et-Loire, a także wycofanie niektórych gmin jako niezgodnych z zasadami wyznaczania obszaru określonymi w tym samym punkcie i w części „Elementy uzasadniające związek z obszarem geograficznym” obowiązującej specyfikacji produktu, podobnie jak proponowanej zmienionej specyfikacji produktu. Nieprzestrzeganie tych kryteriów wyznaczenia obszaru opiera się w szczególności na fakcie, że na terytoriach tych nie prowadzi się znaczących upraw i hodowli mieszanych na równinnych terenach drzewiastych (fr. bocage), lecz głównie produkcję wina.

Dla przypomnienia, kryteria wyznaczania obszaru geograficznego ChOG „Volailles d’Ancenis” to głównie czynniki naturalne (teren składający się z obszarów zlewisk Loary, od jej ujścia do doliny Loir na północ od Angers, cokół należący do Masywu Armorykańskiego, o klimacie oceanicznym, zarazem łagodnym i wilgotnym zimą wilgotną oraz ciepłym i słonecznym latem, bez wyraźnej suszy) oraz, w mniejszym stopniu, czynniki ludzkie o charakterze decydującym (znaczenie systemów gospodarowania w typie polikultury, w których produkcja drobiu wpisuje się w jednolitość równinnego krajobrazu drzewiastego (fr. bocage) na określonym w ten sposób obszarze; lokalizacja i znaczenie hodowli zajmujących się produkcją drobiu; historia grupy „Les Fermiers du Val de Loire”, która animuje, organizuje i strukturyzuje sektor drobiarski na tym obszarze).

Ta zmiana obszaru geograficznego umożliwia osiągnięcie spójniejszego obszaru geograficznego i odpowiadającego podstawom związku z obszarem geograficznym ChOG „Volailles d’Ancenis”.

Wreszcie punkt „obszar geograficzny” zostaje również w dużym stopniu przeredagowany pod względem formalnym, ponieważ w momencie sporządzania specyfikacji produktu preferowano wykaz kantonów, a nie wykaz gmin. Granice kantonów i ich nazwy zmieniają się częściej niż gminy, dlatego władze francuskie zdecydowały się na włączenie do specyfikacji produktu wykazu gmin, a nie kantonów. Niniejsza zmiana nie ma wpływu na przebieg granic większości obszaru geograficznego.

Podsumowując, obszar geograficzny ChOG „Volailles d’Ancenis” zostaje zmieniony i przeorganizowany w następujący sposób:

—	dodanie 97 gmin departamentu Deux-Sèvres,

—	dodanie 17 gmin departamentu Vendée,

—	wykreślenie 13 gmin departamentu Maine-et-Loire w regionie Saumur.

Hodowców na tym obszarze łączą wspólne praktyki rolnicze typowe dla gospodarstw hodowlanych w typie polikultury położonych w tym rozległym równinnym regionie drzewiastym. Region charakteryzuje się klimatem łagodnym i oceanicznym pozwalającym na wczesne wyprowadzanie drobiu zimą. Te kryteria klimatyczne pod każdym względem odpowiadają klimatowi Masywu Armorykańskiego.

W związku z tym gminy departamentu Maine-et-Loire zostały wycofane jako znajdujące się w Basenie Paryskim o odmiennych cechach środowiska i wzorcach produkcji (wino, zboża itp.).

Streszczenie, przedstawione obecnie w formie jednolitego dokumentu, zmienia się w punkcie „4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego” w celu uwzględnienia zmian przedstawionych powyżej.

Następujący przepis zawarty w streszczeniu:

„c)	Obszar geograficzny: Departament Loire-Atlantique i zachodnią część departamentu Maine-et-Loire”

skreśla się. Aby ograniczyć długość jednolitego dokumentu, zachowując jego ścisłość, preferuje się wykaz kantonów lub departamentów, kiedy są objęte w całości, nie zaś wykaz gmin zawarty w jednolitym dokumencie. Obszar geograficzny zaproponowany pomiędzy projektem specyfikacji produktu a jednolitym dokumentem różni się pod względem nomenklatury, ale jego zakres jest identyczny.

Następujący przepis w punkcie „3.3. Obszar geograficzny”

oraz następujący przepis w punkcie „3.3. Obszar geograficzny”

otrzymują brzmienie:

Przepisy zawarte w specyfikacji ChOG „Volailles d’Ancenis” wydają się bardzo szczegółowe i redundantne, gdyż te same elementy są w nich omawiane kilkakrotnie i powtórzone blisko siebie. Proponowane brzmienie przepisów umożliwia zachowanie elementów kluczowych dla opisu obszaru geograficznego w formie syntetycznej. Ponadto wiele z tych elementów dotyczących opisu cech obszaru geograficznego mających związek z produktem zostaje powtórzonych w zaproponowanym brzmieniu punktu specyfikacji produktu „Elementy uzasadniające związek ze środowiskiem geograficznym”.

Skreśla się następujący przepis:

W tej części przedstawiono przedsiębiorstwa (poza gospodarstwami hodowlanymi) znajdujące się na obszarze geograficznym w momencie składania wniosku o uznanie ChOG „Volailles d’Ancenis”. Ta część nie nakłada żadnych obowiązków i nie ma już zastosowania. Skreślenie to ma zatem charakter formalny.

5.3.   Punkt „Dowód pochodzenia”

Elementy identyfikowalności zawarte w specyfikacji produktu ograniczały się do śledzenia numeru etykiety przez jednostkę certyfikującą, obejmującego pewne częściowe informacje ze specyfikacji produktu.

Zastępuje się je następującymi przepisami:

—	Wprowadza się procedury identyfikacji – na wszystkich etapach – podmiotów, które chcą uczestniczyć w produkcji „Volailles d’Ancenis” (Hodowcy i ubojnie).

—

System identyfikowalności umożliwiający zagwarantowanie konsumentom, że produkt „Volailles d’Ancenis” odpowiada cechom potwierdzonym przez ChOG. Identyfikowalność polega na zachowaniu informacji niezbędnych i wystarczających do określenia pochodzenia i składu produktu na wszystkich etapach jego produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Pochodzenie jest gwarantowane poprzez identyfikację produktów oraz oddolny i odgórny system identyfikowalności.

—

System określa i pozwala, za pomocą tabeli, streścić wymagane dokumenty i zapisy oraz informacje, których oczekuje się jako minimum na każdym etapie życia produktu (wylęg, chów, wywożenie, przyjmowanie w ubojni, ubój, pakowanie, rozbiór). Dokumenty te pozostają do wglądu inspektorów przeprowadzających kontrole.

To nowe i bardziej kompletne brzmienie zwiększa identyfikowalność produktu.

5.4.   Punkt „Metoda produkcji”

W specyfikacji produktu skreśla się następujący przepis:

otrzymuje brzmienie:

Ta zmiana redakcyjna umożliwia zachowanie tych samych szczegółów dotyczących fenotypów drobiu kwalifikujących się do objęcia ChOG „Volailles d’Ancensis”, a nawet dookreślenie ich w odniesieniu do kapłonów kurczęcia, perliczki i indyka. Dodaje się również opis fenotypu w odniesieniu do kapłona perliczki, który ma taki sam fenotyp jak perliczka. Ta zmiana redakcyjna umożliwia również usunięcie odniesień do zawartych w specyfikacji numerów czerwonych etykiet [fr. label rouge] stosowanych w przeszłości na produktach „Volailles d’Ancenis”, które w większości są przestarzałe.

W projekcie specyfikacji produktu dodaje się pkt 5.2 „Metoda chowu”:

W projekcie specyfikacji produktu dodaje się pkt 5.3 „Budynki hodowlane i wybiegi”:

W projekcie specyfikacji produktu dodaje się część 5.4. „Żywienie drobiu”:

Dodanie do specyfikacji produktu części 5.2. „Metoda chowu”, 5.3. „Budynki hodowlane i wybiegi”, 5.4. „Żywienie drobiu” umożliwia rejestrowanie rzeczywistych praktyk hodowców ChOG „Volailles d’Ancenis” i tym samym zapewnienie ścisłej kontroli tych praktyk.

Praktyki te są zgodne z podstawami specyfiki obszaru geograficznego i ze specyfiką produktu, a mianowicie z wykorzystaniem odmian wolno rosnących, umożliwiających eksplorację wybiegu, z obecnością wybiegu odpowiadającego cechom obszaru typu „bocage” (obecność żywopłotów i drzew, gęsta sieć hydrograficzna), dietą silnie opartą na zbożach, dzięki położeniu tych gospodarstw na obszarze polikultury, gdzie pszenica zajmuje ważne miejsce w żywieniu. Zboża te są ponadto częściowo rozrzucane ręcznie w budynkach hodowlanych. Wreszcie, ze względu na łagodne warunki klimatyczne, drób może korzystać z wczesnego wychodzenia na wybieg, w porównaniu z pozostałym drobiem hodowanym na otwartej przestrzeni.

Skreśla się przepis stanowiący, że ubój ma miejsce na obszarze geograficznym:

Wniosek o lokalizację uboju na obszarze geograficznym zostaje wycofany, ponieważ można stwierdzić, że zamyka się coraz więcej ubojni, i choć obecnie na obszarze geograficznym znajduje się kilka ubojni, sytuacja może ulec zmianie w ciągu kilku lat, a sektor znalazłby się wówczas w skomplikowanej sytuacji.

Dodaje się następujące przepisy:

Przepisy te umożliwiają przestrzeganie minimalnych warunków dobrostanu zwierząt, mającego wpływ na właściwości produktu”.

5.5.   Punkt „Związek”

W aktualnie obowiązującej specyfikacji produktu część dotyczącą związku rozwinięto w liczne pomniejsze części. Zostały one przeredagowane w całości w punkcie specyfikacji produktu „Elementy uzasadniające związek ze środowiskiem geograficznym”, aby wyraźniej uwidocznić związek między drobiem „Volailles d’Ancenis” a jego obszarem geograficznym, bez wprowadzania zmian merytorycznych. Związek między obszarem geograficznym a produktem opiera się na renomie produktu i jego cechach szczególnych. Renoma i reputacja nazwy istotnie mogły rozwinąć się w przeszłości dzięki właściwościom środowiska (równinny obszar zadrzewiony typu „bocage”, wysoka hydrografia terenu, łagodny klimat) oraz dzięki cechom związanym z umiejętnościami hodowców (wczesne wypuszczanie zwierząt na wybieg, żywienie, roślinność na wybiegu).

Punkt ten został wprowadzony w jednym akapicie określającym podstawę związku z pochodzeniem geograficznym: Związek z pochodzeniem „Volailles d’Ancenis” opiera się na jego renomie i specyfice produktu powiązanej z umiejętnościami hodowców”.

Punkt ten składa się z trzech części:

—

„Specyfika obszaru geograficznego” obejmuje czynniki naturalne, z naciskiem na pagórkowatą rzeźbę obszaru geograficznego, wysoką hydrografię obszaru, dużą zmienność gleb i ich potencjał agronomiczny na wspólnym cokole Masywu Armorykańskiego, co skutkuje zróżnicowanym wykorzystaniem działek, łagodny klimat, występowanie składników mineralnych w glebie określanych jako „grit” i umiejętności ludzkie związane z podawaniem obfitych ilości zbóż zwierzętom na wybiegach przydomowych, ukształtowanie terenu o krajobrazie typu „bocage”.

—	Część „specyfika produktu” uwydatnia szczególne cechy produktu (zaokrąglona tusza z krągłymi polędwicami i dużymi złożami tłuszczu po boku udźca i po obu stronach mostka).

—

Wreszcie punkt „związek przyczynowy” wyjaśnia interakcje między czynnikami naturalnymi i ludzkimi a produktem, a mianowicie produkcję drobiu, która rozwinęła się dzięki: — Dużej zmienności jakości gleby (produkcja zbóż i użytki zielone w bardzo dużej bliskości geograficznej), — łagodnemu klimatowi (umożliwiającemu szczególnie wczesne wyjście drobiu na wybieg), — obecności dużej liczby żywopłotów (ochrona drobiu przed drapieżnikami i wiatrem, naturalne grzędy, pozyskiwanie owadów i składników ze żwiru typu „grit” – wszystko to zachęca do eksplorowania wybiegu), — stosowaniu wolno rosnących, odpornych odmian, — diecie opartej na stosowaniu dużych ilości zbóż, — zgodności drobiu – okrągłej tuszy i zaokrąglonych polędwicach oraz dużych złożach tłuszczu po boku udźca i po obu stronach mostka.

Wszystkie te elementy umożliwiły drobiowi „Volailles d’Ancenis” zyskanie renomy, najpierw na szczeblu regionalnym (targ drobiowy w Ancenis), a następnie krajowej (nagrody na targach Concours Général Agricole od 1995 r.).

Z powodów przedstawionych powyżej lit. f) „związek” streszczenia zastępuje się pkt 5 „Związek z obszarem geograficznym” jednolitego dokumentu.

5.6.   Punkt „Etykietowanie”

Następujący przepis specyfikacji produktu:

„Wszelkie etykiety umieszczone na produktach objętych chronionym oznaczeniem geograficznym ANCENIS muszą uzyskać uprzednią zgodę:

1)	od komitetu certyfikującego SEVRE ET LOIRE QUALITE (fr. Comité de Certification de Sèvre et Loire Qualité);

2)	od Krajowej Komisji ds. Oznakowania i Certyfikacji Zgodności Normalizacyjnej (fr. Commission Nationale des Labels et de la Certification Normative de Conformité).

Informacje podane na etykietach muszą być zgodne z obowiązkowymi i szczegółowymi odniesieniami do produktów objętych etykietą, przywołanymi w urzędowych informacjach technicznych dotyczących oznakowań drobiu wydanych przez Ministerstwo Rolnictwa”.

Skreśla się dlatego, że wszystkie informacje, o których mowa w niniejszym punkcie specyfikacji produktu, są nieaktualne, gdyż:

—	Nazwa jednostki certyfikującej odpowiadającej za kontrole (Comité de Certification de Sèvre et Loire Qualité) została od tego czasu zmieniona i nie należy zachowywać tego rodzaju informacji na etykietach;

—

Zmieniono strukturę organów francuskiej administracji przeprowadzającej badanie urzędowych znaków pochodzenia (Commission Nationale des Labels et de la Certification Normative de Conformité) i organ ten przestał istnieć. Podobnie jak w poprzednim punkcie, nie należy zachowywać tego rodzaju informacji na etykietach.

—	Wreszcie urzędowe informacje techniczne dotyczące etykiet dla drobiu, sporządzone przez Ministerstwo Rolnictwa, już nie istnieją, a ponadto nie ma już potrzeby uzależniania specyfikacji produktu CHOG od zewnętrznego dokumentu krajowego.

Następujący przepis:

zastępuje się następującym przepisem w specyfikacji produktu:

„Oprócz obowiązkowych danych przewidzianych w przepisach dotyczących etykietowania i prezentacji środków spożywczych etykietowanie zawiera:

—	zarejestrowaną nazwę produktu „Volailles d’Ancenis”,

—	logo ChOG Unii Europejskiej w tym samym polu widzenia”.

Ponadto w streszczeniu skreśla się zapisy w lit. h) „Etykietowanie”, w związku z czym nie zostają one powtórzone w pkt 3.6 jednolitego dokumentu

5.7.   Inne

–   Grupa składająca wniosek:

W specyfikacji produktu skreśla się następujący przepis:

otrzymuje on brzmienie:

Zmiana ta polega na aktualizacji danych kontaktowych grupy.

Przedmiotowa zmiana specyfikacji produktu nie ma wpływu na jednolity dokument.

–   Organy kontrolne:

Zgodnie z instrukcjami obowiązującymi na szczeblu krajowym, które mają na celu ujednolicenie brzmienia specyfikacji produktu, skreśla się nazwę i dane kontaktowe jednostki certyfikującej. W punkcie tym podano teraz dane kontaktowe właściwych organów kontroli na szczeblu krajowym we Francji: Krajowy Instytut ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité [INAO]) oraz Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji, Konsumpcji i Walki z Nadużyciami (Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes [DGCCRF]). Nazwa i dane kontaktowe jednostki certyfikującej są obecnie dostępne na stronie internetowej INAO oraz w bazie danych Komisji Europejskiej.

Przedmiotowa zmiana specyfikacji produktu nie ma wpływu na jednolity dokument.

–   Wymogi krajowe:

Główne punkty podlegające kontroli dodaje się do wymogów krajowych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi.

Przedmiotowa zmiana specyfikacji produktu nie ma wpływu na jednolity dokument.

–   Kontrole:

Obecna specyfikacja produktu zawiera specjalny punkt w celu sprawdzenia tych przepisów specyfikacji, które mogą być podobne do planu kontroli. Zgodnie z obowiązującymi wymogami kontrolnymi wszystkie te elementy zostają usunięte ze specyfikacji produktu. Równolegle sporządzono plan monitorowania w celu zapewnienia kontroli ogółu proponowanych specyfikacji produktu.

JEDNOLITY DOKUMENT

„VOLAILLES D’ANCENIS”

Nr UE: PGI-FR-0167-AM02 – 15.10.2019

ChNP ( ) ChOG (X)

1.   Nazwa(-y) [ChNP lub ChOG]

„Volailles d’Ancenis”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu [zgodnie z załącznikiem XI]

Klasa 1.1. Mięso świeże (i podroby)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Volailles d’Ancenis” to ptaki należące do rzędu kuraków. Należą one do różnych rodzin i obejmują kilka rodzajów zwierząt:

—	kurczę, pularda, kapłon,

—	perliczka, kapłon perliczki,

—

indyk.

Cały drób pochodzi z wolno rosnących, odpornych odmian, które pozwalają na długi okres chowu i ubój u progu dojrzałości płciowej, zapewniając w ten sposób optymalną jakość (zgodność i smak).

Drób jest chowany na wybiegu na otwartej przestrzeni na terenach trawiastych i zadrzewionych, które sprzyjają naturalnej predylekcji tych odmian do eksploracji wybiegu.

»Volailles d’Ancenis« charakteryzuje się okrągłą tuszą z pełnymi polędwicami i dużymi złożami tłuszczu po boku udźca i po obu stronach mostka.

W zależności od drobiu, cechy charakterystyczne produktów końcowych są następujące:

	Minimalna masa:	Barwa mięsa i skóry	Barwa kończyn
Kurczę	1 kg	Żółta lub biała	Żółta, biała lub czarna
Perliczka	0,850 kg	Beżowa	Czarna
Kapłon	2,5 kg	Żółta lub biała	Żółta lub biała
Kapłon perliczki	1,4 kg	Beżowa	Czarna
Pularda	1,6 kg	Żółta lub biała	Żółty lub biały
Indyk	2,3 kg	Żółta lub biała	Czarna

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Dieta drobiu „Volailles d’Ancenis” składa się w 100 % z roślin, minerałów i witamin, z czego co najmniej 70 % stanowią zboża i produkty zbożowe. Co najmniej 12 % wszystkich zbóż podaje się w postaci pełnoziarnistej przez cały okres tuczu (po 28 dniach), co ma sprzyjać pracy żołądka, a tym samym zaspokajać naturalne potrzeby ptactwa.

Odsetek produktów zbożowych nie może przekraczać 15 % całej formuły diety. Maksymalna zawartość tłuszczów w paszy jest ograniczona do 6 %.

Różne kategorie surowców w paszy to:

—	Ziarna zbóż i produkty zbożowe

—	Nasiona oleiste, owoce oleiste i ich produkty pochodne

W przypadku olejów roślinnych używa się wyłącznie olejów surowych i rafinowanych

—	Nasiona roślin strączkowych i ich produkty pochodne

—	Bulwy i korzenie oraz produkty pochodne

—	Pozostałe nasiona i owoce oraz produkty pochodne, np. winogrona i produkty pochodne

—	Pozostałe pasze, pasze objętościowe oraz produkty pochodne, np. lucerna i produkty pochodne

—	Inne rośliny, algi i ich produkty pochodne

—	Minerały i ich produkty pochodne

—	Produkty i produkty (uboczne) fermentacji mikroorganizmów: drożdże piwne nieaktywne lub zabite, hodowane na podłożu roślinnym

—	Różne: — Produkty przetwarzania roślin — Produkty przetwarzania przypraw korzennych i ziołowych — Produkty pochodzące z przetwórstwa roślin

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Drób „Volailles d’Ancenis” jest chowany na wyznaczonym obszarze geograficznym od wieku jednego dnia do chwili wyprowadzenia w celu uboju.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Drób „Volailles Ancenis” jest wprowadzany do obrotu w całości lub w kawałkach, świeży lub głęboko zamrożony.

„Całe sztuki pochodzą z tusz klasy A. Rozbiór może być wykonany z tusz klasy B, ale części wprowadzane do obrotu muszą należeć do klasy A.

Tusze są prezentowane:

—	w postaci „gotowe do przyrządzenia” (oskubane, wypatroszone ptactwo, bez głów, z kośćmi goleniowymi lub bez) pakowane w folię, w atmosferze ochronnej lub w próżni,

—	„częściowo wypatroszone” (ptactwo oskubane, wypatroszone, z głowami, kończynami i podrobami).

Podroby drobiowe (serce, żołądek i wątroba) są wprowadzane do obrotu świeże lub głęboko zamrożone

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Wykaz kantonów i gmin obszaru geograficznego ChOG „Volailles d’Ancenis”:

Departament Loire-Atlantique w całości

W departamencie Maine-et-Loire:

Kantony:

Angers 1;

Angers 2;

Angers 3;

Angers 4;

Angers 5;

Angers 7, z wyłączeniem dawnego terytorium gmin delegowanych Bauné i Corné (gmina Loire-Authion) oraz La Ménitré – Beaupréau – Chalonnes-sur-Loire – Chemillé-Melay, z wyłączeniem dawnego terytorium gminy delegowanej Martigné-Briand (gmina Terranjou);

Cholet 1;

Cholet 2;

La Pommeraye;

Les Ponts-de-Cé, z wyłączeniem dawnego terytorium gmin delegowanych Chemellier i Coutures (gmina Brissac – Loire – Aubance);

Saint Macaire-en-Mauges;

Tiercé, z wyjątkiem gmin Baracé, Durtal, Étriché, Les Railies, Montigné-les-Railies oraz byłego terytorium gmin delegowanych Daumeray i Morannes (gmina Morannes-sur-Sarthe-Dameray).

Gminy: Angers (część kantonu Angers 6) – Montreuil-sur-Loir – Rives-du-Loir-en-Authion – Saint-Barthélemy-d’Anjou – Verrières-en-Anjou.

W departamencie Deux-Sèvres:

Kantony:

Bressuire;

Cerizay;

La Gâtine, z wyłączeniem gmin: Doux, La Ferrière-en-Parthenay, Fomperron, Mazières-en-Gâtine, Oroux, Pressigny, Saint-Germier, Saint-Georges-de-Noisne, Saint-Marc-la-Lande, Thénezay i Verruyes

Mauléon;

Parthenay;

Thouars z wyłączeniem gminy Louzy.

Gminy: Airvault, Argenton-l'Eglise, Availles-Thouarsais, Bouillé-Loretz, Boussais, Coulonges-Thouarsais, Glénay, Louin, Luché-Thouarsais, Luzay, Maisontiers, Pierrefite, Sainte-Gemme, Saint-Loup-Lamaire, Saint-Varent, Tessonnière, Val-en-Vigne

W departamencie Vendée:

Kanton:

Mortagne-sur-Sèvre;

Gminy: Bazoges-en-Paillers, La Boissière-de-Montaigu i Treize-Septiers.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Związek z pochodzeniem „Volailles d’Ancenis” opiera się na jego renomie i specyfice produktu powiązanej z umiejętnościami hodowców.

Obszar geograficzny ChOG „Volailles d’Ancenis” obejmuje całą dolinę dolnego biegu Loary od jej ujścia do rzeki Loir. Rzeźba jest pagórkowa i zorganizowana wokół dość gęstej sieci rzek.

Obszar geograficzny charakteryzuje się dużą zmiennością gleb na wspólnym cokole, Masywie Armorykańskim, a w rezultacie pod względem potencjału agronomicznego gleb – różnorodnością przestrzenną, w tym na poziomie gospodarstwa. Wyjaśnia to w dużym stopniu system upraw, rolnicy i hodowcy z tego obszaru tradycyjnie przeznaczali najszybciej wysychające lub najsłabiej zdrenowane grunty na użytki zielone, najgłębsze lub najbardziej żyzne grunty – pod uprawę zbóż, głównie pszenicy i jęczmienia, a pozostałe grunty – pod uprawy pastewne.

Obszar geograficzny ChOG „Volailles d’Ancenis” jest jednym z głównych równinnych regionów drzewiastych (fr. bocage) we Francji. Departamenty Loire Atlantique, Maine-et-Loire, Vendée i Deux-Sèvres cechują się wysokim występowaniem krajobrazu „bocage”; tym samym „bocage” jest w sposób ciągły obecny na całym obszarze geograficznym. Żywopłoty, które są istnymi rezerwuarami różnorodności biologicznej obejmującymi różne gatunki drzew, stanowią schronienia dla dzikiej fauny, w szczególności dla owadów; na wybiegach są one dla drobiu źródłem białka, o trudnej do zmierzenia wielkości, ale istniejącym i stanowiącym dodatek do dżdżownic. Podobnie też gleby dostarczają składniki mineralne określane jako „grit”: są to drobne kamienie, które można znaleźć w wierzchniej części tych gleb na terenach „bocage”, które nie są w dużym stopniu poddawane uprawie i sprzyjają rozwojowi żołądków pożywiającego się na nich drobiu.

Klimat na tym obszarze geograficznym stanowi mozaikę mezoklimatów, w większości łagodnych i oceanicznych, umożliwiających wczesne wyprowadzenie drobiu na wybieg. Ilość wiosennych opadów deszczu sprzyja wczesnemu wzrostowi traw, co już w przeszłości zachęcało rolników do wczesnego wypuszczania drobiu na wybieg.

Obszar geograficzny „Volailles d’Ancenis” jest tradycyjnie regionem upraw i hodowli mieszanej (polikultury). Równolegle do tych dwóch głównych rodzajów produkcji wprowadzono przydomowe kurniki, gdzie pszenica stanowiła podstawę pożywienia dla drobiu. Ta dodatkowa działalność była tradycyjnie zarządzana przez kobiety i przynosiła bieżące wpływy pieniężne. Te tradycje hodowlane były kultywowane i zachowały się do dziś w produkcji „Volailles de Ancenis”: zwierzęta przez cały dzień przebywają na zewnątrz, grzędują jak w kurniku, hodowca, tak jak niegdyś czyniła to gospodyni, codziennie rozrzuca pszenicę, a drób jest karmiony głównie zbożem. Dużą uwagę zwraca się na karmienie i tuczenie, aby z kurcząt karmionych ziarnami uzyskać tłuste kurczęta.

W przypadku „Volailles d’Ancenis” stosuje się chów wybiegowy na otwartym powietrzu. Wypuszczenie „Volailles d’Ancenis” na wybieg odbywa się na wczesnym etapie. Jest to 37. dzień w przypadku kurcząt, kapłonów kurczęcia i pulard, 53. dzień w przypadku perliczek i kapłonów perliczki oraz 42. dzień w przypadku indyków.

Odporne odmiany pozwalają na takie wczesne wyprowadzenie na wybieg, ale także na szeroko zakrojoną eksploatację wybiegu. Z natury bardzo aktywne, ptactwo to wyraża swoje potrzeby w zakresie grzędowania, drapania i dziobania, którym sprzyjają praktyki rolnicze stosowane przez grupę producentów.

Dieta drobiu „Volailles d’Ancenis” składa się w 100 % z roślin, minerałów i witamin, z czego co najmniej 70 % stanowią zboża i produkty zbożowe. Co najmniej 12 % tych zbóż musi mieć postać pełnoziarnistą, która będzie sprzyjać pracy żołądka i przyczyni się do zapewnienia specyficznych właściwości organoleptycznych.

Drób „Volailles d’Ancenis” charakteryzuje się również okrągłą tuszą i zaokrąglonymi polędwicami oraz dużymi złożami tłuszczu po boku udźca i po obu stronach mostka.

Produkcja „Volailles d’Ancenis” wzrosła dzięki dużej zmienności jakości gleby, zarówno na poziomie obszaru produkcji, jak i na poziomie gospodarstwa rolnego.

Ludność dostosowała się do tych warunków poprzez instalowanie dodatkowych systemów gospodarowania w celu jak najlepszego wykorzystania wszystkich gruntów, a mianowicie stosując polikulturę, a w szczególności produkcję zbóż i hodowlę bydła.

W tym celu konieczny był podział gruntów i stworzenie krajobrazu zadrzewionego (fr. bocage). Ten ostatni cechuje obszar geograficzny „Volailles d’Ancenis”.

Krajobraz typu „bocage” składa się z żywopłotów odgradzających, które wyznaczają wybiegi sprzyjające chowowi drobiu na wolnym powietrzu. Chroni przed wiatrem i drapieżnikami. Zapewnia więcej naturalnych grzęd, owadów i „grit”, co sprzyja rozwojowi drobiu. Sprzyja również eksplorowaniu wybiegu na całej jego powierzchni.

Wybór odpornych odmian drobiu w klimacie przeważającej mierze łagodnym i oceanicznym, a także odgradzające żywopłoty umożliwiają wczesne wypuszczanie zwierząt na wybieg. Dzięki temu wczesnemu wyprowadzeniu drób może spożyć duże ilości trawy.

Jednym z naturalnych zachowań tych odpornych odmian jest grzędowanie na dolnych gałęziach żywopłotów, ale także w kurnikach, w których hodowcy instalują im grzędy. Dzięki temu wszystkiemu możliwe jest prowadzenie regularnej działalności gwarantującej cechy „Volailles d’Ancenis”.

W przypadku kurcząt hodowcy stwarzają warunki dla innych naturalnych zachowań, takich jak dziobanie i drapanie, codziennie rozrzucając ręcznie pszenicę, oraz udostępniając ptactwu przedmioty do dziobania. Wszystkie elementy, zapewniając spokój ptactwa niezbędny do ich prawidłowego tuczu, w połączeniu z długim okresem chowu, umożliwiają rozwój charakterystycznego zaokrąglonego ukształtowania tusz.

Tradycyjny charakter tej produkcji zaowocował przede wszystkim regionalną renomą, potwierdzoną istnieniem cotygodniowego targu drobiu w Ancenis.

Wszystkie te czynniki nadają produktowi gotowemu uznaną jakość, popartą medalami przyznawanymi podczas targów Concours Général Agricole w Paryżu od 1995 r.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000039121349&dateTexte=&categorieLien=id

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2020/C 395/07)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY JEDNOLITEGO DOKUMENTU

„KUNSÁG/KUNSÁGI”

PDO-HU-A1332-AM03

Data przekazania informacji: 10.9.2020

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Rozszerzenie obszaru produkcji poza wcześniej wyznaczony obszar

a)	Punkt specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany: — VIII Wymogi dodatkowe

b)	Punkt jednolitego dokumentu, którego dotyczą zmiany: —

c)

Uzasadnienie: W celu zachowania konkurencyjności oraz zwiększenia możliwości wykorzystywania winogron uprawianych na tym obszarze warto rozszerzyć produkcję poza wyznaczony obszar i objąć nią cały obszar dozwolony na podstawie przepisów. Na obszarze tym warunki przetwarzania są takie same jak warunki mające zastosowanie na obecnym obszarze produkcji objętym chronionym oznaczeniem geograficznym „Kunság/Kunsági”.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa produktu

Kunság

Kunsági

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.	Wino musujące

9.	Gazowane wina półmusujące

4.   Opis wina lub win

Wino – różowe odmianowe i różowe typu cuvée

Wina te mają barwę jasnoróżową, różową lub jasnofioletową oraz charakteryzują się delikatną, wyrazistą kwasowością i owocowym smakiem i aromatem. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – Siller odmianowe i Siller typu cuvée

Wina odmianowe mają aromat i smak charakterystyczne dla wykorzystywanej odmiany, natomiast wina kupażowane mają aromat i smak odpowiadające proporcjom wykorzystanych odmian. Wina te charakteryzują się łagodną kwasowością, umiarkowaną zawartością tanin i pełnym charakterem. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – białe odmianowe i białe typu cuvée

Wina te mają jasnozieloną, jasnożółtą lub mocniejszą, słomkowożółtą barwę, często są łagodne, o niskiej zawartości alkoholu, mają świeży smak, z posmakiem letnich owoców, sporadycznie owoców cytrusowych. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	16,67
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – czerwone odmianowe i czerwone typu cuvée

Wina te mają barwę rubinową lub ciemnorubinową, a także charakteryzują się intensywnym owocowo-korzennym aromatem i świeżym smakiem, umiarkowaną zawartością tanin, przyjemną kwasowością i zawartością alkoholu. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – białe odmianowe z późnego zbioru lub białe typu cuvée z późnego zbioru

Wina te mają złotą barwę, charakteryzują się złożonym aromatem i wyrazistą, oleistą konsystencją, z domieszką drewnianych nut beczek i leżakowania w butelkach. Odznaczają się one przyjemną kwasowością i zawartością alkoholu oraz często zawierają cukier resztkowy.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – czerwone odmianowe z późnego zbioru lub czerwone typu cuvée z późnego zbioru

Wina te mają barwę rubinową lub ciemnoczerwoną, charakteryzują się złożonym aromatem i wyrazistą, oleistą konsystencją, z domieszką drewnianych nut beczek i leżakowania w butelkach. Odznaczają się one przyjemną kwasowością i zawartością alkoholu oraz często zawierają cukier resztkowy.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – białe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub białe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw

Wina te mają zielonkawożółtą barwę, ich aromat i smak są charakterystyczne dla wykorzystywanej odmiany winorośli, a także odznaczają się wyrazistą kwasowością, średnią cielistością i wyczuwalnością alkoholu. Mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – różowe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub różowe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw

Wina te mają barwę od jasnoróżowej i różowej do jasnofioletowej oraz charakteryzują się delikatną, łagodną kwasowością i niezwykle owocowym aromatem. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – czerwone odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub czerwone typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw

Wina te mają barwę ciemnorubinową lub ciemnoczerwoną oraz odznaczają się owocowym, a niekiedy korzennym aromatem, średnim poziomem pełności oraz łagodnym charakterem z domieszką nut drewnianych beczek i leżakowania w butelkach, a także umiarkowaną zawartością tanin. W zależności od zawartości cukrów mogą one być wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – białe odmianowe z suszonych winogron lub białe typu cuvée z suszonych winogron

Wina te mają złotą barwę, charakteryzują się złożonym aromatem, wysoką naturalną zawartością cukru i wyrazistą, oleistą konsystencją, a ich smak i aromat są złożone – pojawiają się nuty miodu, dojrzałych lub suszonych owoców, a w niektórych przypadkach nuty znamienne dla obecności grzyba botrytis. Wina te są zwykle półsłodkie lub słodkie.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – czerwone odmianowe z suszonych winogron lub czerwone typu cuvée z suszonych winogron

Wina te mają barwę ciemnorubinową lub ciemnoczerwoną. Wyraziste i pełne wina czerwone odznaczają się pełnym smakiem i aromatem charakterystycznym dla dojrzałych lub suszonych owoców lub przypraw oraz smakiem typowym dla win leżakujących w drewnianych beczkach lub butelkach. Charakteryzują się one umiarkowaną zawartością tanin i często zawierają cukier resztkowy.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – białe wino lodowe

Wino to ma barwę starego złota, bogaty i złożony aromat, wyrazistą kwasowość i bardzo wysoką zawartość cukru oraz skoncentrowany, miodowo-słodki smak.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino – czerwone wino lodowe

Wino to ma barwę czerwono-brązową, bogaty i złożony aromat oraz bardzo wysoką zawartość cukru, skoncentrowany, miodowo-słodki smak oraz umiarkowaną zawartość tanin.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	3,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	33,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino musujące – białe

Barwa win musujących zależy od odmiany winorośli wykorzystanej do ich produkcji. Ich aromat i smak są neutralne lub charakterystyczne dla wykorzystanej odmiany winorośli, charakteryzują się harmonijną kwasowością, lekkością i długotrwałym musowaniem.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino musujące – różowe

Barwa win musujących zależy od odmiany winorośli wykorzystanej do ich produkcji. Ich aromat i smak są neutralne lub charakterystyczne dla wykorzystanej odmiany winorośli, charakteryzują się harmonijną kwasowością, lekkością i długotrwałym musowaniem.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Wino musujące – czerwone

Barwa win musujących zależy od odmiany winorośli wykorzystanej do ich produkcji. Ich aromat i smak są neutralne lub charakterystyczne dla wykorzystanej odmiany winorośli, charakteryzują się harmonijną kwasowością, lekkością i długotrwałym musowaniem.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	9
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Gazowane wino półmusujące – białe

Wina półmusujące mają barwę od jasnej zielonkawożółtej do jasnej słomkowożółtej, mają stosunkowo niską zawartość alkoholu i mocno wyczuwalną kwasowość, przy czym są delikatnie musujące. Mogą one być wytrawne, półsłodkie lub słodkie. Są to dynamiczne, świeże wina o aromacie i smaku świeżych winogron.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	7
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Gazowane wino półmusujące – różowe

Wina półmusujące mają barwę od jasnoróżowej do różowej, mają stosunkowo niską zawartość alkoholu i mocno wyczuwalną kwasowość, przy czym są delikatnie musujące. Mogą one być wytrawne, półsłodkie lub słodkie. Są to dynamiczne, świeże wina o aromacie i smaku świeżych winogron.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	7
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

Gazowane wino półmusujące – czerwone

Wina półmusujące mają barwę jasnofioletową, mają stosunkowo niską zawartość alkoholu i mocno wyczuwalną kwasowość, przy czym są delikatnie musujące. Mogą one być wytrawne, półsłodkie lub słodkie. Są to dynamiczne, świeże wina o aromacie i smaku świeżych winogron.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):	7
Minimalna kwasowość ogólna:	5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5.   Praktyki winiarskie

a)   Szczególne praktyki enologiczne

Obowiązkowe praktyki enologiczne – wino (1)

Szczególne praktyki enologiczne

Wino białe odmianowe i wino białe typu cuvée, wino różowe odmianowe i wino różowe typu cuvée:

—	winogrona trzeba przetworzyć w dniu zbioru,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	moszcz musi zostać oczyszczony.

Wino odmianowe Siller i wino Siller typu cuvée, wino czerwone odmianowe i wino czerwone typu cuvée:

—	skórki w pulpie winogronowej muszą być sfermentowane,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami.

Wino białe odmianowe z późnego zbioru lub wino białe typu cuvée z późnego zbioru:

—	winogrona trzeba przetworzyć w dniu zbioru,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	moszcz musi zostać oczyszczony,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Wino czerwone odmianowe z późnego zbioru lub wino czerwone typu cuvée z późnego zbioru:

—	skórki w pulpie winogronowej muszą być sfermentowane,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Wino białe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino białe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw:

—	winogrona trzeba przetworzyć w dniu zbioru,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	moszcz musi zostać oczyszczony,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Obowiązkowe praktyki enologiczne – wino (2)

Szczególne praktyki enologiczne

Wino różowe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino różowe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw:

—	winogrona trzeba przetworzyć w dniu zbioru,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	moszcz musi zostać oczyszczony,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów.

Wino czerwone odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino czerwone typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw:

—	skórki w pulpie winogronowej muszą być sfermentowane,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Wino białe odmianowe z suszonych winogron lub wino białe typu cuvée z suszonych winogron:

—	winogrona trzeba przetworzyć w dniu zbioru,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	moszcz musi zostać oczyszczony,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Wino czerwone odmianowe z suszonych winogron lub wino czerwone typu cuvée z suszonych winogron:

—	skórki w pulpie winogronowej muszą być sfermentowane,

—	wyciskanie w prasie można przeprowadzać wyłącznie partiami,

—	wino można rozlewać do butelek najwcześniej w dniu 1 marca roku następującego po roku zbiorów,

—	przed wprowadzeniem wina do obrotu konieczny jest trzymiesięczny okres leżakowania wina w butelkach.

Białe wino lodowe i czerwone wino lodowe:

—	ręczny zbiór w temperaturze poniżej -7 °C,

—	wyciskanie zmrożonych winogron,

—	fermentacja do momentu osiągnięcia wymaganej zawartości cukru,

—	co najmniej sześciomiesięczny okres leżakowania w butelkach.

Niedozwolone praktyki enologiczne – wino

Szczególne praktyki enologiczne

Wino białe odmianowe z późnego zbioru lub wino białe typu cuvée z późnego zbioru, wino czerwone odmianowe z późnego zbioru lub wino czerwone typu cuvée z późnego zbioru, wino białe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino białe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw, wino różowe odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino różowe typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw, wino czerwone odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub wino czerwone typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw, wino białe odmianowe z suszonych winogron lub wino białe typu cuvée z suszonych winogron, wino czerwone odmianowe z suszonych winogron lub wino czerwone typu cuvée z suszonych winogron, białe wino lodowe, czerwone wino lodowe:

—	wzbogacanie moszczu,

—	słodzenie wina.

Przepisy regulujące uprawę winorośli – metoda uprawy i gęstość obsady

Praktyka uprawy

W przypadku istniejących winnic założonych przed dniem 31 grudnia 2011 r. wina objęte chronioną nazwą pochodzenia „Kunság/Kunsági” można produkować z winogron pochodzących z takich upraw tak długo, jak długo winnice te pozostają w eksploatacji, niezależnie od stosowanej formy prowadzenia winorośli lub gęstości obsady w winnicy.

W przypadku winnic założonych po dniu 31 grudnia 2011 r. wina objęte chronioną nazwą pochodzenia „Kunság/Kunsági” można produkować wyłącznie z winogron pochodzących z winnic, w których winorośle prowadzi się następującymi metodami:

—	w kształcie korony,

—	w kształcie parasola,

—	na sposób Mosera,

—	w formie pojedynczego sznura Guyota,

—	w systemie Sylvoza.

W winnicach założonych po dniu 1 stycznia 2012 r. gęstość obsady musi wynosić co najmniej 3 300 krzewów winorośli na hektar. Przy ustalaniu odległości między szpalerami i winoroślami oprócz regularnych odstępów pomiędzy szpalerami i winoroślami dopuszczalne jest również sadzenie podwójnych szpalerów lub par krzaków winorośli. Odległość między szpalerami musi wynosić co najmniej 1,00 m i nie więcej niż 3,60 m, przy czym odległość między krzewami winorośli musi wynosić co najmniej 0,60 m i nie więcej niż 1,20 m. W przypadku pary krzewów winorośli czynnikiem decydującym jest średnia odległość między nimi.

Określając obciążenie winorośli, liczba żywych pąków pozostawionych na każdym krzewie nie może przekraczać 16 na m2, niezależnie od metody uprawy. Dostosowanie wielkości końcowych zbiorów wymaganych do osiągnięcia celów produkcyjnych należy zapewnić poprzez regulację liczby kiści stosownie do potrzeb w okresie wegetacji.

Do produkcji wyrobów winiarskich oznaczonych chronioną nazwą pochodzenia „Kunság/Kunsági” dopuszcza się wyłącznie winogrona pochodzące z winnic o wskaźniku niedoboru winorośli poniżej 10 %.

Przepisy regulujące uprawę winorośli – czas i metoda zbiorów oraz jakość winogron

Praktyka uprawy

Datę rozpoczęcia zbioru wyznacza każdego roku właściwa rada wspólnoty winiarskiej, określając ją na podstawie badania zbiorów przeprowadzanego co tydzień od dnia 1 sierpnia każdego roku.

Produkty z winogron zebranych przed datą rozpoczęcia zbiorów wyznaczoną przez wspólnotę winiarską nie mogą uzyskać świadectwa pochodzenia obejmującego je chronioną nazwą pochodzenia „Kunság/Kunsági” i nie można wprowadzać ich do obrotu jako produkty objęte chronioną nazwą pochodzenia „Kunság/Kunsági”. Data zbiorów jest publikowana w formie ogłoszenia przez wspólnotę winiarską.

Do celów produkcji wyrobów winiarskich minimalną zawartość cukru i potencjalną zawartość alkoholu w winogronach należy stosować według poniższej tabeli, zgodnie z obowiązującym obecnie prawem węgierskim i prawem Unii Europejskiej.

Podczas zbiorów zwykle dopuszcza się ręczne i mechaniczne metody zbioru, jednak wymienione poniżej rodzaje wina można wyprodukować wyłącznie z winogron zbieranych ręcznie:

—	wino z późnego zbioru,

—	wino z wyselekcjonowanych upraw;

—	wino z suszonych winogron,

—	wino lodowe.

Naturalna minimalna zawartość cukru i minimalna potencjalna zawartość alkoholu w winogronach

Praktyka uprawy

Odmiana/kategoria wina	Minimalna naturalna zawartość cukrów w winogronach w węgierskiej skali moszczu (Magyar mustfok – [MM°], w temperaturze 17,5 °C)
Wina – białe odmianowe i białe typu cuvée, różowe odmianowe i różowe typu cuvée, odmianowe Siller i Siller typu cuvée, czerwone odmianowe i czerwone typu cuvée:	14,82
Wino – białe i czerwone z późnego zbioru:	19,00
Wino – białe, różowe i czerwone z wyselekcjonowanych upraw:	19,00
Wino – białe i czerwone z suszonych winogron:	20,00
Wino – białe i czerwone wino lodowe:	16,66	25,00
Wino musujące:	14,82
Gazowane wino półmusujące:	14,82

Minimalna potencjalna zawartość alkoholu w winogronach ([w % obj.], w temperaturze 20 °C)

Wina – białe odmianowe i białe typu cuvée, różowe odmianowe i różowe typu cuvée, odmianowe Siller i Siller typu cuvée, czerwone odmianowe i czerwone typu cuvée:	9,0
Wino – białe i czerwone z późnego zbioru:	12,08
Wino – białe, różowe i czerwone z wyselekcjonowanych upraw:	12,08
Wino – białe i czerwone z suszonych winogron:	12,83
Wino – białe i czerwone wino lodowe:	16,66
Wino musujące:	9,0
Gazowane wino półmusujące:	9,0

b)   Maksymalna wydajność

Wino białe odmianowe i wino białe typu cuvée, wino różowe odmianowe i wino różowe typu cuvée, wino odmianowe Siller i wino Siller typu cuvée, wino czerwone odmianowe i wino czerwone typu cuvée, wino musujące

100 hektolitrów z hektara

Wino białe odmianowe i wino białe typu cuvée, wino różowe odmianowe i wino różowe typu cuvée, wino odmianowe Siller i wino Siller typu cuvée, wino czerwone odmianowe i wino czerwone typu cuvée, wino musujące

14 300 kg winogron z hektara

Gazowane wina półmusujące

100 hektolitrów z hektara

Gazowane wina półmusujące

14 300 kg winogron z hektara

Białe i czerwone wino odmianowe z późnego zbioru lub białe i czerwone wino typu cuvée z późnego zbioru

70 hektolitrów z hektara

Białe i czerwone wino odmianowe z późnego zbioru lub białe i czerwone wino typu cuvée z późnego zbioru

10 000 kg winogron z hektara

Białe, różowe i czerwone wino odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub białe, różowe i czerwone wino typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw

70 hektolitrów z hektara

Białe, różowe i czerwone wino odmianowe z wyselekcjonowanych upraw lub białe, różowe i czerwone wino typu cuvée z wyselekcjonowanych upraw

10 000 kg winogron z hektara

Białe i czerwone wino odmianowe z suszonych winogron lub białe i czerwone wino typu cuvée z suszonych winogron, białe i czerwone wino lodowe

42 hektolitry z hektara

Białe i czerwone wino odmianowe z suszonych winogron lub białe i czerwone wino typu cuvée z suszonych winogron, białe i czerwone wino lodowe

6 000 kg winogron z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Obszary następujących gmin, które w spisie winnic przypisano do klas I i II: Abony, Akasztó, Albertirsa, Apostag, Ágasegyháza, Ballószög, Balotaszállás, Bácsalmás, Bácsszőlős, Bénye, Bócsa, Bugac, Cegléd, Ceglédbercel, Cibakháza, Csemő, Csengőd, Cserkeszőlő, Csépa, Csikéria, Csólyospálos, Dány, Dunapataj, Dunavecse, Dömsöd, Felsőlajos, Fülöpháza, Fülöpjakab, Fülöpszállás, Harta, Gomba, Harkakötöny, Helvécia, Hernád, Imrehegy, Inárcs, Izsák, Jakabszállás, Jánoshalma, Jászberény, Jászszentandrás, Jászszentlászló, Kakucs, Kaskantyú, Kecel, Kecskemét, Kelebia, Kerekegyháza, Kéleshalom, Kiskőrös, Kiskunfélegyháza, Kiskunhalas, Kiskunmajsa, Kisszállás, Kocsér, Kóka, Kömpöc, Kunbaja, Kunbaracs, Kunfehértó, Kunszállás, Kunszentmiklós, Ladánybene, Lajosmizse, Lakitelek, Mélykút, Monor, Monorierdő, Móricgát, Nagykáta, Nagykőrös, Nagyrév, Nyárlőrinc, Nyársapát, Ócsa, Orgovány, Örkény, Páhi, Pálmonostora, Petőfiszállás, Pilis, Pirtó, Ráckeve, Solt, Soltszentimre, Soltvadkert, Szabadszállás, Szank, Szelevény, Szentkirály, Szigetcsép, Szigetszentmárton, Szigetújfalu, Tabdi, Tápiószentmárton, Tápiószele, Tázlár, Tiszaalpár, Tiszajenő, Tiszaföldvár, Tiszainoka, Tiszakécske, Tiszakürt, Tiszasas, Tiszaug, Tompa, Tóalmás, Tököl, Újlengyel, Újszilvás i Zsana.

7.   Główne odmiany winorośli

arany sárfehér – fehér dinka

arany sárfehér – huszár szőlő

arany sárfehér – izsáki

arany sárfehér – izsáki sárfehér

arany sárfehér – német dinka

blauburger

bíbor kadarka

cabernet franc – cabernet

cabernet franc – carbonet

cabernet franc – carmenet

cabernet franc – gros cabernet

cabernet franc – gros vidur

cabernet franc – kaberne fran

cabernet sauvignon

chardonnay – chardonnay blanc

chardonnay – kereklevelű

chardonnay – morillon blanc

chardonnay – ronci bilé

chasselas – chasselas blanc

chasselas – chasselas dorato

chasselas – chasselas doré

chasselas – chrupka belia

chasselas – fehér fábiánszőlő

chasselas – fehér gyöngyszőlő

chasselas – fendant blanc

chasselas – saszla belaja

chasselas – weisser gutedel

cserszegi fűszeres

ezerfürtű

ezerjó – kolmreifler

ezerjó – korponai

ezerjó – szadocsina

ezerjó – tausendachtgute

ezerjó – tausendgute

ezerjó – trummertraube

furmint – furmint bianco

furmint – moslavac bijeli

furmint – mosler

furmint – posipel

furmint – som

furmint – szigeti

furmint – zapfner

generosa

gyöngyrizling

hamburgi muskotály – miszket hamburgszki

hamburgi muskotály – moscato d’Amburgo

hamburgi muskotály – muscat de hambourg

hamburgi muskotály – muscat de hamburg

hamburgi muskotály – muszkat gamburgszkij

hárslevelű – feuilles de tilleul

hárslevelű – garszleveljü

hárslevelű – lindeblättrige

hárslevelű – lipovina

irsai olivér – irsai

irsai olivér – muskat olivér

irsai olivér – zolotis

irsai olivér – zolotisztüj rannüj

jubileum 75

kadarka – csetereska

kadarka – fekete budai

kadarka – gamza

kadarka – jenei fekete

kadarka – kadar

kadarka – kadarka negra

kadarka – negru moale

kadarka – szkadarka

kadarka – törökszőlő

karát

királyleányka – dánosi leányka

királyleányka – erdei sárga

királyleányka – feteasca regale

királyleányka – galbena de ardeal

királyleányka – königliche mädchentraube

királyleányka – königstochter

királyleányka – little princess

kármin

kékfrankos – blauer lemberger

kékfrankos – blaufränkisch

kékfrankos – limberger

kékfrankos – moravka

kéknyelű – blaustängler

kékoportó – blauer portugieser

kékoportó – modry portugal

kékoportó – portugais bleu

kékoportó – portugalske modré

kékoportó – portugizer

kövidinka – a dinka crvena

kövidinka – a dinka mala

kövidinka – a dinka rossa

kövidinka – a kamena dinka

kövidinka – a ruzsica

kövidinka – steinschiller

leányka – dievcenske hrozno

leányka – feteasca alba

leányka – leányszőlő

leányka – mädchentraube

merlot

mátrai muskotály

nektár

olasz rizling – grasevina

olasz rizling – nemes rizling

olasz rizling – olaszrizling

olasz rizling – riesling italien

olasz rizling – risling vlassky

olasz rizling – taljanska grasevina

olasz rizling – welschrieslig

ottonel muskotály – miszket otonel

ottonel muskotály – muscat ottonel

ottonel muskotály – muskat ottonel

pinot blanc – fehér burgundi

pinot blanc – pinot beluj

pinot blanc – pinot bianco

pinot blanc – weissburgunder

pinot noir – blauer burgunder

pinot noir – kisburgundi kék

pinot noir – kék burgundi

pinot noir – kék rulandi

pinot noir – pignula

pinot noir – pino csernüj

pinot noir – pinot cernii

pinot noir – pinot nero

pinot noir – pinot tinto

pinot noir – rulandski modre

pinot noir – savagnin noir

pinot noir – spätburgunder

pozsonyi fehér – czétényi

pozsonyi fehér – czétényi fehér

rajnai rizling – johannisberger

rajnai rizling – rheinriesling

rajnai rizling – rhine riesling

rajnai rizling – riesling

rajnai rizling – riesling blanc

rajnai rizling – weisser riesling

rizlingszilváni – müller thurgau

rizlingszilváni – müller thurgau bijeli

rizlingszilváni – müller thurgau blanc

rizlingszilváni – rivaner

rizlingszilváni – rizvanac

sauvignon – sauvignon bianco

sauvignon – sauvignon bijeli

sauvignon – sauvignon blanc

sauvignon – sovinjon

szürkebarát – auvergans gris

szürkebarát – grauburgunder

szürkebarát – graumönch

szürkebarát – pinot grigio

szürkebarát – pinot gris

szürkebarát – ruländer

tramini – gewürtztraminer

tramini – roter traminer

tramini – savagnin rose

tramini – tramin cervené

tramini – traminer

tramini – traminer rosso

zengő

zenit

zweigelt – blauer zweigeltrebe

zweigelt – rotburger

zweigelt – zweigeltrebe

zöld veltelíni – grüner muskateller

zöld veltelíni – grüner veltliner

zöld veltelíni – veltlinské zelené

zöld veltelíni – zöldveltelíni

8.   Opis związku lub związków

Dla wszystkich kategorii – opis wyznaczonego obszaru

a)

Czynniki naturalne i kulturowe Obszar wyznaczony do produkcji znajduje się w środkowej części Węgier. Położony jest on w dużej mierze na terenie Niziny Węgierskiej, a jego granice wyznaczają rzeki Dunaj i Cisa, tzw. Międzyrzecze Dunaju i Cisy, oraz w regionie Tiszazug. Na północnym zachodzie leży wyspa Czepel. Na północy graniczy z niektórymi obszarami produkcji na wzgórzach Gödöllő. Pod względem cech środowiskowych obszar produkcji charakteryzuje się przede wszystkim położeniem na nizinnej równinie. Obszar położony jest na wysokości niespełna 150 m n.p.m. Jest to płaski teren, na którym różnica wysokości nie przekracza 10–20 m. W większości obszarów produkcyjnych regionu winiarskiego Kunság występują piaszczyste gleby wapienne (próchnica i kurzawka), ale występują również brunatne gleby leśne, czarnoziemy oraz gleby charakterystyczne dla łąk podmokłych i zalewowych. Gleba piaszczysta zwykle szybko się nagrzewa, jej jasny kolor lepiej odbija światło słoneczne (co sprzyja dojrzewaniu winogron), a ze względu na zawartość kwarcu – przekraczającą 75 % – wykazuje odporność na filokserę. Z drugiej strony jej potencjał w zakresie dostarczania składników odżywczych, magazynowania wody oraz jej zawartość minerałów są stosunkowo niskie. Warunki klimatyczne na obszarze produkcji wynikają głównie z przeważającego na Węgrzech klimatu kontynentalnego charakteryzującego się przede wszystkim gorącymi latami i zimnymi zimami. Średnia temperatura wynosi około 10–11 °C. Fale upałów często występują w miesiącach okresu wegetacyjnego, tj. w lipcu i sierpniu. Średnia liczba godzin nasłonecznienia wynosi ponad 2 000 godzin rocznie. Średni poziom opadów w skali roku to 450–500 mm, co w znacznym stopniu odpowiada potrzebom winogron, przy czym rozkład opadów w ciągu roku jest nierówny.

b)

Czynniki ludzkie Ze względu na swój duży rozmiar geograficzny obszar produkcji ma bogatą tradycję uprawy winorośli i produkcji wina. Pierwsze pisemne wzmianki o winnicach na tym obszarze pochodzą z 1075 r. W średniowieczu produkcja wina miała na celu przede wszystkim zaspokojenie lokalnych potrzeb. Po okupacji tureckiej na wyznaczonym obszarze posadzono winorośl, aby zrekultywować opuszczone obszary piaszczyste i związać kurzawkę. Epidemia filoksery z 1875 r. pozostawiła winnice praktycznie nietknięte, a ich rola znacznie wzrosła. Rozwój technologiczny z końca XIX w. przyczynił się do znacznej poprawy jakości win w tym regionie. Z początkiem XX w. wina z tych obszarów produkcji stały się powszechnie znane, a ich rynek znacząco zwiększył swój zasięg. Przyczyniło się to do zwiększenia powierzchni winnic. Stały, nieprzerwany rozwój technologiczny pozwala na stosowanie technologii redukcyjnej i produkcję popularnych obecnie win białych i różowych oraz świeżych win czerwonych, które podkreślają owocowy charakter winogron. Hasło regionu winiarskiego „A Kunsági Bor a Mindennapok Bora” („Wino z Kunság to wino na każdy dzień”) jest chronione od 2000 r. Producenci z wyznaczonego obszaru dobierają struktury odmian odpowiednio do potencjału oferowanego przez warunki ekologiczne, świadomie opracowują geograficzne proporcje tradycyjnych i nowych odmian oraz stosują techniki uprawy winorośli i produkcji wina dostosowane do warunków rynkowych. Wino

2.

Opis win Wina dojrzewają szybko, mają umiarkowaną zawartość kwasu i łagodny charakter. Wina białe i różowe mają intensywny aromat i bogaty smak. Wina czerwone z tego regionu są zwykle owocowe i lekkie, ich barwa jest mniej głęboka, a ich taniny mniej wyraziste. Wapienno-piaskowa gleba sprawia, że smak win jest mniej mineralny. Wina z wyselekcjonowanych upraw odznaczają się cechami charakterystycznymi dla odmiany winorośli wykorzystanej do ich produkcji, zrównoważoną kwasowością oraz zawartością alkoholu i cukru. Wina z późnego zbioru i wina z suszonych winogron mają pełny charakter, a ich wyjątkowość wynika z metody produkcji i leżakowania. Zawierają cukier resztkowy. Wina lodowe mają pełny charakter, odznaczają się zrównoważonym, słodkim smakiem wynikającym z zawartości cukru resztkowego, kwasowości i alkoholu.

3.

Związek między obszarem produkcji, czynnikiem ludzkim a produktem Środowisko ekologiczne, w szczególności piaszczyste gleby, ma istotny wpływ na cechy win. Cechy te są obecne szczególnie w szybko dojrzewających, najczęściej lżejszych winach o stosunkowo niskiej kwasowości, większej delikatności, szybko rozwijających się kwasów i umiarkowanej zawartości alkoholu w większości roczników. Wina mają obniżoną zawartość minerałów, co jest charakterystyczne dla gleb piaszczystych. Wina z obszaru produkcji są zasadniczo określane jako wina o krótkim okresie dojrzewania nadające się do spożycia, gdy są młode. Środowisko ekologiczne przyczyniło się do rozpowszechnienia na tym obszarze kilku tradycyjnych odmian winorośli (ezerjó, kadarka, kövidinka). Cechy charakterystyczne tych odmian można wzmocnić poprzez wyselekcjonowane uprawy. W niektórych rocznikach winogrona posiadają wyjątkowe wartości. Przejrzałe i suszone winogrona można wykorzystać jako surowiec do produkcji wysokoprocentowych, pełnych win alkoholowych, których jakość dodatkowo wzrasta podczas leżakowania. Wina lekkie i świeże są doskonałym surowcem do produkcji win musujących i gazowanych win półmusujących. Region winiarski Kunság odgrywa kluczową rolę w sektorze winorośli i wina rolnictwa na Węgrzech – produkowana jest tu niemal połowa krajowych winogron. Produkcja winorośli ma nie tylko znaczenie gospodarcze, ale także odgrywa istotną rolę społeczną – generuje przychody, uzupełnia je i zapobiega opuszczaniu obszaru przez lokalną ludność. Ze względu na lokalne warunki ekologiczne (np. piaszczyste gleby, brak opadów) uprawa winorośli stanowi jeden z najbardziej opłacalnych rodzajów działalności rolniczej w regionie. Dzięki temu, że uprawa winorośli kształtuje miejscowy krajobraz, region ten jest jeszcze bardziej atrakcyjny. Winnice skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się lotnych piasków, a winorośle zazwyczaj mają większe szanse na przetrwanie na glebach o niskiej pojemności wodnej niż inne rośliny. W winnicach regionu winiarskiego Kunság dominują rodzime i nowo wyhodowane węgierskie odmiany winorośli. W dużej mierze dzięki stosunkowo lekkim, owocowym i aromatycznym winom muszkatowym z tego regionu winiarskiego Kunság cieszy się ugruntowaną renomą wśród konsumentów. Wino musujące

b)

Czynniki ludzkie Oprócz wymienionych powyżej czynników ludzkich do win musujących „Kunság/Kunsági” mają zastosowanie następujące kryteria: Produkcja win półmusujących i musujących opiera się na odmianach występujących na obszarze produkcji, które posiadają charakterystyczną kwasowość (np. ezerjó, cserszegi fűszeres).

2.

Opis win Wina musujące są lekkie, ich aromat jest świeży, a kwasowość – wyrazista.

3.

Związek między obszarem produkcji, czynnikiem ludzkim a produktem Środowisko ekologiczne, w szczególności piaszczyste gleby, ma istotny wpływ na cechy win. Cechy te są obecne szczególnie w szybko dojrzewających, najczęściej lżejszych winach o stosunkowo niskiej kwasowości, większej delikatności, szybko rozwijających się kwasów i umiarkowanej zawartości alkoholu w większości roczników. Wina mają obniżoną zawartość minerałów, co jest charakterystyczne dla gleb piaszczystych. Wina z obszaru produkcji są zasadniczo określane jako wina o krótkim okresie dojrzewania nadające się do spożycia, gdy są młode. Środowisko ekologiczne przyczyniło się do rozpowszechnienia na tym obszarze kilku tradycyjnych odmian winorośli (ezerjó, kadarka, kövidinka). Cechy charakterystyczne tych odmian można wzmocnić poprzez wyselekcjonowane uprawy. W niektórych rocznikach winogrona posiadają wyjątkowe wartości. Przejrzałe i suszone winogrona można wykorzystać jako surowiec do produkcji wysokoprocentowych, pełnych win alkoholowych, których jakość dodatkowo wzrasta podczas leżakowania. Wina lekkie i świeże są doskonałym surowcem do produkcji win musujących i gazowanych win półmusujących. Region winiarski Kunság odgrywa kluczową rolę w sektorze winorośli i wina rolnictwa na Węgrzech – produkowana jest tu niemal połowa krajowych winogron. Produkcja winorośli ma nie tylko znaczenie gospodarcze, ale także odgrywa istotną rolę społeczną – generuje przychody, uzupełnia je i zapobiega opuszczaniu obszaru przez lokalną ludność. Ze względu na lokalne warunki ekologiczne (np. piaszczyste gleby, brak opadów) uprawa winorośli stanowi jeden z najbardziej opłacalnych rodzajów działalności rolniczej w regionie. Dzięki temu, że uprawa winorośli kształtuje miejscowy krajobraz, region ten jest jeszcze bardziej atrakcyjny. Winnice skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się lotnych piasków, a winorośle zazwyczaj mają większe szanse na przetrwanie na glebach o niskiej pojemności wodnej niż inne rośliny. W winnicach regionu winiarskiego Kunság dominują rodzime i nowo wyhodowane węgierskie odmiany winorośli. W dużej mierze dzięki stosunkowo lekkim, owocowym i aromatycznym winom muszkatowym z tego regionu winiarskiego Kunság cieszy się ugruntowaną renomą wśród konsumentów. Gazowane wino półmusujące Oprócz wymienionych powyżej czynników ludzkich do gazowanych win półmusujących „Kunság/Kunsági” mają zastosowanie następujące kryteria: Produkcja gazowanych win półmusujących opiera się na odmianach występujących na obszarze produkcji, które posiadają charakterystyczną kwasowość (np. ezerjó, cserszegi fűszeres).

2.

Opis win Gazowane wina półmusujące mają świeży aromat i charakteryzują się lekkością.

3.

Związek między obszarem produkcji, czynnikiem ludzkim a produktem Środowisko ekologiczne, w szczególności piaszczyste gleby, ma istotny wpływ na cechy win. Cechy te są obecne szczególnie w szybko dojrzewających, najczęściej lżejszych winach o stosunkowo niskiej kwasowości, większej delikatności, szybko rozwijających się kwasów i umiarkowanej zawartości alkoholu w większości roczników. Wina mają obniżoną zawartość minerałów, co jest charakterystyczne dla gleb piaszczystych. Wina z obszaru produkcji są zasadniczo określane jako wina o krótkim okresie dojrzewania nadające się do spożycia, gdy są młode. Środowisko ekologiczne przyczyniło się do rozpowszechnienia na tym obszarze kilku tradycyjnych odmian winorośli (ezerjó, kadarka, kövidinka). Cechy charakterystyczne tych odmian można wzmocnić poprzez wyselekcjonowane uprawy. W niektórych rocznikach winogrona posiadają wyjątkowe wartości. Przejrzałe i suszone winogrona można wykorzystać jako surowiec do produkcji wysokoprocentowych, pełnych win alkoholowych, których jakość dodatkowo wzrasta podczas leżakowania. Wina lekkie i świeże są doskonałym surowcem do produkcji win musujących i gazowanych win półmusujących. Region winiarski Kunság odgrywa kluczową rolę w sektorze winorośli i wina rolnictwa na Węgrzech – produkowana jest tu niemal połowa krajowych winogron. Region winiarski Kunság odgrywa kluczową rolę w sektorze winorośli i wina rolnictwa na Węgrzech – produkowana jest tu niemal połowa krajowych winogron. Ze względu na lokalne warunki ekologiczne (np. piaszczyste gleby, brak opadów) uprawa winorośli stanowi jeden z najbardziej opłacalnych rodzajów działalności rolniczej w regionie. Dzięki temu, że uprawa winorośli kształtuje miejscowy krajobraz, region ten jest jeszcze bardziej atrakcyjny. Winnice skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się lotnych piasków, a winorośle zazwyczaj mają większe szanse na przetrwanie na glebach o niskiej pojemności wodnej niż inne rośliny. W winnicach regionu winiarskiego Kunság dominują rodzime i nowo wyhodowane węgierskie odmiany winorośli. W dużej mierze dzięki stosunkowo lekkim, owocowym i aromatycznym winom muszkatowym z tego regionu winiarskiego Kunság cieszy się ugruntowaną renomą wśród konsumentów.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Przepisy regulujące określenia – mniejsze jednostki geograficzne, o których wzmiankę można umieścić na etykiecie

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

(i)	Wskazanie nazw gmin Nazwy gmin należących do regionu winiarskiego Kunság można wskazać jako mniejsze jednostki geograficzne niż wyznaczony obszar produkcji Kunság, z wyjątkiem nazw gmin Izsák i Monor.

(ii)	Wskazanie nazw winnic Wraz z oznaczeniem wyznaczonego obszaru produkcji „Kunság” i nazwą gminy można wskazać następujące nazwy miejscowości: — Arany-hegy (w gminie Ceglédbercel), — Fischer-part (w gminach Cegléd i Ceglédbercel).

(iii)

Wskazanie nazw powiatów

Wraz z oznaczeniem wyznaczonego obszaru produkcji „Kunság” można wskazać następujące nazwy powiatów:

—	Kecskemét, który według spisu winnic obejmuje winnice należące do obszarów granicznych klas I i II gmin Felsőlajos, Kecskemét, Kerekegyháza, Kunbaracs, Kunszállás, Ladánybene i Lajosmizse,

—	Tiszakürt, który według spisu winnic obejmuje winnice należące do obszarów granicznych klas I i II gmin Cserkeszőlő, Csépa, Nagyrév, Szelevény, Tiszainoka, Tiszakürt, Tiszasas i Tiszaug.

W przypadku wskazania nazwy powiatu jako mniejszej jednostki geograficznej nie można stosować nazw gmin należących do tego powiatu.

Nazwę mniejszej jednostki geograficznej można podać na etykiecie wyłącznie jeżeli 100 % produktu pochodzi z danej mniejszej jednostki geograficznej.

Przepisy regulujące określenia

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

Pozostałe określenia zastrzeżone:

—	„Muskotály” [wino muszkatowe] oznacza wino wyprodukowane w co najmniej 85 % ze zbioru przynajmniej jednej z poniższych odmian winorośli: cserszegi fűszeres, irsai olivér, generosa, hamburgi muskotály, nektár, mátrai muskotály, ottonel muskotály lub tramini.

—	„Primőr” [wino z rodzaju primeur] oznacza wino butelkowane w roku zbiorów. Można również zastosować synonimiczne określenie „újbor” [młode wino].

Nazwy odmiany arany sárfehér nie wolno umieszczać na etykiecie.

W przypadku win kupażowanych można stosować węgierską pisownię „küvé” i jej synonim „házasítás” (wino kupażowane) lub oryginalną pisownię „cuvée”.

Zasady butelkowania

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Opis wymogu:

Wina, wina musujące i gazowane wina półmusujące mogą być butelkowane wyłącznie przez rozlewnie zarejestrowane przez radę wspólnoty winiarskiej regionu winiarskiego Kunság.

Produkcja spoza wyznaczonego obszaru produkcji

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

dopuszczalne w gminach Bonyhád, Borota, Budapest, Csongrád i Hajós.

Link do specyfikacji produktu

https://boraszat.kormany.hu/download/d/4d/82000/Kunsag%20OEM_v4.pdf

---

(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 395/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„PISTACCHIO DI RAFFADALI”

nr UE: PDO-IT-02449 – 22.2.2019

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa

„Pistacchio di Raffadali”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Chroniona nazwa pochodzenia „Pistacchio di Raffadali” jest zastrzeżona dla produktu w łupinie, bez łupiny lub łuskanego, pochodzącego z roślin gatunku botanicznego Pistacia vera, kultywaru Napoletana, zwanego również Bianca lub Nostrana, zaszczepionego na Pistacia terebinthus potocznie zwanego Scornabeccu.

W jednym nasadzeniu dopuszcza się nie więcej niż 5 % roślin odmian innych niż należące do kultywaru Napoletana lub podkładek innych niż P. terebinthus.

Produkt pochodzący z roślin nienależących do kultywaru Napoletana lub podkładek innych niż P. terebintus zostanie wykluczony z certyfikacji.

W momencie wprowadzenia do obrotu „Pistacchio di Raffadali” musi posiadać następujące cechy fizyczne i organoleptyczne:

—	wydajność olejowa > 30 %

—	barwa liścieni: zielona, stężenie chlorofilu a/b ≥ 1,3

—	smak: słodki, przyjemny i wyraźny

—	zawartość wilgoci ≤ a 6,5 %

—	obecność kwasu oleopalmitynowego ≥ a 0,7 %

—	kształt podłużny

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Sadzenie, uprawa, zbiory, suszenie, łuszczenie, łuskanie i obieranie.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

„Pistacchio di Raffadali” może zostać wprowadzony do obrotu:

—	jako produkt w łupinie, bez łupiny lub łuskany, do wykorzystania w przetwórstwie i nieprzeznaczony dla konsumenta końcowego, w materiałowych workach i/lub innym odpowiednim materiale, do wagi 25 kg,

—	jako produkt w łupinie, bez łupiny lub łuskany, przeznaczony dla konsumenta końcowego, w odpowiednich przezroczystych opakowaniach lub z przezroczystym okienkiem umożliwiającym zobaczenie produktu.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Opakowania lub worki muszą obowiązkowo zawierać, oprócz graficznego symbolu DOP (ChNP) i logo opisanego poniżej, nazwę „Pistacchio di Raffadali” zapisaną wyraźną, nieusuwalną i dobrze odróżniająca się od innych napisów czcionką.

Logo identyfikacyjne „Pistacchio di Raffadali” składa się z prostokąta, w środku którego znajduje się graficzne przedstawienie gałązki pistacji z trzema owalnymi liśćmi i czterema orzeszkami pistacji w łupinach. Pod prostokątem znajduje się napis wielkimi literami, czcionką gotham medium„PISTACCHIO DI RAFFADALI D.O.P.”.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji „Pistacchio di Raffadali” określony jest granicami administracyjnymi następujących gmin prowincji Agrigento: Raffadali, Joppolo Giancaxio, Santa Elisabetta, Agrigento, Cianciana, Favara, Racalmuto, Sant’Angelo Muxaro, San Biagio Platani, Cattolica Eraclea, Casteltermini, Santo Stefano Quisquina, Aragona, Comitini, Grotte, Montallegro, Alessandria della Rocca, Siculiana, Realmonte, Naro, Porto Empedocle, Castrofilippo, Campobello di Licata, Ribera, Canicatti, Palma di Montechiaro, Ravanusa, Camastra; Montedoro i Serradifalco w prowincji Caltanissetta.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Szczególny rozwój uprawy pistacji przypada na drugą połowę XIX w. Całe pastwiska i ziemie leżące odłogiem zostały przekształcone w gaje pistacjowe, a uprawa pistacji stała się punktem centralnym całego systemu rolnictwa i gospodarki opisywanego obszaru.

Obszar produkcji charakteryzuje się glebami pochodzenia wapiennego z typowymi wyschniętymi osadami oraz klimatem śródziemnomorskim subtropikalnym, półsuchym, gdzie lata są długie i suche, opady występują głównie w okresie jesieni i zimy a między dniem i nocą występują duże różnice temperatur, które rzadko spadają do 0 °C.

Wykorzystanie i wybór jako podkładki gatunku „Terebinto” (Pistacia terebinthus) dobrze przystosowującego się do warunków wysokiej suchości, charakter substratów wapiennych oraz sadzenie roślin na terenach nasłonecznionych i o południowej ekspozycji są połączeniem czynników wynikających z wyboru człowieka. Kombinacja ta pozwala na produkcję owoców o szczególnych cechach jakościowych takich jak wysoka wydajność oliwy. Cecha ta wynika z wysokich temperatur otoczenia w okresie letnim. Ma to wpływ na zwiększoną produkcję kwasów tłuszczowych (stanowią one podstawowy składnik oliwy z pistacji) na etapie różnicowania owoców. Badanie klimatu obszaru „Pistacchio di Raffadali” wykazało, że sezon suchy trwa tam dłużej, a średnia miesięczna temperatura i najwyższa zanotowana temperatura jest wyższa niż na innych obszarach wschodniej Sycylii przystosowanych uprawy pistacji.

Inną szczególną cechą charakterystyczną jest słodki, przyjemny i wyraźny smak, który można zawdzięczyć podologicznemu składowi terenu uprawy. Powszechnie wiadomo, że wchłanianie pierwiastków zależy od wartości pH gleby, oraz że niektórym makroskładnikom, takim jak wapń, fosfor, potas i magnez, sprzyjają wartości powyżej 7. Pobranie próbek na obszarze produkcji „Pistacchio di Raffadali” umożliwiło wykrycie gleb subalkaicznych o wartościach wyższych niż 7,5.

„Pistacchio di Raffadali” charakteryzuje się również złożonym profilem kwasów tłuszczowych w owocach o zawartości kwasu palmitylowego równej lub wyższej niż 0,7 %.

Czynnik ludzki jest widoczny szczególnie w metodzie uprawy „Pistacchio di Raffadali”. Polega ona na prowadzeniu roślin w sposób taki, aby utrzymały one niską wysokość, a ich zagęszczone gałęzie sięgały niemal gleby. Ten rodzaj prowadzenia roślin, stworzony pierwotnie w celu ułatwienia ręcznych zbiorów i w celu uniknięcia dojrzewania stopniowego gron, na przestrzeni lat stał się charakterystycznym elementem krajobrazu.

Dzięki tej wielowiekowej działalności głównym motorem tych zmian stali się rolnicy: byli w stanie zrozumieć cechy i optymalne warunki środowiska, nabyli specyficzne umiejętności zawodowe i stworzyli krajobraz charakterystyczny dla obszaru produkcji.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji znajduje się pod następującym adresem:

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335.

lub bezpośrednio na stronie głównej włoskiego Ministerstwa Polityki w dziedzinie Rolnictwa, Żywności, Leśnictwa i Turystyki (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità”, kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie wybraniu odnośnika „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.