8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/2

Komunikat Komisji w sprawie przedłużenia obowiązywania i zmian wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020, wytycznych w sprawie pomocy państwa na rzecz promowania inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020, wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji, komunikatu w sprawie kryteriów analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania, komunikatu Komisji – Zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną oraz komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych

(2020/C 224/02)

Następujące zasady pomocy państwa przyjęte w ramach inicjatywy „unowocześnienie polityki w dziedzinie pomocy państwa” z 2012 r. mają wygasnąć z końcem 2020 r.:

a)	wytyczne w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (1);

b)	wytyczne w sprawie pomocy państwa na rzecz promowania inwestycji w zakresie finansowania ryzyka (2);

c)	wytyczne w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020 (3);

d)	wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (4);

e)	komunikat – Kryteria analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania (5) (projektów IPCEI);

f)	komunikat w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych (6).

W kontekście Europejskiego Zielonego Ładu i Europejskiej agendy cyfrowej Komisja wystąpiła już z zamiarem dokonania przeglądu szeregu wytycznych do końca 2021 r.

W celu zapewnienia przewidywalności i pewności prawa, przygotowując się do przyszłej aktualizacji zasad pomocy państwa, należy przedłużyć do końca 2021 r. okres stosowania wytycznych wymienionych w pkt 1. Okres stosowania wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji należy przedłużyć o trzy lata.

Przedłużenie obowiązywania tych przepisów umożliwi Komisji sfinalizowanie oceny tych zasad wraz z innymi zasadami pomocy państwa przyjętymi w ramach inicjatywy unowocześnienia polityki w dziedzinie pomocy państwa. W dniu 7 stycznia 2019 r. Komisja rozpoczęła ocenę tych zasad w formie „oceny adekwatności”. Na podstawie wyników tej oceny Komisja będzie mogła zdecydować o dalszym przedłużeniu obowiązywania lub aktualizacji tych zasad.

W odniesieniu do krajowych map pomocy regionalnej Komisja zwraca się do państw członkowskich o powiadomienie jej do dnia 1 września 2020 r. o zamiarze przedłużenia okresu ważności krajowych map pomocy regionalnej. Po tym, jak przedłużenie ważności krajowych map pomocy regionalnej do dnia 31 grudnia 2021 r. zostanie zatwierdzone, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przedłużeniu obowiązywania istniejących programów, zatwierdzonych na podstawie wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020.

Biorąc pod uwagę skutki gospodarcze i finansowe, jakie może mieć pandemia COVID-19 dla przedsiębiorstw, konieczne są również tymczasowe dostosowania niektórych wytycznych w sprawie pomocy państwa. W szczególności w ramach wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020, wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020, komunikatu – Kryteria analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania oraz zasad ramowych dotyczących pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną przedsiębiorstwa, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w trudnej sytuacji w okresie po dniu 31 grudnia 2019 r., powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie tych wytycznych do dnia 30 czerwca 2021 r.

W odniesieniu do wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020 gwałtowny spadek cen energii elektrycznej w związku z pandemią COVID-19 może prowadzić do sytuacji, w której intensywność zużycia energii elektrycznej przez przedsiębiorstwa może się zmniejszyć. W takim przypadku przedsiębiorstwo może stracić kwalifikowalność na podstawie sekcji 3.7.2 (ukierunkowane ulgi w finansowaniu wsparcia na rzecz energii ze źródeł odnawialnych ze względu na konkurencyjność) przy stosowaniu załącznika 4 do obliczania wartość dodanej brutto oraz intensywności zużycia energii na poziomie przedsiębiorstwa. W związku z tym należy dostosować stosowane metody obliczeniowe, aby odpowiednio uwzględnić tę kwestię.

W związku z powyższym wspomniane wytyczne należy dostosować zgodnie z pkt 9–15.

W wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 18 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Niniejsze wytyczne stosuje się jednak do przedsiębiorstw, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w trudnej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.”;

po pkt 178 dodaje się punkt w brzmieniu:

„178a.

W związku z wygaśnięciem ważności krajowych map pomocy regionalnej w dniu 31 grudnia 2020 r. Komisja zwraca się do państw członkowskich o powiadomienie jej do dnia 1 września 2020 r. o zamiarze przedłużenia okresu ważności krajowych map pomocy regionalnej.

178b.

Po tym, jak przedłużenie ważności krajowych map pomocy regionalnej do dnia 31 grudnia 2021 r. zostanie zatwierdzone, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przedłużeniu obowiązywania istniejących programów, zatwierdzonych na podstawie niniejszych wytycznych. O każdym przedłużeniu ważności takich programów należy powiadomić Komisję w odpowiednim czasie przed terminem ich wygaśnięcia.”.

10)

Pkt 174 wytycznych w sprawie pomocy państwa na rzecz promowania inwestycji w zakresie finansowania ryzyka otrzymuje brzmienie:

„174.

Komisja będzie stosować zasady określone w niniejszych wytycznych do celów przeprowadzania oceny zgodności w odniesieniu do wszelkiej pomocy w zakresie finansowania ryzyka, która zostanie przyznana w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.”.

11)

W wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 16 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Niniejsze wytyczne stosuje się jednak do przedsiębiorstw, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w trudnej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.”;

pkt 108 otrzymuje brzmienie:

„108.

„Niniejsze wytyczne dotyczą okresu do dnia 31 grudnia 2021 r. Powinny one jednak przygotować podstawę dla realizacji celów określonych w ramach do roku 2030 (7). Przede wszystkim oczekuje się, że określone w latach 2020–2030 odnawialne źródła energii staną się konkurencyjne dla sieci, co oznacza stopniowe wycofywanie dotacji i zwolnień z odpowiedzialności za bilansowanie. Niniejsze wytyczne są spójne z tym celem i za sprawą mechanizmów rynkowych zapewnią przejście na oszczędną gospodarkę.”;

pkt 246 otrzymuje brzmienie:

„246.

„Niniejsze wytyczne będą stosowane od dnia 1 lipca 2014 r. i zastąpią wytyczne w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska opublikowane w dniu 1 kwietnia 2008 r. Będą obowiązywać do dnia 31 grudnia 2021 r.”;

w załączniku 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2

Do celów stosowania sekcji 3.7.2 państwa członkowskie mogą zastosować:

a)	średnią arytmetyczną z ostatnich 3 lat, za które dostępne są dane dotyczące wartości dodanej brutto;

b)	średnią arytmetyczną z 2 lat wybranych z ostatnich 3 lat, za które dostępne są dane dotyczące wartości dodanej brutto, pod warunkiem że metoda ta jest stosowana w ten sam sposób do wszystkich beneficjentów.

Komisja uważa, że przejście od obliczania przy zastosowaniu metody a) do obliczania przy zastosowaniu metody b) nie stanowi zmiany podlegającej zgłoszeniu.”;

(ii)

pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5

W celu obliczania zużycia energii elektrycznej przez przedsiębiorstwo należy wykorzystać wskaźniki efektywności zużycia energii elektrycznej dla danej branży, o ile są one dostępne. Jeżeli nie są dostępne, państwa członkowskie mogą zastosować:

a)	średnią arytmetyczną z ostatnich 3 lat, za które dostępne są dane;

b)	średnią arytmetyczną z 2 lat wybranych z ostatnich 3 lat, za które dostępne są dane, pod warunkiem że metoda ta jest stosowana w ten sam sposób do wszystkich beneficjentów.

Komisja uważa, że przejście od obliczania przy zastosowaniu metody a) do obliczania przy zastosowaniu metody b) nie stanowi zmiany podlegającej zgłoszeniu.”.

12)

Pkt 135 wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji otrzymuje brzmienie:

„135.

„Komisja stosuje niniejsze wytyczne ze skutkiem od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.”.

13)

W komunikacie – Kryteria analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 10 lit. a) dodaje się zdanie w brzmieniu: „Niniejsze wytyczne stosuje się jednak do przedsiębiorstw, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w trudnej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.”;

pkt 50 otrzymuje brzmienie:

„50.	„Niniejszy komunikat ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.”.

14)

W Komunikacie Komisji dotyczącym przedłużenia obowiązywania komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych wprowadza się następujące zmiany:

pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6.

Zważywszy na potrzebę zapewnienia ciągłości i pewności prawnej w traktowaniu pomocy państwa w dziedzinie krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych, uznaje się za właściwe stosowanie obecnego komunikatu do dnia 31 grudnia 2021 r. Pozwoli to na dostosowanie jego daty wygaśnięcia do okresu obowiązywania większości wytycznych dotyczących pomocy państwa, przyjętych w ramach programu unowocześnienia polityki w dziedzinie pomocy państwa.”;

pkt 15 otrzymuje brzmienie:

„15.	Komisja zdecydowała, że obecny komunikat będzie obowiązywać do dnia 31 grudnia 2021 r.”.

15)

W pkt 10 zasad ramowych dotyczących pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Niniejsze ramy stosuje się jednak do przedsiębiorstw, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w trudnej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.”.

(1) Wytyczne w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (Dz.U. C 209 z 23.7.2013, s. 1).

(2) Komunikat Komisji – Wytyczne Unii w sprawie pomocy państwa na rzecz promowania inwestycji w zakresie finansowania ryzyka (Dz.U. C 19 z 22.1.2014, s. 4).

(3) Komunikat Komisji – Wytyczne w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020 (Dz.U. C 200 z 28.6.2014, s. 1).

(4) Komunikat Komisji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz.U. C 249 z 31.7.2014, s. 1).

(5) Komunikat Komisji – Kryteria analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania (Dz.U. C 188 z 20.6.2014, s. 4).

(6) Dz.U. C 392 z 19.12.2012, s. 1.

(7) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Ramy polityczne na okres 2020–2030 dotyczące klimatu i energii, COM(2014) 15 final z 22.1.2014.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/5

Kursy walutowe euro (1)

7 lipca 2020 r.

(2020/C 224/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1290
JPY	Jen	121,61
DKK	Korona duńska	7,4522
GBP	Funt szterling	0,90150
SEK	Korona szwedzka	10,4555
CHF	Frank szwajcarski	1,0643
ISK	Korona islandzka	157,00
NOK	Korona norweska	10,6428
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	26,681
HUF	Forint węgierski	353,62
PLN	Złoty polski	4,4683
RON	Lej rumuński	4,8393
TRY	Lir turecki	7,7508
AUD	Dolar australijski	1,6261
CAD	Dolar kanadyjski	1,5317
HKD	Dolar Hongkongu	8,7499
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7260
SGD	Dolar singapurski	1,5751
KRW	Won	1 349,06
ZAR	Rand	19,2908
CNY	Yuan renminbi	7,9287
HRK	Kuna chorwacka	7,5490
IDR	Rupia indonezyjska	16 302,76
MYR	Ringgit malezyjski	4,8259
PHP	Peso filipińskie	55,892
RUB	Rubel rosyjski	80,8888
THB	Bat tajlandzki	35,262
BRL	Real	6,0701
MXN	Peso meksykańskie	25,4764
INR	Rupia indyjska	84,4645

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/6

Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji wydana na posiedzeniu w dniu 22 kwietnia 2020 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding

Sprawozdawca: Chorwacja

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 224/04)

Transakcja

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Wymiar unijny

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że transakcja ma wymiar unijny zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Rynki produktowe

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku produktowego w odniesieniu do skupu złomu miedzi do przetopu i rafinacji (CSSR).

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku produktowego w odniesieniu do skupu złomu miedzi klasy 2.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku produktowego w odniesieniu do katod miedzianych.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku produktowego w odniesieniu do prętów miedzianych.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku produktowego w odniesieniu do kształtek miedzianych.

Rynki geograficzne

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku geograficznego w odniesieniu do skupu złomu miedzi do przetopu i rafinacji (CSSR) jako rynku o zasięgu EOG.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku geograficznego w odniesieniu do skupu złomu miedzi klasy 2 jako rynku o zasięgu EOG.

10.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z przedstawioną przez Komisję definicją właściwego rynku geograficznego w odniesieniu do katod miedzianych jako rynku światowego.

11.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, która kwestię definicji właściwego rynku geograficznego w odniesieniu do prętów miedzianych pozostawia bez rozstrzygnięcia.

12.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, która kwestię definicji właściwego rynku geograficznego w odniesieniu do kształtek miedzianych pozostawia bez rozstrzygnięcia.

Ocena wpływu na konkurencję

13.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja nie doprowadzi do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji w odniesieniu do nieskoordynowanych skutków horyzontalnych na:

a)	rynku skupu CSSR w EOG;

b)	rynku skupu złomu miedzi klasy 2 w EOG.

14.

15.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że jest mało prawdopodobne, aby Aurubis i Metallo miały po transakcji zdolność i motywację do prowadzenia strategii zamykania dostępu do dostaw na jakimkolwiek możliwym rynku.

16.

Zgodność z rynkiem wewnętrznym

17.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że zgłoszoną transakcję należy zatem uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/8

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1)

Sprawa M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 224/05)

W dniu 14 października 2019 r. (2) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Aurubis AG („Aurubis”) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (3) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), wyłączną kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Metallo Group Holding N.V. („Metallo”) („planowana transakcja”). Na potrzeby niniejszego sprawozdania Aurubis i Metallo są zwane łącznie „stronami”.

W dniu 19 listopada 2019 r. Komisja przyjęła decyzję o wszczęciu postępowania na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

W dniu 10 grudnia 2019 r., na wniosek Aurubis, przedłużono termin o 10 dni roboczych na podstawie art. 10 ust. 3 akapit drugi zdanie pierwsze rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

W dniu 11 lutego 2020 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. W dniu 12 lutego 2020 r. przedsiębiorstwo Aurubis zostało formalnie powiadomione o pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń (4) i dostało termin na przedstawienie swoich uwag do dnia 25 lutego 2020 r. W tym samym dniu poinformowano Metallo o przyjęciu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń i o możliwości przedstawienia uwag dotyczących tego zgłoszenia na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 802/2004 (5).

W dniach 12–24 lutego 2020 r. przedsiębiorstwo Aurubis mogło się zapoznać z dostępnymi dokumentami w prowadzonych przez Komisję aktach sprawy, a także w ramach biura danych (6) zorganizowanego w siedzibie Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji („DG ds. Konkurencji”). Nie otrzymałem od stron żadnych skarg ani dalszych wniosków dotyczących dostępu do akt sprawy.

W dniu 24 lutego 2020 r. jedno przedsiębiorstwo zostało dopuszczone do bycia wysłuchanym w przedmiotowej sprawie jako zainteresowana osoba trzecia. Ta zainteresowana osoba trzecia nie wniosła ani nie zasygnalizowała, że chce złożyć ustne wyjaśnienia na spotkaniu wyjaśniającym. Przekazano jej nieopatrzoną klauzulą poufności wersję pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń i wyznaczono termin na wyrażenie opinii.

W dniu 25 lutego 2020 r. strony przedstawiły swoje pisemne uwagi na temat pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, z zachowaniem terminu odpowiedzi wyznaczonego przedsiębiorstwu Aurubis, upływającego w tym dniu. Strony wystąpiły o formalne złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym.

Formalne złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym odbyło się w dniu 2 marca 2020 r. W odniesieniu do tego spotkania wyjaśniającego nie zgłoszono żadnych problemów ani skarg proceduralnych.

W dniu 10 marca 2020 r. przedłużono termin o 10 dni roboczych na podstawie art. 10 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

10.

W projekcie decyzji proponowaną transakcję uznaje się bezwarunkowo za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

11.

Wobec powyższego stwierdzam, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonania praw procesowych.

Bruksela, dnia 22 kwietnia 2020 r.

Wouter WILS

(1) Na podstawie art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29) („decyzja 2011/695/UE”).

(2) Jest to ponowne zgłoszenie planowanej transakcji dokonane przez Aurubis: pierwsze zgłoszenie z dnia 30 sierpnia 2019 r. zostało wycofane przez Aurubis w dniu 25 września 2019 r.

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(4) Wieczorem 11 lutego 2020 r. prawnikom Aurubis przesłano (nieformalną) wyprzedzającą kopię pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń wraz z listem przewodnim.

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 z 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1).

(6) W dniu 19 lutego 2020 r. dostępu do biura danych udzielono również zewnętrznemu doradcy przedsiębiorstwa Metallo.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/10

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 4 maja 2020 r.

uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG

(Sprawa M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding)

(notyfikowana jako dokument nr C(2020)2752)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 224/06)

W dniu 4 maja 2020 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie połączenia przedsiębiorstw na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (1) , w szczególności art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia. Nieopatrzoną klauzulą poufności wersję pełnego tekstu decyzji można znaleźć w języku angielskim na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm?clear=1&policy_area_id=2

I. STRONY

Aurubis jest zintegrowanym wertykalnie dostawcą metali nieżelaznych i wiodącym podmiotem w przemyśle miedziowym w Europie. Głównym przedmiotem działalności Aurubis jest produkcja katod miedzianych z wydobytego koncentratu miedzi i ze złomu miedzi.

Katody miedziane są standardowym produktem miedzianym będącym przedmiotem obrotu na Londyńskiej Giełdzie Metali. Aurubis jest też obecny na dalszych etapach łańcucha wartości miedzi. Z katod miedzianych wytwarza druciane pręty i kształtki. Kształtki są produktami pośrednimi wykorzystywanymi w produkcji wyrobów walcowanych płaskich, które Aurubis również wytwarza.

Metallo, z siedzibą w Belgii, zajmuje się przetwarzaniem i rafinacją metali nieżelaznych, w tym głównie miedzi. Metallo specjalizuje się w recyklingu i rafinacji niskogatunkowych i bardzo złożonych, głównie miedzianych materiałów złomowych; -odzyskuje dziewięć różnych rodzajów metali (miedź, cynę, ołów), wyrobów metalowych (tlenek cynku, uwalniany nikiel, szlamy anodowe) i minerałów. Miedź ma największy udział w produkcji metali rafinowanych i wyrobów metalowych Metallo.

Metallo jest wyłącznie wtórną rafinerią miedzi (2), tj. do operacji rafinacji jako surowca używa tylko złomu miedzi. Ma dwa zakłady recyklingu i rafinacji, jeden w Beerse (Belgia), a drugi w Berango (Hiszpania). Metallo należy do najbardziej zaawansowanych technologicznie podmiotów światowego rynku przetwarzania niskogatunkowego i złożonego złomu.

II. TRANSAKCJA

W dniu 30 sierpnia 2019 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (3) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Aurubis przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wyłączną kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Metallo w drodze zakupu udziałów/akcji („transakcja”). Aurubis i Metallo są zwane dalej „stronami”. Podmiot powstały w wyniku transakcji jest zwany dalej „połączonym podmiotem”.

Po wstępnym dochodzeniu w ramach fazy I przedsiębiorstwo Aurubis wycofało zgłoszenie w dniu 25 września 2019 r.

Sprawa została ponownie zgłoszona w dniu 14 października 2019 r. (4)

Transakcja ma wymiar unijny, gdyż osiągnięto progi obrotów określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

W dniu 11 lutego 2020 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym zajęła wstępne stanowisko, że transakcja prawdopodobnie znacznie zakłóciłaby skuteczną konkurencję na rynku wewnętrznym w odniesieniu do rynku skupu złomu miedzi do przetopu i rafinacji („CSSR”) w EOG w rozumieniu art. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw z powodu (i) eliminacji ważnego konkurenta na rynku skupu CSSR w EOG oraz (ii) uzyskania przez Aurubis pozycji dominującej na rynku skupu CSSR w EOG.

III. STRESZCZENIE

10)

Z badania rynku przeprowadzonego w fazie II wynika, że transakcja nie doprowadziłaby do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji na rynku wewnętrznym w odniesieniu do rynku skupu CSSR w EOG. Podobnie nie stwierdzono żadnego znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji w odniesieniu do złomu miedzi klasy 2 ani w odniesieniu do relacji wertykalnych między stronami.

11)

Dlatego też transakcję uznaje się za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z Porozumieniem EOG, a w związku z tym przyjęto, w dniu 4 maja 2020 r., decyzję zatwierdzającą na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz art. 57 Porozumienia EOG.

IV. UZASADNIENIE

A. WŁAŚCIWE RYNKI PRODUKTOWE

12)

Transakcja dotyczy zakupu i rafinacji złomu miedzi. Złom miedzi można zasadniczo podzielić na złom miedzi do rafinacji (przetopienie i rafinacja muszą mieć miejsce w rafinerii wtórnej) oraz złom miedzi do bezpośredniego przetopienia (może go przetopić bezpośrednio zakład przemysłowy wykorzystujący miedź). Złom miedzi do rafinacji jest przetwarzany w celu odzyskania miedzi i, ostatecznie, wytwarzania katod miedzianych.

13)

Jeśli chodzi o złom miedzi do rafinacji, działalność stron pokrywa się w obszarze skupu złomu miedzi do przetopu i rafinacji („CSSR”) oraz tak zwanego „złomu miedzi klasy 2”.

14)

CSSR i złom miedzi klasy 2 tworzą odrębne rynki produktowe i różnią się od innych produktów pośrednich (na przykład miedzi blister i anod miedzianych) wykorzystywanych do produkcji katod miedzianych. Różnią się też od złomu miedzi do bezpośredniego przetopu.

15)

Złom miedzi klasy 2 jest stosunkowo znormalizowaną kategorią złomu miedzi i jest przedmiotem obrotu towarowego. Ma wysoką zawartość miedzi i jedynie niewielką zawartość zanieczyszczeń. Popyt na złom miedzi klasy 2 zgłaszają liczni i zróżnicowani nabywcy, w tym pierwotne i wtórne rafinerie miedzi, producenci wlewków i wytwórcy półproduktów. Na przykład oprócz wtórnych rafinerii miedzi, do których należą strony, rafinerie pierwotne mogą nabywać złom miedzi klasy 2 i mieszać go z miedzią pierwotną w procesach przetapiania. Chociaż w większości przypadków złom miedzi klasy 2 wymaga procesu przetapiania, to czasami niektórzy wytwórcy miedzianych półproduktów (np. prętów i miedzianych wyrobów walcowanych) oraz wlewków ze stopów miedzi są w stanie przetapiać bezpośrednio (tj. z pominięciem procesu rafinacji) stosunkowo niewielką ilość złomu miedzi klasy 2.

16)

CSSR jest bardzo zróżnicowany i obejmuje szeroki zakres nieznormalizowanych miedzianych materiałów złomowych, w tym materiały mniej złożone, takie jak złom z niektórych stopów miedzi i złom z metali miedzianych, a także bardziej złożone, takie jak frakcje metali pochodzące ze spalarni komunalnych odpadów stałych (pyły z dna spalarni zawierające miedź) bądź pozostałości przemysłowe. Bardziej złożone materiały jest trudniej przetwarzać.

17)

Zapotrzebowanie na CSSR i na złom miedzi klasy 2 jest zgłaszane przede wszystkim przez wtórne rafinerie miedzi, lecz również, w mniejszym stopniu, przez pierwotne rafinerie miedzi i innych nabywców, takich jak producenci wlewków i wytwórcy półproduktów.

18)

Transakcja powoduje też powstanie dwóch, wertykalnie dotkniętych zmianą rynków katod miedzianych, prętów miedzianych i kształtek miedzianych. Metallo produkuje i dostarcza katody miedziane, które są wykorzystywane w produkcji prętów miedzianych i kształtek miedzianych (wytwarzanych przez Aurubis).

19)

Katody miedziane stanowią odrębny rynek produktowy.

20)

Pręty miedziane i kształtki miedziane stanowią dwa odrębne rynki produktowe. Pręty miedziane są zazwyczaj używane do wytwarzania kabli i drutów, natomiast kształtki miedziane są materiałem, z którego produkuje się miedziane wyroby walcowane.

B. WŁAŚCIWE RYNKI GEOGRAFICZNE

21)

Dowody pokazują, że rynek geograficzny skupu CSSR i złomu miedzi klasy 2 obejmuje cały EOG.

22)

Warunki konkurencji między EOG a innymi regionami są niejednorodne, a ceny złomu miedzi są różne w poszczególnych regionach świata, co świadczy o tym, że nie działa skuteczny arbitraż cenowy w skali światowej.

23)

Zgodnie z wcześniejszą praktyką Komisji i ustaleniami potwierdzonymi w trakcie badania rynku rynek geograficzny katod miedzianych ma zasięg światowy.

24)

Jeśli chodzi o rynki geograficzne prętów miedzianych i kształtek miedzianych, Komisja ustaliła, że rynek może zarówno mieć zasięg światowy, jak i obejmować EOG. Na potrzeby przedmiotowej sprawy można jednak pozostawić bez rozstrzygnięcia kwestię, czy właściwy rynek geograficzny ma zasięg światowy, czy też obejmuje EOG, ponieważ powiązania wertykalne między działalnością stron na tych rynkach produktowych nie prowadzą do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji przy określeniu dowolnego możliwego zasięgu rynku geograficznego.

C. OCENA WPŁYWU NA KONKURENCJĘ

25)

Choć w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja wyraziła wstępne obawy dotyczące rynku skupu CSSR w EOG, obawy te – w świetle uwag przedstawionych przez strony i nowych dowodów – nie zostały utrzymane.

26)

W odniesieniu do rynku skupu złomu miedzi klasy 2 Komisja nie znajduje żadnego problemu w zakresie konkurencji, co wykazała w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń.

27)

Komisja oceniła, czy wzrost siły nabywczej połączonego podmiotu spowoduje spadek cen płaconych dostawcom złomu. W kontekście łańcucha wartości miedzi o obiegu zamkniętym, taka szkoda dla dostawców może mieć różne formy w zależności od sprzedawców złomu: (i) w przypadku przemysłowych dostawców/sprzedawców złomu miedzi (dla których złom jest nieuniknionym produktem ubocznym procesu produkcji), niższa cena za złom byłaby równoważna ze wzrostem kosztów krańcowych i prawdopodobnie prowadziłaby do wyższych cen ich produktów na rynku niższego szczebla; (ii) w przypadku innych dostawców/sprzedawców złomu miedzi, takich jak podmioty zbierające złom, handlujące złomem i prowadzące jego wstępną obróbkę (które zbierają i wstępnie przetwarzają złom wycofany z eksploatacji), niższa cena płacona za ich złom mogłaby obniżyć ich motywację i możliwości w zakresie podejmowania inwestycji i zbierania złomu miedzi.

1. Nieskoordynowane skutki horyzontalne na rynku skupu CSSR w EOG

28)

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja wstępnie ustaliła, że połączony podmiot miałby w 2018 r. łączny udział wynoszący 40–50 % ogółu CSSR sprzedanego przez dostawców z siedzibą w EOG. Strony wstępnie uznano za bliskich konkurentów pod względem możliwości i zachowań zakupowych. Wstępnie uznano, że dostawcy mają ograniczony dostęp do skutecznych alternatywnych rynków zbytu CSSR.

29)

W świetle uwag przedstawionych przez strony w odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, dalszych pisemnych informacji i dalszych dowodów przedłożonych przez Aurubis Komisja stwierdza w decyzji, że transakcja nie spowoduje nieskoordynowanych skutków horyzontalnych na rynku skupu CSSR w EOG z powodów wyjaśnionych poniżej.

30)

W przeciwieństwie do wstępnych ustaleń Komisji przedstawionych w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń łączne udziały stron w zakupach są umiarkowane. Mimo że Metallo ma udziały w zakupach wynoszące 10–20 %, a Aurubis – 10–20 %, co oznacza, że przedsiębiorstwa te są dwoma największymi nabywcami CSSR pochodzącego z EOG, ich łączny udział w zakupach w EOG jest umiarkowany i wynosi 20–30 %. Dwie konkurencyjne rafinerie – Brixlegg i Boliden – mają odpowiednie udziały w zakupach w EOG wynoszące 5–10 %, a następne w kolejności są inne rafinerie miedzi z udziałami wynoszącymi 0–5 %.

31)

Niższy łączny udział w zakupach połączonego podmiotu w porównaniu z wartością przedstawioną w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń wynika w dużej części z korekt w przeprowadzonej przez Komisję analizie rynku w rezultacie dodatkowych dowodów przedstawionych przez strony. Ze względu na bardzo niejednorodny charakter CSSR, który nie jest kategorią branżową, nastąpiła błędna kategoryzacja wielkości. Strony przedstawiły też dodatkowe dane Eurostatu dotyczące wywozu, co pozwoliło Komisji skorygować wartość wywozu.

32)

Po przeprowadzeniu transakcji połączony podmiot nadal będzie ograniczany przez szereg skutecznych alternatywnych rozwiązań, do których dostawcy CSSR będą mieć w dalszym ciągu dostęp. Po pierwsze chodzi o inne rafinerie miedzi w EOG, które są najbliższymi rywalami stron. Ponadto rafinerie miedzi spoza EOG i inni nabywcy spoza EOG zgłaszają znaczny popyt na materiały CSSR. Wskutek tego dostawcy z EOG eksportują 40–50 % swojej całkowitej produkcji CSSR. Wywóz stanowi zatem ważną alternatywę dla dostawców w przypadku spadku cen w EOG, a w konsekwencji jest istotnym ograniczeniem siły nabywczej stron. Dodatkowo producenci wlewków, wytwórcy półproduktów i huty innych metali niż miedź również kupują pewne materiały CSSR. Wydaje się wreszcie, że dostawcy mają możliwość ograniczenia siły nabywczej stron przez podjęcie takich działań, jak ulepszanie CSSR w celu uzyskania innych produktów, bądź przez zwiększanie i zmniejszanie stanu magazynów w celu osiągnięcia lepszej ceny.

33)

W przeciwieństwie do wstępnych ustaleń Komisji w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń stron nie można uznać za szczególnie bliskich konkurentów. Możliwości techniczne stron są w dużym stopniu komplementarne, jeśli chodzi o metale, które strony mogą rafinować, odzyskiwać i, ostatecznie, sprzedawać. W związku z tym ich działania zakupowe są również w dużym stopniu komplementarne. Z analizy dostawców stron wynika też, że liczba wspólnych dostawców stron jest ograniczona w porównaniu z całkowitą liczbą ich dostawców. Wreszcie niektórzy konkurenci rywalizują ze stronami pod względem możliwości technicznych i zachowań zakupowych.

34)

Mimo że istnieją znaczne bariery wejścia na rynek złomu miedzi do rafinacji, istniejące na nim podmioty regularnie zwiększają swoje moce i możliwości produkcyjne. Takie ekspansje byłyby też możliwe w przypadku znacznego spadku ceny CSSR. Ponadto zwłaszcza rafinerie miedzi działające na rynkach bliskich CSSR, takich jak rynek złomu elektronicznego (obejmujący głównie obwody drukowane i oferujący obecnie wyższą marżę niż CSSR), mogą być zainteresowane wejściem do segmentu rafinacji CSSR, w przypadku gdyby w następstwie transakcji spadła cena CSSR.

35)

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje małe prawdopodobieństwo, że transakcja w znacznym stopniu wpłynie na cenę. Spośród dostawców, którzy udzielili odpowiedzi w ramach badania rynku, w tym dostawców niesprzedających złomu stronom, wielu wyraziło obawy dotyczące obniżenia się ceny, po jakiej strony będą skupować złom. Badanie jednak wykazało, że dostawcy ci będą mieli dostęp do wystarczającej liczby skutecznych alternatywnych rynków zbytu, aby sprzedawać swój złom.

36)

Ponadto strony są w stanie wywierać wpływ jedynie na stosunkowo niewielką część składową ceny złomu miedzi, tj. tak zwaną opłatę rafineryjną. Obniżenie tej części składowej może mieć niewielki wpływ na całkowitą cenę złomu miedzi, ponieważ inne jej części składowe, zwłaszcza cena miedzi notowana na Londyńskiej Giełdzie Metali, są większe o kilka rzędów wielkości niż opłata rafineryjna i zazwyczaj podlegają w ciągu roku znacznym wahaniom.

37)

Wreszcie ewentualny wpływ na cenę może zostać zrównoważony, przynajmniej częściowo, przez efekty synergii związane z transakcją.

38)

Mało prawdopodobne jest również to, że transakcja doprowadzi do znacznego ograniczenia motywacji dostawców do inwestycji i innowacji w zakresie przetwarzania i odzyskiwania metali. Większe możliwości w zakresie przetwarzania złomu po transakcji mogą oznaczać większe ilości skupowanego złomu i, w związku z tym, bardziej atrakcyjną współpracę.

39)

Istnieje też małe prawdopodobieństwo, że transakcja będzie miała znaczny wpływ na zbiórkę CSSR. Podaż CSSR ze strony dostawców przemysłowych jest w każdym razie bardzo nieelastyczna, ponieważ ci uczestnicy rynku wytwarzają ustaloną ilość CSSR proporcjonalną do ilości ich produktów niższego szczebla zawierających miedź (niezależnie od transakcji minimalizują wytwarzany przez siebie złom, który dla nich oznacza ograniczenie wydajności). Podmioty handlujące złomem, zbierające złom i wstępnie go przetwarzające prawdopodobnie nie zmniejszą ilości zbieranego materiału, ponieważ mogą uniknąć wpływu na cenę przez przeniesienie go na kolejne podmioty w łańcuchu wartości miedzi lub ponieważ, jak wykazały w trakcie badania rynku, ich motywacja do zbierania złomu nie zmieni się po transakcji.

40)

Kolejnym ważnym elementem analizy przedmiotowej transakcji jest niewielka motywacja połączonego podmiotu do zmniejszania zakupów CSSR z powodu wysokich kosztów związanych z prowadzeniem działalności poniżej pełnych mocy produkcyjnych. W istocie, aby rafineria miedzi była racjonalna pod względem kosztów, musi – ze względu na bardzo wysokie koszty stałe – cały czas wykorzystywać pełne moce produkcyjne. W związku z tym, jeśli połączony podmiot próbowałby zmniejszyć ilość przetwarzanego złomu, koszty wzrosłyby ponad przystępny dla niego poziom. Dlatego też transakcja prawdopodobnie nie doprowadzi do zmniejszenia produkcji.

2. Nieskoordynowane skutki horyzontalne na rynku skupu złomu miedzi klasy 2 w EOG

41)

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja nie zgłosiła wstępnych obaw dotyczących rynku złomu miedzi klasy 2. Pomimo stosunkowo dużego łącznego udziału stron w zakupach złomu miedzi klasy 2 pochodzącego z EOG, po przeprowadzeniu transakcji pozostanie duża liczba skutecznych kanałów alternatywnych wobec stron zarówno wewnątrz EOG, jak i poza tym obszarem. Sytuacja taka ma miejsce nawet w większym stopniu niż w przypadku CSSR – w dużej mierze z tego względu, że złom miedzi klasy 2 jest złomem towarowym, a techniczne możliwości konieczne do jego skutecznej rafinacji są powszechnie dostępne zarówno we wtórnych rafineriach miedzi, jak i w rafineriach zajmujących się tylko pierwotną rafinacją miedzi (które przede wszystkim przetwarzają koncentrat miedzi, a dodatek złomu miedzi klasy 2 wykorzystują w celu kontrolowania procesów rafinacji).

42)

Metallo dodaje udział wynoszący 5–10 % do udziału Aurubis w zakupach złomu miedzi klasy 2 pochodzącego z EOG, wynoszącego w 2018-r. 30–40 %. Połączony podmiot może mieć udział w zakupach na poziomie 30–40 %. Konkurujące rafinerie Brixlegg i KGHM, działające w EOG, mają po 5–10 %, a w dalszej kolejności są inne rafinerie z EOG. Wywóz stanowi 39 %.

43)

Metallo nie ma przed transakcją dużej siły konkurencyjnej na rynku zakupów złomu miedzi klasy 2, ponieważ jego działalność nie koncentruje się na tym rodzaju złomu.

44)

Po transakcji na rynku pozostanie duża liczba podmiotów skupujących złom miedzi klasy 2. Po pierwsze, wiele rafinerii miedzi zarówno z EOG, jak i spoza tego obszaru skupuje i przetwarza złom miedzi klasy 2, niezależnie czy są to podmioty zajmujące się przede wszystkim wtórnym czy pierwotnym odzyskiem miedzi. Te rafinerie miedzi mają w dużym stopniu porównywalne możliwości techniczne, pozwalające im skutecznie przetwarzać złom miedzi klasy 2. Po drugie, oprócz wspomnianych konkurujących rafinerii, o złom miedzi klasy 2 konkuruje wielu innych nabywców. W szczególności wytwórcy półproduktów mogą wykorzystywać niektóre rodzaje złomu miedzi klasy 2 w swoich procesach produkcyjnych. Wreszcie, możliwe jest (w przypadku dostawców) dalsze ulepszanie złomu miedzi klasy 2 w celu usunięcia z niego kolejnych zanieczyszczeń i, tym samym, przygotowania atrakcyjnego materiału dla jeszcze szerszej grupy potencjalnych nabywców.

45)

Możliwość wywozu złomu miedzi klasy 2 z EOG (bądź możliwość sprzedaży takiego złomu przez mniejszych dostawców większemu przedsiębiorstwu, które jest w stanie go eksportować poza EOG) jest dla stron (oraz ogólnie dla rafinerii miedzi z EOG) istotnym ograniczeniem. Złom miedzi klasy 2 jest uznaną w skali międzynarodowej kategorią złomu miedzi, która zasadniczo nie wymaga oznaczenia zawartości. Dzięki tej właściwości towaru obrót nim jest łatwiejszy niż obrót złomem miedzi innych kategorii, które są bardziej zróżnicowane. Rosnący popyt na jednostki miedzi, w połączeniu z ograniczeniami przywozu gorszych gatunkowo materiałów w Chinach, skutkuje obecnie i w przyszłości dużymi możliwościami eksportowymi.

46)

Większość dostawców oczekuje, że transakcja doprowadzi do wyższych opłat rafineryjnych za złom miedzi klasy 2. Dostawcy twierdzą jednak również, że będą mieli dostęp do alternatywnych rynków zbytu złomu miedzi klasy 2. Ponadto nawet strony zdają sobie sprawę, że złom miedzi klasy 2 jest towarem będącym przedmiotem handlu na całym świecie. Z tego powodu dostawcy prawdopodobnie unikną skutków cenowych.

47)

Jeden z konkurentów stron wyraził obawy, że po transakcji połączony podmiot obniży swoje opłaty rafineryjne (tzn. będzie płacił więcej za złom miedzi klasy 2), a tym samym odetnie go od dostaw złomu miedzi klasy 2, który jest potrzebny temu podmiotowi do produkcji katod miedzianych. Jest jednak bardzo mało prawdopodobne, aby połączony podmiot podejmował takie działania. Wyższa cena za złom miedzi klasy 2 byłaby uzasadniona jedynie w przypadku zakupu większych ilości. Natomiast obie strony mają ograniczone możliwości w zakresie przyjmowania większych ilości.

3. Nieskoordynowane skutki wertykalne w odniesieniu do rynków prętów miedzianych i kształtek miedzianych

48)

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja nie zgłosiła obaw dotyczących nieskoordynowanych skutków wertykalnych w odniesieniu do rynków prętów miedzianych i kształtek miedzianych.

49)

Biorąc pod uwagę, że Metallo i Aurubis mają bardzo małe udziały w rynku wyższego szczebla w zakresie sprzedaży katod miedzianych, wynoszące w skali światowej 5–10 % przy uwzględnieniu dowolnego możliwego zasięgu rynku produktowego, a także uwzględniając jednoznaczne opinie otrzymane w trakcie badania rynku, jest mało prawdopodobne, aby połączony podmiot miał po transakcji zdolność do prowadzenia strategii zamykania dostępu (do dostaw lub do klientów).

V. WNIOSKI

50)

Z powodów wymienionych powyżej w decyzji stwierdza się, że planowana koncentracja nie doprowadzi do znacznego zakłócenia efektywnej konkurencji na rynku wewnętrznym lub jego istotnej części.

51)

W związku z tym, zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz art. 57 Porozumienia EOG, należy stwierdzić zgodność koncentracji z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(2) Rafinerie wtórne wykorzystują tylko złom miedzi (zwany też miedzią wtórną) jako materiał wsadowy w produkcji metalu miedzianego. W rafineriach pierwotnych materiałem wsadowym są koncentraty miedzi pochodzące z kopalni (zwane też miedzią pierwotną).

(3) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1. Ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2009 r. Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) wprowadzono pewne zmiany, takie jak zastąpienie terminu „Wspólnota” terminem „Unia” oraz terminu „wspólny rynek” terminem „rynek wewnętrzny”. W niniejszej decyzji stosowana będzie terminologia TFUE.

(4) Publikacja w Dz.U. C 356 z 21.10.2019, s. 7.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/16

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 224/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„MOLLETE DE ANTEQUERA”

Nr UE: PGI-ES-02393 – 23.2.2018

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa

„Mollete de Antequera”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 2.3. Chleb, ciasta, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Mollete de Antequera” to rodzaj chleba pochodzącego z obszaru geograficznego, o którym mowa w pkt 4. Wypieka się go z mąki pszennej, jest on bardzo wilgotny i miękki w środku; piecze się go krótko. Od spodu ma nietypowy kształt nieregularnej elipsy. Jest płaski i ma niewielkie rozmiary, a z wierzchu jest przyprószony mąką, z której został upieczony.

Podczas produkcji do mąki można dodać otręby pszenne.

Chleb jest oferowany w postaci pakowanego produktu świeżego, pakowanego produktu mrożonego/głęboko mrożonego lub produktu pakowanego w atmosferze ochronnej.

Szczególne cechy „Mollete de Antequera” określają następujące właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne:

a) Kształt i formy

W zależności od wagi produkt występuje w trzech formach:

—	„mollete”: 100–150 gramów,

—	średnie „mollete”: 55-99 gramów,

—	małe „mollete”: poniżej 55 gramów.

W przypadku każdej z tych form należy zachować typowy kształt produktu. Określa się go za pomocą stosunku obu osi elipsy, którą tworzy spód produktu (gdzie „a” to oś wielka, a „b” to oś mała), do wysokości (z) zgodnie z równaniem z/(a * b). Średnie wartości i granice tolerancji określono w poniższej tabeli:

	Stosunek a/b (*1)		Stosunek z/(a * b) (*1)
Forma	Średnia wartość	Granica tolerancji		Średnia wartość (×10-3)	Granica tolerancji
„Mollete”	1,58	±15 %		2,15	±25 %
Średnie „mollete”	1,44	±15 %		2,95	±25 %
Małe „mollete”	1,21	±15 %		6,10	±25 %

b) Konsystencja

„Mollete de Antequera” ma charakterystyczną pulchną konsystencję.

Maksymalne wartości siły odkształcającej działającej na objętość produktu są następujące dla każdego z rodzajów i każdej z form:

—	forma świeża: 3 500 g,

—	forma świeża zawierająca otręby: 4 500 g,

—	forma mrożona/głęboko mrożona: 5 000 g,

—	forma pakowana w atmosferze ochronnej: 6 500 g.

Maksymalne wartości dotyczące konsystencji „Mollete de Antequera” określa się dla całego okresu trwałości produktu.

c) Pory miękiszu

Miękisz ma dwojaką strukturę porów. Z jednej strony są to bardzo okrągłe i dobrze uformowane pory o średnicy poniżej 5 mm, równomiernie rozmieszczone wewnątrz chleba. Z drugiej strony są to większe pory o średnicy do 15 mm i nieregularnym kształcie, których jest mniej i które są rozmieszczone nierównomiernie.

d) Wilgotność

Wilgotność chleba ma zasadnicze znaczenie dla jego jakości i wynosi 32–45 %.

e) Właściwości organoleptyczne

Poniżej opisano profil sensoryczny świeżej formy „Mollete de Antequera”.

Skórka jest w kolorze kości słoniowej z delikatnymi odcieniami wanilii. Może być nieco bardziej przypieczona na brzegach i pod nimi, z wierzchu jest przyprószona mąką, z której upieczono chleb. Skórka jest miękka w dotyku, delikatna, elastyczna i niezbyt popękana. Intensywność aromatu waha się od średniej do dużej i przeważają nuty drożdży i surowego ciasta. Miękisz również ma białawy kolor, lecz o żółtawym odcieniu. Wygląda na bardzo pulchny i taki jest też w dotyku. W ustach jest bardzo delikatny, ma lekko kwaśny smak i aromat, w którym ponownie wyczuwa się nuty drożdży, surowego ciasta i mąki. Posmak jest przyjemny, o średniej do niskiej trwałości; jest to produkt bardzo zrównoważony z organoleptycznego punktu widzenia.

Wersje „Mollete de Antequera” zawierające otręby będą różniły się w pewnym stopniu pod względem koloru i aromatu skórki i miękiszu z uwagi na dodatek otrębów do ciasta. Skórka jest nieco ciemniejsza, nakrapiana dzięki otrębom i z wierzchu przyprószona mąką, z której upieczono produkt. Pod względem konsystencji skórka jest nieco mniej delikatna, ale zachowuje miękkość tak charakterystyczną dla tego produktu. Miękisz jest w kolorze kremowego jasnego brązu, a jego konsystencja jest delikatna, pulchna i miękka. Produkt ma łagodny i nieco kwaśny smak z lekką goryczką, która pojawia się po przeżuciu, oraz nutami otrębów użytych do upieczenia „Mollete de Antequera”. Aromat (zbóż, błonnika, pszenicy i drożdży) jest bardzo intensywny i trwały, dlatego też „Mollete de Antequera” jest tak cenione za swoje właściwości sensoryczne.

W przypadku produktu mrożonego/głęboko mrożonego wszystkie parametry fizykochemiczne i organoleptyczne należy mierzyć po rozmrożeniu. Wartości tych parametrów są takie same jak wartości określone dla produktu świeżego, z wyjątkiem konsystencji, która musi mieścić się w określonych granicach.

Składniki używane do wypieku chleba to: mąka pszenna o niskiej zawartości glutenu (W) (od 110 do 170 × 10-4 dżuli) o współczynniku sprężystości i rozciągliwości ciasta (P/L) od 0,25 do 0,65, woda, sól morska i drożdże organiczne. Dla ułatwienia zamiast drożdży organicznych lub dodatkowo można wykorzystać zakwas.

Można dodać otręby pszenne w minimalnej ilości wynoszącej 3,8 % masy ciasta do pieczenia, pod warunkiem że właściwości fizykochemiczne wskazane w pkt 3.2 zostaną utrzymane w zakresach wyznaczonych dla poszczególnych form.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Chleb musi być wytwarzany na wyznaczonym obszarze geograficznym, aby zachować szczególną jakość tego delikatnego produktu. Proces produkcji składa się z następujących etapów, które wymieniono w kolejności, w jakiej są przeprowadzane: zagniatanie, odłożenie całego ciasta do wyrośnięcia, podział ciasta na kawałki, ważenie i formowanie kulek z ciasta, odłożenie kulek ciasta do wyrośnięcia, formowanie poszczególnych porcji ciasta, pozostawienie porcji do wyrośnięcia, pieczenie, studzenie lub chłodzenie.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Świeże „Mollete de Antequera” należy zapakować w ramach procesu produkcji w tym samym zakładzie, w którym są pieczone. Najpierw należy poddać je procesowi obniżania temperatury do poniżej 38 °C. Zamrażanie/głębokie zamrażanie „Mollete de Antequera” musi odbywać się w ramach linii produkcyjnej, bezpośrednio po pakowaniu, tak aby zapewnić zachowanie szczególnych cech charakterystycznych „Mollete de Antequera” w zakładzie. Głównym powodem, dla którego produkt należy zapakować w zakładzie, jest utrzymanie wysokiego poziomu wilgotności świeżo wypieczonych produktów między 32 a 45 %, ponieważ ma to zasadnicze znaczenie dla zachowania cech charakterystycznych „Mollete de Antequera” (konsystencja, aromaty itp.). Niezapakowany produkt utraciłby znaczącą część pierwotnej wilgoci.

Niezależnie od tego, czy produkt jest świeży, mrożony/głęboko mrożony czy pakowany w atmosferze ochronnej, zawsze należy oferować go w formie opakowanej, aby zachował jakość z miejsca pochodzenia i aby zapewnić jego identyfikowalność. Wymóg ten na zastosowanie zarówno do hurtowników, jak i detalistów w zakładzie produkcyjnym.

Produkt świeży zawsze musi być zapakowany w folię spożywczą lub podobny półprzepuszczalny dla tlenu materiał dopuszczony do kontaktu z żywnością.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na etykietach i opakowaniach handlowych „Mollete de Antequera” muszą być wyraźnie widoczne słowa „Mollete de Antequera” oraz „Indicación Geográfica Protegida” lub logo ChOG „Mollete de Antequera”.

Jeżeli w swoim składzie produkt zawiera otręby pszenne, na etykiecie muszą znaleźć się słowa „con salvado” (z otrębami). Należy również określić formę „Mollete de Antequera”.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

„Mollete de Antequera” wypieka się i pakuje na terenie gmin Antequera i Fuente de Piedra, które znajdują się w prowincji Malaga.

5. Związek z obszarem geograficznym

Podstawą chronionego oznaczenia geograficznego „Mollete de Antequera” jest jego renoma.

Odległą inspirację do powstania „Mollete de Antequera” mogły stanowić lekko podpiekane placki drożdżowe przygotowywane przez Żydów i Arabów w Al-Andalus w XII i XIII w. Etymologicznie słowo „mollete” pochodzi jednak z hiszpańskiego kastylijskiego („muelle” oznacza miękki) i odnosi się do miękkiej, pulchnej konsystencji charakterystycznej dla tego rodzaju chleba.

Używanie terminu „mollete” oraz tradycja wytwarzania tego produktu utrzymały się jedynie w kilku powiatach Andaluzji, być może ze względu na większy wpływ kultury Al-Andalus w tym regionie. Od połowy XX w. produkcja i sprzedaż tego produktu na szeroką skalę odbywała się głównie w Antequerze. W tym kontekście Lorenzo Díaz wspomina o gminie Antequera w swojej książce Diez Siglos de Cocina en Madrid (Dziesięć wieków kuchni w Madrycie) (1994) jako o ostatnim bastionie tradycji arabskiej na południu Hiszpanii (Grenada, Malaga i Almería), gdzie nadal używa się kastylijskiego terminu „mollete”.

Wzmianki o produkcie „Mollete de Antequera” wytwarzanym i spożywanym w tym mieście w prowincji Malaga sięgają co najmniej 1539 r., kiedy to w zbiorach kulinarnych, stanowiących część archiwum markiza de la Vega de Santa María, a konkretnie w tzw. księdze Maríi Enríquez, znaleziono rodzinny przepis, którego głównym składnikiem jest „mollete”. W dokumencie tym – znajdującym się w Historycznym archiwum gminnym w Antequerze – pod nazwą „molletes reales” (królewskie placki) pojawiają się różne terminy kulinarne, a przede wszystkim jest mowa o mące, mleku i jajach.

Najstarsza wzmianka handlowa w dokumentacji dotyczącej „mollete” w Antequerze znajduje się w rejestrze urzędowym z dnia 19 października 1775 r., w którym niejaki Manuel Esbri otrzymał pozwolenie na „zagniatanie francuskiego chleba i »mollete« […] przy zapewnieniu, aby oba rodzaje były dobrej jakości i miały odpowiednią masę”.

Gmina Fuente de Piedra, która również znajduje się na obszarze, na którym wytwarza się „Mollete de Antequera”, była ostatnią z gminą, która uzyskała niepodległość od Antequery w 1838 r. (Muñoz Hidalgo i García Cañero, 1983: Archiwum historyczne Antequery) i podtrzymywano tam tę samą tradycję wytwarzania tego produktu.

Chociaż nie istnieją dokumenty potwierdzające wytwarzanie „Mollete de Antequera” w XIX w., w ramach swojej działalności mistrz piekarski Juan Paradas Pérez z Antequery w 1939 r. podjął się przywrócenia produkcji „Mollete de Antequera”. Produkty „Mollete de Antequera” wytwarzane przez Paradasa zyskały zasłużoną renomę i cieszyły się dużym zainteresowaniem w Antequerze w latach 40. i 50. XX w. Od kilku pokoleń przepis na „Mollete de Antequera” pozostaje niezmieniony.

Dobór składników (mąka pszenna o niskiej zawartości glutenu, o zrównoważonym stosunku współczynnika sprężystości i rozciągliwości ciasta (P/L)), wysoka wilgotność ciasta, warunki zagniatania ciasta, formowania poszczególnych jego porcji i pozostawienia do wyrośnięcia, krótki czas pieczenia (lekkie pieczenie) i studzenia to decydujące czynniki wpływające na określony kształt i delikatny aromat „Mollete de Antequera”, który zawdzięcza swoją miękką, pulchną konsystencję dwojakiej strukturze dużych i małych porów. Podstawą wszystkich tych etapów jest wiedza ekspercka i doświadczenie mistrzów piekarskich zajmujących się wypiekaniem „Mollete de Antequera”, których tradycja i najlepsze praktyki wytwarzania tego produktu są związane z tym terytorium.

Wysoka wilgotność (do 45 %) i krótki czas pieczenia to typowe cechy „Mollete de Antequera” wynikające z przepisu mistrza piekarskiego Paradasa, który od połowy XX w. popularyzował jego spożywanie w Antequerze jako pieczywa śniadaniowego. Produkt zawdzięcza swoją popularność temu, że proces odpiekania zwiększa miękkość i aromat miękiszu oraz kontrast między jego konsystencją a chrupiącą skórką, a także przywraca wszystkie cechy świeżo upieczonego produktu. Cechę tę konsumenci bardzo cenili w przeszłości i cenią nadal dziś, ponieważ oznacza to, że „Molllete de Antequera” można spożywać po upływie czterech lub pięciu dni, a produkt nie czerstwieje i sprawia wrażenie świeżo upieczonego pieczywa. W połączeniu z właściwościami organoleptycznymi „Mollete de Antequera” cecha ta odgrywała zasadniczą rolę w uzyskaniu przez produkt mocnej pozycji na rynku – początkowo w Antequerze, następnie w pozostałej części prowincji Malaga i w całej Andaluzji, a w końcu w całej Hiszpanii.

Istnieje wiele odniesień bibliograficznych do „Mollete de Antequera”, które potwierdzają, jak dobrze jest ono znane. Poniżej wymieniono niektóre publikacje z ostatnich 25 lat, w których przedstawiano i zachwalano cechy „Mollete de Antequera”: Gastronomía Antequerana (Gastronomia Antequery) (Juan Alcaide Vega, 1991); Diccionario Gastronómico. Términos, Refranes, Citas y Poemas (Słownik gastronomiczny. Terminy, przysłowia, cytaty i wiersze) (Luis F. Lescure, 2005); Ruta Gastronómica de Andalucía (Gastronomiczna trasa przez Andaluzję) (Inés Burtrón, 2009); 50 recetas con molletes de Antequera (50 przepisów z „Mollete de Antequera”) (Susana López Postigo, 2010); Route of Washington Irving from Seville to Granada (Trasa Washingtona Irvinga z Sewilli do Grenady) (Turismo Andaluz S.A., 2000).

Wszystkie hiszpańskie media informowały o wizycie króla i królowej Hiszpanii w Antequerze w 1998 r. i wspominano konkretnie, że podano im „słynne »Mollete de Antequera«” z oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia z tej miejscowości.

Słynny hiszpański pisarz i członek Hiszpańskiej Akademii Królewskiej od 2003 r. Arturo Pérez-Reverte wspomniał o „Mollete de Antequera” w swojej książce La piel de tambor (Ostatnia bitwa Templariusza, 2002).

Hiszpańska konfederacja organizacji piekarskich (CEOPAN) opublikowała w 2009 r. katalog Todos los panes tradicionales de España (Wszystkie tradycyjne hiszpańskie chleby), w którym jest mowa o „Mollete de Antequera”.

Ponadto „Mollete de Antequera” znalazło się w Atlasie niematerialnego dziedzictwa Andaluzji w prowincji Malaga i powiecie Antequera (Andaluzyjski instytut dziedzictwa historycznego, regionalne Ministerstwo Kultury, rząd Wspólnoty Autonomicznej Andaluzji).

„Mollete de Antequera” jest obecnie powszechnie znanym produktem, który można kupić w całej Hiszpanii.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Pełny tekst specyfikacji produktu dostępny jest na stronie internetowej:

http://www.juntadeandalucia.es/export/drupaljda/Pliego_Mollete_Antequera.pdf

lub na stronie głównej Consejería de Agricultura, Ganadería, Pesca y Desarrollo Sostenible (regionalne Ministerstwo Rolnictwa, Zwierząt Gospodarskich, Rybołówstwa i Zrównoważonego Rozwoju)

(https://juntadeandalucia.es/organismos/agriculturaganaderiapescaydesarrollosostenible.html),

Należy wybrać poniższą ścieżkę: „Áreas de actividad”/„Industrias y Cadena Agroalimentaria”/„Calidad”/„Denominaciones de Calidad”/„Productos de panadería y repostería”. Specyfikacje produktu znajdują się pod nazwą danego znaku jakości.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(*1) Wymiary „Mollete de Antequera” w milimetrach.

8.7.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 224/21

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2020/C 224/08)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1)

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„ROSSO DI MONTEPULCIANO”

Numer referencyjny: PDO-IT-A1458-AM02

Data przekazania informacji: 21.4.2020

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. „Rosso di Montepulciano” – etykietowanie

Wprowadza się obowiązek stosowania na etykietach, obok chronionej nazwy pochodzenia (DOP) „Rosso di Montepulciano”, określenia szerszego pojęcia geograficznego „Toscana”.

Zmiana pozwala na podanie dokładnej informacji na temat pochodzenia geograficznego win.

Zmiana dotyczy sekcji 9 jednolitego dokumentu oraz art. 7 specyfikacji produktu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

„Rosso di Montepulciano”

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

„Rosso di Montepulciano”

Barwa: rubinowa

Zapach: intensywnie winny

Smak: wytrawny, trwały, lekko taninowy

Minimalna całkowita objętościowa zawartość alkoholu (w % objętości): 11,50

Minimalna zawartość ekstraktu bezcukrowego (g/l): 21,00

Wszelkie parametry analityczne nieprzedstawione w poniższej tabeli są zgodne z przedziałami określonymi w przepisach krajowych i unijnych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości):
Minimalna kwasowość miareczkowa:	4,5 g na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr):	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr):

5. Praktyki winiarskie

a) Szczególne praktyki enologiczne

„Rosso di Montepulciano”

Szczególna praktyka enologiczna

Wino „Rosso di Montepulciano” DOC nie może zostać wprowadzone do obrotu przed pierwszym marca roku następującego po roku produkcji winogron.

b) Maksymalna wydajność

„Rosso di Montepulciano”

10 000 kg winogron z hektara

„Rosso di Montepulciano”

70 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszar produkcji winogron znajduje się na obszarze administracyjnym gminy Montepulciano, w prowincji Siena, w regionie Toskania.

Nie obejmuje on niziny Valdichiana.

7. Główne odmiany winorośli

Sangiovese (N) – Sangioveto

8. Opis związku lub związków

„Rosso di Montepulciano”

Obszar produkcji charakteryzuje się glebami składającymi się w dużej mierze z piasków z okresu pliocenu, natomiast z meteorologicznego punktu widzenia – klimatem śródziemnomorskim, który sprzyja zmianom jakościowym i fenologicznymi w winogronach. Mieszanką odmian winorośli jest sangiovese, w szczególności lokalny biotyp znany jako prugnolo gentile, którego krzewy są prowadzone w formie kontraszpaleru. Wielowiekowa historia wina z Montepulciano (od czasów etruskich do dzisiejszych) jest wynikiem czynnika ludzkiego, jakim jest doświadczenie i sposób uprawy, które z czasem poprzez interakcję ze środowiskiem umożliwiły wyodrębnienie, rozwój i wybór najodpowiedniejszych praktyk w zakresie produkcji wysokiej jakości wina.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

„Rosso di Montepulciano” – Etykietowanie

Ramy prawne:

określone w prawodawstwie unijnym

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Wprowadza się obowiązek stosowania na etykietach, obok chronionej nazwy pochodzenia (DOP) „Rosso di Montepulciano”, określenia szerszego pojęcia geograficznego „Toscana” w celu poinformowania konsumentów o dokładnym geograficznym pochodzeniu win.

Link do specyfikacji produktu

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/15315

(1) Dz.U. L 9 z. 11.1.2019, s. 2.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 224

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 63 8 lipca 2020

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2020/C 224/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9816 – Advent/TA/Conservice) ( 1 )	1
2020/C 224/02	Komunikat Komisji w sprawie przedłużenia obowiązywania i zmian wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020, wytycznych w sprawie pomocy państwa na rzecz promowania inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014–2020, wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji, komunikatu w sprawie kryteriów analizy zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania, komunikatu Komisji – Zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną oraz komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych	2

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2020/C 224/03	Kursy walutowe euro — 7 lipca 2020 r.	5
2020/C 224/04	Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji wydana na posiedzeniu w dniu 22 kwietnia 2020 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding Sprawozdawca: Chorwacja ( 1 )	6
2020/C 224/05	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające Sprawa M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding ( 1 )	8
2020/C 224/06	Streszczenie decyzji Komisji z dnia 4 maja 2020 r. uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG (Sprawa M.9409 – Aurubis/Metallo Group Holding) (notyfikowana jako dokument nr C(2020)2752) ( 1 )	10

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2020/C 224/07	Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	16
2020/C 224/08	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	21