18.5.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 170/1

KOMUNIKAT KOMISJI

Zatwierdzenie treści projektu rozporządzenia Komisji zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 651/2014 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu

(2020/C 170/01)

W dniu 11 maja 2020 r. Komisja zatwierdziła treść projektu rozporządzenia Komisji zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 651/2014 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

Projekt rozporządzenia Komisji stanowi załącznik do niniejszego komunikatu. Projekt rozporządzenia Komisji jest otwarty do konsultacji publicznych pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/competition/consultations/open.html.

ZAŁĄCZNIK

PROJEKT ROZPORZĄDZENIA KOMISJI (UE) …/…

z dnia … r.

zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 651/2014 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2015/1588 z dnia 13 lipca 2015 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a),

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 (2) uznaje niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym.

(2)

Przedsiębiorstwa uczestniczące w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej (EWT) objętych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 (3) lub [nowym rozporządzeniem w sprawie EWT] mają często trudności w finansowaniu dodatkowych kosztów wynikających ze współpracy między partnerami znajdującymi się w różnych regionach oraz w różnych państwach członkowskich lub państwach trzecich. Z uwagi na znaczenie, jakie dla polityki spójności ma EWT, która zapewnia ramy realizacji wspólnych działań i wymiany doświadczeń w zakresie polityki między podmiotami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi z różnych państw członkowskich lub państw trzecich, należy zaradzić pewnym trudnościom związanym z projektami w ramach EWT, aby ułatwić doprowadzenie do ich zgodności z zasadami dotyczącymi pomocy państwa. W świetle doświadczeń Komisji rozporządzenie (UE) nr 651/2014 powinno mieć zastosowanie do pomocy dla projektów w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, niezależnie od wielkości przedsiębiorstw będących beneficjentami.

(3)

Ponadto, z uwagi na ograniczony wpływ, jaki mają na handel i konkurencję małe kwoty pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom uczestniczącym w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, należy również określić proste zasady obowiązujące w przypadkach, w których łączna kwota pomocy przypadająca na jedno przedsiębiorstwo na jeden projekt nie przekracza określonego pułapu.

(4)

Projekty badawczo-rozwojowe lub studia wykonalności, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości w następstwie oceny i rankingu przeprowadzonego przez niezależnych ekspertów, które uznaje się za doskonałe i zasługujące na uzyskanie finansowania publicznego, a które jednak nie mogą być finansowane w ramach programu ramowego Horyzont ze względu na brak dostępnego budżetu, mogą być wspierane ze środków krajowych, w tym środków z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014 – 2020, oraz z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego Plus na lata 2021–2027. Pomoc państwa przyznana na rzecz takich projektów badawczo-rozwojowych realizowanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa powinna zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z obowiązku zgłoszenia pod pewnymi warunkami. Ponadto nie należy wymagać ponownej oceny spełniania warunków kwalifikowalności, które oceniono już na poziomie Unii zgodnie z przepisami programu „Horyzont 2020” lub programu „Horyzont Europa” przed przyznaniem znaku pieczęci doskonałości. Fakt, czy podmiot realizujący projekt jest nastawiony czy nienastawiony na zysk, nie jest istotnym kryterium w świetle prawa konkurencji.

(5)

Pomoc państwa przyznaną na rzecz niektórych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie infrastruktury łączności cyfrowej, wchodzących w zakres rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/… (4) (rozporządzenie CEF2), można uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym i wyłączoną z obowiązku zgłoszenia pod pewnymi warunkami.

(6)	Dotacje udzielane naukowcom w ramach weryfikacji poprawności projektu ERBN i działań „Maria Skłodowska-Curie”, które kwalifikują się jako działalność gospodarcza, należy również uznać za zgodne z rynkiem wewnętrznym, jeżeli korzystają ze znaku jakości w postaci pieczęci doskonałości.

(7)

Finansowanie publiczne łączące zasoby krajowe i zasoby unijne centralnie zarządzane, przekazywane na projekty badawcze i rozwojowe (takie jak te realizowane w ramach zinstytucjonalizowanego partnerstwa europejskiego, którego podstawą jest art. 185 lub art. 187 Traktatu, lub działanie do celów współfinansowania programu, zdefiniowane w przepisach programu „Horyzont Europa”), może przyczynić się do poprawy europejskiej konkurencyjności w zakresie badań i innowacji, jako że takie projekty badawczo-rozwojowe uznaje się za spełniające cele leżące we wspólnym europejskim interesie i odnoszące się do wyraźnie określonych niedoskonałości rynku. Uznaje się, że tak jest w przypadku, gdy takie projekty są oceniane, klasyfikowane i wybierane przez niezależnych ekspertów zgodnie z przepisami programu „Horyzont 2020” lub programu „Horyzont Europa” w wyniku transnarodowych zaproszeń do składania wniosków, w których uczestniczą co najmniej trzy (a w przypadku łączenia zespołów – dwa) państwa członkowskie. Wkłady finansowe państw członkowskich, w tym środki z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014–2020, oraz z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego Plus na lata 2021–2027, na rzecz tych współfinansowanych projektów badawczo-rozwojowych należy uznać za zgodne z rynkiem wewnętrznym i wyłączone z obowiązku zgłoszenia pod pewnymi warunkami. Ponadto nie należy wymagać ponownej oceny spełniania warunków kwalifikowalności, które zostało już ocenione na poziomie transnarodowym zgodnie z przepisami programu „Horyzont 2020” lub programu „Horyzont Europa” przez niezależnych ekspertów przed wybraniem projektu badawczo-rozwojowego.

(8)

W programach ramowych „Horyzont 2020” i „Horyzont Europa” określono, które działania w zakresie badań naukowych i innowacji kwalifikują się do otrzymania finansowania. W tym względzie Komisja zauważa, że działania w zakresie badań naukowych i innowacji zdefiniowane w programie ramowym Horyzont odpowiadają zasadniczo badaniom podstawowym i badaniom przemysłowym zdefiniowanym w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto działania w zakresie innowacji wspierane w ramach programu ramowego Horyzont zasadniczo odpowiadają definicji eksperymentalnych prac rozwojowych na mocy niniejszego rozporządzenia. Uproszczenia w dziedzinie badań i rozwoju przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny jednak być wykorzystywane do finansowania działań, które nie są kwalifikowalne w świetle zasad dotyczących pomocy państwa na rzecz badań i rozwoju, tj. działań wykraczających poza eksperymentalne prace rozwojowe. W tym celu państwa członkowskie mogą uwzględnić także definicje dotyczące poziomu gotowości technologicznej (TRL). Komisja zwraca uwagę, że pomoc państwa na rzecz działalności badawczo-rozwojowej na poziomie TRL 9 uważa się za wykraczającą poza zakres definicji eksperymentalnych prac rozwojowych i w związku z tym pomoc taka nie wchodzi w zakres niniejszego rozporządzenia.

(9)

Program „Cyfrowa Europa” będzie wspierał i przyspieszał cyfryzację europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa oraz przynosił związane z nią korzyści europejskim obywatelom, organom administracji publicznej i przedsiębiorstwom w całej Unii. Program ma charakter uzupełniający w stosunku do projektów dotyczących badań, rozwoju i innowacji wspieranych w ramach programu „Horyzont Europa” oraz Instrumentu „Łącząc Europę”, programu „Cyfrowa Europa” oraz InvestEU. Wspierał on będzie wzmocnienie zdolności cyfrowych (np. w zakresie danych, obliczeń, cyberbezpieczeństwa) dla sektora publicznego oraz MŚP i społeczności zajmujących się badaniami naukowymi i innowacjami. Program zapewni wkład finansowy na zaawansowane rozwiązania obliczeniowe, w tym obliczenia wielkiej skali, chmury obliczeniowe, przetwarzanie danych na obrzeżach sieci oraz kwantowe technologie obliczeniowe, sztuczną inteligencję, w tym tworzenie europejskich centrów innowacji cyfrowych, a także zaplecze testowe i doświadczalne. Wspierane będą również umiejętności cyfrowe oraz sprzęt i narzędzia z zakresu cyberbezpieczeństwa.

(10)

Produkty finansowe wspierane z Funduszu InvestEU mogą obejmować fundusze kontrolowane przez państwa członkowskie, w tym fundusze unijne objęte zarządzaniem dzielonym, w celu zwiększenia efektu dźwigni i wsparcia dodatkowych inwestycji w Europie. Na przykład państwa członkowskie będą miały możliwość wniesienia części unijnych funduszy objętych zarządzaniem dzielonym do modułu państw członkowskich gwarancji UE w ramach Funduszu InvestEU. Ponadto państwa członkowskie mogłyby finansować produkty finansowe wspierane przez Fundusz InvestEU ze swoich własnych funduszy lub za pośrednictwem krajowych banków prorozwojowych. Takie finansowanie może zostać zakwalifikowane jako „zasoby państwa” i można je przypisać państwu, jeśli dane państwo członkowskie ma swobodę decydowania o wykorzystaniu tych zasobów. Jeśli jednak państwo członkowskie nie ma swobody decydowania o wykorzystaniu zasobów ani działania zgodnie z normalnymi warunkami rynkowymi, wykorzystanie tych środków może stanowić pomoc państwa. W odniesieniu do takich przypadków Komisja zamierza przygotować wskazówki dotyczące typowych scenariuszy wspieranych na mocy rozporządzenia w sprawie InvestEU.

(11)

W przypadku gdy fundusze krajowe, w tym fundusze unijne objęte zarządzaniem dzielonym, stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu, należy przewidzieć zestaw warunków, na podstawie których pomoc powinna być uznawana za zgodną z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, aby ułatwić wdrożenie Funduszu InvestEU.

(12)

Struktura Funduszu InvestEU obejmuje szereg istotnych środków ochrony konkurencji, takich jak wspieranie inwestycji, które służą realizacji celów polityki unijnej oraz zapewniają unijną wartość dodaną; przewidziano także, że musi on być zgodny z wymogiem dodatkowości oraz korygować niedoskonałości rynku i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji. Ponadto system zarządzania i proces decyzyjny zapewnią przed wydaniem gwarancji UE, że operacje wspierane przez InvestEU spełniają powyższe wymogi. Ponadto wsparcie udzielane przez Fundusz InvestEU będzie przejrzyste, a jego skutki będą poddawane ocenie. Pomoc państwa związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU powinna zatem zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z obowiązku zgłoszenia na podstawie ograniczonego zestawu warunków.

(13)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 651/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 651/2014 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 lit. m) i n) otrzymują brzmienie:

„m)	pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych;

n)	pomoc na rzecz portów; oraz”;

w ust. 1 dodaje się litery o) i p) w brzmieniu:

„o)	pomoc na rzecz projektów w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej; oraz

p)	pomoc związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU.”;

w ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

programów w ramach sekcji 1 (z wyjątkiem art. 15), sekcji 2, 3, 4, 7 (z wyjątkiem art. 44) i sekcji 10 rozdziału III niniejszego rozporządzenia oraz pomocy wdrażanej w formie produktów finansowych w ramach sekcji 16 tego rozdziału, jeśli średni roczny budżet na pomoc państwa na państwo członkowskie przekracza 150 mln EUR, po sześciu miesiącach od daty ich wejścia w życie. W przypadku pomocy w ramach sekcji 16 rozdziału III niniejszego rozporządzenia, do celów oceny, czy średni roczny budżet na pomoc państwa danego państwa członkowskiego związany z określonym produktem finansowym przekracza 150 mln EUR, uwzględnia się jedynie wkład tego państwa członkowskiego do modułu państw członkowskich gwarancji UE, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia [ustanawiającego Program InvestEU], przeznaczony na ten produkt finansowy. Komisja może postanowić, że niniejsze rozporządzenie ma nadal zastosowanie przez dłuższy okres do jakiegokolwiek z takich programów pomocy po dokonaniu oceny stosownego planu ewaluacji zgłoszonego Komisji przez państwo członkowskie, w terminie 20 dni roboczych od wejścia w życie danego programu;”;

w ust. 3 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

„a)

pomocy przyznawanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (*1), z wyjątkiem pomocy szkoleniowej, pomocy na dostęp do finansowania dla MŚP, pomocy w obszarze działalności badawczo-rozwojowej, pomocy dla MŚP na wspieranie innowacyjności, pomocy przeznaczonej na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i pracowników niepełnosprawnych, regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach najbardziej oddalonych, programów regionalnej pomocy operacyjnej i pomocy na rzecz projektów w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej;

pomocy przyznawanej w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, z wyjątkiem regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach najbardziej oddalonych, programów regionalnej pomocy operacyjnej, pomocy na usługi doradcze na rzecz MŚP, pomocy na finansowanie ryzyka, pomocy na działalność badawczo-rozwojową, pomocy dla MŚP na wspieranie innowacyjności, pomocy na ochronę środowiska, pomocy szkoleniowej, pomocy przeznaczonej na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i pracowników niepełnosprawnych, pomocy na rzecz projektów w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej oraz pomocy związanej z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU;”;

(*1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).”;"

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do:

programów pomocy, które nie wykluczają wyraźnie możliwości wypłacenia pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstwa, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc przyznaną przez to samo państwo członkowskie za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi oraz programów pomocy zgodnych z sekcją 2a oraz sekcją 16 rozdziału III;

b)	pomocy ad hoc na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w lit. a);

pomocy dla przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi, programów pomocy na rozpoczęcie działalności, programów regionalnej pomocy operacyjnej, pomocy dla MŚP na mocy art. 56f i pomocy dla pośredników finansowych na mocy sekcji 16 rozdziału III, o ile przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji nie są traktowane w sposób uprzywilejowany w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami.

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a)	uchyla się pkt 63, 64 i 65;

dodaje się pkt 86b) w brzmieniu:

„86b)

»cyfryzacja« oznacza przyjęcie technologii wykorzystywanych przez urządzenia lub systemy elektroniczne i umożliwiających zwiększenie funkcjonalności produktu, rozwój usług internetowych, unowocześnienie procesów lub przejście na modele biznesowe oparte na odchodzeniu od pośrednictwa w produkcji dóbr i świadczeniu usług, co w efekcie prowadzi do daleko idących zmian;”;

pkt 138 otrzymuje brzmienie:

„138)

»sieci dostępu nowej generacji (sieci NGA)« oznaczają zaawansowane sieci, które posiadają co najmniej następujące cechy:

(i)	dostarczają w sposób niezawodny usługi o bardzo dużej szybkości przypadającej na abonenta za pomocą światłowodowego łącza dosyłowego (lub z wykorzystaniem równoważnej technologii), które znajduje się na tyle blisko lokalu użytkownika, aby gwarantować rzeczywistą bardzo wysoką szybkość transmisji;

(ii)	umożliwiają świadczenie szeregu zaawansowanych usług cyfrowych, w tym usług konwergentnych opartych wyłącznie na protokole IP; oraz

(iii)

zapewniają znacznie wyższe prędkości wysyłania (w porównaniu z podstawowymi sieciami szerokopasmowymi).

Na obecnym etapie rozwoju rynku i technologii sieci NGA to: a) światłowodowe sieci dostępowe (FTTx), b) zaawansowane unowocześnione sieci kablowe; oraz c) niektóre zaawansowane bezprzewodowe sieci dostępowe zapewniające w sposób niezawodny wysokie szybkości przypadające na abonenta. Sieci NGA obejmują sieci zdolne do zapewnienia pobierania i wysyłania danych o prędkości 1 Gb/s. Odniesienia do sieci NGA obejmują sieci dosyłowe nowej generacji, jeżeli są one konieczne do budowy/rozbudowy sieci NGA;”;

dodaje się pkt 138a) w brzmieniu:

„138a)

»sieci dosyłowe nowej generacji« oznaczają zaawansowane sieci dosyłowe, które służą do budowy/rozbudowy sieci NGA za pomocą światłowodów (lub z wykorzystaniem równoważnej technologii);”;

dodaje się pkt 166–178 w brzmieniu:

„Definicje dotyczące pomocy związanej z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU

166)	»Fundusz InvestEU«, »gwarancja UE«, »produkt finansowy«, »krajowe banki lub instytucje prorozwojowe« oraz »partner wykonawczy« mają znaczenie określone w art. 2 rozporządzenia [ustanawiającego Program InvestEU];

167)

»pośrednik finansowy« oznacza każdą instytucję finansową, inną niż partner wykonawczy, bez względu na jej formę i strukturę własności, która zaangażowana jest we wdrażanie gwarancji budżetowych. Mogą być to między innymi banki, instytucje kredytowe niebędące bankami, fundusze inwestycyjne, instytucje mikrofinansowe, towarzystwa gwarancyjne, spółki leasingowe i krajowe banki lub instytucje prorozwojowe;

168)	»komercyjny pośrednik finansowy« oznacza pośrednika finansowego, który działa na zasadzie zysku i całkowicie na własne ryzyko, bez gwarancji publicznej. Krajowych banków lub instytucji prorozwojowych nie uważa się za komercyjnych pośredników finansowych;

169)	»projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie infrastruktury łączności cyfrowej« mają znaczenie określone w art. 8 rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2);

170)

»odpowiednie mapy« w szczególnym kontekście art. 56e ust. 2 lit. b) pkt (i) oznaczają nie starsze niż 18 miesięcy mapy infrastruktury NGA/NGN, która przechodzi przez lokal kwalifikującego się podmiotu stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy, jak również jakości usług pod względem prędkości oferowanych przez taką infrastrukturę w typowych warunkach panujących w czasie największego natężenia ruchu. Mapy te sporządzane są przez właściwy organ publiczny, uwzględniają całą infrastrukturę NGA/NGN istniejącą lub w wiarygodny sposób planowaną na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem i sporządzane są w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który infrastruktura przechodzi (a nie lokal podłączony do infrastruktury);

171)

»konsultacje publiczne« w szczególnym kontekście art. 56e ust. 2 lit. b) pkt (i) oznaczają konsultacje publiczne prowadzone przez właściwy organ publiczny w drodze publikacji na odpowiedniej stronie internetowej, dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron przez okres co najmniej 1 miesiąca, których celem jest uzyskanie od zainteresowanych stron udokumentowanych informacji na temat infrastruktury NGA/NGN istniejącej lub w wiarygodny sposób planowanej na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem, która to infrastruktura przechodzi przez lokal kwalifikującego się podmiotu stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy, w oparciu o informacje dotyczące adresu, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura;

172)

»lokal, przez który przechodzi infrastruktura« w szczególnym kontekście art. 56e ust. 2 lit. b) pkt (i) oznacza lokal, który może zostać podłączony w krótkim czasie i po przystępnej cenie dla użytkownika końcowego (opłaty za aktywację), niezależnie od tego, czy lokal ten jest podłączony do sieci. Operator może zgłosić dany lokal jako lokal, przez który przechodzi infrastruktura, jedynie wtedy, gdy na wniosek użytkownika końcowego zobowiąże się do podłączenia go, pobierając opłaty za aktywację w normalnej wysokości, tj. bez żadnych dodatkowych lub wyjątkowych kosztów, jeżeli jest to standardowa praktyka handlowa, a w każdym przypadku w wysokości nieprzekraczającej zwyczajowych kosztów w danym państwie członkowskim, które mogą zostać określone przez właściwy organ. Ponadto operator musi być w stanie podłączyć do sieci i aktywować usługę w określonym lokalu w ciągu 4 tygodni od dnia złożenia wniosku;

173)

»usługi socjalne« oznaczają wyraźnie określone usługi zaspokajające potrzeby socjalne, w szczególności w zakresie opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, opieki nad dziećmi, dostępu do rynku pracy i reintegracji na tym rynku, mieszkalnictwa socjalnego (czyli mieszkań dla osób w niekorzystnej sytuacji lub osób w gorszym położeniu społecznym, które nie posiadają wystarczających środków, aby pozyskać mieszkanie na zasadach rynkowych) i opieki nad słabszymi grupami społecznymi oraz włączenia społecznego tych grup (wyjaśnione w motywie 11 decyzji Komisji 2012/21/UE (*2) lub późniejszych aktach prawnych zmieniających tę decyzję);

174)

»węzeł miejski TEN-T« oznacza obszar miejski, gdzie infrastruktura transportowa transeuropejskiej sieci transportowej, jak na przykład porty, w tym terminale pasażerskie, porty lotnicze, stacje kolejowe, platformy logistyczne oraz terminale towarowe znajdujące się na obszarach miejskich lub w ich okolicy, jest połączona z innymi częściami tej infrastruktury oraz z infrastrukturą ruchu regionalnego i lokalnego; zgodnie z definicją w art. 3 lit. p) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 (*3);

175)

»nowy podmiot« oznacza przedsiębiorstwo kolejowe zdefiniowane w art. 3 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2012/34 (*4), które spełnia następujące warunki:

a)	uzyskało licencję na podstawie art. 17 ust. 3 dyrektywy 2012/34/UE mniej niż 10 lat przed udzieleniem pomocy;

b)	nie jest powiązane w rozumieniu art. 3 akapit 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia z przedsiębiorstwem kolejowym, które uzyskało licencję w którymkolwiek państwie członkowskim przed dniem 1 stycznia 2010 r.;

176)	»ekosystem«, »bioróżnorodność« oraz »dobry stan ekosystemu« mają znaczenie określone w art. 2 ust. 1 [(projektu) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje];

177)	»budynek mieszkalny« oznacza budynek składający się z jednorodzinnych lub wielorodzinnych lokali mieszkalnych, w których jednostki niemieszkalne zajmują nie więcej niż [25]% całkowitej powierzchni;

178)

»mała spółka o średniej kapitalizacji« oznacza przedsiębiorstwo zatrudniające do 499 pracowników, zgodnie z obliczeniami na podstawie art. 3 do 5 załącznika I, którego roczne obroty nie przekraczają 100 mln EUR, a roczna suma bilansowa 86 mln EUR; kilka podmiotów uznaje się za jedno przedsiębiorstwo, jeżeli spełniony jest którykolwiek z warunków wymienionych w art. 3 ust. 3 załącznika I.

(*2) Decyzja Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.U. L 7 z 11.1.2012, s. 3)."

(*3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE (Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 1)."

(*4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 32).”;"

w art. 4 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

pomoc dla przedsiębiorstw uczestniczących w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej: w przypadku pomocy na podstawie art. 20 – 2 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt; w przypadku pomocy na podstawie art. 20a – kwoty określone w art. 20a ust. 2 na przedsiębiorstwo i na projekt;”;

w lit. i) dodaje się pkt (vii) do (x) w brzmieniu:

„(vii)

w przypadku pomocy dla MŚP na projekty badawczo-rozwojowe, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości i które realizowane są na podstawie art. 25a – kwota, o której mowa w art. 25a;

(viii)

w przypadku pomocy na działania „Maria Skłodowska-Curie” i weryfikację poprawności projektu ERBN realizowane na podstawie art. 25b – kwoty, o których mowa w art. 25b;

(ix)	w przypadku pomocy na współfinansowane projekty badawczo-rozwojowe realizowane na podstawie art. 25c – kwoty, o których mowa w art. 25c;

(x)	w przypadku pomocy na łączenie w zespoły – kwoty zdefiniowane w art. 25d;”;

dodaje się lit. gg) w brzmieniu:

„gg)	pomoc związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU – kwoty określone w sekcji 16 rozdziału III.”;

w art. 5 ust. 2 dodaje się lit. l) w brzmieniu:

„l)	pomoc związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w sekcji 16 rozdziału III.”;

w art. 6 ust. 5 dodaje się lit. i), j) i k) w brzmieniu:

„i)	pomoc dla przedsiębiorstw uczestniczących w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, jeżeli spełnione są odpowiednie warunki ustanowione w art. 20 lub 20a;

pomoc na projekty badawczo-rozwojowe, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości, działania „Maria Skłodowska-Curie” i weryfikację poprawności projektu ERBN, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości, pomoc na projekty współfinansowane i na współfinansowane łączenie w zespoły, jeżeli spełnione są odpowiednie warunki określone w art. 25a, 25b, 25c lub 25 d;

k)	pomoc związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w sekcji 16 rozdziału III.”;

w art. 7 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Wysokość kosztów kwalifikowalnych można obliczyć zgodnie z formami kosztów uproszczonych określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (*5) lub [nowym rozporządzeniu w sprawie wspólnych przepisów] w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie, pod warunkiem że działanie jest co najmniej częściowo finansowane z funduszu unijnego, który pozwala na wykorzystanie takich form kosztów uproszczonych, oraz że dany rodzaj kosztów jest kwalifikowalny na podstawie odpowiedniego przepisu dotyczącego wyłączenia.

(*5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).”;"

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 3 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych — pokrywających się częściowo lub w całości — kosztów kwalifikowalnych tylko wówczas, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.

Finansowanie przyznane beneficjentom końcowym w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU zgodnie z sekcją 16 rozdziału III oraz koszty nim objęte nie są brane pod uwagę przy ustalaniu zgodności z przepisami dotyczącymi kumulacji zawartymi w ust. 3. Kwotę odnoszącą się do takiej zgodności oblicza się natomiast poprzez odjęcie nominalnej kwoty finansowania wspieranego przez Fundusz InvestEU od całkowitych kwalifikowalnych kosztów projektu, a następnie obliczenie najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia wyłącznie na podstawie łącznych pozostałych kosztów kwalifikowalnych. W przypadku artykułów, w których próg powodujący obowiązek zgłoszenia wyrażony jest jako maksymalna kwota pomocy, nominalna kwota finansowania przyznanego beneficjentom końcowym w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU również nie jest brana pod uwagę w celu ustalenia, czy progi powodujące obowiązek zgłoszenia określone w art. 4 są przestrzegane.

Opcjonalnie, w przypadku pożyczek uprzywilejowanych lub gwarancji na pożyczki uprzywilejowane wspieranych przez Fundusz InvestEU w ramach sekcji 16 rozdziału III, pomoc związaną z takimi pożyczkami lub gwarancjami przyznawanymi beneficjentom końcowym można obliczyć na podstawie stopy referencyjnej obowiązującej w momencie przyznania pomocy i można ją wykorzystać do zagwarantowania, że kumulacja z każdą inną pomocą w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, które można wyodrębnić, nie doprowadzi do przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub progu powodującego obowiązek zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia.”;

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, wyłączoną na mocy art. 20a, 21, 22, 23 i sekcji 16 rozdziału III, można kumulować z każdą inną pomocą państwa, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne. Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, można kumulować z wszelką inną pomocą państwa, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, do najwyższego odpowiedniego łącznego progu finansowania ustalonego pod kątem specyficznych uwarunkowań każdego przypadku w niniejszym lub innym rozporządzeniu o wyłączeniach grupowych lub decyzji Komisji.”;

w art. 9 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia publikację na kompleksowej stronie internetowej dotyczącej pomocy państwa następujących danych na szczeblu krajowym lub regionalnym:

a)	skróconych informacji, o których mowa w art. 11, w standardowym formacie określonym w załączniku II lub link do tych informacji;

b)	pełnego tekstu poszczególnych środków pomocy, o których mowa w art. 11, lub link zapewniający dostęp do pełnego tekstu;

informacji, o których mowa w załączniku III, na temat każdej pomocy indywidualnej przekraczającej 500 000 EUR lub, w przypadku beneficjentów działających w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, na temat każdej pomocy indywidualnej przekraczającej 60 000 EUR.

W odniesieniu do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20, informacje, o których mowa w niniejszym ustępie, umieszcza się na stronie internetowej państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma dana instytucja zarządzająca, zgodnie z definicją w art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 lub [art. 44 nowego rozporządzenia w sprawie EWT], w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie. Opcjonalnie, uczestniczące państwa członkowskie mogą również postanowić, że każde z nich udostępnia informacje dotyczące środków pomocy na swoim terytorium na odpowiednich stronach internetowych. W odniesieniu do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a, obowiązki dotyczące publikacji określone w niniejszym ustępie nie mają zastosowania.

2. W przypadku programów pomocy w formie korzyści podatkowej oraz programów objętych art. 16 i 21 (*6) warunki określone w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione, jeśli państwo członkowskie opublikuje wymagane informacje dotyczące kwot pomocy indywidualnej w następujących przedziałach (w mln EUR):

0,06–05 (tylko w przypadku produkcji podstawowej produktów rolnych);

0,5–1;

1–2;

2–5;

5–10;

10–30; oraz

30 i więcej.

(*6) W przypadku programów pomocy objętych art. 16 i 21 niniejszego rozporządzenia od wymogu publikowania informacji o każdej przyznanej pomocy indywidualnej powyżej 500 000 EUR można odstąpić w odniesieniu do MŚP, które nie dokonały żadnej komercyjnej sprzedaży na żadnym rynku.”;"

art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Sprawozdawczość

Państwa członkowskie, lub ewentualnie — w przypadku pomocy przyznawanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej na mocy art. 20 — państwo członkowskie, w którym siedzibę ma instytucja zarządzająca określona w art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013 lub [art. 44 nowego rozporządzenia w sprawie EWT], w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie, przekazuje Komisji:

za pośrednictwem systemu elektronicznej notyfikacji Komisji – skrócone informacje na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia, w standardowym formacie określonym w załączniku II, wraz z linkiem zapewniającym dostęp do pełnego tekstu środka pomocy, włącznie z jego zmianami, w ciągu 20 dni roboczych od jego wejścia w życie;

sprawozdanie roczne, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 794/2004 (*7) wraz ze zmianami, w formie elektronicznej, w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia, zawierające informacje zawarte w rozporządzeniu wykonawczym, w odniesieniu do każdego pełnego roku lub każdej części roku, kiedy zastosowanie ma niniejsze rozporządzenie.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a.

(*7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).”;"

10)

w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Aby umożliwić Komisji monitorowanie pomocy wyłączonej z obowiązku zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie lub ewentualnie — w przypadku pomocy przyznawanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20 — państwo członkowskie, w którym instytucja zarządzająca ma siedzibę, prowadzą szczegółową dokumentację obejmującą informacje i dokumenty uzupełniające niezbędne do ustalenia, że wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu zostały spełnione. Dokumentacja ta jest przechowywana przez okres 10 lat od dnia przyznania pomocy ad hoc lub dnia przyznania ostatniej pomocy w ramach programu. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a.”;

11)

w art. 14 ust. 15 otrzymuje brzmienie:

„15. W przypadku inwestycji początkowej związanej z projektami w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej objętymi rozporządzeniem (UE) nr 1299/2013 lub [nowym rozporządzeniem w sprawie EWT] intensywność pomocy obszaru, na którym znajduje się dana inwestycja początkowa, ma zastosowanie do wszystkich beneficjentów uczestniczących w danym projekcie. Jeżeli inwestycja początkowa mieści się na dwóch lub większej liczbie obszarów objętych pomocą, zastosowanie ma maksymalna intensywność pomocy odnosząca się do tego obszaru objętego pomocą, na którym poniesiono najwięcej kosztów kwalifikowalnych. Na obszarach objętych pomocą kwalifikujących się do pomocy zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu przepis ten stosuje się do dużych przedsiębiorstw, wyłącznie jeżeli inwestycja początkowa dotyczy nowej działalności gospodarczej.”;

12)

w art. 16 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Kosztami kwalifikowalnymi są całkowite koszty projektu na rzecz rozwoju obszarów miejskich w zakresie, w jakim są one zgodne z art. 37 i 65 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 lub [nowego rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów] w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie.”;

13)	po art. 19 dodaje się tytuł w brzmieniu: „Sekcja 2a Pomoc na rzecz Europejskiej współpracy terytorialnej”;

14)

art. 20 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20

Pomoc na koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa uczestniczące w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej

1. Pomoc na koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa uczestniczące w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej objętych rozporządzeniem (UE) nr 1299/2013 lub [nowym rozporządzeniem w sprawie EWT] jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w niniejszym artykule i w rozdziale I.

2. W zakresie, w jakim są one powiązane z projektem współpracy, następujące koszty, które mają znaczenie przypisane im w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 481/2014 (*8) lub [art. 38–43 nowego rozporządzenia w sprawie EWT], w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie, uznaje się za koszty kwalifikowalne:

a)	koszty personelu;

b)	koszty biurowe i administracyjne;

c)	koszty podróży i zakwaterowania;

d)	koszty ekspertów zewnętrznych i koszty usług zewnętrznych;

e)	koszty sprzętu; oraz

f)	koszty infrastruktury i robót.

3. Wiedza fachowa i usługi, o których mowa w ust. 2 lit. d), nie mają charakteru ciągłego ani okresowego, nie są też związane ze zwykłymi kosztami operacyjnymi przedsiębiorstwa, takimi jak rutynowe usługi doradztwa podatkowego, regularne usługi prawnicze lub zwyczajowa reklama.

4. Intensywność pomocy nie może przekraczać maksymalnej stopy współfinansowania określonej w rozporządzeniu (UE) nr 1299/2013 lub [nowym rozporządzeniu w sprawie EWT].

(*8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 481/2014 z dnia 4 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 w odniesieniu do przepisów szczególnych dotyczących kwalifikowalności wydatków w ramach programów EWT (Dz.U. L 138 z 13.5.2014, s. 45).”;"

15)

dodaje się art. 20a w brzmieniu:

„Artykuł 20a

Ograniczone kwoty pomocy dla przedsiębiorstw w związku z udziałem w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej

1. Pomoc dla przedsiębiorstw w związku z udziałem w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej objętych rozporządzeniem (UE) nr 1299/2013 lub [nowym rozporządzeniem w sprawie EWT] jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w niniejszym artykule i w rozdziale I.

2. Całkowita kwota pomocy przyznana na mocy niniejszego artykułu nie może przekroczyć 20 000 EUR na przedsiębiorstwo i na projekt.”;

16)

w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pomoc na projekty badawczo-rozwojowe, w tym projekty badawczo-rozwojowe, które uzyskały znak jakości w postaci pieczęci doskonałości w ramach programu „Horyzont 2020” lub „Horyzont Europa”, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule i w rozdziale I.”;

17)

dodaje się art. 25a–25d w brzmieniu:

„Artykuł 25a

Pomoc na projekty, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości

1. Pomoc dla MŚP na projekty badawczo-rozwojowe oraz studia wykonalności, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości w ramach programu »Horyzont 2020« lub »Horyzont Europa«, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule i w rozdziale I.

2. Działaniami kwalifikowalnymi w ramach objętego pomocą projektu badawczo-rozwojowego lub studium wykonalności są działania określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«, z wyłączeniem działań wykraczających poza eksperymentalne prace rozwojowe.

3. Kategorie, maksymalne kwoty i metody obliczania kosztów kwalifikowalnych objętego pomocą projektu badawczo-rozwojowego lub studium wykonalności są takie jak te określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

4. Maksymalna kwota pomocy nie może przekraczać 2,5 mln EUR na MŚP i na projekt badawczo-rozwojowy lub studium wykonalności.

5. Całkowite finansowanie publiczne dla projektu badawczo-rozwojowego lub studium wykonalności nie może przekraczać stopy finansowania określonej dla tego projektu badawczo-rozwojowego lub studium wykonalności zgodnie z przepisami programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

Artykuł 25b

Pomoc na działania »Maria Skłodowska-Curie« i weryfikację poprawności projektu ERBN

1. Pomoc na działania »Maria Skłodowska-Curie« i weryfikację poprawności projektu ERBN, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości w ramach programu »Horyzont 2020« lub »Horyzont Europa«, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule i w rozdziale I.

2. Działaniami kwalifikowalnymi w ramach działania objętego pomocą są działania określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

3. Kategorie, maksymalne kwoty i metody obliczania kosztów kwalifikowalnych działania objętego pomocą są takie jak te określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

4. Całkowite finansowanie publiczne dla działania objętego pomocą nie może przekraczać maksymalnego poziomu wsparcia przewidzianego w programie »Horyzont 2020« lub »Horyzont Europa«.

Artykuł 25c

Pomoc związana z współfinansowanymi projektami badawczo-rozwojowymi

1. Pomoc na współfinansowane projekty badawczo-rozwojowe lub studia wykonalności (w tym projekty badawczo-rozwojowe realizowane w ramach zinstytucjonalizowanego partnerstwa europejskiego, którego podstawą jest art. 185 lub art. 187 Traktatu, lub działanie do celów współfinansowania programu, zdefiniowane w przepisach programu »Horyzont Europa«), które realizowane są przez co najmniej trzy państwa członkowskie oraz oceniane, klasyfikowane i wybrane przez niezależnych ekspertów w wyniku transnarodowych zaproszeń do składania wniosków zgodnie z przepisami programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule i w rozdziale I.

3. Kategorie, maksymalne kwoty i metody obliczania kosztów kwalifikowalnych są takie jak te określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

4. Całkowite finansowanie publiczne nie może przekraczać stopy finansowania określonej dla projektu badawczo-rozwojowego lub studium wykonalności w następstwie wyboru, klasyfikacji i oceny zgodnie z przepisami programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«.

5. Finansowanie zapewniane z programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa« pokrywa co najmniej 30 % łącznych kosztów kwalifikowalnych w przypadku działania w zakresie badań i innowacji lub działania w zakresie innowacji zdefiniowanych w programie »Horyzont 2020« lub programie »Horyzont Europa«.

Artykuł 25d

Pomoc na łączenie w zespoły

1. Pomoc na współfinansowane łączenie w zespoły, w którym uczestniczą co najmniej 2 państwa członkowskie i które jest oceniane, klasyfikowane i wybierane przez niezależnych ekspertów w wyniku transnarodowych zaproszeń do składania wniosków zgodnie z przepisami programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule i w rozdziale I.

2. Działaniami kwalifikowalnymi w ramach współfinansowanego łączenia w zespoły są działania określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«, z wyjątkiem, w stosownych przypadkach, działań wykraczających poza eksperymentalne prace rozwojowe.

3. Kategorie, maksymalne kwoty i metody obliczania kosztów kwalifikowalnych są takie jak te określone jako kwalifikowalne w przepisach programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«. Ponadto za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z projektem.

4. Całkowite finansowanie publiczne nie może przekraczać stopy finansowania określonej dla łączenia w zespoły w następstwie wyboru, klasyfikacji i oceny zgodnie z przepisami programu »Horyzont 2020« lub programu »Horyzont Europa«. Ponadto w przypadku inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne związane z projektem pomoc nie może przekraczać 70 % kosztów inwestycji.

5. W przypadku pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę w ramach łączenia w zespoły zastosowanie mają następujące dodatkowe warunki:

a)	jeżeli infrastrukturę wykorzystuje się do prowadzenia zarówno działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, finansowanie, koszty i dochody z każdego rodzaju działalności rozlicza się osobno, konsekwentnie stosując obiektywnie uzasadnione zasady rachunku kosztów;

b)	cena pobierana za prowadzenie i użytkowanie infrastruktury odpowiada cenie rynkowej;

dostęp do infrastruktury jest udzielany szeregowi użytkowników na przejrzystych i niedyskryminacyjnych zasadach. Przedsiębiorstwom, które finansują co najmniej 10 % kosztów inwestycji w infrastrukturę, można przyznać preferencyjny dostęp na bardziej korzystnych warunkach. Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty, dostęp ten musi być proporcjonalny do wkładu przedsiębiorstwa w koszty inwestycji, a warunki te należy podawać do wiadomości publicznej;

jeżeli infrastruktura otrzymuje finansowanie publiczne zarówno na działalność gospodarczą, jak i niegospodarczą, państwo członkowskie wprowadza mechanizm monitorowania i wycofania w celu zapewnienia, aby w wyniku zwiększenia udziału działalności gospodarczej w stosunku do sytuacji oczekiwanej w momencie przyznania pomocy nie przekroczono obowiązującej maksymalnej intensywności pomocy.”;

18)

po art. 56c dodaje się następującą sekcję 16 w brzmieniu:

„Sekcja 16

Pomoc związana z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU

Artykuł 56d

Zakres i wspólne warunki

1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie do pomocy związanej z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU, które zapewniają pomoc partnerom wykonawczym, pośrednikom finansowym oraz beneficjentom końcowym.

2. Pomoc jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w rozdziale I, niniejszym artykule oraz albo w art. 56e, albo art. 56f.

3. Pomoc spełnia wszystkie mające zastosowanie warunki określone w rozporządzeniu [w sprawie Funduszu InvestEU] [odniesienie] oraz w wytycznych inwestycyjnych InvestEU [odniesienie].

4. Maksymalne progi określone w art. 56e i 56f mają zastosowanie do całkowitego pozostałego finansowania, w zakresie, w jakim finansowanie to obejmuje pomoc, przyznanego w ramach dowolnego produktu finansowego wspieranego przez Fundusz InvestEU. Maksymalne progi mają zastosowanie:

a)	do projektu w przypadku pomocy objętej art. 56e ust. 2 i 3, art. 56e ust. 4 lit. a) ppkt (i), art. 56e ust. 5 i 6, art. 56e ust. 7 lit. a) i b) oraz art. 56e ust. 8;

b)	do beneficjenta końcowego w przypadku pomocy objętej art. 56e ust. 4 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii), art. 56e ust. 7 lit. d), art. 56e ust. 9 oraz art. 56f.

5. Pomocy nie przyznaje się w formie refinansowania lub gwarancji dla istniejących portfeli pośredników finansowych.

Artykuł 56e

Warunki dotyczące pomocy związanej z produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU

1. Pomoc na rzecz beneficjenta końcowego w ramach produktu finansowego wspieranego przez Fundusz InvestEU spełnia

a)	warunki określone w jednym z ust. 2–9; oraz

b)	w przypadku gdy finansowanie przyznane jest beneficjentowi końcowemu w formie pożyczek, ich stopa procentowa odpowiada co najmniej podstawowej stopie referencyjnej mającej zastosowanie w momencie przyznania pożyczki.

2. Pomoc na transeuropejską infrastrukturę łączności cyfrowej spełnia następujące warunki:

warunki ogólne, które należy spełnić łącznie:

(i)	projekt jest projektem będącym przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie infrastruktury łączności cyfrowej na mocy rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenia CEF2);

(ii)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać 100 mln EUR;

(iii)

beneficjent zapewnia wkład finansowy w wysokości co najmniej 25 % kosztów kwalifikowalnych ze środków własnych lub z finansowania zewnętrznego, w postaci wolnej od wszelkiego publicznego wsparcia finansowego. Opcjonalnie, w przypadku gdy finansowanie zewnętrzne pochodzi z platformy inwestycyjnej łączącej różne źródła finansowania, warunek ten zostaje zastąpiony wymogiem udziału 30 % inwestycji prywatnych w takiej platformie;

(iv)	do uzyskania pomocy kwalifikują się wyłącznie kwalifikowalne koszty inwestycji na mocy rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenia CEF2) na cele wdrożenia infrastruktury;

(v)

projekt został wybrany zgodnie z rozporządzeniem (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2): i) przez niezależnego pośrednika finansowego wyznaczonego przez Komisję Europejską na podstawie wspólnie uzgodnionych wytycznych inwestycyjnych; ii) przez Komisję Europejską w drodze procedury przetargowej zgodnej z zasadami konkurencji w oparciu o jasne, przejrzyste i niedyskryminacyjne kryteria; lub iii) przez niezależnych ekspertów powołanych przez Komisję Europejską;

(vi)	projekt umożliwia zwiększenie zdolności łączności w zakresie wykraczającym poza wymogi związane z jakimikolwiek istniejącymi zobowiązaniami prawnymi, takimi jak zobowiązania zawarte w zezwoleniu na korzystanie z częstotliwości;

(vii)

projekt zapewnia stronom trzecim otwarty dostęp hurtowy, w tym uwolnienie pętli na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach zgodnie z art. 52 ust. 5 i 6; do celów niniejszego artykułu projekt może zapewniać równoważne wirtualne uwolnienie pętli zamiast fizycznego uwolnienia pętli, jeżeli wirtualny produkt dostępu jest uznawany za równoważny fizycznemu uwolnieniu pętli przez krajowy organ regulacyjny państwa członkowskiego lub przez Komisję;

(viii)

projekt wchodzi w zakres jednej z kategorii projektów określonych w lit. b) poniżej i spełnia odnośne warunki szczegółowe;

warunki szczegółowe:

(i)

następujące kryteria szczegółowe, które należy spełnić łącznie, mają zastosowanie do inwestycji w sieci zdolne do zapewnienia symetrycznych prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 1 Gb/s:

—

projekt ma na celu przyłączenie podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy zdefiniowanych w art. 8 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2), będących publicznymi lub prywatnymi przedsiębiorstwami, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w dziedzinie edukacji, usług socjalnych, w tym opieki zdrowotnej, administracji publicznej, transportu, usług pocztowych, kultury, o których mowa w art. 106 ust. 2 Traktatu, i zgodnie z decyzją Komisji 2012/21/UE lub późniejszymi aktami prawnymi zmieniającymi tę decyzję,

—	projekt oparty jest na stwierdzonej niedoskonałości rynku, potwierdzonej w dostępnych odpowiednich mapach lub, jeśli takie mapy nie są dostępne, w drodze konsultacji publicznych,

—

kwalifikujące się podmioty stymulujące rozwój społeczno-gospodarczy mogą zostać przyłączone do infrastruktury będącej przedmiotem projektu tylko w przypadku, gdy nie mają dostępu do infrastruktury istniejącej lub w wiarygodny sposób planowanej na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem, która jest w stanie zapewnić symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 200 Mb/s lub prędkość pobierania danych o przepustowości co najmniej 500 Mb/s,

—

projekt zapewnia skokową zmianę, jeżeli na skutek dotowanej interwencji (i) podjęta zostaje znacząca nowa inwestycja w sieć szerokopasmową, oraz (ii) dotowana infrastruktura stwarza znaczące nowe możliwości na rynku pod względem dostępności usługi dostępu szerokopasmowego i przepustowości, prędkości i konkurencji w porównaniu z infrastrukturą istniejącą lub w wiarygodny sposób planowaną na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem. Aby projekt został uznany za przynoszący znaczące nowe inwestycje, inwestycje te muszą wykraczać poza marginalne inwestycje związane jedynie z modernizacją aktywnych elementów sieci. Jeśli chodzi o wykazanie stworzenia znaczących nowych możliwości na rynku pod względem dostępności usługi dostępu szerokopasmowego i przepustowości, prędkości i konkurencji, dotowana infrastruktura musi (i) zapewniać co najmniej podwojenie prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącą lub planowaną infrastrukturą oraz (ii) być w stanie zapewnić symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 1Gb/s,

—

pomocy nie przyznaje się na projekty, które obejmują obszary, na których istnieją lub w wiarygodny sposób planowane są na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem dwie sieci NGA/NGN, lub które obejmują obszary, na których istnieje lub w wiarygodny sposób planowana jest na najbliższe trzy lata lub w tym samym przedziale czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem co najmniej jedna sieć o bardzo dużej przepustowości zdolna do zapewnienia symetrycznych prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 1Gb/s;

(ii)

następujące kryteria szczegółowe, które należy spełnić łącznie, mają zastosowanie do inwestycji transgranicznych w stworzenie korytarzy 5G wzdłuż głównych tras transportowych:

—	projekt zapewnia nieprzerwany transgraniczny zasięg w obrębie korytarza 5G wzdłuż głównych tras transportowych, w tym dróg, linii kolejowych i śródlądowych dróg wodnych, zdefiniowany w rozporządzeniu (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2),

—

projekt dotyczy odcinka transgranicznego zdefiniowanego w rozporządzeniu (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2), który (i) obejmuje co najmniej dwa państwa członkowskie, jako że przebiega przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub (ii) przebiega przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

—	projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szerokopasmową wykraczającą poza marginalne inwestycje związane jedynie z modernizacją aktywnych elementów sieci,

—	projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana;

(iii)

następujące kryteria szczegółowe, które należy spełnić łącznie, mają zastosowanie do transgranicznych projektów szkieletowych o terabitowej przepustowości, łączących niektóre urządzenia obliczeniowe, urządzenia do obliczeń superkomputerowych i infrastrukturę danych, zdefiniowane poniżej:

—

projekt wspiera wzajemne połączenie zapewniające nieograniczoną łączność pomiędzy użytkownikami końcowymi o przepustowości co najmniej 1 Tb/s, – bądź w drodze połączenia bezpośredniego bądź przez wdrożenie tych elementów niezbędnych do połączenia z paneuropejską siecią szkieletową – co najmniej dwóch urządzeń obliczeniowych, urządzeń do obliczeń superkomputerowych lub infrastruktury danych, i) które uczestniczą we Wspólnym Przedsięwzięciu w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali ustanowionym na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2018/1488 (rozporządzenie Rady (UE) 2018/1488 z dnia 28 września 2018 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali, ST/10594/2018/INIT, Dz.U. L 252 z 8.10.2018, s. 1), w infrastrukturze badawczej, badawczych inicjatywach przewodnich i misjach zdefiniowanych na mocy rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenie w sprawie programu „Horyzont Europa”) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) (Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 1.); oraz ii) które zlokalizowane są w co najmniej dwóch państwach członkowskich UE lub w jednym państwie członkowskim UE i w państwie będącym członkiem europejskiej przestrzeni badawczej,

—	projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szerokopasmową wykraczającą poza marginalne inwestycje, takie jak inwestycje związane jedynie z aktualizacją oprogramowania lub uzyskaniem licencji,

—	projekt jest realizowany poprzez zakup przepustowości lub wyposażenia w ramach zamówień publicznych,

—	projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana;

(iv)

następujące kryteria szczegółowe, które należy spełnić łącznie, mają zastosowanie do transgranicznych projektów sieci szkieletowych łączących infrastrukturę chmur obliczeniowych:

—

projekt przewiduje łączenie infrastruktury chmur obliczeniowych podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy zdefiniowanych w art. 8 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2), będących publicznymi lub prywatnymi przedsiębiorstwami, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w dziedzinie edukacji, usług socjalnych, w tym opieki zdrowotnej, administracji publicznej, transportu, usług pocztowych, kultury, o których mowa w art. 106 ust. 2 Traktatu i zgodnie z decyzją Komisji 2012/21/UE (*9) lub późniejszymi aktami prawnymi zmieniającymi tę decyzję,

—

projekt polega na ustanowieniu nowych transgranicznych sieci szkieletowych lub znaczącym zmodernizowaniu istniejących sieci szkieletowych, które (i) obejmują co najmniej dwa państwa członkowskie, jako że przebiegają przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub (ii) przebiegają przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

—	projekt obejmuje co najmniej trzy podmioty spośród kwalifikujących się podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy, prowadzące działalność w innym państwie członkowskim niż pozostałe podmioty,

—

projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szerokopasmową wykraczającą poza marginalne inwestycje, takie jak inwestycje związane jedynie z aktualizacją oprogramowania lub uzyskaniem licencji; projekt jest w stanie zapewnić symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości będącej co najmniej wielokrotnością 10 Gb/s,

—	projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana,

(v)

następujące kryteria szczegółowe, które należy spełnić łącznie, mają zastosowanie do inwestycji w transgraniczne kable podmorskie:

—

projekt dotyczy odcinków transgranicznych zdefiniowanych w rozporządzeniu (UE) […]/[…] (rozporządzenie CEF2), które (i) obejmują co najmniej dwa państwa członkowskie, jako że przebiegają przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub (ii) przebiegają przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego; Opcjonalnie, infrastruktura objęta wsparciem jest siecią o charakterze wyłącznie hurtowym i poprawia łączność z europejskimi regionami najbardziej oddalonymi lub terytoriami zamorskimi, nawet w obrębie jednego państwa członkowskiego,

—	pomocy nie udziela się na projekty na liniach obsługiwanych już przez dwie istniejące lub planowane infrastruktury szkieletowe,

—

projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szerokopasmową poprzez położenie nowego kabla podmorskiego lub podłączenie do istniejącego kabla podmorskiego, regulowanie kwestii redundancji i wykraczanie poza marginalne inwestycje. Projekt jest w stanie zapewnić symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 1 Gb/s,

—	projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana.

3. Pomoc na wytwarzanie energii i infrastrukturę energetyczną spełnia następujące warunki:

pomoc przyznaje się wyłącznie na inwestycje w infrastrukturę energetyczną w zakresie gazu i energii elektrycznej, która podlega zasadom dostępu stron trzecich, regulacji taryf i rozdziału własnościowego, zgodnie z prawodawstwem dotyczącym wewnętrznego rynku energii, w odniesieniu do następujących kategorii projektów:

(i)	w odniesieniu do magazynowania energii, projekty umieszczone na unijnej liście projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w załączniku VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 (*9);

(ii)

w odniesieniu do projektów dotyczących infrastruktury energetycznej innych niż w zakresie magazynowania:

—	inteligentne sieci,

—	projekty spełniające którekolwiek z kryteriów określonych w art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 347/2013,

—	projekty umieszczone na unijnej liście projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w załączniku VII do rozporządzenia (UE) nr 347/2013,

—	projekty na obszarach objętych pomocą;

pomoc inwestycyjna na wytwarzanie energii z odnawialnych źródeł energii spełnia następujące warunki:

(i)	pomoc przyznaje się wyłącznie w odniesieniu do nowych instalacji wybranych zgodnie z zasadami konkurencji, przejrzystości, niedyskryminacji i na podstawie obiektywnych kryteriów;

(ii)	pomocy nie przyznaje się na elektrownie wodne, które nie spełniają wymogów określonych w dyrektywie 2000/60/WE (*10);

(iii)

w przypadku instalacji produkujących biopaliwa pomoc przyznaje się wyłącznie na instalacje produkujące biopaliwa zrównoważone, które nie są biopaliwami produkowanymi z roślin spożywczych;

nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU na dany projekt, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu, nie może przekraczać 150 mln EUR. Nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU na dany projekt, o którym mowa w lit. b) niniejszego ustępu, nie może przekraczać 75 mln EUR.

4. Pomoc na infrastrukturę i działania o charakterze socjalnym, edukacyjnym i kulturalnym oraz w dziedzinie dziedzictwa naturalnego spełnia następujące warunki:

nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać:

(i)	100 mln EUR na projekt w przypadku inwestycji w infrastrukturę wykorzystywaną do świadczenia usług socjalnych, na potrzeby edukacji lub do celów i działań kulturalnych określonych w art. 53 ust. 2, w tym w dziedzinie dziedzictwa naturalnego;

(ii)	30 mln EUR w przypadku działań związanych z usługami socjalnymi i kulturą;

(iii)

5 mln EUR w przypadku edukacji i szkoleń;

b)	pomocy nie przyznaje się na szkolenia organizowane w celu spełnienia obowiązkowych wymogów krajowych w zakresie szkoleń.

5. Pomoc na transport i infrastrukturę transportową spełnia następujące warunki:

pomoc na infrastrukturę, z wyjątkiem portów, przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:

(i)	projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania zdefiniowane w art. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, z wyjątkiem projektów dotyczących infrastruktury portów lub portów lotniczych;

(ii)	połączenia do węzłów miejskich transeuropejskiej sieci transportowej;

(iii)

tabor kolejowy wyłącznie do celów świadczenia usług transportu kolejowego nieobjętych umową o świadczenie usług publicznych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 (*11), o ile beneficjent jest nowym podmiotem;

(iv)	transport miejski;

(v)	infrastruktura paliw alternatywnych lub infrastruktura służąca bezemisyjnej/niskoemisyjnej mobilności;

pomoc na projekty dotyczące infrastruktury portów spełnia następujące warunki:

(i)	pomoc może być przyznawana wyłącznie na inwestycje w infrastrukturę zapewniającą dostęp i infrastrukturę portową udostępniane zainteresowanym użytkownikom na równych i niedyskryminacyjnych zasadach na warunkach rynkowych;

(ii)	wszelkie koncesje lub inne formy powierzenia osobie trzeciej budowy, modernizacji, obsługi lub wynajmu infrastruktury portowej, na którą udzielono pomocy, są udzielane na zasadach konkurencji, przejrzystości, niedyskryminacji i bezwarunkowo;

(iii)

pomocy nie przyznaje się na inwestycje w suprastrukturę portową;

c)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na podstawie lit. a) lub b) niniejszego ustępu na dany projekt w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać 150 mln EUR.

6. Pomoc na inne infrastruktury spełnia następujące warunki:

pomoc przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:

(i)	inwestycje w infrastrukturę wodociągową i kanalizacyjną dla ogółu ludności;

(ii)	inwestycje w recykling odpadów i przygotowanie do ponownego wykorzystania zgodnie z art. 47 ust. 1 do 6 niniejszego rozporządzenia, o ile ukierunkowane są one na zarządzanie odpadami wytwarzanymi przez inne przedsiębiorstwa;

(iii)

inwestycję w infrastrukturę badawczą;

(iv)	inwestycje w utworzenie lub modernizację klastrów innowacyjnych;

b)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać 100 mln EUR.

7. Pomoc na ochronę środowiska, w tym ochronę klimatu, spełnia następujące warunki:

pomoc przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:

(i)

inwestycje umożliwiające przedsiębiorstwom naprawienie wyrządzonej szkody lub zapobieżenie wyrządzeniu szkody fizycznemu otoczeniu (co obejmuje zmianę klimatu) lub zasobom naturalnym poprzez działalność beneficjenta, o ile inwestycja pozwala na zastosowanie norm surowszych niż normy unijne w zakresie ochrony środowiska lub podniesienie poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych lub stanowi wcześniejsze dostosowanie do przyszłych norm unijnych w zakresie ochrony środowiska;

(ii)	środki służące poprawie efektywności energetycznej przedsiębiorstwa, o ile usprawnienia w zakresie efektywności energetycznej nie są realizowane w celu zapewnienia przestrzegania przez przedsiębiorstwo już przyjętych norm unijnych, nawet jeżeli normy te jeszcze nie obowiązują;

(iii)

rekultywację zanieczyszczonych terenów, o ile nie określono osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za szkody wyrządzone środowisku naturalnemu na mocy obowiązującego prawa zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”, o której mowa w art. 45 ust. 3;

(iv)	badania środowiska;

(v)	zwiększenie i odbudowę bioróżnorodności i ekosystemów, jeżeli działalność ta wnosi wkład w ochronę, zachowanie lub odbudowę bioróżnorodności oraz w osiąganie dobrego stanu ekosystemów, lub w ochronę ekosystemów będących dotychczas w dobrym stanie;

w zakresie, w jakim środek pomocy odnosi się do środków służących poprawie efektywności energetycznej budynków mieszkalnych oraz budynków przeznaczonych do prowadzenia działań związanych z usługami socjalnymi, może on również zostać przyznany w odniesieniu do środków, które jednocześnie poprawiają efektywność energetyczną budynku mieszkalnego i integrują miejscowe instalacje wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych w budynku mieszkalnym, którego dotyczy środek pomocy na rzecz efektywności, z zastrzeżeniem następujących warunków:

(i)	zintegrowane miejscowe instalacje wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych dotyczą wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła; mogą być one połączone z urządzeniami do magazynowania;

(ii)	moc wytwarzana przez miejscową instalację wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych nie może przekraczać łącznego zagregowanego zapotrzebowania mieszkańców budynku o więcej niż 20 %;

(iii)

moc zainstalowana instalacji wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych nie może przekraczać 500 kW;

(iv)	beneficjent końcowy pomocy może być właścicielem lub najemcą budynku;

c)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU na dany projekt, o którym mowa w lit. a) i b) niniejszego ustępu, nie może przekraczać 50 mln EUR;

pomoc na środki służące poprawie efektywności energetycznej budynków może również dotyczyć ułatwienia zawierania umów o poprawę efektywności energetycznej, z zastrzeżeniem następujących warunków:

(i)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie przekracza [30] mln EUR;

(ii)	wsparcie przybiera formę pożyczek lub gwarancji;

(iii)

wsparcie przyznawane jest MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji;

(iv)	wsparcie przyznawane jest wyłącznie w odniesieniu do umów o poprawę efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 27) dyrektywy 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (*12).

8. Pomoc na badania, rozwój technologiczny, innowacje i cyfryzację spełnia następujące warunki:

pomoc można przyznać na:

(i)	badania podstawowe;

(ii)	badania przemysłowe;

(iii)

eksperymentalne prace rozwojowe;

(iv)	innowacje procesowe i organizacyjne, dla MŚP;

(v)	usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji dla MŚP;

(vi)	cyfryzację MŚP;

w przypadku projektów wchodzących w zakres lit. a) pkt (i), (ii) i (iii) niniejszego ustępu, nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać 75 mln EUR. W przypadku projektów wchodzących w zakres lit. a) pkt (iv), (v) i (vi) niniejszego ustępu, nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie może przekraczać [30] mln EUR.

9. MŚP lub małe spółki o średniej kapitalizacji mogą także, z zastrzeżeniem warunków zgodności przewidzianych w ust. 2–8 niniejszego artykułu, otrzymać pomoc w formie finansowania wspieranego przez Fundusz InvestEU, pod warunkiem że:

nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie przekracza 15 mln EUR i jest przyznawana:

(i)	mikroprzedsiębiorstwom;

(ii)	MŚP, które jeszcze nie prowadzą działalności na żadnym rynku lub prowadzą działalność od mniej niż 7 lat od pierwszej komercyjnej sprzedaży;

(iii)

MŚP wchodzącym na nowy rynek produktowy lub geograficzny, w przypadku których początkowa inwestycja w celu wejścia na nowy rynek produktowy lub geograficzny musi być wyższa niż 50 % średnich rocznych obrotów w poprzednich 5 latach;

(iv)	innowacyjnym przedsiębiorstwom;

(v)	MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji, których główna działalność zlokalizowana jest na obszarach objętych pomocą, pod warunkiem że finansowanie nie jest wykorzystywane do przenoszenia działalności zdefiniowanego w art. 2 pkt 61 a; lub

b)	nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia Funduszu InvestEU nie przekracza 2 mln EUR.

Artykuł 56f

Warunki dotyczące pomocy związanej z komercyjnymi produktami finansowymi wspieranymi przez Fundusz InvestEU

1. Finansowanie przyznawane jest beneficjentom końcowym przez komercyjnych pośredników finansowych, którzy są wybierani w sposób otwarty, przejrzysty i niedyskryminujący, na podstawie obiektywnych kryteriów.

2. Minimalna ekspozycja na ryzyko komercyjnego pośrednika finansowego, który zapewnia finansowanie beneficjentowi końcowemu, wynosi 20 % każdej transakcji finansowania.

3. Nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego każdemu beneficjentowi końcowemu przez komercyjnego pośrednika finansowego nie może przekraczać 7,5 mln EUR.

(*9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39)."

(*10) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L […] z […], s. […])."

(*11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1370/2007 z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 1)."

(*12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).”."

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia …

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(*4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 32).”;

(*10) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L […] z […], s. […]).

(1) Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu Europejska współpraca terytorialna (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 259).

(4) Dz.U. L […] z […], s. […].

18.5.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 170/27

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 170/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„PECORINO SICILIANO”

Nr UE: PDO-IT-0019-AM01 – 4.6.2018

ChNP (X)ChOG ( )

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Nuovo Consorzio di Tutela del Pecorino Siciliano (Nowe Stowarzyszenie na rzecz Ochrony „Pecorino Siciliano”)

Adres siedziby:

Via dell’Amicizia, 26

Poggioreale (TP)

ITALIA

Email: contatti@consorziopecorinosiciliano.it

Email certyfikowany: pecorinosicilianodop@pec.it

Stowarzyszenie Nuovo Consorzio di Tutela del Pecorino Siciliano tworzą producenci sera „Pecorino Siciliano” i jest ono uprawnione do złożenia wniosku w sprawie zmiany zgodnie z art. 13 ust. 1 dekretu Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej nr 12511 z dnia 14 października 2013 r.

2. Państwo członkowskie lub Państwo Trzecie

Włochy

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☐	Obszar geograficzny

☐	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☐

Związek

☒	Etykietowanie

☒	Inne: Punkty niefigurujące w obowiązującej specyfikacji podano poniżej: dowód pochodzenia, związek z obszarem geograficznym, kontrole

4. Rodzaj zmian

☐ Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☒ Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

Należy zauważyć, że celem zmiany w specyfikacji sera objętego ChNP „Pecorino Siciliano” jest przede wszystkim ujednolicenie specyfikacji w formie jednolitego dokumentu.

Nazwę „Pecorino Siciliano” zarejestrowano jako ChNP w drodze rozporządzenia (WE) nr 1107/96 z dnia 26 czerwca 1996 r. zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) 2081/92. Nazwę zarejestrowano na podstawie następujących dokumentów: dekretu prezydenckiego nr 1269 z dnia 30 października 1955 r., w którym uznano nazwy pochodzenia na terenie Włoch, 19-stronicowego dokumentu pt. „Pecorino Siciliano D.O.P.” oraz streszczenia.

Opis produktu

Rodzaje „Tuma” i „Primo sale”, które wprowadzano do obrotu odpowiednio bezpośrednio po produkcji i po około 10 dniach od produkcji, nie spełniają już potrzeb konsumentów, ponieważ na przestrzeni ostatnich lat powstał na rynku popyt na produkty z przewidzianym minimalnym czasem dojrzewania. W związku z tym celem przedmiotowej zmiany jest wprowadzenie minimalnego czasu dojrzewania wynoszącego 20 dni, zniesienie wskazanych powyżej rodzajów i wprowadzenie rodzaju „Fresco”.

Jest to konieczne, aby ser „Pecorino Siciliano” nabrał charakterystycznych cech, które wyróżniają go na tle innych rodzajów serów owczych z mleka pasteryzowanego. Minimalny czas dojrzewania jest konieczny, aby umożliwić działanie naturalnie występujących bakterii kwasu mlekowego i wytarzanych przez nie enzymów oraz mikroorganizmów bytujących w mleku surowym i drewnianych kadziach, w których przeprowadza się koagulację z wykorzystaniem podpuszczki.

Poza dodaniem rodzaju „Fresco” wprowadza się również zmianę nazwy rodzaju „Secondo sale” na „Semistagionato”, wykorzystując terminologię, która jest łatwiejsza do zrozumienia dla konsumentów i pozwala na łatwiejsze rozróżnienie produktów na podstawie czasów ich dojrzewania.

Szczegółowiej określono i opisano cechy charakterystyczne poszczególnych rodzajów produktu, wymieniając dokładne parametry dotyczące dojrzewania, kształtu, wymiarów, masy, właściwości skórki i miąższu, organoleptycznych cech charakterystycznych i zawartości tłuszczu.

Nieznacznie zmieniono wysokość ścianki bocznej i maksymalną masę każdego sera. Wysokość ścianki bocznej, która zgodnie z dotychczasową specyfikacją wynosiła 10–18 cm, zmieniono na 10–25 cm. Masę, która zgodnie z dotychczasową specyfikacją wynosiła 4–12 kg, zmieniono na 3–14 kg.

Zmiany te stanowią odpowiedź na żądania niektórych niewielkich producentów sera, którzy podkreślili konieczność wprowadzenia większej elastyczności, aby dostosować produkcję sera do dostępnych ilości mleka.

Zniesiono ograniczenia produkcji w okresie od czerwca do października.

Zniesienie ograniczenia stanowi zatem odpowiedź na wyraźne żądania producentów, którzy postulują umożliwienie produkcji sera objętego ChNP „Pecorino Siciliano” również w okresie letnim. Prawie wszystkie rasy owiec utrzymywane obecnie na Sycylii nadają się bowiem bez problemu do produkcji sezonowej. Produkcja mleka owczego na Sycylii trwa prawie cały rok, osiągając szczyt wiosną i spadając latem. Dzięki dostępności mleka latem ser „Pecorino Siciliano” może być produkowany w tym samym sezonie, w szczególności jego rodzaje „Fresco” i „Stagionato”, które latem są najchętniej kupowane przez konsumentów, zwłaszcza przez turystów, którzy masowo przybywają na wyspę w poszukiwaniu tradycyjnych produktów sycylijskich.

W związku z tym dotychczasowe sformułowanie:

„Ser »Pecorino Siciliano« w klasycznym kształcie ma płaskie lub lekko wklęsłe boki i nosi odcisk koszyka; wysokość ścianki bocznej wynosi 10–18 cm, a masa 4–12 kg, przy czym obie te cechy zależą od technik produkcji.

»Tuma«: ser stołowy, słodki w smaku z uwagi na dużą zawartość laktozy, która nie przeszła jeszcze fermentacji. Spożywa się go bezzwłocznie po produkcji.

»Primo Sale«: ser stołowy, lekko i krótko solony drobną solą na sucho. Spożywa się go w ciągu około 10 dni po produkcji. Aminokwasy, których uwalnianie rozpoczyna się wskutek wstępnego rozkładu kazeiny, umożliwiają wybicie się na pierwszy plan pierwotnych składników mleka, które nadają mu przyjemny smak.

»Secondo Sale«: jednolicie słodki ser o wyrazistym smaku, spożywany jako ser stołowy lub tarty, który uwydatnia właściwości mleka poszczególnych ras owiec, z którego jest produkowany, solony na sucho lub w nasyconej solance.

Spożywa się go w ciągu 45–90 dni od produkcji.

Organoleptyczne cechy charakterystyczne tego sera, na które składa się przede wszystkim delikatność, powstają dzięki mieszance aminokwasów, produktów rozkładu lipidów na jego pierwszych etapach oraz pierwotnych składników mleka.

„Stagionato” klasyczny ser »Pecorino Siciliano«, którego właściwości odróżniają go od pozostałych dojrzewających serów »pecorino« produkowanych we Włoszech. Dojrzewa w pełni po 4–6 miesiącach od produkcji. Jest to ser przeznaczony do tarcia, o ziarnistej strukturze”

otrzymuje brzmienie:

„Opis produktu

2.1.	W chwili dopuszczenia do obrotu ser objęty ChNP »Pecorino Siciliano« jest serem walcowatym o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych.

2.2

Ser objęty ChNP »Pecorino Siciliano« dopuszczony do obrotu w rodzaju »Fresco« (świeży), »Semistagionato« (średnio dojrzały) i »Stagionato« (dojrzały) posiada następujące cechy charakterystyczne:

»Fresco«

—	dojrzałość: po 20–30 dniach,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 10–20 cm, a wysokość ścianki bocznej 10–20 cm,

—	masa: 3–5 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: brak skórki, zewnętrzna warstwa biała lub słomkowożółta, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: biały lub słomkowożółty, czasami z ziarnami czarnego pieprzu, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: słodki z intensywnym aromatem zielonki, lekko pikantny w przypadku sera »Pepato«. Brak zapachu gospodarstwa,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

»Semistagionato«

—	dojrzewanie: 45–90 dni,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 10–20 cm, a wysokość ścianki bocznej 10–20 cm,

—	masa: 3–5 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: cienka słomkowożółta skórka, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: słomkowożółty do intensywnie żółtego, czasami z ziarnami czarnego pieprzu, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: słodki z intensywnym aromatem zielonki, lekko pikantny w przypadku sera »Pepato«. Brak zapachu gospodarstwa,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

»Stagionato«

—	dojrzewanie: co najmniej 120 dni,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 15–30 cm, a wysokość ścianki bocznej 15–25 cm,

—	masa: 6–14 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: żółtawa skórka, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: słomkowożółty, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: charakterystycznie pikantny,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

Metoda produkcji

W przypadku dotychczasowej specyfikacji informacje na temat metody produkcji znajdowały się w dokumentach, o których mowa powyżej. W związku z tym opracowano następujący punkt, w którym ujednolicono szczegółowe informacje na temat metody produkcji znajdujące się w dokumentach i dostosowano je do obowiązujących obecnie zasad.

Jedyną zmianą jest ostatni akapit, w którym określono czas dojrzewania rodzajów „Fresco”, „Semistagionato” i „Stagionato” zgodnie z opisem produktu.

„5.

METODA PRODUKCJI

Ser objęty ChNP »Pecorino Siciliano« produkuje się z mleka surowego pełnego pochodzącego od różnych ras i krzyżówek ras owiec, ze stad utrzymywanych na obszarze produkcji określonym w pkt 3 specyfikacji.

Owce żywią się na naturalnych lub uprawianych pastwiskach lub zadaje się im świeżą zielonkę, siano i słomę. Jeżeli chodzi o siano i słomę, co najmniej 80 % suchej masy musi pochodzić – w ujęciu rocznym – z obszaru produkcji określonego w pkt 4 jednolitego dokumentu. Można je uzupełniać ziarnem zbóż, roślinami motylkowymi lub jednoskładnikowymi bądź złożonymi paszami treściwymi. W żywieniu owiec zabrania się stosowania produktów odzwierzęcych lub pochodzących z innych roślin bądź części (np. nasion) koniczyny, tapioki lub kassawy. Zabrania się również stosowania kiszonek i sianokiszonek.

Mleko musi pochodzić z jednego lub z dwóch udojów i należy je przetworzyć w ciągu 24 godzin od pierwszego udoju. W związku z tym zezwala się na chłodzenie mleka, pod warunkiem przestrzegania minimalnych wartości określonych w odpowiednich przepisach mających obecnie zastosowanie. Mleko filtruje się przez odpowiednie cedzidła lub filtry z włókniny, a następnie podgrzewa, tradycyjnie przy użyciu kotłów ze stali lub z miedzi cynowanej, do maksymalnej temperatury 40 °C, a następnie wlewa do drewnianej kadzi. Kiedy temperatura mleka osiągnie 36–40 °C, wlewa się do niego podpuszczkę jagnięcą.

Podpuszczkę stosowaną do koagulacji mleka pobiera się z trawieńców jagniąt ssących ras wskazanych w specyfikacji. Podpuszczkę pobiera się na obszarze produkcji określonym w pkt 3 specyfikacji. Przed zastosowaniem podpuszczkę rozpuszcza się w ciepłej wodzie, a następnie filtruje. Stosowana ilość podpuszczki wynosi 10–30 g na 100 l mleka. Czas koagulacji wynosi 40–50 minut, tj. do momentu, w którym masa w drewnianej kadzi będzie na tyle gęsta, że włożone do niej mieszadło będzie stało pionowo.

Po utworzeniu się skrzepu należy go podzielić na bardzo małe kawałki przy pomocy drewnianego kija lub mieszadła z wypukłym końcem, które umożliwia podzielenie skrzepu na równe kawałki wielkości ziarna ryżu. Serwatkę oddziela się przez dodanie gorącej wody (70–90 °C) przy dzieleniu skrzepu. Kawałki skrzepu zgromadzone na dnie zbiornika pozostawia się do odpoczęcia przez 5–10 minut, aby umożliwić ich połączenie. Następnie ser wyjmuje się z kadzi, dzieli na bloczki, umieszcza w trzcinowych koszykach i uciska dłonią. Na tym etapie do serów »Fresco« i »Semistagionato« można dodać ziarna czarnego pieprzu. Przez dodaniem ziarna te należy jednak zalać na kilka sekund gorącą wodą o temperaturze powyżej 80 °C. Następnie skrzep pozostawia się w koszykach na czas 1–2 godzin, kiedy to tworzy się ricotta. W dalszej kolejności ser gotuje się zanurzony w serwatce w drewnianych kadziach przez 3–4 godziny. Po wygotowaniu serów w serwatce wyjmuje się je z trzcinowych koszyków, aby je odwrócić i umożliwić odciśnięcie się charakterystycznego wzoru koszyka. Przy odwracaniu na każdym serze umieszcza pieczęć przy wykorzystaniu kazeiny, aby zagwarantować identyfikowalność sera. Pieczęcie są owalne, o dłuższej średnicy wynoszącej 10 cm i krótszej średnicy wynoszącej 6 cm.

Sery pozostawia się do stężenia w temperaturze pokojowej na czas 24–48 godzin, a następnie soli na sucho lub w solance do osiągnięcia optymalnej zawartości soli. Następnie kładzie się je na półkach z surowego drewna w pomieszczeniach o temperaturze 14–18 °C i wilgotności powyżej 75 % na okres 20–30 dni w przypadku sera »Fresco«, 60–90 dni w przypadku sera »Semistagionato« i co najmniej 4 miesięcy w przypadku sera »Stagionato«”.

Etykietowanie

Wszelkie zasady dotyczące etykietowania były dotychczas ustalane niezależnie przez grupę producentów. Postanowiono więc dodać do specyfikacji poniższy punkt dotyczący etykietowania. Dzięki dodaniu do specyfikacji zasad w zakresie etykietowania i określeniu logotypu nazwy konsumenci będą mogli szybko zidentyfikować produkt. Wzrośnie również skuteczność kampanii promocyjnych, ponieważ wszyscy producenci sera objętego ChNP „Pecorino Siciliano” będą mogli korzystać ze wspólnego wzoru graficznego.

„8.

ETYKIETOWANIE I PREZENTACJA

Ser objęty ChNP »Pecorino Siciliano« wyróżniają następujące cechy:

Kształt:

Ser objęty ChNP »Pecorino Siciliano« można sprzedawać w całości lub w kawałkach w rodzajach »Fresco«, »Semistagionato« i »Stagionato«. Na serach wszystkich trzech rodzajów znajduje się indywidualne oznaczenie producenta (pieczęć CE) i oznaczenie nazwy pochodzenia (pieczęć kazeinowa). W przypadku sera »Stagionato« dodaje się również trzecie oznaczenie – wypalany znak.

W przypadku sera »Fresco« pieczęć kazeinowa musi zawierać sformułowanie »Pecorino Siciliano« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 20, »D.O.P.« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 15, »Fresco« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 14 oraz sześciocyfrowy seryjny numer identyfikacyjny (np. 999999) w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisany czcionką Arial Bold w rozmiarze 62. Wewnątrz owalu na lewo od numeru seryjnego widnieje sycylijski triskelion (»trinacria«).

W przypadku sera »Semistagionato« pieczęć kazeinowa musi zawierać sformułowanie »Pecorino Siciliano« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 20, »D.O.P.« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 15, »Semistagionato« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 14 oraz sześciocyfrowy seryjny numer identyfikacyjny (np. 999999) w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisany czcionką Arial Bold w rozmiarze 62. Wewnątrz owalu na lewo od numeru seryjnego widnieje sycylijski triskelion (»trinacria«).

W przypadku sera »Stagionato« pieczęć kazeinowa musi zawierać sformułowania »Pecorino Siciliano« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 20, »D.O.P.« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 15, »Stagionato« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisane czcionką Arial w rozmiarze 14 oraz pięciocyfrowy seryjny numer identyfikacyjny (np. 67150) w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisany czcionką Arial Bold w rozmiarze 62. Wewnątrz owalu na lewo od numeru seryjnego widnieje sycylijski triskelion (»trinacria«).

Na tej samej stronie sera należy zamieścić oznaczenie identyfikacyjne producenta.

Znak wypalany, który jest wymagany jedynie w przypadku sera »Stagionato«, ma kształt okręgu o średnicy 8 cm, wewnątrz którego znajduje się wygięty w łuk napis »Pecorino Siciliano« w czarnym kolorze (CMYK = K100) napisany czcionką Comic Sans w rozmiarze 30 oraz napis „D.O.P.” w czarnym kolorze (CMYK =K100) napisany czcionką Arial w rozmiarze 30. Na środku okręgu znajduje się sycylijski triskelion (»trinacria«). Logo identyfikacyjne umieszcza się na co najmniej jednej powierzchni sera, jednak dopiero po dopuszczeniu go do dojrzewania przez 120 dni, licząc od daty produkcji.

Opakowanie:

Na opakowaniach wszystkich serów, zarówno tych sprzedawanych w całości, jak i tych sprzedawanych w kawałkach, powinna znajdować się etykieta z logo identyfikacyjnym i napisem »Pecorino Siciliano« (ChNP), a także informacje wymagane na mocy przepisów. Wstępnie opakowane kawałki sera muszą zawierać część ścianki, wierzchu lub spodu sera na dowód ich pochodzenia. Etykieta nie jest konieczna, jeżeli produkt pakuje się w punkcie sprzedaży i uważa się go w związku z tym za wstępnie zapakowany. Zezwala się również na stosowanie oznaczeń lub znaków graficznych odnoszących się do nazw, nazw handlowych lub wspólnych lub indywidualnych znaków towarowych, o ile nie mają charakteru reklamowego lub nie wprowadzają nabywcy w błąd. Wszyscy producenci uprawnieni do korzystania z ChNP mają zapewniony dostęp do logo identyfikacyjnego.

Logo identyfikacyjne na opakowaniu musi spełniać następujące kryteria:

1)	musi zawierać cały znak towarowy;

2)	zewnętrzną część tworzy czerwony (RGB = R160 G0 B0) pierścień z falistą krawędzią, w którym znajduje się przebiegający wzdłuż tej krawędzi napis »PECORINO SICILIANO« napisany od lewej do prawej białą pogrubioną czcionką Verdana;

3)	na białym kole w środku logo znajduje się stylizowany wizerunek owczej głowy o czarnych krawędziach (CMYK = K100);

4)	pod wizerunkiem owczej głowy znajduje się czarny (CMYK = K100) napis »D.O.P.« napisany pogrubioną czcionką Arial;

5)	proporcje i kształty logo są odpowiednie.

”

Inne

Związek

Informacje znajdujące się w dokumentacji, na podstawie której dokonano rejestracji nazwy, i w streszczeniu zostały ujednolicone, aby dostosować specyfikację produktu do wymogów art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

„6.

ZWIĄZEK Z OBSZAREM GEOGRAFICZNYM

Ser »Pecorino Siciliano« jest półgotowanym prasowanym serem owczym. Właściwości i organoleptyczne cechy charakterystyczne mleka wykorzystywanego do produkcji sera mają ścisły związek z wypasem na pastwiskach, który nadaje mleku wyjątkowy i niepowtarzalny charakter. Wiele badań naukowych rzeczywiście wykazało, w jaki sposób pastwiska i rosnące na nich rośliny wpływają na produkty mleczne, kształtując ich skład chemiczny i aromatyczny. Ponadto struktura enzymatyczna, za którą odpowiada wykorzystanie podpuszczki w stanie stałym pochodzącej od sycylijskich jagniąt, nadaje serowi »Pecorino Siciliano« aromaty i smaki niespotykane w innych serach owczych. Do szczególnego charakteru sera »Pecorino Siciliano«, który czyni go wyjątkowym, przyczynia się również historyczna, lecz pomysłowa metoda produkcji, w ramach której wykorzystuje się tradycyjne narzędzia.

Sycylia, którą charakteryzuje specyficzny krajobraz, jest doskonałym miejscem do produkcji sera »Pecorino Siciliano«. Wewnętrzną część wyspy tworzą niejednolite złoża gliny, kredy i wapienne pagórki. Na zachodniej części wyspy i na Egadach znajdują się gleby gliniaste i powstałe z piaskowców. Na Wyspach Liparyjskich oraz na Ustice i Pantellerii występują gleby wulkaniczne. Równiny sycylijskie mają charakter aluwialny i wyraźnie odcinają się na tle krajobrazu, a znajdujące się tutaj gleby są bardzo żyzne i bogate w potas. Naturalne i uprawiane pastwiska, które znajdują się w tym środowisku, obfitują w dziką roślinność i lokalne ekotypy, które mają decydujący wpływ na właściwości i skład mleka oraz nadają produktowi końcowemu jego wyjątkowy smak.

Warunki klimatyczne na obszarze produkcji sera »Pecorino Siciliano« różnią się istotnie w różnych częściach wyspy z uwagi na szerokość geograficzną i charakterystyczną topografię. Panuje tu jednak klimat śródziemnomorski. Sąsiedztwo gór i morza przyczynia się mimo to do występowania różnych mikroklimatów. Zasadniczo klimat na obszarach przybrzeżnych jest gorący, suchy i zawsze wietrzny, zaś wewnątrz wyspy klimat jest umiarkowany i wilgotny. Opady na wybrzeżu są skąpe, a w położonych wyżej częściach wyspy – obfite. Występują przede wszystkim zimą.

Chów owiec i serowarstwo należą do dawnych tradycji sycylijskich. Nawet dziś owce utrzymuje się w sposób tradycyjny, w zagłębieniach terenu zapewniających zwierzętom schronienie niezbędne do ich dobrostanu. Ma to korzystny wpływ na produkowane przez nie mleko, które nadaje serowi »Pecorino Siciliano« wyjątkowy charakter.

Ser »Pecorino Siciliano« jest nierozerwalnie związany ze szczególnymi warunkami glebowymi panującymi na wyspie, lokalną uprawą zielonki, metodami produkcji, rodzimą populacją owiec i sprzyjającym przetwórstwu środowiskiem, w którym bytują wszechobecne szczepy mikroorganizmów nadające miejscowym serom ich unikalne właściwości.

Początki sera »Pecorino Siciliano« sięgają bardzo odległych czasów. Jego produkcja narodziła się, kiedy wszyscy rolnicy utrzymujący owce zaczęli wykorzystywać uzyskiwane przez siebie mleko do wytwarzania sera »Pecorino Siciliano« przy pomocy dawnych technik i – przede wszystkim – tradycyjnych drewnianych narzędzi, tj. kadzi na koagulację mleka i drewnianych desek, na których ser dojrzewał.

Wytwarzanie tego sera stanowi zatem niekwestionowany i wyjątkowy element sycylijskiego dziedzictwa historycznego i kulturowego, a także solidne i stale rozwijające się źródło dochodów”.

„4.

DOWÓD POCHODZENIA

Każdy etap procesu produkcyjnego musi być monitorowany z udokumentowaniem produktów wchodzących i wychodzących. Gwarantuje to identyfikowalność produktu, którą zwiększa również wpisanie producentów i zakładów pakujących we właściwych wykazach prowadzonych przez organ kontrolny i bezzwłoczne zgłaszanie temu organowi wyprodukowanych ilości. Organ kontrolny poddaje kontrolom wszystkie osoby fizyczne i prawne zarejestrowane w odpowiednich wykazach zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacji i stosownym planie kontroli”.

Wprowadzono szczególny punkt dotyczący kontroli, którego nie było w dotychczasowej specyfikacji, tak aby dostosować go do wymogów art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

„7.

KONTROLE

Kontrole zgodności produktu ze specyfikacja przeprowadza się w zakładzie, który spełnia kryteria określone w rozporządzeniu (WE) nr 1151/2012. Zakładem tym jest organ publiczny o nazwie: CoRFiLaC, s.p., 25 km 5 Ragusa – Mare, 97100 Ragusa, Włochy, tel. +39 0932660411,

faks +39 0932660449, e-mail dop@pec.corfilac.it.

JEDNOLITY DOKUMENT

„PECORINO SICILIANO”

Nr UE: PDO-IT-0019-AM01 – 4.6.2018

ChNP (X)ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy [CHNP lub CHOG]

„Pecorino Siciliano”

2. Państwo członkowskie lub Państwo Trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.3. Sery

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

W chwili dopuszczenia do obrotu ser objęty ChNP „Pecorino Siciliano” jest serem walcowatym o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych, produkowanym z mleka surowego i półgotowanym.

Ser objęty ChNP „Pecorino Siciliano” dopuszczony do obrotu w rodzaju „Fresco” (świeży), „Semistagionato” (średnio dojrzały) i „Stagionato” (dojrzały) posiada następujące cechy charakterystyczne:

„Fresco”

—	dojrzałość: po 20–30 dniach,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 10–20 cm, a wysokość ścianki bocznej 10–20 cm,

—	masa: 3–5 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: brak skórki, zewnętrzna warstwa biała lub słomkowożółta, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: biały lub słomkowożółty, czasami z ziarnami czarnego pieprzu, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: słodki z intensywnym aromatem zielonki, lekko pikantny w przypadku sera „Pepato”. Brak zapachu gospodarstwa,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

„Semistagionato”

—	dojrzewanie: 60–90 dni,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 10–20 cm, a wysokość ścianki bocznej 10–20 cm,

—	masa: 3–5 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: cienka słomkowożółta skórka, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: słomkowożółty do intensywnie żółtego, czasami z ziarnami czarnego pieprzu, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: słodki z intensywnym aromatem zielonki, lekko pikantny w przypadku sera „Pepato”. Brak zapachu gospodarstwa,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

„Stagionato”

—	dojrzewanie: co najmniej 120 dni,

—	kształt: walcowaty, o powierzchniach płaskich lub, w przypadku większego rozmiaru, lekko wklęsłych,

—	wymiary: średnica wierzchu i spodu musi wynosić 15–30 cm, a wysokość ścianki bocznej 15–25 cm,

—	masa: 6–14 kg w zależności od wielkości sera,

—	powierzchnie: żółtawa skórka, widoczny odcisk koszyka, w którym umieszczono ser w procesie produkcji,

—	miąższ: słomkowożółty, zwarty, z nielicznymi dziurami,

—	zapach: charakterystyczny zapach sera owczego,

—	smak: charakterystycznie pikantny,

—	zawartość procentowa tłuszczu: nie mniej niż 40 % suchej masy.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Ser objęty ChNP „Pecorino Siciliano” wytwarza się z mleka pełnego surowego pochodzącego od owiec różnych ras i różnych krzyżówek ras.

Podpuszczkę stosowaną do koagulacji mleka pobiera się z trawieńców jagniąt ssących ras wskazanych w specyfikacji. Podpuszczkę pobiera się na określonym obszarze produkcji.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Ser objęty ChNP „Pecorino Siciliano” można sprzedawać w całości lub w kawałkach w rodzajach „Fresco”, „Semistagionato” i „Stagionato”. Wstępnie opakowane kawałki sera muszą zawierać część ścianki, wierzchu lub spodu sera na dowód ich pochodzenia. Etykieta nie jest konieczna, jeżeli produkt pakuje się w punkcie sprzedaży i uważa się go w związku z tym za wstępnie zapakowany.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na serach wszystkich trzech rodzajów znajduje się indywidualne oznaczenie producenta (pieczęć CE) i oznaczenie nazwy pochodzenia (pieczęć kazeinowa). W przypadku sera »Stagionato« dodaje się również trzecie oznaczenie – wypalany znak.

Poza dodatkowymi nazwami odnoszącymi się do trzech różnych rodzajów sera („Fresco”, „Semistagionato” i „Stagionato”) do nazwy „Pecorino Siciliano” nie można dodać żadnych innych sformułowań poza tymi określonymi w niniejszym jednolitym dokumencie. Zalicza się do nich takie słowa jak „extra”, „superiore”, „fine”, „scelto” (wyborowy), „selezionato” (wyselekcjonowany) itd. Zezwala się na stosowanie sformułowań, które odnoszą się do nazw, nazw handlowych lub znaków towarowych, o ile nie mają charakteru reklamowego, nie wprowadzają nabywcy w błąd, a ich wymiary są istotnie mniejsze niż w przypadku logo ChNP.

Nazwy „Pecorino Siciliano” nie można tłumaczyć.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny, na którym utrzymuje się owce, produkuje mleko oraz wytwarza i poddaje dojrzewaniu ser „Pecorino Siciliano”, obejmuje całe terytorium regionu Sycylii.

5. Związek z obszarem geograficznym

Ser „Pecorino Siciliano” jest serem półgotowanym produkowanym z surowego mleka owczego. Właściwości i organoleptyczne cechy charakterystyczne mleka wykorzystywanego do produkcji sera mają ścisły związek z wypasem na pastwiskach, który nadaje mleku wyjątkowy i niepowtarzalny charakter. Wiele badań naukowych rzeczywiście wykazało, w jaki sposób pastwiska i rosnące na nich rośliny wpływają na produkty mleczne, kształtując ich skład chemiczny i aromatyczny. Ponadto struktura enzymatyczna, za którą odpowiada wykorzystanie podpuszczki w stanie stałym pochodzącej od sycylijskich jagniąt, nadaje serowi »Pecorino Siciliano« aromaty i smaki niespotykane w innych serach owczych. Do szczególnego charakteru sera „Pecorino Siciliano”, który czyni go wyjątkowym, przyczynia się również historyczna, lecz pomysłowa metoda produkcji, w ramach której wykorzystuje się tradycyjne narzędzia.

Sycylia, którą charakteryzuje specyficzny krajobraz, jest doskonałym miejscem do produkcji sera „Pecorino Siciliano”. Wewnętrzną część wyspy tworzą niejednolite złoża gliny, kredy i wapienne pagórki. Na zachodniej części wyspy i na Egadach znajdują się gleby gliniaste i powstałe z piaskowców. Na Wyspach Liparyjskich oraz na Ustice i Pantellerii występują gleby wulkaniczne. Równiny sycylijskie mają charakter aluwialny i wyraźnie odcinają się na tle krajobrazu, a znajdujące się tutaj gleby są bardzo żyzne i bogate w potas. Naturalne i uprawiane pastwiska, które znajdują się w tym środowisku, obfitują w dziką roślinność i lokalne ekotypy, które mają decydujący wpływ na właściwości i skład mleka oraz nadają produktowi końcowemu jego wyjątkowy smak.

Warunki klimatyczne na obszarze produkcji sera „Pecorino Siciliano” różnią się istotnie w różnych częściach wyspy z uwagi na szerokość geograficzną i charakterystyczną topografię. Panuje tu jednak klimat śródziemnomorski. Sąsiedztwo gór i morza przyczynia się mimo to do występowania różnych mikroklimatów. Zasadniczo klimat na obszarach przybrzeżnych jest gorący, suchy i zawsze wietrzny, zaś wewnątrz wyspy klimat jest umiarkowany i wilgotny. Opady na wybrzeżu są skąpe, a w położonych wyżej częściach wyspy – obfite. Występują przede wszystkim zimą.

Ser „Pecorino Siciliano” jest nierozerwalnie związany ze szczególnymi warunkami glebowymi panującymi na wyspie, lokalną uprawą zielonki, metodami produkcji, rodzimą populacją owiec i sprzyjającym przetwórstwu środowiskiem, w którym bytują wszechobecne szczepy mikroorganizmów nadające miejscowym serom ich unikalne właściwości.

Początki sera „Pecorino Siciliano” sięgają bardzo odległych czasów. Jego produkcja narodziła się, kiedy wszyscy rolnicy utrzymujący owce zaczęli wykorzystywać uzyskiwane przez siebie mleko do wytwarzania sera „Pecorino Siciliano” przy pomocy dawnych technik i – przede wszystkim – tradycyjnych drewnianych narzędzi, tj. kadzi na koagulację mleka i drewnianych desek, na których ser dojrzewał.

Wytwarzanie tego sera stanowi zatem niekwestionowany i wyjątkowy element sycylijskiego dziedzictwa historycznego i kulturowego, a także solidne i stale rozwijające się źródło dochodów.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produktu jest dostępny na następującej stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità” (na górze po prawej stronie ekranu), kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie odnośnika „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

18.5.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 170/38

(2020/C 170/08)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„FRAISE DU PÉRIGORD”

Nr UE: PGI-FR-0133-AM01 – 11.8.2017

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Union Interprofessionnelle de la Fraise du Périgord (UIFP) (Międzybranżowe Stowarzyszenie na rzecz Produktu „Fraise du Périgord”)

Mairie de Vergt

24 380 Vergt

FRANCE

Telefon: +33 622062573

E-mail: contact@fraiseduperigord.com

Skład grupy i uzasadniony interes: stowarzyszenie zrzesza producentów produktu „Fraise du Périgord” i podmioty wysyłające ten produkt. W związku z tym ma ono uzasadniony interes w złożeniu wniosku o zmianę specyfikacji produktu.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐ Nazwa produktu

☒ Opis produktu

☒ Obszar geograficzny

☒ Dowód pochodzenia

☒ Metoda produkcji

☒ Związek

☒ Etykietowanie

☒ Inne: usunięcie spisu treści specyfikacji produktu, aktualizacja danych kontaktowych, typ produktu, pakowanie, organy kontrolne, wymogi krajowe, aktualizacja jednolitego dokumentu.

4. Rodzaj zmian

☒ Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐ Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

Celem proponowanych zmian jest z jednej strony rewizja obowiązujących przepisów specyfikacji produktu, a z drugiej – przeformułowanie przepisów specyfikacji niezbędne z uwagi na zmianę treści specyfikacji ChOG (ChOG zostało zarejestrowane w 2004 r.).

5.1. Opis produktu

Całkowicie przeredagowano i zmieniono tę część specyfikacji produktu, aby w większym stopniu skupić się na opisie produktu „Fraise du Périgord”. W związku z tym usunięto definicję truskawki zaczerpniętą ze słownika.

Opis zawarty w obowiązującej specyfikacji produktu otrzymuje brzmienie:

„Truskawkę »Fraise du Périgord« uprawia się w gruncie i zbiera po osiągnięciu dojrzałości.

Do produkcji truskawki »Fraise du Périgord« wykorzystuje się odmiany wybrane pod kątem potencjału smakowego przez Międzybranżową Komisję ds. Zatwierdzania Odmian (Commission interprofessionnelle d’agrément des variétés), która działa w ramach grupy. W opakowaniu znajdują się wyłącznie truskawki jednej odmiany.

Truskawki »Fraise du Périgord« są zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń. Minimalną zawartość cukru w tych truskawkach (w skali Brixa) ustala się w zależności od terminu zbioru i odmiany. Barwa, rozmiar i stopień dojrzałości są jednolite. Owoce należą do klasy ekstra lub klasy I.

Truskawki »Fraise du Périgord« sprzedaje się jako owoce świeże lub głęboko mrożone.

Truskawki świeże muszą obowiązkowo mieć świeże, zielone szypułki. Bez względu na rodzaj opakowania prezentacja truskawek powinna być staranna.

Truskawki głęboko mrożone sprzedaje się w całości lub pokrojone na kawałki, z szypułkami lub bez”.

Celem najważniejszej zmiany jest dodanie formy głęboko mrożonej.

Dodanie formy głęboko mrożonej umożliwia zwiększenie wartości głęboko mrożonych truskawek dla sektora rolno-spożywczego, który chce podkreślać pochodzenie truskawek głęboko mrożonych wykorzystywanych w szczególności do produkcji konfitur. Kupując truskawki głęboko mrożone, przetwórcy mogą rozłożyć proces produkcji, zapewniając jakość produktu, który w formie świeżej ma bardzo krótki okres trwałości (kilka dni).

Głęboko mrozić można tylko te truskawki, które spełniają kryteria sprzedaży w formie świeżej w ramach ChOG. Między obydwoma formami nie ma żadnych różnic w warunkach produkcji ani sortowania. Zmiana ta nie ma wpływu na związek z pochodzeniem truskawki „Fraise du Périgord”.

Głębokie mrożenie musi odbywać się w krótkim terminie (72 h), aby nie zmienić właściwości smakowych truskawki „Fraise du Périgord”, które stanowią podwalinę jej renomy.

Badania przeprowadzone przez grupę wykazały, że proces głębokiego mrożenia nie wpływa negatywnie na właściwości organoleptyczne (zawartość cukru, jednolitą dojrzałość itd.) i nie powoduje zlepiania się owoców, które mogłoby obniżyć jakość wizualną produktu (barwa, rozmiar itd.). Truskawki „Fraise du Périgord” pozostają zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń.

W opisie podkreślono ogólne cechy truskawki „Fraise du Périgord” bez względu na formę (świeżą lub głęboko mrożoną), a następnie wymieniono różnice między truskawkami wprowadzanymi do obrotu w formie świeżej a truskawkami wprowadzanymi do obrotu w formie głęboko mrożonej.

Głęboko mrożone truskawki „Fraise du Périgord” mogą być sprzedawane w całości lub pokrojone, z szypułkami lub bez, natomiast świeże truskawki „Fraise du Périgord” sprzedaje się w całości, ze świeżą, zieloną szypułką.

W opisie ogólnym dodano również, że: „Truskawkę »Fraise du Périgord« uprawia się w gruncie”. Celem tego uzupełnienia jest podkreślenie szczególnej cechy produkcji truskawki „Fraise du Périgord”, którą wskazano już w opublikowanym streszczeniu i w specyfikacji produktu, ale której nie zaakcentowano w części specyfikacji produktu dotyczącej opisu. W tym samym celu dodano wyjaśnienie: „W opakowaniu znajdują się wyłącznie truskawki jednej odmiany”. W zdaniu tym sformułowanie „opakowanie” zastąpiło termin „koszyczek”, który był zbyt zawężający. Dzięki tej zmianie truskawkę „Fraise du Périgord” można sprzedawać w opakowaniach innych niż koszyczki, aby lepiej zaspokajać oczekiwania konsumentów.

Pojęcia stosowane w celu opisania truskawki „Fraise du Périgord” podsumowano w następującym zdaniu: „Truskawki »Fraise du Périgord« są zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń”. Usuwa się zdania: „Jeżeli chodzi o cechy wizualne, truskawki powinny być błyszczące. Powinny mieć jednorodny kształt, bez deformacji (kształt koguciego grzebienia itd.). Truskawki nie mogą nosić śladów gnicia ani chorób. W dotyku truskawki muszą być jędrne”. Elementy te odzwierciedlono bowiem w zdaniu przytoczonym powyżej, stosując przymiotniki: „zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń”.

Usunięto również odniesienie do „jaskrawoczerwonej” barwy. Nie odzwierciedla ono rzeczywistego kryterium, ponieważ w obowiązującej specyfikacji produktu stwierdzono, że to kryterium może być różne w zależności od odmiany. W nowej specyfikacji produktu stwierdzono, że truskawki „Fraise du Périgord”„mają również jednolity kolor charakterystyczny dla danej odmiany i zgodny ze skalą zatwierdzania”.

Usunięto poniższy akapit, ponieważ wykaz odmian ma jedynie charakter orientacyjny i może się zmieniać, a proces selekcji zależny jest od metody produkcji:

„Wszelkie nowe odmiany uwzględnione w wykazie odmian, które można objąć ChOG, zostaną zamieszczone w aneksie do specyfikacji ChOG.

Odmiany przeznaczone do produkcji truskawek objętych ChOG są następujące:

—	w przypadku produkcji od początku wiosny do dnia 31 października: gariguette, elsanta, darselect, seascape i mara des bois,

—	w przypadku produkcji od dnia 15 czerwca do dnia 31 października: selva”.

Przeniesiono kryteria zatwierdzania partii truskawek dostarczanych przez podmioty w zakładzie – od tej pory znajdują się w części dotyczącej metody produkcji.

Punkt „Opis” jednolitego dokumentu otrzymuje nowe brzmienie zgodnie ze specyfikacją produktu. W porównaniu ze streszczeniem zmiana ta obejmuje dodanie nowych elementów dotyczących truskawek głęboko mrożonych i usunięcie obowiązku sprzedaży truskawek w koszyczkach o pojemności 250 g lub 500 g, który to obowiązek był zbytnim ograniczeniem we wprowadzaniu do obrotu.

5.2. Obszar geograficzny

Nie zmieniono wyznaczonego obszaru geograficznego. Zmiany w specyfikacji produktu i jednolitym dokumencie mają charakter formalny: wykaz kantonów i gmin zastąpiono wykazem wszystkich gmin, nie zmieniając przy tym granic obszaru. Dodano jedną gminę (Saint Pantaly d’Ans), aby sprostować omyłkę polegającą na tym, że w wykazie zawartym w obowiązującej specyfikacji produktu gminę tę pominięto, mimo że należy ona do obszaru, a co za tym idzie – znajduje się na mapie. Mapę przedstawiającą obszar geograficzny zastępuje się nową, czytelniejszą mapą.

Usuwa się elementy w części obowiązującej specyfikacji produktu i streszczenia, w której opisano obszar geograficzny. Zachowuje się jedynie elementy, które stanowią opis obszaru geograficznego produkcji „Fraise du Périgord”, i przenosi się je do pkt 6 dotyczącego elementów, które uzasadniają związek z obszarem geograficznym pochodzenia. Usuwa się ogólnikowe stwierdzenia, które nie mają bezpośredniego związku z opisem obszaru geograficznego objętego oznaczeniem „Fraise du Périgord”.

5.3. Dowód pochodzenia

Akapit następujący po „wykazie producentów na wyznaczonym obszarze”:

„Producenci truskawek, które mają zostać objęte ChOG, muszą znajdować się na wyznaczonym uprzednio obszarze produkcji oraz spełniać wymogi niniejszej specyfikacji produktu.

Producenci figurują w wykazie aktualizowanym przez organy odpowiedzialne za wprowadzanie produktu do obrotu”.

zostaje zastąpiony nowym akapitem, opracowanym na podstawie krajowych wymogów regulacyjnych:

„Każdy podmiot uczestniczący w produkcji lub pakowaniu ChOG »Fraise du Périgord« ma obowiązek identyfikacji przed grupą w celu otrzymania uprawnień przed rozpoczęciem danej działalności”.

Akapit „Produkcja na zidentyfikowanych działkach znajdujących się na wyznaczonym obszarze” przeniesiono do części dotyczącej metody produkcji:

„Truskawki »Fraise du Périgord« pochodzą z wyselekcjonowanych i corocznie identyfikowanych działek. Kryteria selekcji i identyfikacji działek są następujące:

—	położenie geograficzne działki: na wyznaczonym obszarze,

—	cechy działki: gleby łatwo nagrzewające się, położenie poza terenami zalewowymi.

Każda zidentyfikowana działka przeznaczona do produkcji truskawek jest oznaczona numerem katastralnym”.

Usuwa się i zastępuje elementy punktu „Identyfikowalność produktu w chwili wprowadzenia do obrotu”.

We wprowadzeniu do tej części specyfikacji produktu dodaje się następujący akapit, aby przypomnieć cel procedury zapewniającej identyfikowalność, o której mowa w specyfikacji produktu:

„Od momentu zbioru zapewnia się identyfikowalność partii w obydwie strony łańcucha produkcji, czego celem jest:

—	możliwość prześledzenia całego łańcucha od konsumenta do producenta,

—	umożliwienie producentom zidentyfikowanie działek rolnych, na których przeprowadzono zbiory, w oparciu o konkretną datę,

—	– możliwość zidentyfikowania partii wprowadzonych do obrotu na podstawie numeru partii producenta”.

Do tego punktu przeniesiono definicję partii, która znajdowała się w części dotyczącej metody produkcji – powtórzono ją i uzupełniono o jednostki czasu i oznaczenia miejsca:

„Partia truskawek oznacza ilość produktu pochodzącego od jednego producenta, zebraną przez pół dnia z jednej działki rolnej i pochodzącą z jednej odmiany”.

W definicji tej odniesienie do działki „katastralnej” zastąpiono odniesieniem do działki „rolnej”, aby zachować spójność z definicją wskazaną w części dotyczącej metody produkcji. Działka rolna może obejmować jedną działkę katastralną lub ich większą liczbę, w związku z czym odniesienie to jest bardziej spójne pod względem kontroli, ponieważ odpowiada jednostce produkcyjnej.

W związku z częścią „Opis metody produkcji” dodaje się obowiązek prowadzenia dziennika gospodarstwa w celu zapisywania praktyk zarządzania uprawami.

„W dzienniku gospodarstwa – bez względu na wykorzystywany nośnik (papier lub nośnik elektroniczny) – zapisuje się praktyki zarządzania uprawami stosowane na każdej działce. Taka ewidencja umożliwia wgląd we wszystkie czynności i działania przeprowadzone na każdej działce rolnej.

Działki rolne identyfikuje się corocznie przed dopuszczeniem ich do uprawy w przedmiotowym dzienniku”.

Dodaje się akapit, aby zdefiniować „dowód dostawy”, który zastępuje „formularz dostawy palety”. Termin ten stosuje się obecnie w branży w odniesieniu do tego dokumentu, którego treść pozostaje taka sama, lecz uzupełniona o obowiązek wskazania numeru lub danych referencyjnych działki rolnej. Usuwa się uściślenie dotyczące rodzaju opakowania, tj. „koszyczka o pojemności 500 g lub 250 g”, z powodu wskazanego powyżej usunięcia terminu „koszyczek”.

Podobnie jest w przypadku akapitu dotyczącego „formularza zatwierdzenia”, który zastąpił „formularz palety”. Termin ten stosuje się obecnie w branży w odniesieniu do tego dokumentu, którego treść pozostaje taka sama, lecz uzupełniona o obowiązek wskazania godziny dostawy oraz różnych zweryfikowanych kryteriów:

—	numeru lub danych referencyjnych działki rolnej,

—	zawartości cukru,

—	temperatury owoców,

—	anych identyfikacyjnych osoby zatwierdzającej,

—	przyznanej oceny zgodności z każdym z kryteriów w ramach skali zatwierdzania,

—	zatwierdzenia do celów objęcia ChOG „Fraise du Périgord”.

Aby poprawić identyfikowalność, dodaje się również, że:

—	„Każdą partię identyfikuje się na podstawie numeru formularza zatwierdzenia sporządzonego przy odbiorze partii”.

Utrzymuje się obowiązek umieszczenia na opakowaniu numeru umożliwiającego zidentyfikowanie producenta. Termin „opakowanie jednostkowe” zastąpił termin „koszyczek”, aby zachować spójność z pozostałą częścią specyfikacji produktu.

Dodaje się akapit, aby zdefiniować sformułowanie „dowód dostawy lub faktura”, które zastępuje sformułowanie „formularz wysyłki”. Termin ten stosuje się obecnie w branży w odniesieniu do tego dokumentu, którego treść zostaje uzupełniona, w tym w odniesieniu do owoców przeznaczonych do głębokiego mrożenia:

„Zawierają one: numer formularza zatwierdzenia (numer partii), nazwę odmiany, rodzaj opakowania, ilość, datę i godzinę wysyłki”.

Ponadto dodaje się akapit dotyczący monitorowania produktu głęboko mrożonego:

„Przetwórca prowadzi ewidencję zapasów.

Każdą głęboko zamrożoną partię można zidentyfikować na podstawie formularza zapasów, który zawiera:

—	numer palety w jednostce przeprowadzającej głębokie mrożenie,

—	numer palety klienta (o ile istnieje),

—	numer dowodu dostawy,

—	nazwę produktu/odmiany,

—	liczbę opakowań,

—	masę netto po głębokim zamrożeniu,

—	datę i godzinę głębokiego mrożenia,

—	datę minimalnej trwałości”.

Ponadto dodano czas przechowywania dokumentacji, aby umożliwić kontrolę monitorowania:

„Każdy zainteresowany podmiot musi przechowywać dokumenty zapewniające identyfikowalność każdej partii przez co najmniej dwa lata”.

Celem wszystkich tych zmian jest poprawa identyfikowalności i ułatwienie kontroli poprzez dokładne wskazanie ewidencji, jaką należy prowadzić.

5.4. Metoda produkcji

Część tę całkowicie przeredagowano, aby poprawić jej strukturę, treść i możliwość kontroli. W związku z tym wszystkie punkty wchodzące dotychczas w skład tej części usuwa się i zastępuje nowymi. Należy jednak podkreślić, że jeżeli chodzi o aspekt merytoryczny, to przeredagowanie nie wpływa na główne elementy ChOG, tj.: uprawę truskawek w gruncie, wybór i identyfikowanie działek, wybór odmian, ręczny zbiór po osiągnięciu przez owoce dojrzałości.

Identyfikacja działek

Dodano definicję działki rolnej, aby zachować spójność z definicją partii do celów identyfikowalności produktu. Definicja ta brzmi następująco:

„Działka rolna oznacza grupę miejsc uprawy utrzymywanych w taki sam sposób (bez względu na rodzaj rośliny) w zakresie nawożenia, nawadniania i środków fitosanitarnych, przy czym każde takie miejsce dysponuje systemem nawadniania miejscowego. W ramach działki rolnej uprawia się wyłącznie jedną odmianę”.

Uzupełniono procedurę wyboru i corocznej identyfikacji działek.

Dodano odniesienie do działki „rolnej”, aby zachować spójność z definicją przedstawioną powyżej.

Dodano pojęcie corocznej inwentaryzacji, aby wyjaśnić procedurę, której muszą przestrzegać podmioty.

Uzupełniono kryteria selekcji (przepuszczalne gleby piaszczyste inne niż wapienne), aby zachować spójność z cechami obszaru geograficznego określonymi w specyfikacji produktu oraz opisanymi elementami geologicznymi i pedologicznymi.

„Działki rolne wybiera się i identyfikuje corocznie.

Każdego roku przed rozpoczęciem uprawy producenci dokonują inwentaryzacji działek rolnych przeznaczonych do uprawy truskawki »Fraise du Périgord«, co odbywa się przy udziale technika oddelegowanego przez grupę.

Technik uwzględnia następujące kryteria: gleby zostały starannie wybrane, z uwzględnieniem właściwości glebowo-klimatycznych działek (gleby piaszczyste, przepuszczalne, inne niż wapienne). Wybrane grunty łatwo się nagrzewają i są położone poza terenami zalewowymi, a znajdujące się na nich gleby mają kwaśne pH, które sprzyja uprawie truskawki”.

Dodano dokładniejsze informacje na temat regeneracji działek. Utrzymano możliwość zmianowania upraw i dodano okres prowadzenia upraw drugorzędnych (równy okresowi uprawy truskawek). Grupa wprowadziła zapisy dotyczące zabiegów na glebie, w związku z czym zapewnia podmiotom do wglądu wykaz produktów referencyjnych.

„Regeneracja działek przed każdym nowym nasadzeniem przeprowadzana jest w celu wyeliminowania negatywnych skutków wyjałowienia gleb lub monokultury, które mogą wynikać z poprzednich upraw, i może odbywać się poprzez:

—	zmianowanie upraw. Wówczas okres prowadzenia upraw drugorzędnych jest co najmniej równy okresowi uprawy truskawek; albo

—	zabiegi na glebie. W ramach przygotowania gleby najlepiej jest stosować – o ile to możliwe – łagodne zabiegi dezynfekcyjne (w szczególności w formie parowania gleby). W przypadku zabiegów na glebie można stosować produkty znajdujące się w wykazie produktów referencyjnych, który prowadzi grupa”.

Nawożenie – nawadnianie – ochrona fitosanitarna

Dodaje się elementy, które należy ująć w analizie gleby przeprowadzanej dla każdej nowej działki włączanej do uprawy truskawek. Taka analiza służy następnie jako podstawa wdrażania planu poprawy i nawożenia przed każdym corocznym nasadzeniem krzaczków truskawek.

Zapis ten otrzymuje brzmienie:

„Przed każdym nasadzeniem producenci opracowują – lub zwracają się o to do technika delegowanego przez grupę – ogólny plan poprawy i nawożenia.

Opracowuje się go na podstawie wyników wyczerpującej analizy gleby (analiza żyzności), którą przeprowadza się dla każdej nowej działki włączanej do uprawy truskawek. Analiza ta wskazuje zawartość przyswajalnego pięciotlenku fosforu (P2O5), tlenku potasu (K2O), tlenku magnezu (MgO) i tlenku wapnia (CaO) dostępnych w glebie oraz pH”.

Dodaje się obowiązek nawadniania za pośrednictwem systemu podlewania miejscowego z uwagi na charakter gleby – celem tej zmiany jest uzupełnienie istniejących przepisów specyfikacji produktu, w których przewidziano, że nawadnianie musi być w jak największym stopniu regulowane, aby zaspokoić potrzeby rośliny.

„Nawadnianie za pośrednictwem systemu podlewania miejscowego jest obowiązkowe”.

Nie zmieniono zapisów dotyczących ochrony fitosanitarnej, w związku z czym ich treść pozostała taka sama.

Materiał roślinny

Do tej części specyfikacji produktu przeniesione zostają bez zmian elementy dotyczące odmian, które do tej pory znajdowały się w części dotyczącej opisu produktu. Elementy te stanowią opis metody produkcji, a nie produktu.

„Truskawkę »Fraise du Périgord« produkuje się z:

—	certyfikowanych roślin,

—	odmian figurujących w wykazie odmian wybranych przez grupę.

Odmiany wybiera Międzybranżowa Komisja ds. Zatwierdzania Odmian (Commission interprofessionnelle d’agrément des variétés) na podstawie następujących kryteriów, które producenci oceniają w przypadku nowej odmiany metodą doświadczalną:”.

Do części tej dodaje się kryteria wyboru odmian, które obejmują jednocześnie elementy opisu truskawki „Fraise du Périgord”, i kryteria zatwierdzenia:

„–	wygląd: kolor, kształt, połysk i rozmiar,

–	zawartość cukru: co najmniej 6–6,5 stopni w skali Brixa w zależności od odmiany,

–	odporność na przechowywanie,

–	dobre właściwości smakowe”.

Dodaje się ponadto wyjaśnienia dotyczące funkcjonowania Międzybranżowej Komisji ds. Zatwierdzania Odmian.

„W skład tej komisji wchodzi 7 osób – z czego większość stanowią producenci i podmioty wysyłające – które spotykają się co najmniej raz w roku w celu określenia zmian w wykazie wybranych odmian: dodania nowych odmian lub wycofania odmian figurujących dotychczas w wykazie. Komisja podejmuje decyzje większością głosów obecnych członków”.

Ze specyfikacji produktu (punktu dotyczącego opisu produktu) usuwa się wykaz odmian, ponieważ ma on jedynie charakter orientacyjny na daną chwilę. W specyfikacji produktu przewidziano bowiem możliwość wprowadzania zmian w tym wykazie. Dodaje się, że przed rozpoczęciem kolejnego sezonu nasadzeń o zmianach w wykazie zawiadamia się podmioty, jednostkę certyfikującą i INAO.

„Przed rozpoczęciem kolejnego sezonu nasadzeń grupa zawiadamia podmioty, jednostkę certyfikującą i INAO o zmianach w wykazie”.

Tak jak w części dotyczącej opisu produktu wyraźnie wskazuje się, że truskawki uprawia się w gruncie – co dotychczas wynikało ze specyfikacji produktu jedynie w sposób dorozumiany – oraz uzupełnia się ten zapis o obowiązek uprawy na podniesionych zagonach. Dodaje się datę zamontowania osłon. W związku z tym w specyfikacji produktu określa się, że:

„Truskawki uprawia się w gruncie pod osłoną, którą montuje się najpóźniej w okresie kwitnienia.

Krzaczki uprawia się na podniesionych zagonach, aby poprawić przepuszczalność gleby”.

Praktyki te zostały wyjaśnione, ponieważ stanowią część wiedzy fachowej wykorzystywanej przez producentów i przyczyniają się do uzyskania pożądanych cech truskawki „Fraise du Périgord”.

Powtórzono bez zmian informacje na temat gęstości nasadzeń (≤ 6 sadzonek na m2 osłony).

Zbiory

Dodaje się następujący przepis: „etap ten obejmuje zbiór, zapakowanie truskawek w opakowanie i ich transport do zakładu”. Do specyfikacji produktu wprowadza się uzupełnienia, aby wyjaśnić, że zbiór odbywa się ręcznie, zgodnie z częścią dotyczącą związku i wiedzą fachową osób odpowiedzialnych za zbiór, których kompetencje w tym zakresie są niezbędne, aby zachować jakość produktu. Truskawki zbiera się ręcznie bezpośrednio do opakowań, bardzo starannie dbając o ich odpowiednią prezentację i jakość. Pracę osób zbierających owoce ocenia się na podstawie zgodności ze skalą zatwierdzania.

W specyfikacji produktu termin „koszyczek” zastępuje się terminem „opakowanie” i usuwa się gramaturę (250 g lub 500 g), ponieważ zbytnio ograniczają one możliwości wprowadzania produktu do obrotu. W specyfikacji produktu nie określono różnych rodzajów opakowań, lecz wskazano maksymalną masę (10 kg) i dodatkowe warunki, aby ograniczyć zgniatanie owoców.

W związku z tym w specyfikacji produktu określa się, że:

„Truskawki zbiera się ręcznie bezpośrednio do opakowań, przy czym maksymalna gramatura opakowania wynosi 10 kg netto. Aby zapobiec zgniataniu owoców, truskawki można ułożyć w maksymalnie trzech warstwach.

W opakowaniu znajdują się wyłącznie truskawki jednej odmiany i jednej klasy”.

Dodaje się również warunki w zakresie temperatury zbioru, ponieważ ma ona istotne znaczenie dla jakości truskawek, oraz warunki pracy osób zbierających owoce, zgodnie z którymi zbiór w zbyt wysokiej temperaturze jest zabroniony. W związku z tym w specyfikacji produktu dodaje się, że:

„Zbioru nie można przeprowadzić, jeżeli temperatura na zewnątrz wynosi powyżej 28 °C do dnia 15 czerwca i powyżej 30 °C od dnia 15 czerwca, o ile temperatura pod osłonami nie jest kontrolowana”.

Dodaje się również, że „czas między zbiorem a dostawą truskawek do zakładu wynosi maksymalnie pół dnia”, aby uniknąć popsucia się produktu.

Co więcej, zgodnie z częścią opisową dodaje się, że zbiera się te truskawki, które osiągnęły w jednolity sposób kolor charakterystyczny dla odmiany.

Odbiór i wysyłka

Do tej części specyfikacji produktu przeniesione zostają elementy dotyczące zatwierdzania owoców, które do tej pory znajdowały się w części dotyczącej opisu produktu.

W nowych zapisach wyodrębniono kontrolę zawartości cukru i zatwierdzanie, ponieważ w praktyce przeprowadza się je na dwóch kolejnych etapach. Do etapu zatwierdzania jako ChOG dopuszcza się jedynie te partie truskawek, które pomyślnie przeszły kontrolę zawartości cukru.

„Każda partia truskawek podlega kontroli zawartości cukru, dzięki której można sprawdzić, czy truskawki spełniają wymogi w zakresie minimalnej zawartości cukru określone w tabeli minimalnych zawartości cukru w zależności od odmiany i okresu.

Tabelę tę aktualizuje się przy każdej zmianie w wykazie dozwolonych odmian. Grupa zgłasza takie zmiany podmiotom, jednostce certyfikującej i INAO.

Partie truskawek, w odniesieniu do których analiza zawartości cukru wykazała zgodność z kryteriami, podlegają następnie procedurze zatwierdzania”.

W specyfikacji produktu znajdują się odniesienia do tabeli minimalnych zawartości cukru w zależności od odmiany i okresu, którą aktualizuje się każdorazowo przy zmianie w wykazie dozwolonych odmian. O takich zmianach zawiadamia się podmioty, jednostkę certyfikującą i INAO.

Zapisy dotyczące zatwierdzania zostają wyjaśnione poprzez wskazanie, że ocena wynosząca 0, -1 lub -2 w skali zatwierdzania owoców, nawet w odniesieniu do jednego kryterium, jest oceną eliminującą. W związku z tym dodaje się następujący akapit:

„Partia truskawek musi otrzymać co najmniej łącznie 9 punktów na 15 i nie może otrzymać żadnej oceny wynoszącej 0, -1 lub -2, aby można było ją objąć ChOG »Fraise du Périgord«”.

Powtarza się kryteria zatwierdzania: kolor, jędrność, rozmiar, połysk, prezentacja i kształt. Usuwa się sformułowanie „wystarczający poziom kryteriów jakościowych (brak śladów gnicia i chorób, brak owoców niedojrzałych lub przejrzałych, bardzo zdeformowanych owoców, brak owoców matowych, miękkich lub o wymiarach mniejszych niż norma, brak zafarbowanych koszyczków)”. Zastępuje się je sformułowaniem „stan sanitarny” w odniesieniu do części dotyczącej chorób, gnicia i zafarbowanych koszyczków; kontrola zawartości cukru i koloru umożliwia eliminację owoców niedojrzałych lub przejrzałych, kontrola kształtu – owoców zdeformowanych, kontrola połysku – owoców matowych, a kontrola wielkości – owoców o zbyt małych wymiarach. Dodaje się termin „wilgotność owoców”, aby uzupełnić kryterium „wygląd truskawek – suche lub wilgotne”.

Po przyjęciu i zatwierdzeniu truskawek przenoszone są one do warunków chłodniczych. W projekcie specyfikacji produktu określono dokładnie warunki chłodzenia w celu zachowania wszystkich właściwości truskawek, w związku z czym dodaje się, że:

„Aby truskawki nie były narażone na stres termiczny, który może doprowadzić do nieodwracalnego pogorszenia jakości, szybkość chłodzenia owoców należy dostosować do ich temperatury w chwili przyjęcia.

Jeżeli zatem temperatura truskawek w chwili przyjęcia wynosi powyżej 20 °C, zabrania się umieszczania ich w wentylowanym module wstępnego chłodzenia dynamicznego, w którym temperatura wynosi +2 °C lub +4 °C. Owoce takie należy umieścić w chłodni statycznej, w której utrzymuje się temperaturę +6 °C, lub w chłodni wentylowanej mechanicznie, w której panuje temperatura 10–12 °C, aby umożliwić powolne i systematyczne obniżanie temperatury owoców”.

Powtarza się bez zmian maksymalny czas przechowywania truskawek po odbiorze (48 h) i temperaturę truskawek przy wysyłce (6–12 °C).

Zapis dotyczący temperatury w samochodach ciężarowych zastępuje się zobowiązaniem starannego działania: „transport przeprowadza się w warunkach chłodniczych”,ponieważ z uwagi na to, że przy załadunku drzwi pojazdu ciężarowego są otwarte, kontrola temperatury może być zakłócona.

Usunięto zalecenia dotyczące wprowadzania do obrotu.

Głębokie mrożenie

Głównym celem wniosku o zmianę specyfikacji ChOG jest dodanie możliwości głębokiego mrożenia, aby zwiększyć wartość truskawek głęboko mrożonych dla sektora rolno-spożywczego, który chce podkreślać pochodzenie wykorzystywanych truskawek.

Głębokie mrożenie nie ma wpływu na właściwości organoleptyczne ani na wygląd truskawek, które stanowią charakterystyczne cechy ChOG. Głębokie mrożenie przeprowadza się w ciągu maksymalnie 72 godzin po przyjęciu owoców przez zakład. Badania przeprowadzone przez grupę wykazały, że proces głębokiego mrożenia nie wpływa negatywnie na właściwości organoleptyczne (zawartość cukru, jednolitą dojrzałość itd.) i nie powoduje zlepiania się owoców, które mogłoby obniżyć jakość wizualną produktu (barwa, rozmiar itd.). Truskawki „Fraise du Périgord” pozostają zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń.

W specyfikacji produktu wprowadzono następujące zapisy:

„Truskawki zatwierdzone do objęcia ChOG, które przeznaczone są do głębokiego mrożenia, należy zamrozić w okresie maksymalnie 72 godzin po ich przyjęciu przez zakład; w tym czasie przechowuje się je w warunkach chłodniczych.

Truskawki poddaje się głębokiemu mrożeniu bezpośrednio w opakowaniach, do których zostały zebrane, albo w kopczykach na taśmie zamrażalniczej. Jeżeli truskawki zamrożono na taśmie, są następnie pakowane.

Data minimalnej trwałości głęboko zamrożonych truskawek wynosi 2 lata”.

5.5. Związek

Dokonuje się podziału tego punktu na trzy części, aby umożliwić rozróżnienie specyficznego charakteru obszaru geograficznego, specyficznego charakteru produktu i związku przyczynowego. Są to zmiany redakcyjne lub uzupełnienia, które nie mają charakteru merytorycznego.

Część jednolitego dokumentu dotycząca związku zostaje zaktualizowana w ten sam sposób, a część streszczenia dotycząca związku zostaje zatem zmieniona i uzupełniona.

W części dotyczącej specyficznego charakteru obszaru powtarza się elementy, które umożliwiają określenie położenia geograficznego departamentu Dordogne i jak najdokładniejsze opisanie go pod względem glebowo-klimatycznym. Początki produkcji truskawek na obszarze opisano następnie z perspektywy historycznej, podkreślając umiejętności producentów. Podkreślono doskonałe opanowanie metod uprawy w gruncie (podniesione zagony, osłony) i zbioru (zbiór ręczny bezpośrednio do opakowań).

W części dotyczącej specyficznego charakteru produktu powtarza się elementy opisowe truskawki „Fraise du Périgord”, podkreślając jej własne cechy. Cechą charakterystyczną truskawki „Fraise du Périgord” jest jej uprawa w gruncie, podczas gdy w Europie upowszechniła się uprawa bezglebowa. Odróżnia się też ona od standardowej truskawki warunkami zbioru i prezentacji. Zbiera się te truskawki, które osiągnęły w jednolity sposób kolor charakterystyczny dla wybranej odmiany, co świadczy o ich dojrzałości.

Związek przyczynowy opiera się na jakości i renomie produktu oraz stanowi zależność między charakterem gleb, metodami uprawy i zbioru oraz cechami truskawki „Fraise du Périgord”.

5.6. Etykietowanie

Wprowadza się zmiany w części obowiązującej specyfikacji produktu i streszczenia dotyczącej etykietowania.

Wskutek zmian w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych usunięto obowiązek zamieszczania na etykiecie wykazu certyfikowanych cech charakterystycznych.

Dodano zapis, zgodnie z którym na każdym opakowaniu jednostkowym musi znajdować się numer umożliwiający identyfikację producenta.

Wprowadzono również obowiązek zamieszczenia logo grupy.

Etykiety truskawek głęboko mrożonych muszą być zgodne z tymi samymi zasadami, a ponadto zawierać datę minimalnej trwałości.

5.7. Inne

Spis treści

Usunięto spis treści specyfikacji produktu.

Właściwy organ państwa członkowskiego

Dodano dane kontaktowe Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de la qualité et de l’origine, INAO) jako właściwego organu państwa członkowskiego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

Grupa składająca wniosek

Zaktualizowano dane kontaktowe grupy składającej wniosek. Usunięto część opisową.

Typ produktu

Zmieniono odniesienie do klasy produktu w celu zachowania zgodności z załącznikiem XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 668/2014.

Pakowanie

Obowiązek pakowania na wyznaczonym obszarze geograficznym widnieje już wyraźnie w obowiązującej specyfikacji produktu. Dotychczas dotyczył on wyłącznie truskawek świeżych, a obecnie zostaje rozszerzony na truskawki głęboko mrożone. Truskawki poddaje się głębokiemu mrożeniu bezpośrednio w opakowaniach, do których zostały zebrane, albo w kopczykach na taśmie zamrażalniczej. Jeżeli truskawki zamrożono na taśmie, są następnie pakowane.

Do specyfikacji produktu dodaje się niezbędne elementy uzasadniające i następujący akapit:

„Truskawka »Fraise du Périgord« wprowadzana do obrotu w formie świeżej pakowana jest na wyznaczonym obszarze geograficznym. Truskawki zbiera się bowiem bezpośrednio do opakowań, ponieważ truskawka jest produktem bardzo wrażliwym i należy unikać wszelkich zbędnych czynności w ramach manipulowania produktem, które wpływają niekorzystnie na jego jakość i przechowywanie. Ponadto pakowanie na obszarze geograficznym ułatwia identyfikowalność i kontrolę produktów.

Truskawkę »Fraise du Périgord« można poddać głębokiemu mrożeniu i pakować poza obszarem geograficznym”.

Organ kontrolny

Zgodnie z instrukcjami obowiązującymi na szczeblu krajowym, które mają na celu ujednolicenie formułowania specyfikacji produktów, usuwa się nazwę i dane kontaktowe jednostki certyfikującej. Punkt ten zawiera obecnie dane kontaktowe właściwych organów kontroli na szczeblu krajowym we Francji: Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité [INAO]) oraz Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, Konsumpcji i Walki z Nadużyciami (Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes [DGCCRF]). Nazwa i dane kontaktowe jednostki certyfikującej są dostępne na stronie internetowej INAO oraz w bazie danych Komisji Europejskiej.

Wymogi krajowe

Ze względu na zmiany w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych punkt „Wymogi krajowe” przedstawiono w formie tabeli zawierającej główne punkty podlegające kontroli i metodę oceny.

Aktualizacja jednolitego dokumentu

Z jednolitego dokumentu usuwa się: pkt 4.4 dotyczący dowodu pochodzenia, pkt 4.5 dotyczący metody produkcji i pkt 4.7 dotyczący organu kontrolnego. Nie stanowią one już bowiem części wzoru przewidzianego w rozporządzeniu (UE) nr 668/2014.

JEDNOLITY DOKUMENT

„FRAISE DU PÉRIGORD”

Nr UE: PGI-FR-0133-AM01 – 11.8.2017

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy

„Fraise du Périgord”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Truskawkę „Fraise du Périgord” uprawia się w gruncie i zbiera po osiągnięciu dojrzałości. Do jej produkcji wykorzystuje się odmiany wybrane pod kątem potencjału smakowego. W opakowaniu znajdują się wyłącznie truskawki jednej odmiany.

Truskawki „Fraise du Périgord” są zdrowe, niezdeformowane, błyszczące i bez zabrudzeń. Minimalną zawartość cukru w tych truskawkach (w skali Brixa) ustala się w zależności od terminu zbioru i odmiany. Barwa, rozmiar i stopień dojrzałości są jednolite. Owoce należą do klasy ekstra lub klasy I.

Truskawki „Fraise du Périgord” sprzedaje się jako owoce świeże lub głęboko mrożone.

Truskawki świeże muszą obowiązkowo mieć świeże, zielone szypułki. Bez względu na rodzaj opakowania prezentacja truskawek powinna być staranna.

Truskawki głęboko mrożone sprzedaje się w całości lub pokrojone na kawałki, z szypułkami lub bez

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja truskawek musi odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Obejmuje ona etapy sadzenia, zbioru i zatwierdzania.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Truskawka „Fraise du Périgord” wprowadzana do obrotu w formie świeżej jest pakowana i przechowywana przed wysyłką na wyznaczonym obszarze geograficznym. Truskawki zbiera się bowiem bezpośrednio do opakowań, ponieważ truskawka jest produktem bardzo wrażliwym i należy unikać wszelkich zbędnych czynności w ramach manipulowania produktem, które wpływają niekorzystnie na jego jakość i przechowywanie. Ponadto pakowanie na obszarze geograficznym ułatwia identyfikowalność i kontrolę produktów.

Truskawki zbiera się ręcznie bezpośrednio do opakowań, przy czym maksymalna gramatura opakowania wynosi 10 kg netto. Aby zapobiec zgniataniu owoców, truskawki można ułożyć w maksymalnie trzech warstwach.

W opakowaniu znajdują się wyłącznie truskawki jednej odmiany i jednej klasy

Następnie przed wysyłką truskawek i ich wprowadzeniem do obrotu na rynku konsumenckim przechowuje się je w warunkach chłodniczych przez maksymalnie 48 godzin. Aby truskawki nie były narażone na stres termiczny, który może doprowadzić do nieodwracalnego pogorszenia jakości, szybkość chłodzenia owoców należy dostosować do ich temperatury w chwili przyjęcia.

Truskawkę „Fraise du Périgord” można poddać głębokiemu mrożeniu poza wyznaczonym obszarem geograficznym.

Głęboko mrożoną truskawkę „Fraise du Périgord” można pakować poza wyznaczonym obszarem geograficznym.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Poza napisami, które należy obowiązkowo umieścić na etykiecie zgodnie z przepisami dotyczącymi etykietowania i prezentacji środków spożywczych, na etykiecie w tym samym polu widzenia umieszcza się zarejestrowaną nazwę produktu i symbol ChOG Unii Europejskiej.

Etykiety umieszczane na opakowaniach muszą zawierać obowiązkowo:

—	nazwę ChOG: „Fraise du Périgord”,

—	napis „Certifié par:” („Certyfikowane przez:”) wraz z nazwą jednostki certyfikującej.

Na każdym opakowaniu jednostkowym znajduje się numer umożliwiający identyfikację producenta.

W przypadku truskawek wprowadzanych do obrotu w formie świeżej na każdym zamkniętym opakowaniu (zasłoniętym wieczkiem, owiniętym folią) znajduje się logo zgodne z ilustracją poniżej, określone przez grupę i udostępnione wszystkim podmiotom. W przypadku niezamkniętych opakowań jednostkowych, tj. truskawek układanych na talerzu, logo znajduje się albo na opakowaniu, albo na talerzu.

Etykiety truskawek głęboko mrożonych zawierają te same informacje co etykiety produktów świeżych oraz wskazanie temperatury przechowywania i datę minimalnej trwałości.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny produkcji truskawki „Fraise du Périgord” obejmuje znaczną część departamentu Dordogne i kilka sąsiednich gmin w departamencie Lot:

Departament Dordogne

kantony Bergerac-1, Bergerac-2, Coulounieix-Chamiers, Isle-Manoire, Lalinde, Montpon-Ménestérol, Pays de la Force, Périgord Central, Saint-Astier, Sarlat-la-Canéda, Vallée Dordogne, Vallée de l’Isle, Vallée de l’Homme ;

gminy Agonac, Ajat, Allemans, Antonne-et-Trigonant, Archignac, Auriac-du-Périgord, Azerat, (La) Bachellerie, Bardou, Bars, Bertric-Burée, Biras, Blis-et-Born, Boisse, (La) Boissière-d’Ans, Borrèze, Bouniagues, Bourdeilles, Bourg-des-Maisons, Bourg-du-Bost, Brantôme en Périgord (w odniesieniu do części pokrywającej się z terytorium gminy delegowanej Saint-Julien-de-Bourdeilles na dzień 1 stycznia 2016 r.), Brouchaud, Bussac, Calviac-en-Périgord, Carlux, Carsac-Aillac, (La) Cassagne, Cazoulès, Celles, Cercles, Champcevinel, (Le) Change, Chapdeuil, Chassaignes, Château-l’Évêque, Chavagnac, Chourgnac, Colombier, Coly, Comberanche-et-Épeluche, Condat-sur-Vézère, Conne-de-Labarde, Cornille, Coulaures, Coutures, Creyssac, Cubjac, (La) Dornac, Douchapt, Escoire, Faurilles, Faux, Fossemagne, Gabillou, (La) Gonterie-Boulouneix, Grand-Brassac, Granges-d’Ans, Hautefort, Issigeac, Jayac, (La) Jemaye, (Le) Lardin-Saint-Lazare, Léguillac-de-Cercles, Limeyrat, Lisle, Lusignac, Mayac, Milhac-d’Auberoche, Monbazillac, Monmadalès, Monmarvès, Monsaguel, Montagnac-d’Auberoche, Montagrier, Montaut, Nadaillac, Orliaguet, Paulin, Paussac-et-Saint-Vivien, Périgueux, Petit-Bersac, Peyrillac-et-Millac, Plaisance, Ponteyraud, Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt, Prats-de-Carlux, Ribagnac, Ribérac, Sadillac, Saint-André-de-Double, Saint-Antoine-d’Auberoche, Saint-Aubin-de-Cadelech, Saint-Aubin-de-Lanquais, Saint-Capraise-d’Eymet, Saint-Cernin-de-Labarde, Saint-Crépin-et-Carlucet, Sainte-Eulalie-d’Ans, Saint-Geniès, Saint-Géraud-de-Corps, Saint-Julien-de-Lampon, Saint-Just, Saint-Léon-d’Issigeac, Saint-Martin-de-Gurson, Saint-Martin-de-Ribérac, Saint-Méard-de-Drône, Saint-Méard-de-Gurçon, Sainte-Mondane, Sainte-Orse, Saint-Pantaly-d’Ans, Saint-Pardoux-de-Drône, Saint-Paul-Lizonne, Saint-Perdoux, Saint-Rabier, Sainte-Radegonde, Saint-Rémy, Saint-Sulpice-de-Roumagnac, Saint-Victor, Saint-Vincent-de-Connezac, Salignac-Eyvigues, Savignac-les-Églises, Segonzac, Sencenac-Puy-de-Fourches, Simeyrols, Siorac-de-Ribérac, Temple-Laguyon, Thenon, Tocane-Saint-Apre, Tourtoirac, Trélissac, Vanxains, Veyrignac i Villetoureix;

Departament Lot

gminy Anglars-Nozac, Fajoles, Gourdon, Léobard, Masclat, Milhac, Payrignac, Rouffilhac i Saint-Cirq-Madelon.

5. Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Obszar geograficzny ChOG „Fraise du Périgord” obejmuje historyczny obszar produkcji truskawki w krainie Périgord, gdzie sadzono krzaczki truskawek na terenach szczególnie dostosowanych do tego rodzaju uprawy.

Obszar geograficzny produkcji ChOG „Fraise du Périgord” obejmuje przede wszystkim centrum i południe/południowy wschód departamentu Dordogne oraz niewielką część sąsiedniego departamentu Lot na południowy wschód od departamentu Dordogne.

Zgodnie z właściwościami glebowo-geologicznymi obszaru produkcji charakteryzuje się on występowaniem dolin na zachodzie i bardziej stromym ukształtowaniem terenu na wschodzie, gdzie niemal nieprzerwanie występują formacje leśne. Specyficzny charakter tego regionu polega na tym, że niemal nieprzerwanie występują tu lasy rosnące w bliskim sąsiedztwie działek rolnych, które często zakładano na wcześniej wylesionych terenach na dobrze nasłonecznionych stokach.

Kraina Périgord, która jest w dużej mierze otwarta na wpływy oceanu, w całości charakteryzuje się łagodnym klimatem oceanicznym. Średnia temperatura wynosi około 12 °C bez znaczących amplitud rocznych. Opady są dość obfite i wynoszą 800–900 mm rocznie.

Truskawkę zaczęto uprawiać w Dordogne już pod koniec XIX wieku, ale odbywało się to w bardzo ograniczonym zakresie. Dopiero po drugiej wojnie światowej na lekkich, piaszczystych i kwasowych glebach na wzgórzach w gminie Église-Neuve-de-Vergt rozpoczęła się uprawa truskawek na szeroką skalę.

W latach 60. XX w. producenci zdali sobie sprawę, że uprawy, które dość szybko się degradują wskutek wyjałowienia gleby, należy regenerować. Aby uzyskać dostęp do nowych gleb, rozpoczęli wówczas karczowanie odroślowych zagajników kasztana i zdali sobie sprawę, że uzyskane w ten sposób próchniczne gleby doskonale nadają się do uprawy truskawek: w 1960 r. wielkość produkcji wyniosła 1 000 ton. W 1988 r. utworzono stowarzyszenie Union Interprofessionnelle de la Fraise du Périgord (UIFP) (Międzybranżowe Stowarzyszenie na rzecz Produktu „Fraise du Périgord”), które zrzesza producentów, spółdzielnie, giełdę elektroniczną w Vergt i prywatne podmioty wysyłające.

Długa tradycja produkcji i utworzenie specjalnych organizacji branżowych umożliwiły opracowanie wspólnych praktyk w oparciu o wiedzę fachową producentów truskawki „Fraise du Périgord” w zakresie wyboru działek (charakter gleb) i odmian (odmiany o szczególnych walorach smakowych), praktyk uprawy (podniesione zagony, osłony) i zbioru (zbiór ręczny bezpośrednio do opakowań). Opisane praktyki produkcji pozwoliły na uzyskanie truskawek wysokiej jakości, które przed wysyłką przechowywane są w warunkach uwzględniających również delikatność owoców.

Specyfika produktu

Cechą charakterystyczną truskawki „Fraise du Périgord” jest jej uprawa w gruncie, podczas gdy w Europie upowszechniła się uprawa bezglebowa. Odróżnia się też ona od standardowej truskawki warunkami zbioru i prezentacji. Zbiera się te truskawki, które osiągnęły w jednolity sposób kolor charakterystyczny dla wybranej odmiany, co świadczy o ich dojrzałości.

Truskawki „Fraise du Périgord” zbiera się ręcznie bezpośrednio do opakowań, bardzo starannie dbając o ich odpowiednią prezentację. Są zdrowe, niezdeformowane i błyszczące. Układa się je starannie w rzędach w zależności od rozmiaru, lecz w nie więcej niż trzech warstwach, aby uniknąć zgniatania owoców w większych opakowaniach. Truskawki mają jednolity kolor i rozmiar oraz są na tym samym etapie dojrzałości.

Związek przyczynowy

Związek przyczynowy opiera się na jakości i renomie truskawki „Fraise du Périgord”.

Produkcji truskawki „Fraise du Périgord” sprzyjają warunki glebowo-klimatyczne panujące na obszarze. Jest ona uprawiana przede wszystkim na stokach wzgórz, często na uprzednio wylesionych działkach, tj. na działkach, na których występują „nowe” gleby i które są dobrze nasłonecznione, co sprzyja właściwemu dojrzewaniu. Gleby wybiera się pod kątem ich właściwości: powinny być one przepuszczalne i raczej piaszczyste, o lekko kwaśnym pH i pozbawione wapna czynnego. Krzaczki uprawia się na podniesionych zagonach, aby poprawić przepuszczalność gleby i uniknąć niedotlenienia roślin. Stosuje się w pełni kontrolowane nawożenie i miejscowe nawadnianie z uwzględnieniem charakteru gleb, aby zaspokoić potrzeby roślin.

W krainie Périgord panują łagodne temperatury bez większych amplitud, dzięki czemu truskawki mogą rosnąć i dojrzewać w sposób jednolity. Dzięki uprawie w gruncie pod osłoną, którą montuje się najpóźniej w okresie kwitnienia, konsumenci mogą znaleźć truskawki „Fraise du Périgord” na półkach przez co najmniej 6 miesięcy w roku – od kwietnia do października. Ponadto długi okres produkcji umożliwia producentom zatrzymanie pracowników zbierających owoce, których kompetencje w zakresie zbioru są niezbędne, aby zapewnić odpowiednią jakość produktu. Świeże truskawki zbiera się bowiem ręcznie bezpośrednio do opakowań jednostkowych, bardzo starannie dbając o ich odpowiednią prezentację, kształt i jakość. Uprawa krzaczków pod osłoną chroni owoce przed niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi (gwałtownym wiatrami, deszczem, gradem), zapewnia ich czystość i błyszczącą skórkę oraz umożliwia zatrzymanie ciepła, co pozwala na wczesne dojrzewanie truskawek i rozciągnięcie sezonu produkcyjnego. Umożliwia również ochronę truskawek przed zbyt wysoką temperaturą, która również może doprowadzić do zepsucia się owoców. W takim przypadku producenci powinni zbierać truskawki w chłodniejszych okresach i chronić je przed upałami w trakcie zbiorów. Szczególną uwagę zwraca się na temperatury zbiorów i przechowywania. Uzyskane w ten sposób truskawki można następnie poddać głębokiemu mrożeniu, jednak musi to nastąpić w odpowiednim okresie, aby zachować właściwości owoców.

Renoma truskawki „Fraise du Périgord” została potwierdzona już przed laty. Truskawka ta utrwaliła swoją obecność w różnych miejscach zbytu, co potwierdza cennik zawarty w dzienniku z dnia 31 maja 1974 r.: „W Rungis truskawka z Périgord kosztuje od 3,50 franka do 4,80 franka, a truskawka z Lot-et-Garonne – od 2,80 franka do 3,80 franka”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://extranet.inao.gouv.fr/fichier/CDC-FraisePerigord.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 170

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 63 18 maja 2020

Spis treści		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2020/C 170/01	Komunikat Komisji Zatwierdzenie treści projektu rozporządzenia Komisji zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 651/2014 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu	1
2020/C 170/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9833 – KKR/Viridor) ( 1 )	20

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2020/C 170/03	Kursy walutowe euro — 15 maja 2020 r.	21
	Trybunał Obrachunkowy
2020/C 170/04	Sprawozdanie specjalne nr 12/2020 Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego – inicjatywa podjęta w celu pobudzania inwestycji w UE, która ma ograniczone skutki	22
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2020/C 170/05	Krajowe zwolnienia podmiotów świadczących usługi w zakresie gier hazardowych z krajowych przepisów transponujących dyrektywę (UE) 2015/849 (Dyrektywa w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy) Wykaz państw członkowskich, które podjęły decyzję o zwolnieniu podmiotów świadczących niektóre usługi w zakresie gier hazardowych z przepisów krajowych transponujących dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu	23

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2020/C 170/06	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.9666 – Deutsche Asphalt/KEMNA BAU Andrae/Heideasphalt) Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	25
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2020/C 170/07	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	27
2020/C 170/08	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	38
2020/C 170/09	Publikacja jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013, oraz odesłania do publikacji specyfikacji produktu objętego nazwą w sektorze wina	51

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0798
JPY	Jen	115,53
DKK	Korona duńska	7,4576
GBP	Funt szterling	0,88738
SEK	Korona szwedzka	10,6695
CHF	Frank szwajcarski	1,0513
ISK	Korona islandzka	157,50
NOK	Korona norweska	11,0568
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,589
HUF	Forint węgierski	354,70
PLN	Złoty polski	4,5650
RON	Lej rumuński	4,8400
TRY	Lir turecki	7,4689
AUD	Dolar australijski	1,6805
CAD	Dolar kanadyjski	1,5231
HKD	Dolar Hongkongu	8,3693
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8145
SGD	Dolar singapurski	1,5397
KRW	Won	1 332,60
ZAR	Rand	20,0761
CNY	Yuan renminbi	7,6759
HRK	Kuna chorwacka	7,5693
IDR	Rupia indonezyjska	16 127,82
MYR	Ringgit malezyjski	4,6982
PHP	Peso filipińskie	54,778
RUB	Rubel rosyjski	79,6208
THB	Bat tajlandzki	34,656
BRL	Real	6,3172
MXN	Peso meksykańskie	25,8966
INR	Rupia indyjska	81,9885

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11,5
Minimalna kwasowość miareczkowa	5,5 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)