Rezolucja Rady pt. „Kształcenie i szkolenie a europejski semestr: zapewnienie rzeczowych debat na temat reform i inwestycji”

(2020/C 64/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

przypominając polityczne tło tego zagadnienia przedstawione w załączniku,

PODKREŚLAJĄC, ŻE:

—

europejski semestr jest procesem zarządzania, który przede wszystkim pomaga państwom członkowskim koordynować ich polityki gospodarcze, polityki zatrudnienia i polityki fiskalne; zgodnie ze strategią „Europa 2020” proces ten dotyczy zatem również reform strukturalnych w innych obszarach polityki, takich jak kształcenie i szkolenie, które mogą przyczynić się do zwiększenia zatrudnienia, wzrostu i konkurencyjności oraz przynieść pozytywny efekt mnożnikowy;

—	niedługo po ustanowieniu ram europejskiego semestru ministrowie edukacji podkreślili swoją gotowość do wnoszenia wkładu w realizację strategii „Europa 2020” i europejskiego semestru. W minionej dekadzie odbywało się to w różnych formach i wyrażało w różnorodny sposób;

—

na koniec strategicznego okresu 2020 i z myślą o przyszłości należy zwiększyć wkład sektora kształcenia i szkolenia w dyskusje prowadzone w ramach europejskiego semestru, po to by zapewnić oparte na rzetelnych informacjach debaty na temat reform i inwestycji w kształcenie i szkolenie, nie sprawiając przy tym, by proces ten stał się zbyt skomplikowany ani zbyt wymagający z administracyjnego punktu widzenia;

—	europejska współpraca w dziedzinie kształcenia i szkolenia odpowiada na wspólne wyzwania związane z kształceniem i szkoleniem, respektując przy tym kompetencje państw członkowskich i zasadę pomocniczości, która również powinna znaleźć odzwierciedlenie w procesie europejskiego semestru.

ORAZ W ŚWIETLE:

—	nowej strategii na rzecz wzrostu, znanej jako „Zielony ład europejski”, zakładającej uwzględnianie kwestii zrównoważonego rozwoju we wszystkich unijnych politykach, w tym w kształceniu i szkoleniu;

—

rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r., ponownie ukierunkowującej europejski semestr na zrównoważony rozwój, i w świetle uwagi, jaką w tej strategii zwraca się na: — poprawę włączającego charakteru oraz jakości systemów kształcenia i szkolenia w celu lepszego włączenia wszystkich osób w społeczeństwa przyszłości; — zaradzenie deficytowi umiejętności cyfrowych; — reformy w kształceniu i szkoleniu służące odwróceniu tendencji spadkowej, jeśli chodzi o wyniki osiągane w czytaniu ze zrozumieniem, matematyce i naukach przyrodniczych; — opracowanie kompleksowych strategii na rzecz umiejętności, które to strategie powinny koncentrować się na indywidualnych potrzebach w zakresie podnoszenia kwalifikacji i zmiany kwalifikacji; — wspieranie dorosłych pracowników w rozwijaniu szerszych zestawów umiejętności na wyższym poziomie; — ograniczenie zjawiska wczesnego kończenia nauki oraz podnoszenie jakości i atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego; — inwestowanie w rozwój umiejętności i w wysokiej jakości kształcenie i szkolenie w celu osiągnięcia większej produktywności i innowacyjności, a także znaczenie tego inwestowania dla propagowania sprawiedliwości, wspierania włączenia społecznego i zapewniania spójności w Unii; — poprawę jakości finansów publicznych, w szczególności w dziedzinach, które sprzyjają długoterminowemu wzrostowi, w tym w dziedzinie edukacji;

—

przeprowadzonej po raz pierwszy w historii wspólnej debaty orientacyjnej ministrów finansów i edukacji zorganizowanej 8 listopada 2019 r. w Brukseli pod hasłem „Silna baza gospodarcza dla Europy: działania na rzecz skuteczności, efektywności i jakości kształcenia i szkolenia”, podczas której ministrowie: — podkreślili, że kapitał ludzki jest jednym z kluczowych czynników zwiększania wzrostu gospodarczego, konkurencyjności, szans na zatrudnienie, spójności społecznej i włączenia społecznego, a także odporności społeczeństw; — położyli nacisk na potrzebę zwiększenia skuteczności i efektywności inwestycji w kształcenie i szkolenie, umiejętności i kompetencje z punktu widzenia jakości, ilości, włączenia społecznego i równości szans; — zwrócili uwagę na szerszy efekt mnożnikowy inwestowania w kształcenie i szkolenie, które wpływa pozytywnie na obecne i przyszłe wydatki w dziedzinach takich jak zatrudnienie, opieka zdrowotna i usługi społeczne, prowadząc do sprawiedliwości społecznej i dobrobytu.

PRZYZNAJE, ŻE:

1.

Jeśli chodzi o postępy w kierunku realizacji poziomów odniesienia w dziedzinie kształcenia i szkolenia określonych w ET 2020 (1), średnia unijna została już osiągnięta w przypadku wskaźników odnoszących się do szkolnictwa wyższego oraz wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem. Ponadto blisko jest do osiągnięcia poziomów odniesienia dotyczących zatrudnionych nowych absolwentów i zmniejszenia odsetka osób wcześnie kończących naukę. Jednak jeśli chodzi o słabe wyniki 15-latków w badaniu PISA (2) oraz uczenie się dorosłych, osiągnięcie wyznaczonych poziomów odniesienia wciąż stanowi wyzwanie.

2.	Postępy poczynione przez Unię w kierunku osiągnięcia poziomów odniesienia ET 2020 stanowią cenny wkład w realizację pierwszej zasady Europejskiego filaru praw socjalnych (3) oraz określonego przez ONZ celu zrównoważonego rozwoju nr 4 (4).

ODNOTOWUJE, ŻE:

3.

W ostatniej dekadzie w treści polityki formułowanej w ramach europejskiego semestru zwracano większą uwagę na wyzwania i cele dotyczące kształcenia i szkolenia, co znalazło odzwierciedlenie w większej liczbie wiążących się z tym zaleceń dla poszczególnych krajów. (5) Stopniowo wzrastała również liczba państw członkowskich otrzymujących takie zalecenia i w cyklu europejskiego semestru 2019 objęto nimi wszystkie 28 państw członkowskich.

4.

W cyklu europejskiego semestru 2019 w sprawozdaniach krajowych wprowadzono nowy załącznik przedstawiający wstępne opinie służb Komisji na temat priorytetowych obszarów inwestycji objętych europejskim semestrem i na temat finansowania polityki spójności na lata 2021–2027, który to załącznik wskazuje m.in. na potrzebę priorytetowego traktowania inwestycji w kształcenie i szkolenie.

5.	Niektóre tendencje w zakresie kształcenia i szkolenia związane z Europejskim filarem praw socjalnych są monitorowane za pośrednictwem tablicy wyników zawierającej wskaźniki społeczne.

UWAŻA, ŻE:

6.

Kształcenie i szkolenie mają zasadnicze znaczenie dla zrównoważonego wzrostu, konkurencyjności i zatrudnienia w przyszłości, a rozwój kompetencji kluczowych (6), jak też promowanie mobilności i uczenia się przez całe życie są istotne z punktu widzenia rozwoju kapitału ludzkiego. Ponadto wysokiej jakości i włączające kształcenie i szkolenie stanowią nie tylko odpowiedź na potrzeby rynku pracy, lecz przyczyniają się też do samorealizacji, spójności społecznej i tworzenia inkluzywnych społeczeństw.

7.

Należy przyjąć całościowe podejście oraz opracować i realizować kompleksowe strategie i polityki w zakresie uczenia się przez całe życie, z uwzględnieniem uczenia się we wszystkich kontekstach i warunkach – czy to formalnych, pozaformalnych, czy nieformalnych – i na wszystkich poziomach: od wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem i edukacji szkolnej po szkolnictwo wyższe, kształcenie i szkolenie zawodowe oraz uczenie się dorosłych.

8.	Inwestycje w kształcenie i szkolenie to najpotężniejszy z możliwych sposób inwestowania w ludzi i w przyszłość, a społeczne i gospodarcze korzyści płynące ze skutecznych i efektywnych inwestycji w kształcenie i szkolenie dla poszczególnych osób, pracodawców i ogółu społeczeństwa są niezaprzeczalne.

9.

Strategiczne ramy współpracy ET 2020 zapewniają możliwości w zakresie partnerskiej wymiany opinii ekspertów na temat kwestii analitycznych między państwami członkowskimi. Wspierają również realizację strategii „Europa 2020” poprzez rzeczowe debaty polityczne na temat wyzwań i priorytetów związanych z kształceniem i szkoleniem, także tych zidentyfikowanych w ramach europejskiego semestru.

10.

Kształcenie i szkolenie odgrywają ważną rolę w realizacji celów strategii „Europa 2020”. Dwa poziomy odniesienia wyznaczone w ramach ET 2020 stanowią bowiem odzwierciedlenie głównych celów strategii „Europa 2020” w dziedzinie edukacji (ograniczenie zjawiska wczesnego kończenia nauki i zwiększenie odsetka osób z wykształceniem wyższym). Wkładem procesu ET 2020 w europejski semestr są również kompleksowe dane tematyczne i dane przedstawione w podziale na poszczególne kraje, przekazywane co roku za pośrednictwem Monitora Kształcenia i Szkolenia.

11.

Poziomy odniesienia ET 2020 mogą być postrzegane jako ważne bodźce kształtowania polityki i wraz z wymianą najlepszych praktyk między państwami członkowskimi mogą inspirować i motywować do opracowywania i wdrażania reform w dziedzinie kształcenia i szkolenia skutkujących zmianami w polityce. Prowadzone w ramach ET 2020 działania w zakresie partnerskiego uczenia się, wzajemne oceny i wzajemne doradztwo – będące cenną szansą na uczenie się i na przegląd polityki – mogą być przydatne w udzielaniu wsparcia dostosowanego do specyfiki danego kraju lub w udzielaniu wsparcia grupom państw członkowskich w odpowiedzi na problemy zidentyfikowane również w kontekście europejskiego semestru.

12.	Misje informacyjne Komisji mogą stanowić dodatkową okazję, by wesprzeć Komisję w zrozumieniu – z perspektywy faktycznej i analitycznej – priorytetów, specyfiki i rozwoju polityki w zakresie kształcenia i szkolenia w państwach członkowskich, co pozwala dokładniej oddać stan faktyczny.

PODKREŚLA, ŻE:

13.

Poczyniono obiecujące, choć nierównomierne postępy w kierunku osiągnięcia poziomów odniesienia ET 2020 na szczeblu Unii, przy czym państwa członkowskie czynią postępy w różnym tempie i w różnym zakresie. Aby skonsolidować postępy i dokonać dalszych usprawnień, niezbędne będą dodatkowe i odnowione wysiłki, stosownie do uwarunkowań krajowych. Konieczne jest kontynuowanie przez państwa członkowskie starań na rzecz dalszej poprawy jakości, sprawiedliwości, inkluzywności i adekwatności kształcenia i szkolenia.

14.

Aby pomyślnie przeprowadzić reformy w dziedzinie kształcenia i szkolenia i by ich wyniki stały się wymierne, potrzebny jest wystarczający czas, często dłuższy niż roczny cykl monitorowania w ramach europejskiego semestru. W trakcie przygotowywania zaleceń dla poszczególnych krajów niezbędne jest uznanie odpowiedzialności państw członkowskich oraz zapewnienie im elastyczności w kształtowaniu swoich reform, jak i dostatecznie dużo czasu i możliwości na ich wdrożenie i ocenę.

15.

W dyskusjach na temat reform w dziedzinie kształcenia i szkolenia w ramach europejskiego semestru ważne jest, by zapewnić odpowiednią kontekstualizację, a także zrozumienie krajowych wyzwań i już podjętych działań reformatorskich. Jednak w analizach krajowych systemów kształcenia i szkolenia oraz odnośnych odpowiedzi politycznych, które to analizy prowadzone są w ramach misji informacyjnych, zakres dwustronnych briefingów i sprawozdań uzupełniających powinien być ukierunkowany i niezbyt obszerny, aby uniknąć tworzenia dodatkowych obciążeń administracyjnych.

16.

Wystarczające i skuteczne inwestycje w kształcenie i szkolenie są niezbędne do utrzymania konkurencyjnej przewagi gospodarki Unii oraz do zapewnienia dobrobytu jej obywateli i umożliwienia im wykorzystania w pełni swojego potencjału. Konieczne są większa dostępność i porównywalność danych, a także dalsze wysiłki na rzecz opracowania wspólnych kryteriów i solidnych metod pomiaru efektywności inwestycji, co pozwoli zapewnić argumenty gospodarcze i społeczne na rzecz kształcenia i szkolenia.

17.	Unijne środki finansowe powinny nadal być ważnym instrumentem wspierania modernizacji systemów kształcenia i szkolenia oraz reagować na krajowe i regionalne wyzwania wskazane w procesie europejskiego semestru, a także na inne wyzwania i potrzeby określone przez państwa członkowskie.

ZGADZA SIĘ, ŻE:

18.

Rotacyjna prezydencja Rady UE powinna zapewnić nieprzerwane prace sektora kształcenia i szkolenia w odniesieniu do kwestii związanych z europejskim semestrem poprzez terminowe przygotowywanie swojego wkładu, jeśli kwestie te dotyczą kształcenia i szkolenia i o ile są istotne, m.in. poprzez: — ułatwianie dialogu zarówno na szczeblu politycznym, jak i technicznym, w tym organizowanie ewentualnych wspólnych posiedzeń ministerialnych, podczas których prowadzone będą debaty dotyczące kierunków polityki w kwestiach przekrojowych odnoszących się do kształcenia i szkolenia, takich jak te związane z badaniami, zatrudnieniem lub inwestowaniem w kapitał ludzki i infrastrukturę edukacyjną; — zbadanie możliwości wykorzystania posiedzeń grupy wysokiego szczebla ds. kształcenia i szkolenia jako forum nieformalnych dyskusji na temat kwestii związanych z europejskim semestrem. Omawianie postępów poczynionych w odpowiedzi na zalecenia dla poszczególnych krajów mogłoby również odbywać się w ramach Komitetu ds. Edukacji, ze szczególnym naciskiem na kwestie przekrojowe wspólne dla kilku państw członkowskich i za zgodą zainteresowanych państw członkowskich; — zwracanie się do Komisji, w sposób regularny i w odpowiednim czasie, o dostarczenie informacji na temat kwestii związanych z kształceniem i szkoleniem, w związku z poszczególnymi kluczowymi etapami europejskiego semestru, na przykład wskazanych w rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego i sprawozdaniach krajowych.

19.

W istniejących ramach zarządzania zapewnianych przez europejski semestr należy zacieśnić współpracę między sektorem kształcenia i szkolenia a innymi sektorami, których także dotyczą pewne kwestie polityczne, aby umożliwić bardziej konstruktywne i rzeczowe dyskusje na temat reform i inwestycji związanych z kształceniem i szkoleniem. Pomocne może być wspieranie lepszego dialogu między Komitetem ds. Edukacji a Komitetem ds. Zatrudnienia oraz – w stosownych przypadkach i jeśli dotyczy ich dana kwestia polityczna – innymi wiodącymi komitetami w ramach europejskiego semestru. W związku z tym rotacyjna prezydencja Rady UE powinna nadal prowadzić prace i dalej analizować sposoby: — zapewnienia współpracy Komitetu ds. Edukacji z Komitetem ds. Zatrudnienia, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do wielostronnych przeglądów zaleceń dla poszczególnych krajów dotyczących kształcenia i szkolenia oraz w odniesieniu do tematów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, istotnych z punktu widzenia procesu europejskiego semestru; — stworzenia możliwości udzielania przez Komitet ds. Edukacji wsparcia Komitetowi ds. Zatrudnienia przy analizie projektu zaleceń dla poszczególnych krajów, z uwzględnieniem wartości dodanej, jaką jest zapewnienie głębszego wglądu w polityki państw członkowskich w dziedzinie kształcenia i szkolenia; — przygotowania, w razie potrzeby i w stosownych przypadkach, pisemnych uwag Komitetu ds. Edukacji skierowanych do Komitetu ds. Zatrudnienia w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia, w odniesieniu do kwestii związanych z kształceniem i szkoleniem; — zapewnienia terminowej wymiany informacji i wspólnego planowania w zakresie przewidywanych priorytetów i działań, a także wyników osiągniętych przez komitety, w szczególności między przewodniczącymi Komitetu ds. Edukacji i Komitetu ds. Zatrudnienia, z uwzględnieniem harmonogramu procesu europejskiego semestru; — zachęcenia przewodniczących wiodących komitetów w ramach europejskiego semestru – w szczególności przewodniczącego Komitetu ds. Zatrudnienia – do udziału w stosownych przypadkach w posiedzeniach Komitetu ds. Edukacji, na przykład na początku i na końcu cyklu europejskiego semestru, tak by mogli przekazać informacje o aktualnej sytuacji i zmianach, które mają znaczenie dla kształcenia i szkolenia.

ORAZ WYRAŻA WOLĘ, BY:

20.

Kontynuować wysiłki na rzecz poprawy jakości, sprawiedliwości, inkluzywności kształcenia i szkolenia i jego dopasowania do potrzeb rynku pracy, w tym poprzez rozwijanie wszechstronnych strategii w zakresie umiejętności i uczenia się przez całe życie – w stosownych przypadkach i zgodnie z uwarunkowaniami krajowymi.

21.

W celu większego wyeksponowania kształcenia i szkolenia oraz dalszego uznawania roli kształcenia i szkolenia jako wspomagającej polityki strukturalnej, kontynuować wnoszenie wkładu w europejski semestr i we wdrażanie nowej strategii na rzecz wzrostu czyli „Zielonego ładu europejskiego” w odniesieniu do kwestii dotyczących kształcenia i szkolenia.

22.	Nadal prowadzić monitorowanie postępów w dążeniu do wspólnie uzgodnionych celów na szczeblu Unii w dziedzinie kształcenia i szkolenia, w razie potrzeby uwzględniając wyniki tego monitorowania w procesie europejskiego semestru.

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY ZGODNIE ZE SWOIMI KOMPETENCJAMI I Z NALEŻYTYM UWZGLĘDNIENIEM ZASADY POMOCNICZOŚCI:

23.	Informowała Komitet ds. Edukacji o harmonogramie procesu europejskiego semestru, w tym jego poszczególnych kluczowych etapów.

24.

Nadal promowała Monitor Kształcenia i Szkolenia, w tym jego wkład w większą rzetelność danych dotyczących kształcenia i szkolenia gromadzonych w ramach europejskiego semestru, przy jednoczesnym zapewnieniu, aby podstawą tego monitora były ustalenia oparte na rzetelnych informacjach i solidnych metodologiach – w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi.

25.

W ramach przygotowywania corocznego Monitora Kształcenia i Szkolenia dbała o to, by współpraca z państwami członkowskimi prowadzona była w sposób terminowy, a także by Monitor Kształcenia i Szkolenia dokładnie odzwierciedlał realizowane reformy oraz specyfikę krajowych systemów kształcenia i szkolenia.

26.	Zbadała możliwość przyjmowania, w stosownych przypadkach, komunikatu Komisji, który towarzyszyłby Monitorowi Kształcenia i Szkolenia, służącego jako podstawa opracowania przez Radę jej przesłań politycznych dotyczących najważniejszych kwestii wskazanych w Monitorze.

27.

Dążyła do synergii i komplementarności różnych działań analitycznych dotyczących dziedziny kształcenia i szkolenia, w szczególności poprzez zapewnienie silniejszego zaangażowania stałej grupy ds. wskaźników i benchmarków w prace związane ze wskaźnikami wykorzystywanymi w ramach europejskiego semestru.

28.

Przedstawiła komunikat na temat europejskiego obszaru edukacji, w tym strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia na okres po 2020 r., obejmujący wszystkie poziomy i sektory kształcenia i szkolenia z perspektywy uczenia się przez całe życie. Komunikat powinien zawierać poziomy odniesienia i wskaźniki, które odzwierciedlają priorytety wskazane przez państwa członkowskie, oraz uwzględniać dostępność i porównywalność danych wśród państw członkowskich i wyniki wcześniejszych konsultacji.

29.	Uaktualniła plan działania w dziedzinie edukacji cyfrowej i europejski program na rzecz umiejętności, tak by odpowiedzieć na obecne pilne wyzwania w zakresie umiejętności, a także – w świetle zmian technologicznych i społecznych – by sprostać przyszłym potrzebom.

30.

Zbadała możliwości przeprowadzania pomiarów różnych gospodarczych i społecznych korzyści z inwestycji w sposób pozwalający łatwiej dokonywać porównań, poprzez opracowanie metod pomiaru wydatków publicznych na kształcenie i szkolenie i wskaźników takich wydatków, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi.

31.	Ściśle współpracowała z OECD i UNESCO z myślą o poprawie jakości analiz opartych na wynikach badań oraz wzmocnieniu ogólnego procesu monitorowania i sprawozdawczości tam, gdzie to możliwe i niezbędne.

32.	Nadal wspierała otwarty dialog między Komisją a państwami członkowskimi na temat zaleceń dla poszczególnych krajów związanych z kształceniem i szkoleniem, uwzględniając przy tym specyfikę krajowych systemów kształcenia i szkolenia.

---

(1)  Zgodnie z najnowszymi danymi zawartymi w Monitorze Kształcenia i Szkolenia 2019 odsetek osób w wieku od 30 do 34 lat posiadających wykształcenie wyższe lub równoważne – przy wartości docelowej wynoszącej 40 % – wynosi 40,7 %. W odniesieniu do odsetka dzieci w wieku od czterech lat do wieku rozpoczęcia obowiązku szkolnego uczestniczących we wczesnej edukacji – przy wartości docelowej wynoszącej 95 % – wskaźnik ten wynosi 95,4 %. Odsetek osób wcześnie kończących naukę wynosi obecnie 10,6 %, przy czym wyznaczonym celem jest nieprzekroczenie 10 %. Jeśli chodzi o zatrudnionych nowych absolwentów, odsetek ten wynosi 81,6 %, a wyznaczony cel – 82 %. W odniesieniu do udziału dorosłych w uczeniu się, wskaźnik ten wzrósł jedynie do 11,1 %, a więc poniżej wyznaczonego celu wynoszącego 15 %.

(2)  Zgodnie z najnowszym badaniem PISA z 2018 r. nadal wysoki jest odsetek osób osiągających słabe wyniki w czytaniu ze zrozumieniem (21,7 %), matematyce (22,4 %) i naukach przyrodniczych (21,6 %), co oznacza, że w UE jedna piąta osób w wieku 15 lat nadal jest daleka od osiągnięcia odnośnego celu unijnego.

(3)  Każda osoba ma prawo do dobrej jakości i włączającego kształcenia, szkolenia i uczenia się przez całe życie w celu utrzymania i nabywania umiejętności, które pozwolą jej w pełni uczestniczyć w życiu społeczeństwa i skutecznie radzić sobie ze zmianami na rynku pracy. (Pierwsza zasada Europejskiego filaru praw socjalnych (2017)).

(4)  Zapewnić wszystkim włączającą edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie. (Oenzetowski cel zrównoważonego rozwoju nr 4).

(5)  Z dokumentu pt. „Ocena strategii »Europa 2020« – wspólne sprawozdanie Komitetu ds. Zatrudnienia i Komitetu Ochrony Socjalnej” (2019) wynika, że, w stosunku do całkowitej liczby zaleceń dla poszczególnych krajów, stale rośnie liczba takich zaleceń w dziedzinie zatrudnienia i polityki społecznej. W 2018 r. ponad połowa zaleceń dla poszczególnych krajów obejmowała kwestie zatrudnieniowe lub społeczne. W całym okresie 2011–2018 zalecenia dla poszczególnych krajów obejmujące elementy dotyczące zatrudnienia i kwestii społecznych odnosiły się głównie do umiejętności, kształcenia i szkolenia (20 %).

(6)  Zgodnie z definicją w zaleceniu Rady z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie.

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.9707 — Aperam Alloys Imphy/Tekna Plasma Europe/ImphyTek Powders)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/02)

W dniu 20 lutego 2020 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32020M9707. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Konkluzje Rady w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych

(2020/C 64/03)

PRZYWOŁUJĄC:

—	konkluzje Rady z dnia 25 maja 2016 r. w sprawie strategii zewnętrznej na rzecz efektywnego opodatkowania i środków przeciwdziałających nadużyciom postanowień konwencji podatkowych;

—	konkluzje Rady z dnia 8 listopada 2016 r. w sprawie kryteriów i procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych;

—	konkluzje Rady z dnia 5 grudnia 2017 r. w sprawie unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych;

—	konkluzje Rady z dnia 12 marca 2019 r. w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych;

—	konkluzje Rady z dnia 5 grudnia 2019 r. w sprawie postępów poczynionych przez Grupę ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) w trakcie prezydencji fińskiej,

Rada,

1.	Z ZADOWOLENIEM ODNOTOWUJE dobrą współpracę w kwestiach podatkowych, jaką unijna Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej), zwana dalej Grupą ds. Kodeksu Postępowania, nawiązała z większością jurysdykcji na całym świecie;

2.

Z SATYSFAKCJĄ ODNOTOWUJE, że większość stosownych jurysdykcji podjęła aktywne działania na rzecz zaradzenia – w uzgodnionym terminie – brakom stwierdzonym przez Grupę ds. Kodeksu Postępowania w dziedzinie przejrzystości podatkowej i sprawiedliwego opodatkowania i UWAŻA, że jurysdykcje te wywiązały się z podjętych zobowiązań;

3.	niemniej UBOLEWA nad tym, że niektóre jurysdykcje nie poczyniły wystarczających działań, by wypełnić swoje zobowiązania w uzgodnionym terminie, ani nie podjęły konstruktywnego dialogu, który mógłby doprowadzić do wypełnienia tych zobowiązań;

4.	ZATWIERDZA w związku z tym zmieniony unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych, zwany dalej unijnym wykazem, przedstawiony w załączniku I;

5.	PRZYJMUJE DO WIADOMOŚCI aktualny stan realizacji podjętych przez jurysdykcje współpracujące zobowiązań do wdrożenia zasad dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych, jak przedstawiono w załączniku II;

6.	PRZYPOMINA o wypracowanym przez Grupę ds. Kodeksu Postępowania porozumieniu w sprawie skoordynowanych środków ochronnych;

7.	PRZYPOMINA, że od tej pory załączniki I i II będą aktualizowane maksymalnie dwa razy w roku i w tym duchu PLANUJE ich aktualizację na październik 2020 r.;

8.

ZWRACA SIĘ do Grupy ds. Kodeksu Postępowania, by z pomocą Sekretariatu Generalnego Rady i przy wsparciu technicznym ze strony służb Komisji w dalszym ciągu: — monitorowała wypełnianie podjętych przez jurysdykcje zobowiązań do wdrożenia zasad dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych i opracowywała podsumowania rezultatów prac na odpowiednich forach OECD; — starała się przekonywać do podejmowania zobowiązań jurysdykcje, które jeszcze nie zobowiązały się do zaradzenia stwierdzonym brakom; — podjęła otwarty i konstruktywny dialog z wszystkimi odnośnymi jurysdykcjami;

9.

JEST ZDANIA, że przedstawione przez niektóre jurysdykcje ograniczenia skutkujące niepełnym wdrożeniem wszystkich środków, co do których podjęły zobowiązania, mimo rzeczywistych wysiłków ich odnośnych administracji, można w pewnych przypadkach uznać za zasadne, i ZGADZA SIĘ, że termin wywiązania się z tych zobowiązań należy wydłużyć, jak to przedstawiono w załączniku II;

10.

WYRAŻA OPINIĘ, że: a) zważywszy na fakt, że Turcja wprowadziła przepisy wewnętrzne umożliwiające automatyczną wymianę informacji oraz że notyfikowała do OECD wszystkie państwa członkowskie UE poza Cyprem, należy jej przyznać więcej czasu na rozwiązanie otwartych kwestii w zakresie skutecznego wprowadzenia w życie automatycznej wymiany informacji ze wszystkimi państwami członkowskimi UE. Jeżeli Turcja nie wdroży rozwiązań służących skutecznemu wprowadzeniu w życie automatycznej wymiany informacji ze wszystkimi państwami członkowskimi UE, podczas kolejnej aktualizacji należy ją umieścić w załączniku I; b) jak uzgodniono na posiedzeniu Rady Ecofin 5 grudnia 2019 r. kraje rozwijające się nieposiadające centrum finansowego, którym Światowe Forum Przejrzystości i Wymiany Informacji do Celów Podatkowych obniżyło ocenę w odniesieniu do standardu dotyczącego wymiany informacji na wniosek (kryterium 1.2) i które na wysokim szczeblu politycznym zobowiązały się wystąpić do Światowego Forum Przejrzystości i Wymiany Informacji do Celów Podatkowych o dodatkową weryfikację w ciągu 18 miesięcy, powinny pozostać w wykazie zwartym w załączniku II dopóki nie otrzymają takiej nowej oceny; c) krajom rozwijającym się nieposiadającym centrum finansowego, które poczyniły istotne postępy, jeśli chodzi o wypełnianie swoich zobowiązań, należy też przyznać więcej czasu na spełnienie kryterium 1.3, jak to przedstawiono w załączniku II. Jeżeli jurysdykcje te nie podpiszą wielostronnej konwencji OECD o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, ze zmianami, w terminie wskazanym w załączniku II, w ramach kolejnej aktualizacji wykazu zostaną one wpisane do załącznika I. Dodatkowo, w momencie podpisania jurysdykcje te powinny przedstawić – na wysokim szczeblu politycznym – harmonogram ratyfikacji tej konwencji, do zatwierdzenia przez Grupę ds. Kodeksu Postępowania. Jeżeli w terminie wskazanym w załączniku II jurysdykcje nie ratyfikują wielostronnej konwencji OECD o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, ze zmianami, w ramach kolejnej aktualizacji wykazu zostaną one wpisane do załącznika I; d) opóźnienia proceduralne po stronie Forum OECD ds. Szkodliwych Praktyk Podatkowych powinny być brane pod uwagę przy monitorowaniu wypełniania podjętych przez jurysdykcje zobowiązań do zmiany lub zniesienia swoich szkodliwych systemów podatkowych (kryterium 2.1);

11.

POWTARZA, że zachęca się jurysdykcje, których dotyczy kryterium 2.2, do powiadamiania Grupy ds. Kodeksu Postępowania o planowanych zmianach w swoich przepisach ustawodawczych lub powiązanych wytycznych, przed ich przyjęciem, oraz PRZYPOMINA, że jeżeli takie zmiany będą budzić wątpliwości, to odnośne przepisy ustawodawcze lub powiązane wytyczne należy zmienić i zapewnić ich zgodność w terminie trzech miesięcy od ich przyjęcia;

12.

UWAŻA, że Grupa ds. Kodeksu Postępowania powinna starać się zapewnić zbieżność terminów na dokonanie ocen i w odniesieniu do zasady praw nabytych na mocy kryterium 2.1 z obecną praktyką Forum OECD ds. Szkodliwych Praktyk Podatkowych i uwzględniać ewentualne opóźnienia proceduralne w ramach tego forum do maksymalnie jednego dodatkowego roku lub – o ile nie doprowadzi to do nadmiernego przedłużenia terminu – traktować poszczególne przypadki indywidualnie;

13.

ZWRACA SIĘ do Grupy ds. Kodeksu Postępowania o kontynuowanie: — procesu przeglądu jurysdykcji stosujących systemy zwolnień dla zagranicznych źródeł dochodów, stosownie do podejścia uzgodnionego przez Radę Ecofin 10 października i 5 grudnia 2019 r.; — monitorowania wdrożenia minimalnego standardu dotyczącego przeciwdziałania BEPS – sprawozdawczość w podziale na kraje (CbCR) (kryterium 3.2); — procesu przeglądu trzech jurysdykcji dodanych w 2019 r.do geograficznego zakresu przeglądu wykazu dokonywanego przez UE; z myślą o wypracowaniu decyzji przy okazji kolejnej aktualizacji załącznika I i II;

14.

ZWRACA SIĘ do Grupy ds. Kodeksu Postępowania o to, by w 2020 r. przyjrzała się podejściu wykorzystywanemu przy wyborze jurysdykcji w ramach geograficznego zakresu przeglądu wykazu dokonywanego przez UE, tak by skupiać uwagę na najistotniejszych jurysdykcjach, z uwzględnieniem uzgodnionych prac nad rozszerzonym zakresem geograficznym, jak określono w 2018 r.;

15.

APELUJE do Grupy ds. Kodeksu Postępowania, by pracowała nad wzmocnieniem unijnych zasad dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych, w razie potrzeby poprzez ich aktualizację, w tym poprzez opracowanie przyszłego kryterium 1.4 (wymiany informacji na temat właścicieli rzeczywistych) oraz uwzględnienie zmian na szczeblu międzynarodowym;

16.

ZWRACA SIĘ do instytucji UE i państw członkowskich UE, stosownie do sytuacji, by nadal uwzględniały zmieniony unijny wykaz przedstawiony w załączniku I w polityce zagranicznej, stosunkach gospodarczych i współpracy na rzecz rozwoju z odnośnymi państwami trzecimi, bez uszczerbku dla odpowiednich sfer kompetencji państw członkowskich i Unii wynikających z Traktatów

Kursy walutowe euro (1)

26 lutego 2020 r.

(2020/C 64/04)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0875
JPY	Jen	120,13
DKK	Korona duńska	7,4710
GBP	Funt szterling	0,84150
SEK	Korona szwedzka	10,5813
CHF	Frank szwajcarski	1,0606
ISK	Korona islandzka	139,30
NOK	Korona norweska	10,2113
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,344
HUF	Forint węgierski	339,28
PLN	Złoty polski	4,3094
RON	Lej rumuński	4,8050
TRY	Lir turecki	6,6981
AUD	Dolar australijski	1,6565
CAD	Dolar kanadyjski	1,4469
HKD	Dolar Hongkongu	8,4742
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7273
SGD	Dolar singapurski	1,5204
KRW	Won	1 322,29
ZAR	Rand	16,4555
CNY	Yuan renminbi	7,6329
HRK	Kuna chorwacka	7,4605
IDR	Rupia indonezyjska	15 221,86
MYR	Ringgit malezyjski	4,5952
PHP	Peso filipińskie	55,538
RUB	Rubel rosyjski	71,2368
THB	Bat tajlandzki	34,664
BRL	Real	4,7741
MXN	Peso meksykańskie	20,8060
INR	Rupia indyjska	77,9195

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących od dnia 1 marca 2020 r.

(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1))

(2020/C 64/05)

Stopy bazowe obliczono zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6). W zależności od zastosowania stopy referencyjnej, nadal należy dodawać odpowiednie marże, tak jak określono w komunikacie. W przypadku stosowania stopy referencyjnej jako stopy dyskontowej oznacza to, że do stopy bazowej należy dodać marżę 100 punktów bazowych. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2008 z dnia 30 stycznia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 794/2004 przewiduje, że o ile odrębna decyzja nie stanowi inaczej, także stopę od zwracanej pomocy oblicza się, dodając 100 punktów bazowych do stopy bazowej.

Zmienione stopy zaznaczono pogrubioną czcionką.

Poprzednia tabela została opublikowana w Dz.U. C 8 z 13.1.2020, s. 4.

Od	Do	AT	BE	BG	CY	CZ	DE	DK	EE	EL	ES	FI	FR	HR	HU	IE	IT	LT	LU	LV	MT	NL	PL	PT	RO	SE	SI	SK	UK
1.3.2020	...	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,05	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,26	-0,31	-0,31	0,94
1.2.2020	29.2.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,07	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,18	-0,31	-0,31	0,94
1.1.2020	31.1.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,12	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,11	-0,31	-0,31	0,94

Aktualizacja wykazu przejść granicznych, o których mowa w art. 2 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (1)

(2020/C 64/06)

Publikacja wykazu przejść granicznych zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (2) opiera się na informacjach przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 39 kodeksu granicznego Schengen.

Oprócz publikacji w Dzienniku Urzędowym regularnie aktualizowane informacje dostępne są na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej do Spraw Wewnętrznych.

FRANCJA

Zmiana informacji opublikowanych w Dz.U. C 411 z 2.12.2017, s. 10.

WYKAZ PRZEJŚĆ GRANICZNYCH

Lotnicze

1)	Ajaccio‐Napoléon-Bonaparte

2)	Albert-Bray

3)	Angers-Marcé

4)	Angoulême-Brie-Champniers

5)	Annecy-Methet

6)	Auxerre-Branches

7)	Avignon-Caumont

8)	Bâle-Mulhouse

9)	Bastia-Poretta

10)	Beauvais-Tillé

11)	Bergerac‐Dordogne-Périgord

12)	Béziers-Vias

13)	Biarritz‐Pays Basque

14)	Bordeaux-Mérignac

15)	Brest‐Bretagne

16)	Brive-Souillac

17)	Caen-Carpiquet

18)	Calais-Dunkerque

19)	Calvi-Sainte-Catherine

20)	Cannes-Mandelieu

21)	Carcassonne-Salvaza

22)	Châlons-Vatry

23)	Chambéry-Aix-les-Bains

24)	Châteauroux-Déols

25)	Cherbourg-Mauperthus

26)	Clermont-Ferrand-Auvergne

27)	Colmar-Houssen

28)	Deauville‐Normandie

29)	Dijon-Longvic

30)	Dinard-Pleurtuit‐Saint-Malo

31)	Dôle-Tavaux

32)	Épinal-Mirecourt

33)	Figari-Sud Corse

34)	Grenoble‐Alpes-Isère

35)	Hyères-le Palivestre

36)	Paris-Issy-les-Moulineaux

37)	La Môle – Saint-Tropez (otwarte od 15 czerwca do 30 września)

38)	La Rochelle-Île de Ré

39)	La Roche-sur-Yon

40)	Laval-Entrammes

41)	Le Castellet (od 9 czerwca do 30 czerwca 2019 r.)

42)	Le Havre-Octeville

43)	Le Mans-Arnage

44)	Le Touquet‐Côte ďOpale

45)	Lille-Lesquin

46)	Limoges-Bellegarde

47)	Lorient-Lann-Bihoué

48)

Lyon-Bron

49)	Lyon-Saint-Exupéry

50)	Marseille-Provence

51)	Metz-Nancy-Lorraine

52)	Monaco-Héliport

53)	Montpellier‐Méditérranée

54)	Nantes-Atlantique

55)	Nice-Côte d’Azur

56)	Nîmes-Garons

57)	Orléans-Bricy

58)	Orléans-Saint-Denis-de-l’Hôtel

59)	Paris-Charles de Gaulle

60)	Paris-le Bourget

61)	Paris-Orly

62)	Pau-Pyrénées

63)	Perpignan-Rivesaltes

64)	Poitiers-Biard

65)	Quimper‐Pluguffan (otwarte od początku maja do początku września)

66)	Rennes Saint-Jacques

67)	Rodez‐Aveyron

68)	Rouen-Vallée de Seine

69)	Saint-Brieuc-Armor

70)	Saint-Étienne Loire

71)	Saint-Nazaire-Montoir

72)	Strasbourg-Entzheim

73)	Tarbes-Lourdes‐Pyrénées

74)	Toulouse-Blagnac

75)	Toulouse-Francazal

76)	Tours‐Val de Loire

77)	Troyes-Barberey

Morskie

1)

Ajaccio

2)

Bastia

3)

Bayonne

4)

Bordeaux

5)

Boulogne

6)

Brest

7)	Caen-Ouistreham

8)

Calais

9)	Cannes-Vieux Port

10)

Carteret

11)

Cherbourg

12)

Dieppe

13)

Douvres

14)

Dunkerque

15)

Granville

16)

Honfleur

17)	La Rochelle-La Pallice

18)

Le Havre

19)	Les Sables-d’Olonne-Port

20)

Lorient

21)

Marseille

22)	Monaco-Port de la Condamine

23)	Nantes-Saint-Nazaire

24)

Nice

25)	Port-de-Bouc-Fos/Port-Saint-Louis

26)	Port-la-Nouvelle

27)	Port-Vendres

28)

Roscoff

29)

Rouen

30)	Saint-Brieuc

31)	Saint-Malo

32)

Sète

33)

Toulon

Lądowe

1)	Gare de Bourg-Saint-Maurice (otwarte od początku grudnia do połowy kwietnia)

2)	Gare de Moutiers (otwarte od początku grudnia do połowy kwietnia)

3)	Gare d’Ashford International

4)	Gare d’Avignon-Centre

5)	Cheriton/Coquelles

6)	Gare de Chessy-Marne-la-Vallée

7)	Gare de Fréthun

8)	Gare de Lille-Europe

9)	Gare de Paris-Nord

10)	Gare de Saint-Pancras

11)	Gare d’Ebsfleet

12)	Pas de la Case-Porta

Wykaz wcześniejszych publikacji

Dz.U. C 316 z 28.12.2007, s. 1

Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 16

Dz.U. C 177 z 12.7.2008, s. 9

Dz.U. C 200 z 6.8.2008, s. 10

Dz.U. C 331 z 31.12.2008, s. 13

Dz.U. C 3 z 8.1.2009, s. 10

Dz.U. C 37 z 14.2.2009, s. 10

Dz.U. C 64 z 19.3.2009, s. 20

Dz.U. C 99 z 30.4.2009, s. 7

Dz.U. C 229 z 23.9.2009, s. 28

Dz.U. C 263 z 5.11.2009, s. 22

Dz.U. C 298 z 8.12.2009, s. 17

Dz.U. C 74 z 24.3.2010, s. 13

Dz.U. C 326 z 3.12.2010, s. 17

Dz.U. C 355 z 29.12.2010, s. 34

Dz.U. C 22 z 22.1.2011, s. 22

Dz.U. C 37 z 5.2.2011, s. 12

Dz.U. C 149 z 20.5.2011, s. 8

Dz.U. C 190 z 30.6.2011, s. 17

Dz.U. C 203 z 9.7.2011, s. 14

Dz.U. C 210 z 16.7.2011, s. 30

Dz.U. C 271 z 14.9.2011, s. 18

Dz.U. C 356 z 6.12.2011, s. 12

Dz.U. C 111 z 18.4.2012, s. 3

Dz.U. C 183 z 23.6.2012, s. 7

Dz.U. C 313 z 17.10.2012, s. 11

Dz.U. C 394 z 20.12.2012, s. 22

Dz.U. C 51 z 22.2.2013, s. 9

Dz.U. C 167 z 13.6.2013, s. 9

Dz.U. C 242 z 23.8.2013, s. 2

Dz.U. C 275 z 24.9.2013, s. 7

Dz.U. C 314 z 29.10.2013, s. 5

Dz.U. C 324 z 9.11.2013, s. 6

Dz.U. C 57 z 28.2.2014, s. 4

Dz.U. C 167 z 4.6.2014, s. 9

Dz.U. C 244 z 26.7.2014, s. 22

Dz.U. C 332 z 24.9.2014, s. 12

Dz.U. C 420 z 22.11.2014, s. 9

Dz.U. C 72 z 28.2.2015, s. 17

Dz.U. C 126 z 18.4.2015, s. 10

Dz.U. C 229 z 14.7.2015, s. 5

Dz.U. C 341 z 16.10.2015, s. 19

Dz.U. C 84 z 4.3.2016, s. 2

Dz.U. C 236 z 30.6.2016, s. 6

Dz.U. C 278 z 30.7.2016, s. 47

Dz.U. C 331 z 9.9.2016, s. 2

Dz.U. C 401 z 29.10.2016, s. 4

Dz.U. C 484 z 24.12.2016, s. 30

Dz.U. C 32 z 1.2.2017, s. 4

Dz.U. C 74 z 10.3.2017, s. 9

Dz.U. C 120 z 13.4.2017, s. 17

Dz.U. C 152 z 16.5.2017, s. 5

Dz.U. C 411 z 2.12.2017, s. 10

Dz.U. C 31 z 27.1.2018, s. 12

Dz.U. C 261 z 25.7.2018, s. 6

Dz.U. C 264 z 26.7.2018, s. 8

Dz.U. C 368 z 11.10.2018, s. 4

Dz.U. C 459 z 20.12.2018, s. 40

Dz.U. C 43 z 4.2.2019, s. 2

---

(1)  Zob. wykaz wcześniejszych publikacji zamieszczony na końcu niniejszej aktualizacji.

(2)  Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1.

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antysubsydyjnych stosowanych względem przywozu niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Republiki Turcji

(2020/C 64/07)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (1) środków antysubsydyjnych obowiązujących w odniesieniu do przywozu niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Republiki Turcji („państwo, którego dotyczy postępowanie”) Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1.   Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 25 listopada 2019 r. przez Duńską Organizacja ds. Akwakultury („TDAO”) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących więcej niż 40 % całkowitej produkcji unijnej pstrąga tęczowego.

Jawna wersja wniosku, w tym informacje przedstawione przez wnioskodawcę i zbadane przez Komisję, a także analiza tego, w jakim stopniu producenci unijni popierają wniosek, są dołączone do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Sekcja 5.6 niniejszego zawiadomienia zawiera informacje o dostępie do akt dla zainteresowanych stron.

2.   Produkt objęty przeglądem

Niniejszy przegląd dotyczy pstrągów tęczowych (Oncorhynchus mykiss):

—	żywych, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każdy, lub

—	świeżych, schłodzonych, zamrożonych lub wędzonych:

—	w postaci całych ryb (z głowami), nawet bez skrzeli, nawet patroszonych, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każdy, lub

—	pozbawionych głowy, nawet bez skrzeli, nawet patroszonych, o masie nieprzekraczającej 1 kg każdy, lub

—	w postaci filetów, o masie nieprzekraczającej 400 g każdy,

pochodzących z Republiki Turcji („państwo, którego dotyczy postępowanie”) i obecnie objętych kodami CN ex 0301 91 90, ex 0302 11 80, ex 0303 14 90, ex 0304 42 90, ex 0304 82 90 i ex 0305 43 00 (kody TARIC 0301919011, 0302118011, 0303149011, 0304429010, 0304829010 i 0305430011) („produkt objęty przeglądem”).

3.   Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującym środkiem jest ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/309 (3).

4.   Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji subsydiowania oraz kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu Unii.

4.1.    Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji subsydiowania

Wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody świadczące o tym, że producenci produktu objętego przeglądem w państwie, którego dotyczy postępowanie, korzystają i najprawdopodobniej będą nadal korzystać z szeregu subsydiów przyznawanych przez rząd państwa, którego dotyczy postępowanie.

Na domniemane praktyki subsydiowania składają się między innymi (potencjalny) bezpośredni transfer funduszy, taki jak bezpośrednie dotacje do produkcji produktu objętego przeglądem, preferencyjne pożyczki i preferencyjne ubezpieczenia udzielane producentom produktu objętego przeglądem.

Wnioskodawca twierdzi, że wyżej wymienione środki stanowią subsydia, ponieważ obejmują wkład finansowy rządu państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz przynoszą korzyści producentom produktu objętego przeglądem. Zarzuca się, że subsydia te służą konkretnej branży lub są uwarunkowane wynikami wywozu i dlatego stanowią podstawę środków wyrównawczych.

W świetle art. 18 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja sporządziła memorandum w sprawie wystarczających dowodów zawierające dokonaną przez Komisję ocenę wszystkich dowodów, którymi dysponuje i na podstawie których wszczyna niniejsze dochodzenie. Memorandum umieszczono w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron.

Komisja zastrzega sobie prawo do objęcia dochodzeniem innych istotnych praktyk subsydiowania, których istnienie może zostać stwierdzone w trakcie dochodzenia.

4.2.    Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

Wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody wskazujące na prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody.

Wnioskodawca przedstawił dowody na to, że przywóz produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii jest nadal znaczny w ujęciu bezwzględnym i pod kątem jego udziału w rynku.

Wnioskodawca przedstawił również dowody na to, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii prawdopodobnie wzrośnie z powodu dalszego podcinania unijnych cen sprzedaży przez przywóz z Turcji, dewaluacji liry tureckiej i atrakcyjności rynku unijnego. Wnioskodawca twierdzi ponadto, że w przypadku wygaśnięcia środków jakikolwiek istotny wzrost przywozu po cenach subsydiowanych z państwa, którego dotyczy postępowanie, prawdopodobnie doprowadziłby do pogłębienia szkody wyrządzonej przemysłowi Unii.

5.   Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym ustanowionym na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody na prawdopodobieństwo wystąpienia subsydiowania i szkody, uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Podczas przeglądu wygaśnięcia zostanie ustalone, czy wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania produktu objętego przeglądem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz do kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

Rząd państwa, którego dotyczy postępowanie, został zaproszony do konsultacji zgodnie z art. 10 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

Ponadto Komisja przypomina, że rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 (4), które weszło w życie dnia 8 czerwca 2018 r. (pakiet dotyczący modernizacji instrumentów ochrony handlu), wprowadzono szereg zmian do harmonogramu i terminów mających poprzednio zastosowanie w postępowaniach antysubsydyjnych. Skrócono terminy zgłaszania się przez zainteresowane strony, zwłaszcza na wczesnym etapie dochodzenia.

5.1.    Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania obejmie okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

5.2.    Uwagi na temat wniosku i wszczęcia dochodzenia

Wszystkie zainteresowane strony chcące przekazać swoje uwagi dotyczące wniosku (w tym dotyczące kwestii związanych ze szkodą i związkiem przyczynowym) lub wszelkich innych aspektów wszczęcia dochodzenia (w tym w jakim stopniu popierają wniosek) mogą to uczynić w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

Wszelkie wnioski o przesłuchanie w sprawie wszczęcia dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

5.3.    Procedura dotycząca ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania

Podczas przeglądu wygaśnięcia Komisja bada wywóz do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i, niezależnie od wywozu do Unii, rozważa, czy sytuacja przedsiębiorstw zajmujących się produkcją i sprzedażą produktu objętego przeglądem w państwie, którego dotyczy postępowanie, wskazuje, że kontynuacja lub ponowne wystąpienie wywozu po cenach subsydiowanych do Unii byłyby prawdopodobne w przypadku wygaśnięcia środków.

W związku z tym wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu Komisji wszystkich producentów (5) produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, niezależnie od tego, czy prowadzili oni wywóz (6) produktu objętego przeglądem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

5.3.1.   Badanie producentów z państwa, którego dotyczy postępowanie

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia producentów z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o przekazanie Komisji informacji na temat swoich przedsiębiorstw w terminie 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Informacje te należy przekazać za pośrednictwem TRON.tdi na następujący adres: https://tron.trade.ec.europa.eu/tron/tdi/form/769e6287-131e-a09f-10ea-8bb251e33089. Informacje dotyczące dostępu do aplikacji Tron można znaleźć w sekcjach 5.6 i 5.9 poniżej.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do doboru próby producentów Komisja skontaktuje się też z władzami państwa, którego dotyczy postępowanie, a ponadto może skontaktować się z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów w państwie, którego dotyczy postępowanie.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby producentów będzie opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów, władze państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz zrzeszenia producentów, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów w państwie, którego dotyczy postępowanie, Komisja udostępni kwestionariusze producentom wybranym do próby, wszystkim znanym zrzeszeniom producentów oraz władzom państwa, którego dotyczy postępowanie.

Komisja, po otrzymaniu informacji niezbędnych do dokonania doboru próby producentów, poinformuje zainteresowane strony o decyzji, czy zostały objęte próbą. Producenci objęci próbą będą musieli przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty powiadomienia o decyzji, czy zostali objęci próbą, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja doda notatkę o doborze próby do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Wszelkie uwagi na temat doboru próby muszą wpłynąć w terminie 3 dni od daty powiadomienia o decyzji o doborze próby.

Kopia kwestionariusza dla producentów w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu (7).

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci”).

5.3.2.   Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (8) (9)

Importerów niepowiązanych produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony te mają 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw(-a) określone w załączniku do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

Komisja doda również notatkę o doborze próby do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Wszelkie uwagi na temat doboru próby muszą wpłynąć w terminie 3 dni od daty powiadomienia o decyzji o doborze próby.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia Komisja udostępni kwestionariusze importerom niepowiązanym włączonym do próby. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Kopia kwestionariusza dla importerów niepowiązanych dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie internetowej DG ds. Handlu (10).

5.4.    Procedura dotycząca ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, wzywa się producentów unijnych produktu objętego przeglądem do udziału w dochodzeniu Komisji.

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Wstępnie Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Zainteresowane strony zaprasza się niniejszym do przedstawienia uwag w sprawie wstępnego doboru próby. Ponadto pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, muszą zgłosić się do Komisji w terminie 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Wszelkie uwagi dotyczące wstępnego doboru próby należy przekazać w terminie 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

Producenci unijni wybrani do próby będą musieli przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty powiadomienia o decyzji, czy zostali objęci próbą, o ile nie wskazano inaczej.

Kopia kwestionariusza dla unijnych producentów dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu (11).

5.5.    Procedura oceny interesu Unii

W przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania i kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody, na podstawie art. 31 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja o tym, czy utrzymanie środków wyrównawczych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii.

Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia, związki zawodowe oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o przekazanie Komisji informacji dotyczących interesu Unii. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Informacje dotyczące oceny interesu Unii należy przekazać w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. Kopia kwestionariuszy, w tym również kwestionariusza dla użytkowników produktu objętego przeglądem, dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie internetowej DG ds. Handlu (12). W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 31 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.6.    Zainteresowane strony

Aby wziąć udział w dochodzeniu, zainteresowane strony, takie jak producenci w państwie, którego dotyczy postępowanie, unijni producenci, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia, związki zawodowe oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą w pierwszej kolejności udowodnić istnienie obiektywnego związku między swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Producenci w państwie, którego dotyczy postępowanie, producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, którzy udostępnili informacje zgodnie z procedurami opisanymi w sekcjach 5.3, 5.4 i 5.5, zostaną uznani za zainteresowane strony, pod warunkiem że istnieje obiektywny związek między ich działalnością a produktem objętym przeglądem.

Pozostałe strony będą mogły uczestniczyć w dochodzeniu jako zainteresowane strony tylko od momentu zgłoszenia się i pod warunkiem że istnieje obiektywny związek między ich działalnością a produktem objętym dochodzeniem. Okoliczność bycia uznanym za zainteresowaną stronę pozostaje bez uszczerbku dla zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego.

Dostęp do akt do wglądu dla zainteresowanych stron odbywa się za pośrednictwem platformy TRON.tdi na stronie: https://tron.trade.ec.europa.eu/tron/TDI. By uzyskać dostęp, należy postępować zgodnie z poleceniami na podanej stronie.

5.7.    Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

5.8.    Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie oraz zestawienie kwestii, które zainteresowana strona pragnie omówić w trakcie przesłuchania. Przesłuchanie będzie ograniczać się do kwestii wskazanych uprzednio na piśmie przez zainteresowane strony.

Zasadniczo przesłuchania nie będą służyć do przedstawiania informacji faktycznych, których nie umieszczono jeszcze w aktach. Niemniej jednak w interesie dobrej administracji i aby umożliwić służbom Komisji postępy w dochodzeniu, zainteresowane strony mogą zostać poproszone o przekazanie nowych informacji faktycznych po przesłuchaniu.

5.9.    Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Informacje przekazywane Komisji dla celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu muszą być wolne od praw autorskich. Przed przekazaniem Komisji informacji lub danych, które są objęte prawami autorskimi osób trzecich, zainteresowane strony muszą zwrócić się do właściciela praw autorskich o udzielenie specjalnego zezwolenia wyraźnie umożliwiającego: a) wykorzystanie przez Komisję tych informacji i danych dla celów niniejszego postępowania dotyczącego ochrony handlu oraz b) udostępnienie tych informacji i danych zainteresowanym stronom niniejszego dochodzenia w formie umożliwiającej im wykonywanie ich prawa do obrony.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Sensitive (13)”. Strony przesyłające informacje w toku niniejszego dochodzenia są proszone o uzasadnienie wniosku o traktowanie na zasadzie poufności.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Sensitive” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia muszą być wystarczająco szczegółowe, żeby umożliwić prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli strona przekazująca poufne informacje nie wskaże odpowiedniego powodu wniosku o traktowanie na zasadzie poufności lub nie dostarczy streszczenia informacji bez klauzuli poufności w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, Komisja może nie uwzględnić takich informacji, chyba że można wykazać w sposób zadowalający z właściwych źródeł, że informacje te są poprawne.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, za pośrednictwem platformy TRON.tdi (https://tron.trade.ec.europa.eu/tron/TDI). Komunikując się za pośrednictwem platformy TRON.tdi lub poczty elektronicznej, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf. Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami wyłącznie za pośrednictwem platformy TRON.tdi lub poczty elektronicznej, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń za pośrednictwem platformy TRON.tdi lub poczty elektronicznej, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: CHAR 04/039

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIA

TRON.tdi: https://tron.trade.ec.europa.eu/tron/tdi

E-mail: TRADE-R720-TROUT-SUBSIDY@ec.europa.eu,

TRADE-R720-TROUT-INJURY@ec.europa.eu

6.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie z reguły kończy się w terminie 12 miesięcy, a w każdym razie nie później niż w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

7.   Przekazywanie informacji

Co do zasady zainteresowane strony mogą przekazywać informacje wyłącznie w terminach określonych w sekcji 5 niniejszego zawiadomienia.

Aby zakończyć dochodzenie w obowiązkowych terminach, Komisja nie będzie przyjmować uwag od zainteresowanych stron po terminie zgłaszania uwag na temat ostatecznego ujawnienia lub, w stosownych przypadkach, po terminie zgłaszania uwag na temat dodatkowego ostatecznego ujawnienia.

8.   Możliwość zgłaszania uwag do informacji przekazywanych przez inne strony

Aby zagwarantować prawo do obrony, zainteresowane strony powinny mieć możliwość zgłaszania uwag do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony. W takiej sytuacji zainteresowane strony mogą odnieść się wyłącznie do kwestii podniesionych przez inne zainteresowane strony w przekazanych przez nie informacjach i nie mogą poruszać nowych kwestii.

Uwagi do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony w reakcji na ujawnienie ostatecznych ustaleń należy zgłaszać w ciągu 5 dni od terminu zgłaszania uwag do ostatecznych ustaleń, o ile nie wskazano inaczej. W przypadku dodatkowego ostatecznego ujawnienia uwagi do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony w reakcji na takie dodatkowe ujawnienie należy zgłaszać w ciągu 1 dnia od terminu zgłaszania uwag do dodatkowych ostatecznych ustaleń, o ile nie wskazano inaczej.

Podane terminy pozostają bez uszczerbku dla prawa Komisji do zwrócenia się do zainteresowanych stron o przekazanie dodatkowych informacji w należycie uzasadnionych przypadkach.

9.   Przedłużenie terminów określonych w niniejszym zawiadomieniu

Przedłużenie terminów przewidzianych w niniejszym z zawiadomieniu może zostać przyznane na wniosek zainteresowanych stron wykazujący uzasadnioną przyczynę.

O przedłużenie terminów przewidzianych w niniejszym zawiadomieniu można zwracać się wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach, a takie terminy mogą zostać przedłużone tylko w należycie uzasadnionych przypadkach. Każde przedłużenie terminu udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu będzie zazwyczaj ograniczone do 3 dni i z reguły nie będzie przekraczać 7 dni. Odnośnie do terminów przekazania innych informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu, takie terminy będą przedłużane o nie więcej niż 3 dni, chyba że wskazane zostaną wyjątkowe okoliczności.

10.   Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Niedostarczenie informacji w formie skomputeryzowanej nie jest traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że przedstawienie informacji w wymaganej formie wiązałoby się dla niej z nieuzasadnionymi wysokimi kosztami lub byłoby dla niej zbyt dużym obciążeniem. Strona ta powinna niezwłocznie skontaktować się z Komisją.

11.   Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wszelkie inne wnioski dotyczące prawa do obrony zainteresowanych stron i osób trzecich, jakie mogą się pojawić w toku postępowania.

Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchania i podjąć się mediacji między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony. Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem wniosków. Przesłuchania powinny mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy w należytym czasie nie rozstrzygnięto przedmiotowych kwestii ze służbami Komisji.

Wszelkie wnioski należy przedkładać terminowo i szybko, tak aby nie zakłócać dobrze zorganizowanego przebiegu procedury. W tym celu zainteresowane strony powinny zwrócić się o interwencję rzecznika praw stron możliwie jak najwcześniej po wystąpieniu zdarzenia uzasadniającego taką interwencję. W przypadku wniosków o przesłuchanie przedłożonych po terminie rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem również takich wniosków, charakterem poruszonych w nich kwestii i wpływem tych kwestii na prawo do obrony, mając na uwadze interes dobrej administracji i terminowe zakończenie dochodzenia.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/.

12.   Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu tych środków zgodnie z art. 22 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek z zainteresowanych stron uzna, że uzasadniony jest przegląd środków w celu umożliwienia ich zmiany, strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją, korzystając z podanego powyżej adresu.

13.   Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (14).

Nota na temat ochrony danych, za pośrednictwem której informuje się wszystkie osoby fizyczne o przetwarzaniu danych osobowych w ramach działań Komisji w zakresie ochrony handlu, jest dostępna na stronie internetowej DG ds. Handlu: http://ec.europa.eu/trade/policy/accessing-markets/trade-defence/.

---

(1)  Dz.U. C 209 z 20.6.2019, s. 34.

(2)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/309 z dnia 26 lutego 2015 r. nakładające ostateczne cło wyrównawcze i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji (Dz.U. L 56 z 27.2.2015, s. 12).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej oraz rozporządzenie (UE) 2016/1037 w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 143 z 7.6.2018, s. 1).

(5)  Producentem jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje produkt objęty przeglądem, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego przeglądem.

(6)  Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty przeglądem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego przeglądem.

(7)  https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2450

(8)  Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) są one pracodawcą i pracobiorcą; d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią lub h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 pkt 4) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny „osoba” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną – na mocy prawa unijnego lub krajowego – za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(9)  Dane przekazane przez importerów niepowiązanych mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie występowania interesu Unii.

(10)  https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2450

(11)  https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2450

(12)  https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2450

(13)  Niniejszy dokument przeznaczony jest wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia (UE) 2016/1037 i art. 12.4 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych (Porozumienie SCM).

(14)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9689 — Apollo Management/Tech Data Corporation)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/08)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9717 — Bergé/Mitsubishi Corporation/Bergé Auto/JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/09)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9316 — Peab AB/działalność YIT Oyj w zakresie nawierzchni chodnikowych i kruszyw mineralnych)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/10)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9758 — Toyota Financial Services Corporation/Mitsui & Co/Kinto Brasil)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/11)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9745 — Sunsuper/Macquarie/PGGM/MAGL)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 64/12)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 64/13)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„BRIE DE MEAUX”

Nr UE: PDO-FR-00110-AM01 – 26 września 2018

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Nazwa: Union interprofessionnelle de défense, de gestion et de contrôle du Brie de Meaux et du Brie de Melun

Adres: 13 rue des Fossés – 77000 Melun, FRANCE

Tel. +33 164371392/Faks +33 164870427

E-mail: odgbriemeauxmelun@gmail.com

Skład grupy: grupa składa się z producentów mleka, producentów sera w gospodarstwach, przetwórców i dojrzewalni „Brie de Meaux”. W związku z tym ma ona uzasadniony interes w złożeniu wniosku o zmianę.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒

Związek

☒	Etykietowanie

☒	Inne: dane kontaktowe organu kontrolnego i grupy, wymogi krajowe.

4.   Rodzaj zmian

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

5.1.    „Opis produktu”

Zdanie:

otrzymuje brzmienie:

Zdanie:

otrzymuje brzmienie:

Wygląd produktu opisano w bardziej precyzyjny sposób, wskazując, że „Brie de Meaux” ma „pleśniową” skórkę związaną z rozwojem Penicillium candidum, a nie „powierzchniową pleśń”, którą można zaobserwować na innych rodzajach sera.

Zdanie to dodaje się również w jednolitym dokumencie, zastępując zdanie: „Ser miękki z surowego mleka krowiego, ze skórką pokrytą delikatnym białym przerostem pleśniowym [...]” figurujące w streszczeniu.

Zdanie:

otrzymuje brzmienie:

Kontrola wymiarów serów może okazać się niedokładna ze względu na odkształcanie się serów podczas dojrzewania. W związku z tym dodaje się, że wielkość odpowiada wielkości wewnętrznej średnicy form, a zamiast dwóch oddzielnych wartości określa się zakres wartości: „36–37 cm”. Usuwa się odniesienie do grubości serów (2,5 cm), ponieważ wysokość wynika z zależności między średnicą a masą serów, w związku z czym uściślenie to nie jest konieczne.

Zdanie to dodaje się również w jednolitym dokumencie zamiast sformułowania „spłaszczonego walca” figurującego w streszczeniu.

Usuwa się pojęcie „jednolity kremowy odcień”, ponieważ masa ma różny kolor w środku i na brzegach, w związku z czym kolor nie jest jednolity. Ponadto kolor nie jest stały – może różnić się w zależności od pory roku i diety krów.

Dodaje się akapit w brzmieniu:

Wygląd masy opisuje się w zależności od etapu dojrzewania sera.

—	Konsystencja zmienia się z kruchej (ser po 4 tygodniach) na sprężystą (ser po 6–8 tygodniach).

—	Jeżeli chodzi o kryteria organoleptyczne, po minimalnym okresie dojrzewania (4 tygodnie) „Brie de Meaux” ma mleczny smak i może być lekko słony z nutką goryczy. Między 4 a 6 tygodniem stopniowo rozwija się jego aromat. Po 6–8 tygodniach ma subtelny aromat śmietany, masła i orzecha laskowego.

Akapit ten dodaje się również w jednolitym dokumencie.

Zdanie

otrzymuje brzmienie:

Zawartość tłuszczu wyrażoną w procentach zastąpiono wielkością wyrażoną w gramach na 100 g sera w suchej masie. Podobnie zawartość suchej masy wyrażoną w procentach zastąpiono wielkością wyrażoną w gramach suchej masy na 100 g sera. Ponadto uściślono, że są to wartości minimalne, których należy przestrzegać na etapie wprowadzania do obrotu, aby wyjaśnić warunki kontroli.

Zdanie to dodaje się również w jednolitym dokumencie.

Zdanie:

otrzymuje brzmienie:

Dzięki wprowadzeniu tego zakresu uwzględniono fakt, że „Brie de Meaux” wprowadza się do obrotu na różnych etapach dojrzewania. Im bardziej ser jest dojrzały, tym więcej traci wody, a zatem jego masa spada. Poniżej masy 2,5 kg jest zbyt suchy i nie posiada już właściwości niezbędnych do jego objęcia ChNP. Nie precyzuje się już, że masa odnosi się do serów „po 4 tygodniach”, ponieważ parametr ten jest dorozumiany, biorąc pod uwagę, że minimalny okres dojrzewania sera „Brie de Meaux” wynosi 4 tygodnie.

Zdanie to dodaje się również w jednolitym dokumencie zamiast sformułowania „średnia masa wynosi 2,6 kg”.

Dodaje się następujące zdanie:

„Brie de Meaux” rzadko sprzedaje się konsumentowi końcowemu w całości, ponieważ jest to duży ser. Dodaje się zasady dzielenia w celu zapewnienia, by każdy kawałek miał na brzegu skórkę (ścianę boczną) i w ten sposób odwzorowywał zaokrąglony kształt sera i jego rozmiar; jest to praktyka w zakresie krojenia. Ponadto uściślono, że dzielenie można przeprowadzić dopiero po upływie co najmniej czterech tygodni dojrzewania.

Zdanie to dodaje się również w jednolitym dokumencie.

5.2.    „Obszar geograficzny”

W celu ułatwienia kontroli dodaje się wykaz gmin należących do obszaru geograficznego. Wykaz ten obejmuje wszystkie gminy na obszarze geograficznym, w których można przeprowadzać wszystkie etapy produkcji mleka, wytwarzania i dojrzewania serów, na podstawie oficjalnego francuskiego kodu geograficznego („code officiel géographique”) z 2017 r.

5.3.    „Dowód pochodzenia”

Dodano obowiązki podmiotów gospodarczych w zakresie składania oświadczeń. Zmiany te są związane ze zmianami w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych. W szczególności przewidziano:

—	identyfikację podmiotów gospodarczych w celu wydawania im upoważnień, w których uznaje się ich zdolność do spełnienia wymogów określonych w specyfikacji produktu,

—	akapit dotyczący prowadzenia rejestrów i dokumentacji w celu zapewnienia identyfikowalności,

—	deklaracje niezbędne do zapewnienia znajomości procesu produkcji i jego monitorowania,

—	akapit dotyczący kontroli właściwości produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu pod nazwą pochodzenia.

5.4.    „Opis metody produkcji”

Warunki produkcji mleka

Do specyfikacji produktu dodano akapity dotyczące zwierząt gospodarskich, systemu utrzymania, pasz objętościowych, pasz treściwych i samowystarczalności żywnościowej (żywienie i utrzymanie powierzchni paszowych), aby odzwierciedlić tradycyjne praktyki.

Zwierzęta gospodarskie

Dodano definicję stada mlecznego: wszystkie krowy mleczne obecne w gospodarstwie, w tym odsadzone jałówki i krowy po zakończeniu laktacji. Definicja ta ma na celu wyraźne ustalenie, do jakich zwierząt odnosi się termin „stado mleczne” w dalszej części specyfikacji produktu, co pozwala uniknąć wszelkich nieporozumień i ułatwia kontrole.

Dodano skład stada mlecznego: co najmniej 80 % zwierząt urodzonych w gospodarstwie lub pochodzących ze stad mlecznych z obszaru geograficznego, tak aby krowy były jak najlepiej przystosowane do lokalnych warunków chowu (chów na słomie, rodzaj dawki pokarmowej) oraz do przetwarzania surowego mleka. Temu dobremu przystosowaniu sprzyja również obowiązek wypasu jałówek po odsadzeniu i przed pierwszą laktacją przez co najmniej 5 miesięcy na wyznaczonym obszarze geograficznym.

System utrzymania

Dodaje się obowiązek, aby krowy mleczne były utrzymywane na słomie, ponieważ taki system stanowi tradycyjną praktykę na wyznaczonym obszarze geograficznym. Tego rodzaju sposób utrzymania zwierząt pozwala na zachowanie ekosystemu mikrobiologicznego wpływającego na naturalną florę surowego mleka, co przyczynia się do specyfiki „Brie de Meaux”. Dodano minimalne ilości słomy, aby zagwarantować jakość ściółki (0,5 kg na krowę dziennie w systemie boksów, 5 kg w oborze wolnostanowiskowej). Słomę przechowuje się pod zadaszeniem, aby zachować jej jakość.

Żywienie krów mlecznych

Dodano definicję całkowitej dawki pokarmowej: „wszystkie zadawane pasze objętościowe (podstawowa dawka pokarmowa) i pasze treściwe”, aby umożliwić lepsze zrozumienie przepisów specyfikacji produktu podczas kontroli.

Dodaje się, że co najmniej 85 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej stada pochodzi z przedmiotowego obszaru geograficznego, a 60 % z samego gospodarstwa, ponieważ gospodarstwa w regionie Brie tradycyjnie wykorzystują własne produkty uboczne głównych upraw (zboża, buraki) oraz produkty uboczne pochodzące z tego obszaru geograficznego.

Przepis ten dodaje się w pkt 3.3 jednolitego dokumentu.

Gospodarstwa prowadzą bowiem uprawy mieszane i chów, w związku z czym dysponują różnorodnymi produktami, które mogą stanowić paszę dla stada. Ilość pasz treściwych będących źródłem azotu jest jednak często niewystarczająca, aby zaspokoić potrzeby krów mlecznych w okresie laktacji. Rolnicy prowadzący chów wykorzystują zatem pasze niepochodzące z obszaru, których maksymalny odsetek wynosi 15 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej.

Lokalny system żywienia krów opiera się na zróżnicowanej podstawowej dawce pokarmowej, w ramach której wykorzystuje się produkty uboczne z gospodarstwa i z obszaru geograficznego. W związku z tym dodano:

—

wykaz dozwolonych pasz (zielonka skarmiana na pastwisku, zadawana jako pasza zielona lub konserwowana w postaci kiszonki, siana, owijana lub odwodniona; zboża i niedojrzałe rośliny strączkowe, zadawane jako pasza zielona lub konserwowane w postaci kiszonki; kukurydza i sorgo, zadawane jako pasza zielona, konserwowane w postaci kiszonki lub odwodnione; młóto zbożowe; buraki pastewne oraz inne korzenie i bulwy, a także ich świeże, tłoczone lub odwodnione wysłodki; słoma zbóż, roślin strączkowych i roślin oleistych);

—

obowiązek, aby podstawowa dawka pokarmowa zawierała co najmniej trzy składniki, z których dwa są obowiązkowe: zielonka świeża lub konserwowana (4 kg suchej masy na krowę mleczną w okresie produkcji dziennie, w tym 2 kg z roślin pastewnych motylkowych drobnonasiennych) oraz wysłodki buraczane lub buraki pastewne (co najmniej 2 kg suchej masy).

Przepis ten dodaje się w pkt 3.3 jednolitego dokumentu.

Aby zagwarantować zróżnicowaną podstawową dawkę pokarmową, dodaje się, że główny składnik pożywienia nie może stanowić więcej niż 60 % podstawowej dawki pokarmowej wyrażonej w suchej masie, chyba że chodzi o zielonkę.

Przepis ten dodaje się w pkt 3.3 jednolitego dokumentu.

Jeżeli pozwalają na to warunki, tę podstawową dawkę pokarmową można zastąpić wypasem przez okres co najmniej 150 dni w roku, przy czym na jedną krowę mleczną w okresie produkcji przypada wówczas co najmniej 20 arów. Poza okresem wypasu podstawowa dawka pokarmowa składa się z co najmniej 3 kg suchej masy, której podstawowym składnikiem jest zielonka, a główny składnik pożywienia nie może stanowić więcej niż 70 % podstawowej dawki pokarmowej wyrażonej w suchej masie, chyba że chodzi o zielonkę.

Przepis ten dodaje się w pkt 3.3 jednolitego dokumentu.

Aby potwierdzić znaczenie paszy zielonej w żywieniu krów mlecznych i w ten sposób wzmocnić związek z obszarem geograficznym, dodaje się, że ilość pasz treściwych ogranicza się do 2 000 kg suchej masy na krowę mleczną rocznie.

Przepis ten dodaje się w pkt 3.3 jednolitego dokumentu.

Dodano wykaz dozwolonych pasz treściwych i metod ich zadawania:

—	ziarna zbóż i ich produkty pochodne,

—	nasiona roślin strączkowych i ich produkty pochodne,

—	nasiona oleiste, owoce oleiste i ich produkty pochodne,

—	melasa buraczana lub melasa z trzciny cukrowej,

—	serwatka (wyłącznie w przypadku producentów sera w gospodarstwach),

—	dodatki dietetyczne, z wyjątkiem metioniny chronionej, mocznika i jego pochodnych,

—	dodatki zootechniczne.

Utrzymanie powierzchni paszowych

Dodano, że zabrania się zakładania upraw roślin transgenicznych na całej powierzchni gospodarstwa produkującego mleko przeznaczone do produkcji sera objętego nazwą pochodzenia „Brie de Meaux” (zakaz ten dotyczy wszystkich gatunków roślin, które mogą być podawane jako pasza zwierzętom w gospodarstwie, oraz wszystkich upraw gatunków roślin, które mogłyby je zanieczyścić). Umożliwia to utrzymanie związku z obszarem geograficznym i wzmocnienie tradycyjnego charakteru żywienia (60 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej stada pochodzi z gospodarstwa).

Dodano warunki nawożenia nawozami organicznymi (minimalny czas między nawożeniem nawozami organicznymi a koszeniem lub wypasem na użytkach zielonych wynoszący 30 dni bądź 21 dni w przypadku kompostu, monitorowanie jakości nawozów pochodzenia nierolniczego, warunki nawożenia nawozami organicznymi pochodzenia nierolniczego). Ma to na celu uniknięcie wszelkiego ryzyka zanieczyszczenia, ponieważ „Brie de Meaux” produkuje się z surowego mleka.

Warunki produkcji

Do specyfikacji produktu dodano akapity dotyczące stosowanego mleka, przetwarzania (dodawanie podpuszczki, umieszczanie w formie, odsączanie, solenie, suszenie/osuszanie), transportu przed dojrzewaniem, dojrzewania i wysyłki.

Część tę uzupełniono również w celu lepszego scharakteryzowania procesu technologicznego produkcji „Brie de Meaux”. Jej celem jest uściślenie praktyk, które wynikają z umiejętności podmiotów gospodarczych, przy jednoczesnym uregulowaniu wartości docelowych, które mogą zagwarantować specyfikę produktu.

Mleko wykorzystywane w produkcji

Dodano maksymalny czas na odbiór i maksymalny czas na wykorzystanie mleka: odbiór co maksymalnie 48 godzin, najwyżej 36 godzin między odbiorem mleka a szczepieniem, ponieważ jest to ser wytwarzany wyłącznie z surowego mleka i konieczne jest ograniczenie ryzyka pogorszenia jakości mleka.

Dodaje się, że:

—	wykorzystywane surowe mleko krowie jest znormalizowane pod względem zawartości tłuszczu poprzez częściowe odtłuszczanie mleka w maksymalnej temperaturze 40 °C;

—

mleko poddaje się dojrzewaniu mającemu postać wstępnego dojrzewania lub dojrzewania. Okres wstępnego dojrzewania jest krótszy niż 48 godzin przy maksymalnej temperaturze 22 °C i maksymalnym limicie szczepienia wynoszącym 3 % objętości mleka wykorzystanego do produkcji; etap dojrzewania trwa krócej niż 2 godziny w maksymalnej temperaturze 37 °C;

—	wymienia się składniki dopuszczone w procesie produkcji, oprócz surowców mlecznych: podpuszczka, kultury bakterii, drożdże, pleśń, których nieszkodliwość wykazano, chlorek wapnia i sól;

—	zabrania się stosowania następujących rodzajów mleka:

—	rekonstytuowanego, rozcieńczonego, przy czym w szczególności zabrania się dodawania mleka w proszku, z wyjątkiem zakwasów,

—	zagęszczonego w całości lub w części, niezależnie od procesu (ultrafiltracja, mikrofiltracja lub inna metoda). Zabrania się dodawania białek. Można stosować wyłącznie surowe mleko znormalizowane pod względem zawartości tłuszczu poprzez odtłuszczanie.

Zezwala się na przygotowywanie zakwasów z mleka w proszku, przy czym udział dodanych zakwasów nie powinien przekraczać 3 % ilości mleka wykorzystanego do produkcji.

Zabrania się szczepienia kulturami termofilnymi, ponieważ taki proces miałby negatywny wpływ na właściwości organoleptyczne „Brie de Meaux”.

Wyżej opisane umiejętności i praktyki charakteryzują aktualny proces produkcji sera „Brie de Meaux”.

Przetwarzanie

Dodaje się, że:

—	zabrania się stosowania metod konserwowania surowców i produktów w temperaturze ujemnej lub w atmosferze modyfikowanej w trakcie procesu produkcji, aby zagwarantować właściwości „Brie de Meaux”;

—	dopuszcza się stosowanie tradycyjnych materiałów (drewno, słoma, trzcina) na etapie przetwarzania i dojrzewania (dotyczy to w szczególności mat służących do odsączania serów i ich odwracania w trakcie dojrzewania).

—	Dodaje się punkt odniesienia w celu pomiaru czasu produkcji i dojrzewania: jest to dzień zaprawienia mleka podpuszczką.

Zaprawianie mleka podpuszczką

Zdanie:

otrzymuje brzmienie:

W praktyce mleko podgrzewa się po raz pierwszy, aby umożliwić jego odtłuszczenie, a następnie ponownie w celu zaprawienia go podpuszczką. W związku z tym usuwa się przepis dotyczący możliwości wyłącznie jednokrotnego podgrzania mleka, którego celem było przede wszystkim zapewnienie, by mleko pozostało surowe. Aby zagwarantować wykorzystanie surowego mleka, temperatura podgrzewania nie przekracza 40 °C.

Dodaje się wartości docelowe w momencie zaprawienia podpuszczką (pH poniżej 6,5 lub kwasowość powyżej 19 °D, temperatura mleka nieprzekraczająca 37 °C, czas koagulacji poniżej 2 godzin), ponieważ stanowią one elementy opisu procesu technologicznego charakterystycznego dla „Brie de Meaux”.

Podobnie dodaje się informacje o rodzaju podpuszczki. Jest to podpuszczka pochodzenia bydlęcego, zabrania się natomiast stosowania podpuszczki pochodzenia roślinnego lub mikrobiologicznego. Dodaje się również stosowane dawki: maksymalna dawka wynosi 28 mg na 100 l mleka, a maksymalna moc 750 mg/l chymozyny.

Formowanie

Dodaje się, że skrzep uzyskuje się w wannie serowarskiej i że nie można go poddawać żadnemu działaniu zewnętrznemu, z wyjątkiem pionowego krojenia lub pionowego cięcia w kostki (fr. sabrage) i formowania z użyciem specjalnego czerpaka (fr. pelle à brie), co odpowiada poziomemu krojeniu. W przypadku pionowego cięcia w kostki usuwa się określenie „z użyciem jednego ostrza”, gdyż jest ono zbędne, biorąc pod uwagę, że cięcie to z definicji polega na krojeniu za pomocą jednego ostrza lub jednej harfy serowarskiej.

Wyraźnie określono wartość docelową związaną z tym etapem, aby lepiej scharakteryzować ten etap: odległość między dwiema pionowymi liniami krojenia wynosi co najmniej jeden centymetr. Usuwa się zakaz dotyczący pompowania, ponieważ uściślenie to nie jest konieczne, biorąc pod uwagę opis etapu formowania.

Wyrażenie jakościowe „przed wypływem serwatki” zastępuje się wzmianką o odstępie 15 minut między krojeniem a początkiem formowania, aby kontrola była bardziej obiektywna.

Poza informacją o odstępie między krojeniem a formowaniem dodaje się wzmiankę, że formowanie w wannie serowarskiej nie może zostać przerwane: ma to na celu ograniczenie odsączania w wannie serowarskiej, które może wpłynąć na właściwości sera, zwłaszcza jego spoistość. Również w tym celu, w odniesieniu do formowania wykonywanego ręcznie poprzez nakładanie kolejnych cienkich warstw przy użyciu specjalnego czerpaka (fr. pelle à brie), dodaje się, że należy przeprowadzić je jednokrotnie lub dokonać jednego ponownego napełnienia, to znaczy jednego dodatkowego wypełnienia formy po rozpoczęciu odsączania sera w formie.

Dodano opis czerpaka, aby scharakteryzować to tradycyjne narzędzie przypominające okrągły cedzak o średnicy 28–32 cm, którego dziurki służą odsączeniu serwatki. Narzędzie to wyróżnia się wystającą ponad okrągłą część rączką skierowaną do środka narzędzia.

Odsączanie

Dodano opis warunków, w jakich przeprowadza się odsączanie: formy ustawiane na palecie, na której znajduje się stojak (fr. caget), w maksymalnej temperaturze 30 °C. Sery przewracane są co najmniej dwukrotnie, aby zapewnić możliwość samoistnego odsączania.

Solenie

Dodano informację na temat wartości pH sera po upływie 24 godzin od wyjęcia z formy. Wartość ta nie może przekraczać 4,9, dzięki czemu ser zachowuje mieszane właściwości mleczne i głównie podpuszczkowy charakter, właściwe dla „Brie de Meaux”.

Transport przed dojrzewaniem

Dodaje się, że do dojrzewalni można wysyłać sery wytworzone maksymalnie 7 dni wcześniej. Dodaje się wzmiankę o warunkach transportu, aby nie powodował on zbyt gwałtownego przerwania zmian zachodzących w serach: należy go przeprowadzać w temperaturze dodatniej do 12 °C, przy czym transport może trwać maksymalnie 24 godziny. Czas transportu przekraczający 24 godziny należy uwzględnić przy obliczaniu minimalnego czasu dojrzewania wynoszącego 4 tygodnie.

Dojrzewanie

Dodaje się, że czas dojrzewania wynoszący co najmniej 4 tygodnie oblicza się począwszy od dnia zaprawienia podpuszczką, a nie od dnia produkcji, ponieważ termin ten jest dokładniejszy, dzięki czemu kontrole mogą mieć bardziej obiektywny charakter.

Dodaje się warunki dojrzewania zgodnie ze stosowanymi obecnie praktykami:

—	dojrzewanie podzielone na dwa etapy: dojrzewanie wstępne i dojrzewanie;

—

w odniesieniu do każdego etapu podano przedział temperatury (8–16 °C w przypadku dojrzewania wstępnego, 4–14 °C w przypadku dojrzewania), wilgotność (wilgotność regulowana w przypadku dojrzewania wstępnego, wilgotność na poziomie 80–98 % w przypadku dojrzewania) i czas trwania (poniżej 21 dni w przypadku dojrzewania wstępnego, co najmniej do czasu zakończenia minimalnego okresu dojrzewania w przypadku etapu dojrzewania);

—	sery przewraca się co najmniej raz w tygodniu, aby zapewnić równomierny rozwój pleśni;

—	sery dojrzewają bez przykrycia (dojrzewanie w skrzyniach lub pudełkach jest zabronione) co najmniej przez minimalny okres dojrzewania, co pozwala stworzyć odpowiednie warunki rozwoju pleśni i nadzorować dojrzewanie serów;

—	w piwnicy zabiegi wykonuje się ręcznie, aby nie uszkodzić serów, które są delikatne ze względu na płaski kształt.

Wysyłka

Dodaje się, że pakowanie nie może odbywać się przed zakończeniem minimalnego okresu dojrzewania oraz musi mieć miejsce maksymalnie 10 dni przed wysyłką z dojrzewalni, aby zagwarantować optymalne warunki dojrzewania umożliwiające rozwój aromatów sera „Brie de Meaux”, który dojrzewa w sposób tradycyjny, to znaczy bez opakowania, w piwnicy stanowiącej dojrzewalnię, w odróżnieniu od innych, bardziej przemysłowych rodzajów sera brie, które pakuje się niezwłocznie po pojawieniu się pleśni na skórce, a proces dojrzewania przebiega następnie w chłodniach. Dodaje się, że ser „Brie de Meaux” umieszcza się w opakowaniu papierowym lub w plastikowej folii, na słomie lub bez słomy, i przewozi w kartonie lub skrzynce drewnianej bądź skrzyni transportowej. Wykorzystane opakowania muszą umożliwiać przenoszenie sera bez ryzyka jego uszkodzenia.

Zasady te dodaje się w pkt 3.5 jednolitego dokumentu „Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa”.

5.5.    „Związek”

Punkt dotyczący związku przeredagowano w całości w celu lepszego podkreślenia związku sera „Brie de Meaux” z jego obszarem geograficznym, nie zmieniając przy tym istoty tego związku. W opisie tym podkreślono zwłaszcza warunki produkcji mleka pozwalające uzyskać mleko surowe nadające się do przetworzenia na ser, który to proces wymaga szczególnych umiejętności, a także warunki dojrzewania. W punkcie „Specyfika obszaru geograficznego” opisano czynniki naturalne charakteryzujące obszar geograficzny oraz czynnik ludzki, podsumowując aspekt historyczny i zwracając uwagę na szczególne umiejętności. W punkcie „Specyfika produktu” podkreślono niektóre elementy wprowadzone do opisu produktu. Ponadto w punkcie „Związek przyczynowy” wyjaśniono współzależności między czynnikami naturalnymi, czynnikiem ludzkim oraz produktem.

Zmianę tę wprowadza się również w jednolitym dokumencie.

5.6.    „Etykietowanie”

Usuwa się odniesienie do logo INAO.

Dodaje się następujące zdanie: „Na etykiecie »Brie de Meaux« umieszcza się następujące elementy:

—	nazwę pochodzenia,

—	symbol »ChNP« Unii Europejskiej.”

Zmianę tę wprowadza się również w jednolitym dokumencie.

Dodaje się, że nazwę pochodzenia należy zapisać czcionką o wielkości co najmniej równej dwóm trzecim wielkości największej czcionki użytej na etykiecie, aby nazwa marki nie została nadmiernie wyeksponowana kosztem nazwy pochodzenia.

Dodaje się, że jeżeli znak towarowy nie należy do producenta lub dojrzewalni, na etykiecie należy umieścić nazwę producenta lub dojrzewalni, aby zapewnić identyfikowalność produktów i umożliwić konsumentom uzyskanie informacji na ich temat.

Dodaje się, że zamieszczanie jakichkolwiek określeń lub innych nazw towarzyszących nazwie pochodzenia jest zabronione, z wyjątkiem marek własnych, aby zapobiec umieszczaniu na etykiecie nieprawdziwych informacji mogących wprowadzać konsumenta w błąd co do właściwości sera „Brie de Meaux”.

5.7.    „Inne”

Zaktualizowano adres właściwego organu państwa członkowskiego.

Zaktualizowano nazwę i dane kontaktowe grupy.

W punkcie zawierającym odniesienia do organów kontrolnych zaktualizowano nazwę i dane kontaktowe oficjalnych organów kontrolnych. Punkt ten zawiera dane kontaktowe właściwych organów kontroli na szczeblu krajowym we Francji: Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité [INAO]) oraz Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, Konsumpcji i Walki z Nadużyciami (Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes [DGCCRF]). Dodaje się informację o tym, że nazwa i dane kontaktowe jednostki certyfikującej są dostępne na stronie internetowej INAO oraz w bazie danych Komisji Europejskiej.

W punkcie dotyczącym wymogów krajowych dodaje się tabelę przedstawiającą główne punkty podlegające kontroli oraz metodę ich oceny.

JEDNOLITY DOKUMENT

„BRIE DE MEAUX”

Nr UE: PDO-FR-00110-AM01 – 26 września 2018

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Brie de Meaux”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.3. Sery

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Brie de Meaux” jest serem miękkim produkowanym z surowego mleka krowiego.

Okres dojrzewania tego sera wynosi co najmniej cztery tygodnie, które liczy się od dnia zaprawienia podpuszczką.

Ser ma kształt spłaszczonego walca. Umieszcza się go w walcowatych formach o wewnętrznej średnicy 36–37 cm. „Brie de Meaux” ma cienką, białą „pleśniową” skórkę pokrytą czerwonymi prążkami lub plamami i jednolitą masę.

Po 4 tygodniach dojrzewania „Brie de Meaux” jest serem w jednej czwartej dojrzałym (minimum 25 % jego wysokości). Ma mleczny smak i może być lekko słony z nutką goryczy. Między 4 a 6 tygodniem następuje delikatne dojrzewanie od skórki w głąb sera, a jego konsystencja zmienia się z kruchej na sprężystą. Stopniowo rozwija się jego aromat. Po 6–8 tygodniach „Brie de Meaux” jest dojrzały w całości, a jego konsystencja jest sprężysta; ma subtelny aromat śmietany, masła i orzecha laskowego.

Zawiera co najmniej 45 g tłuszczu na 100 g całkowitej suchej masy i co najmniej 44 g suchej masy na 100 g sera w momencie wprowadzenia do obrotu.

Masa sera wynosi 2,6–3,3 kg.

„Brie de Meaux” można dzielić wyłącznie na pół lub na kawałki (w szpic, od środka do brzegu) po co najmniej czterech tygodniach dojrzewania.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Co najmniej 85 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej stada mlecznego pochodzi z obszaru geograficznego, z czego co najmniej 60 % pochodzi z samego gospodarstwa.

Gospodarstwa prowadzą bowiem uprawy mieszane i chów, w związku z czym dysponują różnorodnymi produktami, które mogą stanowić paszę dla stada. Ilość pasz treściwych będących źródłem azotu jest jednak często niewystarczająca, aby zaspokoić potrzeby krów mlecznych w okresie laktacji. Rolnicy prowadzący chów wykorzystują zatem pasze niepochodzące z obszaru, których maksymalny odsetek wynosi 15 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej.

Podstawowa dawka pokarmowa krów mlecznych w okresie produkcji składa się z co najmniej trzech składników. Składa się ona z co najmniej 2 kg suchej masy pozyskanej z wysłodków buraczanych lub buraków pastewnych i co najmniej 4 kg suchej masy pozyskanej z zielonki, z czego co najmniej 2 kg muszą pochodzić z roślin pastewnych motylkowych drobnonasiennych.

Główny składnik pożywienia nie może stanowić więcej niż 60 % podstawowej dawki pokarmowej wyrażonej w suchej masie, chyba że chodzi o zielonkę.

W przypadku wypasanych krów mlecznych w okresie produkcji powyższa reguła dotycząca trzech składników nie ma zastosowania, o ile spełnione zostaną następujące warunki:

—	w okresie wypasu: krowy mleczne w okresie produkcji wypasane są przez co najmniej 150 dni rocznie. Na jedną krowę mleczną przypada co najmniej 20 arów powierzchni pastwiska;

—	poza okresem wypasu: podstawowa dawka pokarmowa składa się z co najmniej 3 kg suchej masy, której podstawowym składnikiem jest zielonka. Główny składnik pożywienia nie może stanowić więcej niż 70 % podstawowej dawki pokarmowej wyrażonej w suchej masie, chyba że chodzi o zielonkę.

Roczną ilość pasz treściwych ograniczono średnio do 2 000 kg suchej masy na krowę mleczną w okresie produkcji.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja mleka, wytwarzanie i dojrzewanie serów odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Produkt można pakować przed wysyłką dopiero po upływie co najmniej czterech tygodni od dnia zaprawienia podpuszczką. Ser należy wysłać z zakładu w ciągu dziesięciu dni od dnia zapakowania (opakowanie, etykieta i prezentacja sera w celu sprzedaży).

„Brie de Meaux” umieszcza się w opakowaniu papierowym lub w plastikowej folii, na słomie lub bez słomy. Ser przewozi się w kartonie lub pudełku bądź skrzynce drewnianej lub skrzyni transportowej.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Nazwę pochodzenia nanosi się czcionką o wielkości co najmniej równej dwóm trzecim największej czcionki użytej na etykiecie.

Jeżeli znak towarowy nie należy do producenta lub dojrzewalni, na etykiecie umieszcza się nazwę producenta i miejsce produkcji lub nazwę dojrzewalni i miejsce dojrzewania.

Zabrania się zamieszczania jakichkolwiek określeń lub innych nazw towarzyszących nazwie pochodzenia na etykiecie, w reklamach, na fakturach lub w dokumentach handlowych; zakaz ten nie dotyczy szczególnych marek własnych lub nazw handlowych.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Departament Aisne (02): Chezy-sur-Marne;

departament Aube (10):

okręg Nogent-sur-Seine: wszystkie gminy;

Allibaudieres, Arcis-Sur-Aube, Arrembecourt, Aubeterre, Aulnay, Avant-Les-Ramerupt, Bailly-Le-Franc, Balignicourt, Betignicourt, Blignicourt, Braux, Brillecourt, Chalette-Sur-Voire, Champigny-Sur-Aube, Charmont-Sous-Barbuise, Chaudrey, Chavanges, Coclois, Courcelles-Sur-Voire, Dampierre, Dommartin-Le-Coq, Donnement, Dosnon, Feuges, Grandville, Herbisse, Isle-Aubigny, Jasseines, Joncreuil, Lassicourt, Le Chene, Lentilles, Lesmont, Lhuitre, Longsols, Magnicourt, Mailly-Le-Camp, Mesnil-La-Comtesse, Mesnil-Lettre, Molins-Sur-Aube, Montmorency-Beaufort, Montsuzain, Morembert, Nogent-Sur-Aube, Nozay, Ormes, Ortillon, Pars-Les-Chavanges, Planty, Poivres, Pouan-Les-Vallees, Pougy, Ramerupt, Rances, Rosnay-L’hopital, Saint-Christophe-Dodinicourt, Saint-Etienne-Sous-Barbuise, Saint-Leger-Sous-Margerie, Saint-Nabord-Sur-Aube, Saint-Remy-Sous-Barbuise, Semoine, Soulaines-Dhuys, Torcy-Le-Grand, Torcy-Le-Petit, Trouans, Vaucogne, Vaupoisson, Verricourt, Villeret, Villette-Sur-Aube, Villiers-Herbisse, Vinets, Voue, Yevres-Le-Petit;

gmina należąca do obszaru w części: Aix-Villemaur-Palis;

departament Loiret (45):

Bazoches-Sur-Le-Betz, Chantecoq, Chateau-Renard, Chevannes, Chevry-Sous-Le-Bignon, Chuelles, Corbeilles, Courtemaux, Courtempierre, Courtenay, Dordives, Douchy-Montcorbon, Ervauville, Ferrieres-En-Gatinais, Fontenay-Sur-Loing, Foucherolles, Girolles, Gondreville, Griselles, Gy-Les-Nonains, La Chapelle-Saint-Sepulcre, La Selle-En-Hermoy, La Selle-Sur-Le-Bied, Le Bignon-Mirabeau, Louzouer, Melleroy, Merinville, Migneres, Mignerette, Nargis, Pers-En-Gatinais, Prefontaines, Rozoy-Le-Vieil, Saint-Firmin-Des-Bois, Saint-Germain-Des-Pres, Saint-Hilaire-Les-Andresis, Saint-Loup-De-Gonois, Sceaux-Du-Gatinais, Thorailles, Treilles-En-Gatinais, Trigueres;

departament Marne (51):

Allemanche-Launay-Et-Soyer, Ambrieres, Anglure, Anthenay, Arrigny, Arzillieres-Neuville, Bagneux, Bannay, Baslieux-Sous-Chatillon, Baudement, Baye, Beaunay, Belval-Sous-Chatillon, Binson-Et-Orquigny, Blaise-Sous-Arzillieres, Boursault, Brandonvillers, Breban, Chaltrait, Champaubert, Champlat-Et-Boujacourt, Champvoisy, Chapelaine, Chatelraould-Saint-Louvent, Chatillon-Sur-Broue, Chatillon-Sur-Marne, Clesles, Coizard-Joches, Conflans-Sur-Seine, Congy, Corbeil, Corribert, Courjeonnet, Courtagnon, Courthiezy, Cuchery, Cuisles, Dormans, Drosnay, Ecollemont, Esclavolles-Lurey, Etoges, Ferebrianges, Festigny, Giffaumont-Champaubert, Gigny-Bussy, Granges-Sur-Aube, Hauteville, Humbauville, Igny-Comblizy, Jonquery, La Caure, La Celle-Sous-Chantemerle, La Chapelle-Lasson, La Chapelle-Sous-Orbais, La Neuville-Aux-Larris, La Ville-Sous-Orbais, Landricourt, Le Baizil, Le Breuil, Les Rivieres-Henruel, Leuvrigny, Lignon, Marcilly-Sur-Seine, Mareuil-En-Brie, Mareuil-Le-Port, Margerie-Hancourt, Margny, Marsangis, Montmort-Lucy, Nanteuil-La-Foret, Nesle-Le-Repons, Oeuilly, Olizy, Orbais-L’abbaye, Outines, Passy-Grigny, Pleurs, Potangis, Pourcy, Reuil, Saint-Cheron, Sainte-Gemme, Sainte-Marie-Du-Lac-Nuisement, Saint-Just-Sauvage, Saint-Martin-D’ablois, Saint-Ouen-Domprot, Saint-Quentin-Le-Verger, Saint-Remy-En-Bouzemont-Saint-Genest-Et-Isson, Saint-Saturnin, Saint-Utin, Saron-Sur-Aube, Sompuis, Somsois, Suizy-Le-Franc, Talus-Saint-Prix, Troissy, Vandieres, Verneuil, Villers-Sous-Chatillon, Villevenard, Villiers-Aux-Corneilles, Vincelles, Vouarces;

kanton Sezanne-Brie et Champagne: wszystkie gminy;

departament Haute-Marne (52):

kantony Saint-Dizier-1, Saint-Dizier-3, Wassy: wszystkie gminy;

Aingoulaincourt, Annonville, Bayard-Sur-Marne, Chamouilley, Chevillon, Cirfontaines-En-Ornois, Domblain, Echenay, Effincourt, Eurville-Bienville, Fays, Fontaines-Sur-Marne, Germay, Germisay, Gillaume, Lezeville, Magneux, Maizieres, Mertrud, Montreuil-Sur-Thonnance, Narcy, Noncourt-Sur-Le-Rongeant, Nully, Osne-Le-Val, Pansey, Paroy-Sur-Saulx, Poissons, Rachecourt-Sur-Marne, Roches-Sur-Marne, Sailly, Saint-Dizier, Saudron, Sommancourt, Thonnance-Les-Moulins, Tremilly, Troisfontaines-La-Ville, Valleret;

gmina należąca do obszaru w części: Epizon;

departament Meuse (55):

okręg Bar-le-duc: wszystkie gminy;

Ancemont, Aubreville, Baudremont, Belrain, Bonnet, Bouquemont, Bovee-Sur-Barboure, Boviolles, Brabant-En-Argonne, Brocourt-En-Argonne, Broussey-En-Blois, Chauvoncourt, Chonville-Malaumont, Clermont-En-Argonne, Courcelles-En-Barrois, Courouvre, Cousances-Les-Triconville, Dagonville, Dombasle-En-Argonne, Dompcevrin, Dugny-Sur-Meuse, Erneville-Aux-Bois, Fresnes-Au-Mont, Froidos, Futeau, Gimecourt, Grimaucourt-Pres-Sampigny, Heippes, Jouy-En-Argonne, Julvecourt, Koeur-La-Grande, Koeur-La-Petite, Lahaymeix, Landrecourt-Lempire, Laneuville-Au-Rupt, Lavallee, Le Claon, Le Neufour, Lemmes, Lerouville, Les Islettes, Les Paroches, Les Souhesmes-Rampont, Levoncourt, Lignieres-Sur-Aire, Longchamps-Sur-Aire, Marson-Sur-Barboure, Meligny-Le-Grand, Meligny-Le-Petit, Menil-Aux-Bois, Menil-La-Horgne, Naives-En-Blois, Nancois-Le-Grand, Neuville-En-Verdunois, Neuvilly-En-Argonne, Nicey-Sur-Aire, Nixeville-Blercourt, Osches, Pierrefitte-Sur-Aire, Rambluzin-Et-Benoite-Vaux, Rarecourt, Recicourt, Recourt-Le-Creux, Reffroy, Rupt-Devant-Saint-Mihiel, Saint-Andre-En-Barrois, Saint-Aubin-Sur-Aire, Saint-Joire, Sampigny, Saulvaux, Sauvoy, Senoncourt-Les-Maujouy, Sivry-La-Perche, Souilly, Thillombois, Treveray, Vadelaincourt, Vadonville, Ville-Devant-Belrain, Villeroy-Sur-Meholle, Ville-Sur-Cousances, Villotte-Sur-Aire, Void-Vacon, Woimbey;

gminy należące do obszaru w części: Bannoncourt, Belleray, Bislee, Boncourt-Sur-Meuse, Commercy, Dieue-Sur-Meuse, Euville, Han-Sur-Meuse, Maizey, Mecrin, Les Monthairons, Ourches-Sur-Meuse, Pagny-Sur-Meuse, Pont-Sur-Meuse, Saint-Mihiel, Sorcy-Saint-Martin, Tilly-Sur-Meuse, Troussey, Troyon, Verdun, Vignot, Villers-Sur-Meuse;

departamenty: Seine-et-Marne (77), Hauts-de-Seine (92), Seine-Saint-Denis(93), Val-de-Marne (94) i ville de Paris (75): wszystkie gminy;

departament Yonne (89):

Brannay, Champigny, Chaumont, Cheroy, Courtoin, Cuy, Dollot, Domats, Evry, Foucheres, Gisy-Les-Nobles, Jouy, La Belliole, Lixy, Michery, Montacher-Villegardin, Nailly, Piffonds, Pont-Sur-Yonne, Saint-Agnan, Saint-Martin-Du-Tertre, Saint-Serotin, Saint-Valerien, Savigny-Sur-Clairis, Vallery, Vernoy, Villeblevin, Villebougis, Villemanoche, Villenavotte, Villeneuve-La-Dondagre, Villeneuve-La-Guyard, Villeperrot, Villeroy, Villethierry, Vinneuf.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Region naturalny Brie będący kolebką „Brie de Meaux”, który rozciąga się częściowo w regionie Île-de-France oraz w Szampanii między dolinami Marny i Sekwany, charakteryzuje się odpowiednimi warunkami do uprawy zbóż oraz położeniem obejmującym część aglomeracji paryskiej.

Chociaż obszar produkcji „Brie de Meaux” został następnie rozszerzony poza region naturalny Brie, zachował spójność pod względem geograficznym. Obszar geograficzny ChNP „Brie de Meaux” położony jest zatem w górnej i środkowej części zlewni Sekwany i obejmuje koryta większości dużych dopływów tej rzeki (Loing, Yonne, Aube, Marna i ich dopływy). Krajobraz obszaru geograficznego tworzą rozległe płaskowyże. Ze względu na nieprzepuszczalność podglebia woda nie przenika w głąb gleby i krajobraz jest poprzecinany licznymi dolinami.

Płaskowyże pokryte lessem są żyzne i sprzyjają uprawom polowym. Zbocza łagodnych dolin, pokryte iłami, są mniej odpowiednie do uprawy zbóż – występują na nich użytki zielone, które, podobnie jak tereny położone na dnie dolin, nadają się na pastwiska.

W przeszłości na płaskowyżach uprawniano zboża, natomiast chów odbywał się w dolinach i na zboczach, na obszarze, na którym położone jest miasto Meaux.

W XVIII wieku agronomowie zalecili zastąpienie ugoru w systemie zmianowania upraw (praktyka płodozmianu trzyletniego) uprawą roślin strączkowych na tymczasowych użytkach zielonych. Poza korzystnymi skutkami dla uprawy zbóż praktyka ta umożliwiła produkcję znacznych ilości zielonki wykorzystywanej do żywienia zwierząt.

Od tego momentu niektóre gospodarstwa zajmujące się uprawą zbóż z regionu Brie zaczęły stosować system uprawy mieszanej i chowu. Region Brie nie przekształcił się jednak w wyspecjalizowany region chowu, ponieważ specyfiką systemu Briarda było włączenie chowu do podstawowego systemu zmianowania upraw ukierunkowanego na uprawę zbóż. Słomę powstałą w wyniku tej prowadzonej na znaczną skalę uprawy zbóż wykorzystywano jako ściółkę dla krów.

Wraz z rozwojem przemysłu alkoholowego i cukrowego produkcja buraka cukrowego również stała się istotnym elementem systemu uprawy mieszanej w regionie Brie. Produkty uboczne stanowiły paszę dla bydła, co uważano za najlepszy sposób wykorzystania wszystkich produktów wytworzonych w gospodarstwach, które to produkty nie nadawały się do wprowadzenia do obrotu.

Żywienie stada opierało się zatem na znacznej ilości produktów ubocznych zbóż (słoma, plewy i otręby), lecz także na makuchach i burakach.

Naturalnym sposobem wykorzystania nadwyżki produkcji mleka była produkcja serów, ponieważ region Brie cieszył się już ugruntowaną renomą w tej dziedzinie i miał dostęp do rynku zbytu dzięki bliskości Paryża.

Ser brie produkowany był w gospodarstwach, a rozmiar form odpowiadał ilości dostępnego mleka. Pod koniec XIX wieku umiejętność stosowania podpuszczki, do tego czasu raczej nieusystematyzowana, została lepiej opanowana, a technologia stała się w większym stopniu wyspecjalizowana: w przypadku sera „Brie de Meaux” o dużym rozmiarze producenci zaczęli stosować technologię koagulacji po dodaniu podpuszczki, zaś w przypadku serów o mniejszych rozmiarach – technologię koagulacji kwasowej.

Producenci korzystali również z prac Émile’a Duclaux i Georges’a Rogera, którzy w 1897 r. po raz pierwszy odizolowali grzyb penicillium candidum z sera brie i opracowali metodę Rogera polegającą na zaszczepianiu serów określonymi enzymami.

Korzystając z bliskości Paryża oraz z lepszych warunków transportu, część produkcji mlecznej z regionu Brie zaczęto przeznaczać do sprzedaży jako mleko spożywcze i produkty świeże. Od połowy XIX wieku dojrzewalnie korzystały z lepszej sieci drogowej oraz nowo wybudowanych linii kolejowych w celu dostarczania swoich produktów oraz zakupu niedojrzałych świeżych serów solonych (fr. fromages frais de sel) wytwarzanych we wschodniej części Basenu Paryskiego, aby zrównoważyć spadek produkcji w departamencie Seine et Marne. Sery te były następnie poddawane dojrzewaniu i sprzedawane jako „Brie de Meaux”.

Technologia koagulacji po dodaniu podpuszczki pozwala uzyskać spójny skrzep, który dobrze znosi transport, natomiast skrzep uzyskany w wyniku koagulacji kwasowej jest bardziej kruchy i delikatny na etapie „świeżego sera solonego”. Produkcja sera rozwijała się w departamentach Marne, Haute-Marne i Meuse.

Obecnie nadal wykorzystuje się te zróżnicowane umiejętności: mleko produkowane na obszarze geograficznym, o stosunkowo niewielkiej zawartości tłuszczu i dużej zawartości białka, bardzo dobrze nadaje się do produkcji sera.

Technika produkcji nie uległa znacznej zmianie: dodaje się dużą dawkę podpuszczki, aby doszło do szybkiego powstania skrzepu (skrzep podpuszczkowy). Skrzep jest krojony i szybko umieszczany ręcznie w formie przy użyciu specjalnego czerpaka.

„Brie de Meaux” jest serem miękkim produkowanym z surowego mleka krowiego o pokrytej pleśnią skórce.

Ser ten, produkowany w walcowatych formach o wewnętrznej średnicy 36–37 cm, ma kształt krążka.

Po czterech tygodniach dojrzewania smak „Brie de Meaux” jest mleczny i może być lekko słony z nutką goryczy. Między 4 a 6 tygodniem następuje delikatne dojrzewanie od skórki w głąb sera, a jego konsystencja zmienia się z kruchej na sprężystą. Stopniowo rozwija się jego aromat. Po 6–8 tygodniach ser jest dojrzały w całości, a jego konsystencja jest sprężysta; ma subtelny aromat śmietany, masła i orzecha laskowego.

W przedmiotowym regionie o warunkach sprzyjających uprawie zbóż gospodarstwa prowadzące uprawę mieszaną i chów wykorzystują rośliny strączkowe, buraki i różnorodne produkty otrzymane z buraka i zbóż dostępnych lokalnie w celu żywienia swoich stad. Dzięki tym dawkom pokarmowym składającym się z produktów ubocznych mleko ma stosunkowo niską zawartość tłuszczu, lecz wysoką zawartość białka, a zatem jest odpowiednie do produkcji sera. Ponadto utrzymywanie krów na słomie pozwala na zachowanie ekosystemu mikrobiologicznego, który wpływa na naturalną florę surowego mleka. Poza warunkami żywienia krów ser „Brie de Meaux” zawdzięcza bowiem swój wyjątkowy charakter stosowaniu wyłącznie mleka surowego, co wymaga umiejętności wypracowanych i rozwijanych na przestrzeni lat przez producentów z obszaru geograficznego.

Umiejętności te, wypracowywane pierwotnie w gospodarstwach, w których stosowano metody produkcji wymagające prostego materiału i niewielkiej ilości czasu, znajdują odzwierciedlenie w szczególności w opanowaniu procesu zaprawiania mleka podpuszczką, który pozwala uzyskać zwarty skrzep odpowiedni do produkcji sera w formach o dużej średnicy, dostosowaniu krojenia do właściwości skrzepu i stosowaniu specjalnego czerpaka do wypełniania form. Ponieważ tego rodzaju skrzep jest odsączany naturalnie, bez konieczności krojenia go na drobne kawałki, skrzep jest pionowo cięty w duże kostki za pomocą harfy lub krojony na duże kawałki, a następnie formowany ręcznie poprzez nakładanie cienkich warstw przy użyciu specjalnego czerpaka.

Ponadto dzięki zabiegom, jakim poddawane są sery, począwszy od solenia na sucho przez cały okres dojrzewania, „Brie de Meaux” charakteryzuje się szczególnymi aromatami.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://extranet.inao.gouv.fr/fichier/CDCBrieMeaux190320.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Powiadomienie dotyczące stosowalności art. 34 dyrektywy 2014/25/UE

Zawieszenie biegu terminu przyjęcia aktów wykonawczych

(2020/C 64/14)

W dniu 6 czerwca 2019 r. Komisja otrzymała wniosek zgodnie z art. 35 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE (1). Pierwszym dniem roboczym następującym po wpłynięciu wniosku był 7 czerwca 2019 r., a pierwotny termin przysługujący Komisji na rozpatrzenie przedmiotowego wniosku wynosił 105 dni roboczych.

Wniosek ten, złożony przez Elta Courier S.A., dotyczy usług kurierskich w Grecji. Stosowne powiadomienie zostało opublikowane na stronie 8 w Dz.U. C 53 w dniu 17 lutego 2020 r.

Zgodnie z pkt 2 w załączniku IV do dyrektywy 2014/25/UE Komisja może zobowiązać dane państwo członkowskie, dany podmiot zamawiający, właściwy niezależny organ krajowy lub każdy inny właściwy organ krajowy do udzielenia wszelkich niezbędnych informacji lub uzupełnienia bądź doprecyzowania przedstawionych informacji w odpowiednim terminie. W dniu 26 sierpnia 2019 r. Komisja zwróciła się do organów krajowych o udzielenie dodatkowych informacji najpóźniej do dnia 9 września 2019 r. W dniu 6 września 2019 r. Komisja zwróciła się do Elta Courier o udzielenie dodatkowych informacji najpóźniej do dnia 13 września 2019 r.

W przypadku opóźnienia w przekazaniu informacji lub przekazania niepełnych informacji bieg pierwotnego terminu zawiesza się na okres między upływem terminu określonego w żądaniu udzielenia informacji a otrzymaniem pełnych i prawidłowych informacji.

Oficjalny termin upłynie zatem po 40 dniach roboczych od otrzymania pełnych i prawidłowych informacji.

---

(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

Powiadomienie o wniosku złożonym na podstawie art. 35 dyrektywy 2014/25/UE

Wniosek państwa członkowskiego

(2020/C 64/15)

W dniu 19 grudnia 2019 r. Komisja otrzymała wniosek zgodnie z art. 35 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE (1). Pierwszym dniem roboczym następującym po dniu wpłynięcia wniosku był dzień 20 grudnia 2019 r.

Przedmiotowy wniosek, złożony przez Królestwo Danii, dotyczy usług w zakresie doręczania paczek od klientów biznesowych do klientów indywidualnych w Danii. Art. 34 dyrektywy 2014/25/UE stanowi, iż „zamówienia mające na celu umożliwienie prowadzenia działalności wymienionej w art. 8–14 nie podlegają niniejszej dyrektywie, jeżeli państwo członkowskie lub podmioty zamawiające, po przedstawieniu wniosku zgodnie z art. 35, mogą wykazać, że w państwie członkowskim, w którym ta działalność jest wykonywana, bezpośrednio podlega ona konkurencji na rynkach, do których dostęp nie jest ograniczony; podobnie niniejszej dyrektywie nie podlegają konkursy organizowane na potrzeby wykonywania takiej działalności na danym obszarze geograficznym”. Ocena bezpośredniego podlegania konkurencji, jaką można przeprowadzić w kontekście dyrektywy 2014/25/UE, pozostaje bez uszczerbku dla kompleksowego stosowania prawa konkurencji.

Komisja dysponuje terminem 90 dni roboczych na podjęcie decyzji w sprawie przedmiotowego wniosku, licząc od wyżej podanego dnia roboczego. Termin upływa zatem w dniu 11 maja 2020 r.

Zgodnie z art. 35 ust. 5 dyrektywy 2014/25/UE kolejne wnioski dotyczące tego samego sektora lub rodzaju działalności w Danii, złożone przed upływem terminu przewidzianego dla niniejszego wniosku, nie są traktowane jako wnioski stanowiące podstawę do wszczęcia nowych postępowań i są rozpatrywane w ramach niniejszego wniosku.

---

(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).