RADA ZALECENIE RADY

z dnia 10 października 2019 r.

w sprawie mianowania członka Zarządu Europejskiego Banku Centralnego

(2019/C 351/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 283 ust. 2 i art. 139 ust. 2,

uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 11.2,

NINIEJSZYM ZALECA RADZIE EUROPEJSKIEJ:

mianowanie Fabio PANETTA członkiem Zarządu Europejskiego Banku Centralnego na okres ośmiu lat ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2020 r.

Opinia Komisji

z dnia 14 października 2019 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem położonej w Szwecji elektrowni jądrowej Barsebäck oraz działaniem położonego w Szwecji zakładu tymczasowego składowania odpadów promieniotwórczych Barsebäck nr 2

(Jedynie tekst w języku szwedzkim jest autentyczny)

(2019/C 351/02)

Poniższą ocenę przeprowadzono zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 23 maja 2019 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu szwedzkiego – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – ogólne dane dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych (2) powstałych w związku z demontażem położonej w Szwecji elektrowni jądrowej Barsebäck oraz działaniem położonego w Szwecji zakładu tymczasowego składowania odpadów promieniotwórczych Barsebäck nr 2.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 26 czerwca 2019 r. i które zostały przedłożone przez szwedzkie władze dnia 19 lipca 2019 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów Komisja wydała następującą opinię:

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planów trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z (i) demontażem położonej w Szwecji elektrowni jądrowej Barsebäck oraz (ii) działaniem położonego w Szwecji zakładu tymczasowego składowania odpadów promieniotwórczych Barsebäck nr 2, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie powinno spowodować znaczącego, z punktu widzenia zdrowia, skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do przepisów określonych w podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej bardziej szczegółowej ocenie należy poddać aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienionej dyrektywą 2014/52/UE; dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

(2)  Składowanie odpadów radioaktywnych w rozumieniu pkt 1 zalecenia Komisji 2010/635/Euratom z dnia 11 października 2010 r. w sprawie stosowania art. 37 Traktatu Euratom (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 36).

(3)  Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz.U. L 13 z 17.1.2014, s. 1).

Opinia Komisji

z dnia 14 października 2019 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją i demontażem elektrowni jądrowej Philippsburg KKP-2 położonej w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia w Niemczech

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(2019/C 351/03)

Poniższą ocenę przeprowadzono zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 7 grudnia 2018 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu Niemiec – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – dane ogólne dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych (2) powstałych w związku z likwidacją i demontażem elektrowni jądrowej Philippsburg KKP-2.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 29 stycznia 2019 r. i które zostały przedłożone przez niemieckie władze dnia 2 lipca 2019 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów Komisja wydała następującą opinię:

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją i demontażem elektrowni jądrowej Philippsburg KKP-2 położonej w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia w Niemczech, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadku o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie powinno spowodować znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do przepisów określonych w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa.

(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej bardziej szczegółowej ocenie należy poddać aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienionej dyrektywą 2014/52/UE; dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

(2)  Składowanie odpadów radioaktywnych w rozumieniu pkt 1 zalecenia Komisji 2010/635/Euratom z dnia 11 października 2010 r. w sprawie stosowania art. 37 Traktatu Euratom (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 36).

(3)  Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz.U. L 13 z 17.1.2014, s. 1).

Opinia Komisji

z dnia 14 października 2019 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem ciśnieniowego reaktora ciężkowodnego Ågesta położonego niedaleko Sztokholmu w Szwecji

(Jedynie tekst w języku szwedzkim jest autentyczny)

(2019/C 351/04)

Poniższą ocenę przeprowadzono zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 23 maja 2019 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu Szwecji – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – dane ogólne dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych (2) powstałych w związku z demontażem ciśnieniowego reaktora ciężkowodnego Ågesta położonego niedaleko Sztokholmu.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 25 czerwca 2019 r. i które zostały przedłożone przez szwedzkie władze dnia 19 lipca 2019 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów Komisja wydała następującą opinię:

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem ciśnieniowego reaktora ciężkowodnego Ågesta położonego niedaleko Sztokholmu w Szwecji, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie spowoduje znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do przepisów określonych w podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej bardziej szczegółowej ocenie należy poddać aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienionej dyrektywą 2014/52/UE; dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

(2)  Składowanie odpadów radioaktywnych w rozumieniu pkt 1 zalecenia Komisji 2010/635/Euratom z dnia 11 października 2010 r. w sprawie stosowania art. 37 Traktatu Euratom (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 36).

(3)  Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz.U. L 13 z 17.1.2014, s. 1).

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8721 – Owens Corning/Paroc)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2019/C 351/05)

W dniu 30 stycznia 2018 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Unijny wykaz jurysdykcji niechetnych wspólpracy do celów podatkowych – Sprawozdanie Grupy ds. Kodeksu Postepowania (opodatkowanie dzialalnosci gospodarczej) sugerujace zmiany do zalaczników do konkluzji Rady z dnia 12 marca 2019 r., w tym skreslenie dwóch jurysdykcji z wykazu, oraz zatwierdzenie wytycznych

(2019/C 351/06)

Ze skutkiem od dnia publikacji w Dzienniku Urzedowym Unii Europejskiej zalaczniki I i II do konkluzji Rady z dnia 12 marca 2019 r. w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechetnych wspólpracy do celów podatkowych (1), ze zmianami z dnia 22 maja 2019 r. (2) i 21 czerwca 2019 r. (3), zastepuje sie nastepujacymi nowymi zalacznikami I i II:

(1)  Dz.U. C 114 z 26.3.2019, s. 2.

(2)  Dz.U. C 176 z 22.5.2019, s. 2.

(3)  Dz.U. C 210 z 21.6.2019, s. 8.

Kursy walutowe euro (1)

16 października 2019 r.

(2019/C 351/07)

1 euro =

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2019/C 351/08)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Niemcy

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Niemcy

Upamiętniane wydarzenie: 30. rocznica upadku muru berlińskiego

Opis motywu: Trzydzieści lat temu upadł mur berliński. Wydarzenie to miało nie tylko wpływ na społeczeństwo niemieckie, lecz także skutki o charakterze globalnym. Dzień 9 listopada 1989 r. uznawany jest za symboliczny koniec zimnej wojny i początek ustępstw po kilku dekadach napięć na scenie międzynarodowej. Na szczeblu europejskim był to pierwszy krok w kierunku zjednoczenia jednego z liderów wśród państw Unii Europejskiej. Ta poważna zmiana zmaterializowała się później w Traktacie Moskiewskim, którego Niemcy były sygnatariuszem. Unia Europejska powitała wtedy w swoich granicach 16 mln nowych obywateli w ciągu zaledwie jednego roku, a skutki strukturalne i gospodarcze tego rozszerzenia równały się niemal przyjęciu nowego państwa.

Wzór przedstawia mur berliński, otwarty w środkowej części, przez który przelatują gołębie (alegoria międzynarodowych ustępstw) i przechodzi wiwatujący tłum. W tle znajduje się Brama Brandenburska, będąca tradycyjnie symbolem Berlina. Na jednej stronie muru widnieje napis „30 Jahre Mauerfall” (30 lat od upadku muru berlińskiego). Na dole motywu znajduje się rok emisji „2019”, a po prawej stronie – oznaczenie kraju emitującego „D”.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 30 000 000

Data emisji: wrzesień/październik 2019 r.

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2019/C 351/09)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Finlandię

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a według jednego z nich monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Finlandia

Upamiętniane wydarzenie: Uchwalenie ustawy konstytucyjnej Finlandii

Opis motywu: Motyw pokazuje trzy okrągłe pola, które są ze sobą połączone pośrodku. Symbolizują one trias politica, czyli trójpodział władzy: na władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. W środkowej części po lewej stronie widnieje rok emisji „2019”. Na dole po prawej stronie umieszczone są oznaczenie kraju emitującego „FI” i znak mennicy.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 500 tys. monet

Data emisji: wrzesień/październik 2019 r.

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2019/C 351/10)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Litwę

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Litwa

Upamiętniany motyw: Żmudź (litewskie regiony etnograficzne)

Opis motywu: Motyw przedstawia niedźwiedzia stojącego na tylnych łapach, z obrożą z łańcucha na szyi. Widnieje on na herbie Żmudzi od XVI wieku. Niedźwiedź wpisany jest w tarczę z koroną. Tarczę trzyma z jednej strony rycerz w zbroi (symbol odwagi, poświęcenia i patriotyzmu), a z drugiej – bogini z kotwicą (symbol nadziei). Poniżej znajduje się łaciński napis „PATRIA UNA” (jedna ojczyzna). Wokół motywu umieszczone są słowa „LIETUVA” (Litwa) i „ŽEMAITIJA” (Żmudź), rok emisji „2019” oraz znak litewskiej mennicy.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 500 tys. monet

Data emisji: III kwartał 2019 r.

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1 , zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2019/C 351/11)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Litwę

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Litwa

Upamiętniany motyw: Sutartinės (litewskie pieśni wielogłosowe – wpisane na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości Unesco)

Opis motywu: Motywem jest linearna kompozycja symbolizująca polifoniczne melodie pieśni ludowych sutartinės będących unikalnym litewskim dziedzictwem kulturowym. Linie poszerzają się i ponownie zwężają, formując zawijany wzór udekorowany różnymi miniaturowymi figurami geometrycznymi i wzorowanymi na przyrodzie. Napisy „LIETUVA” (Litwa, tj. państwo emitujące) i „SUTARTINĖ” (litewskie pieśni wielogłosowe) oraz rok emisji „2019” umieszczono w półokręgu. Widać również znak mennicy litewskiej.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 500 tys. monet

Data emisji: III kwartał 2019 r.

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

Wniosek do Trybunału EFTA z dnia 28 czerwca 2019 r. o wydanie opinii doradczej wniesiony przez Norges Høyesterett w sprawie Melissa Colleen Campbell przeciwko rządowi Norwegii

(Sprawa E-4/19)

(2019/C 351/12)

W dniu 28 czerwca 2019 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek z dnia 28 czerwca 2019 r., w którym Norges Høyesterett (Sąd Najwyższy Norwegii) zwraca się o wydanie opinii doradczej w sprawie Melissa Colleen Campbell przeciwko rządowi Norwegii w odniesieniu do następujących kwestii: