24.7.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 248/4

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2019/C 248/04)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Bordeaux”

Numer referencyjny: PDO-FR-A0821-AM04

Data przekazania informacji: 10.4.2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Wyznaczona działka rolna

Opis i uzasadnienie

Zaktualizowano terminy zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy zmian dotyczących wyznaczonej działki rolnej, na której produkuje się ChNP „Bordeaux”, które to terminy określono w załączniku do specyfikacji produktu. Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną zarejestrowaną nazwą pochodzenia.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

2. Obszar geograficzny – zmiana redakcyjna

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IV ppkt 1 lit. a) specyfikacji:

Usuwa się gminy Cantenac i Margaux i dodaje się gminę Margaux-Cantenac, ponieważ zostały one połączone.

Usuwa się gminy Aubie-et-Espessas, Castets-en-Dorthe, Castillon-de-Castets, Civrac-de-Dordogne, Saint-Antoine, Salignac.

Dodaje się gminy Val de Virvée, Castets et Castillon i Civrac-sur-Dordogne.

Gminy Aubie-et-Espessas, Saint-Antoine i Salignac połączyły się, tworząc gminę Val de Virvée.

Gminy Castets-en-Dorthe i Castillon-de-Castets połączyły się, tworząc gminę Castets et Castillon.

Nazwę gminy Civrac-de-Dordogne zmieniono na Civrac-sur-Dordogne.

Zmieniono pkt 6 jednolitego dokumentu.

3. Zmiana obszaru bezpośredniego sąsiedztwa

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IV ppkt 3 specyfikacji dodano trzy następujące gminy: „Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt”, „Saint-Antoine-de-Breuilh”, „Thénac”.

Za pomocą tej zmiany skorygowano obszar bezpośredniego sąsiedztwa, aby objąć nim gminy, w których istnieją sprawdzone praktyki produkcji wina i które sąsiadują z obszarem produkcji produktu objętego nazwą.

Zmieniono pkt 9 jednolitego dokumentu.

4. Zmiana warunków produkcji win różowych

Opis i uzasadnienie

— Odmiany winorośli

W rozdziale I pkt V specyfikacji rozszerzono wykaz odmian winorośli odpowiednich do produkcji wina różowego o dodatkowe odmiany białe, które zawarto już w specyfikacji zarejestrowanej nazwy pochodzenia „Bordeaux” w odniesieniu do produkcji wina białego.

Są to odmiany winorośli sémillon B, sauvignon B, sauvignon gris G. Zmiana ta nie dotyczy win różowych, które mogą być opatrzone określeniem „clairet” – w ich przypadku utrzymuje się wykaz wspólny z wykazem dotyczącym win czerwonych.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

Zmianie tej towarzyszy wprowadzenie ograniczenia dotyczącego wspomnianych dodatkowych odmian winorośli w odniesieniu do odmian stosowanych w gospodarstwie – w rozdziale I pkt V specyfikacji – oraz do łączenia winogron lub moszczów w celu produkcji wina różowego – w rozdziale I pkt IX specyfikacji. Ograniczenie ustalono na 20 %, w tym maksymalnie 10 % w przypadku wszystkich odmian winorośli sauvignon B i sauvignon gris G.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

Dodatkowe wykorzystanie białych odmian winorośli umożliwia poprawę równowagi organoleptycznej win różowych – mają one wnieść, w zależności od zastosowanych podstawowych czarnych odmian winorośli, świeżość albo krągłość.

— Opis produktu

Wprowadzenie wzmianki o dodatkowych białych odmianach winorośli umożliwiło doprecyzowanie opisu organoleptycznego win różowych mające na celu zapewnienie, że zmiana ta nie wpłynęła na produkt.

Zmieniono rozdział I pkt X (związek) ppkt 2 specyfikacji.

Zmieniono pkt 4 jednolitego dokumentu.

— Praktyki enologiczne

Zmieniono rozdział I pkt IX specyfikacji, aby w przypadku moszczów dopuścić stosowanie węgla drzewnego do zastosowań enologicznych w granicach 20 % ilości win różowych wytwarzanych przez danego producenta wina na dane zbiory.

Zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

5. Związek z miejscem pochodzenia

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt X ppkt 1 lit. a) akapit pierwszy specyfikacji produktu liczba gmin na obszarze geograficznym zostaje zmieniona z 501 na 497 gmin wskutek połączeń gmin oraz z 542 na 538, jeśli chodzi o całkowitą liczbę gmin w departamencie Gironde.

Zmieniono pkt 8 jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Bordeaux

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Białe wytrawne wina niemusujące

Białe wytrawne wina niemusujące charakteryzują się:

—	naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 10 %,

—	zawartością cukrów fermentujących wynoszącą ≤ 3 g/l. Zawartość tę można podwyższyć do 5 g/l, jeśli kwasowość ogólna wynosi ≥ 2,7 g/l H2SO4,

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartości alkoholu wynosi ≤ 13 %.

Przed pakowaniem charakteryzują się one:

—	kwasowością lotną wynoszącą ≤ 13,26 meq/l,

—	całkowitą zawartością SO2 wynoszącą ≤ 180 mg/l.

Pozostałe normy analityczne są zgodne z przepisami europejskimi.

Wytrawne białe wina produkowane z odmiany winorośli sauvignon B są bardzo aromatyczne, świeże i owocowe oraz posiadają kwiatowe i cytrusowe nuty. Odmiana sémillon B wnosi treściwość i gęstość, a połączenie z odmianą muscadelle B nadaje kwiatowe aromaty. W przypadku łączenia odmian winorośli odmiany dodatkowe nadają kwasowość i nuty cytrusowe. Te orzeźwiające wina bardzo dobrze nadają się do spożycia, gdy są młode (rok lub dwa lata).

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	200

Białe wina niemusujące zawierające cukry resztkowe

Białe wina niemusujące zawierające cukry fermentujące charakteryzują się:

—	naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 10,5 %,

—	zawartością cukrów fermentujących wynoszącą > 5 g/l oraz ≤ 60 g/l.

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartości alkoholu wynosi ≤ 13,5 %.

Przed pakowaniem charakteryzują się one:

—	kwasowością lotną wynoszącą ≤ 13,26 meq/l,

—	całkowitą zawartością SO2 wynoszącą ≤ 250 mg/l.

Pozostałe normy analityczne są zgodne z przepisami europejskimi.

Struktura win białych zawierających cukry fermentujące opiera się na odmianie sémillon B, z której otrzymuje się krągłe, pełne wina o złotej barwie, z aromatem owoców kandyzowanych i którą można łączyć z odmianą sauvignon B wnoszącą świeżość. Mimo że wina te nadają się do kilkuletniego leżakowania, można je też degustować, gdy są młode.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	10
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	250

Różowe wina niemusujące

Różowe wina niemusujące charakteryzują się:

—	naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 10 %,

—	zawartością cukrów fermentujących wynoszącą ≤ 3 g/l. Zawartość tę można podwyższyć do 5 g/l, jeśli kwasowość ogólna wynosi ≥ 2,7 g/l H2SO4.

—	zmienioną intensywnością zabarwienia (DO420+DO520+DO620) ≤ 1,1.

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartości alkoholu wynosi ≤ 13 %.

Przed pakowaniem:

—	kwasowością lotną wynoszącą ≤ 13,26 meq/l,

—	całkowitą zawartością SO2 wynoszącą ≤ 180 mg/l.

Pozostałe normy analityczne są zgodne z przepisami europejskimi.

Wina różowe charakteryzują się barwą od bladoróżowej do bardziej intensywnego różu w zależności od zastosowanej techniki (bezpośrednie tłoczenie, lekka maceracja lub ściąganie soku (fr. saignée)) oraz owocową lub kwiatową paletą aromatyczną wzmocnioną zrównoważoną strukturą między krągłością a rześkością. Są to wina hojne w ustach. Bardzo dobrze nadają się one do spożycia, gdy są młode (rok lub dwa lata).

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	200

Czerwone wina niemusujące

Czerwone wina niemusujące charakteryzują się:

—	naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 10,5 %,

—	zawartością cukrów fermentujących wynoszącą ≤ 3 g/l,

—	zawartością kwasu jabłkowego wynoszącą ≤ 0,3 g/l.

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartości alkoholu wynosi ≤ 13,5 %.

Przed pakowaniem charakteryzują się one:

—	kwasowością lotną wynoszącą ≤ 13,26 meq/l,

—	całkowitą zawartością SO2 wynoszącą ≤ 140 mg/l.

Pozostałe normy analityczne są zgodne z przepisami europejskimi.

Czerwone wina, w których często przeważa odmiana winorośli merlot N, są giętkie, owocowe i niezbyt kwaśne; w latach znacznej dojrzałości można nadać im większej świeżości dzięki kwasowości odmian winorośli petit verdot N i cot N. Głównym połączeniem jest jednak połączenie odmian merlot N z cabernet-sauvignon N, a w mniejszym stopniu również z odmianą cabernet franc N, przy czym te ostatnie odmiany nadają winom złożoność aromatyczną i moc taninową, która pozwala im zachować i rozwijać swój bukiet.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	150

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Gęstość obsady – odstępy

Praktyka uprawy

W przypadku działek obsadzonych od dnia 1 sierpnia 2008 r. minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 metra, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,85 metra. – Gęstość tę można zmniejszyć do 3 300 roślin na hektar. W takim przypadku odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 3 metry, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,85 metra.

Zasady przycinania

Praktyka uprawy

Dopuszcza się wyłącznie cięcie krótkie (przy pniu) lub cięcie długie (długie łozy). W przypadku odmian winorośli merlot N, sémillon B i muscadelle B liczba oczek, które pozostawia się po cięciu, nie może przekraczać 45 000 oczek na hektar i 18 oczek na roślinę. W przypadku pozostałych odmian winorośli, w tym odmian cabernet franc N, cabernet sauvignon N, sauvignon B oraz sauvignon gris G, liczba oczek, które pozostawia się po cięciu, nie może przekraczać 50 000 oczek na hektar i 20 oczek na roślinę. Po usunięciu pączków liściowych liczba gałązek owocujących na roślinę nie może przekraczać: – jeżeli chodzi o odmiany winorośli merlot N, sémillon B i muscadelle B – 12 gałązek na roślinę w przypadku winorośli o gęstości obsady wynoszącej co najmniej 4 000 roślin na hektar i 15 gałązek na roślinę w przypadku winorośli o gęstości obsady mniejszej niż 4 000 roślin na hektar; – jeżeli chodzi pozostałe odmiany winorośli, w tym cabernet franc N, cabernet sauvignon N, sauvignon B oraz sauvignon gris G – 14 gałązek na roślinę w przypadku winorośli o gęstości obsady wynoszącej co najmniej 4 000 roślin na hektar i 17 gałązek na roślinę w przypadku winorośli o gęstości obsady mniejszej niż 4 000 roślin na hektar. Cięcia dokonuje się najpóźniej na etapie rozwinięcia liści (etap 9 skali Lorenza). Usunięcia pączków liściowych dokonuje się przed zawiązaniem się owoców.

Szczególne praktyki enologiczne

Do produkcji win różowych innych niż wina, które mogą być opatrzone określeniem „clairet”, w przypadku moszczów dopuszcza się stosowanie węgla drzewnego do zastosowań enologicznych w granicach 20 % ilości win różowych wytwarzanych przez danego producenta wina na dane zbiory.

Wzbogacanie

Szczególne praktyki enologiczne

Dopuszcza się wzbogacanie poprzez częściowe zagęszczenie win czerwonych do poziomu zagęszczenia wynoszącego 15 % w ten sposób wzbogaconych ilości. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza: – w przypadku win czerwonych i win białych zawierających cukry fermentujące – 13,5 %; – w przypadku wytrawnych win różowych i białych – 13 %.

b) Maksymalne zbiory

Białe wina niemusujące (wytrawne i zawierające cukry fermentujące)

77 hektolitrów z hektara

Różowe wina niemusujące

72 hektolitry z hektara

Czerwone wina niemusujące – winorośle o gęstości obsady ≥ 4 000 roślin/ha

68 hektolitrów z hektara

Czerwone wina niemusujące – winorośle o gęstości obsady < 4 000 roślin/ha

64 hektolitry z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, produkcja wina i jego dojrzewanie odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Gironde określonych na podstawie oficjalnego kodu geograficznego („code officiel géographique”) z dnia 19 czerwca 2017 r.:

Abzac, Aillas, Ambarès-et-Lagrave, Ambès, Anglade, Arbanats, Arbis, Arcins, Arsac, Artigues-près-Bordeaux, Arveyres, Asques, Aubiac, Auriolles, Auros, Avensan, Ayguemorte-les-Graves, Bagas, Baigneaux, Barie, Baron, Barsac, Bassanne, Bassens, Baurech, Bayas, Bayon-surGironde, Bazas, Beautiran, Bégadan, Bègles, Béguey, Bellebat, Bellefond, Belvès-de-Castillon, Bernos-Beaulac, Berson, Berthez, Beychac-et-Caillau, Bieujac, Birac, Blaignac, Blaignan, Blanquefort, Blasimon, Blaye, Blésignac, Bommes, Bonnetan, Bonzac, Bordeaux, Bossugan, Bouliac, Bourdelles, Bourg, Branne, Brannens, Braud-et-Saint-Louis, Brouqueyran, Bruges, Budos, Cabanac-et-Villagrains, Cabara, Cadarsac, Cadaujac, Cadillac, Cadillac-en-Fronsadais, Camarsac, Cambes, Camblanes-etMeynac, Camiac-et-Saint-Denis, Camiran, Camps-sur-l’Isle, Campugnan, Canéjan, Cantois, Capian, Caplong, Carbon-Blanc, Cardan, Carignan-deBordeaux, Cars, Cartelègue, Casseuil, Castelmoron-d’Albret, Castelnau-deMédoc, Castelviel, Castets et Castillon, Castillon-la-Bataille, CastresGironde, Caudrot, Caumont, Cauvignac, Cavignac, Cazats, Cazaugitat, Cénac, Cenon, Cérons, Cessac, Cestas, Cézac, Chamadelle, Cissac-Médoc, Civrac-de-Blaye, Civrac-sur-Dordogne, Civrac-en-Médoc, Cleyrac, Coimères, Coirac, Comps, Coubeyrac, Couquèques, Courpiac, Cours-deMonségur, Cours-les-Bains, Coutras, Coutures, Créon, Croignon, Cubnezais, Cubzac-les-Ponts, Cudos, Cursan, Cussac-Fort-Médoc, Daignac, Dardenac, Daubèze, Dieulivol, Donnezac, Donzac, Doulezon, Escoussans, Espiet, Etauliers, Eynesse, Eyrans, Eysines, Faleyras, Fargues, Fargues-SaintHilaire, Flaujagues, Floirac, Floudès, Fontet, Fossés-et-Baleyssac, Fours, Francs, Fronsac, Frontenac, Gabarnac, Gaillan-en-Médoc, Gajac, Galgon, Gans, Gardegan-et-Tourtirac, Gauriac, Gauriaguet, Générac, Génissac, Gensac, Gironde-sur-Dropt, Gornac, Gours, Gradignan, Grayan-et-l’Hôpital, Grézillac, Grignols, Guillac, Guillos, Guîtres, Haux, Hure, Illats, Isle-SaintGeorges, Izon, Jau-Dignac-et-Loirac, Jugazan, Juillac, La Brède, La Landede-Fronsac, La Réole, La Rivière, La Roquille, La Sauve, Labarde, Labescau, Ladaux, Lados, Lagorce, Lalande-de-Pomerol, Lamarque, Lamothe-Landerron, Landerrouat, Landerrouet-sur-Ségur, Landiras, Langoiran, Langon, Lansac, Lapouyade, Laroque, Laruscade, Latresne, Lavazan, Le Bouscat, Le Fieu, Le Haillan, Le Nizan, Le Pian-Médoc, Le Pian-sur-Garonne, Le Pout, Le Puy, Le Taillan-Médoc, Le Tourne, Le Verdon-sur-Mer, Léogeats, Léognan, Les Artigues-de-Lussac, Les Billaux, Les Eglisottes-et-Chalaures, Les Esseintes, Les Lèves-et-Thoumeyragues, Les Peintures, Les Salles, Lesparre-Médoc, Lestiac-sur-Garonne, Libourne, Lignan-de-Bazas, Lignan-de-Bordeaux, Ligueux, Listrac-de-Durèze, ListracMédoc, Lormont, Loubens, Loupes, Loupiac, Loupiac-de-la-Réole, LudonMédoc, Lugaignac, Lugasson, Lugon-et-l’Ile-du-Carnay, Lussac, Macau, Madirac, Maransin, Marcenais, Marcillac, Margaux-Cantenac, Margueron, Marimbault, Marions, Marsas, Martignas-sur-Jalle, Martillac, Martres, Masseilles, Massugas, Mauriac, Mazères, Mazion, Mérignac, Mérignas, Mesterrieux, Mombrier, Mongauzy, Monprimblanc, Monségur, Montagne, Montagoudin, Montignac, Montussan, Morizès, Mouillac, Mouliets-etVillemartin, Moulis-en-Médoc, Moulon, Mourens, Naujac-sur-Mer, Naujanet-Postiac, Néac, Nérigean, Neuffons, Noaillac, Noaillan, Omet, Ordonnac, Paillet, Parempuyre, Pauillac, Pellegrue, Périssac, Pessac, Pessac-surDordogne, Petit-Palais-et-Cornemps, Peujard, Pineuilh, Plassac, PleineSelve, Podensac, Pomerol, Pompéjac, Pompignac, Pondaurat, Porchères, Portets, Préchac, Preignac, Prignac-en-Médoc, Prignac-et-Marcamps, Pugnac, Puisseguin, Pujols, Pujols-sur-Ciron, Puybarban, Puynormand, Queyrac, Quinsac, Rauzan, Reignac, Rimons, Riocaud, Rions, Roaillan, Romagne, Roquebrune, Ruch, Sablons, Sadirac, Saillans, Saint-Aignan, Saint-André-de-Cubzac, Saint-André-du-Bois, Saint-André-et-Appelles, Saint-Androny, Saint-Antoine-du-Queyret, Saint-Antoine-sur-l’Isle, SaintAubin-de-Blaye, Saint-Aubin-de-Branne, Saint-Aubin-de-Médoc, SaintAvit-de-Soulège, Saint-Avit-Saint-Nazaire, Saint-Brice, Saint-Caprais-deBlaye, Saint-Caprais-de-Bordeaux, Saint-Christoly-de-Blaye, SaintChristoly-Médoc, Saint-Christophe-de-Double, Saint-Christophe-desBardes, Saint-Cibard, Saint-Ciers-d’Abzac, Saint-Ciers-de-Canesse, SaintCiers-sur-Gironde, Sainte-Colombe, Saint-Côme, Sainte-Croix-du-Mont, Saint-Denis-de-Pile, Saint-Emilion, Saint-Estèphe, Saint-Etienne-de-Lisse, Sainte-Eulalie, Saint-Exupéry, Saint-Félix-de-Foncaude, Saint-Ferme, Sainte-Florence, Sainte-Foy-la-Grande, Sainte-Foy-la-Longue, SainteGemme, Saint-Genès-de-Blaye, Saint-Genès-de-Castillon, Saint-Genès-deFronsac, Saint-Genès-de-Lombaud, Saint-Genis-du-Bois, Saint-Germain-deGrave, Saint-Germain-de-la-Rivière, Saint-Germain-d’Esteuil, SaintGermain-du-Puch, Saint-Gervais, Saint-Girons-d’Aiguevives, SainteHélène, Saint-Hilaire-de-la-Noaille, Saint-Hilaire-du-Bois, Saint-Hippolyte, Saint-Jean-de-Blaignac, Saint-Jean-d’Illac, Saint-Julien-Beychevelle, SaintLaurent-d’Arce, Saint-Laurent-des-Combes, Saint-Laurent-du-Bois, SaintLaurent-du-Plan, Saint-Laurent-Médoc, Saint-Léon, Saint-Loubert, SaintLoubès, Saint-Louis-de-Montferrand, Saint-Macaire, Saint-Magne-deCastillon, Saint-Maixant, Saint-Mariens, Saint-Martial, Saint-Martin-deLaye, Saint-Martin-de-Lerm, Saint-Martin-de-Sescas, Saint-Martin-du-Bois, Saint-Martin-du-Puy, Saint-Martin-Lacaussade, Saint-Médard-de-Guizières, Saint-Médard-d’Eyrans, Saint-Médard-en-Jalles, Saint-Michel-de-Fronsac, Saint-Michel-de-Lapujade, Saint-Michel-de-Rieufret, Saint-Morillon, SaintPalais, Saint-Pardon-de-Conques, Saint-Paul, Saint-Pey-d’Armens, SaintPey-de-Castets, Saint-Philippe-d’Aiguille, Saint-Philippe-du-Seignal, SaintPierre-d’Aurillac, Saint-Pierre-de-Bat, Saint-Pierre-de-Mons, Saint-Quentinde-Baron, Saint-Quentin-de-Caplong, Sainte-Radegonde, Saint-Romain-laVirvée, Saint-Sauveur, Saint-Sauveur-de-Puynormand, Saint-Savin, SaintSelve, Saint-Seurin-de-Bourg, Saint-Seurin-de-Cadourne, Saint-Seurin-deCursac, Saint-Seurin-sur-l’Isle, Saint-Sève, Saint-Sulpice-de-Faleyrens, Saint-Sulpice-de-Guilleragues, Saint-Sulpice-de-Pommiers, Saint-Sulpiceet-Cameyrac, Sainte-Terre, Saint-Trojan, Saint-Vincent-de-Paul, SaintVincent-de-Pertignas, Saint-Vivien-de-Blaye, Saint-Vivien-de-Médoc, Saint-Vivien-de-Monségur, Saint-Yzan-de-Soudiac, Saint-Yzans-de-Médoc, Salaunes, Salleboeuf, Samonac, Saucats, Saugon, Sauternes, Sauveterre-deGuyenne, Sauviac, Savignac, Savignac-de-l’Isle, Semens, Sendets, Sigalens, Sillas, Soulac-sur-Mer, Soulignac, Soussac, Soussans, Tabanac, Taillecavat, Talais, Talence, Targon, Tarnès, Tauriac, Tayac, Teuillac, Tizac-de-Curton, Tizac-de-Lapouyade, Toulenne, Tresses, Uzeste, Val de Virvée, Valeyrac, Vayres, Vendays-Montalivet, Vensac, Vérac, Verdelais, Vertheuil, Vignonet, Villandraut, Villegouge, Villenave-de-Rions, Villenave-d’Ornon, Villeneuve, Virelade, Virsac, Yvrac.

7. Główne odmiany winorośli

Sauvignon B

Merlot N

Cot N – Malbec N

Carmenère N

Petit Verdot N

8. Opis związku lub związków

Na obszarze geograficznym występują stosunkowo jednorodne warunki klimatyczne korzystne dla produkcji wina ze względu na jego położenie oraz bliskość dużych mas wodnych (Ocean Atlantycki, estuarium Żyrondy, doliny Garonne i Dordogne), które odgrywają istotną rolę termoregulacyjną. Wpływy oceaniczne łagodzą wiosenne przymrozki, jednak maleją one w miarę oddalania się od morza i rozległych dolin oraz w miarę przybliżania się do masywów leśnych w Landes, Saintonge oraz Double Périgourdine. Właściwości te tłumaczą niewielką obsadę winorośli w najdalej położonych na północ, południe i południowy zachód częściach obszaru geograficznego. Obejmuje on 497 spośród 538 gmin w departamencie Gironde, wyłączając południowo-zachodnią część departamentu, która nie ma charakteru winiarskiego i dominuje w niej gospodarka leśna.

Odmiany winorośli z regionu winiarskiego Bordeaux, które były uprawiane w klimacie oceanicznym, już od XVII i XVIII w. wymagały wspierania żerdziami, a następnie powszechnego palikowania w celu zapewnienia właściwego rozłożenia kiści i powierzchni liści wystarczającej do prawidłowej syntezy chlorofili pozwalającej uzyskać optymalną dojrzałość. Występowanie różnego rodzaju gleb i zróżnicowanej ekspozycji doprowadziło do selekcji różnych odmian winorośli i ich dostosowania do właściwości środowiska. Wyróżnia się cztery odrębne rodzaje gleb:

—	gleby gliniasto-wapienne i marglowo-wapienne, bardzo powszechnie występujące na zboczach wzgórz, na których dobrze rośnie odmiana merlot N,

—	gleby krzemionkowe zmieszane z elementami gliniastymi i wapiennymi, doskonałe pod uprawę np. odmian merlot N i sauvignon B,

—	gleby piaszczysto-gliniaste (tzw. boulbènes) z drobnymi elementami krzemionkowymi, stanowiące lżejsze podłoże dostosowane do produkcji białych win wytrawnych,

—	gleby żwirowe złożone ze żwiru, z otoczaków kwarcowych oraz piasku – drobnoziarnistego lub gruboziarnistego – tworzące dobrze zdrenowane, ciepłe tarasy, które są idealnie przystosowane do uprawy winorośli, a w szczególności odmiany cabernet-sauvignon N.

Równowaga między odmianami winorośli, różnorodność środowiska biofizycznego oraz sposób prowadzenia winnicy i produkcji wina nadaje winom szczególny styl charakteryzujący się wielkim bogactwem aromatów. Dzięki istnieniu portu i ścisłych związków historycznych z innymi narodami, które bardzo szybko zaczęły prowadzić ustrukturyzowany handel na szeroką skalę, winnice w regionie Bordeaux od zawsze były otwarte na resztę świata, korzystając z innowacji technicznych lub je rozpowszechniając, co sprzyjało dynamice gospodarstw oraz pozwalało na umocnienie, rozwój i rozpowszechnianie posiadanych umiejętności przy zachowaniu rodzimych zwyczajów. Po ślubie księżnej Akwitanii Eleonory i przyszłego króla Anglii Henryka Plantageneta w 1152 r. rozwój wymiany handlowej spowodował, że Anglicy zaczęli przywozić wina z Bordeaux, które nazywali „Claret” ze względu na ich jasny kolor. Tradycja ta utrwaliła się na przestrzeni lat i znajduje obecnie odzwierciedlenie w oznaczeniach „clairet” i „claret”. W XVII w. wraz z pojawieniem się nowych konsumentów rozpoczęła się nowa era handlowa. Wywóz pozostał jedną z mocnych stron dystrybucji win z Bordeaux. Jedną trzecią wyprodukowanej ilości wina wywożono do ponad 150 krajów. Produkcja wina objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia będącego najważniejszym zasobem departamentu Gironde w dużej mierze przyczyniła się do ukształtowania krajobrazu wiejskiego i miejskiego oraz do lokalnej architektury (rezydencje zajmujące się produkcją wina (fr. châteaux viticoles), piwnice winiarskie (fr. chais). Główne miasta departamentu są portami rzecznymi, które rozwinęły się dzięki handlowi winami.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do produkcji i dojrzewania win, które mogą być objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Bordeaux” uzupełnioną oznaczeniami „clairet” i „claret” lub nieposiadającą takich oznaczeń, stanowi obszar następujących gmin:

—	w departamencie Dordogne: Fougueyrolles, Gageac-et-Rouillac, Gardonne, Le Fleix, Minzac, Pomport, Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt, Razacde-Saussignac, Saussignac, Saint-Antoine-de-Breuilh, Saint-Seurin-de-Prats, Thénac, Villefranche-de-Lonchat,

—	w departamencie Lot-et-Garonne: Baleyssagues, Beaupuy, Cocumont, Duras, Esclottes, Lagupie, Loubès-Bernac, Sainte-Colombe-de-Duras, Savignac-de-Duras, Villeneuve-de-Duras.

Nazwy geograficzne – określenia dodatkowe

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Zarejestrowaną nazwę pochodzenia „Bordeaux” można uzupełnić oznaczeniami „claret” w przypadku win czerwonych i „clairet” w przypadku win ciemnoróżowych zgodnie z przepisami ustanowionymi dla tego rodzaju wina, w szczególności jeśli chodzi o normy analityczne.

W przypadku win białych zarejestrowaną nazwę pochodzenia „Bordeaux” można uzupełnić nazwą geograficzną „Haut-Benauge” zgodnie z przepisami ustanowionymi dla tej uzupełniającej nazwy geograficznej, w szczególności jeśli chodzi o obszar geograficzny, odmiany winorośli, zbiory i normy analityczne.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Nazwę geograficzną „Haut-Benauge” umieszcza się bezpośrednio po zarejestrowanej nazwie pochodzenia „Bordeaux”, zapisując ją czcionką, której wielkość – zarówno wysokość, jak i szerokość – nie może przekraczać wielkości czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia.

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wina białe o zawartości cukrów fermentujących powyżej 5 gramów na litr i poniżej 60 gramów na litr opatruje się oznaczeniem odpowiadającym zawartości tych cukrów w winie zgodnie z definicją zawartą w przepisach wspólnotowych.

Większa jednostka geograficzna

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Na etykiecie win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia można wskazać nazwę większej jednostki geograficznej: „Vin de Bordeaux”. Czcionka, którą zapisana jest nazwa większej jednostki geograficznej, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-5514a84e-f7df-48fd-bc1b-7c65926936ae

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

24.7.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 248/13

(2019/C 248/05)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzeniadelegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Bourgueil”

Numer referencyjny: PDO-FR-A0729-AM01

Data przekazania informacji: 10.5.2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Obszar geograficzny

Opis i uzasadnienie

Akapit dotyczący obszaru geograficznego otrzymuje brzmienie:

„Zbiór winogron, produkcja wina i wytwarzanie odbywają się na obszarze geograficznym zatwierdzonym przez Krajowy Instytut ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité) podczas posiedzenia właściwego krajowego komitetu z dnia 16 grudnia 2010 r. W dniu zatwierdzenia niniejszej specyfikacji produktu przez właściwy krajowy komitet obszar ten obejmuje terytorium następujących gmin departamentu Indre-et-Loire zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2018 r.:

Benais, Bourgueil, La Chapelle-sur-Loire, Chouzé-sur-Loire, Coteaux-sur-Loire – wyłącznie w odniesieniu do terytorium gmin delegowanych Saint-Patrice i Ingrandes-de-Touraine, a także Restigné i Saint-Nicolas-de-Bourgueil”.

Zmiana ta odzwierciedla połączenie gmin, jednak granice obszaru geograficznego pozostały niezmienione.

W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 6 jednolitego dokumentu.

2. Zasady przycinania

Opis i uzasadnienie

W pkt VI lit. b) określono, że winorośle należy odtąd przycinać na maksymalnie 12 oczek.

W związku z tym cięcie w formie pojedynczego sznura Guyota umożliwia uzyskanie długich łóz o 8 oczkach.

Celem tej zmiany jest lepsze uwzględnienie niekorzystnych wiosennych czynników klimatycznych, które spotęgowały się w ostatnich latach gospodarczych.

W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 5.1 jednolitego dokumentu.

3. Dopuszczalna maksymalna ilość winogron z danej działki

Opis i uzasadnienie

Zmniejszono dopuszczalną maksymalną ilość winogron z danej działki z 9 500 kg/ha do 8 500 kg/ha. Liczba oczek co prawda została zwiększona, jednak organ ds. ochrony i zarządzania nie chce dopuścić do zwiększenia plonów, które mogłoby doprowadzić do pogorszenia ich jakości, i w związku z tym postanowił obniżyć dopuszczalną maksymalną ilość winogron z danej działki.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

4. Okrywa roślinna końców rzędu

Opis i uzasadnienie

W ppkt 2 lit. a) sformułowanie: „co najmniej 1,50 metra od ostatniej rośliny” otrzymuje brzmienie „co najmniej 1 metr od kotwy rusztowania dla winorośli; jeżeli prace ziemne wykonywane są mechanicznie, odległość tę można zwiększyć do 2,50 metra”.

Celem tej zmiany jest uwzględnienie zmian w praktykach rolniczych i w pielęgnacji roślin przy pomocy urządzeń mechanicznych.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

5. Wydajność maksymalna

Opis i uzasadnienie

Wydajność maksymalna zostaje zmniejszona z 67 hl/ha do 65 hl/ha. Liczba oczek co prawda została zwiększona, jednak organ ds. ochrony i zarządzania nie chce dopuścić do zwiększenia plonów, które mogłoby doprowadzić do pogorszenia ich jakości, i w związku z tym postanowił obniżyć wydajność maksymalną.

W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 5.2 jednolitego dokumentu.

6. Pojemność kadzi fermentacyjnych w danej winnicy

Opis i uzasadnienie

Minimalna wymagana pojemność kadzi fermentacyjnych w danej winnicy zostaje obniżona, aby nie wykluczać urządzeń młodych producentów wina, nie rezygnując jednocześnie z wymogów niezbędnych do prawidłowej produkcji wina i właściwego przechowywania wina.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

7. Obrót między uprawnionymi właścicielami składów

Opis i uzasadnienie

Usuwa się rozdział 1 pkt IX ppkt 4 lit. b) dotyczący daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

8. Deklaracja o przeznaczeniu działek do produkcji wina objętego nazwą (fr. Déclaration d’affectation parcellaire)

Opis i uzasadnienie

Usuwa się rozdział 2 pkt I ppkt 1, ponieważ przepis ten przewiduje środek zbędny w świetle sytuacji panującej w Bourgueil. Produktami, w przypadku których można wnieść o ich objęcie zarejestrowaną nazwą pochodzenia na obszarze produkcji wina objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Bourgueil”, są: „St Nicolas de Bourgueil”, „Touraine”, „Crémant de Loire” i „Rosé de Loire” – wszystkie działki, na których produkuje się wino objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Saint Nicolas de Bourgueil”, są kontrolowane pod względem jakości winorośli przeznaczonych do produkcji wina objętego tą nazwą. Działki przeznaczone do produkcji win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Crémant de Loire” lub „Rosé de Loire” są obowiązkowo identyfikowane w rejestrach produkcji prowadzonych przez producentów, a działki przeznaczone do produkcji wina „Touraine” wskazywane są od stycznia przez prowadzący je podmiot w deklaracji o przeznaczeniu działek do produkcji wina objętego odnośną nazwą.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

9. Główne punkty podlegające kontroli

Opis i uzasadnienie

Zmieniono rozdział 3 w celu uspójnienia treści głównych punktów podlegających kontroli.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Bourgueil

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Są to niemusujące wina czerwone lub różowe. Ich naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosi co najmniej 10,5 %. Po zapakowaniu spełniają one następujące normy analityczne:

—	zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach czerwonych nie przekracza 2 gramów na litr,

—

zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach różowych nie przekracza 4 gramów na litr, a kwasowość ogólna wyrażona w gramach kwasu winowego na litr wynosi co najmniej 3,5 grama na litr. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 13 %. W przypadku win czerwonych po zakończeniu fermentacji jabłkowo-mlekowej zawartość kwasu jabłkowego nie przekracza 0,3 grama na litr. Normy w zakresie kwasowości lotnej i całkowitej zawartości dwutlenku siarki w winach czerwonych i różowych oraz normy w zakresie kwasowości ogólnej w winach czerwonych zostały ustanowione w przepisach wspólnotowych. Wina różowe charakteryzują się zwykle świeżym i dość intensywnym aromatem czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) i białych owoców, który uzupełniają niekiedy nuty cytrusowe. Wina czerwone są eleganckie, o szacie od ciemnego rubinu do głębokiej barwy owocu granatu. Obecność tanin jest często wyczuwalna, ale zagłuszona. Aromat tych win łączy w sobie zwykle nuty czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) i czarnych owoców. Niektóre cięższe wina zyskują na jakości po kilkuletnim leżakowaniu. Mogą wówczas wykształcić bardziej złożone, kakaowe nuty o lekkim aromacie dymu lub przypraw.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Praktyka uprawy

Sposób prowadzenia winorośli:

a)	Gęstość obsady Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 500 roślin na hektar, a odstęp między rzędami winorośli wynosi maksymalnie 2,10 metra. Odstęp między roślinami w tym samym rzędzie wynosi co najmniej 0,80 metra i nie więcej niż 1,10 metra.

Zasady przycinania

Winorośl przycina się przed dniem 1 maja na maksymalnie 12 oczek na łozę według następujących technik:

—	jednoramienny sznur Guyota z długą łozą o maksymalnie 8 oczkach i maksymalnie 2 czopach przyciętych na 1 oczko lub 2 oczka,

—	cięcie na dwie półstrzałki o maksymalnie 4 oczkach każda i maksymalnie 2 czopach przyciętych na 1 oczko lub 2 oczka,

—	cięcie czopowe (sznur skośny Royat) z maksymalnie 6 czopami przyciętymi na maksymalnie 2 oczka.

Szczególne praktyki enologiczne

Do produkcji win różowych niedopuszczalne jest wykorzystywanie węgla drzewnego do zastosowań enologicznych, samego lub w mieszankach stosowanych w preparatach. Zezwala się na stosowanie substraktywnych technik wzbogacania win czerwonych przy maksymalnym progu częściowego stężenia względem objętości przed wzbogacaniem wynoszącym 10 %. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 13 %. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

b) Maksymalne zbiory

65 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, produkcja wina i wytwarzanie odbywają się na obszarze geograficznym zatwierdzonym przez Krajowy Instytut ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité) podczas posiedzenia właściwego krajowego komitetu z dnia 16 grudnia 2010 r. W dniu zatwierdzenia niniejszej specyfikacji produktu przez właściwy krajowy komitet obszar ten obejmuje terytorium następujących gmin departamentu Indre-et-Loire zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2018 r.:

7. Główne odmiany winorośli

Cabernet-Sauvignon N

Cabernet franc N

8. Opis związku lub związków

Obszar produkcji wina objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Bourgueil” położony jest na północ od Loary, powyżej zbiegu z rzeką Vienne, na północno-zachodnim skraju obszaru produkcji wina „Touraine”.

Od północy obszar geograficzny ogranicza las Gâtine, a od południa Loara. Obszar położony jest częściowo na szerokim zboczu, które zasadniczo zwrócone jest na południe i porośnięte lasem, a częściowo na tarasach i grzbietach wzgórz, zwanych w tym regionie „montilles”.

U podnóża wzgórza występują wapienne gleby brunatne, które powstały na turońskich kredach z domieszką miki, czyli kredach z żółtym tufem, natomiast na środku wzgórza występują gleby ilasto-krzemionkowe powstałe na senońskim podłożu iłowo-piaszczystym. U stóp wzgórza znajdują się tarasy powstałe ze starszych skał osadowych oraz montilles, czyli niewielkie pagórki powstałe z młodszych skał osadowych, położone na obszarze zalewowym – na tych terenach występują przepuszczalne gleby piaszczysto-kamieniste.

Obszar geograficzny obejmuje terytorium 8 gmin departamentu Indre-et-Loire. Klimat na tym terenie jest łagodniejszy i suchszy niż na pozostałych obszarach Turenii. Zalesiony płaskowyż, który znajduje się na północy usianego winnicami wzgórza, chroni przed zimnymi wiatrami z północy.

Opis czynników ludzkich istotnych z punktu widzenia związku

Początki uprawy winorośli na potrzeby produkcji wina „Bourgueil” sięgają 990 r., kiedy to w Bourgueil powstało opactwo. W 1189 r. opat Baudry sławił uroki swojego klasztoru i produkowanego tutaj wina. Obszar uprawy sięgnął poza granice zakonnych winnic, rozciągając się na wzgórza i dawne tarasy w dolinie Loary.

Główną odmianą winorośli stosowaną do produkcji wina jest cabernet franc N, zwana miejscowo „breton”. Uprawie tej odmiany, która przybyła na te tereny drogą rzeczną, sprzyjała unia polityczna Andegawenii i Akwitanii (XI i XII w.).

Od wielu lat z winnic w regionie Bourgueil nad brzegiem Loary eksportuje się znakomite wina, w szczególności do krajów flamandzkich, które zaczęły sprowadzać ten trunek już w XVII w.

Winorośle sadzone na tarasach z dawnych skał osadowych są przez pewien czas odporne na filokserę wińca, która rozprzestrzenia się wolniej na terenach piaszczystych. Producenci win są przywiązani do odmiany cabernet franc N, którą zaczęto wykorzystywać już w czasach średniowiecznych, o czym świadczy jej szybkie odtworzenie w szczepionych winoroślach i korzystanie wyłącznie z tej odmiany.

Wielkość produkcji zwiększa się od 1937 r., kiedy to uznano zarejestrowaną nazwę pochodzenia „Bourgueil”. Chociaż od początku XX w. istotną część działalności rolniczej mieszkańców Bourgueil stanowi ogrodnictwo i uprawa zbóż lub lukrecji, głównym kierunkiem rozwoju tego regionu pozostaje uprawa winorośli.

W produkcji dominują wina czerwone, które stanowią 95 % produkowanych ilości. Wina różowe charakteryzują się najczęściej świeżym i dość intensywnym aromatem drobnych czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) i białych owoców, który uzupełniają niekiedy nuty cytrusowe lub pieprzowe.

Wina czerwone są eleganckie, o barwie od ciemnego rubinu do głębokiej barwy owocu granatu. Obecność tanin jest często wyczuwalna, ale zagłuszona. Aromat tych win łączy w sobie najczęściej nuty czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) i czarnych owoców.

Po kilku latach leżakowania niektóre wina mogą wykształcić bardziej złożone, kakaowe nuty o lekkim aromacie dymu lub przypraw. Zgodnie ze stosowanymi praktykami obszar działek wyznaczonych do zbiorów winogron może obejmować tylko te działki, na których występują gleby brunatne lub płytkie gleby na podłożu kred turońskich na obszarze zbocza oraz gleby piaszczysto-ilaste lub piaszczysto-kamieniste na tarasach i montilles. Gleby te posiadają odpowiednie właściwości hydrologiczne i termiczne. Brak barier krajobrazowych tworzy korzystne warunki klimatyczne.

Dzięki nim odmiana winorośli cabernet franc N może rozwijać się w sposób oryginalny i elegancki – wymaga to jednak optymalnego zarządzania uprawą, co wiąże się z zakazem korzystania z niektórych klonów, specjalnym prowadzeniem winorośli i krótkim cięciem. Warunki zapewniane przez gleby piaszczysto-ilaste lub piaszczysto-kamieniste sprzyjają powstawaniu owocowego aromatu i wysublimowanego, giętkiego smaku tanin, które uzasadniają renomę młodych win. Warunki dla uprawy winorośli na glebach na podłożach turońskich są najbardziej optymalne dla produkcji ciężkich win czerwonych o wyraźnym rysie tanicznym.

Umiejętności, którymi dysponują producenci wina, i sięgająca ośmiu wieków wstecz wierność odmianie cabernet franc N, a także doświadczenie zdobyte przez wiele pokoleń, znajdują odzwierciedlenie w wyborze win z odmian winorośli uprawianych w różnych warunkach, które stosuje się w mieszaniu.

Wiedzę tę, którą dostosowano do szczególnych warunków tego obszaru początkowo pod kątem produkcji wina czerwonego, stosowano naturalnie do produkcji win różowych.

Loara, która wije się u stóp usianego winnicami wzgórza, jest ściśle związana z pochodzeniem i historią produkcji wina w regionie Bourgueil. Wskutek wywołanej przez rzekę erozji powstało rozległe zbocze. Rzeka naniosła również osady, tworzące w dużej mierze podłoże, na których rosną winorośle.

Loara stanowiła drogę wymiany handlowej i komunikacji, tym samym odgrywając czynną i ważną rolę w stosunkach handlowych.

Sława i renoma win „Bourgueil”, których subtelny, owocowy aromat opisywano już w XI w., o czym świadczą materiały przechowywane w archiwach benedyktyńskiego opactwa, w dalszym ciągu się rozwijają dzięki dynamiczności ich producentów i promotorów zrzeszonych w różnych stowarzyszeniach.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszary bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie wyjątku w odniesieniu do produkcji i wytwarzania wina, stanowi obszar następujących gmin:

—

w departamencie Indre-et-Loire:

Avoine, Azay-le-Rideau, Beaumont-en-Véron, Candes-Saint-Martin, Cheillé, Chinon, Cinais, Gizeux, Huismes, Lerné, Lignières-de-Touraine, Marcay, Rigny-Ussé, Rivarennes, Rivière, La Roche-Clermault, Saché, Saint-Benoît-la-Forêt, Saint-Germain-sur-Vienne, Savigny-en-Véron, Seuilly, Thizay i Vallères,

—	w departamencie Maine-et-Loire: Allonnes, Brain-sur-Allonnes, Varennes-sur-Loire i Villebernier.

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

a)	wszystkie określenia fakultatywne umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia;

b)	czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia;

na etykiecie win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych,

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-63d161e5-0b1b-4c56-a46c-721dcb37060b

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

24.7.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 248/19

(2019/C 248/06)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Crémant de Bourgogne”

Numer referencyjny: PDO-FR-A0676-AM01

Data przekazania informacji: 11.4.2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Aktualizacja wykazu gmin wchodzących w skład obszaru geograficznego.

Opis i uzasadnienie

Od czasu pierwszego zatwierdzenia specyfikacji produktu nazwy niektórych gmin uległy zmianie, a niektóre gminy połączyły się. Zaktualizowano zatem wykaz gmin wchodzących w skład obszaru geograficznego, nie zmieniając przy tym granic tego obszaru. W celu zwiększenia bezpieczeństwa prawnego wykaz ten opiera się na obowiązującej wersji oficjalnego kodu geograficznego „code officiel géographique” redagowanego corocznie przez INSEE.

Zmieniono zatem odpowiednio pkt 6 jednolitego dokumentu.

2. Wyznaczona działka rolna

Opis i uzasadnienie

Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną zarejestrowaną nazwą pochodzenia.

Działki rolne wyznaczono w pewnej liczbie gmin należących do obszaru geograficznego. Przy okazji tej operacji potwierdzono wyznaczone działki rolne w gminach, które poddano już temu procesowi. W rezultacie właściwy organ krajowy zatwierdził wyznaczone działki rolne na całym obszarze z nową datą zatwierdzenia.

Usunięto nieaktualne terminy zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy wyznaczonych działek rolnych w poszczególnych gminach, które określono w załączniku do specyfikacji produktu.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Crémant de Bourgogne

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Gatunkowe wino musujące

4. Opis wina lub win

Przedmiotowe wina to gatunkowe wina musujące białe lub różowe.

a)	Przed dodaniem expedition liqueur i w przypadku wzbogacenia moszczu całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach nie przekracza 13 %.

b)	Kwasowość ogólna, kwasowość lotna, całkowita zawartość dwutlenku siarki, zawartość cukru oraz nadmiar ciśnienia dwutlenku węgla mierzony w temperaturze 20 °C odpowiadają wartościom określonym w przepisach wspólnotowych.

Wino charakteryzuje się lekką i trwałą pianką z delikatnymi i utrzymującymi się pęcherzykami. W przypadku młodego wina aromat często przywodzi na myśl nuty owocowe, kwiatowe i mineralne w połączeniu z pewnego rodzaju świeżością. Z czasem pojawiają się bardziej złożone aromaty, które ewoluują w kierunku nut drugorzędnych i trzeciorzędnych. Świeżość w ustach wzmaga dodatkowo uwalnianie się dwutlenku węgla.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Szczególne praktyki enologiczne

a)	Do produkcji win różowych niedopuszczalne jest wykorzystywanie węgla drzewnego do zastosowań enologicznych, samego lub w mieszankach stosowanych w preparatach.

b)	Niedopuszczalne jest wykorzystywanie kawałków drewna.

c)	Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

d)	Zakłady, w których odbywa się tłoczenie, muszą spełniać kryteria dotyczące odbioru zbiorów, urządzeń do tłoczenia oraz pras, załadowywania pras, frakcjonowania soku oraz higieny.

Gęstość obsady

Praktyka uprawy

—	Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 5 000 roślin na hektar, a odstęp między rzędami winorośli nie przekracza 2,50 metra.

—	Jeżeli gęstość obsady jest większa niż 8 000 roślin na hektar, odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,50 metra.

—	Jeżeli gęstość obsady nie przekracza 8 000 roślin na hektar, odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 0,80 metra.

—	W winnicach o bardzo gęstym nasadzeniu (fr. en foule) minimalna gęstość obsady wynosi 9 000 roślin na hektar, a odległość między roślinami jest większa niż 0,50 metra.

Zasady przycinania

Praktyka uprawy

Przepisy ogólne

Winorośl przycina się zgodnie z następującymi technikami:

—	za pomocą cięcia krótkiego (winorośle prowadzone w formie sznura Guyota), w którego przypadku liczba pozostawionych oczek na metr kwadratowy nie przekracza 12,

—	za pomocą cięcia długiego w formie pojedynczego lub podwójnego sznura Guyota, w którego przypadku liczba pozostawionych oczek na metr kwadratowy nie przekracza 10.

Odmiany winorośli chardonnay B i sacy B (wyłącznie w gminach departamentu Rhône oraz w gminach departamentu Saône-et-Loire wchodzących w zakres wyznaczonej winnicy, w której wytwarza się produkty objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Mâcon”) formuje się za pomocą cięcia „taille à queue du Mâconnais”, w którego przypadku liczba pozostawionych oczek na metr kwadratowy nie przekracza 10.

Odmiany winorośli chardonnay B i sacy B (z wyjątkiem gmin departamentu Rhône oraz gmin departamentu Saône-et-Loire wchodzących w zakres wyznaczonej winnicy, w której wytwarza się produkty objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Mâcon”) formuje się za pomocą „cięcia Chablis” (fr. taille Chablis), w którego przypadku liczba pozostawionych oczek na metr kwadratowy nie przekracza 10.

Szczególne zasady przycinania

Praktyka uprawy

Przepisy szczególne

Cięcie metodą pojedynczego Guyota można dostosować:

—	za pomocą drugiego czopa pozwalającego na zmianę położenia strzałki w kolejnych latach,

—	za pomocą skróconej strzałki, na której pozostawia się maksymalnie 3 oczka, oraz czopa, na którym pozostawia się maksymalnie 2 oczka.

Niezależnie od metody cięcia winorośl można przycinać, pozostawiając dodatkowe oczka, pod warunkiem że w stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom liczba gałązek owocujących w roku na metr kwadratowy nie będzie przekraczała liczby pozostawionych oczek określonej w zasadach dotyczących danego cięcia.

Nawadnianie i transport zbiorów

Praktyka uprawy

Nawadnianie

Nawadnianie jest zabronione.

Transport zbiorów

a)	Podczas transportu zbiory chroni się przed deszczem.

Zbiory transportuje się z miejsca zbioru do miejsca, w którym znajdują się urządzenia do tłoczenia, w pojemnikach:

—	o głębokości nieprzekraczającej 0,50 metra – w celu uniknięcia wszelkiej możliwości zgniecenia owoców,

—	przepuszczających wodę i umożliwiających szybki i całkowity odpływ soku podczas transportu i przed tłoczeniem.

c)	Czas między zbiorem winogron a tłoczeniem jest możliwie najkrótszy. W żadnym wypadku nie może przekraczać 24 godzin.

b) Maksymalne zbiory

Zbiory

90 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, produkcja wina, wytwarzanie, dojrzewanie i pakowanie win odbywają się na obszarze geograficznym zatwierdzonym przez Krajowy Instytut ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité) podczas posiedzenia właściwego krajowego komitetu, które odbyło się dnia 7 lipca 2011 r. Obszar ten obejmuje terytorium następujących gmin zgodnie z „Code officiel géographique” z 2018 r.:

—

departament Côte-d’Or:

Aloxe-Corton, Ancey, Arcenant, AuxeyDuresses, Baubigny, Beaune, Belan-sur-Ource, Bévy, Bissey-la-Côte, Bligny-lès-Beaune, Boncourt-le-Bois, Bouix, Bouze-lès-Beaune, Brion-sur-Ource, Brochon, Chambolle-Musigny, Charrey-sur-seine, Chassagne-Montrachet, Chaumont-le-Bois, Chaux, Chenôve, Chevannes, Chorey-lès-Beaune, Collonges-lès-Bévy, Comblanchien, Corcelles-les-Monts, Corgoloin, Cormot-Vauchignon, Corpeau, Couchey, Curtil-Vergy, Daix, Dijon, Échevronne, L’Étang-Vergy, Fixin, Flagey-Echezeaux, Fussey, Gevrey-Chambertin, Gilly-lès-Cîteaux, Gomméville, Griselles, Ladoix-Serrigny, Larrey, Magny-lès-Villers, Mâlain, Marcenay, Marey-lès-Fussey, Marsannay-la-Côte, Massingy, Mavilly-Mandelot, Meloisey, Messanges, Meuilley, Meursault, Molesme, Monthelie, Montliot-et-Courcelles, Morey-Saint-Denis, Mosson, Nantoux, Noiron-sur-Seine, Nolay, Nuits-SaintGeorges, Obtrée, Pernand-Vergelesses, Plombières-lès-Dijon, Poinçon-lèsLarrey, Pommard, Pothières, Premeaux-Prissey, Puligny-Montrachet, Reulle-Vergy, La Rochepot, Saint-Aubin, Saint-Romain, Santenay, Savignylès-Beaune, Segrois, Talant, Thoires, Vannaire, Villars-Fontaine, Villedieu, Villers-la-Faye, Villers-Patras, Vix, Volnay, Vosne-Romanée i Vougeot,

—

departament Rhône:

Alix, Anse, L’Arbresle, Les Ardillats, Arnas, Bagnols, Beaujeu, Belleville, Belmont-d’Azergues, Blacé, Le Breuil, Bully, Cercié, Chambost-Allières, Chamelet, Charentay, Charnay, Châtillon, Chazay-d’Azergues, Chénas, Chessy, Chiroubles, Cogny, Corcelles-en-Beaujolais, Dareizé, Denicé, Emeringes, Fleurie, Frontenas, Gleizé, Jarnioux, Juliénas, Jullié, Lacenas, Lachassagne, Lancié, Lantignié, Légny, Létra, Limas, Lozanne, Lucenay, Marchampt, Marcy, Moiré, MontmelasSaint-Sorlin, Morancé, Odenas, Les Olmes, Le Perréon, Pommiers, Porte des Pierres Dorées, Quincié-en-Beaujolais, Régnié-Durette, Rivolet, Saint-Clément-sur-Valsonne, Saint-Cyr-le-Chatoux, Saint-Didier-sur-Beaujeu, Saint-Étienne-des-Oullières, Saint-Étienne-la-Varenne, Saint-Germain-Nuelles, Saint-Georges-de-Reneins, Saint-Jean-d’Ardières, Saint-Jean-des-Vignes, Saint-Julien, Saint-Just-d’Avray, Saint-Lager, Saint-Loup, SaintRomain-de-Popey, Saint-Vérand, Sainte-Paule, Salles-Arbuissonnas-enBeaujolais, Sarcey, Ternand, Theizé, Vaux-en-Beaujolais, Val d’Oingt, Vauxrenard, Vernay, Ville-sur-Jarnioux i Villié-Morgon,

—

departament Saône-et-Loire:

Aluze, Ameugny, Azé, Barizey, Berzéla-Ville, Berzé-le-Châtel, Bissey-sous-Cruchaud, Bissy-la-Mâconnaise, Bissy-sur-Fley, Bissy-sous-Uxelles, Blanot, Bonnay, Bouzeron, Boyer, Burgy, Burnand, Bussières, Buxy, Bray, Bresse-sur-Grosne, Cersot, Chagny, Chaintré, Chamilly, Champagny-sous-Uxelles, Chânes, Change, Chapaize, La Chapelle-de-Guinchay, La Chapelle-sous-Brancion, Charbonnières, Chardonnay, Charnay-lès-Mâcon, Charrecey, Chasselas, Chassey-le-Camp, Château, Cheilly-lès-Maranges, Chenôves, Chevagny-les-Chevrières, Chissey-lès-Mâcon, Clessé, Cortambert, Cortevaix, Couches, Crêches-surSaône, Créot, Cruzille, Culles-les-Roches, Curtil-sous-Burnand, Davayé, Dennevy, Dezize-lès-Maranges, Dracy-lès-Couches, Dracy-le-Fort, Épertully, Étrigny, Farges-lès-Mâcon, Fleurville, Fley, Fontaines, Fuissé, Genouilly, Germagny, Givry, Grevilly, Hurigny, Igé, Jalogny, Jambles, Jugy, Jully-lès-Buxy, Lacrost, Laives, Laizé, Leynes, Lournand, Lugny, Mâcon, Malay, Mancey, Martailly-lès-Brancion, Mellecey, Mercurey, MillyLamartine, Montagny-lès-Buxy, Montbellet, Montceaux-Ragny, Moroges, Nanton, Ozenay, Paris-l’Hôpital, Péronne, Pierreclos, Plottes, Préty, Prissé, Pruzilly, Remigny, La Roche-Vineuse, Romanèche-Thorins, Rosey, Royer, Rully, Saint-Albain, Saint-Amour-Bellevue, Saint-Boil, Saint-Clément-sur-Guye, Saint-Denis-de-Vaux, Saint-Désert, Saint-Gengoux-de-Scissé, Saint-Gengoux-le-National, Saint-Gilles, Saint-Jean-de-Trézy, Saint-Jean-de-Vaux, Saint-Léger-sur-Dheune, Saint-Mard-de-Vaux, Saint-Martin-Belle-Roche, Saint-Martin-du-Tartre, Saint-Martin-sous-Montaigu, Saint-Maurice des-Champs, Saint-Maurice-de-Satonnay, Saint-Maurice-lès-Couches, Saint-Pierre-de-Varennes, Saint-Sernin-du-Plain, Saint-Symphorien-d’Ancelles, Saint-Vallerin, Saint-Vérand, Saint-Ythaire, La Salle, Salornay-sur-Guye, Sampigny-lès-Maranges, Santilly, Sassangy, Saules, Savigny-sur-Grosne, Sennecey-le-Grand, Senozan, Sercy, Serrières, Sigy-le-Châtel, Sologny, Solutré-Pouilly, Tournus, Uchizy, Vaux-en-Pré, Vergisson, Vers, Verzé, Le Villars, La Vineuse sur Frégande (wyłącznie część odpowiadająca terytorium byłych gmin Donzy-le-National, Massy i La Vineuse), Vinzelles i Viré,

—

departament Yonne:

Asquins, Augy, Auxerre, Beine, Bernouil, Béru, Bleigny-le-Carreau, Chablis, La Chapelle-Vaupelteigne, Charentenay, Chemilly-sur-Serein, Cheney, Chichée, Chitry, Collan, Coulanges-laVineuse, Courgis, Dannemoine, Deux Rivières, Dyé, Épineuil, ÉscolivesSainte-Camille, Fleys, Fontenay-près-Chablis, Irancy, Joigny, Junay, Jussy, Lignorelles, Ligny-le-Châtel, Maligny, Migé, Molosmes, Montholon (wyłącznie część odpowiadająca terytorium byłych gmin Champvallon i Volgré), Mouffy, Poilly-sur-Serein, Préhy, Quenne, Saint-Bris-le-Vineux, Saint-Cyr-les-Colons, Saint-Père, Serrigny, Tharoiseau, Tonnerre, Tronchoy, Val-de-Mercy, Venoy, Vermenton (wyłącznie część odpowiadająca terytorium byłej gminy Vermenton), Vézelay, Vézinnes, Villy, Vincelottes i Viviers.

Produkcja wina, jego dojrzewanie i pakowanie mogą odbywać się również na obszarze następujących gmin:

—	departament Côte-d’Or: Châtillon-sur-Seine, Grancey-sur-Ource, Montagny-lès-Beaune i Prusly-sur-Ource,

—	departament Yonne: Cruzy-le-Châtel.

7. Główne odmiany winorośli

Pinot gris G

8. Opis związku lub związków

Czynniki naturalne istotne z punktu widzenia związku

Obszar geograficzny charakteryzuje się występowaniem wzniesień, na których tradycyjnie uprawiano winorośl, w departamentach Yonne, Côte-d’Or, Saône-et-Loire oraz Rhône. Obszar obejmuje grupę bardziej lub mniej odrębnych winnic, które rozpościerają się na powierzchni około 250 km z północy na południe. Obszar rozciąga się zatem na terytorium ponad 300 gmin.

Winnice departamentu Yonne oraz regionu winiarskiego Châtillonnais – leżącego na północy departamentu Côte d’Or – położone są na kuestach Basenu Paryskiego, na osadach pochodzących z jury późnej, z wyjątkiem regionu winiarskiego Vézelien, który położony jest na formacjach pochodzących z jury wczesnej i środkowej, oraz z wyjątkiem regionu winiarskiego Jovinien, położonego na formacjach pochodzących z kredy późnej. Podłoże jest głównie marglowe (wapienno-gliniaste), miejscami wapienne. Winnica położona jest wyłącznie na wzniesieniach w obrębie kuest o najlepszej ekspozycji – na zboczach głównych dolin rzecznych regionu, doliny rzeki Yonne i jej dopływów oraz doliny Sekwany i jej dopływów. Winnica rozpościera się na wysokości 150–300 metrów.

Od Dijon do okolic Lyonu winnice zajmują niemal nieprzerwany ciąg prostych wzniesień. Jest to zachodnia granica rowu w regionie Bresse, ważna struktura tektoniczna, która zapadła się podczas fałdowania alpejskiego. Podłoże jest głównie osadowe, wapienne lub marglowe, i pochodzi głównie z okresu jury, ale miejscami również z triasu. Lokalnie – głównie w departamencie Saône-et-Loire – na wychodniach metamorficznego i granitowego fundamentu krystalicznego z paleozoiku, na którym wykształciły się kwaśne gleby, położone są winnice. Mimo że wzniesienia w głębi lądu charakteryzują się czasami dużymi wysokościami (650 metrów w departamencie Côte-d’Or, 1 000 metrów w regionie winiarskim Beaujolais), tereny, na których położone są winnice, znajdują się na wysokości 250–400 metrów. Każda z tych winnic posiada charakterystyczne cechy krajobrazowe, geologiczne i profil morfologiczny:

—	rozległe doliny „tonące” w wapiennych płaskowyżach Basenu Paryskiego,

—	wąski, nieprzerwany pas położony na granicy między równiną a płaskowyżem w departamencie Côte-d’Or,

—	ciąg równolegle położonych wzniesień, rozciągających się wzdłuż osi północ-południe, pasm górskich (fr. chaînons) w regionie winiarskim Mâconnais.

W regionie winiarskim Burgundii panuje dość chłodny klimat oceaniczny. Klimat ten charakteryzuje się umiarkowanymi i regularnymi opadami bez intensywnych letnich susz. Zakres temperatur odzwierciedla chłodny charakter klimatu – ich średnia roczna wynosi 11 °C.

Cechy klimatu są intensywne w departamencie Yonne i nieco łagodniejsze na południowym wschodzie obszaru geograficznego ze względu na góry należące do pasma Morvan i położone w regionie Charolais, odgrywające rolę osłony i powodujące powstawanie wiatrów fenowych, za sprawą których wilgotność jest niższa, a temperatura wyższa niż w pozostałej części regionu.

Wschodnia część obszaru geograficznego znajduje się pod wpływem klimatu kontynentalnego, który charakteryzuje się stosunkowo niską temperaturą zimą, okresami mrozu, które bywają długie i intensywne, ale również niekiedy bardzo suchą i słoneczną jesienią.

W lecie wpływy klimatu południowego, odczuwalne w szczególności w południowej części obszaru geograficznego, mogą okresowo wywoływać wysoką temperaturę oraz napływ ciepłego morskiego powietrza powodującego powstawanie burz.

Działki wyznaczone w celu zbioru winogron odpowiadają wszystkim sektorom tradycyjnie uznawanym za odpowiednie do uprawy winorośli. W najkorzystniejszym scenariuszu działki położone są zatem na dobrze wyeksponowanych wzgórzach na głównych wzniesieniach, a także na przedgórzach, cechujących się umiarkowaną temperaturą płaskowyżach oraz płaskowyżach o łagodnym nachyleniu w kierunku północnym i zachodnim – wszystkie te położenia zapewniają optymalny odpływ wody oraz odpowiednie nagrzewanie gleby.

Czynniki ludzkie istotne z punktu widzenia związku

Istnieją dowody potwierdzające, że na wyznaczonym obszarze winorośl uprawiano już za czasów galloromańskich.

Już w średniowieczu winnice z regionu winiarskiego Burgundii miały duże znaczenie gospodarcze i były znane poza granicami kraju.

Rola, jaką struktury kościelne (opactwa i biskupstwa) oraz szlachta odegrały w kształtowaniu renomy win z regionu winiarskiego Burgundii, jest powszechnie znana. Opactwa w Cluny, Cîteaux, Pontigny, kapituła w Langres oraz książęta Burgundii przyczynili się – każdy na swój sposób – do założenia prestiżowej winnicy oraz do popularności wytwarzanych w niej win.

W XVIII w. znaczny rozwój handlu winem był źródłem nowej siły gospodarczej. Wina z regionu winiarskiego Burgundii były sprzedawane na szeroką skalę na północy Francji oraz Europy, a nawet na innych kontynentach.

W XIX w. region winiarski Burgundii nabrał jednak silnych cech indywidualnych. Do wzrostu znaczenia gospodarczego tego regionu przyczyniły się zarówno dawne, jak i obecne jednostki administracyjne (prowincje, a następnie departamenty) – ośrodki miejskie, takie jak Auxerre, Dijon, Beaune, Chalon-sur-Saône lub Mâcon, zapewniały dystrybucję win pochodzących z regionu. W tym samym czasie północna część regionu winiarskiego Beaujolais zaczęła się identyfikować z winami Mâcon. Regiony winiarskie Tonnerrois i Châtillonnais, położone u progu Szampanii, również zbliżyły się do regionu winiarskiego Burgundii.

Na początku XIX w. producenci z regionu Burgundii zainteresowali się wytwarzaniem win musujących zgodnie z technikami opracowanymi w Szampanii – ściślej rzecz ujmując, produkcję taką rozpoczęto w Rully, w departamencie Saône-et-Loire, od 1820 r., w Nuits-Saint-Georges, a następnie w 1840 r. w Chablis. Nowy produkt cieszył się powodzeniem zwłaszcza wśród klientów z Anglii i Stanów Zjednoczonych, a metoda produkcji szybko się rozpowszechniła. Wina musujące wytwarzano w sercu najbardziej malowniczych terenów, takich jak Clos Vougeot, Chambertin, Chablis itp.

W 1939 r. producenci win musujących stworzyli związek zawodowy i w 1943 r. doprowadzili do uznania zarejestrowanej nazwy pochodzenia „Bourgogne mousseux”.

Zgodnie z dekretem przedmiotowa zarejestrowana nazwa pochodzenia była zarezerwowana dla win białych, czerwonych i różowych wyprodukowanych z zastosowaniem metody drugiej fermentacji w butelce. Począwszy od lat 60. XX wieku producenci z regionu winiarskiego Burgundii, pragnąc sformalizować i objąć ochroną produkowane przez siebie wysokiej jakości wina musujące, wdrożyli rygorystyczne zasady dotyczące zbioru i wytwarzania – dzięki ich staraniom na mocy dekretu z 1975 r. uznano zarejestrowaną nazwę pochodzenia „Crémant de Bourgogne” w odniesieniu do win białych lub różowych.

Wykorzystywane odmiany winorośli obejmują wszystkie odmiany z regionu winiarskiego Burgundii, z wyraźną jednak preferencją dla odmian chardonnay B i pinot noir N. Rozdrobnienie geograficzne winnicy wiąże się z pewnym zróżnicowaniem metod produkcji. Każdy, nawet najmniejszy region wykorzystujący przekazywane z pokolenia na pokolenie umiejętności, zachował lokalne praktyki prowadzenia winnicy, o czym świadczą cięcie Mâconnais (fr. arcures en Mâconnais) lub tzw. cięcie „Chablis” stosowane w departamencie Yonne.

W 2011 r. winnica, w której wytwarza się produkty objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Crémant de Bourgogne”, obejmowała obszar blisko 2 000 hektarów, a jej roczna produkcja wynosiła blisko 125 000 hektolitrów, czyli niemal 15 milionów butelek.

Związki przyczynowe

Region winiarski Burgundii to północna winnica, w której winorośl narażona jest na trudne warunki klimatyczne. Obsada ogranicza się wobec tego do najkorzystniej położonych miejsc, w których występują cieplejszy i suchszy mezoklimat niż klimat panujący w regionie oraz przepuszczalne gleby umożliwiające odprowadzanie nadmiaru wody i charakteryzujące się przy tym dobrą żyznością oraz szybkim nagrzewaniem się.

W związku z tym winnica skupiona jest na głównych wzniesieniach terenu, najczęściej o charakterze wapiennym, o umiarkowanej wysokości.

Chłodny klimat panujący na obszarze geograficznym wyjątkowo sprzyja produkcji win musujących. Dzięki odpowiednim glebom i ekspozycji terenu winnice, zapewniając odpowiedni stopień dojrzałości winogron, umożliwiają jednak również zachowanie kwasowości niezbędnej do uzyskania wysokiej jakości win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Crémant de Bourgogne”.

Wykorzystywane odmiany winorośli – mało zróżnicowane i rodzime oraz szczególnie dostosowane do lokalnych warunków glebowo-klimatycznych – przyczyniają się do powstania gamy win białych i różowych o kwaśnym, owocowym charakterze typowym dla win północnych, nadając im pewną nutę elegancji.

Pragnąc uzyskać najwyższą jakość wina, producenci wprowadzili rygorystyczne zasady, które miały na celu zachowanie w maksymalnym stopniu właściwości surowca, a tym samym – otrzymanie perfekcyjnych win. Zbiory traktowane są z najwyższą ostrożnością w celu uniknięcia utleniania się soku w czasie między zbiorami a tłoczeniem. Wykorzystanie całych winogron, eliminacja soku powstałego w trakcie transportu, ostrożne obchodzenie się z winogronami, tłoczenie przeprowadzone w przystosowanym do tego środowisku, za pomocą odpowiednich urządzeń i zgodnie z zasadami określającymi konkretny stosunek masy wykorzystanych zbiorów do objętości pozyskanych moszczów, gwarantują jakość i przejrzystość uzyskanych soków, a także przeprowadzenie delikatnej ekstrakcji, która umożliwia zachowanie subtelnych aromatów oraz nadaje winom jasną, błyszczącą szatę.

Bogatsi o ponad stuletnie doświadczenie producenci win musujących doskonale opanowali umiejętności komponowania swoich cuvées. Aby zapewnić winom optymalne walory aromatyczne, preferuje się łączenie najsubtelniejszych odmian winorośli (pinot noir N, pinot gris G, chardonnay B). Długi okres dojrzewania oraz wprowadzanie do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów po upływie co najmniej 12 miesięcy od daty butelkowania pozwalają winu rozwinąć właściwości aromatyczne oraz osiągnąć złożony i wykwintny charakter.

Wina „Crémant de Bourgogne” stanowią jedno z kluczowych win produkowanych w regionie winiarskim Burgundii. W 2011 r. 30 % produkcji wprowadzono do obrotu na wszystkich kontynentach.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

a)	Wszystkie czynności związane z produkcją – od zbioru winogron aż po degorżowanie – odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

b)	Ze względu na wytwarzanie przy zastosowaniu metody drugiej fermentacji w butelce pakowanie win odbywa się na obszarze geograficznym.

c)	Rozlanie do szklanych butelek, w których odbywa się druga fermentacja, ma miejsce począwszy od dnia 1 grudnia w roku, w którym odbyły się zbiory.

d)	Wina wprowadza się do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów po upływie minimalnego okresu dojrzewania wynoszącego 12 miesięcy, licząc od daty rozlania.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Wszystkie określenia fakultatywne, których stosowanie – zgodnie z przepisami wspólnotowymi – mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-883c2bee-8878-47f3-868b-dbbb71ff41f3

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

24.7.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 248/26

(2019/C 248/07)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Médoc”

Numer referencyjny: PDO-FR-A0730-AM03

Data przekazania informacji: 10.4.2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Obszar geograficzny – zmiana redakcyjna

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IV ppkt 1 specyfikacji produktu usuwa się gminy Cantenac i Margaux i dodaje się gminę Margaux-Cantenac.

Jest to zmiana redakcyjna wynikająca z połączenia wyżej wymienionych gmin. Obszar produkcji ChNP „Médoc” nie ulega zmianie.

Pkt 2.6 jednolitego dokumentu zostaje odpowiednio zmieniony.

2. Wyznaczona działka rolna

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IV ppkt 2 specyfikacji produktu wprowadza się zmiany w celu zaktualizowania dat zatwierdzenia wyznaczonych działek rolnych.

Po słowach: „9 lutego 2008 r.” dodaje się tekst w brzmieniu: „w dniach 28 września 2011 r., 26 czerwca 2013 r., 11 września 2014 r., 9 czerwca 2015 r., 8 czerwca 2016 r., 23 listopada 2016 r. i 15 lutego 2018 r. oraz na posiedzeniu stałej komisji tego komitetu w dniu 25 marca 2014 r.”.

Usuwa się daty 9 listopada 1960 r., 13 maja 1970 r. i 6 listopada 1997 r.

Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną zarejestrowaną nazwą pochodzenia.

W związku z tą zmianą w rozdziale I pkt XI ppkt 1 specyfikacji produktu wprowadza się środek przejściowy: w przypadku zbiorów pochodzących z działek wyłączonych z obszaru wyznaczonej działki rolnej, wymienionych w załączniku III do specyfikacji produktu, w dalszym ciągu korzystają one z prawa do objęcia zarejestrowaną nazwą pochodzenia do chwili wykarczowania winnic, lecz najpóźniej do dnia 31 grudnia 2024 r.

Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.

3. Obszar bezpośredniego sąsiedztwa – zmiana redakcyjna

Opis i uzasadnienie

Opis obszaru bezpośredniego sąsiedztwa ulega zmianie wskutek połączeń gmin, jednak zmiana ta nie ma wpływu na obszar bezpośredniego sąsiedztwa, którego granice pozostają niezmienione.

W rozdziale I pkt IV ppkt 3 lit. b) specyfikacji produktu usuwa się gminy Aubie-et-Espessas, Castets-en-Dorthe, Castillon-de-Castets, Civrac-de-Dordogne, Saint-Antoine i Salignac.

Dodaje się gminy Val de Virvée, Castets et Castillon i Civrac-sur-Dordogne.

Gminy Aubie-et-Espessas, Saint-Antoine i Salignac połączyły się, tworząc gminę Val de Virvée.

Gminy Castets-en-Dorthe i Castillon-de-Castets połączyły się, tworząc gminę Castets et Castillon.

Nazwę gminy Civrac-de-Dordogne zmieniono na Civrac-sur-Dordogne.

Pkt 2.9 jednolitego dokumentu zostaje odpowiednio zmieniony.

4. Związek z miejscem pochodzenia

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt X ppkt 1 lit. a) akapit trzeci specyfikacji produktu wskutek połączenia gmin Cantenac i Margaux liczba gmin na obszarze geograficznym zostaje zmieniona z 52 na 51 gmin.

Pkt 2.8 jednolitego dokumentu zostaje odpowiednio zaktualizowany.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Médoc

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Są to czerwone wina niemusujące, które doskonale nadają się do starzenia. Te wina taninowe o intensywnym kolorze zawdzięczają swoją strukturę głównie odmianie cabernet-sauvignon N (tradycyjna odmiana winorośli) w połączeniu z odmianą merlot N, a w mniejszym stopniu także odmianom cabernet franc N i petit verdot N lub rzadziej odmianom cot N i carmenère N. Cabernet-sauvignon N nadaje winom korzenne nuty. Merlot N nadaje winom krągłość, giętkość i aromaty czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki). Strukturę i złożoność potęguje połączenie z odmianami cabernet franc N lub petit verdot N, przy czym ten ostatni szczep zapewnia również świeżość.

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach nie przekracza 13 %.

Naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosi co najmniej 11 %.

W przypadku wszystkich partii produktów wprowadzonych do obrotu (luzem) lub zapakowanych:

—	zawartość cukrów fermentujących (glukozy i fruktozy) nie przekracza 3 g/l,

—	zawartość kwasu jabłkowego nie przekracza 0,2 g/l.

W przypadku win wprowadzonych do obrotu luzem lub zapakowanych przed dniem 1 października roku następującego po roku, w którym miały miejsce zbiory, kwasowość lotna nie przekracza 12,25 mEq/l. Po tej dacie kwasowość lotna win nie przekracza 16,33 mEq/l.

W przypadku wszystkich partii wina wprowadzonych do obrotu luzem zawartość dwutlenku siarki nie przekracza 140 miligramów na litr.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	13
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna	w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	16,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Wzbogacanie

Szczególne praktyki enologiczne

Zezwala się na stosowanie substraktywnych technik wzbogacania przy progu stężenia wynoszącym 15 %. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 13 %.

Prowadzenie winorośli

Praktyka uprawy

Gęstość: minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 5 000 roślin na hektar. Odległość między rzędami nie może być większa niż 2 metry, a odstęp między roślinami w tym samym rzędzie nie może być mniejszy niż 0,80 metra.

Zasady przycinania: przycinanie jest obowiązkowe. Dokonuje się go najpóźniej na etapie rozwinięcia liści (etap 9 skali Lorenza). Winorośl przycina się zgodnie z następującymi technikami: – cięcie w formie dwuramiennej, tj. w formie dwuramiennego sznura Guyota lub cięcie medokańskie (fr. taille médocaine), w przypadku którego pozostawia się maksymalnie 5 oczek na ramię; – cięcie w formie jednoramiennego sznura Guyota i cięcie mieszane, w przypadku którego pozostawia się maksymalnie 7 oczek na łozę; – cięcie krótkie w formie czteroramiennego wachlarza lub w formie podwójnego sznura, w przypadku którego pozostawia się maksymalnie 12 oczek na łozę.

b) Maksymalne zbiory

65 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, produkcja wina i jego dojrzewanie odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Gironde: Arcins, Arsac, Avensan, Bégadan, Blaignan, Blanquefort, Castelnau-de-Médoc, Cissac-Médoc, Civrac-en-Médoc, Couquèques, Cussac-Fort-Médoc, Gaillan-en-Médoc, Grayan-et-l’Hôpital, Jau-Dignac-et-Loirac, Labarde, Lamarque, Lesparre-Médoc, Listrac-Médoc, Ludon-Médoc, Macau, Margaux-Cantenac, Moulis-en-Médoc, Naujac-sur-Mer, Ordonnac, Parempuyre, Pauillac, Le Pian-Médoc, Prignac-en-Médoc, Queyrac, Saint-Aubin-de-Médoc, Saint-Christoly-Médoc, Saint-Estèphe, Saint-Germain-d’Esteuil, Saint-Julien-Beychevelle, Saint-Laurent-Médoc, Saint-Médard-en-Jalles, Saint-Sauveur, Saint-Seurin-de-Cadourne, Saint-Vivien-de-Médoc, Saint-Yzans-de-Médoc, Sainte-Hélène, Salaunes, Soulac-sur-Mer, Soussans, Le Taillan-Médoc, Talais, Valeyrac, Vendays-Montalivet, Vensac, Le Verdon-sur-Mer i Vertheuil.

7. Główne odmiany winorośli

Petit Verdot N

8. Opis związku lub związków

Obszar geograficzny zarejestrowanej nazwy pochodzenia „Médoc” jest położony w departamencie Gironde na lewym brzegu Garonny, a następnie Żyrondy – na północ od Bordeaux. Ta winiarska część półwyspu Médoc rozciąga się na obszarze blisko 80 kilometrów z północy na południe oraz nieco ponad 10 kilometrów ze wschodu na zachód, obejmując 51 gmin.

Jeśli chodzi o brzeg rzeki w regionie Médoc, wyróżnia się on umiarkowanymi zmianami poziomu wody w zależności od pory roku oraz bardzo umiarkowaną ilością opadów jak na klimat atlantycki. Chociaż dzięki północnemu położeniu obszaru geograficznego jego klimat jest chłodniejszy niż na południu półwyspu, ilość opadów występujących na tym obszarze jest mniejsza. Te korzystne dla uprawy winorośli warunki wynikają z bliskości Oceanu Atlantyckiego na zachodzie i estuarium Żyrondy na wschodzie, które regulują temperaturę. Klimat oceaniczny oraz występujące w niektórych latach jesienne epizody opadów lub, przeciwnie, bardzo ciepłe i słoneczne jesienie powodują zauważalne zróżnicowanie poszczególnych roczników.

Ukształtowany przez te czynniki krajobraz winnic charakteryzuje się nieznacznymi wzniesieniami (3–50 metrów wysokości), które na zachodzie są ograniczone przez lasy, a na wschodzie – przez estuarium Żyrondy. Od południa na północ występują naprzemiennie ciągi wzniesień uformowanych z gleb kamienistych (fr. graves) odpowiednie do uprawy winorośli, których granice wyznaczają ciągi wodne (fr. jalles), oraz obszary bardziej bagienne i nienadające się do uprawy winorośli.

O wykorzystanie specyficznych walorów obszarów uprawy winorośli w regionie Médoc, które są znane na całym świecie, dbały całe pokolenia wytwórców wina. Na przestrzeni lat dogłębna znajomość gleb przez właścicieli winnic oraz dążenie do optymalizacji ich właściwości poprzez opanowanie technik odwadniania umożliwiły opracowanie praktyk uprawy najlepiej dostosowanych do produkcji długo dojrzewających win czerwonych (fr. vins de garde). Poprawa warunków sanitarnych i mechanizacja winnic nie odwiodły producentów wina od podtrzymywania praktyk winiarskich, których celem jest wytwarzanie win czerwonych o uznanym rozpoznawalnym charakterze.

Obecnie w regionie Médoc wykorzystywane odmiany winorośli obejmują przede wszystkim odmianę cabernet-sauvignon N, dla której najkorzystniejsze są gleby kamieniste, odmianę merlot N, cenioną za swoją owocowość, odmianę cabernet franc N, uprawianą na glebach o przeważającym charakterze wapiennym, oraz odmianę petit verdot N, uprawianą na glebach ciepłych i przepuszczalnych. Taka różnorodność odmian winorośli i gleb wykorzystywanych w ramach produkcji win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Médoc” wymaga selektywnego prowadzenia winorośli.

Tego rodzaju selektywne prowadzenie winorośli pozwala na uzyskanie bardzo dojrzałych i zdrowych winogron oraz na kontrolę plonów. Możliwa jest również maceracja w celu uzyskania pożądanych win skoncentrowanych. W związku z tym do złagodnienia ich bukietu niezbędne jest dojrzewanie trwające co najmniej sześć miesięcy.

Te wina taninowe o intensywnym kolorze zawdzięczają swoją strukturę głównie odmianie cabernet-sauvignon N w połączeniu z odmianą merlot N, a w mniejszym stopniu także odmianom cabernet franc N i petit verdot N lub rzadziej odmianom cot N i carmenère N. Cabernet-sauvignon N jest tradycyjną odmianą winorośli, która nadaje winom „Médoc” korzenne nuty. W przypadku połączenia z merlot N odmiana ta nadaje winom krągłość, giętkość i aromaty czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki). Jeśli odmiana merlot N jest odmianą dominującą, umożliwia szybsze osiągnięcie pożądanych nut ewolucyjnych. Strukturę i złożoność potęguje połączenie z odmianami cabernet franc N lub petit verdot N, przy czym ten ostatni szczep zapewnia również świeżość.

Są to wina, które doskonale nadają się do starzenia.

Omawiany obszar uprawy winorośli, który wykorzystuje się od wielu lat i przez który przebiega szlak win, obfituje w zajmujące się uprawą winorośli „Châteaux”, rozległe posiadłości o zróżnicowanej architekturze sąsiadujące z bardzo małymi rodzinnymi gospodarstwami, w przypadku których produkcję wina, wprowadzanie do obrotu i promocję wspierają różne spółdzielcze wytwórnie wina.

Wina objęte przedmiotową zarejestrowaną nazwą pochodzenia od dawna cieszą się renomą, która opiera się na koncepcji „Château”. Po ślubie księżnej Akwitanii ELEONORY i przyszłego króla Anglii HENRYKA PLANTAGENETA w 1152 r. główną rolę w uzyskaniu przez wina „Médoc” renomy za granicą odegrał rozwój wymiany handlowej z Anglią.

Wina z parafii regionu Médoc cieszyły się ugruntowaną renomą już w 1647 r., kiedy rada miasta Bordeaux (fr. Jurade de Bordeaux) wydała pierwszą w historii klasyfikację win z prowincji Guyenne. Za panowania LUDWIKA XV klasyfikacja ta została uszczegółowiona na poziomie regionów, najpierw z podziałem na parafie, a następnie na crus. Te różne klasyfikacje doprowadziły w 1855 r. do stworzenia klasyfikacji win z Bordeaux, w której wina „Médoc” umieszczono wśród win z Gironde. Ponadto w 1932 r. opublikowano klasyfikację „Crus Bourgeois du Médoc”.

Renoma uzyskana przez wina „Médoc” w ciągu ostatnich czterech stuleci zawdzięczana jest jakości i typowości win charakterystycznym dla każdej epoki – niezależnie od zmieniających się gustów lub ewolucji kanonów uprawy winorośli na przestrzeni czasu. Budowa i kolor win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Médoc”, ich potencjał do rozwijania bukietu oraz połączenie garbników i owoców dzięki kupażowi wyróżniają je wyraźnie zarówno wśród win z regionu winiarskiego Bordeaux, jak win z pozostałej części Francji.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do produkcji i dojrzewania win, stanowi obszar następujących gmin departamentu Gironde określonych na podstawie oficjalnego kodu geograficznego („code officiel géographique”) z dnia 19 czerwca 2017 r.: Abzac, Aillas, Ambarès-et-Lagrave, Ambès, Anglade, Arbanats, Arbis, Les Artigues-de-Lussac, Artigues-près-Bordeaux, Arveyres, Asques, Aubiac, Auriolles, Auros, Ayguemorte-les-Graves, Bagas, Baigneaux, Barie, Baron, Barsac, Bassanne, Bassens, Baurech, Bayas, Bayon-sur-Gironde, Bazas, Beautiran, Bègles, Béguey, Bellebat, Bellefond, Belvès-de-Castillon, Bernos-Beaulac, Berson, Berthez, Beychacet-Caillau, Bieujac, Les Billaux, Birac, Blaignac, Blasimon, Blaye, Blésignac, Bommes, Bonnetan, Bonzac, Bordeaux, Bossugan, Bouliac, Bourdelles, Bourg, Le Bouscat, Branne, Brannens, Braud-et-Saint-Louis, La Brède, Brouqueyran, Bruges, Budos, Cabanac-et-Villagrains, Cabara, Cadarsac, Cadaujac, Cadillac, Cadillac-en-Fronsadais, Camarsac, Cambes, Camblanes-et-Meynac, Camiac-et-Saint-Denis, Camiran, Camps-sur-l’Isle, Campugnan, Canéjan, Cantois, Capian, Caplong, Carbon-Blanc, Cardan, Carignan-de-Bordeaux, Cars, Cartelègue, Casseuil, Castelmoron-d’Albret, Castelviel, Castets et Castillon, Castillon-la-Bataille, Castres-Gironde, Caudrot, Caumont, Cauvignac, Cavignac, Cazats, Cazaugitat, Cénac, Cenon, Cérons, Cessac, Cestas, Cézac, Chamadelle, Civrac-de-Blaye, Civrac-desurDordogne, Cleyrac, Coimères, Coirac, Comps, Coubeyrac, Courpiac, Cours-de-Monségur, Cours-les-Bains, Coutras, Coutures, Créon, Croignon, Cubnezais, Cubzac-les-Ponts, Cudos, Cursan, Daignac, Dardenac, Daubèze, Dieulivol, Donnezac, Donzac, Doulezon, Les Eglisottes-et-Chalaures, Escoussans, Espiet, Les Esseintes, Etauliers, Eynesse, Eyrans, Eysines, Faleyras, Fargues, Fargues-Saint-Hilaire, Le Fieu, Flaujagues, Floirac, Floudès, Fontet, Fossés-et-Baleyssac, Fours, Francs, Fronsac, Frontenac, Gabarnac, Gajac, Galgon, Gans, Gardegan-et-Tourtirac, Gauriac, Gauriaguet, Générac, Génissac, Gensac, Gironde-sur-Dropt, Gornac, Gours, Gradignan, Grézillac, Grignols, Guillac, Guillos, Guîtres, Le Haillan, Haux, Hure, Illats, Isle-Saint-Georges, Izon, Jugazan, Juillac, Labescau, Ladaux, Lados, Lagorce, Lalande-de-Pomerol, Lamothe-Landerron, La Lande-deFronsac, Landerrouat, Landerrouet-sur-Ségur, Landiras, Langoiran, Langon, Lansac, Lapouyade, Laroque, Laruscade, Latresne, Lavazan, Léogeats, Léognan, Lestiac-sur-Garonne, Les Lèves-et-Thoumeyragues, Libourne, Lignan-de-Bazas, Lignan-de-Bordeaux, Ligueux, Listrac-de-Durèze, Lormont, Loubens, Loupes, Loupiac, Loupiac-de-la-Réole, Lugaignac, Lugasson, Lugon-et-l’Ile-du-Carnay, Lussac, Madirac, Maransin, Marcenais, Marcillac, Margueron, Marimbault, Marions, Marsas, Martignas-sur-Jalle, Martillac, Martres, Masseilles, Massugas, Mauriac, Mazères, Mazion, Mérignac, Mérignas, Mesterrieux, Mombrier, Mongauzy, Monprimblanc, Monségur, Montagne, Montagoudin, Montignac, Montussan, Morizès, Mouillac, Mouliets-et-Villemartin, Moulon, Mourens, Naujan-et-Postiac, Néac, Nérigean, Neuffons, Le Nizan, Noaillac, Noaillan, Omet, Paillet, Les Peintures, Pellegrue, Périssac, Pessac, Pessac-sur-Dordogne, Petit-Palais-etCornemps, Peujard, Le Pian-sur-Garonne, Pineuilh, Plassac, Pleine-Selve, Podensac, Pomerol, Pompéjac, Pompignac, Pondaurat, Porchères, Portets, Le Pout, Préchac, Preignac, Prignac-et-Marcamps, Pugnac, Puisseguin, Pujols, Pujols-sur-Ciron, Le Puy, Puybarban, Puynormand, Quinsac, Rauzan, Reignac, La Réole, Rimons, Riocaud, Rions, La Rivière, Roaillan, Romagne, Roquebrune, La Roquille, Ruch, Sablons, Sadirac, Saillans, SaintAignan, Saint-André-de-Cubzac, Saint-André-du-Bois, Saint-André-etAppelles, Saint-Androny, Saint-Antoine-du-Queyret, Saint-Antoine-surl’Isle, Saint-Aubin-de-Blaye, Saint-Aubin-de-Branne, Saint-Avit-deSoulège, Saint-Avit-Saint-Nazaire, Saint-Brice, Saint-Caprais-de-Blaye, Saint-Caprais-de-Bordeaux, Saint-Christoly-de-Blaye, Saint-Christophe-deDouble, Saint-Christophe-des-Bardes, Saint-Cibard, Saint-Ciers-d’Abzac, Saint-Ciers-de-Canesse, Saint-Ciers-sur-Gironde, Saint-Côme, Saint-Denisde-Pile, Saint-Emilion, Saint-Etienne-de-Lisse, Saint-Exupéry, Saint-Félixde-Foncaude, Saint-Ferme, Saint-Genès-de-Blaye, Saint-Genès-de-Castillon, Saint-Genès-de-Fronsac, Saint-Genès-de-Lombaud, Saint-Genis-du-Bois, Saint-Germain-de-Grave, Saint-Germain-de-la-Rivière, Saint-Germain-duPuch, Saint-Gervais, Saint-Girons-d’Aiguevives, Saint-Hilaire-de-la-Noaille, Saint-Hilaire-duBois, Saint-Hippolyte, Saint-Jean-de-Blaignac, Saint-Jean-d’Illac, SaintLaurent-d’Arce, Saint-Laurent-des-Combes, Saint-Laurent-du-Bois, SaintLaurent-du-Plan, Saint-Léon, Saint-Loubert, Saint-Loubès, Saint-Louis-deMontferrand, Saint-Macaire, Saint-Magne-de-Castillon, Saint-Maixant, Saint-Mariens, Saint-Martial, Saint-Martin-de-Laye, Saint-Martin-de-Lerm, Saint-Martin-de-Sescas, Saint-Martin-du-Bois, Saint-Martin-du-Puy, SaintMartin-Lacaussade, Saint-Médard-de-Guizières, Saint-Médard-d’Eyrans, Saint-Michel-de-Fronsac, Saint-Michel-de-Lapujade, Saint-Michel-deRieufret, Saint-Morillon, Saint-Palais, Saint-Pardon-de-Conques, Saint-Paul, Saint-Pey-d’Armens, Saint-Pey-de-Castets, Saint-Philippe-d’Aiguille, SaintPhilippe-du-Seignal, Saint-Pierre-d’Aurillac, Saint-Pierre-de-Bat, SaintPierre-de-Mons, Saint-Quentin-de-Baron, Saint-Quentin-de-Caplong, SaintRomain-la-Virvée, Saint-Sauveur-de-Puynormand, Saint-Savin, Saint-Selve, Saint-Seurin-de-Bourg, Saint-Seurin-de-Cursac, Saint-Seurin-sur-l’Isle, Saint-Sève, Saint-Sulpice-de-Faleyrens, Saint-Sulpice-de-Guilleragues, Saint-Sulpice-de-Pommiers, Saint-Sulpice-et-Cameyrac, Saint-Trojan, SaintVincent-de-Paul, Saint-Vincent-de-Pertignas, Saint-Vivien-de-Blaye, SaintVivien-de-Monségur, Saint-Yzan-de-Soudiac, Sainte-Colombe, SainteCroix-du-Mont, Sainte-Eulalie, Sainte-Florence, Sainte-Foy-la-Grande, Sainte-Foy-la-Longue, Sainte-Gemme, Sainte-Radegonde, Sainte-Terre, Sallebœuf, Les Salles-deCastillon, Samonac, Saucats, Saugon, Sauternes, La Sauve, Sauveterre-deGuyenne, Sauviac, Savignac, Savignac-de-l’Isle, Semens, Sendets, Sigalens, Sillas, Soulignac, Soussac, Tabanac, Taillecavat, Talence, Targon, Tarnès, Tauriac, Tayac, Teuillac, Tizac-de-Curton, Tizac-de-Lapouyade, Toulenne, Le Tourne, Tresses, Uzeste, Val de Virvée, Vayres, Vérac, Verdelais, Vignonet, Villandraut, Villegouge, Villenave-de-Rions, Villenave-d’Ornon, Villeneuve, Virelade, Virsac i Yvrac.

Większa jednostka geograficzna

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Na etykiecie można wskazać nazwę większej jednostki geograficznej: „Vin de Bordeaux – Médoc” lub „Grand Vin de Bordeaux – Médoc”. Czcionka, którą zapisana jest ta nazwa, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano zarejestrowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-c0c6b3dd-b9e7-4b9d-a605-dc6ef93f4e88

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

24.7.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 248/32

(2019/C 248/08)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Pineau des Charentes”

Numer referencyjny: PDO-FR-A0489-AM01

Data przekazania informacji: 10.5.2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Dodatkowa wzmianka

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt II sformułowanie „które ze względu na swój wiek i szczególne warunki starzenia określone w niniejszej specyfikacji produktu posiadają intensywny, złożony i charakterystyczny »oksydacyjny« zapach starego koniaku” otrzymuje brzmienie „spełniających warunki produkcji przewidziane w odniesieniu do tych wzmianek w niniejszej specyfikacji produktu”. W ten sposób brzmienie zostaje uproszczone.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

2. Rodzaje produktów

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt III sformułowanie „dla win likierowych białych i dla win likierowych różowych lub czerwonych” otrzymuje brzmienie „dla win likierowych białych, różowych i czerwonych”. Poprzednie brzmienie sugerowało, że istnieją tylko 2 kategorie produktów, podczas gdy każdy kolor wina stanowi osobną kategorię produktów.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

3. Identyfikacja działek

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IV:

—

w ppkt 2 lit. b) sformułowanie „do służb Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité; zwanego dalej »INAO«) przed dniem 1 lipca roku poprzedzającego rok złożenia pierwszej deklaracji zbiorów” otrzymuje brzmienie „najpóźniej do dnia 10 grudnia roku poprzedzającego rok złożenia pierwszej deklaracji zbiorów, do organu ds. ochrony i zarządzania, celem przekazania wniosku do służb Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité; zwanego dalej »INAO«)”,

—

w ppkt 2 lit. b) usuwa się zdania: „Wszystkie działki, na których wyprodukowano moszcz, w przypadku którego nie wniesiono o jego wykorzystanie do wytwarzania produktu objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia »Pineau des Charentes« przez pięć następujących po sobie lat, zostają wykreślone z wykazu działek wyznaczonych do produkcji przez właściwy komitet krajowy INAO.

Właściwy komitet krajowy INAO przesyła uzasadnioną decyzję o wykreśleniu z wykazu działek wyznaczonych do produkcji lub odmowie ich wpisania do tego wykazu zainteresowanym osobom, które mogą przekazać służbom INAO ewentualne uwagi w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Po zasięgnięciu opinii komisji ekspertów właściwy komitet krajowy INAO bada wniesione zażalenia w toku nowego postępowania wyjaśniającego”.

Powodem tej zmiany był fakt, że treść tego przepisu przestała odpowiadać zasadom identyfikacji działek jako narzędzia wyznaczania obszaru geograficznego. Zasady wykreślania działek z wykazu po upływie 5 lat, w ciągu których nie wniesiono o wykorzystanie moszczu do produkcji wina, zostały ponownie zdefiniowane poprzez wprowadzenie przepisów dotyczących przeznaczania działek do produkcji wina objętego nazwą (fr. affectation parcellaire), którym zarządzał będzie organ ds. ochrony i zarządzania.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

4. Odmiany winorośli

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt V:

—	po słowach „meslier Saint-François B” dodaje się słowa „lub gros meslier B”,

—	po słowach „sémillon B” dodaje się słowa „trousseau gris G (lub chauché gris G)”,

—	dodaje się zdanie „Odmiana winorośli trousseau gris G (lub chauché gris G) nie może stanowić więcej niż 10 % wszystkich odmian stosowanych do produkcji wina »Pineau des Charentes«”,

—	słowo „lub” między słowami „różowe” a „czerwone” otrzymuje brzmienie „i”,

—	przed słowami „malbec N” dodaje się słowa „cot N (lub”.

Zmiana ta polega na dodaniu synonimów do nazw odmian winorośli meslier Saint-François B i malbec B.

Wprowadza się również możliwość sadzenia odmiany trousseau gris G (lub chauché gris G), która jest starą odmianą winorośli uprawianą niegdyś w winnicach. Wprowadza się również ograniczenie udziału procentowego tych odmian do 10 % wszystkich odmian stosowanych do produkcji wina, aby zminimalizować ryzyko zmiany typowych cech produktu.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

5. Wydajność

Opis i uzasadnienie

—	rozdział VIII pkt 1 otrzymuje brzmienie: „Wydajność, o której mowa w art. D. 645-7 kodeksu rolnictwa i rybołówstwa morskiego, ustala się na 68 hektolitrów moszczu z hektara”;

—	rozdział VIII pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wydajność maksymalna Zgodnie z art. D. 645-7 kodeksu rolnictwa i rybołówstwa morskiego wydajność maksymalną wina likierowego ustala się na 45 hektolitrów z hektara, a wydajność maksymalną moszczu ustala się na 85 hektolitrów z hektara”;

—

w rozdziale VIII pkt 3 dodaje się następujące zdania:

„3. Wprowadzenie młodych winorośli do produkcji

Zarejestrowana nazwa pochodzenia »Pineau des Charentes« może zostać przyznana wyłącznie winom likierowym wyprodukowanym z moszczów, które pochodzą:

—	z działek, na których uprawia się młode winorośle – od drugiego roku następującego po roku, w którym przed dniem 31 lipca dokonano nasadzeń,

—

z działek, na których uprawia się szczepione lub przeszczepione winorośle – najwcześniej w pierwszym roku następującym po roku, w którym przed dniem 31 lipca dokonano szczepienia lub przeszczepienia na miejscu, przy czym na działkach tych muszą rosnąć jedynie odmiany winorośli dopuszczone do produkcji win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia”.

Zmiany te polegają na dodaniu informacji o wydajności moszczu wynoszącej 68 hektolitrów z hektara. Wydajność maksymalną wina likierowego zwiększono z 42 do 45 hektolitrów z hektara. Określenie wydajności maksymalnej okowity objętej nazwą „Cognac” (16 hektolitrów czystego alkoholu z hektara) wymusiło zwiększenie wydajności maksymalnej wina „Pineau de Charentes”.

Usunięcie sformułowania „z działek, na których uprawia się młode winorośle – od pierwszego roku następującego po roku, w którym przed dniem 31 lipca dokonano szczepienia na miejscu” wynika z włączenia tego przepisu do kolejnego tiret.

W związku z tą zmianą zmieniono pkt 5 jednolitego dokumentu.

6. Produkcja

Opis i uzasadnienie

W rozdziale I pkt IX:

—	w ppkt 2 lit. a) usuwa się sformułowanie „w momencie mutage”, ponieważ jest ono zbędne.

W ppkt 3:

—	w lit. b) dodaje się zdanie „Wina likierowe różowe leżakują przez co najmniej osiem miesięcy, z czego co najmniej sześć miesięcy w dębowych beczkach”. Zmiana ta umożliwia rozróżnienie różowych i czerwonych win „Pineau des Charentes”, które nie są produkowane w ten sam sposób.

Wiąże się ona ze zmianą numeracji – lit. b), c), d) i e) stają się odpowiednio lit. c), d), e) i f),

—	w lit. e) liczba 5 zostaje zastąpiona liczbą 7. Zmiana ta ma na celu zwiększenie liczby lat starzenia dla win kategorii „vieux” („stare”), aby uzyskać produkt wyższej jakości,

—	w lit. f) liczba 10 zostaje zastąpiona liczbą 12. Zmiana ta ma na celu zwiększenie liczby lat starzenia dla win kategorii „très vieux” („bardzo stare”), aby uzyskać produkt wyższej jakości.

W ppkt 5:

—	w lit. a) skreśla się słowa „i różowe”,

—	w lit. a) dodaje się wiersz: „Wina likierowe różowe: po zakończeniu okresu leżakowania, od dnia 1 czerwca roku następującego po roku zbiorów”,

—	w lit. a) liczba 5 zostaje zastąpiona liczbą 7,

—	w lit. a) liczba 10 zostaje zastąpiona liczbą 12,

—

w lit. b) sformułowanie „w dniu 1 października roku następującego po roku produkcji” otrzymuje brzmienie:

„i nie wcześniej niż:

w przypadku win likierowych różowych – od dnia 1 czerwca roku następującego po roku produkcji;

w przypadku win likierowych czerwonych – od dnia 1 października roku następującego po roku produkcji;

w przypadku win likierowych białych – od dnia 1 kwietnia drugiego roku następującego po roku produkcji”,

—	w lit. c) usuwa się sformułowania „nakrętkę gwarancyjną” i „umieszcza się w co najmniej dwóch egzemplarzach”,

—

w lit. c) dodaje się następujący akapit:

„W przypadku pojemników o pojemności co najmniej 0,50 litra znak gwarancyjny umieszcza się w co najmniej dwóch egzemplarzach, których minimalna średnica wynosi 20 mm. W przypadku pojemników o pojemności poniżej 0,50 litra znak umieszcza się w co najmniej jednym egzemplarzu, przy czym musi być on widoczny i czytelny”.

Zmiany te polegają na wprowadzeniu rozróżnienia między winami likierowymi różowymi a winami likierowymi czerwonymi oraz zmianie okresu starzenia dla win kategorii „vieux” i „très vieux” i zastąpieniu nakrętki gwarancyjnej znakiem gwarancyjnym.

W związku z tą zmianą zmieniono również jednolity dokument.

7. Związek z obszarem geograficznym

Opis i uzasadnienie

w pkt X:

—

w ppkt 2:

—	w akapicie pierwszym słowo „może” otrzymuje brzmienie „jest”,

—	w akapicie pierwszym słowo „i” otrzymuje brzmienie „nazwa może”,

—	w akapicie pierwszym po słowach „»très vieux«” dodaje się słowa „lub »extra vieux«”,

—	w akapicie pierwszym słowa „co najmniej odpowiednio 5 lub 10 lat” otrzymują brzmienie „zob. rozdział I pkt IX ppkt 3”,

—	w akapicie pierwszym usuwa się zdanie „Pije się je przede wszystkim jako aperitif”,

—	w akapicie drugim dodaje się zdanie: „Wino »Pineau des Charentes« pije się przede wszystkim jako aperitif”,

—	w akapicie trzecim po słowie „złotej” dodaje się słowo „lekko”,

akapit czwarty otrzymuje następujące brzmienie:

„Wino czerwone »Pineau des Charentes« posiada głęboką barwę i często cechuje się intensywnym aromatem świeżo zebranych czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki) i czarnych owoców, wzbogaconym nutami łagodnych przypraw.

Jeżeli chodzi o wino różowe »Pineau des Charentes«, ma ono bladą szatę i często posiada zapach owoców leśnych”,

—	w akapicie piątym po słowach „suszone owoce” dodaje się słowa „i suszone orzechy (orzechy włoskie, prażone migdały)”,

—	w akapicie piątym słowa „starego koniaku” otrzymują brzmienie „dojrzałej okowity objętej zarejestrowaną nazwą pochodzenia »Cognac«”,

akapit szósty otrzymuje następujące brzmienie:

„Wina czerwone i różowe »Pineau des Charentes« należące do kategorii »vieux« lub »très vieux« posiadają szatę dachówki. Są to bardzo eleganckie wina, w których często obecne są nuty czekoladowe lub nuty owoców w zalewie z okowity, które ewoluują również w kierunku charakterystycznych aromatów oksydacyjnych, typowych dla dojrzałej okowity objętej zarejestrowaną nazwą pochodzenia »Cognac«”.

Zmiany te mają charakter zmian redakcyjnych.

W związku z tą zmianą zmieniono również jednolity dokument.

8. Środek przejściowy

Opis i uzasadnienie

Usunięto wzmiankę o środku dotyczącym dopuszczalnego poziomu braków, ponieważ jest on nieaktualny.

Dodaje się następujący przepis:

„2. Leżakowanie

W przypadku win likierowych, które leżakowały przez co najmniej 5 lat w drewnie, można wnieść o zakwalifikowanie ich do kategorii »vieux« do dnia 1 października 2023 r. W przypadku win likierowych, które leżakowały przez co najmniej 10 lat w drewnie, można wnieść ozakwalifikowanie ich do kategorii »très vieux« lub »extra vieux« do dnia 1 października 2023 r.”.

Zmiana ta stanowi środek przejściowy, który wprowadza się wraz ze zmianą okresów starzenia dla win kategorii „vieux” i „très vieux”.

Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

Zasady prezentacji

W pkt XII ppkt 9 dodaje się następujące zdania:

„Zezwala się na wskazanie wieku wina w przypadku win »Pineau des Charentes«, których okres leżakowania w drewnie wyniósł 3 lata. Wskazany wiek nie może być wyższy niż długość starzenia danego produktu w drewnie. W przypadku mieszania za właściwą uznaje się długość starzenia tej partii, która dojrzewała w drewnie najkrócej.

Zasady dotyczące wskazania wieku wina mają zastosowanie od dnia 1 kwietnia 2020 r.”.

Zmiana ta ma na celu wskazywanie wieku win „Pineau des Charentes” dopiero po zakończeniu określonego czasu leżakowania, aby przekazywać konsumentowi pełniejsze informacje.

Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

9. Przeznaczenie działek do produkcji wina objętego nazwą (fr. Affectation parcellaire)

Opis i uzasadnienie

W rozdziale II pkt I specyfikacji produktu objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Pineau des Charentes”:

—

pkt I otrzymuje następujące brzmienie:

„I. Obowiązki w zakresie składania deklaracji

1. Deklaracja o przeznaczeniu obszaru winiarskiego do produkcji wina objętego nazwą (fr. déclaration d’affectation de bassin)

Deklarację o przeznaczeniu obszaru winiarskiego do produkcji wina objętego nazwą w odniesieniu do zbiorów w roku kolejnym należy złożyć do dnia 1 lipca każdego roku do stowarzyszenia międzybranżowego regionu winiarskiego Charentes-Cognac, które przekazuje odnośne informacje organowi ds. ochrony i zarządzania oraz jednostce certyfikującej.

W deklaracji tej wskazuje się maksymalną powierzchnię, z której będą zbierane owoce w celu produkcji moszczu.

2. Deklaracja o przeznaczeniu działek do produkcji wina objętego nazwą (fr. déclaration d’affectation parcellaire)

Od zbiorów w 2019 r. wina likierowe produkuje się na bazie moszczów z wyznaczonych działek, w odniesieniu do których złożono deklarację o przeznaczeniu działek do produkcji wina objętego nazwą.

Przedmiotową deklarację w odniesieniu do zbiorów w roku kolejnym składa się najpóźniej do dnia 10 grudnia każdego roku do organu ds. ochrony i zarządzania.

W deklaracji tej wskazuje się następujące informacje w odniesieniu do każdej działki:

numer katastralny: gmina, sekcja, numer;

odmianę winorośli;

obsadzony obszar produkcji;

imię i nazwisko/nazwę podmiotu prowadzącego gospodarstwo.

3. Oświadczenie o produkcji

Po ostatnim mutage sporządza się oświadczenie o produkcji ze wskazaniem:

całkowitej ilości wykorzystanych moszczów;

całkowitej ilości wykorzystanej okowity objętej nazwą »Cognac«;

całkowitej ilości wyprodukowanych win likierowych w podziale na kolory;

odniesienia do działek i powierzchni, z których zebrano winogrona przeznaczone do produkcji moszczów.

Oświadczenie to należy sporządzić zgodnie z danymi zawartymi w rejestrze produkcji.

Należy je złożyć do dnia 10 grudnia w roku zbiorów do lokalnych służb Generalnej Dyrekcji ds. Ceł i Podatków Pośrednich (DGDDI).

Kopię tego oświadczenia należy przekazać do organu ds. ochrony i zarządzania oraz do służb INAO.

4. Zgłoszenie produktów do objęcia nazwą (fr. déclaration de revendication)

Każdy podmiot, który pragnie, aby produkowane przez niego wina likierowe zostały objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia »Pineau des Charentes« i zakwalifikowane ewentualnie do kategorii »vieux« lub »très vieux« (bądź równoważnej kategorii »extra vieux«), musi skierować do organu ds. ochrony i zarządzania zgłoszenie produktów do objęcia nazwą w terminie co najmniej 30 dni przed wprowadzeniem partii do obrotu lub jej sprzedażą.

W zgłoszeniu tym należy wskazać przede wszystkim:

nazwę lub firmę podmiotu;

adres podmiotu;

ilość do objęcia nazwą pochodzenia w podziale na kolory, ewentualnie ze wskazaniem powyższych kategorii;

zasady przechowywania; miejsce, rodzaj pojemnika, dane identyfikacyjne w piwnicy winiarskiej (fr. chai) (numer, pojemność).

5. Oświadczenie o wycofaniu (fr. déclaration de déclassement)

Każdy podmiot, który wycofuje partie objęte zarejestrowaną nazwą pochodzenia »Pineau des Charentes« zgodnie z rozporządzeniem UE nr 1308/2013, musi złożyć organowi ds. ochrony i zarządzania stosowne oświadczenie najpóźniej do 10. dnia miesiąca następującego po wycofaniu”.

Zmiana ta odzwierciedla wprowadzenie nowej procedury składania deklaracji o przeznaczeniu działek do produkcji wina objętego nazwą.

Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

10. Główne punkty podlegające kontroli

Opis i uzasadnienie

W rozdziale III specyfikacji produktu objętego zarejestrowaną nazwą pochodzenia „Pineau des Charentes” wprowadza się następujące zmiany:

w pkt I ppkt 1:

—	w lit. D usuwa się słowa „i umieszczenia nakrętki gwarancyjnej lub znaku gwarancyjnego”,

w pkt II ppkt 2:

—	liczba „45011” zostaje zastąpiona kodem „NF EN ISO/CEI 17065”.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Pineau des Charentes

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino likierowe

4. Opis wina lub win

Przedmiotowe wina są winami likierowymi białymi, czerwonymi i różowymi produkowanymi metodą mutage na bazie moszczu winogronowego wzbogacanego okowitą objętą nazwą pochodzenia „Cognac”, wytwarzaną w tym samym gospodarstwie, której zawartość alkoholu naturalnie spadła w trakcie dojrzewania (fr. eau-de-vie rassise) (okowita wydestylowana w poprzednim roku gospodarczym). Wina te mogą zostać opatrzone oznaczeniem „vieux” lub „très vieux” w zależności od okresu leżakowania w dębowych beczkach (odpowiednio co najmniej 7 lub 12 lat). Pije się je przede wszystkim jako aperitif.

W ustach odczuwa się świeżość i krągłość moszczów ze świeżych winogron charakterystyczne dla wina „Pineau des Charentes”. Dzięki wydłużonemu leżakowaniu w drewnie odczuwalne są również nuty okowity „Cognac”, które wzbogacają budowę wina i jego ogólną równowagę.

Wino białe „Pineau des Charentes” cechuje się szatą od jasnosłomkowej do złotej i bogactwem często intensywnych aromatów owocowych (świeżych lub kandyzowanych owoców) i kwiatowych (białych kwiatów), a także nut miodu.

Wino czerwone lub różowe „Pineau des Charentes” posiada szatę od bladego różu do głębokiej czerwieni. Wino czerwone „Pineau des Charentes” często cechuje się intensywnym aromatem świeżo zebranych czarnych owoców wzbogaconym nutami łagodnych przypraw. Jeżeli chodzi o wino różowe „Pineau des Charentes”, często posiada ono aromat owoców leśnych, a w przypadku dłuższego leżakowania także owoców pestkowych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	22
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	16
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	75

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 2 200 roślin na hektar, a odstęp między rzędami roślin wynosi maksymalnie 3 metry.

Winorośl przycina się według następujących technik, zostawiając maksymalnie 50 000 oczek na hektar:

—	w formie jednoramiennego lub dwuramiennego sznura Guyota, przy czym na każdym pniu pozostawia się jedną długą łozę lub dwie długie łozy oraz jeden czop lub dwa czopy;

—	w formie sznura z czopami przyciętymi na maksymalnie trzy oczka.

Nawadnianie jest zabronione.

b) Maksymalne zbiory

Wino likierowe

45 hektolitrów z hektara

Moszcz

85 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, produkcja moszczu, wytwarzanie, dojrzewanie i pakowanie win likierowych odbywają się na obszarze następujących gmin:

Departament Charente-Maritime:

Okręg Rochefort: wszystkie gminy.

Okręg Saintes: wszystkie gminy.

Okręg Saint-Jean-d’Angély: wszystkie gminy.

Okręg Jonzac: wszystkie gminy.

Okręg La Rochelle:

—	kanton Ars-en-Ré: wszystkie gminy,

—	kanton Aytré: gminy Angoulins i Aytré,

—	kanton La Jarrie: wszystkie gminy,

—	kantony La Rochelle 1, 2, 3, 4, 6, 7: gmina La Rochelle,

—	kanton La Rochelle 5: gminy Esnandes, Marsilly, Puilboreau, La Rochelle i Saint-Xandre,

—	kanton La Rochelle 8: gminy Dompierre-sur-Mer, Périgny i La Rochelle,

—	kanton La Rochelle 9: gminy L’Houmeau, Lagord, Nieul-sur-Mer i La Rochelle,

—	kanton Saint-Martin-de-Ré: wszystkie gminy,

—	kanton Courçon: gminy Angliers, Benon, Courçon, Cramchaban, Ferrières-d’Aunis, La Grève-sur-le-Mignon, Le Gué-d’Alleré, La Laigne, Nuaillé-d’Aunis, Saint-Cyr-du-Doret, Saint-Jean-de-Liversay i Saint-Sauveur-d’Aunis,

—	kanton Marans: gminy Longèves, Saint-Ouen i Villedoux.

Departament Charente:

Okręg Cognac: wszystkie gminy.

Okręg Angoulême:

—	kanton Angoulême Est: wszystkie gminy,

—	kanton Angoulême Nord: wszystkie gminy,

—	kanton Angoulême Ouest: wszystkie gminy,

—	kanton Blanzac: wszystkie gminy,

—	kanton Hiersac: wszystkie gminy,

—	kanton Saint-Amant-de-Boixe: wszystkie gminy,

—	kanton Villebois-la-Valette: wszystkie gminy,

—	kanton La Rochefoucauld: gminy Agris, Brie, Bunzac, Chazelles, Coulgens, Jauldes, Pranzac, Rancogne, Rivières, La Rochette i Saint-Projet-Saint-Constant,

—	kanton Montbron: gminy Charras, Feuillade, Grassac, Mainzac, Marthon, Saint-Germain-de-Montbron i Souffrignac.

Okręg Confolens:

—	kanton Aigre: wszystkie gminy,

—	kanton Ruffec: gminy Villegats i Verteuil-sur-Charente,

—	kanton Mansle: gminy Aunac, Bayers, Cellettes, Chenon, Fontclaireau, Fontenille, Juillé, Lichères, Lonnes, Mansle, Mouton, Moutonneau, Puyréaux, Saint-Amand-de-Bonnieure, Saint-Angeau, Saint-Ciers-sur-Bonnieure, Saint-Front, Saint-Groux, Sainte-Colombe, Valence i Villognon,

—	kanton Villefagnan: gminy Brettes, Courcôme, Longré, Raix, Salles de Villefagnan, Souvigné, Tuzie i Villefagnan.

Departament Dordogne:

Okręg Périgueux:

—	kanton Saint-Aulaye: gminy Chenaud, Parcoul, Puymangou, La Roche-Chalais i Saint-Aulaye.

Departament Deux-Sèvres:

Okręg Niort:

—	kanton Mauzé sur le Mignon: gminy Le Bourdet, Prin-Deyrançon, Priaires, Mauzé-sur-le-Mignon, La Rochénard i Usseau,

—	kanton Beauvoir-sur-Niort: gminy Beauvoir-sur-Niort, Belleville, La Foye-Montjault, Granzay-Gript, Prissé-La Charrière, Saint-Etienne-la-Cigogne, Boisserolles i Thorigny sur le Mignon,

—	kanton Brioux-sur-Boutonne: gmina Le Vert.

7. Główne odmiany winorośli

Cot N – Malbec N

Cabernet franc N

Cabernet-Sauvignon N

Colombard B

Folle blanche B

Jurançon blanc B

Ugni blanc B

Merlot blanc B

Meslier Saint-François B

Montils B

Sauvignon B

Semillon B

Merlot N

8. Opis związku lub związków

Obszar geograficzny pokrywa się w całości z obszarem zarejestrowanej nazwy pochodzenia „Cognac” i obejmuje teren skrajnych obszarów północnych Basenu Akwitańskiego. W bardziej szczegółowym ujęciu od zachodu ogranicza go Ocean Atlantycki, od południa – brzegi estuarium Żyrondy, od północy – wyspy Ré i Oléron, a od wschodu w kierunku Angoulême – pierwsze wzniesienia Masywu Centralnego. Obejmuje on cztery departamenty.

Obszar geograficzny rozciąga się na rozległych kompleksach osadowych, które na północy od linii Rochefort-Cognac pochodzą przede wszystkim z jury późnej (warstwy wapienne z osadów morskich), a na południu z kredy (skały przeobrażone z jurajskich wapni, które tworzą odwapnione iły oraz złoża iłów, piasków i kredy).

Obszar ten charakteryzuje umiarkowany klimat morski. Średnia roczna temperatura wynosi około 13 °C; ważną rolę odgrywa nasłonecznienie występujące przez 2 100 godzin rocznie. Klimat jest jednolity na całym obszarze geograficznym z wyjątkiem terenów przybrzeżnych, które są bardziej nasłonecznione i wykazują mniejsze amplitudy temperatur.

Zima jest łagodna i wilgotna, a liczba dni, w których występują przymrozki, jest niska. Przymrozki wiosenne są rzadkością, ale mogą występować aż do końca maja. Lato jest nieprzesadnie ciepłe, chociaż mogą w tym czasie występować okresy suszy.

Średnie roczne opady wynoszą 800–1 000 mm i występują przez 130–150 dni w całym roku.

Najczęściej występującymi rodzajami gleby są gleby ilasto-wapienne na podłożu wapiennym, chociaż w ramach tej grupy obserwuje się wielką różnorodność. Gleby występujące na terenach przybrzeżnych, a w szczególności na wyspach Ré i Oléron, mają bardziej piaszczystą strukturę. Na obszarach występujących w strefach zalewowych nie dopuszcza się możliwości produkcji win objętych zarejestrowaną nazwą pochodzenia.

Opis czynników ludzkich istotnych z punktu widzenia związku

Winorośle w tym regionie uprawiano już w czasach starożytnych Rzymian. Pierwszą uprawę założono w Saintogne w III wieku, po czym praktyka ta rozprzestrzeniła się na południe i w głąb kraju – zaczęto ją stosować w Aunis i Augoumois (XIII wiek).

Jak głosi legenda o powstaniu wina „Pineau des Charentes”, w 1589 r., kiedy to Henryk IV doszedł do władzy, niezdarny wytwórca wina przelał moszcz ze świeżych winogron do beczki, w której znajdowała się już okowita „Cognac”. Wściekły z powodu swojego błędu wytwórca postawił beczkę w najdalszym kącie w swojej piwnicy. Kilka lat później chciał ponownie wykorzystać odstawioną beczkę i odkrył, że znajduje się w niej przejrzysty, złoty, aromatyczny i mocny alkohol o owocowym smaku, którego nikt jeszcze nie pił.

Wina likierowe zawdzięczają więc swoje istnienie okowicie „Cognac”, z którą dzielą wspólną historię.

Wina likierowe były przez długie lata wytwarzane wyłącznie na własne potrzeby. Tradycja ta opiera się na stosowanej po dziś dzień praktyce, zgodnie z którą wszystkie winogrona wykorzystywane do produkcji wina „Pineau des Charentes” (zarówno do produkcji moszczów, jak i okowity objętej nazwą „Cognac”) muszą pochodzić z tego samego gospodarstwa.

W miarę upływu czasu wytwórcy win stopniowo rozwijali swoje praktyki, doskonaląc tradycyjne umiejętności w zakresie: produkcji okowity „Cognac”, selekcji najdojrzalszych winogron, metody mutage, która umożliwia uzyskanie produktu stabilnego i zrównoważonego pod względem właściwości organoleptycznych, a także mieszania różnych uzupełniających się partii i roczników wina „Pineau des Charentes”.

W latach 20. XX wieku organizacja sektora winiarskiego zostaje w większym stopniu sformalizowana przez utworzenie Stowarzyszenia Producentów Wina „Pineau des Charentes” (Syndicat des Producteurs de Pineau des Charentes), które w 1943 r. przekształciło się w Stowarzyszenie ds. Produkcji, Promocji i Propagowania Wina „Pineau des Charentes” (Syndicat des producteurs, de promotion et de propagande du Pineau des Charentes).

W dniu 5 lipca 1935 r. przyjęto ustawę w celu wdrożenia przepisów art. 12 ustawy z dnia 6 maja 1919 r. o ochronie nazw pochodzenia w odniesieniu do win likierowych, które kwalifikują się do objęcia nazwą „Pineau des Charentes”.

Dekretem z dnia 12 października 1945 r. uznano zarejestrowaną nazwę pochodzenia „Pineau des Charentes”. Wino „Pineau des Charentes” jest również jednym z pierwszych win likierowych, które objęto zarejestrowaną nazwą pochodzenia we Francji.

Produkcja wina „Pineau des Charentes” wymaga przeciętnie przeznaczenia powierzchni równoważnej obszarowi dwóch działek do celów produkcji okowity „Cognac” i jednej działki do celów produkcji moszczów winogronowych. Zgodnie z wiedzą fachową opierającą się na dawnych praktykach każdy producent wybiera w swoim gospodarstwie te działki, które najlepiej nadają się do produkcji moszczów o najwyższej zawartości cukrów, a pozostałą powierzchnię przeznacza na produkcję win kwaśnych o niskiej zawartości alkoholu, które są doskonałe do produkcji okowity „Cognac”.

Dzięki dojrzewaniu w drewnie, które stanowi odzwierciedlenie praktyk i umiejętności w zakresie produkcji okowity „Cognac”, wina „Pineau des Charentes” zyskują na jakości oraz nabywają szczególne właściwości zapachowe i smakowe.

Ograniczenie pakowania do obszaru geograficznego wynika z praktyk dotyczących produkcji wina „Pineau des Charentes” oraz z tradycji spożywania tego produktu przez producenta i jego rodzinę. Celem tego ograniczenia jest zachowanie właściwości i specyficznego charakteru produktu, który wytwarzany jest szczególną metodą z uwzględnieniem długiego dojrzewania, a także umożliwienie skuteczniejszej kontroli produktu.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Pakowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu:

Wina likierowe białe leżakują przez co najmniej 18 miesięcy, z czego co najmniej 12 miesięcy w dębowych beczkach. Wina likierowe różowe i czerwone leżakują przez co najmniej odpowiednio 8 i 12 miesięcy, z czego co najmniej odpowiednio 6 i 8 miesięcy w dębowych beczkach.

Wina należące do kategorii „vieux” leżakują przez co najmniej 7 lat w dębowych beczkach, a wina należące do kategorii „très vieux” (lub równoważnej kategorii „extra vieux”) leżakują przez co najmniej 12 lat w dębowych beczkach.

Obowiązek pakowania na obszarze geograficznym wynika z praktyk produkcyjnych i tradycji spożywania produktu przez producenta i jego rodzinę, zaś jego celem jest zachowanie właściwości i specyficznego charakteru wina „Pineau des Charentes”.

Wytwarzanie tego produktu wymaga bowiem umiejętności nie tylko w zakresie mieszania, ale także leżakowania wina w drewnie w środowisku oksydacyjnym. Należy zatem unikać przewożenia produktu i ograniczyć wszelkie czynności po zakończeniu leżakowania, aby nie dopuścić do pogorszenia właściwości produktu uzyskanych dzięki udoskonalonej technicznie metodzie produkcji. Ponadto ograniczenie pakowania do obszaru geograficznego zapewnia lepszą identyfikowalność produktu oraz ułatwia sprawowanie nad nim kontroli.

Wina wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem dla konsumenta są pakowane w szklane butelki z nakrętką gwarancyjną lub znakiem gwarancyjnym.

Etykietowanie

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

—	Zezwala się na wskazanie rocznika wina likierowego, które w 100 % pochodzi z tego samego roku produkcji wina „Pineau des Charentes”.

—	Nazwę pochodzenia można uzupełnić oznaczeniami „vieux” i „très vieux” (lub równoważnym oznaczeniem „extra vieux”) w przypadku win likierowych, które spełniają warunki produkcji określone dla tych oznaczeń w niniejszej specyfikacji produktu.

—

Zezwala się na wskazanie wieku wina w przypadku win „Pineau des Charentes”, których okres leżakowania w drewnie wyniósł 3 lata. Wskazany wiek nie może być wyższy niż długość starzenia danego produktu w drewnie. W przypadku mieszania za właściwą uznaje się długość starzenia tej partii, która dojrzewała w drewnie najkrócej.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-0c371c80-33c1-440e-a943-9c8e2d3302d6

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 248

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 62 24 lipca 2019

Spis treśći		Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2019/C 248/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9396 – CapMan/CBRE/Norled) ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2019/C 248/02	Kursy walutowe euro	2
2019/C 248/03	Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej	3

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1173
JPY	Jen	120,82
DKK	Korona duńska	7,4659
GBP	Funt szterling	0,89830
SEK	Korona szwedzka	10,5695
CHF	Frank szwajcarski	1,0985
ISK	Korona islandzka	139,90
NOK	Korona norweska	9,6810
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,549
HUF	Forint węgierski	325,50
PLN	Złoty polski	4,2497
RON	Lej rumuński	4,7207
TRY	Lir turecki	6,3534
AUD	Dolar australijski	1,5898
CAD	Dolar kanadyjski	1,4691
HKD	Dolar Hongkongu	8,7266
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6605
SGD	Dolar singapurski	1,5238
KRW	Won	1 317,02
ZAR	Rand	15,4992
CNY	Yuan renminbi	7,6856
HRK	Kuna chorwacka	7,3863
IDR	Rupia indonezyjska	15 598,63
MYR	Ringgit malezyjski	4,6016
PHP	Peso filipińskie	57,128
RUB	Rubel rosyjski	70,5611
THB	Bat tajlandzki	34,519
BRL	Real	4,1878
MXN	Peso meksykańskie	21,3081
INR	Rupia indyjska	77,0150

Nazwa substancji czynnej	Określona dawka dobowa	Jednostka	Droga podania
Kwas α-liponowy lub kwas tiooktanowy (ang. α-lipoic acid or thioctic acid)	0,6	g	doustnie
	0,6	g	pozajelitowo
Melatonina (ang. melatonin)	2	mg	doustnie”.

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2019/C 248/04	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	4
2019/C 248/05	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	13
2019/C 248/06	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	19
2019/C 248/07	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	26
2019/C 248/08	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	32


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG.