Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.9270 – VINCI Airports/Gatwick Airport)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2019/C 167/01)

W dniu 15 marca 2019 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32019M9270. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

DECYZJA RADY

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy pochodzących z Węgier

(2019/C 167/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady z dnia 22 lipca 2003 r. ustanawiającą Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (1), w szczególności jej art. 3,

uwzględniając listy kandydatów przedstawione Radzie przez rządy państw członkowskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na mocy decyzji z dnia 12 marca 2019 r. (2) i 15 kwietnia 2019 r. (3) Rada mianowała członków i zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy na okres od dnia 1 marca 2019 r. do dnia 28 lutego 2022 r.

(2)	Organizacje pracowników i pracodawców z Węgier zaproponowały kolejnych kandydatów na kilka stanowisk, które należy obsadzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

---

(1)  Dz.U. C 218 z 13.9.2003, s. 1.

(2)  Dz.U. C 100 z 15.3.2019, s. 1.

(3)  Dz.U. C 142 z 23.4.2019, s. 20.

Kursy walutowe euro (1)

15 maja 2019 r.

(2019/C 167/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1183
JPY	Jen	122,24
DKK	Korona duńska	7,4695
GBP	Funt szterling	0,86820
SEK	Korona szwedzka	10,7688
CHF	Frank szwajcarski	1,1276
ISK	Korona islandzka	137,40
NOK	Korona norweska	9,8003
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,760
HUF	Forint węgierski	325,15
PLN	Złoty polski	4,3094
RON	Lej rumuński	4,7615
TRY	Lir turecki	6,7780
AUD	Dolar australijski	1,6166
CAD	Dolar kanadyjski	1,5075
HKD	Dolar Hongkongu	8,7784
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7067
SGD	Dolar singapurski	1,5317
KRW	Won	1 331,31
ZAR	Rand	15,9620
CNY	Yuan renminbi	7,6925
HRK	Kuna chorwacka	7,4183
IDR	Rupia indonezyjska	16 170,62
MYR	Ringgit malezyjski	4,6728
PHP	Peso filipińskie	58,588
RUB	Rubel rosyjski	72,4794
THB	Bat tajlandzki	35,322
BRL	Real	4,4659
MXN	Peso meksykańskie	21,4741
INR	Rupia indyjska	78,6785

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

KOMUNIKAT KOMISJI

Publikacja całkowitej liczby uprawnień do emisji znajdujących się w obiegu w 2018 r. do celów rezerwy stabilności rynkowej w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE

(2019/C 167/04)

1.   Wprowadzenie

W 2015 r. Rada i Parlament Europejski podjęły decyzję o utworzeniu rezerwy stabilności rynkowej (MSR) (1) w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE (2). Funkcjonowanie MSR rozpoczęło się w styczniu 2019 r. Celem MSR jest niedopuszczenie do dużej strukturalnej nadwyżki na unijnym rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla, przy której powstałoby ryzyko, że EU ETS nie będzie wysyłał niezbędnego sygnału inwestycyjnego stanowiącego zachętę do realizacji celu redukcji emisji w sposób racjonalny pod względem kosztów.

Przepisy decyzji stanowią, że do dnia 15 maja każdego roku, począwszy od 2017 r. Komisja publikuje całkowitą liczbę uprawnień znajdujących się w obiegu. Od liczby tej zależy ewentualne umieszczenie w rezerwie uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w kolejnym roku.

W dniu 15 maja 2018 r. Komisja opublikowała całkowitą liczbę uprawnień do emisji znajdujących się w obiegu w 2017 r., która wynosiła 1,65 miliarda uprawnień (3). Zgodnie z zasadami MSR w następstwie niniejszej publikacji w okresie 8 pierwszych miesięcy w 2019 r., począwszy od dnia 1 stycznia, w rezerwie zostanie umieszczonych 264 731 936 uprawnień (4).

Niniejszy komunikat stanowi trzecią publikację do celów MSR i dotyczy roku 2018. Zawiera on rzeczywistą liczbę ogółem uprawnień znajdujących się w obiegu i przedstawia szczegółowo, w jaki sposób obliczono tę liczbę. W niniejszej publikacji zostanie określona liczba uprawnień, które zostaną umieszczone w rezerwie w okresie od września 2019 r. do sierpnia 2020 r.

2.   Funkcjonowanie rezerwy stabilności rynkowej

Rezerwa stabilności rynkowej jest uruchamiana w sposób automatyczny, w przypadku gdy całkowita liczba uprawnień znajdujących się w obiegu przekroczy ustalony przedział wielkości. Uprawnienia są umieszczane w rezerwie, jeżeli całkowita liczba uprawnień w obiegu przekracza próg 833 milionów uprawnień. Uprawnienia są uwalniane z rezerwy, jeżeli całkowita liczba uprawnień w obiegu jest niższa niż 400 milionów uprawnień. W praktyce uprawnienia są umieszczane w rezerwie poprzez zmniejszenie liczby uprawnień wystawianych na aukcję i uwalniane z rezerwy poprzez wystawienie na aukcji w przyszłości o 100 milionów uprawnień więcej.

Publikacja całkowitej liczby uprawnień znajdujących się w obiegu, na podstawie której uprawnienia będą umieszczane w rezerwie lub uwalniane z rezerwy, jest zatem zasadniczym warunkiem działania rezerwy.

W kontekście przeglądu unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (5) wprowadzono poważne zmiany dotyczące funkcjonowania MSR. W latach 2019–2023 procent liczby uprawnień ogółem w obiegu stanowiący podstawę dla określenia liczby uprawnień umieszczanych w rezerwie, jeżeli zostanie przekroczona wartość progowa wynosząca 833 miliony, zostaje podwojony z 12 % do 24 %. Oprócz tego od 2023 r. uprawnienia umieszczone w MSR przekraczające wolumen aukcyjny z poprzedniego roku nie będą już ważne.

Na podstawie niniejszego komunikatu 24 % (6) liczby uprawnień ogółem w obiegu zostanie zatem umieszczone w rezerwie w okresie 12 miesięcy, począwszy od dnia 1 września 2019 r. Odpowiadająca im wielkość zostanie odjęta od wolumenów aukcyjnych państw członkowskich zgodnie z ich odpowiednimi udziałami w aukcjach. W tym kontekście należy przypomnieć, że do dnia 31 grudnia 2025 r. uprawnienia rozdysponowane na potrzeby solidarności i wzrostu w ramach Unii nie są uwzględniane w celu ustalenia odpowiednich udziałów.

3.   Całkowita liczba uprawnień w obiegu

Na podstawie art. 1 ust. 4 decyzji (UE) 2015/1814 łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu w danym roku „odpowiada skumulowanej liczbie uprawnień wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r., w tym liczbie uprawnień wydanych zgodnie z art. 13 ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE w tym okresie oraz uprawnień do stosowania międzynarodowych jednostek emisji wykorzystywanych przez instalacje w ramach unijnego systemu handlu emisjami w odniesieniu do emisji do dnia 31 grudnia danego roku, po odjęciu skumulowanych ton zweryfikowanych emisji z instalacji objętych unijnym systemem handlu emisjami od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia danego roku, wszelkich uprawnień anulowanych zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE oraz liczby uprawnień znajdujących się w rezerwie”.

Całkowitą liczbę uprawnień znajdujących się w obiegu (TNAC), mającą znaczenie dla zasilenia lub zmniejszenia rezerwy stabilności rynkowej, oblicza się zatem według następującego wzoru:

TNAC = podaż – (zapotrzebowanie + uprawnienia w rezerwie stabilności rynkowej)

Całkowitą liczbę uprawnień w obiegu warunkują trzy elementy: po pierwsze, podaż uprawnień od dnia 1 stycznia 2008 r.; po drugie, liczba uprawnień umorzonych i anulowanych (zapotrzebowanie); po trzecie – zasoby w rezerwie.

Jak przewidziano w decyzji (UE) 2015/1814, nie uwzględnia się uprawnień do emisji lotniczych i zweryfikowanych emisji lotniczych.

3.1.   Podaż

Podaż uprawnień na rynku warunkuje pięć elementów:

—	uprawnienia zdeponowane w latach 2008–2012 (etap 2),

—	uprawnienia przydzielone bezpłatnie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., w tym uprawnienia przydzielone z rezerwy dla nowych instalacji (NER),

—	uprawnienia sprzedane na aukcji w okresie od 1 stycznia 2013 (7) do 31 grudnia 2018 r.,

—	uprawnienia zmonetyzowane przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) do celów programu NER300 oraz

—	uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji zrealizowane przez instalacje w odniesieniu do emisji do dnia 31 grudnia 2018 r.

Liczba zdeponowanych uprawnień z 2. etapu EU ETS wynosi 1 749 540 826 uprawnień (8). Ten „całkowity depozyt” odpowiada całkowitej liczbie wydanych w czasie 2. etapu EU ETS uprawnień, które nie zostały umorzone w celu pokrycia zweryfikowanych emisji ani anulowane. Do celów ustalenia całkowitej liczby uprawnień znajdujących się w obiegu stanowi on zatem liczbę uprawnień ETS znajdujących się w obiegu na początku okresu 2013–2020 (etap 3) w dniu 1 stycznia 2013 r. i jako taki jest uwzględniany w obliczeniach.

Według sprawozdań z aukcji prowadzonych na wspólnej platformie aukcyjnej i na odpowiednich platformach opt-out (9) liczba uprawnień sprzedanych na aukcjach w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., w tym na tzw. wczesnych aukcjach, wynosi 4 641 208 000.

Liczba uprawnień przydzielonych bezpłatnie, w tym uprawnień przydzielonych z rezerwy dla nowych instalacji, od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wynosi 5 162 023 498 (10).

300 000 000 uprawnień zostało zmonetyzowanych przez EBI do celów programu NER300 (11).

Liczba uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji zrealizowanych przez instalacje w odniesieniu do emisji do dnia 31 grudnia 2018 r. wynosi 434 049 616 (12).

3.2.   Zapotrzebowanie

Na zapotrzebowanie składa się całkowita ilość zweryfikowanych emisji z instalacji za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. (13) do dnia 31 grudnia 2018 r., która wynosi 10 631 597 033 (14), oraz liczba anulowanych uprawnień za ten sam okres, która odpowiada liczbie 315 083 uprawnień.

3.3.   Zasoby MSR

W okresie objętym niniejszą publikacją w rezerwie nie było żadnych uprawnień (15).

3.4.   Całkowita liczba uprawnień w obiegu

W związku z powyższym całkowita liczba uprawnień znajdujących się w obiegu wynosi 1 654 909 824 uprawnienia.

4.   Podsumowanie

Zgodnie z zasadami MSR w okresie 12 miesięcy – od dnia 1 września 2019 r. do dnia 31 sierpnia 2020 r. – łączna liczba 397 178 358 uprawnień zostanie umieszczonych w MSR.

Kolejna publikacja zostanie przedstawiona w maju 2020 r. w celu ustalenia liczby uprawnień umieszczonych w rezerwie w okresie od września 2020 r. do sierpnia 2021 r.

Tabela

Podsumowanie

Podaż
a) depozyt z etapu 2	1 749 540 826
b) całkowita liczba uprawnień przydzielonych bezpłatnie w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., w tym z NER	5 162 023 498
c) całkowita liczba uprawnień sprzedanych na aukcji w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., w tym na wczesnych aukcjach	4 641 208 000
d) liczba uprawnień zmonetyzowanych przez Europejski Bank Inwestycyjny do celów programu NER300	300 000 000
e) uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji zrealizowane przez instalacje w odniesieniu do emisji do dnia 31 grudnia 2018 r.	434 049 616
Ogółem (podaż)	12 286 821 940

Zapotrzebowanie
a) tony zweryfikowanych emisji z instalacji w ramach EU ETS w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r.	10 631 597 033
b) liczba uprawnień anulowanych na podstawie art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE do dnia 31 grudnia 2018 r.	315 083
Ogółem (zapotrzebowanie)	10 631 912 116

Zasoby MSR
Liczba uprawnień w rezerwie	0
Całkowita liczba uprawnień w obiegu	1 654 909 824

---

(1)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1).

(2)  Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).

(3)  Zob. komunikat Komisji C(2018) 2801 final, dostępny na stronie internetowej:

https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/ets/reform/docs/c_2018_2801_en.pdf

(4)  Wkłady poszczególnych państw członkowskich w rezerwę stabilności rynkowej od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia 2019 r. zostały opublikowane w komunikacie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady – Sprawozdanie w sprawie funkcjonowania europejskiego rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla, COM(2018) 842 final, opublikowanym w dniu 17 grudnia 2018 r., dostępnym na stronie internetowej: https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/ets/docs/com_2018_842_final_en.pdf

(5)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 z dnia 14 marca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych oraz decyzję (UE) 2015/1814 (Dz.U. L 76 z 19.3.2018, s. 3); dostępna na stronie internetowej: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2018.076.01.0003.01.ENG&toc=OJ:L:2018:076:TOC

(6)  Wielkość ta odpowiada 2 % miesięcznie.

(7)  Liczba ta obejmuje tzw. „wczesne aukcje”, tj. uprawnienia ważne na okres 2013–2020, które zostały sprzedane na aukcji przed dniem 1 stycznia 2013 r.;

(8)  Zob. Sprawozdanie dotyczące rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla z 2015 r.; COM (2015) 576.

(9)  Dostępne na stronie internetowej: http://www.eex.com/en/products/environmental-markets/emissions-auctions/archive i https://www.theice.com/marketdata/reports/148

(10)  Na podstawie wyciągu z dziennika transakcji Unii Europejskiej (EUTL) z dnia 1 kwietnia 2019 r.

(11)  Pierwsza transza 200 milionów uprawnień – sprzedanych w latach 2011 i 2012 oraz druga transza 100 milionów uprawnień – sprzedanych w latach 2013 i 2014; zob. więcej informacji na stronie internetowej:

https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/lowcarbon/ner300/docs/summary_report_ner300_monetisation_en.pdf

(12)  Na podstawie wyciągu z EUTL z dnia 1 kwietnia 2019 r.

(13)  Jeśli chodzi o zweryfikowane emisje za okres 2008–2012 – zob. wyjaśnienia dotyczące całkowitej liczby zdeponowanych uprawnień (pkt 3.1).

(14)  Całkowita ilość zweryfikowanych emisji opiera się na wyciągu z EUTL z dnia 1 kwietnia 2019 r. i obejmuje zweryfikowane emisje zgłoszone do dnia 31 marca 2019 r. Nie ujęto w niej zatem emisji zgłoszonych po tej dacie.

(15)  W niniejszym komunikacie podano liczbę uprawnień w obiegu do końca 2018 r. MSR funkcjonuje od dnia 1 stycznia 2019 r. W okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia 2019 r. w rezerwie zostanie umieszczone około 265 milionów uprawnień, w oparciu o TNAC za 2017 r.

Nowa unijna nagroda dla szkół uczących o Unii Europejskiej

(2019/C 167/05)

Unia Europejska wprowadza nową nagrodę dla nauczycieli i szkół, aby poprawić jakość nauczania o Unii Europejskiej.

Nowa nagroda będzie nosiła nazwę „Nagroda im. Jana Amosa Komeniusza za wysokiej jakości nauczanie o Unii Europejskiej”.

Mogą ją otrzymać szkoły średnie z siedzibą w UE.

Nagroda zostanie przyznana wyróżniającym się nauczycielom szkół średnich i szkołom, którzy w inspirujący sposób pomogą uczniom w nauce o Unii. Nagroda zapewni ogólnoeuropejskie uznanie i widoczność działań dydaktycznych oraz podkreśli znaczenie nauczania i uczenia się na temat UE w młodym wieku. Będzie okazją do zaprezentowania ciekawych metod nauczania, które aktywnie angażują uczniów w naukę o UE, i pomoże rozpowszechniać te metody.

Tegoroczne zaproszenie do składania wniosków ma zostać opublikowane we wrześniu 2019 r.

Komisja Europejska sporządzi i opublikuje regulamin konkursu. Określi w nim szczegółowe warunki uczestnictwa, terminy, kryteria przyznawania nagród, ich liczbę i wysokość oraz ustalenia dotyczące wypłat na rzecz zwycięzców.

Inicjodawcą nagrody jest Parlament Europejski. Za realizację projektu odpowiedzialna będzie Dyrekcja Generalna ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury Komisji Europejskiej.

Wniosek do Trybunału EFTA z dnia 10 września 2018 r. o wydanie opinii doradczej wniesiony przez Borgarting lagmannsrett w sprawie Andreas Gyrre przeciwko rządowi Norwegii

(Sprawa E-1/19)

(2019/C 167/06)

W dniu 3 stycznia 2019 r. do kancelarii Trybunału wpłynął wniosek z dnia 10 września 2018 r. skierowany do Trybunału EFTA, w którym Borgarting lagmansrett (sąd apelacyjny Borgarting) zwraca się o wydanie opinii doradczej w sprawie Andreas Gyrre przeciwko rządowi Norwegii w odniesieniu do następujących kwestii:

1.

Czy pkt 9 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym należy interpretować jako obejmujący sytuacje, w których przedsiębiorca twierdzi lub stwarza w inny sposób wrażenie, że sprzedaż produktu jest zgodna z prawem, podczas gdy w państwie EFTA istnieje przepis prawny, tak jak w ustawie z 2006 r. o igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich w Londynie (ang. The London Olympic Games and Paralympic Games Act 2006), który stanowi, że sprzedaż produktu jest niezgodna z prawem, a przepis ten jest wdrożony w prawie krajowym? a. Czy na tę ocenę ma wpływ fakt, że zakaz obowiązuje w państwie EFTA, w którym produkt będzie stosowany, ale nie w państwie, w którym produkt jest sprzedawany? b. Czy na tę ocenę wpłynie sytuacja, jeżeli po dokonaniu sprzedaży zostanie stwierdzone, że zakaz był sprzeczny w prawem EOG?

2.

Jeżeli stwierdzenie, że zakaz na mocy prawa krajowego jest sprzeczny z prawem EOG, ma wpływ na ocenę pod względem pkt 9 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE: a. Czy zakaz odsprzedaży tego rodzaju biletów, tak jak w ustawie z 2006 r. o igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich w Londynie, stanowi przepis ustawowy dotyczący praktyk handlowych wchodzący w zakres dyrektywy 2005/29/WE dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym? b. Czy dyrektywa wyklucza wprowadzenie krajowego zakazu odsprzedaży, takiego jak określony w ustawie z 2006 r. o igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich w Londynie, jeżeli taki zakaz stanowi zabezpieczenie nie tylko kwestii związanych z ochroną konsumenta, ale również innych kwestii, takich jak bezpieczeństwo? c. Jeżeli konieczne jest stwierdzenie, czy ograniczenia odsprzedaży biletów na imprezy sportowe takie jak igrzyska olimpijskie są sprzeczne z podstawowymi wolnościami na mocy Porozumienia EOG, w tym art. 11 i 36 Porozumienia EOG, jakimi kryteriami powinien posłużyć się sąd krajowy jako podstawą do oceny, czy takie ograniczenia są odpowiednie i niezbędne do osiągnięcia uzasadnionych celów, takich jak ochrona konsumentów i bezpieczeństwo?

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu niektórych materiałów z włókna szklanego tkanych lub zszywanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Egiptu

(2019/C 167/07)

Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”) zawierającą zarzut istnienia subsydiowanego przywozu niektórych materiałów z włókna szklanego tkanych lub zszywanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Egiptu, który to przywóz powoduje szkodę (2) dla przemysłu Unii.

1.   Skarga

Skarga została złożona w dniu 1 kwietnia 2019 r. przez Tech-Fab Europe („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji niektórych materiałów z włókna szklanego tkanych lub zszywanych.

Jawna wersja skargi i analiza, w jakim stopniu producenci unijni popierają skargę, są dołączone do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Sekcja 5.6 niniejszego zawiadomienia zawiera informacje o dostępie do akt dla zainteresowanych stron.

2.   Produkt objęty dochodzeniem

Niniejsze dochodzenie dotyczy materiałów z tkanych lub zszywanych niedoprzędów z ciągłego włókna szklanego lub przędzy, z wyłączeniem produktów impregnowanych lub preimpregnowanych (prepregów) oraz z wyłączeniem tkanin siatkowych o otwartych oczkach, o rozmiarze oczka powyżej 1,8 mm w wymiarze długości i szerokości oraz o masie powierzchniowej powyżej 35 g/m2 („produkt objęty dochodzeniem”).

Wszystkie zainteresowane strony chcące przedłożyć informacje na temat zakresu produktu mogą to uczynić w terminie 10 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia (3).

3.   Zarzut subsydiowania

Produktem, którego dotyczy zarzut subsydiowania, jest produkt objęty dochodzeniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej i Egiptu („państwa, których dotyczy postępowanie”), obecnie objęty kodami CN ex 7019 39 00, ex 7019 40 00, ex 7019 59 00 i ex 7019 90 00 (kody TARIC 7019390080, 7019400080, 7019590080 i 7019900080). Kody CN i TARIC podane są w celach informacyjnych.

3.1.    Chińska Republika Ludowa

Komisja uważa, że skarga zawiera wystarczające dowody, że producenci produktu objętego dochodzeniem z Chińskiej Republiki Ludowej korzystali z szeregu subsydiów przyznanych przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej.

Domniemane praktyki subsydyjne obejmują między innymi: (i) bezpośredni transfer środków pieniężnych, (ii) dochód władz publicznych utracony lub niepobrany oraz (iii) dostarczanie przez rząd towarów lub świadczenie usług po cenach niższych niż odpowiednie wynagrodzenie. Skarga zawierała na przykład dowody dotyczące: udzielania pożyczek preferencyjnych i udostępniania linii kredytowych przez państwowe banki; programów subsydiowania kredytów eksportowych; gwarancji eksportowych oraz ubezpieczeń i programów dotacji; ulg podatkowych dla przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie; odliczeń od podatku na badania i rozwój; przyspieszonej amortyzacji sprzętu używanego przez przedsiębiorstwa sektora zaawansowanych technologii do rozwoju i produkcji zaawansowanych technologii; zwolnień z opodatkowania dywidend wypłacanych kwalifikującym się przedsiębiorstwom będącym rezydentami; wstrzymania obniżenia podatku z tytułu dywidend od chińskich przedsiębiorstw z zagranicznym kapitałem i ich spółek dominujących spoza Chin; zwolnienia z podatku od użytkowania gruntów oraz ulg w podatku eksportowym; oraz zapewnienia dostaw energii lub przyznawanie przez rząd gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia.

Skarżący twierdzi również, że wyżej wymienione środki stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Chin lub innych władz regionalnych i lokalnych (łącznie z organami publicznymi) i przynoszą korzyści producentom eksportującym produkt objęty dochodzeniem. Zarzuca się, że subsydia te mają zastosowanie wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw, grup przedsiębiorstw lub niektórych sektorów przemysłu lub są uwarunkowane wynikami wywozu i z tego względu mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych. W związku z powyższym określone w skardze kwoty rzekomych subsydiów wydają się być znaczne w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej.

Komisja zastrzega sobie prawo do objęcia dochodzeniem innych istotnych praktyk subsydiowania, których istnienie może zostać stwierdzone w trakcie dochodzenia.

3.2.    Egipt

Komisja uważa, że skarga zawiera wystarczające dowody, że producenci produktu objętego dochodzeniem z Egiptu korzystali z szeregu subsydiów przyznanych przez rząd Egiptu.

Domniemane praktyki subsydyjne obejmują między innymi: (i) bezpośredni transfer środków pieniężnych, (ii) dochód władz publicznych utracony lub niepobrany oraz (iii) dostarczanie przez rząd towarów lub świadczenie usług po cenach niższych niż odpowiednie wynagrodzenie. Skarga zawierała na przykład dowody dotyczące kredytów udzielanych zgodnie z polityką preferencyjną, korzyści podatkowych wynikających z prawa egipskiego, zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do przywozu surowców i urządzeń produkcyjnych.

Skarżący twierdzi również, że wyżej wymienione środki stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Egiptu (łącznie z organami publicznymi) i przynoszą korzyści producentom eksportującym produkt objęty dochodzeniem. Zarzuca się, że subsydia te mają zastosowanie wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw, grup przedsiębiorstw lub niektórych sektorów przemysłu lub są uwarunkowane wynikami wywozu i z tego względu mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych. W związku z powyższym określone w skardze kwoty rzekomych subsydiów wydają się być znaczne w odniesieniu do Egiptu.

Skarżący twierdzi ponadto, że niektóre subsydia są przyznawane bezpośrednio przez rząd Egiptu, a niektóre pośrednio przez rząd Chin, za pośrednictwem rządu Egiptu. Zgodnie ze skargą jedyny egipski producent eksportujący, który ma siedzibę w specjalnej strefie ekonomicznej (China-Egypt Suez Economic and Trade Cooperation Zone), znajduje się w posiadaniu kapitału chińskiego. Skarga zawiera dowody na istnienie porozumień o współpracy między rządami Chin i Egiptu, a także pożyczek udzielanych egipskim bankom państwowym przez chińskie podmioty będące własnością państwa lub kontrolowane przez państwo. Biorąc pod uwagę cele tych porozumień i pożyczek, skarżący twierdzi, że takie pożyczki są korzystne dla producenta eksportującego w Egipcie, będącego w posiadaniu kapitału chińskiego.

Biorąc pod uwagę art. 10 ust. 2 i art. 10 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, Komisja sporządziła memorandum w sprawie wystarczającego charakteru dowodów, zawierające wykonaną przez Komisję analizę wszystkich dotyczących Chińskiej Republiki Ludowej i Egiptu dowodów, którymi dysponuje Komisja i na podstawie których wszczyna dochodzenie. Memorandum umieszczono w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron.

Komisja zastrzega sobie prawo do objęcia dochodzeniem innych istotnych subsydiów, których istnienie zostałoby ujawnione w trakcie dochodzenia.

4.   Zarzuty spowodowania szkody i związek przyczynowy

Skarżący przedstawił dowody na to, że przywóz produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, wzrósł w ujęciu bezwzględnym i pod kątem jego udziału w rynku.

Dowody przedstawione przez skarżącego wskazują, że ilość oraz ceny przywożonego produktu objętego dochodzeniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na ilości sprzedawane przez przemysł Unii, co wywiera znaczący niekorzystny wpływ na sytuację finansową, zatrudnienie i ogólne wyniki przemysłu Unii.

5.   Procedura

Po poinformowaniu państw członkowskich i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł unijny lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego.

W dochodzeniu zostanie ustalone, czy produkt objęty dochodzeniem pochodzący z państw, których dotyczy postępowanie, jest subsydiowany i czy ten przywóz towarów po cenach subsydiowanych spowodował szkodę lub groził spowodowaniem istotnej szkody dla przemysłu Unii.

W przypadku ustalenia wspomnianych faktów w dochodzeniu zostanie zbadane, czy wprowadzenie środków leży w interesie Unii.

Rząd Chińskiej Republiki Ludowej i rząd Egiptu zostały zaproszone do konsultacji.

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 (4), które weszło w życie dnia 8 czerwca 2018 r. (pakiet dotyczący modernizacji instrumentów ochrony handlu), wprowadzono szereg zmian do harmonogramu i terminów mających poprzednio zastosowanie w postępowaniach antysubsydyjnych. W szczególności Komisja powinna przekazać informacje o planowanym wprowadzeniu ceł tymczasowych na 3 tygodnie przed wprowadzeniem środków tymczasowych. Ponadto skrócono terminy zgłaszania się przez zainteresowane strony, zwłaszcza na wczesnym etapie dochodzenia. W związku z tym Komisja zwraca się do zainteresowanych stron o przestrzeganie etapów proceduralnych i terminów przewidzianych w niniejszym zawiadomieniu oraz w dalszych komunikatach Komisji.

5.1.    Okres objęty dochodzeniem i okres badany

Dochodzenie dotyczące subsydiowania i powstałej szkody obejmie okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody obejmie okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

5.2.    Uwagi na temat skargi i wszczęcia dochodzenia

Wszystkie zainteresowane strony chcące przekazać swoje uwagi dotyczące skargi (w tym kwestii związanych ze szkodą i związkiem przyczynowym) lub wszelkich innych aspektów dotyczących wszczęcia dochodzenia (w tym w jakim stopniu popierają skargę) mogą to uczynić w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

Wszelkie wnioski o przesłuchanie w sprawie wszczęcia dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

5.3.    Procedura dotycząca stwierdzenia subsydiowania

Wzywa się producentów eksportujących (5) produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, do udziału w dochodzeniu Komisji. Inne podmioty, do których Komisja zwróci się z prośbą o przekazanie odpowiednich informacji w celu ustalenia istnienia i kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych wprowadzonych wobec produktu objętego dochodzeniem, są również zaproszone do współpracy z Komisją w możliwie najszerszym zakresie.

5.3.1.   Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.3.1.1.   Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Chińskiej Republice Ludowej

a)   Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z Chińskiej Republiki Ludowej uczestniczących w postępowaniu, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o przekazanie Komisji informacji na temat ich przedsiębiorstw określonych w załączniku I do niniejszego zawiadomienia w terminie 7 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktowała się też z władzami Chińskiej Republiki Ludowej, a ponadto może skontaktować się z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze Chińskiej Republiki Ludowej oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz Chińskiej Republiki Ludowej.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

Komisja, po otrzymaniu informacji niezbędnych do dokonania doboru próby producentów eksportujących, poinformuje zainteresowane strony o decyzji, czy zostały objęte próbą. Producenci eksportujący wybrani do próby będą musieli przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty powiadomienia o decyzji, czy zostali objęci próbą, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja doda notatkę o doborze próby do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Wszelkie uwagi na temat doboru próby muszą wpłynąć w terminie 3 dni od daty powiadomienia o decyzji o doborze próby.

Kopia kwestionariusza dla producentów eksportujących dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398

Kwestionariusz zostanie także udostępniony wszystkim znanym zrzeszeniom producentów eksportujących oraz władzom Chińskiej Republiki Ludowej.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego producenci eksportujący, którzy wypełnili załącznik I w podanym terminie i zgodzili się na włączenie ich do próby, lecz nie zostali do niej wybrani, zostaną uznani za współpracujących („nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących”). Bez uszczerbku dla poniższej sekcji 5.3.1 lit. b) cła wyrównawcze, które mogą być zastosowane do przywozu pochodzącego od nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczą średnich ważonych kwot subsydiowania ustalonych dla producentów eksportujących objętych próbą (6).

b)   Indywidualna kwota subsydiowania stanowiącego podstawę środków wyrównawczych dla przedsiębiorstw niewłączonych do próby

Zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych kwot subsydiowania. Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o indywidualną kwotę subsydiowania, muszą wypełnić kwestionariusz i odesłać go w terminie 30 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej. Kopia kwestionariusza dla producentów eksportujących dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398

Komisja zbada, czy można przyznać nieobjętym próbą współpracującym producentom eksportującym indywidualną kwotę subsydiowania zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący wnioskujący o indywidualną kwotę subsydiowania powinni jednak mieć świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnej kwoty subsydiowania, jeżeli, na przykład, liczba nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia na czas.

5.3.1.2.   Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Egipcie

Wszystkich producentów eksportujących oraz zrzeszenia producentów eksportujących w Egipcie wzywa się do nawiązania kontaktu z Komisją, najlepiej za pośrednictwem poczty elektronicznej, w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, w celu zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących, do wszelkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Egiptu.

Producenci eksportujący w Egipcie muszą wypełnić kwestionariusz w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Kwestionariusz zostanie także udostępniony wszystkim znanym zrzeszeniom producentów eksportujących oraz władzom Egiptu.

Kopia wspomnianego wyżej kwestionariusza dla producentów eksportujących dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu (http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398).

5.3.2.   Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (7) (8)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, są niniejszym proszeni o przekazanie Komisji informacji na temat ich przedsiębiorstw określonych w załączniku II do niniejszego zawiadomienia w terminie 7 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego dochodzeniem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie.

Komisja, po otrzymaniu informacji niezbędnych do dokonania doboru próby, poinformuje zainteresowane strony o swojej decyzji w sprawie doboru próby obejmującej importerów. Komisja doda również notatkę o doborze próby do akt do wglądu dla zainteresowanych stron. Wszelkie uwagi na temat doboru próby muszą wpłynąć w terminie 3 dni od daty powiadomienia o decyzji o doborze próby.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia Komisja udostępni kwestionariusze importerom niepowiązanym włączonym do próby. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty zawiadomienia o decyzji w sprawie doboru próby, o ile nie wskazano inaczej.

Kopia kwestionariusza dla importerów dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398

5.4.    Procedura dotycząca ustalenia szkody i dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ustalenie szkody odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wielkości przywozu subsydiowanego i jego wpływu na ceny na rynku Unii oraz wpływu tego przywozu na przemysł unijny. W celu ustalenia, czy przemysł unijny doznał istotnej szkody, wzywa się producentów unijnych produktu objętego dochodzeniem do udziału w dochodzeniu Komisji

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych objętych postępowaniem oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Wstępnie Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Zainteresowane strony zaprasza się niniejszym do przedstawienia uwag w sprawie wstępnego doboru próby. Ponadto pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, muszą zgłosić się do Komisji w terminie 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Wszelkie uwagi dotyczące wstępnego doboru próby należy przekazać w terminie 7 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

Producenci unijni wybrani do próby będą musieli przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 30 dni od daty powiadomienia o decyzji, czy zostali objęci próbą, o ile nie wskazano inaczej.

Kopia kwestionariusza dla producentów unijnych dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398

5.5.    Procedura oceny interesu Unii

W przypadku stwierdzenia subsydiowania i ustalenia, że spowodowało ono szkodę, na podstawie art. 31 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja, czy wprowadzenie środków antysubsydyjnych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia, reprezentatywne organizacje konsumenckie oraz związki zawodowe są proszeni o przekazanie Komisji informacji dotyczących interesu Unii.

Informacje dotyczące oceny interesu Unii należy przekazać w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. Kopia kwestionariuszy, w tym również kwestionariusza dla użytkowników produktu objętego dochodzeniem, dostępna jest w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2398 W każdym przypadku przedłożone informacje zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.6.    Zainteresowane strony

Aby wziąć udział w dochodzeniu, zainteresowane strony, takie jak producenci eksportujący, producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia, związki zawodowe oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą w pierwszej kolejności udowodnić istnienie obiektywnego związku między swoją działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Producenci eksportujący, producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, którzy udostępnili informacje zgodnie z procedurami opisanymi w sekcjach 5.3, 5.4 i 5.5 powyżej, zostaną uznani za zainteresowane strony, jeżeli istnieje obiektywny związek między ich działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Pozostałe strony będą mogły uczestniczyć w dochodzeniu jako zainteresowane strony tylko od momentu zgłoszenia się i pod warunkiem że istnieje obiektywny związek między ich działalnością a produktem objętym dochodzeniem. Okoliczność bycia uznanym za zainteresowaną stronę pozostaje bez uszczerbku dla zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego.

Dostęp do akt do wglądu dla zainteresowanych stron odbywa się za pośrednictwem platformy TRON.tdi na stronie: https://webgate.ec.europa.eu/tron/TDI. By uzyskać dostęp, należy postępować zgodnie z poleceniami na podanej stronie.

5.7.    Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie.

Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie oraz zestawienie kwestii, które zainteresowana strona pragnie omówić w trakcie przesłuchania. Przesłuchanie będzie ograniczać się do kwestii wskazanych uprzednio na piśmie przez zainteresowane strony.

Harmonogram przesłuchań przedstawia się następująco:

—	W odniesieniu do wszelkich przesłuchań, które będą miały miejsce przed wprowadzeniem środków tymczasowych, należy złożyć wniosek w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Przesłuchanie nastąpi zwykle w ciągu 60 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

—	Po etapie tymczasowym należy złożyć wniosek w terminie 5 dni od daty ujawnienia tymczasowych ustaleń lub dokumentu informacyjnego. Przesłuchanie nastąpi zwykle w ciągu 15 dni od daty powiadomienia o ujawnieniu tymczasowych ustaleń lub daty dokumentu informacyjnego.

—

Na ostatecznym etapie należy złożyć wniosek w terminie 3 dni od daty ujawnienia ostatecznych ustaleń. Przesłuchanie zwykle nastąpi w okresie na zgłaszanie uwag do ujawnienia ostatecznych ustaleń. W przypadku dodatkowego ujawnienia ostatecznych ustaleń należy złożyć wniosek bezzwłocznie po takim dodatkowym ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Przesłuchanie zwykle nastąpi w terminie zgłaszania uwag na temat takiego ujawnienia.

Określone terminy pozostają bez uszczerbku dla prawa służb Komisji do zgody na przesłuchanie poza tymi terminami w należycie uzasadnionych przypadkach oraz dla prawa Komisji do niewyrażenia zgody na przesłuchanie w należycie uzasadnionych przypadkach. Jeżeli służby Komisji odrzucą wniosek o przesłuchanie, zainteresowana strona pozostanie poinformowana o powodach takiej decyzji.

Zasadniczo przesłuchania nie będą służyć do przedstawiania informacji faktycznych, których nie umieszczono jeszcze w aktach. Niemniej jednak w interesie dobrej administracji i aby umożliwić służbom Komisji postępy w dochodzeniu, zainteresowane strony mogą zostać poproszone o przekazanie nowych informacji faktycznych po przesłuchaniu.

5.8.    Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Informacje przekazywane Komisji dla celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu muszą być wolne od praw autorskich. Przed przekazaniem Komisji informacji lub danych, które są objęte prawami autorskimi osób trzecich, zainteresowane strony muszą zwrócić się do właściciela praw autorskich o udzielenie specjalnego zezwolenia wyraźnie umożliwiającego: a) wykorzystanie przez Komisję tych informacji i danych dla celów niniejszego postępowania dotyczącego ochrony handlu; oraz b) udostępnienie tych informacji i danych zainteresowanym stronom niniejszego dochodzenia w formie umożliwiającej im wykonywanie ich prawa do obrony.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (9). Strony przesyłające informacje w toku niniejszego dochodzenia są proszone o uzasadnienie wniosku o traktowanie na zasadzie poufności.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia podstawowego strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności.

Jeżeli strona przekazująca poufne informacje nie wskaże odpowiedniego powodu wniosku o traktowanie na zasadzie poufności lub nie dostarczy streszczenia informacji bez klauzuli poufności w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, Komisja może nie uwzględnić takich informacji, chyba że można wykazać w sposób zadowalający z właściwych źródeł, że informacje te są poprawne.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków za pośrednictwem platformy TRON.tdi (https://webgate.ec.europa.eu/tron/TDI), w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się za pośrednictwem platformy TRON.tdi lub poczty elektronicznej, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf.

Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami wyłącznie za pomocą platformy TRON.tdi lub poczty elektronicznej, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń za pomocą TRON.tdi i poczty elektronicznej, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: CHAR 04/039

1049 BruxellesBrussel

BELGIQUE/BELGIË

Platforma TRON.tdi : https://webgate.ec.europa.eu/tron/tdi E-mail : TRADE-AS656-GFF-SUBSIDY@ec.europa.eu TRADE-AS656-GFF-INJURY@ec.europa.eu

6.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie zazwyczaj 12 miesięcy, lecz nie później niż w ciągu 13 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego środki tymczasowe mogą zostać wprowadzone zwykle nie później niż 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia.

Zgodnie z art. 29a rozporządzenia podstawowego Komisja przekaże informacje o planowanym wprowadzeniu ceł tymczasowych na 3 tygodnie przed wprowadzeniem środków tymczasowych. Zainteresowane strony mogą zwrócić się o informacje na piśmie w terminie 4 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia. Zainteresowane strony będą miały 3 dni robocze na zgłoszenie uwag na piśmie dotyczących dokładności obliczeń.

Jeżeli Komisja nie zamierza wprowadzić ceł tymczasowych, lecz planuje kontynuować dochodzenie, zainteresowane strony zostaną poinformowane na piśmie, za pomocą dokumentu informacyjnego, o nienakładaniu ceł na 3 tygodnie przed upływem terminu zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

Zainteresowane strony będą miały co do zasady 15 dni na zgłoszenie uwag na piśmie dotyczących tymczasowych ustaleń lub dokumentu informacyjnego oraz 10 dni na zgłoszenie uwag na piśmie dotyczących ostatecznych ustaleń, o ile nie określono inaczej. W stosownych przypadkach w dodatkowych ujawnieniach ostatecznych ustaleń określony zostanie termin zgłaszania przez zainteresowane strony uwag na piśmie.

7.   Przekazywanie informacji

Co do zasady zainteresowane strony mogą przekazywać informacje wyłącznie w terminach określonych w sekcji 5 i 6 niniejszego zawiadomienia. Przy przekazywaniu wszelkich innych informacji niewchodzących w zakres tych sekcji należy przestrzegać poniższych terminów:

—	Wszelkie informacje na etapie tymczasowych ustaleń należy przekazać w terminie 70 dni, licząc od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie określono inaczej.

—

O ile nie określono inaczej, zainteresowane strony nie powinny przedstawiać nowych informacji faktycznych po terminie zgłaszania uwag do ujawnienia tymczasowych ustaleń lub dokumentu informacyjnego na tymczasowym etapie. Po tym terminie zainteresowane strony mogą przedstawić tylko nowe informacje faktyczne, pod warunkiem że są w stanie wykazać, że takie nowe informacje faktyczne są niezbędne do odrzucenia zarzutów faktycznych postawionych przez inne zainteresowane strony oraz pod warunkiem że takie nowe informacje faktyczne można zweryfikować w czasie, jaki pozostaje do zakończenia dochodzenia w terminie.

—	Aby zakończyć dochodzenie w obowiązkowych terminach, Komisja nie będzie przyjmować uwag od zainteresowanych stron po terminie zgłaszania uwag na temat ostatecznego ujawnienia lub, w stosownych przypadkach, po terminie zgłaszania uwag na temat dodatkowego ostatecznego ujawnienia.

8.   Możliwość zgłaszania uwag do informacji przekazywanych przez inne strony

Aby zagwarantować prawo do obrony, zainteresowane strony powinny mieć możliwość zgłaszania uwag do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony. W takiej sytuacji zainteresowane strony mogą odnieść się wyłącznie do kwestii podniesionych przez inne zainteresowane strony w przekazanych przez nie informacjach i nie mogą poruszać nowych kwestii.

Takie uwagi należy zgłaszać zgodnie z poniższymi terminami:

—	Wszelkie uwagi dotyczące informacji przedstawionych przez inne zainteresowane strony przed wprowadzeniem środków tymczasowych należy zgłaszać najpóźniej w terminie 75 dni, licząc od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia, o ile nie określono inaczej.

—	Uwagi do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony w reakcji na ujawnienie tymczasowych ustaleń lub dokumentu informacyjnego należy zgłaszać w ciągu 7 dni od terminu zgłaszania uwag do tymczasowych ustaleń lub dokumentu informacyjnego, o ile nie wskazano inaczej.

—

Uwagi do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony w reakcji na ujawnienie ostatecznych ustaleń należy zgłaszać w ciągu 3 dni od terminu zgłaszania uwag do ostatecznych ustaleń, o ile nie wskazano inaczej. W przypadku dodatkowego ostatecznego ujawnienia uwagi do informacji przekazanych przez inne zainteresowane strony w reakcji na takie dodatkowe ujawnienie należy zgłaszać w ciągu 1 dnia od terminu zgłaszania uwag do dodatkowych ostatecznych ustaleń, o ile nie wskazano inaczej.

Podane terminy pozostają bez uszczerbku dla prawa Komisji do zwrócenia się do zainteresowanych stron o przekazanie dodatkowych informacji w należycie uzasadnionych przypadkach.

9.   Przedłużenie terminów określonych w niniejszym zawiadomieniu

O przedłużenie terminów przewidzianych w niniejszym zawiadomieniu można zwracać się wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach, a takie terminy mogą zostać przedłużone tylko w należycie uzasadnionych przypadkach.

Termin wypełnienia kwestionariuszy może zostać przedłużony w należycie uzasadnionych przypadkach i zasadniczo będzie on przedłużony o nie więcej niż 3 dodatkowe dni. Co do zasady przedłużenie terminów nie będzie przekraczać 7 dni. Odnośnie do terminów przekazania innych informacji określonych w niniejszym zawiadomieniu, takie terminy będą przedłużane o nie więcej niż 3 dni, chyba że wskazane zostaną wyjątkowe okoliczności.

10.   Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Niedostarczenie informacji w formie skomputeryzowanej nie jest traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że przedstawienie informacji w wymaganej formie wiązałoby się dla niej z nieuzasadnionymi wysokimi kosztami lub byłoby dla niej zbyt dużym obciążeniem. Strona ta powinna niezwłocznie skontaktować się z Komisją.

11.   Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wszelkie inne wnioski dotyczące prawa do obrony zainteresowanych stron i osób trzecich, jakie mogą się pojawić w toku postępowania.

Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchania i podjąć się mediacji między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony. Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem wniosków. Przesłuchania powinny mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy w należytym czasie nie rozstrzygnięto przedmiotowych kwestii ze służbami Komisji.

Wszelkie wnioski należy przedkładać terminowo i szybko, tak aby nie zakłócać dobrze zorganizowanego przebiegu procedury. W tym celu zainteresowane strony powinny zwrócić się o interwencję rzecznika praw stron możliwie jak najwcześniej po wystąpieniu zdarzenia uzasadniającego taką interwencję. Zasadniczo określone w sekcji 5.7 terminy wnioskowania o przesłuchanie z udziałem służb Komisji mają zastosowanie mutatis mutandis do wniosków o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron. W przypadku wniosków o przesłuchanie przedłożonych po terminie rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem również takich wniosków, charakterem poruszonych w nich kwestii i wpływem tych kwestii na prawo do obrony, mając na uwadze interes dobrej administracji i terminowe zakończenie dochodzenia.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/

12.   Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (10).

Nota na temat ochrony danych, za pośrednictwem której informuje się wszystkie osoby fizyczne o przetwarzaniu danych osobowych w ramach działań Komisji w zakresie ochrony handlu, jest dostępna na stronie internetowej DG ds. Handlu: http://trade.ec.europa.eu/doclib/html/157639.htm

---

(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

(2)  Ogólny termin „szkoda” odnosi się do istotnej szkody majątkowej dla przemysłu Unii, zagrożenia wyrządzenia szkody majątkowej lub istotnego opóźnienia w stworzeniu takiego przemysłu, jak określono w art. 2 lit. d) rozporządzenia podstawowego.

(3)  Odniesienia do publikacji niniejszego zawiadomienia oznaczają odniesienia do publikacji niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej oraz rozporządzenie (UE) 2016/1037 w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 143 z 7.6.2018, s. 1).

(5)  Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwach, których dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.

(6)  Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego pomija się kwoty zerowe i de minimis subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych ustalone w warunkach określonych w art. 28 rozporządzenia podstawowego.

(7)  Ta sekcja dotyczy wyłącznie importerów niepowiązanych z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do niniejszego zawiadomienia dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) są one pracodawcą i pracobiorcą; d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią; lub h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 pkt 4) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października ustanawiającego unijny kodeks celny „osoba” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną – na mocy prawa unijnego lub krajowego – za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(8)  Dane przekazane przez importerów niepowiązanych mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.

(9)  Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antysubsydyjne). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(10)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

OGŁOSZENIE INFORMACYJNE – KONSULTACJE PUBLICZNE

Nazwy z Azerbejdżanu, które mają być chronione w Unii Europejskiej jako oznaczenia geograficzne

(2019/C 167/08)

W ramach trwających negocjacji z Azerbejdżanem dotyczących nowej umowy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Azerbejdżanem, rozważa się ochronę w Unii Europejskiej niżej wymienionych nazw azerskich jako nazw geograficznych.

Komisja wzywa wszystkie państwa członkowskie lub państwa trzecie bądź wszelkie zasadnie zainteresowane osoby fizyczne lub prawne, mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim lub państwie trzecim, do zgłaszania sprzeciwu wobec tego projektu ochrony przez złożenie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie jednego miesiąca od daty niniejszej publikacji. Oświadczenia o sprzeciwie należy przesyłać na następujący adres poczty elektronicznej:

AGRI-A5-GI@ec.europa.eu

Oświadczenia o sprzeciwie zostaną rozpatrzone tylko, jeżeli wpłyną w wyżej określonym terminie i jeżeli zostanie wykazane, że nazwa, która ma zostać objęta ochroną:

a)	koliduje z nazwą odmiany roślin lub rasy zwierząt i może z tego powodu wprowadzić konsumenta w błąd, co do prawdziwego pochodzenia danego produktu;

b)

jest homonimiczna lub częściowo homonimiczna z oznaczeniem geograficznym chronionym w Unii na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych (2) lub jest zawarta w porozumieniach, które Unia zawarła z następującymi państwami: — Koreą (3) — Ameryką Środkową (4) — Kolumbią, Peru i Ekwadorem (5) — Czarnogórą (6) — Bośnią i Hercegowiną (7) — Serbią (8) — Gruzją (9) — Mołdawią (10) — Republiką Południowej Afryki (11) — CARIFORUM (12) — Ukrainą (13) — Szwajcarią (14) — Armenią (15) — Australią (16) — Chile (17) — Kanadą (18) — Stanami Zjednoczonymi (19) — Albanią (20) — Japonią (21)

c)	przy uwzględnieniu renomy danego znaku towarowego, jego popularności oraz okresu, przez jaki jest on używany, może wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości produktu;

d)	zagraża istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego bądź istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację niniejszego ogłoszenia;

e)	lub jeśli możliwe jest przedstawienie szczegółowych informacji, na podstawie których można wyciągnąć wniosek iż nazwa, dla której rozważa się ochronę, jest rodzajowa.

Kryteria wymienione powyżej będą podlegać ocenie w odniesieniu do terytorium Unii, co w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się wyłącznie do terytorium lub terytoriów, na których wspomniane prawa są chronione. Ostateczne objęcie tych nazw ochroną w Unii Europejskiej zależy od pomyślnego zakończenia przedmiotowych negocjacji i przyjęcia w ich następstwie odpowiedniego aktu prawnego.

Wykaz oznaczeń geograficznych z Azerbejdżanu, które mają być chronione jako oznaczenia geograficzne w Unii Europejskiej w odniesieniu do produktów rolnych, środków spożywczych i win  (22)

Nazwa, która ma być chroniona w Azerbejdżanie	Transkrypcja na alfabet łaciński	Rodzaj produktu
Abşeron	Absheron	Dolma z oliwkami
Bakı	Baku	Dolma
Duzdağ	Duzdagh	Sól
İsmayıllı	Ismayilli	Dolma w liściach bukowych (pip dolma)
K ng rli	Kengerli	Dolma z jabłkami
L k ran	Lekoran	Dolma z cytrynami
Ordubad	Ordubad	Dolma (gupa dolma)
Qax	Gakh	Dolma z suszonym nadzieniem
Q b l	Gabala	Dolma z orzechami, dolma z orzechami włoskimi
Quba	Guba	Dolma z melonem
Salyan	Salyan	Dolma z rybą
Az rbaycan**	Azerbaijan	Wino
Meys ri**	Meysari	Wino
Naxçıvan**	Nakhchivan	Śliwki
Naxçıvan**	Nakhchiıvan	Produkt z mięsa (govurma)
Ş ki**	Sheki	Słodycze (khalwa)
Zir **	Zira	Oliwki
Zir **	Zira	Pomidory

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(3)  Decyzja Rady 2011/265/UE z dnia 16 września 2010 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (Dz.U. L 127 z 14.5.2011, s. 1).

(4)  Umowa ustanawiająca stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Środkową, z drugiej strony (Dz.U. L 346 z 15.12.2012, s. 3).

(5)  Umowa o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony (Dz.U. L 354 z 21.12.2012, s. 3), oraz Protokół przystąpienia do Umowy o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Ekwadoru (Dz.U. L 356 z 24.12.2016, s. 3).

(6)  Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Republiką Chorwacji z drugiej strony (Dz.U. L 108 z 29.4.2010, s. 3).

(7)  Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (Dz.U. L 164 z 30.6.2015, s. 2).

(8)  Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony (Dz.U. L 278 z 18.10.2013, s. 16).

(9)  Decyzja Rady 2012/164/UE z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93 z 30.3.2012, s. 1).

(10)  Decyzja Rady 2013/7/UE z dnia 3 grudnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mołdawii w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 10 z 15.1.2013, s. 1).

(11)  Umowa o Partnerstwie Gospodarczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwami SADC UPG, z drugiej strony (Dz.U. L 250 z 16.9.2016, s. 3).

(12)  Umowa o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 289 z 30.10.2008, s. 3).

(13)  Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (Dz.U. L 161 z 29.5.2014, s. 3).

(14)  Decyzja Rady i – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji 2002/309/WE z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską, w szczególności umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotycząca handlu produktami rolnymi (Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 132).

(15)  Kompleksowa i wzmocniona Umowa o partnerstwie między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Armenii, z drugiej strony (Dz.U. L 23 z 26.1.2018, s. 4).

(16)  Decyzja Rady 2009/49/WE z dnia 28 listopada 2008 r. dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską a Australią w sprawie handlu winem (Dz.U. L 28 z 30.1.2009, s. 1).

(17)  Decyzja Rady 2002/979/WE z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U. L 352 z 30.12.2002, s. 1).

(18)  Decyzja Rady 2004/91/WE z dnia 30 lipca 2003 r. dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą w sprawie handlu winami i napojami spirytusowymi (Dz.U. L 35 z 6.2.2004, s. 1).

(19)  Decyzja Rady 2006/232/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie handlu winem (Dz.U. L 87 z 24.3.2006, s. 1).

(20)  Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony (Dz.U. L 107 z 28.4.2009, s. 166).

(21)  Decyzja Rady (UE) 2018/1907 z dnia 20 grudnia 2018 r. w sprawie zawarcia między Unią Europejską a Japonią Umowy o partnerstwie gospodarczym (Dz.U. L 330 z 27.12.2018, s. 1).

(22)  Wykaz oznaczeń zarejestrowanych w Azerbejdżanie lub będących w trakcie rejestracji, przekazany przez władze Azerbejdżanu w ramach trwających negocjacji (**).