Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.9123 – ADM/Neovia)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2018/C 457/01)

W dniu 12 grudnia 2018 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32018M9123. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Konkluzje Rady w sprawie wzmacniania treści europejskich w gospodarce cyfrowej

(2018/C 457/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

przypominając polityczne tło tego zagadnienia przedstawione w załączniku (1),

UZNAJE, ŻE:

1.

sektory produkcji i dystrybucji treści obejmujące treści i dzieła medialne (zawierające treści audiowizualne, drukowane i treści internetowe), jak również inne sektory kulturalne i kreatywne, są zasadniczymi filarami społecznego i gospodarczego rozwoju Europy. Jakość i różnorodność treści europejskich są nieodłączną częścią tożsamości europejskiej i podstawowym elementem demokracji i włączenia społecznego, jak również barwnych i konkurencyjnych europejskich sektorów: mediów, kultury i sektora kreatywnego. Sektory te wzmacniają również europejską siłę przekonywania w wymiarze światowym. Dzięki efektom przenikania treści europejskie sprzyjają innowacji, kreatywności i dobrobytowi w innych dziedzinach;

2.

technologie cyfrowe i internetowe są ogromną szansą na początek nowej ery europejskiej kreatywności. Stwarzają one również możliwość szerszego dostępu do europejskich treści kulturalnych oraz zachowania, promowania i upowszechniania naszego europejskiego dziedzictwa kulturalnego, na przykład dzięki wykorzystaniu rzeczywistości wirtualnej. Technologie cyfrowe pozwalają wszystkim podmiotom na zdobywanie nowych umiejętności i wiedzy, rozwijanie nowych usług, produktów i rynków oraz docieranie do nowych odbiorców. Platformy internetowe, w szczególności media społecznościowe i platformy udostępniania plików wideo, umożliwiają niezliczonym użytkownikom w Unii Europejskiej oraz na całym świecie dostęp do ogromnego bogactwa treści, zwłaszcza treści pochodzących od stron trzecich;

3.

jednocześnie korzystanie z technologii cyfrowych i internetowych stwarza, całościowo, wyzwania dla europejskich sektorów produkcji i dystrybucji treści. Wszystkie podmioty muszą dostosować swoje strategie biznesowe, rozwijać nowe umiejętności, poszerzać swoją wiedzę, przemyśleć swoją strukturę organizacyjną i ocenić swoje modele finansowania oraz modele produkcji/dystrybucji. Zwiększone wykorzystanie danych w coraz większym stopniu wpływa na łańcuchy wartości na wszystkich poziomach. Zmiany te mają również ogromny wpływ na oczekiwania i zachowania użytkowników;

4.

transformację cyfrową w znacznym stopniu kształtowały i kształtują światowe platformy internetowe. W szczególności oparte na algorytmach modele biznesowe tych platform internetowych, które oferują treści kulturalne i kreatywne, w tym treści medialne, i które są oparte na spersonalizowanej dystrybucji treści i reklam skierowanych do użytkowników, sprowokowały pytania dotyczące przejrzystości, dezinformacji, pluralizmu mediów, opodatkowania, wynagrodzenia twórców treści, ochrony prywatności, promowania treści i różnorodności kulturalnej;

5.

należy zwrócić uwagę na następujące priorytety polityczne w programie Unii Europejskiej: A. Sprzyjanie różnorodności, widoczności i innowacji B. Stworzenie równych warunków działania C. Wzmocnienie zaufania do informacji i źródeł D. Poprawa umiejętności i kompetencji

6.

w świetle nakreślonej powyżej sytuacji i uwzględniając interesy obywateli, konieczne jest, by Rada w przekrojowy i wolny od uprzedzeń sposób odniosła się do toczących się negocjacji w sprawie wniosków ustawodawczych oraz w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

A.   Sprzyjanie różnorodności, widoczności i innowacji

PODKREŚLA, ŻE:

7.

pluralizm mediów jest ważny dla zapewnienia, by obywatele mieli dostęp do przekroju informacji i różnych punktów widzenia. Współpraca transgraniczna między podmiotami z sektora mediów może pomóc w osiągnięciu masy krytycznej i dotarciu do większej liczby odbiorców. Nadmierna koncentracja sektorów produkcji i dystrybucji treści może zagrażać dostępowi obywateli do szerokiego przekroju treści;

8.

technologie cyfrowe mają potencjał ułatwiania transgranicznego dostępu do zróżnicowanych językowo treści medialnych, kulturalnych i kreatywnych w Europie i poza nią, na przykład za pośrednictwem tłumaczeń lub napisów. Platformy działające w Europie w sektorach mediów i kultury mogą wnieść znaczący wkład w tym względzie albo poprzez udostępnianie treści europejskich albo samodzielne dostarczanie treści lub przez tworzenie nowych treści europejskich;

9.

zmieniona dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych (AVMSD) ma na celu dalsze wzmocnienie promowania europejskich treści audiowizualnych, w szczególności poprzez ustanowienie wymogów dotyczących procentowego udziału utworów europejskich w katalogach na żądanie oraz wyeksponowanie takich utworów w usługach na żądanie. Dyrektywie AVMSD towarzyszy podprogram MEDIA w ramach programu „Kreatywna Europa”, wspierający dystrybucję i promowanie innych niż krajowe utworów audiowizualnych w całej Europie;

10.

odpowiednie krajowe i unijne instrumenty wspierające mogą odegrać ważną rolę w cyfrowej transformacji sektorów produkcji i dystrybucji treści;

11.

sektory produkcji treści muszą być inkluzywne i powinny przedstawiać szeroki wachlarz poglądów i perspektyw, aby wzmacniać widoczność różnorodnych europejskich treści medialnych, kulturalnych i kreatywnych oraz by docierać do szerokiego grona odbiorców;

12.

organizacje mediów publicznych muszą utrzymywać wysoki i stabilny poziom standardów dziennikarskich oraz inwestycji w europejskie treści wysokiej jakości oraz muszą kontynuować rozwój innowacyjnych sposobów dostarczania tych treści odbiorcom;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI:

13.

zachęcały do rozwoju konkurencyjnych europejskich platform zapewniających dostęp do treści europejskich i promowały tworzenie i wykorzystywanie internetowy katalog filmów europejskich;

14.

promowały i w stosownych przypadkach wspierały inicjatywy i nieinwazyjne narzędzia, które będą zachęcały do zapewnienia wyszukiwalności i dostępności jak najszerszego zakresu europejskich treści i utworów, w tym treści pochodzących z mniejszych państw i tworzonych w mniej rozpowszechnionych językach, jak również treści stanowiących przedmiot ogólnego zainteresowania;

15.

w stosownych przypadkach i w miarę możliwości ułatwiały współpracę między mediami publicznymi i prywatnymi dostawcami usług medialnych, jako jednego ze sposobów umożliwiania podmiotom europejskim skuteczniejszego konkurowania z podmiotami światowymi oraz zapewnienia produkcji treści europejskich i dostępu do nich w świecie cyfrowym;

16.

uznały, że platformy internetowe, podobnie jak inne podmioty, muszą postępować zgodnie z przepisami i regulacjami obowiązującymi w tych sektorach rynku, w których świadczą swoje usługi;

17.

jeszcze bardziej wspierały sektory produkcji i dystrybucji treści w dostępie do środków finansowych oraz uznały rolę koprodukcji. W stosownych przypadkach i zgodnie z prawem unijnym połączony system zachęt rządowych, prywatnych źródeł finansowania (np. kapitału wysokiego ryzyka, finansowania społecznościowego) oraz finansowania publicznego mógłby wspierać dynamiczny przemysł treści europejskich;

18.

promowały innowacyjne podejścia w dziedzinie poszerzania kręgu odbiorców i budowały świadomość w zakresie znaczenia, jakie mają gromadzenie i przetwarzanie danych w godny zaufania sposób, w szczególności zgodnie z unijnym prawem ochrony danych i prywatności, aby umożliwić lepsze zrozumienie potrzeb i oczekiwań grup docelowych oraz aby wzbogacić proces twórczy;

19.

zwiększały różnorodność społeczną w sektorze produkcji treści i poprawiały sytuację w zakresie równości płci w odniesieniu do zatrudnienia, sprawiedliwego wynagrodzenia i widoczności, oraz zachęcały do niezależnych badań, w tym systematycznego gromadzenia porównywalnych danych dotyczących procentowego udziału kobiet w procesie tworzenia, produkcji i dystrybucji;

ZACHĘCA KOMISJĘ, BY:

20.

nadal wspierała i systematycznie oceniała niezależne narzędzie monitorowania pluralizmu mediów w celu oceny zagrożeń dla pluralizmu mediów w UE w otoczeniu cyfrowym;

21.

zastanowiła się nad rosnącą rolą, jaką odgrywają internetowe modele biznesowe w produkcji i rozpowszechnianiu treści oraz nad ich wpływem na pluralizm mediów;

B.   Stworzenie jednolitych warunków

PODKREŚLA, ŻE:

22.

aby sprostać wyzwaniom wynikającym z cyfrowej transformacji gospodarki, system podatkowy powinien zapewniać, by wszystkie przedsiębiorstwa płaciły przypadającą na nie część podatków oraz by istniały globalne równe warunki działania;

23.

trwają dyskusje i analizy dotyczące tego, w jaki sposób odnieść się do potrzeb przyszłego ekosystemu mediów cyfrowych oraz treści kulturalnych i kreatywnych, w tym potrzeb konsumentów. Dotyczy to w szczególności odpowiedniej definicji rynków internetowych oraz uwzględnienia nowych potencjalnie istotnych czynników konkurencyjności, takich jak duże zbiory danych, algorytmy i sztuczna inteligencja;

24.

rozszerzono zakres zmienianej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych w celu zapewnienia, by treści audiowizualne rozpowszechniane na platformach udostępniania plików wideo również objęte były jakościowymi przepisami dotyczącymi reklamy, ochrony nieletnich przed szkodliwymi treściami oraz ochrony ogółu społeczeństwa przed mową nienawiści i treściami o charakterze przestępczym.

25.

sektor produkcji treści potrzebuje porównywalnych statystyk i analizy danych;

26.

występuje różnorodność platform internetowych oferujących różne funkcje i usługi. Niektóre gromadzą informacje i umożliwiają wyszukiwanie, inne udostępniają, przechowują i indeksują treści i usługi projektowane lub obsługiwane przez strony trzecie, inne umożliwiają sprzedaż towarów i usług (w tym usług audiowizualnych). Mogą one wykonywać kilka funkcji równolegle, mogą również pozycjonować treści lub w inny sposób wpływać na dostęp do nich i ich widoczność;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI:

27.

uznały znaczenie toczących się na forum Rady dyskusji dotyczących opodatkowania gospodarki cyfrowej;

28.

promowały uczciwość poprzez zapewnienie, by platformy internetowe były przejrzyste pod względem – zintegrowanych z ich usługami – stosowanych przez nie warunków korzystania z usług, informacji na temat wyników w zakresie korzystania z dystrybuowanych przez te platformy utworów, parametrów wyświetlania wyników, praktyk w zakresie pozycjonowania oraz praktyk w zakresie reklamy, bez naruszania tajemnicy handlowej;

29.

zachęcały do sprawiedliwego wynagrodzenia w całym cyfrowym łańcuchu wartości;

30.

kontynuowały prace w zakresie stworzenia warunków, w których europejscy twórcy treści, w tym osoby zawodowo związane z sektorami kultury i mediów, mogliby wykorzystywać możliwości, jakie stwarza gospodarka cyfrowa.

ZACHĘCA KOMISJĘ, BY:

31.

kontynuowała wysiłki w zakresie zapewnienia równych warunków działania w tych sektorach treści europejskich, w których funkcjonują platformy internetowe, z uwzględnieniem poszczególnych rozmiarów i rodzajów platform;

32.

zastanowiła się – w związku ze zmianami w ekosystemie cyfrowych mediów oraz treści kulturalnych i kreatywnych – jak można uniknąć zakłócenia konkurencji;

33.

kontynuowała wraz z państwami członkowskimi analizy, by zapewnić pewność prawa odnośnie do działalności platform internetowych w ekosystemie cyfrowych mediów oraz treści kulturalnych i kreatywnych, między innymi w świetle dyrektywy o handlu elektronicznym;

C.   Wzmocnienie zaufania do informacji i źródeł

PODKREŚLA, ŻE

34.

w świetle rozproszonych źródeł informacji i zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, profesjonalne media odgrywają kluczową rolę w produkcji, rozpowszechnianiu i weryfikacji informacji, a co za tym idzie, są nieodzowne w dyskursie publicznym. W tym kontekście kluczowa pozostaje rola mediów publicznych w ochronie demokracji, pluralizmu, spójności społecznej oraz różnorodności kulturalnej i językowej. Ponadto wiele podmiotów sektora mediów prywatnych dostarcza treści, które również leżą w interesie publicznym. W tym kontekście Rada zarówno podkreśla znaczenie umiejętności korzystania przez obywateli z mediów, oraz krytycznej oceny źródeł, jak i odnotowuje komunikat Komisji w sprawie dezinformacji;

35.

pluralizm mediów, który zależy od występowania zróżnicowanej struktury własności mediów i różnorodności treści, a także niezależnego dziennikarstwa, ma kluczowe znaczenie dla powstrzymania rozprzestrzeniania się dezinformacji oraz dla zapewnienia, by europejscy obywatele byli dobrze poinformowani. Współpraca i sojusze w tych sektorach mogą mieć dla działających w ich ramach podmiotów pozytywne skutki pod względem stabilności gospodarczej i konkurencyjności w ujęciu globalnym;

36.

ponieważ treści w coraz większym stopniu są rozpowszechniane za pośrednictwem platform internetowych, Rada odnotowuje starania Komisji na rzecz zwalczania nielegalnych treści w internecie oraz nielegalnej dystrybucji treści;

37.

dla zapewnienia profesjonalnego i niezależnego dziennikarstwa podstawowe znaczenie w zmieniającym się krajobrazie mediów mają bezpieczne warunki pracy dziennikarzy;

38.

ważną rolę w umożliwianiu pracy dziennikarzom i niezależnej prasie odgrywają sygnaliści, którzy wypełniają funkcję społecznego nadzoru;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI:

39.

wzmacniały ekosystem mediów europejskich, aby zagwarantować trwałe funkcjonowanie i widoczność profesjonalnego dziennikarstwa, stanowiącego jeden z nośników upodmiotowienia obywateli, ochrony demokracji oraz skutecznego przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się dezinformacji;

40.

zapewniały skuteczną ochronę dziennikarzy i innych podmiotów w sferze mediów – jak również ich źródeł informacji – między innymi w obszarze dziennikarstwa śledczego;

41.

propagowały we wszystkich państwach członkowskich profesjonalne dziennikarstwo i zachęcały do dziennikarstwa transgranicznego poprzez rozwój umiejętności, szkolenia i rozwój nowych technologii dla redakcji informacyjnych;

42.

promowały niezależne dziennikarstwo i chroniły dziennikarzy przed bezprawnymi naciskami;

43.

promowały legalną dystrybucję treści oraz uwzględniały znaczenie ograniczania nielegalnej dystrybucji i nieupoważnionego korzystania z treści kreatywnych;

44.

zapewniały rozszerzony dostęp do informacji i ich wolny przepływ z korzyścią dla mediów i społeczeństwa, wzmacniając przejrzystość administracji publicznej i wolność mediów oraz dając obywatelom możliwość korzystania w pełni z wolności wypowiedzi;

ZACHĘCA KOMISJĘ, BY:

45.

nadal wspierała projekty monitorujące wolność mediów i ich pluralizm oraz zapewniała pomoc prawną i praktyczną dziennikarzom i pracownikom mediów narażonym na niebezpieczeństwo;

46.

kontynuowała regularne monitorowanie kodeksu postępowania w zakresie dezinformacji oraz informowała państwa członkowskie o efektach jego wdrożenia, zwłaszcza w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2019 r.

47.

wzmacniała przejrzystość i przewidywalność pomocy państwa w kontekście ekosystemu mediów cyfrowych oraz treści kulturalnych i kreatywnych oraz udostępniła przyjazne dla użytkownika internetowe repozytorium zawierające odniesienia do mających zastosowanie przepisów o pomocy państwa i odpowiedniego orzecznictwa;

D.   Poprawa umiejętności i kompetencji

PODKREŚLA, ŻE:

48.

nowe zjawiska tworzą potrzebę nowych zdolności. Umiejętność korzystania z mediów jest czynnikiem decydującym zarówno dla użytkowników jak i dla twórców treści. Jednocześnie osoby zawodowo związane z branżami treści muszą mieć pewien zestaw umiejętności kreatywnych, cyfrowych i umiejętności w zakresie przedsiębiorczości pozwalających im na wykorzystywanie w jak największym stopniu istniejących i powstających technologii;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI:

49.

promowały i wspierały umiejętność korzystania z mediów oraz umiejętności cyfrowe, aby dalej rozwijać wśród obywateli krytyczne podejście wobec rozpowszechnianych lub promowanych treści medialnych i zachęcać do dalszego szkolenia przedstawicieli mediów w zakresie umiejętności korzystania z mediów i umiejętności cyfrowych;

50.

dostosowały programy w zakresie szkoleń, kompetencji i wsparcia, by ściślej dopasować je do stosowania zarówno starych jak i nowych mediów i technologii, takich jak zasady wysokiej jakości dziennikarstwa, umiejętności wizualne, sztuczna inteligencja, technologia blockchain, rzeczywistość wirtualna oraz analiza danych. Zapewnienie warunków zarówno dla wysokiej jakości badań nad mediami jak i kształcenia dziennikarzy ma kluczowe znaczenie w utrzymaniu charakteryzującego się wysoką jakością środowiska mediów europejskich;

51.

ustanowiły ustrukturyzowany dialog między studentami, naukowcami i przedstawicielami branży, aby sprzyjać innowacji w sektorach produkcji treści, oraz wykorzystać na rzecz innowacji potencjał kreatywności i różnorodności kulturowej.

ZACHĘCA KOMISJĘ, BY:

52.

poprawiała umiejętność korzystania z mediów, wspierając inicjatywy edukacyjne skierowane zarówno do studentów, jak i profesjonalnych edukatorów i innych specjalistów, takich jak bibliotekarze i dziennikarze, a także poprzez ukierunkowane kampanie informacyjne zwiększające świadomość na forum społeczeństwa obywatelskiego.

---

(1)  W załączniku znajdują się odpowiednie dokumenty dotyczące przedmiotowych zagadnień (komunikaty Komisji, akty prawodawcze, konkluzje Rady itp.).

Kursy walutowe euro (1)

18 grudnia 2018 r.

(2018/C 457/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1377
JPY	Jen	127,86
DKK	Korona duńska	7,4675
GBP	Funt szterling	0,89715
SEK	Korona szwedzka	10,2760
CHF	Frank szwajcarski	1,1281
ISK	Korona islandzka	139,00
NOK	Korona norweska	9,8835
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,753
HUF	Forint węgierski	323,11
PLN	Złoty polski	4,2848
RON	Lej rumuński	4,6467
TRY	Lir turecki	6,0782
AUD	Dolar australijski	1,5810
CAD	Dolar kanadyjski	1,5249
HKD	Dolar Hongkongu	8,8976
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6556
SGD	Dolar singapurski	1,5590
KRW	Won	1 284,35
ZAR	Rand	16,3106
CNY	Yuan renminbi	7,8455
HRK	Kuna chorwacka	7,4048
IDR	Rupia indonezyjska	16 472,76
MYR	Ringgit malezyjski	4,7579
PHP	Peso filipińskie	60,390
RUB	Rubel rosyjski	76,1678
THB	Bat tajlandzki	37,277
BRL	Real	4,4366
MXN	Peso meksykańskie	22,8293
INR	Rupia indyjska	80,2530

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Komunikat Komisji dotyczący przedłużenia okresu obowiązywania komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych

(2018/C 457/04)

I.   Wprowadzenie

Przedłużenie okresu obowiązywania Komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych

1)

Zgodnie z pkt 40 Komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych („komunikat”) (1) stosowany jest on do dnia 31 grudnia 2018 r.

Zbywalność ryzyka związanego z krótkoterminowymi kredytami eksportowymi wobec Grecji

2)

Pkt 13 komunikatu stanowi, że ubezpieczyciele państwowi (2) nie mogą oferować krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych dla ryzyka zbywalnego. Ryzyko zbywalne zdefiniowane jest w pkt 9 jako ryzyko polityczne i handlowe o maksymalnym okresie ryzyka krótszym niż dwa lata, odnoszące się do nabywców publicznych i niepublicznych w państwach umieszczonych w wykazie znajdującym się w załączniku do komunikatu.

3)

Ze względu na brak zdolności ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej do pokrycia wywozu do Grecji Komisja wprowadziła zmiany w komunikacie i tymczasowo wykluczyła Grecję z wykazu państw o ryzyku zbywalnym w 2013 r. Od tego czasu zmiana ta była kilkakrotnie przedłużana (3). Ostatnie przedłużenie wygasa w dniu 31 grudnia 2018 r.

4)

W rezultacie od dnia 1 stycznia 2019 r. Grecja byłaby uznawana za kraj o ryzyku zbywalnym, ponieważ wszystkie państwa członkowskie UE figurują w wykazie państw o ryzyku zbywalnym, który to wykaz znajduje się w załączniku do komunikatu.

5)

Zgodnie z pkt 36 komunikatu kilka miesięcy przed upływem okresu obowiązywania ostatniej zmiany Komisja rozpoczęła przegląd zdolności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej do pokrycia wywozu do Grecji, aby stwierdzić, czy obecne warunki rynkowe uzasadniają powrót Grecji do wykazu państw o ryzyku zbywalnym z dniem 1 stycznia 2019 r., lub czy też możliwości rynku pozostają nadal niewystarczające, aby objąć ubezpieczeniem wszelkie ekonomicznie uzasadnione ryzyko, i w związku z tym konieczne jest przedłużenie usunięcia.

II.   Ocena

Przedłużenie okresu obowiązywania komunikatu

6)

Zważywszy na potrzebę zapewnienia ciągłości i pewności prawnej w traktowaniu pomocy państwa w dziedzinie krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych, uznaje się za właściwe stosowanie obecnego komunikatu do dnia 31 grudnia 2020 r. Pozwoli to na dostosowanie jego daty wygaśnięcia do okresu obowiązywania większości wytycznych dotyczących pomocy państwa, przyjętych w ramach programu unowocześnienia polityki w dziedzinie pomocy państwa.

Zbywalność krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych wobec Grecji

7)

Zgodnie z sekcją 5.2 komunikatu Komisja przeprowadziła ocenę w oparciu o kryteria określone w pkt 33: możliwości sektora prywatnych ubezpieczeń kredytów, rating państwa oraz rezultaty sektora przedsiębiorstw (zwłaszcza przypadki niewypłacalności).

8)

Przy określaniu, czy niewystarczające możliwości sektora prywatnego, aby pokryć wszelkie ekonomicznie uzasadnione ryzyko, uzasadniają przedłużenie tymczasowego usunięcia Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym, Komisja przeprowadziła konsultacje z państwami członkowskimi, prywatnymi ubezpieczycielami kredytów oraz innymi zainteresowanymi stronami i uzyskała od nich stosowne informacje. W dniu 11 października 2018 r. Komisja opublikowała wezwanie do udzielenia informacji w sprawie dostępności krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych w odniesieniu do wywozu do Grecji (4). Termin nadsyłania odpowiedzi upłynął w dniu 9 listopada 2018 r. Komisja otrzymała 21 odpowiedzi od państw członkowskich i dwie odpowiedzi od innych zainteresowanych stron.

9)

Z informacji przekazanych Komisji w ramach publicznego wezwania do udzielenia informacji wynika, że prywatni ubezpieczyciele krótkoterminowych kredytów eksportowych nadal stosują zaostrzone warunki objęcia ubezpieczeniem wywozu do Grecji we wszystkich sektorach wymiany handlowej. Jednocześnie ubezpieczyciele państwowi nadal odnotowywali znaczny popyt na ubezpieczenia kredytu w odniesieniu do wywozu do Grecji, co potwierdza ograniczoną dostępność ubezpieczenia prywatnego. Spośród państw członkowskich sześć wyraźnie zażądało przedłużenia obecnego wykluczenia Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym, cztery wskazały, że nie sprzeciwiają się przedłużeniu, a trzy uznały wywóz za zbywalny ze względu na przywrócenie stabilności gospodarczej w Grecji. Wielu respondentów zauważyło popyt na publiczne kredyty eksportowe oraz brak zainteresowania prywatnymi ubezpieczeniami kredytów eksportowych w odniesieniu do Grecji. Spośród pozostałych zainteresowanych stron jedna uznała, że sytuacja w Grecji uległa poprawie i stwierdziła, że krótkoterminowe ryzyko w Grecji może być objęte ubezpieczeniem prywatnym, podczas gdy inna opowiadała się za przedłużeniem okresu usunięcia Grecji z wykazu krajów o ryzyku zbywalnym.

10)

Mimo stopniowego spadku liczba kredytów zagrożonych utrzymuje się w Grecji na wysokim poziomie. Dane te pozwalają zrozumieć, dlaczego nie odnotowano jeszcze poprawy w sektorze prywatnych krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych. Wynika z nich jasno, że istnieje ryzyko, że przedsiębiorstwa w Grecji mogą nie być w stanie opłacić swoich faktur. Kredyty zagrożone z sektora prywatnego w Grecji stanowią de facto połowę wartości kredytów brutto sektora prywatnego. W przypadku sektora bankowego kredyty zagrożone stanowią około 44,6 % kredytów brutto (5), a liczba ta odpowiada jednocześnie średnio 3,6 % dla UE w tym samym okresie (II. kwartał 2018 r.). Przy tak wysokiej liczbie kredytów zagrożonych ubezpieczenia prywatne są postrzegane jako zbyt ryzykowne. Mimo że statystyki te stopniowo się poprawiają dzięki wzmocnionym ramom restrukturyzacji kredytów zagrożonych, rynek prywatnych krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych dla Grecji wciąż nie istnieje.

11)

Ratingi Grecji wyglądają obecnie następująco: B3 (Moody’s), B+ (Standard & Poor’s) i BB- (Fitch). Wszystkie powyższe okoliczności sprawiają, że Grecja trafia do kategorii niskiej oceny kredytowej, i wskazują na znaczące ryzyko dla wierzycieli. Od sierpnia 2018 r. Europejski Bank Centralny nie dopuszcza już greckich obligacji skarbowych jako zabezpieczenia. Europejski Bank Centralny nie włącza ponadto tych obligacji do swojego programu nabywania obligacji.

12)

Greckie dziesięcioletnie obligacje skarbowe są aktualnie (6) przedmiotem obrotu ze stopą zwrotu w wysokości około 4,4 %. Ta stopa zwrotu jest o wiele niższa niż przed rokiem, ale wciąż przewyższa stopę zwrotu obligacji pozostałych państw członkowskich UE (7).

13)

Gospodarka grecka powróciła do łagodnego wzrostu w 2017 r. Z danych udostępnionych przez grecki organ statystyczny w październiku 2018 r. wynika, że w 2017 r. realny PKB wzrósł o 1,5 % (8). Jeżeli zaangażowanie na rzecz reform i tempo wdrażania utrzymają się, oczekuje się przyspieszenia wzrostu realnego PKB w latach 2018 i 2019.

14)

W związku z powyższym Komisja uważa, że brak jest wystarczającej zdolności prywatnej do pokrycia wszelkiego ekonomicznie uzasadnionego ryzyka i postanawia przedłużyć okres usunięcia Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym do dnia 31 grudnia 2019 r. W niniejszym przypadku zastosowanie mają warunki ubezpieczenia określone w sekcji 4.3 komunikatu.

Zmiana komunikatu

15)

Komisja zdecydowała, że obecny komunikat będzie obowiązywać do dnia 31 grudnia 2020 r.

16)

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. stosuje się następującą zmianę Komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych: — załącznik otrzymuje brzmienie: „Lista państw o ryzyku zbywalnym: Belgia Cypr Słowacja Bułgaria Łotwa Finlandia Czechy Litwa Szwecja Dania Luksemburg Zjednoczone Królestwo Niemcy Węgry Australia Estonia Malta Kanada Irlandia Niderlandy Islandia Grecja (9) Austria Japonia Hiszpania Polska Nowa Zelandia Francja Portugalia Norwegia Chorwacja Rumunia Szwajcaria Włochy Słowenia Stany Zjednoczone Ameryki”.

---

(1)  Komunikat Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych (Dz.U. C 392 z 19.12.2012, s. 1).

(2)  Ubezpieczyciel państwowy jest zdefiniowany w komunikacie jako przedsiębiorstwo lub inna organizacja oferujące ubezpieczenie kredytów eksportowych, przy wsparciu państwa członkowskiego lub działające w jego imieniu, lub państwo członkowskie oferujące ubezpieczenie kredytów eksportowych.

(3)  W 2013 r. (Dz.U. C 372 z 19.12.2013, s. 1), na początku 2015 r. (Dz.U. C 28 z 28.1.2015, s. 1), w czerwcu 2015 r. (Dz.U. C 215 z 1.7.2015, s. 1), w czerwcu 2016 r. (Dz.U. C 244 z 5.7.2016, s. 1), w czerwcu 2017 r. (Dz.U. C 206 z 30.6.2017, s. 1), a ostatnio w czerwcu 2018 r. (Dz.U. C 225 z 28.6.2018, s. 1).

(4)  http://ec.europa.eu/competition/consultations/2018_stec_greece/index_en.html

(5)  https://www.eba.europa.eu/documents/10180/2385362/EBA+Dashboard+-+Q2+2018.pdf

(6)  Październik 2018 r.

(7)  W odniesieniu do stopy zwrotu dziesięcioletnich niemieckich obligacji Bund odpowiada to spreadowi o wartości około 4 %.

(8)  http://www.statistics.gr/en/home/

(9)  Grecja została tymczasowo usunięta z wykazu państw o ryzyku zbywalnym do dnia 31 grudnia 2019 r.

Tworzenie sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA)

(2018/C 457/05)

Art. 36 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (1) stanowi, że „Zarząd [Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności], działając w oparciu o wniosek dyrektora zarządzającego, przygotowuje wykaz właściwych organów wskazanych przez państwa członkowskie, które mogą wspierać indywidualnie lub w sieci Urząd w wykonywaniu jego misji. Wykaz taki należy podać do wiadomości publicznej”.

Zarząd EFSA przygotował ten wykaz po raz pierwszy w dniu 19 grudnia 2006 r. i od tego dnia jest on:

i.	regularnie aktualizowany w oparciu o wnioski dyrektora zarządzającego EFSA, biorąc pod uwagę wyniki przeglądów lub nowe wnioski w sprawie wyznaczenia składane przez państwa członkowskie (zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia Komisji nr 2230/2004 (2));

ii.	udostępniany publicznie na stronie internetowej EFSA, gdzie publikowana jest najnowsza zaktualizowana wersja wykazu właściwych organizacji; oraz

iii.	udostępniany organizacjom za pośrednictwem narzędzia wyszukiwania na potrzeby art. 36 wraz z danymi kontaktowymi organizacji i informacji o ich konkretnych kompetencjach.

Stosowne informacje zostały udostępnione na stronach internetowych EFSA pod następującymi adresami:

i.	ostania aktualizacja wykazu właściwych organizacji dokonana przez zarząd EFSA w dniu [12 grudnia 2018 r.] – [http://www.efsa.europa.eu/en/events/event/181212];

ii.	zaktualizowany wykaz właściwych organizacji – http://www.efsa.europa.eu/sites/default/files/assets/art36listg.pdf; oraz

iii.	narzędzie wyszukiwania na potrzeby art. 36 – http://www.efsa.europa.eu/art36/search.

EFSA będzie aktualizowała treść niniejszego powiadomienia, w szczególności jeżeli chodzi o zamieszczone w nim łącza do stron internetowych.

Dalsze pytania prosimy kierować na adres Cooperation.Article36@efsa.europa.eu

---

(1)  Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2230/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczącego sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 379 z 24.12.2004, s. 64), z późniejszymi zmianami.

Nota informacyjna Komisji na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Obowiązek użyteczności publicznej w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2018/C 457/06)

Państwo członkowskie	Włochy
Trasy	Alghero–Rzym Fiumicino i z powrotem Alghero–Mediolan Linate i z powrotem Cagliari–Rzym Fiumicino i z powrotem Cagliari–Mediolan Linate i z powrotem Olbia–Rzym Fiumicino i z powrotem Olbia–Mediolan Linate i z powrotem
Pierwotna data wejścia w życie obowiązku użyteczności publicznej	17 kwietnia 2019 r.
Adres, pod którym udostępnia się tekst oraz wszelkie informacje lub dokumentację dotyczące obowiązku użyteczności publicznej	Dokument źródłowy Dz.U. C 314 z 6.9.2018, s. 10 Dodatkowych informacji udziela: Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti Direzione Generale per Aeroporti e il Trasporto Aereo Tel. +39 064158368/3683 E-mail: segreteria_dgata@pec.mit.gov.it Internet: http://www.mit.gov.it. Regione Autonoma della Sardegna Assessorato dei trasporti Direzione Generale dei Trasporti Servizio per il trasporto marittimo e aereo e della continuità territoriale Tel. +39 (0)706067331 Faks +39 (0)706067309 Strona internetowa: http://www.regione.sardegna.it E-mail : trasporti@pec.regione.sardegna.it trasporti@regione.sardegna.it trasp.osp@regione.sardegna.it

Zawiadomienie o przedłużeniu czasu trwania dochodzenia w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów stalowych

(2018/C 457/07)

Dnia 26 marca 2018 r. Komisja wszczęła dochodzenie w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do niektórych wyrobów stalowych (1).

Zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/478 w sprawie wspólnych reguł przywozu (2) oraz art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/755 (3) dochodzenie takie powinno zostać zakończone nie później niż 9 miesięcy od wszczęcia. W wyjątkowych okolicznościach termin ten może jednak zostać przedłużony o maksymalnie 2 miesiące. W takim przypadku Komisja publikuje zawiadomienie, podając czas trwania przedłużenia oraz streszczenie jego przyczyn.

Zgodnie z powyższym Komisja niniejszym informuje o przedłużeniu przedmiotowego dochodzenia maksymalnie o dwa miesiące z następujących powodów.

Skala dochodzenia pod względem zakresu produktów (28 kategorii produktów) oraz liczby zainteresowanych stron (zarejestrowano ponad 800 stron) jest bezprecedensowa. Dochodzenie oznacza zatem dla Komisji duże obciążenie administracyjne związane z koniecznością rozpatrzenia licznych oświadczeń złożonych przez strony oraz przeanalizowania otrzymanych ostatnio danych pod kątem prawnym i ekonomicznym. W dochodzeniu uczestniczyło aktywnie bardzo wiele zainteresowanych stron, które udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, przedłożyły uwagi pisemne lub uczestniczyły w przesłuchaniach. Zebranie i analiza tak ogromnych ilości otrzymanych informacji pochłania wiele czasu i zasobów. Ponadto tymczasowe środki ochronne obowiązujące obecnie względem niektórych wyrobów stalowych zapewniają niezbędną tymczasową ochronę przemysłu unijnego, tak aby przedłużenie obecnego dochodzenia nie miało negatywnych skutków.

Przyjmuje się zatem, że powyższa sytuacja stanowi wyjątkowe okoliczności, w których Komisja może przedłużyć czas trwania dochodzenia na okres przekraczający 9 miesięcy.

W związku z tym, w przypadku przyjęcia ostatecznych środków, Komisja opublikuje rozporządzenie wykonawcze najpóźniej do dnia 1 lutego 2019 r.

---

(1)  Dz.U. C 111 z 26.3.2018, s. 29.

(2)  Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16.

(3)  Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33.