ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 328
European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Rocznik 61
17 września 2018

Spis treśći

Strona

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

2018/C 328/01

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

1

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

 

Trybunał Sprawiedliwości

2018/C 328/02

Sprawa C-123/16 P: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Orange Polska S.A. / Komisja Europejska, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji, European Competitive Telecommunications Association AISBL (ECTA), dawniej European Competitive Telecommunications Association (Odwołanie – Konkurencja – Artykuł 102 TFUE – Nadużycie pozycji dominującej – Polskie hurtowe rynki świadczenia usług stacjonarnego szerokopasmowego dostępu do Internetu – Odmowa udzielenia dostępu do sieci oraz do produktów hurtowych – Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 – Artykuł 7 ust. 1 – Artykuł 23 ust. 2 lit. a) – Uzasadniony interes w stwierdzeniu zakończonego naruszenia – Ustalenie wysokości grzywny – Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1/2003 – Waga naruszenia – Okoliczności łagodzące – Inwestycje dokonane przez przedsiębiorstwo będące sprawcą naruszenia – Kontrola zgodności z prawem – Nieograniczone prawo orzekania – Zastąpienie uzasadnienia innym uzasadnieniem)

2

2018/C 328/03

Sprawa C-128/16 P: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Królestwo Hiszpanii, Lico Leasing, SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, SA [Odwołanie – Pomoc państwa – Artykuł 107 ust. 1 TFUE – System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego w celu nabycia statków (hiszpański system leasingu podatkowego) – Ustalenie beneficjentów pomocy – Warunek dotyczący selektywności – Zakłócenie konkurencji i wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi – Obowiązek uzasadnienia]

3

2018/C 328/04

Sprawa C-135/16: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – Georgsmarienhütte GmbH, Stahlwerk Bous GmbH, Schmiedag GmbH, Harz Guss Zorge GmbH / Bundesrepublik Deutschland (Odesłanie prejudycjalne – Pomoc państwa – System w celu wsparcia odnawialnych źródeł energii i odbiorców energochłonnych – Decyzja (UE) 2015/1585 – Ważność w świetle art. 107 TFUE – Dopuszczalność – Niewniesienie skargi o stwierdzenie nieważności przez skarżące w postępowaniu głównym)

4

2018/C 328/05

Sprawa C-528/16: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Francja) – Confédération paysanne i in. / Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt (Odesłanie prejudycjalne – Zamierzone uwalnianie do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie – Mutageneza – Dyrektywa 2001/18/WE – Artykuły 2 i 3 – Załączniki I A i I B – Pojęcie organizmu zmodyfikowanego genetycznie – Tradycyjnie stosowane i uznawane za bezpieczne techniki i metody modyfikacji genetycznej – Nowe techniki i metody mutagenezy – Ryzyko dla zdrowia ludzkiego i środowiska – Zakres uznania przysługujący państwom członkowskim przy dokonywaniu transpozycji dyrektywy – Dyrektywa 2002/53/WE – Wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych – Odmiany roślin odporne na herbicydy – Artykuł 4 – Kwalifikowalność do włączenia do wspólnego katalogu odmian zmodyfikowanych genetycznie uzyskanych za pomocą mutagenezy – Wymóg w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska – Wyłączenie)

4

2018/C 328/06

Sprawa C-553/16: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad – Bułgaria) – TTL EOOD / Direktor na Direktsia Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika – Sofia (Odesłanie prejudycjalne – Swoboda świadczenia usług – Opodatkowanie spółek – Wypłaty wynagrodzenia dokonane przez spółkę będącą rezydentem na rzecz spółek niebędących rezydentami za wynajem wagonów cystern – Obowiązek pobrania u źródła podatku od uzyskanych na terytorium krajowym dochodów z wynagrodzenia wypłacanego spółce zagranicznej – Niedochowanie – Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – Pobranie od spółki będącej rezydentem odsetek za zwłokę z tytułu niezapłacenia podatku u źródła – Odsetki należne od chwili upływu określonego w przepisach terminu do dnia wykazania spełnienia przesłanek stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – Odsetki niepodlegające zwrotowi)

5

2018/C 328/07

Sprawa C-585/16: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Sofia-grad – Bułgaria) – Serin Alheto / Zamestnik-predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite [Odesłanie prejudycjalne – Wspólna polityka w dziedzinie azylu i ochrony uzupełniającej – Normy dotyczące kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2011/95/UE – Artykuł 12 – Wykluczenie możliwości uzyskania statusu uchodźcy – Osoby zarejestrowane przez Agendę Narodów Zjednoczonych dla Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) – Istnienie kraju pierwszego azylu, w przypadku uchodźcy z Palestyny, w strefie działania UNRWA – Wspólne procedury udzielania ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2013/32/UE – Artykuł 46 – Prawo do skutecznego środka prawnego – Pełne rozpatrzenie ex nunc – Zakres uprawnień sądu pierwszej instancji – Badanie przez sąd potrzeby zapewnienia ochrony międzynarodowej – Badanie podstaw niedopuszczalności]

6

2018/C 328/08

Sprawa C-632/16: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van koophandel te Antwerpen – Belgia) – Dyson Ltd, Dyson BV / BSH Home Appliances NV [Odesłanie prejudycjalne – Detaliczna sprzedaż odkurzaczy – Etykieta dotycząca klasy energetycznej – Dyrektywa 2010/30/UE – Rozporządzenie delegowane (UE) nr 665/2013 – Odkurzacze – Umieszczanie innych symboli – Nieuczciwe praktyki handlowe – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 2005/29/WE – Artykuł 7 – Brak wyjaśnienia warunków, w jakich mierzona jest efektywność energetyczna – Zaniechanie wprowadzające w błąd]

8

2018/C 328/09

Sprawa C-679/16: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus – Finlandia) – postępowanie zainicjowane przez A (Odesłanie prejudycjalne – Obywatelstwo Unii – Artykuły 20 i 21 TFUE – Swoboda przemieszczania się i pobytu w państwach członkowskich – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Pomoc społeczna – Świadczenia z tytułu choroby – Usługi dla osób niepełnosprawnych – Ciążący na gminie państwa członkowskiego obowiązek udzielenia jednemu z jej rezydentów pomocy osobistej przewidzianej przez ustawodawstwo krajowe podczas pobieranej przez tego rezydenta nauki w szkole wyższej w innym państwie członkowskim)

9

2018/C 328/10

Sprawa C-5/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) – Zjednoczone Królestwo) – Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs / DPAS Limited [Odesłanie prejudycjalne – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Dyrektywa 2006/112/WE – Zwolnienie – Artykuł 135 ust. 1 lit. d) – Transakcje dotyczące płatności i przelewów – Pojęcie – Zakres stosowania – Plany płatności za opiekę stomatologiczną poprzez polecenie zapłaty]

9

2018/C 328/11

Sprawy połączone C-84/17 P, C-85/17 P i C-95/17 P: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Société des produits Nestlé SA / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd, Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (C-84/17 P), / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), Société des produits Nestlé SA (C-85/17 P), Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd, Société des produits Nestlé SA (C-95/17 P) (Odwołanie – Znak towarowy Unii Europejskiej – Trójwymiarowy znak towarowy w kształcie tabliczki czekolady złożonej z czterech batonów – Odwołanie od uzasadnienia – Niedopuszczalność – Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 – Artykuł 7 ust. 3 – Dowód uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania)

10

2018/C 328/12

Sprawa C-96/17: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social no 2 de Terrassa – Hiszpania) – Gardenia Vernaza Ayovi / Consorci Sanitari de Terrassa (Odesłanie prejudycjalne – Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC – Skutki zwolnienia dyscyplinarnego zakwalifikowanego jako niezgodne z prawem – Pojęcie warunków pracy – Pracownik tymczasowy zatrudniony na czas nieokreślony – Odmienne traktowanie pracownika zatrudnionego na stałe i pracownika tymczasowego zatrudnionego na czas określony lub nieokreślony – Przywrócenie pracownika do pracy lub przyznanie odszkodowania)

11

2018/C 328/13

Sprawa C-103/17: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d'État – Francja) – Messer France SAS, dawniej Praxair / Premier ministre, Commission de régulation de l’énergie, Ministre de l'Économie et des Finances, Ministre de l’Environnement, de l’Énergie et de la Mer (Odesłanie prejudycjalne – Harmonizacja przepisów podatkowych – Dyrektywa 92/12/EWG – Artykuł 3 ust. 2 – Dyrektywa 2003/96/WE – Artykuły 3 i 18 – Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej – Podatki akcyzowe – Istnienie innego opodatkowania pośredniego – Warunki – Uregulowanie krajowe przewidujące podatek na usługę użyteczności publicznej w zakresie energii elektrycznej – Pojęcie szczególnego celu – Przestrzeganie minimalnego poziomu opodatkowania)

12

2018/C 328/14

Sprawa C-107/17: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas – Litwa) – Aviabaltika UAB / Ūkio bankas AB w likwidacji (Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2002/47/WE – Wykonywanie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych – Wszczęcie postępowania likwidacyjnego w odniesieniu do przyjmującego zabezpieczenie finansowe – Nastąpienie zdarzenia uprawniającego do egzekwowania zabezpieczenia – Włączenie zabezpieczenia finansowego do masy upadłości – Obowiązek zaspokojenia wierzytelności w pierwszej kolejności z zabezpieczenia finansowego)

13

2018/C 328/15

Sprawa C-121/17: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (Chancery Division) – Zjednoczone Królestwo] – Teva UK Ltd, Accord Healthcare Ltd, Lupin Ltd, Lupin (Europe) Ltd, Generics (UK) działająca pod nazwą handlową Mylan / Gilead Sciences Inc. [Odesłanie prejudycjalne – Produkty lecznicze stosowane u ludzi – Leczenie ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) – Referencyjne produkty lecznicze i generyczne produkty lecznicze – Dodatkowe świadectwo ochronne – Rozporządzenie (WE) nr 469/2009 – Artykuł 3 lit. a) – Warunki otrzymania – Pojęcie produktu chronionego patentem podstawowym pozostającym w mocy – Kryteria oceny]

13

2018/C 328/16

Sprawa C-129/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel – Belgia) – Mitsubishi Shoji Kaisha Ltd, Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe BV / Duma Forklifts NV, G.S. International BVBA [Odesłanie prejudycjalne – Znak towarowy Unii Europejskiej – Dyrektywa 2008/95/WE – Artykuł 5 – Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 – Artykuł 9 – Prawo właściciela znaku towarowego do sprzeciwienia się usunięciu przez osobę trzecią z towarów identycznych z tymi, dla których znak ten został zarejestrowany, wszystkich oznaczeń identycznych z owym znakiem i do umieszczenia na nich nowych oznaczeń w celu dokonania przywozu tych towarów i wprowadzenia ich do obrotu w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG)]

14

2018/C 328/17

Sprawa C-139/17 P: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – QuaMa Quality Management GmbH / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), Microchip Technology, Inc. [Odwołanie – Znak towarowy Unii Europejskiej – Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 – Rozporządzenie (WE) nr 2868/95 – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie do rejestracji słownego znaku towarowego medialbo – Wcześniejszy znak towarowy MediaLB – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Sprzeciw wniesiony przez osobę niemającą statusu właściciela wcześniejszego znaku towarowego – Brak formalnego wniosku o zarejestrowanie przeniesienia praw do wcześniejszego znaku towarowego przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu – Niedopuszczalność]

15

2018/C 328/18

Sprawa C-140/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – Szef Krajowej Administracji Skarbowej / Gmina Ryjewo [Odesłanie prejudycjalne – Podatek od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuły 167, 168 i 184 – Odliczenie podatku naliczonego – Korekta – Nieruchomości nabyte jako dobra inwestycyjne – Pierwotne wykorzystanie do celów działalności nieuprawniającej do dokonania odliczenia, a następnie także do celów działalności podlegającej opodatkowaniu VAT – Podmiot prawa publicznego – Status podatnika w chwili dokonywania transakcji podlegającej opodatkowaniu]

15

2018/C 328/19

Sprawa C-164/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez la Supreme Court – Irlandia) – Edel Grace, Peter Sweetman / An Bord Pleanala [Odesłanie prejudycjalne – Środowisko naturalne – Dyrektywa 92/43/EWG – Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory – Artykuł 6 ust. 3 i 4 – Ocena skutków planu lub przedsięwzięcia dla chronionego terenu – Plan lub przedsięwzięcie, które nie są bezpośrednio związane z zagospodarowaniem terenu ani konieczne do tego zagospodarowania – Przedsięwzięcie budowy farmy wiatrowej – Dyrektywa 2009/147/WE – Ochrona dzikiego ptactwa – Artykuł 4 – Obszar specjalnej ochrony (OSO) – Załącznik I – Błotniak zbożowy (Circus cyaneus) – Odpowiednie siedlisko zmieniające się z upływem czasu – Tymczasowe lub trwałe ograniczenie powierzchni terenów, które są konieczne – Przewidziane w ramach przedsięwzięcia środki mające na celu zapewnienie, że przez cały okres trwania przedsięwzięcia obszar rzeczywiście odpowiedni, aby stać się siedliskiem przyrodniczym gatunku, nie zostanie zmniejszony, a nawet mógłby zostać zwiększony]

16

2018/C 328/20

Sprawa C-205/17: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Królestwo Hiszpanii (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Odprowadzanie i oczyszczanie ścieków komunalnych – Dyrektywa 91/271/EWG – Artykuły 3 i 4 – Wyrok Trybunału stwierdzający uchybienie – Niewykonanie – Artykuł 260 ust. 2 TFUE – Kary pieniężne – Okresowa kara pieniężna i ryczałt)

17

2018/C 328/21

Sprawa C-239/17: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Gert Teglgaard, Fløjstrupgård I/S / Fødevareministeriets Klagecenter [Odesłanie prejudycjalne – Wspólna polityka rolna – Systemy wsparcia dla rolników – Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 – Artykuł 6 ust. 1 – Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 – Artykuł 23 ust. 1 – Rozporządzenie (WE) nr 796/2004 – Artykuł 66 ust. 1 – Rozporządzenie (WE) nr 1122/2009 – Artykuł 70 ust. 8 lit. a) – Zasada wzajemnej zgodności – Obniżka płatności bezpośrednich w związku z nieprzestrzeganiem wymogów podstawowych w zakresie zarządzania lub zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska – Ustalenie roku, który należy uwzględnić, aby określić procent obniżki – Rok, w którym miało miejsce nieprzestrzeganie danych wymogów]

17

2018/C 328/22

Sprawa C-268/17: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Županijski Sud u Zagrebu – Chorwacja) – Wydanie europejskiego nakazu aresztowania w stosunku do AY (Odesłanie prejudycjalne – Współpraca sądowa w sprawach karnych – Europejski nakaz aresztowania – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Artykuł 1 ust. 2, art. 3 pkt 2 i art. 4 pkt 3 – Podstawy odmowy wykonania – Zakończenie karnego postępowania przygotowawczego – Zasada ne bis in idem – Osoba, której dotyczy nakaz, występująca w charakterze świadka we wcześniejszym postępowaniu dotyczącym tych samych czynów – Wydanie wielu europejskich nakazów aresztowania w stosunku do tej samej osoby)

18

2018/C 328/23

Sprawa C-338/17: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad – Bułgaria) – Virginie Marie Gabrielle Guigo / Fond Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite (Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy – Dyrektywa 2008/94/WE – Artykuły 3 i 4 – Przejęcie przez instytucje gwarancyjne roszczeń pracowników najemnych – Ograniczenie obowiązku spłaty przez instytucje udzielające gwarancji – Wyłączenie roszczeń z tytułu wynagrodzenia powstałych wcześniej niż trzy miesiące przed wpisaniem do rejestru handlowego orzeczenia o wszczęciu postępowania upadłościowego)

19

2018/C 328/24

Sprawa C-404/17: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Förvaltningsrätten i Malmö – Szwecja) – A / Migrationsverket (Odesłanie prejudycjalne – Polityka azylowa – Dyrektywa 2013/32/UE – Artykuł 31 ust. 8 i art. 32 ust. 2 – Oczywiście bezzasadny wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – Koncepcja bezpiecznego kraju pochodzenia – Brak krajowych reguł dotyczących tej koncepcji – Oświadczenia wnioskodawcy uznane za wiarygodne, lecz niewystarczające w świetle istnienia dostatecznej ochrony zapewnionej przez państwo pochodzenia wnioskodawcy)

20

2018/C 328/25

Sprawa C-445/17: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione Tributaria Regionale del Lazio – Włochy) – Agenzia delle Dogane e dei Monopoli / Pilato SpA (Odesłanie prejudycjalne – Wspólna taryfa celna – Nomenklatura scalona – Klasyfikacja taryfowa – Pozycje 8703, 8704 i 8705 – Pojazdy pogrzebowe)

20

2018/C 328/26

Sprawa C-574/17 P: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Combaro SA [Odwołanie – Unia celna – Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 – Artykuł 239 – Umorzenie należności celnych przywozowych – Przywóz tkanin lnianych z Łotwy w latach 1999 – 2002 – Sytuacja szczególna – Obowiązki w zakresie nadzoru i kontroli – Domniemana korupcja organów celnych – Nieautentyczne świadectwo przewozowe – Wzajemne zaufanie]

21

2018/C 328/27

Sprawa C-588/17 P: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Królestwo Hiszpanii/Komisja Europejska (Odwołanie – EFRG i EFRROW – Wydatki wyłączone z finansowania Unii Europejskiej – Wydatki dokonane przez Królestwo Hiszpanii – Pomoc dla obszarów nacechowanych specyficznymi utrudnieniami naturalnymi i środki rolno-środowiskowo-klimatyczne przewidziane w programie rozwoju obszarów wiejskich we wspólnocie autonomicznej Kastylia i León)

21

2018/C 328/28

Sprawa C-216/18 PPU: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) – Irlandia] – Wykonanie europejskich nakazów aresztowania wydanych przeciwko LM (Odesłanie prejudycjalne – Pilny tryb prejudycjalny – Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Europejski nakaz aresztowania – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Artykuł 1 ust. 3 – Procedury przekazywania osób między państwami członkowskimi – Warunki wykonania – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 47 – Prawo do niezawisłego i bezstronnego sądu)

22

2018/C 328/29

Sprawa C-220/18 PPU: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen – Niemcy) – Wykonanie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przeciwko ML (Odesłanie prejudycjalne – Pilny tryb prejudycjalny – Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Europejski nakaz aresztowania – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Artykuł 1 ust. 3 – Procedury przekazywania osób między państwami członkowskimi – Warunki wykonania – Podstawy odmowy wykonania – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 4 – Zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania – Warunki pozbawienia wolności w wydającym nakaz państwie członkowskim – Zakres badania przeprowadzanego przez wykonujące nakaz organy sądowe – Istnienie środka prawnego w wydającym nakaz państwie członkowskim – Zapewnienie złożone przez organy tego państwa członkowskiego)

23

2018/C 328/30

Sprawa C-440/17: Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 14 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln – Niemcy) – GS / Bundeszentralamt für Steuern (Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Podatki bezpośrednie – Swoboda przedsiębiorczości – Dyrektywa 2011/96/UE – Artykuł 1 ust. 2 – Spółka dominująca – Holding – Pobranie podatku u źródła od zysków wypłacanych na rzecz spółki dominującej niebędącej rezydentem – Wyłączenie – Oszustwo podatkowe, unikanie opodatkowania i nadużycie podatkowe – Domniemanie)

24

2018/C 328/31

Sprawa C-241/18: Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 7 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Napoli – Włochy) – easyJet Airline Co. Ltd / Regione Campania (Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 oraz art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Brak dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie stanu faktycznego i prawnego sporu głównego oraz w przedmiocie względów uzasadniających konieczność uzyskania odpowiedzi na pytanie prejudycjalne – Oczywista niedopuszczalność)

24

2018/C 328/32

Sprawa C-340/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Specializiran nakazatelen syd (Bułgaria) w dniu 24 maja 2018 r. – postępowanie karne przeciwko EK, AH, CX

25

2018/C 328/33

Sprawa C-360/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgerichts Düsseldorf (Niemcy) w dniu 4 czerwca 2018 r. – Cargill Deutschland GmbH / Hauptzollamt Krefeld

25

2018/C 328/34

Sprawa C-374/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Köln. (Niemcy) w dniu 7 czerwca 2018 r. – UPS Deutschland Inc. & Co. OHG, DPD Dynamic Parcel Distribution GmbH & Co. KG, Bundesverband Paket & Expresslogistik e.V. / Deutsche Post AG

26

2018/C 328/35

Sprawa C-388/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 13 czerwca 2018 r. – Finanzamt A / B

27

2018/C 328/36

Sprawa C-446/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud (Republika Czeska) w dniu 9 lipca 2018 r. – AGROBET CZ, s.r.o. / Finanční úřad pro Středočeský kraj

28

2018/C 328/37

Sprawa C-447/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Najvyšší súd Slovenskej republiky (Słowacja) w dniu 9 lipca 2018 r. – UB / Generálny riaditeľ Sociálnej poisťovne Bratislava

28

2018/C 328/38

Sprawa C-481/18: Skarga wniesiona w dniu 23 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Republika Włoska

29

2018/C 328/39

Sprawa C-487/18: Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska/Republika Austrii

29

 

Sąd

2018/C 328/40

Sprawa T-58/14: Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Stührk Delikatessen Import / Komisja [Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Belgijski, niemiecki, francuski i niderlandzki rynek krewetek z Morza Północnego – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Ustalanie cen i wymiana szczególnie chronionych informacji handlowych – Jednolite i ciągłe naruszenie – Grzywny – Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar – Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. – Okoliczności łagodzące – Zasadniczo ograniczony udział – Współpraca w toku postępowania administracyjnego – Wynoszący 10 % pułap całkowitego obrotu – Artykuł 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 – Punkt 37 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. – Równe traktowanie – Obowiązek uzasadnienia]

31

2018/C 328/41

Sprawa T-419/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – The Goldman Sachs Group / Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Możliwość przypisania naruszenia – Domniemanie – Błąd w ocenie – Domniemanie niewinności – Pewność prawa – Zasada odpowiedzialności osobistej – Nieograniczone prawo orzekania)

31

2018/C 328/42

Sprawa T-422/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Viscas/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Otwarte zdystansowanie się – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

32

2018/C 328/43

Sprawa T-438/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Silec Cable i General Cable/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Pojęcie przedsiębiorstwa – Ciągłość gospodarcza – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Otwarte zdystansowanie się – Czas uczestniczenia – Równość traktowania – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

33

2018/C 328/44

Sprawa T-439/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – LS Cable & System/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Jednolite i ciągłe naruszenie – Wystarczający dowód – Przyczynienie się do osiągnięcia jednolitego celu naruszenia – Wiedza o głównych elementach naruszenia – Obliczanie kwoty grzywny – Kwota podstawowa – Punkt 18 wytycznych – Waga naruszenia – Proporcjonalność – Okoliczności łagodzące – Nieograniczone prawo orzekania)

33

2018/C 328/45

Sprawa T-441/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Brugg Kabel i Kabelwerke Brugg / Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Otwarte zdystansowanie się – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

34

2018/C 328/46

Sprawa T-444/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Furukawa Electric/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

35

2018/C 328/47

Sprawa T-445/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – ABB/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Odnośne produkty – Otwarte zdystansowanie się – Czas uczestniczenia – Równość traktowania)

35

2018/C 328/48

Sprawa T-446/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Taihan Electric Wire/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Niemożliwe do pokonania bariery – Brak możliwości zastosowania art. 101 TFUE – Czas uczestniczenia – Równość traktowania – Obliczanie kwoty grzywny – Wartość sprzedaży – Waga naruszenia – Okoliczności łagodzące – Nieograniczone prawo orzekania)

36

2018/C 328/49

Sprawa T-447/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – NKT Verwaltungs i NKT/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Otwarte zdystansowanie się – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

37

2018/C 328/50

Sprawa T-448/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Hitachi Metals/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Otwarte zdystansowanie się – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

37

2018/C 328/51

Sprawa T-449/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Nexans France i Nexans / Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Niezgodność z prawem decyzji w sprawie kontroli – Rozsądny termin – Zasada dobrej administracji – Zasada odpowiedzialności osobistej – Odpowiedzialność solidarna za zapłatę grzywny – Wystarczający dowód naruszenia – Czas trwania naruszenia – Grzywny – Proporcjonalność – Równość traktowania – Nieograniczone prawo orzekania)

38

2018/C 328/52

Sprawa T-450/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Sumitomo Electric Industries i J-Power Systems/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Otwarte zdystansowanie się – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

38

2018/C 328/53

Sprawa T-451/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Fujikura/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Dowód naruszenia – Czas uczestniczenia – Obliczanie kwoty grzywny – Waga naruszenia – Nieograniczone prawo orzekania)

39

2018/C 328/54

Sprawa T-455/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Pirelli & C./Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Możliwość przypisania naruszenia – Domniemanie – Obowiązek uzasadnienia – Prawa podstawowe – Proporcjonalność – Równość traktowania – Zarzut dotyczący kolejności przy wykonaniu obowiązku zapłaty grzywny – Nieograniczone prawo orzekania)

40

2018/C 328/55

Sprawa T-475/14: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Prysmian i Prysmian cavi e sistemi/Komisja (Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek kabli elektrycznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite i ciągłe naruszenie – Niezgodność z prawem decyzji w sprawie kontroli – Rozsądny termin – Zasada dobrej administracji – Zasada odpowiedzialności osobistej – Odpowiedzialność solidarna za zapłatę grzywny – Wystarczający dowód naruszenia – Czas trwania naruszenia – Grzywny – Proporcjonalność – Równość traktowania – Nieograniczone prawo orzekania)

40

2018/C 328/56

Sprawa T-606/16: Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Pereira / Komisja (Służba publiczna – Urzędnicy – Nieawansowanie – Postępowanie w sprawie awansu w 2015 r. – Decyzja o nieawansowaniu skarżącego do grupy zaszeregowania AST 7 – Obowiązek uzasadnienia – Porównanie osiągnięć – Staż w grupie zaszeregowania – Nagromadzone osiągnięcia – Oczywiste błędy w ocenie)

41

2018/C 328/57

Sprawa T-608/16: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – PA / Parlament (Służba publiczna – Urzędnicy – Sprawozdanie z oceny – Postępowanie w sprawie oceny za 2014 r. – Awans – Postępowanie w 2015 r. – Obowiązek uzasadnienia – Nadużycie władzy – Artykuł 41 ust. 1 karty praw podstawowych)

42

2018/C 328/58

Sprawa T-745/16: Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – BPCE / EBC [Polityka gospodarcza i pieniężna – Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi – Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 – Obliczanie wskaźnika dźwigni – Odmowa przez EBC upoważnienia strony skarżącej do wyłączenia ekspozycji spełniających pewne warunki z obliczania wskaźnika dźwigni – Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 – Uprawnienia dyskrecjonalne EBC – Naruszenia prawa – Oczywisty błąd w ocenie]

43

2018/C 328/59

Sprawa T-757/16: Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Société générale / EBC [Polityka gospodarcza i pieniężna – Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi – Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 – Obliczanie wskaźnika dźwigni – Odmowa przez EBC upoważnienia strony skarżącej do wyłączenia ekspozycji spełniających pewne warunki z obliczania wskaźnika dźwigni – Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 – Uprawnienia dyskrecjonalne EBC – Naruszenia prawa – Oczywisty błąd w ocenie]

44

2018/C 328/60

Sprawa T-758/16: Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Crédit agricole / EBC (Polityka gospodarcza i pieniężna – Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi – Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 – Obliczenie wskaźnika dźwigni – Odmowa przez EBC pozwolenia stronie skarżącej na wyłączenie z obliczenia wskaźnika dźwigni ekspozycji spełniających pewne warunki – Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 – Uprawnienia dyskrecjonalne EBC – Naruszenia prawa – Oczywisty błąd w ocenie)

45

2018/C 328/61

Sprawa T-9/17: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – RI / Rada (Służba publiczna – Urzędnicy – Renta inwalidzka – Artykuł 78 akapit piąty regulaminu pracowniczego – Odmowa uznania inwalidztwa będącego skutkiem choroby zawodowej – Nieprawidłowe pojmowanie pojęcia choroby zawodowej – Obowiązek uzasadnienia)

45

2018/C 328/62

Sprawa T-41/17: Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. Lotte/EUIPO – Nestlé Unternehmungen Deutschland (Przedstawienie koali) {Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego przedstawiającego koale – Wcześniejszy trójwymiarowy krajowy znak towarowy KOALA-BÄREN Schöller lustige Gebäckfiguren – Artykuł 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 47 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Dowód rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego – Kompetencja o charakterze reformatoryjnym}

46

2018/C 328/63

Sprawa T-514/15: Postanowienie Sądu z dnia 10 lipca 2018 r. – Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych / Komisja [Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Wniosek o udzielenie dostępu do szczegółowych opinii wydanych w ramach procedury informowania zgodnie z dyrektywą 98/34/WE – Dokumenty dotyczące postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego – Odmowa dostępu – Ujawnienie po wniesieniu skargi – Umorzenie postepowania]

47

2018/C 328/64

Sprawa T-904/16: Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Labiri / EKES i Komitet Regionów {Służba publiczna – Urzędnicy – Mobbing – Postępowanie ugodowe – Wykonanie ugody – [poufne] – Nadużycie władzy – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna}

48

2018/C 328/65

Sprawa T-256/17: Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Labiri / EKES (Służba publiczna – Urzędnicy – Mobbing – Postępowanie ugodowe – Wykonanie ugody – Naruszenie prawa – Błąd w ocenie – Nadużycie władzy – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

48

2018/C 328/66

Sprawa T-392/17: Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – TE / Komisja (Skarga o stwierdzenie nieważności – Wszczęcie przez OLAF dochodzenia zewnętrznego – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność)

49

2018/C 328/67

Sprawa T-769/17: Postanowienie Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. – roelliroelli confectionery schweiz / EUIPO – Tanner (ALPRAUSCH) (Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku, na który powołano się w sprzeciwie – Umorzenie postępowania)

49

2018/C 328/68

Sprawa T-783/17 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. – GE Healthcare / Komisja (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Produkty lecznicze stosowane u ludzi – Dyrektywa 2001/83/WE – Zawieszenie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środków kontrastowych stosowanych u ludzi zawierających gadolin – Wniosek o zawieszenie wykonania – Brak pilnego charakteru)

50

2018/C 328/69

Sprawa T-224/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – PV / Komisja (Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Służba publiczna – Mobbing – Decyzje podjęte przez Komisję w następstwie wydalenia ze służby – Postępowanie dyscyplinarne – Przeniesienie – Obniżenie wynagrodzenia do zera – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Oczywista niedopuszczalność skargi głównej – Częściowa niedopuszczalność – Brak fumus boni iuris – Brak pilnego charakteru)

51

2018/C 328/70

Sprawa T-250/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – RATP / Komisja (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Dostęp do dokumentów – Wniosek o zawieszenie wykonania – Brak pilnego charakteru)

51

2018/C 328/71

Sprawa T-433/18: Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2018 r. – Bax / EBC

52

2018/C 328/72

Sprawa T-439/18: Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2018 r. – Sintokogio / EUIPO (ProAssist)

53

2018/C 328/73

Sprawa T-460/18: Skarga wniesiona w dniu 26 lipca 2018 r. – eSlovensko Bratislava / Komisja

53

2018/C 328/74

Sprawa T-464/18: Skarga wniesiona w dniu 31 lipca 2018 r. – Grupo Bimbo / EUIPO – Rubio Snacks (Tia Rosa)

54

2018/C 328/75

Sprawa T-468/18: Skarga wniesiona w dniu 31 lipca 2018 r. – NSC Holding / EUIPO – Ibercondor Barcelona (CONDOR SERVICE, NSC)

55

PL

 

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2018/C 328/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 319 z 10.9.2018

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 311 z 3.9.2018

Dz.U. C 301 z 27.8.2018

Dz.U. C 294 z 20.8.2018

Dz.U. C 285 z 13.8.2018

Dz.U. C 276 z 6.8.2018

Dz.U. C 268 z 30.7.2018

Teksty te są dostępne na stronie internetowej:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/2

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Orange Polska S.A. / Komisja Europejska, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji, European Competitive Telecommunications Association AISBL (ECTA), dawniej European Competitive Telecommunications Association

(Sprawa C-123/16 P) (1)

((Odwołanie - Konkurencja - Artykuł 102 TFUE - Nadużycie pozycji dominującej - Polskie hurtowe rynki świadczenia usług stacjonarnego szerokopasmowego dostępu do Internetu - Odmowa udzielenia dostępu do sieci oraz do produktów hurtowych - Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 - Artykuł 7 ust. 1 - Artykuł 23 ust. 2 lit. a) - Uzasadniony interes w stwierdzeniu zakończonego naruszenia - Ustalenie wysokości grzywny - Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1/2003 - Waga naruszenia - Okoliczności łagodzące - Inwestycje dokonane przez przedsiębiorstwo będące sprawcą naruszenia - Kontrola zgodności z prawem - Nieograniczone prawo orzekania - Zastąpienie uzasadnienia innym uzasadnieniem))

(2018/C 328/02)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Orange Polska S.A. (przedstawiciele: S. Hautbourg, avocat, P. Paśnik i M. Modzelewska de Raad, adwokaci, A. Howard, Barrister, D. Beard QC)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Szczodrowski, L. Malferrari i E. Gippini Fournier, pełnomocnicy), Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji (przedstawiciel: P. Litwiński, adwokat), European Competitive Telecommunications Association AISBL (ECTA), dawniej European Competitive Telecommunications Association (przedstawiciele: G. I. Moir i J. MacKenzie, solicitors)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Orange Polska S.A. zostaje obciążona, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

3)

Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji i European Competitive Telecommunications Association AISBL (ECTA) pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 191 z 30.5.2016.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/3

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Królestwo Hiszpanii, Lico Leasing, SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, SA

(Sprawa C-128/16 P) (1)

([Odwołanie - Pomoc państwa - Artykuł 107 ust. 1 TFUE - System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego w celu nabycia statków (hiszpański system leasingu podatkowego) - Ustalenie beneficjentów pomocy - Warunek dotyczący selektywności - Zakłócenie konkurencji i wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Obowiązek uzasadnienia])

(2018/C 328/03)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Di Bucci, É. Gippini Fournier i P. Němečková, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: M.A. Sampol Pucurull, pełnomocnik), Lico Leasing, SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, SA (przedstawiciele: M. Merola, avvocato, M. Sánchez, abogado)

Interwenienci popierający drugą stronę postępowania: Bankia SA, Asociación Española de Banca, Unicaja Banco SA, Liberbank SA, Banco de Sabadell SA, Banco Gallego SA, Catalunya Banc SA, Caixabank SA, Banco de Santander SA, Santander Investment SA, Naviera Séneca AIE, Industria de Diseño Textil SA, Naviera Nebulosa de Omega AIE, Banco Mare Nostrum SA, Abanca Corporación Bancaria SA, Ibercaja Banco SA, Banco Grupo Cajatres SAU, Naviera Bósforo AIE, Joyería Tous SA, Corporación Alimentaria Guissona SA, Naviera Muriola AIE, Poal Investments XXI SL, Poal Investments XXII SL, Naviera Cabo Vilaboa C-1658 AIE, Naviera Cabo Domaio C-1659 AIE, Caamaño Sistemas Metálicos SL, Blumaq SA, Grupo Ibérica de Congelados SA, RNB SL, Inversiones Antaviana SL, Banco de Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria SAU, Banco de Albacete SA, Bodegas Muga SL (przedstawiciele: J.L. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero i A. Lamadrid de Pablo, abogados), Aluminios Cortizo SAU (przedstawiciele: A. Beiras Cal, abogado)

Sentencja

1)

Wyrok Sądu Unii Europejskiej z dnia 17 grudnia 2015 r., Hiszpania i in./Komisja (T-515/13 i T-719/13, EU:T:2015:1004), zostaje uchylony

2)

Sprawa zostaje przekazana Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania.

3)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4)

Bankia SA, Asociación Española de Banca, Unicaja Banco SA, Liberbank SA, Banco de Sabadell SA, Banco Gallego SA, Catalunya Banc SA, Caixabank SA, Banco de Santander SA, Santander Investment SA, Naviera Séneca AIE, Industria de Diseño Textil SA, Naviera Nebulosa de Omega AIE, Banco Mare Nostrum SA, Abanca Corporación Bancaria SA, Ibercaja Banco SA, Banco Grupo Cajatres SAU, Naviera Bósforo AIE, Joyería Tous SA, Corporación Alimentaria Guissona SA, Naviera Muriola AIE, Poal Investments XXI SL, Poal Investments XXII SL, Naviera Cabo Vilaboa C-1658 AIE, Naviera Cabo Domaio C-1659 AIE, Caamaño Sistemas Metálicos SL, Blumaq SA, Grupo Ibérica de Congelados SA, RNB SL, Inversiones Antaviana SL, Banco de Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria SAU, Banco de Albacete SA, Bodegas Muga SL i Aluminios Cortizo SAU pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 156 z 2.5.2016.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/4

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – Georgsmarienhütte GmbH, Stahlwerk Bous GmbH, Schmiedag GmbH, Harz Guss Zorge GmbH / Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-135/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - System w celu wsparcia odnawialnych źródeł energii i odbiorców energochłonnych - Decyzja (UE) 2015/1585 - Ważność w świetle art. 107 TFUE - Dopuszczalność - Niewniesienie skargi o stwierdzenie nieważności przez skarżące w postępowaniu głównym))

(2018/C 328/04)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Frankfurt am Main

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Georgsmarienhütte GmbH, Stahlwerk Bous GmbH, Schmiedag GmbH, Harz Guss Zorge GmbH

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt am Main (sąd administracyjny we Frankfurcie nad Menem, Niemcy) postanowieniem z dnia 23 lutego 2016 r. jest niedopuszczalny

(1)  Dz.U. C 211 z 13.6.2016.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/4

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Francja) – Confédération paysanne i in. / Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt

(Sprawa C-528/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Zamierzone uwalnianie do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie - Mutageneza - Dyrektywa 2001/18/WE - Artykuły 2 i 3 - Załączniki I A i I B - Pojęcie „organizmu zmodyfikowanego genetycznie” - Tradycyjnie stosowane i uznawane za bezpieczne techniki i metody modyfikacji genetycznej - Nowe techniki i metody mutagenezy - Ryzyko dla zdrowia ludzkiego i środowiska - Zakres uznania przysługujący państwom członkowskim przy dokonywaniu transpozycji dyrektywy - Dyrektywa 2002/53/WE - Wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych - Odmiany roślin odporne na herbicydy - Artykuł 4 - Kwalifikowalność do włączenia do wspólnego katalogu odmian zmodyfikowanych genetycznie uzyskanych za pomocą mutagenezy - Wymóg w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska - Wyłączenie))

(2018/C 328/05)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d’État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33, Fédération Nature et Progrès

Strona pozwana: Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt

Sentencja

1)

Artykuł 2 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG należy interpretować w ten sposób, że organizmy uzyskane za pomocą technik i metod mutagenezy stanowią organizmy zmodyfikowane genetycznie w rozumieniu tego przepisu.

Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2001/18 w związku z pkt 1 załącznika I B do tej dyrektywy oraz w świetle motywu 17 tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że z zakresu stosowania owej dyrektywy są wyłączone tylko organizmy uzyskane za pomocą technik i metod mutagenezy, które były tradycyjnie wykorzystywane do różnych zastosowań i których bezpieczeństwo zostało już dawno potwierdzone.

2)

Artykuł 4 ust. 4 dyrektywy Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych, zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r., należy interpretować w ten sposób, że z przewidzianych w tym przepisie obowiązków są wyłączone odmiany zmodyfikowane genetycznie uzyskane za pomocą technik i metod mutagenezy, które były tradycyjnie wykorzystywane do różnych zastosowań i których bezpieczeństwo zostało już dawno potwierdzone.

3)

Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2001/18 w związku z pkt 1 załącznika I B do tej dyrektywy, w zakresie, w jakim wyłącza on z zakresu stosowania tej dyrektywy organizmy uzyskane za pomocą technik i metod mutagenezy, które były tradycyjnie wykorzystywane do różnych zastosowań i których bezpieczeństwo zostało już dawno potwierdzone, należy interpretować w ten sposób, że nie skutkuje on pozbawieniem państw członkowskich możliwości poddania takich organizmów – w poszanowaniu prawa Unii, w szczególności reguł dotyczących swobodnego przepływu towarów ustanowionych w art. 34–36 TFUE – obowiązkom przewidzianym w tej dyrektywie lub innym obowiązkom.

(1)  Dz.U. C 14 z 16.1.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/5

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad – Bułgaria) – „TTL” EOOD / Direktor na Direktsia „Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika” – Sofia

(Sprawa C-553/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Swoboda świadczenia usług - Opodatkowanie spółek - Wypłaty wynagrodzenia dokonane przez spółkę będącą rezydentem na rzecz spółek niebędących rezydentami za wynajem wagonów cystern - Obowiązek pobrania u źródła podatku od uzyskanych na terytorium krajowym dochodów z wynagrodzenia wypłacanego spółce zagranicznej - Niedochowanie - Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - Pobranie od spółki będącej rezydentem odsetek za zwłokę z tytułu niezapłacenia podatku u źródła - Odsetki należne od chwili upływu określonego w przepisach terminu do dnia wykazania spełnienia przesłanek stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - Odsetki niepodlegające zwrotowi))

(2018/C 328/06)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:„TTL” EOOD”

Strona pozwana: Direktor na Direktsia „Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika” – Sofia

Przy udziale: Varhovna administrativna prokuratura

Sentencja

Artykuł 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on obowiązywaniu uregulowania państwa członkowskiego, takiego jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym wypłata wynagrodzenia przez spółkę będącą rezydentem na rzecz spółki mającej siedzibę w innym państwie członkowskim podlega co do zasady pobraniu podatku u źródła, o ile umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między tymi dwoma państwami członkowskimi nie stanowi inaczej, jeżeli uregulowanie to nakłada na spółkę będącą rezydentem, która nie pobierze tego podatku ani nie zapłaci go organom podatkowym pierwszego państwa członkowskiego, obowiązek zapłaty niepodlegających zwrotowi odsetek za zwłokę za okres od dnia upływu terminu zapłaty podatku dochodowego do dnia, w którym spółka niebędąca rezydentem wykaże, że przesłanki pozwalające na zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są spełnione, mimo że zgodnie z tą umową spółka niebędąca rezydentem nie jest zobowiązana do zapłaty podatku w pierwszym państwie członkowskim w ogóle lub jego wysokość jest niższa niż podatek normalnie należny na mocy prawa podatkowego tego państwa członkowskiego.

(1)  Dz.U. C 22 z 23.1.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/6

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Sofia-grad – Bułgaria) – Serin Alheto / Zamestnik-predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite

(Sprawa C-585/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka w dziedzinie azylu i ochrony uzupełniającej - Normy dotyczące kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 12 - Wykluczenie możliwości uzyskania statusu uchodźcy - Osoby zarejestrowane przez Agendę Narodów Zjednoczonych dla Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) - Istnienie „kraju pierwszego azylu”, w przypadku uchodźcy z Palestyny, w strefie działania UNRWA - Wspólne procedury udzielania ochrony międzynarodowej - Dyrektywa 2013/32/UE - Artykuł 46 - Prawo do skutecznego środka prawnego - Pełne rozpatrzenie ex nunc - Zakres uprawnień sądu pierwszej instancji - Badanie przez sąd potrzeby zapewnienia ochrony międzynarodowej - Badanie podstaw niedopuszczalności])

(2018/C 328/07)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Administrativen sad Sofia-grad

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Serin Alheto

Strona pozwana: Zamestnik-predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite

Sentencja

1)

Artykuł 12 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony w związku z art. 10 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej należy interpretować w ten sposób, że rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego przez osobę zarejestrowaną przez Agendę Narodów Zjednoczonych dla Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) wymaga zbadania kwestii, czy osoba ta rzeczywiście korzysta z ochrony lub pomocy ze strony tej Agendy, o ile wniosek ten nie został wcześniej odrzucony z powodu niedopuszczalności lub w oparciu o podstawę wykluczenia inną niż ustanowiona w art. 12 ust. 1 lit. a) zdanie pierwsze dyrektywy 2011/95.

2)

Artykuł 12 ust. 1 lit. a) zdanie drugie dyrektywy Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako os[ób], które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony i art. 12 ust. 1 lit. a) zdanie drugie dyrektywy 2011/95 należy interpretować w ten sposób, że:

—

stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nie przewiduje podstawy zaprzestania stosowania zawartej w tych przepisach podstawy wykluczenia ze statusu uchodźcy lub nieprawidłowo ją transponuje;

—

są one bezpośrednio skuteczne;

—

mogą one być stosowane, nawet jeżeli osoba ubiegająca się o udzielenie ochrony międzynarodowej wprost się do nich nie odwołała.

3)

Artykuł 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sąd państwa członkowskiego rozpoznający w pierwszej instancji skargę na decyzję w sprawie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej ma obowiązek uwzględnienia zarówno tych okoliczności faktycznych i prawnych – takich jak możliwość zastosowania w sytuacji wnioskodawcy art. 12 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2011/95 – które organ, który wydał tę decyzję, miał obowiązek lub możliwość uwzględnić, jak i tych, które wystąpiły po wydaniu rzeczonej decyzji.

4)

Artykuł 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32 w związku z art. 47 karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że wymóg pełnego rozpatrzenia ex nunc zarówno okoliczności faktycznych, jak i kwestii prawnych, może również obejmować podstawy niedopuszczalności wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej wskazane w art. 33 ust. 2 tej dyrektywy, jeżeli pozwala na to prawo krajowe, oraz że – w wypadku gdy sąd rozpoznający skargę rozważa zbadanie podstawy niedopuszczalności, która nie została zbadana przez organ rozstrzygający – powinien on przesłuchać wnioskodawcę w celu umożliwienia mu przedstawienia, w języku, którym ten włada, jego stanowiska w kwestii możliwości zastosowania rzeczonej podstawy w jego osobistej sytuacji.

5)

Artykuł 35 akapit pierwszy lit. b) dyrektywy 2013/32 należy interpretować w ten sposób, że osoba zarejestrowana przez Agendę Narodów Zjednoczonych dla Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) powinna być uważana – jeżeli korzysta ona z rzeczywistej ochrony lub pomocy ze strony tej Agendy w państwie trzecim, które nie odpowiada terytorium, na którym ma ona zwykłe miejsce zamieszkania, lecz wchodzącym w skład obszaru działania tej Agendy – za osobę korzystającą z wystarczającej ochrony w tym kraju trzecim w rozumieniu tego przepisu, jeżeli państwo to:

—

zobowiązuje się do readmisji zainteresowanego po opuszczeniu przez niego terytorium tego państwa w celu ubiegania się o ochronę międzynarodową w Unii Europejskiej oraz

—

uznaje rzeczoną ochronę lub pomoc ze strony UNRWA i przystępuje do zasady non-refoulement, umożliwiając w ten sposób zainteresowanemu bezpieczne przebywanie na swoim terytorium, w godnych warunkach życia i tak długo, jak długo wymagać tego będzie ryzyko grożące na terytorium zwykłego miejsca zamieszkania.

6)

Artykuł 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32 w związku z art. 47 karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że nie wprowadza on wspólnych norm proceduralnych odniesieniu do kompetencji do wydania nowej decyzji w sprawie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej po uchyleniu przez sąd rozpoznający skargę pierwotnej decyzji wydanej w sprawie tego wniosku. Jednak konieczność zapewnienia skuteczności (effet utile) art. 46 ust. 3 tej dyrektywy oraz skuteczności środka prawnego zgodnie z art. 47 karty wymaga, by w wypadku przekazania akt organowi quasi sądowemu lub administracyjnemu, o którym mowa w art. 2 lit. f) rzeczonej dyrektywy, nowa decyzja została wydana w krótkim terminie i była zgodna z oceną zawartą w wyroku uchylającym.

(1)  Dz.U. C 46 z 13.2.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/8

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van koophandel te Antwerpen – Belgia) – Dyson Ltd, Dyson BV / BSH Home Appliances NV

(Sprawa C-632/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Detaliczna sprzedaż odkurzaczy - Etykieta dotycząca klasy energetycznej - Dyrektywa 2010/30/UE - Rozporządzenie delegowane (UE) nr 665/2013 - Odkurzacze - Umieszczanie innych symboli - Nieuczciwe praktyki handlowe - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 2005/29/WE - Artykuł 7 - Brak wyjaśnienia warunków, w jakich mierzona jest efektywność energetyczna - Zaniechanie wprowadzające w błąd])

(2018/C 328/08)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Rechtbank van koophandel te Antwerpen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Dyson Ltd, Dyson BV

Strona pozwana: BSH Home Appliances NV

Sentencja

1)

Artykuł 7 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady należy interpretować w ten sposób, że okoliczność niedostarczenia konsumentowi informacji dotyczących warunków przeprowadzenia testów, które doprowadziły do klasyfikacji energetycznej wskazanej na etykiecie energetycznej dotyczącej klasy energetycznej odkurzaczy, której wzór znajduje się w załączniku II do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 665/2013 z dnia 3 maja 2013 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego odkurzaczy, nie stanowi „zaniechania wprowadzającego w błąd” w rozumieniu tego przepisu.

2)

Rozporządzenie delegowane nr 665/2013 w świetle art. 3 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono temu, aby poza etykietą dotyczącą klasy energetycznej odkurzaczy, której wzór znajduje się w załączniku II do rozporządzenia delegowanego nr 665/2013, były umieszczane inne etykiety lub symbole ponownie wymieniające informacje wskazane już na wspomnianej etykiecie energetycznej, jeżeli owo umieszczenie powoduje powstanie ryzyka wprowadzenia w błąd ostatecznego konsumenta lub wywołania po jego stronie nieporozumienia w zakresie zużycia energii przez dany sprzedawany detalicznie odkurzacz w trakcie jego używania, czego weryfikacja należy do sądu odsyłającego z uwzględnieniem wszystkich mających znaczenie elementów oraz rozumowania przeciętnego, właściwie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego użytkownika końcowego, z uwzględnieniem czynników społecznych, kulturalnych i językowych.

(1)  Dz.U. C 78 z 13.3.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/9

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus – Finlandia) – postępowanie zainicjowane przez A

(Sprawa C-679/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Obywatelstwo Unii - Artykuły 20 i 21 TFUE - Swoboda przemieszczania się i pobytu w państwach członkowskich - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Pomoc społeczna - Świadczenia z tytułu choroby - Usługi dla osób niepełnosprawnych - Ciążący na gminie państwa członkowskiego obowiązek udzielenia jednemu z jej rezydentów pomocy osobistej przewidzianej przez ustawodawstwo krajowe podczas pobieranej przez tego rezydenta nauki w szkole wyższej w innym państwie członkowskim))

(2018/C 328/09)

Język postępowania: fiński

Sąd odsyłający

Korkein hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: A

Przy udziale: Espoon kaupungin sosiaali- ja terveyslautakunnan yksilöasioiden jaosto

Sentencja

1)

Wykładni art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 988/2009 z dnia 16 września 2009 r., należy dokonywać w ten sposób, że świadczenie takie jak pomoc osobista rozpatrywana w postępowaniu głównym, która polega między innymi na pokryciu kosztów związanych z czynnościami życia codziennego osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności, która nie jest czynna zawodowo, w celu umożliwienia tej osobie pobierania nauki w szkole wyższej, nie wchodzi w zakres pojęcia „świadczenia z tytułu choroby” w rozumieniu tego przepisu, a w związku z tym nie podlega zakresowi stosowania tego rozporządzenia.

2)

Artykuły 20 i 21 TFUE stoją na przeszkodzie temu, aby gmina zamieszkania rezydenta państwa członkowskiego, który jest w znacznym stopniu niepełnosprawny, odmówiła mu świadczenia takiego jak pomoc osobista rozpatrywana w postępowaniu głównym z tego względu, że przebywa on w innym państwie członkowskim w celu pobierania nauki w szkole wyższej.

(1)  Dz.U. C 86 z 20.3.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/9

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) – Zjednoczone Królestwo) – Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs / DPAS Limited

(Sprawa C-5/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Dyrektywa 2006/112/WE - Zwolnienie - Artykuł 135 ust. 1 lit. d) - Transakcje dotyczące płatności i przelewów - Pojęcie - Zakres stosowania - Plany płatności za opiekę stomatologiczną poprzez polecenie zapłaty])

(2018/C 328/10)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Strona pozwana: DPAS Limited

Sentencja

Artykuł 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że przewidziane w nim zwolnienie z podatku od wartości dodanej transakcji dotyczących płatności i przelewów nie ma zastosowania do świadczenia usług takiego jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, które polega na tym, że podatnik zwraca się do stosownych instytucji finansowych, po pierwsze, o to, by określoną sumę pieniędzy przekazano z rachunku bankowego pacjenta na rachunek podatnika na podstawie upoważnienia polecenia zapłaty, a po drugie, o to, by tę kwotę, po odjęciu wynagrodzenia należnego temu podatnikowi, przekazano z jego rachunku bankowego na rachunki bankowe dentysty i ubezpieczyciela tego pacjenta.

(1)  Dz.U. C 78 z 13.3.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/10

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Société des produits Nestlé SA / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd, Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (C-84/17 P), / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), Société des produits Nestlé SA (C-85/17 P), Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) / Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd, Société des produits Nestlé SA (C-95/17 P)

(Sprawy połączone C-84/17 P, C-85/17 P i C-95/17 P) (1)

((Odwołanie - Znak towarowy Unii Europejskiej - Trójwymiarowy znak towarowy w kształcie tabliczki czekolady złożonej z czterech batonów - Odwołanie od uzasadnienia - Niedopuszczalność - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 7 ust. 3 - Dowód uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania))

(2018/C 328/11)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Société des produits Nestlé SA (przedstawiciele: G.S.P. Vos, advocaat i S. Malynicz, QC) (C-84/17 P), Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd (przedstawiciele: T. Mitcheson, QC i J. Lane Heald, barrister, upoważnieni przez P. Walsha, J. Bluma i C. MacLeod, solicitors) (C-85/17 P), Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik) (C-95/17 P)

Druga strona postępowania: Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd (przedstawiciele: T. Mitcheson, QC i J. Lane Heald, barrister, upoważnieni przez P. Walsha i J. Bluma, solicitors), Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik) (C-84/17 P), Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik), Société des produits Nestlé SA (przedstawiciele: G.S.P. Vos, advocaat i S. Malynicz, QC) (C-85/17 P), Mondelez UK Holdings & Services Ltd, dawniej Cadbury Holdings Ltd (przedstawiciele: T. Mitcheson, QC i J. Lane Heald, barrister, upoważnieni przez P. Walsha i J. Bluma, solicitors), Société des produits Nestlé SA (przedstawiciele: G.S.P. Vos, advocaat i S. Malynicz, QC) (C-95/17 P)

Interwenient popierający żądania strony skarżącej w sprawie C-84/17 P: European Association of Trade Mark Owners (Marques) (przedstawiciel: M. Viefhues, Rechtsanwalt)

Sentencja

1)

Odwołania zostają odpowiednio odrzucone i oddalone.

2)

Société des produits Nestlé SA, European Association of Trade Mark Owners (Marques), Mondelez UK Holdings & Services Ltd oraz Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 178 z 6.6.2017.

Dz.U. C 161 z 22. 5. 2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/11

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social no 2 de Terrassa – Hiszpania) – Gardenia Vernaza Ayovi / Consorci Sanitari de Terrassa

(Sprawa C-96/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC - Skutki zwolnienia dyscyplinarnego zakwalifikowanego jako „niezgodne z prawem” - Pojęcie „warunków pracy” - Pracownik tymczasowy zatrudniony na czas nieokreślony - Odmienne traktowanie pracownika zatrudnionego na stałe i pracownika tymczasowego zatrudnionego na czas określony lub nieokreślony - Przywrócenie pracownika do pracy lub przyznanie odszkodowania))

(2018/C 328/12)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Juzgado de lo Social no 2 de Terrassa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gardenia Vernaza Ayovi

Strona pozwana: Consorci Sanitari de Terrassa

Sentencja

Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r. przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), zawartego w załączniku do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym gdy stwierdzono niezgodność z prawem zwolnienia dyscyplinarnego pracownika zatrudnionego na stałe w administracji publicznej, dany pracownik jest obligatoryjnie przywracany do pracy, podczas gdy w takiej samej sytuacji pracownik tymczasowy lub pracownik tymczasowy zatrudniony na czas nieokreślony, wykonujący takie same zadania jak ów pracownik zatrudniony na stałe, może nie zostać przywrócony do pracy i w zamian otrzymać odszkodowanie.

(1)  Dz.U. C 151 z 15.5.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/12

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d'État – Francja) – Messer France SAS, dawniej Praxair / Premier ministre, Commission de régulation de l’énergie, Ministre de l'Économie et des Finances, Ministre de l’Environnement, de l’Énergie et de la Mer

(Sprawa C-103/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Harmonizacja przepisów podatkowych - Dyrektywa 92/12/EWG - Artykuł 3 ust. 2 - Dyrektywa 2003/96/WE - Artykuły 3 i 18 - Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej - Podatki akcyzowe - Istnienie innego opodatkowania pośredniego - Warunki - Uregulowanie krajowe przewidujące podatek na usługę użyteczności publicznej w zakresie energii elektrycznej - Pojęcie „szczególnego celu” - Przestrzeganie minimalnego poziomu opodatkowania))

(2018/C 328/13)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d'État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Messer France SAS, dawniej Praxair

Druga strona postępowania: Premier ministre, Commission de régulation de l’énergie, Ministre de l'Économie et des Finances, Ministre de l’Environnement, de l’Énergie et de la Mer

Sentencja

1)

Artykuł 18 ust. 10 zdanie drugie dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej należy interpretować w ten sposób, że do dnia 1 stycznia 2009 r. przestrzeganie minimalnych poziomów opodatkowania przewidzianych przez tę dyrektywę stanowiło wśród zasad opodatkowania energii elektrycznej przewidzianych przez prawo Unii jedyny obowiązek nałożony na Republikę Francuską.

2)

Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania należy interpretować w ten sposób, że ustanowienie innego podatku pośredniego ciążącego na energii elektrycznej nie jest uzależnione od wdrożenia zharmonizowanego podatku akcyzowego oraz że ponieważ podatek taki jak sporny w postępowaniu głównym nie stanowi takiego podatku akcyzowego, jego zgodność z dyrektywami 92/12 i 2003/96 powinna być oceniana w świetle warunków ustanowionych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 92/12, aby mogły istnieć inne podatki pośrednie zmierzające do osiągnięcia szczególnych celów.

3)

Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy 92/12 należy interpretować w ten sposób, że podatek taki jak omawiany w postępowaniu głównym można zaklasyfikować jako „inny podatek pośredni” z uwagi na jego cel związany z ochroną środowiska, który zmierza do finansowania dodatkowych kosztów związanych z obowiązkiem zakupu zielonej energii, z wyłączeniem jego celów spójności terytorialnej i społecznej, takich jak geograficznie ujednolicone taryfy i obniżenie cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej oraz celów wyłącznie administracyjnych, w szczególności finansowania kosztów związanych z funkcjonowaniem administracyjnym organów lub instytucji publicznych, takich jak médiateur national de l’énergie oraz Caisse des dépôts et consignations, z zastrzeżeniem dokonania przez sąd odsyłający weryfikacji przestrzegania przepisów podatkowych mających zastosowanie na potrzeby podatku akcyzowego.

4)

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że odnośni podatnicy mogą dochodzić częściowego zwrotu podatku takiego jak omawiany w postępowaniu głównym w proporcji odpowiadającej części osiągniętych z tego podatku wpływów nieprzeznaczonych na szczególne cele, pod warunkiem że ów podatek nie został przerzucony przez owych podatników na ich własnych klientów, czego weryfikacji powinien dokonać sąd odsyłający.

(1)  Dz.U. C 161 z 22.5.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/13

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas – Litwa) – „Aviabaltika” UAB / „Ūkio bankas” AB w likwidacji

(Sprawa C-107/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2002/47/WE - Wykonywanie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych - Wszczęcie postępowania likwidacyjnego w odniesieniu do przyjmującego zabezpieczenie finansowe - Nastąpienie zdarzenia uprawniającego do egzekwowania zabezpieczenia - Włączenie zabezpieczenia finansowego do masy upadłości - Obowiązek zaspokojenia wierzytelności w pierwszej kolejności z zabezpieczenia finansowego))

(2018/C 328/14)

Język postępowania: litewski

Sąd odsyłający

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:„Aviabaltika” UAB

Strona pozwana:„Ūkio bankas” AB w likwidacji

Sentencja

1)

Artykuł 4 ust. 5 dyrektywy 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że zobowiązuje on państwa członkowskie do przyjęcia uregulowań, które pozwalają, by przyjmujący zabezpieczenie ustanowione na podstawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji zaspokoił swoją wierzytelność powstałą wskutek niewykonania odpowiednich zobowiązań finansowych z tego zabezpieczenia, jeżeli zdarzenie uprawniające do egzekwowania następuje po wszczęciu postępowania upadłościowego względem przyjmującego zabezpieczenie.

2)

Artykuł 4 ust. 1 i 5 dyrektywy 2002/47, zmienionej dyrektywą 2009/44, należy interpretować w ten sposób, że nie zobowiązuje on przyjmującego zabezpieczenie ustanowione na podstawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji do zaspokojenia swojej wierzytelności powstałej wskutek niewykonania odpowiednich zobowiązań finansowych zabezpieczonych przez te uzgodnienia w pierwszej kolejności z tego zabezpieczenia.

(1)  Dz.U. C 161 z 22.5.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/13

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (Chancery Division) – Zjednoczone Królestwo] – Teva UK Ltd, Accord Healthcare Ltd, Lupin Ltd, Lupin (Europe) Ltd, Generics (UK) działająca pod nazwą handlową „Mylan” / Gilead Sciences Inc.

(Sprawa C-121/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Leczenie ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) - Referencyjne produkty lecznicze i generyczne produkty lecznicze - Dodatkowe świadectwo ochronne - Rozporządzenie (WE) nr 469/2009 - Artykuł 3 lit. a) - Warunki otrzymania - Pojęcie „produktu chronionego patentem podstawowym pozostającym w mocy” - Kryteria oceny])

(2018/C 328/15)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court of Justice (Chancery Division)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Teva UK Ltd, Accord Healthcare Ltd, Lupin Ltd, Lupin (Europe) Ltd, Generics (UK) działająca pod nazwą handlową „Mylan”

Strona pozwana: Gilead Sciences Inc.

Sentencja

Artykuł 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 469/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. dotyczącego dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych należy interpretować w ten sposób, że produkt złożony z kliku składników aktywnych wywierających skutek łączny „chroniony jest patentem podstawowym pozostającym w mocy” w rozumieniu tego przepisu, o ile w zastrzeżeniach patentu podstawowego w sposób konieczny i konkretny odniesiono się do kompozycji składników aktywnych, które go tworzą, nawet jeśli nie jest ona wyraźnie wymieniona w tych zastrzeżeniach. W tym celu z punktu widzenia znawcy z danej dziedziny i na podstawie stanu techniki w dniu zgłoszenia lub w dacie pierwszeństwa patentu podstawowego:

—

kompozycja tych składników aktywnych musi, w świetle opisu i rysunków tego patentu, w sposób konieczny wchodzić w zakres wynalazku objętego tym patentem i

—

każdy z tych składników aktywnych musi być konkretnie możliwy do zidentyfikowania w świetle ogółu elementów ujawnionych przez wspomniany patent.

(1)  Dz.U. C 151 z 15.5.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/14

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel – Belgia) – Mitsubishi Shoji Kaisha Ltd, Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe BV / Duma Forklifts NV, G.S. International BVBA

(Sprawa C-129/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Znak towarowy Unii Europejskiej - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 5 - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 9 - Prawo właściciela znaku towarowego do sprzeciwienia się usunięciu przez osobę trzecią z towarów identycznych z tymi, dla których znak ten został zarejestrowany, wszystkich oznaczeń identycznych z owym znakiem i do umieszczenia na nich nowych oznaczeń w celu dokonania przywozu tych towarów i wprowadzenia ich do obrotu w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG)])

(2018/C 328/16)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hof van beroep te Brussel

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Mitsubishi Shoji Kaisha Ltd, Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe BV

Strona pozwana: Duma Forklifts NV, G.S. International BVBA

Sentencja

Artykuł 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych i art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że właściciel znaku towarowego może sprzeciwić się temu, by osoba trzecia bez jego zgody usuwała z towarów objętych, jak w okolicznościach sprawy w postępowaniu głównym, procedurą składu celnego wszystkie oznaczenia identyczne z tym znakiem i umieszczała na nich inne oznaczenia w celu dokonania przywozu tych towarów lub wprowadzenia ich do obrotu w EOG, gdzie nie były dotąd jeszcze sprzedawane.

(1)  Dz.U. C 161 z 22.5.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/15

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – QuaMa Quality Management GmbH / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), Microchip Technology, Inc.

(Sprawa C-139/17 P) (1)

([Odwołanie - Znak towarowy Unii Europejskiej - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Rozporządzenie (WE) nr 2868/95 - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie do rejestracji słownego znaku towarowego medialbo - Wcześniejszy znak towarowy MediaLB - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Sprzeciw wniesiony przez osobę niemającą statusu właściciela wcześniejszego znaku towarowego - Brak formalnego wniosku o zarejestrowanie przeniesienia praw do wcześniejszego znaku towarowego przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu - Niedopuszczalność])

(2018/C 328/17)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: QuaMa Quality Management GmbH (przedstawiciel: C. Russ, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciele: D. Botis i M. Fischer, pełnomocnicy), Microchip Technology, Inc. (przedstawiciel: C. Bergmann, Rechtsanwalt)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje odrzucone.

2)

QuaMa Quality Management GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 357 z 23.10.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/15

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – Szef Krajowej Administracji Skarbowej / Gmina Ryjewo

(Sprawa C-140/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 167, 168 i 184 - Odliczenie podatku naliczonego - Korekta - Nieruchomości nabyte jako dobra inwestycyjne - Pierwotne wykorzystanie do celów działalności nieuprawniającej do dokonania odliczenia, a następnie także do celów działalności podlegającej opodatkowaniu VAT - Podmiot prawa publicznego - Status podatnika w chwili dokonywania transakcji podlegającej opodatkowaniu])

(2018/C 328/18)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Szef Krajowej Administracji Skarbowej

Strona przeciwna: Gmina Ryjewo

Sentencja

Artykuły 167, 168 i 184 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz zasadę neutralności podatku od wartości dodanej (VAT) należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby podmiot prawa publicznego korzystał z prawa do korekty odliczenia VAT zapłaconego od dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, gdy w chwili nabycia tego dobra z jednej strony, ze względu na swój charakter, mogło ono być wykorzystywane zarówno do celów czynności opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych, ale w początkowym okresie było wykorzystywane na cele działalności nieopodatkowanej, a z drugiej strony ten podmiot prawa publicznego nie wskazał wyraźnie zamiaru wykorzystywania tego dobra do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że będzie ono wykorzystywane do takich celów, o ile z analizy wszystkich okoliczności faktycznych, której przeprowadzenie należy do sądu krajowego, wynika, że został spełniony warunek ustanowiony w art. 168 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym podatnik powinien działać w takim charakterze w momencie, w którym dokonał nabycia.

(1)  Dz.U. C 202 z 26.6.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/16

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez la Supreme Court – Irlandia) – Edel Grace, Peter Sweetman / An Bord Pleanala

(Sprawa C-164/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Artykuł 6 ust. 3 i 4 - Ocena skutków planu lub przedsięwzięcia dla chronionego terenu - Plan lub przedsięwzięcie, które nie są bezpośrednio związane z zagospodarowaniem terenu ani konieczne do tego zagospodarowania - Przedsięwzięcie budowy farmy wiatrowej - Dyrektywa 2009/147/WE - Ochrona dzikiego ptactwa - Artykuł 4 - Obszar specjalnej ochrony (OSO) - Załącznik I - Błotniak zbożowy (Circus cyaneus) - Odpowiednie siedlisko zmieniające się z upływem czasu - Tymczasowe lub trwałe ograniczenie powierzchni terenów, które są konieczne - Przewidziane w ramach przedsięwzięcia środki mające na celu zapewnienie, że przez cały okres trwania przedsięwzięcia obszar rzeczywiście odpowiedni, aby stać się siedliskiem przyrodniczym gatunku, nie zostanie zmniejszony, a nawet mógłby zostać zwiększony])

(2018/C 328/19)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Edel Grace, Peter Sweetman

Strona pozwana: An Bord Pleanala

Sentencja

1)

Artykuł 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy przedsięwzięcie ma być zrealizowane na terenie wyznaczonym w celu ochrony i zachowania gatunków, którego powierzchnia niezbędna do zaspokojenia potrzeb tego chronionego gatunku zmienia się z upływem czasu, i które to przedsięwzięcie doprowadzi do tego, że – tymczasowo lub trwale – niektóre części tego terenu nie będą już zapewniać odpowiedniego siedliska dla danego gatunku, okoliczność, że przedsięwzięcie to przewiduje środki zmierzające do zapewnienia – po przeprowadzeniu odpowiedniej oceny oddziaływania tego przedsięwzięcia i przez cały okres jego trwania – iż część tego terenu, która w praktyce może zapewnić odpowiednie siedlisko, nie zostanie zmniejszona, a nawet mogłaby zostać zwiększona – nie może zostać uwzględniona w ramach oceny przeprowadzonej na podstawie art. 6 ust. 3 w celu upewnienia się, że dane przedsięwzięcie nie wpłynie niekorzystnie na integralność danego terenu, ale wchodzi w tym przypadku w zakres art. 6 ust. 4.

(1)  Dz.U. C 178 z 6.6.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/17

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Królestwo Hiszpanii

(Sprawa C-205/17) (1)

((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Odprowadzanie i oczyszczanie ścieków komunalnych - Dyrektywa 91/271/EWG - Artykuły 3 i 4 - Wyrok Trybunału stwierdzający uchybienie - Niewykonanie - Artykuł 260 ust. 2 TFUE - Kary pieniężne - Okresowa kara pieniężna i ryczałt))

(2018/C 328/20)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Manhaeve i E. Sanfrutos Cano, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: A. Gavela Llopis, pełnomocnik)

Sentencja

1.

Nie podejmując wszystkich środków koniecznych do wykonania wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r., Komisja/Hiszpania (C-343/10, niepublikowany, EU:C:2011:260), Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciąża na mocy art. 260 ust. 1 TFUE.

2.

Na wypadek gdyby uchybienie stwierdzone w punkcie 1 nadal istniało w dniu ogłoszenia niniejszego wyroku, od Królestwa Hiszpanii zasądza się zapłatę na rzecz Komisji Europejskiej kwoty 10 950 000 EUR za każde pół roku zwłoki w realizacji środków niezbędnych w celu zastosowania się do wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r., Komisja/Hiszpania (C-343/10, niepublikowany, EU:C:2011:260), należnej od dnia ogłoszenia wyroku do dnia pełnego wykonania wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r., Komisja/Hiszpania (C-343/10, niepublikowany, EU:C:2011:260), przy czym rzeczywistą kwotę okresowej kary pieniężnej należy obliczać co sześć miesięcy i obniżać łączną kwotę odnoszącą się do każdego z tych okresów o odsetek odpowiadający stosunkowi reprezentującemu równoważną liczbę mieszkańców aglomeracji, których systemy zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych zostały dostosowane do wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r., Komisja/Hiszpania (C-343/10, niepublikowany, EU:C:2011:260), w momencie upływu danego okresu w stosunku do równoważnej liczby mieszkańców aglomeracji, które nie dysponują takimi systemami w dniu ogłoszenia niniejszego wyroku.

3.

Zasądza się od Królestwa Hiszpanii zapłatę na rzecz Komisji Europejskiej ryczałtu w wysokości 12 milionów EUR.

4.

Królestwo Hiszpanii zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 195 z 19.6.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/17

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Gert Teglgaard, Fløjstrupgård I/S / Fødevareministeriets Klagecenter

(Sprawa C-239/17) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka rolna - Systemy wsparcia dla rolników - Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 - Artykuł 6 ust. 1 - Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 - Artykuł 23 ust. 1 - Rozporządzenie (WE) nr 796/2004 - Artykuł 66 ust. 1 - Rozporządzenie (WE) nr 1122/2009 - Artykuł 70 ust. 8 lit. a) - Zasada wzajemnej zgodności - Obniżka płatności bezpośrednich w związku z nieprzestrzeganiem wymogów podstawowych w zakresie zarządzania lub zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska - Ustalenie roku, który należy uwzględnić, aby określić procent obniżki - Rok, w którym miało miejsce nieprzestrzeganie danych wymogów])

(2018/C 328/21)

Język postępowania: duński

Sąd odsyłający

Østre Landsret

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gert Teglgaard, Fløjstrupgård I/S

Strona pozwana: Fødevareministeriets Klagecenter

Sentencja

1)

Artykuł 6 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001, art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/2003, w brzmieniu nadanym mu rozporządzeniem Rady nr 146/2008 z dnia 14 lutego 2008 r., oraz art. 23 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 należy interpretować w ten sposób, że obniżki płatności bezpośrednich z powodu nieprzestrzegania przepisów dotyczących zasady wzajemnej zgodności należy obliczać na podstawie płatności, które zostały lub zostaną przyznane w odniesieniu do roku, w którym miało miejsce to nieprzestrzeganie przepisów.

Artykuł 66 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 oraz art. 70 ust. 8 lit. a) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina należy interpretować w ten sposób, że obliczone w ten sposób obniżki płatności bezpośrednich są dokonywane w stosunku do płatności, które zostały lub zostaną otrzymane w odniesieniu do roku kalendarzowego, w którym stwierdzono nieprzestrzeganie przepisów dotyczących zasady wzajemnej zgodności.

2)

Uregulowaniem Unii, które ma zastosowanie w celu obliczenia obniżki płatności bezpośrednich, w przypadku gdy rolnik nie przestrzegał przepisów dotyczących zasady wzajemnej zgodności w latach 2007–2008, ale nieprzestrzeganie tych przepisów zostało stwierdzone dopiero w roku 2011, jest art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/2003 w odniesieniu do roku 2007 i trzech pierwszych miesięcy 2008 r., oraz art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 146/2008 w odniesieniu do okresu od kwietnia do grudnia 2008 r.

(1)  Dz.U. C 221 z 10.7.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/18

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Županijski Sud u Zagrebu – Chorwacja) – Wydanie europejskiego nakazu aresztowania w stosunku do AY

(Sprawa C-268/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Artykuł 1 ust. 2, art. 3 pkt 2 i art. 4 pkt 3 - Podstawy odmowy wykonania - Zakończenie karnego postępowania przygotowawczego - Zasada ne bis in idem - Osoba, której dotyczy nakaz, występująca w charakterze świadka we wcześniejszym postępowaniu dotyczącym tych samych czynów - Wydanie wielu europejskich nakazów aresztowania w stosunku do tej samej osoby))

(2018/C 328/22)

Język postępowania: chorwacki

Sąd odsyłający

Županijski Sud u Zagrebu

Strona w postępowaniu głównym

AY

Sentencja

1)

Artykuł 1 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że organ sądowy państwa członkowskiego wykonującego nakaz ma obowiązek wydać decyzję w odniesieniu do każdego przekazanego mu europejskiego nakazu aresztowania, nawet wówczas, gdy w tym państwie członkowskim wydano już postanowienie w przedmiocie wcześniejszego europejskiego nakazu aresztowania dotyczącego tej samej osoby i tych samych czynów, a powtórny europejski nakaz aresztowania został wydany wyłącznie w związku z przedstawieniem w państwie wydania nakazu aktu oskarżenia osobie, której on dotyczy.

2)

Artykuł 3 pkt 2 i art. 4 pkt 3 decyzji ramowej 2002/584, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299, należy interpretować w ten sposób, że decyzja prokuratora – taka jak postanowienie o zakończeniu postępowania wydane w postępowaniu głównym przez węgierskie centralne biuro śledcze w sprawie toczącej się przeciwko nieznanemu sprawcy, w toku którego osoba, której dotyczy europejski nakaz aresztowania, została przesłuchana wyłącznie w charakterze świadka, a nie prowadzono w stosunku do niej postępowania karnego, zaś rzeczone postanowienie nie zostało wydane w stosunku do tej osoby – nie może stanowić podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania na mocy jednego z tych dwóch przepisów.

(1)  Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/19

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad – Bułgaria) – Virginie Marie Gabrielle Guigo / Fond „Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite”

(Sprawa C-338/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Dyrektywa 2008/94/WE - Artykuły 3 i 4 - Przejęcie przez instytucje gwarancyjne roszczeń pracowników najemnych - Ograniczenie obowiązku spłaty przez instytucje udzielające gwarancji - Wyłączenie roszczeń z tytułu wynagrodzenia powstałych wcześniej niż trzy miesiące przed wpisaniem do rejestru handlowego orzeczenia o wszczęciu postępowania upadłościowego))

(2018/C 328/23)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Virginie Marie Gabrielle Guigo

Strona pozwana: Fond „Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite”

Sentencja

Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak art. 4 ust. 1 Zakon za garantiranite vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite pri nesastoyatelnost na rabotodatelia (ustawy o ochronie roszczeń pracowników w razie niewypłacalności pracodawcy), które nie gwarantuje roszczeń z tytułu wynagrodzenia pracowników najemnych, w razie gdy ich stosunek pracy ustał wcześniej niż trzy miesiące przed wpisaniem do rejestru handlowego orzeczenia o wszczęciu postępowania upadłościowego dotyczącego pracodawcy.

(1)  Dz.U. C 269 z 14.8.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/20

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Förvaltningsrätten i Malmö – Szwecja) – A / Migrationsverket

(Sprawa C-404/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Polityka azylowa - Dyrektywa 2013/32/UE - Artykuł 31 ust. 8 i art. 32 ust. 2 - Oczywiście bezzasadny wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej - Koncepcja bezpiecznego kraju pochodzenia - Brak krajowych reguł dotyczących tej koncepcji - Oświadczenia wnioskodawcy uznane za wiarygodne, lecz niewystarczające w świetle istnienia dostatecznej ochrony zapewnionej przez państwo pochodzenia wnioskodawcy))

(2018/C 328/24)

Język postępowania: szwedzki

Sąd odsyłający

Förvaltningsrätten i Malmö

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: A

Strona pozwana: Migrationsverket

Sentencja

Artykuł 31 ust. 8 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w związku z art. 32 ust. 2 tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie umożliwia on uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za oczywiście bezzasadny w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której z jednej strony z informacji dotyczących państwa pochodzenia wnioskodawcy wynika, że można w nim zapewnić mu wystarczającą ochronę, a z drugiej strony wnioskodawca ten przedstawił informacje niewystarczające, aby uzasadnić udzielenie ochrony międzynarodowej, w sytuacji gdy państwo członkowskie, w którym złożono wniosek, nie ustanowiło zasad stosowania koncepcji bezpiecznego kraju pochodzenia.

(1)  Dz.U. C 293 z 4.9.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/20

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione Tributaria Regionale del Lazio – Włochy) – Agenzia delle Dogane e dei Monopoli / Pilato SpA

(Sprawa C-445/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Wspólna taryfa celna - Nomenklatura scalona - Klasyfikacja taryfowa - Pozycje 8703, 8704 i 8705 - Pojazdy pogrzebowe))

(2018/C 328/25)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Commissione Tributaria Regionale del Lazio

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Agenzia delle Dogane e dei Monopoli

Strona przeciwna: Pilato SpA

Sentencja

Nomenklaturę scaloną zawartą w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienioną rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 927/2012 z dnia 9 października 2012 r., należy interpretować w ten sposób, że pojazdy pogrzebowe takie jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym należy zaklasyfikować do pozycji 8703 tej Nomenklatury scalonej.

(1)  Dz.U. C 347 z 16.10.2016.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/21

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Combaro SA

(Sprawa C-574/17 P) (1)

([Odwołanie - Unia celna - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuł 239 - Umorzenie należności celnych przywozowych - Przywóz tkanin lnianych z Łotwy w latach 1999 – 2002 - Sytuacja szczególna - Obowiązki w zakresie nadzoru i kontroli - Domniemana korupcja organów celnych - Nieautentyczne świadectwo przewozowe - Wzajemne zaufanie])

(2018/C 328/26)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Caeiros i B.-R. Killmann, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Combaro SA (przedstawiciel: D. Ehle, Rechtsanwalt)

Sentencja

1)

Wyrok Sądu Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2017 r., Combaro/Komisja (T- 752/14, EU:T:2017:529), zostaje uchylony.

2)

Skarga wniesiona przez Combaro SA zostaje oddalona.

3)

Combaro SA pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

(1)  Dz.U. C 382 z 13.11.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/21

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 lipca 2018 r. – Królestwo Hiszpanii/Komisja Europejska

(Sprawa C-588/17 P) (1)

((Odwołanie - EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania Unii Europejskiej - Wydatki dokonane przez Królestwo Hiszpanii - Pomoc dla obszarów nacechowanych specyficznymi utrudnieniami naturalnymi i środki rolno-środowiskowo-klimatyczne przewidziane w programie rozwoju obszarów wiejskich we wspólnocie autonomicznej Kastylia i León))

(2018/C 328/27)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: M. J. García-Valdecasas Dorrego, pełnomocnik)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Triantafyllou i I. Galindo Martín, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Królestwo Hiszpanii zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 5 z 8.1.2018.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/22

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 lipca 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) – Irlandia] – Wykonanie europejskich nakazów aresztowania wydanych przeciwko LM

(Sprawa C-216/18 PPU) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Pilny tryb prejudycjalny - Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Artykuł 1 ust. 3 - Procedury przekazywania osób między państwami członkowskimi - Warunki wykonania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 - Prawo do niezawisłego i bezstronnego sądu))

(2018/C 328/28)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court (Irlandia)

Strony w postępowaniu głównym

LM

Sentencja

Wykładni art. 1 ust. 3 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy dokonywać w ten sposób, że w sytuacji, gdy wykonujący nakaz organ sądowy, mający zadecydować o przekazaniu osoby wskazanej w europejskim nakazie aresztowania wydanym w celu przeprowadzenia postępowania karnego, posiada informacje, takie jak te zawarte w przyjętym na podstawie art. 7 ust. 1 TUE uzasadnionym wniosku Komisji, mogące wskazywać na istnienie rzeczywistego ryzyka naruszenia prawa podstawowego do rzetelnego procesu sądowego, gwarantowanego przez art. 47 akapit drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ze względu na systemowe lub ogólne nieprawidłowości w zakresie niezawisłości władzy sądowniczej wydającego nakaz państwa członkowskiego, wspomniany organ powinien zweryfikować w sposób konkretny i dokładny, czy – w świetle sytuacji osobistej tej osoby, jak również charakteru przestępstwa, za które jest ścigana, oraz kontekstu faktycznego, stanowiącego podstawę europejskiego nakazu aresztowania, oraz przy uwzględnieniu informacji udzielonych przez wydające nakaz państwo członkowskie na podstawie art. 15 ust. 2 decyzji ramowej 2002/584 ze zmianami – istnieją poważne i sprawdzone podstawy, aby uznać, że owa osoba będzie narażona na takie ryzyko w wypadku przekazania do tego ostatniego państwa.

(1)  Dz.U. C 190 z 4.6.2018.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/23

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen – Niemcy) – Wykonanie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przeciwko ML

(Sprawa C-220/18 PPU) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Pilny tryb prejudycjalny - Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Artykuł 1 ust. 3 - Procedury przekazywania osób między państwami członkowskimi - Warunki wykonania - Podstawy odmowy wykonania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 4 - Zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania - Warunki pozbawienia wolności w wydającym nakaz państwie członkowskim - Zakres badania przeprowadzanego przez wykonujące nakaz organy sądowe - Istnienie środka prawnego w wydającym nakaz państwie członkowskim - Zapewnienie złożone przez organy tego państwa członkowskiego))

(2018/C 328/29)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Hanseatisches Oberlandesgericht in Bremen

Strony w postępowaniu głównym

ML

Przy udziale: Generalstaatsanwaltschaft Bremen

Sentencja

Artykuł 1 ust. 3, art. 5 i art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że gdy wykonujący nakaz organ sądowy dysponuje danymi świadczącymi o istnieniu systemowych lub ogólnych nieprawidłowości dotyczących warunków pozbawienia wolności w zakładach penitencjarnych wydającego nakaz państwa członkowskiego, których dokładność sąd odsyłający powinien sprawdzić przy uwzględnieniu wszystkich uaktualnionych informacji:

—

wykonujący nakaz organ sądowy nie może wykluczyć istnienia rzeczywistego niebezpieczeństwa, że osoba objęta europejskim nakazem aresztowania wydanym w celu wykonania kary pozbawienia wolności będzie poddana nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu w rozumieniu art. 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, na tej tylko podstawie, że osobie tej przysługuje w wydającym nakaz państwie członkowskim środek prawny umożliwiający jej zaskarżenie warunków pozbawienia wolności, choć istnienie takiego środka prawnego może zostać wzięte pod uwagę przez wspomniany organ dla celów podjęcia decyzji o przekazaniu zainteresowanej osoby;

—

wykonujący nakaz organ sądowy jest zobowiązany do zbadania jedynie warunków pozbawienia wolności w zakładach penitencjarnych, w których według dostępnych mu informacji wspomniana osoba zostanie prawdopodobnie osadzona, w tym tymczasowo lub przejściowo;

—

wykonujący nakaz organ sądowy musi sprawdzić w tym celu jedynie konkretne i dokładne warunki pozbawienia wolności zainteresowanej osoby, które mają znaczenie dla ustalenia, czy osoba ta będzie narażona na rzeczywiste niebezpieczeństwo nieludzkiego lub poniżającego traktowania w rozumieniu art. 4 karty praw podstawowych;

—

wykonujący nakaz organ sądowy może wziąć pod uwagę informacje przedstawione przez organy wydającego nakaz państwa członkowskiego inne od wydającego nakaz organu sądowego, takie jak w szczególności zapewnienie, że zainteresowana osoba nie będzie poddana ludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu w rozumieniu art. 4 karty praw podstawowych.

(1)  Dz.U. C 221 z 25.6.2018.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/24

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 14 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln – Niemcy) – GS / Bundeszentralamt für Steuern

(Sprawa C-440/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Podatki bezpośrednie - Swoboda przedsiębiorczości - Dyrektywa 2011/96/UE - Artykuł 1 ust. 2 - Spółka dominująca - Holding - Pobranie podatku u źródła od zysków wypłacanych na rzecz spółki dominującej niebędącej rezydentem - Wyłączenie - Oszustwo podatkowe, unikanie opodatkowania i nadużycie podatkowe - Domniemanie))

(2018/C 328/30)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: GS

Strona pozwana: Bundeszentralamt für Steuern

Sentencja

Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich po zmianach wprowadzonych dyrektywą Rady 2013/13/UE z dnia 13 maja 2013 r. oraz art. 49 TFUE należy interpretować w taki sposób, że sprzeczne z nimi są krajowe przepisy podatkowe takie jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym, na mocy których pobierany jest podatek u źródła od zysków wypłacanych przez zależną spółkę będącą rezydentem na rzecz jej spółki dominującej niebędącej rezydentem, lecz wyłączone zostaje w przypadku tej spółki zależnej uprawnienie do zwrotu takiego pobranego u źródła podatku bądź do zwolnienia z niego, wówczas gdy, po pierwsze, udziały w tej spółce dominującej niebędącej rezydentem posiadają osoby, którym taki zwrot lub takie zwolnienie z poboru podatku u źródła nie przysługiwałyby, gdyby uzyskały one bezpośrednio dywidendy od spółki zależnej będącej rezydentem, a ta spółka dominująca nie uzyskała w danym roku gospodarczym przychodu brutto z własnej działalności gospodarczej i, po drugie, spełniony został jeden z dwóch ustanowionych w tych przepisach warunków, czyli albo gdy brak jest gospodarczych lub innych znaczących powodów dla włączenia do struktury spółki dominującej niebędącej rezydentem albo spółka ta nie uczestniczy w ogólnym obrocie gospodarczym przy wykorzystaniu zakładu urządzonego odpowiednio do jej przedmiotu działalności, bez uwzględniania cech organizacyjnych, gospodarczych lub innych istotnych cech przedsiębiorstw mających związki z tą niebędącą rezydentem spółką dominującą.

(1)  Dz.U. C 374 z 6.11.2017 r.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/24

Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 7 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Napoli – Włochy) – easyJet Airline Co. Ltd / Regione Campania

(Sprawa C-241/18) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 oraz art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Brak dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie stanu faktycznego i prawnego sporu głównego oraz w przedmiocie względów uzasadniających konieczność uzyskania odpowiedzi na pytanie prejudycjalne - Oczywista niedopuszczalność))

(2018/C 328/31)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Commissione tributaria provinciale di Napoli

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: easyJet Airline Co. Ltd

Strona pozwana: Regione Campania

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Napoli (Prowincjalną Komisję Podatkową w Neapolu, Włochy) postanowieniem z dnia 5 marca 2018 r. jest oczywiście niedopuszczalny.

(1)  Dz.U. C 240 z 9.7.2018.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Specializiran nakazatelen syd (Bułgaria) w dniu 24 maja 2018 r. – postępowanie karne przeciwko EK, AH, CX

(Sprawa C-340/18)

(2018/C 328/32)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Specializiran nakazatelen syd

Strony w postępowaniu głównym

EK, AH, CX

Postanowieniem Trybunału z dnia 3 lipca 2018 r. wykreślono niniejszą sprawę z rejestru Trybunału.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgerichts Düsseldorf (Niemcy) w dniu 4 czerwca 2018 r. – Cargill Deutschland GmbH / Hauptzollamt Krefeld

(Sprawa C-360/18)

(2018/C 328/33)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Cargill Deutschland GmbH

Strona pozwana: Hauptzollamt Krefeld

Pytanie prejudycjalne

Czy zwrot opłat produkcyjnych dla sektora cukru, dla których na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1360/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. ustalającego wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na lata gospodarcze 2001/2002, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 i 2005/2006, współczynnik wymagany do obliczenia dodatkowej opłaty na lata gospodarcze 2001/2002 i 2004/2005 oraz kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków w związku z różnicą między maksymalną opłatą a opłatami do pobrania w odniesieniu do lat gospodarczych 2002/2003, 2003/2004 i 2005/2006 (1), należy dokonać innych obliczeń niż uprzednio, należy dokonać uwzględniając zasady równoważności i skuteczności zgodnie z prawem krajowym i w szczególności stosując uregulowane tam przedawnienie?

(1)  Dz.U. 2013, L 343, s. 2.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/26

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Köln. (Niemcy) w dniu 7 czerwca 2018 r. – UPS Deutschland Inc. & Co. OHG, DPD Dynamic Parcel Distribution GmbH & Co. KG, Bundesverband Paket & Expresslogistik e.V. / Deutsche Post AG

(Sprawa C-374/18)

(2018/C 328/34)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: UPS Deutschland Inc. & Co. OHG, DPD Dynamic Parcel Distribution GmbH & Co. KG, Bundesverband Paket & Expresslogistik e.V.

Strona pozwana: Deutsche Post AG

Pytania prejudycjalne

1)

Czy wykładni art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 należy dokonywać w ten sposób, że przepis ten pozwala na odstępstwa od (1) art. 5–9 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 tylko w wypadku, gdy pojazd operatora świadczącego usługi powszechne w rozumieniu art. 2 pkt 13 dyrektywy 97/67/WE (2) zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 dokonuje transportu tylko i wyłącznie przesyłek w ramach usługi powszechnej, czy też odstępstwa od art. 5–9 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 są dopuszczalne także wówczas, gdy przedmiotowe pojazdy dodatkowo, obok przesyłek transportowanych w ramach usługi powszechnej, przewożą także inne przesyłki niewchodzące w zakres usługi powszechnej?

2)

Jeżeli na pytanie 1 należy odpowiedzieć w ten sposób, że odstępstwa od art. 5–9 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 są dopuszczalne także wówczas, gdy przedmiotowe pojazdy dodatkowo, obok przesyłek transportowanych w ramach usługi powszechnej, przewożą także inne przesyłki niewchodzące w zakres usługi powszechnej:

a)

Jaka powinna być w takim przypadku minimalna wartość udziału przesyłek przewożonych pojazdem w ramach usługi powszechnej?

b)

Jaka może być w takim przypadku maksymalna wartość udziału przesyłek niewchodzących w zakres usługi powszechnej, a które przewożone są równocześnie pojazdem wraz z przesyłkami w ramach usługi powszechnej?

c)

W jaki sposób należy każdorazowo określić odpowiednią wartość, o której mowa w pkt a) i b)?

d)

Czy odpowiednia wartość, o której mowa w pkt a) i b), występować musi w każdym przejeździe danego pojazdu, czy też wystarczające jest wystąpienie odpowiedniej wartości średniej odnoszącej się do łącznej liczby przejazdów danego pojazdu?

3)

 

a)

Czy wykładni przepisu krajowego państwa Unii regulującego czas prowadzenia pojazdu i okresy odpoczynku w odniesieniu do pojazdów lub zespołów pojazdów do przewozu rzeczy o masie całkowitej ponad 2,81 [2,8 tony] ale nie przekraczającej 3,51 [3,5 tony], dosłownie przejmującego przepis art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006, należy dokonywać wyłącznie na podstawie prawa Unii?

b)

Czy sąd krajowy może, mimo dosłownego przejęcia przepisów prawa Unii, stosować odmienne kryteria dla wykładni takich przepisów przejętych z prawa Unii?

4)

Czy zakwalifikowaniu przesyłki jako przesyłki w ramach usługi powszechnej na podstawie dyrektywy 97/67/WE stoi na przeszkodzie to, że w związku z tą przesyłką oferowane są usługi dodatkowe, takie jak:

—

odbiór (bez określonego przedziału czasowego);

—

odbiór (z określonym przedziałem czasowym);

—

kontrola wieku odbiorcy;

—

przesyłka pobraniowa;

—

wysyłka do 31,5 kg na koszt adresata;

—

przekierowanie przesyłek;

—

dyspozycja co do postępowania z niedoręczoną przesyłką;

—

wskazanie dnia dostawy;

—

doręczenie w wybranym przedziale czasowym?

(1)  Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102, s. 1), ostatnio zmienione przez art. 45 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U. L 101, s. 62).

(2)  Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz.U. L 15, 1998, s. 14).

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/27

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 13 czerwca 2018 r. – Finanzamt A / B

(Sprawa C-388/18)

(2018/C 328/35)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesfinanzhof.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Finanzamt A.

Strona pozwana: B.

Pytania prejudycjalne

Czy w przypadku stosowania procedury marży zgodnie z art. 311 i n. dyrektywy Rady 2006/112/WE (1) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dyrektywa 2006/112/WE) przepis art. 288 zdanie pierwsze pkt 1 dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że dla określenia kwoty obrotu, o której mowa w tym przepisie, w przypadku dostawy towarów, o których mowa w art. 314 dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z art. 315 dyrektywy 2006/112/WE miarodajna jest różnica między określoną ceną sprzedaży towaru a ceną nabycia (marża)?

(1)  Dz.U. 2006, L 347, s. 1.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/28

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud (Republika Czeska) w dniu 9 lipca 2018 r. – AGROBET CZ, s.r.o. / Finanční úřad pro Středočeský kraj

(Sprawa C-446/18)

(2018/C 328/36)

Język postępowania: czeski

Sąd odsyłający

Nejvyšší správní soud

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: AGROBET CZ, s.r.o.

Strona pozwana: Finanční úřad pro Středočeský kraj

Pytanie prejudycjalne

Czy zgodny z prawem unijnym, w szczególności z zasadą neutralności podatku VAT, jest przepis prawa krajowego, który uzależnia naliczenie i wypłatę części żądanego odliczenia VAT od ukończenia postępowania w przedmiocie wszystkich transakcji podlegających opodatkowaniu w danym okresie podatkowym?

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/28

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Najvyšší súd Slovenskej republiky (Słowacja) w dniu 9 lipca 2018 r. – UB / Generálny riaditeľ Sociálnej poisťovne Bratislava

(Sprawa C-447/18)

(2018/C 328/37)

Język postępowania: słowacki

Sąd odsyłający

Najvyšší súd Slovenskej republiky

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: UB

Strona pozwana: Generálny riaditeľ Sociálnej poisťovne Bratislava

Pytanie prejudycjalne

Czy w okolicznościach postępowania głównego możliwe jest dokonanie wykładni art. 1 lit. w) i art. 4-5 rozporządzenia (1) Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, rozpatrywanych łącznie z prawem do świadczeń z zabezpieczenia społecznego i przywilejów socjalnych, ustanowionym w art. 34 ust. 1-2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie zastosowaniu przepisu krajowego, zgodnie z którym słowacka instytucja zabezpieczenia społecznego uwzględnia obywatelstwo wnioskodawcy jako podstawowy warunek prawa do dodatku do emerytury dla reprezentantów sportowych, chociaż częścią przepisu krajowego jest również inny wymóg prawny, a mianowicie udział w reprezentacji narodowej poprzedników prawnych, w tym Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej?

(1)  Dz.U. 2004, L 166, s. 1.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/29

Skarga wniesiona w dniu 23 lipca 2018 r. – Komisja Europejska / Republika Włoska

(Sprawa C-481/18)

(2018/C 328/38)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Szmytkowska, C. Sjödin, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

—

stwierdzenie, że Republika Włoska poprzez brak przyjęcia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych koniecznych dla dostosowania się do dyrektywy Komisji 2012/39/UE z dnia 26 listopada 2012 r. zmieniającej dyrektywę 2006/17/WE w odniesieniu do niektórych wymagań technicznych dotyczących badania tkanek i komórek ludzkich, (1) a w każdym razie poprzez brak poinformowania Komisji o takich przepisach, naruszyła zobowiązania ciążące na niej na mocy art. 2 ust. 1 dyrektywy 2012/39/UE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Na podstawie art. 2 ust. 1 dyrektywy 2012/39/UE państwa członkowskie powinny przyjąć do dnia 17 czerwca 2014 r. przepisy krajowe konieczne dla dostosowania ich porządku prawnego do obowiązków wynikających z tej dyrektywy. Ponieważ Republika Włoska nie przyjęła, a przynajmniej nie poinformowała Komisji o przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych koniecznych dla wdrożenia wspomnianej dyrektywy, Komisja postanowiła wystąpić do Trybunału.

(1)  Dz.U. 2012, L 327, s. 24.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/29

Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2018 r. – Komisja Europejska/Republika Austrii

(Sprawa C-487/18)

(2018/C 328/39)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Noll-Ehlers, M. Patakia, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Austrii

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że Republika Austrii, nie notyfikując Komisji swego krajowego programu gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 15 ust. 4 w związku z art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2011/70/Euratom z dnia 19 lipca 2011 r. ustanawiającej ramy wspólnotowe w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi (1);

—

obciążenie Republiki Austrii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Pozwana aż do chwili obecnej przekazała Komisji jedynie projekt programu krajowego. W swych odpowiedziach na żądania udzielenia informacji oraz uzasadnioną opinię wskazała ona, że ten program krajowy wymaga jeszcze przyjęcia przez rząd federalny, do którego jeszcze nie doszło. Notyfikacja programu krajowego jest możliwa dopiero po jego przyjęciu przez rząd federalny. Pozwana nie zareagowała na wezwania do podjęcia działania. Nie notyfikowała ona więc jeszcze programu krajowego i uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 15 ust. 4 w związku z art. 13 ust. 1 dyrektywy.

(1)  Dz.U. 2011, L 199, s. 48.

Sąd

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/31

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Stührk Delikatessen Import / Komisja

(Sprawa T-58/14) (1)

([Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Belgijski, niemiecki, francuski i niderlandzki rynek krewetek z Morza Północnego - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Ustalanie cen i wymiana szczególnie chronionych informacji handlowych - Jednolite i ciągłe naruszenie - Grzywny - Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. - Okoliczności łagodzące - Zasadniczo ograniczony udział - Współpraca w toku postępowania administracyjnego - Wynoszący 10 % pułap całkowitego obrotu - Artykuł 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 - Punkt 37 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. - Równe traktowanie - Obowiązek uzasadnienia])

(2018/C 328/40)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Stührk Delikatessen Import GmbH & Co. KG (Marne, Niemcy) (przedstawiciel: J. Sparr, avocat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Leupold, F. Ronkes Agerbeek i P. Van Nuffel, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2013) 8286 final z dnia 27 listopada 2013 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE (sprawa AT.39633 – Krewetki) w dotyczącym skarżącej zakresie i obniżenia kwoty nałożonej na nią w tej decyzji grzywny.

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność art. 2 akapit pierwszy lit. c) decyzji Komisji C(2013) 8286 final z dnia 27 listopada 2013 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE (sprawa AT.39633 – Krewetki).

2)

W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)

Komisja Europejska pokrywa swe własne koszty, a także połowę kosztów poniesionych przez Stührk Delikatessen Import GmbH & Co. KG.

4)

Stührk Delikatessen Import pokrywa połowę własnych kosztów.

(1)  Dz.U. C 129 z 28.4.2014

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/31

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – The Goldman Sachs Group / Komisja

(Sprawa T-419/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Możliwość przypisania naruszenia - Domniemanie - Błąd w ocenie - Domniemanie niewinności - Pewność prawa - Zasada odpowiedzialności osobistej - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/41)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: The Goldman Sachs Group, Inc. (Nowy Jork, Nowy Jork, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci W. Deselaers, J. Koponen, i A. Mangiaracina)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, L. Malferrari, H. van Vliet i J. Norris-Usher, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Prysmian SpA (Mediolan, Włochy) i Prysmian Cavi e Sistemi Srl (Mediolan) (przedstawiciele: adwokaci C. Tesauro, F. Russo i L. Armati)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne), w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a także, po drugie, do obniżenia nałożonej na skarżącą kwoty grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

The Goldman Sachs Group, Inc. pokrywa własne koszty, a także koszty poniesione przez Komisję, Prysmian SpA i Prysmian Cavi e Sistemi Srl.

3)

Prysmian SpA i Prysmian Cavi e Sistemi Srl pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/32

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Viscas/Komisja

(Sprawa T-422/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Otwarte zdystansowanie się - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/42)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Viscas Corp. (Tokio, Japonia) (przedstawiciel: J.-F. Bellis, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, L. Parpala, H. van Vliet i A. Biolan, pełnomocnicy, wspierani przez B. Doherty’ego, barrister)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Furukawa Electric Co. Ltd (Tokio) (przedstawiciele: C. Pouncey, A. Luke i L. Geary, adwokaci)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności części decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Viscas Corp. pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Furukawa Electric Co. Ltd pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/33

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Silec Cable i General Cable/Komisja

(Sprawa T-438/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Pojęcie przedsiębiorstwa - Ciągłość gospodarcza - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Otwarte zdystansowanie się - Czas uczestniczenia - Równość traktowania - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Silec Cable SAS (Montereau-Fault-Yonne, Francja) i General Cable Corp. (Wilmington, Delaware, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: I. Sinan, barrister, oraz I. De Beni, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez D. Bailey’a, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające przede wszystkim do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, i pomocniczo, do obniżenia kwoty nałożonych na nie grzywien.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Silec Cable SAS i General Cable Corp. zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/33

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – LS Cable & System/Komisja

(Sprawa T-439/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Jednolite i ciągłe naruszenie - Wystarczający dowód - Przyczynienie się do osiągnięcia jednolitego celu naruszenia - Wiedza o głównych elementach naruszenia - Obliczanie kwoty grzywny - Kwota podstawowa - Punkt 18 wytycznych - Waga naruszenia - Proporcjonalność - Okoliczności łagodzące - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/44)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: LS Cable & System Ltd (Anyang-si, Korea Południowa) (przedstawiciele: S. Kinsella i S. Spinks, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Giolito, A. Biolan i N. Khan, następnie N. Khan i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez B. Raymenta, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

LS Cable & System Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/34

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Brugg Kabel i Kabelwerke Brugg / Komisja

(Sprawa T-441/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Otwarte zdystansowanie się - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/45)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Brugg Kabel AG (Brugg, Szwajcaria) i Kabelwerke Brugg AG Holding (Brugg) (przedstawiciele: adwokaci A. Rinne, A. Boos i M. Lichtenegger)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Leupold, H. van Vliet i C. Vollrath, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. Israela)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne), w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, a ewentualnie obniżenia kwoty nałożonej na nie grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Brugg Kabel AG i Kabelwerke Brugg AG Holding zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/35

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Furukawa Electric/Komisja

(Sprawa T-444/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/46)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Furukawa Electric Co. Ltd (Tokio, Japonia) (przedstawiciele: C. Pouncey, A. Luke i L. Geary, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Biolan, C. Giolito i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez M. Johanssona, adwokata)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Viscas Corp. (Tokio, Japonia) (przedstawiciel: J.-F. Bellis, adwokat)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności części decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Furukawa Electric Co. Ltd pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Viscas Corp. pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/35

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – ABB/Komisja

(Sprawa T-445/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Odnośne produkty - Otwarte zdystansowanie się - Czas uczestniczenia - Równość traktowania))

(2018/C 328/47)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: ABB Ltd (Zurich, Szwajcaria) i ABB AB (Västerås, Szwecja) (przedstawiciele: I. Vandenborre i S. Dionnet, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, H. van Vliet i J. Norris-Usher, pełnomocnicy, wspierani przez A. Bodnar, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

ABB Ltd i ABB AB zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/36

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Taihan Electric Wire/Komisja

(Sprawa T-446/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Niemożliwe do pokonania bariery - Brak możliwości zastosowania art. 101 TFUE - Czas uczestniczenia - Równość traktowania - Obliczanie kwoty grzywny - Wartość sprzedaży - Waga naruszenia - Okoliczności łagodzące - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/48)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Taihan Electric Wire Co. Ltd (Anyang-si, Korea Południowa) (przedstawiciele: R. Antonini i E. Monard, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Biolan, C. Giolito i H. van Vliet, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Taihan Electric Wire Co. Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/37

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – NKT Verwaltungs i NKT/Komisja

(Sprawa T-447/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Otwarte zdystansowanie się - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NKT Verwaltungs GmbH, dawniej nkt cables GmbH (Kolonia, Niemcy) i NKT A/S, dawniej NKT Holding A/S (Brøndby, Dania) (przedstawiciele: M. Kofmann i B. Creve, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, H. van Vliet i C. Vollrath, pełnomocnicy, wspierani przez B. Doherty’ego, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające przede wszystkim do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, i pomocniczo, do obniżenia kwoty nałożonej na nie grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

NKT Verwaltungs GmbH i NKT A/S zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/37

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Hitachi Metals/Komisja

(Sprawa T-448/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Otwarte zdystansowanie się - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/50)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hitachi Metals Ltd (Tokio, Japonia) (przedstawiciele: P. Crowther i C. Drew, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, H. van Vliet i J. Norris-Usher, pełnomocnicy, wspierani przez M. Gray, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Hitachi Metals Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/38

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Nexans France i Nexans / Komisja

(Sprawa T-449/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Niezgodność z prawem decyzji w sprawie kontroli - Rozsądny termin - Zasada dobrej administracji - Zasada odpowiedzialności osobistej - Odpowiedzialność solidarna za zapłatę grzywny - Wystarczający dowód naruszenia - Czas trwania naruszenia - Grzywny - Proporcjonalność - Równość traktowania - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/51)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Nexans France SAS (Courbevoie, Francja) i Nexans SA (Courbevoie) (przedstawiciele: G. Forwood, adokat, M. Powell, A. Rogers i A. Oh, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Giolito, H. van Vliet i A. Biolan, a natępnie C. Giolito i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez B. Doherty’ego, barrister)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne), w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, i, po drugie, do obniżenia nałożonej na nie kwoty grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Nexans France SAS i Nexans SA zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/38

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Sumitomo Electric Industries i J-Power Systems/Komisja

(Sprawa T-450/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Otwarte zdystansowanie się - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/52)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sumitomo Electric Industries Ltd (Osaka, Japonia) i J-Power Systems Corp. (Tokio, Japonia) (przedstawiciele: M. Hansen, L. Crocco, J. Ruiz Calzado i S. Völcker, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito, H. van Vliet i J. Norris-Usher, pełnomocnicy, wspierani przez M. Gray, barrister)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nie grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Sumitomo Electric Industries Ltd i J-Power Systems Corp. zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/39

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Fujikura/Komisja

(Sprawa T-451/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Dowód naruszenia - Czas uczestniczenia - Obliczanie kwoty grzywny - Waga naruszenia - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/53)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fujikura Ltd (Tokio, Japonia) (przedstawiciel: L. Gyselen, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Biolan, C. Giolito i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez M. Johanssona, adwokata)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Viscas Corp. (Tokio) (przedstawiciel: J.-F. Bellis, adwokat)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności części decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Fujikura Ltd pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Viscas Corp. pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 303 z 8.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/40

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Pirelli & C./Komisja

(Sprawa T-455/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Możliwość przypisania naruszenia - Domniemanie - Obowiązek uzasadnienia - Prawa podstawowe - Proporcjonalność - Równość traktowania - Zarzut dotyczący kolejności przy wykonaniu obowiązku zapłaty grzywny - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/54)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Pirelli & C. SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: początkowo M. Siragusa, F. Moretti, G. Rizza i P. Ferrari, następnie M. Siragusa, F. Moretti, G. Rizza i A. Bardanzellu, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Giolito, L. Malferrari i P. Rossi, następnie H. van Vliet, L. Malferrari i P. Rossi, pełnomocnicy, wspierani przez P. Manziniego, adwokata)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Prysmian Cavi e Sistemi Srl (Mediolan) (przedstawiciele: C. Tesauro, F. Russo i L. Armati, adwokaci)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia [EOG] (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej, a po drugie, do obniżenia kwoty nałożonej na nią grzywny.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Pirelli & C. SpA pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Prysmian Cavi e Sistemi Srl pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 261 z 11.8.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/40

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Prysmian i Prysmian cavi e sistemi/Komisja

(Sprawa T-475/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek kabli elektrycznych - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE - Jednolite i ciągłe naruszenie - Niezgodność z prawem decyzji w sprawie kontroli - Rozsądny termin - Zasada dobrej administracji - Zasada odpowiedzialności osobistej - Odpowiedzialność solidarna za zapłatę grzywny - Wystarczający dowód naruszenia - Czas trwania naruszenia - Grzywny - Proporcjonalność - Równość traktowania - Nieograniczone prawo orzekania))

(2018/C 328/55)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Prysmian SpA (Mediolan, Włochy) i Prysmian Cavi e Sistemi Srl (Mediolan) (przedstawiciele: C. Tesauro, F. Russo, L. Armati i M. C. Toniolo, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Giolito, L. Malferrari, P. Rossi i H. van Vliet, następnie C. Giolito, P. Rossi i H. van Vliet, pełnomocnicy, wspierani przez S. Kingstona, barrister)

Interwenient popierający żądania strony skarżącej: The Goldman Sachs Group, Inc, (Nowy Jork, Nowy Jork, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: W. Deselaers, J. Koponen oraz A. Mangiaracina, adwokaci)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej: Pirelli & C. SpA (Mediolan) (przedstawiciele: M. Siragusa, G. Rizza, P. Ferrari, F. Moretti i A. Fava, adwokaci)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 2139 final z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39610 – Kable elektryczne), w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżących, a także, po drugie, obniżenia kwoty nałożonych na nie grzywien.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Prysmian SpA i Prysmian cavi e sistemi Srl pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

The Goldman Sachs Group, Inc i Pirelli & C. SpA pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 315 z 15.9.2014.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/41

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Pereira / Komisja

(Sprawa T-606/16) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Nieawansowanie - Postępowanie w sprawie awansu w 2015 r. - Decyzja o nieawansowaniu skarżącego do grupy zaszeregowania AST 7 - Obowiązek uzasadnienia - Porównanie osiągnięć - Staż w grupie zaszeregowania - Nagromadzone osiągnięcia - Oczywiste błędy w ocenie))

(2018/C 328/56)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Felismino Pereira (Wavre, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci, początkowo N. de Montigny i J.-N. Louis, następnie N. de Montigny)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Berardis-Kayser i G. Berscheid, następnie G. Berscheid i L. Radu Bouyon, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów D. Waelbroecka i A. Duron)

Przedmiot

Żądanie, na podstawie art. 270 TFUE, zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji o nieawansowaniu skarżącego w ramach postępowania w sprawie awansu w 2015 r. oraz, o ile to konieczne, decyzji oddalającej jego zażalenie.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Felismino Pereira zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 335 z 12.9.2016. (sprawa początkowo zarejestrowana w Sądzie do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod sygnaturą F-36/16 i przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016.)

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/42

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – PA / Parlament

(Sprawa T-608/16) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Sprawozdanie z oceny - Postępowanie w sprawie oceny za 2014 r. - Awans - Postępowanie w 2015 r. - Obowiązek uzasadnienia - Nadużycie władzy - Artykuł 41 ust. 1 karty praw podstawowych))

(2018/C 328/57)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: PA (przedstawiciel: adwokat C. Bernard-Glanz)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: L. Deneys i V. Montebello-Demogeot, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie na podstawie art. 270 TFUE mające na celu stwierdzenie nieważności, po pierwsze, sprawozdania z oceny skarżącego za 2014 r., w brzmieniu określonym ostatecznie w decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 20 października 2015 r., po drugie, decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 9 grudnia 2015 r. przyznającej mu punkt za osiągnięcia w 2014 r., po trzecie, decyzji Parlamentu, przekazanej personelowi tej instytucji w dniu 30 listopada 2015 r., o nieawansowaniu skarżącego do grupy zaszeregowania AST 11 w ramach postępowania w sprawie awansu w 2015 r. i w zakresie, w jakim zaistnieje taka potrzeba, stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu z dnia 9 czerwca 2016 r. oddalającej zażalenie skarżącego z dnia 21 stycznia 2016 r.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

PA zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 364 z 3.10.2016 (sprawa początkowo zarejestrowana przed Sądem do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod sygnaturą F-38/16 i przekazana Sądowi Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016 r.).

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/43

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – BPCE / EBC

(Sprawa T-745/16) (1)

([Polityka gospodarcza i pieniężna - Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi - Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 - Obliczanie wskaźnika dźwigni - Odmowa przez EBC upoważnienia strony skarżącej do wyłączenia ekspozycji spełniających pewne warunki z obliczania wskaźnika dźwigni - Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 - Uprawnienia dyskrecjonalne EBC - Naruszenia prawa - Oczywisty błąd w ocenie])

(2018/C 328/58)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: BPCE (Paryż, Francja) (przedstawiciele: pierwotnie A. Gosset-Grainville, C. Renner i P. Kupka, następnie A. Gosset-Grainville, P. Kupka oraz M. Trabucchi, i wreszcie A. Gosset-Grainville oraz M. Trabucchi, avocats)

Strona przeciwna: Europejski Bank Centralny (EBC) (przedstawiciele: pełnomocnicy K. Lackhoff, R. Bax i G. Bassani, wspierani przez de H.G. Kamanna i F. Louisa, avocats)

Interwenient popierający stronę przeciwną: Republika Finlandii (przedstawiciel: pełnomocnik S. Hartikainen)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji EBC nr ECB/SSM/2016-9695005MSX1OYEMGDF46/195 z dnia 24 sierpnia 2016 r. podjętej na podstawie art. 4 ust. 1 lit. d) i art. 10 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63) i art. 429 ust. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2013, L 176, s. 1, sprostowania: Dz.U. 2013, L 208, s. 68 i Dz.U. 2013, L 321, s. 6).

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Europejskiego Banku Centralnego (EBC) nr ECB/SSM/2016-9695005MSX1OYEMGDF46/195 z dnia 24 sierpnia 2016 r.

2)

EBC zostaje obciążone kosztami postępowania.

3)

Republika Finlandii pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 6 z 9.1.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/44

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Société générale / EBC

(Sprawa T-757/16) (1)

([Polityka gospodarcza i pieniężna - Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi - Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 - Obliczanie wskaźnika dźwigni - Odmowa przez EBC upoważnienia strony skarżącej do wyłączenia ekspozycji spełniających pewne warunki z obliczania wskaźnika dźwigni - Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 - Uprawnienia dyskrecjonalne EBC - Naruszenia prawa - Oczywisty błąd w ocenie])

(2018/C 328/59)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Société générale (Paryż, Francja) (przedstawiciele: pierwotnie A. Gosset-Grainville, C. Renner i P. Kupka, następnie A. Gosset-Grainville, P. Kupka oraz M. Trabucchi, i wreszcie A. Gosset-Grainville oraz M. Trabucchi, avocats)

Strona przeciwna: Europejski Bank Centralny (EBC) (przedstawiciele: pełnomocnicy K. Lackhoff, R. Bax i G. Bassani, wspierani przez de H.G. Kamanna i F. Louisa, avocats)

Interwenient popierający stronę przeciwną: Republika Finlandii (przedstawiciel: pełnomocnik S. Hartikainen)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji EBC nr ECB/SSM/2016-O2RNE8IBXP4R0TD8PU41/72 z dnia 24 sierpnia 2016 r. podjętej na podstawie art. 4 ust. 1 lit. d) i art. 10 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63) i art. 429 ust. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2013, L 176, s. 1, sprostowania: Dz.U. 2013, L 208, s. 68 i Dz.U. 2013, L 321, s. 6).

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Europejskiego Banku Centralnego (EBC) nr ECB/SSM/2016-O2RNE8IBXP4R0TD8PU41/72 z dnia 24 sierpnia 2016 r.

2)

EBC zostaje obciążone kosztami postępowania.

3)

Republika Finlandii pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 6 z 9.1.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/45

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2018 r. – Crédit agricole / EBC

(Sprawa T-758/16) (1)

((Polityka gospodarcza i pieniężna - Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi - Artykuł 4 ust. 1 lit. d) i ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 - Obliczenie wskaźnika dźwigni - Odmowa przez EBC pozwolenia stronie skarżącej na wyłączenie z obliczenia wskaźnika dźwigni ekspozycji spełniających pewne warunki - Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 - Uprawnienia dyskrecjonalne EBC - Naruszenia prawa - Oczywisty błąd w ocenie))

(2018/C 328/60)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Crédit agricole SA (Montrouge, Francja) (przedstawiciele: adwokaci: A. Champsaur i A. Delors)

Strona przeciwna: Europejski Bank Centralny (przedstawiciele: K. Lackhoff, R. Bax, G. Bassani i C. Olivier, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów H.-G. Kamanna i F. Louisa)

Interwenienci popierający stronę przeciwną: Republika Finlandii (przedstawiciele: S. Hartikainen, pełnomocnik)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji ECB/SSM/2016 – 969500TJ5KRTCJQWXH05/165 wydanej przez EBC w dniu 24 sierpnia 2016 r. podjętej w zastosowaniu art. 4 ust. 1 lit. d) i art. 10 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63) i art. 429 ust. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2013, L 176, s. 1, sprostowania Dz.U. 2013, L 208, s. 68 i Dz.U. 2013, L 321, s. 6).

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Europejskiego Banku Centralnego (EBC) ECB/SSM/2016-969500TJ5KRTCJQWXH05/165 z dnia 24 sierpnia 2016 r.

2)

EBC zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 6 z 9.1.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/45

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – RI / Rada

(Sprawa T-9/17) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Renta inwalidzka - Artykuł 78 akapit piąty regulaminu pracowniczego - Odmowa uznania inwalidztwa będącego skutkiem choroby zawodowej - Nieprawidłowe pojmowanie pojęcia choroby zawodowej - Obowiązek uzasadnienia))

(2018/C 328/61)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: RI (przedstawiciele: adwokaci T. Bontinck, A. Guillerme i M. Forgeois)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer i R. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady z dnia 8 lutego 2016 r. dotyczącej odmowy uznania inwalidztwa skarżącej będącego skutkiem choroby zawodowej na podstawie art. 78 akapit piąty regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Rady z dnia 8 lutego 2016 r. dotyczącej odmowy uznania inwalidztwa RI będącego skutkiem choroby zawodowej na podstawie art. 78 akapit piąty regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

2)

Rada pokrywa koszty postępowania.

(1)  Dz.U. C 70 z 6.3.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/46

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. Lotte/EUIPO – Nestlé Unternehmungen Deutschland (Przedstawienie koali)

(Sprawa T-41/17) (1)

({Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego przedstawiającego koale - Wcześniejszy trójwymiarowy krajowy znak towarowy KOALA-BÄREN Schöller lustige Gebäckfiguren - Artykuł 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 47 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Dowód rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego - Kompetencja o charakterze reformatoryjnym})

(2018/C 328/62)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Lotte Co. Ltd (Tokio, Japonia) (przedstawiciel: adwokat M. Knitter)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Nestlé Unternehmungen Deutschland GmbH (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Jaeger-Lenz, S. Cobet-Nüse i C. Elkemann)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 28 października 2016 r. (sprawa R 0250/2016-5), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Nestlé Schöller GmbH & Co. KG a Lotte.

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 28 października 2016 r. (sprawa R 0250/2016-5) w zakresie, w jakim decyzją tą izba odwoławcza uwzględniła sprzeciw dla „[c]iast nadziewanych kremem czekoladowym; czekolady, wyrobów cukierniczych; ciastek; herbatników; krakersów; lodów; ciastek i wyrobów cukierniczych”, należących do klasy 30.

2)

Sprzeciw wniesiony przez Nestlé Schöller GmbH & Co. KG, poprzednika prawnego Nestlé Unternehmungen Deutschland GmbH zostaje oddalony dla „[c]iast nadziewanych kremem czekoladowym; czekolady, wyrobów cukierniczych; ciastek; herbatników; krakersów; lodów; ciastek i wyrobów cukierniczych”, należących do klasy 30.

3)

EUIPO pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Lotte Co. Ltd do celów postępowania przed Sądem.

4)

Nestlé Unternehmungen Deutschland pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 95 z 27.3.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/47

Postanowienie Sądu z dnia 10 lipca 2018 r. – Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych / Komisja

(Sprawa T-514/15) (1)

([Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Wniosek o udzielenie dostępu do szczegółowych opinii wydanych w ramach procedury informowania zgodnie z dyrektywą 98/34/WE - Dokumenty dotyczące postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Odmowa dostępu - Ujawnienie po wniesieniu skargi - Umorzenie postepowania])

(2018/C 328/63)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych (Warszawa, Polska) (przedstawiciel: adwokat P. Hoffman)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Clotuche Duvieusart i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony skarżącej: Królestwo Szwecji (przedstawiciele: C. Meyer-Seitz, A. Falk, U. Persson, N. Otte Widgren, E. Karlsson i L. Swedenborg, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciele: B. Majczyna, M. Kamejsza-Kozłowska i B. Paziewska, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniesione na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji GESTDEM 2015/1291 wydanych odpowiednio w dniu 12 czerwca i 17 lipca 2015 r., odmawiających udzielenia skarżącej dostępu do szczegółowych opinii wydanych z jednej strony przez Komisję, a z drugiej strony przez Republikę Malty, w ramach procedury informowania 2014/537/PL.

Sentencja

1)

Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)

Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych i Komisja Europejska pokrywają własne koszty.

3)

Królestwo Szwecji i Rzeczpospolita Polska pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 371 z 9.11.2015.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/48

Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Labiri / EKES i Komitet Regionów

(Sprawa T-904/16) (1)

({Służba publiczna - Urzędnicy - Mobbing - Postępowanie ugodowe - Wykonanie ugody - [poufne] - Nadużycie władzy - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna})

(2018/C 328/64)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Vassiliki Labiri (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci J.-N. Louis i N. de Montigny)

Strona pozwana: Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) (przedstawiciele: M. Pascua Mateo, K. Gambino, X. Chamodraka i L. Camarena Januzec, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów M. Troncoso Ferrera i F.M. Hislaire’a) oraz Komitet Regionów (przedstawiciele: S. Bachotet i M. Antonini, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata B. Wägenbaura)

Przedmiot

Oparte na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji sekretarza generalnego Komitetu Regionów, w porozumieniu z EKES, z dnia 11 maja 2016 r.[poufne] w sprawie wykonania ugody w sprawie F-33/15.

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona.

2)

Vassiliki Labiri zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 63 z 27.2.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/48

Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – Labiri / EKES

(Sprawa T-256/17) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Mobbing - Postępowanie ugodowe - Wykonanie ugody - Naruszenie prawa - Błąd w ocenie - Nadużycie władzy - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna))

(2018/C 328/65)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Vassiliki Labiri (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci J.-N. Louis i N. de Montigny)

Strona pozwana: Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) (przedstawiciele: M. Pascua Mateo, K. Gambino i L. Camarena Januzec, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów M. Troncoso Ferrera i F.M. Hislaire’a)

Przedmiot

Oparte na podstawie art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji EKES z dnia 23 czerwca 2016 r. o „niewykonaniu jednego z punktów ugody zawartej między stronami przed Sądem do spraw Służby Publicznej” oraz zasądzenia kwoty 250 000 EUR tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia.

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona.

2)

Vassiliki Labiri zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 213 z 3.7.2017.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/49

Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – TE / Komisja

(Sprawa T-392/17) (1)

((Skarga o stwierdzenie nieważności - Wszczęcie przez OLAF dochodzenia zewnętrznego - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność))

(2018/C 328/66)

Język postępowania: czeski

Strony

Strona skarżąca: TE (pełnomocnik: adwokat J. Bartončík)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i Z. Malůšková, pełnomocnicy)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji o wszczęciu dochodzenia zewnętrznego prowadzonego przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), [poufne] (2), dotyczącego skarżącej jako osoby zainteresowanej i mającego za przedmiot [poufne].

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)

TE pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

(1)  Dz.U. C 293 z 4.9.2017.

(2)  Nieujawnione informacje poufne.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/49

Postanowienie Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. – roelliroelli confectionery schweiz / EUIPO – Tanner (ALPRAUSCH)

(Sprawa T-769/17) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku, na który powołano się w sprzeciwie - Umorzenie postępowania))

(2018/C 328/67)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: roelliroelli confectionery schweiz GmbH (St. Gallen, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci S. Overhage i R. Böhm)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Söder, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO był również: André Tanner (Schindellegi, Szwajcaria)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 1 sierpnia 2017 r. (sprawa R 1596/2016-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między André Tannerem a roelliroelli confectionery schweiz GmbH.

Sentencja

1)

Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)

roelliroelli confectionery schweiz GmbH i Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 22 z 22.1.2018.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/50

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. – GE Healthcare / Komisja

(Sprawa T-783/17 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Dyrektywa 2001/83/WE - Zawieszenie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środków kontrastowych stosowanych u ludzi zawierających gadolin - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru))

(2018/C 328/68)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: GE Healthcare A/S (Oslo, Norwegia) (przedstawiciele: D. Scannell, barrister, G. Castle i S. Oryszczuk, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Mifsud-Bonnici i A. Sipos, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 278 i 279 TFUE i zmierzające do zawieszenia wykonania decyzji wykonawczej Komisji C(2017) 7941final z dnia 23 listopada 2017 r. dotyczącej, w ramach art. 31 dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, pozwoleń na dopuszczenie do obrotu środków kontrastowych stosowanych u ludzi zawierających gadolin i co najmniej jedną z następujących substancji czynnych: kwas gadobenowy, gadobutrol, gadodiamidum, kwas gadopentetowy, kwas gadoterowy, gadoteridol, gadowersetamid i kwas gadoksetowy.

Sentencja

1)

Wniosek o zastosowanie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/51

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – PV / Komisja

(Sprawa T-224/18 R)

((Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Służba publiczna - Mobbing - Decyzje podjęte przez Komisję w następstwie wydalenia ze służby - Postępowanie dyscyplinarne - Przeniesienie - Obniżenie wynagrodzenia do zera - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Oczywista niedopuszczalność skargi głównej - Częściowa niedopuszczalność - Brak fumus boni iuris - Brak pilnego charakteru))

(2018/C 328/69)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: PV (przedstawiciel: adwokat M. Casado García-Hirschfeld)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Berscheid, B. Mongin i R. Striani, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 278 i 279 TFUE żądanie, z jednej strony, zawieszenia wykonania, po pierwsze, postępowania dyscyplinarnego CMS 13/087, po drugie, postępowania dyscyplinarnego CMS 17/025, po trzecie, decyzji o przywróceniu skarżącego do pracy oraz po czwarte – decyzji o obniżeniu wynagrodzenia skarżącego do zera a także, z drugiej strony, zastosowanie środka tymczasowego przenoszącego skarżącego do stowarzyszenia personelu „Génération 2004” lub innej dyrekcji generalnej Komisji.

Sentencja

1)

Postępowanie w sprawie wniosku o zawieszenie postępowania dyscyplinarnego CMS 13/087 należy umorzyć.

2)

W pozostałym zakresie wniosek w przedmiocie środków tymczasowych zostaje oddalony.

3)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/51

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. – RATP / Komisja

(Sprawa T-250/18 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Dostęp do dokumentów - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru))

(2018/C 328/70)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Régie autonome des transports parisiens (RATP) (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci E. Morgan de Rivery, P. Delelis i C. Lavin)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Buchet, W. Mölls i C. Ehrbar, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony skarżącej: Republika Francuska (przedstawiciele: E. de Moustier, I. Cohen i B. Fodda, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 278 et 279 TFUE wniosek o zawieszenie wykonania decyzji Komisji C(2018) 1865 final z dnia 21 marca 2018, Gestdem 2017/4598, w sprawie częściowego dostępu do dokumentów.

Sentencja

1)

Wniosek w przedmiocie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/52

Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2018 r. – Bax / EBC

(Sprawa T-433/18)

(2018/C 328/71)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Annemieke Bax (Frankfurt, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i A. Champetier)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji przyjętej w dniu 14 grudnia 2017 r. przez zarząd EBC, oddalającej żądanie strony skarżącej dotyczące skorzystania z ustanowionego przez EBC programu pomocy przy przekwalifikowaniu zawodowym;

—

w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji EBC z dnia 8 maja 2018 r. oddalającej szczególne odwołanie strony skarżącej;

—

nakazanie EBC zapłaty 20 000 EUR na rzecz strony skarżącej tytułem zadośćuczynienia za wyrządzoną krzywdę; oraz

—

obciążenie EBC kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasad przejrzystości, niedyskryminacji i pewności prawa.

2.

Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem decyzji SEC/EB/X/17/398a.rev-1/final [„Ogólna metodologia stosowania w praktyce programu wdrażającego przekwalifikowanie zawodowe (CTS)”], ponieważ jest ona w szczególności niezgodna z decyzją ECB/2017/NP 19 z dnia 17 maja 2017 r.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przez EBC obowiązku staranności w odniesieniu do strony skarżącej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący dyskryminacji ze względu na płeć, z naruszeniem dyrektywy 2006/54 (1).

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, wynikającego z zastosowania nieproporcjonalnych kryteriów zakwalifikowania.

(1)  Dyrektywa 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (Dz.U. 2006, L 204, s. 23).

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/53

Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2018 r. – Sintokogio / EUIPO (ProAssist)

(Sprawa T-439/18)

(2018/C 328/72)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sintokogio Ltd (Nagoya, Japonia) (przedstawiciele: adwokaci V. Dalichau, S. Kirschstein-Freund, B. Breitinger)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską znaku towarowego ProAssist – zgłoszenie nr 1 327 746

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie R 2341/2017-2

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji dotyczącej części międzynarodowej rejestracji 1327746 odnoszącej się do UE

—

ewentualnie zmianę zaskarżonej decyzji dotyczącej części międzynarodowej rejestracji 1327746 odnoszącej się do UE;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 94 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2017/1001;

—

Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2017/1001;

—

Naruszenie zasady równego traktowania i rzetelnej administracji – art. 107 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2017/1001.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/53

Skarga wniesiona w dniu 26 lipca 2018 r. – eSlovensko Bratislava / Komisja

(Sprawa T-460/18)

(2018/C 328/73)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: eSlovensko Bratislava (Bratysława, Słowacja) (przedstawiciele: adwokat B. Fridrich)

Strona przeciwna: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji, a dokładnie indywidulanego aktu prawnego zatytułowanego „Payment by offsetting by outstanding claims and debts” wydanego przez Komisję Europejską, dział ds. wykonania budżetu (budżet ogólny i EFR), nr BUDG/DGA/C4/LM/24307, w dniu 22 czerwca 2018 r.;

—

nakazanie Komisji zapłaty kosztów kwalifikowanych na rzecz strony skarżącej (numer wpisu do rejestru 42412439) będącej pierwotnym beneficjentem i stroną umowy o udzielenie dotacji INEA/CEF/ICT/A2015/1154788, Action 2015-SK-IA-0038 – „Slovak Safer Internet Centre IV” zgodnie z tą ważną i skuteczną umową o udzielenie dotacji, a w szczególności z art. 4.1.3 owej umowy;

—

nakazanie Komisji zwrotu kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy zmierzający do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji ze względu na naruszenie przepisów prawa dotyczących stosowania traktatów, a w szczególności z uwagi na niewłaściwą ocenę prawną okoliczności i faktów dotyczących kompensacji, jako że zgodnie z zasadą wynikającą z wyroku Plaumann strona skarżąca (numer wpisu do rejestru 42412439) jest bezpośrednio dotknięta tą decyzją oraz że decyzja ta wywiera na nią bezpośredni, negatywny wpływ.

2.

Zarzut drugi zmierzający do tego, aby nakazano Komisji zapłatę kosztów kwalifikowanych na rzecz strony skarżącej będącej pierwotnym beneficjentem i stroną umowy o udzielenie dotacji INEA/CEF/ICT/A2015/1154788, Action 2015-SK-IA-0038 – „Slovak Safer Internet Centre IV” zgodnie z tą ważną i skuteczną umową o udzielenie dotacji, a w szczególności z art. 4.1.3 tej umowy, w oparciu o fakt, że Komisja ma kompetencję do rozpatrywania kwestii w zakresie wdrażania projektu i transferów finansowych związanych z ważną i skuteczną umową zawartą pomiędzy Komisją i stroną skarżącą.

—

Zaskarżona decyzja Komisji opiera się na art. 68 rozporządzenia finansowego (1), zgodnie z którym „[n]iezbędne jest ustanowienie zasad odnoszących się do ewidencji majątku oraz sprecyzowanie obowiązków księgowych i urzędników zatwierdzających w tym zakresie, jak również zasad mających zastosowanie do odsprzedaży majątku ujętego w ewidencji w celu zapewnienia skutecznego zarządzania aktywami”. W tym zakresie strona skarżąca podkreśla, iż wielokrotnie informowała Komisję, że w postępowaniu Komisji przeciwko stronie skarżącej Komisja myliła ją z innym podmiotem, który uczestniczył w poprzednich projektach o podobnym charakterze.

3.

Zarzut trzeci zmierzający do tego, aby nakazano Komisji zwrot kosztów postępowania. Zgodnie z wyżej przedstawionymi argumentami oraz w związku z podnoszonym arbitralnym charakterem zaskarżonej decyzji strona skarżąca domaga się zwrotu kosztów poniesionych w związku z postępowaniem przed Sądem, a także wydatków uiszczonych z tytułu pomocy prawnej związanej z niniejszą skargą.

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. 2012, L 298, s. 1).

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/54

Skarga wniesiona w dniu 31 lipca 2018 r. – Grupo Bimbo / EUIPO – Rubio Snacks (Tia Rosa)

(Sprawa T-464/18)

(2018/C 328/74)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Grupo Bimbo, SAB de CV (Meksyk, Meksyk) (przedstawiciel: adwokat N. Fernández Fernández-Pacheco)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Rubio Snacks, SL (Bullas, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy Tia Rosa – zgłoszenie nr 14 442 883

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 maja 2018 r. w sprawie R 2739/2017-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim w zaskarżonej decyzji potwierdzono uznanie sprzeciwu nr 002628793 wobec rejestracji graficznego unijnego znaku towarowego nr 14 442 883 Tia Rosa w odniesieniu do towarów z klasy 30:

Preparaty zbożowe; tortille kukurydziane lub z mąki; tacos (chipsy); tacos [żywność]; krakersy; krakersy o smaku przypraw; batony zbożowe; wysokoproteinowe batony zbożowe; wyroby zbożowe; chleb; chleb niezakwaszany; bułka tarta; bułki; chleb razowy; chleb wieloziarnisty; pieczywo chrupkie; żywność na bazie mąki; przekąski wykonane z produktów zbożowych; przekąski wykonane z mąki kukurydzianej; gotowe do spożycia solone przekąski z mąki kukurydzianej formowane przez wyciskanie; przekąski na bazie kukurydzy; przekąski na bazie pszenicy; przekąski sezamowe; chrupki zbożowe; przekąski na bazie chrupek kukurydzianych; kukurydza prażona; popcorn smakowy; wszystkie powyższe wyroby z wyraźnym wyłączeniem produktów ziemniaczanych.

—

potwierdzenie rejestracji unijnego znaku towarowego nr 14 442 883 Tia Rosa dla wszystkich towarów, dla których wnosi się o udzielenie ochrony.

—

obciążenie EUIPO i interwenienta kosztami postępowania przed EUIPO i przed Sądem.

Podniesione zarzuty

Naruszenie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/1001.

17.9.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 328/55

Skarga wniesiona w dniu 31 lipca 2018 r. – NSC Holding / EUIPO – Ibercondor Barcelona (CONDOR SERVICE, NSC)

(Sprawa T-468/18)

(2018/C 328/75)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: NSC Holding GmbH & Cie. KG (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Eichhorst)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Ibercondor Barcelona SA (Barcelona, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego CONDOR SERVICE, NSC – zgłoszenie nr 15 292 675

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie R 2440/2017-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami postępowania odwoławczego przed EUIPO;

posiłkowo:

—

przekazanie sprawy do EUIPO w celu ponownego niezależnego zbadania.

Podniesiony zarzut

—

Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.