ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 440

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Rocznik 60
21 grudnia 2017


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2017/C 440/01

Ogłoszenie Komisji dotyczące Europejskiego Poradnika Dobrych Praktyk Higienicznych w produkcji rzemieślniczych serów i produktów mleczarskich

1

2017/C 440/02

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8685 – Foncière des Régions/Marriott International/Le Méridien Hotel in Nice) ( 1 )

1

2017/C 440/03

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8706 – CVC/Providence/Skybox) ( 1 )

2

2017/C 440/04

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8360 – Imerys/Kerneos) ( 1 )

2


 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Rada

2017/C 440/05

Konkluzje Rady w sprawie zdrowia w społeczeństwie cyfrowym – dokonywanie postępów w zakresie innowacji w dziedzinie zdrowia wykorzystujących potencjał danych

3

 

Komisja Europejska

2017/C 440/06

Kursy walutowe euro

10

2017/C 440/07

Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji wydana na jego posiedzeniu w dniu 21 marca 2017 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie M.7878 – HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia – Sprawozdawca: Hiszpania

11

2017/C 440/08

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające – HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia (M.7878)

12

2017/C 440/09

Streszczenie decyzji Komisji z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie uznania koncentracji za niezgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG (Sprawa M.7878 – HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia) (notyfikowana jako dokument nr C(2017)1650)  ( 1 )

14


 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

 

Komisja Europejska

2017/C 440/10

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

21

2017/C 440/11

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

22

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2017/C 440/12

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8720 – Jones Lang LaSalle/Intu properties/The Chapelfield Partnership) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

33

2017/C 440/13

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8597 – APG/Ardian/Portfolio) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

35

 

INNE AKTY

 

Komisja Europejska

2017/C 440/14

Ogłoszenie informacyjne – konsultacje społeczne – Propozycja Japonii w sprawie oznaczeń geograficznych, które mają być chronione w UE

37


 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

 


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/1


Ogłoszenie Komisji dotyczące Europejskiego Poradnika Dobrych Praktyk Higienicznych w produkcji rzemieślniczych serów i produktów mleczarskich

(2017/C 440/01)

Zgodnie z wynikami przeprowadzonej oceny Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz (PAFF) uzgodnił publikację tytułu i adresów publikacyjnych poniższego Europejskiego poradnika dobrej praktyki, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (1).

Tytuł : Europejski Przewodnik Dobrych Praktyk Higienicznych w produkcji rzemieślniczych serów i produktów mleczarskich

Autor : Farmhouse and Artisan Cheese and Dairy Producers European network (FACE network) – Europejska Sieć Farmerskich i Rzemieślniczych Producentów Serów i Produktów Mleczarskich

Adres publikacyjny : Wersja skorygowana z dnia 20 grudnia 2016.

https://ec.europa.eu/food/safety/biosafety/food_hygiene/guidance_en


(1)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/1


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8685 – Foncière des Régions/Marriott International/Le Méridien Hotel in Nice)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/02)

W dniu 11 grudnia 2017 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32017M8685. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/2


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8706 – CVC/Providence/Skybox)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/03)

W dniu 11 grudnia 2017 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32017M8706. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/2


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8360 – Imerys/Kerneos)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/04)

W dniu 19 czerwca 2017 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32017M8360. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Rada

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/3


Konkluzje Rady w sprawie zdrowia w społeczeństwie cyfrowym – dokonywanie postępów w zakresie innowacji w dziedzinie zdrowia wykorzystujących potencjał danych

(2017/C 440/05)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

PRZYWOŁUJE

1.

Fakt, że na mocy art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii należy zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, a działanie Unii powinno uzupełniać polityki krajowe przy jednoczesnym poszanowaniu obowiązków państw członkowskich w zakresie określania ich polityki dotyczącej zdrowia, jak również organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej. Unia powinna zachęcać do współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie zdrowia publicznego oraz, jeśli to konieczne, wspierać ich działania, a w szczególności zachęcać do współpracy między państwami członkowskimi w celu zwiększenia komplementarności ich usług zdrowotnych w regionach przygranicznych.

2.

Fakt, że Rada przy kilku okazjach (1) zwracała uwagę, że w odpowiedzi na wspólne wyzwania związane ze stabilnością systemów opieki zdrowotnej ważne jest, by przeanalizować innowacyjne podejścia i modele opieki zdrowotnej, odchodząc od systemów ukierunkowanych na szpitale, a przechodząc do opieki zintegrowanej, wzmacniając promocję zdrowia i profilaktykę chorób, a także wdrażając medycynę spersonalizowaną, przy jednoczesnym uznaniu potencjału narzędzi i usług w zakresie e-zdrowia.

3.

Konkluzje Rady z dnia 1 grudnia 2009 r. w sprawie bezpiecznej i skutecznej opieki zdrowotnej dzięki e-zdrowiu (2).

4.

Rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 19 maja 2015 r. w sprawie bezpieczniejszej opieki zdrowotnej w Europie: zwiększenie bezpieczeństwa pacjenta i przeciwdziałanie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (3) wzywającą do zbadania możliwości, jakie daje e-zdrowie w zakresie poprawy bezpieczeństwa pacjentów, między innymi poprzez elektroniczną dokumentację medyczną i mobilne aplikacje medyczne, a także wzywającą do wzmocnienia współpracy w zakresie wymiany doświadczeń i wiedzy między państwami członkowskimi.

5.

Komunikat Komisji pt. „Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy” przyjęty w dniu 6 maja 2015 r. (4) oraz komunikat Komisji pt. „Plan działania UE na rzecz administracji elektronicznej – przyspieszenie transformacji cyfrowej w administracji”, przyjęty w dniu 19 kwietnia 2016 r. (5).

6.

Komunikat Komisji pt. „Plan działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012–2020 – Innowacyjna opieka zdrowotna w XXI wieku” przyjęty w dniu 6 grudnia 2012 r. (6) oraz rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie planu działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012–2020: innowacyjna opieka zdrowotna w XXI wieku (7).

7.

Komunikat w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej (8), przyjęty w dniu 4 kwietnia 2014 r., w którym uznaje się ważną rolę e-zdrowia we wspieraniu odporności systemów opieki zdrowotnej.

ODNOTOWUJE, ŻE:

8.

Państwa członkowskie stają wobec wspólnych wyzwań związanych ze wzrostem występowania chorób przewlekłych i ograniczonych zasobów ludzkich i finansowych na zapewnienie stabilności ich systemów opieki zdrowotnej oraz zaspokojenie rosnących potrzeb starzejących się społeczeństw. Stają one również wobec wspólnych wyzwań związanych z transgranicznymi zagrożeniami zdrowia.

9.

Ze względu na globalne tendencje w zakresie cyfryzacji współczesne społeczeństwa w coraz większym stopniu opierają się na informacjach, a ludzie polegają na narzędziach cyfrowych zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Zmieniają się przez to podejście i oczekiwania osób wobec sposobu świadczenia opieki zdrowotnej.

10.

Nowe szanse wynikają z przetwarzania dużych zbiorów danych (9) i z lepszych możliwości w zakresie analizy danych (10), jak również z medycyny spersonalizowanej, stosowania przez pracowników służby zdrowia systemów wspomagania decyzji klinicznych oraz stosowania przez pacjentów mobilnych aplikacji medycznych do kontroli własnego zdrowia i schorzeń przewlekłych. Wykorzystanie tego potencjału w sektorze opieki zdrowotnej wymaga nowej wiedzy i nowych umiejętności.

11.

Różne rozwiązania cyfrowe i systemy informatyczne stosowane obecnie w systemie opieki zdrowotnej i w systemie opieki społecznej często nie są ze sobą kompatybilne i nie umożliwiają wymiany danych i dzielenia się nimi w ramach systemów krajowych ani w wymiarze transgranicznym (11). Wpływa to niekorzystnie na funkcjonalność tych rozwiązań i ich przyjazność dla użytkownika, zwiększa koszty rozwoju i utrzymania oraz utrudnia ciągłość opieki.

12.

Nadal występują bariery utrudniające zwiększanie potencjału cyfrowego zdrowia i zdalnej opieki, takie jak dominacja silosów danych, brak interoperacyjności i wspólnych standardów pomiaru wyników klinicznych i zgłaszanych przez pacjentów, ograniczony dostęp do dużych baz danych i ich ograniczone wykorzystywanie do celów badań i innowacji, brak finansowania i zachęt finansowych; rynki są nadal rozdrobnione, zarówno w przekroju unijnym, jak i w zakresie usług, a postęp we wdrażaniu w sektorze ochrony zdrowia rozwiązań cyfrowych wykorzystujących potencjał danych jest ciągle niewielki.

PODKREŚLA, ŻE:

13.

Systemy opieki zdrowotnej muszą być stale dostosowywane, aby spełniać oczekiwania obywateli i ich potrzeby w zakresie zdrowia i opieki. W tym kontekście ważne jest wykorzystanie możliwości społeczeństwa cyfrowego, tak by ludzie mogli lepiej zrozumieć własne zdrowie i lepiej nim zarządzać przy łatwiejszym dostępie do informacji i narzędzi cyfrowych.

14.

Sednem innowacji w dziedzinie opieki zdrowotnej wykorzystujących potencjał danych powinny być potrzeby obywateli, ludzie powinni być traktowani jako aktywne podmioty w kwestiach własnego zdrowia i należy zapewnić im bardziej precyzyjne i spersonalizowane leczenie, a także sprawić, by czuli się bardziej zaangażowani w opiekę zdrowotną, przy jednoczesnym wspieraniu roli pracowników służby zdrowia i wzmacnianiu ich interakcji i komunikacji z pacjentami.

15.

Podstawową zasadą dorobku prawnego Unii w zakresie ochrony danych jest prawo dostępu obywateli do danych dotyczących ich własnego zdrowia. Bez uszczerbku dla prawodawstwa krajowego i podstaw prawnych przetwarzania danych dotyczących zdrowia potrzebne są elastyczne systemy i narzędzia, które zapewnią obywatelom dostęp do dotyczących ich danych i informacji na temat wykorzystywania tych danych, jak również umożliwią wyrażanie lub cofanie zgody na przetwarzanie ich danych dotyczących zdrowia i na udostępnianie tych danych, w tym w odniesieniu do wtórnego wykorzystania. Pomoże to ludziom zrozumieć i lepiej kontrolować wykorzystywanie ich danych dotyczących zdrowia, przez co będzie sprzyjać zaufaniu i przejrzystości, z uwzględnieniem różnych postaw i preferencji osób, jeśli chodzi o dostęp do ich danych i zarządzanie nimi przez internet (12).

16.

Rozwiązania cyfrowe powinny przyczyniać się zarówno do wydajniejszego wykorzystywania zasobów opieki zdrowotnej, jak i do lepszego ukierunkowania, większej integracji i bezpieczeństwa opieki zdrowotnej. Dzielenie się informacjami przez pracowników służby zdrowia prowadzi do poprawy bezpieczeństwa pacjentów, zmniejszenia liczby możliwych do uniknięcia błędów oraz zdarzeń niepożądanych, a także do poprawy koordynacji i ciągłości opieki, jak również lepszego przestrzegania zaleceń terapeutycznych (13).

17.

Ważne jest, aby umożliwić w UE transgraniczną wymianę danych dotyczących zdrowia, aby zapewnić ciągłość opieki również w kontekście transgranicznym, zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (14).

18.

Dzięki dostępności porównywalnych i wysokiej jakości danych dotyczących zdrowia do celów badań naukowych i innowacji możliwe jest tworzenie nowej wiedzy służącej zapobieganiu chorobom, wcześniejszemu stawianiu dokładniejszych diagnoz oraz poprawie leczenia, w szczególności w ramach wspierania medycyny spersonalizowanej, przyczyniając się tym samym do rozwoju systemu opieki zdrowotnej. Możliwości łączenia zestawów danych pochodzących z różnych źródeł danych i w wymiarze transgranicznym jest szczególnie ważne w dziedzinie chorób rzadkich oraz złożonych chorób o niskiej częstotliwości występowania.

19.

Transgraniczna wymiana danych dotyczących zdrowia i wspieranie infrastruktury danych ma podstawowe znaczenie dla zwalczania transgranicznych zagrożeń zdrowia mających pochodzenie biologiczne, chemiczne, środowiskowe lub nieznane (15) – a także dla zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe i zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Dzielenie się dobrej jakości danymi i analizami ma ogromny potencjał, by wspierać zapobieganie występowaniu, wczesne wykrywanie i zwalczanie ognisk chorób zakaźnych.

20.

Jednolity rynek cyfrowy dla technologii informacyjnych (IT) stosowanych w dziedzinie zdrowia i swobodny przepływ danych mogą pobudzić rozwój i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań technicznych wykorzystujących potencjał danych, które to rozwiązania przyczynią się do poprawy wyników zdrowotnych i lepszej jakości życia pacjentów, zapewniając przy tym, że usługi i produkty będą przyjazne dla użytkowników, interoperacyjne i bezpieczne.

21.

Systemy opieki zdrowotnej są także potencjalną siłą napędową wzrostu gospodarczego, stwarzają bowiem możliwości gospodarcze, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw zajmujących się rozwojem innowacyjnych rozwiązań cyfrowych wykorzystujących potencjał danych.

22.

Pokonywanie barier w zwiększaniu potencjału cyfrowego zdrowia i zdalnej opieki wymaga kompleksowego pakietu działań wykorzystujących możliwości, jakie stwarza jednolity rynek cyfrowy, oraz wykorzystujących zasadę swobodnego przepływu danych, jak również podstawowe zasady zawarte w planie działania UE na rzecz administracji elektronicznej.

23.

W opracowywaniu i wdrażaniu narzędzi cyfrowych w opiece zdrowotnej trzeba należycie uwzględnić wymogi dotyczące jakości, bezpieczeństwa, bezpieczeństwa fizycznego i ochrony danych, a także kwestie etyczne i różnice w umiejętnościach cyfrowych i kompetencjach zdrowotnych, aby unikać tworzenia dalszych nierówności w zdrowiu. Ponadto stosowanie narzędzi cyfrowych jest ważną pomocą w zwiększaniu kompetencji zdrowotnych, między innymi poprzez wspieranie komunikacji pomiędzy pracownikami służby zdrowia a pacjentami.

24.

Dla utrzymania publicznego zaufania do usług w zakresie cyfrowego zdrowia kluczowe znaczenie mają ochrona danych i bezpieczeństwo informacji. W związku z tym konieczne jest sprawne wdrożenie unijnych ram prawnych dotyczących ochrony danych (16), bezpieczeństwa sieci informacyjnych (17) oraz bezpiecznej identyfikacji elektronicznej (18).

25.

Do utrzymania pewności i zaufania do usług w zakresie cyfrowego zdrowia ważne jest, by podnosić świadomość poprzez opracowywanie strategii komunikacyjnych dla osób odpowiedzialnych za wyznaczanie kierunków polityki, dla pracowników służby zdrowia i dla obywateli na temat korzyści, jakie cyfrowe zdrowie może przynieść w zakresie poprawy jakości opieki zdrowotnej; ważne jest także, by zapewnić przejrzystość w odniesieniu do wykorzystywania danych dotyczących zdrowia.

26.

Koordynacja i współpraca w dziedzinie cyfrowego zdrowia umożliwią państwom członkowskim przyspieszenie wdrażania innowacji cyfrowych w ich systemach opieki zdrowotnej, pozwolą na uczenie się od siebie nawzajem oraz na korzystanie ze zharmonizowanych podejść, przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych. Konieczne jest zatem zwiększenie praktycznej współpracy między państwami członkowskimi.

27.

Unijne mechanizmy finansowania odgrywają ważną rolę we wspieraniu ogólnounijnych infrastruktur danych na potrzeby badań naukowych, w rozwijaniu rozwiązań IT w dziedzinie zdrowia, jak również w wykorzystywaniu efektu dźwigni inwestycji państw członkowskich do wspierania wdrażania tych rozwiązań na dużą skalę.

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE:

28.

Zadowalające postępy poczynione w państwach członkowskich we wdrażaniu e-zdrowia oraz fakt, że w większości państw członkowskich zostały już wdrożone lub są właśnie wdrażane systemy elektronicznych kart zdrowia i e-recepty (19)  (20).

29.

Prace przeprowadzone w ramach sieci „E-zdrowie” (21) ustanowionej na mocy dyrektywy 2011/24/UE oraz wspólnego działania UE w zakresie wspierania sieci „E-zdrowie”, które okazały się cenne przy koordynacji starań w zakresie e-zdrowia, ułatwiając transgraniczną wymianę w UE danych dotyczących zdrowia.

30.

Postępy osiągnięte w budowie europejskiej infrastruktury usług cyfrowych w dziedzinie e-zdrowia (eHDSI) (22) finansowanej ze środków instrumentu „Łącząc Europę” (23) na potrzeby transgranicznej wymiany e-recept i kartotek pacjentów.

31.

Prace przeprowadzone przez europejskie sieci referencyjne (24), aby ustanowić specjalną platformę IT pozwalającą na gromadzenie wiedzy fachowej, wymianę informacji i wzajemne uczenie się, uznające potencjał tych sieci w zakresie poprawy wymiany danych do celów lepszego stawiania diagnozy, jak również do celów badań naukowych i innowacji, w szczególności w dziedzinie chorób rzadkich oraz złożonych chorób o niskiej częstotliwości występowania.

32.

Partnerstwa i oddolne inicjatywy w zakresie e-zdrowia wprowadzone w ramach Europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu (25), które są bardzo ważnym narzędziem wspierania transferu wiedzy i najlepszych praktyk między regionami i angażowania zainteresowanych stron z sektora publicznego i z sektora prywatnego do wspólnej pracy.

33.

Komunikat Komisji w sprawie przeglądu śródokresowego realizacji strategii jednolitego rynku cyfrowego (26), w którym podkreśla się znaczenie transformacji cyfrowej w dziedzinie zdrowia i opieki zdrowotnej.

34.

Zaangażowanie i zobowiązania interesariuszy podkreślone w Deklaracji Towarzystwa Zdrowia Cyfrowego przyjętej na konferencji wysokiego szczebla Health in the Digital Society. Digital Society for Health – „Zdrowie w społeczeństwie cyfrowym. Społeczeństwo cyfrowe na rzecz zdrowia” – która odbyła się w dniach 16–18 października 2017 r. w Tallinie i podczas której zainicjowano wielopodmiotowe grupy zadaniowe do działań w zakresie podejmowania głównych wyzwań związanych z wprowadzaniem na dużą skalę innowacji cyfrowych w dziedzinie zdrowia.

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY:

35.

Kontynuowały wdrażanie polityk wspierających innowacje cyfrowe w sektorze zdrowia, inwestowały w narzędzia i metodologie wykorzystujące potencjał danych oraz aktywnie z nich korzystały; narzędzia te i metodologie pozwolą świadczyć bezpieczne usługi opieki zdrowotnej wysokiej jakości i będą wsparciem dla stabilnych systemów opieki zdrowotnej.

36.

W ramach swoich krajowych strategii i planów działania związanych ze zdrowiem cyfrowym:

zapewniły odpowiednie narzędzia cyfrowe do zarządzania osobistymi informacjami dotyczącymi zdrowia, aby umożliwić obywatelom dostęp do ich własnych danych dotyczących zdrowia, zgodnie z zasadami ustanowionymi w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych, oraz – w stosownych przypadkach – umożliwić bezpieczne udostępnianie danych dotyczących zdrowia, jak również integrację danych wygenerowanych przez użytkownika z danymi medycznymi;

wdrażały działania służące poprawie porównywalności, dokładności i wiarygodności danych dotyczących zdrowia oraz zachęcające do wykorzystywania danych dotyczących zdrowia w celu stworzenia bardziej przejrzystych i ukierunkowanych na pacjentów systemów opieki zdrowotnej, które będą skupiały się na wynikach zdrowotnych i opartych na dowodach politykach i procesach decyzyjnych w dziedzinie zdrowia, jak również służące propagowaniu innowacji wykorzystujących potencjał danych;

tam gdzie to konieczne i stosowne – dokonały przeglądu istniejących krajowych ram prawnych i administracyjnych, zarówno w celu usunięcia przeszkód dla wymiany danych i ich wzajemnego udostępniania między pracownikami służby zdrowia z myślą o bezpieczeństwie i ciągłości opieki, jak również w celu umożliwienia wykorzystywania danych dotyczących zdrowia na rzecz badań naukowych i innowacji przy pełnym poszanowaniu wymogów dotyczących ochrony danych;

wdrażały działania na rzecz poprawy umiejętności cyfrowych obywateli i pracowników służby zdrowia, między innymi poprzez proponowanie tym ostatnim szkoleń w zakresie korzystania z narzędzi cyfrowych, przy jednoczesnej pracy z obywatelami i społeczeństwem obywatelskim w celu budowania zaufania publicznego i poparcia dla udostępniania danych na rzecz zdrowia.

37.

Ustanowiły solidne i odporne ramy zarządzania danymi dotyczącymi zdrowia, jak określono w zaleceniach OECD dotyczących zarządzania danymi dotyczącymi zdrowia (27), aby zapewnić prywatność i integralność takich danych.

38.

Wspólnie pracowały nad ułatwieniem niezbędnego zbliżenia różnych sposobów podejścia dotyczącego regulacji i zarządzania w odniesieniu do wykorzystywania danych dotyczących zdrowia do celów badań naukowych i innowacji, poprzez zidentyfikowanie i promowanie najlepszych praktyk w zakresie stosowania odpowiednich zabezpieczeń w zakresie ochrony danych i w zarządzaniu danymi dotyczącymi zdrowia w Unii; w stosownych przypadkach należy również skonsultować się z organami odpowiedzialnymi za ochronę danych, na przykład w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych przewidzianej w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych.

39.

Wykorzystywały współpracę regionalną i dwustronną lub wielostronną między państwami członkowskimi oraz – w stosownych przypadkach – współpracowały z innymi zainteresowanymi podmiotami w sprawie wyraźnie transgranicznych inicjatyw, które mogą mieć znaczący wpływ na wdrażanie rozwiązań cyfrowych w dziedzinie zdrowia.

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY:

40.

Pracowały wspólnie, w szczególności w ramach sieci „E-zdrowie”, mając na celu stworzenie interoperacyjnych i przyjaznych dla użytkownika systemów informacji w ochronie zdrowia, które pozwalają na podłączanie osobistych urządzeń zdrowotnych i lepszą interakcję i wymianę informacji między podmiotami świadczącymi usługi w zakresie opieki zdrowotnej a pacjentami.

41.

Kontynuowały i usprawniły dotychczasowe prace w zakresie standardów i interoperacyjności e-zdrowia, dalej rozwijając i rozszerzając europejskie ramy interoperacyjności e-zdrowia (28), promowały stosowanie standardów międzynarodowych i otwartych, aby unikać sytuacji, w których zastrzeżone rozwiązania będą powodowały uzależnienie od jednego dostawcy (29), co podnosi koszty rozwoju i utrzymania rozwiązań informatycznych, oraz by wspierały wymianę informacji na temat modeli zarządzania służących poprawie przestrzegania standardów.

42.

Promowały stosowanie wspólnych struktur danych, systemów kodowania i terminologii, jak również wspólnych standardów pomiaru wyników klinicznych i zgłaszanych przez pacjentów, w celu poprawy interoperacyjności semantycznej, jakości i porównywalności danych.

43.

Wzmacniały działania mające na celu poprawę bezpieczeństwa danych poprzez propagowanie rozwoju i stosowania technologii służących wzmocnieniu ochrony prywatności i uwzględnianiu ochrony prywatności już w fazie projektowania, poprzez wymianę informacji na temat dostępnych narzędzi technicznych i metodologii dotyczących bezpiecznej wymiany danych między upoważnionymi osobami i organizacjami oraz dotyczących zarządzania danymi osobowymi dotyczącymi zdrowia.

44.

Dzieliły się doświadczeniami, przekazywały dobre praktyki i rozwijały wspólne sposoby podejścia do zapewnienia bezpieczeństwa, jakości, bezpieczeństwa fizycznego i interoperacyjności mobilnych narzędzi i aplikacji medycznych, zapewniając jednocześnie odpowiednie zabezpieczenia, by zwiększyć zaufanie i wspierać upowszechnianie się tych rozwiązań w celu lepszej promocji zdrowia, profilaktyki chorób i lepszej kontroli w przypadku chorób przewlekłych, uwzględniając – w stosownych przypadkach – obowiązujące unijne prawodawstwo dotyczące wyrobów medycznych.

45.

Kontynuowały prace nad pomyślnym wdrożeniem europejskiej infrastruktury usług cyfrowych w dziedzinie e-zdrowia (eHDSI) oraz rozważyły rozszerzenie zakresu transgranicznej wymiany danych dotyczących zdrowia, tak by obejmowała ona także wymianę elektroniczną dokumentacji medycznej, która byłaby dostępna dla obywateli ponad granicami, poprzez identyfikowanie i analizę nowych zastosowań, które wspierałyby transgraniczną opiekę zdrowotną i przyczyniałyby się do ciągłości opieki.

46.

Korzystając z istniejących inicjatyw w ramach strategii jednolitego rynku cyfrowego, takich jak europejska inicjatywa dotycząca przetwarzania w chmurze (30), EuroHPC (31) oraz europejska chmura dla otwartej nauki, pracowały wspólnie mając na celu poprawę dostępu – na potrzeby badań naukowych i innowacji w dziedzinie zdrowia – do dużych europejskich zestawów danych, danych longitudinalnych oraz światowej klasy infrastruktury obliczeniowej o wysokiej wydajności, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony danych.

47.

Korzystając z istniejących krajowych i unijnych inicjatyw i partnerstw publiczno-prywatnych (32), rozważyły utworzenie zdecentralizowanych sieci danych i wspólnych platform umożliwiających integrację i analizę danych w bezpiecznym środowisku, przy jednoczesnym unikaniu niepotrzebnego przechowywania danych w centralnym repozytorium unijnym, a także wspieranie wielkoskalowych transgranicznych projektów wdrożeniowych, na przykład w dziedzinie medycyny spersonalizowanej, w tym genomowej.

48.

Kontynuowały współpracę nad wspólnymi rejestrami i platformami dotyczącymi chorób, takimi jak europejska platforma rejestracji chorób rzadkich i baza danych Orphanet (33), które są kluczowymi narzędziami interoperacyjności w badaniach dotyczących chorób rzadkich.

49.

Pracowały wspólnie nad poprawą infrastruktury danych, analizy danych i wspomagania decyzji z myślą o przewidywaniu poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia, zapobieganiu im i ich zwalczaniu.

50.

W większym stopniu wykorzystywały unijne mechanizmy finansowania, takie jak Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFSI) (34), fundusze strukturalne UE, instrument „Łącząc Europę” oraz program „Horyzont 2020” (35) do wspierania wielkoskalowych wdrożeń cyfrowych w dziedzinie zdrowia, poprzez poprawę synergii w efektywnym pod względem kosztów wykorzystywaniu funduszy unijnych i krajowych oraz poprzez identyfikowanie wspólnych priorytetów i potrzeb inwestycyjnych, a także do rozwijania odpowiednich mechanizmów i zachęt finansowych do wspierania interoperacyjności infrastruktury zdrowia cyfrowego.

51.

Rozważyły ustalenie wspólnych kryteriów i wskaźników, których państwa członkowskie mogłyby używać do monitorowania postępów upowszechniania się zdrowia cyfrowego oraz do oceny skutków rozwiązań cyfrowych, z uwzględnieniem istniejących ram (36).

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY:

52.

Nadal wspierała wysiłki państw członkowskich poprzez gromadzenie i ocenę dobrych praktyk oraz dowodów, tak aby ułatwiać przekazywanie takich praktyk, oraz poprzez podnoszenie świadomości w odniesieniu do zdrowia cyfrowego.

53.

Wspierała wdrażanie istniejącego prawodawstwa UE dotyczącego ochrony danych, identyfikacji elektronicznej i bezpieczeństwa informacji w sektorze zdrowia, między innymi poprzez zidentyfikowanie dobrych praktyk i ułatwianie wymiany informacji między państwami członkowskimi, tak by ułatwiać wymianę danych w wymiarze transgranicznym oraz by uwzględniać szczególne potrzeby i wymogi sektora opieki zdrowotnej, przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich.

54.

Nadal wspierała rozszerzanie europejskiej infrastruktury usług cyfrowych w dziedzinie e-zdrowia na wszystkie państwa członkowskie oraz wdrożenie nowych usług transgranicznych, przy jednoczesnym wzmocnieniu trwających prac nad pokonaniem problemów technicznych, semantycznych i prawnych oraz nad zapewnieniem spójności między poszczególnymi infrastrukturami informatycznymi, w szczególności eHDSI i platformą informatyczną przeznaczoną dla europejskich sieci referencyjnych.

55.

Nadal wspierała badania naukowe i innowacje w dziedzinie zdrowia cyfrowego i zapewniała wsparcie instytucjom naukowym i firmom innowacyjnym opracowującym rozwiązania w zakresie zdrowia cyfrowego, zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP).

56.

Wspierała państwa członkowskie w opracowywaniu i wprowadzaniu interoperacyjnej krajowej infrastruktury udostępniania i wymiany danych dotyczących zdrowia, skupiając się zwłaszcza na modelach opieki podstawowej i opieki zintegrowanej, wspierając świadczenie wydajnych usług zdrowotnych wysokiej jakości oraz skupiając się na wprowadzeniu usług transgranicznej wymiany danych w ramach eHDSI na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym.

57.

Nadal wspierała ogólnoeuropejskie partnerstwa publiczno-prywatne i działania z udziałem zainteresowanych podmiotów, takie jak Europejskie partnerstwo na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu, które mają na celu wzmocnienie pozycji obywateli i ułatwienie wdrażania jednolitego rynku cyfrowego w dziedzinie cyfrowej ochrony zdrowia i opieki.


(1)  Zob.: konkluzje Rady: Ku nowoczesnym, elastycznym i stabilnym systemom opieki zdrowotnej, 6 czerwca 2011 r. (Dz.U. C 202 z 8.7.2011, s. 10); konkluzje Rady w sprawie refleksji nad nowoczesnymi, elastycznymi i stabilnymi systemami opieki zdrowotnej, 10 grudnia 2013 r. (Dz.U. C 376 z 21.12.2013, s. 3); konkluzje Rady w sprawie kryzysu gospodarczego i ochrony zdrowia, 20 czerwca 2014 r. (Dz.U. C 217 z 10.7.2014, s. 2); konkluzje Rady w sprawie medycyny spersonalizowanej dla pacjentów, przyjęte w dniu 7 grudnia 2015 r., (Dz.U. C 421 z 17.12.2015, s. 2).

(2)  Dz.U. C 302 z 12.12.2009, s. 12.

(3)  P8_TA(2015)0197

(4)  COM(2015) 192 final

(5)  COM(2016) 179 final

(6)  COM(2012) 736 final

(7)  P7_TA-PROV(2014)0010

(8)  COM(2014) 215 final

(9)  Big Data for Advancing Dementia Research. An Evaluation of Data Sharing Practices in Research on Age-related Neurodegenerative Diseases („Duże zbiory danych a postępy badań w zakresie demencji. Ocena praktyk w zakresie udostępniania danych w badaniach nad chorobami neurodegeneracyjnymi związanymi z wiekiem”)

(10)  Data-driven Innovation for Growth and Well-being („Innowacje wykorzystujące potencjał danych na rzecz wzrostu i dobrobytu”), październik 2015 r., OECD

(11)  Benchmarking Deployment of eHealth among General Practitioners 2013 („Analiza porównawcza stopnia korzystania z e-zdrowia przez lekarzy ogólnych, 2013 r.”) (SMART 2011/0033)

(12)  Jak wynika ze specjalnego badania Eurobarometru nr 460 specjalnego badania Eurobarometru nr 460 „Attitudes towards the impact of digitisation and automation on daily life” („Postawy wobec wpływu cyfryzacji i automatyzacji na życie codzienne”) (2017) ponad połowa respondentów chciałaby mieć internetowy dostęp do swojej dokumentacji medycznej i zdrowotnej (52 %), a siedmiu na dziesięciu respondentów (70 %) byłoby gotowych udostępnić innym swoje dane dotyczące zdrowia i samopoczucia. W największym stopniu byliby skłonni przekazać swoje dane swojemu lekarzowi lub pracownikowi służby zdrowia (65 %).

(13)  Improving Health Sector Efficiency. The role of Information and Communication Technologies („Poprawa wydajności sektora opieki zdrowotnej. Rola technologii informacyjno-komunikacyjnych”) (OECD, 2010)

(14)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 45).

(15)  Jak określono w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1082/2013/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia oraz uchylającej decyzję nr 2119/98/WE, tekst mający znaczenie dla EOG (Dz.U. L 293 z 5.11.2013, s. 1).

(16)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(17)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1).

(18)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

(19)  From innovation to implementation – eHealth in the WHO European Region („Od innowacji do wdrażania – e-zdrowie w europejskim regionie WHO”) (2016 r., WHO)

(20)  Overview of the national laws on electronic health records in the EU Member States („Przegląd krajowych przepisów państw członkowskich UE dotyczących elektronicznej dokumentacji medycznej”) (2014 r.)

(21)  Zob. https://ec.europa.eu/health/ehealth/policy/network_en.

(22)  Zob. https://ec.europa.eu/cefdigital/wiki/display/CEFDSIS/eHealth+2.0.

(23)  Ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 129).

(24)  https://ec.europa.eu/health/ern/policy_en

(25)  Zob. komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Działania w ramach Strategicznego planu realizacji Europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu” z dnia 29.2.2012 – COM(2012) 83 final oraz Europejskie partnerstwo na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu https://ec.europa.eu/eip/ageing/home_en.

(26)  Komunikat Komisji w sprawie przeglądu śródokresowego realizacji strategii jednolitego rynku cyfrowego. Połączony jednolity rynek cyfrowy dla wszystkich (COM(2017) 228 final).

(27)  Przyjęte w dniu 17 stycznia 2017 r. podczas konferencji ministrów zdrowia OECD.

(28)  Zmienione ramy interoperacyjności e-zdrowia przyjęte przez sieć „E-zdrowie” w listopadzie 2015 r.

(29)  Zob. komunikat Komisji pt. „Zapobieganie uzależnieniu od jednego dostawcy: tworzenie otwartych systemów ICT poprzez lepsze wykorzystywanie norm w zamówieniach publicznych” przyjęty w dniu 25 czerwca 2013 r., COM(2013) 455 final.

(30)  Komunikat Komisji pt. „Europejska inicjatywa dotycząca przetwarzania w chmurze – budowanie w Europie konkurencyjnej gospodarki opartej na danych i wiedzy” przyjęty w dniu 19 kwietnia 2016 – COM(2016) 178 final.

(31)  https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/eu-ministers-commit-digitising-europe-high-performance-computing-power

(32)  Takie jak program „Technologie dużych zbiorów danych na rzecz lepszych wyników” w ramach inicjatywy IMI2 (http://www.imi.europa.eu/), BBMRI ERIC (http://www.bbmri-eric.eu/) i inne.

(33)  www.epirare.eu/ www.orpha.net

(34)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 – Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1).

(35)  Zob. http://ec.europa.eu/programmes/horizon2020/en

(36)  Zob. Ramy monitorowania i oceny dla europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu (MAFEIP) https://ec.europa.eu/jrc/en/mafeip oraz sprawozdanie Nordyckiej Rady Ministrów „Nordic eHealth Benchmarking” („Analiza porównawcza e-zdrowia w krajach nordyckich”).


Komisja Europejska

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/10


Kursy walutowe euro (1)

20 grudnia 2017 r.

(2017/C 440/06)

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,1845

JPY

Jen

134,16

DKK

Korona duńska

7,4443

GBP

Funt szterling

0,88320

SEK

Korona szwedzka

9,9128

CHF

Frank szwajcarski

1,1702

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

9,8683

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

25,674

HUF

Forint węgierski

312,75

PLN

Złoty polski

4,2041

RON

Lej rumuński

4,6284

TRY

Lir turecki

4,5366

AUD

Dolar australijski

1,5427

CAD

Dolar kanadyjski

1,5221

HKD

Dolar Hongkongu

9,2677

NZD

Dolar nowozelandzki

1,6970

SGD

Dolar singapurski

1,5940

KRW

Won

1 281,59

ZAR

Rand

15,0112

CNY

Yuan renminbi

7,7926

HRK

Kuna chorwacka

7,5470

IDR

Rupia indonezyjska

16 083,14

MYR

Ringgit malezyjski

4,8257

PHP

Peso filipińskie

59,502

RUB

Rubel rosyjski

69,5139

THB

Bat tajlandzki

38,792

BRL

Real

3,8953

MXN

Peso meksykańskie

22,7971

INR

Rupia indyjska

75,9475


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/11


Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji wydana na jego posiedzeniu w dniu 21 marca 2017 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie M.7878 – HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia

Sprawozdawca: Hiszpania

(2017/C 440/07)

Transakcja

1.

Komitet Doradczy (11 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Wymiar unijny

2.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że przedsiębiorstwami biorącymi udział w koncentracji są HeidelbergCement i Schwenk.

Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) wstrzymuje się do głosu.

3.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że transakcja ma wymiar unijny zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) wstrzymuje się do głosu.

Rynki produktowe i geograficzne

4.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z definicją Komisji dotyczącą właściwego rynku produktowego dla szarego cementu, pozostawiając otwartą kwestię ewentualnej dalszej segmentacji na cement paczkowany/luzem oraz jego różne rodzaje i gatunki. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) wstrzymuje się do głosu.

5.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z definicją Komisji dotyczącą właściwego rynku geograficznego dla szarego cementu, definiującą rynki jako strefy zasięgu o promieniu 250 km, pozostawiając otwartą kwestię, czy takie strefy powinny mieć kształt okręgów czy kształt zmodyfikowany. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) nie zgadza się z tą definicją.

Ocena konkurencji

6.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że transakcja może spowodować znaczne zakłócenie skutecznej konkurencji z powodu nieskoordynowanych skutków, które mogłyby doprowadzić do stworzenia pozycji dominującej, w okrągłych lub zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładu Cemexu w Splicie w Chorwacji. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) nie zgadza się z tą definicją.

7.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że transakcja doprowadziłaby do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji na znacznej części rynku wewnętrznego. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) nie zgadza się z tą oceną.

8.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że ostateczne zobowiązania zaproponowane przez strony w dniu 26 stycznia 2017 r. są niewystarczające, aby można było uznać koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) nie zgadza się z ta opinią.

Zgodność z rynkiem wewnętrznym

9.

Komitet Doradczy (10 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że transakcja powinna zostać uznana za niezgodną z rynkiem wewnętrznym oraz funkcjonowaniem Porozumienia EOG zgodnie z art. 2 ust. 3 i art. 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz art. 57 Porozumienia EOG. Mniejszość państw członkowskich (1 państwo członkowskie) nie zgadza się z tą opinią.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/12


Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1)

HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia

(M.7878)

(2017/C 440/08)

(1)

W dniu 5 września 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), Komisja otrzymała zgłoszenie koncentracji („proponowana transakcja”), w wyniku której przedsiębiorstwa HeidelbergCement (3) i Schwenk (4) („strony zgłaszające”) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad całością przedsiębiorstw Cemex Hungary (5) i Cemex Croatia (6) poprzez wspólnie kontrolowane przez nie wspólne przedsiębiorstwo DDC (7), w drodze zakupu udziałów/akcji.

(2)

W dniu 22 czerwca 2016 r. Komisja, zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, zleciła węgierskiemu organowi ochrony konkurencji ocenę skutków na rynkach właściwych na Węgrzech.

(3)

W dniu 10 października 2016 r. Komisja wszczęła postępowanie zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (8).

(4)

W dniu 12 grudnia 2016 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym zajęła wstępne stanowisko, że przejęcie Cemex Croatia przez HeidelbergCement i Schwenk znacząco zakłóci skuteczną konkurencję na rynkach cementu szarego w okrągłych lub zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół cementowni Cemex w Splicie (Chorwacja). Zgodnie z pisemnym zgłoszeniem zastrzeżeń proponowana transakcja mogłaby stworzyć pozycję dominującą oraz doprowadzić do nieskoordynowanych skutków wynikających z wysokich łącznych udziałów w rynku i możliwych wzrostów cen wskutek eliminacji konkurencji między HeidelbergCement/DDC i Cemex, jak również wskutek niewystarczającej konkurencji ze strony pozostałych podmiotów. W dniu 13 grudnia 2016 r. o pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń powiadomiono HeidelbergCement i Schwenk.

(5)

Stronom zgłaszającym przyznano dostęp do dokumentacji w dniach 13, 14 i 15 grudnia 2016 r. (poprzez przekazanie płyty CD-ROM oraz poprzez zapoznanie się na miejscu z danymi ilościowymi i jakościowymi) i wyznaczono termin do dnia 3 stycznia 2017 r. na przekazanie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Następnie udostępniono dokumentację (poprzez przekazanie płyty CD-ROM bądź poprzez zaszyfrowane wiadomości e-mail) w dniach 26 stycznia 2017 r., 20 lutego 2017 r., 28 lutego 2017 r., 16 marca 2017 r. i 22 marca 2017 r.

(6)

Przedsiębiorstwo Cemex przesłało swoje uwagi dotyczące pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń w dniu 2 stycznia 2017 r., a każda strona zgłaszająca odpowiedziała na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w dniu 3 stycznia 2017 r. Wszystkie te podmioty wniosły o możliwość złożenia ustnych wyjaśnień.

(7)

Formalne złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym odbyło się w dniu 11 stycznia 2017 r.

(8)

W dniu 18 stycznia 2017 r. Komisja przedłużyła termin na przeanalizowanie proponowanej transakcji o 5 dni roboczych zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Termin ten został dodatkowo przedłużony dwukrotnie, za każdym razem o 15 dni roboczych: w dniu 26 stycznia 2017 r. po złożeniu zobowiązań przez strony zgłaszające, co automatycznie przedłużyło termin zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit pierwszy zdanie ostatnie, oraz ponownie w dniu 14 lutego 2017 r. w drodze kolejnej decyzji na podstawie art. 10 ust. 3 akapit drugi zdanie trzecie, aby umożliwić Komisji przeanalizowanie dodatkowych dowodów przekazanych przez strony zgłaszające w dniu 9 lutego 2017 r.

(9)

W dniu 25 stycznia 2017 r. Komisja skierowała do stron zgłaszających pismo przedstawiające okoliczności faktyczne, informując je o wcześniej istniejących dowodach, których nie uwzględniono jeszcze bezpośrednio w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, a które po bliższej analizie dokumentacji Komisja uznaje za istotne dla poparcia swoich argumentów, jak również o kilku dodatkowych dowodach, o których Komisja dowiedziała się po przyjęciu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń. Strony zgłaszające przedłożyły pisemne uwagi dotyczące powyższego pisma w dniach 1, 2 i 3 lutego 2017 r. W dniu 31 stycznia 2017 r. przedsiębiorstwo Cemex przedłożyło pisemne uwagi dotyczące pisma przedstawiającego okoliczności faktyczne.

(10)

W swoich uwagach do tego pisma strony zgłaszające i Cemex dowodzili, że pismo przedstawiające okoliczności faktyczne może jedynie służyć wskazaniu stronom nowych dowodów pozyskanych po przyjęciu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, a nie przedłożeniu dodatkowych dowodów, które były już dostępne w momencie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń. W innym razie złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym byłoby częściowo bezcelowe, jako że zespół prowadzący sprawę mógłby zataić dowody do czasu po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym. W celu zaradzenia temu domniemanemu problemowi strony zgłaszające wniosły o dodatkowe złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym.

(11)

Odrzuciłem wniosek stron zgłaszających o dodatkowe złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym. W art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia 802/2004 (9) przewidziano jedynie prawo do wystąpienia o formalne złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym w uwagach na piśmie dotyczących pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, a nie w uwagach do pisma przedstawiającego okoliczności faktyczne (10). Z pisma przedstawiającego okoliczności faktyczne, w którym każdy dowód odnosi się do konkretnych sekcji i akapitów pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, jasno wynika, że pismo to nie zawiera żadnych nowych zastrzeżeń ponad zastrzeżenia określone już w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, ale jedynie wskazuje się w nim dodatkowe dowody na poparcie tych samych zastrzeżeń. Nieistotny jest fakt, że niektóre z tych dodatkowych dowodów były już ujęte w dokumentacji w momencie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, a o tym czy formułuje się nowe zastrzeżenia decyduje istotne kryterium dotyczące rozróżnienia między dodatkowym pisemnym zgłoszeniem zastrzeżeń a pismem przedstawiającym okoliczności faktyczne. Nie ma dowodów na to, że zespół prowadzący sprawę miałby rozmyślnie zataić dowody do czasu po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym, powodując bezcelowość tych ustnych wyjaśnień.

(12)

W dniu 26 stycznia 2017 r. strony zgłaszające złożyły zobowiązania na podstawie art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, a zobowiązania te zostały zweryfikowane pod kątem warunków rynkowych w dniach 1–6 lutego 2017 r. („zobowiązania”).

(13)

W projekcie decyzji Komisja stwierdza, że proponowana transakcja może znacząco zakłócić skuteczną konkurencję na dużej części rynku wewnętrznego w rozumieniu art. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw poprzez nieskoordynowane skutki, które mogłyby w szczególności polegać na stworzeniu pozycji dominującej na rynkach cementu szarego w okrągłych lub zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół cementowni Cemex w Splicie (Chorwacja), oraz że złożone zobowiązania nie eliminują w całości problemów w zakresie konkurencji i dlatego są niewystarczające, aby koncentrację można było uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Dlatego też, zgodnie z art. 8 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w projekcie decyzji proponowaną transakcję uznaje się za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(14)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 decyzji 2011/695/UE dokonałem przeglądu projektu decyzji i uważam, że dotyczy on jedynie zastrzeżeń, co do których strony zgłaszające i Cemex miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

(15)

Wobec powyższego stwierdzam, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonania praw procesowych.

Bruksela, dnia 30 marca 2017 r.

Wouter WILS


(1)  Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29) („decyzja 2011/695/UE”).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(3)  HeidelbergCement AG.

(4)  Schwenk Zement KG.

(5)  Cemex Hungária Építőanyagok Kft.

(6)  Cemex Hrvatska dd., należące do Cemex España, S.A, spółki holdingowej europejskich spółek zależnych Cemex SAB de CV (zwane dalej „Cemex”).

(7)  Duna-Dráva Cement Kft.

(8)  HeidelbergCement i Schwenk wniosły pozwy o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji, a sprawy te toczą się obecnie przed Sądem (sprawy T-902/16 i T-907/16).

(9)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1) („rozporządzenie wykonawcze w sprawie łączenia przedsiębiorstw”).

(10)  Zob. analogiczny wyrok z dnia 20 marca 2002 r. w sprawie T-23/99, LR af 1998 A/S przeciwko Komisji, EU:T:2002:75, pkt 186–195.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/14


Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 5 kwietnia 2017 r.

w sprawie uznania koncentracji za niezgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG

(Sprawa M.7878 – HeidelbergCement/Schwenk/Cemex Hungary/Cemex Croatia)

(notyfikowana jako dokument nr C(2017)1650)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/09)

W dniu 5 kwietnia 2017 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie połączenia przedsiębiorstw na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw  (1) , w szczególności art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia. Nieopatrzoną klauzulą poufności wersję pełnego tekstu decyzji, podobnie jak wersję wstępną, można znaleźć w autentycznym języku postępowania na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/comm/competition/index_en.html.

I.   STRONY I TRANSAKCJA

1)

W dniu 5 września 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, Komisja otrzymała zgłoszenie proponowanej koncentracji (2), w wyniku której przedsiębiorstwa HeidelbergCement AG („HeidelbergCement”, Niemcy) i Schwenk Zement KG („Schwenk”, Niemcy) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad całością przedsiębiorstw Cemex Hungária Építőanyagok Kft („Cemex Hungary”) i Cemex Hrvatska dd („Cemex Croatia”), należących w obu przypadkach do spółki Cemex, S.A.B. de C.V („grupa Cemex”), poprzez wspólnie kontrolowane przez nie wspólne przedsiębiorstwo Duna-Dráva Cement Kft. („DDC”), w drodze zakupu udziałów/akcji („transakcja”) (3).

2)

Sprzedający, spółki przejmowane i kupujący prowadzą działalność w zakresie produkcji i dystrybucji materiałów budowlanych, w szczególności cementu, agregatów, masy betonowej prefabrykowanej i innych powiązanych produktów.

3)

HeidelbergCement jest niemieckim producentem, lecz swoją działalność handlową prowadzi w skali globalnej w ponad 40 państwach.

4)

Schwenk jest rodzinną spółką komandytową koncentrującą swoją działalność w Niemczech, jednak działa również w Europie Środkowo-Wschodniej.

5)

DDC jest wspólnym przedsiębiorstwem o pełnym zakresie funkcji należącym w równych częściach do HeidelbergCement i Schwenk i wspólnie przez nie kontrolowanym, działającym na Węgrzech, w Chorwacji i w niektórych częściach Bałkanów Zachodnich (tj. Bośni i Hercegowinie, Serbii, Macedonii, Czarnogórze i Albanii, które są łącznie zwane „szerszym regionem”). Poza Węgrami DDC prowadzi jedną cementownię i 11 zakładów wytwarzających masę betonową prefabrykowaną.

6)

Grupa Cemex jest globalnym przedsiębiorstwem w branży materiałów budowlanych, mającym siedzibę główną w Meksyku i prowadzącym działalność na całym świecie. Cemex Hungary zajmuje się głównie produkcją i sprzedażą masy betonowej prefabrykowanej, która jest sprzedawana tylko na Węgrzech. Cemex Croatia zajmuje się produkcją i dystrybucją cementu szarego, masy betonowej prefabrykowanej, klinkieru cementowego i agregatów. Oprócz wywozu do Afryki Północnej i na Bliski Wschód główna działalność Cemex Croatia koncentruje się na Chorwacji i szerszym regionie, przy czym przedsiębiorstwo zaopatruje również Włochy, Słowenię i Maltę. Cemex Croatia ma trzy cementownie oraz obsługuje cztery terminale sprzedaży w Chorwacji.

7)

W kontekście umowy ramowej z Rohrdorfer Baustoffe Austria AG (które miało przejąć Cemex Austria, spółkę dominującą wobec Cemex Hungary), HeidelbergCement i Schwenk przejmują, poprzez DDC, przedsiębiorstwa Cemex Hungary i Cemex Croatia:

8)

zgodnie z umową kupna–sprzedaży podpisaną w dniu 11 sierpnia 2015 r. DDC miało przejąć od Cemex 100 % akcji Cemex Croatia.

9)

W równoległej transakcji DDC miało przejąć 100 % udziałów w Cemex Hungary od Rohrdorfer Baustoffe Austria AG.

10)

Przejęcie Cemex Croatia i Cemex Hungary przez DDC należy uznać za jedną koncentrację w rozumieniu rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Ekonomiczne znaczenie umów polega na tym, że DDC przejmuje kontrolę nad Cemex Hungary i Cemex Croatia. Przejęcia Cemex Hungary i Cemex Croatia przez DDC przeprowadzono w tym samym czasie i są one ze sobą powiązane poprzez umowę ramową między Rohrdorfer i DDC.

11)

Dlatego transakcja obejmuje przejęcie wspólnej kontroli nad Cemex Hungary i Cemex Croatia przez HeidelbergCement i Schwenk (poprzez DDC) w drodze zakupu akcji. Transakcja ta stanowi zatem koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

II.   PROCEDURA

12)

Transakcję ogłoszono w dniu 12 sierpnia 2015 r., a zgłoszono do Komisji w dniu 5 września 2016 r.

13)

Przed zgłoszeniem, w dniu 22 czerwca 2016 r., Komisja zleciła węgierskiemu organowi ochrony konkurencji ocenę skutków na rynkach właściwych na Węgrzech, zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Odesłanie to nastąpiło w następstwie uzasadnionej opinii stron zgłaszających z dnia 25 maja 2016 r., poprzez którą strony wniosły o częściowe odesłanie do Węgier. Ani strony zgłaszające, ani żadne państwo członkowskie nie otrzymały wniosku o odesłanie jakiejkolwiek innej części transakcji zgodnie z art. 4 lub art. 9 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

14)

Po przeprowadzeniu pierwszego etapu postępowania Komisja stwierdziła, że transakcja wzbudza poważne wątpliwości co do jej zgodności z rynkiem wewnętrznym, i w dniu 10 października 2016 r. przyjęła decyzję o wszczęciu drugiego etapu postępowania na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

15)

W oparciu o drugi etap postępowania, dzięki któremu uzupełniono ustalenia etapu pierwszego, Komisja wydała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w dniu 12 grudnia 2016 r.

16)

W dniu 26 stycznia 2017 r. strony zgłaszające zaproponowały zobowiązania na podstawie art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw w celu usunięcia powstałego w wyniku transakcji znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji.

17)

W dniu 21 marca 2017 r. Komitet Doradczy ds. Koncentracji omówił projekt niniejszej decyzji i wydał pozytywną opinię. W sprawozdaniu przedłożonym w dniu 30 marca 2017 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające wydał pozytywną opinię na temat postępowania.

III.   WYMIAR UE

18)

Komisja stwierdziła, że mimo iż transakcja jest realizowana poprzez DDC, będące wspólnym przedsiębiorstwem o pełnym zakresie funkcji, to ze względu na znaczne zaangażowanie HeidelbergCement i Schwenk w rozpoczęcie, organizację i finansowanie transakcji, spółki te są rzeczywistymi podmiotami prowadzącymi przedmiotową transakcję i tym samym „przedsiębiorstwami uczestniczącymi” po stronie jednostki przejmującej.

19)

Zastosowano w tym przypadku normę prawną określoną w pkt 147 skonsolidowanego obwieszczenia Komisji dotyczącego kwestii jurysdykcyjnych (4):

„146.

Jeżeli przejęcia dokona wspólne przedsiębiorstwo o pełnym zakresie funkcji, mające cechy określone powyżej, które już prowadzi działalność na tym samym rynku, to za przedsiębiorstwa uczestniczące Komisja zwykle uznaje to wspólne przedsiębiorstwo oraz przedsiębiorstwo przejmowane (a nie spółki dominujące wspólnego przedsiębiorstwa).

147.

I odwrotnie – jeżeli wspólne przedsiębiorstwo można uznać jedynie za podmiot pośredniczący w operacji przejęcia realizowanej przez spółki dominujące, Komisja uzna za uczestniczące przedsiębiorstwa każdą ze spółek dominujących (a nie wspólne przedsiębiorstwo) wraz z przedsiębiorstwem przejmowanym. Dotyczy to szczególnie przypadków, gdy wspólne przedsiębiorstwo zawiązuje się specjalnie w celu przejęcia innego przedsiębiorstwa, gdy wspólne przedsiębiorstwo nie zaczęło jeszcze działać, gdy istniejące wspólne przedsiębiorstwo nie ma osobowości prawnej lub pełnego zakresu funkcji, jak określono powyżej, lub gdy wspólne przedsiębiorstwo jest zrzeszeniem przedsiębiorstw. To samo odnosi się do sytuacji, gdy istnieją elementy wskazujące na to, że za daną operacją stoją faktycznie spółki dominujące. Takim elementem może być istotny udział samych spółek dominujących w zainicjowaniu, organizowaniu i finansowaniu operacji. W takich przypadkach za przedsiębiorstwa uczestniczące uważa się spółki dominujące.”.

20)

Na podstawie analizy dokumentów przedłożonych przez strony i dokumentów wewnętrznych Komisja poczyniła następujące ustalenia:

21)

Transakcja została zainicjowana przez HeidelbergCement i Schwenk, które uznały transakcję za atrakcyjną możliwość rynkową i zdecydowały, że jednostką przejmującą będzie DDC.

22)

W dniu 5 maja 2015 r. HeidelbergCement i Cemex nawiązały kontakty na wysokim szczeblu. Następnego dnia przedstawiciele HeidelbergCement i Cemex wstępnie omówili transakcję. Do dnia 6 maja 2015 r. przedsiębiorstwo HeidelbergCement podjęło już decyzję o przedstawieniu orientacyjnej oferty oraz zwróciło się do Schwenk o zgodę na dalsze działania w tym zakresie i taką zgodę uzyskało. W tym dniu odbyło się spotkanie, w którym uczestniczyli wyłącznie pracownicy HeidelbergCement oraz podczas którego podjęto decyzję o powołaniu komitetu sterującego; w jego skład mieli wejść pracownik HeidelbergCement jako przewodniczący oraz dwóch pracowników DDC jako członkowie. Spośród pracowników HeidelbergCement wyznaczono i wybrano również kierownika projektu ds. transakcji, całościowo odpowiedzialnego za jej planowanie i realizację. Następnie w dniu 7 maja 2015 r. przedsiębiorstwo HeidelbergCement poinformowało DDC o różnych podjętych przez siebie decyzjach w odniesieniu do planowania transakcji.

23)

HeidelbergCement zorganizowało transakcję, co obejmowało opracowanie uzasadnienia biznesowego i struktury transakcji, przygotowanie wyceny transakcji i przeprowadzenie ostatecznych negocjacji z Cemex. Przedsiębiorstwo Schwenk było na bieżąco informowane o organizacji transakcji przez HeidelbergCement i nigdy nie próbowało w jakikolwiek sposób podważać roli HeidelbergCement, natomiast DDC ściśle przestrzegało decyzji podjętych przez HeidelbergCement.

24)

HeidelbergCement i Schwenk opracowały finansowanie transakcji i jej właściwą strukturę korporacyjną. HeidelbergCement decydowało, który podmiot powinien zaciągać pożyczki, czy należy utworzyć nowy podmiot w tym celu, która spółka powinna być bezpośrednią jednostką przejmującą, które spółki mają podwyższyć swój kapitał oraz czy HeidelbergCement będzie musiało wprowadzić więcej środków finansowych za pośrednictwem swojej zależnej jednostki holdingowej DDC. Przedsiębiorstwo Schwenk zgłosiło gotowość udzielenia jednostronnej pożyczki, aby uniknąć wystawiania gwarancji wobec banków służących zabezpieczeniu finansowania przez DDC. Ponadto HeidelbergCement wybrało banki, z którymi należy się skontaktować, zaangażowało firmy konsultingowe do przeprowadzenia finansowej analizy due diligence i podjęło decyzje w zakresie wyznaczenia poziomów zadłużenia. HeidelbergCement uzgodniło również z Cemex ostateczną cenę zakupu.

25)

Udział przedsiębiorstwa Schwenk w transakcji nie ograniczał się wyłącznie do roli akcjonariusza korzystającego z przysługujących mu praw we wspólnym przedsiębiorstwie. Zgodziło się ono na transakcję, interesowało się jej postępami i co tydzień otrzymywało bieżące informacje na ten temat, jak również było zaangażowane w ogólne sprawy strategiczne oraz zajmowało się szczegółami realizacji transakcji, będąc między innymi w składzie komitetu sterującego ds. integracji transakcji. Komisja uważa, że z prawnego punktu widzenia nie ma znaczenia, czy Schwenk było zaangażowane w transakcję w innym stopniu niż HeidelbergCement, jako że obie spółki dominujące wspólnego przedsiębiorstwa mogą mieć znaczący, acz różny udział w koncentracji.

26)

Oznacza to, że transakcja ma wymiar unijny w rozumieniu art. 1 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, ponieważ przedsiębiorstwa uczestniczące HeidelbergCement, Schwenk, Cemex Hungary i Cemex Croatia mają łączny całkowity światowy obrót przekraczający 5 000 mln EUR, a każde z przedsiębiorstw HeidelbergCement i Schwenk ma obroty w UE przekraczające 250 mln EUR, nie przekraczając przy tym dwóch trzecich swoich łącznych obrotów przypadających na UE w obrębie jednego i tego samego państwa członkowskiego.

IV.   RYNKI WŁAŚCIWE

27)

Komisja wniosła zastrzeżenia dotyczące skutków transakcji w odniesieniu do podaży cementu szarego w okrągłych i zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładu Cemex Croatia w Splicie. Poniżej określono właściwe rynki produktowe i geograficzne:

a.   Rynek produktowy: cement szary

28)

Komisja uważa, że dokładna podsegmentacja rynku cementu szarego (w podziale na cement paczkowany i cement luzem oraz różne rodzaje i gatunki cementu) może pozostać kwestią otwartą, ponieważ transakcja doprowadzi do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji w ramach wszystkich możliwych definicji runku produktowego.

29)

Ocena konkurencji uwzględnia natomiast: (i) fakt, że cement luzem stanowi 70 % sprzedaży w Chorwacji; (ii) fakt, że ze względów logistycznych niektórzy dostawcy mogą dostarczać tylko cement paczkowany; (iii) zróżnicowanie dostawców pod względem klas cementowych; oraz (iv) szczególne znaczenie cementu typu CEM II w Chorwacji.

b.   Rynek geograficzny: okrągłe i zmodyfikowane strefy zasięgu wokół cementowni stron

30)

Cement szary jest produktem ciężkim i o dużych rozmiarach, lecz ma raczej niską wartość, a to ogranicza odległości ekonomicznie opłacalnego transportu. W związku z tym warunki konkurencji będą się stopniowo zmieniać w przypadku klientów zlokalizowanych w różnych miejscach. W przeszłości Komisja zdefiniowała właściwe rynki geograficzne jako okrągłe strefy zasięgu wokół zakładów produkcyjnych.

31)

Komisja uważa, że w rozpatrywanym przypadku odpowiedni promień okrągłych stref zasięgu wokół zakładów stron powinien wynosić 250 km w ujęciu odległości geodezyjnej. Wniosek ten opiera się na danych przekazanych przez strony i innych dostawców dotyczących odległości dostaw transportem kolejowym i drogowym w Chorwacji. Komisja dookreśliła również strefę zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładu Cemex w Splicie, tak aby uwzględnić konkretne odległości dostaw do klientów indywidualnych i rzeczywiste warunki sieci drogowej w różnych częściach stref zasięgu. Zgodnie z tym zmodyfikowanym podejściem strefę zasięgu wokół zakładu w Splicie określono jako obszar, do którego można dotrzeć drogą, pokonując 359 km; to skutkuje wykluczeniem przede wszystkim Slawonii (w północno-wschodniej Chorwacji), gdzie Cemex notuje ograniczoną sprzedaż z powodu odległości do przebycia.

32)

Komisja doszła do wniosku, że otwarta może pozostać kwestia, czy rynek właściwy powinien być określony jako: (i) okrągłe strefy zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładów stron; czy jako (ii) zmodyfikowane strefy zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładów stron, zważywszy że transakcja znacząco utrudniłaby skuteczną konkurencję w ramach obu alternatywnych definicji rynku. Komisja doszła również do wniosku, że kwestią otwartą może pozostać, czy te dwie alternatywne definicje rynku powinny obejmować obszar inny niż EOG (w szczególności Bośnię i Hercegowinę), gdyż w każdym razie ocena konkurencji skupia się jedynie na częściach rynków właściwych znajdujących się na terytorium EOG.

V.   OCENA KONKURENCJI

33)

Komisja doszła do wniosku, że transakcja znacząco utrudni skuteczną konkurencję poprzez nieskoordynowane skutki, które mogłyby w szczególności polegać na stworzeniu pozycji dominującej w okrągłych i zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładu Cemex Croatia w Splicie.

34)

Wniosek ten jest uzasadniony następującymi argumentami:

a.   Łączne udziały stron w rynku oraz przyrosty tych udziałów w rynku będą wysokie

35)

Łączne udziały stron w rynku sprzedaży wynoszą [50–60] % w przypadku zmodyfikowanej strefy zasięgu zakładu Split (Cemex: [20–30]–[40–50] %; DDC: [10–20]–[20–30] %; ITC ([należące do HeidelbergCement):]: [0–5] %) oraz [40–50] % w przypadku okrągłej strefy zasięgu o promieniu 250 km (Cemex: [20–30]–[30–40] %, DDC: [10–20]–[20–30] %, ITC: [0-5] %). Przy nałożeniu się tych rynków z należącym do DDC zakładem w Kakanj łączne udziały w rynku wynoszą [40–50]–[60–70] % (Cemex: [20–30]–[40–50] %; DDC: [10–20]–[20–30] %; ITC: [0–5] %). Największy pozostały podmiot konkurencyjny, LafargeHolcim, miał udział w wysokości [10–20]–[20–30] %, natomiast Nexe, pozostały producent krajowy, miał udział w wysokości [5–10] %.

36)

Łączne udziały zdolności produkcyjnych wynosiły od [40–50] % do [50–60] % (Cemex: [30–40] %; DDC: [5–10]–[10–20] %; ITC: [0–5] %). Przy nałożeniu się tych rynków z należącym do DDC zakładem w Kakanj łączne udziały w rynku podobnie wynosiły [40–50]–[50–60] % (Cemex: [20–30]–[40–50] %; DDC: [10–20]–[20–30] %; ITC: [0–5] %). Największy pozostały podmiot konkurencyjny, LafargeHolcim, miał udział w wysokości [10–20]–[20–30] %, natomiast Nexe, pozostały producent krajowy, miał udział w wysokości [5–10] %.

37)

Ze względu na zmiany geograficzne w ramach właściwych stref zasięgu udział połączonego podmiotu w rynku w południowym regionie Chorwacji – Dalmacji – jest znacznie wyższy i wynosi [70–80]–[80–90] %. Największy pozostały podmiot konkurencyjny, LafargeHolcim, miał udział w wysokości [10–20]– [20–30] %, natomiast Titan, importer z Serbii, miał udział [5–10]-[10–20] %.

b.   Strony są bliskimi konkurentami

38)

Cemex Croatia jest największym dostawcą w Chorwacji, a HeidelbergCement (poprzez zakłady DDC w Kakanj (Bośnia i Hercegowina) i Beremend (Węgry) oraz poprzez zakład Italcementi w Trieście (Włochy)) jest zdecydowanie największym podmiotem importującym do Chorwacji z udziałem [50–60] % całkowitej wielkości przywozu.

39)

DDC jest bliskim konkurentem Cemex Croatia. Jego zakład w Bośni jest geograficznie najbliższy zakładowi Cemex Croatia w Splicie, a DDC prowadzi agresywną kampanię skierowaną do klientów Cemex. Ponadto strony są najbliższymi konkurentami na południowy wschód od Splitu, gdzie krajowy producent LafargeHolcim działa w ograniczonym zakresie, mając tylko kilku klientów ze względu na wysokie koszty transportu.

40)

DDC ma silną pozycję konkurencyjną w Chorwacji ze względu na swoją politykę zwiększania wielkości sprzedaży i rozszerzania działalności w Chorwacji, w szczególności w Dalmacji. Wskutek transakcji DDC przekształciłoby się z rozwijającego się importera w Chorwacji w największy chorwacki podmiot zasiedziały, a klienci nie odnosiliby już korzyści z presji konkurencyjnej wynikającej ze tego przywozu.

41)

Transakcja pociągnie za sobą także utratę presji konkurencyjnej ze strony Italcementi, które jest obecnie kontrolowane przez HeidelbergCement. Italcementi ma silną pozycję konkurencyjną w zachodniej Chorwacji, gdzie DDC napotyka na ograniczenia.

c.   Obecni krajowi dostawcy i importerzy nie wywrą wystarczającej presji na stronach

42)

Oprócz stron głównymi dostawcami cementu szarego we właściwych strefach zasięgu są krajowi dostawcy LafargeHolcim z cementownią w Koromačno (na zachodnim wybrzeżu Chorwacji) i Nexe, lokalny dostawca z siedzibą w Našice (Slawonia), jak również importerzy realizujący dostawy drogą lądową, w tym Asamer (zakład zlokalizowany w Lukavac w Bośni i Hercegowinie), Titan (zakład zlokalizowany w Kosjerić w Serbii), W&P (zakład w Anhovo na Słowenii) i Colacem (zakłady we Włoszech i Albanii).

43)

Odległość do klientów, których dotyczy nakładanie się zasięgu stron, pociąga za sobą zarówno wyższe koszty transportu, jak i niższy poziom bezpieczeństwa dostaw cementu. Stawia to bardziej oddalonych dostawców, czy to dostawców krajowych czy importerów, w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej w porównaniu ze stronami, których zakłady produkcyjne znajdują się najbliżej wzajemnych stref zasięgu.

44)

Inne czynniki, na przykład niższe uznanie na rynku cementu importowanego z niektórych krajów produkcyjnych oraz ograniczona zdolność prowadzenia wymiany barterowej i oceny wiarygodności kredytowej klientów, również mają negatywny wpływ na wejście na rynek nowych podmiotów lub importerów.

45)

Na podstawie szczegółowej analizy każdego z konkurentów (krajowych dostawców i importerów lądowych), dokonanej indywidualnie i zbiorowo, Komisja stwierdziła, że pozostali konkurenci nie wywrą wystarczającej presji na podmiot powstały w wyniku połączenia po transakcji. W szczególności terminal cementowy przedsiębiorstwa LafargeHolcim w Dalmacji ma ograniczenia związane z jego pojemnością, a pozostali konkurenci nie mają wystarczających bodźców, aby zwiększać podaż po transakcji. Pozostali konkurenci nie są obecnie bardzo aktywni na przedmiotowych rynkach, w tym w najbardziej skoncentrowanych częściach Dalmacji, a także nie rozszerzyli swojej działalności w sąsiednich regionach, znajdujących się bliżej ich zakładów produkcyjnych, pomimo możliwości uzyskania wyższych marż, niż ma to miejsce obecnie na rynkach właściwych w Chorwacji.

46)

Przywóz drogą morską obecnie nie wywiera presji na strony i nie wywrze wystarczającej presji na połączony podmiot po transakcji z powodu niekorzystnych warunków w postaci kosztów transportu i bezpieczeństwa dostaw oraz ze względu na brak na chorwackim wybrzeżu terminali do przywozu cementu luzem.

d.   Brak potencjalnych konkurentów, których wejście na rynek byłoby dostatecznie prawdopodobne, szybkie i wystarczające

47)

Inni potencjalni importerzy lądowi, na przykład tureckie przedsiębiorstwa Cimsa i Limak, nie będą w stanie dostarczać cementu na rynku właściwym ze względu na wysokie koszty transportu związane z odległością drogową pomiędzy ich zakładami produkcyjnymi a Chorwacją. Ponadto, choć włoski producent cementu rozważa możliwość budowy zakładu produkcyjnego w Chorwacji, ten potencjalny projekt prawdopodobnie nie zyska efektywnej pozycji konkurencyjnej w wystarczająco krótkim czasie.

e.   Obawa przed reakcjami ze strony połączonego podmiotu będzie zniechęcać do wchodzenia na rynek właściwy i ekspansji na tym rynku

48)

Bodźce do zwiększania lub wprowadzania przez obecnych lub potencjalnych konkurentów dostaw cementu szarego na rynku właściwym są ograniczone wskutek ewentualnych przyszłych działań połączonego podmiotu polegających na (i) kierowaniu oferty do konkretnych grup klientów potencjalnych nowych podmiotów wchodzących na rynek lub (ii) strategiach postępowań sądowych wymierzonych w szczególności w importerów. Obserwowane w przeszłości zachowanie wskazuje, że Cemex Croatia i DDC często rozważały reagowanie i zapobieganie ryzyku wejścia konkurencyjnego podmiotu na rynek i uciekały się do takich działań, sprawiając, że wejście na rynek było mniej opłacalne i trudniejsze.

f.   Transakcja prawdopodobnie będzie skutkowała wymiernymi wzrostami cen

49)

Komisja stwierdziła, że aktualne dokumenty sporządzone przez ścisłe kierownictwo DDC in tempore non suspecto wskazują, że transakcja doprowadzi do wzrostu cen cementu szarego.

g.   Znaczna część rynku wewnętrznego

50)

Okrągłe i zmodyfikowane strefy zasięgu o promieniu 250 km wokół fabryki Cemex Croatia w Splicie stanowią znaczną część rynku wewnętrznego, ponieważ są dość duże pod względem powierzchni (przekraczającej 30 000 km2) i liczby mieszkańców (ponad 2 mln mieszkańców), ich roczne zużycie cementu stanowi odpowiednio 58–66 % zużycia cementu w Chorwacji i odbywa się w nich handel transgraniczny.

VI.   ZOBOWIĄZANIA

51)

W dniu 26 stycznia 2017 r. strony zgłaszające złożyły zobowiązania dotyczące rozwiązania problemów w zakresie konkurencji określonych w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń.

a.   Opis zobowiązań

52)

Zobowiązania mają na celu ułatwienie wejścia na rynek konkurenta poprzez przyznanie dostępu do terminalu cementowego w Metković w Dalmacji.

53)

Terminal, będący magazynem cementu luzem i cementu paczkowanego z dostępem dla samochodów ciężarowych, statków i (potencjalnie w przyszłości) kolei, należy do państwa chorwackiego, jest eksploatowany przez port Ploče i obecnie dzierżawi go Cemex Croatia, ale obecnie używany jest tylko do sporadycznych działań sprzedażowych. Obecna dzierżawa zawarta jest na okres […]-letni, który trwa do końca […], a opłata za dzierżawę wynosi około […] EUR. Zgodnie ze złożonymi zobowiązaniami terminal miał być dzierżawiony przez konkurenta („nowego dzierżawcę”), który mógłby rozpocząć sprzedaż cementu za pośrednictwem terminala.

54)

W szczególności strony podjęły następujące zobowiązania:

55)

Po pierwsze rozwiązanie umowy dzierżawy przez Cemex Croatia i zrzeczenie się […] Cemex Croatia.

56)

Po drugie znalezienie odpowiedniego nowego dzierżawcy mającego możliwości i motywację do skutecznego konkurowania w długim okresie z DDC w południowej Chorwacji i zagwarantowanie zawarcia nowej umowy dzierżawy na co najmniej […] lat na warunkach zasadniczo podobnych do warunków istniejącej umowy dzierżawy.

57)

Po trzecie zagwarantowanie, aby DDC udzieliła nowemu dzierżawcy wsparcia w kilku kwestiach. DDC przekaże nowemu dzierżawcy wszystkie dokumenty dotyczące klientów w odniesieniu do niektórych klientów DDC w Chorwacji. DDC zapewni nowemu dzierżawcy wsparcie logistyczne, przekazując dane kontaktowe przedsiębiorstw transportowych współpracujących z Cemex Croatia oraz, wedle wyboru nowego dzierżawcy, […]. Wreszcie DDC będzie utrzymywać, wedle wyboru nowego dzierżawcy, mechanizm zapasu cementu w skali rocznej na rzecz nowego dzierżawcy w zakładzie w Splicie, a dzierżawca będzie mógł z niego skorzystać (i) w dowolnym momencie po uprzednim powiadomieniu z kilkudniowym wyprzedzeniem oraz (ii) po ustalonej cenie po dopełnieniu określonej procedury zatwierdzonej przez Powiernika.

58)

Po czwarte wstrzymanie się z realizacją transakcji do czasu, gdy nowy dzierżawca i port zawrą ostateczną wiążącą umowę dzierżawy, a Komisja zatwierdzi nowego dzierżawcę i warunki nowej umowy dzierżawy.

b.   Ocena zaproponowanych zobowiązań

59)

Komisja stwierdziła, że zobowiązania są niewystarczające, aby koncentracje można było uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym.

60)

Po pierwsze zobowiązania mają poważne braki strukturalne, wskutek czego problemy w zakresie konkurencji nie zostały całkowicie wyeliminowane, a także istnieją wątpliwości i ryzyko dotyczące skutecznej i terminowej realizacji przedmiotowych zobowiązań. Zobowiązania nie powodują prawie żadnej zmiany pozycji rynkowej połączonego podmiotu, który łączy całą swoją zdolność produkcji cementu na rynku właściwym i zmierza do znacznego wzrostu swoich łącznych zdolności produkcyjnych. Zobowiązania nie dotyczą zbycia rentownego przedsiębiorstwa, ale stwarzają jedynie możliwość rynkową, aby nowy dzierżawca uruchomił od podstaw własne przedsiębiorstwo cementowe w Dalmacji. Sama ta możliwość pociąga za sobą dużą niepewność i nie ma skutku równoważnego zbyciu.

61)

Po drugie istnieje niewielkie prawdopodobieństwo znalezienia odpowiedniego dzierżawcy.

62)

Przede wszystkim istnieje znaczna niepewność co do tego, czy jakikolwiek nowy dzierżawca, w tym przedsiębiorstwa Titan i Asamer, wskazani Komisji przez strony jako najbardziej odpowiedni potencjalni dzierżawcy, miałby szanse i czas stać się rentownym konkurentem, który na trwałe mógłby skutecznie konkurować z połączonym podmiotem. Wynika to z tego, że wszyscy potencjalni dzierżawcy zaproponowani przez strony będą znacznie mniej konkurencyjni niż DDC. Ponadto po zapoznaniu się ze szczegółami oferty handlowej Titan postanowił nie uczestniczyć dalej w negocjacjach dotyczących umowy dzierżawy.

63)

W drugiej kolejności Komisja nie może stwierdzić z niezbędnym stopniem pewności, że przedsiębiorstwo Asamer, które w dniu 13 marca 2017 r. podpisało umowę dzierżawy na terminal Metković z Portem Ploče (uwarunkowaną między innymi dopuszczeniem transakcji przez Komisję), jest w stanie rozwinąć działalność w zakresie cementu szarego na rynkach właściwych i stać się realnym konkurentem, który mógłby trwale i skutecznie konkurować z połączonym podmiotem: (i) Asamer, w porównaniu z DDC, notuje niekorzystne wskaźniki koszty-wartość rynku, (ii) nie jest jasne, w jaki sposób Asamer zamierza poradzić sobie z prawdopodobnymi trudnościami z ponownym wypełnieniem terminalu w wystarczającym stopniu za pomocą samochodów ciężarowych lub kolei, (iii) Komisja nie może wyegzekwować żadnych inwestycji w infrastrukturę terminalu Metković służących zagwarantowaniu osiągnięcia przez Asamer wystarczającej wielkości sprzedaży oraz (iv) Asamer w przeszłości wykazał się brakiem agresywności w konkurowaniu ze stronami.

64)

Po trzecie skala środka jest niewystarczająca. Pojemność terminala Metković jest niewystarczająca, aby jakikolwiek nowy dzierżawca mógł stać się rentownym konkurentem mogącym trwale i skutecznie konkurować z połączonym podmiotem. Wynika to z faktu, że sezonowość popytu w tym obszarze oraz wyzwania logistyczne przy dostawach cementu do terminalu ograniczają jego efektywną pojemność. Ponadto, ze względu na bliskość terminala Metković do Bośni i Czarnogóry pojemność terminala może nie być przeznaczona wyłącznie dla Chorwacji. Wreszcie w terminalu Metković konieczna byłaby dodatkowa pojemność rezerwowa umożliwiająca nowemu dzierżawcy skuteczną konkurencję.

65)

Po czwarte występują niedociągnięcia w zakresie warunków realizacji zobowiązań. W zobowiązaniach nie ma zapisów zabezpieczających w przypadku, gdy wynajmujący, Port Ploče, nie zgodzi się na potencjalnego nowego dzierżawcę lub strony zgłaszające nie znajdą odpowiedniego nowego potencjalnego dzierżawcy. Ponadto nie ma żadnych zapisów służących uznaniu, że strony nie wypełniły zobowiązań, jeżeli w wyznaczonym terminie nie zostanie zatwierdzony żaden dzierżawca. Istnieje zatem ryzyko, że znajdowanie odpowiedniego dzierżawcy może trwać przez czas nieokreślony, co może mieć negatywny wpływ na działalność Cemex Croatia.

VII.   WNIOSKI

66)

Ze względu na powyższe powody w decyzji stwierdza się, że proponowana koncentracja znacząco utrudni skuteczną konkurencję poprzez nieskoordynowane skutki, które mogłyby w szczególności polegać na stworzeniu pozycji dominującej w okrągłych i zmodyfikowanych strefach zasięgu o promieniu 250 km wokół zakładu Cemex Croatia w Splicie.

67)

W konsekwencji, zgodnie z art. 2 ust. 3 i art. 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw przedmiotową koncentrację uznano za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(2)  Dz.U. C 337 z 14.9.2016, s. 7.

(3)  W celu uproszczenia i o ile nie określono inaczej, w dalszej części dokumentu HeidelbergCement, Schwenk, DDC, Cemex Hungary i Cemex Croatia są zwane łącznie „stronami”. HeidelbergCement i Schwenk są zwane „stronami zgłaszającymi”.

(4)  Skonsolidowane obwieszczenie Komisji dotyczące kwestii jurysdykcyjnych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. C 95 z 16.4.2008, s. 1).


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

Komisja Europejska

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/21


Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

(2017/C 440/10)

1.   Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) Komisja zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną dalej procedurą, wymienione poniżej środki antydumpingowe wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody. Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit H-1), CHAR 4/39, 1049 Brussels, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.   Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

Produkt

Państwo(-a) pochodzenia lub wywozu

Środki

Podstawa prawna

Data wygaśnięcia (3)

Określona przetworzona lub zakonserwowana kukurydza cukrowa w postaci ziaren

Tajlandia

Cło antydumpingowe

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 875/2013 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz określonej przetworzonej lub zakonserwowanej kukurydzy cukrowej w postaci ziaren pochodzącej z Tajlandii w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 244 z 13.9.2013, s. 1.)

14.9.2018


(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  TRADE-Defence-Complaints@ec.europa.eu

(3)  Środek wygasa o północy w dniu podanym w niniejszej kolumnie.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/22


Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2017/C 440/11)

Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała skargę zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), zawierającą zarzut, że przywóz rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej jest subsydiowany, w związku z czym powoduje istotną szkodę dla przemysłu unijnego.

1.   Skarga

Skarga została złożona w dniu 8 listopada 2017 r. przez Europejskie Stowarzyszenie Producentów Rowerów („EBMA”) w imieniu producentów („skarżący”) reprezentujących więcej niż 25 % ogólnej produkcji unijnej rowerów elektrycznych.

2.   Produkt objęty dochodzeniem

Produktem objętym niniejszym dochodzeniem są rowery pedałowe ze wspomaganymi pedałami, wyposażone w pomocniczy silnik elektryczny („produkt objęty dochodzeniem”).

3.   Zarzut subsydiowania

Produktem, którego dotyczy zarzut subsydiowania, jest produkt objęty dochodzeniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie”), obecnie objęty kodami 8711 60 10 i ex 8711 60 90 (kod TARIC 8711609010). Powyższe kody podano jedynie w celach informacyjnych.

Skarżący przedstawił wystarczające dowody wskazujące na to, że producenci produktu objętego dochodzeniem z państwa, którego dotyczy postępowanie, korzystali z szeregu subsydiów przyznanych przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej.

Rzekome praktyki subsydiowania obejmują między innymi: 1) bezpośredni transfer środków pieniężnych oraz potencjalne bezpośrednie transfery środków pieniężnych lub zobowiązań, 2) dochód władz publicznych utracony lub niepobrany i 3) dostarczanie przez rząd towarów lub świadczenie usług po cenach niższych niż odpowiednie wynagrodzenie. Skarga zawierała dowody między innymi na istnienie różnego rodzaju dotacji jako subsydiów przeznaczonych na wspieranie ochrony środowiska naturalnego, subsydiów na technologie, innowacje i rozwój, udzielanie pożyczek i udostępnianie linii kredytowych przez banki będące własnością państwa na warunkach preferencyjnych oraz przyznawanie kredytów i gwarancji i ubezpieczeń eksportowych przez instytucje finansowe będące własnością państwa; obniżki podatku dochodowego lub zwolnienia z podatku dochodowego, rabaty na cła importowe oraz zwolnienia z podatku VAT i rabaty w tym zakresie; zapewnienie dostaw energii lub przyznawanie przez rząd gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia. Skarżący twierdzą również, że wyżej wymienione środki stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Chińskiej Republiki Ludowej lub innych władz regionalnych i lokalnych (łącznie z podmiotami publicznymi) i przynoszą korzyści producentom eksportującym produkt objęty dochodzeniem. Zarzuca się, że mechanizmy te mają zastosowanie wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw, grup przedsiębiorstw lub niektórych sektorów przemysłu i z tego względu mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych. W związku z powyższym określone w skardze kwoty rzekomych subsydiów wydają się być znaczne w odniesieniu do państwa, którego dotyczy postępowanie.

Biorąc pod uwagę art. 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego, Komisja sporządziła memorandum w sprawie wystarczającego charakteru dowodów, zawierające wykonaną przez Komisję analizę wszystkich dowodów, którymi Komisja dysponuje i na podstawie których wszczyna dochodzenie. Memorandum zamieszczono w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron.

Komisja zastrzega sobie prawo do zbadania innych istotnych praktyk subsydiowania.

4.   Zarzut spowodowania szkody i związek przyczynowy

Skarżący przedstawili wystarczające dowody na to, że przywóz produktu objętego dochodzeniem z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł w ujęciu bezwzględnym i pod kątem jego udziału w rynku.

Dowody przedstawione w skardze wskazują, że ilość oraz ceny przywożonego produktu objętego dochodzeniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego oraz na ceny przemysłu unijnego, które nie mogły wzrosnąć do rozsądnego poziomu ze względu na presję na spadek cen wywieraną przez przywożony produkt objęty dochodzeniem, co wywiera znaczący niekorzystny wpływ na ogólne wyniki i sytuację zatrudnienia w przemyśle unijnym.

5.   Procedura

Po poinformowaniu państw członkowskich i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł unijny lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego.

W dochodzeniu zostanie ustalone, czy produkt objęty dochodzeniem pochodzący z państwa, którego dotyczy postępowanie, jest subsydiowany i czy ten subsydiowany przywóz spowodował szkodę lub może spowodować szkodę dla przemysłu unijnego. W przypadku ustalenia wspomnianych faktów w dochodzeniu zostanie zbadane, czy wprowadzenie środków leży w interesie Unii.

Rząd Chińskiej Republiki Ludowej został zaproszony do konsultacji.

5.1.    Okres objęty dochodzeniem i okres badany

Dochodzenie dotyczące subsydiowania i powstałej szkody obejmie okres od dnia 1 października 2016 r. do dnia 30 września 2017 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody obejmie okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

5.2.    Procedura dotycząca stwierdzenia subsydiowania

Wzywa się producentów eksportujących (2) produktu objętego dochodzeniem z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz władze państwa, którego dotyczy postępowanie, do udziału w dochodzeniu Komisji. Inne podmioty, do których Komisja zwróci się z prośbą o przekazanie odpowiednich informacji w celu ustalenia istnienia i kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych nałożonych na produkt objęty dochodzeniem, są również zaproszone do współpracy z Komisją w możliwie najszerszym zakresie.

5.2.1.   Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w państwie, którego dotyczy postępowanie

a)   Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, i uczestniczących w postępowaniu, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw(-a) określone w załączniku I do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się też z władzami państwa, którego dotyczy postępowanie, a ponadto może skontaktować się z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz państw, których dotyczy postępowanie.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby oraz władze państwa, którego dotyczy postępowanie, będą musieli przedłożyć uzupełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Bez uszczerbku dla zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”). Bez uszczerbku dla poniższej sekcji b), cła wyrównawcze, które mogą być zastosowane do przywozu pochodzącego od nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczą średnich ważonych kwot subsydiowania ustalonego dla producentów eksportujących objętych próbą (3).

b)   Indywidualna kwota subsydiowania stanowiącego podstawę środków wyrównawczych dla przedsiębiorstw niewłączonych do próby

Nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem, zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych kwot subsydiowania. Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o ustalenie indywidualnej kwoty subsydiowania, muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza i zwrócić należycie wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Producenci eksportujący wnioskujący o ustalenie indywidualnej kwoty subsydiowania powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnej kwoty subsydiowania, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia na czas.

5.2.2.   Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych  (4)  (5)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty dochodzeniem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw(-a) określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się ze wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego dochodzeniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.3.    Procedura dotycząca ustalenia szkody i dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ustalenie szkody odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wielkości przywozu subsydiowanego i jego wpływu na ceny na rynku Unii oraz wpływu tego przywozu na przemysł unijny. W celu ustalenia, jaka jest sytuacja przemysłu unijnego, wzywa się producentów unijnych produktu objętego dochodzeniem do udziału w dochodzeniu Komisji.

Dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Komisja wybrała wstępnie próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, korzystając z danych kontaktowych wskazanych w sekcji 5.7 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, muszą zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Istotne informacje dotyczące doboru próby muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.4.    Procedura oceny interesu Unii

W przypadku stwierdzenia subsydiowania i ustalenia, że spowodowało ono szkodę, na podstawie art. 31 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja, czy wprowadzenie środków antysubsydyjnych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 31 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.5.    Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu, wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.6.    Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.7.    Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Informacje przekazywane Komisji dla celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu muszą być wolne od praw autorskich. Przed przekazaniem Komisji informacji lub danych, które są objęte prawami autorskimi osób trzecich, zainteresowane strony muszą zwrócić się do właściciela praw autorskich o udzielenie specjalnego zezwolenia wyraźnie umożliwiającego: a) wykorzystanie przez Komisję tych informacji i danych dla celów niniejszego postępowania dotyczącego ochrony handlu; oraz b) udostępnienie tych informacji lub danych zainteresowanym stronom niniejszego dochodzenia w formie umożliwiającej im wykonywanie ich prawa do obrony.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (6). Strony, które przedłożyły informacje w toku niniejszego dochodzenia, są proszone o przedstawienie powodów wniosku o traktowanie na zasadzie poufności.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia podstawowego strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, aby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli strona przekazująca poufne informacje nie wskaże odpowiedniego powodu wniosku o traktowanie na zasadzie poufności lub nie dostarczy streszczenia informacji bez klauzuli poufności w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, Komisja może nie uwzględnić takich informacji, chyba że można wykazać w sposób zadowalający z właściwych źródeł, że informacje te są poprawne.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się za pośrednictwem poczty elektronicznej, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2014/june/tradoc_152579.pdf Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami wyłącznie za pomocą poczty elektronicznej, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń za pomocą poczty elektronicznej, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: CHAR 04/039

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

E-mail

:

TRADE-AS646-EBIKES-SUBSIDY@ec.europa.eu

TRADE-AS646-EBIKES-INJURY@ec.europa.eu

6.   Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Niedostarczenie informacji w formie skomputeryzowanej nie jest traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że przedstawienie informacji w wymaganej formie wiązałoby się dla niej z nieuzasadnionymi wysokimi kosztami lub byłoby dla niej zbyt dużym obciążeniem. Strona ta powinna niezwłocznie skontaktować się z Komisją.

7.   Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/

8.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 13 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego środki tymczasowe mogą zostać wprowadzone nie później niż dziewięć miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9.   Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (7).


(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

(2)  Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.

(3)  Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego pomija się kwoty zerowe i de minimis subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych ustalone w warunkach określonych w art. 28 rozporządzenia podstawowego.

(4)  Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558) dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) są one pracodawcą i pracobiorcą; d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią; lub h) są członkami tej samej rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka. W tym kontekście „osoba” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną.

(5)  Dane przekazane przez importerów niepowiązanych mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.

(6)  Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia (UE) 2016/1037 i art. 12 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(7)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Image

Tekst z obrazka

Image

Tekst z obrazka

Image

Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK II

Image

Tekst z obrazka

Image

Tekst z obrazka

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/33


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8720 – Jones Lang LaSalle/Intu properties/The Chapelfield Partnership)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/12)

1.

W dniu 8 grudnia 2017 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji.

Zgłoszenie to dotyczy następujących przedsiębiorstw:

LaSalle Investment Management („LaSalle”, Zjednoczone Królestwo),

intu properties plc („intu”, Zjednoczone Królestwo),

centrum handlowe Chapelfield („Chapelfield”, Zjednoczone Królestwo), obecnie pośrednio należące w całości do intu.

Intu i LaSalle przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad Chapelfieldem.

Koncentracja dokonywana jest w drodze zakupu udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku intu: fundusz inwestycyjny działający w branży nieruchomości, który jest właścicielem, administratorem i deweloperem centrów handlowych na terenie Zjednoczonego Królestwa oraz, w mniejszym stopniu, Hiszpanii,

—   w przypadku LaSalle: podmiot zarządzający inwestycjami na rynku nieruchomości. Jest to spółka zależna należąca pośrednio w całości do Jones Lang LaSalle Incorporated,

—   w przypadku Chapelfied: zadaszone centrum handlowe w Norwich, mieście na wschodzie Anglii, w Zjednoczonym Królestwie.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Należy zawsze podawać następujący numer referencyjny:

M.8720 – Jones Lang LaSalle/Intu properties/The Chapelfield Partnership.

Uwagi można przesyłać do Komisji pocztą, pocztą elektroniczną lub faksem. Należy stosować następujące dane kontaktowe:

E-mail:

COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu

Faks

+32 22964301

Adres pocztowy:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/35


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8597 – APG/Ardian/Portfolio)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2017/C 440/13)

1.

W dniu 13 grudnia 2017 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji.

Zgłoszenie to dotyczy następujących przedsiębiorstw:

przedsiębiorstwo APG Asset Management N.V. („APG”, Niderlandy), kontrolowane przez Stichting Pensioenfonds ABP,

przedsiębiorstwo Ardian S.A.S. („Ardian”, Francja),

Portfel dziesięciu przedsiębiorstw („Portfel spółek”, Hiszpania, Włochy i Francja).

Przedsiębiorstwa APG i Ardian przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad portfelem dziesięciu przedsiębiorstw.

Koncentracja dokonywana jest w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa APG: realizacja usług takich jak usługi doradcze, zarządzanie aktywami, zarządzanie świadczeniami emerytalno-rentowymi i komunikacja w tym zakresie oraz usługi pracodawcy w imieniu zbiorowych systemów emerytalno-rentowych,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Ardian: grupa dokonująca inwestycji na niepublicznym rynku kapitałowym złożona z różnych spółek zarządzających i funduszy inwestycyjnych, które inwestują w spółki prowadzące działalność w szerokim zakresie dziedzin (np. opieki zdrowotnej, infrastruktury, energii, towarów konsumpcyjnych i nowych technologii) na całym świecie,

—   w przypadku portfela spółek: dziesięć przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze infrastruktury transportowej (Hiszpania i Francja), w sektorze infrastruktury energetycznej (Francja i Włochy) i w zakresie prowadzenia szpitala na podstawie koncesji (Włochy).

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Należy zawsze podawać następujący numer referencyjny:

M.8597 – APG/Ardian/Portfolio.

Uwagi można przesyłać do Komisji pocztą, pocztą elektroniczną lub faksem. Należy stosować następujące dane kontaktowe:

E-mail:

COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu

Faks

+32 22964301

Adres pocztowy:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


INNE AKTY

Komisja Europejska

21.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 440/37


OGŁOSZENIE INFORMACYJNE – KONSULTACJE SPOŁECZNE

Propozycja Japonii w sprawie oznaczeń geograficznych, które mają być chronione w UE

(2017/C 440/14)

W ramach negocjacji z Japonią w sprawie umowy o wolnym handlu (zwanej dalej „umową”), zawierającej rozdział dotyczący oznaczeń geograficznych, władze Japonii przedstawiły (do celów objęcia ochroną w ramach umowy) załączony wykaz oznaczeń geograficznych. Komisja Europejska rozważa obecnie, czy wspomniane oznaczenia geograficzne powinny być chronione na podstawie przyszłej umowy jako oznaczenia geograficzne w rozumieniu art. 22 ust. 1 Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej.

Komisja wzywa wszystkie państwa członkowskie lub państwa trzecie bądź wszelkie zasadnie zainteresowane osoby fizyczne lub prawne, mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim lub państwie trzecim, do zgłaszania sprzeciwu wobec tego projektu ochrony przez złożenie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie dwóch miesięcy od daty publikacji niniejszego ogłoszenia. Oświadczenia o sprzeciwie należy przesyłać na następujący adres poczty elektronicznej: AGRI-A4@ec.europa.eu

Oświadczenia o sprzeciwie będą rozpatrywane tylko wtedy, gdy wpłyną w wyżej określonym terminie i gdy zostanie wykazane, że nazwa, która ma zostać objęta ochroną:

a)

koliduje z nazwą odmiany roślin lub rasy zwierząt i może z tego powodu wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia danego produktu;

b)

jest homonimiczna lub częściowo homonimiczna w stosunku do nazwy, która już została objęta ochroną w Unii na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), lub występuje w umowach Unii zawartych z następującymi państwami:

Państwa SADC UPG (tj. Botswana, Lesotho, Mozambik, Namibia, Suazi i Republika Południowej Afryki) (2)

Szwajcaria (3)

Korea (4)

Ameryka Środkowa (5)

Kolumbia, Peru i Ekwador (6)

Czarnogóra (7)

Bośnia i Hercegowina (8)

Serbia (9)

Mołdawia (10)

Ukraina (11)

Gruzja (12);

c)

przy uwzględnieniu renomy danego znaku towarowego, jego popularności oraz okresu, przez jaki jest on używany, może wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości produktu;

d)

zagraża istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego bądź istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację niniejszego ogłoszenia;

e)

lub jeśli możliwe jest przedstawienie szczegółowych informacji, na podstawie których można wyciągnąć wniosek, iż nazwa, której ochronę się rozważa, jest rodzajowa.

Kryteria wymienione powyżej będą podlegać ocenie w odniesieniu do terytorium Unii, co w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się wyłącznie do terytorium lub terytoriów, na których wspomniane prawa są chronione. Możliwa ochrona tych nazw w Unii Europejskiej zależy od pomyślnego zakończenia przedmiotowych negocjacji i aktu prawnego wydanego w ich następstwie.

Wykaz oznaczeń geograficznych  (13)

Propozycja Japonii w sprawie oznaczeń geograficznych, które mają być chronione w UE (14)

Kategoria produktu

Image

” (Hacho Miso)

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.) – przyprawa kulinarna

Image

” (Okuhida Yamanomura Kanboshi Daikon)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – suszona rzodkiew

Image

” (Kamisho Satoimo)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – kolokazja jadalna

Image

” (Iwatenodamura Araumi Hotate)

Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich – przegrzebki

Image

” (Sakurajima Komikan)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – mandarynka

Image

” (Wakasaobama Kodai Sasazuke)

Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich – zakonserwowany kielec

Image

” (Ryukyu Moromisu)

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.) – ocet ryżowy na bazie sake

Image

” (Omi Gyu)/„Omi Beef”

Mięso świeże (i podroby) – wołowina

Image

” (Miyazaki Gyu)/„Miyazaki Wagyu”/„Miyazaki Beef”

Mięso świeże (i podroby) – wołowina

Image

” (Kagoshima Kuroushi)/„Kagoshima Wagyu”

Mięso świeże (i podroby) – wołowina

Image

” (Nyuzen Jumbo Suika)/„Nyuzen Jumbo Watermelon”

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – arbuz

Image

” (Kagawa Obara Beniwase Mikan)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – mandarynka

Image

” (Hetsuka Daidai)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – owoce cytrusowe

Image

” (Dojo Hachiya Gaki)

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone – suszona persymona japońska

Image

” (Ogawarako-san Yamato Shijimi)/„Lake Ogawara Brackish water clam”

Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich – małż słodkowodny

Image

” (Miyagi Salmon)/„Miyagi Salmon”

Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich – ryby


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Decyzja Rady (UE) 2016/1623 z dnia 1 czerwca 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy o Partnerstwie Gospodarczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwami SADC UPG, z drugiej strony (Dz.U. L 250 z 16.9.2016, s. 1).

(3)  Decyzja Rady i – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji 2002/309/WE z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1), w szczególności Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi – załącznik 7.

(4)  Decyzja Rady 2011/265/UE z dnia 16 września 2010 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (Dz.U. L 127 z 14.5.2011, s. 1).

(5)  Umowa ustanawiająca stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Środkową, z drugiej strony (Dz.U. L 346 z 15.12.2012, s. 3).

(6)  Umowa o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony (Dz.U. L 354 z 21.12.2012, s. 3) oraz Protokół przystąpienia do Umowy o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Ekwadoru (Dz.U. L 356 z 24.12.2016, s. 3).

(7)  Decyzja Rady 2007/855/WE z dnia 15 października 2007 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (Dz.U. L 345 z 28.12.2007, s. 1).

(8)  Decyzja Rady 2008/474/WE z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony – protokół 6 (Dz.U. L 169 z 30.6.2008, s. 10).

(9)  Decyzja Rady 2010/36/WE z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony (Dz.U. L 28 z 30.1.2010, s. 1).

(10)  Decyzja Rady 2013/7/UE z dnia 3 grudnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mołdawii w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 10 z 15.1.2013, s. 1).

(11)  Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (Dz.U. L 161 z 29.5.2014, s. 3).

(12)  Decyzja Rady 2012/164/UE z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93 z 30.3.2012, s. 1).

(13)  Zarejestrowany w Japonii wykaz przedstawiony przez władze Japonii w ramach negocjacji.

(14)  Transkrypcja w nawiasach podana jest wyłącznie do celów informacyjnych.