([Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Rozwój kolei wspólnotowych - Dyrektywa 91/440/EWG - Artykuł 6 ust. 1 - Grupa Deutsche Bahn - Porozumienia o przekazywaniu zysków - Zakaz przenoszenia na usługi transportu kolejowego pomocy publicznej przyznanej do celów eksploatacji infrastruktury kolejowej - Obowiązki w zakresie rachunkowości - Dyrektywa 91/440/EWG - Artykuł 9 ust. 4 - Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 - Artykuł 6 ust. 1 - Punkt 5 załącznika - Obowiązki w zakresie rachunkowości - Przedstawienie, oddzielnie dla każdej umowy, pomocy publicznej wypłaconej na działalność dotyczącą świadczenia usług przewozów pasażerskich w ramach usługi publicznej])

(2017/C 283/02)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Mölls, T. Maxian Rusche i J. Hottiaux, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i J. Möller, pełnomocnicy, R. Van der Hout, advocaat)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik, wspierany przez S. Fiorentino, avvocato dello Stato), Republika Łotewska (przedstawiciele: I. Kucina, J. Treijs-Gigulis i I. Kalniņš, pełnomocnicy)

Sentencja

Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych, zmienionej dyrektywą 2001/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r., przez to, że nie podjęła wszystkich środków niezbędnych do tego, by zasady prowadzenia rachunkowości umożliwiały monitorowanie zakazu przenoszenia funduszy publicznych przyznanych na eksploatację infrastruktury kolejowej do usług transportowych.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Komisja Europejska, Republika Federalna Niemiec, Republika Włoska i Republika Łotewska pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 16 z 19.6.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/3

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 29 czerwca 2017r. – Komisja Europejska/Republika Portugalska

(Sprawa C-126/15) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Podatek akcyzowy na papierosy - Dyrektywa 2008/118/WE - Powstanie obowiązku podatkowego - Miejsce i moment powstania obowiązku podatkowego - Znaki akcyzy - Swobodny przepływ wyrobów akcyzowych - Ograniczenie w czasie wprowadzania do obrotu i sprzedaży opakowań jednostkowych - Zasada proporcjonalności)

(2017/C 283/03)

Język postępowania: portugalski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Tomat i G. Braga da Cruz, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, N. Silva Vitorino i A. Cunha, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający żądania strony pozwanej: Królestwo Belgii (przedstawiciele: M. Jacobs et J.-C. Halleux, pełnomocnicy), Republika Estońska (przedstawiciel: K. Kraavi-Käerdi, pełnomocnik), Rzeczpospolita Polska (przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)

Sentencja

Obejmując opakowania jednostkowe papierosów, które zostały już opodatkowane i dopuszczone do konsumpcji w danym roku, zakazem wprowadzania do obrotu i publicznej sprzedaży po upływie terminu określonego w art. 27 lit. a) Portaria n.o 1295/2007 do Ministério das Finanças e da Administração Pública (rozporządzenie nr 1295/2007 ministerstwa finansów i administracji publicznej) z dnia 1 października 2007 r., w brzmieniu mającym zastosowanie do niniejszej skargi, również w sytuacji, gdy nie ma miejsce podwyższenie stawki podatku akcyzowego na te wyroby wchodzące w życie w następnym roku, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 9 akapit pierwszy dyrektywy Rady 2008/11/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG, oraz zasadzie proporcjonalności.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Republika Portugalska pokrywa połowę własnych kosztów.

4)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Republikę Portugalii.

5)	Królestwo Belgii, Republika Estońska oraz Rzeczpospolita Polska pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 155 z 11.5.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/3

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 29 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Amsterdam – Niderlandy) – Wykonanie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przeciwko Danielowi Adamowi Popławskiemu

(Sprawa C-579/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Europejski nakaz aresztowania i procedura przekazywania osób między państwami członkowskimi - Podstawy fakultatywnej odmowy wykonania - Artykuł 4 pkt 6 - Zobowiązanie państwa członkowskiego wykonującego nakaz do wykonania kary zgodnie z jego prawem wewnętrznym - Wprowadzenie w życie - Obowiązek wykładni zgodnej))

(2017/C 283/04)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Rechtbank Amsterdam

Strony w postępowaniu głównym

Daniel Adam Popławski

przy udziale: Openbaar Ministerie

Sentencja

Artykuł 4 pkt 6 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego wprowadzającemu w życie ten przepis, które – w przypadku gdy o przekazanie cudzoziemca, który posiada zezwolenie na pobyt na czas nieokreślony na terytorium tego państwa członkowskiego, zwraca się inne państwo członkowskie do celów wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej temu cudzoziemcowi na mocy prawomocnego wyroku – po pierwsze, nie dopuszcza takiego przekazania, a po drugie, ogranicza się do ustanowienia wobec organów sądowych pierwszego państwa członkowskiego obowiązku powiadomienia organów sądowych drugiego państwa członkowskiego o gotowości do przejęcia wykonania tego wyroku, przy czym w dniu odmowy przekazania nie zapewniono rzeczywistego przejęcia wykonania tego wyroku, a w przypadku gdyby takie przejęcie okazało się następnie niemożliwe, taka odmowa nie mogłaby zostać podważona.

Przepisy decyzji ramowej 2002/584 nie wywierają bezpośredniego skutku. Jednakże właściwy sąd krajowy jest zobowiązany, z uwzględnieniem całości prawa wewnętrznego i przy zastosowaniu uznanych przez niego metod wykładni, do dokonania wykładni rozpatrywanych w sprawie w postępowaniu głównym przepisów krajowych w możliwie najwyższym stopniu w świetle brzmienia i celu tej decyzji ramowej, co w niniejszym przypadku oznacza, że w przypadku odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego w celu przekazania osoby, wobec której w wydającym nakaz państwie członkowskim wydano prawomocny wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności, same organy sądowe wykonującego nakaz państwa członkowskiego mają obowiązek zapewnienia rzeczywistego wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej tej osobie.

Artykuł 4 pkt 6 decyzji ramowej 2002/584 należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala on państwu członkowskiemu na odmowę wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego w celu przekazania osoby, wobec której wydano prawomocny wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności, tylko z tego powodu, że to państwo członkowskie zamierza wszcząć przeciwko tej osobie postępowanie karne dotyczące tych samych czynów co czyny, za które wyrok ten został wydany.

(1) Dz.U. C 27 z 25.1.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/4

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 28 czerwca 2017 r. – Novartis Europharm Ltd/Komisja Europejska, Teva Pharma BV (C-629/15 P), Hospira UK Ltd (C-630/15 P)

(Sprawy połączone C-629/15 P i C-630/15 P) (1)

((Odwołanie - Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu - Rozporządzenie (EWG) nr 2309/93 - Scentralizowana procedura na szczeblu Unii - Zmiana produktu leczniczego będącego przedmiotem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu dla innych wskazań terapeutycznych - Oddzielne pozwolenie na dopuszczenie do obrotu i nowa nazwa handlowa - Dyrektywa 2001/83/WE - Artykuł 6 ust. 1 akapit drugi oraz art. 10 ust. 1 - Pojęcie „ogólnego pozwolenia” - Okres ochrony prawnej danych))

(2017/C 283/05)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Novartis Europharm Ltd (przedstawiciel: C. Schoonderbeek, advocaat)

Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Mifsud-Bonnici, A. Sipos i M. Šimerdová, pełnomocnicy), Teva Pharma BV (przedstawiciele: K. Bacon, QC, upoważniona przez C. Firtha, solicitor) (C-629/15 P), Hospira UK Ltd (przedstawiciele: J. Stratford, QC, upoważniona przez E. Vickersa i N. Stoate’a, solicitors) (C-630/15 P)

Sentencja

1)	Odwołania w sprawach C-629/15 P i C-630/15 P zostają oddalone.

2)	Novartis Europharm Ltd pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Komisję Europejską, Teva Pharma BV i Hospira UK Ltd w sprawach C-629/15 P i C-630/15 P.

(1) Dz.U. C 38 z 1.2.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/5

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 27 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Contencioso-Administrativo no 4 de Madrid – Hiszpania) – Congregación de Escuelas Pías Provincia Betania/Ayuntamiento de Getafe

(Sprawa C-74/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Artykuł 107 ust. 1 TFUE - Pojęcie „pomocy państwa” - Pojęcia „przedsiębiorstwa” i „działalności gospodarczej” - Inne przesłanki stosowania art. 107 ust. 1 TFUE - Artykuł 108 ust. 1 i 3 TFUE - Pojęcia „pomocy istniejącej” i „nowej pomocy” - Umowa z dnia 3 stycznia 1979 r. zawarta między Królestwem Hiszpanii a Stolicą Apostolską - Podatek od konstrukcji, instalacji i robót budowlanych - Zwolnienie na rzecz nieruchomości Kościoła katolickiego))

(2017/C 283/06)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Juzgado Contencioso-Administrativo no 4 de Madrid

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Congregación de Escuelas Pías Provincia Betania

Strona pozwana: Ayuntamiento de Getafe

Sentencja

Zwolnienie podatkowe takie jak to będące przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, z którego to zwolnienia korzysta kongregacja należąca do Kościoła katolickiego w odniesieniu do robót wykonanych w budynku przeznaczonym do prowadzenia działalności niemającej ściśle religijnego celu, może być objęte zakazem wyrażonym w art. 107 ust. 1 TFUE, jeżeli działalność ta ma charakter gospodarczy oraz w zakresie, w jakim ma ona taki charakter, czego sprawdzenie należy do sądu odsyłającego.

(1) Dz.U. C 145 z 25.4.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/5

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 6 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Burgos – Hiszpania) – Juan Moreno Marín, Maria Almudena Benavente Cardaba, Rodrigo Moreno Benavente/Abadía Retuerta, SA

(Sprawa C-139/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Znaki towarowe - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 3 ust. 1 lit. c) - Słowny krajowy znak towarowy La Milla de Oro - Podstawy odmowy lub unieważnienia rejestracji - Oznaczenia pochodzenia geograficznego))

(2017/C 283/07)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Audiencia Provincial de Burgos

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Juan Moreno Marín, Maria Almudena Benavente Cardaba, Rodrigo Moreno Benavente

Strona pozwana: Abadía Retuerta, SA

Sentencja

Oznaczenie takie jak „la Milla de Oro”, odnoszące się do cechy towaru lub usługi polegającej na możliwości znalezienia takiego towaru lub takiej usługi o wysokiej wartości i jakości w dużych ilościach w jednym miejscu, nie może stanowić oznaczenia pochodzenia geograficznego, jako że temu oznaczeniu powinna towarzyszyć nazwa opisująca obszar geograficzny, tak aby można było zidentyfikować miejsce fizyczne, z którym kojarzy się duża koncentracja towaru lub usługi o wysokiej wartości i jakości.

Artykuł 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy interpretować w ten sposób, że oznaczenie takie jak „la Milla de Oro”, odnoszące się do cechy towaru lub usługi polegającej na możliwości znalezienia takiego towaru lub takiej usługi o wysokiej wartości i jakości w dużych ilościach w jednym miejscu, może nie posiadać cech, których użycie jako znaku towarowego stanowiłoby podstawę unieważnienia w rozumieniu tego przepisu.

(1) Dz.U. C 200 z 6.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/6

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 6 lipca 2017 r. – Toshiba Corporation/Komisja Europejska

(Sprawa C-180/16 P) (1)

((Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek projektów odnoszących się do rozdzielnic z izolacją gazową - Decyzja wydana przez Komisję Europejską w następstwie stwierdzenia przez Sąd Unii Europejskiej częściowej nieważności pierwotnej decyzji - Zmiana grzywien - Prawo do obrony - Brak nowego pisma w sprawie przedstawienia zarzutów - Równe traktowanie - Przedsiębiorstwo joint venture - Obliczanie kwoty wyjściowej - Stopień przyczynienia się do naruszenia - Powaga rzeczy osądzonej))

(2017/C 283/08)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Toshiba Corporation (przedstawiciele: J. F. MacLennan, Solicitor, S. Sakellariou, dikigoros, A. Schulz, Rechtsanwalt i J. Jourdan, avocat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciel: N. Khan, pełnomocnik)

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	Toshiba Corp. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 175 z 17.5.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/7

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 5 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht – Niemcy) – Werner Fries/Lufthansa CityLine GmbH

(Sprawa C-190/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Transport lotniczy - Rozporządzenie (UE) nr 1178/2011 - Załącznik I, pkt FCL.065 lit. b) - Zakaz pełnienia funkcji pilota statku powietrznego uczestniczącego w zarobkowym transporcie lotniczym przez posiadacza licencji pilota, który osiągnął wiek 65 lat - Ważność - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 15 - Wolność wyboru zawodu - Artykuł 21 - Równość traktowania - Dyskryminacja ze względu na wiek - Zarobkowy transport lotniczy - Pojęcie])

(2017/C 283/09)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesarbeitsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Werner Fries

Strona pozwana: Lufthansa CityLine GmbH

Sentencja

Badanie pierwszego i drugiego pytania nie wykazało niczego, co mogłoby mieć wpływ na ważność pkt FCL.065 lit. b) załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 w świetle art. 15 ust. 1 lub art. 21 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Punkt FCL.065 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 1178/2011 należy interpretować w ten sposób, że nie zakazuje on posiadaczowi licencji pilota, który osiągnął wiek 65 lat, ani pełnienia funkcji pilota w związku z tak zwanym przebazowaniem samolotu w ramach działalności gospodarczej przedsiębiorstwa lotniczego, podczas którego nie są przewożeni ani pasażerowie, ani ładunek lub poczta, ani też pełnienia funkcji niewchodzącego w skład załogi lotniczej instruktora lub egzaminatora na pokładzie statku powietrznego.

(1) Dz.U. C 222 z 20.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/7

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per le Marche – Włochy) – Nerea SpA/Regione Marche

(Sprawa C-245/16) (1)

([O desłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Rozporządzenie (WE) nr 800/2008 - Ogólne wyłączenie blokowe - Zakres zastosowania - Artykuł 1 ust. 6 lit. c) - Artykuł 1 ust. 7 lit. c) - Pojęcie „przedsiębiorstwa zagrożonego” - Pojęcie „zbiorowego postępowania w sprawie niewypłacalności” - Spółka będąca beneficjentem pomocy państwa w ramach regionalnego programu operacyjnego Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRG), objęta później postępowaniem układowym z założeniem kontynuacji działalności - Cofnięcie pomocy - Obowiązek zwrotu wypłaconej zaliczki])

(2017/C 283/10)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale Amministrativo Regionale per le Marche

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Nerea SpA

Strona pozwana: Regione Marche

przy udziale: Banca del Mezzogiorno – Mediocredito Centrale SpA

Sentencja

Artykuł 1 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. [107 i 108 TFUE] (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) należy interpretować w ten sposób, że zawarte w nim pojęcie „zbiorowego postępowania w sprawie niewypłacalności” obejmuje wszystkie przewidziane w prawie krajowym zbiorowe postępowania w sprawie niewypłacalności przedsiębiorstw, niezależnie od tego, czy postępowania takie są wszczynane z urzędu przez krajowe organy administracyjne lub sądowe, czy też są one wszczynane na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa.

Artykuł 1 ust. 7 lit. c) rozporządzenia nr 800/2008 należy interpretować w ten sposób, że okoliczność, iż w stosunku do danego przedsiębiorstwa są spełnione przewidziane w prawie krajowym kryteria w zakresie podlegania zbiorowemu postępowaniu w sprawie niewypłacalności – co powinien ustalić sąd odsyłający – wystarczy, aby uniemożliwić przyznanie mu pomocy państwa na podstawie wskazanego rozporządzenia lub, jeśli tego rodzaju pomoc została już przyznana, stwierdzić, że na podstawie owego rozporządzenia pomocy nie należało przyznawać, pod warunkiem że wskazane kryteria były spełnione w dniu, w którym pomoc ta została przyznana. Natomiast pomoc przyznana w sposób zgodny z rozporządzeniem nr 800/2008, a w szczególności z poszanowaniem art. 1 ust. 6 tego aktu, nie może zostać cofnięta wyłącznie na tej podstawie, że po dacie przyznania temu przedsiębiorstwu pomocy zostało w stosunku do niego wszczęte zbiorowe postępowanie w sprawie niewypłacalności.

(1) Dz.U. C 279 z 1.8.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/8

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 6 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság – Węgry) – Glencore Agriculture Hungary Kft., dawniej Glencore Grain Hungary Kft./Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

(Sprawa C-254/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 183 - Zasada neutralności podatkowej - Odliczenie podatku naliczonego - Zwrot nadwyżki VAT - Postępowanie kontrolne - Grzywna nałożona na podatnika w trakcie takiej kontroli - Przedłużenie terminu zwrotu - Wyłączenie zapłaty odsetek za zwłokę])

(2017/C 283/11)

Język postępowania: węgierski

Sąd odsyłający

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Glencore Agriculture Hungary Kft., dawniej Glencore Grain Hungary Kft.

Strona przeciwna: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

Sentencja

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono przepisom krajowym takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, według których w wypadku wszczęcia kontroli podatkowej przez organ i nałożenia grzywny na podatnika za brak współpracy można przenieść datę zwrotu nadwyżki podatku od wartości dodanej do momentu przekazania temu podatnikowi protokołu z kontroli i można odmówić wypłaty odsetek za zwłokę, nawet jeśli czas trwania kontroli podatkowej jest nadmiernie długi i nie można go w całości przypisać zachowaniu podatnika.

(1) Dz.U. C 296 z 16.8.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/9

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 29 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa – Łotwa) – „L.Č.” IK/Valsts ieņēmumu dienests

(Sprawa C-288/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2006/112/WE - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Artykuł 146 ust. 1 lit. e) - Zwolnienia w eksporcie - Świadczenie usług bezpośrednio związane z eksportem lub importem towarów - Pojęcie]))

(2017/C 283/12)

Język postępowania: łotewski

Sąd odsyłający

Augstākā tiesa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:„L.Č.” IK

Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests

Sentencja

Artykuł 146 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z podatku przewidziane w tym przepisie nie ma zastosowania do świadczenia usług, takiego jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, dotyczącego transakcji polegającej na przewozie towarów do państw trzecich, gdy usługi te nie są świadczone bezpośrednio na rzecz nadawcy lub odbiorcy tych towarów.

(1) Dz.U. C 260 z 18.7.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/10

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – Air Berlin plc & Co. Luftverkehrs KG/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

(Sprawa C-290/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Transport - Wspólne zasady wykonywania przewozów lotniczych na terenie Unii - Rozporządzenie (WE) nr 1008/2008 - Przepisy dotyczące ustalania taryf - Artykuł 22 ust. 1 - Artykuł 23 ust. 1 - Informacje wymagane przy przedstawianiu publicznie dostępnych taryf i stawek - Obowiązek wskazania rzeczywistej kwoty podatków, opłat, dopłat lub należności - Swoboda ustalania taryf - Pobieranie opłaty transakcyjnej w wypadku odwołania rezerwacji lotu przez pasażera lub niestawienia się do wejścia na pokład - Ochrona konsumentów])

(2017/C 283/13)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Air Berlin plc & Co. Luftverkehrs KG

Strona pozwana: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Sentencja

Artykuł 23 ust. 1 zdanie trzecie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty należy interpretować w ten sposób, że przewoźnicy lotniczy przy publikacji swoich taryf lotniczych muszą wskazać oddzielnie kwoty należne od klientów z tytułu podatków, opłat lotniskowych oraz innych opłat, dopłat i należności, o których mowa w art. 23 ust. 1 zdanie trzecie lit. b)–d) tego rozporządzenia, i nie mogą w konsekwencji włączać, nawet w części, tych kwot do taryfy lotniczej, o której mowa w art. 23 ust. 1 zdanie trzecie lit. a) wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 22 ust. 1 rozporządzenia nr 1008/2008 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by stosowanie uregulowania krajowego transponującego dyrektywę Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich mogło doprowadzić do uznania za bezskuteczne postanowienia ogólnych warunków umów umożliwiającego pobieranie odrębnych ryczałtowych opłat transakcyjnych od klientów, którzy nie skorzystali z lotu lub odwołali rezerwację.

(1) Dz.U. C 343 z 19.9.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/10

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 6 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti – Rumunia) – Dumitru Marcu/Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti

(Sprawa C-392/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 199 ust. 1 lit. c) - Brak rejestracji do celów VAT - System odwrotnego obciążenia - Hipotetyczny charakter pytania prejudycjalnego - Niedopuszczalność wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym])

(2017/C 283/14)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Bucureşti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Dumitru Marcu

Strona przeciwna: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti (sąd apelacyjny w Bukareszcie, Rumunia) jest niedopuszczalny.

(1) Dz.U. C 350 z 26.9.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/11

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 28 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Areios Pagos – Grecja) – Georgios Leventis, Nikolaos Vafeias/Malcon Navigation Co. Ltd, Brave Bulk Transport Ltd

(Sprawa C-436/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Artykuł 23 - Klauzula prorogacyjna - Klauzula prorogacyjna figurująca w umowie zawartej przez dwie spółki - Powództwo o odszkodowanie - Odpowiedzialność solidarna przedstawicieli jednej z owych spółek za czyny niedozwolone - Możliwość powołania się na taką klauzulę przez rzeczonych przedstawicieli])

(2017/C 283/15)

Język postępowania: grecki

Sąd odsyłający

Areios Pagos

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Georgios Leventis, Nikolaos Vafeias

Strona przeciwna: Malcon Navigation Co. Ltd, Brave Bulk Transport Ltd

Sentencja

Artykuł 23 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że klauzula prorogacyjna znajdująca się w umowie zawartej przez dwie spółki nie może być powoływana przez przedstawicieli jednej z nich w celu zakwestionowania jurysdykcji któregoś z sądów dla rozpoznania powództwa o odszkodowanie zmierzającego do wyegzekwowania ich odpowiedzialności solidarnej za czyny niedozwolone, które zgodnie z podnoszonym wobec nich zarzutem mieli jakoby popełnić w ramach wykonywania powierzonych im funkcji.

(1) Dz.U. C 392 z 24.10.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/12

Postanowienie Trybunału (piąta izba) z dnia 22 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Craiova, Tribunalul Bucureşti – Rumunia) – Fondul Proprietatea SA/Complexul Energetic Oltenia SA (C-556/15), SC Hidroelectrica SA (C-22/16)

(Sprawy połączone C-556/15 i C-22/16) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 ust. 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Pomoc państwa - Uczestnictwo spółki o kapitale w większości publicznym w podwyższeniu kapitału spółki, której jedynym akcjonariuszem jest państwo lub w utworzeniu kapitału zakładowego spółki handlowej będącej własnością państwa - Pytania o charakterze hipotetycznym - Brak dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie stanu faktycznego - Oczywista niedopuszczalność))

(2017/C 283/16)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Craiova, Tribunalul Bucureşti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Fondul Proprietatea SA

Strona pozwana: Complexul Energetic Oltenia SA (C-556/15), SC Hidroelectrica SA (C-22/16)

Sentencja

Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Curtea de Apel Craiova (sąd apelacyjny w Krajowej, Rumunia) postanowieniem z dnia 13 października 2015 r. i przez Tribunalul București (sąd okręgowy w Bukareszcie, Rumunia) postanowieniem z dnia 3 lipca 2015 r. są oczywiście niedopuszczalne.

(1) Dz.U. C 38 z 1.2.2016

Dz.U. C 118 z 4.4.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/12

Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 7 czerwca 2017 r. – Redpur GmbH/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), Redwell Manufaktur GmbH

(Sprawa C-86/17 P) (1)

((Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie do rejestracji słownego znaku towarowego Redpur - Odrzucenie zgłoszenia))

(2017/C 283/17)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Redpur GmbH (przedstawiciel: S. Schiller, pełnomocnik)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Redwell Manufaktur GmbH

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Redpur GmbH pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 213 z 3.7.2017.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 13 kwietnia 2017 r. – Cresco Investigation GmbH/Markus Achatzi

(Sprawa C-193/17)

(2017/C 283/18)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca rewizję: Cresco Investigation GmbH

Druga strona postępowania rewizyjnego: Markus Achatzi

Pytania prejudycjalne

Czy wykładni prawa Unii, w szczególności art. 21 Karty praw podstawowych w połączeniu z art. 1 i 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2000/78/WE (1) należy dokonywać w taki sposób, że w przypadku sporu prawnego między pracownikiem i pracodawcą w związku z prywatnym stosunkiem pracy pozostaje ono w sprzeczności z uregulowaniem prawa krajowego, zgodnie z którym Wielki Piątek tylko dla członków kościołów ewangelickich wyznania augsburskiego i helweckiego, kościoła starokatolickiego i ewangelicko-metodystycznego jest także dniem wolnym od pracy z nieprzerwanym okresem odpoczynku w wymiarze co najmniej 24 godzin, a w przypadku wykonywania pracy przez pracownika mimo wolnego dnia, poza roszczeniem o wynagrodzenie w związku z niewykonywaniem pracy w dniu wolnym od pracy przysługuje także roszczenie o wynagrodzenie za wykonaną pracę, lecz nie przysługuje ono innym pracownikom, którzy nie są członkami tych kościołów?

Czy wykładni prawa Unii, w szczególności art. 21 Karty praw podstawowych w połączeniu z art. 2 ust. 5 dyrektywy 2000/78/WE należy dokonywać w taki sposób, że przedstawione w pytaniu pierwszym uregulowanie krajowe, które – w odniesieniu do łącznej liczby ludności i przynależności jej większości do kościoła rzymsko-katolickiego – przyznaje tylko stosunkowo małej grupie członków określonych (innych) kościołów prawa i roszczenia, nie jest objęte zakresem zastosowania tej dyrektywy z tego powodu, iż chodzi o środek, który jest konieczny w społeczeństwie demokratycznym, by chronić prawa i wolności innych, w tym zwłaszcza prawo do swobody wykonywania praktyk religijnych?

Czy wykładni prawa Unii, w szczególności art. 21 Karty praw podstawowych w połączeniu z art. 7 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE należy dokonywać w taki sposób, że przedstawione w pytaniu pierwszym uregulowanie krajowe stanowi pozytywny i szczególny środek na rzecz członków wymienionych w pytaniu pierwszym kościołów w celu zapewnienia całkowitego zrównania ich praw w życiu zawodowym, aby zapobiec gorszemu traktowaniu tych członków ze względu na ich religię lub je zrekompensować, jeżeli w jego efekcie przyznane im zostaje takie samo prawo do wykonywania praktyk religijnych w trakcie czasu pracy w ważne dla tej religii święto, jakie zgodnie z innym uregulowaniem krajowym przysługuje większości pracowników z uwagi na to, że dni świąteczne w religii, wyznawanej przez większość pracowników, generalnie są wolne od pracy?

Przy udzieleniu twierdzącej odpowiedzi w kwestii dyskryminacji w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2000/78/WE:

Czy wykładni prawa Unii, w szczególności art. 21 Karty praw podstawowych w połączeniu z art. 1, art. 2 ust. 2 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE, należy dokonywać w taki sposób, że prywatny pracodawca tak długo, dopóki ustawodawca nie stworzył sytuacji prawnej wolnej od dyskryminacji, powinien zapewnić wszystkim pracownikom, niezależnie od wyznawanej przez nich religii, przedstawione w pytaniu pierwszym prawa i roszczenia w odniesieniu do Wielkiego Piątku, czy też przedstawione w pytaniu pierwszym uregulowanie krajowe generalnie nie powinno być stosowane, tak że omówionych w pytaniu pierwszym praw i roszczeń odnośnie do Wielkiego Piątku nie należy przyznawać żadnemu pracownikowi?

(1) Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, Dz.U. L 303, s. 16.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 25 kwietnia 2017 r. – Alexander Mölk/Valentina Mölk

(Sprawa C-214/17)

(2017/C 283/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawca: Alexander Mölk

Uczestniczka postępowania: Valentina Mölk

Pytania prejudycjalne

Czy art. 4 ust. 3 w związku z art. 3 Protokołu haskiego o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych z 2007 roku należy interpretować w ten sposób, że do wniosku dłużnika o obniżenie z powodu zmiany sytuacji dochodowej prawomocnie ustalonych alimentów również wtedy stosuje się prawo państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu, gdy dotychczas należne alimenty na jego wniosek na podstawie art. 4 ust. 3 Protokołu haskiego o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych z 2007 roku zostały ustalone przez sąd zgodnie z prawem państwa, w którym dłużnik ma niezmienione miejsce zwykłego pobytu?

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy art. 4 ust. 3 Protokołu haskiego o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych z 2007 roku należy interpretować w ten sposób, że wierzyciel także w taki sposób „wytacza powództwo” przed właściwym organem państwa, w którym dłużnik ma miejsce zwykłego pobytu, że przystępuje do wszczętego przez dłużnika przed tym organem postępowania poprzez wdanie się w spór w sprawie w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych (1)?

(1) Dz.U. L 7, s. 1

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 25 kwietnia 2017 r. – Silvio Berlusconi, Finanziaria d'investimento Fininvest SpA (Fininvest)/Banca d'Italia, Istituto per la Vigilanza Sille Assicurazioni (IVASS)

(Sprawa C-219/17)

(2017/C 283/20)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Silvio Berlusconi, Finanziaria d'investimento Fininvest SpA (Fininvest)

Strona pozwana: Banca d'Italia, Istituto per la Vigilanza Sille Assicurazioni (IVASS)

Pytania prejudycjalne

Czy art. 263 akapity pierwszy, drugi i piąty w związku z art. 256 akapit pierwszy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że rozpatrzenie skargi wniesionej na wydane przez właściwy organ krajowy akty odnoszące się do wszczęcia postępowania, prowadzenia dochodzenia i niewiążących propozycji (takie jak wskazane w § 1 niniejszego postanowienia) w ramach postępowania uregulowanego w art. 22 i 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. (1), w art. 1 ust. 5, art. 4 ust. 1 lit. c), w art. 15 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. (2), art. 85, 86 i 87 rozporządzenia UE nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. (3) oraz w art. 19, 22 i 25 włoskiego Testo unico bancario należy do właściwości sądów Unii, czy też że należy ono do właściwości sądu krajowego?

W szczególności, czy można uznać właściwość sądów Unii, jeśli przeciwko takiemu aktowi nie została skierowana skarga ogólna o uchylenie, lecz skarga o stwierdzenie nieważności z powodu domniemanego naruszenia lub obejścia powagi rzeczy osądzonej wyroku nr 882/2016 Consiglio di Stato (rady stanu, Włochy) wniesiona w ramach postępowania w sprawie wykonania orzeczenia zgodnie z art. 112 i nast. Codice del processo amministrativo (włoskiego kodeksu postępowania przed sądami administracyjnymi) lub w ramach szczególnego krajowego postępowania administracyjnosądowego, w którym rozstrzygnięcie dotyczy wykładni i określenia, zgodnie z przepisami prawa krajowego, obiektywnych granic powagi rzeczy osądzonej owego wyroku?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176, s. 338).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287, s. 63).

(3) Rozporządzenie UE nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141, s. 1).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 8 maja 2017 r. – Legatoria Editoriale Giovanni Olivotto (LEGO) SpA/Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA i in.

(Sprawa C-242/17)

(2017/C 283/21)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Legatoria Editoriale Giovanni Olivotto (LEGO) SpA

Strona pozwana: Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA i in.

Pytania prejudycjalne

Czy prawo Unii Europejskiej, a dokładniej rzecz ujmując art. 18 ust. 7 dyrektywy 2009/28/WE (1), w związku z decyzją Komisji Europejskiej nr 2011/438/UE z dnia 19 lipca 2011 r. (2) stoją na przeszkodzie przepisom prawa krajowego, takim jak rozporządzenie ministerialne z dnia 23 stycznia 2012 r., a w szczególności art. 8 i 12 tego rozporządzenia, nakładającym różne szczególne obciążenia o szerszym zakresie niż te spełnione poprzez przystąpienie do programu dobrowolnego będącego przedmiotem decyzji Komisji Europejskiej wydanej na mocy ust. 4 wspomnianego art. 18?

W przypadku, w którym odpowiedź na poprzednie pytanie byłaby przecząca, czy podmioty gospodarcze biorące udział w łańcuchu dostawy produktu, także kiedy chodzi o podmioty gospodarcze spełniające funkcję zwykłego handlowca, to znaczy zwykłego pośrednika niemającego fizycznego dostępu do produktu, należy uznać za podlegające cytowanemu w poprzedzającym [pytaniu] uregulowaniu europejskiemu?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140, s. 16).

(2) Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 19 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia programu „International Sustainability and Carbon Certification” w odniesieniu do wykazania spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju zgodnie z dyrektywami Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE oraz 2009/30/WE (Dz.U. L 190, s. 79).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 15 maja 2017 r. – Bernhard Schloesser, Petra Noll/Société Air France SA

(Sprawa C-255/17)

(2017/C 283/22)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Hamburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bernhard Schloesser, Petra Noll

Strona pozwana: Société Air France SA

Pytania prejudycjalne

Czy sąd miejsca przeznaczenia ma jurysdykcję dla opartej na rozporządzeniu nr 261/2004 (1) skargi o odszkodowanie przeciwko przewoźnikowi lotniczemu, jeżeli umowa zawarta z obsługującym przewoźnikiem lotniczym obejmuje połączenie złożone z dwóch odcinków trasy, które przewiduje przesiadkę pasażera, a na pierwszym odcinku trasy dochodzi do znacznego opóźnienia?

(1) Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. 2004, L 46, s. 1).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 15 maja 2017 r. – E.B./Versicherungsanstalt öffentlich Bediensteter BVA

(Sprawa C-258/17)

(2017/C 283/23)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca kasację: E.B.

Pozwany organ: Versicherungsanstalt öffentlich Bediensteter BVA

Pytania prejudycjalne

Czy art. 2 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (1) (zwanej dalej „dyrektywą 2000/78”) sprzeciwia się utrzymaniu konstytutywnych skutków ostatecznej w świetle prawa krajowego decyzji administracyjnej z zakresu postępowania dyscyplinarnego w sprawach dotyczących urzędników (decyzja w sprawie dyscyplinarnej), na podstawie której przeniesiono urzędnika na emeryturę z jednoczesnym zmniejszeniem świadczeń emerytalnych, jeżeli

w chwili wydania wspomnianej decyzji administracyjnej nie miały jeszcze zastosowania przepisy prawa Unii, w szczególności dyrektywa 2000/78, ale

tego rodzaju (hipotetyczna) decyzja byłaby niezgodna z dyrektywą 2000/78, gdyby została wydana w czasie jej obowiązywania?

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na powyższe pytanie: Czy dla zapewnienia stanu wolnego od dyskryminacji

w świetle prawa Unii jest konieczne takie potraktowanie urzędnika dla celów wymiaru jego świadczenia emerytalnego, jakby w czasie pomiędzy uzyskaniem skuteczności przez decyzję administracyjną a osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego urzędnik nie był na emeryturze, lecz był w służbie czynnej, czy też

b)	wystarczy w tym celu uznać za należne nieobniżone świadczenie emerytalne przysługujące w wyniku przeniesienia na emeryturę w chwili określonej w decyzji administracyjnej?

3)	Czy udzielenie odpowiedzi na pytanie drugie zależy od tego, czy urzędnik czynnie dążył do podjęcia aktywności zawodowej w federalnej administracji publicznej przed osiągnięciem wieku emerytalnego?

W wypadku gdyby (ewentualnie również w zależności od okoliczności określonych w pytaniu trzecim) uchylenie z mocą wsteczną procentowego obniżenia świadczenia emerytalnego uznane zostało za wystarczające:

Czy ustanowiony w dyrektywie 2000/78 zakaz dyskryminacji może uzasadniać pierwszeństwo jego stosowania przed sprzecznym z nim prawem krajowym, które to pierwszeństwo powinien uwzględnić sąd krajowy przy wymiarze świadczenia emerytalnego, również w odniesieniu do okresów poboru świadczeń, które miały miejsce, zanim dyrektywa zaczęła mieć bezpośrednie zastosowanie w prawie krajowym?

5)	W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie czwarte: Od którego momentu miałoby obowiązywać takie „działanie z mocą wsteczną”?

(1) Dz.U. L 303, s. 16.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/17

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Münster (Niemcy) w dniu 17 maja 2017 r. – Harry Mensing/Finanzamt Hamm

(Sprawa C-264/17)

(2017/C 283/24)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Münster

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Harry Mensing

Druga strona postępowania: Finanzamt Hamm

Pytania prejudycjalne

Czy art. 316 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (1) (zwanej dalej „dyrektywą VAT”) należy interpretować w ten sposób, że podatnicy-pośrednicy mogą stosować procedurę marży także do wewnątrzwspólnotowych dostaw dzieł sztuki dostarczonych im przez twórców lub ich następców prawnych, którzy nie są osobami objętymi art. 314 dyrektywy VAT?

2)	W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy art. 322 lit. b) dyrektywy VAT wymaga odmówienia pośrednikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia dzieł sztuki, nawet gdy brak jest przepisu krajowego zawierającego odpowiednią regulację?

(1) Dz.U. L 347, s. 1.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/18

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 17 maja 2017 r. – Rhein-Sieg-Kreis/Verkehrsbetrieb Hüttebräucker GmbH

(Sprawa C-266/17)

(2017/C 283/25)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberlandesgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Rhein-Sieg-Kreis

Strona pozwana: Verkehrsbetrieb Hüttebräucker GmbH, BVR Busverkehr Rheinland GmbH

Pytania prejudycjalne

Czy art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 (1) ma zastosowanie do zamówień, które w rozumieniu art. 5 ust. 1 zdanie pierwsze tego rozporządzenia nie są udzielane w formie koncesji na usługi zgodnie z dyrektywami 2004/17/WE (2) i 2004/18/WE (3)?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy, jeżeli pojedynczy właściwy organ, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, udziela zamówienia publicznego na usługi bezpośrednio podmiotowi wewnętrznemu, wspólnej kontroli tego organu wraz z innymi wspólnikami podmiotu wewnętrznego sprzeciwia się sytuacja, w której uprawnienie do ingerowania w publiczny transport pasażerski na określonym obszarze geograficznym [art. 2 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1370/2007] jest podzielone między pojedynczym właściwym organem i grupą organów świadczących usługi w zakresie zintegrowanego transportu pasażerskiego, przykładowo w ten sposób, że uprawnienie do udzielania zamówień publicznych na usługi podmiotowi wewnętrznemu przysługuje pojedynczemu właściwemu organowi, zaś zadanie w zakresie taryfy zostaje powierzone związkowi celowemu Verkehsrverbund, którego członkami są oprócz rzeczonego pojedynczego organu inne właściwe terytorialnie organy?

Czy, jeżeli pojedynczy właściwy organ, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, udziela zamówienia publicznego na usługi bezpośrednio podmiotowi wewnętrznemu, wspólnej kontroli tego organu wraz z innymi wspólnikami podmiotu wewnętrznego sprzeciwia się sytuacja, w której zgodnie z umową spółki rzeczonego podmiotu wewnętrznego w przypadku podejmowania uchwał w sprawie zawarcia, zmiany lub zakończenia umowy na podstawie zamówienia publicznego na usługi, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, prawo głosu przysługuje wyłącznie temu wspólnikowi, który samodzielnie lub którego pośredni lub bezpośredni właściciel udziela zamówienia publicznego na usługi podmiotowi wewnętrznemu zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007?

Czy art. 5 ust. 2 zdanie drugie lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 zezwala na wykonywanie przez podmiot wewnętrzny usług pasażerskiego transportu publicznego również na rzecz innych właściwych organów lokalnych na ich terytoriach (w tym na niektórych liniach lub innych elementach składowych tej działalności, które mogą wchodzić na terytorium sąsiednich właściwych organów lokalnych), jeżeli nie są one udzielane w zorganizowanej procedurze udzielenia zamówienia na usługi?

Czy art. 5 ust. 2 zdanie drugie lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 zezwala na wykonywanie przez podmiot wewnętrzny usług pasażerskiego transportu publicznego poza obszarem właściwości miejscowej organu udzielającego temu podmiotowi zamówienia na rzecz innych podmiotów realizujących zadania publiczne na podstawie zamówień na usługi objętych przepisem przejściowym art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia?

6.	W jakim momencie muszą być spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007?

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70, Dz.U. L 315, s. 1.

(2) Dyrektywa 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynująca procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych; Dz.U. L 134, s. 1.

(3) Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi; Dz.U. L 134, s. 114.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/19

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 18 maja 2017 r. – Herbert Blesgen/TUIfly GmbH.

(Sprawa C-283/17)

(2017/C 283/26)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Hannover

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Herbert Blesgen

Strona pozwana: TUIfly GmbH

Pytania prejudycjalne

Czy nieobecność znaczącej dla wykonywania lotów części pracowników obsługującego przewoźnika lotniczego w związku ze zgłoszeniem choroby stanowi nadzwyczajną okoliczność w rozumieniu art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 (1)? W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej: jak duży musi być procentowy udział nieobecności, aby przyjąć taką okoliczność?

W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi przeczącej: Czy spontaniczna nieobecność znaczącej dla wykonywania lotów części pracowników obsługującego przewoźnika lotniczego w związku z niezgodnym z prawem pracy i układem zbiorowym zaprzestaniem wykonywania pracy („dziki strajk”) stanowi nadzwyczajną okoliczność w rozumieniu art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004? W razie udzielenia na pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: jak duży musi być procentowy udział nieobecności, aby przyjąć taką okoliczność?

W razie udzielenia na pytanie pierwsze i pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy nadzwyczajna okoliczność musiała zaistnieć w przypadku samego odwołania lotu, czy też obsługujący przewoźnik lotniczy jest uprawniony, ze względów ekonomicznych dotyczących przedsiębiorstwa, do sporządzenia nowego planu lotów?

4)	W razie udzielenia na pytania pierwsze i pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy w wypadku możliwości zapobiegnięcia znaczenie ma sama nadzwyczajna okoliczność, czy też skutki wystąpienia nadzwyczajnej okoliczności?

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/20

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 18 maja 2017 r. – Simone Künnecke i in./TUIfly GmbH

(Sprawa C-284/17)

(2017/C 283/27)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Hannover

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Simone Künnecke, Thomas Küther, Antonia Künnecke, Moritz Künnecke

Strona pozwana: TUIfly GmbH

Pytania prejudycjalne

4)	W razie udzielenia na pytania pierwsze i pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy w wypadku możliwości zapobiegnięcia znaczenie ma sama nadzwyczajna okoliczność, czy też skutki wystąpienia nadzwyczajnej okoliczności?

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/20

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 18 maja 2017 r. – Marta Gentile i Marcel Gentile/TUIfly GmbH.

(Sprawa C-285/17)

(2017/C 283/28)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Hannover

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Marta Gentile, Marcel Gentile

Strona pozwana: TUIfly GmbH

Pytania prejudycjalne

4)	W razie udzielenia na pytania pierwsze i pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy w wypadku możliwości zapobiegnięcia znaczenie ma sama nadzwyczajna okoliczność, czy też skutki wystąpienia nadzwyczajnej okoliczności?

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/21

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 18 maja 2017 r. – Gabriele Ossenbeck/TUIfly GmbH.

(Sprawa C-286/17)

(2017/C 283/29)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Hannover

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gabriele Ossenbeck

Strona pozwana: TUIfly GmbH

Pytania prejudycjalne

4)	W razie udzielenia na pytania pierwsze i pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy w wypadku możliwości zapobiegnięcia znaczenie ma sama nadzwyczajna okoliczność, czy też skutki wystąpienia nadzwyczajnej okoliczności?

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/22

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 29 maja 2017 r. – Republika Grecka/Leo Kuhn

(Sprawa C-308/17)

(2017/C 283/30)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona pozwana i wnosząca skargę rewizyjną: Republika Grecka

Strona powodowa i druga strona postępowania rewizyjnego: Leo Kuhn

Pytania prejudycjalne

Czy art. 7 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2012 (1) należy interpretować w ten sposób,

1)	że również w przypadku – tak jak tutaj – wielokrotnego przeniesienia wierzytelności w drodze umowy miejsce wykonania zobowiązania w rozumieniu tego przepisu określa pierwsza umowa?

że w przypadku dochodzenia roszczenia o dochowanie warunków emisji obligacji państwowych, takich jak tutaj konkretnie wyemitowanych przez Republikę Grecką, tudzież odszkodowania z tytułu niewykonania tego roszczenia rzeczywiste miejsce wykonania zobowiązania jest już określone poprzez zapłatę odsetek z tytułu tych obligacji na rachunek posiadacza krajowego rachunku papierów wartościowych?

3)	że fakt, iż prawne miejsce wykonania zobowiązania w rozumieniu art. 7 pkt 1 lit. a) tego rozporządzenia zostało określone przez pierwszą umowę, sprzeciwia się uznaniu, że późniejsze rzeczywiste wykonanie umowy określa – kolejne – miejsce wykonania zobowiązania w rozumieniu tego przepisu?

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 351, s. 1).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/22

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 kwietnia 2017 r. w sprawie T-361/14, HB i in./Komisja, wniesione w dniu 6 czerwca 2017 r. przez HB i in.

(Sprawa C-336/17 P)

(2017/C 283/31)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: HB i in. (przedstawiciel: adwokat P. Brockmann)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

1)	Uchylenie wyroku Sądu wydanego w dniu 5 kwietnia 2017 r. w sprawie T-361/14, HB i in./Komisja, w którym oddalono skargę jako bezzasadną i obciążono skarżących kosztami postępowania oraz przekazanie sprawy Sądowi w celu przeprowadzenia nowej rozprawy, ewentualnie

2)	jeżeli Trybunał uzna, że jest w posiadaniu wystarczających informacji w tym zakresie, wydanie orzeczenia co do istoty przez sam Trybunał i potwierdzenie, że wzajemne psychologiczne oddziaływanie na siebie ludzi i zwierząt należy do kompetencji Unii;

3)	w każdym wypadku, obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy: uchybienie proceduralne ze względu na naruszenie przez Sąd prawa do obrony w zakresie, w jakim:

—

Adwokatowi reprezentującemu skarżących i sędziom uniemożliwiono dowiedzenie się, że pierwsza skarżąca stawiła się w odpowiednim czasie celem udziału w rozprawie, która została przeprowadzona w dniu 27 września 2016 r., ponieważ pracownik Sądu zakazał wejścia małoletniej córce pierwszej skarżącej z uwagi na to, iż osoba do opieki nad dzieckiem była spóźniona. W konsekwencji skarżącej odmówiono wejścia i wbrew oświadczeniom wspomnianego pracownika informacja dotycząca obecności skarżącej nie została przekazana ani sędziom, ani adwokatowi reprezentującemu skarżących;

—	pozostali skarżący nie zostali ponadto poinformowani, że powinni aktywnie okazać swą obecność na sali rozpraw, gdyż, mimo że przybyli oni przed rozpoczęciem rozprawy, to jednak po godzinie wskazanej na wezwaniu,

co uniemożliwiło dokonanie żądanego na piśmie przesłuchania skarżących jako świadków, co zdaniem wnoszących odwołanie nieuchronnie doprowadziło do dokonania błędnej oceny prawnej, a mianowicie stwierdzenia, że skarga była bezzasadna.

Zarzut drugi: uchybienie proceduralne ze względu na dokonanie oceny mocy dowodowej dowodu przez Sąd przed dopuszczeniem jego przedstawienia ze względu na to, że:

—	wszystkie dowody, których przedstawienie zaproponowano, zostały niesłusznie i bez uzasadnienia odrzucone;

—	w szczególności, jeśli chodzi o kwestie interdyscyplinarne, nie zostało dopuszczone rozpatrzenie przez biegłych;

—	stronom nie zadano żadnych pytań ani na piśmie, ani ustnie,

co zdaniem wnoszących odwołanie nieuchronnie doprowadziło do dokonania błędnej oceny prawnej, a mianowicie stwierdzenia, że skarga była bezzasadna.

Zarzut trzeci: w wypadku gdyby Trybunał uznał etykę za będącą w każdym razie kwestią dotyczącą praw człowieka i istotny wymóg integracji, byłoby możliwe wydanie orzeczenia co do istoty w świetle akt sprawy.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/23

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Köln (Niemcy) w dniu 7 czerwca 2017 r. – Verein für lauteren Wettbewerb e.V./Princesport GmbH

(Sprawa C-339/17)

(2017/C 283/32)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Verein für lauteren Wettbewerb e.V.

Strona pozwana: Princesport GmbH

Pytania prejudycjalne

1)	Czy art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1007/2011 (1) należy interpretować w ten sposób, że konieczne jest podanie informacji, iż chodzi o czysty wyrób włókienniczy składający się w całości z tego samego włókna?

2)	Czy użycie jednego z trzech określeń wymienionych w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1007/2011 „100 %”, „czysty” lub „wykonany w całości z” jest bezwzględnie obowiązujące, czy ma charakter tylko opcjonalny w przypadku takich wyrobów, ale nie jest obowiązkiem?

Czy zobowiązanie wynikające z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1007/2011, zgodnie z którym wyrób włókienniczy opatruje się etykietą lub oznakowuje nazwą i zawartością procentową w masie całkowitej wszystkich włókien składowych, znajduje zastosowanie również do czystych wyrobów włókienniczych, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1007/2011?

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 z dnia 27 września 2011 r. w sprawie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz etykietowania i oznakowywania składu surowcowego wyrobów włókienniczych, a także uchylenia dyrektywy Rady 73/44/EWG oraz dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 96/73/WE i 2008/121/WE, Dz.U. L 272, s. 1.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/24

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 kwietnia 2017 r. w sprawie T-422/13, Committee of Polyethylene Terephthalate (PET) Manufacturers in Europe (CPME) i in./Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 13 czerwca 2017 r. przez Equipolymers Srl, M&G Polimeri Italia SpA, Novapet SA

(Sprawa C-363/17 P)

(2017/C 283/33)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Equipolymers Srl, M&G Polimeri Italia SpA, Novapet SA (przedstawiciele: adwokat L. Ruessmann, J. Beck, Solicitor)

Druga strona postępowania: Committee of Polyethylene Terephthalate (PET) Manufacturers in Europe (CPME), Cepsa Química SA, Indorama Ventures Poland sp. z o.o., Lotte Chemical UK Ltd, Ottana Polimeri Srl, UAB Indorama Polymers Europe, UAB Neo Group, UAB Orion Global pet, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

—	stwierdzenie, że odwołanie jest dopuszczalne i zasadne;

—	uchylenie wyroku Sądu w zakresie w jakim nie uwzględnia żądania naprawienia szkody

—	orzeczenie co do istoty w przedmiocie żądania naprawienia szkody i przyznanie odszkodowania wnoszącym odwołanie lub przekazanie sprawy do Sądu aby orzekł co do istoty w przedmiocie żądania naprawienia szkody; oraz

—	obciążenie Rady kosztami wnoszącego odwołanie.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd zniekształcił i nieprawidłowo przedstawił dowody wnoszących odwołanie stwierdzając, że brak było związku przyczynowego pomiędzy bezprawnym wydaniem decyzji 2013/226 (1) i szkodami poniesionymi przez wnoszących odwołanie (zaskarżony wyrok pkt 155-197 i w szczególności pkt 187-189).

(1) - Decyzja wykonawcza Rady 2013/226/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie odrzucenia wniosku dotyczącego rozporządzenia wykonawczego Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych politereftalanów etylenu pochodzących z Indii, Tajwanu i Tajlandii w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 oraz kończącego przegląd wygaśnięcia dotyczącego przywozu niektórych politereftalanów etylenu pochodzących z Indonezji i Malezji, w zakresie, w jakim wniosek ten nałożyłby ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych politereftalanów etylenu pochodzących z Indii, Tajwanu i Tajlandii (Dz.U. 2013, L 136, s. 12).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de grande instance w Bobigny w dniu 19 czerwca 2017 r. – Caisse de retraite du personnel navigant professionnel de l'aéronautique civile (CRPNPAC)/Vueling Airlines S.A..

(Sprawa C-370/17)

(2017/C 283/34)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Tribunal de grande instance w Bobigny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Caisse de retraite du personnel navigant professionnel de l'aéronautique civile (CRPNPAC).

Strona przeciwna: Vueling Airlines S.A..

Pytanie prejudycjalne

Czy skutek wiążący zaświadczenia E 101 wydanego zgodnie z art. 11 ust. 1 i art. 12a pkt 1a rozporządzenia [Rady] (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (1) przez instytucję wyznaczoną przez władze państwa członkowskiego, którego ustawodawstwo w dziedzinie zabezpieczenia społecznego nadal ma zastosowanie do sytuacji pracownika najemnego zostaje zachowany, pomimo że zaświadczenie E 101 zostało wydane w wyniku oszustwa lub nadużycia prawa, stwierdzonego w sposób prawomocny przez sąd państwa członkowskiego, w którym pracownik najemny świadczy lub zobowiązany jest świadczyć pracę?

W przypadku udzielenia na to pytanie odpowiedzi twierdzącej, czy wydanie zaświadczeń E 101 stoi na przeszkodzie temu, aby osoby poszkodowane w wyniku działania pracodawcy, który jest sprawcą oszustwa otrzymały odszkodowanie a powództwo odszkodowawcze wniesione przeciwko pracodawcy nie podważało przynależności pracowników najemnych do systemu zabezpieczenia społecznego wskazanego w zaświadczeniu E 101?

(1) Dz.U. L 74, s. 1.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court (Irlandia) w dniu 22 czerwca 2017 r. – Minister for Justice and Equality Ireland i Attorney General/Arkadiusz Piotr Lipinski

(Sprawa C-376/17)

(2017/C 283/35)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Skarżący/druga strona postępowania apelacyjnego: Minister for Justice and Equality, Ireland i Attorney General

Pozwany/wnoszący apelację: Arkadiusz Piotr Lipinski

Pytania prejudycjalne

Czy w sytuacji gdy osoba zostaje uznana za winną i skazana przez właściwy sąd państwa członkowskiego i gdy pierwotnie wymierzona w pierwszej instancji kara ulega zmianie wskutek postępowania apelacyjnego, po czym wykonanie tej kary (w wymiarze zmienionym w wyniku apelacji) zostaje następnie zawieszone, a w dalszej kolejności wznowione w wyniku uchylenia zawieszenia, pojęcie „rozprawy” w rozumieniu art. 4a decyzji ramowej (1) należy interpretować jako:

a)	odnoszące się wyłącznie do postępowania prowadzącego do stwierdzenia winy i wymierzenia kary w pierwszej instancji (zwanej dalej „karą wymierzoną w pierwszej instancji”); czy

odnoszące się do postępowania opisanego w lit. a) powyżej lub którejkolwiek z poniższych możliwości:

(i)	dowolnego postępowania apelacyjnego w następstwie postępowania z lit. a), wskutek którego kara wymierzona w pierwszej instancji ulega zmianie (zwana dalej „zmienioną karą”);

(ii)	postępowania prowadzącego w dalszej kolejności do zawieszenia zmienionej kary (lub jej części);

(iii)

postępowania prowadzącego do uchylenia zawieszenia zmienionej kary (lub jej części)?

W przypadku gdyby pojęcie „rozprawy” należało interpretować w ten sposób, że odnosi się ono do jakiegokolwiek postępowania apelacyjnego, prowadzącego do zmiany kary, czy brak odniesienia do okoliczności, że osoba, której dotyczy wniosek o przekazanie, została powiadomiona o rozpatrywanym postępowaniu apelacyjnym i była podczas niego reprezentowana skutkuje nieważnością europejskiego nakazu aresztowania, niezależnie od tego, że po dostarczeniu dodatkowych informacji w toku postępowania toczącego się w państwie, do którego skierowano wniosek ustalono, że zainteresowana osoba została faktycznie powiadomiona i była reprezentowana podczas postępowania?

(1) Decyzja ramowa Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. 2002, L 190, s. 1).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/26

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court (Irlandia) w dniu 22 czerwca 2017 r. – Minister for Justice and Equality, The Commissioner of the Garda Síochána/Workplace Relations Commission

(Sprawa C-378/17)

(2017/C 283/36)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Wnoszący odwołanie: Minister for Justice and Equality, The Commissioner of the Garda Síochána

Druga strona postępowania: Workplace Relations Commission

Pytania prejudycjalne

Czy w sytuacji, gdy

a)	organ krajowy jest powołany na mocy prawa i posiada nadaną mu ogólną właściwość między innymi do zapewnienia egzekwowania prawa Unii w konkretnej dziedzinie; i

b)	zgodnie z prawem krajowym taki organ nie posiada właściwości w ograniczonej kategorii spraw, w przypadku których skuteczny środek prawny wymagałaby odstąpienia od stosowania uregulowania prawa krajowego na podstawie prawa krajowego lub prawa Unii; i

odpowiednie sądy krajowe są właściwe do wydania odpowiedniego orzeczenia w przedmiocie odstąpienia od stosowania uregulowania prawa krajowego, które było niezbędne do zapewnienia zgodności z danymi przepisami prawa Unii; są właściwe do rozpatrywania spraw, w których taki środek prawny był niezbędny; są w takich przypadkach właściwe do przyznania każdego środka prawnego wymaganego przez prawo Unii, oraz w sytuacji, gdy środek prawny przyznany przez sądy został uznany, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, za zgodny z zasadami równoważności i skuteczności;

taki organ ustawowy należy jednak uznać za organ posiadający właściwość do rozpatrzenia skargi zarzucającej, że uregulowanie prawa krajowego było niezgodne z odpowiednimi przepisami prawa Unii, oraz – w przypadku uwzględnienia takiej skargi – do odstąpienia od stosowania tego uregulowania, chociaż zgodnie z przepisami prawa krajowego we wszystkich sprawach, w których podważa się z jakiejkolwiek przyczyny ważność uregulowania lub w sprawach wymagających odstąpienia od stosowania uregulowania, właściwy jest sąd ustanowiony na mocy konstytucji, a nie organ, o którym mowa?

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/27

Skarga wniesiona w dniu 26 czerwca 2017 r. – Komisja Europejska/Republika Chorwacji

(Sprawa C-381/17)

(2017/C 283/37)

Język postępowania: chorwacki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Mataija, T. Scharf, G. von Rintelen, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Chorwacji

Żądania strony skarżącej

Komisja Europejska wnosi do Trybunału o:

—

Stwierdzenie, że Republika Chorwacji uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 42 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającej dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 60, s. 34), z powodu nieprzyjęcia do dnia 21 marca 2016 r. przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania rzeczonej dyrektywy a w każdym razie niepowiadomienia o nich Komisji.

—	Nałożenie na Republikę Chorwacji, zgodnie z art. 260 ust. 3 TFUE, okresowej kary pieniężnej w wysokości 9 865,40 dziennie od dnia wydania wyroku stwierdzającego uchybienie obowiązkowi zgłoszenia środków transpozycji dyrektywy 2014/17/UE.

—	obciążenie Republiki Chorwacji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Republika Chorwacji uchybiła obowiązkowi poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji dyrektywy 2014/17/UE w terminie wyznaczonym w art. 42 ust. 1 rzeczonej dyrektywy.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/30

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – Rosenich/EUIPO

(Sprawa T-527/14) (1)

([Rynek wewnętrzny - Decyzja EUIPO oddalająca wniosek o wpis na listę zawodowych pełnomocników - Warunek dotyczący miejsca prowadzenia działalności w Unii - Artykuł 93 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Swobodne świadczenie usług - Artykuł 36 porozumienia EOG - Wykładnia zgodna])

(2017/C 283/43)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Paul Rosenich (Triesenberg, Liechtenstein) (przedstawiciele: adwokaci A. von Mühlendahl i C. Eckhartt)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: początkowo G. Schneider, a następnie D. Walicka, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 kwietnia 2014 r. (sprawa R 2063/2012-4), dotyczącą odmowy wpisania skarżącego przez EUIPO na listę zawodowych pełnomocników, o której mowa w art. 93 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 kwietnia 2014 r. (sprawa R 2063/2012-4).

2)	Stwierdza się nieważność decyzji dyrektora departamentu ds. wsparcia operacyjnego EUIPO z dnia 7 września 2012 r.

3)	EUIPO zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 462 z 22.12.2014.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/30

Wyrok Sądu z dnia 19 lipca 2017 r. – Combaro/Komisja

(Sprawa T-752/14) (1)

([Unia celna - Układ stowarzyszeniowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Łotewską - Artykuł 239 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 - Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych - Przywóz tkanin lnianych z Łotwy - Klauzula słuszności - Sytuacja szczególna - Oszustwo lub oczywiste zaniedbanie - Decyzja Komisji stwierdzająca bezzasadność umorzenia należności celnych przywozowych])

(2017/C 283/44)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Combaro SA (Lozanna, Szwajcaria) (przedstawiciel: D. Ehle, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Caeiros i B.R. Killmann, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie wniesione na podstawie art. 263 TFUE w celu doprowadzenia do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 4908 final z dnia 16 lipca 2014 r. dotyczącej oddalenia wniosku skarżącej o umorzenie należności celnych przywozowych w wysokości 461 415,12 EUR.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Europejskiej C(2014) 4908 final z dnia 16 lipca 2014 r. dotyczącej oddalenia wniosku Combaro SA o umorzenie należności celnych przywozowych w wysokości 461 415,12 EUR.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Combaro.

(1) Dz.U. C 34 z 2.2.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/31

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – Boomkwekerij van Rijn-de Bruyn/OCVV – Artevos (Oksana)

(Sprawa T-767/14) (1)

([Odmiany roślin - Wspólnotowa ochrona odmian roślin - Wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin dla odmiany gruszek Oksana - Sprzeciwy - Odrzucenie wniosku przez Izbę Odwoławczą CPVO - Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 - Nowość odmiany ubiegającej się o wspólnotowe prawo do ochrony - Brak dowodu])

(2017/C 283/45)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Boomkwekerij van Rijn-de Bruyn BV (Uden, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat P. Jonker)

Strona pozwana: Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin (CPVO) (przedstawiciel: F. Mattina, pełnomocnik)

Druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą CPVO, interwenient przed Sądem: Dachverband Kulturpflanzen- und Nutztiervielfalt eV (Bielefeld, Niemcy)

Druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą CPVO: Dachverband Kulturpflanzen- und Nutztiervielfalt eV (Bielefeld, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Izby Odwoławczej CPVO z dnia 2 lipca 2014 r. (sprawa A 007/2013) dotyczącą przyznania wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin dla odmiany gruszek Oksana.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Boomkwekerij van Rijn-de Bruyn BV zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 46 z 9.2.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/31

Wyrok Sądu z dnia 14 lipca 2017 r. – Certified Angus Beef/EUIPO – Certified Australian Angus Beef (CERTIFIED AUSTRALIAN ANGUS BEEF)

(Sprawa T-55/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy CERTIFIED AUSTRALIAN ANGUS BEEF - Powszechnie znane wcześniejsze słowne i graficzne znaki towarowe SINCE 1978 CERTIFIED ANGUS BEEF BRAND i CERTIFIED ANGUS BEEF BRAND - Względna podstawa odmowy rejestracji - Brak podobieństwa między oznaczeniami - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/46)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Certified Angus Beef LLC (Wooster, Ohio, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: C. Aikens, barrister)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Fischer i A. Söder, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Certified Australian Angus Beef Pty Ltd (Surrey Hills, Australia)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 października 2014 r. (sprawa R 662/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Certified Angus Beef a Certified Australian Angus Beef.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Certified Angus Beef LLC zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 107 z 30.3.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/32

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – Talanton/Komisja

(Sprawa T-65/15) (1)

((Klauzula arbitrażowa - Umowa Pocemon - Siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) - Kwalifikujące się wydatki - Zwrot wypłaconych kwot - Nadużycie uprawnień wynikających z umowy - Zasada dobrej wiary - Uzasadnione oczekiwania - Ciężar dowodu - Powództwo wzajemne))

(2017/C 283/47)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Talanton AE – Symvouleftiki-Ekpaideftiki Etaireia Dianomon, Parochis Ypiresion Marketing kai Dioikisis Epicheiriseon (Palaio Faliro, Grecja) (przedstawiciel: adwokat K. Damis)

Strona pozwana: Komisja Europejska (R. Lyal, pełnomocnik, wspierany przez adwokatów L. Athanassiou i G. Gerapetritisa)

Przedmiot

Po pierwsze skarga w oparciu o art. 272 TFUE o stwierdzenie, że wydatki zgłoszone przez skarżącą w ramach umowy o udzielenie dotacji nr 216088 dotyczącej wykonania projektu „Point-of-care monitoring and diagnostics for autoimmune diseases” zawartej w ramach siódmego programu ramowego w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) kwalifikowały się i że żądanie przez Komisję zwrotu kwoty 273 289,63 EUR tytułem rzeczonej umowy o udzielenie dotacji stanowiło naruszenie obowiązków umownych tej instytucji oraz po drugie, powództwo wzajemne zmierzające do zasądzenia zapłaty przez skarżącą kwoty 253 289,63 EUR podwyższonej o odsetki i po odliczeniu dalszych płatności.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

Talanton AE – Symvouleftiki-Ekpaideftiki Etaireia Dianomon, Parochis Ypiresion Marketing kai Dioikisis Epicheiriseon zostaje zobowiązana do zwrotu na rzecz Komisji Europejskiej kwoty 253 289,63 EUR, wypłaconej na podstawie umowy o dotację nr 216088 dotyczącej wykonania projektu „Point-of-care monitoring and diagnostics for autoimmune diseases” podwyższonej o odsetki za zwłokę w stawce 3,55 % od dnia 27 stycznia 2015 r., po odliczeniu kwoty 5 000 EUR wypłaconej Komisji w dniu 4 maja 2015 r., którą najpierw zalicza się na poczet odsetek za zwłokę a następnie na poczet kwoty głównej.

3)	Talanton – Symvouleftiki-Ekpaideftiki Etaireia Dianomon, Parochis Ypiresion Marketing kai Dioikisis Epicheiriseon zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 138 z 27.4.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/33

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2017 r. – Estonia/Komisja

(Sprawa T-157/15) (1)

((EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania - Wydatki poniesione przez Estonię - Wzajemna zgodność - Obowiązek uzasadnienia - Proporcjonalność - Zasada dobrej administracji - Pewność prawa))

(2017/C 283/48)

Język postępowania: estoński

Strony

Strona skarżąca: Republika Estońska (przedstawiciele: początkowo K. Kraavi-Käerdi, następnie N. Grünberg, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sauka i E. Randvere, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/103 z dnia 16 stycznia 2015 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. 2015, L 16, s. 33) w zakresie, w jakim decyzja ta wyłącza wydatki poniesione przez Republikę Estońską na kwotę 691 746,53 EUR.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Republika Estońska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

(1) Dz.U. C 190 z 8.6.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/33

Wyrok Sądu z dnia 20 lipca 2017 r. – Diesel/EUIPO – Sprinter megacentros del deporte (Przedstawienie zakrzywionej i skierowanej pod kątem linii)

(Sprawa T-521/15) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego przedstawiającego zakrzywioną i skierowaną pod kątem linię - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy przedstawiający wielką literę „D” - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009))

(2017/C 283/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Diesel SpA (Breganze, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci A. Gaul, M. Frank, A. Parassina i K. Dani)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: J. Ivanauskas i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Sprinter megacentros del deporte, SL (Elche, Hiszpania) (przedstawiciel: S. Malynicz, QC)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 czerwca 2015 r. (sprawa R 3291/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Diesel a Sprinter megacentros del deporte.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 18 czerwca 2015 r. (sprawa R 3291/2014-2).

2)	EUIPO pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Diesel SpA.

3)	Sprinter megacentros del deporte, SL pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 381 z 16.11.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/34

Wyrok Sądu z dnia 20 lipca 2017 r. – Basic Net/EUIPO (Przedstawienie trzech wertykalnych pasków)

(Sprawa T-612/15) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego przedstawiającego trzy wertykalne paski - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Brak charakteru odróżniającego uzyskanego w następstwie używania - Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009))

(2017/C 283/50)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Basic Net SpA (Turyn, Włochy) (przedstawiciel: adwokat D. Sindico)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: L. Rampini, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 14 sierpnia 2015 r. (sprawa R 2845/2014-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego przedstawiającego trzy wertykalne paski jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Basic Net SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 7 z 11.1.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/34

Wyrok Sądu z dnia 20 lipca 2017 r. – Badica i Kardiam/Rada

(Sprawa T-619/15) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej - Zamrożenie środków finansowych - Pierwotna decyzja o wpisaniu - Wykaz osób i podmiotów, w odniesieniu do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych - Umieszczenie nazwisk lub nazw skarżących w wykazie - Wdrożenie rezolucji ONZ - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do obrony - Domniemanie niewinności - Oczywisty błąd w ocenie))

(2017/C 283/51)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Bureau d’achat de diamant Centrafrique (Badica) (Bangi, Republika Środkowoafrykańska) i Kardiam (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci D. Luff i L. Defalque)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: B. Driessen i P. Mahnič Bruni, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE mające na celu stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/1485 z dnia 2 września 2015 r. w sprawie wykonania art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 224/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej (Dz.U. 2015, L 229, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Bureau d’achat de diamant Centrafrique (Badica) i Kardiam zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 27 z 25.1.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/35

Wyrok Sądu z dnia 12 lipca 2017 r. – Frinsa del Noroeste/EUIPO – Frigoríficos Unidos (Frinsa LA CONSERVERA)

(Sprawa T-634/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Frinsa LA CONSERVERA - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy FRIUSA - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/52)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Frinsa del Noroeste, SA (Santa Eugenia de Ribeira, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. Botella Reyna)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Schifko, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Frigoríficos Unidos, SA (Riudellots de la Selva, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 27 lipca 2015 r. (sprawa R 2382/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Frigoríficos Unidos a Frinsa del Noroeste.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Frinsa del Noroeste, SA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 16 z 18.1.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/36

Wyrok Sądu z dnia 19 lipca 2017 r. – DD/FRA

(Sprawa T-742/15 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Personel tymczasowy - Umowa na czas nieokreślony - Kara dyscyplinarna - Nagana - Rozwiązanie umowy - Prawo do bycia wysłuchanym - Krzywda))

(2017/C 283/53)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: DD (przedstawiciele: początkowo adwokaci L. Levi i M. Vandenbussche, następnie adwokat L. Levi)

Druga strona postępowania: Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) (przedstawiciele: M. O’Flaherty, pełnomocnik, wspierany przez adwokata B. Wägenbaura)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu ds. Służby Publicznej (druga izba) z dnia 8 października 2015 r., DD/FRA (F-106/13 i F-25/14, EU:F:2015:118), zmierzające do częściowego uchylenia tego wyroku.

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	DD pokrywa własne koszty.

3)	Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 111 z 29.3.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/36

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – EDF Toruń/ECHA

(Sprawa T-758/15) (1)

((REACH - Opłata należna za rejestrację substancji - Ulga przyznana MŚP - Błąd w oświadczeniu dotyczącym wielkości przedsiębiorstwa - Decyzja nakładająca opłatę administracyjną - Zalecenie 2003/361/WE - Uzasadnione oczekiwania - Proporcjonalność - Kryteria obliczania wysokości opłaty administracyjnej))

(2017/C 283/54)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: EDF Toruń SA (Toruń, Polska) (przedstawiciel: K. Sienkiewicz, radca prawny)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) (przedstawiciele: J.-P. Trnka, C. Schultheiss i M. Heikkilä, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata C. Garcię Molyneux)

Przedmiot

Oparta na art. 263 TFUE skarga o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji ECHA SME(2015) 4950 z dnia 3 listopada 2015 r., w której ECHA stwierdziła, że skarżąca nie spełnia przesłanek pozwalających na skorzystanie z opłaty ulgowej przewidzianej dla średnich przedsiębiorstw i nałożyła na nią opłatę administracyjną, a po drugie, faktury nr 10054011 wystawionej przez ECHA po wydaniu decyzji SME(2015) 4950.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	EDF Toruń S.A. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 68 z 22.2.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/37

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – Alfonso Egüed/EUIPO – Jackson Family Farms (BYRON)

(Sprawa T-45/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego BYRON - Wcześniejszy niezarejestrowany znak towarowy BYRON - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Istniejące w systemie common law powództwo oparte na bezprawnym używaniu nazwy (action for passing off) - „Goodwill” - Dowód nabycia i trwania prawa wcześniejszego])

(2017/C 283/55)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Nelson Alfonso Egüed (przedstawiciel: adwokat N. Fernández Fernández-Pacheco)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: H. O’Neill, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Jackson Family Farms LLC (Santa Rosa, Californie, Stany Zjednoczone)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO dnia 16 listopada 2015 r. (sprawa R 822/2015-2) dotycząca postępowania w sprawie sprzeciwu między Jackson Family Farms a N. Alfonsem Egüedem.

Sentencja

1)	Skarga zostaje w części odrzucona, a w pozostałym zakresie oddalona.

2)	Nelson Alfonso Egüed zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 111 z 29.3.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/37

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – Chanel/EUIPO – Jing Zhou i Golden Rose 999 (Motyw zdobniczy)

(Sprawa T-57/16) (1)

([Wzór wspólnotowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający motyw zdobniczy - Wcześniejszy wzór wspólnotowy - Podstawa unieważnienia - Brak indywidualnego charakteru - Właściwy produkt - Stopień swobody twórcy - Brak innego całościowego wrażenia - Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002])

(2017/C 283/56)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Chanel SAS (Neuilly-sur-Seine, Francja) (przedstawiciel: adwokat C. Sueiras Villalobos)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: E. Zaera Cuadrado, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO byli również: Li Jing Zhou (Fuenlabrada, Hiszpania) i Golden Rose 999 Srl (Rzym, Włochy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 listopada 2015 r. (sprawa R 2346/2014-3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru między z jednej strony Chanel a z drugiej strony Li Jingiem Zhou i Golden Rose 999.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Trzeciej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 18 listopada 2015 r. (sprawa R 2346/2014-3).

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje odrzucona.

3)	EUIPO zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 118 z 4.4.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/38

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – Savant Systems/EUIPO – Savant Group (SAVANT)

(Sprawa T-110/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy SAVANT - Rzeczywiste używanie znaku towarowego - Artykuł 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009])

(2017/C 283/57)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Savant Systems LLC (Osterville, Massachusetts, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci O. Nilgen i A. Kockläuner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Lukošiūtė, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Savant Group Ltd (Burton-in-Kendal, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: G. Hollingworth, barrister, K. Gilbert i G. Lodge, solicitors)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 stycznia 2016 r. (sprawa R 33/2015-4) dotyczącą postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku między Savant Systems a Savant Group.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Savant Systems LLC zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 175 z 17.5.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/39

Wyrok Sądu z dnia 20 lipca 2017 r. – Barnett i Mogensen/Komisja

(Sprawa T-148/16 P) (1)

((Odwołanie - Odwołanie wzajemne - Służba publiczna - Urzędnicy - Emerytury i renty - Dostosowanie współczynników korygujących - Tymczasowa aktualizacja - Akt niekorzystny - Dopuszczalność odwołania wzajemnego - Artykuł 65 ust. 4 regulaminu pracowniczego - Dostosowanie za rok 2014 - Próg wrażliwości dotyczący zmiany kosztów utrzymania))

(2017/C 283/58)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Adrian Barnett (Roskilde, Dania); Sven-Ole Mogensen (Hellerup, Dania) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi i T. Martin)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Gattinara i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu ds. Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 5 lutego 2016 r., Barnett i Mogensen/Komisja (F–56/15, EU:F:2016:11), zmierzające do uchylenia tego wyroku.

Sentencja

1)	Odwołanie oraz odwołanie wzajemne zostają oddalone.

2)	Adrian Barnett i Sven-Ole Mogensen pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję w związku z odwołaniem.

3)	Komisja pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez A. Barnetta i S.O. Mogensena w związku z odwołaniem.

(1) Dz.U. C 191 z 30.5.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/39

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – Ecolab USA/EUIPO (ECOLAB)

(Sprawa T-150/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Słowny znak towarowy ECOLAB - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Równe traktowanie - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009])

(2017/C 283/59)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ecolab USA, Inc. (Wilmington, Delaware, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci V. Töbelmann i C. Menebröcker)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: H. O’Neill i K. Doherty, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 26 stycznia 2016 r. (sprawa R 644/2015-4) dotyczącą rejestracji międzynarodowej wskazującej Unię Europejską słownego znaku towarowego ECOLAB.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Ecolab USA, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 211 z 13.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/40

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – Migros-Genossenschafts-Bund/EUIPO – Luigi Lavazza (CReMESPRESSO)

(Sprawa T-189/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy CReMESPRESSO - Wcześniejszy słowny międzynarodowy znak towarowy CREMESSO - Element aluzyjny - Współzależność kryteriów - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/60)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Migros-Genossenschafts-Bund (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat M. Treis)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: H. O’Neill i I. Moisescu, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Luigi Lavazza SpA (Turyn, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci M. Ricolfi i F. Tarocco)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 23 lutego 2016 r. (sprawa R 2823/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Migros-Genossenschafts-Bund a Luigi Lavazza.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 23 lutego 2016 r. (sprawa R 2823/2014-4) w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza uwzględniła odwołanie Luigi Lavazza SpA i stwierdziła częściową nieważność decyzji Wydziału Unieważnień w odniesieniu do następujących towarów: „elektrycznych urządzeń do kruszenia lodu” i „urządzeń do wyrobu lodów, urządzeń do wyrobu sorbetów, a także ekspresów do kawy”, należących do klas 7 i 11, oznaczonych spornym znakiem towarowym.

2)	EUIPO i Luigi Lavazza zostają obciążeni, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Migros-Genossenschafts-Bund.

(1) Dz.U. C 232 z 27.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/40

Wyrok Sądu z dnia 14 lipca 2017 r. – Klassisk investment/EUIPO (CLASSIC FINE FOODS)

(Sprawa T-194/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy CLASSIC FINE FOODS - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009])

(2017/C 283/61)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Klassisk investment Ltd (Hongkong, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci J.-C. Plate i R. Kaase)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Eberl i D. Hanf, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 stycznia 2016 r. (sprawa R 1970/2015-2) dotyczącą rejestracji międzynarodowej wskazującej Unię Europejską graficznego znaku towarowego CLASSIC FINE FOODS.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Klassisk investment Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 222 z 20.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/41

Wyrok Sądu z dnia 14 lipca 2017 r. – Sata/EUIPO (4600)

(Sprawa T-214/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Oznaczenie składające się wyłącznie z cyfr - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego 4600 - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/62)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sata GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M.-C. Simon)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 lutego 2016 r. (sprawa R 1942/2015-4) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego 4600 jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Sata GmbH & Co. KG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 232 z 27.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/42

Wyrok Sądu z dnia 14 lipca 2017 r. – Massive Bionics/EUIPO – Apple (DriCloud)

(Sprawa T-223/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego DriCloud - Wcześniejsze słowne międzynarodowe znaki towarowe ICLOUD - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Przedstawienie dowodów po terminie - Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009])

(2017/C 283/63)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Massive Bionics, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat M. Galindo Martens)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Palmero Cabezas, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Apple Inc. (Cupertino, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: J. Olsen, P. Andreottola, solicitors, i G. Tritton, barrister)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 marca 2016 r. (sprawa R 339/2015-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Apple a Massive Bionics.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Massive Bionics, SL zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 251 z 11.7.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/42

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – Freddo/EUIPO – Freddo Freddo (Freggo)

(Sprawa T-243/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego freggo - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy – TENTAZIONE FREDDO FREDDO - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/64)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Freddo SA (przedstawiciele: S. Malynicz, QC, K. Gilbert i G. Lodge, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: H. O’Neill, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Freddo Freddo, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J. F. Gallego Jiménez i C. Marí Aguilar)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 17 lutego 2016 r. (sprawa R 919/2015 2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Freddo Freddo SL a Freddo SA

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Freddo SA zostaje obciążona kosztami postępowania

(1) Dz.U. C 243 z 4.7.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/43

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – AIA/EUIPO – Casa Montorsi (MONTORSI F. & F.)

(Sprawa T-389/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy MONTORSI F. & F. - Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy Casa Montorsi - Względna podstawa unieważnienia - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 53 ust. 1 lit. a) i art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Porozumienie o współistnieniu znaków towarowych - Zakres - Artykuł 53 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009])

(2017/C 283/65)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Agricola italiana alimentare SpA (AIA) (San Martino Buon Albergo, Włochy) (przedstawiciel: adwokat S. Rizzo)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: L. Rampini, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Casa Montorsi Srl (Vignola, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci S. Verea, K. Muraro i M. Balestriero)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 28 kwietnia 2016 r. (sprawa R 1239/2014-1) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Casa Montorsi a AIA.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Agricola italiana alimentare SpA (AIA) zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 335 z 12.9.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/43

Wyrok Sądu z dnia 20 lipca 2017 r. – Windfinder R&L/EUIPO (Windfinder)

(Sprawa T-395/16) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Windfinder - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru opisowego - Charakter odróżniający - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Neologizm - Niewystarczająco bezpośredni i konkretny związek z pewnymi towarami i usługami objętymi zgłoszeniem znaku towarowego - Kompetencje o charakterze reformatoryjnym))

(2017/C 283/66)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Windfinder R&L GmbH & Co. KG (Kilonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat B. Schneider)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 maja 2016 r. (sprawa R 1206/2015-5) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego Windfinder jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 12 maja 2016 r. (sprawa R 1206/2015-5) w zakresie, w jakim odmówiono w niej rejestracji oznaczenia słownego Windfinder dla zakwestionowanych towarów i usług, za wyjątkiem anemometrów należących do klasy 9 w rozumieniu Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z dnia 15 czerwca 1957 r. oraz informacji meteorologicznej, prognozy meteorologicznej, służby meteorologicznej i udostępniania informacji meteorologicznych należących do klasy 42 w rozumieniu porozumienia nicejskiego.

2)	Odwołanie wniesione przez Windfinder R & L GmbH & Co. KG do rzeczonej Izby Odwoławczej zostaje uwzględnione w zakresie określonym w pkt 1 sentencji.

3)	Pozostałe żądania Windfinder R & L zostają oddalone.

4)	Windfinder R & L i EUIPO pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 343 z 19.6.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/44

Wyrok Sądu z dnia 19 lipca 2017 r. – Lackmann Fleisch- und Feinkostfabrik/EUIPO (медведь

(Sprawa T-432/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego медведь - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nro207/2009])

(2017/C 283/67)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Lackmann Fleisch- und Feinkostfabrik GmbH (Bühl, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat A. Lingenfelser)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: P. Ivanov i D. Hanf, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 17 maja 2016 r. (sprawa R 240/2016-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego медведь jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Lackmann Fleisch- und Feinkostfabrik GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 364 z 3.10.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/45

Wyrok Sądu z dnia 19 lipca 2017 r. – Dessi/EBI

(Sprawa T-510/16) (1)

((Służba publiczna - Personel EBI - Ocena - Awans - Postępowanie w sprawie oceny i w sprawie awansu za 2012 r. - Decyzja komisji odwoławczej - Zakres kontroli - Przedstawiciele personelu - Dyskryminacja))

(2017/C 283/68)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Nathalie Dessi (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: początkowo adwokaci A. Senes i L. Payot, następnie adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) (przedstawiciele: początkowo C. Gómez de la Cruz i E. Raimond, następnie E. Raimond i G. Faedo, a ostatecznie G. Faedo i K. Carr, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. Dal Ferra)

Przedmiot

Oparty na art. 270 TFUE wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji komisji odwoławczej EBI z dnia 23 października 2013 r., którą to decyzją oddalono wniosek strony skarżącej o poddanie jej ponownej ocenie i sporządzenie nowego sprawozdania z oceny za rok 2012 r., w którym strona skarżąca kwestionuje okoliczność, że w aktualnym sprawozdaniu prezesowi EBI nie zostało zarekomendowane awansowanie jej z grupy zaszeregowania F do grupy zaszeregowania E.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji komisji odwoławczej Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) z dnia 23 października 2013 r., którą to decyzją oddalono wniosek Nathalie Dessi o poddanie jej ponownej ocenie i sporządzenie nowego sprawozdania z oceny za rok 2012 r., w którym kwestionuje ona okoliczność, że w aktualnym sprawozdaniu prezesowi EBI nie zostało zarekomendowane awansowanie jej z grupy zaszeregowania F do grupy zaszeregowania E.

2)	EBI pokrywa koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 85 z 22.3.2014 (sprawa początkowo zarejestrowana w Sądzie ds. Służby Publicznej Unii Europejskiej pod numerem F-8/14, a następnie przekazana Sądowi Unii Europejskiej w dniu 1 września 2016 r.).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/45

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – OZ/EBI

(Sprawa T-607/16) (1)

((Służba publiczna - Personel EBI - Molestowanie seksualne - Dochodzenie - Sprawozdanie komisji dochodzeniowej - Decyzja prezesa EBI o nienadawaniu dalszego biegu postępowaniu w sprawie skargi - Brak bezprawnego działania EBI - Odpowiedzialność))

(2017/C 283/69)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: OZ (przedstawiciel: adwokat B. Maréchal)

Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) (przedstawiciele: T. Gilliams, E. Raimond i G. Faedo, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. Dal Ferro)

Przedmiot

Oparte na art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia, po pierwsze, nieważności sprawozdania komisji dochodzeniowej EBI z dnia 14 września 2015 r. oraz decyzji prezesa EBI z dnia 16 października 2015 r. o nienadawaniu dalszego biegu postępowaniu w sprawie skargi dotyczącej molestowania seksualnego, oraz po drugie, zasądzenia zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez skarżącą w związku z tym sprawozdaniem oraz tą decyzją.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	OZ zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 335 z 12.9.2016 (sprawa początkowo zarejestrowana w Sądzie do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod numerem F-37/16, a następnie przekazana Sądowi Unii Europejskiej w dniu 1 września 2016 r.).

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/46

Wyrok Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – LG Electronics/EUIPO (QD)

(Sprawa T-650/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego QD - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2017/C 283/70)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: LG Electronics, Inc. (Seul, Korea Południowa) (przedstawiciel: adwokat R. Schiffer)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 maja 2016 r. (sprawa R 2046/2015-1), dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego QD jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	LG Electronics, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 31.10.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/46

Wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r. – Komisja/RN

(Sprawa T-695/16 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Żyjący małżonek - Emerytury i renty - Renta rodzinna - Artykuł 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego - Warunki zakwalifikowania - Naruszenie prawa))

(2017/C 283/71)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja (przedstawiciele: A.C. Simon, F. Simonetti i G. Gattinara, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: RN (przedstawiciel: adwokat F. Moyse) i Parlament Parlement Europejski (przedstawiciele: M. Ecker i E. Taneva, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 20 lipca 2016 r., RN/Komisja (F-104/15, EU:F:2016:163).

Sentencja

1)	Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 20 lipca 2016 r., RN/Komisja (F-104/15) zostaje uchylony.

2)	Sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania przez izbę Sądu inną niż ta, która orzekała w niniejszym postepowaniu odwoławczym.

3)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postepowanie w sprawie.

(1) Dz.U. C 441 z 28.11.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/47

Wyrok Sądu z dnia 19 lipca 2017 r. – Parlament/Meyrl

(Sprawa T-699/16 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Personel tymczasowy - Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w pierwszej instancji - Zwolnienie - Prawo do bycia wysłuchanym - Zasada dobrej administracji - Obowiązek staranności - Oczywisty błąd w ocenie - Nadużycie władzy))

(2017/C 283/72)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Parlament Europejski (przedstawiciele: V. Montebello-Demogeot i M. Dean, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Sonja Meyrl (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat Casado García-Hirschfeld)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu ds. Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 19 lipca 2016 r., Meyrl/Parlament (F-147/15, EU:F:2016:157), zmierzające do uchylenia tego wyroku.

Sentencja

1)	Wyrok Sądu ds. Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 19 lipca 2016 r., Meyrl/Parlament (F-147/15, EU:F:2016:157), zostaje uchylony.

2)	Skarga wniesiona przez Sonję Meyrl do Sądu ds. Służby Publicznej w sprawie F-147/15 zostaje oddalona.

3)	Każda ze stron pokrywa własne koszty poniesione w związku z postępowaniem odwoławczym.

4)	Sonja Meyrl pokrywa koszty postępowania w pierwszej instancji, w tym koszty poniesione przez Parlament Europejski.

(1) Dz.U. C 454 z 5.12.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/47

Postanowienie Sądu z dnia 10 lipca 2017 r. – NTS Energie- und Transportsysteme/EUIPO – Schütz (X-Windwerk)

(Sprawa T-649/14) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Ustanowienie nowego pełnomocnika - Bezczynność skarżącej - Umorzenie postępowania))

(2017/C 283/73)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: NTS Energie- und Transportsysteme GmbH (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci S. Mach i W. Plewinski)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Fischer, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Schütz GmbH & Co. KGaA (Selters, Niemcy) (przedstawiciele: D. Oerter i E. Tuchscherer adwokaci)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 23 maja 2014 r. (sprawa R 978/2013-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Schütz a NTS Energie- und Transportsysteme.

Sentencja

1)	Postępowanie w niniejszej sprawie zostaje umorzone.

2)	NTS Energie- und Transportsysteme GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) oraz przez Schütz GmbH & Co. KGaA.

(1) Dz.U. C 395 z 19.11.2014.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/48

Postanowienie Sądu z dnia 30 marca 2017 r. – Herm. Sprenger/EUIPO – web2get (Kształt strzemiona)

(Sprawa T-396/15) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Wniosek o unieważnienie prawa do znaku - Wycofanie wniosku o unieważnienie prawa do znaku - Umorzenie postępowania))

(2017/C 283/74)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Herm. Sprenger GmbH & Co. KG (Iserlohn, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat V. Schiller)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: A. Söder i A. Schifko, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: web2get GmbH & Co. KG (Dülmen, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 kwietnia 2015 r. (sprawa R 520/2014-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między web2get GmbH & Co. KG a Herm. Sprenger GmbH & Co. KG.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Herm. Sprenger GmbH & Co. KG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 302 z 14.9.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/49

Postanowienie Sądu z dnia 5 lipca 2017 r. – EEB/Komisja

(Sprawa T-448/15) (1)

([Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie - Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty odnoszące się do wycofania wniosku dotyczącego dyrektywy COM(2014) 397 final Parlamentu i Rady - Częściowa odmowa dostępu - Częściowe umorzenie postępowania - Częściowa oczywista niedopuszczalność])

(2017/C 283/75)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: European Environmental Bureau (EEB) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: B. Kloostra, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Pignataro-Nolin, E. Sanfrutos Cano i A. Buchet, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Parlament Europejski (przedstawiciele: A. Tamás i I. McDowell, pełnomocnicy) i Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: B. Driessen, E. Rebasti i M. Moore, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia, tytułem głównym, nieważności decyzji Komisji z dnia 1 czerwca 2015 r., a tytułem pomocniczym, nieważności dorozumianej decyzji odmownej, a po drugie, oparte na art. 268 TFUE żądanie naprawienia szkody, jaką skarżący miał ponieść wskutek tego aktu.

Sentencja

1)	Umarza się postępowanie w przedmiocie żądania stwierdzenia nieważności.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

3)	Komisja Europejska zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez European Environmental Bureau (EEB).

4)	Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 328 z 5.10.2015.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/49

Postanowienie Sądu z dnia 5 lipca 2017 r. – EEB/Komisja

(Sprawa T-38/16) (1)

([Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty dotyczące wycofania propozycji dyrektywy COM(2014) 397 final Parlamentu i Rady - Częściowa odmowa dostępu - Umorzenie postępowania])

(2017/C 283/76)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: European Environmental Bureau (EEB) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat B. Kloostra)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Buchet, F. Clotuche-Duvieusart i E. Sanfrutos Cano, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Ares(2015) 5212500 z dnia 19 listopada 2015 r.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie niniejszej skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami własnymi oraz kosztami poniesionymi przez European Environmental Bureau (EEB).

(1) Dz.U. C 118 z 4.4.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/50

Postanowienie Sądu z dnia 3 lipca 2017 r. – De Nicola/EBI

(Sprawa T-666/16 P) (1)

((Odwołanie - Personel EBI - Ocena - Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej - Sprawozdanie z oceny 2013 - Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji komisji odwoławczej i decyzji o nieprzyznaniu skarżącemu awansu - Mobbing - Żądanie odszkodowania))

(2017/C 283/77)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: De Nicola (Strassen, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Ferabecoli)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) (przedstawiciele: T. Gilliams i G. Faedo, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. Dal Ferra)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 21 lipca 2016 r., De Nicola/EBI (F-100/15, EU:F:2016:167).

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	Carlo De Nicola pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) w niniejszej instancji.

(1) Dz.U. C 410 z 7.11.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/50

Postanowienie Sądu z dnia 3 lipca 2017 r. – De Nicola/EBI

(Sprawa T-669/16 P) (1)

((Odwołanie - Personel EBI - Ubezpieczenie zdrowotne - Odmowa zwrotu kosztów leczenia - Terapia laserowa - Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie))

(2017/C 283/78)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Carlo De Nicola (Strassen, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Ferabecoli)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) (przedstawiciele: T. Gilliams i G. Faedo, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. DaI Ferro)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu ds. Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 21 lipca 2016 r., De Nicola/EBI (F-82/15, EU:F:2016:166) zmierzające do częściowego uchylenia tego wyroku.

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	Carlo De Nicola pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) w niniejszej instancji.

(1) Dz.U. C 410 z 7.11.2016.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/51

Postanowienie Sądu z dnia 10 lipca 2017 r. – No Limits/EUIPO – Morellato (NO LIMITS)

(Sprawa T-43/17) (1)

((Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy NO LIMITS - Uchylenie zaskarżonej decyzji - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania))

(2017/C 283/79)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: No Limits International Investments SA (Bissone, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat F. Canu)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: S. Scardocchia i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Morellato SpA (Fratte di Santa Giustina in Colle, Włochy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 listopada 2016 r. (sprawa R 2007/2015-5) dotycząca postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Morellato a No Limits Investments.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez No Limits International Investments SA.

(1) Dz.U. C 95 z 27.3.2017.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/51

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 4 lipca 2017 r. – Institute for Direct Democracy in Europe/Parlament

(Sprawa T-118/17 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Prawo instytucjonalne - Parlament Europejski - Decyzja przyznająca dotację fundacji politycznej - Zawieszenie wypłaty zaliczki - Obowiązek ustanowienia gwarancji bankowej - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak pilnego charakteru))

(2017/C 283/80)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Institute for Direct Democracy in Europe ASBL (IDDE) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci E. Plasschaert i É. Montens)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: C. Burgos i S. Alves, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek złożony na podstawie art. 278 i 279 TFUE, zmierzający do zarządzenia środków tymczasowych dotyczących, po pierwsze, zawieszenia wykonania decyzji FINS-2017–28 Parlamentu z dnia 15 grudnia 2016 r. dotyczącej dotacji przyznanej skarżącej w zakresie, w jakim w drodze tej decyzji zawiesza się wypłatę zaliczki, po drugie, uzyskania zwolnienia skarżącej z obowiązku ustanowienia gwarancji bankowej jako warunku wypłaty zaliczki na dotację i po trzecie, zobowiązania Parlamentu do wypłaty na rzecz skarżącej kwoty zaliczki.

Sentencja

1)	Wniosek w przedmiocie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/52

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. – BASF Grenzach/ECHA

(Sprawa T-125/17 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - REACH - Substancja triklosan - Procedura oceny - Decyzja Izby Odwoławczej ECHA - Obowiązek dostarczenia określonych informacji wymagających testowania na zwierzętach - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak pilnego charakteru))

(2017/C 283/81)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: BASF Grenzach GmbH (Grenzach-Wyhlen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci K. Nordlander i M. Abenhaïm)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) (przedstawiciele: W. Broere, T. Röcke i M. Heikkilä, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparty na art. 278 i 279 TFUE wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zmierzający z jednej strony do zawieszenia wykonania decyzji A-018-2014 Izby Odwoławczej ECHA z dnia 19 grudnia 2016 r. dotyczącej oceny substancji triklosan, a z drugiej strony nakazania przedłużenia terminu wyznaczonego na powiadomienie o wynikach testów na okres zawieszenia.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/52

Skarga wniesiona w dniu 22 maja 2017 r. – Niemelä i in./EBC

(Sprawa T-321/17)

(2017/C 283/82)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Heikki Niemela (Ohain, Belgia), Mika Lehto (Espoo, Finlandia), Nemea plc (St. Julians, Malta), Nevestor SA (Ohain) i Nemea Bank plc (St. Julians) (przedstawiciel: A. Meriläinen, adwokat)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji ECB/SSM/2017–213800JENPXTUY75VS0/1 WHD-2017-0003 przyjętej przez EBC w dniu 23 marca 2017 r., o cofnięciu zezwolenia dla instytucji kredytowej wydanego wobec Nemea Bank plc („podmiotu nadzorowanego”);

—

pomocniczo, zmianę decyzji EBC poprzez zawieszenie jej stosowania, ze względu na niedającą się naprawić szkodę jaką natychmiastowe i nieprzerwane wykonywanie tej decyzji może wyrządzić osobom zainteresowanym podmiotem nadzorowanym, przede wszystkim depozytariuszom, pracownikom i akcjonariuszom banku, poprzez zezwolenie lub nakazanie bezpośrednim i pośrednim akcjonariuszom podmiotu nadzorowanego sprzedaży akcji banku w rozsądnym terminie;

—	nakazanie stronie pozwanej wypłatę kwoty 10 mln EUR wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od dnia 23 marca 2017 r., w celu naprawienia szkody poniesionej przez stronę skarżącą w wyniku wydania zaskarżonej decyzji;

—	obciążyć stronę pozwaną kosztami postępowania poniesionymi w niniejszej sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

Zarzut pierwszy, dotyczący nieprawidłowego przedstawienia okoliczności faktycznych sprawy w uzasadnieniu decyzji oraz niewystarczającego uzasadnienia decyzji.

—	Strona skarżąca twierdzi, że EBC nie mógł przyjąć decyzji w pełni uzasadnionej ze względu na toczące się przed sądami krajowymi postepowania odwoławcze.

Zarzut drugi dotyczący oczywistego błędu w ocenie popełnionego przez EBC.

—

Strona skarżąca twierdzi, że EBC popełnił błąd w zakresie, w jakim potraktował zalecenia maltańskiego organu nadzoru finansowego jako ostateczne i rozstrzygające, podczas gdy mogą być one potwierdzone, uchylone lub zmienione decyzją sądu ds. usług finansowych. W każdym wypadku EBC popełniła oczywisty błąd w ocenie stwierdzając, że wycofanie zezwolenia wydanego wobec podmiotu nadzorowanego było lepszym rozwiązaniem niż sprzedaż banku i że istniało małe prawdopodobieństwo, że opcja sprzedaży zostanie zrealizowana.

Zarzut trzeci dotyczący błędów co do prawa, którymi dotknięta jest zaskarżona decyzja.

—

Strona skarżąca twierdzi, ze EBC nie miał kompetencji do podjęcia zaskarżonej decyzji, ponieważ organem właściwym do cofnięcia zezwolenia dla instytucji kredytowej wydanego wobec podmiotu nadzorowanego jest maltański organ nadzoru finansowego a nie EBC. Decyzję EBC podjęto z przekroczeniem kompetencji i naruszeniem przysługującego skarżącym prawa do wniesienia odwołania zgodnie z prawem krajowym, jak również ich prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu wynikającego z prawa Unii Europejskiej.

Zarzut czwarty dotyczy przekroczenia kompetencji przez ECB.

—	Strona skarżąca twierdzi, że nawet gdyby ECB działał w zakresie spornych kompetencji, to dopuścił się nadużycia władzy w taki sposób, aby pozbawić podmiot nadzorowany oraz innych skarżących ich prawa do wniesienia odwołania zgodnie z prawem krajowym.

Zarzut piąty dotyczący niezgodności decyzji ECB z prawem Unii Europejskiej w zakresie w jakim narusza ona zasadę proporcjonalności.

—

Strona skarżąca twierdzi, że zastosowanie w niniejszej sprawie zasady proporcjonalności powinno przeszkodzić cofnięciu zezwolenia wydanego wobec podmiotu nadzorowanego. W okolicznościach sprawy sprzedaż banku byłaby mniej szkodliwa dla podmiotu nadzorowanego i nie wywołałaby ona niekorzystnych konsekwencji dla depozytariuszy, pracowników i akcjonariuszy podmiotu nadzorowanego.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/54

Skarga wniesiona w dniu 30 marca 2017 r. – Grendene/EUIPO – Hipanema (HIPANEMA)

(Sprawa T-435/17)

(2017/C 283/83)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Grendene, SA (Sobral, Brazylia) (przedstawiciel: adwokat J.L. de Castro Hermida)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Hipanema (Paryż, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Hipanema

Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską znaku towarowego graficznego znaku towarowego zawierającego element słowny „HIPANEMA” – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 1 154 586

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 20 stycznia 2017 r. w sprawie R 629/2016-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i zastąpienie jej decyzją uznającą pokrewieństwo towarów oznaczonych spornym znakiem towarowym oraz towarów objętych wcześniejszymi znakami towarowymi wnoszącego sprzeciw w zakresie niezbędnym dla stwierdzenia podobieństwa tych towarów w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej;

—

po stwierdzeniu podobieństwa tych towarów, porównanie kolidujących ze sobą oznaczeń na płaszczyźnie słownej, czego nie uczyniono ani w trakcie postępowania w sprawie sprzeciwu, ani w ramach administracyjnego postępowania odwoławczego, orzeczenie, że kolidujące ze sobą oznaczenia są identyczne na płaszczyźnie fonetycznej i semantycznej oraz podobne na płaszczyźnie graficznej, stwierdzenie niemożności niezakłóconego współistnienia kolidujących znaków towarowych i wreszcie odmowę przyznania ochrony w Unii międzynarodowemu znakowi towarowemu „HIPANEMA” dla klasy 14. Ewentualnie, jeżeli Sąd uzna, że nie jest właściwy do rozstrzygania tych kwestii, przekazanie sprawy izbie odwoławczej EUIPO ze zobowiązaniem jej do przyjęcia podobieństwa towarów oznaczonych kolidującymi znakami towarowymi.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

28.8.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 283/54

Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2017 r. – CompuGroup Medical/EUIPO – Medion (life coins)

(Sprawa T-444/17)

(2017/C 283/84)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: CompuGroup Medical AG (Koblencja, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat B. Dix)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Medion AG (Essen, Niemcy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „life coins” – zgłoszenie nr 12 541 538

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie R 1569/2016-1

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 283

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 60 28 sierpnia 2017

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2017/C 283/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1