16.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/1

OBWIESZCZENIE KOMISJI

Wytyczne dotyczące interpretacji rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 – Przepisy w sprawie własności i kontroli przewoźników lotniczych w UE

(2017/C 191/01)

Spis treści

Wprowadzenie

Aspekty proceduralne

Ciężar dowodu

Obywatelstwo

Własność

5.1.

Podejście ogólne

5.2.

Kwestie własnościowe w przedsiębiorstwach notowanych na giełdzie i należących do instytucji inwestycyjnych

Skuteczna kontrola

6.1.

Podejście ogólne

6.2.

Kryteria oceny

6.2.1.

Ład korporacyjny

6.2.2.

Prawa udziałowców

6.2.3.

Powiązania finansowe między przedsiębiorstwem a udziałowcem z kraju trzeciego

6.2.4.

Współpraca handlowa

Monitorowanie i możliwe środki

1. WPROWADZENIE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (1) (zwane dalej „rozporządzeniem”) jest podstawowym aktem prawnym określającym sposób, w jaki zorganizowany jest wewnętrzny rynek lotniczy (2). Rozporządzenie to reguluje kwestie wydawania koncesji wspólnotowym przewoźnikom lotniczym, prawo wspólnotowych przewoźników lotniczych do wykonywania wewnątrzwspólnotowych przewozów lotniczych oraz ustalanie taryf wewnątrzwspólnotowych przewozów lotniczych.

W rozporządzeniu ustanowiono pojęcie „wspólnotowego przewoźnika lotniczego” (zwanego dalej „przewoźnikiem unijnym”), które oznacza „przewoźnika lotniczego z ważną koncesją przyznaną przez właściwy organ wydający koncesje, zgodnie z rozdziałem II” (art. 2 ust. 11 rozporządzenia). Przewoźnik unijny jest uprawniony do obsługiwania wewnątrzunijnych przewozów lotniczych (art. 15 ust. 1 rozporządzenia), w szczególności przewozów pasażerskich, towarowych i pocztowych, bez konieczności uzyskania dalszego zezwolenia.

W rozporządzeniu określono warunki uzyskania koncesji przewoźnika unijnego, w tym wymogi dotyczące przynależności państwowej. Art. 4 rozporządzenia stanowi, że „Właściwy organ państwa członkowskiego wydający koncesje przyznaje koncesję przedsiębiorstwu, pod warunkiem że: […] f) państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich posiadają ponad 50 procent udziałów w przedsiębiorstwie oraz skutecznie je kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub więcej przedsiębiorstw pośredniczących, z wyjątkiem przypadków zgodnych z postanowieniami umowy z państwem trzecim, której Wspólnota jest stroną;”.

Te dwa elementy, czyli posiadanie przez państwa członkowskie lub ich obywateli ponad 50 % udziałów w przedsiębiorstwie oraz sprawowanie przez nie rzeczywistej kontroli nad przedsiębiorstwem, są odrębne i muszą być kumulatywne, czyli muszą przez cały czas mieć zastosowanie równocześnie.

Kraje trzecie i ich obywatele nie są uprawnieni do posiadania udziału większościowego lub sprawowania skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwami będącymi przewoźnikami unijnymi, o ile UE nie wprowadziła innych ustaleń z odnośnymi państwami trzecimi, np. poprzez odpowiednie (z reguły na zasadzie wzajemności) złagodzenie wymogów dotyczących własności oraz sprawowania kontroli. Jeżeli dany przewoźnik nie jest już własnością (ponad 50 %) ani pod kontrolą państwa członkowskiego lub jego obywateli, traci on uprawnienia do posiadania koncesji i nie może już korzystać z liberalizacji rynku lotniczego w UE.

Odpowiedzialność za stwierdzenie, czy przewoźnik spełnia wymogi pod względem własności i sprawowania kontroli, spoczywa przede wszystkim na właściwym organie wydającym koncesje. Jest to organ państwa członkowskiego uprawniony do przyznania, odmowy przyznania, cofnięcia lub zawieszenia koncesji, zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia (art. 2 ust. 2 rozporządzenia). Komisja ma jednak również możliwość samodzielnego przeprowadzenia oceny, czy przewoźnik spełnia wymogi pod względem własności i sprawowania kontroli, na podstawie uzyskanych informacji i może zwrócić się do właściwego organu wydającego koncesje o zastosowanie odpowiednich środków naprawczych lub o zawieszenie albo cofnięcie koncesji (art. 15 ust. 3 rozporządzenia).

Wymogi pod względem własności i kontroli niezbędne do uzyskania koncesji i oparte na kryterium przynależności państwowej są popularnym rozwiązaniem na międzynarodowym rynku lotniczym i są elementem przepisów prawnych w krajach nienależących do UE. Poza tym tego rodzaju wymogi zazwyczaj są również częścią dwustronnych umów o usługach lotniczych i stanowią warunek uzyskania praw przewozowych. Aktualnie te wymogi mają przede wszystkim zagwarantować, że prawa przewozowe przyznane na mocy tych umów będą skutecznie realizowane z korzyścią dla stron umowy i że nie będą realizowane – bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostek zależnych – przez przedsiębiorstwa (3) z państw niebędących stronami umowy. Ponadto wymogi te uniemożliwiają takim przedsiębiorstwom świadczenie usług w całości w obrębie danego państwa lub grupy państw za pośrednictwem jednostek zależnych mających siedzibę w tym państwie lub tej grupie państw.

7 grudnia 2015 r. Komisja przyjęła europejską strategię w dziedzinie lotnictwa, która ma na celu zagwarantowanie dalszej konkurencyjności unijnego sektora lotnictwa oraz zapewnienie mu korzyści z szybkiego rozwoju gospodarki światowej i światowego rynku lotnictwa (4).

Ze strategii w dziedzinie lotnictwa wynika, że w odniesieniu do przepisów dotyczących własności i kontroli zawartych w rozporządzeniu zarówno inwestorzy, jak i przewoźnicy lotniczy potrzebują bardziej precyzyjnych informacji. W odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłoszone przez państwa członkowskie i inne zainteresowane podmioty, Komisja postanowiła przyjąć wytyczne interpretacyjne dotyczące tego przepisu.

10.

W ostatnich latach Komisja przeprowadziła kilka postępowań dotyczących sytuacji, gdy inwestor z państwa trzeciego (czyli kraju spoza UE) nabył większość udziałów w przedsiębiorstwie będącym przewoźnikiem unijnym, aby zagwarantować sobie zgodność z wymogami art. 4 lit. f) rozporządzenia.

11.

Komisja przyjęła tylko jedną oficjalną decyzję w sprawie zgodności z zasadami własności i kontroli, w związku z inwestycją firmy Swissair w firmę Sabena (dalej zwaną „decyzją Swissair/Sabena” (5)). Decyzja ta została przyjęta w oparciu o rozporządzenie Rady (EWG) nr 2407/92 z 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym (6) (zwane dalej „rozporządzeniem nr 2407/92”), które obowiązywało zanim weszło w życie aktualne rozporządzenie. Komisja stwierdziła, że na mocy warunków umowy między Królestwem Belgii a firmą Swissair Sabena spełnia wymogi dotyczące własności i kontroli ustanowione w rozporządzeniu nr 2407/92. Komisja uznała, że kryteria własności i skutecznej kontroli należy interpretować i stosować w ogólnym kontekście rozporządzenia nr 2407/92. Chodzi przede wszystkim o to, aby każdy indywidualny przypadek oceniać z uwzględnieniem celu, jakim jest ochrona interesów unijnego sektora transportu lotniczego. Oznacza to, że firmy z krajów trzecich nie mogą być uprawnione do korzystania, na zasadzie jednostronności, z liberalizacji unijnego rynku wewnętrznego transportu lotniczego. Innymi słowy, firmy z krajów trzecich mogą korzystać z rynku wewnętrznego – poprzez udział w działalności prowadzonej przez unijnego przewoźnika – wyłącznie jeśli nie zostały przekroczone limity w zakresie własności i kontroli określone w rozporządzeniu.

12.

Komisja stwierdziła również, że „jakakolwiek ocena skutków znaczących inwestycji przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego w przedsiębiorstwo będące przewoźnikiem unijnym powinna również uwzględniać szerszy kontekst, w którym dochodzi do tej inwestycji, a zwłaszcza relacje Wspólnoty z danym państwem trzecim w dziedzinie lotnictwa” (7). W tym konkretnym przypadku szerszy kontekst oznaczał uwzględnienie negocjacji prowadzonych wówczas przez Wspólnotę i Szwajcarię, mających na celu zniesienie, na zasadzie wzajemności, istniejących ograniczeń w zakresie własności i kontroli. W tym szerszym kontekście Komisja uznała, że porozumienie między Belgią a Swissairem „wydaje się zasadniczo mieć charakter przejściowy” (8).

13.

Niniejsze wytyczne mają pomóc w ocenie zgodności z przepisami dotyczącymi własności i kontroli zawartymi w rozporządzeniu w przypadku przedsiębiorstwa ubiegającego się o koncesję. Podstawą wytycznych są doświadczenia Komisji w zakresie oceny różnych przypadków w poprzednich latach. W wytycznych uwzględniono też analizę decyzji Swissair/Sabena, jak również sprawdzone rozwiązania opracowane przez właściwe organy odpowiedzialne za wydawanie koncesji na poziomie krajowym. W wytycznych przedstawiono to, jak Komisja rozumie rozporządzenie w tej kwestii i jak według niej powinno ono być stosowane. Ich celem nie jest tworzenie nowych zobowiązań prawnych i pozostają one bez uszczerbku dla kompetencji Trybunału Sprawiedliwości UE co do wiążącej interpretacji.

2. ASPEKTY PROCEDURALNE

14.

Rozdział II rozporządzenia zawiera przepisy dotyczące koncesji. Artykuł 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że „Właściwy organ wydający koncesje nie przyznaje koncesji ani nie utrzymuje ich ważności, w przypadku gdy jakiekolwiek z wymagań niniejszego rozdziału nie jest spełnione”. Zasada, zgodnie z którą przewoźnik jest własnością i znajduje się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli, jest jednym z wymogów niezbędnych do uzyskania i zachowania koncesji. Odpowiedzialność za stwierdzenie, czy ten wymóg został spełniony (pod względem obydwu warunków), spoczywa przede wszystkim na właściwym organie wydającym koncesje przewoźnikom lotniczym.

15.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia „Właściwy organ wydający koncesje dokładnie monitoruje spełnianie wymagań niniejszego rozdziału”. Zgodnie z art. 8 ust. 7 rozporządzenia „Właściwy organ wydający koncesje podejmuje w stosunku do wspólnotowych przewoźników lotniczych, którym przyznał koncesje, decyzję o tym, czy koncesję należy ponownie przedstawić do zatwierdzenia w przypadku zmiany jednego lub większej liczby elementów wpływających na sytuację prawną wspólnotowego przewoźnika lotniczego oraz, w szczególności, w przypadku łączenia lub przejęcia”. Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia unijny przewoźnik lotniczy z wyprzedzeniem powiadamia o tego rodzaju zmianach właściwy organ wydający koncesje.

16.

Właściwy organ wydający koncesje może otrzymać wniosek o koncesję (lub o kontrolę wydanej koncesji) w sytuacji gdy inne przedsiębiorstwo, należące do tej samej grupy co przedsiębiorstwo, którego dotyczy sprawa, posiada już koncesję wydaną przez inny właściwy organ wydający koncesje. Organ rozpatrujący tego rodzaju sprawę powinien wziąć pod uwagę ocenę przeprowadzoną przez inny organ, zwłaszcza jeśli sprawa dotyczy tej samej struktury własności. Zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia pozostaje jednak nadal zobowiązany do dokonania niezależnej oceny co do istoty sprawy. Do dobrych praktyk należy, aby przedstawiciele organu, którzy mają jakiekolwiek wątpliwości lub pytania w odniesieniu do poprzedniej oceny, skontaktowali się z przedstawicielami organu, który dokonał poprzedniej oceny, aby uzyskać więcej informacji lub omówić sprawę.

17.

Kwestia ewentualnej kontroli ze strony Komisji została poruszona w art. 15 ust. 3 i art. 26 ust. 2 rozporządzenia.

18.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 „Jeśli Komisja, na podstawie informacji uzyskanych na mocy art. 26 ust. 2, uzna, że koncesja wydana wspólnotowemu przewoźnikowi lotniczemu jest niezgodna z wymogami niniejszego rozporządzenia, przekazuje swoje wnioski właściwemu organowi wydającemu koncesje, który przesyła Komisji swoje uwagi w terminie piętnastu dni roboczych.

Jeśli Komisja, po przeanalizowaniu uwag właściwego organu wydającego koncesje, nadal utrzymuje, że koncesja nie spełnia wymogów, lub jeśli Komisja nie otrzymała od właściwego organu wydającego koncesje żadnych uwag, podejmuje – zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2 – decyzję o wystąpieniu do właściwego organu wydającego koncesje o zastosowanie odpowiednich środków naprawczych lub o zawieszenie lub cofnięcie koncesji. W decyzji ustala się ostateczny termin wykonania środków lub działań naprawczych przez właściwy organ wydający koncesje. Jeśli środki lub działania naprawcze nie zostały wykonane w tym terminie, wspólnotowy przewoźnik lotniczy nie jest uprawniony do […] [obsługiwania wewnątrzunijnych przewozów lotniczych]”.

19.

Art. 26 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że „Komisja może uzyskiwać wszystkie niezbędne informacje od państw członkowskich, które ułatwiają takie przekazywanie informacji przez przewoźników lotniczych, którym koncesje wydały ich właściwe organy wydające koncesje”.

3. CIĘŻAR DOWODU

20.

Art. 8 ust. 1 akapit drugi zawiera szczegółowy zapis, zgodnie z którym przedsiębiorstwa ubiegające się o koncesję muszą wykazać, że spełniają wszystkie wymagania art. 4 lit. f) i inne wymogi zawarte w rozporządzeniu. Ta sama zasada ma zastosowanie już po wydaniu koncesji, jeżeli właściwy organ wydający koncesje ma powody, by sprawdzić, czy przewoźnik nadal spełnia wymogi.

21.

To na zainteresowanym przedsiębiorstwie spoczywa obowiązek zapewnienia właściwemu organowi wydającemu koncesje wystarczających dowodów potwierdzających zgodność z wymogami. W tym kontekście należy pamiętać o tym, że art. 10 ust. 1. zobowiązuje ten organ do „podjęcia decyzji w sprawie złożonego wniosku jak najszybciej, jednak nie później niż w terminie trzech miesięcy po przekazaniu wszelkich niezbędnych informacji, biorąc pod uwagę wszystkie dostępne dowody”. Oznacza to, że bez uszczerbku dla spoczywającego na tym organie obowiązku przeprowadzenia procedury w dobrej wierze, zdecydowanie korzystne dla przedsiębiorstwa jest jak najszybsze przedstawienie dowodów, którymi dysponuje. W przeciwnym wypadku jego wniosek o koncesję może zostać odrzucony.

4. OBYWATELSTWO

22.

Obywatelstwo państwa członkowskiego mogą posiadać tylko osoby fizyczne. Jeżeli przedsiębiorstwo jest częściowo lub w pełni własnością lub pod faktyczną kontrolą jednego lub większej liczby podmiotów pośredniczących niebędących osobami fizycznymi, Komisja uznaje, że wymóg dotyczący obywatelstwa określony w art. 4 lit. f) należy rozumieć jako wymóg odnoszący się do osób fizycznych, które posiadają lub faktycznie kontrolują te podmioty na ostatecznym poziomie własności i kontroli.

23.

Art. 4 lit. f) rozporządzenia stanowi, że „[…] obywatele państw członkowskich posiadają ponad 50 procent udziałów w przedsiębiorstwie oraz skutecznie je kontrolują […]”.

24.

Mogą wystąpić pewne trudności, jeżeli osoby, o które chodzi, posiadają więcej niż jedno obywatelstwo, a obywatelstwo państwa członkowskiego nie jest ich pierwotnym obywatelstwem. Co do zasady każde państwo członkowskie ustanawia warunki potrzebne do uzyskania swojego obywatelstwa oraz warunki, w jakich można to obywatelstwo stracić. Jednak, jak potwierdzono w utrwalonym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (9), wykonując swoje kompetencje w dziedzinie obywatelstwa, państwa członkowskie muszą postępować z poszanowaniem prawa Unii. Inaczej mówiąc, warunki i procedury z zakresu uzyskiwania i utraty obywatelstwa danego państwa członkowskiego są regulowane przepisami krajowymi poszczególnych państw członkowskich UE, z tym, że niezbędnym warunkiem jest poszanowanie prawa Unii.

25.

Państwa członkowskie mają korzystać ze swoich prerogatyw do przyznawania obywatelstwa w duchu lojalnej współpracy z innymi państwami członkowskimi oraz z UE (art. 4 ust. 3 TUE). Należy wziąć pod uwagę normy i obowiązki, jakim podlegają one na mocy prawa międzynarodowego, oraz kryteria, zgodnie z którymi państwa członkowskie tradycyjnie konstruują swoje przepisy prawa krajowego. Zasady te wymagają przede wszystkim tego, aby istniała rzeczywista więź między wnioskodawcą oraz danym krajem lub jego obywatelami.

5. WŁASNOŚĆ

5.1. Podejście ogólne

26.

W kwestii własności art. 4 lit. f) rozporządzenia stanowi, że właściwy organ wydający koncesje przyznaje koncesję przedsiębiorstwu, pod warunkiem że „państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich posiadają ponad 50 procent udziałów w przedsiębiorstwie”.

27.

Według Komisji wymóg własności jest spełniony, jeżeli państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich posiadają co najmniej 50 % plus jeden udział w kapitale przedsiębiorstwa.

28.

W tym kontekście Komisja rozumie kapitał jako kapitał własny przedsiębiorstwa. Dlatego z punktu widzenia oceny zgodności z wymogiem dotyczącym własności pierwszorzędne znaczenie ma ustalenie, jaki rodzaj kapitału przedsiębiorstwa kwalifikuje się jako kapitał własny.

29.

W decyzji Sabena/Swissair Komisja uznała, że na pytanie, czy konkretny rodzaj kapitału kwalifikuje się jako kapitał własny, można odpowiedzieć tylko na zasadzie oceny indywidualnych przypadków, biorąc pod uwagę wszystkie istotne okoliczności. Jeśli jednak kapitał nie zapewnia posiadaczom kapitału w znacznej mierze żadnego z następujących dwóch praw, z reguły nie należy go uwzględniać do celów określania sytuacji własnościowej przedsiębiorstwa zgodnie z art. 4 lit. f):

a)	prawo do udziału w podejmowaniu decyzji mających wpływ na działalność przedsiębiorstwa; oraz

b)	prawo do otrzymania udziału w pozostałych zyskach lub, w razie likwidacji, w pozostałych aktywach przedsiębiorstwa, po tym jak zostały spłacone wszystkie inne zobowiązania (inaczej mówiąc, udziały odzwierciedlają ryzyko oraz korzyści wynikające ze zwykłej działalności gospodarczej).

30.

Właściwy organ wydający koncesje powinien zawsze szczegółowo przeanalizować złożone struktury, jednak Komisja jest zdania, że pogłębiona analiza jest szczególnie potrzebna, jeśli występują następujące zjawiska:

a)	istnieją różne kategorie udziałów o różnej wartości i o różnych cechach;

b)	istnieją prawa poboru lub opcje, które mogłyby pozbawić pewną kategorię udziałów cechy „kapitału własnego” (10);

c)	istnieją inwestorzy instytucjonalni, ale nie da się w łatwy sposób zidentyfikować, zgodnie z pkt 44, beneficjenta rzeczywistego będącego właścicielem przedsiębiorstwa.

31.

Jak wynika z pkt 22 powyżej, Komisja uważa, że struktura własności w przedsiębiorstwie, w którym udziały posiada inny podmiot (niebędący osobą fizyczną; zwany dalej „podmiotem pośredniczącym”), musi być oceniana w świetle obywatelstwa (lub przynależności państwowej) osób posiadających udziały w tym innym podmiocie.

32.

W związku z tym w odniesieniu do udziałów należących do podmiotu pośredniczącego zastosowanie mają uwagi zawarte w pkt 22–24 powyżej.

33.

Konkretne problemy mogą pojawić się, jeżeli zarówno liczba udziałów podmiotu pośredniczącego znajdujących się w posiadaniu udziałowców z UE, jak i liczba udziałów w przedsiębiorstwie będącym przewoźnikiem lotniczym znajdujących się w posiadaniu podmiotu pośredniczącego stanowi mniej niż 100 % odpowiednich udziałów.

34.

Na przykład: Udziałowcy z UE są właścicielami 55 % firmy A (resztę posiadają kraje trzecie lub obywatele krajów trzecich; dalej zwani „udziałowcami z krajów trzecich”), a z kolei firma A posiada 60 % udziałów w firmie przewoźnika B (a pozostałe 40 % udziałów w firmie przewoźnika B posiadają udziałowcy z krajów trzecich).

35.

Tutaj pojawia się pytanie, czy udziałowcy z UE posiadają ponad 50 % udziałów w przedsiębiorstwie.

36.

Jak wyjaśniono w pkt 28 powyżej, „własność” oznacza, że posiadacz udziałów ma prawo uczestniczyć w podejmowaniu decyzji mających wpływ na działalność przedsiębiorstwa, jak również posiada prawa do świadczeń pieniężnych, a mianowicie do udziału w pozostałych zyskach lub, w razie likwidacji, w pozostałych aktywach przedsiębiorstwa, po tym jak spełnione zostały wszystkie inne zobowiązania.

37.

Jeśli chodzi o prawo do uczestniczenia w podejmowaniu decyzji mających wpływ na działalność przedsiębiorstwa, sytuacja taka jak ta opisana powyżej powinna zazwyczaj zostać uznana za zgodną z art. 4 lit. f) rozporządzenia, przy założeniu, że wszystkie udziały, z jakimi mamy do czynienia, dają takie same prawa głosu oraz że żadne szczegółowe uregulowania nie uniemożliwiają udziałowcom z UE sprawowania kontroli nad głosami, jakimi firma A dysponuje w firmie B, dzięki swojemu większościowemu udziałowi.

38.

Jeśli chodzi o świadczenia pieniężne, należy wziąć pod uwagę to, że nawet jeśli udziałowcy z UE są bezpośrednimi, a nie pośrednimi – poprzez podmiot pośredniczący – posiadaczami odpowiedniej liczby udziałów w firmie przewoźnika, tego rodzaju prawa mogą podlegać uregulowaniom wewnętrznym. Prawa te mogą stawiać udziałowców z krajów trzecich w uprzywilejowanej pozycji w porównaniu z udziałowcami z UE. Jak wyjaśniono w decyzji Swissair/Sabena, tego rodzaju sytuacje niekoniecznie są dyskwalifikujące z punktu widzenia art. 4 lit. f) rozporządzenia, pod warunkiem że prawa (pieniężne), o których mowa, „w znacznej mierze” przysługują udziałowcom z UE.

39.

Te same zasady powinny mieć zastosowanie, kiedy na prawa pieniężne wpływa fakt, że udział udziałowców z UE w firmie przewoźnika przechodzi przez podmiot pośredniczący, a udział na każdym etapie stanowi mniej niż 100 % kapitału.

40.

Gdyby w powyższym przykładzie zyski rozdzielane przez przewoźnika B i wpływy z tytułu pozostałych aktywów w przypadku likwidacji spółki B trafiły do udziałowców z UE proporcjonalnie do rozwodnionych udziałów (przy czym udziały w firmie A i w przedsiębiorstwie będącym przewoźnikiem B są tej samej kategorii), prawa pieniężne wciąż mogłyby zostać uznane za wystarczające do celów art. 4 lit. f) rozporządzenia.

41.

Tego rodzaju przypadki należy jednak rozpatrywać indywidualnie, uwzględniając wszystkie okoliczności, a w szczególności wszystkie uzgodnienia mające wpływ na odnośne prawa i obowiązki.

42.

W celu przeprowadzenia powyższej oceny posiadacze koncesji lub wnioskujący o jej przyznanie powinni przedstawić organowi wydającemu koncesje dowody potwierdzające prawa związane z różnymi kategoriami udziałów oraz identyfikujące ostatecznego beneficjenta będącego rzeczywistym właścicielem udziałów.

5.2. Kwestie własnościowe w przedsiębiorstwach notowanych na giełdzie i należących do instytucji inwestycyjnych

43.

Szczególne trudności przy ocenie zgodności z wymogiem własności mogłyby się pojawić się w odniesieniu do przedsiębiorstw, które są notowane na giełdzie, lub będących w posiadaniu instytucji inwestycyjnych, ponieważ struktura udziałów może się zmieniać z dnia na dzień i mogą istnieć różne etapy własności. Przedsiębiorstwo powinno być w stanie wykazać na każdym z etapów, że większość udziałów znajduje się w posiadaniu udziałowców z UE.

44.

W przypadku gdy udziały należą do osoby wykonującej prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby, powiernika, funduszu lub wszelkich innych inwestorów instytucjonalnych, wymóg własności może zostać spełniony, jeżeli osobą wykonującą prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby, powiernikiem lub innym zarejestrowanym właścicielem jest państwo członkowskie lub jego obywatel. Należy jednak wziąć pod uwagę wszystkie elementy, które mogłyby wskazywać na to, że z ekonomicznego punktu widzenia właścicielem jest inna osoba, czyli beneficjent końcowy wspomnianych powyżej praw. Będzie to w szczególności zależało od porozumień i innych ustaleń dotyczących zobowiązań tego rodzaju inwestorów instytucjonalnych.

6. SKUTECZNA KONTROLA

6.1. Podejście ogólne

45.

Art. 4 lit. f) rozporządzenia stanowi, że właściwy organ wydający koncesje przyznaje koncesję przedsiębiorstwu, pod warunkiem że „państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich skutecznie […] kontrolują” to przedsiębiorstwo.

46.

Pojęcie „skutecznej kontroli” zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 9 rozporządzenia i oznacza:

„związek ustanowiony na mocy praw, umów lub wszelkich innych środków, które oddzielnie albo wspólnie i z uwzględnieniem poszanowania danego stanu faktycznego lub prawnego, przyznają możliwość wywierania bezpośrednio lub pośrednio decydującego wpływu na przedsiębiorstwo, w szczególności przez:

a)	prawo użytkowania wszystkich lub niektórych aktywów przedsiębiorstwa;

b)	prawa lub umowy, które mają decydujący wpływ na skład, głosowanie lub decyzje organów przedsiębiorstwa lub które w inny sposób mają decydujący wpływ na prowadzenie działalności przedsiębiorstwa”.

47.

Jak wyjaśniono w decyzji Swissair/Sabena, przepis ten wymaga oceny stanowiska państw członkowskich lub ich obywateli co do tego, czy – ogólnie rzecz biorąc – mają oni decydujący wpływ na zarządzanie danym przedsiębiorstwem w większym stopniu niż udziałowcy z krajów trzecich. Analiza ta uwzględnia możliwości rzeczywistego wpływania na strategiczne decyzje biznesowe przedsiębiorstwa przez udziałowców z UE.

48.

Strategiczne decyzje biznesowe to w szczególności decyzje dotyczące powoływania kadry kierowniczej wyższego szczebla, zatwierdzania budżetu lub biznesplanu, realizowania większych inwestycji czy szczególnych praw na danym rynku.

49.

W tym kontekście należałoby najpierw stwierdzić, kiedy i na jakich warunkach podejmowane są tego rodzaju decyzje. Oznacza to, że potrzebna jest analiza ładu korporacyjnego przedsiębiorstwa, którą należy przeprowadzić w kontekście ogólnego funkcjonowania tego przedsiębiorstwa.

50.

Na kolejnym, drugim etapie należy uwzględnić inne kwestie, które mogłyby mieć wpływ na proces podejmowania ważnych decyzji strategicznych. Te kwestie to między innymi prawa udziałowców, powiązania finansowe i współpraca handlowa między przedsiębiorstwem a jakimkolwiek udziałowcem z państwa trzeciego. Poniżej przedstawiono bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące kryteriów oceny. Nie jest jednak możliwe sporządzenie wyczerpującej listy elementów, jakie mogłyby ewentualnie mieć znaczenie w analizie konkretnego przypadku. Dlatego w zależności od konkretnego przypadku ważne mogą być również inne elementy, nieuwzględnione na tej liście.

51.

Jak wyjaśniono w decyzji Swissair/Sabena, skuteczną kontrolę mogą sprawować wyłącznie państwa członkowskie lub ich obywatele. Oczywiście nie ma to miejsca wówczas, gdy państwa członkowskie lub ich obywatele mają tylko prawo weta i nie mają uprawnień do wywierania rzeczywistego wpływu na zarządzanie danym przedsiębiorstwem.

52.

Do uzyskania przez udziałowców z UE takiego wpływu przyczynić się może szereg czynników, takich jak uprawnienia w zakresie inicjatywy lub mechanizmy wczesnego lub uprzywilejowanego dostępu do informacji w przedsiębiorstwie.

53.

Przedstawiona powyżej zasada ogólna musi być stosowana z uwzględnieniem wszystkich okoliczności faktycznych lub prawnych. Każdy przypadek musi podlegać indywidualnej merytorycznej ocenie.

54.

Przypadki, w odniesieniu do których potrzebna jest analiza zgodności z art. 4 lit. f), często wymagają również zastosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie koncentracji przedsiębiorstw (11) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), z uwzględnieniem warunków tego ostatniego rozporządzenia. Ponieważ definicje kontroli zawarte w tych rozporządzeniach wykazują pewne podobieństwa, użyteczne mogą być poniższe wyjaśnienia.

55.

Po pierwsze warto zauważyć, że jak wynika z decyzji Swissair/Sabena, w odniesieniu do udziałowca z UE „wspólna kontrola” do celów rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz „skuteczna kontrola” w rozumieniu rozporządzenia wzajemnie się nie wykluczają.

56.

Po drugie wymóg kontroli zawarty w art. 4 lit. f) rozporządzenia nie jest spełniony, jeżeli udziałowiec z kraju trzeciego sprawuje wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem (12). W takim przypadku przedsiębiorstwo nie może z definicji być skutecznie kontrolowane przez udziałowców z UE w rozumieniu rozporządzenia.

57.

Ponieważ kwestie poruszone w rozporządzeniu w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz kwestie własności i kontroli poruszone w rozporządzeniu łączy szereg podobieństw, niezależnie od różnic między obydwoma systemami Komisja, w stosownych przypadkach, ocenia sprawy równolegle w ramach obu systemów. W tym celu odpowiedzialne służby Komisji oczywiście ściśle ze sobą współpracują.

6.2. Kryteria oceny

58.

Ponieważ nie da się przewidzieć wszystkich możliwych konstelacji kontroli przedsiębiorstwa, uwzględniając również różnice między przepisami krajowymi w zakresie ładu korporacyjnego, żadne wytyczne nie mogą objąć wszystkich możliwych sytuacji. Wszelkie oceny należy przeprowadzać na zasadzie analizy indywidualnych przypadków, z uwzględnieniem sytuacji prawnej i faktycznej w każdej sprawie.

59.

Wobec powyższego w niniejszych wytycznych zawarto pewne ogólne zasady dotyczące oceny i zwrócono uwagę na niektóre kwestie, które mogą budzić wątpliwości i wymagać bardziej szczegółowej analizy w oparciu o kryterium skutecznej kontroli (13).

6.2.1. Ład korporacyjny

60.

Pierwszym etapem oceny skutecznej kontroli jest przeprowadzeniu analizy ładu korporacyjnego w przedsiębiorstwie. W tym kontekście ład korporacyjny oznacza procesy i procedury służące do podejmowania decyzji istotnych dla prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo.

61.

Analiza ładu korporacyjnego powinna obejmować zarówno elementy prawne, jak i faktyczne.

62.

Analiza powinna uwzględniać informacje na temat organów decyzyjnych przedsiębiorstwa oraz ich kompetencji i składu, właściwych przepisów dotyczących ich powoływania, wyboru, wynagradzania i odwoływania, charakteru podejmowanych przez nie decyzji, procedur decyzyjnych, w tym informacje dotyczące kworum i zasad głosowania (wymagana większość, konsensus), wszelkich prerogatyw przyznanych innym organom (na przykład w zakresie propozycji, nominacji, konsultacji, opinii wiążących i niewiążących, zaleceń lub zgody).

63.

Informacje te powinny dotyczyć wszystkich organów decyzyjnych, w szczególności zgromadzenia akcjonariuszy, organu wykonawczego (np. zarządu, rady dyrektorów), organów kontrolnych (np. rady nadzorczej), kluczowych pracowników (przedstawicieli kadry kierowniczej uprawnionych do podejmowania decyzji mających znaczenie dla prowadzenia działalności) oraz komitetów wewnętrznych (doradczych lub o innym charakterze).

64.

Należy dokonać analizy tego, w jaki sposób państwa członkowskie lub ich obywatele są reprezentowani w organach decyzyjnych i jak prawa przysługujące im w tym kontekście umożliwiają im wpływanie na decyzje strategiczne, z uwzględnieniem procedury przyjmowania takich decyzji. W związku z tym analiza powinna również uwzględnić kworum niezbędne do podejmowania decyzji.

65.

W kontekście procesu decyzyjnego szczególne znaczenie ma analiza prawa weta przysługującego udziałowcom z krajów trzecich. Daleko idące prawo weta przysługujące tym udziałowcom w kwestiach o dużym znaczeniu dla prowadzenia działalności gospodarczej może mieć wpływ na zdolność udziałowców z UE do sprawowania skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwem. Dlatego należy przeprowadzić ogólną ocenę praw przysługujących odpowiednio udziałowcom z UE i z krajów trzecich na zasadzie analizy indywidualnych przypadków.

66.

To, że dany udziałowiec ma prawo zawetować określone decyzje, niekoniecznie oznacza, że to właśnie ten udziałowiec sprawuje skuteczną kontrolę nad przedsiębiorstwem. Należy sprawdzić, czy tego rodzaju prawo weta odnosi się tylko do niektórych decyzji o niewielkim znaczeniu, czy też raczej do ważnych decyzji strategicznych. Chodzi o to, by w ramach całościowej oceny praw wszystkich udziałowców stwierdzić, czy państwa członkowskie lub ich obywatele posiadają decydujący wpływ na strategiczne decyzje biznesowe, jak wyjaśniono w pkt 47 powyżej. Tego rodzaju ocenę ogólną należy przeprowadzić z osobna dla każdego przypadku, z uwzględnieniem różnych czynników.

67.

Udziałowcowi z kraju trzeciego może przysługiwać prawo weta, co jednak nie musi prowadzić do utraty skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwem przez udziałowca z UE.

68.

Jedna z możliwych sytuacji to taka, w której prawo weta przysługujące udziałowcowi z kraju trzeciego jest konieczne i współmierne do celu, jakim jest ochrona wartości inwestycji mniejszościowych. Zazwyczaj takie prawo weta odnosi się do zmiany w statucie spółki lub podobnym dokumencie założycielskim, podwyższenia lub obniżenia kapitału, wydania obligacji zamiennych na akcje, zmian praw związanych z akcjami, notowania akcji lub ofert publicznych, podziału dywidend, zaprzestania działalności gospodarczej lub istotnej zmiany w działalności gospodarczej, decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw bądź podziału lub likwidacji przedsiębiorstwa. Samo w sobie nie oznacza to, że udziałowcy z UE nie sprawują skutecznej kontroli.

69.

Potrzebna jest bardziej pogłębiona ocena, w przypadku gdy prawo weta przysługujące udziałowcom z krajów trzecich dotyczy innych spraw, w szczególności decyzji, które mogłyby w znaczący sposób wpływać na działalność przedsiębiorstwa lub ją blokować. Chodzi tu między innymi o decyzje dotyczące nabywania aktywów, inwestycji, rozszerzania lub przyjmowania instrumentów finansowych takich jak gwarancje lub pożyczki, umów, transakcji handlowych zawieranych z osobami powiązanymi z przedsiębiorstwem lub z jednym z udziałowców.

70.

W zależności od przedmiotu decyzji tego rodzaju pogłębiona analiza może być potrzebna, jeśli w sprawie pojawią się na przykład następujące elementy: oddawanie głosów, decyzje wymagające konsensu, prawo udziałowców z krajów trzecich do mianowania osób na niektóre (ważne) stanowiska, wymóg, zgodnie z którym (ważne) decyzje powinny być poprzedzone wnioskiem lub zaleceniem przedstawionym przez tych udziałowców, wymóg, zgodnie z którym na wniosek tych udziałowców nie dochodzi do głosowania, głosowanie „en bloc”, czyli łącznie nad całością tekstu itp.

71.

Jeśli chodzi o decyzje podjęte na posiedzeniach udziałowców przedsiębiorstwa, należy wziąć pod uwagę strukturę własności udziałów, uczestnictwo w spotkaniach udziałowców oraz schematy głosowania podczas tych spotkań. Tam, gdzie struktura własności przedsiębiorstwa jest bardziej rozproszona, a pojedynczy udziałowiec z kraju trzeciego jest jednym z największych udziałowców, udziałowiec ten może być w stanie wyegzekwować przegłosowanie swoich wniosków, nawet przy wartości udziałów znacznie poniżej 50 proc. Aby stwierdzić, czy udziałowcy z UE faktycznie sprawują skuteczną kontrolę nad przedsiębiorstwem, należy zatem ocenić ich frekwencję na posiedzeniach udziałowców oraz schematy głosowania.

72.

Pogłębionej oceny, którą powinien przeprowadzić właściwy organ wydający koncesje, mogą w szczególności wymagać sytuacje, gdy udziały w przedsiębiorstwie znajdujące się w posiadaniu obywatela kraju trzeciego przekraczają 30 proc. Tam, gdzie struktura własności przedsiębiorstwa jest bardziej rozproszona, a pojedynczy udziałowiec z kraju trzeciego jest jednym z największych udziałowców, niższy udział może również wymagać analizy.

73.

W tym kontekście istotne może być również to, czy osoby zajmujące kluczowe stanowiska w przedsiębiorstwie mają powiązania z udziałowcem z kraju trzeciego. Nie dotyczy to jednak obywatelstwa tych osób. Ich obywatelstwa nie należy postrzegać jako wskazówki do celów określenia, czy przedsiębiorstwo znajduje się pod skuteczną kontrolą państwa członkowskiego lub jego obywateli, tym bardziej w tak globalnym sektorze, jakim jest lotnictwo. Ważne jest tylko to, czy państwa członkowskie lub ich obywatele sprawują kontrolę nad procesami prowadzącymi do podjęcia ważnych decyzji, w tym decyzji dotyczących powoływania i zwalniania kluczowych pracowników.

6.2.2. Prawa udziałowców

74.

Ocena praw udziałowców jest konieczna w kontekście oceny skutecznej kontroli, ponieważ posiadanie przez udziałowców z państw trzecich daleko idących uprawnień mogłoby de facto doprowadzić do sytuacji, w której to udziałowcy z krajów trzecich, a nie udziałowcy z UE, sprawują rzeczywistą kontrolę nad przedsiębiorstwem, możliwe, że poprzez wywieranie wpływu na udziałowców z UE. Może to na przykład dotyczyć możliwości uzyskania ustępstwa w kwestiach, które uwzględniając strukturę ładu korporacyjnego wydają się pozostawać pod kontrolą udziałowców z UE.

75.

Przykłady praw udziałowców, które wymagają ściślejszej kontroli, opisano poniżej.

6.2.2.1. Prawo weta w stosunku do przeniesienia udziałów

76.

Należy poddać szczegółowemu badaniu prawo udziałowca z kraju trzeciego do zawetowania przeniesienia udziałów w przedsiębiorstwie należących do udziałowca z państwa członkowskiego. Często dochodzi do sytuacji, gdy po dokonaniu inwestycji przez udziałowca z kraju trzeciego następuje okres, podczas którego przenoszenie udziałów przez którąkolwiek ze stron nie jest dozwolone lub jest uzależnione od zgody drugiej strony. Okres ten, pod warunkiem że nie przekracza on długości odpowiadającej zwyczajowym praktykom w sektorze, ma stanowić gwarancję stabilności inwestycji i jako taki nie wpływa na sytuację pod względem skutecznej kontroli. Jednak nawet w takich przypadkach szczególne okoliczności mogą wymagać ściślejszej kontroli. Zwłaszcza tam, gdzie ograniczenia stosowane są tylko na korzyść udziałowca z kraju trzeciego, mogą one wskazywać na brak równowagi, czyli udziałowcy z UE mogą w dużym stopniu być od niego uzależnieni, co niekoniecznie odnosi się do sytuacji odwrotnej.

6.2.2.2. Prawo pierwszeństwa

77.

Zgodnie z prawem pierwszeństwa aktualny udziałowiec może w pierwszej kolejności skorzystać z opcji zakupu udziałów, które chce odsprzedać inny udziałowiec. Prawa pierwszeństwa są popularną praktyką biznesową – o ile nie wykraczają poza to, co niezbędne do ochrony interesów udziałowców – nie powodują żadnych szczególnych komplikacji w odniesieniu do skutecznej kontroli. Jednak niektóre formy praw poboru mogą mieć podobne skutki jak prawo weta w odniesieniu do przenoszenia udziałów. Może to mieć miejsce w przypadku, gdy udziałowiec z kraju trzeciego ma prawo ustalać ceny sprzedaży stosowanych udziałów.

6.2.2.3. Prawo udziałowca z kraju trzeciego do sprzedaży udziałów

78.

Aby chronić wartość swoich inwestycji i swoje wpływy w przedsiębiorstwie, udziałowcy mniejszościowi często negocjują określoną formę opcji sprzedaży. Taka opcja daje zainteresowanemu udziałowcowi mniejszościowemu prawo do odsprzedania swoich udziałów przedsiębiorstwu (przewoźnikowi lotniczemu) lub sprzedania ich innych udziałowcom w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia i po określonej cenie. Jeżeli taka sytuacja ma miejsce, prawa poboru powinny zostać uwzględnione w ogólnej ocenie skutecznej kontroli.

79.

Przeniesienie tego rodzaju opcji sprzedaży na udziałowca z kraju trzeciego ma wpływ na skuteczność kontroli sprawowanej przez udziałowców z UE, bowiem opuszczenie przedsiębiorstwa przez udziałowca z kraju trzeciego mogłoby zdestabilizować to przedsiębiorstwo pod względem finansowym i handlowym. Mogłoby to doprowadzić do sytuacji, w której udziałowiec z kraju trzeciego posiada zdolność wywierania wpływu na udziałowca z UE w takim stopniu, że ten nie jest w stanie sprawować skutecznej kontroli.

80.

Skutki opcji sprzedaży zależeć będą od mających zastosowanie warunków. Dlatego należy dokładnie zbadać te warunki. Dająca szerokie uprawnienia opcja sprzedaży umożliwiająca udziałowcowi z kraju trzeciego korzystanie z niej w przypadku dużej liczby wydarzeń może pozwolić mu na uzyskanie ze strony przedsiębiorstwa lub pozostałych udziałowców ustępstw w kwestiach, w odniesieniu do których udziałowiec z kraju trzeciego zwykle nie ma prawa do podejmowania decyzji ani prawa weta. Jeśli opcja sprzedaży jest ograniczona do tego, co niezbędne i współmierne do celów ochrony udziałowca z kraju trzeciego przed obniżeniem wartości jego udziałów, nie występują szczególne trudności. Inne przypadki wymagają jednak ściślejszej kontroli.

6.2.2.4. Prawo do nabycia dodatkowych udziałów

81.

Opcje zakupu i opcje zamiany umożliwiają udziałowcowi z kraju trzeciego zakupienie większej liczby udziałów w przedsiębiorstwie lub przekształcenie długu albo quasi-kapitału własnego na udziały. Wszelkie dodatkowe prawa głosu lub inne prawa, jakie ten udziałowiec mógłby nabyć w wyniku skorzystania z opcji kupna lub opcji zamiany, powinny zostać sprawdzone pod kątem ich potencjalnego wpływu na sprawowanie skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwem.

6.2.2.5. Warunki inwestycji

82.

Jeżeli udziałowiec z kraju trzeciego dokonuje inwestycji na określonych warunkach, możliwe, że będzie należało szczegółowo zbadać wpływ tych warunków na skuteczną kontrolę. Dopóki warunki są niezbędne i proporcjonalne w celu ochrony wartości inwestycji, nie pojawiają się szczególne trudności. W innych przypadkach warunki te mogą wymagać bardziej szczegółowej analizy.

83.

Jeśli chodzi o warunki związane z postępowaniem regulacyjnym lub innymi kwestiami, które można uznać za wchodzące w zakres polityki publicznej, to zazwyczaj nie mają one wpływu na skuteczność kontroli.

84.

Warunki nałożone przez udziałowca z kraju trzeciego, związane z kwestiami finansowymi w przedsiębiorstwie, takimi jak audyt rocznych sprawozdań finansowych, wypłacalność, restrukturyzacja zadłużenia lub konsultacje w kluczowych sprawach przed zakończeniem inwestycji, nie powinny zazwyczaj mieć wpływu na skuteczność kontroli, ponieważ dotyczą one sytuacji finansowej przedsiębiorstwa przed zrealizowaniem inwestycji, a co za tym idzie, wartości inwestycji dla udziałowca z kraju trzeciego.

85.

Warunki inwestycji związane w szczególności z biznesplanem przedsiębiorstwa, powoływaniem najważniejszych pracowników lub zawieraniem umowy o współpracy mogą w całości lub częściowo, czy to z mocy prawa, czy też w praktyce, ograniczać uprawnienia organów decyzyjnych przedsiębiorstwa. Nałożone warunki powinny zostać uwzględnione w ogólnej ocenie skutecznej kontroli. Mogą wystąpić przypadki, gdy udziałowiec z kraju trzeciego narzuca ważne decyzje strategiczne jako warunki inwestycji w taki sposób, że bieżący wpływ w ramach organów decyzyjnych przedsiębiorstwa przysługujący udziałowcom z UE zgodnie z zawartymi umowami, jest praktycznie pozbawiony skuteczności. Kwestię tę należy rozpatrywać w ogólnym kontekście, zwłaszcza w świetle konkretnych środków i procedur, za pośrednictwem których udziałowiec z UE ma prawo wywierać wpływ na przedsiębiorstwo.

6.2.3. Powiązania finansowe między przedsiębiorstwem a udziałowcem z kraju trzeciego

86.

To, czy wkład finansowy udziałowca z kraju trzeciego prowadzi do braku skutecznej kontroli przez udziałowców z UE, należy ocenić w kontekście zależności finansowej, jaką taki wkład oznacza w konkretnym przypadku. Tego rodzaju zależność może oznaczać, że udziałowcy z UE są de facto pozbawieni, w całości lub częściowo, zdolności do wpływania na działanie przedsiębiorstwa za pośrednictwem organów podejmujących decyzje. W takich sytuacjach typowe są przypadki, kiedy z powodu zależności przedsiębiorstwa od finansowania udzielanego lub utrzymywanego przez udziałowca z kraju trzeciego udziałowiec ten jest w stanie uzyskiwać ustępstwa w obszarach strategicznych, choć z prawnego punktu widzenia udziałowiec z UE dysponuje środkami do odmowy zaakceptowania takich ustępstw.

87.

W celu ustalenia stopnia zależności finansowej należy najpierw stwierdzić, czy wkład finansowy udziałowca z kraju trzeciego w finansowanie przedsiębiorstwa jest proporcjonalny do posiadanych przez niego udziałów (14). Jeśli tak, o ile nie wystąpią szczególne okoliczności, można by uznać, że udziałowiec z kraju trzeciego nie uzyskał na działalność przedsiębiorstwa wpływu wykraczającego poza ten, który jest nieodłącznym elementem jego praw w odniesieniu do funkcjonowania przedsiębiorstwa, w wyniku nabycia udziałów i dokonanych ustaleń.

88.

W tej ocenie poziom wkładu udziałowca z kraju trzeciego powinien zostać porównany z wkładem pozostałych udziałowców oraz innych źródeł zewnętrznych w stosunku do przedsiębiorstwa. Należy uwzględnić wszystkie formy finansowania, w jak najszerszym znaczeniu, takie jak podwyższenie kapitału, kredyty, zabezpieczenia, obligacje, umorzenie zadłużenia, gwarancje (15) i dotacje. Należy wziąć pod uwagę nie tylko wkłady wnoszone po inwestycji dokonanej przez udziałowca z kraju trzeciego, lecz również wkłady aktualnych udziałowców i wkłady pochodzące ze źródeł zewnętrznych wniesione podczas przygotowań do sprzedaży udziałów w przedsiębiorstwie (sprzedaży, w wyniku której do grona udziałowców dołączył udziałowiec z kraju trzeciego).

89.

Jeśli udziałowiec z kraju trzeciego przyczynił się do finansowania przedsiębiorstwa w stopniu przekraczającym jego proporcjonalny wkład, odpowiadający jego udziałowi w kapitale, należy to uwzględnić w ogólnej ocenie.

6.2.4. Współpraca handlowa

90.

Współpraca handlowa może polegać na współpracy operacyjnej między dwoma przedsiębiorstwami (przewoźnikami lotniczymi), takiej jak umowa o wspólnej obsłudze połączeń (ang. code-sharing). Może też przybrać formę spółki joint venture lub polegać na wymianie handlowej (kupna i sprzedaży) między udziałowcem z kraju trzeciego a przedsiębiorstwem.

91.

Jeżeli przedsiębiorstwo jest w dużym stopniu uzależnione od współpracy z inwestorem z kraju trzeciego, zyskuje on duży wpływ na firmę. Dlatego tam, gdzie ma miejsce tego rodzaju współpraca, należy ocenić, czy wynikająca z niej zależność jest tak duża, że partner z kraju trzeciego może zmusić udziałowca z UE do poparcia swoich strategicznych decyzji.

92.

Niektóre umowy o współpracy mogą przewidywać konkretne procesy podejmowania decyzji, za pomocą których dwa przedsiębiorstwa podejmują decyzje dotyczące tej współpracy, zwłaszcza w przypadku spółek joint venture.

93.

Jeżeli współpraca handlowa jest warunkiem dokonania inwestycji przez udziałowca z kraju trzeciego, warunek ten powinien zostać oceniony w kontekście informacji podanych powyżej.

94.

Jeżeli zakończenie lub zerwanie współpracy handlowej może spowodować odejście z przedsiębiorstwa udziałowca z kraju trzeciego, należy ocenić to prawo udziałowca zgodnie z powyższymi wytycznymi.

7. MONITOROWANIE I MOŻLIWE ŚRODKI

95.

W odniesieniu do monitorowania, czy przedsiębiorstwa przestrzegają przepisów, minimalne obowiązki prawne właściwego organu wydającego koncesje przedstawiono w art. 8 ust. 2 rozporządzenia. Oprócz tych obowiązków organy mogą uznać za właściwe częstsze sprawdzanie sytuacji pod względem udziałów w przedsiębiorstwie, na przykład co miesiąc, co trzy miesiące lub nawet w krótszych odstępach czasu, w zależności od proporcji udziałów posiadanych w danym przedsiębiorstwie przez państwa trzecie.

96.

W tym kontekście przede wszystkim przedsiębiorstwa notowane na giełdzie lub będące własnością instytucji inwestycyjnych muszą zagwarantować udostępnienie właściwemu organowi wydającemu koncesje informacji wystarczających do wykazania temu organowi, że spełniają wymóg zawarty w art. 4 lit. f) rozporządzenia. W tym celu przedsiębiorstwom zaleca się kontrolowanie, na tyle, na ile to możliwe, zakupu i sprzedaży udziałów. Do statutu spółki mogłyby zostać włączone zapisy, które pozwalają dyrektorom sprawdzać obywatelstwo udziałowców oraz wymagać deklaracji obywatelstwa od znaczących udziałowców.

97.

Udziałowiec z kraju trzeciego jest odpowiedzialny za udostępnianie właściwemu organowi wydającemu koncesje wszelkich informacji, o jakie organ ten zwróci się podczas oceny koncesji, w celu udowodnienia, że spełniony został wymóg zawarty w art. 4 lit f) rozporządzenia (zob. pkt 3 powyżej).

98.

Właściwy organ wydający koncesje musi zachować poufność wszelkich tajemnic handlowych, o jakich dowie się podczas realizacji oceny.

99.

W odniesieniu do „skutecznej kontroli” zastosowanie mają następujące dodatkowe wytyczne.

100.

Przy realizacji swoich zadań właściwy organ wydający koncesje może dojść do wniosku, że niektóre wykryte elementy nie pociągają za sobą utraty skutecznej kontroli przez państwa członkowskie lub ich obywateli, jednak związane z tymi elementami wydarzenia w przyszłości mogłyby wywołać skutek w postaci utraty skutecznej kontroli. W takich przypadkach konieczne może być monitorowanie przez właściwy organ rozwoju tych elementów – w ramach regularnych kontroli – pod kątem ciągłości przestrzegania przez przedsiębiorstwo wymogów rozporządzenia. Ma to na celu zapewnienie, by organ wydający koncesje jak najszybciej dowiedział się o jakiejkolwiek sytuacji, w której udziałowiec z UE nie sprawuje już skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwem, a tym samym nie są już spełnione wymogi rozporządzenia.

101.

Jeżeli właściwy organ wydający koncesje ma tego rodzaju wątpliwości, musi podjąć działania. W przypadku gdy nie ma innej metody, by rozwiać te wątpliwości, właściwy organ musi podać je do wiadomości zainteresowanego przedsiębiorstwa.

102.

Jeżeli w związku z tą informacją zainteresowane przedsiębiorstwo zdecyduje się wprowadzić określone zmiany w odniesieniu do swojego ładu korporacyjnego lub innych istotnych aspektów swojej działalności, konieczne może być zgłoszenie lub ponowne zgłoszenie na mocy rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw zgodne z jego przepisami.

(1) Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3.

(2) Rozporządzenie ma zastosowanie do państw trzecich, o ile zostało włączone do umów zawartych z UE. Aktualnie dotyczy to Porozumienia EOG (zawartego z Norwegią, Islandią i Liechtensteinem) oraz umowy o transporcie lotniczym między UE a Szwajcarią (Dz.U. L 114 z 30.4.2002). W przyszłości mogą zostać wynegocjowane lub wejść w życie podobne umowy. Do celów interpretacji art. 4 lit. f) zawartej w tych wytycznych Szwajcaria, Norwegia, Islandia i Liechtenstein są uznawane za państwa członkowskie UE, a ich obywatele za obywateli UE.

(3) W całym tekście niniejszych wytycznych Komisja stosuje termin „przedsiębiorstwo” w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 ust. 3 rozporządzenia.

(4) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, COM(2015) 598 final z 7.12.2015 r.

(5) Decyzja Komisji 95/404/WE z dnia 19 lipca 1995 r. w sprawie stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 („Swissair/Sabena”) (Dz.U. L 239 z 7.10.1995, s. 19).

(6) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, s. 1.

(7) Zob. pkt XI, s. 27 decyzji Swiss/Sabena.

(8) Decyzja Swissair/Sabena, pkt XI.

(9) Sprawa C-135/08 z 2.3.2010, Rottmann, pkt 39, 45, 48.

(10) Fakt, że istnieją opcje lub prawa poboru, które w przyszłości mogłyby zmienić równowagę udziałów, nie ma znaczenia dla kwestii własności w bieżącym momencie. Mogą jednak istnieć określone struktury złożone, w ramach których opcje mogłyby zagrozić pozbawieniem pewnej kategorii udziałów cechy „kapitału własnego”. Te struktury wymagają bardziej szczegółowej analizy. Opcje mogą w każdym razie stanowić bezpośredni problem w związku z kontrolą nad przedsiębiorstwem, jeżeli za ich sprawą udziałowiec mniejszościowy mógłby uzyskać zdolność do wywierania wpływu na to przedsiębiorstwo.

(11) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(12) Do takiej sytuacji dochodzi, gdy w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw tylko „jedna” osoba przejmuje kontrolę nad przedsiębiorstwem.

(13) Do oceny wspólnej kontroli na podstawie rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw zastosowanie ma skonsolidowane obwieszczenie Komisji dotyczące kwestii jurysdykcyjnych (Dz.U. C 95 z 16.4.2008, s. 1).

(14) Przykład: przedsiębiorstwo z łącznym kapitałem podstawowym w wysokości 100 mln EUR, w którym udziałowcy z UE posiadają udział w wysokości 60 mln EUR, a udziałowcy z państw trzecich – 40 mln EUR. Udziałowcy z UE udzielili przedsiębiorstwu długoterminowego kredytu, na warunkach rynkowych, w wysokości 6 mln EUR, co odpowiada 10 % ich udziałów w kapitale własnym. Aby utrzymać równowagę powiązań finansowych, udziałowcy z krajów trzecich mogą zatem wnieść dodatkowy wkład finansowy w maksymalnej wysokości (oprócz swojego udziałów w kapitale/kapitale własnym) 10 % swoich udziałów w kapitale własnym (czyli 4 mln EUR).

(15) Np. inwestor wystawia gwarancję bankowi, dzięki czemu bank jest gotów udzielić kredytu.

Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych

16.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/14

Decyzja Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych

z dnia 4 maja 2017 r.

o rejestracji Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy w charakterze europejskiej partii politycznej

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2017/C 191/04)

URZĄD DS. EUROPEJSKICH PARTII POLITYCZNYCH I EUROPEJSKICH FUNDACJI POLITYCZNYCH

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1141/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (1), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek przedłożony przez Partię Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych („Urząd”) otrzymał wniosek o rejestrację w charakterze europejskiej partii politycznej zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 („rozporządzenie”) od Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy („wnioskodawca”) w dniu 20 marca 2017 r. oraz dokumenty uzupełniające ten wniosek w dniu 25 kwietnia 2017 r.

(2)	Wnioskodawca przedstawił dokumenty potwierdzające, że spełnia warunki określone w art. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, oświadczenie w formie określonej w załączniku do rozporządzenia oraz statut wnioskodawcy, zawierający przepisy zgodnie z wymogami z art. 4 tego rozporządzenia.

(3)	Wniosek jest poparty ponadto oświadczeniem notariusza Gérarda Indekeu zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, potwierdzającym, że wnioskodawca ma siedzibę w Belgii, a jego statut jest zgodny z odpowiednimi przepisami prawa krajowego.

(4)	Wnioskodawca przedłożył dodatkowe dokumenty, zgodnie z art. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE, Euratom) 2015/2401 (2).

(5)	Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 Urząd zbadał przedłożony wniosek wraz z dokumentami potwierdzającymi i uważa, że wnioskodawca spełnia warunki rejestracji określone w art. 3 tego rozporządzenia oraz że statut zawiera przepisy wymagane w art. 4 tego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym rejestruje się Partię Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy w charakterze europejskiej partii politycznej.

Nabywa ona europejską osobowość prawną w dniu opublikowania niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do:

Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

Rue d’Idalie/Idaliestraat 11 (box 2)

1050 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Sporządzono w Brukseli dnia 4 maja 2017 r.

W imieniu Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych

M. ADAM

Dyrektor

(1) Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE, Euratom) 2015/2401 z dnia 2 października 2015 r. w sprawie zawartości i funkcjonowania rejestru europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (Dz.U. L 333 z 19.12.2015, s. 50).

ZAŁĄCZNIK

Statuts de l'Alliance of Liberals and Democrats for Europe Party, parti politique européen (en abrégé « PPEU »)

Adoptés par le Congrès de l'ALDE Party le 3 décembre 2016

CHAPITRE I – NOM, SIEGE, OBJET ET DUREE DE L'ASSOCIATION

Article 1 – Nom et logo

Un parti politique européen est constitué en vertu du droit européen. Son nom est «Alliance of Liberals and Democrats for Europe Party», en abrégé «ALDE Party», ci-après dénommé l' « Association ». Tant la forme complète qu'abrégée du nom peuvent être utilisées de manière indifférente.

Tous les actes, factures, annonces, publications, courriers, bons de commande et autres documents émanant de l'Association doivent mentionner sa dénomination complète ou abrégée, précédée ou suivie immédiatement des mots « parti européen », ainsi que l'adresse du siège de l'Association.

L'Association est régie par le Règlement no 1141/2014 du Parlement européen et du Conseil du 22 octobre 2014 relatif au statut et au financement des partis politiques européens et des fondations politiques européennes (le «Règlement»), ainsi que par la loi du 27 juin 1921 sur les associations sans but lucratif, les fondations, les partis politiques européens et les fondations politiques européennes (la «Loi») pour les aspects légaux qui ne sont pas couverts par le Règlement, tel que le prévoit l'article 14 du Règlement.

Le logo de l'Association est repris à l'Annexe I aux présents statuts.

Article 2 – Siège

Le siège de l'Association est situé à B-1050 Bruxelles, rue d'Idalie, 11. Le siège de l'Association peut être transféré en tout autre lieu dans l'Union européenne par décision prise par le Bureau.

Article 3 – Objet et objectifs

L'Association observe les valeurs sur lesquelles l'Union européenne est fondée, telles que reprises à l'article 2 du Traité sur l'Union européenne, à savoir les valeurs de respect de la dignité humaine, de liberté, de démocratie, d'égalité, de l'État de droit, ainsi que de respect des droits de l'homme, y compris des droits des personnes appartenant à des minorités.

L'Association a pour objet non-lucratif d'apporter son soutien au rassemblement des partis politiques et citoyens d'Europe qui, se réclamant des valeurs libérales, démocratiques et réformatrices, veulent contribuer à l'Union européenne.

L'Association réalisera son objet par :

—	le renforcement du mouvement libéral, démocrate et réformateur dans l'Union européenne et dans toute l'Europe ;

—	la recherche d'une position commune sur toutes les questions importantes concernant l'Union européenne ;

—	l'information du public et sa participation à la construction d'une démocratie européenne unie ;

—	l'appui et la coordination de ses membres dans le contexte des élections du Parlement européen ;

—	le soutien à la constitution d'un groupe parlementaire libéral, démocratique et réformateur dans toutes les assemblées parlementaires internationales ;

—	le développement de relations de travail étroites entre et avec ses membres, leurs groupes parlementaires nationaux, le Groupe parlementaire de l'ALDE Party au Parlement européen, dans d'autres enceintes internationales et l'Internationale Libérale.

L'Association peut, également, valablement constituer une filiale dédiée aux activités de collecte de fonds, de sponsoring ainsi que toute autre activité qui contribue au financement privé ou public de l'Association, pour autant que les bénéfices réalisés par la filiale et attribués à l'Association soient affectés à la réalisation des objectifs non-lucratifs.

L'Association peut accomplir tous les actes et mener toutes les activités, en Europe, visant directement ou indirectement à améliorer ou promouvoir son objet et ses objectifs.

Article 4 – Durée

L'Association est constituée pour une durée illimitée.

Article 5 – Fondation

La fondation politique européenne affiliée à l'Association est le Forum Libéral Européen. Cette entité est formellement affiliée à l'ALDE Party et, par ses activités, qui s'inscrivent dans le respect des objectifs et valeurs fondamentales poursuivis par l'Union européenne, appuie et complète les objectifs du parti politique au niveau européen.

CHAPITRE II – MEMBRES

Article 6 – Critères d'admission des membres, catégories de membres et droits et obligations des membres

La qualité de membre de l'Association est ouverte à tous les partis politiques en Europe et aux citoyens qui acceptent les statuts, le règlement d'ordre intérieur de l'Association, les programmes politiques de l'Association et la Déclaration de Stuttgart.

L'Association doit être composée d'au moins deux membres effectifs. L'Association est composée de membres effectifs, associés et individuels, personnes physiques ou morales légalement constituées selon les lois et usages de leur pays d'origine.

La qualité de membre effectif est attribuée de plein droit à l'a.s.b.l. de droit belge European Liberal Youth, en abrégé LYMEC.

Si un candidat membre ne dispose pas de la personnalité juridique selon les lois et usages de son pays d'origine, il doit désigner, dans sa demande écrite d'admission, une personne physique qui agira au nom et pour compte de tous les membres dudit candidat membre, en qualité de mandataire commun.

Les membres effectifs doivent payer une cotisation, à l'exception de l'a.s.b.l. LYMEC. Ils ont le droit de prendre part aux réunions du Conseil et du Congrès, de faire valoir leur opinion et de voter.

Les membres associés doivent payer une cotisation. Ils ont le droit de prendre part aux réunions du Conseil et du Congrès, de faire valoir leur opinion mais ils n'ont pas le droit de vote. Tout membre associé peut à tout moment demander à devenir membre effectif.

Les membres individuels doivent payer une cotisation. Ils ont le droit de prendre part aux réunions du Conseil et du Congrès, selon les modalités prévues dans le règlement d'ordre intérieur. Ils peuvent faire valoir leur opinion et voter.

Article 7 – Registre des membres et liste des membres

Un registre contenant une liste à jour de tous les membres effectifs et associés de l'Association et une liste des membres individuels sont conservés au siège de l'Association.

Les membres effectifs, associés et individuels ont le droit d'avoir accès au registre et à la liste des membres individuels au siège de l'Association.

La liste des partis membres effectifs et associés de l'Association est reprise à l'Annexe II aux présents statuts.

Article 8 – Admission des membres

Toute candidature comme membre effectif ou associé est adressée au Bureau, accompagnée de tous les documents nécessaires démontrant que le candidat remplit les conditions d'éligibilité. Le Bureau soumet la candidature et son rapport préliminaire et avis au Conseil, qui vérifie si la candidature remplit ou non les conditions d'éligibilité. Le Conseil se prononce à la majorité de deux-tiers des voix émises. La décision du Conseil d'admettre un candidat ou non est définitive et le Conseil n'est pas tenu de motiver sa décision.

Toute candidature comme membre individuel est adressée au secrétaire-général. La candidature est soumise au Bureau. Le Bureau se prononce à la majorité simple des voix émises. La décision du Bureau d'admettre ou non un candidat est définitive et le Bureau n'est pas obligé de motiver sa décision.

Article 9 – Démission et exclusion de membres

Tout membre effectif ou associé peut démissionner de l'Association à tout moment en donnant un préavis de trois mois par lettre recommandée adressée au secrétaire-général. La démission entre en vigueur à la fin de l'exercice social.

Un membre individuel peut démissionner à tout moment par notification écrite adressée au secrétaire-général. La démission prend effet immédiatement.

Un membre démissionnaire reste tenu de ses obligations financières vis-à-vis de l'Association jusqu'à la fin de l'exercice social au cours duquel sa démission a pris effet.

Si un membre effectif manque à ses obligations financières après un avertissement adressé par le secrétaire-général de payer ses dettes dans un délai de trois mois, le droit de vote du membre effectif est suspendu à compter de l'expiration de ce délai de trois mois.

Si un membre individuel manque à ses obligations financières, son droit de vote sera suspendu.

Si un membre effectif associé ou individuel manque à ses obligations financières pendant deux exercices sociaux consécutifs, il est réputé démissionnaire à compter du premier jour de l'exercice social suivant.

Tout membre peut être exclu pour chacune des raisons suivantes :

(i)	ne pas respecter les statuts ou le règlement d'ordre intérieur ;

(ii)	ne pas respecter les décisions de tout organe de l'Association ;

(iii)

ne plus satisfaire aux conditions d'éligibilité comme membre ;

(iv)	si un de ses actes est contraire aux intérêts et aux valeurs de l'Association en général.

L'exclusion de membres effectifs ou associés est décidée par le Conseil avec une majorité de deux-tiers des voix émises. Le membre effectif ou associé est informé par lettre recommandée, télécopie, courrier électronique ou tout autre écrit de la proposition d'exclusion. La lettre décrit les motifs sur lesquels l'exclusion proposée est basée. Le membre effectif ou associé a le droit d'adresser ses remarques par écrit au secrétaire-général, dans un délai des 15 jours calendrier à compter de la réception de la lettre. A sa demande préalable exprimée par écrit, le membre effectif ou associé peut être entendu.

La décision d'exclusion décrit les motifs sur lesquels l'exclusion est basée, mais pour le surplus, la décision ne doit pas être motivée. Le secrétaire-général adresse une copie de la décision au membre exclu par lettre recommandée, télécopie, courrier électronique ou tout autre écrit dans un délai de 15 jours calendrier. L'exclusion prend effet immédiatement mais le membre exclu reste tenu de ses obligations financières vis-à-vis de l'Association jusqu'à la fin de l'exercice social.

L'expulsion d'un membre individuel est décidée par le Bureau en conformité avec le règlement d'ordre intérieur. La décision ne doit pas être motivée. Le secrétaire-général adresse une copie de la décision au membre individuel exclu par écrit dans un délai de 15 jours calendrier. L'exclusion entre en vigueur immédiatement mais le membre exclu reste tenu à ses obligations financières vis-à-vis de l'Association jusqu'à la fin de l'exercice social.

Un membre démissionnaire ou exclu n'a aucun droit à faire valoir sur l'avoir social de l'Association.

CHAPITRE III – ORGANES DE L'ASSOCIATION

Article 10 – Les organes de l'Association

(i)	Le Congrès ;

(ii)	Le Conseil ;

(iii)

Le Bureau.

CHAPITRE IV – CONGRES

Article 11 – Composition et pouvoirs

Le Congrès est composé de tous les membres effectifs, associés et individuels et des membres du Bureau.

En conformité avec le règlement d'ordre intérieur, des tiers peuvent se voir accorder le droit de prendre part aux réunions du Congrès. Ils ont le droit de faire valoir leur opinion mais n'ont pas le droit de vote.

Les décisions prises par le Congrès sont contraignantes pour tous les membres, en ce compris les membres absents, dissidents ou ceux qui s'abstiennent de voter.

Les pouvoirs suivants sont réservés au Congrès :

a)	L'élection, la révocation et la décharge des membres du Bureau ;

b)	Les modifications aux statuts ;

c)	La dissolution et la liquidation de l'Association ;

d)	L'approbation d'un programme politique commun pour les élections européennes ;

e)	L'élection du ou des candidat(s) de tête commun(s) aux élections européennes.

Article 12 – Convocations et réunions

Le Congrès est convoqué par le Conseil. Le Congrès se réunit au moins une fois par an dans chaque année calendrier et pas plus de dix-huit mois ne peuvent s'écouler entre deux réunions du Congrès.

Des réunions extraordinaires du Congrès peuvent être convoquées par le Bureau ou le Conseil ou au moins un tiers des membres effectifs.

La convocation est adressée par courrier, télécopie, courrier électronique ou tout autre moyen écrit. Pour le surplus, les règles relatives à l'ordre du jour, à l'horaire et la manière dont les réunions du Congrès sont tenues sont décrites dans le règlement d'ordre intérieur.

Article 13 – Représentation

Les membres effectifs, associés et individuels sont représentés au Congrès par des délégués, nommés en conformité avec les règles décrites dans le règlement d'ordre intérieur.

Chaque membre effectif a autant de voix que de délégués. Les membres individuels auront autant de voix que de délégués, tel que stipulé dans le règlement d'ordre intérieur. Un délégué peut émettre deux voix au plus.

Article 14 – Délibérations, quorums et votes

Une liste des présences des membres effectifs, associés et individuels est signée avant la réunion par les délégués, en dessous du nom du membre qu'ils représentent.

Le Congrès peut valablement délibérer si au moins un tiers des membres effectifs sont présents. Si ce quorum n'est pas atteint, une nouvelle réunion du Congrès est convoquée au plus tôt 15 jours calendrier après la première réunion. La seconde réunion du Congrès peut valablement prendre des décisions, quel que soit le nombre de membres effectifs présents.

Les décisions du Congrès, en ce compris les élections et les révocations des membres du Bureau sont prises à la majorité simple des voix émises. Les abstentions ne sont pas prises en compte et en cas de vote écrit, les votes blancs ou irréguliers ne sont pas pris en compte dans le décompte des voix. En cas d'égalité des voix, la décision est rejetée.

Article 15 – Procès-verbaux

Les décisions du Congrès sont consignées dans des procès-verbaux. Les procès-verbaux sont approuvés à l'occasion de la réunion suivante du Congrès et sont signés par la personne qui préside cette réunion.

Les procès-verbaux sont conservés dans un registre à la disposition des membres au siège de l'Association. Une copie du procès-verbal est également adressée à tous les membres effectifs et associés.

Les procès-verbaux du Congrès peuvent également être publiés en tout ou en partie.

CHAPITRE V – CONSEIL

Article 16 – Composition et pouvoirs

Le Conseil est composé de tous les membres effectifs, associés et individuels et des membres du Bureau.

En conformité avec le règlement d'ordre intérieur, des tiers peuvent se voir accorder le droit de prendre part aux réunions du Conseil. Ils ont le droit de faire valoir leur opinion mais n'ont pas le droit de vote.

Les décisions prises par le Conseil sont contraignantes pour tous les membres, en ce compris les membres absents, dissidents ou ceux qui s'abstiennent de voter.

Les pouvoirs suivants sont réservés au Conseil :

a)	L'approbation des comptes annuels, du rapport annuel, du budget, des cotisations et de tout autre forme de financement proposés par le Bureau ;

b)	L'admission, la suspension et l'exclusion des membres effectifs ou associés ;

c)	L'approbation et les modifications au règlement d'ordre intérieur ;

d)	La préparation du programme politique commun pour les élections européennes à approuver par le Congrès ;

e)	L'interprétation des statuts et du règlement d'ordre intérieur ;

f)	Sur proposition du Bureau, la nomination et la révocation du secrétaire-général ;

g)	La nomination, la révocation et la détermination des émoluments du ou des commissaire(s)-réviseur(s) ;

h)	La modification de l'Annexe I aux présents statuts relative au logo de l'Association ainsi que la modification de l'Annexe II aux présents statuts relative à la liste des membres effectifs (les partis membres) de l'Association.

Article 17 - Convocation et réunions

Le Conseil est convoqué par le Bureau chaque fois que nécessaire pour l'intérêt de l'Association ou sur requête écrite d'un quart des membres effectifs.

Au moins deux réunions du Conseil doivent être tenues chaque année.

La convocation est adressée par courrier, télécopie, courrier électronique ou tout autre moyen écrit. Pour le surplus, les règles relatives à l'ordre du jour, à l'horaire et à la manière dont les réunions du Conseil sont tenues sont décrites dans le règlement d'ordre intérieur.

Article 18 - Représentation

Les membres effectifs, associés et individuels sont représentés au Conseil par des délégués, nommés en conformité avec les règles décrites dans le règlement d'ordre intérieur.

Chaque membre effectif a autant de voix que de délégués. Les membres individuels auront autant de voix que de délégués, tel que stipulé dans le règlement d'ordre intérieur.

Article 19 - Délibérations, quorums et votes

Une liste des présences des membres effectifs, associés et individuels est signée avant la réunion par les délégués, en dessous du nom du membre qu'ils représentent.

Sauf disposition contraire des statuts, le Conseil peut valablement délibérer si au moins un tiers des membres effectifs sont présents. Si ce quorum n'est pas atteint, une nouvelle réunion du Conseil est convoquée au plus tôt 15 jours calendrier après la première réunion. La seconde réunion du Conseil peut valablement prendre des décisions, quel que soit le nombre de membres effectifs présents.

Sauf disposition contraire des statuts, les décisions du Conseil sont prises à la majorité simple des voix émises. Les abstentions ne sont pas prises en compte et en cas de vote écrit, les votes blancs ou irréguliers ne sont pas pris en compte dans le décompte des voix. En cas d'égalité des voix, la décision est rejetée.

Les décisions du Conseil peuvent être également prises par lettre circulaire, en conformité avec les règles décrites dans le règlement d'ordre intérieur. Les décisions prises par lettre circulaire sont considérées comme ayant été prises au siège de l'Association et sont réputées entrer en vigueur à la date mentionnée sur la lettre circulaire.

Article 20 – Procès-verbaux

Les décisions du Conseil sont consignées dans des procès-verbaux. Les procès-verbaux sont approuvés à l'occasion de la réunion suivante du Conseil et sont signés par la personne qui préside cette réunion.

CHAPITRE VI – BUREAU

Article 21 – Composition, pouvoirs et élections

Le Bureau est composé de onze membres, élus par le Congrès, parmi lesquels un Président, neuf Vice-Présidents et un Trésorier. Les membres du Bureau ne peuvent exercer plus de trois mandats consécutifs de chacun deux années à une même fonction et pas plus de huit années au total.

Les membres du Bureau sont au service de l'ALDE Party dans son ensemble et ne sont pas des représentants de leurs partis membres nationaux. En cela, ils se voient confier des droits de vote, tel que spécifié plus en détails dans le règlement d'ordre intérieur.

En conformité avec les règles décrites dans le règlement d'ordre intérieur, des tiers peuvent être invités à prendre part à une réunion du Bureau, comme observateurs. Les observateurs peuvent faire valoir leur opinion mais n'ont pas le droit de vote.

Sauf si décidé autrement par le Congrès, le mandat prend effet immédiatement et prend fin à l'issue de la deuxième réunion du Congrès qui se tient après celle qui a procédé à l'élection.

La fonction de membre du Bureau n'est pas rémunérée. Les dépenses raisonnables appuyées par des pièces justificatives appropriées sont remboursées.

Le Bureau est investi du pouvoir d'accomplir tous les actes nécessaires ou utiles pour réaliser l'objet et les objectifs de l'Association, à l'exception des pouvoirs que la loi ou les statuts réservent au Conseil ou au Congrès.

Le Bureau peut déléguer, sous sa responsabilité, une partie de ses pouvoirs pour des objets spéciaux et déterminés à un mandataire.

Le Bureau peut créer des groupes consultatifs et de travail, pour tout objet qu'il considère approprié. La composition, les termes de leur objet et les règles de procédure de ces groupes consultatifs et de travail sont décrites dans le règlement d'ordre intérieur.

Le Congrès peut attribuer le titre de Président Honoraire de l'Association.

Le scrutin est secret. En plus de leur propre vote, les délégués votants peuvent se voir attribuer un maximum d'une procuration par élection, ce qui signifie que deux voix au maximum par délégué peuvent être émises. Les abstentions, les votes blancs et irréguliers ne sont pas pris en compte dans le décompte des voix.

Election du Président et du Trésorier

Le Président et le Trésorier sont élus séparément, par une majorité de plus de 50 % des voix émises. S'il y a plus de deux candidats, et que personne n'atteint plus de 50 % des voix émises, un second tour a lieu entre les deux candidats ayant obtenu le plus grand nombre de voix.

Election des Vice-Présidents

Les Vice-Présidents sont élus au moyen d'un scrutin à bulletin unique. Les délégués peuvent choisir autant de candidats qu'ils le veulent, jusqu'au nombre maximal de postes à pourvoir.

Les candidats avec le plus de voix sont élus dans l'ordre du nombre de voix. Seuls les candidats atteignant le quorum défini ci-après sont élus : 1 divisé par le nombre de postes à pourvoir, c'est-à-dire que pour deux postes le quorum est de 1/2 = 50 % des bulletins émis (et non du total de voix), pour 3 postes à pourvoir 1/3 = 33,33 % des bulletins émis, pour 4 postes à pourvoir 1/4 = 25 % des bulletins émis, etc.

Lorsqu'il n'y a qu'un poste vacant à un tour d'une élection, le principe de la majorité simple est appliqué, comme c'est le cas pour les postes de Président et Trésorier.

Les candidats n'arrivant pas à obtenir le quorum au premier tour peuvent être candidats au second tour pour lequel il n'y a pas de quorum. Ceux obtenant le plus grand nombre de voix sont élus jusqu'à ce que tous les mandats vacants aient été attribués.

Si deux candidats ou plus obtiennent le même nombre de voix pour le dernier mandat vacant, un ultime tour est organisé entre ces candidats en vue de déterminer à qui le mandat sera attribué.

Dans l'hypothèse où un Vice-Président en exercice ou un Trésorier en exercice est candidat au poste de Président, un mandat supplémentaire deviendrait vacant si cette personne est élue Président.

Les candidats à l'élection du Bureau doivent être désignés par un parti membre effectif de l'Association en ordre de paiement de sa cotisation annuelle. Le dirigeant du parti du candidat doit envoyer une lettre de désignation signée adressée au Président de l'ALDE Party.

Article 22 - Vacance

En cas de vacance, un nouveau membre du Bureau peut être nommé par le Bureau, en conformité avec les règles décrites à l'article 21.

Le mandat du membre du Bureau remplaçant prend fin en même temps que le terme du mandat de membre du Bureau qu'il remplace. La nomination est ratifiée à la prochaine réunion du Congrès.

Article 23 – Convocation et réunions

Le Bureau se réunit au moins trois fois par an.

Les réunions du Bureau sont convoquées par le Président ou par trois membres du Bureau.

Les réunions du Bureau sont présidées par le Président ou en son absence, par un autre membre du Bureau désigné à cet effet par ses collègues.

La convocation doit contenir le lieu, la date, l'heure, l'ordre du jour et le cas échéant, les documents de travail. Elle doit être adressée à tous les membres du Bureau par lettre, télécopie, courrier électronique ou tout autre moyen écrit, au moins huit jours calendrier avant la date de la réunion.

Article 24 – Délibérations, quorums et votes

Le Bureau peut valablement délibérer si au moins la moitié des membres du Bureau sont présents. Si ce quorum n'est pas atteint, une nouvelle réunion du Bureau est convoquée au plus tôt huit jours calendrier après la première réunion. La seconde réunion du Bureau peut valablement prendre des décisions, quel que soit le nombre des membres du Bureau présents.

Le Bureau peut seulement délibérer sur les points repris dans l'ordre du jour, à moins que tous les membres du Bureau soient présents et décident de manière unanime de discuter d'autres points.

Chaque membre du Bureau dispose d'une voix. Un membre du Bureau ne peut pas accorder de procuration à un autre membre du Bureau.

Les décisions du Bureau sont prises à la majorité simple des voix émises. Les abstentions ne sont pas prises en compte et en cas de vote écrit, les votes blancs ou irréguliers ne sont pas pris en compte dans le décompte des voix. En cas d'égalité des voix, le président de la réunion dispose d'une voix prépondérante.

Les décisions peuvent également être prises par lettre circulaire, conférence téléphonique ou vidéoconférence. Les décisions prises par conférence téléphonique ou par vidéoconférence sont considérées comme ayant été prises au siège de l'Association et sont réputées entrer en vigueur à la date de la réunion.

Article 25 – Procès-verbaux

Les décisions du Bureau sont consignées dans des procès-verbaux. Les procès-verbaux sont approuvés à l'occasion de la réunion suivante du Bureau et sont signés par la personne qui préside cette réunion.

Les procès-verbaux sont conservés dans un registre à la disposition des membres du Bureau au siège de l'Association. Une copie du procès-verbal est également adressée à tous les membres du Bureau.

CHAPITRE VII – GESTION DE L'ASSOCIATION

Article 26 – Secrétaire-général

Le Conseil délègue la gestion journalière de l'Association au secrétaire-général, sur proposition du Bureau. Le Bureau définit l'étendue et les limitations financières des pouvoirs de gestion journalière du secrétaire-général.

Le terme du mandat du secrétaire-général est de deux ans au plus, renouvelable.

Le secrétaire-général est rémunéré, en conformité avec la décision du Bureau. Les dépenses raisonnables appuyées par des pièces justificatives appropriées sont également remboursées.

Le secrétaire-général peut déléguer une partie de ses pouvoirs pour des objets spéciaux et déterminés à un tiers, sous sa responsabilité.

CHAPITRE VIII – REPRESENTATION DE L'ASSOCIATION

Article 27

L'Association est valablement représentée dans tous ses actes, en ce compris en justice, soit par le Président, soit par deux membres du Bureau agissant conjointement, qui n'ont pas à justifier d'une décision préalable du Bureau vis-à-vis des tiers.

Le secrétaire-général peut valablement représenter l'Association individuellement dans tous les actes de gestion journalière en ce compris en justice, et n'a pas à justifier d'une décision préalable du Bureau vis-à-vis des tiers.

L'Association est également valablement représentée par un mandataire, dans les limites de son mandat.

CHAPITRE IX – AUDIT

Article 28

Le contrôle de la situation financière, des comptes annuels et la vérification que les opérations décrites dans les comptes annuels sont conformes au Règlement, aux statuts et au règlement financier du Parlement européen, est confié à un ou plusieurs commissaires, nommés par le Conseil parmi les membres de l'Institut des Réviseurs d'Entreprises.

CHAPITRE X – REGLEMENT D'ORDRE INTERIEUR

Article 29

Le Conseil adopte et modifie le règlement d'ordre intérieur de l'Association. Le règlement d'ordre intérieur règle le fonctionnement de l'Association et de ses organes en général, sans être contraire aux statuts.

CHAPITRE XI – EXERCICE SOCIAL, BUDGET ET COMPTES ANNUELS

Article 30

L'exercice social coïncide avec l'année calendrier.

Article 31

Le Bureau prépare les comptes annuels à la fin de chaque exercice social. Le Trésorier, au nom du Bureau, émet le rapport annuel justifiant de la gestion de l'Association. Ce rapport annuel contient des commentaires sur les comptes annuels afin de présenter l'évolution de l'Association et des activités de l'Association.

L'Association, en ce qui concerne la comptabilité, les comptes, les donations, la vie privée et la protection des données à caractère personnel, respecte le règlement (CE) no 45/2001 ainsi que la directive 95/46/CE concernant la protection des personnes physiques à l'égard du traitement des données à caractère personnel.

Le rapport annuel et le rapport du commissaire sont présentés au Conseil pour approbation, en même temps que le projet de comptes annuels.

CHAPITRE XII – FINANCEMENT

Article 32

L'Association assure son financement par :

(i)	le paiement des cotisations, comme décrit à l'article 5 ;

(ii)	les ressources accordées par toute autorité, en particulier les autorités européennes ;

(iii)

la rémunération de tout service rendu par l'Association à ses membres ou à des tiers ;

(iv)	le paiement de royalties pour l'usage des droits de propriété intellectuelle détenus par l'Association ;

(v)	les donations ;

(vi)	toute autre forme de ressource financière autorisée.

En tout état de cause, le financement de l'Association doit respecter strictement les conditions et obligations relatives au financement des partis politiques édictées par le Règlement.

La cotisation doit être payée avant le 1er avril de chaque année.

CHAPITRE XIII – RESPONSABILITE LIMITEE

Article 33

Les membres de l'Association, les membres du Bureau et les personnes chargées de la gestion journalière de l'Association ne sont pas personnellement tenus des obligations de l'Association.

La responsabilité des membres du Bureau ou des personnes chargées de la gestion journalière de l'Association est limitée à l'exécution conforme de leur mandat.

CHAPITRE XIV – MODIFICATIONS AUX STATUTS, DISSOLUTION ET LIQUIDATION DE L'ASSOCIATION

Article 34 – Modifications aux statuts

Toute proposition de modifier les statuts n'est valable que si elle est proposée par le Bureau ou un tiers des membres effectifs.

Les modifications proposées aux statuts doivent être jointes à la convocation de la réunion du Congrès.

Un quorum de présence d'au moins deux-tiers des membres effectifs est requis pour les décisions relatives aux modifications des statuts.

Si ce quorum n'est pas atteint, une nouvelle réunion du Congrès est convoquée au plus tôt 15 jours calendrier après la première réunion. La seconde réunion du Congrès peut valablement prendre des décisions quel que soit le nombre de membres effectifs présents.

Les décisions relatives aux modifications des statuts sont prises à la majorité de deux-tiers des voix émises.

Toute décision de modification des statuts devra être soumise à l'Autorité et publiée au Journal officiel.

Article 35 – Dissolution et liquidation de l'Association

L'Association peut être dissoute de manière volontaire par une décision du Congrès à la majorité des quatre cinquièmes des voix émises.

Si l'Association est dissoute, le Congrès décide à la majorité simple des voix émises de (i) la nomination, des pouvoirs et de la rémunération des liquidateurs, (ii) des méthodes et procédures de liquidation de l'Association et (iii) de l'affectation à donner à l'actif net de l'Association.

L'actif net de l'Association devra être affecté à une fin désintéressée.

CHAPITRE XV – DISPOSITIONS FINALES

Article 36

Les statuts sont rédigés en français et en anglais. La version française est la version officielle des statuts et prévaut.

Article 37

Tout ce qui n'est pas réglé par les statuts et le Règlement est soumis aux lois de l'Etat membre dans lequel l'Association est établie.

Annexe I : logo.

Annexe II : liste des partis membres.

Annexe I

Logo

Annexe II

Liste des partis membres

ALLIANCE OF LIBERALS AND DEMOCRATS FOR EUROPE PARTY (ALDE) membership overview as of May 2017:

FULL MEMBERS

Nr	Name	English translation	Abbreviation	Country	Accession date	Website	Government participation	Parliamentary presence
1	NEOS	New Austria	NEOS	Austria	May 2014 (in succession to LIF member since 1993)	www.neos.eu		Yes
2	Mouvement Réformateur	Reform Movement	MR	Belgium	March 1976 (founding member as Parti des Réformes et de la Liberté)	www.mr.be	Yes	Yes
3	Vlaamse Liberalen en Democraten	Flemish Liberal Democrats	Open VLD	Belgium	March 1976 (founding member as Partij voor Vrijheid en Vooruitgang)	www.openvld.be	Yes	Yes
4	Dvizhenie za prava i svobodi	Movement for Rights and Freedoms	MRF	Bulgaria	December 2001	www.dps.bg		Yes
5	Enomeni Dimokrates	United Democrats	EDI	Cyprus	December 1996	www.edi.org.cy
6	Akce nespokojených občanů	Action of Dissatisfied Citizens	ANO	Czech Republic	November 2014	www.anobudelip.cz	Yes	Yes
7	Hrvatska narodna stranka – liberalni demokrati	Croatian People's Party - Liberal Democrats	HNS	Croatia	December 2001	www.hns.hr		Yes
8	Istarski demokratski sabor	Istrian Democratic Assembly	IDS	Croatia, Istria	May 2006	www.ids-ddi.hr		Yes
9	Venstre Danmarks Liberale Parti	Left, Liberal Party of Denmark	Venstre	Denmark	March 1976 (founding member)	www.venstre.dk	Yes	Yes
10	Det Radikale Venstre	Danish Social Liberal Party	Radikale Venstre	Denmark	February 1992	www.radikale.dk		Yes
11	Eesti Keskerakond	Estonian Centre Party	CPE	Estonia	July 2003	www.keskerakond.ee	Yes	Yes
12	Eesti Reformierakond	Estonian Reform Party	ERP	Estonia	December 1995	www.reform.ee		Yes
13	Suomen Keskusta	Center Party	Keskusta	Finland	March 1992	www.keskusta.fi	Yes	Yes
14	Svenska Folkpartiet	Swedish People's Party	SFP	Finland	July 1992	www.sfp.fi		Yes
15	Union des Démocrates et Indépendants	Union of Democrats and Independants	UDI	France	December 2016	www.parti-udi.fr		Yes
16	Freie Demokratische Partei	Free Democratic Party	FDP	Germany	March 1976 (founding member)	www.fdp.de
17	Liberálisok	Liberal Party	Liberálisok	Hungary	April 2013	www.liberalisok.hu		Yes
18	Fianna Fail	Soldiers of Destiny	Fianna Fail	Ireland	April 2009	www.fiannafail.ie		Yes
19	Latvijas Attīstībai	Latvia's Development Party	LA	Latvia	September 2000	www.attistibai.lv
20	Liberalų Sąjūdis	Liberal Movement	Liberal Movement	Lithuania	October 2006	www.liberalusajudis.lt		Yes
21	Lietuvos Laisvės Sajunga	Lithuanian Liberty Union	LiCS	Lithuania	December 1997	www.lics.lt
22	Darbo Partija	Labor Party	DP	Lithuania	May 2012	www.darbopartija.lt		Yes
23	Parti Démocratique	Democratic Party	PD	Luxembourg	March 1976 (founding member)	www.dp.lu	Yes	Yes
24	Democraten 66	Democrats 66	D66	Netherlands	December 1994	www.d66.nl		Yes
25	Volkspartij voor Vrijheid en Democratie	People's Party for Freedom and Democracy	VVD	Netherlands	March 1976 (founding member)	www.vvd.nl	Yes	Yes
26	Nowoczesna	Modern	NC	Poland	June 2016	www.nowoczesna.org		Yes
27	Partidul Alianta Liberalilor si Democratilor	Alliance of Liberals and Democrats	ALDE	Romania	June 2015	www.alde.ro	Yes	Yes
28	Ciudadanos - Partido de la Ciudadanía	Citizens	C's	Spain	June 2016	www.ciudadanos-cs.org		Yes
29	Partit Demòcrata Europeu Català	Catalan European Democratic Party (as legal successor to CDC since Dec 2016)	PDeCAT	Spain, Catalonia	May 2005	www.partitdemocrata.cat	Yes, Catalonia	Yes
30	Stranka modernega centra	Modern Centre Party	SMC	Slovenia	November 2014	www.mirocerar.si	Yes	Yes
31	Centerpartiet	Centre Party	CP	Sweden	April 2000	www.centerpartiet.se		Yes
32	Liberalerna	Liberals	L	Sweden	July 1991	www.folkpartiet.se		Yes
33	Liberal Democrats	Liberal Democrats	LibDems	UK	November 1988 (founding member as ‘Liberal Party Organisation’)	www.libdems.org.uk		Yes
TOTAL FULL MEMBERS:		33

AFFILIATE MEMBERS

Nr	Name	English translation	Abbreviation	Country	Accession date	Website	Government participation	Parliamentary presence
1	Liberal Party of Gibraltar	Liberal Party of Gibraltar	LPG	Gibraltar	May 2015	www.liberal.gi	Yes, Gibraltar	Yes
2	Hrvatska socijalno liberalna stranka	Croatian Social Liberal Party	HSLS	Croatia	March 1994	www.hsls.hr		Yes
3	Åländsk Center	Centre Party Åland Islands	CPA	Finland, Aland Islands	May 2013	www.centern.ax	Yes, Aland Islands	Yes
4	Δράση	Drassi (Action)	Drassi	Greece	November 2013	www.drassi.gr
5	Radicali Italiani	Italian Radicals	I Radicali	Italy	October 2004	www.radicali.it
6	Zavezništvo Socialno-Liberalnih Demokratov	Alliance of Social-Liberal Democrats	ZSD	Slovenia	November 2014	www.alenkabratusek.si		Yes
TOTAL AFFILIATE MEMBERS:		6

NON EU

FULL MEMBERS

Nr	Name	English translation	Abbreviation	Country	Accession date	Website	Government participation	Parliamentary presence
1	Partit Liberal Andorra	Liberal Party of Andorra	PLA	Andorra	March 1996	www.partitliberal.ad		Yes
2	Hay Azgayin Congress	Armenian National Congress Party	ANC	Armenia	March 2010	www.anc.am
3	sak’art’velos respublikuri partia	Republican Party of Georgia	RP	Georgia	October 2007	www.republicans.ge
4	t’avisup’ali demokratebi	Free Democrats	FD	Georgia	November 2012	www.fd.ge
5	Partidul Liberal	Liberal Party	PL	Moldova	October 2010	www.pl.md		Yes
6	Venstre	Left	Venstre	Norway	October 2000	www.venstre.no		Yes
7	Yabloko	Yabloko	Yabloko	Russian Federation	October 2008	www.eng.yabloko.ru
8	Partiya narodnoy svobody	People's Freedom Party	PARNAS	Russian Federation	October 2008	www.parnasparty.ru
9	Aleanca Kosova e Re	New Kosovo Alliance	AKR	Kosovo	November 2009	www.akr-ks.com
10	Freisinnig-Demokratische Partei der Schweiz	Free Democratic Party	FDP Die Liberalen	Switzerland	October 1993	www.fdp.ch	Yes	Yes
11	Gromadianska pozitsiya	Civic Position	CP	Ukraine	June 2016	www.grytsenko.com.ua
12	Yevropeyska partiya Ukrainy	European Party Ukraine	EPU	Ukraine	May 2013	www.epu.in.ua
TOTAL FULL MEMBERS:		12

AFFILIATE MEMBERS

Nr	Name	English translation	Abbreviation	Country	Accession date	Website	Government participation	Parliamentary presence
1	Müsavat Partiyası	Equality Party	MP	Azerbaijan	October 2007	www.musavat.com
2	Партыя свабоды і прагрэсу	Party of Freedom and Progress	PFP	Belarus	November 2013	http://liberaly.org/
3	Naša Stranka	Our Party	NS	Bosnia and Herzegovina	June 2016	www.nasastranka.ba		Yes
4	Björt framtíð	Bright Future	BF	Iceland	November 2013	www.bjortframtid.is	Yes	Yes
5	Partia Liberale e Kosoves	Liberal Party of Kosovo	PLK	Kosovo	July 1996
6	Liberalno-demokratska Partija	Liberal Democratic Party	LDP	Macedonia	December 2016	www.ldp.mk		Yes
7	Liberalna Partija Crne Gore	Liberal Party of Montenegro	LPCG	Montenegro	November 2014	www.lpcg.me		Yes
8	Liberalno Demokratska Partija	Liberal Democratic Party	LDP	Serbia	October 2008	www.ldp.rs		yes
TOTAL AFFILIATE MEMBERS:		8
EU members		39
Non EU members		20
TOTAL ALDE MEMBERS:		59	59 parties from 42 countries (25 EU countries)

12 member parties (10 EU parties) in government in 11 countries (9 EU countries) as of May 2017

16.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/34

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2017/C 191/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„PERA DELL’EMILIA ROMAGNA”

Nr UE: PGI-IT-02192 – 28.9.2016

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Centro Servizi Ortofrutticoli

Adres:

Via Bologna 534

44040 Ferrara

ITALIA

Tel.

+39 0532904511

Faks

(+39) 0532904520

Email:

info@csoservizi.com

„Centro Servizi Ortofrutticoli” jest uprawnione do złożenia wniosku w sprawie zmiany zgodnie z art. 13 ust. 1 dekretu Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej nr 12511 z dnia 14 października 2013 r.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy.

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☒	Obszar geograficzny
—	☒	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—	☐	Związek
—	☒	Etykietowanie
—	☒	Inne [Pakowanie, dane organu kontrolnego]

4. Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

Opis produktu

Art. 2 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

Do akapitu:

„Oznaczenie »Pera dell’Emilia Romagna« dotyczy wyłącznie owoców następujących kultywarów gruszy: Abate Fetel, Cascade, Konferencja, Decana del Comizio, Kaiser, Max Red. Bartlett, Passa Crassana i Williams.”

wprowadzone zostały następujące zmiany:

W celu uzupełnienia i uaktualnienia wykazu odmian oraz zapewnienia wcześniejszej dostępności gruszek objętych ChOG „Pera dell’Emilia Romagna” dodano dwie następujące wczesne odmiany:

—

kultywar Santa Maria: odmiana Santa Maria jest uprawiana w Emilii-Romanii od 1948 r. i liczba hektarów przeznaczonych na jej uprawę z biegiem lat wzrosła. Ponadto uwzględnienie tej odmiany gwarantuje, że gruszki objęte ChOG „Pera dell’Emilia Romagna” będą dostępne przez dłuższy okres, gdyż jest to wczesna odmiana, której zbiory odbywają się latem,

—

kultywar Carmen: jest to wczesna odmiana produkowana w coraz większych ilościach w regionie Emilia-Romania. Odmiana ta jest to stosunkowo młoda chociaż stanowi krzyżówkę dwóch tradycyjnych odmian gruszy – Guyot i Bella di Giugno. Włączenie tej odmiany do specyfikacji produktu oznaczałoby wydłużenie okresu dostępności produktu oraz wprowadzenie i uzupełnienie letniego asortymentu produktu, a także zastąpienie odmian, których już się nie uprawia.

Na podstawie przedmiotowej zmiany następujące zdanie w pkt 4.2 arkusza streszczenia (Dz.U. C 284 z 8.11.2008, s. 7):

„ChOG »Pera dell’Emilia Romagna« jest produktem otrzymywanym z odmian Abate, Fetel, Cascade, Konferencja, Decana del Comizio, Kaiser, Max Red., Barlett, Passa Crassana, Williams.”

otrzymuje brzmienie:

„ChOG »Pera dell’Emilia Romagna« jest produktem otrzymywanym z odmian Abate Fetel, Cascade, Konferencja, Decana del Comizio, Kaiser, Max Red. Bartlett, Passa Crassana, Williams, Santa Maria i Carmen.”.

W art. 6 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu – pkt 4.2 arkusza streszczenia

W następującym tekście:

„Abate Fetel

Epikarp: jasnozielono-żółtawy, ordzawienia wokół zagłębienia kielichowego i szypułki; kształt: pękaty u dołu, raczej wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 55 mm; zawartość cukrów: (° Brix) 13; maksymalny stopień twardości: 5; smak: słodki.

Konferencja:

Epikarp: żółtawozielony z ordzawieniami rozproszonymi wokół zagłębienia kielichowego, które często sięgają do jednej trzeciej wysokości owocu; kształt: owoc wydłużony, często symetryczny; kalibraż: minimalna średnica: 55 mm; zawartość cukrów: powyżej 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 5,5; smak: słodki.

Decana del Comizio:

Epikarp: gładki, jasnozielono-żółtawy często zabarwiony różem od strony nasłonecznionej, rozproszone ordzawienia; kształt: stożkowaty; kalibraż: minimalna średnica 55 mm; zawartość cukrów: powyżej 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 4,5; smak: słodki, aromatyczny.

Kaiser:

Epikarp: chropowaty, w całości pokryty ordzawieniem; kształt: owoc pękaty u dołu/wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 55 mm; zawartość cukrów: powyżej 13° Brix; twardość: 5,7; smak: miąższ delikatny i soczysty, rozpływający się w ustach i smaczny.

Williams i Max Red. Bartlett:

Epikarp: gładki, kolor podstawowy żółty pokryty miejscowo odmianami różowymi lub czerwonymi, czasem prążkowany; kształt: owoc pękaty u dołu, krótki lub wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; zawartość cukrów: powyżej 12° Brix; maksymalny stopień twardości: 6,5; smak: słodki, aromatyczny.

Cascade

Epikarp, kształt, kalibraż, minimalna średnia masa, zawartość cukrów powyżej 13° Brix, maksymalny stopień twardości, smak zgodnie z odpowiednimi właściwościami.

Passa Crassana

Epikarp, kształt, kalibraż, zawartość cukrów powyżej 13° Brix, maksymalny stopień twardości, smak zgodnie z odpowiednimi właściwościami.”

wprowadza się następujące zmiany:

„Abate Fetel

Epikarp: jasnozielono-żółtawy, ordzawienia wokół zagłębienia kielichowego i szypułki;

kształt: owoc pękaty u dołu, znacznie wydłużony;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 5 kg/0,5 cm2.

Konferencja:

Epikarp: żółtawozielony z ordzawieniami rozproszonymi wokół zagłębienia kielichowego, które często sięgają do jednej trzeciej wysokości owocu;

kształt: owoc wydłużony, często symetryczny;

kalibraż: minimalna średnica: 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Decana del Comizio:

Epikarp: gładki, jasnozielono-żółty często z różowym odcieniem od strony nasłonecznionej, rozproszone ordzawienia;

kształt: stożkowaty;

kalibraż: minimalna średnica 70 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 4,5 kg/0,5 cm2.

Kaiser:

Epikarp: chropowaty, w całości pokryty ordzawieniem;

kształt: owoc pękaty u dołu/wydłużony;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Williams i Max Red. Bartlett:

Epikarp: gładki, kolor podstawowy żółtawozielony z mniejszym lub większym różowym lub jaskrawoczerwonym rumieńcem, czasem prążkowany;

kształt: owoc pękaty u dołu, krótki lub wydłużony;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 12° Brix;

maksymalny stopień twardości: 6,5 kg/0,5 cm2.

Cascade

Epikarp: kolor podstawowy jasnozielony z jaskrawoczerwonym rumieńcem i ordzawieniami na 10–25 % powierzchni;

kształt: nieregularny, pękaty, niesymetryczny w przekroju pionowym i poprzecznym;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Passa Crassana

Epikarp: zwarty, zielony z ordzawieniami przetchlinek;

kształt: przypominający jabłko, często pękaty;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 13° Brix;

maksymalny stopień twardości: 6,5 kg/0,5 cm2.

Santa Maria

Epikarp: gładki o kolorze podstawowym zielonkawożółtym;

kształt: owoc wydłużony lub wydłużony o ściętym wierzchołku;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 12° Brix;

maksymalny stopień twardości: 6 kg/0,5 cm2.

Carmen

Epikarp: zielony, miejscami zaróżowiony;

kształt: owoc pękaty u dołu, nieco wydłużony;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm;

minimalna zawartość cukrów: 12° Brix;

maksymalny stopień twardości: 6 kg/0,5 cm2.”.

W celu zapewnienia wyższej jakości należy zwiększyć minimalny wymagany kalibraż. W przypadku odmian Abate Fetel, Konferencja i Kaiser zwiększono minimalną średnicę z 55 do 60 mm, a w przypadku odmiany Decana del Comizio – z 55 do 70 do mm.

Znormalizowano wskazanie zawartości cukru. Ponadto zdecydowano się pominąć opis smaku, gdyż wskaźnik ten jest zbyteczny ponieważ ma charakter czysto subiektywny i nie może zostać zweryfikowany, a tym samym jest nieistotny z punktu widzenia specyfikacji. W celu znormalizowania opisu wszystkich odmian, które mają zostać uwzględnione w specyfikacji produktu, dodano lub określono parametry (tam, gdzie ich brakowało) oraz dodano pełne opisy odmian Santa Maria i Carmen.

Dla większej przejrzystości określono jednostkę miary stopnia twardości owocu, czyli stosunek siły (kg) do powierzchni owocu, na którą tłoczek wywiera nacisk (cm2).

Obszar geograficzny

Art. 3 lit. a) obowiązującej obecnie specyfikacji

„a)	Prowincja Reggio Emilia: Casalgrande, Correggio i Rubiera.”

otrzymuje brzmienie:

„a)	Prowincja Reggio Emilia: Casalgrande, Reggio Emilia, Correggio, Rubiera, San Martino in Rio i Scandiano.”.

Prowincja Reggio Emilia: Należy uwzględnić gminy Reggio Emilia, San Martino in Rio i Scandiano. Uprawa gruszek ma duże znaczenie w wymienionych gminach, w szczególności w gminie Reggio Emilia. Ponadto gminy te znajdują się w sąsiedztwie gmin już uwzględnionych w specyfikacji produktu, w tym w prowincji Modena, i z nimi graniczą, w związku z czym warunki klimatyczne i tradycje w tych gminach i w gminach już uwzględnionych są zbliżone.

Art. 3 lit. c) obowiązującej obecnie specyfikacji

„c)

Prowincja Ferrara: Argenta, Berra, Bondeno, Cento, Codigoro, Comacchio, Copparo, Ferrara, Formignana, Jolanda di Savoia, Lagosanto, Masi Torello, Massa Fiscaglia, Mesola, Fiscaglia, Migliarino i Migliaro, Mirabello, Ostellato, Poggio Renatico, Portomaggiore, Ro Ferrarese, S. Agostino, Tresigallo, Vigarano Mainarda i Voghiera.”

otrzymuje brzmienie:

„c)	Prowincja Ferrara: Argenta, Berra, Bondeno, Cento, Codigoro, Comacchio, Copparo, Ferrara, Formignana, Jolanda di Savoia, Lagosanto, Masi Torello, Mesola, Fiscaglia, Mirabello, Ostellato, Poggio Renatico, Portomaggiore, Ro Ferrarese, S. Agostino, Tresigallo, Vigarano Mainarda i Voghiera.”.

Prowincja Ferrara: określono, że prawidłowa nazwa gminy Ro brzmi Ro Ferrarese. Ponadto w dniu 1 stycznia 2014 r. utworzono gminę Fiscaglio w wyniku połączenia sąsiadujących ze sobą gmin Massa Fiscaglia, Migliarino i Migliaro. Odnośne trzy wcześniej wymienione gminy zostały zastąpione w całości gminą Fiscaglia, przy czym obszar uwzględniony w specyfikacji nie uległ zmianie.

Art. 3 lit. d) obowiązującej obecnie specyfikacji

„d)

Prowincja Bolonia: Anzona dell’Emilia, Argelato, Baricella, Bazzano, Bentivoglio, Budrio, Calderara di Reno, Castello d’Argile, Castelguelfo, Castelmaggiore, Crespellano, Crevalcore, Galliera, Granarolo dell’Emilia, Malalbergo, Medicina, Minerbio, Molinella, Mordano, Pieve di Cento, S. Agata Bolognese, S. Giorgio di Piano, S. Giovanni in Persiceto, S. Pietro in Casale i Sala Bolognese.”

otrzymuje brzmienie:

„d)

Prowincja Bolonia: Anzola dell’Emilia, Argelato, Baricella, Valsamoggia – miejscowości: Bazzano, Bentivoglio, Budrio, Calderara di Reno, Castel d’Argile, Castelguelfo, Castelmaggiore, Valsamoggia – miejscowości Crespellano, Crevalcore, Galliera, Granarolo dell’Emilia, Malalbergo, Medicina, Minerbio, Molinella, Mordano, Pieve di Cento, S. Agata Bolognese, S. Giorgio di Piano, S. Giovanni in Persiceto, S. Pietro in Casale i Sala Bolognese.”.

Prowincja Bolonia: poprawiono błąd urzędniczy dotyczący gminy Anzola dell’Emilia. Prawidłowa nazwa gminy brzmi Anzola dell’Emilia, a nie Anzona dell’Emilia. Jeżeli chodzi o gminę Valsamoggia, w dniu 1 stycznia 2014 r. utworzono również tę gminę w prowincji Bolonia w wyniku połączenia sąsiadujących ze sobą gmin Bazzano, Castello di Serravalle, Crespellano, Monteveglio i Savigno. W związku z powyższym w celu aktualizacji informacji poprzez uwzględnienie prawidłowych nazw geograficznych nazwę przedmiotowej gminy wprowadzono przed nazwami geograficznymi Bazzano i Crespellano. Również w tym przypadku obszary produkcji nie uległy zmianie.

Art. 3 lit. e) obowiązującej obecnie specyfikacji

„e)	Prowincja Rawenna: Alfonsine, Bagnacavallo, Conselice, Cotignola, Castelbolognese, Faenza, Fusignano, Lugo, Massalombarda, Ravenna, Russi, S. Agata sul Santerno i Solarolo.”

otrzymuje brzmienie:

„e)	Prowincja Rawenna: Alfonsine, Bagnacavallo, Bagnara di Romagna, Conselice, Cotignola, Castelbolognese, Faenza, Fusignano, Lugo, Massalombarda, Ravenna, Russi, S. Agata sul Santerno i Solarolo.”.

Prowincja Rawenna: w obszarze geograficznym zostaje uwzględniona gmina Bagnara di Romagna położona w prowincji Rawenna i całkowicie otoczona gminami już uwzględnionymi w specyfikacji (Massalombarda, Lugo, Cotignola, Solarolo i Mordano). W gminie panują odpowiednie warunki do uprawy gruszek, a ze względu na jej szczególne położenie warunki klimatyczne i tradycje w tej gminie i w gminach już uwzględnionych są zbliżone.

Metoda produkcji

W art. 4 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

Zdanie:

„Nawadnianie, nawożenie i inne praktyki uprawne i rolnicze muszą być wykonywane w sposób określony przez właściwe służby regionu Emilia Romagna.”

zostaje skreślone.

Część dotycząca technik uprawy i zabiegów agrotechnicznych została skreślona, gdyż tego rodzaju praktyki stanowią warunek konieczny, który muszą spełnić wszystkie gospodarstwa rolne. Zmiany regulacji i wiążący charakter niektórych wymogów oznaczają konieczność przestrzegania określonych kryteriów. Uznano zatem, że zamieszczenie takich informacji w specyfikacji nie jest konieczne.

Zdanie:

„Dopuszczalne odległości między sadzonkami to ogólnie stosowane odległości przy maksymalnym zagęszczeniu wynoszącym 3 000 roślin na hektar w przypadku nowych plantacji.”

otrzymuje brzmienie:

„Dopuszczalne odległości między sadzonkami to ogólnie stosowane odległości przy maksymalnym zagęszczeniu wynoszącym 6 000 roślin na hektar w przypadku nowych plantacji.”.

Ze względu na rozwój i innowacje technologiczne oraz dostępność nowych podkładek możliwa jest uprawa grusz sadzonych znacznie gęściej niż w przeszłości. Ostatnie zmiany technik uprawnych umożliwiły zwiększenie liczby roślin na hektar w celu ograniczenia bezproduktywnych okresów użytkowania plantacji oraz znormalizowania i poprawy jakości produktu. Chociaż nie określono dokładnej liczby roślin na hektar, to jednak wydaje się, że limit 6 000 roślin jest uzasadniony i umożliwia utrzymanie wysokiej jakości produktu przy jednoczesnym zachowaniu tradycyjnych metod uprawy.

Zdanie:

„Techniki uprawne muszą obejmować co najmniej jedno przycinanie gałęzi w okresie zimowym oraz dwukrotne przycinanie gałęzi w okresie listnienia.”

zostaje skreślone.

Usunięto ograniczenie dotyczące liczby przycinania gałęzi, aby umożliwić rolnikom stosowanie najodpowiedniejszej liczby przycinania gałęzi zgodnie z wymogami i dobrymi praktykami uprawy i gospodarki rolnej.

Zdanie:

„Maksymalna produkcja na hektar w przypadku wszystkich dopuszczonych kultywarów wynosi 45 000 kg.”

otrzymuje brzmienie:

„Maksymalna produkcja na hektar w przypadku wszystkich dopuszczonych kultywarów wynosi 55 000 kg.”.

Zdanie:

„Uwzględniając zmiany sezonowe i środowiskowe warunki uprawy, w regionie Emilia-Romania corocznie do dnia 15 lipca określa się orientacyjną średnią produkcję na jednostkę z zachowaniem wyżej wskazanego limitu dla każdego kultywaru określonego w art. 2.”

zostaje skreślone.

Przepis ten jest nieaktualny i został zastąpiony obecnie obowiązującymi przepisami.

Zdania:

„Wartość wilgotności i temperatury w komorach chłodzących musi wynosić 4–6 °C. Odmiany, których wprowadzenie na rynek przewiduje się na okres wiosenny, muszą być przechowywane w kontrolowanej atmosferze.”

zostają skreślone.

Uznaje się, że nie ma konieczności podawania temperatur, gdyż wskazano już, że należy zastosować technikę chłodzenia. Stosując temperatury przechowywania określone w obecnie obowiązującej specyfikacji, trudno jest zapewnić optymalne przechowywanie produktu. Podane temperatury są odpowiednie do celów wstępnego schładzania i w związku z tym nie są odpowiednie do prawidłowego przechowywania produktu w komorach chłodzących, a tym samym do utrzymania jakości i organoleptycznych cech charakterystycznych produktu. Ponadto usunięto odniesienie do przechowywania w kontrolowanej atmosferze odmian, których wprowadzenie na rynek przewiduje się na okres wiosenny, aby umożliwić producentom stosowanie innych technik przechowywania.

Dowód pochodzenia

Art. 5 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

Następujący tekst:

„Region Emilia-Romania sprawdza, czy spełnione zostały odpowiednie warunki techniczne, o których mowa w art. 4. Grusze nadające się do produkcji owoców oznaczonych „Pera dell’Emilia Romagna” wprowadza się do odpowiedniego rejestru, który jest sporządzany, aktualizowany i publikowany każdego roku. Każda gmina znajdująca się na obszarze produkcji musi posiadać egzemplarz rejestru. Ministerstwo Zasobów Rolnych, Żywnościowych i Leśnych wskazuje procedury, których należy przestrzegać w związku z rejestracją, zgłaszaniem rocznej produkcji i uzyskiwaniem odpowiedniego certyfikatu, w celu zapewnienia prawidłowego i odpowiedniego monitorowania corocznie uznanych produktów wprowadzonych do obrotu w ramach chronionego oznaczenia geograficznego.”

otrzymuje brzmienie:

„Każdy etap procesu produkcji jest monitorowany, przy czym dokumentowane są wszystkie nakłady i plony. W ten sposób zapewniona zostaje identyfikowalność produktu, którą gwarantuje również rejestrowanie w wykazach prowadzonych przez organ kontrolny działek ewidencyjnych, na których produkt jest uprawiany, a także producentów i przedsiębiorstw pakujących produkt, oraz zgłaszanie organowi kontrolnemu wyprodukowanych ilości produktu. Organ kontrolny poddaje kontrolom wszystkie osoby fizyczne i prawne zarejestrowane w odpowiednich wykazach zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacji i stosownym planie kontroli.”.

Cały artykuł dotyczący dowodu pochodzenia został zastąpiony i dostosowany, gdyż w pierwotnej wersji zawierał odniesienia do metod i instrumentów, które już nie obowiązują. W nowym artykule uwzględniono procedury przewidziane w obecnie obowiązujących systemach kontroli.

Pakowanie i etykietowanie

Art. 7 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

Akapit:

„W czasie wprowadzania do obrotu owoce objęte chronionym oznaczeniem geograficznym »Pera dell’Emilia Romagna« muszą być pakowane przy użyciu dowolnego typu opakowania zgodnego z obowiązującymi obecnie przepisami wspólnotowymi, w tym:

skrzyniopalet ażurowych 60 × 80, 80 × 120, 100 × 120, owoce pakowane wielowarstwowo;

skrzynek 30 × 40 kartonowych, drewnianych lub plastikowych, owoce pakowane jedno- lub wielowarstwowo;

skrzynek 40 × 60 kartonowych, drewnianych lub plastikowych, owoce pakowane jedno- lub wielowarstwowo;

skrzynek 20 × 30, owoce pakowane jednowarstwowo i luzem;

zapieczętowanych opakowań pojedynczych owoców lub kilku owoców (tacki, kosze, kartony itd.).”

otrzymuje brzmienie:

„W czasie wprowadzania do obrotu owoce objęte chronionym oznaczeniem geograficznym »Pera dell’Emilia Romagna« muszą być pakowane w opakowania dowolnego typu zgodnego z obowiązującymi obecnie przepisami wspólnotowymi.”.

Usunięto odniesienia do różnych rodzajów opakowań, gdyż w artykule zostały one wymienione wyłącznie jako przykłady i już w nim określono, że opakowania muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami.

W zdaniu:

„W celu oznaczenia produktów ChOG zapakowanych w skrzynki i skrzyniopalety stosuje się naklejki z logo umieszczane na pojedynczych owocach, przy czym ilość sztuk oznaczonych naklejkami wynosi co najmniej 70 % wszystkich owoców znajdujących się w opakowaniu.”

wprowadza się następujące zmiany i uzupełnia:

„W celu oznaczenia produktów ChOG zapakowanych w skrzynki i skrzyniopalety stosuje się naklejki umieszczane na pojedynczych owocach, przy czym liczba sztuk oznaczonych naklejkami stanowi co najmniej 70 % wszystkich owoców znajdujących się w opakowaniu.

Ewentualnie jeżeli na gruszkach nie umieszczono naklejek, opakowania, takie jak na przykład skrzynki i skrzyniopalety, muszą być zapieczętowane, aby uniemożliwić wyjęcie zawartości bez zerwania plomby.

Dopuszcza się również sprzedaż produktu luzem w punkcie sprzedaży z opakowań lub skrzyń, które zostały zapieczętowane lub które zawierają oznaczone owoce pod warunkiem że produkt znajduje się w pojemnikach lub zbiornikach, na których w widoczny sposób umieszczono takie same informacje jak te, które przewiduje specyfikacja produktu dla opakowań.”.

Jeżeli chodzi o etykietowanie, stwierdzenie, że naklejki będą umieszczane na owocach, uznaje się za wystarczające, w związku z czym sformułowanie „z logo” zostaje skreślone. Ponadto, aby zapewnić identyfikowalność na potrzeby konsumenta, uwzględniono i doprecyzowano dwa przypadki:

1)	Przypadek, w którym na owocach nie ma naklejek: w celu zapewnienia identyfikowalności za konieczne uznano stwierdzenie, że opakowania muszą być zapieczętowane tak, by niemożliwe było wyjęcie zawartości bez zerwania plomby.

2)	Przypadek, w której produkt jest sprzedawany luzem: dodano instrukcje umożliwiające sprzedaż produktu luzem z jednoczesnym zapewnieniem identyfikowalności.

Zdanie:

„Produkt wprowadza się do obrotu w okresie między dniem 10 sierpnia a dniem 31 maja następnego roku.”

otrzymuje brzmienie:

„Produkt wprowadza się do obrotu w okresie między dniem 25 lipca a dniem 31 maja następnego roku.”.

Zmiana ta ściśle wiąże się z uwzględnieniem w specyfikacji dwóch wcześniejszych odmian – Santa Maria i Carmen. Za stosowne uznaje się zatem dostosowanie okresu sprzedaży, tak aby okres ten rozpoczynał się w dniu 25 lipca.

Akapit:

„Pojemniki muszą być oznaczone słowami „Pera dell’Emilia Romagna” pisanymi drukowanymi literami tej samej wielkości z następującym po nich oznaczeniem kultywaru i słowami „Indicazione Geografica Protetta” (chronione oznaczenie geograficzne) umieszczonymi bezpośrednio poniżej. W tym samym polu widzenia muszą znajdować się nazwisko, nazwa i adres zakładu pakującego oraz oryginalna masa brutto.”

otrzymuje brzmienie:

„Pojemniki muszą być oznaczone słowami „Pera dell’Emilia Romagna” z bezpośrednio następującymi po nich słowami „Indicazione Geografica Protetta” (chronione oznaczenie geograficzne) lub akronimem „IGP” (ChOG) i nazwą kultywaru. W tym samym polu widzenia muszą znajdować się nazwisko, nazwa i adres zakładu pakującego.”.

Następujące elementy zostały prawidłowo wskazane i doprecyzowane:

1)	wskazanie brzmienia: nie stanowi to znacznej zmiany, określono jednak prawidłową kolejność oznaczeń (oznaczenie „Pera dell’Emilia Romagna”, po którym bezpośrednio następują słowa „Indicazione Geografica Protetta” lub akronim „IGP” i nazwa kultywaru).

2)	wskazanie masy: zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami dotyczącymi etykietowania należy wskazać masę netto, a nie masę brutto. W związku z tym, że jest to wymóg prawny i jako taki obowiązuje wszystkich, za stosowne uznaje się usunięcie tego wskazania.

Skreśla się następujący akapit:

„Na wniosek zainteresowanych producentów możliwe jest zastosowanie symbolu graficznego. Symbol musi odpowiadać oznaczeniu graficznemu, w tym uwzględniać wszystkie kolory graficznego lub szczególnego i jednoznacznego logo, które należy stosować w połączeniu z oznaczeniem geograficznym.”.

Za stosowne uznaje się skreślenie tego fragmentu tekstu, gdyż w specyfikacji nie zamieszczono symbolu graficznego.

Zdanie:

„Na partiach przeznaczonych do wywozu należy również umieszczać wskazanie »made in Italy«.”

zostaje skreślone.

Za stosowne uznaje się skreślenie tego zdania, gdyż obowiązek umieszczenia takiej informacji wynika z obowiązujących obecnie przepisów prawa.

Inne [Dane organu kontrolnego]

W specyfikacji dodano dane dotyczące organu kontroli.

JEDNOLITY DOKUMENT

„PERA DELL’EMILIA ROMAGNA”

Nr UE: PGI-IT-02192 – 28.9.2016

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa

„Pera dell’Emilia Romagna”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

ChOG „Pera dell’Emilia Romagna” jest produktem otrzymanym z odmian Abate Fetel, Cascade, Konferencja, Decana del Comizio, Kaiser, Max Red. Bartlett, Passa Crassana, Williams, Santa Maria i Carmen.

ChOG „Pera dell’Emilia Romagna” w momencie wprowadzania na rynek musi charakteryzować się następującymi właściwościami:

„Abate Fetel

Epikarp: jasnozielono-żółtawy, ordzawienia wokół zagłębienia kielichowego i szypułki; kształt: owoc pękaty u dołu, znacznie wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 5 kg/0,5 cm2.

Konferencja

Epikarp: żółtawozielony z ordzawieniami rozproszonymi wokół zagłębienia kielichowego, które często sięgają do jednej trzeciej wysokości owocu; kształt: owoc wydłużony, często symetryczny; kalibraż: minimalna średnica: 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Decana del Comizio

Epikarp: gładki, jasnozielono-żółtawy, często z różowawym odcieniem od strony nasłonecznionej, rozproszone ordzawienia; kształt: stożkowaty; kalibraż: minimalna średnica 70 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 4,5 kg/0,5 cm2.

Kaiser

Epikarp: chropowaty, w całości pokryty ordzawieniem; kształt: owoc pękaty u dołu/wydłużony;

kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Williams i Max Red. Bartlett

Epikarp: gładki, kolor podstawowy żółtawozielony z mniejszym lub większym różowym lub jaskrawoczerwonym rumieńcem, czasem prążkowany; kształt: owoc pękaty u dołu, krótki lub wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 12° Brix; maksymalny stopień twardości: 6,5 kg/0,5 cm2.

Cascade

Epikarp: kolor podstawowy jasnozielony z jaskrawoczerwonym rumieńcem i ordzawieniami na 10–25 % powierzchni; kształt: nieregularny, pękaty, niesymetryczny w przekroju pionowym i poprzecznym; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 5,5 kg/0,5 cm2.

Passa Crassana

Epikarp: zwarty, zielony z ordzawieniami przetchlinek; kształt: przypominający jabłko, często pękaty; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 13° Brix; maksymalny stopień twardości: 6,5 kg/0,5 cm2.

Santa Maria

Epikarp: gładki o kolorze podstawowym zielonkawożółtym; kształt: owoc wydłużony lub wydłużony o ściętym wierzchołku; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 12° Brix; maksymalny stopień twardości: 6 kg/0,5 cm2.

Carmen

Epikarp: zielony, miejscami zaróżowiony; kształt: owoc pękaty u dołu, nieco wydłużony; kalibraż: minimalna średnica 60 mm; minimalna zawartość cukrów: 12° Brix; maksymalny stopień twardości: 6 kg/0,5 cm2.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy od uprawy do zbiorów muszą odbywać się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

W celu oznaczenia produktów ChOG zapakowanych w skrzynki i skrzyniopalety stosuje się naklejki umieszczane na pojedynczych owocach, przy czym liczba sztuk oznaczonych naklejkami stanowi co najmniej 70 % wszystkich owoców znajdujących się w opakowaniu.

Dopuszcza się również sprzedaż produktu luzem w punkcie sprzedaży z opakowań lub skrzyń, które zostały zapieczętowane lub które zawierają oznaczone owoce pod warunkiem że produkt znajduje się w pojemnikach lub zbiornikach, na których w widoczny sposób umieszczono takie same informacje jak te, o których mowa w specyfikacji produktu w odniesieniu do opakowań.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na opakowaniach, poza spełnieniem wymagań przepisów obowiązujących w danym zakresie, należy umieścić napisy:

„Pera dell’Emilia Romagna” – Indicazione Geografica Protetta (Chronione Oznaczenie Geograficzne) oraz dane umożliwiające ustalenie nazwiska, nazwy i adresu zakładu pakującego, kategorii handlowej i kalibrażu.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

a)	Prowincja Reggio Emilia: Casalgrande, Reggio Emilia, Correggio, Rubiera, San Martino in Rio i Scandiano.

Prowincja Modena: Bastiglia, Bomporto, Campogalliano, Camposanto, Carpi, Castelfranco Emilia, Castelnuovo Rangone, Cavezzo, Concordia sulla Secchia, Finale Emilia, Formigine, Medolla, Mirandola, Modena, Nonantola, Novi di Modena, Ravarino, S. Cesario sul Panaro, S. Felice sul Panaro, S. Possidonio, S. Prospero, Savignano sul Panaro, Soliera, Spilamberto i Vignola.

c)	Prowincja Ferrara: Argenta, Berra, Bondeno, Cento, Codigoro, Comacchio, Copparo, Ferrara, Formignana, Jolanda di Savoia, Lagosanto, Masi Torello, Mesola, Fiscaglia, Mirabello, Ostellato, Poggio Renatico, Portomaggiore, Ro Ferrarese, S. Agostino, Tresigallo, Vigarano Mainarda i Voghiera.

Prowincja Bolonia: Anzola dell’Emilia, Argelato, Baricella, Valsamoggia – miejscowości: Bazzano, Bentivoglio, Budrio, Calderara di Reno, Castello d’Argile, Castelguelfo, Castelmaggiore, Valsamoggia – miejscowości: Crespellano, Crevalcore, Galliera, Granarolo dell’Emilia, Malalbergo, Medicina, Minerbio, Molinella, Mordano, Pieve di Cento, Sant’Agata Bolognese, S. Giorgio di Piano, S. Giovanni in Persiceto, S. Pietro in Casale i Sala Bolognese.

e)	Prowincja Rawenna: Alfonsine, Bagnacavallo, Bagnara di Romagna, Conselice, Cotignola, Castelbolognese, Faenza, Fusignano, Lugo, Massalombarda, Ravenna, Russi, Sant’Agata sul Santerno i Solarolo.

5. Związek z obszarem geograficznym

ChOG „Pera dell’Emilia Romagna” ściśle uzależniona jest od cech glebowo-klimatycznych i od profesjonalizmu osób pracujących na obszarze produkcji. Dzięki tym czynnikom otrzymuje się gruszki o szczególnych i odróżniających je od innych produktów właściwościach jakościowych – zarówno chemiczno-fizycznych, jak i organoleptycznych, które są sprzedawane na rynku krajowym i europejskim jako produkty typowe dla regionu Emilii-Romanii. Ze względu na fakt, że grusze są bardzo wrażliwe na przymrozki, ich uprawa rozpowszechniła się na określonym obszarze, ponieważ tutaj odnotowuje się średnie roczne temperatury wyższe niż w pozostałej części regionu, a także mniej obfite średnie opady. Tereny przez lata były zalewane przez rzekę Pad, są więc bogate w substancje organiczne. Określony obszar wyjątkowo dobrze nadaje się do produkcji gruszek do tego stopnia, że tutaj wytwarza się około połowę całkowitej produkcji tego sektora we Włoszech.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Ministerstwo wszczęło krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek w sprawie uznania chronionego oznaczenia geograficznego „Pera dell’Emilia Romagna” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 187 z dnia 11 sierpnia 2016 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produktu jest dostępny w internecie: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub:

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it)) po otwarciu zakładki „Prodotti DOP e IGP” (na górze po prawej stronie ekranu), kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie odnośnika „Disciplinari di produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 191

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 60 16 czerwca 2017

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2017/C 191/01	Obwieszczenie Komisji – Wytyczne dotyczące interpretacji rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 – Przepisy w sprawie własności i kontroli przewoźników lotniczych w UE	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Rada
2017/C 191/02	Decyzja Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. w sprawie mianowania zastępcy prezesa Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin	12
	Komisja Europejska
2017/C 191/03	Kursy walutowe euro	13
	Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych
2017/C 191/04	Decyzja Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych z dnia 4 maja 2017 r. o rejestracji Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy w charakterze europejskiej partii politycznej	14
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2017/C 191/05	Wszczęcie postepowania likwidacyjnego zakładu ubezpieczeń – Decyzja o cofnięciu zezwolenia udzielonego INTERNATIONAL LIFE Life Insurance S.A. i wszczęciu postępowania likwidacyjnego (Publikacja zgodnie z art. 280 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II))	32
2017/C 191/06	Wszczęcie postepowania likwidacyjnego zakładu ubezpieczeń – Decyzja o cofnięciu zezwolenia udzielonego INTERNATIONAL LIFE General Insurance S.A. i wszczęciu postępowania likwidacyjnego (Publikacja zgodnie z art. 280 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II))	33

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1166
JPY	Jen	122,95
DKK	Korona duńska	7,4360
GBP	Funt szterling	0,87640
SEK	Korona szwedzka	9,7278
CHF	Frank szwajcarski	1,0874
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,4718
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	26,213
HUF	Forint węgierski	307,79
PLN	Złoty polski	4,2122
RON	Lej rumuński	4,5893
TRY	Lir turecki	3,9266
AUD	Dolar australijski	1,4722
CAD	Dolar kanadyjski	1,4826
HKD	Dolar Hongkongu	8,7118
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5505
SGD	Dolar singapurski	1,5444
KRW	Won	1 263,07
ZAR	Rand	14,3723
CNY	Yuan renminbi	7,5985
HRK	Kuna chorwacka	7,4050
IDR	Rupia indonezyjska	14 871,15
MYR	Ringgit malezyjski	4,7651
PHP	Peso filipińskie	55,657
RUB	Rubel rosyjski	64,3175
THB	Bat tajlandzki	37,953
BRL	Real	3,6559
MXN	Peso meksykańskie	20,1825
INR	Rupia indyjska	72,1420

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2017/C 191/07	Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	34