ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 462
European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 59
12 grudnia 2016

Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

2016/C 462/01

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

1

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

 

Trybunał Sprawiedliwości

2016/C 462/02

Sprawa C-601/14: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 11 października 2016 r. – Komisja Europejska/Republika Włoska (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2004/80/WE — Artykuł 12 ust. 2 — Krajowe systemy kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy gwarantujące możliwość uzyskania sprawiedliwej i odpowiedniej kompensaty — System krajowy nieobejmujący swoim zakresem wszystkich umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na terytorium krajowym)

2

2016/C 462/03

Sprawa C-92/15: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Antwerpen – Belgia) – Sven Mathys/De Grave Antverpia NV [Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 96/75/WE — Systemy czarterowania i wyznaczania stawek przewozowych w żegludze śródlądowej — Zakres — Artykuł 1 lit. b) — Pojęcie przewoźnika — Artykuł 2 — Swoboda zawierania umów i negocjowania stawek]

3

2016/C 462/04

Sprawa C-166/15: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rīgas apgabaltiesas Krimināllietu tiesu kolēģija – Łotwa) – postępowanie karne przeciwko Aleksandrsowi Ranksowi, Jurijsowi Vasiļevičsowi [Odesłanie prejudycjalne — Własność intelektualna — Prawo autorskie i prawa pokrewne — Dyrektywa 91/250/EWG — Artykuł 4 lit. a) i c) — Artykuł 5 ust. 1 i 2 — Dyrektywa 2009/24/WE — Artykuł 4 ust. 1 i 2 — Artykuł 5 ust. 1 i 2 — Ochrona prawna programów komputerowych — Odsprzedaż używanych kopii objętych licencją programów komputerowych na nośnikach materialnych, które nie są oryginalne — Wyczerpanie prawa dystrybucji — Wyłączne prawo do powielania]

3

2016/C 462/05

Sprawa C-185/15: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije – Słowenia) – Marjan Kostanjevec/F&S Leasing GmbH [Odesłanie prejudycjalne — Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Artykuł 6 pkt 3 — Pojęcie powództwa wzajemnego — Powództwo z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia — Zapłata kwoty należnej na podstawie uchylonego wyroku — Czasowy zakres zastosowania]

4

2016/C 462/06

Sprawa C-231/15: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy – Polska) – Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Petrotel sp. z o.o./Polkomtel sp. z o.o. (Odesłanie prejudycjalne — Sieci i usługi łączności elektronicznej — Dyrektywa 2002/21/WE — Artykuł 4 ust. 1 — Prawo odwołania się od decyzji krajowego organu regulacyjnego — Skuteczny mechanizm odwoławczy — Utrzymanie w mocy decyzji krajowego organu regulacyjnego do czasu rozpatrzenia odwołania — Skutki czasowe orzeczenia sądu krajowego uchylającego decyzję krajowego organu regulacyjnego — Możliwość uchylenia decyzji krajowego organu regulacyjnego ze skutkiem wstecznym — Zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań)

5

2016/C 462/07

Sprawa C-242/15 P: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 października 2016 r. – Land Hessen/Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG, Komisja Europejska (Odwołanie — Pomoc państwa — Przepisy państwowe dotyczące utworzenia tartaku w kraju związkowym Hesja — Decyzja stwierdzająca brak pomocy państwa — Brak wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego — Poważne trudności — Obliczenie elementu pomocy zawartego w gwarancjach państwowych — Komunikat Komisji w sprawie pomocy państwa w formie gwarancji)

5

2016/C 462/08

Sprawa C-277/15: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – Servoprax GmbH/Roche Diagnostics Deutschland GmbH (Odesłanie prejudycjalne — Zbliżanie przepisów — Wyroby medyczne używane do diagnozy in vitro — Dyrektywa 98/79/WE — Import równoległy — Tłumaczenie przez importera wskazań i instrukcji użycia załączonych przez wytwórcę — Dodatkowa procedura oceny zgodności)

6

2016/C 462/09

Sprawa C-294/15: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny w Warszawie – Polska) – Edyta Mikołajczyk/Marie Louise Czarnecka, Stefan Czarnecki [Odesłanie prejudycjalne — Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej — Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 — Artykuł 1 ust. 1 lit. a) — Przedmiotowy zakres stosowania — Powództwo o unieważnienie małżeństwa wniesione przez osobę trzecią po śmierci jednego z małżonków — Artykuł 3 ust. 1 — Jurysdykcja sądów państwa członkowskiego miejsca pobytu powoda lub wnioskodawcy — Zakres]

6

2016/C 462/10

Sprawa C-303/15: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Łodzi – Polska) – Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł./G.M., M.S. (Odesłanie prejudycjalne — Przepisy techniczne w sektorze gier hazardowych — Dyrektywa 98/34/WE — Pojęcie przepisu technicznego — Obowiązek państw członkowskich w zakresie przekazywania Komisji Europejskiej każdego projektu przepisu technicznego — Brak możliwości zastosowania przepisów mających charakter przepisów niezgłoszonych Komisji)

7

2016/C 462/11

Sprawa C-340/15: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht – Austria) – Christine Nigl i in./Finanzamt Waldviertel (Odesłanie prejudycjalne — Opodatkowanie — Podatek od wartości dodanej — Szósta dyrektywa 77/388/EWG — Artykuł 4 ust. 1 i 4. — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuły 9 i 11 — Pojęcie podatnika — Spółki cywilne sprzedające ich produkty pod wspólną marką i za pośrednictwem spółki handlowej — Pojęcie przedsiębiorstw samodzielnych — Odmowa przyznania statusu podatnika — Moc wsteczna — Szósta dyrektywa 77/388 — Artykuł 25 — Dyrektywa 2006/112 — Artykuły 272 i 296 — System ryczałtowy dla rolników — Wyłączenie z systemu ryczałtowego — Moc wsteczna)

8

2016/C 462/12

Sprawa C-510/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 29 września 2016 r.– Carrefour Hypermarchés SAS, Fnac Paris, Fnac Direct, Relais Fnac, Codirep, Fnac Périphérie/Ministre des finances et des comptes publics

9

2016/C 462/13

Sprawa C-516/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Austria) w dniu 3 października 2016 r. – Erzeugerorganisation Tiefkühlgemüse e. Gen./Agrarmarkt Austria

10

2016/C 462/14

Sprawa C-518/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski gradski syd (Bułgaria) w dniu 4 października 2016 r. – ZPT AD/Narodno sybranie na Republika Byłgarija, Wyrchowen administratiwen syd, Nacionałna agencija za prichodite

12

 

Sąd

2016/C 462/15

Sprawa T-515/12 RENV: Wyrok Sądu z dnia 27 października 20016 r. – El Corte Inglés/EUIPO – English Cut (The English Cut) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego The English Cut — Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe i wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy El Corte Inglés — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Renoma]

14

2016/C 462/16

Sprawa T-787/14 P: Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – EBC/Cerafogli (Odwołanie — Służba publiczna — Personel EBC — Dostęp do dokumentów — Dokumenty dotyczące rozbieżności pomiędzy stronami postępowania — Częściowa odmowa dostępu — Zasada zgodności skargi z zażaleniem — Zarzut niezgodności z prawem)

14

2016/C 462/17

Sprawa T-123/15: Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN-čerpací stanice) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego UNICORN-čerpací stanice — Wcześniejsze, słowne i graficzny, krajowe znaki towarowe UNICORN — Względna podstawa odmowy rejestracji — Renoma — Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

15

2016/C 462/18

Sprawa T-124/15: Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego UNICORN — Wcześniejsze słowne i graficzne krajowe znaki towarowe UNICORN i wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy przedstawiający głowę jednorożca — Względna podstawa odmowy rejestracji — Renoma — Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

16

2016/C 462/19

Sprawa T-125/15: Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego UNICORN — Wcześniejsze słowne i graficzne krajowe znaki towarowe UNICORN i wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy przedstawiający głowę jednorożca — Względna podstawa odmowy rejestracji — Renoma — Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

16

2016/C 462/20

Sprawa T-153/15: Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Hamcho i Hamcho International/Rada (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii — Zamrożenie środków finansowych — Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu — Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko i nazwę skarżących w wykazach — Skarga o stwierdzenie nieważności — Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania — Treść skargi — Dopuszczalność — Obowiązek uzasadnienia — Ciężar dowodu — Prawo własności — Wolność prowadzenia działalności gospodarczej)

17

2016/C 462/21

Sprawa T-154/15: Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Jaber/Rada (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii — Zamrożenie środków finansowych — Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu — Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko skarżącego w wykazach — Skarga o stwierdzenie nieważności — Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania — Treść skargi — Dopuszczalność — Obowiązek uzasadnienia — Ciężar dowodu — Prawo własności — Wolność prowadzenia działalności gospodarczej)

18

2016/C 462/22

Sprawa T-155/15: Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Kaddour/Rada (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii — Zamrożenie środków finansowych — Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu — Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko skarżącego w wykazach — Skarga o stwierdzenie nieważności — Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania — Treść skargi — Dopuszczalność — Obowiązek uzasadnienia — Ciężar dowodu — Prawo własności — Wolność prowadzenia działalności gospodarczej)

18

2016/C 462/23

Sprawa T-201/15: Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku — Słowny unijny znak towarowy UNICORN — Wcześniejsze, słowne i graficzny, krajowe znaki towarowe UNICORN — Artykuł 53 ust. 1 lit. a) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Renoma]

19

2016/C 462/24

Sprawa T-309/15 P: Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – CW/Parlament (Odwołanie — Służba publiczna — Urzędnicy — Mobbing — Obowiązek wspomagania ciążący na administracji — Artykuł 24 regulaminu pracowniczego — Wniosek o udzielenie wsparcia — Działania mające na celu tymczasowe odseparowanie od siebie stron konfliktu — Obowiązek staranności — Odpowiedzialność — Żądanie odszkodowawcze — Decyzja o oddaleniu zażalenia złożonego w trybie administracyjnym — Przeinaczenie dowodów — Naruszenie prawa)

20

2016/C 462/25

Sprawa T-493/15 P: Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Komisja/CX (Odwołanie — Służba publiczna — Urzędnicy — Postępowanie dyscyplinarne — Kara dyscyplinarna — Wydalenie ze służby — Prawo do bycia wysłuchanym — Artykuł 22 załącznika IX do regulaminu pracowniczego — Naruszenia prawa — Przeinaczenie dowodów — Niepełne zbadanie stanu faktycznego i dowodów)

20

2016/C 462/26

Sprawa T-625/15: Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Spa Monopole/EUIPO – YTL Hotels & Properties (SPA VILLAGE) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego SPA VILLAGE — Wcześniejszy słowny znak towarowy Beneluksu SPA — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

21

2016/C 462/27

Sprawa T-7/16: Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – LA TARTE TROPÉZIENNE/EUIPO (LA TARTE TROPÉZIENNE 1955. SAINT-TROPEZ) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską — Graficzny znak towarowy LA TARTE TROPÉZIENNE 1955. SAINT-TROPEZ — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

22

2016/C 462/28

Sprawa T-29/16: Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Caffè Nero Group/EUIPO (CAFFÈ NERO) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego CAFFÈ NERO — Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji — Braku charakteru odróżniającego — Charakter opisowy — Znak towarowy mogący zwieść odbiorców — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

22

2016/C 462/29

Sprawa T-37/16: Wyrok Sądu z dnia z dnia 27 października 2016 r. – Caffè Nero Group/EUIPO (CAFFÈ NERO) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego CAFFÈ NERO — Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Charakter opisowy — Znak towarowy mogący zwieść odbiorców — Artykuł 7 ust. 1 lit. b), c) i g) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

23

2016/C 462/30

Sprawa T-671/15: Postanowienie Sądu z dnia 19 października 2016 r. – E-Control/ACER [Skarga o stwierdzenie nieważności — Energia — Rozporządzenie (WE) nr 713/2009 — Rozporządzenie (WE) nr 714/2009 — Opinia ACER — Decyzje krajowych organów regulacyjnych zatwierdzające metody alokacji transgranicznej zdolności przesyłowej energii elektrycznej — Region Europy Środkowej i Wschodniej — Zgodność — Akt niepodlegający zaskarżeniu — Niedopuszczalność]

23

2016/C 462/31

Sprawa T-109/16: Postanowienie Sądu z dnia 18 października 2016 r. – Laboratoire de la mer/EUIPO – Boehringer Ingelheim Pharma (RESPIMER) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego RESPIMER — Wcześniejszy słowny znak towarowy RESPIMAT — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej]

24

2016/C 462/32

Sprawa T-636/16: Skarga wniesiona w dniu 5 września 2016 r. – Starbucks i Starbucks Manufacturing Emea/Komisja

25

2016/C 462/33

Sprawa T-700/16: Skarga wniesiona w dniu 30 września 2016 r. – Laboratorios Ern/EUIPO – Ascendo Medienagentur (SLIMDYNAMICS)

26

2016/C 462/34

Sprawa T-709/16: Skarga wniesiona w dniu 6 października 2016 r. – La Patrouille/EUIPO – Alpha Industries (Przedstawienie kanciastej figury)

26

2016/C 462/35

Sprawa T-710/16: Skarga wniesiona w dniu 6 października 2016 r. – La Patrouille/EUIPO – Alpha Industries (AEROBATIX)

27

2016/C 462/36

Sprawa T-712/16: Skarga wniesiona w dniu 5 października 2016 r. – Deutsche Lufthansa/Komisja

28

2016/C 462/37

Sprawa T-714/16: Skarga wniesiona w dniu 7 października 2016 r. – Asolo/EUIPO – Red Bull (FLÜGEL)

29

2016/C 462/38

Sprawa T-716/16: Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Pfizer i Pfizer Santé Familiale/Komisja

29

2016/C 462/39

Sprawa T-718/16: Skarga wniesiona w dniu 4 października 2016 r. – Mad Dogg Athletics/EUIPO – Aerospinning Master Franchising (SPINNING)

30

2016/C 462/40

Sprawa T-722/16: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2016 r. – Mapei/EUIPO – Steenfabrieken Vandersanden (zerø)

31

2016/C 462/41

Sprawa T-723/16: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2016 r. – Mapei/EUIPO – Steenfabrieken Vandersanden (RE-CONzerø)

32

2016/C 462/42

Sprawa T-725/16: Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – Palos Caravina/CdT

32

2016/C 462/43

Sprawa T-726/16: Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – VFP/Komisja

33

2016/C 462/44

Sprawa T-727/16: Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Repower/EUIPO – repowermap (REPOWER)

34

2016/C 462/45

Sprawa T-730/16: Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – Espírito Santo Financial Group/EBC

35

2016/C 462/46

Sprawa T-731/16: Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Perifereia Stereas Elladas/Komisja

36

2016/C 462/47

Sprawa T-734/16: Skarga wniesiona w dniu 19 października 2016 r. – Argyraki/Komisja

36

2016/C 462/48

Sprawa T-739/16: Skarga wniesiona w dniu 25 października 2016 r. – Akant Monika i Zbigniew Harasym v. EUIPO – Hunter Douglas Holding (COSIMO)

37

2016/C 462/49

Sprawa T-741/16: Skarga wniesiona w dniu 21 października 2016 r. – Changmao Biochemical Engineering/Komisja

38

PL

 

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2016/C 462/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 454 z 5.12.2016

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 441 z 28.11.2016

Dz.U. C 428 z 21.11.2016

Dz.U. C 419 z 14.11.2016

Dz.U. C 410 z 7.11.2016

Dz.U. C 402 z 31.10.2016

Dz.U. C 392 z 24.10.2016

Teksty te są dostępne na stronie internetowej

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/2

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 11 października 2016 r. – Komisja Europejska/Republika Włoska

(Sprawa C-601/14) (1)

((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2004/80/WE - Artykuł 12 ust. 2 - Krajowe systemy kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy gwarantujące możliwość uzyskania sprawiedliwej i odpowiedniej kompensaty - System krajowy nieobejmujący swoim zakresem wszystkich umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na terytorium krajowym))

(2016/C 462/02)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Traversa i F. Moro, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik, wspierana przez G. Palatiella oraz E. De Bonisa, avvocati dello Stato)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: E. Moro, M. Chavrier i K. Pleśniak, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Republika Włoska, nie podejmując wszelkich środków koniecznych do zapewnienia istnienia, w sytuacjach transgranicznych, systemu kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na jej terytorium, uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 12 ust. 2 dyrektywy Rady 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. odnoszącej się do kompensaty dla ofiar przestępstw.

2)

Republika Włoska pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

3)

Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 89 z 16.3.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/3

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Antwerpen – Belgia) – Sven Mathys/De Grave Antverpia NV

(Sprawa C-92/15) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 96/75/WE - Systemy czarterowania i wyznaczania stawek przewozowych w żegludze śródlądowej - Zakres - Artykuł 1 lit. b) - Pojęcie „przewoźnika” - Artykuł 2 - Swoboda zawierania umów i negocjowania stawek])

(2016/C 462/03)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hof van beroep te Antwerpen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Sven Mathys

Strona pozwana: De Grave Antverpia NV

Sentencja

W ramach działalności w zakresie przewozu towarów w żegludze śródlądowej art. 1 lit. b) dyrektywy Rady 96/75/WE z dnia 19 listopada 1996 r. w sprawie systemów czarterowania i wyznaczania stawek przewozowych w krajowej i międzynarodowej żegludze śródlądowej we Wspólnocie, definiujący „przewoźnika” jako właściciela lub armatora jednego lub kilku statków żeglugi śródlądowej, i art. 2 tej dyrektywy, stanowiący, że w tej dziedzinie umowy między określonymi stronami zawierane są w sposób swobodny, należy interpretować w ten sposób, że przepisy te nie sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu, takiemu jak mające zastosowanie w postępowaniu głównym, które pozwalałoby osobie, która nie odpowiada tej definicji, na zawarcie umowy przewozu w charakterze przewoźnika.

(1)  Dz.U. C 155 z 11.5.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/3

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rīgas apgabaltiesas Krimināllietu tiesu kolēģija – Łotwa) – postępowanie karne przeciwko Aleksandrsowi Ranksowi, Jurijsowi Vasiļevičsowi

(Sprawa C-166/15) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Własność intelektualna - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Dyrektywa 91/250/EWG - Artykuł 4 lit. a) i c) - Artykuł 5 ust. 1 i 2 - Dyrektywa 2009/24/WE - Artykuł 4 ust. 1 i 2 - Artykuł 5 ust. 1 i 2 - Ochrona prawna programów komputerowych - Odsprzedaż „używanych” kopii objętych licencją programów komputerowych na nośnikach materialnych, które nie są oryginalne - Wyczerpanie prawa dystrybucji - Wyłączne prawo do powielania])

(2016/C 462/04)

Język postępowania: łotewski

Sąd odsyłający

Rīgas apgabaltiesas Krimināllietu tiesu kolēģija

Strony w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

Aleksandrs Ranks, Jurijs Vasiļevičs,

przy udziale: Finanšu un ekonomisko noziegumu izmeklēšanas prokuratūra, Microsoft Corp.

Sentencja

Artykuł 4 lit. a) i c) i art. 5 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych należy interpretować w ten sposób, że o ile pierwotny nabywca kopii programu komputerowego objętego licencją na nieograniczone używanie jest uprawniony do odsprzedaży dalszemu nabywcy tej używanej kopii i swojej licencji, o tyle nie może on natomiast – gdy oryginalny nośnik materialny kopii, którą początkowo mu wydano, jest uszkodzony, zniszczony lub został zagubiony – dostarczyć temu dalszemu nabywcy swojej kopii zapasowej tego programu bez zezwolenia uprawnionego.

(1)  Dz.U. C 205 z 22.6.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/4

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije – Słowenia) – Marjan Kostanjevec/F&S Leasing GmbH

(Sprawa C-185/15) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Artykuł 6 pkt 3 - Pojęcie „powództwa wzajemnego” - Powództwo z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia - Zapłata kwoty należnej na podstawie uchylonego wyroku - Czasowy zakres zastosowania])

(2016/C 462/05)

Język postępowania: słoweński

Sąd odsyłający

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Marjan Kostanjevec

Strona pozwana: F&S Leasing GmbH

Sentencja

Artykuł 6 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że sąd wskazany przez przywołany przepis, jako mający jurysdykcję dla rozpoznania powództwa wzajemnego jest właściwy dla rozpoznania tego rodzaju powództwa opartego na bezpodstawnym wzbogaceniu, w ramach którego dochodzony jest zwrot kwoty uzgodnionej w ugodzie pozasądowej, gdy powództwo to zostaje wytoczone jako nowe powództwo pomiędzy tymi samymi stronami po tym, jak uwzględniający pierwotne powództwo wyrok, którego wykonanie doprowadziło do zawarcia rzeczonej ugody pozasądowej, został uchylony.

(1)  Dz.U. C 254 z 3.8.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/5

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy – Polska) – Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Petrotel sp. z o.o./Polkomtel sp. z o.o.

(Sprawa C-231/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywa 2002/21/WE - Artykuł 4 ust. 1 - Prawo odwołania się od decyzji krajowego organu regulacyjnego - Skuteczny mechanizm odwoławczy - Utrzymanie w mocy decyzji krajowego organu regulacyjnego do czasu rozpatrzenia odwołania - Skutki czasowe orzeczenia sądu krajowego uchylającego decyzję krajowego organu regulacyjnego - Możliwość uchylenia decyzji krajowego organu regulacyjnego ze skutkiem wstecznym - Zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań))

(2016/C 462/06)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Petrotel sp. z o.o

Strona pozwana: Polkomtel sp. z o.o.

Sentencja

Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy zdania pierwsze i trzecie oraz art. 4 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE z dnia 25 listopada 2009 r., w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy rozpoznający odwołanie od decyzji krajowego organu regulacyjnego powinien móc uchylić ją z mocą wsteczną, jeżeli stwierdzi, iż jest to konieczne do udzielenia skutecznej ochrony praw przedsiębiorstwu, które wniosło odwołanie.

(1)  Dz.U. C 294 z 7.9.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/5

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 października 2016 r. – Land Hessen/Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG, Komisja Europejska

(Sprawa C-242/15 P) (1)

((Odwołanie - Pomoc państwa - Przepisy państwowe dotyczące utworzenia tartaku w kraju związkowym Hesja - Decyzja stwierdzająca brak pomocy państwa - Brak wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego - Poważne trudności - Obliczenie elementu pomocy zawartego w gwarancjach państwowych - Komunikat Komisji w sprawie pomocy państwa w formie gwarancji))

(2016/C 462/07)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Land Hessen (przedstawiciele: U. Soltész i A. Richter, Rechtsanwälte)

Druga strona postępowania: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (przedstawiciele: J. Heithecker i J. Ylinen, Rechtsanwälte), Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Land Hessen zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 236 z 20.7.2015

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/6

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – Servoprax GmbH/Roche Diagnostics Deutschland GmbH

(Sprawa C-277/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie przepisów - Wyroby medyczne używane do diagnozy in vitro - Dyrektywa 98/79/WE - Import równoległy - Tłumaczenie przez importera wskazań i instrukcji użycia załączonych przez wytwórcę - Dodatkowa procedura oceny zgodności))

(2016/C 462/08)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Servoprax GmbH

Strona pozwana: Roche Diagnostics Deutschland GmbH

Sentencja

Artykuł 9 dyrektywy 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro, należy interpretować w ten sposób, że nie zobowiązuje on podmiotu dokonującego przywozu równoległego wyrobu medycznego do samokontroli poziomu cukru we krwi, który to wyrób posiada oznakowanie CE i został poddany procedurze oceny zgodności przez jednostkę notyfikowaną, do przeprowadzenia nowej oceny mającej poświadczać zgodność etykiety i instrukcji użycia tego wyrobu z uwagi na ich tłumaczenie na język urzędowy państwa członkowskiego przywozu.

(1)  Dz.U. C 294 z 7.9.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/6

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny w Warszawie – Polska) – Edyta Mikołajczyk/Marie Louise Czarnecka, Stefan Czarnecki

(Sprawa C-294/15) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Artykuł 1 ust. 1 lit. a) - Przedmiotowy zakres stosowania - Powództwo o unieważnienie małżeństwa wniesione przez osobę trzecią po śmierci jednego z małżonków - Artykuł 3 ust. 1 - Jurysdykcja sądów państwa członkowskiego miejsca pobytu „powoda lub wnioskodawcy” - Zakres])

(2016/C 462/09)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Apelacyjny w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Edyta Mikołajczyk

Strona pozwana: Marie Louise Czarnecka, Stefan Czarnecki

Sentencja

1)

Artykuł 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że powództwo o unieważnienie małżeństwa wniesione przez osobę trzecią po śmierci jednego z małżonków jest objęte zakresem stosowania rozporządzenia nr 2201/2003.

2)

Artykuł 3 ust. 1 lit. a) tiret piąte i szóste rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że osoba wnosząca powództwo o unieważnienie małżeństwa inna niż jedno z małżonków nie może powoływać się na podstawy jurysdykcji przewidziane w tym przepisie.

(1)  Dz.U. C 311 z 21.9.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/7

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Łodzi – Polska) – Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł./G.M., M.S.

(Sprawa C-303/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Przepisy techniczne w sektorze gier hazardowych - Dyrektywa 98/34/WE - Pojęcie „przepisu technicznego” - Obowiązek państw członkowskich w zakresie przekazywania Komisji Europejskiej każdego projektu przepisu technicznego - Brak możliwości zastosowania przepisów mających charakter przepisów niezgłoszonych Komisji))

(2016/C 462/10)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Łodzi

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł.

Strona pozwana: G.M., M.S.

przy udziale: Colin Wiliams sp. z o.o.

Sentencja

Artykuł 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak ten będący przedmiotem postępowania głównego, nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu.

(1)  Dz.U. C 311 z 21.9.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/8

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht – Austria) – Christine Nigl i in./Finanzamt Waldviertel

(Sprawa C-340/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Opodatkowanie - Podatek od wartości dodanej - Szósta dyrektywa 77/388/EWG - Artykuł 4 ust. 1 i 4. - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 9 i 11 - Pojęcie „podatnika” - Spółki cywilne sprzedające ich produkty pod wspólną marką i za pośrednictwem spółki handlowej - Pojęcie „przedsiębiorstw samodzielnych” - Odmowa przyznania statusu podatnika - Moc wsteczna - Szósta dyrektywa 77/388 - Artykuł 25 - Dyrektywa 2006/112 - Artykuły 272 i 296 - System ryczałtowy dla rolników - Wyłączenie z systemu ryczałtowego - Moc wsteczna))

(2016/C 462/11)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesfinanzgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Christine Nigl, Gisela Nigl (starsza), Gisela Nigl (młodsza), Josef Nigl, Martin Nigl

Strona pozwana: Finanzamt Waldviertel

Sentencja

1)

Po pierwsze, art. 4 ust. 1 i art. 4 ust. 4 akapit pierwszy szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 2004/66/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. oraz, po drugie, art. 9 ust. 1 akapit pierwszy i art. 10 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że kilka spółek cywilnych, takich jak spółki w postępowaniu głównym, które występują jako takie samodzielnie w stosunkach z dostawcami, organami publicznymi i w pewnym stopniu z ich klientami i z których każda zapewnia swą własną produkcję, wykorzystując głównie swe środki produkcji, lecz które sprzedają znaczną część ich produktów pod wspólną marką za pośrednictwem spółki kapitałowej, której udziały należą do członków tych spółek cywilnych oraz innych członków zainteresowanej rodziny, należy uważać za samodzielne przedsiębiorstwa podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.

2)

Artykuł 25 szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 2004/66 i art. 296 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, iż przepisy te nie stoją na przeszkodzie możliwości odmowy stosowania przewidzianego w nich wspólnego systemu ryczałtowego dla rolników do kilku spółek cywilnych takich jak spółki w postępowaniu głównym, uważanych za samodzielne przedsiębiorstwa podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej i które współpracują ze sobą, ponieważ spółka kapitałowa, związek osób złożony z członków tych spółek cywilnych lub związek osób złożony z tej spółki kapitałowej oraz członków rzeczonych spółek cywilnych, ze względu na rozmiar przedsiębiorstwa lub formę prawną, w świetle prawa krajowego nie mogą być objęte tym systemem, nawet wówczas, gdy owe spółki cywilne nie zaliczają się do kategorii producentów wyłączonych z tego systemu ryczałtowego, o ile ze względu na ich powiązania z tą spółką lub jednym z tych związków są one rzeczywiście w stanie sprostać ciężarom administracyjnym, jakie pociągają za sobą zadania wynikające ze stosowania zwykłego lub uproszczonego systemu podatku od wartości dodanej, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.

3)

W wypadku gdyby stosowanie systemu ryczałtowego dla rolników należało zasadniczo wykluczyć w odniesieniu do spółek cywilnych takich jak w postępowaniu głównym, owo wykluczenie powinno być skuteczne w stosunku do okresu poprzedzającego dzień dokonania oceny, na której się ono opiera, z zastrzeżeniem, że rzeczona ocena odbywa się przed upływem terminu przedawnienia odnoszącego się do działania organu podatkowego, a jej skutki nie mają mocy wstecznej w stosunku do okresu sprzed dnia, w którym wystąpiły okoliczności prawne i faktyczne, na których się ona opiera.

(1)  Dz.U. C 328 z 5.10.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 29 września 2016 r.– Carrefour Hypermarchés SAS, Fnac Paris, Fnac Direct, Relais Fnac, Codirep, Fnac Périphérie/Ministre des finances et des comptes publics

(Sprawa C-510/16)

(2016/C 462/12)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d’État

Strony w postępowaniu głównym

Strony wnoszące kasacje: Carrefour Hypermarchés SAS, Fnac Paris, Fnac Direct, Relais Fnac, Codirep, Fnac Périphérie

Druga strona postępowania: Ministre des finances et des comptes publics

Pytania prejudycjalne

1)

Czy w przypadku systemu pomocy finansowanego ze środków przeznaczonych na ten cel, gdy państwo członkowskie dokonało prawidłowego zgłoszenia zmian prawnych mających istotne znaczenie dla tego systemu przed ich wdrożeniem, w szczególności zmian dotyczących sposobu jego finansowania, znaczny wzrost wpływów podatkowych przeznaczonych na finansowanie tego systemu, w stosunku do prognoz dostarczonych Komisji Europejskiej, stanowi istotną zmianę w rozumieniu art. 88 ust. 3 WE, obecnie art. 108 TFUE, która uzasadniałaby dokonanie nowego zgłoszenia?

2)

Jak w takim przypadku należy stosować ww. art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 784/2004 (1), zgodnie z którym zwiększenie o ponad 20 % pierwotnego budżetu istniejącego systemu pomocy stanowi zmianę tego systemu pomocy, a w szczególności:

a)

jak to się ma do obowiązku dokonania wcześniejszego zgłoszenia systemu pomocy, przewidzianego w art. 88 ust. 3 WE, obecnie art. 108 TFUE?

b)

jeżeli przekroczenie progu 20 % pierwotnego budżetu istniejącego systemu pomocy, przewidzianego w ww. art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 784/2004 uzasadnia nowe zgłoszenie, czy oceny tego progu należy dokonywać na podstawie kwoty dochodów przeznaczonych na system pomocy, czy też na podstawie środków rzeczywiście przyznanych beneficjentom, z wyłączeniem kwot zatrzymanych lub pobranych na rzecz państwa?

c)

zakładając, że przestrzeganie tego progu 20 % należy oceniać na podstawie środków przeznaczonych na system pomocy, czy takiej oceny należy dokonywać w drodze porównania ogólnego pułapu wydatków znajdującego się w decyzji zatwierdzającej z budżetem ogólnym przeznaczonym później na całość pomocy przez podmiot przyznający środki finansowe, czy w drodze porównania pułapów zgłoszonych z tytułu każdej kategorii pomocy wskazanej w tej decyzji z odpowiednią linią budżetową tego podmiotu?

(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE (Dz.U. L 140, s. 1).

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Austria) w dniu 3 października 2016 r. – Erzeugerorganisation Tiefkühlgemüse e. Gen./Agrarmarkt Austria

(Sprawa C-516/16)

(2016/C 462/13)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Erzeugerorganisation Tiefkühlgemüse e. Gen

Strona pozwana: Agrarmarkt Austria

Pytania prejudycjalne

I.1.

Czy art. 65, 66, 69 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1580/2007 (1) z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw oraz (od 23 czerwca 2011 r.) art. 64, 65, 68 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 534/2011 (2) z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw wymagają, aby decyzja dotycząca zatwierdzenia programu operacyjnego i kwot funduszy tudzież zmiana tej decyzji oraz decyzja dotycząca „zatwierdzonej kwoty pomocy” nie była wydawana jako zwykłe powiadomienie, lecz formalnie (przynajmniej tymczasowo) wiążąca decyzja, zaskarżalna przez wnioskodawcę już a priori, tj. niezależnie od zaskarżenia decyzji końcowej (zgodnie z art. 70 rozporządzenia 1580/2007 lub art. 69 rozporządzenia 543/2011) w sprawie wniosku o (ostatecznie obliczoną) wypłatę pomocy?

I.2.

Czy przywołane w powyższym pytaniu prejudycjalnym I.1. przepisy prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że przy wydawaniu tych decyzji (w części normatywnej decyzji) należy również ustalić w wiążący sposób wartość produkcji wprowadzonej na rynek?

I.3.

Czy prawo Unii, w szczególności art. 69 i 70 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw należy interpretować w ten sposób, że sąd, który ma rozstrzygnąć w przedmiocie środka odwoławczego od decyzji organu administracji, mocą której dokonano w odniesieniu do określonej rocznej transzy programu operacyjnego ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o wypłatę pomocy finansowej w ramach programu operacyjnego zgodnie z art. 103 g ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynku”), jest pozbawiony w związku z już istniejącą decyzją dotyczącą zatwierdzenia programu operacyjnego i kwoty funduszy oraz w związku z decyzją dotyczącą „zatwierdzonej kwoty funduszy” możliwości weryfikowania kwestii zgodności z prawem obliczenia wartości produkcji wprowadzonej do obrotu jako podstawy pułapu pomocy?

I.4.

W razie udzielenia odpowiedzi negatywnej na pytania I.1., I.2. lub I.3.: czy rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku), w szczególności jego załącznik I, część IX („Warzywa i owoce”, w szczególności „Kod CN ex 0709 Pozostałe warzywa, świeże lub schłodzone […]” oraz X („Przetwory owocowe i warzywne”, „Kod CN ex 0710 Warzywa […] zamrożone”) należy interpretować w ten sposób, że produktów z warzyw, które powstają wskutek sumy działań odbywających się po zbiorach składających się z czyszczenia, obierania, blanszowania i zamrażania, nie należy klasyfikować jako produkty rozumieniu części IX załącznika I, lecz jako produkty w rozumieniu części X załącznika I?

I.5.

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie prejudycjalne I.4.: czy użyty w art. 103d ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) termin „wartość produkcji wprowadzonej do obrotu” należy interpretować w ten sposób, iż wartość tę trzeba obliczać w ten sposób, że ustaleniu podlega tylko wartość produkcji, jednakże z odliczeniem wartości, która przypada na etap przetwarzania, odliczając wartość tego procesu, który polega na przerobieniu zebranych, oczyszczonych, pokrojonych i zblanszowanych warzyw w warzywa głęboko mrożone?

I.6.

Czy art. 51 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw należy interpretować w ten sposób, że organizacja producentów, która przedstawiła program operacyjny obejmujący lata 2010-2014, który został zatwierdzony przed 20 stycznia 2013 r., w odniesieniu do którego jednakże w późniejszym momencie (13 grudnia 2013 r.) dokonano zmiany zatwierdzenia w zakresie, w jakim program został zmieniony na inny sposób obliczania wartości produkcji wprowadzonej do obrotu, może powołać się jeszcze odnośnie do warunków obliczania wartości produkcji wprowadzonej do obrotu także po tej zmianie programu operacyjnego (a więc w odniesieniu do pomocy podlegającej wypłaceniu w 2014 r.) na „przepisy obowiązujące w 2008 r.”?

I.7.

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania prejudycjalne I.5. i I.6: czy art. 52 ust. 6 lit. a) i art. 21 ust. 1 lit. i) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, nr 2201/96 i nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw są nieważne w zakresie, w jakim w ich wyniku etapy przetwarzania zebranych warzyw, w ramach których warzywa te są przetwarzane „w inny produkt wymieniony w załączniku I do traktatu WE” są uwzględniane przy obliczaniu wartości produkcji wprowadzonej do obrotu?

I.8.

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie prejudycjalne I.6. (i niezależnie od odpowiedzi na pozostałe pytania): czy art. 50 ust. 3 lit. d) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw jest nieważny?

II.1.

Czy art. 103c rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) należy interpretować w ten sposób, że w ramach „program[u] operacyjn[ego] w w sektorze owoców i warzyw” dopuszczalne jest tylko promowanie produkcji produktów, które mogą zostać zaklasyfikowane jako produkty w rozumieniu części IX załącznika I, jednak nie jest dopuszczalne również promowanie inwestycji w przetwórstwo takich produktów?

II.2.

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie prejudycjalne I.1.: w jakich okolicznościach i w jakim zakresie art. 103c Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) dopuszcza takie promowanie inwestycji w przetwórstwo?

II.3.

Czy art. 60 ust. 7 rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw jest ważny?

III.1.

Czy pkt 23 załącznika IX do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw należy interpretować w ten sposób, że wyłączenie z promocji wynika wyłącznie z miejscowej lokalizacji na obcej nieruchomości?

III.2.

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie III.1.: czy pkt 23 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw jest nieważny?

III.3.

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie III.1. i przeczącej na pytanie III.2.: czy uregulowanie w pkt 23 załącznika IX do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 stanowi jasny lub jednoznaczny przepis w zakresie, w jakim nie są chronione uzasadnione oczekiwania podmiotu gospodarczego w odniesieniu do promocji działań, które były realizowane na obcej nieruchomości, które jednakże należą do jego zakładu, mimo zapewnienia lub zgody udzielonej na promocję przez organy państwowe mających wiedzę na temat tych okoliczności?

IV.

Czy okoliczność, że Trybunał nie dokonuje korzystnego dla zainteresowanego ograniczenia skutków wyroku w rozumieniu art. 264 akapit drugi TFUE w odniesieniu do wyroku, który przez nową wykładnię prawa Unii lub stwierdzenie nieważności aktu prawnego Unii dotychczas uznawanego za ważny jest niekorzystny pod względem prawnym dla zainteresowanego wywołuje taki skutek, że zainteresowany nie może powołać się przed sądem krajowym w indywidualnym przypadku na zasadę pewności prawa, jeżeli wykazana została jego dobra wiara?

(1)  Dz.U. L 350, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157, s. 1.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski gradski syd (Bułgaria) w dniu 4 października 2016 r. – „ZPT” AD/Narodno sybranie na Republika Byłgarija, Wyrchowen administratiwen syd, Nacionałna agencija za prichodite

(Sprawa C-518/16)

(2016/C 462/14)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Sofijski gradski syd

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa:„ZPT” AD

Strona pozwana: Narodno sybranie na Republika Byłgarija, Wyrchowen administratiwen syd, Nacionałna agencija za prichodite

Pytania prejudycjalne

1)

Czy przepisy prawa Unii o charakterze wykonawczym, takie jak rozporządzenie nr 1998/2006 (1), mają bezpośredni skutek i obowiązują bezpośrednio, i jeśli taka sytuacja ma miejsce, czy reguły te narusza przepis prawa krajowego, w którym zawężono lub ograniczono zakres stosowania przepisu prawa Unii?

2)

Czy zgodna z konkurencją na wspólnym rynku jest pomoc państwa w formie ulgi podatkowej, która to pomoc jest inwestowana w aktywa wykorzystywane przy wytwarzaniu produkcji, której część jest wywożona do państw trzecich lub do państw członkowskich?

3)

Czy wytwarzanie wywożonej produkcji z wykorzystaniem aktywów nabytych za środki pochodzące z udzielonej pomocy państwa jest objęte zakresem działalności bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów w rozumieniu art. 1 lit. d) rozporządzenia nr 1998/2006? W wypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej, czy państwa członkowskie mają możliwość określenia w prawie krajowym dodatkowych ograniczeń dla podmiotów dokonujących wywozu produkcji wytworzonej z wykorzystaniem aktywów nabytych w następstwie inwestycji wynikającej z ulgi podatkowej? W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jak odnosi się ten przepis do art. 35 TFUE dotyczącego zakazu ograniczeń ilościowych w wywozie między państwami członkowskimi oraz wszystkich środków o równoważnym skutku, a także czy ma miejsce dyskryminacja i naruszenie swobodnego przepływu towarów?

4)

Czy art. 1 rozporządzenia nr 1998/2006 dopuszcza odmowę przyznania osobie prawnej wynikającego z prawa Unii uprawnienia do finansowej pomocy de minimis przed upływem określonego w [prawie] krajowym czteroletniego terminu, w którym należy dokonać inwestycji, jedynie ze względu na okoliczność, że w tym okresie osoba ta zainwestowała środki także w inne, samodzielnie wyodrębnione struktury jej przedsiębiorstwa, z których dokonano wywozu?

(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis, Dz.U. L 379, s. 5.

Sąd

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/14

Wyrok Sądu z dnia 27 października 20016 r. – El Corte Inglés/EUIPO – English Cut (The English Cut)

(Sprawa T-515/12 RENV) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego The English Cut - Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe i wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy El Corte Inglés - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Renoma])

(2016/C 462/15)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J.L. Rivas Zurdo)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: J. Crespo Carrillo, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 września 2012 r. (sprawa R 1673/2011-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między El Corte Inglés a The English Cut.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

El Corte Inglés pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

(1)  Dz.U. C 26 z 26.1.2013.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/14

Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – EBC/Cerafogli

(Sprawa T-787/14 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Personel EBC - Dostęp do dokumentów - Dokumenty dotyczące rozbieżności pomiędzy stronami postępowania - Częściowa odmowa dostępu - Zasada zgodności skargi z zażaleniem - Zarzut niezgodności z prawem))

(2016/C 462/16)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Europejski Bank Centralny (przedstawiciele: początkowo E. Carlini, M. López Torres i F. Malfrère, następnie E. Carlini i F. Malfrère, pełnomocnicy, wspierani przez B. Wägenbaura)

Druga strona postępowania: Maria Concetta Cerafogli (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: adwokat S. Pappas)

Interwenient popierający stronę wnoszącą odwolanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Currall i G. Gattinara, następnie G. Gattinara, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 18 września 2014 r., Cerafogli/EBC (F-26/12, EU:F:2014:218).

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Europejski Bank Centralny (EBC) pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Marię Concettę Cerafogli.

3)

Komisja Europejska pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 46 z 9.2.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/15

Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN-čerpací stanice)

(Sprawa T-123/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego UNICORN-čerpací stanice - Wcześniejsze, słowne i graficzny, krajowe znaki towarowe UNICORN - Względna podstawa odmowy rejestracji - Renoma - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/17)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Unicorn a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat L. Lorenc)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Mercilink Equipment Leasing Ltd (Limassol, Cypr)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 stycznia 2015 r. (sprawa R 153/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Unicorn a Mercilink Equipment Leasing.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Unicorn a.s. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 171 z 26.5.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/16

Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN)

(Sprawa T-124/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego UNICORN - Wcześniejsze słowne i graficzne krajowe znaki towarowe UNICORN i wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy przedstawiający głowę jednorożca - Względna podstawa odmowy rejestracji - Renoma - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/18)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Unicorn a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat L. Lorenc)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Mercilink Equipment Leasing Ltd (Limassol, Cypr)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 stycznia 2015 r. (sprawa R 149/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Unicorn a Mercilink Equipment Leasing.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Unicorn a.s. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 171 z 26.5.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/16

Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN)

(Sprawa T-125/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego UNICORN - Wcześniejsze słowne i graficzne krajowe znaki towarowe UNICORN i wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy przedstawiający głowę jednorożca - Względna podstawa odmowy rejestracji - Renoma - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/19)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Unicorn a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat L. Lorenc)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Mercilink Equipment Leasing Ltd (Limassol, Cypr)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 stycznia 2015 r. (sprawa R 150/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Unicorn a Mercilink Equipment Leasing.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Unicorn a.s. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 171 z 26.5.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/17

Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Hamcho i Hamcho International/Rada

(Sprawa T-153/15) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii - Zamrożenie środków finansowych - Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu - Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko i nazwę skarżących w wykazach - Skarga o stwierdzenie nieważności - Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania - Treść skargi - Dopuszczalność - Obowiązek uzasadnienia - Ciężar dowodu - Prawo własności - Wolność prowadzenia działalności gospodarczej))

(2016/C 462/20)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mohamad Hamcho (Damaszek, Syria); Hamcho International (Damaszek) (przedstawiciele: adwokaci A. Boesch, D. Amaudruz i M. Ponsard)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: G. Étienne i S. Kyriakopoulou, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga oparta na art. 263 TFUE i mająca na celu stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2015/117 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 85), i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 2015/108 z dnia 26 stycznia 2015 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 2), w zakresie, w jakim nazwisko i nazwa skarżących zostały umieszczone w wykazie osób i podmiotów, wobec których mają zastosowanie środki ograniczające.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Mohamad Hamcho i Hamcho International pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania w przedmiocie środka tymczasowego.

(1)  Dz.U. C 190 z 8.6.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/18

Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Jaber/Rada

(Sprawa T-154/15) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii - Zamrożenie środków finansowych - Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu - Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko skarżącego w wykazach - Skarga o stwierdzenie nieważności - Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania - Treść skargi - Dopuszczalność - Obowiązek uzasadnienia - Ciężar dowodu - Prawo własności - Wolność prowadzenia działalności gospodarczej))

(2016/C 462/21)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Aiman Jaber (Latakia, Syria) (przedstawiciele: adwokaci A. Boesch, D. Amaudruz i M. Ponsard)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: B. Driessen i S. Kyriakopoulou, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga oparta na art. 263 TFUE i mająca na celu stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2015/117 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 85), i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 2015/108 z dnia 26 stycznia 2015 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 2), w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie osób i podmiotów, wobec których mają zastosowanie środki ograniczające.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Aiman Jaber pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania w przedmiocie środka tymczasowego.

(1)  Dz.U. C 190 z 8.6.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/18

Wyrok Sądu z dnia 26 października 2016 r. – Kaddour/Rada

(Sprawa T-155/15) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko Syrii - Zamrożenie środków finansowych - Stwierdzenie nieważności aktów wcześniejszych wyrokiem Sądu - Nowe akty, na mocy których umieszczono nazwisko skarżącego w wykazach - Skarga o stwierdzenie nieważności - Artykuł 76 lit. d) regulaminu postępowania - Treść skargi - Dopuszczalność - Obowiązek uzasadnienia - Ciężar dowodu - Prawo własności - Wolność prowadzenia działalności gospodarczej))

(2016/C 462/22)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Khaled Kaddour (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: początkowo A. Boesch, D. Amaudruz, M. Ponsard, adwokaci, V. Davies, solicitor, i T. Eicke, QC, następnie V. Davies, T. Eicke i V. Wilkinson, solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: G. Étienne i S. Kyriakopoulou, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga oparta na art. 263 TFUE i mająca na celu stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2015/117 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 85), i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 2015/108 z dnia 26 stycznia 2015 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2015, L 20, s. 2), w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie osób i podmiotów, wobec których mają zastosowanie środki ograniczające.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Khaled Kaddour pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania w przedmiocie środka tymczasowego.

(1)  Dz.U. C 190 z 8.6.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/19

Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – Unicorn/EUIPO – Mercilink Equipment Leasing (UNICORN)

(Sprawa T-201/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy UNICORN - Wcześniejsze, słowne i graficzny, krajowe znaki towarowe UNICORN - Artykuł 53 ust. 1 lit. a) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Renoma])

(2016/C 462/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Unicorn a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat L. Lorenc)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Mercilink Equipment Leasing Ltd (Limassol, Cypr)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 16 lutego 2015 r. (sprawa R 1699/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Unicorn a Mercilink Equipment Leasing.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Unicorn a.s. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 198 z 15.6.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/20

Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – CW/Parlament

(Sprawa T-309/15 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Mobbing - Obowiązek wspomagania ciążący na administracji - Artykuł 24 regulaminu pracowniczego - Wniosek o udzielenie wsparcia - Działania mające na celu tymczasowe odseparowanie od siebie stron konfliktu - Obowiązek staranności - Odpowiedzialność - Żądanie odszkodowawcze - Decyzja o oddaleniu zażalenia złożonego w trybie administracyjnym - Przeinaczenie dowodów - Naruszenie prawa))

(2016/C 462/24)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: CW (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat C. Bernard-Glanz)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski (przedstawiciele: M. Dean i E. Taneva, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 26 marca 2015 r., CW/Parlament (F-124/13, EU:F:2015:23).

Sentencja

1)

Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 26 marca 2015 r., CW/Parlament (F-124/13) zostaje uchylony.

2)

Sprawa zostaje przekazana do izby Sądu innej niż ta, która orzekała w przedmiocie niniejszego odwołania do ponownego rozstrzygnięcia.

3)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

(1)  Dz.U. C 270 z 17.8.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/20

Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Komisja/CX

(Sprawa T-493/15 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Postępowanie dyscyplinarne - Kara dyscyplinarna - Wydalenie ze służby - Prawo do bycia wysłuchanym - Artykuł 22 załącznika IX do regulaminu pracowniczego - Naruszenia prawa - Przeinaczenie dowodów - Niepełne zbadanie stanu faktycznego i dowodów))

(2016/C 462/25)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: CX (Enghien, Belgia) (przedstawiciel: adwokat É. Boigelot)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 18 czerwca 2015 r., CX/Komisja (F-5/14, EU:F:2015:61).

Sentencja

1)

Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 18 czerwca 2015 r., CX/Komisja (F-5/14, EU:F:2015:61) zostaje uchylony.

2)

Sprawa zostaje przekazana innej izbie Sądu Unii Europejskiej, niż izba orzekająca w niniejszym postępowaniu odwoławczym, do ponownego rozpoznania.

3)

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

(1)  Dz.U. C 371 z 9.11.2015.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/21

Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Spa Monopole/EUIPO – YTL Hotels & Properties (SPA VILLAGE)

(Sprawa T-625/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego SPA VILLAGE - Wcześniejszy słowny znak towarowy Beneluksu SPA - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/26)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV (Spa, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci E. Cornu i É. De Gryse)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: YTL Hotels & Properties Sdn Bhd (Kuala Lumpur, Malezja) (przedstawiciel: adwokat M. Edenborough)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 11 września 2015 r. (sprawa R 1954/2013-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Spa Monopole, compagnie fermière de Spa, a YTL Hotels & Properties.

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 11 września 2015 r. (sprawa R 1954/2013-4) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV a YTL Hotels & Properties Sdn Bhd, w zakresie w jakim oddala ona sprzeciw wobec rejestracji słownego unijnego znaku towarowego SPA VILLAGE w odniesieniu do „usług zaopatrzenia w żywność i napoje; kawiarni-restauracji; kafeterii; barów szybkiej obsługi (snack-barów); restauracji samoobsługowych; hotelowych usług restauracyjnych; usług restauracyjnych; obsługi gastronomicznej z własnym zapleczem, produktami i transportem; usług barowych; usług hotelowych” należących do klasy 43 w rozumieniu Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z dnia 15 czerwca 1957 r. ze zm.

2)

EUIPO i YTL Hotels & Properties zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 16 z 18.1.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/22

Wyrok Sądu z dnia 28 października 2016 r. – LA TARTE TROPÉZIENNE/EUIPO (LA TARTE TROPÉZIENNE 1955. SAINT-TROPEZ)

(Sprawa T-7/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy LA TARTE TROPÉZIENNE 1955. SAINT-TROPEZ - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/27)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: LA TARTE TROPÉZIENNE (Cogolin, Francja) (przedstawiciel: adwokat T. Cuche)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 26 października 2015 r. (sprawa R 720/2015-4) dotyczącą rejestracji międzynarodowej wskazującej Unię Europejską graficznego znaku towarowego LA TARTE TROPÉZIENNE 1955. SAINT-TROPEZ.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

LA TARTE TROPÉZIENNE zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 90 z 7.3.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/22

Wyrok Sądu z dnia 27 października 2016 r. – Caffè Nero Group/EUIPO (CAFFÈ NERO)

(Sprawa T-29/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego CAFFÈ NERO - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Braku charakteru odróżniającego - Charakter opisowy - Znak towarowy mogący zwieść odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/28)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Caffè Nero Group Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: L. Cassidy, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 listopada 2015 r. (sprawa R 410/2015-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego CAFFÈ NERO jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Caffè Nero Group Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 106 z 31.3.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/23

Wyrok Sądu z dnia z dnia 27 października 2016 r. – Caffè Nero Group/EUIPO (CAFFÈ NERO)

(Sprawa T-37/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego CAFFÈ NERO - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Charakter opisowy - Znak towarowy mogący zwieść odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. b), c) i g) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 462/29)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Caffè Nero Group Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: L. Cassidy, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 listopada 2015 r. (sprawa R 954/2015-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego CAFFÈ NERO jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Caffè Nero Group Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 106 z 21.3.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/23

Postanowienie Sądu z dnia 19 października 2016 r. – E-Control/ACER

(Sprawa T-671/15) (1)

([Skarga o stwierdzenie nieważności - Energia - Rozporządzenie (WE) nr 713/2009 - Rozporządzenie (WE) nr 714/2009 - Opinia ACER - Decyzje krajowych organów regulacyjnych zatwierdzające metody alokacji transgranicznej zdolności przesyłowej energii elektrycznej - Region Europy Środkowej i Wschodniej - Zgodność - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność])

(2016/C 462/30)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Energie-Control Austria für die Regulierung der Elektrizitäts- und Erdgaswirtschaft (E-Control) (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: adwokat F. Schuhmacher)

Strona pozwana: Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (przedstawiciel: E. Tremmel, pełnomocnik)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności opinii ACER nr 09/2015 z dnia 23 września 2015 r. w sprawie zgodności decyzji krajowych organów regulacyjnych zatwierdzających metody alokacji transgranicznej zdolności przesyłowej energii elektrycznej w Europie Środkowej i Wschodniej z rozporządzeniem nr 714/2009, w tym z wytycznymi w sprawie zarządzania i alokacji dostępnej zdolności przesyłowej połączeń wzajemnych między systemami krajowymi, zawartymi w załączniku I do tego rozporządzenia.

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)

Postępowanie w przedmiocie wniosków Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Wirtschaftskammer Österreich, Verbund AG i Polskich Sieci Elektroenergetycznych S.A. o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.

3)

Energie-Control Austria für die Regulierung der Elektrizitäts- und Erdgaswirtschaft (E-Control) pokrywa własne koszty, a także koszty poniesione przez Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), w tym koszty związane z postępowaniem w przedmiocie środka tymczasowego.

4)

Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Wirtschaftskammer Österreich, Verbund AG i Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. pokrywają własne koszty związane z wnioskami o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

(1)  Dz.U. C 38 z 1.2.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/24

Postanowienie Sądu z dnia 18 października 2016 r. – Laboratoire de la mer/EUIPO – Boehringer Ingelheim Pharma (RESPIMER)

(Sprawa T-109/16) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego RESPIMER - Wcześniejszy słowny znak towarowy RESPIMAT - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej])

(2016/C 462/31)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Laboratoire de la mer (Saint-Malo, France) (przedstawiciel: adwokat S. Szilvasi)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG (Ingelheim, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 stycznia 2016 r. (sprawa R 3109/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Boehringer Ingelheim Pharma a Laboratoire de la mer.

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Laboratoire de la mer zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 165 z 10.5.2016.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/25

Skarga wniesiona w dniu 5 września 2016 r. – Starbucks i Starbucks Manufacturing Emea/Komisja

(Sprawa T-636/16)

(2016/C 462/32)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Starbucks Corp. (Seattle, Washington, Stany Zjednoczone) i Starbucks Manufacturing Emea BV (Amsterdam, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci S. Verschuur, M. Petite i M-A. Stroungi)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności art. 1–4 decyzji Komisji z dnia 21 października 2015 r. w sprawie pomocy państwa SA.38374 (2014/C ex 2014/NN) wdrożonej przez Niderlandy na rzecz Starbucks (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”);

—

ewentualnie, stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 1 zaskarżonej decyzji; oraz

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE poprzez dopuszczenie się istotnego naruszenia prawa i oczywistego błędu w ocenie przy dokonywaniu wykładni i stosowaniu układu odniesienia do celów oceny, czy wstępne porozumienie w sprawie cen transferowych (zwane dalej „APA”) przyznaje korzyść selektywną.

2.

W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca utrzymuje, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE, uznając błędnie, że APA przyznaje korzyść, popełniając przy tym różne oczywiste błędy w zakresie ustaleń faktycznych i oceny, nie przeprowadzając starannej i bezstronnej analizy i przedstawiając niewystarczające uzasadnienie.

3.

W zarzucie trzecim strona skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 16 rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 (1) w ten sposób, że błędnie ustaliła wysokość domniemanej pomocy, a tym samym dopuściła się istotnego naruszenia prawa i oczywistego błędu w ocenie.

(1)  Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/26

Skarga wniesiona w dniu 30 września 2016 r. – Laboratorios Ern/EUIPO – Ascendo Medienagentur (SLIMDYNAMICS)

(Sprawa T-700/16)

(2016/C 462/33)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Laboratorios Ern, SA (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat S. Correa Rodríguez)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Ascendo Medienagentur AG (Gamprin-Bendern, Liechtenstein)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Ascendo Medienagentur AG

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „SLIMDYNAMICS” – zgłoszenie nr 12 882 304

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 lipca 2016 r. w sprawach połączonych R 1814/2015-4 i R 1780/2015-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim uwzględniono w niej zgłoszenie dla towarów należących do klasy 5, a także odrzucenie zgłoszenia unijnego znaku towarowego nr 12882304 SLIM DYNAMICS & design w zakresie, w jakim wskazano w nim towary należące do klasy 5; oraz

—

obciążenie EUIPO, a także ASCENDO MEDIENAGENTUR AG, jeżeli wstąpi do niniejszego postępowania w charakterze interwenienta, kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—

Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/26

Skarga wniesiona w dniu 6 października 2016 r. – La Patrouille/EUIPO – Alpha Industries (Przedstawienie kanciastej figury)

(Sprawa T-709/16)

(2016/C 462/34)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: La Patrouille (Pantin, Francja) (przedstawiciel: adwokat A. Lakits-Josse)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Alpha Industries, Inc. (Chantilly, Virginia, Stany Zjednoczone)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy – zgłoszenie nr 11 778 727

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie R 2332/2015-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim „uchylono w niej zaskarżoną decyzję i oddalono sprzeciw w odniesieniu do rejestracji spornego znaku towarowego dla następujących towarów: »toreb szkolnych«” oraz „oddalono odwołanie w pozostałej części”, a także orzeczenie o rejestracji zgłoszonego znaku towarowego dla wszystkich towarów;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w wypadku rozpatrywanych znaków towarowych;

—

Aby stwierdzić istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, Izba Odwoławcza oparła się zasadniczo na podnoszonym podobieństwie intelektualnym, podczas gdy to podobieństwo intelektualne nie narzuca się natychmiast konsumentowi.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/27

Skarga wniesiona w dniu 6 października 2016 r. – La Patrouille/EUIPO – Alpha Industries (AEROBATIX)

(Sprawa T-710/16)

(2016/C 462/35)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: La Patrouille (Pantin, Francja) (przedstawiciel: adwokat A. Lakits-Josse)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Alpha Industries, Inc. (Chantilly, Virginia, Stany Zjednoczone)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „AEROBATIX” – zgłoszenie nr 13 285 952

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie R 2344/2015-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim odrzucono w niej zgłoszenie znaku towarowego dla takich towarów jak „odzież, obuwie, nakrycia głowy”, a także orzeczenie o rejestracji zgłoszonego znaku towarowego dla tych towarów;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd;

—

Aby stwierdzić istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, Izba Odwoławcza oparła się zasadniczo na podnoszonym podobieństwie intelektualnym, podczas gdy to podobieństwo intelektualne nie narzuca się natychmiast konsumentowi;

—

Izba Odwoławcza nie uwzględniła znaczenia elementu słownego AEROBATIX, który w powiązaniu z elementem graficznym wystarcza, aby usunąć wszelkie prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/28

Skarga wniesiona w dniu 5 października 2016 r. – Deutsche Lufthansa/Komisja

(Sprawa T-712/16)

(2016/C 462/36)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Deutsche Lufthansa AG (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat S. Völcker)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności w części lub całości decyzji Komisji C(2016) 4964 final z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie nr M.3770 – Lufthansa/Swiss – decyzja Komisji w sprawie wniosku Lufthansy o częściowe zwolnienie z obowiązków dotyczących tras Zurych–Sztokholm i Zurych–Warszawa;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy stwierdzenia nieważności decyzji ze względu na to, że zawiera oczywisty błąd w ocenie i w rezultacie narusza zasady proporcjonalności i ochrony uzasadnionych oczekiwań poprzez odmowę rewizji lub uchylenia niektórych obowiązków nałożonych decyzją Komisji z dnia 4 lipca 2005 r. w sprawie nr COMP/M.3770 – Lufthansa/Swiss.

2.

Zarzut drugi dotyczy stwierdzenia nieważności decyzji ze względu na naruszenie przez Komisję zasady dobrej administracji poprzez brak ostrożnej i bezstronnej oceny wszystkich okoliczności sprawy.

3.

Zarzut trzeci dotyczy stwierdzenia nieważności decyzji ze względu na to, że Komisja nadużyła swoich uprawnień, obchodząc postępowanie administracyjne przewidziane w rozporządzeniu nr 1/2003.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/29

Skarga wniesiona w dniu 7 października 2016 r. – Asolo/EUIPO – Red Bull (FLÜGEL)

(Sprawa T-714/16)

(2016/C 462/37)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Asolo LTD (Limassol, Cypr) (przedstawiciel: adwokat W. Pors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Red Bull GmbH (Fuschl am See, Austria)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „FLÜGEL” – unijny znak towarowy nr 637 686

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 lipca 2016 r. w sprawie R 282/2015-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—

oddalenie wniosku o unieważnienie prawa do znaku;

—

obciążenie EUIPO i Red Bull kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 54 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009;

—

Naruszenie art. 53 ust. 1 lit. a) w związku z art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/29

Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Pfizer i Pfizer Santé Familiale/Komisja

(Sprawa T-716/16)

(2016/C 462/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Pfizer Ltd (Sandwich, Wielka Brytania), Pfizer Santé Familiale (Paryż, Francja) (przedstawiciele: L. Catrain González, lawyer i E. Wright, barrister-at-law)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1140 z dnia 8 lipca 2016 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz.U. L 189, 2016, s. 1);

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi zarzut dotyczący naruszenia przez Komisję Europejską Nomenklatury scalonej poprzez niezastosowanie konkretnego przepisu przewidzianego dla klasyfikacji towarów w Ogólnych regułach interpretacji w części I rozdziału A Nomenklatury scalonej.

—

Komisja naruszyła prawo, stosując ogólną regułę 3 przy klasyfikacji towaru, który nie jest prima facie możliwy do sklasyfikowania do dwóch lub więcej pozycji Nomenklatury scalonej; i

—

Komisja naruszyła prawo po raz drugi, stosując ogólną regułę 3 b) bez zastosowania ogólnej reguły 3 a), która daje pierwszeństwo klasyfikacji do bardziej konkretnych pozycji.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/30

Skarga wniesiona w dniu 4 października 2016 r. – Mad Dogg Athletics/EUIPO – Aerospinning Master Franchising (SPINNING)

(Sprawa T-718/16)

(2016/C 462/39)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Mad Dogg Athletics, Inc. (Venice, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat J. Steinberg)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Aerospinning Master Franchising Ltd. s.r.o. (Praga, Republika Czeska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „SPINNING” – unijny znak towarowy nr 175 117

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie R 2375/2014-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim stwierdzono w niej wygaśnięcie prawa do unijnego znaku towarowego nr 000175117 „SPINNING” w odniesieniu do towarów określonych jako „sprzęt do ćwiczeń fizycznych”, należących do klasy 28, a także w odniesieniu do usług „prowadzenia zajęć fitness”, należących do klasy 41;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—

Naruszenie art. 41 ust. 2 lit. a) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;

—

Naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/31

Skarga wniesiona w dniu 12 października 2016 r. – Mapei/EUIPO – Steenfabrieken Vandersanden (zerø)

(Sprawa T-722/16)

(2016/C 462/40)

Język skargi: włoski

Strony

Strona skarżąca: Mapei SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciel: adwokat F. Caricato)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Steenfabrieken Vandersanden NV (Bilzen, Belgia)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „zerø” – zgłoszenie nr 13 031 612

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie R 2371/2015-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji a w konsekwencji zarejestrowanie znaku towarowego nr 13 031 612 w odniesieniu do wszystkich żądanych w zgłoszeniu klas, z zastrzeżeniem już zarejestrowanych klas lub pomocniczo, przekazanie sprawy do EUIPO celem zmiany decyzji i wyrażenia zgody na rejestrację znaku towarowego, zgodnie z orzeczeniem Sądu;

—

obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 8 rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/32

Skarga wniesiona w dniu 12 października 2016 r. – Mapei/EUIPO – Steenfabrieken Vandersanden (RE-CONzerø)

(Sprawa T-723/16)

(2016/C 462/41)

Język skargi: włoski

Strony

Strona skarżąca: Mapei SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciel: adwokat F. Caricato)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Steenfabrieken Vandersanden NV (Bilzen, Belgia)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający elementy słowne „RE-CONzerø” – zgłoszenie nr 13 031 661

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie R 2374/2015-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji a w konsekwencji zarejestrowanie znaku towarowego nr 13 031 661 w odniesieniu do wszystkich żądanych w zgłoszeniu towarów, z zastrzeżeniem już zarejestrowanych lub pomocniczo, przekazanie sprawy do EUIPO celem zmiany decyzji i wyrażenia zgody na rejestrację znaku towarowego, zgodnie z orzeczeniem Sądu;

—

obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 8 rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/32

Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – Palos Caravina/CdT

(Sprawa T-725/16)

(2016/C 462/42)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Maria José Palos Caravina (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: A. Salerno i P. Singer, adwokaci)

Strona pozwana: Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji odmownej organu powołującego CdT w sprawie wniosku o przekazanie decyzji w sprawie powołania pani [X] na stanowisko w hiszpańskim wydziale tłumaczeń w październiku 2015 r. oraz, w razie potrzeby, decyzji tego organu z dnia 5 lipca 2016 r. oddalającej zażalenie złożone na tę decyzję odmowną;

—

obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut, dotyczący naruszenia art. 25 regulaminu pracowniczego.

Utrzymuje ona bowiem, że ogłoszenie „przybycia” osoby do wydziału nie spełnia w żadnym razie obowiązku publikacji decyzji w sprawie powołania, ustanowionego we wspomnianym przepisie a w braku prawidłowej publikacji – każdy członek personelu posiada prawo żądania przekazania rozpatrywanej decyzji w sprawie powołania. Prawo to zostało zatem w niniejszej sprawie naruszone przez organ powołujący Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CDT) w związku z wydaniem zaskarżonej decyzji, czyli decyzji odmownej z dnia 23 grudnia 2015 r. w sprawie przekazania powyższej decyzji.

Strona skarżąca uważa również, że okoliczność powołania się względem tego wynikającego z art. 25 regulaminu pracowniczego prawa na rozporządzenie nr 45/2001 w sprawie ochrony danych osobowych, jest bezskuteczne, ponieważ zakładając nawet, że decyzja w sprawie powołania wchodziłaby w zakres danych chronionych mocą tego rozporządzenia, art. 25 należałoby uznać za lex specialis, przyznający osobom trzecim prawo dostępu do danych.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/33

Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – VFP/Komisja

(Sprawa T-726/16)

(2016/C 462/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Vlaamse Federatie van Persverkopers VZW (VFP) (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci P. de Bandt, J. Dewispelaere i J. Probst)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

uznanie skargi za dopuszczalną;

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 3 czerwca 2016 r. w sprawie pomocy państwa, SA.42366 (2016/N) – Belgia – rekompensaty przyznawane przez państwo na rzecz bpost za świadczenie usług publicznych w okresie 2016-2020 (1);

—

przekazanie sprawy Komisji w celu przeprowadzenia dalszego badania oraz wydania nowej decyzji;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą; oraz

—

podjęcie wszelkich innych środków, które Sąd uzna za konieczne.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut dotyczący naruszenia przez Komisję Europejską jej uprawnień proceduralnych poprzez przyjęcie zaskarżonej decyzji i brak wszczęcia formalnego postępowania przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE.

W tym jedynym zarzucie strona skarżąca wyjaśnia, że skoro Komisja napotkała poważne trudności dotyczące ewentualnej zgodności rekompensaty za usługę dystrybucji prasy świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym z rynkiem wewnętrznym, była ona prawnie zobowiązana do przyjęcia decyzji wszczynającej formalne postępowanie wyjaśniające. Zarzut ów składa się z czterech części. W szczególności strona skarżąca podnosi, że istnienie poważnych trudności wynika z całości spójnych dowodów dotyczących: (i) czasu trwania badania wstępnego i szczególnych okoliczności, w jakich udzielono pomocy (pierwsza część zarzutu), (ii) faktu, że dokonana przez Komisję analiza w zakresie zakwalifikowania usług dystrybucji uznanych gazet i czasopism jako usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym jest niewystarczająca (druga część zarzutu), (iii) faktu, że dokonana przez Komisję analiza w zakresie korzystających z usług dystrybucji prasy świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym jest niepełna (trzecia część zarzutu) oraz (iv) faktu, że dokonana przez Komisję analiza zakłócenia konkurencji i rozwoju handlu jest niepełna i niewystarczająca (czwarta część zarzutu).

(1)  Dz.U. 2016, C 341, s. 5.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/34

Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Repower/EUIPO – repowermap (REPOWER)

(Sprawa T-727/16)

(2016/C 462/44)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Repower AG (Brusio, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci R. Kunz-Hallstein i H. Kunz-Hallstein)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: repowermap.org (Berno, Szwajcaria)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską słownego znaku towarowego „REPOWER” – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 1 020 351

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 sierpnia 2016 r. w sprawie R 2311/2014-5 (REV)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—

Naruszenie art. 80 rozporządzenia nr 207/2009;

—

Naruszenie art. 75 rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/35

Skarga wniesiona w dniu 13 października 2016 r. – Espírito Santo Financial Group/EBC

(Sprawa T-730/16)

(2016/C 462/45)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Espírito Santo Financial Group SA (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: R. Oliveira i S. Estima Martins, lawyers)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Banku Centralnego (EBC) z dnia 31 sierpnia 2016 r. przyjętej zgodnie z decyzją EBC/2004/3 o nieprzyznaniu pełnego dostępu do decyzji EBC z dnia 1 sierpnia 2014 r., która zawiesiła względem Banco Espírito Santo S.A. status strony w ramach polityki pieniężnej Eurosystemu i zobowiązała tenże bank do spłaty całego długu wobec Eurosystemu oraz odmawiającej pełnego dostępu do wszystkich powiązanych dokumentów i decyzji organów EBC;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do żądanych informacji zawartych w decyzji Rady Prezesów EBC na tej podstawie, że naruszyła ona obowiązek uzasadnienia.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do żądanych informacji zawartych w decyzji Rady Prezesów EBC na tej podstawie, że błędnie zinterpretowała i tym samym naruszyła ona art. 4 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze, drugie i siódme decyzji EBC/2004/3.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do dodatkowych informacji zawartych w propozycjach zarządu EBC na tej podstawie, że naruszyła ona obowiązek uzasadnienia.

4.

Zarzut czwarty, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do dodatkowych informacji zawartych w propozycjach zarządu EBC na tej podstawie, że błędnie zinterpretowała i tym samym naruszyła ona art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie i siódme decyzji EBC/2004/3.

5.

Zarzut piąty, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do dodatkowych informacji zawartych w propozycjach zarządu EBC na tej podstawie, że błędnie zinterpretowała i tym samym naruszyła ona art. 4 ust. 2 tiret pierwsze decyzji EBC/2004/3.

6.

Zarzut szósty, zgodnie z którym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji odmawiającej dostępu do dodatkowych informacji zawartych w propozycjach zarządu EBC na tej podstawie, że błędnie zinterpretowała i tym samym naruszyła ona art. 4 ust. 3 decyzji EBC/2004/3.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/36

Skarga wniesiona w dniu 10 października 2016 r. – Perifereia Stereas Elladas/Komisja

(Sprawa T-731/16)

(2016/C 462/46)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Perifereia Stereas Elladas (Lamia, Grecja) (przedstawiciel: adwokat K. Bakas)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji z dnia 10 sierpnia 2016 r., nr 4310049 [Ref. Ares(2016) 4310049 – 10/08/2016] Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej, podpisanej przez dyrektora do spraw społecznych, którą to decyzją został odrzucony wniosek o finansowanie z dnia 3 grudnia 2015 r. przedstawiony przez konsorcjum pod przewodnictwem skarżącej w związku z programem Komisji Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych EASI (PROGRESS AXIS) 2014-2020 dla innowacyjnej polityki społecznej w celu przeprowadzenia reform w obrębie usług socjalnych wraz zaproszeniem do składania wniosków pod nr VP/2 15/011 oraz;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami skarżącej oraz wynagrodzeniem jej adwokata.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący błędnej oceny przez Komisję Europejską treści wniosku skarżącej.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności. Skarżąca utrzymuje, że gdyby wyjść z założenia, że odrzucenie nastapiło ze względów formalnych, należy stwierdzić nieważność zaskarżonego aktu, gdyż jest on sprzeczny ze wspólnotowymi zasadami propocjonalności i dobrej administracji.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady równości, jako że w sytuacji wystąpienia problemów technicznych kandydatom, którzy nie złożyli wniosku, zostało przyznane przedłużenie terminu, zaś kandydatom, którzy złożyli swoje wnioski, nie dano jednak podobnej możliwości w celu sprostowania, uzupełnienia lub udzielenia wyjaśnień.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/36

Skarga wniesiona w dniu 19 października 2016 r. – Argyraki/Komisja

(Sprawa T-734/16)

(2016/C 462/47)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Vassilia Argyraki (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat S. Pappas)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) z dnia 29 stycznia 2016 r.;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący drugiego okresu zatrudnienia strony skarżącej jako członka personelu pomocniczego, zgodnie z którym zaskarżona decyzja została oparta na nieistniejącej podstawie prawnej, ponieważ ani Wnioski Komisji nr 229/04 z dnia 7 kwietnia 2004 r., ani art. 4 ust. 1 załącznika VIII Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, ani orzecznictwo nie przewidują warunku dotyczącego zmiany instytucji. W rezultacie, ta część zaskarżonego aktu jest niezgodna z prawem i powinna zostać stwierdzona jej nieważność.

2.

Zarzut drugi dotyczący pierwszego okresu zatrudnienia strony skarżącej jako członka personelu pomocniczego, zgodnie z którym warunek stosowany w zaskarżonej decyzji, czyli ciągłość służby przez ponad rok, przewidziany we Wnioskach nr 229/04 stanowił odstępstwo od art. 4 ust. 1 załącznika VIII regulaminu pracowniczego, w wykładni nadanej mu w orzecznictwie. W rezultacie, ta część zaskarżonego aktu jest niezgodna z prawem i powinna zostać stwierdzona jej nieważność.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/37

Skarga wniesiona w dniu 25 października 2016 r. – Akant Monika i Zbigniew Harasym v. EUIPO – Hunter Douglas Holding (COSIMO)

(Sprawa T-739/16)

(2016/C 462/48)

Język skargi: Polski

Strony

Strona skarżąca: Akant Monika i Zbigniew Harasym sp. j. (Koszalin, Polska) (przedstawiciel: M. Krekora, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Hunter Douglas Holding GmbH & Co.KG (Düsseldorf, Niemcy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny znak towarowy Unii Europejskiej „COSIMO” – zgłoszenie nr 12 130 324

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22.08.2016 r. w sprawie R 2364/2015-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—

oddalenie odwołania wniesionego przez drugą stronę w postępowaniu przed EUIPO;

—

obciążenie EUIPO i drugiej strony kosztami niniejszego postępowania oraz drugiej strony kosztami postępowania przed EUIPO.

Podniesione zarzuty

Naruszenie artykułów 8(1)(b) i 42(2) rozporządzenia nr 207/2009.

12.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/38

Skarga wniesiona w dniu 21 października 2016 r. – Changmao Biochemical Engineering/Komisja

(Sprawa T-741/16)

(2016/C 462/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd (Changzhou, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci R. Antonini, E. Monard i B. Maniatis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1247 z dnia 28 lipca 2016 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz aspartamu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej oraz

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja Europejska, odmawiając przyznania skarżącej statusu spółki funkcjonującej w warunkach gospodarki rynkowej naruszyła art. 2 ust. 7 lit. b) i c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 (1) oraz zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, a także obciążyła skarżącą nieracjonalnym ciężarem dowodu, naruszając tym samym zasadę dobrej administracji

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym Komisja Europejska, opierając się na cenach i kosztach producentów z Unii w celu określenia normalnej wartości, naruszyła art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1036.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym Komisja Europejska, odmawiając uwzględnienia dostosowań naruszyła art. 2 ust. 10, art. 3 ust. 2 lit. a), art. 3 ust. 3 i art. 9 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1036, a także zasadę dobrej administracji.

4.

Zarzut czwarty, zgodnie z którym Komisja Europejska, stwierdzając, że przywóz produktów z Chin po cenach dumpingowych spowodował istotną szkodę w przemyśle Unii, naruszyła art. 3 ust. 2 art. 3 ust. 6 (oraz tytułem zarzutu ewentualnego art. 6 ust. 7) rozporządzenia (UE) 2016/1036.

5.

Zarzut piąty, zgodnie z którym Komisja Europejska, opierając się na niewiarygodnych danych naruszyła art. 2 ust. 7 lit. a), art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3 i art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

(1)  Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. 2016, L 176, s. 21).