27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (Niemcy) w dniu 24 marca 2016 r. – H. przeciwko Land Berlin

(Sprawa C-174/16)

(2016/C 232/04)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Berlin

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: H.

Strona pozwana: Land Berlin

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy dyrektywy Rady 2010/18/UE z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC oraz uchylającej dyrektywę 96/34/WE (1), jak również postanowienia opublikowanego jako jej załącznik Porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu prawa krajowego, zgodnie z którym okres próbny, na czas którego powierzono urzędnicze stanowisko kierownicze na okres próbny, upływa z mocy ustawy bez możliwości jego przedłużenia także wtedy, gdy urzędnik lub urzędniczka służby cywilnej przez większą część okresu próbnego korzystał i nadal korzysta z urlopu rodzicielskiego?

Czy przepisy dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (2), a w szczególności art. 14 ust. 1 lit a) lub lit. c), art. 15 lub 16 tej dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie prawa krajowego o treści przedstawionej w pytaniu pierwszym stanowi dyskryminację pośrednią ze względu na płeć, jeżeli dotyczy ono lub może potencjalnie dotyczyć znacznie większej liczby kobiet niż mężczyzn?

W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze lub drugie: Czy wykładnia wskazanych przepisów prawa Unii stoi na przeszkodzie takiemu uregulowaniu prawa krajowego także wtedy, gdy jest ono uzasadnione tym, że w okresie próbnym przygotowanie do stałego wykonywania kierowniczego stanowiska urzędniczego może zostać stwierdzone jedynie w wypadku rzeczywistego wykonywania powierzonych zadań przez długi czas?

W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie: Czy wykładnia prawa Unii dopuszcza inny skutek prawny niż kontynuację okresu próbnego na tym samym lub podobnym stanowisku służbowym bezpośrednio po zakończeniu urlopu rodzicielskiego przez okres, który pozostał do zakończenia okresu próbnego w momencie rozpoczęcia urlopu rodzicielskiego, na przykład wtedy, gdy nie dysponuje się już takim wolnym stanowiskiem służbowym lub wolnym stanowiskiem pracy?

5)	Czy wykładnia prawa Unii wymaga w takim wypadku, w celu obsadzenia innego stanowiska służbowego lub kierowniczego stanowiska urzędniczego, odstąpienia od przewidzianej w prawie krajowym procedury rekrutacji z udziałem innych kandydatów?

(1) Dz.U. L 68, s. 13.

(2) Dz.U. L 204, s. 23.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/4

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 24 marca 2016 r. – Impresa di Construzioni Ing. E. Mantovani SpA i Guerrato SpA/Provincia autonoma di Bolzano, Agenzia per i procedimenti e la vigilanza in materia di contratti pubblici di lavori servizi e forniture (ACP), Autorità nazionale anticorruzione (ANAC)

(Sprawa C-178/16)

(2016/C 232/05)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Impresa di Construzioni Ing. E. Mantovani SpA i Guerrato SpA

Druga strona postępowania: Provincia autonoma di Bolzano, Agenzia per i procedimenti e la vigilanza in materia di contratti pubblici di lavori servizi e forniture (ACP), Autorità nazionale anticorruzione (ANAC)

Pytania prejudycjalne

Czy na przeszkodzie prawidłowemu stosowaniu art. 45 ust. 2 lit. c) i g) i ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/18/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. […] oraz zasad prawa europejskiego: ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa, równego traktowania, proporcjonalności i przejrzystości, zakazu obciążenia postępowania i maksymalnego otwarcia rynku zamówień publicznych na konkurencję, a także zasady wyczerpującego i określonego charakteru sankcji, stoi uregulowanie krajowe, takie jak art. 38 ust. 1 lit. c) d.lgs. (dekretu ustawodawczego) z dnia 12 kwietnia 2006 r. nr 163 (Codice dei contratti pubblici relativi a lavori, servizi e forniture in attuazione delle direttive 2004/17/CE e 2004/18/CE) (kodeks zamówień publicznych na roboty budowlane, usługi i dostawy w wykonaniu dyrektyw 2004/17/WE (2) i 2004/18/WE) z późniejszymi zmianami, w zakresie, w jakim rozciąga ono zakres przewidzianego w nim obowiązku złożenia oświadczenie o niekaralności (w tym o braku wyroków wydanych na podstawie dobrowolnego poddania się karze) za wskazane w nim przestępstwa na podmioty zarządzające przedsiębiorstwami uczestniczącymi w postępowaniu przetargowym, odwołane ze stanowiska w roku poprzedzającym ogłoszenie o przetargu, i ustanawia korelatywną podstawę wykluczenia z przetargu, jeżeli przedsiębiorstwo nie wykaże, że dokonało całkowitego i rzeczywistego odcięcia się od objętego sankcją karną działania takich podmiotów, przy czym ocenę, czy spełniony został wymóg zachowania świadczącego o odcięciu, uregulowanie to pozostawia swobodnemu uznaniu zamawiającego i pozwala mu wprowadzić, w wymiarze faktycznym, pod rygorem wykluczenia z przetargu:

(i)	obowiązki informacyjne i deklaratywne dotyczące spraw karnych niezakończonych jeszcze ostatecznym wyrokiem (a zatem, z definicji, mające niepewny wynik), nieprzewidziane w ustawie nawet w odniesieniu do podmiotów na stanowiskach;

(ii)	obowiązki w zakresie samorzutnego odcięcia się, nieokreślone co do natury zachowań stanowiących przesłankę uniewinnienia, względnego czasu odniesienia (również przedwczesnego w stosunku do momentu uprawomocnienia się wyroku karnego) i co do etapu postępowania, na którym powinny zostać spełnione;

(iii)

obowiązki w zakresie lojalnej współpracy w nieokreślonym kształcie, z wyjątkiem ogólnej klauzuli dobrej wiary?

(1) Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114).

(2) Dyrektywa 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynująca procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (Dz.U. L 134, s. 1).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/5

Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lutego 2016 r. w sprawie T-141/14 SolarWorld AG i inni/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 11 kwietnia 2016 r. przez SolarWorld AG

(Sprawa C-204/16 P)

(2016/C 232/06)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: SolarWorld AG (przedstawiciele: L. Ruessmann, avocat, J. Beck, solicitor)

Druga strona postępowania: Brandoni solare SpA, Solaria Energia y Medio Ambiente, SA, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products (CCCME)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	stwierdzenie, że odwołanie jest dopuszczalne i zasadne;

—	uchylenie postanowienia Sądu w sprawie T-141/14;

—	orzeczenie co do istoty i stwierdzenie nieważności art. 3 rozporządzenia nr 1238/2013 lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd co do istoty w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności; oraz

—	obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd naruszył prawo uznając, że nie jest możliwe oddzielenie art. 3 rozporządzenia nr 1238/2013 (1) od reszty tego rozporządzenia. Zmiana formy środków nie zmienia zakresu rozporządzenia nakładającego te środki. Środki antydumpingowe obejmują swym zakresem cały przywóz dokonywany przez producentów, co do których stwierdzono, że brali udział w dumpingu wyrządzającym szkodę, i – niezależnie od formy – mają być one wystarczające do usunięcia szkody podniesionej przez unijnych producentów. Stwierdzenie nieważności art. 3 nie zmienia tego zakresu.

Zaskarżone postanowienie narusza prawo wnoszącego odwołanie wynikające z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w zakresie w jakim odmawia ono przemysłowi unijnemu środka odwoławczego w sprawach dotyczących ochrony handlu przeciwko ostatecznym cłom, które nie zachowują wymogów rozporządzenia podstawowego. Ponadto zaskarżone postanowienie narusza prawo wnoszącego odwołanie wynikające z art. 20 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stawiając producentów eksportujących w lepszej sytuacji niż przemysł unijny zważywszy, że orzecznictwo przyznaje im prawo do wniesienia odwołania.

(1) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1238/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 325, s. 1).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/6

Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lutego 2016 r. w sprawie T-142/14 SolarWorld AG i inni/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 11 kwietnia 2016 r. przez SolarWorld AG

(Sprawa C-205/16 P)

(2016/C 232/07)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: SolarWorld AG (przedstawiciele: L. Ruessmann, avocat, J. Beck, solicitor)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	stwierdzenie, że odwołanie jest dopuszczalne i zasadne;

—	uchylenie postanowienia Sądu w sprawie T-142/14;

—	orzeczenie co do istoty i stwierdzenie nieważności art. 2 rozporządzenia nr 1239/2013 lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd co do istoty w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności; oraz

—	obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd naruszył prawo uznając, że nie jest możliwe oddzielenie art. 2 rozporządzenia nr 1239/2013 (1) od reszty tego rozporządzenia. Zmiana formy środków nie zmienia zakresu rozporządzenia nakładającego te środki. Środki antydumpingowe obejmują swym zakresem cały przywóz dokonywany przez producentów, co do których stwierdzono, że brali udział w subsydiowaniu wyrządzającym szkodę, i – niezależnie od formy – mają być one wystarczające do usunięcia szkody podniesionej przez unijnych producentów. Stwierdzenie nieważności art. 2 nie zmienia tego zakresu.

(1) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1239/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 325, s. 66).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/7

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 22 kwietnia 2016 r. – Postępowanie karne przeciwko Mossie Ouhramiemu

(Sprawa C-225/16)

(2016/C 232/08)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Mossa Ouhrami

Pytania prejudycjalne

Czy art. 11 ust. 2 dyrektywy 2008/115 (1) należy interpretować w ten sposób, że wymieniony w nim termin pięciu lat jest liczony

a)	od chwili wydania zakazu wjazdu (lub, z mocą wsteczną, równoważnej decyzji o uznaniu za osobę niepożądaną), czy

b)	od chwili, w której dana osoba faktycznie opuściła terytorium – mówiąc w skrócie – państw członkowskich Unii Europejskiej, czy też

c)	od jakiejkolwiek innej chwili?

Czy mając na uwadze stosowanie przepisów prawa przejściowego, art. 11 ust. 2 dyrektywy 2008/115 należy interpretować w ten sposób, że przepis ten skutkuje tym, iż decyzje wydane przed wejściem w życie tej dyrektywy, których skutek prawny polega na tym, że adresat musi przebywać przez okres dziesięciu kolejnych lat poza Niderlandami, przy założeniu, że zakaz wjazdu zostaje ustanowiony z należytym uwzględnieniem wszystkich istotnych dla danego przypadku okoliczności, od których to decyzji mógł zostać wniesiony środek odwoławczy, nie wywołują już skutków prawnych, jeżeli w chwili, do której należało dokonać transpozycji tej dyrektywy, lub w chwili, w której stwierdzono, że adresat tej decyzji przebywa w Niderlandach, czas trwania tego obowiązku przekracza czas trwania przewidziany w tym przepisie?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. 2008, L 348, s. 98).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/7

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 3 marca 2016 r. w sprawie T-15/14, Simet/Komisja, wniesione w dniu 20 kwietnia 2016 r. przez Simet SpA

(Sprawa C-232/16 P)

(2016/C 232/09)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Simet SpA (przedstawiciele: A. Clarizia, C. Varrone, P. Clarizia, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

—

Uchylenie zaskarżonego wyroku (sprawa T-15/14), którym Sąd oddalił skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2014/201/UE z dnia 2 października 2013 r. w sprawie rekompensaty należnej Simet SpA z tytułu świadczenia usług transportu publicznego w latach 1987–2003 [pomoc państwa SA.33037 (2012/C) – Włochy] (Dz.U. 2014, L 114, s. 67), i stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji;

—	Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie uważa, że wyrok narusza:

—

art. 107 TFUE w zakresie, w jakim przyjęto w nim, że płatności rekompensacyjne na rzecz Simet, przyznane na mocy wyroku włoskiego Consiglio di Stato i notyfikowane władzom krajowym, stanowią pomoc państwa, chociaż spór rozstrzygnięty przez sąd krajowy dotyczył naprawienia szkody poniesionej przez wnoszącą odwołanie z powodu niezgodności z prawem aktów ministerstwa infrastruktury i transportu w odniesieniu do działalności w zakresie usług publicznych drogowego transportu międzyregionalnego w latach 1987–2003;

—

rozporządzenie (EWG) nr 1191/69 (1) w zakresie, w jakim Sąd nie stwierdził niezgodności regulacji włoskiej z przywołanym rozporządzeniem z dwóch powodów: 1) ponieważ nakłada ona na podmiot prywatny wymóg prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie w formie usług publicznych, podczas gdy na podstawie rozporządzenia nr 1191/69 taki sposób prowadzenia działalności przedsiębiorstwa jest zakazany, gdyż usługa publiczna wymaga przestrzegania przez koncesjonariusza zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych; 2) ponieważ nie przewidywała ona rekompensaty za zobowiązania z tytułu świadczenia usługi przez przedsiębiorstwo; w następstwie zmian wprowadzonych rozporządzeniem (EWG) nr 1893/91 Simet nie mogła już podlegać zobowiązaniom z tytułu świadczenia usług publicznych, gdyż przedmiotem jej działalności był międzyregionalny przewóz osób autobusami;

—

rozporządzenie nr 1191/69 w szczególności w zakresie, w jakim Sąd błędnie przyjął w nim zgodność z prawem decyzji Komisji, w której stwierdzono, że płatności na rzecz Simet stanowiły pomoc państwa, gdyż z powodu braku prowadzenia przez spółkę odrębnej księgowości kosztów poniesionych z tytułu takiej działalności istnieje ryzyko nadmiernej rekompensaty. Wbrew temu, co stwierdził Sąd, art. 5 i nast. rozporządzenia przewidywały odmienną metodę określenia zakresu rekompensaty, która opiera się na „skutkach”, jakie nałożenie takich zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych mogło wywrzeć na konkurencyjność przedsiębiorstwa ogółem;

—

zasady dotyczące naprawienia szkody poniesionej przez podmioty prywatne z powodu naruszenia prawa Unii, które oznaczają, że jeżeli władze państwa członkowskiego przyjmą w ramach swoich kompetencji środek sprzeczny z prawem Unii, wynika z tego dla nich obowiązek naprawienia szkody wobec adresata środka z powodu jego niezgodności z prawem.

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 r. w sprawie działania Państw Członkowskich dotyczącego zobowiązań związanych z pojęciem usługi publicznej w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej (Dz.U. L 156, s. 1)

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/9

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – mobile.international/EUIPO – Rezon (mobile.de)

(Sprawa T-322/14 i T-325/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy mobile - Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego - Artykuł 15 ust. 1, art. 57 ust. 2 i art. 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Zasada 40 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 2868/95])

(2016/C 232/10)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: mobile.international GmbH (Kleinmachnow, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat T. Lührig)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: M. Fischer, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Rezon OOD (Sofia, Bułgaria) (przedstawiciele: adwokaci P. Kanchev i T. Ignatova)

Przedmiot

Dwie skargi na decyzje Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 9 czerwca 2014 r. (sprawa R 922/2013-1) i 13 lutego 2014 r. (spraw R 951/2013-1) dotyczące dwóch postępowań w sprawie unieważnienia prawa do znaku między mobile.international GmbH a Rezon OOD.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	mobile.international GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 235 z 21.7.2014.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/9

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Włochy/Komisja

(Sprawa T-384/14) (1)

([EFOGR - Sekcja Gwarancji - EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania - Sektory wołowiny i cielęciny oraz baraniny - Ryczałtowa korekta finansowa - Korekta jednorazowa - Artykuły 48 i 69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 - Uprawnienia specjalne - Obowiązek uzasadnienia])

(2016/C 232/11)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri i B. Tidore, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Rossi i D. Bianchi, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji wykonawczej Komisji 2014/191/UE z dnia 4 kwietnia 2014 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 104, s. 43) w zakresie, w jakim wyłącza niektóre wydatki poniesione przez Republikę Włoską.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 235 z 21.7.2014.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/10

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Holistic Innovation Institute/Komisja

(Sprawa T-468/14) (1)

([Pomoc finansowa - Badania naukowe - Siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i prezentacji (2007–2013) - Projekt eDIGIREGION - Decyzja Komisji o wykluczeniu przedsiębiorstwa z udziału w projekcie - Skarga o stwierdzenie nieważności - Termin do wniesienia skargi - Rozpoczęcie biegu terminu - Niedopuszczalność - Odpowiedzialność pozaumowna - Krzywda - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom])

(2016/C 232/12)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Holistic Innovation Institute, SLU (Pozuelo de Alarcón, Hiszpania) (przedstawiciele: początkowo adwokat R. Muñiz García, następnie adwokat J. Marín López)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lyal, pełnomocnik, wspierany przez adwokata J. Rivasa Andrésa)

Przedmiot

Z jednej strony, żądanie stwierdzenia nieważności, na podstawie art. 263 TFUE, decyzji Komisji ARES (2014) 710158 z dnia 13 marca 2014 r., wykluczającej udział skarżącej w projekcie eDIGIREGION oraz, z drugiej strony, przedstawione na podstawie art. 268 TFUE żądanie naprawienia domniemanej szkody poniesionej przez skarżącą w następstwie tej decyzji, do wysokości 3 055 000 EUR z odsetkami za zwłokę oraz tytułem żądania ewentualnego wyznaczenie biegłego w celu oszacowania poniesionej szkody.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Holistic Innovation Institute, SLU zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 292 z 1.9.2014

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/11

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Zuffa/EUIPO (ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP)

(Sprawa T-590/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania - Obowiązek uzasadnienia - Właściwy krąg odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c), art. 7 ust. 2 i 3 oraz art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/13)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zuffa, LLC (Las Vegas, Nevada, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: S. Malynicz, barrister, K. Gilbert i C. Balme, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: P. Bullock, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 maja 2014 r. (sprawa R 1425/2013-2) dotyczącą rejestracji oznaczenia ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 19 maja 2014 r. (sprawa R 1425/2013-2) w zakresie dotyczącym oddalenia odwołania wniesionego przez Zuffa, LLC w odniesieniu do następujących towarów i usług:

—

„wcześniej zapisane kasety audio; dyski akustyczne; dyski kompaktowe (CD); wcześniej zapisane kasety wideo; wideodyski laserowe; wideodyski cyfrowe; DVD; elektroniczne nośniki zapisu; pendrivy; CD-ROM, wszystkie stanowiące nośniki do zapisu relacji z zawodów, widowisk i układów dotyczących mieszanych sztuk walki; filmy kinematograficzne w dziedzinie mieszanych sztuk walki”, należących do klasy 9;

—	„udzielanie informacji na temat mieszanych sztuk walki poprzez sieci komunikacji i sieci informatyczne; dostarczanie wiadomości i informacji w dziedzinie sportu, dochodzenia do formy i mieszanych sztuk walki poprzez sieci komunikacyjne i sieci informatyczne”, należących do klasy 41.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Zuffa, LLC i EUIPO pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 351 z 6.10.2014.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/12

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONIC)

(Sprawa T-643/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ABTRONIC - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd])

(2016/C 232/14)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Red Lemon Inc. (Hong Kong, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci T. Wieland i S. Müller)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 15 maja 2014 r. (sprawa R 1899/2014-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Lidl Stiftung & Co. KG a Red Lemon Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Red Lemon Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 380 z 27.10.2014.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/12

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Trioplast Industrier/Komisja

(Sprawa T-669/14) (1)

((Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek plastikowych worków przemysłowych - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt podlegający zaskarżeniu - Dopuszczalność - Skarga o odszkodowanie - Odsetki za zwłokę - Pojęcie wierzytelności pewnej, wyrażonej w kwocie pieniężnej i wymagalnej - Proporcjonalność - Pewność prawa - Zasada indywidualizacji kar i sankcji - Brak podstawy prawnej - Artykuł 266 TFUE - Związek przyczynowy))

(2016/C 232/15)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Trioplast Industrier AB (Smålandsstenar, Szwecja) (przedstawiciele: adwokaci T. Pettersson i A. Johansson)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Bottka, L. Parpala i P. Rossi, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji zawartej – jak twierdzi strona skarżąca – w piśmie Komisji z dnia 3 lipca 2014 r. dotyczącym sprawy COMP/38.354 (Worki przemysłowe – Trioplast Industrier AB), a po drugie, żądanie odszkodowawcze na podstawie art. 340 akapit drugi TFUE.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Spółka Trioplast Industrier AB zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 409 z 17.11.2014.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/13

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Hamr – Sport/Komisja

(Sprawa T-693/14) (1)

([Pomoc państwa - Obiekty sportowe dostarczane przez organizacje non-profit - Dotacje na obsługę i inwestycję mające umożliwić budowę, obsługę, utrzymanie, odbudowę lub rozbudowę niekomercyjnych obiektów sportowych - Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym - Artykuł 107 ust. 3 lit. c) TFUE - Skarga o stwierdzenie nieważności - Indywidualne oddziaływanie - Pojęcie zainteresowanej strony - Dopuszczalność - Brak zakłócenia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem - Brak wątpliwości uzasadniających wszczęcie formalnego postępowania wyjaśniającego])

(2016/C 232/16)

Język postępowania: czeski

Strony

Strona skarżąca: Hamr - Sport a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: T. Capoušek, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Maxian Rusche i P. Němečková, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Republika Czeska (przedstawiciele: M. Smolek, J. Vláčil i T. Müller, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE obejmujące stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2014) 3602 final, z dnia 11 czerwca 2014 r., dotyczącej pomocy państwa SA.33575 (2013/NN) – Republiki Czeskiej na rzecz niekomercyjnych obiektów sportowych przyznanej przez publiczne instytucje centralnego szczebla.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Hamr - Sport a.s. zostaje obciążona kosztami postępowania, z wyjątkiem kosztów poniesionych przez Republikę Czeską.

3)	Republika Czeska pokrywa koszty własne.

(1) Dz.U. C 7 z 12.1.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/14

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Chung-Yuan Chang/EUIPO – BSH Hausgeräte (AROMA)

(Sprawa T-749/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Rejestracja międzynarodowa wskazującą Unię Europejską słownego znaku towarowego AROMA - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/17)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Peter Chung-Yuan Chang (San Diego, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat A. Sanz-Bermell y Martínez)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciele: A. Crawcour i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: BSH Hausgeräte GmbH, dawniej BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat S. Biagosch)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 września 2014 r. (sprawa R 1887/2013-4) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienie prawa do znaku pomiędzy Peterem Chungiem-Yuanem Changiem a BSH Hausgeräte.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 4 września 2014 r. (R 1887/2013-4).

2)	EUIPO i BSH Hausgeräte GmbH pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Petera Chunga-Yuana Changa.

(1) Dz.U. C 16 z 19.1.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/14

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Ivo-Kermartin/EUIPO – Ergo Versicherungsgruppe (ELGO)

(Sprawa T-750/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ELGO - Wcześniejsze słowne i graficzne unijne znaki towarowe ERGO - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Późniejsze ograniczenia zgłoszenia - Artykuł 43 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 - Artykuł 75 zdanie drugie rozporządzenia nr 207/2009 - Prawo do bycia wysłuchanym - Zasada 69 rozporządzenia (WE) nr 2868/95])

(2016/C 232/18)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Ivo-Kermartin GmbH (Walzenhausen, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat F. Henkel)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Ochrony Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Hanne, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Versicherungsgruppe AG (Düsseldorf, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 sierpnia 2014 r. (sprawa R 473/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Ergo Versicherungsgruppe AG a Ivo-Kermartin GmbH

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Ivo-Kermartin GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO.

(1) Dz.U. C 26 z 26.1.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/15

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONIC)

(Sprawa T-775/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego ABTRONIC - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd])

(2016/C 232/19)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Red Lemon Inc. (Hong Kong, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci T. Wieland i S. Müller)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 września 2014 r. (sprawa R 2060/2014-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Lidl Stiftung & Co. KG a Red Lemon Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Red Lemon Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 73 z 2.3.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/16

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONICX2)

(Sprawa T-776/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego ABTRONICX2 - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd])

(2016/C 232/20)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Red Lemon Inc. (Hong Kong, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci T. Wieland i S. Müller)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 września 2014 r. (sprawa R 2078/2014-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Lidl Stiftung & Co. KG a Red Lemon Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Red Lemon Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 46 z 9.2.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/16

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – GRE/EUIPO (Mark1)

(Sprawa T-844/14) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Mark1 - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009))

(2016/C 232/21)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (Kloster Lehnin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci I. Memmler i S. Schulz)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 2 października 2014 r. (sprawa R 648/2014-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego Mark 1 jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

(1) Dz.U. C 65 z 23.2.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/17

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – GRE/EUIPO (Mark1)

(Sprawa T-32/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Mark1 - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/22)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (Kloster Lehnin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci I. Memmler i S. Schulz)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 października 2014 r. (sprawa R 647/2014-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego Mark 1 jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

(1) Dz.U. C 89 z 16.3.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/18

Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – Market Watch/EUIPO – El Corte Inglés (MITOCHRON)

(Sprawa T-62/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego MITOCHRON - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy mito - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Market Watch Franchise & Consulting, Inc. (Freeport, Bahamy) (przedstawiciel: adwokat J. Korab)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Bonne, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 listopada 2014 r. (sprawa R 508/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między El Corte Inglés, SA a Market Watch Franchise & Consulting, Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Market Watch Franchise & Consulting, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 107 z 30.3.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/18

Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Atlas/EUIPO (EFEKT PERLENIA)

(Sprawa T-298/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego EFEKT PERLENIA - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/24)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Atlas sp. z o.o. (Łódź, Polska) (przedstawiciel: R. Rumpel, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 marca 2015 r. (sprawa R 2352/2014-5) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego EFEKT PERLENIA jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Atlas sp. z o.o. zostaje obciążona kosztami postępowania

(1) Dz.U. C 245 z 27.7.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/19

Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – Market Watch/EUIPO – Glaxo Group (MITOCHRON)

(Sprawa T-312/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego MITOCHRON - Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy MIVACRON - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 232/25)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Market Watch Franchise & Consulting, Inc. (Freeport, Bahamy) (przedstawiciel: adwokat J. Korab)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) (przedstawiciel: pełnomocnik S. Bonne)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Glaxo Group Ltd (Brentford, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: S. Malynicz, barrister, i A. Smith, solicitor)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 20 marca 2015 r. (sprawa R 507/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Glaxo Group Ltd a Market Watch Franchise & Consulting, Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Market Watch Franchise & Consulting, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 270 z 17.8.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/20

Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – CX/Komisja

(Sprawa T-496/15 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Postępowanie dyscyplinarne - Kara dyscyplinarna - Obniżenie grupy zaszeregowania - Prawo do obrony - Artykuły 4 i 6 regulaminu pracowniczego - Artykuł 9 załącznika IX do regulaminu pracowniczego - Zasada proporcjonalności - Oczywisty błąd w ocenie))

(2016/C 232/26)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: CX (Enghien, Belgia) (przedstawiciel: adwokat É. Boigelot)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 18 czerwca 2015 r., CX/Komisja (F-27/13, EU:F:2015:60).

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	CX zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 371 z 9.11.2015.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/20

Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Regency Entertainment Psychagogiki kai Touristiki/Komisja

(Sprawa T-635/11) (1)

((Pomoc państwa - Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania))

(2016/C 232/27)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Regency Entertainment Psychagogiki kai Touristiki AE (Maroussi Attikis, Grecja) (przedstawiciele: adwokat N. Niejahr, F. Carlin, barrister, Q. Azau, F. Spyropoulos, I. Dryllerakis, K. Spyropoulos, A. Komninos, K. Struckmann, adwokaci i M. Powell, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P.J. Loewenthal, D. Triantafyllou i H. van Vliet, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Koinopraxia Touristiki Loutrakiou AE OTA – Loutraki AE – Klab Otel Loutraki Kazino Touristikes kai Xenodocheiakes Epicheiriseis AE (Loutraki, Grecja) (przedstawiciel: adwokat S. Pappas)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2011/716/UE z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie pomocy państwa udzielonej przez Grecję na rzecz niektórych kasyn w Grecji [środek pomocy państwa C 16/10 (ex NN 22/10, ex CP 318/09)] (Dz.U. L 285, s. 25).

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie niniejszej skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Regency Entertainment Psychagogiki kai Touristiki AE.

3)	Koinopraxia Touristiki Loutrakiou AE OTA – Loutraki AE – Klab Otel Loutraki Kazino Touristikes kai Xenodocheiakes Epicheiriseis AE pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 32 z 4.2.2012.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/21

Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Elliniko Kazino Parnithas/Komisja

(Sprawa T-14/12) (1)

((Pomoc państwa - Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania))

(2016/C 232/28)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Elliniko Kazino Parnithas (Maroussi, Grecja) (przedstawiciele: adwokat N. Niejahr, F. Carlin, barrister, Q. Azau, F. Spyropoulos, I. Dryllerakis, K. Spyropoulos, A. Komninos, K. Struckmann, adwokaci i M. Powell, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Triantafyllou, H. van Vliet i P.J. Loewenthal, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie niniejszej skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Elliniko Kazino Parnithas AE.

3)	Koinopraxia Touristiki Loutrakiou AE OTA – Loutraki AE – Klab Otel Loutraki Kazino Touristikes kai Xenodocheiakes Epicheiriseis AE pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 65 z 3.3.2012.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/22

Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Athens Resort Casino/Komisja

(Sprawa T-36/12) (1)

((Pomoc państwa - Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania))

(2016/C 232/29)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Athens Resort Casino AE Symmetochon (Maroussi, Grecja) (przedstawiciele: adwokat N. Niejahr, F. Carlin, barrister, Q. Azau, F. Spyropoulos, I. Dryllerakis, K. Spyropoulos, A. Komninos, K. Struckmann, adwokaci i M. Powell, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Triantafyllou, H. van Vliet i P.J. Loewenthal, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie niniejszej skargi zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Athens Resort Casino AE Symmetochon.

3)	Koinopraxia Touristiki Loutrakiou AE OTA – Loutraki AE – Klab Otel Loutraki Kazino Touristikes kai Xenodocheiakes Epicheiriseis AE pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 80 z 17.3.2012.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/22

Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2016 r. – Wöhlke/EUIPO – Danielle Roches (ALIQUA)

(Sprawa T-173/16)

(2016/C 232/30)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Christoph Wöhlke (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat V. Rust-Sorge)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Danielle Roches SARL (Paryż, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „ALIQUA” – zgłoszenie nr 12 079 381

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 28 stycznia 2016 r. w sprawie R 905/2015-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 65 ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/23

Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NRJ Group/EUIPO - Sky International AG (SKY ENERGY)

(Sprawa T-184/16)

(2016/C 232/31)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: NRJ Group (Boileau, Francja) (przedstawiciel: M. Antoine-Lalance, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Sky International AG (Zug, Szwajcaria)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Sky International AG

Przedmiotowy sporny znak towarowy: słowny unijny znak towarowy „SKY ENERGY” – zgłoszenie nr 9 727 322

Postępowanie przed EUIPO: postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 5 lutego 2016 r. w sprawie R 3137/2014-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji, w zakresie, w jakim uwzględniono w niej sprzeciw w odniesieniu do następujących towarów i usług:

Class 9: nagrane programy radiowe, nagrane programy do emisji lub innego rodzaju transmisji radiowej;

Class 38: emisja radiowa; usługi łączności i transmisji; emisja lub nadawanie programów drogą radiową; transmisja satelitarna; naziemna telewizja cyfrowa, telewizja kablowa, cyfrowa i szerokopasmowa emisja lub nadawanie programów drogą radiową; transmisja programów dźwiękowych (za pomocą jakichkolwiek środków); zapewnianie dostępu do wiadomości, aktualności i informacji sportowych; informacja o telekomunikacji (w tym strony internetowe); telekomunikacja lub komunikacja lub łączność lub transmisja programów radiowych;

Klasa 41: rozrywka dostarczana drogą radiową; prezentacja i dystrybucja programów radiowych; dostarczanie wiadomości, aktualności i informacji sportowych; informacja o wiadomościach, aktualnościach i o edukacji; dystrybucja programów radiowych; dostarczanie programów radiowych;

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w pozostałym zakresie;

—	uwzględnienie sprzeciwu i odmowę rejestracji podważanego znaku towarowego Unii Europejskiej w odniesieniu do wszystkich towarów i usług;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/24

Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2016 r. – Migros-Genossenschafts-Bund/EUIPO Luigi Lavazza (CReMESPRESSO)

(Sprawa T-189/16)

(2016/C 232/32)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Migros-Genossenschafts-Bund (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat M. Treis)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Luigi Lavazza SpA (Turyn, Włochy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Luigi Lavazza SpA

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „CReMESPRESSO” – zgłoszenie nr 8 919 541

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 23 lutego 2016 r. w sprawie R 2823/2014-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim uwzględniono w niej odwołanie właściciela unijnego znaku towarowego i w jakim stwierdzono w niej częściową nieważność decyzji EUIPO z dnia 24 października 2014 r., a mianowicie w odniesieniu do „urządzeń do wyrobu lodów, urządzeń do wyrobu sorbetów, a także ekspresów do kawy” z klasy 11 i w odniesieniu do „elektrycznych urządzeń do kruszenia lodu” z klasy 7;

—	obciążenie EUIPO i interwenienta kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/25

Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NF/Rada Europejska

(Sprawa T-192/16)

(2016/C 232/33)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NF (Lesbos, Grecja) (przedstawiciel: B. Burns, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności porozumienia pomiędzy Radą Europejską a Turcją z dnia 18 marca 2016 r., zatytułowanego „Oświadczenie UE-Turcja, 18 marca 2016 r.”;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.	Zarzut pierwszy, w którym skarżąca twierdzi, że porozumienie pomiędzy Radą Europejską a Turcją z dnia 18 marca 2016 r., zatytułowane „Oświadczenie UE-Turcja, 18 marca 2016 r.”, jest niezgodne z prawami podstawowymi Unii, a w szczególności z art. 1, 18 i 19 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Zarzut drugi, w którym skarżąca podnosi, że Turcja nie jest bezpiecznym krajem trzecim w rozumieniu art. 36 dyrektywy Rady 2005/85/WE z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich (Dz.U. L 326, 13.12.2005, s. 13-34).

Zarzut trzeci, w którym skarżąca twierdzi, że dyrektywa Rady 2001/55/WE z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłków między państwami członkowskimi związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami (Dz.U. L 212, 7.8.2001, s. 12-23) powinna była zostać transponowana.

Zarzut czwarty, w którym skarżąca twierdzi, że podważane porozumienie jest w rzeczywistości wiążącym traktatem lub „aktem” wywierającym skutki prawne w odniesieniu do skarżącej i że uchybienie postanowieniom art. 218 TFUE lub art. 78 ust. 3 TFUE (łącznie lub osobno) prowadzi do nieważności tego porozumienia.

5.	Zarzut piąty, w którym skarżąca twierdzi, że został naruszony zakaz dokonywania wydaleń zbiorowych w rozumieniu art. 19 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/26

Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NG/Rada Europejska

(Sprawa T-193/16)

(2016/C 232/34)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NG (Lesbos, Grecja) (przedstawiciel: B. Burns, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności porozumienia pomiędzy Radą Europejską a Turcją z dnia 18 marca 2016 r., zatytułowanego „Oświadczenie UE-Turcja, 18 marca 2016 r.”;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.	Zarzut pierwszy, w którym skarżąca twierdzi, że porozumienie pomiędzy Radą Europejską a Turcją z dnia 18 marca 2016 r., zatytułowane „Oświadczenie UE-Turcja, 18 marca 2016 r.”, jest niezgodne z prawami podstawowymi Unii, a w szczególności z art. 1, 18 i 19 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

5.	Zarzut piąty, w którym skarżąca twierdzi, że został naruszony zakaz dokonywania wydaleń zbiorowych w rozumieniu art. 19 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/26

Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. – Kohrener Landmolkerei i DHG/Komisja

(Sprawa T-199/16)

(2016/C 232/35)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Kohrener Landmolkerei GmbH (Penig, Niemcy) i DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH (Frohburg, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat A. Wagner)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/304 z dnia 2 marca 2016 r. rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Heumilch/Haymilk/Latte fieno/Lait de foin/Leche de heno (GTS)].

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Strony skarżące zarzucają stronie pozwanej, że przy przyjmowaniu zaskarżonego rozporządzenia wykonawczego nie uwzględniła ich sprzeciwu, mimo że został on zgłoszony w terminie właściwemu organowi krajowemu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012 (1), który to organ nie przekazał następnie tego sprzeciwu Komisji w terminie.

Ponadto strony skarżące zarzucają stronie pozwanej, że przyjęła zaskarżone rozporządzenie wykonawcze jeszcze przed prawomocnym orzeczeniem przez Sąd w przedmiocie skargi w sprawie T-178/15, Kohrener Landmolkerei i DHG/Komisja, która to skarga została wniesiona na nieprawidłową decyzję strony pozwanej odrzucającą sprzeciw z powodu niedochowania terminu.

3.	Wreszcie przyjęcie zaskarżonego rozporządzenia wykonawczego w istotny sposób działa na niekorzyść stron skarżących. Jest ono sprzeczne z zasadami Unii Europejskiej mającymi na celu ochronę wolnej i uczciwej konkurencji.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. 2012, L 343, s. 1).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/27

Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. – Soudal/Komisja

(Sprawa T-201/16)

(2016/C 232/36)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Soudal NV (przedstawiciele: adwokaci H. Viaene, B. Hoorelbeke, D. Gillet i F. Verhaegen)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) z dnia 11 stycznia 2016 r. w sprawie wdrożonego przez Belgię programu pomocy państwa w postaci zwolnienia z podatku nadwyżek zysku, podanej do wiadomości skarżącej przez państwo belgijskie w dniu 23 lutego 2016 r.;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 1 lit. d) rozporządzenia 2015/1589 (1), art. 107 ust. 1 TFUE i art. 296 TFUE, polegającego na tym, że Komisja błędnie zakwalifikowała sporny środek jako pomoc państwa.

—

Komisja naruszyła art. 1 lit. d) rozporządzenia 2015/1589 i art. 107 ust. 1 TFUE, gdyż błędnie zakwalifikowała sporny środek jako pomoc państwa. Sporny środek nie może zostać przyznany wyłącznie na podstawie art. 185 § 1 lit. b) Wetboek van inkomstenbelastingen van 1992 (belgijskiego kodeksu podatku dochodowego z 1992 r.), ale do zastosowania tego przepisu niezbędne są dalsze środki wykonawcze.

—

Komisja naruszyła art. 296 TFUE, ponieważ przedstawione przez nią uzasadnienie jest wewnętrznie sprzeczne. Sprzeczność ta polega na tym, że przy ocenie kryterium selektywności Komisja nie wyjaśniła, dlaczego stoi na stanowisku, że podstawą wstępnych decyzji podatkowych nie był bezpośrednio art. 185 § 2 lit. b) Wetboek van inkomstenbelastingen van 1992, mimo że przy ocenie istnienia środka pomocy w decyzjach tych przyjęto, że wskazany przepis nie wymaga żadnych dodatkowych środków wykonawczych.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE i wynikającego z art. 296 TFUE obowiązku uzasadnienia, polegającego na tym, że Komisja nie oceniła prawidłowo istnienia korzyści i nie zastosowała kryterium inwestora prywatnego.

—

Komisja nie zbadała, czy sporny środek pomocy rzeczywiście prowadził do przyznania korzyści w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE przedsiębiorstwom, wobec których został zastosowany. Przesłanka ta jest jednak istotnym elementem pomocy pastwa, wobec czego Komisja musi ją zbadać, aby mogła stwierdzić istnienie pomocy państwa, gdyż w przeciwnym wypadku narusza ciążący na niej na mocy art. 296 TFUE obowiązek uzasadnienia.

—

Wydając wstępną decyzję podatkową w odniesieniu do skarżącej państwo belgijskie postępowało dokładnie jak podmiot gospodarczy działający w warunkach gospodarki rynkowej. Państwo belgijskie zainwestowało przy tym w skarżącą określoną kwotę pieniężną, poprzez przyznanie jej ulgi podatkowej, i na tej podstawie, w świetle nałożonych na skarżącą zobowiązań, mogło oczekiwać, że osiągnie znaczący zysk, z gospodarczego punktu widzenia. Ponieważ kryterium inwestora prywatnego nie jest wyjątkiem, który Komisja powinna stosować wyłącznie na wniosek danego państwa członkowskiego, instytucja ta naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE i wynikający z art. 296 TFUE obowiązek uzasadnienia, rezygnując ze zbadania, czy kryterium inwestora prywatnego zostało spełnione.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE i obowiązku uzasadnienia wynikającego z art. 296 TFUE, polegającego na tym, ze Komisja nie oceniła prawidłowo selektywnego charakteru spornego środka.

—

Artykuł 185 § 2 lit. b) Wetboek van de inkomstenbelastingen van 1992 i ustanowiony w nim system zwolnienia z podatku nadwyżek zysku jest dostępny dla wszystkich przedsiębiorstw, które znajdują się w sytuacji porównywalnej pod względem faktycznym i prawnym i które realizują transakcje gospodarcze objęte zakresem spornego środka. Sporny środek nie jest więc ograniczony do określonych przedsiębiorstw, które można wyselekcjonować na podstawie konkretnych cech, wobec czego nie jest on selektywny w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

—

Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając, że zwolnienie z podatku nadwyżek zysku nie jest częścią układu odniesienia. Zwolnienie z podatku nadwyżek zysku oparte na synergii i korzyściach skali, w zastosowaniu zasady równości broni, jest istotną częścią przepisów określających całkowitą wysokość podlegającego opodatkowaniu dochodu, wobec czego nie może być postrzegane jako prowadzące do selektywności odstępstwo od układu odniesienia.

—

Komisja nie zdołała wykazać, że zasada równości broni została nieprawidłowo zastosowana przez Belgische Rulingcommissie (organ decyzyjny służby ds. wstępnych decyzji podatkowych) w kontekście stosowania art. 185 § 2 lit. b) Wetboek van de inkomstenbelastingen van 1992. Argumentacja Komisja jest niespójna, gdyż mimo że zostały w niej uwzględnione istotne elementy, to jednak są one ze sobą sprzeczne lub brak im wymaganej spójności.

4.	Zarzut czwarty dotyczący okoliczności, że nakaz odzyskania pomocy narusza zasadę pewności prawa.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/29

Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. — Brancheforening for Regulerkraft i Danmark/Komisja

(Sprawa T-203/16)

(2016/C 232/37)

Język postępowania: duński

Strony

Strona skarżąca: Brancheforening for Regulerkraft i Danmark [Duńskie Stowarzysznie Regulacji Energetyki (BRD)] (Ikast, Dania) (przedstawiciel: N. Gade, advokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie, że Komisja dopuściła się naruszenia art. 265 TFEU — pomimo zawartego w tym postanowieniu wezwania do działania – ze względu na sposób, w jaki wszczęła formalne postępowanie w przedmiocie pomocy państwa: zob. art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 2015/1589 i, uchybiając terminowi określonemu w art. 9 ust. 6 tego postanowienia, nie wydała w odpowiednim czasie decyzji w przedmiocie pomocy państwa SA.32699 i SA.32184 przyznanej na rzecz elektrociepłowni i dostawcy energii elektrycznej i mającej wpływ na rynek mocy regulacyjnej.

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła art. 265 TFEU wszczynając formalne postępowanie dopiero po upływie 29 miesięcy od wniesienia do niej skargi i nie wydając decyzji nawet po upływie 31 miesięcy od wszczęcia tego postępowania.

Skarżąca twierdzi następnie, że Komisja otrzymała wszystkie informacje, których mogła potrzebować, aby przeprowadzić postępowanie w przedmiocie pomocy państwa, zaś okres 31 miesięcy musi zostać uznany za wystarczający do przeanalizowania wszystkich istotnych okoliczności faktycznych sprawy także ze względu na to, że instytucja ta potrzebowała 29 miesięcy na postępowanie wstępne, co oznacza, że łącznie prowadziła dochodzenie w tej sprawie przez 5 lat.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/30

Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – Sun Media/EUIPO – Meta4 Spain (METABOX)

(Sprawa T-204/16)

(2016/C 232/38)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sun Media Ltd (Central Hong Kong, Specjalny Region Administracyjny Chin Hognkong) (przedstawiciel: adwokat A. Schnider)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Meta4 Spain, SA (Las Rozas, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „METABOX” – zgłoszenie nr 11 819 125

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 8 lutego 2016 r. w sprawie R 307/2015-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	nakazanie EUIPO oraz drugiej stronie w postępowaniu przed EUIPO, w razie wstąpienia przez nią do sprawy w charakterze interwenienta, pokrycia własnych kosztów oraz zwrotu kosztów poniesionych przez skarżącą w postępowaniu przed Sądem i w postępowaniu odwoławczym przed EUIPO.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 75 i nast. rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie obowiązku wykonywania przez EUIPO jego uprawnień zgodnie z ogólnymi zasadami prawa Unii Europejskiej.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/30

Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – Apax Partners UK/EUIPO – Apax Partners Midmarket (APAX PARTNERS)

(Sprawa T-209/16)

(2016/C 232/39)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Apax Partners UK Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: D. Rose i J. Warner, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Apax Partners Midmarket (Paryż, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „APAX PARTNERS” – unijny znak towarowy nr 1 805 282

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 17 lutego 2016 r. w sprawie R 1611/2014-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości i nakazanie EUIPO przywrócenia rejestracji w całości;

—	obciążenie EUIPO i każdej strony uczestniczącej w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą kosztami niniejszego postępowania, a także kosztami postępowania odwoławczego przed Izbą Odwoławczą oraz postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku przed Wydziałem Unieważnień.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. a) i b) w związku z art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/31

Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – SATA/EUIPO (4600)

(Sprawa T-214/16)

(2016/C 232/40)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: SATA GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Simon)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Unijny znak towarowy „4600” – zgłoszenie nr 13 695 595

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie R 1942/2015-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym odmowy rejestracji unijnego znaku towarowego nr 13965595;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie obowiązku uzasadnienia zgodnie z art. 75 rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie zasady równego traktowania i zasady dobrej administracji, stanowiących zasady ogólne prawa.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/32

Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Mühlbauer Technology/EUIPO (Magicrown)

(Sprawa T-218/16)

(2016/C 232/41)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Mühlbauer Technology GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Zintler i A. Stolz)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Magicrown” – zgłoszenie nr 13 627 641

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 7 marca 2016 r. w sprawie R 1213/2015-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/32

Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Aldi/EUIPO (VISAGE)

(Sprawa T-219/16)

(2016/C 232/42)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Aldi GmbH & Co. KG (Mülheim an der Ruhr, Niemcy) (przedstawiciele: N. Lützenrath, U. Rademacher, C. Fürsen i N. Bertram, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Przedmiotowy sporny znak towarowy: graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „VISAGE” – zgłoszenie nr 13 502 364

Zaskarżona decyzja: decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 lutego 2016 r. w sprawie R 507/2015-5

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/33

Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Perry Ellis International Group v EUIPO (PRO PLAYER)

(Sprawa T-220/16)

(2016/C 232/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Perry Ellis International Group Holdings Ltd (Nassau, Bahamy) (przedstawiciele: adwokaci O. Günzel i C. Tenkhoff)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „PRO PLAYER” – zgłoszenie nr 13 258 595

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie R 1091/2015-2

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/34

Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2016 r. – Messe Friedrichshafen/EUIPO - El Corte Inglés (Out Door)

(Sprawa T-224/16)

(2016/C 232/44)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Messe Friedrichshafen GmbH (Friedrichshafen, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat W. Schulte Hemming)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy w kolorach czarnym, żółtymi pomarańczowym zawierający elementy słowne „Out Door” – zgłoszenie nr 6 938 964

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 8 lutego 2016 r. w sprawie R 2302/2011-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym odmowy rejestracji znaku towarowego „Out Door” (nr 006938864) dla towarów i usług z klas 9, 16, 25, 28, 35, 37, 38, 41, 42, 43 i 45;

—

posiłkowo stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym odmowy rejestracji znaku towarowego „Out Door” (nr 006938864) dla towarów i usług:

„organizacja i prowadzenie kongresów, konferencji, seminariów i warsztatów, targów oraz wystaw w celach gospodarczych i reklamowych, również w internecie i za pośrednictwem innych mediów elektronicznych; organizacja uczestnictwa w targach; promocja sprzedaży i pośrednictwo w kontaktach handlowych, ofertowych i gospodarczych, jak również działaniach handlowych w zakresie konsumpcji i dóbr inwestycyjnych w internecie i za pośrednictwem innych mediów elektronicznych z wykorzystaniem targów wirtualnych; udostępnianie i wynajem powierzchni wystawowej i stanowisk w ramach targów, w tym związanych z tym elementów wyposażenia (o ile zostały ujęte w tej klasie); reklama dla wystawiających i promocja; dekoracja stanowisk targowych i scen”, należące do klasy 35;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą w związku z niniejszą skargą.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 76 rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/35

Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Matratzen Concord/EUIPO (Ganz schön ausgeschlafen)

(Sprawa T-225/16)

(2016/C 232/45)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Matratzen Concord GmbH (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat I. Selting)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Ganz schön ausgeschlafen” – zgłoszenie nr 13 610 316

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie R 1234/2015-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009.

27.6.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/35

Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2016 r. – Ipuri/EUIPO – van Graaf (IPURI)

(Sprawa T-226/16)

(2016/C 232/46)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Ipuri GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: K. Sandberg, Rechtsanwältin)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: van Graaf Gmbh & Co. KG (Wiedeń, Austria)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: van Graaf Gmbh & Co. KG

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „IPURI” – zgłoszenie nr 8 971 021

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 10 marca 2016 r. w sprawie R 886/2015-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 15 w związku z art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 207/2009, zasady 22 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 2868/95, a także art. 78 ust. 1 lit. f) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 8 ust. 2 lit. a) przy stosowaniu art. 42 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 232

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 59 27 czerwca 2016

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2016/C 232/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2016/C 232/02	Sprawa C-95/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgerichts Hannover (Niemcy) w dniu 17 lutego 2016 r. – Angelika Eckert/Société Air France SA	2
2016/C 232/03	Sprawa C-166/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Celle (Niemcy) w dniu 22 marca 2016 r. – Tui Deutschland GmbH/Stefan Düren	2
2016/C 232/04	Sprawa C-174/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (Niemcy) w dniu 24 marca 2016 r. – H. przeciwko Land Berlin	3
2016/C 232/05	Sprawa C-178/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 24 marca 2016 r. – Impresa di Construzioni Ing. E. Mantovani SpA i Guerrato SpA/Provincia autonoma di Bolzano, Agenzia per i procedimenti e la vigilanza in materia di contratti pubblici di lavori servizi e forniture (ACP), Autorità nazionale anticorruzione (ANAC)	4
2016/C 232/06	Sprawa C-204/16 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lutego 2016 r. w sprawie T-141/14 SolarWorld AG i inni/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 11 kwietnia 2016 r. przez SolarWorld AG	5
2016/C 232/07	Sprawa C-205/16 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lutego 2016 r. w sprawie T-142/14 SolarWorld AG i inni/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 11 kwietnia 2016 r. przez SolarWorld AG	6
2016/C 232/08	Sprawa C-225/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 22 kwietnia 2016 r. – Postępowanie karne przeciwko Mossie Ouhramiemu	7
2016/C 232/09	Sprawa C-232/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 3 marca 2016 r. w sprawie T-15/14, Simet/Komisja, wniesione w dniu 20 kwietnia 2016 r. przez Simet SpA	7
	Sąd
2016/C 232/10	Sprawa T-322/14 i T-325/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – mobile.international/EUIPO – Rezon (mobile.de) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku — Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy mobile — Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego — Artykuł 15 ust. 1, art. 57 ust. 2 i art. 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Zasada 40 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 2868/95]	9
2016/C 232/11	Sprawa T-384/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Włochy/Komisja [EFOGR — Sekcja Gwarancji — EFRG i EFRROW — Wydatki wyłączone z finansowania — Sektory wołowiny i cielęciny oraz baraniny — Ryczałtowa korekta finansowa — Korekta jednorazowa — Artykuły 48 i 69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 — Uprawnienia specjalne — Obowiązek uzasadnienia]	9
2016/C 232/12	Sprawa T-468/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Holistic Innovation Institute/Komisja [Pomoc finansowa — Badania naukowe — Siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i prezentacji (2007–2013) — Projekt eDIGIREGION — Decyzja Komisji o wykluczeniu przedsiębiorstwa z udziału w projekcie — Skarga o stwierdzenie nieważności — Termin do wniesienia skargi — Rozpoczęcie biegu terminu — Niedopuszczalność — Odpowiedzialność pozaumowna — Krzywda — Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom]	10
2016/C 232/13	Sprawa T-590/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Zuffa/EUIPO (ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP — Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania — Obowiązek uzasadnienia — Właściwy krąg odbiorców — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c), art. 7 ust. 2 i 3 oraz art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	11
2016/C 232/14	Sprawa T-643/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONIC) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ABTRONIC — Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd]	12
2016/C 232/15	Sprawa T-669/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Trioplast Industrier/Komisja (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Rynek plastikowych worków przemysłowych — Skarga o stwierdzenie nieważności — Akt podlegający zaskarżeniu — Dopuszczalność — Skarga o odszkodowanie — Odsetki za zwłokę — Pojęcie wierzytelności pewnej, wyrażonej w kwocie pieniężnej i wymagalnej — Proporcjonalność — Pewność prawa — Zasada indywidualizacji kar i sankcji — Brak podstawy prawnej — Artykuł 266 TFUE — Związek przyczynowy)	12
2016/C 232/16	Sprawa T-693/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Hamr – Sport/Komisja [Pomoc państwa — Obiekty sportowe dostarczane przez organizacje non-profit — Dotacje na obsługę i inwestycję mające umożliwić budowę, obsługę, utrzymanie, odbudowę lub rozbudowę niekomercyjnych obiektów sportowych — Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym — Artykuł 107 ust. 3 lit. c) TFUE — Skarga o stwierdzenie nieważności — Indywidualne oddziaływanie — Pojęcie zainteresowanej strony — Dopuszczalność — Brak zakłócenia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem — Brak wątpliwości uzasadniających wszczęcie formalnego postępowania wyjaśniającego]	13
2016/C 232/17	Sprawa T-749/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Chung-Yuan Chang/EUIPO – BSH Hausgeräte (AROMA) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku — Rejestracja międzynarodowa wskazującą Unię Europejską słownego znaku towarowego AROMA — Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji — Charakter opisowy — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	14
2016/C 232/18	Sprawa T-750/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Ivo-Kermartin/EUIPO – Ergo Versicherungsgruppe (ELGO) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego ELGO — Wcześniejsze słowne i graficzne unijne znaki towarowe ERGO — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Późniejsze ograniczenia zgłoszenia — Artykuł 43 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 — Artykuł 75 zdanie drugie rozporządzenia nr 207/2009 — Prawo do bycia wysłuchanym — Zasada 69 rozporządzenia (WE) nr 2868/95]	14
2016/C 232/19	Sprawa T-775/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONIC) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego ABTRONIC — Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd]	15
2016/C 232/20	Sprawa T-776/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Red Lemon/EUIPO – Lidl Stiftung (ABTRONICX2) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego ABTRONICX2 — Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy TRONIC — Względna podstawa odmowy rejestracji — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Minimalny samoistny charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd]	16
2016/C 232/21	Sprawa T-844/14: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – GRE/EUIPO (Mark1) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Mark1 — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009)	16
2016/C 232/22	Sprawa T-32/15: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – GRE/EUIPO (Mark1) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Mark1 — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	17
2016/C 232/23	Sprawa T-62/15: Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – Market Watch/EUIPO – El Corte Inglés (MITOCHRON) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego MITOCHRON — Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy mito — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	18
2016/C 232/24	Sprawa T-298/15: Wyrok Sądu z dnia 12 maja 2016 r. – Atlas/EUIPO (EFEKT PERLENIA) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego EFEKT PERLENIA — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Charakter opisowy — Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	18
2016/C 232/25	Sprawa T-312/15: Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – Market Watch/EUIPO – Glaxo Group (MITOCHRON) [Znak towarowy Unii Europejskiej — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego MITOCHRON — Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy MIVACRON — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]	19
2016/C 232/26	Sprawa T-496/15 P: Wyrok Sądu z dnia 13 maja 2016 r. – CX/Komisja (Odwołanie — Służba publiczna — Urzędnicy — Postępowanie dyscyplinarne — Kara dyscyplinarna — Obniżenie grupy zaszeregowania — Prawo do obrony — Artykuły 4 i 6 regulaminu pracowniczego — Artykuł 9 załącznika IX do regulaminu pracowniczego — Zasada proporcjonalności — Oczywisty błąd w ocenie)	20
2016/C 232/27	Sprawa T-635/11: Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Regency Entertainment Psychagogiki kai Touristiki/Komisja (Pomoc państwa — Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu — Następcza bezprzedmiotowość sporu — Umorzenie postępowania)	20
2016/C 232/28	Sprawa T-14/12: Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Elliniko Kazino Parnithas/Komisja (Pomoc państwa — Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu — Następcza bezprzedmiotowość sporu — Umorzenie postępowania)	21
2016/C 232/29	Sprawa T-36/12: Postanowienie Sądu z dnia 19 kwietnia 2016 r. – Athens Resort Casino/Komisja (Pomoc państwa — Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu — Następcza bezprzedmiotowość sporu — Umorzenie postępowania)	22
2016/C 232/30	Sprawa T-173/16: Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2016 r. – Wöhlke/EUIPO – Danielle Roches (ALIQUA)	22
2016/C 232/31	Sprawa T-184/16: Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NRJ Group/EUIPO - Sky International AG (SKY ENERGY)	23
2016/C 232/32	Sprawa T-189/16: Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2016 r. – Migros-Genossenschafts-Bund/EUIPO Luigi Lavazza (CReMESPRESSO)	24
2016/C 232/33	Sprawa T-192/16: Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NF/Rada Europejska	25
2016/C 232/34	Sprawa T-193/16: Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2016 r. – NG/Rada Europejska	26
2016/C 232/35	Sprawa T-199/16: Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. – Kohrener Landmolkerei i DHG/Komisja	26
2016/C 232/36	Sprawa T-201/16: Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. – Soudal/Komisja	27
2016/C 232/37	Sprawa T-203/16: Skarga wniesiona w dniu 2 maja 2016 r. — Brancheforening for Regulerkraft i Danmark/Komisja	29
2016/C 232/38	Sprawa T-204/16: Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – Sun Media/EUIPO – Meta4 Spain (METABOX)	30
2016/C 232/39	Sprawa T-209/16: Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – Apax Partners UK/EUIPO – Apax Partners Midmarket (APAX PARTNERS)	30
2016/C 232/40	Sprawa T-214/16: Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2016 r. – SATA/EUIPO (4600)	31
2016/C 232/41	Sprawa T-218/16: Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Mühlbauer Technology/EUIPO (Magicrown)	32
2016/C 232/42	Sprawa T-219/16: Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Aldi/EUIPO (VISAGE)	32
2016/C 232/43	Sprawa T-220/16: Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Perry Ellis International Group v EUIPO (PRO PLAYER)	33
2016/C 232/44	Sprawa T-224/16: Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2016 r. – Messe Friedrichshafen/EUIPO - El Corte Inglés (Out Door)	34
2016/C 232/45	Sprawa T-225/16: Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2016 r. – Matratzen Concord/EUIPO (Ganz schön ausgeschlafen)	35
2016/C 232/46	Sprawa T-226/16: Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2016 r. – Ipuri/EUIPO – van Graaf (IPURI)	35
	Sąd do spraw Służby Publicznej
2016/C 232/47	Sprawa F-51/15: Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 12 maja 2016 r. – FR/AESA	37