22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7970 – Air Liquide/OMZ/JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 225/01)

W dniu 14 czerwca 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7970. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8037 – INCJ/Sumitomo/Sekisui/JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 225/02)

W dniu 16 czerwca 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M8037. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/2

---

Kursy walutowe euro (1)

21 czerwca 2016 r.

(2016/C 225/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1314
JPY	Jen	118,39
DKK	Korona duńska	7,4358
GBP	Funt szterling	0,76755
SEK	Korona szwedzka	9,3240
CHF	Frank szwajcarski	1,0850
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,3718
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,064
HUF	Forint węgierski	314,08
PLN	Złoty polski	4,3991
RON	Lej rumuński	4,5408
TRY	Lir turecki	3,2791
AUD	Dolar australijski	1,5073
CAD	Dolar kanadyjski	1,4451
HKD	Dolar Hongkongu	8,7778
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5804
SGD	Dolar singapurski	1,5169
KRW	Won	1 304,05
ZAR	Rand	16,6044
CNY	Yuan renminbi	7,4466
HRK	Kuna chorwacka	7,5185
IDR	Rupia indonezyjska	15 005,19
MYR	Ringgit malezyjski	4,5563
PHP	Peso filipińskie	52,379
RUB	Rubel rosyjski	72,7638
THB	Bat tajlandzki	39,837
BRL	Real	3,8100
MXN	Peso meksykańskie	21,0037
INR	Rupia indyjska	76,4493

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/3

---

Streszczenie decyzji Komisji Europejskiej w sprawie zezwoleń na stosowanie substancji wymienionych w załączniku XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)

(opublikowane na podstawie art. 64 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (1))

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 225/04)

Decyzje o udzieleniu zezwolenia

Odniesienie do decyzji (2)	Data wydania decyzji	Nazwa substancji	Posiadacz zezwolenia	Numer zezwolenia	Zastosowania objęte zezwoleniem	Data wygaśnięcia okresu przeglądu	Uzasadnienie decyzji
C(2016) 3549	16 czerwca 2016 r.	Ftalan bis(2-etyloheksylu) (DEHP) Nr WE 204-211-0 Nr CAS 117-81-7	VinyLoop Ferrara S.p.A. Via Marconi, 73 44100 Ferrara Włochy	REACH/16/2/0 REACH/16/2/3	Przygotowywanie preparatów wtórnego poli(chlorku winylu) (PVC) plastyfikowanego zawierającego DEHP w mieszankach kompandowanych i suchych mieszankach. Przemysłowe wykorzystanie wtórnego PVC plastyfikowanego zawierającego DEHP w przetwórstwie polimerów przy użyciu technik kalandrowania, wytłaczania, ściskania i formowania wtryskowego w celu wytwarzania wyrobów z PVC, z wyjątkiem: zabawek i artykułów pielęgnacyjnych dla dzieci; gum do wycierania; zabawek dla dorosłych (gadżetów erotycznych i innych artykułów dla dorosłych przeznaczonych do intensywnego kontaktu z błonami śluzowymi); artykułów gospodarstwa domowego o rozmiarach poniżej 10 cm, które mogłyby być ssane lub gryzione przez dzieci; tkanin konsumenckich lub odzieży przeznaczonej do noszenia bezpośrednio na nagim ciele; kosmetyków i materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością objętych sektorowymi przepisami Unii.	21 lutego 2019 r.	Zgodnie z art. 60 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 korzyści społeczno-ekonomiczne przeważają nad ryzykiem dla zdrowia człowieka wynikającym z zastosowania danej substancji oraz nie istnieją odpowiednie alternatywne substancje lub technologie, których zastosowanie byłoby dla wnioskodawców i części ich dalszych użytkowników wykonalne pod względem technicznym i ekonomicznym.
			Stena Recycling AB Fiskhamnsgatan 8 400 40 Göteborg Szwecja	REACH/16/2/1 REACH/16/2/4
			Plastic Planet srl Via N. Copernico 16 35013 Cittadella Włochy	REACH/16/2/2 REACH/16/2/5

---

(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2)  Decyzja jest dostępna na stronie internetowej Komisji Europejskiej pod adresem: http://ec.europa.eu/growth/sectors/chemicals/reach/about/index_en.htm

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/4

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7978 – Liberty Global/Vodafone/Dutch JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 225/05)

1.

W dniu 14 czerwca 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Vodafone Group plc („Vodafone”, Zjednoczone Królestwo) oraz przedsiębiorstwo Liberty Global Europe Holding B.V., należące do grupy Liberty Global plc („Liberty Global”, Zjednoczone Królestwo), przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad nowo utworzoną spółką będącą wspólnym przedsiębiorcą w Niderlandach w drodze przeniesienia udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: —   w przypadku Vodafone: eksploatacja sieci telefonii komórkowej i świadczenie usług telefonii komórkowej, takich jak usługi telefonii ruchomej w zakresie usługi głosowej, transmisji wiadomości tekstowych i transmisji danych. Większość spółek operacyjnych Vodafone świadczy również usługi telefonii stacjonarnej w zakresie usługi głosowej, usługi dostępu do stacjonarnego internetu lub usług kablowych i IPTV. Vodafone prowadzi działalność w dwunastu państwach członkowskich UE, w tym w Niderlandach, —   w przypadku Liberty Global: posiadanie i eksploatacja sieci kablowych oferujących usługi telewizyjne, internetu szerokopasmowego i telefonii głosowej w dwunastu państwach europejskich. Liberty Global prowadzi działalność w Niderlandach głównie poprzez przedsiębiorstwo Ziggo, które jest właścicielem i operatorem sieci kablowej oraz świadczy usługi cyfrowej i analogowej telefonii internetowej w technologii kablowej oraz usługi telefonii komórkowej jako wirtualny operator sieci komórkowej. Ziggo posiada także udział kapitałowy w przedsiębiorstwie HBO Nederland Coöperatief U.A., które dostarcza klientom w Niderlandach trzy kanały telewizji płatnej pod marką HBO i powiązane usługi wideo na żądanie. Ziggo posiada obecnie prawa do transmisji szeregu wydarzeń sportowych i jest dystrybutorem kanałów sportowych Ziggo Sport Totaal i Ziggo Sport.

3.	Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7978 – Liberty Global/Vodafone/Dutch JV, na poniższy adres: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/5

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8085 – AEA/Scan Global Logistics)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 225/06)

1.

W dniu 15 czerwca 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo AEA Investors SBF LP („AEA”, Stany Zjednoczone Ameryki) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Scan Global Logistics Holding ApS („Scan Global Logistics”, Dania) w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: —   w przypadku AEA: fundusz private equity inwestujący w różnych sektorach, w szczególności produktów przemysłowych o wartości dodanej, specjalistycznych produktów chemicznych, towarów konsumpcyjnych i handlu detalicznego oraz usług, —   w przypadku Scan Global Logistics: usługi typu „asset light” w zakresie spedycji międzynarodowej.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.8085 – AEA/Scan Global Logistics, na poniższy adres: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/6

---

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 225/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIAN W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„KARP ZATORSKI”

Nr UE: PL-PDO-0105-01357 – 30.7.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Grupa składająca wniosek i uzasadniony interes

Lokalna Grupa Producencka Karpia Zatorskiego

Plac Kościuszki 5

32-640 Zator

POLSKA

Telefon: +48 338412128, +48 602464243

Faks: +48 338410585

E-mail: fishrzd@man.pl

Grupa składająca wniosek ma uzasadniony interes we wnioskowaniu o zatwierdzenie zmiany w przedmiotowej specyfikacji, w ramach jej uprawnień jako grupy pełniącej wiodącą rolę w odniesieniu do tego produktu. Grupa ta była wnioskodawcą w przypadku wniosku o rejestrację nazwy „karp zatorski” jako ChNP.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Polska

3.   Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☐	Obszar geograficzny
—	☐	Dowód pochodzenia
—	☐	Metoda produkcji
—	☐	Związek
—	☐	Etykietowanie
—	☐	Inne [określić]

4.   Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

Zmiana polega na przeredagowaniu informacji na temat składu chemicznego mięsa „karpia zatorskiego” podanego w pkt 3.2 jednolitego dokumentu. Zmiana ta polega na usunięciu informacji o zawartości suchej masy i popiołu surowego oraz zapisaniu udziału białka ogólnego i tłuszczu surowego w składzie chemicznym mięsa „karpia zatorskiego”, w postaci przedziałów wartości:

—	białko ogólne – od 17,0 do 19,3 %

—	tłuszcz surowy – od 3,2 do 5,9 %

Informacja o udziale w składzie chemicznym suchej masy i popiołu surowego ma jedynie charakter uzupełniający i nie przesądza o specyficznych właściwościach „karpia zatorskiego”. Specyficzne właściwości „karpia zatorskiego” przejawiają się w szczególności w zawartości białka ogólnego i tłuszczu surowego. Na skład chemiczny ma wpływ spełnienie szczegółowych wymagań na poszczególnych etapach produkcji „karpia zatorskiego”, w tym karmienie naturalnymi paszami zbożowymi. Skład chemiczny „karpia zatorskiego” wynika również ze specyficznych cech obszaru geograficznego, na jakim jest on wytwarzany, w szczególności: gęstej sieci wód powierzchniowych, dobrej jakości wód podziemnych, umiarkowanego klimatu oraz zróżnicowanych gleb. O wyjątkowości tego obszaru świadczy również fakt, że został on objęty programem ochrony przyrody Natura 2000. W pierwotnym tekście dokumentu podano wartości składu chemicznego mięsa „karpia zatorskiego” będące wynikiem badań przeprowadzonych w konkretnym fazie cyklu produkcyjnego. Nie jest możliwym, aby wartość te były powtarzalne z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Proponuje się zatem wprowadzić przedziały wartości dla białka ogólnego i tłuszczu surowego określające skład chemiczny mięsa „karpia zatorskiego”. Proponowana zmiana podyktowana jest również wahaniami składu chemicznego mięsa „karpia zatorskiego” występującymi w zależności od intensywności żywienia, rodzaju pasz zbożowych (proporcji pszenicy, jęczmienia, pszenżyta i kukurydzy) - z uwzględnieniem wymagań w tym zakresie określonych w specyfikacji, a także ilości spożytego przez ryby naturalnego pokarmu, które zależne są od warunków naturalnych panujących w danym roku.

Usunięcie składu chemicznego mięsa „karpia zatorskiego” w zakresie suchej masy i popiołu surowego oraz wprowadzenie przedziału wartości składu chemicznego mięsa „karpia zatorskiego” w przypadku białka ogólnego i tłuszczu surowego nie będzie miało wpływu na zmianę cech specyficznych „karpia zatorskiego”, ani na jego walory smakowe.

Ponadto do pkt 3.2 przeniesiono informacje o specyficznych cechach „karpia zatorskiego” z pkt 5.2 bez wprowadzania zmian wielkości parametrów.

JEDNOLITY DOKUMENT

„KARP ZATORSKI”

Nr UE: PL-PDO-0105-01357 – 30.07.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Polska

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.7. Świeże ryby, małże, i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Karp zatorski” (Cyprinus carpio) jest hybrydą powstałą w wyniku krzyżowania czystej linii karpia zatorskiego z czystymi liniami: węgierską, jugosłowiańską, gołyską i izraelską (Dor-70). „Karp zatorski” to żywa ryba, sprzedawana w stanie świeżym, nieprzetworzonym. „Karp zatorski” hodowany jest wyłącznie w ziemnych stawach karpiowych, zgodnie z zatorską metodą chowu opartą na dwuletnim systemie chowu.

Wygląd zewnętrzny:

—	masa ciała ryby handlowej: od 1 100 g do 1 800 g,

—	kolor: oliwkowy lub oliwkowo-niebieski,

—	ułuszczenie: lustrzeń strzałkowy, lampasowy, siodełkowy,

—	zwarta forma,

—	współczynnik wygrzbiecenia – 2,2–2,4,

—	szybki przyrost,

—	wydajność mięsna – 61–64 %,

—	współczynnik kondycji (współczynnik Fultona) – 3,9–5,0,

—	mięso pozbawione zapachu mułu o świeżym rybim zapachu i delikatnym smaku,

—	współczynnik pokarmowy dla zbóż – 5,

—	przeżywalność – 86 %,

—	wyższa od przeciętnej odporność na choroby.

Skład chemiczny mięsa karpia zatorskiego:

—	białko ogólne: 17,0–19,3 %

—	tłuszcz surowy: 3,2–5,9 %

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Bazą żywieniową dla ryb jest w przeważającej części pokarm naturalny wytworzony w stawach. Dzięki wysokiej produktywności stawów karpiowych na przedmiotowym obszarze, żywienie ryb opiera się na pokarmie pochodzenia naturalnego wytworzonego w stawach. Na wszystkich etapach produkcji wykorzystywane są do dokarmiania tylko naturalne pasze zbożowe (pszenica, jęczmień, pszenżyto, kukurydza) pochodzące co najmniej w 70 % z obszaru określonego w pkt 4, które dzięki specyficznym cechom glebowo-klimatycznym odznaczają się wysoką jakością i wysokimi standardami sanitarnymi. Przy skupie zboża zwraca się uwagę na jego jakość oraz wilgotność, która nie może być wyższa niż 11 %. Ewentualny udział pasz pochodzących z zakupu, spoza obszaru produkcji „karpia zatorskiego” stosuje się tylko w przypadku niedostatecznej podaży pasz na obszarze określonym w pkt 4. Do produkcji „karpia zatorskiego” nie wykorzystuje się żadnych sztucznych pokarmów i suplementów paszowych.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Cały cykl produkcyjny „karpia zatorskiego” musi odbywać się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4. Cykl produkcyjny „karpia zatorskiego” składa się z 5 etapów:

1.

Tarło

2.	Wychów narybku

3.	Odchów i zimowanie narybku jesiennego

4.	Obsada stawów towarowych

5.	Odłów karpi z magazynów rybnych

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Nazwę „karp zatorski” stosuje się na potrzeby wprowadzania do obrotu żywych ryb, dlatego też w przypadku hurtowych dostaw ryb w zbiornikach transportowych i z wykorzystaniem pojazdów mechanicznych, nazwa ta pojawia się na fakturach, kwitach dostaw i dokumentach przewozowych i może pojawić się na danym zbiorniku lub pojeździe mechanicznym. W pkt sprzedaży detalicznej żywe ryby umieszczane są w specjalnych basenach z natlenieniem. Baseny te są oznakowane widocznymi napisami „karp zatorski”.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

„Karp zatorski” produkowany jest na terenie 3 gmin położonych w zachodniej części województwa małopolskiego. Są to gminy: Zator i Przeciszów w powiecie oświęcimskim oraz gmina Spytkowice w powiecie wadowickim. Obszar ten obejmuje 134 km2, przy czym w największym stopniu produkcja prowadzona jest na terenie gminy Zator.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Początki rybactwa i hodowli karpi w Zatorze sięgają przełomu XI i XII w. Od tego czasu rozwijała się tu gospodarka rybacka, a następnie stawowa. Jest to najstarszy ośrodek tego typu w regionie. Rozwojowi gospodarki stawowej sprzyjała gęsta sieć wodna (rzeki: Soła, Skawa, górna Wisła), korzystne warunki glebowe do uprawy czterech podstawowych gatunków zbóż będących źródłem paszy do dokarmiania karpi, łagodny klimat oraz możliwość transportu ryb drogą rzeczną do Krakowa i okolic. Stawy budowano systemem paciorkowym wzdłuż rzek. Umożliwiało to grawitacyjny dopływ i odpływ wody, w tym także osuszanie dna. Wyraźny rozwój gospodarki rybackiej nastąpił po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Zaczęto odbudowywać zniszczone w czasie wojny stawy, wdrażano nowe technologie oraz uregulowano handel rybami przez drobnych kupców – otwarto pierwszy sklep rybny w Krakowie. W 1946 roku Majątek Państwowy Zator przejęty został przez Uniwersytet Jagielloński i powołany Instytut Zootechniczny, w którym prowadzono prace nad doskonaleniem wartości użytkowej karpia.

Na obszarze geograficznym opisanym w pkt 4 została wyhodowana rodzima linia karpia, która od 1955 roku jest utrzymywana w chowie wsobnym i nigdy nie była komercjalizowana. Lokalni hodowcy i naukowcy dzięki obserwacjom, pracom badawczym i doświadczeniu opracowali krzyżówkę czystej linii karpia zatorskiego z innymi liniami karpi najlepiej przystosowaną do panujących na tym obszarze warunków. Od 1946 roku wdrażano stopniowo zatorską metodę chowu karpi opartą na dwuletnim systemie, uzyskując w pierwszym roku wzrost masy ciała ryb od 60 do 150 g oraz do 86 % przeżycia. Metoda ta w oparciu o bogatą naturalną bazę pokarmową wód tego regionu pozwala skrócić cykl hodowlany karpia do dwóch lat. Produkując tą metodą uzyskuje się karpie o wadze od 1 100 g do 1 800 g wykorzystując duży potencjał wzrostu ryb w drugim roku cyklu produkcyjnego. Większość prac związanych z produkcją „karpia zatorskiego” wykonuje się ręcznie, przy czym ważna jest wiedza i doświadczenie ludzi. Na drodze wieloletniego doświadczenia została ukształtowana wśród hodowców umiejętność wykonywania poszczególnych czynności w procesie produkcyjnym, takich jak dobór gęstości obsady wyjściowej ryb, która wynosi 200 tysięcy wylęgu na hektar w zbiorniku wodnym, co redukuje możliwość rozprzestrzeniania się chorób, ograniczenie strat oraz najefektywniejsze wykorzystanie pokarmu naturalnego. Duże znaczenie ma również umiejętność dostosowywania odpowiedniej grubości paszy zbożowej oraz jej dawkowania w zależności od masy ryb.

Znaczący wpływ na dogodne warunki do prowadzenia gospodarki stawowej oraz specyficzne cechy „karpia zatorskiego” mają, scharakteryzowane poniżej, właściwości obszaru geograficznego określonego w pkt 4.

Charakterystyczną cechą obszaru produkcji „karpia zatorskiego” jest gęsta sieć wodna: sieć rzek uzupełniana gęstą siecią rowów melioracyjnych oraz rowów doprowadzających wodę do poszczególnych stawów. Stawy rybne zajmują około 22 % powierzchni obszaru gminy Zator. Odznaczają się one wysoką produktywnością naturalną, czyli dużym przyrostem biomasy. Stawy karpiowe na przedmiotowym obszarze stanowią obfitą bazę pokarmu naturalnego ryb: zooplanktonu, fitoplanktonu oraz bentosu. Ze względu na licznie występujące kompleksy zbiorników wodnych na obszarze geograficznym określonym w pkt 4, teren ten jest potocznie nazywany „Doliną Karpia”.

Obszar produkcji „karpia zatorskiego” położony jest w hydrogeologicznym regionie przedkarpackim. Poziom wodonośny występuje na głębokości od 5 do 10 m poniżej powierzchni terenu. Średnia miąższość warstwy wodonośnej oceniana jest na 4,8 m, natomiast współczynnik infiltracji 244/24 h. Wody cechuje dobra jakość (klasa Ib).

Obszar produkcji „karpia zatorskiego” leży w środkowoeuropejskiej strefie klimatycznej, w karpackim regionie klimatycznym, w dolnej partii umiarkowanie ciepłego piętra klimatycznego. Następuje tu krzyżowanie się wpływu klimatu kontynentalnego i morskiego. Kształt klimatu stymuluje również bliskie sąsiedztwo obszarów górskich. Okres wegetacji (średnia dobowa ponad 5 st. C) – 224 dni, okres intensywnej wegetacji roślin (średnia dobowa ponad 10 st. C) – od końca kwietnia do połowy października, okres bezprzymrozkowy – 172 dni.

Na terenie produkcji „karpia zatorskiego” występuje duże zróżnicowanie pokrywy glebowej: gleby brunatne i pseudobielicowe, mady rzeczne, gleby glejowe, czarne ziemie oraz gleby torfowe i murszowe.

Obszar, na którym hodowany jest „karp zatorski” wyróżnia w szczególności czyste powietrze oraz obfitość bogatej i rzadko spotykanej fauny i flory. Dzięki tak licznemu bogactwu przyrody tereny te zostały wytypowane przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, w oparciu o kryteria Birdlife International do obszaru systemu Natura 2000 – Doliny Dolnej Skawy (PL 125) – jako obszary specjalnej Ochrony Sieci Ekologicznej. System ten odgrywa kluczową rolę w ochronie zasobów przyrodniczych Unii Europejskiej.

Wyjątkowa jakość „karpia zatorskiego” wiąże się nierozerwalnie ze środowiskiem naturalnym obszaru geograficznego, na którym jest wytwarzany. „Karp zatorski” swoją jakość zawdzięcza nie tylko wyjątkowym właściwościom środowiska przyrodniczego, ale również miejscowej tradycji i technice chowu i hodowli. Tylko wspólne oddziaływanie wymienionych czynników pozwala uzyskać karpie odznaczające się specyficznymi cechami. Czynniki naturalne sprzyjają powstawaniu w stawach rybnych wystarczającej ilości pokarmu naturalnego o wysokiej jakości. Ponadto na terenie produkcji „karpia zatorskiego” panują korzystne warunki glebowe i klimatyczne sprzyjające uprawie czterech podstawowych zbóż. W szczególności dzięki dużej produkcyjności stawów żywienie karpi oparte jest o pokarm naturalny, bez użycia sztucznych pasz i suplementów paszowych. Dzięki wysokiej produkcyjności stawów i wyeliminowaniu łatwo fermentującego sztucznego pokarmu węglowodanowego, zostało ograniczone występowanie patogenów o chorobotwórczym działaniu. Wpływa to na zdrowotność „karpia zatorskiego” oraz wyjątkowe właściwości organoleptyczne produktu. W szczególności warunkuje świeży rybi zapach i delikatny smak ryb. Powyższe właściwości obszaru geograficznego warunkują również uzyskanie ryb odznaczających się dobrym wygrzbieceniem oraz dobrym umięśnieniem, o czym świadczy wysoki współczynnik kondycji. Produkcja „karpia zatorskiego” jest ściśle związana z miejscem jego pochodzenia, ponieważ bliskość naturalnych cieków i zbiorników wodnych: rzek wraz z ich dopływami, sprawia, że obszar ten obfituje w duże ilości wody niezbędnej w gospodarce stawowej. Ukształtowanie terenu umożliwiło wybudowanie tak dużych i funkcjonalnych kompleksów stawowych. Gleby, na jakich wybudowane są stawy oraz warunki klimatyczne, w szczególności długi okres wegetacyjny, oraz obfitość i jakość pokarmu naturalnego, bezpośrednio wpływają na wysoką wydajność naturalną stawów (jest to wielkość produkcji ryb możliwa do uzyskania z powierzchni jednego ha bez ich dokarmiania), która waha się od 150 do 300 kg/ha. Wyjątkowe właściwości „karpia zatorskiego” wynikają również z faktu, że lokalni hodowcy i naukowcy dzięki obserwacjom, pracom badawczym i doświadczeniu wyselekcjonowali karpie najlepiej przystosowane do warunków panujących na tym obszarze. W ten sposób wyhodowano czystą linię „karpia zatorskiego”, którą krzyżuje się z czystymi liniami: węgierską, jugosłowiańską, gołyską oraz izraelską (Dor-70). Otrzymane potomstwo charakteryzuje się wysokimi cechami produkcyjnymi takimi jak: wysoka przeżywalność oraz dobre wykorzystanie paszy, wyrażające się niskimi współczynnikami pokarmowymi. Dzięki efektowi heterozji szybciej rosną, są bardziej odporne na choroby, mają wysoką wydajność mięsną i są bardzo dobrze przystosowane do lokalnych warunków naturalnych. Stosowanie zatorskiej metody chowu, dostosowanej do warunków środowiskowych obszaru określonego pkt 4 warunkuje uzyskanie produktu o specyficznych cechach. Skrócenie okresu chowu do dwóch lat, pozwala na wyprodukowanie karpia młodego, o wysokich walorach smakowych, właściwościach organoleptycznych oraz mięsa o mniejszej zawartości tłuszczu, niż u starszych ryb handlowych, uzyskiwanych w powszechnie stosowanym dłuższym cyklu produkcyjnym. Młody wiek karpia decyduje o delikatnym smaku, który różni „karpia zatorskiego” od karpi wyprodukowanych na odmiennym obszarze geograficznym. Decyduje także o jakości mięsa i jego cechach organoleptycznych, które są wysoko cenione przez konsumentów. Właściwości „karpia zatorskiego” znajdują uznanie wśród konsumentów, co potwierdzają ceny tego produktu przewyższające o 10–15 % ceny karpi pochodzących z innego obszaru geograficznego.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.minrol.gov.pl/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Zlozone-wnioski-o-rejestracje-Produkty-regionalne-i-tradycyjne/OGLOSZENIE-MINISTRA-ROLNICTWA-I-ROZWOJU-WSI-z-dnia-3-czerwca-2015-roku

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

---

22.6.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/11

---

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 225/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„ŠTAJERSKO PREKMURSKO BUČNO OLJE”

Nr UE: SI-PGI-0105-01361 – 2.9.2015

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

GOLICA GIZ (stowarzyszenie hodowców dyni, spółdzielnie rolnicze, przedsiębiorstwa rolne oraz przedsiębiorstwa produkujące olej z pestek dyni)

Trg svobode 3

SI-2310 Slovenska Bistrica

SLOVENIJA

Grupa składająca niniejszy wniosek złożyła również wniosek o rejestrację nazwy „Štajersko prekmursko bučno olje”, tak więc ma ona uzasadniony interes prawny.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Słowenia

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☐	Obszar geograficzny
—	☐	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—	☐	Związek
—	☒	Etykietowanie
—	☒	Inne

4.   Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

1.   Opis produktu

Należy zmienić zakres zawartości tłuszczowego kwasu stearynowego (C18:0) w pozycji Predstavitev izdelka (Opis produktu). Zakres zawartości tłuszczowego kwasu stearynowego w zatwierdzonej specyfikacji, zgodnie z krajowymi przepisami, został nieprawidłowo określony jako „3–15” i należy go zmienić na „3–16”.

W pozycji Upravičenost do označbe geografska označba (Kwalifikowalność dla celów oznaczenia geograficznego) zawiera informacje na temat obszarów uprawy dyń do wytwarzania oleju oraz na temat uprawianych odmian. Co roku zmieniają się zarówno rozmiary tych obszarów jak i wykorzystywane odmiany. Nie ma zatem potrzeby podawać tych informacji w specyfikacji produktu.

2.   Metoda produkcji

Usuwa się odniesienie do określonej jako 300 barów wartości ciśnienia na etapie tłoczenia w diagramie przedstawiającym poszczególne etapy produkcji. Ciśnienie zależy w głównej mierze od rodzaju wykorzystywanej prasy a ponieważ producenci dysponują różnymi prasami, zatem odniesienie do określonej wartości ciśnienia nie ma żadnego znaczenia. Celem każdego producenta jest uzyskanie maksymalnego uzysku oleju z prażonej masy.

W celu dostosowania się do potrzeb i wymagań rynku, usunięto ze specyfikacji wszelkie odniesienia do objętości opakowań, a mianowicie: 0,25 l, 0,5 l, 0,75 l oraz 1,0 l. Olej z pestek dyni można pakować w butelki o różnych rozmiarach.

Usunięto również zasady dotyczące analizy różnych parametrów fizyczno-chemicznych pestek z dyni. Analiza różnych parametrów fizyczno-chemicznych musi być zgodna z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

W obecnie obowiązującej specyfikacji określono wilgotność pestek z dyni w pierwszym punkcie dostawy na 6–9 %, a po ich ewentualnym suszeniu (jeśli ich wilgotność przekracza 9 %) na 6–7 %. Poziom wilgotności pestek z dyni w pierwszym punkcie dostawy i po suszeniu, jeśli ma zastosowanie, należy ujednolicić i ustalić jako co najwyżej 9 %. Jednocześnie usunięto odniesienie do najniższego poziomu wilgotności pestek z dyni (6 %), ponieważ nie ma ono znaczenia: nawet jeśli poziom wilgotności jest niższy niż 6 %, nie wywiera to wpływu na ostateczną jakość oleju z pestek z dyni.

W odniesieniu do czasu prażenia pestek, zniesiono dolny próg (30 minut) zachowując jednocześnie górny (około 60 minut). Nie ma potrzeby określania dolnego progu, ponieważ czas prażenia zależy od jakości surowców. Niezależnie od tych zmian, każdy przetwórca musi uzyskać brązowo-zieloną prażoną masę o orzechowym aromacie, uzyskaną w wyniku prażenia.

W pkt 4.5 specyfikacji opisano metodę produkcji oleju „Štajersko prekmursko bučno olje”. Tekst można uprościć, wymieniając w pkt 3.4 jednolitego dokumentu jedynie podstawowe etapy produkcji oleju „Štajersko prekmursko bučno olje”, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym, bez szczegółowego opisywania każdego z tych etapów. Z uwagi na fakt, że pestki z dyni mogą być produkowane poza określonym obszarem geograficznym, tego etapu nie uznaje się za jeden z etapów, które muszą odbywać się na tym obszarze geograficznym. Usunięto go zatem z pkt 3.4 jednolitego dokumentu.

3.   Etykietowanie

Wprowadza się nowe zasady dotyczące etykietowania oleju „Štajersko prekmursko bučno olje”. Wskazane jest uproszczenie i ujednolicenie zasad etykietowania oleju „Štajersko prekmursko bučno olje”, pakowanego zarówno na określonym obszarze geograficznym, jak i poza nim.

Obecnie w pkt 4.8 specyfikacji określono inne zasady dotyczące pakowania oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” na określonym obszarze geograficznym i inne dotyczące pakowania poza tym obszarem. Zgodnie z tymi zasadami na oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” pakowanym na określonym obszarze geograficznym umieszcza się krajowy znak jakości, a informacje umieszczane na oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” pakowanym poza określonym obszarem geograficznym muszą umożliwiać prześledzenie produktu aż do jego źródła.

Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” musi być identyfikowalny niezależnie od miejsca pakowania, zatem ten przepis musi mieć zastosowanie do produktów pakowanych zarówno na obszarze geograficznym jak i poza nim.

Ujednolicenie zasad etykietowania oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” jest konieczne również w celu zapewnienia zgodności z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 901/2012 z dnia 2 października 2012 r. rejestrującym w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Štajersko prekmursko bučno olje (ChOG)] (2). Rozporządzenie wykonawcze nakłada wymóg dotyczący zasad etykietowania aby nazwa kraju pochodzenia (Słowenia) była umieszczana w tym samym polu widzenia i zapisana czcionką tej samej wielkości jak zastosowana do chronionej nazwy.

Aby podkreślić pochodzenie produktu zastępuje się obecne logo oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” nowym logiem, które obejmuje napis Proizvedeno v Sloveniji (Wytworzono w Słowenii).

4.   Inne

Jako że przepisy wymienione w pozycji Zakonodaja (Prawodawstwo) już nie obowiązują, wprowadzono ogólne odniesienie do przepisów obowiązujących w Słowenii i w UE.

Zmiana w pozycji Tehnika ocenjevanja bučnega olja (Metody analizy oleju z pestek dyni) polega na połączeniu organoleptycznych kategorii „zapachu” (zapach spalenizny i zapachy obce) i „aromatu” (zjełczały, przypalony, obecność posmaków). Z tego względu w ramach analizy organoleptycznej bada się, czy zapach jest zjełczały, można w nim wyczuć spaleniznę lub czy występują w nim obce nuty zapachowe, a w odniesieniu do aromatu określa się, czy jest on zjełczały, przypalony i czy występują w nim inne posmaki. Dzięki temu łatwiej będzie określić organoleptyczne właściwości oleju z pestek dyni takie jak zapach i aromat.

JEDNOLITY DOKUMENT

„ŠTAJERSKO PREKMURSKO BUČNO OLJE”

Nr UE: SI-PGI-0105-01361 – 2.9.2015

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Nazwa

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Słowenia

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.5 Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” jest nierafinowanym roślinnym olejem jadalnym produkowanym w wyniku tłoczenia prażonych pestek dyni wysokiej jakości uzyskanych z dyń oleistych.

Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” ma barwę od ciemnozielonej do czerwonej i odznacza się charakterystycznym aromatycznym zapachem i smakiem. Ma dobry skład kwasów tłuszczowych: zawiera około 20 % nasyconych kwasów tłuszczowych, około 35 % jednonienasyconych kwasów tłuszczowych i około 45 % wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” jest również bogatym źródłem tokoferoli, ponieważ zawiera około 50 mg witaminy E na 100 g oleju. Olej zawiera również inne witaminy, mikroelementy, karotenoidy, rzadkie aminokwasy i barwnik naturalny (chlorofil).

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Nie określa się odmian pestek dyni wykorzystywanych do produkcji oleju „Štajersko prekmursko bučno olje”. Wykorzystuje się pestki z dyni (Cucurbita pepo). Pestki z dyni muszą być zdrowe, dojrzałe, w kolorze ciemnozielonym, wolne od obcych smaków lub zapachów, które wskazywałyby na zachodzące w nich szkodliwe zmiany. Wykorzystywane do produkcji oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” pestki z dyni odznaczają się następującymi właściwościami fizyczno-chemicznymi:

—	obecność zanieczyszczeń nie może przekraczać 1 %,

—	wilgotność nie może przekraczać 9 %,

—	minimalna zawartość oleju: 40 %,

—	maksymalny odsetek uszkodzonych (zniszczonych, połamanych) pestek: 15 %.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy przetwarzania pestek dyni: odbiór, przechowywanie, czyszczenie, suszenie mielenie, walcowanie, prażenie, tłoczenie, osadzanie i kontrola jakości (analiza właściwości fizyczno-chemicznych oraz analiza organoleptyczna) muszą odbywać się na obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” musi być identyfikowalny. Każdy producent może wykorzystywać inne opakowania i etykiety. Na etykiecie lub na opakowaniu należy jednak umieszczać chronioną nazwę „Štajersko prekmursko bučno olje”, wraz z nazwą kraju pochodzenia (Słowenia) w tym samym polu widzenia i zapisana czcionką tej samej wielkości jak zastosowana do chronionej nazwy, kolorowym logo produktu oraz symbolem Unii (natomiast umieszczanie krajowego znaku jakości jest dobrowolne).

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar, na którym wytwarza się z pestek dyni olej „Štajersko prekmursko bučno olje”, wyznacza linia biegnąca od Dravogradu przez Slovenj Gradec, Mislinja i Velenje (gdzie granicę stanowi główna droga), Šoštanj, Mozirje, Nazarje, Vransko, Prebold, Zabukovica oraz Laško. Dalej granicę wyznaczają rzeki Savinja i Sava płynące przez miejscowości takie jak: Radeče, Sevnica, Krško i Brežice aż do miejscowości Obrežje, dalej zaś obszar wyznacza granica państwowa z Chorwacją aż do granicy z Węgrami, granica z Węgrami aż do granicy z Austrią a następnie granica państwowa z Austrią (wzdłuż pasma Karavanke) z powrotem do Dravogradu.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Olej „Štajersko prekmursko bučno olje” jest specjalnością kulinarną obszaru geograficznego określonego w pkt 4. Wytwarzanie oleju z pestek dyni w regionach Styria i Prekmurje jest tradycją, poświadczoną w źródłach pisemnych, zgodnie z którymi pierwszą tłocznię oleju z pestek dyni założono we Framie już w 1750 r. Na potrzeby rosnącej produkcji oleju z pestek dyni w regionie wybudowano kilka fabryk przetwarzających pestki dyni na olej metodami rzemieślniczymi (Slovenska Bistrica, Središče ob Dravi, Selo pri Pragerskem, etc.). W 1904 r. Albert Stigar założył fabrykę w Slovenskej Bistricy w celu wytwarzania oleju z pestek dyni metodami rzemieślniczymi. W regionie Prekmurje nie ma dużych zakładów przetwórczych, jedynie małe przedsiębiorstwa, które należą do rolników. Jednym z nich jest Feri Vučak w miejscowości Vadarci w regionie Goričko. Jego młyn/przetwórnia istnieje od 130 lat i w tej chwili zarządza nią czwarte pokolenie tej rodziny.

Renoma oleju „Štajersko prekmursko bučno olje” wykracza poza granice Słowenii: olej jest znany w innych europejskich państwach, w USA, Australii, Rosji itp., o czym świadczy między innymi przyznana mu nagroda za najbardziej innowacyjny produkt w konkursie IFE07 (międzynarodowe targi żywności) w Londynie w 2007 r.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.mkgp.gov.si/fileadmin/mkgp.gov.si/pageuploads/podrocja/Kmetijstvo/zascita_kmetijskih_pridelkov_zivil/SPBO_Z_spr_24_8_15.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 268 z 3.10.2012, s. 3.

---