ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 199

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 59
4 czerwca 2016


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

I   Rezolucje, zalecenia i opinie

 

OPINIE

 

Komisja Europejska

2016/C 199/01

Opinia Komisji z dnia 2 czerwca 2016 r. dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z eksploatacją obiektu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych zlokalizowanego w Brunsbüttel w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy

1

2016/C 199/02

Opinia Komisji z dnia 2 czerwca 2016 r. dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem elektrowni jądrowej KKB znajdujących się w Brunsbüttel w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy

3


 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2016/C 199/03

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8028 – Fairfax Financial Holdings/OPG Commercial Holdings/Eurolife ERB Insurance Group Holding) ( 1 )

4

2016/C 199/04

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8026 – Banco Bilbao Vizcaya Argentaria Colombia/RCI Banque/JV) ( 1 )

4


 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Rada

2016/C 199/05

Decyzja Rady z dnia 26 maja 2016 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków zarządu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn

5

 

Komisja Europejska

2016/C 199/06

Kursy walutowe euro

7

 

Europejski Organ Nadzoru Bankowego

2016/C 199/07

Decyzja Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego określająca stopę odniesienia zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy 2014/17/EU (dyrektywa w sprawie kredytów hipotecznych)

8


 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

 

Trybunał EFTA

2016/C 199/08

Wniosek dotyczący wydania przez Trybunał EFTA opinii doradczej, złożony przez Héraðsdómur Reykjavíkur w dniu 22 maja 2015 r. w sprawie Ferskar kjötvörur ehf. przeciwko Republice Islandii (Sprawa E-17/15)

12

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2016/C 199/09

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8041 – M&G/Anchorage/PHS Group Investments) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

13

2016/C 199/10

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8039 – Freudenberg/Vibracoustic) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

14

2016/C 199/11

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8049 – TPG Capital/Partners Group/TH Real Estate Portfolio) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

15


 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 


I Rezolucje, zalecenia i opinie

OPINIE

Komisja Europejska

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/1


OPINIA KOMISJI

z dnia 2 czerwca 2016 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z eksploatacją obiektu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych zlokalizowanego w Brunsbüttel w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(2016/C 199/01)

Poniższa ocena została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 28 sierpnia 2015 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu niemieckiego – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – ogólne dane dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z eksploatacją obiektu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych Brunsbüttel LasmA.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 10 listopada 2015 r. i które zostały przekazane przez władze Niemiec w dniu 9 lutego 2016 r., a także po konsultacji z grupą specjalistów, Komisja sporządziła następującą opinię:

1.

Odległość pomiędzy obiektem Brunsbüttel a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim, w tym przypadku Danią, wynosi 100 km.

2.

Obiekt LasmA nie będzie objęty zezwoleniem na odprowadzanie płynnych uwolnień promieniotwórczych: w warunkach normalnej eksploatacji odprowadzanie płynnych uwolnień promieniotwórczych nie będzie miało miejsca.

3.

W warunkach normalnej eksploatacji odprowadzanie gazowych uwolnień promieniotwórczych nie powinno spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do dawek granicznych określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

4.

Wtórne stałe odpady promieniotwórcze są czasowo składowane na terenie obiektu przed ich przemieszczeniem do odpowiednio licencjonowanego zakładu oczyszczania lub miejsca trwałego składowania położonego w Niemczech.

5.

W przypadku nieplanowanych uwolnień substancji promieniotwórczych w wyniku wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, dawki, na które zostałaby narażona ludność innego państwa członkowskiego, nie miałyby istotnego znaczenia z punktu widzenia ochrony zdrowia, w odniesieniu do poziomów referencyjnych określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z eksploatacją obiektu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych zlokalizowanego w Brunsbüttel w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie powinno spowodować znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do przepisów określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

Sporządzono w Brukseli dnia 2 czerwca 2016 r.

W imieniu Komisji

Miguel ARIAS CAÑETE

Członek Komisji


(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy poddać bardziej szczegółowej ocenie aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.


4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/3


OPINIA KOMISJI

z dnia 2 czerwca 2016 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem elektrowni jądrowej KKB znajdujących się w Brunsbüttel w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(2016/C 199/02)

Poniższa ocena została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 28 sierpnia 2015 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu niemieckiego – zgodnie z art. 37 traktatu Euratom – ogólne dane dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem elektrowni jądrowej KKB.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 10 listopada 2015 r. i które zostały przekazane przez władze Niemiec w dniu 9 lutego 2016 r., a także po konsultacji z grupą specjalistów, Komisja sporządziła następującą opinię:

1.

Odległość pomiędzy obiektem Brunsbüttel a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim, w tym przypadku Danią, wynosi 100 km.

2.

W warunkach normalnego demontażu uwolnienia płynnych i gazowych substancji promieniotwórczych nie powinny spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do dawek granicznych określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

3.

Stałe odpady promieniotwórcze są czasowo składowane na terenie elektrowni przed ich przemieszczeniem do odpowiednio licencjonowanego zakładu oczyszczania lub miejsca trwałego składowania położonego w Niemczech.

Niepromieniotwórcze odpady stałe oraz pozostałości, które nie przekraczają dopuszczalnych poziomów emisji, zostaną zwolnione z mechanizmów kontrolnych i będą składowane jako zwykłe odpady lub zostaną przeznaczone do ponownego wykorzystania bądź recyklingu. Działania takie będą przeprowadzane zgodnie z kryteriami określonymi w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

4.

W przypadku nieplanowanych uwolnień substancji promieniotwórczych w wyniku wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, dawki, na które zostałaby narażona ludność innego państwa członkowskiego, nie miałyby istotnego znaczenia z punktu widzenia ochrony zdrowia, w odniesieniu do poziomów referencyjnych określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu trwałego składowania wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z demontażem elektrowni jądrowej Brunsbüttel KKB w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, Niemcy, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie powinno spowodować znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do przepisów określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

Sporządzono w Brukseli dnia 2 czerwca 2016 r.

W imieniu Komisji

Miguel ARIAS CAÑETE

Członek Komisji


(1)  Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy poddać bardziej szczegółowej ocenie aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/4


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8028 – Fairfax Financial Holdings/OPG Commercial Holdings/Eurolife ERB Insurance Group Holding)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 199/03)

W dniu 27 maja 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M8028. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/4


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.8026 – Banco Bilbao Vizcaya Argentaria Colombia/RCI Banque/JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 199/04)

W dniu 30 maja 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M8026. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Rada

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/5


DECYZJA RADY

z dnia 26 maja 2016 r.

w sprawie mianowania członków i zastępców członków zarządu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn

(2016/C 199/05)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (1), w szczególności jego art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1922/2006 przewiduje między innymi, że Rada powinna mianować na okres trzech lat 18 członków zarządu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, jak również zastępców członków.

(2)

Osiemnaście państw członkowskich (Belgia, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska, Portugalia, Słowenia i Szwecja) ma nominować członków i zastępców członków na okres od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia 31 maja 2019 r.

(3)

Rządy wszystkich tych państw członkowskich przekazały Radzie listy swoich kandydatów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym mianuje się następujące osoby na stanowiska członków i zastępców członków zarządu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn na okres od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia 31 maja 2019 r.:

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW

Państwo

Członkowie

Zastępcy członków

Belgia

Michel PASTEEL

Liesbet STEVENS

Republika Czeska

Andrea BARŠOVÁ

Lucia ZACHARIÁŠOVÁ

Dania

Kira APPEL

Søren FELDBÆK WINTHER

Niemcy

Christine MORGENSTERN

Birgit SCHWEIKERT

Irlandia

Pauline MOREAU

John HURLEY

Grecja

Anna MEGALOU

 

Hiszpania

Rosa URBÓN IZQUIERDO

Paloma LÓPEZ-IZQUIERDO BOTÍN

Francja

Stéphanie SEYDOUX

Alexis RINCKENBACH

Chorwacja

Helena ŠTIMAC RADIN

Gordana OBRADOVIĆ DRAGIŠIĆ

Włochy

Monica PARRELLA

Tiziana ZANNINI

Cypr

Kalliope AGAPIOU-JOSEPHIDES

Demetris MICHAELIDES

Łotwa

Diāna JAKAITE

Agnese GAILE

Litwa

Rita ŽEMAITYTĖ-TACK

Dalia LEINARTĖ

Węgry

Zsuzsanna GERBERNÉ FARKAS

Tamás Antal HEIZER

Polska

Rita KAMEDUŁA-TOMASZEWSKA

Anna GRĘDZIŃSKA

Portugalia

Maria de Fátima DUARTE

Teresa Margarida FRAGOSO

Słowenia

Maruša GORTNAR

Jasna JERAM

Szwecja

Lenita FREIDENVALL

Annika MANSNÉRUS

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 maja 2016 r.

W imieniu Rady

H.G.J. KAMP

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.


Komisja Europejska

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/7


Kursy walutowe euro (1)

3 czerwca 2016 r.

(2016/C 199/06)

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,1154

JPY

Jen

121,47

DKK

Korona duńska

7,4382

GBP

Funt szterling

0,77285

SEK

Korona szwedzka

9,2605

CHF

Frank szwajcarski

1,1050

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

9,2853

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

27,025

HUF

Forint węgierski

312,44

PLN

Złoty polski

4,3861

RON

Lej rumuński

4,5188

TRY

Lir turecki

3,2902

AUD

Dolar australijski

1,5397

CAD

Dolar kanadyjski

1,4594

HKD

Dolar Hongkongu

8,6683

NZD

Dolar nowozelandzki

1,6287

SGD

Dolar singapurski

1,5351

KRW

Won

1 322,41

ZAR

Rand

17,3778

CNY

Yuan renminbi

7,3468

HRK

Kuna chorwacka

7,4958

IDR

Rupia indonezyjska

15 146,02

MYR

Ringgit malezyjski

4,6261

PHP

Peso filipińskie

51,821

RUB

Rubel rosyjski

74,9088

THB

Bat tajlandzki

39,719

BRL

Real

3,9973

MXN

Peso meksykańskie

20,8803

INR

Rupia indyjska

75,0110


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.


Europejski Organ Nadzoru Bankowego

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/8


Decyzja Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego określająca stopę odniesienia zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy 2014/17/EU (dyrektywa w sprawie kredytów hipotecznych)

(2016/C 199/07)

RADA ORGANÓW NADZORU EUROPEJSKIEGO URZĘDU NADZORU BANKOWEGO,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (1) (zwane dalej „rozporządzeniem” i „EUNB”), w szczególności jego art. 8 ust. 1 lit. j),

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającą dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (2), w szczególności część B sekcję 4 ust. 2 oraz sekcję 6 ust. 4 załącznika II do tej dyrektywy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 dyrektywy 2014/17/UE zindywidualizowane informacje przedumowne, których należy udzielić konsumentom, zanim zwiążą się jakąkolwiek umową o kredyt lub ofertą, muszą być przekazywane przy użyciu europejskiego znormalizowanego arkusza informacyjnego (ESIS), zawartego w załączniku II do dyrektywy.

(2)

Zgodnie z ust. 2 sekcji 4 i ust. 4 sekcji 6 części B załącznika II do dyrektywy 2014/17/UE, w przypadku gdy stopa oprocentowania jest zmienna, arkusz ESIS musi zawierać poglądowy przykład rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania oraz orientacyjną maksymalną kwotę raty. W przypadku gdy nie określono górnego limitu stopy oprocentowania, a kredytodawca nie korzysta z zewnętrznej stopy referencyjnej, obliczenie obu powyższych przykładów poglądowych powinno opierać się na stopie odniesienia określonej przez właściwy organ lub EUNB („stopa odniesienia EUNB”).

(3)

Stopa odniesienia EUNB powinna być prosta, łatwa w użyciu i reprezentatywna. Określenie stopy w formie wzoru powinno zapewnić jej reprezentatywność niezależnie od upływu czasu oraz umożliwić odpowiednie uwzględnienie uwarunkowań krajowych. Wzór powinien ograniczać się do określonej liczby ogólnodostępnych danych w celu zapewnienia, aby był prosty i łatwy w użyciu.

(4)

Okres czasu przyjęty dla obliczenia stopy powinien odpowiadać okresom ustalonym w załączniku II do dyrektywy 2014/17/UE w scenariuszach, w których stopę oprocentowania oblicza się w oparciu o zewnętrzną stopę referencyjną. W związku z tym stopa odniesienia EUNB powinna opierać się na przyjętej stopie obliczonej dla okresu 20 lat sprzed udostępnienia konsumentowi przez kredytodawcę arkusza ESIS.

(5)

Aby spełnić wymóg reprezentatywności, wzór powinien opierać się na przyjętej stopie obowiązującej w państwie członkowskim, w którym konsument otrzymuje arkusz ESIS. Przyjęta stopa powinna być główną stopą oprocentowania kredytu refinansowego Europejskiego Banku Centralnego („EBC”) dla państw członkowskich, których walutą jest euro, oraz stopą oprocentowania kredytu refinansowego krajowego banku centralnego (lub równoważną stopą oprocentowania krajowego banku centralnego) dla pozostałych państw członkowskich. Stopy te utworzą stopę odniesienia reprezentatywną dla lokalnego rynku kredytów hipotecznych. Kompletne historyczne dane dotyczące tych stóp są dostępne dla wszystkich państw członkowskich. Niemniej jednak, ponieważ dane dotyczące głównych stóp oprocentowania kredytu refinansowego EBC są dostępne jedynie od dnia 1 stycznia 1999 r., najwcześniejszą datą początkową przyjętą dla okresu historycznego powinien być dzień 1 stycznia 1999 r. Data ta powinna być taka sama w arkuszach ESIS udostępnianych we wszystkich państwach członkowskich celem zapewnienia, aby w całej Unii Europejskiej wykorzystywano ten sam okres historyczny.

(6)

Wzór powinien uwzględniać fakt, że stopa oprocentowania będzie częściowo odzwierciedlać koszty finansowania, których zamiennikiem jest informacja o stopie oprocentowania kredytu refinansowego, biorąc również pod uwagę najniższe przyjęte stopy w poprzedzających dwudziestu latach.

(7)

Ponieważ wzór jest częścią przykładu poglądowego, wystarczy, aby kredytodawcy aktualizowali przyjętą stopę raz do roku.

(8)

W celu zapewnienia, aby w każdym państwie członkowskim kredytodawcy stosowali tę samą różnicę pomiędzy najwyższymi i najniższymi wartościami przyjętej stopy, obliczanie stopy odniesienia EUNB powinno odbywać się przy wykorzystaniu tej samej daty referencyjnej, którą powinien być pierwszy dzień roboczy danego roku.

(9)

W celu zapewnienia, aby przykłady poglądowe odzwierciedlały uwarunkowania lokalne, nie należy korzystać ze stopy odniesienia EUNB, jeśli właściwy organ ustalił stopę odniesienia. Stopa odniesienia określona w niniejszej decyzji nie będzie miała wówczas zastosowania.

(10)

EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne odnośnie do projektu decyzji w sprawie stóp referencyjnych EUNB, dokonał analizy ewentualnych kosztów i korzyści z nimi związanych oraz wystąpił o ich zaopiniowanie do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stopa odniesienia, o której mowa w części B sekcji 4 ust. 2 oraz sekcji 6 ust. 4 załącznika II do dyrektywy 2014/17/UE (stopa odniesienia EUNB), ustalana przez EUNB, jest określona w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Londynie dnia 21 marca 2016 r.

Andrea ENRIA

Przewodniczący

W imieniu Rady Organów Nadzoru


(1)  Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12

(2)  Dz.U. L 60 z 28.12.2014, s. 34


ZAŁĄCZNIK

Stopa odniesienia EUNB zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy w sprawie kredytów hipotecznych (2014/17/UE)

1.

Niniejszy dokument określa stopę odniesienia ustalaną przez EUNB, o której mowa w części B, sekcji 4, ust. 2 oraz w sekcji 6, ust. 4 załącznika II do dyrektywy 2014/17/UE (1) („stopa odniesienia EUNB”).

2.

Stopa odniesienia EUNB powinna być wykorzystywana przez kredytodawców do obliczania odpowiednio przykładu poglądowego rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) lub orientacyjnej maksymalnej kwoty raty, zgodnie z warunkami określonymi w tych ustępach oraz w celu wpisania jej do sekcji 4 i 6 europejskiego znormalizowanego arkusza informacyjnego („ESIS”), o którym mowa w załączniku II do dyrektywy 2014/17/UE.

3.

Stopa odniesienia EUNB ma zastosowanie tylko w sytuacji, kiedy właściwy organ państwa członkowskiego nie określi stopy referencyjnej.

4.

Wzór na obliczenie stopy odniesienia EUNB jest następujący:

Formula

Dla umów o kredyt, dla których dostępne są arkusze ESIS w państwach członkowskich posługujących się euro jako swoją walutą:

HR = najwyższa wartość głównej stopy oprocentowania kredytu refinansowego EBC w okresie 20 lat (lub w maksymalnie długim dostępnym okresie, jeśli jest on krótszy) przed datą obliczenia przez kredytodawcę różnicy (HR-LR), która zostanie użyta we wzorze zgodnie z punktami 6 i 7.

LR = najniższa wartość głównej stopy oprocentowania kredytu refinansowego EBC w okresie 20 lat (lub w maksymalnie długim dostępnym okresie, jeśli jest on krótszy) przed datą obliczenia przez kredytodawcę różnicy (HR-LR), która zostanie użyta we wzorze zgodnie z punktami 6 i 7.

BR = stopa oprocentowania zastosowana w umowie o kredyt w najdłuższym znanym okresie w momencie udostępnienia arkusza ESIS.

Dla umów o kredyt, dla których arkusz ESIS jest udostępniany w innych państwach członkowskich:

HR = najwyższa wartość stopy oprocentowania kredytu refinansowego narodowego banku centralnego (lub równoważnej stopy oprocentowania narodowego banku centralnego) w okresie 20 lat (lub w maksymalnie długim dostępnym okresie, jeśli jest on krótszy) przed datą obliczenia przez kredytodawcę różnicy (HR-LR), która zostanie użyta we wzorze zgodnie z punktami 6 i 7.

LR = najniższa wartość stopy oprocentowania kredytu refinansowego narodowego banku centralnego (lub równoważnej stopy oprocentowania narodowego banku centralnego) w okresie 20 lat (lub w maksymalnie długim dostępnym okresie, jeśli jest on krótszy) przed datą obliczenia przez kredytodawcę różnicy (HR-LR), która zostanie użyta we wzorze zgodnie z punktami 6 i 7.

BR = stopa oprocentowania zastosowana w umowie o kredyt w najdłuższym znanym okresie w momencie udostępnienia arkusza ESIS.

5.

Dwudziestoletni okres poprzedzający przedstawienie arkusza ESIS konsumentowi powinien zaczynać się najwcześniej dnia 1 stycznia 1999 r.

6.

Różnica (HR-LR) powinna być obliczana raz w roku kalendarzowym w jego pierwszym dniu roboczym, z wyjątkiem roku, w którym wchodzi w życie dyrektywa w sprawie kredytów hipotecznych, kiedy to obliczenie powinno być wykonane w dniu 21 marca 2016 r. Obliczenie to powinno zostać wykorzystane w arkuszu ESIS przedstawionym konsumentom tego samego roku kalendarzowego.

7.

Zmienne HR i LR opierają się na przyjętych stopach stosowanych w państwie członkowskim, w którym kredytodawca udostępnia arkusz ESIS konsumentowi.

HR i LR – odpowiednie stopy oprocentowania kredytu refinansowego banku centralnego lub stopy równoważne

8.

Dla celów obliczenia stopy odniesienia EUNB do arkusza ESIS przedstawionego konsumentowi w państwie członkowskim mającym inną walutę niż euro stosuje się następujące stopy oprocentowania kredytu refinansowego krajowego banku centralnego lub równoważne stopy krajowego banku centralnego:

Państwo członkowskie

Nazwa odpowiedniej stopy krajowego banku centralnego – stan z lutego 2016 r.

Bułgaria

Stopa bazowa Narodowego Banku Bułgarskiego

Republika Czeska

Stopa repo Narodowego Banku Czeskiego

Dania

Stopa Tommorow/Next (T/N), zgodnie z informacjami na stronie internetowej Narodowego Banku Duńskiego

Chorwacja

Stopa oprocentowania kredytu lombardowego Narodowego Banku Chorwackiego

Węgry

Stopa bazowa Centralnego Banku Węgier

Polska

Stopa referencyjna Narodowego Banku Polskiego

Rumunia

Stopa polityki pieniężnej Banca Naţională a României

Szwecja

Stopa referencyjna Sveriges Riksbank

Wielka Brytania

Oficjalna stopa bankowa Banku Anglii


(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34).


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał EFTA

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/12


Wniosek dotyczący wydania przez Trybunał EFTA opinii doradczej, złożony przez Héraðsdómur Reykjavíkur w dniu 22 maja 2015 r. w sprawie Ferskar kjötvörur ehf. przeciwko Republice Islandii

(Sprawa E-17/15)

(2016/C 199/08)

W dniu 16 czerwca 2015 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek złożony do Trybunału EFTA w dniu 22 maja 2015 r. przez Héraðsdómur Reykjavíkur (sąd rejonowy w Reykjaviku), o wydanie opinii doradczej w sprawie Ferskar kjötvörur ehf. przeciwko Republice Islandii w odniesieniu do następujących kwestii:

1.

Czy zakres stosowania Porozumienia EOG, zgodnie z definicją w art. 8 tego porozumienia, oznacza, że państwu członkowskiemu będącemu stroną porozumienia przysługuje swobodne uznanie w zakresie określenia zasad przywozu surowych produktów mięsnych i w związku z tym nie jest ono związane postanowieniami porozumienia i aktami na nim opartymi?

2.

Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest przecząca, to pojawia się pytanie, czy jest on zgodna z przepisami dyrektywy Rady 89/662/EWG stanowiącymi, że państwo członkowskie Porozumienia EOG powinno określać przepisy, zgodnie z którymi importer surowych produktów mięsnych składa wniosek o specjalne zezwolenie, zanim produkty są przywożone, oraz nakładać wymóg składania, w tym celu, zgłoszenia przywozowego, informacji o kraju pochodzenia i produkcji, rodzaju produktu i producenta, i wymagane świadectwa, w tym świadectwa potwierdzające, że produkty te były przechowywane zamrożone przez pewien okres przed odprawą celną.

3.

Sąd krajowy zwraca się do Trybunału o opinię, czy przepisy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady są istotne dla udzielenia odpowiedzi na drugie pytanie.

4.

W następstwie drugiego i trzeciego pytania, zwraca się o opinię, aby ustalić, czy za techniczną przeszkodę dla handlu w rozumieniu art. 18 Porozumienia EOG uznaje się określenie zasad przez państwo EOG, na jakich przywóz do tego państwa surowych produktów mięsnych nie jest dozwolony.

5.

Zwraca się także o opinię, aby ustalić, czy ma to wpływ na odpowiedź udzieloną na pytanie czwarte, czy jest dopuszczalne, na mocy przepisów państwa przeznaczenia EOG, przyznawanie odstępstw od ogólnego zakazu, o którym mowa w tym pytaniu.

6.

Jeśli odpowiedź na pytanie czwarte lub piąte jest twierdząca, zwraca się z pytaniem, w jakich przypadkach taki zakaz przywozu produktów z surowego mięsa z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, okoliczności opisanych w pytaniu piątym, może być uznany za uzasadniony w odniesieniu do art. 13 Porozumienia EOG. Ponadto zwraca się o udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie wymagania dotyczące dowodów powinny być dokonywane w tym zakresie, w szczególności w świetle zasady ostrożności prawa EOG.


POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/13


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8041 – M&G/Anchorage/PHS Group Investments)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 199/09)

1.

W dniu 27 maja 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Anchorage Capital Group, L.L.C. („Anchorage”, USA) i fundusze zarządzane przez M&G Alternatives Investment Management Limited („MGAIM”, Zjednoczone Królestwo) i M&G Investment Management Limited („MGIM”, Zjednoczone Królestwo), ostatecznie kontrolowane przez Prudential plc (Zjednoczone Królestwo), przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad całością przedsiębiorstwa PHS Group Investments Limited („PHS”, Zjednoczone Królestwo) w drodze zakupu udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstw MGAIM i MGIM: MGAIM i MGIM to jednostki, w których całościowy udział posiada Prudential plc — międzynarodowa grupa ubezpieczeniowa z siedzibą w Londynie, Zjednoczone Królestwo — i stanowią część działalności Prudential plc w Europie w zakresie zarządzania inwestycjami,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Anchorage: Anchorage jest utworzoną w 2003 r. zarejestrowaną spółką doradztwa finansowego z siedzibą w Nowym Jorku. Spółka zarządza prywatnymi funduszami inwestycyjnymi na rynkach kredytowych, w zakresie sytuacji szczególnych i inwestycji niepłynnych Ameryce Północnej i Europie, ze szczególnym uwzględnieniem emitentów niewykonujących zobowiązań i emitentów zadłużonych;

—   w przypadku przedsiębiorstwa PHS: PHS jest dostawcą usług z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie, specjalizującym się w usługach w zakresie higieny w biurach i zakładach pracy oraz dostawach produktów do biur i zakładów pracy. Oferuje w szczególności usługi utrzymania pomieszczeń sanitarnych, kładzenie wykładzin i konserwację podłóg, wypożyczanie roślin, usługi niszczenia danych oraz badanie zgodności dla klientów biznesowych. Oprócz Zjednoczonego Królestwa PHS prowadzi również działalność w Irlandii i Hiszpanii.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.8041 – M&G/Anchorage/PHS Group Investment, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/14


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8039 – Freudenberg/Vibracoustic)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 199/10)

1.

W dniu 30 maja 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Freudenberg & Co KG („Freudenberg”, Niemcy) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem Vibracoustic GmbH („Vibracoustic”, Niemcy) w drodze zakupu udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

przedsiębiorstwo Freudenberg działa w branży uszczelnień i technologii antywibracyjnych, włóknin, filtracji, artykułów gospodarstwa domowego i innych. Zajmuje się głównie dostarczaniem produktów pośrednich przeznaczonych do dalszej obróbki lub wyrobu produktów końcowych,

przedsiębiorstwo Vibracoustic działa w sektorze technologii antywibracyjnych w pojazdach drogowych. Dostarcza części, które mają na celu ograniczać hałas i wibracje, producentom pojazdów osobowych, producentom pojazdów użytkowych oraz dostawcom Tier 1.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w niniejszym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.8039 – Freudenberg/Vibracoustic, na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


4.6.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 199/15


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.8049 – TPG Capital/Partners Group/TH Real Estate Portfolio)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 199/11)

1.

W dniu 30 maja 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa TPG Capital („TPG”, Stany Zjednoczone) oraz Partners Group („Partners Group”, Szwajcaria) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad pięcioma centrami i parkami handlowymi zlokalizowanymi w Hiszpanii i we Włoszech („aktywa docelowe”) w drodze zakupu udziałów w nowo utworzonej spółce będącej wspólnym przedsiębiorcą.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa TPG: przedsiębiorstwo działające w sektorze inwestycji prywatnych, zarządzające grupą funduszy inwestujących w różnorodne przedsiębiorstwa poprzez przejęcia i restrukturyzacje; TPG ma siedzibę w San Francisco (Stany Zjednoczone),

—   w przypadku przedsiębiorstwa Partners Group: przedsiębiorstwo zajmujące się zarządzaniem na rynkach prywatnych. Realizuje inwestycje w instrumenty kapitałowe i dłużne prywatnych przedsiębiorstw, w nieruchomości i projekty infrastrukturalne na całym świecie. Świadczy usługi inwestycyjne dla inwestorów instytucjonalnych i prywatnych. Siedziba Partners Group znajduje się w Baar w Szwajcarii,

—   aktywa docelowe obejmują: 1) park handlowy Centro Navile w Bolonii (Włochy); 2) centrum handlowe Metropolis w Rende (Włochy); 3) centrum handlowe L’Aljub w Elche (Hiszpania); 4) park handlowy Miramar we Fuengiroli (Hiszpania) oraz 5) centrum handlowe Miramar we Fuengiroli (Hiszpania).

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporzadzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w niniejszym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji Europejskiej faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.8049 – TPG Capital/Partners Group/TH Real Estate Portfolio, na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.