11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/1

(1)

Zgodnie z prognozą gospodarczą Komisji z jesieni 2015 r. w strefie euro trwa umiarkowane ożywienie gospodarcze. Podtrzymanie i wzmacnianie wzrostu gospodarczego w strefie euro wymaga stałych działań politycznych, aby wesprzeć zrównoważoną korektę w sektorze prywatnym i publicznym, poprawić zdolności dostosowawcze oraz zwiększyć konkurencyjność gospodarki i potencjał wzrostu gospodarczego w perspektywie średnio- i długoterminowej. Tempo wzrostu hamują konsekwencje niedawnego kryzysu gospodarczo-finansowego, w tym obecne przywracanie równowagi zewnętrznej, wysoki poziom zadłużenia sektora publicznego i prywatnego, wysokie bezrobocie oraz utrzymujące się bariery strukturalne na krajowych rynkach pracy i produktów. Poziom inwestycji jest nadal niski, co spowodowane jest powyższymi czynnikami, ale przyczyniają się do tego także inne ograniczenia, takie jak niekorzystne otoczenie biznesu, nieefektywność administracji publicznej, a także przeszkody w dostępie do finansowania.

(2)

Należy usprawnić realizację ambitnych reform strukturalnych, które mają zwiększyć wydajność i potencjał wzrostu gospodarczego, zgodnie z priorytetami politycznymi określonymi w komisyjnej rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2016 r. we wszystkich państwach członkowskich. Reformy strukturalne, o ile realizowane są wspólnie we wszystkich państwach członkowskich, mogą przynieść korzyści całej strefie euro dzięki pozytywnym efektom mnożnikowym rozprzestrzeniającym się zwłaszcza kanałami handlowymi i finansowymi. Pomimo pewnego postępu reform poprawiających odporność rynków pracy wciąż utrzymują się znaczące różnice między państwami strefy euro, w szczególności jeśli chodzi o stopę bezrobocia długotrwałego i bezrobocia młodzieży. Te państwa członkowskie, które realizowały kompleksowe reformy rynku pracy i ochrony socjalnej jeszcze przed kryzysem, były w stanie lepiej wspierać zatrudnienie i zachować sprawiedliwe podejście w tej dziedzinie w czasie pogorszenia koniunktury gospodarczej. Takie reformy obejmują elastyczne i przewidywalne warunki umów, kompleksowe strategie uczenia się przez całe życie, skuteczną aktywną politykę w zakresie rynku pracy oraz odpowiednie i trwałe systemy ochrony socjalnej. Do jeszcze lepszych rezultatów przyczyniłoby się także zmniejszenie klina podatkowego, w szczególności w przypadku osób o niskich dochodach, oraz zapewnienie sprawiedliwych systemów podatkowych.

(3)

Odpowiednie opracowanie reform oraz ich szybkie wdrażanie mogą pomóc wyeliminować istniejące zakłócenia równowagi w strefie euro oraz zapobiec powstawaniu nowych. Dyskusje tematyczne w ramach Eurogrupy, ze szczególnym naciskiem na analizę porównawczą, stosowanie najlepszych praktyk i presję partnerską, mogą przyczynić się do wspierania konwergencji działań na rzecz optymalnych wyników. Eurogrupa powinna zatem dodatkowo zintensyfikować dyskusje tematyczne dotyczące reform w obszarach, które mają zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej (UGW), oraz regularnie monitorować wdrażanie reform przez państwa członkowskie strefy euro, a także postępy w korygowaniu zakłóceń równowagi w kontekście procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej.

(4)

Polityki budżetowe są kwestią wspólnego zainteresowania o podstawowym znaczeniu w UGW. Odpowiedzialne krajowe polityki budżetowe, zgodne ze wspólnymi zasadami budżetowymi, mają zasadnicze znaczenie dla wspierania zdolności obsługi zadłużenia oraz umożliwiają funkcjonowanie fiskalnych stabilizatorów i amortyzowanie przez nie wstrząsów w poszczególnych krajach. Ponadto niezbędne jest osiągnięcie na poziomie strefy euro jako całości odpowiedniego kursu polityki budżetowej odzwierciedlającego równowagę między długoterminową stabilnością budżetową a krótkoterminową stabilizacją makroekonomiczną, a także unikanie procyklicznych polityk budżetowych. Niezbędny wysiłek fiskalny jest różny w zależności od stanowisk poszczególnych państw członkowskich w odniesieniu do wymogów w ramach paktu stabilności i wzrostu, a państwa członkowskie powinny również wziąć pod uwagę potrzeby w zakresie stabilizacji oraz uwzględnić ewentualne skutki uboczne w całej strefie euro. Wymaga to wzmocnionej koordynacji polityk budżetowych w strefie euro przy pełnym poszanowaniu paktu stabilności i wzrostu. W tym kontekście wydaje się, że zasadniczo neutralny – w ujęciu zbiorczym – kurs polityki budżetowej w strefie euro spodziewany w 2016 r. jest właściwy w świetle ogólnych warunków makroekonomicznych i ryzyka osłabienia wzrostu gospodarczego. Jeśli chodzi o 2017 r., w oparciu o prognozowane stopniowe niwelowanie luki produktowej, polityki budżetowe powinny unikać procykliczności oraz zmniejszyć dług publiczny w celu przywrócenia buforów fiskalnych. Należy to odzwierciedlić w przygotowaniach zaktualizowanych programów stabilności na wiosnę 2016 r., biorąc pod uwagę najnowsze zmiany sytuacji gospodarczej i budżetowej. Strategie budżetowe w obecnym kształcie jeszcze nie sprzyjają w dostatecznym stopniu wzrostowi gospodarczemu. Jak podkreślono w zaleceniu Rady dla państw członkowskich strefy euro (3), przyjętym w dniu 14 lipca 2015 r., państwa członkowskie strefy euro powinny odbywać dyskusje tematyczne dotyczące poprawy jakości i stabilności finansów publicznych.

(5)

Niezbędne jest pełne wdrożenie unii bankowej. Po pierwsze, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (4) („dyrektywa w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków”) ma zostać bez dalszej zwłoki w pełni transponowana we wszystkich państwach członkowskich. Po drugie, w okresie przejściowym zostanie opracowany neutralny pod względem budżetowym wspólny mechanizm ochronny w ramach jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (5) oraz będzie w pełni przygotowany do działania przed końcem okresu przejściowego, gdy zasoby wspomnianego funduszu zostaną całkowicie uwspólnione. Poczynione postępy zostaną poddane przeglądowi wkrótce po wejściu w życie jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Ponadto wspólny mechanizm ochronny będzie neutralny pod względem budżetowym w perspektywie średnioterminowej oraz zapewni równe traktowanie we wszystkich uczestniczących państwach członkowskich, a także nie będzie powodować żadnych kosztów dla państw członkowskich, które nie uczestniczą w unii bankowej. Gdy jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wejdzie w życie, a uczestniczące państwa członkowskie ratyfikują umowę międzyrządową i dokonają pełnej transpozycji dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, państwa członkowskie ocenią ustanowienie mechanizmów finansowania pomostowego oraz rozważą dalsze działania oraz harmonogram prac nad wspólnym mechanizmem ochronnym w celu zapewnienia, aby był on w pełni przygotowany do działania przed końcem okresu przejściowego. Ponadto w 2016 r. państwa członkowskie poddadzą dalszej analizie środki konieczne do dalszego pogłębiania unii bankowej. Wreszcie, w ramach dalszego rozwoju unii bankowej, w dniu 24 listopada 2015 r. Komisja wydała komunikat zatytułowany „Droga do utworzenia unii bankowej”.

(6)

Warunki na rynku finansowym w strefie euro są nadal zasadniczo korzystne w świetle akomodacyjnego kursu polityki pieniężnej. Wciąż słabe fundamentalne parametry gospodarcze i wysoka dźwignia finansowa w sektorze prywatnym w dalszym ciągu wpływają jednak negatywnie na popyt na kredyty bankowe, a co za tym idzie, na wzrost gospodarczy. Bilanse banków są nadal obciążone dużym odsetkiem kredytów zagrożonych, co niekorzystnie wpływa na akcję kredytową. Zróżnicowanie, a niekiedy także nieadekwatność przepisów dotyczących postępowania w przypadku niewypłacalności w Unii przyczyniają się do opóźniania procesu redukcji zadłużenia sektora prywatnego, wstrzymując inwestycje.

(7)

Niezależnie od niedawnych osiągnięć w zakresie wzmacniania struktury UGW, trzeba kontynuować prace nad jej ukończeniem. Sprawozdanie pięciu przewodniczących, zatytułowane „Dokończenie budowy europejskiej unii gospodarczej i walutowej” z dnia 22 czerwca 2015 r., przygotowane przez Przewodniczącego Komisji Europejskiej, w ścisłej wspołpracy z Przewodniczącymi Rady Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego, Eurogrupy i Parlamentu Europejskiego, określa drogę do dokończenia budowy UGW do 2025 r. W dniu 21 października 2015 r. Komisja przyjęła, wspólnie z Parlamentem Europejskim, Europejskim Bankiem Centralny i Eurogrupą „Komunikat w sprawie działań na rzecz dokończenia budowy unii gospodarczej i walutowej”, zawierający pierwszy pakiet wniosków na podstawie sprawozdania pięciu przewodniczących. Państwa członkowskie strefy euro powinny wspólnie przyjąć odpowiedzialność i w sposób terminowy, otwarty i przejrzysty kontynuować realizację krótko- i średnioterminowych inicjatyw zmierzających do urzeczywistnienia UGW. Aby propagować konwergencję w strefie euro, powyższe wnioski zawierają środki wzmacniające wymiar europejskiego semestru związany ze strefą euro, między innymi w drodze wcześniejszej publikacji zaleceń dla strefy euro, z myślą o wskazaniu wspólnych wyzwań na wczesnym etapie procesu oraz odzwierciedlenia tego w procesie kształtowania zaleceń dla poszczególnych państw członkowskich strefy euro, które są później przyjmowane w ramach europejskiego semestru. Państwa członkowskie strefy euro powinny również pracować, w sposób otwarty i przejrzysty, nad bardziej długofalowymi inicjatywami prowadzącymi do urzeczywistnienia UGW,

1.

Prowadzenie polityk wspierających ożywienie gospodarcze, sprzyjających konwergencji, ułatwiających korektę zakłóceń równowagi makroekonomicznej i poprawiających zdolności dostosowawcze. W tym celu państwa członkowskie, zwłaszcza te o znacznym zadłużeniu prywatnym i zagranicznym, mają wdrażać reformy zwiększające wydajność, sprzyjające tworzeniu miejsc pracy, podnoszące konkurencyjność i poprawiające otoczenie biznesu. Państwa członkowskie, które mają duże nadwyżki na rachunku obrotów bieżących, mają priorytetowo wdrażać środki, w tym reformy strukturalne, które pomagają wzmocnić ich popyt krajowy oraz zwiększyć potencjał wzrostu gospodarczego.

2.

Realizacja reform, które łączą: (i) elastyczne i wiarygodne umowy o pracę, które sprzyjają sprawnym przepływom na rynku pracy oraz pozwalają uniknąć powstania dwusegmentowego rynku pracy; (ii) kompleksowe strategie uczenia się przez całe życie; (iii) skuteczne polityki pomagające bezrobotnym w ponownym wejściu na rynek pracy; (iv) odpowiednie i trwałe systemy ochrony socjalnej, które przyczyniają się w sposób skuteczny i efektywny w całym cyklu życia zarówno do włączenia społecznego, jak i integracji na rynku pracy; oraz (v) otwarte i konkurencyjne rynki produktów i usług. Zmniejszenie klina podatkowego, w szczególności w przypadku osób o niskich dochodach, w sposób neutralny dla budżetu w celu promowania tworzenia miejsc pracy.

3.

Realizowanie polityk budżetowych przy pełnym poszanowaniu paktu stabilności i wzrostu. W odniesieniu do 2016 r. realizacja celu dotyczącego utrzymania zasadniczo neutralnego – w ujęciu zbiorczym – kursu polityki budżetowej w strefie euro wydaje się właściwa w celu odzwierciedlenia równowagi między długoterminową stabilnością budżetową a krótkoterminową stabilizacją makroekonomiczną. W perspektywie 2017 r., zmniejszenie długu publicznego w celu przywrócenia buforów fiskalnych i unikanie procykliczności. Zróżnicowanie bodźców fiskalnych przez poszczególne państwa członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi stanowiskami w odniesieniu do wymogów w ramach paktu stabilności i wzrostu, przy jednoczesnym uwzględnieniu ich potrzeb stabilizacyjnych, a także ewentualnych efektów mnożnikowych w państwach strefy euro. W tym celu dokonanie przeglądu kursu polityki budżetowej w strefie euro w kontekście programów stabilności i projektów planu budżetowego.

4.

Ułatwianie stopniowej redukcji zaciągniętych w bankach kredytów zagrożonych oraz udoskonalenie postępowań w związku z niewypłacalnością dla przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. W państwach członkowskich o znacznym zadłużeniu prywatnym sprzyjanie uporządkowanemu zmniejszania zadłużenia, w tym poprzez ułatwianie likwidacji niespłacalnego zadłużenia prywatnego.

5.

Działanie – w sposób otwarty i przejrzysty – na rzecz urzeczywistnienia UGW, przy pełnym wsparciu rynku wewnętrznego, oraz dalsze analizowanie prawnych, gospodarczych i politycznych aspektów bardziej długoterminowych środków zawartych w sprawozdaniu pięciu przewodniczących.

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7841. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7903. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/5

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7909. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/6

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/7

a)

środki na pokrycie kosztów utrzymania w trakcie pobytu w Hiszpanii (w EUR) w wysokości 10 % minimalnej płacy brutto (66,52 EUR) lub równowartość tej kwoty w walucie obcej, przemnożona przez liczbę planowanych dni pobytu w Hiszpanii i liczbę podróżujących z zainteresowanym członków rodziny, będących na jego utrzymaniu. Niezależnie od przewidywanego okresu pobytu, posiadane środki na osobę nie mogą być w żadnym przypadku niższe niż 90 % minimalnej obowiązującej płacy brutto (598,68 EUR) lub równowartość tej kwoty w walucie obcej;

b)

odnośnie do powrotu do kraju pochodzenia lub przejazdu do państwa trzeciego cudzoziemiec musi udowodnić, że posiada bilet(-y) na odpowiedni środek transportu z ustalonymi datami podróży, wystawiony(-e) na nazwisko podróżnego i niepodlegający(-e) przeniesieniu.

Dz.U. C 247 z 13.10.2006, s. 19

Dz.U. C 153 z 6.7.2007, s. 22

Dz.U. C 182 z 4.8.2007, s. 18

Dz.U. C 57 z 1.3.2008, s. 38

Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 19

Dz.U. C 37 z 14.2.2009, s. 8

Dz.U. C 35 z 12.2.2010, s. 7

Dz.U. C 304 z 10.11.2010, s. 5

Dz.U. C 24 z 26.1.2011, s. 6

Dz.U. C 157 z 27.5.2011, s. 8

Dz.U. C 203 z 9.7.2011, s. 16

Dz.U. C 11 z 13.1.2012, s. 13

Dz.U. C 72 z 10.3.2012, s. 44

Dz.U. C 199 z 7.7.2012, s. 8

Dz.U. C 298 z 4.10.2012, s. 3

Dz.U. C 56 z 26.2.2013, s. 13

Dz.U. C 98 z 5.4.2013, s. 3

Dz.U. C 269 z 18.9.2013, s. 2

Dz.U. C 57 z 28.2.2014, s. 1

Dz.U. C 152 z 20.5.2014, s. 25

Dz.U. C 224 z 15.7.2014, s. 31

Dz.U. C 434 z 4.12.2014, s. 3

Dz.U. C 447 z 13.12.2014, s. 32

Dz.U. C 38 z 4.2.2015, s. 20.

11.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/9