ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 301

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 58
12 września 2015


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

I   Rezolucje, zalecenia i opinie

 

ZALECENIA

 

Europejski Inspektor Ochrony Danych

2015/C 301/01

Zalecenia EIOD dotyczące możliwości reformy ochrony danych w UE

1


 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2015/C 301/02

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7579 – Royal Dutch Shell/Keele Oy/Aviation Fuel Services Norway) ( 1 )

9

2015/C 301/03

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7685 – Perrigo/GSK Divestment Businesses) ( 1 )

9


 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2015/C 301/04

Kursy walutowe euro

10

 

INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

2015/C 301/05

Nota informacyjna Komisji na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty – Obowiązek użyteczności publicznej w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych ( 1 )

11

2015/C 301/06

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty – Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej ( 1 )

12

2015/C 301/07

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty – Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej ( 1 )

13


 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2015/C 301/08

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7697 – Aéroports de Paris/Select Service Partner Group/JV) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

14

2015/C 301/09

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7595 – TDR Capital/LeasePlan) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

15

2015/C 301/10

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7705 – Benson Elliot/Walton Street/Starwood/Hotel Portfolio) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

16

2015/C 301/11

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7743 – Trailstone/E2M) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )

17


 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 


I Rezolucje, zalecenia i opinie

ZALECENIA

Europejski Inspektor Ochrony Danych

12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/1


Zalecenia EIOD dotyczące możliwości reformy ochrony danych w UE

(Tekst w pełnym brzmieniu jest dostępny w językach angielskim, francuskim i niemieckim na stronie internetowej EIOD www.edps.europa.eu)

(2015/C 301/01)

W dniu 24 czerwca 2015 r. trzy główne instytucje UE – Parlament Europejski, Rada i Komisja Europejska – rozpoczęły określone mianem nieformalnych rozmów trójstronnych negocjacje w ramach procedury współdecyzji w sprawie wnioskowanego ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (1). Podstawą rozmów trójstronnych jest wniosek Komisji ze stycznia 2012 r., rezolucja ustawodawcza Parlamentu z dnia 12 marca 2014 r. oraz podejście ogólne Rady przyjęte w dniu 15 czerwca 2015 r. (2). Wszystkie trzy instytucje zobowiązały się do prac nad rozporządzeniem w ramach ogólniejszego pakietu reform w zakresie ochrony danych, który obejmuje wnioskowaną dyrektywę dotyczącą organów policji i wymiaru sprawiedliwości. Proces ten powinien się zakończyć pod koniec 2015 r., a formalne przyjęcie obydwu instrumentów będzie prawdopodobnie możliwe na początku 2016 r., po czym nastąpi dwuletni okres przejściowy (3).

Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) jest niezależną instytucją UE. Inspektor nie bierze udziału w rozmowach trójstronnych, ale na mocy art. 41 ust. 2 rozporządzenia nr 45/2001 jest odpowiedzialny „za zapewnienie, że podstawowe prawa i wolności osób fizycznych, w szczególności prawo do prywatności są respektowane przez instytucje i organy wspólnotowe w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych” oraz „za doradzanie instytucjom i organom wspólnotowym i podmiotom danych we wszystkich kwestiach związanych z przetwarzaniem danych osobowych”. Inspektor i jego zastępca zostali powołani w grudniu 2014 r., przy czym wyraźnie wskazano, że mają działać w sposób bardziej konstruktywny i aktywny; w marcu 2015 r. opublikowali pięcioletnią strategię, wskazując, w jaki sposób zamierzają wypełnić tę misję oraz rozliczyć się z tego zadania (4).

Niniejsza opinia stanowi pierwszy ważny krok w realizacji strategii EIOD. Przyjmując za punkt wyjścia dyskusje z instytucjami UE, państwami członkowskimi, społeczeństwem obywatelskim, przemysłem oraz innymi zainteresowanymi stronami, udzielamy rad mających pomóc uczestnikom rozmów trójstronnych w osiągnięciu na czas właściwego konsensusu. Opinia dotycząca ogólnego rozporządzenia o ochronie danych składa się z dwóch części:

przedstawionej przez EIOD wizji przyszłościowych zasad ochrony danych z przykładami ilustrującymi nasze zalecenia, oraz

załącznika („Załącznik do opinii 3/2015: tabela porównawcza wersji ogólnego rozporządzenia o ochronie danych z zaleceniami EIOD”) z czterokolumnową tabelą umożliwiającą porównanie kolejnych artykułów wersji rozporządzenia przyjętych odpowiednio przez Komisję, Parlament i Radę wraz z zaleceniami EIOD.

Opinię opublikowano na naszej stronie internetowej oraz za pośrednictwem aplikacji mobilnej. Jesienią 2015 r. zostanie ona uzupełniona o zalecenia dotyczące zarówno motywów rozporządzenia, jak i – po przyjęciu przez Radę ogólnego stanowiska w sprawie dyrektywy – ochrony danych w związku z działaniami organów policji i wymiaru sprawiedliwości.

Kompleksowa opinia EIOD w sprawie proponowanego przez Komisję pakietu reform z marca 2012 r. pozostaje w mocy. Trzy lata później musieliśmy jednak zaktualizować nasze rady, aby ustosunkować się bezpośrednio do stanowisk współustawodawców, a także przedstawić konkretne zalecenia (5). Podobnie jak w przypadku opinii z 2012 r., niniejszy dokument jest spójny z opiniami i stwierdzeniami Grupy Roboczej Art. 29, w tym zawartymi w przyjętym w dniu 17 czerwca dodatku dotyczącym „podstawowych tematów w świetle rozmów trójstronnych”, w powstaniu którego EIOD uczestniczył jako pełnoprawny członek Grupy Roboczej (6).

Wyjątkowa możliwość: dlaczego reforma jest tak ważna

Wielki wysiłek związany ze zmianą przepisów dotyczących danych osobowych w UE dobiega końca. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych będzie potencjalnie dotyczyć przez najbliższe dziesięciolecia wszystkich osób fizycznych w UE i wszystkich organizacji w UE, które przetwarzają dane osobowe, oraz organizacji spoza UE, które przetwarzają dane osobowe osób fizycznych w UE (7). Nadszedł czas, aby chronić podstawowe prawa i wolności osób fizycznych w opartym na danych społeczeństwie przyszłości.

Skuteczna ochrona danych daje uprawnienia osobom fizycznym oraz pobudza do działania odpowiedzialne przedsiębiorstwa i organy publiczne. Przepisy prawne w tym obszarze mają złożony i techniczny charakter, a ich interpretacja wymaga zasięgnięcia porady ekspertów, a w szczególności niezależnych organów ochrony danych, które rozumieją wyzwania związane z zapewnieniem zgodności z prawem. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych będzie prawdopodobnie jednym z najdłuższych aktów prawnych Unii, więc UE musi obecnie zastosować selektywne podejście, skupiając się na przepisach naprawdę niezbędnych, a zarazem unikając szczegółowych zapisów, które mogłyby w niezamierzony sposób nadmiernie ingerować w technologie przyszłości. W wersjach poszczególnych instytucji nacisk kładzie się na przejrzystość i zrozumiałość przetwarzania danych osobowych, więc zasady tej należy także przestrzegać w samym rozporządzeniu, czyniąc je tak zwięzłym i łatwym do zrozumienia, jak jest to możliwe.

Ustalenie ostatecznej postaci aktu prawnego jest zadaniem Parlamentu Europejskiego i Rady jako współustawodawców, w czym będzie je wspomagać Komisja jako inicjator ustawodawstwa i strażnik traktatów. EIOD nie uczestniczy w rozmowach trójstronnych, lecz jest uprawniony do aktywnego doradztwa zgodnie z zakresem kompetencji określonym przy powołaniu Inspektora i jego zastępcy, a także przyjętą niedawno strategią EIOD. W niniejszej opinii wykorzystano ponad dziesięcioletnie doświadczenie w nadzorze nad przestrzeganiem przepisów dotyczących ochrony danych i doradztwie w kształtowaniu polityki, aby pomóc instytucjom osiągnąć wynik służący interesom osób fizycznych.

Ustawodawstwo jest sztuką rzeczy możliwych. Każda z dostępnych opcji, a więc wersji rozporządzenia proponowanych odpowiednio przez Komisję, Parlament i Radę, zawiera wiele godnych uznania przepisów, ale każdą z nich można też ulepszyć. Efekt nie będzie naszym zdaniem idealny, ale zamierzamy wspierać instytucje w osiągnięciu jak najlepszego wyniku. Dlatego też nasze zalecenia nie wychodzą poza zakres tych trzech wersji. Kierujemy się przy tym trzema nadrzędnymi celami:

potrzebą wypracowania lepszego rozwiązania dla obywateli,

potrzebą opracowania zasad skutecznych w praktyce,

potrzebą opracowania zasad, które pozostaną aktualne przez kilkadziesiąt lat.

Niniejsza opinia służy zapewnieniu przejrzystości i odpowiedzialności – te dwie zasady są być może najważniejszą nowością wprowadzoną w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych. Rozmowy trójstronne są obserwowane uważniej niż kiedykolwiek wcześniej. Nasze zalecenia mają charakter jawny i wzywamy wszystkie instytucje UE do przejęcia inicjatywy oraz dania przykładu, aby ta reforma ustawodawstwa była wynikiem przejrzystego procesu, nie zaś sekretnego kompromisu.

UE potrzebuje nowego porozumienia w sprawie ochrony danych – otwarcia nowego rozdziału. Reszta świata uważnie obserwuje przebieg prac. Pierwszorzędne znaczenie ma jakość nowego prawa oraz jego wzajemne oddziaływanie z globalnymi systemami i tendencjami prawnymi. Swoją opinią EIOD sygnalizuje gotowość do udzielenia pomocy, aby UE w jak największym stopniu skorzystała z tej historycznej szansy.

1.   Lepsze rozwiązanie dla obywateli

Celem przepisów unijnych zawsze było ułatwianie przepływu danych zarówno w obrębie UE, jak i w kontaktach z jej partnerami handlowymi, lecz nadrzędną kwestią pozostaje dbałość o prawa i wolności osób fizycznych. Internet umożliwia w bezprecedensowym stopniu łączność, wyrażanie opinii oraz dostarczanie wartościowych informacji firmom i konsumentom. Prywatność jest niemniej dziś dla Europejczyków ważniejsza niż kiedykolwiek. Zgodnie z badaniem Eurobarometru o ochronie danych z czerwca 2015 r. (8) ponad sześciu na dziesięciu obywateli nie ufa przedsiębiorstwom internetowym, a dwie trzecie wyraża niepokój wynikający z braku pełnej kontroli nad informacjami, które podaje w internecie.

Po reformie musimy utrzymać, a w miarę możliwości podwyższyć standardy ochrony osób fizycznych. Pakiet reform ochrony danych zaproponowano w pierwszej kolejności jako drogę do „wzmocnienia prawa do prywatności w internecie” dzięki zapewnieniu obywatelom „lepszej informacji o przysługujących im prawach i większej kontroli nad ich danymi” (9). Przedstawiciele organizacji społeczeństwa obywatelskiego wystosowali w kwietniu 2015 r. list do Komisji Europejskiej, wzywając zaangażowane instytucje, by pozostały wierne tym celom (10).

Obowiązujące zasady zapisane w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, która stanowi prawo pierwotne UE, powinny być stosowane w sposób konsekwentny, dynamiczny i nowatorski, aby obywatele mogli skutecznie korzystać ze swoich praw w praktyce. Reforma ta musi mieć charakter kompleksowy, stąd niezbędny jest pakiet, ale przetwarzanie danych będzie prawdopodobnie przedmiotem większej liczby aktów prawnych, więc niezbędna jest jasność co do ich dokładnego zakresu i współdziałania, aby wykluczyć wszelkie luki obniżające skuteczność zabezpieczeń (11).

Dla EIOD punktem wyjścia jest godność osoby ludzkiej, która wykracza poza kwestie zwykłej zgodności z prawem (12). Nasze zalecenia opierają się na ocenie kolejnych artykułów ogólnego rozporządzenia o ochronie danych – czy z osobna i łącznie wzmacniają one pozycję osób fizycznych w porównaniu do obecnych ram prawnych. Punktem odniesienia są zasady leżące u podstaw ochrony danych, czyli art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (13).

1.1.   Definicje: jasne określenie, czym są dane osobowe

Osoby fizyczne powinny być w stanie skuteczniej wykonywać swoje prawa w odniesieniu do wszelkich informacji, które umożliwiają ich identyfikację lub wskazanie, nawet jeżeli informacje te są uznawane za „spseudonimizowane” (14).

1.2.   Wszelkie operacje przetwarzania danych muszą być zarówno zgodne z prawem, jak i uzasadnione

Wymagania, aby wszelkie operacje przetwarzania danych ograniczały się do określonych celów i posiadały podstawę prawną, mają charakter łączny, a nie alternatywny. Zalecamy unikanie wszelkiego łączenia, a tym samym osłabiania tych zasad. UE powinna w zamian zachować, uprościć i wprowadzić w życie istniejącą zasadę, że dane osobowe powinny być używane wyłącznie zgodnie z pierwotnymi celami, w których je zebrano (15).

Jedną z możliwych podstaw prawnych przetwarzania danych jest zgoda, trzeba jednak zapobiec stosowaniu przymusowych pól wyboru w przypadkach, gdzie w rzeczywistości tego wyboru nie ma i gdzie w ogóle nie zachodzi potrzeba przetwarzania danych. Zalecamy umożliwienie wyrażenia zgody w szerokim lub wąskim zakresie (np. dotyczącej badań klinicznych), której zasady będą przestrzegane i która może zostać wycofana (16).

EIOD popiera racjonalne, innowacyjne rozwiązania dotyczące międzynarodowego przekazywania danych osobowych, które ułatwiają wymianę danych z poszanowaniem zasad ochrony danych i nadzoru nad nimi. Zdecydowanie odradzamy zezwalanie na przekazywanie danych na podstawie uzasadnionych interesów administratora, gdyż nie zapewnia to dostatecznej ochrony osobom fizycznym. UE nie powinna też umożliwiać organom państw trzecich bezpośredniego dostępu do danych znajdujących się na jej terytorium. Wniosek o przekazanie danych wystosowany przez organ państwa trzeciego powinien zostać uwzględniony jednie wówczas, gdy jest on zgodny z normami ustanowionymi w porozumieniach o wzajemnej pomocy prawnej, umowach międzynarodowych lub w związku z innymi legalnymi kanałami współpracy międzynarodowej (17).

1.3.   Bardziej niezależny i posiadający większe uprawnienia nadzór

Organy ochrony danych w UE powinny być gotowe do wykonywania swojej roli w chwili, gdy ogólne rozporządzenie o ochronie danych wejdzie w życie, a Europejska Rada Ochrony Danych powinna w pełni funkcjonować, gdy zacznie ono być stosowane (18).

Organy powinny mieć możliwość rozpatrywania oraz badania skarg i roszczeń wnoszonych przez osoby, których dane dotyczą, jak też instytucje, organizacje oraz stowarzyszenia.

Egzekwowanie praw osób fizycznych wymaga ustanowienia skutecznego systemu odpowiedzialności i odszkodowań za szkody wyrządzone przez niezgodne z prawem przetwarzanie danych. Ze względu na wyraźne przeszkody w dochodzeniu roszczeń w praktyce powinna istnieć możliwość reprezentacji osób fizycznych w postępowaniu sądowym przez instytucje, organizacje i stowarzyszenia (19).

2.   Zasady skuteczne w praktyce

Zabezpieczeń nie należy mylić z formalnościami. Nadmierna szczegółowość lub próby zarządzania procesami gospodarczymi w skali mikro grożą dezaktualizacją przepisów w przyszłości. Można tutaj wziąć przykład z unijnych zasad dotyczących konkurencji, gdzie stosunkowo niewielki korpus prawa wtórnego jest rygorystycznie egzekwowany, sprzyjając budowie kultury odpowiedzialności i świadomości wśród podmiotów gospodarczych (20).

W każdej z trzech wersji rozporządzenia zawarto postulat przedstawiania jaśniejszych i prostszych informacji przez podmioty odpowiedzialne za przetwarzanie danych osobowych (21). Również obowiązki techniczne trzeba sformułować w zwięzły i łatwo zrozumiały sposób, jeżeli mają one być należycie wypełniane przez administratorów danych (22).

Obecne procedury nie są nienaruszalne, a celem naszych zaleceń jest ustalenie sposobów ograniczenia biurokracji oraz zminimalizowania wymogów w zakresie dokumentacji i nieistotnych formalności. Zalecamy działania ustawodawcze tylko w przypadkach, gdy są one naprawdę niezbędne. Daje to pole manewru przedsiębiorstwom, organom publicznym i organom ochrony danych: powstałą przestrzeń trzeba wypełnić dzięki odpowiedzialności oraz wytycznym ze strony organów ochrony danych. Ogólnie rzecz biorąc, przyjęcie naszych zaleceń poskutkowałoby tekstem ogólnego rozporządzenia o ochronie danych niemal o 30 % krótszym niż średnia długość trzech wersji przedstawionych przez instytucje (23).

2.1.   Skuteczne zabezpieczenia, a nie procedury

Dokumentacja powinna być środkiem zapewnienia zgodności z prawem, a nie celem; reforma musi skupiać się na wynikach. Zalecamy uzależnione od skali podejście ograniczające obowiązki dokumentacyjne administratorów danych do jednolitej polityki zapewnienia zgodności z rozporządzeniem przy uwzględnieniu ryzyka, przy czym zgodność ta powinna być wykazywana w przejrzysty sposób w przypadku zarówno przekazywania danych, jak i umów z podmiotami przetwarzającymi dane oraz zgłaszania naruszeń ochrony danych (24).

Na podstawie wyraźnych kryteriów oceny ryzyka oraz doświadczeń w sprawowaniu nadzoru nad instytucjami UE zalecamy ograniczenie wymogu zgłaszania naruszenia ochrony danych organowi nadzoru oraz dokonywania oceny skutków w zakresie ochrony danych do przypadków, gdy zagrożone są prawa i wolności osób, których dane dotyczą (25).

Należy aktywnie zachęcać przemysł do podejmowania inicjatyw – zarówno dotyczących wiążących reguł korporacyjnych, jak i pieczęci prywatności (26).

2.2.   Lepsza równowaga między interesem publicznym a ochroną danych osobowych

Zasady ochrony danych osobowych nie powinny utrudniać badań historycznych, statystycznych i naukowych, które rzeczywiście leżą w interesie publicznym. Odpowiedzialne podmioty muszą podjąć niezbędne kroki, aby zapobiec użyciu danych osobowych wbrew interesom osób fizycznych, zwracając szczególną uwagę na zasady odnoszące się np. do danych szczególnie chronionych dotyczących zdrowia (27).

Badacze i archiwiści powinni mieć możliwość przechowywania danych tak długo, jak jest to potrzebne, z zastrzeżeniem tych zabezpieczeń (28).

2.3.   Zaufanie do organów nadzoru i przyznanie im uprawnień

Zalecamy umożliwienie organom nadzoru wydawanie wytycznych dla administratorów danych oraz opracowywanie własnych regulaminów wewnętrznych w duchu uproszczonego i łatwiejszego stosowania rozporządzenia przez pojedynczy organ nadzoru („kompleksowej obsługi”) położony blisko obywatela („bliskość”) (29).

Organy powinny mieć możliwość nakładania skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji naprawczych oraz administracyjnych z uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności (30).

3.   Zasady, które pozostaną aktualne przez kilkadziesiąt lat

Będąca głównym elementem obecnych ram prawnych dyrektywa 95/46/WE stała się wzorem dla późniejszego ustawodawstwa dotyczącego przetwarzania danych w UE i na całym świecie – oparto się na niej nawet, formułując prawo do ochrony danych osobowych określone w art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Obecna reforma określi kształt przetwarzania danych dla pokolenia, które nie pamięta życia bez internetu. Dlatego też UE musi w pełni pojmować implikacje tego aktu prawnego dla osób fizycznych i zapewnić jego trwałość w obliczu rozwoju technologii.

W ostatnich latach proces wytwarzania, zbierania, analizy i wymiany danych osobowych gwałtownie przyspieszył wskutek innowacji technicznych, takich jak internet przedmiotów, przetwarzanie w chmurze, duże zbiory danych i otwarte dane, których wykorzystanie UE uznaje za niezbędny warunek swojej konkurencyjności (31). Okres obowiązywania dyrektywy 95/46/WE każe oczekiwać, że do kolejnej gruntownej rewizji zasad ochrony danych upłynie podobny czas, czyli może ona nastąpić dopiero pod koniec lat 30. XXI wieku. Na długo przedtem można się spodziewać, że technologie oparte na danych zbiegną się z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, przetwarzania języka naturalnego oraz systemów biometrycznych, dając aplikacjom zdolność uczenia maszynowego prowadzącą do wykształcenia zaawansowanej inteligencji.

Technologie te stanowią wyzwanie dla zasad ochrony danych. Zorientowana na przyszłość reforma musi zatem przyjąć za podstawę godność jednostki i czerpać swoje założenia z etyki. Musi ona przywrócić równowagę między innowacjami w zakresie ochrony danych osobowych oraz ich wykorzystywania, zapewniając skuteczne zabezpieczenia w społeczeństwie cyfrowym, w którym żyjemy.

3.1.   Odpowiedzialne praktyki biznesowe i innowacyjna inżynieria

Reforma powinna odwrócić występującą ostatnio tendencję do potajemnego monitorowania oraz podejmowania decyzji w oparciu o profile ukryte przed osobą, której dotyczą. Problemem nie są ukierunkowane reklamy ani sama praktyka profilowania, lecz brak konkretnych informacji na temat logiki działania algorytmów tworzących te profile i mających wpływ na osobę, której dane dotyczą (32). Zalecamy zapewnienie pełniejszej przejrzystości działań administratorów danych.

Zdecydowanie popieramy wprowadzenie zasad ochrony danych już w fazie projektowania oraz jako opcji domyślnej, co zapewni zastosowanie rynkowych rozwiązań w gospodarce cyfrowej. Zalecamy prostsze sformułowanie przepisów wymagających uwzględnienia praw i interesów osób fizycznych przy opracowywaniu produktów oraz w ustawieniach domyślnych (33).

3.2.   Uprawnienia osób fizycznych

Przenoszenie danych w środowisku cyfrowym stanowi drogę do uzyskania kontroli przez użytkownika, której brakuje obecnie osobom fizycznym. Zalecamy umożliwienie bezpośredniego przekazywania danych przez jednego administratora innemu na wniosek osoby, której dane dotyczą, oraz przyznania osobom, których dane dotyczą, uprawnień do otrzymania kopii danych; dane te mogą one następnie samodzielnie przekazać innemu administratorowi (34).

3.3.   Zasady odporne na upływ czasu

Zalecamy unikanie sformułowań i praktyk, które mogą stać się nieaktualne lub sporne (35).

4.   Niedokończone prace

Przyjęcie przyszłościowego unijnego pakietu reformy ochrony danych będzie osiągnięciem imponującym, lecz mimo wszystko niepełnym.

Wszystkie instytucje zgadzają się, że zasady ogólnego rozporządzenia o ochronie danych powinny być stosowane w spójny sposób do instytucji UE. Opowiadamy się za pewnością prawa i jednolitością ram prawnych, przyjmując zarazem do wiadomości wyjątkowy charakter sektora publicznego w UE oraz potrzebę uniknięcia wszelkiego ograniczenia obecnego zakresu obowiązków (jak też konieczność zapewnienia podstaw prawnych i organizacyjnych dla działania EIOD). Dlatego też Komisja powinna jak najszybciej po zakończeniu negocjacji dotyczących ogólnego rozporządzenia o ochronie danych przedstawić spójny z tym rozporządzeniem wniosek dotyczący rewizji rozporządzenia nr 45/2001, tak aby obydwa akty mogły zacząć obowiązywać w tym samym czasie (36).

Po drugie, oczywiste jest, że zmiany będzie wymagać dyrektywa 2002/58/WE (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej). Co znacznie ważniejsze, UE potrzebuje jednoznacznych ram dotyczących zapewnienia nieodłącznego elementu prawa do prywatności, czyli poufności komunikacji, w których uregulowane zostaną wszystkie usługi umożliwiające komunikację, a nie tylko działanie dostawców ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej. Trzeba je uregulować dającym pewność prawa harmonizującym rozporządzeniem, w którym zostaną zapisane co najmniej takie same standardy ochrony na mocy dyrektywy o prywatności i łączności elektronicznej przy zapewnieniu równych warunków działania.

W niniejszej opinii zaleca się zatem wezwanie do podjęcia w najkrótszym możliwym terminie zobowiązań dotyczących szybkiego przyjęcia wniosków w tych dwóch dziedzinach.

5.   Przełomowa chwila dla praw cyfrowych w Europie i poza nią

Po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat UE ma szansę zmodernizować i zharmonizować zasady postępowania z danymi osobowymi. Prywatność oraz ochrona danych nie kłócą się z rozwojem gospodarczym i handlem międzynarodowym ani też z opracowywaniem doskonałych usług i produktów – są one częścią ich jakości oraz wartości. Rada Europejska uznała, że zaufanie jest niezbędnym warunkiem powstawania innowacyjnych produktów i usług, które opierają się na przetwarzaniu danych osobowych.

W 1995 r. UE była pionierem w zakresie ochrony danych. Obecnie prawo o ochronie danych obowiązuje w ponad 100 krajach na całym świecie, z których mniej niż połowa leży w Europie (37). UE nadal przyciąga jednak szczególną uwagę tych krajów, które rozważają ustanowienie lub rewizję własnych ram prawnych. W czasach, gdy zaufanie obywateli do przedsiębiorstw oraz rządów zostało nadszarpnięte przez doniesienia o masowej inwigilacji i naruszeniach ochrony danych, oznacza to wielką odpowiedzialność spoczywającą na barkach unijnych ustawodawców, których tegoroczne decyzje wywrą zapewne wpływ oddziałujący poza Europę.

W opinii EIOD poszczególne wersje ogólnego rozporządzenia o ochronie danych zmierzają we właściwym kierunku, pozostają jednak wątpliwości, a niektóre z nich są bardzo poważne. Proces współdecyzji zawsze wiąże się z ryzykiem osłabienia pewnych przepisów przez negocjatorów poszukujących w dobrej wierze kompromisu politycznego. W przypadku reformy ochrony danych mamy jednak do czynienia z inną sytuacją – chodzi o prawa podstawowe i sposób ich zabezpieczenia przez najbliższych kilkadziesiąt lat.

W związku z tym, celem niniejszej opinii jest pomoc głównym instytucjom UE w rozwiązaniu problemów. Pragniemy nie tylko wzmocnienia praw poszczególnych osób, których dane dotyczą, oraz większej odpowiedzialności administratorów; chcemy ułatwić innowacje dzięki ramom prawnym neutralnym z punktu widzenia technologii, ale sprzyjającym korzyściom, jakie może ona przynieść społeczeństwu.

Na ostatnim etapie negocjacji mamy nadzieję, że nasze zalecenia pomogą UE ostatecznie wypracować reformę, która pozostanie przydatna przez następne lata i dziesięciolecia: nowy rozdział w zakresie ochrony danych czyniący UE przykładem dla całego świata.

Bruksela, dnia 27 lipca 2015 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych


(1)  Wspólna deklaracja Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie praktycznych zasad dotyczących stosowania procedury współdecyzji (art. 251 Traktatu WE) (2007/C 145/02), Dz.U. C 145 z 30.6.2007.

(2)  COM(2012)11 final; Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i swobodnym przepływem takich danych (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), P7_TA(2014)0212; Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i swobodnym przepływem takich danych (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) – Przygotowanie podejścia ogólnego, dokument Rady 9565/15 z 11.6.2015.

(3)  Pełny tytuł brzmi: Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich i ścigania albo wykonywania kar kryminalnych oraz swobodnego przepływu tych danych, COM(2012)10 final; Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich i ścigania albo wykonywania kar kryminalnych oraz swobodnego przepływu tych danych, P7_TA(2014)0219. W sprawie terminu i zakresu rozmów trójstronnych zob. konkluzje Rady Europejskiej z 25–26 czerwca 2015 r., EUCO 22/15; plan działania dotyczący rozmów trójstronnych wskazano podczas wspólnej konferencji prasowej Parlamentu, Rady i Komisji http://audiovisual.europarl.europa.eu/AssetDetail.aspx?id=690e8d8d-682d-4755-bfb6-a4c100eda4ed [ostatni dostęp 20.7.2015], ale nie opublikowano go oficjalnie. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych wejdzie w życie 20 dni po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym i oczekuje się, że zacznie w pełni obowiązywać dwa lata po wejściu w życie (art. 91).

(4)  Ogłoszenie o wakacie na stanowisku Europejskiego Inspektora Ochrony Danych COM/2014/10354 (2014/C 163 A/02), Dz.U. C 163 A/6 z 28.5.2014. W strategii EIOD na lata 2015–2019 znalazła się zapowiedź „poszukiwania praktycznych rozwiązań, które unikają biurokracji, stanowią elastyczne podejście do innowacji technicznych i transgranicznych przepływów danych oraz umożliwiają osobom fizycznym skuteczniejsze egzekwowanie swoich praw w internecie oraz poza nim”; Dawanie przykładu: strategia EIOD na lata 2015–2019, marzec 2015 r.

(5)  Opinia EIOD z dnia 7 marca 2015 r. w sprawie pakietu dotyczącego reform w zakresie ochrony danych.

(6)  Zob. załącznik do listu Grupy Roboczej Art. 29 do komisarz ds. sprawiedliwości, konsumentów i równouprawnienia płci Vĕry Jourovej z 17.6.2015.

(7)  Trudno jest zwięźle podsumować zakres materialny i terytorialny ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Instytucje wydają się przynajmniej zgodne co do tego, że zakres ten obejmuje organizacje mające siedzibę w UE, które są odpowiedzialne za przetwarzanie danych osobowych zarówno w UE, jak i poza nią, oraz organizacje mające siedzibę poza UE, które przetwarzają dane osobowe osób fizycznych w UE w związku z oferowaniem towarów lub usług osobom fizycznym w UE bądź monitorowaniem tych osób (zob. określenie zakresu materialnego w art. 2 i zakresu terytorialnego w art. 3).

(8)  Inne wyniki wskazują, że siedmiu na dziesięciu respondentów jest zaniepokojonych możliwością wykorzystania ich informacji w celu innym niż ten, dla którego je zebrano, jeden na siedmiu uważa, że w każdym przypadku przed gromadzeniem i przetwarzaniem danych powinna być wymagana wyraźna zgoda, a dwie trzecie uznaje za ważną kwestię możliwość przeniesienia danych osobowych od starego do nowego usługodawcy; specjalny Eurobarometr 431 w sprawie ochrony danych z czerwca 2015 r. Porównywalne wyniki uzyskano w badaniu Pew Research z 2014 r.: 91 % Amerykanów uważa, że stracili kontrolę nad tym, w jaki sposób firmy zbierają i wykorzystują informacje osobiste, 80 % użytkowników serwisów społecznościowych jest zaniepokojonych możliwością dostępu do ich danych podmiotów zewnętrznych, takich jak reklamodawcy lub firmy, a 64 % twierdzi, że rząd powinien podjąć dodatkowe działania w celu uregulowania branży reklamowej; badanie panelowe Pew Research dotyczące prywatności ze stycznia 2014 r.

(9)  Komisja proponuje kompleksową reformę zasad ochrony danych, aby zwiększyć kontrolę użytkowników nad swoimi danymi oraz obniżyć koszty dla przedsiębiorstw.

(10)  List organizacji pozarządowych do przewodniczącego Junckera z 21.4.2015 r. https://edri.org/files/DP_letter_Juncker_20150421.pdf oraz odpowiedź szefa gabinetu wiceprzewodniczącego Timmermansa z 17.7.2015 r. https://edri.org/files/eudatap/Re_EC_EDRi-GDPR.pdf [dostęp 23.7.2015]. EIOD spotkał się z przedstawicielami kilku spośród tych organizacji pozarządowych, aby omówić ich obawy w maju 2015 r.; KOMUNIKAT PRASOWY EDPS/2015/04 z 1.6.2015 r., Reforma ochrony danych w UE: EIOD spotyka się z międzynarodowymi grupami ds. swobód obywatelskich; nagranie całej rozmowy jest dostępne na stronie internetowej EIOD (https://secure.edps.europa.eu/EDPSWEB/edps/EDPS/Pressnews/Videos/GDPR_civil_soc).

(11)  Artykuł 2 ust. 2 lit. e).

(12)  Artykuł 1.

(13)  W art. 8 karty stwierdza się [podkreślenie dodano]:

1.

Każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą.

2.

Dane te muszą być przetwarzane rzetelnie w określonych celach i za zgodą osoby zainteresowanej lub na innej uzasadnionej podstawie przewidzianej ustawą. Każdy ma prawo dostępu do zebranych danych, które go dotyczą, i prawo do dokonania ich sprostowania.

3.

Przestrzeganie tych zasad podlega kontroli niezależnego organu.

(14)  Artykuł 10. Do chwili powstania jasnej i prawnie wiążącej definicji „danych spseudonimizowanych” w odróżnieniu od „danych osobowych”, ten rodzaj danych musi podlegać zasadom ochrony danych.

(15)  Artykuł 6 ust. 2 i art. 6 ust. 4. Ze względu na fakt, że występują pewne wątpliwości co do znaczenia pojęcia „zgodności”, zalecamy – zgodnie z opinią Grupy Roboczej Art. 29 w sprawie celowości – zastosowanie ogólnych kryteriów oceny, czy przetwarzanie danych jest zgodne z celem (zob. art. 5 ust. 2).

(16)  Jednym ze sposobów zapewnienia zgodnego z prawem przetwarzania w przypadku braku zgody jest skuteczny rozdział funkcjonalny, ale uzasadnionego interesu nie należy interpretować zbyt szeroko. Właściwą alternatywą w niektórych sytuacjach może także być bezwarunkowe prawo do odmowy. Ocena, czy zgoda jest dobrowolna, zależy częściowo (a) od tego, czy istnieje znacząca nierównowaga między osobą, której dane dotyczą, a administratorem danych; oraz (b) w przypadku przetwarzania na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) od tego, czy wykonanie umowy lub świadczenie usługi jest uzależnione od zgody na przetwarzanie danych, które nie są niezbędne do tych celów (zob. art. 7 ust. 4). Odzwierciedla to brzmienie przepisu zawartego w prawie konsumenckim UE; na mocy art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich: „Warunki umowy, które nie były indywidualnie negocjowane, mogą być uznane za nieuczciwe, jeśli stoją w sprzeczności z wymogami dobrej wiary, powodują znaczącą nierównowagę wynikających z umowy, praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta”.

(17)  Wśród takich reguł należy wymienić decyzje w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych w określonych sektorach i na określonych terytoriach, okresowe przeglądy takich decyzji oraz wiążące reguły korporacyjne. Zob. art. 40–45.

(18)  Artykuł 73.

(19)  Artykuł 76. Jeżeli chodzi o trudności w dochodzeniu roszczeń związanych z naruszeniami przepisów o ochronie danych, zob. raport Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej o dostępie do środków prawnych w zakresie ochrony danych osobowych w państwach członkowskich UE z 2013 r.

(20)  W przepisach UE nacisk kładzie się na samoocenę przedsiębiorstw w zakresie zgodności ich działań z art. 101 zakazującym porozumień antykonkurencyjnych, a na podmiotach zajmujących pozycję dominującą na rynku spoczywa „szczególna odpowiedzialność” za unikanie wszelkich działań, które mogłyby ograniczyć skuteczną konkurencję (pkt 9 wytycznych Komisji 2009/C 45/02); zob. wstępną opinię EIOD w sprawie prywatności i konkurencyjności w erze dużych zbiorów danych z 14.3.2014 r.

(21)  We wszystkich trzech wersjach rozporządzenia znajdują się odniesienia do „zrozumiałego sposobu i zrozumiałej formy, jasnego i prostego języka” (motyw 57 PE; art. 19 Komisji i Rady), „jasności i jednoznaczności” (motyw 99 PE; art. 10a PE) oraz dostarczenia „jasnych i łatwo zrozumiałych informacji” (art. 10 PE, art. 11 PE), jak też informacji, które są „zwięzłe, przejrzyste, jasne i łatwo dostępne” (motyw 25 PE, Komisji i Rady; art. 11 PE).

(22)  Z wersji Parlamentu i Rady w dużej mierze usunięto przepisy dotyczące aktów delegowanych. Naszym zdaniem UE mogłaby pójść jeszcze dalej i pozostawić te zagadnienia techniczne niezależnym organom dysponującym wiedzą specjalistyczną.

(23)  Wersja uwzględniająca nasze zalecenia miałaby około 20 000 słów, podczas gdy średnia długość wersji trzech instytucji wynosi około 28 000 słów.

(24)  Artykuł 22.

(25)  Artykuły 31 i 33.

(26)  Artykuł 39.

(27)  Artykuł 83. Badania naukowe i archiwizacja nie stanowią same w sobie podstawy prawnej przetwarzania, dlatego zalecamy skreślenie art. 6 ust. 2.

(28)  Artykuł 83a.

(29)  Grupa Robocza Art. 29 nakreśliła wizję zarządzania, mechanizmu zgodności i kompleksowej obsługi opartą na zaufaniu do niezależnych organów ochrony danych, która obejmuje trzy warstwy:

poszczególne organy ochrony danych wyposażone w szerokie uprawnienia i zasoby umożliwiające im prowadzenie postępowań w sprawach należących do ich kompetencji,

skuteczną współpracę między organami ochrony danych z jasnym wskazaniem organu głównego w przypadkach transgranicznych,

Europejską Radę Ochrony Danych, która musi być autonomiczna, posiadać własną osobowość prawną i dysponować wystarczającymi środkami, a jej członkami muszą być równoprawne organy ochrony danych działające w duchu solidarności, z uprawnieniami do podejmowania wiążących decyzji i wspierane przez podlegający przewodniczącemu Rady sekretariat zapewniający jej obsługę.

(30)  Zalecamy również doprecyzowanie kompetencji organów nadzoru oraz wyznaczenie organu głównego w przypadkach przetwarzania międzynarodowego przy jednoczesnym zachowaniu zdolności organów nadzoru do zajmowania się przypadkami ściśle lokalnymi. Zalecamy wprowadzenie uproszczonej wersji mechanizmu zgodności zapewniającej większą jasność co do sposobu identyfikacji przypadków, w których organy nadzoru muszą skonsultować się z Europejską Radą Ochrony Danych i w których Rada musi wydać wiążącą decyzję w celu zapewnienia spójnego stosowania rozporządzenia.

(31)  Komunikat Komisji w sprawie strategii jednolitego rynku cyfrowego dla Europy, COM(2015)192 final; konkluzje Rady Europejskiej z czerwca 2015 r., EUCO 22/15; konkluzje Rady na temat cyfrowej transformacji europejskiego przemysłu, 8993/15.

(32)  Artykuł 14 lit. h).

(33)  Artykuł 23.

(34)  Artykuł 18. Wskazujemy ponadto, że aby było ono skuteczne, prawo do przenoszenia danych musi mieć zastosowanie w szerokim zakresie, nie zaś tylko do operacji przetwarzania danych wykorzystujących dane dostarczone przez osobę, której one dotyczą.

(35)  Zalecamy na przykład pominięcie takich terminów, jak „w internecie”, „w formie pisemnej” i „społeczeństwo informacyjne”.

(36)  Preferowaną przez nas opcją byłoby dokonanie tego przepisem zawartym w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych.

(37)  Greenleaf, Graham, Global Data Privacy Laws 2015: 109 Countries, with European Laws Now a Minority (30 stycznia 2015 r.); (2015) 133 Privacy Laws & Business International Report, luty 2015; UNSW Law Research Paper No. 2015–21.


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/9


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7579 – Royal Dutch Shell/Keele Oy/Aviation Fuel Services Norway)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/02)

W dniu 19 czerwca 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7579. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/9


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7685 – Perrigo/GSK Divestment Businesses)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/03)

W dniu 21 sierpnia 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7685. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/10


Kursy walutowe euro (1)

11 września 2015 r.

(2015/C 301/04)

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,1268

JPY

Jen

136,02

DKK

Korona duńska

7,4608

GBP

Funt szterling

0,73060

SEK

Korona szwedzka

9,3709

CHF

Frank szwajcarski

1,1031

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

9,2710

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

27,074

HUF

Forint węgierski

314,74

PLN

Złoty polski

4,2080

RON

Lej rumuński

4,4189

TRY

Lir turecki

3,4302

AUD

Dolar australijski

1,5955

CAD

Dolar kanadyjski

1,4945

HKD

Dolar Hongkongu

8,7327

NZD

Dolar nowozelandzki

1,7914

SGD

Dolar singapurski

1,5948

KRW

Won

1 333,25

ZAR

Rand

15,2887

CNY

Yuan renminbi

7,1832

HRK

Kuna chorwacka

7,5500

IDR

Rupia indonezyjska

16 114,26

MYR

Ringgit malezyjski

4,8642

PHP

Peso filipińskie

52,755

RUB

Rubel rosyjski

76,6060

THB

Bat tajlandzki

40,734

BRL

Real

4,3272

MXN

Peso meksykańskie

18,8722

INR

Rupia indyjska

74,8967


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.


INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/11


Nota informacyjna Komisji na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Obowiązek użyteczności publicznej w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/05)

Państwo członkowskie

Włochy

Trasy

Reggio Calabria – Bolonia i z powrotem

Reggio Calabria – Piza i z powrotem

Data wejścia w życie obowiązku użyteczności publicznej

10 grudnia 2015 r.

Adres, pod którym udostępnia się tekst oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące obowiązku użyteczności publicznej

Dodatkowe informacje:

Ente Nazionale per l’Aviazione Civile (ENAC)

Direzione sviluppo trasporto aereo

Viale Castro Pretorio, 118

00185 Roma RM

WŁOCHY

Tel. +39 0644596564

Faks +39 0644596591

E-mail: osp@enac.gov.it

Adres internetowy

:

http://www.mit.gov.it

http://www.enac.gov.it


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/12


Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/06)

Państwo członkowskie

Włochy

Trasy

Reggio Calabria – Bolonia i z powrotem

Okres obowiązywania umowy

od 10 grudnia 2015 r. do 9 grudnia 2017 r.

Ostateczny termin składania ofert

2 miesiące od daty publikacji niniejszego ogłoszenia

Adres, pod którym udostępnia się tekst zaproszenia do składania ofert oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące przetargu publicznego i obowiązku użyteczności publicznej

Dodatkowe informacje:

Ente Nazionale per l’Aviazione Civile (ENAC)

Direzione sviluppo trasporto aereo

Viale Castro Pretorio, 118

00185 Roma RM

WŁOCHY

Tel. +39 0644596564

Faks +39 0644596591

E-mail: osp@enac.gov.it

Adres internetowy

:

http://www.mit.gov.it

http://www.enac.gov.it


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/13


Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/07)

Państwo członkowskie

Włochy

Trasy

Reggio Calabria – Piza i z powrotem

Okres obowiązywania umowy

od 10 grudnia 2015 r. do 9 grudnia 2017 r.

Ostateczny termin składania ofert

2 miesiące od daty publikacji niniejszego ogłoszenia

Adres, pod którym udostępnia się tekst zaproszenia do składania ofert oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące przetargu publicznego i obowiązku użyteczności publicznej

Dodatkowe informacje:

Ente Nazionale per l’Aviazione Civile (ENAC)

Direzione sviluppo trasporto aereo

Viale Castro Pretorio, 118

00185 Roma RM

WŁOCHY

Tel. +39 0644596564

Faks +39 0644596591

E-mail: osp@enac.gov.it

Adres internetowy

:

http://www.mit.gov.it

http://www.enac.gov.it


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/14


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7697 – Aéroports de Paris/Select Service Partner Group/JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/08)

1.

W dniu 4 września 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Aéroports de Paris SA („ADP”, Francja) i Select Service Partner S.A.S. („SSP”, Francja), kontrolowane przez SSP Group PLC (Zjednoczone Królestwo), przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę w drodze zakupu akcji w nowo utworzonej spółce będącej wspólnym przedsiębiorcą.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

ADP prowadzi działalność w dziedzinie budowy, eksploatacji i rozwoju obiektów portów lotniczych w regionie Île-de-France, a w szczególności lotnisk Charles de Gaulle oraz Orly w Paryżu,

SSP to spółka należąca do SSP Group, która ma siedzibę w Zjednoczonym Królestwie i która prowadzi działalność w dziedzinie gastronomii na lotniskach i dworcach,

wspólne przedsiębiorstwo ma na celu prowadzenie lokali gastronomicznych szybkiej obsługi na lotnisku Charles de Gaulle w Paryżu.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: à COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7697 – Aéroports de Paris/Select Service Partner Group/JV, na poniższy adres:

Komisja Europejska

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/15


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7595 – TDR Capital/LeasePlan)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/09)

1.

W dniu 4 września 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo TDR Capital LLP (zwane dalej „TDR”, Zjednoczone Królestwo) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw wyłaczną kontrolę nad całym przedsiębiorstwem LeasePlan Corporation N.V. (zwanym dalej „LeasePlan”, Niderlandy) w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa TDR: TDR jest przedsiębiorstwem działającym na niepublicznym rynku kapitałowym z około 5 000 mln EUR w środkach na zobowiązania w ramach zarządzania. Jego strategia polega na inwestowaniu w różne sektory gospodarki – przede wszystkim w Zjednoczonym Królestwie, w tym w stacje benzynowe, w siłownie i kluby fitness, taśmowe myjnie samochodowe, usługi związane z niezajętymi nieruchomościami, konstrukcje modułowe, puby i restauracje, skupowanie długów, zwrot palet używanych w logistyce, transport przybrzeżny oraz ubezpieczenia na życie,

—   w przypadku przedsiębiorstwa LeasePlan: LeasePlan jest przedsiębiorstwem z siedzibą w Niderlandach zarządzającym flotą oraz mobilnością kierowców, obecnie pośrednio własnością przedsiębiorstw Volkswagen A.G. oraz Fleet Investments B.V. Główna działalność LeasePlan to usługi w sektorze pełnego leasingu floty i usługi w zakresie zarządzania dotyczące samochodów osobowych i lekkich pojazdów dostawczych (do 3,5 ton).

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7595 – TDR Capital/LeasePlan, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Brussels

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/16


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7705 – Benson Elliot/Walton Street/Starwood/Hotel Portfolio)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/10)

1.

W dniu 4 września 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Benson Elliot Capital Management LLP („Benson Elliot”, Zjednoczone Królestwo) oraz Walton Street Capital L.L.C. („Walton Street”, Stany Zjednoczone) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad portfelem ośmiu działających hoteli zlokalizowanych w Unii Europejskiej („Portfel”) w drodze zakupu udziałów w nowoutworzonej spółce stanowiącej wspólne przedsięwzięcie. Przedsiębiorstwa Benson Elliot i Walton Street wspólnie przejmą kontrolę z przedsiębiorstwem Starwood Hotels & Resorts Worldwide („Starwood”, Stany Zjednoczone) nad pięcioma spośród wymienionych hoteli na podstawie istniejących umów o zarządzanie hotelami.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa Benson Elliot: zarządzanie funduszem private equity rynku nieruchomości inwestującym w hotele, biura, nieruchomości mieszkalne i detaliczne w Zjednoczonym Królestwie,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Walton Street: inwestycje typu private equity, również działalność w sektorze nieruchomości,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Starwood: działalność w sektorze hotelarstwa i wypoczynku. Produkty oznaczone jego marką obejmują: St. Regis, The Luxury Collection, W, Westin, Le Méridien, Sheraton, Four Points by Sheraton, Aloft, element, and Tribute Portfolio,

—   w przypadku portfela: osiem hoteli zlokalizowanych w Norymberdze, Warszawie, Rzymie, Wenecji, Mediolanie, Paryżu i Brukseli.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7705 – Benson Elliot/Walton Street/Starwood/Hotel Portfolio, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Brussels

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.


12.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/17


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7743 – Trailstone/E2M)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 301/11)

1.

W dniu 4 września 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo TrailStone UK Ltd. („Trailstone”, United Kingdom), kontrolowane przez Riverstone Holdings LLC („Riverstone”, Stany Zjednoczone) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Energy2Market GmbH („E2M”, Germany) w drodze zakupu udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

Trailstone UK to przedsiębiorstwo logistyczne i zajmujące się zarządzaniem ryzykiem, które prowadzi działalność głównie w sektorze energii i surowców,

Riverstone jest spółką private equity ukierunkowaną na inwestycje związane z energią i energetyką,

E2M jest niezależnym podmiotem zajmującym się handlem energią odnawialną pozyskaną z małych i średnich elektrowni wiatrowych, słonecznych, wodnych i wykorzystujących biomasę, prowadzącym działalność głównie w Niemczech.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7743 – Trailstone/E2M, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Brussels

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.