28.4.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/1

Kursy walutowe euro (1)

27 kwietnia 2015 r.

(2015/C 139/01)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0822
JPY	Jen	129,23
DKK	Korona duńska	7,4608
GBP	Funt szterling	0,71620
SEK	Korona szwedzka	9,3562
CHF	Frank szwajcarski	1,0367
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,4345
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,441
HUF	Forint węgierski	301,21
PLN	Złoty polski	4,0037
RON	Lej rumuński	4,4173
TRY	Lir turecki	2,9414
AUD	Dolar australijski	1,3867
CAD	Dolar kanadyjski	1,3155
HKD	Dolar Hongkongu	8,3877
NZD	Dolar nowozelandzki	1,4250
SGD	Dolar singapurski	1,4435
KRW	Won	1 162,38
ZAR	Rand	13,1046
CNY	Yuan renminbi	6,7311
HRK	Kuna chorwacka	7,5943
IDR	Rupia indonezyjska	14 057,78
MYR	Ringgit malezyjski	3,8533
PHP	Peso filipińskie	47,933
RUB	Rubel rosyjski	55,8503
THB	Bat tajlandzki	35,386
BRL	Real	3,2023
MXN	Peso meksykańskie	16,6591
INR	Rupia indyjska	68,7926

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

28.4.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/3

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7597 – Sabadell/TSB)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 139/03)

W dniu 20 kwietnia 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Banco de Sabadell, SA („Sabadell”, Hiszpania) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem TSB Banking Group plc („TSB”, Zjednoczone Królestwo) w drodze oferty publicznej.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

— w przypadku przedsiębiorstwa Sabadell: świadczenie usług bankowych i ubezpieczeniowych, głównie w Hiszpanii,

— w przypadku przedsiębiorstwa TSB: świadczenie usług bankowości detalicznej dla osób fizycznych i usług bankowości korporacyjnej dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz usług płatności kartą kredytową w Zjednoczonym Królestwie.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny M.7597 – Sabadell/TSB, na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2) Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

28.4.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/4

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7435 – Merck/Sigma-Aldrich)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 139/04)

W dniu 21 kwietnia 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Merck KGaA („Merck”, Niemcy), przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Sigma-Aldrich Corporation („Sigma-Aldrich”, Stany Zjednoczone), w drodze zakupu papierów wartościowych.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

— w przypadku przedsiębiorstwa Merck: grupa farmaceutyczno-chemiczna ukierunkowana na prowadzenie badań, składająca się z przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie odkrywania, opracowywania, produkcji, sprzedaży i wprowadzania do obrotu produktów farmaceutycznych i chemicznych, w tym narzędzi i usług w dziedzinie nauk o życiu,

— w przypadku przedsiębiorstwa Sigma-Aldrich: przedsiębiorstwo prowadzące działalność na skalę globalną, polegającą na opracowywaniu, produkcji i sprzedaży narzędzi i usług w dziedzinie nauk o życiu, a także chemikaliów, odczynników i sprzętu laboratoryjnego.

3.	Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

28.4.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/5

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2015/C 139/05)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„BARANJSKI KULEN”

Nr UE: HR-PGI-0005-01207-3.3.2014

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa

„Baranjski Kulen”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Republika Chorwacji

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.2 Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2. Opis produktu, którego dotyczy nazwa w pkt 1

„Baranjski Kulen” to suszona kiełbasa fermentowana produkowana z mielonego mięsa wieprzowego przyprawionego mieloną papryką, czosnkiem i pieprzem, wtłoczonego do końcowej części świńskiego jelita grubego (caecum), w rejonie Baranja nazywanego „katicą”.

„Baranjski Kulen” ma kształt owalny, jędrną konsystencję i osłonkę bez widocznych skaz i plam ani śladów pleśni. Kształt zależy od naturalnej formy osłonki, która jest ściśle wypełniona nadzieniem. Minimalna masa gotowego produktu wynosi 0,8 kg. W przekroju „Baranjski Kulen” wykazuje charakterystyczną jednolitą barwę, wynikłą z zastosowania w nadzieniu równomiernie zmielonego mięsa (otwory maszyny mielącej: 8 mm). Składniki nadzienia są równomiernie wymieszane i sprasowane, a w przekroju nie występują szpary ani pęknięcia.

Osłonka produktu ma barwę od jasno- do ciemnobrązowej, przy barwie przekroju w zakresie od jaśniejszej do ciemniejszej czerwieni właściwej dla mieszanki papryki z mielonym mięsem. Dominującym aromatem jest zapach dymu charakterystyczny dla wyrobów mięsnych wędzonych na zimno. „Baranjski Kulen” odznacza się lekko pikantnym aromatem, który zawdzięcza zawartości mielonej papryki, oraz zapachem sfermentowanej wędzonki wzbogaconym nutą czosnku i pieprzu.

Skład chemiczny

Po zakończeniu dojrzewania „Baranjski Kulen” ma następujący skład:

woda: maksymalnie 40 %

białka: co najmniej 29 %

tłuszcz: maksymalnie 25 %.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

„Baranjski Kulen” wytwarza się z następujących surowców: mięso i tłuszcz (w proporcji 9:1) pozyskane od macior (kategorii K) i świń tuczonych do wyższej wagi (kategorii T2). Ponadto nadzienie składa się w 80 % z mięs kategorii 1 (szynki, polędwicy), a pozostałe 20 % z łopatki, tj. mięsa kategorii 2. Mięsa kategorii 3 nie wolno stosować do wyrobu kiełbasy „Baranjski Kulen”.

Przynajmniej w 80 % mięso przeznaczone na „Baranjski Kulen” składa się z odkostnionej szynki i polędwicy z dodatkiem (nie więcej niż 20 %) łopatki.

Mięso poddawane jest następującej obróbce: odcina się skórę wraz z tkanką podskórną i usuwa wszystkie chrząstki, większe naczynia krwionośne, połączenia nerwowe, ścięgna, miękką trzewną tkankę tłuszczową i pozostałą krew.

Wieprzowina i tłuszcz wieprzowy używane w produkcji mogą, lecz nie muszą, pochodzić z obszaru określonego w pkt 4. To samo dotyczy przypraw.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

W rejonie Baranja musi odbywać się cały proces produkcji, a mianowicie: hartowanie surowców, przygotowanie nadzienia, wtłaczanie do osłonki, przyprawianie, fermentacja, dojrzewanie.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd. produktu, do którego odnosi się chronione oznaczenie geograficzne

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się chronione oznaczenie geograficzne

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Baranja to region w północno-wschodniej części Chorwacji, leżący na północ od dolnej Drawy i jej zbiegu z Dunajem.

Drawa jest jego naturalną południową granicą z regionem Slawonia, a Dunaj wyznacza wschodnią granicę Chorwacji z Serbią. Od strony północnej i północno-zachodniej Baranja graniczy z Węgrami.

Baranja ma jedno miasto (Beli Manastir) i osiem gmin: Bilje, Čeminac, Darda, Draž, Jagodnjak, Kneževi Vinogradi, Petlovac oraz Popovac.

5. Związek z obszarem geograficznym

Podstawą ochrony produktu „Baranjski Kulen” jest jego ustalona reputacja.

Pierwsza pisemna wzmianka o „kulenie” z Baranji znajduje się w pismach chorwackiego etnografa i pisarza Nikoli Tordinaca (1858–1888), np. w pracy Hrvatski narodni običaji, pjesme i pripovijetke iz Pečuha i okolice, wyd. 1986, s. 53 i 57. Jego pisma z lat osiemdziesiątych XIX w. zawierają nadzwyczaj szczegółowe opisy życia Chorwatów z Baranji i ich tradycji, w której „kulen” zajmuje poczesne miejsce.

Tradycja ludowa Chorwatów z Baranji jest silnie związana z uprawą winorośli, wytwarzaniem wina oraz produkcją wędliny „Baranjski Kulen”. Aktualnym źródłem pogłębionej wiedzy na ten temat są prace współczesnego etnologa nazwiskiem Đuro Franković z Peczu. Odnotowane przez niego opisy tradycji ludowej Chorwatów z Baranji poświadczają długą i szacowną tradycję wyrobu „kulenu” i jego roli w obrzędach służących zapewnieniu obfitych plonów w winnicach Baranji (Đuro Franković: artykuł Sveti Vinko (22. siječnja) w tygodniku chorwackiej mniejszości na Węgrzech: „Hrvatski glasnik” z 18 stycznia 2007 r., s. 9.

Początki zorganizowanego wytwórstwa konserwowanych produktów mięsnych sięgają przełomu XIX i XX w. W baranjskim mieście Karanac (obecnie na terenie południowych Węgier) niejaki Geza Barnas, właściciel sklepu z wyrobami mięsnymi, podjął produkcję delikatesów ze świniny. Zatrudniał on dwóch innych rzeźników – Jovana Berisavljevicia and Lajosa Gajera starszego. Do jego szczególnie znanych wyrobów należał „Pannonski kulin”, którego bezpośrednim następcą jest dzisiejsza specjalność regionu: „Baranjski Kulen” (Davorin Taslidžić and Andrija Bognar: Poveznice obzorja (povijest u doticaju), 2009, s. 160).

Po drugiej wojnie światowej „Baranjski Kulen” wyrabiano przede wszystkim w miasteczku Beli Manastir, w zakładzie mięsnym Belje należącym do spółdzielni rolniczej PZ Baranjka (Objektiv 25, w Belje – biuletynie spółdzielni rolno-przemysłowej z 31 marca 1977, s. 5). W tym czasie receptura produktu była tajemnicą handlową, a produkcję nadzorował mistrz rzeźnik Radivoj Vuković, co poświadczał jego syn, dr Miroslav Vuković, który zastąpił ojca i kontynuował rodzinną tradycję aż do odejścia na emeryturę. Radivoj Vuković pracował w rzeźni w mieście Beli Manastir, kiedy otrzymał przepis na „Pannonski kulin” od rzeźnika i wędliniarza z Karanac. Zastosował tę samą recepturę, zmieniając jednak nazwę produktu na „Baranjski Kulen”, stosowaną powszechnie przez innych wytwórców regionalnych. Pierwotna nazwa „Pannonski kulin” z czasem wyszła z użytku. Wśród miejscowych wciąż opowiada się anegdotę, że Radivoj Vuković trzymał recepturę pod kluczem, dopóki nie spostrzegł, że wszyscy wytwórcy w całej Baranji robią „kulen” tą samą metodą (podpisane i potwierdzone notarialnie oświadczenie lekarza weterynarii Miroslava Vukovicia z 2010 r.).

Wytwórcy „kulenu” w Baranji zaczęli stosować pieprz pod wpływem producentów salami na południu Węgier, z których techniką i umiejętnościami byli najwidoczniej zaznajomieni (jak widać po ich produktach). Gospodarka Baranji była podówczas skoncentrowana wokół produkcji rolnej na ziemiach należących do arystokracji austro-węgierskiej (przez długi czas zdominowanej przez Habsburgów), korzystając z rozległej sieci wymiany handlowej. Dostęp do rynków ówczesnej Europy znacznie ułatwiał wytwórcom „kulenu” z Baranji dostęp do pieprzu, co mogło również przyczynić się do wzbogacenia jego receptury.

Swoją szczególną popularność, jaką osiągnął w latach osiemdziesiątych ub. wieku, zawdzięcza „Baranjski Kulen” popularnym we wschodniej Chorwacji „kuleniadom”, tj. konkursom kulinarnym z udziałem producentów „kulenu”, które po dziś dzień nie straciły na znaczeniu. Wytwórcy „kulenu” z Baranji zdobywali często najwyższe nagrody w tych konkursach (Tražimo najbolje proizvođače kulena, w: Vinkovačke novosti z 13 lutego 1981 r., s. 8; Kulen – još uvijek najbolji u tradicionalnoj tehnologiji, w: Vinkovačke novosti z 3 lipca 1981 r., s. 12). Dawna spółdzielnia rolno-przemysłowa Belje (obecnie: Belje d.d.) prezentowała produkt wyrabiany wedle tradycyjnej receptury i pod historyczną nazwą na wystawach międzynarodowych, zdobywając nagrody (Bitka za tržište i plasman, w Belje – biuletynie spółdzielni rolno-przemysłowej z 30 kwietnia 1988 r., s. 7).

Nie brak smakoszy, którzy stwierdzają, że swój wyjątkowy smak „Baranjski Kulen” zawdzięcza regionowi Baranja. Potwierdzają to wyniki badania, którym objęto 1 000 osób. Po spróbowaniu wędliny aż 77 % kojarzyło ją z miejscem pochodzenia, a więc z Baranją (Ankieta Ipsos plus: „Ispitivanje percepcije povezanosti kvalitete Baranjskog kulena i regije iz koje potječe”, 2011).

Jak wynika z powyższego, nie ma wątpliwości co do tego, że mieszkańcy Baranji uznają „Baranjski Kulen” za coś więcej niż element tradycyjnej kuchni. Jest on częścią ich kulturowego i historycznego dziedzictwa, co przyczynia się do jego popularności.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Art. 6 ust. 1 akapit drugi przedmiotowego rozporządzenia)

http://www.mps.hr/UserDocsImages/HRANA/BARANJSKI%20KULEN/Izmijenjena%20Specifikacija%20proizvoda%20Baranjski%20kulen.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

28.4.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/8

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2015/C 139/06)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„MELÓN DE TORRE PACHECO-MURCIA”

Nr WE: ES-PGI-0005-01235-28.5.2014

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa

„Melón de Torre Pacheco-Murcia”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.6 – Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Melón de Torre Pacheco-Murcia” to odmiana melona Saccharinus Naud typu „Piel de Sapo”. Należy do rodziny dyniowatych, a jego nazwa systematyczna to Cucumis melo L.

Właściwości produktu.

—	Właściwości fizykochemiczne: — MINIMALNA WARTOŚĆ W SKALI BRIXA: 12 — MINIMALNA JĘDRNOŚĆ MIĄŻSZU: 2,5 kg/cm2

—	Właściwości organoleptyczne: Słodki smak i jednolita struktura.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) oraz surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja rolna:

Składają się na nią następujące etapy:

—	Wyhodowanie sadzonek w rozsadniku

—	Przesadzenie

—	Uprawa roślin bez wykorzystania dodatkowego źródła ciepła

—	Zapylenie z wykorzystaniem uli pszczelich

—	Zbiory wykonywane ręcznie

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Przedsiębiorstwa zajmujące się dystrybucją lub wprowadzeniem do obrotu, które mogą mieć siedzibę zarówno w obszarze geograficznym, którego dotyczy ChOG „Melón de Torre Pacheco-Murcia”, jak i poza nim, powinny umieszczać na owocach etykietę z numerem, która pełni funkcję certyfikatu i umożliwia sprawdzenie pochodzenia produktu na rynku. Etykieta powinna zawierać następujące dane: numer, obowiązkowo napis Indicación Geográfica Protegida lub I.G.P. (Chronione Oznaczenie Geograficzne) „Melón de Torre Pacheco-Murcia”, symbol UE i przedstawione poniżej logo chronionego oznaczenia geograficznego:

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar uprawy melona oznaczonego chronionym oznaczeniem geograficznym „Melón de Torre Pacheco-Murcia” obejmuje obszary następujących gmin na terenie prowincji Murcja:

Kartagena, Fuente Álamo, La Unión, Los Alcázares, San Javier, San Pedro del Pinatar, Torre Pacheco oraz następujących sołectw na terenie gminy Murcja:

Avileses, Baños y Mendigo, Corvera, Gea y Truyols, Lobosillo, Los Martínez del Puerto, Valladolises, Sucina.

5. Związek z obszarem geograficznym

Renoma tej odmiany melonów wynika z jej szczególnych właściwości, takich jak słodki smak, który zawdzięcza w dużej mierze czynnikom klimatycznym, glebowym i ludzkim. Zostało to potwierdzone w licznych tekstach – od historycznych, z których najstarszy pochodzi z 1597 roku, po aktualne.

W miejscowości Torre Pacheco (w Murcji) melony zaczęto uprawiać na początku XX wieku (w 1905 r.). Wtedy zaczęły powstawać pierwsze uprawy, początkowo niewielkie, a uprawy były przeznaczane na użytek własny ich właścicieli.

Charakterystyczne właściwości produktu wynikają z warunków naturalnych obszaru. Obszar uprawy charakteryzuje się klimatem śródziemnomorskim półsuchym z cechami klimatu morskiego (wysoka wilgotność względna). Średnia temperatura roczna wynosi 17–18 °C, przy czym latem temperatury są wysokie, ale bez wyraźnych cech klimatu kontynentalnego, co wynika z bliskości morza i braku barier w postaci górzystego ukształtowania terenu na wybrzeżu. Poziom średniego potencjalnego parowania terenowego w obszarze jest wysoki. W lipcu i sierpniu osiąga ono poziom 170 mm. Występują niewielkie różnice temperatur w ciągu roku – wynoszą one ok. 15 °C. Ponadto obszar ten charakteryzuje się bardzo niskim średnim poziomem opadów, poniżej 350 mm, co przekłada się na właściwości gleby.

Łagodny klimat, wynikający z bliskiej odległości do morza, bez przymrozków w okresie uprawy, pozwala sadzić melony odpowiednio wcześnie. Dzięki temu okres uprawy jest długi, a melony dojrzewają powoli, więc można uzyskać owoce o bardziej jednolitym miąższu, które po zebraniu mają dłuższą trwałość. Ponadto dojrzewanie melona przypada na okres, w którym występuje najsilniejsze nasłonecznienie i niewielki spadek temperatury między dniem a nocą, co sprzyja wykształceniu się bardziej zwartego miąższu owoców i uzyskaniu lepszych właściwości organoleptycznych. Dojrzewanie melona przypada także na okres niskich opadów i słonecznych dni, dzięki czemu jego owoce są słodsze. Przez cały ten czas temperatura utrzymuje się poniżej 35 °C. Wyższa temperatura mogłaby doprowadzić do uszkodzenia owoców i przyspieszyłaby proces ich psucia.

Wyniki przedstawionych poniżej badań potwierdzają omówione właściwości melona Torre Pacheco Murcia, takie jak wyższy stopień słodkości (potwierdzony wyższą zawartością sacharozy) i jędrność jego miąższu:

—

Badanie wykonane przez Instytut Badań i Rozwoju Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Murcji (hiszp. IMIDA) „Charakterystyka właściwości melona typu piel de sapo uprawianego w Murcji-Kartagenie” (rok 2011) wykonane na całkowitej liczbie 120 próbek w 18 miejscowościach. Przeciętne wartości cech charakteryzujących melony Torre Pacheco-Murcia (lata 2010–2011) na podstawie 119 próbek pobranych w 21 miejscowościach.

—	Uniwersytet w Kartagenie, „Porównanie właściwości odżywczych melona rodzaju piel de sapo uprawianego w Murcji (mierzonych po zbiorach) i melonów uprawianych w innych obszarach” (2011).

Z analizy tej wynika, że uprawa melona ma duże znaczenie dla lokalnej społeczności, a jego renoma jest zakorzeniona w kulturze regionu. Od 1969 roku co roku odbywają się „Dni Melona z Torre Pacheco”. Ponadto wzmianki o produkcie można znaleźć w różnych książkach na temat gastronomii tego obszaru.

Wysoka renoma tej odmiany melonów przekłada się na ich popularność na rynku. Ich ceny są wyższe niż ceny pozostałych hiszpańskich melonów (dane za okres 1984–1986).

Melony te są sprzedawane na rynku hiszpańskim, a także za granicą od roku 1974, a o ich wysokiej jakości pisano nawet w prasie zagranicznej.

Ponadto dostępne są liczne listy polecające klientów, które świadczą o wysokim popycie na ten produkt, zwłaszcza w czerwcu i lipcu.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.carm.es/web/pagina?IDCONTENIDO=96240&IDTIPO=60&RASTRO=c491$m1185,34702

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 139

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 58 28 kwietnia 2015

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2015/C 139/01	Kursy walutowe euro	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Komisja Europejska
2015/C 139/02	Zaproszenie do składania wniosków w ramach planu prac na 2015 r. partnerstwa publiczno-prywatnego na rzecz bioprzemysłu	2
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2015/C 139/03	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7597 – Sabadell/TSB) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	3
2015/C 139/04	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7435 – Merck/Sigma-Aldrich) ( 1 )	4
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2015/C 139/05	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	5
2015/C 139/06	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	8

	Sprostowania
2015/C 139/07	Sprostowanie do komunikatu Irlandii na podstawie dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Ogłoszenie o organizowanej w 2015 r. rundzie udzielania zezwoleń dotyczących mórz przybrzeżnych Atlantyku) ( Dz.U. C 102 z 27.3.2015 )	11