15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/1

—

wnioskiem dotyczącym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych oraz przejrzystości tych transakcji, COM(2014) 40 final z 29.1.2014:

po przyjęciu rozporządzenia na jego mocy nałożony zostanie obowiązek ogólnounijnego zgłaszania do repozytorium transakcji szczegółów wszelkich transakcji finansowania papierów wartościowych zawieranych w UE, obejmujących krótkoterminowe transakcje odkupu i transakcje buy-sell-back. Banki centralne UE oraz inne właściwe organy będą miały dostęp do wszystkich danych niezbędnych do wypełnienia swoich obowiązków. Z uwagi na fakt, że obowiązek zgłaszania ma wejść w życie po 2017 r., należy zdecydowanie unikać powielania wymogów w zakresie sprawozdawczości nakładanych na uczestników rynku,

—

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (2):

podobnie jak wyżej, należy zdecydowanie unikać powielania wymogów w zakresie sprawozdawczości nakładanych na uczestników rynku transakcji pochodnych. W tym celu inicjatywa EBC powinna uwzględniać dane już dostępne w repozytoriach transakcji i wymagać wyłącznie brakujących danych koniecznych do tworzenia statystyk.

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/3

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32014M7253. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/4

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/5

1.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że zgłoszona transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

2.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że zgłoszona transakcja ma wymiar unijny w rozumieniu rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z podanymi przez Komisję definicjami właściwych rynków produktowych i geograficznych zawartymi w projekcie decyzji.

4.

W szczególności Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że:

5.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja prawdopodobnie nie spowoduje skutków horyzontalnych, które mogłyby prowadzić do znaczącego zakłócenia efektywnej konkurencji na następujących rynkach: (i) butadien; (ii) raffinat 1; (iii) chlor; (iv) soda kaustyczna; (v) chlorek winylu; (vi) kwas chlorowodorowy; (vii) E-PVC; (viii) dichlorometan; (ix) chloroform.

6.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja prawdopodobnie nie spowoduje skutków wertykalnych, które mogłyby prowadzić do znaczącego zakłócenia efektywnej konkurencji na następujących rynkach: (i) propen i chlorek allilu; (ii) chlor i chlorek etylenu; (iii) chlor i technologie produkcji chloru; (iv) chlor i powlekanie galwaniczne; (v) sól i soda kaustyczna; (vi) sól i podchloryn sodu; (vii) technologie produkcji chloru i soda kaustyczna; (viii) technologie produkcji chloru i podchloryn sodu; (ix) powlekanie galwaniczne i soda kaustyczna; (x) powlekanie galwaniczne i podchloryn sodu; (xi) EDC i technologie EDC/VCM; (xii) EDC i VCM; (xiii) VCM i technologie EDC/VCM; (xiv) katalizatory EDC i EDC; (xv) E-PVC i VCM; (xvi) S-PVC i technologie S-PVC; (xvii) S-PVC i dodatki PVC; (xviii) E-PVC and dodatki PVC; (xix) S-PVC i związki S-PVC; (xx) tetrachlorek węgla i perchloroetylen; (xxi) tetrachlorek węgla i HFC-365mfc.

7.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona koncentracja eliminuje najbardziej znaczącą presję konkurencyjną na INEOS na rynku towaru S-PVC w Europie Północno-Zachodniej i łączy działania dostawców pierwszego i drugiego rzędu, tworząc niekwestionowanego lidera na rynku z udziałami wynoszącymi ponad 50 % i znaczącą przewagą w stosunku do innych dostawców S-PVC.

8.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja, w formie pierwotnie zaproponowanej przez strony zgłaszające, może wywołać nieskoordynowane skutki horyzontalne, które znacząco zakłóciłyby skuteczną konkurencję na rynku towaru S-PVC w Europie Północno-Zachodniej (NWE) lub też NWE+.

9.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja, w formie pierwotnie zaproponowanej przez strony zgłaszające, może wywołać nieskoordynowane skutki horyzontalne, które znacząco zakłóciłyby skuteczną konkurencję na rynku podchlorynu sodu w państwach Beneluksu.

10.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że ostateczne zobowiązania zaproponowane przez zgłaszające strony w dniu 13 kwietnia 2014 r. zaradzają stwierdzonym przez Komisję problemom na rynkach towaru S-PVC i podchlorynu sodu.

11.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że pod warunkiem wypełnienia zobowiązań przedstawionych przez strony w dniu 13 kwietnia 2014 r. istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że zgłoszona transakcja w istotny sposób zakłóci efektywną konkurencję na rynku wewnętrznym lub na znacznej jego części.

12.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w związku z powyższym należy uznać zgłoszoną transakcję za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego oraz funkcjonowaniem porozumienia EOG, zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz art. 57 Porozumienia EOG.

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/6

1.

W dniu 16 września 2013 r. Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji zgodnie z art. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), w wyniku której przedsiębiorstwa INEOS AG („INEOS”) i Solvay SA („Solvay”), wspólnie określane jako „strony zgłaszające”, przejmują w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw wspólną kontrolę nad nowo utworzoną spółką joint venture w drodze przeniesienia aktywów („transakcja”).

2.

Na podstawie przeprowadzonego badania rynku na pierwszym etapie Komisja wyraziła poważne wątpliwości co do zgodności transakcji z zasadami rynku wewnętrznego i w dniu 5 listopada 2013 r. przyjęła decyzję o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. W dniu 22 listopada 2013 r. strony zgłaszające przedstawiły na piśmie swoje uwagi do decyzji na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c).

3.

W dniu 21 stycznia 2014 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym wstępnie stwierdziła, że transakcja znacząco utrudniłaby skuteczną konkurencję w znacznej części rynku wewnętrznego w rozumieniu art. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

4.

Strony zgłaszające miały do dnia 5 lutego 2014 r. czas na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. W tym terminie przedłożono ich pisemne odpowiedzi.

5.

Zgłaszające strony otrzymały dostęp do akt w toku procedury, w szczególności za pomocą CD-ROM-u w dniu 23 stycznia 2014 r. i 21 marca 2014 r., a także pocztą elektroniczną w dniu 10 kwietnia 2014 r.

6.

W dniu 31 stycznia 2014 r. i w dniu 20 marca 2014 r., zgłaszające strony przedłożyły formalne wnioski do zespołu zajmującego się przedmiotową sprawą dotyczące dalszego dostępu do akt na podstawie art. 18 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, art. 17 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (3) oraz art. 3 ust. 7 decyzji 2011/695/UE. Zespół zajmujący się sprawą rozpatrzył te wnioski i udzielił zgłaszającym stronom dalszego dostępu do akt.

7.

W dniu 5 lutego 2014 r. Komisja przesłała stronom zgłaszającym opis stanu faktycznego, informując je o nowych dowodach, na które Komisja zamierzała powołać się w postępowaniu. Zgłaszające strony udzieliły odpowiedzi na to pismo w dniu 12 lutego 2014 r.

8.

Zgodnie z art. 5 decyzji 2011/695/UE dopuściłem jednego konkurenta stron zgłaszających (4) i trzy stowarzyszenia (5) reprezentujące część bazy klientów stron do postępowania w charakterze zainteresowanych osób trzecich. Poinformowałem również strony zgłaszające o tożsamości zainteresowanych osób trzecich, które mają zostać wysłuchane.

9.

Formalne spotkanie wyjaśniające odbyło się w dniu 10 lutego 2014 r. na wniosek zgłaszających stron. Uczestniczyli w nim: zgłaszające strony i ich doradcy prawni i ekonomiczni; EuPC w charakterze zainteresowanej osoby trzeciej (6); stosowne służby Komisji; oraz przedstawiciele właściwych organów sześciu państw członkowskich (Belgii, Niemiec, Francji, Węgier, Finlandii i Zjednoczonego Królestwa).

10.

Na spotkaniu tym odbyły się trzy zamknięte sesje (7). Pierwsza była wynikiem wniosku stron zgłaszających na podstawie ich uzasadnionego interesu dotyczącego ochrony ich tajemnicy handlowej oraz innych informacji poufnych. Pozostałe dwie odbyły się w kontekście sesji pytań i odpowiedzi.

11.

W dniu 27 lutego 2014 r. strony zgłaszające przedłożyły pierwszy zestaw zobowiązań zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, który został zastąpiony zmienionym zestawem zobowiązań w dniu 7 marca 2014 r. Ten nowy zestaw zobowiązań został ponownie zmieniony w dniach 10 i 11 marca 2014 r. propozycją trzech alternatywnych pakietów. W dniu 12 marca 2014 r. Komisja poddała te dwa z trzech zgłoszonych alternatywnych pakietów badaniu rynkowemu. W dniu 13 kwietnia 2014 r. strony zgłaszające przedłożyły ostateczny zestaw zmienionych zobowiązań. Komisja stwierdziła, że zobowiązania przedstawione w dniu 13 kwietnia 2014 r. są odpowiednie w celu wyeliminowania problemów w zakresie konkurencji rozpoznanych w związku z transakcją.

12.

Niektóre związki zawodowe (8), w charakterze przedstawicieli pracowników zakładu produkcyjnego INEOS w Tessenderlo, zwróciły się o możliwość złożenia ustnych wyjaśnień w odniesieniu do proponowanych środków. Zgodnie z art. 5 decyzji 2011/695/UE dopuściłem te związki zawodowe – działające w tym charakterze – do postępowania jako zainteresowane osoby trzecie. Poinformowałem o tym odpowiednio strony zgłaszające.

13.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 decyzji 2011/695/UE dokonałem przeglądu projektu decyzji i uważam, że dotyczy on jedynie zastrzeżeń, co do których strony zgłaszające miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

14.

Stwierdzam, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych wszystkich stron.

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/8

1.

W dniu 16 września 2013 r. Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (2), w wyniku której przedsiębiorstwa INEOS AG („INEOS”, Szwajcaria) i Solvay SA („Solvay”, Belgia), wspólnie określane jako „strony zgłaszające”, przejmują w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw wspólną kontrolę nad nowo utworzoną spółką joint venture („JV”) w drodze przeniesienia aktywów (3).

2.

INEOS jest spółką dominującą grupy przedsiębiorstw, które zajmują się wytwarzaniem wyrobów petrochemicznych, specjalistycznych wyrobów chemicznych oraz olejów. Jej spółka zależna, INEOS ChlorVinyls, jest europejskim producentem chlorków metali alkalicznych i dostawcą polichlorku winylu („PVC”).

3.

Solvay jest spółką dominującą w grupie przedsiębiorstw prowadzących działalność międzynarodową w sektorze badań, rozwoju, produkcji, wprowadzania na rynek oraz sprzedaży chemikaliów i tworzyw sztucznych. SolVin jest europejskim dostawcą żywic polichlorku winylu, kontrolowanym przez Solvay w 75 % (minus jedna akcja), pozostałe 25 % (plus jedna akcja) znajduje się w posiadaniu BASF. W dalszej części tego dokumentu terminy Solvay i SolVin zostały wykorzystane do zidentyfikowania podmiotu należącego do tej samej grupy.

4.

W dniu 6 maja 2013 r. zgłaszające strony podpisały list intencyjny z myślą o połączeniu ich europejskiej działalności związanej z produktami chlorowinylowymi i powiązanych przedsiębiorstw w ramach JV, w którym każda ze stron posiadać będzie 50 % udziałów („transakcja”). List intencyjny przewiduje mechanizmy wyjścia, zgodnie z którymi przedsiębiorstwo INEOS miałoby przejąć 50 % udziałów w JV: ustalenia dotyczące wyjścia musiałyby być przestrzegane od trzech do sześciu lat od momentu utworzenia spółki joint venture, a po upływie tego czasu INEOS stałby się wyłącznym właścicielem przedsiębiorstwa. W każdym przypadku, sześć lat po utworzeniu spółki JV, INEOS stanie się jej wyłącznym właścicielem. Transakcja została publicznie ogłoszona w dniu 7 maja 2013 r.

5.

Komisja uważa, że na mocy listu intencyjnego transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz doprowadziłaby do utworzenia spółki joint venture o pełnym zakresie funkcji w rozumieniu art. 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

6.

Łączny światowy obrót przedmiotowych przedsiębiorstw wyniósł ponad 5 mld EUR w 2011 r. Ogólnounijny obrót każdego z nich przekracza 250 mln EUR i w żadnym państwie członkowskim nie osiąga więcej niż dwie trzecie ich łącznego obrotu na terenie całej UE. W związku z tym transakcja ma wymiar unijny.

7.

Na podstawie przeprowadzonego badania rynku na pierwszym etapie Komisja wyraziła poważne wątpliwości co do zgodności transakcji z zasadami rynku wewnętrznego i w dniu 5 listopada 2013 r. przyjęła decyzję o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. W dniu 22 listopada 2013 r. strony zgłaszające przedstawiły na piśmie swoje uwagi do decyzji na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c).

8.

W dniu 18 listopada 2013 r. na wniosek stron zgłaszających termin przyjęcia ostatecznej decyzji w tej sprawie został przedłużony o 10 dni roboczych.

9.

W dniu 21 stycznia 2014 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Następnie stronom przyznano dostęp do akt. W dniu 5 lutego 2014 r. strony zgłaszające udzieliły odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

10.

Opis stanu faktycznego wysłano stronom zgłaszającym dnia 5 lutego 2014 r. W dniu 12 lutego 2014 r. strony zgłaszające udzieliły odpowiedzi na to pismo.

11.

Na wniosek stron zgłaszających w dniu 10 lutego 2014 r. odbyło się złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym.

12.

W dniu 13 lutego 2014 r., za zgodą stron zgłaszających, Komisja przedłużyła termin przyjęcia ostatecznej decyzji o 10 dni roboczych.

13.

W dniu 27 lutego 2014 r. („zobowiązania z dnia 27 lutego 2014 r.”) strony zgłaszające przedłożyły pierwszy zestaw środków zaradczych. Zobowiązania te nie zostały poddane testowi rynku i zostały zastąpione przez zmieniony zbiór zobowiązań przedstawionych w dniu 7 marca 2014 r., co pociągnęło za sobą automatyczne przedłużenie terminu na przyjęcie ostatecznej decyzji w tej sprawie o dodatkowe 15 dni roboczych. Środki te zostały następnie zmienione w dniach 10 i 11 marca 2014 r. („zobowiązania z dnia 11 marca 2014 r.”).

14.

W dniu 12 marca 2014 r. rozpoczęto test rynku w celu oceny, czy zmienione środki zaradcze byłyby odpowiednie do rozwiązania problemów w zakresie konkurencji stwierdzonych przez Komisję.

15.

W dniu 13 kwietnia 2014 r. strony zgłaszające przedstawiły ostateczną propozycję zmienionych zobowiązań zawierających dalsze zmiany.

16.

Komitet Doradczy omówił projekt decyzji dnia 22 kwietnia 2014 r. i wydał pozytywną opinię.

17.

Sprawa dotyczy znacznej liczby rynków w odniesieniu do produkcji polichlorku winylu (4). Proces produkcji polichlorku winylu jest zintegrowanym łańcuchem procesów, w którym chlor i etylen to główne czynniki produkcji, jak przedstawiono na wykresie poniżej.

18.

Transakcja wywiera wpływ horyzontalny na rynki przedstawione poniżej: (i) zawiesina polichlorku winylu („S-PVC”); (ii) podchloryn sodu; (iii) butadien; (iv) raffinat 1; (v) chlor; (vi) ciekła soda kaustyczna; (vii) monomer chlorku winylu („VCM”); (viii) kwas chlorowodorowy; (ix) emulsja polichlorku winylu („E-PVC”); (x) dichlorometan; (xi) chloroform. Spowoduje to również horyzontalne nakładanie się działalności na rynkach etylenu, benzyny do pirolizy, propylenu, butadienu, dichlorku etylenu („EDC”) i związków S-PVC.

19.

Transakcja wywiera również wpływ wertykalny na rynki przedstawione poniżej: (i) propylen i chlorek allilu; (ii) chlor i EDC; (iii) chlor i technologie produkcji chloru; (iv) chlor i powlekanie galwaniczne; (v) sól i soda kaustyczna; (vi) sól i podchloryn sodu; (vii) technologie produkcji chloru i soda kaustyczna; (viii) technologie produkcji chloru i podchloryn sodu; (ix) powlekanie galwaniczne i soda kaustyczna; (x) powlekanie galwaniczne i podchloryn sodu; (xi) EDC i technologie EDC/VCM; (xii) EDC i VCM; (xiii) VCM i technologie EDC/VCM; (xiv) katalizatory EDC i EDC; (xv) E-PVC i VCM; (xvi) S-PVC i technologie S-PVC; (xvii) S-PVC i dodatki PVC; (xviii) E-PVC i dodatki PVC; (xix) S-PVC i związki S-PVC; (xx) tetrachlorek węgla i perchloroetylen; (xxi) tetrachlorek węgla i HFC-365mfc.

20.

Komisja uważa, że transakcja ta wzbudziła obawy co do konkurencji w odniesieniu do horyzontalnego nakładania się działalności dotyczącej S-PVC i rynków podchlorynu sodu. Komisja nie zgłosiła zastrzeżeń w odniesieniu do pozostałych rynków, na które koncentracja wywarła wpływ. W związku z tym te inne rynki nie zostaną omówione w niniejszym streszczeniu (5).

21.

S-PVC jest wykorzystywany zarówno do sztywnych (nieplastyfikowanych), jak i elastycznych (plastyfikowanych) zastosowań końcowych. Sztywne zastosowanie obejmuje rury, formowane elementy wyposażenia i produkty profilowane (tj. ościeżnice okien i drzwi). Elastyczne zastosowanie obejmuje folie i arkusze do izolacji przewodów i kabli. S-PVC ma wiele innych zastosowań, takich jak wytwarzanie butelek.

22.

Komisja stwierdza, że właściwy rynek produktowy na potrzeby oceny skutków transakcji jest ogólnym rynkiem produkcji i dostawy standardowej zawiesiny PVC (standardowej S-PVC), w tym wszystkich wartości K, z wyłączeniem kopolimerów w ogóle, jak również S-PVC o wysokiej odporności. Niektóre czynniki różnicujące pomiędzy różnymi stopniami jakości standardowej zawiesiny PVC (standardowej S-PVC) są jednak brane pod uwagę – w stosownych przypadkach – do oceny wpływu na konkurencję. Ponadto, z uwagi na względy dotyczące strony podaży, w obliczeniach udziału w rynku w oparciu o moce produkcyjne Komisja bierze pod uwagę zdolność i motywację każdego z dostawców polichlorku winylu do zaangażowania mocy produkcyjnych wcześniej wykorzystywanych do innych rodzajów S-PVC w produkcję standardowej zawiesiny PVC (standardowej S-PVC).

23.

Podchloryn sodu jest wykorzystywany w różnych stężeniach do różnych zastosowań. Stosuje się go jako środek dezynfekujący i wybielający w gospodarstwach domowych i w przemyśle, a także do uzdatniania wody. Większość produkcji podchlorynu sodu w EOG jest nieodłącznym produktem ubocznym w procesie wytwarzania chloru („automatyczny” podchloryn sodu). Kiedy zapotrzebowanie przekracza „automatyczną” ilość wyprodukowaną jako produkt uboczny w procesie produkcji chloru, podchloryn sodu może być także wytwarzany celowo („zamierzony” podchloryn sodu).

24.

Komisja uważa, zgodnie ze swoimi poprzednimi decyzjami, że podchloryn sodu stanowi jeden rynek produktowy.

25.

Jeśli chodzi o rynek standardowej S-PVC, Komisja stwierdza, że zakres geograficzny rynku ma charakter regionalny i węższy niż całe EOG. Jakościowe i ilościowe dowody znajdujące się w aktach Komisji wskazują na północno-zachodnią Europę („NWE”), region obejmujący Belgię, Luksemburg, Niderlandy, Danię, Francję, Niemcy, Irlandię, Szwecję, Norwegię i Zjednoczone Królestwo, jako samodzielny klaster, gdzie warunki konkurencji są jednolite. Do celów niniejszej decyzji nie jest jednak konieczne wypracowanie ostatecznego stwierdzenia co do tego, czy rynek regionalny obejmuje tylko NWE lub rozciąga się na szerszy obszar geograficzny (tzw. klaster „NWE+”, to znaczy NWE plus Austria, Finlandia, Włochy i Szwajcaria), ze względu na to, że transakcja prowadzi do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji w ramach obu sposobów określenia rynku.

26.

Jeśli chodzi o rynek podchlorynu sodu, biorąc pod uwagę specyfikę regionu Beneluksu i brak istotnych barier w handlu, Komisja stwierdza, że właściwy rynek geograficzny dla podchlorynu sodu może w tym przypadku zostać uznany za regionalny, obejmujący cały region Beneluksu.

27.

Jeśli chodzi o standardową S-PVC, INEOS i Solvay są odpowiednio największym i drugim co do wielkości dostawcą w NWE. W 2012 r. udział w rynku przedsiębiorstwa INEOS oparty na sprzedaży i mocach produkcyjnych wyniósł [30–40] %, podczas gdy w tym samym roku udział w rynku przedsiębiorstwa Solvay wyniósł około [20–30] %. Zarówno w przypadku NWE, jak i NWE+ transakcja doprowadziłaby do powstania niekwestionowanego lidera rynku z udziałem w rynku w wysokości [50–60] % pod względem wszystkich wskaźników (sprzedaży i mocy produkcyjnych).

28.

Komisja znalazła również jakościowe i ilościowe dowody wskazujące na to, że obecna pozycja przedsiębiorstwa INEOS na rynku NWE/NWE+ umożliwia mu posiadanie pewnej władzy rynkowej. Dokładniej rzecz ujmując, INEOS obecnie posiada silną pozycję na rynku standardowej S-PVC, co jest częściowo wynikiem dwóch poprzednich koncentracji zatwierdzonych przez Komisję na podstawie dostępnych jej wtedy informacji. Komisja znalazła dowody na to, że nabycie przedsiębiorstwa Tessenderlo przez INEOS spowodowało wzrost cen w NWE o [0 do 10 %].

29.

Ponadto Komisja stwierdziła, że Solvin wywiera względem INEOS najbardziej znaczącą presję konkurencyjną i że pozostali dostawcy standardowej S-PVC z siedzibą w NWE i dostawcy EOG spoza tego regionu nie mają motywacji, nawet jeśli rozpatruje się ich zbiorowo, do rozszerzenia swojej produkcji na tyle, aby wyrównać wzrost cen spowodowany działalnością spółki joint venture. Co więcej, obecnie przywóz nie odgrywa ważnej roli na rynku standardowej S-PVC i prawdopodobnie nie ulegnie zwiększeniu w najbliższej przyszłości do takiego stopnia, aby ograniczyć działanie połączonego podmiotu INEOS/Solvay po transakcji.

30.

Wreszcie, na podstawie analiz ekonomicznych wykonanych podczas fazy II, Komisja uznała, iż deklarowany przez strony zgłaszające przyrost efektywności kosztów zmiennych nie spełnia trzech łącznych kryteriów określonych w Wytycznych w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw (6).

31.

W związku z tym Komisja stwierdziła, że prawdopodobne jest, że transakcja utrwali stopień władzy rynkowej przedsiębiorstwa INEOS i doprowadzi do znaczącego zakłócenia efektywnej konkurencji z powodu nieskoordynowanych skutków; to z kolei spowoduje utworzenie podmiotu dominującego, który będzie w stanie i prawdopodobnie będzie zmotywowany, aby podwyższyć ceny i zmniejszyć produkcję na rynku standardowej S-PVC, niezależnie od tego, czy rynek jest zdefiniowany jako obejmujący NWE czy jako obejmujący NWE+.

32.

Jeśli chodzi o podchloryn sodu, na skutek transakcji doszłoby do połączenia pierwszego i drugiego dostawcy w regionie Beneluksu i stworzenia lidera na rynku światowym posiadającego łączny udział w rynku w wysokości [60–70] %. W związku z tym wszelka konkurencja między tymi dwoma ważnymi podmiotami na rynku przestałaby istnieć. Istotnym podmiotem pozostałaby tylko jedna spółka Akzo z udziałem [20–30] %.

33.

Komisja stwierdziła zatem, że transakcja doprowadzi do znaczącego zakłócenia efektywnej konkurencji poprzez stworzenie podmiotu dominującego, który będzie w stanie i prawdopodobnie będzie zmotywowany, aby nakładać wyższe ceny i ograniczać produkcję na rynku podchlorynu sodu w regionie Beneluksu.

34.

W decyzji na podstawie art. 8 stwierdzono zatem, że transakcja znacząco utrudniłaby efektywną konkurencję na rynku wewnętrznym w wyniku jej horyzontalnych nieskoordynowanych skutków na rynku standardowej S-PVC w NWE/NWE+ i na rynku podchlorynu sodu w regionie Beneluksu.

35.

Ostatecznie zatwierdzonymi zobowiązaniami były te przedstawione przez strony w dniu 11 marca, a w wersji zmienionej w dniu 13 kwietnia 2014 r.

36.

Te zobowiązania składają się ze zbycia uprzednio określonemu nabywcy (i) pionowo zintegrowanego łańcucha PVC przedsiębiorstwa INEOS obejmującego halę elektrolizy membranowej, zakład EDC/VCM oraz aktywa związane z produkcją (w tym aktywa związane z produkcją podchlorynu sodu) obsługiwane przez przedsiębiorstwo INEOS w Tessenderlo w Belgii (ale z wyłączeniem znajdującej się na miejscu hali elektrolizy rtęciowej i aktywów związanych z produkcją potażu żrącego) oraz zakłady S-PVC należące do przedsiębiorstwa INEOS w Mazingarbe (we Francji) i w Beek Geleen (w Niderlandach) („pakiet LVM”); oraz (ii) pionowo zintegrowanego łańcucha PVC przedsiębiorstwa INEOS obejmującego aktywa związane z produkcją chloru i EDC w Runcorn (w Zjednoczonym Królestwie) i operacje VCM/S-PVC w Wilhelmshaven (w Niemczech) („pakiet Wilhelmshaven/Runcorn”).

37.

Zobowiązania te prawie w całości usuwają nakładanie się zainstalowanych mocy produkcyjnych S-PVC. Ponadto trzy oferowane zakłady S-PVC są bardzo dobrze zlokalizowane w NWE. Włączenie aktywów wyższego szczebla, posiadających dobry dostęp do głównych czynników produkcji, jest spójne z wynikami badania rynku i testu rynku, które wskazują, że integracja pionowa i dostawy etylenu są kluczowe dla skutecznego konkurowania na rynku standardowej S-PVC. Zobowiązania te usuwają także w całości nakładanie się działalności na rynku podchlorynu sodu w regionie Beneluksu.

38.

Na tej podstawie oraz z uwzględnieniem klauzuli określonego nabywcy Komisja stwierdziła, że zobowiązania przedstawione w dniu 11 marca, a zmienione w dniu 13 kwietnia 2014 r., były wystarczające, aby rozwiać obawy dotyczące naruszenia konkurencji wskutek transakcji.

39.

W decyzji na mocy art. 8 ust. 2 stwierdzono, że pod warunkiem pełnego przestrzegania zobowiązań z dnia 11 marca 2014 r. transakcja nie zakłóci w znaczący sposób efektywnej konkurencji na rynku wewnętrznym ani w znacznej jego części. W związku z powyższym Komisja uznaje zgłoszoną transakcję za zgodną z rynkiem wewnętrznym i Porozumieniem EOG, zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, i art. 57 Porozumienia EOG.

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/14

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/15

15.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 407/16

1.

W dniu 10 listopada 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Federal-Mogul Corporation („FDML”, USA) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad działalnością w zakresie komponentów do zaworów silnikowych przedsiębiorstwa TRW Automotive Inc. („TEC”, USA), w drodze zakupu akcji i aktywów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku FDML: międzynarodowe przedsiębiorstwo, które opracowuje, produkuje i sprzedaje silniki, elementy przekładniowe i przenoszące napęd, a także materiały cierne do układów hamulcowych, podwozia, uszczelki i wycieraczki dla przemysłu motoryzacyjnego, kolejowego i do innych zastosowań. FDML zajmuje się również dystrybucją, wprowadzaniem do obrotu i sprzedażą płynów hamulcowych i elementów układów hamulcowych (np. tarcz), podwozi, uszczelek i podzespołów silników, a także urządzeń pomocniczych,

—   w przypadku TEC: ogólnoświatowa działalność w zakresie komponentów do silników, obejmująca projektowanie, opracowywanie, symulację, testowanie, produkcję i sprzedaż zaworów silnikowych, komponentów mechanizmów rozrządu zaworowego, rotatorów zaworów, elementów ustalających, elementów popychaczy i wahaczy, w każdym przypadku dla przemysłu motoryzacyjnego lub do zastosowań w silnikach pojazdów ciężarowych o dużej ładowności.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7400 – Federal-Mogul Corporation/TRW Engine Components, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: