ISSN 1977-1002

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 371

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 57
18 października 2014


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

I   Rezolucje, zalecenia i opinie

 

OPINIE

 

Komisja Europejska

2014/C 371/01

Opinia Komisji z dnia 15 października 2014 r. dotycząca planu unieszkodliwienia odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z pierwszym i drugim etapem demontażu elektrowni jądrowej Saint-Laurent A znajdującej się we Francji

1


 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2014/C 371/02

Komunikat Komisji w sprawie ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r. w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię na produkty w sektorze wieprzowiny

3

2014/C 371/03

Komunikat Komisji w sprawie ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r. w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię na produkty w sektorze mięsa drobiowego, jaj i albuminy jaj

4

2014/C 371/04

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7402 – Klesch Refining/Milford Haven refinery assets) ( 1 )

5


 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2014/C 371/05

Kursy walutowe euro

6

2014/C 371/06

Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 4 września 2009 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie C.39258 – Towarowy transport lotniczy (1) – Sprawozdawca: Belgia

7

2014/C 371/07

Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 5 listopada 2010 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie C.39258 – Towarowy transport lotniczy (2) – Sprawozdawca: Belgia

8

2014/C 371/08

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające – Towarowy transport lotniczy (C.39258)

9

2014/C 371/09

Streszczenie decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Sprawa C.39258 – Towarowy transport lotniczy) (notyfikowana jako dokument C(2010) 7694)  ( 1 )

11


 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

 

Komisja Europejska

2014/C 371/10

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

17

2014/C 371/11

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

18

2014/C 371/12

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

19

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2014/C 371/13

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7319 – KKR/Allianz/Selecta) ( 1 )

20

2014/C 371/14

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7326 – Medtronic/Covidien) ( 1 )

21

 

INNE AKTY

 

Komisja Europejska

2014/C 371/15

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

22


 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 


I Rezolucje, zalecenia i opinie

OPINIE

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/1


OPINIA KOMISJI

z dnia 15 października 2014 r.

dotycząca planu unieszkodliwienia odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z pierwszym i drugim etapem demontażu elektrowni jądrowej Saint-Laurent A znajdującej się we Francji

(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

(2014/C 371/01)

Poniższa ocena została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego (1).

W dniu 5 marca 2014 r. do Komisji Europejskiej wpłynęły dane ogólne dotyczące planu unieszkodliwienia odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z pierwszym i drugim etapem demontażu elektrowni jądrowej Saint-Laurent A, przedłożone przez rząd Francji zgodnie z art. 37 traktatu Euratom.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 10 kwietnia 2014 r. i które zostały przedłożone przez władze Francji w dniu 26 maja 2014 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów, Komisja wydała następującą opinię:

1.

Odległość pomiędzy elektrownią a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim, w tym przypadku Belgią, wynosi 320 km. Zjednoczone Królestwo jest oddalone o 360 km, zaś Luksemburg o 375 km. Odległość pomiędzy elektrownią a najbliższą granicą z innym państwem sąsiednim, w tym przypadku Wyspami Normandzkimi (terytoria zależne Korony Brytyjskiej), wynosi 300 km.

2.

W warunkach normalnych działań w zakresie demontażu uwolnienia płynnych i gazowych substancji nie powinny spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim ani w sąsiednim państwie trzecim.

3.

Odpady promieniotwórcze w stanie stałym są czasowo magazynowane na terenie zakładu przed przeniesieniem do zakładów przetwarzania lub obiektów trwałego składowania odpadów, posiadających odpowiednie licencje i położonych we Francji. Nie planuje się wywozu odpadów promieniotwórczych poza granice Francji.

4.

Komisja zaleca, aby kontrole promieniowania resztkowego, prowadzone w celu potwierdzenia konwencjonalnego charakteru odpadów stałych po dekontaminacji, zapewniały zgodność z kryteriami określonymi w dyrektywie ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa (dyrektywa 96/29/Euratom).

5.

W przypadku nieplanowanego uwolnienia promieniotwórczego w wyniku awarii o charakterze i skali przewidzianych w danych ogólnych, dawki, na które zostałaby narażona ludność w innym państwie członkowskim lub w państwie sąsiednim, nie będą stanowić zagrożenia dla jej zdrowia.

W związku z powyższym w opinii Komisji wdrożenie planu unieszkodliwienia wszelkich typów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z pierwszym i drugim etapem demontażu elektrowni Saint-Laurent A, znajdującej się we Francji, nie powinno skutkować znaczącym z punktu widzenia zdrowia skażeniem promieniotwórczym wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim, zarówno w normalnym toku działań, jak i w przypadku awarii o charakterze i skali przewidzianych w danych ogólnych.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2014 r.

W imieniu Komisji

Günther OETTINGER

Wiceprzewodniczący


(1)  Na przykład zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy poddać bardziej szczegółowej ocenie aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/3


Komunikat Komisji w sprawie ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r. w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię na produkty w sektorze wieprzowiny

(2014/C 371/02)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 442/2009 (1) otworzono kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorze wieprzowiny. Wnioski o pozwolenia na przywóz, złożone w pierwszych siedmiu dniach września 2014 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2014 r. w przypadku kontyngentów 09.4038, 09.4170 oraz 09.4204, dotyczą ilości mniejszych niż ilości dostępne. Zgodnie z art. 7 ust. 4 zdanie drugie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (2) ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, są dodawane do ilości ustalonych dla kolejnego podokresu obowiązywania kontyngentu, tj. od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r. Są one wymienione w załączniku do niniejszego komunikatu.


(1)  Dz.U. L 129 z 28.5.2009, s. 13.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.


ZAŁĄCZNIK

Numer porządkowy kontyngentu

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r.

(w kg)

09.4038

17 102 500

09.4170

2 461 000

09.4204

2 312 000


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/4


Komunikat Komisji w sprawie ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r. w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię na produkty w sektorze mięsa drobiowego, jaj i albuminy jaj

(2014/C 371/03)

Rozporządzeniami Komisji (WE) nr 533/2007 (1), 536/2007 (2) i 539/2007 (3) otworzono kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorach mięsa drobiowego, jaj i albuminy jaj. Wnioski o pozwolenia na przywóz złożone w pierwszych siedmiu dniach września 2014 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2014 r. w przypadku kontyngentów 09.4068, 09.4070, 09.4169, 09.4015, 09.4401 i 09.4402 dotyczą ilości mniejszych niż ilości dostępne. Zgodnie z art. 7 ust. 4 zdanie drugie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (4) ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, są dodawane do ilości ustalonych dla kolejnego podokresu obowiązywania kontyngentu, tj. od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r.; są one wymienione w załączniku do niniejszego komunikatu.


(1)  Dz.U. L 125 z 15.5.2007, s. 9.

(2)  Dz.U. L 128 z 16.5.2007, s. 6.

(3)  Dz.U. L 128 z 16.5.2007, s. 19.

(4)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.


ZAŁĄCZNIK

Numer porządkowy kontyngentu

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2015 r.

(w kg)

09.4068

2 353 000

09.4070

890 500

09.4169

10 672 500

09.4015

67 500 000

09.4401

2 455 000

09.4402

6 824 500


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/5


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7402 – Klesch Refining/Milford Haven refinery assets)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 371/04)

W dniu 9 października 2014 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32014M7402. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/6


Kursy walutowe euro (1)

17 października 2014 r.

(2014/C 371/05)

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,2823

JPY

Jen

136,45

DKK

Korona duńska

7,4460

GBP

Funt szterling

0,79550

SEK

Korona szwedzka

9,1532

CHF

Frank szwajcarski

1,2074

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

8,3815

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

27,492

HUF

Forint węgierski

307,40

LTL

Lit litewski

3,4528

PLN

Złoty polski

4,2318

RON

Lej rumuński

4,4195

TRY

Lir turecki

2,8817

AUD

Dolar australijski

1,4597

CAD

Dolar kanadyjski

1,4416

HKD

Dolar Hongkongu

9,9478

NZD

Dolar nowozelandzki

1,6140

SGD

Dolar singapurski

1,6326

KRW

Won

1 362,20

ZAR

Rand

14,2040

CNY

Yuan renminbi

7,8546

HRK

Kuna chorwacka

7,6650

IDR

Rupia indonezyjska

15 502,40

MYR

Ringgit malezyjski

4,1958

PHP

Peso filipińskie

57,513

RUB

Rubel rosyjski

52,3111

THB

Bat tajlandzki

41,521

BRL

Real

3,1491

MXN

Peso meksykańskie

17,3136

INR

Rupia indyjska

78,7717


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/7


Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 4 września 2009 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie C.39258 – Towarowy transport lotniczy (1)

Sprawozdawca: Belgia

(2014/C 371/06)

1.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że opisane fakty dają powody do podejrzeń o istnienie porozumień lub praktyk uzgodnionych w rozumieniu art. 81 ust. 1 Traktatu, art. 53 ust. 1 Porozumienia EOG oraz art. 8 ust. 1 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (zwanej dalej „umową ze Szwajcarią”).

2.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że porozumienia i praktyki uzgodnione, o których mowa w artykułach projektu decyzji, ograniczały konkurencję w rozumieniu art. 81 Traktatu, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 umowy ze Szwajcarią, stanowiąc jedno i ciągłe naruszenie w okresach, o których mowa w tych artykułach projektu decyzji.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że porozumienia i praktyki uzgodnione, o których mowa w artykułach projektu decyzji, mogą wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi UE, między Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG oraz między Umawiającymi się Stronami umowy ze Szwajcarią.

4.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że postanowienia art. 81 ust. 3 Traktatu, art. 53 ust. 3 Porozumienia EOG oraz art. 8 ust. 3 umowy ze Szwajcarią nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

5.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że postępowanie może zostać zakończone w drodze decyzji na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1).

6.

Komitet Doradczy zgadza się, że na adresatów projektu decyzji należy nałożyć grzywnę.

7.

Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

8.

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.


(1)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/8


Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 5 listopada 2010 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie C.39258 – Towarowy transport lotniczy (2)

Sprawozdawca: Belgia

(2014/C 371/07)

1.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską co do zastosowania wytycznych z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1). Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

2.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską w sprawie podstawowych kwot grzywien w przypadku każdego z adresatów projektu decyzji. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską w sprawie korekt podstawowych kwot grzywien mających zastosowanie do każdego z adresatów projektu decyzji. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

4.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską co do wymiaru zmniejszenia wysokości grzywien w oparciu o obwieszczenie Komisji z 2002 r. w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

5.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji Europejskiej dotyczącą niezdolności do zapłacenia grzywny. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

6.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską w kwestii ostatecznych kwot grzywien. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

7.

Komitet Doradczy zwraca się do Komisji Europejskiej o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.

8.

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Mniejszość członków Komitetu Doradczego wstrzymuje się od głosu.


(1)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/9


Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1)

Towarowy transport lotniczy

(C.39258)

(2014/C 371/08)

Niniejsza sprawa dotyczy kartelu przewoźników ładunków lotniczych, którzy koordynowali […] (2) swoje praktyki cenowe w odniesieniu do dopłaty paliwowej i dopłaty związanej z bezpieczeństwem oraz prowizji dla spedytorów.

Projekt decyzji stwarza podstawy do następujących uwag:

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało przyjęte dnia 18 grudnia 2007 r. i skierowane do 38 podmiotów prawnych należących do 27 grup przedsiębiorstw (zwanych dalej „Stronami”). W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja wstępnie stwierdziła, że adresaci uczestniczyli w jednym i ciągłym naruszeniu art. 101 TFUE, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (dalej zwanej „umową WE-Szwajcaria”) (3) w okresie od […] do 14 lutego 2006 r. Strony koordynowały […] swoje praktyki cenowe w odniesieniu do sześciu różnych elementów uwzględnianych w procesie ustalania cen: dopłat paliwowych, dopłat związanych z bezpieczeństwem, […]. Komisja oświadczyła, że zamierza przyjąć decyzję stwierdzającą naruszenie i nałożyć grzywny zgodnie z art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (4).

Termin udzielenia odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń

Stronom pierwotnie wyznaczono termin około 10 tygodni na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Jednakże płyta DVD zawierająca dostępne akta postępowania została udostępniona Stronom dopiero po pewnym czasie od przekazania pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, w związku z czym Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji przedłużyła pierwotny termin o około trzy tygodnie.

Prawie wszystkie Strony zwróciły się do mnie z wnioskami o dalsze przedłużenia terminu, na które częściowo wyraziłem zgodę. W zależności od indywidualnych powodów i uzasadnień Strony występowały o przedłużenie terminu od jednego do trzech tygodni. Wszystkie Strony udzieliły odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w wyznaczonych terminach.

Dostęp do akt

Strony miały dostęp do głównej części akt postępowania Komisji na płycie DVD. Oświadczenia przedsiębiorstw, które występowały o zwolnienie z grzywien lub ich złagodzenie, zostały udostępnione w budynkach Komisji. Następnie dokonano różnych korekt i wyjaśniono pewne kwestie w odniesieniu do dostępnych akt postępowania, a Strony otrzymały dwie dodatkowe płyty DVD z informacjami, których brakowało na pierwszej płycie.

Kilka Stron wystąpiło z wnioskami o dodatkowy dostęp na podstawie pkt 27 obwieszczenia Komisji dotyczącego zasad dostępu do akt (5). Te wnioski odnosiły się w szczególności do odpowiedzi innych Stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że nie istnieje ogólne prawo dostępu do odpowiedzi innych stron (6). Niemniej jednak dostępu do informacji otrzymanych przez Komisję po przekazaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń można udzielić wówczas, gdy takie informacje mogą stanowić nowe dowody o charakterze obciążającym lub uniewinniającym. Znaczenie takich informacji można jednak w pełni ocenić dopiero po tym, jak Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji przeprowadzi pełną analizę odpowiedzi pisemnych oraz oświadczeń ustnych, a zakres ewentualnej decyzji Komisji zostanie wyjaśniony. W świetle powyższego odrzuciłem, zgodnie z utrwaloną praktyką Komisji i orzecznictwem, wnioski o dostęp do odpowiedzi innych Stron.

Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji zapewniła, zgodnie z pkt 27 obwieszczenia dotyczącego dostępu do akt, dodatkowy dostęp do niektórych nowych dowodów, które mogły mieć charakter odciążający, a które otrzymała po przekazaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.

Złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym

Spotkanie wyjaśniające odbyło się w dniach od 30 czerwca do 4 lipca 2008 r. Na spotkaniu wyjaśniającym obecni było wszyscy adresaci pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń z wyjątkiem […], które zrezygnowały z prawa do złożenia ustnych wyjaśnień.

Po spotkaniu wyjaśniającym postanowiłem przekazać wszystkim uczestnikom niepoufne kopie przedstawionych na nim prezentacji wizualnych. Uważam, że prezentacje te stanowią nieodłączną część prezentacji ustnych i że nagrania, do których wszystkie uczestniczące strony mają prawo na podstawie art. 14 ust. 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 (7), byłyby niepełne bez towarzyszących im prezentacji wizualnych.

Etap po spotkaniu wyjaśniającym

Niektóre Strony postępowania twierdziły, że w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń nie wyjaśniono wystarczająco precyzyjne, jakie czynniki zostały uwzględnione przy ustalaniu grzywien, oraz że uznają, że ich prawo do złożenia wyjaśnień zostało złamane, jeżeli nie otrzymają możliwości złożenia wyjaśnień w sprawie tych czynników przed podjęciem przez Komisję ostatecznej decyzji o nałożeniu grzywien.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem uznałem, że twierdzenia te były bezpodstawne, ponieważ Komisja w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń określiła ogólnie takie czynniki i wyjaśniła, w jakim zakresie wytyczne dotyczące ustalania grzywien byłyby stosowane w odniesieniu do poszczególnych okoliczności sprawy.

W tym względzie należy zauważyć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Komisja wypełnia spoczywający na niej obowiązek poszanowania prawa przedsiębiorstwa do złożenia wyjaśnień w kwestii obliczenia grzywien, jeżeli wskazuje wyraźnie w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, że rozważy, czy należy nałożyć grzywny na dane przedsiębiorstwo, i jeżeli określa najważniejsze elementy stanu faktycznego i prawnego, które mogą stanowić powody nałożenia takiej grzywny, jak np. waga i czas trwania naruszenia, oraz stwierdza, że zostało ono popełnione umyślnie lub z niedbalstwa. Postępując w ten sposób, Komisja zapewnia przedsiębiorstwu niezbędne elementy do obrony nie tylko przed stwierdzeniem naruszenia, ale także przed nałożeniem grzywien (8).

Projekt decyzji

Po złożeniu przez Strony wyjaśnień pisemnych i ustnych Komisja podtrzymała swoje zarzuty wobec 15 grup przedsiębiorstw, rezygnując jednocześnie z dalszych kroków w związku z zastrzeżeniami wobec 12 grup przedsiębiorstw. W odniesieniu do Stron wymienionych w projekcie decyzji zmniejszono zakres naruszenia w porównaniu z zastrzeżeniami sformułowanymi w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń. W szczególności postanowiono nie podejmować dalszych kroków w związku z domniemanymi nielegalnymi działaniami w odniesieniu do trzech z sześciu elementów uwzględnianych w procesie ustalania cen […]. Z drugiej strony, utrzymano zarzuty dotyczące koordynacji działań w zakresie dopłat paliwowych, dopłat związanych z bezpieczeństwem i prowizji dla spedytorów i uznano, że stanowią one elementy pojedynczego i ciągłego naruszenia.

W świetle uprawnień przyznanych Komisji na mocy art. 101 TFUE, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 umowy WE-Szwajcaria podtrzymano stwierdzenie co do łącznego okresu trwania naruszenia w odniesieniu do transportu lotniczego między portami lotniczymi w UE, a także transportu lotniczego między portami lotniczymi w EOG, natomiast okres ten skrócono w odniesieniu do usług transportu lotniczego między portami lotniczymi w UE/EOG i portami lotniczymi w państwach trzecich.

Uważam, że projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których Strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

W związku z powyższymi uwagami stwierdzam, że prawo adresatów projektu decyzji do złożenia wyjaśnień zostało poszanowane.

Bruksela, dnia 14 kwietnia 2010 r.

Michael ALBERS


(1)  Zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21).

(2)  [Informacje poufne].

(3)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 73.

(4)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

(5)  Dz.U. C 325 z 22.12.2005, s. 7.

(6)  Por. wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 lipca 2008 r. w sprawie T-53/03, pkt 39 i nast., BPB.

(7)  Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18.

(8)  Zob. m.in wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawach połączonych C-101/07P i C-110/07P, pkt 48, Francuscy rolnicy oraz wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie T-410/03, pkt 420 i nast., Hoechst.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/11


Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 9 listopada 2010 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego

(Sprawa C.39258 – Towarowy transport lotniczy)

(notyfikowana jako dokument C(2010) 7694)

(Jedynie tekst w języku angielskim, francuskim i niderlandzkim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 371/09)

Dnia 9 listopada 2010 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003  (1) Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

1.   WPROWADZENIE

1)

Decyzja jest skierowana do 21 podmiotów prawnych należących do 14 przedsiębiorstw w związku z naruszeniem co najmniej jednego z następujących artykułów: art. 101 Traktatu, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (dalej zwanej „umową ze Szwajcarią”). Łączny czas trwania naruszenia obejmuje okres od dnia 7 grudnia 1999 r. do dnia 14 lutego 2006 r. (data inspekcji przeprowadzonej przez Komisję), a samo naruszenie polegało na koordynacji praktyk cenowych w związku z usługami towarowego transportu lotniczego z EOG, do EOG oraz, w przypadku niektórych przewoźników, na terytorium EOG, w odniesieniu do dopłat paliwowych, dopłat związanych z bezpieczeństwem oraz odmowy zapłaty prowizji od dopłat.

2.   OPIS SPRAWY

2.1.   Procedura

2)

Sprawę wszczęto na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywien w imieniu Deutsche Lufthansa AG oraz kontrolowanych przez nią spółek zależnych: Lufthansa Cargo AG i Swiss w dniu 7 grudnia 2005 r.

3)

Komisja uzyskała dalsze dowody w wyniku inspekcji przeprowadzonych w dniach 14 i 15 lutego 2006 r. w wielu obiektach należących do podmiotów świadczących usługi towarowego transportu lotniczego w całej UE.

4)

W okresie od 3 marca 2006 r. do 27 czerwca 2007 r. Komisja otrzymała jedenaście kolejnych wniosków na podstawie zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. Komisja otrzymała także wniosek od przedsiębiorstwa, które nie jest adresatem decyzji ze względu na brak wystarczających dowodów.

5)

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało przyjęte dnia 18 grudnia 2007 r., po tym jak wszystkie przedsiębiorstwa, których sprawa dotyczy, otrzymały możliwość dostępu do akt sprawy oraz możliwość obrony wobec wstępnego stanowiska Komisji na piśmie oraz podczas składania ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się w dniach 30 czerwca – 4 lipca 2008 r.

6)

Na posiedzeniach w dniu 4 września 2009 r. i 5 listopada 2010 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywne opinie.

7)

Komisja przyjęła decyzję w dniu 9 listopada 2010 r.

2.2.   Krótki opis naruszenia

8)

Niniejsza decyzja dotyczy jednego i ciągłego naruszenia art. 101 Traktatu, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 umowy ze Szwajcarią, obejmującej terytorium EOG i Szwajcarii, które to naruszenie polegało na koordynowaniu przez adresatów (w zakresie opisanym bardziej szczegółowo w pkt 18 poniżej) swoich praktyk cenowych w związku ze świadczonymi przez siebie usługami towarowego transportu lotniczego z EOG, do EOG oraz, w przypadku niektórych przewoźników, na terytorium EOG, w odniesieniu do różnych dopłat i płatności prowizji od dopłat.

9)

Kontakty w sprawie ustalania cen pomiędzy liniami lotniczymi świadczącymi usługi towarowego transportu lotniczego (dalej zwanymi „przewoźnikami”) początkowo nawiązano w związku z wprowadzeniem dopłaty paliwowej. Przewoźnicy kontaktowali się wówczas ze sobą w kwestii stosowania mechanizmu dopłaty paliwowej, wprowadzenia nowych progów skutkujących podniesieniem poziomu dopłaty paliwowej oraz przewidywanego podwyższenia (lub obniżenia) poziomów dopłat paliwowych. Kontakty te nawiązano początkowo w ramach niewielkiej grupy przewoźników, a następnie rozszerzyły się one na wszystkich adresatów decyzji. Zabiegano za ich pomocą o to, aby wszyscy przewoźnicy świadczący usługi towarowego transportu lotniczego stosowali ryczałtową dopłatę za kilogram w odniesieniu do wszystkich przesyłek i by podwyżki (lub obniżki) były stosowane w pełni i w sposób skoordynowany.

10)

Współpraca rozszerzyła się na inne obszary bez wpływu na stosowanie dopłaty paliwowej. Przewoźnicy współpracowali mianowicie także przy wprowadzaniu i stosowaniu dopłaty związanej z bezpieczeństwem. Dopłata związana z bezpieczeństwem, podobnie jak dopłata paliwowa, stanowiła element łącznej ceny.

11)

Przewoźnicy rozszerzyli swoją współpracę o odmowę zapłaty prowizji od dopłat swoim klientom (spedytorom ładunków). Odmawiając zapłaty prowizji, przewoźnicy zadbali o to, by dopłaty nie stały się przedmiotem konkurencji poprzez negocjacje rabatów z klientami.

12)

Kontakty utrzymywano w szczególności poprzez dwustronne rozmowy telefoniczne. Ponadto organizowano spotkania dwustronne i wielostronne oraz wymieniano informacje pocztą elektroniczną. W kilku przypadkach spotkania miejscowych rad przedstawicieli linii lotniczych wykorzystywano w celu koordynacji działań w zakresie dopłat. Kontakty miały miejsce zarówno na szczeblu siedziby, jak i na poziomie lokalnym.

2.3.   Ocena prawna, adresaci oraz czas uczestnictwa w naruszeniu

13)

Wprawdzie istnieje tylko jeden kartel, ale w wyniku jego działania zostały naruszone trzy podstawy prawne: art. 101 TFUE, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 umowy ze Szwajcarią (2). Komisja stwierdza naruszenie i nakłada grzywny za różne okresy i w odniesieniu do różnych tras.

14)

W przypadku usług towarowego transportu lotniczego na terenie EOG Komisja jest właściwym organem, by stwierdzić naruszenie oraz nałożyć grzywny za cały okres od 1999 do 2006 r.

15)

Przed dniem 1 maja 2004 r. rozporządzenie Rady (EWG) nr 3975/87 z dnia 14 grudnia 1987 r. ustanawiające procedurę stosowania reguł konkurencji do przedsiębiorstw w sektorze transportu lotniczego (3) przyznawało Komisji uprawnienia wykonawcze do stosowania art. 101 TFUE w odniesieniu do transportu lotniczego między portami lotniczymi w UE. Transport lotniczy między portami lotniczymi w UE a portami lotniczymi w państwach trzecich był jednak wyłączony z zakresu tego rozporządzenia. W tych okolicznościach Komisja nie stwierdziła naruszenia i nie nałożyła grzywien za antykonkurencyjne porozumienia i praktyki w zakresie transportu lotniczego między portami lotniczymi w UE a portami lotniczymi w państwach trzecich przed dniem 1 maja 2004 r.

16)

Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1/2003 stosuje się do celów wykonania Porozumienia EOG na mocy decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 130/2004 (4) oraz decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 40/2005 (5), którymi zniesiono wyłączenie transportu lotniczego między portami lotniczymi w EOG a portami lotniczymi w państwach trzecich z zakresu przepisów w celu wykonania Porozumienia EOG, w szczególności poprzez zmianę protokołu 21. Decyzja nr 130/2004 oraz decyzja nr 40/2005 weszły w życie dnia 19 maja 2005 r. i od tej daty rozporządzenie Rady (WE) nr 411/2004 (6) oraz rozporządzenie (WE) nr 1/2003 zaczęły obowiązywać w ramach Porozumienia EOG. W tych okolicznościach Komisja nie stwierdziła naruszenia i nie nałożyła grzywien za antykonkurencyjne porozumienia i praktyki w odniesieniu do tras między państwami EOG, które nie są państwami członkowskimi UE, a państwami trzecimi przed dniem 19 maja 2005 r.

17)

Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 stosuje się do celów wykonania umowy ze Szwajcarią na mocy decyzji nr 1/2007 Wspólnego Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria (7), którą włączono rozporządzenie do załącznika do umowy ze skutkiem od dnia 5 grudnia 2007 r. Przed włączeniem rozporządzenia (WE) nr 1/2003 do umowy obowiązującym rozporządzeniem wykonawczym było rozporządzenie (EWG) nr 3975/87, które było włączone do załącznika do umowy od jej wejścia w życie w dniu 1 czerwca 2002 r. W tych okolicznościach Komisja nie stwierdziła naruszenia i nie nałożyła grzywien za antykonkurencyjne porozumienia i praktyki w odniesieniu do tras między UE a Szwajcarią przed dniem 1 czerwca 2002 r. Niniejsza decyzja nie ma na celu stwierdzenia naruszenia art. 8 umowy ze Szwajcarią dotyczącego usług towarowego transportu lotniczego na trasach między Szwajcarią a państwami trzecimi.

18)

Poszczególni adresaci uczestniczyli w naruszeniu w następujących okresach:

I.

W przypadku usług towarowego transportu lotniczego na trasach między portami lotniczymi na terenie EOG:

a)

Air France-KLM od dnia 7 grudnia 1999 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

b)

Société Air France od dnia 7 grudnia 1999 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

c)

KLM NV od dnia 21 grudnia 1999 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

d)

British Airways Plc od dnia 22 stycznia 2001 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

e)

Cargolux Airlines International SA od dnia 22 stycznia 2001 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

f)

Lufthansa Cargo AG od dnia 14 grudnia 1999 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

g)

Deutsche Lufthansa AG od dnia 14 grudnia 1999 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

h)

SWISS International Air Lines AG od dnia 2 kwietnia 2002 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

i)

Martinair Holland NV od dnia 22 stycznia 2001 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

j)

SAS AB od dnia 17 sierpnia 2001 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

k)

SAS Cargo Group A/S od dnia 1 czerwca 2001 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

l)

Scandinavian Airlines System Denmark – Norway – Sweden od dnia 13 grudnia 1999 r. do dnia 28 grudnia 2003 r.

II.

W przypadku usług towarowego transportu lotniczego na trasach między portami lotniczymi w Unii Europejskiej a portami lotniczymi poza EOG:

a)

Air Canada od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

b)

Air France-KLM od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

c)

Société Air France od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

d)

KLM NV od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

e)

British Airways Plc od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

f)

Cargolux Airlines International SA od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

g)

Cathay Pacific Airways Limited od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

h)

Japan Airlines Corporation od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

i)

Japan Airlines International Co., Ltd od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

j)

LAN Airlines SA od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

k)

LAN Cargo SA od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.

l)

Lufthansa Cargo AG od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

m)

Deutsche Lufthansa AG od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

n)

SWISS International Air Lines AG od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

o)

Martinair Holland NV od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

p)

Qantas Airways Limited od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

q)

SAS AB od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

r)

SAS Cargo Group A/S od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

s)

Singapore Airlines Cargo Pte Ltd od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

t)

Singapore Airlines Limited od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 14 lutego 2006 r.

III.

W przypadku usług towarowego transportu lotniczego na trasach między portami lotniczymi w krajach będących umawiającymi się stronami Porozumienia EOG niebędących państwami członkowskimi a państwami trzecimi:

a)

Air Canada od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

b)

Air France-KLM od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

c)

Société Air France od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

d)

KLM NV od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

e)

British Airways Plc od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

f)

Cargolux Airlines International SA od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

g)

Cathay Pacific Airways Limited od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

h)

Japan Airlines Corporation od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

i)

Japan Airlines International Co., Ltd od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

j)

Lufthansa Cargo AG od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

k)

Deutsche Lufthansa AG od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

l)

SWISS International Air Lines AG od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

m)

Martinair Holland NV od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

n)

Qantas Airways Limited od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

o)

SAS AB od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

p)

SAS Cargo Group A/S od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

q)

Singapore Airlines Cargo Pte Ltd od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

r)

Singapore Airlines Limited od dnia 19 maja 2005 r. do dnia 14 lutego 2006 r.

IV.

W przypadku usług towarowego transportu lotniczego na trasach między portami lotniczymi w Unii Europejskiej a portami lotniczymi w Szwajcarii:

a)

Air France-KLM od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

b)

Société Air France od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

c)

KLM NV od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

d)

British Airways Plc od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

e)

Cargolux Airlines International SA od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

f)

Lufthansa Cargo AG od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

g)

Deutsche Lufthansa AG od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

h)

SWISS International Air Lines AG od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 7 grudnia 2005 r.;

i)

Martinair Holland NV od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

j)

SAS AB od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

k)

SAS Cargo Group A/S od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 14 lutego 2006 r.;

l)

Scandinavian Airlines System Denmark – Norway – Sweden od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 28 grudnia 2003 r.

2.4.   Środki naprawcze

2.4.1.   Podstawowa kwota grzywny

19)

Podstawową kwotę grzywny ustalono poprzez pomnożenie proporcjonalnej części wartości sprzedaży usług towarowego transportu lotniczego osiągniętej przez każde z przedsiębiorstw na danym obszarze geograficznym w 2005 r., który był ostatnim pełnym rokiem przed zakończeniem działalności kartelu, przez liczbę lat, w czasie których dane przedsiębiorstwo uczestniczyło w naruszeniu (kwota zmienna), a następnie doliczenie dodatkowej kwoty, której wysokość również obliczono jako proporcjonalną część wartości sprzedaży, w celu zniechęcenia przedsiębiorstw do uczestnictwa w praktykach uzgodnionych w formie kartelu.

20)

W celu obliczenia tej kwoty podstawowej Komisja uwzględniła sprzedaż, z którą naruszenie wiąże się bezpośrednio lub pośrednio, mianowicie sprzedaż usług towarowego transportu lotniczego (i) między portami lotniczymi w EOG; (ii) między portami lotniczymi w UE a portami lotniczymi w państwach trzecich (8); (iii) między portami lotniczymi w EOG (z wyłączeniem portów lotniczych w UE) a portami lotniczymi w państwach trzecich; oraz (iv) między portami lotniczymi w UE a portami lotniczymi w Szwajcarii.

21)

Jeśli chodzi o usługi świadczone miedzy państwami EOG a państwami trzecimi (ppkt (ii) oraz (iii) powyżej), zważywszy że zarówno trasy przylotowe, jak i wylotowe są istotne przy obliczeniu wartości sprzedaży, przy określaniu kwoty podstawowej należy uznać, że część szkody wynikającej z działania kartelu w odniesieniu do tych tras (zarówno przylotowych, jak i wylotowych) pomiędzy EOG a państwami trzecimi prawdopodobnie poniosą kraje spoza EOG (9). W związku z tym w niniejszej decyzji zastosowano zmniejszenie w tym przypadku podstawowej kwoty grzywny o 50 % w odniesieniu do tych tras, których punktem początkowym lub końcowym jest państwo trzecie.

22)

Biorąc pod uwagę w szczególności charakter naruszenia, które polegało na porozumieniach i praktykach dotyczących ustalania cen, a także zasięg geograficzny działania kartelu obejmujący terytorium EOG, zarówno kwotę zmienną, jak i kwotę dodatkową ustalono na poziomie 16 %.

2.4.2.   Dostosowania kwoty podstawowej

2.4.2.1.   Okoliczności obciążające

23)

Komisja zwiększyła grzywny w stosunku do SAS o 50 %, ponieważ przedsiębiorstwo to już raz zostało ukarane za udział w kartelu w przeszłości (10).

2.4.2.2.   Okoliczności łagodzące

24)

W decyzji stwierdza się, że przewoźnicy byli upoważnieni lub zachęcani do uzgadniania cen ze swoim bezpośrednimi konkurentami na niektórych trasach przepisami niektórych państw trzecich oraz postanowieniami niektórych dwustronnych umów o świadczeniu usług lotniczych. Takie środowisko regulacyjne stanowi okoliczność łagodzącą, która uzasadnia 15 % zmniejszenie grzywien w stosunku do wszystkich podmiotów, do których skierowana jest decyzja.

25)

W decyzji stwierdza się, że cztery przedsiębiorstwa, mianowicie Qantas, Air Canada, LAN Chile oraz SAS, uczestniczyły w naruszeniu w ograniczonym stopniu. Wynika to z faktu, że ci uczestnicy prowadzili działalność w peryferyjnym obszarze działalności kartelu, zawarli ograniczoną liczbę umów z innymi przewoźnikami i byli zaangażowani w mniejszą liczbę działań kartelu. W odniesieniu do tych czterech przedsiębiorstw zastosowano obniżkę w wysokości 10 %.

2.4.3.   Zastosowanie pułapu 10 % obrotów

26)

Grzywny w stosunku do dwóch przedsiębiorstw przekroczyłyby dopuszczony prawem maksymalny pułap 10 % obrotów na świecie za 2009 r. i w związku z tym zostały one odpowiednio obniżone.

2.4.4.   Zastosowanie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r.

27)

Komisja całkowicie zwolniła z grzywien przedsiębiorstwo Deutsche Lufthansa AG oraz jego spółki zależne: Lufthansa Cargo oraz SWISS i zastosowała obniżkę grzywny za współpracę na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. w stosunku do Martinair (w wysokości 50 %), Japan Airlines (25 %), Air France i KLM (20 %), Cathay Pacific (20 %), Lan Chile (20 %), Qantas (20 %), Air Canada (15 %), Cargolux (15 %), SAS (15 %) oraz British Airways (10 %).

2.4.5.   Zdolność do zapłaty grzywny

28)

Ponadto Komisja odrzuciła pięć wniosków, w których powołano się na niezdolność do zapłaty grzywny na podstawie wytycznych Komisji w sprawie ustalania grzywien z 2006 r. Żadne z przedsiębiorstw występujących z wnioskiem nie spełniało warunków zmniejszenia grzywny.

3.   GRZYWNY

29)

Na postawie w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 nałożono następujące grzywny:

a)   Air Canada: 21 037 500 EUR;

b)   Air France-KLM i Société Air France solidarnie: 182 920 000 EUR;

c)   KLM NV: 2 720 000 EUR;

d)   KLM NV i Air France-KLM solidarnie: 124 440 000 EUR;

e)   British Airways Plc: 104 040 000 EUR;

f)   Cargolux Airlines International SA: 79 900 000 EUR;

g)   Cathay Pacific Airways Ltd: 57 120 000 EUR;

h)   Japan Airlines Corporation i Japan Airlines International Co., Ltd solidarnie: 35 700 000 EUR;

i)   LAN Airlines SA i LAN Cargo SA solidarnie: 8 220 000 EUR;

j)   Lufthansa Cargo AG i Deutsche Lufthansa AG solidarnie: EUR 0;

k)   SWISS International Air Lines AG: EUR 0;

l)   SWISS International Air Lines AG i Deutsche Lufthansa AG solidarnie: EUR 0;

m)   Martinair Holland NV: 29 500 000 EUR;

n)   Qantas Airways Limited: 8 880 000 EUR;

o)   Scandinavian Airline System Denmark – Norway – Sweden: 5 355 000 EUR;

p)   SAS Cargo Group A/S i Scandinavian Airline System Denmark – Norway – Sweden solidarnie: 4 254 250 EUR;

q)   SAS Cargo Group A/S, Scandinavian Airline System Denmark – Norway – Sweden i SAS AB solidarnie: 5 265 750 EUR;

r)   SAS Cargo Group A/S i SAS AB solidarnie: 32 984 250 EUR;

s)   SAS Cargo Group A/S: 22 308 250 EUR;

t)   Singapore Airlines Cargo Pte Ltd i Singapore Airlines Limited solidarnie: 74 800 000 EUR.


(1)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

(2)  Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego.

(3)  Dz.U. L 374 z 31.12.1987, s. 1.

(4)  Dz.U. L 64 z 10.3.2005, s. 57.

(5)  Dz.U. L 198 z 28.7.2005, s. 38.

(6)  Dz.U. L 68 z 6.3.2004, s. 1.

(7)  Decyzja nr 1/2007 Wspólnego Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria ustanowionego na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego z dnia 5 grudnia 2007 r. zastępująca załącznik do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Dz.U. L 34 z 8.2.2008, s. 19).

(8)  Odniesienia w niniejszym streszczeniu do „państwa trzeciego” lub „państw trzecich” nie obejmują Szwajcarii.

(9)  Kwestia ta nie występuje, jeżeli chodzi o Szwajcarię, gdzie Komisja działa na podstawie umowy ze Szwajcarią w imieniu obu stron, więc istotna jest całość szkody wynikającej z działalności kartelu na tych trasach.

(10)  Decyzja Komisji 2001/716/WE z dnia 18 lipca 2001 r. (Dz.U. L 265 z 5.10.2001, s. 15). Zwiększenia grzywny za ponowne naruszenie nie zastosowano w stosunku do spółki macierzystej SAS AB, ponieważ spółka ta nie sprawowała kontroli nad spółką dopuszczającą się naruszenia, Scandinavian Airlines System Denmark – Norway – Sweden, w czasie poprzedniego naruszenia.


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/17


Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

(2014/C 371/10)

1.   Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) Komisja Europejska zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną poniżej procedurą, wymienione poniżej środki antydumpingowe wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit H-1), CHAR 4/39, 1000 Bruksela, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.   Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

Produkt

Państwo pochodzenia lub wywozu

Środki

Podstawa prawna

Data wygaśnięcia (3)

Krzem

Chińska Republika Ludowa

Republika Korei

Tajwan

Cło antydumpingowe

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 467/2010 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz krzemu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 131 z 29.5.2010, s. 1), rozszerzone na przywóz wysyłany z Republiki Korei oraz rozszerzone na przywóz wysyłany z Tajwanu rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 311/2013 (Dz.U. L 95 z 5.4.2013, s. 1).

30.5.2015


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Faks: +32 22956505.

(3)  Środek wygasa o północy w dniu podanym w niniejszej kolumnie.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/18


Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

(2014/C 371/11)

1.   Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) Komisja Europejska zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną poniżej procedurą, wymienione poniżej środki antydumpingowe wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit H-1), CHAR 4/39, 1000 Bruksela, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.   Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

Produkt

Państwo pochodzenia lub wywozu

Środki

Podstawa prawna

Data wygaśnięcia (3)

Niektóre systemy do prześwietlania ładunku

Chińska Republika Ludowa

Cło antydumpingowe

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 510/2010 (Dz.U. L 150 z 16.6.2010, s. 1).

17.6.2015


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Faks: +32 22956505.

(3)  Środek wygasa o północy w dniu podanym w niniejszej kolumnie.


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/19


Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

(2014/C 371/12)

1.   Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) Komisja Europejska zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną poniżej procedurą, wymienione poniżej środki antydumpingowe wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit H-1), CHAR 4/39, 1000 Bruksela, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.   Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

Produkt

Państwo pochodzenia lub wywozu

Środki

Podstawa prawna

Data wygaśnięcia (3)

Niektóre rodzaje drutu molibdenowego

Chińska Republika Ludowa

Malezja

Cło antydumpingowe

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 511/2010 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów drutu molibdenowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 150 z 16.6.2010, s. 17), rozszerzone na przywóz wysyłany z Malezji rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 14/2012 (Dz.U. L 8 z 12.1.2012, s. 22) oraz rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 871/2013 (Dz.U. L 243 z 12.9.2013, s. 2).

17.6.2015


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Faks: +32 22956505.

(3)  Środek wygasa o północy w dniu podanym w niniejszej kolumnie.


POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/20


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7319 – KKR/Allianz/Selecta)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 371/13)

1.

W dniu 13 października 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa KKR & CO L.P. („KKR”, USA) i Allianz SE („Allianz”, Niemcy) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem Selecta AG i przedsiębiorstwami powiązanymi („Selecta”) przy pomocy innych środków. Selecta jest obecnie pośrednio całkowicie kontrolowana przez Allianz.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa KKR: świadczenie na rzecz prywatnych i publicznych inwestorów rynkowych szerokiej gamy usług w zakresie zarządzania aktywami alternatywnymi i rozwiązań w zakresie funkcjonowania na rynkach kapitałowych dla poszczególnych firm, ich spółek portfelowych i innych klientów,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Allianz: świadczenie międzynarodowych usług ubezpieczeniowych i finansowych; działalność w zakresie ubezpieczeń na życie, ubezpieczeń mienia, zarządzania aktywami i usług bankowych,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Selecta: świadczenie usług handlowych w miejscach prywatnych lub publicznych, takich jak sprzedaż towarów konsumpcyjnych do automatycznych dystrybutorów i inna powiązana sprzedaż, jak również napełnianie i obsługa automatycznych dystrybutorów do artykułów żywnościowych i napojów.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7319 – KKR/Allianz/Selecta na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).


18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/21


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7326 – Medtronic/Covidien)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 371/14)

1.

W dniu 10 października 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Medtronic, Inc. („Medtronic”, USA) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całością przedsiębiorstwa Covidien plc („Covidien”, Irlandia) w drodze oferty publicznej.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa Medtronic: rozwój technologii medycznych i dostarczanie produktów, terapii i usług stosowanych w leczeniu różnych chorób, w tym chorób układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy oraz chorób neurologicznych i chorób układu mięśniowo-szkieletowego,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Covidien: opracowywanie, produkcja i sprzedaż szerokiej gamy wyrobów i materiałów medycznych, w tym przeznaczonych do zabiegów laparoskopowych, elektrochirurgicznych i biochirurgicznych oraz terapii naczyniowych.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7326 – Medtronic/Covidien, na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).


INNE AKTY

Komisja Europejska

18.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 371/22


Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 371/15)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„ASPARAGO BIANCO DI CIMADOLMO”

NR WE: IT-PGI-0105-01202-4.3.2014

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana

    Nazwa produktu

    Opis produktu

    Obszar geograficzny

    Dowód pochodzenia

    Metoda produkcji

    Związek z obszarem geograficznym

    Etykietowanie

    Wymogi krajowe

    Inne [aktualizacja przepisów, pakowanie]

2.   Rodzaj zmiany (zmian)

    Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia

    Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia

    Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

    Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3.   Zmiana (zmiany)

3.1.   Opis produktu

Dodano nowe następujące kultywary i odmiany: Zeno i Vittorio (dawniej AM840), Darbella, Voltaire i Cumulus. Te kultywary i odmiany wytworzono z dawnych odmian, które wykorzystywano do produkcji „Asparago bianco di Cimadolmo” ChOG, a które z biegiem czasu dopracowywano w regionie, aby zachować charakterystyczne cechy organoleptyczne i fizyczne tego znanego wśród konsumentów typu szparagów.

Kultywary Gladio JM2001 i JM2004 usunięto ze specyfikacji, ponieważ nie są już oferowane przez przedsiębiorstwa sprzedające materiał siewny.

W związku z uchyleniem rozporządzenia Komisji (WE) nr 2377/1999 (3) ustanawiającego normę handlową dla szparagów uznano za konieczne określenie w specyfikacji „Asparago bianco di Cimadolmo” ChOG wartości dla średnicy i długości dopuszczalnych dla kategorii handlowych „Ekstra” i „I”.

3.2.   Elementy świadczące o pochodzeniu produktu z obszaru geograficznego

Zaktualizowano nagłówek dotyczący dowodu pochodzenia, aby uwzględnić wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012.

3.3.   Metoda produkcji

System produkcji i uprawy

Aby specyfikacja była bardziej czytelna dla producentów, określono okres rozsadzania młodych roślin; ze względu na klimat okres od marca do maja jest bowiem najbardziej odpowiedni do rozsadzania i pomyślnego przebiegu uprawy.

Uściślono obowiązek dokonania badań działek przeznaczonych pod uprawy produktu oraz częstotliwość przeprowadzania tych badań.

Zarządzanie gruntami i odżywianie roślin

Usunięto informacje dotyczące średnich zawartości substancji w roślinach, ponieważ uznano je za ogólne, a zatem niemające znaczenia dla sposobu nawożenia. Nawożenie przeprowadza się na podstawie analizy gleby i rzeczywistego zapotrzebowania rośliny.

Uściślono, że nawadnianie można przeprowadzać wyłącznie w razie konieczności.

Środki ochrony roślin

Termin „chemiczne” zastąpiono terminem „fitosanitarne”, który jest bardziej odpowiedni dla produkcji biologicznej.

Zbiór

Usunięto informację dotyczącą daty rozpoczęcia zbioru, ponieważ nie była ona precyzyjna. Sam okres zbioru pozostał niezmieniony.

3.4.   Etykietowanie

Zmieniono treść rozdziału dotyczącego stosowania etykiety, zarówno dla produktu sprzedawanego w pęczkach, jak i luzem. W szczególności etykieta, która opasuje pęczek szparagów, jest umieszczana niżej niż było to przewidziane w pierwotnej specyfikacji. Jest umieszczana na takim poziomie, aby wierzchołek szparagów był bardziej widoczny. W przypadku szparagów pakowanych luzem zmiana przewiduje zamykanie opakowania i umieszczanie etykiety poniżej systemu zamykającego opakowanie. Dzięki umieszczaniu etykiety poniżej systemu zamykającego opakowanie i zamykaniu opakowania możliwe jest zapobieganie nieuprawnionym ingerencjom w produkt i zapewnienie konsumentowi nienaruszonego opakowania.

Aby dostarczyć konsumentowi jak najwięcej informacji, dodano obowiązek podawania kategorii handlowej i odpowiedniej klasy średnicy.

Dodano możliwość zastąpienia na etykiecie wyrażenia „Chronione oznaczenie geograficzne” skrótowcem „IGP” („ChOG”) zapisanym czcionką o tych samych wymiarach i w tym samym kolorze.

Obowiązkowe jest umieszczanie logo Unii Europejskiej.

W celu poprawienia jakości informacji przekazywanych konsumentom dodano skrótowiec „IGP” („ChOG”) do logo produktu.

Poprawiono niektóre odniesienia związane z opisem charakterystyki technicznej logo ChOG.

3.5.   Inne

Aktualizacja przepisów

Zmieniono odniesienie do przepisów Unii Europejskiej. Odniesienie do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (4) zastąpiono odniesieniem do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

Pakowanie

Aby zapobiec nieuprawnionym ingerencjom w produkt i zapewnić konsumentowi wysoką jakość produktu, określono, że w przypadku produktu pakowanego luzem opakowanie zbiorcze może zawierać nie więcej niż 5 kg produktu oraz że obowiązkowe jest zamykanie opakowania za pomocą siatki lub innego odpowiedniego materiału i umieszczanie opaski, na której znajduje się logo ChOG.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (5)

„ASPARAGO BIANCO DI CIMADOLMO”

NR WE: IT-PGI-0105-01202-4.3.2014

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Asparago Bianco di Cimadolmo”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Chronione oznaczenie geograficzne „Asparago bianco di Cimadolmo” jest zastrzeżone dla pędów szparagów pochodzących z upraw, w skład których wchodzą następujące odmiany i kultywary: Precoce d’Argenteuil, Larac, Dariana, Cumulus, Darbella, Vittorio (dawniej AM 840), Voltaire i Zeno.

W skład upraw mogą wchodzić również inne kultywary w ilości stanowiącej nie więcej niż 20 %.

W momencie wprowadzenia do obrotu „Asparago bianco di Cimadolmo” musi posiadać następujące cechy handlowe i jakościowe:

pędy są całkowicie białe. Pędy są całe, mają świeży wygląd i zapach, są zdrowe, pozbawione uszkodzeń spowodowanych przez gryzonie i insekty, praktycznie pozbawione obić, czyste, suche na zewnątrz, tj. wystarczająco wysuszone po ewentualnym umyciu lub odświeżeniu w zimnej wodzie oraz pozbawione obcych zapachów i smaków; pędy nie mogą być puste w środku, popękane, połamane, a ich skórka nie może być zniszczona,

„Asparago bianco di Cimadolmo” jest podzielony na następujące kategorie handlowe, które z kolei dzielą się na dwie klasy, w zależności od średnicy:

Kategoria Ekstra

—   klasa średnicy: od 19 do 24 mm

—   klasa średnicy: od 15 do 19 mm

Kategoria I

—   klasa średnicy: od 12 do 15 mm

—   klasa średnicy: od 8 do 12 mm

Długość szparagów wynosi od 20 do 22 cm.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji „Asparago bianco di Cimadolmo”, od sadzenia po zbiór, muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Szparagi muszą być wysłane do miejsca przetwarzania w ciągu 12 godzin od zbioru i dostarczane w pęczkach lub luzem.

W celu zakonserwowania produktu konieczne jest zwolnienie metabolizmu rośliny przez szybkie schłodzenie w odpowiedniej temperaturze.

Opakowanie musi zapewnić odpowiednią ochronę produktu.

W momencie pakowania produkt pozbawiony jest jakichkolwiek ciał obcych.

Pędy są pakowane w sposób następujący:

a)

w mocno związanych pęczkach o masie od 0,5 do 3 kg. Pędy umieszczane w zewnętrznej warstwie każdego pęczku muszą być reprezentatywne pod względem wyglądu i wymiarów dla średniej wszystkich pędów wchodzących w jego skład.

Pęczki muszą być równo ułożone w opakowaniu; każdy pęczek można zabezpieczyć papierem. Pęczki z jednej partii muszą mieć tę samą masę i tę samą długość; lub

b)

luzem, ułożone w opakowaniach o masie nie większej niż 5 kg; ten rodzaj opakowania musi być zamknięty siatką lub jakimkolwiek innym materiałem przeznaczonym do pakowania żywności oraz opasany opaską, na której znajduje się logo ChOG, tak aby zabezpieczyć „Asparago bianco di Cimadolmo” ChOG przed ewentualnymi nieuprawnionymi ingerencjami.

Zawartość każdego opakowania lub pęczka musi być jednorodna i musi zawierać pęczki tej samej kategorii jakościowej i tego samego kalibru.

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Etykieta ma postać opaski opasującej pęczek lub – w przypadku szparagów pakowanych luzem – umieszczanej pod materiałem zamykającym opakowanie.

W celu ochrony interesu konsumenta każdy pęczek posiada etykietę, na której oprócz kategorii, o której mowa w pkt 3.2, podaje się odpowiednią klasę średnicy.

Produkt objęty ChOG musi być opisany na etykiecie następującymi określeniami:

„Asparago bianco di Cimadolmo” i „Indicazione Geografica Protetta” („Chronione oznaczenie geograficzne”) lub skrótowiec I.G.P. (ChOG) czcionką o tych samych wymiarach i w tym samym kolorze.

Na etykiecie musi być umieszczona pieczęć gwarancyjna z logo lub znakiem wyróżniającym chronionego określenia geograficznego.

Obowiązkowe jest stosowanie symbolu Unii Europejskiej.

Image

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Geograficzny obszar produkcji „Asparago bianco di Cimadolmo” położony jest w prowincji Treviso i obejmuje cały obszar następujących gmin: Breda di Piave, Cimadolmo, Fontanelle, Mareno di Piave, Maserada sul Piave, Oderzo, Ormelle, Ponte di Piave, San Polo di Piave, Santa Lucia di Piave, Vazzola.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Typowy dla obszaru produkcji klimat jest umiarkowany i wilgotny, a w okresie wiosennym występują znaczne opady deszczu.

Obszar produkcji położony jest na aluwialnej równinie Piawy; gleby są tutaj piaszczysto-muliste, pochodzenia aluwialnego, ruchome, miękkie, mają odczyn lekko zasadowy lub obojętny, są przepuszczalne i dobrze zdrenowane.

5.2.   Specyfika produktu

„Asparago bianco di Cimadolmo” jest ceniony ze względu na swoje białe, delikatne i pozbawione włókien pędy.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Umiarkowany i wilgotny klimat oraz piaszczyste i muliste, ruchome i świeże gleby sprzyjają wzrostowi szparagów, które szybko rosną dzięki luźnej strukturze podłoża, co z kolei pozwala uzyskać białe, delikatne i pozbawione włókien pędy.

O renomie produktu świadczą między innymi organizowane od 1975 r. targi „Asparago bianco di Cimadolmo”, które przyciągają konsumentów i pasjonatów w pierwszych tygodniach maja każdego roku. Interesujące jest również istnienie „szparagowego szlaku”, tj. szlaku turystycznego przebiegającego przez gminy, w których produkuje się „Asparago bianco di Cimadolmo”.

„Asparago bianco di Cimadolmo” jest często wymieniany w tekstach o technologii rolnictwa oraz wśród produktów typowych dla prowincji Treviso (L’asparago - la storia, le tradizioni e le ricette, Paolo Morganti i Chiara Nardo, Morganti Editori; La qualità come risorsa: il caso delle produzioni tipiche della provincia di Treviso, V. Boatto, E. Defrancesco i A. Scudeller – 1995); stanowi również składnik wielu przepisów i serwowany jest w menu renomowanych restauracji tej prowincji.

W odniesieniu do historii i tradycji należy podkreślić, że o uprawie „Asparago bianco di Cimadolmo” świadczą liczne zapiski w tekstach niektórych historycznych autorów, np. w dziele I centodieci ricordi che formano il buon fattore di Villa Agostinettiego, opublikowanym w 1679 r. i przechowywanym w archiwach gminy.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (6))

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek o zatwierdzenie zmiany specyfikacji ChOG „Asparago bianco di Cimadolmo” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 5 z dnia 8 stycznia 2014 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji można znaleźć na stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

wchodząc na stronę internetową Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) i otwierając zakładkę „Prodotti DOP IGP” (Produkty ChNP ChOG) (na górze ekranu po prawej stronie), a następnie zakładkę „Prodotti DOP IGP STG” (Produits AOP IGP STG) (z boku ekranu po lewej stronie) i wreszcie „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE” (Specyfikacje przedłożone UE do analizy).


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012

(3)  Dz.U. L 287 z 10.11.1999, s. 6.

(4)  Dz.U. L 208 z 24.7.1992, s. 1.

(5)  Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(6)  Zob. przypis 5.