17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/1

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32014M7300. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/2

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/3

(1)

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że zachowanie antykonkurencyjne, którego dotyczy projekt decyzji, stanowi porozumienie lub praktykę uzgodnioną między przedsiębiorstwami w rozumieniu art. 101 TFUE.

(2)

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję oceną zakresu produktowego i geograficznego porozumienia lub praktyki uzgodnionej, zawartą w projekcie decyzji.

(3)

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że przedsiębiorstwa, których dotyczy projekt decyzji, uczestniczyły w pojedynczym i ciągłym naruszeniu dotyczącym podziemnych i podmorskich kabli elektroenergetycznych wysokiego napięcia w rozumieniu art. 101 TFUE.

(4)

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że przedmiotem porozumienia lub praktyki uzgodnionej było ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 101 TFUE.

(5)

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że porozumienie lub praktyka uzgodniona mogły odczuwalnie wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi UE.

(6)

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że Komisja jest właściwa miejscowo do zastosowania art. 101 TFUE.

(7)

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji dotyczącą czasu trwania naruszenia (1).

(8)

Komitet Doradczy zgadza się z projektem decyzji Komisji dotyczącym adresatów tej decyzji.

(9)

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że na adresatów projektu decyzji należy nałożyć grzywnę.

(10)

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/4

1.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisją w sprawie określenia wartości sprzedaży.

2.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą okresów, które należy uwzględnić przy nakładaniu grzywien.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie podstawowej wysokości grzywien.

4.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji dotyczącą okoliczności łagodzących i obciążających w tej sprawie.

5.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą zmniejszenia grzywien w oparciu o obwieszczenie w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien z 2006 r.

6.

Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji dotyczącą wniosku w sprawie niezdolności do zapłacenia grzywny.

7.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie ostatecznej wysokości grzywien.

8.

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/5

1.

Sprawa dotyczy niemal ogólnoświatowego kartelu na rynkach podmorskich („PM”) i podziemnych („PZ”) kabli elektroenergetycznych, obejmującego następujące przedsiębiorstwa: Nexans (2); Prysmian i jego byłe spółki dominujące Pirelli i Goldman Sachs (3); JPS i jego spółki dominujące joint-venture Hitachi i Sumitomo (4); Viscas i jego spółki dominujące joint-venture Furukawa i Fujikura (5); ABB (6); Brugg (7); Silec, jego obecna spółka dominująca General Cable i jego poprzednik oraz poprzednia spółka dominująca Safran (8); EXSYM i jego spółki dominujące joint-venture Showa i Mitsubishi (9); LS Cable (10) Taihan (11) i NKT (12) (razem „adresaci decyzji”).

2.

Dochodzenie wszczęto na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny przedłożonego przez ABB w dniu 17 października 2008 r. na podstawie obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien (13). W dniu 22 grudnia 2008 r. przedsiębiorstwu ABB przyznano warunkowe zwolnienie z grzywny. W dniach od 28 stycznia do 3 lutego 2009 r. Komisja przeprowadziła niezapowiedziane kontrole w siedzibach przedsiębiorstw Nexans i Prysmian. W dniach 2 lutego 2009 r. i 20 kwietnia 2009 r. odpowiednio przedsiębiorstwa JPS (wspólnie ze spółkami dominującymi Sumitomo i Hitachi) oraz Mitsubishi złożyły wniosek o zmniejszenie grzywien zgodnie z obwieszczeniem w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien. W dniu 29 czerwca 2011 r. Komisja poinformowała przedsiębiorstwo Mitsubishi o swym wstępnym wniosku, że przedsiębiorstwo Mitsubishi nie dostarczyło dowodów przyczyniających się do znacznego zwiększenia wartości dowodów będących już w posiadaniu Komisji.

3.

Przedsiębiorstwa Prysmian i Nexans złożyły do Sądu wnioski o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji w sprawie kontroli. Wyrokami z dnia 14 listopada 2012 r. (14) Sąd stwierdził, że przed wydaniem decyzji w sprawie kontroli Komisja miała uzasadnione podstawy do zarządzenia kontroli obejmującej jedynie podmorskie i podziemne kable elektroenergetyczne wysokiego napięcia i związane z nimi materiały. Dlatego uchylił decyzje w sprawie kontroli dotyczące przedsiębiorstw Nexans i Prysmian w zakresie, w jakim decyzje te dotyczyły kabli elektroenergetycznych innych niż podziemne i podmorskie kable elektroenergetyczne wysokiego napięcia i związane z nimi materiały. W dniu 15 marca 2013 r. przedsiębiorstwo Nexans wniosło odwołanie od wyroku Sądu w sprawie T-135/09 (15). W chwili sporządzania niniejszego sprawozdania odwołanie to nie jest jeszcze rozstrzygnięte.

4.

W dniu 30 czerwca 2011 r. Komisja wydała zgłoszenie zastrzeżeń („ZZ”) do adresatów decyzji oraz do jednej innej strony (razem „adresaci ZZ”).

5.

Komisja twierdziła, że od dnia 18 lutego 1999 r. do 28 stycznia 2009 r. adresaci ZZ zawarli porozumienia i podejmowali uzgodnione praktyki w celu podziału rynków i klientów oraz utrzymywania cen powyżej konkurencyjnego poziomu dla projektów wykorzystujących podmorskie i podziemne kable elektroenergetyczne. Według wstępnych ustaleń Komisji europejscy i azjatyccy producenci uzgodnili, że nie będą konkurować ze sobą na swoich terytoriach pochodzenia, a europejscy dostawcy uzgodnili podział terytoriów i klientów dla projektów w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Uznano, że zachowanie to stanowi pojedyncze i ciągłe naruszenie postanowień art. 101 TFUE i przepisów art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

6.

W lipcu 2011 r. adresatom ZZ udzielono dostępu do akt w formie płyty DVD (16) oraz do oświadczeń przedsiębiorstw wnioskujących o zwolnienie z grzywien i o złagodzenie kar w siedzibie Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji („DG ds. Konkurencji”).

7.

DG ds. Konkurencji rozpatrzyła wnioski o dodatkowy dostęp do akt złożone przez przedsiębiorstwa LS Cable, Goldman Sachs, Nexans i nkt.

8.

Otrzymałem trzy wnioski o dodatkowy dostęp do akt złożone przez przedsiębiorstwo Goldman Sachs, które DG ds. Konkurencji odrzuciła. Dotyczyły one części odpowiedzi przedsiębiorstwa Prysmian na wezwanie Komisji do udzielenia informacji z dnia 20 października 2009 r. i niektórych dokumentów załączonych do niej. Dwa z tych wniosków zaakceptowałem w całości, a jeden w części. W rezultacie zaakceptowania jednego wniosku wydałem decyzję zgodnie z art. 8 decyzji 2011/695/UE nakazującą ujawnienie przedsiębiorstwu Goldman Sachs odpowiedzi przedsiębiorstwa Prysmian na jedno pytanie z wezwania Komisji do udzielenia informacji z dnia 20 października 2009 r.

9.

W październiku 2011 r. otrzymałem złożony przez przedsiębiorstwo Nexans wniosek o, między innymi, dostęp do dokumentów, które Komisja otrzymała od hiszpańskiej Komisji ds. Konkurencji („CNC”) w wyniku kontroli przeprowadzonej przez CNC w sektorze kabli elektroenergetycznych w Hiszpanii. Przedsiębiorstwo Nexans dysponowało decyzją CNC informującą, że przejęte dokumenty zostały przekazane Komisji. Przedsiębiorstwo Nexans nie znalazło tych dokumentów w aktach Komisji i w związku z tym twierdziło, że akta były niekompletne. DG ds. Konkurencji odrzuciła wniosek przedsiębiorstwa Nexans, stwierdzając, że dokumenty uzyskane od CNC („dokumenty hiszpańskie”) nie stanowią części akt, ponieważ nie zawierają informacji istotnych dla dochodzenia w sprawie AT.39610.

10.

Uznałem, że dokumenty hiszpańskie stanowią część akt Komisji w sprawie AT.39610 i w związku z tym powinny być udostępnione adresatom ZZ. Pkt 8 obwieszczenia dotyczącego dostępu do akt (17) przewiduje, że akta Komisji składają się ze wszystkich dokumentów „uzyskanych, przygotowanych i/lub zgromadzonych przez podlegającą Komisji Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji podczas dochodzenia”. Komisja uzyskała dokumenty hiszpańskie na podstawie wniosku do CNC zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (18) w związku z dochodzeniem w sprawie AT.39610.

11.

DG ds. Konkurencji zdecydowała, że ze względu na duże ilości dokumentów będą one najpierw przekazane w formie niezredagowanej prawnikom zewnętrznym adresatów ZZ, aby prawnicy ci mogli wybrać odpowiednie dowody do obrony swoich klientów. Następnie nieopatrzone klauzulą poufności wersje wybranych dokumentów będą przekazane adresatom ZZ. Procedura „tylko dla prawników zewnętrznych” trwała od listopada 2011 r. do stycznia 2012 r. i w jej wyniku wybrano ponad 1 300 dokumentów. W lutym 2012 r. adresaci ZZ otrzymali nieopatrzone klauzulą poufności wersje wybranych dokumentów i na tej podstawie od lutego do kwietnia 2012 r. składali pisemne uwagi.

12.

Niektórzy adresaci ZZ wystąpili z wnioskami o dodatkowy dostęp do dokumentów hiszpańskich. DG ds. Konkurencji zaakceptowała niemal wszystkie z nich. Otrzymałem jeden wniosek od przedsiębiorstwa Prysmian, który częściowo zaakceptowałem.

13.

W lipcu 2012 r. prawników zewnętrznych, którzy uzyskali dostęp do niezredagowanej wersji dokumentów hiszpańskich, poproszono o zniszczenie tych dokumentów oraz wszystkich ich kopii lub odpisów lub zwrot do DG ds. Konkurencji. Prawników tych poinformowano również, że dokumenty pozostaną w aktach Komisji i że mogą oni składać wnioski o dalszy dostęp na późniejszym etapie, jeżeli uznają, że jest to uzasadnione w wykonywaniu prawa do obrony przez ich klientów.

14.

Na ich wniosek DG ds. Konkurencji udzieliła niektórym spółkom dominującym, jednostkom zależnym i partnerom joint venture wzajemnego dostępu do części ich odpowiedzi na ZZ (Prysmian i Pirelli, Prysmian i Goldman Sachs, Mitsubishi i Showa/EXSYM) dotyczących kwestii odpowiedzialności spółki dominującej (19). Dała im też możliwość przedstawienia uwag na piśmie.

15.

W tym kontekście otrzymałem wniosek złożony przez Goldman Sachs o dostęp do trzech załączników do odpowiedzi na ZZ złożonej przez Prysmian, zawierających protokoły z posiedzeń zarządu Prysmian. Po dokonaniu przeglądu ich zawartości doszedłem do wniosku, że dwa z tych załączników zawierają fragmenty, które potencjalnie uniewinniają przedsiębiorstwo Goldman Sachs. Aby jednak zapewnić prawidłowe odczytanie potencjalnie uniewinniających fragmentów w kontekście, zdecydowałem, że przedsiębiorstwu Goldman Sachs należy ujawnić całą zawartość obu załączników, a tym samym umożliwić Komisji ewentualne wykorzystanie ich w decyzji. W tych okolicznościach, ponieważ przedsiębiorstwo Prysmian zgłosiło zastrzeżenia, wydałem decyzję zgodnie z art. 8 decyzji 2011/695/UE nakazującą ujawnienie dokumentów przedsiębiorstwu Goldman Sachs.

16.

Ponadto otrzymałem wnioski złożone przez przedsiębiorstwa Nexans i nkt o ujawnienie dowodów uniewinniających w odpowiedziach innych adresatów na ZZ. Po omówieniu przeze mnie tej sprawy z DG ds. Konkurencji w dniach 16 maja i 1 czerwca 2012 r. Dyrekcja ta ujawniła adresatom odpowiedniego ZZ potencjalnie uniewinniające dowody znajdujące się w odpowiedziach przedsiębiorstw ABB, JPS/Sumitomo/Hitachi, LS Cable, EXSYM i Viscas. Ponadto w piśmie z dnia 1 czerwca 2012 r. DG ds. Konkurencji poinformowała adresatów ZZ o pewnych nieścisłościach o charakterze rzeczowym w ZZ, które znalazła w wyniku badania odpowiedzi, eliminując tym samym potrzebę zapewnienia dostępu do fragmentów tych odpowiedzi, które wskazywały na przedmiotowe nieścisłości. Adresaci ZZ mieli możliwość przedstawienia swoich uwag ustnie podczas spotkania wyjaśniającego bądź na piśmie po tym spotkaniu.

17.

Komisja wyznaczyła termin dziesięciu tygodni na udzielenie odpowiedzi na ZZ; termin ten miał upłynąć we wrześniu 2011 r. Niemal wszyscy adresaci ZZ złożyli wnioski o przedłużenie terminu. Zgodnie z art. 10 obowiązującej wówczas decyzji 2001/462/WE (20) rozpatrzyłem te wnioski bezpośrednio.

18.

Udzieliłem trzytygodniowego przedłużenia terminu z uwagi na wpływ okresu letniego na przygotowanie odpowiedzi na ZZ. W istocie, jeżeli termin na udzielenie odpowiedzi na ZZ obejmuje całość lub część sierpnia, zwyczajową procedurą jest udzielenie dodatkowego czasu (21).

19.

Niektórym azjatyckim adresatom ZZ udzieliłem dodatkowego jednotygodniowego przedłużenia terminu, ponieważ w ramach przygotowań do obrony musieli dokonać tłumaczenia kluczowych dokumentów i zaangażować tłumaczy do komunikacji ze swoimi prawnikami zewnętrznymi. Inne przyczyny, dla których udzieliłem przedłużenia terminu, obejmowały: umożliwienie adresatowi ZZ odtworzenie i przeanalizowanie danych historycznych po wymianie systemu informatycznego; umożliwienie adresatowi ZZ podjęcia działania w sytuacji po odejściu jego etatowego prawnika, który wcześniej zajmował się sprawą; uwzględnienie opóźnień u niektórych adresatów ZZ spowodowanych wymianą z przyczyn technicznych płyty DVD umożliwiającej dostęp do akt (22).

20.

W wyniku podjętych przez mnie decyzji terminy na udzielenie odpowiedzi na ZZ upłynęły między końcem września 2011 r. a połową listopada 2011 r.

21.

Jak wspomniano powyżej (23), adresaci ZZ mieli możliwość przedstawienia dodatkowych uwag na piśmie w lutym i marcu 2012 r., uzupełniających lub zmieniających pierwsze odpowiedzi na ZZ na podstawie dostępu do dokumentów hiszpańskich.

22.

Niektórzy adresaci ZZ wnioskowali o przedłużenie terminu na udzielenie odpowiedzi na ZZ do momentu zakończenia przeprowadzanych przez nich analiz dokumentów hiszpańskich (24). Odrzuciłem te wnioski z kilku powodów. Po pierwsze, w czasie, w którym wnioski te zostały złożone, niektórzy adresaci złożyli już odpowiedzi na ZZ; udzielenie przedłużenia adresatom, którzy jeszcze nie złożyli swoich odpowiedzi, wzbudziłoby obawy nierównego traktowania. Po drugie, przedsiębiorstwo Nexans zwróciło moją uwagę na kwestię dokumentów hiszpańskich, kiedy termin na składanie odpowiedzi na ZZ dobiegał już końca (25). Po trzecie, prawa do obrony były w pełni zachowane, gdyż adresaci ZZ z chwilą uzyskania dostępu do dokumentów hiszpańskich mogli złożyć dodatkowe uwagi, w tym zmiany swoich pierwszych odpowiedzi na ZZ (26). Po czwarte, podejście to pozwoliło na ograniczenie opóźnień proceduralnych wywołanych dodatkowym dostępem do akt, ponieważ pozwoliło zespołowi zajmującemu się tą sprawą na wcześniejsze rozpoczęcie przeglądu odpowiedzi na ZZ. Ponadto nie było prawdopodobne, by dokumenty hiszpańskie doprowadziły do radykalnych zmian w obronie adresatów; co więcej, wszystkie otrzymane dodatkowe uwagi były zgodne z argumentami wysuniętymi przez adresatów ZZ w ich pierwszych odpowiedziach na ZZ. Na koniec, biorąc pod uwagę znaczne ilości dokumentów hiszpańskich, zorganizowanie dostępu do nich mogło wymagać nakładu czasu.

23.

Brugg, przedsiębiorstwo z siedzibą w niemieckojęzycznym kantonie Argowia, złożyło zapytanie, czy na ZZ, które otrzymało w języku angielskim, może odpowiedzieć w języku niemieckim. DG ds. Konkurencji zaakceptowała wniosek przedsiębiorstwa Brugg. W tym kontekście zauważyłem, że zgodnie z podręcznikiem procedur DG ds. Konkurencji pisma do przedsiębiorstw mających siedzibę poza EOG powinny raczej być sporządzane w języku UE, który takie przedsiębiorstwa rozumieją, i że „należy zachować szczególną staranność przy powiadamianiu przedsiębiorstw szwajcarskich o decyzjach, ponieważ może być użyty jeden z trzech języków, w zależności od kantonu, w którym przedsiębiorstwo ma siedzibę” (27). W związku z tą konkretną wzmianką w podręczniku procedur zwróciłem uwagę DG ds. Konkurencji na fakt, że o wszelkich przyszłych decyzjach należy zawiadamiać przedsiębiorstwo Brugg w języku niemieckim.

24.

Składanie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym trwało 6 dni, od 11 do 18 czerwca 2012 r. Brali w nim udział wszyscy adresaci ZZ, oprócz przedsiębiorstwa Furukawa (28).

25.

Po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym DG ds. Konkurencji przeprowadziła dalsze ustalenia stanu faktycznego w kwestiach odpowiedzialności spółki dominującej. W związku z tym skierowała wnioski o udzielenie informacji do przedsiębiorstw: Prysmian i Goldman Sachs; Fujikura, Furukawa i Viscas; Mitsubishi, Showa i EXSYM. W ramach każdej z tych grup podmiotów DG ds. Konkurencji przyznała stronom wzajemny dostęp do ich odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji, jak również możliwość złożenia pisemnych uwag. W tym kontekście DG ds. Konkurencji udzieliła także przedsiębiorstwu Goldman Sachs dostępu do pism złożonych przez przedsiębiorstwo Prysmian i dała mu możliwość przedstawienia do nich dalszych uwag.

26.

W maju 2013 r. przedsiębiorstwo Nexans ponownie wystąpiło z wnioskiem o dostęp do potencjalnie uniewinniających dowodów znajdujących się w odpowiedziach pozostałych stron ZZ (29). Po odrzuceniu wniosku przez DG ds. Konkurencji przedsiębiorstwo Nexans skierowało sprawę do mnie. Po mojej interwencji DG ds. Konkurencji udzieliła przedsiębiorstwu Nexans dostępu do nieopatrzonej klauzulą poufności wersji załącznika do odpowiedzi innego adresata ZZ. Załącznik ten zawierał złożone pod przysięgą oświadczenie pracownika tego przedsiębiorstwa, w którym znalazła się uwaga na temat kontaktów z przedsiębiorstwem Nexans. Następnie poinformowałem przedsiębiorstwo Nexans, że nie mam żadnych sygnałów, by istniały jeszcze jakieś inne informacje w odpowiedziach na ZZ, które powinny zostać mu ujawnione zgodnie z odpowiednim orzecznictwem (30).

27.

W maju 2013 r. DG ds. Konkurencji udzieliła także przedsiębiorstwu Goldman Sachs dostępu do dodatkowych uwag zgłoszonych przez przedsiębiorstwo Prysmian w marcu 2012 r. po udostępnieniu dokumentów hiszpańskich (31).

28.

We wrześniu 2013 r. DG ds. Konkurencji wysłała opisy stanu faktycznego przedsiębiorstwom Fujikura, Furukawa, Goldman Sachs, Mitsubishi i Showa, powiadamiając je o informacjach i dowodach, na które zamierzała powołać się w decyzji o ustaleniu odpowiedzialności spółki dominującej, i wyznaczyła dla nich termin dwóch tygodni na przedstawienie uwag na piśmie.

29.

Po uzyskaniu trzydniowego przedłużenia od DG ds. Konkurencji przedsiębiorstwo Mitsubishi zwróciło się do mnie o udzielenie dodatkowego dziewięciodniowego terminu. Postanowiłem przedłużyć termin o dwa dni, aby uwzględnić fakt, że termin na złożenie odpowiedzi na opis stanu faktycznego pokrywał się z datą spotkania przedsiębiorstwa Mitsubishi z Komisją poświęconego wyjaśnieniu aktualnej sytuacji.

30.

W odpowiedzi na opis stanu faktycznego przedsiębiorstwo Mitsubishi stwierdziło, że termin na udzielenie odpowiedzi na opis stanu faktycznego był, mimo udzielonych przedłużeń, niewystarczający do skutecznego skorzystania z praw do obrony. Dokonawszy analizy odpowiedzi przedsiębiorstwa Mitsubishi, nie znajduję potwierdzenia, by przedsiębiorstwo Mitsubishi nie było w stanie skutecznie skorzystać ze swoich praw do obrony. Wręcz przeciwnie, wydaje się, że odpowiedź na opis stanu faktycznego przedstawiony przez przedsiębiorstwo Mitsubishi zawiera szczegółową analizę dowodów załączonych do opisu stanu faktycznego.

31.

W odpowiedzi na opis stanu faktycznego przedsiębiorstwo Goldman Sachs stwierdziło, że naruszone zostały jego prawa do obrony, ponieważ Komisja udzieliła mu dostępu do dodatkowych uwag przedsiębiorstwa Prysmian z marca 2012 r. do dokumentów hiszpańskich dopiero po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym, tj. w maju 2013 r. (32). Nie uważam, by w wyniku uzyskania dostępu do dodatkowych uwag przedsiębiorstwa Prysmian z marca 2012 r. dopiero po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym przedsiębiorstwo Goldman Sachs nie było w stanie skutecznie skorzystać ze swoich praw do bycia wysłuchanym. Przedsiębiorstwo Goldman Sachs miało niejedną okazję do przedstawienia swoich pisemnych uwag do pism składanych przez przedsiębiorstwo Prysmian w trakcie postępowania. W szczególności po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym przedsiębiorstwo Goldman Sachs złożyło pisemne oświadczenia w czerwcu i wrześniu 2013 r.

32.

Po wysłuchaniu stanowiska adresatów ZZ w formie ustnej i pisemnej Komisja podjęła decyzję o oczyszczeniu jednej ze stron z zarzutów (33). W odniesieniu do trzech adresatów ZZ Komisja zmniejszyła czas trwania naruszenia o odpowiednio około 1 rok i 9 miesięcy, 1 rok i 10 miesięcy oraz 2 lata.

33.

Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE sprawdziłem, czy projekt decyzji dotyczy tylko zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich opinii, i stwierdziłem, że tak istotnie jest.

34.

Podsumowując, stwierdzam, że wszystkie strony miały możliwość skutecznego skorzystania ze swoich praw proceduralnych w tej sprawie.

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/10

(1)

Dnia 2 kwietnia 2014 r. Komisja Europejska przyjęła decyzję dotyczącą 26 podmiotów prawnych w sprawie naruszenia art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym („decyzja”). Decyzja dotyczy kartelu w sektorze kabli elektroenergetycznych, w którym główni producenci podziemnych i podmorskich kabli elektroenergetycznych podzielili między sobą rynki i klientów niemal na skalę całego świata.

(2)

Porozumienie kartelowe objęło wszystkie rodzaje podziemnych kabli elektroenergetycznych o napięciu 110 kV i wyższym oraz podmorskich kabli elektroenergetycznych o napięciu 33 kV i wyższym, w tym wszystkie sprzedawane klientowi produkty, roboty i usługi związane ze sprzedażą kabli elektroenergetycznych w przypadku, gdy taka sprzedaż stanowi część projektu związanego z kablami elektroenergetycznymi.

(3)

Po złożeniu przez przedsiębiorstwo ABB wniosku o zwolnienie z grzywien na podstawie obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien z 2006 r., w styczniu 2009 r. Komisja przeprowadziła kontrole. Następnie Komisja otrzymała wnioski o zwolnienie z grzywien od przedsiębiorstw Sumitomo, Hitachi i JPS oraz od Mitsubishi.

(4)

W dniu 30 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła zgłoszenie zastrzeżeń. Wszyscy adresaci przedłożyli odpowiedź na zgłoszenie zastrzeżeń i, z wyjątkiem przedsiębiorstwa Furukawa, wszyscy adresaci wzięli udział w złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym trwającym od 11 do 18 czerwca 2012 r. W dniu 11 września 2013 r. Komisja skierowała opisy stanu faktycznego do przedsiębiorstw Fujikura, Furukawa, Goldman Sachs, Mitsubishi i Showa w odniesieniu do informacji otrzymanych po zgłoszeniu zastrzeżeń.

(5)

W dniach 17 marca 2014 r. i 31 marca 2014 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię.

(6)

Główni producenci uczestniczyli w sieci wielostronnych i dwustronnych spotkań i kontaktów mających na celu ograniczenie konkurencji w zakresie projektów wykorzystujących podziemne i podmorskie kable elektroenergetyczne na konkretnych obszarach przez porozumienie w sprawie podziału rynków i klientów, a tym samym zakłócenie normalnego procesu konkurencji.

(7)

Począwszy od lutego 1999 r., główni producenci przydzielali projekty w zależności od regionu geograficznego lub klienta. Ponadto wymieniali informacje na temat cen i inne wrażliwe informacje handlowe w celu zapewnienia, by wyznaczony dostawca kabli elektroenergetycznych, czyli „beneficjent”, oferował najniższą cenę, a inne przedsiębiorstwa złożyły wyższe oferty lub wstrzymały się od złożenia oferty, bądź złożyły ofertę, która będzie dla klienta nieatrakcyjna. Wprowadzono obowiązki sprawozdawcze umożliwiające monitorowanie uzgodnionych przydziałów. Ponadto wdrożono dodatkowe praktyki mające na celu wzmocnienie kartelu, takie jak zbiorowa odmowa dostawy akcesoriów lub udzielenia pomocy technicznej niektórym podmiotom konkurencyjnym w celu zagwarantowania uzgodnionych przydziałów.

(8)

Kartel miał dwie podstawowe konfiguracje:

(9)

Dla zapewnienia realizacji porozumień kartelowych główni producenci organizowali okresowe spotkania i utrzymywali kontakty za pośrednictwem poczty elektronicznej, telefonu lub faksu.

(10)

Poniższe podmioty prawne są obciążone odpowiedzialnością, we wskazanych okresach, za pojedyncze i ciągłe naruszenie postanowień art. 101 Traktatu i przepisów art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym w sektorze kabli elektroenergetycznych wysokiego napięcia:

a)   ABB AB: od dnia 1 kwietnia 2000 r. do dnia 17 października 2008 r.

b)   ABB Ltd (jako spółka dominująca ABB AB): od dnia 1 kwietnia 2000 r. do dnia 17 października 2008 r.

c)   Brugg Kabel AG: od dnia 14 grudnia 2001 r. do dnia 16 listopada 2006 r.

d)   Kabelwerke Brugg AG Holding (jako spółka dominująca Brugg Kabel AG): od dnia 14 grudnia 2001 r. do dnia 16 listopada 2006 r.

e)   Nexans France SAS: od dnia 13 listopada 2000 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

f)   Nexans SA (jako spółka dominująca Nexans France SAS): od dnia 12 czerwca 2001 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

g)   nkt cables GmbH: od dnia 3 lipca 2002 r. do dnia 17 lutego 2006 r.

h)   NKT Holding A/S (jako spółka dominująca nkt cables GmbH): od dnia 3 lipca 2002 r. do dnia 17 lutego 2006 r.

i)   Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l.: od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

j)   Pirelli & C. S.p.A. (jako spółka dominująca Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l.): od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 28 lipca 2005 r.

k)   Prysmian S.p.A (jako spółka dominująca Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l.): od dnia 29 lipca 2005 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

l)   The Goldman Sachs Group, Inc. (jako spółka dominująca Prysmian S.p.A): od dnia 29 lipca 2005 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

m)   Safran SA (wcześniej Sagem SA): od dnia 12 listopada 2001 r. do dnia 29 listopada 2005 r.

n)   Silec Cable, SAS: od dnia 30 listopada 2005 r. do dnia 16 listopada 2006 r.

o)   Safran SA (jako spółka dominująca Silec Cable, SAS): od dnia 30 listopada 2005 r. do dnia 21 grudnia 2005 r.

p)   General Cable Corporation (jako spółka dominująca Silec Cable, SAS): dnia 22 grudnia 2005 r. do dnia 16 listopada 2006 r.

q)   Sumitomo Electric Industries, Ltd.: od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 30 września 2001 r. i od dnia 1 października 2001 r. do dnia 10 kwietnia 2008 r. (okres trwania joint venture)

r)   Hitachi Metals, Ltd.: od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 30 września 2001 r. i od dnia 1 października 2001 r. do dnia 10 kwietnia 2008 r. (okres trwania joint venture)

s)   J-Power Systems Corporation: od dnia 1 października 2001 r. do dnia 10 kwietnia 2008 r.

t)   Furukawa Electric Co. Ltd.: od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 30 września 2001 r. i od dnia 1 października 2001 r. do dnia 28 stycznia 2009 r. (okres trwania joint venture)

u)   Fujikura Ltd.: od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 30 września 2001 r. i od dnia 1 października 2001 r. do dnia 28 stycznia 2009 r. (okres trwania joint venture)

v)   VISCAS Corporation: od dnia 1 października 2001 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

w)   SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD.: od dnia 5 września 2001 r. do dnia 30 czerwca 2002 r. (w tym okresie SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD nie ponosi odpowiedzialności z tytułu konfiguracji europejskiej) i od dnia 1 lipca 2002 r. do dnia 28 stycznia 2009 r. (okres trwania joint venture).

x)   Mitsubishi Cable Industries, Ltd.: od dnia 5 września 2001 r. do dnia 30 czerwca 2002 r. (w tym okresie Mitsubishi Cable Industries, Ltd nie ponosi odpowiedzialności z tytułu konfiguracji europejskiej) i od dnia 1 lipca 2002 r. do dnia 28 stycznia 2009 r. (okres trwania joint venture)

y)   EXSYM Corporation: od dnia 1 lipca 2002 r. do dnia 28 stycznia 2009 r.

z)   LS Cable & System Ltd.: od dnia 15 listopada 2002 r. do dnia 26 sierpnia 2005 r. LS Cable & System Ltd nie ponosi odpowiedzialności z tytułu naruszenia w zakresie podmorskich kabli elektroenergetycznych (bardzo) wysokiego napięcia.

aa)   Taihan Electric Wire Co., Ltd.: od dnia 15 listopada 2002 r. do dnia 26 sierpnia 2005 r. Taihan Electric Wire Co., Ltd nie ponosi odpowiedzialności z tytułu naruszenia w zakresie podmorskich kabli elektroenergetycznych (bardzo) wysokiego napięcia

(11)

W decyzji zastosowano wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. (2) i obwieszczenie w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien z 2006 r. (3).

(12)

Z wielu powodów wyjaśnionych w decyzji, aby ustalić odpowiednią wartość sprzedaży produktów opisanych w pkt 2.1, użyto wyników sprzedaży z roku 2004.

(13)

Ponieważ wartość sprzedaży niektórych przedsiębiorstw na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) niedokładnie odzwierciedla zakres ich udziału w naruszeniu, Komisja zastosowała pkt 18 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien i przypisała całkowitą wartość sprzedaży na terytorium EOG związaną z naruszeniem każdemu przedsiębiorstwu zgodnie z jego udziałem w sprzedaży, do której odnosi się naruszenie na poziomie światowym, z wyłączeniem sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. Sprzedaż w Stanach Zjednoczonych została wyłączona, ponieważ jest to jedyny obszar, w odniesieniu do którego Komisja posiadała wyraźne dowody, że nie był on objęty niemal ogólnoświatowym kartelem objętym decyzją.

(14)

Spółki dominujące joint venture są obciążone odpowiedzialnością za bezpośredni udział w kartelu przed utworzeniem joint venture i za ciągłe zaangażowanie poprzez ich odpowiednie spółki joint venture po ich utworzeniu. Aby odzwierciedlić pozycję ekonomiczną i wagę naruszenia przepisów każdej ze spółek dominujących joint venture w okresie przed utworzeniem spółek joint venture, dokonano podziału sprzedaży ustalonej dla joint venture pomiędzy spółki dominujące proporcjonalnie do poszczególnych wartości sprzedaży osiągniętych przez każdą spółkę dominującą w pełnym roku obrotowym poprzedzającym utworzenie ich joint venture.

(15)

Biorąc pod uwagę charakter naruszeń, ich zasięg geograficzny i połączony udział producentów w rynku, kwotę zmienną grzywny i kwotę dodatkową („opłata za przystąpienie do porozumienia”) ustalono na 17 % wartości sprzedaży przedsiębiorstw Sumitomo, Hitachi, JPS, Furukawa, Fujikura, VISCAS, Showa, Mitsubishi, EXSYM, LS Cable, Taihan oraz spółek odpowiedzialnych solidarnie z każdym z nich. Kwotę tę ustalono na 19 % w przypadku przedsiębiorstw Nexans, Prysmian, ABB, Brugg, Sagem/Silec, nkt oraz spółek odpowiedzialnych solidarnie z każdym z nich.

(16)

Dla każdego przedsiębiorstwa kwotę podstawową pomnożono przez liczbę lat trwania uczestnictwa w naruszeniu przepisów, zaokrągloną w dół w wymiarze miesięcznym, co dało w rezultacie następujące mnożniki dla czasu trwania uczestnictwa:

ABB AB, ABB Ltd–

Brugg Kabel AG, Kabelwerke Brugg AG Holding–

Nexans France SAS–

Nexans SA–

nkt cables GmbH, NKT Holding A/S–

Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l.–

Pirelli & C. S.p.A.–

Prysmian S.p.A.–

The Goldman Sachs Group, Inc.–

Safran SA– 4

Silec Cable, SAS–

Safran SA (spółka dominująca)–

General Cable Corporation–

Sumitomo Electric Industries, Ltd., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

Hitachi Metals, Ltd., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

J-Power Systems Corporation, Sumitomo Electric Industries, Ltd., Hitachi Cable Ltd.–

Furukawa Electric Co. Ltd., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

Fujikura Ltd., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

VISCAS Corporation, Furukawa Electric Co. Ltd., Fujikura Ltd.–

SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

Mitsubishi Cable Industries, Ltd., za okres poprzedzający utworzenie joint venture –

EXSYM Corporation, SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD., Mitsubishi Cable Industries, Ltd.–

LS Cable & System Ltd.–

Taihan Electric Wire Co., Ltd.–

(17)

W dniu 24 stycznia 2007 r. przedsiębiorstwo ABB Ltd zostało obciążone odpowiedzialnością za naruszenie art. 101 Traktatu w decyzji Komisji w sprawie COMP/F/38.899 – Rozdzielnice z izolacją gazową. W związku z tym podwyższono kwotę podstawową grzywien dla ABB i ABB Ltd o współczynnik wynoszący 50 %.

(18)

Przedsiębiorstwa Nexans, Pirelli/Prysmian, JPS, Sumitomo, Hitachi, Furukawa, Fujikura i VISCAS uznano za główną grupę uczestników kartelu. Dla wymienionych adresatów nie znaleziono żadnych okoliczności łagodzących.

(19)

Ponieważ dowody wykazały, że poziom zaangażowania przedsiębiorstw ABB, EXSYM, Sagem/Safran/Silec i Brugg był inny niż w przypadku głównej grupy, przyznano im zmniejszenie grzywny o 5 % ze względu na ich zasadniczo ograniczony udział w naruszeniu przepisów.

(20)

Ponieważ dowody wykazały, że poziom zaangażowania przedsiębiorstw Mitsubishi i Showa (przed utworzeniem EXSYM), LS Cable, Taihan i nkt kwalifikował je jako pomniejszych uczestników, przyznano im zmniejszenie grzywny o 10 % ze względu na ich zasadniczo ograniczony udział w naruszeniu przepisów.

(21)

Ponadto przedsiębiorstwom Mitsubishi i Showa, za okres przed utworzeniem EXSYM, LS Cable i Taihan przyznano dodatkowe zmniejszenie o 1 % ze względu na ich brak świadomości i odpowiedzialność z tytułu części pojedynczego i ciągłego naruszenia przepisów.

(22)

Przedsiębiorstwu Mitsubishi przyznano zmniejszenie o 3 % grzywny ustalonej za okres uczestnictwa w naruszeniu przepisów ze względu na skuteczną współpracę wykraczającą poza ramy obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien.

(23)

Ostateczne poszczególne kwoty grzywien (przed zastosowaniem obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien z 2006 r.) nie przekraczają 10 % rocznego obrotu wszystkich przedsiębiorstw.

(24)

Przedsiębiorstwo ABB jako pierwsze złożyło informacje i dowody spełniające warunki pkt 8 lit. a) obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien z 2006 r. Grzywnę, która miała zostać nałożona, zmniejszono o 100 %.

(25)

Komisji udało się ustalić dodatkowe fakty, które świadczyły o istnieniu kartelu od dnia 18 lutego 1999 r. do dnia 1 marca 2001 r. wyłącznie na podstawie dowodów przedstawionych przez przedsiębiorstwa JPS, Sumitomo i Hitachi. W wyniku tego zgodnie z pkt 26 obwieszczenia w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien okresu tego nie uwzględniono do celów ustalania grzywien dla przedsiębiorstw JPS, Sumitomo i Hitachi.

(26)

Za pozostały okres uczestnictwa w kartelu przedsiębiorstwom JPS, Sumitomo i Hitachi przyznano zmniejszenie grzywny o 45 %.

(27)

Komisja doszła do wniosku, że przedsiębiorstwo Mitsubishi nie kwalifikuje się do zmniejszenia grzywny.

(28)

Jedno z przedsiębiorstw powołało się na brak możliwości zapłacenia grzywny zgodnie z pkt 35 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. Komisja rozważyła ten wniosek i dokonała dogłębnej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz szczególnego kontekstu społecznego i gospodarczego. W wyniku tej analizy Komisja odrzuciła wniosek.

(29)

Z tytułu pojedynczego i ciągłego naruszenia przepisów w odniesieniu do sektora kabli elektroenergetycznych nałożono następujące grzywny:

ABB AB i ABB Ltd odpowiedzialne solidarnie: 0 EUR

Brugg Kabel AG i Kabelwerke Brugg AG Holding odpowiedzialne solidarnie: 8 490 000 EUR

Nexans France SAS i Nexans SA odpowiedzialne solidarnie: 65 767 000 EUR

Nexans France SAS: 4 903 000 EUR

nkt cables GmbH i NKT Holding A/S odpowiedzialne solidarnie: 3 887 000 EUR

Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l, Prysmian S.p.A. i The Goldman Sachs Group, Inc. odpowiedzialne solidarnie: 37 303 000 EUR

Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l. i Pirelli & C. S.p.A. odpowiedzialne solidarnie: 67 310 000 EUR

Safran SA: 8 567 000 EUR

Silec Cable, SAS i General Cable Corporation odpowiedzialne solidarnie: 1 852 500 EUR

Silec Cable, SAS i Safran SA odpowiedzialne solidarnie: 123 500 EUR

Sumitomo Electric Industries, Ltd.: 2 630 000 EUR

Hitachi Metals, Ltd.: 2 346 000 EUR

J-Power Systems Corporation, Sumitomo Electric Industries, Ltd. i Hitachi Metals, Ltd. odpowiedzialne solidarnie: 20 741 000 EUR

Furukawa Electric Co. Ltd.: 8 858 000 EUR

Fujikura Ltd.: 8 152 000 EUR

VISCAS Corporation, Furukawa Electric Co. Ltd. i Fujikura Ltd. odpowiedzialne solidarnie: 34 992 000 EUR

SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD.: 844 000 EUR

Mitsubishi Cable Industries, Ltd.: 750 000 EUR

EXSYM Corporation, SWCC SHOWA HOLDINGS CO., LTD. i Mitsubishi Cable Industries, Ltd. odpowiedzialne solidarnie: 6 551 000 EUR

LS Cable & System Ltd.: 11 349 000 EUR

Taihan Electric Wire Co., Ltd.: 6 223 000 EUR

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/16

Cour des comptes européenne

Publications (PUB)

12, rue Alcide De Gasperi

1615 Luxembourg

LUKSEMBURG

Tel. +352 4398-1

E-mail: eca-info@eca.europa.eu

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/17

a)

w przygotowywaniu aktów prawnych lub w wyznaczaniu kierunku polityki w dziedzinie chemii i normalizacji oliwy z oliwek;

b)

w celu poprawy monitorowania zgodności z wymogami chemicznymi, organoleptycznymi i związanymi z autentycznością w odniesieniu do oliwy z oliwek;

c)

w celu koordynacji z państwami członkowskimi, wymiany poglądów.

1)

pismo przewodnie wyjaśniające w szczególności motywację kandydata do złożenia zgłoszenia w ramach niniejszego zaproszenia;

2)

formularz selekcyjny (zob. załącznik 1), w którym kandydat musi opisać doświadczenie zawodowe i wiedzę specjalistyczną według kryteriów wymienionych w niniejszym zaproszeniu;

3)

życiorys (najlepiej nieprzekraczający trzech stron), w którym kandydaci muszą w pełni udokumentować swoje doświadczenie zawodowe i wiedzę specjalistyczną. Wszystkie CV należy składać w formacie europejskim:

http://europass.cedefop.europa.eu/europass/home/vernav/Europass+Documents/Europass+CV.csp

1.

Wykształcenie wyższe w dziedzinie chemii, odpowiadające pełnemu cyklowi co najmniej trzyletnich studiów potwierdzonych dyplomem.

2.

Od momentu uzyskania dyplomu, o którym mowa w pkt 1, łącznie co najmniej 5 lat (w dniu składania zgłoszenia) technicznego lub naukowego doświadczenia zawodowego w tej dziedzinie.

3.

Biegła znajomość języka angielskiego (4).

4.

W momencie publikacji niniejszego zaproszenia do zgłaszania kandydatur kandydat musi być obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej.

5.

Kandydaci muszą przedstawić całą dokumentację, o której mowa w rozdziale 3. Procedura składania zgłoszeń.

—

udokumentowane doświadczenie i biegłość w dziedzinie chemii, a szczególnie w zakresie chemii oliwy z oliwek,

—

doświadczenie przy pracy nad przepisami, kierunkami polityki i normami w zakresie chemii oliwy z oliwek,

—

doświadczenie zawodowe w organie/organizacji, dla której kandydat pracuje, oraz okres, jaki tam przepracował,

—

doświadczenie zawodowe w innych organach/organizacjach, dla których kandydat pracował w przeszłości,

—

doświadczenie zawodowe w zakresie ogólnych chemicznych technik laboratoryjnych, w tym spektroskopii masowej, oznaczania metodą chromatografii, technik analitycznych (GC, HPLC różnymi detektorami, GC-MS, HPLC-MS) itp.,

—

doświadczenie zawodowe w zakresie walidacji metod analitycznych i porównań międzylaboratoryjnych,

—

konkretne projekty lub zadania, w których realizacji uczestniczył kandydat na poziomie międzynarodowym,

—

wszelkie zadania wykonywane przez kandydata w dziedzinie objętej niniejszym zaproszeniem (nauczanie, uczestnictwo w grupie ekspertów, publikacje …),

—

wszelkie poważne wyzwania zawodowe planowane na najbliższą przyszłość w zakresie oliwy z oliwek.

1)

sprawdzenie dopuszczalności zgłoszenia i kryteriów kwalifikowalności;

2)

ocena zgłoszeń na podstawie kryteriów wyboru;

3)

sporządzenie listy najbardziej odpowiednich kandydatów;

4)

powołanie członków grupy i sporządzenie listy rezerwowej.

—

listem poleconym (decyduje data stempla pocztowego) na adres:

lub

—

pocztą elektroniczną – datą wysłania będzie data e-maila. Zgłoszenia e-mailowe należy wysyłać na adres: agri-c2@ec.europa.eu

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/22

1.

W dniu 10 września 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Advent International Corporation („Advent”, Stany Zjednoczone) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całą grupą Corialis („Corialis”, Belgia) w drodze zakupu akcji/udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—   w przypadku przedsiębiorstwa Advent: firma private equity prowadząca działalność na skalę światową, która zarządza inwestycjami w wielu sektorach przemysłu i w różnych miejscach w ponad 70 krajach,

—   w przypadku przedsiębiorstwa Corialis: dostawca usług w zakresie wyciskania aluminium, a także systemów konstrukcyjnych powlekanych aluminium, profili okiennych, drzwiowych, elementów do budowy ogrodów zimowych, ścian osłonowych.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7392 – Advent International/Corialis, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

17.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/23

—

Uściśla się sposób utrzymywania powierzchni pastwiskowych: „Dopuszczalne nawozy organiczne to: kompost, obornik, gnojowica, gnojówka pochodzenia rolniczego, kompost z odpadów zielonych, osady ściekowe, odpady mleczarskie. Na górskich pastwiskach dozwolone jest wyłącznie nawożenie nawozami zwierzęcymi powstałymi w zagrodach dla zwierząt. Rozrzucanie osadów ściekowych może być wykonane tylko pod następującym warunkiem: natychmiastowa inkorporacja w glebie, okres opóźnienia po nawożeniu – co najmniej 8 tygodni, badanie analityczne każdej partii. Nawożenie mineralne łąk jest ograniczone do (średnio, w ciągu roku) 100 jednostek azotu, 60 jednostek fosforu i 100 jednostek potasu na hektar.”.

Celem tych zabiegów jest ograniczenie intensyfikacji i unikanie nadmiernego nawożenia, co pociągałoby za sobą ryzyko zakłócenia równowagi naturalnej flory na łąkach i górskich pastwiskach oraz zanieczyszczenia cieków wodnych. Rozrzucanie osadów ściekowych jest dopuszczalne pod określonymi warunkami, ponieważ z produktów tych mogą przedostać się do gleby składniki niepożądane, które następnie będą migrować do pasz.

—

Uściśla się definicję stada (wszystkie owce hodowane w gospodarstwie, przeznaczone do produkcji mleka) i owcy (samica w wieku powyżej 6 miesięcy na dzień 1 listopada).

—

Dodaje się przepis: „Zabrania się wykorzystywania zwierząt wywodzących się z manipulacji genetycznych”, aby zapewnić zachowanie lokalnego charakteru rasy.

—

Dodaje się sformułowanie: „Dla całego stada łączny okres udoju nie może przekroczyć 265 dni w roku. Zabrania się prowadzenia udoju we wrześniu i w październiku.”.

Przepis ten potwierdza sezonowość produkcji mleka, aby uniknąć wszelkich ewentualnych odstępstw zmierzających do synchronizacji, i wprowadza obowiązkowe zasuszanie, niezbędne do utrzymania owiec w dobrym stanie przed wykotem.

—

Dodaje się sformułowanie: „W ciągu jednej kampanii udojowej (między dniem 1 listopada a 31 października roku następnego) średnia ilość mleka pozyskanego od stada nie przekracza 300 litrów na owcę, a średnia zawartość suchej masy wynosi powyżej 110 g na litr mleka.”.

—

„Żywienie stada musi spełniać następujące wymogi:

—

Dodaje się poniższy ustęp, aby zapewnić zachowanie tradycyjnego charakteru pożywienia:

—

W celu uporządkowania wytycznych dotyczących żywienia młodych zwierząt, podobnie jak dla osobników dorosłych, dodaje się pozytywny wykaz pasz:

—

Dodaje się przepis:

—

Wyrażenie: „użyte do produkcji w stanie świeżym w przypadku sera produkowanego w gospodarstwie” zastępuje się tekstem:

—

w przypadku produkcji w gospodarstwie dopuszczalne jest przecedzanie przez pokrzywy,

—

jedynymi dopuszczalnymi dodatkami do mleka są: podpuszczka, chlorek wapnia (nie więcej niż 3 cm3 na 10 litrów mleka), woda, nieszkodliwe kultury bakterii, drożdże, pleśnie – niemodyfikowane genetycznie,

—

zaprawianie mleka podpuszczką odbywa się w ciągu 40 godzin od najwcześniejszego udoju w przypadku produkcji w gospodarstwie oraz w ciągu 48 godzin od najwcześniejszego udoju w przypadku produkcji poza gospodarstwem. Jest przeprowadzane w temperaturze od 28 do 35 °C przez dodawanie podpuszczki w ilości nie większej niż 3 cm3 na 10 litrów mleka, w przypadku podpuszczki o zawartości 520 mg chymozyny na litr. Dopuszczalne jest dodawanie wody pitnej w celu rozcieńczenia podpuszczki,

—

koagulacja, cięcie skrzepu, mieszanie, ogrzewanie i podgrzewanie przeprowadza się w temperaturze nie wyższej niż 44 °C. Czas mieszania nie może przekroczyć jednej godziny. Uzyskane cząstki skrzepu mają rozmiar nie większy niż 1 cm3,

—

w przypadku produkcji poza gospodarstwem dopuszczalne jest oddzielanie laktozy: ilość oddzielonej serwatki wynosi nie więcej niż 25 % objętości mleka użytego do produkcji, ilość wody pitnej dodanej do skrzepu serowego nie może przekroczyć 25 % objętości mleka użytego do produkcji, a temperatura tej wody wynosi 25–60 °C,

—

formowanie, wykonywane w perforowanych formach wyłożonych płótnem lub formach z mikroperforacją (25,5–26 cm średnicy i 9–12 cm wysokości lub formy mniejszego formatu, o średnicy 18–20 cm i wysokości 7–10 cm. Ser produkowany w gospodarstwie może być wytwarzany w formach o średnicy 24–28 cm i wysokości 9–15 cm),

—

prasowanie, podczas którego ser produkowany w gospodarstwie jest obracany przynajmniej jeden raz,

—

wyjmowanie z formy, które wykonuje się, gdy wartość pH jest mniejsza lub równa 5,5,

—

solenie solą suchą lub w solance. Solenie na sucho wykonywane jest w temperaturze otoczenia nie wyższej niż 15 °C, a czas procesu nie może być dłuższy niż 24 godz. na kg sera. Solanka składa się z wody, soli (w ilości nie większej niż 330 g na litr); może zawierać kwas octowy lub mlekowy; wartość pH solanki jest mniejsza lub równa 5,5. Solenie w solance nie może trwać dłużej niż 12 godzin na kg sera. Temperatura solanki nie może być wyższa niż 15 °C. Dozwolone jest filtrowanie solanki.”.

—

Ponadto stosowanie różnych rodzajów obróbki i dodatków do serów podlegało przepisom ogólnym. Okazało się jednak, że nowe technologie, których część dotyczy różnych rodzajów obróbki i dodatków, mogło mieć wpływ na cechy charakterystyczne sera „Ossau-Iraty”.

—

umieszczenie świeżych serów w warunkach próżniowych musi nastąpić w ciągu 10 dni od wyjęcia ich z solanki lub zakończenia solenia,

—

przez cały okres przechowywania w warunkach próżniowych temperatura otoczenia musi wynosić 0–4 °C,

—

maksymalny okres przechowywania w warunkach próżniowych wynosi 10 miesięcy, a wszystkie sery wyprodukowane w danym roku mogą być przechowywane w warunkach próżniowych najdalej do dnia 20 grudnia tego samego roku,

—

w przypadku przechowywania w warunkach próżniowych za początek okresu dojrzewania sera uważa się dzień opuszczenia warunków próżniowych.”.

—

Dodaje się przepis, opisujący tradycyjnie wykonywane zabiegi podczas produkcji serów:

—

Aby podkreślić te tradycyjne praktyki, zakazuje się nanoszenia na powierzchnię barwników skórki i natamycyny (E235). Zakaz stosowania polioctanu winylu zacznie obowiązywać dopiero od dnia 1 listopada 2014 r., aby wszystkie podmioty miały czas na wdrożenie systemu alternatywnego.

—

formy o średnicy 25,5–26 cm i wysokości 9–12 cm w przypadku serów dojrzałych o masie 4–5 kg,

—

lub formy o średnicy 18–20 cm i wysokości 7–10 cm w przypadku serów dojrzałych o masie 2–3 kg.

—

od dnia 31 stycznia 2018 r. dodatek w postaci pasz fermentowanych jest ograniczony do 1,5 kg brutto kiszonki kukurydzianej i średnio 1 kg brutto pasz konserwowanych przez owijanie lub sianokiszonki dziennie na jedną owcę,

—

począwszy od dnia 1 lutego 2018 r. dodawanie kiszonek jest zabronione, dodatek w postaci sianokiszonki jest dozwolony w ilości nie większej niż średnio 1 kg brutto dziennie na jedną owcę.

—

departamentu Pyrénées-Atlantiques:

W przypadku tych gmin plany złożone są w urzędzie gminy.

Gminy te położone są na lewym brzegu rzeki Ousse, a następnie rzek Gave de Pau, Gaves réunis i Adour za ich ujściem do tej rzeki, a część gminy Lons położona jest na prawym brzegu rzeki Gave de Pau.

—

departamentu Hautes-Pyrénées graniczących z departamentem Pyrénées-Atlantiques: Arbéost, Arrens-Marsous, Ferrières.