10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 217/2

Konkluzje Rady w sprawie kryzysu gospodarczego i ochrony zdrowia

(2014/C 217/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

PRZYPOMINA, że zgodnie z art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii należy zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego; działanie Unii, które ma uzupełniać polityki krajowe, ma na celu poprawę zdrowia publicznego, ma także zachęcać do współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie zdrowia publicznego oraz, jeśli to konieczne, wspierać ich działania, czyniąc to z pełnym poszanowaniem obowiązków państw członkowskich w zakresie organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej;

PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie wspólnych wartości i zasad w systemach opieki zdrowotnej UE przyjęte przez Radę w dniu 2 czerwca 2006 r. (1), a zwłaszcza nadrzędne wartości: powszechność, dostęp do wysokiej jakości opieki, sprawiedliwość oraz solidarność;

PRZYPOMINA cele uzgodnione w ramach otwartej metody koordynacji w zakresie ochrony socjalnej i włączenia społecznego na posiedzeniu Rady Europejskiej w marcu 2006 r., służące zapewnieniu dostępnej, wysokiej jakości i stabilnej opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej (2);

PRZYPOMINA kartę tallińską „Systemy opieki zdrowotnej dla zdrowia i dobrobytu”, podpisaną w dniu 27 czerwca 2008 r. pod auspicjami Światowej Organizacji Zdrowia (3);

PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie równości i zdrowia we wszystkich obszarach polityki: Solidarność w zdrowiu z dnia 8 czerwca 2010 r. (4);

PRZYPOMINA dyrektywę 2011/24 z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (5), w tym rozdział IV dotyczący współpracy w opiece zdrowotnej;

PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie nowoczesnych, elastycznych i stabilnych systemów opieki zdrowotnej przyjęte w dniu 6 czerwca 2011 r. (6);

PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie refleksji nad nowoczesnymi, elastycznymi i stabilnymi systemami opieki zdrowotnej przyjęte w dniu 10 grudnia 2013 r. (7);

ODNOTOWUJE komunikat Komisji „Inwestycje społeczne na rzecz wzrostu i spójności, w tym wdrażanie Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014–2020”, a w szczególności towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji „Inwestowanie w zdrowie”, przyjęty w dniu 20 lutego 2013 r., w którym podkreśla się różne sposoby, na jakie inwestycje w zdrowie mogą pomóc w podjęciu obecnych i przyszłych wyzwań, wobec których stają systemy zdrowotne, oraz ogólnie – sprawy społeczne (8);

10.

ODNOTOWUJE, że w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2014 r. (9) podkreślono potrzebę poprawy efektywności i stabilności finansowej systemów opieki zdrowotnej, przy jednoczesnym zwiększeniu ich skuteczności i adekwatności do zaspokajania potrzeb społecznych i zapewnienia podstawowych siatek bezpieczeństwa socjalnego. W rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2014 r. zwrócono także uwagę, że należy opracować strategie aktywnego włączenia społecznego, w tym powszechnego dostępu do przystępnej cenowo wysokiej jakości opieki zdrowotnej;

11.

PRZYZNAJE, że zdrowie jest wartością samą w sobie i warunkiem wstępnym wzrostu gospodarczego; inwestowanie w zdrowie przyczynia się zaś do poprawy zdrowia, dobrobytu gospodarczego i spójności społecznej;

12.

UWAŻA, że systemy opieki zdrowotnej stanowią zasadniczy element wysokiego poziomu ochrony socjalnej w Europie oraz w znaczący sposób przyczyniają się do spójności społecznej, sprawiedliwości społecznej i wzrostu gospodarczego;

13.

UZNAJE, że wyzwania, wobec których stają systemy opieki zdrowotnej, takie jak starzenie się populacji wiążące się ze wzrostem występowania chorób przewlekłych oraz współwystępowania wielu chorób, szybkie rozprzestrzenianie się technologii, niedostateczna liczba oraz nierównomierne rozmieszczenie pracowników służby zdrowia, rosnące oczekiwania obywateli oraz rosnące koszty opieki zdrowotnej w kontekście ograniczeń budżetowych wynikających w szczególności z kryzysu gospodarczego wymagają wdrożenia polityk i środków, które będą miały na celu podniesienie opłacalności oraz poprawę ograniczania kosztów, przy jednoczesnym zapewnieniu stabilności systemów opieki zdrowotnej, bezpieczeństwa pacjentów i równego dostępu do opieki zdrowotnej wysokiej jakości;

14.

ODNOTOWUJE, że starzejąca się populacja, zwiększone korzystanie z opieki i rosnące koszty w kontekście ograniczeń budżetowych mają wpływ na popyt na siłę roboczą służby zdrowia i jej podaż; skuteczne planowanie siły roboczej jest zatem ważnym elementem stabilnego systemu opieki zdrowotnej;

15.

PRZYZNAJE, że powszechny dostęp do opieki zdrowotnej odgrywa kluczową rolę przy wyrównywaniu nierówności w zdrowiu;

16.

UWAŻA, że promocja zdrowia i profilaktyka chorób są kluczowymi czynnikami warunkującymi poprawę zdrowia, i UZNAJE znaczenie, jakie inwestycje w promocję zdrowia i profilaktykę chorób mają dla poprawy zdrowia populacji;

17.

UZNAJE, że zintegrowane modele opieki łączące opiekę podstawową, specjalistyczną i szpitalną, a także opiekę zdrowotną i opiekę społeczną, wraz z wdrożeniem innowacji ICT i e-zdrowia mogą poprawić odporność systemów opieki zdrowotnej, przy jednoczesnym uwzględnieniu bezpieczeństwa pacjentów i wysokiej jakości opieki zdrowotnej;

18.

Z NIEPOKOJEM ZAUWAŻA, że kryzys finansowy i ograniczenia budżetowe w dużym stopniu oddziałują na główne wskaźniki ekonomiczne, takie jak dochód i bezrobocie, które są społecznymi czynnikami warunkującymi stan zdrowia; a także fakt, że poważne cięcia w podaży opieki zdrowotnej mogą wpłynąć na dostęp do opieki i mogą mieć długoterminowe skutki zdrowotne i ekonomiczne, zwłaszcza dla najwrażliwszych grup społeczeństwa;

19.

Z NIEPOKOJEM ZAUWAŻA, że w niektórych państwach członkowskich ograniczono wydatki socjalne, natomiast wzrosła liczba osób zagrożonych ubóstwem i osób żyjących w gospodarstwach domowych bez dochodu lub o niskim dochodzie, co przyczynia się do zwiększenia nierówności w zdrowiu i zagraża spójności społecznej;

20.

Z NIEPOKOJEM ZAUWAŻA, że od 2009 r. w wielu państwach członkowskich zmniejszono publiczne wydatki na opiekę zdrowotną i PRZYPOMINA, że – zwłaszcza w czasach kryzysu gospodarczego – należy utrzymać inwestycje w promocję zdrowia i profilaktykę chorób, ze zwróceniem szczególnej uwagi na grupy defaworyzowane, ponieważ inwestycje te w krótkim i długim terminie w pozytywny sposób przyczyniają się do poprawy zdrowia populacji i zmniejszenia nierówności w zdrowiu;

21.

Z NIEPOKOJEM ZAUWAŻA, że ceny wielu nowych innowacyjnych leków są bardzo wysokie w odniesieniu do możliwości publicznych wydatków na zdrowie w większości państw członkowskich i że taka sytuacja cenowa może destabilizować systemy opieki zdrowotnej w państwach członkowskich już i tak osłabionych kryzysem finansowym;

22.

Z NIEPOKOJEM ZAUWAŻA, że chociaż w większości państw członkowskich występuje powszechna ochrona, w praktyce jednak wiele osób ma problemy z dostępem do świadczeń opieki zdrowotnej wtedy, kiedy ich potrzebują (10), jak również że w kilku państwach członkowskich w czasie kryzysu gospodarczego (11) wzrósł odsetek osób zgłaszających, że ze względu na koszty, odległość od placówek opieki zdrowotnej lub z uwagi na listy oczekujących nie było w stanie zaspokoić swoich potrzeb zdrowotnych;

23.

PRZYZNAJE, że kryzysy gospodarcze oddziałują na stan zdrowia populacji, zwłaszcza w odniesieniu do zdrowia psychicznego; oraz

24.

ZAUWAŻA, że pełna skala oddziaływania, jakie na zdrowie mają kryzys gospodarczy i zmniejszenie publicznych wydatków na zdrowie, stanie się widoczna dopiero w nadchodzących latach;

25.

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE komunikat Komisji przyjęty w dniu 4 kwietnia 2014 r. w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej (12);

26.

PRZYPOMINA dyskusje podczas nieformalnego posiedzenia ministrów zdrowia, które odbyło się w Atenach w dniach 28–29 kwietnia 2014 r., pt. „Kryzys gospodarczy a opieka zdrowotna”; zwrócono wówczas uwagę na znaczenie, jakie mają reformy sektora zdrowia w pokonaniu kryzysu, oraz wymiana najlepszych praktyk i przekazywanie informacji między państwami członkowskimi w obszarach wspólnego zainteresowania, w tym kosztów opieki zdrowotnej, koszyka świadczeń opieki zdrowotnej, produktów leczniczych, oceny wydajności systemów opieki zdrowotnej, oraz inwestycje w profilaktykę, by zapewnić odporność systemów opieki zdrowotnej; panowała ogólna zgoda co do tego, że należy w dalszym ciągu poprawiać dostęp do opieki zdrowotnej, zwłaszcza w przypadku najsłabszych populacji; podnoszono również kwestię udziału ministerstw zdrowia w procesie europejskiego semestru;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY:

27.

w dalszym ciągu poprawiały dostęp dla wszystkich do wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej, ze zwróceniem szczególnej uwagi na najwrażliwsze grupy;

28.

w dalszym ciągu wzmacniały polityki i strategie promocji zdrowia i profilaktyki chorób, mające na celu poprawę zdrowia ludzi i zmniejszające jednocześnie zapotrzebowanie na opiekę leczniczą;

29.

rozważyły innowacyjne sposoby integracji opieki podstawowej i opieki szpitalnej, a także opieki zdrowotnej i opieki społecznej;

30.

promowały wdrażanie innowacji ICT i rozwiązań w zakresie e-zdrowia, aby zapewnić jakość opieki i kompetencje zdrowotne, a także poprawić wydajność i skuteczność systemów opieki zdrowotnej i kontroli wydatków;

31.

lepiej wykorzystywały ocenę funkcjonowania systemów zdrowotnych (HSPA) w tworzeniu polityki oraz w poprawie przejrzystości i rozliczalności na szczeblu krajowym;

32.

dalej współpracowały w zakresie przekazywania sobie informacji na temat strategii skutecznego zarządzania wydatkami na produkty lecznicze i wyroby medyczne, przy jednoczesnym zapewnieniu równego dostępu do skutecznych leków w ramach stabilnych krajowych systemów opieki zdrowotnej, a także – korzystając w stosownych przypadkach z istniejących grup – kontynuowały dyskusje na temat kwestii związanych z przystępnością cen, wykorzystywaniem leków generycznych, leków sierocych, wyrobów medycznych oraz małych rynków;

33.

wyciągnęły wnioski z kryzysu i promowały powszechny dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej, uwzględniając przy tym jego poszczególne elementy, tak by można było przeprowadzić konieczne reformy systemów zdrowotnych, bez rezygnacji z funkcjonowania systemów opieki zdrowotnej jako części siatki bezpieczeństwa socjalnego;

34.

wymieniały informacje na temat świadczeń zdrowotnych obejmowanych systemem opieki zdrowotnej państw członkowskich, między innymi w kontekście Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla ds. Zdrowia Publicznego;

WZYWA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE I KOMISJĘ, BY:

35.

wspierały skuteczne wdrażanie celu UE polegającego na zapewnieniu wysokiego stopnia ochrony zdrowia ludzkiego w określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich działań i polityk unijnych;

36.

kontynuowały dialog służący poprawie skutecznego wykorzystywania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (ESIF) na rzecz inwestycji w sektorze opieki zdrowotnej w kwalifikujących się regionach państw członkowskich; a także by kontynuowały starania w zakresie promocji wykorzystywania unijnych instrumentów finansowych, w tym ESIF, w inwestycjach w sektorze opieki zdrowotnej, aby osiągnąć w szczególności cele określone w niniejszych konkluzjach;

37.

oceniały istniejące informacje, aby ocenić rolę, jaką świadczenia zdrowotne odgrywają w zmniejszaniu nierówności w zdrowiu oraz ograniczaniu ryzyka, że populacja popadnie w ubóstwo;

38.

dążyły do osiągnięcia wspólnego pojmowania najskuteczniejszych czynników odporności, w tym czynników zaproponowanych przez Komisję w jej niedawnym komunikacie w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej, oraz by zwróciły się do Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla ds. Zdrowia Publicznego o zilustrowanie najlepszych praktyk dotyczących ich wdrożenia w poszczególnych systemach opieki zdrowotnej;

39.

wzmacniały współpracę w następujących dziedzinach, co do których osiągnięto porozumienie w dyrektywie w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej: współpraca transgraniczna na szczeblu regionalnym; europejskie sieci referencyjne, e-zdrowie oraz ocena technologii medycznych (HTA);

40.

opierając się na wynikach planu działania dotyczącego pracowników opieki zdrowotnej w UE oraz ze zwróceniem szczególnej uwagi na zalecenia wspólnego działania w zakresie planowania i prognozowania liczby pracowników służby zdrowia, dalej współpracowały nad sposobami wzmocnienia polityki dotyczącej pracowników służby zdrowia w państwach członkowskich, aby pomóc im w zapewnieniu zrównoważonej liczby pracowników służby zdrowia o niezbędnych umiejętnościach gwarantujących dostępność, bezpieczeństwo i jakość opieki;

41.

nadal wzmacniały skuteczność systemów opieki zdrowotnej poprzez określenie narzędzi i metodyki przeprowadzania oceny funkcjonowania systemów opieki zdrowotnej (HSPA), poprzez wymianę najlepszych praktyk i lepsze wykorzystanie istniejących danych, takich jak statystyki Eurostatu i OECD;

42.

wzmacniały współpracę i lepszą koordynację między Komitetem Ochrony Socjalnej (SPC) a Grupą Roboczą Wysokiego Szczebla ds. Zdrowia Publicznego (WPPHSL), tak by ministrowie zdrowia mogli aktywnie uczestniczyć w pracach dotyczących europejskiego semestru;

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY:

43.

promowała wymianę informacji i najlepszych praktyk w dziedzinie dostępności, z uwzględnieniem ich poszczególnych składników, oraz wspierała projekty na rzecz promocji i rozwoju okresowego gromadzenia informacji oraz na rzecz tworzenia dowodów naukowych dotyczących równego dostępu do opieki, z myślą o rozwiązaniu problemów w zakresie osiągnięcia powszechnego i równego dostępu;

44.

wspierała w stosownych przypadkach wymianę między państwami członkowskimi informacji dotyczących polityk w zakresie produktów leczniczych i wyrobów medycznych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na małe rynki;

45.

zachęcała do współpracy nad poprawą komplementarności świadczeń zdrowotnych dla osób mieszkających przy granicach państw członkowskich, które to osoby mogą potrzebować dostępu do opieki transgranicznej;

46.

dostarczała informacji na temat świadczeń zdrowotnych objętych systemami opieki zdrowotnej państw członkowskich, korzystając z informacji dostarczanych przez krajowe punkty kontaktowe ustanowione zgodnie z dyrektywą w sprawie stosowania praw pacjentów w opiece transgranicznej.

(1) Dz.U. C 146 z 22.6.2006, s. 1.

(2) Wspólna opinia Komitetu Ochrony Socjalnej i Komitetu Polityki Gospodarczej w sprawie komunikatu Komisji „Pracując razem, pracując lepiej: Nowe ramy otwartej koordynacji polityk ochrony socjalnej i integracji społecznej”, zatwierdzona przez Radę EPSCO w dniu 10 marca 2006 r.

(3) http://www.euro.who.int/data/assets/pdf_file/0008/88613/E91438.pdf

(4) Dok. 9663/10.

(5) Dyrektywa 2011/24/UE (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 45).

(6) Dz.U. C 202 z 8.7.2011, s. 10.

(7) Dz.U. C 376 z 21.12.2013, s. 3.

(8) COM(2013) 83 final.

(9) COM(2013) 800.

(10) Eurofound (2013) Impacts of the crisis on access to healthcare services in the EU [Eurofound (2013) Wpływ kryzysu na dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej w UE], Dublin.

(11) http://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do?dataset=hlth_silc_03&lang=en

(12) COM(2014) 215.

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 217/7

Kursy walutowe euro (1)

9 lipca 2014 r.

(2014/C 217/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3603
JPY	Jen	138,38
DKK	Korona duńska	7,4552
GBP	Funt szterling	0,79555
SEK	Korona szwedzka	9,2585
CHF	Frank szwajcarski	1,2158
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,4035
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,433
HUF	Forint węgierski	309,13
LTL	Lit litewski	3,4528
PLN	Złoty polski	4,1284
RON	Lej rumuński	4,3903
TRY	Lir turecki	2,8927
AUD	Dolar australijski	1,4486
CAD	Dolar kanadyjski	1,4506
HKD	Dolar Hongkongu	10,5426
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5466
SGD	Dolar singapurski	1,6906
KRW	Won	1 377,32
ZAR	Rand	14,5620
CNY	Yuan renminbi	8,4343
HRK	Kuna chorwacka	7,6068
IDR	Rupia indonezyjska	15 816,01
MYR	Ringgit malezyjski	4,3180
PHP	Peso filipińskie	58,945
RUB	Rubel rosyjski	46,4030
THB	Bat tajlandzki	43,844
BRL	Real	3,0133
MXN	Peso meksykańskie	17,6839
INR	Rupia indyjska	81,2983

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 217/14

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki

(2014/C 217/10)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (1) środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 9 kwietnia 2014 r. przez Europejską Radę Biodiesla („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej biodiesla.

2. Produkt objęty przeglądem

Produktem objętym niniejszym przeglądem są monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych lub parafinowe oleje napędowe będące produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym, powszechnie nazywane „biodieslem”, w formie czystej lub w postaci mieszanki zawierającej wagowo ponad 20 % monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji, o pochodzeniu niekopalnym („produkt objęty przeglądem”), objęte obecnie kodami ex 1516 20 98, ex 1518 00 91, ex 1518 00 99, ex 2710 19 43, ex 2710 19 46, ex 2710 19 47, ex 2710 20 11, ex 2710 20 15, ex 2710 20 17, ex 3824 90 97, 3826 00 10 oraz ex 3826 00 90.

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującymi środkami jest ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 599/2009 (3), rozszerzone rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 444/2011 (4) na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady, a także na przywóz biodiesla w postaci mieszanki zawierającej wagowo maksymalnie 20 % biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

4. Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

4.1. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu ze Stanów Zjednoczonych Ameryki („państwo, którego dotyczy postępowanie”) jest oparty na porównaniu wartości normalnej na rynku krajowym z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego na wywóz do państw trzecich, ze względu na obecny brak znaczących ilości przywozu ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do Unii.

Na podstawie wyżej wspomnianego porównania, które wykazuje istnienie dumpingu, wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

4.2. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody

Wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody. W tym zakresie wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody prima facie, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii prawdopodobnie wzrośnie do poziomu wyrządzającego szkodę. Wynika to z istnienia niewykorzystanych mocy produkcyjnych lub potencjału zakładów produkcyjnych należących do producentów eksportujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Ponadto rynek unijny jest atrakcyjny pod względem wielkości, jako że UE jest największym na świecie konsumentem biodiesla, a inne państwa trzecie stosują środki ochrony handlu przed produktem objętym przeglądem, co zwiększa prawdopodobieństwo, że producenci eksportujący w Stanach Zjednoczonych Ameryki będą kierować swój wywóz na rynek unijny.

Wnioskodawca twierdzi wreszcie, że usunięcie szkody jest wynikiem głównie obowiązywania środków i jakiekolwiek ponowne wystąpienie znacznego przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, w przypadku wygaśnięcia środków prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

5. Procedura

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

Podczas przeglądu wygaśnięcia zostanie ustalone, czy wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu produktu objętego przeglądem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz do kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

5.1. Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

Producentów eksportujących (5) produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu przeglądowym Komisji.

5.1.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.1.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Stanach Zjednoczonych Ameryki – kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, uczestniczących w obecnym przeglądzie wygaśnięcia, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku I do niniejszego zawiadomienia.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się z władzami Stanów Zjednoczonych Ameryki, a także może skontaktować się ze wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby, wszelkie znane zrzeszenia producentów eksportujących oraz władze Stanów Zjednoczonych Ameryki będą musiały przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”).

5.1.2. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (6) (7)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty przeglądem ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w obecnym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym również ci, którzy nie współpracowali podczas dochodzenia prowadzącego do wprowadzenia środków będących przedmiotem niniejszego przeglądu, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego przeglądem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.2. Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, wzywa się producentów unijnych produktu objętego przeglądem do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.2.1. Dochodzenie dotyczące producentów unijnych – kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w obecnym przeglądzie oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Komisja wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, wykorzystując dane kontaktowe wskazane w sekcji 5.6 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym producenci unijni, którzy nie współpracowali w dochodzeniach zakończonych wprowadzeniem obowiązujących środków, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, powinni zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Istotne informacje dotyczące doboru próby muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.3. Procedura oceny interesu Unii

W przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, na podstawie art. 21 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja o tym, czy utrzymanie środków antydumpingowych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 21 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.4. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu, wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.5. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszystkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.6. Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (8).

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia muszą być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się pocztą elektroniczną, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf. Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami pocztą elektroniczną, chyba że strony te wyraźnie zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń pocztą elektroniczną, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N105 08/020

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

E-mail

trade-biodiesel-USA-dumping@ec.europa.eu

trade-biodiesel-USA-injury@ec.europa.eu

6. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Nieudzielenie odpowiedzi w formie skomputeryzowanej nie będzie traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że udzielenie żądanej odpowiedzi powodowałoby dodatkowe obciążenia lub nieuzasadnione dodatkowe koszty. Strona ta powinna niezwłocznie poinformować o tym Komisję.

7. Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję urzędnika Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach związanych z przeglądem, takich jak prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, związek przyczynowy oraz interes Unii.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/degucht/contact/hearing-officer/.

8. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9. Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany na podstawie przepisów art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek ze stron uzna, że uzasadniony jest przegląd środków w celu umożliwienia ich zmiany, to strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją, używając w tym celu podanego powyżej adresu.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (9).

(1) Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych (Dz.U. C 289 z 4.10.2013, s. 12).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51).

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 599/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (Dz.U. L 179 z 10.7.2009, s. 26).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 444/2011 z dnia 5 maja 2011 r. rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 599/2009 na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady, oraz rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 599/2009 na przywóz biodiesla w postaci mieszanki zawierającej wagowo maksymalnie 20 % biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do przywozu wysyłanego z Singapuru (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 12).

(5) Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.

(6) Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 5 w załączniku I lub w przypisie 8 w załączniku II.

(7) Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie dumpingu.

(8) Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51) i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(9) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 217/25

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków wyrównawczych stosowanych względem przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki

(2014/C 217/11)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o przyszłym wygaśnięciu środków wyrównawczych (1) obowiązujących w odniesieniu do przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków, zgodnie z art. 18 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 9 kwietnia 2014 r. przez Europejską Radę Biodiesla („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej biodiesla.

2. Produkt objęty przeglądem

Produktem objętym niniejszym przeglądem są monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych lub parafinowe oleje napędowe będące produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym, powszechnie nazywane „biodieslem”, w formie czystej lub w postaci mieszanki zawierającej wagowo ponad 20 % monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji, o pochodzeniu niekopalnym, pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki („produkt objęty przeglądem”), objęte obecnie kodami ex 1516 20 98, ex 1518 00 91, ex 1518 00 99, ex 2710 19 43, ex 2710 19 46, ex 2710 19 47, ex 2710 20 11, ex 2710 20 15, ex 2710 20 17, ex 3824 90 97, ex 3826 00 10 oraz ex 3826 00 90.

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującym środkiem jest ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 598/2009 (3), rozszerzone na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady oraz na przywóz biodiesla w postaci mieszanki zawierającej wagowo maksymalnie 20 % biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki nałożone rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 443/2011 (4).

4. Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo ponowienia subsydiowania i ponownego zaistnienia szkody dla przemysłu unijnego.

4.1. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia subsydiowania

Wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody świadczące o tym, że producenci produktu objętego postępowaniem w Stanach Zjednoczonych Ameryki korzystali i prawdopodobnie nadal korzystają z szeregu subsydiów federalnych przyznawanych przez rząd federalny Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz z subsydiów stanowych, przyznawanych przez niektóre administracje stanowe Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Subsydia obejmują, między innymi, utracony lub niepobrany dochód władz publicznych, wynikający np. z ulg podatkowych lub zwrot podatku od produkcji biodiesla oraz z przekazywanych bezpośrednio funduszy, na przykład w formie dotacji, preferencyjnych pożyczek i gwarancji pożyczkowych. Komisja zastrzega sobie prawo do zbadania innych praktyk subsydiowania, których istnienie może zostać stwierdzone w trakcie dochodzenia.

Wnioskodawca przedstawia zarzut, że wyżej wymienione programy są subsydiami, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu federalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki lub innych władz publicznych i przynoszą korzyści producentom eksportującym biodiesla. Programy te miałyby być ograniczone do poszczególnych przedsiębiorstw i tym samym są uznane za szczególne i stanowiące podstawę środków wyrównawczych.

4.2. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody

Wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody. W tym zakresie wnioskodawca przedstawił również wystarczające dowody prima facie na to, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii prawdopodobnie wzrośnie z powodu istniejących niewykorzystanych mocy produkcyjnych/potencjału zakładów produkcyjnych producentów eksportujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Rynek unijny jest także atrakcyjny pod względem wielkości, jako że UE jest głównym globalnym konsumentem biodiesla, a inne państwa trzecie stosują środki ochrony handlu przed produktem objętym przeglądem, co zwiększa prawdopodobieństwo, że producenci eksportujący w Stanach Zjednoczonych Ameryki będą kierować swój wywóz na rynek unijny.

Wnioskodawca twierdzi wreszcie, że usunięcie szkody jest wynikiem głównie obowiązywania środków i jakiekolwiek ponowne wystąpienie znacznego przywozu po cenach subsydiowanych z państwa, którego dotyczy postępowanie, w przypadku wygaśnięcia środków prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

5. Procedura

Podczas przeglądu wygaśnięcia zostanie ustalone, czy wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania produktu objętego przeglądem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz do kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

5.1 Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania

5.1.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.1.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Stanach Zjednoczonych Ameryki – kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”).

5.1.2. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (6) (7)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty dochodzeniem ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym również ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem środków będących przedmiotem niniejszego przeglądu, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat swoich przedsiębiorstw określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

5.2 Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

5.2.1. Dochodzenie dotyczące producentów unijnych – kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Komisja wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, wykorzystując dane kontaktowe wskazane w sekcji 5.6 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym producenci unijni, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, powinni zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

5.3. Procedura oceny interesu Unii

W przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania i szkody, zostanie podjęta decyzja, na podstawie art. 31 rozporządzenia podstawowego, czy utrzymanie środków wyrównawczych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 31 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.4. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.5. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

5.6. Procedura składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się pocztą elektroniczną, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf. Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami pocztą elektroniczną, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń pocztą elektroniczną, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N105 08/020

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

e-mail

trade-biodiesel-USA-subsidy@ec.europa.eu

trade-biodiesel-USA-injury@ec.europa.eu

6. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Nieudzielenie odpowiedzi w formie skomputeryzowanej nie będzie traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że udzielenie odpowiedzi w żądany sposób spowodowałoby dodatkowe obciążenia lub nieuzasadnione dodatkowe koszty. Strona ta powinna niezwłocznie poinformować o tym Komisję.

7. Rzecznik praw stron

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach związanych z dochodzeniem, takich jak prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania i szkody, związek przyczynowy oraz interes Unii.

8. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9. Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 22 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek ze stron uzna, że uzasadniony jest przegląd środków w celu umożliwienia ich zmiany, strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

10. Przetwarzanie danych osobowych

(1) Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków wyrównawczych (Dz.U. C 289 z 4.10.2013, s. 11).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93).

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 598/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. nakładające ostateczne cło wyrównawcze i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (Dz.U. L 179 z 10.7.2009, s. 1).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 443/2011 z dnia 5 maja 2011 r. rozszerzające ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem (WE) nr 598/2009 na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady, oraz rozszerzające ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem (WE) nr 598/2009 na przywóz biodiesla w postaci mieszanki zawierającej wagowo maksymalnie 20 % biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do przywozu wysyłanego z Singapuru (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 1).

(7) Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.

(8) Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93) i art. 12 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(9) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 217

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 57 10 lipca 2014

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2014/C 217/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7226 – Carlyle/Traxys) ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Rada
2014/C 217/02	Konkluzje Rady w sprawie kryzysu gospodarczego i ochrony zdrowia	2
	Komisja Europejska
2014/C 217/03	Kursy walutowe euro	7
	Trybunał Obrachunkowy
2014/C 217/04	Sprawozdanie specjalne nr 8/2014 Czy Komisja w sposób skuteczny zarządzała włączeniem wsparcia powiązanego z produkcją do systemu płatności jednolitych?	8
	INFORMACJE DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
	Urząd Nadzoru EFTA
2014/C 217/05	Pomoc państwa – Decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń	9
2014/C 217/06	Pomoc państwa – Decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń	10
2014/C 217/07	Pomoc państwa – decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń	11
2014/C 217/08	Pomoc państwa – Decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń	12
2014/C 217/09	Pomoc państwa – Decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń	13

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2014/C 217/10	Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki	14
2014/C 217/11	Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków wyrównawczych stosowanych względem przywozu biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki	25
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2014/C 217/12	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7309 – Bridgepoint/EdRCP) ( 1 )	35
2014/C 217/13	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.7298 – UNIQA Insurance Group/UNIQA LIFE) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	36


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG