8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/1

---

ZALECENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 24 lutego 2014 r.

w sprawie organizacji środków przygotowawczych do zbierania danych granularnych o kredytach przez Europejski System Banków Centralnych

(EBC/2014/7)

(2014/C 103/01)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 5 ust. 1 i art. 34 ust. 1 tiret trzecie,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 8 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z decyzją EBC/2014/6 (2) Europejski Bank Centralny (EBC) może stosować określone środki przygotowawcze w celu określenia długoterminowych ram prawnych przekazywania danych granularnych o kredytach w Europejskim Systemie Banków Centralnych (ESBC) w określonych celach statystycznych.

(2)

Skuteczne stosowanie tych ram prawnych jest uzależnione od współpracy pomiędzy wszystkimi uczestniczącymi członkami ESBC oraz od stosowania przez nich jednakowych standardów jakości. Krajowe banki centralne (KBC) państw członkowskich, których walutą nie jest euro, a które przygotowują się do uczestnictwa w tych ramach prawnych, powinny współpracować ze sobą, z KBC państw członkowskich, których walutą jest euro, oraz z EBC w stosowaniu środków przygotowawczych zgodnie z decyzją EBC/2014/6,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

I.

Definicje

Na potrzeby niniejszego zalecenia pojęcie „dane granularne o kredytach” ma znaczenie przypisane mu w decyzji EBC/2014/6.

II.

Przekazywanie informacji statystycznych

Adresatom niniejszego zalecenia zaleca się stosowanie postanowień skierowanych do KBC, zawartych w decyzji EBC/2014/6.

III.

Przepis końcowy

Niniejsze zalecenie skierowane jest do KBC państw członkowskich, których walutą nie jest euro, a które przygotowują się do uczestnictwa w długoterminowych ramach prawnych dotyczących przekazywania danych granularnych o kredytach w ESBC.

---

(1)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.

(2)  Decyzja EBC/2014/6 z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie organizacji środków przygotowawczych do zbierania danych granularnych o kredytach przez Europejski System Banków Centralnych (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/3

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.7205 – Extra Holding/Dolphin/IDBD)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 103/02)

W dniu 28 marca 2014 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) jako dokument nr 32014M7205. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/4

---

Kursy walutowe euro (1)

7 kwietnia 2014 r.

(2014/C 103/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3723
JPY	Jen	141,65
DKK	Korona duńska	7,4658
GBP	Funt szterling	0,82710
SEK	Korona szwedzka	8,9733
CHF	Frank szwajcarski	1,2202
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,2405
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,444
HUF	Forint węgierski	306,50
LTL	Lit litewski	3,4528
PLN	Złoty polski	4,1746
RON	Lej rumuński	4,4655
TRY	Lir turecki	2,9103
AUD	Dolar australijski	1,4818
CAD	Dolar kanadyjski	1,5084
HKD	Dolar Hongkongu	10,6427
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5983
SGD	Dolar singapurski	1,7314
KRW	Won	1 449,08
ZAR	Rand	14,4744
CNY	Yuan renminbi	8,5266
HRK	Kuna chorwacka	7,6333
IDR	Rupia indonezyjska	15 510,31
MYR	Ringgit malezyjski	4,4847
PHP	Peso filipińskie	61,616
RUB	Rubel rosyjski	48,9978
THB	Bat tajlandzki	44,581
BRL	Real	3,0843
MXN	Peso meksykańskie	17,9051
INR	Rupia indyjska	82,6010

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/5

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 19 sierpnia 2013 r.

w sprawie uznania włoskiego przedsiębiorstwa „Consorzio Servizi Legno-Sughero”, C.F. 97331520151, P.IVA04882880962 za organizację monitorującą zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna

(2014/C 103/04)

KOMISJA EUROPEJSKA

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (1), w szczególności jego art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dnia 5 grudnia 2012 r. Komisja Europejska otrzymała wniosek o uznanie od włoskiego przedsiębiorstwa „Consorzio Servizi Legno-Sughero”, C.F. 97331520151, P.IVA 04882880962, deklarującego zamiar pełnienia funkcji organizacji monitorującej we Włoszech.

(2)	Komisja Europejska potwierdziła odbiór wniosku dnia 5 grudnia 2012 r.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 363/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (2) Komisja Europejska przesłała dnia 25 stycznia 2013 r. wniosek do konsultacji zainteresowanemu państwu członkowskiemu; nie przesłano żadnych uwag.

(4)	Dnia 14 marca 2013 r. w Brukseli odbyło się spotkanie grupy sterującej powołanej specjalnie do oceny wniosków dotyczących organizacji monitorujących, podczas którego wnioskodawca osobiście zaprezentował swój wniosek.

(5)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) 363/2012 e-mailem z dnia 5 kwietnia 2013 r. poproszono wnioskodawcę o przekazanie dodatkowych informacji.

(6)	Wnioskodawca przedstawił żądane dodatkowe informacje i odpowiednio zmienił wniosek w dniu 3 maja 2013 r.

(7)	Na podstawie dokumentów złożonych przez wnioskodawcę grupa sterująca ustaliła w dniu 20 czerwca 2013 r., że wniosek spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i wnioskodawca może zostać uznany przez Komisję za organizację monitorującą.

(8)

Komisja Europejska na podstawie całej złożonej dokumentacji zbadała, czy wnioskodawca spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i uznała, że włoskie przedsiębiorstwo „Consorzio Servizi Legno-Sughero”, C.F. 97331520151, P.IVA 04882880962 spełnia wymogi art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Włoskie przedsiębiorstwo „Consorzio Servizi Legno-Sughero”, C.F. 97331520151, P.IVA 04882880962 zostaje uznane za organizację monitorującą zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 995/2010.

Artykuł 2

Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska polecił, aby wnioskodawca oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich zostali powiadomieni o niniejszej decyzji i aby decyzja ta została bezzwłocznie opublikowana na stronie internetowej Komisji.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23.

(2)  Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s 12.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/7

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 19 sierpnia 2013 r.

w sprawie uznania duńskiego przedsiębiorstwa NEPCon za organizację monitorującą zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna

(2014/C 103/05)

KOMISJA EUROPEJSKA

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (1), w szczególności jego art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dnia 22 marca 2012 r. Komisja Europejska otrzymała wniosek o uznanie od duńskiego przedsiębiorstwa NEPCon, deklarującego zamiar pełnienia funkcji organizacji monitorującej we wszystkich państwach członkowskich z wyjątkiem Włoch.

(2)	Komisja Europejska potwierdziła odbiór wniosku dnia 22 marca 2012 r.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 363/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (2) Komisja Europejska przesłała dnia 31 października 2012 r. wniosek do konsultacji zainteresowanym państwom członkowskim. W ustawowym terminie jednego miesiąca uwagi przekazały Niemcy, Francja, Szwecja i Niderlandy.

(4)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/3012 e-mailem z dnia 28 stycznia 2013 r. poproszono wnioskodawcę o przekazanie dodatkowych informacji.

(5)	Wnioskodawca dostarczył żądane dodatkowe informacje i złożył poprawiony wniosek w dniu 7 lutego 2013 r.

(6)	Dnia 14 marca 2013 r. w Brukseli odbyło się spotkanie grupy sterującej powołanej specjalnie do oceny wniosków dotyczących organizacji monitorujących, podczas którego wnioskodawca osobiście zaprezentował swój wniosek.

(7)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/3012 e-mailem z dnia 26 marca 2013 r. poproszono wnioskodawcę o przekazanie dodatkowych informacji i wyjaśnień.

(8)	Wnioskodawca przedstawił żądane dodatkowe informacje oraz wyjaśnienia i odpowiednio zmienił wniosek w dniu 29 kwietnia 2013 r.

(9)	Na podstawie dokumentów złożonych przez wnioskodawcę grupa sterująca ustaliła w dniu 20 czerwca 2013 r., że wniosek spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i wnioskodawca może zostać uznany przez Komisję za organizację monitorującą.

(10)

Komisja Europejska na podstawie całej złożonej dokumentacji zbadała, czy wnioskodawca spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i stwierdza, że duńskie przedsiębiorstwo NEPCon, Guldsmedgade 34, 1, 8000 Århus C spełnia wymogi art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Duńskie przedsiębiorstwo NEPCon, Guldsmedgade 34, 1, 8000 Århus C zostaje uznane za organizację monitorującą zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 905/2010.

Artykuł 2

Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska polecił, aby wnioskodawca oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich zostali powiadomieni o niniejszej decyzji i aby decyzja ta została bezzwłocznie opublikowana na stronie internetowej Komisji.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23.

(2)  Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s. 12.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/9

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 marca 2014 r.

w sprawie uznania przedsiębiorstwa Bureau Veritas Certification Holding SAS za organizację monitorującą na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna

(2014/C 103/06)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (1), w szczególności jego art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 21 grudnia 2012 r. Komisja Europejska otrzymała wniosek o uznanie od przedsiębiorstwa Bureau Veritas Certification Holding SAS, deklarującego zamiar pełnienia funkcji organizacji monitorującej we wszystkich państwach członkowskich.

(2)	W dniu 22 stycznia 2013 r. wnioskodawca przedłożył aktualizację swojego wniosku.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 363/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (2) Komisja Europejska w dniu 9 lipca 2013 r. przesłała wniosek do konsultacji zainteresowanym państwom członkowskim. W ustawowym terminie jednego miesiąca nie otrzymano żadnych uwag.

(4)	Dnia 12 września 2013 r. w Brukseli odbyło się spotkanie grupy sterującej powołanej specjalnie do oceny wniosków dotyczących organizacji monitorujących, podczas którego wnioskodawca osobiście zaprezentował swój wniosek.

(5)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) 363/2012 e-mailem z dnia 19 października 2013 r. wnioskodawcę poproszono o przekazanie dodatkowych informacji.

(6)	Wnioskodawca dostarczył żądane dodatkowe informacje i przedstawił wyjaśnienia w dniu 25 października 2013 r.

(7)	Na podstawie dokumentów złożonych przez wnioskodawcę grupa sterująca ustaliła w dniu 19 grudnia 2013 r., że wniosek spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i wnioskodawca może zostać uznany przez Komisję za organizację monitorującą.

(8)

Komisja Europejska na podstawie całej złożonej dokumentacji zbadała, czy wnioskodawca spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i uznała, że przedsiębiorstwo Bureau Veritas Certification Holding SAS, Francja, 67–71 Boulevard du Château 92200 Neuilly-sur-Seine; nr identyfikacyjny 775 690 621 R.C.S. Nanterre, spełnia wymogi art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedsiębiorstwo Bureau Veritas Certification Holding SAS, Francja, 67–71 Boulevard du Château 92200 Neuilly-sur-Seine; nr identyfikacyjny 775 690 621 R.C.S. Nanterre, zostaje uznane za organizację monitorującą zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 995/2010.

Artykuł 2

Dyrektorowi Generalnemu Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska poleca się zapewnić, aby wnioskodawca oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich zostali powiadomieni o niniejszej decyzji i aby decyzja ta została bezzwłocznie opublikowana na stronie internetowej Komisji.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23.

(2)  Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s. 12.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/11

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 marca 2014 r.

w sprawie uznania niderlandzkiego przedsiębiorstwa Control Union Certification B.V. za organizację monitorującą na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna

(2014/C 103/07)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (1), w szczególności jego art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dnia 6 czerwca 2012 r. Komisja Europejska otrzymała wniosek o uznanie od niderlandzkiego przedsiębiorstwa Control Union Certification B.V., deklarującego zamiar pełnienia funkcji organizacji monitorującej we wszystkich państwach członkowskich.

(2)	Komisja Europejska potwierdziła odbiór wniosku dnia 6 czerwca 2012 r.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 363/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 ustanawiającym obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (2) Komisja Europejska przesłała dnia 31 października 2012 r. wniosek do konsultacji zainteresowanym państwom członkowskim. W ustawowym terminie jednego miesiąca uwagi przekazały Niemcy, Francja, Szwecja i Niderlandy.

(4)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/2012 e-mailem z dnia 30 stycznia 2013 r. poproszono wnioskodawcę o przekazanie dodatkowych informacji.

(5)	Wnioskodawca dostarczył żądane dodatkowe informacje i złożył poprawiony wniosek w dniu 25 lutego 2013 r.

(6)	Dnia 14 marca 2013 r. w Brukseli odbyło się spotkanie grupy sterującej Komisji powołanej specjalnie do oceny wniosków dotyczących organizacji monitorujących, podczas którego wnioskodawca osobiście zaprezentował swój wniosek.

(7)	Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/2012 e-mailem z dnia 5 kwietnia 2013 r. poproszono wnioskodawcę o przekazanie dodatkowych informacji i wyjaśnień.

(8)	Wnioskodawca dostarczył żądane dodatkowe informacje i wyjaśnienia w dniu 3 maja 2013 r.

(9)	Trzeci wniosek o udzielenie dodatkowych informacji i wyjaśnień zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/2012 został przesłany do wnioskodawcy e-mailem z dnia 18 lipca 2013 r.

(10)	Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania i dostarczył żądane dodatkowe informacje e-mailem z dnia 3 września 2013 r.

(11)	Ostatni wniosek o udzielenie dodatkowych informacji i wyjaśnień zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 363/2012 został przesłany do wnioskodawcy e-mailem z dnia 4 grudnia 2013 r.

(12)	Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania i dostarczył odpowiednie informacje w celu uzasadnienia odpowiedzi e-mailem z dnia 4 grudnia 2013 r.

(13)	Na podstawie dokumentów złożonych przez wnioskodawcę grupa sterująca ustaliła w dniu 19 grudnia 2013 r., że wniosek spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i wnioskodawca może zostać uznany przez Komisję za organizację monitorującą.

(14)

Komisja Europejska na podstawie całej złożonej dokumentacji zbadała, czy wnioskodawca spełnia wymogi określone w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010 i stwierdza, że przedsiębiorstwo Control Union Certification B.V., Niderlandy, Meeuwenlaan 4–6, 8011 BZ Zwolle spełnia wymogi art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 995/2010,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przedsiębiorstwo Control Union Certification B.V., Niderlandy, Meeuwenlaan 4–6, 8011 BZ Zwolle zostaje uznane za organizację monitorującą zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 995/2010.

Artykuł 2

Dyrektorowi Generalnemu Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska poleca się zapewnienie, aby wnioskodawca oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich zostali powiadomieni o niniejszej decyzji i aby decyzja ta została bezzwłocznie opublikowana na stronie internetowej Komisji.

---

(1)  Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23.

(2)  Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s. 12.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/13

---

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 103/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

„PESCABIVONA”

Nr WE: IT-PGI-0005-01139-31.07.2013

ChOG ( X ) ChNP (   )

1.   Nazwa

„Pescabivona”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Nazwa „Pescabivona” dotyczy czterech ekotypów brzoskwini wymienionych poniżej, które pochodzą z obszaru produkcji i tam powstały:

Murtiddara lub Primizia Bianca, Bianca, Agostina, Settembrina.

W momencie wprowadzania do obrotu owoce ChOG „Pescabivona” muszą spełniać wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu brzoskwiń i nektaryn, a także posiadać następujące cechy jakościowe:

—	pestka przywierająca do miąższu, miąższ biały i niesoczysty, kształt kulisty, biało-żółto-zielona barwa tła skórki i czerwona barwa wierzchu skórki (owoce ekotypu Settembrina mają czerwony pas wzdłuż linii zrośnięcia),

—	powierzchnia dominującej czerwonej barwy skórki ograniczona do 50 % całej powierzchni owocu,

—	minimalne wartości parametrów fizyczno-chemicznych określonych dla każdego ekotypu są takie, jak podano w poniższej tabeli:

Ekotyp	Rozpuszczalne substancje stałe	Stosunek rozpuszczalnych substancji stałych do kwasowości miareczkowej	Konsystencja miąższu
Murtiddara lub Primizia Bianca	> 10	> 1,20	> 3
Bianca	> 10	> 1,20	> 3
Agostina	> 10	> 1,20	> 3
Settembrina	> 10	> 1,20	> 3,5

Zawartość rozpuszczalnych substancji stałych jest wyrażona w stopniach Brixa; stosunek rozpuszczalnych substancji stałych do kwasowości miareczkowej jest wyrażona w °Bx/mEq w 100 ml; konsystencja miąższu jest mierzona za pomocą penetrometru o końcówce 8 mm i wyrażona w kg/0,5 cm2.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji, od produkcji po zbiór, muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Na etykiecie należy umieścić w tym samym polu widzenia wyrażenie „Indicazione geografica protetta” (chronione oznaczenie geograficzne), symbol Unii Europejskiej i logo produktu, które stanowi wyrażenie „Pescabivona” zapisane w sposób pokazany poniżej.

Dopuszczalne jest umieszczenie informacji odnoszących się do prywatnych znaków towarowych pod warunkiem, że mają one wymiar mniejszy niż logo „Pescabivona” oraz że nie mają znaczenia reklamującego i nie wprowadzają konsumenta w błąd.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji ChOG „Pescabivona” obejmuje części gminy Bivona (AG) oraz części innych sąsiadujących gmin: Alessandria della Rocca (AG), S. Stefano Quisquina (AG), S. Biagio Platani (AG) i Palazzo Adriano (PA).

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Obszar geograficzny charakteryzuje się rzeźbą pagórkowatą i górzystą, którą osłania masyw gór Sicani i położony jest w sercu Sycylii w dorzeczu rzeki Magazzolo. Klimat jest łagodny w okresie jesieni, zimy i wiosny, z minimalnymi temperaturami zimowymi gwarantującymi niezbędną świeżość, a lato jest suche i bardzo gorące. Pod względem warunków glebowych obszar charakteryzuje się obecnością regosoli, gleb brunatnych i terenów pochyłych. Warstwa gleb jest od średnio głębokiej po głęboką; gleby są porowate, przepuszczalne i bogate w substancje organiczne o odczynie lekko zasadowym lub obojętnym.

5.2.   Specyfika produktu

Szczególne cechy „Pescabivona” to powierzchnia dominującej czerwonej barwy skórki ograniczona do 50 % całej powierzchni owocu oraz wyjątkowo słodki smak bardzo mięsistego miąższu oraz wysoka zawartość cukrów w stosunku do zawartości kwasów. Moment dojrzewania jest różny dla każdego z czterech ekotypów i następuje od pierwszej połowy czerwca do końca października.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Wniosek o uznanie ChOG „Pescabivona” opiera się na renomie produktu, kojarzonego przez konsumentów z barwą, której charakterystyczną cechą jest ograniczenie dominującej czerwonej barwy skórki do 50 % całej powierzchni owocu, ze szczególnie przyjemnym smakiem, bardzo słodkim ze względu na wysoką zawartość cukrów w stosunku do zawartości kwasów, oraz z bardzo mięsistym miąższem. Różne momenty dojrzewania każdego z czterech ekotypów pozwalają uzyskać produkty wysokiej jakości nawet w takiej porze roku, w której – głównie ze względu na warunki klimatyczne – spada podaż i jakość owoców brzoskwini.

Historia upraw brzoskwini na określonym obszarze geograficznym sięga początków lat 50. XX w., a pierwsze wyspecjalizowane uprawy drzew brzoskwini powstały na północy gminy Bivona i wykorzystywały jako materiał rozmnożeniowy najlepsze lokalne odmiany sadzonek. Pośród różnych sadzonek jeden gatunek był szczególnie ceniony i został nazwany Agostina ze względu na moment dojrzewania (wł. agosto: sierpień). Z czasem, dzięki wyspecjalizowaniu się rolników na określonym obszarze geograficznym w uprawach brzoskwini, wyselekcjonowano trzy inne ekotypy: Murtiddara i Bianca dojrzewające w pośrednim okresie oraz Settembrina – odmiana późno dojrzewająca.

Czynniki pozwalające na zrozumienie związku „Pescabivona” z określonym obszarem można zauważyć również w kulturze. Renoma „Pescabivona” wpłynęła na historię, tradycję i gospodarkę określonego obszaru geograficznego. Świadczy o tym pozytywne przyjęcie produktu przez konsumentów podczas targów, które od 1984 r. odbywają się każdego roku w miejscowości Bivona oraz publikacje w literaturze naukowej i popularnonaukowej. Zgodnie z artykułem zatytułowanym „A Bivona c’è una pesca a polpa bianca che…” (W Bivona można znaleźć brzoskwinię o białym miąższu, która...) (opublikowanego w czasopiśmie „L'Informatore Agrario” Verona, XXXVIII (24), 1982) „Pescabivona” plasuje się wśród najważniejszych sycylijskich odmian brzoskwiń o białym miąższu, które dzięki swym cechom organoleptycznym pozwalają na zaopatrywanie tego szczególnego rynku w największych miastach Sycylii. W artykule zatytułowanym „«Vecchie» varietà per una nuova peschicoltura in Sicilia” („«Stare» odmiany służące nowym uprawom brzoskwiń na Sycylii”) (opublikowanym w dodatku do „L’Informatore Agrario” 27/2006), w którym porównuje się cechy sycylijskich odmian z odmianami międzynarodowymi, wspomina się o specyficznych ekotypach „Pescabivona’, a przede wszystkim o wysiłkach rolników na rzecz promowania odmian autochtonicznych. Również artykuły publikowane w czasopismach turystycznych mówią o wyspecjalizowaniu się tego regionu Sycylii w uprawie brzoskwini i o znaczeniu tych owoców dla miejscowości Bivona, zwanej też „stolicą brzoskwini”, skąd wywodzi się nazwa i renoma „Pescabivona” (Terre del vino, „Ha il sapore dell’autunno la pesca di Bivona” (Brzoskwinia Bivona ma smak jesieni), s. 80, nr 10, październik 2007; laRepubblica.it – „In gita a Bivona per fare un pieno di pesche doc” (Wycieczka do Bivona po brzoskwinie o chronionej nazwie pochodzenia) z dnia 24.8.2012 r.; http://www.lafrecciaverde.it – „Agroalimentare: Pescabivona – una storia nata lungo il Magazzolo” (Sektor rolno-spożywczy: Pescabivona – historia, która narodziła się nad brzegiem Magazzolo) z dnia 20.11.2010 r.).

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji można znaleźć na stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

wchodząc na stronę internetową Ministerstwa polityki rolnej, żywnościowej i leśnej (www.politicheagricole.it), otwierając zakładkę „Qualità e sicurezza” (na górze ekranu po prawej stronie), a następnie zakładkę „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Zob. przypis 2.

---

8.4.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/16

---

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 103/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„CROTTIN DE CHAVIGNOL”/„CHAVIGNOL”

Nr WE: FR-PDO-0217-01004-15.06.2012

ChOG (   ) ChNP ( X )

1.   Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☐	Obszar geograficzny
—	☒	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—	☐	Związek z obszarem geograficznym
—	☒	Etykietowanie
—	☒	Wymogi krajowe
—	☐	Inne [dane dotyczące grupy i organów kontroli]

2.   Rodzaj zmiany(zmian)

—	☐	Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia
—	☒	Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006]
—	☐	Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3.   Zmiana (zmiany):

Opis produktu

Doprecyzowanie niektórych zapisów pozwala zachować charakterystyczne cechy wyrobu i uniknąć odstępstw:

—	Uściśla się, że charakter skrzepu serowego jest mieszany, z przewagą kwasów mlekowych.

—	Uściśla się opis kształtu serów „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” (brzegi zaokrąglone, średnica w środku wysokości większa niż średnica dolnej i górnej podstawy walca). Kształt ten wynika z obowiązkowego obracania w formie.

—	Zawartość suchej masy i tłuszczów ma bardzo duże znaczenie dla kształtowania się cech organoleptycznych produktu. Dlatego też ustala się poziom łącznej całkowitej suchej masy (od 37 g do 45 g na jeden krąg sera).

—	Konieczne było ustalenie maksymalnej wagi kręgów sera (90 g), ponieważ waga ma również wpływ na proces dojrzewania (a przez to na cechy organoleptyczne) ze względu na stosunek powierzchnia/objętość.

Wprowadza się rodzaj sera zwany repassé (ponownie sezonowany), aby uwzględnić praktykę stosowaną przez niektóre dojrzewalnie i producentów rolnych, którzy celowo wydłużają okres dojrzewania serów ponad obowiązkowy czas ustalony w specyfikacji, realizując w ten sposób tradycyjną metodę dojrzewania w warunkach hermetycznych. Choć sery typu repassé stanowią tylko niewielką część produkcji „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” wprowadzanych do obrotu, grupa składająca wniosek chciała doprecyzować w specyfikacji, że istnieje taka możliwość, aby utrzymać tę praktykę, która ma pozytywny wpływ na smak sera. Cechy otrzymanego sera są opisane w sposób następujący: barwa może stać się ciemniejsza, aż do brązowej, a masa nabiera miękkiej konsystencji.

Dowód pochodzenia

W świetle zmian w przepisach prawa krajowego rozdział „Elementy świadczące o pochodzeniu produktu z obszaru geograficznego” zostaje ujednolicony i zawiera między innymi wymogi dotyczące sprawozdawczości i prowadzenia rejestrów zapewniających identyfikowalność produktu i monitorowanie warunków produkcji. Kontrolowanie przestrzegania specyfikacji nazwy pochodzenia opiera się na planie kontroli opracowanym przez organ kontrolny.

Metoda produkcji

Stado, rasa, reprodukcja, żywienie

Uściśla się, że do dnia 1 stycznia 2017 r. stado musi składać się wyłącznie z kóz rasy alpejskiej. Koza pospolita z regionu Sancerrois, która w przeszłości była bardzo rozpowszechniona, dzisiaj zanikła. Rasa alpejska jest jej najbliższa zarówno pod względem budowy, niskiej wydajności, jak i łatwości dostosowania się do pagórkowatego terenu porośniętego roślinnością krzewiastą. Inne rasy kóz o większych wymiarach i wyższej wydajności są przystosowane do terenów równinnych i nie mogą być hodowane na terenach o bardziej wyraźnej rzeźbie, jak to jest w przypadku obszaru produkcji chronionej nazwy. Rasa ta była wykorzystywana na określonym obszarze geograficznym już w momencie uznawania nazwy pochodzenia w 1976 r., ale nie była wówczas jeszcze sklasyfikowana.

W celu zapewnienia utrzymania ekosystemu sprzyjającego obecności naturalnej flory bakteryjnej w mleku i dla polepszenia dobrostanu zwierząt określono powierzchnie ściółkowane i powierzchnie wybiegów na jedną sztukę kozy. W związku z tym, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r., dla kóz przebywających stale w koźlarni będzie należało zapewnić co najmniej 2 m2 powierzchni ściółkowanej na jedną sztukę kozy, a dla kóz przebywających na pastwiskach – co najmniej 1,5 m2 powierzchni ściółkowanej na jedną sztukę kozy; kozom przebywającym na wybiegach będzie należało zapewnić co najmniej 1,5 m2 powierzchni ściółkowanej i co najmniej 1,5 m2 powierzchni wybiegów na jedną sztukę kozy.

Uściśla się zasady żywienia stada:

—

W pożywieniu zwierząt najważniejsze miejsce zajmuje pasza objętościowa, aby wzmocnić związek z obszarem geograficznym poprzez pożywienie pochodzące z tego terenu. Pasza objętościowa stanowi co najmniej 50 % suchej masy porcji dziennej i składa się w co najmniej 70 % z trawy, siana lub paszy konserwowanej przez owijanie. Zabrania się stosowania pasz kiszonych w żywieniu kóz. W celu zabezpieczenia zaopatrzenia gospodarstw w paszę, w szczególności w przypadku wilgotnej pory wiosennej, dopuszcza się pasze konserwowane przez owijanie, ale ich udział nie może wynosić więcej niż 50 % suchej masy paszy zadawanej codziennie. Najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. cała zadawana pasza musi być produkowana na obszarze geograficznym określonym dla „Crottin de Chavignol”/„Chavignol”.

—

Mieszanki paszowe będące uzupełnieniem paszy i mające postać koncentratów lub produktów suszonych stanowią nie więcej niż 50 % suchej masy dziennej racji i składają się z surowców uzupełniających pasze określonych zgodnie z wykazem pozytywnym. Co najmniej połowa z nich musi być produkowana na określonym obszarze geograficznym.

—	W związku z tym, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r., łącznie co najmniej 75 % suchej masy łącznej dziennej racji żywnościowej zadawanej kozom mlecznym musi być produkowane na określonym obszarze geograficznym.

—

Ponadto wprowadza się przepis dotyczący powierzchni upraw paszowych dostępnych w gospodarstwie: najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. minimalna powierzchnia upraw paszowych faktycznie wykorzystywanych rocznie do żywienia stada kóz musi wynosić 1 hektar na 12 kóz, a uprawy muszą być położone na określonym obszarze geograficznym. Łąki należące do gospodarstwa muszą mieć powierzchnię co najmniej 1 ha na 24 kozy. Aby spełnić to wymaganie, zezwala się jednak na zakup pasz pochodzących z określonego obszaru geograficznego. W takim przypadku równoważna powierzchnia ustalona jest w sposób następujący: cztery (4) tony suchej masy odpowiadają jednemu (1) hektarowi powierzchni upraw łąkowych. Ilość tak pozyskanej paszy ograniczona jest do połowy rocznego spożycia stada.

Stosowane mleko

Uściśla się, że mleko stosowane do produkcji sera to mleko kozie pełne surowe, niehomogenizowane, niepoddawane żadnej obróbce termicznej. W ten sposób zachowuje się naturalną florę bakteryjną mleka. Okres przechowywania mleka jest ograniczony, tj. mleko musi być użyte do produkcji w ciągu 24 godzin od ostatniego udoju.

Produkcja

Zaprawienie mleka podpuszczką jest dokładnie określone i zachowany jest mieszany charakter skrzepu serowego z przewagą kwasów mlekowych. Celem wstępnego dojrzewania jest zwiększenie zawartości flory zakwaszającej mleka. Taka technika zaprawiania podpuszczką wymaga przestrzegania ściśle określonych zasad, stąd konieczne było ustalenie temperatury i czasu.

Zasadniczym etapem procesu produkcji „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” jest wstępne odsączanie na płótnie, a następnie odsączanie w formie o kształcie ściętego stożka; w trakcie odsączania ser jest obracany przynajmniej jeden raz. Czynności te mają wpływ na strukturę i kształt sera.

Odsunięcie w czasie przetwarzania skrzepu przez zamrożenie jest dozwolone i stanowi dodatkowy sposób na rozłożenie produkcji w czasie, by sprostać popytowi podczas zimy w okresie świątecznym. Wstępne odsączanie na płótnie jest zgodne z zamrażaniem skrzepu serowego. Badania wykazały, że odsunięcie w czasie przetwarzania skrzepu przez zamrożenie nie ma wpływu na cechy organoleptyczne serów, gdy zawartość dodawanego skrzepu mrożonego jest ograniczona do 50 %. Okres przechowywania zamrożonego skrzepu serowego jest ograniczony do 15 miesięcy, aby uniknąć ryzyka denaturacji zamrożonego skrzepu podczas przechowywania. Ser otrzymany z użyciem skrzepu mrożonego nie może być określany wyrażeniem „wiejski” lub jakimkolwiek innym wyrażeniem sugerującym pochodzenie z gospodarstw rolnych. Dodane uściślenie jest zgodne z obecnym zwyczajem.

Uściśla się warunki solenia: solenie wykonuje się solą suchą przez solenie masy lub powierzchni. Praktyka ta umożliwia prawidłowe dostosowanie ilości użytej soli w zależności od cech, jakich nabrał skrzep serowy.

Sezonowanie, dojrzewanie

Dozwolony jest posiew złożonej flory bakteryjnej (drożdże i pleśnie) na powierzchni. Jest to flora sezonująca lub powierzchniowa, która składa się z naturalnych bakterii obecnych w surowym mleku, z flory bakteryjnej, która rozwija się w serwatce serowarskiej i z komercyjnej flory bakteryjnej z rodziny pleśni rodzaju geotrichum i penicillium oraz z rodziny drożdży.

Poprzednia specyfikacja zawierała błąd, ponieważ jest w niej mowa o obliczaniu okresu sezonowania od momentu wyjęcia sera z formy; tymczasem w odpowiadającym specyfikacji tekście krajowym jako datę początkową traktuje się dzień produkcji (któremu według producentów odpowiada dzień rozlania do form). W celu wyjaśnienia przepisów proponuje się uściślenie, że okres sezonowania obliczany jest od daty rozlania do form. W żadnym przypadku nie chodzi o skrócenie tego okresu.

Sezonowanie odgrywa bardzo ważną rolę w tworzeniu się cech organoleptycznych produktu. Szybkość i warunki suszenia (temperatura ponad 10 °C i wilgotność względna ponad 70 %) pozwalają na kontrolowanie szczepienia powierzchniowej flory bakteryjnej, która jest decydująca dla dalszego przebiegu sezonowania. Drugi etap, o parametrach którego – poza obowiązkiem utrzymania temperatury dodatniej – decyduje serowar, umożliwia ukierunkowanie sezonowania na powstanie serów typu repassé. W tym przypadku sery po etapie sezonowania podstawowego, dzięki któremu pokrywają się niebieskawym nalotem, są następnie sezonowane w warunkach hermetycznych.

Przechowywanie w temperaturze poniżej 10 °C (ale w temperaturze dodatniej) jest dozwolone przez nie dłużej niż 72 godz., aby dojrzewalnie mogły odebrać od producentów sery niesezonowane.

Etykietowanie

Na każdym serze lub partii serów należy umieścić etykietę; określono obowiązkowe wyrażenia, które należy podać na etykiecie.

Obowiązkowe jest umieszczenie na etykiecie unijnego symbolu chronionej nazwy pochodzenia; zniesiono obowiązek umieszczania logo „INAO” (krajowego instytutu ds. pochodzenia i jakości).

Dodaje się uściślenia dotyczące stosowania nazwy i dopuszczalnych określeń wartościujących umieszczanych na etykiecie, stosowanych w reklamie, na fakturach i dokumentach handlowych.

Wymogi krajowe

Dodano tabelę przedstawiającą najważniejsze elementy podlegające kontroli.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (3)

„CROTTIN DE CHAVIGNOL”/„CHAVIGNOL”

Nr WE: FR-PDO-0217-01004-15.06.2012

ChOG (   ) ChNP ( X )

1.   Nazwa

„Crottin de Chavignol”/„Chavignol”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.3. Sery

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Ser, który można określać chronioną nazwą pochodzenia „Crottin de Chavignol”/„Chavignol”, otrzymuje się przez koagulację mlekową pełnego surowego mleka koziego z dodatkiem niewielkiej ilości podpuszczki. Skrzep serowy jest wstępnie odsączany na płótnie. Minimalny okres sezonowania wynosi 10 dni, począwszy od dnia rozlania do form. Ser ma delikatną skórkę o barwie kości słoniowej pokrytą lub nie przerostami białej lub niebieskiej pleśni; w przypadku serów typu repassé barwa ta może być ciemniejsza, do brązowej. Sery typu repassé to sery pokryte przerostem niebieskiej pleśni rodzaju penicillium sezonowane w warunkach hermetycznych, dzięki czemu ich masa staje się miękka. „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” ma kształt spłaszczonego walca lekko wypukłego na obwodzie. Brzegi są zaokrąglone. Średnica w środku wysokości jest większa niż średnica dolnej i górnej podstawy walca.

Sery „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” mają następujące cechy analityczne:

—	całkowita zawartość suchej masy: 37 g – 45 g w 1 sztuce sera,

—	tłuszcz wynosi co najmniej 45 % suchej masy,

—	masa w momencie opuszczania zakładu produkcyjnego: 60–90 g.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Mleko stosowane do produkcji musi pochodzić od stada składającego się wyłącznie z kóz rasy alpejskiej najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

Pasza objętościowa stanowi co najmniej 50 % suchej masy porcji dziennej i składa się w co najmniej 70 % z trawy, siana lub paszy konserwowanej przez owijanie.

Ilość paszy konserwowanej przez owijanie ograniczona jest do 50 % suchej masy paszy stanowiącej dzienną rację żywnościową. Zabrania się stosowania kiszonek.

Najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. cała zadawana pasza musi być produkowana na określonym obszarze geograficznym.

Mieszanki paszowe będące uzupełnieniem paszy i mające postać koncentratów lub produktów suszonych stanowią nie więcej niż 50 % suchej masy dziennej racji i składają się z surowców uzupełniających pasze określonych zgodnie z wykazem pozytywnym.

Co najmniej połowa z nich musi być produkowana na określonym obszarze geograficznym.

W związku z tym, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r., łącznie co najmniej 75 % suchej masy łącznej dziennej racji żywnościowej zadawanej kozom mlecznym musi być produkowane na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej.

Ponadto najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. minimalna powierzchnia upraw paszowych faktycznie wykorzystywanych rocznie do żywienia stada kóz musi wynosić 1 hektar na 12 kóz, a uprawy muszą być położone na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej. Łąki należące do gospodarstwa muszą mieć powierzchnię co najmniej 1 ha na 24 kozy. Aby spełnić to wymaganie, zezwala się jednak na zakup pasz pochodzących z określonego obszaru geograficznego. W takim przypadku równoważna powierzchnia ustalona jest w sposób następujący: cztery (4) tony suchej masy odpowiadają jednemu (1) hektarowi powierzchni upraw łąkowych. Ilość tak pozyskanej paszy ograniczona jest do połowy rocznego spożycia stada.

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja mleka, produkcja i dojrzewanie serów odbywają się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Brak

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Etykieta każdego sera lub partii serów o chronionej nazwie pochodzenia „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” zawiera:

—	chronioną nazwę pochodzenia naniesioną czcionką o wymiarach równych co najmniej dwóm trzecim wymiarów największego napisu umieszczonego na etykiecie,

—	wyrażenie „Appellation d’origine protégée” (chroniona nazwa pochodzenia),

—	unijny symbol ChNP.

Poza wyrażeniami określonymi przepisami prawa mającymi zastosowanie do wszystkich serów zabrania się stosowania wszelkich innych określeń lub wyrażeń towarzyszących nazwie na etykietach, materiałach reklamowych, fakturach i dokumentach handlowych z wyjątkiem:

—	specyficznych znaków handlowych lub znaków producenta,

—	określeń dotyczących sezonowania.

Każdy ser sprzedawany przez pośrednika musi być opatrzony indywidualną etykietą.

Nazwę „Crottin de Chavignol”/„Chavignol”, a po niej wyrażenie „Appellation d'origine protégée” (chroniona nazwa pochodzenia) należy obowiązkowo umieszczać na fakturach i dokumentach handlowych.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Produkcja mleka oraz produkcja i dojrzewanie sera odbywa się na terenie obszaru geograficznego, który położony jest na rolniczych terenach regionu Pays-Fort w regionie Sancerrois i na obszarach sąsiadujących; tworzą go gminy położone w następujących departamentach:

—   w departamencie Cher:

Kantony: Aix-d'Angillon, Baugy, La Chapelle-d'Angillon, Henrichemont, Léré, Levet, Mehun-sur-Yèvre, Nérondes, Saint-Doulchard, Saint-Martin-d'Auxigny, Sancergues, Sancerre, Vailly-sur-Sauldre: wszystkie gminy

oraz następujące gminy: Argent-sur-Sauldre, Aubigny-sur-Nère, Blancafort, Bourges, Bussy, Cerbois, Civray, Corquoy, Lantan, Lazenay, Limeux, Lunery, Mareuil-sur-Arnon, Morthomiers, Nançay, Neuvy-sur-Barangeon, Oizon, Osmery, Plou, Poisieux, Preuilly, Primelles, Quincy, Raymond, Saint-Denis-de-Palin, Saint-Florent-sur-Cher, Saint-Germain-des-Bois, Saint-Laurent, Serruelles, Le Subdray, Villeneuve-sur-Cher, Vouzeron.

—   w departamencie Loiret:

Kanton Châtillon-sur-Loire: wszystkie gminy

oraz następujące gminy: Bonny-sur-Loire, Cerdon, Coullons, Faverelles, Ousson-sur-Loire, Poilly-lès-Gien, Saint-Brisson-sur-Loire, Saint-Martin-sur-Ocre, Thou.

—   w departamencie Nièvre:

Kantony: Cosne-Cours sur Loire Nord i Cosne-Cours sur Loire Sud: wszystkie gminy

oraz następujące gminy: Arquian, Bulcy, Donzy, Garchy, La Charité-sur-Loire, Mesves-sur-Loire, Narcy, Pouilly-sur-Loire, Raveau, Saint-Andelain, Saint-Laurent-l'Abbaye, Saint-Martin-sur-Nohain, Saint-Quentin-sur-Nohain, Suilly-la-Tour, Saint-Vérain, Tracy-sur-Loire, Varennes-lès-Narcy.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Określony obszar geograficzny położony jest na rolniczych terenach Pays-Fort w regionie Sancerrois i rozciąga się na sąsiadujące regiony: Champagne berrichonne, Coteaux de la Loire i Sologne, które charakteryzują się obecnością użytków zielonych na glebach gliniastych i gliniasto-wapniowych, odpowiednich do uprawy pasz dla kóz.

Obszar ten w przeszłości był biednym regionem rolniczym, w którym gospodarstwa zajmujące się uprawami mieszanymi, uprawami pasz, winorośli i sadownictwem oraz hodujące małe gatunki przeżuwaczy rozwinęły produkcję opartą na produktach kozich. W tych gospodarstwach hodowlą kóz oraz przetwórstwem serów zajmowały się kobiety. Stosowanie wstępnego odsączania było jednym z praktykowanych przez kobiety z regionu Berry sposobów uniknięcia konieczności rozlania do form, by odsunąć tę czynność w czasie i jak najlepiej zorganizować inne obowiązki domowe lub zawodowe, których miały wiele w gospodarstwach o wielokierunkowych uprawach i hodowli.

Określenie „crottin” ma pochodzić od terminu „crot” używanego w dialekcie regionu Berry i oznaczającego dziurę, a w szczególności miejsca nad brzegami rzek, gdzie kobiety robiły pranie. Gliniasta gleba, która okalała te miejsca („crot”) była używana przez chłopów do wytwarzania wyrobów garncarskich; początkowo wyrabiali z niej lampki olejowe, a następnie formy do serów o małych rozmiarach.

Hodowla kóz i wykorzystanie ich mleka w serowarstwie stanowiło zatem od co najmniej XVI w. dodatkowe źródło dochodów dla rolników z określonego obszaru. W gospodarstwach rolnych i zajmujących się uprawą winorośli w regionie Berry te małe sery często wykorzystywane były jako pożywienie dla robotników pracujących na roli lub w winnicach. W zależności od pory roku i obfitości mleka „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” posiada białe lub niebieskie przerosty pleśni lub też jest ponownie sezonowany (repassé) w czasie zimy.

Dzisiejsza technologia produkcji wywodzi się z technik stosowanych w przeszłości. Ser otrzymuje się przez koagulację z przewagą kwasów mlekowych z surowego pełnego mleka koziego, z dodatkiem niewielkiej ilości podpuszczki. Podczas produkcji skrzep serowy jest obowiązkowo wstępnie odsączany na płótnie. Skrzep jest następnie wlewany do formy o kształcie ściętego stożka i określonych wymiarach; na tym etapie ser jest obracany w formie przynajmniej jeden raz. Sezonowanie trwa przynajmniej 10 dni i odbywa się w kontrolowanej temperaturze i wilgotności. Sezonowanie w warunkach hermetycznych w przypadku wyrobu serów typu repassé jest dodatkowym przedłużeniem minimalnego okresu sezonowania.

5.2.   Specyfika produktu

„Crottin de Chavignol”/„Chavignol” jest niewielkim serem z surowego pełnego mleka koziego, o kształcie spłaszczonego walca lekko wypukłego w połowie wysokości. Ma cienką skórkę z białymi lub niebieskimi przerostami pleśni.

Ser typu repassé jest pokryty przerostem niebieskiej pleśni penicillium, a jego masa jest miękka.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Dzięki stosowaniu formy o kształcie ściętego stożka i określonych wymiarach ser „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” nabiera charakterystycznego kształtu, który dodatkowo podkreśla obracanie go w formie w połowie procesu odsączania. Kształt sera „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” jest ponadto związany ze schematem produkcji, który nakazuje wykonanie wstępnego odsączania skrzepu serowego.

Etap wstępnego odsączania, podczas którego ser świeży zyskuje oczekiwaną wilgotność w momencie wyjęcia z formy oraz kształt (stosunek masa/powierzchnia) powodują, że flora bakteryjna rozwija się w określony sposób, nadając serowi „Crottin de Chavignol”/„Chavignol” jego charakterystyczne cechy. Kształt związany jest również ze stosowaniem formy o potwierdzonym pochodzeniu lokalnym.

„Crottin de Chavignol”/„Chavignol” charakteryzuje się również różnorodnym wyglądem (skórka cienka pokryta lub nie białymi lub niebieskimi przerostami pleśni, o barwie aż do brązowej z niebieskimi przerostami pleśni w przypadku typu repassé).

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (4))

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCChavignol.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  DzU. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(4)  Zob. przypis 3.

---