5.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 101/1

Kursy walutowe euro (1)

4 kwietnia 2014 r.

(2014/C 101/01)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3700
JPY	Jen	142,33
DKK	Korona duńska	7,4653
GBP	Funt szterling	0,82670
SEK	Korona szwedzka	8,9598
CHF	Frank szwajcarski	1,2235
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,2125
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,429
HUF	Forint węgierski	306,68
LTL	Lit litewski	3,4528
PLN	Złoty polski	4,1650
RON	Lej rumuński	4,4559
TRY	Lir turecki	2,9290
AUD	Dolar australijski	1,4810
CAD	Dolar kanadyjski	1,5100
HKD	Dolar Hongkongu	10,6280
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6025
SGD	Dolar singapurski	1,7326
KRW	Won	1 444,51
ZAR	Rand	14,5524
CNY	Yuan renminbi	8,5109
HRK	Kuna chorwacka	7,6385
IDR	Rupia indonezyjska	15 510,85
MYR	Ringgit malezyjski	4,4939
PHP	Peso filipińskie	61,579
RUB	Rubel rosyjski	48,4650
THB	Bat tajlandzki	44,598
BRL	Real	3,1074
MXN	Peso meksykańskie	17,9586
INR	Rupia indyjska	82,4700

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

5.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 101/6

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.7200 – Lenovo/IBM x86 server business)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 101/06)

W dniu 28 marca 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Lenovo Group Limited („Lenovo”, Hong Kong) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady wyłączną kontrolę nad częścią przedsiębiorstwa International Business Machines Corporation („IBM”, Stany Zjednoczone) w drodze zakupu aktywów. Częścią przedsiębiorstwa IBM, którą Lenovo Group Limited zamierza nabyć, jest x86 server business i powiązane aktywa sieciowe.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku przedsiębiorstwa Lenovo: projektowanie, wytwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu komputerów stacjonarnych i przenośnych, stacji roboczych, serwerów, napędów pamięci oraz oprogramowania do zarządzania technologiami informacyjnymi,

—	w przypadku przedsiębiorstwa IBM x86 server business: projektowanie, wytwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu serwerów x86 IBM oraz związanych z nimi produktów, jak również świadczenie powiązanych usług.

Po wstępnej analizie Komisja Europejska uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja Europejska zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji Europejskiej w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

Komisja Europejska zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja Europejska musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.7200 – Lenovo/IBM x86 Server Business, na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussels

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2) Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

5.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 101/7

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 101/07)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2)

„ΣΤΑΦΙΔΑ ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑ ΚΡΗΤΗΣ” (STAFIDA SOULTANINA KRITIS)

Nr WE: GR-PGI-0005-01058-16.11.2012

ChOG ( X ) ChNP ( )

1. Nazwa

„Σταφίδα Σουλτανίνα Κρήτης” (Stafida Soultanina Kritis)

2. Państwo Członkowskie lub Państwo Trzecie

Grecja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.6 — Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Stafida Soultanina Kritis” to suszone winogrona (sułtanki) otrzymywane wyłącznie z gatunku Vitis vinifera L.

Produkt cechują następujące właściwości:

—	barwa złota do brązowej, słodki smak, konsystencja miękka, lecz jędrna,

—	zawartość cukru: minimum 75 %,

—	maksymalna wilgotność: 16 %.

Sułtankom „Stafida Soultanina Kritis” nadaje się następujące klasy:

—

klasa 0: sułtanki wyborowe, duże: około 170 jagód na 100 g (±5 %), w tym maksymalnie 2 % szypułek, nie więcej niż 1 łodyżka luzem na paczkę 12,5 kg, nie więcej niż 2 łodygi wrośnięte w owoc na paczkę 14 kg, jednolita barwa od złocistej do bursztynowej, wysoki stopień czystości, nadające się do bezpośredniego spożycia,

—

klasa 1: sułtanki wyborowe, duże: około 200 jagód na 100 g (±5 %), w tym maksymalnie 2 % szypułek, nie więcej niż 1 łodyżka luzem na paczkę 12,5 kg, nie więcej niż 2 łodygi wrośnięte w owoc na paczkę 12,5 kg, jednolita barwa od złocistej do bursztynowej, wysoki stopień czystości, nadające się do bezpośredniego spożycia,

—

klasa 2: sułtanki klasyczne, dość duże: około 250 jagód na 100 g (±5 %), w tym maksymalnie 4 % szypułek, nie więcej niż 2 łodyżki luzem na paczkę 12,5 kg, nie więcej niż 2 łodygi wrośnięte w owoc na paczkę 12,5 kg, jednolita barwa od bursztynowej do kasztanowej, nadające się do bezpośredniego spożycia lub zastosowania w przemyśle spożywczym,

—

klasa 4: sułtanki klasyczne, wielkość: około 290 jagód na 100 g (±5 %), w tym maksymalnie 4 % szypułek, nie więcej niż 2 łodyżki luzem na paczkę 12,5 kg, nie więcej niż 4 łodygi wrośnięte w owoc na paczkę 12,5 kg, jednolita barwa kasztanowo-brązowa, nadające się do bezpośredniego spożycia lub zastosowania w przemyśle spożywczym.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Suszone winogrona odmiany Sultanina z gatunku Vitis vinifera L., uprawiane na Krecie, zbierane od połowy sierpnia do połowy września. Wyłącznie winogrona zbierane na Krecie są odpowiednie ze względu na gorący i suchy klimat oraz długie nasłonecznienie, dzięki którym dojrzałe winogrona, a w konsekwencji sułtanki, mają wyższą zawartość cukru, umożliwiając przy tym suszenie bezpośrednio po zbiorach, co zapobiega szkodom wynikłym z odrywania się owoców od grona.

3.4. Pasza (dotyczy wyłącznie produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Winogrona uprawia się i przetwarza (w sułtanki) w obrębie określonego obszaru geograficznego. Suszenie musi być rozpoczęte natychmiast po zbiorach, aby surowiec (świeże winogrona) nie uległ uszkodzeniom, co oznacza konieczność przetwarzania w obrębie określonego obszaru geograficznego.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Produkt wytwarzany jest wyłącznie na Krecie.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Kreta leży na południowym skraju Europy. Położenie geograficzne wyspy, klimat i rzeźba terenu, jak również jakość gleby przyczyniły się w największym stopniu do rozwoju uprawy winorośli. Cechy specyficzne obszaru geograficznego:

—	gleba kreteńska jest bogata w węglan wapnia,

—	przeciętna temperatura w okresie kwitnienia winorośli wynosi 20–21 °C, czasem sięga nawet 25 °C, zaś w okresie dojrzewania owoców kształtuje się przeciętnie na poziomie od 24 do 29 °C, maksymalnie do 34 °C,

—	względna wilgotność jest niska, jej przeciętna wartość utrzymuje między 50 % a 73 %,

—	opady są skoncentrowane w 90 % w okresie od października do kwietnia. Pora sucha, niemal zupełnie bez opadów, jest dość długa – około 5–6 miesięcy,

—	średnie dzienne nasłonecznienie wynosi 7,5 godziny. Najbardziej słonecznymi miesiącami są czerwiec, lipiec i sierpień.

Istotne znaczenie ma również czynnik ludzki: zwyczaj zanurzania winogron w roztworze alkalicznym przed suszeniem w znacznej mierze wpływa na charakterystyczną barwę końcowego produktu.

5.2. Specyfika produktu

„Stafida Soultanina Kritis” charakteryzuje barwa od złocistej do brązowej, wysoka zawartość cukru i niska wilgotność. Minimalna zawartość cukru wynosi 75 %, a maksymalna wilgotność: 16 %.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

„Stafida Soultanina Kritis” to odrębny produkt o charakteryce związanej z glebą i warunkami klimatycznymi panującymi na Krecie. Podstawą do zgłoszenia kreteńskich sułtanek do rejestracji chronionego oznaczenia geograficznego jest ich jakość (poziom słodyczy i niskiej wilgotności).

Dominujące na Krecie gleby wapienne pozwalają na szybki wzrost, wczesne dojrzewanie owoców wysokiej jakości, szczególnie bogatych w cukier. Niskie opady i długie godziny nasłonecznienia w lipcu i sierpniu, w czasie dojrzewania winogron, sprzyjają tak znacznemu stężeniu cukru. Jak wiadomo, deszcze w tym krytycznym okresie prowadzą do rozrzedzenia cukru w winogronach, co odbija się na ich jakości.

Barwa od złocistej po brązową wynika z odmiany winogron (Sultanina) o białym miąższu, a także z gorącej i suchej pogody oraz długiego nasłonecznienia, jakie dominują w czasie dojrzewania i suszenia winogron zmieniających się w sułtanki. Ciemnienie owoców jest powodowane przez enzymy, które nie są aktywne przy odpowiednio wysokim stężeniu cukru. Suche i gorące warunki, w połączeniu z praktyką zanurzania owoców w roztworze alkalicznym przed suszeniem, powodują bardzo szybką utratę wody przy jednoczesnym wzroście poziomu cukru, co powstrzymuje procesy wywołujące ciemnienie, a sułtanki zachowują swoją charakterystyczną barwę.

Niski poziom względnej wilgotności w miesiącach letnich (średnio nieprzekraczającej 65 %) uniemożliwia rozwój grzybów na owocach winogron, a w efekcie produkt końcowy jest wolny od ochratoksyny i innych mikotoksyn. Dobrym zbiorom sprzyja również poziom wilgotności, zwłaszcza w okresie kwitnienia (rzędu 60–70 %).

Ta konkretna odmiana nabrała szczególnego znaczenia dla gospodarki Krety po roku 1922, kiedy to uchodźcy z Azji mniejszej przywieźli na wyspę umiejętność tej specyficznej uprawy. Stopniowo wypierała ona odmianę tachtas, uprawianą uprzednio do produkcji suszonych winogron na Krecie. Niedługo po przybyciu uchodźców i rozszerzeniu upraw odmiany Sultanina ruszyła produkcja sułtanek. Istnieją historyczne źródła potwierdzające, że Stafida Soultanina była wysokojakościowym produktem kreteńskim już w okresie międzywojennym; sułtanki zdobyły dwie nagrody jakości na XII i XVI edycji targów międzynarodowych w Salonikach (w 1937 r. i 1951 r.), zyskując wyjątkowe uznanie i potwierdzenie najwyższej jakości. Szybki rozwój i coraz większa skala uprawy winorośli doprowadziły do założenia, w 1941 r., Stowarzyszenia spółdzielni producentów odmiany Sultanina (Κοινοπραξίας Συνεταιριστικών Οργανώσεων Σουλτανίνας, ΚΣΟΣ). Najważniejsze przyczyny tak gwałtownego rozprzestrzenienia upraw odmiany Sultanina sprowadzają się do korzystnych cen suszonych winogron w latach przed i krótko po drugiej wojnie światowej, nadzwyczajnych warunków glebowych i klimatycznych, sprzyjających uprawie winorośli, pierwszorzędnej jakości produktu, a także polityki utrzymywania cen przez państwo w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

http://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/POP-PGE/prodiagrafes_stafidaskritis151013.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3) Zob. przypis 2.

5.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 101/10

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 101/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2)

„JAMÓN DE SERÓN”

Nr WE: ES-PGI-0005-01052 – 29.10.2012

CHOG ( X ) ChNP ( )

1. Nazwa

„Jamón de Serón”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Jest to szynka podsuszana (jamón curado) uzyskana z udźców świńskich (z wykastrowanych wieprzów i macior) należących do następujących ras lub krzyżówek tych ras: Duroc, Large White, Landrace, Blanco Belga, Pietrain y Chato Murciano, i uzyskana w procesie naturalnego suszenia-dojrzewania, o formie okrągłej, z zachowaniem kopyta, ze skórką lub bez, przy czym w tym drugim przypadku skórkę usuwa się poprzez nacięcia w kształcie litery „V”. Mięso ma kolor czerwony i błyszczy przy przecinaniu, tłuszcz jest częściowo zatopiony w masie mięśniowej. Mięso ma smak lekko słodkawy, mało słony, o średnio silnym lub intensywnym aromacie. Tłuszcz ma gęstą konsystencję, błyszczy, ma kolor żółtawo-biały, słodki smak i intensywny aromat.

Szynka jest wprowadzana do obrotu w ramach dwóch kategorii:

szynka kategorii „S-XVI” o wadze minimalnej 7 kg, której okres przygotowywania przekracza 16 miesięcy;

szynka kategorii „S-XX” o wadze minimalnej 8 kg, której okres przygotowywania przekracza 20 miesięcy.

W przypadku obu kategorii proces naturalnego suszenia-dojrzewania w warunkach środowiskowych panujących w Serón musi trwać przynajmniej 12 miesięcy.

Zawartość soli: maksymalnie 5 % (chlorku sodu) zawartości wyrażonej dla świeżej lub naturalnej masy; zawartość analizowana jest na podstawie próbki pobranej 4 cm od kości udowej, bez skórki. W trakcie całego procesu szynka musi stracić co najmniej 35 % masy lub też zostać poddana peklowaniu przez okres dłuższy o co najmniej 2 miesiące od normalnego okresu peklowania. Szynka, którą pozbawiono skóry poprzez nacięcia w kształcie litery „V” po przyjęciu jej do peklowania, musi stracić dodatkowe 3 % wagi.

Produkt może być konfekcjonowany w opakowaniach, oddzielony od kości lub pokrojony na plasterki, pod warunkiem zagwarantowania jakości i identyfikowalności.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Udźce świńskie: Udźce świń należących do następujących ras lub krzyżówek tych ras: Duroc, Large White, Landrace, Blanco Belga, Pietrain y Chato Murciano.

Minimalna waga udźca przed usunięciem krwi musi wynosić co najmniej 11 kg (łącznie ze skórą) do przygotowania szynek należących do kategorii S-XVI oraz 12,5 kg (łącznie ze skórą) do przygotowania szynek należących do kategorii S-XX. Udźce pochodzą z wykastrowanych wieprzów lub macior.

Grubość warstwy tłuszczu musi wynosić: w szynce ze skórką: 2,5 cm, w szynce bez skórki oddzielonej cięciami w kształcie litery „V”: 2 cm. Grubość tę należy sprawdzać w miejscu, w którym podudzie łączy się z łopatką, tworząc rodzaj trójkątnej krawędzi.

Smalec: W celu zagwarantowania zachowania jakości produktu w całym procesie przygotowywania oraz jego dobrego wyglądu używa się smalcu z tego samego osobnika.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Proces przygotowywania Jamón de Serón składa się z szeregu etapów, które muszą zostać przeprowadzone w określonej strefie geograficznej. Zostały one wymienione poniżej w kolejności chronologicznej:

1.	odbiór udźców;

2.	pierwsze wykrwawianie;

solenie;

mycie;

5.	drugie wykrwawianie;

6.	wtórne solenie;

7.	naturalne suszenie-dojrzewanie;

8.	natłuszczanie i zabiegi końcowe.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Produkty korzystające z ChOG oznaczone są etykietą lub specjalnym oznaczeniem na produkcie końcowym, niezależnie od tego, czy produkt znajduje się w opakowaniu.

Na etykietach i używanych w handlu opakowaniach szynki chronionej znakiem ChOG musi obowiązkowo znajdować się wyraźna wzmianka o chronionym oznaczeniu geograficznym „Jamón de Serón”. Na etykietach podawany jest unikalny numer, służący wyłącznie zagwarantowaniu identyfikowalności certyfikowanego produktu.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

„Jamón de Serón” może być wytwarzana wyłącznie w na obszarze gminy Serón wynoszącym 167 km2.

5. Związek z obszarem geograficznym

Związek produktu z obszarem wytwarzania wynika zarówno ze związku przyczynowo-skutkowego właściwości lokalnego środowiska, jak też i z jego reputacji.

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Czynniki naturalne:

Dorzecze rzeki Almanzora, w którym leży gmina Serón, znajduje się w regionie, w którym dominuje klimat pustynny i stepowy – dorzecze to można uznać za najbardziej suche dorzecze na całym kontynencie europejskim.

Serón znajduje się w dorzeczu rzeki Almanzora (prowincja Almería), które z kolei położone jest na południowych krańcach wschodniego wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego (Levante), południowo-wschodniego regionu o charakterze półpustynnym. Charakteryzuje się wskaźnikiem suchości wynoszącym od 0,2 do 0,5, nadmiernym nasłonecznieniem wynoszącym średnio 3 000 h w roku oraz bardzo małymi opadami – średnio poniżej 400 mm w roku. Ten suchy klimat wynika z położenia w południowo-wschodniej części Hiszpanii za łańcuchem Sierras Subbéticas we wschodniej Andaluzji, które nie dopuszczają do regionu atlantyckich burz przynoszących opady i przemieszczających się przez Półwysep Iberyjski z zachodu na wschód.

Z drugiej strony, stepowy klimat Serón wynika ze szczególnego położenia geograficznego w dolinie rzeki Almanzora – w górnym krańcu doliny od północnej strony Sierra de los Filabres, na wysokości między 800 a 900 m, korzystając z naturalnego otoczenia, na którym występuje roślinność śródziemnomorska typowa dla obszarów podgórskich oraz specyficznego mikroklimatu, charakteryzującego się suchym powietrzem o niskiej średniej wilgotności względnej (wynoszącej 55 % w lecie i 70 % w zimie), niskimi temperaturami w zimie (4,6–5,5 °C). Przymrozki nie są tam jednak częste, a w lecie panuje umiarkowana temperatura (średnia poniżej 23 °C). Normalnie w obszarze tym występują duże wahania temperatury między poszczególnymi porami roku i w ramach tych pór (18–19 °C). Wreszcie, co bardzo istotne w kontekście procesu naturalnego suszenia-dojrzewania produktów mięsnych, występują tam przez cały rok stałe wiatry o charakterze łagodnym i suchym, wiejące z kierunku północno-wschodniego z prędkością 5–7 m/s. Inną charakterystyczną cechą jest duże nasłonecznienie (3 000 h/rok).

Połączenie wszystkich tych czynników naturalnych tworzy warunki klimatyczne bardzo korzystne dla procesu naturalnego suszenia-dojrzewania szynki z Serón.

Czynniki ludzkie:

Charakterystyczne cechy tradycyjnej szynki z Serón – duże rozmiary i zawartość tłuszczu, mają swoje początki w praktykach doboru i hodowli trzody ustanowionych w zarządzeniach gminnych Serón (Ordenanzas de Cría del Cerdo y de las Matanzas del Concejo de Serón) z XVI w. Właściwości te przetrwały po dziś dzień. Dobór ras trzody chlewnej o znacznej masie oraz hodowla przez co najmniej rok przed domowym ubojem pozwalały tradycyjnie uzyskiwać duże szynki gęsto przesycone tłuszczem i mające grubą warstwę tłuszczu. Tradycja wytwarzania produktów z grubą warstwą tłuszczu przetrwała do dzisiaj. We wszystkich suszarniach Serón do wytwarzania prawdziwego „Jamón de Serón” nadal wybiera się surowiec o tej właściwości.

5.2. Specyfika produktu

Charakterystyczne właściwości Jamón de Serón powiązane z procesem jej wytwarzania można podsumować w następujący sposób:

—

tradycyjna szynka musi być duża i tłusta oraz uzyskana w długotrwałym procesie wytwarzania, trwającym co najmniej 16 lub 20 miesięcy, w zależności od wagi udźców w danej partii, z czego co najmniej 12 miesięcy musi przypadać na proces naturalnego suszenia-dojrzewania w warunkach środowiskowych Serón,

—

szynkę charakteryzuje słodki smak i niska zawartość soli, jak również bardzo intensywny aromat. Tłuszcz szynki przenika częściowo do masy mięśniowej, w której podczas procesu naturalnego suszenia-dojrzewania szynki formują się typowe aromaty. Jest to jedna z charakterystycznych cech produktu, którą mistrzowie wędliniarscy z Serón określają jako „jamón caliente”.

Związek przyczynowy z obszarem geograficznym wynika z charakterystycznych cech produktu, chociaż renoma produktu wzmacnia dodatkowo ten związek przyczynowy.

Związek przyczynowy między właściwościami produktu a obszarem geograficznym

Szynka duża i tłusta, poddawana długotrwałym zabiegom

Właściwości tradycyjnej szynki z Serón – dużej i tłustej, wynikają z praktyk w zakresie hodowli świń w gospodarstwach, ich uboju oraz przygotowywania szynek stosowanych przez ludność Serón od XVI w.

Ze względu na duże rozmiary udźców i grubość warstwy tłuszczu szynki wymagają poddania ich długotrwałym zabiegom, trwającym co najmniej 16 miesięcy, a nawet 20 miesięcy w przypadku udźców o większej wadze, co ma pozwolić na uzyskanie minimalnego stopnia kurczenia wynoszącego 35 %. Długi okres przygotowywania szynki pozwala zagwarantować, że proces naturalnego suszenia-dojrzewania w warunkach środowiskowych Serón trwać będzie co najmniej 12 miesięcy, dzięki czemu szynka zostanie poddana wpływowi wszystkich pór roku, z temperaturami w zakresie od 4,6 °C (średnia temperatura w grudniu) do 23 °C (średnia temperatura w lipcu) oraz wilgotnością względną w zakresie od 55 % latem do 70 % zimą. To z kolei gwarantuje zachodzenie procesów wytapiania tłuszczu, infiltracji i procesów biochemicznych związanych z mniej tłustymi partiami szynki, które mają fundamentalne znaczenie dla formowania się aromatów typowych dla szynki z Serón.

Te cechy produktu, wynikające z połączenia czynników naturalnych i ludzkich, wpływają z kolei na różne, stale występujące i szczególne właściwości fizyczno-chemiczne i organoleptyczne: słodkawy smak, niska zawartość soli oraz intensywny aromat.

Słodkawy smak i niska zawartość soli

Tradycyjny proces solenia szynki z Serón ma bezpośredni związek z wyborem surowca o dużej zawartości tłuszczu, jak również z charakterystycznymi uwarunkowaniami mikroklimatycznymi Serón. Oba te czynniki pozwalają ograniczyć do minimum dozowanie soli, by uzyskać niezbędne stabilne właściwości mikrobiologiczne i enzymatyczne szynki podczas procesu jej przygotowywania, dzięki czemu produkt finalny ma typowe dla niego właściwości: słodkawy smak i niska zawartość soli.

Pokrywa tłuszczu chroni warstwy mniej tłuste przed zmianami mikrobiologicznymi, z drugiej zaś strony dostarcza molekuły do układu biochemicznego między tłustą i chudą częścią szynki, co pozwala uzyskać słodkawy smak produktu końcowego.

Dwa czynniki środowiskowe Serón sprzyjają wysuszeniu szynki w całym procesie jej przygotowywania, w szczególności na etapie jej naturalnego suszenia-dojrzewania, zmniejszając aktywność wodną i powstrzymując tym samym aktywność bakterii oraz enzymów w miarę przebiegu tego procesu:

—	niska wilgotność względna przez cały rok (na poziomie średnio 55 % latem i 70 % zimą) dają szynce wysoki wskaźnik wilgotności, co sprzyja naturalnemu wysuszeniu szynki i powoduje zmniejszenie aktywności wodnej,

—	stałe, łagodne i suche wiatry w trakcie całego roku powodują stałe napływanie nowych fal powietrza usuwających wilgoć gromadzącą się na powierzchni szynki, ułatwiając tym samym proces naturalnego suszenia i zmniejszając aktywność wodną.

Intensywny aromat szynki

Zjawisko wytapiania tłuszczu z szynki (pocenia) to charakterystyczny element procedury naturalnego suszenia-dojrzewania, uzyskiwany dzięki warunkom środowiskowym Serón. Ten specyficzny element ma decydujące znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Znaczne różnice temperatur między poszczególnymi porami roku oraz w obrębie takich pór występujące w Serón pozwalają uzyskać minimalny poziom temperatury, w którym dochodzi do wytapiania tłuszczu (22–26 °C), co w połączeniu z niską względną wilgotnością powietrza w trakcie całego roku (poniżej 75 %) sprzyja wydostawaniu się tłuszczu z wnętrza szynki na jej powierzchnię, co z kolei powoduje przenikanie tłuszczu do masy mięśniowej, prowadząc później do biochemicznego procesu mieszania się tłuszczów i białek. Cały ten proces, który przebiega w sposób naturalny podczas suszenia-dojrzewania szynki, pozwala uzyskać szczególny, intensywny aromat „Jamón de Serón”. Jest to jedna z charakterystycznych cech produktu, którą mistrzowie wędliniarscy z Serón określają jako „jamón caliente”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

Pełen tekst specyfikacji oznaczenia znaleźć można pod następującym linkiem:

http://www.juntadeandalucia.es/agriculturaypesca/portal/export/sites/default/comun/galerias/galeriaDescargas/cap/industrias-agroalimentarias/denominacion-de-origen/Pliegos/Pliego_Jamon_Seron.pdf

lub też bezpośrednio na stronie głównej portalu internetowego Rady ds. Rolnictwa, Rybołówstwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (http://www.juntadeandalucia.es/agriculturaypesca/portal), zgodnie z następującą ścieżką dostępu: „Industrias Agroalimentarias”/„Calidad y Promoción”/„Denominaciones de Calidad”/„Jamones y Paletas”, specyfikację można odnaleźć pod oznaczeniem jakości.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012.

(3) Zob. przypis 2.

5.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 101/15

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 101/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O REJESTRACJĘ GWARANTOWANEJ TRADYCYJNEJ SPECJALNOŚCI (GTS)

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 509/2006

w sprawie w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (2)

„РОЛЕ ТРАПЕЗИЦА” (ROLE TRAPEZITSA)

Nr WE: BG-TSG-0007-01020 – 23.07.2012

1. Nazwa i adres grupy składającej wniosek

Nazwa grupy lub organizacji (jeżeli dotyczy): Sdruzhenie Traditsionni surovo-susheni mesni produkti (Stowarzyszenie Wytwórców Tradycyjnych Suszonych na Surowo Produktów na Bazie Mięsa) (STSSMP)

Adres

bul. Shipchenski prohod

bl. 240, vh. А, ap. 6., et. 3

1111 Sofia

BUŁGARIA

Tel.

+359 29712671

Faks

+359 29733069

E-mail

office@amb-bg.com

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Bułgaria

3. Specyfikacja produktu

3.1. Nazwa(-y) przeznaczona(-e) do rejestracji (art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007):

„Роле Трапезица” (Role Trapezitsa)

3.2. Należy określić, czy nazwa

☒	jest specyficzna sama w sobie
☐	wyraża specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego

Nazwa „Role Trapezitsa” pochodzi od „Trapezitsa”, nazwy mającego historyczne znaczenie wzgórza w Wielkim Tyrnowie, dawnej carskiej stolicy Bułgarii. Wspomniana nazwa weszła do powszechnego użycia pomimo braku wpływu regionu geograficznego na proces produkcji. Nazwa jest specyficzna sama w sobie, ponieważ jest stosowana i znana w całej Bułgarii i posiada wieloletnią historię i renomę. Produkt jest nadal wytwarzany i popularny w całym kraju pod tą nazwą.

3.3. Czy wniosek obejmuje zastrzeżenie nazwy na mocy art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006?

☒	Rejestracja z zastrzeżeniem nazwy
☐	Rejestracja bez zastrzegania nazwy

3.4. Typ produktu

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.5. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego, którego dotyczy nazwa w pkt 3.1 (art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

„Role Trapezitsa” jest prasowanym, suszonym na surowo produktem mięsnym przygotowywanym ze schłodzonego lub zamrożonego podgardla wieprzowego oraz mieszanki soli i naturalnych przypraw (czarny lub biały pieprz i czosnek) umieszczonym w oplecionej sznurkiem osłonce wykonanej z bydlęcego jelita ślepego lub kolagenu i siatki. „Role Trapezitsa” nadaje się do bezpośredniego spożycia po usunięciu osłonki.

Właściwości fizyczne – kształt i wymiary

Cylindryczny, spłaszczony, wydłużony, każdy kawałek o grubości co najmniej 3 cm.

Właściwości chemiczne

— zawartość wody: nie więcej niż 38,0 % masy całkowitej,

— sól kuchenna: nie więcej niż 4,5 % masy całkowitej,

— azotyny resztkowe w produkcie końcowym: nie więcej niż 50,0 mg/kg,

— рН: nie mniej niż 5,4.

Właściwości organoleptyczne

Wygląd zewnętrzny i kolor: czysta powierzchnia pokryta cienką warstwą białej, szlachetnej pleśni.

Przekrój: gładki i czysty, mięso o kolorze różowoczerwonym, a kawałki tłuszczu o kolorze białym do jasnokremowego.

Konsystencja: zwarta i elastyczna.

Smak i zapach: charakterystyczny, przyjemny, średnio słony, o wyraźnym aromacie czosnku i czarnego pieprzu.

„Role Trapezitsa” może być wprowadzany do obrotu w całości, w kawałkach lub w plasterkach, w opakowaniach próżniowych, w celofanie lub pakowany w atmosferze modyfikowanej.

3.6. Opis metody produkcji produktu rolnego lub środka spożywczego, którego dotyczy nazwa w pkt 3.1 (art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Skład na 100 kg składników

Podgardle wieprzowe, schłodzone lub zamrożone

—

Przyprawy:

—	naturalny pieprz czarny lub biały — 400 g,

—	czosnek — 100 g.

—	Mieszanka soląca: 4,50 kg soli kuchennej; 40 g kwasu askorbinowego (E300) jako substancji przeciwutleniającej; 100 g azotanu potasu (E252) lub 85 g azotanu sodu (E251) jako substancji konserwującej; 500 g rafinowanego cukru kryształu.

—	Bydlęce jelito ślepe, powłoka kolagenowa, siatka dopuszczona do stosowania z żywnością.

Metoda produkcji

„Role Trapezitsa” przygotowuje się ze schłodzonego lub zamrożonego podgardla wieprzowego o pH wynoszącym 5,6–6,2. Podgardla wieprzowe zwija się i umieszcza w czystych pojemnikach do solenia. W celu zapewnienia lepszego rozmieszczenia składników mieszanki solącej w pierwszej kolejności miesza się azotany i sól kuchenną, a następnie dodaje pozostałe składniki. Mięso soli się ręcznie lub mechanicznie. Solone podgardla umieszcza się ciasno w pojemnikach plastikowych lub ze stali nierdzewnej, aby dojrzały w chłodni w temperaturze 0–4 °C. Po 4–5 dniach zmienia się ułożenie kawałków (zamiana miejscami kawałków na górze z kawałkami na dole) i pozostawia przez co najmniej 10–12 dni w tych samych warunkach aż do pełnego i równego nasolenia. Po zakończeniu etapu solenia mięso umieszcza się w osłonce wykonanej z bydlęcego jelita ślepego lub powłoki kolagenowej. Każdy kawałek oplata się spiralnie sznurkiem lub umieszcza ciasno w siatce i wiesza na drewnianych lub metalowych ramach lub prętach umieszczonych na wózkach do kiełbasy wyprodukowanych ze stali nierdzewnej. Kawałki nie mogą się ze sobą stykać. Wiszą na wózkach w celu odsączenia do 24 godzin w temperaturze powietrza nieprzekraczającej 12 °С. Po odsączeniu pozostają na wózkach, które przesuwa się do naturalnych lub klimatyzowanych suszarni, w których można regulować temperaturę i wilgotność. Podczas suszenia utrzymuje się temperaturę 12–17 °С i wilgotność względną w przedziale 70–85 %. Po 3–5 dniach suszenia „Role Trapezitsa” jest prasowany przez 12–24 godzin. Wstępne prasowanie odbywa się po lekkim osuszeniu kawałków „Role Trapezitsa”, gdy na ich powierzchni można wyczuć delikatną skórkę. Przed prasowaniem należy posortować je według grubości. Prasowanie przeprowadza się zazwyczaj dwu- lub trzykrotnie. Proces suszenia kontynuowany jest do momentu uzyskania zwartej elastycznej konsystencji.

3.7. Specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego (art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Specyficzny charakter „Role Trapezitsa” wynika z następujących charakterystycznych właściwości produktu:

—

miękkość i soczystość — podgardle wieprzowe, z którego wytwarza się „Role Trapezitsa”, jest marmurkowym mięsem wysokiej jakości. Stosowanie wspomnianego składnika i przestrzeganie tradycyjnej metody produkcji (w szczególności podczas suszenia i prasowania) nadaje produktowi końcowemu charakterystyczną soczystość i miękkość,

—	smak i zapach — charakterystyczny smak i zapach „Role Trapezitsa” wynika także z połączenia przypraw, w szczególności czosnku, które są starannie wybierane i odmierzane, z mięsem podgardla wieprzowego. Specyficzny aromat i smak produktu wynika także z długiego procesu suszenia w osłonce,

—

kształt — produkt ma charakterystyczny spłaszczony kształt, który uzyskuje po prasowaniu. Inną specyficzną cechą charakterystyczną „Role Trapezitsa” jest umieszczanie mięsa w oplecionej siatką osłonce wykonanej z bydlęcego jelita ślepego lub powłoki kolagenowej oraz uzyskiwanie przez nie specyficznego spłaszczonego kształtu w wyniku kilkukrotnego prasowania, co ułatwia odróżnienie „Role Trapezitsa” od innych suszonych na surowo nierozdrobnionych specjalności z mięsa z tej samej grupy.

3.8. Tradycyjny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego (art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Suszone na surowo specjalności z mięsa produkowane z nierozdrobnionej wieprzowiny są tradycyjnymi i specyficznymi formami bułgarskich produktów na bazie mięsa. Produkuje się je z polędwicy wieprzowej lub podgardla wieprzowego. „Role Trapezitsa”, który produkuje się w Bułgarii z wykorzystaniem tradycyjnych technik od ponad 30 lat, jest jednym z takich produktów.

Przepis znormalizowano po raz pierwszy w bułgarskich normach państwowych BDS 2984-75 – „Rolada wieprzowa”, Państwowa Komisja Normalizacyjna, Sofia, 1975 r., a następnie BDS 2984-84 – „Role Trapezitsa”. Technikę produkcji „Role Trapezitsa” opisano w podręczniku Sbornik tehnologichni instruktsii za proizvodstvo ma mesni proizvedeniya (Wskazówki dotyczące wytwarzania produktów na bazie mięsa) opublikowanym w 1981 r. przez DSO Rodopa i Instytut Przemysłu Mięsnego. Wspomnianą technikę i przepis stosuje się do dziś.

Głównym powodem wprowadzenia tych norm była chęć ochrony tradycyjnego przepisu i zharmonizowania techniki produkcji za pomocą wspólnego zbioru zasad mającego zapewnić właściwe dojrzewanie na etapie suszenia, które jest zasadniczym i tradycyjnym aspektem produkcji tego rodzaju produktu. Proces ten powoduje zmiany mikrobiologiczne, biochemiczne i fizykochemiczne w surowym mięsie, które sprawiają, że staje się ono odpowiednie do bezpośredniego spożycia i nadaje mu specyficzne właściwości organoleptyczne, odżywcze i biologiczne. Dostępna mikroflora odgrywa w tym procesie kluczową rolę. Istotnym warunkiem naturalnej selekcji szczególnej mikroflory jest stosowanie tradycyjnych pras złożonych z drewnianych płyt stosowanych do prasowania podczas suszenia. Produkt jest prasowany nie tylko w celu nadania mu spłaszczonego kształtu, ale także ze względu na fakt, że prasowanie ma wpływ na dojrzewanie i suszenie, jak również na niektóre właściwości decydujące o jakości produktu końcowego, ponieważ unika się nierównego suszenia wynikającego ze wzmożonego przemieszczania masy w warstwach powierzchniowych i zatrzymania jej w środku, gdyż mogłoby to być powodem wad.

3.9. Minimalne wymogi i procedury sprawdzania specyficznego charakteru (art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Podczas przetwarzania i po jego zakończeniu przeprowadza się kontrolę:

—	zgodności składników mięsnych z wymogami określonymi w pkt 3.6,

—	przestrzegania proporcji składników mięsnych i mieszanki solącej określonych w przepisie: kontrole odbywają się podczas odmierzania mieszanki solącej i mieszania jej ze składnikami mięsnymi, a ilości składników i dodatków porównuje się z przepisem,

—	przestrzegania przebiegu procesu produkcji opisanego w pkt 3.6 podczas solenia podgardla po zwinięciu,

—	przestrzegania przebiegu procesu produkcji opisanego w pkt 3.6 podczas umieszczania solonego mięsa w osłonce,

—	temperatury i wilgotności podczas odsączania i suszenia, w tym oględziny produktu,

—	spełniania wymogów dotyczących wyglądu zewnętrznego i koloru przez oględziny produktu po zakończeniu procesu suszenia,

—	spełniania wymogów dotyczących przekroju, konsystencji, aromatu i smaku, określonych w pkt 3.5, przez analizę sensoryczną produktu końcowego,

—	spełnienia wymaganych parametrów fizykochemicznych produktu końcowego, określonych w pkt 3.5, za pomocą zatwierdzonych metod laboratoryjnych.

Powyższe parametry muszą być kontrolowane raz na rok. Jeżeli na określonym etapie zostaną wykryte naruszenia, kontrole przeprowadza się z większą częstotliwością, raz na sześć miesięcy.

4. Organ lub jednostka kontrolująca zgodność ze specyfikacją produktu

4.1. Nazwa i adres

Nazwa:

Q Certificazioni S.r.l.

Adres:

Villa Parigini, loc. Basciano

53035 Monteriggioni SI

WŁOCHY

ul. Leonardo da Vinci 42a

4000 Plovdiv

BUŁGARIA

Tel./faks:

+359 32649228

Telefon komórkowy:

+359 897901680

Adres e-mail:

office@qci.bg

☐

Organ publiczny/jednostka publiczna

☒

Organ prywatny/jednostka prywatna

4.2. Szczególne zadania organu lub jednostki

Organ kontrolny określony w pkt 4.1 przeprowadza kontrole spełniania wszystkich kryteriów przewidzianych w specyfikacji produktu.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 101

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 57 5 kwietnia 2014

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2014/C 101/01	Kursy walutowe euro	1
2014/C 101/02	Powołanie nowego członka ustanowionej przy Komisji grupy ekspertów zainteresowanych stron ds. zamówień publicznych w związku z rezygnacją członka	2
2014/C 101/03	Wytyczne w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020: Zgoda wszystkich państw członkowskich na stosowne środki zaproponowane na podstawie art. 108 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej	3
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2014/C 101/04	Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie	4
2014/C 101/05	Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie	5

	Sprostowania
2014/C 101/10	Sprostowanie do decyzji Komisji z dnia 9 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/206/UE w sprawie mianowania członków grupy ds. doradztwa technicznego w zakresie produkcji ekologicznej i ustanowienia listy rezerwowej ( Dz.U. C 360 z 10.12.2013 )	20

Data i godzina zamknięcia łowiska	17.3.2014
Czas trwania	17.3.2014 do 30.6.2014
Państwo członkowskie	Unia Europejska (wszystkie państwa członkowskie)
Stado lub grupa stad	RED/N3M
Gatunek	Karmazyn (Sebastes spp)
Obszar	NAFO 3M
Rodzaj(-e) statków rybackich	—
Numer referencyjny	03/TQ43

Data i godzina zamknięcia łowiska	18.3.2014
Czas trwania	18.3.2014–31.12.2014
Państwo członkowskie	Hiszpania
Stado lub grupa stad	BUM/ATLANT
Gatunek	Marlin błękitny (Makaira nigricans)
Obszar	Ocean Atlantycki
Rodzaj(-e) statków rybackich	—
Numer referencyjny	04/TQ43

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2014/C 101/06	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7200 – Lenovo/IBM x86 server business) — Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	6
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2014/C 101/07	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	7
2014/C 101/08	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	10
2014/C 101/09	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	15