15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/2

Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2013 r. — Komisja Europejska przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-640/13)

2014/C 78/04

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lyal i W. Roels)

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania strony skarżącej

—	stwierdzenie, że ograniczając z mocą wsteczną prawa podatników do dochodzenia zwrotu podatków pobranych z naruszeniem prawa Unii Zjednoczone Królestwo uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 4 ust. 3 TUE;

—	obciążenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej kosztami postępowania.

Rozpatrywane przepisy krajowe

Sekcja 107 Finance Act 2007 pozbawia podatników z mocą wsteczną prawa do dochodzenia zwrotu bezprawnie pobranych podatków.

Zarzuty i główne argumenty

W braku przepisów prawa Unii w tej dziedzinie, do państw członkowskich należy określenie warunków proceduralnych skarg wnoszonych celem dochodzenia praw przysługujących obywatelom na mocy prawa Unii. Jednakże, owa autonomia procesowa jest poddana poszanowaniu zasad skuteczności i równoważności oraz innych, ogólnie stosowalnych zasad prawa, takich jak zasada pewności prawa i zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań. Sekcja 107 Finance Act 2007 nie uwzględnia tych zasad i w związku z tym jest niezgodna z art. 4 ust. 3 TUE.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy) w dniu 12 grudnia 2013 r. — H.J. Mertens przeciwko Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

(Sprawa C-655/13)

2014/C 78/05

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Centrale Raad van Beroep.

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: H.J. Mertens.

Druga strona postępowania: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 71 ust. 1 lit. a) pkt i) rozporządzenia nr 1408/71 (1) należy intepretować w ten sposób, że jest z nim niegodne, aby pracownik przygraniczny, który bezpośrednio po zakończeniu zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin u pracodawcy w państwie członkowskim podjął zatrudnienie u innego pracodawcy w tym samym państwie członkowskim w mniejszym wymiarze godzin, był uważany za częściowo bezrobotnego pracownika przygranicznego?

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, Dz.U. L 149, s. 2.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal Administrativo (Portugalia) w dniu 13 grudnia 2013 r. — Surgicare — Unidades de Saúde S.A. przeciwko Fazenda Pública

(Sprawa C-662/13)

2014/C 78/06

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Supremo Tribunal Administrativo

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Surgicare — Unidades de Saúde SA

Strona pozwana: Fazenda Pública

Pytanie prejudycjalne

Czy jeżeli organ podatkowy podejrzewa praktykę stanowiącą nadużycie zmierzające do uzyskania zwrotu podatku VAT, przy czym prawo portugalskie przewiduje uprzednie obowiązkowe postępowanie mające zastosowanie do praktyk stanowiących nadużycie w dziedzinie podatków, należy przyjąć, że takie postępowanie nie ma zastosowania w dziedzinie podatku VAT z uwagi na wspólnotowe pochodzenie tego podatku?

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München (Niemcy) w dniu 30 grudnia 2013 r. — Fliesen-Zentrum Deutschland GmbH przeciwko Hauptzollamt Regensburg

(Sprawa C-687/13)

2014/C 78/07

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht München

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Fliesen-Zentrum Deutschland GmbH

Strona pozwana: Hauptzollamt Regensburg

Pytanie prejudycjalne

Czy rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 917/2011 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz płytek ceramicznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (1) jest ważne?

(1) Dz.U. L 238, s. 1.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/4

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Mercantil no 3 de Barcelona (Hiszpania) w dniu 27 grudnia 2013 r. — Gimnasio Deportivo San Andrés, S.L., pozostali uczestnicy postępowania: Gemma Atarés París i Agencia Estatal de la Administración Tributaria

(Sprawa C-688/13)

2014/C 78/08

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Juzgado Mercantil no 3 de Barcelona

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gimnasio Deportivo San Andrés, S.L.

Pozostali uczestnicy postępowania: Gemma Atarés París i Agencia Estatal de la Administración Tributaria

Pytania prejudycjalne

Czy gwarancję, że przejmujący, który nabywa przedsiębiorstwo w upadłości lub jednostkę produkcyjną tego przedsiębiorstwa, nie odpowiada za zadłużenie wobec instytucji zabezpieczenia społecznego powstałe przed przysądzeniem jednostki produkcyjnej lub za zadłużenie wynikające ze stosunków pracy, jeżeli postępowanie upadłościowe powoduje uruchomienie ochrony co najmniej równorzędnej do tej, która jest przewidziana w dyrektywach wspólnotowych, należy rozumieć jako dotyczącą wyłącznie zobowiązań bezpośrednio związanych z umowami o pracę lub stosunkami pracy, czy też, w kontekście pełnej ochrony praw pracowniczych i utrzymania zatrudnienia, gwarancja ta powinna obejmować również zobowiązania pracownicze lub zadłużenie wobec instytucji zabezpieczenia społecznego powstałe przed przysądzeniem własności osobie trzeciej?

W tym samym kontekście gwarancji praw pracowniczych, czy nabywca jednostki produkcyjnej może uzyskać gwarancję sądu prowadzącego postępowanie upadłościowe i dokonującego przysądzenia nie tylko w odniesieniu do uprawnień wynikających z umów o pracę, ale również innych powstałych przed przysądzeniem długów, które mógł mieć upadły podmiot wobec pracowników, których stosunek pracy został już wcześniej rozwiązany, lub wcześniejszego zadłużenia wobec instytucji zabezpieczenia społecznego?

Czy ten, kto nabywa przedsiębiorstwo w upadłości lub jego jednostkę produkcyjną, zobowiązując się do utrzymania wszystkich lub niektórych umów o pracę i przejmując wynikające z nich zobowiązania, uzyskuje gwarancję, że nie będzie można żądać od niego spełnienia lub przenieść na niego innych zobowiązań zbywającego związanych z umowami lub stosunkami, w które wstąpił, w szczególności zobowiązań pracowniczych w postaci zadłużenia wobec instytucji zabezpieczenia społecznego[?]

Reasumując, czy dyrektywę 23/2001 (1), w części dotyczącej przenoszenia jednostek produkcyjnych lub przedsiębiorstw, co do których w trybie sądowym lub administracyjnym orzeczono niewypłacalność i likwidację, można interpretować w ten sposób, że zezwala ona nie tylko na ochronę umów o pracę, ale także na udzielenie zapewnienia, że nabywca nie będzie ponosił odpowiedzialności za długi powstałe przed przysądzeniem danej jednostki produkcyjnej[?]

5)	Czy redakcja art. 149 ust. 2 Ley Concursal Española (hiszpańskiej ustawy –prawo upadłościowe) w części dotyczącej przejęcia przedsiębiorstwa stanowi przepis prawa krajowego wymagany przez art. 5 ust. 2 lit. a) dyrektywy 23/2001 w celu zapewnienia skuteczności wprowadzonego wyjątku[?]

Jeśli tak, to czy wydane przez sąd w postępowaniu upadłościowym postanowienie o przysądzeniu zawierające wspomniane gwarancje i zabezpieczenia powinno w każdym wypadku wiązać pozostałe sądy lub być wiążące w postępowaniach administracyjnych, które mogą zostać wszczęte wobec nowego nabywcy w odniesieniu do długów powstałych przed datą nabycia, co oznaczałoby, że art. 44 Estatuto de los Trabajadores nie może pozbawić skuteczności postanowień art. 149 ust. 2 i 3 LC[?]

Jeżeli, przeciwnie, należałoby uznać, że art. 149 ust. 2 i 3 LC nie wprowadzają wyjątku, o którym mowa w art. 5 dyrektywy [2001/23], to czy Trybunał Sprawiedliwości może wyjaśnić, czy system przewidziany w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy odnosi się wyłącznie do wynikających z istniejących umów praw i obowiązków o charakterze stricte pracowniczym, co oznaczałoby, że w żadnym razie na nabywcę nie zostają przeniesione prawa i obowiązki takie jak te wynikające z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, czy też inne zobowiązania związane z umowami o pracę, które zostały rozwiązane przed wszczęciem postępowania upadłościowego[?]

(1) Dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz.U. L 82, s. 16 — wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 5, t. 4, s. 98).

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/5

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Efeteio Thrakis (Grecja) w dniu 27 grudnia 2013 r. — Trapeza Eurobank Ergasias AE przeciwko Agrotiki Trapeza tis Ellados AE (ATE) i Pavlos Sidiropoulos

(Sprawa C-690/13)

2014/C 78/09

Język postępowania: grecki

Sąd odsyłający

Efeteio Thrakis

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Trapeza Eurobank Ergasias AE

Strona pozwana: Agrotiki Trapeza tis Ellados AE (ATE) i Pavlos Sidiropoulos

Pytania prejudycjalne

a)	Czy zakresem stosowania art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej objęte są przywileje materialne i procesowe przyznane „A.T.E. AE” na mocy art. 12 i 13 ust. 1 ustawy nr 4332/1929 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy nr 1914/1990?

b)	Czy takie ograniczenie znajduje również zastosowanie przy założeniu, że „Α.Τ.Ε. ΑΕ”, zgodnie ze swoim statutem, prowadzi nadal działalność „użyteczności publicznej”?

2)	W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie zawarte w pkt 1a i 1b, czy Grecja była zobowiązana zastosować procedurę przewidzianą w art. 108 ust. 3 TFUE w celu utrzymania w mocy omawianych przywilejów?

3)	Czy w niniejszym przypadku sąd odsyłający powinien odstąpić od stosowania art. 12 i 13 ust. 1 ustawy nr 4332/1929, w zakresie w jakim przepisy te mogą być sprzeczne z art. 107 ust. 1 i art. 108 ust. 3 TFUE?

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/5

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sø- og Handelsretten (Dania) w dniu 16 stycznia 2014 r., Post Danmark A/S przeciwko Konkurrencerådet

(Sprawa C-23/14)

2014/C 78/10

Język postępowania: duński

Sąd odsyłający

Sø- og Handelsretten

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Post Danmark A/S

Strona pozwana: Konkurrencerådet

Interwenient: Bring Citymail Denmark A/S

Pytania prejudycjalne

W oparciu o jakie wytyczne należy dokonać rozstrzygnięcia w przedmiocie tego, czy stosowanie przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą opartego o standardowy próg obrotów systemu rabatowego mającego określone w pkt 10-11 odesłania prejudycjalnego cechy charakterystyczne stanowi sprzeczne z art. 82 WE nadużycie pozycji dominującej?

Trybunał proszony jest o wyjaśnienie w swej odpowiedzi tego, jakie znaczenie dla tej oceny ma kwestia, czy progi, na których opiera się system rabatowy, są określane w taki sposób, że ten system znajduje zastosowanie do większości klientów na rynku?

Trybunał proszony jest o wyjaśnienie następnie w swej odpowiedzi tego, czy i jakie znaczenie dla takiej przeprowadzanej na podstawie art. 82 WE oceny mają stosowane przez to zajmujące dominującą pozycję przedsiębiorstwo ceny oraz ponoszone przez nie koszty (znaczenie testu przeprowadzanego w oparciu o kryterium równie skutecznego konkurenta).

Trybunał proszony jest również o wyjaśnienie tego, jaką rolę odgrywają w tym kontekście cechy charakterystyczne danego rynku, łącznie z kwestią tego, czy te cechy charakterystyczne mogą uzasadniać wykazanie tego skutku w postaci wykluczenia za pomocą badań i analiz innych niż test przeprowadzany w oparciu o kryterium równie skutecznego konkurenta (zob. w tym względzie pkt 24 komunikatu Komisji o art. 82).

2)	Jak prawdopodobny i poważny musi być antykonkurencyjny efekt systemu rabatowego mającego określone w pkt 10-11 odesłania prejudycjalnego cechy charakterystyczne, aby znajdował do niego zastosowanie art. 82 WE?

Uwzględniając odpowiedzi udzielone na pytania 1-2, jakie szczególne okoliczności muszą zostać wzięte przez sąd krajowy przy ocenie tego, czy system rabatowy, w okolicznościach takich jak te opisane we wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (cechy charakterystyczne rynku i systemu rabatowego), w konkretnym przypadku musi lub jest w stanie wywierać na tym rynku taki efekt w postaci wykluczenia, że stanowi to nadużycie, do którego ma zastosowanie art. 82 traktatu WE?

Czy w związku z powyższym istnieje wymóg, aby taki efekt w postaci wykluczenia był znaczący?

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/6

Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — Arkema France przeciwko Komisji

(Sprawy połączone T-23/10 i T-24/10) (1)

2014/C 78/11

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Arkema France (Colombes, Francja) (przedstawiciele: początkowo J. Joshua, barrister, i E. Aliende Rodríguez, avocat, następnie J. P. Gunther i C. Breuvart, avocats) (sprawa T-23/10) i CECA SA (La Garenne-Colombes, Francja) (pełnomocnicy: początkowo J. Joshua, barrister, i E. Aliende Rodríguez, avocat, następnie J.P. Gunther i C. Breuvart, avocats) (sprawa T-24/10)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Mojzesowicz, F. Ronkes Agerbeek i J. Bourke, pełnomocnicy, wspierani przez J. Holmesa, barrister)

Przedmiot

Żądania stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009) 8682 wersja ostateczna z dnia 11 listopada 2009 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 81 [WE] oraz art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.589 — Stabilizatory termiczne) lub żądania ewentualne obniżenia kwoty grzywien nałożonych na skarżące.

Sentencja

1)	Skargi zostają oddalone.

2)	Arkema France i CECA SA zostają obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 80 z 27.3.2010.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/6

Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — AC-Treuhand przeciwko Komisji

(Sprawa T-27/10) (1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynki stabilizatorów cynowych i stabilizatorów termicznych na bazie ESBO/estrów - Decyzja stwierdzająca dwa naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG - Przedsiębiorstwo doradcze niedziałające na rynkach właściwych - Grzywny - Wniosek o stwierdzenie nieważności - Pojęcie przedsiębiorstwa - Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar (nullum crimen, nulla poena sine lege) - Czas trwania naruszenia - Przedawnienie - Czas trwania postępowania administracyjnego - Rozsądny termin - Prawo do obrony - Spóźniona informacja o postępowaniu dochodzeniowym - Pułap wynoszący 10 % obrotu - Ukaranie dwóch naruszeń w jednej decyzji - Pojęcie jednolitego naruszenia - Wniosek o zmianę decyzji - Kwota grzywien - Czas trwania naruszeń - Czas trwania postępowania administracyjnego - Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien - Wartość sprzedaży - Symboliczna grzywna - Nieograniczone prawo orzekania)

2014/C 78/12

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: AC-Treuhand AG (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci C. Steinle i I. Bodenstein)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Ronkes Agerbeek i R. Sauer, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata A. Böhlkego)

Przedmiot

Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 8682 wersja ostateczna z dnia z dnia 11 listopada 2009 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 81 traktatu WE oraz art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.589 — Stabilizatory termiczne) lub ewentualnie wniosek o obniżenie kwoty nałożonych grzywien.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	AC-Treuhand AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 100 z 17.4.2010.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/7

Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — Elf Aquitaine przeciwko Komisji

(Sprawa T-40/10) (1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejskie rynki stabilizatorów cynowych i stabilizatorów termicznych na bazie ESBO/estrów - Decyzja stwierdzająca dwa naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG - Grzywny - Żądanie stwierdzenia nieważności - Prawo do obrony - Spóźniona informacja o dochodzeniu prowadzonym przez Komisję - Czas trwania postępowania administracyjnego - Odpowiedzialność spółki dominującej za naruszenia reguł konkurencji popełnione przez jej spółki zależne - Domniemanie rzeczywistego wywierania decydującego wpływu - Czas trwania naruszeń - Przedawnienie - Uzasadniony interes w stwierdzeniu naruszenia popełnionego w przeszłości - Grzywny nałożone na spółkę dominująca w kwocie innej niż nałożone na spółkę zależną - Nieograniczone prawo orzekania)

2014/C 78/13

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Elf Aquitaine SA (Courbevoie, Francja) (przedstawiciele: adwokaci É. Morgan de Rivery, S. Thibault-Liger, A. Noël-Baron)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Van Nuffel, J. Bourke i A. Biolan, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009) 8682 wersja ostateczna z dnia 11 listopada 2009 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 81 [WE] oraz art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.589 — Stabilizatory termiczne) lub żądanie ewentualne obniżenia kwoty nałożonych grzywien.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Elf Aquitaine SA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 100 z 17.4.2010.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/7

Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — CEEES i Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio przeciwko Komisji

(Sprawa T-342/11) (1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Hiszpański rynek stacji paliw - Decyzja w sprawie odrzucenia przez Komisję wniesionej do niej skargi - Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 - Niewykonanie zobowiązań uznanych za wiążące decyzją Komisji - Wznowienie postępowania - Grzywny - Okresowe kary pieniężne)

2014/C 78/14

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Confederación Española de Empresarios de Estaciones de Servicio (CEEES) (Madryt, Hiszpania) i Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio (Madryt) (przedstawiciele: adwokaci A. Hernández Pardo, B. Marín Corral)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i F. Ronkes Agerbeek, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: początkowo M. Muñoz Pérez, następnie S. Centeno Huerta oraz w końcu A. Rubio González, abogados del Estado) i Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA (przedstawiciele: adwokaci J. Jiménez-Laiglesia Oñate i S. Rivero Mena)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2011) 2994 wersja ostateczna z dnia 28 kwietnia 2011 r. odrzucającej złożoną przez skarżące do Komisji skargę dotyczącą naruszeń reguł konkurencji popełnionych przez Repsol (sprawa COMP/39.461).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Confederación Española de Empresarios de Estaciones de Servicio (CEEES) i Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)	Królestwo Hiszpanii pokrywa własne koszty.

4)	Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 252 z 27.8.2011.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/8

Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Mega Brands przeciwko OHIM — Diset (MAGNEXT)

(Sprawy T-604/11 i T-292/12) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego MAGNEXT i słownego wspólnotowego znaku towarowego MAGNEXT - Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy MAGNET 4 - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009))

2014/C 78/15

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug (Zug, Szwajcaria) [przedstawiciele: adwokat A. Nordemann, (sprawa T-604/11) i adwokat T. Boddien, (sprawa T-292/12)]

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (przedstawiciel: V. Melgar, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: Diset, SA (Barcelona, Hiszpania)

Przedmiot

Dwie skargi wniesione na decyzje Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 27 września 2011 r. (sprawa R 1695/2010-4) i z dnia 24 kwietnia 2012 r. (sprawa R 1722/2011-4) dotyczące dwóch postępowań w sprawie sprzeciwu między Diset, SA a Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug.

Sentencja

1)	Sprawy T-604/11 i T-292/12 zostają połączone do celów wydania niniejszego wyroku;

2)	W sprawie T-604/11 stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (OHIM) z dnia 27 września 2011 r. (sprawa R 1695/2010-4;

3)	W sprawie T-604/11 skarga zostaje oddalona w pozostałym zakresie;

4)	W sprawie T-292/12 skarga zostaje oddalona;

5)	W sprawie T-604/11 OHIM pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug;

6)	W sprawie T-292/12 Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez OHIM.

(1) Dz.U. C 32 z 4.2.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/8

Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Free przeciwko OHIM — Noble Gaming (FREEVOLUTION TM)

(Sprawa T-127/12) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego FREEVOLUTION TM - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX i wcześniejsze słowne krajowe znaki towarowe FREE i FREE MOBILE - Względne podstawy odmowy rejestracji - Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd - Brak podobieństwa oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009)

2014/C 78/16

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Free SAS (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat Y. Coursin)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: V. Melgar, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: Noble Gaming Ltd (Praga, Republika Czeska)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 13 grudnia 2011 r. (sprawa R 2326/2010-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Free SAS et Noble Gaming Ltd.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Free SAS zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 165 z 9.6.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/9

Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Syrian Lebanese Commercial Bank przeciwko Radzie

(Sprawy połączone T-174/12 i T-80/13) (1)

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii - Zamrożenie funduszy - Dostosowanie żądań - Termin - Oczywisty błąd w ocenie - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Prawo do obrony)

2014/C 78/17

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Syrian Lebanese Commercial Bank SAL (Bejrut, Liban) (przedstawiciele: adwokaci P. Vanderveeren, L. Defalque i T. Bontinck)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: G. Étienne i S. Cook, działający w charakterze pełnomocników)

Przedmiot

Skarga o stwierdzenie częściowej nieważności, po pierwsze, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 55/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. w sprawie wykonania art. [32] ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 36/2012 dotyczącego środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 19, s. 6), po drugie, decyzji wykonawczej Rady nr 2012/37/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/782/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 19, s. 33), po trzecie, decyzji Rady 2012/739/WPZiB z dnia 29 listopada 2012 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii i uchylającej decyzję 2011/782 (Dz.U. L 330, s. 21), po czwarte, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1117/2012 z dnia 29 listopada 2012 r. dotyczącego wykonania art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. L 330, s. 9), po piąte, „pism-decyzji” Rady z dnia 24 stycznia 2012 r. i 30 listopada 2012 r. powiadamiających skarżącego o środkach ograniczających, którymi został objęty, po szóste, decyzji Rady 2013/109/WPZiB z dnia 28 lutego 2013 r. zmieniającej decyzję 2012/739 (Dz.U. L 58, s. 8), po siódme, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 363/2013 z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. L 111, s. 1), po ósme, decyzji Rady nr 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 147, s. 14) w zakresie, w jakim akty te dotyczą sytuacji skarżącego.

Sentencja

1)	Skargi zostają oddalone.

2)	Syrian Lebanese Commercial Bank SAL zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 184 z 23.6.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/9

Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Gandia Blasco przeciwko OHIM — Sachi Premium-Outdoor Furniture (Fotel sześcienny)

(Sprawa T-339/12) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w spawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel sześcienny - Wcześniejszy wzór - Podstawa unieważnienia - Indywidualny charakter - Inne całościowe wrażenie - Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002)

2014/C 78/18

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Gandia Blasco, SA (Walencja, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat I. Sempere Massa)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Sachi Premium-Outdoor Furniture, Lda (Estarreja, Portugalia) (przedstawiciele: adwokaci M. Oehen Mendes i M. Paes)

Przedmiot

Skarga na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 25 maja 2012 r. (sprawa R 970/2011-3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru pomiędzy Gianda Blasco, SA a Sachi Premium-Outdoor Furniture, Lda.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Gandia Blasco, SA zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 295 z 29.9.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/10

Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. Sachi Premium-Outdoor Furniture przeciwko OHIM — Gandia Blasco (Fotel)

(Sprawa T-357/12) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w spawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel - Wcześniejszy wzór - Podstawa unieważnienia - Brak indywidualnego charakteru - Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002)

2014/C 78/19

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sachi Premium-Outdoor Furniture, Lda (Estarreja, Portugalia) (przedstawiciel: adwokat M. Oehen Mendes)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Gandia Blasco, SA (Walencja, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat I. Massa)

Przedmiot

Skarga na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 27 kwietnia 2012 r. (sprawa R 969/2011-3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru pomiędzy Gianda Blasco, SA a Sachi Premium-Outdoor Furniture, Lda.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Sachi Premium-Outdoor Furniture, Lda pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

3)	Gandia Blasco, SA pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 311 z 13.10.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/10

Postanowienie Sądu z dnia 23 stycznia 2014 r. — Confederación de Cooperativas Agrarias de España i CEPES przeciwko Komisji

(Sprawa T-156/10) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Pomoc państwa - Przepisy hiszpańskie przewidujące środki na rzecz spółdzielni rolnych w następstwie wzrostu kosztów paliwa - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym - Stowarzyszenia zawodowe - Brak indywidualnego oddziaływania - Brak odzyskania - Utrata interesu prawnego - Niedopuszczalność)

2014/C 78/20

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Confederación de Cooperativas Agrarias de España (Madryt, Hiszpania) i Confederación Empresarial Española de la Economía Social (CEPES) (Madryt) (przedstawiciele: adwokaci M. Araujo Boyd i M. Muñoz de Juan)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lyal i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Asociación de Empresarios de Estaciones de Servicio de la Comunidad Autónoma de Madrid (Aeescam) (przedstawiciele: adwokaci R. Ortega Bueno i M. Delgado Echevarría)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2010/473/UE z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie środków wsparcia sektora rolnego wprowadzonych przez Hiszpanię w następstwie wzrostu kosztów paliwa (Dz.U. 2010, L 235, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Confederación de Cooperativas Agrarias de España i Confederación Empresarial Española de la Economía Social (CEPES) pokrywają, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)	Asociación de Empresarios de Estaciones de Servicio de la Comunidad Autónoma de Madrid (Aeescam) pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 148 z 5.6.2010.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/11

Postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r. — Bricmate przeciwko Radzie

(Sprawa T-596/11) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Dumping - Przywóz płytek ceramicznych pochodzących z Chin - Ostateczne cło antydumpingowe - Brak indywidualnego oddziaływania - Akt regulacyjny wymagający środków wykonawczych - Niedopuszczalność)

2014/C 78/21

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Bricmate AB (Sztokholm, Szwecja) (przedstawiciele: adwokaci C. Dackö, A. Willems i S. De Knop)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: J.-P. Hix i B. Driessen, pełnomocnicy, wspierani początkowo przez adwokatów G. Berrischa i A. Polcyn, a następnie przez A. Polcyn)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. França i A. Stobiecka-Kuik, pełnomocnicy); Cerame-Unie AISBL (Bruksela, Belgia); Asociación Española de Fabricantes de Azulejos y Pavimentos Cerámicos (ASCER) (Castellón de la Plana, Hiszpania); Confindustria Ceramica (Sassuolo, Włochy); Casalgrande Padana SpA (Casalgrande, Włochy); i Etruria Design Srl (Modena, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci V. Akritidis i Y. Melin)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 917/2011 z dnia 12 września 2011 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz płytek ceramicznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 238, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Bricmate AB pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

3)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty.

4)	Cerame-Unie AISBL, Asociación Española de Fabricantes de Azulejos y Pavimentos Cerámicos (ASCER), Confindustria Ceramica, Casalgrande Padana SpA i Etruria Design Srl pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 25 z 28.1.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/11

Postanowienie Sądu z dnia 23 stycznia 2014 r. — Pro-Duo przeciwko OHIM — El Corte Inglés (GO!)

(Sprawa T-141/12) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Sprzeciw - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

2014/C 78/22

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Pro-Duo NV (Gandawa, Belgia) (przedstawiciele: początkowo T.G. Alkin, następnie T.G. Alkin i C. Hall, barristers)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: P. Geroulakos, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J.L. Rivas Zurdo, E. Seijo Veiguela I I. Munilla Muñoz)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 19 stycznia 2012 r. (sprawa R 1373/2011-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między El Corte Inglés, SA a Pro-Duo NV.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca i interwenient pokrywają własne koszty oraz każde z nich połowę kosztów poniesionych przez stronę pozwaną.

(1) Dz.U. C 165 z 9.6.2012.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/11

Postanowienie Sądu z dnia 22 stycznia 2014 r. — Faktor, B. i W. Gęsina przeciwko Komisji

(Sprawa T-468/12) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Termin do wniesienia skargi - Przekroczenie terminu - Brak siły wyższej lub nieprzewidywalnych okoliczności - Oczywista niedopuszczalność)

2014/C 78/23

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Firma Handlowa Faktor B. i W. Gęsina, Gęsina Wojciech (Warszawa, Polska) (przedstawiciel: adwokat H. Mackiewicz)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Keppenne i M. Owsiany-Hornung, pełnomocnicy)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 554/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według nomenklatury scalonej (Dz.U. L 166, s. 20).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Firma Handlowa Faktor B. i W. Gęsina, Gęsina Wojciech zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 71 z 9.3.2013.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/12

Postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r. — EPAW przeciwko Komisji

(Sprawa T-168/13) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoba prawna prawa prywatnego - Brak dowodu posiadania osobowości prawnej - Artykuł 44 § 5 lit. a) regulaminu postępowania przed Sądem - Oczywista niedopuszczalność)

2014/C 78/24

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: European Platform Against Windfarms (EPAW) (przedstawiciel: adwokat C. Kiss)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo K. Herrmann i P. Oliver, następnie L. Pignataro Nolin, K. Herrmann i J. Tomkin, pełnomocnicy)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 6 czerwca 2012 r. zatytułowanego „Energia odnawialna: ważny uczestnik europejskiego rynku energii”, jak również decyzji Komisji z dnia 21 stycznia 2013 r. odrzucającej jako niedopuszczalny wniosek skarżącej o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej dotyczącej rzeczonego komunikatu.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	European Platform Against Windfarms (EPAW) pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Komisję Europejską.

(1) Dz.U. C 207 z 20.7.2013.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/12

Odwołanie wniesione w dniu 18 grudnia 2013 r. przez Komisję Europejską od wyroku wydanego w dniu 23 października 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-93/12 D'Agostino przeciwko Komisji

(Sprawa T-670/13 P)

2014/C 78/25

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Currall i G. Gattinara, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Luigi D’Agostino (Luksemburg, Luksemburg)

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

—	Uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 23 października 2013 r. w sprawie F-93/12 D’Agostino przeciwko Komisji;

—	Oddalenie skargi L. D’Agostina w sprawie F-93/12 jako bezzasadnej;

—	Rozstrzygnięcie, że każda ze stron pokryje własne koszty postępowania w niniejszej instancji;

—	Obciążenie L. D’Agostina kosztami w postępowaniu przed Sądem do spraw Służby Publicznej;

—	Zawieszenie postępowania do czasu ogłoszenia wyroku w sprawie T-368/12 P Komisja przeciwko Macchii.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący błędu merytorycznego i przeinaczenia stanu faktycznego, ze względu na to, że Sąd do spraw Służby Publicznej (SSP) zastosował swój wyrok z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie F-63/11 Macchia przeciwko Komisji do sytuacji członka personelu kontraktowego, który nie zwracał się o przedłużenie z nim umowy.

Zarzut drugi dotyczący naruszeń prawa, podzielony na trzy części, których podstawą są:

—	błędna wykładnia art. 3a warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (WZIP) (odnośnie do pkt 56-58 zaskarżonego wyroku);

—	naruszenie prawa przy określaniu relacji między interesem służby a zasadą legalności (odnośnie do pkt 63 zaskarżonego wyroku);

—	przekroczenia granic kontroli sądowej SSP oraz tego, że SSP orzekł w związku z tym ultra vires (odnośnie do pkt 59, 60 i 63 zaskarżonego wyroku).

3)	Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia (odnośnie do pkt 57 i 59 zaskarżonego wyroku.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/13

Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2013 r. — Colomer Italy przeciwko OHIM — Farmaca International (INTERCOSMO ESTRO)

(Sprawa T-681/13)

2014/C 78/26

Język skargi: włoski

Strony

Strona skarżąca: Colomer Italy SpA (Sala Bolognese, Włochy) (przedstawiciele: M. Ricolfi, F. Tarocco i C. Mezzetti, avocati)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Farmaca International SpA (Turyn, Włochy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	Uwzględnienie niniejszej skargi, a w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 3 października 2013 r., doręczonej w dniu 17 października 2013 r., wydanej w sprawie R 1186/2012-1;

—	oddalenie sprzeciwu Farmaca International SpA. wobec rejestracji oznaczenia „INTERCOSMO ESTRO”, tak, aby rejestracja została dokonana;

—	zasądzenie zwrotu wszystkich kosztów postępowania w tej sprawie na rzecz skarżącej.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Oznaczenie graficzne zawierające elementy słowne „INTERCOSMO ESTRO” dla towarów należących do klasy 3.

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Farmaca International SpA.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Niezarejestrowany graficzny znak towarowy „ESTRO” dla towarów „kosmetyki do włosów”.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu.

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania.

Podniesione zarzuty: Naruszenie i niewłaściwe zastosowanie art. 8 ust. 4, art. 7 ust. 1 i art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/13

Skarga wniesiona w dniu 24 grudnia 2013 r. — Lidl Stiftung przeciwko OHIM — Horno del Espinar (Castello)

(Sprawa T-715/13)

2014/C 78/27

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Wolter, M. Kefferpütz i A. Marx)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Horno del Espinar, SL (El Espinar, Hiszpania)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 1 października 2013 r. w sprawie R 2338/2012-2;

—	obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „Castello” dla towarów z klas 29, 30 i 31 — Zgłoszenie znaku towarowego nr 6 819 941

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Horno del Espinar, SL

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Wspólnotowy znak towarowy zarejestrowany pod nr 4 199 907 dla towarów i usług z klas 30, 35 i 39 oraz hiszpańskie znaki towarowe dla towarów i usług z klas 30, 35 i 39

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 75, 79 i art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/14

Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2014 r. — José Manuel Baena Grupo przeciwko OHIM — Neuman i Galdeano del Sel (Przedstawienie siedzącej postaci)

(Sprawa T-28/14)

2014/C 78/28

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: José Manuel Baena Grupo, SA (Santa Perpètua de Mogoda, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat A. Canela Giménez)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą byli również: Herbert Neuman i Andoni Galdeano del Sel (Tarifa, Hiszpania)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji OHIM;

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wzór wspólnotowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do wzoru: Wzór wspólnotowy nr 426 895-002, zarejestrowany dla „zdobienia koszulek, zdobienia czapek, zdobienia naklejek, zdobienia materiałów drukowanych, w tym materiałów reklamowych”

Właściciel wzoru wspólnotowego: Strona skarżąca

Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wzoru wspólnotowego: Herbert Neuman i Andoni Galdeano del Sel

Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do wzoru: Graficzny wspólnotowy znak towarowy nr 1 312 651 dla towarów z klas 25, 28 i 32 klasyfikacji nicejskiej

Decyzja Wydziału Unieważnień: Uwzględnienie wniosku i unieważnienie wzoru

Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Nieprawidłowa interpretacja rozporządzenia nr 6/2002

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/14

Skarga wniesiona w dniu 20 stycznia 2014 r. — Sales & Solutions przeciwko OHIM — Wattline (WATTLINE)

(Sprawa T-46/14)

2014/C 78/29

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sales & Solutions GmbH (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat K. Gründig-Schnelle)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Wattline GmbH (Ruderting, Niemcy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	Zmianę zakwestionowanej decyzji Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 18 listopada 2013 r. wydanej w sprawie R 1668/2012-4 w taki sposób, aby sprzeciw został w całości uwzględniony a rejestracja wspólnotowego znaku towarowego cofnięta;

—	obciążenie interwenienta kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w związku z postępowaniem przed Izbą Odwoławczą.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Wattline GmbH.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „WATTLINE” dla usług należących do klas 35, 36 i 42 — Zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 8 908 345

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Strona skarżąca.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowny i graficzny niemiecki znak towarowy oraz słowny i graficzny wspólnotowy znak towarowy „Watt” dla usług należących do klas 35, 39 i 42.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu.

Decyzja Izby Odwoławczej: Unieważnienie zakwestionowanej decyzji i odrzucenie sprzeciwu w całości.

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 oraz naruszenie zasady 20 ust. 7 lit. c) i zasady 50 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/15

Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2014 r. — Pfizer przeciwko Komisji I EMA

(Sprawa T-48/14)

2014/C 78/30

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Pfizer Ltd (Sandwich, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: K. Bacon i M. Schaefer, Barristers, I. Dodds-Smith, C. Stothers i J. Mulryne, Solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska i Europejska Agencja Leków

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji i EMA zawartej w pismach z dnia 11 listopada 2013 r. i z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącej braku wydania oświadczenia zgodności; oraz

—	obciążenie Komisji i EMA kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujący zarzut: EMA dokonała błędnej wykładni art. 28 ust. 3 rozporządzenia nr 1901/2006 (1) przyjmując, że brak jest możliwości wydania oświadczenia zgodności w związku z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego Vfend do czasu, gdy zostanie dokonana analiza określona w planie badań klinicznych dla celów nowych wskazań profilaktycznych.

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1901/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie produktów leczniczych stosowanych w pediatrii oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1768/92, dyrektywę 2001/20/WE, dyrektywę 2001/83/WE i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 (Dz.U. 378, s. 1)

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/15

Skarga wniesiona w dniu 20 stycznia 2014 r. — Demp przeciwko OHIM (TURBO DRILL)

(Sprawa T-50/14)

2014/C 78/31

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Demp BV (Vianen, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat C. Gehweiler)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej R 1254/2013-4 z dnia 22 listopada 2013 r. w odniesieniu do towarów z klasy 6 (budowlane materiały metalowe; wyroby ślusarskie; drobne wyroby żelazne; materiały mocujące, materiały do montażu; śruby; części i akcesoria do ww. towarów; wszystkie ww. towary wykonane z metalu); z klasy 19 (materiały budowlane materiały mocujące, materiały do montażu; śruby; części i akcesoria do ww. towarów; wszystkie ww. towary niewykonane z metalu) oraz z klasy 20 (materiały mocujące, materiały do montażu; śruby);

—	obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „TURBO DRILL” dla towarów z klas 6, 7, 8, 19 i 20 — zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 11 695 145

Decyzja eksperta: odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/16

Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2014 r. — Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen przeciwko OHIM (Lembergerland)

(Sprawa T-55/14)

2014/C 78/32

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen eG (Vaihingen an der Enz, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Steffan)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej z dnia 14 listopada 2013 r. w sprawie R 566/2013-1 dotyczącej zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 11 134 947;

—	w zakresie objętym decyzją Izby Odwoławczej z dnia 14 listopada 2013 r. w sprawie R 566/2013-1 zobowiązanie pozwanego do dokonania rejestracji zgłoszonego znaku towarowego;

—	obciążenie pozwanego kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „Lembergerland” dla towarów z klasy 33 ‒ zgłoszenie nr 11 134 947

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. j) rozporządzenia nr 207/2009

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/16

Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2014 r. — Iran Insurance przeciwko Radzie

(Sprawa T-63/14)

2014/C 78/33

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Iran Insurance Company (Teheran, Iran) (przedstawiciel: adwokat D. Luff)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności pkt 2 załącznika do decyzji Rady 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 18);

—	stwierdzenie nieważności pkt 2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 3);

—	uznanie, że do skarżącej nie stosują się art. 20 ust. 1 lit. c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB (1), zmieniony art. 1 pkt 7 decyzji Rady 2012/35/WPZiB (2), oraz art. 23 ust. 2 lit. d) i art. 46 ust. 2 rozporządzenia nr 267/2012 (3) z dnia 23 marca 2012 r.;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że konkretny powód umieszczenia Iran Insurance Company w wykazie jest niepoparty dowodami. Strona skarżąca w jasny sposób zaprzeczyła, by udzielała rządowi irańskiemu wsparcia finansowego. Ponadto strona skarżąca nie udzielała Iranowi wsparcia jądrowego. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki art. 20 ust. 1 lit. c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB (zmienionego następnie art. 1 pkt 7 decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r., art. 1 pkt 8 decyzji Rady 2012/635/WPZiB z dnia 15 października 2012 r. i art. 1 pkt 2 decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r.) oraz przesłanki art. 23 ust. 2 lit. d) rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 (zmienionego następnie art. 1 pkt 11 rozporządzenia Rady nr 1263/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r.).

Zarzut drugi dotyczący tego, że poprzez nałożenie na Iran Insurance Company sankcji jedynie na tej podstawie, że jest spółką należącą do państwa, Rada dopuściła się dyskryminacji wobec strony skarżącej w porównaniu do innych irańskich spółek stanowiących własność publiczną, które nie podlegają sankcjom. Czyniąc tak, Rada naruszyła zasady równości, niedyskryminacji i dobrej administracji.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że Rada nie podała w odpowiedni sposób powodów swojej decyzji o utrzymaniu strony skarżącej w wykazie podmiotów podlegających sankcjom. Odnosząc się do „wpływu środków w kontekście celów polityki Unii”, Rada nie wyszczególniła rodzaju wpływu, do którego się odnosi, oraz tego, w jaki sposób środki te dotyczyłyby takiego wpływu.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że poprzez utrzymanie strony skarżącej w wykazie spółek podlegających sankcjom Rada nadużyła władzy. Rada odmówiła w praktyce wykonania wyroku Sądu w sprawie T-12/11. Rada podważyła konstrukcję instytucjonalną Unii Europejskiej i przysługujące stronie skarżącej prawo do uzyskania sprawiedliwości i jej zastosowania. Rada uchyliła się także od własnych powinności i obowiązków na podstawie decyzji 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r., jakie zostały w wyraźny sposób określone wobec Rady przez Sąd w wyżej wymienionym wyroku.

Zarzut piąty dotyczący tego, że Rada naruszyła zasadę uzasadnionych oczekiwań, nie wykonując wyroku Sądu dotyczącego postępowania, w którym Rada była stroną przeciwko stronie skarżącej i które Rada przegrała, nie stosując się do podstaw i uzasadnienia wyroku, popełniając błąd faktyczny w odniesieniu do działalności gospodarczej strony skarżącej i jej domniemanej roli względem rządu irańskiego, nie przeprowadzając jakiegokolwiek dochodzenia co do rzeczywistej roli strony skarżącej i jej działalności gospodarczej w Iranie, podczas gdy zostało to wskazane przez Sąd jako ważny aspekt systemu sankcji Unii Europejskiej wobec Iranu, oraz utrzymując sankcje po dniu 20 stycznia 2014 r., w którym to dniu Unia Europejska porozumiała się w przedmiocie działalności generujących przychody w odniesieniu do Iranu, gdyż nie uważa się już, że Iran jest zaangażowany w rozprzestrzenianie broni jądrowej.

6)	Zarzut szósty dotyczący tego, że Rada naruszyła zasadę proporcjonalności.

(1) Decyzja Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39).

(2) Decyzja Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 22).

(3) Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1).

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/19

Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 21 stycznia 2014 r. — Van Asbroeck przeciwko Parlamentowi

(Sprawa F-102/12) (1)

(Służba publiczna - Grupa zaszeregowania - Kandydaci umieszczeni na liście rezerwy kadrowej konkursu na wyższą kategorię przed wejściem w życie nowelizacji regulaminu pracowniczego z 2004 r. - Dodatek wyrównawczy - Decyzja w sprawie zmiany zaszeregowania urzędników, którym przysługuje rzeczony dodatek wyrównawczy)

2014/C 78/39

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: M. Van Asbroeck (Dilbeek, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci C. Bernard-Glanz i S. Rodrigues)

Strona pozwana: Parlament (przedstawiciele: V. Montebello-Demogeot i S. Seyr, działające w charakterze pełnomocników, następnie V. Montebello-Demogeot i M. Ecker, działający w charakterze pełnomocników)

Przedmiot sprawy

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zmiany zaszeregowania skarżącego do grupy AST5 stopień 3 z mocą wsteczną.

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Parlament Europejski pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez M. Van Asbroecka.

(1) Dz.U. C 366 z 24.11.2012, s. 41.

15.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 78/19

Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 21 stycznia 2014 r. — Jelenkowska-Luca przeciwko Komisji

(Sprawa F-114/12) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Wynagrodzenie - Dodatek zagraniczny - Warunki określone w art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego - Obywatelstwo państwa, na którego terytorium znajduje się miejsce zatrudnienia - Zwykłe miejsce zamieszkania)

2014/C 78/40

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: E. Jelenkowska-Luca (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: radca prawny P.K. Rosiak)

Strona pozwana: Komisja (przedstawiciele: K. Herrmann i V. Joris, działający w charakterze pełnomocników)

Przedmiot sprawy

Żądanie stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji w sprawie przyznania skarżącej dodatku zagranicznego.

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	E. Jelenkowska-Luca pokrywa własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

(1) Dz.U. C 26 z 26.1.2013, s. 71.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2014.078.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 78

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 57 15 marca 2014

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2014/C 078/01	Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii EuropejskiejDz.U. C 71 z 8.3.2014.	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2014/C 078/02	Sprawa C-372/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Polymeles Protodikeio Athinon (Grecja) w dniu 2 lipca 2013 r. — Warner-Lambert Company LLC i Pfizer Ellas AE przeciwko SiegerPharma Anonymi Farmakeftiki Etaireia	2

2014/C 078/03	Sprawa C-462/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Polymeles Protodikeio Athinon (Grecja) w dniu 6 sierpnia 2013 r. — Warner-Lambert Company LLC i Pfizer Ellas AE przeciwko Minerva Farmakeftiki AE	2

2014/C 078/04	Sprawa C-640/13: Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2013 r. — Komisja Europejska przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej	2

2014/C 078/05	Sprawa C-655/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy) w dniu 12 grudnia 2013 r. — H.J. Mertens przeciwko Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen	3

2014/C 078/06	Sprawa C-662/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal Administrativo (Portugalia) w dniu 13 grudnia 2013 r. — Surgicare — Unidades de Saúde S.A. przeciwko Fazenda Pública	3

2014/C 078/07	Sprawa C-687/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München (Niemcy) w dniu 30 grudnia 2013 r. — Fliesen-Zentrum Deutschland GmbH przeciwko Hauptzollamt Regensburg	3

2014/C 078/08	Sprawa C-688/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Mercantil no 3 de Barcelona (Hiszpania) w dniu 27 grudnia 2013 r. — Gimnasio Deportivo San Andrés, S.L., pozostali uczestnicy postępowania: Gemma Atarés París i Agencia Estatal de la Administración Tributaria	4

2014/C 078/09	Sprawa C-690/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Efeteio Thrakis (Grecja) w dniu 27 grudnia 2013 r. — Trapeza Eurobank Ergasias AE przeciwko Agrotiki Trapeza tis Ellados AE (ATE) i Pavlos Sidiropoulos	5

2014/C 078/10	Sprawa C-23/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sø- og Handelsretten (Dania) w dniu 16 stycznia 2014 r., Post Danmark A/S przeciwko Konkurrencerådet	5

	Sąd
2014/C 078/11	Sprawy połączone T-23/10 i T-24/10: Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — Arkema France przeciwko Komisji (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Europejskie rynki stabilizatorów cynowych i stabilizatorów termicznych na bazie ESBO/estrów — Decyzja stwierdzająca dwa naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG — Grzywny — Czas trwania naruszenia — Przedawnienie — Uzasadniony interes w stwierdzeniu naruszenia — Wniosek o zmianę decyzji — Kwota grzywien — Czas trwania naruszeń — Nieograniczone prawo orzekania)	6

2014/C 078/12	Sprawa T-27/10: Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — AC-Treuhand przeciwko Komisji (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Rynki stabilizatorów cynowych i stabilizatorów termicznych na bazie ESBO/estrów — Decyzja stwierdzająca dwa naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG — Przedsiębiorstwo doradcze niedziałające na rynkach właściwych — Grzywny — Wniosek o stwierdzenie nieważności — Pojęcie przedsiębiorstwa — Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar (nullum crimen, nulla poena sine lege) — Czas trwania naruszenia — Przedawnienie — Czas trwania postępowania administracyjnego — Rozsądny termin — Prawo do obrony — Spóźniona informacja o postępowaniu dochodzeniowym — Pułap wynoszący 10 % obrotu — Ukaranie dwóch naruszeń w jednej decyzji — Pojęcie jednolitego naruszenia — Wniosek o zmianę decyzji — Kwota grzywien — Czas trwania naruszeń — Czas trwania postępowania administracyjnego — Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien — Wartość sprzedaży — Symboliczna grzywna — Nieograniczone prawo orzekania)	6

2014/C 078/13	Sprawa T-40/10: Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — Elf Aquitaine przeciwko Komisji (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Europejskie rynki stabilizatorów cynowych i stabilizatorów termicznych na bazie ESBO/estrów — Decyzja stwierdzająca dwa naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG — Grzywny — Żądanie stwierdzenia nieważności — Prawo do obrony — Spóźniona informacja o dochodzeniu prowadzonym przez Komisję — Czas trwania postępowania administracyjnego — Odpowiedzialność spółki dominującej za naruszenia reguł konkurencji popełnione przez jej spółki zależne — Domniemanie rzeczywistego wywierania decydującego wpływu — Czas trwania naruszeń — Przedawnienie — Uzasadniony interes w stwierdzeniu naruszenia popełnionego w przeszłości — Grzywny nałożone na spółkę dominująca w kwocie innej niż nałożone na spółkę zależną — Nieograniczone prawo orzekania)	7

2014/C 078/14	Sprawa T-342/11: Wyrok Sądu z dnia 6 lutego 2014 r. — CEEES i Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio przeciwko Komisji (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Hiszpański rynek stacji paliw — Decyzja w sprawie odrzucenia przez Komisję wniesionej do niej skargi — Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 — Niewykonanie zobowiązań uznanych za wiążące decyzją Komisji — Wznowienie postępowania — Grzywny — Okresowe kary pieniężne)	7

2014/C 078/15	Sprawy T-604/11 i T-292/12: Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Mega Brands przeciwko OHIM — Diset (MAGNEXT) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego MAGNEXT i słownego wspólnotowego znaku towarowego MAGNEXT — Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy MAGNET 4 — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Podobieństwo oznaczeń — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009))	8

2014/C 078/16	Sprawa T-127/12: Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Free przeciwko OHIM — Noble Gaming (FREEVOLUTION TM) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego FREEVOLUTION TM — Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX i wcześniejsze słowne krajowe znaki towarowe FREE i FREE MOBILE — Względne podstawy odmowy rejestracji — Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd — Brak podobieństwa oznaczeń — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009)	8

2014/C 078/17	Sprawy połączone T-174/12 i T-80/13: Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Syrian Lebanese Commercial Bank przeciwko Radzie (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii — Zamrożenie funduszy — Dostosowanie żądań — Termin — Oczywisty błąd w ocenie — Obowiązek uzasadnienia — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Prawo do obrony)	9

2014/C 078/18	Sprawa T-339/12: Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. — Gandia Blasco przeciwko OHIM — Sachi Premium-Outdoor Furniture (Fotel sześcienny) (Wzór wspólnotowy — Postępowanie w spawie unieważnienia prawa do wzoru — Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel sześcienny — Wcześniejszy wzór — Podstawa unieważnienia — Indywidualny charakter — Inne całościowe wrażenie — Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002)	9

2014/C 078/19	Sprawa T-357/12: Wyrok Sądu z dnia 4 lutego 2014 r. Sachi Premium-Outdoor Furniture przeciwko OHIM — Gandia Blasco (Fotel) (Wzór wspólnotowy — Postępowanie w spawie unieważnienia prawa do wzoru — Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający fotel — Wcześniejszy wzór — Podstawa unieważnienia — Brak indywidualnego charakteru — Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002)	10

2014/C 078/20	Sprawa T-156/10: Postanowienie Sądu z dnia 23 stycznia 2014 r. — Confederación de Cooperativas Agrarias de España i CEPES przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Pomoc państwa — Przepisy hiszpańskie przewidujące środki na rzecz spółdzielni rolnych w następstwie wzrostu kosztów paliwa — Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym — Stowarzyszenia zawodowe — Brak indywidualnego oddziaływania — Brak odzyskania — Utrata interesu prawnego — Niedopuszczalność)	10

2014/C 078/21	Sprawa T-596/11: Postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r. — Bricmate przeciwko Radzie (Skarga o stwierdzenie nieważności — Dumping — Przywóz płytek ceramicznych pochodzących z Chin — Ostateczne cło antydumpingowe — Brak indywidualnego oddziaływania — Akt regulacyjny wymagający środków wykonawczych — Niedopuszczalność)	11

2014/C 078/22	Sprawa T-141/12: Postanowienie Sądu z dnia 23 stycznia 2014 r. — Pro-Duo przeciwko OHIM — El Corte Inglés (GO!) (Wspólnotowy znak towarowy — Sprzeciw — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	11

2014/C 078/23	Sprawa T-468/12: Postanowienie Sądu z dnia 22 stycznia 2014 r. — Faktor, B. i W. Gęsina przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Termin do wniesienia skargi — Przekroczenie terminu — Brak siły wyższej lub nieprzewidywalnych okoliczności — Oczywista niedopuszczalność)	11

2014/C 078/24	Sprawa T-168/13: Postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r. — EPAW przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Osoba prawna prawa prywatnego — Brak dowodu posiadania osobowości prawnej — Artykuł 44 § 5 lit. a) regulaminu postępowania przed Sądem — Oczywista niedopuszczalność)	12

2014/C 078/25	Sprawa T-670/13 P: Odwołanie wniesione w dniu 18 grudnia 2013 r. przez Komisję Europejską od wyroku wydanego w dniu 23 października 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-93/12 D'Agostino przeciwko Komisji	12

2014/C 078/26	Sprawa T-681/13: Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2013 r. — Colomer Italy przeciwko OHIM — Farmaca International (INTERCOSMO ESTRO)	13

2014/C 078/27	Sprawa T-715/13: Skarga wniesiona w dniu 24 grudnia 2013 r. — Lidl Stiftung przeciwko OHIM — Horno del Espinar (Castello)	13

2014/C 078/28	Sprawa T-28/14: Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2014 r. — José Manuel Baena Grupo przeciwko OHIM — Neuman i Galdeano del Sel (Przedstawienie siedzącej postaci)	14

2014/C 078/29	Sprawa T-46/14: Skarga wniesiona w dniu 20 stycznia 2014 r. — Sales & Solutions przeciwko OHIM — Wattline (WATTLINE)	14

2014/C 078/30	Sprawa T-48/14: Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2014 r. — Pfizer przeciwko Komisji I EMA	15

2014/C 078/31	Sprawa T-50/14: Skarga wniesiona w dniu 20 stycznia 2014 r. — Demp przeciwko OHIM (TURBO DRILL)	15

2014/C 078/32	Sprawa T-55/14: Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2014 r. — Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen przeciwko OHIM (Lembergerland)	16

2014/C 078/33	Sprawa T-63/14: Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2014 r. — Iran Insurance przeciwko Radzie	16

2014/C 078/34	Sprawa T-437/10: Postanowienie Sądu z dnia 22 stycznia 2014 r. — Gap granen & producten przeciwko Komisji	17

2014/C 078/35	Sprawa T-658/11: Postanowienie Sądu z dnia 27 stycznia 2014 r. — Komisja przeciwko OHIM Ten ewiv (TEN)	18

2014/C 078/36	Sprawa T-659/11: Postanowienie Sądu z dnia 27 stycznia 2014 r. — Komisja przeciwko OHIM — European Alliance for Solutions and Innovations (EASI European Alliance Solutions Innovations)	18

2014/C 078/37	Sprawa T-389/12: Postanowienie Sądu z dnia 22 stycznia 2014 r. — EDF przeciwko Komisji	18

2014/C 078/38	Sprawa T-415/12: Postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r. — Xeda International i in. przeciwko Komisji	18

	Sąd do spraw Służby Publicznej
2014/C 078/39	Sprawa F-102/12: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 21 stycznia 2014 r. — Van Asbroeck przeciwko Parlamentowi (Służba publiczna — Grupa zaszeregowania — Kandydaci umieszczeni na liście rezerwy kadrowej konkursu na wyższą kategorię przed wejściem w życie nowelizacji regulaminu pracowniczego z 2004 r. — Dodatek wyrównawczy — Decyzja w sprawie zmiany zaszeregowania urzędników, którym przysługuje rzeczony dodatek wyrównawczy)	19

2014/C 078/40	Sprawa F-114/12: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 21 stycznia 2014 r. — Jelenkowska-Luca przeciwko Komisji (Służba publiczna — Urzędnicy — Wynagrodzenie — Dodatek zagraniczny — Warunki określone w art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego — Obywatelstwo państwa, na którego terytorium znajduje się miejsce zatrudnienia — Zwykłe miejsce zamieszkania)	19