19.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 372/1

Komunikat Komisji zmieniający załącznik do komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych

(2013/C 372/01)

I. WPROWADZENIE

(1)

W komunikacie Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych (1) („komunikat”) określa się w pkt 13, że ubezpieczyciele państwowi (2) nie mogą oferować krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych w odniesieniu do ryzyka zbywalnego. Zgodnie z pkt 9 ryzyko zbywalne oznacza ryzyko polityczne i handlowe o maksymalnym okresie ryzyka krótszym niż dwa lata, odnoszące się do nabywców publicznych i niepublicznych w państwach umieszczonych w wykazie znajdującym się w załączniku do komunikatu.

(2)

W wyniku trudnej sytuacji panującej w Grecji w 2012 r. zaobserwowano brak zdolności ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej do pokrycia wywozu do Grecji. Z tego powodu Komisja zmieniła komunikat Komisji do państw członkowskich o zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do ubezpieczeń krótkoterminowych kredytów eksportowych, tymczasowo wykluczając Grecję z wykazu państw o ryzyku zbywalnym (3). Zmiana ta przestaje obowiązywać w dniu 31 grudnia 2013 r. W rezultacie od dnia 1 stycznia 2014 r. Grecja byłaby zasadniczo ponownie uznawana za kraj o ryzyku zbywalnym, ponieważ wszystkie państwa członkowskie UE są zawarte w wykazie państw o ryzyku zbywalnym znajdującym się w załączniku do komunikatu.

(3)

Jednak zgodnie z pkt 36 komunikatu trzy miesiące przed zakończeniem okresu tymczasowego usunięcia z wykazu Komisja rozpoczęła przegląd sytuacji, aby stwierdzić, czy obecna sytuacja na rynku uzasadnia wygaśnięcie usunięcia Grecji z listy krajów o ryzyku zbywalnym w 2014 r., czy też zdolności rynkowe nadal są niewystarczające, aby objąć ubezpieczeniem wszelkie ekonomicznie uzasadnione ryzyko, i w związku z tym konieczne jest przedłużenie usunięcia.

II. OCENA

(4)

Przy określaniu, czy brak wystarczającej zdolności prywatnej do pokrycia wszelkiego ekonomicznie uzasadnionego ryzyka uzasadnia przedłużenie tymczasowego wykluczenia Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym, Komisja zasięgnęła opinii i informacji od państw członkowskich, prywatnych ubezpieczycieli kredytów oraz innych zainteresowanych stron. W dniu 8 października 2013 r. Komisja opublikowała wezwanie do udzielenia informacji w sprawie dostępności krótkoterminowych ubezpieczeń kredytów eksportowych w odniesieniu do wywozu do Grecji (4). Termin nadsyłania odpowiedzi upłynął w dniu 6 listopada 2013 r. Wpłynęły 24 odpowiedzi od państw członkowskich, ubezpieczycieli prywatnych i eksporterów.

(5)

Informacje przekazane Komisji lub dostępne Komisji wyraźnie wskazują, że w dalszym ciągu brakuje wystarczającej zdolności prywatnej do ubezpieczenia kredytów eksportowych w odniesieniu do Grecji i nie prognozuje się, aby w najbliższej przyszłości nowa znacząca zdolność stała się dostępna. W latach 2012–2013 całkowity ubezpieczony obrót w odniesieniu do ryzyka związanego z Grecją stale utrzymywał się na niskim poziomie. Prywatni ubezpieczyciele kredytów eksportowych zachowują ostrożność, jeśli chodzi o objęcie ubezpieczeniem wywozu do Grecji, i nie oferują wystarczającej zdolności do ubezpieczenia, aby pokryć nowe limity ubezpieczenia kredytów lub nawet istniejące obroty. Jednocześnie ubezpieczyciele państwowi nadal odnotowywali rosnący popyt na ubezpieczenia kredytu eksportowego w odniesieniu do wywozu do Grecji, co nastąpiło w wyniku braku dostępności ubezpieczenia prywatnego. Nadesłane odpowiedzi nie zawierały danych wskazujących, że Grecja powinna zostać ponownie włączona do wykazu państw o ryzyku zbywalnym.

(6)

Od czasu wydania decyzji w sprawie tymczasowego wykluczenia Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym w grudniu 2012 r. zdolność prywatna w 2013 r. nie została przywrócona. Respondenci potwierdzili, że sytuacja jest szczególnie trudna dla małych i średniej wielkości eksporterów, a w niektórych przypadkach odnotowano całkowite wstrzymanie ubezpieczeń. W większości nadesłanych odpowiedzi stwierdzono, że zdolność prywatna jest w dalszym ciągu zbyt ograniczona, aby ubezpieczyć wywóz do Grecji, i oczekuje się, że w 2014 r. wzrośnie ona jedynie w ograniczonym zakresie. Analiza Komisji dotycząca braku wystarczającej zdolności prywatnej do ubezpieczenia kredytów eksportowych w odniesieniu do Grecji, określona w powyższej decyzji, pozostaje aktualna.

(7)

Od grudnia ubiegłego roku prognozy gospodarcze dla Grecji były ostrożnie korygowane w górę (5). Jednak według jesiennej europejskiej prognozy gospodarczej z 2013 r. grecka gospodarka nadal znajduje się w recesji, a w 2013 r. realny PKB zmniejszał się – chociaż nieco wolniej. Oczekuje się, że w 2014 r. realny PKB wzrośnie, głównie ze względu na wywóz i inwestycje. Jednak spożycie prywatne prawdopodobnie będzie nadal spadać wraz z dochodem do dyspozycji. Jednocześnie, według informacji przesłanych w ramach konsultacji społecznych, oczekuje się, że łączna liczba upadających przedsiębiorstw w 2014 r. będzie nadal wzrastać.

(8)

Z tych powodów Komisja ustaliła na podstawie zgromadzonych informacji brak wystarczającej zdolności prywatnej do pokrycia wszelkiego ekonomicznie uzasadnionego ryzyka i postanowiła przedłużyć wykluczenie Grecji z wykazu państw o ryzyku zbywalnym.

III. ZMIANA KOMUNIKATU

(9)

W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. stosuje się następującą zmianę komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych:

—

Załącznik otrzymuje brzmienie:

„LISTA PAŃSTW O RYZYKU ZBYWALNYM

—	Wszystkie państwa członkowskie oprócz Grecji

—

Australia

—

Kanada

—

Islandia

—

Japonia

—	Nowa Zelandia

—

Norwegia

—	Szwajcaria

—	Stany Zjednoczone Ameryki”.

(1) Dz.U. C 392 z 19.12.2012, s. 1.

(2) Ubezpieczyciel państwowy oznacza przedsiębiorstwo lub inną organizację oferującą ubezpieczenie kredytów eksportowych, przy wsparciu państwa członkowskiego lub działając w jego imieniu, lub państwo członkowskie oferujące ubezpieczenie kredytów eksportowych; zob. pkt 9.

(3) Dz.U. C 398 z 22.12.2012, s. 6.

(4) http://ec.europa.eu/competition/consultations/2013_export_greece/index_en.html

(5) Przykładowo: S&P i Fitch: B- z CCC w lipcu 2012 r.; Moody’s: rating na stałym poziomie C.

19.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 372/6

Decyzje Wspólnego Komitetu EOG, w odniesieniu do których spełniono wymogi konstytucyjne na podstawie art. 103 Porozumienia EOG

(2013/C 372/05)

Od marca 2000 r. w decyzjach Wspólnego Komitetu EOG wskazuje się w przypisie, czy data ich wejścia w życie zależy od spełnienia wymogów konstytucyjnych przez którąkolwiek z Umawiających się Stron. Wymogi takie zgłoszono w odniesieniu do decyzji wymienionych poniżej. Odpowiednie Umawiające się Strony poinformowały już pozostałe Umawiające się Strony o tym, że zakończyły procedury wewnętrzne. Terminy wejścia w życie decyzji podano w tabeli.

Numer decyzji	Data przyjęcia	Adres publikacyjny	Uwzględnione akty prawne	Data wejścia w życie
89/2006	7.7.2006	Dz.U. L 289 z 19.10.2006, s. 28 Suplement EOG nr 52 z 19.10.2006, s. 22	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/52/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie interoperacyjności systemów elektronicznych opłat drogowych we Wspólnocie, sprostowana w Dz.U. L 200 z 7.6.2004, s. 50.	1.5.2013
17/2009	5.2.2009	Dz.U. L 73 z 19.3.2009, s. 55 Suplement EOG nr 16 z 19.3.2009, s. 25	Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu	1.7.2013
157/2009	4.12.2009	Dz.U. L 62 z 11.3.2010, s. 63 Suplement EOG nr 12 z 11.3.2010, s. 61	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/49/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG w odniesieniu do niektórych wymogów ujawniania informacji przez średnie spółki oraz obowiązków sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych	1.6.2013
32/2010	12.3.2010	Dz.U. L 143 z 10.6.2010, s. 27 Suplement EOG nr 30 z 10.6.2010, s. 34	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/20/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ubezpieczenia armatorów od roszczeń morskich	1.5.2013
123/2010	10.11.2010	Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 81 Suplement EOG nr 12 z 3.3.2011, s. 25	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 285/2010 z dnia 6 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 785/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych	1.5.2013
17/2011	1.4.2011	Dz.U. L 171 z 30.6.2011, s. 15 Suplement EOG nr 37 z 30.6.2011, s. 17	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków	1.7.2013
78/2011	1.7.2011	Dz.U. L 262 z 6.10.2011, s. 45 Suplement EOG nr 54 z 6.10.2011, s. 57	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (wersja przekształcona)	1.12.2012
103/2011	30.9.2011	Dz.U. L 318 z 1.12.2011, s. 41 Suplement EOG nr 65 z 1.12.2011, s. 14	Decyzja Komisji 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE stosowanych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE	1.4.2013
163/2011	19.12.2011	Dz.U. L 76 z 15.3.2012, s. 51 Suplement EOG nr 15 z 15.3.2012, s. 58	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE	1.3.2013
164/2011	19.12.2011	Dz.U. L 76 z 15.3.2012, s. 56 Suplement EOG nr 15 z 15.3.2012, s. 63	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2009 z dnia 30 lipca 2009 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE	1.3.2013
165/2011	19.12.2011	Dz.U. L 76 z 15.3.2012, s. 57 Suplement EOG nr 15 z 15.3.2012, s. 64	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1108/2009 z dnia 21 października 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 216/2008 w zakresie lotnisk, zarządzania ruchem lotniczym i służb żeglugi powietrznej oraz uchylające dyrektywę 2006/23/WE	1.3.2013
9/2012	10.2.2012	Dz.U. L 161 z 21.6.2012, s. 15 Suplement EOG nr 34 z 21.6.2012, s. 17	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2008 z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2023/2006	1.2.2013
23/2012	10.2.2012	Dz.U. L 161 z 21.6.2012, s. 28 Suplement EOG nr 34 z 21.6.2012, s. 33	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 651/2011 z dnia 5 lipca 2011 r. przyjmujące reguły stałej współpracy ustanowione przez państwa członkowskie we współpracy z Komisją zgodnie z art. 10 dyrektywy 2009/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	1.2.2013
52/2012	30.3.2012	Dz.U. L 207 z 2.8.2012, s. 32 Suplement EOG nr 43 z 2.8.2012, s. 39	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii	1.2.2013
55/2012	30.3.2012	Dz.U. L 207 z 2.8.2012, s. 35 Suplement EOG nr 43 z 2.8.2012, s. 43	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych	1.5.2013
62/2012	30.3.2012	Dz.U. L 207 z 2.8.2012, s. 42 Suplement EOG nr 43 z 2.8.2012, s. 51	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/18/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. ustanawiająca podstawowe zasady regulujące dochodzenia w sprawach wypadków w sektorze transportu morskiego i zmieniająca dyrektywę Rady 1999/35/WE oraz dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	1.2.2013
98/2012	30.4.2012	Dz.U. L 248 z 13.9.2012, s. 36 Suplement EOG nr 50 z 13.9.2012, s. 41	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 691/2011 z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie europejskich rachunków ekonomicznych środowiska	1.2.2013
101/2012	30.4.2012	Dz.U. L 248 z 13.9.2012, s. 39 Suplement EOG nr 50 z 13.9.2012, s. 45	Protokół 31 — do Porozumienia EOG – decyzja Wspólnego Komitetu dotycząca rozszerzenia współpracy Umawiających się Stron Porozumienia w celu włączenia dyrektywy Rady 2008/114/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie poprawy jej ochrony	5.3.2013
102/2012	30.4.2012	Dz.U. L 248 z 13.9.2012, s. 40 Suplement EOG nr 50 z 13.9.2012, s. 46	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 z dnia 26 maja 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do rejestru winnic, obowiązkowych deklaracji i sporządzania informacji na potrzeby monitorowania rynku, dokumentów towarzyszących przewozowi produktów i rejestrów prowadzonych w sektorze wina Rozporządzenie Rady (WE) nr 491/2009 z dnia 25 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 606/2009 z dnia 10 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń Rozporządzenie Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina	1.4.2013
106/2012	15.6.2012	Dz.U. L 270 z 4.10.2012, s. 6 Suplement EOG nr 56 z 4.10.2012, s. 8	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1336/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 648/2004 w celu dostosowania go do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/112/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniająca dyrektywy Rady 76/768/EWG, 88/378/EWG, 1999/13/WE oraz dyrektywy 2000/53/WE, 2002/96/WE i 2004/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu dostosowania ich do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin Rozporządzenie Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 440/2010 z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin	1.2.2013
107/2012	15.6.2012	Dz.U. L 270 z 4.10.2012, s. 29 Suplement EOG nr 56 z 4.10.2012, s. 28	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 790/2009 z dnia 10 sierpnia 2009 r. dostosowujące do postępu naukowo-technicznego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin Rozporządzenie Komisji (UE) nr 252/2011 z dnia 15 marca 2011 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 286/2011 z dnia 10 marca 2011 r. dostosowujące do postępu naukowo-technicznego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, sprostowane w Dz.U. L 138 z 26.5.2011, s. 66	1.2.2013
109/2012	15.6.2012	Dz.U. L 270 z 4.10.2012, s. 31 Suplement EOG nr 56 z 4.10.2012, s. 31	Dyrektywa 2007/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych), sprostowana w Dz.U. L 263 z 6.10.2010, s. 15	1.2.2013
115/2012	15.6.2012	Dz.U. L 270 z 4.10.2012, s. 38 Suplement EOG nr 56 z 4.10.2012, s. 39	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniająca dyrektywę Rady 85/337/EWG, Euratom, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006	1.6.2013
126/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 4 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 5	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 764/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające procedury dotyczące stosowania niektórych krajowych przepisów technicznych do produktów wprowadzonych legalnie do obrotu w innym państwie członkowskim Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu	1.4.2013
127/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 6 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 7	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek	1.4.2013
138/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 20 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 23	Rozporządzenie Rady (UE) nr 333/2011 z dnia 31 marca 2011 r. ustanawiające kryteria określające, kiedy pewne rodzaje złomu przestają być odpadami na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE	1.4.2013
139/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 21 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 24	Protokół 31 — do Porozumienia EOG – decyzja Wspólnego Komitetu dotycząca rozszerzenia współpracy Umawiających się Stron Porozumienia w celu włączenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 911/2010 z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiego programu monitorowania Ziemi (GMES) i początkowej fazy jego realizacji (lata 2011–2013)	15.12.2012
143/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 27 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 31	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1166/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń Rozporządzenie Komisji (UE) nr 401/2010 z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina, sprostowane w Dz.U. L 248 z 22.9.2010, s. 67 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1022/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. zezwalające na zwiększenie limitów wzbogacania wina produkowanego z wykorzystaniem winogron zebranych w 2010 r. w niektórych strefach uprawy winorośli Rozporządzenie Komisji (UE) nr 53/2011 z dnia 21 stycznia 2011 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 606/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń Rozporządzenie Komisji (UE) nr 538/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 607/2009 ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina	1.4.2013
149/2012	13.7.2012	Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 34 Suplement EOG nr 63 z 8.11.2012, s. 39	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej	1.5.2013
158/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 8 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 9	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 z dnia 27 września 2011 r. w sprawie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz etykietowania i oznakowywania składu surowcowego wyrobów włókienniczych, a także uchylenia dyrektywy Rady 73/44/EWG oraz dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 96/73/WE i 2008/121/WE	1.5.2013
167/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 18 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 22	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/73/UE z dnia 24 listopada 2010 r. zmieniająca dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych oraz dyrektywę 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym	1.5.2013
168/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 19 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 23	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 583/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej Rozporządzenie Komisji (UE) nr 584/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie formatu i treści standardowego powiadomienia w formie pisemnej i zaświadczenia dotyczącego UCITS, wykorzystania łączności elektronicznej przez właściwe organy do celów powiadamiania oraz w zakresie procedur dotyczących kontroli na miejscu i dochodzeń oraz wymiany informacji między właściwymi organami Dyrektywa Komisji 2010/43/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą Dyrektywa Komisji 2010/42/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie niektórych przepisów dotyczących łączenia funduszy, modeli funduszy podstawowych i powiązanych oraz procedury powiadamiania, sprostowana w Dz.U. L 179 z 14.7.2010, s. 16	1.5.2013
173/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 25 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 29	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (wersja przekształcona)	7.12.2012
180/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 34 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 41	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1149/2011 z dnia 21 października 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2042/2003 w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania	1.3.2013
184/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 38 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 46	Decyzja Komisji 2011/740/UE z dnia 14 listopada 2011 r. zmieniająca decyzje 2006/799/WE, 2007/64/WE, 2007/506/WE, 2007/742/WE, 2009/543/WE i 2009/544/WE w celu przedłużenia okresu ważności kryteriów ekologicznych dla przyznawania oznakowania ekologicznego UE niektórym produktom	1.7.2013
186/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 40 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 48	Decyzja Komisji 2011/92/UE z dnia 10 lutego 2011 r. wprowadzająca kwestionariusz służący do sporządzenia pierwszego sprawozdania z wprowadzania w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla	1.6.2013
190/2012	28.9.2012	Dz.U. L 341 z 13.12.2012, s. 44 Suplement EOG nr 70 z 13.12.2012, s. 52	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 670/2011 z dnia 12 lipca 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 607/2009 ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina	1.4.2013
199/2012	26.10.2012	Dz.U. L 21 z 24.1.2013, s. 49 Suplement EOG nr 6 z 24.1.2013, s. 17	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1286/2011 z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie przyjęcia wspólnej metodologii badań w sprawie wypadków i incydentów morskich opracowanej zgodnie z art. 5 ust. 4 dyrektywy 2009/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	1.2.2013
200/2012	26.10.2012	Dz.U. L 21 z 24.1.2013, s. 50 Suplement EOG nr 6 z 24.1.2013, s. 18	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE, sprostowane w Dz.U. L 108 z 29.4.2010, s. 355	1.7.2013
201/2012	26.10.2012	Dz.U. L 21 z 24.1.2013, s. 51 Suplement EOG nr 6 z 24.1.2013, s. 19	Decyzja Komisji 2010/709/UE z dnia 22 listopada 2010 r. ustanawiająca Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego Decyzja Komisji 2011/263/UE z dnia 28 kwietnia 2011 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE detergentom do zmywarek do naczyń Decyzja Komisji 2011/264/UE z dnia 28 kwietnia 2011 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE detergentom pralniczym Decyzja Komisji 2011/330/UE z dnia 6 czerwca 2011 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE notebookom Decyzja Komisji 2011/331/UE z dnia 6 czerwca 2011 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE źródłom światła Decyzja Komisji 2011/333/UE z dnia 7 czerwca 2011 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla papieru do kopiowania i papieru graficznego, sprostowana w Dz.U. L 161 z 21.6.2011, s. 34 Decyzja Komisji 2011/337/UE z dnia 9 czerwca 2011 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE komputerom osobistym Decyzja Komisji 2011/381/UE z dnia 24 czerwca 2011 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE smarom Decyzja Komisji 2011/382/UE z dnia 24 czerwca 2011 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE detergentom do ręcznego zmywania naczyń Decyzja Komisji 2011/383/UE z dnia 28 czerwca 2011 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE uniwersalnym środkom czyszczącym i środkom do czyszczenia urządzeń sanitarnych, sprostowana w Dz.U. L 110 z 24.4.2012, s. 44	1.7.2013
210/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 10 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 12	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 286/2012 z dnia 27 stycznia 2012 r. zmieniające załącznik I – w celu dodania nazwy nowego włókna tekstylnego – oraz załączniki VIII i IX – w celu dostosowania ich do postępu technicznego – do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 w sprawie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz etykietowania i oznakowywania składu surowcowego wyrobów włókienniczych	1.8.2013
217/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 17 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 19	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią	1.6.2013
218/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 18 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 21	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1059/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1060/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń chłodniczych dla gospodarstw domowych Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1061/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla pralek dla gospodarstw domowych, sprostowane w Dz.U. L 249 z 27.9.2011, s. 21 oraz w Dz.U. L 297 z 16.11.2011, s. 72 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów	1.6.2013
219/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 20 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 24	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 626/2011 z dnia 4 maja 2011 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla klimatyzatorów	1.6.2013
223/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 25 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 30	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (wersja przekształcona)	1.3.2013
229/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 31 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 37	Dyrektywa Komisji 2011/90/UE z dnia 14 listopada 2011 r. zmieniająca część II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zawierającą dodatkowe założenia do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania	1.8.2013
231/2012	7.12.2012	Dz.U. L 81 z 21.3.2013, s. 33 Suplement EOG nr 18 z 21.3.2013, s. 39	Decyzja Komisji 2012/448/UE z dnia 12 lipca 2012 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE papierowi gazetowemu Decyzja Komisji 2012/481/UE z dnia 16 sierpnia 2012 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE papierowi zadrukowanemu	1.7.2013
10/2013	1.2.2013	Dz.U. L 144 z 30.5.2013, s. 14 Suplement EOG nr 31 z 30.5.2013, s. 16	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 392/2012 z dnia 1 marca 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych, sprostowane w Dz.U. L 124 z 11.5.2012, s. 56	1.6.2013
13/2013	1.2.2013	Dz.U. L 144 z 30.5.2013, s. 18 Suplement EOG nr 31 z 30.5.2013, s. 21	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/92/WE z dnia 22 października 2008 r. dotycząca wspólnotowej procedury w celu poprawy przejrzystości cen gazu i energii elektrycznej dla końcowych odbiorców przemysłowych (wersja przekształcona)	1.8.2013
24/2013	1.2.2013	Dz.U. L 144 z 30.5.2013, s. 31 Suplement EOG nr 31 z 30.5.2013, s. 35	Decyzja Komisji 2012/49/UE z dnia 26 stycznia 2012 r. zmieniająca decyzje 2011/263/UE i 2011/264/UE w celu uwzględnienia zmian w klasyfikacji enzymów zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy Rady 67/548/EWG i z załącznikiem VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008	1.7.2013
44/2013	15.3.2013	Dz.U. L 231 z 29.8.2013, s. 18 Suplement EOG nr 49 z 29.8.2013, s. 20	Decyzja Komisji 2012/720/UE z dnia 14 listopada 2012 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE detergentom przeznaczonym do automatycznych zmywarek do naczyń do zastosowań przemysłowych i instytucjonalnych Decyzja Komisji 2012/721/UE z dnia 14 listopada 2012 r. ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE detergentom pralniczym do zastosowań przemysłowych i instytucjonalnych	1.7.2013
95/2013	3.5.2013	Dz.U. L 291 z 31.10.2013, s. 61 Suplement EOG nr 61 z 31.10.2013, s. 69	Uchylone akty prawne (decyzja porządkująca Wspólnego Komitetu)	1.7.2013

19.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 372/21

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji oraz Ukrainy

(2013/C 372/10)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o przyszłym wygaśnięciu (1) środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej, pochodzących z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji, Tajlandii i Ukrainy, Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”)

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony dnia 18 września 2013 r. przez Komitet Obrony Przemysłu Stalowych Rur Spawanych w Unii Europejskiej („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej.

2. Produkt objęty przeglądem

Produktem objętym przeglądem są spawane rury i przewody rurowe z żeliwa lub stali niestopowej, o przekroju okrągłym, o maksymalnej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 168,3 mm, z wyjątkiem rur przewodowych w rodzaju stosowanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu, rur okładzinowych i przewodów rurowych w rodzaju stosowanych do wierceń ropy naftowej lub gazu, rur precyzyjnych i rur z dołączonymi łącznikami odpowiednimi do transportu gazów lub płynów wykorzystywanych w lotnictwie cywilnym, pochodzące z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodami CN ex 7306 30 41, ex 7306 30 49, ex 7306 30 72 oraz ex 7306 30 77.

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującymi środkami jest ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1256/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. (3).

4. Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków względem przywozu z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy („państwa, których dotyczy postępowanie”) istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

4.1. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

W związku z tym, że zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Białoruś i Chińską Republikę Ludową uznaje się za państwa nieposiadające gospodarki rynkowej, wnioskodawca ustalił wartość normalną dla przywozu z Białorusi i Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie ceny w państwie trzecim o gospodarce rynkowej, tj. w Stanach Zjednoczonych Ameryki, rzekomo nadal właściwym kraju analogicznym. W odniesieniu do przywozu z Białorusi zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu oparto na porównaniu ustalonej w ten sposób wartości normalnej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego na wywóz do Rosji, ponieważ brak obecnie przywozu znaczących ilości produktu z Białorusi do Unii. W odniesieniu do przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu oparto na porównaniu ustalonej w ten sposób wartości normalnej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego do wszystkich miejsc przeznaczenia, ponieważ brak obecnie przywozu znaczących ilości produktu z Chińskiej Republiki Ludowej do Unii.

W odniesieniu do przywozu z Rosji zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu oparto na porównaniu ceny krajowej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego na wywóz do Azerbejdżanu, ponieważ brak obecnie przywozu znaczących ilości produktu z Rosji do Unii. W odniesieniu do przywozu z Ukrainy zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu oparto na porównaniu ceny krajowej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego na wywóz do wszystkich miejsc przeznaczenia, ponieważ brak obecnie przywozu znaczących ilości produktu z Ukrainy do Unii.

Na podstawie wyżej wspomnianego porównania, które wykazuje istnienie dumpingu, wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu z państw, których dotyczy postępowanie.

4.2. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody

Wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody. W tym zakresie wnioskodawca przedstawił dowody na to, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państw, których dotyczy postępowanie, do Unii, prawdopodobnie wzrośnie z powodu istniejących niewykorzystanych mocy produkcyjnych zakładów produkcyjnych producentów eksportujących w państwach, których dotyczy postępowanie, a także ze względu na atrakcyjność rynku Unii Europejskiej pod względem jego wielkości i geograficznej bliskości (ostatnie dotyczy Białorusi, Rosji i Ukrainy).

Wnioskodawca twierdzi wreszcie, że usunięcie szkody jest wynikiem głównie obowiązywania środków i jakiekolwiek ponowne wystąpienie znacznego przywozu po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, w przypadku wygaśnięcia środków prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

5.1. Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

Producentów eksportujących (4) produktu objętego przeglądem z państw, których dotyczy postępowanie, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu przeglądowym Komisji.

5.1.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.1.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących objętych dochodzeniem w Chińskiej Republice Ludowej, Rosji i na Ukrainie

Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej, Rosji i na Ukrainie, uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku A do niniejszego zawiadomienia.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się również z władzami Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji oraz Ukrainy i wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz tych państw.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby, wszelkie znane zrzeszenia producentów eksportujących oraz władze Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy będą musieli przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”).

5.1.1.2. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem na Białorusi

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do znanych producentów eksportujących na Białorusi, do wszelkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz tego państwa.

Producenci eksportujący, w stosownych przypadkach, zrzeszenia producentów eksportujących i władze Białorusi muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

5.1.2. Dodatkowa procedura dotycząca producentów eksportujących w państwach nieposiadających gospodarki rynkowej, których dotyczy postępowanie

Wybór państwa trzeciego o gospodarce rynkowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego w przypadku przywozu z Białorusi i Chińskiej Republiki Ludowej wartość normalna zostanie ustalona na podstawie ceny lub wartości konstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej.

W poprzednim dochodzeniu w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Białorusi i Chińskiej Republiki Ludowej jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej wykorzystano Stany Zjednoczone Ameryki. Do celów niniejszego dochodzenia Komisja przewiduje ponowne wykorzystanie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru tego państwa w terminie 10 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.1.3. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (5) (6)

Wzywa się niepowiązanych importerów przywożących produkt objęty przeglądem z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy do Unii, aby wzięli udział w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku B do niniejszego zawiadomienia.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego przeglądem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.2. Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, wzywa się producentów unijnych produktu objętego przeglądem do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.2.1. Dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczonej liczby producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Wstępnie Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, wykorzystując dane kontaktowe wskazane w sekcji 5.6 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym producenci unijni, którzy nie współpracowali w dochodzeniach zakończonych wprowadzeniem obowiązujących środków, uważający, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, powinni zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Istotne informacje dotyczące doboru próby muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.3. Procedura oceny interesu Unii

W przypadku stwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, na podstawie art. 21 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja o tym, czy utrzymanie środków antydumpingowych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 21 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.4. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.5. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszystkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.6. Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (7).

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o składanie wszystkich oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej (oświadczenia niepoufne – pocztą elektroniczną, poufne – na płytach CD-R/DVD) oraz o wskazanie swojej nazwy, adresu, adresu e-mail, numeru telefonu i faksu. Pełnomocnictwa, podpisane poświadczenia oraz ich aktualizacje towarzyszące odpowiedziom na pytania zawarte w kwestionariuszu należy jednak składać w formie papierowej, tj. pocztą lub osobiście, na adres podany poniżej. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, jeżeli zainteresowana strona nie może przekazać oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej, musi niezwłocznie poinformować o tym Komisję. Zainteresowane strony mogą uzyskać dodatkowe informacje dotyczące korespondencji z Komisją na odpowiedniej stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu: http://ec.europa.eu/trade/tackling-unfair-trade/trade-defence

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: N105 08/020

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22956505

E-mail:

a)	Trade-R589-Welded-Tubes-Dumping@ec.europa.eu (przeznaczony dla producentów eksportujących, importerów powiązanych, zrzeszeń i przedstawicieli z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Ukrainy)

b)	Trade-R589-Welded-Tubes-Injury@ec.europa.eu (przeznaczony dla producentów unijnych, importerów niepowiązanych, dostawców, użytkowników, konsumentów i zrzeszeń w Unii)

6. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

7. Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję urzędnika Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach dotyczących między innymi prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu lub szkody oraz interesu Unii.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/degucht/contact/hearing-officer/

8. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9. Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek ze stron uzna, że uzasadniony jest przegląd środków w celu umożliwienia ich zmiany, strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją, używając w tym celu podanego powyżej adresu.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (8).

(1) Dz.U. C 136 z 15.5.2013, s. 25.

(2) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(3) Dz.U. L 343 z 19.12.2008, s. 1.

(4) Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwach, których dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, pośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie tego produktu.

(5) Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 13.

(6) Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie dumpingu.

(7) Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51) i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu art. 6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(8) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

19.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 372/31

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu poliestrowych włókien odcinkowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu

(2013/C 372/12)

Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), zawierającą zarzut subsydiowania przywozu poliestrowych włókien odcinkowych („PSF”), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu, a zatem powodujących szkodę dla przemysłu unijnego.

1. Skarga

Skarga została złożona dnia 4 listopada 2013 r. przez European Man-made Fibres Association („CIRFS”) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących więcej niż 25 % całkowitej unijnej produkcji PSF.

2. Produkt objęty dochodzeniem

Produktem objętym niniejszym dochodzeniem są włókna odcinkowe syntetyczne z poliestru, niezgrzeblone, nieczesane ani nieprzerobione w inny sposób do przędzenia („produkt objęty dochodzeniem”).

3. Zarzut subsydiowania

Produktem, którego dotyczy zarzut subsydiowania, jest produkt objęty dochodzeniem, pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu („państwa, których dotyczy postępowanie”), obecnie objęty kodem CN 5503 20 00. Powyższy kod CN podany jest jedynie w celach informacyjnych.

Z dowodów prima facie przedstawionych przez skarżącego wynika, że producenci przedmiotowego produktu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu korzystali z szeregu subsydiów przyznawanych odpowiednio przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej, rząd Indii i rząd Wietnamu.

W przypadku Chińskiej Republiki Ludowej subsydia obejmują, między innymi, zapewnienie przez rząd środków produkcji za mniej niż adekwatne wynagrodzenie oraz powierzenie i wyznaczenie zadań dostawcom prywatnym przez rząd, preferencyjnych systemów kredytowych dla sektora produkcji PSF oferowanych przez banki państwowe i powierzenie oraz wyznaczenie zadań bankom prywatnym, dotacji na rzecz rozwoju i subwencji do odsetek w sektorze tekstylnym, specjalny funduszu „Go Global”, fundusz promocji handlu dla rolnictwa, przemysłu lekkiego i wyrobów włókienniczych, zwolnienie z podatku dochodowego dotyczącego przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym, zwolnienie z podatku dochodowego dotyczącego dochodu z tytułu dywidend wypłacanych między kwalifikowanymi przedsiębiorstwami będącymi rezydentami, obniżenie podatku dochodowego dla przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane lub nowe technologie, obniżenie podatku dochodowego dla specjalnych stref ekonomicznych, obniżenie podatku dochodowego dla przedsiębiorstw nastawionych na eksport, ulgi podatkowe w wysokości do 40 % wartości zakupu sprzętu produkcji krajowej, zwolnienie z cła lub podatku od wartości dodanej dotyczące sprzętu importowanego i zakupu sprzętu produkcji krajowej, zapewnienie przez rząd prawa użytkowania gruntów, zapewnienie przez rząd elektryczności i wody. Ponadto subsydia obejmują, między innymi, zwolnienia m.in. z podatku w strefach rozwoju w prowincji Jiangsu, zachęty podatkowe i preferencyjne czynsze w mieście Changzhou, zachęty wywozowe i dotacje do technologii w prowincji Zhejiang, zachęty podatkowe i celne w strefach rozwoju, zachęty wywozowe, zwrot kosztów opłat prawnych, zagraniczny program funduszy (specjalnych) na działania handlowe, spłatę odsetek od pożyczki na wsparcie projektów innowacji technologicznych w prowincji Guangdong, preferencyjne stawki podatkowe w strefach rozwoju oraz preferencyjną infrastrukturę, pożyczki i politykę podatkową dotyczącą przedsiębiorstw nastawionych na eksport w prowincji Szanghaj.

W przypadku Indii subsydia obejmują, między innymi, kredyty celne w ramach programu „Focus Market” i programu „Focus Product”, program „Advance Authorisation”, program „Duty Entitlement Passbook”, program „Export Promotion Capital Goods”, zwolnienie z podatku i cła oraz obniżenie podatku i cła w ramach jednostek zorientowanych na wywóz i specjalnych stref ekonomicznych, program kredytów eksportowych, program zwolnienia z podatku dochodowego, program zachęt do pierwotnego wywozu, program autoryzacji bezcłowego przywozu, program pomocy rozwojowej w rynku i gwarancje pożyczek. Ponadto subsydia obejmują, między innymi, program „Capital Investment Incentive” władz publicznych stanu Gudżarat (Capital Investment Incentive Scheme of the Government of Gujarat), program zachęt podatkowych stanu Gudżarat dotyczący podatku od sprzedaży (Gujarat Sales Tax Incentive Scheme) i program „Electricity Duty Exemption”, programy subsydiowania Bengalu Zachodniego (West Bengal Subsidy Schemes) – zachęty i ulgi podatkowe, w tym dotacje i zwolnienie z podatku od sprzedaży, program Maharasztra dotyczący zwolnień z cła od energii elektrycznej (Maharashtra Electricity Duty Exemption Scheme).

W przypadku Wietnamu subsydia obejmują, między innymi, zapewnienie przez rząd towarów do przemysłu PSF przez przedsiębiorstwa publiczne za mniej niż adekwatne wynagrodzenie, zachęty rządowe (w formie zwolnień z podatku i cła oraz preferencyjne pożyczki) w strefie przemysłowej Dinh Vu, rządowe preferencyjne pożyczki dla przemysłu PSF udzielane przez banki publiczne oraz powierzenie i wyznaczenie bankom prywatnym zadań przez rząd, zapewnienie przez rząd gruntów za mniej niż adekwatne wynagrodzenie oraz zwolnienie z czynszu za grunty i wodę, a także ich zmniejszenie na mocy, między innymi, zarządzenia nr 142/2005/ND-CP, dotacje na spłatę odsetek na mocy, między innymi, decyzji nr 131/2009-QD-TTg, preferencyjne stawki podatku dochodowego, zwolnienie z podatku lub jego zmniejszenie na mocy, między innymi, zarządzenia nr 164/2003/ND-CP zmienionego i uzupełnionego zarządzeniami o numerach 152/2004/ND-CP i 149/2005/ND-CP, zwolnienie z podatku i czynszu lub ich zmniejszenie, pożyczki rządowe, subsydiowanie stopy procentowej, preferencje kredytu wywozowego w parkach zaawansowanych technologii, strefach i parkach przemysłowych na mocy, między innymi, decyzji nr 53/2004/QD-TTg i rozporządzenia nr 99/2003/ND-CP, zachęty dotyczące podatku dochodowego na mocy, między innymi, rozporządzenia nr 124-2008-ND-CP, zwolnienia z podatku przywozowego i wywozowego oraz zwrot tych podatków na mocy, między innymi, ustawy nr 45/2005/QH-11 i rozporządzenia nr 87/2010/ND-CP. Ponadto subsydia obejmują, między innymi, następujące ulgi na mocy rozporządzenia nr 51/1999/ND-CP, zmienionego i uzupełnionego zarządzeniem nr 35/2002/ND-CP, decyzją nr 55/2001/QD-TTg, ustawą nr 59-2005-QH11 i Ustawą w sprawie Inwestycji Zagranicznych Wietnamu, rozporządzenia nr 61/2010/ND-CP, decyzji o numerach 1483/QD-TTg i 12/2011: zwolnienia z należności przywozowych na surowce i materiały, zwolnienia z podatku i cła, przyspieszona amortyzacja i preferencyjny kredyt dla inwestycji zagranicznych, zachęty na podatek od przedsiębiorstw, pożyczki na warunkach preferencyjnych, dotacje, gwarancje, ulgi podatkowe i dostarczanie dóbr i usług do przemysłu objętego pomocą za mniej niż adekwatne wynagrodzenie, wsparcie inwestycji krajowych poprzez np. kredyty wywozowe, zapewnienie infrastruktury i świadczenia usług za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia, zwolnienie z podatków i opłat za użytkowanie gruntów;

Komisja zastrzega sobie prawo do zbadania innych dotacji, które mogą zostać ujawnione w trakcie dochodzenia.

Z dowodów prima facie przedstawionych przez skarżącego wynika, że wyżej wymienione programy stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu lub innych władz regionalnych (łącznie z organami publicznymi) i przynoszą korzyści odbiorcom. Zarzuca się ponadto, że wyżej wymienione programy są zależne od wyników wywozu lub od preferencyjnego wykorzystywania towarów krajowych w stosunku do towarów przywożonych, lub są one ograniczone do niektórych sektorów lub typów przedsiębiorstw lub lokalizacji i dlatego mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych.

4. Zarzut spowodowania szkody i związek przyczynowy

Skarżący przedstawił dowody na to, że przywóz produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, wzrósł w ujęciu bezwzględnym lub wzrósł jego udział w rynku.

Dowody prima facie przedstawione przez skarżącego wskazują, że wielkość oraz ceny przywożonego produktu objętego dochodzeniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na poziom cen stosowanych przez przemysł unijny oraz jego udziały w rynku, co wywiera znaczący niekorzystny wpływ na ogólne wyniki i sytuację finansową w przemyśle unijnym.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł unijny lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego.

W dochodzeniu zostanie ustalone, czy produkt objęty dochodzeniem pochodzący z państw, których dotyczy postępowanie, jest subsydiowany i czy ten subsydiowany przywóz spowodował szkodę dla przemysłu unijnego. W przypadku ustalenia wspomnianych faktów w dochodzeniu zostanie zbadane, czy wprowadzenie środków leży w interesie Unii.

Rządy Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu zostały wezwane do konsultacji.

5.1. Procedura dotycząca stwierdzenia subsydiowania

Wzywa się producentów eksportujących (2) produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, oraz władze państw, których dotyczy postępowanie, do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.1.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.1.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem, w państwach, których dotyczy postępowanie

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej, Indii i Wietnamie uczestniczących w postępowaniu, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku I do niniejszego zawiadomienia.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się z władzami państw, których dotyczy postępowanie, i, ewentualnie, z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze państw, których dotyczy postępowanie, oraz zrzeszenia producentów eksportujących w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz państw, których dotyczy postępowanie.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszelkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz państw, których dotyczy postępowanie.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby oraz władze państw, których dotyczy postępowanie, będą musieli przedłożyć uzupełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Kwestionariusz dla producentów eksportujących dotyczyć będzie informacji m.in. na temat struktury przedsiębiorstwa/ przedsiębiorstw producenta eksportującego, działalności tych przedsiębiorstw w związku z produktem objętym dochodzeniem, łącznej sprzedaży tego przedsiębiorstwa / tych przedsiębiorstw oraz sprzedaży produktu objętego dochodzeniem, a także kwoty wkładu finansowego i korzyści finansowej z domniemanych subsydiów lub programów subsydiów lub innych podobnych ściśle związanych środków do tych programów.

Kwestionariusz dla władz dotyczyć będzie informacji m.in. na temat domniemanych subsydiów lub programów subsydiów, władz odpowiedzialnych za ich realizację, sposobów funkcjonowania takich operacji, podstaw prawnych, kryteriów kwalifikowalności oraz innych zasad i warunków, a także odbiorców oraz kwot wkładu finansowego i przyznanej korzyści finansowej.

Bez uszczerbku dla zastosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”). Nie naruszając przepisów poniższej sekcji b) cła wyrównawcze, które mogą być zastosowane do przywozu pochodzącego od nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczą średniego ważonego marginesu subsydiowania ustalonego dla producentów eksportujących objętych próbą (3).

b) Indywidualny margines subsydiowania dla przedsiębiorstw niewłączonych do próby

Nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem, zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych marginesów subsydiowania. Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o indywidualny margines subsydiowania, muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza i zwrócić należycie wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Producenci eksportujący wnioskujący o indywidualny margines subsydiowania powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnego marginesu subsydiowania, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia na czas.

5.1.2. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (4) (5)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty dochodzeniem z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się ze wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego dochodzeniem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

Kwestionariusz dotyczyć będzie informacji m.in. na temat struktury ich przedsiębiorstwa/ przedsiębiorstw, rodzaju działalności tego przedsiębiorstwa/ tych przedsiębiorstw w związku z produktem objętym dochodzeniem oraz sprzedaży produktu objętego dochodzeniem.

5.2. Procedura dotycząca ustalenia szkody i dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ustalenie szkody odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wielkości przywozu subsydiowanego i jego wpływu na ceny na rynku Unii oraz wpływu tego przywozu na przemysł unijny. W celu ustalenia, czy przemysł unijny doznał istotnej szkody, wzywa się producentów unijnych produktu objętego dochodzeniem do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.2.1. Dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Wstępnie Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, podając dane kontaktowe wskazane w sekcji 5.6 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, którzy uważają, że istnieją powody do włączenia ich do próby, muszą zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Istotne informacje dotyczące doboru próby muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla niniejszego dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Kwestionariusz dotyczyć będzie informacji m.in. na temat struktury ich przedsiębiorstw i sytuacji finansowej i gospodarczej tych przedsiębiorstw.

5.3. Procedura oceny interesu Unii

W przypadku stwierdzenia subsydiowania i ustalenia, że spowodowało ono szkodę, na podstawie art. 31 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja, czy wprowadzenie środków antysubsydyjnych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 31 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.4. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu, wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji, oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.5. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.6. Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencja dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (6).

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o składanie wszystkich oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej (oświadczenia niepoufne pocztą elektroniczną, poufne na płytach CD-R/DVD) oraz o wskazanie swojej nazwy, adresu, adresu e-mail, numeru telefonu i faksu. Pełnomocnictwa, podpisane poświadczenia oraz ich aktualizacje towarzyszące odpowiedziom na pytania zawarte w kwestionariuszu należy jednak składać w formie papierowej, tj. pocztą lub osobiście, na adres podany poniżej. Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, jeżeli zainteresowana strona nie może przekazać oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej, musi niezwłocznie poinformować o tym Komisję. Zainteresowane strony mogą uzyskać dodatkowe informacje dotyczące korespondencji z Komisją na odpowiedniej stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu: http://ec.europa.eu/trade/tackling-unfair-trade/trade-defence

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N105 08/020

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22985353

E-mail dotyczący kwestii subsydiów dla Chińskiej Republiki Ludowej i załącznika I:

TRADE-PSF-SUBSIDY-CHINA@ec.europa.eu

E-mail dotyczący kwestii subsydiów dla Indii i załącznika I:

TRADE-PSF-SUBSIDY-INDIA@ec.europa.eu

E-mail dotyczący kwestii subsydiów dla Wietnamu i załącznika I:

TRADE-PSF-SUBSIDY-VIETNAM@ec.europa.eu

E-mail dotyczący szkody i załącznika II:

TRADE-PSF-INJURY@ec.europa.eu

6. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń tymczasowych lub ostatecznych na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że jakakolwiek zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

7. Rzecznik praw stron

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach dotyczących między innymi subsydiowania, szkody, związku przyczynowego oraz interesu Unii. Przesłuchanie takie może odbyć się, co do zasady, najpóźniej w końcu czwartego tygodnia następującego po ujawnieniu tymczasowych ustaleń.

8. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 13 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego tymczasowe środki mogą zostać wprowadzone nie później niż 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9. Przetwarzanie danych osobowych

(1) Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93.

(2) Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwach, których dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.

(3) Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego pomija się kwoty zerowe i de minimis subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych ustalone w warunkach określonych w art. 28 rozporządzenia podstawowego.

(4) Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 dotyczącego wykonania Wspólnotowego kodeksu celnego za powiązane uznaje się osoby tylko, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) jedna jest pracodawcą, a druga pracownikiem; d) dowolna osoba, bezpośrednio lub pośrednio, jest właścicielem co najmniej 5 % akcji lub udziałów z prawem głosu obu osób lub co najmniej tyle takich akcji lub udziałów kontroluje bądź posiada; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę; h) są członkami rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka; (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1). W tym kontekście „osoba” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną.

(5) Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.

(6) Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93) i art. 12 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(7) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.372.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 372

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 56 19 grudnia 2013

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 372/01	Komunikat Komisji zmieniający załącznik do komunikatu Komisji do państw członkowskich w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych	1
2013/C 372/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.7066 – CNODC/Novatek/Total EPY/Yamal LNG) ( 1 )	3

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 372/03	Kursy walutowe euro	4
2013/C 372/04	Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej	5
	ZAWIADOMIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
	Wspólny Komitet EOG
2013/C 372/05	Decyzje Wspólnego Komitetu EOG, w odniesieniu do których spełniono wymogi konstytucyjne na podstawie art. 103 Porozumienia EOG	6

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał EFTA
2013/C 372/06	Wyrok Trybunału z dnia 11 września 2013 r. w sprawie E-6/12 – Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii (Niewypełnienie przez państwo EOG/EFTA spoczywających na nim zobowiązań – Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 – Rozporządzenie (EWG) nr 574/72 – Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących)	17
2013/C 372/07	Postanowienie Trybunału z dnia 7 października 2013 r. w sprawach połączonych E-4/12 i E-5/12 – Risdal Touring AS i Konkurrenten.no AS przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA (Skarga o unieważnienie decyzji Urzędu Nadzoru EFTA – Dostęp do dokumentów – Dopuszczalność – Umorzenie postępowania)	18
2013/C 372/08	Wniosek do Trybunału EFTA z dnia 30 sierpnia 2013 r. o wydanie opinii doradczej w sprawie Fred Olsen i inni przeciwko Staten v/Skattedirektoratet, złożony przez Oslo Tingrett (sąd okręgowy w Oslo) (Sprawa E-20/13)	19
2013/C 372/09	Skarga wniesiona w dniu 4 października 2013 r. przez Międzynarodową Federację Piłki Nożnej (FIFA) przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA (Sprawa E-21/13)	20
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2013/C 372/10	Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Białorusi, Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji oraz Ukrainy	21
2013/C 372/11	Zawiadomienie o wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych	30
2013/C 372/12	Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu poliestrowych włókien odcinkowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Indii i Wietnamu	31
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2013/C 372/13	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7116 – Sixth AP Fund/Nordstjernan/Salcomp) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	41
2013/C 372/14	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7131 – Compal Electronics/Toshiba Television Central Europe) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	42
2013/C 372/15	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7050 – Allianz SE/NRF/Kamppi Shopping Center) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	43

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3749
JPY	Jen	141,61
DKK	Korona duńska	7,4606
GBP	Funt szterling	0,84010
SEK	Korona szwedzka	8,9892
CHF	Frank szwajcarski	1,2211
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,3795
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,734
HUF	Forint węgierski	298,49
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7028
PLN	Złoty polski	4,1783
RON	Lej rumuński	4,4723
TRY	Lir turecki	2,8137
AUD	Dolar australijski	1,5434
CAD	Dolar kanadyjski	1,4621
HKD	Dolar Hongkongu	10,6586
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6660
SGD	Dolar singapurski	1,7306
KRW	Won	1 448,32
ZAR	Rand	14,2257
CNY	Yuan renminbi	8,3483
HRK	Kuna chorwacka	7,6360
IDR	Rupia indonezyjska	16 594,88
MYR	Ringgit malezyjski	4,4808
PHP	Peso filipińskie	60,872
RUB	Rubel rosyjski	45,3050
THB	Bat tajlandzki	44,365
BRL	Real	3,1994
MXN	Peso meksykańskie	17,8211
INR	Rupia indyjska	85,3840

Produkt	Państwo pochodzenia lub wywozu	Środki	Podstawa prawna	Data wygaśnięcia (3)
Niektóre spawane rury i przewody rurowe z żeliwa lub stali niestopowej	Tajlandia	Cło antydumpingowe	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1256/2008 (Dz.U. L 343 z 19.12.2008, s. 1)	20.12.2013


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG