3.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 353/1

Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE

Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 353/01

Data przyjęcia decyzji

17.7.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.34666 (12/N)

Państwo członkowskie

Francja

Region

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Projet Essencyele

Podstawa prawna

Articles L. 131-3 à L. 131-7 et R. 131-1 à R. 131-26 du code de l'environnement; convention du 8 décembre 2010 entre l'État et l'ADEME relative au programme d'investissements d'avenir (programme «véhicule du futur»); avenants des 13 mai 2011 et 9 mai 2012; décision no 2012.VEH-12 du Premier ministre du 3 avril 2012.

Rodzaj środka pomocy

Pomoc indywidualna

VALEO

Cel pomocy

Działalność badawczo-rozwojowa, Ochrona środowiska

Forma pomocy

Zaliczki zwrotne, Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 24,19 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

65 %

Czas trwania

—

Sektory gospodarki

Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

ADEME

20 avenue du Grésillé

BP 90406

49004 Angers Cedex 01

FRANCE

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

17.7.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.36103 (13/N)

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Beihilfen für Unternehmen in Sektoren bzw. Teilsektoren, bei denen angenommen wird, dass angesichts der mit den EU-ETS-Zertifikaten verbundenen Kosten, die auf den Strompreis abgewälzt werden, ein erhebliches Risiko der Verlagerung von CO2-Emissionen besteht (Beihilfen für indirekte CO2-Kosten)

Podstawa prawna

Richtlinie für Beihilfen für Unternehmen in Sektoren bzw. Teilsektoren, bei denen angenommen wird, dass angesichts der mit den EU-ETS-Zertifikaten verbundenen Kosten, die auf den Strompreis abgewälzt werden, ein erhebliches Risiko der Verlagerung von CO2-Emissionen besteht (Beihilfen für indirekte CO2-Kosten)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Ochrona środowiska

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 756 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

85 %

Czas trwania

1.1.2014–31.12.2020

Sektory gospodarki

Górnictwo i wydobywanie, przetwórstwo przemysłowe

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Deutsche Emissionshandelsstelle (DEHSt) beim Umweltbundesamt

Bismarckplatz 1

14193 Berlin

DEUTSCHLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

16.10.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.36556 (13/N)

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

Nederland

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Anti-afhaakregeling waterschappen

Podstawa prawna

Op grond van artikel 122 d, vijfde lid en onderdeel b, van de Waterschapswet kan de opbrengst van de zuiveringsheffing worden besteed aan het aan het verstrekken van subsidies aan heffingplichtigen tot behoud van het gebruik van zuiveringtechnische werken teneinde een stijging van het tarief van de heffing zoveel mogelijk te voorkomen. De anti-afhaakregeling is een instrument voor de waterschappen hiervoor.

Er wordt door het ministerie van Infrastructuur en Milieu een circulaire opgesteld met cumulatieve regels waaronder waterschappen gebruik kunnen maken van de anti-afhaakregeling. In de bijlage zijn conceptvoorwaarden opgenomen.

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Ochrona środowiska, Innowacja, Pozostałe

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 150 EUR (w mln)

Budżet roczny: 15 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

50 %

Czas trwania

Do 1.1.2023

Sektory gospodarki

Przetwórstwo przemysłowe

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Ministerie van Infrastructuur en Milieu

Plesmanweg 1-6

Postbus 20901

2500 EX Den Haag

NEDERLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

6.11.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.36581 (13/NN)

Państwo członkowskie

Grecja

Region

Kriti

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Ανέγερση του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσαράς Κρήτης

(Aneyersi ti Arkhaioloyiki Misio Messaras Kritis)

Podstawa prawna

Η με αρ. Ε(2007) 5439/5.11.2007 Απόφαση της Ε.Ε. περί έγκρισης του ΠΕΠ Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007-2013 (Κωδικός CCI 2007GR16UPO002).

Η με αρ. πρωτ.: 1072/7.4.2011 (ΑΔΑ: 4ΑΓΞΟΡ1Θ-ΛΧ) Απόφαση Ένταξης της Πράξης «Ανέγερση του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσαράς Κρήτης» στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007-2013»

Rodzaj środka pomocy

Pomoc indywidualna

—

Cel pomocy

Kultura, Ochrona dziedzictwa

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 6,01 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

Środek nie stanowi pomocy

Czas trwania

—

Sektory gospodarki

Działalność muzeów

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Κρήτης (Endiamesi Diakhiristiki Arkhi Kritis)

D. Beaufort 7

712 02 Heraklion

ΕΛΛΑΔΑ/GREECE

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

16.10.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.37084 (13/N)

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Compensatieregeling Indirecte emissiekosten ETS

Podstawa prawna

—	Regeling van de minister van Economische Zaken tot wijziging van de Subsidieregeling energie en innovatie in verband met energiebesparing door ondernemingen die worden blootgesteld aan een CO2-weglekrisico als gevolg van doorberekende EU-ETS-kosten.

—	Regeling openstelling subsidieplafonds EZ 2014

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Ochrona środowiska

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 156 EUR (w mln)

Budżet roczny: 78 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

85 %

Czas trwania

1.1.2014–31.12.2021

Sektory gospodarki

Wydobywanie minerałów dla przemysłu chemicznego oraz do produkcji nawozów, Górnictwo rud żelaza, Przygotowanie i przędzenie włókien tekstylnych, Produkcja odzieży skórzanej, Produkcja masy włóknistej, Produkcja papieru i tektury, Produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych, Produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów organicznych, Produkcja nawozów i związków azotowych, Produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych, Produkcja włókien chemicznych, Produkcja surówki żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych, Produkcja aluminium, Produkcja ołowiu, cynku i cyny, Produkcja miedzi

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Ministerie Economische Zaken

Postbus 20401

2500 EK Den Haag

NEDERLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

3.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 353/6

Kursy walutowe euro (1)

2 grudnia 2013 r.

2013/C 353/02

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3536
JPY	Jen	139,16
DKK	Korona duńska	7,4598
GBP	Funt szterling	0,82605
SEK	Korona szwedzka	8,8904
CHF	Frank szwajcarski	1,2321
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,3095
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,407
HUF	Forint węgierski	302,20
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7030
PLN	Złoty polski	4,1928
RON	Lej rumuński	4,4360
TRY	Lir turecki	2,7524
AUD	Dolar australijski	1,4812
CAD	Dolar kanadyjski	1,4387
HKD	Dolar Hongkongu	10,4934
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6507
SGD	Dolar singapurski	1,6985
KRW	Won	1 432,49
ZAR	Rand	13,8223
CNY	Yuan renminbi	8,2479
HRK	Kuna chorwacka	7,6338
IDR	Rupia indonezyjska	15 931,87
MYR	Ringgit malezyjski	4,3437
PHP	Peso filipińskie	59,177
RUB	Rubel rosyjski	44,9057
THB	Bat tajlandzki	43,505
BRL	Real	3,1645
MXN	Peso meksykańskie	17,7877
INR	Rupia indyjska	84,3560

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

3.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 353/7

Komunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) nr 932/2012 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych oraz rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 392/2012 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego dla suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych

(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy prawodawstwa harmonizacyjnego Unii)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 353/03

ESO (1)

Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej

(oraz dokument referencyjny)

Pierwsza publikacja Dz.U.

Odniesienie do normy zastąpionej

Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej

Przypis 1

Cenelec

EN 61121:2013

Suszarki bębnowe do użytku domowego – Metody pomiaru cech funkcjonalnych

IEC 61121:2012 (Zmodyfikowana)

Pierwsza publikacja

Punkt ZB dotyczący procedur w zakresie tolerancji i kontroli nie stanowi części niniejszego odniesienia.

Przypis 1:

Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dw”) określoną przez europejską organizację normalizacyjną. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame.

Przypis 2.1:

Nowa (lub zmieniona) norma ma taki sam zakres, jak norma zastąpiona. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

Przypis 2.2:

Zakres nowej normy jest szerszy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

Przypis 2.3:

Zakres nowej normy jest węższy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej (częściowo) z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii w odniesieniu do produktów lub usług, które obejmuje zakres nowej normy. Domniemanie zgodności z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii w odniesieniu do produktów lub usług, które nadal obejmuje zakres normy zastąpionej (częściowo), a których nie obejmuje zakres nowej normy, pozostaje bez zmian.

Przypis 3:

W przypadku zmian, normą, do której dokonuje się odniesienia jest EN CCCCC:YYYY, z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, oraz nowa przytoczona zmiana. Zastąpiona norma składa się zatem z EN CCCCC:YYYY z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, ale nowa przytoczona zmiana nie wchodzi w jej skład. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

UWAGA:

—	Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych jednostkach normalizacyjnych, których wykaz jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 (2).

—

Europejskie organizacje normalizacyjne przyjmują normy w języku angielskim (CEN i Cenelec publikują je również w języku francuskim i niemieckim). Następnie krajowe jednostki normalizacyjne tłumaczą tytuły norm na wszystkie pozostałe wymagane języki urzędowe Unii Europejskiej. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za poprawność tytułów zgłoszonych do publikacji w Dzienniku Urzędowym.

—

Odniesienia do sprostowań „…/AC:YYYY” publikuje się wyłącznie w celach informacyjnych. Za pomocą sprostowania usuwa się z tekstu normy błędy w druku, błędy językowe lub im podobne, sprostowanie może dotyczyć jednej wersji językowej lub kilku wersji językowych (angielskiej, francuskiej lub niemieckiej) normy przyjętej przez europejską organizację normalizacyjną.

—	Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.

—	Wykaz ten zastępuje wszystkie poprzednie wykazy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja Europejska czuwa nad uaktualnianiem wykazu.

—	Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm i innych norm europejskich można uzyskać na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/enterprise/policies/european-standards/harmonised-standards/index_en.htm

(1) ESO: Europejska organizacja normalizacyjna:

—	CEN: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, tel. +32 25500811, faks +32 25500819 (http://www.cen.eu),

—	Cenelec: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, tel. +32 25196871, faks +32 25196919 (http://www.cenelec.eu),

—	ETSI: 650 route des Lucioles, 06921 Sophia Antipolis, FRANCE, tel. +33 492944200, faks +33 493654716 (http://www.etsi.eu).

(2) Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12.

3.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 353/11

Zaproszenie do zgłaszania kandydatur na stanowiska sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

2013/C 353/06

Rada zdecydowała o utworzeniu Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej na mocy decyzji 2004/752/WE, Euratom (1). Sąd ten, który funkcjonuje przy Sądzie Unii Europejskiej i ma w tym sądzie swoją siedzibę, jest właściwy do rozpoznawania w pierwszej instancji sporów między Unią a jej pracownikami na mocy art. 270 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w tym sporów między wszystkimi organami i jednostkami organizacyjnymi a ich personelem, w odniesieniu do których właściwość przyznano Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W skład Sądu do spraw Służby Publicznej wchodzi siedmiu sędziów, spośród których wybierany jest prezes. Są oni mianowani na sześcioletnią kadencję, która jest odnawialna. Sędziowie są mianowani przez Radę stanowiącą jednomyślnie po konsultacji z komitetem składającym się z siedmiu osobistości wybranych spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej oraz prawników o uznanej kompetencji. Komitet ten wydaje opinię, czy kandydat jest odpowiedni do pełnienia funkcji sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej. Komitet dołącza do tej opinii listę kandydatów o najbardziej odpowiednim i najbogatszym doświadczeniu. Lista taka powinna zawierać co najmniej dwukrotnie większą liczbę kandydatów od liczby sędziów, którzy mają zostać mianowani.

Status oraz ogólne warunki wykonywania funkcji sędziego zostały określone w art. 5 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ich uposażenie, emerytury i dodatki zostały określone w rozporządzeniu Rady (WE, Euratom) nr 202/2005 z dnia 18 stycznia 2005 r., zmieniającym rozporządzenie nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom określające uposażenie przewodniczącego i członków Komisji, a także prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości oraz prezesa, członków i sekretarza Sądu Pierwszej Instancji (2).

4.	Z uwagi na fakt, że mandat dwóch sędziów wygasa dnia 30 września 2014 r., ogłoszono zaproszenie do zgłaszania kandydatur z myślą o mianowaniu dwóch nowych sędziów na okres sześciu lat – od dnia 1 października 2014 r. do dnia 30 września 2020 r.

Na mocy postanowień art. 257 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 3 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, kandydaci na stanowisko sędziego muszą spełnić następujące warunki:

—	należeć do osób o niekwestionowanej niezależności,

—	posiadać kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowisk sądowych,

—	być obywatelami Unii.

Zwraca się uwagę kandydatów na fakt, że poza wymienionymi wymogami minimalnymi, wspomniany wcześniej komitet będzie miał na względzie w szczególności predyspozycje kandydatów do pracy w ramach struktury kolegialnej, w międzynarodowym i wielojęzycznym środowisku, jak również charakter, znaczenie i długość ich stażu zawodowego w dziedzinie odpowiedniej do funkcji, którą mieliby wykonywać.

Do zgłoszenia kandydatury kandydaci dołączają curriculum vitae i list motywacyjny, a także kserokopie dokumentów potwierdzających.

Zgłoszenia kandydatur należy przesyłać na adres:

Sekretariat Generalny Rady Unii Europejskiej

Zaproszenie do zgłaszania kandydatur do Sądu do spraw Służby Publicznej

Office 20 40 LM 15

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Zgłoszenia kandydatur należy wysyłać wyłącznie listem poleconym, najpóźniej do dnia 17 stycznia 2014 r. (decyduje data stempla pocztowego).

By ułatwić rozpatrywanie kandydatur, kandydaci są proszeni o przysyłanie curriculum vitae i listu motywacyjnego również pocztą elektroniczną, najlepiej w formacie Word (nie w formacie PDF) na następujący adres:

cdstfp@consilium.europa.eu

Wysyłka pocztą elektroniczną nie zastępuje jednak wysyłki listem poleconym i nie ma ona żadnego wpływu na dopuszczenie danego kandydata do procedury selekcji.

Ochrona danych osobowych – Informacje przeznaczone dla podmiotów danych – przetwarzanie dotyczące procedur mianowania sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej.

Uwagę podmiotów danych zwraca się na następujące informacje przekazywane zgodnie z art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 45/2001:

a)	Tożsamość administratora danych i służby odpowiedzialnej za przetwarzanie Dyrektor dyrekcji 4 (Zagadnienia instytucjonalne, Budżet i Regulamin Pracowniczy) Służby Prawnej Rady Unii Europejskiej – e-mail: sj.fop-coj@consilium.europa.eu

b)	Cele przetwarzania danych Celem przetwarzania danych jest umożliwienie Radzie przystąpienia do mianowania sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej, przy zapewnieniu poufności i właściwego przebiegu procedur.

c)	Kategorie potrzebnych danych i pochodzenie danych Różne dane osobowe przekazane Radzie przez kandydata.

Odbiorcy lub kategorie odbiorców danych

Sekretarz Generalny Rady i jego gabinet; dyrekcja 4 i dyrektor generalny Służby Prawnej Rady; stali przedstawiciele państw członkowskich i ich personel, członkowie komitetu przewidzianego w art. 3 ust. 3 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości. Niektóre dane, mianowicie curriculum vitae kandydatów mogą zostać przekazane organom przygotowawczym Rady i Radzie.

e)	Procedury gwarantujące prawa podmiotów danych Procedury gwarantujące prawa podmiotów danych są to procedury przewidziane w sekcji 5 decyzji Rady 2004/644/WE.

f)	Podstawa prawna przetwarzania Artykuł 257 TFUE i art. 3 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości; art. 240 ust. 2 TFUE i art. 23 Regulaminu wewnętrznego Rady.

Terminy zatrzymywania danych

Dane dotyczące osób mianowanych na stanowiska sędziów będą zatrzymywane przez sześć lat od dnia wejścia w życie decyzji o mianowaniu. Dane dotyczące kandydatów, którzy nie zostali uwzględnieni w procedurze selekcyjnej, będą zatrzymywane przez trzy miesiące od dnia opublikowania w Dzienniku Urzędowym decyzji Rady w sprawie mianowania sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej.

h)	Prawo do odwołania się do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych Podmioty danych mogą odwołać się do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

(1) Dz.U. L 333 z 9.11.2004, s. 7.

(2) Dz.U. L 33 z 5.2.2005, s. 1.

3.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 353/15

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

2013/C 353/08

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2)

„PIRANSKA SOL”

NR WE: SI-PDO-0005-01098-27.02.2013

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa

„Piranska sol”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Słowenia

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.8.

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Piranska sol” jest solą morską uzyskiwaną wyłącznie z panwi solnych w Sečovlje i Strunjan, produkowaną w oparciu o wodorosty i minerały tworzące naturalną bazę o nazwie „petola”, co wywiera znaczący wpływ na kolor i jakość tej soli. Produkowana zgodnie z 700-letnią tradycją sól jest zbierana ręcznie każdego dnia, przy pomocy tradycyjnych narzędzi. Dzięki codziennemu grabieniu kryształy soli „Piranska sol” są mniejsze, mniej zbite, a ich rozmiar nie przekracza zazwyczaj 6,3 mm.

Krystalizując, sól przybiera formę białych lub szarych kryształów, z pozostałościami zanieczyszczeń naturalnego pochodzenia. Dzięki stosowanej metodzie zbierania kryształy soli są delikatne i szybko się rozpuszczają. Przy mieleniu kryształy soli wydzielają wyraźny zapach morza.

„Piranska sol” typu „fleur de sel” krystalizuje na powierzchni solanki w zbiornikach służących krystalizacji, co nadaje jej kryształom, zachowującym odrobinę wody morskiej, charakterystyczną strukturę. Kształt kryształów soli typu „fleur de sel” oraz zawarta w nich solanka sprawiają, że kryształy szybko się rozpuszczają.

Parametr	Wartość	Jednostka
Gęstość objętościowa przed magazynowaniem	maks.	950 kg/m3
NaCl (w oparciu o masę suchą)	min.	95 %
Mg2+	min.	0,2 %
Ca2+	min.	0,1 %
Ołów (Pb)	<	2 mg/kg
Kadm (Cd)	<	0,5 mg/kg
Arszenik (As)	<	0,5 mg/kg
Rtęć (Hg)	<	0,1 mg/kg
Miedź (Cu)	<	2 mg/kg

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Każdy etap produkcji soli „Piranska sol”, poczynając od wykorzystania panwi solnych, przez przygotowanie „petoli”, przetwarzanie soli (wypełnianie zbiorników panwi, produkcję solanki, krystalizację, grabienie ręczne, dekantację, suszenie, mielenie i przesiewanie), musi odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Sól „Piranska sol” produkuje się na obszarze geograficznym parku narodowego Sečoveljske soline oraz rezerwatu przyrody Strunjan w miejscowościach Piran i Izola na wybrzeżu słoweńskim.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Klimat na obszarze geograficznym jest śródziemnomorski. Z uwagi na podłoże i otwarcie zatoki oraz dolin na główne wiatry na terenie obydwu panwi solnych panuje lepsza równowaga pomiędzy opadami deszczu i dziennym procesem parowania niż na otaczających je obszarach. Najważniejsze wiatry to ciepły mistral wiejący znad morza w stronę dolin w ciągu dnia oraz bora, wiatr wiejący w odwrotnym kierunku nocą.

Podłoże panwi solnych stanowią niedawne osady – organiczny gliniasty muł nanoszony w Sečovlje przez rzekę Dragonja a w Strunjanie przez strumień o nazwie Roja. Osady te są głównym materiałem, z którego zbudowane są brzegi i kanały tworzące panwie. Na dnie zbiorników ewaporacyjnych znajduje się glina, natomiast zbiorniki służące krystalizacji mają na dnie glinę z niedawnych osadów, dzięki czemu tworząca się tu warstwa „petoli” jest wysokiej jakości. „Petola” jest szczególną cechą panwi w Sečovlje i Strunjanie.

Pierwsze zapiski dotyczące panwi solnych w Piranie pochodzą z 804 r. Karta praw miejskich Piranu z 1274 r., z której zachowały się jedynie fragmenty, zawiera szereg praw dotyczących panwi solnych i podkreśla prawo miasta do produkcji soli i handlu nią. Statut z Piranu z 1358 r. wzmiankuje rekonstrukcję panwi, przeprowadzoną z uwagi na brązowe zabarwienie, jakie nadała soli „Piranska sol” glina w zbiornikach. Z pomocą robotników produkujących sól na wyspie Pag rozpoczęto produkcję soli na bazie „petoli”, dzięki czemu uzyskano sól lepszej jakości: bielszą i czystszą.

Panujący w wieku XVIII brak stabilizacji spowodował upadek panwi solnych w Piranie, po 300 latach stałego rozwoju. W XIX w. panwie solne przeszły pod zarząd administracji austro-węgierskiej. Przyczyniło się to do poprawy kondycji panwi: zniesiono ograniczenia produkcji, podniesiono cenę soli oraz wprowadzono przymus zakupu całej wyprodukowanej soli. Dzięki temu panwie solne ponownie uzyskały na rynku dominującą pozycję. Po upadku monarchii austro-węgierskiej panwie przeszły pod zarząd włoskiej, a potem jugosłowiańskiej administracji.

5.2. Specyfika produktu

Jedną z właściwości soli „Piranska sol” jest fakt, że produkowana jest nadal tymi samymi metodami co 700 lat temu.

Główną cechą tej soli jest fakt, że jest ona produkowana na bazie „petoli”, która jest przygotowywana od końca poprzedzającego sezonu aż do momentu rozpoczęcia procesu krystalizacji soli, co oznacza, że należy przestrzegać dokładnej kolejności etapów produkcji, w tym również utworzenia odpowiedniej bazy do produkcji samej „petoli”. „Petola” jest grubą na 1 cm sztucznie tworzoną warstwą, na którą składają się sinice, gips, węglany oraz, w mniejszym stopniu, glina. „Petola” odgrywa podwójną rolę, po pierwsze chroni sól przed zmieszaniem z morskim mułem, który znajduje się pod nią, dzięki czemu uzyskiwana sól jest czystsza i bielsza, a po drugie działa jak biologiczny filtr, zapobiegający osadzaniu się śladowych ilości metali ciężkich w kryształach soli. Warstwa „petoli” musi być równa, tak aby warstwa solanki ponad nią pozostawała płytka i miała jednakową głębokość.

Inną cechą soli „Piranska sol” jest fakt, że jest ona zbierana codziennie, za pomocą ręcznego grabienia kryształów w niewielkie stożki. Grabienie, odbywające się codziennie i przy pomocy tradycyjnych narzędzi (drewnianych grabi o nazwie „gravero”), zapobiega zbijaniu się kryształów w grubą twardą warstwę, typową dla soli morskiej zbieranej mechanicznie. Pozwala to na tworzenie kryształów zawierających odrobinę wody morskiej i sprawia, że są one lżejsze i delikatniejsze, a ich rozmiar nie przekracza zazwyczaj 6,3 mm. „Piranska sol” nie jest rafinowana ani płukana, zatem jej skład mineralny ma naturalne proporcje, a sól nie zawiera żadnych dodatków.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Przez wieki rozwój technik stosowanych przy produkcji soli z wody morskiej odbywał się z wykorzystaniem zbiorników służących stopniowemu odparowywaniu. Ta podstawowa technologia pozostała niezmieniona do dziś dnia, a różnice występujące pomiędzy panwiami w basenie Morza Śródziemnego zależą głównie od klimatu, geologii i lokalnych warunków środowiska. Główne różnice odnotowuje się w metodach zbierania soli ze zbiorników służących krystalizacji, przy czym proces ten kształtuje się przede wszystkim w zależności od panujących na terenie danej panwi warunków mikroklimatycznych. W sprzyjających warunkach klimatycznych proces krystalizacji może przebiegać w sposób ciągły, podczas gdy w innych przypadkach – i tak dzieje się w panwiach z Piranu – złe warunki klimatyczne, z często występującymi latem burzami i dużymi opadami deszczu, sprawiają, że sól musi być zbierana każdego dnia. Tradycyjna produkcja soli „Piranska sol” została poddana na przestrzeni wieków kilku zmianom, ale zwyczaj codziennego zbierania soli rozwinął się i jest kontynuowany z uwagi na warunki klimatyczne oraz na skutek wieloletnich doświadczeń robotników solnych. Codzienny zbiór soli sprawia, że warstwa kryształów soli, jaka tworzy się na dnie zbiornika, ma tylko kilka milimetrów, co praktycznie odpowiada grubości samych kryształów soli. Dzięki codziennemu grabieniu sól przybiera charakterystyczną formę kryształów, zazwyczaj zawierających wodę morską. Kryształy soli „Piranska sol” są lżejsze i delikatniejsze niż kryształy soli morskiej, które uformowały się w stwardniałą warstwę.

W produkcji soli „Piranska sol” stosowane są tradycyjne techniki ręczne zarówno w czasie prac z użyciem gliny, jak i w trakcie przygotowywania „petoli” i jej utrzymywania. Wykorzystuje się drewniane narzędzia, nieimpregnowane ani niepokrywane warstwą chemikaliów. Do zbioru soli typu „fleur de sel” stosuje się bardzo lekkie narzędzie.

Przy bezwietrznej pogodzie sól typu „fleur de sel” krystalizuje na powierzchni zbiorników służących krystalizacji i tworzy cienką, delikatną powłokę. Kryształy mają wyraźną strukturę piramidy, w której zatrzymywana jest odrobina wody, co sprawia, że szybciej się rozpuszczają.

W XIV w. panwie na wyspie Pag były nowocześniejsze niż panwie w Piranie i słynęły z powodu ich białej soli, którą produkowano na bazie „petoli”. W tym czasie sól z panwi w Piranie miała brązowe zabarwienie na skutek gliny, tak że udzielono pozwolenia robotnikom z panwi solnych na wyspie Pag na zbudowanie panwi w Piranie w ten sam sposób jak na Pag oraz na wykorzystanie „petoli” do produkcji soli (Statut z Piran, 1358). Tradycyjny proces przygotowywania „petoli” na bazie gliny, nanoszonej w Sečovlje głównie przez rzekę Dragonja a w Strunjanie przez strumień Roja płynące z fliszowych wzgórz, był jednym z największych osiągnięć XIV w. i w znaczący sposób przyczynił się do poprawy jakości i koloru produkowanej soli. Od tej pory „Piranska sol” była nagradzana jako ważny produkt handlowy na terenie szeroko pojętego obszaru geograficznego za swoją czystość i biały kolor oraz brak pozostałości gliny.

Produkcja soli „Piranska sol” odbywa się niemal w całości ręcznie. Od wieków pokolenia posiadających niewielkie gospodarstwa rolników zamieszkujących okolice panwi i mieszkańcy Piranu dostosowywali swój styl życia do sezonowego charakteru pracy w panwiach i przekazywali zdobytą wiedzę. To doświadczenie i wiedza na temat utrzymywania lokalnych warunków środowiskowych na terenie panwi, szczególnych technik przygotowania zbiorników, trwającego cały rok procesu przygotowywania „petoli”, metod zbierania wyprodukowanej soli, napełniania zbiorników odpowiednią ilością solanki w odpowiednim stężeniu, przemieszczania jej między zbiornikami i uzupełniania jej poziomu przyczyniły się do końcowej jakości i właściwości soli „Piranska sol”.

Renomę i wysoką jakość soli „Piranska sol” potwierdza szereg publikacji literackich, broszur i artykułów, jakie ukazały się w prasie słoweńskiej i zagranicznej (w tym w Gambero Rosso, New Western Cuisine, The Slovenia Times, WaSaBi oraz The New York Times).

Produkcja soli „Piranska sol” odbywała się w zgodzie z lokalnym środowiskiem na przestrzeni wieków i podniosła jego walory z punktu widzenia przyrodniczego i kulturowego.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

http://www.mko.gov.si/fileadmin/mko.gov.si/pageuploads/podrocja/Varna_in_kakovostna_hrana_in_krma/zasciteni_kmetijski_pridelki/Specifikacije/Piranska_sol_spec-nova_potrjena_2012.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3) Porównaj: przypis 2.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.353.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 353

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 56 3 grudnia 2013

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 353/01	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 353/02	Kursy walutowe euro	6

2013/C 353/03	Komunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) nr 932/2012 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych oraz rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 392/2012 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego dla suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych (Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy prawodawstwa harmonizacyjnego Unii) ( 1 )	7

2013/C 353/04	Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej	9

	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2013/C 353/05	Ogłoszenie Komisji na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty – Ustanowienie obowiązku użyteczności publicznej w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych ( 1 )	10

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Rada
2013/C 353/06	Zaproszenie do zgłaszania kandydatur na stanowiska sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej	11

	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2013/C 353/07	Zawiadomienie dotyczące środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu do Unii niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali, pochodzących z Ukrainy: zmiana nazwy przedsiębiorstwa, któremu przyznano indywidualną stawkę cła antydumpingowego	14

	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2013/C 353/08	Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	15