11.9.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 262/2

Kursy walutowe euro (1)

10 września 2013 r.

2013/C 262/02

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3240
JPY	Jen	132,80
DKK	Korona duńska	7,4585
GBP	Funt szterling	0,84380
SEK	Korona szwedzka	8,6887
CHF	Frank szwajcarski	1,2392
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,8610
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,830
HUF	Forint węgierski	299,28
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7025
PLN	Złoty polski	4,2595
RON	Lej rumuński	4,4598
TRY	Lir turecki	2,6766
AUD	Dolar australijski	1,4255
CAD	Dolar kanadyjski	1,3684
HKD	Dolar Hongkongu	10,2671
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6432
SGD	Dolar singapurski	1,6794
KRW	Won	1 437,47
ZAR	Rand	13,2383
CNY	Yuan renminbi	8,1029
HRK	Kuna chorwacka	7,5875
IDR	Rupia indonezyjska	14 974,81
MYR	Ringgit malezyjski	4,3380
PHP	Peso filipińskie	57,924
RUB	Rubel rosyjski	43,7732
THB	Bat tajlandzki	42,586
BRL	Real	3,0007
MXN	Peso meksykańskie	17,2954
INR	Rupia indyjska	84,5900

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

11.9.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 262/6

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

2013/C 262/05

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„UMBRIA”

NR WE: IT-PDO-0117-1520-17.10.2011

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana

—		Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☒	Obszar geograficzny
—	☒	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—		Związek z obszarem geograficznym
—		Etykietowanie
—	☒	Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2. Rodzaj zmiany (zmian)

—		Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3. Zmiana (zmiany)

3.1. Opis produktu

Specyfikacja została zmieniona przez dodanie median deskryptorów typowych, usunięcie rankingu (który stał się bezprzedmiotowy) oraz przyjęcie przepisów metody COI/T20 Doc. nr 22.

3.2. Obszar geograficzny

Obszar produkcji „Colli Assisi Spoleto” został poszerzony o gminę Nocera Umbra. Jest to pierwsza gmina w Preapeninach zaliczająca się do obszaru geograficznego produkcji oliwek w ramach ChNP „Umbria” oraz nazwy geograficznej „Colli Assisi Spoleto”; charakteryzuje się ona gajami oliwnymi i glebami, których cechy glebowo-klimatyczne zostały opisane w specyfikacji produktu. W gminie Nocera Umbra, umiejscowionej u podnóża gór, uprawa drzew oliwnych odgrywa ważną rolę hydrogeologiczną, ponieważ przyczynia się ona do regulacji wód i stabilności gleby.

3.3. Dowód pochodzenia

Specyfikacja produktu została zmieniona zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1898/2006 poprzez włączenie procedur, których plantatorzy muszą przestrzegać w celu ustanowienia dowodu lub dowodów pochodzenia.

3.4. Metoda produkcji

W odniesieniu do zbioru oliwek dodano warunek początkowy, tzn. dotyczący stopnia dojrzałości oliwek, a także skrócono termin zbioru do dnia 31 grudnia.

Wymóg dotyczący tłoczenia oliwek w poszczególnych podobszarach został zniesiony, jednak czynność ta nadal musi odbywać się na obszarze określonym w specyfikacji produktu. Nowe przepisy dotyczące przetwarzania oraz innowacje technologiczne spowodowały zmniejszenie liczby tłoczni oliwy, co sprawiło, że konieczne stało się zniesienie wymogu tłoczenia oliwek w poszczególnych podobszarach. W związku z tym obszar, na którym możliwe jest tłoczenie oliwek wykorzystywanych do produkcji oliwy „Umbria” (ChNP), został rozszerzony na cały region.

3.5. Wymogi krajowe

Wymogi określone w ustawie nr 169 z dnia 15 lutego 1992 r. w sprawie przepisów regulujących zatwierdzanie zarejestrowanych nazw pochodzenia dla oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia oraz oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia, a także w dekrecie ministerialnym nr 573/1993 zostały zniesione.

3.6. Inne

—

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (3)

„UMBRIA”

NR WE: IT-PDO-0117-1520-17.10.2011

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa

„Umbria”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.5.

Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia opatrzona ChNP „Umbria” oraz dodatkowo nazwami geograficznymi „Colli Assisi Spoleto”, „Colli Martani”, „Colli Amerini”, „Colli del Trasimeno” lub „Colli Orvietani” musi być produkowana wyłącznie z oliwek następujących odmian: Moraiolo, Leccino, Frantoio, San Felice, Rajo i Dolce Agogia. Dopuszcza się wykorzystanie innych odmian w proporcji nieprzekraczającej 20 %.

Odsetek wyżej wymienionych odmian różni się w zależności od miejsca, w którym oliwa jest produkowana, jednak wspólnym elementem jest obowiązkowe stosowanie odmiany Moraiolo, która jest charakterystyczną odmianą dla oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”. Proporcje odmian są następujące:

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Assisi Spoleto”:

—	Moraiolo: ≥ 60 %,

—	Leccino, Frantoio, pojedynczo lub w połączeniu: ≤ 30 %,

—	pozostałe odmiany: ≤ 10 %,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Martani”:

—	Moraiolo: ≥ 20 %,

—	San Felice, Leccino, Frantoio, pojedynczo lub w połączeniu: ≤ 80 %,

—	pozostałe odmiany: ≤ 10 %,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Amerini”:

—	Moraiolo: ≥ 15 %,

—	Rajo, Leccino, Frantoio, pojedynczo lub w połączeniu: ≤ 85 %,

—	pozostałe odmiany: ≤ 10 %,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli del Trasimeno”:

—	Moraiolo, Dolce Agogia, pojedynczo lub w połączeniu: ≥ 15 %,

—	Leccino, Frantoio, pojedynczo lub w połączeniu: ≥ 65 %,

—	pozostałe odmiany: ≤ 20 %,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Orvietani”:

—	Moraiolo, Dolce Agogia, pojedynczo lub w połączeniu: ≥ 15 %,

—	Frantoio: ≤ 30 %,

—	Leccino: ≤ 60 %,

—	pozostałe odmiany: ≤ 20 %.

Przeznaczona do spożycia oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” (ChNP) posiada następujące cechy:

Właściwości sensoryczne:

—	mediana wad: = 0,

—	średnia owocowość: ≥ 3,

—	średnia gorycz: ≥ 3,

—	średnia ostrość: ≥ 3.

Właściwości fizyczno-chemiczne:

—	barwa: od zielonej do żółtej,

—	maksymalna całkowita kwasowość na 100 g masy, wyrażona jako zawartość wagowa kwasu oleinowego: ≤ 0,65,

—	liczba nadtlenkowa: ≤ 12,

—	K 232: ≤ 2,

—	K 270: ≤ 0,20,

—	kwas oleinowy: ≤ 82 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 100 ppm.

Barwa, zawartość kwasu oleinowego oraz zawartość polifenoli wahają się w ramach ścisłych limitów w zależności od lokalizacji, jak określono poniżej:

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Assisi Spoleto”:

—	barwa: od zielonej do żółtej,

—	kwas oleinowy: ≤ 82 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 150 ppm,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Martani”:

—	barwa: od zielonej do żółtej,

—	kwas oleinowy: ≤ 82 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 125 ppm,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Amerini”:

—	barwa: od zielonej do żółtej,

—	kwas oleinowy: ≤ 82 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 100 ppm,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli del Trasimeno”:

—	barwa: zielona do złocistożółtej,

—	kwas oleinowy: ≤ 81 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 100 ppm,

—

oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, nazwa geograficzna „Colli Orvietani”:

—	barwa: od zielonej do żółtej,

—	kwas oleinowy: ≤ 82 %,

—	całkowita zawartość polifenoli: ≥ 100 ppm.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Czynności związane z uprawą, produkcją i tłoczeniem oliwek na oliwę najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” muszą odbywać się wyłącznie na obszarze geograficznym produkcji, o którym mowa w pkt 4.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” musi być wprowadzana na rynek w szklanych butelkach lub puszkach. Pakowanie oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” musi odbywać się na obszarze geograficznym produkcji, w celu skuteczniejszego zagwarantowania kontroli pochodzenia produktu oraz uniknięcia sytuacji, w której transport produktu luzem poza odnośny obszar spowodowałby obniżenie jego jakości i utratę charakterystycznych właściwości określonych w pkt 3.2 powyżej, w szczególności jeśli chodzi o charakterystyczny gorzki i ostry smak tej oliwy z oliwek, spowodowany zawartością przeciwutleniaczy fenolowych i profilem substancji aromatycznych. Działanie tlenu z powietrza podczas przelewania, pompowania, transportu i wyładowania, które to czynności powtarzałyby się częściej w przypadku butelkowania poza obszarem produkcji, mogłoby spowodować utratę charakterystycznych właściwości oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” określonych w pkt 3.2.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Na opakowaniach obowiązkowo umieszcza się następujące oznaczenia i informacje:

—	ChNP – chroniona nazwa pochodzenia,

—	nazwa geograficzna miejsca, w którym oliwki zebrano,

—	rok zbioru oliwek, z których została wyprodukowana oliwa,

—	obowiązkowe elementy dotyczące etykietowania oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia, określone w aktualnych przepisach włoskich i unijnych.

Chroniona nazwa pochodzenia „Umbria” musi być umieszczona na etykiecie w postaci czytelnego i nieusuwalnego napisu w kolorze mocno kontrastującym z kolorem tła etykiety i w taki sposób, aby wyraźnie odróżniała się od pozostałych informacji umieszczonych na etykiecie.

Czcionka nazw geograficznych nie może być większa od czcionki zastosowanej dla chronionej nazwy pochodzenia „Umbria”.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar, na którym oliwki są produkowane oraz w obrębie którego pakowana jest oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”, obejmuje cały obszar administracyjny regionu Umbria.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Geograficzny obszar produkcji oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” charakteryzuje się następującymi elementami: region Umbria, znajdujący się wewnątrz Półwyspu Apenińskiego, nie podlega typowym wpływom śródziemnomorskim, które łagodzą klimat i które są charakterystyczne dla strefy przybrzeżnej; ukształtowanie terenu w regionie jest w przeważającej części górzyste, o morfologii typowej dla „gór śródlądowych”, a uprawa oliwek ma w wielu miejscach wyłączny charakter; średnie roczne opady deszczu wynoszą między 850 mm i 981 mm, a średnia temperatura roczna wynosi zazwyczaj 12,9 °C ± 7 °C.

Wahania temperatury w regionie są zazwyczaj duże ze względu na brak łagodzącego wpływu morskiego oraz górzyste ukształtowanie terenu w obszarach produkcji oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria”. Ze względu na cechy terytorium Umbrii, na którym oliwki są zwykle uprawiane na wzgórzach i na terenach podgórskich, oraz na ograniczoną mechanizację uprawy oliwek praca człowieka ma decydujące znaczenie, w szczególności podczas zbiorów, które ponadto muszą być prowadzone w miarę wcześnie, aby zachować cechy jakościowe oliwek.

5.2. Specyfika produktu

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” zawdzięcza swoje szczególne cechy odmianie oliwek Moraiolo, która dzięki swej wysokiej zawartości polifenoli odpowiada za jej intensywny gorzki smak. Szczególne warunki glebowo-klimatyczne wywierają znaczny wpływ na ostry smak tej oliwy, podczas gdy wahania temperatury wpływają na jej owocowość.

Inną cechą charakterystyczną oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” są wczesne zbiory, wykonywane w większości ręcznie; pozwala to zachować naturalne przeciwutleniacze zawarte w oliwkach, których stężenie maleje wraz z dojrzewaniem oliwek.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Umbria” zawdzięcza swoje właściwości głównie specjalnym warunkom glebowo-klimatycznym i szczególnej odmianie oliwek Moraiolo, które wraz ze sposobem zbioru oliwek oraz wytwarzania i pakowania oliwy nadają produktowi unikalne i rozpoznawalne cechy.

Uprawa oliwek w Umbrii sięga starożytności. Znaleziska archeologiczne wskazują, że oliwki były już tam uprawiane w I w. p.n.e. W gminach Amelia, Montefalco i Terni znaleziono liczne fragmenty naczyń i tłoczni oliwy. W kolejnych wiekach uprawa oliwek stała się ważnym elementem gospodarki regionu Umbria, przede wszystkim determinując wymianę handlową.

Uprawa oliwek jest jednym z głównych sektorów produkcji na tym obszarze i odgrywa znaczną rolę w gospodarce regionu, w szczególności z uwagi na znaczenie handlowe produkcji wysokiej jakości oliwy z oliwek. Uprawa oliwek w Umbrii odbywa się niemal wyłącznie na obszarach górskich, co znacznie utrudnia stosowanie maszyn. W związku z tym praca człowieka ma decydujące znaczenie dla zapewnienia oliwie z oliwek „Umbria” jej szczególnych cech jakościowych, przede wszystkim podczas zbiorów, które są przeprowadzane na dość wczesnym etapie.

Sektor produkcji oliwy zachował swój tradycyjny lokalny charakter, co oznacza, że w dalszym ciągu istnieje wiele małych i średnich tłoczni oliwy. Wiedza specjalistyczna miejscowych pracowników tłoczni umożliwia im wytwarzanie z oliwek wysokogatunkowej oliwy, co jest kolejnym dowodem niepowtarzalności tego produktu.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (4))

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek o uznanie chronionej nazwy pochodzenia „Umbria” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 181 z dnia 5 sierpnia 2011 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny na stronie internetowej:

http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (Ministero delle politiche agricole alimentari e forestali) (http://www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Qualità e sicurezza” (w prawym górnym rogu ekranu), a następnie zakładki „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3) Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(4) Porównaj: przypis 2.

11.9.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 262/13

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

2013/C 262/06

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2)

„BAYERISCHE BREZE”/„BAYERISCHE BREZN”/„BAYERISCHE BREZ’N”/„BAYERISCHE BREZEL”

NR WE: DE-PGI-0005-0971-23.02.2012

ChOG ( X ) ChNP ( )

1. Nazwa

„Bayerische Breze”/„Bayerische Brezn”/„Bayerische Brez’n”/„Bayerische Brezel”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Niemcy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 2.4.

Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Bayerische Breze” (precel bawarski) to tradycyjne pieczywo ługowe, które w obrocie handlowym określane jest również jako „Bayerische Brezn”, „Bayerische Brez’n” oraz „Bayerische Brezel”. Kształt precla przypomina (i symbolizuje) ramiona skrzyżowane w geście modlitwy. Kształt ten powstaje w drodze krzyżowania cienko rozwałkowanego sznura ciasta z podwójnym węzłem w środku, przy czym oba końce sznura dociska się do grubszego łuku precla tak, by powstały trzy pola o możliwie jednakowej wielkości. Charakterystyczną cechą wyglądu bawarskiego precla ługowego jest kolor skórki – brązowy w odcieniu miedzi o głębokim połysku – dla którego kontrast stanowią nieregularne, jasne pęknięcia powstałe na powierzchni łuku precla w trakcie procesu pieczenia.

O walorach smakowych precla decyduje jego ługowy smak, chrupkość skórki i gąbczasta i wciąż miękka konsystencja miąższu.

Precle występują w wielu wariantach i rozmiarach – najczęściej są posypane solą. Zamiast soli stosować można także nasiona maku, sezamu, dyni lub słonecznika, bądź też żółty ser. Skórka precla jest po upieczeniu cienka, błyszcząca, o kasztanowobrązowym zabarwieniu. Sam miąższ jest natomiast pulchny, delikatny, o jasnym zabarwieniu.

„Bayerische Breze” oferuje się również jako mrożone kęsy ciasta (np. w sklepach detalicznych lub hurtowniach – w celu dalszego przetwarzania w zakładach piekarskich lub sprzedaży jako mrożone kęsy ciasta do pieczenia w domu itp.). Także jako mrożonka produkt ten ma już kształt precla i objęty jest ochroną – również ze względu na sposób przyrządzania i kształt, o których mowa w pkt 5.2. Mrożone kęsy ciasta poddaje się zazwyczaj ługowaniu przed zamrożeniem.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do produkcji ciasta na „Bayerische Breze” stosuje się, oprócz mąki pszennej: wodę; drożdże lub polepszacz zawierający słód; chlorek sodu; węglan sodu oraz tłuszcz.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Cały proces produkcji precli gotowych do sprzedaży lub mrożonych kęsów ciasta.

Ciasto, w którego skład wchodzą surowce wymienione w pkt 3.3, ugniata się intensywnie, po czym dzieli na części i rozwałkowuje tak, by tworzyły sznur o cieńszych końcówkach. Z tak powstałego sznura ciasta splata się ręcznie (specjalna technika ręcznego splotu) lub mechanicznie precel, dociskając mocno jego końcówki. Tak ukształtowane kęsy ciasta można, przed ługowaniem w roztworze wodorotlenku sodu, poddać dalszemu procesowi produkcji (przerwanie fermentacji) bądź chłodzeniu (spowolnienie fermentacji). Ługowania dokonuje się w roztworze wodorotlenku sodu o stężeniu poniżej 4 %. Następnie precle posypuje się solą do precli i piecze – po upieczeniu należy je dobrze schłodzić i przechowywać w suchym miejscu, ponieważ cienka, słona skórka jest bardzo podatna na działanie wody.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Freistaat Bayern (Bawaria)

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Precel jest wypiekiem o symbolice religijnej, a jego pochodzenie wiąże się zapewne z rzymskim kołaczem, który służył jako chleb do eucharystii. Kołacze wypiekano szczególnie w klasztorach. Początkowo powstała jego zmieniona forma, w której jedno ramię wystawało z okręgu, przypominając w kształcie szóstkę. Krokiem w kierunku dzisiejszego precla było rozszerzenie ramion i połączenie dwóch jednoramiennych precli. W ten sposób powstał precel, który znamy dziś. Miano „Bayerische Breze” (który to wypiek znany jest również jako „Bayerische Breze”, „Bayerische Brezn”, „Bayerische Brez’n” oraz „Bayerische Brezel”) nosić mogą jedynie precle mające wyżej opisany kształt.

Ich nazwa – poprzez staro-wysoko-niemiecką formę Brezitella – pochodzi od łacińskiego brachiatellium, co można by przetłumaczyć jako „małe ramię”. Precle symbolizują – jak już nadmieniono w pkt 3.2 – ramiona skrzyżowane do modlitwy. Stanowiły one specjalne pieczywo świąteczne pieczone na dzień Nowego Roku, na Niedzielę Palmową lub na dzień dożynek. Powszechność precli w południowych Niemczech wynika z faktu istnienia w tej części Niemiec szczególnie wielu klasztorów.

5.2. Specyfika produktu

Specyfika „Bayerische Breze” wynika po części ze szczególnego sposobu pisowni, a po części także ze szczególnych właściwości tego wypieku. Jego ramiona są grubsze niż ramiona precla szwabskiego (niem. Schwäbische Brezel). W przeciwieństwie do precla szwabskiego „Bayerische Breze” nie posiada podłużnego nacięcia w grubszej, środkowej części (czyli nie występuje na nim wzór, powstający w wyniku nacięć), a jego typową cechą jest popękana powierzchnia. Bawarskie precle ługowe zawierają mniej tłuszczu (1,5 % do 4 %) niż precle szwabskie (4 % do 8 %). Ze względu na stosunkowo niską zawartość tłuszczu, wynoszącą maksymalnie 4 % zawartości mąki, „Bayerische Breze” charakteryzuje się szczególną chrupkością. W przeciwieństwie do precla szwabskiego „Bayerische Breze” musi być równomiernie wypieczony.

Lokalne różnice poznać można w szczególności po kształcie. Podczas gdy ramiona precla szwabskiego łączą się z resztą okręgu bliżej jego podstawy, co nadaje górnej części precla kształt brzucha, w typowym „Bayerische Breze” ramiona te leżą wyraźnie wyżej.

Za tym, że „Bayerische Breze” traktuje się w Bawarii jako tradycyjną specjalność regionu, przemawia fakt, że produkt ten włączono do banku danych obejmującego tradycyjne specjalności bawarskie, prowadzonego przez Bawarskie Krajowe Ministerstwo do spraw Żywienia, Rolnictwa i Leśnictwa (niem. Bayerisches Staatsministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Forsten). Ponadto wiele źródeł poświadcza, że produkt ten jest typową specjalnością bawarską.

Powstanie bawarskiego wariantu precla ługowego jest wynikiem przypadku. Piekarz Anton Nepomuk Pfannenbrenner pracował w XIX w. w monachijskiej kawiarni należącej do dostawcy dworu Johana Eillesa. Pewnego dnia w roku 1839 przydarzył mu się w piekarni doniosły w skutkach błąd. Zwykle do glazurowania precli używał on roztworu cukru – tego dnia sięgnął przez pomyłkę po roztwór wodorotlenku sodu, który przeznaczony był do czyszczenia blach. Wynik był tak przekonujący, że jeszcze tego samego ranka poseł króla Wirtembergii, Wilhelm Eugen von Ursingen, posmakować mógł precla ługowego. Dzień 11 lutego 1839 r. uchodzi od tego czasu za pierwszy dzień, w którym sprzedano precel ługowy.

Precle stanowią typowe bawarskie pieczywo ługowe i produkuje je prawie każda piekarnia w Bawarii. Stanowią one stałą część składową bawarskiej kultury piekarskiej, a ponadto konieczny dodatek do monachijskiej białej kiełbasy lub bawarskiej potrawy Leberkäse. Konsumenci wysoko cenią sobie „Bayerische Breze”, który na całym świecie cieszy się doskonałą opinią. Dzięki monachijskiemu Oktoberfest stał się on słynny na całym świecie.

„Bayerische Breze” stanowi tradycyjny i istniejący jedynie w Bawarii wyrób rzemiosła piekarskiego tego kraju związkowego.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/31500

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3) Porównaj: przypis 2.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.262.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 262

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 56 11 września 2013

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 262/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.6953 – Bain Capital Investors/Golden Gate Capital/BMC Software) ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 262/02	Kursy walutowe euro	2

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2013/C 262/03	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6994 – Arrow Electronics/CSS Computer Security Solutions Holding) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	3

2013/C 262/04	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7009 – Holcim/Cemex West) ( 1 )	5

	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2013/C 262/05	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	6

2013/C 262/06	Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	13


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG